bitirme ödevi - İstanbul Yeni Yüzyıl Üniversitesi

T.C.
YENİ YÜZYIL ÜNİVERSİTESİ
SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
ET VE BALIK SEKTÖRÜNÜN
6331 SAYILI İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ
KANUN KAPSAMINDA:DEVLET,İŞVEREN
VE ÇALIŞAN AÇISINDAN
DEĞERLENDİRİMESİ
Bitirme Projesi
EYYUP YARDİMCİ
131101419
Bölüm: İş Sağlığı ve Güvenliği
Danışman
Prof. Dr. Gönül KUNT KANDEMİR
II
Özgünlük Bildirisi
1. Bu çalışmada, başka kaynaklardan yapılan tüm alıntıların, ilgili kaynaklar referans
gösterilerek açıkça belirtildiğini,
2. Alıntılar dışındaki bölümlerin, özellikle projenin ana konusunu oluşturan teorik
çalışmaların ve yazılım/donanımın benim tarafımdan yapıldığını
3. Araştırma ve/veya anket çalışmaları için “etik kurul onay” yazısı alındığını bildiririm.
İstanbul, Şubat 2014
EYYUP YARDİMCİ
III
ET VE BALIK SEKTÖRÜNÜN,6331 SAYILI İŞ
SAĞLIĞI VE ĞÜVENLİĞİ KANUN
KAPSAMINDA: DEVLET,İŞVEREN VE
ÇALIŞAN AÇISINDAN DEĞERLENDİRİMESİ
ÖZET
Et ve Balık Kurumu 6331 Kanun kapsamında değerlendirilmesi üç katagoride
incelenebilir.Bunlardan birincisi işveren açısından,ikincisi ise çalışan ve üçüncüsüde devlet
açısından incelemek gerekmektedir.6331 sayılı İş Sağlığı Güvenliği kanunu 30 Haziran
2012 tarihinde yayınlanarak yürürlüge girmiştir.6331 İş Sağlığı Güvenliği kanunu iş yeri
sahiplerini çalışanları etkileyecek bir çok yenilikler değişiklikler ile birlikte uygulanmaya
başlanmıştır.Gıda sektörünü yöneten iş yeri sahibinin mesleki risklerin getirebileceği
maddi ve manevi kayıplarının iş yerine vereceği zararlar doğrultusunda kanunun
hükümlerinin uygulanması ile büyük ölçüde indirgemesi mümkündür.
Bu projede Et ve Balık Kurumu adı altında çalışan sektörün,6331 sayılı İş sağlığı ve İş
güvenliği kapsamında devlet,işveren ve çalışan açısından değerlendirilmesi yer almaktadır.
Bu çalışma beş bölümden oluşmaktadır.Birinci bölümde et ve balık kurumunun tarihçesi
çalışma usullerinin hakkında bilgilendirilmesi,ikinci bölümde 6331 İş Sağlığı Güvenliği
Kanunun işverene ve çalışanlara getirdiği yükümlüleri hakında bilgilendirilmesi,üçüncü
bölümde iş yerindeki tehlikeler ve alınan önlemler hakkında bilgilendirilmesi,dördüncü
bölümde devlete,işverene,çalışana göre değerlendirilmesi,son bölümde ise sonuç kısmı yer
almaktadır.
Anahtar sözcükler : 6331 Kanunu, İşyeri, İSG, Üniversite
IV
EVALUATION OF MEAT AND FISH INDUSTRY
EMPLOYERS AND EMPLOYEES BY
ORIENTED OF TURKISH 6331
OCCUPATIONNAL HEALTH AND SAFETY
LAW
SUMMARY
This topic has to be needed to examine from three different point of view. The first one in
terms of employers view, second one from employees view and the third one is from
government view. 6331 no. Occupational Health and Safety law was published and went
into effect on June 30 , 2012. 6331 Occupational Health and Safety Law has been started
to running with numbers of innovations and changes which will affect business owners
and employees. Business owners who operates in Food Sector can reduce the materially
and spiritually losses of occupational risks with applying the provisions of the law.
In this project, we will examine meat and fish industry in terms of government, employers
and employees according to 6331 Occupational Health and Safety Law .
This study is consist of five sections. In the first part, the history of meat and fish
institution and work process will be explained. In the second part, the information will be
given about the obligation of 6331 Occupational Health and Safety Law to employer and
employees. In the third part, workplace hazards and which precautions taken will be
explained . In the fourth part it will be explained what it takes to bring to the state, the
employer and employees. In the last part there will be conclusion part.
Key Words : 6331 Law, workplace, Occupational Safety, University
V
İÇİNDEKİLER
Özgünlük Bildirisi ................................................................................................................ II
ET VE BALIK SEKTÖRÜNÜN,6331 SAYILI İŞ SAĞLIĞI VE ĞÜVENLİĞİ
KANUNUNUN DEVLET,İŞVEREN VE ÇALIŞAN AÇISINDAN
DEĞERLENDİRİMESİ ...................................................................................................... III
ÖZET ................................................................................................................................... III
MEAT AND FISH INDUSTRY No. 6331 OCCUPATIONAL HEALTH AND SAFETY
LAW: STATE EVALUATION TERMS OF EMPLOYERS AND EMPLOYEES ..... Hata!
Yer işareti tanımlanmamış.
SUMMARY.........................................................................................................................IV
GİRİŞ ..................................................................................................................................... 1
BÖLÜM 1-ET VE BALIK SEKTÖRÜNÜN 6331 SAYILI İŞ SAĞLIĞI VE GÜVELİĞİ
KANUNUNUN : DEVLET,İŞVEREN VE ÇALIŞANA GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ
............................................................................................................................................... 2
1.1 ET VE BAKLI KURUMUNUN TARİHÇESİ ............................................................ 2
1.2 ÖZELLEŞTİRME KAPSAMINDA ALINAN İŞ YERLERİ ..................................... 2
1.3 ET VE BALIK KURUMUNUN FALİYETLERİNDE UYGULADIĞI ANA
POLİTİKALAR ................................................................................................................. 4
1.4 ET VE BALIK KURUMUNUN HAYVANCILIĞI GELİŞTİRME POLİTİKASI .... 4
1.5 ET VE BALIK KURUMUNUN ÜRETİM VE SATIŞ POLİTİKASI ........................ 5
1.6 ET VE BALIK KURUMUNUN FRANCHİSEE MAGAZALARININ AÇILIŞININ
ÖNEMİ............................................................................................................................... 6
BÖLÜM 2: 6331 SAYILI İŞ SAĞLIĞI VE İŞ GÜVENLİĞİ KANUNU ............................ 7
2.1 6331 İŞ SAĞLIĞI VE İŞ GÜVENLİĞİ KANUNUN AÇIKLANMASI .................... 7
2.1.1-KANUN UYGULANACAĞI İŞYERLERİ ......................................................... 7
2.1.2-KANUNUN UYGULANMAYACAĞI İŞYERLERİ .......................................... 7
2.1.3- İŞVERENİN İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KONUSUNDA
YÜKÜMLÜLÜĞÜ ........................................................................................................ 7
2.1.4 İŞYERİ TEHLİKE SINIFI NASIL BELİRLENMELİDİR .................................. 8
2.1.5 İŞYERLERİNİN İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ HİZMETLERİ
ÇERÇEVESİNDE DESTEKLENMELERİ ................................................................... 8
2.1.6 HANGİ İŞYERLERİNDE HANGİ BELGEYE SAHİP OLANLAR İŞ
GÜVENLİK UZMANI OLARAK GÖREVLENDİRİLECEKTİR............................... 9
2.1.7 KAMU KURUM VE KURULUŞLARINDA GÖREV YAPAN İŞYERİ
HEKİMİ VEYA İŞ GÜVENLİK UZMANI OLMA NİTELİĞİNE SAHİP
PERSONELİN BAŞKA YERLERDE GÖREV YAPABİLMESİ .............................. 10
VI
2.1.8 İŞ KAZASI VE MESLEK HASTALIKLARININ KAYITLARI KONUSUNDA
İŞVERENİN YÜKÜMLÜLÜKLERİ .......................................................................... 10
2.1.9 İŞYERİNDE ÇALIŞAN TEMSİLCİ GÖREVLENDİRİLMESİ ....................... 11
2.1.10 İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KURULU OLUŞTURMA ŞARTLARI ......... 11
2.1.11 ULUSAL İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KONSEYİ OLUŞTURMA ............ 12
2.1.12 4857 SAYILI İŞ KANUNUN YÜRÜLÜKTEN KALKAN MADDELERİ .... 13
BÖLÜM 3:İŞYERİNİN TANIMI VE İŞYERİNDEKİ TEHLİKELER İLE ALINACAK
ÖNLEMLER........................................................................................................................ 14
3.1 ET VE SÜT ÜRÜNLERİ........................................................................................... 14
3.2 İŞYERİNDEKİ MECUT OLAN RİSKLER.............................................................. 15
3.2.1 GIDA MADDELERİNİN MUHAFAZASI SIRASINDA OLUŞAN RİSKLER
...................................................................................................................................... 15
3.2.2 ELEKTİRİK TEN OLUŞAN RİSKLER ............................................................ 16
3.2.3 İŞVEREN İŞYERİNDEKİ ÇALIŞANLARLA İLGİLİ İŞE ALMADAN VE
ALDIKTAN SONRA YAPMASI GEREKENLER..................................................... 17
3.2.4 ÇALIŞANLARIN İŞE ALINDIKTAN SONRA YAPMASI GEREKENLER .. 17
3.2.5 İŞYERİNDEKİ ACİL DURUMLAR ................................................................. 18
3.2.5.1 İŞVERENİN YÜKÜMLÜLÜKLERİ ........................................................... 18
3.2.5.2 ÇALIŞANLARI YÜKÜMLÜLÜK VE SORUMLULUKLARI.................. 19
3.2.5.3 ACİL DURUMLARIN BELİRLENMESİ ................................................... 19
3.2.5.4 ÖNLEYİCİ VE SINIRLAYICI TEDBİRLER ............................................. 19
3.2.5.5 ACİL MÜDAHALE VE TAHLİYE YÖNTEMLERİ ................................. 19
3.2.5.6 ACİL DURUM DÖKÜMANTASYONU .................................................... 20
3.2.5.7 ACİL DURUM TATBİKATLARI ............................................................... 20
3.2.5.8 ACİL DURUM PLANININ YENİLENMESİ ............................................. 21
3.2.5.9 ÇALIŞANLARIN BİLGİLENDİRİLMESİ VE EĞİTİMİ .......................... 21
BÖLÜM 4 : DEĞERLENDİRME ....................................................................................... 22
4.1 DEVLET AÇISINDAN DEĞELENDİRME: ............................................................ 22
4.2 İŞVEREN AÇISINDAN DEĞERLENDİRME ......................................................... 22
4.3 ÇALIŞAN ACISINDAN DEĞERLENDİRME ........................................................ 23
BÖLÜM 5 : SONUÇ ........................................................................................................... 25
KAYNAKLAR .................................................................................................................... 26
1
GİRİŞ
Dünyada İSG Ajansı verilerine göre iş kazaları ve meslek hastalıkları sonucunda yılda
5500 kişi hayatını kaybetmekte,75000 kişi sürekli iş göremez hale gelmekte,149 milyon iş
günü ve 30 milyar dolar maddi kayıp oluşmaktadır.Ülkemizde ise hergün 4 çalışan iş
kazası sonucu hayatını kaybetmekte 5 kişi iş kazası sonucu iş göremez hale
gelmektedir.Her yıl Gayri Safi Milli Hasılanın %5 i kaybolmaktadır.Dünyada en fazla iş
kazası olan ülkeler arasında Ülkemiz üçüncü sırayı almaktadır.Ayrıca AB ülkeleri
arasındada birinci sırada bulunmaktayız.
Günümüzde iş kazaları ve meslek hastalıkları en çok inşaat sektöründe yer alsada, gıda
sektöründeki dikkatsizlik ve açıklardan oldukça ciddi hastalıklar ve yaralanmalar
oluşmaktadır.Bu nedenle ülkemizde en son 30 haziran 2012 de çıkan 6331 sayılı İş Sağlığı
Güvenliği kanunu, gerek meslek hastalığını gerekse iş kazalarını büyük ölçüde azaltması
için çeşitli kural ve cezai yaptırımlar getirmiştir.
6331 sayılı İş Sağllığı Güvenliği kanunu tüm işyerlerindeki, faliyet konularına ve çalışan
sayılarına bakılmaksızın kamu ve özel sektöre ait bütün işlere ve işyerlerine ,bu işyerinin
işverenleri ile işveren vekillerine,çırak ve stajyerler de dahil olmak üzere tüm çalışanlarına
uygulanmaktadır.Bu kanunun getirdiklerini işveren veya işveren vekili eksiksiz yerine
getirmekle yükümlüdür.Tabi bu kanunun getirdikleri yükümlülükler işverene belirli bir
maddi yük oluşturmaktadır,fakat meslek hastalıkları iş kazaları ve iş kayıplarına kıyasla
bu maddi yük işverene pozitif yönde katkı sağlamakta.Bu nedenle işverenler 6331 İş
Sağlığı ve İş Güvenliği kanununun hükümlerini yerine getirmek, iş kazaları ve meslek
hastalıklarını önlemek amacıyla Çalışma ve Sosyal Güvelik Bakanlığınca yetkilendirmiş
olan işyeri hekimi iş güvenlik uzmanı ve diğer sağlık personeli istihdam etmekle
yükümlüdürler.
Bu açıdan işyerleri 6331 sayılı İş Sağlığı ve İş Güvenliği yasası yönünden değerlendirilirse
işverenlere,çalışanlara, devlete, çevreye getireceği maddi ve manevi kayıpları en aza
indirgeyerek büyük bir katkı saglamış olur.Bu durum bilinçli işveren veya işveren
vekili,çalışanlar ve işyeri hekimi,iş güvenlik uzmanı,diğer sağlık personelinin kanunun
getirdiği kuralları tam ve eksiksiz yerine getirilmesiyle mümkün olabilir.
2
BÖLÜM 1-ET VE BALIK SEKTÖRÜNÜN 6331
SAYILI İŞ SAĞLIĞI VE GÜVELİĞİ
KANUNUNUN : DEVLET,İŞVEREN VE
ÇALIŞANA GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ
1.1 ET VE BAKLI KURUMUNUN TARİHÇESİ
Et ve Balık Kurumunun kendi sitedinde yayınladığı 3780 sayılı Milli Koruma Kanunu’nun
6. maddesi uyarınca, 28/08/1952 tarih ve 3/15597 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile
onaylanan, K/871 sayılı Koordinasyon Kurulu Kararı üzerine, 01/10/1952 tarihinde “Et ve
Balık Kurumu” ünvanı ile Ticaret Bakanlığına bağlı 40 milyon TL sermayeli bir İktisadi
Devlet Kuruluşu olarak kurulmuştur.
Et ve Balık Kurumunun kuruluşu, özel sektörün gelişmediği, sermaye birikiminin
olmadığı, sanayi ve ticaretin gelişmediği, yetişmiş eleman sıkıntısının olduğu bir döneme
rastlamaktadır.
Genç Türkiye Cumhuriyeti diğer sektörlerde olduğu gibi hayvancılık ve et sektöründe de
gelişme sağlamak, istihdamı artırmak, ekonomik hayatın yükselmesini temin etmek
maksadıyla Kamu İktisadi Devlet Kuruluşlarını kurmak suretiyle özel sektöre öncülük edip
sanayinin gelişmesini ve sermaye birikiminin oluşmasını sağlamıştır. Bu maksada uygun
olarak tarım sektöründe de Et ve Balık Kurumunu, Süt Endüstrisi Kurumunu, Yem Sanayi
gibi kuruluşları kurmak suretiyle tarım ve hayvancılığın gelişmesine katkıda
bulunulmuştur.
Et ve Balık Kurumu, veteriner hekimlerin kontrolünde kasaplık hayvan alım ve
kesimlerini yaparak, hijyenik şartlarda kaliteli et üretmek için et kombinalarını faaliyete
geçirmiş. Hayvancılığın bir ticari emtia haline gelmesini sağlayarak et ve et ürünleri üretim
sanayisini oluşturmuştur.Böylece ülke hayvancılığının geliştirilmesi ve verimliliğinin
arttırılması hedeflenmiştir.
1.2 ÖZELLEŞTİRME KAPSAMINDA ALINAN İŞ
YERLERİ
Türkiye hayvancılığı ve ülke ekonomisi açısından önemli görevler üstlenen EBK, zaman
içerisinde, bütün Kamu İktisadi Teşebbüslerinde (KİT) olduğu gibi yanlış ve siyasi
yatırımlar, atıl kapasiteler, yanlış istihdam politikaları ve günlük siyasi kararlar nedeniyle
zarar eder konuma gelmiş ve KİT’lerin özelleştirme programı çerçevesinde Bakanlar
Kurulunun 20/05/1992 tarih ve 3088 sayılı kararı ile özelleştirme kapsamına
alınmıştır.22/01/1993 tarih ve 93/2 sayılı Yüksek Planlama Kurulu kararı ile adı
değiştirilerek “Et ve Balık Ürünleri A.Ş.” haline dönüştürülmüştür.
3
1990’lı yıllara kadar 35 iş yeri ile faaliyetini sürdüren Et ve Balık Kurumunun bu güne
kadar toplam 18 işletmesinin satışı yapılmış, 5 adedi de bedelsiz olarak resmi Kurumlara
devredilmiş, 3 adeti ise kapatılmıştır.
Özelleştirilen işyerleri:Şanlıurfa et kombinası,Elazığ et kombinası,Bursa et kombinası,Kars
et kombinası,Tatvan et kombinası,Suluova et kombinası,Afyon et kombinası,Malatya et
kombinası,Kastamonu et kombinası,Bayburt et kombinası,Ağrı et kombinası,Ankara et
kombinası,İskenderun soğuk hava depose,Erzincan et kombinası,Burdur et
kombinası,Gaziantep et kombinası,Eskişehir et kombinası,Sivas et kombinası,Manisa et
kombinası,Samsun et kombinası.Daha sonrada bağzı işyeri ve fabrikaların çeşitli gerekçe
ile
kapatılmıştır.Bunlar
Trabzon
Balık
Mülleri
fabrikası,Zeytinburnu
et
kombinası,Haydarpaşa et sanayi işletmesi gibi.Belirli bir süreden sonra Et ve Balık kurumu
özelleştirme kapsamından çıkmıştır.
Et ve Balık Kurumunun Türkiye hayvancılığı için yararlı olacağını düşünen 60’nci
Hükümetimiz hayvancılığı geliştirme, kalite standardını yükseltme politikaları
doğrultusunda 26/08/2005 tarih ve 2005/104 sayılı Özelleştirme Yüksek Kurulu
Kararındaki; “Şirketin yeniden yapılanması, AB normlarına uygun olarak hayvancılık
sektöründe düzenleyici ve destekleyici bir rol üstlenmesi” temel gerekçesi ile özelleştirme
kapsam ve programından çıkartılarak eski statüsüne iade edilmesine karar verilmiş ve
06/10/2005 tarih, 25958 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan kararname ile Tarım ve
Köyişleri Bakanlığı ile ilgilendirilmesi onaylanmıştır. Bu onay çerçevesinde 233 sayılı
Kanun Hükmünde Kararnameye uyumlu olarak hazırlanan yeni ana statüde Kurumun
ünvanı Et ve Balık Kurumu (EBK) Genel Müdürlüğü olarak değiştirilmiştir.
Yeni ana statümüz Yüksek Planlama Kurulunun 24/07/2006 tarih,2006/T-25 sayılı kararı
ile onaylanarak 17/08/2006 tarihinde Ticaret Sicil Gazetesinde yayımlanmıştır. Yeni ana
statünün birinci maddesinde; “Kurumun yeniden yapılandırılarak, hayvancılık sektöründe
düzenleyici ve destekleyici bir rol üstlenmesi,” içerikli hüküm getirilmiş, ayrıca faaliyet
konuları kapsamına;“Ülke hayvancılığını teşvik ederek istikrarlı bir şekilde geliştirilmesine
yardımcı olmak” hükmü konmak suretiyle Kurumumuza kamu hizmeti ağırlıklı görevler
yüklenmiştir.
Yönetim Kurulunun 13/07/2006 tarih ve 69 sayılı kararı ile Ağrı Et Kombinasının Ağrı İl
özel İdaresinden devir alınmasına karar verilmiş olup Haziran 2007 yılında hizmete
açılmıştır. Yeni Statüde faaliyette yedi olan kombinanın Ağrı, Yozgat ve İstanbul Soğuk
Depo Müdürlüğü ile birlikte sayısı 10 (ON) olmuştur.
4
1.3 ET VE BALIK KURUMUNUN FALİYETLERİNDE
UYGULADIĞI ANA POLİTİKALAR
Et ve Balık Kurumu karlılık ve verimlilik prensipleri içerisinde, kaynaklarını rasyonel
kullanarak, zamanında etkili ve bilinçli kararlar alarak alım, üretim ve pazarlama gibi ana
faaliyet konularında aşağıdaki politikaları izlemektedir:
•Ülke hayvancılığını teşvik ederek istikrarlı bir şekilde gelişmesine katkı sağlamak.
•Alım yaparken üreticinin faaliyetlerini sürdürmesini sağlamak amacı ile besi maliyet
hesaplaması yaparak üreticiyi zarar ettirmeyecek alım fiyatlarını oluşturmak.
•Hijyenik kurallara uygun sağlıklı, güvenli,kaliteli et ve et ürünlerini üretmek.
•Üretici ve tüketici arasında denge oluşturmak suretiyle piyasa fiyat istikrarının oluşmasına
katkı sağlamak.
•Üretim ve pazarlama faaliyetlerini, hayvancılık sektörünün gelişmesine hizmet edecek
şekilde yaparak sektörde düzenleyici ve destekleyici rol üstlenmek.
•Piyasa ekonomisinin kuralları içerisinde sektörde rekabet şartlarını yerine getirerek
karlılık ve verimlilik ilkeleri içerisinde geniş kitlelere hizmet sunmak.
•Hayvancılık ve et sektöründeki etkin faaliyetler ile Ülkenin genel istihdamına katkı sağlar.
1.4 ET VE BALIK KURUMUNUN HAYVANCILIĞI
GELİŞTİRME POLİTİKASI
1960’lı yıllardan itibaren EBK,hayvancılıkla uğraşan çiftçilerimizi eğiterek
bilinçlendirerek ahır besiciliğini teşvik etmiş ve entansif besiciliğe geçişi sağlamıştır.
Et ve Balık Kurumu uyguladığı politikalar ile hayvan alım kriterlerini oluşturarak kaliteli
besicilik yapılmasını teşvik etmiştir. Hayvancılığın bir ticari sektör haline gelmesini ve
ülkemizde et sanayinin gelişmesini sağlamıştır.
EBK, besiciliği geliştirmek ve yaygınlaştırmak amacıyla sözleşmeli besicilik projeleri
geliştirerek uygulamaya sokmuş,böylece hayvancılığı bir ticari emtia olarak benimsetmiş
ve çiftçilerin bu işi bir meslek olarak yapmalarını sağlamıştır.
EBK sözleşmeli besicilik sisteminin yanı sıra,hayvan alımlarında randıman ve prim
uygulaması esasını getirerek kaliteli besiciliği teşvik etmiş ve karkas ortalamalarının
artmasını sağlamıştır.EBK kuraklık, deprem vb felaket zamanlarında çiftçinin yanında
olmuş, yerinde hayvanlarını almış ve destekleme sağlamıştır.
5
1.5 ET VE BALIK KURUMUNUN ÜRETİM VE SATIŞ
POLİTİKASI
Et ve Balık Kurumu kuruluş amacına uygun olarak çiftlikten sofraya kadar üretilen etin
kontrolünü yapan ve halkımıza sağlıklı güvenli ürünler sunan bir kuruluştur. Et ve Balık
Kurumuna kesim için gelen hayvanlar veteriner hekimlerce canlı muayeneleri yapılır, sevk
evrakları kontrol edilir, (böylece mevzuatına uygun hayvan hareketleri de denetlemiş olur.)
Sağlıklı olan kesimlik besi hayvanları kesime sevk edilerek,yine veteriner hekimlerimiz
kontrolünde kesimleri yapılır.Etler ve sakatatlar sıkı bir muayeneden geçirilerek
damgalanarak üretim ve satışa sunulur.
ISO 22000 Gıda Güvenlik Sistemi ile ISO 9001: 2008 Kalite Yönetim Sistemi uygulanmak
suretiyle kaliteli Standard üretim yapılarak halkımızın tüketimine sunulmaktadır.
Modern teknolojilere sahip üretim tesislerimizde Halkımızın tüketim alışkanlıkları ve
tercihleri doğrultusunda ürün çeşitlemesi yapılarak üretilen kıyma, kuşbaşı, biftek, pirzola
vb. et ürünlerimiz ile sucuk, sosis, salam, kavurma, köfte vb. şarküteri ürünleri ve fleto
alabalık,somon,uskumru,mezgit gibi balık ürünlerimiz toptan ve perakende olarak ucuz
kaliteli ve güvenli bir şekilde satışa sunulmaktadır.
Et ve Balık Kurumu Kombinalarında üretilen etlerin bir kısmı gövde halinde Bir kısmı da
parçalanarak kemiksiz hale getirilip toptan ve perakende olarak satışa sunulur.
Bugüne kadar ülke hayvancılığının gelişmesi, desteklenmesi ve birim başına verimin
artırılması ile sağlıklı güvenli kaliteli et ve et ürünleri üreterek tüketicilerin beslenmesinde
çok önemli görevler üstlenmiş olan Kurumumuz bundan sonrada bu görevini başarı ile
sürdürecektir.
27.04.2013 tarihli Resmi Gazete’nin 4553 sayılı Kararı ile Et ve Balık Kurumu’nun adı Et
ve Süt Kurumu olarak değişmiştir.
233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 3 üncü maddesi ile 399 sayılı Kanun
Hükmünde Kararnamenin 4 üncü maddesine göre devletin genel hayvancılık politikası
çerçevesinde, hayvancılık sektöründe düzenleyici ve destekleyici bir rol üstlenmesini temin
etmek, piyasa ekonomisi kuralları içerisinde sektörde tam rekabet koşullarının tesisine
katkıda bulunarak kamu yararı ile faaliyetlerini sürdürmek amacıyla kurulan ve bir iktisadi
devlet teşekkülü olan Et ve Balık Kurumu Genel Müdürlüğünün adı Et ve Süt Kurumu
Genel Müdürlüğü olarak değiştirilmiştir.
6
1.6 ET VE BALIK KURUMUNUN FRANCHİSİNG
MAGAZALARININ AÇILIŞININ ÖNEMİ
Dünyada artan nüfusun yeterli ve dengeli beslenmesinde hayati öneme sahip olan
hayvancılık ve et sektörü, birçok alanda endüstri hammaddesi olarak kullanılması
açısından da yüksek oranda katma değer üretmekte, ayrıca birçok yan sektörü barındırması
sebebiyle de ülke ekonomilerine önemli katkılar sağlamaktadır.Sektörün, dünyadaki
tarımsal gayri safi hâsılanın % 40’ını ürettiği ve 1,3 milyar insan için geçim kaynağı
yarattığı hesaplanmaktadır.Bitkisel üretimin bütün artıklarını yem olarak değerlendirip,
bitkisel proteinleri hayvansal proteinlere dönüştürmesi açısından, bitkisel üretimin de
sigortası olarak görülen hayvancılık sektörünün tarım içindeki payı, Avrupa Birliği
ülkelerinde % 49’a ulaşmıştır. Yaklaşık olarak 7,5 milyon tarım işletmesi bulunan Avrupa
Birliği ülkelerinde, hayvancılık işletmelerinde işletme başına ortalama 44 baş hayvan
düşmektedir.Et ve et mamullerinin insan beslenmesinde önemli bir yeri
bulunmaktadır.Gelişmiş ülkelerde kişi başına günlük ortalama protein tüketimi 102
gramdır ve bunun 60-70 gramı hayvansal kaynaklı proteinlerden oluşmaktadır.Hayvancılık
disiplinli bir işletmecilik faaliyetini zorunlu kılmaktadır.Dünyanın gelişmiş ülkeleri ile
ABD ve AB ülkelerinde hayvancılık işletme hayvancılığı şeklinde yapılmaktadır.
Ekonomik olarak yapılan değerlendirmelerde hayvancılık yıl içinde nakit akışı sağlama
yönünden de önemli bir avantaja sahiptir.Dünya’nın gelişmiş ülkelerinde, daha az
hayvandan mümkün olan kaliteli ve en yüksek verimi alabilmek için ıslah çalışmalarına
büyük önem verilmektedir. Bu durum maliyetlerin düşmesine önemli ölçüde katkı
sağladığından, hayvancılıkla uğraşan çiftçilerin rekabet gücünü artırmaktadır.Tarımın alt
sektörü olan hayvancılık, Dünya’nın gelişmiş ülkelerinde,büyükbaş,küçükbaş,kanatlılar,
balıkçılık ve su ürünleri; konularında ihtisasişletmeciliği şeklinde yapılmaktadır.Ayrıca söz
konusu ülkelerde hayvancılık, üretim, değerlendirme ve pazarlama zinciri kurularak
yapıldığı için sistemli bir yapılanma söz konusudur. Bu tür sisteme dayalı işletmecilik
faaliyetleri piyasalardaki konjonktürel dalgalanmalardan az etkilenmektedir.Bu nedenle Et
ve Balık Kurumu piyasadaki dengeleri korumak,kaliteli et ve süt ürünlerinin satışını
gerçekleştirmek için,frenchisee magazacılık sistemiyle büyükşehirlerde açılmak kaydı ile
100 adet bayiliği 2011 de açılması için çalışmalara başlamıştır.Şu anda 64 bayii
bulunmaktadır.
7
BÖLÜM 2: 6331 SAYILI İŞ SAĞLIĞI VE İŞ
GÜVENLİĞİ KANUNU
2.1 6331 İŞ SAĞLIĞI VE İŞ GÜVENLİĞİ KANUNUN
AÇIKLANMASI
20.06.2012 tarihli ve 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, yayımı tarihi ile yayımı
tarihini izleyen 6 ay ila 2 yıl içinde yürürlüğe girmek üzere TBMM Genel Kurulu'nda
kabul edilerek, Cumhurbaşkanlığı'nca onaylanmak suretiyle Resmi Gazete'de
yayımlanmıştır.
6331 sayılı Yasa hükümlerinin yürürlüğe girmesiyle, 22.05.2003 tarihli ve 4857 sayılı İş
Kanunu'nun iş sağlığı ve güvenliğine ilişkin hükümleri yürürlükten kalkmaktadır.
2.1.1-KANUNUN UYGULANACAĞI İŞYERLERİ
İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu,faaliyet konularına ve çalışan sayılarına bakılmaksızın
kamu ve özel sektöre ait bütün işlere ve işyerlerine, bu işyerlerinin işverenleri ile işveren
vekillerine, çırak ve stajyerler de dahil olmak üzere tüm çalışanlarına uygulanacaktır.
2.1.2-KANUNUN UYGULANMAYACAĞI İŞYERLERİ
6331 sayılı Kanunun uygulanmayacağı işler ve kişiler;
a) Fabrika, bakım merkezi, dikimevi ve benzeri işyerlerindekiler hariç Türk Silahlı
Kuvvetleri, genel kolluk kuvvetleri ve Milli İstihbarat Teşkilatı Müsteşarlığının
faaliyetleri,
b) Afet ve acil durum birimlerinin müdahale faaliyetleri,
c) Ev hizmetleri,
ç) Çalışan istihdam etmeksizin kendi nam ve hesabına mal ve hizmet üretimi yapanlar,
d) Hükümlü ve tutuklulara yönelik infaz hizmetleri sırasında, iyileştirme kapsamında
yapılan iş yurdu, eğitim, güvenlik ve meslek edindirme faaliyetleri olarak görülmektedir.
2.1.3- İŞVERENİN İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ
KONUSUNDA YÜKÜMLÜLÜĞÜ
İşveren aşağıda belirtilen sağlık ve güvenlikle ilgili hususları yerine getirmekle
yükümlüdür.İşçilerin sağlık ve güvenliğini korumak,gerektiğinde iş sağlığı ve güvenliği
konusunda işyeri dışındaki uzman kişi veya kuruluşlardan hizmet almak, işçilerin sağlığını
ve güvenliğini korumak için mesleki risklerin önlenmesi, eğitim ve bilgi verilmesi dâhil
gerekli her türlü önlemi almak, organizasyonu yapmak, araç ve gereçleri sağlamak,sağlık
ve güvenlik önlemlerinin değişen şartlara uygun hale getirilmesi ve mevcut durumun
sürekli iyileştirilmesi amaç ve çalışması içinde olmak.
8
Sağlık ve güvenliğin korunması ile ilgili önlemlerin alınmasında genel prensipler;risklerin
önlenmesi,önlenmesi mümkün olmayan risklerin değerlendirilmesi,risklerle kaynağında
mücadele edilmesi,işin kişilere uygun hale getirilmesi için, özellikle işyerlerinin
tasarımında, iş ekipmanları, çalışma şekli ve üretim metotlarının seçiminde özen
gösterilmesi, monoton çalışma ve önceden belirlenmiş üretim temposunun hafifletilerek
bunların sağlığa olumsuz etkilerinin en aza indirilmesi,teknik gelişmelere uyum
sağlanması,tehlikeli olanların, tehlikesiz veya daha az tehlikeli olanlarla
değiştirilmesi,teknolojinin, iş organizasyonunun, çalışma şartlarının, sosyal ilişkilerin ve
çalışma ortamı ile ilgili faktörlerin etkilerini kapsayan genel bir önleme politikasının
geliştirilmesi,toplu korunma önlemlerine, kişisel korunma önlemlerine göre öncelik
verilmesi,işveren, işyerinde yapılan işlerin özelliklerini dikkate alarak; kullanılacak iş
ekipmanının, kimyasal madde ve preparatların seçimi, işyerindeki çalışma düzeni gibi
konular da dâhil işçilerin sağlık ve güvenliği yönünden tüm riskleri değerlendirir.Ciddi
tehlike bulunduğu bilinen özel yerlere sadece yeterli bilgi ve talimat verilen işçilerin
girebilmesi için uygun önlemleri alır,işyerinin birden fazla işveren tarafından kullanılması
durumunda işverenler, yaptıkları işin niteliğini dikkate alarak; iş sağlığı ve güvenliği ile iş
hijyeni önlemlerinin uygulanmasında işbirliği yapar, mesleki risklerin önlenmesi ve
bunlardan korunma ile ilgili çalışmaları koordine eder, birbirlerini ve birbirlerinin işçi veya
işçi temsilcilerini riskler konusunda bilgilendirirler,iş sağlığı ve güvenliği ile iş sağlığına
zarar verecek ortamlardan korunmak için yapılacak uygulamalar ve alınan temizlik
önlemleri işçilere mali yük getirmez.İşyerindeki sağlık ve güvenlik risklerini önlemek ve
koruyucu hizmetleri yürütmek üzere, işyerinden bir veya birden fazla kişiyi
görevlendirir,sağlık ve güvenlikle görevli kişiler, işyerinde bu görevlerini yürütmeleri
nedeniyle hiçbir şekilde dezavantajlı duruma düşmezler.Bu kişilere, söz konusu görevlerini
yapabilmeleri için yeterli zaman verilir.
2.1.4 İŞYERİ TEHLİKE SINIFI NASIL BELİRLENMELİDİR
İşyerlerinin tehlike sınıfları, işyerlerinde yapılan asıl iş dikkate alınmak suretiyle 5510
sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu''nun “Kısa vadeli sigorta kolları
prim tarifesi ve iş kollarının ve işlerin tehlike sınıf ve derecelerinin belirlenmesi" başlıklı
83'üncü maddesi çerçevesinde tespit edilen kısa vadeli sigorta kolları prim tarifesi de
dikkate alınarak, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürü Başkanlığında ilgili taraflarca
oluşturulan komisyonun görüşleri doğrultusunda Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca
belirlenmesi ve çıkarılacak tebliğle kamu oyuna duyurulması söz konusudur.
2.1.5 İŞYERLERİNİN İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ
HİZMETLERİ ÇERÇEVESİNDE DESTEKLENMELERİ
Özel sektör işyerlerinden 10 kişiden az çalışanı olan ve çok tehlikeli veya tehlikeli sınıfta
yer alan işyerlerinin iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerini yerine getirmesi Bakanlıkça
desteklenebilmektedir.
Az tehlikeli sınıfta yer alan 10 kişiden az çalışanı bulunan özel sektör işyerlerinin destek
hizmetlerinden yararlanabilmesi Bakanlar Kurulu kararıyla mümkündür.
9
Buna göre, hangi tehlike sınıfında olursa olsun 10 ve yukarı sayıda çalışanı olan işyerleri
ile Bakanlar Kurulu karar almaksızın 10 kişiden az çalışanı olan ve az tehlikeli sınıfta yer
alan işyerleri, özel sektör işyeri olsalar dahi destek hizmetlerinden yararlanamamaktadır.
Belirtilen işyerleri dışında, kamu kurum ve kuruluşlarının da iş sağlığı ve güvenliği
hizmetleri yönünden sağlanan destekten faydalanması olası değildir.
İş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin yerine getirilmesini destekleme ile ilgili giderler
Sosyal Güvenlik Kurumu'nca karşılanacak olup,kısa vadeli sigorta kolları için toplanan
primlerden finansmanı sağlanmaktadır.
Şu kadar ki, destek sağlanan işyerlerinin istihdam ettiği kişileri sigorta ettirmediği kontrol
ve denetimlerde tespiti halinde, tespit tarihine kadar yapılan ödemelerin yasal faiziyle
birlikte ilgili işverenlerden Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından tahsil edilmesi söz
konusudur.Ayrıca, bu durumdaki işverenlerin üç yıl süreyle destekten yararlanması
mümkün değildir.
Destek sağlanacak işyerlerinin belirlenmesinde,Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları esas
alınmaktadır.
2.1.6 HANGİ İŞYERLERİNDE HANGİ BELGEYE SAHİP
OLANLAR İŞ GÜVENLİK UZMANI OLARAK
GÖREVLENDİRİLECEKTİR
Bakanlık tarafından sektörel alanda özel düzenleme yapılmadığı sürece, çok tehlikeli
sınıfta yer alan işyerlerinde (A) sınıfı, tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde (B) sınıfı, az
tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde (C) sınıfı iş güvenliği uzmanlığı belgesine sahip
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı'nca yetkilendirilmiş mühendis, mimar veya teknik
elemanın iş güvenliği uzmanı olarak görev yapması gerekir.Ancak: Ülkemizde 6331 İş
Sağlığı ve İş Güvenliği Kanununa göre İş Sağlığı ve İş Güvenliği uzman sayısı işyeri
sayısına göre yeterli olmadığından, belirli bir süre için (A) sınıfı uzmanın yerine (B) sınıfı
ve (B) sınıfı uzmanın yerine de (C) sınıfı uzman bakabilecektir.
İş güvenliği uzmanları (işyeri hekimleri dahil), görevlendirildikleri işyerlerinde iş sağlığı
ve güvenliğiyle ilgili alınması gereken tedbirleri yazılı olarak işverene bildirirler. Bildirilen
hususlardan hayati tehlike arz edenlerin işveren tarafından yerine getirilmemesi
durumunda, bu hususu Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı'nın yetkili birimine iletmek
zorundadır.
Çalışanın ölümü veya maluliyetiyle sonuçlanacak şekilde vücut bütünlüğünün bozulmasına
neden olan iş kazası veya meslek hastalığının meydana gelmesi durumunda, bu konuda
ihmali tespit edilen iş güvenliği uzmanının (veya işyeri hekiminin) yetki belgesi askıya
alınmaktadır.
10
2.1.7 KAMU KURUM VE KURULUŞLARINDA GÖREV
YAPAN İŞYERİ HEKİMİ VEYA İŞ GÜVENLİK UZMANI
OLMA NİTELİĞİNE SAHİP PERSONELİN BAŞKA
YERLERDE GÖREV YAPABİLMESİ
Kamu kurum ve kuruluşlarında ilgili mevzuata göre istihdam edilen işyeri hekimi veya iş
güvenliği uzmanı olma niteliğini haiz personel, gerekli belgeye sahip olmaları koşulu ile
asli görevlerinin yanında, belirlenen çalışma süresine riayet etmek suretiyle çalışmakta
oldukları kurumda veya ilgili personelin muvafakati ve üst yöneticinin onayı ile diğer
kamu kurum ve kuruluşlarında görevlendirilebilmektedir.
Hizmet alan kurum tarafından, bu şekilde görevlendirilecek personele, görev yaptığı her
saat için (200) gösterge rakamının memur aylık katsayısı (01/07/ 2012-31/12/2012 arasında
0,071589) ile çarpımı tutarında (01/07/2012-31/ 12/2012 arasında 14,3178 TL/Saat) ilave
ödeme yapılmaktadır.Bu ödemeden yalnızca damga vergisi kesintisi yapılmaktadır.
Bu durumdaki görevlendirmeye ilişkin ilave ödemelerde,günlük mesai saatlerine bağlı
kalmak kaydıyla, aylık toplam 80 saatten fazla olan görevlendirmeler dikkate
alınmamaktadır.
Kamu sağlık hizmetlerinde tam süreli çalışmaya ilişkin mevzuat hükümleri saklı kalmak
kaydıyla, işyeri hekimlerinin ve diğer sağlık personelinin işyeri sağlık ve güvenlik birimi
ile ortak sağlık ve güvenlik birimlerinde görevlendirilmelerinde ve hizmet verilen
işyerlerinde çalışanlarla sınırlı olmak üzere görevlerini yerine getirmelerinde, diğer
kanunlarda yer alan kısıtlayıcı hükümler uygulanmamaktadır.
2.1.8 İŞ KAZASI VE MESLEK HASTALIKLARININ
KAYITLARI KONUSUNDA İŞVERENİN
YÜKÜMLÜLÜKLERİ
İşyerinde meydana gelen bütün iş kazaları kayıtlarının işveren tarafından tutulması, gerekli
incelemelerin yapılarak işverence raporların düzenlenmesi gerekir.
Yine işverence, işyerinde meydana gelmekle birlikte, yaralanma veya ölüme neden
olmayan ancak işyeri ya da iş ekipmanının zarara uğramasına yol açan veya çalışan, işyeri
ya da iş ekipmanını zarara uğratma potansiyeli olan olayların incelenerek, bunlar ile ilgili
raporların tanzim edilmesi icap eder.
Bunların yanında, iş kazaları kazadan sonraki 3 işgünü içinde, çalışma iş müdürlüklerine
veya işyeri hekimi tarafından kendisine bildirilen meslek hastalıkları, öğrenildiği tarihten
itibaren 3 işgünü içinde işverence Sosyal Güvenlik Kurumu'na bildirilmektedir.
11
2.1.9 İŞYERİNDE ÇALIŞAN TEMSİLCİ
GÖREVLENDİRİLMESİ
İşveren,işyerinin değişik bölümlerindeki riskleri ve çalışan sayılarını dikkate almak
suretiyle belli sayıda temsilci görevlendirmekle yükümlüdür.
Temsilci görevlendirmesinin seçimle olması esastır.Ancak,seçimle belirlenme
yapılamaması durumunda atama yoluyla temsilci görevlendirmesi yapılmaktadır.
Temsilci görevlendirmesi yapılmasında,işyerinin değişik bölümlerindeki riskler ve çalışan
sayıları itibariyle dengeli dağılıma özen gösterilmesi gerekir.
6331 sayılı İş Sağlığı ve İş Güvenliği kanununa gore 2-51 arasında çalışanı bulunan
işyerlerinde 1 temsilci, 51-100 arasında çalışanı bulunan işyerlerinde 2 temsilci, 101-500
arasında çalışanı bulunan işyerlerinde 3 temsilci, 501-1000 arasında çalışanı bulunan
işyerlerinde 4 temsilci, 1001-2000 arasında çalışanı bulunan işyerlerinde 5 temsilci, 2001
ve üzeri çalışanı bulunan işyerlerinde 6 temsilci görevlendirilmektedir.51 ve üzerinde
çalışanı olan işyerlerinde baş temsilci, temsilciler arasında yapılacak seçimle
belirlenmektedir.
Çalışan temsilcilerinin,tehlike kaynağının yok edilmesi veya tehlikeden kaynaklanan riskin
azaltılması için, işverene öneride bulunma ve işverenden gerekli tedbirlerin alınmasını
isteme hakkı ile görev, yetki ve sorumluluğu bulunmaktadır.
Çalışan temsilcileri ve destek elemanlarının görevlerini yürütmeleri nedeniyle,hakları
kısıtlanamamakta ve görevlerini yerine getirebilmeleri için işveren tarafından gerekli
imkanların sağlanması gerekmektedir.
Sendika bulunan işyerlerinde, işyeri sendika temsilcisi/temsilcileri, aynı zamanda iş sağlığı
ve güvenliği yönünden çalışan temsilcisi olarak da görev ifa etmektedir.
2.1.10 İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KURULU OLUŞTURMA
ŞARTLARI
50 ve yukarı sayıda çalışanı olan ve 6 aydan fazla süren sürekli işlerin yapıldığı
işyerlerinde işverenin, iş sağlığı ve güvenliği ili ilgili çalışmalar yapmak üzere iş sağlığı ve
güvenliği kurulu oluşturması 6331 sayılı Kanun hükmüdür.
Altı aydan fazla süren asıl işveren-alt işveren ilişkisinin bulunduğu hallerde;
a) Asıl işveren ve alt işverenin ayrı ayrı kurul oluşturması durumunda, faaliyetlerin
yürütülmesi ve kararların uygulanması konusunda iş birliği ve koordinasyon asıl işveren
tarafından sağlanmaktadır.
b) Asıl işveren tarafından kurul oluşturulması durumunda, kurul oluşturması gerekmeyen
alt işveren, koordinasyonu sağlamak üzere yetkili bir temsilcisini vekâleten
görevlendirmektedir.
12
c) Alt işveren tarafından kurul oluşturulması durumunda, kurul oluşturması gerekmeyen
asıl işveren, koordinasyonu sağlamak üzere yetkili bir temsilcisini vekâleten
görevlendirmektedir.
ç) Kurul oluşturması gerekmeyen asıl işveren ve alt işverenin toplam çalışan sayısının
50''''den fazla olması durumunda, koordinasyon asıl işverence yapılmak üzere, asıl işveren
ve alt işveren tarafından birlikte bir kurul oluşturulmaktadır.
Aynı çalışma alanında birden fazla işverenin bulunması ve bu işverenlerce birden fazla
kurulun oluşturulması durumunda işverenler,birbirlerinin çalışmalarını etkileyebilecek
kurul kararları ile ilgili olarak aynı çalışma alanında bulunan diğer işverenlere bilgi
vermeleri gerekir.
2.1.11 ULUSAL İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KONSEYİ
OLUŞTURMA
İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'yla iş sağlığı ve güvenliği konusunda ülke genelinde
politika ve stratejileri belirlemek üzere Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı
Müsteşarı'nın başkanlığında, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürü, İş Teftiş Kurulu
Başkanı, Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı genel müdürü, Bilim, Sanayi ve Teknoloji,
Çevre ve Şehircilik, Enerji ve Tabii Kaynaklar, Gıda, Tarım ve Hayvancılık, Kalkınma,
Millî Eğitim ile Sağlık bakanlıklarından ilgili birer genel müdür. Yükseköğretim Kurulu
Başkanlığı'ndan bir yürütme kurulu üyesi, Devlet Personel Başkanlığı'ndan bir başkan
yardımcısı, işveren, işçi ve kamu görevlileri sendikaları üst kuruluşlarının en fazla üyeye
sahip ilk üçünden, Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği'nden, Türkiye Esnaf ve Sanatkârları
Konfederasyonu'ndan, Türk Tabipleri Birliği'nden, Türk Mühendis ve Mimar Odaları
Birliği'nden ve Türkiye Ziraat Odaları Birliği'nden konuyla ilgili veya görevli birer
yönetim kurulu üyesi ile ihtiyaç duyulması halinde İş Sağlığı ve Güvenliği Genel
Müdürü'nün teklifi ve Konseyin kararı ile belirlenen, iş sağlığı ve güvenliği konusunda
faaliyet gösteren kurum veya kuruluşlardan en fazla iki temsilcinden oluşan Ulusal İş
Sağlığı ve Güvenliği Konseyi oluşturulmuş bulunmaktadır.
İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürü'nün teklifi ve Konseyin kararı ile belirlenen, iş
sağlığı ve güvenliği konusunda faaliyet gösteren kurum veya kuruluş temsilcileri iki yıl
için seçilmekte ve üst üste iki olağan toplantıya katılmamaları durumunda ilgili kurum
veya kuruluşun üyeliği sona ermektedir.
Konseyin aldığı kararlar,tavsiye niteliği taşımakta ve bağlayıcılığı bulunmamaktadır.
Konsey yılda 2 defa olağan olarak toplanmaktadır.Başkan veya üyelerin 1/3’nün teklifi ile
olağanüstü olarak da toplanabilmektedir.
Konsey, toplantıya katılanların salt çoğunluğu ile karar vermektedir.Oyların eşitliği halinde
başkanın oyu kararı belirlemektedir.Toplantıda çekimser oy kullanılamamaktadır.
13
2.1.12 4857 SAYILI İŞ KANUNUNUN YÜRÜLÜKTEN
KALKAN MADDELERİ
6331 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesiyle, 4857 sayılı İş Kanunu''''nun iş sağlığı ve
güvenliğine ilişkin 2''''nci maddesinin dördüncü fıkrası, 63''''üncü maddesinin dördüncü
fıkrası, 69''''uncu maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları, 77, 78, 79, 80, 81, 83,
84, 85, 86, 87, 88, 89, 95, 105''''inci ve Geçici 2''''nci maddeleri yürürlükten kalkmaktadır.
6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, yayımı tarihi ile yayımı tarihini izleyen 6 ay
ilâ 2 yıl içinde yürürlüğe girmek üzere TBMM Genel Kurulu''''nda kabul edilerek,
Cumhurbaşkanlığı''''nca onaylanmak suretiyle Resmi Gazete''''de yayımlanmıştır.
İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu,faaliyet konularına ve çalışan sayılarına bakılmaksızın
kamu ve özel sektöre ait bütün işlere ve işyerlerine, bu işyerlerinin işverenleri ile işveren
vekillerine, çırak ve stajyerler de dahil olmak üzere tüm çalışanlarına uygulanacaktır. 6331
sayılı Yasayla birlikte, 4857 sayılı İş Kanunu'nun iş sağlığı ve güvenliğine ilişkin
hükümleri yürürlükten kalkmıştır.
14
BÖLÜM 3:İŞYERİNİN TANIMI VE
İŞYERİNDEKİ TEHLİKELER İLE ALINACAK
ÖNLEMLER
3.1 ET VE SÜT ÜRÜNLERİ
Şekil.1
Et ve süt ürünleri satışı gercekleştirilen magazadaki ürünlerin tamamı paket ve koliler ile et
ve süt kombinalarından hazır olarak gelmektedir.İşyerinde bulunan soğuk hava depolarında
muhafaza edilir.Satışa sunulmadan önce hazırlanıp tezgaha dizilerek perakende olarak
satışa sunulmaktadır.Firmadaki işverenin iş hijyeni konusunda yeterli bilgi ve eğitime
sahip olması gerekmektedir.Ayrıca çalışanlarınıda hijyen konusunda eğitime tabii tutup
gerekli eğitimin yetersizliği durumunda ilave eğitim almalarını sağlamalıdır.İşyeri sahibi
ve çalışanların 6331 sayılı İş Sağlığı ve İş güvenliği kanunu çerçevesinde uyması gereken
kurallar vardır.Yapılan risk analizinde bulunan eksikleri en kısa sürede tamamlayıp,acil
eylem planına tam ve eksiksiz uyulması gerekmektedir.
15
3.2 İŞYERİNDEKİ MECUT OLAN RİSKLER
3.2.1 GIDA MADDELERİNİN MUHAFAZASI SIRASINDA
OLUŞAN RİSKLER
Mevcut kombinalarda hijyen kuralları çerçevesinde veteriner hekim konrolünde kesilen
büyük baş ve küçük baş hayvanların taşınması özel olarak soğuk hava deposu bulunan
araçlarla taşınması ile gelen et ve süt ürünlerinin, tezgah satışına kadar
muhafasazı,markette bulunan soğuk hava depoları ve tezgahta bulunan buzlaplarında
muhafa edilmektedir.Markette bulunan soğuk hava deposunu buzdolaplarının bakımları
tam ve eksiksiz yapılmalıdır.Burada bulunan soğuk hava deposu, buzdolabı, terazi,yazar
kasa,ve diğer elektronik aletlerin elektirik kesintilerine karşı güç kaynağı bulundurmaları
zorunlu hale gelmiştir.Bunun için her Et ve Balık Kurumu satış magazasında bir jenaratör
bulundurma zorunluluğu vardır.Bu jeneratörün topraklama tertibatı bakımı yılda en az bir
kereline yapılmalıdır.
Şekil:1.1 jeneratör
Ayrıca işveren en az haftada bir kez jeneratörün mazotunu kontrol ederek en az 5 dakika
boş olarak çalıştırması gerekmektedir.Eğer jeneratör dışarda muhafaza ediliyorsa,yangın
sabotaj,doğal olaylardan gelecek olan tehlikelere karşı korunaklı bir şekilde muhafaza
edilmelidir.
16
3.2.2 ELEKTRİK TEN OLUŞAN RİSKLER
İşveren elektirik panolarında kaçak akım rölesinin(artık akım anahtarı)
bulundurulması,sigortaların etiketlenmesi(hangi sigorta hangi makinayı çalıştırır),yalıtkan
paspas bulundurulması sağlamak zorundadır..Şekil 1.2 deki gibi.Yıllık periyodik
topraklama raporlarını dosyalayıp saklaması gerekmektedir.
Şekil 1.2:Elektrik panoları
İşveren tehlike yaratabilen açıkta bulunan elektirik kablolarını kablo kanallarına
yerleştirilerek muhafa edecektir.Şekil 1.3 te ki gibi
Şekil:1.3 açıkta bulunan kablolar
17
3.2.3 İŞVEREN İŞYERİNDEKİ ÇALIŞANLARLA İLGİLİ İŞE
ALMADAN VE ALDIKTAN SONRA YAPMASI
GEREKENLER
a)- Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmakla birlikte, yasalara aykırı olmamak ve ekonomik
davranılmak koşulu ile gerek normal gerekse özel görevler için yabancı uyruklular da
çalıştırılır.
b)- Kamu haklarından yasaklı bulunmamak.
c)- Çıraklar ve stajyerler hariç 18 yaşını tamamlamış olmak.
d)- Yüz kızartıcı suç, kaçakçılık ve benzeri suçları işlememiş olmak.
e)- Askerlikle ilişkisi bulunmamak.
f)- İş Kanunu’ nün 30 uncu maddesine göre çalıştırılma zorunluluğu bulunanlar dışında,
özürlü, eski hükümlü ve terörle ilgili bulunmama, psikolojik, ahlaki ve eğitim açısından
sakıca bulunmaması.
Ayrıca işe alınacaklarda genel koşulların yanında; eğitim, iş deneyimi, yabancı dil,
bilgisayar bilgisi, sosyal yön, işe uygun eğitim (mastırlı olanlar tercih nedenidir) geçmişi,
(işyeri ile işyeri dışındaki çevresi ile olan sosyal faaliyeti) ile ilgili konularda yapılacak işe
uygun olmak.
Birde işe almadan önce çalışandan isteyeceği bazı belgeler var
- Sağlık kurulu raporu,
- En geç işbaşı yapmadan bir hafta önce alınmış sabıka kayıt belgesi,
- Askerlik ilişiksizlik belgesi,
- En geç başvuru tarihinden sonra çekilmiş 2 adet vesikalık resim,
- Nüfus cüzdanı tasdikli (Noter veya muhtardan) sureti,
- İkamet belgesi,
- Öğrenim durumuna ilişkin diploma, mevcut tüm sertifikalar,
- Sürücü belgesi,
- Varsa SSK sicil numarası ve önceki işyerinden verilen çalışma belgesi,
- Referans olabilecek iki kişinin ad, soyad, unvan, adres ve telefon numaraları,
3.2.4 ÇALIŞANLARIN İŞE ALINDIKTAN SONRA YAPMASI
GEREKENLER
• Görevini en kaliteli ve ekonomik şekilde yapmak, görev ve yetkilerini kötüye
kullanmamak
• Gerektiğinde görevi ile ilgili bilgileri zaman geçirmeden bir üst makama aktarmak
• İşverenlikçe belirlenmiş ve belirlenecek olan çalışma saatlerini kabullenmek ve çalışma
saatlerinde işyerinde bulunmak, çalışma süresinin tümünü iş değerlendirmek
• Çalışması sırasında işveren veya vekili ile işyeri işçilerine, diğer işveren veya vekilleri ile
bunların işçilerine ve müşterilere karşı uyum ve iyi niyet kuralları içinde hareket etmek
• Kılık - kıyafetine özen göstermek, sakallı olarak ve boyasız ayakkabı ile işe gelmemek,
işverenin belirleyeceği zamanlarda kravatsız ( kravat büro personeli için geçerlidir)
gezmemek
• İşveren veya vekilini ve işyeri işçilerini zora düşürecek olayları öğrendiğinde durumu bir
an önce bir üst makama iletmek
• İşi ile ilgili olmayan konularda diğer işçilerin işlerine üst makamdan emir olmadan
karışmamak.
18
• İşyerine ilişkin malzemeleri temiz kullanmak, teknik konular dışında olmak üzere ve
• günlük olarak bakımlarını yapmak, malzemeleri işyeri dışına çıkartmamak.
• İşyerine alkol ve uyuşturucu alarak gelmemek, bunları ve yasaklanmış maddeleri işyerine
sokmamak, işyerinde kumar oynamamak, oynatmamak, oynayanları üst makama
bildirmek.
• İş sağlığı ve güvenliği ile işyeri güvenliği ve emniyeti konularına özen göstermek,
bunlara yasal düzenlemelerin emrettiği şekilde uymak.
• Tehlike arzeden bir durumla karşılaştığında amirlerini ve arkadaşlarını derhal haberdar
etmek.
• Gerektiğinde ve amirlerinin isteği halinde, branşına uygun olmak ve yapmasında iş kazası
ve meslek hastalığına neden olmayacak verilen diğer işleri maddi menfaat talep etmeden
yapmak.
• İşverenlikçe veya başka kuruluşlar tarafından yapılan toplantılara, eğitimlere,
seminerlere, işverenin uygun görmesi halinde katılmak, işyerini kurulu bulunduğu
yerdeki yapılan bu çalışmalara katılması nedeni ile maddi ve manevi talepte
bulunmamak.
• Çalışan fazla çalışma, fazla sürelerle çalışma, hafta tatili çalışması, ulusal bayram ve
genel tatil çalışması, denkleştirme uygulaması, telafi çalışmasını kabul eder.
3.2.5 İŞYERİNDEKİ ACİL DURUMLAR
Acil durum: İşyerinin tamamında veya bir kısmında meydana gelebilecek yangın, patlama,
tehlikeli kimyasal maddelerden kaynaklanan yayılım, doğal afet gibi acil müdahale,
mücadele, ilkyardım veya tahliye gerektiren olayları kapsar.
Acil durum planı: İşyerlerinde meydana gelebilecek acil durumlarda yapılacak iş ve
işlemler dahil bilgilerin ve uygulamaya yönelik eylemlerin yer aldığı plana denir.
3.2.5.1 İŞVERENİN YÜKÜMLÜLÜKLERİ
a) Çalışma ortamı, kullanılan maddeler, iş ekipmanı ile çevre şartlarını dikkate alarak
meydana gelebilecek ve çalışan ile çalışma çevresini etkileyecek acil durumları önceden
değerlendirerek muhtemel acil durumları belirler.
b)Acil durumların olumsuz etkilerini önleyici ve sınırlandırıcı tedbirleri alır.
c)Acil durumların olumsuz
değerlendirmeleri yapar.
etkilerinden
korunmak
üzere
gerekli
ölçüm
ve
ç)Acil durum planlarını hazırlar ve tatbikatların yapılmasını sağlar.
d)Acil durumlarla mücadele için işyerinin büyüklüğü ve taşıdığı özel tehlikeler, yapılan
işin niteliği, çalışan sayısı ile işyerinde bulunan diğer kişileri dikkate alarak; önleme,
koruma, tahliye, yangınla mücadele, ilk yardım ve benzeri konularda uygun donanıma
sahip ve bu konularda eğitimli yeterli sayıda çalışanı görevlendirir ve her zaman hazır
bulunmalarını sağlar.
e)Özellikle ilk yardım, acil tıbbi müdahale, kurtarma ve yangınla mücadele konularında,
işyeri dışındaki kuruluşlarla irtibatı sağlayacak gerekli düzenlemeleri yapar.
19
f)Acil durumlarda enerji kaynaklarının ve tehlike yaratabilecek sistemlerin olumsuz
durumlar yaratmayacak ve koruyucu sistemleri etkilemeyecek şekilde devre dışı
bırakılması ile ilgili gerekli düzenlemeleri yapar.
g) Varsa alt işveren ve geçici iş ilişkisi kurulan işverenin çalışanları ile müşteri ve ziyaretçi
gibi işyerinde bulunan diğer kişileri acil durumlar konusunda bilgilendirir.
3.2.5.2 ÇALIŞANLARI YÜKÜMLÜLÜK VE SORUMLULUKLARI
a) Acil durum planında belirtilen hususlar dahilinde alınan önleyici ve sınırlandırıcı
tedbirlere uymak.
b) İşyerindeki makine, cihaz, araç, gereç, tesis ve binalarda kendileri ve diğer kişilerin
sağlık ve güvenliğini tehlikeye düşürecek acil durum ile karşılaştıklarında; hemen en
yakın amirine, acil durumla ilgili görevlendirilen sorumluya veya çalışan temsilcisine
haber vermek.
c) Acil durumun giderilmesi için, işveren ile işyeri dışındaki ilgili kuruluşlardan olay
yerine intikal eden ekiplerin talimatlarına uymak.
ç) Acil durumlar sırasında kendisinin ve çalışma arkadaşlarının hayatını tehlikeye
düşürmeyecek şekilde davranmak.
3.2.5.3 ACİL DURUMLARIN BELİRLENMESİ
a) Risk değerlendirmesi sonuçları.
b) Yangın, tehlikeli kimyasal maddelerden kaynaklanan yayılım ve patlama ihtimali.
c) İlk yardım ve tahliye gerektirecek olaylar.
ç) Doğal afetlerin meydana gelme ihtimali.
d) Sabotaj ihtimali.
3.2.5.4 ÖNLEYİCİ VE SINIRLAYICI TEDBİRLER
a) İşveren, belirlediği mümkün ve muhtemel acil durumların oluşturabileceği zararları
önlemek ve daha büyük etkilerini sınırlandırmak üzere gerekli tedbirleri alır.
b) Acil durumların olumsuz etkilerinden korunmak üzere tedbirler belirlenirken gerekli
olduğu durumda ölçüm ve değerlendirmeler yapılır.
c) Alınacak tedbirler, risklerden korunma ilkelerine uygun olur ve toplu korumayı esas alır.
3.2.5.5 ACİL MÜDAHALE VE TAHLİYE YÖNTEMLERİ
a) İşverence acil durumların meydana gelmesi halinde uyarı verme, arama, kurtarma,
tahliye, haberleşme, ilk yardım ve yangınla mücadele gibi uygulanması gereken acil durum
müdahale yöntemleri belirlenir ve yazılı hale getirilir.
b) Tahliye sonrası, işyeri dâhilinde kalmış olabilecek çalışanların belirlenmesi için sayım
da dâhil olmak üzere gerekli kontroller yapılır.
20
c) İşveren, işyerinde acil durumların meydana gelmesi halinde çalışanların bu durumun
olumsuz etkilerinden korunması için bulundukları yerden güvenli bir yere gidebilmeleri
amacıyla izlenebilecek uygun tahliye düzenlemelerini acil durum planında belirtir ve
çalışanlara önceden gerekli talimatları verir.
d) İşyerlerinde yaşlı, engelli, gebe veya kreş var ise çocuklara tahliye esnasında refakat
edilmesi için tedbirler alınır.
e) Acil durum müdahale ve tahliye yöntemleri oluşturulurken 27/11/2007 tarihli ve
2007/12937 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan Binaların Yangından
Korunması Hakkında Yönetmelik hükümleri dikkate alınır.
f) Acil durum müdahale ve tahliye yöntemleri oluşturulurken çalışanlar dışında müşteri,
ziyaretçi gibi işyerinde bulunması muhtemel diğer kişiler de göz önünde bulundurulur.
3.2.5.6 ACİL DURUM DÖKÜMANTASYONU
a) İşyerinin ünvanı, adresi ve işverenin adı.
b) Hazırlayanların adı, soyadı ve ünvanı.
c) Hazırlandığı tarih ve geçerlilik tarihi.
ç) Belirlenen acil durumlar.
d) Alınan önleyici ve sınırlandırıcı tedbirler.
e) Acil durum müdahale ve tahliye yöntemleri.
f) Aşağıdaki unsurları içeren işyerini veya işyerinin bölümlerini gösteren kroki:
- Yangın söndürme amaçlı kullanılacaklar da dâhil olmak üzere acil durum ekipmanlarının
bulunduğu yerler.
- İlkyardım malzemelerinin bulunduğu yerler.
- Kaçış yolları, toplanma yerleri ve bulunması halinde uyarı sistemlerinin de yer aldığı
tahliye planı.
- Görevlendirilen çalışanların ve varsa yedeklerinin adı, soyadı, ünvanı, sorumluluk alanı
ve iletişim bilgileri.
- İlk yardım, acil tıbbi müdahale, kurtarma ve yangınla mücadele konularında işyeri
dışındaki kuruluşların irtibat numaraları.
3.2.5.7 ACİL DURUM TATBİKATLARI
a) Hazırlanan acil durum planının uygulama adımlarının düzenli olarak takip edilebilmesi
ve uygulanabilirliğinden emin olmak için işyerlerinde yılda en az bir defa olmak üzere
tatbikat yapılır, denetlenir ve gözden geçirilerek gerekli düzeltici ve önleyici faaliyetler
21
yapılır. Gerçekleştirilen tatbikatın tarihi, görülen eksiklikler ve bu eksiklikler
doğrultusunda yapılacak düzenlemeleri içeren tatbikat raporu hazırlanır.
b) Gerçekleştirilen tatbikat neticesinde varsa aksayan yönler ve kazanılan deneyimlere göre
acil durum planları gözden geçirilerek gerekli düzeltmeler yapılır.
c) Birden fazla işyerinin bulunduğu iş merkezleri, iş hanlarındaki işyerlerinde tatbikatlar
yönetimin koordinasyonu ile yürütülür.
3.2.5.8 ACİL DURUM PLANININ YENİLENMESİ
a) İşyerinde, belirlenmiş olan acil durumları etkileyebilecek veya yeni acil durumların
ortaya çıkmasına neden olacak değişikliklerin meydana gelmesi halinde etkinin
büyüklüğüne göre acil durum planı tamamen veya kısmen yenilenir.
a)Hazırlanmış olan acil durum planları; tehlike sınıfına göre çok tehlikeli, tehlikeli ve az
tehlikeli işyerlerinde sırasıyla en geç iki, dört ve altı yılda bir yenilenir.
3.2.5.9 ÇALIŞANLARIN BİLGİLENDİRİLMESİ VE EĞİTİMİ
a) Tüm çalışanlar acil durum planları ile arama, kurtarma ve tahliye, yangınla mücadele,
ilkyardım konularında görevlendirilen kişiler hakkında bilgilendirilir.
b) İşe yeni alınan çalışana, iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerine ilave olarak acil durum
planları ile ilgili bilgilendirme yapılır.
c) Acil durum konularıyla ilgili özel olarak görevlendirilenler, yürütecekleri faaliyetler ile
ilgili özel olarak eğitilir.
22
BÖLÜM 4 :6331 SAYILI İŞSAĞLIĞI VE İŞ
GÜVENLİĞİ KANUNUNA GÖRE
DEĞERLENDİRME
4.1 DEVLET AÇISINDAN DEĞERLENDİRME:
Başbakanımızın Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığını Resmi sitesinde yayınladığı 6331
sayılı İş Sağlığı ve İş güvenliği kanunu hakınnda bir açıklaması şöyledir: Uluslararası
Çalışma Örgütü’nün verilerine göre, bugün dünyada1,2 milyarı kadın olmak üzere 3 milyar
civarında iş gücü bulunuyor.Her gün yaşanan yaklaşık 1 milyon iş kazası, dünya
genelindeki toplam gayrisafi hâsılanın yüzde 4’ünü alıp götürüyor. İş kazası ve meslek
hastalıkları sonucu her yıl 2,3 milyon insan, maalesef hayatını kaybediyor, çok daha fazla
insan ise iş göremez hale geliyor.Sadece bu rakamlar dahi, çalışma hayatında yapılacak bir
iyileştirmenin, insanlık adına önemini ortaya koyuyor. Geçtiğimiz 10 yılda istihdamı
artırırken, istihdam şartlarını iyileştirme konusunda çok büyük hassasiyet gösterdik, önemli
düzenlemeler gerçekleştirdik. İş sağlığı ve güvenliğinde, sadece kuralcılıktan ibaret bir
yaklaşımdan ziyade, iyileştirici ve önleyici bir anlayışı esas alıyoruz. İş dünyasının da, iş
güvenliği meselesini, uyulması gereken bir mecburiyetten ziyade, çalışanların sağlığını ve
güvenliğini destekleyen, verimi ve kaliteyi artıran bir araç olarak görmesi gerektiğine
inanıyorum.
Devlet açısından bakıldığında İş Sağlığı ve İş Güvenliği, %5 Gayri Safi Milli Hasılanın
belirli bir kısmının önlenecegi,kayıt dışı çalışanın önüne geçileceği,iş kazalarını ve meslek
hastalıklarının büyük ölçüde azaltılıcağı düşünülsede işverene büyük oranda maddi yük
getireceği kaçınılmazdır.Bir önceki 4857 sayılı İş kanunu büyük ölçekli firmaları kapsar
iken,6331 sayılı Kanun,kamu ve özel sektöre ait bütün işlere ve işyerlerinde, bu
işyerlerinin işverenleri ile işveren vekillerine, çırak ve stajyerler dâhil olmak üzere bütün
çalışanlarına faaliyet konularına bakılmaksızın uygulandı.Eğer Devlet denetimleride
eksiksiz yerine getirmesi durumunda,bu sistemin işleyişi ile gelişme yolunda büyük
adımlar atılacağı aşikardır.
Devlet İş sağlığı ve iş güvenliği kültürünün oluşturulduğu takdirde, iş sağlığı ve güvenliği
konusunda sürekli iyileşme ve gelişme ortamı sağlamak mümkün olabileceğini savunuyor.
Sağlıklı ve güvenli iş yerlerinin oluşması, iş kazaları ve meslek hastalıklarının
önlenebilmesi için, bu yönde bir kültür oluşturmalı ve tüm topluma
yaygınlaştırılmalıdır.Bu konuda,işverenlerin yanı sıra çalışanlara da büyük sorumluluk
düşüyor. Çalışanlar iş sağlığı ve güvenliği konusundaki haklarına sahip çıkmaları, bu
hakların takipçisi olmaları gerekmektedir.
4.2 İŞVEREN AÇISINDAN DEĞERLENDİRME
6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun işverenlere önemli yükümlülükler ve ağır
para cezalarının getirildiğini görüyoruz.Kanun’a göre, işverenler mesleki risklerin
önlenmesi, eğitim ve bilgi verilmesi dâhil her türlü tedbirin alınması, organizasyonun
yapılması, gerekli araç ve gereçlerin sağlanması, sağlık ve güvenlik tedbirlerinin değişen
şartlara uygun hale getirilmesi ve mevcut durumun iyileştirilmesi için çalışmalar yapmak
23
durumunda olacaklar.İşverenler bu kanunun getirdiği yükümlükler hakkında oldukça
korkmuş,ürkmüş ve tedirgin durumdadır.Yüzyüze görüştüğüm bir kaç işverenin
düşünceleri şöyledir:
(İş güvenlik uzmanı,işyeri hekimi ve diğer sağlık personeli veya Osgb den alınan hizmet
bedeli,iyileştirme için yapılan masraflar,eğitim için harcanan giderler,alınan araç gereçler
için belli bir bütçe ayırarak zaten ağır olan hayat şartlarını biraz daha bu gelen giderlerele
zora sokacak,bu şartları yerine getirmememiz halinde ise,kanun’un para cezalarına ilişkin
hükümlerini ise amacı aşar nitelikte bulduğumuzu belirtmeliyiz. Hemen her eylem çok ağır
para cezaları ile yaptırımlandırılmış. Örneğin, iş güvenliği uzmanı veya işyeri hekimi
görevlendirmeyen işverene görevlendirmediği her bir kişi için 5.000 Türk Lirası,
aykırılığın ettiği her ay için aynı miktar ceza söz konusu olacak. Biz, İSG sorunlarının ağır
cezalar yerine gönüllü katılım, teşvik ve destek ile işçi-işveren işbirliğiyle
çözümlenmesinin daha doğru olacağına inanıyoruz.Ülkemizdeki iş kazalarının boyutları
dikkate alındığında, bu konuda çıkarılacak her yasanın sonuçta kazaların azaltılması
bağlamında olumlu etkisi olacağı kanısındayız.)
Aslında işverenler bu kanunun işyerine getireceği faydaları daha henüz anlıyamadılar. Bu
zamana bağlı olarak kanunun işyerine,çalışana ve Devlete ne kadar büyük fayda
getireceğini gösterecektir.Fakat ülkemizdeki küçük işyeri sahibi birçok işveren gelir,gider
dengesizliğinden dolayı zor durumda,dayanabilen dayandığı yere kadar, dayanmayan ise
kilidi vurup işyerini kapatacak.Allah yardımcıları olsun.
4.3 ÇALIŞAN AÇISINDAN DEĞERLENDİRME
6331 İş Sağlığı ve İş Ğüvenliği kanunu için yapılacak faaliyetlere çalışanların aktif
katılımının sağlanması en önemli konular arasındadır. Çalışanların olası tehlikelerin
belirlenmesi ve risk değerlendirmesi çalışmalarında yer almaları ve alınacak önlemlerle
ilgili öneri geliştirmeleri sağlanarak, işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği şartlarının
iyileştirilmesi amaçlanmıştır.
İşveren, tüm çalışanlarını iş sağlığı ve güvenliği konusunda bilgilendirmekle yükümlüdür.
İş ya da işyeri değişikliği, uzun süreli izin, kullanılan donanım ya da malzemelerin
değişikliği ardından, yeni çalışma koşullarına yönelik olarak çalışan eğitim alacak ve
düzenli aralıklarla bu eğitimler tekrarlanacaktır. Aynı zamanda tüm çalışanlar, işyerinde
karşılaşabilecekleri her durum hakkında olduğu gibi, hak ve sorumlulukları ile ilgili de
bilgilendirilecektir.
Çalışanlar için bir başka zorunlu eğitim ise mesleki eğitim olarak belirlenmiştir. Tehlikeli
ve çok tehlikeli işyerlerinde çalışacak olanların, yapacağı işle ilgili mesleki eğitim aldığını
belgelemeleri şart olmuştur. Böylece iş sağlığı ve güvenliği, mesleki eğitimle de
desteklenmiştir.
Eğitim maliyetlerinin çalışana yansıtılmaması ve eğitim süresinin iş süresinden sayılması
sağlanmıştır
Ayrıca çalışanların; verilen talimatlara uymak, kişisel koruyucu donanımları doğru
kullanmak ve işbirliği yapmak gibi, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili yükümlülükleri
düzenlenmiştir.
24
Ciddi ve yakın tehlikeyle karşı karşıya kalma ve talep edilmesine rağmen gerekli
tedbirlerin alınmaması durumunda çalışanlar, çalışmaktan kaçınma hakkına sahip
olmuşlardır. Çalışanın, gerekli tedbirler alınıncaya kadar çalışmadığı dönemin ücretini
alması ve gerek kanunlardan gerek ise iş sözleşmelerinden doğan haklarının
kısıtlanmaması sağlanmıştır.
İşyerlerinde, iş sağlığı ve güvenliği için işverene önerilerde bulunacak, gerekli tedbirlerin
alınmasını istemek gibi konularda işyerindeki tüm çalışanlarla işveren arasındaki iletişimi
sağlayacak bir iş sağlığı ve güvenliği çalışan temsilcisi görevlendirilecektir. Çalışan
temsilcisi, çalışanlar arasında yapılacak seçimle veya seçimle belirlenemediği durumda
atama yoluyla belirlenecektir.
Sonuç olarak 6331 İşSağlığı ve İş Güenliği Kanunu çalışanlar açısından önemli ölçüde
yarar sağlamaktadır.
25
BÖLÜM 5 : SONUÇ
6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği kanunu tüm işyerleri için genel geçer hangi önlemlerin
alınacağından ziyade, işverenin kendi işyerinin somut şartları itibariyle "gerekli" önlemleri
nasıl tespit edip uygulayacağı sürecine odaklanmıştır. Dolayısıyla yeni Kanun sisteminde,
iş sağlığı ve güvenliği alanında ulaşılması gereken hedef bakımından değil, ancak bu
hedefin nasıl temin edileceği açısından, önceki mevzuata göre esaslı bir bakış açısı
getirmiştir.
İşyeri odaklı bir iş sağlığı ve güvenliğinin olmazsa olmazı olan risk değerlendirmesi,
niteliği gereği teknik bilgiyi ve uzmanlığı gerektirir. Bu da işverenin konuyla ilgili üçüncü
kişilerden teknik bir yardım almasını zorunlu hale getirmektedir.Ancak alanında uzman
teknik görevlilerin yardımı ile her işyeri özelinde var olan somut tehlike kaynaklarının
tespiti ile bunlara karşı en etkili önleyici tedbirlerin belirlenebilmesi mümkün olabilecektir.
Kanun koyucu bu gerçeğin bilincinde olarak, işverenin iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin
sunulması için iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık personeli görevlendirmesi
yapmak zorundadır. Uzmanlık alanı itibariyle işverene konuyla ilgili en kapsamlı destek iş
güvenliği uzmanınca sağlanacaktır. Ancak onların uzmanlıkları, belirli bir alanda
mühendislik olmayıp, iş güvenliğinin amaçları itibariyle yoğunlaşmış bir uzmanlıktır.
Bilindiği üzere hukuk kurallarını, toplumsal hayatı düzenleyen diğer kurallardan ayırt eden
yönü, uyulmasını temin için yaptırıma bağlanmış olmalarıdır. Dolayısıyla iş güvenliği
uzmanının faaliyetlerini mesleki bağımsızlık içerisinde yürütmesi ancak bunu temin eden
yaptırımlara bağlıdır. İş güvenliği uzmanının iş organizasyonu dışında, bağımsız faaliyeti,
ancak etkili bir iş güvencesi ile temin edilebilecektir. İşçinin yaşam hakkı ile ilgili yönü
nedeniyle, korunmaya değer menfaatler açısından iş güvenliği uzmanının işlevi, kapsamlı
bir iş güvencesi sistemi kabul edilmesi ya da en azından genel iş güvencesi sisteminde
görevlerini,mesleğin gerektirdiği etik ilkeler ve mesleki bağımsızlık içerisinde
sürdürmeleri bakımından hayati öneme sahiptir. Aksi takdirde bir iş güvenliği uzmanının
fesih baskısı altında, işverene karşı gerçekten bağımsız hareket edebilmesini, örneğin
mevzuatta öngörülen işveren hakkında işyerinin eksikliklerinin görülmesi halinde,maaşını
aldığı işvereni bakanlığa bildirmesi olası bir durum gibi görünmüyor.Bu şekilde arada
sıkışan iş güvenlik uzmanlarınında işi oldukça zor bir hal almaktadır.Ancak iş güvenlik
uzmanları sistem düzelene kadar ne olursa olsun kanunun getirdiği yükümlülükleri
uygulamak zorundadırlar.
Et ve Balık Kurumu gıda sektörü olduğundan dolayı,6331 İş Sağlığı ve İş Güvenliği kanun
kapsamında işverene ve çalışanlara birçok yükümlülükler getirmiştir.Bu yükümlülüklerin
tam ve eksiksiz yerine getirilmesiyle, Devlet gelişme yolunda,işveren maddi ve manevi
olarak tatmini,çalışan ise rahat ve konforlu bir hayat sürmesi olağandır.Kısacası 6331 İş
Sağlığı ve İş Güvenliği kanunu Ülkemiz yararına birçok yenilikler getirmiştir.
26
KAYNAKLAR
1)4857 sayılı İş Kanunu.Kabul tarihi 22/05/2003 Yayınlanma tarihi:10/6/2003 tarihli 2513
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
2)6331 sayılı İş Sağlığı ve İş Güvenliği Kanunu. 30 haziran 2012
3)233 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname.KHK’nın Tarihi: 8/6/1984 No : 233.Yetki
Kanununun Tarihi: 17/6/1982 No : 2680.Yayımlandığı R.G. Tarihi: 18/6/1984 No : 18435
4) Yüksek Planlama Kurulunun 24/07/2006 tarih, 2006/T-25 sayılı kararı.
5)Tehlikeli ve Çok Tehlikeli Sınıfta Yer Alan İşlerde Çalıştırılacakların Mesleki
Eğitimlerine Dair Yönetmelik.13/07/2013 tarihli ve 28706 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanmıştır.
6)İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetlerinin Destelenmesi Hakkında Yönetmelik. 24/12/2013
tarihli 28861 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
7)İşyeri Hekimi ve Diğer Sağlık Personelinin Görev, Yetki,Sorumluluk ve Eğitimleri
Hakkında Yönetmelik.20/7/2013 tarihli ve 28713 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
8)Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Konseyi Yönetmeliği. 5/2/2013 tarihli ve 28550 sayılı
Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
9)Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik
15/5/2013 tarihli ve 28643 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
10)İşyerinde Acil Durumlar Hakkındaki Yönetmelik 18/6/2013 tarihli ve 28681 sayılı
Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
11)Başbakan RECEP TAYYİP ERDOĞANIN 6331 Sayılı İş Sağlığı ve İş Güvenliği
kanunu hakkındaki görüşleri ÇSGB resmi sitesi.