Namaz u zabranjenim vremenima

Namaz u zabranjenim vremenima
Utorak, 16 Oktombar 2012 17:27
NAMAZ U ZABRANJENIM VREMENIMA
Pripremio: Nurudin Pajević
Došli su jasni tekstovi u sunetu Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, o vremenima u
kojima je zabranjeno obavljati namaz.
U hadisu koji se prenosi od Ibn Abbasa, radijallahu anhu, se kaže da je Allahov Poslanik,
sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Nema namaza nakon sabaha dok sunce ne izađe i nema
namaza nakon ikindije dok sunce ne zađe.” (Buhari i Muslim)
Od Amra b. Abese, radijhallahu anhu, se prenosi da je rekao: “O Allahov vjerovjesniče,
obavijesti me o namazu!” Pa je rekao Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem: “Klanjaj
sabah namaz, zatim nemoj klanjati dok sunce ne izađe i dok se ne izdigne. Jer kad izlazi, ono
izlazi među šejtanovim rogovima i tada mu se klanjaju nevjernici. Zatim klanjaj jer namazu
prisustvuju i svjedoče meleki sve dok sunce ne bude na sredini neba. Zatim nemoj obavljati
namaz jer se tada potpaljuje Džehennem. A kada pređe sjenka obavljaj namaz jer namazu
prisustvuju i svjedoče meleki sve dok ne klanjaš ikindiju. Zatim nemoj obavljati namaz dok ne
1/4
Namaz u zabranjenim vremenima
Utorak, 16 Oktombar 2012 17:27
zađe sunce jer ono zalazi među šejtanovim rogovima i tada mu se klanjaju nevjernici.” (Muslim)
Od Ukbe b. Amira, radijallahu anhu, se prenosi da je rekao: “Tri su vremena u kojima nam je
Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, zabranio da klanjamo i da ukopavamo svoje mrtve:
kad sunce izlazi dok se ne izdigne, dok je na sredini neba dok se ne pomjeri sa sredine i kada
oslabi pa dok ne zađe.” (Muslim)
Učenjaci su se razišli po pitanju ovih vremena na sljedeći način: Hanefije, Šafije i Hanbelije
zastupaju stav da postoje tri vremena u kojima je zabranjeno obavljati namaz kao što je i došlo
u hadisu Ukbe b. Amira.
Nasuprot njima, Malikije zastupaju stav da postoje dva vremena u kojima je zabranjeno obavljati
namaz. To je prilikom izlaska sunca i njegovog slabljenja do zalaska. Dok izdizanje sunca na
sredinu neba ne smatraju zabranjenim vremenom zbog prakse stanovnika Medine koji su
obavljali namaz u tom vremenu, a praksa stanovnika Medine je dokaz u malikijskom mezhebu.
Ono što je ispravno je mišljenje većine učenjaka koji kažu da postoje tri vremena zabrane,
shodno jasnim tekstovima koji su došli.
2/4
Namaz u zabranjenim vremenima
Utorak, 16 Oktombar 2012 17:27
Obavljanje namaza sa povodom u ovim vremenima Islamski učenjaci su se razišli po pitanju
obavljanja namaza sa povodom u ovim spomenutim vremenima.
Tako su Malikije, Hanefije i imam Ahmed na stavu da nije dozvoljeno obavljati bilo kakav namaz
u ovim vremenima, bili oni namazi sa povodom, poput tehijetul-mesdžida, dženaze ili namazi
bez povoda.
Dok je imam Šafija i – po jednom rivajetu – imam Ahmed na stanovištu da je dozvoljeno
obavljati namaze sa povodom u ovim vremenima. To mišljenje je odabrao i šejhul-islam
Ibn-Tejmijje.
To je, također, i odabir dvojice alima današnjice Ibn Baza i Ibn el-‘Usejmina, te fetva Stalne
komisije za fetve u Saudijskoj Arabiji u kojoj se kaže: “Ono što je ispravno od govora uleme po
ovom pitanju je da je pohvalno klanjati namaze sa povodom, kao što su tehijetul-mesdžid, dva
rekata nakon abdesta, dva rekata nakon tavafa ili dženaza, bilo u ovim vremenima ili van njih. A
i onaj ko ih ostavi nema grijeha.”
Da li je zabrana namaza u ovim vremenima povezana za vrijeme ili sam čin namaza?
Islamski učenjaci su složni da je zabrana obavljanja namaza nakon ikindije povezana za čin
namaza, pa tako onaj ko nije klanjao ikindiju dozvoljeno mu je da klanja opće nafile prije ikindije
iako je nastupilo vrijeme ikindije-namaza sve dok ne klanja ikindiju.
3/4
Namaz u zabranjenim vremenima
Utorak, 16 Oktombar 2012 17:27
Dok onome ko je klanjao ikindiju nije dozvoljeno da klanja opće nafile poslije nje do zalaska
sunca.
Što se tiče zabrane obavljanja namaza poslije sabaha, po mišljenju hanefijskih učenjaka ona je
povezana za vrijeme zore a ne za obavljanje sabah-namaza. Na suprotnoj strani, mišljenje da je
i ova zabrana povezana za čin namaza su Šafije i Imam Ahmed po jednom rivajetu. Ovo
mišljenje je, također, odabrao šejhul-islam Ibn-Tejmijje.
Izvor: iman.ba
OBRADA: “EsSunne”
4/4