ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΕΤΟΣ ΚΔ΄ - ΤΕΥΧΟΣ 245 - νοεμβριοσ - δεκεμβριοσ 2012
«Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ
ὁ ἐν Σέρραις ἀθλήσας».
Διμηνιαῖο Περιοδικό
Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Σερρῶν καί Νιγρίτης,
ἐκδιδόμενο ὑπό τοῦ Ἐπικοινωνιακοῦ καί Μορφωτικοῦ Ἱδρύματος
«Ὁ Ἅγ. Νικήτας ὁ Νέος»,
προνοίᾳ καί ἐπιμελείᾳ
τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου
Σερρῶν καί Νιγρίτης
κ.κ. ΘΕΟΛΟΓΟΥ.
Ἰδιοκτήτης:
Ἱερά Μητρόπολις Σερρῶν
καί Νιγρίτης.
Δ/ΝΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ
πρωτ. Ἰορδάνης Θεμελίδης
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Γεώργιος Μπακιρτζῆς
Παναγιώτης Παπαφράγκος
Παναγιώτης Σκαλτσῆς
Φιλοκτήμων Φάκας
Χαράλαμπος Χαραλαμπίδης
Διανέμεται δωρεάν.
Συνδρομές προαιρετικές.
Ἐπιστολές καί ἐμβάσματα:
Ἱερά Μητρόπολις Σερρῶν
& Νιγρίτης - 621 22 ΣΕΡΡΕΣ
Τηλ. 2321 0 68 100
Fax 2321 0 68 119
Τυπογραφεῖο «ΜΕΛΙΣΣΑ»,
Ἀσπροβάλτα Θεσ/νίκης
τηλ. 2397 0 23 313
Fax 2397 0 21 754
Εἰκόνα ἐξωφύλλου:
Τοιχογραφία παρεκκλησίου
τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Ἰωάννου
τοῦ Λαμπαδιστῆ, στόν Καλοπαναγιώτη Κύπρου (1500 μ.Χ.).
Τά ἐνυπόγραφα ἄρθρα ἐκφράζουν
ἀπόψεις τοῦ ἀρθρογράφου, γιά τίς
ὁποῖες καί φέρει ὁ ἴδιος τήν εὐθύνη.
• Πατριαρχική Ἐγκύκλιος ἐπί τοῖς Χριστουγέννοις .....................3
• Σεβ. Μητροπολίτου Σερρῶν καί Νιγρίτης κ. Θεολόγου:
Ποιμαντική καί ποιμαντορική Διδαχή
ἐπί τοῖς Χριστουγέννοις .......................................................................5
• Σεβ. Μητροπολίτου Σερρῶν καί Νιγρίτης κ. Θεολόγου:
Μήνυμα ἐπί τῷ νέῳ ἔτει ........................................................................8
• Εὐχές τοῦ Πρωθυπουργοῦ στόν Σεβασμιώτατο...........................9
• Δελτίο τύπου γιά τά ἀποτελέσματα τοῦ Ἐράνου Ἀγάπης......10
• Ἁγ. Γρηγορίου Θεολόγου:
Εἰς τά Θεοφάνια, ἤγουν γενέθλια τοῦ Σωτῆρος .......................11
• Ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος
κ.κ. Ἱερώνυμος στίς Σέρρες ................................................................13
• Ἀπόψεις καί Σχόλια................................................................................18
• Στράτου Ἰ. Θεοχάρη: Τό ὁλοκαύτωμα
τῆς Μαραθούσας (Β΄) ............................................................................20
• Κυριάκου Παπακυριάκου: Κατάλογος καί Βιογραφίες
τῶν Μητροπολιτῶν Σερρῶν καί Νιγρίτης (ΣΤ΄) .......................23
• Πορίσματα τῆς ΚΔ΄ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως
γιά θέματα αἱρέσεως καί παραθρησκείας....................................27
• Πρόγραμμα ἱερῶν Ἀκολουθιῶν Ἁγίου Δωδεκαημέρου...........29
• Ἀσπασίας Κακούρη:
«Ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου...» (ποίημα) ....................................30
• Ἐκκλησιαστικές Εἰδήσεις καί Χρονικά.........................................31
• Ἀπό τή Σοφία τῶν Πατέρων:
Τό Μυστήριο τῆς Ἐνανθρωπήσεως ..................................................39
•Ἕνας ἅγιος γέροντας εἶδε μιά μέρα μέ τά μάτια
του κάποιον ἀδελφό νά πέφτει σέ βαρύ ἁμάρτημα, κι
ὄχι μόνο δέν τόν κατέκρινε, ἀλλά ἔκλαψε καί εἶπε:
“Αὐτός ἔπεσε σήμερα κι ἐγώ ἐξάπαντος αὔριο. Κι
αὐτός μέν χωρίς ἄλλο θά μετανοήσει, ἐνῶ ἐγώ δέν
εἶμαι βέβαιος γι’ αὐτό.
•Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ πύλη τ’ οὐρανοῦ, συνήθιζε
νά λέει ὁ παραπάνω ἀββᾶς Ἰωάννης. Διά μέσου
αὐτῆς μπῆκαν οἱ Πατέρες μας στήν πόλη τοῦ Θεοῦ.
•Ὅταν νοιώσεις κατάνυξη στήν καρδιά σου, συμβουλεύει κάποιος γέροντας, ἄφησε κάθε ἄλλη ἀπασχόληση καί πές στό λογισμό σου: -Μήπως πλησιάζει
ἡ μέρα τοῦ θανάτου μου καί μοῦ στέλνει πένθος καί δάκρυα ὁ Θεός γιά νά
μέ σώσει;
2 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ
«Χριστός γεννᾶται˙
δοξάσατε.
Χριστός ἐπί γῆς˙
ὑψώθητε».
ς πανηγυρίσωμεν χαρμοσύνως τήν
ἄφατον Θεοῦ συγκατάβασιν. Οἱ Ἄγγελοι προηγοῦνται ψάλλοντες «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις
εὐδοκίᾳ».
Ἐπί τῆς γῆς ὅμως βλέπομεν καί βιοῦμεν πολέμους καί ἀπειλάς πολέμων. Καί
ὅμως δέν ἀναιρεῖται ἐκ τούτου ἡ
χαρμόσυνος ἀγγελία. Ἡ εἰρήνη,
πράγματι ἦλθεν ἐπί τῆς γῆς διά τῆς
καταλλαγῆς, ἐν τῷ προσώπῳ Ἰησοῦ
Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά, ἀτυχῶς, δέν κατηλλάγημεν, παρά τό ἅγιον θέλημά Του,
οἱ ἄνθρωποι μεταξύ μας. Διακείμεθα
ἐχθρικῶς πρός ἁλλήλους. Διακρινόμεθα διά
φανατισμούς ὡς πρός τάς θρησκευτικάς καί
πολιτικάς μας πεποιθήσεις, διά πλεονεξίαν
ὡς πρός τήν ἀπόκτησιν τῶν ἀγαθῶν, διά ἐπεκτατισμόν ὡς πρός τήν ἄσκησιν τῆς πολιτικῆς
ἐξουσίας. Καί οὕτω συγκρουόμεθα πρός
τούς συνανθρώπους μας.
Ὁ πεφωτισμένος αὐτοκράτωρ τῶν Ρωμαίων Ἅγιος Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας, διά
τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων, τοῦ
ἐκδοθέντος ἐν ἔτει 313 μετά Χριστόν, ἐθέσπισε τήν ἐλευθέραν ἄσκησιν τῆς χριστιανικῆς πίστεως, παραλλήλως καί τήν ἐλευθέραν ἄσκησιν πάσης ἄλλης θρησκείας.
Δυστυχῶς, μετά τήν πάροδον, ἔκτοτε, χιλίων ἑπτακοσίων ἀκριβῶς ἐτῶν, ἐξακολουθοῦν ἀσκούμενοι κατά τόπους θρησκευτι-
A
κοί διωγμοί κατά χριστιανῶν ἤ ἄλλων χριστιανικῶν μειονοτήτων.
Παραλλήλως, οἱ οἰκονομικοί ἀνταγωνισμοί ἐντείνονται παγκοσμίως καί ἡ ἐπιδίωξις τοῦ προσκαίρου κέρδους προωθεῖται ὡς
κεφαλαιώδης σκοπός. Αἱ θλιβεραί συνέπειαι τῆς ὑπερσυγκεντρώσεως τοῦ
πλούτου εἰς χεῖρας ὀλίγων καί τῆς
οἰκονομικῆς ἐξαθλιώσεως μεγάλων
ἀνθρωπίνων μαζῶν παραβλέπονται.
Ἡ δυσαναλογία αὕτη, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται παγκοσμίως ὡς οἰκονομική κρίσις, εἶναι κατ᾿ οὐσίαν
ἀπότοκος τῆς ἠθικῆς κρίσεως. Εἰς
τήν ἠθικήν ταύτην κρίσιν, ἀτυχῶς ἡ ἀνθρωπότης δέν δίδει τήν πρέπουσαν σημασίαν.
Πρός δικαιολόγησιν τῆς στάσεώς της ἐπικαλεῖται τήν ἐλευθερίαν τῶν συναλλαγῶν.
Ἡ ἐλευθερία ὅμως τῶν συναλλαγῶν δέν ἐπιτρέπει τό ἔγκλημα. Καί ἐγκληματική συμπεριφορά δέν εἶναι μόνον ἡ περιγραφομένη εἰς
τούς ποινικούς κώδικας. Εἶναι καί ἐκείνη ἡ
ὁποία, ἄν καί δέν προβλέπεται ὑπό τῶν ἐπιταγῶν τῶν ποινικῶν νόμων, ὑφαρπάζει τόν
πλοῦτον τῶν ἄλλων διά καταλλήλων μεθοδεύσεων. Ἐφ᾿ ὅσον ὁ νόμος δέν ἐπιβάλλεται,
αἱ ἀντιδράσεις τῶν θιγομένων πολιτῶν ἐκδηλοῦνται πολλάκις ἀνεξελέγκτως καί προκαλοῦν διασάλευσιν τῆς κοινωνικῆς εἰρήνης.
Παρακολουθοῦντες, λοιπόν, ἀπό τοῦ
Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου, «τά σημεῖα τῶν καιρῶν», κατά τά ὁποῖα «ἀκούον-
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 3
ται» πανταχόθεν καί βιοῦνται «πόλεμοι καί
ἀκαταστασίαι» καί ἐγείρεται ἔθνος ἐπί ἔθνος
καί βασιλεία ἐπί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους καί λιμοί καί λοιμοί, φόβητρά τε καί σημεῖα ἀπ᾿ οὐρανοῦ μεγάλα
παρουσιάζονται (πρβλ. Λουκ. κα΄, 10-12),
βιοῦντες δέ ἐμπραγμάτως τό Βασιλειανόν,
ὅτι «τῆς ἀγάπης ἐξαίρετα δύο ταῦτα· τό λυπεῖσθαι μέν καί ἀγωνιᾶν ἐφ᾿ οἷς βλάπτεται ὁ
ἀγαπώμενος, χαίρειν δέ καί ἀγωνίζεσθαι
ὑπέρ τῆς ὠφελείας αὐτοῦ·... ὁ δέ μή οὕτω
συνδιατιθέμενος φανερός ἐστι μή ἀγαπῶν
τόν ἀδελφόν» (Μ. Βασιλείου, Ὅροι κατ᾿ ἐπιτομήν, P.G. 31, 1200Α), κηρύττομεν ἀπό τῆς
Ἱερᾶς ταύτης Καθέδρας τοῦ Κέντρου τῆς
Ὀρθοδοξίας τό ἐπί θύραις νέον Ἔτος ὡς
Ἔτος Πανανθρώπινης Ἀλληλεγγύης.
Ἐλπίζομεν ὅτι οὕτω θά εὐαισθητοποιήσωμεν ἀρκετάς καρδίας τῶν μελῶν τῆς
ἀνθρωπότητος ἐπί τοῦ προβλήματος τῆς μεγάλης καί ἐκτεταμένης πτωχείας καί ἐπί τῆς
ἀνάγκης λήψεως μέτρων, πρός ἀνακούφισιν
τῶν πεινώντων καί δυστυχούντων.
Ζητοῦμεν, ὡς πνευματικός ἐκκλησιαστικός
ἡγέτης, τήν σύμπραξιν ὅλων τῶν καλῆς θελήσεως προσώπων καί Κυβερνήσεων διά τήν
πραγματοποίησιν ἐπί τῆς γῆς τῆς τοῦ Κυρίου
εἰρήνης. Τῆς εἰρήνης, τήν ὁποίαν ἐπηγγέλθησαν οἱ Ἄγγελοι καί ἔφερε τό βρέφος
Ἰησοῦς. Ἐπιθυμοῦντες τήν ἀληθῆ εἰρήνην
ταύτην, τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν, ὀφείλομεν νά τήν ἐπιδιώκωμεν ἐμπράκτως, μή
ἀδιαφοροῦντες διά τάς ἀδυναμίας, πνευματικάς καί ὑλικάς, τοῦ συνανθρώπου, ὑπέρ
τοῦ ὁποίου Χριστός κατῆλθεν εἰς τόν κόσμον.
Ἡ ἀγάπη καί ἡ εἰρήνη εἶναι γνωρίσματα
τῶν Μαθητῶν καί Ἀποστόλων
τοῦ Κυρίου καί παντός
Χριστιανοῦ. Ὅθεν, προτρεπόμεθα ἑαυτούς
καί ἀλλήλους, ὅπως κατά τό Ἔτος τοῦτο τῆς
Πανανθρώπινης Ἀλληλεγγύης καταβάλλωμεν ὡς ἄτομα καί ὡς λαοί, συνειδητάς προσπαθείας διά τήν ἄμβλυνσιν τῶν ἀπανθρώπων συνεπειῶν τῶν μεγάλων ἀνισοτήτων καί
διά τήν ἀναγνώρισιν ὑπό πάντων τοῦ δικαιώματος τῶν ἀσθενεστέρων πρός ἀπόλαυσιν τῶν ἀπαραιτήτων διά τήν ζωήν τοῦ
ἀνθρώπου ἀγαθῶν.
Τοιουτοτρόπως θά ἴδωμεν πραγματοποιουμένην ἐν τῷ μέτρῳ τοῦ ἀνθρωπίνως ἐφικτοῦ καί ἐπί τῆς γῆς τήν εἰρήνην.
Προσκυνοῦντες μεθ᾿ ἁπάσης τῆς αἰσθητῆς
καί τῆς νοητῆς κτίσεως τήν ἐκ Παρθένου ἐπί
γῆς ἐνδημίαν τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ
καί κλίνοντες γόνυ ἐνώπιον τοῦ Βρέφους ᾽Ιησοῦς, τοῦ φωτισμοῦ καί σωτῆρος μας, τοῦ
ὑπερασπιστοῦ τῆς ζωῆς μας, διερωτώμεθα
ἀληθῶς μετά τοῦ Ψαλμῳδοῦ «τίνα φοβηθησόμεθα ἤ ἀπό τίνος δειλιάσωμεν» (πρβλ.
Ψαλμ. 26) οἱ χριστιανοί, ἐφ᾿ ὅσον «ἐτέχθη
ἡμῖν σήμερον Σωτήρ» (πρβλ. Λουκ. β΄ 11), «ὁ
Κύριος τῶν δυνάμεων καί βασιλεύς τῆς
δόξης» (πρβλ. Ψαλμ. 23);
Εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα ἐκτενῶς καί
ὁλοκαρδίως ὅπως τό ἀνατέλλον ἔτος 2013
καταστῇ διά πάντας ἔτος πανανθρωπίνης
ἀλληλεγγύης, ἐλευθερίας, καταλλαγῆς, εὐδοκίας, εἰρήνης καί εὐφροσύνης καί ὅπως ὁ ἐν
Σπηλαίῳ τεχθείς προαιώνιος Λόγος τοῦ Πατρός, ὁ ἑνώσας τούς ἀγγέλους καί τούς
ἀνθρώπους ἐν ἑνί τάγματι καί ποιήσας εἰρήνην ἐπί τῆς γῆς, χαρίζῃ εἰς πάντας ὑπομονήν,
ἐλπίδα καί δύναμιν καί εὐλογῇ τόν κόσμον
διά τῶν θείων δωρεῶν τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ.
Ἀμήν.
Φανάριον, Χριστούγεννα, ͵βιβ´
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Β α ρ θ ο λ ο μ α ῖ ο ς
διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν
4 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ
ΚΑΙ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ
ΔΙΔΑΧΗ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ
«Σήμερον ὁ γεννηθείς ἀρρήτως ἐκ Πατρός, ἐκ παρθένου τίκτεται ἀφράστως δι’
ἐμέ. Ἀλλά τότε μέν κατά φύσιν ἐκ τοῦ Πατρός πρό αἰώνων ἐγεννήθη, ὡς ὁ γεννήσας
οἶδε. Σήμερον δέ πάλιν παρά φύσιν ἐτέχθη, ὡς ἡ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπίσταται
χάρις. Καί ἡ ἄνω αὐτοῦ γέννησις ἀληθής,
καί ἡ κάτω γέννησις ἀψεδής καί ἀληθῶς
θεός ἐκ θεοῦ ἐγεννήθη καί ἀληθῶς ἄνθρωπος ὁ αὐτός ἐκ παρθένου ἐτέχθη». (Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου: Λόγος εἰς τό γενέθλιον τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ).
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
Χριστούγεννα σήμερα καί ἡ κτίση ὁλόκληρη ἀγάλλεται καί χαίρει χαρά ὑπερκόσμιον καί προσκυνεῖ μέ δέος τό μέγα μυστήριον τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως, «τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον» γεγονός,
ὅπως θεολογεῖ ὁ πρύτανης τῶν ὀρθοδόξων
δογματικῶν πατέρων, ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Τό «ξένον καί παράδοξον μυστήριον τῆς ἐν χρόνῳ γεννήσεως τοῦ
Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ «ἐν ἡμέραις Καίσαρος Αὐγούστου», «ἐν Βηθλεέμ τῆς
Ἰουδαίας» καί ἐκ Παρθένου Μαρίας πού
σήμερα ἑορτάζουμε, ὁριοθετεῖ, σύν τοῖς
ἄλλοις, καί τήν ἀναπαλλοτρίωτη προσωπική εὐθύνη τοῦ καθενός μας ἀπέναντι στήν δυνατότητα σωτηρίας πού ἀμετάκλητα προσφέρει ἡ θεία Ἀγάπη στόν
κάθε ἄνθρωπο. Ὁ τρόπος ἑορτασμοῦ τῆς
σημερινῆς μεγάλης Δεσποτικῆς πανηγύρεως φανερώνει ὡς μία ἄλλη πνευματική «λυδία λίθος» τήν ποιότητα τῆς
πνευματικότητός μας καί τήν ὀρθότητα
τοῦ προσωπικοῦ ἀλλά καί τοῦ συλλογικοῦ
μας προσανατολισμοῦ. Ἡ ἀληθής μητέρα
μας Ἐκκλησία, ὡς ἄλλη θεοτόκος, πού φιλοστόργως ἀπογεννᾶ νά ἀνασταίνει μέσα
στόν καθένα μας τόν Θεό, μᾶς καλεῖ νά
ζήσουμε σέ προσωπική βάση ἀλλά καί ὡς
κοινότητα πίστεως καί λατρείας, κυρίως
ὅμως μέ ὅρους ἀκραιφνοῦς ὀρθοδόξου
πνευματικότητος τό φιλανθρωπότατο μυστήριο τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως πού ἄνοιξε τόν παράδεισο, εὔφρανε τούς ἀγγέλους,
ἐντρόπιασε τούς δαίμονες, κατήργησε
τήν πύρινη ρομφαία, ἐσφράγισε τήν
ἀνθρώπινη ἱστορία, εἰρήνευσε τά σύμπαντα, ἐφώτισε τήν οἰκουμένη, ἐχάρισε τήν
υἱοθεσία, δημιούργησε προοπτικές σωτηρίας. Τό σωτήριο κάλεσμα τῶν Χριστουγέννων ὡς ἕνα βαθειά προσωπικό γεγονός,
χωρίς ὅμως ποτέ νά παύσει νά εἶναι καί
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 5
οἰκουμενικό, ἔχει τήν δύναμη νά γίνεται πορεία
βιωματικῆς συναντήσεώς μας μέ τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεόν Λόγον.
«Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί πού ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀκολουθήσωμεν λοιπόν, ἔνθα ὁδεύει, ὁ
ἀστήρ...» ψάλλει ὁ θεῖος ὑμνογράφος. Αὐτή ἡ
διά βίου πορεία μας πρός συνάντηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού «ἀεί γεννᾶται»,
καθώς ἔχει χαρακτηριστικά πνευματικῆς ποιότητος καί καθολικότητος δέν μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ ἐκεῖνο τόν ἐπιφανειακό ἑορτασμό, πού
δολίως καί τεχνηέντως εἰσηγεῖται τό πνεῦμα τῆς
πλάνης στόν ἄνθρωπο, καί ἐξαντλεῖται σέ
στείρους συναισθηματισμούς, ἀνωφελεῖς κοσμικότητες και ψυχοβλαβεῖς ἐπιλογές. Ὁδηγοί
μας ἀσφαλεῖς σέ αὐτόν τόν ἐξαίσιο ἀλλά περιπετειώδη δρόμο πρός τήν πόλη τῶν Ἄρτων,
τήν ἁγία Βηθλεέμ, εἶναι οἱ θεοφόροι πατέρες μας,
οἱ ὁποῖοι ἔζησαν τά θεῖα καί κατέγραψαν διά μέλανος καί χάρτου τήν ἐμπειρία τους αὐτή. Λέγει, λοιπόν, ὁ μέγας Πρωθιεράρχης τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων μεγαλουπόλεως και οἰκουμενικός διδάσκαλος, Ἀθανάσιος γιά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ
Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τά ἑξῆς θαυμαστά καί μεγαλειώδη: «Δέν ἦταν δυνατόν ἄλλος ἐκτός ἀπό τόν
προαιώνιο Λόγο, νά μεταβάλει τό φθαρτό σέ
ἄφθαρτο, καθώς Αὐτός ἐξ ἀρχῆς τά ἔπλασε ὅλα
ἀπό τό μηδέν. Δέν ἦταν ἱκανός ἄλλος νά ἀνακαινίσει τό κατ’ εἰκόνα στούς ἀνθρώπους, παρά
μόνον Αὐτός πού εἶναι ἡ ἀπαράλλακτη Εἰκόνα τοῦ Πατρός. Οὔτε ἄλλος μποροῦσε νά κάνει τό θνητό ἀθάνατο παρά μόνο ὁ Κύριός μας
Ἰησοῦς Χριστός πού εἶναι ἡ Αὐτοζωή. Κανείς
ἄλλος δέν θά μποροῦσε νά μᾶς γνωρίσει τόν
οὐράνιο Πατέρα καί νά καταργήσει τήν θρησκεία
τῶν εἰδώλων, παρά μόνον ὁ Λόγος πού κοσμεῖ
τά σύμπαντα καί εἶναι ἀληθινά ὁ Μονογενής
Υἱός τοῦ Πατρός» (Ἁγ. Ἀθανασίου Ἀλεξανδρείας. Λόγος περί τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λό-
γου καί τῆς διά σώματος πρός ἡμᾶς ἐπιφανείας
αὐτοῦ, κεφ. 20). Ἀμέσως μάλιστα παρακάτω ὁ
ἴδιος πάλι θεοδίδακτος ἱερός πατήρ κορυφώνει
τήν ἁγιοπνευματική καί θεολογική του ἐμπειρία
συμπληρώνοντας «αὐτός (ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ δηλαδή) ἔγινε ἄνθρωπος, γιά νά γίνει ὁ ἄνθρωπος
θεός. Φανέρωσε ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό Του μέ ἀνθρώπινο σῶμα, ὥστε νά ἀποκτήσουμε ἐμεῖς ὀρθή
ἀντίληψη γιά τόν ἀόρατο Πατέρα, αὐτός ὑπέμεινε ἀπό τούς ἀνθρώπους τήν ὕβρη, ὥστε νά
κληρονομήσουμε ἐμεῖς τήν ἀφθαρσία» (ἔνθ.
ἀνωτ. κεφ. 54). Ἰδού λοιπόν τά ἀπροσμέτρητης
ἀξίας πρός τόν ἄνθρωπο δωρήματα τῆς θείας
φιλανθρωπίας: Ἀφθαρσία, ἀθανασία, θεογνωσία,
καί θεοκοινωνία. Προσεγγίζοντας μέ πίστη,
ἁπλότητα ψυχῆς, ταπεινό φρόνημα καί ἁγνότητα διαθέσεως τό μέγα τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως γεγονός ἀνακαλύπτουμε σέ αὐτό τήν πιό
συγκλονιστική ἔκφραση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
«Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν, ὁμολογεῖ ὁ υἱός τῆς
βροντῆς, Ἰωάννης, ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεός εἰς τόν κόσμον ἵνα
ζήσωμεν δι’ αὐτοῦ». (Α΄ Ἰωάν. 4, 8-9). Στό γεμάτο ἀγάπη καί στοργή κάλεσμα τοῦ Θεοῦ πρός
τόν ἄνθρωπο γιά ζωή καί μάλιστα πληρότητα
ζωῆς ὁ ἄνθρωπος ἔχει τήν δυνατότητα νά ἀπαντήσει ἐλευθέρως, θετικά ἤ ἀρνητικά, καθώς ὅ,τι
γίνεται ἀπό βία ἤ φόβο δέν συνιστᾶ πραγματική ἀρετή. Ὁ αἰώνιος καί ἀθάνατος Λόγος τοῦ
Θεοῦ εἰσοδεύει στήν ἀνθρώπινη ἱστορία καί γίνεται, γιά μᾶς καί πρός χάριν τῆς σωτηρίας
μας, ἄνθρωπος, χωρίς νά παύσει νά εἶναι καί
τέλειος Θεός. Ἐξίσου ὅμως ἀναγκαῖο εἶναι καί
ὁ ἄνθρωπος νά ἐπιθυμήσει τήν σωτηρία του, νά
θελήσει δηλαδή νά ἁπλώσει τό λασπωμένο ἀπό
τήν ἁμαρτία χέρι του γιά νά συναντήσει τό παντοδύναμο χέρι τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ πηλός γίνεται
οὐρανός, ἡ γῆ παράδεισος, ὁ θνητός, ἀθάνατος,
6 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
ὁ ἄσωτος λατρεμένο παιδί τοῦ
οὐράνιου Πατέρα. Μέ αὐτήν του τήν
κατάφαση ὁ ἄνθρωπος γίνεται συνεργάτης τοῦ Θεοῦ στήν ἴδια του τήν
σωτηρία, ὥστε νά μή μένει «ἄμικτος
ἡ ἀγαθότης καί τό φιλάνθρωπον
ἀκοινώνητον» (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ
Θεολόγος).
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Καθώς κάθε χρόνο τέτοια ἡμέρα
μέ ἱερή συγκίνηση ἀκοῦμε στούς φωτόλουστους Ναούς μας νά ψάλλεται μελωδικά ὁ μεγαλειώδης χριστουγεννιάτικος κανόνας «Χριστός
γεννᾶται, δοξάσατε...» ἡ μητέρα μας
Ἐκκλησία προσκαλεῖ ὅλους μας
νά ἀναβαπτισθοῦμε, μέσα ἀπό τήν
δύναμη τῆς ὑψηγόρου αὐτῆς ψαλμωδίας, στά νάματα τῆς θείας ἀγάπης. Ἐπειδή ὅμως ἡ ἱερά ψαλτική τέχνη εἶναι πρωτίστως μία ἀναγωγική μυσταγωγία πού ὁδηγεῖ τίς ψυχές μας στίς πόρτες τοῦ Παραδείσου,
διά τοῦτο καί ὁ χρόνος πού χρησιμοποιεῖ ὁ ἱερός ψαλμωδός εἶναι
ἐνεστωτικός. Σήμερα γεννιέται ὁ
Χριστός! Ἀκοῦστέ το ἀδελφοί μου.
Σήμερα, τώρα γεννιέται γιά μένα,
γιά σᾶς, γιά ὅλο τόν κόσμο ὁ Χριστός! Σήμερα, τώρα γεννιέται γιά
μένα, γιά σᾶς, γιά ὅλο τόν κόσμο ὁ
Χριστός! Σήμερα καλούμεθα καί
ἐμεῖς νά κάνουμε τήν ἀρχή. Ἄς ἑτοιμάσουμε, ἀδελφοί μου, τήν φάτνη
τῆς ψυχῆς μας. Ἄς ἀναζητήσουμε,
χωρίς δισταγμούς καί ἀναβολές, τό
ἀστέρι πού μᾶς στέλνει ἡ θεία ἀγάπη γιά νά μᾶς ὁδηγήσει στήν δική
μας Βηθλεέμ. Ἄς ὑψωθοῦμε πάνω
ἀπό τά γήινα, τά ψεύτικα, τά ἀνώφελα, τά εὐτελῆ, τά ἐπιζήμια. Ἄς ποθήσουμε εἰλικρινῶς τόν οὐρανό, τήν ἀρχαία
καί τρισευδαίμονα πατρίδα μας, ὥστε νά νιώσουμε στήν διψασμένη ψυχή μας τήν δροσιά του. Καί ἄν δέν ἔχουμε τά
πλούσια δῶρα τῶν Μάγων, τήν ὄμορφη ἁπλότητα τῶν ποιμένων, τήν φωτόλουστη καθαρότητα τῶν ἀγγέλων, ἄς προσφέρουμε σέ Ἐκεῖνον πού γεννήθηκε γιά μᾶς ὡς ἄνθρωπος,
τίς ἁμαρτίες μας, ὅσες καί ὅποιες καί ἄν εἶναι, ὥστε νά ἑτοιμασθεῖ καταλλήλως τό πιό προσφιλές γιά Ἐκεῖνον κατάλυμα γιά νά γεννηθεῖ. Ἡ ψυχή μας! Γένοιτο.
Ἡ ἀπειροδύναμος χάρις καί τό πλούσιον ἔλεος τοῦ γεννηθέντος Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ εὔχομαι νά σκεπάζουν καί νά ἁγιάζουν πάντοτε τήν ζωή σας.
Διάπυρος πρός τόν γεννηθέντα Κύριον εὐχέτης σας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 7
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ὁ φιλάνθρωπος Θεός καί πα
τέρας μας, ὁ «καιρούς
καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσ
ίᾳ θέμενος» (Πρ. 1, 7) μᾶς
ἀξιώνει σήμερα νά εἰσέλθ
ουμε στό νέο ἔτος 2013.
Ὑποδεχόμεθα σήμερα αὐτό τό
νέο χρονικό ὁρόσημο γιά
την ζωή μας, πού ἔχει τήν σημ
ειολογία μιᾶς νέας ἀρχῆς,
ἐφοδιασμένοι μέ τίς ὄμορφες
ἀλλά καί τίς δύσκολες
ἐμπειρίες τῆς ζωῆς μας καί πρ
οσβλέποντας μέ αἰσιοδοξία, εὐγενῆ ὄνειρα καί κυ
ρίως μέ πίστη στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μας στό μέλλον
, πού ἀνοίγεται μπροστά
μας περιβεβλημένο μέ τήν γοη
τεία ἀλλά καί τήν ἀγωνία τοῦ ἀγνώστου. Γιά τόν
ἄν
θρω
πο
τῆς πίστεως ὁ χρόνος
στήν συνολική του θεώρηση
εἶναι ἕνα δῶρο τοῦ ἁγίου Θε
οῦ, μέ τό ὁποῖο πιστωνόμεθα ὅλοι μας καί γιά τήν ἀξιοπ
οίηση τοῦ ὁποίου ἔχουμε εὐθ
ύνη. Ἡ προσωπική μας πορεία μέσα στόν χρόνο μοιάζε
ι μέ ἕνα συναρπαστικό ταξίδι
, στό ὁποῖο ὅμως δέν ὑπάρχει οὔτε στάση, οὔτε ἐπιστροφ
ή. Αὐτή ἡ διαδρομή μας τέμνετ
αι
σταυρικῶς μέ τήν αἰωνιότητα μέσα ἀπό τήν συνάντη
σή μας μέ τόν Θεό, βιώνεται
ὅμως καί ὡς συνοδοιπορία,
στήν ὁριζόντια διάστασή της
μέ τόν ἀδελφό μας, τόν συνά
νθρ
ωπό μας. Αὐτόν τόν χρόνο πού ἀποτελεῖ καί αὐτός δημ
ιουργία τοῦ ἀγαθοῦ Θεοῦ, ἁγ
ίασε μέ τήν ἐνανθρώπησή
του ὁ Κύριός μας, ὁ Ὁποῖο
ς καί μᾶς τόν προσφέρει ὡς
στά
διον ἀγώνων καί παλαισμάτων πνευματικῶν πο
ύ φωτίζουν τό μυστήριο τῆς
ἐν
Χριστῷ ζωῆς καί σωτηρίας μας. Ὁ χρόνος τῆς πα
ρούσης ζωῆς κατανοεῖται ἀπ
ό τήν Ἐκκλησία μας
εὐχαριστιακά καί σωτηριολ
ογικά. Τό «νῦν» τοῦ παρόντο
ς βίου μας, ἐξαγιαζόμενο καί φωτιζόμενο ἀπ
ό τήν ἄκτιστη καί αἰώνια χά
ρη τοῦ Θεοῦ
καί νοηματοδοτούμενο ἀπό
τόν προσωπικό μας ἀγώνα,
πρ
οετοιμάζει
τό «ἀεί» τῆς καινῆς κτίσεω
ς. Μέσα στόν λειτουργικό
της
χρόνο ἡ
Ἐκκλησίας μας μετατρέπει τό
παρόν τῆς πίστεως καί τῆς ἀγ
άπης σέ
αἰωνιότητα καί τήν κτίση συν
ολικά σέ «Βασιλεία τοῦ Θεοῦ»
. Μέσα
ἀπό αὐτή τήν βαθειά φιλάν
θρωπη προοπτικήν καλούμεθ
α νά
ἀξιοποιήσουμε συνετῶς καί
ἐπωφελῶς τόν χρόνο τῆς ζω
ῆς
μας,
ὥστε αὐτός νά ἀντικατοπτρί
ζει τελικῶς τήν ποιότητα τῆς
καί τοῦ ἤθους μας καί τόν συ
πίστεως
νολικό προσανατολισμό τῆς
ζωῆς μας.
Ἀδελφοί μου,
Ἡ νέα χρονιά πού ξεκινᾶ ἀπ
ό σήμερα καί τήν ὁποία ἐμπιστ
ευόμεθα μέ χρηστές ἐλπίδες στήν πρόνοια τοῦ Ἁγίου
Θεοῦ εὔχομαι νά εἶναι κατά
πάντα εὐλογημένη, καρποφόρος, εἰρηνική, σωτήριος κα
ί ἁγία. Γιά νά γίνουν ὅμως οἱ
εὐχές αὐτές πραγματικότητα πρέπει νά συμβάλουμε ἀπ
οφασιστικά καί ἐμεῖς μέ ἀταλά
ντευτη βούληση καί σκληρό προσωπικό ἀγώνα. Ὁ δρό
μος εἶναι τραχύς ἀλλά εὐλογη
μέν
ος.
Οἱ κρίσεις καραδοκοῦν
ἀλλά ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ χα
λυβδώνει τήν θέλησή μας νά
ἐξέλθουμε ὄχι μόνον νικητές ἀλλά κυρίως πιό σοφοί κα
ί συνετοί. Τά οἰκονομικά προβλ
ήματα εἶναι πιεστικά ἀλλά
ἡ ἀγάπη καί ἡ ἀλληλεγγύη ἀπ
εργάζονται τήν ἔξοδο ἀπό τήν
ἐγωιστική μας αὐτάρκεια
8 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
καί σφυρηλατοῦν τήν συνοχή τοῦ
κοινωνικοῦ μας ἱστοῦ. Πρωτίστως
ὅμως ἔχουμε ἀνάγκη μετανοίας εἰλικρινοῦς, εἴτε ὡς
πρόσωπα, εἴτε ὡς κοινωνία, εἴτε ὡς
πατρίδα καί κόσμος, ὥστε δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου
νά ἑλκύσουμε στή ζωή μας τήν φω
τισ
τική καί εἰρηνοποιό χάρη τοῦ Θεοῦ καί ὁμονοο
ῦντες νά πορευθοῦμε στόν δόλιχο
τοῦ παρόντος βίου
«ἐν φόβῳ καί τρόμῳ» ἐργαζόμενοι
γιά τήν σωτηρίαν μας (Φιλ. 2, 12)
καί «ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν ὅτι αἱ ἡμέραι πον
ηραί εἰσιν» (Ἐφ. 5, 16).
Αὐτήν τήν ἑορταστική ὅμως ἡμέρα
δέν θά πρέπει νά παραβλέψουμε
καί τό γεγονός ὅτι ὁ χρόνος πού ἤδη ὑποδεχθήκ
αμε ἔχει μία ἰδιαίτερη ἀξία καί βαρ
ύτητα γιά τήν
μεγαλώνυμη καί ἑλληνικώτατη πόλ
η τῶν Σερρῶν καί τήν εὐρύτερη περ
ιοχ
ή μας. Συμπληρώνονται 100 χρόνια ἐλεύθερης
ζωῆς. Αὐτή ἡ ἐπέτειος εἶναι ἀναγκα
ῖο νά ἑορτασθεῖ σεμνοπρεπῶς ἀλλά καί οὐσιασ
τικῶς. Πηγή ἐμπνεύσεώς μας ἄς εἶνα
ι
οἱ ἀθάνατοι
πρωταγωνιστές αὐτῆς τῆς ἐποποι
ΐας, πού μέ κορυφαῖο, τόν μάρτυρ
α καί ἥρωα Μητροπολίτη Σερρῶν Ἀπόστολο Χρι
στοδούλου προετοίμασαν τό «ἐθνικ
ό
Πάσχα τῶν Σερραίων», καί ἀγωνίσθηκαν μέ γενναι
οψυχία, ὥστε νά ἀνατείλει ἡ τρισευ
δαίμων ἡμέρα
τῆς ἐλευθερίας γι’ αὐτόν τόν μαρτυρ
ικό τόπο, μετά ἀπό σκληρή καί ἀπα
ράκ
λητη σκλαβιά 530 ἐτῶν στόν ἐξ Ἀνατολῶν κατ
ακτητή.
Εὔχομαι καί προσεύχομαι ἐκτενῶς
πρός τόν φιλάνθρωπο Θεό καί Δεσ
πότη τοῦ παντός νά εὐλογήσει δαψιλῶς τό νέο
ἔτος 2013 ἀπό τόν ἀκένωτο πλοῦτο
τῆς ἀγάπης Του,
ὥστε νά εἶναι γιά ὅλους μας, τόν ἱερό
κλῆρο, τίς μοναστικές ἀδελφότητ
ες, τούς ἄρχοντες καί τόν φιλόχριστο καί εὐγενῆ
λαό τῆς ἁγιοφυλάκτου ἐπαρχίας
μας, γιά τήν πατρίδα μας καί τόν κόσμο ὁλόκληρο,
ἔτος εὐλογίας, σωτηρίας, ὑγείας, εἰρή
νης καί προκοπῆς.
Εὐλογημένο καί σωτήριο τό νέο ἔτο
ς 2013
Διάπυρος εὐχέτης σας πρός τόν Κύρ
ιο
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος
ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
Ἀθήνα, Δεκέμβριος 2012
Σεβασμιώτατε,
Ἐπ’ εὐκαιρία τῆς εὐφρόσυνης περιόδου τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου καί τῆς
εἰσόδου στό νέο ἔτος δεχθεῖτε τίς ἐγκάρδιες εὐχές καί προσρήσεις μου ὁ Γεννηθείς
Χριστός νά Σᾶς χαρίζει ὑγεία, μακροημέρευση καί ἐπιτυχία στήν ἀποστολή Σας.
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑόρτιας ἐπικοινωνίας μας ἐπιτρέψτε μου νά σᾶς
ἐκφράσω τήν ἐκτίμησή μου γιά τό ἔργο πού ἐπιτελεῖτε στή Μητρόπολή Σας.
Μέ τιμή,
Ἀντώνης Κ. Σαμαρᾶς
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 9
ΔΕΛΤΙΟ
ΤΥΠΟΥ
γιά τά ἀποτελέσματα τοῦ Ἐράνου τῆς Ἀγάπης
Πρός τούς εὐλογημένους Χριστιανούς τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ πραγματοποιήθηκε καί ἐφέτος μέ ἐπιτυχία ἀπό τό Σάββατο 15, τήν Κυριακή 16 καί τήν Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολή μας ὁ Ἔρανος Ἀγάπης. Συνολικῶς τό ποσό ἀπό τόν Ἔρανο Ἀγάπης ἀνῆλθε στίς 147.101 Εὐρώ. Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι συγκριτικῶς μέ τήν περυσινή χρονιά σημειώθηκε αὔξηση πάνω ἀπό 5%, γεγονός τό ὁποῖο χαρακτηρίζεται
ἰδιαιτέρως ἐλπιδοφόρο.
Ὅλοι ἐσεῖς ὁ φιλόχριστος καί φιλότιμος λαός τοῦ Θεοῦ ἀνταποκριθήκατε κατά τρόπο ἰδιαιτέρως συγκινητικό στό προσκλητήριο ἀγάπης τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, στηρίζοντας καί ἐνισχύοντας οὐσιαστικά τό ἔργο της, ἀποδεικνύοντας γιά ἀκόμη μία φορά ὅτι διατηρεῖτε ἄσβεστη τήν λαμπάδα τῆς ἀγάπης, τῆς φιλαδελφίας καί τῆς ἔμπρακτης συμπαράστασης στούς ἀδελφούς μας πού ἀντιμετωπίζουν
μεγάλα καί σοβαρά προβλήματα. Μέ τήν εὐκαιρία τῶν ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων καί τῆς ἐλεύσεως
τοῦ νέου ἔτους ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας, θά συνεχίσει μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τήν συμπαράσταση
ὅλων σας καί θά ἐντείνει περαιτέρω τήν φιλανθρωπική καί κοινωνική της δραστηριότητα, προσπαθώντας
νά ἀνακουφίσει τόν πόνο τῶν ἀδύναμων ἀδελφῶν μας καί νά συμπαρασταθεῖ στούς φτωχούς, τούς ἡλικιωμένους καί ἀστέγους ἀδελφούς τῆς μητροπολιτικῆς μας περιφερείας.
Αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες θά χορηγηθοῦν ἄμεσα, τόσο ἀπό τό Γενικό Φιλόπτωχο Ταμεῖο, ὅσο καί τά Ἐνοριακά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, ἔκτακτα οἰκονομικά βοηθήματα σέ περισσότερες ἀπό 1.000 οἰκογένειες ἀναξιοπαθούντων ἀδελφῶν μας, ὅπως αὐτές κατεγράφησαν ἀπό τούς ὑπευθύνους ἱερεῖς τῶν
ἐνοριῶν τους. Τό ὑπόλοιπο μέρος τοῦ Ἐράνου Ἀγάπης θά διατεθεῖ μέσα στό Νέο Ἔτος γιά τήν μηνιαῖα
τακτική καί ἔκτακτη οἰκονομική ἐνίσχυση ἀπόρων οἰκογενειῶν.
Παράλληλα συνεχίζεται ἡ δωρεάν διανομή τροφίμων καί εἰδῶν πρώτης ἐπισιτιστικῆς ἀνάγκης ἀπό
τό Κοινωνικό Παντοπωλεῖο «Κιβωτός Ἀγάπης» τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας σέ 350 οἰκογένειες πού
ἀδυνατοῦν νά ἐξασφαλίσουν τά στοιχειώδη εἴδη διατροφῆς τους, καθώς καί ἡ δωρεάν διανομή ζεστοῦ
φαγητοῦ σέ 150 ἐμπερίστατες οἰκογένειες συνανθρώπων μας, ἔτσι ὥστε τό γιορτινό τραπέζι νά εἶναι
εὐλογημένο καί πλούσιο γιά ὅλους ἐκείνους στούς ὁποίους ἡ ζωή ἔχει δείξει ἕνα σκληρό πρόσωπο.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ὡς Ἐπίσκοπός σας αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη νά εὐχαριστήσω ἐγκαρδίως ὅλους σας, τούς κληρικούς
καί λαϊκούς συνεργάτες τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, πού μέ αὐταπάρνηση καί πραγματική ἀγάπη διενεργήσατε καί τόν ἐφετεινό ἔρανο τῆς Ἐκκλησίας μας καί κυρίως τόν φιλόχριστο, φιλότιμο καί εὐαίσθητο στόν ἀνθρώπινο πόνο λαό τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ἰδιαιτέρως συγκινητική καί ἐντυπωσιακή ἀνταπόκρισή σας στόν Ἔρανο τῆς Ἀγάπης, εὐχόμενος σέ ὅλους σας εὐλογημένα καί ἅγια Χριστούγεννα.
Διάπυρος εὐχέτης σας πρός τόν Κύριον
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΟΣ
10 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
Το ῦ Ἁ γί ου Γρ ηγορί ο υ τ οῦ Θ εολόγου
Εἰς τά Θεοφάνια
ἤγουν γενέθλια τοῦ Σωτῆρος
Ὁ χριστός γεννᾶται, ἄς
τόν δοξάσετε· ὁ Χριστός ἔρχεται ἀπό τούς οὐρανούς, ἄς
τόν προϋπαντήσετε· ὁ Χριστός εὑρίσκεται ἐπί τῆς γῆς, ἄς
ὑψωθῆτε. «Δοξολογήσατε τόν
Κύριον, ὅλη ἡ γῆ», καί διά νά
τά εἴπω καί τά δύο μέ μία λέξιν, ἄς εὐφρανθοῦν οἱ οὐρανοί
καί ἄς νιώση ἀγαλλίασιν ἡ
γῆ διά τόν οὐράνιον ὁ ὁποῖος
ἔγινεν ἐπίγειος.
Ὁ Χριστός ἐσαρκώθη, νιώσατε ἀγαλλίασιν ἀπό χαράν
καί τρόμον. Ἀπό τρόμον ἐξ
αἰτίας τῆς ἁμαρτίας· ἀπό χαράν ἐξ αἰτίας τῆς ἐλπίδος. Ὁ
Χριστός ἐγεννήθη ἀπό τήν
Παρθένον. Γυναῖκες παραμένετε παρθένοι διά νά γίνετε μητέρες τοῦ Χριστοῦ. Ποῖος δέν ἀποδίδει λατρείαν εἰς
ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ὑπῆρχεν ἀπ’ ἀρχῆς; Ποῖος δέν δοξολογεῖ ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἐνεφανίσθη τώρα τελευταῖα;
Πάλιν διαλύεται τό σκοτάδι, πάλιν ἐμφανίζετα τό φῶς. Πάλιν ἡ Αἴγυπτος τιμωρεῖται μέ σκότος,
πάλιν ὁ Ἰσραηλιτικός λαός φωτίζεται μέ στήλην πυρός. Ὁ λαός, ὁ ὁποῖος κάθεται εἰς τό σκότος ἄς ἴδη
τό λαμπρόν φῶς τῆς κατανοήσεως τῶν θείων μυστηρίων. «Τά παλιά ἔχουν περάσει· Ἰδού, τά πάντα ἔχουν γίνει νέα». Τό γράμμα ὑποχωρεῖ ἐνῷ τό
πνεῦμα ἀναδεικνύεται. Αἱ σκιαί ἀπομακρύνονται
καί ἔρχεται εἰς τήν θέσιν των ἡ ἀλήθεια. Ὁ τύπος
τοῦ Μελχισεδέκ ἐκπληρώνεται. Ὁ ἀμήτωρ γίνεται
ἀπάτωρ. Ἦτο ἀμήτωρ προηγουμένως καί τώρα γίνεται ἀπάτωρ. Οἱ φυσικοί νόμοι καταλύονται. Ὁ
οὐράνιος κόσμος πρέπει νά συμπληρωθῆ. Ὁ Χριστός διατάζει· ἄς μήν ἀντιστεκώμεθα. «Ὅλοι οἱ λαοί
ἄς χειροκροτήσετε» ἐπειδή
ἐγεννήθη εἰς ἡμᾶς παιδίον,
μᾶς ἐδόθη υἱός, εἰς τούς
ὤμους τοῦ ὁποίου εὑρίσκεται ἡ ἐξουσία (διότι
ἐξυψώνεται μαζί μέ τόν
σταυρόν) καί ὁ ὁποῖος
ὀνομάζεται «ἀγγελιοφόρος μεγάλης θελήσεως» (τῆς
θελήσεως τοῦ Πατρός). Ὁ
Ἰωάννης ἄς βροντοφωνήση: «ἑτοιμάσατε τόν δρόμον τοῦ Κυρίου»! Καί ἐγώ
θά διαλαλήσω τήν σημασίαν τῆς ἡμέρας: Ὁ ἄσαρκος παίρνει σάρκα. Ὁ Λόγος ἑνώνεται μέ τήν ὕλην.
Ὁ ἀόρατος γίνεται ὁρατός. Ἐκεῖνος τόν ὁποῖον
δέν ἠμποροῦσε νά ἐγγίση
κανείς, ἠμπορεῖ νά ψηλαφηθῇ. Ὁ ἄχρονος ἀποκτᾶ
ἀρχήν. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ γίνεται Υἱός ἀνθρώπου, «ὁ
Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ὁποῖος ἦτο χθές, εἶναι σήμερον
καί θά παραμείνη ὁ ἴδιος εἰς τούς αἰῶνας». Οἱ Ἰουδαῖοι ἄς σκανδαλίζωνται. Οἱ ἕλληνες ἄς εἰρωνεύωνται καί οἱ αἱρετικοί ἄς κουράζωνται μέ τάς
φλυαρίας των. Θά τόν πιστεύσουν, ὅταν θά τόν
ἴδουν νά ἀνέρχεται εἰς τόν οὐρανόν. Καί ἄν ὄχι
τότε, ὁπωσδήποτε ὅταν θά τόν ἴδουν νά ἔρχεται ἀπό
τούς οὐρανούς καί νά κάθεται ὡς κριτής.
Αὐτά ὅμως ἀργότερα. Σήμερα ἡ πανήγυρις εἶναι
τά Θεοφάνια, δηλαδή ἡ Γέννησις. Διότι λέγονται καί
τά δύο, ἐπειδή δι’ ἕνα καί τό αὐτό πράγμα ὑπάρχουν δύο ὀνόματα. Διότι ὁ Θεός ἐφανερώθη εἰς τούς
ἀνθρώπους διά τῆς γεννήσεως. Καί ὑπῆρχε μέν πρίν,
καί ὑπῆρχε πάντοτε, προερχόμενος ἀπό τόν πάντοτε ὑπάρχοντα, πάνω ἀπό κάθε αἰτίαν καί λογικήν (ἐπειδή δέν ὑπῆρχε λόγος ἀνώτερος ἀπό τόν Λό-
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 11
γον), ἀλλά μετά ἔλαβε σῶμα πρός χάριν μας, διά νά
μᾶς χαρίση τήν εὐτυχῆ ὕπαρξιν, ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος
μᾶς ἔδωσε τήν ὕπαρξιν, ἤ καλύτερα, διά νά μᾶς ἐπαναφέρη μέ τήν σάρκωσίν του εἰς τήν εὐτυχῆ ὕπαρξιν ἀπό τήν ὁποίαν εἴχαμε ἀπομακρυνθῆ ἐξ αἰτίας
τῆς κακίας μας. Καί εἰς μέν τήν ἐμφάνισιν δίδεται
τό ὄνομα Θεοφάνια, εἰς δέ τήν γέννησιν, Γενέθλια.
Αὐτό εἶναι δι’ ἡμᾶς τό νόημα τῆς πανηγύρεως
καί αὐτό ἑορτάζομεν σήμερα: Τόν ἐρχομόν τοῦ Θεοῦ
πρός τούς ἀνθρώπους, διά νά ἔλθωμεν νά κατοικήσωμεν κοντά εἰς τόν Θεόν, ἤ διά νά ἐπανέλθωμεν (διότι ἔτσι νομίζω ὅτι εἶναι σωστότερον νά
εἰπωθῆ), διά νά ἐνδυθῶμεν τόν νέον ἄνθρωπον,
ἀφοῦ ἐγκαταλείψωμεν τόν παλαιόν. Καί ὅπως
ἔχομεν ἀποθάνει μαζί μέ τόν Ἀδάμ, ἔτσι ἄς ζήσωμεν μαζί μέ τόν Χριστόν, ἄς γεννηθῶμεν μαζί του,
ἄς συσταυρωθῶμεν και ἄς ταφῶμεν μαζί του, διά
ν’ ἀναστηθῶμεν μέ τήν ἀνάστασίν του. Διότι πρέπει νά ὑπομείνω τήν ἀντίστροφον πορείαν, ἡ
ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τό ἀγαθόν. Καί ὅπως ἀπό τά πιό
εὐχάριστα ἦλθαν τά δυσάρεστα, ἔτσι καί ἀπό τά
δυσάρεστα νά ἐπανέλθουν τά πιό εὐχάριστα.
«Διότι ἐκεῖ ὅπου ηὐξήθη σημαντικά ἡ ἁμαρτία, ἐκεῖ
ἐδόθη πλουσιοπάροχα καί ἡ χάρις». Καί ἄν ἡ γεῦσις
ἐπέφερε τήν καταδίκην, δέν ἐδικαίωσε, πολύ περισσότερον τό πάθος τοῦ Χριστοῦ; Ἄς ἑορτάζωμεν
ἑπομένως ὄχι μέ δημοσίας πανηγύρεις, ἀλλά κατά
τρόπον θεϊκόν. Ὄχι κατά τρόπον κοσμικόν, ἀλλά
κατά τρόπον ὑπερκόσμιον. Ὄχι τά ἰδικά μας,
ἀλλά περισσότερον τά τοῦ Κυρίου. Ὄχι τά σχετικά μέ τήν ἀσθένειαν, ἀλλά τά σχετικά μέ τήν θεραπείαν. Ὄχι τά τῆς δημιουργίας, ἀλλά τά τῆς ἀναδημιουργίας.
Ἐμεῖς δέ οἱ ὁποῖοι προσκυνοῦμεν τόν Λόγον,
ἀκόμη καί ἄν θά πρέπει νά ἀπολαύσωμεν κάτι, ἄς
τό ἀπολαύσωμεν μέ τήν λογικήν καί τόν θεῖον νόμον καί μέ ἀφηγήσεις ἀναφερομένας καί εἰς ἄλλας
καί εἰς τήν σημερινήν πανήγυριν, διά νά εἶναι ἁρμόζουσα ἡ ἀπόλαυσις καί νά μήν ἀπομακρύνετα ἀπό
ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος μᾶς ἔχει συγκεντρώσει διά νά πανηγυρίσωμεν.
Ἦταν δέ ὁ ἴδιος ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ὁ προαιώνιος, ὁ ἀόρατος, ὁ μή δυνάμενος νά περιορισθῆ, ὁ
ἀσώματος, ἡ ἀρχή ἡ προερχομένη ἀπό τήν ἀρχήν,
τό φῶς τό προερχόμενον ἐκ τοῦ φωτός, ἡ πηγή τῆς
ἀθανασίας καί τῆς ζωῆς, τό ἀντίγραφον τοῦ πρωτοτύπου κάλλους, ἡ ἀναλλοίωτος σφραγίς, ἡ ἀπαράλλακτος εἰκών, ὁ ὅρος καί ὁ Λόγος τοῦ Πατρός.
Αὐτός εἰσέρχεται εἰς τήν ἰδίαν τήν εἰκόνα του,
ἐνδύεται μέ σάρκα πρός χάριν τῆς σαρκός καί μέ
ψυχήν πνευματικήν πρός χάριν τῆς ψυχῆς μου, καθορίζων ἔτσι τό ὅμοιον μέ τό ὅμοιόν του. Καί γενικά κατά πάντα, ἐκτός ἀπό τήν ἁμαρτίαν, τέλειος ἄνθρωπος. Γεννηθείς μέν ἀπό τήν Παρθένον, τῆς
ὁποίας καί ἡ ψυχή καί τό σῶμα εἶχε καθαρισθῆ προηγουμένως ἀπό τό Πνεῦμα (διότι ἔπρεπε μέν καί νά
τιμηθῆ ἡ γέννησις, ἀλλά καί νά τιμηθῆ ἡ παρθενία),
παραμείνας δέ Θεός μετά τήν πρόσληψιν τῆς
ἀνθρωπίνης φύσεως. Γενόμενος ἕν ἀπό τά δύο ἀντίθετα, ἀπό τήν σάρκα δηλαδή καί τό Πνεῦμα, ἀπό
τά ὁποῖα τό μέν ἕνα ἔκαμε τό ἄλλο Θεόν, ἐνῶ τό
ἄλλο ἔγινε Θεός1. Ὤ πόσον ἀξιοθαύμαστος εἶναι ἡ
νέα ἕνωσις. Ὤ πόσον παράδοξος εἶναι ἡ σύνθεσις!
Ὁ ὑπάρχων δημιουργεῖται, ὁ ἀδημιούργητος πλάθεται καί ὁ ἀπεριόριστος περιορίζεται διά μέσου
τῆς νοερᾶς ψυχῆς, ἡ ὁποία μεσιτεύει εἰς τήν θεότητα
καί διά μέσου τῆς ὑλικῆς φύσεως τῆς σαρκός.
᾽Εκεῖνος ὁ ὁποῖος δίδει τόν πλοῦτον, γίνεται πτωχός διότι γίνεται πτωχός κατά τό ὅτι παίρνει τήν
σάρκα μου, γιά νά γίνω ἐγώ πλούσιος μέ τήν θεότητητά του. Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶναι γεμάτος ἀδειάζει, διότι ἀδειάζει ἀπό τήν δόξαν του δι’ ὀλίγον
καιρόν, διά νά γευθῶ ἐγώ τήν πληρότητά του. Ποῖος
εἶναι ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητος; Ποῖον τό μυστήριον τό ὁποῖον μέ περιβάλλει; Ἔλαβα τήν θείαν
εἰκόνα καί δέν τήν ἐφύλαξα. Παίρνει τήν σάρκα
μου, καί διά νά διατηρήση τήν εἰκόνα ἀλλά καί διά
νά κάμη ἀθάνατον τήν σάρκα. Ἔρχεται εἰς δευτέραν συνάφειαν πολύ πιό παράδοξον ἀπό τήν
πρώτην, καθόσον, τότε μέν ἔδωσε τό καλύτερον,
τώρα δέ παίρνει τό χειρότερον2. Αὐτό εἶναι ἀκόμη πιό ταιριαστόν εἰς τόν Θεόν, αὐτό εἶναι δι’ ὅσους
διαθέτουν κρίσιν, ἀκόμη πιό ὑψηλόν.
Λόγος ΛΗ΄, τ. 5, ΕΠΕ, ἔκδ. «Γρηγόριος Παλαμᾶς».
1. Ἡ θεία φύσις «ἐθέωσε (ἔκαμε Θεόν) τήν ἀνθρωπίνην, ἐνῷ ἡ ἀνθρωπίνη «ἐθεώθη» (ἔγινε Θεός).
2. Κατά τήν δημιουργίαν ἔδωσε τό «κατ’ εἰκόνα», ἐνῶ κατά τήν γέννησιν παίρνει τήν σάρκα.
12 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
Ο Μακαριωτατος αρχιεπισκοπος αθηνων και πασης ελλαδος
κ.κ. ιερωνυμος στις Σερρες
Μ
έ ἐξαιρετική λαμπρότητα γιορτάστηκε
ἡ φετινή πανήγυρη τοῦ Ἱ. Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, πολιούχων τῆς πόλης μας, κατά τό διήμερο τῆς 7ης καί
8ης Νοεμβρίου ἐ.ἔ.
Ἡ ἔλευση στήν
πόλη μας καί παρουσία σ’ ὅλες τίς
λατρευτικές τελετές καί ἐκδηλώσεις
τοῦ σεπτοῦ προκαθημένου τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκ κλη σίας
Μα κ α ρ ι ω τ ά τ ο υ
Ἀρχιεπισκόπου
Ἀθηνῶν καί πάσης
Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου καί ἡ μεταφορά τῆς ἱερᾶς καί θαυματουργοῦ εἰκόνας
τῆς Παναγίας Σουμελᾶ ἀπό τήν ὁμώνυμη Ἱ.
Μονή τοῦ Βερμίου στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό
τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν γιά προσκύνημα
προσέδωσαν ἰδιαίτερη αἴγλη στόν φετινό ἑορτασμό.
Τίς ἀπογευματινές ὧρες τῆς 7ης Νοεμβρίου
τό Σερραϊκό κοινό, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγο, πλαισιωμένο καί ἀπό ἄλλους ἀρχιερεῖς καί σύμπαντα
τόν ἱερό κλῆρο τῆς Μητροπολιτικῆς μας περιφέρειας, οἱ ἄρχοντες τῆς πόλης μας καί μέγα
πλῆθος λαοῦ ἐπιφύλαξαν θερμή καί ἐγκάρδια
ὑποδοχή στόν Μακαριώτατο, στόν πρό τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ χῶρο. Ὁ Δήμαρχος τῆς πόλης μας κ. Πέτρος Ἀγγελίδης προσεφώνησε κατ’
ἀρχάς τόν Μακαριώτατο. Ἀκολούθησε ἡ ἀντιφώνηση τοῦ Μακαριωτάτου καί οἱ εὐχαριστίες
του πρός τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας γιά
τήν τιμητική πρόσκληση πού τοῦ ἀπηύθυνε,
πρός τόν κ. Δήμαρχο γιά τά καλά του λόγια καί
πρός τόν εὐγενῆ Σερραϊκό λαό γιά τήν ἐγκάρδια ὑποδοχή πού τοῦ ἑπιφύλαξε.
Ἀκολούθησε ἡ τέλεση τῆς Δοξολογίας στόν
Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό καί οἱ προσφωνήσεις τοῦ
Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας κ. Θεολόγου,
τοῦ Ἀντιπεριφερειάρχη μας κ. Ἰωάννου Μωϋσιάδη καί ἡ ἀντιφώνησις τοῦ Μακαριωτάτου.
Στίς 6.30 μ.μ ἔγινε ἡ ὑποδοχή τῆς ἱερᾶς καί
θαυματουργοῦ εἰκόνας τῆς Παναγίας Σουμελᾶ ἀπό τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο, τούς
Σεβασμιωτάτους Ἀρχιερεῖς, τούς ἄρχοντες τῆς
πόλης καί τοῦ νομοῦ καί τό φιλόχριστο λαό.
Ἀκολούθησε ἡ τέλεση τοῦ μεγάλου πανηγυρικοῦ πολυαρχιερατικοῦ Ἑσπερινοῦ, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 13
Προδρόμου στό Μενοίκιον ὄρος κ.ἄ.
Ἀκολούθησε ἡ συναυλία τῆς Παιδικῆς Ὀρχήστρας - Χορωδίας τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας.
Στή συνέχεια τό λόγο ἔλαβε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, ὁ ὁποῖος συνεχάρη καί
Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου. Τό
θεῖο λόγο ἐκήρυξεν ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Διαυλείας κ. Γαβριήλ.
Στίς 8.30 μ.μ. πραγματοποιήθηκε ἡ προγραμματισθείσα ἑορταστική ἐκδήλωση στήν
αἴθουσα «ΑΣΤΕΡΙΑ» τοῦ Δήμου Σερρῶν, μέ
θέμα: «Ἡ Ἐκκλησία τῶν Σερρῶν». Ἡ ἐκδήλωση ἄρχισε μέ εἰσαγωγική ἐνημερωτική ὁμιλία τοῦ
φιλολόγου καθηγητῆ κ. Κυριάκο Γεωργιάδη.
Ἀκολούθησε ἡ προβολή ντοκιμαντέρ μέ τόν τίτλο: «Ἡ Ἐκκλησία τῶν Σερρῶν». Προβλήθηκε
ἕνα μέρος τοῦ μνημειακοῦ πλούτου τῆς Μητροπολιτικῆς μας περιφέρειας, ὅπως τό κειμηλιαρχεῖο τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας στίς Σέρρες
μέ τά πολύτιμα κειμήλια ἀπό Ἱ. Ναούς καί μοναστικά καθιδρύματα, Ἱεροί Ναοί μέ πλούσιο
ἱστορικό παρελθόν καί σημαντικότατη ἐκκλησιαστική, πνευματική, ἐθνική καί πολιτιστική
προσφορά, ὁ παλαιός Μητροπολιτικός Ἱ. Ναός
τῶν Ἁγίων Θεοδώρων, οἱ Ἱ. Ναοί τοῦ Ἁγ. Νικολάου Ἐλαιώνα, τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ἄνω
Βροντοῦς, ἡ ἱστορική Ἱ. Μονή τοῦ Τιμίου
εὐχαρίστησε θερμά τούς διοργανωτές καί ὅλους
γενικά τούς συντελεστές τῆς πετυχημένης
κατά γενική ὁμολογία ἑορταστικῆς ἐκδήλωσης
καί προσέφερε ἕναν πίνακα στόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ.κ. Ἱερώνυμο.
Τήν ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ Μακαριώτατος
Ἀρχιεπίσκοπος κ.κ. Ἱερώνυμος, ὁ ὁποῖος ἐξέ-
14 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
φρασε τήν πλήρη εὐαρέσκειά του πρός τόν μεινε προσευχόμενος στό Ἱερό Βῆμα.
Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Θεολόγο
Τόν Θεῖο Λόγο κήρυξε ὁ Μητροπολίτης
Βεροίας κ. Παντελεήμων, ὁ ὁποῖος ἀναφέρθηκε στό νόημα τῆς ἑορτῆς καί εὐχήθηκε ἡ Παναγία τοῦ Πόντου ἡ Σουμελιώτισσα νά σκεπάζει
τήν Ἑλλάδα.
Ὁ ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγος εὐχαρίστησε τόν
Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο
γιά τήν παρουσία του στίς
Σέρρες, ἐνῶ τόν παρακάλεσε
νά ἀπευθύνει πρός τό λαό τοῦ
γιά τήν πρωτοβουλία του νά διοργανώσει τήν Θεοῦ λόγο παρηγορίας καί
περίφημη αὐτή ἐκδήλωση, τίς θερμές του ἐλπίδας γιά τίς δύσκολες μέεὐχαριστίες καί τή βαθύτατη συγκίνηση πού ρες, πού βιώνουμε, καί δώριβίωσε μέ τήν ἔλευσή του στήν πόλη τῶν σε στόν Μακαριώτατο μία
Σερρῶν, τήν ἐνεργό συμμετοχή του σ’ ὅλες τίς βυζαντινή εἰκόνα τοῦ Ἰησοῦ
λατρευτικές τελετές καί τήν παρακολούθηση Χριστοῦ καί τοῦ ἀπένειμε
τῶν ἐκδηλώσεων πού διοργανώθηκαν πρός τι- τήν ἀνώτατη διάκριση, πού
μήν του καί τέλος ἐγκάρδιες εὐχαριστίες, εὐχές ἀπονέμει ἡ Ἱερά Μητρόπολη
καί εὐλογίες ἀπηύθυνε πρός ὅλους τούς πα- Σερρῶν καί Νιγρίτης σέ τιρευρισκομένους καί τό Σερραϊκό λαό γενικό- μώμενα πρόσωπα, δηλαδή τό
τερα.
παράσημο - σταυρό τοῦ Ἁγίου Νικήτα τοῦ ἐν
Τό πρωΐ τῆς 8ης Νοεμβρίου 2012, κυριώνυ- Σέρραις ἀθλήσαντος μετά ἀστέρος. Ὁ Μακαμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν Παμμεγίστων Τα- ριώτατος εὐχαρίστησε θερμότατα γιά τήν τιξιαρχῶν Μιχαήλ καί Γαβριήλ, στόν ἑορτάζον- μητική διάκριση, πού τοῦ ἔγινε, καί δώρισε στόν
τα κατάμεστο ἀπό πιστούς μητροπολιτικό μας Ποιμενάρχη μας ἕνα ἐγκόλπιο σέ ἀνάμνηση τῆς
ναό τελέσθηκε ὁ Ὄρθρος καί ἡ πολυαρχιερα- ἐπίσκεψής του στίς Σέρρες. Κατόπιν ὁ κ. Θετική πανηγυρική θεία Λειτουργία προεξάρχοντος ολόγος ἀπηύθυνε εὐχαριστίες καί πρός τόν πααὐτῆς τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου ριστάμενο ὑπουργό Μακεδονίας - Θράκης κ.
Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου τοῦ Θεόδωρο Καράογλου, πού τίμησε μέ τήν παΒ΄ καί συλλειτουργούντων τῶν Μητροπολιτῶν ρουσία του τίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις τῶν
Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ κ. Δανιήλ,
Σιδηροκάστρου κ. Μακαρίου, Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου κ. Ἱεροθέου, Ἐλευθερουπόλεως κ.
Χρυσοστόμου, Κιλκισίου καί Πολυανῆς κ.
Ἐμμανουήλ, Ἰλίου κ. Ἀθηναγόρα, Λαγκαδᾶ, Σωχοῦ καί Ρεντίνης κ. Ἰωάννη, τοῦ Ἐπισκόπου Διαυλείας κ. Γαβριήλ καί τοῦ ποιμενάρχου μας κ.
Θεολόγου, ἐνῶ ὁ Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμων παρέΤεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 15
Σερρῶν καί τοῦ ἐπέδωσε μίαν εἰκόνα τῆς Παναγίας.
Πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι ὁ Μητροπολίτης
μας δέν παρέλειψε νά εὐχαριστήσει καί τόν Μητροπολίτη Βεροίας γιά τήν μεταφορά τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας Σουμελᾶ ἀπό τήν μητροπολιτική του περιφέρεια, τονίζοντας ὅτι αὐτό ἀποτελεῖ ἰδιαίτερη εὐλογία γιά τήν πόλη μας καί
τοῦ ἀπένειμε τό παράσημο Α΄ Τάξης τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, δηλαδή τό σταυρό τοῦ
Ἁγίου Νικήτα τοῦ Νέου.
Μετά τήν παρασημοφορία του ὁ Μακαριώτατος ἀπευθυνόμενος μέ ἁπλά λόγια στό
ἐκκλησίασμα μεταξύ τῶν ἄλλων εἶπε καί τά ἑξῆς
βαρυσήμαντα: «οἱ ἀξίες δέν δανείζονται καί δέν
χορηγοῦνται ἀπό τό Διεθνές Νομισματικό Ταμεῖο. Φυτρώνουν μέσα μας μέ ἀγῶνες καί θυσίες. Δέν μποροῦμε νά γυρίσουμε πίσω. Θά κοιτάξουμε μπροστά καί ὅλοι μαζί θά προχωρήσουμε καί θά νικήσουμε στόν ἀγῶνα. Μετανοεῖτε, ἀλλάξτε μυαλό. Δέν γίνεται ἀλλαγή ἐξωτερική, ἄν δέν ἀλλάξουμε ἐσωτερικά».
Ἡ λαμπρή πολυαρχιερατική θεία Λειτουργία
ἔκλεισε μέ τήν λιτάνευση τῶν ἱερῶν εἰκόνων τῆς
Παναγίας Σουμελᾶ καί τῶν ἑορταζόντων Ἁγίων
Ἀρχιστρατήγων Μιχαήλ καί Γαβριήλ. Σχηματίστηκε ἡ πομπή, στήν ὁποία συμμετεῖχαν
σχολεῖα, πολιτιστικοί σύλλογοι, ἐθελόντριες
ἀδελφές τοῦ Ε.Ε.Σ, ἡ μπάντα τῆς 10ης Ταξιαρχίας Πεζικοῦ, ἡ φιλαρμονική τοῦ Δήμου
Σερρῶν, ὁ ἱερός κλῆρος, οἱ δύο ἱερές εἰκόνες, πού
μετέφεραν στούς ὤμους τους ἐπί τοῦ κουβου-
κλίου τοῦ ἐπιταφίου τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τέσσερις
στρατονόμοι, οἱ συλλειτουργήσαντες Μητροπολίτες, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, οἱ τοπικές ἀρχές καί
χιλιάδες λαοῦ. Ἡ πομπή ἀκολούθησε τή διαδρομή: πλατεία Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, ὁδοί
Νικολάου Πλαστήρα, βασιλέως Ἀλεξάνδρου,
Κουντουριώτη, πλατεία Ἐλευθερίας, ὅπου ἐπί
εἰδικῆς ἐξέδρας τελέστηκε ἀρτοκλασία. Μέσῳ
τῆς ὁδοῦ Κύπρου ἡ πομπή κατέληξε στόν Ἱ.
Μητροπολιτικό ναό.
Λίγο ἀργότερα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐγκαινίασε
τό νέο μητροπολιτικό συσσίτιο τῶν Σερρῶν «ὁ
ἐπιούσιος ἄρτος», πού στεγάζεται στόν πλήρως
ἀνακαινισθέντα χῶρο στό προαύλιο τοῦ Ἱεροῦ
Ναοῦ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί καθημερινά
σιτίζει πλῆθος ἀδύνατων οἰκονομικῶς Σερραίων. Ὁ Μητροπολίτης μας κ. Θεολόγος παρουσίασε ὅλο τό νέο ἔργο τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, πού θά δώσει λύση στό μεγάλο πρόβλημα τῶν ἀνθρώπων, πού ἔχουν ἀνάγκη, ὀνόμασε τούς δωρητές, πού στήριξαν τήν προσπάθεια
τῆς Μητροπόλεως καί προσέφερε στόν Μακαριώτατο τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας Πονολυ-
τρίας. Ἀμέσως μετά ὁ κ. Ἱερώνυμος, ἀφοῦ προηγήθηκε ὁ σχετικός ἁγιασμός, μίλησε μέ θαυμασμό γιά τό σπουδαῖο φιλανθρωπικό ἔργο,
ἐπαίνεσε τόν Σεβ. Ποιμενάρχη μας μέ θερμούς
λόγους καί εὐχαρίστησε ὅλους ὅσους μέ κόπο
στηρίζουν αὐτήν τήν σύγχρονη μονάδα καί τόνισε ὅτι εἶναι ἕνα θεάρεστο ἔργο, πού ἔγινε μέ
τή συνεργασία τοῦ κόσμου γιά τόν κόσμο. «Τό
16 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
νέο κέντρο θά βοηθήσει πάρα πολύ τόν κόσμο,
πού ἔχει ἀνάγκη. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, πού βοηθοῦν, εἶναι ἄξιοι ἐπαίνου», τόνισε ὁ Μακαριώτατος. Λίγο ἀργότερα μέ τή συμμετοχή τῶν
ἀρχῶν καί τοῦ Μητροπολίτη μας ὁ Μακαριώτατος ἔκοψε τήν κορδέλα τῶν ἐγκαινίων καί
εὐλόγησε τούς πιστούς, πού βοηθοῦν στή λειτουργία τοῦ κέντρου.
ριστικά ὁ κ. Πέτρος Ἀγγελίδης.
Ἀπό τήν πλευρά του ὁ Ἀρχιεπίσκοπος εὐχαρίστησε τόν κ. Δήμαρχο καί τό Δημοτικό Συμβούλιο γιά τήν τιμή, πού τοῦ ἔκαμαν, ἐνῶ στή
διάρκεια τῆς ὁμιλίας του ἀναφέρθηκε στούς δανειστές μας καί στό χρέος τῆς Ἑλλάδας ἐπισημαίνοντας: «Ἀναγνωρίζουμε ἄν ἔχουμε λάθη,
ἀναγνωρίζουμε ὅτι χρωστοῦμε, ἀλλά δέν εἴμαστε ἀπατεῶνες. Ἐμεῖς θά τά ἐπιστρέψουμε
αὐτά, πού μᾶς δώσατε», δήλωσε μεταξύ ἄλλων,
τονίζοντας πρός τούς Εὐρωπαίους τά τρία βασικά χαρακτηριστικά τῆς Εὐρωπαϊκής Ἕνωσης:
«Δημιούργησαν τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση μέ
ἀρχές, πού στηρίζονται στόν Χριστιανισμό,
τήν ἀλληλεγγύη, τήν προστασία τῶν ἀδυνάτων.
Μέ μιά λιτή τελετή στήν αἴθουσα «Κωνσταντίνος Καραμανλῆς» τοῦ Διοικητηρίου
Σερρῶν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος ἀνακηρύχθηκε ἐπίτιμος δημότης τοῦ Δήμου Σερρῶν
ἀπό τόν Δήμαρχο κ. Πέτρο Ἀγγελίδη, ὁ ὁποῖος
καί ἀνέγνωσε τή σχετική ὁμόφωνη ἀπόφαση τοῦ
Δημοτικοῦ Συμβουλίου. Στή διάρκεια τῆς ὁμιλίας του ὁ Δήμαρχος Σερρῶν ἀναφέρθηκε στό Ἄν δέν στηρίζεται σήμερα σ’ αὐτές τίς ἀρχές,
πρόσωπο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, πού τότε ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἔχει ἐκτραπεῖ καί δέν
«προσπαθεῖ κάθε μέρα γιά τό καλό τῶν συ- εἶναι αὐτή ἔτσι, ὅπως ξεκίνησε».
νανθρώπων μας», ὅπως ἐπεσήμανε χαρακτη-
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 17
Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΙΜAΜΗΣ ΓΚΙΟΥΛΕΝ
Στόν “Κόσμο τοῦ Ἐπενδυτῆ” τήν 28-05-2011 ὁ κ. Μάνος Ἠλιάδης γράφει γιά τή
μεγάλη δράση τοῦ κινήματος τοῦ Φετουλάχ Γκιουλέν, πού ἁπλώνεται σχεδόν σ’ ὅλο
τόν κόσμο μέ σκοπό τή διαμόρφωση φιλοτουρκικῆς Ἐλίτ.
Ὁ μυστηριώδης Ἰμάμης μέ ἔδρα τήν πανσυλβάνια χρηματοδοτεῖ μέ τήν ὑποστήριξη πολλῶν ἐπιχειρηματιῶν 1000 ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα σέ 115 χῶρες. Φέρεται ὡς ὑπέρμαχος ἀνοχῆς καί διαλόγων καί γι’ αὐτό τόν ἐνισχύουν οἱ Η.Π.Α. ὡς ἀντίποδα κατά τοῦ μουσουλμανικοῦ φονταμενταλισμοῦ, ἀλλά στήν πραγματικότητα προωθεῖ τήν «ἰσλαμοτουρκική κουλτούρα».
Νά σημειωθεῖ ὅτι στά ἱδρύματά του φοιτοῦν καί πολλά χριστιανόπουλα λόγω τῶν ἐπαγγελματικῶν προσόντων, πού παρέχει ἡ φοίτηση σ’ αὐτά, ἐπειδή οἱ προδιαγραφές τους φαίνεται ὅτι εἶναι
ὑψηλοῦ ἐπιπέδου κυρίως στά μαθηματικά καί στίς φυσικές ἐπιστῆμες. Ὡστόσο δέν παραλείπεται ἡ
προσπάθεια γιά μύηση τῶν τροφίμων στήν τουρκική ἱστορία καί τόν τουρκικό πολιτισμό.
Κάποιοι μυρίστηκαν τούς σκοπούς τοῦ Γκιουλμέν καί τῶν ὑποστηρικτῶν του κι ἄρχισαν νά λαμβάνουν τά μέτρα τους. Ἔτσι στήν Ὁλλανδία περιορίστηκαν οἰ χρηματοδοτήσεις, στή Ρωσία ἀπαγορεύτηκε ἡ λειτουργία τῶν σχολείων του. Ἀλλοῦ τέθηκαν ὑπό αὐστηρή παρακολούθηση. Μόνο
ἐμεῖς ἀνεχόμαστε τή δράση του. Στή Θράκη ἤδη ἀπό τό 2006 λειτουργοῦν 2 τέτοια σχολεῖα καί
ὑπάρχει σχέδιο νά χτιστεῖ στό κέντρο τῆς Κομοτηνῆς μεγάλο καί πολυτελές κτίριο.
Ἀδήριτη ἀνάγκη «οἱ φύλακες» νά ἔχουν γνώση καί νά λαμβάνουν ὑπόψη τους ὅτι ὁ ἐχθρός ἐλλοχεύει στήν ἑλληνικότατη Θράκη μας.
Γ. Στ. Μ.
ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΡΥΣΤΗΣ ΜΟΥ
Πόση ἀλήθεια περιέχει ἡ ὁμολογία τοῦ Μιγέλ ντέ Οὐναμοῦνο, πού διετέλεσε καθηγητής τῆς ἑλληνικῆς φιλολογίας στό πανεπιστήμιο τῆς Σαλαμάνας τῆς Ἱσπανίας καί ὑπῆρξε μεγάλος διανοητής. Νά
δοῦμε τήν ὁμολογία, πού τή βρίσκουμε στήν “Εὐθύνη” τοῦ Μαρτίου 2008, στή σελίδα 128. «Ὅταν
βρισκόμουν στό Μοντιβάρ μέ τήν ἀγωνία γιά τόν τοκετό τῆς Θεφερίνας ἐβγῆκα στήν δημοσιά καί
τό μόνο πού μοῦ ἦρθε ἦταν νά προσευχηθῶ. Σ’ ἐκείνη τήν κρίσιμη στιγμή δέν μοῦ χρησίμευαν σέ τίποτε οἱ μάταιες θεωρίες μου, κι ἀπό τό βάθος τῆς καρδιᾶς μου ἀνάβρυσε ἡ δέηση, ὡς μαρτυρία τῆς
ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ Πατρός πού εἰσακούει τίς ἱκεσίες μου».
Ὅταν περάσει ἡ δύσκολη ὥρα χίλιες λογικές ἑρμηνεῖες ψάχνουμε καί δέν βλέπουμε τήν ἀλήθεια,
πού ἀποκαλύπτει μέσα μας τό ἔλεος τοῦ Ἁγίου Θεοῦ. Διδαγμένος ἀπό τήν δοκιμασία ὁ Οὐρανοῦνο
συνιστᾶ: «στραμμένος στόν ἑαυτόν του κάθε ἄνθρωπος ἄς δέεται γιά ὅλους, κι ὅλοι ἑνωμένοι σέ
μιά παγκόσμια προσευχή ἄς γίνουν ἕνα μόνο πνεῦμα», ἐννοεῖ δηλαδή ὅλοι νά γίνουμε μιά ψυχή καί
μιά καρδιά, προκειμένου νά ἀντιμετωπίσουμε τίς ἀντιξοότητες τῆς ζωῆς.
Καί συνεχίζει μιλώντας γιά τήν ἀδυναμία τῆς λογικῆς νά στηρίξει τόν ἄνθρωπο, ὅταν προβάλλουν οἱ δοκιμασίες: «Μέ τή λογική ἀναζητοῦσα ἕνα Θεό λογικό, πού διαλυόταν, γιατί ἦταν ἰδέα
καθαρή κι ἔτσι σταματοῦσα στό θεό Μηδέν ὅπου ὁδηγεῖ ὁ πανθεϊσμός καί σ’ ἕνα καθαρό φαινομενισμό, ρίζα κάθε συναισθήματος τοῦ κενοῦ. Καί δέν ἔνιωθα τόν ζωντανό Θεό, πού κατοικεῖ μέσα
μας, καί πού μᾶς ἀποκαλύπτεται μέ πράξεις ἀγάπης καί ὄχι μέ μάταιες συλλήψεις τῆς ὑπερηφάνειας».
Μολονότι ἔχουν περάσει πάνω ἀπό 70 χρόνια πού ἔκαμε αὐτή τήν διαπίστωση -μαρτυρία- ὁμολογία ὁ Οὐνομοῦνο θαρρεῖς πώς τήν ἀπευθύνει πρός τούς σημερινούς κοάζοντας βατράχους τοῦ
18 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
ὀρθολογισμοῦ καί τῆς νέας ἐποχῆς. Ὁ πιστός ἄνθρωπος βλέπει τό παιδαγωγικό ὅλο ἀγάπη χέρι
τοῦ καλοῦ Θεοῦ μέσα στή ζωή του, δέεται γιά νά τόν ἐνισχύει στίς δύσκολες ὧρες, καί τόν
εὐχαριστεῖ γιά τήν ποικιλότροπα ἐκδηλούμενη ἀγάπη Του.
Γ. Στ. Μ.
ΤΑ ΣΑΝΙΔΙΚΑ
Μέ τό ὄνομα αὐτό ἀναφέρονται στήν Ἱστορία οἱ ὀχλοκρατικές καί ἄκρως φανατικές ἐκδηλώσεις πού ὀργάνωσε στήν Ἀθήνα τό Νοέμβριο τοῦ 1902 ὁ γνωστός γιά τίς ταραχές πού προκαλοῦσε, Θεόδωρος Δηλιγιάννης. Τό ἱστορικό τοῦ πράγματος ἔχει ὡς ἑξῆς.
Τά “εὐαγγελικά” γιά τά ὁποῖα γράψαμε στό περσινό τεῦχος τοῦ Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου ἀνάγκασαν σέ παραίτηση τήν κυβέρνηση Γ. Θεοτόκη. Ὁ βασιλιάς ἔδωσε ἐντολή στόν Ἀλέξανδρο
Ζαΐμη νά σχηματίση κυβέρνηση. Αὐτή ὅμως εἶχε νά ἀντιμετωπίσει σφοδρή ἀντιπολίτευση ἀπό
τούς Θ. Δηλιγιάννη, Δ. Ράλλη, Στ. Δραγούμη, Λεωνίδα Δεληγιώργη καί Κ. Καραπάνου ἀλλά καί
τό κόμμα τοῦ Γ. Θεοτόκη πού φαινομενικά τήν στήριξε, οὐσιαστικά τήν ὑπονόμευε.
Γι’ αὐτό λίγους μῆνες μετά τήν ἄνοδό του ὁ Ζαΐμης εἰσηγήθηκε τήν διάλυση τῆς βουλῆς καί τήν
προκήρυξη ἐκλογῶν, πού ἔγιναν στίς 17/30 Νοεμβρίου 1902. Τά ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν
ὑπῆρξαν συγκεχυμένα, τά δύο μεγάλα κόμματα -κόμματα ἐξουσίας- δέ φαινόταν νά ἔχουν αὐτοδυναμία, πράγμα πού προβλημάτισε τόν βασιλιά, ὁ ὁποῖος σκεπτόταν νά «σχηματίση ἄχρουν
ὑπουργεῖον, μέχρις ὅτου διευκρινισθῆ πλήρως τό ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν».
Ὁ Δηλιγιάννης ὅμως ἐκμεταλλεύθηκε τό γεγονός ὅτι τό κόμμα του εἶχε ἐπικρατήσει στήν πρωτεύουσα καί τήν Ἀττική, καί ὀργάνωσε ὀχλοκρατικές ἐκδηλώσεις στήν Ἀθήνα. «Οἱ διαδηλωτές
ἅρπαξαν σανίδες, βλέπετε τότε δέν εἶχαν ἐπινοηθεῖ οἱ αὐτοσχέδιες βόμβες μολότωφ, οὔτε τό ξύλωμα τῶν πεζοδρομίων, ἀπό τίς ἀνεγειρόμενες οἰκοδομές, χτυποῦσαν μέ αὐτές ὅσους ἐβρέθηκαν
μπροστά τους, ἔσπασαν τίς βιτρίνες πολλῶν καταστημάτων. Τότε ὑπέστη μεγάλες ζημιές τό γνωστό καφενεῖο τοῦ Ζαχαράτου»2.
Πέντε μέρες κράτησαν οἱ ταραχές κι ἔκαναν ἄνω κάτω τήν Ἀθήνα. Ὁ βασιλιάς ἀναγκάστηκε
νά ὑποχωρήσει καί νά ἀναθέσει τήν πρωθυπουργία στόν Θ. Δηλιγιάννη. Ἡ κυβέρνηση ὅμως
ἦταν βραχύβια, γιατί ὅπως σημειώνεται ἀπό ἔμπειρο πολιτικό: «Οἱαδήποτε κυβέρνησις εἶναι
ἀδύνατον νά ἀνθέξη εἰς τήν εἰς τοιαύταις περιπτώσεις ἀναπτυσσομένην βουλιμίαν τῶν βουλευτῶν, ὁμάδων ἤ καί ἀτόμων»! Ἀρκεῖ νά σημειώσουμε ὅτι μόνο γιά τό προεδρεῖο τῆς βουλῆς οἱ
συνεδριάσεις κράτησαν ἀπό 10-12-1903 ὥς τήν 5-2-1903, γιατί ὑπῆρχαν “γυρολόγοι” βουλευτές
κατά τόν Δ. Ράλλη, πού πότε πήγαιναν μέ τόν ἕνα καί πότε μέ τόν ἄλλον, ἀνάλογα πάντα μέ τό
προσωπικό τους συμφέρον.
Πέρασε ἀπό τότε ἕνας αἰώνας καί τά πράγματα, δυστυχῶς, δείχνουν ὅτι μένουμε ἴδιοι, ἄν δέν
ἐγίναμε χειρότεροι. Δέν μπορέσαμε νά ξεπεράσουμε ἀκόμα τούς κομματικούς φανατισμούς καί
τίς συγκρούσεις ἀνάμεσα σέ κομματικές φατρίες καί ὁμάδες ἀκόμα καί μέσα στούς κόλπους τῶν
κομμάτων.
Εὐτυχῶς οἱ νέοι ἀηδιασμένοι ἀπό τίς μικρότητες ἐκείνων πού διεκδικοῦν τά πρωτεῖα καί τούς
κυβερνητικούς θώκους προχωροῦν στήν ὑπέρβαση αὐτῶν τῶν θανάσιμων ἀδυναμιῶν, πού ταλαιπωροῦν τόν τόπο. Μόνο ἔτσι μποροῦμε νά ἐλπίζουμε σ’ ἕνα καλύτερο αὔριον γιά ὅλους μας
καί κυριότατα γιά τό Ἔθνος μας.
Σημειώσεις
1. Πολιτική Ἱστορία τῆς Νεωτέρας Ἑλλάδος, Σπ. Μαρκεζίνης τόμ. 2ος, σσ. 378-79.
2. “100+1 χρόνια Ἑλλάδα”, τόμ. Α΄ σ. 75. Ἐκδόσεις Η. Μανατέας.
Χ.Ν.Χ.
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 19
τοῦ Στράτου Ἰ. Θεοχάρη
τ. Δασκάλου - Σχολ. Συμβούλου
Β΄ ΜΕΡΟΣ
Τήν ἄλλη μέρα χαράματα μερικοί γύρισαν
στό χωριό νά πάρουν αὐτά πού δέν πρόφτασαν
νά πάρουν τήν προηγούμενη μέρα. Ὅσοι καθυστέρησαν συνελήφθησαν ἀπό τούς ταγματασφαλίτες καί ἐκτελέστηκαν.
«Τίς πρωϊνές ὧρες τῆς Δευτέρας 19 Ἰουνίου,
ὁ Σούμπερτ ἐπικεφαλῆς τάγματος συναντήθηκε στή Μαραθούσα μέ δύναμη βουλγαρικοῦ
ἱππικοῦ, τό ὁποῖο ἔφτασε ἀπό δυτικά μέσῳ
Ζαγκλιβερίου.
Τό ἱππικό αὐτό εἶχε συνολικά 300 ἄνδρες,
στάθμευε στό τσιφλίκι τοῦ Σλαβομακεδόνα
Μπόρις Τσολάντεβιτς στήν τοποθεσία «Γκιόλμπας» κοντά στά Λαγκαδίκια.
Οἱ Βούλγαροι ἱππεῖς περικύκλωσαν τήν
Μαραθούσα καί ἔτσι ἔδωσαν στό Σούμπερτ τήν
ἐλευθερία καί τό χρόνο νά δράσει ὅπως αὐτός
ἤθελε.
Ἀπό τό σημεῖο αὐτό ἄς ἀφήσουμε τό Μαραθιώτη συγγραφέα Θανάση Φωτίου μέσα
ἀπό τό βιβλίο του «Ἡ ναζιστική τρομοκρατία
στήν Ἑλλάδα», Ἐκδόσεις «Ἐπίκεντρο», νά μᾶς
μιλήσει γιά τά γεγονότα.
[«... ὅταν ἄκουσε τήν ἀναφορά Σουμπεριτῶν
σχετικά μέ τόν θάνατο ἀνδρῶν τοῦ σώματός του
κατά τήν ἐπιδρομή τοῦ Γερμανάκη τήν προηγούμενη ἡμέρα [...] τότε ἔβγαλε λόγο ὁ διοικητής Σούμπερτ ‘’φωτιά στό χωριό καί τά μι-
κρά παιδιά στήν κούνια σκότωμα. Κανένα νά
μήν ἀφήσετε’’».
Σέ λίγο τά σπίτια, περισσότερα ἀπό ἑκατό,
παραδόθηκαν στή λεηλασία καί τή φωτιά.
Ὅσοι ἔμειναν στό χωριό στήν πλειοψηφία
ἡλικιωμένοι, εἴτε ἐκτελέστηκαν ἐπιτόπου εἴτε ρίχτηκαν στά φλεγόμενα σπίτια. Τόν Κ. Τσακαλέρο, γέρο κάτοικο, ἀφοῦ τοῦ ἔσχισαν πρῶτα
τήν κοιλιά, ἐν συνεχείᾳ τόν ἔκαψαν στό στρῶμα
του μέ δεμάτια σίκαλης.
Τή γερόντισσα Ἑλένη Τερζόγλου οἱ συγγενεῖς
της τή βρῆκαν σφαγιασμένη καί κρεμασμένη
ἀπό μιά συκιά.
Τούς γέρους Σαρακατσαναίους Δημήτρη καί
Παρασκευή Μητρούση τούς ἔφεραν στήν πλατεία, ὁπότε ὁ Σούμπερτ ρώτησε ποιός ἤθελε νά
τούς «περιποιηθοῦν».
«Ἐγώ», λέει ἕνας. Τούς παίρνει ἀπό τό χέρι
καί τούς πηγαίνει στοῦ Φουντούκη στό σπίτι.
Μόλις ἔφτασαν στήν πόρτα, μπάμ μιά τουφεκιά καί τούς ἔσπρωξε μέσα. Τούς σκότωσε ἔτσι
ὅλους καί μετά ἔβαλε φωτιά στό σπίτι.
Ὁ γέρος Στύλος μέ τή γυναίκα του ἀρνήθηκαν νά ἐγκαταλείψουν τό κονάκι τους, γιατί πίστευε ὅτι ὁ λόγος του θά ἔπιανε τόπο: «Μά
Ἕλληνες δέν εἶναι; Θά τούς πῶ καμιά κουβέντα
καί δέ θά μᾶς πειράξουν». Τούς ἔκαψαν ζωντανούς μέσα στό σπίτι τους.
20 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
Ἀπό τούς ἕντεκα συνολικά νεκρούς Μαραθιῶτες οἱ ἕξι πυροβολήθηκαν.
Τό ὁλοκαύτωμα τῆς Μαραθούσας περατώθηκε ἀργά τό ἀπόγευμα τῆς Δευτέρας 19 Ἰουνίου 1944.
Ἄφθονο τό πλιάτσικο πού φόρτωσαν σέ
κάρα. Σέ δύο ἀπό αὐτά ἀντί γιά ὑποζύγια ἔζεψαν τούς συλληφθέντες Παύλο (ψευδώνυμο τοῦ
γνωστοῦ διαφωτιστῆ Δημ. Χριστοφόρου ἀπό
τήν Ἐπανωμή) μέ τόν Θεσσαλονικιό δάσκαλο
καθοδηγητή Ἰ. Ὀρφανίδη στό ἕνα καί τόν
Κρημνιανώτη Ἐαμίτη Γρ. Κοντό μέ τό Θασίτη
δάσκαλο Στ. Πήτα στό ἄλλο κάρο.
Ὁ Κ. Βοσνάκης, πρώην Μαραθιώτης καί πρόσφατα νεοσύλλεκτος στό τάγμα τοῦ Σούμπερτ
ἀπό τήν Ἐπανωμή, μαζί μέ ἄλλους βασάνιζε
τούς ζεμένους μέχρι πού γονάτισαν (ὁ πληθωρικός Παῦλος λιποθύμησε ἀπό τά βασανιστήρια, δυόμιση χιλιόμετρα ἔξω ἀπό τό χωριό [...].
Ἐπιστρέφοντας ὁ Σούμπερτ στή Νέα Ἀπολλωνία ἀργά τή Δευτέρα, ἐκτός ἀπό τό πλῆθος
τῶν λαφύρων, ἔφερε μαζί του καί ὁμήρους. Τό
βουλγαρικό ἱππικό διερχόμενο ἀπό τά χωριά
Πλατανοχώρι συνέλαβε κατόπιν προδοσίας
τούς καθοδηγητές Δ. Χριστοφόρου, Ἰ. Ὀρφανίδη καί Σ. Πήτα καί ἀπό τήν Κρήμνη τούς
ὀργανωμένους στό ΕΑΜ ἀδελφούς Γρηγόρη καί
᾽Αστέριο Κοντό.
Ἐπιπλέον, οἱ ἐπιδρομεῖς ἀνακάλυψαν κρυμμένους τό Μαραθιώτη Βασ. Θεοχάρη καί Βασ.
Καρακάση ἀπό τά Ριζά, καί συνέλαβαν δύο
πλανόδιους μικροπωλητές, τούς ὁποίους θεώρησαν ὡς συνδέσμους καί τροφοδότες τῶν
ἀνταρτῶν.
Τήν ἑπομένη, 20 Ἰουνίου, ὁ Σούμπερτ ἀποφάσισε νά ἐκτελέσει τούς ἐννέα ὁμήρους στόν
«Πλάτανο τοῦ Λαδένη», κρανίου τόπου τῆς
Νέας Ἀπολλωνίας, ἀλλά λέγεται ὅτι ὁ Πρόεδρος
Πασχαλίδης ἐπέμεινε «νά τούς πᾶτε στό μέρος
ἀπ᾽ ὅπου τούς φέρατε καί ὄχι νά τούς σκοτώσετε στό δικό μου χωριό».
Ἔτσι τά ἐννέα ἄτομα (σέ μερικές μαρτυρίες
ὁ ἀριθμός φτάνει σέ 14 ἕως 17) μεταφέρθηκαν
ἔξω ἀπό τή Μαραθούσα, στήν τοποθεσία
«Πλατάνα», ὅπου, μετά ἀπό βασανιστήρια,
σφαγιάστηκαν ἤ ἐκτελέστηκαν»].
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 21
Συνολικά τά θύματα ἀνέρχονται σέ 28, στό
μνημεῖο πού στήθηκε ἀναγράφονται τά ὀνόματα
τῶν 25 θυμάτων, τά ἄλλα εἶναι ἀγνώστων
στοιχείων.
Ὁ Σούμπερτ μετά τήν ἐπιτυχία του νά ξεκαθαρίσει τήν περιοχή ἀπό τίς ἀντάρτικες ὁμάδες
θέλησε νά γιορτάσει τό γεγονός.
Ἀνάμεσα στούς Σαρακατσαναίους πού εἶχε
περιμαζέψει ἀπό τήν «Πλατάνα» ἦταν ἡ Ὄλγα
Χαϊδευτοῦ μέ τό ἀσαράντιστο κοριτσάκι της
ἀβάπτιστο καί θέλησε νά τό βαπτίσει καί νά τό
δώσει τό ὄνομα Ἐλευθερία. Ἐπειδή ὅμως τό μεγαλύτερο κοριτσάκι της ὀνομαζόταν Ἐλευθερία αὐτό θά τό ὀνόμαζαν ΕΙΡΗΝΗ.
Ἡ βάπτιση ἔγινε στή Νέα Ἀπολλωνία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου μέ τρεῖς παπάδες καί
ἀνάδοχο τήν δασκάλα Κατίνα Ἀγγελίδου, σύντροφο τοῦ Σούμπερτ ἀπό τό Σανδάλι Γιαννιτσῶν. Μετά ἀπό τή βάπτιση ἀκολούθησε
γλέντι μέ ψητά ἀρνιά καί ἄφθονο κρασί.
Οἱ Μαραθιῶτες βλέποντας ἀπό μακριά τό χωριό τους νά καίγεται καί μή ἔχοντας ἐλπίδας ἐπιστροφῆς μέσῳ τοῦ Χολομώντα ἔφτασαν στήν
Ἀρναία, ἀλλά οἱ κάτοικοί της ἀρνήθηκαν νά
τούς φιλοξενήσουν εἴτε ἀπό φόβο τῶν Γερμανῶν
εἴτε, ἐπειδή ἔβηχαν καί νόμιζαν ὅτι ἔπασχαν ἀπό
φυματίωση, τούς ὑπέδειξαν νά διανυκτερεύσουν
στή διπλανή ρεματιά.
Ὁ Σούμπερτ προκειμένου νά τούς ἐξαντλήσει χαρακτήρισε τή Μαραθούσα ἀπαγορευμένη ζώνη καί τούς κατοίκους ἐπικηρυγμένους, γιά
νά μήν μποροῦν νά ἐπιστρέψουν καί νά θερίσουν τά σπαρτά τους.
Ἡ ἀπογοήτευση τεράστια, χωρίς γεννήματα
ὁ χειμώνας δύσκολος. Τούς περίμενε ἡ πείνα καί
ὁ θάνατος.
Εὐτυχῶς μέσῳ τοῦ Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ ἄρθηκε ἡ ἀπαγόρευση τῆς ἐπιστροφῆς καί
οἱ Μαραθιῶτες παρά τόν πόνο χάρηκαν τό γεγονός.
Ἡ ἐπιστροφή θύμιζε ἀρχαία τραγωδία.
«Θρῆνος, κλαυθμός καί ὀδυρμός». Κλάμα σφιχτό, βουβό τό κλάμα τῶν μικρῶν παιδιῶν.
Ἡ Ἑλένη Τσάλη ὀδύρεται γιά τό 13χρονο γιό
της πού βρῆκε τραγικό θάνατο ἀπό τίς σφαῖρες
τῶν Γερμανῶν. Ὁ 13χρονος Γιῶργος ἦταν κωφάλαλος καί δέν ἀνταποκρίθηκε στό κάλεσμα
τῶν Γερμανῶν τήν ὥρα πού ἔβοσκε τά πρόβατά του καί τόν ἐκτέλεσαν διά πυροβολισμοῦ.
Μέσα ἀπό τίς στάχτες καί τά ἀποκαΐδια οἱ
Μαραθιῶτες ἀνοικοδομοῦν τό χωριό τους.
Μένουν σέ πρόχειρα παραπήγματα κι ἀρχίζουν τό θερισμό, γιά νά ἐξασφαλίσουν τόν ἄρτο
γιά τό χειμώνα καί τά ὑπόλοιπα ἀγαθά πού τούς
χαρίζει ἡ μάνα γῆ (ὄσπρια κ.ἄ.). Ἡ πρόνοια τοῦ
κράτους ἀπούσα.
Στίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες ὁ Νεαπολλωνιώτης Στέργιος Μπαχαρίδης φρόντισε μέσῳ τοῦ
Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ νά διανεμηθοῦν
στούς πυρόπληκτους μερικά τρόφιμα καί κλινοσκεπάσματα.
Ἡ ψυχή τοῦ ἀγρότη πατέρα καί τῆς ἀγρότισσας μάνας μεγάλη, δυνατή ἀναπληρώνει τά
«ἐλλείποντα». Καί ἔρχεται τό φθινόπωρο καί
ἔρχεται ὁ χειμώνας καί ὁ μαραθιώτικος λαός
σπέρνει καί χτίζει, σπέρνει τούς ἀγρούς, χτίζει
σπίτια γιά νά ξεχειμωνιάσουν. Ἀνασαίνουν
ἐλεύθεροι καί ἡ ἐλπίδα γιά ἕνα καλύτερο μέλλον θεριεύει μέσα τους. Τό χωριό τους θά τό ξαναχτίσουν. Καί τό ἔχτισαν πιό ὄμορφο, σύγχρονο, καί ἀφοῦ πέρασαν καί τά χειρότερα, τοῦ
ἐμφυλίου πολέμου, δοξάζουν τό Θεό πού παρά
τίς πληγές τῆς Κατοχῆς καί τοῦ Ἐμφυλίου πολέμου τούς ἔκαναν δυνατούς καί περήφανους.
Περήφανους πού τό χωριό τους γράφτηκε μέ
χρυσᾶ γράμματα στόν ἱστορικό χάρτη τῆς
Ἑλλάδας γιά τούς ἀγώνες ἐνάντια στό φασισμό
καί ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας.
Σημείωση: Τά στοιχεῖα καί οἱ χρονολογίες
εἶναι παρμένες ἀπό τό βιβλίο τοῦ Θανάση Φωτίου «Ἡ ναζιστική τρομοκρατία στήν Ἑλλάδα».
22 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
Τοῦ Κυριάκου Παπακυριάκου, θεολόγου καθηγητῆ
ΣΤ΄
11. ΑΡΝΟΥΦΛΟΣ 1204-1221
Στό διάστημα τῆς φραγκοκρατίας στίς
Σέρρες ἀπό 1204 μέχρι τό 1222, ὁ Πάπας
Ἰνοκέντιος ΙΙΙ (1192-1216) τοποθέτησε
δικό του ἀρχιερέα στή Μητρόπολη
Σερρῶν, τόν Ἀρνοῦφλο. Ἔστειλε ἐπιστολή πρός τόν «Arnuflo Sarrensi archiepiscopo» χωρίς νά ξέρουμε τό περιεχόμενο αὐτῆς53. Ὅταν καταλήφθηκαν οἱ
Σέρρες τό 1221 ἀπό τό Δεσπότη τῆς Ἠπείρου Θεόδωρο ἀντικαταστάθηκε ὁ
Ἀρνοῦφλος ἀπό τό Νικόλαο Γοριανίτη. Ὁ
δέ διαδοχός του Πάπας Ὀνώριος Γ΄
ἔστειλε στίς 21-3-1222 ἐπιστολή πρός τό
Λατίνο πατριάρχη Κων/πόλεως νά βοηθήσει γιά νά ἐπαναφέρουν τόν καταδιωχθέντα Ἀρνοῦφλο στις Σέρρες.
12. ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α΄ ΓΟΡΙΑΝΙΤΗΣ
1221-1230
Ὁ Νικόλαος Γορτίνης ἀναφέρεται
στούς ἐπισκοπικούς καταλόγους τῆς πόλεως τῶν Σερρῶν ἀπ’ ὅλους τούς ἱστορικούς54. Ἀπό τό ἐπίθετό του συμπεραίνουμε ὅτι καταγόταν ἀπό κάποια πόλη ἤ
χωριό Γόριανη. Γόριανη λέγονταν τότε
τό χωριό Ἐλαιῶνας Σερρῶν.
Ἦταν μητροπολίτης Λαρίσης55 καί ὅταν
ὁ Δεσπότης τῆς Ἠπείρου Θεόδωρος Δούκας Ἄγγελος Κομνηνός ἀπελευθέρωσε τίς
Σέρρες ἀπό τους Φράγκους, στά τέλη τοῦ
1221 ἀντικατέστησε τόν Ἀρνοῦφλο στή
μητρόπολη Σερρῶν μέ τό Νικόλαο Α΄.
Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται καί ἀπό τήν ἐπιστολή τοῦ Πάπα Ὀνωρίου στίς 21-3-1222
πρός τό λατίνο Πατριάρχη Κων/πόλεως
γιά νά βοηθήσει τόν ἐκθρονισθέντα ἀπό
τίς Σέρρες Ἀρνοῦφλο.
Τήν πρόκριση τῆς μεταθέσεώς του στή
Μητρόπολη Σερρῶν τήν πληροφορούμεθα ἀπό τό γράμμα τοῦ μητροπολίτη
Ναυπάκτου Ἰωάννου Ἀποκαύκου πρός
τόν πατριάρχη τῆς Νικαίας Μανουήλ τόν
Ἰούνιο τοῦ 1222, στό ὁποῖο γράφει «Νῦν
δέ... προκέκριται.. εἰς δέ τάς Σέρρας ὁ ἐκ
Θετταλίας Γοριανίτης, ἄνθρωπος οὗτος
μέτοχος καί εὐλαβείας καί λόγου καί τῆς
ἐκείνου μητροπόλεως καί κληρικός, τό
ἦθος μέτριος, νοήμων τε καί καλλιγραφῶν καί τά νοούμενα οὐκ ἐπίψογα
ἐκτιθέμενος...»56. Ὁ Ἀπόκακαυκος γνώριζε καλά τό Νικόλαο Γοριανίτη, διότι
τόν χαρακτηρίζει ἄνθρωπο εὐλαβή, νοήμονα, μέ ἱκανότητες λόγου καί ἄψογης
συντακτικῆς καί καλλιγραφικῆς ἐκθέσεως
τῶν νοημάτων, μορφωμένο μέ μέτριο ἦθος.
Θά προωθήθηκε πιθανόν ἡ μετάθεσή του
στήν Μητρόπολη Σερρῶν ἀπό τό διακεκριμένο συγγενή του Νικηφόρο Γοριανίτη, πού κατεῖχε σπουδαία θέση
στήν αὐλή τοῦ Θε-
53. Epistolae 15, 57, ἔκδ. Baluz, τόμ. ΙΙΙ, σ. 621.
54. Π. Πέννα, Ἱστορία τῶν Σερρῶν, σ. 449. Γ. Καφταντζῆ, ὅ.π., τόμ. Γ΄, σ.
389.
55. Ὡς μητροπολίτης Λαρίσσης ἀναφέρεται στό ὑπομνηματῶδες σημείωμα
τῆς συνόδου τοῦ Ὀκτωμβρίου 1318 σχετικό μέ τή διαφορά τοῦ μητροπολίτου
Λαρίσσης καί τῶν Μαρμαρινῶν μοναχῶν. Ἴδε Μ.Μ, Ἄκτα, τόμ. Α΄, σ. 85.
56. Β Βασιλέφσκι, Βυζαντινά Χρονικά, Πετρούπολις 1896, τόμ. Γ΄, σ. 276. Σ.
Λάμπρου, Μιχαήλ Ἀκομινάτου τά σωζόμενα, Ἀθῆναι 1880, τόμ. Β΄, σ. 346.
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 23
οδώρου Ἀγγέλου.
Ἡ ἀρχιερατεία του στίς Σέρρες ἄρχεται, ἀπό τήν ἀπελευθέρωση τῶν Σερρῶν
ἀπό τήν κατοχή τῶν Φράγκων τό 1221 ἤ
1222, μέχρι τήν κατάληψη αὐτῶν ἀπό τόν
τσάρο Ἀσέν τῶν Βουλγάρων τό 1230.
Φέρεται, στά Acta Patriarhatus Costantinopolitus τόμ. 1ος, σελ. 5 καί ἑξῆς, νά
ὑπογράφει σέ πολλά πατριαρχικά συνοδικά ἔγγραφα ὡς «Ὁ ταπεινός μητροπολίτης Σερρῶν καί ὑπέρτιμος Νικόλαος».
Ἀπό τίς ἡμερομηνίες καί τίς ὑπογραφές
αὐτές παρακινούμενος ὁ μητροπολίτης
Λήμνου Βασίλειος στούς Ἐπισκοπικούς
καταλόγους τῆς Ἑλλάδος57 τόν χρονολογεῖ στίς Σέρρες ἀπό τό 1215. Εἶναι λάθος,
διότι οἱ Σέρρες βρίσκονταν ἀκόμη ὑπό
τήν κατοχή τῶν Φράγκων.
13. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ 1232
Ἀρχιεράτευσε στίς Σέρρες τό διάστημα
τῆς πατριαρχίας τοῦ πατριάρχου Γερμανοῦ (1222-1240). Ἔλαβε μέρος στή σύνοδο τοῦ πατριαρχείου πού ἔγινε «ἐν τῷ
κατά τήν ἁγιοτάτην μητρόπολιν Νικαίας
θολωτῷ ὠάτῳ, μηνί
αὐγούστου ἡμέρα
στ ἰνδ ε»58 καί
ἀφοροῦσε τά ἐντάλματα τῆς ἐξαρχίας
τῆς Ἄγκυρας. Ὑπογράφει ἐπί πατριάρχου Γερμανοῦ τέταρτος τή συνοδική πράξη μεταξύ τῶν
δέκα ἀρχιερέων στή σύνοδο. Μετά ἀπό τήν
αἰχμαλωσία τοῦ Θεοδώρου Ἀγγέλου ἀπό τούς
Βουλγάρους, (1230)
καί τήν κατάληψη τῶν Σερρῶν ὑπ’ αὐτῶν,
ὁ Βασίλειος κατέφυγε στή Νίκαια τῆς Βυθηνίας, στήν ἕδρα τοῦ Οἰκουμενικοῦ πατριάρχη ὅπου παρέμεινε στά χρόνια τῆς
φραγκοκρατίας59.
14. ΦΩΚΑΣ 1246-1254
(Μέ ἐπιφύλαξη λόγῳ τῆς συγχύσεως
τῶν κειμένων)
Ἡ ἀρχιερατεία τοῦ Φωκᾶ στίς Σέρρες
εἱκάζεται ἀπό μιά ἱστορία δίκης ὅταν
ἀρχιεράτευσε στίς Σέρρες τήν ἐποχή πού
ἦταν διοικητής Σερρῶν καί Μελενίκου ὁ
Μιχαήλ Παλαιολόγος, ὁ μετέπειτα αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου (1259-1282).
Κατά τό διάστημα τῆς παραμονῆς του ὡς
διοικητής στίς Σέρρες ὁ Μιχαήλ θεωρήθηκε ὕποπτος συνωμοσίας καί προδοσίας
κατά τοῦ αὐτοκράτορα Ἰωάννη Βατάτζη.
Παραπέμφθηκε, γιά ἐσχάτη προδοσία, σέ
δίκη πού ἔγινε στίς Σέρρες μέ πρόεδρο
τοῦ δικαστηρίου τό μητροπολίτη Σερρῶν
Φωκᾶ. Τό χειρόγραφο τῆς δίκης αὐτῆς τό
ἀνακάλυψε ὁ Σερραῖος ἱστοριοδίφης Δημοσθένης Μέλφος στή Μονή τῆς Μεγίστης Λαύρας τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τό
δημοσίευσε στό Σεραϊκό Ἡμερολόγιο τοῦ
1939 στίς σελ. 47 καί ἑξῆς. Σ’ αὐτό περιγράφεται ἡ δίκη τοῦ Μιχαήλ «ἐπί ἐσχάτῃ
προδοσίᾳ» τοῦ στρατηγοῦ Μιχαήλ Παλαιολόγου, ἄρχοντα Σερρῶν καί Μελενίκου, πού ἔγινε στίς Σέρρες μέ διαταγή τοῦ
αὐτοκράτορα Νικαίας Ἰωάννου Βατάτζη
καί πρόεδρο τοῦ δικαστηρίου τό μητροπολίτη Σερρῶν Φωκά60.
Στά πρακτικά τῆς δίκης αὐτῆς φαίνεται
ὅτι διαφώνησαν στίς καταθέσεις των οἱ
δύο μάρτυρες κατηγορίας καί γι’ αὐτό
57. Περιοδικό Ἐκκλησιαστικός Φάρος, ΝΖ΄ (1975) ΙΙΙ-ΙV, σ. 462.
58. Er Milkosich, diplomata, τόμ. Γ΄, σ. 65. Κων/ντίνου Καρδαμένη, Ἀνέκδοτες σημειώσεις, σ. 7.
59. Georgi Ostrogortski, Ἱστορία Βυζαντ. κράτους, τόμ. Γ΄, σ. 114. Καί ΜΜ, Ἄκτα, τόμ
Γ΄, σ. 65.
60. Π. Πιέρου - Δ. Διανοπούλου, Σερραϊκό ἡμερολόγιο, 1939 σ. 47. Γ. Καφτανζῆ, Ἱστορία τῆς πόλεως Σερρῶν, τόμ. Γ΄, σσ. 44-45 καί 390.
24 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
διατάχθηκαν νά μονομαχήσουν ἔφιπποι.
Ὅποιος ἀπ’ αὐτούς θά σκοτωνόταν θά
θεωρεῖτο ψεύτης. Ἐπειδή δέν σκοτώθηκε
κανείς, ἀλλά μόνο ὁ ἕνας τραματίστηκε
ἐλαφρά, ὁ Φωκᾶς ζήτησε ἀπό τό Μιχαήλ
νά ἀποδείξει τήν ἀθωότητά του συνεχίζοντας τή δοκιμασία τῆς θεοδικίας. Νά
πιάσει μέ γυμνά τά χέρια πυρακτωμένο
σίδηρο. Ἄν καίγονταν θά ἦταν ἔνοχος. Ὁ
Μιχαήλ ἀντέδρασε μέν γιά τόν τρόπο τῆς
ἐκδικάσεως τῆς ὑποθέσέως του, ἀλλά δέχθηκε νά ἐφαρμοσθεῖ ὁ προτεινόμενος τρόπος, ὑπό τόν ὅρο νά παραλάβει τό πυρακτωμένο σίδηρο ἀπό τά χέρια τοῦ Φωκᾶ.
Μετά ἀπό ὀξύ καί συγκλονιστικό διάλογο μεταξύ τῶν δύο ἡ πρόταση τοῦ
Φωκᾶ ματαιώθηκε.
Τήν ἴδια ὑπόθεση τήν ἀναφέρει καί ὁ
Φραντζῆς στό χρονικό του μέ βασικές
ὅμως παραλλαγές προσώπων καί τόπου
τοῦ δικαστηρίου61. Ἐπειδή ὑπάρχουν παραλλαγές γιά τό ἴδιο γεγονός ὡς πρός
τόν διατάξαντα πρόεδρο τοῦ δικαστηρίου στό χρονικό τοῦ Φραντζῆ, μερικοί
ἀμφιβάλλουν τήν ὕπαρξη τοῦ Φωκᾶ ὡς
μητροπολίτη Σερρῶν. Χωρίς νά προηγηθεῖ ἱστορική ἔρευνα δέν μποροῦμε μέ βεβαιότητα νά τόν συμπεριλάβουμε στόν
ἐπισκοπικό κατάλογο τῶν Σερρῶν ἤ νά
τόν ἀπορρίψουμε ἐντελῶς. Ζητοῦνται καί
ἄλλα ἱστορικά στοιχεῖα γιά τήν ἐπίλυση
τῆς ἀμφιβολίας.
15. ΛΕΩΝ 1269
Γιά τήν ἀρχιερατεία τοῦ Λέοντος στίς
Σέρρες πληροφορούμεθα ἀπό τό Προσκυνητάριο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου
Προδρόμου. Μνημονεύεται σέ γράμμα,
πού δυστυχῶς ἡ χρονολογία τοῦ 1269
εἶναι διορθωμένη62. Στό Β΄ κώδικα σελ. 23 τῆς ὡς ἄνω Ἱερᾶς Μονῆς ἀναφέρονται
καί ὑπογράφονται ἔγγραφα ἐκτός ἀπό
τόν τότε μητροπολίτη Σερρῶν Μακάριο
καί ἀπό ἄλλους τρεῖς προγενεστέρους μητροπολίτες τῶν Σερρῶν, «Λέων ὀνόματι
ἐν ἔτει στψοζ΄ ἀπό κτίσεως κόσμου δηλαδή τό 1269 μ.Χ». Ὁ Λήμνου Βασίλειος
στούς ἐπισκοπικούς καταλόγους τῆς
Ἑλλάδος κάνει λόγο γιά τό ἔτος 1285
ἐπειδή ἡ ἀρχιερατεία τοῦ Λέοντος στίς
Σέρρες πιθανόν νά συνέχισε μέχρι τότε.
16. ΝΗΦΩΝ Α΄ 1309
Δέν γνωρίζουμε πόσα χρόνια ἀρχιεράτευσε ὁ Νήφων στίς Σέρρες, ἀλλά μόνο
ὅτι προηγήθηκε ἀπό τό Νικόλαο Α΄.
Τοῦτο τό πληροφορούμεθα ἀπό τήν πατριαρχική συνοδική ἀπόφαση τοῦ
Ἠσαΐα (1323-1334) στίς δύο Σεπτεμβρίου
τοῦ 1327, ὅπου ἀναφέρεται ὅτι: «Ὁ ὑπ’
αὐτοῦ θεοφιλέστατος ἐπίσκοπος Ζιχνῶν
ἔσχε μέν αἰτήσας παρά τοῦ μητροπολίτου
Σερρῶν κύρ Νήφωνος ἐκείνου μονύδριον
τι τῆς μητροπόλεως, εἰς ὄνομα τιμώμενον τοῦ δεσπότου Σωτῆρος Χριστοῦ καί
ἐπικεκλημένος τῆς Γαστελέγκου μετά
μέντοι τήν ἐκείνου ἐπιβίωσιν ἔσχε καί ἐκ
παραδόσεως τῶν αὐτῆς κληρικῶν μονύδρια δύο, τό μέν εἰς ὄνομα τιμώμενον τῆς
ὑπεράγνου δεσποίνης καί θεομήτορος
καί ἐπικεκλημένου Βοριτζοῦς, τό ἕτερον
δέ ἐπ’ ὀνόματι τετιμημένον καί αὐτό τῆς
ὑπεράγνου δεσποίνης καί θεομήτορος
καί ἐπικεκλημένον οὕτω τοῦ Χοχῆνος»63.
Μετά τή συνοδική αὐτή ἀπόφαση ἀποδίδονται στό μητροπολίτη Σερρῶν Νικόλαο Α΄ οἱ τρεῖς Μονές:
α) τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ τῆς Γαστελέγκου στό χωριό Χριστός Σερρῶν, τήν
ὁποία ὁ Νήφων, κατά παράκληση τοῦ Β΄
κτίτορα τῆς Μονῆς Ἰωακείμ, τή δώρησε
πρό τοῦ 1309 στή Μονή Προδρόμου.
61. Χρονικό, ἔκδοση Ε.Ε.Ο, τόμ. 1ος, βιβλίο Α΄, κεφάλ. 1.- Ἀκροπολίτης, 64, σ. 142. καί 50, 100-106. Ἱστορία Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, Ἀθήνα 1979, τόμ. Θ΄, σ. 191.
62. Χριστοφόρου, Προσκυνητάριο τῆς ἐν Μακεδονίᾳ παρά τῇ πόλει τῶν Σερρῶν Σταυρ/ῆς Ἱ. Μ. τοῦ Ἁγίου
Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, σσ. 27, 31. Β΄ ἀρχαῖος κώδιξ, σ. 2 καί 3 τῆς ὡς ἄνω Μονῆς.
63. Acta, τόμ. 1ος, σσ. 144-145.
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 25
β) τῆς Θεομήτορος τῆς Βοριτζοῦς.
γ) τῆς Θεομήτορος τῆς Δοχιανῆς.
Οἱ Μονές αὐτές ἦταν μετόχια τῆς
Μονῆς Προδρόμου ἀλλά τίς ἐγκατέλειψαν οἱ μοναχοί ὅταν πέθανε ὁ μητροπολίτης Σερρῶν Νήφων. Ὁ δέ ἐπίσκοπος
Ζιχνῶν Ἰωακείμ, ἐπειδή ἦταν ἐγκαταλελειμμένες, τίς μεταβίβασε ὅλες στήν ἐπισκοπή του. Ἡ ὑπόθεση ἔχει ὡς ἑξῆς.
Τό μετόχι τῆς Γασετλέγκου ἦταν Ναός
τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ μέ μεγάλη ἔκταση
γῆς, 2200 στρεμμάτων στό χωριό Χριστός.
Ἀφιερώθηκε ἀπό τό Θεόδωρο Μετοχίτη
μέ αὐτοκρατορικό χρυσόβουλο τοῦ 1329
στή Μονή Προδρόμου. Ἀναφέρεται καί
στήν πατριαρχική συνοδική ἀπόφαση τοῦ
Ἠσαΐα (1323-1334) στίς δύο Σεπτεμβρίου
τοῦ 1327. Ἡ Μονή αὐτή ἦταν μετόχι τῆς
Μονῆς Προδρόμου, ἀλλά, ὅταν πέθανε ὁ
μητροπολίτης Σερρῶν Νήφων, τήν ἐγκατέλειψαν οἱ μοναχοί. Ὁ ἐπίσκοπος Ζιχνῶν
Ἰωακείμ, ἐπειδή ἦταν ἐγκαταλελειμμένη,
τήν κατέλαβε μαζί μέ τίς ἄλλες δύο παρακάτω Μονές καί τίς μεταβίβασε στήν ἐπισκοπή του.
Μέ τή συνοδική αὐτή ἀπόφαση ἀποδόθηκαν οἱ Μονές στό μητροπολίτη
Σερρῶν Νικόλαο. Μέ τήν ὡς ἄνω πατριαρχική ἀπόφαση ρυθμίστηκε ἡ διαφορά μεταξύ τῆς Μητρόπολης Σερρῶν καί
τοῦ ἐπισκόπου Ζιχνῶν Ἰωακείμ.
Ἡ Μονή Γαστελέγκου τοῦ Σωτῆρα
Χριστοῦ τή σφετερίσθηκε κάποιος ἰσχυρός Ὀθωμανός στά μέσα τοῦ 18ου αἰώνα
καί ἀπολέσθηκε γιά πάντα. Κατέφυγε ἡ
Μονή σέ δικαστικά μέτρα καί δικαιώθηκε μέ δύο φιρμάνια (ὅ.π. σελ. 30, 46)
ἀλλά ποτέ δέν τῆς ἐπιστράφηκε ἀπό τούς
Τούρκους τό μετόχι.
Ἡ ἀνδρώα Μονή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Βουριτζίου, ἀναφέρεται σέ
ἔγγραφο τοῦ 1290 σέ ἀκαθόριστη τοποθεσία γύρω ἀπό τή πόλη τῶν Σερρῶν.
Μνημονεύται ὡς ἰδιοκτησία τῆς Μονῆς
Προδρόμου στό χρυσόβουλλο τοῦ αὐτοκράτορα Ἀνδρονίκου Β΄ τό 1309 ὡς ἑξῆς:
«Μετόχιον ἕτερο περί τήν αὐτήν πόλιν
τῶν Σερρῶν διακείμενον εἰς ὄνομα τιμώμενον καί αὐτό τῆς ὑπεραγίας θεοτόκου·
καί ἐπικεκλημένον τοῦ Βουρουτζίου».
Ἀναφέρεται καί στήν πατριαρχική συνοδική ἀπόφαση τοῦ Ἠσαΐα στίς 2 Σεπτεμβρίου τοῦ 1327 ὅταν, μετά ἀπό τό θάνατο
τοῦ μητροπολίτου Σερρῶν Νήφωνος τήν
ἐγκατέλειψαν οἱ μοναχοί τῆς Μονῆς Προδρόμου. Κατά τήν περίοδο τῆς τοποτηρητείας τῆς μητροπόλεως Σερρῶν ἀπό τόν
ἐπίσκοπο Ἰωακείμ Ζιχνῶν περιῆλθε στή
δικαιοδοσία τοῦ μητροπολίτη Ζιχνῶν, ὁ
ὁποῖος ὡς ἐγκαταλελειμμένη τή μεταβίβασε στήν ἐπισκοπή του. Μέ τήν ὡς ἄνω
ἀναφερομένη Συνοδική ἀπόφαση ἀποδόθηκε ἡ μονή τῆς Θεομήτορος τῆς Βοριτζοῦς στό διάδοχο τοῦ Νήφων μητροπολίτη Σερρῶν Νικόλαο Α΄.
Τό μετόχι τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς
Δοχῆς ἤ Δοχιανῆς βρίσκονταν κοντά στή
Μονή Προδρόμου μέ ἐλαιῶνες καί κτήματα. Ἀφιερώθηκε στή Μονή τοῦ Τ. Προδρόμου ἀπό τό Δοχηνό, πού ἔγινε μοναχός
σ’ αὐτή. Τό μετόχι αὐτό κάποτε παραμελήθηκε καί περιῆλθε γιά πολύ καιρό στή
χρήση τῆς Μητροπόλεως Σερρῶν. Κατά
τήν ἐπιτηρητεία τοῦ μητροπολίτη Ζιχνῶν
Ἰωακείμ περιῆλθε στή δικαιοδοσία τῆς
Μητροπόλεως Σερρῶν καί μέ τό ἔγγραφο
τοῦ πατριάρχη Ἠσαΐα ἐπανῆλθε στή Μητρόπολη Σερρῶν. Ὁ μητροπολίτης Σερρῶν
Κάλλιστος, ἐπειδή τό βρῆκε ἀπό τούς προκατόχους του, δέν προτίθετο νά τό ἐπιστρέψει στή Μονή. Γι’ αὐτό κατά τήν ἐπίσκεψη στίς Σέρρες τοῦ ἀπό Δράμας
πατριάρχη Κων/πόλεως Ἰωακείμ μέ πέντε
ἀρχιερεῖς τό 1500, οἱ μοναχοί τῆς Μονῆς
τοῦ παρουσίασαν τό χρυσόβουλο καί τά
σχετικά ἔγγραφα ἰδιοκτησίας καί μέ πατριαρχική ἀπόφαση ἐπανέκτησαν αὐτό.
Τό ἔγγραφο τῆς πατριαρχικῆς ἀποφάσεως
καί τό γράμμα τοῦ μητροπολίτη Σερρῶν
Καλλίστου γιά τό ὡς ἄνω θέμα καταχωρήθηκαν στό Β΄ κώδικα τῆς Μονῆς Προδρόμου. (Εἶδε καί βιογραφία Καλλίστου
1494-1501 ἀριθμός βιογραφιῶν 36).
26 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
Ἡ συνδιάσκεψη πραγματοποιήθηκε μέ ἐπιτυχία στήν Θεσ/νίκη (15-17
Ὀκτωβρίου) μέ θέμα: «Ἡ ἐλπίδα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας γιά τήν αἰωνιότητα καί οἱ πλάνες τῶν ἐσχατολογικῶν αἱρέσεων». Μετά ἀπό ἐκτενή συζήτηση ἐπί τῶν εἰσηγήσεων, ἐνέκρινε ὁμοφώνως τά ἀκόλουθα πορίσματα:
1
νατολισμένη καί ἀναζητεῖ ἀπό τούς πιστούς
τήν ἐνεργό προσμονή τῆς ἐρχόμενης Βασιλείας
τοῦ Θεοῦ, τή δυναμική μεταμόρφωση και ἀνακαίνιση τοῦ σύμπαντος κόσμου.
Ἡ διδασκαλία περί ἐσχάτων διαποτίζει
ὁλόκληρη τή θεολογία καί ζωή τῆς
Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἑστιάζει
σέ ὅ,τι συνιστᾶ τό ἀπόλυτο, τό τελικό, τό ὁριστικό. Δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τό πρόσωπο τοῦ
σαρκωθέντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί
τήν ἀπόλυτη κυριαρχία Του στόν κόσμο. Μέ
ἄλλα λόγια, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτεται κατά τήν Καινή Διαθήκη στό πρόσωπο καί στό ἔργο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί συνιστᾶ ταυτόχρονα τό κεντρικό γεγονός τῆς
ἐπέμβασης τοῦ Θεοῦ στήν Ἱστορία. Ἑπομένως,
τά ἔσχατα συνδέονται μέ τίς τρεῖς διαστάσεις
τοῦ χρόνου, παρελθόν, παρόν καί μέλλον.
Ἡ ἐλπίδα τῶν ἐσχάτων, κατά τίς μαρτυρίες τῆς Ἁγίας Γραφῆς, θεμελιώνεται
στό μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας, ἀπό
τή δημιουργία τοῦ κόσμου, διά τῆς πορείας
τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ἱστορία, «ἕως
τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28,20).
Κεντρικός ἄξονας τῆς χριστιανικῆς ἐλπίδας
εἶναι ὁ Σταυρός καί ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ,
ἡ δέ «Ἡμέρα τοῦ Κυρίου» ταυτίζεται μέ τήν
ἀναμενόμενη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
2
4
Ἡ Ὀρθόδοξη ἐσχατολογία δέν εἶναι
ἁπλῶς ὁ λόγος γιά τήν ἄλλη ζωή, οὔτε
τό τελευταῖο κεφάλαιο τῆς Ἁγίας
Γραφῆς ἤ τῆς Δογματικῆς τῆς Ἐκκλησίας. Διαποτίζει τό σύνολο τῆς Ἁγιογραφικῆς διδασκαλίας καί, ὡς ἐκ τούτου, τῆς ἐκκλησιαστικῆς
καί λειτουργικῆς ζωῆς, καθώς εἶναι προσα-
3
Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τή ζωή καί
τή θεολογία της, ὁμιλοῦμε γιά «ἐγκαινιασθεῖσα» Ἐσχατολογία, καθώς κινούμαστε μεταξύ ἑνός «ἤδη» καί ἑνός «ὄχι
ἀκόμη» τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ὀρθόδοξη περί ἐσχάτων διδασκαλία συνδέεται ἀδιασπάστως καί ὀργανικῶς μέ ὁλόκληρο τό
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 27
βιωματικό, ἀσκητικό, λειτουργικό καί μυστηριοκεντρικό πλαίσιο τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, μέ στέρεη καί ἐπαρκῆ θεολογική θεμελίωση τήν ἑνότητα, συνύφανση καί συσχέτιση τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος στήν κτίση καί στήν ἱστορία. Ἡ θεολογική αὐτή βάση ἔχει ἄμεσες καί συγκεκριμένες συνέπειες στή ζωή τῶν πιστῶν, στήν
περί ἐσχάτων διδασκαλία καί ἀκόμη στήν ἴδια
τήν ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ὑπό τό πρῖσμα
αὐτῶν τῶν θεολογικῶν δεδομένων, ἐπισημαίνονται τά ἀκόλουθα, σχετικά μέ τίς πλάνες τῶν ἐσχατολιγικῶν αἱρέσεων καί ἄλλων
διαφόρων μελλοντολογικῶν ὁμάδων:
α. Στίς διάφορες ἐσχατολογικοῦ χαρακτῆρα
αἱρέσεις καί παραχριστιανικές ὁμάδες διαπιστώνεται μιά ἐντόνως παχυλή και ἐξόχως
ἀνθρωπομορφική θεώρηση καί παρουσίαση τῶν ἐσχάτων, λόγῳ, εἴτε τῆς «κατά
γράμμα» θεοπνευστίας καί ἀτομικῆς ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς, πού ἀποδέχονται,
εἴτε τῆς ἀλλοίωσης τῆς Ἁγιογραφικῆς διδασκαλίας μέσῳ τῶν διαφόρων «ὁραμάτων» ἤ καί ποικίλων «ἀποκαλύψεων» τῶν
ἱδρυτῶν τῶν αἱρέσεων αὐτῶν.
β. Ἐπίσης, λόγῳ τοῦ γεγονότος ὅτι οἱ αἱρετικές κινήσεις στεροῦνται αὐθεντικῶν
ἐκκλησιαστικῶν κανόνων ἑρμηνείας καί
κριτηρίων ἀξιολόγησης, ἡ ὅλη ἀπόπειρα
ἁγιογραφικῆς τεκμηρίωσης τῶν κακόδοξων
θεωριῶν τους θεμελιώνεται σέ ἕνα ἄκρατο
ὑποκειμενισμό, πού παράγει πληθώρα
αὐθαίρετων ἑρμηνειῶν καί κακόδοξων
ἀντιλήψεων.
γ. Πολλές ἀπό τίς νεώτερες αἱρετικές καί
παραχριστιανικές κινήσεις ἐσχατολογικοῦ
καί χιλιαστικοῦ χαρακτῆρα ἔχουν τήν
ἱστορική ἀφετηρία τους ἤ ἐπηρεάστηκαν
ἀπό τό κλῖμα πού εἶχε διαμορφωθεῖ στίς
Η.Π.Α. κατά τή διάρκεια τοῦ 19ου αἰῶνα,
μέ ἀφορμή τήν ἔντονη αἴσθηση καί προσδοκία πού εἶχε καλλιεργηθεῖ ἐντός τῶν διαφόρων προτεσταντικῶν κλάδων γιά μιά
ἐπικείμενη ἐπιστροφή καί Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου.
δ. Παρά τή σαφῆ θέση τοῦ Κυρίου ὅτι εἶναι
ἄγνωστος ὁ χρόνος τῆς Δευτέρα Παρουσίας
Του (Ματθ. 24, 36), πολλές ἀπό τίς ἐσχατολογικές χιλιαστικές αἱρέσεις, παραχριστιανικές κινήσεις καί ἄλλες μελλοντολογικές ὁμάδες (π.χ. τρομολαγνία περί τοῦ τέλους τοῦ κόσμου τό 2012, ἡμερολόγιο τῶν
Μάγια, τηλεοπτικοί καί διαδικτυακοί ψευδοπροφῆτες κ.ἄ.) δέν διστάζουν, μέ διάφορους ἀστήρικτους Ἁγιογραφικούς καί
χρονολογικούς συσχετισμούς, νά καθορίζουν μέσῳ ψευδοπροφητειῶν ἡμερομηνίες,
κατά τίς ὁποῖες θά λάβει χώρα ἡ Δευτέρα
Παρουσία καί, φυσικά, ἐπανειλημμένως
διαψεύδονται.
ε. Σέ ὁρισμένες κινήσεις διάφορα γεγονότα
καί μαρτυρίες τῆς Ἁγίας Γραφῆς χρησιμοποιοῦνται ὡς μέσο ψυχολογικῆς πίεσης,
ἀφοῦ προηγουμένως ἔχουν συστηματικά
ἐκπαιδεύσει τούς ὀπαδούς τους σέ ἕνα
συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, ὥστε τά μέλη
τους κάτω ἀπό τόν φόβο «τῆς σφαγῆς
τους στόν Ἀρμαγεδῶνα» ἤ «τῆς μή ἁρπαγῆς
τους στούς οὐρανούς», νά αὐξάνουν τόν
«ἱεραποστολικό» ἀκτιβισμό τους, ὡς ἀπόδειξη ὅτι ἀνήκουν στήν κατηγορία τῶν
«ἐκλεκτῶν» καί τῶν «σεσωσμένων».
7
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τή Θεολογία,
τήν δισχιλιετῆ Παράδοση καί ζωή της,
ἀποδοκιμάζει τίς δοξασίες τῶν διαφόρων ἐσχατολογικῶν αἱρέσεων καί ἄλλες ποικίλες ἐσφαλμένες μελλοντολογικές ἀντιλήψεις,
ὄχι μόνο διότι οἱ δοξασίες αὐτές εἶναι θεραπευτικά λανθασμένες. Ἀδυνατοῦν νά θεραπεύσουν τόν ἐσκοτισμένο καί ἀλαζονικό νοῦ
τοῦ ἀνθρώπου καί τήν γεμάτη ἰδιοτέλεια καρδιά του, μέ τελικό ἀποτέλεσμα νά ὁδηγοῦν
τούς ὀπαδούς τους, οἱ ὁποῖοι εἶναι κι αὐτοί
πλάσματα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, στόν πνευματικό θάνατο καί νά τούς στεροῦν τήν
ἀληθινή καί ζωντανή ἐλπίδα γιά τήν αἰωνιότητα.
28 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
ΑΓΙΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ
23-12-2012 εως 7-1-2013
Κυριακή 23 Δεκεμβρίου
(Πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως)
1. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία
τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου
Ὥρα 7.30-10.30 π.μ.
(Ὁ Σεβασμιώτατος θά λειτουργήσει καί θά μιλήσει στόν Ἱερό Ναό
Εὐαγγελιστρίας Σερρῶν καί θά τελέσει τό μυστήριο χειροτονίας
Πρεσβυτέρου)
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου
1. Ὄρθρος. Μεγάλες καί Βασιλικές ὧρες τῶν Χριστουγέννων.
Ἑσπερινός καί θ. Λειτουργία τοῦ
Μ. Βασιλείου
Ὥρα 7.30-10.30 π.μ.
2. Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός
τῶν Χριστουγέννων στόν Ἱερό
Μητροπολιτικό Ναό τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν, ὅπου
θά χοροστατήσει ὁ Σεβ. Ποιμέναρχης μας κ. Θεολόγος καί θά μιλήσει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π.
Ἀναστάσιος Πάππος.
Ὥρα 6.00-7.30 μ.μ.
ΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου
1. Πανηγυρική θ. Λειτουργία τῶν
Χριστουγέννων τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου. (Ὁ Σεβασμιώτατος θά
λειτουργήσει στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν).
Ὥρα 5.00-8.30 π.μ.
2. Β΄ θεία Λειτουργία στόν Ἱ.
Ναόν Ἁγ. Θεοδώρων Σερρῶν.
Ὥρα 9.00-10.30 π.μ.
(Στόν ἀνωτέρω Ἱ. Ναόν θά τελεσθεῖ καί ἡ Α΄ θεία Λειτουργία).
Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου
Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας
Θεοτόκου
1. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία
τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου
Ὥρα 7.30-10.30 π.μ.
(Ὁ Σεβασμιώτατος θά λειτουργήσει καί θά μιλήσει στόν Ἱ. Ναό Ἁγ.
Γεωργίου Νιγρίτης καί θά τελέσει
τό μυστήριο χειροτονίας Πρεσβυτέρου).
Κυριακή 30 Δεκεμβρίου
Μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν
Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία τοῦ
Ἱεροῦ Χρυσοστόμου.
Ὥρα 7.30-10.30 π.μ.
(Ὁ Σεβασμιώτατος θά λειτουργήσει καί θά μιλήσει στόν Ἱ. Ναό
Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ Βόλου)
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου
Παραμονή Πρωτοχρονιᾶς
1. Εὐλόγηση Βασιλόπιτας στόν
Μητροπολιτικό Οἶκο παρουσίᾳ
Κλήρου, Ἀρχῶν καί Λαοῦ.
Ὥρα 4.30 μ.μ.
2. Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός
τῆς περιτομῆς τοῦ Κυρίου καί τοῦ
Μ. Βασιλείου.
Ὥρα 5.00-6.00 μ.μ.
(Ὁ Σεβασμιώτατος θά χοροστατήσει στόν Ἱερό Ναό Ἁγίων Θεοδώρων Σερρῶν).
Ὥρα 6.00-7.30 μ.μ.
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2013
Τρίτη 1 Ἰανουαρίου
Περιτομή τοῦ Κ.Η.Ι.Χ.
Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου
1. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία
τοῦ Μ. Βασιλείου.
Ὥρα 7.30-10.30 π.μ.
(Ὁ Σεβασμιώτατος θά λειτουργήσει στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Θεοδώρων
Σερρῶν).
2. Δοξολογία ἐπί τῷ Νέῳ Ἔτει
στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό τῶν
Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν.
Ὥρα 11.00 π.μ.
τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου καί ὁ
Ἁγιασμός.
Ὥρα 6.30-8.30 μ.μ.
(Μετά ταῦτα οἱ Ἱερεῖς θά περιέλθουν τίς ἐνορίες των πρός ἁγιασμόν οἴκων).
2. Μέγας Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός
τῶν Θεοφανείων
Ὥρα 6.00-7.30 μ.μ..
ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ
Κυριακή 6 Ἰανουαρίου
1. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία
τοῦ Μ. Βασιλείου.
Ὥρα 7.00-10.00 π.μ.
2. Ἀκολουθία τοῦ Μ. Ἁγιασμοῦ.
Ὥρα 10.00-10.45 π.μ.
Ὁ Σεβασμιώτατος θά ἱερουργήσει
στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν. Ἡ
κατάδυση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
καί ὁ ἁγιασμός τῶν ὑδάτων στήν
πόλη τῶν Σερρῶν θά πραγματοποιηθεῖ στήν τεχνητή λίμνη τῆς
κοιλάδας τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων.
Ὥρα 11.00-11.30 π.μ.
Ἀκολούθως ὁ Σεβασμιώτατος θά
μεταβεῖ στήν Ἀσπροβάλτα ὅπου
θά πραγματοποιηθεῖ στήν παραλία αὐτῆς ἡ κατάδυση τοῦ Τιμίου
Σταυροῦ. Ἡ λιτανεία θά ἐκκινήσει
ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγ. Γεωργίου
Ἀσπροβάλτας περί ὥραν 12.15
μ.μ.
Δευτέρα 7 Ἰανουαρίου
Ἡ Σύναξις τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου.
1. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία
τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου.
Ὥρα 7.30-10.00 π.μ.
Παρασκευή 4 Ἰανουαρίου
Ὄρθρος, Μεγάλες ὧρες
τῶν Θεοφανείων
Ὥρα 7.30 - 9.00 π.μ.
Σάββατο 5 Ἰανουαρίου
Παραμονή Θεοφανείων
1. Ὄρθρος, ἡ θεία Λειτουργία
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 29
«ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου...»
(Ἰω. ιδ΄ 2)
Τ’ ἀκοῦς; θά εἶναι σπίτι, λοιπόν,
μ’ ὅ,τι γλυκό κι ἀληθινό αὐτό σημαίνει,
μ’ ἕνα πατέρα νοικοκύρη
στήν πόρτα νά σέ περιμένει.
«Ὁ ἀφορίσας σέ ἐκ κοιλίας μητρός
ὁ φύλακας ἄγγελός σου καί ὁδηγός
τώρα ὁλόκληρος μιά ἀγκαλιά νά ξαποστάσεις
καί μιά ἀγάπη ἀπέραντη νά ζεσταθεῖς.
Τόξερες πώς μιά μέρα θά τόν συναντήσεις
κι ἔλεγες πάντα πώς θά τόν ρωτήσεις
γιά ὅλα τά ἀκατανόητα τῆς γῆς
πού τόσο ἤθελες νά ἐξηγήσεις.
Χρόνια ἑτοίμαζες κιουτάπια μ’ ἀπορίες
γιά τ’ ἀναπάντητα ἐτούτης τῆς ζωῆς
κι ὅλες τίς μπερδεμένες σου ἱστορίες.
Μά τώρα ξαφνικά ὅλα περάσανε θαρρεῖς.
Δέν θέλεις πιά κι οὔτε πού νοιάζεσαι νά καταλάβεις
τελειώσαν τά γιατί καί πῶς καί τί,
ἀρκεῖ πού ἡ καρδιά σκιρτᾶ κι ἀναγαλιάζει,
ἄσ’ την λοιπόν νά τραγουδεῖ.
Ἀσπασία Κακούρη
30 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
3ήμερη ἐκδρομή Ἐνορίας Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν.
Ἀπό τίς 17 Σεπτεμβρίου, Δευτέρα, μέχρι καί τίς 19 Σεπτεμβρίου, Τετάρτη, ὁ
προϊστάμενος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ
π. Ἀναστάσιος Πάππος μέ τίς εὐλογίες τοῦ
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας διοργάνωσε καί πραγματοποίησε 3ήμερη
ἐκδρομή στά Τρίκαλα, Λίμνη Πλαστήρα,
Μετέωρα, Βόλο.
Οἱ ἐκδρομεῖς ξεκίνησαν μέ ἕνα τουριστικό λεωφορεῖο ἀπό τίς Σέρρες στίς
07:30 τό πρωΐ τῆς 1ης ἡμέρας γιά τό νομό
Καρδίτσας, ἀφοῦ προηγουμένως πέρασαν
ἀπό τό χωριό Κονταριώτισσα Πιερίας γιά
προσκύνημα στή Μονή τοῦ Ὁσίου
Ἐφραίμ τοῦ Σύρου. Τό μεσημέρι βρέθηκαν
στή μαγευτική λίμνη Πλαστήρα, σέ ἕνα
ἀπό τά ὀμορφότερα τοπία τῆς χώρας
μας. Ἡ λίμνη μαζί μέ ἕνα τεράστιο τσιμεντένιο φράγμα δημιουργήθηκε στή θέση
τοῦ ἀρχαίου ποταμοῦ Ταυρωποῦ ἀπό
τόν στρατηγό Νικόλαο Πλαστήρα, ἐπιφανή γόνο τῆς Καρδίτσας. Ἡ ἰδέα τοῦ
ἔργου ἀνάγεται στά 1928, ἡ ὑλοποίηση καί
ὁλοκλήρωσή του ὅμως πραγματοποιήθηκε τό 1960 κι ἔδωσε λύση στό πρόβλημα
τῆς ἄρδευσης, τῆς ὕδρευσης καί τῆς παραγωγῆς ἡλεκτρικοῦ ρεύματος ἀπό τήν
ἐκμετάλλευση τῆς δύναμης τοῦ νεροῦ, ἐνῶ
παράλληλα ἀξιοποιήθηκε τουριστικά ἡ
περιοχή, καθώς δημιουργήθηκαν ξενοδοχεῖα, παραδοσιακοί ξενῶνες, ταβέρνες, ἑστιατόρια γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῶν
ἐπισκεπτῶν. Σέ ἕνα ἑστιατόριο πλάϊ στήν
λίμνη μέ μοναδική θέα γευμάτισαν καί στή
συνέχεια ἐπισκέφθηκαν τό φράγμα. Ἑπόμενος σταθμός μας ἡ πόλη τῆς Καρδίτσας,
ὅπου θαύμασαν τό ὑπέροχο ἄλσος τοῦ
«Παυσιλύπου», πού θυμίζει Ἐθνικό Κῆπο
καί προσκύνησαν στόν ἱστορικό Μητρο-
πολιτικό Ναό Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, πού δεσπόζει μεγαλόπρεπος στήν ἄκρη τοῦ ἄλσους. Νωρίς τό βράδυ ἔφτασαν στά Τρίκαλα. Τακτοποιήθηκαν στό ξενοδοχεῖο καί
βγῆκαν στό κέντρο τῆς πόλης νά τό γνωρίσουν.
Τήν 2η ἡμέρα, Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου, ἐπισκέφθηκαν τά
Μετέωρα. Ἐδῶ προσκύνησαν στή γυναικεία Μονή τοῦ
Ἁγίου Στεφάνου καί στήν ἀνδρική Μονή Βαρλαάμ. Στή
συνέχεια κατέβηκαν στή γραφική κωμόπολη τῆς Καλαμπάκας, ὅπου ἔμειναν γιά λίγο καί, ἀφοῦ γευμάτισαν, πῆραν
τό δρόμο γιά τή γυναικεία Μονή Παναγίας Ξενιᾶς στή Μαγνησία. Ἀφοῦ προσκύνησαν καί τέλεσαν παράκληση, δέχ-
θηκαν τήν φιλοξενία τῶν μοναχῶν στό ἀρχονταρίκι τῆς
Μονῆς. Πρίν βραδυάσει, βρέθηκαν στήν ἀρχαία Ἰωλκό, τήν
πόλη τοῦ Βόλου, ὅπου διανυκτέρευσαν.
Τήν 3η ἡμέρα, Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου, μετά τό
πρωινό μας ἀνηφόρισαν γιά τό θρυλικό βουνό τῶν Κενταύρων, τό Πήλιο, μέ πρῶτο σταθμό τήν Πορταριά,
ὅπου προσκύνησαν στή γυναικεία Μονή Παναγίας τῆς
Ὁδηγήτριας, πού εἶναι Μετόχι τῆς Μονῆς Φιλοθέου τοῦ
ἉγίουὌρους. Συνεχίζοντας τήν ἀνάβασή τους ἔφτασαν
στά Χάνια, σέ ὑψόμετρο 1190 μέτρων. Τά Χάνια ἀποτελοῦν τόν ὀρεινότερο οἰκισμό τοῦ Νομοῦ Μαγνησίας καί
εἶναι χτισμένα μέσα σέ ἕνα πυκνό δάσος ἀπό ὀξιές καί ἔλατα. Φημίζονται γιά τό πολυσύχναστο χιονοδρομικό τους
κέντρο καί τίς παραδοσιακές ταβέρνες μέ τίς τοπικές συνταγές. Μέ μιά ἐνδιάμεση στάση γιά γεῦμα στό Λιτόχωρο
καί καφέ στόν Κορινό ἐπέστρεψαν νωρίς τό βράδυ στίς
Σέρρες.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό Ἀκριτοχώρι,
στήν Θεσ/νίκη καί στήν Ἀρναία
* Στό Ἀκριτοχώρι Σιδηροκάστρου βρέθηκε ὁ Σεβ. Ποι-
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012 Ὁ Ἅγιος Νικήτας 31
μενάρχης μας κ. Θεολόγος τό Σάββατο 20 Ὀκτωβρίου προσκεκλημμένος τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου Σιδηροκάστρου κ. Μακαρίου.
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας μαζί μέ ἄλλους Ἀρχιερεῖς
παρευρέθηκε στήν ἐπίσημη ὑποδοχή καί Δοξολογία μέ τήν
εὐκαιρία τῆς ἐπίσκεψης πού πραγματοποίησε ἡ Α.Θ.Π. ὁ
Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος στό Ἀκριτοχώρι, προκειμένου νά τελέσει τά ἐγκαίνια τοῦ νέου Καθολικοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Ἀκριτοχωρίου.
* Προσκεκλημένος τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου
Θεσ/νίκης κ. Ἀνθίμου, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας μετέβη στή
Θεσ/νίκη, τό ἀπόγευμα τῆς 25ης Ὀκτωβρίου, καί ἔλαβε
μέρος στίς λατρευτικές καί ἑορταστικές ἐκδηλώσεις πού
τελέστηκαν τήν παραμονή καί ἀνήμερα τῆς ἁγιωνύμου
ἡμέρας στόν Ἱερό Προσκυνηματικό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης, μέ ἀφορμή τήν ἱερά μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου.
* Τό Σάββατο 24 Νοεμβρίου, ὁ σεπτός Ποιμενάρχης
μας μετέβη στήν Ἀρναία καί συμμετεῖχε μαζί μέ ἄλλους
Ἀρχιερεῖς στήν ἐνθρόνιση τοῦ νέου Μητροπολίτου Ἱερισσοῦ, Ἁγ. Ὄρους καί Ἀρδαμερίου κ. Θεοκλήτου.
Χειροτονίες Ἱερέων
* Τήν Κυριακή, 28 Ὀκτωβρίου, κατά τήν πανηγυρική θεία Λειτουργία πού τέλεσε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας
κ. Θεολόγος μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς Παναγίας τῆς Πονολύτριας στόν Ἱ. Προσκυνηματικό Ναό Ἁγ. Θεοδώρων
χειροτόνησε σέ διάκονο τόν εὐσεβῆ νέο Ἀντώνιο Παπαγερίδη, τόν ὁποῖο τήν Κυριακή, 23 Δεκεμβρίου, χειροτόνησε σέ πρεσβύτερο κατά τήν θεία Λειτουργία πού τέλεσε στόν Ἱ. Ναό Εὐαγγελιστρίας Σερρῶν.
* Κατά τήν θ. Λειτουργία πού τέλεσε ὁ
Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Θεολόγος στόν
Ἱ. Ναό Ἁγ. Γεωργίου Νιγρίτης, τήν Τετάρτη,
26 Δεκεμβρίου, χειροτόνησε σέ πρεσβύτερο τόν διάκονο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ π. Χαράλαμπο Βογιατζόγλου.
Συνάξεις Ἱερατικές
Δύο συνάξεις τῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς
Μητροπόλεώς μας πραγματοποιήθηκαν
τήν περίοδο αὐτή.
Ἡ πρώτη τήν Τετάρτη 31 Ὀκτωβρίου
στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν καί εἶχε ὡς
θέμα τήν καλύτερη ὀργάνωση γιά τήν
ἔλευση καί συμμετοχή στίς θρησκευτικές
καί ἑορταστικές ἐκδηλώσεις τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί
πάσηςἙλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου.
Ἡ δεύτερη, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε τό Σάββατο, 8 Δεκεμβρίου, στόν Ἱ.
Ναό Ἁγ. Σπυρίδωνος Σερρῶν, εἶχε ἀναφορά στό θέμα τοῦ «Ἐράνου τῆς ἀγάπης».
Ὁ Σεβασμιώτατος ἔδωσε τίς κατευθυντήριες γραμμές γιά τήν ἐπιτυχία τοῦ
ἐράνου, ὥστε τήν περίοδο αὐτή τῆς μεγάλης οἰκονομικῆς ὕφεσης νά ἀνακουφισθοῦν περισσότεροι ἀδελφοί μας τίς ἡμέρες αὐτές.
Καί στίς δύο συνάξεις παράλληλα μέ τά
κυρίως θέματα συζητήθηκαν καί ἄλλα
ἐκκλησιαστικά, λειτουργικά καί ποιμαντικά θέματα.
Στό τέλος μετά τό διάλογο ὁ Σεβασμιώτατος ἀπηύθυνε τίς ἐγκάρδιες εὐχές
του, ἰδιαίτερα δέ στή δεύτερη γιά τήν περίοδο τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου.
32 Ὁ Ἅγιος Νικήτας τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
Ἐγκαίνια Ἱεροῦ Παρεκκλησίου
Τό διήμερο, 2 καί 3 Νοεμβρίου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεολόγος
τέλεσε τά Ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Παρεκκλησίου τοῦ Ἁγ. Γεωργίου τῆς περιοχῆς Ἁγ.
Ἰωάννου Σερρῶν.
Τήν Παρασκευή, 2 Νοεμβρίου, τό ἀπόγευμα, ὁ Σεβασμιώτατος μετέφερε τά ἱερά
μαρτυρικά λείψανα καί τέλεσε τήν ἀκολουθία τῆς ἐναπόθεσης τῶν ἱερῶν λειψάνων στόν Ἐνοριακό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου
Ἁγ. Ἰωάννου, στό τέλος τῆς ὁποίας μίλησε ἐπίκαιρα.
Τό πρωΐ τῆς ἑπόμενης ἡμέρας, Σάββατο,
3 Νοεμβρίου, στό τέλος τοῦ Ὄρθρου, ὁ
ὁποῖος πραγματοποιήθηκε στόν Ἱ. Ναό
Κοιμ. Θεοτόκου, ὁ σεπτός Ποιμενάρχης
μας, μετέφερε στό Ἱερό Παρεκκλήσιο τοῦ
Ἁγ. Γεωργίου, ὅπου τέλεσε τά Ἐγκαίνια
τοῦ Ἱεροῦ Παρεκκλησίου καί στή συνέχεια
τέλεσε τήν πρώτη Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία.
Ἐκδημία τοῦ μοναχοῦ
Γενναδίου Παπακωνσταντίνου
Ὁ ἀοίδιμος π. Γεννάδιος (Γρηγόριος
κατά κόσμον) Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στό Νέο Σούλι τό 1937. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του (ὁ πατέρας του ἱερεύς) ἀνέθρεψαν τόν μικρό Γρηγόριο ἐν παιδείᾳ καί
νουθεσίᾳ Κυρίου. Μετά τίς βασικές του
σπουδές στό Δημοτικό Σχολεῖο τοῦ Νέου
Σουλίου καί στό Γυμνάσιο Σερρῶν συνέχισε τίς σπουδές του στή Θεολογική Σχολή στήν Ἀθήνα καί ἀργότερα στή Φιλοσοφική Σχολή. Ἐργάσθηκε σέ διάφορα Γυμνάσια καί Λύκεια τῶν Σερρῶν ὡς θεολόγος καί φιλόλογος καθηγητής μέ πολύ
ζῆλο καί ἐνδιαφέρον γιά τήν ἑλληνοχριστιανική ἀγωγή τῆς νεότητος. Παράλληλα ἐκήρυττε τόν λόγον τοῦ Θεοῦ στούς
ἱερούς ναούς καί διακονοῦσε στό Ἀναλόγιο ὡς ἱεροψάλτης μέ τή χαρισματική μελωδική φωνή του πού τοῦ χάρισε ὁ Θεός.
Νυμφεύτηκε τή δασκάλα Ἀλεξάνδρα Κοκκόση μέ τήν
ὁποίαν ἀπέκτησαν καλά παιδιά, ἕνα ἐκ τῶν ὁποίων ἔγινε μοναχός, ὁ π. Ἡσαΐας, στήν Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὁ μακαριστός ὑπῆρξε πιστός
σύζυγος καί στοργικός πατέρας. Τά τελευταῖα χρόνια μετά
τή συνταξιοδότησή του ἔζησε ὡς ταπεινός μοναχός τήν ἡσυχαστική ζωή στή Μονή Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους.
Κατά τόν λόγον τῆς Ἁγίας Γραφῆς (Σοφία Σολομῶντος δ΄
14) «Ἀρεστή γάρ ἦν Κυρίῳ ἡ ψυχή αὐτοῦ». Τήν εὐχή του
νά ἔχουμε. Αἰωνία του ἡ μνήμη.
Ἁγιασμός στό ΤΕΦΑΑ Σερρῶν
Μέ τίς εὐλογίες τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Θεολόγου πραγματοποιήθηκε τήν Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου,
ὁ ἁγιασμός γιά τούς πρωτοετεῖς φοιτητές ΤΕΦΑΑ στό
Ἀμφιθέατρο τῆς Σχολῆς.
Μετά τόν ἁγιασμό στό σύντομο χαιρετισμό του ὁ Σεβασμιώτατος προέτρεψε τούς φοιτητές νά ἔχουν ὡς σταθερό θεμέλιο τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, νά διαθέτουν ἦθος καί
τούς παρότρυνε νά ἀξιοποιήσουν τίς εὐκαιρίες πού θά τούς
δοθοῦν.
Ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Φιλαρέτου
Τό Σάββατο, 1 Δεκεμβρίου, τελέσθηκε Ἀρχιερατικός
Ἑσπερινός στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν, μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Φιλαρέτου τοῦ Ἐλεήμονος.
Ὁ ἅγιος Φιλάρετος ἔχει καθιερωθεῖ ὡς προστάτης τοῦ
Γεν. Φιλοπτώχου Ταμείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί
τῶν Ἐνοριακῶν Φιλοπτώχων Ταμείων.
Στό τέλος τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ ὁ Ὑπεύθυνος
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012 Ὁ Ἅγιος Νικήτας 33
τοῦ Γεν. Φιλοπτώχου Ταμείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας
π. Εὐστράτιος Καρατζούλης παρουσίασε τόν ἀπολογισμό
τοῦ ταμείου τονίζοντας ὅτι μέσα στό 2012, παρά τήν κρίση τῶν ἡμερῶν δόθηκε ἀπό τό Γεν. Φιλόπτωχο Ταμεῖο ὅσο
καί ἀπό τά ἐνοριακά φιλόπτωχα τό ποσό τῶν 555.000
εὐρώ γιά τήν ἀνακούφιση τῶν ἐμπερίστατων ἀδελφῶν μας
Στό τέλος ὁ Σεβασμιώτατος ἐξέφρασε τίς εὐχαριστίες
του γιά τήν βοήθεια καί προσφορά στό φιλανθρωπικό
ἔργο τῆς Μητροπόλεως πρός ὅλα τά μέλη τῶν φιλοπτώχων ταμείων καί ἀναφέρθηκε σέ θέματα ἀφορώντα τόν
Ἔρανο τῆς Ἀγάπης τοῦ 2012, ὁ ὁποῖος πραγματοποιήθηκε
στίς 15, 16, καί 17 Δεκεμβρίου.
Χειροθεσίες
στήν Ἱερά Μητρόπολή μας
* Τήν Κυριακή, 11 Νοεμβρίου, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, κατά τή διάρκεια τῆς θείας Λειτουργίας,
πού τέλεσε στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, χειροθέτησε σέ Οἰκονόμο τόν Ἐφημέριο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ π. Ραφαήλ Λίγδα.
* Τό Σάββατο, 15 Δεκεμβρίου, στόν Ἱερό Ναό Ἁγ.
Ἀντωνίου Σερρῶν κατά τήν θ. Λειτουργία πού τέλεσε ὁ
Σεβ. Ποιμενάρχης μας χειροθέτησε σέ Πνευματικό - Ἐξομολόγο τόν ὑποτακτικό τοῦ Πανοσ. Ἀρχιμ. Ἰωακείμ Βραχνιώτη στό χιλανδαρινό κελί τοῦ Ἁγ. Νικολάου Βραχνιώτη
στίς Καρυές, Ἱερομόναχο Αἰμιλιανό, ἐνῶ τό ἀπόγευμα τῆς
ἴδιας ἡμέρας κατά τόν ἑσπερινό πού τελέσθηκε στόν Ἱ.
Ναό Παμμεγ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν τόν χειροθέτησε σέ Ἀρχιμανδρίτη. Ὁ Πανοσ. Ἀρχιμ. Αἰμιλιανός εἶναι πτυχιοῦχος
τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς καί κάτοχος Master στό Κανονικό Δίκαιο. Ἱεροδιάκονος καί πρεσβύτερος χειροτονή-
θηκε ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτη μας στό
Καθολικό τῆς Ἱ. Μονῆς Χιλανδαρίου στίς
6 καί 7 Ὀκτωβρίου ἀντίστοιχα.
* Στόν ἴδιο ἑσπερινό τοῦ Σαββάτου, 15
Δεκεμβρίου, χειροθέτησε ὁ Σεβασμιώτατος
σέ Ἀρχιμανδρίτη τόν Ἱερομόναχο π. Ἰωσήφ
Γκαγκασίδη.
Συνεστίαση Μαξιμείου
Ἐξαιρετική ἐπιτυχία σημείωσε ἡ φετινή συνεστίαση τῶν μαθητῶν, καθηγητῶν,
γονέων καί φίλων τῶν Σχολῶν τοῦ Μαξιμείου Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ἱερᾶς
Μητροπόλεώς μας τήν Κυριακή, 11 Νοεμβρίου, στό οἰκογενειακό κέντρο «ΚΟΜΠΟΛΟΪ», ὅπου παρατηρήθηκε τό ἀδιαχώρητο.
Ὁ Δ/ντής τοῦ Ἱδρύματος π. Ἰορδάνης
Θεμελίδης προσφώνησε τούς παρισταμένους πού ἀνταποκρίθηκαν στό κάλεσμα
τοῦ Μαξιμείου καί κατέκλυσαν τήν αἴθουσα τοῦ κέντρου, καί μίλησε γιά τή λειτουργία τῶν Σχολῶν τοῦ Μαξιμείου.
Εὐχαριστίες ἀπηύθυνε καί πρός τό
Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ. Θεολόγο, ὁ ὁποῖος
περιβάλλει μέ ἀγάπη τό Μαξίμειο καί
εἶναι ἀρωγός καί συμπαραστάτης στή λειτουργία τῶν Σχολῶν τοῦ Μαξιμείου.
Στή συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος συνεχάρη ὅλους ὅσοι συντελοῦν μέ ὁποιοδήποτε τρόπο στό ἐπιτυχημένο ἔργο τοῦ
Μαξιμείου. Γι’ αὐτό εἶπε, ἀξίζουν τήν
ἀναγνώριση ὅλων μας καί εὐχήθηκε νά συνεχίσουν μέ τόν ἴδιο ζῆλο τό κοινωφελές
ἔργο τους.
Ἀκολούθησε ἡ ἀπονομή τῶν πτυχίων
στούς ἀποφοίτους σπουδαστές.
Στήν ἐκδήλωση πῆραν μέρος τά χορευτικά συγκροτήματα τοῦ Ἱ. Ναοῦ Κοιμ.
Θεοτόκου Σερρῶν, μέ ἐντυπωσιακές φορεσιές, τά ὁποῖα χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς καί στή συνέχεια ἡ παραδοσιακή χορωδία τοῦ Μαξιμείου τραγούδησε
τοπικά παραδοσιακά τραγούδια. Ἡ ἐκδή-
34 Ὁ Ἅγιος Νικήτας τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
λωση ἔκλεισε μέ χορούς καί τραγούδια πού τραγούδησαν Σεβ. Μητροπολίτου Σύρου κ. Δωροθέου
ὁ Δ/ντής τῆς Σχολῆς Βυζ. Μουσικῆς τοῦ Μαξιμείου κ. Ἀστέ- καί ἔλαβε μέρος στίς λατρευτικές καί
ριος Γούναρης καί ὁ καθηγητής κ. Κων/νος Τσαλαπάτης. ἑορταστικές ἐκδηλώσεις πού πραγματοποιήθηκαν μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἱερᾶς
Ὁ Σεβασμιώτατος στήν Κατερίνη, στήν Πάτρα
μνήμης τοῦ ἁγ. ἐνδόξου πατρός ἡμῶν Νικαί στή Σύρο.
κολάου ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ
* Προσκεκλημένος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κίτρους καί θαυματουργοῦ, προστάτου τῶν ἐν θαΚατερίνης ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας, μέτεβη στήν Κατερίνη λάσσῃ πλεόντων. Τήν Τετάρτη 5 Δεκεμτό διήμερο 24 καί 25 Νοεμβρίου καί ἔλαβε μέρος στίς λα- βρίου τό ἀπόγευμα ἔλαβε μέρος στόν
τρευτικές καί ἑορταστικές ἐκδηλώσεις στόν πανηγυρίζον- πανηγυρικό Ἀρχιερατικό Ἑσπερινό καί
τα Ἱερό Ναό Ἁγ. Αἰκατερίνης μέ ἀφορμή τήν ἱερά μνήμη τῆς τήν Πέμπτη, 6 Δεκεμβρίου στό πολυαρἁγίας, ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης τῆς πανσόφου. χιερατικό συλλείτουργο κατά τήν διάρ* Μετά ἀπό πρόσκληση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου κεια τοῦ ὁποίου κήρυξε καί τό θεῖο Λόγο.
Πατρῶν κ. Χρυσοστόμου, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγος μετέβη στήν Πάτρα τό διήμερο 29 καί 30 Νοεμβρίου
Ἐγκαίνια Ἱεροῦ Ναοῦ
καί ἔλαβε μέρος μαζί μέ ἄλλους Ἀρχιερεῖς στήν ἐκκλησ. παΜέ ἰδιαίτερη λαμπρότητα τήν Κυριακή πρό τῶν Χριστουγέννων, 23 Δεκεμβρίου τελέσθηκαν τά ἐγκαίνια τοῦ Ἱ.
Ναοῦ Εὐαγγελιστρίας Σερρῶν, ὁ ὁποῖος
ἀνακαινίσθηκε τή δεκαετία 1962-1972.
Σύμφωνα μέ τήν λειτουργική τάξη, τό
Σάββατο τό ἀπόγευμα 22 Δεκεμβρίου μεταφέρθηκαν στόν Ἱερό Ναό τά ἱερά λείψανα ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτη μας κ.
Θεολόγο καί ἐψάλη ἡ ἀκολουθία τῆς
ἐναποθέσεως τῶν ἱερῶν λειψάνων στήν
καινούργια Ἁγία Τράπεζα. Ἀκολούθησε
ὁ πανηγυρικός ἑσπερινός τῶν Ἐγκαινήγυρη πρός τιμήν τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου νίων.
στόν πανηγυρίζοντα ὁμώνυμο Ἱ. Ναό.
Τήν ἑπόμενη, Κυριακή, 23 Δεκεμβρί* Στή Σύρο μετέβη τήν Τετάρτη 5 καί Πέμπτη 6 Δε- ου, ὁ Σεβασμιώτατος παρουσίᾳ τῶν
κεμβρίου ὁ σεπτός Ποιμενάρχης μας προσκεκλημμένος τοῦ Ἀρχῶν καί πλήθους πιστῶν πού
προσῆλθαν ἀπό τήν πόλη τῶν Σερρῶν,
προέστη στήν ἀκολουθία τῶν Ἐγκαινίων καί στήν πρώτη ἀρχιερατική θεία
Λειτουργία στόν ἐγκαινιασμένο πλέον
Ἱερό Ναό.
Τό δέντρο τῶν εὐχῶν
Χαρούμενα πρόσωπα, λαμπερά μάτια,
τραγούδια χριστουγεννιάτικα καί τά
παιδιά τῶν κατηχητικῶν τῆς Μητροπόλεώς μας συναγμένα μετά τήν Κυριακάτικη θεία Λειτουργία στόν προαύλειο
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012 Ὁ Ἅγιος Νικήτας 35
Ἀπό τά Ἐγκαίνια τοῦ Ἱ. Ναοῦ Εὐαγγελιστρίας Σερρῶν
χῶρο τοῦ Μητροπολιτικοῦ μας Ναοῦ γιά νά στολίσουν
τό δέντρο τῶν εὐχῶν, ὅπως ἔχει καθιερωθεῖ τά τελευταῖα
χρόνια.
Τά παιδιά ζωγράφισαν, ἔκοψαν, κόλησαν, πλαστικοποίησαν στολίδια χριστουγεννιάτικα καί ἔγραψαν εὐχές
τῆς καρδιᾶς τους.
Μέ κέφι στολίστηκε τό ζωντανό ἔλατο πού στολίζει
ἐκεῖ τό χῶρο καί στό τέλος κληρώθηκαν 20 κατάλληλα
ἐπιτραπέζια παιχνίδια, μικρό δῶρο τῆς ἀγάπης τοῦ Ἐπισκόπου μας.
Εὐχόμαστε μέ τή σειρά μας οἱ εὐχές τῶν παιδιῶν πού
στόλισαν «τό δέντρο τῶν εὐχῶν» πού γιά τήν Ἐκκλησία
μας γίνονται προσευχές, νά πραγματοποιηθοῦν γιά νά δώσουν χαρά καί ἀνάπαυση στίς παιδικές καί νεανικές καρδιές.
Χριστουγεννιάτικη γιορτή τῶν Κατηχητικῶν τῆς Μητροπόλεώς μας
Ὅπως κάθε χρόνο ἔτσι καί φέτος ἡ Μητρόπολή μας μέ τό Γραφεῖο Νεότητας
ἑτοίμασαν καί συντόνισαν τήν καθιερωμένη Χριστουγεννιάτικη γιορτή.
Τό Σάββατο, 22 Δεκεμβρίου, στίς 7.30
μ.μ. στό ἀμφιθέατρο τοῦ ΑΤΕΙ Σερρῶν συναχθήκαμε μικροί καί μεγάλοι, γονεῖς καί
παιδιά, ἱερεῖς καί κατηχητές γιά νά χαροῦμε τήν σεμνή, ζεστή καί οὐσιαστική
γιορτινή ἐκδήλωση πού εἶχαν ἑτοιμάσει μέ
πολύ μεράκι τά παιδιά μας.
Ἡ παιδική χορωδία - ὀρχήστρα τῆς
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερρῶν καί Νιγρίτης
ἄνοιξε τήν γιορτή ἀποδίδοντας μέ ὑπέροχο τρόπο ἐπίκαιρα γιορταστικά τραγούδια μέ τή συνοδεία μουσικῶν ὀργάνων ὑπό
τή διεύθυνση τοῦ κ. Χρήστου Καλλία.
Τά παιδιά τῶν κατηχητικῶν τῆς Παναγίτσας μέ τήν καθοδήγηση τῆς κατηχήτριάς τους ἀπέδωσαν πολύ πετυχημένα
μέσα ἀπό ἕνα καλοπαιγμένο σκέτς τό
νόημα τῶν Χριστουγέννων στό σήμερα.
Βίντεο σύντομο καί πολύ παραστατικό μᾶς
βοήθησε νά ἐμβαθύνουμε ἀκόμα περισσότερο στό μεγάλο κοσμοσωτήριο γεγονός
τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου.
Τό 20ό Δημοτικό Σχολεῖο ἦταν φέτος
κοντά μας μέ τή χορωδία τοῦ σχολείου,
μετά ἀπό τήν εὐγενική, ὅπως κάθε χρόνο,
συνεργασία μέ τόν διευθυντή τῆς Α/θμιας
Ἐκπαίδευσης κ. Κρυστάλη καί μέ μαέστρο
τόν μουσικό κ. Κώστα Τερμεντζή.
Τραγούδησαν νοσταλγικά τραγούδια
ζεσταίνοντας ἀκόμα περισσότερο τήν
ἀτμόσφαιρα
Τήν γιορτή μας ἔκλεισε μέ τίς εὐλογίες
του καί τίς ἐγκάρδιες εὐχές του ὁ Ἐπίσκοπός μας πού χαίρεται ἰδιαίτερα πάντα
αὐτή τήν γιορτή τῶν κατηχητικῶν μας.
Τόν συντονισμό ὅλης τῆς ἐκδήλωσης
εἶχε φέτος ἡ κ. Στέλλα Νικήσιανλη, μέλος
τοῦ Γραφείου Νεότητος τῆς Μητροπόλεώς
μας.
36 Ὁ Ἅγιος Νικήτας τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
Στιγμιότυπα ἀπό τήν Χριστουγεννιάτικη ἑορταστική ἐκδήλωση
τῶν Κατηχητικῶν τῆς Μητροπόλεώς μας
Ἀπό τίς ποιμαντικές δραστηριότητες
τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Θεολόγος κατά τό δεύτερο δεκαπενθήμερο τοῦ Ὀκτωβρίου, τό μῆνα Νοέμβριο
καί τό πρῶτο εἰκοσαήμερο τοῦ Δεκεμβρίου:
– Λ ε ι τ ο ύ ρ γ η σ ε στούς Ἱ. Ναούς: Μ. Ἀκριτοχωρίου
(21/10), Ἁγ. Δημητρίου Θεσ/νίκης (25/10), Ἁγ. Θεοδώρων
Σερρῶν (28/10), Ἁγ. Ἀναργύρων Σερρῶν (1/11), Ἁγ. Γεωργίου Νιγρίτης (4/11), Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν (8/11),
Παμμ. ΤαξιαρχῶνΣερρῶν (11/11), Ἁγ. Σοφίας Νέου Ψυχικοῦ (17/11), Εἰσοδίων Θεοτόκου Σερρῶν (21/11), Ἁγ.
Αἰκατερίνης Κατερίνης (25/11), Ἁγ. Ἀνδρέου Πατρῶν
(30/11), Ἁγ. Ἀθανασίου Ἐμμ. Παπᾶ (2/12), Ἁγ. Μηνᾶ καί
Ἁγ. Κυριακῆς Σερρῶν (4/12), Τιμ. Προδρόμου Φλαμπούρου (9/12), Ἁγ. Σπυρίδωνος Σερρῶν (12/12), Εὐαγγελιστρίας Σερρῶν (23/12), Παμμ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν (25/12),
Ἁγ. Γεωργίου Νιγρίτης (26/12) καί Ἀναλήψεως Βόλου
(30/12).
– Χ ο ρ ο σ τ ά τ η σ ε στήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ
στούς Ἱ. Ναούς: Παμμεγ. Ταξιαρχῶν
Σερρῶν (3/11, 10/11, 17/11, 1/12, 3/12,
15/12, 24/12), Ἁγ. Θεοδώρων Σερρῶν
(27/10), Ἁγ. Αἰκατερίνης Κατερίνης (24/11),
Ἁγ. Σπυρίδωνος Σερρῶν (11/12), Ἁγ.
Ἀνδρέου Πατρῶν (29/11), Εὐαγγελιστρίας
Σερρῶν (22/12) καί Ἀναλήψεως Βόλου
(30/12).
– Π ρ ο έ σ τ η : Α. Σ τ ί ς Δ ο ξ ο λ ο γ ί ε ς : α) μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τοῦ
Ἁγ. Ἀρτεμίου, προστάτου τῆς Ἑλληνικῆς
Ἀστυνομίας (20/10) στό Μητροπολιτικό
Ναό Παμμεγ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν, β) μέ τήν
εὐκαιρία τῆς ἐπετείου τῆς Ἐθνικῆς ἑορτῆς
τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, στό Μητροπολιτικό Ναό Παμμεγ. Ταξιαρχῶν Σερρῶν
(28/10), γ) μέ τήν εὐκαιρία τοῦ ἑορτασμοῦ
τῆς ἡμέρας τῶν ἐνόπλων Δυνάμεων στόν
Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό (21/11).
Β. Σ τ ί ς ἐ π ι μ ν η μ ό σ υ ν ε ς δ ε ή σ ε ι ς : α) μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης
71 χρόνων ἀπό τήν ἐκτέλεση 250 Κερδυλιωτῶν ἀπό τά γερμανικά στρατεύμματα
κατοχῆς στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Θεοδώρων παλαιῶν Ἄνω Κερδυλλίων καί στό Ἡρῶο τῆς
Κοινότητας (17/10), β) γιά τούς ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος πεσόντας κατά τούς
ἀπελευθερωτικούς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους μας
στό χῶρο τοῦ ἀνδριάντα τοῦ Ἀρχιστρατήγου τῆς Μακεδονίας Ἐμμανουήλ Παπᾶ
στήν πλατεία Ἐλευθερίας Σερρῶν (28/10)
καί γ) στήν προτομή τοῦ Ἐμμ. Παπᾶ στήν
πλατεία τῆς ὁμόνυμης κωμόπολης (2/12).
– Τέλεσε: τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ
α) στήν αἴθουσα τῆς Γ.Ε.Χ.Α. μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἔναρξης τῆς νέας Ἱεραποστολικῆς
χρονιᾶς (28/10), β) στήν προσφάτως ἀνακαινισμένη αἴθουσα τοῦ πνευματικοῦ καί
πολιτιστικοῦ ὁμίλου «ΟΡΦΕΑ» (29/10), γ)
στά Τ.Ε.Ι. Σερρῶν μέ τήν εὐκαιρία τῆς νέας
ἐκπαιδευτικῆς χρονιᾶς (31/10), δ) στό νέο
τμῆμα Παιδικῆς Βιβλιοθήκης τῆς Δημόσιας
Βιβλιοθήκης Σερρῶν (12/11), ε) στό Σύλλογο Ἁγιορειτῶν Σερρῶν (26/11), στ) στή
Δημοτική Βιβλιοθήκη τοῦ Δήμου Σερρῶν
καί στό Λευκώνα (8/12).
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012 Ὁ Ἅγιος Νικήτας 37
Ἀπό τήν θ. Λειτουργία στόν Ἱ.Ν. Ἁγ. Σοφίας Ν. Ψυχικοῦ (17/11)
Ἀπό τήν θ. Λειτουργία στόν Ἱ.Ν. Ἀναλήψεως
Βόλου (30/12).
Ἀπό τήν θ. Λειτουργία στόν Ἱ.Ν. Ἁγ. Αἰκατερίνης Κατερίνης (25/11)
Ἀπό τόν Ἁγιασμό στά Τ.Ε.Ι. Σερρῶν μέ τήν εὐκαιρία τῆς νέας ἐκπαιδευτικῆς χρονιᾶς (31/10)
Ἀπό τήν ἐπιμνημόσυνη δέηση γιά τόν ἀρχιστράτηγο
Ἐμμ. Παπᾶ στόν Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἀθανασίου τῆς Κωμοπόλεως Ἐμμ. Παπᾶ (2/12).
38 Ὁ Ἅγιος Νικήτας τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012
Τό Μυστήριο τῆς Ἐνανθρωπήσεως
Κείμενο*
Ἅπαξ γάρ εἰς αἰσθητά πεσούσης τῆς διανοίας τῶν ἀνθρώπων, ὑπέβαλεν ἑαυτόν διά
σώματος φανῆναι ὁ Λόγος, ἵνα μετενέγκῃ
εἰς ἑαυτόν ὡς ἄνθρωπος τούς ἀνθρώπους
καί τάς αἰσθήσεις αὐτῶν εἰς ἑαυτόν ἀποκλίνῃ καί λοιπόν ἐκείνους ὡς ἄνθρωπον
αὐτόν ὁρῶντας, δι’ ὧν ἐργάζεται ἔργων,
πείσῃ μή εἶναι ἑαυτόν ἄνθρωπον μόνον,
ἀλλά καί Θεόν καί Θεοῦ ἀληθινοῦ Λόγον
καί σοφίαν. Τοῦτο δέ καί ὁ Παῦλος βουλόμενος σημᾶναί φησιν· Ἐν ἀγάπῃ ἐρριζωμένοι καί τεθεμελιωμένοι, ἵνα ἐξισχύσητε
καταλαβέσθαι σύν πᾶσι τοῖς ἁγίοις, τί τό
πλάτος καί μῆκος καί ὕψος καί βάθος,
γνῶναί τε τήν ὑπερβάλλουσαν τῆς γνώσεως
ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰς
πᾶν τό πλήρωμα τοῦ Θεοῦ. Πανταχοῦ γάρ
τοῦ Λόγου ἑαυτόν ἁπλώσαντος, καί ἄνω
καί κάτω καί εἰς τό βάθος καί εἰς τό πλάτος·
ἄνω μέν εἰς τήν κτίσιν, κάτω δέ εἰς τήν ἐνανθρώπησιν, εἰς βάθος δέ εἰς τόν ἅδην, εἰς
πλάτος δέ εἰς τόν κόσμον· τά πάντα τῆς περί
Θεοῦ γνώσεως πεπλήρωται. Διά δέ τοῦτο
οὐδέ παραυτά παραγενόμενος τήν θυσίαν
τήν ὑπέρ πάντων ἐπετέλει, παραδιδούς τό
σῶμα τῷ θανάτῳ καί ἀνιστῶν αὐτό, ἀφανῆ
ἑαυτόν διά τούτου ποιῶν· ἀλλά καί ἐμφανῆ
ἑαυτόν διά τούτου καθίστη, διαμένων ἐν
αὐτῷ καί τοιαῦτα τελῶν ἔργα καί σημεῖα
διδούς, ἅ μηκέτι ἄνθρωπον ἀλλά Θεόν
Λόγον αὐτόν ἐγνώριζον. Ἀμφότερα γάρ
ἐφιλανθρωπεύετο ὁ σωτήρ διά τῆς ἐνανθρωπήσεως, ὅτι καί τόν θάνατον ἐξ ἡμῶν
ἠφάνιζε, καί ἀνεκαίνιζεν, ἡμᾶς· καί ὅτι,
ἀφανής ὤν καί ἀόρατος, διά τῶν ἔργων ἐνέφαινε καί ἐγνώριζεν ἑαυτόν εἶναι τόν
Λόγον τοῦ Πατρός, τόν τοῦ παντός ἡγεμόνα
καί βασιλέα.
Μετάφραση
Ἅπαξ καί κατέπεσε ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου
στά αἰσθητά, ἐπιφορτίσθηκε ὁ Λόγος νά ἐμφανισθεῖ μέ σῶμα γιά νά φορτωθεῖ ὡς ἄνθρωπος
τούς ἀνθρώπους καί προσελκύσει πρός τόν
ἑαυτό του τίς αἰσθήσεις των καί στό ἑξῆς νά τόν
βλέπουν ἐκεῖνοι ὡς ἄνθρωπο, νά βλέπουν καί τά
ἔργα του καί νά πείθωνται, ὅτι δέν εἶναι μόνον
ἄνθρωπος ἀλλά καί Θεός καί Λόγος
καί Σοφία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Τοῦτο
δέ θέλοντας νά ἀποκαλύψει καί ὁ
Παῦλος λέγει· «Ἐν ἀγάπῃ ἐρριζωμένοι καί τεθεμελιωμένοι, ἵνα ἐξισχύσητε καταλαβέσθαι σύν πᾶσι τοῖς
ἁγίοις, τί τό πλάτος καί μῆκος καί ὕψος καί
βάθος, γνῶναι τε τήν ὑπερβάλλουσαν τῆς γνώσεως ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰς
πᾶν τό πλήρωμα τοῦ Θεοῦ» (Ἐφ. 3, 18-19). Ὁ
Λόγος εἶναι ἐξαπλωμένος παντοῦ καί ἄνω καί
κάτω καί στά βάθη καί στά πλάτη· ἄνω μέν εἶναι
στή δημιουργία, κάτω δέ μέ τήν ἐνανθρώπησή
του, καί στά βάθη στόν ᾅδη, ἐπίσης στά πλάτη
στόν κόσμο. Ὅλα εἶναι γεμάτα ἀπό τή γνώση
τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό δέν ἐπετέλεσε τή θυσία εὐθύς
μόλις ἦλθε κοντά μας παραδίδοντας τό σῶμα
στό θάνατο καί ἀνασταίνοντας αὐτό, διότι ἔτσι
θά ἔμενεν στήν ἀφάνεια. Ἀπεναντίας κατέστησε
τόν ἑαυτό του ἐμφανῆ διαμένοντας στό ἀνθρώπινο σῶμα, καί μέ τά ὑπεράνθρωπα ἔργα πού
ἐπετέλεσε καί ἔδωκε ὡς σημεῖα, τόν ἀνεγνώρισαν ὡς Θεό Λόγο. Ἀμφότερα ἐπετέλεσεν ὁ
Σωτήρ μέ τήν ἐνανθρώπησή του ἀπό ἀγάπη
πρός τόν ἄνθρωπο· πρῶτο ὅτι ἐξαφάνισε ἀπό
ἐμᾶς τό θάνατο καί μᾶς ἀνενέωσε· καί δεύτερον
ὅτι φανέρωσε μέ τά ἔργα του τόν ἄφαντο καί
ἀόρατο ἑαυτό του γνωστοποιώντας, ὅτι αὐτός
εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Πατρός ὁ ἡγεμών καί βασιλεύς τοῦ παντός.
* Μεγάλου Ἀθανασίου, Περί Ἐνανθρωπήσεως, ΕΠΕ 6, Θεσσαλοανίκη 1976, σσ. 266-269.
Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012 Ὁ Ἅγιος Νικήτας 39
104
K.K. ΣEPPΩN
HM
EPI∆E
Σ
I O ∆IK
EK∆OTΩN
EP
Φ
Π
E
A
Ἀπό τή Χριστουγεννιάτικη γιορτή τῆς παιδικῆς Ὀρχήστρας - Χορωδίας (22/12).
Ἀπό τήν ἐπίσκεψη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας στήν «Κωστοπούλειο Στέγη» (25/12).
40 Ὁ Ἅγιος Νικήτας τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

το πρόγραμμα του συνεδρίου Τ

ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΔΕ ΠΜΣ Γ` ΚΥΚΛΟΥ.pdf

ΕΛΑΒΕ ΨΗΦΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Ἡ ἀγκαλιά τῆς Χάρυβδης

διμηνιαιο περιοδικο ιερας μητροπολεως σερρων και