dizel motorlarda biyodizel kullanımının motor

OTEKON’14
7. Otomotiv Teknolojileri Kongresi
26 – 27 Mayıs 2014, BURSA
DİZEL MOTORLARDA BİYODİZEL KULLANIMININ MOTOR
KARAKTERİSTİKLERİNE ETKİSİ
Şükran Efe*, M. Akif Ceviz**, Galip Kaltakkıran**, Erdoğan Güner**
*
Bayburt Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Makine Müh. Böl., Bayburt
Atatürk Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Makine Müh. Böl., Erzurum
**
ÖZET
Dizel motorlar için alternatif bir yakıt olan biyodizel, dizel yakıtlarla karşılaştırıldığında bazı farklı fiziko-kimyasal
özelliklere sahiptir. Bir bitkisel yağ, katalizör eşliğinde metil alkol ile reaksiyona girerek yenilenebilir bir yakıt
üretebilir.
Bu çalışmada dört farklı bitkisel yağdan (kanola, ayçiçeği, mısır, soya) transesterifikasyon metodu ile üretilen
biyodizelin yakıt olarak iki silindirli bir dizel motordaki kullanımı incelenmiştir. Deney sonuçları biyodizel
kullanımının efektif yakıt tüketiminde artmaya, motor gücünde belirgin azalmalara neden olduğunu göstermektedir.
Ayrıca, farklı bitkisel yağlardan üretilen biyodizel numunelerinin fiziko-kimyasal özelliklerinden kaynaklanan motor
davranışları incelenmiştir.
Anahtar kelimeler: Dizel motor, biyodizel, transesterifikasyon, motor karakteristikleri
EFFECT OF BIODIESEL USED IN THE DIESEL ON THE ENGINE CHARACTERISTCS
ABSTRACT
It is a renewable fuel which can be produced through the reaction of any vegetable oils with methyl or methyl
alcohols in the presence of a catalyst.Biodiesel is an alternative fuel for compression ignition engines, and has some
different physicochemical properties compared to diesel fuel.
In this study, the effects of using biodiesels as a fuel produced from four different vegetable oils as canola, sunflower,
corn and soybean by using transesterification method have been investigated on a two cylinder direct injection diesel
engine. The experimental results have showed that the using of biodiesel causes an increase in specific fuel
consumption and a slight decrease in engine brake performance characteristics. Additionally, the changes in the
response of engine due to the difference in the physicochemical properties of biodiesel produced from different
vegetable oils have been analyzed.
Keywords: Diesel engine, biodiesel, transesterification, engine characteristcs
1
1. GİRİŞ
Artan dünya nüfusu, gelişen teknoloji ve yükselen yaşam
standartları nedeniyle enerji talebi de dünyada hızlı bir
şekilde artmaktadır. Talep; karbon esaslı yer altı
kaynaklarının rastgele çıkarılmasına, bilinçsiz ve
savurgan bir şekilde tüketilmesine, bunun sonucunda da
kaynakların hızlı bir şekilde azalmasına sebep olmaktadır.
Üretici ülkelerin yaptığı ambargo ile başlayan 1970’lerde
ki ilk petrol krizi sonucunda OPEC (Organization of
Petroleum Exporting Countries) tarafından petrol
fiyatlarındaki artış, dünya ekonomisinde unutulmayacak
etkilere yol açmıştır. Bu olay enerjinin ülkelerin
hayatındaki vazgeçilmez yerini bir kez daha
belirginleştirmiştir.
Fosil yakıtlar ısınma, ulaşım, taşımacılık ve enerji
üretimi alanlarında yoğun bir şekilde kullanılmaktadır.
Dünya enerji kaynaklarına göre tüketim oranları
incelendiği zaman, petrol tüketiminin diğer kaynaklardan
çok daha fazla olduğu açık görülmektedir. Petrolün;
ulaşım (kara, hava, deniz), taşımacılık ve enerji üretim
amaçlı olarak içten yanmalı motorlarda yoğun bir şekilde
kullanıldığı ve bu motorlardaki güç-performans ilişkisi
değerlendirildiğinde,
dizel
motorlardaki
petrol
tüketiminin, benzinli motorlardan daha fazla olduğu
aşikârdır. Dizel motorlardan elde edilen gücün benzinli
motorlardan daha fazla olması, dizel motorları ülke
endüstrilerinin kalbine yerleştirmiştir. Bu nedenle dizel
motor veya dizel yakıt üzerinde yapılabilecek bir
iyileştirmenin, hem ekonomik hem çevresel olarak daha
etkili sonuç vereceği düşünülmüştür.
Dünyadaki fosil yakıtlara alternatif enerji kaynağı
araştırma çalışmalarının birçoğunda, bio kaynaklı yakıtlar
(biyokütle, biyogaz, biyodizel, alkoller, bitkisel yağlar
vs.) ön plana çıkmıştır. Dr. Rudolf Diesel, 1900 yılında
Dünya Sergisinde %100 fındık yağı ile çalışan bir dizel
motor sergilemiş ve 1911 yılında yapmış olduğu bir
açıklamasında; “dizel motorların bitkisel yağlar ile
çalışabileceğini ve yakıt olarak bitkisel yağın
kullanılması
durumunda
ülkelerin
tarımlarının
gelişeceğini” ifade etmiştir. 1912 yılında yapmış olduğu
başka bir röportajında “motor yakıtı olarak bitkisel
yağlarının kullanımı bugün önemli olmasa da, zamanla
kömür ve petrol kadar önemli olacaktır” demiştir. İleri
görüşlü bir insan olan Dr. Diesel’in o yıllarda önemi
anlaşılmayan bu ifadeleri, günümüz dünyasının enerji
rehberliğini yapmaktadır. 1900’lü yıllarda yapılan bu
çalışma dizel yakıta alternatif olarak sıvı yağ kullanımını
teşvik etmiş, çalışmaları bu doğrultuda yönlendirmiştir.
Sonuçta bitkisel yağ kullanımı hızla yaygınlaşmıştır [1].
Bitkisel yağların ilk kullanımı II. Dünya savaşında
acil durumlarda karşımıza çıkmaktadır. Brezilya'da ithal
edilen dizel yakıt yerine, ihraç edilen pamuk yağı
kullanılmıştır. Hindistan'da bireysel kullanım için 10'dan
daha fazla sayıda bitkisel yağ üzerinde araştırma
yapılmıştır. Japonlar ise Yomato savaş gemisinde rafine
edilmiş yenilenebilir soya yağını yedek yakıt olarak
kullanmışlardır [2].
Bitki ve sebze yağları ile ilgili ilk ulusal kongre 1982
yılında Kuzey Dakota da (ABD) yapılmıştır. Bu
kongrede; bitkisel yağların motor performansı ve
yağlama sistemi üzerine etkisi, fiyatı, yakıt olarak
hazırlanması, özellikleri, kullanılabilecek ilaveler, yağın
üretimi, yağ tohumlarının gelişimi ve elde edilmesi
hakkında ki çalışmalar, fikirler beyan edilmiştir [3-4]
Bitkisel yağların kolay elde edilebilir olması,
yenilenebilir olması, sıvı olması, ısıl değerinin dizel
yakıta yakın olması, bitkisel yağları dizel yakıta alternatif
yapmıştır. Ancak alternatif yakıt sektörüne hızlı bir giriş
yapan bitkisel yağların üzerinde yapılan incelemeler
sonucunda; sahip oldukları fiziksel ve kimyasal özelikler
(yüksek viskozite, yüksek akma-bulutlanma sıcaklığı vs.)
nedeniyle dizel yakıta alternatif olamayacağını tespit
edilmiştir. Özellikle uzun süreli kullanımlarda dizel
motorda ciddi tahribatlara neden olmaktadır.
Bitkisel yağların sahip olduğu yüksek viskozite
değerleri (dizel yakıttan yaklaşık 15-20 kat daha fazla)
dizel yakıta alternatif yakıt olmamasının önündeki en
büyük engeldir. Bu engeli bertaraf etmek ve daha uygun
özellikteki bir yakıt elde etmek amacıyla yürütülen bir
sürü çalışmanın sonucunda gelinen son nokta;
BİYODİZEL’dir.
1938 yılında Walton tarafından “dizel yakıta alternatif
olan bitkisel yağların yapılarındaki trigliseridlerin
parçalanması gerektiğini, yağ asitlerinin kullanılarak
motorlarda
kalıntı
oluşumunun
böylece
engellenebileceği” ifade edilmiştir. Diğer taraftan,
Belçika ve Belçika Kongosu Zahire’de yağdan gliserolün
ayrılarak kullanıldığı tespit edilmiştir. Biyodizele ait ilk
resmi doküman, 1937 yılında 422.877 Belçika patent
numarasıyla Brussels Üniversitesi’nden G. Chavanne
verilen izin de rastlanmaktadır. Bu patent, palm yağı ile
asit katalizör kullanılarak elde edilen palm yağı etil
esterinin dizel yakıt olarak kullanımını içermektedir. İlk
testler 1938 yazında Brussels ve Leuven arasındaki yolcu
otobüslerinde yapılmış ve performans sonuçları oldukça
memnun edici bulunmuştur. Palm yağı etil esteri ile dizel
yakıt arasındaki viskozite farkının, palm yağı ile dizel
yakıt arasındaki viskozite farkından çok daha düşük
olması nedeniyle etil esterlerinin dizel yakıt ile
karışabileceği düşünülmüştür [2].
Biyodizel ile ilgili yapılan çalışmalar her geçen gün
artmaktadır. Şekil 1’de yapılan çalışmaların yıllara göre
dağılımı incelendiği zaman, yapılan çalışmalardaki hızlı
artış göze çarpmaktadır.
2
işlemler yardımıyla azaltmak mümkündür. Bu işlemler
uygulanırken dikkat edilmesi gereken en önemli husus,
yağın yakıt özelliğini korunmasıdır. Dizel yakıt ile
karıştırma, ısıtma, piroliz, mikroemülsiyon ve
transesterifikasyon bitkisel yağların viskozite değerlerinin
azaltılması amacıyla uygulanan yöntemlerdir. Bu
metotlar içerisinde en yaygın olarak kullanılan
transesterifikasyon metodudur.
Alkolleştirme olarak da bilinen transesterifikasyon
işlemi, hayvansal ve bitkisel yağların alkol ile
esterleştirilmesidir. Bu proses, çoğunlukla deterjan ve
kozmetik sektöründe metil esterlerinin üretilmesi
amacıyla
kullanılmaktadır.
Transesterifikasyon
reaksiyonu; yağların yapısındaki trigliseridlerin, bir
katalizör eşliğinde alkolle reaksiyona girmesiyle
gerçekleşir. Transesterifikasyon reaksiyon şeması Şekil
2’de gösterilmektedir. Ester, hidrokarbon zincirinin başka
bir moleküle bağlanmış halidir. Reaksiyonda, serbest
kalan esterler alkolle, katalizör ise gliserinle birleşir.
Bitkisel yağlar asit, alkol ve katalizör ise baz
karakterlidir. Bu nedenle yağın bünyesinde bulunan
yağlar, asit karakterli olduğu için yağ asidi olarak
tanımlanır [7]. Katalizör kullanımı, reaksiyon oranını ve
oluşumunu sağlar. Reaksiyon tersinirdir yani ortamda
fazla miktarda alkol bulunması durumunda reaksiyon
ürünler yönüne döner [4]. Ürünler yönünde gerçekleşen
reaksiyonunu ters yöne dönmemesi için, ya ortamda aşırı
miktarda alkol bulundurulmamalı veya reaksiyon
karışımındaki
ürünlerden
birisinin
ortamdan
uzaklaştırılması gerekmektedir [1].
Şekil 1. Yıllara göre yayın dağılımı [5]
2. BİYODİZEL
Biyodizel, Amerikan Topluluğu (ASTM-American
Society for Testing and Materials) tarafından “dizel
motorlarda kulanım amacıyla hayvansal yağlar veya
bitkisel yağlar gibi yenilenebilir lipid besin
kaynaklarından üretilen, uzun zincir yağ asitlerinin mono
alkalin esterleri” olarak tanımlamaktadır [6].
Biyodizelin karakteristik özellikleri, dizel yakıta çok
benzediği için dizel motorlarda kullanılır. Biyodizel
herhangi bir petrol ürünü içermez ve petrol dizel ile
karıştırıldığında kararlı bir dizel+biyodizel karışımı
oluşturur. Bu karışımlar BX şeklinde tanımlanır.
Buradaki X değeri, karışımdaki biyodizelin yüzdesel
miktarını gösterir. Örneğin B20 karışımında; %20
oranında biyodizel %80 oranında dizel, B50 de %50
biyodizel %50 dizel, B100 de ise %100 biyodizel %0
dizel bulunmaktadır [1].
Biyodizelin bitkisel yağdan üretiliyor olması ve
bitkisel yağın ilk defa Rudolf Diesel tarafından 10
Ağustos 1900 yılında yakıt olarak kullanılmasına
istinaden tüm dünyada “10 Ağustos Dünya Biyodizel
Günü” olarak kabul edilmiştir. Bu gün, 2005 yılından
itibaren Türkiye’de de kutlanmaktadır [7].
Dizel motorlarda biyodizel kullanılması durumunda;
biyodizelin fiziko-kimyasal özelliklerinin dizel yakıta çok
benzemesi, yağlayıcılık özelliğine sahip olması, zehirsiz
olması, alevlenme sıcaklık değerinin daha yüksek olması
nedeniyle taşımacılık ve depolamada daha güvenilir
olması, moleküler yapısındaki %10 oksijen içeriği
nedeniyle yanma verimi daha yüksek olması, dizel
motorda herhangi bir modifikasyon gerektirmemesi,
ülkelerin enerji kaynaklarının temininde bağımsızlık
sağlaması, gibi avantajlara sahiptir. Diğer taraftan; yanma
esnasında ortamdaki oksijen içeriğinin daha yüksek
olmasının sonucu daha fazla miktarda NO X salınımı,
birim ısıl kapasitesinin daha düşük olması nedeniyle dizel
yakıt kullanılarak elde edilen aynı gücün elde edilmesi
durumunda daha fazla miktarda yakıt tüketimi, akma
noktası sıcaklığının dizel yakıttan daha yüksek olması
nedeniyle
soğuk
havalarda
çalışma
zorluğu
dezavantajlarına sahiptir.
Bitkisel yağların yüksek viskozite değeri, yakıt olarak
kullanılması yönündeki en büyük engeldir. Bu amaçla bir
bitkisel yağın viskozite değerini fiziksel veya kimyasal
Şekil 2. Transesterifikasyon reaksiyon şeması
Biyodizel üretimi amacıyla bitkisel yağlara uygulanan
bazı metotlar, hayvansal yağların yapısal farklılıklarından
dolayı uygulanamaz. Literatürde, yosun, bakteri ve
mantar yağları, mikroalgler, terpenler ve lateksler de
biyodizel üretimi amaçlı kullanılmıştır [4].
3. MOTOR KARAKTERİSTİKLERİ
İYM performansları, geometrik ve termodinamik
parametreler ile tanımlanır. Silindir çapı, biyel kol
uzunluğu, krank yarıçapı, strok, krank açışı motorun
geometrik parametreleridir. Tork, efektif güç, ortalama
efektif basınç, efektif verim, volumetrik verim ve efektif
yakıt sarfiyatı ise termodinamik parametrelerdir [8].
3
Geometrik parametreler motorun tasarımı ve imalatı
esnasında kullanılan parametrelerdir.
4. DENEYSEL ÇALIŞMA
3.1. Efektif Güç
Deneysel çalışma; biyodizel numunelerinin üretimi ve
bu numunelerin dizel motorda kullanılması olmak üzere
iki farklı aşamada yapılmaktadır.
Motor tarafından üretilen ve dinamometre tarafından
emilen güç (P) değeridir. Tork (T) ve açısal hız (w)
yardımıyla bulunur.
4.1. Biyodizel Üretimi
𝑃 = 𝑇. 𝑤 = 𝑇. (2. 𝜋. 𝑁)
[kW]
Dört farklı çeşit bitkisel yağın (ayçiçek, kanola, soya
ve mısır) hammadde olarak kullanıldığı biyodizel
üretiminde, transesterifikasyon metodu tercih edilmiştir.
Reaksiyonda alkol olarak metil alkol (CH 3 OH) ve
katalizör olarak da potasyum hidroksit (KOH)
kullanılmıştır. Reaksiyon sonunda her yağ çeşidine ait
metil esteri (ayçiçek yağı metil esteri, soya yağı metil
esteri, kanola yapı metil esteri, mısır yağı metil esteri) ve
gliserol elde edilmiştir. Reaksiyonda kullanılan bitkisel
yağın
%20 hacim oranında alkol, %1 ağırlığında
katalizör kullanılarak potasyum hidroksit kullanılmıştır.
56°C reaksiyon sıcaklığı ve 60 dakika reaksiyon süresi
sonunda elde edilen biyodizel, gliserin ve diğer maddeler
(tri-di-monogliserid, katalizör, metil alkol)’den oluşan
karışım daha sonra saflaştırma işlemine tabii tutulmuştur.
Saflaştırma işlemi üç aşamada yapılmaktadır. Önce
biyodizele oranla özgül ağırlığı daha yüksek olan gliserin
ayrıştırılır (Şekil 3-a). Daha sonra diğer maddeleri
ayrıştırmak amacıyla saf suyla yıkama yapılır, gliserinden
ayrılmış karışıma hacimsel olarak %10 oranındaki saf su
ilave edilerek yıkanır (Şekil 3-b). En son olarak da
karışımda bulunan su ile metil alkol buharlaştırılarak
ortamdan uzaklaştırılır (Şekil 3-c). Elde edilen saf
biyodizel dizel yakıt olarak kullanıma hazırdır.
(1)
Hesaplanan motor gücü (P), bir fren durumundaki
motoru yüklemek için gerekli olan güce eşit olduğu için,
fren gücü (P b ) olarak tanımlanmaktadır. Tork; motorun iş
yapma yeteneğini ölçerken, güç motorun yaptığı iştir. Bu
nedenle tork motor boyutuna bağlı bir büyüklüktür [9].
3.2. Efektif Yakıt Tüketimi
Motorun çalışma esnasında tüketmiş olduğu birim
yakıt miktarının (m f ), elde edilen birim güce oranlanması
ile tespit edilen bir büyüklüktür. Motorun yakıt
tüketiminden bahsederken, birim yakıt tüketim miktarı
yerine, birim güç başına tüketilen yakıt miktarını gösteren
efektif yakıt tüketimi (b e ) kullanılması gerekir. Çünkü bir
aracın birim zamandaki yakıt tüketiminin düşük olması,
bu aracın yakıtı verimli kullandığı anlamına gelmez.
Motor tasarımında arzu edilen, yüksek güçte düşük yakıt
sarfiyatı elde etmektir. Motorun çıkış gücünü
değerlendirmeden, motor performansını tespit etmek
yanlış olur. Motor çıkış gücünü göz önünde bulunduran
parametre de efektif yakıt tüketimi olup, bu değerin
düşük olması istenen durumdur. Bu değer, üretilen güce
bağlı olarak yakıtın ne kadar verimli kullanıldığını
gösterdiği için yakıt tüketim parametresi olarak
kullanılmaktadır.
𝑏𝑒 =
𝑚𝑓
[gr/kW.h]
𝑃
(2)
3.3. Efektif Verim
Motorlar yakıtın kimyasal enerjisini kullanarak
mekanik enerjiye çeviren makinalardır. Bir makinadaki
en genel verim ifadesi; elde edilen enerjinin kullanılan
enerjiye oranı olduğuna göre; bir motordaki verim de
enerji çıkış gücü veya efektif gücün kullanılan yakıtın
enerjisine oranıdır.
𝜂𝑒 =
𝑊𝑒
𝑄𝑦
=
𝑊𝑒 /𝑡
𝑄𝑦 /𝑡
=
𝑃
𝐻𝑢 .𝑚𝑦
(a)
(3)
Efektif verim deneysel elde edilen çıkış gücü ile
teorik elde edilen yanma enerjisinin oranıdır. Yanma
enerjisi hesaplanırken yakıtın tam yandığı kabul edilir.
Ama gerçekte yakıt tam yanmadığı için hesaplanan
yanma enerjisi ~%96 oranında doğru olur. Bu nedenle
motor verim değerleri %100 doğru değildir [8-9].
4
(b)
Üretilen biyodizel numunelerine ait fiziko-kimyasal
özellikler Çizelge 1’de gösterilmektedir.
Çizelge 1. Biyodizellerin fiziko-kimyasal özellikleri
Özellik
39986,5
39977
39823,5
45951
3,8372
3,7289
3,6869
2,4257
4,4339
4,2987
4,249
2,9542
Isıl Değ.(kJ/kg)
39913,5
Din.Vis.(40°C/mpa.s)
3,6596
Kin.Vis (40°C/mm²/s)
4,2162
-2
-9
-4
-5
-6
162
166
170
160
56
Yoğunluk (g/cm³)
0,868
0,8654
0,8674
0,8677
0,8211
Setan Sayısı
46,7
47,1
47,4
48,7
51
Alev. Nok. Sıc.(°C)
Şekil 3. Biyodizelin saflaştırılması.
Soya
Kanola
SFTN (°C)
(c)
Euro
Dizel
Mısır
Ayçiçek
4.2. Motor Deneyleri
Motor deneyleri 800 dev/dak rölanti devri olmak
üzere 1000-1200-1400-1600-1800-2000 dev/dak olmak
üzere 7 farklı devir sayısında yapılmıştır. Her deney 3
defa tekrar edilmiştir. B20, B50 ve B100 yakıtlarının
kullanıldığı motor deneylerinde, motorun efektif gücü,
efektif yakıt tüketimi, efektif verim değerleri tespit
edilmiş ve bu değerler dizel yakıta ait değerler ile
karşılaştırılmıştır. Biyodizel kullanılması durumunda elde
edilen sonuçların, dizel yakıta göre değişimini daha net
bir şekilde incelemek amacıyla, elde edilen değerlerin
dizel yakıta göre farkı hesaplanmış ve grafiksel olarak
sunulmuştur. Efektif güç, efektif yakıt tüketimi, efektif
verim değerlerine ait fark grafikleri sırasıyla Şekil
5,6,7’de gösterilmektedir.
Deney motorunda dizel yakıtın kullanılması
durumunda elde edilen efektif güç değerleri artan devir
sayısına göre sırasıyla; 0,5-1,0-1,6-2,7-3,4-4,0-4,7 kW
olarak değişmektedir. Şekil 5’deki efektif güç değerleri
incelendiği zaman, biyodizel kullanımının motor gücünde
azalmalara neden olduğu görülmektedir. Ayrıca azalma
miktarı devir sayısının artmasıyla azalmaktadır. Bu
durumun muhtemel nedeni biyodizel yakıtların yüksek
viskozite değeridir. Biyodizelin yüksek viskozitesi,
yakıtın hem yakıt deposundan yanma odasına hareketini
geciktirecek hem de yanma odası içinde azalan sıkıştırma
stroku zamanı nedeniyle daha az atomize olacaktır. Daha
az atomize olan yakıt daha kötü yanma sağlayacak ve güç
değeri azaltacaktır.
Dizel yakıta ait efektif yakıt tüketim değerleri artan
devir sayısına göre sırasıyla; 923,8-623,8-498,7-420,6376,9-370,1-373,7 gr/kWh olarak değişmektedir. Şekil
6’da efektif yakıt tüketim değerleri incelendiği zaman,
biyodizel kullanılması durumunda efektif yakıt
tüketiminin, dizel yakıt kullanılması durumundaki
tüketim miktarına oranla arttığı görülmektedir. Artış
miktarı devir sayısının artmasıyla azalmaktadır. Bu
durum; biyodizel yakıtların ısıl enerji kapasitelerinin
dizel yakıtlardan ortalama % 13 (kanola %12.9, mısır için
%13, ayçiçek için %13.1 ve soya için %13.3) daha düşük
olmasıdır.
Şekil 7’de efektif verim değerleri incelendiği zaman,
biyodizel kullanılması durumunda efektif verimin
azaldığı görülmektedir. Değerler incelendiği zaman;
Motor deneyleri 4 zamanlı, 2 silindirli 1/17 sıkıştırma
oranındaki, 28 HP gücünde ve 1,54 silindir hacmine sahip
SuperStar marka dizel motor üzerinde yapılmıştır.
Deneylerde dört farklı çeşit biyodizel numunesi ve bu
numunelerin B20, B50 karışımları kullanılarak elde
edilen motor karakteristikleri (efektif güç, efektif yakıt
sarfiyatı ve efektif verim) incelenmiş ve elde edilen
değerler dizel yakıt ile karşılaştırılmıştır. Motor
deneylerinin yapıldığı sistem şeması Şekil 4.’de
gösterilmektedir.
Şekil 4. Motor deney düzeneğinin şematik görünüşü.
1
2
3
4
5
6
7
Motor
Hidrolik fren
Kontrol ünitesi
Egzoz Emisyon Cih.
İslilik Ölçüm Cihazı
Yakıt Hattı
Terazi
8
9
10
11
12
13
14
Yakıt Deposu
Krank Poz. Sens.
Sıcaklık Sens.
Basınç Sens.
Kişisel Bilgisayar-I
Kişisel Bilgisayar-I
Kişisel Bilgisayar-I
5. SONUÇLAR
5
efektif yakıt tüketiminde B100 kullanımında değerlerin
artış göstermesine rağmen, efektif verimde azalma
gözlemlenmemiş aksine artma olmuştur. Bu durum;
efektif yakıt tüketimindeki artışın verime direk
yansımadığını göstermektedir. Bu durumun muhtemel
sebebi ise yakıt bileşeninde bulunan oksijen miktarıdır.
Ayrıca yakıtın düşük ısıl değeri ve yüksek yoğunluğu da
verim artışında etkilidir.
B100 Karışımının Dizel Yakıta Göre Güç
Değişim Mik. (kW)
0,5
0
-0,5
-1
-1,5
-2
806
B20 Karışımının Dizel Yakıta Göre Güç
Değişim Mik. (kW)
1020
1196
1425
1622
1803
2014
Devir Sayısı (dev/dak)
0,5
Ayçiçek
Kanola
Mısır
Soya
0
Şekil 5. Biyodizel yakıtlarından (B20, B50, B100) elde
edilen güç değerlerinin dizel yakıttan elde edilen güç
değerine göre değişim miktarları
-0,5
-1
-1,5
B20 Karışımına Ait Yakıt Tüketim
Miktarındaki Değişim Mik. (g/kWh)
-2
808
1026
1210
1429
1607
1767
1975
Devir Sayısı (dev/dak)
Ayçiçek
Kanola
500
Mısır
400
Soya
300
200
B50 Karışımının Dizel Yakıta Göre Güç
Değişim Mik. (kW)
100
0
0,5
-100
808
1026 1210 1429 1607 1767 1975
0
Devir Sayısı (dev/dak
-0,5
Ayçiçek
Kanola
Mısır
Soya
-1
B50 Karışımına Ait Yakıt Tüketim
Miktarındaki Değişim Mik. (g/kWh)
-1,5
-2
803
1052
1193
1416
1614
1804
500
2017
Devir Sayısı (dev/dak)
Ayçiçek
Kanola
Mısır
300
Soya
100
-100
803
1052
1193
1416
1614
1804
2017
Devir Sayısı (dev/dak
Ayçiçek
6
Kanola
Mısır
Soya
B100 Karışımına Ait Yakıt Tüketim
Miktarındaki Değişim Mik. (g/kWh)
B100 Karışımının Dizel Yakıta Göre
Efektif Verim Değişimi Miktarı
500
0,04
0,02
0
300
-0,02
-0,04
100
-0,06
806
1020
1196
1425
1622
1803
2014
Devir Sayısı (dev/dak)
-100
806
1020
1196
1425
1622
1803
2014
Ayçiçek
Devir Sayısı (dev/dak
Ayçiçek
Mısır
Kanola
Kanola
Mısır
Soya
Soya
Şekil 7. Biyodizel yakıtların (B20, B50, B100)
kullanılması durumundaki efektif verim değerleri ile dizel
yakıt kullanılması durumundaki efektif verim değerleri
arasındaki fark miktarları
Şekil 6. Biyodizel yakıtlarının (B20, B50, B100)
kullanılması durumundaki efektif yakıt tüketimi ile dizel
yakıt kullanılması durumundaki efektif yakıt tüketimi
arasındaki fark miktarları
B20 Karışımının Dizel Yakıta Göre
Efekttif Verim Değişim Miktarı
6. KAYNAKLAR
0,04
1. Agarwal, A. K. (2007). “Biofuels (alcohols and
biodiesel) applications as fuels for internal combustion
engines”. Progress in Energy and Combustion Science,
33, 233-271.
0,02
0
-0,02
-0,04
2. Knothe, G. (2009, Dec 23). Historical perspectives
on vegetable oil-based diesel fuels.
-0,06
808
1026 1210 1429 1607 1767 1975
3. Peterson, C.L., D.L. Auld, and R.A. Korus. Winter
rape oil fuel for diesel engines: Recovery and
utilization. 1983.
Devir Sayısı (dev/dak)
Ayçiçek
Mısır
Kanola
Soya
4. Ma, F.& Hanna, M. A. (1999). “Biodiesel
production: a review.” Bioresource Technology(70), 115.
B100 Karışımının Dizel Yakıta Göre
Efekttif Verim Değişim Miktarı
0,04
5. Lapuerta, Magin, Octavia Armas, ve Jose RodriguezFernandez. “Effect of biodiesel fuels on diesel engine
emissions.” Progress in Energy and Combustion Science,
no. 34 (2008): 198–223
0,02
0
-0,02
6. Rajasekar, E., A. Murugesan, R. Subramanian, and N.
Nedunchezhian.
"Review
of
NOx
reduction
technologies in CI engines fuelled with oxygenated
biomass fuels." Renewable and Sustainable Energy
Reviews, 2010: 2113-2121.
-0,04
-0,06
803
1052
1193
1416
1614
1804
2017
Devir Sayısı (dev/dak)
Ayçiçek
Kanola
Mısır
Soya
7. Öğüt, H., & Oğuz, H. (2006). “Biyodizel Üçüncü
Milenyum Yakıtı.” Ankara, Türkiye: Nobel Yayın
Dağıtım.
Fındık
7
8. Ferguson, C. R. & Kirkpatrick, A. T. (2001).
“Internal
combustion
engines:
applied
thermosciences.” New York: John Wiley & Sons.
9. Heywood, J. B. (1988). “Internal Combustion
Engine Fundamentals.” Singapore: McGraw-Hill.
8