Once upon a time... Hans Christian Andersen and Brothers' Grimm stories... Υπεύθυνοι μαθητές εργασίας: Κωνσταντινάκου Ελένη Μουζάκης Παναγιώτης Μπαλάση Ηλιάνα Μπόμπου Μαρία Νικολακόπουλος Ιωάννης Νούλα Κωνσταντίνα Σκοπός της ερευνητικής μας εργασίας είναι να μελετήσουμε τα παιδικά παραμύθια των αδελφών Grimm και του διάσημου συγγραφέα Hans Christian Andersen. Ακόμη, στοχεύσαμε στην πλήρη συνεργασία και στην ομαδικότητα, στην ομαδοσυνεργατική μάθηση. Μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα, επιδιώξαμε να γνωρίσουμε το παραμύθι ως παιδαγωγικό μέσο και να εντοπίζουμε τα βασικά δομικά στοιχεία των παραμυθιών, τους ήρωες και τα χαρακτηριστικά τους. Αφουγκραστήκαμε την εφηβική μας ψυχή και αναζητήσαμε τη λειτουργία των παραμυθιών σε μας, από τότε που « γεμάτοι προσδοκίες» τα ακούγαμε, ως σήμερα που… καινούργιες,… «μεγάλες προσδοκίες» μάς καθορίζουν… Συνειδητοποιήσαμε τη λειτουργία των παραμυθιών, άλλοτε και τώρα, τόσο πάνω το άτομο, όσο και στο σύνολο, αλλά και την επίδραση που έχει σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Ερευνήσαμε σε βιβλία και στο διαδίκτυο. Αφορμή για την ενασχόλησή μας με το συγκεκριμένο θέμα ήταν το μάθημα που καθιερώθηκε στα ελληνικά σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης την περσινή χρονιά. Κατά τη διάρκεια αυτών των μαθημάτων και με τη βοήθεια της υπεύθυνης καθηγήτριας του μαθήματος αυτού, καταφέραμε να υλοποιήσουμε μια εργασία που ασχολείται με τα παραμύθια των αδελφών Grimm και του διάσημου συγγραφέα παραμυθιών Hans Christian Andersen. Καταγράψαμε τις μελέτες-παρατηρήσεις μας πάνω σε αυτά. Πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση υλικού από: Τη σχολική βιβλιοθήκη Τις ατομικές βιβλιοθήκες μας Το διαδίκτυο Στόχοι: Να γνωρίσουμε τα παραμύθια διαφόρων λαών με τα οποία και μεγαλώσαμε εμείς οι ίδιοι και, πιο συγκεκριμένα, του Hans Christian Andersen και των αδελφών Grimm. Να αποκτήσουμε κριτική ικανότητα ερευνώντας τα σε βάθος. Να γίνουμε ικανοί να κατανοήσουμε την αξία των παραμυθιών στη ζωή μας. Ερευνητικά ερωτήματα: Πώς παρουσιάζονται οι ήρωες στα παραμύθια του Andersen και των αδελφών Grimm; Ποια είναι η δομή των παραμυθιών; Ποια μηνύματα προσπαθούν να μας περάσουν; Δραστηριότητες: Πραγματοποιήσαμε έρευνα: στη σχολική βιβλιοθήκη στις ατομικές μας βιβλιοθήκες στο διαδίκτυο Ως είδος το παραμύθι ακολουθεί τρεις γενικές αρχές, προκειμένου να αναφερθεί στον χρόνο, στον τόπο και στα πρόσωπα, που αφορούν το περιεχόμενό του. Συγκεκριμένα: Στο παραμύθι ο χρόνος είναι αόριστος. Επίσης αόριστος είναι και ο τόπος της δράσης. Η δράση εκτυλίσσεται σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσα από την ανωνυμία των προσώπων. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1908 ο Δανός λαογράφος Άξελ Όλρικ (Axel Olrik) κατέληξε στην επισήμανση κάποιων αφηγηματικών αρχών για το παραμύθι, τους αποκαλούμενους επικούς νόμους: 1.Ένα παραμύθι δεν ξεκινά με το σπουδαιότερο σημείο της δράσης και δεν τελειώνει απότομα. 2.Οι επαναλήψεις είναι συχνές, όχι μόνο για να δώσουν ένταση στην πλοκή, αλλά και για να προσδώσουν όγκο στην ιστορία. 3. Οι αντίθετοι χαρακτήρες βρίσκονται αντιμέτωποι Η Σταχτοπούτα, μια όμορφη κοπέλα έμενε με τη μητριά της και τις κόρες της, οι οποίες την αναγκάζουν να τις υπηρετεί. Ο πρίγκιπας οργάνωσε ένα χορό, αναζητώντας νύφη. Η μητριά δεν άφηνε τη σταχτοπούτα να πάει στο χορό. Μια νεραΐδα βοήθησε την κοπέλα. Έχασε όμως το γοβάκι της το όποιο βοήθησε τον πρίγκιπα να την βρει και να την παντρευτεί. ΟΙ ΗΡΩΕΣ: Η Σταχτοπούτα: (Ζει με τη μητριά της και τις κόρες της). Βιώνει τις παιδικές δυσκολίες αφού έχει χάσει από μικρή ηλικία τους γονείς της. Την θεωρούν σαν υπηρέτρια τους, αλλά αυτή αγωνίζεται δεν χάνει την πίστη της. Ο πρίγκιπας: Ερωτεύεται την Σταχτοπούτα και ψάχνει υπομονετικά να τη βρει. Η Νεράιδα: Είναι καλόκαρδη και βοήθα την Σταχτοπούτα να πάει στο χορό. Η Μητριά: Συμπεριφέρεται άσχημα και άδικα στην Σταχτοπούτα. Οι μοχθηρές και άκαρδες αδερφές: Εκμεταλλεύονται τη Σταχτοπούτα. ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ: Μαθαίνουμε ότι: Θα συναντήσουμε κάποιον στη ζωή μας που θα τον ερωτευτούμε. Υπάρχουν περιπτώσεις εκμετάλλευσης. Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που θα μας βοηθήσουν. Πρέπει να ζούμε ταπεινά και να ασχολούμαστε με τις οικιακές εργασίες. Δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα μας αλλά να παλεύουμε. ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ Το γοβάκι: Συμβολίζει τη θηλυκότητα. Οι στάχτες: Συμβολίζει το πένθος για τη μητέρα. 4.Όλα θίγονται με τον απλούστερο δυνατό τρόπο. Παρόμοια αντικείμενα περιγράφονται όσο γίνεται πιο όμοια. H ποικιλομορφία δεν επιχειρείται καν. Το περιεχόμενο των παραμυθιού είναι ενιαίο και μονοδιάστατο. Το φυσικό και το υπερφυσικό στοιχείο συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν. Ο ήλιος ,το φεγγάρι και τα αστέρια παίρνουν ανθρώπινη μορφή και το βελόνι, το μήλο, το νερό αποκτούν μαγικές ικανότητες. Οι παραμυθιακοί ήρωες παρουσιάζονται ως αβαθείς μορφές (έλλειψη υποκειμενικού βάθους), χωρίς εσωτερικό κόσμο, πάντα νέοι, χωρίς παρελθόν και μέλλον. Εξαιτίας αυτής της απλότητας, αμφισβητήθηκε η λογοτεχνική αξία του παραμυθιού και ο βαθμός της ωριμότητάς του ως πνευματικής έκφρασης. Από την αισθητική ανάλυση του παραμυθιού απουσιάζουν οι γλαφυρές περιγραφές και τα πολλά επίθετα.. Οι χρωματικές αποχρώσεις απουσιάζουν και το ύφος του παραμυθιού στηρίζεται στην υπερβολή και τα εκφραστικά μέσα του, που έχουν ως τελικό αποτέλεσμα τη σταθερότητα του ύφους και της δομής. Επιπλέον, το παραμύθι «ωθεί το ακροατήριο στην ονειροπόληση εξιδανικεύοντας την πραγματικότητα». Εικοσιπέντε μολυβένιοι στρατιώτες Όλοι ήταν ίδιοι, μα ένας ήταν τόσο διαφορετικός. Αφού τοποθετήθηκε από το παιδάκι σε ένα τραπεζάκι, εκτός των άλλων παιχνιδιών που ήταν τοποθετημένα δίπλα του, αυτός ξεχώρισε μια μπαλαρίνα χορεύτριανόμιζε ότι έμοιαζαν. Ήταν πολύ όμορφη, αλλά ανήκε σε διαφορετική κοινωνική τάξη: αυτή ήταν χάρτινη. Όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να τη γνωρίσει. Έτσι, κάθισε πάνω σε μια ταμπακέρα και τη θαύμαζε. H μεγαλύτερή του επιθυμία ήταν να τον ερωτευτεί. Ένα βράδυ, αφού όλοι πήγαν για ύπνο, τα παιχνίδια διασκέδαζαν χορεύοντας, όμως ο μολυβένιος στρατιώτης και η μικρή χορεύτρια έμεναν στις θέσεις τους. Το πρωί ο στρατιώτης βρέθηκε στο παράθυρο. Απότομα , έπεσε και βρέθηκε στο δρόμο. Μπορούσαν να τον σώσουν, αλλά ήταν ανάρμοστο για ένα στρατιώτη να φωνάξει βοήθεια. Έτσιο μικρός στρατιώτης πέρασε από πολλά στενά και επικίνδυνα σημεία, επιθυμώντας να βρίσκεται δίπλα η μικρή χορεύτρια, για να παίρνει δύναμη. Πιστεύοντας ότι δε θα την ξαναδεί ποτέ, βρέθηκε στην κοιλιά ενός ψαριού. Όταν η γυναίκα καθάρισε το ψάρι και ο στρατιώτης βγήκε, διαπίστωσε ότι βρισκόταν στο σπίτι από το οποίο είχε ξεκινήσει.Συνάντησε όλα τα παλιά παιχνίδια και τη χορεύτρια,Αφού ξανασυναντηθήκαν, ξαφνικά ένα παιδί πέταξε το μολυβένιο στρατιώτη στη φωτιά. Τότε ο αέρας παρέσυρε τη χορεύτρια μέσα στο τζάκι δίπλα στο στρατιώτη .Αφού έλιωσαν και οι δυο στις φλόγες της αγάπης, το άλλο πρωί η καμαριέρα βρήκε μια μολυβένια καρδιά και ένα χρυσό δαχτυλίδι. Το δώρο του παιδιού για τα γενέθλιά του. Αριθμοί-Σύμβολα: 50 μολυβένιοι στρατιώτες ( 49 Ίδιοι και 1 διαφορετικός) Συμπέρασμα: όταν όλοι πλέον θα έχουν γίνει ίδιοι , ένας θα ξεχωρίζει , θα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και θα είναι περήφανος γι’ αυτό. Κατά τη γνώμη μου, κάτι που διαφαίνεται μόνο από τους αριθμούς και όχι από το παραμύθι είναι η αντιρατσιστική συμπεριφορά απέναντι στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Διότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι, αυτοί όμως ξεχωρίζουν και δεν πρέπει να ντρέπονται γι’ αυτό, αλλά να είναι περήφανοι και να αγωνίζονται… Η γοητεία αυτού του παραμυθιού Σύμφωνα με τη δική μου άποψη, οι έφηβοι μπορούν να διαβάζουν το συγκεκριμένο παραμύθι στην ηλικία τους, με σκοπό να καταλάβουν, να ψάξουν και , στη συνέχεια, να υιοθετήσουν τα μηνύματα, την παιδαγωγική αξία του. Τα μηνύματα-η παιδαγωγική αξία Οι στρατιώτες είναι πάντα πειθαρχημένοι και υπακούουν, γι’ αυτό διατηρούν άμεμπτο ήθος και ποτέ δεν τα παρατούν. Πάντα θα υπάρχουν διαφορετικά άτομα ανάμεσά μας. Το ότι κάποιοι άνθρωποι ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις ( π.χ. πλούσιοι-φτωχοί ), δεν θα πρέπει να αποτελεί πρόβλημα για τους ίδιους αλλά κίνητρο για δράση. Οι γενναίοι και θαρρετοί άνθρωποι πάντα ανταμείβονται και κερδίζουν πολύ περισσότερα από τους δειλούς και ντροπαλούς . Στη ζωή μας θα συναντάμε ανθρώπους, οι οποίοι θα μας ενοχλούν και θα είναι διαφορετικής ιδεολογίας από εμάς, αλλά θα πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι. Πάντα θα υπάρχουν εμπόδια, δύσκολες καταστάσεις και παραμένουμε δυνατοί, να τις ξεπερνάμε και να δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό με σκοπό να βγούμε νικητές. Έτσι, αργά ή γρήγορα, θα πάρουμε αυτό που ζητάμε, με την πρώτη προσπάθεια ή μετά από λίγο παραπάνω κόπο. Ο αυτοκράτορας της Κίνας ζήτησε να του φέρουν το αηδόνι του δάσους και αυτό δεκτικέ. Μαγευτικέ από το υπέροχο τραγούδι του αηδονιού και έτσι το κράτησε στο παλάτι. Μια μέρα όμως, έλαβε ένα ολόχρυσο κουρδιστό αηδόνι και έδιωξε το πραγματικό από το παλάτι. Όταν χάλασε το κουρδιστό αηδόνι ο αυτοκράτορας αρρώστησε βαριά και έστειλε να ψάξουν το πραγματικοτήτων εμφανίστηκε ο χάρος ήρθε το αηδόνι και τραγούδησε και από τότε επικρατεί ευτυχία και χαρά στο παλάτι σώθηκε ο αυτοκράτορας. Οι Ήρωες: Ο Αυλάρχης: Εκτελεί τι διαταγές του αυτοκράτορα Η Μαγείρισσα: Βοήθα στην εύρεση του αηδονιού Ο Χάρος: Συγκινείται με το τραγούδι του αηδονιού και δεν εκτελεί το καθήκον του Ο Αυτοκράτορας: Παρουσιάζεται απαιτητικός, συγκινείται και τον αγγίζει το τραγούδι του αηδονιού. Ακόμα, είναι γενναιόδωρος και καλόκαρδος, αφού προσφέρει ανταμοιβές στο αηδόνι. Είναι ανυπόμονος και άδικος αφού προτίμα το κουρδιστό αηδόνι. Τέλος, καταλαβαίνει την αγάπη του αηδονιού και ζητά συγχωρέσει Το αηδόνι: Είναι δεκτικό, ταπεινό και φιλεύσπλαχνο , αφού δεν θέλει ανταμοιβή για το τραγούδι του. Ακόμη, είναι καλόκαρδο και δεν παραπονιέται με την άδικη συμπεριφορά του αυτοκράτορα Τα Μηνύματα Μαθαίνουμε: Να ξεχωρίζουμε τι έχει πραγματική σημασία και τι είναι ασήμαντο Να συγχωρούμε Να εκτιμούμε τα μικρά πράγματα που όμως εκδηλώνει πολύ αγάπη Να μην εκμεταλλευόμαστε καταστάσεις Σύμβολο: Το ψεύτικο μηχανικό αηδόνι: Συμβολίζει τη συνήθεια που έχουμε οι άνθρωποι να αντικαθιστούμε τα πράγματα που έχουν πραγματική αξία με αυτά που νομίζουμε πως έχουν. Στο παραμύθι η Κοκκινοσκουφίτσα, ένα κοριτσάκι με κόκκινο παλτό και σκούφο, πηγαίνει φαγητό στη γιαγιά της στο δάσος. Ο κακός λύκος την συναντά και προσπαθεί να την καθυστερήσει δείχνοντας την ένα λιβάδι με λουλούδια για να τα πάει στη γιαγιά της, έτσι ο λύκος πηγαίνει πρώτος στη γιαγιά της, την τρώει μα λόγο της τρομερής του πείνας δεν την μασάει και έτσι η γυναίκα δεν πεθαίνει και μετά ο λύκος στήνει παγίδα στην Κοκκινοσκουφίτσα μεταμφιεσμένος ως η γιαγιά της, η Κοκκινοσκουφίτσα φτάνει και την τρώει και αυτήν. Στο τέλος όμως, ένας κυνηγός σκοτώνει το λύκο, βγάζει την Κοκκινοσκουφίτσα και τη γιαγιά της από την κοιλιά του και τις σώζει. Σύμφωνα με την εκδοχή του παραμυθιού από τον Σαρλ Περώ, αυτό ολοκληρώνεται όταν ο λύκος φάει την Κοκκινοσκουφίτσα και δεν έχει ευτυχισμένο τέλος. Επίσης συμπληρώνεται με το ηθικό δίδαγμα ότι τα νέα και όμορφα κορίτσια δεν πρέπει να μιλούν σε ξένους ώστε να αποφεύγουν τους κακόβουλους ανθρώπους. Επίσης στην αρχική εκδοχή της Κοκκινοσκουφίτσας από τους αδελφούς Γκριμ, η Κοκκινοσκουφίτσα συναντάει και δεύτερο λύκο σε ένα είδους υστερόγραφο του παραμυθού. Την δεύτερη φορά αποφεύγει τις κακοτοπιές καθώς αναγνωρίζει ότι ο λύκος προσπαθεί να την ξεγελάσει και δεν ακούει τις προτροπές του. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΗΡΩΩΝ Η Κοκκινοσκουφίτσα: Είναι ένα κοριτσάκι αγαθό αλλά συνάμα και ανυπάκουη , διότι δεν ακούει τις συμβουλές της μαμάς της. Πηγαίνει από το μονοπάτι που είναι ερημικό όπου συναρτάει έναν άγνωστο και του μιλεί. Εδώ φαίνεται ότι δεν φοβάται ούτε λαμβάνει υπόψη τους κινδύνους που πιθανόν να συναντήσει. Ακόμα μπορεί κάνεις να την χαρακτηρίσει ως ανέμελη διότι είναι ένα χαρούμενο κοριτσάκι που δίχως να σκεφτεί τους κινδύνους, του λέει τον προορισμό της. Είναι αυθόρμητη αφού κάνει πράγματα δίχως να τα σκεφτεί. Τέλος είναι ρομαντική και ονειροπόλα διότι χαζεύει στο δάσος και της αρέσουν τα λουλούδια και τα ζωάκια. Ο λύκος: είναι πονηρός διότι πάει να εκμεταλλευτεί το μικρό κοριτσάκι με διπλωματικό τρόπο, κάνοντας της ερωτήσεις και προσπαθώντας να μάθει περισσότερα για την ιδία. Δεν της επιτίθεται κατευθείαν. Χαρακτηρίζεται πονηρός. Μέσα από όλα αυτά θα προσεγγίσει το θήραμα του. Τέλος, κάποιος θα τον χαρακτήριζε ως πανούργο αφού σκέπτεται μόνος του το σχέδιο. Ο Κυνηγός: γενναίος γιατί βάζει σε κίνδυνο την ζωή του αφού πάει να σκοτώσει το λύκο χωρίς να δειλιάζει. Ρισκάρει τα πάντα για να σώσει μιαν άλλη ζωή. Μηνύματα του παραμυθιού Δεν πρέπει να μιλάμε σε ξένους και να τους εμπιστευόμαστε. Ακόμα, πρέπει να έχουμε το νου μας και να προσέχουμε. Να μην δίνουμε πληροφορίες σχετικά με εμάς. Να ακούμε τις συμβουλές των μεγάλων και να μην τις παραβλέπουμε όταν αφορούν το καλό μας. Οι κανόνες δομής του παραμυθιού: στο παραμύθι ‘’κοκκινοσκουφίτσα’’ όπως και σε όλα τα παραμύθια στην αρχή παρουσιάζεται ο ήρωας και ο τόπος που εξελίσσετε το παραμύθι. Στη συνεχεία έχουμε την αναλυτική παρουσίαση της ιστορίας με τον πονηρό λύκο που προσπαθεί να ξεγελάσει την κοκκινοσκουφίτσα. Το τέλος, όπως όλων των παραμυθιών είναι θετικό και με την σωστή τροπή! Στο συγκεκριμένο απόσπασμα ο λύκος τελικά τιμωριέται επειδή έχει διαπράξει άσχημες και πονηρές πράξεις. Αυτός που τον τιμωρεί είναι ο γενναίος κυνηγός. Η γοητεία του παραμυθιού. Το παραμύθι αυτό είναι ιδιαίτερα ελκυστικό για τα παιδιά, από τα πρώτα τους χρόνια, που αντιλαμβάνονται τους πρώτους κινδύνους κατά κάποιο τρόπο. Αυτό το παραμύθι τα προετοιμάζει ώστε να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους που επιφυλάσσει η ζωή. Από την άλλη, πλευρά, πολλά από τα παιδιά το αγαπούν γιατί υπάρχει δράση, ένταση, ενδιαφέρον, αγονία, φόβος και στο τέλος μια χαρούμενη ανατροπή. Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μικροσκοπικό κοριτσάκι, η Τοσοδούλα, που την απήγαγαν κάτι βατράχια που ήθελαν να την παντρέψουν με το γιο τους. Ο γιος βάτραχος είναι ερωτευμένος με την Τοσοδούλα, αλλά, όταν διακρίνει πως η Τοσοδούλα δεν θέλει να τον παντρευτεί, τη βοηθά να αποδράσει γιατί ήθελε να τη βλέπει ευτυχισμένη. Η Τοσοδούλα συνεχίζει την πορεία της αλλά κάποια στιγμή εξαντλείται και χάνει τις αισθήσεις της. Μια ποντικίνα τη βρίσκει και τη φροντίζει, όμως της ανακοινώνει πως θα παντρευτεί έναν τυφλοπόντικα χωρίς τη θέλησή της. Την κρατεί φυλακισμένη μέχρι τον γάμο, όμως η Τοσοδούλα βρίσκει ένα χελιδόνι που έχει χτυπήσει, το φροντίζει και, μόλις αναρρώνει, δραπετεύουν μαζί. Τέλος, η Τοσοδούλα βρίσκει τον πρίγκιπά της με τη βοήθεια του χελιδονιού. Οι Ήρωες Η Τοσοδούλα: είναι θαρραλέα και υπομονετική αφού δεν το βάζει κάτω στις δυσκολίες που συναντάει. Είναι έξυπνη και αυτό τη βοηθά σε πολλές δύσκολες καταστάσεις και συμπονετική γιατί βοηθά να θεραπευτεί το χελιδόνι. Οι γονείς – Βάτραχοι: είναι εγωιστές και καυχησιάρηδες αφού, μετά την απαγωγή της Τοσοδούλας, ανακοινώνουν σε όλους πως θα παντρευτεί το γιο τους, χωρίς όμως τη θέλησή της. Είναι όμως και νοητικά κατώτεροι από την Τοσοδούλα, η οποία τους ξεγελά και, στο τέλος, καταλήγουν να τσακώνονται για το ποιος έχει την ευθύνη που τους έδωσε η Τοσοδούλα. Ο Γιος-βάτραχος : Είναι καλός και τρυφερός με την Τοσοδούλα. Είναι λιγάκι ντροπαλός, αφού ίσα που καταφέρνει να μιλήσει στην Τοσοδούλα, αλλά και γενναίος, γιατί την υπερασπίζεται, όταν οι γονείς του της φέρονται με άσχημο τρόπο. Τέλος, είναι καλόκαρδος, αφού αφήνει την Τοσοδούλα να φύγει, όταν καταλαβαίνει ότι δε θέλει να τον παντρευτεί. Η Ποντικίνα :παρόλο που στην αρχή φροντίζει την Τοσοδούλα και την φιλοξενεί, αργότερα την κλειδώνει στο σπίτι κρατώντας την φυλακισμένη, μέχρι να την πείσει να παντρευτεί τον ποντικό. Ο Ποντικός : εγωιστής, γιατί κρατάει φυλακισμένη την Τοσοδούλα και θέλει να την παντρευτεί χωρίς τη θέλησή της και την αφήνει να πεθάνει. Το Χελιδόνι : νιώθει ευγνωμοσύνη για τη βοήθεια της Τοσοδούλας και τη βοηθά να δραπετεύσει και να βρει τον πρίγκιπα που θα ερωτευτεί και θα παντρευτεί. Τα παραμύθια επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τα παιδιά, καθώς και τους ενήλικες, αφού τους προσφέρουν πολλά οφέλη όπως η ωρίμανση της λογικής και η προβολή σωστών προτύπων. Ακόμη, η παιδική λογοτεχνία αποτελεί άριστο μέσο διδασκαλίας, εφόσον μπορούμε μέσα από τα παραμύθια να θίξουμε στο παιδί όλα τα θέματα και τα προβλήματα. Τέλος, οι γονείς με το να αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά τους διαβάζοντάς τους παραμύθια, διαμορφώνουν δημιουργικούς και υπεύθυνους πολίτες.
© Copyright 2024 Paperzz