Fenretinid+İndol-3-karbinol

Teşekkür: Liken türünün tayinini yapan Anadolu Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü
Öğretim Üyesi Sayın Prof. Dr. Ayşen Türk’e teşekkür ederiz.
PA–070
Meme Kanseri Tedavisinde Ümit Vaad Edici Yeni Bir Kombinasyon:
Fenretinid+İndol-3-karbinol
Buse Cevatemrea, Ferda Arıa, Arzu Yılmaztepe Oralb,
Mehmet Sarımahmuta, Egemen Derea, Engin Ulukayab
Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Bölümü, Bursa, [email protected]
b
Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyokimya, Bursa
a
Amaç: Meme kanseri morbiditesi, mortalitesi ve tedavi maliyeti açısından önemli bir toplum sağlığı
sorunudur. Gün geçtikçe yeni tedavi şekilleri uygulanmakla beraber, tatmin edici sonuçlar elde
edilememektedir. Kanserle mücadelede daha etkili tedavi şekillerinin geliştirilmesine gereksinim
vardır. Bu çalışmada, bir A vitamini türevi olan ve meme kanserinde kemopreventif etkisi olduğu
rapor edilen fenretinid (4HPR, 4-hidroksifenilretinamid) ile tümörijeneze karşı koruyucu etkisi
olan indol-3-karbinol’ün ayrı ayrı ve kombine halinde meme kanseri hücrelerinde (MCF-7 ve
MDA-MB-231) sitotoksik potansiyelinin araştırılması amaçlandı.
Gereçler ve Yöntemler: Fenretinid ve İndol-3-karbinol’ün farklı konsantrasyonları (sırasıyla
0.3125-10 µM, 3.125-100 µM) insan meme kanseri hücre soyları (MCF-7 ve MDA-MB-231) ile
48 saat süreyle muamele edildi. Hücrelerdeki sitotoksik aktivite MTT ve ATP canlılık testleriyle
belirlendi. Hücrelerin ölüm modu (apoptotik veya nekrotik) ikili boyama (Hoechst/Propidyum
iyodür) ile floresan mikroskobunda değerlendirildi. Apoptozis; kaspazla kırılmış sitokeratin 18
(M30 antijen) yöntemi ile araştırıldı. Mekanizmanın aydınlatılması açısından gen (Real Time PCR)
ve protein (Western Blot) düzeyinde araştırmalar yapıldı.
Bulgular: Fenretinid (10 µM) ve indol-3-karbinol (100 µM) kombinasyonunun, MCF-7 ve
MDA-MB-231 insan meme kanser hücreleri üzerine doza ve zamana bağlı olarak belirgin bir
sitotoksik aktivite gösterdiği belirlendi. Kaspazla kırılmış sitokeratin 18 (M30 antijen) sonuçları
incelendiğinde, kombinasyon tedavisinin, ilaçların tek başına uygulanmasına kıyasla, hücrelerde
M30 miktarının daha fazla arttırdığı görüldü. MCF-7 ve MDA-MB-231 hücrelerinde yüksek
oranda gözlenen apoptozis varlığı, ikili boyama ile morfolojik olarak da doğrulandı. Gen düzeyinde
yapılan çalışma ile, kombinasyon tedavisinin, MCF-7 hücrelerinde FasLG ekspresyonunda 111 kat,
Bcl2L10 ve HRK ekspresyonunda ise 20 kat artışa sebep olduğu bulundu. Western blot çalışması
ile MCF-7 ve MDA-MB-231 hücre soylarında, tedavi sonucu Bcl-2, aktif kaspaz 3, PARP protein
ekspresyon düzeylerinin değiştiği gözlendi.
Sonuç ve Tartışma: Bu yeni kombinasyon tedavisinin (fenretinid+indol-3-karbinol) meme kanseri
hücre soyları üzerindeki etkisinden sorumlu mekanizmaların aydınlatılması, kanser kök hücreye
spesifik yeni tedavi rejimlerinin geliştirilmesi için değerli ve umut verici olabilir. Bu kombinasyon
tedavisinin, meme kanseri üzerine olan etkisinin in vivo olarak araştırılması sonucuna varıldı.
Anahtar Kelimeler: Kanser, Fenretinid, İndol-3-karbinol, Apoptozis.
21. Ulusal Biyoloji Kongresi, 03–07 Eylül 2012, Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye
http://www.ubk2012.ege.edu.tr
407