Fehmi SALIK SERBEST VEZİN ŞİİR YARIŞMASI BİRİNCİSİ Rumuz: “ÇALAP” YÜCESİN GÖNÜL Güzel gönül Hoş gönül Uluların dilinde Kaleminde şairin Büyüklüğün/zenginliğin bal damlası gibi süzülmüş dudaklardan: “Hatayi hal çağında Hak, gönül alçağında Yüz bin Kâbe yapmaktır Bir gönül al çağında…” Nasıl bir dil Nasıl bir us Yüzyıllar önce ses vermiş O koca Yunus: “Gönül Çalap’ın tahtı Çalap gönüle bahtı İki cihan bedbahtı Kim gönül yıkar ise…” Güzel gönül Hoş gönül Sınırsız bir umman tükenmez bir yolsun sen Zaptı güç bir küheylan aşılmaz bir dağsın sen Çiftçinin beklediği yağmur yoksulun teştinde yoğrulan hamur gibisin Yoksulda varsın/varsılda varsın Bu fani bedene sığar koca dünyaya sığmazsın Boyun ölçülmez Daran alınmaz Kefe kaldırmaz O denli ağırsın… Güzel gönül Hoş gönül Işık hızı, sıfır kalır yanında İnsanın olduğu yerde sen varsın An olur havalanır uçarsın birden Yıldız toplarsın gökyüzünde An olur köşkler/ saraylar kurarsın yeryüzünde Süleyman olur taht’a geçersin an olur Cariyeler/ köleler fır döner yörende Gözünün önüne gelir oğul Mustafa Tiksinir inersin tahttan Uzak durursun saraydan/padişahtan… Güzel gönül Hoş gönül Dağı deldiren sensin Ferhat’a Kays’ı Mecnun eden sensin Aslı için Kerem’i Arzu için Kamber’i yakıp kül edensin… Güzel gönül Hoş gönül Bir barış güvercinisin Hacı Bektaş’ın koynunda sevgisin/ umutsun Pir Sultan’da sazsın/ sözsün sıkılı bir yumruksun inersin haksızın kafatasına Direnir başkaldırırsın asana/ kesene/ yakana… Güzel gönül Hoş gönül Şiirin hası olursun Nâzım’da Bal olur damlarsın dudaklardan Emeksin/ alınterisin artık süzülür/inersin yanaklardan Irk/renk Cins/ mezhep bilmezsin İnsanda varsın sadece İnsanda bir hazinesin… Güzel gönül Hoş gönül Şairler seni anlatır sevgililer seni Fırından yeni çıkmış buğulu ekmek gibisin Sözün özü gönül Gül dalında bülbül bülbülde ötüş sevgili dudağında gülüş gibisin…
© Copyright 2024 Paperzz
