Πρόσκληση και Πρόγραμμα

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ
ΘΕΜΑ: «ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤOY
ΣΧΕΤΙΖΕΣΘΑΙ ΚΑΙ
ΔΙΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ
ΣΧΕΣΙΑΚΗ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ»
ΟΜΙΛΗΤΕΣ : 1) Δρ. SUSIE ORBACH
Σχεσιακή Ψυχαναλύτρια ,Διευθύντρια Αγγλικού Τομέα Σχεσιακής
Ψυχανάλυσης , Uk
Η Susie Orbach είναι ψυχαναλύτρια και συγγραφέας της οποίας τα ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σχετικά
με τον φεμινισμό και την ψυχανάλυση, την κατασκευή φεμινισμού και φύλου, παγκοσμιοποίηση και εικόνα
σώματος, συναισθηματική παιδεία και ψυχανάλυση και κοινωνική σφαίρα.
Είναι συνιδρυτής του Κέντρου Γυναικείας Θεραπείας του Λονδίνου από το 1976 και του Ιδρύματος
Γυναικείας Θεραπείας της Νέας Υόρκης από το 1981. Οι πολυάριθμες εκδόσεις περιλαμβάνουν το κλασικό
Το Πάχος είναι Φεμινιστικό Θέμα, μαζί με άλλα τόσα άρθρα με επιρροή, όπως Απεργία Πείνας, Τι θέλουν οι
Γυναίκες (μαζί με την Luise Eichenbaum), το Απίθανο του Φύλου και το πρόσφατο βιβλίο της Σώματα. Η
Susie στην παρούσα φάση συνεκδίδει το Πενήντα Αποχρώσεις του Φεμινισμού, το οποίο θα εκδοθεί την
άνοιξη του 2013.
Η Susie έχει υπάρξει σύμβουλος της World Bank, του NHS και του Unilever. Είναι ιδρυτικό μέλος του
ANTIDOTE, (εργαζόμενη για την συναισθηματική παιδεία) και των Ψυχοθεραπευτών και Συμβούλων για
την Κοινωνική Ευθύνη. Επίσης, είναι συγκαλεστής των Διακινδυνευμένων Σωμάτων
(www.london.endangeredbodies.org) και τον οργανισμό καμπάνιας ενάντια στο μίσος του σώματος. Είναι
ακόμη έμπειρο μέλος της συντονιστικής ομάδας της Καμπάνιας της Βρετανικής Κυβέρνησης για την
Εμπιστοσύνη του Σώματος.
IN ENGLISH
Susie Orbach is a psychoanalyst and writer whose interests have centred around feminism & psychoanalysis,
the construction of femininity and gender, globalization & body image, emotional literacy and
psychoanalysis & the public sphere.
She co-founded The Women’s Therapy Centre in London in 1976 and The Women’s Therapy Centre
Institute, New York in 1981. Her numerous publications include the classic Fat is a Feminist Issue, along
with other such influential texts as Hunger Strike, What Do Women Want (with Luise Eichenbaum), The
Impossibility of Sex and her latest book Bodies. Susie is currently co-editing Fifty Shades of Feminism, which
will be published in Spring 2013.
Susie has been a consultant to the World Bank, the NHS and Unilever. She is a founder member of
ANTIDOTE, (working for emotional literacy) and Psychotherapists and Counsellors for Social
Responsibility and is convenor of Endangered Bodies (www.london.endangeredbodies.org) the organisation
campaigning against body hatred. She is also an expert member of the steering group of the British
government’s Campaign for Body Confidence.
Susie is currently chair of the Relational School in the UK and has a clinical practise seeing
individuals and couples.
1
2) Δρ. JANE HABERLIN
Σχεσιακή Ψυχαναλύτρια, Ιδρυτικό Μέλος Αγγλικού Τομέα
Σχεσιακής Ψυχανάλυσης , Uk
Η Jane Haberlin έχει εκτενή εργασιακή εμπειρία σε θεραπευτικές κοινότητες με παιδιά και ενήλικες.
Εκπαιδεύτηκε στο σύλλογο Arbours ως Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια και εργάστηκε στο κέντρο
Arbours για την αντιμετώπιση κρίσεων και στο αντίστοιχο κέντρο για θεραπεία γυναικών. Είναι
ιδρυτικό μέλος της Σχεσιακής Σχολής του Λονδίνου και μέλος του IARPP. Αυτή τη στιγμή εργάζεται
ιδιωτικά ως θεραπεύτρια και επόπτρια και παρέχει συμβουλευτική σε οργανισμούς.
IN ENGLISH
Jane Haberlin has extensive experience of working in therapeutic communities with adolescents and
adults. She trained with the Arbours Association as a Psychoanalytic Psychotherapist and worked at The
Arbours Crisis Centre and The Women’s Therapy Centre. She is a founder member of The Relational
School in London and a member of IARPP. She currently works as a therapist and supervisor in private
practice and provides consultancy to organisations
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ:
‘ Οι έννοιες του Σχετίζεσθε και Διυποκειμενικότητας στο Θεραπευτικό Δωμάτιο’
Το σεμινάριο αυτό θα φωτίσει το ‘γιατί’ και ‘πώς’ της Σχεσιακής Ψυχοθεραπείας με αναφορά
στην θεωρία και σε κλινικό υλικό .Θα εξερευνηθούν οι προεκτάσεις της σχεσιακής
κατεύθυνσης για τον θεραπευτή και την θεραπευτική σχέση. Αναλυτικότερα θα ασχοληθούμε
με βασικά ζητήματα της Σχεσιακής Αναλυτικής προσέγγισης όπως :
•
Εκπραξία
•
Αδιέξοδο
•
Ανταποδοτικότητα
•
Το αναπόφευκτο της αυτό-αποκάλυψης
•
Η αντιμεταβιβαση ως έκφραση της υποκειμενικότητας του θεραπευτή
Αναμένουμε η εκπαιδευτική ημέρα να είναι δια-δραστική και να έχουν μελετηθεί τα προτεινόμενα κείμενα και οι
συμμετέχοντες να έχουν προετοιμαστεί να μοιραστούν την κλινική τους εμπειρία.
'Implications of Relationality and Intersubjectivity in the Consulting Room'
The workshop will illuminate the 'Why?' and the 'How?' of Relational Psychotherapy with reference to theory and
to clinical material. We will explore the implications of a relational approach for the therapist and the therapy
relationship
We will expand on the core relational themes of
•
enactment
•
impasse
•
mutuality
•
the inevitability of self-disclosure
•
counter transference as an expression of the therapist's subjectivity
We expect the training day to be interactive and ask participants to read the suggested materials and to be prepared
to share their own clinical experience.
2
ΤΟΠΟΣ: ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ
ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ Μ.Ε.Π.Ε. ΒΑΛΤΟΥ 10 , ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ (100
Μ.ΑΠΟ ΜΕΤΡΟ ΣΤΑΣΗ ΠΑΝΟΡΜΟΥ)
ΩΡΑ : 09.30- 15.00
ΗΜΕΡΑ : ΣΑΒΒΑΤΟ,
22 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013
ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ : 60 E(ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ),
45 Ε (ΦΟΙΤΗΤΕΣ), 30 Ε (ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΙΓΑΨ)
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: 210 - 6981289, 6932305183,
www.cognitiveanalytic.gr
ΘΑ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ CD-ROM ME ΞΕΝΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Το παρόν σχετικό σεμινάριο αναφέρεται σε:

επαγγελματίες ψυχικής υγείας

επαγγελματίες κυρίως των Κοινωνικών Επιστημών στα
πλαίσια συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης

επαγγελματίες ψυχικής υγείας που χρειάζονται άμεση και
χρήσιμη ενημέρωση σε σχέση με την ομαδική θεραπεία ή/και τις
διαταραχές προσωπικότητας

φοιτητές του Ι. Γ. Α. Ψ

οι διαλέξεις θα γίνουν στα Αγγλικά με μετάφραση σε ελάχιστα
σημεία
3
Α ΣΤΑΔΙΟ: Δήλωση συμμετοχής στο 210-6981289 με ονομαστικά
και τηλεφωνικά στοιχεία
Β ΣΤΑΔΙΟ: Χρηματική κατάθεση ολόκληρου του αντιτίμου 5 μέρες
τουλάχιστον πριν την διεξαγωγή του σεμιναρίου στον λογαριασμό
5055-019189-390
ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ : ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
Γ ΣΤΑΔΙΟ: Τηλεφωνική επιβεβαίωση κατάθεσης στο 210 - 6981289
Δ ΣΤΑΔΙΟ: Την ημέρα του σεμιναρίου με την επίδειξη μόνο της
τραπεζικής κατάθεσης παραλαμβάνετε απόδειξη και βεβαίωση
συμμετοχής. Υπενθυμίζουμε ότι οι φοιτητές θα πρέπει να επιδείξουν
βεβαίωση συμμετοχής από το πανεπιστημιακό ίδρυμα που φοιτούν .
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ
ΕΝΑΡΞΗ 1ης ΟΜΙΛΙΑΣ 09.30-11.30 :
1Ο ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ (ΚΑΦΕΣ ΕΝΤΟΣ ΙΓΑΨ ) : 11.30 -11.45
ΕΝΑΡΞΗ 2ης ΟΜΙΛΙΑΣ 11.45-13.00
2Ο ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ( ΕΝΤΟΣ ΙΓΑΨ ) : 13.15 – 13.30
ΕΝΑΡΞΗ 3ης , ΟΜΙΛΙΑΣ 13.30 -15.00
Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΡΟΠΟ
4
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Reading Material
Bodies
Susie Orbach
Profile Press 2009
Whose Bad Objects Are We Anyway? Repetition and Our Elusive Love Affair with Evil
Jody Messler Davies Psychoanalytic Dialogues November 2004
Beloved
Jane Haberlin European Journal of Psychotherapy & Counselling Vol.9 (1) 2007
A Brief History of Relational Psychoanalysis
Although relational psychoanalysis has only really gained significant acceptance and legitimacy in the later half of the 20th century, the earliest contributors come
right out of Freud’s inner circle. Sandor Ferenzi’s concept of mutual analysis and Otto Rank’s theory regarding the self within a relational context (Aron, 1996) can
both be understood as forerunners to contemporary relational psychoanalysis. The idea’s put forth by Ferenzi and Rank, while not systematic alternatives to Freud’s
theories, were significant in that they opened a door to the possibilities of a relational orientation to psychoanalysis.
Despite her initial effort to stay true to the drive theory of her analyst and mentor, Melanie Klein can be understood as the key transitional figure between Freud’s
drive model and the relational model (Greenberg and Mitchell, 1983). Maintaining a commitment to the drive model, Klein greatly extended the role of unconscious
fantasy in the infant’s internalized efforts to cope with drive fueled aggression and libidinal impulses. But to a much greater degree than Freud, Klein’s system of
drive regulation became a complex mix of phantasy and “real” object relations. However, her writing fails to articulate, in a consistent way, the process in which
relations with “real” objects are incorporated into and shape the child’s psychic structure. One could argue that Klein’s greatest impact on the yet to emerge
relational psychoanalysis resulted from her shifting the focus of critical attention away from the oedipal child to the pre-oedipal infant who is now the object of so
much attention in contemporary relational psychoanalysis.
W.R.D. Fairbairn, and his interpreter and promulgator, Harry Guntrip articulated a psychoanalytic theory which challenged the basic assumptions and principles of
Freudian metapsychology. Using Kleinian terminology, but changing the meanings, Fairbairn reinterpreted Freud’s libido theory and introduced a motivational
system based not on pleasure seeking but on object seeking. As a result of this shift in his understanding of motivation Fairbairn was convinced that it was
disturbances in relations with others, not conflicts over pleasure seeking impulses, that gives rise to psychopathology (Greenberg and Mitchell, 1983). He moved
away from Klein by suggesting that internal objects were established by the child in order to manage failures of real external objects. Fairbairn also envisioned an
entirely new developmental system designed around the child’s increasing ability to manage the journey from infantile dependence to a fully developed and adult;
“mature dependence.” Unlike Klein, who started the movement toward relational psychoanalysis, Fairbairn was able to reject the Freudian drive structure and take a
more definitive step toward an alternative understanding of human psychology and the practice of psychoanalysis.
D.W. Winnicott, originally a pediatrician, seemed initially to be protective of the formulations of Freud and Klein, and yet shifted his attention to the conditions
that support or interfere with the child’s awareness of himself as a separate person. This self-integrating task was seen by Winnicott as dependent on the good
enough mother providing a holding environment where the child is contained and experienced. Like Fairbairn, Winnicott’s theorizing ultimately led him to offer
psychoanalytic formulations that provided an alternative theory founded on the relational.
Other important contributors to a growing relational psychoanalysis included Jacques Lacan, one of the earliest psychoanalytic writers to attend to the
bidirectional influence between the analyst and the analysand. Also working largely within a traditional drive-based psychoanalytic model, Hans Loewald’s (1960 )
writings suggested that “neutrality” could include the analyst’s love for the individual and so could be thought of as a “positive neutrality” that would provide the
patient with a loving new object.
Heinz Kohut (1971, 1977, & 1984) and followers Ernest Wolf, Paul and Anna Ornstein, and Marian Tolpin developed what Greenberg and Mitchell (1983) call a
mixed model: part drive structural model and part relational structure model. Despite his refusal to renounce drive theory, Kohut’s belief that relatedness to others is
essential for psychological survival places his “Self Psychology” firmly within “relational” orientation to psychoanalytic theory. His selfobject concept, his
understanding that selfobject deficiencies or failures result in “self disorders,” and the primacy of empathy as a both a developmental need and as the foundation of
psychoanalytic treatment make Kohut one of the more significant figures in the early history of the relational movement.
Harry Stack Sullivan, and his followers Erich Fromm, Karen Horney, Clara Thompson, and Frieda Fromm Reichmann defined a set of psychoanalytic theories and
techniques based on the conviction that classical drive theory was fundamentally misguided regarding human motivation. These writers based conviction on the
strong belief that Freudian theory underestimates the impact of the larger social and cultural on development on personality development and psychopathology
(Greenberg & Mitchell, 1983). The “Interpersonal Psychoanalysis” they created has had a signifcant, even foundational, impact on contemporary relational
psychoanalysis.
Important early contributions to relational psychoanalysis also came from Margaret Mahler, Michael Balint, Joseph Sandler, Edith Jacobson, Erik Erickson,
Harold Searles, and John Bowlby. The work of these early thinkers still inspire and guide contemporary theorists to explore psychoanalysis from a relational
perspective. Although it would be impossible to fully list all of the contemporary psychoanalytic writers and the contributions that populate this movement, some of
the most influential contemporary contributors include; Thomas Ogden, Otto Kernberg, Christopher Bollas, Leon Wurmser, Stephen Mitchell, Jay Greenberg,
Emmanuel Ghent, Beatrice Beebe, Mary Main, Mary Ainsworth, Howard Bacal, James Fosshage, Jessica Benjamin, Frank Lachmann, Andrew Morrison, Donna
Orange, Joseph Lichtenberg, Evelyn Schwaber, Estelle Shane, Morton Shane, Lewis Aron, Robert Stolorow, Daniel Stern, Bernard Brandshaft, Malcom Slavin,
Marian Tolpin, Philip Bromberg, Donnel Stern, George Atwood, Sidney Blatt, Judith Teicholz, Peter Fonagy, Mary Target, Irwin Hoffman, Owen Renick, Adrienne
Harris, Alan Sroufe, Muriel Dimen, and Karen Maroda.
The above list of contemporary psychoanalytic writers and theorists which is far from complete, represents a hugely productive and robust field of analysts and
theoreticians that are working hard to explore new directions for psychoanalysis in a relational key. This work generates a richly expressive language that, because
of the sheer volume of published writings, would be nearly impossible for any one person, no matter how well read, to have a comprehensive, definitional, and
comparative understanding of all the relevant terms and concepts. This wikipedia has been created to provide a platform for the creation of an encylopedia of terms
and concepts, developed in the last century, which has been used to articulate what has come to be called relational psychoanalysis.
References .Aron, L. (1996). A Meeting of Minds. Mutuality in Psychoanalysis. NJ: The Analytic Press.
Greenberg, J.R, & Mitchell, S.A. (1983). Object Relations in Psychoanalytic Theory. Cambridge: Havard University Press.
5
WWW.COGNITIVEANALYTIC.GR
2106981289
ΚΕΝΤΡΙΚΟ (Λ.ΚΗΦΙΣΙΑΣ 90) ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (ΒΑΛΤΟΥ 10) ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ
6

Download Report