tarla kuşu ve yavruları

TARLA KUŞU VE YAVRULARI Yuvasını buğday tarlasına kuran
bir tarla kuşu,
yiyecek aramak için
yavrularını her gün
bırakıp gitmek zorunda kalıyordu.
Buğday olgunlaşınca
biçmeye gelecektiler,
ne duyarlarsa bu konuda
kendisine iletmelerini
istiyordu yavrularından. Bir gün, dışarıdayken anne kuş,
çiftçi geldi ekinleri görmeye.
“Zamanı gelmiş,” dedi oğluna,
“artık biçmek gerek buğdayı.
Git haber sal da komşulara
yardıma gelsinler yarın sabah.” Anneleri gelince
yavrular ilettiler duyduklarını,
daha güvenli bir yere
taşınmalıydı artık yuvaları.
Ne var ki anne kuş
“Daha zamanı değil,” dedi,
“komşuların yardımını beklerse çiftçi
yarın kesinlikle biçilemez buğday!”
Ertesi gün, çiftçi yine uğradı.
Baktı ki iyice olgunlaşmış başaklar,
ama el sürülmeden duruyor öyle.
“Komşulara güvendik, olmadı,” dedi oğluna.
“Git bu kez akrabalara haber sal.
Amca, dayı, yeğen kim varsa
gelsinler yarın sabah, başlasın hasat!” Anne kuş, yuvaya döndüğünde,
korku içinde buldu yavrularını.
Çiftçinin ne söylediği aktarılınca,
“Korkacak bir şey yok,” dedi.
“Her zaman bir işleri bulunur akrabaların.
Siz yine kulaklarınızı dört açın
ve ne duyarsanız iletmeyi sürdürün bana!” 8
Üçüncü gün, çiftçi bir daha göründü.
Baktı ki bozulmaya başlamış neredeyse başaklar
“Artık bekleyemeyiz,” dedi oğluna.
“Gel gidip orakları bileyelim,
yarın kendimiz biçeriz şafakla.” Yavrular bu sözleri aktarınca,
“Zamanı gelmiş,” dedi anne kuş,
“çiftçi kendisi biçmeye kararlıysa
gerçekten biçilecek demektir yarın!”
Gerçekten de gelip çiftçiyle oğulları
ertesi sabah biçtiler buğdayı. İyi yapılmasını istiyorsan bir işin
Kendinden başkasına güvenmemelisin
ATMACA VE GÜVERCİNLER Atmacanın biri
çoktan beri göz koymuştu
bir güvercin sürüsüne.
Kaç kez gökten süzülüp
daldıysa aralarına
bir sonuca ulaşamadı.
Hepsinde de güvercinler
eksiksiz döndüler yuvalarına.
“Belki de gölgemi gördüler”
diye düşündü atmaca
ve bulutlu bir günde
yeniden saldırmayı denedi.
Ama sonuç değişmedi. 11
İştahı iyice kabaran atmacanın
bu kez bir kurnazlık geldi aklına.
Yuvalarına yakın
bir ağacın tepesine konup
şöyle dedi güvercinlere:
“Korku ve tedirginlik içinde
yaşamaya değer mi böyle?
Kral yapın da beni başınıza
koruyayım sizi
göklerden gelecek her tehlikeden!” Aptal güvercinler
içtenliğine inanıp kral yaptılar onu.
Tahtına çıkar çıkmaz
bir buyruk yayımladı atmaca,
kendisine her gün
kurban edilmesini istedi
bir güvercinin. Bir zorbayı seçip de buyruğuna mı girdin
Başına ne gelirse hepsini hak edersin 12
TATARCIK İLE BOĞA
Bir boğanın başının çevresinde
uçuşup duruyordu aptal bir tatarcık.
Sonunda konuverdi boynuzuna
ve “Bağışlayın,” diye seslendi.
“Rahatsız ederse ağırlığım sizi
lütfen söyleyin, gideyim hemen!”
Boğa, “Rica ederim kaygılanmayın,” dedi.
“Gitseniz de kalsanız da fark etmez.
Doğrusunu söylemek gerekirse,
bilmiyordum orada olduğunuzu bile!”
Akıl ne denli küçülürse
O denli artar kendini beğenme
14