YAM_2015_04

Yıldızlararası Madde
Faz
Soğuk
Ilık
Sıcak
Bileşen
Orantısal
Hacim
T (K)
nH (cm-3)
Gösterge
Gözlem
Tekniği
Konum
Isınma/
İyonlaşma
kaynakları
Moleküler
(MM)
< %1
< 50
102 - 106
H2, CO,…
moleküler emisyon/
absorbsiyon çizgileri
İnce disk
Toz, yıldız
ışığı, kozmik
ışınlar
Nötral
(CNM)
%1-5
50-100
20-50
HI, OI,…
21 cm absorbsiyonu
İnce disk
Toz, yıldız
ışığı, kozmik
ışınlar
Nötral
(WNM)
%10-20
(5-10)x103
0.2-0.6
HI, OI,…
21 cm emisyonu
İnce disk
Toz, yıldız
ışığı, kozmik
ışınlar
İyonize
(WIM)
%20-50
~8x103
0.2-104
HII, OII-III,…
H emisyonu
Kalın disk
Sıcak
yıldızlardan
UV fotonları
İyonize
(HIM)
koronal gaz
%30-70
106 - 107
(4-6)x10-3
OVI-VIII,…
X-ışın emisyonu
Halo
SNe’lardan
şok
dalgaları
Yıldızlararası Gaz
Yıldızlararası gazı nasıl inceleyebiliriz?
• Yıldızlararası optik absorbsiyon çizgileri
– Yıldızlararası gazdan absorbsiyon çizgileri
– UV bölgesinde Hidrojen çizgileri (Lyman çizgileri)
– Sıcak yıldızlarda dar, düşük iyonizasyonlu “metal” çizgileri
o Spektroskopik çift yıldızlarda sabit çizgiler
• Emisyon Bulutsuları
 H II Bölgeleri, Gezegenimsi Bulutsular, Süpernova kalıntıları
– Hidrojenin rekombinasyon çizgileri
– Yasak çizgiler
• Radyo emisyon çizgileri
– HI 21-cm çizgileri
– Moleküler çizgiler
The Atom
Filters
Tayfsal Absobsiyon Çizgileri
• Geniş yıldız çizgileri (yüksek
gaz basıncı)
• Yıldızlararası gazdan çok
dar çizgiler (düşük basınç)
• Tayfsal çiftlerde dar çizgiler
Hidrojeni ölçmek zordur
Hidrojen Tayfı (& H-benzeri iyonlar)
İyonizasyon:
E = 13.6 eV
l = 912 Å

g
Geçişler:
E = h = Eu – El
b

b
Balmer
 = R [ 1/nl2 – 1 /nu2]
R = 3.288 x 1015 Hz
Lyman
Parlak Yaygın Bulutsular
Parlak gaz bulutlarına yüksek ayırma gücünde bakılsa bile
yıldızlar ayrılamaz.
Bazen görünüşlerinden dolayı emisyon ve yansıma bulutsuları
parlak yaygın bulutsular olarak isimlendirilirler.
Gezegenimsi bulutsular ve süpernova kalıntılarından da
emisyon bulutsusu olarak bahsedilebilir.
Sıcak yıldız bir gaz bulutunu ısıtır, gazı eksite veya iyonize
eder ve elektronlar daha yüksek enerji seviyelerine çıkarlar.
Temel seviyeye tekrar düşerek emisyon çizgilerini üretirler.
Tilki Postu Bulutsusu
Trifid Bulutsusu
NGC 2246 Bulutsusu
• yaygın bulutsular ya parlak emisyon çizgilerinin hakim
olduğu tayflara ya da bir yıldızın absorbsiyon çizgi tayfına
(yansıma bulutsusu) sahiptirler.
http://wapedia.mobi/en/Absorption_spectroscopy
http://wapedia.mobi/en/Emission_spectrum
Yıldızlararası Ortamın Gözlenebilen Cisimleri: Bulutsular
Yaygın Bulutsular
Emisyon Bulutsuları
HII Bölgeleri
Gezegenimsi Bulutsular
Süpernova Kalıntıları
Yansıma Bulutsuları
Karanlık Bulutsular
Emisyon Bulutsusu
Bir emisyon bulutsusu, çeşitli renklerin ışığını yayınlayan
iyonize gaz bulutudur.
İyonizasyonun en genel kaynağı, yakınındaki genç, sıcak ve
kütleli bir yıldızdan yayınlanan yüksek enerjili fotonlardır.
Emisyon bulutsuları yakınlarındaki sıcak
absorbladıkları morötesi ışınımla enerji yayarlar.
yıldızlardan
Emisyon bulutsuları, bulutsu çeşitlerinin en renklileridir.
Farklı renklere, bulutsudaki tozun bileşimi ve farklı gazlar sebep
olur.
Genellikle bir emisyon bulutsusundaki renklerin çoğu 20 cm’den
büyük bir teleskopla gözlenir. Renklerin hepsini görmek için uzun
poz süresine ihtiyaç vardır.
Bulutsunun rengi,
derecesine bağlıdır.
kimyasal
bileşimine
ve
iyonizasyonun
Yıldızlararası gazda hidrojenin bolluğundan ve göreceli olarak da
düşük enerjili iyonizasyonundan dolayı birçok emisyon bulutsusu
Balmer serisinin kuvvetli emisyonlarından dolayı kırmızı görünür.
Emisyon bulutsuları parlak kırmızıdırlar. Çünkü yakınlarındaki
parlak, sıcak genç yıldızlar, O, B yıldızları, morötesi ışınımla
sıcak gaz bulutunu ışıtırlar ve gazı ısıtırlar. Gaz ısındığında
nötral hidrojen atomu iyonize olur (elektronu kaçar) ve yüklü
hidrojen iyonu (HII) olur. Hidrojen iyonu rekombinasyonla tekrar
hidrojen atomu olduğunda foton yayınlanır. Yeniden birleşen
elektronlar
protona
bağlandığında
ve
yüksek
enerji
seviyelerinden düşük enerji seviyelerine sıçradıklarında görünür
bölgede Balmer emisyon çizgileri yayınlanır. En baskın çizgi
kırmızıdaki H dır ve böylece renk Kırmızıdır.
Daha fazla enerji mevcutsa diğer elementler iyonize olur ve
yeşil, mavi bulutsuları görmek mümkün olur. Astronomlar,
bulutsuların tayflarını inceleyerek onların kimyasal içeriklerini
tespit ederler.
Çoğu emisyon bulutsusu % 90 hidrojenden oluşur. Geri kalanı
helyum, oksijen, azot ve diğer elementlerden oluşur.
Emisyon bulutsuları ışığı engelleyen toz
kaynaklanan karanlık alanlara da sahiptirler.
bulutlarından
Emisyon bulutsusunun ve toz bulutunun birleşimi güzel
cisimler oluşturur. Birçok bulutsu Trifid Bulutsusu gibi hem
yansıma hem de emisyon bileşenlerinden oluşur.
Yıldızlararası bulutun civarındaki hidrojeni iyonize eden, kuvvetli
morötesi ışınım yayınlayarak kırmızımsı emisyon bulutsularını
yaratan O, B yıldızlarından gelen morötesi ışınım ve yıldız
rüzgarları gaz bulutunun dışına doğru hareket eden şok
dalgaları yaratarak gazı sıkıştırır ve ilkel yıldızların oluşumunu
başlatır.
O ve B yıldızları, yıldız oluşumunu tetikliyor.
Dev bir moleküler bulut sıkışmaya başladığında yıldız oluşum
bölgeleri görünmeye başlıyor.
Bu bir süpernova patlamasıyla veya diğer mekanizmalarla
Galaksimizin spiral kollarından birinden geçen bir buluttan
kaynaklanıyor.
Emisyon bulutsuları sıcak, ince gazın karakteristik emisyon çizgi
tayfıyla kendi ışığını yayınlar.
Tipik kütle aralıkları ~100 MGüneş ile 10 000 MGüneş arasında
değişir.
Yoğunlukları çok azdır, cm3 başına birkaç bin atom (deniz
seviyesinde atmosfer 1019cm3) atom içerir.
Orion Bulutsusu’nda yeni doğan yıldızlar
Orion Bulutsusu
M16, yıldız oluşum bölgeleriyle bir yıldız kümesi
Orion Bulutsusu (M42):
“HII bölgesi”
Trapezium Kümesi

Emisyon
(fotoeksitasyon veya fotoiyonizasyon ile oluşan)
Yıldız sürekli ışınım yayar.
Sadece gözlemci doğrultusundaki
ışık bulutsudaki atomik geçişlere eşit
enerjiye sahiptir. Sonuç;
Bir emisyon tayfı.
Bulutsu, optik olarak inceyse:
çoğu dalgaboyları geçer.
- Atomik geçişe eşit enerjideki ışık
absorblanır.
- Rastgele bir doğrultuda yeniden
yayınlanır (bir kısmı gözlemciye
doğru).
- Bu dalgaboylarında bulutsu optik
olarak kalın olabilir.
Absorbsiyon
Yıldız sürekli ışınım yayar.
- Atomik geçişe eşit enerjideki ışık
absorblanır.
- Rastgele bir doğrultuda yeniden
yayınlanır.
Atomik geçişe eşit enerjideki hariç
bütün dalgaboylarını görür. Sonuç;
Bir absorbsiyon tayfı.
Kuğu Bulutsusu (M17): Emisyon Bulutsusu
Emisyon Bulutsuları
At Başı Bulutsusu
Baloncuk Bulutsusu
Trifid Nebula
Hidrojen
Oksijen
Sülfür
Rozet Bulutsusu
HII Bölgeleri
HII bölgelerindeki gaz iyonizedir ve sıcaktır (~10000 K). Kütleli
genç bir yıldızdan gelen şiddetli bir ışınımın sonucu oluşurlar.
Işınım, pozitif bir iyona yaklaşan yönlenmiş elektronlardan gelir.
+
-e
Bu ışınım mekanizması serbest- serbest olarak isimlendirilir.
Çünkü yönlenen elektron bu karşılaşmanın öncesinde veya
sonrasında bir atoma bağlı kalmaz. Bu basit olarak termal bir
prosestir.
Bremsstrahlung olarak da bilinir.
O yıldızından gelen kuvvetli UV ışınımı Dev Moleküler Bulutu
(GMC) iyonize eder.
Basit model: sabit yoğunluk, küresel simetri.
HII bölgesi
(‘Strömgren küresi’)
O yıldızı
Sıcak bir yıldızın etrafındaki tamamen iyonize gaz bölgesi HII
bölgesidir.
Merkezindeki sıcak yıldızlı yoğun gaz bulutsusu ile yarıçapı
arasındaki bağıntıyı ilk keşfeden Bengt Strömgren olduğundan
“Strömgren küresi” olarak bilinir. Bu küre içinde hidrojen
tamamen iyonize olmuştur.
HII bölgesindeki gazın tamamen
iyonizasyon dengesinde olan iyonize
hidrojen gazından oluştuğunu kabul
edelim.
İyonizasyon dengesi saniyedeki
iyonizasyon sayısı ile rekombinasyon
sayısının eşit olması demek.
Rekombinasyon oranı,
Nr = nenprVS =
ne2r(4/3)RS3
Diğer bir deyişle, Nr rekombinasyon
oranının Ni iyonizasyon oranına eşit
olmasıdır.
Ni = Nr
ne, np; elektron ve proton yoğunluklarıdır (m-3). Tamamen iyonize ve
hidrojen gazı olduğundan ne ~ np dir.
r, rekombinasyon katsayısıdır (m3s-1).
VS, RS yarıçaplı Strömgren küresinin hacmidir (m3).
İyonizasyon oranı Ni saniyede yıldızı terkeden iyonize
fotonların sayısı N’ye eşittir.
Ni = N
Böylece,
N = ne2r(4/3)RS3 yazılabilir. Buradan da,
RS = (3N/4r)1/3ne-2/3 elde edilir.
N ve ne (bulutsunun gaz yoğunluğu olarak düşünülebilir) değerleri
bilinirse O, B yıldızları etrafındaki iyonize gaz için Strömgren
küresinin yarıçapı hesaplanabilir.
HII Bölgeleri
Eksite H atomu
Sıcak yıldızlar
UV fotonları
H-