ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ - ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ 1ο ΓΕΛ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 3 ΜΑΪΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΚΕΙΜΕΝΟ: Αλ. Παπαδιαμάντης, «Όνειρο στο κύμα», σελ. 161-164, «Ήμην πτωχόν βοσκόπουλον ….. Ήσαν τρομεροί ανταγωνισταί δι’ εμέ» και σελ. 173-174, «Ήτον απόλαυσις, όνειρον, θαύμα ….. και δεν εσκεπτόμην πλέον τα επίγεια» ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Α. ‘’Το επ’ εμοί, ενόσω ζω και αναπνέω και σωφρoνώ, δε θα παύσω να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ’ έρωτος την φύσιν, και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη’’. Να επισημάνετε στα παραπάνω αποσπάσματα δυο σημεία για την κάθεμία άποψη που διατυπώνει ο ίδιος ο Παπαδιαμάντης. Μονάδες 15 Β1. α. Ο Παπαδιαμάντης παρουσιάζει στο έργο του επιρροές από τον ευρωπαϊκό ρομαντισμό. Να εντοπίσετε δύο στοιχεία του παραπάνω κειμένου που επιβεβαιώνουν την άποψη αυτή. Μονάδες 10 β. Να εντοπίσετε και να σχολιάσετε δύο αφηγηματικές τεχνικές που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας στο κείμενο που σας δόθηκε. Μονάδες 10 Β2. Μία από τις ερμηνείες που δίνονται από το Δημήτρη Τζιόβα στο έργο του Το παλίμψηστο της ελληνικής αφήγησης για το «Όνειρο στο κύμα» είναι ότι «η ιστορία του μπορεί να διαβαστεί ως αλληγορία της έκπτωσης του ανθρώπου από μια αρχική κατάσταση ευδαιμονίας σε μια δυστυχισμένη ανώφελη ζωή». Ποια στοιχεία του παραπάνω κειμένου επιβεβαιώνουν αυτή την ερμηνεία. Μονάδες 20 Γ. «Όλα εκείνα ήσαν ιδικά μου………. τον κόπο μου». Να σχολιάσετε το απόσπασμα (150 λέξεις). Μονάδες 25 Δ. Να συγκρίνετε το κείμενο που σας δόθηκε από το «Όνειρο στο κύμα» με το παρακάτω απόσπασμα του Κ. Πολίτη ‘’Ομορφιά του κόσμου,, Μονάδες 20 «Ομορφιά του κόσμου» Κ. Πολίτης Και μέσα στην καρότσα, η ομορφιά του κόσμου. Δυο μάτια πελώρια, φουντουκιά, ορθάνοιχτα, που τα ματόκλαδά τους αγγίζανε τα φρύδια και ισκιάζανε τα μάγουλα, και πιο κάτω, καταμεσής, ένα τριανταφυλλί μπουμπούκι. Αυτό ήτανε το πρόσωπο. Κοντυλένια, μικροκαμωμένη με θαλασσί μεταξωτό φουστάνι, άσπρα νταντελένια γάντια ώσαμε τον αγκώνα, κράταγε στο δεξί της χέρι ένα μεταξωτό θαλασσί ομπρελίνο, γαρνιρισμένο με άσπρο πιτσιλί ολόγυρα.Το κράταγε ανοιχτό, αν και ο ήλιος είχε φύγει από το σοκάκι και φώτιζε μονάχα, πίσω της, τα κεραμίδια του δίπατου σπιτιού του Σκλαβούνου. Ένα ρόδινο συννεφάκι, γελαστό, ήταν σταματημένο πανωθέ της, στο θαλασσί ουρανό. Κάτω από το φραμπαλά της μακριάς φούστας της, ξεπρόβαλλε, συγκινητικό, ένα μικρούτσικο μαύρο λουστρινένιο γοβάκι λουϊκένζ, κι αχνοξεχώριζε ο αστράγαλος, μέσ’ από την άσπρη φιλντεκός κάλτσα. Ω, άγγελε του Θεού, έλεγες, μέσα σου. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
© Copyright 2024 Paperzz
