Η τήρηση των εντολών - Greek Orthodox Metropolis of Toronto

ΟΡΘΟΔΟΞΗ πΟΡΕΙΑ
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2014
ΣΥΝ. ΑΠΟ ΣΕΛ. 1
Τα εισόδια της Θεοτόκου
Η αναφορά για το περιστατικό των Εισοδίων
της Θεοτόκου δεν γίνεται σε κάποιο από τα
βιβλία της Καινής Διαθήκης, όπως θα περίμενε
κανείς, αλλά σε δύο απόκρυφα Ευαγγέλια: το
Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου (κεφ. 6-7) και το
Ευαγγέλιο του Ψευδο-Ματθαίου. Σύμφωνα
με αυτά, οι ευσεβείς γονείς της Θεοτόκου,
Ιωακείμ και Άννα, έπειτα
από εικοσαετή έγγαμο
βίο, ήσαν άτεκνοι και
παρακαλούσαν θερμά
τον Θεό να τους χαρίσει
ένα παιδί. Ο Θεός
τους ανάγγειλε με
Άγγελο ότι η επιθυμία
τους θα εκπληρωθεί
και η Άννα έμπλεη
χαράς υποσχέθηκε να
αφιερώσει το παιδί στον
Ε
Η τήρηση των εντολών
ίναι αλήθεια ότι η εποχή μας αδικεί μια
μεγάλη ευλογία που έχει δώσει ο Θεός: την
ευλογία των εντολών. Θεωρεί ότι η τήρηση
των εντολών αποτελεί μια μηχανική, επιφανειακή
ηθική και ότι ο λόγος περί τηρήσεως των εντολών
είναι μια ηθικολογία που προάγει τον ευσεβισμό.
Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Αν προσέξουμε,
θα δούμε ότι και το Ευαγγέλιο και η πατερική
γραμματολογία και η εμπειρία της Εκκλησίας
είναι γεμάτα από προτροπές για την τήρηση
των εντολών και προσδιορίζουν την αγιότητα –
μεταξύ άλλων – και ως έκφραση της τηρήσεως των
εντολών· “ἐάν ἀγαπᾶτέ με, τάς εντολάς τάς ἐμάς
τηρήσατε”, λέει ο ίδιος ο Κύριος. Η προσπάθεια
τηρήσεως των εντολών μάς μεταφέρει από την
αμφιβολία και τους επικίνδυνους ακροβατισμούς
των “βιωμάτων”, στην πραγματικότητα των
αδυναμιών μας.
Διαβάζουμε συχνά ένα βιβλίο, κάνουμε μια
ωραία συζήτηση, μιλάμε για τον πλατυσμό της
καρδιάς, για τις αναρριχήσεις του νοός, για τις
πνευματικές αναβάσεις, και μετά από λίγο μας
διακόπτει ο άντρας ή η γυναίκα μας στο σπίτι και
αντιδρούμε με ένταση και εκνευρισμό. Τί έννοια
έχουν τότε όλες αυτές οι συζητήσεις; Κρατάμε το
ΣΥΝ. ΑΠΟ ΣΕΛ. 1
Θεό. Πράγματι, η Άννα έμεινε έγκυος και μετά από
εννέα μήνες απέκτησε κόρη, τη Μαριάμ (Μαρία).
Όταν η Μαριάμ έγινε τριών ετών, οδηγήθηκε από
τους γηραιούς γονείς της στο Ναό του Σολομώντος,
προκειμένου να εκπληρωθεί το τάμα τους προς τον
Θεό. Η Μαρία ανήλθε μόνη της τα 15 σκαλοπάτια
που οδηγούσαν στον Ναό και παραδόθηκε από
τους γονείς της στα χέρια του ιερέα Ζαχαρία. Αυτός
την αγκάλιασε, την ευλόγησε και είπε: «Εμεγάλυνε
ο Κύριος το όνομά σου σε όλες τις γενεές. Με σένα
θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώση
τους υιούς του Ισραήλ». Στη συνέχεια ανέβασε την
τριετή Μαρία στο εσωτερικό του θυσιαστηρίου,
όπου ο Θεός της πρόσφερε τη Χάρη του. Το νεαρό
κορίτσι υπηρέτησε τον Ναό μέχρι τα 14 χρόνια
του, οπότε αρραβωνιάστηκε τον Ιωσήφ και στη
συνέχεια έγινε η μητέρα του Ιησού Χριστού.
Τα Εισόδια της Θεοτόκου καθιερώθηκαν ως
εκκλησιαστική εορτή κατά τον 7ο αιώνα, πρώτα
στην Ανατολή και πολύ αργότερα στη Δύση.
Αναφορές υπάρχουν στα γραπτά του Αγίου
Μάξιμου του Ομολογητή και των πατριαρχών
κομποσκοίνι στο χέρι, τηρούμε
ίσως τις νηστείες, επειδή έτσι
μάθαμε, αλλά δεν μπορούμε
να τηρήσουμε τις εντολές
της αγάπης, της υπομονής,
της αμοιβαίας ανοχής,
της συγχωρητικότητας.
Και παρατηρείται το εξής φαινόμενο: Ενώ
εμφανιζόμαστε με μια μοναχικού χαρακτήρα
παραδοσιακότητα, είμαστε πολύ σκληρόκαρδοι
άνθρωποι. Αυτό που μαλακώνει την ψυχή σαν
σφυρί που τη χτυπάει, είναι οι εντολές και ο
αγώνας τους.
Οι εντολές υπάρχουν για δύο λόγους: Πρώτον,
για να μας ταπεινώνουν και δεύτερον, για να μας
δείχνουν την πορεία μας.
Πόσο αγώνα έχει μία εντολή! Πόση προσπάθεια!
Είναι πιο εύκολο να διαβάσουμε ένα κομμάτι από
τη Φιλοκαλία ή τα ασκητικά του Αββά Ισαάκ, να
νομίσουμε ότι το καταλάβαμε και να αισθανθούμε
ότι φτάσαμε σε μία δήθεν “πνευματική κατάσταση”,
από το να προσπαθήσουμε να μην πούμε ένα ψέμα
από αυτά που αποκαλούμε συμβατικά ψέματα.
Βλέπουμε λοιπόν, ότι όταν προσπαθούμε να
3
Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιου και Γερμανού.
Με τα Εισόδια της Θεοτόκου συνδέεται και
η βασιλική της Αγίας Μαρίας της Νέας,
που χτίστηκε δίπλα στα ερείπια του Ναού
του Σολομώντος και εγκαινιάστηκε στις 21
Νοεμβρίου 543 από τον βυζαντινό αυτοκράτορα
Ιουστινιανό. Εξ αυτού του γεγονότος φαίνεται
να επελέγη από την εκκλησία ο εορτασμός των
Εισοδίων της Θεοτόκου στις 21 Νοεμβρίου. Επί
αυτοκράτορος Μανουήλ Α’ Κομνηνού (1143-1180)
καθιερώθηκε ως ημέρα αργίας για το Βυζάντιο.
Στις μέρες μας, με ιδιαίτερη λαμπρότητα και
κατάνυξη εορτάζονται τα Εισόδια της Θεοτόκου
στα Χανιά, τη Λειβαδιά, την Αμφίκλεια και την
Κίμωλο. Αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου
είναι η Καπνικαρέα, το θαυμάσιο αυτό βυζαντινό
ναΐδριο του 11ου αιώνα, που βρίσκεται στο μέσο
της οδού Ερμού στην Αθήνα. Στις 21 Νοεμβρίου
γιορτάζουν ο Παναγιώτης, η Μαρία, η Δέσποινα,
αλλά και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις
γιορτάζουν την «Υπέρμαχο στρατηγό» τους.
sansimera.gr/articles/576#ixzz3I2WYjN2V
τηρήσουμε τις εντολές δυσκολευόμαστε πολύ. Κι
έτσι, ταπεινωνόμαστε ενώπιόν τους.
Οι εντολές όμως, πέρα από το γεγονός ότι μας
ταπεινώνουν, λειτουργούν και ως οδοδείκτες στην
πορεία μας. Βλέπει κανείς πολλές φορές στους
ορεινούς δρόμους να υπάρχουν στα δεξιά και
αριστερά της ασφάλτου, πάσσαλοι με φθορίζουσα
ύλη πάνω τους, ώστε να δείχνουν το δρόμο, όταν
αυτός καλύπτεται από τα χιόνια. Το ίδιο κάνουν
κι οι εντολές· μάς δείχνουν πού πορευόμαστε. Γι’
αυτό είναι πολύ σημαντικό να αναζητήσει κανείς,
με τη συμπαράσταση του πνευματικού του, να
προσδιορίσει τις εντολές για τις οποίες πρέπει
να αγωνιστεί στη ζωή του. Με αυτό τον τρόπο
μαθητεύει συνεχώς στο συγκεκριμένο αγώνα
του. Δεν δικαιολογεί εύκολα τον εαυτό του όταν
δεν τα καταφέρνει, δεν αδιαφορεί. Στέκεται με
τιμιότητα απέναντι στην αλήθεια. Έτσι, διακρίνει
το δρόμο και την πορεία του, και στη συνέχεια
ζητάει με την προσευχή του την ενέργεια του
Θεού και την ευλογία Του, ώστε αν κάποια από
τις εντολές μπορεί να μεταμορφωθεί σε εμπειρία
προσωπική, αυτό να γίνει μόνο με τη χάρη
του Θεού. Στην πνευματική ζωή, οι αρετές δεν
αποτελούν κατάκτηση ή επίτευγμα, αλλά δώρο
Θεού και καρπό Αγίου Πνεύματος. Σε μας ανήκει
η συναίνεση και η εμπιστοσύνη στη χάρη Του.
Μητρ. Μεσογαίας Νικόλαος
Συνέδριο για το Οικουμενικό Πατριαρχείο
Την έναρξη του Συνεδρίου εκήρυξε, με σύντομη
εισαγωγή, ο Μητροπολίτης Σωτήριος και στη συνέχεια
προβλήθηκε βίντεο του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ.
Βαρθολομαίου, ελληνιστί και αγγλιστί. Οι τέσσερις
διακεκριμένοι ομιλητές οι οποίοι μίλησαν, με αναφορές
στον πολυδιάστατο ρόλο του Οικουμενικού
Πατριαρχείου, ήσαν:
• Ο π. Μάξιμος Κώνστας πρώην καθηγητής του
Πανεπιστημίου Harvard, Mοναχός στην Ι. Μονή
Σιμωνόπετρας Αγ.Όρους, καθηγητής και ερευνητής
της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής “Τιμίου Σταυρού”
στη Βοστώνη, αναφέρθηκε στον ιστορικό και
εκκλησιαστικό ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου
και ειδικότερα στον Αγ. Πρόκλο από την
Κωνσταντινούπολη.
• Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορέας κ.
Αμβρόσιος, ο οποίος ήταν και ο κύριος ομιλητής,
αναφέρθηκε στο ιεραποστολικό έργο του Οικουμενικού
Πατριαρχείου. Επίσης προβλήθηκε σύντομο βίντεο για
την Ορθόδοξη ιεραποστολή στην Κορέα που έφερε
στιγμές συγκίνησης.
• Ο Πρέσβης κ. Andrew Bennett, Διευθυντής του
Γραφείου Θρησκευτικής Ελευθερίας του Καναδά,
μίλησε για Αλήθεια, Αξιοπρέπεια και Δικαιοσύνη, και
για τις προσπάθειες προώθησης της θρησκευτικής
ελευθερίας σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην
Τουρκία.
• Ο Δρ. Αντώνιος Λυμπεράκης, Αρχηγός του
Τάγματος Αρχόντων Αγ. Ανδρέου, Αμερικής,
αναφέρθηκε στις προσπάθειες που καταβάλλονται
για την υπεράσπιση, την προστασία και την προώθηση
του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Στο Συνέδριο συμμετείχαν Ορθόδοξοι Ιερείς, ο
Επίσκοπος Georgije της Σερβικής Ορθόδοξης
Εκκλησίας, ο Επίσκοπος Ανδίδων Χριστοφόρος, ο
Επίσκοπος Φιλομηλίου Ηλίας (Αλβανική Εκκλησία), ο
Επίσκοπος Andriy (Ουκρανική Εκκλησία).
Άλλοι
επιφανείς
συμμετέχοντες
ήσαν,
ο
Ρωμαιοκαθολικός Καρδινάλιος Τορόντο κ. Thomas
Collins, ο π. Bruce Myers, εκπροσωπώντας τον Πριμάτο
της Αγγλικανικής Εκκλησίας Frederick James Hiltz, ο κ.
Robert W. Peck, Πρέσβης του Καναδά στην Ελλάδα, ο κ.
Αλέξανδρος Ιωαννίδης, Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας
στο Τορόντο, η Δρ. Karen Hamilton, Γεν. Γραμματέας
του Καναδικού Συμ,βουλίου Εκκλησιών, ο π.
Αλέξανδρος Καρλούτσος από την Ι. Αρχιεπισκοπή
Αμερικής, ο κ. Δημήτριος Άνας, πρόεδρος των
Αρχόντων του Καναδά, η κα Ευθυμία Κουτσούγερα,
πρόεδρος της Φιλοπτώχου της Ι. Μητρόπολης Καναδά
και ο Δρ K.Mατζιορίνης, Πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ Καναδά.
Από αριστερά, Δρ. Λυμπεράκης, Πρόεδρος Αρχόντων ΗΠΑ (ομιλητής), Α. Ιωάννιδης,
Γεν. Πρόξενος Ελλάδας, R. Peck, Πρέσβης του Καναδά στην Ελλάδα, Μητρ. Σωτήριος,
Μητρ. Αμβρόσιος (ομιλητής), Πρέσβης A,Bennet, Διευθυντής Γραφείου Θρησκευτικής
Ελευθερίας του Καναδά (ομιλητής) και π. Μάξιμος Σιμωνοπετρίτης (ομιλητής).
From left to right: Dr. A. Limberakis, National Commander of the Archons in the USA
(speaker); Mr. A. Ioannidis, Consul General of Greece in Toronto; Mr. R. Peck, Ambassador of
Canada to Greece; Metropolitan Sotirios; Metropolitan Ambrosios (speaker); Ambassador
A. Bennett, Director of the Office of Religious Freedom of Canada (speaker); and Fr.
Maximos of Simonopetra (speaker).
Στο συνέδριο ο Καρδινάλιος Th. Collins και ο
Μητρ. Σωτήριος σε φιλική συζήτηση.
Thomas Cardinal Collins and Metropolitan
Sotirios engaged in a friendly conversation at
the Conference.
Ολοι οι σύνεδροι παρεκάθησαν σε γεύμα το μεσημέρι.
All the delegates participated in a luncheon at noon.
τερα τον π. Φανούριο Πάππα και τον κ. Ευάγγελο
Το συνέδριο ήταν μια μοναδική ευκαιρία για τους
Σωτηρόπουλο, οι οποίοι ήσαν οι κύριοι οργανωτές του
συμμετέχοντες να ενημερωθούν για το Οικουμενικό
συνεδρίου και τους συνεργάτες τους, τους ομιλητές και
Πατριαρχείο και την ένδοξη ιστορία του, τις καθημερινές
πάντες για μία εκδήλωση κατά πάντα άριστη.
προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει και τον ιερό ρόλο
Επίσης,διεβίβασε σε όλους την αγάπη, τις ευχές και τις
που διαδραματίζει στον χριστιανικό κόσμο. Επιπλέον να
ευλογίες του Παναγιωτάτου Οικ. Πατριάρχη κ.κ.
ενημερωθούν για τις πολλές και αξιόλογες πρωτοβουλίες
Βαρθολομαίου. Ευχαρίστησε και δοξολόγησε τον
του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ.
Τρισάγιο Τριαδικό Θεό και εζήτησε η δοξολογία αυτή
Βαρθολομαίου, του 270ου διαδόχου του Αγίου Ανδρέα του
να γίνει από όλους και έτσι έκλεισε το σύνεδριο με
Αποστόλου.
δοξολογία και ευχαριστίες προς το Θεό ψάλλοντας
Τέλος, ο Μητροπολίτης Σωτήριος ευχαρίστησε ιδιαίόλοι μαζί το Φώς Ιλαρόν.
4
ΟΡΘΟΔΟΞΗ πΟΡΕΙΑ
Να προσφέρεις το 10%
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2014
Ιδιότροπος γέρος...
Ε
λάχιστες Κοινότητές μας διέρχονται
οικονομική κρίση. Για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα αυτό ξεπουλούν
μερικά από τα περιουσιακά στοιχεία που
έχουν. Είναι αυτή η λύση; Ασφαλώς όχι. Αν
συνεχίσουν να κάμουν αυτό με μαθηματική
ακρίβεια θα φθάσουν στο τέλος.
Γιατί έχουν φθάσει στο σημείο αυτό; Διότι
πρώτον φαίνεται ότι έχουν χάσει την
εμπιστοσύνη του λαού. Δεύτερον, διότι οι
διοικούντες, ίσως δεν δίδουν το καλό
παράδειγμα. Τρίτον, διότι και το σύστημα
των μελών που έχομε στις Κοινότητες, δεν
εφαρμόζεται σωστά. Το σύστημα ζητεί, ότι
όποιος είναι άνω των 18 ετών, άνδρας ή
γυναίκα, να γίνεται μέλος στην Κοινότητά
του και ετησίως να πληρώνει το καθορισμένο ποσό. Ποιο είναι το ποσοστό των
ανθρώπων, άνω των 18 ετών που ζουν σε μια
Κοινότητα και είναι μέλη της Κοινότητας
αυτής, πληρώνοντας ετησίως το καθορισμένο
ποσό; Δυστυχώς είναι πολύ ελάχιστο. Όχι σε
όλες, αλλά σε ορισμένες Κοινότητες.
Ποιο είναι όμως το σωστό, το οποίο πρέπει
να γίνεται για την υποστήριξη των
εκκλησιών μας και των φιλανθρωπικών
οργανισμών της; Ομιλεί γι’ αυτό η Αγία
Γραφή; Ο ίδιος ο Θεός; Ομιλεί και μάλιστα
πολύ εύγλωττα, χωρίς περιστροφές. Η Αγία
Γραφή, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, ορίζουν
ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να προσφέρει
στην εκκλησία του 10 % από τα ακαθάριστα
ετήσια εισοδήματά του. Ποιος το κάνει; Ίσως
θα πείτε, κανείς. Αυτό δεν είναι αλήθεια.
Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι οι οποίοι το
κάνουν. Υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι
προσφέρουν, όχι μόνο το 10%, αλλά σχεδόν
ολόκληρο το εισόδημα το οποίον ετησίως
έχουν.
Είναι καθήκον όλων μας, να προσφέρομε
στην Εκκλησία μας, στην Κοινότητά μας
10% ετησίως από τα ακαθάριστα εισοδήματά
μας. Είναι καθήκον όλων μας, στις διαθήκες
μας να αφήνομε το 10% στην Εκκλησία μας.
Στην Κοινότητά μας.
Χρόνια τα λέει αυτά ο Μητροπολίτης
Σωτήριος και πάρα πολλοί τον κατέκριναν
και τον εχλεύασαν γι’ αυτό. Η αλήθεια όμως,
είναι ότι μερικοί, ελάχιστοι, έχουν
ακολουθήσει την συμβουλή του και η Ιερά
Μητρόπολή μας έχει ανθρώπους οι οποίοι
προσφέρουν 10% από τα ακαθάριστα εισοδήματά τους, αλλά και από τις διαθήκες των
κοιμηθέντων ευλαβών χριστιανών έχει
πάρει περίπου 4.5 εκατομμύρια δολάρια
μέχρι τώρα.
Είσαι χριστιανός; Είπες το ναι στο Θεό;
Αυτό το ναι που είπες, πρέπει να είναι ναι
αληθινό. Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι πρέπει
να προσφέρεις στη Εκκλησία σου, στην
Κοινότητά σου 10% από τα ακαθάριστα
ετήσια εισοδήματά σου.
Σοφές Σκέψεις
u Μία σοφή κυρία έγραφε: Αν μιλάω τόσο πολύ είναι γιατί δεν είχα το χρόνο, γιατί δεν δεν έχω τα
χρόνια, γιατί δεν έλαβα την άσκηση, γιατί δεν
έμαθα τον τρόπο να σωπαίνω και να ακούω.
u Για τους ανόητους η αλήθεια είναι πικρή και αηδιαστική, το δε ψέμα είναι γλυκό και ευκολοπλησίαστο.
u Δεν μπορεί κανένας να ανέβει στην πλάτη σου,
εκτός εάν εσύ ο ίδιος σκύψεις.
u Ρώτησαν ένα μεγάλο κοινωνιολόγο, γιατί τόσοι
λίγοι γάμοι είναι ευτυχισμένοι. Γιατί, απάντησε,
οι νέοι ξοδεύουν τον καιρό τους να κατασκευάζουν δίχτυα και όχι φωλιές.
u Ένας αληθινά έξυπνος και καλοσυνάτος άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα, δεν είναι ποτέ άσχημος.
u Οι φαύλοι ζουν σαν να μην πρόκειται να πεθάνουν ποτέ. Και πεθαίνουν σαν να μην πρόκειται
να ζησουν ποτέ.
Οι ενάρετοι ζουν σαν να πρόκειται σε κάθε στιγμή να πεθάνουν, και πεθαίνουν σαν να πρόκειται να ζήσουν αιώνια.
u Το όχι ειναι μία πολύ μικρή λέξη, αλλά λίγοι
έχουν το θάρρος να την προφέρουν.
Το Άγγελμα
«Ἐν τῶ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς» .
Ψαλμ. (36, 9)
“In thy light shall we see light”.
Psalms. (36: 9)
PROGRAM OF
HIS EMINENCE
ΜETROPOLITAN SOTIRIOS
D E CE M B E R 2 0 1 4
Fri 5 Great Vespers, St. Nicholas, Toronto, ON
Sat 6 D. Liturgy, St. Nicholas, Toronto, ON
Sun 7 D. Liturgy, St. Panteleimon, Markham ON
Ό
ταν ένας γέρος άντρας πέθανε στη γηριατρική
πτέρυγα ενός γηροκομείου σε μια πόλη της
Αυστραλίας, θεωρήθηκε πως δεν είχε αφήσει
τίποτα αξίας.
Αργότερα, όταν οι νοσοκόμες έψαχναν ανάμεσα στα
λιγοστά υπάρχοντά του, βρήκαν αυτό το ποίημα. Η
ποιότητά του και το περιεχόμενό του εντυπωσίασαν
τόσο πολύ το προσωπικό, που φτιάχτηκαν αντίγραφα
του και μοιράστηκε σε κάθε νοσοκόμα του νοσοκομείου.
Μια νοσοκόμα πήρε το δικό της αντίγραφο στη
Μελβούρνη. Η μοναδική κληρονομία του γέρου άντρα
στους μεταγενέστερους έχει εμφανιστεί από τότε σε
χριστουγεννιάτικες εκδόσεις περιοδικών σε όλη τη χώρα
και περιοδικά Ψυχικής Υγείας. Έχει επίσης γίνει μια
παρουσίαση διαφανειών βασισμένη σε αυτό το απλό,
αλλά εύγλωττο, ποίημα.
Και αυτός ο γέρος άντρας, χωρίς τίποτα να έχει μείνει
να δώσει στον κόσμο, είναι τώρα ο συγγραφέας αυτού
του «ανώνυμου» ποιήματος που τριγυρίζει σε ολόκληρο
το διαδίκτυο.
Τι βλέπετε νοσοκόμες; ... Τι βλέπετε;
Τι σκέφτεστε ... όταν με κοιτάτε;
Ένας ιδιότροπος γέρος, ... όχι πολύ σοφός,
Αβέβαιος από συνήθεια …….. με μακρινή ματιά;
Που λερώνεται με το φαγητό του ... και δεν δίνει καμία
απάντηση.
Όταν λέτε με δυνατή φωνή ... «Εύχομαι να προσπαθούσες!»
Που φαίνεται να μην παίρνει είδηση ... τα πράγματα που
κάνετε.
Και πάντα χάνει ... μια κάλτσα ή ένα παπούτσι;
Ο οποίος, αντιστεκόμενος ή όχι ...σας αφήνει να κάνετε
όπως επιθυμείτε.
Με το μπάνιο και το τάισμα ... για να γεμίσετε την μέρα;
Αυτό σκέφτεστε; ... Αυτό βλέπετε;
Τότε άνοιξε τα μάτια σου νοσοκόμα, δεν κοιτάς εμένα.
Θα σου πω ποιος είμαι ... καθώς στέκομαι εδώ τόσο
ακίνητος.
Καθώς υπακούω στις διαταγές σου ... καθώς τρώω με
τη θέλησή σου.
Είμαι ένα δεκάχρονο μικρό παιδί ... με έναν
πατέρα και μητέρα, αδερφούς και αδερφές ... που
αλληλοαγαπιόμαστε. Ένα Δεκαεξάχρονο νεαρό αγόρι
... με φτερά στα πόδια του. Ονειρευόμενο πως σύντομα
τώρα …….. αγάπη θα βρει.
Στα Είκοσι σύντομα γαμπρός …….. η καρδιά μου πετά.
Καθώς θυμάμαι τους όρκους …….. που υποσχέθηκα
πως θα κρατήσω.
Στα Εικοσιπέντε τώρα …….. έχω δικό μου μικρό.
Που χρειάζεται την καθοδήγησή μου …….. και ένα
ασφαλές χαρούμενο σπιτικό.
Τριαντάχρονος άντρας ... το μικρό μου έχει πια γρήγορα
Μ
Αληθινή ζωή
ια κουραστική κι ασταμάτητη κίνηση είναι οι
επιδιώξεις μας, τα όνειρά μας.
Μια πολυάριθμη σειρά αναζητήσεων για μια
ζωή καλύτερη, πιο άνετη, πιο ευτυχισμένη.
Ωστόσο, ζούμε στους καιρούς των μικρών
προσπαθειών. Καιρούς που κυριαρχεί το πρόχειρο, το
ευτελές, το χαλαρό. Θέλουμε να δίνουμε λίγα και να
έχουμε πολλά. Χαμηλώσαμε τους υψηλούς στόχους.
Προδώσαμε την αίσθηση του απόλυτου, του τέλειου.
Δείπνο Θεολογικής
Ακαδημίας στο Montreal
ΣΥΝ. ΑΠΟ ΣΕΛ. 1
η κα Ε. Κουτσούγερα, πρόεδρος της Φιλοπτώχου
Καναδά, ο Εξοχ. Πρέσβης της Ελλάδας στον Καναδά
κ. Γ. Μαρκαντωνάτος και ο Μητροπολίτης Σωτήριος.
Στο δείπνο παρεκάθησαν περίπου 550 άτομα. Ενα
σεβαστό ποσό από τα έσοδα του δείπνου θα δωρηθεί
στο νοσοκομείο Παίδων St. Justine.
Ολοι οι ομιλητές, μίλησαν με ενθουσιασμό για το
έργο της Θεολογικής μας Ακαδημίας, της Ιεράς μας
Μητρόπολης και της Φιλοπτώχου Αδελφότητας.
Ο Μητροπολίτης Σωτήριος στην ομιλία του,
αναφέρθηκε στο έργο της Θεολογικής Ακαδημίας, αλλά
και στα προγράμματα της Ιεράς μας Μητρόπολης.
Το όλο βραδινό ήταν υπέροχο και οι παρευρεθέντες
έμειναν απόλυτα ευχαριστημένοι. Ηταν μια ατμόσφαιρα
χαράς και πνευματικής πανδαισίας.
Εκφράζονται προς όλους θερμά συγχαρητήρια και
πολλές ευχαριστίες!
Το δείπνο θα γίνει πάλι στην ίδια αίθουσα,
προσφορά των ιδιοκτητών του Palace Reception Halls,
την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου του 2015.
Tue 16 Great Vespers, St. Dionysios, LaSalle, QC
Wed 17 D. Liturgy, St. Dionysios, LaSalle, QC
Sat 20 D. Liturgy, Prophet Elias, Mississauga, ON
Sun 21 D. Liturgy, Koimisis, Ottawa ON
Wed 24 Evening Christmas D. Liturgy, St John the Baptist, Toronto ON
μεγαλώσει.
Δεμένοι μαζί ... με δεσμούς που θα κρατήσουν.
Στα Σαράντα μου, οι νεαροί γιοι μου ...έχουν μεγαλώσει
και φύγει.
Μα η γυναίκα μου είναι δίπλα μου ... να σιγουρέψει
πως δε θα θρηνώ.
Στα Πενήντα, άλλη μια φορά ...μωρά παίζουν στα
γόνατά μου.
Ξανά, γνωρίζουμε παιδιά ….. η αγαπημένη μου κι εγώ.
Σκοτεινές μέρες με βαραίνουν ... η σύζυγός μου είναι
νεκρή.
Κοιτάζω το μέλλον ... τρέμω με φόβο.
Γιατί όλα τα μικρά μου ... ανατρέφουν δικά τους μικρά.
Και σκέφτομαι τα χρόνια ..... και την αγάπη που έχω
γνωρίσει.
Είμαι τώρα ένας γέρος άντρας.. και η φύση είναι σκληρή.
Είναι αστείο να κάνεις τα γηρατειά .... να μοιάζουν
ανόητα.
Το σώμα καταρρέει ….. η χάρη και η δύναμη αποχωρούν.
Τώρα υπάρχει μια πέτρα ... εκεί όπου είχα καρδιά.
Μα μέσα σε αυτό το παλιό κουφάρι ... ένας νεαρός
άντρας κατοικεί.
Και για άλλη μια φορά ... η ταλαιπωρημένη μου καρδιά
φουσκώνει.
Θυμάμαι τις χαρές ... θυμάμαι τον πόνο.
Και αγαπώ και ζω ... τη ζωή ξανά.
Σκέφτομαι τα χρόνια, τόσο λίγα ... φύγαν τόσο
γρήγορα. Και δέχομαι το σκληρό γεγονός ... πως τίποτα
δε κρατά.
Λοιπόν, ανοίξτε τα μάτια σας, άνθρωποι ... ανοίξτε και
δείτε. Όχι έναν ιδιότροπο γέρο.
Κοιτάξτε κοντύτερα ... δείτε ... ΕΜΕΝΑ!!
Θυμηθείτε αυτό το ποίημα την επόμενη φορά που
θα συναντήσετε ένα άτομο μεγαλύτερης ηλικίας το
οποίο μπορεί να κάνετε πέρα δίχως να δείτε μέσα του τη
νεανική ψυχή. Όλοι μια μέρα θα είμαστε στην ίδια θέση!
Τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα σε αυτόν τον
κόσμο δε μπορούμε να τα δούμε ή να τα αγγίξουμε.
Πρέπει να τα αισθανθούμε με την καρδιά!
Το ποίημα είναι προσαρμοσμένο από τον Dave Griffith
και μεταφρασμένο από το blog <<ούτε λόγος>>
Που μας πάει, λοιπόν, μια τέτοια ζωή;
Πού μας πάει και μένουμε πάντα ανικανοποίητοι,
πεινασμένοι και διψασμένοι για τα αληθινά, για τα
ιδανικά, για τα τέλεια;
Αγγίζοντας τις πιο βαθιές χορδές της ύπαρξής μας,
ακούγεται η πατρική φωνή του μεγάλου αποστόλου,
του αποστόλου Παύλου:
«Ἐπί τήν τελειότητα φερώμεθα»(Εβρ. στ΄ 1)
Γνωρίζει άριστα ο απόστολος του Χριστού πως αυτό
είναι που πραγματικά ζητάμε.
Είμαστε πλάσματα του Πανάγαθου Θεού μ’ αυτή την
προδιαγραφή, της τελειότητας.
Πλαστήκαμε, εικόνες Του κι εμείς, για να Του
μοιάσουμε. Τέλειος ο Πλάστης και Πατέρας μας, για
την τελειότητα βαδίζουμε και μεις.
Γι’ αυτό ζούμε! Εκεί μας πάει αυτή η ζωή!
«Ὅλοι θεοειδεῖς, ὅλου Θεοῦ Θεοῦ χωρητικοί καί μόνου.
Τοῦτο γάρ τελείωσις πρός ἥν σπεύδομεν», σημειώνει ο
άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Ένας προορισμός, ένα
όνειρο για όλους. Χωρίς διακρίσεις και όρια.
Άλλη ζωή αυτή. Με απαιτήσεις, ανοδική. Ζωή που
δε γνωρίζει συμβιβασμούς και ημίμετρα, που όλα τα
ψευτίζουν. Ζωή πραγματική και δημιουργική.
Που σου δίνει τη δύναμη να κάνεις κάθε σου έργο
όλο και πιο άρτιο. Τόσο στην πνευματική ζωή, όσο και
στα καθημερινά και εγκόσμια έργα, στη σπουδή, την
εργασία, την οικογένεια. Ζωή που γεμίζει την ψυχή σου
χαρά και ευτυχία αληθινή.
Που αν και απαιτεί αγώνα, υπομονή και κόπο,
στεφανώνεται και ολοκληρώνεται με την παντοδύναμη,
ενισχυτική χάρη του Θεού,
Που δεν κλείνει τα όνειρα των αναζητήσεών μας και
των επιδιώξεών μας στα λιγοστά χρόνια αυτού του
βίου, αλλά τα ξανοίγει στην αιωνιότητα, που είναι η
πιο βαθιά και απαιτητική μας αναζήτηση.
«Ἐπί τήν τελειότητα φερώμεθα»!
Με πίστη, με θάρρος, με ελπίδα. Με τη βεβαιότητα ότι
δεν υπάρχει άλλος τρόπος! Δεν υπάρχει άλλος δρόμος
για να ζήσεις αληθινά!
Χριστιανική Φοιτητική Δράση