ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ. Ο. Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 2014
Σιγίλλιον- Ἀπόφασις
τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου
τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ 1583
Ε ΚΚΛΗΣΙΑ
ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ
2 0 1 4
ἀπὸ τοῦ Σωτηρίου Ἔτους τῆς κατὰ Σάρκα Γεννήσεως τοῦ
ΑΝΑΡΧΟΥ, ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ
ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΟΥ
ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, «ΟΣ ΕΣΤΙ
ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΣ ΠΑΣΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ» (Κολ. Α΄ 12-18) «ΔΙ’ ΟΥ
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΓΕΝΕΤΟ».
ΑΦΙΕΡΟΥΤΑΙ
Eἰς τὸν Ἱερὸν Ἀγῶνα τῆς ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ἐπὶ τῇ συμπληρώσει
90 ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἀποφράδος ἡμέρας τῆς 10ης Μαρτίου 1924, καθ᾽ ἣν ἐγένετο ἡ Ἀντικανονική, Παράνομος
καὶ Πραξικοπηματικὴ ἐπιβολὴ τοῦ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ καὶ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ
ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΥ Ἡμερολογίου εἰς τὴν Ἐκκλησίαν
τῆς Ἑλλάδος, ἔργον τῆς Ἑβραιοσιωνιστικῆς Μασονίας, ἡ ὁποία προωθεῖ τὴν ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΗΝ
ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΝ καὶ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΝ τοῦ ΑΘΕΟΥ
καὶ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
2014
ΕΚΟΤΗΣ:
Η ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ Γ.Ο.Χ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Κωνσταντινουπόλεως 174, Τ.Κ. 542 49, Χαριλάου Θεσσαλονίκη
Τηλ. 2310 300177
ΕΙΚΟΝΕΣ
ΤΩΝ
ΕΞΩΦΥΛΛΩΝ
ΠΡΩΤΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ:Ἡ Ἁγία Τριὰς μετὰ τῆς Θεοτόκου
καὶ τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων. Συμβολικὴ Εἰκὼν τῆς Ἐκκλησίας
τοῦ ΘΕΟΥ. Τοιχογραφία περὶ τὸ 1930 εἰς τὸ Τέμπλον τοῦ
παρεκκλησίου τῆς Ἁγίας Τριάδος τῆς Μονῆς Παναγίας
Πευκοβουνογιατρίσσης, Κερατέας Ἀττικῆς, εἰς τὸ ὁποῖον
λειτουργοῦσε ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος Καρπαθάκης.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Ἱστορικὸν Σιγίλλιον- Ἀπόφασις
τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου τοῦ 1583, διὰ τῆς ὁποίας ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ καὶ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΤΑΙ τὸ Νέον Ἡμερολόγιον.
ΤΡΙΤΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Αὐτόπται μάρτυρες τοῦ Θαύματος
τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τὴν 14ην Σεπτεμβρίου 1925, κατὰ τὸ Παλαιὸν Ἡμερολόγιον, εἰς τὸ Μονύδριον
Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου, εἰς Χολαργὸν Ἀθηνῶν.
ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Η ΘΕΟΘΕΝ ΒΕΒΑΙΩΣΙΣ.
Τὸ θαῦμα τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ 14-9-1925
(παλ. ἡμ.), εἰς τὴν Μονὴν Ἁγ. Ἰωάννου Θεολόγου Ἀθηνῶν.
Ναὸς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου
(ὁδὸς Ἐπιδαύρου 14, Κολωνὸς Ἀθηνῶν).
Ἐδῶ ἐνώπιον χιλιάδων λαοῦ ἐγένετο ἡ Ἱστορικὴ
Διακήρυξις τῆς Ὁμολογίας Πίστεως τῶν Γνησίων
Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ὑπὸ τῶν 3 Ἀρχιερέων, Δημητριάδος Γερμανοῦ, πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου καὶ Ζακύνθου Χρυσοστόμου, οἱ ὁποῖοι κατεδίκασαν δημοσίως τὸ Σχίσμα τῆς Νεοημερολογιτικῆς
Ἐκκλησίας καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, κατὰ τὴν 13ην Μαΐου 1935.
Ὁ Ἀείμνηστος καὶ Ἀοίδιμος Ἀρχιεπίσκοπος τῶν Γ.Ο.Χ.
Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, τῆς ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ τοῦ ΘΕΟΥ,
κυρὸς Ματθαῖος ὁ Α´ (Καρπαθάκης), ἐν ὥρᾳ Θείας Λειτουργίας τὸ 1949 (1 Μαρτίου 1861 - 14 Μαΐου 1950).
ΕΚ ΤΗΣ ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
Ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Ἀθηνῶν
καὶ πάσης Ἑλλάδος κυροῦ Ματθαίου Α´ (Καρπαθάκη)
Περὶ τοῦ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ:
«...ὅτι ΘΕΟΝ αὕτη ΕΓΕΝΝΗΣΕΝ, ἴσον ἑαυτῷ
ὄντα κατὰ πάντα ὅμοιον, κατὰ τὸν Θεολόγον
Γρηγόριον, ΑΝΑΡΧΟΝ τε κατὰ χρόνον καὶ ἀτελεύτητον...καὶ ὅτι ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΝ αὕτη ΕΓΕΝΝΗΣΕ,
τὰ τέσσερα μέρη δημιουργήσαντα τοῦ παντός. Καὶ ὅτι
ἄνθρωπον ἐγέννησε, σταυρωθέντα σαρκί» (Βρεσθένης
Ματθαῖος, Κῆπος Χαρίτων, Ἀθῆναι 1936, σελ. 4, 5).
Περὶ τῆς ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ:
«Ἔστιν οὖν ἡ Ἁγία τοῦ ΘΕΟΥ Καθολικὴ ΕΚΚΛΗΣΙΑ τὸ σύστημα τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος Ἁγίων
Πατέρων, Πατριαρχῶν, Προφητῶν, Ἀποστόλων,
Εὐαγγελιστῶν, Μαρτύρων, οἷς προσετέθη πιστεύσαντα
ὁμοθυμαδὸν πάντα τὰ ἔθνη» (Ἀρχιμανδρίτης Ματθαῖος
Καρπαθάκης, Ἀποστασίας Ἔλεγχος, 1934, σελ. 243).
Περὶ τῆς ΘΕΙΑΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ :
«Μᾶς κατηγορεῖ ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος “ὅτι ἡμεῖς ἀσεβοῦμεν καὶ εἴμεθα ἱερόσυλοι...
ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”» (Βρεσθένης Ματθαῖος, Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος, 1-10-1947, σελ. 4. Ἀναφορὰ εἰς τὴν
ΘΕΙΑΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ γίνεται
ἐπίσης ὑπὸ τῆς Ἱ. Συνόδου εἰς τὴν Ἐγκύκλιον τοῦ 1950
καὶ εἰς τὸ περιοδικὸν « Κ.Γ.Ο. » Ἀπρίλιος 1983.)
Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Γ.Ο.Χ.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ (ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ)
ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ
ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
7
ΕΥΧΑΙ
ΚΑΙ
ΕΥΛΟΓΙΑΙ
ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ( ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ Υ )
Τέκνα ἐν Κυρίῳ πνευματικά,
Εὔχομαι ἐκ βάθους ψυχῆς καὶ καρδίας πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ὅπως, καὶ κατὰ τὸ παρὸν ἔτος
2014, ἐπιδαψιλεύῃ πλούσια τὰ ἐλέη Του, δωρίζῃ
εἰς πάντας ὑγείαν ψυχῆς τε καὶ σώματος, ἐνισχύῃ
ὑμᾶς καὶ ἡμᾶς ἀενάως εἰς τὴν ἀπ᾽ αἰῶνος Γνησίαν
Ὀρθόδοξον Χριστιανικὴν Πίστιν, ἑδραιώνῃ εἰς τὴν
διαφύλαξιν τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων καὶ εἰς τὴν τήρησιν τῶν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ληφθέντων Ἀποφάσεων τῶν Ἁγίων καὶ Ἱερῶν Συνόδων, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τῶν ἐτῶν 1583, 1587, 1593, αἱ ἀφορῶσαι
εἰς τὸ καθιερωθὲν Ἐκκλησιαστικὸν Ἡμερολόγιον,
ἵνα παραμένωμεν εἰς τὴν Θείαν ΚΙΒΩΤΟΝ, τὴν Ἁγίαν
Του ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ καὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ, ἡνωμένοι κατὰ
Χάριν μετ᾽ Αὐτοῦ καὶ μετ᾽ ἀλλήλων, τόσον εἰς
τὴν παροῦσαν ὅσον καὶ εἰς τὴν Αἰώνιον Ζωήν.
Μετ᾽ εὐχῶν ἀπείρων
ιάπυρος πρὸς Κύριον Εὐχέτης
† Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Χριστούγεννα 2013
Ἐσωτερικὸν
τοῦ Ναοῦ
Ἐξωτερικὸν
τοῦ Ναοῦ
Ὁ Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίας Μαρίνης, παρεκκλήσιον τῆς
Μονῆς Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας
Ἀττικῆς, ὅπου τὸν Μάϊον τοῦ 1935 οἱ 3 ἐπιστρέψαντες εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν Ἐπισκόπους ἐχειροτόνησαν 4 Ἀρχιερεῖς, τὸν Κυκλάδων Γερμανόν, τὸν
Μεγαρίδος Χριστόφορον, τὸν Διαυλείας Πολύκαρ πον καὶ τὸν Βρεσθένης Ματθαῖον Καρπαθάκην.
9
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τὸ παρὸν Ἡμερολόγιον τοῦ ἔτους 2014 εἶναι ἀφιερωμένον, ἐπὶ τῇ συμπληρώσει 90 ἐτῶν (1924-2014), εἰς τοὺς
ἱεροὺς ἀγῶνας τῆς ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ τοῦ ΘΕΟΥ κατὰ τῆς Παναιρέσεως
τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ Ἀθέου Οἰκουμενισμοῦ, ὅστις ἐγέννησε τὸ Νέον Παπικὸν Γρηγοριανὸν Ἡμερολόγιον, ἡ
εἰσαγωγὴ τοῦ ὁποίου ἐδημιούργησε Σχίσμα καὶ Αἵρεσιν
καὶ πόλεμον ἐν καιρῷ εἰρήνης εἰς τὴν Ἐκκλησίαν.
Ἡ ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου τὸ 1924 ἐδημιούργησε
σάλον μέγα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ τῶν λοιπῶν Πατριαρχείων καὶ
Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν αἱ ὁποῖαι εἶχον πνευματικὴν
κοινωνίαν μετ᾽ αὐτῶν καὶ γενικῶς εἰς ὁλόκληρον τὴν
Ὀρθοδοξίαν παγκοσμίως.
Ἡ ἐπιβολὴ τοῦ Νέου Ἡμερολογίου δὲν ἦτο ἔργον τῆς
Ἐκκλησίας τοῦ ΘΕΟΥ, ἀλλὰ ἔργον τῆς Ἑβραιοσιωνιστικῆς Μασονίας, διὰ νὰ προωθηθῇ ἡ Παναίρεσις τοῦ
Ἀντιχρίστου καὶ Ἀθέου Οἰκουμενισμοῦ. Ἦτο ἡ «Κερκόπορτα» διὰ νὰ εἰσέλθουν ὅλαι αἱ αἱρέσεις εἰς τὴν Ἐκκλη σίαν τοῦ ΘΕΟΥ.
Τὸ ἔγκλημα τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ δὲν ἔγκειται
μόνον εἰς τὸ ὅτι υἱοθέτησε τὴν Πανορθοδόξως καταδικασμένην Ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ
ὅτι διακηρύσσει τὴν Θεωρίαν τῶν Κλάδων, ΒRANCH
THEORY, ὅτι δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι πλέον Μία,
10
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ἀλλὰ εἶναι διεσπασμένη καὶ διῃρημένη εἰς πολλάς, κάθε μία
ἐκ τῶν ὁποίων κατέχει μικρὸν μέρος μόνον τῆς Ἀληθείας.
Τοῦτο ἐκηρύχθη διὰ τῆς Διαβοήτου Αἱρετικῆς καὶ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ τοῦ 1920, ὑπὸ τοῦ
Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Αὐτὴ διακηρύσσει
ὅτι ὅλαι αἱ Αἱρέσεις εἶναι «Συγκληρονόμοι καὶ Σύσσωμοι
τῆς Ἐπαγγελίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ Χριστῷ»!!! καὶ προτείνει
τὴν χρῆσιν ἑνὸς ἐνιαίου Ἡμερολογίου πρὸς ταυτόχρονον
ἑορτασμὸν τῶν Μεγάλων Ἑορτῶν ὑπὸ ὅλων τῶν Αἱρετικῶν Ἐκκλησιῶν, ὥστε νὰ ἐπιτευχθῇ ἡ Ἕνωσις αὐτῶν καὶ
νὰ ξαναγίνῃ ἡ Ἐκκλησία Μία. Τὴν Αἱρετικὴν αὐτὴν Ἐγκύκλιον τοῦ 1920 ἐπεκύρωσε τὸ ΛΗΣΤΡΙΚΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ
τῆς Κωνσταντινουπόλεως, 10 Μαΐου - 8 Ἰουνίου 1923.
Εἰς ἐφαρμογὴν αὐτοῦ τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ προγράμματος ἐπεβλήθη Ἀντικανονικῶς καὶ Πραξικοπηματικῶς
ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου καὶ εἰσήχθη τὸ Νέον Παπικὸν
Γρηγοριανὸν τὴν 10-3-1924.
Τὸ δὲ 1948, οἱ Νεοημερολογῖται καὶ τὰ Πατριαρχεῖα
τὰ ἀκολουθοῦντα τὸ Παλαιὸν Ἡμερολόγιον μαζὶ μὲ τοὺς
Προτεστάντας ΙΔΡΥΣΑΝ τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν
Ἐκκλησιῶν, τὴν αἰχμὴν τοῦ δόρατος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι Παναίρεσις. Οἱ προαναφερθέντες
ἱδρυταί του τί εἶναι; Ὀρθόδοξοι; Παναιρετικοί, βεβαίως.
Περὶ αὐτῶν καὶ τοῦ Ἱεροῦ ἀγῶνος τῆς ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ τοῦ ΘΕΟΥ,
θὰ γίνῃ ἀναφορὰ εἰς τὰς ἑπομένας σελίδας, ὅσον μᾶς
ἐπιτρέπει ὁ χῶρος τοῦ παρόντος.
Οἱ Ἅγιοι Πάντες. Φορητὴ εἰκὼν εἰς τὸν Ναὸν
Παναγίας «Γιάτρισσας», Λουτράκι Κορινθίας.
12
IANOYAPIOΣ
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
Τ
Τ
Π
2014
Hμραι 31. Ημρα ρας 10, Νξ ρας 14
†
†
†
†
†
†
†
†
†
ΠΕΡΙΤΟΜΗ Ι. ΧΡΙΣΤΟΥ Μ. Βασιλείου, Ἐμελείας μητ. αὐτοῦ (Ἀργία)
Σιλβέστρου πάπα Ρώμης, Σεραφεὶμ ὁσ. ἐν Σαρὼφ
Μαλαχίου προφήτου, Γορδίου μάρτυρος, Πέτρου ὁσίου
Σύναξις τῶν 70 Ἀποστόλων, Θεοκτίστου ὁσίου
Θεωνᾶ, Θεοπέμπτου μ., Συγκλητικῆς ὁσίας (Παραμονὴ Θεοφ. - Νηστ.)
ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ, Ρωμανοῦ ἱερομάρτυρος
Σύναξις ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου
(Ἀργία)
Γεωργίου Χοζεβίτου τοῦ ὁσίου, Δομνίκης ὁσίας
Πολυεύκτου μάρτυρος, Εὐστρατίου ὁσίου τοῦ θαυματουργοῦ
Γρηγορίου ἐπισκόπου Νύσσης, Δομετιανοῦ ἐπισκόπου Μελιτινῆς
Θεοδοσίου ὁσίου Κοινοβιάρχου, Μαΐρου μάρτ. Βιταλίου ὁσίου
Τατιανῆς κ.λπ. μαρτ., 8 μαρτ. ἀπὸ Νικαίας, Μερτίου & Πέτρου μαρτ.
ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ, Ἑρμύλου & Στρατονίκου μαρτ., Μαξίμου ὁσίου
Ἐν Σινᾷ & Ραϊθῷ ἀναιρ. πατ., Νίνας Ἰσαπ., Ἁγνῆς μ. (Ἀπόδ. Θεοφ.)
Παύλου τοῦ Θηβαίου & Ἰωάννου Καλυβίτου ὁσίων
Προσκύνησις ἁλύσεως ἀπ. Πέτρου, Πευσίππου μάρτυρος
Ἀντωνίου ὁσ. τοῦ Μεγ., Ἀντωνίου ὁσ. νέου ἐν Βεροίᾳ
(Ἀργία)
Ἀθανασίου & Κυρίλλου πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας
(Ἀργία)
Μάρκου Εὐγενικοῦ ἐπ. Ἐφέσ., Μακαρίου ὁσ. Αἰγυπτ., Ἀρσενίου ἐπ.
ΙΕ' ΛΟΥΚΑ ( ΖΑΚΧΑΙΟΥ), Εὐθυμίου ὁσ. τοῦ Μεγ., Εὐσεβίου μ.
Μαξίμου ὁσίου ὁμολογ., Νεοφύτου μ., Εὐγενίου μ. Τραπεζουντίου
Τιμοθέου Ἀποστόλου, Ἀναστασίου τοῦ Πέρσου, Βικεντίου μάρτ.
Κλήμεντος μ., Ἀγαθαγγέλου μ., Διονυσίου ὁσ. ἐν Ὀλύμπῳ
Ξένης ὁσ., Βαβύλα ἱερομ., Φίλωνος μάρτ., Ἑλλαδίου μάρτυρος
Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου Πατρ. Κων/ λεως, Δημητρίου ὁσ. (Ἀργία)
Ξενοφῶντος ὁσ. & τῆς συνοδείας αὐτοῦ, Ἀμμωνᾶ ὁσ., Συμεὼν ὁσ.
ΙΣΤ' ΛΟΥΚΑ ( ΤΕΛ.-ΦΑΡ.), Ἀνακ. λειψ. ἁγ. Ἰωάν. Χρυσοστόμου
Εὐφραὶμ & Ἰσαάκ ὁσίων τῶν Σύρων, Παλλαδίου ὁσίου
Ἀνακ. Λειψ. ἁγ. Ἰγνατίου Θεοφόρου, Σιλουανοῦ & σὺν αὐτῷ μαρτ.
Ἁγίων 3 Ἱεραρχῶν, Βασιλείου, Γρηγορίου, Ἰωάννου Χρυσοστ. (Ἀργία)
Κύρου & Ἰωάννου Ἀναργύρων, Ἀθανασίας & σύν αὐτῇ μαρτύρων
N.H.
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
13
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
IANOYAPIOY
HM.
KYPIAKAI - EOPTAI
1
ΠΕΡΙΤΟΜΗ Ι. ΧΡΙΣΤΟΥ, Μ. Βασιλ.
6
ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ
7
Σύναξις Ἁγ. Ἰωάννου Προδρόμου
13
ΚΥΡ. ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
17
Ἁγίου Ἀντωνίου Μεγάλου
18 Ἁγίων Ἀθανασίου & Κυρίλλου
20 ΙΕ' ΛΟΥΚ. ( ΖΑΚΧ.), - Ἁγ. Εὐθ.
25
Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου
27
ΙΣΤ´ΛΟΥΚΑ (ΤΕΛ. -ΦΑΡΙΣ.) Ἀνακ. λειψ. Ἁγ. Ἰωάν. Χρυσ.
30
Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν
2014
EYAΓΓEΛION
AΠOΣTOΛOΣ
Κολ. β´8 - 12
Λουκ. β´20-21, 40-52
Τίτ. β´11-14, γ´4-7
Ματθ. γ´13 - 17
Πράξ. ιθ´1 - 8
Ἰωάν. α´29 - 34
Ἐφεσ. δ´7 - 13
Ματθ. δ´12 - 17
Ἑβρ. ιγ´17 - 21
Λουκ. στ´17 - 23
Ἑβρ. ιγ´7 - 16
Ματθ. ε´14 - 19
Β´Κορ. δ´6 - 15
Λουκ. ιθ´1 - 10
Ἑβρ. ζ´26 - η´2
Ἰωάν. ι´9 -16
Ἑβρ. ζ´26 - η´2
Λουκ. ιη´10 - 14
Ἑβρ. ιγ´7 - 16
Ματθ. ε´14 - 19
«Μὴ μέταιρε ὅρια αἰώνια, ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου» (Παροιμίαι Σολομῶντος, ΚΒ ´ 28).
«Ἀδελφοί, στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς Παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε
δι᾽ ἐπιστολῆς ἡμῶν» (Β´ Θεσ. Β ´ 15).
«Παράδοσίς ἐστι, μηδὲν πλέον ζήτει»
(Ἅγιος Ἰ. Χρυσόστομος, P.G. 62, 488).
14
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Παλ.
Hμερ.
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
Τ
Τ
Π
Hμραι 28. Ημρα ρας 11, Νξ ρας 13
† Τρύφωνος μάρτυρος, Περπετούας & σὺν αὐτῇ μαρτύρων
Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (Ἀργία)
ΙΖ´ΛΟΥΚΑ (ΑΣΩΤΟΥ), Συμεὼν Θεοδόχου, Ἄννης προφήτιδος
Ἰσιδώρου ὁσίου Πηλουσιώτου, Νικολάου ὁμολογητοῦ
Ἀγάθης μάρτυρος, Πολυεύκτου ἐπ. Κων/πόλεως
Φωτίου Μεγ., Ὁμολ., Βουκόλου ἐπισκ. Σμύρνης
Παρθενίου ἐπισκόπου Λαμψάκου, Λουκᾶ Ὁσίου τοῦ ἐν Στειρίῳ.
† Θεοδώρου Στρατηλ. μεγαλομ., Ζαχαρίου Προφ. (Ἀπόδ. Ὑπαπαντῆς)
Νικηφόρου μάρτυρος, Παγκρατίου ἐπισκόπου ( ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟΝ )
ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ, Χαραλάμπους ἱερομ., Οὐαλεντίνης μ., Ζήνωνος ὁσ.
† Βλασίου ἱερομάρτυρος, Θεοδώρας τῆς εἰκονοφίλου Αὐγούστης
Μελετίου πατρ. Ἀντιοχείας, Ἀντωνίου ἐπισκόπου Κων/πόλεως
† Ἀκύλλα καὶ Πρισκίλλης τῶν Ἀπ., Μαρτινιανοῦ ὁσίου
Αὐξεντίου ὁσίου, Ἀβραὰμ & Μάρωνος ὁσίων
† Ὀνησίμου Ἀποστόλου, Εὐσεβίου ὁσίου, Μαΐωρος μάρτυρος
Παμφίλου μ. & σὺν αὐτῷ, Φλαβιανοῦ μ. πατρ. Κ/λεως (Ψυχοσάβ.)
ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ, Θεοδώρου Τήρωνος μεγαλομ., Μαρκιανοῦ ὁσ.
(Ἀρχὴ Νηστείας)
Λέοντος πάπα Ρώμης, Ἀγαπητοῦ ἐπισκ. ὁμολ.
Ἀρχίππου, Φιλήμονος & Ἀπφίας Ἀπ. Φιλοθέης ὁσιομ. Ἀθηναίας
Λέοντος ἐπισκ. Κατάνης, Σαδὼκ μ. & τῶν σὺν αὐτῷ 120 μαρτ.
Τιμοθέου ὁσ. ἐν Συμβόλοις, Εὐσταθίου πατριάρχου Ἀντιοχείας
Εὕρ. ἁγ. λειψάνων τῶν ἐν τοῖς Εὐγενίου μαρτ. ( Α' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)
Πολυκάρπου ἱερομ. ἐπ., Θαῦμα κολλύβ. Ἁγ.Θεοδώρου (Ψυχοσάβ.)
Α' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ), Α' & Β' Εὕρ. Κεφ. Τιμ. Προδρ.
Ταρασίου ἐπ. Κων/πόλεως, Ἀλεξάνδρου μάρτυρος
Πορφυρίου ἐπ. Γάζης, Φωτεινῆς Σαμαρ. ἰσαπ. & ἀδελφῶν αὐτῆς
Προκοπίου ὁμολογητοῦ., Γελασίου μάρτυρος
Βασιλείου ὁμολ., Κυράννης μάρ., Κασσιανοῦ ὁσ. ὁμολ. τοῦ Ρωμαίου
ΚΑΘΑΡΑ ΕΒΔΟΜΑΣ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
2014
N.H.
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
ΦEBPOYAPIOY
HM. KYPIAKAI - EOPTAI
2
YΠAΠANTH TOY KYPIOY
3
IZ´ ΛOYKΑ (Ἀσώτου)
10 ΑΠΟΚΡΕΩ -Ἁγ. Χαραλ.
17 KYP. THΣ TYPOΦAΓOY
24
KYP. A´ NHΣT. (OPΘ.)
2014
AΠOΣTOΛOΣ
Ἑβρ. ζ´ 7 - 17
Α´Κορ. στ´12 - 20
Β´ Τιμ. β´ 1 - 10
Pωμ. ιγ´ 11 - ιδ´ 4
Ἑβρ. ια´ 24-26, 32-40
EYAΓΓEΛION
Λουκᾶ β´ 22 - 40
Λουκ. ιε´ 11 - 32
Ματθ. κε´31 - 46
Mατθ. στ´ 14 - 21
Ἰωάν. α´ 44 - 52
«Ὅποιος δὲν ἀκολουθᾶ τὰ ἔθιμα τῆς Ἐκ κλησίας, καθὼς αἱ Ἑπτὰ Ἅγιαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι ἐθέσπισαν καὶ τὸ Ἅγιον Πάσχα
καὶ τὸ Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νὰ
ἀκολουθῶμεν, καὶ θέλει νὰ ἀκολουθᾶ τὸ
νεοεφεύρετον Πασχάλιον, καὶ Νέον Μηνολόγιον τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα,
καὶ ἐναντιώνεται εἰς αὐτὰ ὅλα, καὶ θέλει νὰ
ἀνατρέψῃ καὶ νὰ χαλάσῃ τὰ πατροπαράδοτα δόγματα καὶ ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, ἂς
ἔχῃ τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ, καὶ ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ
Ἐκκλησίας καὶ τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως
ἂς εἶναι» (Ἀπόφασις τῆς Πανορθοδόξου
Συνόδου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, 1583).
16
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
ΜΑΡΤΙΟΣ
2014
Hμραι 31. Ημρα ρας 12, Νξ ρας 12
Π Εὐδοκίας ὁσιομ., Δομνίνης ὁσ., Ἀντωνίνης μ. (Β' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)
Σ Ἡσυχίου μάρτ., Θεοδότου μάρτ., Εὐθαλίας μάρτυρος
K Β ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΓΡΗΓ. ΠΑΛΑΜΑ ), Εὐτροπίου, κ.λπ. μαρτύρων
Δ Γερασίμου ὁσ. Ἰορδανίτου, Παύλου, Ἰουλιανῆς μαρτύρων
T Κόνωνος μαρτ., Ἀρχελάου μαρτ. & τῶν σὺν αὐτῷ 142 μαρτύρων
T Τῶν ἐν Ἀμορίῳ 42 μαρτύρων, Ἰουλιανοῦ μάρτυρος
Π Λαυρεντίου, Ἐλπιδίου, Αἰθερίου, Ἀγαθοδώρου κ.λπ. ὁσίων
Π Θεοφυλάκτου ἐπ. Νικομηδείας, Ἑρμοῦ Ἀποστ. (Γ ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)
Σ Τῶν ἁγ. 40 μαρτ. ἐν Σεβαστείᾳ, Καισαρίου ὁσ. ἀδ. Μ. Βασ. (Ἀργία)
K Γ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΣΤΑΥΡ/ΣΕΩΣ ), Κοδράτου & σὺν αὐτῷ μαρτ.
Δ Σωφρονίου ἐπισκ. Ἱεροσολ., Θεοδώρας Βασιλίσσης τῆς ἐν Ἄρτῃ
T Θεοφάνους ὁμ., Συμεὼν Νέου ὁσ. Θεολ., Γρηγορίου ὁσ. Διαλόγου
T Ἀνακ. λειψ. Νικηφόρου Κ/λεως, Χριστίνης, Ἀβίβου, Πουπλίου μαρτ.
Π Βενεδίκτου ὁσ., Ἀλεξάνδρου μ., Εὐσχήμονος ὁμ. ἐπ. Λαμψάκου
Π Ἀγαπίου & σὺν αὐτῷ 7 μ., Ἀριστοβούλου Ἀπ. (Δ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)
Σ Σαββίνου μάρτυρος, Χριστοδούλου ὁσίου τοῦ ἐν Πάτμῳ
K Δ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΙΩΑΝ. ΚΛΙΜ.), Ἀλεξίου ὁσ. «ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ»
Δ Κυρίλλου ἐπ. Ἱεροσολύμων, Εὐκαρπίωνος κ.λπ. μαρτύρων
T Χρυσάνθου & Δαρείας μαρτ., Κλαυδίου & Ἱλαρίας μαρτύρων
T Τῶν ἐν τῇ Μονῇ ἁγ. Σάββα ἀναιρ. Πατέρων (ΜΕΓΑΣ ΚΑΝΩΝ )✳
Π Ἰακώβου ἐπισκ. ὁμολογ., Φιλήμονος καὶ Δομνίνου μαρτύρων
Π Βασιλείου ἱερομάρτ., Καλλινίκης μάρτ. (ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ)
Σ Νίκωνος & σὺν αὐτῷ 199 μαρτ., Δομετίου μάρτυρος
K Ε' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΜΑΡΙΑΣ ΑΙΓΥΠ.), Ζαχαρίου ὁσ., Ἀρτέμωνος ἱερομ.
Δ † Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
(Ἀργία)
Τ † Σύναξις Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, Στεφάνου ὁσ. ὁμολογητοῦ
Τ Ματρώνης ὁσίας ἐν Θεσ/νίκῃ, Φιλητοῦ μάρτυρος
Π Ἡρωδίωνος Ἀποστόλου, Ἱλαρίωνος ὁσίου τοῦ Νέου
Π Μάρκου μ. ἐπ. Ἀρεθουσῶν, Κυρίλλου μ. Διακόνου, Ἰωνᾶ μάρτυρος
Σ Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Λαζάρου, Ἰωάννου ὁσ. τῆς Κλίμακος, Εὐβούλης ὁσ.
K ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ, Ὑπατίου ἱερομ., Ἀκακίου ὁσ. ὁμ., Μενάνδρου μάρτυρ.
N.H.
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
17
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
Μ Α Ρ Τ Ι ΟΥ
HM.
3
9
10
17
24
25
30
31
KYPIAKAI - EOPTAI
ΚΥΡ. Β´ NHΣT. (ΓΡ. ΠΑΛ.)
Ἁγίων 40 Μαρτύρων
ΚΥΡ. Γ´ ΝΗΣΤ. (ΣΤΑΥΡ/ΣΕΩΣ)
ΚΥΡ. Δ´ΝΗΣΤ.( ΙΩΑΝ.ΚΛ.)
ΚΥΡ. Ε´ΝΗΣΤ. (ΜΑΡ. ΑΙΓ.)
ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Λαζάρου
ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
2014
AΠOΣTOΛOΣ
EYAΓΓEΛION
Ἑβρ. α´10 - β´3
Mάρκ. β´ 1 - 12
Ἑβρ. ιβ´1 - 10
Ματθ. κ´1 -16
Ἑβρ. δ´14 - ε´6 Mάρκ. η´ 34 - θ´1
Ἑβρ. στ´13 - 20 Μάρκ. θ´17 - 31
Ἑβρ. θ´11 - 14
Μάρκ. ι´32 - 45
Ἑβρ. β´11 - 18
Λουκ. α´24 - 38
Ἑβρ. ιβ´28 - ιγ´8 Ἰωάν. ια´1 - 45
Φιλιπ. δ´4 - 9
Ἰωάν. ιβ´1 - 18
✳ Ὁ ΜΕΓΑΣ ΚΑΝΩΝ ψάλλεται ἢ τὴν Τετάρτην ἑσπέρας
τῆς Ε´ Ἑβδομάδος μετὰ τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου ἢ τὴν
Πέμπτην τῆς Ε´ Ἑβδομάδος εἰς τὸν Ὄρθρον μετὰ τὸν Ν΄
Ψαλμόν (Τυπικὸν Γεωργίου Βιολάκη, σελ. 345, §44-48).
«Ἐσεῖς δὲ οἱ εὐσεβεῖς καὶ Ὀρθόδοξοι Χρι στιανοί, μένετε ἐν οἷς ἐμάθετε καὶ ἐγεννήθητε καὶ ἀνετράφητε, καὶ ὅταν τὸ καλέσῃ
ὁ καιρὸς καὶ ἡ χρεία, καὶ αὐτὸ τὸ αἷμά σας νὰ
χύνετε διὰ νὰ φυλάξετε τὴν πατροπαράδοτον Πίστιν καὶ Ὁμολογίαν σας, καὶ φυλάγεσθε
ἀπὸ τῶν τοιούτων, καὶ προσέχετε... Ἀμήν»
(Ἀπόφασις Πανορθοδόξου Συνόδου, 1583).
18
Παλ.
Hμερ.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2014
N.H.
Hμραι 30. Ημρα ρας 13, Νξ ρας 11
ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΣ
1 Δ Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ, Ἰωσὴφ τοῦ Παγκάλου, Μαρίας ὁσ. Αἰγυπτίας
2 T Μ. ΤΡΙΤΗ, τῶν 10 παρθένων, Τίτου ὁσίου θαυματουργοῦ
3 T Μ. ΤΕΤΑΡΤΗ, τῆς ἀλειψάσης τὸν Κύριον, Νικήτα ὁσ. Μηδικίου
4 Π Μ.ΠΕΜΠΤΗ, ὁ Μυστικὸς Δεῖπνος, Ζωσιμᾶ ὁσ., Γεωργίου ὁσ.
5 Π Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, τὰ Ἅγια Πάθη, Κλαυδίου κ.λπ. μαρτ. ( Ἀργία )
6 Σ
Μ. ΣΑΒΒΑΤΟΝ, ἡ Ταφὴ & ἡ εἰς Ἅδου Κάθοδος, Εὐτυχίου πατρ.
7 K Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ Κ. Η. Ι. ΧΡΙΣΤΟΥ,✳ Καλλιοπίου μ.
8 Δ † Ἡρωδίωνος, Ἀγάβου, Ρούφου, Ἑρμοῦ Ἀποστόλων
Παναγίας Πορταϊτίσσης,✳ Εὐψυχίου μάρ., Βαδίμου ὁσίου
9 T
10 T † Τερεντίου, Πομπηΐου, Μιλτιάδου μ. Γρηγορίου Ε' Κ/λεως
11 Π Ἀντίπα ἐπ. Περγάμου, Φαρμουθίου ὁσίου, Τρυφαίνης ὁσίας
12 Π † ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ, Βασιλείου ἐπισκ. ὁμ., Ἀκακίου ὁσίου
13 Σ Μαρτίνου ὁμολογητοῦ πάπα Ρώμης καὶ σὺν αὐτῷ μαρτύρων
14 K
Β' ΘΩΜΑ, Ἀριστάρχου, Πούδη, ἐκ τῶν Ο' Ἀποστόλων
15 Δ Λεωνίδου ἐπισκόπου Ἀθηνῶν ἱερομ., Κρήσκεντος μάρτυρος
16 T Ἀγάπης, Χιονίας, Εἰρήνης, Γαλήνης μαρτύρων
17 T Συμεών ἱερομ. & σὺν αὐτῷ μαρτ., Ἀγαπητοῦ πάπα Ρώμης
18 Π Ἰωάννου ὁσ. τοῦ Δεκαπολίτου, Ἀθανασίας ὁσ., Σάββα μάρτ.
19 Π Παφνουτίου ἱερομ., Συμεὼν ὁσ., Ἀγαθαγγέλου ὁσ., Φιλοθεΐτου
20 Σ Θεοδώρου ὁσ. τοῦ Τριχινᾶ, Ἀναστασίου ἱερομ., Ζακχαίου Ἀποστόλου
21 K Γ' ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ, Ἰανουαρίου μ., Ἀναστασίου ὁσ., Ἀλεξάνδρας μ.
22 Δ Θεοδώρου ὁσίου τοῦ Συκεώτου, Ναθαναὴλ Ἀποστόλου
23 Τ
Γεωργίου μεγαλομ. τοῦ Τροπαιοφόρου
(Ἀργία)
24 Τ Ἐλισάβετ ὁσίας, Σάββα & σὺν αὐτῷ 70 μαρτ., Εὐσεβίου μάρτ.
25 Π Μάρκου Ἀποστ. & Εὐαγγ., Νίκης μάρτ., Μακεδονίου πατρ. Κ/λεως
26 Π Βασιλέως ἱερομ. ἐπ. Ἀμασείας, Γλαφύρας ὁσίας
27 Σ Συμεὼν ἱερομ. ἐπ. Ἱεροσολ. συγγενοῦς τοῦ Κυρίου, Ἰωάννου ὁσ. ὁμ.
28 K Δ' ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ, τῶν ἐν Κυζίκῳ 9 μ., Βαλερίας μ., Μέμνονος ὁσ.
29 Δ
Ἰάσωνος καὶ Σωσιπάτρου τῶν Ἀποστόλων, Κερκύρας μάρτυρος
30 Τ
’Ιακώβου Ἀπ. Υἱοῦ Ζεβεδαίου, Ἀργυρῆς νεομάρτυρος
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
✳ Ἡ Διακαινήσιμος Ἑβδομὰς ὡς Μία λαμπροφόρος ἡμέρα & Ἀργία λογίζεται.
19
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
AΠPIΛIOY
HM. KYPIAKAI - EOPTAI
7
ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ
12
ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ
Β´ΚΥΡΙΑΚΗ ΘΩΜΑ
14
21 Γ´ ΚΥΡ. ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
23
Ἁγ. μεγ/ρος Γεωργίου
28
Δ´ΚΥΡ. ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
✳Τὴν Τρίτην τῆς Διακαινησίμου, ἡ κάθε
Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἑορτάζει τὴν εἰ κόνα τῆς Θεομήτορος
τὴν ὁποίαν τιμᾶ ὡς
ἐφέστιον. Εἰς τὰς ἐκ τὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους
ἐκκλησίας, τὴν ἡμέ ραν αὐτὴν ἑορτάζεται ἡ θαυματουργὸς
εἰκὼν τῆς Παναγίας
τῆς Πορταϊτίσσης, ἡ
εὑρισκομένη εἰς τὴν
Μονὴν Ἰβήρων.
2014
AΠOΣTOΛOΣ
Πράξ. α´1 - 8
Πράξ. γ´1-8
Πράξ. ε´12 - 20
Πράξ. στ´1 - 7
Πράξ. ιβ´1 - 11
Πράξ. θ´32 - 42
EYAΓΓEΛION
Ἰωάν. α´1 - 17
Ἰωάν. β´12 - 22
Ἰωάν. α´1 - 17
Μάρκ. ιε´43 - ιστ´8
Ἰωάν. ιε´17 - ιστ´2
Ἰωάν. ε´1 - 15
Τὴν 16ην Ἰανουαρίου 1923,
ἡ ὑπὸ τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως συσταθεῖσα 5μελὴς
Ἐπιτροπὴ ἐπὶ τῆς Μεταρρυθμίσεως τοῦ Ἡμερολογίου ἀπεφάνθη μεταξὺ ἄλλων ὅτι:
«Oὐδεμία (Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία) δύναται νά χωρισθῇ τῶν
λοιπῶν καί ἀποδεχθῇ Νέον
Ἡμερολόγιον, χωρίς νά καταστῇ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ἀπέναντι τῶν ἄλλων» (ΦΕΚ/24/
Α/25-1-1923, σελ. 159-161).
20
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
Τ
Τ
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
MAΪOΣ
2014
Hμραι 31. Ημρα ρας 14, Νξ ρας 10
† ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ, Ἱερεμίου προφ., Εὐθυμίου κ.λπ. ὁσιομ.
Ἀθανασίου Μεγ. ἀνακ. λειψάνων, Ἑσπέρου, Ζωῆς & τέκνων μαρτ.
Τιμοθέου & Μαύρας μαρτύρων, Πέτρου ὁσίου ἐπισκ. Ἄργους
Πελαγίας μάρτ., Ἱλαρίου ὁσίου θαυματουργοῦ, Λεοντίου μάρτυρος
Ε' ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ, Εἰρήνης μεγαλομ., Εὐθυμίου ἐπ. Μαδύτου
Ἰὼβ τοῦ Δικαίου, Σεραφεὶμ ὁσ. Λεβαδείας, Δονάτου & σὺν αὐτῷ μ.
’Εμφάνισις Τιμ. Σταυροῦ, Ἀκακίου μ., Νείλου ὁσ. μυροβλήτου
† Ἰωάννου Θεολ. Εὐαγ., Ἀρσενίου ὁσ. Μεγ. (Ἀπόδ. Μεσ/τῆς- Ἀργία)
Ἡσαΐου προφ., Χριστοφόρου μάρτ., Νικολάου μάρτ. ἐν Βουνένοις
Σίμωνος Ἀποστ. τοῦ Ζηλωτοῦ, Λαυρεντίου ὁσίου
Ἐγκαίνια Κων/πόλεως, Μωκίου ἱερομ., Κυρίλλου & Μεθοδίου ἰσαπ.
ΣΤ' ΤΥΦΛΟΥ, Ἐπιφανίου ἐπ. Κύπρου, Γερμανοῦ ἐπ. Κ/λεως
Γλυκερίας μ., Σεργίου ὁμ. Εὐθυμίου ὁσ. Ἁγιορ. & σὺν αὐτῷ ὁσίων
Ἰσιδώρου μάρτυρος ἐν Χίῳ, Θεράποντος μάρτυρος
† Παχωμίου ὁσ. Μεγ., Ἀχιλλίου ὁσ. ἐπ. Λαρίσης (Ἀπόδοσις Πάσχα)
ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ, Θεοδώρου ὁσίου τοῦ ἡγιασμένου
(Ἀργία)
Ἀνδρονίκου & Ἰουνίας Ἀπ., Ἀθανασίου ἐπ. Χριστιανουπόλεως
Πέτρου, Διονυσίου, Χριστίνης κ.λπ. μ., τῶν 7 ἁγίων Γυναικῶν μαρτ.
Ζ' ΠΑΤΕΡΩΝ (Α' Οἰκ. Συνόδου ), Πατρικίου κ.λπ. μαρτύρων
Νικήτα, Ἰωσὴφ, Ἰωάννου ὁσίων πατέρων ἐν Χίῳ
Κωνσταντίνου & Ἑλένης Βασιλ. & ἰσαποστόλων
(Ἀργία)
Μαρκέλλου μάρτυρος, Βασιλίσκου μάρτυρος
Μιχαὴλ ἐπ. Συννάδων, Συνεσίου ᾽Επ., Μαρίας Κλωπᾶ μυροφόρου
Συμεὼν ὁσ., Μελετίου μ., Σωσάννης κ.λπ. μ. (Ἀπόδ. Ἀναλήψεως)
Γ' Εὕρεσις Κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου (ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟΝ)
Η' ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ, Κάρπου & Ἀλφαίου Ἀπ., Ἀβερκίου μ.
† ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, Ἰωάννου Ρώσσου μάρτυρος (Ἀργία)
Εὐτυχοῦς ἱερομάρτυρος ἐπισκόπου Μελιτινῆς
† Θεοδοσίας μ., Θεοδοσίας ὁσιομ., Ὀλβιανοῦ ἐπ. ἱερομάρτυρος
Ἰσαακίου ὁσίου ἡγ. μον. Δαλμάτων, Βαρλαάμ ὁσ., Ναταλίου μ.
† Ἑρμείου μάρτυρος, Πετρονίλας μάρτυρος
N.H.
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
21
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
MAΪOY
2014
HM.
1
5
8
KYPIAKAI - EOPTAI
AΠOΣTOΛOΣ
EYAΓΓEΛION
ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
Πράξ. ιδ´6 - 18
Ἰωάν. ζ´14 - 30
Ε´ΚΥΡ. ΣΑΜΑΡ/ΔΟΣ
Πράξ. ια´19 - 30
Ἰωάν. δ´5 - 42
Ἰωάννου Θεολόγου
Α´ Ἰωάν. α´ 1 - 7
Ἰωάν. ιθ´25 - 27,
καὶ Εὐαγγελιστοῦ
κα´24 - 25
Ἰωάν. θ´1 - 38
12 ΣΤ´ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΥΦΛΟΥ
Πράξ. ιστ´16 - 34
ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ
Λουκ. κδ´36 - 53
Πράξ. α´1 - 12
16
19 Ζ´ΑΓ. ΠΑΤΕΡ. (Α´Οἰκ. Συν.) Πράξ. κ´16-18, 28-36
Ἰωάν. ιζ´1 - 13
21 Ἁγ. Κων/νου & Ἑλένης ᾽Ισαπ. Πράξ. κστ´1, 12 - 20
Ἰωάν. ι´1 - 9
26 Η´ΚΥΡ. ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
Πράξ. β´1 - 11 Ἰωάν. ζ´37-52, η´12
ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
27
Ἐφεσ. ε´8 - 19
Ματθ. ιη´10 - 20
Ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου ἐγένετο χωρὶς Ἀπόφασιν τῆς
Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἄνευ Πανορθοδόξου Συνόδου, διότι
ἀκριβῶς εἶχε προηγηθῆ ἐπὶ τοῦ θέματος ἡ Ἀρνητικὴ Ἀπόφασις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας διὰ Πανορθοδόξων Συνόδων.
Οὕτω, διὰ τῆς ἐλλείψεως πάσης ἐξωτερικῆς νομιμοφανείας,
διὰ τῆς ἐλλείψεως τοῦ ἐξωτερικῶς ἐμφανοῦς στοιχείου τῆς Συν οδικότητος εἰς τὴν διαδικασίαν τῆς Ἡμερολογιακῆς
Ἀλλαγῆς, γίνεται ἀμέσως ἀντιληπτὴ ἡ Ἀντικανονικότης
αὐτῆς τῆς Ἀλλαγῆς. Ἀκόμη καὶ διὰ Πανορθοδόξου Συνόδου
νὰ εἶχον κάνει τὴν Ἀλλαγήν, αὐτὴ θὰ ἦτο βεβαίως καὶ πάλιν
παράνομος καὶ Ἀντιεκκλησιαστική, ὡς ἀντιβαίνουσα εἰς τὰς
προηγηθείσας Πανορθοδόξους Ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας.
22
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
ΙΟΥΝΙΟΣ
2014
Hμραι 30. Ημρα ρας 15, Νξ ρας 9
N.H.
Σ Ἰουστίνου Φιλ. μ., Χαρίτωνος μ., Βαλεριανοῦ μ. (Ἀπόδ. Πεντηκοστ.) 14
K Α' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΑΓ. ΠΑΝΤΩΝ), Νικηφόρου ἀρχ/που Κ/λεως ὁμολ., 15
Δ Λουκιλιανοῦ & Παύλης μαρτ., Ἀθανασίου θαυματ. (Ἀρχὴ Νηστείας) 16
T Μητροφάνους ἀρχιεπ. Κ/λεως, Μάρθας & Μαρίας ἀδελφῶν Λαζάρου 17
T Δωροθέου ἐπ. Τύρου, Μάρκου ὁσ. ἐν Χίῳ, Νικάνδρου & σὺν αὐτ. μ. 18
Π Ἱλαρίωνος ὁσ. Νέου ἡγ. Μον. Δαλμ., Ἀττάλου ὁσ. & ὁσ. 5 παρθένων 19
Π Θεοδότου ἱερομ. ἐπ. Ἀγκύρας, Ζηναΐδος μ., Σεβαστιανῆς ὁσίας
20
Σ Ἀνακομιδὴ λειψ. Θεοδώρου Στρατηλάτου, Καλλιόπης μάρτυρος
21
K Β' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΑΓΙΟΡ. ΠΑΤ.), Κυρίλλου ἀρχ. Ἀλεξ., Θέκλης μ. 22
Δ Ἀλεξάνδρου & Ἀντωνίνης μαρτ., Θεοφάνους & Πανσέμνης ὁσίων
23
T «Ἄξιον ᾽Εστίν, Βαρθολομαίου & Βαρνάβα Ἀποστόλων
24
T Ὀνουφρίου ὁσ. Αἰγυπτίου, Πέτρου ὁσ. Ἀθωνίτου, Ἀντωνίνης μάρτ. 25
Π Ἀκυλίνης μάρτυρος, Ἄννης ὁσίας & τοῦ υἱοῦ αὐτῆς Ἰωάννου
26
Π Ἐλισσαίου προφ., Μεθοδίου ὁμ., Νήφωνος ὁσ., Κυρίλλου ἐπ. Γορτύν. 27
Σ Ἀμὼς προφ., Ἱερωνύμου ὁσ., Αὐγουστίνου ἁγ. ἐπισκ. Ἱππῶνος
28
K Γ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Τύχωνος ἐπ. Ἀμαθοῦντος Κύπρου, Μάρκου ἱερομ. 29
Δ Ἰσαύρου, Μανουὴλ, Σαβὲλ & Ἰσμαὴλ μαρτ., Φήλικος & σὺν αὐτῷ μ. 30
Τ Λεοντίου, Ὑπατίου, Αἰθερίου, Θεοδούλου μαρτ.
1
Τ
Ἰούδα Ἀποστ., Παϊσίου ὁσ. τοῦ Μεγάλου, Ζήνωνος ὁσ., Ζωσίμου μ. 2
Π Καλλίστου πατρ. Κων/πόλεως, Μεθοδίου ἱερομ. ἐπ. Πατάρων
3
Π Ἰουλιανοῦ μ. τοῦ Ταρσέως, Τερεντίου ἐπ. Ἰκονίου μ., Ἀφροδισίου μ. 4
Σ Εὐσεβίου ἱερομάρτυρος, Ζήνωνος & Ζηνᾶ τῶν μαρτύρων
5
K Δ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Ἀγριπίννης & Ἀριστοκλέους μαρτ., Βαρβάρου ὁσ. 6
Δ † Γενέθλιον Τιμ. Προδρόμου, Σύναξις Ζαχαρίου & Ἐλισάβετ (Ἀργία) 7
T Φεβρωνίας ὁσ., Διονυσίου ὁσ., Δομετίου ὁσίου
8
T Δαβίδ ὁσίου τοῦ ἐν Θεσ/νίκῃ, Ἰωάννου ἐπισκόπου Γοτθίας
9
Π Σαμψὼν ὁσ. τοῦ Ξενοδόχου, Ἰωάννας Μυροφόρου, Ἀνέκτου μάρτ. 10
Π Ἀνακ. λειψ. Κύρου & Ἰωάννου Ἀναργύρων, Παππίου μάρτυρος
11
Σ † Πέτρου & Παύλου τῶν Ἀποστόλων
(Ἀργία) 12
Κ Σύναξις τῶν Ἁγίων Δώδεκα Ἀποστόλων
13
23
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
IOYNIOY
HM.
KYPIAKAI - EOPTAI
Α´ΜΑΤΘ. (ΑΓ.ΠΑΝΤΩΝ)
2
9
16
23
24
29
30
2014
AΠOΣTOΛOΣ
Ἑβρ. ια´33 - ιβ´2
EYAΓΓEΛION
Ματθ. ι´32-33,
37-38, ιθ´27-30
Β´ΜΑΤΘ. (ΑΓΙΟΡ.ΠΑΤΕΡ.)
Ματθ. δ´18 - 23
Ρωμ. β´10 - 16
Γ´ΚΥΡ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Ματθ. στ´22 - 33
Ρωμ. ε´1 - 10
Δ´ΚΥΡ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Ματθ. η´5 - 13
Ρωμ. στ´18 - 23
Γενέθλιον Τιμίου Προδρόμου Ρωμ. ιγ´11- ιδ´4
Λουκ. α´1-25,
καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου
57-68, 76 - 80
Ἁγ. Ἀποστ. Πέτρου & Παύλου Β´Κορ. ια´21- ιβ´9 Ματθ. ιστ´13 - 19
Τῶν ἁγίων 12 Ἀποστόλων
Α´Κορ. δ´9 - 16 Ματθ. θ´36, ι´1 - 8
Τὴν 25ην Ἰανουαρίου 1923, τὸ Βασιλικὸν Διά ταγμα περὶ τοῦ Νέου Πολιτικοῦ Ἡμερολογίου
Ν.. 25/1923/ΦΕΚ/24/Α/25-1-1923, τὸ ὁποῖον
ἰσχύει μέχρι σήμερον καὶ δὲν ἔχει ἀνακληθῆ
ὑπὸ ἄλλου Νόμου ἢ ιατάγματος, ἐθέσπισεν
ὅτι: «διατηρεῖται ἐν ἰσχύϊ τὸ Ἰουλιανὸν Ἡμερολόγιον ὅσον ἀφορᾷ ἐν γένει τὴν Ἐκκλησίαν
καὶ τὰς Θρησκευτικὰς Ἑορτάς... Ἡ Ἐθνικὴ Ἑορτὴ
τῆς 25ης Μαρτίου καὶ πᾶσαι αἱ κατὰ τοὺς κει μένους νόμους ἑορτάσιμοι καὶ ἐξαιρετέαι ἡμέραι
ρυθμίζονται κατὰ τὸ Ἰουλιανὸν Ἡμερολόγιον».
24
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
Τ
Τ
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
Τ
ΙΟΥΛΙΟΣ
2014
Hμραι 31. Ημρα ρας 14, Νξ ρας 10
† Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τῶν θαυμ.Ἀναργ., Κων/νου & σὺν αὐτῷ μαρτ.
Κατάθεσις Τιμ. Ἐσθῆτος Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις
Ὑακίνθου μ., Ἀνατολίου ἐπ. Κ/λεως, Γερασίμου ὁσ., Θεοδότου μ.
Ἀνδρέου ἐπ., Κρήτης, Κυπρίλλης & Λουκίας μάρτ, Θεοφίλου ἱερομ.
Ἀθανασίου Ἀθωνίτου ὁσίου, Λαμπαδοῦ ὀσίου
Σισώη ὁσίου, Λουκίας & Ρήξου μαρτ., Ἀρχίππου κ.λπ. Ἀπ. ἐκ τῶν Ο'
ΣΤ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Θωμᾶ ὁσ. ἐν Μαλεῷ, Κυριακῆς μεγαλομάρτυρος
Προκοπίου μάρτ., Θεοδοσίας μ., Θεοφίλου ὁσ., Ἀναστασίου ἱερομ.
Παγκρατίου ἱερομ., Διονυσίου & Μητροφάνους ὁσίων
Ἀντωνίου ὁσίου τοῦ Ρώσσου, τῶν ἐν Νικοπόλει 45 μαρτύρων
Εὐφημίας μεγαλομ., Ὄλγας ἰσαπ., Λέοντος ὁσ., Μαρκιανοῦ μάρτυρος
Πρόκλου & Ἱλαρίου μαρτύρων, Βερονίκης αἱμορροούσης μάρτυρος
Σύναξις Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, Στεφάνου ὁσίου τοῦ Σαββαΐτου
ΑΓ. ΠΑΤΕΡΩΝ (Δ' Οἰκ. Συν.), Νικοδήμου ὁσ. Ἁγιορ., Ἀκύλλα Ἀπ.
Κηρύκου μ. & Ἰουλίττης μητρός αὐτοῦ, Βλαδιμήρου ἰσαποστόλου
Ἀθηνογένους ἱερομ., Φαύστου & σὺν αὐτῷ 15.000 μαρτύρων
† Μαρίνης μεγαλομάρτυρος, Βηρονίκης & Σπεράτου μαρτύρων
Αἰμιλιανοῦ μάρτυρος, Παύλου & Παμβὼ τῶν ὁσίων
Μακρίνης & Δίου ὁσ., Ἀνακομιδὴ λειψάνων ὁσ. Σεραφείμ ἐν Σαρώφ
Ἠλιοῦ προφήτου Θεσβίτου ἡ πυρφόρος εἰς οὐρανοὺς ἀνάβασις (Ἀργία)
Η' ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Συμεὼν ὁσ., Ἰωάννου ὁσ., Παρθενίου ἐπ. Ἄρτης
† Μαρίας Μαγδαλινῆς ἰσαπ., Μαρκέλλης παρθενομάρτυρος
Φωκᾶ ἱερομ., Ἰεζεκιήλ πρ., Πελαγίας ὁσίας ἐν Τήνῳ
Χριστίνης μεγαλομάρτυρος, Ἀθανασίου μάρτυρος
Κοίμησις ἁγίας Ἄννης Θεοπρομήτορος
(Ἀργία)
† Παρασκευῆς ὁσιομάρτυρος, Ἑρμολάου ἱερομάρτυρος
Παντελεήμονος μεγαλομάρτυρος, Ἀνθούσης μάρτυρος
(Ἀργία)
Θ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Εἰρήνης ὁσ. Χρυσοβαλ., Προχόρου κ.λπ. Ἀποστ.
Καλλινίκου & Θεοδότης τῶν μαρτύρων, Βασιλίσκου μάρτυρος
Σίλα, Σιλουανοῦ, Κρήσκεντος κ.λπ. Ἀποστόλων
Εὐδοκίμου δικαίου, Ἰωσήφ τοῦ ἀπό Ἀριμαθαίας
N.H.
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
25
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
IOYΛIOY
HM.
KYPIAKAI - EOPTAI
7
ΣΤ´ΚΥΡ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
14 ΑΓ. ΠΑΤ. Δ´ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ
20
Ἠλιοῦ Προφήτου
21
H´ΚΥΡ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
25
Κοίμησις Ἁγ. Ἄννης
27
Ἁγ. Παντελεήμονος
28
Θ´ΚΥΡ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
2014
AΠOΣTOΛOΣ
Ρωμ. ιβ´6 - 14
Τίτ. γ´8 - 15
Ἰακ. ε´10 - 20
EYAΓΓEΛION
Ματθ. θ´1 - 8
Ματθ. ε´14 - 19
Λουκ. δ´22 - 30
Α´Κορ. α´10 - 17
Ματθ. ιδ´14 -22
Γαλ. δ´22 - 27
Λουκ. η´16 - 21
Β´Τιμ. β´1 - 10
Λουκ. κα´12 - 19
Α´Κορ. γ´9 - 17
Ματθ. ιδ´22 -34
Ἱερεμίας Β΄ ὁ Τρανός,
(1536 - 1595).
Ἀνέλαβε Πατριάρχης
Κωνσταντινουπόλεως
τρεῖς φοράς. Ἐπὶ πατριαρχείας του κατεδικάσθη καὶ
ἀπηγορεύθη κάθε Ἀλλαγὴ
τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμε ρολογίου 3 φορὰς εἰς ἰσαρίθμους Πανορθοδόξους
Συνόδους, συγκληθείσας
ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, τὸ
1583, 1587, 1593.
26
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
2014
Hμραι 31. Ημρα ρας 13, Νξ ρας 11
N.H.
Π Πρόοδος τοῦ Τιμ. Σταυροῦ, 7 Μακκαβαίων, Σολομονῆς, Ἐλεαζάρου 14
Π Ἀνακομιδὴ λειψάνων πρωτομάρτυρος Σταεφάνου, Φωκᾶ μάρτυρος 15
Σ Σαλώμης μυροφ., Στεφάνου μ., Θεοκλητοῦς ὁσ., Ἰσαακίου κ.λπ. ὁσ. 16
17
K Ι' ΜΑΤΘΑΙΟΥ, τῶν ἁγίων 7 παίδων τῶν ἐν Ἐφέσσῳ, Εὐδοκίας μ.
18
Δ Εὐσιγνίου μ., Νόννης ὁσ. μητρ. ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου
T † Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
(Ἀργία) 19
20
T Δομετίου ὁσιομ., Νικάνωρος ὁσ.., Ἀστερίου ὁσιομ., Θεοδοσίου ὁσ.
21
Π Αἰμιλιανοῦ ἐπισκ. ὁμολογητοῦ, Μύρωνος ἐπισκ. Κρήτης
22
Π Ματθίου Ἀπ., Ἀντωνίου μ., Πατρικίας μ., 10 μαρτ. ἐν Χαλκῇ Πύλη
23
Σ Λαυρεντίου διακ., Σύξτου πάπα Ρώμης, Ἱππολύτου μάρτυρος
K ΙΑ´ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Εὔπλου διακ., Νήφωνος Κ/λεως, θαῦμ. ἁγ. Σπυρίδ. 24
25
Δ Φωτίου μάρτ., Ἀνικήτου μαρτ., Σεργίου ὁσίου, Στεφάνου ὁσίου
Τ Μαξίμου ὁμολογητοῦ, Εἰρήνης ὁσίας (Ἀπόδοσις Μεταμορφώσεως) 26
27
Τ Μιχαίου προφήτου, Συμεὼν νεομ. Τραπεζοῦντος
Π Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
(Ἀργία) 28
Π Ἁγίου Μανδηλίου, Γερασίμου ὁσίου Κεφαλ., Διομήδους μάρτυρος
29
30
Σ Μύρωνος, Παύλου, Ἰουλιανῆς, Κυπριανοῦ τῶν μαρτύρων
31
K ΙΒ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Φλώρου & Λαύρου μ., Ἑρμοῦ & Λέοντος μ.
Δ Ἀνδρέου στρατηλάτου & τῶν σὺν αὐτῷ μ., Θεοφάνους ὁσ. Ναούσης 1
2
T Σαμουὴλ πρ., Θεοχάρους μ. Νεοπολ. ἐν Καισαρείᾳ
T Θαδδαίου Ἀπ., Βάσσης μάρτυρος & τῶν τέκνων αὐτῆς
3
Π Παναγίας Προυσσιωτίσης, Ἀγαθονίκου μ., Ζωτικοῦ, Ζήνωνος μαρτ. 4
Π Λούπου μ., Εἰρηναίου ἱερ., Καλλινίκου πατρ. (Ἀπόδοσις Κοιμήσεως) 5
Σ Εὐτυχοῦς ἱερομ., Κοσμᾶ Αἰτωλ. ἱερομ., ἀν. λειψ. Διονυσίου ἐπ. Αἰγίνης 6
7
K ΙΓ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Τίτου Ἀπ., ἀν. λειψ. Βαρθολομαίου Ἀπ., Σάββα μ.
Δ Ἀδριανοῦ & Ναταλίας μαρτ., Ἰωάσαφ ὁσ. Βασιλέως Ἰνδιῶν
8
9
T Ποιμένος ὁσίου, Φανουρίου μάρτυρος, Ἀνθούσης μάρτυρος
10
T Μωϋσέως ὁσ. Αἰθίοπος, Ἐζεκίου βασιλ., Ἄννης προφήτιδος
(Ἀργία- Νηστεία) 11
Π Ἀποτομὴ Κεφαλῆς Τιμίου Προδρόμου
12
Π Ἀλεξάνδρου, Παύλου, Ἰωάννου, Πατριαρχῶν Κων/πόλεως
13
Σ Κατάθεσις τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
27
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
AYΓOYΣTOY
2014
HM. KYPIAKAI - EOPTAI
AΠOΣTOΛOΣ
4
Ι´ΚΥΡ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Α´Κορ. δ´9 - 16
Β´Πέτρ. α´10-19
6
ΜΕΤ/ΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
Α´Κορ. θ´2 - 12
11
ΙΑ´ΚΥΡ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Φιλιπ. β´5-11
15
ΚΟΙΜΗΣΙΣ
ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Α´Κορ. ιε´1-11
18
ΙΒ´ΚΥΡ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
25
Α´Κορ. ιστ´13-24
ΙΓ´ΚΥΡ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
29 Ἀποτ. Κεφ. Τιμ. Προδρόμου Πράξ. ιγ´25 - 32
EYAΓΓEΛION
Ματθ. ιζ´14 - 23
Ματθ. ιζ´1 -9
Ματθ. ιη´23 - 35
Λουκ. ι´38-42,
ια´27-28
Ματθ. ιθ´16 - 26
Ματθ. κα´33 - 42
Μάρκ. στ´14 - 30
Μελέτιος Α´ ὁ Πηγᾶς (15491601), Πατριάρχης Ἀλεξαν δρείας (1590-1601), χρη μaτίσας συνάμα καὶ τοπο τηρητὴς τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριαρχείου(1597-1598).
Τὸ 1593 συμμετεῖχεν εἰς
τὴν Πανορθόδοξον Σύνοδον διὰ τὴν ἵδρυσιν τοῦ
Πατριαρχείου Μόσχας καὶ
τὴν Καταδίκην τοῦ Νέου
Παπικοῦ Ἡμερολογίου.
28
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
Τ
Τ
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
2014
Hμραι 30. Ημρα ρας 12, Νξ ρας 12
ΙΔ' ΜΑΤΘ., Ἀρχὴ Ἰνδίκτου, Συμεών Στυλ., Ἀμμοῦν & 40 παρθενομ.
Μάμαντος μάρτυρος, Εὐτυχίου μάρτυρος, Ἰωάννου Νηστευτοῦ ὁσ.
Ἀνθίμου ἱερομ., Πολυδώρου μ., Θεοκτίστου ὁσίου
Βαβύλα ἱερομ., Μωυσέως προφήτου, Ἑρμιόνης μάρτυρος
Ζαχαρίου προφήτου, Ἀβδαίου μάρτ., Οὐρβανοῦ μ., Θεοδώρου μ.
† Ἀνάμνησις τοῦ ἐν Χώναις θαύμ. τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαήλ
Σώζοντος μάρτυρος, Εὐψυχίου μάρτυρος, Λουκᾶ ὁσίου
ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ, ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
† Ἰωακεὶμ & ῎Ἄννης Θεοπατόρων, Σεβηριανοῦ μάρτυρος
Μηνοδώρας, Μητροδώρας, Νυμφοδώρας μαρτύρων
Θεοδώρας ὁσ., Εὐανθίας μάρτ., Εὐφροσύνου ὁσίου τοῦ μαγείρου
Αὐτονόμου, Θεοδώρου ἱερομ., Μακεδονίου μ. (Ἀπόδοσις Γενεθλίου)
† Ἐγκαίνια Ναοῦ Ἀναστάσεως, Κορνηλίου Ἑκατοντάρχου μάρτυρος
Η ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
(Ἀργία - Νηστεία)
ΜΕΤA ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ, Νικήτα μεγαλομ., Βησσαρίωνος ἐπ. Λαρίσης
Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος, Μελιτινῆς μάρτυρος
Σοφίας , Πίστεως, Ἐλπίδος, Ἀγάπης μ., Ἀγαθοκλείας & Θεοδότης μ.
Εὐμενίου ὁσ. ἐπισκόπου Κρήτης, Ἀριάδνης & Εἰρήνης μαρτύρων
Τροφίμου, Σαββατίου & Δορυμέδοντος μαρτύρων
† Εὐσταθίου & Θεοπίστης μαρτ. & τῶν τέκνων Ἀγαπίου Θεοπίστου
(Ἀπόδοσις Ὑψώσεως)
Ἰωνᾶ Προφήτου, Κοδράτου Ἀποστόλου
Α' ΛΟΥΚΑ, Φωκᾶ ἱερομ., Κοσμᾶ μ. & σὺν αὐτῷ 26 μαρτ. ἐπί Βέκκου
† Σύλληψις τιμίου Προδρόμου, Νικολάου νεομάρτυρος
Θέκλης Ἰσαπ. & πρωτομάρτ., Παναγίας Μυρτιδιωτίσης
Εὐφροσύνης ὁσίας, Παφνουτίου ὁσίου & σὺν αὐτῷ μαρτύρων
Μετάστασις ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου
(Ἀργία)
Καλλιστράτου & σὺν αὐτῷ 49 μαρτύρων, Ἀριστάρχου Ἀποστόλου
Χαρίτωνος ὁμ., Βαροὺχ προφ., Μάρκου & σὺν αὐτῷ μαρτύρων
Β' ΛΟΥΚΑ, Κυριακοῦ ἀναχ., Πετρωνίας ὁσιομ., Τροφίμου κ.λπ. μ.
Γρηγορίου ἱερομ. ἐπ. Ἀρμενίας, Γαϊανῆς & σὺν αὐτῇ μαρτύρων
N.H.
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
29
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
ΣEΠTEMBPIOY
2014
HM.
KYPIAKAI - EOPTAI
AΠOΣTOΛOΣ
EYAΓΓEΛION
1
ΙΓ´ ΜΑΤΘ. - Ἀρχὴ Ἰνδίκτου
Α´Τιμ. β´1 - 7
Λουκ. δ´16 - 22
8
ΠΡΟ ΥΨΩΣ. - ΓΕΝΕΘΛ. ΘΕΟΤ.
Γαλ. στ´11-18
Ἰωάν. γ´13 - 17
14
ΥΨΩΣΙΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Α´ Κορ. α´18-24
Ἰωάν. ιθ´6 - 11,
13-20, 25-28, 30-35
15
ΚΥΡ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ
Γαλ. β´16-20
Μάρκ. η´34 - θ´1
22
Α´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
Β´Κορ.στ´16 - ζ´1
Λουκ. ε´1 - 11
26
Μετάστασις Ἁγίου Ἰωάννου
Α´ Ἰωάν. δ´12-19
Ἰωάν. ιθ´25 - 27,
κα´24 - 25
τοῦ Θεολόγου
29
Β´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
Β´ Κορ. θ´6 - 11
Λουκ. στ´31 - 36
Ἐπιστολὴ τοῦ Μελετίου Πηγᾶ πρὸς τὸν
Πατριάρχην Ἀλεξανδρείας Σίλβεστρον
κατὰ τοῦ Νεωτερισμοῦ τοῦ Παπικοῦ
Καλενδαρίου, ἤτοι,
Πασχαλίου καὶ Μηνολογίου,10 Ἀπριλίου 1587.
30
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
2014
Hμραι 31. Ημρα ρας 11, Νξ ρας 13
Τ Ἁγ. Σκέπης, Παναγίας Γοργ/κόου, Ἀνανίου Ἀπ., Ρωμανοῦ ὁσ. Μελωδοῦ
T Κυπριανοῦ ἱερομάρτυρος, Ἰουστίνης παρθενομάρτυρος
Π Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου ἐπ. Ἀθηνῶν, Θεαγένους μάρτυρος
Π Ἱεροθέου ἐπ. Ἀθηνῶν, Δομνίνης μάρτ., Καλλισθένης μάρτυρος
Σ Χαριτίνης Ζαχαρίου, Μαμέλχθης μάρτ., Εὐδοκίμου μάρτυρος
K Γ' ΛΟΥΚΑ, Θωμᾶ Ἀπ., Ἐρωτηΐδος μάρτ., Μακαρίου ἐπισκόπου
Δ Σεργίου & Βάκχου μαρτύρων, 99 ὁσίων πατέρων τῶν ἐν Κρήτῃ
T Ἰγνατίου ὁσιομ. Ἁγιορ., Πελαγίας ὁσίας, Ταϊσίας ὁσίας
T Ἰακώβου Ἀπ. Ἀλφαίου, Ἀνδρονίκου ὁσ., Ἀβραὰμ & Λὼτ τῶν δικαίων
Π Εὐλαμπίου & Εὐλαμπίας μαρτύρων, Θεοφίλου ὁμολογητοῦ
Π Φιλίππου διακόνου, Θεοφάνους Γραπτοῦ μάρτυρος
Σ Πρόβου, Ταράχου & Ἀνδρονίκου μαρτ., Συμεὼν Νέου Θεολόγου
K Δ' ΛΟΥΚΑ (Ἁγ. Πατέρων Ζ' Οἰκ. Συν.), Κάρπου μ., Χρυσῆς μ.
Δ Ναζαρίου, Γερβασίου μ., Κοσμᾶ ὁσ. ποιητοῦ ἐπ., Εὐθυμίου ὁμολογ.
Τ Λουκιανοῦ ἱερομ., Σαββίνου & Βάρσου ὁσ., Εὐθυμίου ἐπ. Θεσ/νίκης
Τ Λογγίνου μ., ἑκατοντάρχου, Λεοντίου & σὺν αὐτῷ μαρτύρων
Π Ὡσηὲ προφήτου, Ἀνδρέου ὁσίου τοῦ ἐν Κρίσει
Π † Λουκᾶ Εὐαγγ., Συμεὼν & Θεοδώρου ὁσίων, Μαρίνου μάρτυρος
Σ Ἰωὴλ προφήτου, Οὐάρου μάρτυρος, Κλεοπάτρας ὁσίας
K ΣΤ' ΛΟΥΚΑ, Γερασίμου ὁσ. Κεφ., Ἀρτεμίου μ., Ματρώνης ὁσ. ἐν Χίῳ
Δ Ἱλαρίωνος ὁσ. Μεγάλου, Γαΐου μ., Δασίου μ., Ζωτικοῦ μάρτυρος
T Ἀβερκίου ἐπισκ. θαυμ. & 7 παίδων ἐν Ἐφέσσῳ
T † Ἰακώβου Ἀπ. ἀδελφοθέου Α´ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων
Π Ἀρέθα μεγαλομ. & σὺν αὐτῷ, Σεβαστιανῆς μάρτυρος
Π Μαρκιανοῦ & Μαρτυρίου μαρτ., Χρυσαφίου μ., Ταβιθᾶς ἐλεήμονος
Σ Δημητρίου μεγαλομάρτυρος Μυροβλήτου, Ἰωάσαφ ὁσίου (Ἀργία)
K Ζ' ΛΟΥΚΑ, Νέστορος μ., Πρόκλης συζ. Πιλάτου, Κυριακοῦ ἐπισκ.
Δ Τερεντίου & Νεονίλλης & τῶν 7 τέκνων μ., Ἀγγελῆ νεομάρτυρος
Ἀναστασίας ὁσιομάρτυρος τῆς Ρωμαίας, Ἀβραμίου ὁσίου
T
T Ζηνοβίου & Ζηνοβίας μ., Κλεόπα Ἀπ., Ἀστερίου κ.λπ. μαρτύρων
Π Στάχυος, Ἀπελλοῦ, Ἀριστοβούλου κ.λπ. Ἀποστόλων
N.H.
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
31
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
KYPIAKAI - EOPTAI
HM.
6
Γ´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
13 Δ´ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ ( ΑΓ. ΠΑΤΕΡ.)
ΣΤ´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
20
26
Ἁγίου Δημητρίου Μυροβλήτου
27
Ζ´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
2014
AΠOΣTOΛOΣ
Β´Κορ. ια´31 - ιβ´9
Τίτ. γ´8 - 15
Γαλ. ε´22 - στ´2
Β´Τιμ. β´1 - 10
Γαλ. στ´11-18
EYAΓΓEΛION
Λουκ. ζ´11 - 16
Λουκ. η´4 - 15
Λουκ. η´26 - 39
Ἰωάν. ιε´17 - ιστ´2
Λουκ. η´41 - 56
Τὸ «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσιν» ἔχει καὶ τὴν ἔννοιαν
τοῦ ἀποδέχομαι ὅσα ἐκεῖνοι ἐθέσπισαν. Μὲ αὐτὴν τὴν
ἔννοιαν ἔχει διατυπωθῆ ὁ Α΄ Κανὼν τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς
Συνόδου, ὁ ὁποῖος διαλαμβάνει: «ἀσπασίως τοὺς θείους
κανόνας ἐνστερνιζόμεθα, καὶ ὁλόκληρον τὴν αὐτῶν
διαταγὴν καὶ ἀσάλευτον κρατύνομεν, τῶν ἐκτεθέντων
ὑπὸ τῶν ἁγίων σαλπίγγων τοῦ Πνεύματος, τῶν πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν τε Ἓξ Ἁγίων Οἰκουμενικῶν
Συνόδων, καὶ τῶν Τοπικῶς συναθροισθεισῶν ἐπὶ ἐκδόσει τοιούτων Διαταγμάτων, καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων
ἡμῶν· Ἐξ ἑνὸς γὰρ ἅπαντες καὶ τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος
αὐγασθέντες, ὥρισαν τὰ συμφέροντα. Καὶ οὓς μὲν τῷ
ΑΝΑΘΕΜΑΤΙ παραπέμπουσι, καὶ ἡμεῖς ἀναθεματίζομεν· οὓς δέ τῇ ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙ, καὶ ἡμεῖς καθαιροῦμεν·
οὓς δὲ τῷ ΑΦΟΡΙΣΜῼ, καὶ ἡμεῖς ἀφορίζομεν· οὓς δὲ
ΕΠΙΤΙΜΙῼ παραδιδόασι, καὶ ἡμεῖς ὡσαύτως ὑποβάλλομεν...»
32
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
Τ
Τ
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
2014
Hμραι 30. Ημρα ρας 10, Νξ ρας 14
† Κοσμᾶ & Δαμιανοῦ Ἀναργ., Θεοδότης ὁσ., Δαυὶδ ὁσ. τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ
Ἀκινδύνου, Πηγασίου, Ἀφθονίου, Ἐλπιδοφόρου κ.λπ. μαρτύρων
Ε' ΛΟΥΚΑ, Ἀκεψιμᾶ, Ἰωσὴφ, Ἀειθαλᾶ μ., ἀνακ. λειψ. ἁγ. Γεωργίου
Ἰωαννικίου ὁσ. Μεγ., Νικάνδρου μ., Πορφυρίου μ., Ἰωάννου ὁσ. Βατ.
Ἑρμᾶ καὶ Φιλολόγου Ἀποστ., Γαλακτίωνος & Ἐπιστήμης μαρτ.
Παύλου ἀρχ/που Κ/λεως ὁμολ., Λουκᾶ ὁσ., Παύλου ὁσ. Σαλοῦ
Ἱέρωνος κ.λπ. ἐν Μελιτινῇ 33 μαρτύρων, Λαζάρου ὁσίου
(Ἀργία)
† Σύναξις Ἀρχαγγέλων & πασῶν Ἐπουρανίων Δυνάμεων
Ὀνησιφόρου μ., Πορφυρίου μ., Νεκταρίου ὁσ. Ἐπισκ. Αἰγίνης
Η' ΛΟΥΚΑ, Ροδίωνος, Σωσιπάτρου, Ὀλυμπᾶ κ.λπ. Ἀπ. ἐκ τῶν 70
Μηνᾶ, Βίκτωρος, Βικεντίου μ., Στεφανίδος μ., Θεοδώρου Στουδίτου
Ἰωάννου Ἐλεήμονος ὁσ., Νείλου ὁσίου Σιναΐτου
† Ἰωάννου Χρυσοστόμου πατρ. Κ/λεως, Δαμασκηνοῦ ὁσίου (Ἀργία)
Φιλίππου Ἀπ., Γρηγορίου Παλαμᾶ ἐπ., Κων/νου μ. Ὑδραίου (Ἀργία)
(Ἀρχὴ νηστείας)
Γουρίου, Σαμωνᾶ & Ἀβίβου μαρτ., Ἐλπιδίου
Ματθαίου Ἀποστόλου & Εὐαγγελιστοῦ
Θ' ΛΟΥΚΑ, Γρηγορίου ἐπισκ. Νεοκαισαρείας, Γενναδίου ὁσίου
Πλάτωνος, Ρωμανοῦ μαρτύρων, Ζακχαίου μάρτυρος
Ὀβδιοῦ προφ., Βαρλαὰμ μ., Ἀγαπίου μ., Παγχαρίου μ.
Πρόκλου ἀρχιεπ. Κ/λεως, Γρηγορίου ὁσ. Δεκαπ/του, Θεοκτίστου μ.
(Ἀργία)
† ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Φιλήμονος & σὺν αὐτῷ Ἀποστόλων, Κικιλίας & σὺν αὐτ. μαρτύρων
Γρηγορίου ἐπισκ. Ἀκραγ/νων, Ἀμφιλοχίου ἐπισκ. Ἰκονίου
ΙΓ' ΛΟΥΚΑ, Κλήμεντος Ρώμης, Πέτρου ἐπ.Ἀλεξανδρ., Θεοδώρου μ.
† Αἰκατερίνης μεγαλομ., Μερκουρίου μάρ. (Ἀπόδ. Εἰσοδίων - Ἀργία)
Στυλιανοῦ ὁσ. Παφλαγ., Νίκωνος ὁσ. τοῦ «Μετανοεῖτε», Ἀλυπίου ὁσ.
Ἰακώβου μεγαλομάρτυρος τοῦ Πέρσου, Ναθαναήλ ὁσίου
Στεφάνου ὁσίου, Ἀνδρέου, Πέτρου, Ἄννης μαρτύρων
Παραμόνου & Φιλουμένου τῶν μαρτύρων
(Ἀργία)
Ἀνδρέου Ἀποστόλου τοῦ Πρωτοκλήτου
N.H.
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
33
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
NOEMBPIOY
HM.
KYPIAKAI - EOPTAI
3
Ε´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
8
Ἡ Σύναξις τῶν Ἀρχαγγέλων
10
Η´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
13
Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου
14
Ἁγίου Φιλίππου
17
Θ´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
21 ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
2014
AΠOΣTOΛOΣ
Ἐφεσ. β´4 - 10
Ἑβρ. β´2 - 10
Ἐφεσ. β´14 - 22
Ἑβρ. ζ´26 - η´2
Πράξ. η´26 - 39
Ἐφεσ. δ࿽ 1 - 7
Ἑβρ. θ´1 - 7
EYAΓΓEΛION
Λουκ. ιστ´19 - 31
Λουκ. ι´16 - 21
Λουκ. ι´25 - 37
Ἰωάν. ι´9 - 16
Ἰωάν. α´44 - 52
Λουκ. ιβ´16 - 21
Λουκ. ι´38 - 42,
ια´27 - 28
24
ΙΓ´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
Ἐφεσ. ε࿽ 8 - 19
Λουκ. ιη´18 - 27
25
Ἁγίας Αἰκατερίνης
Γαλ. γ´23 - δ´5
Μάρκ. ε´24 - 34
30
Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου
Α´Κορ. δ´9 - 16
Ἰωάν. α´35 - 52
Ἡ ἀπ᾽ἀρχῆς θέσις τῶν Ὀρθοδόξων ἔναντι
τῆς Κακοδοξίας τοῦ Νέου Ἡμερολογίου:
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΧΘΕΙΣΑ ΤΟ ΝΕΟΝ ΠΑΠΙΚΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΤΕΣΤΗ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ
ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ, ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ,
ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ.
34
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Κ
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
Τ
Τ
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
Τ
2014
Hμραι 31. Ημρα ρας 9, Νξ ρας 15
†
†
†
†
†
†
†
ΙΔ' ΛΟΥΚΑ, Ναοὺμ προφ., Φιλαρέτου ὁσ., Ἀνανίου μ. τοῦ Πέρσου
Ἀββακοὺμ προφήτου, Κυρίλλου ὁσίου, Μυρώπης μάρτυρος
Σοφονίου προφ., Θεοδώρου μάρτ., Ἀγγελῆ νεομάρτ.
Βαρβάρας μεγαλομάρτυρος, Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ ὁσίου
Σάββα ὁσίου τοῦ ἡγιασμένου, Διογένους μάρτυρος
(Ἀργία)
Νικολάου ἐπισκόπου Μύρων τοῦ Θαυματουργοῦ
(Ἀργία)
Ἀμβροσίου ἐπισκόπου Μεδιολάνων, Γρηγορίου ὁσίου
Ι' ΛΟΥΚΑ, Παταπίου ὁσ., Σωσθένους, Ἀπολλώ κ.λπ. Ἀπ. ἐκ τῶν Ο´
Σύλληψις Ἁγίας Ἄννης Μητρὸς τῆς Θεοτόκου
(Ἀργία)
Μηνᾶ μ. καλλικελάδου, Ἑρμογένους καὶ Εὐγράφου μαρτύρων
Δανιήλ ὁσίου Στυλίτου, Λεοντίου ὁσίου, Ἀειθαλᾶ μάρτυρος
Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ Θαυματουργοῦ (Ἀργία)
Εὐστρατίου, Αὐξεντίου, Εὐγενίου κ.λπ. μαρτ., Λουκίας μάρτυρος
Θύρσου, Λευκίου, Καλλινίκου, Φιλήμονος & σὺν αὐτοῖς μαρτύρων
ΙΑ' ΛΟΥΚΑ (Προπατόρων), Ἐλευθερίου μ., Ἀνθείας μ., Παύλου ὁσίου
Ἁγγαίου προφ., Θεοφανοῦς Βασιλ., Μοδέστου ὁσ. ἀρχιεπ. Ἱεροσολ.
Δανιὴλ προφήτου & 3 σὺν αὐτῷ παίδων, Διονυσίου ἐπ. Ζακύνθου
Σεβαστιανοῦ, Ζωῆς, Εὐβιότου μάρτ., Φλώρου ὁσίου, Ζακχαίου μ.
Βονιφατίου μ., Γρηγεντίου ὁσ. ἐπ. Αἰθ., Εὐτυχίου μ., Θεσ/νίκης μάρτ.
Ἰγνατίου Θεοφόρου ἱερομάρτ., Φιλογονίου ὁσίου ἐπισκ. Ἀντιοχείας
Ἰουλιανῆς & τῶν σὺν αὐτῇ 500 μαρτ., Θεμιστοκλέους μάρτυρος
ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ, Ἀναστασίας μ., Χρυσογόνου μάρτ.
Τῶν ἐν Κρήτῃ 10 μαρτ., Παύλου ἀρχιεπ. Νεοκαισ., Ναοὺμ ὁσ. θαυμ.
Εὐγενίας μ., & Φιλίππου μ. πατρὸς αὐτῆς (Νηστ - Παραμ. Χριστ.)
Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ Κ.Η.Ι. ΧΡΙΣΤΟΥ
(Ἀργία)
ΣΥΝΑΞΙΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, Εὐθυμίου ἱερομ. (Ἀργία)
Στεφάνου τοῦ ἀρχιδιακόνου & πρωτομάρτυρος
(Ἀργία)
Τῶν ἐν Νικομηδείᾳ ἁγ. δισμυρίων μαρτ., Δόμνης μάρτυρος
ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ, τῶν ὑπὸ Ἡρώδ. ἀναιρεθ ἁγ. Νηπίων
Ἀνυσίας μάρτ., Θεοδώρας ὁσ., Γεδεὼν νεομάρτυρος τοῦ ἐν Τυρνάβῳ
Μελάνης ὁσίας τῆς Ρωμαίας, Ζωτικοῦ μάρτυρος
(Ἀπόδ. Χριστ.)
N.H.
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
35
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
ΔEKEMBPIOY
HM.
1
5
6
8
9
12
15
22
25
26
27
29
KYPIAKAI - EOPTAI
ΙΔ´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
Ἁγ. Σάββα Ἡγιασμένου
Ἁγίου Νικολάου
Ι´ ΚΥΡ. ΛΟΥΚΑ
Σύλλ. Ἁγίας Ἄννης
Ἁγ. Σπυρίδωνος
ΙΑ´ ΛΟΥΚΑ (Προπατόρων)
ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
ΓΕΝΝΗΣΙΣ Κ.Η.Ι. ΧΡΙΣΤΟΥ
ΣΥΝΑΞΙΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ἁγ. Στεφάνου πρωτομ.
ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ
2014
AΠOΣTOΛOΣ
Ἐφεσ. στ࿽ 10 - 17
EYAΓΓEΛION
Λουκ. ιη´35 - 43
Γαλ. ε࿽ 22 - στ࿽ 2 Ματθ. ια´27 - 30
Λουκ. στ´17 - 23
Ἑβρ. ιγ࿽ 17 - 21
Λουκ. ιγ´10 - 17
Κολ. α࿽ 12 - 18
Λουκ. η´16 - 21
Γαλ. δ࿽ 22 - 27
Ἰωάν. ι´9 - 16
Ἐφεσ. ε࿽ 8 - 19
Λουκ. ιδ´16 - 24
Κολ. γ࿽ 4 - 11
Ἑβρ. ια࿽ 9 -10, 32-40 Ματθ. α´1 - 25
Ματθ. β´1 - 12
Γαλ. δ࿽ 4 - 7
Ματθ. β´13 - 23
Ἑβρ. β࿽ 11 - 18
Πράξ. στ࿽ 8 - ζ´ 5 Ματθ. κα´33 - 42
Ματθ. β´13 - 23
Γαλ. α࿽ 11 - 19
«Πιστεύω.... εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν
καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν» ( Σύμβολον
τῆς Πίστεως).
«Οὐδὲ γὰρ ἡ Ἐκκλησία χρόνων ἀκρίβειαν οἶ δεν... τὴν συμφωνίαν πανταχοῦ τιμῶσα καὶ
τὴν ὁμόνοιαν ἀγαπῶσα, κατεδέξατο τὸ ἐπιταχθέν» ( Ἅγιος Ἰ. Χρυσόστομος, P.G. 48, 871).
36
Παλ.
Hμερ.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Τ
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
T
T
Π
Π
Σ
K
Δ
Τ
Τ
Π
Σ
IANOYAPIOΣ
2015✳
Hμραι 31. Ημρα ρας 10, Νξ ρας 14
† ΠΕΡΙΤΟΜΗ Ι. ΧΡΙΣΤΟΥ, Μ. Βασιλείου, Ἐμελείας μητ. αὐτοῦ (Ἀργία)
Σιλβέστρου πάπα Ρώμης, Σεραφεὶμ ὁσίου τοῦ ἐν Σαρώφ
† Μαλαχίου προφήτου, Γορδίου μάρτυρος, Πέτρου ὁσίου
Σύναξις τῶν Ο´Ἀποστόλων, Θεοκτίστου ὁσίου
ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ, Θεωνᾶ κ.λπ. μαρτ. (Παραμονὴ Θεοφ.- Νηστεία)
(Ἀργία)
† ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ, Ρωμανοῦ ἱερομάρτυρος
Σύναξις ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου
(Ἀργία)
Γεωργίου Χοζεβίτου τοῦ ὁσίου, Δομνίκης ὁσίας
Πολυεύκτου μάρτυρος, Εὐστρατίου ὁσίου τοῦ θαυματουργοῦ
Γρηγορίου ἐπισκόπου Νύσσης, Δομετιανοῦ ἐπισκόπου Μελιτινῆς
Θεοδοσίου ὁσίου Κοινοβιάρχου, Μαΐρου μάρτ. Βιταλίου ὁσίου
ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ, Τατιανῆς κ.λπ. μαρτ., Μερτίου & Πέτρου μαρτ.
Ἑρμύλου & Στρατονίκου μαρτύρων, Μαξίμου ὁσ. Καυσοκαλυβίτου
Ἐν Σινᾷ & Ραϊθῷ ἀναιρ. πατ., Νίνας Ἰσαπ., Ἁγνῆς μ. (Ἀπόδ. Θεοφ.)
Παύλου τοῦ Θηβαίου & Ἰωάννου Καλυβίτου ὁσίων
Προσκύνησις ἁλύσεως ἀπ. Πέτρου, Πευσίππου μάρτυρος
† Ἀντωνίου ὁσ. τοῦ Μεγάλου, Ἀντωνίου ὁσ. νέου ἐν Βεροίᾳ (Ἀργία)
Ἀθανασίου & Κυρίλλου πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας
(Ἀργία)
ΙΣΤ' ΛΟΥΚΑ ( ΤΕΛ.-ΦΑΡ.), Μάρκου Εὐγ. Ἐφέσ., Μακαρίων ὁσ.
(Ἀργία)
† Εὐθυμίου ὁσίου τοῦ Μεγάλου, Εὐσεβίου μ. & σὺν αὐτῷ
Μαξίμου ὁσίου ὁμολογ., Νεοφύτου μ., Εὐγενίου μ. Τραπεζουντίου
† Τιμοθέου Ἀποστόλου, Ἀναστασίου τοῦ Πέρσου, Βικεντίου μάρτυρος
Κλήμεντος μ., Ἀγαθαγγέλου μ., Διονυσίου ὁσ. ἐν Ὀλύμπῳ
Ξένης ὁσ., Βαβύλα ἱερομ., Φίλωνος μάρτ., Ἑλλαδίου μάρτυρος
† Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου Πατρ. Κων/λεως, Δημητρίου ὁσ. (Ἀργία)
ΙΖ' ΛΟΥΚΑ (ΑΣΩΤΟΥ), Ξενοφῶντος ὁσ. & σὺν αὐτῷ, Ἀμμωνᾶ ὁσ.,
(Ἀργία)
† Ἀνακομιδὴ λειψάνων ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου
Εὐφραὶμ & Ἰσαὰκ ὁσίων τῶν Σύρων, Παλλαδίου ὁσίου
Ἀνακ. Λειψ. ἁγ. Ἰγνατίου Θεοφόρου, Σιλουανοῦ & σὺν αὐτῷ μαρτ.
† Ἁγίων 3 Ἱεραρχῶν, Βασιλείου, Γρηγορίου, Ἰ. Χρυσοστόμου (Ἀργία)
Κύρου & Ἰωάννου Ἀναργύρων, Ἀθανασίας & σύν αὐτῇ μαρτύρων
N.H.
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
37
Aναγνσματα Kυριακν κα Μεγλων Εορτν
IANOYAPIOY
2015
EYAΓΓEΛION
KYPIAKAI - EOPTAI
AΠOΣTOΛOΣ
HM.
Κολ. β´8 - 12
Λουκ. β´20-21, 40-52
1 ΠΕΡΙΤΟΜΗ Ι. ΧΡΙΣΤΟΥ, Μ. Βασιλ.
Mαρκ. α´ 1 - 8
Β´Τιμ. δ´5 - 8
ΚΥΡ. ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
5
Ματθ. γ´13 - 17
ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ
Τίτ. β´11-14, γ´4-7
6
Ἰωάν. α´29 - 34
Πράξ. ιθ´1 - 8
7 Σύναξις Ἁγ. Ἰωάννου Προδρόμου
Ματθ. δ´12 - 17
ΚΥΡ. ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
Ἐφεσ. δ´7 - 13
12
Λουκ. στ´17 - 23
Ἁγίου Ἀντωνίου Μεγάλου
Ἑβρ. ιγ´17 - 21
17
Ματθ. ε´14 - 19
Ἑβρ. ιγ´7 - 16
18 Ἁγίων Ἀθανασίου & Κυρίλλου
IΣT´ ΛOYKΑ (Tελ.-Φαρ.)
Λουκ. ιη´10 - 14
Β´Τιμ. γ´10 - 15
19
Ἁγ. Εὐθυμίου
Λουκ. στ´17 - 23
Β´Κορ. δ´6 - 15
20
Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου
Ἰωάν. ι´9 -16
Ἑβρ. ζ´26 - η´2
25
IZ´ ΛOYKΑ (Ἀσώτου)
Α´Κορ. στ´12 - 20 Λουκ. ιε´11 - 32
26
Ἑβρ. ζ´26 - η´2
Ἰωάν. ι´9 -16
27 Ἁν. Λειψάν. Ἁγ. Ἰωάν. Χρυσοστόμου
Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν
Ἑβρ. ιγ´7 - 16
Ματθ. ε´14 - 19
30
K Y P IA KO Δ P OM ION
IANOYAPIOΥ
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
2015✳
EYAΓΓEΛIΟΝ
HXOΣ EΩΘ.
5 Προ τῶν Φώτων
Βαρὺς
ΠΡΟ ΦΩΤΩΝ
12 Μετὰ τὰ Φῶτα
πλ. Δ´
ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
19
Α´
ΛΓ´
ΙΣΤ' ΛΟΥΚΑ (Τελ.-Φαρ.)
26
Β´
ΛΔ´
ΙΖ' ΛΟΥΚΑ (Ἀσώτου)
Ι´
ΙΑ´
Α´
Β´
✳ Τὸ ἅγιον Πάσχα κατὰ τὸ ἔτος 2015 ἑορτάζεται τὴν 30ὴν Μαρτίου.
38
KYPIAKOΔPOMION
ΙΟΥΝΙΟΣ
ΜΑΪΟΣ
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
ΜΑΡΤΙΟΣ
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
AΠOΣTOΛOΣ
6
Θεοφανείων
13 Μετὰ τὰ Φῶτα
20 Ἁγ. Εὐθυμίου
27 Ἁγ. Χρυσοστ.
3
ΛΔ´
10 Ἁγ. Χαραλάμπ.
17 Τυροφάγου
24 Α´Νηστειῶν
3 Β´Νηστειῶν
10 Γ´Νηστειῶν
17 Δ´Νηστειῶν
24 Ε´Νηστειῶν
31
Βαΐων
7
Α´
14
Β´
21
Γ´
28
Δ
5
Ε´
12
ΣΤ´
19
Ζ´
26
Η´
2
Α´
9
Β´
16
Γ´
23
Δ´
30 12 Ἀποστόλων
EYAΓΓEΛIOΝ
HXOΣ EΩΘ.
ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ
ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
ΙΕ' Κυρ. ΛΟΥΚΑ (Ζακχ.)
ΙΣΤ' ΛΟΥΚΑ (Τελ.-Φαρ.)
ΙΖ' ΛΟΥΚΑ (Ἀσώτου)
ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ
ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ
Α' ΝΗΣΤ. (Ὀρθοδοξίας)
Β' ΝΗΣΤ. (Γρηγ. Παλαμᾶ)
Γ' ΝΗΣΤ. (Σταυροπ/σεως)
Δ' ΝΗΣΤ.(Ἰωάν. Κλίμακος)
Ε' ΝΗΣΤ. (Μαρίας Αἰγυπτ.)
ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ
Β' Κυρ. (ΤΟΥ ΘΩΜΑ)
Γ' Κυρ. (ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ)
Δ' Κυρ. (ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ)
Ε' Κυρ. (ΣΑΜΑΡ/ΔΟΣ)
ΣΤ' Κυριακὴ (ΤΥΦΛΟΥ)
Ζ' Κυριακὴ (ΠΑΤΕΡΩΝ)
Η' Κυριακὴ (ΠΕΝΤ/ΤΗΣ)
Α' ΜΑΤΘ. (Ἁγ. Πάντων)
Β' ΜΑΤΘ. (Ἁγιορ. Πατέρων)
Γ' Κυρ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Δ' Κυρ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΑΓΙΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
πλ. Β´ Θ´
Βαρὺς Ι´
πλ. Δ´ ΙΑ´
Α´
Α´
Β´
Β´
Γ´
Γ´
Δ´
Δ´
πλ. Α´ Ε´
πλ. Β´ ΣΤ´
Βαρὺς Ζ´
πλ. Δ´ Η´
Α´
Β´
Δ´
Γ´
Ε´
Δ´
Ζ´
πλ. Α´ Η´
πλ. Β´ Ι´
Βαρὺς πλ. Δ´ A´
Α´
Β´
Β´
Γ´
Γ´
Δ´
Δ´
Ε´
39
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
ΙΟΥΛΙΟΣ
ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ 2014
7
14
21
28
4
11
18
25
1
8
15
22
29
6
13
20
27
3
10
17
24
1
8
15
22
29
AΠOΣTOΛOΣ
Ἁγ. Κυριακῆς
Ἁγ. Πατ. Δ´Οἰκ.
Η´
Θ´
Ι´
ΙΑ´
ΙΒ´
ΙΓ´
Τῆς Ἰνδίκτου
ΚΒ´
ΚΑ´
ΙΖ´
ΙΗ´
ΙΘ´
Ἁγ. Πατ. Ζ´Οἰκ.
Ἁγ. Γερασίμου
ΚΒ´
ΚΓ´
ΚΔ´
ΚΕ´
ΚΣΤ´
ΚΖ´
ΚΗ´
Ἁγ. Ἐλευθερίου
Πρὸ Χριστοῦ Γεν.
Μ. Χριστοῦ Γέν.
EYAΓΓEΛIOΝ
ΣΤ' Κυρ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΑΓ. ΠΑΤ. (Δ' Οἰκ. Συν.)
Η' Κυρ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Θ' Κυρ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Ι' Κυρ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΙΑ' Κυρ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΙΒ' Κ υρ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΙΓ' Κυρ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ
ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ
Α' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
Β' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
Γ' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
Δ' ΛΟΥΚ. (Πατ. Ζ' Οἰκ.)
ΣΤ' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
Ζ' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
Ε' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
Η' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
Θ' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
ΙΓ' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
ΙΔ' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
Ι' Κυρ. ΛΟΥΚΑ
ΙΑ' ΛΟΥΚΑ Προπατόρων
ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝ.
ΜΕΤΑ ΧΡΙΣ. ΓΕΝΝ.
HXOΣ EΩΘ.
πλ. Α´
πλ. Β´
Βαρὺς
πλ. Δ´
Α´
Β´
Γ´
Δ´
Α´
Β´
Βαρὺς
πλ. Δ´
Α´
Β´
Γ´
Δ´
πλ. Α´
πλ. Β´
Βαρὺς
πλ. Δ´
Α´
Β´
Γ´
Δ´
πλ. Α´
πλ. Β´
ΣΤ´
Ζ´
Η´
Θ´
Ι´
ΙΑ´
Α´
Β´
Γ´
Δ´
Ε´
ΣΤ´
Ζ´
Η´
Θ´
Ι´
ΙΑ´
Α´
Β´
Γ´
Δ´
Ε´
ΣΤ´
Ζ´
Η´
Θ´
40
Τό ἱστορικόν παρεκκλήσιον τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ,
ἄνωθεν τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως Κουβαρᾶ
Ἀττικῆς, ὅπου τόν Σεπτέμβριον καί Ὀκτώβριον
τοῦ 1948 ἐτελέσθησαν ὑπό τοῦ Βρεσθένης
Ματθαίου αἱ χειροτονίαι τεσσάρων Ἐπισκόπων.
ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ
ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ
ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΝ
ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ
ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΝ
ΑΥΤΩΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ
ΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΚΑΙ
ΕΦΟΔΙΟΝ
ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΕΩΣ
ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΤΟ
ΟΠΟΙΟΝ ΕΠΕΒΛΗΘΗ ΥΠΟ ΤΗΣ
ΕΒΡΑΙΟΜΑΣΟΝΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΗΝ 10ην ΜΑΡΤΙΟΥ 1924 ΚΑΙ
ΕΙΣΗΓΑΓΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΝ
ΚΑΙ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΝ ΤΟΥ
ΑΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.
Οἱ τέσσαρες Ἀρχιερεῖς, οἱ ὑπὸ τοῦ Βρεσθένης Μαθαίου χειροτονηθέντες τὸ
1948, ἐξ ἀριστερῶν, ὁ Θεσσαλονίκης Δημήτριος, ὁ Τριμυθοῦντος Σπυρίδων,
ὁ Πατρῶν Ἀνδρέας καὶ ὁ Κορινθίας Κάλλιστος.
42
43
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
«Μὴ μέταιρε ὅρια αἰώνια, ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου»
(Παροιμ. ΚΒ´ 28).
«Ἀδελφοί, στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς Παραδόσεις
ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι᾽ ἐπιστολῆς ἡμῶν»
(Β´ Θεσ. Β´ 15).
«Παράδοσίς ἐστι, μηδὲν πλέον ζήτει»
(Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος, P.G. 62, 488).
Ἡ ἀλλαγὴ τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου, τοῦ
Ἰουλιανοῦ, διὰ τοῦ Νέου Παπικοῦ, τοῦ Γρη γοριανοῦ, τὸ 1924 εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλ λάδος, δὲν εἶναι ἕνα τόσο ἁπλὸ ζήτημα ὅσο
τὸ ἐμφανίζουν οἱ πρωτεργάται τῆς ἀλλαγῆς
καὶ οἱ ἀποδεχθέντες αὐτήν, διότι δὲν εἶναι
ἁπλῶς ἕνα Ἡμερολογιακὸν θέμα, ἀλλὰ ἕνα
Ἐκκλησιαστικὸν πρόβλημα.
Ὅ,τιδήποτε συμβαίνει εἰς τὸν χῶρον τῆς
Ἐκκλησίας δὲν μπορεῖ νὰ κριθῇ σωστὰ ὅταν
κρίνεται μὲ κριτήρια κοσμικὰ καὶ ἀτομικά,
ἀλλὰ μόνον ὅταν κρίνεται μὲ κριτήρια ᾽Ἐκκλησιαστικά. Ὅπως μία ὑπόθεσις ἡ ὁποία
πρέπει νὰ δικαστῇ δὲν ἐκδικάζεται ἀπὸ ἕνα
Δικαστήριον γενικῆς μορφῆς, ἀλλὰ ἀπὸ εἰδι-
44
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
κὸν καὶ ἀνάλογον τῆς φύσεώς της, τοῦτ᾽ ἔστιν,
Διοικητικόν, Ποινικόν, Πλημελειοδικεῖον,
Κακουργιοδικεῖον, ἢ Στρατοδικεῖον, Ναυτοδικεῖον, Ἀεροδικεῖον, ἢ Ἄρειον Πάγον, Συμβούλιον Ἐπικρατείας, καὶ λοιπά, οὕτω καὶ αἱ Ἐκκλησιαστικαὶ ὑποθέσεις κρίνονται ἀπὸ Ἱεροδικεῖα, Ἐκκλησιαστικὰ Δικαστήρια ἤ καὶ ἀπὸ
Συνόδους, Τοπικάς, Οἰκουμενικὰς ἤ Πανορθοδόξους. Διὰ κάθε ὑπόθεσιν λοιπόν, ἀπαιτοῦνται εἰδικοὶ Νομικοὶ Θεσμοὶ ἀξιολογή σεως, κρίσεως καὶ ἐκτιμήσεως.
Συμφώνως πρὸς τὰ ἀνωτέρω καὶ πρὸς τὴν
ὅλην πρακτικὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ
Χριστοῦ, ὅλα τὰ ἀνὰ τοὺς αἰῶνας ἀνακύψαντα
Ἐκκλησιαστικὰ θέματα, ἀκόμη καὶ ὅταν αὐτὰ ἐκ
πρώτης ὄψεως ἐφαίνοντο ἁπλᾶ, μικρὰ καὶ ἐπουσιώδη, ἐλύοντο ΜΟΝΟΝ ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας,
καὶ ἐλύοντο ΣΥΝΟΔΙΚΩΣ, ἕως καὶ διὰ συγκλήσεως
Οἰκουμενικῆς ἤ Πανορθοδόξου Συνόδου∙ διότι,
«οὐ μικρὸν τὸ μικρὸν ὅταν εἰς μέγα ἐκφέρῃ».
Ἡ Ἐκκλησία ἦτο καὶ εἶναι ἡ ΜΟΝΗ ὑπεύ θυνος διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν Ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων, ὅπως ἐν προκειμένῳ τὸ θέμα
τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου-Ἑορτολογίου.
Τοῦτο τὸ θέμα δὲν εἶναι ἁπλῶς ἡμερολογια κόν, ἢ ἀστρονομικόν, ἢ οἰκονομικόν, ἢ κοι-
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
45
νωνικόν, διὰ νὰ τὸ ρυθμίσῃ ἡ Ἐπιστήμη καὶ
ἡ Πολιτεία. Συνδέεται ἄμεσα τόσον μὲ τὰς
ἀκινήτους ἑορτὰς τοῦ ἔτους ὅσον καὶ μὲ τὰς
κινητὰς ἑορτὰς τοῦ Ἁγίου Πάσχα, περὶ τοῦ
ὁποίου ἠσχολήθη ἰδιαιτέρως ἡ Ἁγία Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος καὶ περὶ τοῦ ὁποίου πολλοὶ
διεξήχθησαν ἱεροὶ ἀγῶνες. Ἐπίσης συνδέεται
μὲ τὰς τέσσαρας μεγάλας Νηστείας, ἰδιαιτέρως δὲ μὲ τὴν Νηστείαν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, καθὼς καὶ μὲ ὅλον τὸν λειτουργικὸν
βίον καὶ τὴν ὅλην Τυπικὴν Διάταξιν τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Ἡμερολόγιον
ἀποτελεῖ ἐνδοεκκλησιαστικὴν ὑπόθεσιν καὶ
δὲν μπορεῖ νὰ ρυθμίζεται ἀπὸ τὴν Πολιτείαν. Ἐξαρτᾶται μόνον ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν ἡ
ὁποία μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ ρυθμίζῃ τὰ τοῦ
Οἴκου της αὐτεξουσίως.
Τὸ Ἡμερολόγιον, ὅταν υἱοθετεῖται ὑπὸ τῆς
Ἐκκλησίας, δὲν ἀποτελεῖ ἁπλῶς Χρονομετρι κὸν ἢ Ἱστοριογραφικὸν ἐργαλεῖον. Ἀποτελεῖ
Πλαίσιον Ὁρίων τῆς Λατρευτικῆς Ζωῆς τῶν
Πιστῶν, ἀναγκαῖον διὰ τὴν συμμετοχὴν τῶν
μελῶν τῆς Στρατευομένης Ἐκκλησίας εἰς τὴν
ἐπὶ γῆς ἐνεργουμένην Σωτηρίαν, εἰς τοὺς Λει τουργικοὺς κύκλους Νηστειῶν, Ἑορτῶν καὶ
Ἱερῶν Μυστηρίων. Ἡ δὲ διασάλευσις Ὁρίων
46
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ἀντιβαίνει πρὸς τὴν Ἐκκλησιαστικὴν Τάξιν
καὶ πρὸς τὸ συμφέρον τῆς Σωτηρίας. Διὰ τοῦτο
καὶ ἀπαγορεύεται ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον,
τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν Προφητῶν καὶ διὰ τῶν
Ἀποστόλων, νὰ μεταθέτωμεν ὅρια αἰώνια. Εἰς
τὴν Παλαιὰν Διαθήκην διατάσσει τὸ Ἅγιον
Πνεῦμα: «Μὴ μέταιρε ὅρια αἰώνια, ἃ ἔθεντο
οἱ Πατέρες σου» (Παροιμ. ΚΒ´ 28). Εἰς δὲ τὴν
Καινήν, τὸ αὐτὸ Πανάγιον Πνεῦμα, διὰ τοῦ
Ἀποστόλου Παύλου, κελεύει: «Ἀδελφοί, στή κετε, καὶ κρατεῖτε τὰς Παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι᾽ ἐπιστολῆς
ἡμῶν» (Β´ Θεσ. Β´ 15).
Ἡ διασάλευσις τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ὁρίων
δὲν ἀνήκει εἰς τὰ προνόμια τῆς ἐλευθερίας
τοῦ ἀνθρώπου. Ἀνήκει εἰς τὴν Θεομαχίαν
τοῦ Ἑωσφόρου καὶ εἰς τὸν φθόνον ὃν ἔχει ὁ
Σατανᾶς διὰ τὴν Σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου.
Οἱ Θεόφρονες καὶ τὴν Σωτηρίαν ἀγαπῶντες
Χριστιανοὶ ἄλλην ἐντολὴν παρὰ τῶν Ἁγίων
Ἀποστόλων παρελάβαμεν: Νὰ πιστεύωμεν
καὶ λαλῶμεν ὅπως τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὁρίζει,
κατὰ τὸ «ἔδοξε γὰρ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ
ἡμῖν» (Πράξ. ΙΕ΄ 28). Αἱ Ἀποφάσεις τῶν Μεγάλων Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἐλαμβάνοντο
εἰς συμφωνίαν ἀπόλυτον μετὰ τῶν προγενε-
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
47
στέρων καὶ οὐδέποτε ἤρχοντο εἰς ἀντίθεσιν
πρὸς ἐκείνας. Τοιαύτη ἐξ ἄλλου ἀντίθεσις
ἀποτελοῦσε πάντοτε ἐπαρκῆ λόγον ἀπορρίψεως μιᾶς Συνόδου ὡς Αἱρετικῆς καὶ Ληστρικῆς. Οἱ δὲ συνερχόμενοι εἰς Οἰκουμενικὰς
Συνόδους Ἅγιοι Πατέρες εἶχον τὴν συνείδησιν ὅτι ἀκολουθοῦν τοὺς πρὸ αὐτῶν Ἁγίους
Πατέρας, καὶ ἐπρολόγιζον τὰς Ἀποφάσεις των
μὲ τὸ μνημειῶδες ἐκεῖνο μέτρον τῆς διαχρονικῆς συνοχῆς καὶ συμφωνίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας: «Ἑπόμενοι τοίνυν τοῖς Ἁγίοις Πατράσι» (Ἁγία Δ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος).
Οὕτω ἐξέδιδον Δόγματα ἢ ἐθέσπιζον Κανόνας,
ὡς γνήσιοι υἱοὶ τῶν πρὸ αὐτῶν λαλησάντων
Ἁγίων Πατέρων, δηλαδή, ὡς γεννηθέντες εἰς
τὴν αἰώνιον Ζωὴν διὰ τῆς Πίστεως ἐκείνων,
ὡς ὁμόφρονες, ὁμόψυχοι καὶ ἐπὶ τὰ ἴχνη ἐ κείνων βαδίζοντες πρὸς τὸν Σωτῆρα Χριστόν,
καὶ πρὸς τὸν Ἀρχίφωτον τοῦ Χριστοῦ Πατέρα, ἐν τῇ ἀσφαλεῖ ὁδῷ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Τό «ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσι» σημαίνει ὅτι ἀποδεχόμεθα ὅσα ἐκεῖνοι ἐθέσπισαν,
ἢ μᾶλλον, ἐπειδὴ ἀποδεχόμεθα ὅσα ἐκεῖνοι
ἐθέσπισαν διὰ τοῦτο θεσπίζομεν καὶ τὰ ἀκόλουθα. Τοῦτο γίνεται ἐμφανέστατον εἰς τὴν
διατύπωσιν τοῦ Α΄ Κανόνας τῆς Ἁγίας Ζ΄ Οἰ -
48
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
κουμενικῆς Συνόδου: «ἀσπασίως τοὺς Θείους
Κανόνας ἐνστερνιζόμεθα, καὶ ὁλόκληρον τὴν
αὐτῶν Διαταγὴν καὶ ἀσάλευτον κρατύνομεν,
τῶν ἐκτεθέντων ὑπὸ τῶν Ἁγίων Σαλπίγγων
τοῦ Πνεύματος, τῶν πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν τε ἓξ Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων,
καὶ τῶν τοπικῶς συναθροισθεισῶν ἐπὶ ἐκδόσει τοιούτων Διαταγμάτων, καὶ τῶν Ἁγίων
Πατέρων ἡμῶν· Ἐξ ἑνὸς γὰρ ἅπαντες καὶ
τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος αὐγασθέντες, ὥρισαν
τὰ συμφέροντα. Καὶ οὓς μὲν τῷ Ἀναθέματι
παραπέμπουσι, καὶ ἡμεῖς ἀναθεματίζομεν·
οὓς δὲ τῇ Καθαιρέσει, καὶ ἡμεῖς καθαιροῦμεν· οὓς δὲ τῷ Ἀφορισμῷ, καὶ ἡμεῖς ἀφορίζομεν· οὓς δὲ Ἐπιτιμίῳ παραδιδόασι, καὶ
ἡμεῖς ὡσαύτως ὑποβάλλομεν» (Α΄ Κανὼν
Ἁγίας Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Πρακτικά).
Ἐὰν δὲν ἠκολούθουν τοὺς πρὸ αὐτῶν Ἁγίους
Πατέρας δὲν θὰ ἦσαν γνήσιοι Διάδοχοι αὐτῶν
οὔτε υἱοὶ τῆς Βασιλείας. «Ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις
Πατράσιν» ἐξησφάλισαν καὶ τὴν ἰδίαν αὐτῶν
Ἁγιότητα καὶ τὸ Ἀλάθητον τῶν Ἀποφάσεών
των. «Ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσιν», ὅσον
εὑρίσκοντο εἰς τὴν Στρατευομένην Ἐκκλησίαν,
ἔφθασαν καὶ αὐτοὶ εἰς τὸν τόπον ὅπου οἱ πρὸ
αὐτῶν Ἅγιοι Πατέρες εὑρίσκονται, εἰς τὴν
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
49
Θριαμβεύουσαν Ἐκκλησίαν. «Ἑπόμενοι τοῖς
Ἁγίοις Πατράσι». Τοῦτο εἶναι τὸ Κριτήριον
τῆς Ἀληθείας εἰς τὴν Ὀρθόδοξον τοῦ Χριστοῦ
Ἐκκλησίαν. Τοῦτο τὸ Κριτήριον παραβαίνουν
ὅλοι οἱ Αἱρετικοί καὶ Σχίσται τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐὰν τὰ μέλη τῆς Στρατευομένης Ἐκκλησίας
δὲν συμφωνοῦν μὲ τὴν Θριαμβεύουσαν Ἐκκλησίαν τότε δὲν λαμβάνουν Ὀρθοδόξους
Ἀποφάσεις καὶ παύουν νὰ εἶναι μέλη τῆς
Μιᾶς Ἁγίας ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ τοῦ ΘΕΟΥ. Μία γὰρ
ἡ ΚΕΦΑΛΗ καὶ τῆς Στρατευομένης καὶ τῆς
Θριαμβευούσης, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ φυτεύσας τὴν Ἐκκλησίαν ὡς Κῆπον
«ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολὰς» (Γέν. Β´ 8, Ἅγιος
Νεκτάριος, Μελέτη Περὶ Ἐκκλησίας, ἔκδοσις
Νεκταρίου Παναγοπούλου, σελ. 18). Ἓν τὸ
Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τὸ συνέχον Ζῶντας καὶ Κεκοιμημένους Χριστιανοὺς εἰς Σῶμα Ἕν, Σῶμα
Ἅγιον, Σῶμα Τίμιον, Σῶμα Βασιλικόν. «Εἷς
Θεὸς καὶ Πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων καὶ
διὰ πάντων, καὶ ἐν πᾶσιν» (Ἐφεσ. Δ´ 6) τοῖς
ἐν Οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. Μία ΒΑΣΙΛΕΙΑ, Εὐλογημένη ΒΑΣΙΛΕΙΑ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ
καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
Διὰ νὰ εἶναι σωστὴ καὶ Ἀλάθητος ἡ Ἀπόφασις τῆς ἐπὶ γῆς Στρατευομένης Ἐκκλησίας,
50
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ὑπάρχει ἀπαραίτητος προϋπόθεσις νὰ εἶναι
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΥΜΦΩΝΟΣ μετὰ τῆς Θριαμ βευούσης Ἐκκλησίας, ὡς ἀποτελοῦσαι καὶ αἱ
ΔΥΟ τὴν ΜΙΑΝ. ΑΓΙΑΝ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ ΤΟΥ
ΘΕΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, τὴν ΜΙΑΝ τοῦ ΘΕΟΥ
ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ, τὴν ἐν Οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς.
Εἶναι Καθῆκον ἀπαράβατον, ἀλλὰ καὶ Ἐγγύησις Ζωῆς Αἰωνίου, εἶναι Χρέος Ἱερόν, ἀλλὰ καὶ ἀκήρατος Χαρὰ τῶν μελῶν τῆς Στρα τευομένης Ἐκκλησίας νὰ ὁμοφωνοῦμεν μὲ
τὴν Θριαμβεύουσαν Ἐκκλησίαν εἰς ὅλα τὰ
θέματα ἐπὶ τῶν ὁποίων ὑπάρχει ἐκπεφρασμένη ἡ γνώμη της, καὶ νὰ μὴν παραβαί νωμεν οὐδὲ νὰ ἀντιβαίνωμεν πρὸς αὐτήν.
Ταὐτὸν ὅθεν ποιοῦμεν καὶ ὅσον ἀφορᾶ εἰς
τὸ θέμα τῆς Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερλογίου τὸ
ὁποῖον προέκυψε κατὰ τὸν 20ὸν αἰῶνα.
Ἡ Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία ἔχει ἐκπεφρασμένην Ἀπόφασιν περὶ τῆς Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου, Ἀπόφασιν Πανορθοδόξως ἐν
Ἁγίῳ Πνεύματι ληφθεῖσαν, Πανορθοδόξως
κατ᾽ ἐπανάληψιν ἐπικυρωθεῖσαν, καὶ Πανορθοδόξως ἐν τῇ πράξει ἐπὶ αἰῶνας τηρηθεῖσαν. Αὐτὴ δὲ ἡ Ἀπόφασις εἶναι ἀπολύτως
ἀρνητική, δι᾽ ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ ἐπισφραγισμένη. Αὐτὴν φυλάττομεν ὡς κατὰ ΘΕΟΝ,
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
51
ὡς σωστὴν καὶ ΑΛΑΘΗΤΟΝ, ὡς ἐμπνεομένην
ὑπὸ τοῦ Παναγίου καὶ Τελεταρχικοῦ Πνεύματος, τὸ ὁποῖον ὁδηγεῖ τὴν Ἐκκλησίαν εἰς
πᾶσαν τὴν Ἀλήθειαν (Ἰωάν. ΙΣΤ´ 13).
Ποίαν Ἐκκλησιαστικὴν ἐντολὴν καὶ ποίαν
Ἐκκλησιαστικὴν ἐγγύησιν ἔχουν οἱ δεχόμενοι
τὸ Νέον Ἡμερολόγιον;
Ἡ Στρατευομένη Ἐκκλησία ποτὲ δὲν συνεδρίασε ἐν Συνόδῳ διὰ νὰ ἀποφασίσῃ νὰ
εἰσάγῃ Νέον Ἡμερολόγιον. Ἀπ᾽ ἐναντίας,
κατ᾽ ἐπανάληψιν ἡ Ἐκκλησία συνεδρίασεν
ἐν Πανορθοδόξῳ Συνόδῳ καὶ ἀπηγόρευσε
τὴν εἰσαγωγὴν Νέου Ἡμερολογίου. Ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου ΕΝ εἰσήχθη Ἐκκλησιαστικῶς εἰς τὴν Ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ
Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου, ἡ ὁποία ἐπεβλή θη τὸ 1924, ἐπεβλήθη ἐξωεκκλησιαστικῶς
καὶ ἀντιεκκλησιαστικῶς. Ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμε ρολογίου δὲν εἶναι Νόμιμος Πρᾶξις τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ παράβασις τῶν Νόμων τῆς
Ἐκκλησίας. ιὰ τοῦτο τὸ Νέον Ἡμερολό γιον δὲν εἶναι κατὰ Θεόν, ἀλλὰ ἐναντίον
τοῦ Θεοῦ. ὲν εἶναι ἔργον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ
ἔργον ἀντικείμενον τῷ Θεῷ, ἔργον Σατανᾶ.
Πῶς, λοιπόν, νὰ συνδράμῃ εἰς τὴν Σωτηρίαν
τῶν ἀνθρώπων τὸ Σατανοκίνητον τοῦτον ἔρ -
52
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
γον; Οὐδαμῶς. Δι᾽ αὐτὸ καὶ φεύγομεν μακρὰν
ἀπὸ τὸ Νέον Ἡμερολόγιον, ὡς πρόξενον Κολάσεως Αἰωνίου. Φεύγομεν μακρὰν τῶν ἐκκλησιῶν
τοῦ Νέου Ἡμερολογίου καὶ ὅσων προέρχονται
ἐξ αὐτῶν καὶ ὅσων ἐπικοινωνοῦν μετ᾽ αὐτῶν,
διότι ἀντιποιοῦνται τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ.
Τὸ Νέον Ἡμερολόγιον δὲν ἔχει θέσιν εἰς τὴν
Ἐκκλησίαν καὶ ἀπορρίπτεται ὡς Διαβολικὴ
ἐπιβουλή. Ὅσοι δέχονται τὸ Νέον Ἡμερολόγιον ἢ δέχονται παρομοίας ἐξωεκκλησιαστικὰς
ἐπεμβάσεις καὶ ἀντιεκκλησιαστικὰς καινοτομίας ἀποκόπτονται αὐτομάτως ἀπὸ τὸ Σῶμα
τῆς ᾽Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ πίπτουν ἐκτὸς
Ἐκκλησίας, ἐκτὸς Χάριτος, ἐκτὸς Σωτηρίας.
Ἡ ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου - Ἑορτολογίου,
ὡς ἀντιβαίνουσα εἰς τὰς Θεοπνεύστους Ἀπο φάσεις καὶ εἰς τὴν αἰωνόβιον Πρακτικὴν τῆς
Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καὶ ὡς πρόξενος πολλῶν ἀνωμαλιῶν εἰς τὸν ὅλον Ἐκκλησιαστικὸν
Λειτουργικὸν κύκλον ὁ ὁποῖος προανεφέρθη,
γενομένη τὴν 10ην Μαρτίου 1924 ἡμέραν
Κυριακὴν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος καὶ
τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐπέφερεν ὁριστικὴν
ιαίρεσιν καὶ Σχίσμα, διὰ τὸ ὁποῖον εὐθύνονται
ἀποκλειστικῶς οἱ ἐφαρμόσαντες τὴν Ἀλλα-
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
53
γήν, οἱ ἀκολουθοῦντες αὐτήν, καὶ οἱ κοινωνοῦντες αὐτοῖς.
Τὸ 2014 συμπληρώνονται 90 χρόνια ἀπὸ
τὴν Ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου καὶ τὸ ἐπάρατον Νεοημερολογιτικὸν Σχίσμα. Μὲ ἀφορμὴν τῆς μαύρης αὐτῆς ἐπετείου γίνεται εἰς τὸν
παρόντα Ἡμεροδείκτην μία ἀνασκόπησις τοῦ
προβλήματος μὲ κριτήρια καθαρῶς Ἐκκλησιαστικά, καὶ μὲ κάθε ἱστορικὴν πιστότητα.
Τὰ πράγματα ἀποδεικνύουν ὅτι τὸ Νέον
Ἡμερολόγιον καὶ καταδικασμένον εἶναι ἀπὸ
τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ ὅτι ἡ ἐφαρμογή του δὲν
ἀποτελεῖ μόνον ἡμερολογιακὴν μεταρύθμισιν, ἀλλὰ εἰσαγωγὴν τῆς ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΗΣ
ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙ ΣΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ὁ ὁποῖος τὸ ἐγέννησεν.
Τὰ πράγματα ἀποδεικνύουν πόσον παράνομος
καὶ ἀντικανονικὴ ἦτο ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ Νέου
Ἡμερολογίου, καὶ πόσον ἐπιβεβλημένος διὰ τὴν
Σωτηρίαν εἶναι ὁ κατὰ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ-Οἰκουμενισμοῦ Ἱερὸς Ἀγὼν τῆς ΜΙΑΣ,
ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ἤτοι,
τῆς ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ἡμῶν.
54
ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ
ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
Ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου τυγχάνει καταδικασμένη ἀπὸ τὸν 16ον
αἰῶνα. Διὰ τοῦτο, ἡ ἐπιβολὴ τοῦ Νέου, τοῦ Παπικοῦ, ἔγινε πρόξενος Σχίσματος καὶ ἐξωεκκλησιασμοῦ ὅσων τὸ ἐδέχθησαν ἢ τελοῦν εἰς
πνευματικὴν ἐπικοινωνίαν μεθ᾽ ὅσων τὸ ἀκολουθοῦν. Δὲν εἶναι λοιπὸν ἀσήμαντον, ἀλλὰ
ἐπιβεβλημένον, νὰ γίνῃ πειστικῶς κατανοητόν, ἔστω καὶ δι᾽ ὀλίγων, ὅτι τὸ Νέον Ἡμερο λόγιον ἔχει καταδικασθῆ ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας,
ὅτι ἐπεβλήθη ἔξωθεν μὲ ἀντιεκκλησιαστικὰς
μεθοδεύσεις καὶ διαδικασίας, καὶ ὅτι οἱ ἐπιχειροῦντες ἐκ τῶν ὑστέρων νὰ ὑποστηρίξουν
τὴν ἐφαρμογήν του ἐπιδίδονται ματαίως εἰς
δικολαβίας, διπλωματίας καὶ σοφιστείας.
Εἰς τὴν συνέχειαν παρατίθενται τὰ ἀναγκαῖα
στοιχεῖα διὰ τῶν ὁποίων καταδεικνύονται:
1) Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Καταδίκη τοῦ Νέου
Ἡμερολογίου.
2) Τὸ Ἱστορικὸν τῆς Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου.
3) Αἱ Σοφιστεῖαι τῶν Νεοημερολογιτῶν.
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
55
Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Καταδίκη
τοῦ Νέου Ἡμερολογίου
Ἄνευ οὐδενὸς Ἐκκλησιαστικοῦ λόγου καὶ
οὐδεμιᾶς Ἐκκλησιαστικῆς αἰτίας, προέκυψε
πρὶν 90 χρόνια Ἡμερολογιακὸν Πρόβλημα
καὶ Σχίσμα εἰς τὴν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν
καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἤδη ἀπὸ τὸν 16ον
αἰῶνα, εἶχε καταδικάσει τὴν καινοτομίαν τῆς
Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου τὴν ὑπὸ τοῦ Πάπα
Ρώμης Γρηγορίου ΙΓ´ τὸ 1582 προταθεῖσαν καὶ
εἶχε παραδόσει εἰς τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ τὴν τροπο ποίησιν τοῦ Πασχαλίου καὶ τοῦ Μηνολογίου
διὰ τῶν Οἰκουμενικοῦ κύρους Πανορθοδόξων
Συνόδων τοῦ 1583, τοῦ 1587 καὶ τοῦ 1593.
Ἡ Ἀπόφασις τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου
τοῦ 1583 προβλέπει ρητῶς καί κατηγορηματικῶς ὅτι:
«Ὅποιος δὲν ἀκολουθᾶ τὰ ἔθημα (sic) τῆς
Ἐκκλησίας, καθὼς αἱ Ἑπτὰ Ἅγιαι Οἰκουμε νικαὶ Σύνοδοι ἐθέσπισαν καὶ τὸ Ἅγιον Πάσχα
καὶ τὸ Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νὰ
ἀκολουθῶμεν, καὶ θέλει νὰ ἀκολουθᾶ τὸ
νεοεφεύρετον Πασχάλιον, καὶ Νέον Μηνολό-
56
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
γιον τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα, καὶ
ἐναντιώνεται εἰς αὐτὰ ὅλα, καὶ θέλει νὰ ἀνατρέψῃ καὶ νὰ χαλάσῃ τὰ πατροπαράδοτα
δόγματα καὶ ἔθημα (sic) τῆς Ἐκκλησίας, ἂς ἔχη
τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ, καὶ ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως ἂς εἶναι.
» Ἐσεῖς δὲ οἱ εὐσεβεῖς καὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, μένετε ἐν οἷς ἐμάθετε καὶ ἐγεννήθητε καὶ ἀνετράφητε, καὶ ὅταν τὸ καλέσῃ
ὁ καιρὸς καὶ ἡ χρεία, καὶ αὐτὸ τὸ αἷμά σας νὰ
χύνετε διὰ νὰ φυλάξετε τὴν πατροπαράδοτον Πίστιν καὶ Ὁμολογίαν σας, καὶ φυλά γεσθε ἀπὸ τῶν τοιούτων, καὶ προσέχετε. Ἵνα
καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς σᾶς βοηθᾶ ἅμα καὶ ἡ εὐχὴ τῆς ἡμῶν μετριότητος
εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν. Ἀμήν.»
Ὅσοι διαφυλάσσουν τὰς Ἱερὰς Ἀποφάσεις
περὶ τοῦ Ἡμερολογίου καὶ τηροῦν τὴν πατροπαράδοτον Πίστιν καὶ Ὁμολογίαν, ἀσπαζόμενοι ὅσα αἱ Ἑπτὰ Ἅγιαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι ἐθέσπισαν συνοδεύονται ὑπὸ τῆς Θείας
Χάριτος καὶ ἔχουν τὴν Εὐλογίαν καὶ τὰς εὐχὰς τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπ᾽ ἐναντίας, ὅσοι κατα πατοῦν τὰς Ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας τοῦ
Θεοῦ καὶ ἀκολουθοῦν τὸ Νέον Παπικὸν Ἡ-
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
57
μερολόγιον ἕλκουν ἐπὶ τῶν κεφαλῶν των τὸ
φρικτὸν ΑΝΑΘΕΜΑ, ἐξορίζονται τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, χωρίζονται ἀπὸ τὴν Ἁγίαν
Τριάδα, ἀποκόπτονται τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐν τέλει στεροῦνται
τῆς Θείας Χάριτος, τῆς Σωτηρίας καὶ τῆς Αἰωνίου Ζωῆς.
Αὐτὴ εἶναι ἡ φρικτὴ Ἀπόφασις τοῦ 1583
κατὰ τῆς Παπικῆς Καινοτομίας τοῦ Νέου Ἡμερολογίου, ἡ ὁποία ἐπεκυρώθη Συνοδικῶς
καὶ Πανορθόδοξως κατ᾽ ἐπανάληψιν, τὸ 1587,
τὸ 1593, τὸ 1722, τὸ 1756, τὸ 1836, τὸ 1848,
τὸ 1895, καὶ τὸ 1904. Ἡ Ἀπαγόρευσις τῆς
Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου συνιστᾶ λοιπὸν
Οἰκουμενικῶς ἀποδεκτὸν Ἐκκλησιαστικὸν
Κανόνα, Ὅριον Αἰώνιον καὶ Ἀμετάθετον.
Δὲν ἀποτελεῖ μίαν ἁπλῶς ἀρχαιοπρεπῆ συνήθειαν, οὔτε κάποιαν ὀπισθοδρομικὴν προκατάληψιν. Ἡ περὶ Ἡμερολογίου Ἐκκλησιαστικὴ Ἀπόφασις εἶναι Θεόπνευστος καὶ ἀποτελεῖ
Νομοθέτημα τοῦ Παναγίου Πνεύματος,
φέρον τὰς ὑπογραφὰς τοιούτου ἀναστήματος Ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν ὡς ἦτο ὁ Κωνσταντινουπόλεως Ἱερεμίας Β´ ὁ Τρανός
(1572 - 1595), ὁ Ἀλεξανδρείας Σίλβεστρος
58
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
(1566-1590), ὁ Ἱεροσολύμων Σωφρόνιος ´
(1579-1608), καὶ ἀργότερον ὁ ἄλλος Ἀλεξανδρείας καὶ Τοποτηρητὴς τοῦ Θρόνου τῆς
Κωνσταντινουπόλεως, Μελέτιος ὁ Πηγᾶς
(1590 -1601).
Οἱ σεπτοὶ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὑπὸ τοῦ
Παναγίου Πνεύματος φωτισθέντες, κατεδίκασαν ὡς βλάβης πρόξενον πᾶσαν μεταβολὴν τοῦ
ἐν χρήσει Ἡμερολογίου, δηλαδή, τοῦ Μηνολο γίου καὶ τοῦ Πασχαλίου. Ἡ Ἁγία καὶ Ὀρθόδο ξος Ἐκκλησία, ὑπὸ τοῦ Παναγίου Πνεύματος
ὁδηγουμένη, δι᾽ ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ φρικτοῦ ἀπηγόρευσε τὴν Ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου.
Εἶχον οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας γνῶσιν τῶν
ἐπιστημονικῶς παρατηρουμένων ἀνακριβειῶν
τοῦ Ἡμερολογίου, ἤδη ἀπὸ τὸν καιρὸν τῆς
Ἁγίας Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τὸ 325 μ.Χ.
( Ἱερὸν Πηδάλιον σελ. 9), ἀλλὰ τοῦτο δὲν ἀ πετέλεσε λόγον διὰ νὰ τὸ ἀλλάξουν ἢ νὰ τὸ
διορθώσουν, διότι προσέβλεπον εἰς ἄλλο ἀγαθόν, μεῖζον τοῦ χρόνου.
Τὴν Ἐκκλησίαν τὴν ἐνδιαφέρει ἡ μέτρησις
τοῦ χρόνου, ὄχι ὡς αὐτοσκοπός, ἀλλ᾽ ὡς μέσον τῆς λειτουργικῆς ἀρτιότητος καὶ τῆς ἐν
Πνεύματι Ἁγίῳ Ἑνότητος τοῦ Σώματος αὐτῆς,
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
59
ὅπως μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι, ἵνα ἐπιτυγχάνεται
τὸ ὁμοιόχρονον τῶν λειτουργικῶν καὶ λατρευτικῶν πράξεων τῆς ζωῆς τῶν μελῶν της. Ἡ
Ἐκκλησία οὐκ οἶδεν ἀκρίβειαν χρόνου· ἓν μόνον
οἶδε, τὴν Ἑνότητα τῆς Πίστεως, ΟΓΜΑ ΓΑΡ
ΟΓΜΑΤΩΝ ἐστὶν ἡ Ἑνότης τῆς Πίστεως.
«Οὐδὲ γὰρ ἡ Ἐκκλησία χρόνων ἀκρίβειαν
οἶδεν... τὴν συμφωνίαν πανταχοῦ τιμῶσα καὶ
τὴν ὁμόνοιαν ἀγαπῶσα, κατεδέξατο τὸ ἐπιταχθέν» ( Ἅγιος Ἰ. Χρυσόστομος, P.G. 48, 871).
Ἡ ἐν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος τοῦ 1341,
δυόμισι αἰῶνας πρὶν ἀλλάξῃ τὸ Ἡμερολόγιον
ὁ Πάπας Γρηγόριος ὁ ΙΓ´ τό 1582, ἀσχοληθεῖσα
μὲ τὰς χρονομετρικὰς ἀνακριβείας τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου, «Σεσιγημένον ἀφῆκε τὸ
πρᾶγμα ἵνα μὴ μερισμὸν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἐπάγῃ », ὅπως ἀναφέρει ὁ αὐτοκράτωρ Ἀνδρόνικος ὁ πρεσβύτερος. Παρομοίως ἐκφράζεται
καὶ ὁ Πατριάρχης Ματθαῖος ὁ Βλάσταρις διὰ
τοὺς κινδύνους τοὺς προερχομένους ἐκ μιᾶς
ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου, ὅτι αὕτη «πρόξενος
γενήσεται στάσεως οὐ μετρίας τῇ Ἐκκλησίᾳ».
Ἡ Ἐκκλησία, εἰς Πανορθόδοξον ἐπίπεδον,
ἀπεφάσισε κατὰ τῆς Άλλαγῆς τοῦ Ἡμερολο γίου. Αἱ Ἀποφάσεις αὐταὶ τῶν Πανορθοδόξων
60
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
Συνόδων εἶναι ὁριστικαί, ἀμετάκλητοι, καὶ τελεσιδίκως ΚΑΤΑΙΚΑΣΤΙΚΑΙ δι᾽ ὅλους τοὺς
παραβάτας. Δὲν δύναται οὐδεμία ἄλλη μελλοντικὴ Ὀρθόδοξος Σύνοδος νὰ τροποποιήσῃ
ἢ ἀλλοιώσῃ αὐτάς, διότι ἡ Ἐκκλησιαστικὴ
ἰσχὺς τῶν Πανορθοδόξων καὶ Οἰκουμενικῶν
Ἀποφάσεων δὲν εἶναι παροδική, δὲν ἔχει ἡμε ρομηνίαν λήξεως, δὲν ἐφεσιβάλλεται, καὶ βεβαίως
δὲν προσβάλλεται. Οἱ δὲ παραβαίνοντες αὐτὰς
δὲν εἶναι ὑπόδικοι εἰς μελλοντικὴν Σύνοδον,
ὡς σοφιστικῶς φλυαροῦν μερικοί, ἀλλὰ εἶναι
ἤδη δεδικασμένοι καὶ καταδικασμένοι ὑπὸ τῆς
Ἐκκλησίας διὰ Θεοπνεύστων Πανορθοδόξων
ἢ Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
Ὁ παραβαίνων τὰς Θεοπνεύστους Ἀπο φάσεις τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων κατὰ
τοῦ Νέου Ἡμερολογίου δὲν καθίσταται Δυνάμει Σχισματικός, ἀλλὰ ἀποθνήσκει Πνευματικῶς καὶ Ἐκκλησιαστικῶς ἅμα τῇ παρα βάσει, ὡς βλασφημῶν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα τὸ
λαλῆσαν ἐν αὐταῖς. Παράβασις τοιούτων Ἐκκλησιαστικῶν Ἀποφάσεων δὲν συνεπάγεται
ὑποδικίαν, ἀλλ᾽ αὐτόχρημα ἀποκοπὴν ἀπὸ
τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀπώλειαν Θείας
Χάριτος καὶ Αἰωνίου Ζωῆς.
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
61
ΕΓ ΚΥΚΛΙΟΣ
ΠΑΝΟΡΘΟΟΞΟΥ ΣΥΝΟΟΥ 1848
«Κρατῶμεν τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ἣν παρελά βομεν ἄδολον παρὰ τηλικούτων ἀνδρῶν, ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν, ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου. Ὁ δεχόμενος νεωτερισμὸν κατελέγχει ἐλλιπῆ τὴν κεκηρυγμένην
Ὀρθόδοξον Πίστιν. Ἀλλ᾽ αὕτη πεπληρωμένη
ἤδη ἐσφράγισται, μὴ ἐπιδεχομένη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν ἥντιναοῦν
(sic), καὶ ὁ τολμῶν ἢ πρᾶξαι, ἢ συμβουλεῦσαι, ἢ διανοηθῆναι τοῦτο, ἤδη ἠρνήθη τὴν
Πίστιν τοῦ Χριστοῦ, ἤδη ἑκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ ΑΙΩΝΙΟΝ ΑΝΑΘΕΜΑ, διὰ τὸ
Βλασφημεῖν εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ὡς τάχα μὴ ἀρτίως λαλῆσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καὶ
διὰ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων..........
» Ἅπαντες οὖν οἱ νεωτερίζοντες ἢ Αἱρέσει
ἢ Σχίσματι, ἑκουσίως ἐνεδύθησαν, κατὰ τὸν
Ψαλμωδὸν (Ψαλμ. ΡΗ´ 17), «κατάραν ὡς ἱμάτιον», κἄν τε Πᾶπαι, κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν
τε Κληρικοί, κἄν τε λαϊκοὶ ἔτυχον εἶναι, «κἂν
Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ ΑΝΑΘΕΜΑ ἔστω, εἴτις
ὑμᾶς εὐαγγελίζηται παρ᾽ ὃ παρελάβετε».
(Ἐγκύκλιος Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως Μάϊος1848, σελ. 42-44, 49-50).
62
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Τὸ Ἱστορικὸν τῆς Ἀλλαγῆς
τοῦ Ἡμερολογίου
Τὴν Θεόπνευστον Ἀπόφασιν τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τῆς Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου
τὴν κατεπάτησαν κακοβούλως πονηροὶ ἐπίβουλοι τῆς Σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, σκοτεινοὶ
καὶ τυφλοὶ χαρακτῆρες, ἀνδρείκελα καὶ ἐντολοδόχοι τῆς Ἑβραιοσιωνιστικῆς Μασονίας,
φέροντες ἔνδυμα Ἐκκλησιαστικοῦ ἢ Πολιτικοῦ Ἄρχοντος. Τοιοῦτος ἦτο ὁ προσκυνητὴς τοῦ
Προτεσταντισμοῦ Μητροπολίτης Προύσσης
ωρόθεος. Τοιοῦτος ἦτο ὁ τρὶς καθαιρεθεὶς καὶ
ἐν καθαιρέσει ὢν ἀναρριχηθεὶς εἰς τὸν Θρόνον
τῆς Κωνσταντινουπόλεως Μελέτιος Μεταξάκης. Τοιοῦτος ἦτο καὶ ὁ δι᾽ ἀριστίνδην Συνό δου ἀντικανονικῶς ὑπὸ πραξικοπηματικῆς
Κυβερνήσεως ἐπιβληθεὶς ἐπὶ τοῦ Θρόνου τῶν
Ἀθηνῶν Μητροπολίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος.
Οὕτω τὸν Ἰανουάριον τοῦ 1920, ὅταν το ποτηρητὴς τοῦ Θρόνου τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἦτο ὁ Προύσσης ωρόθεος, ἐξηγγέλθη
δημοσίως ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου ὡς προ γραμματικὴ προοπτικὴ Ἑνώσεως μετὰ τῶν
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
63
Δυτικῶν. Ἐξεδόθη τότε ὑπό τοῦ Πατριαρχείου
Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ιαβόητος Αἱρετικὴ
Οἰκουμενιστικὴ Ἐγκύκλιος μὲ τὸν Βλάσφημον καὶ τίτλον, «Πρὸς τὰς Ἁπανταχοῦ
Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ». Δι᾽ αὐτῆς αἱ Ἀντίχριστοι Αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ εἰς τὴν Δύσιν ἀλλὰ καὶ τῶν
Μονοφυσιτῶν Ἁρμενίων καὶ Κοπτῶν εἰς τὴν
Ἀνατολὴν ἀναγνωρίζονται καὶ ἀναφέρονται
ὡς «Ἐκκλησίαι Χριστοῦ », «μὴ πλέον ξέναι
καὶ ἀλλότριαι ἀλλὰ συγγενεῖς καὶ οἰκεῖαι
ἐν Χριστῷ », «συγκληρονόμοι καὶ σύσσωμοι
τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ Χριστῷ».
Αὐτὴ ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ 1920 περιλαμβάνει
ἕνδεκα ἄρθρα. Τὸ πρῶτον ἐξ αὐτῶν καθορίζει
«τὴν παραδοχὴν ἑνιαίου Ἡμερολογίου πρὸς
ταυτόχρονον ἑορτασμὸν τῶν μεγάλων Χριστιανικῶν ἑορτῶν ὑπὸ πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν»,
ἤτοι τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ Καταδικασμένου
Παπικοῦ, Νέου Ἡμερολογίου.
Διὰ τὴν Ἱστορίαν καὶ πρὸς συνετισμὸν τῶν
ἀποτολμώντων πόλεμον κατὰ τῆς Ἐκκλησίας
θὰ πρέπει νὰ ἀναφερθῇ ὅτι, ὁ Προύσσης ω ρόθεος, μετὰ τὴν ὑπογραφὴν τῆς Ἐγκυκλίου
αὐτῆς, μετέβη εἰς τὴν Ἀγγλίαν διὰ νὰ τοῦ
64
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ἀπονεμηθοῦν τιμαὶ καὶ δόξαι καὶ τίτλοι κατὰ
τὴν πάγιαν πρακτικὴν τῆς Πλάνης τοῦ Ἄρχοντος τοῦ κόσμου τούτου. Ἡ συγκλονιστικὴ Θεοσημεία ὅμως συνέβη τὴν 6ην Μαρτίου
1921. Ὁ ωρόθεος ἐπεσκέφθη τὸν Ἀρχιεπίσκοπον τῆς Καντερβουργίας Randall Thomas
Davidson εἰς τὴν οἰκίαν του καί, ἐνῶ προσέφερεν ἐπισκοπικὸν ἐγκόλπιον μὲ τὴν εἰκόνα
τῆς Παναγίας εἰς τὸν Ἀγγλικανόν, ἀπέθανεν
ἐξαίφνης ἔμπροσθέν του ἀπὸ καρδιακήν
προσβολήν. Ὁ μεταθέσας ὅρια αἰώνια χάριν
τῶν Αἱρετικῶν, ἐξέψυξεν εἰς τὰς ἀγκάλας τοῦ
Αἱρετικοῦ Προτεστάντου Ἀγγλικανοῦ.
Ἡ Αἱρετικὴ Ἐγκύκλιος τοῦ 1920, κατ᾽ οὐ σίαν ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν ὁμολογίαν τῶν Νεοη μερολογιτῶν ἐπισκόπων τοῦ Πατριαρχείου
Κωνσταντινουπόλεως, ἀποτελεῖ τὸν Καταστατικὸν Χάρτην τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸ
Ἀρχιτεκτονικὸν Σχέδιον διὰ τὴν ἐκ μερῶν
ἀναδόμησιν τῆς Ἐκκλησίας, διότι αὐτοὶ πι στεύουν ὅτι σήμερον δὲν ὑπάρχει ἡ Μία Ἁγία
Καθολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, εἶναι
διῃρημένη καὶ πρέπει νὰ «ξανακτισθῇ». Ἡ
Ἐγκύκλιος αὐτὴ ἀποτελεῖ τὸ Ὅραμα τῆς
τῶν πάντων ἑνώσεως ἐπὶ τοῦ ἀντιθέου καὶ
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
65
ἀντιχρίστου θεμελίου τῆς «Θεωρίας τῶν
Κλάδων », BRANCH THEORY, κατὰ τὴν
ὁποίαν, ὅλαι αἱ Ἐκκλησίαι, Ὀρθόδοξοι καὶ
μή, ὅλαι αἱ Ὁμολογίαι καὶ Αἱρέσεις, ἀποτελοῦν κλάδους τοῦ Χριστιανικοῦ δένδρου,
ἔχουν μέρος τῆς Ἀληθείας καὶ οὐδεμία κατέχει τὸ ὅλον τῆς Ἀληθείας.
Τὸ περισσότερον κείμενον τῆς Ἐγκυκλίου
τὸ ἔγραψεν ὁ τότε Σελευκείας καὶ Διευθυντὴς
τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης Γερμανὸς
Στρηνόπουλος, ὁ ἀπὸ 1922 ἕως 1951 Μητρο πολίτης Θυατείρων (Λονδίνου καὶ Μεγάλης
Βρετανίας), ὁ ὁποῖος ἀργότερον σχολιάζων τὴν
εὐρήτητα ἀντιλήψεως τῆς Ἐγκυκλίου ἐπιση μαίνει ὅτι διεύρυνε τὴν ἔννοιαν τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ συμπεριλάβῃ σώματα ἐκτὸς
ἐκκλησιαστικῆς, μυστηριακῆς ἢ δογματικῆς
κοινωνίας μὲ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν.
Οὕτω συμπλέει μὲ τὴν Αἱρετικὴν Ἐκκλησιολογίαν τῶν Εὐαγγελιστῶν τὴν πρεσβεύουσαν
«μίαν Ἀόρατον Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ ἀποτελουμένην ἀπὸ μέλη διαφορετικῶν Ὁμολογιῶν, Δογμάτων, Δοξασιῶν ἢ καὶ Θρησκειῶν», καὶ μὲ τὴν Οἰκουμενιστικὴν Θεωρίαν τῶν
Κλάδων, τὴν πρεσβεύουσαν τὴν «ὕπαρξιν
66
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ἑνὸς Ἀοράτου ‘μυστικοῦ’ Σώματος τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀναζήτησιν τῆς Ὁρατῆς Ἑνότητος ἐν Χριστῷ, μὲ τὴν ἐκ μερῶν ἐπανασύστασιν καὶ ἐπανίδρυσιν τῆς Ἐκκλησίας».
ιὰ τῆς Ἐγκυκλίου τοῦ 1920, αἱ ζυμώσεις
καὶ διεργασίαι διὰ τὴν Ἡμερολογιακὴν Πειρατείαν καὶ Παπικὴν Ἀπαγωγὴν τῆς Ἐκκλησίας ἔλαβον ἐντατικοὺς ρυθμούς. Ἐπιτροπαί,
Συνέδρια, Ἐκθέσεις Γνωματεύσεων, Συμβούλια Κυβερνητικῶν, Ἀκαδημαϊκῶν καὶ Ἐκκλησιαστικῶν παραγόντων, εἰς ἐναγωνίους καὶ
πυρετώδεις ἐργασίας ἵνα εὑρεθῇ τρόπος νὰ παρακαμφθοῦν αἱ Ἐκκλησιαστικαὶ ἀπαγορεύσεις
καὶ νὰ περάσῃ ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου.
Ἀδύνατον ὅμως νὰ ἐξευρεθῇ νόμιμος τρόπος.
Μία «ἐπανάστασις» τῶν Συνταγματαρχῶν
Γονατᾶ, Πλαστῆρα, Γαρδίκα, Κοιμήση, Παγκάλου τὴν 11-09-1922 ἐβοήθησε τὴν δρομολόγησιν αὐθαιρέτων καὶ παρανόμων ἐνεργειῶν.
Αὐτοὶ διώρισαν πολιτικὴν Κυβέρνησιν τὴν
29-09-1922, μὲ Ὑπουργὸν Παιδείας καὶ Ἐκ κλησιαστικῶν τὸν Ἰ. Σιώτην, τοῦ ὁποίου πρώτη πρᾶξις ἦτο νὰ ἐξαφανίσῃ μὲ Βασιλικὸν
Διάταγμα τὴν ὑπ᾽ ἀριθμὸν 1983/29-12-1921
Καθαιρετικὴν Ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
67
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος «κατὰ τοῦ πρώην
Κιτίου καὶ παρανόμου καὶ ἀντικανονικοῦ
πρώην Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Μελετίου
Μεταξάκη». Οὗτος, καθῃρημένος ὤν, εἶχεν
«ἐκλεγῆ» Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης τὴν 25-111921 μὲ ψήφους μόνον 14 ἔναντι 41 Μητροπολιτῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου.
Ἔπρεπε ὅμως νὰ τοποθετηθῇ καὶ εἰς τὸν
Θρόνον τῶν Ἀθηνῶν παράγων αὐθαιρεσίας
καὶ ἀνωμαλίας. Τὸν Ὀκτώβριον, ὁ Ὑπουργὸς
ἀνέλαβε δημοσίως καὶ ἀπροκαλύπτως πρωτοβουλίας διὰ νὰ ἀπομακρύνῃ ὲκβιαστικῶς ἢ καὶ
βιαίως τὸν Ἀθηνῶν Θεόκλητον καὶ τὴν Ἱερὰν
Σύνοδον, ἡ ὁποία εἶχε καθαιρέσει τὸν Μεταξά κην καὶ τοὺς ἦτο δύσχρηστος. Ὅσον ἀνήκουστον καὶ ἂν φαντάζῃ, δημοσιεύματα μὲ τίτλον
«Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ ΕΙΣ
ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΝ» ἦσαν συχνά. Τὴν 2-12-1922
Ἀθηναϊκαὶ ἐφημερίδες ἀνήγγειλαν: «Η ΚΑΘ ΑΙΡΕΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ». Ἔγραφον δὲ ὅτι, «ἐντὸς τῆς ἡμέρας δημοσιεύεται
Νομοθετικὸν Διάταγμα τῆς Καθαιρέσεως
τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν κ. Θεοκλήτου
καὶ τῆς Παύσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου»
(«Χρονικά», 2-12-1922 καὶ Β.Δ. 3-12-1922,
68
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Ἐφημερὶς Κυβερνήσεως ἀριθ. 256/5-12-22).
Τὴν ἰδίαν ἡμέραν διωρίσθη ὑπὸ τῆς Κυβερνήσεως νέα ἀριστίνδην 5μελὴς Σύνοδος ἥτις
κατ᾽ ἐντολὴν ἀνεγνώρισε τὸν Μελέτιον Μεταξάκην ὡς Κανονικὸν Πατριάρχην.
Τὴν 12ην εκεμβρίου 1922, Στρατιωτικοὶ
καὶ Πολιτικοὶ παράγοντες μὲ τὴν ἀριστίνδην
Σύνοδον ἀπεφάσισαν ἐρήμην τῆς Συνόδου τῆς
Ἱεραρχίας τὴν πλήρωσιν 8 Μητροπόλεων μὲ ἀν θρώπους τῆς ἐπιλογῆς των. Τότε ἐξελέγη διὰ
τὴν Κέρκυραν ὁ Μασόνος Διάκονος Ἀθηνα γόρας Σπύρου, ὁ κατόπιν Ἀμερικῆς καὶ ἔπειτα
Κωνσταντινουπόλεως, ὅστις μὲ τὸν Πάπαν
Παῦλον ΣΤ´ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα τὸ 1965 ἦρε
τὰ Ἀναθέματα τοῦ 1054 μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως καὶ Ρώμης.
Τὴν 26ην εκεμβρίου 1922, διὰ Ν.Δ. διωρίσθη ὑπὸ τῆς Ἐπαναστατικῆς Κυβερνήσεως
«Μείζων Ἱερὰ Σύνοδος» μὲ 18 Μέλη, ἐξ ὧν οἱ
14 ἦσαν φίλοι τῆς Ἐπαναστάσεως, καὶ ὡρίσθη
Τοποτηρητὴς τῆς Μητροπόλεως Ἀθηνῶν ὁ
τιτουλάριος Ἐπίσκοπος Ταλαντίου Ἱερόθεος.
Ἡ «Μείζων Σύνοδος» συνῆλθεν εἰς μίαν μόνον Συνεδρίασιν τὴν 29-12-1922, καὶ «ἐπεκύρωσε» διὰ τῆς πλειοψηφίας τῶν φίλων τῆς
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
69
Κυβερνήσεως τὰς ὑπ᾽ αὐτῆς γενομένας Ἐκκλησιαστικὰς πράξεις καὶ ἐπεμβάσεις.
Τὴν 16ην Ἰανουαρίου 1923, ἡ Ἔκθεσις τῆς
Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τῆς Μεταρρυθμίσεως τοῦ Ἡμερολογίου τῆς συσταθείσης ὑπὸ τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, ἔδωκεν ἀρνητικὴν εἰσήγησιν: «οὐδεμία (Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία) δύναται νὰ χωρισθῇ
τῶν λοιπῶν καὶ ἀποδεχθῇ Νέον Ἡμερολόγιον,
χωρὶς νὰ καταστῇ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ἀπέναντι τῶν
ἄλλων» (ΦΕΚ/24/Α/ 25-1-1923, σελ. 159-161).
Τὴν 25ην Ἰανουαρίου 1923, μὲ τὸ Ν..
18/25-1-1923 (ΦΕΚ/24/Α/25-1-1923), Περὶ τοῦ
Νέου «Πολιτικοῦ Ἡμερολογίου», τὸ ὁποῖον δὲν
ἔχει ἀνακληθῆ ὑπὸ ἄλλου Διατάγματος καὶ ἰσχύει
μέχρι σήμερον, εἰσήχθη τὸ Νέον Ἡμερολόγιον
μόνον ὡς Πολιτικὸν καὶ ΟΧΙ ὡς Ἐκκλησια στικόν. Τὸ Ἄρθρον 1 προβλέπει ρητῶς ὅτι:
«α) Ἀπὸ τῆς 16ης Φεβρουαρίου1923 καθ’
ἅπασαν τὴν Ἑλλάδα ἀντικαθίσταται ἐν ταῖς
πολιτικαῖς ἐν γένει σχέσεσι τὸ ἰσχύον ἤδη Ἰου λιανὸν Ἡμερολόγιον διὰ τοῦ Νέου τοιούτου,
ὅπερ ἀποκαλεῖται «Πολιτικὸν Ἡμερολόγιον».
»β) Τὸ Νέον Ἡμερολόγιον προπορεύεται
τοῦ ἤδη ἰσχύοντος Ἰουλιανοῦ κατὰ δέκα τρεῖς
πλήρεις ἡμέρας. Ἑπομένως ἡ 16η Φεβρου -
70
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
αρίου 1923 ἔσται ἐν πάσαις ταῖς πολιτικαῖς
σχέσεσιν ἡ 1η Μαρτίου 1923.
»γ) Διατηρεῖται ἐν ἰσχύϊ τὸ Ἰουλιανὸν
Ἡμερολόγιον ὅσον ἀφορᾷ ἐν γένει τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὰς Θρησκευτικὰς Ἑορτάς.
»δ) Ἡ πρώτη Ἰανουαρίου τοῦ Νέου Ἡμερολογίου ἔσται ἡ πρώτη ἑκάστου ἔτους. Ἡ
Ἐθνικὴ Ἑορτὴ τῆς 25ης Μαρτίου καὶ πᾶσαι
αἱ κατὰ τοὺς κειμένους νόμους ἑορτάσιμοι
καὶ ἐξαιρετέαι ἡμέραι ρυθμίζονται κατὰ τὸ
Ἰουλιανὸν Ἡμερολόγιον».
Ἡ Πολιτεία δὲν ἐτόλμησε νὰ νομοθετήσῃ
τὴν Ἀλλαγὴν τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου. Αὐτὸ ὅμως τὸ ὁποῖον δὲν μπορεῖ νὰ
θεσμοθετηθῇ νομίμως μποροῦν νὰ τὸ ἐπιβάλουν χαρακτῆρες θρασεῖς, σκαιότατοι καὶ
ἀσυνείδητοι. Τοιοῦτοι εὑρέθησαν ἐντὸς τῆς
Ἐκκλησίας οἱ Μασόνοι Χρυσόστομος Παπα δόπουλος καὶ Μελέτιος Μεταξάκης.
Τὴν 5ην Φεβρουαρίου 1923, τὸ Ὑπουργικὸν Συμβούλιον συνῆλθεν εἰς τὸ Ὑπουργεῖον
Στρατιωτικῶν καὶ ἀπεφάσισε νὰ διορίσῃ «ἀρι στίνδην» Σύνοδον πέντε ἐκλεκτῶν διὰ τὴν
παρανομίαν σκευῶν, ὥστε ἡ ἐκλογὴ τοῦ νέου
Μητροπολίτου Ἀθηνῶν νὰ εἶναι ὁμόφωνος.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
71
Τελικῶς δὲν ἐφήρμοσαν τὴν Ἀπόφασιν αὐτὴν
φοβούμενοι ὅτι ἡ νέα ἐπέμβασις εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῆς Ἐκκλησίας καὶ πολὺ προκλητικὴ
θὰ ἦτο καὶ θὰ δυσκόλευε τὸν νέον Μητροπολίτην. Ἠρκέσθησαν εἰς τὴν πλειοψηφίαν τῆς
τρεχούσης 5μελοῦς Συνόδου τρία μέλη τῆς
ὁποίας ἦσαν φίλα προσκείμενα.
Οὕτω, τὴν 9-3-1923 (Ν. Ἡμ.), συνεδρίασεν
ἡ 5μελὴς αὐτὴ Σύνοδος διὰ νὰ ἐκλέξῃ Μητροπολίτην Ἀθηνῶν. Ὁ Τρίκκης καὶ Σταγὼν
Πολύκαρπος ὑπέδειξε νὰ προταθοῦν εἰς τὴν
Κυβέρνησιν 3 Ἀρχιμανδρῖται, καὶ ἐκείνη νὰ
ἐκλέξῃ τὸν κατάλληλον. Συγκεκριμένως ὑπέδειξε τοὺς Ἀρχιμανδρίτας, Χρυσόστομον Πα παδόπουλον, Καθηγητὴν τοῦ Πανεπιστημίου
Ἀθηνῶν, Γερμανὸν Βασιλάκην, τῆς Ἑλληνικῆς
Ἐκκλησίας Παρισίων, καὶ Κ. Παγώνην τῆς
Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας Λονδίνου. Ὁ Σύρου καὶ
Τήνου Ἀθανάσιος καθὼς καὶ ὁ Ναυπακτίας
Ἀμβρόσιος συνεφώνησαν πλήρως, μάλιστα
δὲ ὁ Ναυπακτίας ἐξύμνησε τὰ τάλαντα τοῦ
Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου. Ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς καὶ ὁ προεδρεύων, ὡς ἔχων τὰ
πρεσβεῖα, Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναρίου Εὐθύμιος διεφώνησαν ριζικῶς. Ὁ Δημητριάδος
72
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ἀντετάχθη πρὸς τὴν ὑποψηφιότητα Παπαδοπούλου διότι ἐναντίον του ὑπῆρχε κατηγορία διὰ ογματικοὺς λόγους, ἐπὶ Αἱρέσει καὶ
ἐλλείψει συνέσεως, καὶ διότι εἶχεν ἐκδιωχθῆ
ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων χωρὶς
«Συστατικὴν Ἐπιστολὴν» καὶ χωρὶς «Ἀπολυτήριον». Παρὰ ταῦτα ἐξελέγη ὁ Χρυσόστομος
Παπαδόπουλος μὲ 3 ψήφους ὑπὲρ ἔναντι 2
κατά. Ἀργὰ τὸ βράδυ, μὲ ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ κατεπείγοντος ἑνὸς ἐγκλήματος τὸ
ὁποῖο πρέπει νὰ ὁλοκληρωθῇ, ἐνέκρινε τὴν
ἐκλογὴν ἡ Κυβέρνησις καὶ τὴν ἐκύρωσεν ὁ
Γεώργιος Β´ μὲ Βασιλικὸν Διάταγμα. Τὴν ἑπο μένην, 10-3-1923, ἐχειροτονήθη ὑπὸ τῶν ψηφισάντων αὐτὸν μόνον καὶ οὐδενὸς ἄλλου
Ἀρχιερέως ἐκ τῶν παρευρισκομένων εἰς Ἀθήνας. Παρὼν εἰς τὴν χειροτονίαν ὁ «Μαῦρος
Καβαλάρης» Νικόλαος Πλαστῆρας, ἡ Κυβέρνησις ἀνδρεικέλων, ὁ ἀντιπρόσωπος τοῦ Πάπα
ἐπίσκοπος Lουis Reti, καὶ ὁ ἀντιπρόσωπος τοῦ
Ἀρχιεπισκόπου τῆς Καντερβουργίας Randall
Davidson Ἀγγλικανὸς ἐπίσκοπος Wiyram.
Ἡ ἄμεσος σύναξις τόσων προσωπικοτήτων καὶ
τοιούτων Αἱρετικῶν, τί ἄλλο μπορεῖ νὰ δηλώνῃ παρὰ τὴν ἁπτὴν μηχανορραφίαν εἰς τὰς
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
73
διαδικασίας καὶ τὴν παντελῆ ἔλλειψιν Ἐκκλησιαστικῆς Ἐγκυρότητος εἰς ὅλα τὰ γενόμενα;
Ἐδῶ ἂς σημειωθοῦν δύο Ἱστορικαὶ παρατηρήσεις. Πρῶτον, πρὶν τὴν ἐκλογήν του ὁ
Χρυσόστομος Παπαδόπουλος εἶχε ταχθῆ ὑπὲρ
τῆς πλήρους ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα. Μετὰ τὴν χειροτονίαν του, εἰσήγαγε τὸ
Γρηγοριανὸν Νέον Ἡμερολόγιον κατὰ τοιοῦτον
τρόπον, ὥστε νὰ μὴ μεταβληθῇ τὸ Πασχάλιον
τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. εύτερον, ὁ Κατα στατικὸς Νόμος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
τῆς 31-12-1923 (ΦΕΚ 387Α´) προέβλεπε τὴν
ἀναβάθμισιν τῶν ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα Ἐπισκοπῶν
εἰς Μητροπόλεις καὶ τὴν ἀπονομὴν εἰς τὸν
Ἀθηνῶν τοῦ τίτλου «Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος». Τοῦτο
ὑλοποιήθη μετὰ τὴν ἐκλογήν, χειροτονίαν καὶ
ἐγκατάστασιν τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπού λου εἰς τὸν θρόνον τῶν Ἀθηνῶν (1923-1938).
Ὁ νέος Μητροπολίτης/ Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ἐξέδωκεν ἀμέσως δύο
Ἐγκυκλίους πρὸς τοὺς Μητροπολίτας τῆς Ἐκ κλησίας τῆς Ἑλλάδος. Διὰ τῆς πρώτης, Ἀριθ.
Πρωτ. 1752, τοὺς ἐνημέρωσε ὅτι ἡ Ἐθνικὴ
Ἑορτὴ τῆς 25ης Μαρτίου θὰ γίνῃ κατὰ τὸ
74
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Νέον Ἡμερολόγιον καὶ ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ κατὰ τὸ Παλαιόν. Τοῦτο τὸ ἐμηχανεύθησαν ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον διὰ
τὴν δημιουργίαν ἀνωμαλίας, διότι τὸ θέμα
τῆς Ἐθνικῆς Ἑορτῆς ἦτο λελυμένον διὰ τοῦ
Ν.. 18/25-1-1923, καθὼς ἡ Πολιτεία εἶχεν ἤδη
ἀποφσίσει νὰ τελεῖται αὐτὴ κατὰ τὸ Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον. Διὰ τῆς Δευτέρας Ἐγκυκλίου, Ἀριθ. Πρωτ. 1814, συνεκαλεῖτο ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἐπὶ τοῦ ζητήματος τοῦ
Ἡμερολογίου καὶ τοῦ Καταστατικοῦ Νόμου». Τὸ Ἡμερολόγιον ὅμως δὲν ἀποτελοῦσε
Ἐκκλησιαστικὸν ζήτημα οὔτε ἐτίθετο ὑπὸ τῆς
Πολιτείας ἐκείνην τὴν Ἱστορικὴν καμπήν. Ἦτο
μία αὐθαίρετος πρωτοβουλία τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου μὲ τὴν βλέψιν νὰ γίνῃ
ὅσο τὸ δυνατὸν ἀρεστότερος εἰς τὴν Δύσιν.
Τὴν 3/16 Ἀπριλίου 1923, συνῆλθον 27 ἐκ
τῶν 32 Μητροπολιτῶν τῆς Παλαιᾶς Ἑλλάδος
καὶ συνεδρίασαν ἐπὶ ἡμέρας μὲ τὰ δύο αὐτὰ
θέματα. Τὸ περὶ Ἡμερολογίου θέμα ἐτέθη ὄχι
ὑπὸ τὸ φῶς τῶν ἕως τότε Ἀποφάσεων καὶ τῆς
ἕως τότε Πρακτικῆς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ,
ἀλλὰ ὡς ἕνα ἐντελῶς ἐκκοσμικευμένον ζήτημα. Κατὰ τὴν εἰσήγησιν τοῦ Χρυσοστόμου
Παπαδοπούλου, τὰ προβλήματα τὰ ὁποῖα ἀνέ-
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
75
κυπτον μὲ τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ Γρηγοριανοῦ
Ἡμερολογίου ὡς Πολιτικοῦ μόνον Ἡμερολογίου ἦσαν «τεράστια» (κατὰ φαντασίαν) καὶ
μόνον ἡ ἐφαρμογή του καὶ ὡς Ἐκκλησιαστικοῦ θὰ ἠδύνατο νὰ τὰ ἐπιλύσῃ. Ἴδοὺ ἡ βαρύγδουπος ὑπερμεγένθυνσις τοῦ ἀσημάντου,
ὑπὸ τοῦ Πανεπιστημιακοῦ Καθηγητοῦ καὶ
Μητροπολίτου/Ἀρχιεπισκόπου: «...οὐ μικρὰν
ἐντεῦθεν προέκυψεν ἀνωμαλία ἐκ τῆς διαφορᾶς τῶν δύο Ἡμερολογίων, ἀρκεῖ δὲ μόνον
νὰ σημειωθῇ, ὅτι ἡ πρώτη τοῦ Πολιτικοῦ
ἔτους θὰ συμπίπτῃ πρὸ τῆς Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων καὶ ὅτι τελευταίως ἡ Ἐθνικὴ
ἡμῶν Ἑορτὴ ἐτελέσθη οὐχὶ κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ».
Ὁ πολὺς εἰς τὰς σκοτεινὰς διασυνδέσεις
Ἀθηνῶν Χρυσόστομος ἀνήγαγε τὸ Ἐκκλησιαστικῶς ἀσήμαντον θέμα τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ
Πολιτικοῦ Νέου Ἔτους καὶ τῆς Ἐθνικῆς Ἐπε τείου τῆς Ἐθνεγερσίας εἰς μέγιστον Ἐκκλησιαστικὸν Ζήτημα, ὑπὸ «τὸ δυσβάστακτον
βάρος» τοῦ ὁποίου θὰ ἔπρεπε νὰ καταπατηθοῦν Οἰκουμενικαὶ καὶ Πανορθόδοξοι Σύνοδοι διὰ νὰ δοθῇ ἡ «ΛΥΣΙΣ», «διὰ τῆς παραδοχῆς τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου... οὕτινος
τὴν μεταβολὴν ἄλλωστε ζητοῦσι καὶ αὐτοὶ
76
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
οἱ Δυτικοὶ λαοί». Τὸ δὲ σκεπτικὸν τὸ ὁποῖον
προέταξε διὰ τὴν ἀνάγκην «τῆς παραδοχῆς
τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου», ἡ ἐπιθυμία
τῶν λαῶν τῆς Δύσεως, εἶναι τὸ πλέον ἄσχετον
πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὰ Ἐκκλησιαστικὰ
Κριτήρια.
Ἡ δὲ Ἱεραρχία τῆς Συνόδου τί ἐποίησεν;
Ἐδέχθη τὴν Ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου ὡς νὰ
ὑπνοβατοῦσε, χωρὶς νὰ προστατεύεται ἀπὸ
κανένα Ἱερὸν Κανόνα. Μόνη κίνησις αὐτοαμύνης ἀπὸ τὴν πλευρά της ἦτο νὰ ζητήσῃ νὰ
τὴν προστατεύσῃ ἡ κοινὴ γνώμη καὶ συναίνεσις τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ἰδοὺ ἡ Ἀπόφασις τῶν 27 Μητροπολιτῶν:
«Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἑλλάδος τέλος ἀπεφάσισεν
ὅπως διορθώσῃ τὸ ἐν χρήσει ὑπὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Ἰουλιανὸν Ἡμερολόγιον
προσθέτουσα εἰς αὐτὸ 13 ἡμέρας, χωρὶς νὰ
μεταβάλῃ τὸ Ἑορτολόγιον καὶ τὰς περὶ τοῦ
Πάσχα διατάξεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Διὰ τῆς λύσεως ταύτης τοῦ ζητήματος ἀφομοιοῦνται μὲν τελείως τὰ δύο Ἡμερολόγια,
[Πολιτικὸν καὶ Ἐκκλησιαστικόν].... Ἡ μεταβολὴ αὐτή, κατὰ τὰ κρατοῦντα ἐν τῇ Ὀρθοδόξω Ἐκκλησίᾳ, θὰ ἐφαρμοσθῇ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τῆς Ἑλλάδος μετὰ τὴν συναίνεσιν ὅλων
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
77
τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν».
Παραμένει ἀπορία ἄλυτος, διατί ἡ Ἱεραρχία
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐσύρθη ὄπισθεν
τοῦ ἅρματος τοῦ θρασυτάτου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου ὡς πτῶμα. Καὶ ὁ μὲν Χρυσόστομος
Παπαδόπουλος ἦτο Μασόνος, ἐντολοδόχος
σκοτεινῶν Στοῶν. Ἡ Ἱεραρχία τί ἦτο; Νεκρά
ἦτο; Ὑποχείριον ἦτο; Τελοῦσεν ὑπὸ ἐκβιασμὸν
ἢ ἐν ἀνυπερβλήτῳ ἠθικῷ συμβιβασμῷ; Διότι
ἀποτελεῖ γεγονός, καὶ ὄχι ἐκτίμησιν, ὅτι δὲν
ἐπέδειξεν οὔτε σύνεσιν, οὔτε Ἱστορικὴν Συνείδησιν, οὔτε Ἐκκλησιαστικὸν φρόνημα, οὔτε
ψυχικὴν γενναιότητα. Καὶ πρέπει νὰ καταγραφῇ μὲ τὰ μελανότερα χρώματα αὐτὸς ὁ πλήρης ὑποσκελισμὸς τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας ὑπὸ τῆς Μασονίας. Αἱ ἡμέραι τῆς Ἱερᾶς
Συνόδου τῆς Ὀρθοτομούσης τὸν Λόγον τῆς
Ἀληθείας εἰς τὴν Ἑλλάδα ἔδωσαν τόπον εἰς
ἡμέρας ἐπισήμου πλάνης καὶ κακοδοξίας.
Ἀπὸ 10 Μαΐου ἕως 8 Ἰουνίου 1923, ὁ πέραν
τῶν ὁρίων τῆς νομιμότητος πάντοτε κινούμενος
καὶ μόνιμος παράγων ἀνωμαλίας Πατριάρχης
Μελέτιος Μεταξάκης συνεκάλεσεν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν Πανορθόδοξον Συνέδριον παρωδίαν, ἕνα κατ᾽ οὐσίαν Ληστρικόν, Οἰκουμενιστικὸν καὶ Μασονικὸν Συνέδριον, εἰς τὸ ὁποῖον
78
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
δὲν συμμετεῖχε κανένα Ὀρθόδοξον Πατριαρχεῖον ἂν καὶ εἶχον προσκληθῆ ὅλα διὰ Πατριαρχικῆς Ἐπιστολῆς τὴν 3ην Φεβρουαρίου 1923.
Ἔλαβον μέρος οἱ κάτωθι:
1) Διὰ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, ὁ Κυζίκου Καλλίνικος καὶ ὁ καθηγητὴς Θεολογίας
ἐν τῇ Χάλκῃ Βασίλειος Ἀντωνιάδης.
2) Διὰ τὴν Ρωσικὴν Διασποράν, οἱ παρεπιδημοῦντες ἐν Κωνσταντινουπόλει, Κισνοβίου
Ἀναστάσιος Γκριμπανόφσκυ καὶ Ἀλεουτίδων
Νήσων Ἀλέξανδρος Νεμολόφσκυ.
3) Διὰ τὴν Σερβίαν, ὁ Μαυροβουνίου Γαβριήλ,
καὶ ὁ καθηγητὴς Μαθηματικῶν καὶ Μηχανικῆς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Βελιγραδίου Δρ.
Μιλούτιν Μιλάνκοβιτς.
4) Διὰ τὴν Κύπρον, ὁ Νικαίας Βασίλειος, εἴτα
Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης 1925-1929.
5) Διὰ τὴν Ἑλλάδα, ὁ Δυρραχίου Ἰάκωβος.
6) Διὰ τὴν Ρουμανίαν, ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἰούλιος
Σκριμπὰν καὶ ὁ Γερουσιαστὴς Πέτρος Δραγγίτς.
7) Διὰ τὴν ἄνωθεν ἐπίβλεψιν καὶ ἐπιστασίαν
τῆς Μασονίας ὁ Ἀγγλικανὸς Ἐπίσκοπος Γκόρ.
Ἀπέσχον τὰ Πατριαρχεῖα Ἱεροσολύμων,
Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας καὶ Ρωσσίας, αἱ Ἀρχιεπισκοπαὶ Πολωνίας καὶ Φιλανδίας, καὶ ἡ
Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
79
Ἀξιοσημείωτος εἶναι ἡ παρέμβασις τοῦ
ἀντιπροσώπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
ὁ ὁποῖος ἀποδέχεται ἐν λευκῷ ἀκόμη καὶ τὴν
Ἀλλαγὴν τοῦ Πασχαλίου: «Ἡ Σύνοδος τῶν
Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀποφασίζει: Ἀποδέχεται τὸ συμπέρασμα τοῦ
ὑπομνήματος τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου Αὐτῆς, καθ᾽ ὃ εἰς τὸ Ἰουλιανὸν Ἡμερολόγιον προστίθενται 13 ἡμέραι, χωρὶς νὰ
μεταβληθῇ ἀπολύτως τὸ Πασχάλιον. Ἐὰν
ὅμως συμβῇ ὥστε τὸ ἐν Κωνσταντινουπόλει Πανορθόδοξον Συνέδριον νὰ λάβῃ ἀπόφασιν περὶ ἀλλοίας λύσεως διὰ τὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος
ἀποδέχεται αὐτήν».
Πέραν τῆς ἐκ τῶν προτέρω ἀποδοχῆς τῆς
Ἀλλαγῆς τοῦ Πασχαλίου, ἡ θρασύτης φθάνει
καὶ εἰς τὴν πιεστικὴν πρότασιν νὰ ἀλλάξῃ
τὸ Πασχάλιον. Ἡ ἔκθεσις τοῦ Ἕλληνος ἀντιπροσώπου διαλαμβάνει: «Ἐρώτησις Γ ´. -Εἶνε
ἀνάγκη νὰ μεταρρυθμιστῇ καὶ τὸ Πασχάλιον ἢ ἀρκεῖ μόνη ἡ προσαρμογὴ τῶν Ἀκινήτων Ἑορτῶν πρὸς τὰς ἡμερομηνίας τοῦ
Πολιτικοῦ Ἡμερολογίου;
»Ἀπόκρισις. -Μετὰ τὴν ἀποδοχὴν ὑπὸ τῆς
Ἐκκλησίας τοῦ Νέου Ἡμερολογίου διὰ τὰς
80
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ἀνάγκας τὰς βιωτικάς, ἡ προσαρμογὴ πρὸς
αὐτὸ καὶ δὴ ταχέως καὶ τοῦ Ἑορτολογίου
ἀποβαίνει ἀναπόφευκτος. Ἄλλος λόγος ἐπὶ
πλέον πρὸς ἄμεσον προσαρμογὴν καὶ τοῦ
Πασχαλίου εἶνε ἡ μεγάλη ἠθικὴ σημασία καὶ
ἐντύπωσις, ἣν θὰ παραγάγῃ εἰς ὅλον τὸν πολιτισμένον κόσμον ἡ διὰ τῆς ἀ β ι ά σ τ ο υ
πρωτοβουλίας ταύτης προσέγγισις τῶν δύο
Χριστιανικῶν κόσμων τῆς Ἀνατολῆς καὶ τῆς
Δύσεως ἐν τῷ ἑορτασμῷ τῶν μεγάλων Χριστιανικῶν Ἑορτῶν».
Δὲν ὑπάρχει ἴχνος Ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως εἰς τὸ ἀνωτέρω σκεπτικόν, μόνον μία ἀναί σχυντος λαγνεία διὰ τὴν ἀπόσπασιν τῶν εὐσήμων τοῦ λεγομένου «πολιτισμένου» κόσμου.
Ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ Μασονικοῦ καὶ Ληστρικοῦ
Συμβουλίου τὸ ὁποῖον ἀπεκλήθη «Πανορθόδοξον Συνέδριον» ἀπεφασίσθη, ὄχι ἡ Ἀλλαγὴ
τοῦ Πασχαλίου, ἀλλὰ ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ Νέου
Παπικοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου καὶ εἰς
τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀρχῆς γενομένης
τὴν 1ην Ὀκτωβρίου τοῦ 1923.
Τὴν Ἀπόφασιν ὅμως αὐτὴν τὴν ἠγνόησαν
ὅλα τὰ Πατριαρχεῖα καὶ δὲν τὴν ἐφήρμοσε
καμμία τοπικὴ Ἐκκλησία, διότι δὲν ἦτο Ἀπόφασις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἠγνοήθη
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
81
ὑπὸ πάντων, διότι δὲν ἦτο, ὡς ἀρέσκονται
μερικοὶ ἀβασίμως νὰ ἐπιμένουν, Ἀπόφασις
Πανορθοδόξου Συνεδρίου, ἀλλὰ χάλκευμα
Τεκτονικῆς Ἑβραιομασονικῆς Στοᾶς.
Τὸν Μάρτιον τοῦ 1924, ἐπὶ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καὶ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
Γρηγορίου Ζ´ Ζερβουδάκη, κατόπιν ἐντόνων
Μασονικῶν παρασκηνιακῶν ἐνεργειῶν καὶ
ἐπεμβάσεων τῆς Στρατιωτικῆς Κυβερνήσεως ἐν Ἑλλάδι, ἡ 10η Μαρτίου ὠνομάσθη
23η Μαρτίου.
Ἄνευ Ἐκκλησιαστικῆς συνέσεως καὶ Ἀποφάσεως, ἄνευ Ἐκκλησιαστικῆς ἐγγυήσεως, ἄνευ
Ἐκκλησιαστικῆς παρρησίας, τελετῆς καὶ ἐπισημότητος, ἐνάντια εἰς τὰς προηγηθείσας Ἐκκλησιαστικὰς Ἀποφάσεις καὶ Πράξεις, σκαιῷ
τῷ τρόπῳ, βιαίως καὶ βαναύσως, τῇ φονικῇ
χειρὶ τοῦ Κάϊν, «διώρθωσαν» οἱ Μασόνοι
Σατανολάτραι τὸ Ἡμερολόγιον τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἔσχισαν τὸν ἄρραφον χιτῶνα τοῦ Χριστοῦ, παραδίδοντες νεκροὺς εἰς τὰς χεῖρας
τοῦ Σατανᾶ πάντας τοὺς ἀκολουθοῦντας αὐτῷ καὶ τοῖς κοινωνοῦσιν αὐτοῖς.
Ὄχι κατ᾽ Ἐντολὴν τῆς Ἐκκλησίας, καὶ παρὰ
τὰς ρητὰς Ἀπαγορεύσεις τῆς Ἐκκλησίας,
82
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
εἰσήχθη ἢ μᾶλλον ἐπεβλήθη τὸ ὑπὸ Τριῶν
Πανορθοδόξων Συνόδων Καταδικασθὲν Νέον
Παπικὸν Ἡμερολόγιον, καὶ ἐγένετο ΑΛΛΑΓΗ
ΤΟΥ ΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου, κατ᾽ οἰκονομίαν
Θεοῦ, ἔγινε χωρὶς τὴν παραμικρὰν νομιμότητα
ἢ ἔστω νομιμοφάνειαν καὶ ἔτσι γίνεται ἀμέσως
καὶ τοῖς πᾶσιν ἀντιληπτὴ ἡ Παρανομία. Ὅλαι
αἱ Κανονικαὶ καὶ Νόμιμαι Ἐκκλησιαστικαὶ Ἀποφάσεις λαμβάνονται Συνοδικῶς. Ἡ ἔλλειψις καὶ
τοῦ ἐξωτερικῶς ἐμφανοῦς στοιχείου τῆς Συνοδικότητος εἰς τὴν προκειμένην περίπτωσιν καθιστᾶ ἀμέσως ἀντιληπτὴν τὴν Ἀντικανονικότητα τῆς Ἡμερολογιακῆς Ἀλλαγῆς.
Ἀκόμη καὶ διὰ Πανορθοδόξου Συνόδου νὰ
εἶχε γίνει ἡ Ἀλλαγή, καὶ πάλιν Παράνομος θὰ
ἦτο καὶ Ἀντιεκκλησιαστική, ὡς ἀντιβαίνουσα
εἰς προηγηθείσας Πανορθοδόξους Ἀποφάσεις
τῆς Ἐκκλησίας.
Ἂς σημειωθῇ παρενθετικῶς ὅτι ἡ Ἀλλαγὴ
τοῦ Ἡμερολογίου συνετελέσθη εἰς μίαν περίοδον Ἐθνικῆς ἀκαταστασίας, ὀλίγον μετὰ τὴν
Μικρασιατικὴν Καταστροφήν. Κατὰ τὸ τελευταῖον μόνον πεντάμηνον τῶν διεργασιῶν διὰ
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
83
τὴν Ἀλλαγήν, Νοέμβριος 1923 - Μάρτιος
1924, τὸ κράτος τῆς Ἑλλάδος μετῆλθεν ΥΟ
Ἀρχηγοὺς Κράτους, τὸν Βασιλέα Γεώργιον Β´
καὶ τὸν Πρόεδρον Παῦλον Κουντουριώτην,
καὶ ΠΕΝΤΕ Πρωθυπουργούς, τὸν Κροκιδᾶν,
τὸν Γονατᾶν, τὸν Βενιζέλον, τὸν Καφαντάρην καὶ τὸν Παπαναστασίου. Ἐκκλησιαστικῶς, ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου συνιστᾶ ἔγκλημα, βλασφημίαν καὶ Σχίσμα. Ἱστορικῶς
δὲ ἀποτελεῖ τὸν ἀπόλυτον τραγέλαφον διὰ
τοὺς Ἕλληνας Ὀρθοδόξους Χριστιανούς.
Διὰ τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου τὸ 1924,
ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ τὸ Πατριαρχεῖον τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐξωμοιώθησαν
μὲ τοὺς Αἱρετικοὺς τῆς Δύσεως: Ἐφράγκεψαν. Ἀπώλεσαν τὴν Θείαν Χάριν. Ἔπαψαν
νὰ εἶναι φορεῖς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ
τελοῦν πραγματικῶς ἁγιαστικὰ καὶ σωστικὰ
Μυστήρια. ᾽Υποπέσαντες εἰς τὸ Πανορθόδο ξον ΑΝΑΘΕΜΑ, τοὺς ἀφηρέθη Θεόθεν ἡ δυ νατότης τῆς μεταδόσεως τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙ ΚΗΣ ΙΑΟΧΗΣ. Μετ᾽ οὐ πολύ, ἀφ᾽ ἑαυτοῦ
των ἀπεμπόλησαν καὶ τὴν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ
ΠΙΣΤΙΝ, προσχωρήσαντες εἰς τὸ κοινοτάφειον ὅλων τῶν Αἱρέσεων, εἰς τὸ Παγκό-
84
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
σμιον Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν, προβάντες εἰς Δογματικὰς ἀπενοχοποιήσεις τῶν
Αἱρετικῶν τῆς Δύσεως καὶ τῆς Ἀνατολῆς,
καὶ μετέχοντες κατ᾽ ἐξακολούθησιν, κατὰ
συνήθειαν καὶ κατὰ συρροὴν εἰς κοινὰς μετ᾽
αὐτῶν Λατρευτικὰς τελετάς. Μέχρι καὶ
αὐτὸ τὸ Ἱερὸν Βάπτισμα ἐχάλασαν, καταργήσαντες τὰς τρεῖς καταδύσεις καὶ ἀναδύσεις, διὰ νὰ ἐξομοιωθοῦν μὲ τοὺς Αἱρετικοὺς
τῆς Δύσεως καὶ νὰ καταστοῦν συστηματικῶς ΑΒΑΠΤΙΣΤΟΙ, ὅπως οἱ Ἑβραῖοι καὶ ὅλοι
οἱ ἀλλόθρησκοι.
Ἦλθον οἱ Νεοημερολογῖται εἰς τὴν σκηνὴν
τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, ὡς Φύλακες τῆς
ἀκριβοῦς μετρήσεως τοῦ χρόνου, ἀλλὰ συν τόμως ἐξελίχθησαν καὶ εἰς Διώκτας κατὰ τῶν
Ὀρθοδόξων καὶ εἰς Αἱρετικούς.
Σὺν τῷ χρόνῳ, τὸ μίασμα τῆς Φραγκιᾶς
εἰσήχθη καὶ εἰς ἄλλας Τοπικὰς Ἐκκλησίας.
Τὸ δὲ χειρότερον εἶναι ὅτι ὅσαι κατὰ τόπους
Ἐκκλησίαι δὲν ἐφήρμοσαν τὸ Νέον Ἡμε ρολόγιον παρέμειναν εἰς Ἐκκλησιαστικὴν
καὶ Πνευματικὴν ἐπικοινωνίαν μετὰ τῶν
Νεοημερολογιτῶν, γενόμεναι πιὸ ὕπουλοι
φορεῖς τοῦ Ἀναθέματος.
ΣΟΦΙΣΤΕΙΑΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ
85
Αἱ Σοφιστεῖαι τῶν Νεοημερολογιτῶν
Εἶναι ἀδύνατον καὶ νὰ καταπατᾶς Πανορθοδόξους Ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ
ἐμφανίζεσαι συγχρόνως ὡς τηρητὴς τῶν Ἀποφάσεων τῆς Ἐκκλησίας, παρ᾽ ἐκτὸς καὶ ἐὰν μετα χειρισθῇς τὴν σοφιστικὴν τέχνην τῆς ἀπάτης.
Ἐφόσον ἡ Ἐκκλησία κατεδίκασε τὸ Νέον
Ἡμερολόγιον, «Ὅποιος... θέλει νὰ ἀκολουθᾶ
τὸ νεοεφεύρετον Πασχάλιον, καὶ Νέον Μηνολόγιον τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα...
ἂς ἔχη τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ, καὶ ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ
Ἐκκλησίας καὶ τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως ἂς
εἶναι», οἱ αὐτουργοί τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες τὸ Νέον Ἡμερολόγιον ἔχουν τὴν ἀνάγκην νὰ ἀποδείξουν ὅτι
δὲν εἶναι ἐκτὸς ἀλλὰ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐπιδίδονται λοιπὸν εἰς τὰ πλέον σοφιστικὰ
ἐπιχειρήματα:
1) Τὰ καταδικαστικὰ Σιγίλλια τῶν Πανορθο δόξων Συνόδων εἶναι πλαστογράφησις τοῦ
19ου αἰῶνος. ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Τὸν 19ον ὅμως
αἰῶνα δὲν ὑπῆρχε πρόθεσις ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου διὰ νὰ ὑπάρξῃ Παλαιοημερολογιτικὸν κίνητρον πλαστογραφίας. Ἐπὶ πλέον,
86
ΣΟΦΙΣΤΕΙΑΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ
αἱ Ἐκκλησιαστικαὶ Ἱστορίαι τῶν Πατριαρχείων
μαρτυροῦν τὴν καταδίκην τοῦ Ἡμερολογίου.
2) Αἱ Πανορθόδοξοι Καταδίκαι ἀφοροῦν εἰς
τὴν Ἀλλαγὴν καὶ τοῦ Πασχαλίου, ἐνῶ ἐδῶ ἡ
Ἀλλαγὴ ἔγινε μόνον εἰς τὰς Ἀκινήτους Ἑορτάς. ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Ἐὰν ὄντως ἡ Καταδίκη ἀφοροῦσε εἰς τὴν ἀλλαγὴν μόνον τοῦ Πασχαλίου,
ἡ Ἐκκλησία θὰ εἶχε ἀλλάξει τὸ Ἡμερολόγιον
τῶν Ἀκινήτων Ἑορτῶν ἢδη ἀπὸ τὸ 1583.
3) Τὸ Ἡμερολόγιον δὲν εἶναι Δόγμα. ΑΠΑΝΤΗ ΣΙΣ: Ἡ τήρησις ὅμως τῶν Ἐκκλησιαστικῶν
Ἀποφάσεων καὶ ἡ Ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας εἶναι.
4) Ὁ Θεὸς δὲν κολάζει κανένα διὰ 13 ἡμέρας.
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Κολάζει ὅμως ὅσους βλασφημοῦν
εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τὸ λαλῆσαν εἰς τὰς
Πανορθοδόξους καὶ Οἰκουμενικὰς Συνόδους.
5) Ἡ ἐν Οὐρανοῖς Ἐκκλησία δὲν ἔχει χρόνον.
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Ἡ ἐπὶ γῆς Ἐκκλησία καὶ χρόνον
ἔχει καὶ ἡμέρας καὶ Ἡμερολόγιον καὶ Ἀποφάσεις διὰ τὴν τήρησιν αὐτῶν ἐπὶ ποινῇ.
6) Τὰ «Γράμματα» εἶναι τὰ ἴδια καὶ μὲ τὸ Νέον
καὶ μὲ τὸ Παλαιόν. ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Ἡ ἰσχὺς τῶν
Ἱερῶν Εὐχῶν καὶ τῶν Μυστηρίων δὲν ἐξαρτᾶ ται μόνον ἀπὸ τὰ ἀναγινωσκόμενα «Γράμματα»,
ἀλλὰ ἀπὸ τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν καὶ τὴν
ΣΟΦΙΣΤΕΙΑΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ
87
Ἀποστολικὴν ιαδοχὴν τοῦ Ἱερουργοῦ, τὰ ὁποῖα
ἔχασαν ὅσοι εὑρίσκονται εἰς τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ
τῆς Ἐκκλησίας λόγῳ τοῦ Νέου Ἡμερολογίου.
7) Ὅσα Πατριαρχεῖα ἀκολουθοῦν τὸ Παλαιὸν
Ἡμερολόγιον, ἀλλὰ καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἔχουν
Ἐκκλησιαστικὴν ἐπικοινωνίαν μὲ τὰς Νεοημερολογιτικὰς Ἐκκλησίας. ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Αὐτὴ ἡ
πρακτική, ἀντὶ νὰ ἀθωώνῃ τοὺς Νεοημερολογίτας ἐνοχοποιεῖ τοὺς κοινωνοῦντας αὐτοῖς
Παλαιοημερολογίτας, κατὰ τό, Ὁ κοινωνῶν
ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητός ἐσται (Ι´ καὶ ΜΕ´
Ἀποστολικοί Κανόνες, Β´ Κανών τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου).
8) Οἱ Παλαιοημερολογῖται εἶναι χίλια κομμάτια∙ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχουν Θεὸν καὶ Ἀλήθειαν.
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Ἐὰν ἴσχυεν αὐτὸς ὁ συλλογισμὸς
τοῦ Νεοημερολογίτου, θὰ ἔπρεπε νὰ ἰσχύῃ καὶ
ἐκεῖνος τοῦ Μουσουλμάνου καὶ τοῦ Εἰδωλο λάτρου: «Ἀφοῦ οἱ Χριστιανοὶ εἶναι τριακόσιες
χιλιάδες παρατάξεις δὲν μπορεῖ νὰ ἔχουν Θεὸν
καὶ Ἀλήθειαν». Ὅμως αὐτὸ δὲν ἰσχύει, διότι, «Εἷς
Ἅγιος, Εἷς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς Δόξαν
Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν». Αὐτὸς ἡμᾶς ἐνισχύει:
«Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον» (Λουκ. ΙΒ´
32).
88
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Διατί δὲν εἴμεθα Νεοημερολογῖται
ὲν εἴμεθα Νεοημερολογῖται, διότι:
- Δὲν μᾶς εἶπε ποτὲ ἡ Ἐκκλησία νὰ γίνωμεν.
- Ἡ Ἐκκλησία μάλιστα μᾶς εἶπε νὰ Μὴ γίνωμεν.
- Ἡ Ἐκκλησία ἐπέβαλε τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ εἰς ὅσους
γίνονται Νεοημερολογῖται ἢ ἐπικοινωνοῦν
ἐκκλησιαστικῶς μὲ Νεοημερολογίτας.
- Ὅποιος εἶναι Νεοημερολογίτης δὲν χρειάζεται νὰ κάνῃ τίποτε ἄλλο, κάποια ἰδιαίτερη
κακία, διὰ νὰ καταλήξῃ εἰς τὴν Κόλασιν.
- Ἐκκλησία δεχθεῖσα τὸ Νέον Παπικὸν Γρηγοριανὸν Ἡμερολόγιον κατέστη Σχισματική,
καὶ τὰ Μυστήριά της, ὡς ἐκ τούτου, στε ροῦνται τῆς Θείας Χάριτος.
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία δὲν ἀνήκει
εἰς τὴν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστο λικὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ.
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἡ
Εὐλογημένη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία εἶναι ἐξωτερικὸν μόνον ὁμοίωμα τῆς Ἐκκλησίας, χωρὶς
Ἀποστολικὴν Πίστιν καὶ χωρὶς Ἀποστολικὴν
Διαδοχήν.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
89
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία δὲν ἔχει κάτι
οὐράνιο νὰ προσφέρῃ, δὲν παρέχει Σωτηρίαν.
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία εἶναι κατασκεύασμα τῆς Φραγκομασονίας, Κόρη τοῦ
κατηραμένου Πάπα, γέννημα τῆς ματαιότητος τοῦ Κόσμου.
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ΟΥΝΙΑ
τοῦ Παπισμοῦ εἰς τὸν χῶρον τῆς Ὀρθοδοξίας.
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία εἶναι Νόθος,
δὲν ἔχει Ἐκκλησιαστικὸν Πιστοποιητικὸν Γεννήσεως, εἶναι Τόκος Παρανομίας καὶ Ἀντικα νονικότητος, καὶ ἐξ ἀρχῆς ὑπάρχει ὡς Σχίσμα.
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία, ὡς Ἱδρυτικὸν
Μέλος τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν εἶναι ἡ ναυαρχὶς τῆς Παναιρέσεως τοῦ
Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς Βαπτισματικῆς Ἑνότητος «Ὀρθοδόξων» καὶ Αἱρετικῶν.
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία ἐχάλασε καὶ
τὸ Βάπτισμα, ἐγκαταλείψασα τὸν τύπον τῆς
τριπλῆς καταδύσεως, μιμουμένη τοὺς Δυτικούς.
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία εἶναι μία ἀέναος Βλασφημία εἰς τὸ Πανάγιον Πνεῦμα.
- Ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία εἶναι Πύλη
τῆς Κολάσεως, ἐργαστήριον τῆς Πανθρησκεί ας, καὶ Πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου.
90
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΥΡΙΩΤΕΡΑΙ ΠΗΓΑΙ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ
1. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΛΛΙΟΠΙΟΣ: «Τὰ Πάτρια»,
περιοδικόν, Ἀθῆναι.
2. ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, «Ἡ Πραγματικὴ Ἀλήθεια
περὶ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου», Ἀθῆναι 1929.
3. ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Τεῦχος Πρῶτον, Ἀριθμὸς φύλλου 24,
Φ.Ε.Κ. 24Α´ 18 / 25-1-1923, Ἀθῆναι, 1923.
4. ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, «Ἡ Ἀγωνία τοῦ Κήπου
τῆς Γεθσημανῆ» Ἀθῆναι.
5. «ΚΗΡΥΞ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ», ἐφημερίς, Ἀθῆναι 19311940.
6. ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, Ἐγκύκλιος Συνοδικὴ τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως
πρὸς τὰς Ἁπανταχοῦ Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, 1920.
7. ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 10 ΜΑΪΟΥ - 8 ΙΟΥΝΙΟΥ, Πρακτικὰ καὶ Ἀποφάσεις,
Πατριαρχικὸν Τυπογραφεῖον, 1923.
8. ΠΗΓΑΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ, Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, «Περὶ
Πασχαλίου καὶ Ἑορτολογίου», Ἅγιον Ὄρος 1984.
9. «ΣΚΡΙΠ», ἐφημερίς, Ἀθῆναι 1925.
10. ΤΟΜΠΡΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ, Πρωτοσύγκελλος, «Κήρυξ
Γνησίων Ὀρθοδόξων», ἐφημερίς, Ἀθῆναι 1945-1948.
11. _____,«Κήρυξ Γνησίων Ὀρθοδόξων», περιοδικόν,
Ἀθῆναι 1948-1951.
12. _____,«Κήρυξ Ἐκκλησίας Ὀρθοδόξων», περιοδικόν,
Ἀθῆναι 1955-1974.
13. _____, «Ματθαῖος: Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας
Γ.Ο.Χ. Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος», Ἀθῆναι 1963.
14. «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» περιοδικόν, Ἀθῆναι.
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
91
ΥΠΟΜΝΗΜΑ Π ΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΓΙΩΝ
ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ 12 ΜΗΝΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2014
Οἱ Ἀργίες δὲν ἐπισημαίνονται διὰ σταυροῦ, ἀλλὰ
διακρίνονται μὲ τὴν λέξιν «Ἀργία», π.χ. ἡ 21η Μαΐου.
Εἰς τὶς ᾽Αργίες οἱ ὁποῖες συμπίπτουν ἡμέραν Κυριακὴν δὲν ἀναγράφεται ἡ λέξις «Ἀργία», ἐπειδὴ ἡ Κυριακὴ
εἶναι Ἀργία ἀφ᾽ ἑαυτῆς, π.χ. ἡ 7η Ἰανουαρίου.
Ὁ Σταυρός (†) σημαίνει μόνον ΚΑΤΑΛΥΣΙΝ ΝΗΣΤΕΙΑΣ καὶ τίθεται, κατὰ τὸ παρὸν ἔτος:
α) εἰς τὶς ἡμέρες οἱ ὁποῖες ἔχουν Κατάλυσιν Νηστείας
ἀναλόγως ὅπως αὐτὴ ὁρίζεται ἀπὸ τοὺς πίνακες ΚΑΤΑΛΥΣΕΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, σελ. 93, π.χ. ἡ 30ὴ Ἰανουαρίου, ἡ 26η Μαρτίου, καὶ λοιπές.
β) εἰς τὶς Δευτέρες, Τετάρτες & Παρασκευές τῶν ἑβδο μάδων Τελώνου καὶ Φαρισαίου, Ἀπόκρεω, Διακαινησίμου, Ἁγίου Πνεύματος καὶ τοῦ 12ημέρου τῶν Χριστουγέννων, ὅπου γίνεται ΚΑΤΑΛΥΣΙΣ, π.χ. ἡ 2α Ἰανουαρίου, ἡ 13η Φεβρουαρίου, κ.ἄ. (βλέπε σελ. 93).
Ὅταν τίθεται ἡ λέξις «Νηστεία», εἰς ἑορτὴν ἤ παραμονὴν Δεσποτικῆς Ἑορτῆς, ἀκόμη καὶ ἄν αὐτὲς τύχουν ἡμέραν Σάββατον ἤ Κυριακὴν, γίνεται Νηστεία, ὅπως δεικνύει
ὁ πίνακας ΝΗΣΤΕΙΩΝ, σελ. 92, π.χ. ἡ 5η Ἰανουαρίου.
Μέ ΚΟΚΚΙΝΟ χρῶμα σημειοῦνται ὅλες οἱ Κυριακὲς
τοῦ ἔτους, καθὼς καὶ οἱ Δεσποτικὲς ἑορτές.
Μὲ Μ ΠΛΕ χρῶμα σημειοῦνται οἱ Θεομητορικὲς ἑορ τὲς καὶ οἱ Χαιρετισμοὶ τῆς Παναγίας.
Μὲ ΜΑΥΡΟ ἔντονο χρῶμα σημειοῦνται ἑορτὲς Ἁγίων
μὲ Ἀργίαν, Νηστεῖες, Ἀποδόσεις Ἑορτῶν, Ψυχοσάββατα, καὶ λοιπά.
92
ΑΙ ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΝΗΣΤΕΙΑΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
ΠΩΣ ΝΗΣΤΕΥΟΝΤΑΙ ΑΙ ΝΗΣΤΕΙΑΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
ΝΗΣΤΕΙΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
Γίνεται κατάλυσις οἴνου καὶ ἐλαίου, μόνον κάθε Σάββατον καὶ Κυριακήν.
ΝΗΣΤΕΙΑ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
Κάθε Τρίτην καὶ Πέμπτην, γίνεται κατάλυσις οἴνου
καὶ ἐλαίου, κατὰ δὲ τὸ Σάββατον καὶ τὴν Κυριακὴν
κατάλυσις ἰχθύος.
ΝΗΣΤΕΙΑ ΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Γίνεται κατάλυσις οἴνου καὶ ἐλαίου, μόνον κάθε Σάββατον καὶ Κυριακήν. Τῆς Μεταμορφώσεως, ὁποιαδή ποτε ἡμέρα συμπέσῃ, γίνεται κατάλυσις ἰχθύος.
ΝΗΣΤΕΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Κάθε Τρίτη καὶ Πέμπτη, γίνεται κατάλυσις οἴνου καὶ
ἐλαίου, κατὰ δὲ τὸ Σάββατον καὶ τὴν Κυριακὴν γίνεται
κατάλυσις ἰχθύος. ιευκρίνισις: Κατὰ τὴν παράδοσιν, εἰς
τὴν νηστείαν αὐτήν, ὅσοι πρόκειται νὰ μεταλάβουν τῶν
Ἀχράντων Μυστηρίων, εἰς τὴν ἑορτὴν τῶν Εἰσοδίων καὶ
εἰς τὴν ἑορτὴν τῶν Χριστουγέννων ἀντιστοίχως, κατάλυσιν ἰχθύος κάνουν μόνον τὰ Σαββατοκύριακα, ἀπὸ τῶν
Εἰσοδίων μέχρι τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, οὕτως ὥστε νὰ
προετοιμάζωνται καταλλήλως διὰ τὸ Ἱερὸν Μυστήριον.
ΝΗΣΤΕΙΑ ΕΚ ΠΑΝΤΩΝ
Γίνεται εἰς τὶς 5 Ἰανουαρίου, 29 Αὐγούστου, 14 Σεπτεμβρίου, 24 εκεμβρίου, ἐκτὸς ἐὰν τύχουν Σάββατον
ἤ Κυριακήν, ὁπότε καταλύομεν οἶνον καὶ ἔλαιον. Ἐὰν
τύχῃ ἑορτὴ Καταλύσιμος τὴν Καθαράν ἤ τὴν Μεγάλην Ἑβδομάδα, δὲν καταλύομεν οἶνον καὶ ἔλαιον.
ΚΑ ΤΑ ΛΥ ΣΕΙ Σ
Ν ΗΣΤΕΙ ΩΝ
93
ΚΑΤΑΛΥΣΕΙΣ ΟΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΑΙΟΥ
ΟΤΑΝ ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ ΑΙ ΕΟΡΤΑΙ ΕΙΣ ΗΜΕΡΑΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ
Ἰανουάριος
Φεβρουάριος
Μάρτιος
Άπρίλιος
Μάϊος
Ἰούνιος
Ἰούλιος
Αὔγουστος
Σεπτέμβριος
Ὀκτώβριος
Νοέμβριος
εκέμβριος
11-16-17-18-20-22-25-27-30
8-10-11-17-24
9-26
23-25-30
2-8-15-21-25
8-11-30
1-2-17-20-22-25-26-27
31
1-6-9-13-20-23-26
6-18-23-26
1-8-12-13-16-25-30
4-5-6-9-12-15-17-20
ΚΑΤΑΛΥΣΕΙΣ ΙΧΘΥΟΣ
ΟΤΑΝ ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ ΑΙ ΕΟΡΤΑΙ ΕΙΣ ΗΜΕΡΑΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ
Ἰανουάριος 7. • Φεβρουάριος 2. • Μάρτιος 25.
• Ἰούνιος 24, 29. • Αὔγουστος 6, 15. • Σεπτέμ βριος 8. • Νοέμβριος 14, 21. • Τὴν Τετάρτην τῆς
Μεσοπεντηκοστῆς. • Τὴν Τετάρτην τῆς Ἀποδόσεως τοῦ ΠΑΣΧΑ.
ΚΑΤΑΛΥΣΕΙΣ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ
Ἀπὸ 25 εκεμβρίου ἕως 4 Ἰανουαρίου. Τὴν 6ην
Ἰανουαρίου. Ἀπὸ τῆς Κυριακῆς τοῦ Τελώνου καὶ
Φαρισαίου ἕως τῆς Κυριακῆς τοῦ Ἀσώτου. Ἀπὸ
τῆς Ἀπόκρεω ἕως τῆς Τυροφάγου, πλὴν κρέατος.
Τὴν ἑβδομάδα τῆς ιακαινησίμου. Τὴν ἑβδομάδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
94
ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
ΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ – ΤΗΛΕΦΩΝΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ Γ.Ο.Χ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ: Κων/πόλεως 174, Τ.Κ. 542
49, Χαριλάου Θεσσαλονίκη. Τηλ. 2310 300177.
ΠΑΝ/ΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Κων/πόλεως 174, Τ.Κ. 542
49, Χαριλάου Θεσσαλονίκη. Τηλ. 2310 300177.
ΙΕΡΕΥΣ
Ἱερεύς Νικόλαος Ζαρδούκας, Ἱ.Ν. Ἁγίου Γεωργίου, Κων/πόλεως 174, Τ.Κ. 542 49, Θεσσαλονίκη. Τηλ. 2310 300177 (24950 41883).
ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ & ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΟΣ
•Τριῶν Ἱεραρχῶν, Τέρμα Ἱπποκράτους, Τ.Κ.
202 00, Κιάτον Κορινθίας. Τηλ. 27420 24704.
•Ἁγίας Βαρβάρας, Τ.Κ. 200 01, Ζευγολατιό
Κορινθίας. Τηλ. 27410 54316.
•Ἁγίας Θεοδώρας, Κάτω Τρίκαλα Κορινθίας,
Τ.Κ. 203 00. Τηλ. 27430 23492.
•Κοιμήσεως Θεοτόκου, αλαμανάρα, Τ.Κ. 212 00.
Ἀργολίδος.
•Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, Περιοχή Ἁγίου
Γεωργίου Καβαλλάρη. Τ.Κ. 191 00 Μέγαρα.
Τηλ. 22960 24648.
•Ἁγίας Αἰκατερίνης, ρίτσα, Νέα Πέραμος Ἀττικῆς.
•Ἁγίας Τριάδος, ομοκός Λαμίας.
ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
95
ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
•Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, Μεσορράχη, Λαρίσης.
Τηλ. 2410 751067.
ΜΑΚΕΟΝΙΑΣ – ΘΡΑΚΗΣ
•Ἁγίου Γεωργίου, Κων/πόλεως 174, Τ.Κ. 542
49, Χαριλάου Θεσ/νίκη. Τηλ. 2310 300177.
•Ἁγίων Πάντων, Τ.Κ. 592 00, Νάουσα, Ἀραπίτσα (Χῶρος Θυσίας Ἡρώων). Τηλ. 23320 25062.
•Ἁγίου Σπυρίδωνος, Τ.Κ. 592 00, Χαρίεσσα Νάουσα.
•Ἁγίας Τριάδος, Σταυροδρόμιον Σερρῶν. Τηλ.
2310 771649, 2310 772529, 6944781923.
•Ἁγίου Νικολάου Ραφαήλ, Τ.Κ. 671 00, Χρύσα, Ξάνθη. Τηλ. 25410 25876.
ΚΡΗΤΗΣ
•Ἁγία Παρασκευή, Λαμπιῶτες Ἀμαρίου, Ρέθυμνον.
ΙΕΡΑΙ ΜΟΝΑΙ
•Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, Ἀθήκια Κορινθίας.
Τ.Κ. 200 05, Τηλ. 27410 39279.
•Ἁγίου Γεωργίου, Τ.Κ. 190 01, Ντάρδεζα Κερατέα Ἀττικῆς. Τηλ. 22990 68379.
•Ἁγίας Παρασκευῆς, Τάχιον, Θῆβαι.
ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
•Κελλίον Ἅγιος Γεώργιος, Καψάλα, Τ.Κ. 630
86, Καρυαί, Ἅγιον Ὄρος.
ΚΥΠΡΟΥ
•Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, Τσουκαλιά, Τ.Κ. 17,
Κόρνος, Λάρνακα, ΚΥΠΡΟΣ. Τηλ. 0035-799343547.
96
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Ἀφιέρωσις ............................... 1
2. Ταυτότης ἐκδόσεως .................... 2
3. Ἡ Φωνὴ τοῦ Ἁγίου Πατρός .......... 5
4. Εὐχαὶ τοῦ Παναγιωτάτου ............. 7
5. Πρόλογος ................................ 9
6. Μηνολόγιον καὶ Ἀναγνώσματα ..... 12
7. Κυριακοδρόμιον ....................... 38
8. Ἐγκόλπιον -Ἐφόδιον ................. 41
9. Εἰσαγωγή .............................. 43
10. Τὸ Σχίσμα τοῦ Νέου Ἡμερολογίου ... 54
11. Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Καταδίκη
τοῦ Νέου Ἡμερολογίου ............. 55
12. Τὸ Ἱστορικὸν τῆς Ἀλλαγῆς
τοῦ Ἡμερολογίου ..................... 62
13. Σοφιστεῖαι τῶν Νεοημερολογιτῶν... 85
14. Ἐπίλογος .............................. 88
15. Βιβλιογραφία ......................... 90
16. Ὑπόμνημα ............................ 91
17. Νηστεῖαι - Καταλύσεις ............. 92
18. Διευθύνσεις ........................... 94
19. Περιεχόμενα .......................... 96
Η ΘΕΟΘΕΝ
ΒΕΒΑΙΩΣΙΣ

armetil®coure

και σε pdf

Grego Instrumental-aula 2.pdf

Έτος ΙZ΄ - Αρ.φύλλου 193- Iούνιος 2013. - Αγώνας

Σεπτεμβρίου 2013 - Εφημερίδα ΔΕΚΕΛΕΙΑ

Βιβλίο 8ο - ιερα μητροπολη λαγκαδα λητης και ρεντινης

Το Ημερολόγιο του 2013

No : Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

1ο τεύχος

Λασίθι - Ιερά Μητρόπολη Πέτρας και Χερρονήσου