Ποιήματα από τη γιαγιά Το λαγουδάκι [1910] Νύκτα ο λαγός εβγήκεν Λαχανόκηπον ευρήκεν Τρέχει μέσα και αρχίζει Την κοιλιά του να γεμίζει Κυνηγός με το τουφέκι Το φτωχό παραμονεύει Μπάμπα-μπούμπου στον αέρα Και τα βόλια πάνε πέρα Και το ζώο το καημένο Ετινάχθην τρομαγμένο Με το λάχανο στο στόμα Εδιδάχθην να προσέχει Και που μπαίνει και που βγαίνει… Ο ψύλλος Εψές ο ψύλλος έψαλλε Τζιη η φτίρα εκαλονάρκα Τζιαι ένα πτωχό καλοῒρήν Το αντίερον εδάκκαν Καλοῒρην καλοῒρην Πουν το τζιερί σου να ‘ψεις το τζιερίν στη μέλισσαν Η μέλισσα θέλει φτερόν το φτερό εις τον ατόν Ο ατός θέλει οφτόν το οφτόν εις τον βοσκόν Ο βοσκός θέλει φιλί--το φιλί εις την κοπέλα Η κοπέλα θέλει σκάρπες— οι σκάρπες στον σκαρπάρη Ο σκαρπάρης θέλει τρίσσιες--οι τρίσσιες εις τον σοίρον Ο σσοίρος θέλει τάϊν --η τάϊν στον γεωργό Ο γεωργός θέλει το νυν---το νυν στον κομοδρόμο Ο κομοδρόμος θέλει κάρβουνα--Τα κάρβουνα στον πεύκο Ο πεύκος θέλει λάϊν--το λάϊν στην ελιά Η ελιά θέλει νερό--το νερό στον ποταμό Ο ποταμός θέλει καθάρισμα Τζιαι σου τωρά που το δκιαβάζεις η κκελλέ σου θέλει τσάκκισμα. Τζιαι ένα γερό κουπάνισμαν. Ο ατός Τσίμπι - τσίμπι τον ατόν Τον ατόν τον κουφτερόν, Σύρνω τον τζιαι περπατώ Στη μερκά της αλυτζιής Που σσιει μια πολιτιτζιή Που εμαείρευκκεν φατζιήν Με το γάλαν το γλυτζιήν, Τζιαι είπε μου τζιαι μεν Έλα για να φας τζιαί σου φατζιήν Τζιαι είπα της τζιαι εγιώ Εν θέλω φατζιήν Τζιαι είπε μου τζιαι τζίνη Φάτου κάττου το νουρίν Τζιαι του ποντικού το φτιν… Έλα βρε μπα έλα μπου Να χογλάσουμε τον βου Τζιαι άφηστην τζυρά Μαρρούν Να σύρνει το μακούτζιην Που κάτω στο σεντούτζιην Τζιάς μαειρέβκει τζιαι φατζιήν, τζει κάτω στην μερκάν της αλυτζιής... Βαρβάρα Γεωργίου Γ1
© Copyright 2024 Paperzz