E(K)MEK İnsanlar bazen elinde olanların değerini anlayamazlar. Hayat insanlara beklemediği bir oyun oynamadıkça tabi… Bir gecede belki daha kısa bir sürede elindeki her şeyi kaybedebilir. Parasını, evini, arabasını, hayatını ,onurunu, ekmeğini… İnsanlar hayatları boyunca ekmek parası kazanmak için uğraşırlar. Mücadele ederler bazen hayatla bazen de kendileriyle… Bir işe başlarlar, uğraşırlar, yapamazlar, tekrar denerler sonra bir şekilde olur, başarırlar. Kazandıkları zamanki mutluluk ise kesinlikle görülmeye değerdir. Ellerine maaşlarını aldıkları zaman ilk işleri bir-iki ekmek alıp eve gitmek olur. Eli ekmek tutan insanlar olarak toplumda itibar görürler böylece. Bir de madalyonun diğer yüzü vardır tabi. Bunları elde edemeyenler… Bu şansa hayatları boyunca sahip olamayanlar ya da kaybedenler, ellerinden kaçıranlar… İşte bizler o insanlar için elimizdekilerin değerini bilmeliyiz. Özellikle de yediğimiz ekmeğin… Hani derdi ya annelerimiz bizler küçükken “Bırakma ekmeğini sakın atma çöpe, sen yemeyeceksen bile atma sakın! Sende var şimdi ama elinde olmayacağı zamanı da düşün. Elinde olmayanları, şu an bir kuru ekmeğe bile muhtaç olanları düşün” Bize küçükken öğretildi. Yerde bir ekmek parçası gördüğümüz zaman yerden alıp öperek başımız üstüne götürmemiz, sonra da onu alıp kimsenin çiğneyemeyeceği bir yere koymamız gerektiği. Onun kutsallığı daha çok küçükken işlendi körpecik beyinlerimize. Bir çiftçinin yeşerttiği ümitlerine, bir fırıncının akıttığı alın terine ve bir parça ekmek bulamadığı için kaybolan hayatlar adına saygı duymalıyız ekmeğe. Korumalıyız insanlık olarak, insani değerlerimizi ve bize sunulan nimetleri... Düşünmeliyiz her yemeğe oturduğumuzda aslında elimizdeki ekmeğin, birkaç çocuğun hayatını kurtarabileceğini, onlara yeni bir hayat sunabileceğini… İsraf etmemeliyiz ekmeği. Ağzımıza götürdüğümüz her lokmada gururla bakan çiftçiyi, alnındaki teri kurulayan fırıncının huzurunu ve bu ekmeğe muhtaç olan insanların ızdırabını görmeliyiz. İsraf yerine paylaşmayı, başka hayatlara el vererek hep beraber mutlu yarınlar yeşertmeyi ilke edinmeliyiz. Çünkü biz ‘’Komşusu açken tok yatan bizden değildir.’’ diyen bir peygamberin ümmetiyiz. Hatice YILDIZ Hüseyin Girenes Fen Lisesi
© Copyright 2024 Paperzz
