ÇİLEK YETİŞTİRİCİLİĞİ VE GÜNCEL EĞİLİMLER

TT
TARIM
TÜRK
ÇİLEK YETİŞTİRİCİLİĞİ
VE GÜNCEL EĞİLİMLER
Prof.Dr. Sedat Serçe
Niğde Üniv. Tarım Bilimleri ve Teknolojileri Fak. Tarımsal
Genetik Müh.
Prof.Dr. Mustafa Özgen
Niğde Üniv. Tarım Bilimleri ve Teknolojileri Fak. Bitkisel
Üretim ve Teknolojileri Böl.
Gülgiller familyasından bir ılıman iklim meyvesi olan kültür
çileği (Fragaria ×ananassa), 18. yüzyıllın sonunda kuzey
(F. virginiana) ve güney (F. chiloensis) yarım kürelerden
Fransa’da bir botanik bahçesinde tesadüfen melezlenmesi
sonucunda ortaya çıkmıştır (Şekil 1).
Dolayısıyla, dünyanın en geç meyve türlerinden biridir.
Değişik ploidi düzeylerinde 20’den fazla çilek türü
tanımlanmış olup ülkemiz florasında diploid türlerden F.
vesca ve F. viridis bulunmaktadır. Yüzeysel bir kök sistemine
sahip çilek bitkisinde köklerin %90’ı, 40 cm derinlikte yer
almakta olup, kök sisteminin hemen üstünde kök gövdesi
ve üzerinde yapraklar; meyve salkımı, çiçek ve meyveler
ya da kol ve yavru bitki bulunmaktadır. Fotoperyodik tepki
bakımından uzun gün çilekleri de bulunsa da, üretimi
yapılan çilek çeşitlerinin büyük çoğunluğu kısa gün ya da
gün-nötr çeşitlerdir. Çileğin çoğaltılması vegetatif yolla,
uzun gün ve yüksek sıcaklık koşullarında uzun oluşan
yavru bitkilerin köklendirilmesiyle yapılmaktadır.
Çilek türleri kuzey yarım kürede yaygınlaşmış olmakla
birlikte, çileğin gösterdiği geniş adaptasyon yeteneği
ve ıslahçıların yoğun çabaları sonucunda, yetiştiricilik
Ekvator’dan Alaska’ya, dünyanın tarım yapılan hemen
bütün alanlarına yayılmıştır. 2012 FAO istatistiklerine
göre dünya toplam üretimi 4,516,810 t iken, dünyanın
www.tarimturk.com.tr 1
TT
TARIM
TÜRK
önemli çilek üretici ve dışsatımcısı ülkeleri A.B.D., Çin,
Türkiye, İspanya ve Meksika’dır. Hem üretim hem de
ticaret yönünden dünyanın en önemli üzümsü meyvesi
olan çileğin üretimi son yıllarda durağan hale gelmiş
hatta özellikle işçilik giderlerinin yüksek olduğu ülkelerde
azalma eğilimine girmiştir. A.B.D.’de 2013 yaşandığı gibi,
dünyada gelecek 10 yılda parasal değer olarak maviyemiş
bitkisinin önüne geçeceği öngörülmektedir.
Çilek
yetiştiriciliği
ülkemizin
tüm
bölgelerinde
yapılabilmektedir. Bununla birlikte yetiştiricilik Silifke,
Sultanhisar, Anamur ve Gazipaşa’da yoğunlaşmaktadır.
Ülkemiz çilek üretimi 1980li yıllardan beri sürekli önemli
bir artış ivmesi göstermiş ve halen 12 000 h dan fazla
alanda yapılıp, 300 000 t’un üzerine çıkmıştır (Şekil 2).
potansiyelini gerçekleştirememiştir.
Yetiştiricilik Teknikleri
Genel olarak dünyada iki tip çilek yetiştiriciliği şekli
bulunmaktadır. Bunlardan en yoğun olanı, malç örtü
ile kapatılmış yükseltilmiş seddelerde, damla sulama
ve gübrelemenin beraber yapıldığı genelde tek yıllık
yetiştiricilik sistemidir. Bu sistemde verim, doğrudan
dikilen fidelerde oluşan gövde sayısına bağlıdır. Ülkemizin
hemen tamamında bu sistem uygunlanmakta; ancak,
bazı bölgelerde çilekler sökülmeyerek sonraki yıllara
bırakılabilmektedir.
Genellikle karasal iklimlerde doğrudan düz alanlara
da dikim yapılabilmekte; bu yetiştiricilik tipinde
sıra araları ve üretim bölgeleri buğday sapı vb. gibi
materyallerle kaplanmakta ve üretim çok yıllık olarak
gerçekleştirilmektedir. Bu yetiştiricilik sistemde verim
bitkilerin bir sonraki yılda meyve üretimini gerçekleştiren
yavru bitkilere bağlıdır; ve dolayısla, bitkilerin kol ve yavru
bitki oluşturma yeteneği kritik öneme sahiptir.
Tek yıllık yetiştiricilik açıkta ya da örtü altında mini tünelde
veya tünelde yapılabilmektedir (Şekil 3).
Erkenciliğin kritik derecede önemli olduğu topraksız
2000li yılların başında başlayan dışsatımımız da, son birkaç
yılda üretilen meyvelerin iç pazar taleplerini karşılaması ve
üretim yoğunluğunu dönemimin çakışmaması yüzünden
gelişme gözlenmeyen son bir kaç yıl dışında, sürekli bir
artış eğilimi göstermiştir. Bu başarının gerçekleşmesinde
ülkemiz ekolojik koşullarının uygunluğu yanında resmi ve
özel kuruluşların çilek yetiştiriciliği konusundaki üretici
eğitimleri, üretim süresinin değişik çeşit, yetiştiricilik
tekniği, dikim zamanı ve fide türü gibi etkenlerle
farklılaştırılması, üreticilere ülkemiz koşullarına uygun,
sağlıklı ve kaliteli fide sağlanması sayılabilir. Bununla
birlikte; ülkemiz çilek yetiştiriciliği ve dışsatımı hala tam
2 www.tarimturk.com.tr
kültür yetiştiricilik dışında seralarda çilek üretimine çok
sık rastlanmamaktadır. Çilek yetiştiriciliği için en uygun
topraklar, kumlu-tınlı bünyedeki, iyi drene olan, aktif kireç
içeriği düşük (< 1.5 %), tuzluluğu düşük (< 1 mS/cm CE
doyma ekstraktı), pH < 7.0 olan ve organik madde içeriği
yüksek (< 1.5%) topraklardır.
Çilek yetiştiriciliğinde değişik koşullara göre değişmekle
birlikte, dikim öncesindeki toprak işlemesi sırasında 2,000
TT
TARIM
TÜRK
- 2,500 kg/d çiftlik gübresi yaralı olmaktadır. Bu uygulama
sonrasında toprak karıştırılmakta (gerekirse işleme
kolaylığı için bir miktar sulama yapılmakta) ve sonrasında
mekanize olarak seddeler yapılmakta, damla sulama
boruları döşenmekte ve siyah plastik malç çekilmektedir.
Son yıllarda bu işlemlerinin tamamını aynı anda yapabilen
sistemler geliştirilmiştir. Bu işlemlerden sonra yapılan
dikim için çeşitli aralık ve mesafeler kullanılmaktadır. En
yaygın kullanılan dikim aralık ve mesafeleri Şekil 4’te
sunulmuştur.
koruma kapasitelerine göre 5 sezondan 10 sezona kadar
kullanılabilirler. Çilek yetiştiriciliğinde kullanılan sulama
damlatıcılarının her bir lineer m sulama şeridinde 3 – 15 L
/ j su damlattıklarını belirtmek önemlidir.
Çilek köklerinin sınırlı bir alanda yoğunlaşması sebebiyle,
çilek yetiştiriciliğinde bitki besleme çok büyük bir özenle
yapılmalıdır. Çilek yetiştiriciliğinde genel olarak makrobesin gereksinimleri göz önünde tutularak belirlenen bitki
besin elementleri kullanılması önerilen en yüksek sınırlar:
şöyledir: N (azot), 200 UF; P2O5 (fosfor), 180 UF; K2O
(potasyum), 250 kg/ha’dır. Bunlara ek olarak, eğer bu
besin elementlerinin bazıları dikimden önce taban gübresi
olarak verilmişse, değerler biraz daha düşük sınırlara
gerilemektedir. Bitkilere verilen temel besinler azot, fosfor,
potasyum, magnezyum ve kalsiyum iken en çok eksikliği
görülen elementlerde yine bu elementler ve bordur
(Şekil 5).
Genellikle dikimlerde 5,500 - 6,500 bitki/d fide kullanılır.
Son yıllarda, işçiliği azaltmaya yönelik çalışmalar
kapsamında ıslah programlarında geliştirilen çeşitlerin
daha küçük bitki yapısına sahip olması yüzünden, sedde
üzerindeki sıraların ikiden fazla olduğu dikim sistemleri
yaygın hale gelmektedir. Bu sistemlerde dikilen bitki
sayısı7,000 bitki/d olabilmektedir.
Dikim sonrasında
özellikle frigo fideler ile yapılan dikimlerde, damla sulama
yanında 15-20 gün boyunca yağmurlama sulama da
yapılmalıdır.
Ülkemiz çilek yetiştiricilik alanlarının tamamında
fertigazsyon uygulanmaktadır. Çilekler sulama kalitesi
doğru olmayan sulara karşı çok hassastırlar. Sulama
suyunu yüksek kalitede olması ( < 0.2 mS/cm) yetiştiricilik
için büyük avantaj sağlamaktadır. Bu sistemlerde sıklıkla
kullanılan parçalar/aletler kendi kendisini temizleyen kum
filtresi, göz ve yüzük, gübreleme tankı, enjektör pompası,
vurgu emicili sayaç sulama ve gübreleme – sulama
programlayıcıları, venturi ekipmanıdır. Damlatıcılar ise
düşük kalınlıkta ve sıklıkta tek yıllık olarak kullanılan
boru tipleri; orta kalınlıkta ortalama 2 - 3 sezon kullanılan
borular; ve, kalınlıkta şeritlerdir. Bu şeritler kullanım ve
Bitki besin minerallerinin tamamı (üst gübreleme) sulama
hatlarında sulama suyuyla bitkiye aktarılma yoluyla
verilmektedir.
Toplam yetiştiricilik sezonu boyunca
gereken tahmini gereksinim planlanan sulama sayısına
dağıtılır. Bununla birlikte, gübrelemeye dikimden 2025 gün sonra başlamak sıklıkla uygulanan bir işlemdir.
Yani, fertigasyon sulamayla ilgili olarak yetiştiricilik
döngüsünün tamamı boyunca yüksek sıklıkta uygulanan
sürekli bir işlemdir. En yaygın olanlar: amonyum nitrat,
www.tarimturk.com.tr 3
TT
TARIM
TÜRK
üre, amonyum sülfat, potasyum nitrat, monoamonyum
fosfat, kalsiyum nitrat, potasyum sülfat, magnezyum
sülfat, magnezyum nitrat ve asitlik düzenleyicileridir.
Fide Tipleri ve Dikim Zamanları
Dünya çilek yetiştiriciliğinde kullanılan fide tipleri frigo,
taze, yeşil ve plug fidelerdir (Şekil 6).
Bu fide tiplerinin yetiştiricilik koşullarına göre çeşitli
avantajları bulunmakta; kullanımları yetiştiricilik koşullarına
göre değişmektedir. Ülkemiz çilek yetiştiriciliğinde de en
yaygın olarak kullanılan fide tipi frigo fidedir. Frigo fideler
bahar aylarında dikilen frigo fidelerden yaz boyunca oluşan
yavru bitkilerin, bitkiler tam dinlenmeye girdikten sonra
kış ortasında sökülerek dikim zamanları olan temmuzağustos aylarına kadar soğukta muhafaza edilerek
kullanılırlar. Taze fideler ise yine bahar aylarında dikilen
ana bitkilerin soğuklama gereksinimini karşılamalarından
sonra (eylül-ekim aylarında) sökülerek mümkün olan
en kısa sürede meyve yetiştiricilik alanlarına taşınarak
ivedilikle dikilmektedirler. Yetiştiricilik alanlarındaki dikim
zamanlarında soğuklamalarını karşılayabilmeleri için, taze
fideler mutlaka erken sonbaharda belirli bir soğuklanma
gereksinimi karşılayabilecek denizden yüksekliği fazla
alanlarda yapılmalıdır. Taze fidelerin yaprakları sökümden
önce kesilirler. Florida, Mısır ve İsrail gibi bazı yetiştiricilik
bölgelerinde dikim sonrası gelişimini desteklemek için bazı
fidelerdeki yapraklar kesilmeden de kullanılabilmektedir.
Bu tip fidelere yeşil fide denilmektedir. Bu üç tip fide tipi
de çıplak köklü (topraksız) olarak dikilmektedir. Yeşil
4 www.tarimturk.com.tr
fidelerin kullanımı için genellikle yaprak sapları kısa ve
yaprak sapları kolay kırılmayan çeşitler tercih edilmektedir.
Plug fideler (tüplü taze bitki, viyöl, “tray” veya
“containerized”) üretim şekilleri, fide fizyolojisi ve fidelerin
çıplak köklü dikilmemeleri gibi birçok bakımdan öteki
çilek fide tiplerinden ayrılırlar. Bu tip fideler torf vb. gibi
karışımlar içeren viyöllerde, çilek ana bitkilerinden yaz
ayları boyunca oluşan kolların köklendirilmesiyle üretilen
fide tipine plug fide denilmektedir. Plug fide üretimi kuzey
yöney ve yüksek rakımlı alanlarda, çeşitli gölgeleme
materyali altında üretilmektedir.
Özellikle erkenci
yetiştiricilik alanları için ideal olan bu fidelerin üretimleri
son yıllarda hızla artmaktadır. Örneğin, 2011 yılında
İspanya’da 50 milyondan fazla plug fide üretilmiş ve
genellikle erkenci çilek yetiştiriciliği yapılan Kuzey Afrika
ülkelerine dışsatım yapılmıştır.
Çileklerde dikimler yetiştiricilik alanı, kullanılan çeşit ve
fide tipi ve yetiştiricilik tekniklerine göre büyük bir çeşitlilik
göstermektedir. Yaz, sonbahar, kış ve ilkbahar dikimleri
yapılabilemektedir. Genellikle frigo fideler yaz aylarında,
taze, yeşil ve plug fideler ise fidelerin soğuklama
gereksinimlerini fideliklerde karşılamalarının zorunlu
olması yüzünden eylül ayından sonra, sonbaharda ve
hatta kışın dikilmektedir. Kışları soğuk geçen bölgelerde
frigo fideler bahar aylarında dikilmektedir.
Çilek Islah Programları ve Çeşitleri
Dünyadaki yayılımı ve eknomik önemi yüzünden çilek
konusunda yoğun ıslah çalışmaları yürütülmüştür. 1800lü
yıllardan 1960’lara çilek ıslahı en yoğun şekilde Avrupa
ve A.B.D.’de ve tek bir gen havuzu içinde yapılmıştır.
‘Marshall’ ve ‘Senga Sengana’ gibi çeşitler bu çalışmalar
sonucunda geliştirilmiştir. 1960lı yıllardan sonra A.B.D.
ıslah çalışmaları havuzu Avrupa’dan farklılaşarak,
Kaliforniya, Florida ve Kuzey programları altgruplarına
ayrılmıştır. Genel olarak Kuzey programlarında karasal kim
bölgelerindeki çok yıllık yetiştiriciliğe uygun, soğuklaması
yüksek, düşük sıcaklıklara dayanıklı (örneğin, ‘Honeoye’)
gibi çeşitler geliştirilirken, ılıman iklim bölgeleri için
Kaliforniya ve Florida programları çeşitler geliştirmiştir.
Florida Üniversitesi programı genelde soğuklaması düşük,
örtüaltı yetiştiriciliğine uygun erkenci, sofralık çeşitler
geliştirirken (örneğin, ‘Fortuna’, ‘Festival’, ‘Rubygem’),
Kaliforniya Üniversitesi programı açıkta, orta mevsim
yetiştiriciliğine uygun sofralık çeşitler (‘Camarosa’,
‘Ventana’) geliştirmiştir. Bugün dünyada çoğunluğu özel
TT
TARIM
TÜRK
olan bir çok başarılı ıslah kuruluşu bulunmaktadır
(Çizelge 1).
Islah Programı
Önemli Çeşitler
Kaliforniya Üniversitesi (UCEurosemillas, USA)
Camarosa, Benicia,
Ventana, San Andreas
Planasa (Fransa, İspanya)
Sabrosa, Sabrina
Florida Üniversitesi (A.B.D.)
Florida Fortuna, Florida
Festival
Berry Genetics & Plant Science Inc.
(A.B.D.)
Splendor
Driscoll’s Inc. (A.B.D.)
Camarillo
FNM -Fresas Nuevos Materiales SL
(İspanya)
Primoris, Antilla
Convenio Nacional de Obtención
de Variedades de Fresa
INIA+IFAPA+IVIA+FNM+FV+NTF
(İspanya)
Amiga, Fuentepina
Çizelge 2. Ülkemizde tescilli çilek çeşitleri.
Yakın geçmişe kadar ülkemiz yetiştiriciliğinde en çok
kullanılan çeşit ‘Camarosa’ dır. ‘Camarosa’ çeşidinin
dünya üretiminin yarısına yakınını gerçekleştirdiği
dönemler olmuştur. Bu başarısının en büyük nedeni,
verim, kalite ve erkencilik kriterlerince çok önemli bir
denge gösteriyor olmasıdır. Ancak, değişik koşullara
daha iyi uyum; üretimin çeşitlendirilmesi ya da verim,
kalite ve erkencilik kriterlerinin en hangi birisine olan
özel gereksinim sebebiyle, ülkemiz yetiştiriciliğinde öteki
çeşitlerin kullanımı hızla artmakta; ‘Camarosa’ kullanımı
her geçen yıl azalmaktadır. Örneğin, ‘Camarosa’ ile
karşılaştırıldığında, ‘Fortuna’ daha yüksek verimli, ‘Festival’
daha erkenci ve ‘Rubygem’ daha kalitelidir. Ülkemiz çilek
yetiştiriciliği çeşit dinamizmi bakımından incelendiğinde,
‘Camarosa’ döneminden sonra, özel yetiştiricilik amacı
ve yöreleri için, bir çok ıslah programlardan değişik
özellilerde çeşitlerin kullanıldığı görülmekte (Şekil 7) ve
bu eğilimin süreceği öngörülmektedir.
Çizelge 1. Dünyanın önemli çilek ıslah programları ve
önemli çeşitleri.
Ülkemizde beş kuruluş tarafından tescil edilmiş 30’dan
fazla çilek çeşidi bulunmaktadır (Çizelge 2).
Tescil sahibi
Çeşit
Atatürk Bahçe Kültürleri Mrk. Arşt. Ens.
Tioga, Yalova -15, Yalova
-104, Eren 77, Ata 77,
Erenoğlu 77, Hilal 77,
Dorukhan 77, Doruk 77,
Bolverim 77
Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi
Ebru, Kaşka, Sevgi
Eurosemillas Tar. Tek. İth. İhr.ve Tic. Ltd.
Şti.
Camino, Real Albion,
Ventana, Palomar,
Monterey, San Andreas,
Portola, Benicia, Mojave
Plantko Fidecilik Tarım Ürünleri San. Tic.
Ltd. Şti.
Sabrina, Sabrosa, Cristal
Yaltır Tarım Ür. San. ve Tic. A.Ş.
Redlands Hope,
Kabarla, Sweet Charlie,
Cal Giant 3, Festival,
Seyhun, Ceyhun, Florida
Fortuna, Florida Elyana,
DPI Rubygem, Amiga
Hastalık, Zarar ve Yabancı Otlar
Ülkemiz çilek yetiştiricilik alanlarında gözlemlenen temel
hastalıklar, dünyanın öteki önemli çilek yetiştiricilik
alanlarında olduğu gibi toprak kökenli patojenlerden
kaynaklanmaktadır.
Bu hastalıklar, Verticillium solgunluğu yüzünden solgunluk,
oomiset Phytophthora cactorum gövde çürüklüğü,
Fusarium, Rhizoctonia, Pythium, Cylindrocarpon ve
Pestalotia kaynaklı kök çürüklüğü kompleksi, çilek
meyve yetiştiricilik alanlarında hızla yaygınlaşmaya
başlayan Macrophomina phaseolina kömür ya da kök
www.tarimturk.com.tr 5
TT
TARIM
TÜRK
çürüklüğüdür. Bu telürik patojenlerin tek kontrol metodu
toprak dezenfeksiyonu ve sertifikalı bitki kullanımıdır.
Önemli yaprak kökenli fungus hastalıkları (bitkilerin
toprak üstü kısımları) ise külleme (Podosphaera aphanis),
kurşuni küf (Botrytis cinerea), antraknoz (Colletrotrichum
acutatum), yaprak leke hastalığı (Mycosphaerella
fragariae), köşeli yaprak leke hastalığı (Xanthomonas
fragariae) ve gnomoniadır (Gnomonia comari).
Çilek yetiştiricilik alanlarının en önemlisi zararlısı kırmızı
örümcek (Tetranychus urticae) ve beyaz örümcektir
(Stenotarsonemus pallidus).
Trips (Frankliniella
occidentalis), kurtlar:(Spodoptera littoralis ve Helicoverpa
armiguera) ve yaprak bitleri (afidler) (Aphis spp.) de
varlıklarını artırma ve önemli verim ve kalite kayıplarına
yol açmaktadırlar. Ülkemiz yetiştiricilik alanlarında
gözlemlenen nematod türü ise kök ur nematodu
Meloidogyne hapla’dır. Bu nematod türü ülkemizde,
öteki önemli yetiştiricilik alanlarında gözlemlendiği sıklıkta
rapor edilmiştir.
Yetiştiricilik alanlarında çok çeşitli yabancı otlar
gözlemlenmektedir. Bunlardan bazıları; köpek dişi ayrığı
(Cynodon dactylon); tavşan bıyığı (Poa annua), eşek
marulu (Sonchus spp.), yabani darı (Panicum crusgalli), kanarya otu (Senecio vulgaris), üçgül (Trifolium
spp.), gömeç (Malva parviflora), sirken (Chenopodium
album), çoban değneği (Polygonum aviculare), yabani
fiğ (Vicia spp.), çoban çantası (Capsella bursa-pastoris),
köpek üzümü (Solanum nigrum), darıcan (Panicum crusgalli), kuş otu (Stellaria media), semiz otudur (Portulaca
oleracea).
Sonuç ve Öneriler
On yıllarda ülkemiz çilek yetiştiriciliğinde yaşanan
gelişmeler sonucunda, Türkiye’nin dünyanın önemli çilek
yetiştiricisi ülkeleri ve çilekte ülkemizin önemi meyve
türleri arasındaki yerini almıştır. Ülkemiz yetiştiriciliğinin
daha da geliştirilebilmesi için aşağıdaki konuların
değerlendirilmesi yararlı olacak tır.Akdeniz kıyı şeridi ve
Sultanhisar yöresinde önemli bir ivme yakalayan çilek
yetiştiriciliğinin gelecek dönemlerde özellikle ülkemiz
dışsatımı için önemli Rusya ve eski Sovyet cumhuriyetleri
gibi dünya pazarlarında yoğun talebin bulunduğu mayıs
ayında en yoğun meyve derimlerinin sağlanabileceği;
nispeten iç bölgelerde de (örneğin, Köprübaşı, Manisa)
gelişmesi beklenmektedir. Böyle bir gelişme, ülkemiz çilek
6 www.tarimturk.com.tr
üretiminin dar bir aralıkta yoğunlaşmasının önlenilmesi
çabalarına da destek olacak, bu dönemdeki talebin
karşılanmasını sağlayacaktır. Ülkemizin tüm yetiştiricilik
alanlarında sulama ve gübrelemenin optimizasyonu;
hastalık ve zararlılarla etkin mücadele; uygun çeşit
kullanımı ve erkencilikten ayrı olarak daha kaliteli
meyve üretimine olanak tanıyan örtüaltı sistemlerini tüm
bölgelerimiz için uygulaması gerekmektedir.
Dünyanın önemli çilek üreticisi ülkeleri arasına giren
ülkemiz için çilek ıslah programlarına daha fazla
destek verilmesi, üretim çeşitlenmesi içim önemli taze
fide üretiminin, İspanya’da olduğu gibi hastalık ve
zararlılardan mümkün olduğu kadar ari, yüksek, üretim
bölgelerinden ayrı ancak fidelerin kısa sürelerde meyve
üretim alanlarında yaygınlaşması ve konunun kapsamlı
bir şekilde araştırılması gerekmektedir. Toprak kökenli
hastalıklarda görülen artış ve örtü altında uygun çeşit,
fide tipi ve dikim zamanı ile desteklendiğinde, fiyatların
yıl içinde en yüksek olduğu dönemde meyve derimlerine
olanak sağlayan topraksız yetiştiriciliğinin de kışı ılık
geçene bölgelerde yaygınlaşması beklenmektedir. Bu
ve erkenciliği amaçlayan öteki yetiştiricilik sistemleri
için en uygun fide tipi olan plug fide de yukarıda
tanımlanan alanlarda yetiştiriciler ülkemiz üretimine katkı
sağlayabilecektir.