Yitirilen tüm canlar için… iraz canım acıdı kapsül başıma isabet ettiğinde sonrasını pek hatırlamıyorum. them ağabeyin sarsmasıyla uyandım. “Kalk be oğlum haberlere çıktın.” dedi. esmen kırmızı şapkamla olan fotoğrafıma bakıyor herkes! Ama annem? Annem neden ağlıyor? apadığında dünyaya gözlerini herkes ağladı - dedi Ali İsmail ağabeyim. ki yüz altmış dokuz gün önce on altı haziran sabahı vuruldun, o günden beri komadasın. Daha yeni geldin aramıza. - dedi Ahmet Atakan ağabeyim. asıl yani bir daha dönemeyecek miyiz? dedim Abdullah ağabeyime, tedirgin olmuştum. ninde sonunda anlayacağım durumu! Söyleyin şimdi gerçeği dönecek miyiz hep birlikte? Gözlerim dolmuştu sinirden Mehmet ağabeyime sarıldım. akin kimseden çıt çıkmadı bir süre. Etrafıma bakındım; iki polis ağabeyim karşıda muhabbet ediyordu. Onlar bilirler diye düşündüm. ar mı ağabey daha mesainizin bitimine? Dönmeyecek misiniz evinize diye sordum Mustafa ve Ahmet ağabeylerime. rtık biz bizeyiz - dediler gülümseyerek, “Buraya alışsan iyi edersin.” diye ekledi arkamda duran Medeni ağabey. eden diye sordum korkuyla, yoksa biz öldük mü? “Evet.” dedi Hasan Ferit ağabeyim… “Öldük!” 110 Hukuk Gündemi | 2014/1 BEN BERKİN ELVAN lümsüzdür diyorlar benim için, iki kez kalbim durdu, üç ameliyat ve bir küçük operasyon geçirdim. anetler yağdırıyor annem katillerime, oğlumu Allah almadı diyor… zülüyorum, ölen tüm kardeşlerim için yeterince direnemediğim için. utsuzum çok. Oysaki daha 5 Ocak’ta hep birlikte doğum günümü kutlamıştık, inanıyorduk uyanacağıma, pastamdaki mumları üfleyememiş olsam da… el oldu milyonlar meydanlarda, nasıl böyle bir anda ötekileştik biz? Halay çektim ben, şarkılar söyledim şenliklerde, ekmek almayı ben istedim her çocuk gibi, ucunu koparıp kemirebilmek için. lkemiz için tam da birlik olma zamanıyken ne oldu bir anda bize? Burak Can Ağabey neden öldü? amansız gidişler, zamansız vedalar, her şey zamansız… ayanamadı bedenim, umut, acı, hüzün, keder, isyan, çaresizlik… mitler bitti, on altı kiloya düştüm. azı gelmedi gönüller benim vedama, “Çocukların bakkaldan evlerine kafalarına gaz fişeği yiyerek değil, ekmeğin köşesini yiyerek döndükleri bir ülke dileğiyle” dediler. Çocuklar ölmesin şeker de yiyebilsin! Elveda… 2014/1 | Hukuk Gündemi 111
© Copyright 2024 Paperzz
