Kendine Gel Müslüman ! Cengiz Numanoğlu Bitmez bu kan, bu hüsran, görünüyor açıkça; Dünya müslümanları, müslüman olmadıkça.. Dünya müslümanları, Kur’ân’la yüzleşmeden, Hiç kimse aramasın, hüsrana başka neden.. KENDİNE GEL MÜSLÜMAN ! Sana “yobaz” dediler, “adam olmaz” dediler; Uygarlık mîrâsını, senden çalıp yediler. Düzmece masallarla, uyuttular neslini; “Çağdaş” denen çöplükte, beslediler nefsini. Sana döndü namlular, bütün dünya toz-duman; Daha ne bekliyorsun, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN ! Gör ki; İslâm’a karşı, küfür yine tek millet; Birleşmiş milletlerin, kanındadır bu zillet. Adâleti katleden siyonist uşakları; Beş kıtada boğuyor, o mazlum kuşakları. Gâfilleri, hüsrâna savuruyor bu harman; Seni de savurmasın, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN ! “Diyalog” cambazları, seni hep aldattılar; Bosna’da, Filistin’de, Vatikan’da sattılar. Bil ki; şeref, haysiyet, bunlar için paradır; Bunlar; pansuman değil, neşterlik bir yaradır. Bir kıvılcımla yanar, bil ki koskoca orman; Fitneler kol geziyor, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN ! Kaç asır, kukla gibi oynadılar seninle; O iffet âbidesi, bedeninle, teninle. “Leydi” tâcı taktılar, Batı’nın yosmasına; Seni mahkûm ettiler, kölelik tasmasına. Oysa, Kur’ân’da sana, “üstünsün” dedi Rahmân; Bu ne büyük bir şeref, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN ! Mezhep savaşlarıyla, ümmetini böldüler; Milyonlarca müslüman, bu girdapta öldüler. Cinnetin böylesine, insan aklı duruyor, Müslüman, müslümanın mâbedini vuruyor. Olamaz bu vahşete, hiçbir kalem tercüman; Aç artık gözlerini, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN ! Karşında kenetlenmiş, Kur’ân’a kin kusanlar; Zulümler karşısında, şeytan gibi susanlar. Karşında kenetlenmiş, küresel münâfıklar, Baronlara satılmış, yerli malı fâsıklar. Seni bitirmek için, çoktan verildi ferman; Fazla vaktin kalmadı, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN ! Bir yanda, anti-ahlâk, haramzâde züppeler; Bir yanda, tehditlerin gölgesinde cüppeler. Şantajlarla boğulmuş, nice insan hakları; Her köşeye kurulmuş, “paralel” tuzakları. Bunlar devlet içinde, takiyede bir uzman; Son kale tehlikede, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN ! Kaldır artık üstünden, şu ölü toprağını; Milyonlarca fidanın, soldurma yaprağını. Kara günler görsen de, karamsar olma sakın, Ne zaman ki zordasın, bil ki fetih çok yakın. Hak-bâtıl savaşından, gâlip çıktın her zaman; Zafer seni bekliyor, KENDİNE GEL MÜSLÜMAN ! Cengiz Numanoğlu Uyan artık ey insan! Yetmez mi bunca zillet? Kaderinde yazmıyor.. Bu kokuşma, bu illet. Sen ki; özünde şeref, fıtratında asâlet; Ne sen sürün yerlerde, ne sürünsün adalet.. Uyan artık ey insan! sen bir ilâh değilsin; o kibirli dik başın, secdelere eğilsin. Önyargılı infazlar, boğuyor vicdanını, Bu “çağdaş” cehâletten, kurtar şu irfânını.. CENGİZ NUMANOĞLU: 1941 yılında Antalya’nın Serik ilçesinde doğdu. İlk ve ortaokulu Akseki, liseyi Bursa Işıklar Askeri Lisesi’nde tamamladı. 1962 yılında Kara Harp Okulu’nu bitirerek ordu saflarına katıldı. 1982 yılında, kendi isteğiyle Kıdemli Binbaşı rütbesinden emekliye ayrıldı. Yazarın bütün şiirleri “ŞUUR” isimli kitapta (426 sayfa) toplanmıştır. İnsanoğlu bilmeden, kendini ilâh görür; Oysa İlâh’ı bilse, alnı secdede çürür... İnsanoğlu bilmeden, kaderine kahreder; Oysa Kahhâr’ı bilse, bu utanç ona yeter... facebook.com/CengizNumanogluSiirleri www.cengiz-numanoglu.com İletişim Tel.: 0533 650 15 83 - 0532 480 90 44
© Copyright 2024 Paperzz
