03 2013 digital 53 ΕΡΕΥΝΑ ΜΟΥΛΙΝΕ DEEP MAGAZINE 3 Μηνιαίο Περιοδικό ΓΙΑ ΤΟ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ & ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ - ΕΚΔΟΤΗΣ Δημήτρης Π. Κόλλιας Λέκκα 2 Τ.Κ. 105 63, Αθήνα, Τηλ.: 210.95.71.260, e-mail: [email protected] EDITOR-IN-CHIEF Κόλλιας Δημήτρης Ατελιέ Αντώνης Ζήκος Μεταφράσεις Καίσαρη Μάρα Ρεπορτάζ Κελλής Γιώργος Ιορδάνογλου Αντώνης u/w photo Fred Buyle DJ Strunz Νομικά θέματα Φωταράς Φώτης Συνεργάτες Ανδρεάκος Τάσος Γκούμας Ηλίας Καστρινάκης Σταύρος Μαμάσης Κωστής Μεραμβελιωτάκης Χρήστος Γιάνκος Μανώλης Ζήκος Αντώνης Καρτέρης Τάσος Σιμάτης Χρήστος Χατζηπροδρόμου Αλκιβιάδης Ανταποκρίσεις εξωτερικού Παύλου Ανδρέας Luis Antonio Pereira Ray Powell Υλοποίηση Αντιμόνιον ΕΠΕ Δυρραχίου 10, Παπάγου DEEP MAGAZINE 4 Περιεχόμενα EDITORIAL 6 CHAT ROOM 8 DEEP WORLD WIDE 16 HALL OF FAME 24 16 Sahika Ercumen 24 30 SHALLOW 24 ΠΛΑΚΕΣ 26 Αντώνης ιορδάνογλου 53 ΜΟΥΛΙΝΕ 34 BIG PHOTOS SHORT STORIES 46 ΒΕΡΓΕΣ 52 Χρ. Σιμάτης DEEP IN GREECE: ΒΟΛΟΣ 58 ΤΡΟΠΑΙΑ ΣΤΑ ΡΗΧΑ 62 Ηλίας Γκούμας 56 U/W TEST 68 DEEP IN THE MARKET 74 ENDING STORY 80 Επ’ ώμου 66 TASTE & THE FISH 82 DEEP MAGAZINE 5 editorial >editorial Λατρεύω το ψαροτούφεκο! Με γεμίζει ψυχικά, με ασκεί σωματικά, μου οξύνει το μυαλό. Και στο τέλος της μέρας, μου επιτρέπει να βάλω στο τραπέζι ένα πιάτο από την ποιοτικότερη τροφή, που -το σημαντικότεροσυνέλεξα με τα χέρια μου, διαιωνίζοντας τη φυσική προσταγή του συλλέκτη τροφής, τυπωμένη στα γονίδια του αρσενικού (και όχι μόνο) από κατασκευής. Επιπροσθέτως, είναι ένα σπορ που ελάχιστα επιβαρύνει το οικοσύστημα, μάλιστα από όλες τις μεθόδους ψαρέματος σίγουρα το λιγότερο. Αυτό γιατί είναι η μοναδική μέθοδος ψαρέματος που δίνει στον ψαρά το δικαίωμα της επιλογής. Η αμέσως «φιλικότερη» προς το περιβάλλον μέθοδος, το catch-and-release sport fishing δίνει την ευκαιρία στον ψαρά να αφήσει το ψάρι, αφού όμως πρώτα το έχει ταλαιπωρήσει αρκετά: κάποια από τα απελεύθερα ψάρια δεν θα επιβιώσουν. Το ψαροτούφεκο αντίθετα, δίνει την ευκαιρία στον κυνηγό να αφήσει το ψάρι να φύγει ανέγγιχτο. Γιατί; Επειδή είναι σε εποχή αναπαραγωγής, επειδή είναι σπάνιο είδος, επειδή είναι μικρό μέγεθος, επειδή δεν έχει καλή γεύση... και οι λόγοι συνεχίζονται. Αυτό το πολυσυζητημένο λοιπόν δικαίωμα της επιλογής είναι ο βασικός λόγος που κάνει το ψαροτούφεκο να ξεχωρίζει. Και βέβαια ο τρόπος που γίνεται: κρατώντας την αναπνοή, εισερχόμενοι στον κόσμο των ψαριών και προσεγγίζοντάς τα «στα ίσα», όντας σαν και αυτά κυνηγοί και κρίκοι ταυτόχρονα της τροφικής αλυσίδας. Είμαι σίγουρος πως αν τα ψάρια μιλούσαν δεν θα είχαν να αντιπαραθέσουν και πολλά, μάλλον θα αποδέχονταν στωικά το πεπρωμένο τους, μια και έτσι ζουν όλη τη ζωή τους: σαν κυνηγοί και ταυτόχρονα κυνηγημένοι. Επίσης, αν είχαν δικαίωμα επιλογής στο θάνατο θα διάλεγαν σίγουρα το ντουφέκι, που τα ξεπαστρεύει γρήγορα και σίγουρα. Για σκεφτείτε ένα σαργό που παλεύει με το παραγάδι όλη τη νύχτα πριν ψοφήσει, ή μια συναγρίδα που πνίγεται στα δίχτυα... Είναι να αναρωτιέσαι λοιπόν, γιατί συχνά πυκνά ακούγονται αντιδράσεις και -ακόμα χειρότερα- κάποτε η πολιτεία προβαίνει σε περιορισμούς και απαγορεύσεις. Τι ζόρι δηλαδή τραβάει ο μέσος περιβαλλοντολόγος και τα βάζει μαζί μας; Είμαστε άραγε τόσο επιζήμιοι για το περιβάλλον; Την πρώτη απάντηση την έδωσε ο ιταλός Τζόρτζιο Νταπιράν ο οποίος φιλοσοφώντας σε κάποια από τις ταινίες του είπε ότι όλα άρχισαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, όταν ο Γουόλτ Ντίσνευ πρωτοσχεδίασε τον Μίκυ Μάους και τον Ντόναλντ Ντακ, δίνοντας σε ζώα ανθρώπινη υπόσταση, λογική και ψυχή. Αυτή η «ανθρωποποίηση» των ζώων ευθύνεται για τη μετέπειτα ευαισθητοποίηση του ανθρώπου για όλες τις μορφές κυνηγιού και αυτό μάλλον καλύπτει το κομμάτι αυτών που ανησυχούν για το περιβάλλον. Εδώ θα δοθούν και δύο ακόμη παραμέτροι, λιγότερο «ψυχεδελικές» και περισσότερο επί της ουσίας: ο μεγαλύτερος πόλεμος γίνεται από ανθρώπους σχετικούς με τη θάλασσα, τόσο σχετικούς που έχουν επαγγελματικά συμφέροντα από αυτή. Ήτοι επαγγελματίες ψαράδες και καταδυτικά κέντρα. Οι πρώτοι, αφενός έχουν τη λανθασμένη αίσθηση ότι η θάλασσα και τα ψάρια τούς ανήκουν, άρα ο ψαροτουφεκάς είναι εχθρός γιατί τους κλέβει το βιος. Αν σε αυτό προσθέσετε και τη διαβόητη ψαράδικη ζήλεια, ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός! Σκεφτείτε λοιπόν ότι αυτή η κάστα έχει τη δύναμη να «εκβιάζει» συντεχνιακά τις κυβερνήσεις... Ουδέν σχόλιο. Για τους ιδιοκτήτες καταδυτικών κέντρων -που ομολογουμένως είναι πιο μετριοπαθείς και κάποτε φιλικοί -ίσως υπάρχει λύση: καταδυτικά πάρκα. Αν γίνουν με μέτρο και ισχύσουν και για τους επαγγελματίες ψαράδες, δεν πιστεύω ότι θα υπάξει ψαροκυνηγός που θα αντιταχθεί. Δυστυχώς στη χώρα μας όμως δεν υπάρχει ούτε μέτρο, ούτε μπέσα, γι αυτό καλύτερα αυτή η υπόθεση να μείνει στη θεωρία. Όσο για μας, έχουμε μάλλον ένα μερίδιο ευθύνης. Όλη αυτή η υπερέκθεση ηρώων με αρμαθιές μαυρόψαρα επί δεκαετίες, μας εξασφάλισε μερικούς σίγουρους εχθρούς και έδωσε επιχειρήματα σε κάμποσους ακόμα. Ευτυχώς στις μέρες μας η κατάσταση δείχνει να διορθώνεται αν και υπάρχουν ακόμη εναπομείναντες δεινόσαυροι, που όχι μόνο εξακολουθούν να υπεραλιεύουν, αλλά δε διστάζουν να βγάζουν τα κατορθώματά τους σε κοινή θέα, σε μέρη μάλιστα υψηλής θέασης, όπως το διαδίκτυο. Σε αυτούς, απλά θα ευχηθώ «Καλές ψαριές»! Το δικαίωμα της επιλογής είναι αυτό που δίνει όλη την αίγλη στο σπορ που ονομάσαμε «μοντέρνο ψαροτούφεκο». Ας το εκμεταλλευτούμε. Δ. Κόλλιας DEEP MAGAZINE 6 l Ετήσια συνδρομή στο Deep 3 τεύχη δώρο με κάθε συνδρομή Η συνδρομή είναι ετήσια και έχει κόστος 70€ για την Ελλάδα και 90€ για το εξωτερικό. Περιλαμβάνει 13 τεύχη του περιοδικού μαζί με το DVD. Στείλτε το συνδρομητικό κουπόνι στη διεύθυνση: Περιοδικό DEEP, Δ. Κόλλιας, Πετράκη 12 Αθήνα ΤΚ 105 63 Σας αποστέλλω ταχυδρομική επιταγή 70€ Όνομα: ..............................................Επώνυμο: ........................................................... Οδός:.................................................Αρ.: .................................................................... Τ.Κ. ........................................ Πόλη..................................................e-mail:................................................................ τηλ.:....................................... deep editions / adventures Πετράκη 12 Αθήνα ΤΚ 105 63 τηλ.: 210 95 71 260 - 210 32 36 523 e-mail: [email protected] DEEP MAGAZINE 7 CHAT ROOM @ Το “chat room” του περιοδικού Deep, είναι όπως λέει και ο τίτλος του ο χώρος επικοινωνίας των αναγνωστών με τη συντακτική ομάδα του περιοδικού. Με επιστολές ή e-mail στο: ([email protected]) θα μπορείτε να απευθύνετε τις ερωτήσεις που θέλετε και να λύσετε όλες σας τις απορίες. Είτε προσωπικά σε συγκεκριμένο συνεργάτη είτε γενικά, οπότε θα απαντάει ο ειδικότερος στο θέμα. Στο άμεσο μέλλον, οι συνεργάτες του περιοδικού είναι στη διάθεσή σας. Στο chat room… με τον Τάσο Καρτέρη Αγαπητό deep Συγχαρητήρια για την άρτια θεματολογία σας, το φάσμα της οποίας καλύπτει σχεδόν όλο το εύρος των εν δυνάμει ψαροκυνηγών: από αυτούς που σουλατσάρουν στα 2 μέτρα για κέφαλους μέχρι εκείνους που συμπιέζουν τα πνευμόνια τους στα 32 για σφυρίδες. Εγώ ευτυχώς ή δυστυχώς ανήκω στους πρώτους και η ερώτησή μου είναι η εξής: υπάρχει ένας ψαρότοπος στα μέρη μου που τηρεί όλα τα κριτήρια του να είναι ο απόλυτος λαβρακότοπος. Φυκιάδες, εκβολές ποταμών, θολούρες το χειμώνα κτλ. Παρόλα αυτά, κι ενώ έχω καρτερέψει σχεδόν σε κάθε σπιθαμή του, τα αποτελέσματα είναι πενιχρά και περιστασιακά. Ξέχασα δε να αναφέρω πως οι επαγγελματίες ψαράδες της περιοχής τον κατατάσσουν στα top λαβρακομέρη. Τι κάνω λάθος; Ευχαριστώ. Πέτρος, Ιωάννινα. Λάθος; Στο ψαροτούφεκο φίλε Πέτρο η εποχή της αυθεντίας έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Το λάθος και το σωστό είναι έννοιες αμφιλεγόμενες. Αφενός γιατί η θάλασσα δεν θα μπορέσει ποτέ να είναι απόλυτα προβλέψιμη, αφετέρου γιατί ψαροτούφεκο σημαίνει αναπάντεχο. Αναπάντεχα μπορεί να σου έρθει κι ο λύκος που δεν πίστευες ποτέ στον τόπο που περιγράφεις κι έχεις φάει με το κουτάλι. Μπορεί όμως και να μην έρθει ποτέ, ή για να το θέσω καλύτερα μπορεί απλά να βαρεθείς να περιμένεις. Αυτά που εσύ μπορείς να επηρεάσεις είναι ουσιαστικά τρία: Κάνε αθόρυβο καρτέρι με σωστά κατανεμημένα βάρη ώστε να μένεις ακίνητος ακόμα και στο ένα μέτρο νερό. Να μην χρειάζεται δηλαδή να καταβάλεις προσπάθεια για να μείνεις «πατωτός» ούτε να έχουν θετική πλευστότητα τα πόδια σου Παίξε με το χρόνο. Ναι μεν τα λαβράκια αγαπούν τα ξημερώματα, αλλά οι τοπικές συνήθειες των ψαριών είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο. Είναι φορές που δεν χρειάζεται να ξυπνήσεις χάραμα για να σου έρθει ο μεγάλος λύκος ή η μεγάλη τσιπούρα. Ειδικά η τελευταία δεν είναι πολύ πρωινός τύπος… Επίσης από χρονιά σε χρονιά, το κομβικό χρονικό σημείο που τα ψάρια αποφασίζουν να εφορμήσουν στην ακτογραμμή διαφέρει. Κάποτε θα’ ναι μέσα Νοέμβρη και κάποτε μέσα Μάρτη! Βρες τους διαδρόμους. Άλλο ένα χαρακτηριστικό των τοπικών συνηθειών είναι ότι τα λαβράκια μπορεί να περνάνε 50 μέτρα μακριά μας και μόλις μισό μέτρο βαθύτερα ή ρηχότερα κι εμείς να μην σκαμπάζουμε τίποτα. Σαν μια αλλόκοτη εμμονή ή μια παράξενη γονιδιακή μυρωδιά να DEEP MAGAZINE 8 τα αναγκάζει να περνάνε πάντα από τα σημεία που περνούσαν οι πρόγονοί τους. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις από κοπάδια που πιάνονταν μόνο με επιφανειακό ή που έβοσκαν μόνιμα στα 10-11 μέτρα! Βρες τους διαδρόμους! Όλα τα παραπάνω είναι εφαρμόσιμα μόνο αν η έκταση του μέρους που περιγράφεις είναι ικανοποιητικά μεγάλη. Αν μιλάς δηλαδή για 50 τετραγωνικά τόπο, πολύ απλά μην ξαναπάς. Δεν αξίζει. Αν το μέρος όμως είναι μεγάλο, έχει φυκιάδες και κάπου κοντά εκβάλλουν γλυκά νερά, τα λαβράκια είναι σίγουρα εκεί. Ακόμη, αν η φυκιάδα είναι απλά «χνούδι» στην άμμο κι όχι κανονική ποσειδωνία, επίσης μην μπεις στον κόπο να ασχοληθείς περαιτέρω. Τέλος, θα σου έλεγα να μη δίνεις βάση σε καμιά πληροφορία επαγγελματία. Το ψαροτούφεκο είναι ένα διαφορετικό πράγμα, που δεν έχει και πολλές εφαρμογές για έναν παραγαδιάρη και τούμπαλιν: οι πληροφορίες του τελευταίου δεν είναι αξιοποιήσιμες από έναν ψαροτουφεκά. Άλλωστε ο χρυσός κανόνας εξακολουθεί να είναι ότι τους καλύτερούς του τόπους, ο ψαροκυνηγός τους ανακαλύπτει μοναχός του. Σ’ ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια κι είμαστε στη διάθεσή σου για οτιδήποτε άλλο προκύψει. Και που’ σαι, η θάλασσα είναι απέραντη. Αν δεν τα πιάσεις εκεί τα κωλόψαρα θα τα πιάσεις κάπου αλλού! Καλές αναδύσεις. DEEP MAGAZINE 9 CHAT ROOM @ Στο chat room… με το Γιώργο Κελλή Αγαπητό deep, Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να αγοράσω μία υποβρύχια κάμερα, αλλά είμαι πολύ φρέσκος στον τομέα αυτό και έχω κάποιες ερωτησούλες. Υπάρχει κάτι που θα έπρεπε να προσέξω; Μέχρι πόσα λεφτά να χαλάσω; Το κομπιούτερ είναι απαραίτητο; Εγώ θέλω να βλέπω τις βουτιές μου στο dvd στο σπίτι μου με τα φιλαράκια μου όπως κάνω με τις ταινίες σας. Ευχαριστώ πολύ. Μάνος, Αγιόκαμπος Αγαπητέ Μάνο, Το υποβρύχιο βίντεο είναι ένας μαγικός καινούργιος κόσμος που μπορεί να σου χαρίσει συγκινήσεις εφάμιλλες με το υπ. ψάρεμα, ενώ παράλληλα κρατάει φρέσκια και πάντα επίκαιρη την ανάμνηση μιας επιτυχημένης εξόρμησης. Αρχικά και αναφορικά με την αγορά ενός συστήματος υποβρύχιας εικονοληψίας το πρώτο που καθορίζει σε τεράστιο βαθμό την τελική επιλογή σου είναι το τι σκοπεύεις να κάνεις με το τελικό υλικό. Στην περίπτωσή σου το ζητούμενο έχει ήδη επιλυθεί, και αυτό αυτόματα σου επιτρέπει να αποκλείσεις πολύ ακριβά συστήματα υψηλής ανάλυσης. Κατά συνέπεια το κόστος συγκρατείται σε πολύ λογικά μεγέθη αφού ακόμη και τα πλέον οικονομικά συστήματα της αγοράς υπερκαλύπτουν την ανάλυση του dvd. Στη γλώσσα των αριθμών και επί του πρακτέου, μπορείς να κάνεις τη δουλειά σου και με πολύ λιγότερα από 1000€. Μία άλλη παράμετρο που θα έπρεπε να λάβεις υπόψη σου είναι ο τρόπος με τον οποίο θα πραγματοποιείται η λήψη. Για να το κάνουμε αυτό πιο σαφές: θα υπάρχει κάποιος εικονολήπτης που θα χειρίζεται την κάμερα και θα σε βιντεοσκοπεί ή σκοπεύεις να τοποθετήσεις το σύστημα στο σώμα σου ή στο όπλο σου; Αποφασίζεις και αποκλείεις ανάλογα. Παράλληλα οφείλεις να λάβεις υπόψη τη διάρκεια που έχουν οι εξορμήσεις σου και κατά αναλογία τα γυρίσματα. Αν σκοπεύεις να τραβάς σε κάθε εξόρμηση πολλή ώρα υλικού, πρέπει να επιλέξεις ένα σύστημα με μεγάλη αυτονομία σε ενέργεια και αποθηκευτικό μέσο. Επίσης οφείλεις να συνυπολογίσεις σε πόσο βαριά χρήση θα το εκθέσεις. Αν ψαρεύεις λόγου χάρη σε στενές τρύπες και γενικά είσαι λίγο άκομψος στις κινήσεις σου, καλό θα ήταν να προτιμήσεις ένα σύστημα με θήκη (housing) ή έστω κέλυφος από κάποιο μέταλλο ή γενικότερα μία πιο στιβαρή κατασκευή. Επιπροσθέτως στην τελική σου επιλογή πρέπει να λάβεις υπόψη σου το όνομα, τη φήμη, τη σοβαρότητα, την παράδοση και την εγκυρότητα του κατασκευαστή. Μόνο κατά αυτόν τον τρόπο η επένδυσή σου δεν θα καταλήξει «πνιγμένη» από κάποια αστοχία υλικού. Μια μικρή έρευνα αγοράς μπορεί να σε διαφωτίσει σχετικά. Τέλος, πρέπει να αναλογιστείς και να συμπεριλάβεις την παράμετρο της ευκολίας στη χρήση και εν γένει της εργονομίας που θα έχει το σύστημα που θα αγοράσεις. Η DEEP MAGAZINE 10 κατάδυση με άπνοια είναι μια απαιτητική δραστηριότητα όπως ήδη καλά γνωρίζεις και κατά συνέπεια ένα καλό σύστημα οφείλει να ενεργοποιείται με απλότητα ενώ o διακόπτης Rec & Pause προϋποθέτει υψηλή προσβασιμότητα και σαφήνεια. Αν δε η κάμερα συνοδεύεται και από χαμηλό όγκο αλλά και μια οθόνη που θα μπορείς να σημαδεύσεις τα όρια του κάδρου σου, ακόμη καλύτερα. Σχετικά με το θέμα του υπολογιστή: η αλήθεια είναι πως ένας σύγχρονος υπολογιστής με ένα στοιχειώδες πρόγραμμα επεξεργασίας βίντεο μπορεί κυριολεκτικά να απογειώσει το υλικό που έχει κινηματογραφήσει και να σε βοηθήσει να δημιουργήσεις μια αυτοτελή δουλειά με αρχή, μέση και τέλος. Ωστόσο, αν απλά θες να παρακολουθείς τις βουτιές της εξόρμησης επίλεξε ένα σύστημα που φέρει καλωδίωση ή κάποιας μορφής interface για να επικοινωνεί και να προβάλλει στην τηλεόραση που ήδη διαθέτεις. Ούτως ή άλλως τα περισσότερα συστήματα έχουν τέτοιας μορφής καλώδια οπότε δεν θα έπρεπε να σε απασχολεί ιδιαίτερα, εκτός και αν η τηλεόραση σου είναι πάρα πολύ παλιά. D a t a S h e e t S p e a r g u n s Marlin Oceania Products: Marlin Oceania 1000 Ref. Marlin Oceania 1100 Ref. Marlin Oceania 1200 Ref. Marlin Oceania 1300 Ref. Marlin Oceania 1400 161072 161073 161074 161075 161076 Ref. Communication & Documentation Department Collection 2013 DATE / DATE: PAGE / PAGE: 04/09/12 1/1 юѫѬٌѯѨѪѥњѪ ¯ÑÖÅÄÉÁѾÕÅ;ÕÁÍÓÅËÒÉËÎÀÁÊɾÉÑÒÎ×¾ÌÎ×ÎÌÌÁÌÏÍÖмÑÅÔÍÇÉÁ¾ÌÎ×ÕÒÎ×ÕÒÀÎ×ÕÒÎ×ÃÁлÁÒÎÕÑÒÁÂÁÓÉ ÁлÁÒÎÕÑÒÁÂÁÓÉ юѫѬٌѯѨѪѥњѪ ¯ÉÃÁÐÎË×ÍÈÇνÎ×ÃÖÍÎ×ÍÇÉÁ»ÍÁÁËÐÀÁÍÓÅËÒÉ˾ÁÎÒÅÌÅÑÁÒÉ˾¾ÌÎËÁÒÌÌÈÌÎÇÉÁ¾ÌÁÒÁŽÄÈÃÁлÁÒÎÕ ђўѯѦѢѣوѯњѩњѣѬѠѩѢѫѬѢѣو +яѩѨѲٌѦѬњ Ref. p ÌÑÍÕ» p ÍÑÄËÄÐÀÑÈʽÑÇÑÀ p ÉÈÍÈÐѼÀ p ÊϼÁÄÈÀ p¡ºËÍÔÖÂÇË»ÔÀ½ÃÍÐÇÔ Á¼.BSMJOÅÅÇÌÎÇËÉÑÒÐÎËÁÉÄ×ÍÁÒ¾ÒÈÒÁÐÎÑÁÐÎǼÕÎ×ÌÉÍ» ¡ÌÎ×ÉÍ»ÍÉÎÕÑÔ̼ÍÁÕNNÅÅÍÑÔÁÒÔ»ÍÎÎÄÈǾÇÉÁÁ×ÊÈ»ÍÈÁËнÂÅÉÁ Á £ÍÉÑÖ×»ÍÈ»ÐÇÁ4VQFS4UFFMNNÅÁÍÎÄÎÆÒÅоUSJDVUÁÉÖ¼ËÁÉËÁÐÖÁÐÉËÉÁÅÒÐÀÁ ÇÉÁÒÈÍÅÒÎÍÉ ¨ÁÀÐÈÅÒÎÍÉNN ¨½ÍÉCVOHFFÑÉÌÉ˾ÍÈÕ ÖNNÇмÇÎÐÁÌÑÒÉÖÁÅËÁÍÅÕEZOFFNB qh 1965 |ª¬³¸q´¢¸{¢µ´°º¬°º}©³° ©)D[ ±°¬¢µ´µ©®¢fv°ºª¢¨®¯©¸cº§¥¢ qh{fwzlz{l qzh lhl ©©)D[ DEEP MAGAZINE 11 www.kartelias.gr [email protected] Deep worldwide Νησιά Andaman & Nicobar ΚΕΙΜΕΝΟ, PHOTO: Luiz Antonio Pereira Θα μπορούσατε να φανταστείτε μια σκηνή όπου κάποιος, κάτω από τον εκτυφλωτικό ήλιο –αν και στις 6:00 το πρωί- κατακλύζεται από τα κορναρίσματα ενός νευρικού οδηγού σκούτερ, ενός ταξί της δεκαετίας του ‘50 κι ενός φορτηγού με την πινακίδα: «παρακαλώ πατήστε την κόρνα»; Κι όμως, συνέβη. Ο επιμελής ρεπόρτερ- που ονειρευόταν ένα μεγάλο ψάρι- είχε ήδη καθυστερήσει να πάρει το πλοίο για το Port Blair, πρωτεύουσα των Andaman και Nicobar, στα Emerald Islands, που ανήκουν στην Ινδία. Εκείνο το πρωινό η αυξημένη κίνηση οφειλόταν σε μια αγελάδα ξαπλωμένη στη μέση του δρόμου, ανενόχλητη από τον εκκωφαντικό θόρυβο. Παρόλα αυτά κανείς δεν τολμούσε να πειράξει το ιερό μηρυκαστικό του Χιντού. Αφού πήρε το χρόνο της, αποφάσισε να μετακινηθεί, ίσα ίσα για να μας αφήσει να επιταχύνουμε για το λιμάνι κι από εκεί για τους σχεδόν αδιόρατους υφάλους των νησιών. Η κακοφωνία του ινδικού μποτιλιαρίσματος ήταν πια παρελθόν. Καλώς ήρθαμε στην απόλυτη σιγή των κοραλλιογενών γκρεμισμάτων, όπου τα giant trevally και τα dogtooth tuna περιπλανώνται. DEEP MAGAZINE 12 Αν και τα Άνταμαν και Νίκομπαρ κάνουν τους ψαροκυνηγούς να τους τρέχουν τα σάλια, δεν είναι και το πιο κατάλληλο μέρος για βουτιά. Στο Νίκομπαρ, μια αυστηρά στρατιωτική περιοχή, η είσοδος απαγορεύεται στους ξένους και στην πλειοψηφία των περίπου 500 νησιών που σχηματίζουν τα Άνταμαν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές για ψαροτούφεκο. Οι κοραλλιογενείς αποικίες δυσκολεύονται να αναπτυχθούν εξ αιτίας των ισχυρών παλιρροϊκών ρευμάτων που μπορεί να ξαφνιάσουν το δύτη. Όταν η παλίρροια αλλάζει, το κρυστάλλινο νερό μπορεί μεμιάς να γίνει βούρκος. Ένα ήρεμο, ειδυλλιακό λιμάνι μπορεί να μετατραπεί στους χείμαρρους της Κολούμπια. Η σωστή στρατηγική για να κινηθούμε σε αυτό το Αρχιπέλαγος που εκτείνεται από την Ινδονησία στα νότια ως το Myanmar στο βορρά περιλάμβανε τη μελέτη της παλίρροιας. Επίσης, την πρόσβαση σε ένα από τα λιγοστά ταχύπλοα του νησιού, που το δανείστηκα από έναν Ινδό φίλο. Έχοντας εξασφαλίσει το μέσο μεταφοράς επέλεξα να βουτήξω μόνο σε απομακρυσμένα σημεία. Όσο για το φημισμένο Havelock island με τους θαλάσσιους ελέφαντες, θα το άφηνα στα χέρια των εκδρομέων και των δυτών με μπουκάλες, που σ’ αυτό το μέρος ήταν περισσότεροι κι από τα surgeonfish των υφάλων του. Αν και βασικά σκόπευα στα surmai και τα kokari (ντόπιες ονομασίες για τα σκουμπριά και τις καραγκίδες αντίστοιχα), απέκτησα σπουδαίες εμπειρίες και με είδη εξίσου αθλητικά. Όπως για παράδειγμα ένα απόγευμα, όταν αντάλλαξα το όπλο με την κάμερα για να τραβήξω το μπαλέτο δύο τεράστιων παπαγαλόψαρων σε ένα προστατευμένο λιμάνι νότια από το Port Blair. Ο βυθός στα 17 μέτρα ήταν στρωμένος με κοράλλια, αλλά τα παπαγαλόψαρα δεν συμμερίζονταν τον κινηματογραφικό μου οίστρο. Σε ένα καρτέρι παρατήρησα κίνηση πίσω από τα δυο ψάρια: ένας θηρευτής κυνηγούσε μικρόψαρα. Μόλις πήρα το κατοστάρι μου από τη βάρκα, κολύμπησα μέχρι εκεί για να τσεκάρω και παρατήρησα τη σιλουέτα ενός cubera snapper που πραγματοποιούσε επίθεση στα δυο πολύχρωμα ψάρια. Περίεργο, αφού δεν υπάρχουν cubera snappers στον Ινδικό Ωκεανό. Αφήνοντας τις ερωτήσεις βιολογίας για αργότερα, ξεκίνησα μια σειρά από καρτέρια πίσω από ένα κοραλλιογενές σήκωμα ενώ το σνάπερ συγκεντρωνόταν στο «πιάτο ημέρας». Μετά από κάμποσες βουτιές, το κτήνος άρχισε σιγά σιγά να με αντιλαμβάνεται και κατευθύνθηκε με ζιγκ ζαγκ προς τη μεριά μου. Μόλις πλησίασε, μπερδεύτηκε από την ξαφνική μου εξαφάνιση. Έβγαλα λίγο το κεφάλι μου από την κρυψώνα και το κεραυνοβόλησα μέχρι θανάτου. Στην πραγματικότητα δεν ήταν cubera snapper, αλλά red bass. Έμαθα αργότερα ότι τα μεγαλύτερα και γηραιότερα Lutjanus bohar, κατά το επιστημονικότερον, χάνουν σταδιακά τις δυο χαρακτηριστικές άσπρες τελείες σε κάθε μεριά και αποκτούν ένα κόκκινο χρώμα που μοιάζει με αυτό των cubera του Ειρηνικού, τα L. novemfasciatus. Αν και πολύ συχνά σε άλλες περιοχές τα red bass μολύνονται με σιγκουατέρα- ιδίως στη Γαλλική Πολυνησία- εδώ, στα νησιά Άνταμαν, θεωρούνται λιχουδιά. Μακριά από τις παραλίες με την άσπρη άμμο και τους technicolor υφάλους απλώνεται το μεγάλο κυνήγι των Σε απόσταση άνω των 620 ν.μ. από τα νοτιοδυτικά της Ινδίας, πιο κοντά στο Myanmar, τα νησιά Άνταμαν και Νίκομπαρ είναι υπό τον έλεγχο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που έχει διορίσει τον διοικητή. Επειδή θεωρούνται στρατηγικής σημασίας και διαθέτουν σημαντικές βάσεις, η διοίκηση είναι στα χέρια του στρατού. Το αρχιπέλαγος χτυπήθηκε άσχημα από το τσουνάμι στις 26 Δεκεμβρίου 2004, με θύματα περίπου 7000 ανθρώπους. Η καταστροφή είναι ακόμα ορατή στην περιοχή Sippiqhat, νοτιοδυτικά του Port Blair. Εκατοντάδες σπίτια καταστράφηκαν ή παρασύρθηκαν και φυτείες ρυζιού μετατράπηκαν σε βάλτους. DEEP MAGAZINE 13 Deep worldwide Άνταμαν: η αναζήτηση πελαγίσιων, διάσημων ανά την υφήλιο για τη δύναμή τους. Στην αρχή συνάντησα giant trevally, τα γνωστά gt. Ποτέ μην υποτιμήσετε αυτό το θηρίο. Οι επιστήμονες το ονομάζουν Caranx ignobilis ή «το στυγερό trevally». Κανένα άλλο ψάρι δεν ξεπερνά το dogtooth tuna ή doggy ( gymnasarda unicolor ), που απέκτησε τη φήμη του από τις κατεστραμμένες βέργες και τις εξαφανισμένες σημαδούρες στο μπλε. Κι ας μην ξεχνάμε και τα κακοχτυπημένα doggies που έγιναν βορρά των πεινασμένων καρχαριών σε δευτερόλεπτα. Οι μύθοι γύρω από τα doggies έχουν να κάνουν κυρίως με αστοχίες παρά το αντίθετο. Αυτά τα δυο αληθινά σαρκοβόρα τέρατα του ωκεανού βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας στους κοραλλιογενείς βυθούς της λεκάνης του Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανού. Η πρόκληση γινόταν ακόμα μεγαλύτερη από το γεγονός ότι το πολυλάστιχο ξύλινο όπλο μου βρισκόταν ακόμη στο μαγαζί. Έπρεπε λοιπόν να τα βγάλω πέρα με ένα ενισχυμένο 130άρι. Βαρύς οπλισμός, κατάλληλος για όλες τις θάλασσες, θα έλεγε κάποιος. Εντούτοις, έχετε το νου σας όταν ακούτε συμβουλές από αυτοαποκαλούμενους εξπέρ. Η ταπεινή μου πείρα από τα doggies στον Ειρηνικό υπαγορεύει: καίρια βολή, ψυχραιμία, ακρίβεια και πάνω από όλα την ταπεινοφροσύνη να αφήσουμε ψάρια που είναι ξεκάθαρα δυνατότερα από τον εξοπλισμό μας. Στα Άνταμαν τα gt μέχρι 15 κιλά συναντώνται συχνά DEEP MAGAZINE 14 σε κάθε πλούσιο κοραλλιογενή σχηματισμό εκτεθειμένο στο ρεύμα ή τα μεγάλα κύματα. Εάν στο σημείο υπάρχει έντονο ρεύμα ή δίνη, συχνά κατακλύζεται κι από kokari, λίγα μόλις λεπτά αφού τα φλάσερς πέσουν στο νερό. Βέβαια τα μεγάλα του είδους δεν είναι και τόσο χαζά. Ψάρια άνω των 20 κιλών ή και παραπάνω κολυμπούν κυρίως μόνα ή σε ζευγάρια. Όπως και να’ χει, αυτά τα ντροπαλά όντα μπορεί να υποκύψουν στην περιέργεια όταν πεινάσουν. Σ’ αυτό το ταξίδι είχα θέσει το όριο στα 20 κιλά και είχα πιάσει μόνο τρία gt. Το μεγαλύτερο, στα 27 κιλά, ήταν η πιο εντυπωσιακή σύλληψη, παρότι δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη πάλη στο βυθό ή τράβηγμα στην επιφάνεια, πράγμα όχι και τόσο συνηθισμένο σε ένα κακοχτυπημένο trevally. Μόλις εστίασα στο gps μπόρεσα να διαβάσω «παλιρροϊκά ρεύματα», σε μια περιοχή γεμάτη υφάλους στα νότια του νησιού. Η γεωγραφία του σημείου φώναζε: «gt!». Οπουδήποτε αλλού ήταν ήρεμα, η θάλασσα όμως στους υφάλους ήταν αναστατωμένη από παλιρροϊκό ρεύμα τριών κόμβων. Κάθε ντριφτ μας επέτρεπε μόνο μια βουτιά. Άφησα το φλάσερ μπροστά μου για να δώσω στον εαυτό μου αρκετό χρόνο να βουτήξει στο κατάλληλο σημείο. Έπειτα από δυο άκαρπα ντριφτ, το φλάσερ ανεβοκατέβαινε έξω από τον ύφαλο, όταν ένα μεγάλο trevally εμφανίστηκε από το πουθενά σαν τορπίλη, έκανε δυο γρήγορους κύκλους γύρω του και βούτηξε στα 20 μέτρα, όπου συνέχισε να με παρακολουθεί από απόσταση. Ήταν ό,τι ακριβώς περίμενα. DEEP MAGAZINE 15 Deep worldwide Βούτηξα προσεκτικά και αργά προς μια υποτιθέμενη θέση για καρτέρι στα ανοιχτά. Έφτασα στα 15 μέτρα ενώ το ψάρι συνέχιζε να με κυκλώνει αργά. Συνέχισα και το ψάρι εμφανίστηκε στα αριστερά μου γλιστρώντας μαλακά μπροστά μου σε γωνία 45 μοιρών. Η βέργα μου το χτύπησε στη βάση της σπονδυλικής στήλης, αλλά πετάχτηκε αμέσως έξω και έπεσε στον πάτο της θάλασσας. Το ψάρι γύρισε στο πλάι, ακίνητο, σπρωγμένο από το ρεύμα. Ακολούθησε μια τρελή κούρσα για να βρω ένα δεύτερο όπλο πριν το ψάρι χαθεί στο μπλε. Έπειτα από μια κάθετη βολή, κι ενώ η αναπνοή μου εξαντλούνταν, η βέργα από το 100άρι το διαπέρασε στα 25 μέτρα. Το trevally παραδόθηκε και άνοιξε το στόμα σαν να άφηνε την τελευταία του πνοή. Τρέχει σαν wahoo, τραβάει σαν yellowfin και κρύβεται ανάμεσα στα βράχια σαν ροφός. Κάπως έτσι μου περιέγραψε μια φορά ένας αμερικάνος τον τόνο με δόντια σκύλου (dogtooth tuna). Και για να γίνουν τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα, σε αντίθεση με το gt, τριγυρνά κάτω από τα 50 ή και 100 μέτρα. Του αρέσει να περιπολεί κάθετες διαμορφώσεις του βυθού που τις χτυπούν ισχυρά ρεύματα, όπως είναι τα βαθιά γκρεμίσματα κοντά σε ατόλες ή τοίχους από υφάλους. Τα κοπάδια από μικρά πελαγίσια είναι η λεία του με ιδιαίτερη προτίμηση στα rainbow runners. Το περίεργο είναι ότι τα πιο συνηθισμένα θύματά του βρίσκονται στα ρηχά, συνήθως νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα και μάλιστα στην αγριεμένη θάλασσα. Καθότι έξυπνo όν βέβαια, δεν μένει DEEP MAGAZINE 16 εκεί. Στην καθημερινή του ρουτίνα πηγαινοέρχεται από τα βαθιά στα ρηχά. Ετούτη ακριβώς τη στιγμή μπορούμε να ξαφνιάσουμε ένα doggy. Η πρώτη εμπειρία που είχα μ’ αυτά στα Άνταμαν ήταν ένα πραγματικό μάθημα ταπεινοφροσύνης. Περνούσα πάνω από μια σειρά τριών υφάλων κοντά στο South Sentinel Island. Το υψηλότερο σημείο τους μετά βίας έφτανε τα 20 μέτρα και το ρεύμα ήταν ισχυρό. Στο τρίτο ντριφτ ένα μικρό doggy ήρθε να τσεκάρει το φλάσερ μου που ανεβοκατέβαινε μπροστά μου σε βάθος 15 μέτρων. Με την άκρη του αριστερού μου ματιού υπολόγισα την κατεύθυνσή του και σημάδεψα με το όπλο στο άδειο πεδίο στα δεξιά μου. Χαμήλωσα λιγάκι το κεφάλι μου για να δημιουργήσω μια σκιά μπροστά από τη μάσκα μου και περίμενα τη σωστή στιγμή. Μερικά δεύτερα αργότερα το ψάρι χτυπήθηκε πίσω από τα βράγχια μ’ ένα πνιχτό κροτάλισμα. Το θύμα έγινε μαύρο στο μπροστινό του κομμάτι και χλωμό στο υπόλοιπο σώμα του. Για οποιοδήποτε άλλο θήραμα αυτό θα ήταν το τέλος του, όχι όμως γι΄αυτό εδώ. Παρότι χτυπήθηκε πολύ άσχημα, πετάχτηκε σα ρουκέτα. Η δύναμή του ήταν τόσο μεγάλη που με δυσκολία κατάφερνα να κρατηθώ στο κορδόνι της σημαδούρας προσπαθώντας, χωρίς επιτυχία, να κρατήσω το ψάρι. Αν αυτή η τελευταία προσπάθεια είχε ξεκάνει τελικά το ψάρι, έπρεπε να ξεμπλέξω τη σημαδούρα από το σκοινί και το όπλο στα 28 μέτρα. Εκεί όμως βρήκα, ένα τέταρτο αργότερα, ένα ψάρι μικρότερο από 15 κιλά, άψυχο, φουσκωμένο κάτω από ένα κοράλλι. Αυτό το doggy με είχε ταπεινώσει. «Πρέπει να πας στην Αόρατη Τράπεζα (Invisible Bank) για να πιάσεις μεγάλα», λέει το μάντρα όταν ψαρεύεις στα Άνταμαν. Είναι μια βραχώδης κορυφή μήκους εννέα ναυτικών μιλίων και πλάτους τεσσάρων που σπάνια σκίζει την επιφάνεια, πάνω από ένα βυθό 1000 μέτρων. Αν κάποιος έγραφε εγχειρίδιο για το κυνήγι των πελαγίσιων αυτή η ξέρα, 50 μίλια από το νοτιότερο άκρο του Port Blair, θα ικανοποιούσε όλες τις προσδοκίες του. Και τη μέρα που πήγαμε στο Αόρατο, τα doggies έδωσαν το παρών. Σε ζευγάρια, τριάδες, τετράδες ή και μόνα, παρέλαυναν σε κάθε ντριφτ. Εντούτοις, ποτέ σε ιδανική θέση. Άλλοτε πολύ αριστερά κι άλλοτε πολύ δεξιά. Άλλοτε πάλι πολύ μακριά, με 40 μέτρα ορατότητα. Οπλισμένος, περίμενα τη σωστή στιγμή. Η ευκαιρία μου παρουσιάστηκε το μεσημέρι, ενώ τα νερά ήταν στάσιμα. Μπόρεσα να σταθώ στα μεσόνερα, όταν τέσσερα doggies ήρθαν στα φλάσερς μου. Ο αρχηγός, ένα χοντρό τουλάχιστον 50 κιλά, κατευθύνθηκε προς τη μεριά μου. Κράτησα το όπλο με τα δυο χέρια, τέντωσα τους αγκώνες μου και σημάδεψα λίγα μέτρα μπροστά του. Αμέσως πριν έρθει σε θέση βολής, το παρακολούθησα να γυρίζει αριστερά και να φεύγει αργά. Η πομπή του όμως, που δεν πήρε είδηση ότι το αφεντικό τους είχε φύγει, εξακολουθούσε να γυρνά γύρω από το φλάσερ. Δυο από αυτά αποφάσισαν να ακολουθήσουν τον αρχηγό, αλλά το τελευταίο βούτηξε βαθύτερα κι έκανε το λάθος να κολυμπήσει από κάτω μου. Η βέργα Το κλίμα στα Άνταμαν είναι υγρό, τροπικό. Βρέχει αρκετά από το Μάη ως τον Σεπτέμβρη, κατά τη διάρκεια των νοτιοδυτικών μουσώνων, και λιγότερο από το Νοέμβριο ως τα μέσα Δεκεμβρίου με τους βορειοανατολικούς μουσώνες. Υπάρχει ο κίνδυνος των κυκλώνων το Μάιο και τον Ιούνιο και από το Σεπτέμβρη ως τον Δεκέμβρη. Ο καιρός είναι ήπιος από το Μάρτη ως τον Απρίλη και από τα μέσα Οκτωβρίου ως τις αρχές του Νοέμβρη, κατά τη διάρκεια της παύσης των μουσώνων. Οι καλύτεροι μήνες για βουτιά είναι ο Μάρτιος και Απρίλιος. Η θερμοκρασία του νερού κυμαίνεται από 26 ως 29°C και η ορατότητα μεταβάλλεται συχνά, ανάλογα με την παλίρροια, από 3 ως 40 μέτρα. μου χτύπησε την πλάτη του, σπάζοντας τη σπονδυλική του στήλη. Το παιχνίδι είχε μόλις ανάψει. Το 25κιλο τέρας ακούστηκε σαν πυροτέχνημα, έκανε έναν μεγάλο κύκλο βυθίζοντας δυο σημαδούρες και ξαφνικά έπεσε στον πάτο της θάλασσας. Καχύποπτος, μάζεψα μέτρο- μέτρο το σκοινί της σημαδούρας, ενώ το ακίνητο ψάρι έτριβε την άμμο με τα πλαϊνά του. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, έτσι, για την περίπτωση που θα ξυπνούσε, άρπαξα το κατοστάρι για τη χαριστική βολή, καταπίνοντας μπόλικο θαλασσινό νερό από τον αναπνευστήρα μου μη μπορώντας να συγκρατήσω τα ουρλιαχτά μου! DEEP MAGAZINE 17 Deep worldwide Να είστε αρκετά προνοητικοί όταν σχεδιάζετε ταξίδι για ψαροτούφεκο στα Άνταμαν, γιατί υπάρχουν αρκετές αβάσιμες αναφορές ότι το ψαροτούφεκο είναι παράνομο στην περιοχή αυτή. Όταν επισκέφτηκα αυτά τα εδάφη δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Παρόλα αυτά, είναι στρατιωτική ζώνη και οι κανονισμοί αλλάζουν συνέχεια, ανάλογα με τη διακριτική ευχέρεια του διοικητή. Να διασταυρώνετε πάντοτε τα διαπιστευτήρια οποιουδήποτε παρουσιάζεται για να σας προσφέρει υπηρεσίες στα Άνταμαν. Οι Ινδικές αρχές είναι πολύ αυστηρές με την κυκλοφορία ξένων σκαφών και με τους τουρίστες επίσης. Μέχρι τώρα γίνονται έλεγχοι διαβατηρίων με την άφιξη στο Port Blair και στα άλλα νησιά- πέρα από τον έλεγχο στα αεροδρόμια της Ινδίας (π.χ. στο Δελχί). Στα νησιά Νίκομπαρ απαγορεύεται η είσοδος στους τουρίστες και σε πολλά άλλα σημεία των Άνταμαν υπάρχουν περιορισμοί. Πάντα να τσεκάρετε πριν κινηθείτε. Όσο μπόρεσα να ερευνήσω, το ψαροτούφεκο δεν ήταν απαγορευμένο την περίοδο που επισκέφτηκα τα ‘Ανταμαν, εκτός από την απαγόρευση κάθε είδους ψαρέματος στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Mahatma Ghandi, στο Wandoor, στο νοτιοδυτικό τμήμα του Νότιου νησιού Άνταμαν και στα δυτικά του νησιού Rutland. Σας συνιστούμε να αποφύγετε τους τουρίστες με τα σκούμπα, κυρίως στο αρχιπέλαγος Ritchies. Η μετριοπάθεια όταν συναναστρέφεστε με τους ντόπιους, ο σεβασμός στο περιβάλλον και η προνοητικότητα θα εξασφαλίσουν ένα βέβαιο μέλλον στο ψαροτούφεκο στα Άνταμαν. Χρήσιμες πληροφορίες: Ισοτιμία: 1€ = 59,30 ινδικές ρουπίες Ζώνη ώρας: GMT +5h30 Η βίζα είναι απαραίτητη. Απευθυνθείτε στο ινδικό προξενείο. DEEP MAGAZINE 18 DEEP MAGAZINE 19 DEEP_ΠΡΟΣΩΠΑ Hall of fame Sahika Ercumen ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Δημήτρης Κόλλιας [email protected], PHOTO: Αρχείο deep magazine DEEP MAGAZINE 20 DEEP_ΠΡΟΣΩΠΑ DEEP_ΠΡΟΣΩΠΑ Γνώρισα τη Sahika στο περσινό σαλόνι καταδυτικών δραστηριοτήτων της Ισταμπούλ. Μια μικροκαμωμένη, γλυκιά και φανερά γυμνασμένη κοπελίτσα που το σεμινάριό της προσέλκυσε όλο το κοινό της έκθεσης. Εκείνη μιλούσε με αυτοπεποίθηση στην τραγουδιστή γλώσσα της γείτονος, δείχνοντας ταυτόχρονα διαγράμματα βουτιάς και προπονητικούς πίνακες –αυτά τα κατάλαβα- έχοντας όλη την προσοχή του ακροατηρίου, από το οποίο και στο τέλος απέσπασε θερμό χειροκρότημα. Εκεί λοιπόν, έμαθα ότι η Sahika είναι πρωταθλήτρια και ρεκορντγούμαν Τουρκίας στην ελεύθερη κατάδυση και αρκετά δημοφιλής, σε επίπεδο που εμφανίζεται σχεδόν κάθε εβδομάδα σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή. Φυσικά κοινοί φίλοι μάς σύστησαν αμέσως μετά όπου και είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω μια θετική προσωπικότητα, έξυπνη και αποφασιστική. Για όλα αυτά λοιπόν, αλλά και διότι τα τούρκικα σήριαλ τελευταία είναι πολύ της μόδας, θεωρήσαμε άριστη ιδέα να τη φιλοξενήσουμε στο hall of fame. Μια πρόταση που εκείνη δέχτηκε άμεσα με την έμφυτη ευγένεια των παρεξηγημένων μας γειτόνων, που όλοι, όλο και περισσότερο, ανακαλύπτουμε ότι δε μας χωρίζουν και πολλά... Γιατί είσαι ελεύθερη δύτρια; Πότε άρχισες να ασχολείσαι με το άθλημα; Ονόμασε το μεγαλύτερο όφελος από το να είσαι ελεύθερη δύτρια; Από τότε που ήμουν μικρό κορίτσι ήμουν πολύ φιλάσθενη και αρρώσταινα συνέχεια. Κυρίως είχα πολλά προβλήματα με την αναπνοή μου. Ναι, δυσκολευόμουν να αναπνεύσω. Αργότερα πήγαμε στο πανεπιστημιακό Νοσοκομείο για να μάθω τον λόγο που συνέβαινε αυτό και εκεί μου διέγνωσαν αλλεργικό άσθμα με αποτέλεσμα να ακολουθήσω αγωγή με εμβολιασμούς για πολλά χρόνια. Τότε ήμουν στην ομάδα βόλεϋ αλλά μετά ανακάλυψα το υποβρύχιο ράγκμπι και παρατήρησα ότι με τη συμβατική κολύμβηση αλλά και τις υποβρύχιες προπονήσεις το άσθμα μου άρχισε να εξαφανίζεται. Επομένως συνέχισα με τα υποβρύχια σπορ. Στη συνέχεια ανακάλυψα την ελεύθερη κατάδυση. Η ελεύθερη κατάδυση είναι τα πάντα για εμένα: πάθος, απόλαυση, μοναχικότητα, πολλά βαθιά μπλε συναισθήματα. Έχεις κάποιο πρότυπο ή ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που σε εμπνέει; Όχι, τα βαθιά γαλάζια νερά, μου δίνουν το κίνητρο που χρειάζομαι. Ακολουθείς κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα προπόνησης και διατροφής; Ναι, φυσικά. Είμαι στην εθνική ομάδα από το 2001 σε διαφορετικά υποβρύχια αγωνίσματα όπως το υποβρύχιο χόκεϋ, το υποβρύχιο ράγκμπι, τον υποβρύχιο προσανατολισμό και φυσικά την ελεύθερη κατάδυση. Χρειάζομαι ένα καλό προπονητικό πρόγραμμα και κάθε φορά το διαμορφώνουμε σύμφωνα με τις ανάγκες αλλά και τους προσεχείς αγώνες. Αναφορικά με τη διατροφή, είμαι διαιτολόγος, είναι η δουλειά μου, άρα βρίσκομαι πάντα «σε δίαιτα». Ποια κατηγορία άπνοιας είναι η αγαπημένη σου και γιατί; Όλες οι κατηγορίες βάθους γιατί συνεπάγονται βαθιά γαλάζια νερά και δεν υπάρχει άλλο σημείο στη γη που μπορώ να νιώσω καλύτερα. DEEP MAGAZINE 21 DEEP_ΠΡΟΣΩΠΑ Ποια είναι τα ρεκόρ σου στα σταθερά βάρη και στη στατική άπνοια; Ήταν η βαθύτερη βουτιά σου η πιο αξέχαστη και γιατί; Σταθερά βάρη: 70μ, δυναμική άπνοια: 165μ και στατική δεν έχω ρεκόρ γιατί πολύ απλά δεν κάνω ποτέ στατική. Όχι, η πιο αξιομνημόνευτη κατάδυσή μου δεν ήταν η βαθύτερη. Ήταν στο Dahab της Αιγύπτου, γνωστό από τη «γαλάζια τρύπα» που υπάρχει εκεί και αποτελεί κέντρο ελεύθερης κατάδυσης. Ήταν η τότε βαθύτερή μου, μια βουτιά στα 62μ, μετά από μερικές βδομάδες με καταδύσεις κοντά στα 53μ. Καταδύθηκα πολύ εύκολα και είδα την αψίδα που υπάρχει μέσα στο Blue Hole, παρέμεινα εκεί για μερικά δευτερόλεπτα για να απολαύσω τη στιγμή και στην συνέχεια επέστρεψα. Η αψίδα αλλά και το φως του ήλιου που είδα στα 62μ ήταν πανέμορφα. Δεν πρόκειται ποτέ να το ξεχάσω. DEEP MAGAZINE 22 Τι είδους εξοπλισμό χρησιμοποιείς; Έχεις κάποιο σπόνσορα; Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος τους στην τελική σου επίδοση; Εξαρτάται από την κατηγορία αλλά κυρίως χρησιμοποιώ το μονοπέδιλό μου αλλά και τα πτερύγια Mares Carbon Razor, ενώ για τις προπονήσεις χρησιμοποιώ ένα ζευγάρι Mares Avanti tre. Επίσης η Mares έχει κατασκευάσει αποκλειστικά για εμένα ειδικές στολές ελεύθερης κατάδυσης εσωτερικά ξυρισμένες. Για την πισίνα χρησιμοποιώ στολές και γυαλάκια της Head. Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιώ είναι πολύ σημαντικός για μένα αφού εκτός από υδροδυναμικός και αποδοτικός με κάνει να νιώθω πολύ άνετα και αυτό επιδρά ευεργετικά στις επιδόσεις μου. Ο χορηγός εξοπλισμού μου είναι η εταιρία Mares και είναι η μεγαλύτερη καταδυτική εταιρία. Ωστόσο παρόλο που εί- DEEP_ΠΡΟΣΩΠΑ ναι μία πολύ μεγάλη και σοβαρή εταιρία οι άνθρωποί της είναι πολύ ευγενικοί και προσιτοί. Για τις εκτός νερού δραστηριότητες και προπονήσεις μου χρησιμοποιώ προϊόντα της North Face. Κυρίως τους χειμερινούς μήνες πριν και μετά την κατάδυση στην κρύα θάλασσα, όλα τα προϊόντα της εν λόγω εταιρίας είναι πολύ χρήσιμα για εμένα. Επίσης τα θεωρώ πολύ στιλάτα. Πως νιώθει ο φίλος σου για το πάθος σου για την ελεύθερη κατάδυση αλλά και για το γεγονός πως συχνά είσαι περιστοιχισμένη από άντρες; Χαχαχαχαχα, μου φαίνεται πως πρέπει να ρωτήσετε τον ίδιο… Ελεύθερη κατάδυση και υποβρύχιο κυνήγι. Ομοιότητες και διαφορές. Ποιο από τα δύο σου παρέχει περισσότερη απόλαυση; Μάλλον η ελεύθερη κατάδυση είναι το καλύτερο για εμένα. Είμαι κυριολεκτικά ερωτευμένη με τα βάθη και από το να κοιτάω γύρω και να ψάχνω, προτιμώ να κλείνω τα μάτια μου και να ζω την απόλαυση της πίεσης πάνω μου. Είναι Συμμετέχω σε πολλές υποκατηγορίες υποβρύχιων αγωνισμάτων και θεωρούμαι ανταγωνιστική αθλήτρια. Επιθυμώ να σπάσω ένα παγκόσμιο ρεκόρ στο μέλλον. Έχω αρκετή αγάπη αλλά και πάθος για να τα καταφέρω. Όλοι πρέπει να γνωρίζουν πώς να κολυμπούν αλλά και πώς να καταδύονται. Δεν χρειάζεται να είσαι ελεύθερος δύτης, αλλά αν χάσεις το κολιέ σου στη θάλασσα και δεν μπορείς να βουτήξεις ούτε 3 μέτρα ή απλά δεν ξέρεις ούτε να εξισώσεις τότε είναι πρόβλημα. Επομένως η γνώση είναι το πρωταρχικό και μετά από αυτό δεν έχει κάτι να φοβάσαι. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως η ελεύθερη κατάδυση είναι πολύ επικίνδυνη, εγώ προσπαθώ να επισημάνω πως μπορεί να γίνει επικίνδυνη μόνο αν δεν υπάρχει επαρκής ασφάλεια. τελείως διαφορετικά μεταξύ τους και εγώ νομίζω πως προτιμώ να συγκεντρώνομαι περισσότερο μέσα μου. Είσαι ένα όμορφο και αναγνωρίσιμο πρόσωπο. Πώς καταφέρνεις να διαχειρίζεσαι τη διασημότητά σου και πως αυτό επηρεάζει τον ρόλο σου ως πρέσβειρας για την ανάπτυξη της ελεύθερης κατάδυσης; Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Είμαι πραγματικά πολύ θετικό άτομο και αυτό με βοηθά πολύ με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και γενικότερα με την κοινωνικοποίηση. Χρησιμοποιώ όλες τις ευκαιρίες για να παρουσιάσω αλλά και να μυήσω ανθρώπους στην ελεύθερη κατάδυση ενώ συχνά παρέχω αρκετές συμβουλές για ασφαλείς καταδύσεις. Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι για το άμεσο μέλλον και παράλληλα ποιες οι ευχές για την κοινότητα της ελεύθερης κατάδυσης αλλά και την εξέλιξη του ίδιου του σπορ; DEEP MAGAZINE 23 SHALLO SHALLOW Φλεβάρης βαρύς κι ασήκωτος ενέσκηψε αγαπητοί μου αναγνώστες. Εγώ σας καλωσορίζω πάντως και αυτό το μήνα στα ρηχά. Ε, το Φλεβάρη στα ρηχά θα είστε, πού θα είστε, στο χάος; Έχω πολλά καλούδια για να ανθίσει λίγο το παγωμένο χειλάκι σας. Περάστε και γελάστε με τα πελατάκια μου… Ψάρι στη μοκέτα (σαργός Βιοκαρπέτ) Προφανώς θα πιστεύετε πως κάτι έχω πιει και κάθομαι και σας γράφω. Όχι, μη φοβάστε. Νηφάλιος είμαι και έχω επίγνωση τι γράφω. Ναι, όπως διαβάσατε, σωστός είναι ο τίτλος, δεν είναι οφθαλμαπάτη. Ψάρι στη μοκέτα. Ακούγεται σουρεάλ και είναι. Αλλά πριν βγάλετε συμπέρασμα καθίστε να διαβάσετε την ιστορία μας, η οποία εκτυλίσσεται στην πολυαγαπημένη Μακρόνησο, την ψαρομάνα (χιούμορ κάνω…). Οι δύο φίλοι και ήρωες της ιστορίας μας βρίσκονται στους τρομερούς βυθούς της βορινής Μακρονήσου και για την ακρίβεια στο πασίγνωστο ναυάγιο. Κάποια στιγμή λοιπόν, εις εξ αυτών σε μια βαθιά βουτιά μπανίζει ένα γαϊδουρινό σαργό που μπαινοβγαίνει μέσα στις λαμαρίνες του διαλυμένου καραβιού. Δεν το πολυσκέφτεται και του ρίχνει μια καλή τουφεκιά. Το ψάρι χτυπήθηκε αλλά η βέργα κάπου καρφώθηκε μέσα στο ναυάγιο. Πάει να δει ο φίλος μας τι γίνεται και η βέργα η ρουφιάνα έχει καρφωθεί σε μια παλιά μοκέτα, καθώς ο σαργός κατοικοέδρευε σε κάποια καμπίνα του πλοίου σαν παλιός θερμαστής. Τα μέτρα ήταν πολλά οπότε ο φίλος μας έλυσε μουλινέ και ανέβηκε επιφάνεια, σκεπτόμενος ότι “βρε κοίτα που έφτασαν τα πράγματα, να λύνουμε μουλινέ για ένα σαργό...”. Τέλος πάντων, κράταγε το σκοινί του μουλινέ χαλαρώνοντας ενώ στην άλλη άκρη του καταλάβαινε μεγάλο τράνταγμα. «Ρε τι γίνεται εκεί κάτω;» σκέφτηκε. «Σαν πολύ δεν κουνάει αυτός ο σαργός; Τι διάολο προσπαθεί να κρυφτεί κάτω από τη μοκέτα;». Μα σαργός είναι ή κατσαρίδα; Το τράνταγμα συνέχισε και αφού χαλάρωσε, τράβηξε τις ανάσες του και έφυγε για κάτω. Καθώς ξεκαθάριζε ο βυθός και το ναυάγιο, πλησιάζει και βλέπει το δράμα: ο σαργός ήταν πάνω στο νήμα και μια φώκια είχε βγει και τον σκυλομεζέδιαζε!!! Και τραβολογούσε το χοντρόψαρο και γι αυτό στην επιφάνεια ο δικός μας νόμιζε πως ο σαργός τράνταζε τη βέργα σα συναγρίδα. Μπα, η φώκια ήτανε. Τώρα από πού ήρθε, άδηλον. Πιθανώς να ζούσε και αυτή στις καμπίνες του βυθισμένου καραβιού με τις ωραίες μοκέτες. Και η καμακιά, της τάραξε το χουζούρι, οπότε βγήκε και άρπαξε και το μπρέκφαστ της. Βλέπετε τι παράξενα πράγματα συμβαίνουν στο νερό κυρίες και κύριοι… Δεν ξέρω το συμπέρασμα βγάζετε εσείς αλλά εγώ πιστεύω ακράδαντα πως τα ψάρια έχουν ανάλογα γούστα με τους ανθρώπους. Ε, βέβαια. Δεν είδατε ρέντα η μοκέτα μες στο καταχείμωνο; Το πάθημα του φίλου μας δε, μας αποκαλύπτει σπουδαίους ψαρότοπους. Μια ειδική υποκατηγορία των ναυαγίων. Τις καμπίνες με τα χαλιά και τις μοκέτες. Τώρα βέβαια θα μου πείτε είναι ένα θέμα που να βρείτε τέτοιους ψαρότοπους. Μα μπορείτε να τους φτιάχνετε μόνοι σας. SHALLOW DEEP MAGAZINE 24 Πάρτε κάνα κιλίμι, στρώστε το σε γνωστά σας θαλάμια και θα δείτε. Βέβαια το πιθανότερο είναι να μη βρείτε εκεί τίποτε. Αλλά κι άμα δε στρώσεις μοκέτα θα βρεις σαργό; Αυτό να μου πεις. Πάντως θα έχεις κάνει μια καλή προσπάθεια. Γι αυτό σας λέω, βουρ στις μοκέτες. Έχει πολλούς σαργούς Βιοκαρπέτ η Μακρόνησος. Έχει και φώκιες θα πείτε. Ε, τι να κάνουμε πάρτε τους κάνα κουτί γλυκά να τις καλοπιάσετε. Τι να πω ο έρμος με αυτά που ακούω; Της κακομοίρας… Να με συγχωρείτε πολύ που δανείζομαι τον τίτλο μιας πολύ αγαπημένης ελληνικής ταινίας (για να διαβάζετε αυτή τη στήλη θεωρώ ότι την έχετε δει πάνω από δυο φορές…), αλλά το γέλιο που έπεσε και το χάος που επικρατεί στην ιστορία μας μου θύμισαν αμέσως αυτές τις αξέχαστες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου. Λοιπόν, όλα ξεκίνησαν στην εύανδρο Εύβοια, η οποία ως γνωστόν ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων διάσημη για τα βόδια της (Εύβοια σημαίνει αρχαϊστί καλός τόπος για βόδια εξάλλου). Κάποτε ήταν γνωστή και για τους ροφούς- βόδια που ζούσαν στους ωραίους βαθείς βυθούς της. Και ζουν ακόμη όπως λένε οι ειδήμονες (εγώ έχω καιρώ να ψαρέψω εκεί). Ο ήρωάς μας (ο νούμερο 1) λοιπόν ψαρεύει συχνά στη βοϊοδοπαραγωγό Εύβοια και μια φορά βρήκε στα τρίσβαθα ένα ροφό βόδι. Τον βάρεσε ο τεχνίτης αλλά κάτι πήγε στραβά και το ψάρι βράχωσε. Και βράχωσε κυριολεκτικά στου Βοδιού το κέρατο. Το βάθος ήταν αρκούντως σοβαρό και ο φίλος μας άρχισε τα βουτίδια με πολλή φόρα, τόση ώστε δυστυχώς μετά από λίγο έπαθε μια υποξία καραμπινάτη. Ευτυχώς είχε το ζευγάρι του από πάνω (γι αυτό τώρα μπορεί να μας διαβάζει) το οποίο τον έβγαλε σώο και φύγανε άρον άρον από το διαβολότοπο, αφήνοντας το βοϊδοροφό βραχωμένο. Ο άνθρωπός μας πήγε νοσοκομείο (με κάτι ψιλονερά στους πνεύμονες), μετά σπίτι, ξεκουράστηκε, συνήλθε από το χουνέρι που έπαθε αλλά καθώς πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι δεν μπορούσε να ησυχάσει ξέροντας ότι το ψάρι είναι εκεί βραχωμένο. Οπότε από το κρεβάτι της ανάρρωσης παίρνει τηλέφωνο τον ήρωά μας νούμερο 2. Ο οποίος ήταν μεν ψαροτουφεκάς αλλά μπουκαλάκιας τελειωμένος. Εξάλλου ο υποξίας δεν ήταν εύκολο να βρει άλλον μουρλό να πάει να ξεβραχώσει από τα ογδόντα τάρταρα το βόϊδι. Λέει λοιπόν στον μπουκαλάκια το και το, άιντε να πάρεις το ψάρι. Ο μπουκαλάκιας έπαθε υπέρταση από τη χαρά του! Νόμισε ότι του χάρισαν καμιά πετρελαιοπηγή στο Κατάρ! Η ένταση και η αγωνία του δεν OW SHALLOW Φάγαμε και σήμερα… κρυβόταν! Περίμενε να ξημερώσει και άρον άρον πάει στον τόπο που του είπε ο υποξίας. Τον βρήκε τον τόπο, παίρνει το όπλο, κοτσάρει και τις μποτίλιες στην πλάτη, αρβαλώνεται ρυθμιστές, τζάκετ και λοιπά μπουκαλοειδή συμπαρομαρτούντα και πάει κάτω. Βρίσκει το ψάρι, σημαδεύει, ρίχνει και μπαμ, η βέργα με την τάπα μπροστά(!) ρίχνει μια στο ροφό στο μάτι! Με την τάπα! Δεν την έβγαλε από την αγωνία του ο μποτίλιας. Ο ροφός μουρλάθηκε από τον πόνο και τα έκανε εκεί κάτω γης μαδιάμ. Μην τα πολυλογώ, το αγόρι έβγαλε την τάπα, και εντέλει κατάφερε να βγάλει το ροφό βόιδι, στην βοϊδοπαραγωγό Εύβοια. Ηθικόν δίδαγμα 1: Αυτός που παθαίνει υποξία μοιάζει με τον δικτάτορα: και οι δύο δεν ξέρουν πότε θα έρθει η ώρα τους. Φίλε μας αγαπημένε, να χαίρεσαι και τα μέτρα, και την πείρα σου και τους ροφούς βόδια. Λίγη εγκράτεια δεν βλάπτει όμως. Για να συνεχίζεις να βγάζεις βόδια από την Εύβοια. Για να’ χω και εγώ να γράφω στη ρημαδοστήλη μου… Ηθικόν δίδαγμα 2: Όπως λέει και ο θρυλικός Θέμος Ποταμιάνος, «ο νευρικός άνθρωπος δεν κάνει για ψαράς…». Φίλε μας μπουκαλάκια, χαλάρωσε. Όταν πάμε για ψάρεμα βγάζουμε την τάπα από το όπλο. Διότι αλλιώς δεν είναι ψαροτούφεκο. Είναι κωμωδία. Αν και εδώ που τα λέμε με τις μπουκάλες που φοράς στο ψαροτούφεκο έτσι και αλλιώς πας φουλ για κωμωδία. «Κωμωδία της Τάπας», κυριολεκτικά. Ηθικόν δίδαγμα 3: Ο ροφός της ιστορίας μας πρέπει να είναι το πιο κωμικοτραγικό ψάρι που έχει πιαστεί ποτέ στο ψαροτούφεκο! Πιάστηκε από ένα ψαροκυνηγό που έπαθε υποξία μαζί με έναν άλλο που βούτηξε με μπουκάλες! Σας φαίνεται τρελό; Μπα. Μη νομίζετε. Σε πολλούς ακούγεται λογικό. Εξάλλου το καλό με τη σχιζοφρένεια είναι ότι δε νιώθεις ποτέ μοναξιά… Φεύγω πλησίστιος. Διότι ο Φεβρουάριος κρατάει μόνο ένα μήνα (κι αυτόν λειψό). Πάω για τίποτε ρηχαδούρες και τα λέμε τον άλλο μήνα. Φιλιά. ΣΚΥΛΛΙΣ SHALLOW DEEP MAGAZINE 25 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ DEEP MAGAZINE 26 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ΠΛΑΚΕΣ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟ: Αντώνης Ιορδάνογλου [email protected] PHOTO: Αρχείο Deep Εισαγωγή (πλάκα με κάνεις;) Η αλήθεια είναι ότι καιρό σκεφτόμουν τις πλάκες… Ήταν μια εικόνα που γύριζε συνέχεια στο μυαλό μου. Καθαρά κρυστάλλινα νερά και αυτό το απίθανο υποβρύχιο τοπίο με τις πλατιές πελώριες πέτρες, τα ευθύγραμμα ανοίγματα, τις τρύπες και τα μικρόψαρα που αιωρούνται πάνω από την άμμο που λαμπυρίζει. Μου είχε γίνει εμμονή… Και προχτές που ήμασταν με κάτι κολλητούς τους είπα για αυτό. Για τις πλάκες… Και, κοίτα να δεις, κι εκείνοι κόλλησαν. Και άρχισαν να μου λένε για τις δικές τους πλάκες, τα ψάρια τους, τα μυστήριά τους, τα κρυφά τους. Και πες πες κοίτα που απέκτησε πλάκα το θέμα. Κάπως έτσι ξεκίνησα να γράφω αυτό το κομμάτι. Για τις πλάκες… Για όλους εμάς που κάποτε ξεκινήσαμε το ψαροτούφεκο στα νερά του Σαρωνικού ειδικά οι πλάκες είναι κομμάτι της ψαροτουφεκάδικης ενηλικίωσής μας, ο Σαρωνικός είναι πλακοφόρος όσο δεν γίνεται, απέραντες ανοιχτωσιές διάσπαρτες με πλάκες λεπτές και λείες σαν τα φύλλα του μπακλαβά. Είναι η μικρή προσωπική μας υποβρύχια πατρίδα βλέπετε. Ας χαρίσω λοιπόν αυτό τον παγωμένο Φεβρουάριο το κομμάτι μου στις πλάκες της νιότης μας, στις πλάκες που μας έμαθαν ψαροτούφεκο, στις πλάκες που πρωτοείδανε τα μάτια μας με μάσκα. Αφιερωμένο στις πλάκες λοιπόν. Κι αν στο deep καθ’ ύλην αρμόδιος για κάθε είδους πλάκα είναι ο κύριος Σκύλλις, ας με συγχωρέσει. Εγώ έχω πολλές πλάκες εδώ αυτό το μήνα… DEEP MAGAZINE 27 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Πλάκες πολύ σοβαρές Πλάκα σύμφωνα με τα λεξικά είναι επίπεδο στερεό σώμα που το μήκος του είναι μεγαλύτερο από το πλάτος και το ύψος του. Ωραία. Κάτω από το νερό βέβαια το κεφάλαιο «πλάκες» είναι απέραντο και όχι ένα απλό λήμμα λεξικού. Για την ακρίβεια είναι από τα βασικά κεφάλαια των υποθαλάσσιων βιότοπων. Για τους παλιούς ψαράδες οι πλάκες είναι κάτι σαν υποβρύχια θησαυροφυλάκια, ψαρότοποι πρώτης τάξεως. Σε αντίθεση με τις στεριανές πλάκες – από τις οποίες μόνο αυτές τις Καρύστου αξίζουν καθώς χρησιμοποιούνται ευρύτατα στις ωραίες οικοδομές – οι οποίες είναι απλώς κατσάβραχα, οι υποθαλάσσιες πλάκες είναι φλέβα χρυσού, κοίτασμα διαμαντιών στο Τρανσβάαλ, και ορυχείο ρουμπινιών στην Ταϊλάνδη. Οι υποβρύχιες πλάκες για να σοβαρευόμαστε μπορούν να είναι από 2-3 πετρούλες έως να πιάνουν έκταση μιας μικρής πλατείας ή ενός γηπέδου ποδοσφαίρου! Συνήθως απλώνονται σε ομαλό βυθό με ευθύγραμμη ισοβαθή και συνήθως είναι τριγυρισμένες από κομμάτια αμμουδερού DEEP MAGAZINE 28 πυθμένα. Κάποιες άλλες βρίσκονται σκορπισμένες μέσα σε απέραντες εκτάσεις με ποσειδωνία και τότε είναι πιο δύσκολο να τις ξεχωρίσεις καθώς τα λεπτά φύκια σχεδόν τις σκεπάζουν. Κάποτε βρίσκονται ρηχά, κάποτε βαθιά και σπανιότερα πολύ βρίσκονται σε κρεμαστά νερά. Κάποτε είναι στενές και στενάχωρες και κάποτε είναι φαρδιές και άνετες ώστε να μπορεί να περάσει από μέσα τους σιδηρόδρομος! Κάποτε είναι από καθαρό γρανίτη, άσπρες και γυμνές, κάποτε είναι σκεπασμένες με καφέ μαλλιαρά φύκια, κάποτε είναι αμμουδερές με λίγη ποσειδωνία πάνω τους και κάποτε είναι φτιαγμένες από λάσπη και πηλό. Γιατί αγαπάμε τις πλάκες; Μα γιατί οι πλάκες είναι ένα τεράστιο σούπερ μάρκετ για τα ψάρια. Σαν την αγορά. Όλα θα περάσουν από εκεί καθώς είναι γεμάτες καβουράκια, γαριδούλες, σφουγγάρια, πλήθος μικρόζωα του βυθού και ψαράκια, άρα θα έρθουν όλοι από εδώ να ψωνίσουν τη μάσα τους. Κυρίως όμως οι πλάκες είναι η ιδιαίτερη πατρίδα όλων των πετρόψαρων. Εδώ ποιούν τας διατριβάς των, εδώ φωλιάζουν, εδώ κατοικο- DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ εδρεύουν και λημεριάζουν, κοιμούνται, αυξάνονται και πληθύνονται. Κι αυτό γιατί μάλλον οι πλάκες με τις δαιδαλώδεις στοές που δημιουργούν προσφέρουν ιδιαίτερα ασφαλή καταφύγια σε όλα τα πετρόψαρα: ροφούς, σαργούς, σηκιούς, στήρες, σφυρίδες, ούγενες, μελανούρια, και όλα τα άλλα. Ακόμη κάποιες πλάκες γίνονται πρόσκαιρο καταφύγιο και για ψάρια του ανοιχτού νερού όπως οι συναγρίδες και οι τσιπούρες, ακόμη και για λαβράκια. Οι πλάκες είναι ψαρότοποι από τους λίγους. Όταν μάλιστα βρίσκονται αρκετά ανοιχτά, ξεκομμένες μέσα στα δάση της ποσειδωνίας και τις υποβρύχιες αμμουδερές ερήμους τότε μιλάμε για τους καλύτερους ψαρότοπους με διαφορά. Όνειρο κάθε καινούριου ψαροκυνηγού, πεντάκρυφο μυστικό κάθε παλιού. όμως οι πλάκες σας είναι ανοιχτά, ειδικά αν κατάγιαλα έχει πλάκες και μετά μια απέραντη έκταση με αμμοφυκιάδα μέσα στην οποία υπάρχουν οι ΔΙΚΕΣ σας πλάκες, τότε βαρέσατε τζακ ποτ και μπράβο σας. Βέβαια τη σήμερον ημέρα με τα GPS και τα λοιπά μηχανήματα του διαβόλου τα πάντα έχουν χαρτογραφηθεί όμως η θάλασσα είναι μεγάλο θηρίο και ειδικά οι απομακρυσμένες πλάκες ακόμη και ρηχά συχνά γεμίζουν ψάρια. Α, και μια και φτάσαμε και στο πάπλωμα. Τα ψάρια στις ρηχές πλάκες τη σήμερον ημέρα είναι κυρίως άσπρα. Όλα τα άσπρα. Πλήρες προσκλητήριο. Ακόμη και τσιπούρες (πολύ πρωί, και σε πολύ jour fix ραντεβού, αλίμονο…). Στις καλές μέρες η εικόνα στις ρηχές πλάκες φέρνει δάκρυα στα μάτια: μεγάλοι σαργοί κατραμοκεφαλάτοι να βγάζουν τις μουσούδες από τα ανοίγματα, Πλάκες στα ρηχά Όταν λέμε ρηχά να εξηγούμεθα διότι εκεί που έχουν φτάσει τα μέτρα οι λέξεις χάνουν πια το νόημά τους. Λοιπόν ρηχές πλάκες είναι από το μηδέν ως εκεί που βλέπουμε καλά και το χειμώνα. Δηλαδή άιντε 10-12, βία 15 μέτρα. Είναι ο κορυφαίος χειμωνιάτικος προορισμός και ένα τοπίο μεγάλής ομορφιάς. Βέβαια το κακό είναι πως στα ρηχά αποκλείεται να μην τις έχουνε τρυγήσει αλλά αναλόγως την περίπτωση έχετε και τα δέοντα αποτελέσματα. Τι θέλω να πω; Αν οι πλάκες σας είναι γιαλό δίπλα σε δρόμο και εκεί έχουν φωτογραφηθεί με αρμαθιές ψαριών όλες οι φάτσες του ψαροτούφεκου από τη δεκαετία του 1960 και μετά, ε, τότε μην περιμένετε και σπουδαία πράγματα. Άσε που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι κατά Σαρωνικό μεριά, δίπλα σε τίποτε κωλόμπαρα της παραλιακής και θα τις ξέρει και η τελευταία μονόφθαλμη λουλουδού. Οπότε ωραίες πλάκες, υπέροχος βυθός, αλλά ψάρι γιοκ. Αν κακαρέλοι ντουζίνες να πλημμυρίζουνε τα αυλάκια ανάμεσα στους μεγάλους πέτρινους όγκους, μελανούρια γαϊδουρινών διαστάσεων να πήζουν τις τρύπες, σάλπες, κεφαλόπουλα, μικρόψαρα σωρό συμπληρώνουν το σκηνικό. Το οποίο σκηνικό δύσκολα θα δείτε σε γνωστά μέρη. Όμως οι πλάκες στις Κυκλάδες (αααχ…, βαθύς αναστεναγμός νοσταλγίας), στην Κρήτη και σε άλλα μέρη της ελληνικής επικράτειας όπου τέλος πάντων οι ψαροκυνηγοί δεν βαράνε παρών όπως στο Σαρωνικό κάθε ΣΚ, τσουπ απουσιολόγιο, σε τέτοιες πλάκες αυτές οι εικόνες ειδικά το χειμώνα στα ρηχά, ε είναι πολύ συχνές. Δεν κάνω καθόλου πλάκα. Στις ρηχές πλάκες ζωντανεύει η πιο αρχέγονη εικόνα του ψαροτούφεκου στον τόπο μας: βλέπεις από την επιφάνεια πλάκες να μαυρίζουν και ψάρια να μπαίνουν μέσα τους, βουτιά, δύο πεδιλιές δρόμος, περιμένεις μισό μέτρο από το ανοίγμα, βγαίνει ο γερό σαργός, μπαμ και πάνω. Αυτό είναι. Ίσως νομίζετε ότι είναι λόγια της πλάκας. Ε, αυτό ακριβώς είναι… DEEP MAGAZINE 29 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Πλάκες στα βαθιά Οι πιο πιστοί αναγνώστες εξ υμών θα ξέρετε τη βαθιά μου αντιπάθεια για τα βαθιά νερά. Αλλά τι να κάνουμε; Υποσχέθηκα πλάκες και πλάκες έχει και στα βαθιά. Ωωωωπ, εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν. Και σοβαρεύουν δια πολλούς και διάφορους λόγους. Κατ αρχήν διότι οι βαθιές πλάκες όπως είπαμε παραπάνω είναι κάτω από τα 15 μέτρα έως πολύ πολύ κάτω. Για την ακρίβεια όσο πιο κάτω τόσο και πιο χοντρά ψάρια κρατάνε. Οι βαθιές πλάκες έχουν βέβαια κι αυτές τα άσπρα τους αλλά σίγουρα κρατάνε και μαυρόψαρα ως και σήμερα. Ειδικά τώρα το καταχείμωνο βαθιές πλάκες σημαίνει οπωσδήποτε στήρες και μεγάλες σφυρίδες, αν οι πλάκες είναι τριγυρισμένες από λασπερό βυθό και συστάδες ποσειδωνίας. Οι βαθιές πλάκες είναι κι αυτές καλύτερες όσο πιο απομακρυσμένες από τη στεριά είναι. Θα τις βρείτε, αν τις βρείτε, με GPS και βυθόμετρο και μετά από ανελέητο ψάξιμο. Και με πολλά αναγνωριστικά βουτίδια στα παγωμένα τάρταρα. Τώρα θα μου πείτε, αξίζει τον κόπο; Ε, μα φυσικά. Διότι τι είπαμε άνωθεν; Σούπερ μάρκετ είναι οι πλάκες. Και αν στα ρηχά σούπερ μάρκετ έπεσε ο ΣΔΟΕ και τα έκλεισε, στα βαθιά μια χαρά υπάρχουν και μαζεύουν όλους τους μεζέδες του βυθού και μαζί έρχονται και οι σφυρίδες για να μεζεδιάσουν τους μεζέδες και καλά κρασιά. Υπάρχουν και οι βαθιές πλάκες που πέφτουν σε γκρέμι, δηλαδή αυτές που δεν τραβάνε σε ισοβαθή ανοιχτωσιά. Καλοί ψαρότοποι αλλά δύσκολοι καθώς σου μπαίνει το ψάρι στα 15 και βγαίνει εκεί που δεν φτάνει το φως του ήλιου. Εδώ παίζουν σχεδόν πάντα και χοντροί ροφοί, στα βαθύτερα κομμάτια. Και βέβαια στις βαθιές πλάκες τα μαύρα μαζεύουν και άλλα ψάρια και φυσικά και πελαγίσια. Τώρα βέβαια δεν θα πάτε καταχείμωνο στις πλάκες του θανάτου με κρύο δηλητήριο και φως ανύπαρχτο για να καρτερέψετε συναγρίδες και μαγιάτικα. Διόλου σοφό. Διότι πιθανώς στην ανάδυση να σας περιμένει μια άλλη πλάκα. Πλάκα βαριά και με σταυρό στη μέση… DEEP MAGAZINE 30 Εξοπλισμός της πλάκας Εντάξει, κατ’ ευφημισμόν είναι ο τίτλος. Είπαμε τρελοί ψαρότοποι, πολλά και εύκολα ψάρια (υπό συνθήκας) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε με εξοπλισμό της πλάκας. Τουναντίον. Τα όπλα καταρχήν θα είναι ανάλογα της πλάκας, ήγουν πόσο βαθιά αυτή είναι. Συνήθως ως 90άρια καθαρίζουν τα πάντα εκτός κι αν πια ψαρεύετε σε πλάκες βαθιές σαν τα τούνελ του μετρό και κυνηγάτε σηκιούς σαν οτομοτρίς, οπότε θέλετε μπαζούκας. Αλλά μάλλον αυτό είναι απίθανο, οπότε από 75 ως 82 τα μήκη είναι σφάχτες για το 90% των πλακών. Με 6,5άρα βέργα, 19-20άρια λάστιχα και μικρό μουλινέ. Οπωσδήποτε θέλετε και ένα μικρό καθαριστήρι με 20άρια λάστιχα και πεντάαινα γιατί οι πλάκες που ακουμπάνε μεταξύ τους κάνουν σχισμές που δεν χωράει μήτε σακοράφα και από εκεί απλώς χαζεύετε τους σβέρκους των σαργών. Οπότε χωρίς πεντάαινα, τζίφος… Στολή οπωσδήποτε φόδρα έξω διότι έχει να πέσει σούρσιμο μέσα στο Μέγα Σπήλαιο που θα πάει σύννεφο, αφήστε τα τακουνάκια και τα λεπτεπίλεπτα λεία ξυρισμένα ταγιεράκια σπίτι. Ναι, στην τρύπα θα ψαρέψετε αγόρια, στις πλάκες. Το πλανάρισμα σπάνια θα βοηθήσει. Τα ρέστα εξοπλιστικά τα ξέρετε αλλά αξίζει να σταθείτε στο νούμερο ένα εργαλείο της πλάκας: το φακό. Διότι χωρίς φακό στις πλάκες μάλλον για πλάκα έχεις πάει και όχι για να σημαδουριάσεις άσπρα. Λοιπόν φακός οπωσδήποτε πολύ δυνατός, πολύ τσαμπουκαλεμένος και με δέσμη να μη μασάει απόσταση διότι δεν ξέρεις πια τι πλάκα σου ξημερώνει. Τα καινούρια λεντάκια που κυκλοφορούν είναι πολύ τσακαλιάρικες επιλογές. Ένας φίλος μου μάλιστα έχει ένα (βαρύς φακός δε λέω) που σου ψήνει το ψάρι στην πλάκα πριν το καρφώσεις κιόλας! Φακός καλός λοιπόν και στα ρηχά και στα βαθιά (στήρες και σφυρίδες γαρ) και ας είναι και παράνομος. Και ψαροβελόνα μέσης οπωσδήποτε. Για άσπρα πάτε εξάλλου. DEEP MAGAZINE 31 Κύριε διαχειριστά… Η διαχείριση τέτοιων ψαρότοπων είναι ένα μείζον θέμα για τον σύγχρονο ψαροκυνηγό. Και αν μιλούμε για πλάκες που επεκτείνονται σε αχανείς εκτάσεις με απερίγραπτους τουνελοειδείς δαιδάλους από κάτω, τότε μάλλον τα πράγματα είναι εύκολα καθώς τα ψάρια πάντα θα έχουν ασφαλές καταφύγιο και οι πλάκες θα μένουν για χρόνια ζωντανές. Όταν όμως είναι δυο τρεις ρημαδόπλακες μέσα στην αμμοφυκιάδα έρμες και σκότεινες και πας με μεγάλο ενθουσιασμό και ξηλώνεις ότι ασημίζει και κινείται από κάτω τους, τότε λάθος και σφάλμα τεράστιο πράττεις διότι μόλις έκαψες το δέκα το καλό. Τις πλάκες που έχουν μέσα μικρά κοπάδια ψαριών δεν τις αδειάζουμε απλώς για να παίρνουμε ψάρια για πάντα από εκεί. Νομίζω ότι στις πλάκες – πιο πολύ από άλλους ψαρότοπους - είναι που η εγγενής απληστία των περισσότερων ψαροτουφεκάδων θα πρέπει να χαλιναγωγηθεί. Εκεί στα χαράκια που φέγγεις και πήζει το σύμπαν από ουρές και κορμιά σαργοσηκιών είναι που πρέπει να εφαρμόσεις μέτρο και αυτοσυγκράτηση. Αλλιώς, βράσε και τις πλάκες και τα καλά τους. Θα τις μακελέψεις και μετά θα πηγαίνεις και θα βλέπεις τους σαργούς τάκους από πάνω από τις πλάκες να σε κοιτάνε και να φεύγουν για την αμμουδιά, το πέλαγος και τη γη του Πυρός. Αλλά μέσα δεν θα μπαίνουν με τίποτε. Θες κάτι τέτοιο; Επίλογος Τώρα το Φεβρουάριο και τη βαρυχειμωνιά εν γένει, οι πλάκες κάθε είδους έρχονται στο προσκήνιο. Και λέω κάθε είδους γιατί και οι ρηχές και οι πιο ξεφτιλισμένες πλάκες της ακτογραμμής θα γεμίσουν ψάρια και αν όχι τόσο από τρομαγμένους σαργούς σίγουρα θα έρθουν γύρω τους λαβράκια (συχνά θα τα βρείτε μέσα σε τρύπες κάτω από θεόρηχες πλάκες), χοντρές μπάφες και τσιπούρες. Όλοι τώρα το χειμώνα για πλάκες θα μιλάνε. Ρηχά ή βαθιά, αυτό το συναρπαστικό υποβρύχιο τοπίο θα μαγνητίζει τους ψαροκυνηγούς όπως το φίδι το πουλί. Σκέφτομαι πως οι πλάκες μ’ αρέσουν πιο πολύ από τους άλλους ψαρότοπους γιατί με κάνουν να νοσταλγώ τον καιρό που το ψαροτούφεκο ήταν πιο απλό και λιγότερο σύνθετο. Μια καταπληκτική διαύγεια απλώνεται στην εικόνα, εμείς κολυμπάμε πάνω από την αμμουδιά για κάνα τέταρτο και στο βάθος αρχίζει να μαυρίζει η μεγάλη συστάδα με τα επίπεδα βράχια, σαν κάποιος να σκόρπισε γρανιτένια κράκερς πάνω την άμμο. Γελάνε τα μάτια μας πίσω από τα κρύσταλλα της αρχαίας μάσκας με αυτό που βλέπουμε. Και είναι τόσο καθαρά, τόσο κρυστάλλινα, ξεχωρίζεις το παραμικρό σαλιγκάρι του βυθού. Τι θέαμα… Παίρνουμε μια βαθιά ανάσα και βουτάμε… Δεν είναι όνειρο… Δεν είναι ούτε ανάμνηση... Είναι κάτι σαν υπόσχεση οι πλάκες. Πως ναι, ακόμη και σήμερα που όλα έχουν ανακαλυφθεί και καταψαρευτεί, τέτοιοι βυθοί υπάρχουν και φυλάνε σαν κιβωτός όλη τη χαρά του ψαροτούφεκου. Εμπρός λοιπόν αδέλφια μου. Στις πλάκες… Στις πλάκες… Σε αυτό το εκπληκτικό κομμάτι βυθού που ο βρετανός ράφτης μου θα ονόμαζε «criminally neglected piece of brilliance…» Καλές βουτιές. DEEP MAGAZINE 32 ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ 2 Νο 5 Νο 7 Νο HEIWA DAIWABO YAMAMOTO 4mm 5mm 5.5mm 6mm 6.5mm 7mm 7.5mm 8mm 9mm 11 Νο 16 Νο ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΑΙΧΜΗΣ Έκθεση – Κατάστημα Λ. Μαραθώνος 82, Γέρακας Τ.Κ. 15344 τηλ.: 210 66 18 008 Κατάστημα – ÐÅ¿ÑÒºÐÇÍ ÒÅËÎËÂÏÆÐѸÏƤ τηλ.:/fax: 2105317549 www.xxone.gr • [email protected] DEEP MAGAZINE 33 DEEP MAGAZINE 34 ΜΟΥΛΙΝΕ! Διδάσκεται πια από τη βασική εκπαίδευση ότι το μουλινέ είναι απαραίτητο κομμάτι του όπλου για οποιονδήποτε εμπλέκεται με το ψαροτούφεκο, ανεξάρτητα με το επιχειρησιακό του βάθος. Αυτό διότι η θάλασσα είναι απροσμέτρητο μέγεθος και μέσα της όλα μπορεί να συμβούν, ακόμη και συναντήσεις με ψάρια ρεκόρ σε λίγα εκατοστά νερό. Τότε, η χρήση του μαγικού καρουλιού θα εξασφαλίσει τη σύλληψη ακόμη και αν η βολή δεν είναι καλή. Ο τρόπος; Δίνοντας χαλαρότερα κορδόνι στα ντεμαράζ, μαζεύοντας όποτε δίνεται η ευκαιρία μέχρι το ψάρι να κουραστεί και να παραδοθεί. Αυτή όμως είναι μόνο μία από τις εφαρμογές του μουλινέ, μάλλον η πιο σπάνια. Στις περισσότερες περιπτώσεις η επάρκεια κορδονιού που παρέχει το μουλινέ παίζει σοβαρό ρόλο στην ασφάλεια του κυνηγού. Ακόμη και αν πρόκειται για ένα απλό κάρφωμα της βέργας, στα όρια βάθους όμως του κυνηγού, το μουλινέ θα επιτρέψει να πάρει το όπλο στην επιφάνεια δίνοντας σοβαρό ψυχολογικό πλεονέκτημα για την επόμενη βουτιά. Επίσης, το μουλινέ θα επιτρέψει στο δύτη που χτύπησε ένα μεγάλο ή μαχητικό -ή και τα δύο- ψάρι βαθιά, να αναδυθεί και να δώσει τη μάχη στην επιφάνεια αναπνέοντας πλέον (σημαντικό!). Και βέβαια, με τη σωστή χρήση του μουλινέ ο κυνηγός δεν θα επιτρέψει στο χτυπημένο ροφοειδές που χτύπησε έξω από την τρύπα να βραχώσει. Αν το χτύπησε μέσα στην τρύπα, με σωστούς χειρισμούς του κορδονιού δε θα το αφήσει να προχωρήσει βαθύτερα και από την επιφάνεια πλέον, δένοντας το όπλο στον πλωτήρα και μισοβυθίζοντάς τον, θα μαζέψει όλα τα μπόσικα του κορδονιού και θα ασφαλίσει το φρένο, εξασφαλίζοντας έτσι ένα γρήγορο και εύκολο ξεβράχωμα. Η επιλογή του κορδονιού είναι ένα άλλο σημαντικό κομμάτι. Κορδόνια μικρής διαμέτρου συνηγορούν σε μεγάλη χωρητικότητα αλλά υστερούν στο πιάσιμο. Τα χοντρά κορδόνια πάλι προσφέρουν άριστο έλεγχο του ψαριού αλλά περιορισμένο μήκος. Η επιλογή δεν πρέπει να άπτεται του κλισέ «χρυσή τομή» αλλά να είναι μια προσαρμογή στην τεχνική που εφαρμόζει και τα θηράματα που αναζητά ο εκάστοτε κυνηγός. Συμπερασματικά, η επιλογή του μουλινέ είναι ένα φτηνό μεν, σημαντικό δε θέμα. Το τμήμα έρευνας του περιοδικού, στην υπηρεσία πάντα του αναγνώστη-καταναλωτή, ασχολήθηκε με αυτό δίνοντας την ανάλογη προσοχή. Όλα τα μουλινέ της αγοράς συγκεντρώθηκαν και μετρήθηκαν σε κάποιες παραμέτρους σημαντικές και ταυτόχρονα αντικειμενικές. Το τρίπτυχο δηλαδή χωρητικότητα-βάρος (ή μάζα για να κυριολεκτούμε)-τιμή. Το κορδόνι της δοκιμής είναι πάχους 1.7, ένας μέσος όρος αυτών που συνήθως χρησιμοποιούνται. Το τύλιγμα έγινε σφιχτά μέχρι τη μέγιστη χωρητικότητα, όχι σπείρα-σπείρα όμως, μια και αυτό το τύλιγμα δεν έχει εφαρμογή στο ψάρεμα. Το βάρος (μάζα) είναι επίσης σημαντικό μια και αλλάζει σε κάποιο ποσοστό τη συμπεριφορά του όπλου. Εδώ βέβαια παίζει ρόλο και η πλευστότητα του υλικού, αλλά αυτό είναι μάλλον αυτονόητο: ένα πλαστικό μουλινέ στο νερό θα είναι ελαφρύτερο από ένα μεταλλικό ίδιας μάζας. Τα συμπεράσματα δικά σας. Enjoy. DEEP MAGAZINE 35 Apnea Xact Χωρητικότητα Μάζα Τιμή Beuchat Marlin Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 69m 111gr 34,5€ 69m 148gr Beuchat Mundial Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 53m 250gr 66€ 50m 145gr 57€ Beuchat Pacific 50 Χωρητικότητα 51m Μάζα 184gr Τιμή 87€ DEEP MAGAZINE 36 Apnea New Χωρητικότητα Μάζα Bleu tec Neema 40 Χωρητικότητα 55m Μάζα 181gr Τιμή 56€ REELS Bleu tec Neema 50 Χωρητικότητα 74m Μάζα 207gr Τιμή 64€ C4 Mr Carbon Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 40m 69gr 49€ Cressi sub Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 51m 95gr 33€ DEEP MAGAZINE 37 Demka Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 69m 207gr 24,8€ Demka Commando MC 25 Χωρητικότητα 25m Μάζα 175gr Τιμή 27,09 Dessault Quattro Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 61m 180gr 59,50 Demka Commando MC 40 Χωρητικότητα 40m Μάζα 189gr Τιμή 28,41 KM Roller Carbonio (small) Χωρητικότητα 41m Μάζα 139gr Τιμή 42€ DEEP MAGAZINE 38 REELS KM Classic (big) Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 66m 164gr 41€ KM Apex (small) Χωρητικότητα 50m Μάζα 168gr Τιμή 85,75€ KM Apex (big) Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 81m 193gr 94€ KM Apex XL Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 115m 266gr 128€ KM Roller Carbonio XL Χωρητικότητα 115m Μάζα 231gr Τιμή 104,8 € DEEP MAGAZINE 39 Mares Spiro 87 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή Mares Cyrano Χωρητικότητα Μάζα Τιμή Mares Spiro 65 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 38m 96gr 41,5€ Mares Jet Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 45m 124gr 31€ 61m 121gr 42,5€ 46m 141gr 41,5€ R. Calich - Merou Red Χωρητικότητα 42m Μάζα 218gr Τιμή 80€ DEEP MAGAZINE 40 REELS R. Calich - Merou Black Χωρητικότητα 60m Μάζα 260gr Τιμή 83€ Mythicon Megadrive I Χωρητικότητα 60m Μάζα 300gr Τιμή 95€ Mythicon Megadrive II Χωρητικότητα 100m Μάζα 320gr Τιμή 115€ Omer Match Χωρητικότητα Μάζα Τιμή (με κορδόνι) 40m 128gr 45,5€ Omer Match Sport Χωρητικότητα 40m Μάζα 101gr Τιμή (με κορδόνι) 32€ DEEP MAGAZINE 41 Pathos Reel 40 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή Pathos Wheel 50 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή Picasso Top 30 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 28m 85gr 37€ Pathos Reel 50 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 48m 120gr 38€ Pathos Wheel 70 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 86m 142gr 38€ 58m 125gr 37€ 32m 196gr 49,58 Picasso Top 50 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή DEEP MAGAZINE 42 52m 209gr 59,49€ REELS Picasso Top 70 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή Picasso Standard Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 70m 249gr 64,65€ 39m 93gr 20€ Riffe Horizontial N.F. Χωρητικότητα 85m Μάζα 282gr Τιμή 190€ Riffe Carbon Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 85m 226gr 185€ Rob Allen Vecta Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 82m 172gr 80€ DEEP MAGAZINE 43 Seatec Basic Χωρητικότητα Μάζα Seatec Energy 50 Χωρητικότητα Μάζα Seatec Mini Χωρητικότητα Μάζα 27m 108gr Seatec Tekno 50 Χωρητικότητα Μάζα 48m 154gr Seatec Tekno 90 Χωρητικότητα Μάζα 74m 177gr 44m 134gr 48m 195gr Seatec Energy 90 Χωρητικότητα 74m Μάζα 223gr Sigal Sub Mullinelo 100 Χωρητικότητα 72m Μάζα 195gr Τιμή 57,4€ DEEP MAGAZINE 44 Sporasub One 50 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή REELS 39m 173gr 53€ Sporasub One 80 Χωρητικότητα 53m Μάζα 203gr Τιμή 55,5€ Teak sea (Big) Χωρητικότητα Μάζα Τιμή XXone Mitos 4 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 75m 207gr 55€ XXone Mitos 2 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 25m 110gr 79€ XXone Mitos 6 Χωρητικότητα Μάζα Τιμή 109m 217gr 95€ 66m 177gr 87€ DEEP MAGAZINE 45 Big photos short stories Oι καλύτερες στιγμές μας, με λίγα λόγια... Ήλιος και πεύκα. Στο βάθος η θάλασσα, το φουσκωτό, το καϊκι. Εικόνες, μυρωδιές, ακούσματα τόσο οικεία, που μοιάζουν να υπήρχαν μέσα μας από πάντα. Μήπως όχι; Όπου νάναι ο ήλιος θα ξαναβγεί, θα ζεστάνει τα πεύκα και τη θάλασσα και αυτά θα ξαναμυρίσουν, τι; Το λέει ο λαός: ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει... Ακόμα και τώρα, στην καρδιά του χειμώνα, μπορείς σχεδόν να το μυρίσεις να έρχεται: ελληνικό καλοκαίρι. Είμαστε απλά, προνομιούχοι. DEEP MAGAZINE 46 DEEP MAGAZINE 47 Sarda sarda. Ελληνιστί, παλαμίδα ή λακέρδα. Κατα την παγκόσμια διάλεκτο των ψαροκυνηγών, bonito. Η δική μας είναι το είδος Atlantic bonito αν και με την ξαδέλφη του ειρηνικού (Pacific bonito) έχουν ελάχιστες διαφορές. Ανήκει στην οικογένεια των σκουμπριών (scombridae) με τα οποία μοιάζει μονο στο σχήμα. Στα υπόλοιπα, μάλλον φέρνει προς τα άγρια ξαδέλφια του νότιου Ειρηνικού, τα διαβόητα doggies (gymnosarda unicolor). Κυνηγός όπως και αυτά, η παλαμίδα είναι είδος των ανοιχτών νερών που συχνά πλησιάζει στις ακτές κοπαδιαστά για να αποδεκατίσει με λυσσαλέες επιθέσεις την τροφή της, κοπάδια σαρδέλας, σκουμπριών και καλαμαριών. Εκεί, θα προσφέρει στον ψαροκυνηγό τη συγκίνηση μιας δύσκολης βολής, μιας ωραίας μάχης και λίγο αργότερα πολύ καλό σασίμι, ή το κλασικό «παλαμίδα ψητή στο κεραμίδι». Στις προσταγές της φύσης... DEEP MAGAZINE 48 DEEP MAGAZINE 49 Canon EOS5D Mark II, Hugyfot housing. Αυτό, αν αναρωτιέστε ή ψάχνεστε με φωτογραφία και βίντεο, είναι το μηχάνημα που κρατάει στα χέρια του ο βέλγος ελεύθερος δύτης και υποβρύχιος φωτογράφος Fred Buyle. Μια φωτογραφική μηχανή για φωτό μέγιστης ανάλυσης και ποιότητας που συνδυάζει επίσης και βίντεο υψηλής ευκρίνειας. Με αυτό ο ίδιος γύρισε το ντοκυμαντέρ Great White Sharks of Guadalupe που κέρδισε το «χρυσό φοίνικα» στο πρόσφατο World Underwater Festival της Μασσαλίας. Με το ίδιο πακέτο κάμερας-θήκης, το διάσημο καταδυτικό ζευγάρι Julie Gautier-Guillaume Nery γύρισε το διάσημο πλέον “Base jumping at Dean’s blue hole” που ήδη ξεπέρασε τις 6.000.000 θεάσεις. Ένα μικρό θαύμα της τεχνολογίας. DEEP MAGAZINE 50 DEEP MAGAZINE 51 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Εισαγωγή Βέργα. Ένα από τα βασικότερα στοιχεία που αποτελούν το ψαροτούφεκο. Το μεταλλικό βέλος που εκτοξευόμενο πρέπει να πλήξει αλλά και να κρατήσει το θήραμα που με τόση τέχνη αλλά και μόχθο καταφέραμε να προσεγγίσουμε. Σίγουρα καθένα κομμάτι του όπλου μας πρέπει να εργάζεται άψογα ώστε το όλο σύνολο να είναι αξιόπιστο. Θες όμως επειδή έρχεται σε άμεση επαφή με το θήραμα, θες επειδή από τη στιγμή της βολής και μετά συνήθως δεν μπορούμε να επέμβουμε άμεσα, αποκτά μια ιδιαίτερη βαρύτητα. Από χάλυβα ή ατσάλι. Ανοξείδωτη ή μη, ακόμα DEEP MAGAZINE 52 και ψημένη ώστε να αποκτήσει καλύτερα χαρακτηριστικά, σκοπός είναι να μην «προδώσει» την προσπάθεια. Να μην πληγωθεί άδικα το ψάρι αλλά και να μην καταρρακωθεί το ηθικό του ψαροκυνηγού. Γενική περιγραφή Ένας πρώτος διαχωρισμός μπορεί να γίνει μεταξύ των βεργών που προορίζονται για λαστιχοβόλα και για αεροβόλα όπλα. Οι πρώτες είναι κατά κανόνα λεπτότερες και λίγο πιο μακριές. Φέρουν στο κάτω άκρο μια εσοχή ώστε να κουμπώνουν στην κασέτα της σκανδάλης. Επίσης έχουν μία DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ΒΕΡΓEΣ ΚΕΙΜΕΝΟ: Χρ. Σιμάτης [email protected] PHOTO: Αρχείο Deep (τουλάχιστον) μικρή τρύπα για την πρόσδεση με το όπλο και υποδοχείς για να οπλίζουν τα λάστιχα. Τα αερικά συνήθως έχουν κοντύτερες και πιο χοντρές βέργες. Στο κάτω μέρος τους διαθέτουν μια μεταλλική κατασκευή μεταβλητού πάχους που έχει διττό ρόλο. Πρώτον καθιστά εφικτή την εφαρμογή της βέργας στο πιστόνι. Παράλληλα όμως εγκλωβίζει τον μετακινούμενο δακτύλιο που φέρει πάνω της και στον οποίο γίνεται μέσω σχοινιού ή πετονιάς η σύνδεση με το όπλο. Σπείρωμα ή ταϊτιέν; Μια ακόμα κατηγοριοποίηση μπορεί να γίνει με βάση το άνω μέρος τους. Αν δηλαδή έχουν σπείρωμα (βόλτες) ή η αιχμή είναι άμεσα λαξευμένη στο σώμα της βέργας (ταϊτιέν). Βέργες και των δύο αυτών ειδών υπάρχουν διαθέσιμες τόσο για τα αεροβόλα όσο και για τα λαστιχοβόλα. Το σπείρωμα δίνει τη δυνατότητα για προσαρμογή διαφορετικών κορυφών. Τρίαινα, τετράαινα, πεντάαινα, δελφινιέρα. Η αλλαγή γίνεται άνετα ακόμα και κατά τη διάρκεια του ψαρέματος, ξεβιδώνοντας και βιδώνοντας ένα εκ των προαναφερθέντων. Έτσι μπορούμε εύκολα να προσαρμοστούμε στις ανάγκες που προέκυψαν ή σε περίπτωση κάποιας ζημιάς να αποκαταστήσουμε εύκολα το αξιόμαχο του όπλου μας. Το βασικό πλεονέκτημα λοιπόν είναι πως πρόκειται για βέργες «πολλαπλών δυνατοτήτων». Κουβαλώντας μια μόνο μαζί μας και έχοντας παράλληλα διαφορετικές κορυφές μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε εναλλακτικά σενάρια. Το μειονέκτημά τους είναι ότι έχουν πιο αργή βολή, καθώς το βάρος τους είναι κάπως μεγαλύτερο σε σχέση με τις βέργες ταϊτής. Έτσι κατά κύριο λόγο βρίσκουν εφαρμογή για ψάρεμα στην τρύπα, σε κοντύτερα όπλα και μάλλον σε μικρομεσαία θηράματα. Με δύο βασικές εξαιρέσεις βέβαια. Την περίφημη λαβρακο-τρίαινα και τις αποσπώμενες κεφαλές (περισσότερα επ’ αυτών σε λίγο). Οι ταϊτιέν από την άλλη είναι οι πλέον διαδεδομένες βέργες στις μέρες μας. Πρόκειται για μια ενιαία μεταλλική ράβδο πάνω στην οποία - από την αιχμηρή πλευρά - είναι προσαρμοσμένα με πίρο τα φτεράκια που συγκρατούν το χτυπημένο ψάρι. Βασικό τους πλεονέκτημα που τις καθιστά τόσο δημοφιλείς είναι η ταχύτητα κατά τη βολή. Στον αντίποδα, ως μειονέκτημα πρέπει να αναφερθεί η ανάγκη για ύπαρξη εφεδρικών βεργών κατά την εξόρμηση. Αφού αν κάτι χαλάσει στο ψάρεμα (π.χ. φτερό), είναι πολύ δύσκολο να επιδιορθωθεί χωρίς κάποια εργαλεία. Διαμέτρημα και μήκος Οι διαστάσεις της επιλεγόμενης βέργας σχετίζονται άμεσα με το όπλο στο οποίο θα τοποθετηθεί. Άρα και κατ’ επέκταση με το ψάρεμα που θα διενεργηθεί. Σε γενικές γραμμές οι βέργες με σπείρωμα είναι πιο χοντρές και πιο κοντές από τις αντίστοιχες ταϊτής. Για τα αεροβόλα όπλα οι συνήθεις διάμετροι βέργας που χρησιμοποιούνται είναι 7 με 8 χιλιοστά, ενώ τα μήκη κυμαίνονται μεταξύ 60 και 110 με 120 εκατοστά. Από την άλλη πλευρά στα λαστιχοβόλα οι σχετικές τιμές κυμαίνονται μεταξύ 6 και 7 χιλιοστά για το πλάτος και 115 έως 150 εκατοστά για το μήκος. Προφανώς τα φάσματα τιμών που αναφέρθηκαν παραπάνω δεν είναι δεσμευτικά. Εκτός αυτών των ορίων όμως συνήθως αναφερόμαστε σε κάπως πιο ειδικές περιπτώσεις ή πιο σωστά σε πιο εξειδικευμένα ψαροτούφεκα. Κάθε μήκος όπλου για να λειτουργήσει σωστά μπορεί να δεχθεί ένα συγκεκριμένο πλήθος (μικρό συνήθως) συνδυασμών των εν λόγω χαρακτηριστικών βέργας. Αυτή η ευχέρεια είναι πιο εφικτή κυρίως στα λαστιχοβόλα. Παράδειγμα, για ένα ορισμένο στήσιμο όπλου μια βέργα κατά 0,25 χιλιοστά παχύτερη και κατά 5 εκατοστά κοντύτερη, ναι μεν θα αλλάξει τα χαρακτηριστικά της βολής, όμως γενικά το σύνολο θα παραμείνει λειτουργικό. Μεγαλύτερης κλίμακας τροποποι- DEEP MAGAZINE 53 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ήσεις μάλλον δεν θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Σημαντική παράμετρος επίσης αναφορικά με το μήκος της βέργας είναι ότι ενίοτε αυτή παίζει ρόλο και στα σκοπευτικά. Πριν λοιπόν το αυξομειώσετε βεβαιωθείτε ότι δεν θα υπάρξει επίδραση στον τρόπο που σημαδεύετε! Με το πάχος τι γίνεται; Θεωρείται ότι οι πιο χοντρές βέργες έχουν καλύτερη διάτρηση, πράγμα ωφέλιμο ιδίως απέναντι σε μεγάλα ψάρια. Υπό την προϋπόθεση βέβαια να σπρώχνονται από την κατάλληλη δύναμη. Αληθές μεν αλλά ας το αναλύσουμε λίγο καλύτερα. Ολίγη φυσική (πάλι…) Καθώς η βέργα μας χτυπά το θήραμα μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι λαμβάνει χώρα το φαινόμενο της πλήρως ανελαστικής κρούσης. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της διάτρησης του ψαριού από τη βέργα. Αποτέλεσμα είναι ότι τα δύο σώματα (ψάρι, βέργα) ενώνονται σε ένα συσσωμάτωμα μετά την κρούση. Μιλώντας για κρούσεις το μέγεθος που διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο είναι η ορμή. Κατά κύριο λόγο μας ενδιαφέρει αυτή της βέργας αλλά σε δεύτερη φάση και του ψαριού. Η ορμή ισούται με το γινόμενο της μάζας του σώματος επί την ταχύτητά του. Επιλέγοντας λοιπόν μια βέργα πιο μεγάλης διαμέτρου (για κοινό μήκος και πυκνότητα υλικού) σίγουρα αυτή θα έχει μεγαλύτερη μάζα. Όμως παράλληλα έχει και περισσότερες τριβές, άρα αναπτύσσει μικρότερη ταχύτητα. Ένα πρόβλημα, που ωστόσο μπορεί να λυθεί αυξάνοντας τη δύναμη που σπρώχνει το καμάκι μας. Αντίστροφα κρατώντας την ίδια βέργα και προσδίδοντας μεγαλύτερη ταχύτητα, επίσης αυξάνουμε την ορμή. Μέχρι πόσο όμως μπορούμε να αυξήσουμε τη δύναμη πριν αρχίσουν προβλήματα ταλάντωσης της βέργας; Τελικά; Εργασία για το σπίτι. Ζυγίστε τη βέργα, βρείτε DEEP MAGAZINE 54 τη δύναμη που της ασκούν τα λάστιχα (ή ο αέρας), υπολογίστε την ταχύτητα εξόδου από το όπλο, λάβετε υπόψη τις τριβές. Εναλλακτικά, πιο απλά και ευχάριστα πηγαίνετε στη θάλασσα και δοκιμάστε. Άλλωστε και οι θετικές επιστήμες εκεί στηρίζονται, στο πείραμα. Πίσω στα δικά μας! Εγκοπές ή καρχαριάκια; Εξετάζοντας τις βέργες των λαστιχοβόλων παρατηρούμε ότι υπάρχουν δυο διαφορετικές τεχνοτροπίες για τη συγκράτηση των τεντωμένων ελαστικών. Η «κλασσική» είναι οι χαραγμένες εγκοπές στο σώμα της βέργας. Ιδανικές για όπλα κλειστής κεφαλής και με τη συνήθη δυνατότητα να φιλοξενούν έως και δύο λάστιχα το μέγιστο. Έχουν όμως ένα πολύ συγκεκριμένο αδύνατο σημείο. Ακριβώς λόγω του ότι σκάβεται το μέταλλο για να δημιουργηθούν οι εγκοπές, αυτές λειτουργούν παράλληλα και ως αχίλλειος πτέρνα. Η ύπαρξη λιγότερου υλικού επιτρέπει το ευκολότερο στράβωμα. Δεν είναι δε λίγες οι φορές – ιδίως σε περιπτώσεις έντονης μάχης – όπου η βέργα μπορεί ακόμα και να κοπεί στα δύο εκεί. Η αναζήτηση για την επίλυση αυτού του προβλήματος οδήγησε στα λεγόμενα καρχαριάκια. Μικρά κομμάτια μέταλλο, σε σχήμα που συχνά μοιάζει με πτερύγιο, ενώνονται με το κυρίως σώμα της βέργας δίχως να επιδράσουν επιβαρυντικά πάνω της και να την εξασθενήσουν. Το πρόβλημα ναι μεν λύνεται, όμως ο κανόνας θέλει αυτές τις βέργες να μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο σε όπλα με ανοιχτή κεφαλή, για ευνόητους λόγους. DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Αιχμές Οι βέργες ταϊτής όπως ξαναειπώθηκε παραπάνω έχουν μόνο μια αιχμή στο άνω μέρος τους. Αυτή μπορεί να έχει τροχιστεί σαν κώνος, σαν πυραμίδα ή όπως αλλιώς θεωρεί ο εκάστοτε κατασκευαστής ότι επιτυγχάνεται η καλύτερη διείσδυση στη σάρκα του θηράματος. Αντίθετα οι βέργες με σπείρωμα έχουν αρκετές εναλλακτικές εφαρμογές. Η δελφινιέρα για παράδειγμα ουσιαστικά παραπέμπει στις ταϊτινές βέργες λόγω κοινού τρόπου λειτουργίας μα και εμφάνισης. Στον αντίποδα βέβαια υπάρχουν οι πολλαπλές αιχμές (τρίαινες, τετράαινες, πεντάαινες). Εδώ υπάρχουν ουκ ολίγες επιλογές. Κοινός τόπος είναι ότι κάθε αιχμή διαθέτει ένα μικρό αγκάθι στο άκρο της για να σκαλώνει πάνω το κτυπημένο ψάρι. Η χρήση τους ενδείκνυνται για ψάρεμα στην τρύπα αφού δεν σφηνώνουν - γερά τουλάχιστον - αν χτυπήσουν βράχο. Επίσης ακινητοποιούν τα άσπρα, ενώ συχνά δίνουν ένα πολύ καλό μοχλό για να δουλέψουμε το βραχωμένο μαύρο. Μην ξεχνάμε όμως τη λαβρακο-τρίαινα, με τις μακριές αιχμές της που κάνει πολύ καλά τη δουλειά της σε ρηχά θολά νερά, σαφώς όμως απέναντι στα αντίστοιχα θηράματα. Αν πάλι είστε οπαδοί του κυνηγιού στο μπλε και των μεγάλων πελαγίσιων τότε σίγουρα έχετε ακουστά την αποσπώμενη κεφαλή, που επίσης προσαρμόζεται σε βέργες με σπείρωμα. Ουσιαστικά σε αυτήν την περίπτωση το άνω μέρος αρχικά είναι κουμπωμένο με τη βέργα. Μετά τη βολή όμως αποσπάται και αναλαμβάνει να συγκρατήσει το θήραμα μέσω του σχοινιού που το ενώνει με το υπόλοιπο μεταλλικό σώμα. Σκοπός είναι να μην κοντράρει η βέργα στις εκρηκτικές και συνάμα δυνατές αντιδράσεις του πελαγίσιου, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα αυτή να σπάσει. Φτεράκια Τώρα θα επικεντρωθούμε στις βέργες ταϊτής. Ο τρόπος που εγκλωβίζουν ως γνωστόν το θήραμα είναι τα φτεράκια που ανοίγουν μετά τη βολή. Μια απόλυτα ευφυής μα αναμφίβολα και πανούργα μέθοδος. Καταδεικνύει δε την ιδιαίτερη βαρύτητα αυτού του τόσο απλού και ταπεινού εξαρτήματος. Η επιβεβαίωση ότι βρίσκονται σε καλή κατάσταση ακόμα και μετά από κάθε βολή θα μας γλυτώσει από δυσάρεστες εκπλήξεις. Πόσο μάλλον μετά από έντονα κοντραρίσματα, ξεβραχώματα και λοιπές ανδραγαθίες. Ρωγμές, παραμορφώσεις και έντονη ταλάντωση πάνω στον πίρο πρέπει να κρούσουν τον κώδωνα του ενδεχόμενου κινδύνου. Δύναται να είναι μικρού ή μεγαλύτερου μήκους. Τα πρώτα προτιμώνται βασικά για ψαχτήρι, αφού δεν σκαλώνουν στις εσοχές των βράχων. Στις μονόφτερες βέργες συνήθως το φτεράκι τοποθετείται από πάνω. Πλέον όμως, ακολουθώντας την νοτιοαφρικάνικη σχολή, μπαίνουν και από κάτω. Έτσι σύμφωνα με τη θεωρία ανοίγουν άμεσα υπακούοντας στη βαρύτητα. Θεμιτό πάντως είναι πιέζοντας κατάλληλα με μια πένσα κοντά στο σημείο του πίρου το φτεράκι, όταν αυτό ανοίγει από την αδράνεια να «μαγκώνει» και να παραμένει εκεί. Έτσι αποφεύγεται η περίπτωση σπαρταρώντας το ψάρι να ξεφύγει από τη βέργα χωρίς να έχει σκιστεί. Μειονέκτημα; Καμιά φορά το ανοιγμένο φτεράκι σκαλώνει καθώς η βέρ- DEEP MAGAZINE 55 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ γα σέρνεται ή ακουμπά σε βράχο. Για το κυνήγι σε ανοιχτά νερά, μεγαλύτερα θηράματα μα ειδικά για ψάρια με μαλακή σάρκα ιδανικές κρίνονται οι δίφτερες βέργες. Αυτές εγκλωβίζουν πιο αποτελεσματικά το ψάρι και δεν του επιτρέπουν να πετάξει εύκολα τη βέργα από πάνω του, όσο και αν ανοίξει η πληγή τους από την αντίδρασή του. Επισκευές Η πιο συχνή συντήρηση που χρειάζεται μια βέργα είναι το τρόχισμά της. Διατηρώντας την κοφτερή είναι προφανές πως μπορεί να επιτελέσει καλύτερα το σκοπό της. Για αυτή τη διαδικασία συνήθως επιλέγεται κάποια λίμα για μέταλλα. Άλλοι πάλι προτιμούν τον τροχό. Σημασία έχει η κίνηση του λιμαρίσματος να γίνεται συνεχώς προς την ίδια κατεύθυνση, όχι παλίνδρομα και να εκτυλίσσεται ελεγχόμενα. Αφού αρχικά γίνουν τα «χοντρά» στη συνέχεια με γυαλόχαρτο (ή περισσότερα του ενός με διαφορετικά χαρακτηριστικά για τους μερακλήδες) θα τελειοποιηθεί και το φινίρισμα των αιχμών. Ένα ακόμα συχνό ενδεχόμενο είναι το στράβωμα της βέργας. Εδώ άλλοτε η επαναφορά είναι εφικτή και άλλοτε όχι. Γενικά οι σκληρές βέργες στραβώνουν αλλά και επανέρχονται πιο δύσκολα. Όπως και να έχει εντοπίζοντας το σημείο όπου υπάρχει η στρέβλωση, το τοποθετούμε σε κάποιο σταθερό και σκληρό σημείο. Στη συνέχεια με τα χέρια μας ασκούμε δύναμη εκατέρωθεν. Σταματάμε μετά από κάποια δευτερόλεπτα, ελέγχουμε αν ίσιωσε και ανάλογα επαναλαμβάνουμε ή όχι τη διαδικασία. Πώς ελέγχουμε είπατε; Δύο είναι οι επικρατέστερες μέθοδοι. Η πρώτη με το μάτι! Φέρνουμε βέργα και μάτι στο ίδιο ύψος και κοιτάμε προσεκτικά περιστρέφοντάς την αργά. Εναλλακτικά διατηρώντας κλειστά τα φτεράκια (αν υπάρχουν) περιστρέφουμε πάλι τη βέργα πάνω σε μια επίπεδη επιφάνεια. Οποιαδήποτε έντονη κοιλία πιθανόν εντοπιστεί είναι ένα εν δυνάμει στραβό σημείο. Ειδικά για τις βέργες ταϊτής, τα πιο επίφοβα και δύσκολα στο ίσιωμα μέρη είναι οι εγκοπές και πλησίον του πίρου που κρατά το φτεράκι. Επίσης και αυτό είναι ένα εξάρτημα που ενίοτε χρήζει αντικατάστασης. Για την εξαγωγή του παλιού ταλαιπωρημένου φτερού πρέπει να λιμάρουμε την μια πλευρά του πίρου που το συγκρατεί. Εν συνεχεία τοποθετούμε το καινούργιο, περνώντας μέσα από τη σχετική υποδοχή έναν νέο πίρο. Αυτός από τη μια πλευρά είναι έτοιμος. Από την άλλη όμως όχι, ακριβώς για να είναι δυνατή η επισκευή. Έτσι με ένα μικρό σφυράκι τον χτυπάμε εκεί ελαφρά ώστε το άκρο να γίνει πιο πλατύ ή αν προτιμάται σύμφωνα με την αργκό, να κεφαλώσει. Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή σε αυτή τη διαδικασία ώστε το νέο φτεράκι ναι μεν να είναι «εγκλωβισμένο» από τον πίρο στον οριζόντιο άξονα, αλλά όχι ασφυκτικά ώστε να μπορεί κινηθεί στον κατακόρυφο. Επίλογος Στο παρόν άρθρο καλύφθηκαν αρκετά ζητήματα από το κεφάλαιο βέργα του ψαροτούφεκου. Σίγουρα υπάρχουν πολλά ακόμα που μπορούσαν να ειπωθούν, όμως τελικά δεν θα έφτανε όλο το τεύχος. Συμπερασματικά λοιπόν και κλείνοντας ας μείνει το εξής. Η σωστή επιλογή και η καλή κατάσταση της βέργας έχουν άμεση επίδραση στη βολή και κατ’ επέκταση στο ψάρεμά μας. Ακριβώς για αυτό μην την παραμελείτε! DEEP MAGAZINE 56 DEEP MAGAZINE 57 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Τάσος Καρτέρης [email protected] DEEP MAGAZINE 58 Βόλος Στα πλαίσια της επιθυμίας των συντελεστών του περιοδικού για σύσφιξη των σχέσεων με τους «αδελφούς» ψαροκυνηγούς από την περιφέρεια, συνεχίζουμε με το Deep… in Greece. Κάθε μήνα παρουσιάζονται επιφανείς και μη ψαροκυνηγοί από διαφορετικές κάθε φορά πόλεις. Έτσι, εκτός από τα πρόσωπα, θα αποκτήσουμε και γνώση για τα ψάρια, τις τεχνικές και τις συνθήκες εν γένει που επικρατούν στην ελληνική ψαρευτική επικράτεια. Σε αυτό το τεύχος, ψαροκυνηγοί του Βόλου και τα εντυπωσιακά τους θηράματα. ΚΕΙΜΕΝΟ: Ηλίας Παρδάλης PHOTO: Τμήμα έρευνας DEEP, D.J. Struntz Γκουγκαράς Πως ξεκίνησες την δικιά σου περιπέτεια στη θάλασσα και πότε; Από μικρός ψάρευα με το «οικογενειακό» ψαροντούφεκο και στοιχειώδη εξοπλισμό, μέχρις ότου να μην αντέχω το κρύο! Εδώ και 18 χρόνια περίπου ψαρεύω χειμώνα-καλοκαίρι με πλήρη εξοπλισμό. Ποια είναι τα αγαπημένα σου θηράματα; Τα μαύρα ανέκαθεν ήταν το αγαπημένο μου θήραμα. Ακόμα και τώρα που οι αριθμοί τους είναι μικρότεροι σε σχέση με παλιά, ένας ωραίος ροφός δίνει άλλο τόνο στην ψαριά! Ποια είναι η αγαπημένη σου τεχνική; Στη δεκαετία του 90’ που τα ψάρια ήταν πολλά, η κύρια τεχνική που χρησιμοποιούσα ήταν το ψαχτήρι. Όσο όμως περνάνε τα χρόνια, τα ψάρια μειώνονται και το ψαχτήρι δεν αποδίδει. Οπότε ως ψαροντουφεκάς πρέπει να χρησιμοποιείς νέες τεχνικές για να προσεγγίσεις και να χτυπήσεις ένα ψάρι. Το καρτέρι λοιπόν, είναι η τεχνική που χρησιμοποιώ κυρίως τα τελευταία χρόνια. Ποιο είναι το ψάρι όνειρο που δεν έχεις πιάσει ακόμα; Ο τόνος είναι ένα ψάρι που στη θέα του και μόνο γεμίζω με θαυμασμό. Πρόσφατα έφτασα πολύ κοντά στο να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, αλλά ο εξοπλισμός που είχα δεν ήταν ικανός για να τα καταφέρω. Ποιο είναι το σλόγκαν σου για το ψαροντούφεκο; Ποτέ μόνος! DEEP MAGAZINE 59 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Δ. Κωνσταντάς Πως ξεκίνησες την δικιά σου περιπέτεια στη θάλασσα και πότε; Από παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να βρίσκεται στη θάλασσα χειμώνα- καλοκαίρι ψαρεύοντας με πετονιά και καμακώνοντας σουπιές. Σε αυτό βοήθησε και ο τόπος που μεγάλωσα, η Κορώπη Μηλεών. Το μικρόβιο του ψαροντούφεκου ήρθε αργότερα βλέποντας τις ψαριές και τις επιδόσεις του παλαίμαχου φίλου μου ψαροντουφεκά, που άρχισε να με παίρνει μαζί του μαθαίνοντάς μου τεχνικές και τόπους ψαρέματος. Ποια είναι τα αγαπημένα σου θηράματα; Τα αγαπημένα μου θηράματα είναι όλα όσα κολυμπούν στη θάλασσα! Ιδιαίτερη αδυναμία όμως έχω στις μεγάλες σφυρίδες, οι οποίες στα μέρη μας είναι απρόβλεπτες, στις συναγρίδες και στις πίγκες, που στα μέρη μας σπανίζουν. Ποια είναι η αγαπημένη σου τεχνική; Η αγαπημένη μου τεχνική είναι το καρτέρι. Βέβαια, όσο τα χρόνια περνούν και τα ψάρια γίνονται όλο και πιο έξυπνα, βλέπεις πως καμιά φορά δεν αρκεί μόνο αυτό και είσαι αναγκασμένος να χρησιμοποιείς μικτές τεχνικές. Ποιο είναι το ψάρι όνειρο που δεν έχεις πιάσει ακόμα; Το ψάρι όνειρο είναι ένα μεγάλο φαγκρί ή μια τσιπούρα άνω των πέντε κιλών. Ποιο είναι το σλόγκαν σου για το ψαροντούφεκο; Μην αφήνεις για αύριο όσο ψαροντούφεκο μπορείς να κάνεις σήμερα! Χρ. Παγωνάρης Πως ξεκίνησες την δικιά σου περιπέτεια στη θάλασσα και πότε; Λίγο περισσότερο από είκοσι χρόνια έχω που ασχολούμαι με το ψαροντούφεκο. Στην αρχή ακολουθώντας τον πατέρα μου, ο οποίος μου έμαθε τα πρώτα μυστικά του ψαροντούφεκου. Ποια είναι τα αγαπημένα σου θηράματα; Στην αρχή, όπως οι περισσότεροι, ασχολήθηκα με τους ροφούς κυρίως. Τα τελευταία χρόνια οι συναγρίδες έκαναν για μένα τη διαφορά και ασχολήθηκα περισσότερο με αυτές. Ποια είναι η αγαπημένη σου τεχνική; Το καρτέρι είναι η τεχνική που προτιμώ. Είναι η τεχνική που με βοήθησε να ψαρεύω αποτελεσματικότερα. Ποιο είναι το ψάρι όνειρο που δεν έχεις πιάσει ακόμα; Κάθε φορά που πιάνω μεγάλη συναγρίδα είναι κάτι ιδιαίτερο για μένα. Ποιο είναι το σλόγκαν σου για το ψαροντούφεκο; Το ψαροντούφεκο είναι τρόπος να ζεις! DEEP MAGAZINE 60 Β. Θεοδώρου Πως ξεκίνησες την δικιά σου περιπέτεια στη θάλασσα και πότε; Πρώτη επαφή με τη θάλασσα είχα μαζί με τον πατέρα μου στον Παγασητικό κόλπο. Στην αρχή έφτιαχνα αυτοσχέδια καμάκια από καλάμι για να κυνηγώ τις σουπιές και τα καβούρια στα βραχάκια της ακτής. Όπλο έπιασα πρώτη φορά όταν έγινα 8 χρονών. Ποια είναι τα αγαπημένα σου θηράματα; Μου αρέσει να κυνηγώ όλα τα θηράματα ανεξαιρέτως. Τη διαφορά την κάνει το γύρω περιβάλλον και η σπανιότητα του θηράματος σε κάθε περιοχή. Ποια είναι η αγαπημένη σου τεχνική; Το συρτό πλανάρισμα σε θολά και ρηχά νερά, όπου το κάθε ψάρι αποτελεί έκπληξη. Ποιο είναι το ψάρι όνειρο που δεν έχεις πιάσει ακόμα; Θα συνδέσω την ερώτηση αυτή με την ερώτηση 2, δεν έχω πιάσει ακόμη πίγκα στο Βόλο, μεγάλη τσιπούρα στην Κρήτη, ενώ όνειρο που έγινε πραγματικότητα ήταν η σύλληψη μεγάλου μαγιάτικου μέσα στον Παγασητικό. Ποιο είναι το σλόγκαν σου για το ψαροντούφεκο; Επιστροφή στη φύση! Χρ. Ξανθόπουλος Πως ξεκίνησες την δικιά σου περιπέτεια στη θάλασσα και πότε; Πριν 12 χρόνια περίπου βρισκόμουν μ’ ένα φίλο στα καταπράσινα νερά του Παγασητικού. Ξεκινήσαμε να βουτάμε με μάσκες και πέδιλα χωρίς να έχουμε όπλα στα χέρια μας. Εκείνο το απόγευμα του Ιούλη συνειδητοποίησα ότι τα πνευμόνια μου αντέχουν για μεγάλα βάθη. Την επομένη αγόρασα έναν καλό εξοπλισμό κι από τότε η θάλασσα και το ψαροντούφεκο μπήκαν για τα καλά στη ζωή μου. Ποια είναι τα αγαπημένα σου θηράματα; Τα ψάρια που λατρεύω είναι οι σφυρίδες και οι μεγάλες στήρες. Ποια είναι η αγαπημένη σου τεχνική; Η αγαπημένη μου τεχνική είναι το συρτό καρτέρι σε όλα τα βάθη. Ποιο είναι το ψάρι όνειρο που δεν έχεις πιάσει ακόμα; Όνειρό μου είναι να χτυπήσω ένα φαγκρί, που δεν έχω συναντήσει ποτέ. Ποιο είναι το σλόγκαν σου για το ψαροντούφεκο; Το σλόγκαν μου είναι: «Λέγε ρε, θα πάμε;» DEEP MAGAZINE 61 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ DEEP MAGAZINE 62 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ΤΡΟΠΑΙΑ ΣΤΑ ΡΗΧΑ: Η ΜΕΘΟ∆ΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟ: Ηλίας Γκούμας [email protected] PHOTO: Αρχείο DEEP Ψάρια τρόπαια στα ρηχά, δηλαδή χοντρά, γέρικα, σπάνιου μεγέθους, κυνηγιάρικα, όπως μαγιάτικα και λοιπά πελαγίσια, λαβράκια, γοφάρια, συναγρίδες, τσιπούρες, ροφοί, στήρες, μυλοκόπια, ακόμα και γκρανιοί. Ναι, από όλα έχει ο μπαξές της ρηχοπατιάς. Δεν θα πω για το παρελθόν, αυτό πάει πέρασε, το παρόν όμως και το αύριο του ρηχού ψαροτούφεκου, έχει τη γοητεία του απρόβλεπτου, του δύσκολου, εκεί που μπορείς με τα ελάχιστα να πραγματοποιήσεις την πιο σπάνια σύλληψη, ακόμη και για τον πιο έμπειρο βαθύτη καρτερίστα. Αποτελεί σχεδόν κανόνα πια πως, για να πιάσεις το ψάρι τρόπαιο πρέπει να διαθέτεις: α) Μεγάλη άπνοια. β) Ικανότητα να βουτάς στα βαθιά. γ) Μεγάλο διπλολάστιχο -και βάλε- υπερόπλο. δ) Μεγάλα ανθρακονημάτινα πέδιλα. ε) Συχνά σκάφος. ζ) Άριστη φυσική κατάσταση. Τι θα λέγατε αν σας πρότεινα να πιάσετε το ψάρι τρόπαιο της ζωής σας με τα παρακάτω: α) Καθόλου ή μέτρια απνεϊστική ικανότητα. β) Σε ελάχιστο ή μηδενικό βάθος. γ) Συμβατικό και νευρικό όπλο. δ) Κοινά συμβατικά πέδιλα. ε) Χωρίς σκάφος. ζ) Με μέτρια φυσική κατάσταση. Εξοπλισμός Η στολή που θα χρειαστούμε στο ρηχό ψάρεμα πρέπει απαραιτήτως να είναι ανθεκτική, δηλαδή να έχει ενισχύσεις σε γόνατα και αγκώνες και εξωτερικά να καλύπτεται από φόδρα, λόγω της συχνής επαφής με τα βράχια. Το πάχος της το επιλέγουμε ανάλογα με την εποχή και καλό θα είναι να εφαρμόζει πάνω μας τέλεια. Το αν θα έχει χρώματα παραλλαγής ή είναι μονόχρωμη, έχει να κάνει πιο πολύ με την ψυχολογία και το γούστο μας, παρά με το πως μας βλέπουν τα ψάρια. Τα πέδιλα, ακόμη και κοινά συμβατικά του εμπορίου από υλικά όπως πλαστικό και λάστιχο, με μέτριο μήκος, είναι αρκετά για να καλύψουν την ανάγκη μας, μιας και η χρήση τους όπως θα διαβάσετε παρακάτω είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η μάσκα πρέπει να έχει μεγάλο οπτικό πεδίο και ακόμη μπορούμε χρησιμοποιήσουμε την απλή μονοκρύσταλλη, μιας και το βάθος είναι πολύ μικρό και δεν θα έχουμε πρόβλημα με την εξίσωση και τη διαφορά πίεσης στον θάλαμό της. Το έρμα είναι αρκετό εδώ στα ρηχά, αφού πρέπει να βυθιζόμαστε άμεσα ακόμη και χωρίς πεδιλιά με ένα απλό σπάσιμο της μέσης. Προτιμήστε το βάρος πλάτης αποφορτίζοντας τη μέση σας από τα πολλά μολύβια και αποφύγετε τα βάρη στα πόδια, που μόνο κούραση μπορούν να προκαλέσουν. Η σημαδούρα καλό θα είναι να συνδέεται με μια εκατονογδοντάρα πετονιά μήκους το πολύ πέντε μέτρα, χωρίς ανέμη, με ένα αποσπώμενο, όπου θα την πο- DEEP MAGAZINE 63 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ντίζουμε λίγα μέτρα μακρύτερα από την περιοχή που κάθε φορά θα επιλέγουμε να ψαρέψουμε. Το όπλο, ανάλογα με τη διαύγεια των νερών μπορεί να είναι έως και εκατό εκατοστά το πολύ, με μονό λάστιχο 19 ή 20 χιλιοστών, με λεπτή βέργα μέχρι 6,5 χιλιοστά πάχος, κατά προτίμηση με μονό αλλά μακρύ και ισχυρό φτεράκι για καλύτερη διατρητικότητα και λιγότερες τριβές. Φυσικά απαραίτητο είναι το μουλινέ, μιας και ο σκοπός μας είναι μεγάλα ψάρια, με αρκετά μέτρα νήμα. Ψάρια και Τεχνικές Βασικός κανόνας δεν μπορεί παρά να είναι η τεχνική της σιγής. Όταν κινούμαστε σε ελάχιστα βάθη, η κάθε μας κίνηση, ακόμη και το φύσημα του αναπνευστήρα, DEEP MAGAZINE 64 μπορούν να προκαλέσουν τη φυγή του υποψήφιου θηράματος, ακόμη και αν βρίσκεται πενήντα μέτρα μακρύτερα από εμάς. Η κίνηση των πεδίλων μας, πρέπει να είναι ελάχιστη και αυτά να λειτουργούν σαν πλοηγοί στην κατά τα άλλα ομαλή και παράλληλη με την ακτογραμμή πορεία μας. Με το ελεύθερο χέρι σπρώχνουμε το σώμα μας τόσο ώστε αυτό να κινείται χωρίς να προκαλεί παφλασμούς, ενώ μπορούμε να διακόπτουμε την πορεία μας ακόμη και με στατικά ολιγόλεπτα επιφανειακά καρτέρια, χρησιμοποιώντας για κάλυψη βράχια που ξενερίζουν και μπορούν να μειώσουν στο μέγιστο την παρουσία μας. Αν επιλέξουμε τόπους που συνορεύουν με έντονα κάθετα γκρεμίσματα ή τοίχους όπου μαζεύεται το ψιλό DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ άρα και πελαγίσια, μπορούμε με επιφανειακά καρτέρια και μεγάλες παραμονές στο ίδιο σημείο, με το όπλο μας κάθετα στο βυθό να ακολουθούμε την κίνηση των μικρόψαρων με αντίθετη φορά. Συνήθως οι αντιδράσεις των κυνηγημένων ψαριών μαρτυρούν και την πορεία των κυνηγών τους. Εφόσον υπάρχουν ρηχά σκαλοπάτια, μπορούμε να ενεδρεύσουμε κάνοντας συχνά καρτέρια με μικρούς χρόνους παραμονής, χωρίς όμως να προκαλούμε ταραχή στο δόλωμα με άτσαλες κινήσεις. Με τη μέθοδο του ρηχού συρτού καρτεριού, αλλά ακουμπώντας στο κάθετο κομμάτι που συνορεύει με το πέλαγος, με ελάχιστες πεδιλιές, μπορούμε να αιφνιδιάσουμε τα μεγάλα μαγιάτικα που ξεκουράζονται αιωρούμενα δίπλα σε αυτό τις πολύ πρωινές ώρες. Σε διαφορετικούς βυθούς που συνορεύουν με ρέματα και ποτάμια, όπου η ακτογραμμή και το βάθος εκτείνονται ομαλά εναλλάσσοντας με άμμο, φυκιάδα και μεγάλα μονόπετρα που ξενερίζουν, μπορούμε να κυνηγήσουμε μεγάλα λαβράκια, τσιπούρες, γοφάρια, καραγκίδες σεβαστού μεγέθους και κάποιες στιγμές του χρόνου μυλοκόπια και γκρανιούς. Εδώ όμως ο συντελεστής δυσκολίας ίσως είναι λίγο μεγαλύτερος, αφού το επιφανειακό καρτέρι δύσκολα θα αποδώσει. Αντί αυτού, κάνοντας ρηχά καρτέρια μέσα στη φυκιάδα και αδιαφορώντας για τα μικρά ψάρια, ιδιαίτερα τους κρύους και ανοιξιάτικους μήνες του χρόνου, θα συναντήσουμε μεγάλους γεννήτορες από αυτά τα είδη να κινούνται σχετικά νωχελικά και πιο δεκτικά προς τα καρτέρια μας. Το εωθινό (πολύ πρωί) ρηχό ψαροτούφεκο κρύβει ακόμα μια μεγάλη ευτυχία, αυτή της συνάντησης με μεγάλες συναγρίδες, από τέλη Φλεβάρη έως και το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου. Ειδικά προς τα μέσα της άνοιξης, συναγρίδες με πολλά χρόνια στην πλάτη τους και μεγάλη όρεξη για την διαιώνιση του είδους τους, επιδίδονται σε ρηχά κυνηγητά, γεμάτα ανεμελιά, συχνά αδιαφορώντας για την παρουσία μας. Καρτέρια σε επιλεγμένα πόστα, με καλή κάλυψη και ελάχιστο βάθος μπορούν να δώσουν μεγάλα ψάρια, ενώ το επιφανειακό συρτό, όταν το ανάγλυφο της περιοχής το Βασικός κανόνας δεν μπορεί παρά να είναι η «τεχνική της σιγής» DEEP MAGAZINE 65 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ επιτρέπει (δηλαδή πολλά ξενέρια που δημιουργούν μικρούς κολπίσκους και ρηχές εσοχές) θα μας χαρίσει ανάλογες επιτυχίες. Αν πάλι θέλουμε να κυνηγήσουμε μαυρόψαρα στα ρηχά, τότε το πρωινό ξύπνημα το ξεχνάμε, όπως ξεχνάμε και το μεσημεριανό γεύμα με το κορίτσι. Από τη στιγμή που θα βρίσκεται ο ήλιος στο απόγειό του και όχι στο κέντρο του ορίζοντα, τότε και οι χοντροί ροφοί θα επιλέξουν να κάνουν την ηλιοθεραπεία τους. Δηλαδή, ψάρια που μπορεί να συναντήσουμε σε ένα βαθύ κατέβασμα τις πρώτες ώρες της ημέρας, το μεσημέρι βρίσκονται στα ρηχά, απολαμβάνοντας την απογευματινή τους σιέστα. Διαλέξτε τόπους που έχουν μεγάλες ξέρες, με πολλά μονόπετρα και κατρακύλια στην ακτογραμμή όπου καταλήγουν στα βαθιά. Με αγκουάτο από τα ρηχά μέχρι DEEP MAGAZINE 66 τα πρώτα σκαλοπάτια, σε μεσαίο βάθος, επιστρατεύστε το κατοστάρι σας και δείξτε σε ροφούς και στήρες τι σημαίνει εξαμισάρα γαλβανιζέ. Επίλογος Ο τόμος της ρηχοπατιάς έχει πολλές σελίδες διάβασμα, αλλά εμείς έχουμε την ευτυχία να ζούμε στην Ελλάδα, μια χώρα με τη μεγαλύτερη, αναλογικά με άλλες χώρες της Ευρώπης, ακτογραμμή. Απέραντα χιλιόμετρα έντονου παραθαλάσσιου ανάγλυφου είναι έτοιμα να σας χαρίσουν το ψάρι της ζωής σας. Ξεκινήστε το διάβασμα λοιπόν, το τρόπαιο περιμένει κάπου εκεί. Stay shallow Advanced Spearfishing Classes 3ήμερα τμήματα με το Δ. Κόλλια · · · · · Βαθύ ψάρεμα Εναλασσόμενα βάρη Μικτές - μοντέρνες τεχνικές Τεχνικές/ προγράμματα προπόνησης Προετοιμασία εξοπλισμού ! ε σ υ ε ξ ό εκτ σεις σου ό τις επιδ τηλ.: 210 3236523, 2109571260 spearfishing academy a c a d e m y @ d e eDEEP p .MAGAZINE g r 67 ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Τμήμα έρευνας DEEP DEEP MAGAZINE 68 U/W test Cooler JB Esclapez Η ιδέα για ένα ψυγείο εύκαμπτο είναι όντως εντυπωσιακή. O «Titou» Esclapez όμως μας έχει συνηθίσει σε κάτι τέτοια. Για όσους δεν τον ξέρουν, πρόκειται για έναν από τους «γκουρού» της φυλής. Πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής ψαροτούφεκου και σχεδιαστής κάποιων ιδιαίτερα επαναστατικών προϊόντων, όπως τα πρώτα πέδιλα με μακριές πλαστικές λεπίδες. Με εξειδίκευση στο ρηχό ψάρεμα, στα λαβράκια, τους σαργούς και τις τσιπούρες, στα προχωρημένα εξήντα του εξακολουθεί να ψαρεύει εντατικά. Μένοντας μάλιστα σε μία αγροικία κοντά στον Ωκεανό, οποτεδήποτε ο καιρός του το επιτρέπει πηγαίνει για βουτιά, έχοντας έτσι άμεση γνώμη για το τι χρειάζεται ο σημερινός ψαροκυνηγός – αλλά και τι οπλική επάρκεια απαιτείται για τα χοντρολάβρακα και τους γκρανιούς της νότιας Νορμανδίας! Από την άλλη, η συντήρηση των αλιευμάτων είναι ένα σοβαρό κεφάλαιο στην καθημερινότητα του ψαροκυνηγού, χωρίς απαραίτητα να πιάνει «φάλαινες». Η συντήρηση παίζει ρόλο στην υγιεινή, τη γεύση αλλά και την αισθητική που συντελεί στη μέγιστη απόλαυση του θηράματος που πιάσαμε. Αξιωματικά, θα καταλάβετε έναν καλό κυνηγό, όχι μόνο ή απαραίτητα από τις επιδόσεις του, αλλά και από τον τρόπο που χτυπάει, καθαρίζει και συντηρεί τα αλιεύματά του. Τα ψάρια, ανεξάρτητα από εποχή, από τη στιγμή που πιάνονται πρέπει να παραμένουν σε όσο το δυνατό χαμηλότερη θερμοκρασία, για να αποφευχθεί η ανάπτυξη βακτηριδίων. Έτσι, ένα φορητό ψυγείο με πάγο είναι απαραίτητο, τόσο μέσα στη βάρκα όσο και στη μεταφορά από τον τόπο εξόρμησης στο σπίτι. Η καλύτερη λύση είναι να καθαρίζονται τα ψάρια άμεσα, στη θάλασσα, να μπαίνουν σε σακκούλες και μετά στον πάγο. Πήρα το ψυγείο Esclapez γαι προσωπική χρήση, αμέσως μόλις το είδα. Λέει ότι χωράει μέχρι 30 κιλά ψάρια και το εννοεί! Υπάρχει και μικρότερο, αλλά εμείς πάμε για μεγάλα, κι έτσι... Είναι από χοντρό pvc με εσωτερική «φόδρα» για περισσότερη μόνωση, σε λευκό χρώμα που αντανακλά τις ηλιακές ακτίνες. Στη μία κάτω γωνία έχει βιδωτή τάπα για να αδειάζουν τα νερά. Οι ιμάντες ανάρτησης είναι στιβαροί και καλοραμένοι. Από την πρώτη στιγμή το βρήκα εξυπηρετικότατο, ειδικά στη μεταφορά με το αμάξι, μια και το σκληρό ψυγείο πιάνει πολύ χώρο –από τότε παραμένει στη βάρκα. Το εντυπωσιακό ήταν ότι ακόμη κι όταν χρειάστηκε να αφήσω τα ψάρια εκεί όλη τη νύχτα, την επόμενη ο πάγος κρατούσε μια χαρά. Μέχρι τώρα δε, αρκετά εκλεκτά αλιεύματα έχουν φιλοξενηθεί εκεί. Το τελευταίο; Ένταση ανέμου: 6b. Βάθος: 32m. Όπλο: 90cm. Waypoint: S32. Τεχνική: στην τρύπα. Ψάρι: σφυρίδα 4kg. KAPANG! Μετά, σιωπή. Μέχρι την επιφάνεια, που ο νοτιάς σφύριζε. Είδαμε και πάθαμε να βγάλουμε τη βάρκα... DEEP MAGAZINE 69 ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Τμήμα έρευνας DEEP DEEP MAGAZINE 70 U/W test AMI II Demka Ami II Αυτή η δοκιμή ξεκινάει...στα γραφεία του deep. Είναι η μέρα του μηνιαίου meeting και οι συνεργάτες καταφθάνουν ο ένας μετά τον άλλον. Εγώ κάθομαι στο γραφείο μου και καμαρώνω το καινούργιο μου όπλο, ένα Ami II 100. Έχω μία ψύχωση με τα ψαροτούφεκα από μικρό παιδί: μια πρόσφατη εκτίμηση που έκανα έβγαλε τα προσωπικά μου όπλα γύρω στα 15. Παρ΄όλα αυτά όλο και παίρνω από κανένα, νιώθοντας πάντα αυτήν την προσμονή να το σετάρω και να πάω για βουτιά «με το καινούργιο», όπως έκανα μικρός. «Μα, και περσι τέτοια εποχή δεν πήρες ένα ίδιο; Πάλι;». Με ρωτάει με απορία συνδυασμένη με ανεπαίσθητη ειρωνία ένας από τους αγαπημένους μου, γνήσιο τέκνο των fora και των πολύπλοκων οπλικών σχημάτων... «Αυτά είναι ντουφέκια», αντιτίθεται ο δεύτερος, all time classic ψαράς με πολλά κιλά ψάρι στο ενεργητικό του... Είχαν και οι δύο δίκιο. Αmi II… παλιά ιστορία που χάνεται στις εποχές των ροφών, των ολοήμερων ψαρεμάτων και του «παραγωγικού» ψαροτούφεκου. Σκυλιά βρε! Ζημιά καμία, βλάβη καμία. Πάντα ετοιμοπόλεμα και λειτουργικά. Σκανδάλη που όσο και να τη φορτώσεις παραμένει μαλακή, όσο για ακούσια απελευθέρωση βέργας... τι είναι αυτό; Και αυτή η αισθητική τους, τόσο απόλυτη: μαύρη μαυρίλα, μόνο η λαβή άσπρη για να ξεχωρίζει στα βαθιά και τα σκοτεινά. Και λίγο κόκκινο στη σκανδάλη, σαν το αίμα των ψαριών όταν έρχονται στην επιφάνεια. Παλιότερα τα πάλευα πολύ: δετά λάστιχα, λιμάρισμα στα φτερά της βέργας να είναι μυτερά για να ανοίγουν και μέσα στο ψάρι. Η αλήθεια είναι ότι σπάνια ξεκαρφωνόταν ψάρι. Η άλλη αλήθεια είναι ότι η Demka, πιστή στο motto της «απλές λύσεις σε καθημερινά προβλήματα» κοντεύει να μας αφήσει χωρίς δουλειά: οι νέες καμπάνες vector αντικαθιστούν επάξια τα δετά, αφήνοντάς τα πλέον σαν επιλογή για τα μακριά πολυλάστιχα και τα φτεράκια στις βέργες είναι όπως τα έφτιαχνα πριν πέντε χρόνια με τη Nicholson (ψαγμένη λίμα για φετιχιστές). Σκατά! Ευτυχώς, έβαλαν αυτά τα τακούνια που τα πετάω με χαρά (που να τρέχεις στις λάσπες με δαύτα) και βέβαια, με ίδια χαρά βγάζω με μια απλή κίνηση του κατσαβιδιού την ασφάλεια της σκανδάλης. Η άλλη μετατροπή που παίζει είναι η αλλαγή του πάχους της βέργας ανάλογα με το ψάρεμα που την προορίζω: 6,25 για ρηχό αγγουάτο, 6,5 για καρτέρια και πλαναρίσματα. Το 90άρι μου, προορισμένο για βαθύ ψάρεμα μεγάλων σφυρίδων-στηρών στην τρύπα ή γύρω από αυτή, διαθέτει και περαστό 16άρι. Τα υπόλοιπα, 60, 82, 100, δουλεύουν μια χαρά σαν μονολάστιχα, τα δύο πρώτα με λάστιχα 19χιλ. και το μεγάλο με ένα 17,5άρι. Ψάρια; Τι να πρωτοθυμηθώ... DEEP MAGAZINE 71 ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Τμήμα έρευνας DEEP DEEP MAGAZINE 72 U/W test FLAME Bleu Flame Είναι σχεδόν αδύνατο να περιορίσεις την Βleu tec σε ένα δυο κλισέ του στυλ «κορυφαία ταχύτητα επαναφοράς» ή «εκρηκτική απόδοση». Ζήτησα λοιπόν Flame, medium προς λίγο soft, έτσι για να βάλω λίγο δυσκολία. Όπου Flame είναι η καρμπονολεπίδα που πριν μερικά χρόνια πονοκεφάλιασε τους πάντες με το βάρος της και την υπέροχη απόδοση που έχει σε ψαροντούφεκο και ελεύθερη κατάδυση. Ώριμο προϊόν πια, με πολύ σοβαρή διεθνή θητεία με άριστα σχόλια, γεννήθηκε η επιθυμία του ξεψαχνίσματός της. Μετά ήπιαμε καφέ, πιάσαμε ψάρια και νόμισα ότι αυτό ήταν, αλλά δεν ήταν. Ο Μπιλ αποφάσισε να μου φτιάξει ένα ζευγάρι από την αρχή «για να δω». Πήρε πανιά, πινέλα, ρητίνες και τό ’ριξε στη δημιουργία. Έβαλε σε λειτουργία ένα μηχάνημα που δεν είχα ξαναδεί και το έλεγε πρέσα. Πρέσα με joy stick; Άντε και με τηλεχειρισμό του αστειεύτηκα, αλλά μάλλον το πήρε σοβαρά κοιτώντας με το χαμένο βλέμμα του τρελού επιστήμονα... Ήχοι περίεργοι σαν μεταλλικές ανάσες, κομπρεσέρ και φασαρία. Αύριο πάλι. Ήρθε το αύριο όπου το μόνο που κάναμε ήταν να μπει σε λειτουργία ένα σύστημα ανόδου θερμοκρασίας, να πιάσουμε κι άλλα ψάρια και να κόψουμε κι άλλα υφάσματα. Αύριο πάλι. Όπου αύριο, ανοίξαμε την πρέσα με το joy stick. Πολύ σικ αυτό και μου έκατσε και ξάκρισε όπως είπε προετοιμάζοντας τις λεπίδες για τα πλαϊνά προφίλ τους. Κολλήθηκαν με κυανοακρυλικές πιο γρήγορα από ότι φανταζόμουν, ζυγίστηκαν, χαϊδεύτηκαν και τοποθετηθήκαν στα πέλματά τους με μεράκι, γούστο και αξιοζήλευτη επιμέλεια. Ύστερα μου κόπηκε η διάθεση να μιλήσω για τη θαλασσινή εμπειρία μιας εβδομάδας μετά, μιας και μου σύστησε να τα αφήσω ήσυχα για μερικές μέρες και μετά να τα τσακίσω. Αν πω τι έγινε τελικά στη θάλασσα θα έχει όλα τα παραπάνω κλισέ περί ταχύτητας επαναφοράς κλπ., στον υπερθετικό. άΚατάλαβα ότι πρέπει να το αγαπάς πολύ για να φτιάται ξεις ένα ζευγάρι πέδιλα Carbon και δεν πληρώνεται αφοεύκολα αυτό. Κατάλαβα ακόμα ότι η ειδοποιός διαφοελικά ρά ανάμεσα σε υλικά τεχνολογίας αιχμής είναι τελικά α δουη γνώση του κατασκευαστή για τον χώρο που θα χει πάρα λέψει το προϊόν του και από αυτό η Bleu tec έχει πολύ. Γι’ αυτό και είναι η μόνη που εγγυάται την αποδίο χρήσης. τελεσματικότητα των προϊόντων της στο πεδίο Η τεχνολογία εξελίσσεται και το βλέμμα της Bleu tec παρακολουθεί στενά. Ήδη δοκιμάζουνν καινούρια άτι στην πράγματα όπως κάνουν πάντα πριν ρίξουν κάτι αγορά. Στενά τους παρακολουθούμε κι εμείς και θα τα έχουμε πρώτοι. Το υποσχεθήκαν... DEEP MAGAZINE 73 Deep in the market ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γιώργος Κελλής, PHOTO: Aρχείο Deep Magazine Πτυσσόμενος εξολκέας χεριού της Demka 24,78€ Κατασκευασμένος από ανοξείδωτο ατσάλι υψηλής ποιότητας. Ασφαλές κούμπωμα κατάλληλο για κάθε βέργα λαστιχοβόλου, μικρός όγκος, εργονομική λαβή. www.demka-shop.gr Στολή Technica 7mm 240€ της Cressi sub Υλικό μικρής φυσαλίδας με διάμετρο 7mm. Εξωτερικά φέρει φόδρα με παραλλαγή ψηφιακής εκτύπωσης συνδυασμένη με τμήματα ultraspan μαύρου χρώματος. Εσωτερικά ξυρισμένο με επίστρωση black metallite. Προφορμαρισμένο πατρόν, ενισχύσεις powertex σε αγκώνες/ γόνατα και επιστήθιο όπλισης με μαξιλαράκι. Ε. Αποστολίδης & ΣΙΑ ΑΒΒΕΕ, τηλ.: 210 34 11 989 Ξύλινο λαστιχοβόλο Albatros της Seatec 390-396€ Διαμορφωμένη ξύλινη κάννη κατασκευασμένη με τεχνολογία laminated για μηδενικές στρεβλώσεις. Ενσωματωμένη κεφαλή με θέση για δύο περαστά, οδηγός σε όλο το μήκος. Ανατομική λαβή VG09 με κορυφαία χαρακτηριστικά λειτουργίας και ενσωματωμένο τακούνι όπλισης. Εξοπλίζεται με βέργα Ταϊτής 6,35mm και ένα περαστό λάστιχο 20mm. Παράγεται σε μήκη 90, 100 και 110cm. Στην τιμή περιλαμβάνεται και το μουλινέ Tekno50. Halkeas Diving, τηλ.:210 41 31 919 DEEP MAGAZINE 74 C Carbon λαστιχοβόλo Ly Lycan της Bleu tec 360-390€ 100 monoblock carbon κατασκευή με οδηγό σε όλο 100% το μήκος δομημένη από τις καλύτερες πρώτες ύλες. Ανά Ανάποδος μηχανισμός σκανδάλης Bleu tec Lycan με μηχανική σχοινοπιάστρα αυτόματης επαναφοράς (housing stainless steel 316 aisi, άγκιστρο και σκανδάλη stainless steel 304 aisi). Εξοπλίζεται με 2 σκα λάστιχα 15,5mm Black power και βέργα Blue tec 6,5mm λάσ Dia Diamond με 3 shark fins. Παράγεται σε μήκη σωλήνα 90 έως 120cm Bleu Tec, τηλ.: 210 51 57 889 Ble Σακάκι στολής Instinct 159€ 70 της Mares Προφορμαρισμένο πατρόν, εσωτερικά ξυρισμένο που φέρει εξωτερικά μαύρη υπερελαστική φόδρα. Ζεστό και μαλακό υλικό διαμέτρου 7mm ιδανικό για κατάδυση κατά τους χειμερινούς μήνες. Επιστήθιο όπλισης και ενισχύσεις στους αγκώνες. Μεγέθη για κάθε σωματότυπο. Αφοί Ιωνά, τηλ.: 210 28 44 484 DEEP MAGAZINE 75 Λάστιχα S45 & G20 189€ της Cressi sub Σε δύο διαφορετικές διαμέτρους 16mm για τα S45 και 20mm για τα G20, κατασκευασμένα από υψηλής απόδοσης γόμα με κορυφαία χαρακτηριστικά μνήμης και ελάχιστες απώλειες ανά μονάδα χρόνου μετά την όπλιση. Με ρακόρ ή περαστά για κάθε τύπο και μέγεθος λαστιχοβόλου. Ε. Αποστολίδης & ΣΙΑ ΑΒΒΕΕ, τηλ.: 210 34 11 989 Στολή Caranx 5mm 189€ της JB Esclapez Υπερελαστικό νεοπρέν που φέρει φόδρα εξωτερικά ενώ είναι εσωτερικά ξυρισμένο. Προφορμαρισμένα άκρα για ευκολία στις κινήσεις, ανατομικό πατρόν, λέπτυνση διαμέτρου σε καρπούς και αστραγάλους για αποφυγή εισροής νερού. Ενισχύσεις EDS σε γόνατα, αγκώνες και στήθος. Beaver tail με διπλό κούμπωμα φοδραρισμένο με lycra. Πληθώρα διαφορετικών μεγεθών. Σπύρος Καρτελιάς, τηλ.: 210 99 26 891 Λαστιχοβόλο Cayman ΕΤ Black & Camu 3d της Omer 170-295€ Λαβή με χαμηλό προφίλ, εξαιρετικά σκοπευτικά και αναστραμμένο μεταλλικό μηχανισμό ρυθμιζόμενης ευαισθησίας και μηχανική σχοινοπιάστρα. Διαμορφωμένος σωλήνας με enclosed track για εξάλειψη των ταλαντώσεων κατά τη βολή, δομημένος από υψηλής αντοχής κράμα αλουμινίου σε δύο διαφορετικούς χρωματισμούς: μαύρο ή τρισδιάστατου ψηφιακού camouflage. Κεφαλή μικρού όγκου με άριστη σκοπευτική γραμμή, θέση για δύο περαστά και διαμόρφωση που τοποθετεί τα ελαστικά παράλληλα με τον σωλήνα κατά την όπλιση. Παράγονται σε μήκη σωλήνα 75-85-95-105-115 και 135. H έκδοση camu 3d παρέχεται με μουλινέ match sport αλλά και optional λαβή για αριστερόχειρες. ΒΥΘΟΣ, τηλ.: 210 93 56 341 DEEP MAGAZINE 76 Σειρά στολών Xtend της Dessault Υπερελαστικό υλικό υψηλής θερμομόνωσης κατάλληλο για τις χειμερινές εξορμήσεις. Ανατομικό προφορμαρισμένο πατρόν για κορυφαία εφαρμογή και άνεση. Ενισχύσεις στα σημεία τριβής όπως και αντιολισθητικό επιστήθιο όπλισης. Σε διάμετρο υλικού 6.5, 7.5 & 9mm με δυνατότητα αγοράς σακακιού και παντελονιού χωριστά. Μεγέθη για κάθε σωματότυπο. Νίκος Καρτελιάς, τηλ.: 210 48 28 252 Σχολείο Apnea Academy 240€ από την R. Calich Στις 16 Φεβρουαρίου διοργανώνεται σχολείο πρώτου επιπέδου με το επιτυχημένο σύστημα της Apnea Academy. Η εκπαίδευση περιλαμβάνει 3 μέρες θεωρητική διδασκαλία στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο της σχολής και εξάσκηση στην πισίνα αλλά και δύο εξορμήσεις στη θάλασσα. Οι ενδιαφερόμενοι οφείλουν να σπεύσουν, καθώς οι θέσεις είναι περιορισμένες. R. Calich, τηλ.: 210 88 16 041 Σειρά λαστιχοβόλων Naked Buccanero από το diveshop 125€ Ανοικτού τύπου κεφαλή δυο ελαστικών με εγκοπή για γρήγορη εναλλαγή, σχεδιασμένη για τη μειωμένη ανάκρουση κατά τη βολή. Σωλήνας αλουμινίου με μορφή προφίλ που «χωνεύει» τα ελαστικά κατά την όπλιση, που προσφέρει αυξημένη ακαμψία λόγω νεύρων και τοιχωμάτων πάχους 1,2mm. Η έκδοση naked περιλαμβάνει μόνο το όπλο και το νέο πλαστικό μουλινέ (χωρίς λάστιχα και βέργα). diveshop.gr, τηλ.: 210 99 01 161 DEEP MAGAZINE 77 Στολή Fit Olive 240-280€ της Inblue Υπερελαστική φόδρα jersey πράσινης απόχρωσης στην εξωτερική επιφάνεια και ξυρισμένη εσωτερικά. Κορυφαίο Heiwa Ιαπωνίας με μικρή ανάγκη σε έρμα και εξαιρετική συμπεριφορά στην πάροδο του χρόνου που εγγυάται μηδαμινή απώλεια ελαστικότητας. Ανατομικό πατρόν για άριστη εφαρμογή. Επιστήθιο όπλισης. Παράγεται σε διαμέτρους υλικού από 3,5mm έως 7,5mm. Σε στάνταρ μεγέθη ή επί μέτρω. Inblue, τηλ.: 24210 50222 Πέλματα πτερυγίων ελεύθερης κατάδυσης Fireblade της Pathos 77€ Ανατομικά πέλματα άριστης εφαρμογής και εξαιρετικά χαμηλής μάζας (τα ελαφρύτερα της παγκόσμιας αγοράς). Συνεργάζονται με τη συντριπτική πλειοψηφία των λεπίδων της αγοράς. Μαλακά στελέχη για απρόσκοπτη λειτουργία της λεπίδας. Μεγέθη από 39 έως 48. Άγγελος Μιχαλόπουλος, τηλ.: 210 62 09 614 DEEP MAGAZINE 78 ёѬѨѤي 0LWKR (YROXWLRQ ѕрѐрщђцѐшёђшщр ьىѨњًѫѬўѭѬњњѦњѬѨѥѢѣٌњѬѩٌѦўѦѢѫѯѭѥىѦѨѫѬњѢѨ ўѭњًѫѡѠѬњѥىѩѠ 1HRSUHQHѭѰѠѤيѪѭѣѦٌѬѠѬњѪўѧњѢѩўѬѢѣوѥњѤњѣٌ ъўًњўѧѱѬўѩѢѣوѧѭѩѢѫѥىѦѠўѫѱѬўѩѢѣو ыѨѦѨѣٌѥѥњѬѠѫѬѨѦѣњћوѤѨќѢњѬىѤўѢњѣѢѦѠѬѢѣٌѬѠѬњѣњѢ ѥىќѢѫѬѠوѦўѫѠ фѢѫѬيѡѢѨњٌўѢѝѢѣٌњѦѡўѣѬѢѣٌѦوѢѤѨѦѣњѢўѤњѫѬѢѣٌ ыѨѦњѝѢѣٌѫٍѫѬѠѥњѫѭќѣٌѤѤѠѫѠѪѥўوѯѨѪѤѱѩًѝњѪ PPѣѨѤѤѠѥىѦѠѫўٌѤўѪѬѢѪњѩѡѩَѫўѢѪќѢњѬىѤўѢњ ѥٌѦѱѫѠѣњѢњѦѬѨѯيьىњњѦњѬѨѥѢѣيѣѨѭѣѨٍѤњ щњѥѨѭѮѤوџѫўѬѩўѢѪѬٍѨѭѪяوѯѠѫѬњ ѯѢѤѢѨѫѬو ьђхрьюѓурщцё',9,1* яњњѦњѫѬњѫًѨѭщњѫѬىѤѤњяўѢѩњѢوѪѬѠѤID[ HPDLOLQIR#W]DQRXGDNLVJUVLWHZZZW]DQRXGDNLVJU DEEP MAGAZINE 79 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Επ’ώμου ΚΕΙΜΕΝΟ: Τ. Ανδρεάκος, [email protected], PHOTO: Αρχείο Deep Στρατιώτης εφοδιασμού μεταφορών Ανδρεάκος Αναστάσιος 2010 ΄Δ ΕΣΣΟ… Σιγά ρε μεγάλε… δεν είσαι και στις ειδικές δυνάμεις… Δίκιο έχετε αλλά η αποχή από τη θάλασσα λόγω στράτευσης είναι η ίδια και δυστυχώς δυσβάσταχτη… Εκείνο το μέρος που βούτηξα την τελευταία μέρα πριν μπω φαντάρος θα είναι ακόμα γεμάτο στήρες. Αυτές οι ινδιάνες της θάλασσας, βαμμένες με τα χρώματα του πολέμου είχαν κατακλύσει την αποχή διώχνοντας ακόμα και αυτές τις συναγρίδες. Θα είναι ακόμα εκεί… Σε κάθε σκαλοπάτι του βυθού, με το που ξεπρόβαλλα τις έβλεπα να αιωρούνται νωχελικά. Χοντρές, πολύχρωμες, πανέμορφες. Θα είναι ακόμα εκεί… Σήμερα επιτέλους είμαι κι εγώ εκεί. Η στολή μου δεν είναι χακί αλλά μαύρη και γυαλιστερή, το όπλο μου μακρύ και αθόρυβο. Τα πόδια μου επιτέλους ελεύθε- DEEP MAGAZINE 80 ρα από τις βαριές και σκληρές αρβύλες. Φοράω ξανά τα πανάλαφρα, μαλακά καρμπονάκια μου. Έχω καιρό να κρατήσω την ανάσα μου Τα μέτρα είναι αρκετά, αλλά δεν με νοιάζει. Μέρες τώρα στο στρατό δεν άφησα το χρόνο να πάει χαμένος. Πρόσεξα τη διατροφή μου, γυμνάστηκα όσο μπόρεσα, έκανα πολλές ξηρές άπνοιες και εκμεταλλεύτηκα ακόμα και τις υπηρεσίες για να είμαι έτοιμος. Πρέπει, αλήθεια, να ήμουν πολύ αστείος κάθε φορά που κράταγα την αναπνοή μου στη σκοπιά, στην περίπολο και στις τουαλέτες ( αν και εκεί διαπίστωσα ότι το έκαναν με επιτυχία πολλοί). Είναι αρκετό το βάθος λοιπόν, αλλά η λαχτάρα μου μεγάλη. Μεγάλες είναι και οι στήρες… Τελευταία ανάσα και έφυγα. Επιτελούς βουτάω. Επιτέλους χαμογελάω. Τελικά είναι φανταστική η αίσθηση της βουτιάς. Πόσο μου έχει λείψει! Κατεβαίνω και αισθάνομαι καλά. Πολύ καλά. Έχω καιρό να βουτή- DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ξω αλλά είμαι τόσο ήρεμος και χαρούμενος που δεν αισθάνομαι δυσφορία. Σηκώνω λίγο το κεφάλι να βρω το πόστο μου. Μια φορά το είδα, δυο μήνες πριν, κι όμως θυμάμαι κάθε λεπτομέρεια, κάθε εσοχή του βυθού. Μαζεύω το κεφάλι, είμαι στην αρνητική, ακίνητος κατευθύνομαι στον βυθό. Φοβόμουν, μα τελικά θυμάμαι ακόμα να βουτάω. Πιάνω το πόστο μου και καρτερεύω. Περιμένω ακίνητος και καλά κρυμμένος. Όλα είναι τέλεια. Όλα μου φαίνονται τέλεια. Η στολή μου, το όπλο μου, η διαμόρφωση του βυθού. Μέχρι και το διοξείδιο που κυλάει τώρα σε μεγάλες ποσότητες στο αίμα μου, μου έχει λείψει. Χαμογελάω υποβρυχίως. Χαμογελάω ασυγκράτητα. Χαμογελάω αλλά δεν ψαρεύω. Και εδώ ήρθα για να ψαρέψω… Ήρθε η ώρα να συρθώ στο σκαλοπάτι μπροστά μου. Σίγουρα από κάτω θα είναι οι στήρες. ΣΙΓΟΥΡΑ! Εμπρός μαρς λοιπόν. Φτάνω στο σκαλί έρπην. Αλτ και αργά τώρα. Έξοδο σιγά σιγά. Αναγνώριση. Λίγο δεξιότερα πεταλουδίζουν τα όνειρα μου. Κλίνατε επί δεξιά λοιπόν και εμπρός μαρς και πάλι. Σταματάω. Τεντώνω το χέρι σημαδεύοντας τη μεγαλύτερη, πάνω από τρία κιλά, με μια στάμπα νααα (sorry). Σφίγγω τη λαβή και πατάω τη σκανδάλη… Ένας περίεργος θόρυβος διώχνει το ψάρι και αστοχώ. Οι στήρες χάνονται στα άπατα τρομαγμένες από τον θόρυβο και τη βολή. Χτυπιέμαι υποβρυχίως. Τι είναι αυτός ο θόρυβος; Τραγούδι; Όχι, εμβατήριο. Για μισό λεπτό ρε παιδιά, νομίζω πως ακούω εμβατήρια στον πάτο της θάλασσας. Ξαφνικά νιώθω ότι κρυώνω. Δεν νιώθω θάλασσα. Ανοίγω τα μάτια. Δεν χαμογελάω πια. Μόνο ακούω το πρωινό σάλπισμα για εγερτήριο. Ώρα για πρωινό, καθαριότητες, εκπαίδευση και υπηρεσίες. Δυο μήνες και μια μέρα χωρίς ψάρεμα. Σηκώνομαι, ντύνομαι, βγαίνω στην πρωινή αναφορά. Έχω τα νεύρα μου. Δεν χαμογελάω καθόλου πια. Γιατί να ξυπνάω από τις έξι και αντί για πρωινά καρτέρια να κάνω αγγαρείες; Ήρθε το μεσημέρι. Ώρα να πάω για σκοπιά. Βαδίζοντας με σκυμμένο το κεφάλι προς την υπηρεσία μου χαμογελάω αντανακλαστικά. Αυτή η σκοπιά είναι η αγαπημένη μου. Λίγα μέτρα από τη θάλασσα. Τη βλέπω, την ακούω, τη μυρίζω. Σχεδόν «βλέπω» το μέρος με τις στήρες. Είναι μπουνάτσα. Μακάρι να αντέξει μια εβδομάδα ακόμα. Σε 5 μέρες έχω την πρώτη άδεια. Θα πάω. Αλλά και μέχρι τότε θα πηγαίνω κάθε βράδυ στα όνειρα μου. Απόψε όμως θα πιάσω μια στήρα. Μια απόψε και μια σε 5 μέρες… DEEP MAGAZINE 81 Taste and the fish Φέτες ροφού με ψητά λαχανικά Τι να πει κανέις γι αυτόν το συνδυασμό… Ξεκινώντας από τη διατροφική αξία και καταλήγοντας στην αισθητική και τη γεύση, ο βαθμός που ταιριάζει σε όλα είναι αναμφισβήτητα ένα βαρβάτο δεκάρι (στα δέκα!). Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο; Υλικά (4 άτομα) 4 ροδέλες ροφού 2 κολοκύθια μεγάλα 2 μελιτζάνες 2 πιπεριές πράσινες γλυκές 1 πιπεριά καυτερή 1 φλυτζάνι ελαιόλαδο 2 κουταλιές σούπας ξύδι μπαλσάμικο Αλάτι, πιπέρι DEEP MAGAZINE 82 Εκτέλεση Ανάβουμε φωτιά ή προθερμαίνουμε το γκριλ/πλάκα/εστία. Αλατοπιπερώνουμε τις φέτες του ψαριού και τις αφήνουμε για 15 λεπτά στο ψυγείο. Σε ένα φλυτζάνι αναμιγνύουμε το λάδι και το ξύδι και με ένα πινέλο αλείφουμε όλα τα λαχανικά τα οποία έχουμε κόψει σε ροδέλες πάχους μισού εκατοστού (οι πιπεριές ολόκληρες). Ξεκινάμε να ψήνουμε τα λαχανικά και σε 5’ βάζουμε και το ροφό. Τα γυρίζουμε από πλευρά σε πλευρά μέχρι να ψηθούν. Εκτιμώμενος χρόνος: 15 λεπτά. Συνοδεύουμε με κρύο λευκό κρασί.
© Copyright 2024 Paperzz
