05
2013
digital
12Ψαρότοποι
Χειμερινοί
DEEP MAGAZINE 1
editorial
>editorial
Χειμώνας. Κρύο. Ο μέσος θνητός, ακολουθώντας το αμβλυμένο από το πέρασμα
στο δυτικό τρόπο ζωής ένστικτό του, περιορίζει τις κινήσεις του. Φροντίζει να βρίσκεται σε οικείο, ζεστό περιβάλλον, προφυλαγμένος από τα στοιχεία της φύσης.
Ο μέσος θνητός όμως. Ο ψαροκυνηγός δεν είναι τέτοιο πράγμα. Άραγε γίναμε ψαροκυνηγοί για να ξεφύγουμε από αυτό το «μέσο», την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι, το όριο που σημαίνει ανιαρή ισορροπία, ή ήμασταν πάντα, έτσι ή αλλιώς, ανισόρροποι; Αν ο χαρακτηρισμός ακούγεται βαρύς, πώς νομίζετε άραγε ότι φαινόμαστε
στα μάτια ενός «μέσου θνητού» που τις χειμωνιάτικες Κυριακές τρώει λουκάνικα ψημένα στο τζάκι, όταν μας βλέπει να τσαλαβουτάμε στα ψοφίδια ντυμένοι παρδαλά -ή
μαύρα, γυαλιστερά- κολάν; Πώς άραγε γίνεται να καταλάβει τη θαλπωρή που βρίσκεται κρυμμένη πίσω από το κρύο και τις στολές, μέσα στην ψυχή μας, όταν παίρνουμε
εκείνη την τελευταία, ζωογόνο ανάσα πριν τη βουτιά; Πώς θα νιώσει τη συναισθηματική πληρότητα της στιγμής που το ψάρι σπαρταράει για τελευταία φορά στα χέρια
μας, ή μετά, όταν με μια κούπα ζεστό τσάι στο χέρι το καμαρώνουμε μελαγχολικά να
σβήνει τα χρώματά του στο ντεκ, κάτω από το βαρύ, μολυβένιο ουρανό;
Χειμώνας. Κρύο. Τις μέρες χωρίς ψάρεμα γυμνάζομαι για να είμαι σε φόρμα, ενώ το
σκούρο, μελαγχολικό τοπίο δημιουργεί την προδιάθεση για ανάγνωση, φιλοσοφία ή
και τα δύο μαζί. Διαβάζω:
«Twenty years from now, you will be more disappointed by the things you didn’t
do than by the ones you did do. So throw off the bowlines. Sail away from the safe
harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover». Δηλαδή:
«Σε είκοσι χρόνια από τώρα θα είσαι περισσότερο απογοητευμένος για πράγματα
που δεν έκανες, παρά από αυτά που έκανες. Γι αυτό λοιπόν λύσε τους κάβους. Πλεύσε μακριά από το ασφαλές λιμάνι. Πιάσε τους αληγείς άνεμους στα πανιά σου. Εξερεύνησε. Ονειρέψου. Ανακάλυψε».
Το κείμενο είναι του Μαρκ Τουαίην. Αφιερωμένο στο μέσο θνητό και σ’ όλους τους
ψαροκυνηγούς.
Χειμώνας. Κρύο. Το ψαροτούφεκο αυτήν την εποχή αποκτά άλλο χαρακτήρα. Το καλοκαίρι ο ψαροκυνηγός ταυτίζεται με τη θάλασσα. Τώρα, με ολόκληρη τη φύση. Και
την παρέα. Ομάδες κυνηγών φεύγουν αξημέρωτα ακόμα. Ταξίδι με αυτοκίνητο με
το τρέιλερ να ακολουθεί -η μέθοδος της εποχής. Επαρχιακό δίκτυο, με πεύκα εκατέρωθεν της ασφάλτου. Χώμα υγρό από την ψιχάλα που σταματάει και ξαναρχίζει. Θαμπωμένα τζάμια απ’ τις ανάσες και μουσική, άλλοτε δυνατή, άλλοτε χαλαρή, απόλυτα ελεγχόμενη από το συναίσθημα της στιγμής. « Riders on the storm. There’s a killer
on the road…». Γέλια και δωρεάν ψυχανάλυση. Φιλίες δημιουργούνται και άλλες, παλιότερες, ενισχύονται. Ιστορίες, με πρωταγωνιστές χοντρούς, βραχωμένους ροφούς
με φόντο γκρι-μολυβί από τη βροχή που σταματάει και ξαναρχίζει. Πού πάμε όμως;
Ο χειμερινός ψαρότοπος είναι το κλειδί για την κατάκτηση της γνώσης του ψαροτούφεκου στο κρύο. Χαρακτηριστικά: οδική πρόσβαση, ομαλά εξελισσόμενο βάθος με
ωραία διαμόρφωση ρηχά, προστατευμένος από τον καιρό, άσπρα ψάρια. Μαζέψαμε
για εσάς τους δώδεκα καλύτερους ανά την Ελλάδα, που συγκεντρώνουν όλα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά και άλλα ακόμα που θα ανακαλύψετε εσείς.
Keep spearfishing. Η περιπέτεια μόλις άρχισε.
Δ. Κόλλιας
DEEP MAGAZINE 2
l
Σ
ΕΙΣΟΔΟ
5€
• Οι μεγαλύτερες εταιρείες
• Οι σημαντικότεροι ομιλητές
• Τα εντυπωσιακότερα events
28-30 2014
ΜΑΡΤΙΟΥ
www.deepex.gr
DEEP MAGAZINE 3
Deep worldwide
Text, photos: Brandon Wahlers
Παγκόσμιο Ρεκόρ IBSRC
στο North American Yellowtail 86.70 lbs (39.2 kg)
O Brandon Wahlers είναι ένας παθιασμένος καλιφορνέζος
ψαροκυνηγός, από τους καλύτερους της νέας γενιάς και από
τα αγαπημένα παιδιά του αμερικανικου λόμπυ. Πρόσφατα έγινε κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ yellowtail kingfish (seriola
lalandi), ενός από τα αγαπημένα θηράματα των ψαροκυνηγών
του Ειρηνικού. Αποκλειστικά στη στήλη deep worldwide, η
περιγραφή της εντυπωσιακής σύλληψης που έλαβε χώρα στο
νησάκι της Γουαδελούπης, γνωστό για τους μόνιμους λευκούς
του καρχαρίες. Είπατε κάτι;
«Φτάσαμε στην Baja της Καλιφόρνια στις 20 Αυγούστου.
O σκοπός του ταξιδιού μας ήταν η κινηματογράφηση για ένα
νέο ντοκυμαντέρ που μελετά τις συνήθειες και την φυσιολογία
του μεγάλου λευκού καρχαρία, για λογαριασμό του National
Geographic. Η κινηματογραφική ομάδα απαρτιζόταν από πολλά μέλη ανάμεσα των οποίων και δύο ακόμη ελεύθεροι δύτες,
ο Ryan McInnis και ο Mark Healey. Από τις 21 κιόλας του μηνός
ψάχναμε για σημεία για να ψαρέψουμε κοντά στο σκάφος.
Σύντομα βρήκαμε μία ξέρα που σηκωνόταν κάθετα από τα
35m στα 7m.
Ένα πρωί οι τρεις μας βουτήξαμε στην εν λόγω ξέρα με τα
μονολάστιχά μας και σε σύντομο χρονικό διάστημα είχαμε
πιάσει μερικά 20κιλα yellowtail, πολύ όμορφα, δυνατά και
νόστιμα ψάρια συγγενή με το μεσογειακό μαγιάτικο. Κάποια
στιγμή ένα κοπάδι με μεγάλους τόνους πέρασε από κάτω μας.
Αμέσως φωνάξαμε το σκάφος και σε ελάχιστο χρόνο είχαμε
στο νερό τα τονοντούφεκα, τα flashers, τους πλωτήρες και τα
bungee. Την επόμενη μισή ώρα αναλωθήκαμε σε καρτέρια για
τόνους χωρίς αποτέλεσμα, αφού μόνο μερικά yellowtail φάνηκαν και αυτά στα βαθύτερα σημεία.
DEEP MAGAZINE 4
Σε ένα καρτέρι πάνω στην ξέρα και σε βάθος 15m είδα δύο ευμεγέθη yellowtail περίπου 10 με 12m βαθύτερα και σχεδόν 15
αριστερά μου. Η ορατότητα ήταν γύρω στο 20m και τα ψάρια
μου φάνηκαν γύρω στα 25kg οπότε και αδιαφόρησα συνεχίζοντας το καρτέρι για τους τόνους. Στιγμές μετά κοίταξα στα
αριστερά μου και τα ψάρια είχαν πλησιάσει και φαινόντουσαν
πολύ μεγαλύτερα από ότι είχα αρχικά εκτιμήσει. Αρχισα να
βυθίζομαι κατά πάνω τους για μία πιο κοντινή ματιά. Μολις πίστεψα πως τα ψάρια ήταν 5 με 6m μακρυά (και περίπου 30 με
35kg) σήκωσα το όπλο και άρχισα να τα σημαδεύω. Σημάδεψα
το κεφάλι του μεγαλύτερου εκ των δύο και πάτησα την σκανδάλη του τονοντούφεκού μου. Αμέσως συνειδητοποίησα οτι η
απόσταση τελικά ήταν λίγο μεγαλύτερη από ότι αρχικά νόμιζα,
αφού η βέργα χρειάστηκε αρκετό χρόνο μέχρι να φτάσει το
ψάρι. Η βέργα κτύπησε το ψάρι στο μέσο του σώματος και παρόλη τη σχεδόν 7m απόσταση το σόκαρε σημαντικά. Άρπαξα
τη μησινέζα και επέστρεψα με γρήγορες πεδιλιές στην επιφάνεια. Με το που ανέπνευσα, φώναξα το σκάφος για να μου
δώσουν ένα δεύτερο όπλο. Ταυτόχρονα κλίπαρα την μησινέζα
στο bungee, στην άκρη του οποίου καραδοκούσε ο πλωτήρας
μου. Εν τω μεταξύ το σκάφος είχε ήδη φτάσει και το OMER
130 μου ήταν στο νερό. Το άρπαξα, όπλισα (στα ρεκόρ απαγορεύεται να οπλιστεί το όπλο από άλλον), βούτηξα και σφήνωσα την βέργα του στο κεφάλι του μεγάλου yellowtail. Αμέσως
τσέκαρα την περίμετρο για τυχόν καρχαρίες και αφού διαβεβαιώθηκα ότι δεν υπάρχει κανένας άρπαξα το ψάρι, το έφερα
στην επιφάνεια και του έκανα ευθανασία. Μόλις του αφαίρεσα
τις βέργες και ανεβήκαμε στην βάρκα έμεινα έκπληκτος από
το μέγεθος του ψαριού. Αδιαμφισβήτητα ήταν το μεγαλύτερο
yellowtail που είχα δει ποτέ!
DEEP MAGAZINE 5
SHALLOW
Με μεγάλη συγκίνηση σας καλωσορίζω και πάλι στη ρηχοπατιά μου. Γιατί συγκίνηση; Έτσι βρε αδερφέ… Γιατί απλώς μου δίνετε την ευκαιρία να γράψω και να γελάσω πρώτος εγώ ενώπιον της οθόνης μου. Εντάξει.. Γέλασα… Τώρα περάστε να γελάσετε κι εσείς….
The rocket man
Ξεκινώ αυτόν το μήνα αγαπητοί και αγαπητές μου με κάτι που ειλικρινά
με άφησε έκπληκτο. Για άλλη μια φορά έμεινα ενεός απέναντι στην
εφευρετικότητα και την ιδιοφυΐα των ψαροκυνηγών. Διότι να εξηγούμεθα, άλλο να ξεκινάς να κόψεις τα λάστιχα και να δέσεις καμπάνες και
άλλο να καταφέρεις να φτιάξεις έναν... πύραυλο. Αληθινό πύραυλο,
ιπτάμενο, θορυβώδη και με όλα τα κομφόρ. Ναι σας λέω, μα την αλήθεια. Ψαρ κυνηγός ήταν ο χριστιανός και εξελίχθηκε σε αερονα πηγό
και σχεδόν σε κοσμοναύτη. Τι, δε με πιστεύετε; Καλά. Καθίστε τώρα να
σας ξηγήσω τ’ όνειρο. Ο φίλος μας λοιπόν είπε, χειμώνας είναι, κρύο
κάνει, κάτσε να ανάψω το τζάκι να κάνω ατμόσφαιρα και να καστομι
ρω κάνα όπλο να περάσει και η ώρα. Βούτηξε λοιπόν ένα μακρινάρι
και είχε σκοπό να το κοντύνει. Ξηλώνει κεφαλή, ξηλώνει λαβή, όλα
καλά. Βλέπει λοιπόν ο αίλουρος μέσα στο σωλήνα (συμβατικό παραδοσιακό ντουραλουμίνιο, να εξηγούμεθα) τις τάπες στεγανοποίησης.
Κάνει έτσι, κάνει αλλιώς, δεν μπορεί να τις βγάλει. Σπάει λοιπόν το
ψαροτουφεκάδικο κεφάλι του πώς να ξηλώσει τις τάπες για να μπορέσει να τραβήξει πριονιά στο σωλήνα. Και τότε, μέσα στα μυριάδες
εγκεφαλικά του κύτταρα άναψε μια σπίθα και μια ιδέα ήρθε στο μυαλό
του. Τι σκαρφίστηκε ο ατίθασος; Σου λέει, ντουραλουμίνιο είναι , θα το
ζεστάνω κάπως, θα διασταλεί και αυτό και ο αέρας πού’χει μέσα και
σιγά σιγά θα βγουν οι κολοτάπες. Με μιας χαμογέλασε, φώναξε και
ένα ουρανόμηκες «το βρήκα…» και στο τάκα τάκα φέρνει ένα καμινέτο
και αρχίζει με σταθερές παλινδρομικές κινήσεις (να μην σας πω πως
κούναγε τη σωλήνα, θα ξεραθείτε…) να θερμαίνει το αλουμίνιο. Η ώρα
πέρναγε αλλά οι τάπες το χαβά τους. Ξαφνικά όμως είδε τη μια τάπα
να βγαίνει προς τα έξω λόγω προφανώς επειδή υπερθερμάνθηκε και
διεστάλη ο αέρας μέσα στη σωλήνα. Ο εφευρέτης μας αναθάρρησε,
χαμογέλασε και συνέχισε με μεγαλύτερο πείσμα το «κούνα – κούνα
το μακρινάρι». Η ώρα πέρασε, κουράστηκε λίγο, πύρωσε κι η σωλήνα,
οπότε την αφήνει για λίγο δίπλα στο τζάκι, όρθια και υπό γωνία για
να ξεκουραστεί. Και καθώς ήταν μακριά, συνέβη το νόστιμο. Ακούει
λοιπόν ένα μπαμ, μεγάλο γιορτινό και πολύ πολύ εντυπωσιακό. Ο δικός
μας τα χρειάστηκε. Ποιος πυροβόλησε, σκέφτηκε, αλλά αμέσως είδε τι
έγινε και ξεράθηκε. Διότι με το μπαμ έφυγε η κάτω τάπα με βία και η
σωληνάντζα η ντουραλουμινένια εκτοξεύθηκε από το τζάκι με μεγάλη
ταχύτητα και πήγε και καρφώθηκε στο ταβάνι, ολόιδια πύραυλος ρουκέτα, κάνοντας το σαλόνι του σπιτιού να μοιάζει με το Cape Canaveral.
Ο άνθρωπός μας έχασε για λίγο τη φωνή του, μετά έκανε το σταυρό
του που δε συνέβη αυτό όταν μεταξύ της σωλήνας και του ταβανιού
SHALLOW
DEEP MAGAZINE 6
μεσολαβούσε το κεφάλι του και κατέβασε από τα ύψη τη σωλήνα. Και
άφησε εκεί το πλάνο που έλεγε «καστομιά στο σαλόνι» για εκείνο το
βράδυ….
Εγώ τι μπορώ να πω πλέον αγαπητοί μου φίλοι; Ως Σκύλλις πρέπει κατ’
αρχήν να συγχαρώ τον φίλο μας για τις φοβερές του ιδέες. Είμαι σίγουρος ότι μόλις το δημοσιεύσω θα έρθει η ΝΑΣΑ και θα του προτείνει
συνεργασία στο νέο της διαστημικό πρόγραμμα που θα λέγεται «Σφυρίδα στο φεγγάρι». Είμαι σίγουρος ότι ο πυραυλοποιός ψαροκυνηγός
θα τα πάει περίφημα. Όμως θέλω να σταθώ και σε κάτι άλλο που δεν
αξίζει να το προσπεράσουμε έτσι απλά. Ο άνθρωπός μας έκανε μια
τρελή εφεύρεση που θα μπορέσει να λειτουργήσει και στο νερό. Φανταστείτε υπερθέρμανση του αέρα της κάννης σε στεγανό περιβάλλον
υποβρυχίως και εκτόξευση της σωλήνας στο θήραμα. Σατανικό ε; Δεν
θα χρειάζεστε πλέον βέργες, η σωλήνα θα αφήνει σέκο το κολόψαρο
ενώ το υπόλοιπο κοπάδι που θα βλέπει το συμβάν θα λιποθυμάει από
τα γέλια και εσείς θα μαζεύετε τις συναγρίδες από το βυθό σαν κολοκυθάκια. Φοβερό! Αγόρι μου τα θερμά μου συγχαρητήρια!
Πού’ σαι Σπίλμπεργκ να τους δεις…
Ααααα… και τώρα θα περάσουμε σε ένα πολυαγαπημένο μου θέμα.
Την τέχνη… Η οποία τα τελευταία χρόνια έχει εισβάλει στο χώρο του
ψαροτούφεκου και έχει μπολιάσει δημιουργικά (σκίζω ο p0U$t#$...)
την ευγενική μας ασχολία. Και φυσικά η υπέρτατη μορφή τέχνης στο
ψαροτούφεκο είναι η κινηματογράφηση. Ναι βρε παιδιά, ο υποβρύχιος σινεμάς, ήγουν τα περιλάλητα «ντι-βι-ντιά». Όταν πρωτοβγήκε το
deep ήταν λίγο εστέτ ασχολία, αλλά σήμερα γίνεται κυριολεκτικά της
μουρλής και ο χώρος του υποβρύχιου dvd ανθεί κυριολεκτικά. Φυσικά
μέσα στο χαμό υπάρχουν τα πάντα όλα. Κουτσοί, στραβοί, στον Άγιο
Παντελεήμονα τον Κινηματογραφιστή. Ιδού λοιπόν ένα τέτοιο καλό
συμβάν που πρόσφατα αλίευσα από το χώρο της υποβρύχιας τέχνης.
Το τηλέφωνο στο περιοδικό χτυπά και στην άλλα άκρη είναι ένας παλαιός φίλος και ψαροκυνηγός. «Έχουμε φτιάξει ένα dvd μούρλια. Πολύ
σπουδαίο και με έτοιμο μοντάζ…», λέει καμαρώνοντας ο σκηνοθέτας –
ψαροκυνηγός. Ε, λένε τα παιδιά, φέρτε το από εδώ να δούμε πως είναι.
Φυσικά προηγήθηκε τηλεφωνικό παζάρι για την τιμή, διότι τα παιδιά
δεν ήταν οπαδοί του ρητού «η τέχνη για την τέχνη», αλλά του ρητού «η
τέχνη για την τσέπη». Έρχεται λοιπόν από το περιοδικό ο wannabe Φε-
SHALLOW
…και σου ‘κανε ένα μαλλί!
λίνης, πέφτουν οι χαιρετούρες και οι γνωστές κοινοτυπίες «Βρεέε, που
χάθηκες…» και τέτοια και τελικά το dvd μπαίνει στην τρύπα και η παράσταση αρχίζει. Θα προσπαθήσω να σας περιγράψω με ταπεινά λόγια το
μεγαλείο των εικόνων. Προσπερνάω την αρχή όπου ο άγριος ψαροκυνηγός σκηνοθέτης φουντάρει το φουσκωτό στη γλίστρα με τρομερό περιπετειώδες ύφος και θα σταθώ στα υποβρύχια πλάνα. Κολυμπάει, κολυμπάει και ξαφνικά ντουπ…βαράει μια ούγαινα 150 γρ. Τα παιδιά στο
περιοδικό δαγκώθηκαν. Συνεχίζει, κολυμπάει, ξανά ντουπ, να σου ένα
μελανούρι 150 γρ. Μη σας τα πολυλογώ, ο αίλουρος δύτης κολυμπάει
συνεχώς και θερίζει όλο το νηπιαγωγείο του βυθού. Ξαφνικά δε και με
ένα σκηνοθετικό τέχνασμα που αν το έβλεπε ο Αγγελόπουλος θα έσκιζε τα βραβεία του, σκύβει σε ένα βράχο και βουτάει θριαμβευτικά ένα
χταπόδι. Τελικά και αφού η ταινία όλη σαρώνει τα ψαράκια τα έρμα,
τα άσπρα, τα μικρά, καταλήγει στον κολοφώνα της δόξας καθώς ο ψαροκυνηγός σκηνοθέτης καρφώνει και ξεβραχώνει (μπράβο βρε…) ένα
ροφό σκάρτο ενάμιση κιλό. Εδώ οι φίλοι στο γραφείο ξίνισαν σοβαρά
τα μούτρα τους. «Εεεεε.. καλό είναι να μη βαράμε ροφάκια μικρά, ε;»
είπαν όσο πιο διακριτικά μπορούσαν. «Μα είναι 2.100 ζυγισμένος ...»
επέμεινε ο δημιουργός καλλιτέχνης. Τελικά και αφού τα φώτα άναψαν
και έπεσε η αυλαία του θεάματος, τα παιδιά, διακριτικά πάντα, είπαν
«εε… έχουμε τέτοια πλάνα κι αν θες να το δώσεις αλλού, οκ». Ο φίλος
μας πήρε το πόνημά του και πήγε στο συνέταιρό του, έτερο καλλιτέχνη
να ψάξουν αλλού διανομή για την ταινία τους. Κάπως έτσι κυρίες και
κύριοι γίνονται τα αριστουργήματα.
Ηθικόν Δίδαγμα 1: Με το αμόκ που έχει αρχίσει με τα dvd σε λίγο δεν
θα βλέπουμε μόνο ταινίες με μικρά ψαράκια, αλλά και ταινίες όπου οι
ψαροκυνηγοί θα ψαρεύουν μαλάκια (χταπόδια, σουπιές, καλαμάρια,
μοσκιούς και λοιπά σαρακοστιανά), όστρακα, γυαλιστερές, μυδάκια,
κάνα στρειδόπουλο, χόρτα της ακτής και αργότερα μανιτάρια και κούμαρα. Η ζήτηση αυξάνει και κάτι πρέπει να βαράνε οι πρωταγωνιστές
(εκτός αν βαράνε το σκηνοθέτη).
Ηθικόν Δίδαγμα 2: Να χτυπήσεις μικρά ψάρια να φας, άιντε και το καταλαβαίνω. Να βγάλεις και φωτό να δείχνεις τους κολλητούς, πάει στο
διάολο. Αλλά να γυρίσεις ταινία με το «Μακελειό στον παιδικό σταθμό
του βυθού», ε αυτό είναι πολύ εκκεντρικό. Είναι μάλλον αυτό που λέμε
μεταμοντέρνος κινηματογράφος…
Ηθικόν Δίδαγμα 3: Συνοψίζω τη θέση μου για τα dvd με το ρηθέν από
τον μεγάλο θεατρικό συγγραφέα Ουίλσον Μίζνερ: «Έζησα πολλά χρόνια στο Χόλιγουντ και πιστεύω πως οι πραγματικοί ήρωες των ταινιών
είναι οι θεατές τους…»
Φιλιά σε όλους και όλες. Επιστρέφω το Μάρτη με πολλά υποβρύχια
μπουμπούκια…
ΣΚΥΛΛΙΣ
SHALLOW
DEEP MAGAZINE 7
Hall of fame
Κώστας
Γιαννούλης
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Τ. Καρτέρης, PHOTO: Αρχείο deep magazine
DEEP MAGAZINE 8
-Ποιο θεωρείς το μεγαλύτερο ψαρευτικό σου επίτευγμα και
γιατί;
Από την άποψη των θηραμάτων, το μεγαλύτερό μου επίτευγμα
είναι ένας τεράστιος ροφός τριάντα δύο κιλών, λόγω της σπανιότητάς του. Πάντως σαφώς πιο σημαντική θεωρώ τη δεύτερη
θέση που κέρδισα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ψαροτούφεκου το 2006 και τη συμμετοχή μου με την εθνική ομάδα στο ευρωαφρικανικό πρωτάθλημα στην Ισπανία το 2007. Είναι πολύ
δύσκολο για έναν χομπίστα ψαροκυνηγό σαν εμένα, να φτάσει
σε αυτό το σημείο να αγωνίζεται στα ίσια με όλα τα ιερά τέρατα
του παγκόσμιου ψαροτούφεκου.
H στήλη, πιστή στο μότο της «καλός ψαροτουφεκάς είναι ο
παθιασμένος ψαροτουφεκάς», φιλοξενεί αυτόν τον μήνα τον
Κώστα Γιαννούλη. Ο Κώστας με μερικές εντυπωσιακότατες συλλήψεις στο ενεργητικό του και συμμετοχές στην Εθνική ομάδα
ανήκει στην κάστα των επιφανών ψαροκυνηγών, που ανήγαγαν
το χόμπι τους στα βέλτιστα επίπεδα. Ο οδοντίατρος από την
Πάτρα μας μιλάει για τα πρώτα του βήματα, τις σκέψεις του
για την υποξία, τους αγώνες ψαροτούφεκου, τις εμπειρίες του
στον ωκεανό και για το μεγάλο του όνειρο: μια 15άρα συναγρίδα! Γιατί όχι;
-Ποια ήταν η χειρότερη στιγμή που είχες ποτέ στη θάλασσα;
Ιανουάριος του 2004. Ήταν ακόμα η εποχή της αθωότητας με
την υποξία να φαντάζει κάτι εντελώς μακρινό. Ψαρεύοντας
σε μικρή απόσταση με έναν φίλο μου και αργότερα κουμπάρο μου, είδα το όπλο του να πέφτει προς τον βυθό. Πήγα προς
το μέρος του και τον είδα να επιπλέει αναίσθητος με το στόμα
ανοιχτό μέσα στο νερό. Αναγκάστηκα να του κάνω τεχνητή αναπνοή μέσα στο νερό. Ήταν τόσο άσχημη η κατάστασή του που
έμεινε 5 ημέρες στο νοσοκομείο. Στο τσακ τον πρόλαβα.
-Τόνος, φαγκρί, τσιπούρα, ροφός; Με ποια σειρά τα προτιμάς
και γιατί;
Δύσκολη ερώτηση. Για τον τόνο και το φαγκρί δεν έχω προσωπική άποψη γιατί δεν τα συναντώ στο ψάρεμά μου. Ο τόνος
σύμφωνα με όσα λέγονται έχει άλλη κλάση δυσκολίας στη σύλληψη, ακόμα και όταν έχεις συχνές επαφές μαζί του. Το φαγκρί
και η τσιπούρα όσον αφορά στη δυσκολία σύλληψης είναι θέμα
συμπεριφοράς κοπαδιού. Υπάρχουν εύκολα και δύσκολα κοπάδια. Ο ροφός είναι….. ροφός! Μπορεί να είναι το πιο εύκολο
ή και το πιο δύσκολο ψάρι! Οπότε αυτή θα είναι και η σειρά
προτίμησης!
-Γιατί ψαρεύεις; Πότε και πώς ξεκίνησε η περιπέτεια του ψαροτούφεκου για σένα;
Πάντα μου άρεσε να χαζεύω το βυθό με μάσκα. Επίσης πάντα
κρατούσα την αναπνοή μου πιο πολύ από όλους τους φίλους
μου. Η μεγάλη αλλαγή ήρθε περίπου στα 14 χρόνια μου, γύρω
στο ‘91, όταν είδα στον κινηματογράφο το «Απέραντο γαλάζιο». Με μάγεψαν οι σκηνές με τους ελεύθερους δύτες να βυθίζονται στο βαθύ μπλε με μια ανάσα και θέλησα να δω αν γίνεται πραγματικά. Έτσι ανακάλυψα την εξίσωση και άνοιξε μια
άλλη διάσταση στη θάλασσα για εμένα. Ε, όταν άρχισα να βλέπω και τα πρώτα ψάρια, θέλησα και να τα πιάσω και κάπως έτσι
ξεκίνησα. Δεν είχα κάποιον να με μυήσει και για αρκετά χρόνια
προσπαθούσα μόνος μου με όσες γνώσεις είχα από βιβλία και
περιοδικά. Το ουσιαστικό ψάρεμα, χειμώνα – καλοκαίρι, και οι
πρώτες επιτυχίες ήρθαν στα τέλη του 2000 όταν πρωτοβρήκα
παρέα για ψάρεμα.
DEEP MAGAZINE 9
-Ποια είναι η πιο εντυπωσιακή εικόνα που έχεις αντικρίσει μέχρι τώρα στο βυθό;
Αν ήταν να διαλέξω μία εικόνα θα έλεγα το εξής: στέκομαι σε
βαθύ καρτέρι, ο βυθός σχετικά ήπιος με χαμηλά βραχάκια. Λίγο
πιο μπροστά από εμένα παίζει ένα κοπάδι με κακαρέλους και
εγώ περιμένω βαριεστημένα μήπως εμφανιστεί τίποτα. Ξαφνικά ακούγεται ένας γδούπος, οι κακαρέλοι εξαφανίζονται τρομαγμένοι και εγώ ετοιμάζομαι για τον τόνο/μαγιάτικο ή οτιδήποτε άλλο. Και τότε το οπτικό μου πεδίο γεμίζει από αριστερά
προς τα δεξιά με έναν «τοίχο» από στήρες, μεγάλα ψάρια 3-4
κιλά, σε όλα τα ύψη, από τον πυθμένα μέχρι 5-6 μέτρα ψηλά.
Χτυπάω μια 3,5 κιλά που περνάει μπροστά μου, μένει στον τόπο
και το υπόλοιπο κοπάδι συνεχίζει. Μαγεία!
-Ποιους θεωρείς ως καλύτερους ψαροκυνηγούς στον ελληνικό
και τον παγκόσμιο χώρο και γιατί;
Στον ελληνικό χώρο καλύτερο θεωρώ φυσικά τον Γιάννη Σιδέρη. Το έχει αποδείξει επανειλημμένα, στα πανελλήνια πρωταθλήματα, στους ενδοσυλλογικούς αγώνες, στους διεθνείς αγώνες, μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Δεν έχει μόνο βάθος
αλλά και πολύ ανεπτυγμένο κυνηγετικό ένστικτο.
Στον παγκόσμιο χώρο πάλι δεν θα πρωτοτυπήσω και θα πω τον
Pedro Carbonel. Για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει καταφέρει
να παραμένει πάντα στις κορυφαίες θέσεις των πρωταθλημάτων, σε διαφορετικές θαλάσσιες συνθήκες κάθε φορά. Όποιος
έχει ψαρέψει στο εξωτερικό μπορεί να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι αυτό.
-Βάθη και θηράματα. Πώς νομίζεις ότι λειτουργεί ο συσχετισμός;
Κοφτά νερά και απότομοι κάβοι απαιτούν μεγάλο βάθος από
τον ψαροκυνηγό για να έχει εντυπωσιακά θηράματα. Πάντως
το βάθος από μόνο του δεν αρκεί, πρέπει να συνδυαστεί με
ψαρευτική τεχνική και εμπειρία. Πιο επίπεδοι και απλωτοί τόποι μπορεί να δώσουν εντυπωσιακά θηράματα χωρίς να παίζει
ουσιαστικό ρόλο το βάθος. Πάλι βέβαια χρειάζεται γνώση και
εμπειρία. Το σίγουρο είναι πως όλοι μπορούν να πιάσουν όμορφα ψάρια και να περνάνε καλά σε μικρά ή μεγάλα βάθη, αρκεί
να αγαπάνε το ψάρεμα και να έχουν επιμονή και υπομονή.
-Ποιες είναι οι σκέψεις για την υποξία; Έχεις κάποια προσωπική εμπειρία;
Η υποξία είναι πολύ αληθινή και κοντινή, μπορεί να συμβεί
σε οποιονδήποτε. Δεν αρκεί μόνο η σωστή προετοιμασία, το
ζευγάρι είναι απαραίτητο. Πάω πάντα για ψάρεμα με ζευγάρι.
Μάλιστα τις περισσότερες φορές ψαρεύουμε με ένα όπλο το
οποίο δίνει ο ένας στον άλλον μετά από κάθε βουτιά.
Προσωπικά έχω πάθει μία φορά blackout σε προπόνηση ελεύθερης κατάδυσης, μια φορά samba σε αγώνες άπνοιας και άλλες μια δύο φορές samba στα πρώτα μου βήματα στα βαθιά
νερά το μακρινό 2000. Όλες τις φορές είχα άνθρωπο ή ανθρώ-
DEEP MAGAZINE 10
Στολή Breathless
5.5mm
Λάστιχα Black Power
εµπλουτισµένο latex
Μονοµπλοκ λαστιχοβόλο
Carbon Lycan 105mm
Λεπίδες
ανθρακονηµάτων
flame
Βέργα Ταϊτής 17-4ph
Bleu Diamond
Συνδυασµός
που σκοτώνει…
ΛΕΝΟΡΜΑΝ 151 - 153
ΚΟΛΩΝΟΣ, 104 42 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ.: 210 51.57.889, 210 51.51.223
FAX: 210 51.57.889 e-mail: [email protected]
πους δίπλα μου που ήξεραν.
Εκτός από την περίπτωση του κουμπάρου μου που ανέφερα
πιο πάνω, τον Σεπτέμβρη του 2004 έχασε τη ζωή του ένας καλός μου φίλος που είχε πάει μόνος του για ψάρεμα. Από τότε
όπως είπα έχω γίνει πάρα πολύ ευαίσθητος και ψαρεύω μόνο
με ζευγάρι. Μου έχει τύχει 2-3 φορές να πιάσω ζευγάρια μου
με blackout στην επιφάνεια και να τους συνεφέρω.
-Έχεις ψαρέψει εντός και εκτός χωρικών υδάτων. Τι θα διάλεγες; Μεσόγειο ή ωκεανό;
Στη Μεσόγειο έχω μάθει να ψαρεύω και την αγαπάω. Απαιτεί
πολύ καλή τεχνική για τη σύλληψη του θηράματος. Επίσης είναι εύκολη και διασκεδαστική, με καλές θαλάσσιες συνθήκες.
Δυστυχώς είναι μια νεκρή θάλασσα η οποία μάλλον είναι αδύ-
νατον να επανέλθει.
Από την άλλη ο ωκεανός είναι απλά συγκλονιστικός. Η ποσότητα και το μέγεθος των ψαριών είναι ασύλληπτα για εμάς που
έχουμε μάθει στη Μεσόγειο. Μπορεί όμως να είναι και τρομερά επικίνδυνος με θανατηφόρα ρεύματα, παλίρροιες και swell!
Τελικά μάλλον θα διάλεγα Μεσόγειο για συναισθηματικούς
λόγους!
-Ποιο είναι το αγαπημένο σου όπλο και set up?
Ψαρεύω αποκλειστικά με ανθρακονημάτινο όπλο μονομπλόκ
120 εκατοστών ελληνικής κατασκευής. Το ψαρεύω με το στήσιμο που το δίνει ο κατασκευαστής, τρία 16άρια λάστιχα και
οκτάρα βέργα δίφτερη. Για το ψάρεμα που κάνω είναι ιδανικός συνδυασμός ευελιξίας και δύναμης. Κάτι πιο μικρό θα ήταν
λίγο. Κάτι πιο μεγάλο θα ήταν δυσκίνητο.
-Έχεις καιρό να κατέβεις σε αγώνες ψαροτούφεκου. Γιατί αυτό;
Ποια είναι η γνώμη σου για τους αγώνες γενικότερα;
Επαγγελματικοί λόγοι! Δεν μπορώ να αφήσω τη δουλειά μου
κάποιες περιόδους που έχει αγώνες. Επίσης δεν έχω δικό μου
σκάφος οπότε εξαρτώμαι από φίλους και γνωστούς για να με
στηρίξουν και δεν συγχρονιζόμαστε πάντα. Το 2007 είχα δηλώσει συμμετοχή για το πανελλήνιο αλλά τελικά δεν κατάφερα
να βρω σκάφος.
Έχοντας συμμετάσχει σε δύο πανελλήνια πρωταθλήματα, μερικούς ενδοσυλλογικούς αγώνες, ένα παγκόσμιο και ένα ευρωαφρικανικό πρωτάθλημα, η γνώμη μου για τους αγώνες είναι
θετική. Προάγουν την άμιλλα, τον συναγωνισμό και την πρόοδο του εξοπλισμού και των τεχνικών. Κατά τη γνώμη μου δεν
υπάρχει καμία ουσιαστική επίπτωση στους πληθυσμούς των
ψαριών μετά τον αγώνα.
-Η αγαπημένη σου θαλασσινή γεύση;
Στήρα στα κάρβουνα. Είμαι στηρομανής, τι να κάνουμε! Και η
σφυρίδα και η πίγκα πολύ καλές είναι! Παλαμίδα ωμή «ψημένη» στον χυμό λεμονιού. Μεγάλο λαβράκι ψητό ή βραστό!
-Τι ονειρεύεσαι για το ψαρευτικό σου μέλλον;
Ρεαλιστικά, να συνεχίσω να βουτάω, να βλέπω πολλά και όμορφα ψάρια και να παίρνω μερικά! Πιο υποθετικά, άλλη μια αποστολή στο εξωτερικό με την εθνική ομάδα! Αν και όσο περνάνε
τα χρόνια είναι πιο δύσκολο από την άποψη του ελεύθερου
χρόνου. Μια θηριώδη συναγρίδα, άνω των 15 κιλών! Ένα μαγιάτικο άνω των εξήντα! Τόνοι;
DEEP MAGAZINE 12
στολή
Mitho
Evolution
Χαρακτηριστικα
Νέο απίστευτα ανατομικό πατρόν, ενισχυμένο στα πιο
ευαίσθητα μέρη.
Neoprene υψηλής πυκνότητας, εξαιρετικά μαλακό.
Λεία εξωτερικά ξυρισμένη εσωτερικά.
Μονοκόμματη στον καβάλο για τέλεια κινητικότητα και
μέγιστη άνεση.
Επιστήθιο από ειδικό ανθεκτικό νάιλον και ελαστικό.
Μοναδικό σύστημα συγκόλλησης με πάχος λωρίδας
0,3 mm, κολλημένη σε όλες τις αρθρώσεις για τέλεια
μόνωση και αντοχή. Νέα ανατομική κουκούλα.
καμουφλάζ σε τρεις τύπους. Πάχη στα 4 - 5,5 - 7 - 8,5
χιλιοστά.
Ν. ΤζαΝουδακησ DIVING
Παπαναστασίου 23, καστέλλα, Πειραιάς, τηλ.: 210 41 18 909, fax: 210 41 19 967
e-mail: [email protected] site: www.tzanoudakis.gr
DEEP MAGAZINE 13
Χειμερινοί ψαρότοποι
& ταξίδια
ΚΕΙΜΕΝΟ: Αντώνης Ιορδάνογλου
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Εισαγωγή (πάλι τους δρόμους πήραμε...)
Λοιπόν είναι Φεβρουάριος και το πήξιμο του χειμώνα
κορυφώνεται. Έχω κάνει ό,τι μάγια και ξόρκια ήξερα,
έχω κάνει ομαδικό βουντού με κολλητούς ψαροκυνηγούς να σταματήσουν οι νοτιάδες που μας ξεσκίσανε,
και τώρα που γράφω βουίζουν έξω από το σπίτι μου,
και ελπίζω όταν με διαβάζετε να έχουν εξαφανιστεί
οι κ@ρgιOλ#δε$. Αυτά παθαίνω βέβαια γιατί δεν λέω
κι εγώ κι οι άλλοι να ξεφύγουμε από τους κοντινούς
ψαρότοπους. Γι’ αυτό το κουβεντιάζαμε με τα παιδιά
να την κάνουμε, να πάμε αλλού για ψάρεμα και τέτοια
εξεγερτικά, όσο βαστάει ακόμη ο γεροχειμώνας. Ούτω
πως μας προέκυψε το τεύχος που κρατάτε προς ψαρότοπους μεριά. Χειμωνιάτικους ψαρότοπους, βέβαια,
μέρη μαγικά κι ονειρεμένα που έχουν πάντα την υπόσχεση εκείνης της ψαριάς που θα μας γεμίσει εικόνες
DEEP MAGAZINE 14
και ενθουσιασμό και θα έχουμε να λέμε γι αυτή μήνες
ώσπου να ξανακαλοκαιριάσει. Γι αυτό κυρίες και κύριοι
ετοιμαστείτε για μια βόλτα στην Ελλάδα μέσα από τις
σελίδες του deep. Για αυτόν το μήνα, τον τελευταίο
του χειμώνα (εμένα μου λες...) ταξιδεύουμε σε τόπους
και αποκαλύπτουμε μυστικά κομμάτια, φανερώνουμε
ψαροτόπια και μοιράζουμε συμβουλές για να ξεκουνήσετε από τον καναπέ και να πάρετε τους παγωμένους
δρόμους. Σε μένα τον καημένο έλαχε ο κλήρος να σας
καλωσορίσω στο αφιέρωμα. Παρακαλώ περάστε στις
ταπεινές μου σελίδες, πάρτε ένα σοκολατάκι ένεκα οι
γιορτές (ευχαριστώ!), καθίστε και ελάτε να κάνουμε
ένα ταξίδι νοερό, στους χειμωνιάτικους ψαρότοπους
και στα ταξίδια τους. Κι αφήστε το νοτιά να φυσάει...
Τι είναι χειμωνιάτικος ψαρότοπος γιατρέ μου;
Όποιος ρωτάει το παραπάνω μένει μετεξεταστέος και
να έρθει το Σεπτέμβρη με τον κηδεμόνα του. Σιγά μη
δεν ξέρετε τι είναι χειμωνιάτικος ψαρότοπος. Πώς δε
ξέρετε. Και που ψαρεύατε τόσα χρόνια; Πώς; Θέλετε
να ξαναθυμηθείτε; Καλώς έχει. Εξ άλλου repetitium
matter studiorum που λεν και οι αδελφοί Λατίνοι και
συμφωνώ. Τον χειμώνα λοιπόν, λόγω αντίξοων συνθηκών το βασικό μας μέλημα είναι να μπορέσουμε
να βουτήξουμε και να περάσουμε καλά πιάνοντας και
κάνα ψαράκι. Δεν πάμε για τρόπαια, δεν πάμε για επιδόσεις. Το εμπεδώσατε; Ωραία. Άρα λοιπόν το χειμώνα
ψαρεύουμε είτε ρηχά είτε σε μεσαία βάθη (μην ψάχνετε βαθιά εδώ, θα σας πικράνω….) και ιδού σε λίγες
γραμμές το τι κάνουμε και το πως το κάνουμε εκεί αυτό
(και τις δέουσες τεχνικές ντε).
…εν αρχή ήταν τα ρηχά
Το ρηχό χειμωνιάτικο ψάρεμα είναι αναμφίβολα το
πιο δημοφιλές. Σταθεροί οι λάτρεις του, ισοφαρίζουν
σ’ ένα ψάρεμα με λιγότερες απαιτήσεις σε ικανότητες
στις εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες του χειμωνιάτικου
καιρού. Το χειμωνιάτικο ψαροτούφεκο στη ρηχοπατιά είναι αναμφίβολα η μεγάλη αγάπη όλων. Ιδιαίτερα
όσων μισούν το βαθύ ψάρεμα. Αν δεν πιάσουν εξάλλου
τώρα κάνα ψάρι πότε θα το πιάσουν; Στη ρηχοπατιά τα
καταφέρνουν πολύ καλά και λιγότερο έμπειροι ψαροκυνηγοί, εδώ μυούνται στο καρτέρι, σπουδάζουν το
συρτό καρτέρι και τελικά όλοι βγαίνουν με τα ψαράκια
τους. Το χειμωνιάτικο ψαροτούφεκο ειδικά είναι η χαρά
της ρηχοπατιάς (από 2-3 μέτρα ως έξω στο βουνό).
Μεγάλες πελαγίσιες μπάφες, σάλπες γίγαντες, τσιπούρες, σαργοί και ούγαινες, μελανούρια αρκετά και άλλα
πολλά λευκών κυρίως αποχρώσεων βόσκουν σε μεγάλα
νούμερα στη ρηχοπατιά καθώς τα καταπαγωμένα νερά,
οι βροχές και τα φουσκωμένα ποτάμια έχουν γεμίσει
τη ρηχή ζώνη με μικροοργανισμούς. Όμως στα ρηχά
νερά του χειμώνα, εκεί στις άγριες θολούρες, τα χιονόνερα, το αγιάζι και τους λασπωμένους ορμίσκους, σάς
περιμένει το νούμερο ένα θήραμα της ρηχής (της πολύ
ρηχής για την ακρίβεια) ζώνης: το πελώριο, θηριώδες,
αγριότατο και άκρως επιβλητικό λαβράκι, θήραμα αξιοζήλευτο, μεγάλο, δύσκολο και ατελείωτα νόστιμο, με
γεύση που προκαλεί ανατριχίλες και στους πιο ψαγμένους ουρανίσκους. Μόνο και μόνο για το άγριο πελαγίσιο λαβράκι αξίζει κανείς να υπομείνει τα χειμωνιάτικα
κουσούρια του καιρού. Οι ρηχοί ψαρότοποι του χειμώνα
βρίσκονται εκεί όπου το καλοκαίρι δεν βουτάγατε ούτε
για μπάνιο (από την πολυκοσμία και την βαβούρα), είναι
εν γένει άφθονοι, πολύ πολύ πονηροί και το κυριότερο
δεν χρειάζονται ντε και σώνει σκάφος, άρα είναι ό,τι
πρέπει για σούπερ κολυμπητό. Στο ρηχό καρτέρι (στα
ρηχά το χειμώνα κυρίως με καρτέρι θα ψαρέψετε) θέλετε πολύ χοντρή στολή (τύπου μοντγκόμερι, παλτό, επενδύτη και βάλε…), πολλά βάρη (για χέρια, πόδια, πλάτη,
μέση, αυτιά, για παντού!), φαρδιά μάσκα και αναπνευστήρα, μακριά τη σημαδούρα και μέτριο ως μεγάλο (αν
είναι πιο καθαρά τα νερά) όπλο. Και αν ξεμπερδέψτε με
τα πολύ ρηχά περνάτε και στα…
DEEP MAGAZINE 15
Μεσαία βάθη το χειμώνα
Το μυστικό στο χειμωνιάτικο ψάρεμα είναι τα πολλά άσπρα
ψάρια που γιαλώνουν και δείχνουν πιο ήρεμες συμπεριφορές. Το «γιαλώνουν» κάποτε σήμαινε «σε βάθη έως 10 μέτρα» (ενώ σήμερα ας βάλουμε άλλα 5-8 μέτρα για να είμαστε
μέσα. Τα βάθη έχουν αλλάξει αλίμονο…). Σε αυτά τα βάθη
το χειμώνα συμβαίνουν τρομερές αλλαγές οι οποίες φυσικά
ξεκινάνε από την πολλά υποσχόμενη ρηχή ζώνη. Σε αυτά τα
βάθη οι σαργοί και τα ρέστα των άσπρων: μελανούρια, ούγαινες, σάλπες, γαϊδουρόμπαφες, καμιά τσιπούρα, σκαθάρια, πολλά όντως είναι κάπως περισσότερα και πιο ευάλωτα
ντάλα καταχείμωνο, αλλά στο ψαροτούφεκο των χειμωνιάτικων μεσόνερων εμπλέκονται και κάποια μαύρα ψάρια,
δηλαδή ροφοί και σπανιότερα στήρες. Οι ροφοί γιαλώνουν
σε κάπως επιπόλαια θαλάμια σε αυτά τα βάθη το χειμώνα
και γενικά εμφανίζουν ένα πιο ήρεμο χαρακτήρα. Επίσης σε
πολλά μέρη σε αυτά τα βάθη εμφανίζονται και σφυρίδες (λίγες να εξηγούμεθα: αυτές γενικώς είναι άπατες…). Σε αυτά
τα βάθη υπάρχουν φορές που θα έρθουν εντελώς απρόοπτα
και μερικές εύκολες συναγρίδες. Όλα τα παραπάνω ελκυστικά τραβούσαν - και συνεχίζουν να τραβάνε - τους ψαροκυνηγούς σε μεγάλα και περιπετειώδη χειμωνιάτικα ταξίδια
καθώς αυτά τα ωραία και ελπιδοφόρα, πώς να το κάνουμε,
δεν συμβαίνουν δα και στην αυλή του σπιτιού μας. Το ψαροτούφεκο σε τέτοια βάθη και ο πλούτος της ζωής που κρύβουν το καταχείμωνο είναι οι λόγοι για τους οποίους ανοίχτηκαν όλες οι μακρινές ρότες των ψαροτουφεκάδων (κυρίως
της Αθήνας), και όλα τα μακρινά ταξίδια. Είναι το ψάρεμα το
υπεύθυνο για μυριάδες ελπιδοφόρες χειμωνιάτικες εκδρομές από αμέτρητες παρέες σε τόπους μαγικούς κι ονειρεμένους μέσα στα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια. Για τέτοιο
ψάρεμα παίρναν τους δρόμους και τις ραχούλες, για τέτοια
βάθη, για τέτοια και τόσα ψάρια. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν στα μεσόνερα, όπου χρειάζεστε ζεστή στολή (αλλά όχι
ακριβώς παλτό όπως στα ρηχά καρτέρια), λιγότερα βάρη,
πιο σοβαρά πέδιλα από τα ρηχά (τα κάρμπον, τα κάρμπον
αδελφές μου…), και όπλα σε όλη την γκάμα «κοντό – μακρύ
–μεσόμακρο – καστομάτο –και γαμάτο» (διότι τα θηράματα
παίζουν από τρύπες μέχρι τα ανοιχτά μπλε νερά). Σημειώστε
εν κατακλείδι: ψαρότοποι μακριά από την πόλη, εκδρομή,
σωστή παρέα και καλό σας ταξίδι.
DEEP MAGAZINE 16
Χειμωνιάτικο ταξίδι για ψαροτούφεκο
Όπως θα καταλάβετε εκ των άνωθεν γραφομένων όλα οδηγούν στο αποκορύφωμα του χειμωνιάτικου ψαροτούφεκου,
το ταξίδι. Ταξίδι μακρύ, μεγάλο, χειμωνιάτικο και με τη σωστή, την πρόστυχη αντροπαρέα. Ταξίδι που θα σας βγάλει
από τα τζάκια, τα κρασάκια, τα παϊδάκια, τα γλυκάκια, θα
σας ξεκουνήσει από τη θαλπωρή και τη θελκτική αγκαλιά
του καναπέως. Ταξίδι που θα σας ξεκολλήσει κιόλας από το
επαναλαμβανόμενο σκηνικό του τύπου «ψάρεμα κοντά στο
σπίτι κι ό,τι κάτσει». Ταξίδι που θα σας χώσει στο απέραντης
ομορφιάς σκηνικό της χειμωνιάτικης Ελλάδας. Ταξίδι για ψαροτούφεκο τον Φεβρουάριο. Ό,τι καλύτερο. «Σίγουρα;», θα
αναρωτηθείτε οι πιο ραχατλήδες εξ υμών. Μα ναι σας λέγω.
Για σκεφτείτε το. Τα θέρετρα, οι αμμουδιές, τα νησάκια, και
όλες εν γένει οι ακτές της Ελλάδας όπου το καλοκαίρι γινόταν το σώσε είναι έρημες. Είναι άδειες. Είναι απλά δικές σας.
Αυτά που στην καλοκαιρινή χώρα των διακοπών, όπου ο κάθε
τσοπάνος με πλεούμενο γέμιζε ασκήμια τα πέλαγα, ήταν
για σας άπιαστο όνειρο, τώρα είναι πραγματικότητα. Όλη η
παράκτια Ελλάδα είναι δική σας. Όλη η ομορφιά του τόπου
και του τοπίου απλώνεται μπροστά σας. Και ξέρετε κάτι; Η
χειμωνιάτικη Ελλάδα είναι ένας άλλος πλανήτης τον οποίο
οι καλοκαιρινοί πανηγυρτζήδες ούτε που τον έχουν φανταστεί. Μιλάω για την παραθαλάσσια φυσικά Ελλάδα (και όχι
για trendy χιονοδρομικά και Καλαβρυτοαραχωβοπερτούλια)
η οποία ευτυχώς το χειμώνα είναι εκτός μόδας (εκτός από
τη Μύκονο βεβαίως, βεβαίως). Τα χειμωνιάτικα τοπία στις
ακτές και τα νησιά, οι ντόπιοι που δουλεύουν στους ελαιώνες και στους πορτοκαλεώνες, τα τζάκια που καπνίζουν στο
ψιλόβροχο, οι μυρωδιές της γης και οι χιονισμένες βουνοκορφές που στεφανώνουν τον ορίζοντα, οι μολυβένιοι ουρανοί πάνω από τους μελανούς κάβους και οι λιγοστές αχτίδες
του ήλιου που τρυπούν τα σύννεφα, αυτά και άλλα πολλά
αρκούν για να ταξιδέψετε για ψαροτούφεκο. Αν μη τι άλλο
το ταξίδι σας θα είναι και χωρίς ψάρια συναρπαστικό. Μετά
είναι και το κόστος σε εποχές λιτότητας. Όπως είναι φυσικό
και ακολουθώντας τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης οι τιμές στα παραθαλάσσια καταλύματα το χειμώνα είναι
σαφώς πάμφθηνες. Είπαμε είναι εκτός μόδας. Ο κανόνας δε,
λέει πως ότι είναι ανοιχτό παραλιακώς χειμώνα καιρό είναι
σχεδόν τζάμπα. Οπότε η εκδρομή δεν σας στοιχίζει τίποτα
σοβαρό. Το φαγητό επίσης είναι φθηνότερο, άσε που θα
ανακαλύψετε ένα σκασμό πονηρά και άγνωστα ταβερνεία –
καφενεία στη διαδρομή, που θα φάτε το καταπέτασμα, θα
γευτείτε πεντανόστιμα πράγματα και θα πληρώσετε κυριολεκτικά πενταροδεκάρες. Σημειώστε επίσης πως και οι έλεγχοι του Λιμενικού τώρα στη βαρυχειμωνιά είναι πολύ πολύ
λιγότεροι. Λογικό, αφού και οι εν δυνάμει θαλασσινοί είναι
DEEP MAGAZINE 17
λιγότεροι. Στα μακρινά παραθαλάσσια μέρη και νησάκια είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Οπότε δεν σας ζαλίζουν
με ταλαίπωρες καταστάσεις και γραφειοκρατικούς
ελέγχους (χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι πρέπει
να παρανομείτε). Αλλά εντάξει. Χειμώνας είναι. Ας χαλαρώσετε και λίγο. Μόνο οι ανεμότρατες θα καλάρουν
μέρα νύχτα ανεξέλεγκτες δηλαδή; Μην σας κόψω
τώρα και τα κέφια, αλλά πέρα από τα παραπάνω ωραία
και ζουμερά σημειώστε και δυο πραγματάκια που θα
πρέπει να τα έχετε υπόψη πριν βγείτε στον μεγάλο δρόμο για ταξίδι χειμώνα για ψαροτούφεκο, για να μην σας
χαλάσει το κέφι βρε αδερφέ. Πρώτον, δεν είναι πάντα
ο καιρός ο καλύτερος. Κάποτε κάποτε πρέπει και να
μένετε σπίτι. Επίσης συνυπολογίστε ότι οι προγνώσεις
συχνά πάνε κατά διαβόλου και τα φαινόμενα έχουν συχνά μεγάλη τοπικότητα. Ένα μπουρίνι ξαφνικό μπορεί
να σας κόψει κάθε διάθεση για ταξίδια και ερημιές.
Χώρια που το ταξίδι με χιόνι και αστραπόβροντα είναι
πολύ κουραστικό. Το να υποτάσσεσαι στα στοιχεία της
φύσης είναι πολύ σοφή πράξη. Και τέλος, δεύτερον
και σημαντικότατον, υπολογίστε ότι σε πολλά από τα
καλοκαιρινά θέρετρα, εκεί που τον Αύγουστο δεν έβρισκες ούτε ράντζο, τώρα να είναι η απόλυτη νέκρα. Αν
δεν είστε σίγουροι ότι έχετε εξασφαλίσει κατάλυμα
βασικά μην πάτε πουθενά. Εκτός αν το λέει ακόμη η
περδικούλα σας και γουστάρετε να στήνετε σκηνές με
χιονόνερο…αλλά πάλι… εμένα δε μ’ αρέσει. Τoo old for
this shit…
Ασκήσεις επί χάρτου
Το ταξίδι για ψαροτούφεκο θέλει ανάλογο προγραμματισμό με το ίδιο το ψαροτούφεκο. Το ταξίδι για ψαροτούφεκο το καταχείμωνο θέλει ακόμη πιο ακριβή προγραμματισμό καθώς οι καιρικές συνθήκες δεν συγχωρούν λάθη. Λοιπόν σημειώστε στα γρήγορα, ότι για μια
πετυχημένη χειμωνιάτικη εκδρομή για ψαροτούφεκο
πρέπει να υπολογίστε τη σωστή παρέα, το σωστό μεταφορικό μέσο, το οποίο να είναι εκτός δρόμου αν υπάρχει, να φέρετε μικρό έως μέτριο φουσκωτό (διότι τα
τέρατα δεν περνούν μέσα από τα χωριά), να έχετε τους
σωστούς χάρτες για να ξέρετε και που θα βουτήξετε
αλλά και πως θα πάτε ως εκεί (ναυτικούς και οδικούς
χάρτες δηλαδή), τις σωστές πληροφορίες (κρατήσεις
δωματίων, πληροφορίες για ταβέρνες, πάγο, βενζίνη
και λοιπά χρειώδη), το σωστό προορισμό (ανάλογα με
τον καιρό και ανάλογα με την απόσταση και το χρόνο
που διαθέτετε π.χ. ωραίος προορισμός η Μάνη για τους
Θεσσαλονικείς, αρκεί να έχουν δέκα μέρες χειμωνιάτικες διακοπές, όχι για weekend), και τέλος ο σωστός
εξοπλισμός (ο χειμερινός, με πολλά ανταλλακτικά και
πρόβλεψη κάθε πιθανής ζημιάς, γιατί στην άκρη του
θεού δεν έχει καταδυτικό μαγαζί).
DEEP MAGAZINE 18
DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ
Όπλα, παλάσκες, φύγαμε (επίλογος ή εισαγωγή;)
Εγώ εδώ τελειώνω και ακολουθούν οι σελίδες με τους ψαρότοπους (ω ρε μάνα μου…). Δυο λόγια μόνο. Το ταξίδι για
χειμωνιάτικο ψαροτούφεκο είναι μια ζωγραφιά: την βάφετε
και την φτιάχνετε όπως θέλετε εσείς. Άλλη η δική σας η ζωγραφιά και άλλη η δική μου. Μοιάζουν πολύ όμως. Γιατί στην
τελική εικόνα, ακόμη κι αν έχει άλλα χρώματα, θα εμφανίζονται κάτι γελαστές αξούριστες μούρες, με σκουφιά, με ψαροβελόνες γεμάτες γυαλιστερά ασημένια ψάρια, δίπλα σε
φωτιές, πάνω σε φουσκωτά, πάνω σε βράχια και βότσαλα.
Και ο κοινός τελικά παρονομαστής είναι τα χαμόγελα, πως
να… πάλι τα καταφέραμε και αυτό το χειμώνα, το κάναμε το
ταξίδι, και όχι μόνο τη βουτιά, την κοπανήσαμε πάλι από το
καθημερινό αλισβερίσι, ξεφύγαμε λίγο από τη μέγκενη. Και
ξέρετε κάτι; Ίσως τώρα, αυτούς τους καιρούς που η ασφυξία της οικονομικής κρίσης δηλητηριάζει την ψυχή μας, ένα
ταξίδι κάνα τριήμερο με παρέα καταχείμωνο για ψαροτούφεκο ίσως να είναι μια πρώτης τάξεως ψυχοθεραπεία, ένα
και γαμώ τα βάλιουμ, μια ένεση ευτυχίας που βαράει κατευθείαν στο πανέρι με τις ενδορφίνες του εγκεφάλου και μας
πλημμυρίζει χαρά. Αν τα παραπάνω σας λένε κάτι, τότε σας
ξέρω όλους. Κάπου σας έχω συναντήσει. Δίπλα σε ένα ψυ-
γείο γεμάτο με ωραία ψάρια που μοσχοβολάνε ιώδια, δίπλα
στη φωτιά που βράζει ο απογευματινός καφές κάπου στη νότια Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στο Πήλιο, στον Κορινθιακό,
μέσα σε τοπία ασύλληπτης ομορφιάς. Σας έχω βρει καταχείμωνο εκεί που υπάρχει η χαρά του ψαροτούφεκου και το
απόλυτο δέσιμο μιας παρέας. Θα σας ξαναβρώ και φέτος
εκεί, και το φετινό χειμώνα, και όλους τους χειμώνες που θα
έρθουν...
Καλή μας αντάμωση
DEEP MAGAZINE 19
Advanced
Spearfishing Classes
3ήμερα τμήματα με το Δ. Κόλλια
ΝΕΟ!
··
··
··
··
··
ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟΥ
Βαθύ ψάρεμα
Εναλλασσόμενα βάρη
Μικτές - μοντέρνες τεχνικές
Τεχνικές/ προγράμματα προπόνησης
Προετοιμασία εξοπλισμού
!
ε
σ
υ
ε
ξ
ό
εκτ σεις σου
ό
τις επιδ
spearfishing
academy
τDEEP
η MAGAZINE
λ.: 2
10 3236523, 2109571260 - [email protected]
20
Top 12
χειμερινοί τόποι
Χειμώνας, κρύο. Ξημέρωμα στο επαρχιακό δίκτυο
με πεύκα εκατέρωθεν της ασφάλτου. Ψιλόβροχο και
τα τζάμια θαμπά. Μουσική ήρεμη και κουβέντες νυσταγμένες αλλά γεμάτες όρεξη. Όπλα με βέλη ακονισμένα, ζεστό τσάι, σκούφοι, ρούχα ζεστά και άνετα
και αθλητικά παπούτσια (που να τρέχεις στη λάσπη
με το ψηλοτάκουνο. Τα είπαμε.). Προσμονή για θηράματα ενυπωσιακά αλλά ρηχά και εύκολα, θαρρείς
μουδιασμένα από το κρύο. Φίλοι. Το χειμωνιάτικο
ψαροτούφεκο είναι συνυφασμένο με οδικό ταξίδι,
κάποτε μεγάλο και η επιλογή της παρέας αυστηρή. Οι
προορισμοί, πολύτιμοι. Συγκεντρώσαμε τους καλύτερους, δώδεκα στον αριθμό, για τα μάτια σας μόνο.
Όμως θυμηθείτε: η επιλεκτικότητα είναι θεμελιώδης
αρχή.
DEEP MAGAZINE 21
TopDEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ
12 χειμερινοί τόποι
Άνδρος
ΚΕΙΜΕΝΟ: Γιώργος Κελλής
PHOTO: Αρχείο deep magazine
DEEP MAGAZINE 22
Το νησί των ανέμων είναι ένας κατεξοχήν χειμερινός
προορισμός. Για τους ψαροκυνηγούς της Αθήνας δε, είναι ένας μικρός χειμερινός παράδεισος ιδανικός για ολοήμερες εξορμήσεις. Η πρόσβαση στο νησί γίνεται ακτοπλοϊκώς με το πλοίο της γραμμής που ξεκινά καθημερινά από τη Ραφήνα και συχνά έχει δρομολόγια νωρίς το
πρωί. Το σετάρισμα είναι πολύ απλό. Καταρχήν η ομάδα
επανδρώνεται από 4 ψαροκυνηγούς για να μοιράζονται
τα έξοδα αλλά και επειδή το κρύο θέλει συμπαράσταση.
Οι γενναίοι επιβιβάζονται σ’ ένα αυτοκίνητο με μεγάλο
πορτμπαγκάζ. Αν το τελευταίο έχει και κανένα μπλοκέ
και κίνηση και στους 4 τροχούς ακόμη καλύτερα. Το set
up ολοκληρώνεται ιδανικά με ένα μικρό συμβατικό που
είτε πακετάρεται είτε δένεται τούμπα στην οροφή του
αυτοκινήτου. Σε κάθε περίπτωση αποκλείεται δια παντός
και οριστικά η χρήση του trailer που μπορεί να διπλασιάζει τα κόμιστρα μεταφοράς και τους χειμερινούς μήνες
κατά τη θεωρία του Μέρφυ έχει την τάση να εγκαταλείπει σε κακοτράχαλα σημεία με δυσάρεστες συνέπειες.
με φρύδια και πλάκες μέχρι πολύ βαθιά. Τα εν λόγω φρύδια το χειμώνα γεμίζουν με στήρες, πίγγες και χοντρούς
ροφούς. Ενώ σε εκείνη την περιοχή υπάρχει πάντα η πιθανότητα για κάποιο διερχόμενο μαγιάτικο. Φακός και
νευρικό 82άρι, πλανάρισμα, σημάδια και συστηματικό
ψάξιμο. Αν πάλι θέλετε να κινηθείτε σε πολύ ρηχή ζώνη
πάλι υπάρχει ένα εξαιρετικό κομμάτι που ξεκινά από τον
βορινό κόλπο φεύγοντας από το Γαύριο και εκτείνεται μέχρι την παρακείμενη Ιχθυοκαλλιέργεια. Μολύβι πλάτης
και ρηχά καρτέρια. Σε αυτό το spot υπάρχουν πάρα πολύ
κέφαλοι αλλά και κάμποσα χονδροειδέστατα λαβράκια,
ενώ δεν αποκλείεται να ζυγώσει και κάποιος Λούτσος.
Επομένως βάλτε κάμποσο νήμα στην ψαροβελόνα μέσης
σας. Λίγη αισιοδοξία άλλωστε ποτέ δεν έβλαψε... Εξίσου
ζωντανό κομμάτι είναι και όλη η ανοιχτωσιά μπροστά
από τη χώρα με τον χαρακτηριστικό φάρο να δεσπόζει
στη μέση. Το κομμάτι είναι γεμάτο γρανιτένια μονόπετρα με σπασίματα και ρωγμές, σαργούς τάκους, ροφούς,
σηκιούς και μελανούρια. Αντίστοιχη εικόνα επικρατεί
και στην παραλία βόρεια της χώρας με το χαρακτηριστικό ελικοδρόμιο και τον πολύ ωραίο κάβο. Ολόκληρη η
δεξιά πλευρά που κολυμπάμε στην πορεία για τον κάβο
είναι πολύ καλό κομμάτι με μεγάλα μονόπετρα και όμορφα κατρακύλια σε χορταριασμένα κομμάτια γρανίτη.
Μελανούρια, ούγαινες και χοντρά σκαθάρια μπαινοβγαίνουν κάτω από τα μονόπετρα ενώ δεν λείπουν οι ροφοί,
οι μεγάλοι σαργοί αλλά και οι λουλουδάτες στήρες.
Πού να πάμε;
Από τη στιγμή που θα φτάσουμε έχουμε πολλές επιλογές και ένα αξιοπρεπές οδικό δίκτυο που αντισταθμίζει
τη σχετικά μεγάλη έκταση του νησιού. Ωστόσο καλό είναι στο δίωρο που μεσολαβεί από τη Ραφήνα μέχρι το
Γαύριο, εκτός από τις επικές συζητήσεις που κάνουν ψαριές υπερπόντιων αλιευτικών να ωχριούν, να θεσπίσετε
και ένα στοιχειώδες πρόγραμμα για το προς τα που θα
κινηθείτε... Ή έστω για το τι είδους ψάρια θέλετε να κυνηγήσετε και να γευτείτε, καθώς η χειμωνιάτικη Άνδρος
έχει από όλα τα καλά και νόστιμα. Με το μικρό φουσκωτάκι ως αρωγό ο πρώτος πιθανός ψαρότοπος που ανακύπτει είναι τα Γαυριονήσια. Ανάμεσα στο πλησιέστερο
του συστήματος και στην ακτή υπάρχει ένας ωραιότατος
πάγκος με βάθος γύρω στα 12μ και πληθώρα από άσπρα
ψάρια όπως σαργούς, σηκιούς. Για αυτούς με λιγότεροπώς να το θέσω;-ευαίσθητο ουρανίσκο υπάρχουν και τεράστια κοπάδια από σάλπες με τη φημισμένη πικάντικη
γεύση. Αν τώρα έχουμε λίγα αποθέματα σε ανάσα παραπάνω, λίγο πιο κάτω, στο τελευταίο γαυριονήσι με το κάθετο κόψιμο που κοιτάει δυτικά, κάνει πολύ ωραίο τόπο
DEEP MAGAZINE 23
Top 12 χειμερινοί τόποι
Πολύ καλά κομμάτια υπάρχουν και στα νοτιοδυτικά του
νησιού, όπως στις αποθήκες που τα χοντρά μαύρα παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Αν πάλι κινηθείτε βορειότερα προς το ακρωτήρι Φάσσα ή στον Θεοτόκο θα βρείτε
πολλά και μεγάλα άσπρα ψάρια ακόμη και στις ημέρες
μας, σε μάλιστα πάρα πολύ ρηχά νερά. Παράλληλα συχνά δεν θα λείψουν και τα extras όπως τα μεγάλα κοπάδια από ενδημικές συναγρίδες. Αν φανείτε τυχεροί και
πέσετε σε καλές μέρες προετοιμαστείτε για εντυπωσιακό θέαμα και σκηνές βγαλμένες από το παρελθόν.
Ολοκληρώνοντας, καταπληκτικό κομμάτι εξακολουθεί
να είναι και το στενό μεταξύ Άνδρου και Τήνου που παρόλη τη συστηματική αλιευτική πίεση, εξακολουθεί να
είναι ένας εξαιρετικός χειμωνιάτικος υποβρύχιος προορισμός.
Tips
Κουβαλήστε οπωσδήποτε εξολκέα και εφεδρικές
βέργες για το 82αρι γιατί ο γρανίτης δεν συγχωρεί
και αν σφηνώσεις βέργα, βιδώνει με ούπα και βγαίνει
μόνο αν είσαι ο βασιλιάς Αρθούρος.
Οι συνθήκες συχνά επιβάλλουν εξηντάρι με 6άρα ή
κοντό αεροβολάκι με σχάρα για βολές εκ του συστάδην κάτω από χαμηλές πλάκες, μονόπετρα, κατρακύλια και γενικότερα εναντίον άσπρων νευρικών ψαριών
που κινούνται σε σκιές και χαραματιές. Απαραίτητος
αιώνιος σύμμαχος: φακός.
Μπορεί να είναι κρύα τα νερά αλλά στις κρεμάσεις πάντα ενδέχεται να πετύχετε κανένα χοντρό ψάρι να χωνεύει. Οπότε φροντίστε να παίζει και ένα 110 με 7άρα
και διπλά για κάθετη βολή σε χοντρό στόχο.
Ελέγξτε την κατάσταση της εξωλέμβιας και του φουσκωτού εν γένει και σιγουρευτείτε πως δεν θα μείνετε προδομένοι αργά το απόγευμα με ένα μοτέρ που
αρνείται πεισματικά να ξεκινήσει ή ένα μπαλόνι που
έχει ρέψει...
Επιδιώξτε να ψαρέψετε σε σκάλες και να κάνετε πορείες ακόμη και σε ρηχή ζώνη. Τέτοια εποχή ενδέχεται να βρεθείτε σε πραγματικό πανηγύρι. Όσο μεγαλύτερη περιοχή σκανάρεται τόσο αυξάνεται και την
πιθανότητα.
Φορτώστε στη σημαδούρα νερό και έχετε στη βάρκα
μερικά αποξηραμένα φρούτα για να ανανήψετε μετά
από το πολύωρο εξαντλητικό κολύμπι στο κατεψυγμένο νερό.
Φροντίστε να έχετε μαζί σας όλα τα χαρτιά και τα
απαραίτητα στοιχεία γιατί το λιμενικό του νησιού είναι ιδιαίτερα δραστήριο και προβαίνει σε τακτικούς
ελέγχους.
DEEP MAGAZINE 24
DEEP MAGAZINE 25
Top 12 χειμερινοί τόποι
DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ
Άστρος Κυνουρίας
ΚΕΙΜΕΝΟ: Χρήστος Σιμάτης
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Et in Arcadia ego! Συχνός προορισμός για χειμωνιάτικες εξορμήσεις, η Αρκαδία δεν είναι μονάχα
το χιονοδρομικό κέντρο στο Μαίναλο, η ιστορική
πόλη της Τρίπολης και η ορεινή γραφική Βυτίνα.
Στα ανατολικά υπάρχουν τα όμορφα παράλια του
νομού. Εκεί βρίσκεται το Άστρος Κυνουρίας. Τόπος
γνωστός από το μάθημα της ιστορίας, καθώς έλαβε
χώρα η δεύτερη εθνοσυνέλευση το σωτήριο έτος
1823. Μόλις δυο χιλιόμετρα μακρύτερα, ακολουθώντας μια μεγάλη ευθεία, φτάνει κανείς στο παράλιο
Άστρος. Δύο ρηχοί αμμώδεις κόλποι «αγκαλιάζουν»
το χωριό. Στα ρηχά, μα φτωχά σε διαμόρφωση
νερά τους κινούνται όμορφα χειμωνιάτικα ψάρια.
Κέφαλοι, μουρμούρες και λαβράκια έχουν την τιμητική τους. Ψάξτε τα σημεία όπου γλυκά νερά
χύνονται στη θάλασσα και εστιάστε εκεί τις προσπάθειες. Το hot spot της εποχής δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το ποτάμι, μέσω του οποίου
στραγγίζουν οι παραπλήσιοι ορεινοί όγκοι, ιδίως
μετά από βροχές. Αναζητήστε το, βουτήξτε στα
πέριξ της κοίτης του και γρηγορείτε! Ανάμεσα στα
βότσαλα, τις μικρές τούφες φυκιών και το «ζελέ»
που δημιουργείται από τη συνύπαρξη του αλμυρού
με το γλυκό νερό, κινείται κάτι που εδώ και χρόνια
στοιχειώνει τις αναμνήσεις μου. Μακρόστενο και
επιβλητικό, επιθετικό μα και παμπόνηρο, το μεγάλο λαβράκι και οι υπήκοοί του δεν ενέδωσαν ποτέ.
Παρά τις αλλεπάλληλες επαφές και προσπάθειες
από μέρους μου. Η βραχώδης έξαρση που διαχωρί-
DEEP
MAGAZINE
DEEP
MAGAZINE
30 26
στις βαθύτερες τραγάνες, τους μήνες που διανύουμε τα πράγματα είναι αλλιώς. Η ελλιπής ανθρώπινη
παρουσία του χειμώνα –και η αντίστοιχη ηρεμία
στη θάλασσα που αυτή συνεπάγεται- έχει ως αποτέλεσμα κάποιες φορές ψάρια μεσαίου συνήθως
μεγέθους να εμφανίζονται σε βάθη αξιοσημείωτα
μικρά! Με συμπεριφορά που δικαιώνει βέβαια το είδος τους, δεν παύουν να αποτελούν μια ευχάριστη
έκπληξη. Ένα προσεκτικό συρτό ή μια αριστοτεχνική προσέγγιση στην τρύπα αρκούν ωστόσο για να
χαρίσουν το θήραμα ζεσταίνοντας τις καρδιές μας.
Τι γίνεται με τους καιρούς όμως; Γενικά η περιοχή
είναι αρκετά προφυλαγμένη από την επίδραση των
ανέμων. Ως συνήθως οι βοριάδες καθαρίζουν τα
νερά, ενώ οι νοτιάδες τα θολώνουν. Οι ΝΑ άνεμοι
είναι οι μόνοι που μπορούν να καταστήσουν απαγορευτικό το ψάρεμα στην ευρύτερη περιοχή. Ιδίως
από ένταση πέντε μποφόρ και άνω τα πράγματα δυσκολεύουν. Με τις λοιπές διευθύνσεις και σε λογικές τιμές έντασης, πάντα θα είναι εφικτή η βουτιά.
Tips
Θολά νερά
Αναζήτηση σημείων που πέφτουν στη θάλασσα γλυκά νερά,
για λαβράκια
Αποφύγετε την περιοχή όταν πνέουν άνεμοι ΝΑ διευθύνσεως
Προσοχή σφυρίδες στα ρηχά
ζει τους δυο κόλπους έχει επίσης αρκετό ενδιαφέρον. Μικρά κατρακύλια που σβήνουν σε ρηχά νερά
φιλοξενούν κατά καιρούς όμορφες συγκεντρώσεις
άσπρων ψαριών. Κάποιες φορές δε, ακόμα και τους
χειμερινούς μήνες, μοναχικές συναγρίδες μικρομεσαίου μεγέθους θα απαντηθούν σε αυτά τα σημεία.
Βορειότερα του Άστρους αρκετοί μικροί κάβοι αποτελούν σημεία μεμονωμένου μόνο ενδιαφέροντος.
Ανιχνεύστε τους καθώς κινείστε στο δρόμο παράλληλα με την ακτή και αφήστε το ένστικτο να σας
υποδείξει αν θα βουτήξετε ή όχι. Νοτιότερα βρίσκεται ο Άγιος Ανδρέας. Εδώ κολυμπώντας κοντά
στην ακτογραμμή θα συναντήσουμε το ίδιο μοτίβο
βυθού, με τα ρηχά κατρακύλια και τα άσπρα ψάρια.
Κινούμενοι ακόμα νοτιότερα, ο κλειστός, πλήρως
προφυλαγμένος κόλπος του Αρκαδικού Χωριού θα
μας επιτρέψει να ψαρέψουμε ανεξαρτήτως των
συνθηκών που επικρατούν.
Ο Αργολικός κόλπος μάλλον «φημίζεται» για τα
θολά νερά του, πράγμα που οφείλεται στον χαρακτηριστικό βουρκώδη πυθμένα της ευρύτερης περιοχής. Ουδέν κακόν αμιγές καλού, καθώς αυτή η
διαμόρφωση αποτελεί τον αγαπημένο βιότοπο των
σφυρίδων. Και αν το καλοκαίρι αυτές τριγυρνάνε
DEEP
27
DEEP MAGAZINE
MAGAZINE 31
Top 12 χειμερινοί τόποι
Βρασίδας-Ν. Πέραμος
ΚΕΙΜΕΝΟ: Αλκιβιάδης Χατζηπροδρόμου
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Πώς θα φτάσουμε εκεί;
Από Θεσσαλονίκη, παίρνουμε την Εγνατία οδό και βγαίνουμε στην έξοδο για Πέραμο. Η Πέραμος είναι μια
παραλιακή πόλη όπου αριστερά είναι το λιμάνι της και
δεξιά είναι ο εν λόγω κάβος. Χαρακτηριστικό του κάβου είναι ένας αρχαίος πύργος στην αρχή του. Προτού
λοιπόν μπούμε στην πόλη και πριν φτάσουμε στο στρατόπεδο, στρίβουμε σε ένα πολύ βατό χωματόδρομο.
Ακόμα και το πιο χαμηλωμένο αυτοκίνητο δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα, εκτός και αν κάποια βροχόπτωση δημιουργήσει νεροφαγώματα. Έχοντας πάντα τον
πύργο στο αριστερό μας χέρι, φτάνουμε σε μια βίλα με
περίφραξη. Από εκεί στρίβουμε δεξιά και αντικρίζουμε
αμέσως τη θάλασσα. Σκοπός μας είναι να κινηθούμε
από εκείνο τον κόλπο και αριστερά, κάνοντας στην ουσία τον κύκλο του κάβου. Μπορούμε βέβαια να κάνουμε τη μισή πορεία είτε από αριστερά, είτε από δεξιά.
Σε αυτήν την περίπτωση προτείνω να κινηθούμε από τη
μεριά που είναι πιο προστατευμένη, καθώς στον καιρό
θα δυσκολευτούμε: ο ΒΑ άνεμος δεν αστειεύεται!
Βάθος, θηράματα, εξοπλισμός, τεχνικές
Για τη συγκεκριμένη εξόρμηση χρειαζόμαστε 2
όπλα (πάντα με τη λογική του χειμώνα). Ένα δυνατό
95 ή 100 (με ένα 20άρι ή δύο λεπτότερα λάστιχα)
και ένα 75άρι. Οι τεχνικές μας θα είναι το αγκουάτο, το κλασικό καρτέρι και το ψαχτήρι. Μπαίνοντας
στο νερό, μπροστά μας υπάρχει ένας ρηχός πάγκος.
Στον πάγκο αυτό μπορεί να έχουν μείνει από το βραδινό μασούλισμα χοντροί σαργοί. Άρα η πρώτη μας
επιλογή είναι 1-2 καρτέρια στον πάγκο με το μακρύ
μας όπλο. Στη συνέχεια θα κινηθούμε αριστερά. Οι
περισσότεροι κόβουν δρόμο με κατεύθυνση τον
πρώτο κάβο. Προσωπικά θα προτιμούσα να κινηθώ
με αγκουάτο στην αριστερή ακτογραμμή (φώτο 1) με
αποκλειστικό σκοπό τη μεγάλη τσιπούρα που συνηθίζει να βόσκει εκεί. Από τον κάβο και μέχρι τον κόλπο
πριν τη μύτη του Βρασίδα, στόχος μου είναι οι μεγάλοι
σαργοί που κυκλοφορούν είτε στην ακτογραμμή, είτε
στα σηκώματα 10 μέτρα πιο μέσα. Εδώ προτεινόμενη
τεχνική είναι το κλασικό καρτέρι, που πλησιάζοντας
DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ
στον κόλπο γυρνάει σε αγκουάτο. Ο λόγος είναι το
μεγάλο λαβράκι και το γοφάρι που έρχονται κυριολεκτικά από το πουθενά και οφείλω να τα περιμένω σε
κάθε γωνία! Επίσης σπάνιες αλλά όχι απίθανες, είναι
οι συναντήσεις με μικρές συναγρίδες (1-2 κιλά), που
αρέσκονται να κυνηγούν το πρωί στα πρώτα κοψίματα
και σε βάθος που δεν ξεπερνά τα 7 μέτρα. Γενικά το
βάθος του ψαρέματος σε αυτό το πρώτο κομμάτι δύσκολα θα ξεπεράσει τα 10 μέτρα.
Φτάνοντας στον πρώτο κόλπο, όλη η ανοιχτωσιά
μπροστά του και περίπου 100 μέτρα πίσω, είναι
στρωμένη με πλάκες και μονόπετρα. Κρεμάστε το
μακρύ όπλο και με το 75άρι αρχίστε το ψαχτήρι
του αιώνα! Υπάρχει περίπτωση όλη η ζωή του τόπου να είναι εδώ: χοντροί σαργοί, μικροί ροφοί και
σαν τζόκερ βραχωμένες τσιπούρες. Το βαθύτερο
κομμάτι το οποίο στην ουσία είναι όλο το γύρισμα
του κάβου, εξελίσσεται με μονόπετρα και αποχές
που φτάνουν τα 20+ μέτρα. Εκεί οι επιλογές είναι
το κλασικό καρτέρι ή για τους πιο δυνατούς βουτηχτές το ψάρεμα στην τρύπα, καθώς η συνάντηση με
μεγάλο μαύρο είναι πιθανή ακόμα και το χειμώνα.
Όσο γυρίζουμε προς τη μέσα πλευρά του κόλπου
(φωτο2&3) τα βάθη ρηχαίνουν και το κυνήγι μας
γυρίζει πάλι στο αγκουάτο. Ειδικά η στροφή προς
τον πρώτο κόλπο θεωρείται ένα από τα καλύτερα
DEEP MAGAZINE 29
Top 12 χειμερινοί τόποι
τσιπουροτόπια, με ψάρια που συχνά θα μας φέρουν
από ταχυπαλμία μέχρι εγκεφαλικό! Ψάρια ανυπολόγιστου μεγέθους (4+) θα κάνουν ό,τι όπλο και να
κρατάτε απλά να σας φανεί….μικρό! Τα ψάρια συνήθως βόσκουν ανοιχτά από την ακτογραμμή σε μια
λασπώδη τραγάνα και αξίζει να επιμείνετε αφήνοντας τα μικρότερα του είδους.
Εάν πάλι δεν σταθείτε τυχεροί, ξαναγυρίστε στην
ακτογραμμή και συνεχίστε προς την παραλία. Το
βάθος είναι εξαιρετικά μικρό, αλλά τόσο οι τσιπούρες όσο και τα λαβράκια θα αποζημιώσουν την τυχόν βαρεμάρα που προξενεί ο τόπος. Αν βαριέστε
να γυρίσετε πίσω, μπορείτε να βγείτε σε αυτή την
παραλία και με τα πόδια σε 15 περίπου λεπτά να είστε στο αυτοκίνητο.
Tips
Αν τα νερά είναι κατεβασμένα, θα το καταλάβετε
από την είσοδό σας, καθώς ο πάγκος θα ξενερίζει ή θα είναι εκτός θάλασσας. Σε αυτή την περίπτωση ασχοληθείτε περισσότερο με ψαχτήρι και
βαθύτερο καρτέρι και ξεχάστε απλά το αγκουάτο. Στην αντίθετη περίπτωση (δυνατός Δυτικός),
να επιμείνετε μόνο στην αριστερή πλευρά, με το
μυαλό σας στη μεγάλη τσιπούρα!!! Αν έχει ή είχε
τις ακριβώς προηγούμενες μέρες Νοτιά, απλά
αλλάξτε πλευρό στον ύπνο σας ή εφαρμόστε
sonar στο όπλο σας. Η θολούρα δεν παλεύεται!
Όταν φυσά δυνατός ΒΑ προτιμήστε τη δεξιά μεριά, καθώς ο καιρός θα γυρίσει τα ψάρια από την
υπήνεμη μπάντα.
Καλύτερες ώρες είναι οι πρώτες πρωινές και οι
απογευματινές πριν τη δύση του ήλιου.
Αν έχετε κέφι και μάλιστα κάποιο τζιποειδές,
μπορείτε να βρείτε αρκετά κατεβάσματα και να
κάνετε απίθανες σκάλες με την παρέα σας.
Το μέρος είναι από τα αγαπημένα των φίλων καλαμάδων. Περάστε κάτω από τις πετονιές τους
από τα ρηχά και δεν θα σας πουν τίποτα!!! Να θυμάστε όμως ότι τα πιο καλά ψάρια κυκλοφορούν
μπροστά στα πόδια τους.
Από το σημείο εισόδου μπορείτε να κινηθείτε και
δεξιά προς τον κάβο. Μεγάλα άσπρα και λαβράκια κυριαρχούν εκεί. Αλλά με το που θα στρίψετε
έχει δημιουργηθεί ένα (ακόμα;) νταλιάνι. Καλό
είναι να μην πλησιάσετε εκεί για να αποφύγετε
τυχόν προστριβές με τις λιμενικές αρχές και τους
ιδιοκτήτες. Έτσι κι αλλιώς, η εσωτερική πλευρά
πριν τον κάβο είναι που αξίζει.
DEEP MAGAZINE 30
DEEP MAGAZINE 31
Top 12 χειμερινοί τόποι
Κάβο Ντόρο
ΚΕΙΜΕΝΟ: Δημήτρης Κόλλιας
PHOTO: Αρχείο deep magazine
…Εκ του ιταλικού d’ oro που σημαίνει «από χρυσό» και όχι ντόρος=φασαρία που όμως του ταιριάζει, για τη φασαρία που κάνουν τα κύματα του βοριά όταν ξεσπούν εκεί τη μανία τους...
Άρα η πρώτη χρήσιμη συμβουλή που προκύπτει είναι, όταν
έχει βοριά, να ξεχνάτε τόσο το Κάβο ντ’ Όρο όσο και τις παρακείμενες τοποθεσίες, Καλιανούς, Βαρελαίους, Γιαννίτσι κ.λπ.
Όλο το κομμάτι που προαναφέρθηκε, η ακτογραμμή δηλαδή
της νοτιοανατολικής Εύβοιας, αποτελεί μία από τις γενέτειρες
του ελληνικού ψαροτούφεκου, μια και εκεί γαλουχήθηκαν
τρεις γενιές ψαροκυνηγών. Παρόλη δε τη λαθραλιεία που
ανέκαθεν άνθιζε στην περιοχή (δυναμίτης, νυχτερινό, μπουκάλα), το κομμάτι εξακολουθεί να δίνει εντυπωσιακά ψάρια.
Ο σημαντικότερος λόγος γι αυτό είναι η άμεση γειτνίαση με
τα βαθιά και καθαρά νερά του Αιγαίου, σε συνάρτηση βέβαια
με τους όμορφους βυθούς που εξελίσσονται με πολυσχιδή
διαμόρφωση από την ακτή μέχρι τα βαθύτερα που μπορεί να
αγγίξει ο ψαροκυνηγός.
DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ
Τα ψάρια και οι τεχνικές
Σίγουρα, μιλώντας πάντα για το χειμώνα, η ηγεμονικότερη παρουσία στα προαναφερθέντα κομμάτια είναι ο
ροφός, σε μεγέθη μάλιστα εντυπωσιακά. Πολλές ιστορίες του πρόσφατου παρελθόντος μιλούν για ψάρια πάνω
από δέκα κιλά, σε βάθη κάποτε μονοψήφια... Είναι βέβαια αυτονόητο ότι όταν χτυπηθεί ένα τέτοιο ψάρι το
ψάρεμα τελειώνει, όχι μόνο γιατί το λέει ο νόμος αλλά
και γιατί ως μοντέρνοι ψαροκυνηγοί οφείλουμε να διαφυλάξουμε οι ίδιοι τη θαλασσινή μας κληρονομιά. Η
περιοχή το χειμώνα φιλοξενεί επίσης και αρκετούς σαργούς σε ανάλογα με τους ροφούς μεγέθη, ενώ προσεκτικό ψαχτήρι θα αποκαλύψει και αρκετούς σηκιούς. Από
τα χειμωνιάτικα highlights της περιοχής, ειδικά προς τα
τέλη της εποχής, είναι τα σκαθάρια. Μωβ, χοντρά σκαθάρια που γιαλώνουν για να γεννήσουν. Δυστυχώς στο
παρελθόν ασυνείδητοι κυνηγοί παρενόχλησαν σοβαρά
τη διαδικασία πραγματοποιώντας εκατόμβες, αναγκάζοντας αρκετά κοπάδια να αλλάξουν τόπο για πάντα. Η
ψαριά στην περιοχή θα συμπληρωθεί με χοντρές μπάφες που αφθονούν στο γιαλό, εκτός βέβαια αν έχει πέσει πρωινός δυναμίτης, φαινόμενο αρκετά συχνό ακόμη
και στις μέρες μας.
Η τεχνική που θα χρησιμοποιηθεί κατά κόρον είναι το
ψάρεμα στην τρύπα από μικρά ως μεσαία βάθη για ροφούς-σαργούς-σηκιούς, το πλανάρισμα για τα σκαθάρια
και το ρηχό καρτέρι για σαργούς και κέφαλους. Αν και
πλησιάζοντας στον Κάβο Ντόρο η πιθανότητα συνάντησης συναγρίδων είναι μεγάλη, το καρτέρι στα βαθύτερα
στην έξω Εύβοια δεν προτείνεται, μια και τα νερά είναι
πάγος και οι βαθιές βουτιές με παραμονή στο βυθό θα
εξαντλήσουν το δύτη, μειώνοντας τη διάρκεια του ψαρέματος δραματικά. Ούτως ή άλλως τα ψάρια είναι τοπικά και δεν κυνηγούν, οπότε αν είναι να έρθουν θα το
κάνουν στο πρώτο καρτέρι. Μετά, δρόμο για τα ρηχά.
Tips
Το κομμάτι είναι εντελώς υπήνεμο σε νότιους-νοτιοδυτικούς άνεμους.
Στην παραλία των Καλιανών χύνεται ποταμάκι για να
πλύνετε και τα πράγματά σας πριν το γυρισμό.
Αν πάτε πολύ πρωί προσοχή στους τσοπάνηδες γιατί ρίχνουν δυναμίτες. Σημαδούρα οπωσδήποτε, μεγάλη και
με εμφανές σημαιάκι.
Εκτός από το Κάβο Ντόρο που θέλει 4Χ4 οι υπόλοιπες
παραλίες είναι προσβάσιμες και με κανονικό αυτοκίνητο, όχι χαμηλωμένο όμως γιατί όταν βρέχει η λάσπη
είναι απελπισία.
Η έξω Εύβοια μετά από χιόνια έχει τα πιο παγωμένα
νερά της νότιας ηπειρωτικής Ελλάδας. Διαλέξτε τη χοντρότερη στολή σας!
DEEP MAGAZINE 33
Top 12 χειμερινοί τόποι
Οι τόποι, η πρόσβαση, οι διαδρομές
Όλο το προαναφερθέν κομμάτι κάνει πάρα πολύ καλούς βυθούς μέχρι τα βαθύτερα, με κορύφωση το ακρ.
Καφηρέας και τη νησίδα Αράπης μερικές εκατοντάδες
μέτρα ανοιχτότερα. Ο τόπος είναι βραχώδης που εξελίσσεται προς τα ανοιχτά μάλλον ομαλά. Η ακτή είναι
διάσπαρτη με μεγάλα μονόπετρα. Η μεσαία ζώνη, από
5-20 μέτρα είναι πλάκες, σαμάρια και βράχινες ανοιχτωσιές με πολυσχιδή ανοίγματα που προσφέρουν άριστα καταφύγια σε όλα τα είδη ψαριών. Όλα αυτά τα συστήματα εναλλάσσονται με άμμο και ποσειδωνίες, ενώ
κολυμπώντας στα ανοιχτά είναι πολύ συχνό φαινόμενο
η ανεύρεση κομματιών μέσα στην άμμο. Στα βαθύτερα ο βυθός καταλήγει και πάλι σε μεγάλα μονόπετρα ή
αποχές με σκαλοπάτια.
Η πρόσβαση γίνεται οδικά, μέσω Χαλκίδας, ή με το
φέρυ Αγ. Μαρίνα-Ν. Στύρα. Ακολουθεί μια πολύ ωραία
διαδρομή στη φύση της Εύβοιας, που μετά από 1-2
ώρες οδήγησης καταλήγει στη μεριά του Αιγαίου,
στο κομμάτι που επιλέχτηκε ως προορισμός. Για τους
Αθηναίους συνιστάται η διαδρομή του φέρυ, που δίνει
την ευκαιρία για ξεκούραση ειδικά στον γυρισμό, μετά
από μια ολοήμερη, κουραστική εξόρμηση. Για τους κυνηγούς από τη Στερεά, σαφώς η Χαλκίδα είναι προτιμότερη και δεν ενέχει το άγχος της ώρας αναχώρησης του
τελευταίου φέρυ.
Τα κομμάτια είναι προσβάσιμα και με σκάφος από τις
αττικές ακτές, αλλά δεν προτείνεται μια και σε λιγότερα
μίλια είναι η Άνδρος που είναι μάλλον καλύτερη. Το σχήμα που συνιστάται είναι αυτοκίνητο και μικρό φουσκωτό
διπλωμένο στο πορτ μπαγκάζ ή δεμένο στην οροφή, που
μπορεί να πέσει με τα χέρια από οποιαδήποτε από τις
παραλίες υπάρχει πρόσβαση. Σίγουρη επιλογή η παραλία των Καλιανών, από όπου το Κάβο Ντόρο απέχει μια
γκαζιά. Επίσης εύκολα όμως τα κομμάτια ψαρεύονται
κολυμπητά ή με σκούτερ, χάνοντας μόνο το προνόμιο
της γρήγορης αλλαγής τόπων. Ο Αράπης, η νησίδα απέναντι από το Κάβο Ντόρο, είναι σε απόσταση που μπορεί
να προσεγγιστεί με κολύμπι. Με προσοχή όμως! Τα ρεύματα στο στενό μπορεί να μεταβληθούν σε πολύ δυνατά
από τη μια στιγμή στην άλλη κάνοντας την εξόρμηση
επικίνδυνο περιστατικό, ειδικά τώρα το χειμώνα που η
εξάντληση οδηγεί εύκολα σε υποθερμία.
DEEP MAGAZINE 34
w ww.xtdi vin g .c o m
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ Υ/Β ΚΥΝΗΓΙΟΥ
ΚΥΠΡΟΥ 2010 - 2014
M
A
E
T
G
N
I
XT DIV our specialty
n
o
i
s
s
a
p
r
You
DEEP MAGAZINE 35
Top 12 χειμερινοί τόποι
Καστρί-Νικήτη
ΚΕΙΜΕΝΟ: Αλκιβιάδης Χατζηπροδρόμου
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Πώς θα φτάσουμε εκεί;
Στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, μετά από περίπου μία
ώρα ταξίδι, θα συναντήσουμε το χωριό της Νικήτης.
Είναι το τελευταίο χωριό πριν τη διάσπαση του δρόμου για τις δυο πλευρές της Χαλκιδικής. Μετά το χωριό ακολουθούμε τη δεξιά διαδρομή προς Μαρμαρά
και μετά τη χαρακτηριστική κατηφόρα στρίβουμε
δεξιά από την πινακίδα Καστρί. Η διαδρομή αυτή θα
μας οδηγήσει ακριβώς στην παραλία, στη γλίστρα που
υπάρχει μπροστά στις βίλες. Εκεί οι επιλογές μας είναι
2: να βουτήξουμε από εκεί και να κινηθούμε προς τα
αριστερά ή να συνεχίσουμε για μερικά μέτρα το μονοπατάκι το οποίο οδηγεί επάνω ακριβώς στον κάβο.
Βάθος, θηράματα, εξοπλισμός, τεχνικές
Θα κινηθούμε σε ρηχά νερά με μέγιστο βάθος τα 3-4
μέτρα. Έτσι θα πρέπει να προσαρμόσουμε το έρμα
μας, προσθέτοντας αρκετά μολύβια ώστε να μπορούμε να βουτάμε σχετικά αθόρυβα. Τα ψάρια που θα κυνηγήσουμε είναι λαβράκια, γοφάρια, κυνηγοί και για
κερασάκι … τσιπούρες!
Πάμε να τα δούμε αναλυτικά: όπως βλέπουμε κατάφατσα το νησάκι, μπαίνουμε με πολλή προσοχή από
τη δεξιά μεριά, ακριβώς μετά τη λωρίδα που ενώνει το
νησάκι με τη στεριά. Μπροστά μας και λίγο δεξιότερα
θα δούμε αρκετές τούμπες με φυκιάδες, οι οποίες καταλήγουν σε ένα μικρό πέσιμο στην άμμο. Εκεί θα κυνηγήσουμε κατά κύριο λόγο λαβράκια και κυνηγούς.
Τα ψάρια έρχονται με πορεία προς το νησάκι, είτε από
το ακόμα πιο ρηχό δεξί κομμάτι που συνορεύει με τις
φυκιάδες, είτε από το βαθύτερο μέρος που είναι αμμώδες. Οι τούμπες με τις φυκιάδες συνεχίζονται μέχρι
το επόμενο καβάκι στο δεξί μας χέρι και δημιουργούν
ένα διάδρομο με την ακτογραμμή στον οποίο συνήθως
κινούνται τα λαβράκια. Τα ψάρια που κατά καιρούς
έχουμε δει (και πιάσει!) είναι συνήθως μεγάλα ψάρια
από 1 έως 3 κιλά, χωρίς να αποκλείω να δείτε και μεγαλύτερα του είδους. Στην ίδια ρότα ακριβώς, υπάρχει η πιθανότητα από Σεπτέμβριο έως και Νοέμβριο
να πετύχετε μεγάλους κυνηγούς να κινούνται ταχύτατα, καθώς και αυτοί με τη σειρά τους ορμάνε στην
αθερίνα ή στις ζαργάνες που κοπαδιάζουν στα ρηχά.
Η δεξιά μεριά του νησιού είναι ένα φυσικό απάγκιο
στον ΒΑ άνεμο (ο συνήθης καιρός της Χαλκιδικής) και
έτσι τόσο οι ζαργάνες όσο και η αθερίνα βρίσκουν καταφύγιο σε αυτήν τη μεριά.
Η τεχνική που ενδείκνυται όσο καμιά άλλη είναι το
ρηχό συρτό, με αργούς ρυθμούς όμως.
DEEP MAGAZINE 36
Ο τόπος συνεχίζει αρκετά μέσα και λίγο προς τα αριστερά και καταλήγει σε μια πολύ ρηχή ξέρα, η οποία
όμως απέχει αρκετά από το νησάκι. Συνιστάται να μην
το επιχειρήσετε κολυμπητοί, καθώς τα ρεύματα της
περιοχής είναι πολύ δυνατά και η ξέρα απέχει περίπου
1 χιλιόμετρο από το νησάκι. Εξάλλου εκεί δεν υπάρχει
ενδιαφέρον, καθώς τα περαστικά ψάρια που κυνηγάμε
προτιμούν κατά κόρον την ακτογραμμή της νησίδας.
Το τρίτο και τελευταίο σημείο είναι η αριστερή μεριά
από το νησάκι. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δώσουμε
στο μπάσιμο σε αυτήν τη μεριά, καθώς αν επικρατεί
μπουνάτσα μπορεί να πετύχουμε κάποια μεγάλη τσιπούρα. Συνήθως είναι ένα μεγάλο και μοναχικό ψάρι
1-2 κιλά το οποίο θα βόσκει σε απόσταση 10-15 μέτρα
από την ακτογραμμή της νησίδας. Αν δεν δούμε κάτι,
συνεχίζουμε κολλημένοι στην ακτογραμμή, αργά και
προσεκτικά, καθώς τα κεφάλια και τα λαβράκια αγαπούν ιδιαιτέρα το δαντελωτό που σχηματίζεται μέχρι
τη στεριά. Να έχετε στο νου σας ότι το ρεύμα συνήθως
είναι πολύ δυνατό και θα παρασέρνει τη σημαδούρα
μπροστά σας, οπότε καλό είναι να την ποντίσετε προτού εφαρμόσετε οποιαδήποτε τεχνική. Το βάθος εδώ
δεν ξεπερνάει το μέτρο, οπότε προσπαθήστε να κινείΗ πλήρης αποφυγή οποιουδήποτε θορύβου είναι σημαντική, καθώς ο τόπος είναι ρηχός και μια αδέξια
κίνηση ή ένας θόρυβος (π.χ. το πόντισμα της σημαδούρας) μπορεί να μας διώξει ένα καλό ψάρι. Επίσης
έχει απόλυτη εφαρμογή το επιφανειακό καρτέρι,
καθώς οι φυκιάδες σχεδόν ξενερίζουν και πέρα από
κάλυψη, μπορούμε να ακουμπήσουμε και πάνω τους!!!
Συνιστώμενο όπλο το δυνατό ενενηντάρι, καθώς οι βολές μας θα είναι σε πρώτο χρόνο. Καθοριστικό επίσης
χαρακτηριστικό είναι το όπλο να έχει καλή στρέψη, καθώς πιθανόν τα ψάρια να μας έρθουν από διαφορετική
κατεύθυνση από αυτή στην οποία στοχεύουμε.
Το δεύτερο σημείο είναι ακριβώς πίσω από το νησάκι, όπου μεγάλα ξενέρια συνεχίζουν αρκετά μέσα
δημιουργώντας έτσι περάσματα. Τα περάσματα αυτά
χρησιμοποιούν οι κέφαλοι στις μετακινήσεις τους,
αλλά και τα γοφάρια. Συνήθως αν είμαστε τυχεροί θα
πέσουμε σε ψάρια μεγάλα και μεμονωμένα από 1,5
μέχρι και 3 κιλά τα οποία κινούνται με μεγάλη ταχύτητα, εκμεταλλευόμενα τη διαμόρφωση του τόπου.
Τα ψάρια εδώ κινούνται με κατεύθυνση από αριστερά
προς τα δεξιά όπως βλέπουμε το νησάκι, γι’ αυτό θα
ήταν σοφό να κινηθούμε αντίθετα από αυτήν τη φορά.
Έτσι και αλλιώς βολεύει, από τη στιγμή που η είσοδός
μας έγινε από τη δεξιά μεριά. Η τεχνική που χρησιμοποιούμε είναι το κλασικό καρτέρι, έχοντας όμως στο
μυαλό ότι τα ψάρια συνήθως έρχονται ψηλότερα από
το βυθό. Καλό θα είναι, ειδικά το Νοέμβριο, να μη ρίξουμε σε κέφαλους, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ακολουθεί κάποιο γοφάρι. Επίσης είναι το δεύτερο σημείο στο οποίο υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να
συναντήσουμε ευμεγέθεις κυνηγούς, ειδικά τον μήνα
Οκτώβριο.
Tips
Αν τα νερά είναι πολύ κατεβασμένα, θα το καταλάβετε
από τις φυκιάδες που θα είναι έξω από το νερό. Σε αυτήν την περίπτωση καλύτερα να πάτε για καφέ, καθώς
η κίνηση των ψαριών θα είναι μηδενική
Όταν φυσά δυνατός ΒΑ άνεμος , η καλύτερη μεριά είναι η δεξιά. Παρόλο που ο καιρός είναι στεριανός για το
μέρος, ο δυνατός άνεμος γυρνάει σαν νοτιάς σε αυτή
την περιοχή, σπρώχνοντας τα ψάρια στην υπήνεμη δεξιά μεριά. Τότε είναι και η καλύτερη περίπτωση για τσιπούρες!
Καλύτερες ώρες είναι οι πρώτες πρωινές ή το μεσημέρι,
ανάλογα το φούσκωμα της θάλασσας. Το πρωί, μπορείτε να κατεβάσετε τα πράγματα στην παραλία, όπου
μπορείτε να αλλάξετε, εντελώς προστατευμένοι από
τον αέρα που επάνω στον κάβο ...ξυρίζει!
Δοκιμάστε το μέρος και τον Μάρτιο-Απρίλιο, καθώς το
μέρος είναι και way-point των ψαριών με ανάποδη όμως
ρότα, δηλαδή από αριστερά προς δεξιά!
στε αθόρυβα και επιφανειακά και χρησιμοποιήστε τα
βραχάκια της ακτογραμμής ως κάλυψη.
Μπορείτε επίσης, αφού έχετε τελειώσει τον γύρο από
το νησάκι, να κινηθείτε ακόμα πιο αριστερά στην ακτογραμμή προς τον άι Γιάννη, όπου και πάλι το κυρίαρχο
θήραμα είναι το λαβράκι. Σε όλη όμως την πορεία σας
θα βρείτε και σαργούς, κεφάλια και ίσως σε κάποιες
περιπτώσεις κάποια τσιπούρα. Τα ψάρια έρχονται με
πορεία το Καστρί, οπότε να περιμένετε head-on αναμετρήσεις!
DEEP MAGAZINE 37
Top 12 χειμερινοί τόποι
Παγασητικός κόλπος
ΚΕΙΜΕΝΟ: Ηλίας Γκούμας
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Μιας και χειμώνιασε, είπαμε να ξεμακρύνουμε λίγο από
Δωδεκάνησα, Κυκλάδες και λοιπούς πιο καλοκαιρινούς προορισμούς και να απολαύσουμε το προνόμιο της ελεύθερης κατάδυσης με ψαροτούφεκο στη Μαγνησία, ξεκινώντας από τη
δυτική ακτή του Παγασητικού. Ψαρευτικά που μας ενδιαφέρει
περισσότερο, και ανάλογα με τις ζώνες που θα κινηθούμε, συναντάμε είδη τα οποία αντιστοιχούν στη χαρακτηριστική διαμόρφωση του βυθού του κόλπου που κατά το μεγαλύτερό του
ποσοστό αποτελείται από λασποτραγάνα, αμμούδα και μονόπετρα. Έτσι αν επιλέξουμε να ψαρέψουμε στην ρηχή ζώνη έως
και των 15 μέτρων, τα λαβράκια, οι μπάφες, λίγοι καλοί σαργοί
και σηκιοί, θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον μας, ενώ δεν είναι σπάνιες οι συναντήσεις με τσιπούρες αξιόλογου μεγέθους.
Στη ζώνη των 20 μέτρων και βαθύτερα, ο κανόνας θέλει να
στοχεύουμε σε πιο επιλεγμένα πόστα, κοντά σε λασποτραγάνες και μονόπετρα. Εκεί η παρουσία των μαυρόψαρων, όπως
σφυρίδες και στήρες, είναι σχεδόν όλο το χρόνο σταθερή με
ελάχιστες αυξομειώσεις λόγω θερμοκλινούς συνήθως όσον
αφορά το βάθος, οι ροφοί είναι πολύ λίγοι, ενώ οι πίγγες σχε-
DEEP MAGAZINE 38
δόν ανύπαρκτες. Άξιο αναφοράς η συχνή παρουσία των συναγρίδων και των σκαθαριών αλλά και πελαγίσιων, κυρίως όμως
την περίοδο της άνοιξης ως και τα τέλη του καλοκαιριού.
Πτελεός-Αγριονήσια
Από την παραλία του Αγίου Δημήτριου πριν τον Πτελεό μπορούμε να ψαρέψουμε κολυμπητά, αλλά έχει μικρό αλιευτικό
ενδιαφέρον. Εκτός από κάποια λαβράκια ή μουρμούρες, δεν
θα συναντήσετε κάτι αξιόλογο, ενώ τα νερά είναι ρηχά και ο
βυθός αμμώδης. Αν έχουμε όμως ένα σκάφος πάμε κατευθείαν στα Αγριόνησα σε ελάχιστο χρόνο. Μπορούμε να ψαρέψουμε στην αποχή σφυρίδες και στήρες, αλλά τα ψάρια είναι δύσκολα, λίγα και πολύ βαθιά, τα ασπρόψαρα είναι αρκετά, αλλά
το μέγεθός τους συνήθως είναι μικρό.
Πηγάδι-Νιες
Μετά το Πηγάδι, σε όλη την περιοχή και ως τις Νιες, τα βάθη
δεν είναι σταθερά και μόνο με πολύ καλή γνώση του τόπου θα
πάρετε κάποιο μαυρόψαρο, συνήθως κάποια μικρή σφυρίδα
ή στήρα, αλλά σε όλη την ακτογραμμή, μπορείτε να ψαρέψετε, ασπρόψαρα. Αν και εδώ τα αποτελέσματα είναι
συχνά πενιχρά, θα έλεγα να διαλέξετε το κομμάτι που
βρίσκεται απέναντι από το Τρίκερι. Όταν βρεθείτε κοντά
στα νταμάρια πηγαίνοντας από τον παραλιακό επαρχιακό
δρόμο, με λιτό εξοπλισμό, ένα κατοστάρι το πολύ είναι
αρκετό. Επιλέξτε να ακολουθήσετε την ακτογραμμή και
αν κουτουλήσει στη βέργα σας κάποιο χοντρό λαβράκι ή
λίτσα θα με θυμηθείτε, αλλά μέχρι εκεί. Οι καλοί σαργοί
και τα μεγάλα μαυρόψαρα είναι συνήθως άφαντα ή πάρα
πολύ βαθιά.
Μηλίνα. Απέναντί μας υπάρχει το νησάκι Αλατάς. Από τη
γλίστρα που διαθέτει η περιοχή μπορούμε να πάμε στο
νησί ακόμη και με ένα απλό συμβατικό και να ψαρέψουμε το πίσω μέρος του νησιού και στο πιο νότιο κομμάτι
του. Αν και ψαρεύεται αρκετά, πάντα θα βγείτε με κάποιο ασπρόψαρο τουλάχιστον ή ακόμη και με μια μικρή
συναγρίδα, αλλά δεν λείπουν και οι εκπλήξεις αφού ο
βυθός ευνοεί την ύπαρξη σφυρίδας, στήρας και επειδή
βρίσκεται προς το τέλος του Παγασητικού, αποτελεί όλο
το χρόνο μέρος της ρότας πολλών ειδών πελαγίσιων ψαριών. Ένα από τα πλεονεκτήματα τού να επισκεφθείτε τη
Μηλίνα είναι πως αν έχετε κάποιο μεγάλο σκάφος μπορείτε να ψαρέψετε μέχρι και την Αγία Κυριακή όπου είναι
και το νοτιότερο κομμάτι της χερσονήσου. Στο Τρίκερι θα
εκπλαγείτε από τις συναντήσεις με λαβράκια που φτάνουν ακόμη και τα δέκα κιλά και για έναν ανεξήγητο λόγο
εμφανίζονται κάποιες μέρες το χρόνο, συνήθως χειμώνα, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον πολλών ψαράδων.
Βέβαια ποιος ασχολείται με λαβράκια όταν ξέρει πως
λίγα μέτρα βαθύτερα κυκλοφορούν ακόμα κάποιοι ξεχασμένοι χοντροί ροφοί, κοπάδια από συναγρίδες ανάμεσα από τα νησιά της Πηθούς και του Παλιού Τρίκερι και
μαγιάτικα με τούνες στους κάβους του Γεροπλίνα; Εδώ
πρέπει να επιστρατεύσετε το πιο δυνατό και μακρύ σας
όπλο και στη θέα κάποιου τόνου, αν είστε κατάλληλα
εξοπλισμένοι, απλά κυνηγήστε το όνειρο.
Κριθάρια-Αη Νικόλας
Λίγο πριν μπούμε στο Βόλο από τον περιφερειακό μέσω
Αλμυρού, περνάμε από Μάραθο, Χρυσή Ακτή και φάνουμε στην Κριθαριά. Τα νερά συνήθως είναι διαυγή την
περίοδο του καλοκαιριού έως και τις αρχές του φθινοπώρου, αλλά τώρα το χειμώνα μέχρι και τα τέλη της άνοιξης
επικρατούν θολούρες και ελαφριά ρεύματα. Αυτό ευνοεί
όσους θέλουν να ψαρέψουν ρηχά, αφού η περιοχή απαρτίζεται από κατρακύλια που καταλήγουν σε αμμούδα,
ενώ βαθύτερα ο βυθός αλλάζει σε λασποτραγάνα με μονόπετρα και πλάκες. Το πιο σημαντικό, ψαρευτικά, κομμάτι του Δυτικού Παγασητικού, αλλά και το πιο πολυψαρεμένο. Εδώ εποχιακά μπορούμε να συναντήσουμε από
γοφάρια, σαργούς, μπάφες, μεγάλα λαβράκια και μικρά
πελαγίσια στα ρηχά, μέχρι συναγρίδες, φαγκριά, στήρες
και σφυρίδες στα πολύ βαθύτερα. Για όσους ψαρεύουν
βαθιά, είναι ένας ιδανικός ψαρότοπος που επιδέχεται
όλες τις τεχνικές, αφού συγκεντρώνει σχεδόν τα πιο πολλά είδη ψαριών που υπάρχουν στον κόλπο, με εξαίρεση
τους λίγους ροφούς και με βασικούς πρωταγωνιστές στα
βαθιά τις στήρες, τις σφυρίδες και τις συναγρίδες. Η συνταγή είναι απλή, μακρύ τουφέκι, μεγάλη υπομονή και
φυσικά ζευγάρι.
Μηλίνα (Αλατάς)-Αγία Κυριακή-Τρίκερι
Ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο προς Κάτω Γαζία,
Καλά νερά με το γραφικό Πήλιο αριστερά μας, θα φτάσουμε εύκολα σε ένα όμορφο παραθαλάσσιο χωριό τη
DEEP MAGAZINE 39
Top 12 χειμερινοί τόποι
Πεταλάς
ΚΕΙΜΕΝΟ: Τάσος Καρτέρης
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Δεν το λες νησί, μιας και ουσιαστικά ενώνεται μέσω ενός
αμμόσυρτου έλους με την κυρίως στεριά της Αιτωλικής
γης. Αλλά ψαροτουφεκάδικα μιλώντας, δεν το λες και
ηπειρωτική Ελλάδα, καθώς για να φτάσεις στις καλές με-
DEEP MAGAZINE 40
ριές του χρειάζεσαι ή πλωτό μέσο, ή άπειρο κολύμπι. Όπως
και να ‘χει, ο Πεταλάς, αποτελεί μακράν τον αγαπημένο
μου χειμερινό ψαρότοπο. Πρόκειται για ένα τοπίο επιστημονικής φαντασίας: το φαλακρό βουνό, τα ιχθυοτροφεία,
η θολούρα κι ένα απόκοσμο γκρίζο στην ατμόσφαιρα
πάντα μου δίνουν την εντύπωση ότι είμαι ήρωας σε
μυθιστόρημα της Ούρσουλας Λε Γκεν. Ή ότι ψαρεύω
σ’ έναν άλλο πλανήτη. Κι έτσι είναι εν μέρει, αφού
τα ψάρια που μπορείς εκεί να συναντήσεις, είναι
όντως από άλλον πλανήτη. Σχεδόν Απαγορευμένο.
Το μέρος αποικιοκρατείται εδώ και δεκαετίες από
μεγάλα λαβράκια, τις πιο πολλές φορές παραδόξως
αρσενικά, θαρρείς και είναι ο Πεταλάς το ορμητήριο
του σπέρματος των Λύκων του Ιονίου. Δεν χρειάζεται να βουτήξεις βαθιά, ή μάλλον δεν χρειάζεται να
βουτήξεις καθόλου. Οι μεγάλες ράχες τους σχεδόν
ξενερίζουν. Ο τόπος κρατάει και πολλές τσιπούρες,
που έχουν μονάχα μια ιδιοτροπία: γυαλώνουν μια
ώρα πριν το σούρουπο. Τότε θα τις βρείτε όπως τις
Ξέρω τι σκέφτεστε. Θα το σκεφτόμουν κι εγώ, καχύποπτοι φίλοι μου. «Κάποιο λάκκο έχει η φάβα». Μεγάλα
λαυράκια, τσιπούρες και σφυρίδες στα ρηχά κι εσύ
δίνεις τον τόπο έτσι στην ψύχρα? Ξέρω τι σκέφτεστε…
Όντως αδέρφια έχει κάποιο λάκκο η φάβα. Τα ψάρια
είναι εκεί, μην άγχεστε, δεν είπα ψέματα, απλά 9 στις
10 φορές πρέπει σχεδόν να κουτουλήσεις πάνω τους
για να τα δεις. Η θολούρα του Πεταλά είναι μνημειώδης, τόσο μνημειώδης που το απόκοσμο του πράγματος συνεχίζεται και underwater. Σ’ αυτές τις 9 στις 10
λοιπόν που δεν θα βλέπετε την τύφλα σας, η επιλογή
είναι μονόδρομος. Ρηχό ή επιφανειακό καρτέρι με
75άρι για το μεγάλο Βοσκίτη (αρσενικό λαυράκι) των
ονείρων σας. Αν είστε τυχεροί (βλέπε tips) και πετύχετε νερά με μια αξιοπρεπή διαύγεια, τότε το πλάνο
μεταβάλλεται αυτόματα σε πιο βαθιές βουτιές με το
ζευγάρι σας, για σφυρίδες. Ένα πιο ντεμί σενάριο, με
ορατότητα 3-4 μέτρων επιβάλλει καρτέρια σε μεσαία
βάθη με το 90αρι σας, για τις τσιπούρες που λέγαμε
και για ξεστρατισμένες συναγρίδες.
Οι καιροί που είναι απαγορευτικοί για το μέρος είναι
ο Δυτικός και Μαΐστρος άνω των 5-6 Μποφώρ, και
φυσικά αποφύγετε οποιονδήποτε Νοτιά όπως ο διάολος το λιβάνι. Ο τελευταίος είναι συνήθης τον χειμώνα, και οι πρώτοι τα απογεύματα του καλοκαιριού.
ονειρεύεστε: χωρίς αναστολές, χοντρές, δεκτικές,
ακόμα και βραχωμένες να περιμένουν λίγα χιλιοστά
ατσάλι να τις διαπεράσει. Κάντε απλά το καθήκον
σας, για να μην περιμένουν άλλο. Σαργούς θα συναντήσετε μπόλικους και ούγαινες αρκετές. Τα μεγάλα
άτομα του είδους όμως είναι τρομαγμένα, και πολλάκις πεταλωμένα απ’ ότι φαίνεται. Ως εκ τούτου μόνο
ένα αθόρυβο πρωινό αγκουάτο κάτι μπορεί να κάνει,
αλλά δεν σας το υπόσχομαι.
Αυτό που μπορώ με βεβαιότητα να σας υποσχεθώ
όμως είναι ότι ο Πεταλάς κρύβει εκπλήξεις. Λίγο
μετά τη ζώνη των 20 μέτρων, ο κλασικός αυτός χειμερινός ψαρότοπος μπορεί να σας δώσει το ψάρι που
κάθε καλοκαίρι στοιχειώνει τη φαντασία σας. Ναι,
καλά το πάτε: Σφυρίδες!
Πονηρά φρύδια και αμμόλακοι στη βάση του βουνού, κρύβουν ξεχασμένες τρελές σφυρίδες! Κι αρκεί
μόνο ένα: για λίγο να λογικευτούν και να τρυπώσουν.
Εκεί το έργο θα ‘ναι τόσο απλό που θα εκνευριστείτε κι οι ίδιοι με την ευκολία που πιάσατε το δήθεν
μύθο. Ένα 75άρι στην τρύπα, άμεση βολή στα μάτια
που πρασινίζουν στο προθαλάμι, αγαντάρισμα και το
ψάρι έξω. Τα υπόλοιπα, αφήστε τα στην άνωση.
DEEP MAGAZINE 41
Top 12 χειμερινοί τόποι
Στα γεωγραφικά του πράγματος τώρα, ο Πεταλάς έχει
στην εξωτερική του πλευρά περισσότερο από 2,5 μίλια
τόπου! Η διαμόρφωση είναι για όλα τα γούστα… ψάξτε.
Στην εσωτερική πλευρά, δεν θα σας πρότεινα να πέσετε
γιατί είναι το έλος που λέγαμε. Εκτός αν πάτε για βατραχοπόδαρα… Το Βαλτί, ένα υποτυπώδες ψαροχώρι στις όχθες
του παραπόταμου του Αχελώου, έχει μια μικρή γλύστρα,
που επιτρέπει την καθέλκυση ενός μεσαίου φουσκωτού.
Η έτερη λύση, είναι η σαφώς καλύτερη γλύστρα στον
Αστακό Αιτωλοακαρνανίας που απέχει όμως γύρω στα 7
μίλια από τον Πεταλά. Το μέρος μπορεί να ψαρευτεί κολυμπητά από την τοποθεσία αριστερά του Βαλτίου, με μία
απαραίτητη όμως προϋπόθεση: κουράγιο για ατέλειωτο
κολύμπι! Το μεγάλο εμπόδιο πάντως σε ολόκληρη την περιοχή, είναι το κάκιστο οδικό δίκτυο που κάνει τις μονοήμερες εξορμήσεις ιδανικές ταλαιπωρίες.
DEEP MAGAZINE 42
Tips
Ο Πεταλάς καθαρίζει όταν φυσάει για πολλές μέρες
ανατολικός… Τότε πρέπει να είστε εκεί!
Η νησίδα έχει άφθονα ιχθυοτροφεία. Πάντα κρατάτε
τις νόμιμες αποστάσεις!
Ο βράχος «Ξεροπούλα» λίγο βορειότερα κρατάει πελαγίσια (και όχι μόνο) όλο τον χρόνο. Ρίξτε μια ματιά…
Μανώλης Γιάνκος
Πρωταθλητής 29ου Ευρωαφρικανικού
Πρωταθλήματος υποβρύχιου ψαρέματος
Ελσίνκι 2013
οπλα: Pathos laser open CARBON 60 - 75 - 90
DEEP MAGAZINE 43
Top 12 χειμερινοί τόποι
ΝΑ Πήλιο
ΚΕΙΜΕΝΟ: Ηλίας Γκούμας
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Το δυσκολότερο και μακράν καλύτερο και ομορφότερο
κομμάτι βρίσκεται στα νότιοανατολικά της χερσονήσου του
Νομού Μαγνησίας. Εδώ το Αιγαίο Πέλαγος ξεπλένει χιλιάδες
χρόνια τώρα τα δάκρυα του τότε βασιλιά της Ιωλκού Αιγέα,
καθώς αντίκριζε τη μαυροφορεμένη Αργώ να πλησιάζει τις
ακτές από το μακρινό της ταξίδι. Ένα ταξίδι που επιλέξαμε
και εμείς σαν νέοι Ιάσονες, με μικρό πλήρωμα, μικρό σκαρί
και όπλα μακρύκαννα μαζικής καταστροφής, να τιθασεύσουμε σώμα και εγωισμό στα πιο δύσκολα νερά της ανατολικής
ηπειρωτικής Ελλάδας.
Από την εξωτερική πλευρά του Νομού Μαγνησίας μπορούμε
να ψαρέψουμε όλο το κομμάτι από τον Κάβο Γρίβα που βρίσκεται νότια μετά την Αγία Κυριακή έως και το Καμάρι. Εδώ
οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές, το Ανατολικό Πήλιο
θέλει καλοσύνες και δυτικούς, οποιεσδήποτε άλλες καιρικές
συνθήκες δυσχεραίνουν κατά πολύ τη διαδικασία του ψαρέματος και με πάνω από 3 μποφώρ απλά δεν ψαρεύεις. Όλη
αυτή η περιοχή είναι κατά το ήμισυ προσβάσιμη με αυτοκίνητο, γιατί πολλές φορές οι χωματόδρομοι που επικοινωνούν
με τις παραλίες συχνά την περίοδο του χειμώνα και της άνοιξης βρίσκονται σε τραγική κατάσταση. Εδώ, ακόμη και με ένα
καλό συμβατικό, μπορείτε σε μια μέρα να καλύψετε σχεδόν
DEEP MAGAZINE 44
το μισό πόδι της Μαγνησίας ρίχνοντας το σκαφάκι, ή την σκαφάρα αν έχετε, από την παραλία της Μελανής.
Εδώ δεν παίζουμε στις ρηχοπατιές, στον κάβο Γρίβα θα είμαστε έτοιμοι με μπάντζι, σημαδούρες ασυμπίεστες, 8άρες
βέργες και πολλά λάστιχα. Ο κάβος ανοίγεται αρκετά με μονόπετρα στα ρηχά, φρύδια και σκαλοπάτια βαθύτερα, κάποτε παράδεισος της μεγάλης στήρας. Τα ρέματα, συχνά ποτάμι. Βρισκόμαστε στο στενό Βόλου-Εύβοιας, πελαγίσια σε XXL
μεγέθη και συχνά σε μεγάλα κοπάδια κάνουν ντου για βόρειο
Ευβοϊκό και Παγασητικό κόλπο. Βέβαια παρέα τους πιθανόν
να βρεθεί και κανένα σκυλοψαράκι, αλλά εμείς δε μασάμε
από προϊστορικά τέρατα και τέτοια ποταπά, έχουμε το πέλαγος μέσα μας και ο στόχος μας είναι τα θηράματά του. Τώρα
αν μασάμε τελικά ή δεν πολυγουστάρουμε το μπλε (μπρρρ),
ε, τότε αξίζει να κινηθούμε βορειότερα προς τα νταμάρια για
σαργοσηκιούς στα κατρακύλια. Πιο ανοιχτά από την ακτογραμμή υπάρχουν μονόπετρα, αλλά τα ψάρια είναι αρκετά
βαθιά και δύσκολα. Πιο ψηλά προς τον Κατηγιώργη, ακόμη
και το κολυμπητό από το μικρό λιμένα που βρίσκεται στην περιοχή, μπορεί να αποδώσει καρπούς. Μεγάλοι σαργοί, σηκιοί
και πελαγίσιες μπάφες είναι συνήθως τα θηράματα που θα
επιλέξουμε, καθώς κυριαρχούν στο μεγαλύτερο μέρος της
ακτογραμμής. Παλιότερα την άνοιξη, αριστερά από το
λιμάνι και ανοικτά ψαρεύαμε συναγρίδες, αλλά οι μηχανότρατες την τελευταία δεκαετία έσπειραν ολοκληρωτική καταστροφή. Ο έλεγχος είναι ανύπαρκτος και
σέρνουν μέχρι έξω τα άθλια εργαλεία τους σε όλο το
κομμάτι, με αποτέλεσμα τα ντόπια κοπάδια να έχουν
σχεδόν εξαφανιστεί. Δεξιά από τον Κατηγιώργη, στη
ρηχοπατιά με την έντονη διαμόρφωση, μπορούμε με
ρηχό συρτό να πάρουμε ακόμη και λαβράκια σεβαστού
μεγέθους, ενώ πιο ανοιχτά και σε βαθύτερα σημεία δεν
απουσιάζουν τα μαυρόψαρα, αν και ο αριθμός τους είναι μικρός.
Στο Μουρτιά θα κάνουμε ένα ξεκούραστο και ευχάριστο ψάρεμα. Η διαμόρφωση του βυθού με τα μεγάλα
μονόπετρα, την αμμούδα, τις πλάκες και τις ποσειδωνίες, δημιουργούν ένα απίστευτα μαγευτικό υποβρύχιο
τοπίο. Εδώ μπορείς να ψαρέψεις με όποια τεχνική θέλεις. Τα βάθη εναλλάσσονται και αυξάνονται ομαλά, με
αποτέλεσμα τη συχνή παρουσία συναγρίδων ακόμη και
σε λίγα μέτρα βάθος. Όσοι αρέσκονται στο κυνήγι σε
τρύπα δεν θα φύγουν απογοητευμένοι, αφού τα ασπρόψαρα υπάρχουν σε όλη την περιοχή σε σχετικά καλούς
ακόμη αριθμούς, όμως και πάλι ανασταλτικό ρόλο θα
παίξουν οι καιρικές συνθήκες, τα ρεύματα και η θολούρα που υπάρχει κάποιες στιγμές και μπορεί να κρατήσει
αρκετές μέρες, δρώντας αποτρεπτικά. Πιο μακριά από
την ακτογραμμή, στις καλές μέρες, θα βρούμε μαυρόψαρα, συναγρίδες και κοπάδια από μαγιάτικα. Με ένα
όπλο μεσαίου μήκους, συνήθως 110 εκατοστών και ένα
δεύτερο μικρό, αλλά δυνατό 75άρι για τρύπα, έχουμε
ότι ακριβώς χρειαζόμαστε για να κάνουμε το ψάρεμα
μας άνετα.
Συνεχίζοντας προς βόρεια για Πατριχώρι μέχρι και πριν
την Λαμπινού, ο τόπος είναι όλο κατρακύλια με αμμούδα και πιο βαθιά θα συναντήσουμε και πάλι ποσειδωνίες
με μονόπετρα. Ο τόπος είναι απέραντος, αλλά τα ψάρια
εδώ είναι πολύ βαθιά και μόνο ασπρόψαρα μπορείς να
ψαρέψεις με επιτυχία. Τα αμέσως επόμενα και βορειό-
τερα σημεία του νομού που παρουσιάζουν ένα σχετικό
ενδιαφέρον είναι το Βένετο και το Κεραμίδι. Εδώ οπλιστείτε με κοντά και δυνατά όπλα, γιατί το ψάρεμα στο
προθαλάμι και την τρύπα θα αποτελέσει το μεγαλύτερο
μέρος του ψαρέματός σας. Θα κινηθούμε βαθύτερα και
ανοικτά από την ακτογραμμή σε βάθη κάτω των 20 μέτρων, με στόχο χοντρά μαυρόψαρα, κυρίως ροφούς και
στήρες. Στις συστάδες με τα μονόπετρα που θα συναντήσουμε βαθύτερα, αν είμαστε λάτρεις του καρτεριού,
με ένα 110 έως 120 όπλο, καθώς τα νερά είναι διαυγή,
θα αναζητήσουμε την ομορφιά της σύλληψης κάποιας
μεγάλης συναγρίδας, ενώ και εδώ τα κοπάδια από λογής πελαγίσια μπορεί ανά πάσα στιγμή να γεμίσουν το
υποβρύχιο τοπίο.
Σε αυτό το σύντομο συγγραφικό ταξίδι, το σίγουρο που
μπορώ να σας υποσχεθώ είναι πως μια επίσκεψη σε
έναν από τους πιο όμορφους νομούς της χώρας μας δεν
είναι ποτέ αρκετή. Η έντονη παρουσία του Πηλίου που
δένει τόσο αρμονικά και συνάμα άγρια κάποιες στιγμές με το γαλάζιο του Αιγαίου και το σκούρο μπλε του
Παγασητικού θα σας μαγέψει. Οι εικόνες έξω από τη
θάλασσα γεμάτες γήινα χρώματα, αγνά και συχνά απόμακρα για μας που ζούμε στην πόλη και τα υποβρύχια
τοπία που θα συναντήσετε σε κάθε βουτιά, θα σας δημιουργήσουν μια αίσθηση πληρότητας και ικανοποίησης,
πως ζείτε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου και ως
προνομιούχοι καταδύεστε στην ονειρεμένη της θάλασσα, όποια εποχή του χρόνου θελήσετε. Καλή συνέχεια
στο ταξίδι μας λοιπόν.
DEEP MAGAZINE 45
Top 12 χειμερινοί τόποι
Πόρτο Χέλι
ΚΕΙΜΕΝΟ: Δημήτρης Κόλλιας
PHOTO: Αρχείο deep magazine
DEEP MAGAZINE 46
DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ
ψαρέψετε με καρτέρι. Οι βολές είναι εντυπωσιακές και το
κοπάδι δεν τρομάζει, δίνοντας ευκαιρία για επανάληψη
της επιτυχίας. Αν γίνει βολή στα ψάρια που κρύβονται στις
πέτρες, το κοπάδι σπάει και σκορπίζεται. Οι ροφοί της περιοχής είναι λίγοι, βαθιά και δύσκολοι, οπότε και να τους
αφήσετε ήσυχους δε θα σας χαλάσει (ούτε και αυτούς).
Το όμορφο Πόρτο Χέλι, κοσμικό θέρετρο των 70’s, εκτός
από τις βίλλες των διάσημων, έχει γίνει γνωστό στους κύκλους μας για δύο ακόμη πράγματα. Το ένα είναι οι σφυρίδες του! Στις αμμώδεις, διάσπαρτες με πλάκες ανοιχτωσιές του Χελιού, του Βάλτου, της Σπετσοπούλας και του
Αϊ Γιάννη ανδρώθηκαν διαβόητοι σφυριδοκυνηγοί. Με
ελάχιστες εξαιρέσεις, οι διασημότερες σφυρίδες (βλ. περιοδικά) της προηγούμενης δεκαετίας χτυπήθηκαν εκεί.
Το άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι η «σχολή»
πρωταθλητών ψαροτούφεκου. Τα ράφια του «Ν.Ο. ΑΛΙΑΣ
Πορτοχελίου» είναι γεμάτα μετάλλια από συμμετοχές σε
αγώνες ψαροτούφεκου, με σημαντικότερο απόκτημα ένα
αργυρό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2008 από τον
Γιάννη Σιδέρη. Θα περίμενε κάποιος στην πατρίδα των
πρωταθλητών τα ψάρια να έχουν εκλείψει, όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Κύριο χαρακτηριστικό εξάλλου των
μοντέρνων πρωταθλητών είναι η περιβαλλοντική συνείδηση και η εξ αυτής τακτική συντήρησης των τόπων.
Η περιοχή προσφέρει άπειρες επιλογές που με ένα μικρό
συμβατικό γίνονται ακόμη περισσότερες, μια και έτσι
μπαίνουν στο βεληνεκές οι Σπέτσες, η Σπετσοπούλα, το
Πετροκάραβο και οι παρακείμενες ξέρες του Αιμιλιανού
και του Τρίκερι. Με μεγαλύτερο δε φουσκωτό στην εμβέλεια μπαίνουν η Ύδρα και τα νησάκια στα νότιά της, με
εξαιρετικούς βυθούς και διαύγειες ακόμα και το χειμώνα.
Οι τόποι
Η περιοχή προσφέρει επιλογές για όλες τις καιρικές συνθήκες,
αν και τα καλύτερα κομμάτια είναι εκτεθειμένα σε βόρειουςβορειοανατολικούς καιρούς. Όταν φυσάνε τέτοιοι ψαρεύεται
όλη η πίσω μεριά των Σπετσών και το Πετροκάραβο.
Βγαίνοντας λοιπόν από το προστατευμένο λιμάνι του
Χελιού, αν είναι καλός ο καιρός θα κατευθυνθούμε ανατολικά, προς τη Σπετσοπούλα. Όλη η βορινή πλευρά της
συνδέεται με το ξερονήσι του Αϊ-Γιάννη με μια ατέλειωτη ξέρα. Ψάρια υπάρχουν αρκετά -αν και κρυμμένα- σε
βάθη προσιτά, από 0-20μ. Σαργοί, στήρες, ροφόπουλα και
σφυρίδες. Επίσης καλή είναι και η ανατολική πλευρά των
Σπετσών και η νότια πλευρά της Σπετσοπούλας, αν και οι
αποχές της ψαρεύονται αρκετά συχνά.
Η νότια πλευρά των Σπετσών έχει όμορφους βυθούς στους
οποίους τις καλές μέρες μπορεί να συναντηθούν όλα τα ψάρια. Παλιότερα, στις παγωνιές Φλεβάρη-Μάρτη, στους νοτιοανατολικούς κάβους των Σπετσών συγκεντρώνονταν ατέλειωτα κοπάδια αυγωμένες μπάφες, απ’ όπου ένας καλός
Ψάρια και τεχνικές
Σε μια περιοχή με τόσους διαφορετικούς βυθούς και
βάθη παίζουν όλες οι τεχνικές για όλα τα θηράματα.
Πλαναρίσματα για ανεύρεση θαλαμιών, ψάρεμα στην
τρύπα για σφυρίδες-στήρες- τσιπούρες και σαργούς, βαθιά καρτέρια για ροφούς και συναγρίδες και ρηχά για λαβράκια, κέφαλους και τσιπούρες. Μιλώντας για χειμώνα,
ασφαλώς συνιστάται το ρηχό καρτέρι και το ψάρεμα στην
τρύπα, που σπάνια θα αφήσουν τον κυνηγό χωρίς κάποιο
καλό θήραμα. Μέσα στον κόλπο του λιμανιού έχουν χτυπηθεί χονδροειδέστατα λαβράκια, ενώ ένα «ζωνάρι» με
πλάκες στα ρηχά του «Βάλτου» συχνά στις παγωμένες
μπουνάτσες του Φλεβάρη κρατάει τσιπούρες- τρόπαια
που φτάνουν και τα τέσσερα κιλά. Για το ατού της περιοχής, δηλαδή τις ριγέ, η μέθοδος είναι κλασσική: ψάξιμο σε
επίπεδους, αμμώδεις βυθούς για τα θαλάμια των ψαριών,
συχνά σκαμμένα σε απίθανα μέρη. Συνήθως μετά η διαδικασία είναι απλή, μια και στην πρώτη επαφή η σφυρίδα
έχει απλοϊκή συμπεριφορά. Σημαδέψτε οπωσδήποτε το
θαλάμι, γιατί αργά η γρήγορα άλλη σφυρίδα θα ξαναμπεί.
Αν συναντήσετε κοπάδια με κέφαλους προτιμήστε να τους
DEEP MAGAZINE 47
Top 12 χειμερινοί τόποι
ψαράς με ρηχά καρτέρια μπορούσε να πιάσει εύκολα το όριο
βάρους των πέντε κιλών. Το ίδιο και στο «Μπούρμπουλο»,
τον κάβο δηλαδή που κοιτάζει προς τη Βραχονησίδα
Πετροκάραβο, στα δυτικά. Ο κάβος με τη νησίδα ενώνονται
με μια βράχινη γλώσσα, η οποία ανεβοκατεβαίνει σχηματίζοντας κεφάλια και ξενέρια. Ο βυθός εκεί είναι καταπληκτικός,
και αν και ψαρεμένος πάντα θα δώσει ένα καλό ψάρι. Όλη η
νότια πλευρά του συστήματος βαθαίνει με κοφτά σκαλοπάτια, αμμόφρυδα και μονόπετρα –το βασίλειο της στήρας, της
πίγγας και της συναγρίδας. Εκεί είναι το κατάλληλο κομμάτι
για να δοκιμαστούν κάποιες βαθύτερες προσεγγίσεις, αν βέβαια οι καιρικές συνθήκες και η φυσική κατάσταση του δύτη
το επιτρέπουν, μια και τα βαθιά του χειμώνα είναι σκληρά...
Οι μεσοπέλαγες του Τρίκερι και του Αιμιλιανού, ενδείκνυνται επίσης για προπονημένους κυνηγούς, αν και οι
πλάκες στα ρηχά του Αιμιλιανού συχνά ανεβάζουν καμιά
στήρα ή ροφόπουλο. Το Τρίκερι στα βαθιά του κοψίματα
έχει στήρες, σφυρίδες και ροφούς.
Αν δεν υπάρχει σκάφος, οι επιλογές είναι όλοι σχεδόν
οι κάβοι από το Χέλι ως την Κόστα και τον Αγ. Αιμιλιανό.
Αλλά με πολύ προσοχή, γιατί ακόμα και το χειμώνα περνούν σκάφη. Επίσης κολυμπητά ψαρεύεται ο Βάλτος και
το νησάκι Κουνούπι, όπου υπάρχουν πολλές πιθανότητες
συνάντησης με μεγάλες τσιπούρες και σφυρίδες.
Η ακτογραμμή δυτικά από το Χέλι μέχρι τον Κάβο της
Κορακιάς δεν έχει ενδιαφέρον και θα σας συνιστούσαμε
να μην χάσετε χρόνο εκεί. Στον κάβο της Κορακιάς εξ αιτίας της ιχθυοκαλλιέργειας παίζουν λαβράκια και στα βαθύτερα στήρες και σφυρίδες.
DEEP MAGAZINE 48
Tips
Παλιά, η ξέρα στην είσοδο του λιμανιού στην εσωτερική μεριά στα 19μ. είχε ένα σφυριδοθάλαμο δύναμη...
Ο ύφαλος «Παπαχρήστου» στο στενό ΣπετσώνΣπετσοπούλας ψαρεύεται και κολυμπητά (προσοχή
στα σκάφη).
Στις ξέρες του Αϊ Γιάννη το χειμώνα κάνει συναγρίδες
ρηχά
Το all-time-classic ξενοδοχείο «Ρόζος» εξακολουθεί
να είναι σημείο συνάντησης της φυλής. Πάρκινγκ και
ρεμέτζο για τη βάρκα, ατέλειωτα πρωινά και καφέδες
με ψαροκουβέντα και θέα τις Σπέτσες...
Αν δείτε το σκάφος του Σιδέρη μην πάτε να βουτήξετε
δίπλα, είναι άπατα...
Πρόσβαση –διαμονή- διατροφή
Η πρόσβαση στο Χέλι είναι εύκολη και γίνεται οδικά (περίπου 2,5 ώρες από την Αθήνα) ή με ιπτάμενο δελφίνι από
τον Πειραιά. Υπάρχουν πάντα ανοιχτά ξενοδοχεία για όλα
τα πορτοφόλια και τουλάχιστον μία ταβέρνα που μένει
ανοιχτά όλον το χειμώνα, όπως και ένα ζαχαροπλαστείο
για να κλείσει με τον καλύτερο τρόπο μια όμορφη μέρα
στη θάλασσα.
ΝΕΑ ΣΕΙΡΑ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΩΝ ΟΠΛΩΝ
ΑΠΟ ΤΗΝ JB ESCLAPEZ
•
Διπλός σωλήνας αλουμινίου (πατέντα) για
μεγαλύτερη ακαμψία, εύκολο στρίψιμο και
απόλυτη ακρίβεια.
•
Εργονομική, αντιολισθητική λαβή, ελαστομερούς TPE θερμοπλαστικού σε ιδανική γωνία
με το χέρι του ψαροκυνηγού.
•
Αλλασόμενα καλύμματα λαβής σε 4 χρώματα.
•
Ρυθμιστής ευαισθησίας σκανδάλης εύκολος
στη χρήση.
•
Κεφαλή πολλαπλών χρήσεων (G2.
•
Αποσπώμενη γέφυρα, πάνω από τη βέργα.
•
Διάμετρος σωλήνα 28mm.
•
Περαστό λάστιχο με διαμορφωμένη καμπάνα.
•
Κεφαλή με αποσπώμενη γέφυρα πάνω από τη
βέργα και 2 τρύπες για λάστιχα.
•
Μονόφτερη βέργα από ανοξείδωτο ατσάλι
17-4PH, διαμέτρου 6mm.
•
Εργονομική, στιβαρή λαβή, αντικραδασμική σε
ιδανική γωνία με το χέρι του ψαροκυνηγού, με
οδηγό βέργας.
DEEP MAGAZINE 49
Top 12 χειμερινοί τόποι
Σαγιάδα
ΚΕΙΜΕΝΟ: Χρήστος Σιμάτης
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Η Σαγιάδα είναι ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό στα βορειοδυτικότερα παράλια της Ηπείρου, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την
Ηγουμενίτσα. Οι παρακείμενες ακτές είναι ελάχιστα ανεπτυγμένες τουριστικά, ενώ παράλληλα πρόκειται για μια περιοχή
με ιδιαίτερο αλιευτικό ενδιαφέρον. Οι βυθοί χωρίς να είναι οι
πλέον εντυπωσιακοί από πλευράς διαμόρφωσης, φιλοξενούν
πληθώρα θηραμάτων. Η ρηχή ζώνη είναι η πλέον αποδοτική,
ενώ ο χειμώνας σίγουρα η ιδανική εποχή για να ψαρευτεί! Στα
περισσότερα δε σημεία η πρόσβαση είναι εύκολα εφικτή και
με το αυτοκίνητο. Τα νερά είναι ιδιαίτερα πλούσια σε διατροφικά στοιχεία για τα ψάρια, πράγμα που οφείλεται στα άφθονα
ποτάμια που καταλήγουν στη θάλασσα, καθώς και στις -ουκ
ολίγες- μονάδες ιχθυοκαλλιεργειών που είναι εγκατεστημένες
στην ευρύτερη περιοχή. Για την ακρίβεια δεν πρέπει να έχει
απομείνει πλέον ούτε ο πιο μικρός κόλπος που να μην φιλοξενεί μία τουλάχιστον τέτοια εγκατάσταση. Η όποια πιθανή
επίδραση της λειτουργίας τους στο υποβρύχιο περιβάλλον
ίσως να είχε ενδιαφέρον να μελετηθεί από τους ειδικούς,
anyway… . Θα ήταν παράλειψη βεβαίως να μην γίνει αναφορά
στα περί ορατότητας. Και πιο συγκεκριμένα, στη θολούρα που
συνήθως επικρατεί. Ιδίως σε ορισμένα σημεία, όπως για παράδειγμα κοντά στις εκβολές του ποταμού Καλαμά, το πέπλο
είναι τόσο έντονο που το ψάρεμα καθίσταται ουσιαστικά αδύνατο. Το ίδιο ισχύει και για τις βαθιές βουτιές, τις περισσότερες
τουλάχιστον μέρες του χρόνου, αφού πολύ σύντομα κατά την
κατάδυση το φως αποτελεί απλώς μια ευχάριστη ανάμνηση.
Ενδεδειγμένη επιλογή μεθόδου ψαρέματος λοιπόν δεν είναι
άλλη από το ρηχό καρτέρι. Φορτωνόμαστε αρκετά βαρίδια.
Οπλιζόμαστε με ένα ψαροτούφεκο μήκους από 75 έως 100
εκατοστά (σπανίως θα χρειαστεί κάτι μεγαλύτερο), τεράστια
υπομονή και βουτάμε. Επικεντρώνουμε δε την προσοχή μας
κυρίως στους μικρούς κάβους της ακτογραμμής. Επίσης αναζητούμε σημεία όπου βράχοι έχουν κατρακυλήσει από τις πλαγιές δημιουργώντας μικρές συστάδες που συχνά ξενερίζουν.
Εκεί από την επιφάνεια κιόλας μέχρι το πολύ τα δέκα μέτρα
βάθος, λαβράκια, τσιπούρες, σαργοί και κέφαλοι είναι οι συνήθεις ύποπτοι. Συχνά σε ποσότητες και συγκεντρώσεις αρκετά πέρα από το συνηθισμένο (ζήτω τα ιχθυοτροφεία!). Όμως
μην βιαστείτε να τραβήξετε τη σκανδάλη. Δεν είναι καθόλου
απίθανο πίσω από το πέπλο της θολούρας να καραδοκούν οι
συναγρίδες, περιμένοντας τη σειρά τους να εμφανιστούν στο
σκηνικό. Πλησιάζουν ήρεμα και με εκνευριστική συχνότητα
από τα πλάγια, απαιτώντας να στρέψουμε το όπλο προς τη μεριά τους. Διατηρώντας την ψυχραιμία μας σε μια τέτοια συνάντηση, και χωρίς να κάνουμε κάποια απότομη ή νευρική κίνηση
ίσως υπάρξει η ευκαιρία για μια βολή. Μεγαλύτεροι πελαγίσιοι
θηρευτές δεν χάνουν την ευκαιρία επίσης να επωφεληθούν
της πλούσιας μικροζωής που υπάρχει στη ρηχή ζώνη, εφορμώ-
DEEP MAGAZINE 50
ντας κυρίως σε κομμάτια που γειτνιάζουν άμεσα με τις βαθύτερες ζώνες, γι’ αυτό το νου σας! Όταν πνέουν άνεμοι βόρειας
διεύθυνσης είναι η ιδανική στιγμή για μια επίσκεψη στον τόπο.
Τα νερά καθαρίζουν και το ψάρεμα είναι πολύ πιο ευχάριστο.
Αντίθετα, με τους νοτιάδες –οι οποίοι το χειμώνα συχνά είναι
θυελλώδεις- το νερό θυμίζει περισσότερο κάτι σε σούπα. Το δε
ίζημα αργεί πολύ να κατακαθίσει εκτός και αν ο Αίολος αποφασίσει να βγάλει από τον ασκό του τον Μαΐστρο.
Tips
Ο νοτιάς θολώνει τα νερά έντονα
Ιδανικές συνθήκες όταν πνέουν βοριάδες
Πληθώρα μονάδων ιχθυοκαλλιεργειών
Ετοιμότητα και υπομονή στα ρηχά
Ετήσια συνδροµή
στο Deep
3 τεύχη δώρο με κάθε συνδρομή
Η συνδρομή είναι ετήσια και έχει κόστος 70€ για την Ελλάδα και 90€ για το εξωτερικό.
Περιλαμβάνει 13 τεύχη του περιοδικού μαζί με το DVD.
Στείλτε το συνδρομητικό κουπόνι στη διεύθυνση: Περιοδικό DEEP, Δ. Κόλλιας, Πετράκη 12 Αθήνα ΤΚ 105 63
Σας αποστέλλω ταχυδρομική επιταγή 70€
Όνομα: ..............................................Επώνυμο: ...........................................................
Οδός:.................................................Αρ.: .................................................................... Τ.Κ. ........................................
Πόλη..................................................e-mail:................................................................ τηλ.:.......................................
deep editions / adventures Πετράκη 12 Αθήνα ΤΚ 105 63 τηλ.: 210 95 71 260 - 210 32 36 523 e-mail: [email protected]
DEEP MAGAZINE 51
Top 12 χειμερινοί τόποι
Σαρωνικός
ΚΕΙΜΕΝΟ: Γιώργος Κελλής
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για τον πλέον αγαπημένο και
λαοφιλέστατο κόλπο που με τα ψάρια και τους βυθούς του
έχει διδάξει ψαροντούφεκο σε γενιές υπ. κυνηγών. Εξίσου
όμως ζοφερή και καθόλα αδιάσειστη πραγματικότητα αποτελεί πλέον πως εν έτει 2010 ο Σαρωνικός και τα ψάρια του
έχουν περάσει κυριολεκτικά τα πάνδεινα. Τα παραδοσιακά
κομμάτια όπως τα νησιά Αρσίδα και Πάτροκλος ή ακόμη
και ο άλλοτε ψαροφορτωμένος ύφαλος του βουλιαγμένου
Ποθητού είναι πλέον... επικών διαστάσεων προορισμοίφόλες. Τουλάχιστον μέχρι τα πρώτα 35m. Και για αυτό δεν
ευθύνονται ούτε οι τράτες ούτε τα τρισκατάρατα νυχτομπούκαλα... Αντίθετα, για αυτήν την κατάντια βαρύνεται το καθε-
DEEP MAGAZINE 52
στώς στυγνής μαναβικής που λυμαίνεται τον αγαπημένο μας
κόλπο και δεν έχει κανέναν απολύτως ηθικό φραγμό περί μεγέθους ή ποιότητας ή έστω την παραμικρή λανθάνουσα υποψία οικολογικής συνείδησης. «Φίλε τα βγάζω για να θρέψω
την οικογένεια μου...» Οκ...Πώς θα την θρέφεις όταν αφανιστούν όλες οι βενζινόστηρες και τα ροφάκια της ντροπής; Η
κατάσταση είναι δε συχνά τόσο απογοητευτική που αποτρέπει οριστικά και την άλλοτε δελεαστική ιδέα του ψαρέματος
στα «απαγορευμένα». Οι κάποτε πλούσιες ανοιχτωσιές της
Βούλας και του Άγιου Κοσμά σύμφωνα με τις αναφορές είναι
άδειες χάρις στα πλωτά μανάβικα που έχουν κατοικοεδρεύσει για τα καλά. Αυτά είναι τα κακά νέα για τον κόλπο.
DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ
Τόποι. Υπάρχουν;
Υπάρχουν όμως και καλοί. Τόσο καλοί που αξίζει τον
κόπο να μπείτε στο αμάξι μαζί με καναδυό κολλητούς,
να ταξιδέψετε μέσα σε ένα μουντό καιρό με ωραία
μουσική και ατελείωτη ψαροκουβέντα. Τσιπούρες,
σαργοί, στήρες αλλά και χοντρές... έως τετράπαχες
σφυρίδες. Και αφήστε τους μανάβηδες να αποδεκατίζουν 800άρια μαύρα... Ξεκινάμε. Η Σαλαμύκονος ή
κατά κόσμον Σαλαμίνα επί παραδείγματι εξακολουθεί
ακόμη και στις ημέρες μας να έχει τεράστιους πληθυσμούς από πεντανόστιμα αλιεύματα. Θηριώδεις
τσιπούρες (μιλάμε για ψάρια 6kg!) μεγάλα λαβράκια,
σφυρίδες ακόμη και Γρανιούς. Και μάλιστα τελείως
κολυμπητά. Ο όρμος της Κακής Βίγλας στα νοτιοδυτικά του νησιού μπορεί στην πρώτη θέα να φαντάζει
τουριστικό θέρετρο. Αν όμως εξοπλιστείτε με λίγη
υπομονή και ψάξετε λίγο περισσότερο τις ισοβαθείς
μην ξαφνιαστείτε αν ανακύψει κάποιο ψαροφορτωμένο σήκωμα. Αντίστοιχα ενδιαφέροντα τόπο για
ρηχά καρτέρια κάνει στο κομμάτι από τους νήσους
Περιστέρια μέχρι και το ακρωτήριο Κόχη με λαβράκια
και όλα τα συμπαραμαρτούντα είδη όπως μπάφες, τσιπούρες και ούγαινες. Πολύ δυνατό κομμάτι που κατά
καιρούς έχουν συλληφθεί λύκοι -μοσχάρια αποτελεί
και το θαλάσσιο τμήμα από Νάτο μέχρι το ακρωτήρι
Πετρίτης. Εκεί βέβαια τα καρτέρια μπορεί να γίνονται
λίγο βαθύτερα αλλά υπάρχει πάντα η πιθανότητα να
ξεκολλήσει κάποια στηροπούλα ή καμία σφυρίδα. Σε
εκείνη δε την περιοχή υπάρχει και ένα βουλιαγμένο
θαλάσσιο ποδήλατο που οι σφυρίδες απλά λατρεύουν να φωλιάζουν μέσα του. Οπότε, ένα κοντό και
ένας φακός πρέπει να είναι πάντα εύκαιρα. Τέλος, αν
η ομάδα διαθέτει κάποιο μικρό συμβατικό αξίζει μία
επίσκεψη στα μυρμήγκια.
DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ
Τα νησάκια αυτά παραμένουν επίκαιρα και κάνουν σαργούς τρόπαια που νωρίς το πρωί βόσκουν στα ρηχά.
Εκμεταλλευτείτε το.
Ένα άλλο σημείο του Σαρωνικού που τελευταία ακούγονται επιτυχημένες ομοβροντίες και συλλήψεις ψαριών
είναι η Πάχη, ο παραθαλάσσιος οικισμός λίγο μετά τα
Μέγαρα. Οι μαρτυρίες μιλούν για άτρομα λαβράκια- μοσχάρια που ζυγώνουν σε μεγάλα κοπάδια. Παράλληλα
ένας ακόμη πολλά υποσχόμενος τόπος με μεγάλες τσιπούρες, σαργούς και ενίοτε πεντανόστιμες μουρμούρες
είναι και η Επίδαυρος. Ο ομώνυμος κόλπος αλλά το κομμάτι που εκτείνεται προς τα Μέθανα έχει αρκετό ενδιαφέρον και με ψάξιμο μπορεί να αποδώσει πραγματικά
δυνατά και παραγωγικότατα σημεία. Υπάρχουν εξάλλου
καταγεγραμμένες αναφορές για κομμάτια- ενυδρεία που
εντοπίζονται στις ανοιχτωσιές εκείνης ακριβώς της περιοχής. Σαν μαγικές υποβρύχιες οάσεις.
Τα Μέθανα με τη σειρά τους εξακολουθούν να κρατάνε
ψάρια. Καχύποπτα μεν γιατί οι μπουκάλες έχουν δουλέψει υπερωρίες και τριπλοβάρδιες αλλά alive & well.
Τουλάχιστον μέχρι να τα επισκεφτείτε. Ρηχό agguato με
μολύβι πλάτης, camouflage all over και 100άρι snipper
με 6,3mm και 17.5άρι για υπερηχητικές εκτοξεύσεις.
Αν το κάνεις σωστά, διακριτικά και παστρικά η ψαροβελόνα σύντομα θα βαρύνει με πτώματα άσπρων ψαριών.
Επιβάλλεται αυξημένη εγρήγορση καθόλη την εφαρμογή
της τεχνικής στο συγκεκριμένο σημείο, καθώς οι στείρες
και οι ροφοί πάντα θα είναι κοντά και το συρτό έχει την
τάση να διεγείρει τα αισθητήριά τους όργανα. Σε καμία
περίπτωση δεν χτυπάμε ψάρια κάτω από 1200gr αν πρόκειται για στήρες και λιγότερο από 3kg αν πρόκειται για
ροφό. Επιπροσθέτως, και για όσους Αθηναίους δεν θέλουν να ξενιτευτούν, πολύ δυνατά παίζει και η ευρύτερη
περιοχή του Λαγονησίου. Η μόνη μικρή διαφορά όμως
είναι πως αν δεν έχεις ακριβή στίγματα δεν έχεις και ελπίδα έστω και να δεις ψάρι. Αξίζει όμως να αφιερώσουμε
λίγο χρόνο για ψάξιμο που αν ευοδώσει συνεπάγεται μία
σπουδαία μελλοντική παρακαταθήκη. Υπάρχουν ύποπτες
τραγάνες σε μεσαία βάθη, βυθισμένα ταχύπλοα, χαμηλές
πλάκες, αυτοκίνητα αλλά και μονόπετρα στη μέση του
πουθενά. Ακούγεται επίπονο, αλλά πάντα δελεαστικό.
Tips
Εύκαιρο πάντα ένα GPS γιατί ο κόλπος είναι μεγάλος,
γεμάτος εκπλήξεις και κανείς μας δεν φαντάζεται τι
κρύβει... Είναι κρίμα να βρεις την ονειρεμένη πλάκα
και να μην το έχεις κοντά.
Για τα καρτέρια στη ρηχή ζώνη προτιμήστε μέρες με
συννεφιά και εν γένει μουντή ατμόσφαιρα. Αντίθετα
τις ημέρες με ηλιοφάνεια πλανάρετε τα βαθύτερα για
μαύρα που τρυπώνουν.
Όταν πλησιάζετε ένα σφυριδοθάλαμο τσεκάρετε σχολαστικά την αμμώδη περιοχή γύρω από αυτό, δεν είναι διόλου απίθανο να σας παρακολουθεί παραλλαγμένη. Για τον ίδιο λόγο χρειάζεστε ένα δυνατό όπλο
με ικανότητες βολής και στο ανοιχτό νερό. 90άρι με
6,5 και διπλά16άρια.
DEEP MAGAZINE 54
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ!
Οι μεγαλύτεροι καταδυτικοί οίκοι σε ένα κατάστημα
Στολή KARTELIAS,
υπερελαστική, ξυρισμένη - lycra
Μάσκα TECHNISUB
micromask. Η μάσκα με την
τελειότερη σχεδίαση, τέλεια
εφαρμογή σε όλα το πρόσωπα
και τον μικρότερο εσωτερικό
όγκο της αγοράς
Στολή DESSAULT
Duo, λεία ξυρισμένη
με ελαστικό νάιλον
ύφασμα ανάμεσα στο
neoprene (sandwich)
για προστασία από τα
σκισίματα.
Στολή BEUCHAT ξυρισμένη
εσωτερικά με φόδρα jersey
μαύρη ή παραλλαγής
4 πτερύγια με μακριές
λεπίδες
BEAUCHAT
1. Mundial Sport
2. Mundial Competition
3. Mundial Fibra Camo
4. Mundial Carbone
Πέδιλο DESSAULT, carbon
Ψαροτούφεκο Quattro Carbon
Roller-gun BEUCHAT,
επαναστατικού σχεδιασμού
ασύληπτα ευθύβολο
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ • ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ • AFTER SALES SERVICE
ΑΠΟ ΤΟ 1965
Μικράς Ασίας 3 & Κατσουλάκου 40 Ν. Φάληρο,
Τηλ.: 2104825-887, 2104828-252, Fax: 210 4822-385
Υποκατάστημα: Λ. Βουλιαγμένης 44 Γλυφάδα,
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑΔΥΣΗΣ, ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΥ
ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ, ΚΟΛΥΜΒΥΣΗΣ, ΠΙΣΙΝΑΣ
Τηλ.: 2109619-495, Τηλ./Fax: 2109648-394,
DEEP MAGAZINE 55
www.kartelias.gr [email protected]
Top 12 χειμερινοί τόποι
Ψαρομύτα Φωκίδας
ΚΕΙΜΕΝΟ: Τάσος Καρτέρης
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Το λέει και το όνομα!
Δεσπόζει στο άγριο τοπίο του Κορινθιακού σαν ένα βουνό που εξόκειλε στη θάλασσα. Αν ρωτήσεις και πως το
λένε βεβαιώνεσαι. Ψαρομύτα! Σίγουρα θα έχει πολλά
ψάρια. Και θα ‘ταν ωραία να σας το πασάρω έτσι τώρα
που το σκέφτομαι! Το τοπίο απ’ έξω κάνει μπαμ, το όνομα χαρακτηριστικό, δύσκολη κι η πρόσβαση, άρα άνετα
θα σας το πέρναγα για top ψαρότοπο. Αλλά έχε χάρη που
με πετυχαίνετε στις καλές μου.
O μεγάλος βράχος της Ψαρομύτας σύντροφοι, δεν έχει
ψάρια. Το πέτρωμα είναι συμπαγές, χωρίς κοφτά, και
με λίγα σπασίματα στην αποχή που μπορεί να κρατάει
κάποιο ξεχασμένο ροφάκο στα τρίσβαθα. Κι αυτό είναι
όλο. Θα μου πείτε, θα μας κάνεις παρουσίαση για έναν
τόπο που δεν έχει ψάρια; Όχι μην ανησυχείτε. Το μεγάλο
κλου της ψαρομύτας δεν είναι διόλου αυτό καθ’ αυτό το
βουνό, αλλά οι τόποι γύρω απ’ αυτό! Αποδεικνύεται έτσι
ότι στο ψαροτούφεκο τα ψάρια είναι πάντα εκεί που δεν
πέφτει το μάτι σου..
Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχει από παντού οδική πρόσβαση για κολυμπητές εξορμήσεις, και δύο αξιοπρεπείς
γλίστρες. Η πρώτη στη Γλύφα στα Τροιζόνια και η δεύτερη στην Ερατεινή. Οι περιοχές γύρω από την Ψαρομύτα
ωστόσο, αποτελούν ιδανική περίπτωση για χειμερινές
σκάντζες με το αυτοκίνητο, κι όχι για σκαφάτες καταστάσεις. Το πλάνο είναι απλό: νάιλον στα καθίσματα, ζεστό
ρόφημα σε θερμός, και εναλλαγές τόπων σε αποστάσεις
5-10 λεπτών. Αποδοτικό και ευέλικτο! Επειδή όμως σας
ζάλισα με τα διαδικαστικά και σας έχω τάξει και ψάρια,
πάμε αργά και σταθερά!
Η μικρή βραχονησίδα «Γλαρονήσι» κρατάει στα ρηχά της
κομμάτια με τσιπούρες, μουρμούρες και στα τέλη του
Φλεβάρη κάνουν την εμφάνισή τους μεγάλα λαβράκια.
Στα πιο βαθιά ένα κοπάδι μόνιμες συναγρίδες, στις καλές μέρες έρχονται αμέσως σαν πρόβατα επί σφαγή. Τις
κακές, για να μην πάτε εσείς σαν τα πρόβατα, ξεχάστε
τες. Αν δεν έρθουν στο πρώτο καρτέρι, δεν θα έρθουν
ποτέ. Γενικά ο Κορινθιακός μπορεί εύκολα να σε παρασύρει από τα ρηχά στα βαθιά, οπότε ξανατονίζουμε το
αυτονόητο ζήτημα του ζευγαριού. Πιο δυτικά θα βρείτε
το επονομαζόμενο «τρύπιο λιθάρι», μια σαθρή πέτρινη
γλώσσα. Εκεί έχετε το νου σας για λαβράκια στα ρηχά,
(ακόμα και βραχωμένα!), και για στήρες αρκετά πιο
κάτω. Μεγάλη προσοχή στα ανελέητα ρεύματα!
DEEP MAGAZINE 56
DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ
Η παραλία της Τολοφώνας λίγο πριν φτάσουμε στην
Ερατεινή, είναι μια καθ’ όλα κοσμική παραλία το καλοκαίρι, με οργανωμένη πλαζ, αντηλιακό, ρακετούλες και
τα συναφή… Είναι όμως μόνο αυτό; Όχι αδέρφια, καθώς
αυτή η κοσμοπολίτικη παρέλαση το χειμώνα εξαφανίζεται, και δίνει τη θέση της σε μια άλλη παρέλαση πολύ πιο
ένδοξη. Αυτή των μεγάλων λαβρακιών! Κι όταν λέω μεγάλων εννοώ μεγάλων. Αυτό που χρειάζεται είναι φυκιάδα
και υπομονή. Όταν βρείτε τις πρώτες τούφες ποσειδωνίας ξεκινήστε συνεχή καρτέρια με ένα απλό 90αρι. Δείξτε
υπομονή και με λίγη τύχη θα περάσει από μπροστά σας
κάτι καλό… Το αξίωμα «αφήνουμε τα κιλίσια ή τα δίκιλα γιατί από πίσω ακολουθεί η λαβρακομάνα» σ’ αυτό
το μέρος δεν ισχύει. Εδώ το πρώτο χτυπήσιμο λαβράκι
πεθαίνει, γιατί μπορεί να μην ξαναδείτε τίποτε όλη μέρα.
Αυτά για έναν πονηρό και κορυφαίο λαβρακότοπο! (αν
και μετά το άρθρο δεν θά’ ναι τόσο πονηρός πια..)
DEEP MAGAZINE 57
Top 12 χειμερινοί τόποι
Στην παραλία της Τολοφώνας, στο δεξιό της άκρο που τελειώνει η ακτή και ξεκινά το βουνό, εκτείνεται ένας πρώτης λογής ψαρότοπος ειδικά για χειμερινά ψαρέματα.
Σε μικρά βάθη θα συναντήσετε αξιόλογες τσιπούρες και
χοντρούς σηκιούς οι οποίοι γίνονται ακόμα χοντρότεροι
αν κολυμπήσετε κι άλλο προς το βουνό. Ψάξτε για μικρά
βραχάκια που ξενερίζουν… εκεί και σε βάθος 12 μόλις
μέτρων αιωρούνται έξω από την τρύπα τους παλαιολιθικά κοπάδια. Τόση λεπτομέρεια πια… σε λίγο θα σας οπλίζω κιόλας. Λίγο πιο βαθιά το τοπίο εναλλάσσεται με τον
βράχο ενίοτε να πέφτει κατακόρυφα στην άμμο δίνοντας
καταφύγιο σε ροφοειδή κι ενίοτε να σπάει και να γίνεται
η χαρά του ψαχτηράκια! Σε κάθε περίπτωση όλη η περιοχή μπορεί να ψαρευτεί με κάθε τεχνική, με προτιμότερη
αυτή του συρτού καρτεριού. Το καλό είναι ότι το τελευταίο που θα σας προβληματίσει στην Ψαρομύτα είναι η
θολούρα, καθώς η έλλειψη μεγάλων ποταμιών τριγύρω
κρατάει τα νερά σε μια καλή διαύγεια τους περισσότερους μήνες του χρόνου.
DEEP MAGAZINE 58
Tips
Οι μεγάλοι ροφοί στο Γλαρονήσι και στον Αγ. Νικόλαο.
Ο Κορινθιακός κρατάει μερικούς από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα.
Με τη γραμμή Αίγιο – Αγ. Νικόλαος γλυτώνετε χρόνο
και χρήμα.
Τα ξεκόμματα με διάσπαρτες πέτρες στην Τολοφώνα.
Καρτερέψτε για πελαγίσια!
Οι δυνατοί δυτικοί δεν αστειεύονται στον Κορινθιακό.
DEEP MAGAZINE 59
DEEP_ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Big photos short stories
Oι καλύτερες στιγμές μας, με λίγα λόγια...
DEEP MAGAZINE 60
DEEP_ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
The “Jaws” syndrome. To 1975
o Στήβεν Σπίλμπεργκ έκανε τεράστια
επιτυχία με τη διάσημη πλέον ταινία “Jaws” (Τα σαγόνια του καρχαρία). Μια ταινία που αναμφισβήτητα
ευθύνεται για την αντι-καρχαριακή
υστερία που ξέσπασε στον πλανήτη.
Τριανταπέντε χρόνια μετά, τα πράγματα δείχνουν επιτέλους να αλλάζουν.
Αιτία γι’ αυτό «παράτολμοι» ελεύθεροι δύτες –στην πλειοψηφία τους
ψαροκυνηγοί- που ξεπέρασαν τους
φόβους τους και κολύμπησαν στο
ανοιχτό νερό με τον υπέροχο άγριο,
γκρεμίζοντας το μύθο του αιμοβόρου
τέρατος. Πρωτοπόρος ο νοτιοαφρικάνος Graeme Duane που κινηματογράφησε κάποια απίστευτα πλάνα.
Ο αυστραλός Rob Torreli ακολούθησε,
ενώ τελευταία, όλο και περισσότεροι
επιδιώκουν να κολυμπήσουν μαζί με
το μαγευτικό αυτό πλάσμα. Στη φωτογραφία, ο καλιφορνέζος συνεργάτης
μας Brandon Wahlers στη Γουαδελούπη, ενώ ο γνωστός φωτογράφος Fred
Buyle μετά το πρόσφατο ταξίδι του στο
ίδιο μέρος έγραψε:
Αν και είναι «φωτογραφημένοι» σαν
οι απόλυτες φονικές μηχανές, είναι
ίσως οι πιο δύσκολοι στην προσέγγιση. Μόνο όταν είσαι αρκετά τυχερός
να βρεθείς κοντά τους καταλαβαίνεις
πόσο εύθραυστα πλάσματα είναι.
Ακούμε συχνά για «το μαύρο, ανέκφραστο μάτι» τους. Αυτοί που το λένε
σίγουρα δεν έχουν κοιτάξει κάποιον
λευκό αρκετά κοντά για να δουν ότι τα
μάτια τους στην πραγματικότητα είναι
μπλε και πολύ εκφραστικά, ίσως τα πιο
εκφραστικά που έχω δει στον ωκεανό,
περισσότερο κι από αυτά των δελφινιών ή άλλων θαλάσιων θηλαστικών.
Οι καρχαρίες είναι αναμφισβήτητα θύματα του “Jaws” syndrome.
Η νέα γενιά δείχνει διάθεση να δει
αυτά τα πλάσματα από άλλη οπτική γωνία. Ας κάνουμε κι εμείς το ίδιο και ας
απαλλαγούμε επιτέλους από «το σύνδρομο των σαγονιών»...
deep@net
Search engine:
[email protected]
@ Home Page
X
Η πρώτη στήλη σύνδεσης περιοδικού και internet στη μικρή
μας θαλασσινή κοινότητα είναι γεγονός! Κάθε μήνα στο
deep@net θα παρελαύνουν ζουμερές λεπτομέρειες από
τα δρώμενα στα ψηφιακά ψαροτουφεκάδικα στέκια και όχι
μόνο: χρηστικά links, ενδιαφέρουσες διευθύνσεις, και ότι
άλλο μπορεί να διευκολύνει τον ψαροτουφεκά του μέλλοντος. Και φυσικά, η στήλη θα φιλοξενεί μια επιλεγμένη ψαριά
από τα μέλη των φόρουμ. Καιρός να δικτυωθείτε! Βέβαια μην
ξεχνάτε και τη θάλασσα: η υποβρύχια κοινότητα πρέπει να
‘ναι και υποβρύχια… όχι μόνο online.
@ Spearfishing Assistant 1.0. H πρώτη παρουσίαση!
Οι φανατικοί της στήλης (ότι και καλά έχω φανατικούς), θα θυμάστε τις αναφορές στο πρόγραμμα του Γιάννη Κοκκινάκη που συζητιόταν για καιρό με τα μέλη του
Spearfishingforum.gr. E, λοιπόν εγένετο φώς! Είμαι ευτυχής κάτοχος της beta έκδοσης
του project, και το deep περήφανο σας κάνει το πρώτο review της εξαιρετικής αυτής
προσπάθειας! Φρονούμε δε, πως το πρόγραμμα θα γίνει απαραίτητο σε
κάθε ψαροτουφεκά που έχει στοιχειώδεις γνώσεις χρήσης υπολογιστών!
Πάμε λοιπόν!
Requirements
Το πρόγραμμα τρέχει σε οποιονδήποτε υπολογιστή με μια στοιχειώδη
μνήμη, το μοναδικό του «μειονέκτημα» είναι ότι δεν τρέχει σε windows
vista, παρά μόνο σε windows xp και windows 7. Επίσης αν δεν έχετε ήδη
εγκατεστημένο το Net framework 3.5 (μια ματιά στην προσθαφαίρεση
προγραμμάτων του πίνακα ελέγχου, θα σας το επιβεβαιώσει), θα πρέπει
να εγκαταστήσετε. H διαδικασία είναι απλή. Πηγαίνετε στο www.microsoft.
com/downloads, πληκτρολογήστε Net framework 3.5, και κατεβάστε το
service pack 1.
Ημερολόγιο εξορμήσεων
Η δομική λειτουργία του προγράμματος είναι το ημερολόγιο
εξορμήσεων (εικόνα 1). Εκεί μπορείτε να καταχωρήσετε και
αργότερα να αναλύσετε μια πληθώρα στοιχείων. Ημερομηνία,
τοποθεσία, λεπτομέρειες θηραμάτων, συνθήκες θαλάσσης,
καιρός, φάση σελήνης (μπαίνει αυτόματα με την ημερομηνία!),
και κάποια γενικά σχόλια για την εξόρμηση. Ακόμα μπορείτε
να προσθέσετε το log του καταδυτικού σας ρολογιού σε κάθε
εξόρμηση και φυσικά και φωτογραφίες απ’ αυτήν!
Στατιστικά
Το εντυπωσιακότερο σημείο του Spearfishing Assistant είναι τα στατιστικά. Αναλύοντας
το ημερολόγιο εξορμήσεων, το πρόγραμμα μπορεί να μας δώσει μια πληθώρα στοιχείων
και συσχετισμών όπως π.χ. με ποιους ανέμους συναντήσαμε σε μια περιοχή τα περισσότερα ψάρια! (εικόνα 2). Φυσικά αυτό μπορεί να επεκταθεί και σε πολλούς συνδυασμούς
ερωτημάτων, με πολλαπλά κριτήρια, δίνοντας μας έτσι το καλύτερο δυνατό ψαρευτικό
προφίλ τόπων και συνθηκών!
Τα στατιστικά είναι μηνιαία και ετήσια.
DEEP MAGAZINE 62
X
Προτάσεις εξορμήσεων
Ένα άλλο εργαλείο του project είναι οι προτάσεις εξορμήσεων. Εδώ και με βάσει τις καταχωρήσεις μας, μπορούμε
εν ολίγοις να έχουμε μια στατιστική πιθανότητα για τον καλύτερο τόπο, με βάση πάντα τις υπάρχουσες συνθήκες.
Αφού λοιπόν εισάγουμε τα δεδομένα της μελλοντικής μας εξόρμησης (εικόνα 3) το πρόγραμμα μας προτείνει
κάποιες τοποθεσίες που είναι ιδανικότερες ψαρευτικά, πάντα βάσει των συνθηκών και των θηραμάτων που θα
ψαρέψουμε. Σα να λέμε «τέρμα οι σκοτούρες» για το που θα βουτήξουμε αύριο! Το assistant μίλησε!
Βιβλιοθήκη ψαριών
Συν τοις άλλοις η εφαρμογή, περιέχει και μια μικρή ψαρευτική εγκυκλοπαίδεια για τα ψάρια που κυνηγά ο ψαροτουφεκάς της μεσογείου. Βιολογία, τροφικές και εποχικές συνήθειες και το κυριότερο: αναπαραγωγικοί μήνες για το κάθε είδος!(εικόνα 4)
Εξοπλισμός
Και δεν σταματάμε εδώ! Επειδή πλέον κάθε ψαροτουφεκάς που σέβεται τον εαυτό του
καταπιάνεται με τα δετά λάστιχα, το πρόγραμμα περιέχει και ανάλογα εξοπλιστικά θέματα! Για παράδειγμα ο υπολογισμός του μήκους των ελαστικών, σε συνάρτηση με το μήκος
όπλισης και το συντελεστή επιμήκυνσης των περισσότερων ελαστικών του εμπορίου!
(εικόνα 5)
Άπνοια
Όλοι λίγο ή πολύ, έχουμε κάτσει στον καναπέ για να μετρήσουμε την άπνοιά μας,
έτσι; Το spearfishing assistant καταγράφει όλες αυτές τις ασκήσεις άπνοιας και
μας αναλύει την πρόοδό μας!(εικόνα 6) Κι αν δεν σας αρέσει στη μούγκα, βάλτε το
αγαπημένο σας τραγουδάκι και κρατήστε την ανάσα σας! (υπό επίβλεψη, μην μου
μελανιάσετε..)
Άλλα χρήσιμα
Κι αν νομίζατε ότι that’s it, απατάστε. Το project περιλαμβάνει ακόμα τα ακόλουθα:
Ανατολή-δύση ηλίου και φάσεις σελήνης, καταχωρήσεις των σημείων της στεριάς
που μας ενδιαφέρουν σε μια εξόρμηση (γλύστρες, parking, πάγος, βενζίνες, φαγητό
κτλ), διάφορα site καιρικών προγνώσεων, και τέλος πληροφορίες και τηλέφωνα σχεδόν όλα τα λιμεναρχεία και τις μαρίνες στην ελληνική επικράτεια! Ελπίζω να είστε
καλυμμένοι…
That’s the spirit!
H προσπάθεια του Γιάννη Κοκκινάκη και κατ’ επέκταση των μελών του spearfishingforum.gr
είναι αξιέπαινη και πρωτοποριακή. Προσωπικά, καθ’ ότι νοσταλγικός την λάτρεψα, γιατί θα με βοηθάει να θυμάμαι
πολλά ψαρέματα. Ξέρω ότι οι παλιοί ήδη θα σκέφτεστε… «το ένστικτο του ψαρά δεν το αντικαθιστούν τα κομπιούτερ». Κι όντως έτσι είναι, αλλά η μεθοδικοποίηση των ψαρεμάτων μας και η καταγραφή τους θα μας ανταμείψει
αργά η γρήγορα. Κι αν παντρέψουμε τη μέθοδο με το ένστικτο, τα αποτελέσματα θα είναι τα βέλτιστα. Δοκιμάστε
το:
http://www.spearfishingforum.gr/viewtopic.php?f=13&t=7494
@ favourites
X
DEEP MAGAZINE 63
DEEP_ENDING STORY
Εκεί που
τα ροφά
χορεύουν
σούστα ΙΙ
(στη μνήμη του Δημήτρη)
ΚΕΙΜΕΝΟ: Δημήτρης Κόλλιας
PHOTO: Αρχείο deep magazine
Μόλις κλείστηκε το σεμινάριο στα Χανιά γυρνάγαμε γύρω
γύρω στο γραφείο όλο χαρά. Χανιά στο καταχείμωνο!
Χοντρολάβρακα στα ρηχά, σαργοί στα ρηχά, ροφοί στα ρηχά,
συναγρίδες στα ρηχά, όλα στα ρηχά! Επίσης, καθαρά, ζεστά
νερά, και συνθήκες που μέσα στο Γενάρη θα μας έκαναν να
αισθανθούμε ότι το καλοκαίρι συνεχίζεται. Το αγαπημένο
motto “eternal summer” (αιώνιο καλοκαίρι) θα γινόταν ακόμα μια φορά πραγματικότητα- λέει. «Άσε που αν πέσουμε σε
καμιά μπουνάτσα οι κολλητοί θέλουν να πάμε Αντικύθηρα και
θα πάμε και για τα μηλοκόπια στις τρύπες που έχω σημαδέψει
από παλιά...» Τέτοια έλεγα στο νεαρό συνεργάτη και ανερχόμενο αστέρα του δόγματος «ψαροτούφεκο και περιοδικά»
Γιώργο Κελλή και ριγούσε από την προσμονή σαν κούρτσχαρ
που φερμάρει τη μπεκάτσα... Τέτοια λέγαμε και σκεφτόμασταν και χαιρόμασταν παρέα για τα ωραία που θα περνούσαμε. Deep: τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αυτό θα το καταλαβαίναμε
ακόμη μια φορά σε λίγες μέρες, όταν θα κολυμπούσαμε τα
άγια νερά της λεβεντογέννας. Δεν το βγάζαμε «ένα τσουβάλι
λίρες» καλύτερα…
DEEP MAGAZINE 64
DEEP MAGAZINE 64
Μια Κυριακή βράδυ, Γενάρη, επιβιβαστήκαμε στο «Έλλυρος»
που σαλπάριζε για Χανιά στις 9 μ.μ.. Παρκάραμε το τζιπ και
ανεβήκαμε να αράξουμε στην καμπίνα. Χλιδή. Laptop, ipod,
τηλεόραση, όλα στην υπηρεσία του σύγχρονου ψαροκυνηγού. Κι όμως, σύντομα η τεχνολογία έδωσε τη θέση της
σε κουβέντες και ιστορίες, κυρίως από μένα που ήξερα το
νησί «χρόονια πολλλά», είχα πιάσει άλλα τόσα ψάρια και τα
ματάκια μου είχαν δει ακόμη περισσότερα, στα δοξασμένα
χρόνια των 90’s. (Λες να μεγαλώνω και λέω τόσες ιστορίες;
Ίσως...). Μίλησα για το μεγάλο ροφό που άφησα κάτω στα
Αφράτα καρφωμένο με την τελευταία μου Usvari βέργα, για
τα θρυλικά μηλοκόπια και τους αστακούς που ήταν στις πλάκες την επόμενη χρονιά. Του είπα και ιστορίες για το Δημήτρη
Βασιλάκη, τον κολλητό που προτίμησε την παρέα των δελφινιών -και της συναγρίδας που λάτρευε- και πέρασε στη γαλάζια διάσταση. Α, ρε Δημητρό, μας λείπεις...
Ήταν όμορφα όλα αυτά. Τόσο, που ακόμα κι η αναγγελία ότι θα
συναντήσουμε 8 μποφώρ δυτικό, δε μας πτόησε. Πηγαίναμε
για ψαροτούφεκο!
DEEP_ENDING STORY
Το πρωινό ραντεβού με τον Αλέξη Βαλιάνο και το παρεάκι
ήταν για τις 9, στο Καστέλι. Τον Αλέξη τον ξέραμε. Δεινός
ελεύθερος δύτης, επιλεκτικός κυνηγός και «ψυχή» του τοπικού ναυτικού όμιλου. Τους υπόλοιπους θα τους γνωρίζαμε
σύντομα. Μας περίμεναν εξάλλου, φορώντας ήδη τα λείαξυρισμένα τους κουστούμια. Σα στο σπίτι μας! Οι ψαροκυνηγοί είναι φυλή με τόσο κοινούς κώδικες και ψυχισμό, που
η επικοινωνία είναι άμεση και εύκολη. Καρτέρι, συναγρίδα,
καπάνγκ. Ουγκ!
Ο καιρός, συνεπής στις αναγγελίες πολύ ισχυρών δυτικών, δε
μας άφησε να ξεμυτίσουμε. Στο πέρασμα της Γραμβούσας τα
κύματα έμπαιναν βουνά και έτσι αναγκαστήκαμε να μείνουμε
στα πολυψαρεμένα υπήνεμα της χερσονήσου. Δε βαριέσαι!
Για μας τους στερημένους του Σαρωνικού ήταν παράδεισος.
Καθαρά νερά, αν και λίγο κρύα, χορταριασμένα μονόπετρα
και τοίχοι με σπηλιές και ρωγμές. Αν και τα τρόπαια έλειπαν, η
παρέα έπιασε με το παραπάνω το φαγητό. Κατά την προσφιλή
μας «ανταγωνιστική» συνήθεια, ανακηρύξαμε πρωταθλητή
ημέρας το νεαρό Μιχάλη Αλεβίζο που πήρε μια ωραιότατη
στήρα με έξοδο από βαθύ καρτέρι. Όπως το περιμέναμε, τα
παιδιά από τα Χανιά βουτάνε και ψαρεύουν πολύ καλά. Το
νησί έχει εξάλλου παράδοση στο ψαροτούφεκο επιδόσεων, με μερικούς από τους καλύτερους ever έλληνες ψαροκυνηγούς να έρχονται από εκεί: Φωτιάδης, Γουστεριάδης,
Παπακαστρήσιος, Μουνδριανάκης, Βασιλάκης (R.I.P),
Λιονάκης, Σαραντινός και πολλά ονόματα που θα ακούσετε
σύντομα. Η Χανιώτικη κοινότητα έχει επίσης ενσωματώσει
αρκετούς φοιτητές που συνδυάζουν άριστα το διάβασμα με
το αγκουάτο και περνάνε όλοι καλά.
Έτσι, και οι δυο μέρες μας στα Χανιά πέρασαν με τον καλύτερο τρόπο. Τη δεύτερη ξεφύγαμε λίγο ψάχνοντας εικόνες καλοκαιριού -αν και ο μολυβένιος ουρανός έριχνε τη μια μπόρα
μετά την άλλη- που δεν ήρθαν. Τα βουτίδια όμως στα σκαλοπάτια του κάβου Σπαθί ήταν σκέτη απόλαυση και σε κάποιο
από αυτά ο (εις εκ των προαναφερθέντων φοιτητών) Τάσος
Ανδρεάκος τσάκωσε τη σούπα της ημέρας, ένα σπαθάτο τεσσάρη. Το δείπνο προς τιμήν του ήταν υπέροχο, όπως εξάλλου
και αυτό της πρώτης μέρας όπου καταναλώθηκε μια απίστευτη ποσότητα τηγανητών σαργών και σκάρων, με επιδόρπιο
ροφό και στήρα στα κάρβουνα. Και όλα αυτά συνοδευμένα
με σταμναγκάθι, σκαλτσούνια, ντάκους, στάκα, σουπιές στο
μελάνι τους (και άλλα τέτοια) και ρακές. Κόλαση!
Το σεμινάριο έγινε σε άκρως θετική ατμόσφαιρα και μάλλον
όλοι ταξιδέψαμε για λίγο στους τροπικούς, αναπολώντας
ζέστη, διαύγειες και χοντρά θηράματα. Γυρίσαμε πίσω καλύτεροι άνθρωποι, με ακόμη περισσότερη όρεξη για ψαροτούφεκο και τα πάντα, όλα γύρω από αυτό, που τόση χαρά μας
δίνουν! Το παρεάκι θα το ξαναδούμε το συντομότερο, μια και
μάλλον γίναμε φίλοι. Spearfishing Forever!
DEEP MAGAZINE 65
DEEP MAGAZINE 65
Taste and the fish
Τσιπούρα με ρυζότο και ανατολίτικα μυρωδικά
Επειδή ψάρια όπως η άγρια τσιπούρα έχουν γεύση που δε χρειάζεται παρά μόνο αλάτι, οι γευσιγνωστικοί μας πειραματισμοί στρέφονται στα συνοδευτικά, όπως οι σαλάτες, το ρύζι, τα λαχανικά ή τα ζυμαρικά. Το ρυζότο είναι από τα επικρατέστερα μια και με το
ψάρι δένει απόλυτα. Τα μυρωδικά θα τα προμηθευτούμε σε ένα από τα πολλά πλέον μαγαζιά με ανατολίτικα υλικά.
Υλικά (για 4 άτομα)
Μία τσιπούρα 2 κιλά
½ κιλό ρύζι Basmati
250 γρ ανάμικτα λαχανικά
1 μικρό κρεμμύδι
1 φλυτζάνι ελαιόλαδο
Κάρδαμο, κίμινο, κάρι, πιπέρι, αλάτι
DEEP MAGAZINE 66
Το ψάρι
Έχουμε καθαρίσει το ψάρι από τη θάλασσα και χωρίς προσθήκη γλυκού νερού το
αλατίζουμε μισή ώρα πριν το ψήσιμο. Αν
είναι χοντρό ψάρι χαράζουμε τη σπονδυλική στήλη. Ανοίγουμε το φούρνο στο
γκριλ, στη μέγιστη θερμοκρασία. Μόλις
ζεσταθεί βάζουμε το ταψί με το ψάρι, στη
μέση. Το αφήνουμε να ψηθεί 20 λεπτά
και μετά το γυρνάμε από την άλλη για τον
ίδιο χρόνο. Το σερβίρουμε με δυνατότητα
προσθήκης λαδολέμονου, ή σκέτο.
Το ρυζότο
Βράζουμε το ρύζι με λίγο αλάτι και επίσης τα λαχανικά για 10 λεπτά. Σε ένα
γουοκ ζεσταίνουμε δυό κουταλιές λάδι
και σωτάρουμε ελάχιστα το κρεμμύδι
κομμένο σε κύβους. Ρίχνουμε τα βρασμένα λαχανικά, το ρύζι και ανακατεύοντας πασπαλίζουμε με τα μυρωδικά. Σε 5
λεπτά βγάζουμε και σερβίρουμε.

ΜΕΓΑΛΟΙ

File - ελληνικη φυση

ΜΟΥΛΙΝΕ

ΔΩΡΟ - Deep

Ο νέος κατάλογος τηςWeber

PDF

Ο υδάτινος κόσμος της Μεσογείου Β΄τετρ. Α΄τάξη.pdf