“Όσο υπάρχει φαντασία που οργιάζει, υπάρχει και

what’s new
FACE
«Ya»
το design
Α π ό τ η : μα ρ ι ν α αβ ρααμ
Αυτή η δημιουργική διαδρομή στον κόσμο του design
πόσο προκλητικά όμορφη είναι για σένα;
Είναι κάτι παραπάνω από όμορφη, είναι ένα καθημερινό απολαυστικό ταξίδι έκφρασης, εξωτερίκευσης, δημιουργίας. Επειδή εμένα προσωπικά μου αρέσει να ταξιδεύω συνεχώς, να βλέπω όλο
τον κόσμο που με παρακολουθεί μέσα από τις επιλογές μου, νομίζω είναι ό,τι καλύτερο, είναι επιλογή και τρόπος ζωής.
Ποιο αντικείμενο σε ιντριγκάρει; Να περιμένω να μείνω
άφωνη…;
Το μολύβι.
Έτσι εξηγούνται τα χρωματιστά μολύβια σε πολλά από τα
projects σου;
Σωστά. Έτσι εξηγούνται και οι μπογιές μέσα σε μια τεράστια κασετίνα σε κυριολεκτικά αμέτρητα διαφορετικά χρώματα. Σκέψου
ότι έχω μια ασύλληπτα μεγάλη συλλογή από μαρκαδόρους
PANTONE.
Η δημιουργία έχει σύνορα, φραγμούς ή οργιάζει; Εννοείται ότι οργιάζει! Όσο υπάρχει φαντασία που οργιάζει,
υπάρχει και καλπάζουσα δημιουργία χωρίς τέλος και όρια.
Θέλεις πάντα να πρωτοπορείς;
Θέλω να ανταγωνίζομαι τον εαυτό μου και να πρωτοπορώ σε
σχέση με αυτόν. Θέλω να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό και κυνηγάω πάντα την τελειότητα, την οποία όσο την πλησιάζεις, τόσο
απομακρύνεται. Είναι άπιαστη. Εξάλλου το motto μου είναι:
«Τhink big, act big and never stop until you achieve perfection».
Θέλω να μάθω όμως και άλλα πράγματα για σένα. Τι έχεις
σπουδάσει και πού;
Θέλεις να σου πω μια μικρή ιστορία (γέλια); Από μικρός, από το
σχολείο δηλαδή, είχα καλλιτεχνικές κλίσεις και είχα την τύχη να
πάρω συμπληρωματικό μάθημα αρχιτεκτονικό σχέδιο. Στην Γ΄
Λυκείου ένας καθηγητής κοινωνιολογίας μου έλεγε συχνά ότι
2
MAISON FIGARO
πρέπει να πάρω μαθήματα κοινωνιολογίας, γιατί έβλεπε ότι έχω
ένα χάρισμα στην επικοινωνία. Εγώ όμως δεν καταλάβαινα τίποτα από όλα αυτά τότε και διάβαζα για να περάσω στο Πολυτεχνείο. Τελικά εξασφάλισα θέση στο τμήμα Φυσική στην Αθήνα,
το οποίο και εγκατέλειψα δύο χρόνια αργότερα, για να σπουδάσω Interior Design και τότε μυήθηκα στον κόσμο του styling. Ξεκίνησα συνεργασίες με έντυπα του χώρου και εκεί άρχισαν όλα
και κυρίως, η ενασχόλησή μου με τα άψυχα αντικείμενα... και όχι
πια με ανθρώπους και μοντέλα.
Ποιο είναι το πιο όμορφο και ξεχωριστό πράγμα που
έχεις δει μέχρι σήμερα και που δεν πίστευες ότι θα
μπορούσες ποτέ να φανταστείς ο ίδιος;
Αυτό είναι κάτι πολύ προσωπικό αλλά θα στο πω. Η φωτογραφία
που έχετε δημοσιεύσει, με το MILK, είναι τρομερής συναισθηματικής αξίας για εμένα. Θυμάμαι όμως και κάτι άλλο πολύ έντονα.
Κάποια περίοδο στη ζωή μου δούλευα με το σκηνοθέτη Δημήτρη
Μαρκαντωνάτο. Μαζί μοιραστήκαμε πολύτιμες εμπειρίες και κάναμε πολύ ωραίες δουλειές. Δυστυχώς φέτος έφυγε απρόσμενα
από τη ζωή. Ένα δώρο γενεθλίων που εκείνος μου είχε κάνει πριν
δύο χρόνια το φέρνω στη μνήμη μου σίγουρα ως ξεχωριστό,
ευρηματικό και κάτι που μάλλον δε θα μπορούσα να φανταστώ
εγώ. Μέσα σε μια σακούλα όπως αυτές με τα πατατάκια που είναι
φουσκωμένες και όταν τις σκας ανοίγουν, είχε βάλει ένα κόκκινο
αυτοκινητάκι, μια λάμπα από αυτές του habitat -που έγραφαν
μέσα love με το συρματάκι- και ένα κουτάκι λαδοπαστέλ. Όταν
την άνοιξα μύριζε κολώνια και είχε ένα γράμμα που έγραφε «σου
εύχομαι Χρόνια Πολλά, να τα εκατοστίσεις» και μου εξηγούσε
τη σημασία των δώρων. «Το αυτοκίνητο είναι για να ταξιδεύεις,
τα λαδοπαστέλ για να ζωγραφίζεις και η λάμπα για να αγαπάς».
Ήταν καταπληκτικό, σχεδόν συγκλονιστικό. →
Π Ο Ρ Τ Ρ Ε Τ Ο Τ ΟΥ: x x x x x Φ Ω Τ Ο Γ ΡΑ Φ Ι Α : Ο ΔΥ Σ Σ Ε Α Σ Λ Ε Κ Κ Α Σ , Μ Α Λ Λ Ι Α Κ Α Ι M A K E U P : Χ ΡΙ Σ Τ ΙΝ Α Δ ΡΑ Κ Α Κ Η
Πάθος δημιουργικό, ιδέες ανατρεπτικές, φαντασία που οργιάζει.
Ο Κώστας Βογιατζής είναι το άτομο που κρύβεται πίσω από το περιβόητο Yatzer.
Μια ιστοσελίδα που κατατάσσεται στις δέκα καλύτερες παγκοσμίως στο είδος της.
“Όσο υπάρχει
φαντασία που οργιάζει,
υπάρχει και καλπάζουσα
δημιουργία χωρίς
τέλος και όρια”
MAISON FIGARO
3
what’s new
face
Αριστερά: Το αρχιτεκτονικό
γραφείο της Zaha Hadid
παρουσίασε αποκλειστικά
στο YATZER το Burnham
Pavilion στο Σικάγο.
Κάτω: Το redesigning του Le
Printemps με την υπογραφή
Yabu Pushelberg στο Παρίσι.
Η βιτρίνα του
Notos Galleries
στην Αθήνα με
art director και
φωτογραφία
από τον Κώστα
Βογιατζή και
σκηνοθεσία
του Δημήτρη
Μαρκαντωνάτου.
WHO IS WHO?
«Γεννήθηκα στον Πειραιά το
1980 και είμαι Λιοντάρι με
ωροσκόπο Ζυγό. Δεν θα
σου πω κάποιο συγκεκριμένο άνθρωπο που θαυμάζω,
για τον πολύ απλό λόγο ότι
σαν ιδρυτής του Υatzer, όλα
αυτά που θαυμάζω θα τα
βρεις εκεί μέσα, άσε που δεν
θέλω επουδενί να αποκλείσω
κανέναν. Στον χαρακτήρα
των ανθρώπων θαυμάζω την
πειθαρχία γιατί εγώ δεν είμαι
καθόλου πειθαρχημένος,
είμαι ατίθασος πολύ!
Προσωπικά
σκίτσα του
Κώστα Βογιατζή
ενώ φοιτούσε
ακόμη στη
σχολή.
“Οι περισσότεροι νομίζουν
ότι η έδρα του Yatzer
είναι στην Αμερική και
συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη”
Και ποιο είναι το πιο ανατρεπτικό που έκανες ή θα έκανες;
Δεν ξέρω αν μπορείς να το πεις ανατρεπτικό. Αλλά σίγουρα το
πιο απροσδόκητο και το πιο extreme που έχω ζήσει ήταν μια
πτήση με ελικόπτερο πάνω από τους αμπελώνες της Veuve
Clicquot στο Reims της Γαλλίας για μισή ώρα. Ήταν αμέτρητα τα
στρέμματα και έπρεπε να κάνουμε όλο το γύρο του χωριού.
Ο προσωπικός σου χώρος πώς είναι;
Πολύ προσωπικός (γέλια). Μέχρι τον Ιανουάριο θα μετακομίσω,
οπότε εκτός από πολύ προσωπικός, δε θα παραμείνει και ο ίδιος.
Ελπίζω ότι θα είμαι σε θέση να σας δείξω και το σπίτι μου τότε,
γιατί τώρα εμφανώς και προφανώς δεν είμαι.
Η μεγαλύτερη πρόκληση που δεν κατάφερες ακόμη να
φτάσεις, ποια είναι;
Δεν υπάρχει (γέλια). Μέχρι στιγμής ό,τι είχα θέσει ως στόχο στον
εαυτό μου, έχει πραγματοποιηθεί. Και είναι μόνο η αρχή, αφού
σκοπεύω να κάνω και να βιώσω πολύ περισσότερα. Γενικά όμως
είμαι ένας άνθρωπος με τόση πολύ θετική ενέργεια που θα μπορούσα να είμαι χορηγός της!
Το Yatzer πώς προέκυψε;
Όταν ήμουν μικρός οι φίλοι μου με φώναζαν Voyatzer και φαίνεται πως μου έμεινε τελικά το παρατσούκλι. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ
4
MAISON FIGARO
αυτό, ήμουν στο στρατό στη σκοπιά, όταν αποφάσισα ότι πρέπει
επιτέλους να ασχοληθώ σοβαρά με το μέλλον μου. Και πράγματι εκείνη την ημέρα είχα τρεις ολόκληρες ώρες μπροστά μου,
απόλυτης ησυχίας στην Πάρνηθα, με εξαιρετική θέα (γέλια). Είχα
πάρει ένα τετράδιο μαζί μου και έγραφα τι θέλω να κάνω στη ζωή
μου. Ξέρεις, κάτι σαν τα New Year resolutions που μερικοί καταγράφουν, μια και «τα γραπτά μένουν». Και μέσα σ’ αυτό ήταν και
το Yatzer. Ξεκίνησα λοιπόν να γράφω για τη δημιουργία και ανάπτυξη ενός site το οποίο θα μοιράζεται όμορφα πράγματα με όλο
τον κόσμο, αυτό ήταν το concept. Τότε δεν ήταν και τόσο ευρέως
γνωστά τα siteς αυτού του είδους, τα λεγόμενα e-zines.
Και είναι ανάμεσα στα δέκα καλύτερα sites!
Ναι, στο είδος του πάντα, είναι στα δέκα καλύτερα του κόσμου
και εάν πρόσεξες βγήκε τώρα το London Design Guide όπου είμαστε μέσα στη λίστα με τα παγκόσμια design resources.
Ένας Έλληνας δίνει τροφή για το design. Νομίζεις ότι το
ελληνικό ταμπεραμέντο, η κουλτούρα των Ελλήνων, κάνει
άλλο ένα φοβερό βήμα στο design για μια νέα αρχή;
Μακάρι, μακάρι! Έλαβα προχτές ένα comment που έγραφε: «Oh
my God, μόλις κατάλαβα ότι εδρεύετε στην Ελλάδα!» Δεν το ξέρει ο κόσμος και προς Θεού, δεν ντρέπομαι να το πω, κάθε άλλο,
αυτό με κάνει ιδιαιτέρως υπερήφανο από πολλές απόψεις. Ωστό-
σο, οι περισσότεροι νομίζουν ότι η έδρα μας είναι στην
Αμερική και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη. Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, με πήραν τηλέφωνο από μια gallery στη Νέα
Υόρκη για να με προσκαλέσουν σε μια έκθεση για τα εγκαίνια που θα γίνονταν το βράδυ. Και τότε τελικά συνειδητοποίησαν ότι το Yatzer δεν εδρεύει στη Νέα Υόρκη. Μια άλλη
περίπτωση ήταν με μια κοπέλα που είχε λάβει το Yatzer
newsletter την ίδια μέρα που εγώ έτυχε να πάω για φωτογράφηση. Συζητώντας λοιπόν, μου λέει «τρελάθηκα, τι ωραίο
που είναι το Yatzer, μα πού είναι η «βάση» του; Εσύ υποθέτω θα είσαι απλώς ο υπεύθυνος για την Ελλάδα». Και τότε
της απάντησα ότι είμαι και η «βάση» του Yatzer και δεν το
πίστευε. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ακόμα είμαστε
στην αρχή, η Ελλάδα δεν είναι ακόμα συνδεδεμένη με το
design στην αντίληψη της υφηλίου, αλλά σίγουρα εύχομαι
το Yatzer να συντελέσει μακροπρόθεσμα προς αυτήν την
κατεύθυνση.
Τι ετοιμάζεις ενόψει των 3 χρόνων που συμπληρώνει
το Υatzer;
Στις 21 Ιανουαρίου! Ετοιμάζω κάτι αλλά θέλω να είναι έκπληξη για όλο τον κόσμο… Έχω άλλωστε πολύ χρόνο μπροστά
μου για να το ολοκληρώσω και να είναι όλα τέλεια.
‘Oh, the farmer and the
cowman should be friends’,
Βιβλιοθήκη από το Ron Arad,
το 2009 στην Timothy Taylor
Gallery στο Λονδίνο
MAISON FIGARO
5