ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΥΠΟΔΟΧΕΩΝ
ΣΕ Α ΥΤΟΑΝΟΣΟΒΊΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΕΣ
Η περΙΥραφή
της
KVΤταPΙKής
ηκών
των αντοανησωμάτων ειδικά εναντίον
επιφανείας
νποδοχέων,
είναι
και
των
<<μικροσωμαηκά»
ανησώματα
ανοσοβιολΟΥικές
ασθένειες,
πον
είναι
Χριστίνα Ζήρα καΙ Π.
ενδOKVΤταPOπλασμO­
ιατρικό
KatVOVpyto
βρέθηκαν
χρήσψοι
θέμα.
σης
Θεμιστοκλέους
Το
αVΤO­
φνσιολΟΥικοί
τον θvρεοειδοVς.
Σ ης ανηδρασΕ1ς ενανηα των θνρεοειδι­
σκοποVι.
κών ανΤΙΥόνων έχομε τα παράΥωγα της θνρεΟΥλοβονλίνης
Η απόδειξη πως τα <<μικροσωμαηκά» αvτoαντιyόνα επίσηl
cA2, τα μικροσωμαηκά ενδοπλασματικα <<μικρομεμβρανώ­
δη αντισώματα» τονς νποδΟΧΕίς T.S.H., πον ερεθίζονν
την παραΥωγή Τ3 και Τ4 (TSI) και τονς νποδοχείς πον
ερεθίζονν την παραΥωγή της TGI. Μνστήριο παραμένΕΙ
δείκτες
Υια
διαΥνωσηκοvς
εκφράζονται
στην
και
ΠΡΟΥνωσηκοvς
επιφάνΕια των
στοχοκνττάρων
μπορεί
να μας οδηΥήσει σε KαλVτερη κατανόηση των τελικών Kν~­
"1αροτοξικών μηχανισμών, πον ΣVμμετέXOνν σε καταστροφτ,
των ιστώψ (όπως είναι οι μηχανισμοί σνμπληρώματος ΤΙ
η
κντταροτοξικών λεμφOKVΤΤάpων).
θνρεοειδίηδα.
Πιο κάτω αναφέρομε με ΣVνΤOμία μερικές από ης ασθέ­
νΕ1ες
πον
οφείλονται
(α)
σε
ανησώματα,
πον
ονομαζονται
(δ)
T.S.I. (thyroid
και κατεvθvνονταl εναντίον
stimulating immunoglobulins)
των νποδοχέων της θνρεοσημονλίνης
Τα ανη­
(T.S.H.).
σώματα αντά έχονν την ιδιότητα να ερεθίζονν τα KVτταpα
τον θvρεοειδοvς και να προκαλοvν παραΥωΥή τον
MIμovVTat
δηλαδή
την
δραση
της vποφVσεως.
(T.S.H.)
dow είναι
η
μόνη
Υνωστή
είναι ικανό να ερεθίσει
ΥωΥή ορμόνης.
Η
της
CAMP.
θνρεοστιμονλίνης
ασθένεια τον Graνes-Base­
ασθένεια όπον ένα
KVTTapa
και
αντίσωμα
να προκαΜσει παρα­
Δεν νπόκεινται βέβαια οι
ανοσΟΥλοβον­
λίνες αντές στο φνσιολΟΥικό μηχανισμό της παλινδρόμον
αναχαίτησης
ζονν
και
(feed-back)
νl1ερπαραΥωΥή
έτσι οι
ορμονών.
ασθενείς παρονσιό­
Κατα
τη
διαρκεια
θεραπείας τον vπερθvρεοειδισμοv τα επίπεδα των
(thyroid
stimu~ting
νονται.
Αν
τον αίματος μειώ­
immunoglobulins)
παραμείνονν
ψηλα
της
T.S.I.
αποτελοvν
σημείο
κακής
πρόΥνωσης και πιθανής νποτροπής της ασθένειας.
'1ην
να
τα
Τ
Τα αντιαΚΕτνλχολινικα αντισώματα
(Ach) είναι
VTTEV-
οι ειδικοί δείκτες στην μνασθένεια Υκραβις και είναι
θννα για την σταδιακή απώλεια αvτών των νποδοχέων,
από ης
.. ελικές
νενρομνϊκές διασννδέσΕις.
Η
αvτoανoσo­
βιολογική καταστροφική πορεία των διασvνδέσεων αvτών
Είναι εξαρτώμΕνη τον αντισώματos και Εξαρτάται επίσης
από την ποσότητα τον σvμπληpώματoς.
σε
επιταχννόμενη
καταστροφή
των
ΤoVτo οδηγεί
αντιακε"1νλχολινικών
νποδοχέων, λόγ~ σvγκOλλήσEως με αντισώματα και Ελατ­
τωμένη
ροή
βρανη.
Πολλα
ανηαKEΤVλXOλίνης στην
vποδηλοvν την
κλινικά
σημεία
ετερογενή
μE'1αΣVναΠΤΙKή
στη
φvση
της
νποδοχείς σε μεΥάλο βαθμό με
VIKOVS
με μ­
μνασθένΕια
γκραβις
ασθένΕιας.
Δηλαδή
στη μνασθένεια γκραβις με θvμωμα έχομε
αντιακετνλχολι­
HLADR 7,
Ενώ στη
μνασθένεια γκραβις μΕ μόνον μικρα νπερπλασία τον θvμοv
έχομε ο.κετvλχολινικοVς νποδΟΧΕίς σε μέση ποσότητα και
HLA ΑΙ, Β8, DR3 ή Β12. ΕπιπρόσθΕτα τα νποβοηθη­
τικα Τ λεμφOKVτταpα (Τ helper cells) έχονν νΠΕρδραστη­
ριότητα
στονς
αντιακEτνλxoλινΙKO\ιs
νποδΟΧΕίς.
Η
θν­
ρεΟΕιδΕκτομή στ ις ΊΙεριπτώσεις ασθένειας τον Graνes-Base­
σώματα της μνασθένειας.
ανοσΟΥλοβονλίνες
τον
τον
νέα
θvρεοειδοVς.
ανοσοβιολΟΥικός
αvξηση
έδωσε
Μπορεί
μηχανισμός
θvρεοειδικοv
στοιχεία
για
δηλαδή
σχεηζόμενος
κντταρον.
Η
(Ε)
Τα
αντιινσονλινικα
αντισώματα
σΕ ασθΕνΕίς με σvνδρομο πον χαρακτηρίζεται από σοβαρή
παρονσία
αντίσταση στην ΕνδογΕνή και εξωγΕνή ινσονλίνη, δvσκολία
pVΘμίσεως τον μεταβολισμοv
θνρεοτοξικώσεως σε ασθενείς μΕ ΟΙΚΟΥενειακές Επαναλαμβα­
νίγκρικανς (δερματική πCxθηση).
μονοεστιακές και πολνΕσηακές βΡΟΥΧοκοίλεl.
(Υ)
Η θνρεοειδίηδα TOV
Hashimoto
νιο
και το πρωτο­
και
ενρίσκεται
πιο
Μο φvλων ηλικίας από
110λVΊTλOKOνς
ασθΕνΕίς
αvτοανοσοβιολΟΥικοvς κατασΤΡΕπτικοvς
Σε αντίθεση
με την θνρεΟΕιδίηδα τον
μη­
Hashi-
οι ασθενΕίς με πρωτοπαθές μνξοίδημα έχονν ατροφικό
θνρεοειδικό
αδένα.
Avτές οι
διαφορές
μποροvν τώρα
εξηΥηθοvν μΕ τα ανησώματα <<μπλοκαρίσματος»
antibodies)
στον
μνξοίδημα,
παρενοχλόντας
θνρεοειδικό
όγκο
την
και
στο
πρωτοπαθές
παραγωΥική
T.S.H. (thyroid stimulator hormone).
να
(blocking
δραση
της
Επίσης νπαρχονν
... ης
σvXνα
γλνκόζης και ακανθώδη
Το ΣVνδpoμo είναι σπα­
σΕ
yνναίκeς
μέσης
ηλικίας
κνρίως, αλλα μπορεί να ΕμφανισθΕί και σΕ ασθΕνΕίς και των
παθές μνξοίδημα είναι σννθήΚΕς πον χαρακτηρίζονται από
xανισμo\ιs.
ανΙXνEVΘησαν
μΕ
αvτών των ανοσΟΥλοβονλινών σχετίζεται με αvξηση τηl
moto
στη
λεμφOKVτταpα
dow μΠΟΡΕί να απομακρvνΕΙ τα λεμφOKVτταpα και τα αντι­
νπαρχει
νόμενες
αντισωμάτων
κατασταλτικα
Η πρόσφατη απόδειξη όη το αδένωμα τον θν­
παθοφνσιολογία
την
μακροσωματικών
Τέλος
έχει
(β)
ρεοειδοvς
των
ΙΤ supressors) στη θνΡΕοειδίτιδα είναι ελαττωμένα.
ΑVΤOανOσOμηXανισμό:
η θνΡεοτοξίκωση τον Graνes-Basedow οφείλεται
σε Ε1δικά
προέλενση
έχονν
ασθενΕιών.
νlκα
12
στΟΙΧΕία
Επίσης
αντισώματα,
έως
62
άλλων
παροvσιαζοvν
λΕνΚΟΠΕνία
στονς νποδΟΧΕίς ινσονλίνης
ετών.
Οι ΠΕρισσότεροι
αvτoανOσOβlOλOγlKών
και
αντlΠVpη­
DNA
κ.λ.π.
Τα
avtXVEVOVTat
αντισώματα
μΕ ΤΕστ
TTov
χρη­
σιμοποιονν την ικανότητα τονς να Εμποδίζονν την ραδι­
ΕνΕργό lνσονλίνη
να ΕνωθΕί
μΕ τovς νποδΟΧΕίς αvτo\ιs ή
την ικανότητα της να ανασvγκολλοvν τονς ίδιονς νποδο­
ΧΕίς.
"In vitro"
αvτα τα αντισώματα μιμοvνται ης ΠΕ­
αντοανησώματα στον μηχανισμό παθογενέσεως της ασθέ­
ρισσότερΕς
νειας τον Graνes
χωρίς
τον χρόνιον ΕπηΡΕασμόν των κvτταρων από αντισώματα
Στην ασθένεια τον
Hashimoto Εξαιτίας των
(blocking antibodies), δεν
«μπλοκαρίσματος»
αvξηση
φορές διόΥκωση τον θvρεοειδοVς.
τον
θvρεοειδοvς
αδένος.
ΕνέργΕΙΕς
της
lνσονλίνης.
Από
ανησωμάτων
αντι
έχομε πολλές
και έτσι το σταδιο αντιστασΕως στη θεραπΕία ινσονλίνης
Σης ανηδράσΕις ενανηα
των θνρεοειδικών αντΙΥόνων έχομΕ πολλές φορές διόγκωση
22
μεταβολικές
-
νποδοχέων, lξοvδετερώνεταl η δραση της lνσονλίνης
παγΕιώνΕταl.
(στ)
Ορισμένα ατομα μΕ ασθμα,
αλλΕργική ρινίηδα
και
έκζεμα δεν αιπιδρονν εVκoλα
φάρμακα.
Σε
εξηγείται
ένα
τώρα
αVΤισωματΙKών
της
ποσοστό
με
την
στα βήτα
ασθενών
παρουσία
υποδοχέων.
αυτό
των
Avτά
τα
-
αδρενεργά
το
φαινόμενο
αVΤι-αδpενεργών
αντισώματα
είναι
κλάσεως και μπορεί να ανιχνευθονν με ειδικά ραδι­
IgG
ενεργά
αδρενεργά
και
υγροποιημένους
με
παράγωγα,
με
πνευμονικές
υποδοχείς
πνενμονος.
μεμβράνες
Ο
ρόλος
<<μπλοκαρίσματος» των ΑVΤOαντισωμάτων στηρίζεται στην
ικανότητα ,ων αντισωμάτων αvτών να μεταβάλλουν την
αντίδραση του ΚVΚλΙKOIί Α.Μ.Ρ. στην ισοπρεναλίνη.
(ζ)
Οι
ασθενείς
με
μεγαλοβλαστική
αναιμία
έχουν,
ειδικά «μικροσωμιακά» ΑVΤOαντισώματα σε γαστρικά KVτ­
ταρα και αιπισώματα του ειδικοΙί αντιαναιμικοΙί γαστρικοΙί
παράγοντος.
Οι ορροί ασθενών με μεγαλοβλαστική αναι­
μία περιέχουν γαστρικά κυτταρικά αντισώματα, που μπο­
ρονν να <<μπλοκάρουν» τη
σης με τη γαστρ(νη.
δράση της καρμποξυλ-ανυδρά­
Παρ' όλο που δεν υπάρχει σίγουρη
πληροφορία για το πως η ειδική πρωτείνη του οργάνου
σχετίζεται
του
με
τους
γαστρικοΙί
ορμονικονς
KVΤΤάPOυ,
τα
υποδοχείς
πιο
πάνω
της
επιφανείας
αποτελέσματα
εισηγOIίVΤαι πως τα γαστρικά (<μικροσωματικά» αντιγόνα,
έχουν σχέση με τους υποδοχείς γαστρίνης που υπάρχουν
στην επιφάνεια των κυττάρων.
Ο πιο κάτω πίνακας συγ­
κεντρώνει τα γνωστά αν, ισώματα υποδοχέων σε διάφορες
ασθένειες.
Αντιγόνα
Ασθένεια
Μυασθένεια γκράβις.
Αντι
~ιαβήτης τνπου Β
Υποδοχείς ινσουλίνης.
-
ακετυλχολίνης.
Graves' thyrotoxicosIs is caused by specific antibodies
to TSH - receptors. Ιη contrast with goitrous Hashimoto's thyroiditis, patients with primary myxoedema
have an atrophied thyroid gland. This difference can
ηο\ν be explained by thyroid growth b Ι ο c k ί η g a nι ί b ο d ί e s
which, ίη primary myxoedema patients,
interfere with the regenerative action of T.S.H.
Several clinical features ofMyasthenia Graves suggest
the possibility of heterogenecity of this disease. The most
striking of these is the differing thymic pathology (thymoma, thymic hvperplaRia and atrophy). The analysis
of HLA antigens and Gm immunoglobulin allotypes ίn
different ethnic ,groups reinforces the concept of heterogeneclty ίn this syndrome.
Antibodies Ιο the insulin receptor are detected by
their ability Ιο inhibit labellec!-insulin binding or Ιο immunoprecipitate solubilized insu!in receptors. These antibodies mimic most of the metabolic actions of insulin
btιt \vith prolonged exposure of cells Ιο anti-receptor antibodies the insulin - like effect is lost.
Atopic individuals with asthma, shows blocking role
of the autoantibodies has been further supported, by their
ability Ιο impair cyclic Α.Μ.Ρ. response Ιο isoprenalin ίη
human cell cultures.
Sera of patients with autoimmune perntcιous anaemia containing οηlΥ gastric parietal cell antibodies, have
also been shown to block carboxy-anhydrase activity by
gastrin using a sensitive cytochemica! bioassay.
Known Receptor (R) - Blocking Antibodies ίn human disease.
(αντίσταση στην ινσουλίνη).
Disease
Antigen
Υποδοχείς οιστρογόνων.
Myasthenia gravis
Ach - Receptors
fnsulin - Receptors
ΑΙ γαστρίτιδα.
Υποδοχείς γαστρίνης
'Ασθμα (μερικές περιπτώσεις).
β2 αδρενεργοί υποδοχείς.
Insulin - resistant diabetes
with acanthosis nigricans
,Type Β)
Ατροφική ΑΙ θυρεοειδίτιδα.
θυρεοειδοτρόπος ορμόνη
Renal insufficiency
':Some cases)
Oestrogen resistent ovariomatrophy
Ρ.Τ.Η.
,'Jεφρική ανεπάρκεια
Υποδοχείς παραθορμόνης.
(μερικές περιπτώσεις).
Ατροφία ωοθηκών με απο­
τυχία οιστρογονοθεραπείας.
(P.C.)
,cAMP).
Fundal
SUMMARY
λNTIRECEPTOR
ANTIBODIES
DISEASES
ΙΝ
Christina Zera and
ΑΙ
gastritis
AUTOIMMUNE
Ρ.
ΑΙ
Oestrogen - R.
Gastrin (PC) - R.
Asthma (some cases)
Atrophic
- Receptors
b2 - adren - R.
thyroiditis
T.S.H. - R. (c - λΜΡ)
? T.S.H. - R. (growth)
Themistocleous
The "microsomal" antibodies found ίη organ-specific
autoimmune diseases are useful serological markers for
diagnostic purposes.
REFERENCE
CIBA Foundation Symposium 90. Receptors, antibodies and disease. Pitman, London Ι982.
23

φυλλο οδηγιων χρησης

Laguna CD36