2ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ
ΤΑΞΗ :Α’
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ (PROJECT): ΜΕ ΤΗΝ
ΠΝΟΗ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ
ΟΜΑΔΑ 2
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Ο ΑΝΕΜΟΣ ΣΤΟΝ
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ
ΣΧΟΛΙΚΌ ΈΤΟΣ 2011-2012
ΜΕΛΗ ΟΜΑΔΑΣ:
ΖΑΡΡΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΚΑΤΑΡΑΧΙΑ ΕΥΓΕΝΙΑ
ΚΑΤΑΡΑΧΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΚΟΥΚΟΥΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑ-ΝΕΚΤΑΡΙΑ
ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΜΑΡΙΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ
1
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Άνεμος
Πώς σχηματίζονται………………………………………………..5
Είδη ανέμων…………………………………………………….....5
Διεύθυνση ανέμων…………….…………………………………..6
Διηνεκείς και περιοδικοί άνεμοι…………………………………..6
Θαλάσσια αύρα ή μπάτης…………………………………………6
Απόγειος αύρα…………………………………………………….6
Τα μελτέμια……………………………………………………….6
Χρησιμότητα των ανέμων………………………………………...7
2. Ιστιοπλοΐα
Γενικά…………………………………………………………….8
Τύποι σκαφών……………………………………………………8
Φινν (Finn) …………………………………………………………….8
Λέχνερ (Lechner) Α390 ……………………………………………….9
Γιούρο ………………………………………………………………….9
Σταρ …………………………………………………………………....9
470 ……………………………………………………………………..9
Σόλιγκ ………………………………………………………………….9
Φλάινγκ ντάτσμαν ……………………………………………………..9
Τορνέιντο ……………………………………………………………..10
Λέιζερ στάνταρντ …………………………………………………..…10
Λέιζερ ράντιαλ ………………………………………………………...10
5124……………………………………………………………………10
420……………………………………………………….…………….11
Λάιτινγκ………………………………………………………………..11
Όπτιμιστ…………………………………………………………..........11
Ιστορία της ιστιοπλοΐας ………………………………………..11
Αναφορά στην ελληνική τριήρη………………………………..13
3. Αλεξίπτωτο πλαγιάς-σύντομο ιστορικό………………..14
4. Αεραθλήματα
Αερομοντελισμός. ………………………………………………………………….15
2
Αιωροπτερισμός (hang gliding). ………………………………………………………….16
Αλεξιπτωτισμός. …………………………………………………………………………………………………………16
Αλεξιπτωτισμός πλαγιάς (Paragliding). ……………………………………………….17
Ανεμοπορία. ……………………………………………………………………………………….18
5. Windsurfing
Σκάφος……………………………………………………………………………………………….18
6. Kite surfing……………………………………………………19
7. Ανεμόπτερο……………………………………………………20
Είδη ανεμόπτερων………………………………………………………20
Γνωρίσματα ανεμόπτερων……………………………………………....21
Τα ανεμόπτερα στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο…………………..………...21
8. Άλμα σε μήκος
Φόρα…………………………………………………………………….22
Τεχνική του άλματος σε μήκος…………………………………………22
9. Συμπεράσματα……………………………………………..…24
3
Πρόλογος
Ο άνεμος είναι γνωστό πως μπορεί να έχει και θετικές και αρνητικές
επιδράσεις στη ζωή του ανθρώπου. Από τη μία μπορεί να είναι
καταστροφικός και να ξεριζώσει δέντρα φυτά ,να διαλύσει σπίτια και να
προκαλέσει πόνο και θλίψη όπως είναι ο ανεμοστρόβιλος. Από την άλλη
όμως μπορεί να προσφέρει πολλές χρήσιμες υπηρεσίες. Συγκεκριμένα ο
άνεμος είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία των ανεμόμυλων που τις
προηγούμενες δεκαετίες ήταν ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και
την οικονομία των μικρών κοινωνιών. Επίσης θέτει σε κίνηση ιστιοφόρα
πλοία, τα οποία στην αρχαιότητα προώθησαν το θαλάσσιο εμπόριο. Το
πιο σημαντικό όμως είναι πως ο άνεμος δημιουργεί στον άνθρωπο την
επιθυμία να εξερευνήσει τον κόσμο, την επιθυμία να πετάξει στον
ουρανό και ταυτόχρονα του προσφέρει τη δυνατότητα να διασχίσει τη
θάλασσα. Έτσι αυτή η επιθυμία συνδυάστηκε με το ιδεώδες της ευγενούς
άμιλλας, το οποίο προβάλλει ο αθλητισμός και πήρε σάρκα και οστά.
4
ΑΝΕΜΟΣ
Άνεμοι είναι μεγάλα ρεύματα αέρα που προκαλούνται από τη διαφορά της
θερμοκρασίας που υπάρχει σε διάφορους τόπους της γης.
ΠΩΣ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ;
Όταν ένα δωμάτιο είναι ζεστό και ένα άλλο κρύο , αν ανοίξουμε την πόρτα που τα
ενώνει , θα σχηματιστεί ρεύμα αέρα . Αυτό οφείλεται στη διαστολή του αέρα , που
όταν θερμαίνεται , ανεβαίνει ψηλά προς την οροφή του δωματίου και αν βρει
ανοιχτή την πόρτα που ενώνει το δωμάτιο αυτό με το διπλανό , ορμα να περάσει σε
εκείνο από το επάνω μέρος τη πόρτας . Ταυτόχρονα ο κρύος αέρας του διπλανού
δωματίου έρχεται με ορμή να καταλαβη τον κενό χώρο που άφησε ο θερμός αέρας
. Έτσι μεταξύ των δυο δωματίων , του ζεστού και του κρύου , σχηματίζονται
ρεύματα : α) ένα θερμό στα ανώτατα στρώματα και β) ένα ψυχρό στα κατώτερα του
.
Το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει , και στην ατμόσφαιρα . Όταν ένας τόπος είναι
θερμός και ο άλλος ψυχρός , σχηματίζονται μεταξύ των δυο τόπων δυο ρεύματα
αέρα , ένα θερμό στα ανώτερα στρωματά της ατμοσφαίρας και ένα ψυχρό στα
κατωτέρα . Αυτά τα ρεύματα , όταν γίνονται έξω από τους κλειστούς χώρους , στην
ατμόσφαιρα , λέγονται άνεμοι .
Οι άνεμοι είναι το δεύτερο μετεωρολογικό φαινόμενο που προκαλείται από την
επίδραση των ηλιακων ακτινων . Χάρη στην ηλιακή θερμότητα , ο ατμοσφαιρικός
αέρας θερμαίνεται περισσότερο η λιγότερο , ανάλογα με τη θέση που βρίσκεται το
κάθε στρώμα του . Τα κατώτερα στρώματα θερμαίνονται περισσότερο και επειδή
γίνονται ελαφρότερα ανεβαίνουν ψηλά , ενώ τα ψυχρότερα κατεβαίνουν χαμηλά .
Την ιδία ώρα ο ζεστός αέρας των θερμών χωρών μετατοπίζεται από ψηλά προς τις
γειτονικές ψυχρότερες χώρες , ενώ ο αέρας των ψυχρότερων χωρών ορμα από κάτω
για να καταλαβη τον χώρο που αραιώθηκε στις θερμές . Έτσι δημιουργούνται
δυνατά ρεύματα αναμεταξύ τους που , όπως είπαμε , λέγονται άνεμοι.
ΕΙΔΗ ΑΝΕΜΩΝ
Οι άνεμοι είναι διαφόρων ειδών κι πνέουν από διαφορετικές διευθύνσεις στον
ορίζοντα . Άλλοτε είναι ασθενείς κ άλλοτε ισχύουν . Ανάλογα με την ταχύτητα με την
οποία πνέουν , χωρίζονται σε πολλές κατηγορίες : 1.ΑΣΘΕΝΕΙΣ είναι , όταν πνέουν
με ταχύτητα κάτω από 4 μέτρα το δευτερόλεπτο . 2.ΜΕΤΡΙΟΙ είναι , όταν η ταχύτητα
τους δεν ξεπερνά τα 4 μέτρα το δευτερόλεπτο . 3.ΙΣΧΥΡΟΙ όταν η ταχύτητα τους
5
φτάνει 10 μέτρα το δευτερόλεπτο . 4.ΣΦΟΔΡΟΙ . όταν έχουν ταχύτητα 15 μέτρα το
δευτερόλεπτο . 5.ΘΥΕΛΛΑ έχουμε όταν ο άνεμος έχει ταχύτητα 20 μέτρα το
δευτερόλεπτο . 6.ΛΑΙΛΑΠΑ , όταν η ταχύτητα του φτάνει τα 30 μέτρα κατά
δευτερόλεπτο . Η ορμή του ανέμου αυτού είναι καταστρεπτική .
7.ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟΣ συμβαίνει πολλές φορές να συναντηθούν δυο αντίθετοι
άνεμοι και να σχηματίσουν ανεμοστρόβιλο . Ο ανεμοστρόβιλος έχει καταστρεπτικά
αποτελέσματα και προκαλεί μεγάλες ζημιές .
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ
Ανάλογα με τη διεύθυνση από την οποία φυσούν οι άνεμοι παίρνουν και την
ονομασία τους : 1.Βοριας η τραμουντάνα 2.Νοτιας η οστρια 3.Ανατολικος η
λεβάντες 4.Δυτικος η πουνεντες 5.Βορειοανατολικος η γραίγος 6.Βορειοδυτικος η
μαΐστρος 7.Νοτιοανατολικος η σοροκος 8.Νοτιοδυτικος η γαρμπής .
Τη διεύθυνση των ανέμων βρίσκουμε , όταν κρατήσουμε στο χέρι μας μια
ελαφριά χάρτινη ταινία από την άκρη της , την ώρα που φυσά ο άνεμος .
ΔΙΗΝΕΚΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΙ ΑΝΕΜΟΙ
Διηνεκείς είναι εκείνοι οι άνεμοι που πνέουν ασταμάτητα και περιοδικοί εκείνοι
που πνέουν σε ορισμένες περιόδους
ΔΙΗΝΕΚΕΙΣ είναι εκείνοι που πνέουν από τους πόλους προς τον ισημερινό εξαιτίας
της διαφοράς της θερμοκρασίας .
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΙ άνεμοι είναι τα μελτέμια του καλοκαιριού που φυσούν μονό την ημέρα
και έχουν διευθυνση απο τις ψυχρές χώρες προς τις θερμές .
ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΑΥΡΑ Η ΜΠΑΤΗΣ
Το δροσερό αεράκι που μας έρχεται από τη θάλασσα τις καλοκαιρινές μέρες λέγεται
θαλασσιά αύρα η μπατης . Ο σχηματισμός του ανέμου αυτού οφείλεται στη
διαφορά της θερμοκρασίας που υπάρχει ανάμεσα στη θάλασσα και στη στεριά .
Επειδή δηλαδή η στεριά είναι πιο ζεστή από τη θάλασσα την ημέρα , ο αέρας της
ανεβαίνει ψηλά και ο ψυχρότερος αέρας της θάλασσας ορμα να καταλαβη το χώρο
του . Το ρεύμα που σχηματίζεται είναι η θαλάσσια αύρα η μπατης .
ΑΠΟΓΕΙΟΣ ΑΥΡΑ
Το αντίθετο συμβαίνει τη νύχτα . Επειδή η στεριά ψύχεται γρηγορότερα , η
θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη στη θάλασσα . Τότε ο αέρας , που βρίσκεται πάνω
στην επιφάνεια της ανεβαίνει ψηλά και τον χώρο που αφήνει ορμα να τον
καταλαβη ο ψυχρότερος αέρας της στεριάς . Έτσι δημιουργείται ένα ρεύμα αέρα
από τη στεριά προς τη θάλασσα και αυτό λέγεται απόγειος αύρα η μπουκαδούρα .
6
ΤΑ ΜΕΛΤΕΜΙΑ
Τα μελτέμια είναι άνεμοι που πνέουν το καλοκαίρι από την ψυχρότερη Ευρώπη
προς τη θερμότερη Αφρική . Το ρεύμα αυτό δημιουργείται από την τάση του
ψυχρού αέρα της Ευρώπης να καταλαβη τον χώρο που μένει κενός στη μεγάλη
αφρικανική έρημο της Σαχάρας . Εκεί , εξαιτίας της μεγάλης θερμότητας , ο αέρας
γίνεται ελαφρύτερος και ανεβαίνει στα ψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας . Το
ρεύμα αυτό από την Ευρώπη προς την Αφρική , περνά και από την Ελλάδα , οπού
είναι γνωστό με το όνομα μελτέμια . Αυτό παρατηρείται στους μήνες Ιούνιο , Ιούλιο
και Αύγουστο .
ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ
Οι άνεμοι γενικά είναι πολύ ωφέλιμοι , γιατί ανανεώνουν τον μολυσμένο αέρα ,
μετριάζουν το κρύο , βάζουν σε κίνηση τα ιστιοφόρα και τους ανεμόμυλους και
προσφέρουν πολλές άλλες υπηρεσίες . Με ένα λόγω παίζουν σπουδαίο ρόλο στην
οικονομία της φύσεως .
ΙΣΤΙΟΠΛΟΙΑ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιστιοπλοΐα
Ομάδα ιστιοπλοΐας
Η ιστιοπλοΐα είναι η τέχνη του αρμενίσματος στο νερό (σε θάλασσα ή σε λίμνη)
χρησιμοποιώντας ως αποκλειστική ή κύρια πηγή ενέργειας τον άνεμο.
Το όνομά της είναι σύνθετο από το ιστίο + πλους, δηλαδή πλεύση με το πανί που τα
7
παλιά χρόνια χρησιμοποιούσαν τα σκάφη για να ταξιδεύουν. Τα πανιά δένονταν στα
κατάρτια (ιστούς), και με τη βοήθεια του αέρα τα σκάφη που ονομάζονταν ιστιοφόρα
αρμένιζαν στις θάλασσες όλου του κόσμου. Και σήμερα ακόμη υπάρχουν πολλά
τέτοια σκάφη, που όμως διατηρούν τις μηχανές ως βοηθητικές, σε περίπτωση που
επικρατεί άπνοια, δηλαδή δεν φυσάει αέρας.
Γενικά
Στη σημερινή εποχή, όταν γίνεται λόγος για ιστιοπλοΐα, γίνεται για το άθλημα που
είναι συναρπαστικό και ένα από τα ωραιότερα που υπάρχουν, γιατί συνδυάζει τη
γοητεία της θάλασσας με τις ικανότητες των αθλητών, που πρέπει να είναι πολύ καλά
γυμνασμένοι, ειδικά στα πόδια και τη μέση.
Σήμερα η ιστιοπλοΐα είναι ένα σπορ
και μια απόλαυση που έχει ευεργετική επίδραση στην υγειά , γιατί τα ιστιοφόρα
σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται σαν μέσο συγκοινωνίας . Πολλές δεκάδες
χιλιάδες πλοία και πολύ περισσότεροι είναι εκείνοι που παρακολουθούν το σπορ
αυτό . Στους αγώνες ιστιοπλοΐας επιτυγχάνονται πραγματικά θαυμάσια ρεκόρ
ταχύτητας και ελιγμών . Με το σπορ αυτό εξ άλλου δεν γυμνάζεται μονάχα το σώμα
αλλά και η θέληση .
Τα δυο μεγάλα αγγλικά Πανεπιστήμια , του Κέμπριτζ και του Οξφορδ ,
οργανώνουν τακτικά αγώνες ιστιοπλοΐας . Παρόμοιους αγώνες οργανώνουν και
άλλα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε διάφορες χώρες όπως στις Ηνωμένες
Πολιτείες και αλλού . Ιστιοπλοϊκοί αγώνες δεν γίνονται μονάχα στη θάλασσα , αλλά
και σε μεγάλες λίμνες με μικρά σκάφη .
Η εξάπλωση του αθλήματος της ιστιοπλοΐας στις τελευταίες δεκαετίες είναι
τρομακτική, γι' αυτό και οι ειδικοί έχουν φτιάξει πολλές κατηγορίες σκαφών. Σκαφών
μεγάλων που είναι για αγώνες ανοικτής θάλασσας και σκαφών που είναι για αγώνες
τριγώνου. Τα σκάφη ανοικτής θάλασσας είναι τριών κατηγοριών, που δεν έχουν
«στάνταρ» (σταθερά) χαρακτηριστικά, αφού το κάθε εργοστάσιο έχει τη δική του
ναυπηγική τεχνική ("πατέντα"). Αντίθετα, τα λεγόμενα σκάφη τριγώνου έχουν τα ίδια
τεχνικά χαρακτηριστικά και με αυτά ασχολούνται περισσότεροι αθλητές, αφού είναι
για ένα, δύο ή τρεις το πολύ αθλητές. Στα σκάφη ανοικτής θάλασσας επιβαίνουν
πολλοί αθλητές, που μπορεί να συμμετέχουν 9, αλλά και 15.
Η ιστιοπλοΐα είναι το τρίτο κυρίαρχο άθλημα, μετά την κολύμβηση και την
κωπηλασία στον λεγόμενο ναυταθλητισμό, η οποία και περιλαμβάνεται στους
σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες
Τύποι σκαφών
Φινν (Finn)
8
Μήκος 4,5 μ., πλάτος 1,3 μ., ένα πανί επιφάνειας 10μ2. Είναι για έναν αθλητή και
αυτό το σκάφος είναι ολυμπιακή κλάση από το 1952. Πανελληνιονίκης 1991 και
1992 ήταν ο Αρμάντο Ορτολάνο του ΝΟ Καλαμακίου. Καλύτερη ελληνική επίδοση
ήταν το αργυρό μετάλλιο του Ηλία Χατζηπαυλή στο Κίελο της Γερμανίας στους
Ολυμπιακούς αγώνες του 1972.
Λέχνερ (Lechner) Α390
Μήκος 3,9 μ., πλάτος 0,6 μ., ένα πανί επιφάνειας 7,3 μ2. Είναι για έναν αθλητή και
είναι ολυμπιακή κλάση από το 1988. Πανελληνιονίκης για το 1991 και 1992 ήταν ο
Νίκος Κακλαμανάκης του ΝΟ Βουλιαγμένης. Καλύτερη ελληνική επίδοση έχει ο
ίδιος αθλητής με την ένατη θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης. Στους
Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα ο Κακλαμανάκης κέρδισε το χρυσό μετάλλιο και
στου Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το ασημένιο. Το Lechner αντικαταστάθηκε
με το σκάφος RS:X της Neil Pryde με το οποίο θα διαγωνίζονται οι αθλητές από τους
Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου Official Website - Beijing 2008
Γιούρο
Μήκος 3,4 μ., πλάτος 1,4 μ. μ' ένα πανί και επιφάνεια 7,1 μ2. Είναι για έναν αθλητή
και έχει γίνει ολυμπιακή κλάση από το 1989. Πανελληνιονίκης για το 1992 ήταν η
Νικολέτα Δεληγιάννη του ΟΦΘ Θεσσαλονίκης.
Σταρ
άτομα και είναι ολυμπιακή κατηγορία από το 1932. Πανελληνιονίκης για το 1992
ήταν ο Ζακ Κιοσέογλου με πλήρωμα το Δημήτρη Μπούκη. Καλύτερη ελληνική
επίδοση είναι των Χατζηπαυλή, Πελεκανάκη με την έκτη θέση στους Ολυμπιακούς
αγώνες του Λος Άντζελες το 1984.
470
Μήκος 4,7 μ., πλάτος 1,7 μ., τρία πανιά με επιφάνεια 12,7 μ2. Είναι για δύο άτομα
και έχει γίνει ολυμπιακή κατηγορία από το 1976. Πανελληνιονίκες για το 1991 και το
1992 ήταν οι Πασχαλίδης- Ζαμπέτογλου του ΝΑΟΚΘ. Από το 1996 ως το 2003
πρωταθλητές Ελλάδας αναδείχθηκαν συνεχόμενα οι Ανδρέας Κοσματόπουλος και
Κώστας Τριγκώνης του ΝΟΘ. Το 1995 οι Κοσματόπουλος Τριγκώνης αναδείχθηκαν
παγκόσμοι πρωταθλητές στην κατηγορία ανδρών και ήταν 2οι το 2002. Από το 2000
ως το 2003 οι Σοφία Μπεκατώρου και Αιμιλία Τσουλφά κατεκτησαν τον παγκόσμιο
τίτλο στις γυναίκες κλείνωντας την ξέφρενη πορεία τους με το χρυσό μετάλλιο στους
Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας.
Σόλιγκ
Τύπος σταθερής καρένας, με μήκος 8,2 μ., πλάτος 1,9 μ., τρία πανιά με επιφάνεια
21,6 μ2. Είναι σκάφος για τρία άτομα και έχει γίνει ολυμπιακή κατηγορία από το
1972. Καλύτερη επίδοση ήταν το χάλκινο του Τάσου Μπουντούρη με πλήρωμα τους
Τάσο Γαβριήλη και Άρη Ραπανάκη στην Ολυμπιάδα της Μόσχας το 1980.
Φλάινγκ ντάτσμαν
9
Μήκος 6,05 μ., πλάτος 1,7 μ., τρία πανιά με επιφάνεια 18,1 μ2. Είναι σκάφος για δύο
άτομα και έχει γίνει ολυμπιακή κατηγορία από το 1960. Στην Ελλάδα τα τελευταία
χρόνια κανείς δεν ασχολείται μ' αυτό το σκάφος.
Τορνέιντο
Τύπος καταμαράν. Μήκος 6,09 μ., πλάτος 3,02 μ., δύο πανιά με επιφάνεια 20,4 μ2.
Είναι για δύο άτομα και έχει γίνει ολυμπιακή κατηγορία από το 1976. Τα τελευταία
χρόνια γίνεται μια προσπάθεια για να ασχοληθούν κάποιοι Έλληνες αθλητές.Αυτή τη
στιγμή η Ελλάδα έχει ένα από το πιο αξιόμαχα πληρώματα στον κόσμο
αποτελούμενο από τους Ιορδάνη Πασχαλίδη και Κώστα Τριγκώνη.αθλητές του
Ν.Ο.Θεσσαλονίκης
Λέιζερ στάνταρντ
Μήκος 4,2 μ., πλάτος 1,4 μ., μ' ένα πανί με επιφάνεια 7,1 μ2. Είναι για ένα άτομο.
Πανελληνιονίκης 1991 ήταν ο Δημήτρης Θεοδωράκης του ΝΑΟΒ και το 1992 ο
Νίκος Νικολτσούδης του ΑΝΟΓ. Καλύτερες επιδόσεις η πρωτή θέση του
Μπουγιούρη Αντώνη στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2009. Μ' αυτό το σκάφος είναι
μεγάλες οι διακρίσεις του Αιμιλίου Παπαθανασίου του Ολυμπιακού, με μεγαλύτερη
το χρυσό μετάλλιο στο Τσεσμέ της Τουρκίας.Την καλύτερη επίδοση σε Ολυμπιακούς
Αγώνες την πέτυχε στο Σιδνευ ο Αντώνης Μπουγιούρης.
Λέιζερ ράντιαλ
Μήκος 4,2 μ., πλάτος 1,4 μ., ένα πανί με επιφάνεια 5,7 μ2. Είναι για έναν αθλητή.
Πανελληνιονίκης 1992 στα αγόρια ήταν ο Αντώνης Λογοθέτης του ΑΝΟΓ και στα
κορίτσια η Μαρία Μυλωνά του ΝΟΠΦ. Καλύτερη επιτυχία το χρυσό μετάλλιο της
Μαρίας Βλάχου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1991 στο Πόρτο Καρράς. Εκείνη τη
χρονιά το πανελλήνιο πρωτάθλημα κατέκτησε η Ουρανία Φλαμπούρη του ΝΟΒΑ.
Όπτιμιστ
Μήκος 2,3 μ., πλάτος 1,13 μ., ένα πανί με επιφάνεια 3,5 μ2. Είναι για ένα νεαρό
αθλητή. Πανελληνιονίκης 1991 ήταν ο Γιώργος Κουτουμάνος του ΑΝΟΓ και το 1992
η Κατερίνα Γιακουμίδου του ΑΝΟΓ. Καλύτερη επίδοση ήταν η έβδομη θέση του
Τσουκάτου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1986.
420
Μήκος 4,2 μ., πλάτος 1,9 μ., τρία πανιά με επιφάνεια 10,2 μ2. Είναι σκάφος για δύο
άτομα. Το πανελλήνιο πρωτάθλημα το 1991 πήραν οι Ν. Ζαπονίδης - Θ. Παρούσης
του ΙΟΘ και του ΝΟΑ.
Λάιτινγκ
Μήκος 5,2 μ., πλάτος 2,0 μ., τρία πανιά με επιφάνεια 16,4 μ2. Είναι για τρία άτομα.
Μόνιμος πρωταθλητής Ελλάδας είναι ο Γιώργος Ανδρέαδης του ΝΟΕ, ο οποίος ήταν
πέμπτος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1989.
10
5124
Τύπος σταθερής καρένας, μήκος 7,3 μ., πλάτος 2,7 μ., τρία πανιά με επιφάνεια 24,2
μ2. Το πλήρωμα είναι τέσσερις μέχρι έξι αθλητές. Και σε αυτή την κατηγορία
μόνιμος πρωταθλητής Ελλάδας είναι ο Γιώργος Ανδρεάδης ο οποίος έχει στεφθεί και
πρωταθλητής Ευρώπης το 1987.
Τα περισσότερα αγωνιστικά σκάφη έχουν πανιά - ιστία που ονομάζονται μαΐστρα (
μεγίστη), φλόκος (το πλωριό πανί) και μπαλόνι (συμμετρικό/ασυμμετρο). Οι
διαστάσεις, το υλικό κατασκευής, η επιφάνεια και οι αντοχές των ιστίων διαφέρουν
από κλάση σε κλάση.
Η ιστιοπλοΐα στην Ελλάδα έχει εξαπλωθεί λόγω των μοναδικών γεωγραφικών και
μετεωρολογικών πλεονεκτημάτων της, γι' αυτό και η Ελλάδα κατέχει μια από τις
πρώτες θέσεις στην Ευρώπη. Κάθε χρόνο η Ελληνική Ομοσπονδία διοργανώνει
πολλούς μεγάλους διεθνείς αγώνες, στους οποίους οι αθλητές μας πάνε αρκετά καλά.
Στην Ελλάδα παρατηρείται αρκετή κίνηση σε ότι αφορά τους ιστιοπλοϊκούς αγώνες .
Σε αυτό βοηθαει το βασιλικό ναυτικό , που πολλές φορές διαθέτει τα πλωτά μέσα
του , για να βοηθήσει την οργάνωση των αγώνων , όπως στην Κέρκυρα , στη
Θεσσαλονίκη , στη Ρόδο , στο Φάληρο κ.λπ
Ιστορία της ιστιοπλοΐας
Η
θαλασσινή
παράδοση
της
Ελλάδας,
από
αρχαιοτάτους χρόνους, είναι ένα γεγονός που διατυπώνεται, τόσο μέσα από
τις σελίδες των ιστορικών της, όσο και από τα ευρήματα που έχουν βρεθεί και
εκτίθενται σε πολλά Ναυτικά Μουσεία της χώρας μας.Η ιστιοπλοΐα λοιπόν,
λογικό ήταν να αποτελεί ένα άθλημα άρρηκτα συνδεδεμένο με την Ελλάδα,
από παλαιοτάτων χρόνων.
11
Σήμερα δε, είναι ένα από τα
δημοφιλέστερα αθλήματα και χιλιάδες Έλληνες ασκούνται συστηματικά σε
όλους τους τύπους ιστιοπλοϊκών σκαφών. Εκτός από απλούς αθλητές,
έχουμε και πρωταθλητές, καθώς και παγκόσμιες διακρίσεις που μας κάνουν
περήφανους!
Ας γυρίσουμε όμως τον χρόνο πίσω, στην αρχαιότητα, όπου η ιστιοπλοΐα,
χρησιμοποιούταν ουσιαστικά ως μέσο μεταφοράς. Ωστόσο, σε κάποιες
αναφορές γίνεται λόγος και για αγώνες ιστιοπλοΐας. Για παράδειγμα, ο
ιστορικός Παυσανίας αναφέρει στα «Κορινθιακά», ότι κατά τον 2ον π.Χ. αιώνα
στην
Ερμιόνη,
στο
ναό
της
Αφροδίτης,
γίνονταν κολυμβητικοί και ιστιοπλοϊκοί αγώνες, προς τιμή του Διονύσου
Μελαναίγιδος.
Παγκοσμίως, η ιστιοπλοΐα σαν αγώνισμα, έχει τις απαρχές της περίπου στα
μέσα του 17ου αιώνα. Συγκεκριμένα, η εμφάνιση του αθλήματος έγινε την
εποχή εκείνη στην Ολλανδία, αλλά άρχισε να αναπτύσσεται πολύ στην
Αγγλία. Μάλιστα την διάδοση στην Αγγλία πραγματοποίησε ο βασιλιάς
Κάρολος ο δεύτερος, που όταν ήταν εξόριστος στην Ολλανδία, ήρθε σε επαφή
με το άθλημα και το λάτρεψε.
Έτσι, με την επιστροφή στην πατρίδα του το διέδωσε και σταδιακά άρχισε να
«απλώνεται» στον κόσμο, με την ονομασία γιότινγκ (yachting)
Παρθενική εμφάνιση σε Ολυμπιακούς Αγώνες έκανε η ιστιοπλοΐα, το 1900 στο
Παρίσι, αποσπώντας αρνητικά σχόλια. Παρόλα αυτά, επανήλθε το 1908,
όπου αντιστράφηκε το κλίμα και από τότε βρίσκεται ανελλιπώς στο
πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Στους πρώιμους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι αγώνες ιστιοπλοΐας
πραγματοποιούνταν κυρίως με μεγάλα σκάφη, των οποίων τα πληρώματα
έφταναν μέχρι και τα 12 άτομα, ενώ οι νικητές κρίνονταν ανάλογα με τους
βαθμούς ποινής. Μετά το 1924, επικράτησε η τάση να διεξάγονται αγώνες με
ολοένα και μικρότερα σκάφη και όπως ήταν φυσικό και με μικρότερα
πληρώματα.
12
Την τελευταία 20ετία, οι δοκιμές στους εξοπλισμούς έχουν ως αποτέλεσμα τη
δημιουργία
νέων
σκαφών,
στα
οποία
αντανακλώνται
οι
εξελίξεις του αθλητισμού.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι γυναίκες επιτρεπόταν να συμμετέχουν στους
Ολυμπιακούς Αγώνες με τους άντρες, αλλά μόλις το 1988, δημιουργήθηκαν
ξεχωριστά αγωνίσματα ιστιοπλοΐας, μόνο για γυναίκες.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, μόνο ένα αγώνισμα (Yngling), είχε
πλήρωμα τριών ατόμων, ενώ πέντε αγωνίσματα είχαν πλήρωμα ένα μόνο
άτομο.
Αναφορά στην ελληνική Τριήρης
Προαναφέραμε, ότι η Ελλάδα είχε από την αρχαιότητα πλούσια ιστορία στη
θάλασσα. Τώρα ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αναφορά, στο πιο σπουδαίο
σκάφος της αρχαιότητας, που πρωταγωνίστησε και σε πολλές σημαντικές
μάχες.
Ο λόγος, για την Τριήρη, που ήταν ένα ταχύτατο πολεμικό πλοίο, του οποίου
ο τύπος εξελίχθηκε στον αρχαίο ελλαδικό χώρο (αρχικά στην Κόρινθο,
σύμφωνα με την παράδοση) από τη διήρη. Η διήρης κυριαρχούσε στις
ελληνικές αποικίες της Μ. Ασίας, στην Κύπρο και τη Φοινίκη. Χαρακτηρίστηκε,
από τη γενικευμένη χρήση της, ως μεσογειακή τεχνολογία της εποχής με τρεις
σειρές κωπηλατών, που στον ελληνικό χώρο κατανέμονταν σε ισάριθμα
καταστρώματα (τρίκροτες τριήρεις).
Η τριήρης ήταν πλοίο μακρόστενο,
ταχύ, χαμηλό, με ρηχή καρίνα και γενικά σχετικά ελαφριά και απλή συνολική
κατασκευή.
13
Το μήκος του κυμαινόταν, από 33 έως 43 μέτρα, το πλάτος του 3,5-4,4 μέτρα,
το ύψος του 2,1-2,5 μέτρα πάνω από την ίσαλο γραμμή και το βύθισμά του
0,9-1 μέτρα.
Η μέγιστη ταχύτητα του έφτανε περίπου τους 8 κόμβους μόνο με τα κουπιά
και τους 10 με χρήση και του ιστίου. Μπορούσε να καλύψει απόσταση 100
χιλιόμετρων ημερησίως χρησιμεύοντας τόσο ως εμπορικό, όσο και ως
πολεμικό
σκάφος,
όπως
και
τελικά
καθιερώθηκε.
Στο μπροστινό μέρος του πλοίου υπήρχε τοποθετημένο ένα έμβολο
υπενδεδυμένο με ορείχαλκο, το οποίο χρησιμοποιούταν και για εμβολισμό
ενάντιων πλοίων σε ναυμαχίες, όποτε αυτό θεωρούνταν εφικτό, αλλά και για
την προστασία του πλοίου κατά την προσάραξη σε ρηχά νερά, όταν
χρειάζονταν να γίνει εκτός λιμένων ή ναυστάθμων με νεώρια.
ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ ΠΛΑΓΙΑΣ - ΣΥΝΤΟΜΟ
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Από τους Αρχαίους καιρούς το όνειρο του
ανθρώπου ήταν να μιμηθεί τα πουλιά, να μπορέσει να πετάξει, πολλές οι
αποτυχημένες προσπάθειές του αλλά τελικά τα κατάφερε, αλλά………….
Τι
ειρωνεία!!!
Ο άνθρωπος έμελλε να ανακαλύψει πρώτα τις πιο πολύπλοκες πτητικές μηχανές, να
σπάσει το φράγμα του ήχου, να κατακτήσει το φεγγάρι, και στο τέλος να ανακαλύψει
την πιο απλή πτητική συσκευή, το αλεξίπτωτο πλαγιάς η το Parapente όπως είχε
επικρατήσει ο γαλλικός όρος πριν μεταφραστεί και καθιερωθεί η Ελληνική ονομασία,
στην ουσία Para στα Γαλλικά σημαίνει αλεξίπτωτο και pente η πλαγιά, άρα
αλεξίπτωτο
πλαγιάς
για
όσους
επιμένουν
Ελληνικά.
Τι
είναι
όμως
το
αλεξίπτωτο
πλαγιάς
;
Κατασκευαστικά είναι δύο φύλλα συνθετικού υφάσματος, τα οποία είναι ραμμένα
μεταξύ τους, όπου από την μια πλευρά υπάρχουν τρύπες για να εισέρχεται στο
ενδιάμεσο τους ο αέρας, ώστε αυτά φουσκώνοντας να παίρνουν το σχήμα τις
πτέρυγας, όπου έχει και την ιδιότητα της πτήσης ,ο πιλότος κάθεται στο κάθισμα το
οποίο συνδέεται με τα σχοινάκια, στην ουσία το αλεξίπτωτο πλαγιάς είναι μια εξέλιξη
του αλεξιπτώτου ελευθέρας , άλλωστε από αυτό ξεκίνησε όταν κάποιοι Γάλλοι
ορειβάτες είχαν σαν ιδέα στα μέσα της δεκαετίας του 70 να το χρησιμοποιήσουν σαν
μέσο που θα κάνανε πιο εύκολη την κατάβαση τους από το βουνό.
Η ιδέα αυτή σιγά σιγά εξελίχθηκε και στα μέσα της δεκαετίας του 80 εμφανίστηκαν
και οι πρώτες εταιρείες του <<ιδιόμορφου>> αυτού σπορ.
Στην κεντρική Ευρώπη είχε ραγδαία ανάπτυξη τόσο για το προσιτό του κόστος που
πλέων ο καθένας είχε την δυνατότητα να το αποκτήσει καθώς και για την εύκολη
14
εκμάθηση του, αλλά όσο και για την πρακτικότητά του, μιας και την επαναστατική
αυτή πτητική συσκευή μπορούσε ο καθένας χωρίς να έχει ειδικούς χώρους
αποθήκευσης να την τακτοποιεί ακόμα και στην ντουλάπα του σπιτιού του.
Στην Ελλάδα έκανε την εμφάνιση του δειλά δειλά το
1987 -88 όπου κάποια άτομα σκόρπια ανά την Ελλάδα το έφεραν από το εξωτερικό,
δεν πήρε πολύ χρόνο και εξαπλώθηκε και οργανώθηκε και σαν άθλημα στις
Αερολέσχες
ανά
την
επικράτεια
.
Το 1992 οργανώθηκε το πρώτο Πανελλήνιο πρωτάθλημα , άρχισαν να μπαίνουν
κανονισμοί και η προσπάθεια να ελεγχθεί όσον αφορά την ασφάλεια και εκπαίδευση
οργανώνοντας το 1994 η Εθνική αερολέσχη Ελλάδος το πρώτο σεμινάριο
εκπαιδευτών Α/Π.
Χρόνια με τα χρόνια το αλεξίπτωτο πλαγίας εξελίσσεται τόσο τεχνικά αλλά και
κατασκευαστικά, τα στάνταρ ασφαλείας των κατασκευαστών είναι πολύ υψηλά ,για
παράδειγμα το πιο λεπτό σχοινάκι ενός Α/Π μπορεί να αντέξει 120 κιλά.
Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα , μια πραγματικότητα προσιτή σε όλους και όχι
προνόμιο κάποιον λίγων και εκλεκτών χάρης το Αλεξίπτωτο πλαγιάς.
ΑΕΡΑΘΛΗΜΑΤΑ
Όλοι έχουμε θαυμάσει τις πολύχρωμες κατασκευές που κυκλοφορούν στον ουρανό
όταν γίνονται αεραθλητικοί αγώνες. Τα αεραθλήματα είναι οι πηγές της
15
προέλευσης της αεροπορίας. Όλες οι προσπάθειες του ανθρώπου για να πετάξει
ήταν για να δοκιμάσει το μοναδικό συναίσθημα της πτήσης. Πολύ αργότερα
σκέφτηκε να κατασκευάσει και να χρησιμοποιήσει αεροπλάνα για εμπορικούς και
στρατιωτικούς σκοπούς. Όλες οι αρχαίες θεότητες (αιγυπτιακές, συριακές, μινωικές
κλπ) είχαν μεγαλοπρεπή φτερά. Οι ελληνικοί και ρωμαϊκή θεοί πετούνε χωρίς
ορατά μέσα (με λίγες εξαιρέσεις, όπως ο Ερμής που τα είχε στα πόδια). Στη
χριστιανική θρησκεία έχουμε τους αγγέλους. Γενικά ανέκαθεν ο άνθρωπος είχε την
επιθυμία να πετάξει όπως τα πουλιά.
ΤΑ ΑΕΡΑΘΛΗΜΑΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ:
1. Αεροστατισμός. Τα αερόστατα ήταν τα πρώτα μέσα εναέριας μεταφοράς, με
τα οποία ο άνθρωπος κατάφερε να μείνει μετέωρος στον αέρα. Τα πρώτα
επιτυχημένα πειράματα με αερόστατο έγιναν το 1782 από τους αδελφούς
Montgolfier. Σήμερα είναι ένα πολύ εντυπωσιακό, αλλά κουραστικό άθλημα γιατί
θέλει
κοπιαστική
δουλεία
για
την
μεταφορά
και το φούσκωμα της συσκευής του.
2. Αιωροπτερισμός (hang gliding). Είναι η πτήση με ελαφρό φορητό
ανεμόπτερο (αετό) που απογειώνεται και προσγειώνεται στα πόδια του χειριστή.
Θεωρείται ο πρόδρομος της ανεμοπορίας. Τα αιωρόπτερα, που κατασκευάστηκαν
16
το 1962, είχαν φτερά σχήματος Δέλτα γι’ αυτό και ονομάζεται δελταπλάνο
(ρογκάλο) . Λέγεται ότι έχει κανείς ακριβώς την αίσθηση της πτήσης «σαν
πουλί».
3. Αλεξιπτωτισμός. Είναι το πιο συνηθισμένο άθλημα στον αέρα αν και τα πρώτα
χρόνια
χρησιμοποιήθηκε
από
τους
πιλότους μόνο
ως μέσο διαφυγής σε έκτατη ανάγκη ή πτώση σε περιοχές που ήταν δύσκολη η
πρόσβαση. Σήμερα η συγκίνηση της πτώσης, η απόλαυση της συντροφιάς, καθώς
πέφτουν σε σχηματισμούς (ακόμα
και 50 ατόμων) και το χαμηλό κόστος, το κάνουν εξαιρετικά δημοφιλές.
17
4. Αλεξιπτωτισμός πλαγιάς (Paragliding). Λειτουργεί σαν μια πτέρυγα
αεροσκάφους. Είναι καθαρά ατομική αεροπορία. Ονομάζεται και παραπέντε, όχι
βέβαια γιατί γλιτώνεις στο παραπέντε, αλλά από την γαλλική λέξη parapente,
δηλαδή Parachute de pente, που σημαίνει αλεξίπτωτο πλαγιάς. Η λέξη
«παραπέντε» επομένως δεν πρέπει να χρησιμοποιείται γιατί δημιουργεί αίσθηση
κινδύνου
αδίκως.
5. Ανεμοπορία. Είναι η πτήση με κάθε ανεμόπτερο χωρίς κινητήρα.
Εκμεταλλεύεται τις καιρικές συνθήκες και γίνεται κυρίως με ανεμοπλάνα. Είναι ο
βασικότερος τρόπος πτήσης και προηγείται της πτήσης με αεροπλάνο. Το 1855 ο
Γάλλος λοχαγός Jean- Marie Le Bris απογειώθηκε λίγο από το έδαφος με ένα
ανεμόπτερο που το έσερνε ένα άλογο.
WINDSURFING
Το γουίντ-σέρφινγκ, αποτελεί ένα από τα πιο συναρπαστικά θαλάσσια σπορ, έχει
ήδη πολλούς φίλους και αποκτά καθημερινά περισσότερους. Κι αυτό, γιατί το
γουίντ-σέρφινγκ είναι μια πρόκληση σε ανθρώπους κάθε ηλικίας για μια δυναμική
αναμέτρηση με τα μοναδικά στοιχεία της φύσης τον αέρα και το νερό. Ιδιαίτερα για
όλους όσους κάνουν καθιστική ζωή, το γουίντ-σέρφινγκ είναι το ιδανικό σπορ.
Με το γουίντ-σέρφινγκ μπορεί ν' ασχοληθεί κανείς ολόκληρο το χρόνο, ξεκινώντας
από τις πρώτες ανοιξιάτικες μέρες ως τις τελευταίες του φθινοπώρου, όταν τα
ιστιοπλοϊκά σκάφη έχουν ήδη τραβηχτεί έξω από τη θάλασσα.. Στο γουίντ-σέρφινγκ,
18
που είναι σπορ μεθυστικό όσο και η ιστιοπλοία , η ενεργός συμμετοχή του
σερφίστα-αθλητή παίζει πρωτεύοντα ρόλο, ενώ ο αθλητικός εξοπλισμός είναι
σημαντικός αλλά έχει δευτερεύουσα σημασία..Το γουίντ-σέρφινγκ, σαν άθλημα,
πλησιάζει κατά πολύ την ολυμπιακή ιδέα. Και ήδη αποτελεί Ολυμπιακό άθλημα.
Η οδήγηση ενός σκάφους του γουίντ-σέρφινγκ διαφέρει κατά πολύ από την
οδήγηση ενός συνηθισμένου ιστιοφόρου. Ακόμη και πεπειραμένοι ιστιοπλόοι
χρειάζονται αρκετό χρόνο, για να συνηθίσουν την ιδιόρρυθμη οδήγηση ενός
σκάφους του γουίντ-σέρφινγκ. Επειδή η κίνηση ενός σκάφους με πανί εξαρτάται
πάντα από τον άνεμο, είναι φυσικό ν' ασχοληθούμε πρώτα-πρώτα μ' αυτόν.
Σκάφος
Το μήκος του σκάφους, που λέγεται και Βoard (ή σανίδα), κυμαίνεται
ανάμεσα στα 2,50 και 3,90 μέτρα.. Το πλάτος της σανίδας κυμαίνεται από 50
μέχρι 100 εκ. Η σχέση πλάτους και μήκους προσδίδουν την δυναμική της
πλεύσης σ'ένα σκάφος. Βέβαια το βάρος και η υδροδυναμική της
κατασκευής του σκάφους είναι τα στοιχεία εκείνα που παίζουν καθοριστικο
ρόλο στη τελική ταχύτητα και στη λειτουργία των σκαφών σε συνθήκες με
πολύ ή λίγο αέρα, με ή χωρίς κύματα.
Το σκάφος του γουίντ-σέρφινγκ μπορεί να τριμαρισθεί(να ετοιμασθεί) μέσα σε λίγα
λεπτά. Αρχικά, μαπίνει το άλμπουρο μέσα στη θήκη του πανιού. Στησυνέχεια
δένουμε την κάτω άκρη του πανιού στην ανάλογη προέκταση (ή extension) του
πανιού. Μετά δένουμε τη μάτσα στο άλμπουρο με την ειδική σύνδεση της μάτσας
και σε ύψος όσο είναι το ύψος του ώμου του σερφίστα. στη συνέχεια δένουμε το
πίσω μέρος του πανιού στο ακρόματσο σφίγγοντας το σχοινάκι της μάτσας με τον
ειδικό σφιγκτήρα "πνίχτρα". Στο σωστό τριμάρισμα τραβάμε το σχοινάκι του
ακρόματσου τόσο ώστε το πανί να παρουσιάσει ένα αρμονικό προφίλ. Με ασθενή
άνεμο, το πανί πρέπει να κάνει αρκετή κοιλιά αλλά να μην ακουμπά με την πίεση
του αέρα στο "πηρούνι", ενώ σε ισχυρό το πανί πρέπει να τεντώνεται περισσότερο.
ΚΙTESURFING
Το συναρπαστικό άθλημα του Kitesurfing ή Kiteboard αποτελεί ένα νέο, ανερχόμενο
και πολύ θεαματικό άθλημα. Είναι νέο στην Ελλάδα και κάνει θραύση τα τελευταία
χρόνια και απαιτεί μόνο τεχνική. Ο Kitesurfer έχει την δυνατότητα να κινείται στην
θάλασσα πάνω σε μια μικρή σανίδα, με μεγάλη ταχύτητα, να κάνει εντυπωσιακούς
ελιγμούς, άλματα και να δαμάζει τα κύματα, χρησιμοποιώντας για ώθηση έναν αετό
με σχήμα ενός αλεξιπτώτου πλαγιάς
19
Σε αυτό το άθλημα μαθαίνεις να βρίσκεσαι σε ισορροπία με τα στοιχεία και τους
νόμους της φύσης, όπως είναι ο άνεμος, η θάλασσα, τα κύματα και η βαρύτητα.
Αυτά δεν μπορείς να τα νικήσεις, μόνο να τα αξιοποιήσεις, ώστε να φτάσεις σε
μοναδικά επίπεδα ψυχαγωγίας. Η έκκριση της αδρεναλίνης είναι έντονη όταν η
ταχύτητα είναι μεγάλη ή η δύναμη και η ένταση που χρειαζόμαστε για «βγούμε»
από ένα "κόλπο" είναι μεγάλη. Το kitesurf γυμνάζει ολόκληρο το σώμα και ειδικά
την περίοδο της εκμάθησης.
Το kitesurf προέρχεται από το συνδυασμό πολλών άλλων αθλημάτων (windsurfing,
waterski, wakeboard, paragliding) και από μια άποψη θα μπορούσε να θεωρηθεί η
φυσική εξέλιξη του windsurfing, αφού η χρήση ελαφρύτερου εξοπλισμού
προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες στον αναβάτη. Ο αναβάτης χρησιμοποιεί ένα
μικρό σκάφος, το οποίο οδηγεί ενώ κρατά τη μάτσα, που τον συνδέει με μακριά
σχοινιά με τον αετό. Το βασικό χαρακτηριστικό, που διακρίνει το kitesurf, είναι η
δύναμη της άντωσης, η τρίτη δηλαδή δύναμη, που έχει προστεθεί, με την οποία ο
αναβάτης μπορεί να χρησιμοποιήσει την έλξη του αετού προς τα επάνω, για να
πραγματοποιήσει πολύ ψηλά άλματα και, κατά συνέπεια, εντυπωσιακότατους
ελιγμούς.
ΑΝΕΜΟΠΤΕΡΟ
Το ανεμόπτερο είναι ένα αεροπλάνο χωρίς μηχανή . Έχει πυρά , ουρά και
πηδάλια και πετά με τον ίδιο τρόπο , όπως το αεροπλάνο . Η διαφορά είναι ότι η
κινητήρια δύναμη του είναι η βαρύτητα .
ΕΙΔΗ ΑΝΕΜΟΠΤΕΡΩΝ
20
Υπάρχουν τριών ειδών ανεμόπτερα : τα απλά , τα εκπαιδευτικά και τα
ανεμοπλάνα .Το απλό ανεμόπτερο αποτελείται από ένα μεγάλο φτερό , στερεωμένο
σε ένα ανοιχτό σκελετό . Μπροστά έχει κάθισμα του πιλότου και πίσω την
επιφάνεια της ουράς . Ο πιλότος είναι εκτεθειμένος στον αέρα . Τα πόδια του
πατούν στη ράβδο του τιμονιού και ανάμεσα στα γόνατα του έχει τον μοχλό
διευθύνσεως . Τα απλά ανεμόπτερα δεν είναι τόσο καλά και έχουν μεγάλο βάρος .
Χρησιμοποιούνται για πολύ μικρές πτήσεις και για τα πρώτα μαθήματα των
ανεμοπορων .
Τα εκπαιδευτικά ανεμόπτερα μοιάζουν περισσότερο με αεροπλάνα . Ο πιλότος
κάθεται σε μια κλειστή , σκεπαστή καμπίνα . Είναι ελαφρά , αλλά γερά , και
χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση των προχωρημένων ανεμοπορων .
Τα ανεμοπλάνα είναι ελαφρά και αποδοτικά . Μερικά είναι σχεδιασμένα και
κατασκευασμένα με τόση προσοχή , όση και τα αεροπλάνα . Έχουν συνήθως μεγάλο
διαμέτρημα φτερών . Τα φτερά και το σκάφος είναι καλογυαλισμένα για να
ελαττώνεται η αντίσταση του αέρα . είναι ο μόνος τύπος αεροσκάφους χωρίς
μηχανή , που μπορεί πραγματικά να πετάξει .
o
ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΕΜΟΠΤΕΡΩΝ
Επειδή δεν έχουν μηχανή και επειδή δεν πρόκειται να πετουν γρήγορα και να
κάνουν βίαιους ελιγμούς , όπως τα αεροπλάνα , τα ανεμόπτερα είναι πολύ
ελαφρότερα . Ένα ανεμοπλάνο που ξεκινά από ύψος 30 μέτρων , μπορεί να
προσγειωθεί σχεδόν 1000 μέτρα πιο πέρα . Ενώ ένα αεροπλάνο που είναι βαρύ ,
προσγειώνεται πολύ πιο γρήγορα όταν πετά σαν ανεμόπτερο .
Τα ανεμοπλάνα χάνουν υψος πολύ αργά . Μπορεί ακόμη να βρουν ρεύματα
αέρα που κινούνται προς τα πάνω με ταχύτητα μεγαλύτερη από την ταχύτητα
πτώσεως τους .Με την εκμετάλλευση τέτοιων ρευμάτων , οι ανεμοποροι
ανεβαίνουν συχνά σε μεγάλα ύψη χωρίς μηχανή . Έχουν φτάσει σε ύψος 5000
μέτρων .
ΤΑ ΑΝΕΜΟΠΤΕΡΑ ΣΤΟΝ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
Στον πόλεμο αυτόν πρωτοχρησιμοποιηθηκαν τα ανεμόπτερα από τους
Γερμανούς εισβολείς στη μάχη της Κρήτης , τον Μάιο του 1941 . Μετά την
κατάληψη των αεροδρομίων από τους αλεξιπτωτιστές , μεγάλα μεταγωγικά
αεροπλάνα με ανεμόπτερα δεμένα πίσω τους έφεραν στο νησί Γερμανούς
στρατιώτες . Κάθε ανεμόπτερο είχε 12 άνδρες εξοπλισμένους με αυτόματα όπλα και
ελαφρούς όλμους . Τον Ιούλιο του 1943 στη Σικελία και τον Ιούνιο του 1944 στη
Νορμανδία οι Αγγλοαμερικανοι χρησιμοποίησαν αμερικανικά ανεμόπτερα στις
αποβάσεις τους .
21
ΑΛΜΑ ΣΕ ΜΗΚΟΣ
Η εκτίναξη πρέπει να γίνεται μπροστά από μια βαλβίδα, που είναι τοποθετημένη
μέσα στο έδαφος και βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με το διάδρομο της φοράς και το
σκάμμα. Το πάτημα πέρα από την μπροστινή κόχη της βαλβίδας (γραμμή εκτινάξεως)
σημαίνει, ότι το άλμα θεωρείται άκυρο .
Για τη μέτρηση του μήκους που σημειώθηκα, χρειάζεται κανείς δύο άτομα: το ένα
σημειώνει μετά από την προσγείωση του άλτη το αποτύπωμα, που έχει τη μικρότερη
απόσταση από τη βαλβίδα. Γι' αυτό χρησιμοποιεί μια μεταλλική ράβδο. Εκεί
τοποθετείται το σημείο μηδέν της μετροταινίας. Το άλλο άτομο τεντώνει τότε τη
μετροταινία πάνω στη βαλβίδα έτσι, ώστε να σχηματίζει ορθή γωνία με τη γραμμή
εκτινάξεως και «διαβάζει» (μετρά) το μήκος.
Κάθε άλτης έχει το δικαίωμα να κάνει τρεις προσπάθειες σ' έναν αγώνα
(προκριματικός). Στη συνέχεια, εξακριβώνονται οι οκτώ καλύτεροι άλτες, οι οποίοι
και έχουν το δικαίωμα γι' άλλες τρεις προσπάθειες (τελικός). Αν σ' έναν αγώνα
παίρνουν μέρος οκτώ ή λιγότεροι αθλητές, επιτρέπεται να εκτελέσει ο καθένας έξι
προσπάθειες. Η βαθμολογία γίνεται με βάση την καλύτερη προσπάθεια που έχει
επιτύχει ένας άλτης σ' ολόκληρο τον αγώνα. Αν δύο αθλητές έχουν την ίδια επίδοση,
ο αγώνας κρίνεται με βάση τη δεύτερη καλύτερη επίδοση.
Τεχνική του άλματος σε μήκος
Ο παλμός στο άλμα σε μήκος υποδιαιρείται στη φόρα, στην εκτίναξη, στη φάση
μετεωρισμού και στην προσγείωση.
Φόρα
Η φόρα είναι ένας δρόμος μ' επιτάχυνση και πρέπει να δώσει στον αθλητή τη
δυνατότητα να εκτιναχθεί έχοντας πολύ μεγάλη ταχύτητα. Το μήκος της φόρας
πρέπει να επιλέγεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ο άλτης να μπορεί να φτάνει στη
μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα ως τη στιγμή της εκτινάξεως. Για τους αθλητές
παγκόσμιας κλάσεως το μήκος της φόρας είναι για τους άνδρες 38 ως 44μ και για τις
22
γυναίκες 30 ως 36μ. Για τα παιδιά, τους εφήβους και τους αρχάριους το μήκος πρέπει
να είναι πολύ μικρότερο.
Οι καλοί άλτες παρουσιάζουν σε όλες τους τις προσπάθειες σχεδόν ίδιο ρυθμό φόρας
, ο οποίος μπορεί να μεταβληθεί ελάχιστα, όταν αλλάζουν οι εξωτερικές συνθήκες
(διάδρομος από ταρτάν ή από καρβουνόσκονη, ευνοϊκός άνεμος). Ο ρυθμός αυτός της
φόρας δίνει τη δυνατότητα στον αθλητή να φτάσει με σιγουριά στη βαλβίδα.
Δοκιμασμένη είναι ακόμα η χρήση σημείων ελέγχου (μαρκαρίσματα) κατά την
προπόνηση, που δεν πρέπει να είναι τοποθετημένα πολύ κοντά στη βαλβίδα (ιδανικό
μήκος: 6 ως 8 διασκελισμοί πριν από τη βαλβίδα)χ Σε 4 ως 5 βήματα, περίπου, πριν
από την εκτίναξη αρχίζει η προετοιμασία για την εκτίναξη . Ο άλτης ανορθώνει εδώ
το πάνω μέρος του σώματος και κάνει έναν κάπως μακρύτερο προτελευταίο
διασκελισμό. Ο τελευταίος διασκελισμός γίνεται αντίθετα, περίπου, 20 εκατοστά
μικρότερος κι εκτελείται με μεγαλύτερη ταχύτητα. Έτσι, δημιουργούνται οι
προϋποθέσεις για μια ενεργητική τοποθέτηση του ποδιού εκτινάξεως πάνω στη
βαλβίδα, καθώς και άριστες συνθήκες για την εκτίναξη.
23
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η διερεύνηση του παραπάνω υποθέματος μας οδηγεί στα εξής συμπεράσματα: Ο
άνεμος ανέκαθεν είχε σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων, συγκεκριμένα έχει
συμβάλλει στην ανάπτυξη πολλών αθλημάτων και πολλά από τα οποία αποτελούν
Ολυμπιακά Αθλήματα και έχουν προσεγγίσει το ενδιαφέρον ανθρώπων. Τους έχουν
βοηθήσει με αυτό τον τρόπο να δεθούν με τον αθλητισμό και να ασχοληθούν
ακόμα και επαγγελματικά.
24
© Copyright 2024 Paperzz
