1 FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 3 Christoph Doswald 2 Y ENİ BİR İMGELEME TEKNOLOJİSİNİN ortaya çıkışı her zaman eski araçları krize sürükler. Fotoğrafçılığın icadından beri resim kendini sürekli olarak böyle bir kriz durumunda buldu. Her ne kadar bu vakte kadar birçok kez resmin ölüm fermanı ilan edilmiş olsa da kendi yok oluşuna bu kadar yakın olması belki de resmin neredeyse tüm başka sanatsal tekniklere göre daha enerjik, daha geçerli ve geliştirmeye açık bir durumda olmasına sebep olmuştur. SÖYLEV, BOYANMIŞ! Fabián Marcaccio’nun medya ve toplum refleksli boya stili New York’lu sanatçı Fabián Marcaccio (d. 1963; Rosario, Arjantin) kendisini resmin süregelen gelişim süreçlerine adayabilmek için sağlam bir şekilde bu aracın uçlarında konumlandırmıştır. Aslen felsefe okumuş olan Marcaccio 1993 yılından beri dijital medya çağında sanatsal görsel yapıların hangi yetkelere sahip oldukları üzerinde (genelde büyük boy resim ve rölyef eserler üreterek) çalışmaktadır. Marcaccio’nun reklam ve kitle iletişim araçlarından bulduğu, toplumun eğlence ihtiyacından ortaya çıkan “seks ve suç” üzerine kurulu imge parçaları kendi resim söylevleri için gerekli birer uyarıcı görevi görüyorlar. Sanatçı bu imge parçalarından faydalanarak barındırdıkları konuların belirtici, duygusal jestleri ile uyumlu ve 19 yüzyıldaki sanat tarihine ait, yine aynı derecede görsel olarak güçlü öncülere sahip (Louvre’da bulunan Géricault’nun Medusa’nın Salı gibi) devasa eserler (örneğin 2000 yılında Württembergischer Kunstverein Stuttgart’da 100 metre uzunluğunda bir panoramik resim olan Paintant Stories) yaratıyor. Ne var ki, Marcaccio tablolarını Latin Amerikalı duvar ressamlarının geleneklerine yakın görüp onları “çevresel resim” olarak tanımlıyor, onlara kamusal bir rol biçiyor: Onlar sadece kültürün elit tapınakları olan müze ve galerilerde gösterilmekten ziyade kamusal alanda da bir etki yaratmalılar – örneğin sanatçının 2003 yılında Belçika’nın Oostduinkerke plajında yerleştirdiği 300 metre uzunluğundaki billboard işi gibi. Sanatı görsel bir tarih yazma olarak kullanarak Meksika gibi yeni bir ulus devletin mitlerini duygusal imgelere Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 4 5 dönüştüren Meksikalı duvar ressamları gibi Marcaccio’da güncel sosyal ve siyasi sorunları resimlerinde sentezliyor: ABD’nin tüm küreyi ele geçirmiş şiddet ve tüketim kültürünün çelişkili mitleri gibi. Marcaccio’nun İstanbul’da sunduğu serginin adı Some USA Stories. Bu öz ve tesadüfi isim Dirimart galerisinin alanında sergilenen işlerin aslında temel ve gerçekten varoluşçu bir konuyu ele aldıklarını gizlemeye çalışıyor: Bu konu imgelerin tesir ve etkileri. Marcaccio bir nevi imge üzerinde tekrar hakimiyet kurmak için sözde nafile bir girişimde bulunuyor. Bunu sanat aracılığıyla, daha doğrusu, resim ile yapıyor – ama en son modern teknolojiler ve malzemeler üzerine kurulu olan yeni bir resim türü kullanarak. Gerhard Richter veya Robert Ryman gibi Marcaccio da bir imge araştırmacısı; sosyal çerçeve koşullarını, teknik gereklilikleri ve aracın içeriğini inceleyen bir sanatçı. Marcaccio’nun işlerinde ABD’nin “karanlık yüzü” sürekli olarak işleniyor. Örneğin Waco, Teksas’taki 70’ten fazla kişinin öldüğü tarikat faciası; veya Guyana’da Halkın Tapınağı üyesi 900 kişinin toplu intiharı; veya Amerikan ordusunun Felluce’de masum sivil yetişkin ve çocukların katliamına sebep olan yangın bombası ve kimyasal silah kullanımı... 1999 yılında Denver yakınındaki Columbine Lisesi’nde 12 öğrenci ve bir öğretmenin ölümüne neden olan bir silahlı saldırı gerçekleşti. Bu katliam sonradan başka öğrencilerin kendi okullarında gerçekleştirdiği benzer saldırılar için bir tür katalizatör olarak görülmektedir. Columbine kontrolden çıkmış Amerikan toplumunun değerler üzerine kurulu muhafazakarlık, çok kültürlülük, pornografi ve turbo kapitalizmi arasında başarısız bir şekilde denge kurma çabasının bir sembolüdür. Eric & Dylan (2011) medya ile paylaşılan bir polis fotoğrafı üzerine kurulu. Katillerin medyadaki imajlarına odaklanan iş iki ölü gencin fotoğrafın tabloya dönüştürülmesi ile bir anıta, bir korku imgesine dönüşüyor. Eric & Dylan resmin koşullarının ve gerekliliklerinin Marcaccio tarafından tartışmaya açıldığı “rope paintings” (“halatlı resmleme”) serisine ait. Bu işlerinde boya, tuval yerine keten veya plastik iplerden oluşan düzensiz bir örgü üzerinde uygulanıyor. Bu modası geçmişe benzeyen ucuz teknoloji fon; düzensiz, rölyef benzeri bir yüzeye sahip olup sanatçı tarafından silikon şeritleri ile doldurulmuş veya basılmış imgeler ile zenginleştirilmiştir. Burada el işi yüksek teknoloji, Rönesans sanayi sonrası ile buluşuyor. Bu da eşi olmayan çağdaş ve üç boyutlu bir etki yaratıyor. Marcaccio son zamanlarda çizimlerini elle tutulur nesnelere dönüştürmesine imkan sağlayan üç boyutlu printerlar ile çalışmaya başladı. Sanatçı bir makine yardımı ile çizimlerini üç boyutlu birer tecrübeye dönüştürerek sanatın kendi özerkliğini tekrar ele geçirmesi için hayatı bir katkıda bulunuyor. Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 7 Christoph Doswald 6 W DISCOURSE, PAINTED! The media-reflexive and society-reflexive painting style of Fabián Marcaccio HENEVER NEW IMAGE TECHNOLOGIES are invented, it plunges the old media into crisis. Thus, since the invention of photography, the medium of painting has found itself in a permanent state of emergency. Perhaps this very position, right on the brink of its own existence, has been a contributing factor behind the fact that painting is showing itself to be more energetic, viable and developable than almost any other artistic technique, despite having already been declared dead many times over. With his work, the New-York-based artist Fabián Marcaccio (b. 1963, Rosario, Argentina) has firmly positioned himself at the limits of painting, so as to devote himself to these constantly progressing developmental processes of the medium. Originally educated in philosophy, Marcaccio has, since 1993, ultimately been working (with partly large-format paintings and reliefs) on the issue of what entitlement artistic visual constructions possess in the age of digital media. Motifs that Marcaccio finds in advertising and mass media, often image fragments based on “sex and crime” that emanate from the commercial requirements of the society of the spectacle, are essential stimuli for his painterly discourses. From these image fragments, the artist develops mostly monumental paintings (at Württembergischer Kunstverein Stuttgart in the year 2000, he created Paintant Stories, a 100-metrelong panorama painting) that correspond to the demonstrative, emotive gestures of the themes and have precursors in 19th-century art history that are just as visually powerful, such as the Géricault painting The Raft of the Medusa (1819), which hangs in the Louvre. However, Marcaccio primarily positions his paintings within the tradition of Latin American muralists and calls them “environmental paintings”. In so doing, he assigns the paintings a public role: they are not just meant to be shown in museums and galleries, the elite temples of culture, but also to have an effect in the public space – for example Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 8 in the form of a 300-metre-long billboard work that the artist installed on the Belgian beach of Oostduinkerke in 2003. Much like the Mexican muralists, who used art as a means of visual historiography in order to pack the myths of the young nation state into emotive images, Marcaccio synthesises similarly urgent social and political issues of his own present within his paintings: the conflicting myths of the USA’s globally active culture of consumption and violence. tech; the Renaissance meets post-industrialism. In turn, this produces a uniquely contemporary and three-dimensional visual impact. Recently, Marcaccio has been working with 3D printers, which help the artist to generate three-dimensional objects based on his drawings. When Fabián Marcaccio, with the aid of a machine, transforms drawn surfaces into spatial experience, he is thereby making an essential contribution to recapturing the autonomy of art. 9 The exhibition presented by Marcaccio in Istanbul is called Some USA Stories. This incidental, laconic title tries to conceal the fact that the concise presentation in the spaces at the gallery Dirimart is about something essential and indeed existential: the issue of the impact and influence of images. In a way, Marcaccio is making an apparently futile attempt to regain control over the image. He is doing so with the means of art, or more precisely: with painting – but with a new form of painting, the currentness of which is based on the use of the most modern technologies and materials. Like Gerhard Richter or Robert Ryman, Marcaccio is an image researcher, an artist who simultaneously examines the social framework conditions, the technical prerequisites and the content of the medium. The “dark side” of the USA comes up repeatedly in Marcaccio’s works. For example, he thematises the sect drama in Waco, Texas, in which more than 70 people died; or he addresses the mass suicide of 900 members of the Peoples Temple sect in Guyana; and he focuses on the massacre carried out by the US Army in Fallujah, in which innocent Iraqi civilians and children were killed by US incendiary bombs and chemical weapons. In 1999, a shooting spree took place at Columbine High School near Denver, to which 12 pupils and a teacher fell victim. This massacre is seen as a catalyst for a whole series of subsequent violent acts carried out by pupils at their schools. Columbine is a symbol for the out-of-control US society unsuccessfully seeking a balance between value-based conservatism, multiculturalism, pornography and turbo-capitalism. Eric & Dylan (2011) is based on a police photo that was distributed in the media. It shows the two dead youths and focuses on the media image of the two murderers, which, via its transformation into a painting, becomes a memorial, an icon of horror. Eric & Dylan belongs to the series of so-called “Rope Paintings”, with which Marcaccio takes the conditions and conditionalities of painting per se, and puts them up for negotiation. In this group of works, unlike the usual application of paint to a primed canvas, the paint is applied to a rough and irregular network of cords and ropes made of linen or plastic. This seemingly archaic low-tech image carrier has an irregular, relief-like surface, which the artist has interwoven with silicone strips or mixed with printed visual material. Manual work coalesces with high Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 11 10 Diva, Red Carpet 2013, El yapımı manilla halatı, tırmanma halatı, alkit boya, tahta üzerine silikon Hand woven manilla rope, climbing rope, alkyd paint, silicone on wood 188x155x13 cm Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 13 12 Militia Family 2012, El yapımı manilla halatı, tırmanma halatı, alkit boya, tahta üzerine silikon Hand woven manilla rope, climbing rope, alkyd paint, silicone on wood 208x239x13 cm Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 15 14 Transport 2013, El yapımı manilla halatı, tırmanma halatı, alkit boya, tahta üzerine silikon Hand woven manilla rope, climbing rope, alkyd paint, silicone on wood 216x239x13 cm Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 17 16 The Prophet 2009, Tuval üzerine pigment mürekkep, alüminyum, alkit boya, silikon Pigmented ink on canvas, aluminum, alkyd paint, silicone 218x137x122 cm Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 19 18 Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 21 20 Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 23 22 Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 25 24 Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 27 26 Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 29 Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 31 30 Fabian Marcaccio, 1963 yılında Rosairo De Santa Fe, Arjantin’de doğdu. İki yıl boyunca Rosario’da bulunan University of Philosophy’de öğrenim gören sanatçı, Arjantin ve New York’ta baskı eserlerle çalışmaya devam ettikten bir süre sonra yalnızca resme odaklandı. 1995 yılında the Corcoran Gallery’de gerçekleşen Biennial Exhibition of Contemporary American Painting’e katılan sanatçı, 2002 yılında Documenta 11’de yer aldı. 2011 yılında ise Bernhard Heilinger Ödülü’ne layık görüldü. Marcaccio, geleneksel resimle farklı bileşenleri kombine ederek, “resim” (paint) ve “mutant”ın birleşimi olan “Paintant” adını verdiği formlar ortaya çıkartıyor. “İmgeler ve boşlukların oluşturduğu resim biçiminde birer topografi” olarak tanımladığı eserlerinde Marcaccio alışılmışın dışında bir biçim yaratırken; boya , endüstriyel malzemeler ve soyut-dijital modellemeler gibi farklı bileşenleri iç içe geçirdiği eserler üretiyor. Fabian Marcaccio was born in Rosairo de Sante Fe, Argentina in 1963. He attended the University of Philosophy in Rosario for 2 years. He initially worked on printed works in Argentina and New York before reverting to painting. The artist participated at the Biennial Exhibition of Contemporary American Painting at the Corcoran Gallery (1995) and at the Documenta 11 (2002). He received the 2011 Bernhard Heilinger Award. Marcaccio combines traditional painting with different components to create “Paintant” titled forms (from the combination of “paint” and “mutant”). Marcaccio defines his works as “As a topography in the shape of a painting, made from images and spatial order.” These unusual forms display different components such as painting, industrial materials, and abstract-digital modeling. Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri 32 33 Bu katalog 12 Eylül – 12 Ekim tarihleri arasında Fabián Marcaccio’nun Dirimart Nişantaşı’nda gerçekleşen Bazı ABD Hikayeleri isimli sergisine istinaden Dirimart tarafından yayınlanmıştır. This booklet has been published by Dirimart in relation to the exhibiton titled Some USA Stories by Fabián Marcaccio at Dirimart Nişantaşı from September 12th until October 12th, 2013. Yayıncı | Publisher Dirimart Abdi İpekçi Caddesi 7/4 34367 Nişantaşı İstanbul TR T +90 212 291 34 34 F +90 212 219 64 00 [email protected] www.dirimart.org Özgün Almanca Metin | Original Text in German Christoph Doswald Metnin İngilizce Tercümesi | Translation into English Simon Thomas Metnin Türkçe Tercümesi | Translation into Turkish Ahmet Necati Uzer Düzelti | Proofreading Tankut Aykut & Simon Thomas Tasarım | Design Atelier Neşe Nogay Fotoğraflar | Photographs Onur Gökçe Sayfa | Page 5 John Harris Sayfa | Page 9 Jo Nelson Koordinasyon | Coordination Tankut Aykut Baskı Adedi | Print Run 500 Baskı | Printing Ofset Yapımevi Şair Sokak 4 Çağlayan Mahallesi 34410 Kağıthane İstanbul TR T +90 212 295 86 01 F +90 212 295 64 55 Claudia Pena, Jo Nelson, Galerie Thomas Schulte ile Dirimart’a teşekkür, Remo Marcaccio ve Galia Solomonoff ’a özel minnetle. Thanks to Claudia Pena, Jo Nelson, Galerie Thomas Schulte and Dirimart; with a special thanks to Remo Marcaccio and Galia Solomonoff. Aksi belirtilmediği sürece tüm görsellerin hakları sanatçıya ve Dirimart’a aittir. Unless stated otherwise, all images with the courtesy of the artist and Dirimart. © Tüm hakları saklıdır. | All rights reserved. Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri FABIAN MARCACCIO FABIAN MARCACCIO Some USA Stories | Bazı ABD Hikayeleri
© Copyright 2024 Paperzz
