Το φετινό 8ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου, που
διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Ελλάδος υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, έρχεται να συνεχίσει την επιτυχημένη πορεία
των προηγούμενων διοργανώσεων. Τεκμήριο της επιτυχίας αυτής
αποτελεί η εντυπωσιακή προσέλευση του κοινού στο αντίστοιχο
περυσινό Φεστιβάλ και οι διαρκώς επεκτεινόμενες παράλληλες
εκδηλώσεις που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων των
κινηματογραφιστών και των κινηματογραφόφιλων.
Συζητήσεις με δημιουργούς, παρουσιάσεις νέων έργων, δημιουργικά σεμινάρια, εκπαιδευτικά προγράμματα, καλλιτεχνικές εκθέσεις, αφιερώματα σε καινοτόμα ρεύματα και επιδραστικές μορφές της Έβδομης Τέχνης, όλα αυτά αναδεικνύουν το Φεστιβάλ
Πρωτοποριακού Κινηματογράφου σε εργαστήρι προβληματισμού
και συζήτησης για τις ρευστές ορίζουσες της πρωτοποριακής και
πειραματικής κινηματογραφικής δημιουργίας: την ανατροπή αφηγηματικών συμβάσεων, τη διερεύνηση νέων εκφραστικών δυνατοτήτων, την εισαγωγή τολμηρών υφολογικών επιλογών.
Είμαι βέβαιη ότι οι φίλοι και οι ειδικοί του κινηματογράφου θα
αγκαλιάσουν με την παρουσία τους και το φετινό Φεστιβάλ, που
τιμά τον τίτλο του πρωτοποριακού όχι μόνο εκ του εναλλακτικού
περιεχομένου του, αλλά και λόγω της διάρθρωσής του.
Άντζελα Γκερέκου
Υφυπουργός Πολιτισμού
και Αθλητισμού
This year’s 8th Athens Avant-garde Film Festival, held by the Greek
Film Archive under the auspices of the Ministry of Culture, will
follow in the successful path forged by its two previous editions.
Proof of this success lies in the impressive number of viewers who
attended last year’s festival, as well as the ever-increasing sidebar
events organized by the Film Archive which cover a broad range
of filmmakers’ and film lovers’ interests.
Angela Gerekou
Deputy Minister of Culture
and Sports
Conversations with auteurs, screenings of new works, creative
seminars, educational programs, art exhibits, tributes to innovative currents and influential figures in cinema, all these combine
to make the Athens Avant-garde Film Festival a workshop in which
to examine and discuss the shifting determinants of avant-garde
and experimental film: subverting narrative conventions, exploring
new possibilities of expression, introducing bold stylistic choices.
I am confident that cinephiles and film experts will embrace with
their presence this year’s Festival, which is true to its avant-garde
title not only by virtue of its alternative content, but also of its
structure.
Warm congratulations are due to the people behind the Festival,
and especially the Greek Film Archive, for all its initiatives towards
disseminating the art of cinema.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές του Φεστιβάλ και ειδικά στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος για το σύνολο των
πρωτοβουλιών στη διάδοση της κινηματογραφικής Τέχνης.
2
3
Το Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου
της Αθήνας αποτελεί έναν πολύ ιδιαίτερο, μοναδικό ίσως, θεσμό με στόχο τη διαρκή αναζήτηση,
επισήμανση και ανάδειξη των πρωτοποριακών
ιδεών και τάσεων της ελληνικής και παγκόσμιας
κινηματογραφίας, που εισάγουν νέα στοιχεία,
ανατρέπουν τις καθιερωμένες συμβάσεις και ταράζουν τα λιμνάζοντα ύδατα.
Το Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου
της Αθήνας δεν είναι ένας νέος θεσμός. Από το
2004 κι εξής διοργανώνεται με ιδιαίτερη επιτυχία σε ετήσια βάση και φέτος φτάνει αισίως στην
όγδοη χρονιά του. Αποτελεί δε την πέμπτη εκδήλωση που διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Ελλάδος
στο πλαίσιο της ενταγμένης στο Περιφερειακό
Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (ΠΕΠ) Αττικής του
ΕΣΠΑ 2007-2013 Πράξης με τίτλο «Η Κινηματογραφοφιλία στη Νέα Εποχή».
Με το Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου, η Ταινιοθήκη της Ελλάδας επιδιώκει να
αναδείξει την εγγενή πολυμορφία της κινηματογραφικής δημιουργίας, τις εσωτερικές διεργασίες, αναζητήσεις και συγκρούσεις, τους πειραματισμούς και τις ανατροπές που διαφοροποιούν,
ανανεώνουν και εξελίσσουν αυτό το πολύ ιδιαίτερο και πολυσύνθετο καλλιτεχνικό εκφραστικό
μέσο. Ταυτόχρονα, επιδιώκει να καλλιεργήσει
και να τροφοδοτήσει τη γνήσια και ουσιαστική
κινηματογραφοφιλία και να ανταποκριθεί στις
προσδοκίες και τις ανάγκες τού καλλιτεχνικά και
πνευματικά ανήσυχου κοινού όλων των ηλικιών
και κατηγοριών, μαθητών και σπουδαστών, επαγγελματιών και ερευνητών του χώρου, φιλότεχνων
και σκεπτόμενων ανθρώπων εν γένει.
4
Παρουσιάζοντας το έργο πρωτοπόρων δημιουργών, τόσο ώριμων και αναγνωρισμένων όσο και
νεοεμφανιζόμενων, το οποίο δείχνει να αγνοεί,
να υπερβαίνει, συχνά ακόμη και να αντιβαίνει συνειδητά και επιδεικτικά τα στερεότυπα, τους περιορισμούς, τους ποικίλους συμβιβασμούς και τις
κάθε είδους νόρμες αυτού που αποκαλείται συνήθως εμπορικός και συστημικός κινηματογράφος,
το Φεστιβάλ εστιάζει στην ιδιαίτερη, εναλλακτική, εσωτερική προσωπική θεώρηση, ερμηνεία και
απόδοση της πραγματικότητας και του κόσμου
μέσα από το φακό· στην άλλη ματιά, στην ανατρεπτική, στη νεωτερική ή απλά στη διαφορετική.
Με ειδικά αφιερώματα σε εξέχοντες δημιουργούς, με διεθνές διαγωνιστικό τμήμα, εξαιρετικά σημαντικές ειδικές προβολές ελληνικών και
ξένων ταινιών και ντοκιμαντέρ, καθώς και πλήθος παράλληλων εκδηλώσεων, όπως εικαστικές
εκθέσεις, ημερίδες, συζητήσεις, εκπαιδευτικά
προγράμματα και εργαστήρια, αλλά και πολλές
εκπλήξεις, η ετήσια αυτή παρέμβαση στο καλλιτεχνικό και ευρύτερο πολιτιστικό γίγνεσθαι της
Αθήνας αποτελεί η ίδια μια τομή, μια αλλαγή και
μια υπέρβαση από τα συνηθισμένα, αλλά και μια
θαυμάσια ευκαιρία γνωριμίας και εμβάθυνσης
στις λιγότερο προβεβλημένες και συχνά σκοτεινές και άγνωστες πτυχές της σύγχρονης κινηματογραφικής δημιουργίας, που θα εκτιμήσουν και
θα απολαύσουν οι αληθινοί της φίλοι.
The Athens Avant-garde Film Festival is a very
special, perhaps even unique institution, which
aims to ceaselessly seek out, identify and promote avant-garde ideas and trends in Greek
and world cinema; ideas which introduce new
elements, subvert established conventions and
disturb the stagnant waters.
The Athens Avant-garde Film Festival is not a
new institution. Since 2004, it has been carried
out with great success on an annual basis. This
year marks its 8th year. It is the fifth event organized by the Greek Film Archive as part of the
“Cinephilia in the New Age” project, carried out
within the framework of the 2007-2013 National
Strategic Reference Framework’s Regional Operational Program of Attica.
Through the Athens Avant-garde Film Festival,
the Greek Film Archive aspires to highlight the
intrinsic diversity of cinematic creation, its inner workings, its quests and its conflicts, its
experimentation and subversion – all of which
distinguish, renew and evolve this very particular, composite means of artistic expression. At
the same time, it aspires to cultivate and fuel
authentic and meaningful cinephilism and to
realize the expectations of its artistically and intellectually restless audience of all ages and categories, school children and university students,
film professionals and film scholars, art lovers
and thinking people in general.
By presenting the work of avant-garde auteurs
(mature and acclaimed ones as well as newcomers), which seems to ignore, transcend, and
often even to consciously and blatantly contravene every stereotype, restriction, compromise
and norm of that which is usually referred to as
commercial and systemic cinema, the Festival focuses on that peculiar, alternative, personal way
of seeing, interpreting and conveying reality and
the world through the camera lens; that other
gaze – subversive, modernist or simply different.
Featuring special tributes to major auteurs; an
international competition; extremely important
special screenings of Greek and foreign fiction films and documentaries; a host of sidebar
events, such as visual arts exhibitions, conferences, discussions, educational programs and
workshops; as well as many surprises, this annual
event that takes place in the Athenian artistic
and cultural scene is truly groundbreaking, offering a wonderful opportunity to acquaint ourselves with less promoted and often obscure and
unknown aspects of contemporary cinematic
creation, which will be appreciated and enjoyed
by all friends of cinema.
Lina Mendoni
Secretary General of the
Ministry of Culture and Sports
Λίνα Μενδώνη
Γενική Γραμματέας
Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού
5
Σας καλωσορίζω στη φετινή 8η διοργάνωση του
Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της
Αθήνας, ενταγμένο πλέον στην πράξη «Η κινηματογραφοφιλία στη νέα εποχή», που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του ΠΕΠ Αττικής με την χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ.
Το Φεστιβάλ διερευνά την πολιτική των εικόνων
στη Νέα Εποχή, που κινείται στον αστερισμό της
δυστοπίας και της κρίσης.
Ξεχωρίζουν τέσσερα σημαντικά αφιερώματα:
Το τρομερό παιδί του γαλλικού κινηματογράφου
Λεός Καράξ θα παρουσιάσει ο ίδιος το αφιέρωμα
στις 7 ταινίες του.
Το αφιέρωμα στον σύγχρονο Αμερικανικό Πειραματικό Κινηματογράφο επιμελείται και παρουσιάζει ο Τζον Γκάρτενμπεργκ. Καλεσμένες
η Άμπιγκεϊλ Τσάιλντ –ποιήτρια, σεναριογράφος,
σκηνοθέτις και καθηγήτρια–, που έρχεται στην
Ελλάδα ως υπότροφος Fulbright μέσω του Προγράμματος Fulbright Specialist, καθώς και η βραβευμένη Τζούλι Τέιλεν.
«Προκαλώντας το παρόν» τιτλοφορείται το αφιέρωμα σε τέσσερεις Γερμανούς σκηνοθέτες της
νέας γενιάς, με μυθοπλασίες και ντοκιμαντέρ.
Ένα τρίπτυχο αφιέρωμα στον Ελληνικό Κινηματογράφο, στο οποίο ο Γιάννης Οικονομίδης θα παρουσιάσει τις ταινίες του. Τιμώντας τα 20 χρόνια
από το θάνατο της Φρίντας Λιάππα, προβάλλεται το σύνολο του έργου της, ενώ στα «Μπλουζ
της Μεταπολίτευσης», οι σκηνοθέτες Βασίλης
Βαφέας, Δημήτρης Μακρής, Νίκος Περάκης, Χριστόφορος Χριστοφής και Περικλής Χούρσογλου
παρουσιάζουν μία ταινία τους.
Έργα σημαντικών σκηνοθετών φιλοξενούνται στα
δύο τμήματα του Φεστιβάλ, το Διεθνές Διαγωνιστικό (Αφηγηματικά + όχι) και τα Κινηματογραφικά Μέτωπα. Ξεχωρίζουν ο Πέντρο Κόστα, αλλά
και ο Κρις Γκουντ, που θα παρευρεθεί στο Φεστιβάλ. Στα Κινηματογραφικά Μέτωπα υποδεχόμαστε τον Άριαν Kάγκανοφ, σημαντικό εικαστικό
6
και σκηνοθέτη από τη Νότια Αφρική. Επίσης, την
Ελληνίδα Μαρία Κουρκούτα.
Στις ειδικές προβολές ξεχωρίζουν τα βραβευμένα Απ’ ό,τι ήταν πριν του Λαβ Ντίαζ και Ιρανός του
Μεχράν Ταμαντόν. Η ιδρυτική περσόνα των φεμινιστικών σπουδών Λώρα Μάλβεϊ παρουσιάζει δύο
ταινίες δικές της και μία της Κλίο Μπάρναρντ.
Στο πλαίσιο της γυναικείας δημιουργικότητας, θα
προβληθεί ένα work in progress της Βουβούλας
Σκούρα και μία ταινία της Τζένης Μαρκέτου. Τέλος, ο Σύλλας Τζουμέρκας παρουσιάζει δύο αγαπημένες του ταινίες.
Ως ταινίες έναρξης και λήξης προβάλλονται, σε
ψηφιακή αποκατάσταση, οι εμβληματικές ταινίες Επαναστάτης χωρίς αιτία του Νίκολας Ρέι και
το Χρώμα του ροδιού (Sayat Nova) του Σεργκέι
Παρατζάνοφ.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την υφυπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού κύρια Άντζελα Γκερέκου,
καθώς και τη Γενική Γραμματέα του ΥΠΠΟΑ κυρία Λίνα Μενδώνη για τη σημαντική τους υποστήριξη· το Δ.Σ. του Ιδρύματος και τους εργαζόμενους στην Ταινιοθήκη, και ιδιαίτερα τον Τάσο
Αδαμόπουλο και τη Φαίδρα Παπαδοπούλου· και
τους εργαζόμενους στο ΕΣΠΑ, και ιδιαίτερα τις
Ορσία Σοφρά, Νίνα Βελιγράδη, Βένια Βέργου και
Ισμήνη Χλιόβα-Μπιτζάνη.
Μαρία Κομνηνού
Διευθύντρια του 8 Φεστιβάλ Πρωτοποριακού
Κινηματογράφου της Αθήνας
ου
Γενική Γραμματέας ΔΣ, Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Welcome to this year’s 8th edition of the Athens
Avant-garde Film Festival, held as part of the
“Cinephilia in the New Age” project, carried out
within the framework of the Regional Operational Program of Attica and funded by the National
Strategic Reference Framework.
The Festival will explore the politics of images in
the New Age, which continues to unfold under
the constellation of dystopia and crisis.
Four major tributes stand out this year:
Leos Carax, the enfant terrible of French cinema
will be personally presenting the tribute to his
7 films.
The tribute to American Experimental Cinema
is curated and presented by Jon Gartenberg
and features two guests: the poet, screenwriter,
filmmaker and professor Abigail Child, who is
visiting Greece as a Fulbright scholar through
the Fulbright Specialist Program, and the awardwinning director Julie Talen.
“Tempting the Present” is the title of the tribute to four German filmmakers of the new generation, which features fiction films and documentaries.
In our three-part tribute to Greek Cinema, Yannis Economides presents his films; the 20th anniversary of the death of Frieda Liappa is marked
by the screening of her entire cinematic oeuvre;
and the “Metapolitefsi Blues” hosts Greek film
directors Vassilis Vafeas, Dimitris Makris, Nikos
Perakis, Christoforos Christofis and Periklis
Hoursoglou, each presenting one of their films.
Films by important filmmakers are featured in
the Festival’s two segments – the International
Competition (2Narrate or Not) and the Film
Fronts. Among them are veteran Pedro Costa
and Chris Gude, who will be attending. Aryan
Kaganof, the influential South African visual
artist and filmmaker, and Greece’s own Maria
Kourkouta will attend the Festival as guests of
the Film Fronts segment.
Standing out from among the Festival’s Special
Screenings are the award-winning From What Is
Before by Lav Diaz and Iranian by Mehran Tamadon. Feminist film theory pioneer Laura Mulvey
presents two of her own films, as well as Clio
Barnard’s directorial debut. Under the umbrella
of Women’s Creativity, the Festival will screen a
work in progress by Vouvoula Skoura and a film by
Jenny Marketou. Finally, carte blanche holder Syllas Tzoumerkas presents two of his favorite films.
Our opening and closing films will be the – digitally restored – emblematic films, Rebel without
a Cause by Nicholas Ray and The Color of Pomegranates (Sayat Nova) by Sergei Parajanov.
I would like to thank the Deputy Minister of
Culture and Sports, Angela Gerekou, and the
Secretary General of the Ministry of Culture
and Sports, Lina Mendoni, for their invaluable
support; the Board of the Foundation and those
working at the Film Archive, especially Tassos
Adamopoulos and Phaedra Papadopoulou; and
those working for the NSRF, especially Orsia
Sofra, Nina Veligradi, Venia Vergou and Ismini
Chliova-Bitzani.
Maria Komninos
Director of the 8th Athens Avant-garde
Film Festival
Secretary General of the Board of Directors,
Greek Film Archive
Associate Professor, University of Athens
7
Για μία ακόμα χρονιά, την όγδοη, το Φεστιβάλ Πρωτοποριακού
Κινηματογράφου της Αθήνας θα εκπλήξει με την επιλογή των προγραμμάτων του, νέους και παλαιότερους κινηματογραφόφιλους,
δίνοντας το έναυσμα και το υλικό για περαιτέρω προβληματισμό
γύρω από τον πειραματικό κινηματογράφο.
Έχω, ωστόσο, έναν ακόμα λόγο για τον οποίο είμαι χαρούμενος γι’
αυτή τη διοργάνωση: Με γνώμονα την παλαιότερη αρμονική και,
κυρίως, δημιουργική συνεργασία του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, συνεχίζουμε και φέτος
την κινηματογραφική σύμπραξή μας με ελληνικά φιλμικά δείγματα
παλαιοτέρων ετών, σκηνοθετών όπως ο Δημήτρης Μακρής, ο Χριστόφορος Χριστοφής, ο Λάμπρος Λιαρόπουλος και ο Δημήτρης
Δημογεροντάκης, καθώς και με δύο αφιερώματα σε ολόκληρο το
κινηματογραφικό έργο των Φρίντα Λιάππα και Γιάννη Οικονομίδη,
με σκοπό οι νεότεροι να συστηθούν με άγνωστες σε αυτούς πτυχές του ελληνικού κινηματογράφου και της ιστορίας του.
Χαιρετίζω, λοιπόν, την 8η διοργάνωση του Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας, με την ελπίδα να συνεχιστεί
η προσπάθεια διατήρησης της ελληνικής κινηματογραφικής μνήμης, αλλά και ο ίδιος ο θεσμός του Φεστιβάλ και η αγάπη του για
τον ποιοτικό κινηματογράφο.
8
Γρηγόρης Καραντινάκης
Γενικός Διευθυντής του ΕΚΚ
For yet another year, the eighth one, the Athens Avant-garde
Film Festival and its choice of programs will surprise young and
older cinephiles, offering food for thought regarding experimental cinema.
Grigoris Karantinakis
General Director of the
Greek Film Center
But I have an extra reason to be happy about this Festival: in light
of the earlier harmonious and, above all, creative collaboration between the Greek Film Center and the Greek Film Archive, we will
be continuing our cooperation again this year, to present Greek
films of the past, by directors such as Dimitris Makris, Christoforos
Christofis, Lambros Liaropoulos and Dimitris Dimogerontakis, as
well as tributes to the entire oeuvre of Frieda Liappa and Yannis
Economides, with an aim to introduce younger filmgoers to – what
to them are –unknown aspects of Greek cinema and its history.
I would like to salute, therefore, the 8th edition of the Athens
Avant-garde Film Festival and express the hope that the effort will
continue to preserve Greek cinematic memory, as well as the institution of the Festival and its love of quality cinema.
9
Διεθνές
Διαγωνιστικό
International
Competition
Αφηγηματικά + όχι
2Narrate or Not
Μια επιλογή από τις κορυφαίες διεθνείς παραγωγές του 2013-2014, από τις οποίες κάποιες
είναι πολυβραβευμένες, αλλά όλες κάνουν την
ελληνική τους πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας. Από το
2013 που καθιερώθηκε, το τμήμα αυτό φιλοδοξεί
να διευρύνει την εμβέλεια του Φεστιβάλ ώστε
να συμπεριλαμβάνει διαφορετικές προσεγγίσεις
της πραγματικότητας και των αναπαραστάσεών
της. Αναζητά το είδος του ελεύθερου σινεμά που
καταργεί τα σύνορα μεταξύ μυθοπλασίας και
τεκμηρίωσης και που εστιάζει σε νέες κινηματογραφικές τάσεις –όπως φιλμικά ημερολόγια και
βιογραφίες, ή έργα που αποτελούνται από αρχειακό υλικό–, αμφισβητεί αντιλήψεις και οπτικές,
και προτείνει καινοτόμες λύσεις, τόσο εικαστικές
όσο και δραματουργικές. Το φετινό πρόγραμμα
αποτελείται από εννέα μεγάλου μήκους ταινίες,
που θα διαγωνιστούν για το Βραβείο καλύτερης
μεγάλου μήκους ταινίας, και φιλοξενεί πρωτοεμφανιζόμενους σκηνοθέτες στο πλευρό διακεκριμένων δημιουργών του ανεξάρτητου ευρωπαϊκού
και διεθνούς κινηματογράφου.
A selection of some of the top international films
produced in 2013-2014; some of them have already won numerous awards, but all are having
their Greek premiere at the Athens Avant-garde
Film Festival. Established in 2013, the International Competition segment aspires to broaden
the scope of the Festival to include different
approaches to reality and its representations. It
seeks the type of free cinema that breaks down
the barriers between fiction and documentarism
and focuses on different cinematic trends, such
as film diaries and biographies, or works of archival footage, questioning various perceptions and
viewpoints, and proposing innovative solutions,
both visual and dramaturgical. This year’s program comprises nine feature-length films, which
will compete for the award for Best Feature Film,
and includes debut filmmakers alongside acknowledged masters of independent European
and international cinema.
Νίνα Βελιγράδη
Nina Veligradi
Κριτική Επιτροπή
Jury
Ζοζέ Μανουέλ Κόστα / José Manuel Costa
Εύα Στεφανή / Eva Stefani
Διευθυντής της Ταινιοθήκης και του Μουσείου Κινηματογράφου της Πορτογαλίας, διδάσκει ιστορία του κιν/
φου και σπουδές ντοκιμαντέρ στο Νέο Πανεπιστήμιο
της Λισαβώνας. Έχει διαδραματίσει ρόλο στο κίνημα των
ταινιοθηκών κι έχει γράψει μονογραφίες για το σινεμά.
Ντοκιμαντερίστρια και εικαστική καλλιτέχνις. Διδάσκει
ιστορία του κιν/φου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του
Πανεπιστημίου Αθηνών. Επιλεκτική φιλμογραφία: Ακρόπολις, Αθήναι, Η επιστροφή του Ε.Χ. Γονατά, Τι ώρα είναι;,
Οι λουόμενοι.
Director of Cinemateca Portuguesa – Museu do Cinema, teacher of Film History and Documentary Studies
at Universidade Nova de Lisboa. He has played different roles in the film archive movement (FIAF, ACE, et
al.) and is the author of several monographs.
She is a documentary filmmaker and a visual artist. She
teaches Film History and Theory at the Department of
Theater Studies, University of Athens. Selected filmography: Acropolis, Athene, Return to E.C. Gonatas,
What Time Is It?, Bathers.
Βαλερί Μασαντιάν / Valerie Massadian
Νίκος Ξυδάκης / Nikos Xydakis
Φωτογράφος και σκηνοθέτις, το σκηνοθετικό της ντεμπούτο Νανά κέρδισε το Βραβείο πρώτης μεγάλου
μήκους ταινίας στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο 2011 και το
Βραβείο του Διεθνούς Διαγωνιστικού στο 7ο Φεστιβάλ
Πρωτοποριακού Κιν/φου της Αθήνας 2013.
Από το 1987 εργάζεται ως δημοσιογράφος. Έχει συνεργαστεί με πολλά περιοδικά κι εφημερίδες ως συντάκτης,
κριτικός βιβλίου και εικαστικών, σύμβουλος έκδοσης,
αρχισυντάκτης και εκδότης. Από το 1992 εργάζεται στην
εφημερίδα «Καθημερινή».
A photographer and filmmaker, her first feature film,
Nana, won the Best First Feature Film Award at the
Locarno Film Festival 2011, as well as the International
Competition Prize at the 7th Athens Avant-garde FF.
Since 1987 he has been working as a journalist. He has
worked for numerous magazines and newspapers as
an editor, book and art critic, publishing consultant,
editor-in-chief and publisher. Since 1992 he has been
working at the Kathimerini newspaper.
Κάλλια Παπαδάκη / Kallia Papadaki
Συγγραφέας, ποιήτρια και σεναριογράφος, η συλλογή
διηγημάτων της Ο ήχος του ακάλυπτου (2009) βραβεύτηκε από το περιοδικό Διαβάζω. Διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε διεθνείς συλλογές και
λογοτεχνικά περιοδικά.
An author, poet and screenwriter, her short story collection The Back-Lot Sound (2009) won the Diavazo literary
journal’s New Writers Award. Her work has been published in international anthologies and literary journals.
10
11
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
INTERNATIONAL COMPETITION
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
INTERNATIONAL COMPETITION
Mambo
Cool
Βάρβαρη χώρα
Pays barbare
Barbaric Land
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Μυθοπλασία/Fiction, ΚολομβίαΗΠΑ/Colombia-USA, 2013, 62΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/
Direction-Screenplay: Chris Gude
Φωτογραφία/Cinematography:
José Ignacio Pardo, Felipe Loaiza
Μοντάζ/Editing:
Mauricio Leiva Cock, Chris Gude
Ήχος/Sound:
Luis Fernando Buitrago,
Neil Benezra
Ένας απόκληρος έμπορος ναρκωτικών και οι κατεστραμμένοι σύντροφοί του ανήκουν σε μια κουλ γενιά που έρχεται αντιμέτωπη
με την εκτόπιση, την αρρώστια και την πολιτιστική σήψη στα σοκάκια μιας πόλης στην Κολομβία. Γνωρίζουν πολύ κόσμο στο δρόμο,
αλλά διατηρούν επιλεκτικές φιλίες. Με όλους τους συνδέσμους
τους να έχουν πεθάνει, παλεύουν να επιβιώσουν με τους δικούς
τους όρους.
A dispossessed drug dealer and his derelict companions are part
of a cool generation that confronts displacement, sickness, and
cultural decay in the back alleys of a city in Colombia. They are
acquainted with many people on the streets, but are selective with
their friendships. With all their connections dead, they struggle to
survive on their own terms.
Μουσική/Music: David Oquendo
Κρις Γκουντ / Chris Gude
Ηθοποιοί/Cast:
Jorge Gaviria, Hernán Padilla,
Nelson María Betancur,
Sergio Castrillón, Alberto Adolfo
Herrera, John Mario Restrepo,
María Julima Pérez,
Adriana Janeth López,
Efraín Blandón
Γεννήθηκε το 1985, στη Νέα Υόρκη. Έχει δανειστεί λεφτά, έχει σπρώξει
αυτοκίνητα, κι έχει κοιτάξει την άβυσσο. Το Mambo Cool είναι η πρώτη
του ταινία.
Παραγωγοί/Producers:
Chris Gude, Juan Pablo Pardo
Παραγωγή/Production:
La Pesebrera
Προέλευση κόπιας/Print source:
Chris Gude
12
He was born in 1985, in New York. He has borrowed money, pushed cars,
and stared into the abyss. Mambo Cool is his first film.
Κάθε περίοδος έχει το φασισμό της. Θρασύς και με τη μορφή μιας
φρικτής φάρσας, ο φασισμός ξαναγυρίζει. Διαισθανόμαστε μια
ανησυχία. Βουτάμε μέσα σε μια σκοτεινή νύχτα. Δεν ξέρουμε πού
πάμε. Εσείς;
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Μια κρίσιμη ταινία για το φασισμό και την ιταλική αποικιοκρατία
στην Αφρική. Η ταινία είναι ένας αγώνας ενάντια στη βία και στον
πόλεμο. Καμιά φορά, αναρωτιόμαστε γιατί συνεχίζουμε να πολεμάμε. Η σύγχρονη Ιταλία ζει πράγματα που μας καταβάλλουν. Η
Ευρώπη έχει αυτοκτονήσει με δύο παγκόσμιους πολέμους και τρομακτικές δικτατορίες.
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Each period has its fascism. Insolent and hideously farcical, fascism returns again. We sense a feeling of concern. We are plunged
into a dark night. We don’t know where we are going. And you?
Φωνές/Voices:
Giovanna Marini, Yervant Gianikian,
Angela Ricci Lucchi
A vital film on fascism and Italian colonialism in Africa. The film is
a struggle against violence and war. At times, we wonder why we
continue to fight. Modern Italy is experiencing things that overwhelm us. Europe has committed suicide with two world wars and
terrifying dictatorships.
Παραγωγοί/Producers:
Sylvie Brenet, Serge Lalou
Ντοκιμαντέρ/Documentary,
Γαλλία/France, 2013, 65΄
Σκηνοθεσία/Direction:
Yervant Gianikian,
Angela Ricci Lucchi
Μουσική/Music: Giovanna Marini,
Keith Ullrich
Παραγωγή/Production:
Les Films d’Ici
Προέλευση κόπιας/Print source:
Les Films d’Ici
Γερβάντ Τζανικιάν & Άντζελα Ρίτσι Λούκι /
Yervant Gianikian & Angela Ricci Lucchi
Οι ταινίες τους έχουν προβληθεί σε σημαντικά διεθνή φεστιβάλ, από τις
Κάννες ώς τη Βενετία, απ’ το Τορόντο ώς τη Μπερλινάλε και το Ρότερνταμ.
Ρετροσπεκτίβες του έργου τους έχουν διοργανωθεί στις μεγαλύτερες ταινιοθήκες του κόσμου.
Their films have screened at leading international festivals, from Cannes
and Venice to Toronto and the Berlinale, to Rotterdam and the Silent Film
Days in Turin. Retrospectives of their work have been held at the world’s
leading film libraries.
13
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
INTERNATIONAL COMPETITION
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
INTERNATIONAL COMPETITION
Belleville
Baby
Ε
όπως ελεύθερος
χρόνος
L
for Leisure
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary,
Σουηδία/Sweden, 2013, 75΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ/
Direction-Cinematography-Editing:
Mia Engberg
Ήχος/Sound: Jan Alvermark
Μουσική/Music: Michel Wenzer
Φωνή Βίνσεντ/Vincent’s Voice:
Olivier Desautel
Παραγωγός/Producer:
Tobias Janson
Παραγωγή/Production: Story AB
Προέλευση κόπιας/Print source:
Swedish Film Institute
Συνδυάζοντας με μαεστρία την αυτοβιογραφία και τη μυθοπλασία,
το Belleville Baby είναι ένα λυρικό, προσωπικό ταξίδι σε αναζήτηση του απώτερου παρελθόντος. Όταν μαθαίνει νέα του παλιού
της εραστή και για πολλά χρόνια εξαφανισμένου Βίνσεντ, η σκηνοθέτις Μία Ένγκμπεργκ κατακλύζεται ξαφνικά από ένα χείμαρρο
αναμνήσεων μιας παθιασμένης και επικίνδυνης σχέσης και μιας
παριζιάνικης νιότης γεμάτης σύγχυση και ένταση. Όταν δε πληροφορείται πως ο Βίνσεντ πρόκειται να αποφυλακιστεί, η Μία αποφασίζει να εξορκίσει το παρελθόν της μαζί του.
Deftly combining autobiography and fiction, Belleville Baby takes
us on a lyrical, intimate journey in search of a long-gone past.
When she hears from Vincent, the long-ago lover who had disappeared for many years, filmmaker Mia Engberg is suddenly overwhelmed by a torrent of memories of a torrid and dangerous affair
and of a confusing and intense Parisian youth. When she learns
that Vincent is getting out of prison, she decides to exorcise the
past with him.
Μία Ένγκμπεργκ / Mia Engberg
Έχει σκηνοθετήσει πολλές μικρού μήκους ταινίες και ντοκιμαντέρ. Το έργο
της Dirty Diaries κέρδισε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Φεμινιστικής Πορνογραφίας το 2011. Διδάσκει σκηνοθεσία στο Dramatiska Institutet της Στοκχόλμης και παίζει μπάσο στην μπάντα μουσικής ska Vagina Grande.
She has directed numerous shorts and documentaries. Her project Dirty
Diaries won the Feminist Porn Film Award Europe in 2011. She teaches Film
Directing at the Dramatiska Institutet in Stockholm and is the bassist of the
ska band Vagina Grande.
14
Μια ιμπρεσιονιστική, σπονδυλωτή κωμωδία για την τεμπελιά, την
περιπλάνηση και το χάσιμο χρόνου. Ακολουθώντας το πρόγραμμα μιας σχολικής χρονιάς, η ταινία παρακολουθεί τις μεταβολές
που υφίσταται ο συλλογικός ψυχισμός μιας παρέας μεταπτυχιακών φοιτητών το 1992-93, ενώ πάνε κάθε τόσο διακοπές. Η πάλη
ανδρών-γυναικών, το φλερτ με έφηβες, καθώς και μικρές περίοδοι
ύπνου εναλλάσσονται με μονολόγους για διάφορα θέματα βαριάς
κουλτούρας.
An impressionistic, episodic comedy about laziness, wandering
and wasting time. Set to the rhythm of the school-year calendar,
L for Leisure tracks the changes to the collective spirit of a group
of graduate students through 1992-93, as they go on various vacations. Sprinkled among activities like co-ed wrestling, macking on
teenagers, and naps, are soliloquies on the heavy and heady topics
of the day.
Λεβ Κάλμαν & Ουίτνι Χορν / Lev Kalman & Whitney Horn
Γνωρίστηκαν και ξεκίνησαν τη σκηνοθετική τους συνεργασία ως φοιτητές
στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η ταινία
τους Blondes in the Jungle κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Μεγάλου Μήκους Αφήγησης στο Chicago Underground Film Festival το 2010.
They met and began their filmmaking collaboration as undergraduates at
Columbia University in the early 2000s. Their film Blondes in the Jungle
won Best Narrative Feature at the Chicago Underground Film Festival 2010.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Μυθοπλασία/Fiction, ΗΠΑ-ΜεξικόΓαλλία-Ισλανδία/USA-MexicoFrance-Iceland, 2014, 73΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Μοντάζ/
Direction-Screenplay-Editing:
Lev Kalman, Whitney Horn
Φωτογραφία/Cinematography:
Whitney Horn
Μουσική/Music: John Atkinson
Ηθοποιοί/Cast:
Marianna McClellan, Bro Estes,
Trevor Haav, Libby Gery,
Kyle Williams, Mati Diop
Παραγωγοί/Producers:
Lev Kalman, Whitney Horn
Παραγωγή/Production:
Special Affects Films
Προέλευση κόπιας/Print source:
Special Affects Films
15
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
INTERNATIONAL COMPETITION
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
INTERNATIONAL COMPETITION
Ιστορία του φόβου
Historia del miedo
History of Fear
Ο Ρολάνδος
τραυματίας
Roland blessé Orlando ferito
Roland Wounded
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Μυθοπλασία/Fiction, ΑργεντινήΟυρουγουάη-Γερμανία-Γαλλία/
Argentina-Uruguay-GermanyFrance, 2014, 79΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Benjamín Naishtat
Φωτογραφία/Cinematography:
Soledad Rodríguez
Μοντάζ/Editing: Andrés Quaranta,
Fernando Epstein
Ήχος/Sound: Fernando Ribero
Ηθοποιοί/Cast:
Jonathan Da Rosa, Tatiana Giménez,
Mirella Pascual, Claudia Cantero,
Francisco Lumerman
Παραγωγοί/Producers:
Benjamin Domenech,
Santiago Gallelli
Παραγωγή/Production: Rei Cine Srl
Προέλευση κόπιας/Print source:
Visit Films
Μια πλούσια κοινότητα στα βόρεια προάστια του Μπουένος Άιρες απειλείται από μια σειρά ανεξήγητων και άσχετων μεταξύ
τους συμβάντων. Η παραδοσιακή ανάπτυξη της πλοκής και του
σεναρίου εγκαταλείπονται για χάρη μιας σειράς από βινιέτες που
αποτυπώνουν το ανησυχαστικό κλίμα που επικρατεί σ’ αυτόν τον
κόσμο-κουκούλι, όπου ζουν αυτοί οι χαρακτήρες. Σιγά σιγά, αναδύεται μια εικόνα: οι έχοντες και οι λιγότερο τυχεροί μη έχοντες,
που υποχρεώνονται να ικανοποιούν τις ανάγκες και τα καπρίτσια
των εργοδοτών τους. (Maria Delgado)
A wealthy suburban community to the north of Buenos Aires is
threatened by a series of unexplained and unrelated incidents.
Conventional plot and character development are jettisoned in
favor of a series of vignettes that capture the unsettling climate
of the world in which these characters are cocooned. Gradually,
a picture emerges of the haves and the less fortunate have nots,
who are forced to service their employers’ needs and whims.
(Maria Delgado)
Μπενγιαμίν Ναϊστάτ / Benjamín Naishtat
Η μικρού μήκους ταινία του El juego προβλήθηκε στις Κάννες το 2010 και
κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας στο Buenos Aires
Festival Internacional de Cine Independiente (BAFICI) το 2011. Η πειραματική του ταινία Historia del Mal προβλήθηκε σ’ ολόκληρη την Ευρώπη.
Η Ιστορία του φόβου είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία. Την περίοδο
αυτή ασχολείται με ένα νέο πρότζεκτ, με τίτλο Fundamental Movement.
Ο Γάλλος σκηνοθέτης Βενσάν Ντιέτρ ταξιδεύει στη Σικελία για
πρώτη φορά, αναζητώντας μια νέα πολιτική ελπίδα. Το ντοκιμαντέρ αυτό δείχνει τοποθεσίες, λέξεις και σώματα. Εδώ, η Σικελία
δεν είναι κάποιο απομακρυσμένο μέρος, αλλά κομμάτι της σύγχρονης πολυπλοκότητας που συγχωνεύει το Διαδίκτυο με τα νέα
τοπία του έρωτα, του παράνομους μετανάστες και τις τουριστικές
παραλίες του νότου. Η Σικελία, ιδωμένη σαν μια μεταφορά για την
Ευρώπη του σήμερα.
French director Vincent Dieutre travels to Sicily for the first time,
looking for a new political hope. This documentary shows places,
words, and bodies. Here, Sicily isn’t a remote place but part of the
contemporary complexity that blends the Internet with the new
landscapes of love, the illegal migrants and the touristic shores on
the south. Sicily seen as a metaphor for Europe today.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary,
Γαλλία/France, 2013, 121΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Vicent Dieutre
Φωτογραφία/Cinematography:
Arnold Pasquier
Παραγωγός/Producer:
Stéphane Jourdain
Παραγωγή/Production:
La Huit Production
Προέλευση κόπιας/Print source:
La Huit Production
Βενσάν Ντιέτρ / Vincent Dieutre
Εξερευνά τα σύνορα ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και στην αυτοβιογραφική
μυθοπλασία, εστιάζοντας παράλληλα στη σχέση ανάμεσα στο σινεμά και
στη σύγχρονη τέχνη. Έχει γράψει δοκίμια, έχει γυρίσει βίντεο κι έχει δημιουργήσει multimedia εγκαταστάσεις πάνω σ’ αυτό το θέμα.
He has been exploring the borders between documentary film and autobiographical fiction, and focusing on the relationship between film and contemporary art. He has published several critical essays on this topic and
made a number of video and multimedia installations.
His short film El Juego (The Game) screened at Cannes in 2010 and won
Best Short Award at the Buenos Aires Independent Film Festival in 2011.
His experimental film Historia del Mal was exhibited across Europe. History of Fear is his feature film debut. He is currently developing a new
project, titled Fundamental Movement.
16
17
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
INTERNATIONAL COMPETITION
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
INTERNATIONAL COMPETITION
Οχυρό Μπιουκάναν
Fort Buchanan
Το σιδερένιο μέσο
The Iron Ministry
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Μυθοπλασία/Fiction, ΓαλλίαΤυνησία/France-Tunisia, 2014, 65΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Benjamin Crotty
Φωτογραφία/Cinematography:
Michael Capron
Μοντάζ/Editing: Aael Dallier Vega,
Penda Houzangbe
Ήχος/Sound: Jérémie Vernerey,
Olivier Claude, Gilles Benardeau
Μουσική/Music:
Ragnar Árni Ágústsson
Ηθοποιοί/Cast: Andy Gillet,
Iliana Zabeth, Pauline Jacquard,
Mati Diop, Nancy Lane Kaplan
Παραγωγός/Producer:
Judith Lou Lévy
Παραγωγή/Production:
Les Films du Bal
Προέλευση κόπιας/Print source:
Pascale Ramonda
18
Τέσσερεις εποχές, στη διάρκεια των οποίων καταγράφονται οι
μεταβαλλόμενες διαθέσεις και τα ήθη μια μικρής κοινότητας που
μοιράζεται την καθημερινότητά της στη στρατιωτική βάση του
Οχυρού Μπιουκάναν. Ο Ρότζερ, ένας συνεσταλμένος ομοφυλόφιλος, και οι φίλες του, που προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στην
απουσία των συζύγων τους, επινοούν διάφορες δραστηριότητες
για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Το Σιδερένιο μέσο, που γυρίστηκε στη διάρκεια τριών ετών στους
σιδηρόδρομους της Κίνας, ανιχνεύει την απέραντη ενδοχώρα
μιας ανερχόμενης χώρας. Δεκάδες ταξίδια με τραίνο γίνονται
ένα, αποτυπώνοντας τη χαρά και το άγχος της κοινωνικής και
τεχνολογικής αλλαγής. Η ταινία εστιάζει σε παροδικές σχέσεις
και αμήχανες γνωριμίες με φόντο το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό
δίκτυο του κόσμου.
Four seasons to tell the fluctuating moods and mores of a small
community that shares its daily chores and life experiences in the
military base of Fort Buchanan. Roger, a fragile gay man, and his
female companions, who are trying to cope with the absence of
their husbands, go through their own brand of challenges for survival, with their own form of outdoor camaraderie, thought-occupying chat and DIY activities.
Filmed over three years on China’s railways, The Iron Ministry traces the vast interiors of a country on the move. Scores of rail journeys come together into one, capturing the thrills and anxieties
of social and technological transformation. The film immerses audiences in fleeting relationships and uneasy encounters between
humans and machines on what will soon be the world's largest railway network.
Μπέντζαμιν Κρότι / Benjamin Crotty
Τζέι Πι Σνιαντέκι / J.P. Sniadecki
Αφού σπούδασε ζωγραφική στο Γέιλ, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην
παραγωγή ταινιών και βίντεο στο Le Fresnoy της βόρειας Γαλλίας. Έχει
σκηνοθετήσει φιλμ και βίντεο πολιτικής και κοινωνικής θεματικής, από ζωντανές περφόρμανς και χαμηλού προϋπολογισμού τηλεόραση έως υψηλού
προϋπολογισμού μικρού μήκους ταινίες.
Γεννημένος στο Μίσιγκαν των ΗΠΑ, είναι σκηνοθέτης και ανθρωπολόγος.
Οι ταινίες του έχουν προβληθεί σε πολλά σημαντικά διεθνή φεστιβάλ,
αλλά και σε μουσεία και γκαλερί σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Διδάσκει σκηνοθεσία στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ των ΗΠΑ.
After studying Painting at Υale University, he earned an advanced fine arts
degree in film and video production from Le Fresnoy in northern France.
He has produced film and video work in a variety of political, social and
material contexts, ranging from live performance to no-budget television
to high-budget short film.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary,
Κίνα-ΗΠΑ/China-USA, 2014, 83΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο-ΦωτογραφίαΜοντάζ-Ήχος/Direction-Screenplay-Cinematography-EditingSound: J.P. Sniadecki
Παραγωγοί/Producers:
J.P. Sniadecki, Joshua Neves
Παραγωγή/Production:
Cinder Films
Προέλευση κόπιας/Print source:
J.P. Sniadecki
Born in Michigan, he is a filmmaker and anthropologist whose films have
screened at major international film festivals and at museums and galleries
around the world. He is also a professor of Filmmaking in the Performing
and Media Arts Department at Cornell University.
19
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
INTERNATIONAL COMPETITION
Λεφτά για άλογα
Cavalo Dinheiro
Horse Money
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Μυθοπλασία/Fiction, Πορτογαλία/
Portugal 2014, 104΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Pedro Costa
Φωτογραφία/Cinematography:
Leonardo Simões
Μοντάζ/Editing: João Dias
Ήχος/Sound: Vasco Pedroso
Ηθοποιοί/Cast: Ventura,
Vitalina Varela, Tito Furtado
Παραγωγός/Producer:
Abel Ribeiro
Παραγωγή/Production:
OPTEC, Sociedade Optica Técnica
Προέλευση κόπιας/Print source:
OPTEC, Sociedade Optica Técnica
Επιλογές από την σειρά ΕΙΚΟΝΑ + ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Το Λεφτά για άλογα είναι η συνέχεια του ρηξικέλευθου Νεολαία
εμπρός (2006). Εστιάζει στην ίδια θεματική: την εργασία, τη φτώχεια και την κοινότητα των μεταναστών από το Πράσινο Ακρωτήρι,
και έχει ήρωα τον χαρισματικό Βεντούρα, έναν ηλικιωμένο εργάτη
και οικουμενική πατρική φιγούρα. Συνυφαίνοντας φωνές, μουσική και σιωπή και χρησιμοποιώντας βαθύ κιαροσκούρο, ο Κόστα
αποδεικνύεται ένας κοινωνικά στρατευμένος σκηνοθέτης κι ένας
σπουδαίος γλύπτης του χώρου και της ανθρώπινης παρουσίας.
(Jonathan Romney)
Horse Money is the sequel to groundbreaking Colossal Youth
(2006), elaborating on the same themes, work, poverty and the immigrant Cape Verdean community, as embodied by the charismatic Ventura, an elderly worker and a universal father figure. Weaving voices, music and silence and deploying deep chiaroscuro,
Costa proves himself a great socially committed filmmaker and a
master sculptor of space and human presence. (Jonathan Romney)
Πέντρο Κόστα / Pedro Costa
Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, Αίμα, προβλήθηκε στη Βενετία, το
1989. Η δεύτερη ταινία του, Σπίτι από λάβα (1994), επιλέχθηκε για το « Ένα
κάποιο βλέμμα» των Καννών. Το Στο δωμάτιο της Βάντα (2000) κέρδισε τρία βραβεία στο Λοκάρνο. Το 2007, επέστρεψε στο Λοκάρνο με τη
σπονδυλωτή ταινία Memories, που κέρδισε το Ειδικό Βραβείο της κριτικής επιτροπής.
His first feature, O Sangue, screened at Venice, in 1989. His second film,
Casa de Lava (1994), was selected for Un Certain Regard at Cannes. In
Vanda’s Room (2000) won three awards at Locarno. In 2007, he returned
to Locarno with the portmanteau film Memories, which won the Premio
speciale della giuria.
20
Νικηταρά 2, 10678 Αθήνα | τηλ. 210 3838020, fax 210 3809150
www.papazisi.gr | [email protected]
21
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ
FILM FRONTS
Κινηματογραφικά
Μέτωπα
Film
Fronts
Η χρονιά που μας πέρασε ήταν μια καλή χρονιά.
Η Μαρία Κουρκούτα κοίταξε πίσω, πολύ πιο πίσω
από την «πορνογραφία της κρίσης» των τελευταίων ετών, και μας θύμισε την εποχή που ήμασταν
ποιητές και συνθέτες και συγγραφείς και είχαμε
κάτι δικό μας να πούμε. Η Επιστροφή στην οδό
Αιόλου θα αντιμετωπιστεί ως μεγάλου μήκους
ταινία από αυτό το τμήμα και θα προβληθεί μόνη
της, παρουσία της σκηνοθέτιδας. Ο παραγωγικότατος ποιητής, μυθιστοριογράφος, μουσικός
και ριζοσπάστης κινηματογραφιστής Άριαν Κάγκανοφ θα είναι επίσης παρών με μια επιλογή μικρού μήκους ταινιών, η οποία ελπίζουμε πως θα
είναι απλά μια πρώτη γεύση ενός από τους πιο
συναρπαστικούς ελεύθερα σκεπτόμενους που
δουλεύουν στο σινεμά σήμερα. Ο Ντομινίκ Γκανιόν, άλλος ένας παραγωγικότατος δημιουργός,
του οποίου το έργο καλύπτει πολλά πεδία, αλλά
που περιλαμβάνει μια φιλμογραφία με πάνω από
30 τίτλους, θα αντιπροσωπευθεί από το τρίτο μέρος μιας τριλογίας που αρχειοθετεί το άγχος που
μας γεννούν τα μίντια. Τέλος, η Απούσα πέτρα
των Σάντρα Ρόζενταλ και Τζέσι Λέρνερ πραγματεύεται το τόσο οικείο, ειδικά σε μας, θέμα των
κλεμμένων μνημείων. Μας θυμίζει πως όταν είσαι φτωχός, είναι πολύ εύκολο να χάσεις τα πάντα, ακόμα και τον πολιτισμό σου.
This has been a good year. Maria Kourkouta
looked way back, way beyond the “Crisis Porn”
of recent years and reminded us of a time when
we were poets and composers and writers and
had something of our own to say. Return to Aeolus Street will be treated as a feature film by this
section, screened solo with the director present.
The prolific poet, novelist, artist, musician and
radical filmmaker Aryan Kaganof will be present
too with a selection of short films, hopefully a
mere introduction to one of the most exciting
free thinkers operating in cinema today. Dominic Gagnon, another prolific creator of work that
spans many disciplines – but includes a filmography of over 30 titles – will be represented by his
last installment of a trilogy that archives media
generated angst. Finally, The Absent Stone by
Sandra Rozental and Jesse Lerner deals with the
– oh so familiar to us Greeks – subject of stolen
monuments. It reminds us that, when you are
poor, it is very easy to lose everything, including
your culture.
Βασίλης Μπούρικας
Vassily Bourikas
Η επιστροφή
στην οδό Αιόλου
Return to
Aeolus Street
«Στην Επιστροφή στην οδό Αιόλου, επεξεργάστηκα οπτικοακουστικά θραύσματα του παρελθόντος, κυρίως της δεκαετίας του ’50 και
του ’60. Θέλησα έτσι να φανερώσω τον συμπυκνωμένο χρόνο που
τα θραύσματα αυτά εγκλείουν μέσα τους. Αναπόφευκτα, νομίζω
πως μίλησα για (και με) τον ιστορικό χρόνο της Ελλάδας, έτσι όπως
αυτός έχει εγγραφεί –δίχως να το καταλαβαίνουμε– στο ασυνείδητό μας. Στην καρδιά του σινεμά, της πολιτικής και της ποίησης,
υπάρχει πάντα κάτι που διαφεύγει από τη φόρμα και την αφήγηση.
Με αυτήν την «found footage» ταινία των 16mm, προσπάθησα λοιπόν να αισθανθώ και να ψηλαφήσω αυτό ακριβώς που διαφεύγει,
τόσο από τη φόρμα και την αφήγηση όσο και από το βλέμμα μας.»
Experimental/Πειραματικό,
Eλλάδα-Γαλλία/Greece-France,
2013, 14΄
Μαρία Κουρκούτα
Μουσική/Music:
Μάνος Χατζιδάκις/
Manos Hadjidakis
“In my film Return to Aeolus Street, I worked with material from
old Greek movies of the 50s and 60s. I wanted to disclose the
fragments of concentrated time enclosed within them. Inevitably,
I talked about the historical time of Greece, as recorded – unbeknownst to us – in our unconscious. In the heart of cinema, politics
and poetry, there is something that escapes form and narration.
With this 16mm found footage movie, therefore, I have tried to
feel and palpate precisely that which escapes form and narration,
as well as our gaze.”
Σκηνοθεσία/Direction:
Μαρία Κουρκούτα/Maria Kourkouta
Μοντάζ/Editing:
Μαρία Κουρκούτα/Maria Kourkouta
Μιξάζ ήχου/Sound Mix:
Daniel Capeille
Παραγωγή/Production:
Μαρία Κουρκούτα/Maria Kourkouta
Προέλευση κόπιας/Print source:
Μαρία Κουρκούτα/Maria Kourkouta
Αποκατάσταση/ Restoration:
Light Cone
Maria Kourkouta
Βραβεία/Awards:
Μαρία Κουρκούτα / Maria Kourkouta
Βραβείο Arte
Arte Prize – 60th Oberhausen
International Short Film Festival,
Germany
Σπούδασε Βαλκανική Ιστορία στην Ελλάδα, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον κινηματογράφο στο Παρίσι και υπήρξε μέλος των γαλλικών κινηματογραφικών εργαστηρίων L’abominable και L’Etna. Άλλες ταινίες
της: Preludes 02, 03, 06, 07 (2008), The Last Men (2012), Prelude 10
(Analysa) (2012) και Farewell to the West (2014).
She studied Balkan History in Greece, pursued post-graduate Film Studies in Paris and has been a member of the French artist-run film laboratories L’abominable and L’Etna. Other films include Preludes 02, 03, 06, 07
(2008), The Last Men (2012), Prelude 10 (Analysa) (2012) and Farewell to
the West (2014).
22
16mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
(στα Eλληνικά/in Greek)
Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής
Prix du Jury – 15th Festival des
Cinémas Différents et Expérimentaux de Paris
23
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ
FILM FRONTS
Ο πρώτος οργασμός της Νίκολα
Nicola’s First Orgasm
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ
FILM FRONTS
Ο πρώτος οργασμός της Νίκολα
Nicola’s First Orgasm
Ένα τραγούδι για τον Χέκτορ
Song for Hector
Experimental/Πειραματικό, Νότια Αφρική/South Africa, 2002, 6΄
Digital Files, Έγχρ./Color, με ήχο/ sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Φωτογραφία-Μοντάζ/Direction-ScreenplayCinematography-Editing: Aryan Kaganof • Ηθοποιός/Cast: Nicola Deane
Παραγωγή/Production: Aryan Kaganof
Προέλευση κόπιας/Print source: Aryan Kaganof
Experimental/Πειραματικό, Νότια Αφρική/South Africa, 2007, 5΄
Digital Files, Έγχρ./ Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Μοντάζ-Παραγωγή/Direction-Editing-Production: Aryan Kaganof
Μουσική/Music: Ο M. Ward τραγουδά το «Let’s Dance» του David Bowie/
M. Ward performing David Bowie’s “Let’s Dance” • Προέλευση κόπιας/
Print source: Aryan Kaganof
«Δεν μπορούμε να απέχουμε από το να παρακολουθήσουμε την
αποκάλυψη μιας ύπαρξης η οποία δεν θα ήταν αντικείμενο ούτε
για τον εαυτό της ούτε για κανένα άλλο βλέμμα, αλλά που ωστόσο
θα επέφερε, στο μυστήριο της αορατότητάς της, τη συμπύκνωση
κάθε αντικειμενικότητας.»
O Κάγκανοφ ξαναμιξάρει της ταραχές του Σοουέτο του 1976 και
δημιουργεί ένα πειραματικό σινεμά που αποστρατικοποιεί, αποδομεί και αποαποικιοποιεί την υπεραφήγηση. Με φόντο τις ζοφερές
κοινοτοπίες της βίαιης ιστορίας της Νότιας Αφρικής και της προπαγάνδας και της αμνησίας του παρόντος, ο Κάγκανοφ αντεπιτίθεται μ’ ένα τονωτικό μείγμα επαναφοράς, επανάληψης, επαναδιατύπωσης και επανεφεύρεσης.
“We cannot abstain from watching the revelation of a being that
would be an object neither for herself nor for any other gaze and
yet which would effect, in the mystery of her own invisibility, the
condensation of all objectivity.”
Δυτικό 4.33
Western 4.33
Documentary/Ντοκιμαντέρ, Ναμίμπια-Ολλανδία-Νότια Αφρική/
Namibia-The Netherlands-South Africa, 2002, 33΄
Digital Files, Έγχρ./Color, με ήχο/sound (στα Αγγλικά, Γερμανικά, Φλαμανδικά)
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Μοντάζ/Direction-Screenplay-Editing: Aryan Kaganof
Φωτογραφία/Cinematography: Wiro Felix • Μουσική/Music: Alec Empire, Sun Ra,
Macy Gray, Calexico, Friedrich Nietzsche, Robert Schumann, Rodriguez, Lamonte
Young, Harold Budd, Virgins • Αφηγητές: Blixa Bargeld and Zola
Ηθοποιός/Cast: Thomas Shipanga • Παραγωγή/Production: Wiro Felix for
Mandala film • Προέλευση κόπιας/Print source : Aryan Kaganof
Δυτικό 4.33
Western 4.33
Γυρισμένο στα ερείπια ενός γερμανικού στρατοπέδου συγκέντρωσης στη Ναμίμπια, όπου χιλιάδες ιθαγενείς Χερέρο είχαν εγκλειστεί, το Δυτικό 4.33 είναι ένα τραγούδι προς τιμήν της σιωπής·
ένας παιάνας σ’ ένα παρελθόν που μας έρχεται ως παρόν· μια ελεγεία που αρνείται να είναι ελεγεία, που αρνείται να αφήσει τους
νεκρούς να εξαφανιστούν.
Filmed in the ruins of a German concentration camp in Namibia,
where thousands of indigenous Herero people were incarcerated,
Western 4.33 is a song to silence; a paean to a past that comes to us
as present; an elegy that refuses to be an elegy, refuses to let the
dead disappear.
Ένα τραγούδι για τον Χέκτορ
Song for Hector
Kaganof remixes the Soweto riots of 1976 into an experimental
cinema that demilitarizes, deconstructs, and decolonizes the master narrative. Against the bleak banalities of South Africa’s violent
history and the propaganda and amnesia of the present, Kaganof
strikes back with a bracing admixture of remembrance, repetition,
recapitulation and reinvention.
Μοιρολόι για τα θύματα της Μαρικάνα
Threnody for the Victims of Marikana
Experimental Documentary/Πειραματικό Ντοκιμαντέρ,
Νότια Αφρική/South Africa, 2014, 34΄
Digital Files, Έγχρ./Color, με ήχο/sound (στα Αγγλικά/in English)
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ/Direction-Cinematography-Editing:
Aryan Kaganof • Κείμενo/Text: Jesus Sepulveda • Μουσική/Music: Neo Muyanga
Παραγωγή/Production: Hearing Landscape Critically • Προέλευση κόπιας/
Print source: Aryan Kaganof
Η πρόθεσή μου εδώ δεν είναι να θεωρητικολογήσω για τη Μαρικάνα, αλλά να θεωρητικολογήσω μέσα από τη Μαρικάνα, η οποία θα
παρουσιαστεί ως τελετουργική δολοφονία, της οποίας είναι απεικόνιση· ένα είδος θυσίας που προαναγγέλλει δυσοίωνες αλλαγές.
My intention here is not to theorize about Marikana, but to theorize
through Marikana, which will be presented as ritual murder, of which
it is a simulacrum; a form of sacrifice heralding ominous change.
Μοιρολόι για τα θύματα
της Μαρικάνα
Threnody for the Victims
of Marikana
Άριαν Κάγκανοφ / Aryan Kaganof
Ο ΑΡΙΑΝ ΚΑΓΚΑΝΟΦ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΤΖΕΚΤ ΤΟΥ AFRICAN NOISE
FOUNDATION.
ARYAN KAGANOF IS A PROJECT OF AFRICAN NOISE FOUNDATION.
24
25
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ
FILM FRONTS
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ
FILM FRONTS
Η φάρσα του σωλήνα
Hoax_Canular
Η απούσα πέτρα
La piedra ausente
The Absent Stone
Documentary/Ντοκιμαντέρ,
Καναδάς/Canada, 2013, 90΄
Digital Files, Έγχρ./Color, με ήχο/
sound (στα Αγγλικά/ in English)
Σκηνοθεσία-Μοντάζ-Παραγωγή/
Direction-Editing-Production:
Dominic Gagnon
Προέλευση κόπιας/Print source:
Dominic Gagnon
Βραβεία/Awards:
Βραβείο Καλύτερου Καναδικού
Ντοκιμαντέρ
Best Canadian Documentary
Award – Rencontre International
Documentaire de Montréal (RIDM)
2013, Canada
Κατακτήστε το φόβο κατασκευάζοντας τρομάρες: αυτό κάνουν οι
έφηβοι στη Φάρσα του σωλήνα με τις webcam τους, εξαπολύοντας
φήμες για το τέλος του κόσμου. Οι εν λόγω έφηβοι δίνουν νέο νόημα στο online sharing. Ποτέ δεν ξέρουμε πού τελειώνει η παρωδία
και πού ξεκινάει η ειλικρίνεια. Δομημένη σαν μια αντίστροφη μέτρηση προς το υποτιθέμενο τέλος του κόσμου, η ταινία είναι κάτι
πολύ παραπάνω: το μοντάζ της είναι ένας βαθύς στοχασμός πάνω
στο πώς οι νέοι οικειοποιούνται το άγχος που τροφοδοτούν τα μίντια. Τελικά, οι τελετουργίες φόβου που επινοούν είναι απλώς ένας
άλλος τρόπος να οραματίζονται το μέλλον.
Conquering fear by manufacturing scares: that’s what the teens
in Hoax Canular do with their webcams, unleashing rumors of
the end of the world. The teens in question give new meaning
to online sharing; we never know where parody ends and sincerity begins. Constructed as a countdown to the presumed end of
the world, the film is much more: its editing results in a profound
reflection on how young people are appropriating the angst being
stoked by the media. Ultimately, their fear rituals are just another
way to envision the future.
Ντομινίκ Γκανιόν / Dominic Gagnon
Γεννημένος στο Κεμπέκ, είναι σκηνοθέτης, video και installation artist,
καλλιτέχνης περφόρμανς, μουσικός και συγγραφέας. Την περίοδο αυτή
ζει στο Μόντρεαλ. Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τις
ταινίες Du moteur à explosion (2000), The Making of a Cobra (2004),
RIP in Pieces America (2009) και Big Kiss Goodnight (2012).
Α Quebecois filmmaker, video and installation artist, performance artist,
musician and writer, who currently resides in Montreal. His filmography includes, among other films, Du moteur à explosion (2000), The Making of a
Cobra (2004), RIP in Pieces America (2009) and Big Kiss Goodnight (2012).
26
Το 1964, η μεγαλύτερη σκαλιστή πέτρα της Βόρειας και Νότιας
Αμερικής μεταφέρθηκε από την πόλη Σαν Μιγκέλ Κουατλιντσάν
στο Εθνικό Ανθρωπολογικό Μουσείο στην Πόλη του Μεξικού χάρη
σε ένα εντυπωσιακό επίτευγμα της μηχανικής. Η αφαίρεση της
προϊσπανικής υδάτινης θεότητας προκάλεσε εξέγερση στην πόλη
και χρειάστηκε να επέμβει ο στρατός. Οι κάτοικοι του Κουατλιντσάν επιμένουν πως η μεταφορά της πέτρας έχει προκαλέσει
ξηρασία. Εναλλάσσοντας animation με αρχειακό υλικό και σύγχρονες συναντήσεις με τους πρωταγωνιστές της μεταφοράς της
πέτρας, το ντοκιμαντέρ αυτό εξερευνά τη σχέση που έχουν τα
ερείπια του παρελθόντος με το σήμερα.
In 1964, the largest carved stone of the Americas was moved from
the town of San Miguel Cuatlinchan to the National Anthropology Museum in Mexico City in an impressive feat of engineering.
The extraction of the pre-Hispanic water deity set off a rebellion
in the town and led to the intervention of the army. The inhabitants of Cuatlinchan insist that the removal of the stone has caused
droughts. Using animations, archival materials and contemporary
encounters with the protagonists of the transport of the stone,
this documentary explores the relevance of the ruins of the past
in the present day.
EΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
EUROPEAN PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary,
Mεξικό-ΗΠΑ/Mexico-USA,
2013, 81΄
Digital Files, Έγχρ./Color, με ήχο/
sound (στα Ισπανικά/in Spanish)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Sandra Rozental,
Jesse Lerner
Φωτογραφία-Μοντάζ/
Cinematography-Editing:
Jesse Lerner
Έρευνα/Research: Sandra Rozental
Μουσική/ Music:
Familia Chavarría
Παραγωγή/Production:
Foprocine, INAH, El Egipto
Americano SA
Προέλευση κόπιας/Print source:
[email protected]
Τζέσι Λέρνερ & Σάντρα Ρόζενταλ / Jesse Lerner & Sandra Rozental
Ο Τζέσι Λέρνερ είναι σκηνοθέτης, συγγραφέας και επιμελητής εκθέσεων. Οι ταινίες του έχουν κερδίσει βραβεία σε φεστιβάλ στις ΗΠΑ, στη
Λατινική Αμερική και στην Ιαπωνία. Η Σάντρα Ρόζενταλ γεννήθηκε στην
Πόλη του Μεξικού και ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της ανθρωπολογίας το
2012. Πρόκειται για το πρώτο της ντοκιμαντέρ και βασίζεται σε μια δεκαετία ανθρωπολογικής έρευνας.
Jesse Lerner is a filmmaker, writer and curator. His films have won awards
at festivals in the United States, Latin America and Japan. Sandra Rozental,
born in Mexico City, received a doctorate in anthropology in 2012. This
is her first documentary and it is based on a decade of anthropological
research.
27
Αγόρι συναντά κορίτσι:
Το σινεμά του Λεός Καράξ
Boy Meets Girl:
The Cinema of Léos Carax
Ο Καράξ, που γεννήθηκε Αλεξάντρ Οσκάρ Ντυπόν το 1960, ήταν
ο μικρότερος τεσσάρων παιδιών και ο μοναδικός γιος της Αμερικανίδας κριτικού κινηματογράφου Τζόουν Ντυπόν και του Γάλλου
συζύγου της. Ως έφηβος, παράτησε το σχολείο, πέρασε ώρες στα
σινεμά της Αριστερής Όχθης και υιοθέτησε το όνομα Λεός Καράξ
– αναγραμματισμός του Αλέξ Οσκάρ. Δεν άργησε να ακολουθήσει
στα βήματα των κριτικών του Γαλλικού Νέου Κύματος που εξελίχθηκαν σε σκηνοθέτες. Από συντάκτης των Cahiers du Cinéma
έγινε ηθοποιός κι ύστερα κινηματογραφιστής.
Carax, born Alexandre Oscar Dupont in 1960, is the youngest of
four children and the only son of American film writer Joan Dupont and a French father. He dropped out of high school, spent
hours in Left Bank cinemas and adopted the new name Léos Carax, an anagram of Alex Oscar. He soon followed the path of the
French New Wave critics-turned-filmmakers, writing for Cahiers
du Cinéma, acting and finally directing.
Το Αγόρι συναντά κορίτσι, η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, που
έκανε πρεμιέρα στις Κάννες το 1983, χρωστούσε κάτι λίγο στο Νέο
Κύμα, αλλά αποκάλυπτε και πολλά πράγματα για το προσωπικό του
όραμα.
Το Η δική μας νύχτα, η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, στην
οποία πρωταγωνιστεί το alter ego του, Ντενί Λαβάν, είναι ένα μεθυστικό μείγμα επιστημονικής φαντασίας και φιλμ νουάρ. Η ταινία
αυτή απέδειξε οριστικά ότι το σινεμά του Καράξ βασίζεται σε μια
κοσμοθεώρηση κι όχι στις ανθρώπινες σχέσεις, και πως η ενσυναίσθηση με την αποξένωση είναι το κλειδί για να καταλάβουμε τον
δικό του ρομαντισμό.
Οι Εραστές της γέφυρας ήταν μια θεσπέσια, σκοτεινή όσο και
ποιητική ιστορία ενός τραγικού έρωτα ανάμεσα σε δύο άστεγους
περιθωριακούς, που έκανε την πρεμιέρα της στις Κάννες το 1992.
Επηρεασμένος από τα προβλήματα στη διανομή, ο Καράξ περίμενε επτά χρόνια προτού γυρίσει την επόμενη ταινία του: τη σέξι,
μυστηριώδη και βίαιη Pola X, που πήρε τη συνήθη μοιρολατρία του
σκηνοθέτη και την ταξίδεψε σε νέες, καλλιτεχνικά επικίνδυνες περιοχές, δοκιμάζοντας το σθένος του σε πολλά επίπεδα – στο σενάριο, στις ερμηνείες και στην εικαστική υλοποίηση.
Boy Meets Girl, his first feature, which premiered at Cannes in
1983, owed a small debt to the New Wave, but provided a telling
glimpse of his own vision.
The Night Is Young, his second feature, starring his alter ego Denis
Lavant, is an intoxicating swirl of science fiction and film noir that
earned Carax the Prix Louis-Delluc. The film established that Carax’s cinema is based on a worldview rather than on relationships,
and that empathy with alienation is the key to understanding his
form of romanticism.
The Lovers on the Bridge, a gorgeous, darkly poetic story of tragic
love between homeless misfits, premiered at Cannes in 1992. Troubled by its distribution problems, Carax waited seven years before
making another film: the sexy, mysterious and violent, Pola X, that
took the director’s customary fatalism into new, artistically dangerous territory, testing his mettle on all levels – script, performance
and visual realization.
Holy Motors, which premiered at the 2012 Cannes Film Festival in
competition, afforded Denis Lavant a haunting range of memorable characterizations, and proved that Carax, at age 54, has not
yet settled for either conformity or self-repetition.
Nina Veligradi
Το Holy Motors, που έκανε την πρεμιέρα του στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών το 2012 και στο οποίο ο Ντενί Λαβάν
ερμηνεύει μια εντυπωσιακή γκάμα αξέχαστων χαρακτήρων, επιβεβαίωσε πως ο Καράξ, στα 54 του, δεν έχει σκοπό ούτε να συμμορφωθεί, αλλά ούτε και να επαναλαμβάνεται.
Νίνα Βελιγράδη
Σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος
28
In collaboration with the French Institute of Greece
29
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΛΕΟΣ ΚΑΡΑΞ
TRIBUTE TO LÉOS CARAX
Αγόρι συναντά κορίτσι
Boy Meets Girl
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΛΕΟΣ ΚΑΡΑΞ
TRIBUTE TO LÉOS CARAX
Αγόρι συναντά κορίτσι
Boy Meets Girl
Οι εραστές της γέφυρας
Les Amants du Pont Neuf / The Lovers on the Bridge
Μυθοπλασία/Fiction, Γαλλία/France, 1984, 100΄
Digital Beta, Α-Μ/B&W, με ήχο/sound (στα Γαλλικά/in French)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Léos Carax
Φωτογραφία/Cinematography: Jean-Yves Escoffier • Μοντάζ/Editing: Nelly Meunier,
Francine Sandberg • Ήχος/Sound: Jean Umanski • Μουσική/Music: Jacques Pinault
Ηθοποιοί/Cast: Denis Lavant, Mireille Perrier, Carroll Brooks, Elie Poicart,
Maïté Nahyr • Παραγωγοί/Producers: Alain Dahan, Patricia Moraz
Παραγωγή/Production: Abilene Films, Cinetitres
Προέλευση κόπιας/Print source: Odeon, Rosebud.21
Μυθοπλασία/Fiction, Γαλλία/France, 1991, 120΄
35mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound (στα Γαλλικά/in French)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Léos Carax
Φωτογραφία/Cinematography: Jean-Yves Escoffier • Μοντάζ/Editing: Nelly Quettier
Ήχος/Sound: Henri Morelle • Μουσική/Music: Benjamin Britten • Ηθοποιοί/Cast:
Juliette Binoche, Denis Lavant, Klaus-Michael Gruber • Παραγωγοί/Producers:
Christian Fechner, Martin Scorsese Παραγωγή/Production: Gaumont
Προέλευση κόπιας/Print source: Tamasa Distribution
Ο Άλεξ, 22 ετών, θέλει να γίνει σκηνοθέτης. Η φιλενάδα του, Φλοράνς, μόλις τον άφησε για τον καλύτερό του φίλο, Τομάς. Πρώτος
χωρισμός, πρώτη απόπειρα δολοφονίας: ο Άλεξ θα προσπαθήσει
να πνίξει τον Τομάς. Τα παρατάει όμως και παίρνει τους δρόμους.
Σ’ ένα πάρτι, θα γνωρίσει την εξίσου δυστυχισμένη Μιρέιγ.
Alex, 22, wants to become a filmmaker. His girlfriend, Florence,
has just left him for his best friend, Thomas. First break-up, first
attempted murder: Alex tries to strangle Thomas, but gives up and
wanders the streets. At a party, he meets the equally despondent
Mireille.
Η δική μας νύχτα
Mauvais sang / The Night Is Young
Μυθοπλασία/Fiction, Γαλλία/France, 1986, 116΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound (στα Γαλλικά/in French)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Léos Carax
Φωτογραφία/Cinematography: Jean-Yves Escoffier • Μοντάζ/Editing: Nelly Quettier
Ήχος/Sound: Helene Muller • Μουσική/Music: Benjamin Britten, Sergei Prokofiev
Ηθοποιοί/Cast: Michel Piccoli, Juliette Binoche, Denis Lavant, Julie Delpy
Παραγωγοί/Producers: Philippe Diaz, Alain Dahan • Παραγωγή/Production:
Abilene Films, Cinetitres • Προέλευση κόπιας/Print source: Odeon, Rosebud.21
Η δική μας νύχτα
Mauvais sang / The Night Is Young
«Η Αμερικάνα» έχει προσλάβει τον καταχρεωμένο Μαρκ να κλέψει
το φάρμακο που θεραπεύει το STBO, μια ασθένεια που μεταδίδεται όταν δύο άνθρωποι κάνουν σεξ χωρίς συναίσθημα. Ο Μαρκ
επιστρατεύει τη βοήθεια του έφηβου Άλεξ, ο οποίος βρίσκεται
ξαφνικά γοητευμένος από την Άννα, την –αρκετά νεότερη– ερωμένη του Μαρκ.
A woman known as “The American” has hired Marc, who is deep in
debt, to steal the drug which cures STBO, a disease which is transmitted when two people have sex without emotion. To help pull off
the robbery, Marc enlists teenager Alex, who suddenly finds himself
attracted to Anna, Marc’s younger lover.
Με φόντο την παλαιότερη γέφυρα του Παρισιού, την Πον Νεφ, η
ταινία αφηγείται μια ιστορία αγάπης ανάμεσα στον Άλεξ, εθισμένο στο αλκοόλ και στα ηρεμιστικά, και στη Μισέλ, που σιγά σιγά
τυφλώνεται.
Οι εραστές της γέφυρας
Les Amants du Pont Neuf /
The Lovers on the Bridge
Set against Paris's oldest bridge, the Pont Neuf, this film is a love
story between Alex, addicted to alcohol and sedatives, and Michele,
who is slowly becoming blind.
Pola X
Μυθοπλασία/Fiction, Γαλλία/France, 1999, 100΄
35mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound (στα Γαλλικά/in French)
Σκηνοθεσία/Direction: Léos Carax • Σενάριο/Screenplay: Léos Carax,
Lauren Sedofsky, Jean-Pol Fargeau • Φωτογραφία/Cinematography: Éric Gautier
Μοντάζ/Editing: Nelly Quettier • Ήχος/Sound: Jean-Louis Ughetto, Beatrice Wick,
Jean-Pierre LaForce • Μουσική/Music: Scott Walker • Ηθοποιοί/Cast:
Catherine Deneuve, Guillaume Depardieu, Katerina Golubeva, Delphine Chuillot
Παραγωγός/Producer: Bruno Pesery • Παραγωγή/Production: Euro Space
Προέλευση κόπιας / Print source: Arena Films
Ένα βράδυ, καθώς ο Πιέρ τρέχει με τη μοτοσικλέτα του, απ’ το σκοτάδι πετάγεται ένα παράξενο πλάσμα. Με σπασμένα γαλλικά, του
λέει πως είναι η αδελφή του. Ο Πιέρ αποφασίζει να την πιστέψει.
Pola X
One evening, as Pierre is speeding along on his motorbike, a strange
creature leaps out from the darkness. She tells him in broken French
that she is his sister. Pierre decides to believe her.
Χωρίς τίτλο / Sans titre
Μυθοπλασία/Fiction, Γαλλία/France, 1997, 9΄
Video files, Έγχρ./Color, με ήχο/sound (στα Γαλλικά/in French)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Léos Carax
Φωτογραφία/Cinematography: Eric Gautier • Ηθοποιοί/Cast: Guillaume Depardieu,
Yekaterina Golubeva, Catherine Deneuve Παραγωγοί/Producers: Albert Prévost,
Bruno Pésery • Προέλευση κόπιας/Print source: Arena Films
Το 1997, για τα 50 του χρόνια, το Φεστιβάλ Καννών ζήτησε από τον
Λεός Καράξ να γυρίσει μια μικρού μήκους ταινία.
In 1997, for its fiftieth anniversary, the Cannes Film Festival asked
Leos Carax for a short film.
30
31
Boy Meets Girl
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΛΕΟΣ ΚΑΡΑΞ
TRIBUTE TO LÉOS CARAX
Tokyo!
Μυθοπλασία/Fiction, Γαλλία/France, 2008, 100΄
35 mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound (στα Γαλλικά/in French)
Συν-σκηνοθεσία/Co-direction: Joon-ho Bong ("Shaking Tokyo"), Leos Carax ("Merde"),
Michel Gondry ("Interior Design") • Σενάριο/Screenplay: Gabrielle Bell, Joon-ho Bong,
Leos Carax, Michel Gondry • Φωτογραφία/Cinematography: Jun Fukumoto,
Caroline Champetier, Masami Inomoto • Μοντάζ/Editing: Nelly Quettier
Ήχος/Sound: Katia Boutin • Ηθοποιοί/Cast: Denis Lavant, Jean-François Balmer, Julie
Dreyfus, Fujitani Ayako, Ito Ayumi • Παραγωγοί/Producers: Toshihiro Isomi,
Mitsuo Harada, Hiroshi Hayashida • Παραγωγή/Production: Comme des Cinémas
Προέλευση κόπιας/Print source: Wild Bunch
Tokyo!
Το Tokyo! είναι μία σπονδυλωτή ταινία σε τρία μέρη, σκηνοθετημένα από τον Βονγκ Τζουν-χο, τον Λεός Καράξ και τον Μισέλ Γκοντρί.
Ο Καράξ δημιουργεί το πορτραίτο ενός αναρχικού, μαινόμενου και
γενικά απερίγραπτου τύπου που επιμένει να αποκαλείται «Merde»
(σκατά).
Tokyo! is a portmanteau film directed by Michel Gondry, Bong Joonho, and Léos Carax, who delivers an anarchic character study of a
raving, unclassifiable creature who demands to be addressed as
“Merde.”
Holy Motors
Μυθοπλασία/Fiction, Γαλλία-Γερμανία/France-Germany, 2012, 115΄
35mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound (στα Γαλλικά/in French)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Léos Carax Φωτογραφία/
Cinematography: Caroline Champetier • Μοντάζ/Editing: Nelly Quettier
Ήχος/Sound: Erwan Kerzanet • Μουσική/Music: Neil Hannon
Ηθοποιοί/Cast: Denis Lavant, Edith Scob, Kylie Minogue, Eva Mendes
Παραγωγός/Producer: Maurice Tinchant • Παραγωγή/Production: Pierre Grise
Productions • Προέλευση κόπιας/Print source: Strada Films
Holy Motors
Μερικές ώρες από τη ζωή του νεφελώδους κυρίου Οσκάρ. Τη μία
είναι μεγαλοεπιχειρηματίας, την άλλη εκτελεστής, την άλλη ζητιάνος, τέρας, οικογενειάρχης… Τον συνοδεύει μονάχα η Σελίν, η ψιλόλιγνη ξανθιά κοπέλα στο τιμόνι του τεράστιου οχήματος που τον
μεταφέρει μέσα στο Παρίσι.
A few hours in the life of the shadowy Monsieur Oscar, in turn, captain of industry, assassin, beggar, monster, family man... He is accompanied only by Céline, the slender blonde woman behind the wheel
of the vast engine that transports him through and around Paris.
32
33
Πανόραμα αμερικανικών
πειραματικών αφηγήσεων
στη νέα χιλιετία
Το πρόγραμμα αυτό συνιστά ένα πανόραμα αμερικανικών πειραματικών ταινιών που γυρίστηκαν τον 21ο αιώνα. Επικεντρώνεται
κυρίως σε μεγάλου μήκους ταινίες (μυθοπλασίες και ντοκιμαντέρ)
και ολοκληρώνεται από μερικές μικρού μήκους ταινίες. Επειδή οι
σκηνοθέτες αυτοί στερούνται της χρηματοδότησης που παρέχουν
οι χολιγουντιανοί και εξω-χολιγουντιανοί παραγωγοί, συχνά παλεύουν για πολύ καιρό μέχρι να τελειώσουν τις ταινίες τους. Όμως,
η δημιουργική ελευθερία που εξασφαλίζουν έχει ως αποτέλεσμα
μια μεγάλη ελευθερία έκφρασης. Η ταλαντούχα αυτή ομάδα καλλιτεχνών, που δουλεύουν ως επί το πλείστον μόνοι τους, δημιούργησαν σπουδαία έργα τα οποία αμφισβητούν –από την άποψη της
θεματικής, της δομής, της τεχνικής και της αντίληψης– τον τρόπο
με τον οποίο εμείς οι θεατές αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Υφολογικά, η σειρά περιλαμβάνει έργα που αποτελούνται από found
footage, ταινίες φτιαγμένες με διάφορες χειροποίητες τεχνικές
animation, ταινίες «ζωντανής δράσης» που πειραματίζονται με την
τυπική δομή, καθώς και υβρίδια ντοκιμαντέρ-μυθοπλασίας. Οι εν
λόγω καλλιτέχνες, ενώ γνωρίζουν την ιστορία της πρωτοπορίας,
ασχολούνται συνειδητά με τις παραδόσεις του αφηγηματικού σινεμά, ανατρέποντάς τις μέσα από τις δικές τους αφηγηματικές
στρατηγικές. Ο χρόνος και ο χώρος αναπαρίστανται συχνά με
τρόπο που ταράζει την ψευδαίσθηση της χωροχρονικής συνέχειας, ενώ προβάλλεται η εμπειρία της μνήμης. Θεματικά, οι ταινίες
του προγράμματος αυτού ενσωματώνουν στοχασμούς πάνω στην
ατομική ταυτότητα, τη δομή της οικογένειας, τον κοινωνικό ιστό,
και την ευρύτερη πολιτική κουλτούρα –τα οποία παρουσιάζονται
συνήθως με τρόπο επικριτικό ή και αυτοεπικριτικό–, και πραγματεύονται σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, όπως τα τραγικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, ο θεσμός του προέδρου και η πολιτική
αντίσταση, η οικολογία, η ανθρώπινη διασπορά και οι φυλετικές
σχέσεις, καθώς και ο μύθος της μεταπολεμικής αμερικανικής πυρηνικής οικογένειας.
A Panorama of American
Experimental Narratives
in the New Millennium
O Τζον Γκάρτενμπεργκ είναι πρόεδρος της Gartenberg Media
Enterprises (GME). Η εταιρία του
αποκαθιστά και διανέμει συλλογές
κλασσικών και avant-garde ταινιών,
καθώς και εκδοτικά και φωτογραφικά αρχεία. Υπήρξε για 18 χρόνια
επιμελητής της ταινιοθήκης του
Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της
Νέας Υόρκης (ΜοΜΑ). Στα προσωπικά του πρότζεκτ συγκαταλέγονται
η αποκατάσταση των ταινιών του
Άντι Ουόρχολ, καθώς και η έκδοση του καταλόγου της αρχειακής
κινηματογραφικής συλλογής του
MοMA. Έχει επιμεληθεί πλήθος κινηματογραφικών εκθέσεων και έχει
δώσει πολυάριθμες διαλέξεις, ενώ
έχει δημοσιεύσει άρθρα σχετικά
με την ιστορία του κινηματογράφου
από τον D. W. Griffith μέχρι τον πειραματικό κινηματογράφο.
This program provides a panorama of American experimental
films made in the 21st century and focuses primarily on feature
length narratives (both fiction and documentary), together with a
complement of shorts. Because these filmmakers lack the funding
provided by Hollywood and “off-Hollywood” producers, they often
struggle for long periods to complete their films. At the same time,
the creative independence that they have been afforded provides
the individual filmmakers with great freedom of expression. This
talented group of artists, toiling mostly in solitude, created inspiring works that challenge, in thematic, structural, technical, and
perceptual fashion, the manner in which we, as spectators, perceive the world at large. Stylistically, the films in this retrospective
series encompass found footage works, diverse hand-crafted animation techniques, live action movies that experiment with formal
structure, as well as hybrid documentary and fiction forms. The
contemporary artists in this program (while versed in the history
of the avant-garde), are more consciously engaged with narrative
cinema traditions, if only to then subvert them through their diverse storytelling strategies. They most frequently represent time
and space in a manner that tends to disrupt the illusion of spatial and temporal continuity, and to foreground the experience of
memory. Thematically, the films in this program incorporate reflections upon individual identity, the family structure, the fabric of
the community, and the larger political culture, that are presented
most often in critical and/or self-critical fashion. They directly address significant social issues, including the tragic events of 9/11,
presidential politics and political resistance, the earth’s ecology,
human diaspora and race relations, and the myth of the post World
War II nuclear American family.
Jon Gartenberg is President of Gartenberg Media Enterprises (GME).
His company restores and distributes libraries of classic and avantgarde films, and archives of publishing and photographic assets. For
18 years he worked as a curator in
the film archive of The Museum of
Modern Art in New York. His signature projects include restoring the
films of Andy Warhol and editing
the published catalog of MOMA’s
archival film collection. He has curated numerous film exhibitions,
lectured extensively, and written
many articles relating to film history
and archiving, ranging in subject
from D.W. Griffith to experimental
cinema.
Jon Gartenberg
Τζον Γκάρτενμπεργκ
34
35
ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΑΦΗΓΗΣΕΩΝ
A PANORAMA OF AMERICAN
EXPERIMENTAL NARRATIVES
Η προσποίηση
Pretend
Ο χρόνος που
σκοτώναμε
The Time We Killed
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Μυθοπλασία/Fiction, ΗΠΑ/USA,
2003, 75΄
Digibeta, Έγχρ./Color, με ήχο/
sound (στα αγγλικά/in English)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Julie Talen
Φωτογραφία/Cinematography:
Samantha Schutz
Μοντάζ/Editing: Julie Talen
Μουσική/Music: Charles Peirce
Παραγωγοί/Producers:
Ajae Clearway, Craig Robillard
Παραγωγή/Production:
Hot Butter Thru Knife Productions,
Topiary Productions
Προέλευση κόπιας/Print source:
Julie Talen
Βραβεία/Awards:
Βραβείο Carrosse d’Or,
Δεκαπενθήμερο των σκηνοθετών –
Φεστιβάλ Καννών 1978 /
Prix Carosse d’Or, Directors’
Fortnight – Cannes IFF 1978
36
Η Προσποίηση χρησιμοποιεί μια σειρά από πολλαπλά πλάνα και
περίπλοκα γραφιστικά για να αφηγηθεί την ιστορία μιας προβληματικής οικογένειας. Ο μπαμπάς είναι άνεργος ποιητής και η μαμά
ζει την οικογένεια δουλεύοντας στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς. Τα
δύο κοριτσάκια βρίσκουν καταφύγιο σ’ έναν κόσμο φανταστικό. Μια
νύχτα, ακούν τους γονείς τους να καβγαδίζουν και φοβούνται πως
ο πατέρας τους θα φύγει απ’ το σπίτι. Για να μη συμβεί αυτό, η μεγαλύτερη κόρη επινοεί ένα σχέδιο βάσει του οποίου πρέπει να κρύψει
την αδελφούλα της στο δάσος όλη τη νύχτα.
Pretend uses an array of multiple frames and complex graphics to
tell the story of a troubled family. Dad is an unemployed poet and
Mom supports the entire family by working at the local convenience
store. Their two young daughters escape into a world of make-believe. One night, the girls overhear a fight that seems to spell the
end of the family. The eldest, Sophie, comes up with a plan to keep
Dad from leaving the next day, which involves hiding her sister all
night in the woods.
Τζούλι Τέιλεν / Julie Talen
Η Προσποίηση, που ήταν και η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, χαρακτηρίστηκε από τους Τάιμς της Νέας Υόρκης ως «βασανιστική και εκθαμβωτική»,
ενώ προβλήθηκε στο Lincoln Center και στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της
Νέας Υορκης, καθώς και σε φεστιβάλ στο Παρίσι, στην Κωνσταντινούπολη,
στη Σεούλ, στην Κορέα και αλλού.
Her debut feature, Pretend, acclaimed by the New York Times as “harrowing, dazzling,” screened at Lincoln Center and the Museum of Modern Art,
and appeared at festivals and screenings around the world, including Paris,
Istanbul and Seoul, Korea.
Η ταινία καταγράφει την εσωτερική ζωή μιας Νεοϋορκέζας συγγραφέως που αδυνατεί να βγει από το διαμέρισμά της τις παραμονές
της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ. Η Ρόμπιν Τέιλορ προσπαθεί
να ξεπεράσει την ολοένα αυξανόμενη αγοραφοβία της, ξαναδημιουργώντας το παρελθόν της και αναλογιζόμενη τα διεθνή γεγονότα
του παρόντος. Καθώς η Ρόμπιν αρχίζει να ξεπερνάει την αμνησία
που την βασάνιζε ως έφηβη, φοβάται μην πάθει «την αμνησία του
αμερικανικού λαού».
The Time We Killed portrays the inner life of a writer unable to leave
her New York apartment on the brink of the US invasion of Iraq.
Robyn Taylor tries to kick her growing agoraphobia by re-imagining
her past and contemplating world events of the present. As Robyn
begins to overcome the amnesia that afflicted her as an adolescent,
she fears coming down with “the amnesia of the American people”.
Τζένιφερ Τοντ Ριβς / Jennifer Todd Reeves
Έχει έδρα τη Νέα Υόρκη και δουλεύει πρωτίστως με φιλμ 16mm. Το 2012,
το κινηματογραφικό περιοδικό Cinema Scope την συμπεριέλαβε ανάμεσα στους «50 Καλύτερους Σκηνοθέτες κάτω των 50». Οι ταινίες της έχουν
προβληθεί σε σημαντικά διεθνή φεστιβάλ, σε κινηματογράφους των ΗΠΑ
και του Καναδά, καθώς και στο Robert Flaherty Seminar και στο Μουσείο
Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Μυθοπλασία/Fiction, ΗΠΑ/USA,
2004, 94΄
16mm, A-M/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο-ΦωτογραφίαΜοντάζ/Direction-ScreenplayCinematography-Editing:
Jennifer Todd Reeves
Μουσική/Music: Zeena Parkins,
Marc Ribot, Elliott Sharp
Ηθοποιοί/Cast: Valeska Peschke,
Rainer Dragon, Susan Arthur,
Jennifer Reeves
Παραγωγή/Production:
Peeping Jane Productions
Προέλευση κόπιας/Print source:
Arsenal - Institut für Film und
Videokunst
She is a New York-based filmmaker working primarily on 16mm film. In 2012,
the film journal Cinema Scope named her one of the “Best 50 Filmmakers
Under 50”. Her films have shown extensively, from the Berlin, New York,
Vancouver, London, Sundance, and Hong Kong film festivals to many microcinemas in the US and Canada, the Robert Flaherty Seminar, and the
Museum of Modern Art.
37
ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΑΦΗΓΗΣΕΩΝ
A PANORAMA OF AMERICAN
EXPERIMENTAL NARRATIVES
Χάμιλτον
Hamilton
Το κίνητρο του
κέρδους κι ο άνεμος
που ψιθυρίζει
Profit Motive and the
Whispering Wind
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Μυθοπλασία/Fiction, ΗΠΑ/USA,
2006, 65΄
16mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
(στα αγγλικά/in English)
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Μοντάζ/
Direction-Screenplay-Editing:
Matthew Porterfield
Φωτογραφία/Cinematography:
Jeremy Saulnier
Ηθοποιοί/Cast:
Chris Myers, Stephanie Vizzi,
Madeleine Sarr-Reeser,
Tiffany Boone, Colby Ball
Μουσική-Ήχος/Music-Sound:
Scott Martin
Παραγωγός/Producer:
Jordan Mintzer
Παραγωγή/Production:
Hamilton Film Group
Προέλευση κόπιας/Print source:
Harvard Film Archive
38
Ένα λεπτοδουλεμένο, εικαστικά θεσπέσιο έργο, το Χάμιλτον καταγράφει δυο καλοκαιρινές μέρες στη ζωή μιας νεαρής οικογένειας.
Η 17χορνη Λίνα και ο 20χρονος Τζο, που πρόσφατα έγιναν γονείς
χωρίς να το έχουν προγραμματίσει, ζουν σε μια πολυφυλετική γειτονιά σ’ ένα προάστιο της βορειανατολικής Βαλτιμόρης.
Γυρισμένο στη διάρκεια τριών ετών απ’ άκρη σ’ άκρη των ΗΠΑ, το
Κίνητρο του κέρδους και ο άνεμος που ψιθυρίζει είναι ένας εικαστικός στοχασμός πάνω στην προοδευτική ιστορία των ΗΠΑ, ιδωμένη
μέσα από τα νεκροταφεία, τα ιστορικά μνημεία και τη μνήμη του
τοπίου.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
A delicate, beautiful work, Hamilton chronicles two summer days
in the life of a young family: Lena, 17, and Joe, 20; two recent and
accidental parents residing in a diverse suburban neighborhood in
northeast Baltimore.
Filmed across the United States over a three-year period, Profit
motive and the whispering wind is a visual meditation on the progressive history of the US as seen through its cemeteries, historical markers, and landscape memory.
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Μοντάζ/
Direction-Screenplay-Editing:
John Gianvito
Ματ Πόρτερφιλντ / Matt Porterfield
Τζον Τζιανβίτο / John Gianvito
Έχει γράψει και σκηνοθετήσει τρεις μεγάλου μήκους ταινίες, το Χάμιλτον
(2006), το Putty Hill (2011), και το Παλιά ήμουν πιο σκοτεινός (2013). Έργα
του βρίσκονται στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της
Νέας Υόρκης και της Ταινιοθήκης του Χάρβαρντ κι έχουν προβληθεί στο
Walker Art Center, στη Cinémathèque Française, στο Northwest Film
Forum και σε σημαντικά διεθνή φεστιβάλ. Διδάσκει σεναριογραφία, θεωρία και παραγωγή στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς.
Πολυβραβευμένος σκηνοθέτης, δάσκαλος και επιμελητής κιν/φικών προγραμμάτων με βάση τη Βοστώνη. Οι ταινίες του περιλαμβάνουν τις δραματικές ταινίες The Flower of Pain (1983), The Mad Songs of Fernanda
Hussein (2001) και το ντοκιμαντέρ Profit Motive and the Whispering Wind
(2007). Επιμελήθηκε την έκδοση Andrei Tarkovsky: Interviews και διετέλεσε για πέντε χρόνια προγραμματιστής της Ταινιοθήκης του Χάρβαρντ.
He has written and directed three feature films, Hamilton (2006), Putty Hill
(2011), and I Used to Be Darker (2013). His work is in the permanent collection of the Museum of Modern Art and the Harvard Film Archive and has
screened at the Walker Art Center, Cinémathèque Française, Northwest
Film Forum and at major festivals. He teaches screenwriting, theory and
production at Johns Hopkins University.
Αn award-winning director, teacher, and curator based in Boston. His
films include the dramatic features The Flower of Pain, The Mad Songs
of Fernanda Hussein (2001) and the documentary Profit Motive and the
Whispering Wind (2007). He is the editor of the book Andrei Tarkovsky:
Interviews and served for five years as the film programmer of the Harvard
Film Archive.
Ντοκιμαντέρ/Documentary, ΗΠΑ/
USA, 2007, 58΄
Beta SP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Φωτογραφία/Cinematography:
John Gianvito, Mary Helena Clark,
Lesley Gall, Tatiana McCabe
Μουσική/Music: Paul Robeson,
Roberto Cassan, Infernal Noise
Brigade, Ani DiFranco, Utah Phillips
Παραγωγός/Producer:
John Gianvito
Παραγωγή/Production:
Traveling Light Productions
Προέλευση κόπιας/Print source:
John Gianvito
39
ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΑΦΗΓΗΣΕΩΝ
A PANORAMA OF AMERICAN
EXPERIMENTAL NARRATIVES
Η τριλογία των
προαστίων
The Suburban Trilogy
Η μεγάλη πλημμύρα
The Great Flood
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ-Μυθοπλασία/
Documentary-Fiction, ΗΠΑ/ USA,
2011, 73΄
Digital Beta (16mm), A-M,
Έγχρ./B&W, Color με ήχο/sound
(στα αγγλικά/in English)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Abigail Child
Φωτογραφία/Cinematography:
Abigail Child, Yael Bitton,
Danica Mills, Goran Nava
Μοντάζ/Editing:
Abigail Child, Yael Bitton,
Mary Patierno
Ήχος/Sound:
Abigail Child with Gisburg
Μουσική/Music:
John Zorn, Floyd Fisher
Παραγωγός/Producer:
Abigail Child
Παραγωγή/Production:
ChildWorks
Προέλευση κόπιας/Print source:
Abigail Child
40
Μια ταινία με θέμα την παιδική ηλικία των κοριτσιών και το μεταναστευτικό όνειρο, με φόντο τα προάστια της Βόρειας Αμερικής
μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Ευρώπη του μεσοπολέμου. Η ταινία αποτελείται από τρεις αλληλένδετες μικρού μήκους
ταινίες:
Η πρώτη διερευνά την «εκπαίδευση των κοριτσιών» σε σχέση με τα
οικογενειακά φιλμάκια και την κουλτούρα των μεταπολεμικών αμερικανικών προαστίων. Η δεύτερη είναι μια φανταστική ιστορία για
δύο αδελφές, φτιαγμένη από ένα ανώνυμο οικογενειακό αρχείο
της Ευρώπης του ’30. Το τρίτο εξετάζει τις αντιφάσεις των Σύρων
Ορθόδοξων Εβραίων που ζουν στην ακτή του Νιού Τζέρσυ.
A project about girlhood and the immigrant dream, focusing on
post World War II North American suburbs and inter-war Europe.
The film is made up of three interrelated shorts:
Cake and Steak explores “girl training” in the legacy of home movies and post-war American suburban culture. The Future Is Behind
You is a fictional story about two sisters, created from an anonymous family archive from 1930s Europe. Surf and Turf examines
the ambiguities of the Syrian Orthodox Jews living on the New
Jersey shore.
Άμπιγκεϊλ Τσάιλντ / Abigail Child
Πρωτοπόρος στο χώρο της πειραματικής γραφής και των πειραματικών
μίντια από τη δεκαετία του 1980. Έχει ολοκληρώσει πάνω από 30 ταινίες,
βίντεο και εγκαταστάσεις, καθώς και έξι βιβλία.
Η πλημμύρα του ποταμού Μισισιπή ήταν η πιο καταστροφική πλημμύρα ποταμού στην ιστορία της Αμερικής. Την άνοιξη του 1927, οι
όχθες του ποταμού πλημμύρισαν σε 145 σημεία, καλύπτοντας μια
έκταση 70.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων με νερό βάθους μέχρι
και 10 μέτρα. Μία από τις συνέπειες της πλημμύρας ήταν η μαζική έξοδος των κολίγων που βρέθηκαν ξαφνικά εκτοπισμένοι. Η
«Μεγάλη μετανάστευση» των μαύρων αγροτών του Νότου προς
τις πόλεις του Βορρά οδήγησε στη μετεξέλιξη των Delta Blues σε
Chicago Blues, Rhythm and Blues, και ροκ εντ ρολ.
The Mississippi River Flood of 1927 was the most destructive river
flood in American history. In the spring of 1927, the river burst its
banks in 145 places and inundated 27,000 square miles to a depth
of up to 30 feet. Part of its enduring legacy was the mass exodus
of displaced sharecroppers. Musically, the “Great Migration” of rural southern blacks to Northern cities saw the Delta Blues electrified and reinterpreted as the Chicago Blues, Rhythm and Blues,
and Rock and Roll.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary, ΗΠΑ/
USA, 2012, 80΄
DCP, A-M/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Μοντάζ/
Direction-Screenplay-Editing:
Bill Morrison
Μουσική/Music: Bill Frisell
Παραγωγός/Producer:
Phyllis Oyama
Παραγωγή/Production:
Mississippi Flood Terrain and Map
Visualization, University of Illinois
Προέλευση κόπιας/Print source:
Bill Morrison
Μπιλ Μόρισον / Bill Morrison
Σκηνοθέτης με έδρα τη Νέα Υόρκη, η δουλειά του συχνά συνδυάζει σπάνιο
αρχειακό υλικό με σύγχρονη μουσική, όπως στις ταινίες Decasia, Light Is
Calling, The Miners’ Hymns και Spark of Being.
Α New York-based filmmaker, his work often combines rare archival material with contemporary music, as with Decasia, Light Is Calling, The Miners’
Hymns and Spark of Being.
She has been at the forefront of experimental writing and media since the
1980s, having completed more than thirty film and video works and installations, and six books.
41
ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΑΦΗΓΗΣΕΩΝ
A PANORAMA OF AMERICAN
EXPERIMENTAL NARRATIVES
Ανήσυχα πνεύματα
Consuming Spirits
Ο δικός μας Νίξον
Our Nixon
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Animation, ΗΠΑ/USA, 2012, 135΄
Video file, Έγχρ./Color, με ήχο/
sound (στα αγγλικά/in English)
Σκηνοθεσία-Σενάριο-ΦωτογραφίαΜοντάζ-Ήχος-Παραγωγός/
Direction-ScreenplayCinematography-Editing-SoundProducer: Chris Sullivan
Ηθοποιοί/Cast: Robert Levy,
Nancy Andrews, Chris Sullivan
Προέλευση κόπιας/Print source:
Chris Sullivan
Ένα άρτια δομημένο αριστούργημα του πειραματικού animation,
τα Ανήσυχα πνεύματα έκαναν σχεδόν 15 χρόνια για να ολοκληρωθούν. Τραβώντας κάθε κάδρο με φιλμ 16mm, ο Σάλιβαν συνδυάζει απρόσκοπτα πολλές διαφορετικές τεχνικές –cutout animation,
σχέδιο με μολύβι, κολάζ, και stop-motion animation– για να δημιουργήσει ένα εντελώς προσωπικό εικαστικό ύφος. Καθ’ οδόν, χτίζει μια υπνωτική, πολυεπίπεδη αφήγηση και μια αγωνιώδη γοτθική
ιστορία, η οποία ακολουθεί τη ζωή τριών αδελφών ψυχών που δουλεύουν στην τοπική εφημερίδα μιας μικρής αμερικανικής πόλης.
Nearly 15 years in the making, Chris Sullivan's Consuming Spirits is
a meticulously constructed tour de force of experimental animation. Shooting frame by frame in 16mm, Sullivan seamlessly blends
together a range of techniques – cutout animation, pencil drawing,
collage, and stop-motion animation – into a distinct, signature visual style. In the process, he constructs a hypnotic, layered narrative, a suspenseful gothic tale that tracks the intertwined lives of
three kindred spirits working at a local newspaper in a Midwestern
rust belt town.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
The film consists of amateur footage of Richard Nixon during his
presidency, shot by three of his closest staff. Chief of Staff H.R.
Haldeman, advisor John Ehrlichman and assistant Dwight Chapin
were all enthusiastic amateur filmmakers, and recorded their work
in the White House and much further afield for posterity. Lane's
film mainly follows the political story: from Nixon's inauguration in
1969 to his resignation in 1974 after the Watergate scandal – as a
result of which all three amateur filmmakers were convicted.
Μοντάζ/Editing: Francisco Bello
Κρις Σάλιβαν / Chris Sullivan
Πένι Λέιν / Penny Lane
Animator, σκηνοθέτης και καλλιτέχνης περφόρμανς, του οποίου η δουλειά
στο πειραματικό σινεμά και στο θέατρο ξεκίνησε πριν 30 χρόνια. Το έργο
του έχει παρουσιαστεί σε φεστιβάλ, θέατρα και μουσεία διεθνώς. Για τα
Ανήσυχα πνεύματα έλαβε χορηγίες από τα ιδρύματα Γκούγκενχαϊμ και
Ροκφέλερ.
Καλλιτέχνις, συγγραφέας, εκπαιδευτικός και προγραμματίστρια που ζει και
εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Τα βίντεο της Λέιν έχουν προβληθεί σε διεθνή
φεστιβάλ και γκαλερί. Την περίοδο αυτή είναι προγραμματίστρια για την
Flaherty NYC series στα Anthology Film Archives και παράλληλα ετοιμάζει δύο μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ. Και ναι, το Πένι Λέιν είναι το πραγματικό της όνομα.
He is an animator, filmmaker and performance artist whose experimental
film and theater work spans 30 years. His work has been shown in festivals,
theaters and museums worldwide. Ηe received Guggenheim and Rockefeller Media Arts Fellowships for Consuming Spirits.
42
Η ταινία αποτελείται από ερασιτεχνικά φιλμάκια με θέμα τον Ρίτσαρντ Νίξον την περίοδο της προεδρίας του και τραβηγμένα από
τρεις από τους στενότερους συνεργάτες του. Ο προσωπάρχης Χ.Ρ.
Χάλντεμαν, ο σύμβουλος Τζον Έλριχμαν και ο γραμματέας Ντουάιτ Τσέιπιν ήσαν όλοι μανιώδεις ερασιτέχνες κινηματογραφιστές
και κατέγραφαν τη δουλειά τους στον Λευκό Οίκο αλλά και έξω
από αυτόν. Η ταινία της Λέιν ακολουθεί κυρίως την πολιτική ιστορία: από την ορκωμοσία του Νίξον το 1969 έως την παραίτησή του
το 1974 μετά το σκάνδαλο του Ουώτεργκεϊτ – που οδήγησε στην
καταδίκη και των τριών ερασιτεχνών κινηματογραφιστών.
Ντοκιμαντέρ/Documentary, ΗΠΑ/
USA, 2013, 85΄
Video File, Έγχρ./Color, με ήχο/
sound (στα αγγλικά/in English)
Σκηνοθεσία/Direction:
Penny Lane
Σενάριο/Screenplay: Brian L. Frye,
Penny Lane
Μουσική/Music: Hrishikesh Hirway
Ήχος/Sound: Tom Paul
Παραγωγοί/Producers:
Penny Lane, Brian Frye,
Dipper Films
Παραγωγή/Production:
Dipper Films, Pilot
Προέλευση κόπιας/Print source:
Autlook Filmsales
She is an artist, writer, educator and programmer who lives and works in
New York. Her videos have screened at international film festivals and galleries. Currently, she is the programmer for the Flaherty NYC series at
Anthology Film Archives and very hard at work on her first two feature
documentaries. And yes, Penny Lane is her real name.
43
ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΑΦΗΓΗΣΕΩΝ
A PANORAMA OF AMERICAN
EXPERIMENTAL NARRATIVES
Μέσα από έναν
σκοτεινό φακό:
Μαύροι φωτογράφοι και
η εμφάνιση ενός λαού
Απ’ αυτήν την πλευρά του παραδείσου
This Side of Paradise
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary, ΗΠΑ/USA, 1999, 35΄
16mm, Α-Μ, Εγχρ./B&W, Color, με ήχο/sound (στα αγγλικά/in English)
Σκηνοθεσία/Direction: Jonas Mekas
Through a Lens Darkly:
Black Photographers
and the Emergence of a
People
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary, ΗΠΑ/
USA, 2013, 92΄
DCP, A-M, Έγχρ./B&W, Color,
με ήχο/sound (στα αγγλικά/
in English)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Thomas Allen Harris
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και τις αρχές του ’70, ο Μέκας
πέρασε μερικά καλοκαίρια με τη Τζάκι Κένεντι και τα παιδιά της.
In the late 60s and early 70s, Mekas spent several summers with
Jackie Kennedy and her children.
Η ταινία εξερευνά το ρόλο που έπαιξε η φωτογραφία, από τις
απαρχές της, τη δεκαετία του 1840, στη διαμόρφωση της ταυτότητας, των προσδοκιών και της κοινωνικής ανάδυσης των Αφροαμερικανών, από τη δουλεία ώς το σήμερα. Πρόκειται για μία εικαστική αφήγηση που διατρέχει τα τελευταία 160 χρόνια και που
αποκαλύπτει τη μαύρη φωτογραφία ως εργαλείο για την κοινωνική
αλλαγή, μια αφροαμερικανική οπτική πάνω στην αμερικανική ιστορία, κι ένα πολύ ιδιαίτερο αισθητικό όραμα.
Μουσική/Music: Vernon Reid,
Miles Jay
The film explores the role of photography, since its rudimentary
beginnings in the 1840s, in shaping the identity, aspirations, and
social emergence of African Americans from slavery to the present. The dramatic arc is developed as a visual narrative that flows
through the past 160 years to reveal black photography as an instrument for social change, an African American point-of-view on
American history, and a particularized aesthetic vision.
Παραγωγοί/Producers:
Thomas Allen Harris, Don Perry
Τόμας Άλεν Χάρις / Thomas Allen Harris
Φωτογραφία/Cinematography:
Martina Radwan
Μοντάζ/Editing: K.A. Miille,
Matthew Cohn
Παραγωγή/Production:
Chimpanzee Productions
Προέλευση κόπιας/Print source:
Chimpanzee Productions
Ιδρυτής και πρόεδρος της Chimpanzee Productions, της οπαίας τα καινοτόμα και βραβευμένα ντοκιμαντέρ έχουν λάβει ενθουσιώδεις κριτικές
σε διεθνή φεστιβάλ κι έχουν προβληθεί σε τηλεοπτικά κανάλια ανά την
υφήλιο. Τα βίντεο και οι εγκαταστάσεις του Τόμας Άλεν Χάρις έχουν παρουσιαστεί σε πολλά σημαντικά μουσεία και γκαλερί.
He is the founder and president of Chimpanzee Productions, whose innovative and award-winning documentary films have received critical acclaim
at international film festivals and have been broadcast on TV channels all
over the world. Thomas Allen Harris’s videos and installations have been
featured at prestigious museums and galleries.
Ντόπιος Νεοϋορκέζος / Native New Yorker
Απ’ αυτήν την πλευρά
του παραδείσου
This Side of Paradise
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary, ΗΠΑ/USA, 2005, 13΄
Video file, A-M/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction: Steve Bilich
Πρωτότυπη μουσική/Original score: William Susman
Ένα βουβό ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε με κάμερα Cine-Kodak με
μανιβέλα και ελατήριο του 1924. Ο Τέρι «Καϊγιότι» Μέρφι ανιχνεύει
την ιστορία των ιθαγενών Αμερικανών στο νησί του Μανχάταν.
In the late 60s and early 70s, Mekas spent several summers with
Jackie Kennedy and her children.
Τα μέτρα και τα σταθμά της Νέας Υόρκης
NYC Weights and Measures
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary, ΗΠΑ/USA, 2006, 7΄
Digital Beta (16mm), Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction: Jem Cohen
Ντόπιος Νεοϋορκέζος
Native New Yorker
Η ταινία μου είναι απλώς μια επιλογή από πλάνα που τράβηξα
στους δρόμους της Νέας Υόρκης.
My film is a simple gathering of New York City street footage.
Ένας χρόνος / A Year
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary, ΗΠΑ/USA, 2006, 25΄
Digibeta, Έγχρ./Color, με ήχο/sound (στα αγγλικά/in English)
Σκηνοθεσία/Direction: Mark Street
Ένα φθαρμένο, αλλά και απτόητο φιλμ σε μορφή ημερολογίου για
τα προβλήματα της μέσης ηλικίας που ταλανίζουν τον σκηνοθέτη.
A tattered and unflinching diary film. Middle age concerns swirl
around the director wherever he goes.
44
Ένας χρόνος
A Year
45
Ο πειραματικός
κινηματογράφος της
Άμπιγκεϊλ Τσάιλντ
The Avant-Garde
Cinema of
Abigail Child
Οι άξονες στους οποίους κινείται το έργο της Άμπιγκεϊλ Τσάιλντ
είναι η μνήμη, η μετακίνηση και το σώμα. Η θεματολογία της πλούσια, από την ποιητική βιογραφία της Μαίρη Σέλλεϊ μέχρι την ανατομία της σύγχρονης αμερικανικής suburbia. Με λιτές τεχνικές
από το οπλοστάσιο του πειραματικού κινηματογράφου, εξακτινώνεται από ατομικές αναπολήσεις σε ιστορικούς διαλογισμούς
πάνω στο Ολοκαύτωμα και τη φύση της ανθρώπινης κοινωνίας.
Στις ταινίες της, συχνά επεξεργάζεται εκ νέου ιστορικά αρχεία τα
οποία χρησιμοποιεί με δημιουργική φαντασία. Η δουλειά της την
κατατάσσει στις κορυφαίες εκπροσώπους του πειραματικού κινηματογράφου, και, συγχρόνως, η ενασχόλησή της με τη διδασκαλία
την οδηγεί σε συνεχή ανανέωση της θεματολογίας και του τρόπου
εργασίας της.
Abigail Child’s body of work centers on memory, movement and
the body. She tackles a wide range of themes, from the poetic
biography of Mary Shelley to the anatomy of contemporary American suburbia. Using stripped down techniques from the arsenal
of experimental cinema, Child radiates out from personal reminiscences to historical meditations on the Holocaust and the nature
of human society. In her films, she often reworks historical materials, processing them anew with creative imagination. Her work
ranks her among the leading representatives of experimental cinema and, at the same time, her involvement in teaching leads her
to a constant renewal of her subject matter and work method.
Η Άμπιγλεϊλ Τσάιλντ έρχεται προσκεκλημένη ως υπότροφος του
προγράμματος Fulbright Specialist, σε συνεργασία με το Μεταπτυχιακό πρόγραμμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ στην καινούργια κατεύθυνση Πολιτισμικές και Κινηματογραφικές Σπουδές.
Abigail Child has been invited to Greece as a scholar of the Fulbright Specialist Program, in collaboration with the Department
of Cultural and Film Studies of Athens University’s Post-graduate
Communication and Mass Media program.
Maria Komninos
Μαρία Κομνηνού
Η Άμπιγκεϊλ Τσάιλντ είναι σκηνοθέτις, media artist, ποιήτρια και συγγραφέας. Είναι πρωτοπόρος της πειραματικής γραφής και των πειραματικών μίντια
από τη δεκαετία του ’80, έχοντας ολοκληρώσει περισσότερα από 30 έργα
σε φιλμ και βίντεο, καθώς και καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις. Η χρήση της
του μοντάζ εστιάζει στην αλληλεξάρτηση του ήχου και της εικόνας, καθώς
και στην αναδιαμόρφωση αφηγηματικών μεθόδων, ενώ παράλληλα διερευνώνται ζητήματα φύλου, εργασίας και κοινωνικής τάξης. Η Τσάιλντ έχει εκθέσει τα έργα της σ’ ολόκληρο τον κόσμο, με ρετροσπεκτίβες στις ΗΠΑ, την
Ευρώπη και την Ασία, και σε σημαντικές διοργανώσεις, όπως στην Whitney
Biennale, στη Viennale και στο Millenium Show του Μουσείου Σύγχρονης
Τέχνης της Νέας Υόρκης (MoMA). Ταινίες της έχουν προβληθεί σε πολλά
διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου και βρίσκονται στις μόνιμες συλλογές του
MoMA, του Κέντρου Πομπιντού και του Αρζενάλ στο Βερολίνο. Έχει λάβει
αναρίθμητα βραβεία και διακρίσεις. Διδάσκει στη Σχολή του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης. Έχει γράψει πέντε ποιητικές συλλογές και έναν
τόμο κριτικών δοκιμίων.
Με την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος Fulbright
46
Abigail Child is a filmmaker, media artist, poet and writer. She has been
at the forefront of experimental writing and media since the 1980s, having
completed more than thirty film and video works and installations. Her use
of montage centers around the interrelationship between sound and image and reconfiguring narrative modes while exploring issues of gender,
work and class. Child has exhibited worldwide, with retrospectives in the
USA, Europe and Asia, and in important showcases such as The Whitney
Biennale, the Viennale and MoMA’s Millenium show. Her work is featured
at numerous international film festivals, and is in the permanent collections
of MοMA, NY, Centre Pompidou, and Arsenal Berlin. Child has received
numerous awards and accolades. She is senior faculty at the School of Museum of Fine Arts, Boston. Child is also the author of five books of poetry
and a book of critical writings.
With the kind support of the Fulbright Foundation
47
AΜΠΙΓΚΕΪΛ ΤΣΑΪΛΝΤ
ABIGAIL CHILD
AΜΠΙΓΚΕΪΛ ΤΣΑΪΛΝΤ
ABIGAIL CHILD
Κίνδυνοι (μέρος 4ο του Γι’ αυτό γεννήθηκες;)
Perils (part 4 of Is This What You Were Born For?)
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 1986, 5΄
16mm, Έγχρ./Color & Α-Μ/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ-Παραγωγή/
Direction-Cinematography-Editing-Production: Abigail Child
Ένας φόρος τιμής στον βωβό κινηματογράφο, που δραματοποιεί
τις θεατρικές πόζες του μελοδράματος και εξετάζει την αντίληψη
που έχουμε για τον έρωτα, τη δράση και το δράμα.
Κίνδυνοι
Perils
An homage to silent film, dramatizing the theatrical postures of
melodrama to confront and examine our ideas of romance, action,
and drama.
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 2006, 14΄
16mm σε/to dvd, dvcam, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ-Παραγωγή/
Direction-Cinematography-Editing-Production: Abigail Child
Μια ανάπλαση της κλασικής μπολιγουντιανής ταινίας Aan, του Μεμπούμπ Χαν, σε μια κωμική και ανησυχαστική μελέτη της κοινωνικής τάξης και της σεξουαλικότητας.
A reshaping of Mehboob Khan's classic Bollywood feature Aan into
a comic and disturbing study of class and sexuality.
vis à vis
Συγκαλυμμένη δράση (μέρος 5ο του Γι’ αυτό γεννήθηκες;)
Covert Action (part 5 of Is This What You Were Born For?)
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 2013, 24΄
Digital file (16mm), Α-Μ/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ-Παραγωγή/
Direction-Cinematography-Editing-Production: Abigail Child
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 1984, 10’
Digital file (16mm), Α-Μ/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ-Παραγωγή/
Direction-Cinematography-Editing-Production: Abigail Child
Εμπνευσμένο από το Lullaby (1937) του Τζίγκα Βέρτοφ, το Screen
Test Portraits του Ουόρχολ τη δεκαετία του ’60 και το Manual of
Arms του Frampton (1966).
Ρετρό εικόνες προβάλλονται με καταιγιστική ταχύτητα. Στόχος της
Τσάιλντ «να αφοπλίσω τις εικόνες μου». Μια ιστορία σαν φήμη.
Rapid-fire retro imagery combined to accomplish Child’s goal to
“disarm my movies”. A story like rumor.
Πανδαιμόνιο
Mayhem
Κόσμος στον καθρέφτη / Mirror World
Πανδαιμόνιο (μέρος 6ο του Γι’ αυτό γεννήθηκες;)
Mayhem (part 6 of Is This What You Were Born For?)
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 1987, 20’
Digital file (16mm), Α-Μ/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ-Παραγωγή/Direction-CinematographyEditing-Production: Abigail Child
Ανιχνεύοντας τις συμβάσεις του φιλμ νουάρ μέσα από μια σειρά
ματιές, κινήσεις και νεύματα, η ταινία αποτυπώνει μια κοινωνικά
τάξη σε αμόκ.
Retracing film noir conventions through a series of looks, movements and gestures, Mayhem presents a social order run amok.
vis à vis
Inspired by Dziga Vertov’s Lullaby (1937), Warhol’s 60s Screen Test
portraits and Frampton’s Manual of Arms (1966).
Αν μπορώ να πω ένα τραγούδι για λιγκατούρες
If I Can Sing a Song about Ligatures
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 2009, 5΄, Digital video
Σκηνοθεσία/Direction: Abigail Child
Ποιήματα της Νάνα Γκόρντον αποκαλύπτουν μια ιστορία σεξουαλικότητας και επιθυμίας, τη δύναμη αλλά και την τρωτότητά της.
Αν μπορώ να πω ένα τραγούδι
για λιγκατούρες
If I Can Sing a Song about
Ligatures
Words taken from Nana Gordon’s unrequited love poems reveal a
history of sexuality and desire, its power and vulnerability.
Λυόμενος / Unbound
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 2013, 67΄, 16mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Φωτογραφία/Direction-Screenplay-Cinematography:
Abigail Child • Μοντάζ/Editing: Abigail Child, Mary Patierno, Yael Bitton
Μουσική/Music: Zeena Parkins • Ηθοποιοί/Cast: Eileen Ryan, Nick Wilding,
Aurelia d’ Antonia, Richard Wittman, Martin Brody
Με την τεχνική του οικογενειακού φιλμ, δίνεται η ζωή της Μαίρη
Σέλλεϋ και οι ερωτικές και λογοτεχνικές της συνευρέσεις με τον
Πέρσυ Σέλλεϋ και τον Λόρδο Βύρωνα στην Ιταλία.
Κόσμος στον καθρέφτη
Mirror World
48
The technique of home movies is towards a poetic recreation of the
life of Mary Shelley and her amorous and poetic encounters with
Percy Shelley and Lord Byron in Italy.
Λυόμενος
Unbound
49
AΜΠΙΓΚΕΪΛ ΤΣΑΪΛΝΤ
ABIGAIL CHILD
Πρόλογοι (μέρος 1ο του Γι’ αυτό γεννήθηκες;)
Prefaces (part 1 of Is This What You Were Born For?)
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 1981, 9’30”
16mm, Έγχρ./Color & Α-Μ/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ-Παραγωγή/
Direction-Cinematοgraphy-Editing-Production: Abigail Child
Ένα ευρύ φάσμα ήχων και ρυθμών και μια αφήγηση κομμένη από
ένα διάλογο με την ποιήτρια Χάνα Ουάινερ.
A wide range of sounds and rhythms and a narrative cut from a dialogue with poet Hannah Weiner.
Πρόλογοι
Prefaces
Ανταρσία (μέρος 2ο του Γι’ αυτό γεννήθηκες;)
Mutiny (part 2 of Is This What You Were Born For?)
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 1983, 10’
16mm, Έγχρ./Color & Α-Μ/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ-Παραγωγή/
Direction-Cinematοgraphy-Editing-Production: Abigail Child
Η ταινία εστιάζει σε εικόνες γυναικών και στοχάζεται πάνω στην
ομιλία και τη γλώσσα της εναντίωσης.
A film focusing on images of women and reflecting on speech and
the language of opposition.
Ανταρσία
Mutiny
Έλεος (μέρος 7ο του Γι’ αυτό γεννήθηκες;)
Mercy (part 7 of Is This What You Were Born For?)
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 1989, 10’
16mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ-Παραγωγή/
Direction-Cinematοgraphy-Editing-Production: Abigail Child
Ένα ρυθμικό κολάζ σε ένα δοκίμιο που φέρνει στο προσκήνιο τη
μεταχείριση του σώματος σε σχέση με το τεχνητό τοπίο.
A rhythmic collage in an essay that forefronts the treatment of the
body in relation to the man-made landscape.
Επιφανειακός θόρυβος (μέρος 1ο του Πώς λειτουργεί ο κόσμος)
Surface Noise (part 1 of How the World Works)
Πειραματική/Experimental, ΗΠΑ/USA, 2000, 18’
16mm, Έγχρ./Color & Α-Μ/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ/Direction-Cinematography-Editing: Abigail Child
Επιφανειακός θόρυβος
Surface Noise
Ήχος και πρωτότυπο κινηματογραφικό υλικό συντίθενται σε μια
σονάτα, σε μια ταινία για την εργασία και την κοινωνική τάξη.
Sound and original footage are woven into a sonata to explore private and public arenas in a film about work and class.
50
Προκαλώντας
το παρόν:
Τέσσερεις Γερμανοί
σκηνοθέτες της
νέας γενιάς
A New Generation
of German Directors:
Tempting
the Present
Ταινίες τεσσάρων νέων Γερμανών σκηνοθετών,
που εκπροσωπούν μια νέα γενιά επίδοξων κινηματογραφιστών της Σχολής του Βερολίνου,
προβάλλονται στο φετινό Φεστιβάλ. Η μεγάλου
μήκους μυθοπλασία της Τζέσικα Κρούμμαχερ,
Τοτέμ, χαρακτηρίζεται από έναν λεπτοδουλέμενο εικαστικό ρεαλισμό, ενώ η αποφυγή πολιτικά
ορθών μηνυμάτων την ξεχωρίζει από τη μάζα των
γερμανικών ταινιών της νέας γενιάς. Ο Τίμο Μύλερ, του οποίου η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία
Μόρσολτς είναι ένα αμείλικτο δράμα με θέμα τη
ζωή έξι χαρακτήρων σε μια γερμανική κωμόπολη, κέρδισε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας
στο τμήμα Γερμανικός Κινηματογράφος Νέων
του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μονάχου.
Η αρχέγονη ομορφιά των Άλπεων απειλείται
από την κλιματική αλλαγή. Το χιόνι δεν είναι πια
εγγυημένο. Η Κορφή του Χάνες Λανγκ δείχνει
το πώς αντιμετωπίζει η τουριστική βιομηχανία
το πρόβλημα αυτό. Το Άστα αναστατωμένη του
Μαξ Λιντς πραγματεύεται την καλλιτεχνική παραγωγή, τις δημιουργικές βιομηχανίες και, πάνω
απ’ όλα, το σινεμά – ένα πολιτικό μανιφέστο σε
μορφή ταινίας. Τέλος, το Αυτό το συναίσθημα του
Όμπερχάουζεν, επίσης του Μαξ Λιντς, γυρίστηκε
προς τιμήν των 50 χρόνων του Μανιφέστου του
Όμπερχάουζεν, του ιδρυτικού κειμένου του Νέου
Γερμανικού Κινηματογράφου. Όλα τα παραπάνω
δεν μπορεί παρά να μας προκαλέσουν να γνωρίσουμε τον γερμανικό κινηματογράφο σήμερα.
Four young German directors, representing a
new generation of prospective Berlin School
filmmakers, are spotlighted by this year’s Festival. Jessica Krummacher’s feature film Totem
displays a surprisingly subtle visual realism, while
its avoidance of politically correct messages distinguishes it from the mass of new generation
German films. Timo Müller, whose debut feature
Morscholz is a hard-hitting drama that examines
the lives of six characters in a small German
town, received the Munich Film Festival’s Young
German Cinema Award for best director. The
Alps are an ancient region of natural beauty that
is changing as a result of climate change. Snow
is no longer guaranteed. Hannes Lang’s Peak
shows how the tourist industry is dealing with the
problem. Asta Upset by Max Linz is about artistic
production, the creative industries and, above all,
film and cinema – a political manifesto in feature
film format. Finally, That Oberhausen Feeling, a
ten-part series also by Max Linz, celebrating the
50th anniversary of the Oberhausen Manifesto,
the founding document of New German Film. All
of the above constitute what is tempting in German cinema today.
Σε συνεργασία με το / In collaboration with Goethe-Institut Athen
51
ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ
GERMAN DIRECTORS
ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ
GERMAN DIRECTORS
Τοτέμ
Totem
Μόρσολτς
Morscholz
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Μυθοπλασία/Fiction, Γερμανία/
Germany, 2012, 86΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
(στα γερμανικά/in German)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Jessica Krummacher
Φωτογραφία/Cinematography:
Bjorn Siepmann
Μοντάζ/Editing:
Jessica Krummacher
Ήχος/Sound: Daniel Schakermann
Μία κοπέλα, η Φιόνα, εμφανίζεται σε μια πόλη της κοιλάδας του
Ρουρ για να εργαστεί στην οικογένεια Μπάουερ ως οικονόμος. Ο
πατέρας, η μητέρα, η κόρη κι ο γιος ζουν ο καθένας τη δική του
ζωή, συμβιώνοντας χωρίς να επικοινωνούν. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται πως η Φιόνα έχει πάρει μια απόφαση. Μόνο η γειτόνισσα
έχει αρχίσει να ανησυχεί. Το Τοτέμ δείχνει μια οικογενειακή ρουτίνα, η οποία βγαίνει εκτός ελέγχου με την έλευση μιας ξένης.
A young woman called Fiona shows up in a city in the Ruhr area
to work for the Bauer family as a housekeeper. Father, mother,
daughter and son all live their own lives, co-existing without communicating. Nobody realizes that Fiona has made a decision. Only
the neighbor is starting to worry. Totem shows a family's routine
spinning out of control with the arrival of a stranger.
Μουσική/Music: Marina Frenk
Ηθοποιοί/Cast: Marina Frenk,
Natja Brunchorst, Benno Ifland,
Alissa Wilms, Cedric Koch
Παραγωγοί/Producers:
Martin Blankemeyer,
Jessica Krummacher, Timo Müller
Παραγωγή/Production:
kLAPPbOXfILME
Προέλευση κόπιας/Print source:
kLAPPbOXfILME
Τζέσικα Κρούμμαχερ / Jessica Krummacher
Γεννημένη το 1978, μεγάλωσε στο Μπόχουμ (Ρουρ) και ζει στο Βερολίνο.
Σπούδασε σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ και τηλεοπτική δημοσιογραφία στο
Πανεπιστήμιο Τηλεόρασης και Κινηματογράφου του Μονάχου. Το 2006,
ίδρυσε την kLAPPbOXfILME, την εταιρεία παραγωγής πίσω από το βραβευμένο Μόρσολτς του Τίμο Μύλλερ. Το Τοτέμ, που διαδραματίζεται στο
Μπόχουμ, είναι η πτυχιακή και η πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία.
Born in 1978, raised in Bochum (Ruhr), and living in Berlin, she studied
Documentary Filmmaking and TV Journalism at Munich’s University of
Television and Film. In 2006, she founded the production company kLAPPbOXfILME, which produced Timo Müller's award-winning debut feature
Morscholz. Bochum-based tragedy Totem is her feature film debut and her
diploma film at the Munich Film School.
Το Μόρσολτς είναι μέρος. Το Μόρσολτς δεν είναι απλώς ένα μέρος.
Είναι μια ψυχική κατάσταση. Μυρμήγκια, αίμα, κομμένα κεφάλια.
Η ταινία μιλάει για τον Ντιρκ. Για την αγάπη και το πένθος. Για την
Ντιάνε, τον Μπερντ, τη Φαμπιέν, τον Μισέλ, την Γκέρτρουντ, τον
Φλίπερ και τη γιαγιά Γιόζεφιν. Μια οικογένεια. Μια αίσθηση. Μια
ατμόσφαιρα.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Morscholz is a place. Morscholz is more than a place. It’s a state of
mind. Ants, blood, chopped off heads. It’s about Dirk. Love, mourning. It’s about Diane, Bernd, Fabienne, Michel, Gertrud, Flipper and
Grandma Josefine. A family. A feeling. An atmosphere.
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Timo Mueller
Τίμο Μύλλερ / Timo Mueller
Γεννημένος το 1978, ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Από το 2001 σπουδάζει
κινηματογράφο και τηλεόραση στο Πανεπιστήμιο Τηλεόρασης και Κινηματογράφου του Μονάχου, έχοντας πρώτα σπουδάσει κοινωνικός λειτουργός
στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Κολωνίας. Έχει εργαστεί,
μεταξύ άλλων, ως ηλεκτρολόγος, στην κατασκευή περιπτέρων για εκθέσεις,
στην παρασκευή αφρώδους οίνου, στην κατασκευή φορτηγών, ως οδηγός
εργοστασίου επίπλων, ως πωλητής παπουτσιών και ως ταχυδρόμος.
Born in 1978, he lives and works in Berlin. Since 2001 he has been studying Film and Television at Munich’s University for Television and Film, having studied Social Work at Cologne’s University of Applied Sciences. He has
worked, among other things, as an electrician, in trade fair construction, in
the production of sparkling wine, in freight vehicle construction, driving a
furniture van, selling shoes, and delivering the mail.
Μυθοπλασία/Fiction, Γερμανία/
Germany, 2009, 104΄
35mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
(στα γερμανικά/in German)
Φωτογραφία/Cinematography:
Felix Raitz von Frentz
Μοντάζ/Editing:
Timo Mueller, Stine Sonne Munch,
Elisabeth Rabbach
Ήχος/Sound: Roman Gutt
Μουσική/Music: Stradjungs,
Repture, Call me Wondersx
Ηθοποιοί/Cast: Laurens Walter,
Hiltrud Lichthardt, Josefine Behres,
Suntje Freier, Mélanie Fouché,
Uwe Keller, Matthias Piro,
Dominik Ridder, Werner Kulms
Παραγωγός/Producer:
Hans-Joachim Koglmeier
Παραγωγή/Production:
kLAPPbOXfiLME
Προέλευση κόπιας/Print source:
kLAPPbOXfiLME
Βραβεία/Awards:
Βραβείο Γερμανικού
Κινηματογράφου Νέων/
Young German Cinema Award –
Munich Film Festival 2008
52
53
ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ
GERMAN DIRECTORS
ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ
GERMAN DIRECTORS
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/
GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary,
Γερμανία/Germany, 2011, 89΄
35mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
(στα γερμανικά/in German)
Σκηνοθεσία/Direction:
Hannes Lang
Σενάριο/Screenplay:
Mareike Wegener, Hannes Lang
Φωτογραφία/Cinematography:
Hajo Schomerus, Thilo Schmidt
Μοντάζ/Editing: Stefan Stabenow
Μουσική/Music: Benedikt Schiefer
Παραγωγή/Production:
unafilm (Köln), ZDF Kleines
Fernsehspiel (Mainz), Movimento
Film (Rom)
Προέλευση κόπιας/Print source:
unafilm
© Goethe Institut
Κορφή
Peak
Τη νύχτα, ένα κονβόι από ερπυστριοφόρα τρακτέρ διασχίζουν με
θόρυβο το χιόνι για να πάνε να «στρώσουν» τις πίστες του σκι. Σε
υψόμετρο σχεδόν 3.000 μέτρων, εκσκαφείς σκάβουν το έδαφος
με τη βοήθεια δυναμίτη για να φτιάξουν ένα ρεζερβουάρ προετοιμασίας τεχνητού χιονιού. Τσιμεντένιες πολυκατοικίες ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, ενώ αλλού στα βουνά οι νέοι έχουν προ πολλού φύγει και οι ηλικιωμένοι συζητάνε για το ότι η πόλη τους δεν
έχει πια μέλλον. Στην Κορφή, ο Χάνες Λανγκ παρατηρεί την επιθετική κατάληψη των Άλπεων από τον τουρισμό του σκι και μας παρουσιάζει τους ανθρώπους που νιώθουν τον αντίκτυπο: κερδισμένους και χαμένους, φανατικούς, σκεπτικιστές και χαμένες ψυχές.
At night, a convoy of tractor crawlers rattles through the snow to
groom the ski slopes. Just under 3,000 meters in altitude, excavators dig into the ground using dynamite to build a reservoir for the
preparation of artificial snow. Concrete blocks of apartments are
springing up everywhere, while elsewhere in the mountains young
people have long since moved away and old people talk about
how their hometown no longer has a future. In Peak, Hannes Lang
observes the invasion and hostile takeover of the Alps by ski tourism and introduces us to the people affected: winners and losers,
enthusiasts, skeptics and lost souls.
Χάνες Λανγκ / Hannes Lang
Γεννημένος το 1981 στο Μπρίξεν, είναι Ιταλός σκηνοθέτης, κάμεραμαν και
παραγωγός που ζει στη Γερμανία. Σπούδασε οπτικοακουστικά μέσα στην
Ακαδημία Media Arts της Κολωνίας. Έχει γυρίσει μικρού μήκους ντοκιμαντέρ, ανάμεσά τους το βραβευμένο Leavenworth, WA (2008). Η Κορφή
ήταν το πρώτο του μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ. Στη συνέχεια γύρισε το
I Want to See the Manager.
Born in 1981 in Brixen, he is an Italian film director, cameraman and film
producer living in Germany. He studied Audiovisual Media at Cologne’s
Academy of Media Arts. He has made several short documentaries, including the award-winning Leavenworth, WA (2008). Peak was his first featurelength documentary. He has since filmed I Want to See the Manager.
54
Η Άστα αναστατωμένη
Ich will mich nicht künstlich aufregen / Asta Upset
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/GREEK PREMIERE
Μυθοπλασία/Fiction, Γερμανία/Germany, 2014, 84΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound (στα Γερμανικά, Αγγλικά/in German, English)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Max Linz • Φωτογραφία/
Cinematography: Carlos Andrés López • Μοντάζ/Editing: Max Linz, René Frölke
Μουσική/Music: Tamer Fahri Özgönenc • Ηθοποιοί/Cast: Sarah Ralfs, Hannelore
Hoger, Barbara Heynen, René Schappach, Daniel Hoevels, Franz Beil • Παραγωγός/
Producer: Maximilian Haslberger • Παραγωγή/Production: Medienboard BerlinBrandenburg • Προέλευση κόπιας/Print source: Medienboard Berlin-Brandenburg
Η ταινία επικεντρώνεται στην Άστα. Σκληρό καρύδι, η πολλή θεωρία την έχει κάνει στυγνή, αλλά είναι πάντοτε άψογα ντυμένη
και χειρίζεται με τρομερή άνεση τη φρασεολογία του κόσμου της
σύγχρονης τέχνης. Η ταινία είναι μια διασκεδαστική ανάλυση της
σημερινής κατάστασης της πολιτιστικής βιομηχανίας.
© Sarah Bohn Amerika Film
Η Άστα αναστατωμένη
Ich will mich nicht künstlich
aufregen / Asta Upset
The film centers on Asta, tough, hardened by theory and immaculately styled, with current art scene jargon flowing elegantly from
her lips. The film is an entertaining dissection of the current state of
the cultural industry.
Αυτό το συναίσθημα του Όμπερχάουζεν
Das Oberhausener Gefühl / That Oberhausen Feeling
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ/GREEK PREMIERE
Πειραματικό/Experimental, Γερμανία/Germany, 2012, 68΄ Video, Έγχρ., A-M/Color,
B&W, με ήχο/sound (στα γερμανικά, αγγλικά/in German, English)
Σκηνοθεσία/Direction: Max Linz • Κάμερα/Camera: Bruno Derksen
Φωτογραφία/Cinematography: Matilda Mester • Ήχος/Sound: Nicolas Mayer,
Jan Bachmann • Μουσική/Music: Nikpatrick Flynn
Παρουσιάζονται/Presented: Sarah Ralfs, Justus Esslin, Friedrich Liechtenstein,
Andrej Mircev, Karin Kettling, Herbert Fritsch, Manja Kuhl, Elisabeth Kopp,
Franz Friedrich, René Schappach, Hans-Harald Jahnke, Max Linz και/and
Margit Czenki • Προέλευση κόπιας/Print source: Goethe-Institut Athen
Σε δέκα επεισόδια, η ταινία Αυτό το συναίσθημα του Όμπερχάουζεν
σκιαγραφεί τη σημερινή κατάσταση της καλλιτεχνικής εργασίας.
In ten episodes, Τhat Oberhausen Feeling sketches a picture of
artistic work today.
© Max Linz
Αυτό το συναίσθημα του
Όμπερχάουζεν
Das Oberhausener Gefühl /
That Oberhausen Feeling
Μαξ Λιντς / Max Linz
Σκηνοθέτης, γεννημένος το 1984 στη Γερμανία. Πτυχιούχος κινηματογραφικών σπουδών του Freie Universität Berlin και της Sorbonne Nouvelle
Paris 3. Το 2008, σπούδασε επίσης σκηνοθεσία στη Γερμανική Ακαδημία
Κιν/φου και Τηλεόρασης του Βερολίνου (DFFB).
He is a filmmaker, born in 1984 in Germany. He completed a degree in Film
Studies at the Freie Universität Berlin and the Sorbonne Nouvelle Paris
3. In 2008, he also studied Directing at the German Film and Television
Academy Berlin (DFFB).
55
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
A TRIBUTE TO Y. ECONOMIDES
Αφιέρωμα στον
A Tribute to
Γιάννη Οικονομίδη Yannis Economides
Ο Γιάννης Οικονομίδης γεννήθηκε στη Λεμεσό
της Κύπρου το 1967 και σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα. Ξεκίνησε σκηνοθετώντας ταινίες
μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ. Το 2003, με το
Σπιρτόκουτο, την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία
του, ο Γιάννης Οικονομίδης γύρισε σελίδα στο
σύγχρονο ελληνικό σινεμά. Εστιάζοντας στο
μακελειό που συντελείται στους κόλπους μιας
λαϊκής ελληνικής οικογένειας του Κορυδαλλού,
ήταν ο πρώτος που τόλμησε να στρέψει την κάμερα σε μια χούφτα μικρομεσαίους, προσπαθώντας
να τους δει δραματουργικά μέσα στην ανθρώπινή τους συνθήκη· ως εκπροσώπους μιας τάξης
που δεν κουβαλάει καμιά μυθολογία, οι οποίοι
ζουν μέσα σ’ ένα απόλυτα μάταιο και αδιάφορο
γκρίζο. Με την Ψυχή στο στόμα (2006), τον Μαχαιροβγάλτη (2010) και το Μικρό ψάρι (2014), ο
Οικονομίδης εξακολουθεί να διερευνά τα όρια
της ανθρώπινης ταπείνωσης και της κοινωνικής
θυματοποίησης μέσα στο πρόσφορο έδαφος της
τάξης των μικρομεσαίων, έχοντας πλέον ακόμη
μεγαλύτερο έλεγχο των εκφραστικών του μέσων.
Πάντα με έμφαση στη γλώσσα, γιατί, όπως λέει
ο ίδιος ο Οικονομίδης, «στις ταινίες μου οι άνθρωποι στην ουσία γαβγίζουν, δεν μιλάνε, έχουν
έκπτωση επικοινωνίας, διότι η γλώσσα κουβαλάει
βία και, μάλιστα, ακραία».
Βένια Βέργου
Yannis Economides was born in Limassol, Cyprus
in 1967 and studied Film in Athens. He began
by directing short films and documentaries. In
2003, with Matchbox, his first feature film, Yannis
Economides marked a new chapter for contemporary Greek cinema. Focusing on the carnage
taking place in a working class Greek family living in a suburb north of Piraeus harbor, Economides was the first who dared point his camera
at a handful of lower-middle-class Greeks and
tried to look at them using a dramaturgical perspective, in terms of their human condition; to
see them as representatives of a class that carries no mythology, living in a totally hopeless and
humdrum grayness. In Soul Kicking (2006), Knifer
(2010) and Stratos (2014), Economides has continued to explore the limits οf human abasement
and social victimization in the optimal terrain of
the lower middle class, controlling his means of
expression even more deftly than before, and always placing great emphasis on language, given
that, in Economides’s own words, “in my films,
people essentially bark, they don’t speak. They
suffer a reduction in communication, because
language carries violence; and, indeed, extreme
violence.”
Venia Vergou
Σπιρτόκουτο / Matchbox
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 2003, 81΄
35mm, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία/Direction: Γιάννης Οικονομίδης/Yannis Economides
Σενάριο/Screenplay: Γιάννης Οικονομίδης/Yannis Economides, Λένια Σπυροπούλου/
Lenia Spiropoulou • Φωτογραφία/Cinematography: Δημήτρης Χωριανόπουλος/
Dimitris Horianopoulos • Μοντάζ/Editing: Σπύρος Κόκκας/Spyros Kokkas
Ηθοποιοί/Cast: Ερρίκος Λίτσης/Errikos Litsis, Ελένη Κοκκίδου/Eleni Kokkidou,
Κώστας Ξυκομηνός/Costas Xykominos, Γιάννης Βουλγαράκης/Yannis Voulgarakis,
Αγγελική Παπούλια/Angeliki Papoulia • Παραγωγή/Production: Γιάννης Οικονομίδης/
Yannis Economides • Προέλευση κόπιας/Print source: ΕΚΚ/Greek Film Center
Το οικογενειακό μακελειό με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη, ιδιοκτήτη καφετέριας, δεν αργεί να ξεσπάσει. Το διαμέρισμα στον Κορυδαλλό μετατρέπεται σε πεδίο μάχης, η βία χτυπάει κόκκινο, τα
πρόσωπα μπαινοβγαίνουν στο «σπιρτόκουτο» με τη θερμοκρασία
της απόγνωσής τους.
Σπιρτόκουτο
Matchbox
The scene of family carnage, starring Dimitris, a café owner, is not
long in breaking out. Within only a day, everything's blown sky high.
The apartment is transformed into a battle ground and the characters move in and out of the "matchbox" with burning despair.
Βραβεία/Awards
Βραβείο Καλύτερης Ελληνικής Ταινίας – ΠΕΚΚ /
Award for Best Film by the Greek Film Critics’ Association
Η ψυχή στο στόμα / Soul Kicking
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 2006, 111΄
35mm, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Γιάννης Οικονομίδης/Yannis Economides
Φωτογραφία/Cinematography: Δημήτρης Κατσαΐτης/Dimitris Katsaitis
Μοντάζ/Editing: Γιάννης Χαλκιαδάκης/Yannis Halkiadakis
Ηθοποιοί/Cast: Ερρίκος Λίτσης/Errikos Litsis, Βαγγέλης Μουρίκης/Vangelis Mourikis,
Μαρία Κεχαγιόγλου/Maria Kehayioglou, Γιάννης Βουλγαράκης/Yannis Voulgarakis,
Μαρία Ναυπλιώτου/Maria Nafpliotou • Παραγωγή/Production: Αργοναύτες ΑΕ/
Argonauts SA • Προέλευση κόπιας/Print source: EKK/Greek Film Center
Ο Τάκης έχει πέσει στα νύχια του λύκου. Ο Τάκης προσπαθεί να
ξεφύγει. Έχει όμως ένα βαρύ μαύρο σύννεφο μέσα στο κεφάλι
του και όλα σκοτεινιάζουν. Ο Τάκης δεν λέει πολλά. Έχει μεγάλη
καμπούρα και φορτώνει. Φορτώνει και βουλιάζει. Η ταινία συμμετείχε στην 45η Διεθνή Εβδομάδα Κριτικής των Καννών 2006.
Η ψυχή στο στόμα
Soul Kicking
Takis is trapped. Takis is trying to escape. But in his mind, a heavy
black cloud has settled, turning everything dark. Takis doesn’t say
much. He takes it lying down and keeps filling with anger. He keeps
filling with anger and sinking.The film screened at the 45th International Critics’ Week at Cannes 2006.
Βραβεία/Awards
Βραβείο Καλύτερης Ελληνικής Ταινίας – ΠΕΚΚ /
Award for Best Film by the Greek Film Critics’ Association
56
57
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
A TRIBUTE TO Y. ECONOMIDES
Μαχαιροβγάλτης
Knifer
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
A TRIBUTE TO Y. ECONOMIDES
Μαχαιροβγάλτης / Knifer
Το μικρό ψάρι / Stratos
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 2010, 108΄
35mm, Α-Μ/B&W, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία/Direction: Γιάννης Οικονομίδης/Yannis Economides
Σενάριο/Screenplay: Γιάννης Οικονομίδης/Yannis Economides,
Δώρης Αυγερινόπουλος/Doris Avgerinopoulos • Φωτογραφία/Cinematography:
Δημήτρης Κατσαϊτης/Dimitris Katsaitis • Μοντάζ/Editing: Γιάννης Χαλκιαδάκης/
Yannis Halkiadakis • Ηθοποιοί/Cast: Στάθης Σταμουλακάτος/Stathis Stamoulakatos,
Βαγγέλης Μουρίκης/Vangelis Mourikis, Μαρία Καλλιμάνη/Maria Kallimani
Παραγωγή/Production: Αργοναύτες ΑΕ/Argonauts SA, Yannis Economides Films Ltd
Προέλευση κόπιας/Print source: EKK/Greek Film Center
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 2014, 137΄
DCP, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία/Direction: Γιάννης Οικονομίδης/Yannis Economides
Σενάριο/Screenplay: Γ. Οικονομίδης/Y. Economides, Θάνος Ξηρός/
Thanos Xiros, Β. Μουρίκης/V. Mourikis, Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος/
Christos V. Konstantakopoulos, Χάρης Λαγκούσης/Harry Lagoussis • Φωτογραφία/
Cinematography: Δ. Κατσαΐτης/D. Katsaitis • Μοντάζ/Editing: Γ. Χαλκιαδάκης/
Υ. Ηalkiadakis • Μουσική/Music: Μπάμπης Παπαδόπουλος/Babis Papadopoulos
Ηθοποιοί/Cast: Βαγγέλης Μουρίκης/Vangelis Mourikis, Πέτρος Ζερβός/Petros
Zervos, Βίκυ Παπαδοπούλου/Vicky Papadopoulou • Παραγωγή/Production:
Faliro House, Αργοναύτες ΑΕ/Argonauts SA, The Match Factory, Yannis Economides
Films Ltd • Προέλευση κόπιας/Print source: Αργοναύτες ΑΕ/ Argonauts SA
Μετά τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα του, ο θείος του παροτρύνει
τον Νίκο να εγκαταλείψει την Πτολεμαΐδα και να έρθει στην Αθήνα.
Ο Νίκος δέχεται τελικά, για να βρεθεί απομονωμένος σ’ ένα «γκρίζο» προάστιο της πόλης, με μόνη παρέα τον θείο και τη θεία του.
His father’s sudden death reunites Nikos with his uncle, who invites
him to live and work at his house on the outskirts of Athens. Driven
by envy, lust and anger, Nikos gets caught in a vicious circle of antagonism, a struggle for power and simmering discontent.
Βραβεία/Awards
Βραβείο Καλύτερης Μεγάλου Μήκους Ταινίας Μυθοπλασίας, Σκηνοθεσίας,
Σεναρίου, Φωτογραφίας, Μοντάζ (εξ ημισείας), Σκηνογραφίας, Ήχου –
Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου 2011
Best Fiction Feature Film, Best Director, Best Screenplay,
Best Cinematography, Best Editing (ex aequo), Best Set Design, Best
Sound – Hellenic Film Academy Awards 2011
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας
Best Film Award – Cyprus Film Days 2011
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας
Best Film Award – Los Angeles Greek Film Festival 2011
Καλημέρα νύχτα / Welcome Night
Καλημέρα νύχτα
Welcome Night
Ντοκιμαντέρ/Documentary, Ελλάδα/Greece, 1990, 18΄
16mm, Α-Μ/B&W, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Γιάννης Οικονομίδης/Yannis Economides
Φωτογραφία/Cinematography: Δημήτρης Μπακάλμπασης/Dimitris Bakalbasis
Μοντάζ/Editing: Βλάσης Παπαδήμας/Vlasis Papadimas, Σπύρος Κόκκας/
Spyros Kokkas • Μουσική/Music: Στέφανος Βαρτάνης/Stefanos Vartanis, Στέφανος
Γλαύκωψ/Stefanos Glafkops • Παραγωγή/Production: Γιάννης Οικονομίδης/
Yannis Economides • Προέλευση κόπιας/Print source: Ταινιοθήκη της Ελλάδος/
Greek Film Archive
Στο πέρασμά της, η φωτιά ξεδιπλώνει το πορτραίτο της ανθρώπινης βίας. Το καμένο δάσος που καταθέτει σε πρώτο πρόσωπο τη
δικιά του μαρτυρία, εμπειρία μιας ζωής μέσα στο θάνατο.
As it passes through, the fire reveals the portrait of human violence.
The burned forest gives its own testament in the first person singular; an experience of a life in death.
58
Στη φυλακή, ο Στράτος γλίτωσε τη ζωή του χάρη στην προστασία
του Λεωνίδα, αρχινονού της μαφίας. Ελεύθερος πια, ο Στράτος δουλεύει και δίνει όλα του τα χρήματα στον Γιώργο, που οργανώνει την
απόδραση του Λεωνίδα από τη φυλακή. Συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βερολίνου 2014.
Το μικρό ψάρι
Stratos
In prison, Stratos survives a rival gang attack thanks to the protection of Leonidas, an underground boss. A free man now, Stratos
works as a baker by night and a hit man by day. He gives all his
money to finance an escape plan for Leonidas. The film screened in
competition at the Berlin IFF 2014.
Βραβεία/Awards
Βραβείο Καλύτερης Ελληνικής Ταινίας – ΠΕΚΚ /
Award for Best Film by the Greek Film Critics’ Association
Σταδιακή βελτίωση του καιρού
Gradual Ιmprovement of the Weather
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 1992, 18΄
35mm, A-M/B&W, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία/Direction: Γιάννης Οικονομίδης/Yannis Economides
Σενάριο/Screenplay: Αχιλλέας Κυριακίδης/Achilleas Kyriakides • Φωτογραφία/
Cinematography: Δημήτρης Μπακάλμπασης/Dimitris Bakalbasis • Μοντάζ/Editing:
Σπύρος Κόκκας/Spyros Kokkas • Ηθοποιοί/Cast: Μαρί Κωνσταντάτου/Marie
Konstandatou, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης/Gerasimos Skiadaresis, Αλέξης Γκόλφης/
Alexis Golfis • Παραγωγή/Production: Νίκος Τσαγκάρης/Nikos Tsangaris, Icon Film
Προέλευση κόπιας/Print source: Ταινιοθήκη της Ελλάδος/Greek Film Archive
Η ιστορία μιας ναρκοθετημένης μέρας, όπου η ζωή βγάζει περιπαιχτικά τη γλώσσα στον εαυτό της κι όλα τελειώνουν μ’ έναν λυγμό.
The day of a day that’s been laid with mines. Life sticks out its tongue
at itself and everything ends in a whimper.
Σταδιακή βελτίωση
του καιρού
Gradual Ιmprovement of
the Weather
Βραβεία/Awards
Α΄ Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους
Δράμας 1992
1st Prize for Best Film – Short Film Festival in the City of Drama 1992
59
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
A TRIBUTE TO Y. ECONOMIDES
Μόνο μυρίζοντας γιασεμί
Smelling the Jasmine Only
Ντοκιμαντέρ/Documentary, Ελλάδα/Greece, 1994, 30΄
16mm, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία/Direction: Γιάννης Οικονομίδης/Yannis Economides • Σενάριο/
Screenplay: Μιχάλης Γκανάς/Michalis Ganas • Φωτογραφία/Cinematography:
Δημήτρης Μπακάλμπασης/Dimitris Bakalbasis • Μοντάζ/Editing: Σπύρος Κόκκας/
Spyros Kokkas • Μουσική/Music: Μιχάλης Χριστοδουλίδης/Michalis Christodoulidis
Παραγωγή/Production: Γιάννης Οικονομίδης για την ΕΤ2/Yannis Economides for ET2
Greek Public Television • Προέλευση κόπιας/Print source: Ταινιοθήκη της Ελλάδος/
Greek Film Archive
Μόνο μυρίζοντας γιασεμί
Smelling the Jasmine Only
Από το φως του ήλιου στο ημίφως ενός σιωπηλού, σχεδόν απειλητικού, χώρου. Κομμάτια ενός κόσμου που ζει σ’ άλλο χρόνο. Σ’ ένα
παρελθόν τόσο πρόσφατο και τόσο μακρινό ταυτόχρονα. «Είμεθα
εις τα κρατητήρια της ΚΟΜΑΝΤΑΤΟΥΡ. Είσοδος 28-12-42. Έξοδος
Άγνωστος….»
From the sunlight into the dim lighting of a silent, almost menacing
place. Pieces of a world living in another time. In a past which is so
recent and at the same time so distant. “We are in the KOMMANDATUR’s holding cells. Entry 28-12-42. Exit Unknown…”
Βραβεία/Awards
Α΄ Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους
Δράμας 1992
1st Prize for Best Film – Short Film Festival in the City of Drama 1992
Η ζωή που θα ’θελες
The Life You Hoped For
Ντοκιμαντέρ/Documentary, Ελλάδα/Greece, 1995, 61΄
16mm, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία/Direction: Γιάννης Οικονομίδης/Yannis Economides
Σενάριο/Screenplay: Αλεξάνδρα Ζάμπα/Alexandra Zamba, Γιάννης Οικονομίδης/
Yannis Economides • Φωτογραφία/Cinematography: Giuseppe Schifani
Μοντάζ/Editing: Σπύρος Κόκκας/Spyros Kokkas • Μουσική/Music: Βάσος Αργυρίδης/
Vassos Argyridis • Παραγωγή/Production: Pegasus Films, ALLA s.c.r.l.
Προέλευση κόπιας/Print source: Ταινιοθήκη της Ελλάδος/Greek Film Archive
Η ζωή που θα ’θελες
The Life You Hoped For
A Tribute to
Frieda Liappa
«Μπορεί η αφήγησή σου να έχει τη μορφή ενός
παραμυθιού, ενός τραγουδιού, ενός μόνο ήχου
–μυριάδες είναι οι τρόποι που υπάρχουν–, αλλά
πάντα από κάτω θα υπάρχει αυτό που δίνει ισχύ
σ’ όλες τις μεγάλες ταινίες που διασώζονται μέχρι σήμερα: το ανθρώπινο δράμα. Έτσι, εμένα μ’
ενδιαφέρει η αλήθεια μιας κατάστασης κι όχι η
αληθοφάνειά της, η μοίρα ενός προσώπου και όχι
η ωραιοποίησή του, η σύγκρουση των δυνάμεων
που λειτουργούν μέσα σε μια υπόθεση και όχι η
παράστασή τους. Μ’ ενδιαφέρουν, με δυο λόγια,
οι ιστορίες που αφηγείται χρόνια τώρα ο λαός
μας – μ’ ενδιαφέρει όμως και η “ιστορία” που
κρύβει μέσα της ο τρόπος που ένας άνθρωπος
πιάνει το ποτήρι του…». Αυτά δήλωνε η Φρίντα
Λιάππα το Νοέμβριο του 1981*, αμέσως μετά την
πολυβραβευμένη και πολυταξιδεμένη πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, Οι δρόμοι της αγάπης
είναι νυχτερινοί· ταινία σταθμό στην εργογραφία
της σκηνοθέτιδας, όπου εδραιώνεται η αντίστιξη
μεταξύ φαντασιακού-πραγματικού, ονείρου-ρεαλισμού, ένωσης-διαχωρισμού, η οποία και γίνεται
σημείο αναφοράς και στο μετέπειτα έργο της.
“Your narrative may have the form of a fairytale,
a song, a single sound – there are really a myriad ways; but beneath it all there will always be
that which gives power to all the great films that
survive to this day: the human drama. Thus, I’m
interested in the truth of a situation and not its
verisimilitude; the fate of a character and not its
embellishment; the clash of the forces operating
inside a certain plot, and not their representation. In a word, I’m interested in the stories that
our people have been telling for years – but I’m
also interested in the ‘story’ that lies hiding in the
way a person holds her glass…” said Frieda Liappa in November 1981*, immediately after making her first feature film, Love Wanders in the
Night, which won numerous awards and traveled
all around the world. Love was a landmark in Liappa’s oeuvre, firmly establishing the counterpoint between imaginary and real, dream and
reality, union and separation, and became a point
of reference for her films that came after.
Venia Vergou
Βένια Βέργου
Καλοκαίρι 1995, Κύπρος. Καθισμένος στα βράχια της Αμμοχώστου,
ένας ηλιοκαμένος άνδρας καπνίζει το τελευταίο του τσιγάρο πριν
από το ταξίδι κατά μήκος της πράσινης γραμμής. Ανάμεσα σε γη
και ουρανό, οι τόποι, τα πρόσωπα, τα λόγια της καρδιάς.
Summer 1995, Cyprus. Sitting on the rocks at Famagusta, a suntanned man is smoking his last cigarette before setting out on his
journey along the Green Line. Between the earth and the sky, the
places, the faces, the words of the heart.
60
Αφιέρωμα στη
Φρίντα Λιάππα
* Σε συνέντευξή της στον Τέλη Σαμαντά στην Αυγή / In an interview to Telis Samantas for the Avgi daily
61
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ
A TRIBUTE TO FRIEDA LIAPPA
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ
A TRIBUTE TO FRIEDA LIAPPA
Μετά σαράντα μέρες
After Forty Days
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 1972, 20΄
Video file (16mm), Α-Μ/B&W, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Φρίντα Λιάππα/Frieda Liappa
Φωτογραφία/Cinematography: Νίκος Σμαραγδής/Nikos Smaragdis
Μοντάζ/Editing: Γιώργος Κόρρας/Yorgos Korras • Ηθοποιοί/Cast: Νίκος Κατσαρός/
Nikos Katsaros, Τάκης Παπαγιαννίδης/Takis Papayannidis, Κώστας Σφήκας/
Kostas Sfikas • Παραγωγή/Production: Περιοδικό Σύγχρονος κινηματογράφος/
Synchronos Kinimatografos Magazine • Προέλευση κόπιας/Print source:
Κυριάκος Αγγελάκος/Kyriakos Angelakos
Περιγραφή της πρώτης άδειας ενός φαντάρου, μετά τις σαράντα
μέρες της βασικής εκπαίδευσης.
Μετά σαράντα μέρες
After Forty Days
The film follows a soldier on his first day of leave, after forty days
of training.
Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
I Remember You Leaving All the Time
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 1977, 45΄
Video file (16mm), Α-Μ/B&W, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία/Direction: Φρίντα Λιάππα/Frieda Liappa • Σενάριο/Screenplay:
Φρίντα Λιάππα/Frieda Liappa, Γιώργος Κόρρας/Yorgos Korras • Φωτογραφία/
Cinematography: Νίκος Σμαραγδής/Nikos Smaragdis • Μοντάζ/Editing:
Τάκης Γιαννόπουλος/Takis Yannopoulos • Ηθοποιοί/Cast: Δημήτρης Πουλικάκος/
Dimitris Poulikakos, Νένα Μεντή/Nena Menti, Μπέτυ Αρβανίτη/Betty Arvaniti
Παραγωγή/Production: Telecin Ltd • Προέλευση κόπιας/Print source:
Κυριάκος Αγγελάκος/Kyriakos Angelakos
Μια ερωτική ιστορία στην Αθήνα του 1977, ανάμεσα σε μια αριστερή δημοσιογράφο και σ’ έναν ηθοποιό που έχει εγκαταλείψει
το θέατρο.
Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
I Remember You Leaving
All the Time
A love story, set in 1977 Athens, between a female, left-wing journalist and a former stage actor.
Βραβεία/Awards
Β΄ Βραβείο Καλύτερης Ταινίας - Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1977
2nd Prize for Best Film – Thessaloniki Film Festival 1977
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την ΠΕΚΚ
Best Film Award by the Greek Film Critics’ Association
Απεταξάμην / Apetaxamin
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 1980, 25΄
Video file (35mm), Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Φρίντα Λιάππα/Frieda Liappa
Φωτογραφία/Cinematography: Νίκος Σμαραγδής/Nikos Smaragdis • Μοντάζ/Editing:
Γιώργος Κόρρας/Yorgos Korras • Ηθοποιοί/Cast: Μαριτίνα Πάσσαρη/Maritina Passari,
Τζουλιέτα Καρόρη/Julietta Carori • Παραγωγή/Production: Φρίντα Λιάππα
Προέλευση κόπιας/Print source: Κυριάκος Αγγελάκος/Kyriakos Angelakos
Μια σύντομη ιστορία τρόμου. Ένα κινηματογραφικό πέρασμα από
το ρεαλιστικό στο φανταστικό, μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού.
A short horror film that explores the limits of reality and imagination
through the eyes of a young girl.
Βραβεία/Awards
Απεταξάμην
Apetaxamin
Β΄ Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1980
2nd Prize for Best Film – Thessaloniki Film Festival 1980
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και Βραβείο Κοινού – Φεστιβάλ Δράμας 1980
Best Film Award and Audience Award – Short Film Festival in the City of
Drama 1980
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την ΠΕΚΚ
Best Film Award by the Greek Film Critics’ Association
Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί
Love Wanders in the Night
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 1981, 90΄
35mm, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Φρίντα Λιάππα/Frieda Liappa
Φωτογραφία/Cinematography: Ν. Σμαραγδής/N. Smaragdis • Μοντάζ/Editing:
Τ. Γιαννόπουλος/T. Yannopoulos • Μουσική/Music: Γιώργος Παπαδάκης/
Yorgos Papadakis • Ηθοποιοί/Cast: Μαρία Σκούντζου/Maria Skountzou,
Μίρκα Παπακωνσταντίνου/Mirka Papaconstantinou, Γρηγόρης Ευαγγελάτος/
Grigoris Evangelatos • Παραγωγή/Production: Electra Films, ΕΚΚ/GFC
Προέλευση κόπιας/Print source: ΕΚΚ/GFC
Δύο αδελφές έχουν κοινό αντικείμενο πόθου τον ξάδελφό τους,
που διαπρέπει στο Παρίσι ως ζωγράφος. Όταν εκείνος τις επισκέπτεται στην Aθήνα, μια αλυσίδα γεγονότων τις οδηγεί στον απόλυτο διαχωρισμό.
Οι δρόμοι της αγάπης
είναι νυχτερινοί
Love Wanders in the Night
Two sisters share an object of desire – their cousin, who’s a successful painter in Paris. When he comes to visit them in Athens, a
chain of events creates a fathomless rift between the two women.
Βραβεία/Awards
Bραβεία Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, Γυναικείας ερμηνείας,
Φωτογραφίας, Μοντάζ – Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1981
Best Newcomer Director, Best Actress, Best Cinematography,
Best Editing Awards – Thessaloniki Film Festival 1981
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την ΠΕΚΚ
Best Film Award by the Greek Film Critics’ Association
62
63
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ
A TRIBUTE TO FRIEDA LIAPPA
Ήταν ένας ήσυχος θάνατος
It Was a Quiet Death
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 1986, 88΄
35mm, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία/Direction: Φρίντα Λιάππα/Frieda Liappa • Σενάριο/Screenplay:
Φρίντα Λιάππα/Frieda Liappa, Κυριάκος Αγγελάκος/Kyriakos Angelakos,
Χρήστος Αγγελάκος/Christos Angelakos, Γιώργος Μπράμος/Yorgos Bramos
Φωτογραφία/Cinematography: Ν. Σμαραγδής/N. Smaragdis • Μοντάζ/Editing:
Τάκης Γιαννόπουλος/Takis Yannopoulos • Ηθοποιοί/Cast: Ελεονώρα Σταθοπούλου/
Eleonora Stathopoulou, Πέμη Ζούνη/Pemy Zouni, Τάκης Μόσχος/Takis Moschos,
Ηλέκτρα Αλεξανδροπούλου/Electra Alexandropoulou • Παραγωγή/Production: ΕΚΚ/
GFC • Προέλευση κόπιας/Print source: ΕΚΚ/GFC
Ήταν ένας ήσυχος θάνατος
It Was a Quiet Death
Η παραληρηματική νύχτα μιας συγγραφέως που αρνείται να γράψει. Δραπετεύοντας από τον άντρα και την ψυχίατρό της, περιπλανιέται μέσα στην καταιγίδα και στους έρημους δρόμους μιας πόλης.
The delirious night of a woman author who refuses to write. Escaping from her husband and her female psychiatrist, she wanders
through the empty streets of a city in a raging storm.
Βραβεία/Awards
Βραβείo Γυναικείας Ερμηνείας, Φωτογραφίας, Μοντάζ, Ήχου,
Ειδικών εφέ – Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1986
Best Actress, Best Cinematography, Best Editing, Best Sound,
Best Special Effects Awards – Thessaloniki Film Festival 1986
Βραβείο Ciga
Ciga Prize, San Sebastián IFF 1986
Τα χρόνια της μεγάλης ζέστης
The Years of the Big Heat
Τα χρόνια της μεγάλης ζέστης
The Years of the Big Heat
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 1991, 104΄
35mm, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία/Direction: Φρίντα Λιάππα/Frieda Liappa • Σενάριο/Screenplay:
Φρίντα Λιάππα/Frieda Liappa, Μαριτίνα Πάσσαρη/Maritina Passari
Φωτογραφία/Cinematography: Ν. Σμαραγδής/N. Smaragdis • Μοντάζ/Editing:
Τάκης Γιαννόπουλος/Takis Yannopoulos • Ηθοποιοί/Cast: Ηλέκτρα Αλεξανδροπούλου/
Electra Alexandropoulou, Περικλής Μουστάκης/Periklis Moustakis, Σοφία Σεϊρλή/
Sofia Seirli, Γιώργος Κώνστας/Yorgos Constas • Παραγωγή/Production: ΕΚΚ/GFC,
Φρίντα Λιάππα/Frieda Liappa, Κυριάκος Αγγελάκος/Kyriakos Angelakos
Προέλευση κόπιας/Print source: ΕΚΚ/GFC
Η Ηλέκτρα γεννήθηκε σε μια ακρογιαλιά και ζει εκεί μόνη της, χωρίς να ξέρει τίποτα για το παρελθόν της, περιμένοντας. 'Ενα μεσημέρι, καταφθάνει o Παύλος. Ένας άγνωστος ιός έχει καταστρέψει
τη μνήμη του. Ο έρωτας ανάμεσα στην Ηλέκτρα και τον Παύλο
μοιάζει αναπόφευκτος.
Electra was born on a beach and lives there alone, knowing nothing about herself, waiting. One day, Pavlos arrives. A strange virus
has destroyed his memory. That Electra and Pavlos should fall in
love seems unavoidable.
64
Τα μπλουζ της
Μεταπολίτευσης
The Metapolítefsi*
Blues
Συνεχίζοντας την παράδοση που ξεκίνησε πέρσι
με την ενότητα «Το άλλο ογδόντα», το ελληνικό
πρόγραμμα του 8ου ΦΠΚΑ παρουσιάζει μέσα
από τα «Τα μπλουζ της Μεταπολίτευσης» τη μεταπολιτευτική μελαγχολία. Με τη Μεταπολίτευση, τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα προσωρινά
αποκαθίστανται, ενώ οι μεταπολιτευτικές πολιτικές επιλογές εμφανίζονται να συνηγορούν στην
καλλιέργεια αυτού του αισιόδοξου κλίματος. Ο
κινηματογράφος απελευθερώνεται από τη λογοκρισία και την καταφυγή στην αλληγορία, προωθώντας μία γραφή πολιτική κι αγωνιστική. Εκτός
από τις ιδρυτικές προσωπικότητες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου –Αγγελόπουλος, Βούλγαρης–, υπήρξαν σκηνοθέτες που διακρίθηκαν,
αλλά είτε το έργο τους ξεχάστηκε (Δημήτρης
Δημογεροντάκης), είτε αποτέλεσε την αρχή
μιας δυνατής πορείας (Βασίλης Βαφέας, Χριστόφορος Χριστοφής, Δημήτρης Μακρής), ή την
επιβεβαίωση ενός μεγάλου ταλέντου (Λάμπρος
Λιαρόπουλος).
In the tradition that began last year with “The
Other Eighties” segment, the Greek program of
the 8th Athens Avant-garde Film Festival presents the “Metapolitefsi Blues” and, through
them, the despondency of the period of the
regime-change. With the fall of the dictatorship and the reinstatement of democracy, basic
human rights were temporarily restored, while
the political choices made during that period
appeared to support an optimistic outlook. Cinema shook off censorship and was no longer
forced to resort to allegory, promoting instead a
cinematic style which was political and militant.
Besides the founders of New Greek Cinema (Angelopoulos, Voulgaris), there were film directors
who distinguished themselves, whose oeuvre
was either forgotten (Dimitris Dimogerontakis);
or marked the beginning of an important career
(Vassilis Vafeas, Christoforos Christofis, Dimitris
Markis); or confirmed the existence of a great
talent (Lambros Liaropoulos).
Το επιβιωτικό άγχος, η διαρκής μεταλλαγή της
κοινωνικής ταυτότητας και η περιπλάνηση μέσα
στην ύπαρξη αποτέλεσαν κοινούς τόπους προς
κινηματογράφηση και συνέστησαν μία νέα διάσταση του μεταπολιτευτικού κόσμου. Στα φιλμ,
οι σκηνοθέτες κατέγραψαν με ακρίβεια ή ανέπτυξαν με τη βοήθεια της μυθοπλασίας τη σαφή
προβληματική τους για το τέλος μία εποχής
και την αρχή μίας νέας, διαφορετικής αλλά όχι
ανέφελης, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται στο
Άρπα Colla ή στον Λευτέρη Δημακόπουλο.
Survival anxiety, an ever-changing social identity
and a wandering in human existence – all these
were common topics to be filmed and came to
represent a new dimension of the post-junta
world. In these films, their directors precisely
recorded or elaborated, with the help of fiction,
their concerns and questions regarding the end
of an era and the dawn of a new one – different,
but not cloudless, at least as it’s portrayed in
Arpa Colla and Lefteris Dimakopoulos.
Ορσαλία-Ελένη Κασσαβέτη
Ursula-Helen Cassavetes
* The Metapolítefsi, translated as “polity” or “regime change”, was a period in Greek history that includes the transitional period after the fall of the dictatorship in 1974 to the legislative elections of the same year and the democratic period immediately following those elections.
65
ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
THE METAPOLÍTEFSI BLUES
ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
THE METAPOLÍTEFSI BLUES
Το άλλο γράμμα
The Other Letter
Η καγκελόπορτα
The Iron Gate
Ντοκιμαντέρ/Documentary,
Ελλάδα/Greece, 1976, 73΄
Beta Digital Original, Α-Μ/Β&W,
με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Λάμπρος Λιαρόπουλος/
Lambros Liaropoulos
Φωτογραφία/Cinematography:
Χρήστος Μάγκος/Christos Mangos,
Σταύρος Χασάπης/Stavros Hasapis
Μοντάζ/Editing:
Ανδρέας Ανδρεαδάκης/
Andreas Andreadakis
Μουσική/Music: Μάνος Λοΐζος/
Manos Loizos
Αφήγηση/Narration:
Κώστας Καστανάς/Costas Kastanas
Παραγωγή/Production:
ΕΚΚ/GFC, Λάμπρος Λιαρόπουλος/
Lambros Liaropoulos
Προέλευση κόπιας / Print source:
ΕΚΚ/GFC
Η Αθήνα σε μία γοητευτικά αναπάντεχη κι αυτοαναφορική καταγραφή: οι δρόμοι, τα κτίρια και οι άνθρωποι μιλούν σ’ ένα νέο
καθεστώς ελευθερίας και αλληλοσυνδέονται με τα δύο προηγούμενα φιλμ του Λιαρόπουλου: Γράμμα από το Σαρλερουά (1965) και
Αθήνα, πόλη χαμόγελο (1967). Ο σκηνοθέτης γράφει ένα γράμμα
προσωπικό αλλά πανανθρώπινο, αναδεικνύοντας τις πιο όμορφες
πτυχές της πρωτεύουσας.
Σε μία φτωχογειτονιά δίπλα στο Φωταέριο, ο Αντρέας κι ο Ευτύχης αγωνίζονται για την καθημερινή επιβίωση. Εξαντλώντας όλα
τα περιθώρια του μεταπολεμικού τυχοδιωκτισμού τους και προσπαθώντας να ορθοποδήσουν στη μεταπολιτευτική γραμμή του
Καραμανλή, οι δύο ήρωες χάνουν σταδιακά την πολιτική ευσυνειδησία και την κοινωνική τους ταυτότητα, κι οδηγούνται προς την
καταστροφή.
The city of Athens in an enchantingly surprising and self-referential depiction: the streets, the buildings and the people speak
amid a newly established freedom and refer back to Liaropoulos’s
two previous films: A Letter from Charleroi (1965) and Athens, City
of Smiles (1967). Liaropoulos writes a personal but universal letter,
showcasing the city’s most beautiful facets.
In a poor neighborhood of Athens, Andreas and Eftyhis are struggling to eke out a living. Making the most of the adventurism inspired in them by the post-war era and trying to make a life for
themselves against the backdrop of the post-dictatorship conservative regime, the two heroes gradually lose their political conscientiousness and social identity and are led to ruin.
Βραβεία/Awards:
Βραβεία/Awards:
Β΄ βραβείο καλύτερης ελληνικής ταινίας και Βραβείο φωτογραφίας –
17o Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1976
Βραβείο σκηνογραφίας, Tιμητική διάκριση ερμηνείας, Tιμητική
διάκριση φωτογραφίας, Bραβείο ΠΕΚΚ καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους
19o Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1978
2nd Prize for Best Greek Film, Best Cinematography Award –
17th Thessaloniki Greek Film Festival 1976
Λάμπρος Λιαρόπουλος / Lambros Liaropoulos
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936 και πέθανε το 1983. Ασχολήθηκε αρχικά με
το ντοκιμαντέρ και απασχολήθηκε στην ελληνική τηλεόραση (Τρίτο Χριστιανικό Παρθεναγωγείο, 1983). Στη διάρκεια της δικτατορίας, σκηνοθετώντας για τη γαλλική τηλεόραση, ακολούθησε και γύρισε ταινίες σχετικές με
τις συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη στη Λατινική Αμερική. Υπήρξε πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και γενικός γραμματέας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Σκηνοθετών (FERA).
He was born in Athens in 1936 and died in 1983. He began his career by
making documentaries and also worked for Greek public television. During the dictatorship, he worked for French television, making films about
Mikis Theodorakis’s concerts in Latin America. He served as chairman of
the Greek Directors’ Guild and the secretary general of the Federation of
European Film Directors.
66
Best Sets, Honorary Distinction for Acting, Honorary Distinction for
Cinematography, Greek Film Critics Association Award for Best Feature
Film – 19th Thessaloniki Greek Film Festival 1978
Δημήτρης Μακρής / Dimitris Makris
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Σπούδασε στη Ρώμη κι εργάστηκε σε
ιταλικές κινηματογραφικές εταιρίες. Εφορμώντας από το ντοκιμαντέρ
(Εδώ Πολυτεχνείο, 1974), θα ασχοληθεί σύντομα με τη μυθοπλασία. Το
Φράγμα (1982) ήταν υποψήφιο για το Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ της
Βενετίας. Το 2012 συμμετείχε στη σπονδυλωτή ταινία Και ο Θεός έπλασε… τους Έλληνες.
He was born in Athens in 1937. He studied in Rome and worked for several
Italian film production companies. Starting off as a documentarian (This Is
the Polytechnic, 1974), he soon turned to fiction. The Dam (1982) was nominated for the Golden Lion at the Venice International Film Festival. In 2012,
he participated in the portmanteau film And God Created… the Greeks.
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/
Greece, 1978, 125΄
Beta SP Original, Έγχρ./Color, με
ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction:
Δημήτρης Μακρής/Dimitris Makris
Σενάριο/Screenplay:
Δημήτρης Μακρής, διασκευή από
το ομώνυμο μυθιστόρημα του
Ανδρέα Φραγκιά/Dimitris Makris,
adapted from the novel by Andreas
Franghias
Φωτογραφία/Cinematography:
Άρης Σταύρου/Aris Stavrou
Μοντάζ/Editing:
Δημήτρης Μακρής/Dimitris Makris
Μουσική/Music:
Νότης Μαυρουδής/Notis Mavroudis
Ηθοποιοί/Cast:
Φαίδων Γεωργίτσης/Phaedon
Georgitsis, Βαγγέλης Καζάν/
Vangelis Kazan, Εύα Κοταμανίδου/
Eva Kotamanidou, Θάλεια
Παπάζογλου/Thalia Papazoglou,
Κυριάκος Κατριβάνος/Kyriakos
Katrivanos
Παραγωγή/Production: D.M. Film
Productions
Προέλευση κόπιας/Print source:
EKK/GFC
67
ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
THE METAPOLÍTEFSI BLUES
ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
THE METAPOLÍTEFSI BLUES
Η σκοτεινή
καταγραφή μιας
ηλιογραφίας
The Dark Recording
of a Heliography
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/
Greece, 1977, 85'
35mm, α/μ/b&w, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/
Direction-Screenplay:
Δημήτρης Δημογεροντάκης/
Dimitris Dimogerontakis
Φωτογραφία/Cinematography:
Σταμάτης Τρύπος/Stamatis Trypos,
Γιώργος Σταυρίδης/Υorgos Stavridis
Μοντάζ/Editing:
Κώστας Ιορδανίδης/
Costas Iordanidis
Μουσική/Music: Κώστας
Μαρτζούκος/Costas Martzoukos
Ηθοποιοί/Cast: Γιάννης
Ζαβραδινός/Υannis Zavradinos,
Ειρήνη Κακαβούλη/
Ιrini Kakavouli, Βασίλης Τσάγκλος/
Vassilis Tsaglos, Γιώργος Γρηγορίου/
Υorgos Grigoriou
Παραγωγή/Production: ΕΚΚ/GFC,
Δημήτρης Δημογεροντάκης/
Dimitris Dimogerontakis
Προέλευση κόπιας/Print source:
EKK/GFC
Περιπλάνηση / Wandering
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/GR, 1979, 95΄
35mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Χριστόφορος Χριστοφής/
Christoforos Christofis • Φωτογραφία/Cinematography: Ανδρέας Μπέλλης/
Andreas Bellis • Μοντάζ/Editing: Δέσποινα Μαρουλάκου/Despina Maroulakou
Μουσική/Music: Ελένη Καραΐνδρου/Eleni Karaindrou • Ηθοποιοί/Cast:
Μίμης Φωτόπουλος/Mimis Fotopoulos, Δέσποινα Τομαζάνη/Despina Tomazani,
Ηλίας Λογοθέτης/Ilias Logothetis, Λευτέρης Βογιατζής/Lefteris Voyatzis,
Έρση Πήττα/Ersi Pitta • Παραγωγή/Production: Creativity Films Hellas
Προέλευση κόπιας/Print source: ΕΚΚ/GFC
Η Ηλιογραφία στρέφεται γύρω από τον αφανισμό της ανθρώπινης
υπόστασης, η οποία καλείται να συμβιβαστεί σε πολλαπλά επίπεδα: ο κεντρικός χαρακτήρας επιστρέφει στη γενέτειρά του για να
συγκρουστεί με το παρελθόν. Όπως παρατηρεί ο ίδιος ο σκηνοθέτης, η ταινία περιλαμβάνει: «λίγες εικόνες, που μιλούν για τη μοναξιά του ανθρώπου που δεν εντάχτηκε».
Heliography revolves around the annihilation of the essence of being human, as people are forced to compromise on an increasing
number of issues. The main character returns to his hometown and
comes up against the past. In the words of the director himself,
the film includes: «few images, which talk about the loneliness of a
man who always stood apart.”
Μέσα από ένα πλούσιο μωσαϊκό χαρακτήρων, ο σκηνοθέτης δημιουργεί μία ωδή για τον ελληνισμό της διασποράς.
Through a rich tapestry of characters, Christofis creates an ode to
the Hellenic Diaspora.
Περιπλάνηση
Wandering
Χριστόφορος Χριστοφής / Christoforos Christofis
Έχει να παρουσιάσει ένα αξιόλογο έργο ως σκηνοθέτης κινηματογραφικών ταινιών και συγγραφέας, ενώ παράλληλα έχει σκηνοθετήσει όπερα και
θέατρο.
Besides his significant cinematic oeuvre, he has also directed opera and
theatrical plays and is a published author.
Δημήτρης Δημογεροντάκης / Dimitris Dimogerontakis
Παρασκευή με Δευτέρα
From Friday to Monday
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947 και πέθανε το 2002. Σπούδασε κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου κι εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτης στον
εμπορικό κινηματογράφο, ενώ σκηνοθέτησε και για την τηλεόραση. Στη
δεκαετία του ’90 παρουσίαζε στο τηλεοπτικό κανάλι Seven X την πρωτοποριακή σατιρική εκπομπή Αγαπημένη μου τηλεόραση. Η Ηλιογραφία αποτελεί τη μοναδική μεγάλου μήκους ταινία του.
Ντοκιμαντέρ/Documentary, Ελλάδα/Greece, 1975, 17΄
35mm, Α-Μ/B&W, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Βασίλης Βαφέας/Vassilis Vafeas
Φωτογραφία/Cinematography: Γιώργος Καβάγιας/Yorgos Kavagias
Μοντάζ/Editing: Γιώργος Κόρρας/Yorgos Korras • Παραγωγή/Production:
Βασίλης Βαφέας/Vassilis Vafeas • Προέλευση κόπιας/Print source: Σίγμα Φιλμ/
Sigma Film
He was born in Athens in 1947 and died in 2002. He studied Film at the
Stavrakos Film School and worked as an assistant director in cinema and
as a director in television. He was a pioneer of the genre of the satirical TV
program in Greece with My Beloved TV, which aired in the 90s. Heliography is the only feature length film he directed.
Μέσα από τη σκιαγράφηση του πορτραίτου ενός εργάτη, αναδύεται η σκληρή καθημερινότητά του, αλλά και οι προσδοκίες του για
το μέλλον.
An attempt to portray a laborer gives rise to an account of his harsh
daily life and his expectations for the future.
Παρασκευή με Δευτέρα
From Friday to Monday
Βασίλης Βαφέας / Vassilis Vafeas
Με αδιάλειπτη κινηματογραφική παρουσία και πολλά βραβεία στο ενεργητικό του, έχει καλλιεργήσει ένα ιδιαίτερο κινηματογραφικό ύφος, μεστό
από κοινωνικά σχόλια.
With a constant presence in Greek cinema and numerous awards to his
credit, he has developed his own style of filmmaking, rife with social
commentary.
68
69
ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
THE METAPOLÍTEFSI BLUES
Άρπα Colla / Arpa Colla
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 1982, 98΄, 35mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Νίκος Περάκης/Nikos Perakis
Φωτογραφία/Cinematography: Γ. Πανουσόπουλος/G. Panousopoulos
Μοντάζ/Editing: Γιώργος Τριανταφύλλου/Yorgos Triantafyllou • Μουσική/Music:
Νίκος Μαμαγκάκης/Nikos Mamagakis • Ηθοποιοί/Cast: Μίμης Χρυσομάλλης/
Mimis Chryssomallis, Νίκος Καλογερόπουλος/Nikos Kalogeropoulos,
Δέσποινα Πατζάνου/Despina Patzanou • Παραγωγή/Production: Σπέντζος Φιλμ/
Spentzos Film, Taurus Film, ΕΚΚ/GFC, Γ. Πανουσόπουλος/G. Panousopoulos SA
Προέλευση κόπιας/Print source: Ν. Περάκης/N. Perakis
Άρπα Colla
Arpa Colla
Μια καυστική σάτιρα του ΝΕΚ, στην οποία η αισθητική και η ιδεολογία των χαρακτήρων συγκρούεται με ιλαροτραγικά αποτελέσματα.
A scathing satire of New Greek Cinema, in which the characters’
aesthetics and ideology clash, with tragicomic consequences.
I Forgot! / J'ai oublié!
Cambodia 2099
Eργάστηκε σε διάφορες κινηματογραφικές ειδικότητες στην Ευρώπη και
στην Ελλάδα, την οποία σατίρισε με καυστικό τρόπο μέσα από τα φιλμ του.
Γαλλία/France, 2014, 28’ DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction: Eduardo Williams
He has worked in different capacities on film productions in Europe and in
Greece, a country he has consistently satirized through his films.
Έλα πάνω, ας πηδήξουμε, τα χωράφια είναι πράσινα και τα σπίτια γκρίζα. Είμαστε όλοι μικροί.
Καμπότζη/Cambodia, 2014, 21’ DCP, Έγχρ./Color,
με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction: Davy Chou
Νίκος Περάκης / Nikos Perakis
Λευτέρης Δημακόπουλος / Lefteris
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece, 1993, 107΄, 35mm, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction- Screenplay: Περικλής Χούρσογλου/
Periklis Hoursoglou • Φωτογραφία/Cinematography: Σταμάτης Γιαννούλης/
Stamatis Giannoulis • Μοντάζ/Editing: Τάκης Γιαννόπουλος/Takis Giannopoulos
Μουσική/Music: Γιώργος Παπαδάκης/Giorgos Papadakis • Ηθοποιοί/Cast:
Νίκος Γεωργάκης/Nikos Georgakis, Μαρία Σκουλά/Maria Skoula, Παραγωγή/
Production: Stefi Film, Ciak Filmproduction, Άττικα Φιλμ/Attica Film, ΕΚΚ/GFC
Από τα φοιτητικά του χρόνια έως την επαγγελματική του επιτυχία,
ο ήρωας επιχειρεί έναν απολογισμό για όσα πήγαν σωστά ή λάθος.
Λευτέρης Δημακόπουλος
Lefteris
From his college days to his successful career, the hero takes stock
of his life and what went right or wrong.
Climb up, let’s jump, the fields are green and the
houses grey. We’re all small.
Piano Play
Ελλάδα/Greece, 2014, 7’ DCP, Έγχρ., A-M/Color, B&W,
με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος/Dimitris
Theodoropoulos
Το ηλεκτρικό πιάνο που σημάδεψε τον ήχο των
Miles Davis, Doors και Frank Zappa και ο τωρινός
«ιδιοκτήτης» του μουσικός Κώστας Τσιώλης.
Βραβεία/Awards
The electric piano that marked the sound of Miles
Davis, the Doors, and Frank Zappa and its current
“owner” musician Kosta Tsiolis.
Βραβεία Καλύτερης ταινίας, Πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη,
Σκηνογραφίας, Ενδυματολογίας – ΦΚΘ 1993 / Best Film, Newcomer, Sets,
Costumes – Thessaloniki IFF 1993
Pussy Have the Power
Διάκριση ποιότητας ταινίας, Πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη,
Α' Γυναικείου ρόλου, Α' Ανδρικού ρόλου, Μακιγιάζ – Κρατικά βραβεία
ποιότητας ΥΠΠΟ 1993 / Distinction for Best Film, Newcomer, Actress, Actor,
Make Up – Greek Ministry of Culture Awards 1993
Περικλής Χούρσογλου / Periklis Hoursoglou
Διδάσκει σκηνοθεσία στο ΑΠΘ και έχει σκηνοθετήσει ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. / He teaches Film Direction at Thessaloniki’s Aristotle
University and has made fiction films and documentaries.
70
Some Like it Short
Σουηδία/Sweden, 2014, 15’ DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction: Lovisa Sirén
Τέσσερα κορίτσια σ’ ένα στούντιο σκέφτονται αν
θα ξεπουλήσουν τη δουλειά τους.
Four girls in a recording studio face the choice of
selling out their work.
Δυο φίλοι αφηγούνται τα όνειρα που είδαν το
προηγούμενο βράδυ.
Two friends share the dreams they had the night
before.
Bim, Bam, Boom, Las Luchas Morenas
ΗΠΑ-Δανία-Μεξικό/USA-Denmark-Mexico, 2014, 12’ Video,
Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction: Marie Losier
Τρεις γυναίκες, τρεις αδελφές, τρεις επαγγελματίες της πάλης.
Three women, three sisters, three professional
luchadoras.
As to Posterity
Καμπότζη/Cambodia, 2014, 21’ DCP, Έγχρ./Color,
με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction: Μαρίνα Γιώτη/Marina Gioti
Μια συλλογή οπτικών τεκμηρίων από μια Αθήνα
του κοντινού μέλλοντος.
A collection of visual evidence from an Athens of
the near future.
71
ΤΑΙΝΙΑ ΕΝΑΡΞΗΣ
OPENING FILM
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
SPECIAL SCREENINGS
Επαναστάτης
χωρίς αιτία
Rebel without
a Cause
Το χρώμα
του ροδιού
Sayat Nova/
Nran Guyne
The Color of
Pomegranates
Μυθοπλασία/Fiction, ΗΠΑ/USA,
1955, 111΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
(στα Αγγλικά/in English)
Σκηνοθεσία/Direction: Nicholas Ray
Σενάριο/Screenplay: Stewart Stern,
Irving Shulman, Nicholas Ray
(Ιδέα βασισμένη στo ομώνυμο
δοκίμιο του Ρόμπερτ Λίντνερ/Idea
based on the homonymous essay
by Robert Lindner)
Φωτογραφία/Cinematography:
Ernest Haller
Μοντάζ/Editing: William Ziegler
Μουσική/Music: Leonard Rosenman
Παραγωγή/Production: Warner Bros
Ηθοποιοί/Cast: James Dean,
Natalie Wood, Sal Mineo,
Jim Backus, Ann Doran, Corey Allen
Προέλευση κόπιας/Print source:
Park Circus
Αποκατάσταση/Restoration:
Warner Bros σε συνεργασία με
το/in collaboration with The Film
Foundation, με χρηματοδότηση
των/funded by Gucci και/and The
Film Foundation
«Τόσο η σκηνοθεσία, όσο και η όχι και τόσο πιστευτή ιστορία, η
οποία συμπυκνώνεται για χάρη της βαθύτερης αλήθειας, είναι
καθοριστικές στο καθόλου κραυγαλέο αυτό μελόδραμα που εκτυλίσσεται μέσα σε 24 ώρες: οι νεαροί Ντιν και Γουντ, άγνωστοι μεταξύ τους, έρχονται αντιμέτωποι με την απέραντη, ανοίκεια μέχρι
πρόσφατα, τρυφερότητα ως αντίρροπη δύναμη στην ωμότητα του
κόσμου, αλλά και το θαυματουργό συναίσθημα πως το καλύτερο
δυναμικό του ανθρώπου παραμένει ακόμα ανεκμετάλλευτο.»
«Δεν ήταν το θέμα –η σύγκρουση με τον τσάρο, η σύγκρουση στο
δικαστήριο, ο εξοστρακισμός του ποιητή από το παλάτι, η κοσμική ζωή, το μοναστήρι–, δεν είναι αυτά τα ζητούμενα του σεναρίου μου, αλλά τα χρώματα, οι λεπτομέρειες της καθημερινής
ζωής που συνόδευαν την ποίηση. [...] Κι ύστερα η σκέψη: ο λαιμός
μου έχει ξεραθεί, είμαι άρρωστος. Ο ποιητής πεθαίνει. Όλα είναι
τόσο απλά, ξεκάθαρα, όπως στη μοίρα ενός μεγάλου ποιητή, ενός
ashugh, ενός τροβαδούρου.»
Πέτερ φον Μπαχ* (Il Cinema Ritrovato XXVIII edizione, σ. 205)
Σ. Παρατζάνοφ
"The mise-en-scene means everything in this subtle melodrama
that takes place in 24 hours and its improbable story, condensed
for the sake of deeper truth: the young daces of Dean and Wood
previously strangers to each other, confronted with the great unknown, tenderness as a surprising counterforce to the too cruel
world, the miraculous feeling that the best human potential is still
untapped.”
“It wasn’t the subject – conflict with the tsar, conflict at court, the
banishing of the poet from the palace, worldly life, the monastery
– these were not the point of my scenario, but the colours, the details of the daily life that accompanied the poetry. [...] Then there
was the thought: my throat is dry, I am ill. The poet dies. Everything is so simple, clear, as in the fate of a great poet, an ashugh,
a minstrel.”
Peter von Bagh* (Il Cinema Ritrovato XXVIII edizione, p. 205)
S. Parajanov
Κοστούμια/Costumes:
Elena Achvledjani, Iosiv Karalov,
Jasmine Sarabjan
Νίκολας Ρέι / Nicholas Ray (1911–1979)
Σεργκέι Παρατζάνοφ / Sergei Parajanov (1924-1989)
Παραγωγή/Production:
Alexander Melik-Sarkisian
Αμερικανός σκηνοθέτης, ορόσημο για το γαλλικό Νέο Κύμα, γνωστός
για τις ταινίες του Πίσω από τον καθρέφτη, Τζόνι Γκιτάρ, Ο νόμος της
μοίρας, Διψασμένος για ηδονή. Λόγω του πρόωρου θανάτου του δεν ολοκλήρωσε την πειραματική ταινία We Can't Go Home Again.
Γεννημένος από Αρμένιους γονείς στην Τιφλίδα και με σπουδές στη Σχολή Κινηματογράφου της Μόσχας, ο Παρατζάνοφ ήρθε σε ρήξη με τις αρχές του σοσιαλιστικού ρεαλισμού με τις Σκιές των ξεχασμένων προγόνων
(1964). Παρά τη διεθνή αναγνώριση της ταινίας του Το χρώμα του ροδιού
(1969), φυλακίστηκε το 1974 λόγω των πολιτικών του φρονημάτων και των
σεξουαλικών του πεποιθήσεων. Μετά από 15 χρόνια στη μαύρη λίστα, ο Παρατζάνοφ θα γυρίσει τελικά τα Ο θρύλος του κάστρου του Σουράμι (1985),
Πιροσμάνι (1986) και Ασίκ Κερίμπ (1988). Η αυτοβιογραφική ταινία του Εξομολόγηση (1989) δεν ολοκληρώθηκε λόγω του πρόωρου θανάτου του.
American film director, important influence on the French New Wave,
known for his features Bigger Than Life, Johnny Guitar, They Live by Night,
In a Lonely Place, as well as his experimental work We Can't Go Home
Again, which was unfinished at the time of his death.
*
Εις μνήμη Πέτερ φον Μπαχ (1943-2014)
Διευθυντής προγράμματος στο Φινλανδικό Κινηματογραφικό Αρχείο και καλλιτεχνικός διευθυντής στα The Midnight Sun Film Festival και Il Cinema Ritrovato.
* In memory of Peter von Bagh (1943-2014)
Head of programming of the Finnish Film Archive and artistic director of The Midnight Sun Film Festival and Il Cinema Ritrovato.
72
Born of Armenian parents in Tbilisi, Parajanov studied at VGIK in Moscow.
Shadows of Our Forgotten Ancestors (1964) clashed with the principles of
Socialist Realism. Despite the worldwide critical acclaim of The Color of
Pomegranates (1969), Parajanov was imprisoned in 1974 to for his political
opinions and sexual orientation. After 15 years of being blacklisted, he was
able to finally make The Legend of Suram Fortress (1985), Arabesques on
the Theme Pirosmani (1986) and Ahik Kerib (1988). His autobiographical film
Confession (1989) was left unfinished due to his death.
Μυθοπλασία/Fiction, Αρμενία/
Armenia, 1969, 77΄
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
(στα Αρμενικά /in Armenian)
Αγγλικοί υπότιτλοι/English Subtitles
Σκηνοθεσία-Σενάριο/DirectionScreenplay: Sergei Paradžanov
Φωτογραφία/Cinematography:
Suren Šachbazjan
Καλλιτεχνική Διεύθυνση/
Art Direction: Stepan Andranikjan,
Michail Arakeljan
Μοντάζ/Editing:
Marija Ponomarenko
Μουσική/Music: Tigran Mansurjan
Ηθοποιοί/Cast: Sofiko Čiaureli,
Melkon Alekjan, Vilen Galustjan,
Georgij Gegečkori
Προέλευση κόπιας/ Print source:
Cineteca di Bologna,
The Film Foundation’s World
Cinema Projct
Αποκατάσταση/Restoration:
Cineteca di Bologna & The Film
Foundation’s World Cinema Project
σε συνεργασία με το/in association
with Τhe National Cinema Center of
Armenia and Gosfilmofond of Russia
σε χρηματοδότηση του/funded by
Material World Charitable Foundation & The Film Foundation.
73
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
SPECIAL SCREENINGS
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
SPECIAL SCREENINGS
Η ταινία-μπαλάντα
της Μαμαντάντα
The Filmballad of
Mamadada
Απ’ ό,τι ήταν πριν
Mula sa kung
ano ang noon
From What Is Before
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ /
GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary, ΗΠΑ/
USA, 2013, 80΄
Video file, Έγχρ./Color,
με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Animation/
Direction-Screenplay-Animation:
Lily Benson, Cassandra Guan
Μοντάζ/Editing: Cassandra Guan
Ήχος/Sound: Joss Allen
Μουσική/Music: Easter (Max Boss &
Stine Omar), Doron Sadja,
Cross (Leslie Allison & Lily Benson)
Παραγωγοί/Producers: Lily Benson,
Cassandra Guan
Παραγωγή/Production:
NYSCA Electronic Media & Film
Finishing Funds and Media Arts
Assistance Fund
Voiceover: Ulrike Müller
Προέλευση κόπιας/Print source:
Cassandra Guan
Η Ταινία-μπαλάντα της Μαμαντάντα αφηγείται την ιστορία της
βαρόνης Έλσα φον Φρέιταγκ-Λόρινγκχόβεν, αφανούς ηρωίδας
και μέλους του ντανταϊστικού κινήματος της Νέας Υόρκης. Ποιήτρια, καλλιτέχνις, μοντέλο και προβοκατόρισσα, η βαρόνη αψήφησε τους κοινωνικούς και καλλιτεχνικούς κώδικες της εποχής της.
Όπως συνέβη και με πολλές από τις σύγχρονές της, η πολιτιστική
κληρονομιά της βαρόνης συγκαλύφθηκε και σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα οικειοποιήθηκε από πιο γνωστούς άνδρες καλλιτέχνες. Αφηγήσεις της προσωπικής της ζωής σπανίζουν και συχνά
είναι προϊόντα εικασίας.
The Filmballad of Mamadada tells the story of Baroness Elsa
von Freytag-Loringhoven, unsung member of the New York Dada
movement. A poet, artist, model, and public provocateur, the
Baroness defied the social and artistic codes of her time. As with
many of her female contemporaries, the Baroness’s cultural legacy
has been obscured, and in some instances appropriated into the
oeuvres of better known male peers. Accounts of her personal life
are scarce and often conjectural.
Λίλι Μπένσον / Lily Benson
Καλλιτέχνις με έδρα το Μάλμε της Σουηδίας και το Μπρούκλιν της Νέας
Υόρκης, ασχολείται με το animation, την performance, την εικονογράφηση, και τη σύνθεση μουσικής ποπ.
An interdisciplinary artist based in Malmö, Sweden and Brooklyn, USA, she
works in mediums like animation, performance, illustration, and pop music
composition.
Φιλιππίνες, 1972. Μυστηριώδη πράγματα συμβαίνουν σε μια απομακρυσμένη γειτονιά. Θρήνοι ακούγονται από το δάσος, αγελάδες
κατακρεουργούνται, ένας άνδρας πεθαίνει από αιμορραγία σ’ ένα
σταυροδρόμι και σπίτια καίγονται. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις
είναι πια συνηθισμένο πράγμα. Βίαιες παραστρατιωτικές οργανώσεις κυβερνούν την ύπαιθρο. Ο Φέρντιναντ Μάρκος κηρύσσει
στρατιωτικό νόμο σ’ ολόκληρη τη χώρα.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ /
GREEK PREMIERE
The Philippines, 1972. Mysterious things are happening in a remote
barrio. Wails are heard from the forest, cows are hacked, a man is
found bleeding to death at a crossroads and houses are burned.
Military operations are becoming common. Brutal militias rule the
countryside. Ferdinand E. Marcos announces Proclamation No.
1081, putting the entire country under martial law.
Σκηνοθεσία–Σενάριο-Φωτογραφία/
Direction–ScreenplayCinematography: Lav Diaz
Λαβ Ντίαζ / Lav Diaz
Γεννημένος στις Φιλιππίνες το 1958, σπούδασε οικονομικά και στη συνέχεια κινηματογράφο στο Mowelfund Film Institute του Κεζόν. Οι ταινίες
του Death in the Land of Encantos (2007) και Melancholia (2008) κέρδισαν βραβεία στη Βενετία. Το 2013 σκηνοθέτησε το Norte, the End of
History, που προβλήθηκε στο « Ένα κάποιο βλέμμα» των Καννών.
Born in the Philippines in 1958, he studied Economics and then Film at the
Mowelfund Film Institute in Quezon. His films Death in the Land of Encantos (2007) and Melancholia (2008) both won awards at the Venice Film
Festival. In 2013 he directed Norte, the End of History, which screened at
Cannes in Un Certain Regard.
Μυθοπλασία/Fiction, Φιλιππίνες/
Philippines, 2014, 338΄
DCP, Α-Μ/B&W, με ήχο/sound
(στα φιλιππινέζικα, αγγλικά/
in Filipino, English)
Μοντάζ/Editing: Lav Diaz,
Che Villanueva
Ηθοποιοί/Cast: Hazel Orencio,
Perry Dizon, Karenina Haniel,
Ching Valdes-Aran, Bambi Beltran,
Dea Formacilchua
Παραγωγή/Production: Sine Olivia
Pilipinas
Προέλευση κόπιας/Print source:
Sine Olivia Pilipinas
Βραβεία/Awards:
Χρυσή Λεοπάρδαλη/Gold Leopard –
Locarno IFF 2014
Κασσάντρα Γκουάν / Cassandra Guan
Εννοιολογική καλλιτέχνις, γεννήθηκε στο Πεκίνο και μετοίκησε στη Νέα
Υόρκη το 2000. Έλαβε πτυχίο BFA από το The Cooper Union και παρακολούθησε το Whitney Independent Study Program.
A New York based conceptual artist, she was born in Beijing and relocated
to the USA in 2000. She received a BFA from The Cooper Union and attended the Whitney Independent Study Program.
74
Με την υποστήριξη του περιοδικού αθηνόραμα /
With the support of athinorama magazine
75
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
SPECIAL SCREENINGS
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
SPECIAL SCREENINGS
Ιρανός
Iranien
Iranian
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ /
GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary,
Γαλλία-Ελβετία/FranceSwitzerland, 2014, 105’
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
(στα φαρσί/in Farsi)
Σκηνοθεσία/Direction:
Mehran Tamadon
Φωτογραφία/Cinematography:
Mohammad Reza Jahanpanah
Μοντάζ/Editing: Mehran Tamadon,
Marie-Hélène Dozo, Luc Forveille,
Olivier Zuchuat
Ήχος/Sound: Ali-Reza Karimnejad
Παραγωγοί/Producers:
Raphaël Pillosio, Elena Tatti
Παραγωγή/Production:
L’atelier-documentaire,
Box Productions
Βραβεία/Awards:
1ο Βραβείο Διεθνούς διαγωνιστικού/
1st Prize, International Competition –
Cinéma du réel 2014
Flows
Ντοκιμαντέρ/Documentary, Ελλάδα/Greece, 2014, 14΄
Video files, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/ Direction: Τζένη Μαρκέτου/Jenny Marketou • Κάμερα/Camera:
Jose Olano, Marija Stojnic • Editing: Mitzi Natalia Hernández Cruz, Nadine Donath
Bernstein, Jenny Marketou • Αυτοσχεδιασμοί για τσέλο/Cello Improvisations:
Christopher Hoffman Sound: Harrison Keithline • Παραγωγή/Production:
Jenny Marketou/Marketou Studio
Ο Μεχράν Ταμαντόν, που μένει στη Γαλλία, επιστρέφει στο πατρικό του κοντά στην Τεχεράνη για να κάνει μια συζήτηση με
τους «υπερασπιστές της ισλαμικής πίστης». Αναδιαμορφωμένο
για την περίσταση, το σαλόνι θα λειτουργήσει ως κοινός χώρος,
όπου εκείνος –ο άθεος– και τρεις πιστοί θα ζήσουν μαζί, βάσει
ενός κοινά αποδεκτού κανονισμού. Απολαυστικός αρχικά, ο διακανονισμός αυτός μοιάζει όχι τόσο με ρητορική παγίδα όσο με
οικογενειακή σύναξη ή ψυχαναλυτική συνεδρία, σ’ ένα χώρο όπου
πολλές λέξεις –και μέρη του ανθρωπίνου σώματος– δεν πρέπει να
αποκαλυφθούν.
Mehran Tamadon, who lives in France, returns to his family home
near Teheran to debate with “the defenders of Islamic faith.” Rearranged for the occasion, the living room is to serve as a shared
space, where he – the atheist – and three believers will live together on the basis of a commonly agreed constitution. Exhilarating
to begin with, this arrangement resembles not so much a rhetorical trap as a family gathering or psychoanalysis, in a space where
many words – and parts of the human body – must not be unveiled.
Μεχράν Ταμαντόν / Mehran Tamadon
Ιρανός αρχιτέκτων και σκηνοθέτης, πήγε στη Γαλλία σε ηλικία 12 χρόνων το 1984. Το 2000 επέστρεψε στο Ιράν, όπου εργάστηκε ως αρχιτέκτων. Το 2004 γύρισε το πρώτο του ντοκιμαντέρ, Behesht Zahra (Μητέρες μαρτύρων). Ακολούθησε το μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ Bassidji
(2009), που επελέγη από πολλά διεθνή φεστιβάλ. Στον Ιρανό συνεχίζει
το διάλογο με υποστηρικτές του ιρανικού καθεστώτος.
An Iranian architect and filmmaker, he arrived in France as a boy of 12, in
1984. In 2000 he returned to Iran, working there as an architect. In 2004
he made his first documentary, Behesht Zahra (Mothers of Martyrs). His
first feature-length documentary, Bassidji (2009), was selected for numerous international festivals. With Iranian he continues his unique approach
of engaging in a dialogue with partisans of the Iranian regime.
76
Το Flows είναι μια απόπειρα να γεφυρωθεί η ποιητική του ντοκιμαντέρ που γύρισε η Μαρκέτου στην Κολομβία μέσα από την ενσωμάτωση πλάνων από αρχειακό κινηματογραφικό και ακουστικό
υλικό, με αυτοσχεδιασμούς για τσέλο.
Flows is an attempt to bridge the poetics of a documentary shot in
Colombia with an integration of film clips from archival cinematic
and audio footage, with fragments of cello improvisations.
Flows
Τζένη Μαρκέτου / Jenny Marketou
Το έργο της συνδυάζει ιδιωτικές και δημόσιες performance και παρεμβάσεις, βιντεο-εγκαταστάσεις, φωτογραφία, διαδικτυακά έργα, διδασκαλία,
διαλέξεις και άλλες μορφές κοινωνικής δραστηριότητας. / Her work combines private and public performances and interventions, video installations, single channel videos, photography, internet and network projects,
teaching, lecturing and other forms of social actions.
Κοντραμπάντο – Μία ταινία για τη Μέλπω Αξιώτη
Contraband – A Film about Melpo Axioti
(work in progress)
Μυθοπλασία/Fiction, Ελλάδα/Greece
Video file, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα ελληνικά/in Greek)
Σκηνοθεσία/Direction: Βουβούλα Σκούρα/Vouvoula Skoura • Επιλογή Κειμένων –
ανάλυση/Text selection & analysis: Σπήλιος Αργυρόπουλος/Spilios Argyropoulos,
Βαγγέλης Ιντζίδης/Vangelis Intzidis • Φωτογραφία/Cinematography:
Γιάννης Σαρηγιάννης/Yannis Sarigiannis, Β. Σκούρα/V. Skoura • Μοντάζ/Editing:
Γιάννης Νταρίδης/Yannis Daridis • Μουσική/Music: Nίκος Παπαδογούλας/
Nikos Papadogoulas • Ηθοποιοί/Cast: Σπ. Αργυρόπουλος/S. Argyropoulos,
Βάντα Τσέλιου/Vanda Tseliou • Προέλευση κόπιας/Print source: Β. Σκούρα/V. Skoura
Μια ταινία για τη ζωή και το έργο της σπουδαίας Ελληνίδας λογοτέχνιδας Μέλπως Αξιώτη.
© Βάντα Τσέλιου (Vanta Tseliou)
Κοντραμπάντο / Contraband
A film about the life and work of the major Greek author Melpo
Axioti, who left a multifarious body of work.
Βουβούλα Σκούρα / Vouvoula Skoura
Εικαστικός και σκηνοθέτις, ταινίες της και βίντεο έχουν παρουσιαστεί και
βραβευθεί σε διεθνή φεστιβάλ και πανεπιστήμια σε περισσότερες από πενήντα πόλεις. / A visual artist and film director, her films and videos have
screened and been awarded at international festivals and universities in
more than fifty cities.
77
H ΛΩΡΑ ΜΑΛΒΕΪ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ
LAURA MULVEY PRESENTS
H Λώρα Μάλβεϊ
παρουσιάζει
Laura Mulvey
Presents
Έιμυ!
AMY!
Πειραματική/Experimental, Μεγ. Βρετανία/UK, 1980, 30'
Video file, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Laura Mulvey & Peter Wollen
Φωτογραφία/Cinematography: Diane Tammes • Μοντάζ/Editing: Larry Sider
Παραγωγή/Production: Laura Mulvey • Προέλευση κόπιας/Print source:
Laura Mulvey
Η Έιμυ Τζόνσον υπήρξε πρωτοπόρος γυναίκα αεροπόρος. Στόχος
των σκηνοθετών είναι να διερευνήσουν την ιδέα και την εικόνα
της ηρωίδας.
Amy Johnson was a pioneer woman aviator. The directors’ intention
is to enquire into the idea and image of the heroine.
Η Λώρα Μάλβεϊ, σταθερή φίλη του Φεστιβάλ,
επιλέγει να παρουσιάσει τρεις ταινίες και να τις
σχολιάσει. Η πρώτη είναι μια παλιότερη σκηνοθετική της δουλειά μαζί με τον Πίτερ Ουόλεν, η
Έιμυ! (1980)· η δεύτερη ένα πρόσφατο ντοκιμαντέρ σε συνεργασία με τον Μάρκ Λούις με τίτλο
23 Αυγούστου 2008 (2013)· και το τρίτο είναι το
πολυσυζητημένο κινηματογραφικό ντεμπούτο
τής Κλίο Μπάρναρντ, Η Οδός Άρμπορ (2010).
Επειδή ο διαχωρισμός ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ
και στη μυθοπλασία είναι πάντοτε ζητούμενο
στην πειραματική κινηματογραφική γραφή, η
παρέμβαση της κορυφαίας Βρεταννίδας θεωρητικού παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον. Όπως
έχει σχολιάσει και η ίδια η Μάλβεϊ, ζούμε σε μια
εποχή όπου ο φετιχιστής θεατής έρχεται σε σύγκρουση με τον κριτικό θεατή. Η συγκρότηση αρχείων με υλικό από τις ζωές διαφόρων προσωπικοτήτων, όπως η Έιμυ, ο Φάισαλ και ο Κάμελ, και
η Άντρια Ντάμπαρ, θέτει επί τάπητος το πρόβλημα της διαχείρισής τους, τόσο στη δημόσια σφαίρα όσο και στο οπτικοακουστικό περιβάλλον.
Μαρία Κομνηνού
Laura Mulvey has been a steadfast supporter of
the Athens Avant-garde Film Festival. This year,
she has chosen to present three films: AMY!, an
older work, screened in a restored version, which
she directed together with Peter Woolen in 1980;
a new documentary, 23 August 2008 (2013), codirected with Mark Lewis and Faysal Abdullah;
and Clio Barnard’s directorial debut on the life
of Andrea Dunbar, The Arbor (2010). Given that
the distinction between fiction and documentary
is a contested issue in experimental cinema, the
contribution of a major theorist such as Laura
Mulvey is invaluable. As Mulvey herself writes in
her recent book, we are living in a time of constant conflict between a possessive spectator
and a fetishistic one. The compilation of archives
with material from the lives of legendary figures,
such as Amy Johnson, talented authors such as
working class prodigy Andrea Danbar, or Arab intellectuals such as Kamel Abdullah, raises issues
about their management, both from an artistic
point of view but also in terms of their impact on
the public sphere.
Maria Komninos
23 Αυγούστου 2008
23rd August 2008
Πειραματική/Experimental, Μεγ. Βρετανία/UK, 2013, 22'
DCP, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction: Laura Mulvey, Faysal Abdullah, Mark Lewis
Προέλευση κόπιας/Print source: Laura Mulvey
Σε δύο μόνο πλάνα, η ιστορία του Άραβα διανοούμενου Κάμελ,
που δολοφονήθηκε μετά την επιστροφή στο Ιράκ το 2003, αφού
είχε εκδιωχθεί από τον Σαντάμ Χουσσεΐν.
Σε δύο μόνο πλάνα, η ιστορία του Άραβα διανοούμενου Κάμελ, που
δολοφονήθηκε μετά την επιστροφή στο Ιράκ το 2003, αφού είχε
εκδιωχθεί από τον Σαντάμ Χουσσεΐν.
23 Αυγούστου 2008
23rd August 2008
Η οδός Άρμπορ
The Arbor
Ντοκιμαντέρ/Documentary, Μεγ. Βρετανία/UK, 2010, 93'
Video file, Έγχρ./Color, με ήχο/sound
Σκηνοθεσία/Direction: Clio Barnard • Φωτογραφία/Cinematography: Ole Birkeland
Μοντάζ/Editing: Nick Fenton & Daniel Goddard • Μουσική/Music: Molly Nyman &
Harry Escott • Ηθοποιοί/Cast: Manjinder Virk, Christine Bottomley, Natalie Gavin,
Monica Dolan, Neil Dudgeon, Danny Webb, Jimi Mistry • Παραγωγή/Production:
Artangel/UK Film Council • Προέλευση κόπιας/Print source: Wavelength Pictures
Το αξιόλογο σκηνοθετικό ντεμπούτο της Κλίο Μπάρναρντ, βασισμένο στη ζωή της χαρισματικής αλλά και βασανισμένης θεατρικής συγγραφέως Άντρια Ντάνμπαρ.
A remarkable directorial debut by Clio Barnard, based on the life of
the charismatic but tormented playwright Andrea Dunbar.
78
Έιμυ!
AMY!
Η οδός Άρμπορ
The Arbor
79
CARTE BLANCHE / Σ. ΤΖΟΥΜEΡΚΑΣ
CARTE BLANCHE / S. TZOUMERKAS
Carte Blanche στον Carte Blanche to
Σύλλα Τζουμέρκα Syllas Tzoumerkas
Οικογενειακό ένστικτο
Gimenes lietas / Family Instinct
Ντοκιμαντέρ/Documentary, Λετονία/Latvia, 2010, 61΄
Digibeta, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound (στα λετονικά/in Latvian)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Andris Gauja
Φωτογραφία/Cinematography: Aleksandrs Grebnevs • Μοντάζ/Editing:
Andris Gauja, Tambet Tasuja • Μουσική/Music: Dodo, Andris Gauja
Παραγωγή/Production: Madara Melberga, FA Filma • Προέλευση κόπιας/
Print source: Autlook Filmsales GmbH
Έχοντας ως θέμα την αιμομιξία, η ταινία αποτυπώνει τη δύσκολη
ζωή και τον ζοφερό κόσμο μιας ευάλωτης ομάδας ανθρώπων.
Α film about incest, it provides extraordinary footage of a vulnerable
people, drawing you into their compelling world.
Οικογενειακό ένστικτο
Gimenes lietas / Family Instinct
Άντρις Γκάουζα / Andris Gauja
Παραχωρήσαμε carte blanche στον σκηνοθέτη
Σύλλα Τζουμέρκα, κι εκείνος επέλεξε δύο αγαπημένα του ντοκιμαντέρ.
We gave carte blanche to filmmaker Syllas
Tzoumerkas and he picked two favorite documentaries of his.
«Δύο εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους ντοκιμαντέρ, στα οποία το όριο ανάμεσα στο σπαρταριστά αστείο και το αληθινά δραματικό της ανθρώπινης κατάστασης θαμπώνει όσο λίγες φορές.
Στο Family Instinct (Οικογενειακό ένστικτο) του
Άντρις Γκάουζα, συμβαίνει μια εντελώς αλλόκοτη
μνηστηροφονία: σ’ ένα λούμπεν χωριό στη μέση
του λετονικού πουθενά, η πανέμορφη Ζέλντα,
περιμένοντας να βγει από τη φυλακή ο αδελφός
της και πατέρας των παιδιών της, διώχνει ένανέναν τους επίδοξους εραστές, ενώ προσπαθεί να
τα βγάλει πέρα με τους κοινωνικούς λειτουργούς
και τη μάνα της. Στο La Deutsche Vita (Γλυκιά
γερμανική ζωή), την εμπορική επιτυχία των Αλεσάντρο Κασίγκολι και Τάνια Μάζι, μια σειρά
χαμένοι στη μετάφραση Ιταλοί νεο-μετανάστες
προσπαθούν (μάταια) να τα βγάλουν πέρα στο
χιονισμένο Βερολίνο».
“In these two documentaries, very much unlike
each other, the line between what is hysterically funny and truly dramatic about the human
condition is blurred to a rarely seen degree. In
Family Instinct by Andris Gauja, set in a lumpen
Latvian village out in the middle of nowhere, the
beautiful Zelda waits for her brother and father
of her children to be released from prison. One
by one she sends away her would be lovers,
while at the same time trying to deal with social
services and her mother. In La Deutsche Vita,
Alessandro Cassigoli and Tania Masi’s box office
hit, a series of Italian neo-immigrants who have
been lost in translation try – in vain – to get by in
snowy Berlin.”
Σύλλας Τζουμέρκας
Γεννημένος στο 1978, σπούδασε κοινωνικές επιστήμες και σεναριογραφία
στη Λετονία.
Born in 1978, he studied Social Sciences and Screenwriting in Latvia.
Γλυκιά γερμανική ζωή
La Deutsche Vita
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ / GREEK PREMIERE
Ντοκιμαντέρ/Documentary, Ιταλία-Γερμανία/Italy-Germany, 2014, 61΄
DCP, Έγχρωμο/Color, με ήχο/sound
(στα ιταλικά, γερμανικά, αγγλικά/in Italian, German, English)
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-Screenplay: Alessandro Cassigoli, Tania Masi
Φωτογραφία/Cinematography: William Chicarelli Filho
Μοντάζ/Editing: Kathrin Dietzel • Μουσική/Music: Deacon Dunlop (Wrong)
and Kapaikos • Παραγωγή/Production: Alessandro Cassigoli, Tania Masi
Προέλευση κόπιας/Print source: Rise And Shine World Sales UG
Τι κάνεις όταν δεν αποδίδεις στην πατρίδα σου; Πας στο Βερολίνο
και δεν αποδίδεις εκεί.
What do you do when you're an underachiever at home? You go to
Berlin to become an underachiever there.
© Emanuele Lami
Γλυκιά γερμανική ζωή
La Deutsche Vita
Syllas Tzoumerkas
Αλεσάντρο Κασίγκολι / Alessandro Cassigoli
Σπούδασε κινηματογράφο κι έχει εργαστεί στον κινηματογράφο και στην
τηλεόραση.
He attended film school and has worked in cinema and television.
Τάνια Μάζι / Tania Masi
Σπούδασε κοινωνιολογία στο Βερολίνο και κινηματογράφο στη Νέα Υόρκη.
She studied Urban Sociology in Berlin and Film in New York.
80
81
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014
17:00-19:00
Σεμινάριο Oberhausen με τον σκηνοθέτη Μαξ Λιντς,
σε συνεργασία με το Goethe-Institut Athen
Θα προβληθούν μικρού μήκους ταινίες των πρωτοπόρων του Όμπερχάουζεν, καθώς και αποσπάσματα
από την ταινία Das Oberhausener Gefühl.
Συντονίζει ο Μανώλης Κρανάκης, κριτικός
κινηματογράφου και συντάκτης στο flix.gr
Χώρος: Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Είσοδος ελεύθερη για το κοινό
Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014
13:00-15:00
Masterclass με την Άμπιγκεϊλ Τσάιλντ*, media artist,
σκηνοθέτη και συγγραφέα, σε συνεργασία με το
Ίδρυμα Fulbright, το ΠΜΣ στην Επικοινωνία και
ΜΜΕ, με κατεύθυνση Πολιτιστικές και Κινηματογραφικές Σπουδές, του Τμήματος ΕΜΜΕ του ΕΚΠΑ
Χώρος: Exile Room
Είσοδος σε φοιτητές του Τμήματος ΕΜΜΕ και των
Εργαστηρίων Γλυπτικής της ΑΣΚΤ
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014
16:00-18:00
Συζήτηση στρογγυλής τραπέζης. Η διαμόρφωση
αμερικανικών πειραματικών αφηγήσεων
Ομιλητές:
Τζον Γκάρτενμπεργκ, αρχειονόμος, διανομέας και
προγραμματιστής
Άμπιγκεϊλ Τσάιλντ, media artist και συγγραφέας
Τζούλι Τέιλεν, σκηνοθέτις, σεναριογράφος και
συγγραφέας
Συντονίζουν οι:
Μαρία Κομνηνού, Διευθύντρια 8ου ΦΠΚΑ
Νίνα Βελιγράδη, Υπεύθυνη προγραμμάτων 8ου ΦΠΚΑ
Χώρος: Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Είσοδος ελεύθερη για το κοινό
Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014
18:30
Παρουσίαση βιβλίου
Οι πολιτικές της εικόνας: Μεταξύ εικονολατρίας
και εικονομαχίας
Μαρία Κομνηνού, Μυρτώ Ρήγου (επιμ.)
82
Moderator: Manolis Kranakis, film critic and
writer at flix.gr
Venue: Greek Film Archive
Free admission
Καθ’ όλη τη διάρκεια του 8ου ΦΠΚΑ εκτός
Σαββατοκύριακου
09:30-11:30
Βιωματικό Κινηματογραφικό Εργαστήριο
«Συναντώντας τον Μάγο της Αθήνας...!»
στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Μέσα από ένα δίωρο βιωματικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, τα παιδιά θα έρθουν σε επαφή με κινηματογραφικές τεχνικές που έμειναν στην ιστορία.
Friday 21 November 2014
16:00-18:00
Round table discussion:
Constructing American Experimental Narratives
Speakers:
Jon Gartenberg, archivist, distributer and
programmer
Abigail Child, media artist and author
Julie Talen, filmmaker, screenwriter and author
Moderator:
Maria Komninos, Director of the 8th AAGFF
Nina Veligradi, programmer for the 8th AAGFF
Venue: Greek Film Archive
Free admission
Wednesday 26 November 2014
Wednesday 19 November 2014
13:00-15:00
Masterclass with Abigail Child*, media artist, filmmaker and author, in collaboration with the Fulbright
Foundation, the Media and Communication postgraduate program, Athens University
* Abigail Child is in Greece as a Fulbright scholar
through the Fulbright Specialist Program.
Διάρκεια Έκθεσης: Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2014
Χώρος: Μουσείο Κιν/φου στην Ταινιοθήκη
της Ελλάδος
Είσοδος ελεύθερη για το κοινό
Χώρος: Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Είσοδος ελεύθερη για το κοινό
Screenings of short films by Oberhausen pioneers
and excerpts from the film Das Oberhausener Gefühl
Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014
16:00-18:00
Συζήτηση στρογγυλής τραπέζης.
Κινηματογραφικά και οπτικοακουστικά αρχεία:
δημόσια και ιδιωτικά
Συντονίζει η Ιουλία Μέρμηγκα,
θεωρητικός κιν/φου, ερευνήτρια
17:00-19:00
Oberhausen Seminar with film director Max Linz,
in collaboration with Goethe-Institut Athen
Venue: Exile Room
Admission is free for students of specific Athens
University and Athens School of Fine Arts Programs
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014
Ομιλητές:
Ζοζέ Μανουέλ Κόστα, Διευθυντής Cinemateca
Portuguesa-Museu do Cinema
Μαρία Κομνηνού, Διευθύντρια του 8ου ΦΠΚΑ
Τζον Γκάρτενμπεργκ, αρχειονόμος, διανομέας και
προγραμματιστής
Λώρα Μάλβεϊ, θεωρητικός του κιν/φου,
σκηνοθέτις και συγγραφέας
Τζένη Μαρκέτου, intermedia artist
Saturday 15 November 2014
Χώρος: Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Είσοδος ελεύθερη για το κοινό
Εγκαίνια Έκθεσης φωτογραφίας:
Ταινίας περιήγησις
Φωτογραφίες της Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου
από τα γυρίσματα της ταινίας Το μικρό ψάρι του
Γιάννη Οικονομίδη.
* Η Άμπιγκεϊλ Τσάιλντ είναι υπότροφος του
προγράμματος Fulbright Specialist.
SIDEBAR
EVENTS
Thursday 20 November 2014
16:00-18:00
Round table discussion:
Film and audiovisual archives: public and private
Speakers:
Jose Manuel Costa, Director of the Cinemateca
Portuguesa - Museu do Cinema
Maria Komninos, Director of the 8th AAGFF
Jon Gartenberg, archivist, distributer and
programmer
Laura Mulvey, film theorist, filmmaker and author
Jenny Marketou, intermedia artist
Moderator: Ioulia Mermigka, film theorist, researcher
Venue: Greek Film Archive
Free admission
18:30
Book presentation
The politics of the image: Between Iconolatry and
Iconomachy
Maria Komninos, Myrto Rigou (eds.)
Venue: Greek Film Archive
Free admission
Tuesday 11 November 2014
Opening of photo exhibition:
Tour of a Film
Photos by Anna Maria Hadjistefanou from the shooting of Yannis Economides’s film Stratos
Duration: November-December 2014
Venue: Museum of Cinematography,
Greek Film Archive
Free admission
Throughout the 8th AAGFF except for the weekend
09:30-11:30
An Experiential Cinema Workshop
“Meeting the Magician of Athens…!”
at the Greek Film Archive
Through a two-hour experiential educational
program, the children will be introduced to film
techniques that went down in history.
Venue: Greek Film Archive
School children and schools must call ahead
Χώρος: Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Είσοδος μαθητών/σχολείων κατόπιν συνεννόησης με
τους διοργανωτές
83
ΔΣ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
BOARD OF DIRECTORS
PUBLIC RELATIONS OFFICE
Πρόεδρος: Θεόδωρος Αδαμόπουλος
Αντιπρόεδρος: Νίκος Καβουκίδης
Γεν. Γραμματέας: Μαρία Κομνηνού
Ταμίας: Βάσω Καραμπέτσου
Μέλος: Βάλερυ Κοντάκου
Υπεύθυνος σχέσεων με Πρεσβείες, Μορφωτικά
Ινστιτούτα, ομάδων κοινού, (μέσα κοινωνικής
δικτύωσης): Μάρτα Κανέτε
Βοηθός Δημοσίων Σχέσεων: Μαριάννα Καπλατζή
Διαχείριση προσκλήσεων: Σώτια Δαβάκη,
Ηλιάνα Ξένου
President: Theodoros Adamopoulos
Vice President: Nikos Kavoukidis
Secretary General: Maria Komninos
Treasurer: Vasso Karabetsou
Member: Valerie Kontakos
Public Relations with Embassies, Cultural Institutions &
Public Groups, Guest Office: Marta Cañete
Public Relations Assistant: Marianna Kaplatzi
Invitations: Sotia Davaki, Iliana Ksenou
8o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟΥ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Πρόεδρος: Παντελής Βούλγαρης
Διευθύντρια: Μαρία Κομνηνού
Συντονισμός & οργάνωση παραγωγής εκδήλωσης:
Ορσία Σοφρά
Βοηθός συντονισμού & οργάνωσης
παραγωγής εκδήλωσης: Όλγα Γρατσανίτη
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Γενικός συντονισμός: Ισμήνη Χλιόβα-Μπιτζάνη,
Φαίδρα Παπαδοπούλου
Επιμέλεια-συντονισμός προγραμμάτωνκείμενα καταλόγου:
Νίνα Βελιγράδη (Αγόρι συναντά κορίτσι: το σινεμά του
Λεός Καράξ, Διεθνές Διαγωνιστικό-Αφηγηματικά + Όχι,
Some Like It Short), Βένια Βέργου (Carte Blanche Σύλλας
Τζουμέρκας, Αφιέρωμα στον Γιάννη Οικονομίδη, Αφιέρωμα στη Φρίντα Λιάππα, Ειδικές προβολές), Τζον Γκάρτενμπεργκ (Πανόραμα αμερικανικών πειραματικών αφηγήσεων
στη νέα χιλιετία), Ορσαλία Κασσαβέτη (Τα μπλουζ της
μεταπολίτευσης, Ειδικές προβολές), Βασίλης Μπούρικας
(Κινηματογραφικά μέτωπα), Φαίδρα Παπαδοπούλου (Ειδικές προβολές), Ισμήνη Χλιόβα-Μπιτζάνη (Ο πειραματικός
κινηματογράφος της Άμπιγκεϊλ Τσάιλντ)
Επιμέλεια-συντονισμός προγράμματος-κείμενα
καταλόγου Προκαλώντας το παρόν: Τέσσερεις Γερμανοί
σκηνοθέτες της νέας γενιάς: Goethe-Institut Athen,
Νίνα Βελιγράδη
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Υπεύθυνος παραγωγής παράλληλων εκδηλώσεων:
Νίκος Μύρτου
Ταινίας Περιήγησις-Το Μικρό Ψάρι του
Γιάννη Οικονομίδη
Επιμέλεια έκθεσης: Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου
Συναντώντας τον Μάγο της Αθήνας...!
Σχεδιασμός-εμψύχωση εργαστηρίου:
Δαμιανός Βογανάτσης
Συνεργάτες: Τάνια Βαζελάκη, Ισμήνη Ρούσσου
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Υπεύθυνος προβολής, τύπου, επικοινωνίας και ΜΜΕ:
Βένια Βέργου
Υπεύθυνος Ηλεκτρονικής Επικοινωνίας &
Κοινωνικής Δικτύωσης: Σωτήρης Δανιγγέλης
Συνεργάτης στο Γραφείο τύπου: Μαργαρίτα Βόρρα
84
PRODUCTION
8th AVANT-GARDE FILM FESTIVAL
ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Τεχνικός υπεύθυνος: Τάσος Αδαμόπουλος
Τεχνικός μηχανημάτων ψηφιακής προβολής:
Κώστας Παυλίδης
Μηχανικός προβολών: Γιώργος Δενδραλίδης
Σκηνοθεσία τελετής έναρξης: Άγγελος Φραντζής
Επιμέλεια μουσικής σύνθεσης και ζωντανής
περφόρμανς τελετής έναρξης: Αλέξανδρος Βούλγαρης
Διερμηνεία παρουσιάσεων & συζητήσεων:
Ιουλία Μέρμηγκα
Υπηρεσίες μεταφορών: ΤΝΤ
Σενάριο & σκηνοθεσία τηλεοπτικού &
προωθητικού σποτ: Γιάννης Σακαρίδης
Μουσική τηλεοπτικού & προωθητικού σποτ:
Μηνάς Αλεξιάδης
Εκφώνηση τηλεοπτικού & προωθητικού σποτ:
Δημήτρης Βραχνός
Παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού συνεντεύξεων &
αφιερώματος Φρίντα Λιάππα: Γιώργος Τσάπης
Υποτιτλισμός ταινιών: Γιάννης Ανδρέου,
Μελισσάνθη Γιαννούση, Χαρά Λιανού, Γιάννης
Παπαδάκης, Λένα Ταχμαζίδου, Πελαγία Τσινάρη
Επιμέλεια υποτιτλισμού: Γιάννης Παπαδάκης
Ταυτόχρονος υποτιτλισμός:
Φωτογράφος: Βαγγέλης Πατσιαλός
Ελεγκτής εισόδου: Ισμήνη Ρούσσου
Βοηθός διακίνησης-κλητήρας: Αλέξανδρος Τσάρκος
ΕΚΔΟΣΗ
Συντονισμός παραγωγής & μεταφράσεις:
Μαίρη Κιτροέφ
Διαχείριση φωτογραφικού υλικού:
Ισμήνη Χλιόβα-Μπιτζάνη
Φωτογραφικό αρχείο Ταινιοθήκης της Ελλάδος:
Κατερίνα Γεωργίου
Δημιουργική εικόνα φεστιβάλ & σχεδιασμός
καταλόγου: bend.gr
Εκτυπώσεις offset: Χαρτοβασίλειον
Ψηφιακές εκτυπώσεις: Image Solutions
Σχεδιασμός και υποστήριξη ιστοσελίδας:
Γιαννίκος Ιωάννης
Συνεργάτης διαχείρισης υλικού ιστοσελίδας:
Ιωάννα Πιπίδη
President: Pantelis Voulgaris
Director: Maria Komninos
Event production coordination & organization:
Orsia Sofra
Event production coordination & organization assistant:
Olga Gratsaniti
PROGRAM
General Coordination: Ismini Chliova-Bitzani,
Phaedra Papadopoulou
Selection-Program Coordination-catalogue texts:
Nina Veligradi (Boy Meets Girl: The Cinema of Léos
Carax, International Competition-2 Narrate or Not, Some
Like it Short), Venia Vergou (Carte Blanche to Syllas
Tzoumerkas, A Tribute to Yannis Economides
A Tribute to Frieda Liappa, Special Screenings),
John Gartenberg (American Experimental Narratives in
the New Millenium), Ursula Cassavetes (The Metapolítefsi
Blues, Special Screenings), Vassily Bourikas (Film Fronts),
Phaedra Papadopoulou (Special Screenings),
Ismini Chliova-Bitzani (The Avant-Garde Cinema of
Abigail Child)
Selection-Program Coordination-catalogue texts A New
Generation of German Directors: Tempting the Present:
Goethe-Institut Athen, Nina Veligradi
SIDEBAR EVENTS
Sidebar events production manager: Nikos Myrtou
Tour of a Film – Yannis Economides’s Stratos
Curated by Anna Maria Chatzistefanou
Meeting the Magician of Athens...!
Workshop planning & animation: Damianos Voganatsis
In collaboration with: Tania Vazelaki, Ismini Roussou
Technical Manager: Tassos Adamopoulos
Digital Projection Technician: Kostas Pavlidis
Projectionist: George Dendralidis
Opening Ceremony directed by: Angelos Frantzis
Opening ceremony music performance directed and
presented by: Alexandros Voulgaris
Intros & Q&A Translations: Ioulia Mermigka
Traffic Services: ΤΝΤ
TV & promotional spot screenplay and direction:
Yannis Sakaridis
Music TV & promotional spot: Minas Alexiadis
TV & promotional spot voice over: Dimitris Vrachnos
Production of interview’s audiovisual material and
material of the tribute to Freda Liappa: George Tsapis
Translation/Subtitling: Yannis Andreou,
Melissanthi Yanoussi, Chara Lianou, Iannis Papadakis,
Lena Tachmazidou, Pelagia Tsinari
Subtitling Editor: Iannis Papadakis
Simultaneous subtitling:
Reception: Ismini Roussou
Print Runner: Alexandros Tsarkos
PUBLICATION
Production coordination & translations: Mary Kitroef
Photo Material Coordination: Ismini Chliova-Bitzani
Photo Archive-Greek Film Archive: Katerina Georgiou
Art Design & catalogue layout: bend.gr
Printed Materials (Offset): Hartovasileion
Printed Materials (Digital): Image Solutions
Webpage Design and support: Yiannis Giannikos
In collaboration with: Ioanna Pipidi
PRESS OFFICE
Publicity: Venia Vergou
Electronic communication and social networking:
Sotiris Daniggelis
In collaboration with: Margarita Vorra
85
Θερμές ευχαριστίες εκφράζουμε στους
Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Άντζελα Γκερέκου/
Minister of Culture and Sports Angela Gerekou,
Γενική Γραμματέα Υπουργείου Πολιτισμού και
Αθλητισμού Λ. Μενδώνη/General Secretary of Culture
and Sports L. Mendoni, Προϊστάμενο Ειδικής Υπηρεσίας
Τομέα Πολιτισμού Π. Νταή/Head of Special Service of
the Culture Sector P. Dais, Διευθύντρια πολιτιστικών
προγραμμάτων του Ινστιτούτου Goethe της Αθήνας
και των Ινστιτούτων της Νοτιοανατολικής Ευρώπης/
Head of Cultural Department Goethe-Institut Athen
and Co-ordinator Southeastern Europe, J. Stegner,
Υπεύθυνη πολιτιστικών προγραμμάτων και Ταινιοθήκης
Ινστιτούτου Goethe της Αθήνας Σ. Μιχαηλίδου/Cultural
Programmes, Regional Cinema Archive Southeastern
Europe, Goethe-Institut Athen, S. Michailidou, Διευθυντή
του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος/Director of the
French Institute of Greece O. Descotes, Ακόλουθο
Οπτικοακουστικών Μέσων του Γαλλικού Ινστιτούτου
Ελλάδος/Attachée de coopération Αudiovisuelle,
Institut Français de Grèce E. Jalladeau, Διευθύνουσα
Σύμβουλο Ιδρύματος Fulbright Άρτεμις Ζενέτου/
Executive Director, Fulbright Foundation, Artemis
Zenetou, Εκπαιδευτικό Σύμβουλο-Υπεύθυνο
Αμερικανικού Προγράμματος Ιδρύματος Fulbright
Νικόλα Τουρίδη/Educational Advisor, American Program
Coordinator, Fulbright Foundation, Nicholas Tourides
Ευχαριστούμε επίσης:
την Ε.Υ.ΤΟ.Π και ιδιαίτερα τους Ο. Zώρη,
Ν. Πρασσάκη, Ε.Τζιώρτζη
τη ΣΤΑΔΙΟΝ Α.Ε. και ιδιαίτερα τον Α. Φραγκιάδη
το ΕΚΚ και ιδιαίτερα τον Γεν. Διευθυντή
Γ. Καραντινάκη, την Προϊσταμένη του Τμήματος
Hellas Film Ηλ. Ζακοπούλου, την υπάλληλο
του Τμήματος Hellas Film Σ. Γερωνυμάκη,
τον Υπεύθυνο διακίνησης Μ. Κρητικό
το Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης,
Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, Εθνικό
και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ιδιαίτερα
τους Καθηγητές Στέλιο Παπαθανασόπουλο και
Πέπη Ρηγοπούλου
τους υπεύθυνους αρχείων, εταιρειών διανομής και παραγωγής/the cadres from Film Archives, production and
distribution companies:
C. Accaputo (Fondazione Cineteca di Bologna),
J. Bell (Park Circus), A. Dziersk (Rise And Shine World
Sales), Y. Ji, S. Fuchs (Autlook Filmsales), J. Flahive
(Wavelength Pictures), Jessica Krummacher, Timo Müller
(kLAPPbOXfILME), Sara Rüster (Swedish Film Institute)
τους σκηνοθέτες Κ. Αγγελάκο, Β. Βαφέα, Μ. Γιώτη,
Δ. Θεοδωρόπουλο, Μ. Κουρκούτα, Δ. Μακρή,
Τζ. Μαρκέτου, Γ. Οικονομίδη, Β. Σκούρα, Σ. Τζουμέρκα,
Χρ. Χριστοφή,A. Cassigoli, A. Child, L. Benson, S. Bilich,
B. Morrison, D. Chou, D. Gagnon, A. Gauja, J. Gianvito,
A. Grimaud, C. Guan, C. Gude, M. Engberg, T. A. Harris,
H. Lang, W. Horn, L. Kalman, A. Kaganof, J. Lerner,
M. Linz, M. Losier, L. Mulvey, T. Masi, J. Mekas,
R. Palmieri, J. Reeves, L. Sauvagnat, L. Siren, , N. Shmuel,
S. Rozental, M. Street, C. Sullivan, W. Susman, J. Talen,
J. Vellard, E. Williams
τους Α. Κυριακίδη, Δ. Κοντορούση, Δ. Σιώνη,
Τζ. Μαρκέτου, Ά.-Μ. Χατζηστεφάνου, Αλ. Βουτσινά,
L. Carbotta, J. Gartenberg, S. Vos
τη Διεύθυνση Εφορίας Αρχαιοτήτων Αθηνών και
ιδιαίτερα τον κ. Αριστείδη Κορωνάκη
και τα μέλη της κριτικής επιτροπής V. Massadian,
J.M.Costa, Ε. Στεφανή, Ν. Ξυδάκη, Κ. Παπαδάκη
Ιδιαίτερα ευχαριστούμε την Ν. Καραπανάγου
Και τέλος τους εθελοντές μας.
την Authorwave και ιδιαίτερα τον Γενικό Διευθυντή
Π. Μπίσδα, τη Feelgood Entertainment και ιδιαίτερα την
Πρόεδρο και Διευθ/ουσα Σύμβουλο Ε. Σουγανίδου, την
Faliro House και ιδιαίτερα τον Χρ. Κωνσταντακόπουλο,
την Αργοναύτες Α.Ε. και ιδιαίτερα τους Π. Παπαχατζή
και Ι. Μπολομύτη, τη StraDa Films και ιδιαίτερα τη
Μ. Κόντη, το Νεανικό Πλάνο και ιδιαίτερα τους
Δ. Σπύρου και Μ. Αργυροπούλου, τη SIGMA Film και
ιδιαίτερα την Α. Παπούλια, τη Foss Productions
86
87
ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ / UNDER THE AUSPICES OF
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ / IN COLLABORATION WITH
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ / WITH THE SUPPORT OF
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ / PROGRAM PARTNERS
ΧΟΡΗΓΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ / SPONSORS OF SERVICES
ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ / MEDIA SPONSORS
ΧΟΡΗΓΟΣ ΒΡΑΒΕΙΟΥ /AWARD SPONSOR

εδώ

Περισσότερα για την ταινία.

Β΄ Κύκλος

Συμβουλευτική Καθοδήγηση (Mentoring)

Τεύχος 2 - Βιβλιοθήκη

Εφημερίδα από ομάδα project MME Β Λυκείου

pdf - Φεστιβάλ

hematolog