Teknoparkların Üniversitelerin Değişimine Olan Etkileri

Marmara Üniversitesi - 8. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi - Bildiri Özetleri
459
Teknoparkların Üniversitelerin Değişimine Olan Etkileri
Gamze Sarta
(a) istanbul Üniversitesi, Teknoloji Transfer Merkezi, istanbul
Giriş
Bu çalışmada Türkiye'deki teknoparkların gelişiminin nedenleri ve gelişimin tarihsel süreci ile
birlikte teknoparkların yüksek öğrenimine olan etkisi araştırılmaktadır. Teknoparkların gelişiminin
nedenleri, tarihsel gelişimi, "insan sermayesi" (Robertson & Kitagawa, 2011) bilim ve teknoloji
politikaları ile ulusal stratejileri ve uygulamalarıüzerinden irdelenmiştir. Bu kavramları analiz
ederken, üniversite-sanayi-devlet işbirliğinin üniversitelerdeki ne tür değişiklikleri incelenmiş ve
"insan sermayesi" olarak adlandırılan yeni düzenlemeler ve mekanizmalar dikkate alınmıştır
(Baysal, 2007). Bilim ve teknoloji politikaları ile ulusal stratejilerin ne denli üniversitelerde
teknoparklar vasıtasıyla üniversite-sanayi-devlet işbirliğine neden olduğu ve bu süreçte
akademik insan gücünün üniversitelerde nasıl farklı bir şekilde değiştiğini açıklanmaktadır (Elçi,
2005).
Yöntem
Fenomenolojik Analiz Yöntemi içinde yer alan iki ayrı analiz şekli bu araştırmada tercih edilmiştir
(Meriamm, 2002). Özellikle belirli bir olgu (fenomen) hakkında detaylı bilgi edinilmek istendiğinde
bu konu ile ilgili olarak detaylı doküman analizi yapılabileceği gibi asıl o durumu yaşayan kişilerin
bu olguyu veya durumu nasıl tanımladığı ve nasıl bir yaşamsal deneyime sahip olduğunu
belirlemek amacı ile yapılan çalışmalar "fenomenolojik" çalışmalar olarak tanımlanır (Moustakas,
1994). Bu araştırmada da üniversitelerdeki değişimin teknoparklar vasıtasıyla oluşan süreçleri ilk
önce doküman analizi yapılarak, teknoparkların gelişiminin nedenleri, tarihsel gelişimi, "insan
sermayesi," bilim ve teknoloji politikaları ile ulusal stratejileri ve uygulamalarıüzerinden
irdelenmiştir. İkinci kısımda ise görüşmeler yapılarak teknoparkların neden olduğu değişimlere
katılımcıların verdiği bilgilerden yararlanılarak durum değerlendirilmesi içerden alınan bilgilerle
derinleştirilmiştir. Bu perspektifte ayrıca bir odak grup oluşturularak teknoparkların ayrımcılığa,
şehir planlamasına, sosyolojik ve ekonomik değişikliklere ve eşitsizliklere neden olup olmadığına
bakılmıştır. Yüksek öğretimdeki dönüşüm kavramsallaştırılmıştır. Bir vaka çalışması olarak,
kişisel deneyimlerden yararlanılarak dönüşümün görünmeyen veya bilinmeyen nedenleri
araştırılmıştır.
Bulgular
Teknoparkların, bulunduklarıüniversitelere büyük yararları olduğu tüm Türkiye'de ve dünyada
yayınlanan kaynaklarda detaylı olarak verilmiştir. Özellikle iyi olan ve Türkiye'nin önde gelen
üniversitelerdeki teknoparklar sanayi ile irtibatta olduğu için daha etkin iş birliği olanakları
sağladığından yapılan akademik projelerin çok daha kaliteli ve uygulanabilir projeler olduğu
tespit edilmiştir. Akademisyenlerin kendi firmalarını kurarak ticaret yapabilmeleri özellikle
üniversitedeki akademik yapıyı değiştirecek önemli bir farklılıktır (Lauder & Brown, 2006). Ayrıca
akademisyenler ve yüksek lisans öğrencileri teknoparklar vasıtasıyla daha aktif hale gelip,
firmalara danışmanlık yapmakta ve ekstra gelir sağlamaktadırlar. Özellikle bu durum daha çok
mühendislik ve sağlık bilimleri için geçerli olurken, sosyal bilimler bu fırsatlardan
460
Marmara Üniversitesi - 8. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi - Bildiri Özetleri
alanın içeriği gereği yararlanamamaktadırlar. Bununla birlikte firmalar ortak Ar-Ge projeleri
geliştirmeleri, laboratuvarlardaki araç ve gerecin yenilenmesini sağlamakla kalmamakta, çok daha
güncel konularda araştırma yaparak patent ve lisanslar vasıtasıyla üniversite ve akademisyenlere
ek gelir sağlanmaktadır. Ayrıca katılımcıların %87 sinin açıklamasına göre teknoparklardaki
firmalarla iletişim ve etkileşimin karşılıklı olarak araştırma ve geliştirmeleri iyileştirmesinden
dolayıürün ve hizmetlerde inovasyonun oluşturulabilmesi sağlanmaktadır. Katılımcıların %91 i
üniversitedeki araştırma sonuçlarının ekonomik değere dönüşmesine inandıklarını ancak bunun
henüz tam anlamıyla beklendiği kadar iyi şekilde gerçekleşmediğini vurgulamaktadırlar. Bu durum
araştırmaların profilini değiştirmekte ve araştırmaların daha çok sanayinin iyileştirilmesi için olması
sağlanmaktadır. Katılımcıların %53 ü bu durumu eleştirmekle birlikte % 47 si bu durumun aslında
fark yaratacağını düşünmektedir. Katılımcıların %64 ü yapılan araştırmaların özellikle de doktora
tezlerinin raflarda çürüdüğünü ve atıl kaldığını halbuki teknoparklar vasıtasıyla araştırmaların belli
bir amaç için yapılmasının üniversitelerdeki verimlilik ve üretkenliği arttıracağını vurgulamaktadır.
Çok daha önemlisi katılımcıların çoğunluğu (%88) teknoparklardan sağlanan fonların
araştırmalara aktarılmasıyla üniversiteye kaynak yaratıldığını bu sayede de pek çok ihtiyaçları
olan malzeme, araç ve gereç alındığını vurgulamaktadır.
Tartışma
Özellikle genç istihdamındaki sorunlar göz önünde bulundurulduğunda (Dünya Bankası Raporu,
2007) katılımcılar kendi mezunlarına ve öğrencilerine teknoparklardaki firmalarda istihdam
olanağı sağlandığını vurgulamaktadırlar. Katılımcıların % 75 i lisan ve yüksek lisansta iş ve staj
imkanı bulan öğrencilerin doktora eğitimine devam etmek istemelerinin yanı sıra daha çok kendi
alanlarında uzmanlaşarak inovativ ürün ve servis geliştirdikleri belirtilmektedir. Pek çok mezun iş
bulamamakla birlikte kendi alanlarında çalışma imkanı yakalayamadıkları vurgulanmakta, ancak
teknoparklardaki firmaların genç nesil için yeni bir fırsat verdiği belirtilmektedir. Bundan da
önemlisi katılımların % 71 i teknoparktaki uygun ortam sayesinde girişimciler yetişmekte olduğunu
belirtmektedir. Bu girişimcilerin artmasıyla da doğal olarak yenilikçi firmaların sayısı artmakta ve
teknoparktaki firmaların profilleri değişmektedir. Bu durum üniversitenin kendi mezunları
tarafından oluşuyorsa hele, teknoparktaki firmaların üniversite akademisyenleri ile ilişkileri daha
kuvvetli olduğundan ve üniversitenin sistemini bildiklerinden daha iyi araştırmaların oluştuğu
vurgulanmaktadır. Bunun özellikle bir sinerji oluşturduğunu ve katılımcıların %65 i tarafından daha
iyi bir eğitim ortamının oluştuğu vurgulanmaktadır. Bunların sonucu olarak, teknoloji transferinin
ve gelişiminin daha kolay sağlandığı belirtilmektedir.
Sonuç ve Öneriler
Ülkenin teknoparklar vasıtasıyla genç nüfusu yüksek kalitede değerlendirme imkanı bularak
teknolojik ve dolayısıyla ekonomik düzeyinin yükselmesi, gelişmiş inovasyon sayesinde ülkenin
uluslararası rekabet gücünün artması mümkün olmaktadır. Her ne kadar her üniversitenin
teknoparkıçok verimli çalışmasa da yine süreçte üniversitelerin bu değişime ayak uyduracağı ve
bütün bunların sonucu olarak da ülkede refah düzeyinin yükselmesi kaçınılmaz olacaktır (Kefela,
2010).
Anahtar Kelimeler
Teknoparklar, Teknoloji Transferi, Sanayi Üniversite İşbirliği
MarmaraÜniversitesi-8.UlusalEğitimYönetimiKongresi-Bildiri
özetlen
461
*
Kaynakça
■
Baysal, O. O. (2007). Strategies for an effective university-industry collaboration
in
industrial design education. (Unpublished master's thesis, Middle East Technical
University, Ankara, Turkey).
« Elçi, S. (2005). Annual Innovation Policy Trends and Appraisal Report Turkey,
2004-2005. European Commission.
■ Kefela, G. T. (2010). Knowledge-based economy and society has become a vital
commodity to countries. International NGO Journal, 5(7), 3.
■ Lauder H. & Brown. P. (2006). Globalization, education, and social change.
Oxford: Oxford University Press.
■ Merriam, S. B. (2002). Qualitative Research in Practice San Francisco: JosseyBass.
■ Moustakas C. (1994). Phenomenological research methods. California: Sage.
■ Robertson, S.L., and Kitagawa F. (2011). University Incubators and Knowledge
Mediation Strategies: Policy and Practice in Creating Competitive City Regions,
published by the Centre for Learning and Life Chances in Knowledge
Economies and Societies at: http://www.llakes.org
■ World Bank, (2007). Turkey - Higher education policy study volume i: Strategic
directions for higher education in Turkey (39674 - TU). Washington, DC: World
Bank.