Plazma Hücre Hastalıkları

PLAZMA HÜCRE
HASTALIKLARI
DR. HALUK KESKİN
 Plazma hücre hastalıkları antikor üreten plazma
hücrelerinin klonalite ve otonomi kazanmasıdır.
 Bu hücreler tarafından üretilen bir paraprotein(MProtein) söz konusudur.
Plazma hücre hastalıklarının en önemlileri;
 Multipl myelom
 Waldenström Makroglobülinemisi
MULTİPL MYELOM
 Tüm hematolojik malignitelerin %10’unu oluşturur.
 Genellikle 60 yaş üstü hastalığıdır.40 yaş altında
görülmesi nadirdir.
 Etyolojisi tam olarak bilinememektedir.
 Çevresel etkenler ve kimyasal ajanların rol oynadığı
düşünülmektedir.
 Hastalığın patogenezinde klonaliye ve otonomi
kazanması,plazma hücreleri ile kemiğin stromal
hücreleri arasında sürekli bir etkileşim gelişmesi ve
sonuç olarak çeşitli sitokinlerin salgılanması,osteoklastik
aktivite artışı ve osteoblastik aktivitenin azalması söz
konusudur.
 Klonal plazma hücreleri Ig ağır ve ya hafif zincirlerini
sentezleyebilmektedir.
 Sentezlenen Ig tipine bağlı olarak Ig g Tipi(%52),Ig
A(%20,5),Kappa hafif zincir tipi(%9),Lambda hafif zincir
tipi(%7),biklonal(%2),nonsekretuar(%3),Ig D tipi(%2),Ig
M tipi(%0,5) olarak çeşitli alt tiplere ayrılır.
 Hastalığın kliniğinde kemik iliği
yetersizliği,hiperkalsemi,viseral organlarda anormal
proteinlerin birikmesi,humoral immünite
bozukluğu,böbrek yetmezliğine bağlı bulgular yer alır.
 Hareketle artan ve istirahatle geçen kemik ağrısı,kemik
farktürü,ileri dönemde
anemi,infeksiyonlar,polinöropati,hiperkalsemiye bağlı
halsizlik,bulantı kusma,kabızlık,ağız kuruluğu görülür.
 Hastalığın laboratuar bulguları
hematolojik,biyokimyasal,immünolojik ve radyolojik
olarak ayrılır.
 Periferik yaymada eritrositlerde rulo formasyonu,ileri
evrede normokrom normositer anemi görülür.Eritrosit
sedimentasyon hızı artmıştır.
 Kemik iliği aspiratının incelenmesinde %10-100 arasında
plazma hücre infiltrasyonu tespit edilir.
 Biyokimyasal parametreler protein elektroforezi,idrar
tetkiki,immünglobulin düzeyleri,beta-2 mikroglobulindir.
 Hastalığın radyolojik bulguları diffüz
osteoporoz,osteopeni ve litik lezyonlardır.
 Kafatası kemikleri,klavikula ve kostalarda sık görülür.
 Tanıda kemik iliğinde histopatolojik olarak diffüz
plazma hücre tutulumunu tespit edilmesi veya kemik
iliğinde % 30’un üstünde plazma hücresi görülmesi
yeterlidir.
 Bu ölçütleri karşılanamadığı durumlarda Durie-Salmon
evrelemesindeki kriterler araştırılır.
Durie-Salmon Evrelemesi
 Evre 1:Hb 10’un üstü,serum Ca 12’in altında,iskelet
grafisi normal ve ya tek soliter plazmositom,düşük Mkomponenti üretim hızı,Ig G 5’in altında,Ig A 3’ün
altında,idrarda hafif zincir 4 gr’ın üstünde
 Evre 2: Evre 1 ve 3’e uymayan hastalık
 Evre 3:Hemoglobin 8,5’un altında,seum Ca 12’in
üstünde,yüksek M komponenti üretim hızı,yaygın litik
kemik lezyonları,Ig G 7’in üstü,Ig A 5’in üstü,idrarda
hafif zincir 12 gr’ın üstünde
 A:Creatin 2 mg/dl’in altında
 B:Creatin 2 mg/dl’in üstünde
 Bu kriterler
 Hb 10’un altı,serum kalsiyumu 12’in üstü,idrarda hafif
zincir miktarı 4 gr’ın üstü,M komponenti üretim hızı,İg A
ve G düzeyleri,direkt grafide plazmositom olmasıdır.
 Ayırıcı tanıda MGUS,hiperparatiroidi,meme ve ac ca
yer alır.
 Evrelemede Durie-Salmon evrelemesine göre 3
evreye,her evrede kreatinin düzeyine göre A ve B
olarak 2’e ayrılır.
 ISS evrelemesinde beta-2 mikroglobulin ve albumin
düzeylerine göre 3 evreye ayrılır.
ISS Evrelemesi
 Evre 1:Beta 2 M 3,5’un altında ve Albumin 3,5’un
üstünde
 Evre 2:Beta 2 M 3,5’un altında ve Albumin 3,5’un
altında ve ya Beta 2 M 3,5-5,5
 Evre 3:Beta 2 M 5,5’un üstünde
 Yapılan çalışmalarda prognostik olarak en önemli olan
faktörler beta-2 mikroglobülin ve albumin düzeyleri
daha az etkili olarak da
yaş,hemoglobin,kalsiyum,ldh,kemik iliğinde plazma
hücre düzeyi olarak bulunmuştur.
Tedavi
 Destek tedavisinde ağrı kesiciler ve hiperkalseminin
tedavisi yer alır.
 Hiperkalsemi tedavisi hidrasyon ve iv furosemid ve
kemik rezorbsiyonunun önlemek için bifosfonatlardır.
 Spesifik tedavide
melfalan+prednisolon,vincristin+doksorubisin+dekzame
tazon,talidomid,bortezomib ve lenalidomid kullanılır.
 Asemptomatik ve evre 1 olgulara tedavi önerilmez.Kök
hücre nakline uygun olan hastalarda kök hücre
toplanmasına olumsuz etkisi için başlangıç tedavisinde
alkilleyici ajan kullanılmaz.
 Tedaviye cevab kemik iliğinde plazma hücre
düzeyi,kan ve idrarda hafif zincir ve M-protein
oranı,yumuşak dokuda plazmositomunun
kaybolmasıyla değerlendirilir.
Waldenström
Makroglobulinemisi
 Kemik iliğinin lenfoplazmositer hücre infiltrasyonu ve
monoklonal Ig M yapımı ile karakterize B hücre kökenli
lenfoproliferatif bir hastalıktır.
 Hücreler Cd 19 ve Cd 20 +,Cd 5 Cd 10 Cd 23 ve Ig D
– özellik gösterir.
 Hastalığın kliniğinde başlangıçta nonspesifik
semptomlar,ileri evrede
anemi,lenfadenomegali,HSM,periferik nöropati,
hiperviskosite(halsizlik,göreme bozukluğu,baş
ağrısı,kognitif yetersizlik ve fokal nörolojik
bulgular),polinöropati yer alır.
 Ayırıcı tanıda B hücreli lenfoproliferatif hastalıklar yer
alır.
Tedavi
 Asemptomatik hastalıkta tedavi önerilmez.
 Semptomatik anemi ve B semptomları,bariz HSM ve
lenfadenomegali,kriyoglobulinemi,polinöropati ve
amiloidoz söz konusu olduğunda spesifik tedavi yapılır.
 Sadece nörolojik semptom ve hiperviskosite
sendromunda ardışık plazmaferezle monoklonal
protein yükü süratle azaltılır.Takiben yapılan spesifik
tedaviyle uzun süreli kontrol sağlanabilir.
 Spesifik tedavide alkilleyici ajanlarla(klorambusil)
kortikosteroidlerin birlikte kullanımı yer alır.
 Purin nükleozid
analogları,ritüksimab,talidomid,alemtuzumab ve
otolog kök hücre nakli önerilen diğer tedavilerdir.