Η αλέπου και το κοράκι – Ποπό,τυχερή μου μέρα,λέει -Έπεσε από το ποντικάκι το μικρό ποντικάκι. μια φετούλα από τυρί! Μια και δύο το γραπώνει,με το ράμφος το δαγκώνει, κύκλους κάνει στον αέρα μέρος ήσυχο να βρεί, μοναχό να το χαρεί. Όμως κάποιος το κοιτάζει στα κρυφά κι αναστενάζει,το τυρί θέλει να φάει για το λιμπίζεται...Και να τι σκαρφίζεται: Πάει κοντά , κάτω από το δέντρο που έχει κάτσει το κοράκι , έτοιμο να απολαύσει το κομμάτι το τυράκι. Αδιάφορα σφυρίζει και με μια τυχαία ματιά βλέπει το πουλί στο δέντρο να κρατάει τη λιχουδιά. -Κόρακα,καλέ μου φίλε,ξέρεις τι έμαθα για σένα;Έμαθα πως στο τραγούδι δε σε φτάνει ζώο κανένα. Είναι αλήθεια μονάχα το όμορφα τραγούδια μεράκι; αυτά που λένε,πως κοράκι λέει τα πιο με ρυθμό και με Να χαρείς ,καλό κοράκι,σε θερμοπαρακαλώ,πες μου ένα τραγουδάκι, έτσι δα,για το καλό. Τι καμάρι το κοράκι!Φούσκωσε από περηφάνια.Βγάζει μια αγριοφωνάρα και του πέφτει το τύρι! Τρέχει η αλεπού ,το αρπάζει και τα ζώα κάνουν χάζει. Απο το δέντρο το κοράκι την κοιτάζει και απορεί -Αχ,τι έπαθα το δούλιο,λέει με πόνο το καράκι.Από την τόση καυχησιά μου έχασα και το τυράκι μου!.. Τώρα με το πάθημά μου θα γελούν στο σάσος όλοι!Έχασα τη λιχουδιά μου και την αξιοπρέπειά μου.. Γιατί πίστεψα όσα είπε η λησμόνησα τα λόγια του -Κοίταξε,παιδί μου,να είσαι που! παμπόνηρη αλεπού και σοφού μου του παππού: μετριόφρων πού και Συμπέρασμα Μην καυχιέσαι, μην πιστεύεις κανενός την κολακεία. Τα χαρίσματά σου μόνως μάθε πάντα να μετράς. Στα παινέματα άμα ξέρεις να μη δίνεις σημασία, πάντα βγαίνεις κερδισμένος πάντα ξέρεις τι ζητάς... Και στη γη γερά πατάς. Nαταλία, Μαριάνα Γ3 τάξη
© Copyright 2024 Paperzz
