ergen anne-babaları içi

1. Çocuğunuz karşı cinsten biriyle ilk kez –özel-arkadaşlık etmeye kaç yaşında başlayabilir?
a. 13
b. 16
c. 18
d. 40
2. Çocuğunuz okul gezisine gitmek isterse
a. Bunun hem sosyalleşmesi ve yeni yerler öğrenmesi, hem de kendi kendine yetebilmesi açısından çok iyi
olacağını düşünürüm
b. Yollarım, ama aklım da onda kalır
c. Gideceği yeri gözümle görmeden olmaz. Hatta belki ben de geziye katılırım
d. Hayatta olmaz, ya başına bir şey gelirse
3. Gün içinde durup dururken çocuğunuz aklınıza geldiğinde
a. İçimi bir huzur kaplar.
b. O an ne yaptığını düşünürüm, hafif gözlerim dolar
c. Telaşlanırım, mutlaka başına bir iş gelmiştir diye düşünürüm.
d. Zaten hiç aklımdan çıkmıyor da. İşimi gücümü bırakır, her neredeyse yanına giderim.
4. Çocuğunuz hakkında korkularınız var mı?
a. Yoo. Ne gibi?
b. Tehlikeli bir şey yapıyorsa aklıma gelir ama yine de iyi olacağını düşünüyorsam engel olmam
c. Her anne kadar benim de var
d. Var tabi. Hayat tehlikelerle dolu. Her gün duymuyor muyuz? Allah korusun!
5. Çocuğunuzun başına kötü arkadaşlıklar sebebiyle bir şey geleceğini düşünüp endişeleniyor musunuz?
a. Hiç endişelenmiyorum. Benim çocuğum iyiyi kötüyü ayırt edebilecek mantığa ve öngörüye sahiptir.
b. Doğruyu yanlışı öğrettikten sonra sorun yok bence
c. E telaşlanıyorum tabi, duymuyor muyuz hep böyle şeyler
d. Herhalde. Bütün arkadaşlarını tanımalıyım. Zaten görüşeceklerse bizim evde gözümün önünde
görüşebilirler
6. Çocuğunuzla ilgili bir kararda eşinizle fikir ayrılığı yaşarsanız:
a. Duygularımla değil aklımla hareket ederim. Uzun vadede hangisi çocuğumuzun iyiliğine olacaksa o kararı
uygularım.
b. Bu konuda çocuğumuzun da fikrini alıp, ortak bir çözüm buluruz.
c. Kavga etmek pahasına kendi fikrimin doğruluğunda ısrar ederim.
d. Tabi ki benim dediğim olur. Çocuğum için neyin iyi olduğunu benden daha iyi kim bilebilir?
7. Çocuğunuzun üzüldüğünü gördüğünüzde:
a. Sarılır, onun için yapabileceğim bir şey olup olmadığını sorarım
b. Hiç konuşmadan alıp sinemaya ya da sevdiği bir restorana götürürüm. Moral vermeye çalışırım.
c. Ben de üzülürüm. Onu üzen her neyse mutlaka öğrenir ve çözüm bulmaya çalışırım.
d. Zaten onu üzecek şeylerin hepsini ben hayatından çıkarıyorum. Ama diyelim ki üzüldü, onu üzen kişinin
dünyasını başına yıkarım. Anneyim ben anne.
8. Çocuğunuz herhangi bir dersten başarısız olursa:
a. Olabilir. Benden yardım isterse çözüm bulmasına yardım ederim.
b. Sebepleri ile ilgili onunla konuşur, tedbir alması konusunda yardımcı olurum.
c. Hemen gider öğretmeni ile konuşur, ne yapabileceğimi öğrenirim.
d. O öğretmen ona takmıştı zaten. Ya okuldan alırım ya da en iyi özel hocadan ders aldırmaya başlarım.
9. Herhangi bir konuda karar vermesi gerekiyorsa
a. Benden yardım isterse, yardımcı olurum
b. Karar vermesi gereken konu ile ilgili artıları ve eksileri tespit etmesi için birlikte beyin fırtınası yapmayı
teklif ederim.
c. Bir çocuk doğru karar veremez ki? Ben kendi kararımı allem eder kalem eder kabul ettiririm ona.
d. Onun için neyin doğru olduğunu en iyi ben bilirim. O daha çocuk, doğru kararı nasıl verebilir ki?
10. Telefonunu, tabletini, eşyalarını kontrol eder misiniz?
a. Asla. Bilmem gereken her şeyi çocuğum bana söyler zaten.
b. Yanımdaysa “arkadaşınla mı yazışıyorsun?” gibi sohbet açan sorular sorarım, kendisi paylaşırsa bakarım.
Ama izinsiz, habersiz bakmam.
c. E ara sıra bakıyorum tabi. Geçen şifreyi değiştirmiş bakmayayım diye ama benden kaçar mı? Buldum
yine.
d. Bu bir annenin en doğal hakkı değil midir? Kimle ne yazışıyor bilmeliyim ki onu koruyabileyim.