Go proteini alfa alt biriminin etkileştiği olası efektör proteinlerin biyoinformatik araçlarla belirlenmesi. Sibel DENİZ1, Cevdet NACAR1, Uğur SEZERMAN2 1Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyofizik Anabilim Dalı, İstanbul. 2Sabancı Üniversitesi Mühendislik ve Doğa Bilimleri Fakültesi, İstanbul. GİRİŞ: Birçok biyolojik işlevde görev alan G protenleri birçok hastalığın doğrudan nedeni veya etkenlerinden biridir. Hücre zarının iç yüzeyine lidip modifikasyonlarla tutunan G proteinleri , ve altbirimlerinden oluşan heterotrimerik proteinlerdir. Her alt birimin çok sayıda alt türü bulunmaktadır. altbiriminin yapısal/dizisel özellikleri esas alınarak Gi/o, Gs, Gq ve G12 olarak adlandırılan dört aile tanımlanmıştır. Go proteini büyük oranda merkezi sinir sisteminde bulunmasına karşın işlevi henüz tam olarak bilinmemektedir. Ancak Go’nun beyin dokusunda yoğun olarak bulunması, birçok fizyolojik ve patolojik nörolojik süreçte görevi olabileceğini düşündürmektedir. Go’nun etkileştiği bazı efektörler bildirilmiş olmasına karşın bulgular yetersiz ve eksiktir. Bu çalışmada Go proteinin etkileşebileceği tüm efektör proteinler biyoinformatik araçlarla belirlenmiştir. Böylece Go’nun görev aldığı biyokimyasal yolakların açıklığa kavuşturulması ve olası işlevleri hakkında deneysel olarak sınanabilecek öngörülerde bulunulması amaçlanmaktadır. YÖNTEM ve SONUÇ: Bu poster çalışması kapsamında öncelikle Go proteini ile etkileştiği deneysel olarak gösterilen iki efektör protein ele alınmıştır: G proteinregulated inducer of neurite outgrowth 1 ve 2 (GPRIN1 ve GPRIN2). Efektör etkileşiminin tam olarak anlaşılabilmesi için bu proteinlerin üçüncül yapılarının bilinmesi gerekmektedir. GPRIN1 ve GPRIN2 homolog proteinler olmalarına rağmen bilinen protein ailelerinden hiçbirine homolog değildir (Şekil 1). Şekil 1. GPRIN1 ve GPRIN2 dizileri arasındaki benzerlik. Bu nedenle üçüncül yapılarının elde edilmesi oldukça güçtür. Her iki proteinin ikincil yapısı teorik olarak PELE yazılımı tarafından belirlenmiştir (Şekil2, 3). Bu ikincil yapı bilgisinden hareketle GPRIN1 ve GPRIN2’nin üçüncül yapısı belirlenmeye çalışılmaktadır. Şekil 2. GPRIN1’in olası ikincil yapısı. Şekil 2. GPRIN1’in olası ikincil yapısı. Referanslar: 1) Myers and Miller, CABIOS (1989) 4:11-17. 2) A. W. Burgess and P. K. Ponnuswamy and H. A. Sheraga, Analysis of conformations of amino acid residues and prediction of backbone topography in proteins, Israel J. Chem., p239-286, 1974, vol12. 3) G. Dele`age and B. Roux, An algorithm for secondary structure prediction based on class prediction, Protein Engineering, p289-294, 1987, vol 1, num 4. 4) Ross D. King and Michael J.E. Sternberg Identification and application of the concepts important for accurate and reliable protein secondary structure prediction. Protein Science, 1996, 5:22982310 5) Garnier, Gibrat, and Robson, Meth. Enzym., R.F. Doolittle ed. 1996, 266:97-120 6) Jean Garnier and D. J. Osguthorpe and Barry Robson, Analysis of the accuracy and implications of simple methods for predicting the secondary structure of proteins, J. Mol. Biol., p 97-120, 1978, vol 120. 7) O. Gascuel and J. L. Golmard, A simple method for predicting the secondary structure of globular proteins: implications and accuracy, CABIOS, p 357365, 1988, vol 4. 8) L. Howard Holley and Martin Karplus, Protein secondary structure prediction with a neural network, Proc. Natl. Acad. Sci. USA, p 152-156, Jan 1989, vol 86. 9) Ross D. King and Michael J. E. Sternberg, Machine learning approach for the prediction of protein secondary structure, J. Mol. Biol., p 441-457, 1990, vol 216. 10) Jonathan M. Levin and Jean Garnier, Improvements in a secondary structure prediction method based on a search for local sequence homologies and its use as a model building tool, Biochim. Biophys. Acta., p 283295, 1988, vol 955. 11) Ning Qian and Terence Sejnowski, Predicting the secondary structure of proteins using neural network models, J. Mol. Biol., p 865-884, 1988, vol 202. 12) N. Mochizuki, M. Hibi et al. FEBS Letters 373 (1995) 155-158. 13) Beausoleil,S.A., Jedrychowski,M., et al. Large-scale characterization of HeLa cell nuclear phosphoproteins. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 101 (33), 12130-12135 (2004). 14) Deloukas,P., Earthrowl,M.E. et al. he DNA sequence and comparative analysis of human chromosome 10. Nature 429 (6990), 375-381 (2004).
© Copyright 2024 Paperzz