Lizin - Ornitin - Arjinin dekorboksilaz / dihidrolaz testleri

Basıldığında KONTROLSUZ KOPYA niteliğindedir.
ULUSAL MİKROBİYOLOJİ
STANDARTLARI (UMS)
Lizin-Ornitin-Arjinin
Aminoasit Dekarboksilaz-Dihidrolaz Testleri
Hazırlayan Birim
Klinik Bakteriyoloji Tanı Standartları Çalışma Grubu
Onaylayan Birim
Türkiye Halk Sağlığı Kurumu
Kategori
Bakteriyoloji
Bölüm
Test Prosedürleri
Standart No
B-TP-13
Sürüm No
1.1
Onay tarihi
01.01.2015
Geçerlilik tarihi
01.01.2018
Sürüm no Tarih
Değişiklik
Lizin-Ornitin-Arjinin testleri
İÇİNDEKİLER
KAPSAM VE AMAÇ............................................................. 3
KISALTMALAR VE TANIMLAR .............................................. 3
GENEL BİLGİ ................................................................... 3
TEKNİK BİLGİLER ............................................................. 4
1
2
3
4
Test için asgari laboratuvar koşulları ................................ 4
Testin uygulanması ....................................................... 5
Sonuçların değerlendirilmesi/yorumlanması ...................... 6
Olası sorunlar/kısıtlılıklar ................................................ 6
EKLER............................................................................. 7
Ek-1 Aminoasit besiyerinin hazırlanması3,5 ........................... 7
Ek-2 Steril mineral yağ hazırlanması .................................. 9
KAYNAKLAR ................................................................... 10
Sayfa 2 / 10
Ulusal Mikrobiyoloji Standartları
01.01.2015 / Sürüm: 1.1 / B-TP-13 / Test Prosedürleri / Bakteriyoloji
Lizin-Ornitin-Arjinin testleri
Kapsam ve Amaç
Bu UMS‟nin amacı bakteri tanımlamasında rutin test edilen aminoasitler olan
lizin, ornitin ve arjinin için dekarboksilaz/dihidrolaz testlerinin doğru uygulanması
ve yorumlanmasına yönelik bir rehber sunmaktır.
Kısaltmalar ve Tanımlar
LIA
Lysine iron agar
MIO Motility-indole-ornithine (Hareket-İndol-Ornitin) besiyeri
NH2
Amino grubu. Aminoasitler karakteristik iki fonksiyonel grup içerirler; bu
gruplardan biri amino (-NH2) grubudur, diğeri de karboksil (-COOH)
grubudur.
Genel Bilgi
Dekarboksilazlar, aminoasitlerin karboksil (COOH) kökünü ayırarak aminler
(alkali son ürünler) meydana getiren bir grup enzimlerdir. Olay dekarboksilasyon
olarak bilinir. Her dekarboksilaz bir aminoaside özgüldür.
Aminoasit dekarboksilasyon testleri yaygın olarak Enterobacteriaceae ailesi
üyeleri ile Aeromonas, Plesiomonas, Vibrio spp ve nonfermentatif gram negatif
bakterilerin tanımlanmasında tercih edilir. Özellikle enterik patojenlerin tanı
algoritmasında IMViC test paketini tamamlayıcı işlev görürler (1,2).
Laboratuvarlarda rutin olarak test edilen amino asitler lizin, ornitin ve arjinin
olup reaksiyon sonunda sırasıyla kadaverin, putressin ve sitrulin ortaya çıkar.
Aslında sitruline yıkım arjininden bir NH2 grubunun ayrılması ile gerçekleşir ki bu
bir dihidrolaz aktivitesidir; sitrulin de bir sonraki adımda ornitine ve son olarak
dekarboksilasyon ile putresine dönüşür (3).
Test için baz besiyeri „Moeller dekarboksilaz‟ besiyeri olup temel bakteriyel üreme
için pepton, maya-özütü, %0.05 glikoz, dekarboksilaz aktivitesini destekleyen
pridoksal ve pH indikatörü (brom krezol moru ve krezol kırmızısı) içerir (4). Baz
besiyerine -ayrı ayrı- lizin, ornitin ve arjinin eklenmesi ile aminoasitli Moeller
tüpleri hazırlanır. Bir organizma test edilirken aminoasit içeren tüplerin yanına
gerekirse baz besiyeri tüpü (kontrol) de konarak bir set oluşturulur.
Dekarboksilasyon anaerob şartlarda oluşan bir reaksiyondur; bu nedenle, bakteri
ekimi yapıldıktan sonra, hava ile teması kesmek için besiyerinin üzeri mineral yağ
ile kaplanır.
Fermentatif bakteriler inkübasyonun ilk evresinde, ortamdaki glikozu fermente
ettiklerinden, renk sarıya döner. Üremenin ilerleyen evrelerinde eğer aminoasit
dekarboksile edilirse alkali aminler açığa çıkacağından aminoasit içeren
tüp(ler)de renk mora dönerken kontrol tüpü sarı kalır (3,5).
Nonfermentatif organizma söz konusu ise kontrol tüpünde üreme varlığına
rağmen hiç renk değişikliği olmaz.
Ulusal Mikrobiyoloji Standartları
Bakteriyoloji / Test Prosedürleri / B-TP-13 / Sürüm: 1.1 / 01.01.2015
Sayfa 3 / 10
Lizin-Ornitin-Arjinin testleri
Teknik Bilgiler
1 Test için asgari laboratuvar koşulları
1.1. Laboratuvar güvenliği
Bu UMS‟de bahsi geçen organizmalar ile ilgili işlemler asgari BGD2 laboratuvar
şartlarında gerçekleştirilmelidir. Bütün kültürler enfeksiyöz kabul edilmeli ve
daima standart önlemler uygulanmalı, önlemler risk değerlendirmesi ile de
desteklenmelidir. Aerosol oluşturması muhtemel tüm laboratuvar çalışmaları bir
biyolojik güvenlik kabininde gerçekleştirilmelidir (ayrıca bkz. “Ulusal Laboratuvar
Güvenliği Rehberi”).
1.2. Sorumluluklar ve asgari personel gerekleri
Bu UMS‟yi kullanacak laboratuvar personeli; (i) testten önce, amaçlanan kullanım
ile ilgili eğitim almış olmalı; (ii) uygulamaya tüm yönleriyle aşina olmalı, ve; (iii)
daima tüm laboratuvar güvenlik kurallarına uymalıdır.
1.3. Örnek, Besiyeri, Donanım
Test mikroorganizmaları

Enterik gram negatif çomaklar ve Vibrio, Plesiomonas ve Aeromonas
spp şüpheli izolatlar – tür düzeyinde tanımlama için




Koagülaz negatif stafilokoklar (ornitin)
Viridans grup streptokoklar (arjinin)
Çeşitli nonfermentatif, gram negatif çomaklar (arjinin)
Stenotrophomonas ve Burkholderia şüpheli izolatlar (lizin ve arjinin)
Besiyerleri

Dekarboksilaz testleri için aşağıda listelenen Moeller besiyerleri (sıvı)
kullanılır. Piyasadan hazır temin edilebileceği gibi laboratuvarda da
hazırlanabilirler. Laboratuvarda hazırlamak için bkz. Ek-1.
Moeller
Moeller
Moeller
Moeller
baz besiyeri (aminoasit içermeyen)
arjinin dekarboksilaz (%1 arjinin)
lizin dekarboksilaz (%1 lizin)
ornitin dekarboksilaz (%1 ornitin)

MIO besiyeri – ornitin dekarboksilaz test edilebilir; yarı-katı agardır.

LIA – enterik patojenlerin özellikle Salmonella‟ların (lizin-dekarboksilaz
pozitif; dip kısım mor) tanımlanmasında kullanışlıdır.
Diğer gereç, donanım

Öze, steril tek kullanımlık veya nikrom

Mineral yağ veya vaspar (1 kısım mineral yağ + 2 kısım petrol jeli)
veya sıvı parafin ya da 56°C‟de eritilmiş petrol jeli, steril (bkz. Ek-2)
Sayfa 4 / 10
Ulusal Mikrobiyoloji Standartları
01.01.2015 / Sürüm: 1.1 / B-TP-13 / Test Prosedürleri / Bakteriyoloji
Lizin-Ornitin-Arjinin testleri
1.4. Kalite kontrol

Her yeni besiyeri lotu kullanıma sokulmadan önce pozitif ve negatif
kalite kontrol suşları ile test edilmelidir. Lotlar arasında haftada bir ya
da, laboratuvar testi daha uzun aralıklarla yapıyorsa her testte, kalite
kontrol uygulanmalıdır.

Her kullanım öncesi Moeller besiyeri tüpleri incelenmeli; renk mor
olmalı; bulanıklık gözlenmemelidir. Eğer bulanık ise veya mor değilse
tüp atılmalıdır.

Kalite kontrol organizmaları – aşağıdaki tabloda listelenmiştir.
Sonuç*
Kontrol
tüpü
Lizin
Ornitin
Arjinin
Klebsiella pneumoniae / 13883
Sarı
+
-
-
Enterobacter cloacae /23355
Sarı
-
+
+
Staphylococcus aureus / 25923
Sarı
NA
-
NA
Staphylococcus lugdunensis / 700328
Sarı
NA
+
NA
Organizma /ATCC
* +, mor;
-, sarı;
NA, uygulanmaz
2 Testin uygulanması

Test edilmek istenen aminoasit tüpü/tüpleri ve kontrol tüpü olacak
şekilde dekarboksilaz test seti hazırlanır.

Her tüp organizmanın 18-24 saatlik saf kültüründen öze ile bir-iki
koloni alınarak inoküle edilir.
ÖNEMLİ: Kontrol tüpü her sete konmayabilir. Ancak şüpheli test
sonuçları elde edilmesi halinde sette kontrol tüpü bulunması
değerlendirmeyi kolaylaştırıcı özelliktedir. Karar için yardımcı bir liste
aşağıda verilmiştir; laboratuvarlara, -eğer tecrübe kazanma sürecinde
iseler- her durumda kontrol tüpü kullanmaları tavsiye edilir.
(a) Enterobacteriaceae için kontrol tüpü gerekli değildir (bütün türler
glikozu fermente ettiklerinden dolayı).
(b) Gram pozitif koklar için kontrol tüpü genellikle gerekli değildir.
(c) Nonfermentatif gram negatif bakteriler için kontrol tüpü eklenir.
Tüplere yoğun ekim (McFarland standardı ≥ No.8) yapılmalıdır.

İnoküle edilmiş tüplerde anaerob ortam sağlamak için besiyerlerinin
üzeri 0.5 mm kalınlıkta mineral yağ ile kaplanır. Kaplama dikkatli bir
şekilde yapılmalı, besiyerinin hava ile teması tam olarak kesilmeli,
kesinlikle hava kabarcığı oluşturulmamalıdır.
ÖNEMLİ: Besiyeri yüzeyinin mineral yağ veya benzeri madde ile
kaplanması zorunludur. Eğer kaplanmadıysa sonuç değerlendirilemez!
Kalın bir yağ tabakasına gerek yoktur. Besiyeri yüzeyinin hava ile
teması kesecek ancak gaz çıkışına da izin verecek kalınlıkta kaplanması
Ulusal Mikrobiyoloji Standartları
Bakteriyoloji / Test Prosedürleri / B-TP-13 / Sürüm: 1.1 / 01.01.2015
Sayfa 5 / 10
Lizin-Ornitin-Arjinin testleri
gerekir; yağ ile kaplama oksijen girişine izin vermediğinden dolayı
fermentasyonu teşvik eder, hem de besiyeri yüzeyinde kendiliğinden
alkalileşmeyi önler.

Kapaklar sıkıca kapatılır.

Tüpler 35-37°C‟de en az 18 saat, gerekiyorsa 4-7 güne kadar -her gün
incelenerek- inkübe edilir.
NOT: MIO besiyeri kullanılıyorsa inokülasyon iğne öze ile batırma
kültürü şeklinde yapılır. 18 saate kadarki inkübasyonlar için yağ
kaplamak gerekli değildir. İnkübasyon şartları ve süresi sıvı besiyeri
için önerildiği gibidir.
3 Sonuçların değerlendirilmesi/yorumlanması

Pozitif test sonucu – mor (alkali) renk değişimi;
NOT: Nonfermentatifler yeterli düzeyde aminler üretmişlerse, baz
besiyeri ile kıyaslandığında daha koyu görünen bir mor renk meydana
getirirler.

Negatif test sonucu – kontrol tüpü ile aynı
(a) parlak temiz bir sarı renk (asit), veya
(b) renk değişikliği olmaması (nonfermentatifler)
NOT: Kontrol tüpü sarıya dönmüş olmalıdır (fermentatiflerde) ya da
orijinal renginde kalmış olmalıdır (nonfermentatiflerde). Bulanıklık
mutlaka görülmelidir. Kontrol tüpünde alkali reaksiyon veya koyu mor
renk oluşumu gözlenmesi halinde test geçersiz olur. Şüpheli sonuçlar
kontrol tüpü ile karşılaştırılarak yorumlanmalıdır.
4 Olası sorunlar/kısıtlılıklar

Testin değerlendirmesi 18-24 saatten önce yapılmamalıdır. Erken
değerlendirmeler hatalı yorumlara neden olabilir. Glikoz fermentasyonu
ilk 10-12 saatte olur ve ortaya çıkan asit ürünler sarı renk oluşumu ile
sonuçlanır. Dekarboksilaz enzimleri asidik evre tamamlanıncaya kadar
indüklenmeyecektir.

Bazı nonfermentatifler zayıf dekarboksilaz aktivitesine sahip olabilirler
ve dolayısı ile aminlerin yetersiz üretimi pH indikatör sistemini
dönüştürmeye yeterli olmayabilir.

Gri renk oluşumu alkali reaksiyondan ziyade indikatörün indirgendiğine
işaret eder. İlave brom krezol moru konarak yeniden
değerlendirilmelidir.

Eğer iki farklı renk tabakası oluşmuş ise tüp nazikçe çalkalandıktan
sonra değerlendirme yapılmalıdır (6).

Nonfermentatif bakteriler, eğer arjinin pozitif iseler, lizin ve ornitin
negatif olmalıdırlar (6).
Sayfa 6 / 10
Ulusal Mikrobiyoloji Standartları
01.01.2015 / Sürüm: 1.1 / B-TP-13 / Test Prosedürleri / Bakteriyoloji
Lizin-Ornitin-Arjinin testleri
Ekler
Ek-1 Aminoasit besiyerinin hazırlanması3,5
Moeller Baz Besiyeri karışımı (sıvı)
Pepton
Et özütü
Glikoz
Brom krezol moru
Krezol kırmızısı
Pridoksal
Distile/deiyonize su
5g
5g
0.5 g
0.01 g
0.005 g
0.005 g
1000 mL*
* NOT: Laboratuvar kendi tüketim hızına göre hazırlayacağı besiyeri miktarına
karar vermelidir. Burada formül 1000 mL‟lik baz besiyeri için verilmiştir.
Moeller Aminoasit Besiyerlerinin hazırlanması
1. Yukarıda listelenen maddeler suda eritilir; „baz besiyeri‟ karışımı elde edilir.
Dört ayrı erlen alınır ve baz besiyeri bunların içine 250‟şer ml. olacak şekilde
bölünür (bkz. Şekil 1)
2. Aminoasitler tartılır. Tartım son konsantrasyonda %1 aminoasit olacak
miktarda (250 mL besiyerine 2.5 g aminoasit olacak şekilde) yapılır.
ÖNEMLİ: L- form aminoasitler (L-lizin, L-ornitin, L-arjinin) kullanılmalıdır. Eğer
DL- aminoasitler kullanılacaksa son konsantrasyon %2 olacak şekilde tartım
yapılır.
3. Her bir aminoasit bir erlene olmak üzere üç erlendeki baz besiyerlerine eklenir.
Dördüncü erlen aminoasit içermeyen „baz besiyeri kontrol‟ olarak bırakılır (bkz.
Şekil 1).
4. Besiyerlerinin pH‟ları ölçülür; 1N NaOH kullanılarak pH 6.0‟ya ayarlanır.
Güvenlik uyarısı! NaOH koroziv (tahriş edici) etkilidir! Deri ve mukozalara
temasından kaçınılmalıdır.
5. 1-2 mL alikotlar halinde burgu kapaklı küçük tüplere (1275mm) dağıtılırlar.
ÖNEMLİ: (i) Hem laboratuvar güvenliği gerekleri hem de metot güvenliği
nedeniyle kesinlikle pamuk tıkaçlı tüpler kullanılmaz! (ii) Tüpler aynı renkte
olduklarından asla gözle ayırt edilemezler; mutlaka içlerindeki besiyerini
niteleyecek şekilde (lizin tüpü, ornitin tüpü, arjinin tüpü veya baz Moeller tüpü
şeklinde) etiketlenmelidir. Etiketli olmayan tüpler kullanılmaz!
6. Tüpler 121°C‟de 15 dk otoklavlanır. Raf ömrü 3 aydır. Buzdolabında saklanır.
Ulusal Mikrobiyoloji Standartları
Bakteriyoloji / Test Prosedürleri / B-TP-13 / Sürüm: 1.1 / 01.01.2015
Sayfa 7 / 10
Lizin-Ornitin-Arjinin testleri
Şekil 1. Moeller baz besiyeri ve Moeller aminoasit dekarboksilaz besiyerlerinin hazırlanması için
şematik diyagram (Kaynak: Akbas E. Standard Operating Procedures (SOPs) for Laboratory
Diagnosis of Communicable Diseases in the Azerbaijan Surveillance System. Azerbaijan Ministry
of Health. 2013)
Sayfa 8 / 10
Ulusal Mikrobiyoloji Standartları
01.01.2015 / Sürüm: 1.1 / B-TP-13 / Test Prosedürleri / Bakteriyoloji
Lizin-Ornitin-Arjinin testleri
Ek-2 Steril mineral yağ hazırlanması
Laboratuvarda çeşitli nedenlerle anaerob ortam sağlamak istendiğinde besiyeri
üzerinin yağ veya benzeri maddelerle kaplanması gerekir. Mineral yağ, vaspar,
petrol jeli ya da sıvı parafin bu amaç için kullanılabilir. Ancak bu maddelerin
sterilizasyonunu sağlamak güçtür. Belli başlı öneriler aşağıda verilmiştir:
Otoklavda sterilizasyon
Mineral yağın 100 mL‟sine 1 mL distile su ilave edilir.
121°C‟de en az 45 dakika otoklavlanır (1).
Pastör fırınında sterilizasyon
Bazı kaynaklar otoklavdan ziyade Pastör fırınında sterilizasyon önermektedir.
Özellikle vaspar ve petrol jeli sterilizasyonu söz konusu ise, 180°C‟de >2 saat
tutulmalıdır (7,8).
Filtrasyon ile sterilizasyon
Isı uygulamaları mineral yağın bulanıklaşmasına neden olabildiğinden ve
bulanıklık bazı amaçlar için dezavantaj oluşturabildiğinden mineral yağın
filtrasyon ile steril edilmesi önerilir. Filtrasyon için por çapı 0.4 µm olan
polikarbonat filtre kullanılmalı ve işlem dikkatli bir şekilde yapılmalıdır (9,10).
Steril mineral yağ oda ısısında saklanır.
Ulusal Mikrobiyoloji Standartları
Bakteriyoloji / Test Prosedürleri / B-TP-13 / Sürüm: 1.1 / 01.01.2015
Sayfa 9 / 10
Lizin-Ornitin-Arjinin testleri
Kaynaklar
1 Shigei J. Test methods used in the identification of commonly isolated aerobic gram-negative
bacteria: Decarboxylase-Dihydrolase Tests. In: Isenberg HD (editor in chief). Clinical
Microbiology Procedures Handbook. ASM Press, Washington D.C. 1992, p. 1.19.36
2 Bilgehan H. Arginine-lysine-ornithine dekarboksilaz besiyeri (Moeller). Klinik Mikrobiyolojik Tanı.
5. Baskı, Barış Yayınları, Izmir. 2009, p. 650
3 York MK, Traylor MM, Hardy J, Henry M. Biochemical tests for the identification of aerobic
bacteria. Decarboxylase-Dihydrolase Tests.In: Garcia LS (editor in chief). Clinical Microbiology
Procedures Handbook. 2nd ed. update, ASM Press, Washington D.C. 2007, p. 3.17.15.1 3.17.15.4
4 Koneman EW, Allen SD, Janda WM, Schreckenberger PC, Winn WC, Jr. (Eds). Conventional and
rapid microbiological methods for identification of bacteria and fungi: amino acid degradation. In:
Color Atlas and Textbook of Diagnostic Microbiology. 4th ed., J.B. Lippincott Company,
Philadelphia. 1992, p. 117
5 Koneman EW, Allen SD, Janda WM, Schreckenberger PC, Winn WC, Jr. (Eds). The
Enterobacteriaceae. Chart 3-9: Decarboxylases. In: Color Atlas and Textbook of Diagnostic
Microbiology. 4th ed., J.B. Lippincott Company, Philadelphia. 1992, p. 179.
6 MacFaddin JF. Biochemical Tests forthe Identification of Medical Bacteria, 3rd ed. The Lippincott,
Williams & Wilkins Co., Philadelphia, PA. 2000, p. 120–135.
7 Petti CA, Carroll KC. Procedures for the storage of microorganisms. In: Versalovic J, Carroll KC,
Funke G, Jorgensen JH, Landry ML, Warnock DW (eds). Manual of Clinical Microbiology. 10th ed.,
ASM Press, Washington D.C. 2011, p. 124-131
8 Sulfite Agar. http://www.bd.com/europe/regulatory/Assets/ IFU/Difco_BBL/297210.pdf (son
erişim: 29.12.2013)
9 Mineral oil. http://www.sigmaaldrich.com/content/dam/sigmaaldrich/docs/Sigma/Product_Information_Sheet/1/m8410pis.pdf (son erişim: 29.12.2013)
10 BioSampler: How can you sterilize the mineral oil used in the BioSampler?
http://www.skcinc.com/FAQ/skcfaqs.php?action=showEntry&data=345 (son erişim: 29.12.2013)
Sayfa 10 / 10
Ulusal Mikrobiyoloji Standartları
01.01.2015 / Sürüm: 1.1 / B-TP-13 / Test Prosedürleri / Bakteriyoloji