"Tercüman-ı Hissiyat" Doğuş YÜCEL

TERCÜMAN-I HİSSİYÂT
Her deryanın başucunda
Kimsesiz kalmış bir kıyı
Ve o kadar sessiz ki çığlıkları
Ne duyanlara anlatabilir derdini
Ne de umursamaz kaygısız kayalara
Yarinden ayrılmış bir Mecnun sanki
Denizi mesken eylemiş kendine
Ve yalnızlığı kabullenmiş artık belli ki
Leyla'sını ararken ıssız çöllerde
Denize vermiş çaresiz ellerini
Ne mehtabı görmekten sıkılmış
Ne de aynı yakamozu her gece
Sorsan anlatır mı ki?
Çözülmemiş bir bilmece
Oturup karşısına derdini söyle deyince
Açıp da ağzını etmedi ya
Tek hece…
11/D DOĞUŞ YÜCEL