TEYXOΣ 02 2012 ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ & ΚΑΤΑ∆ΥΣΗ digital ΛΥΚΟΙ! ΜΕΓΑΛΟΙ DEEP MAGAZINE 3 Μηνιαίο Περιοδικό ΓΙΑ ΤΟ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ & ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ - ΕΚΔΟΤΗΣ Δημήτρης Π. Κόλλιας Λέκκα 2 Τ.Κ. 105 63, Αθήνα, Τηλ.: 210.95.71.260, e-mail: [email protected] EDITOR-IN-CHIEF Κόλλιας Δημήτρης Web Master Γιώργος Κελλής Ατελιέ Αντώνης Ζήκος Μεταφράσεις Καίσαρη Μάρα Ρεπορτάζ Ιορδάνογλου Αντώνης Χάδιαρης Αλέξανδρος u/w photo DJ Strunz Mike Hong Τεχνικός σύμβουλος Ευθυμίου Νίκος Νομικά θέματα Φωταράς Φώτης Συνεργάτες Γκούμας Ηλίας Καστρινάκης Σταύρος Μαμάσης Κωστής Μεραμβελιωτάκης Χρήστος Γιάνκος Μανώλης Ζήκος Αντώνης Καρτέρης Τάσος Σιμάτης Χρήστος Ανταποκρίσεις εξωτερικού Παύλου Ανδρέας Luis Antonio Pereira Ray Powell DEEP MAGAZINE 4 Περιεχόμενα 20 EDITORIAL 6 CHAT ROOM 8 SHALLOW 18 HALL OF FAME 14 Σπύρος Παπανικολάου ΤΑ ΟΠΛΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ 20 Αντώνης Ιορδάνογλου ΣΕΛΥΛΟΪΝΤ ΚΑΙ ΤΑΪΤΙΕΝ 28 Γιώργος Κελλής ΥΔΡΟΒΙΟΤΗΤΑ 34 34 Σταύρος Καστρινάκης ΑΚΡΙΒΑ ΔΩΡΑ 40 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΠΤΕΡΥΓΙΩΝ 44 Παναγιώτης Μπάρδης ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΛΥΚΟΙ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ 48 Ηλίας Γκούμας 42 BIG PHOTOS SHORT STORIES 54 DISCOVER SPEARFISHING 60 Ιδιαίτερα Θηράματα, Χρήστος Σιμάτης DEEP IN THE MARKET 64 ENDING STORY 70 Θυμάμαι το πρώτο μαγιάτικο, Χρήστος Σιμάτης 70 TASTE & THE FISH 72 DEEP MAGAZINE 5 editorial >editorial Πρωτοαντίκρυσα το φως του ήλιου μια απριλιάτικη μέρα κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 60, σε ένα μαιευτήριο στη μαρίνα Ζέας. Προφανώς εκεί εκτός από τον ήλιο πρωτοείδα και τη θάλασσα, μύρισα τα αρώματα της αλμύρας και των ψαριών της –υποθέτω ότι στα 60’s το «Πασαλιμάνι» όπως λεγόταν τότε, δεν είχε τη σημερινή μορφή και οσμή. Αυτή είναι και η μοναδική μου κληρονομική σχέση με τη θάλασσα. Πως άραγε κατέληξα ανεπανόρθωτα εθισμένος με την άπνοια και τα ψάρια; Η ιστορία του πατέρα μου έχει ακόμη περισσότερο μυστήριο. Ένα φτωχόπαιδο που έβοσκε πρόβατα στα ορεινά της Φθιώτιδας, μακριά από κάθε θάλασσα, αλλά τα ψάρια του Μαυροπόταμου της Κωπαΐδας ασκούσαν επάνω του τόση έλξη που φρόντιζε να τα ψαρεύει σε κάθε ευκαιρία. Αργότερα αγόρασε και ψαροτούφεκο και σήμερα στα 80 του εξακολουθεί να κάνει σαν τρελός για το ψάρεμα. Μάλιστα τώρα που σας γράφω με περιμένει εναγωνίως μαζί με τον κολητό του –έναν από τους πρώτους μου δάσκαλους στο ψαροτούφεκο- για να τους πάρω μαζί στα μεσοπέλαγα κομμάτια που ψαρεύω, να πιάσουν σκαθάρια και φαγκρόπουλα. Τι είναι άραγε το ψαροτούφεκο; Από τι τρέφεται αυτό το απίστευτο πάθος; Τι εμπεριέχεται σ’ αυτήν τη δραστηριότητα που κάνει άρρενες (και όλο και περισσότερα κορίτσια τελευταία) κάθε ηλικίας να παρατούν τις Κυριακές -και σε όλες τις διακοπές- οικογένειες, ξεκούραση, γκομενάκια και διασκεδάσεις για μια βουτιά με κρατημένη την ανάσα, ενίοτε σε παγωμένες θάλασσες στην άλλη άκρη της Ελλάδας/Γης (για τους πιο προχωρημένους);. Ποια δύναμη μας μετατρέπει σε νηστευτές οσιοκαλόγερους τα σαββατόβραδα που οι άλλοι γλεντάνε για ένα μέτρο βαθύτερα, ένα ψάρι ακόμη; Τι μαγικό συστατικό μετατρέπει ένα χόμπυ σε στάση ζωής; Η απάντηση βρίσκεται εκεί έξω. Όχι στο διάστημα, αλλά στο μπλε του πελάγους. Ο άνθρωπος αποτελείται κατα τα 75% από νερό οπότε τι λογικότερο από το να αισθάνεται τη θάλασσα σα φυσικό του περιβάλλον; Δεν είμαστε κάτι ιδιαίτερο, απλά προνομιούχοι που χάρη σε κάποιο ερέθισμα μπορέσαμε να επανασυνδεθούμε με τη χαμένη μας φύση που ξεχάστηκε από το πέρασμα στον αστικό τρόπο ζωής. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί και το ότι τα «ιερά τέρατα» της σύγχρονης ελεύθερης κατάδυσης Χέρμπερτ Νίτς και Μάρτιν Στέπανεκ, υπεραπνεΐστες που καταδύονται στην άβυσσο κρατώντας την ανάσα τους, προέρχονται από την Αυστρία και την Τσεχία αντίστοιχα. Χώρες που βλέπουν τη θάλασσα μέσω δορυφόρου... Είναι η ευφορία που προκαλεί η βουτιά με κρατημένη την ανάσα. Η επίδραση στον οργανισμό του οξυγόνου υπό πίεση. Συνδυασμένη με το συγκινησιακό της προσέγγισης σε πλάσματα καχύποπτα και δυσπρόσιτα, τα δευτερόλεπτα πριν τη βολή και η έκρηξη των συναισθημάτων μετά, παρέχουν μεγέθη ευχαρίστησης δύσκολο να επιτευχθούν με άλλο τρόπο, εκτός ίσως από τον οργασμό. Ο δύτης για μια απειροελάχιστη στιγμή στο χρόνο βιώνει την απόλυτη ευτυχία. Η απαράμιλλη γεύση του φρέσκου ψαριού, η παρέα που μαζεύεται και το γλεντάει επευφημώντας τον ψαρά κλείνουν τον κύκλο μιας από τις πιο αρχέγονες ιεροτελεστίες στον πλανήτη. Keep spearfishing/freediving. Τα καλύτερα έπονται. Δημήτρης Κόλλιας DEEP MAGAZINE 6 l DEEP MAGAZINE 7 CHAT ROOM @ uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu Το “chat room” του περιοδικού Deep, είναι όπως λέει και ο τίτλος του ο χώρος επικοινωνίας των αναγνωστών με τη συντακτική ομάδα του περιοδικού. Με επιστολές ή e-mail στο: ([email protected]) θα μπορείτε να απευθύνετε τις ερωτήσεις που θέλετε και να λύσετε όλες σας τις απορίες. Είτε προσωπικά σε συγκεκριμένο συνεργάτη είτε γενικά, οπότε θα απαντάει ο ειδικότερος στο θέμα. Στο άμεσο μέλλον, οι συνεργάτες του περιοδικού είναι στη διάθεσή σας. Στο chat room… με το Σταύρο Καστρινάκη Αγαπητό Deep, το τελευταίο διάστημα αντιμετωπίζω ένα μικρό πρόβλημα με τις εξισώσεις και θα ήθελα τη βοήθειά σας. Ψαρεύω εδώ και 2 χρόνια και ξεκίνησα εξισώνοντας τα αυτιά μου με Valsalva –κλείνοντας τη μύτη – όπως μου είχε δείξει ένας φίλος που ξεκινήσαμε μαζί. Το τελευταίο διάστημα έχω καταφέρει να εξισώνω χωρίς χέρι στη μύτη (Frenzel) αλλά δεν μου βγαίνει κάθε φορά που πάω για βουτιά. Μιας και μου αρέσει να βουτάω χωρίς να χρειάζεται να κλείνω τη μύτη με το χέρι μπορείτε να με βοηθήσετε λίγο στο πως μπορώ να το πετυχαίνω κάθε φορά; Δημήτρης Μάρκου, Αθήνα Αγαπητέ Δημήτρη, ας τα πάρουμε από την αρχή να μην μπερδευτούμε. Στην εξίσωση Frenzel κλείνεις τη μύτη όπως και στη Valsalva με τη διαφορά ότι στη Valsalva σπρώχνεις τον αέρα από τους πνεύμονες σαν να κάνεις εκπνοή (με κλειστό στόμα - μύτη) ενώ στην Frenzel χρησιμοποιείς τον αέρα που έχεις στο στόμα & στη ρινική κοιλότητα τον οποίο σπρώχνεις με τους μύες του σαγονιού / μάγουλα / γλώσσα για να εξισώσεις. Κατά τη διάρκεια της Frenzel κλείνεις τη μύτη και την επιγλωττίδα αποκόβοντας έτσι τον αέρα της στοματικής και ρινικής κοιλότητας από τους πνεύμονες. Η εξίσωση χωρίς χέρι είναι εκούσια, εφόσον κάνεις μικρές κινήσεις με το σαγόνι/κατάποση κ.λπ. ή ακούσια εφόσον δεν κάνεις καμία κίνηση για να εξισώνεις. Εδώ πρέπει να πω ότι η εκούσια εξίσωση (χωρίς χέρι) την οποία πολλοί θεωρούν κάτι πάρα πολύ καλό και πολύ εξυπηρετικό δεν είναι και ό,τι καλύτερο ως σίγουρος τρόπος εξίσωσης. Στην εκούσια εξίσωση κάνουμε μικρές κινήσεις με τους μύες που βρίσκονται γύρω και κοντά στις ευσταχιανές σάλπιγγες και εφόσον οι ευσταχιανές είναι αρκετά ανοικτές στιγμιαία ανοίγουν αφήνοντας αέρα να περάσει στο μέσο αυτί που βρίσκεται σε υποπίεση. Ο όγκος του αέρα που περνάει όμως είναι λιγότερος από αυτόν που θα περνούσε αν κάναμε μια «ενεργή εξίσωση» (π.χ. Frenzel) όπου ενεργά θα σπρώχναμε αέρα στο μέσο αυτί «γεμίζοντάς» το καλύτερα. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι εκούσιες εξισώσεις δεν είναι τόσο πλήρεις, DEEP MAGAZINE 8 δημιουργώντας έτσι υψηλό ενδεχόμενο αν χάσουμε μια εξίσωση οι ευσταχιανές μας να κλείσουν και να μην μπορούμε να εξισώσουμε παρακάτω. Επίσης οι εκούσιες εξισώσεις προϋποθέτουν αρκετό όγκο αέρα, άρα σε μεγαλύτερα βάθη πιθανόν να σας «κρεμάσουν». Προσωπικά εδώ και 4-5 χρόνια μπορώ να κάνω εκούσιες εξισώσεις μέχρι οποιοδήποτε βάθος – έχε υπόψη ότι η εξίσωση είναι κάτι το οποίο γυμνάζεται, οπότε όσο περισσότερο βουτάς τόσο καλύτερος θα γίνεις στο να εξισώνεις. Παρόλο λοιπόν που μπορώ να εξισώσω χωρίς χέρι σε όλες τις σοβαρές μου βουτιές (π.χ. βουτιές Ε/Κ, βουτιές σε αγώνες κ.λ.π.) εξισώνω πάντα με Frenzel για να είμαι σίγουρος ότι δεν θα «κολλήσω» από μια χαμένη εξίσωση. u Ετήσια συνδροµή στο Deep 3 τεύχη δώρο με κάθε συνδρομή Η συνδρομή είναι ετήσια και έχει κόστος 70€ για την Ελλάδα και 90€ για το εξωτερικό. Περιλαμβάνει 13 τεύχη του περιοδικού μαζί με το DVD. Στείλτε το συνδρομητικό κουπόνι στη διεύθυνση: Περιοδικό DEEP, Δ. Κόλλιας, Πετράκη 12 Αθήνα ΤΚ 105 63 Σας αποστέλλω ταχυδρομική επιταγή 70€ Όνομα: ..............................................Επώνυμο: ........................................................... Οδός:.................................................Αρ.: .................................................................... Τ.Κ. ........................................ Πόλη..................................................e-mail:................................................................ τηλ.:....................................... deep editions / adventures Πετράκη 12 Αθήνα ΤΚ 105 63 τηλ.: 210 95 71 260 - 210 32 36 523 e-mail: [email protected] DEEP MAGAZINE 9 CHAT ROOM @ uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu Στο chat room… με τον Τάσο Καρτέρη Αγαπητό deep, Συγχαρητήρια για την ύλη σας, και καλορίζικο το deepww και το deepww.com! Το καλοκαίρι που μας πέρασε , κι ενώ όλον τον προηγούμενο χειμώνα ψάρευα σταθερά μέχρι τα 10 μέτρα, κατάφερα να ψαρέψω πολλές φορές μέχρι τα 18 ή ακόμα και τα 20 μέτρα, ενώ οι άπνοιές μου αυξήθηκαν κατά τουλάχιστον 30-40 δευτερόλεπτα! Μη μου πείτε όμως μπράβο, γιατί δεν έγινε και τίποτα! Εννοώ ότι τα αποτελέσματα δεν ήταν ανάλογα των επιδόσεων. Δυστυχώς λίγα ψάρια πέρασαν στην ψαροκρεμάστρα μου. Μπορώ σίγουρα να πω ότι το χειμώνα που ψάρευα πολύ πιο ρηχά έβγαζα περισσότερα ψάρια. Τι λάθος κάνω; Βιάστηκα να βαθύνω; Μήπως δεν πέφτω στους σωστούς τόπους; Ευχαριστώ. Σταμάτης, Κεφαλλονιά. Γεια σου φίλε Σταμάτη, ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Μπράβο θα σου πούμε ούτως ή άλλως, εκτός κι αν δεν ψαρεύεις με ζευγάρι. Μόνο τότε δεν έχει μπράβο. Καταρχήν ξέροντας το νησί σου, μπορώ να αποκλείσω οποιαδήποτε αιτίαση της καλοκαιρινής αψαριάς σου στο θέμα του σωστού τόπου. Είσαι εν ολίγοις, τυχερός γιατί ζεις σ’ έναν από τους καλύτερους ψαρότοπους της Ελλάδας! Τώρα όσον αφορά στο κυρίως ζήτημα, δεν θα σου έλεγα ότι βιάστηκες να βαθύνεις. Οι περισσότεροι ψαροκυνηγοί άλλωστε, την καλοκαιρινή περίοδο αυξάνουν τις επιδόσεις τους. Θες τα ζεστά νερά και οι μεγάλες διαύγειες, θες οι λεπτές στολές και το ελαφρύτερο έρμα, όλα μαζί ενθαρρύνουν το συνετό ψαρά και το ζευγάρι του να βαθύνουν. Αυτό όμως στο οποίο εικάζω πως σίγουρα βιάστηκες, είναι το να πιάσεις ψάρια εκεί κάτω. Κι όταν λέω ψάρια δεν εννοώ συγκυριακά, αλλά συστηματικά. Η μετάβαση από τη ζώνη των 0-10 μέτρων στη ζώνη των 1525 μέτρων, πολλές φορές συνεπάγεται μια δικαιολογημένη ψαρευτική υποεπίδοση. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή ξαφνικά γίναμε χειρότεροι ψαράδες. Τουναντίον. Απλά πλέον δεν έχουμε την άνεση της τεχνικής που είχαμε στα μικρότερα βάθη. Η εξοικείωση στα πρώτα βήματα στα βαθιά πάει περίπατο. Για παράδειγμα, το εξαιρετικά εκτελεσμένο αγκουάτο στα 12 μέτρα που μας απέφερε εκείνον τον δύσμοιρο ξεχασμένο DEEP MAGAZINE 10 πεντάρη, τώρα στα 20 μέτρα έχει γίνει πιο βεβιασμένο και πιο άτεχνο, πεταλώνοντας ακόμα και τους μικρούς σηκιούς στα κατρακύλια. Η ξεστρατισμένη στήρα που σου ήρθε σαν θείο δώρο στα 10 μέτρα, τώρα ίσως να ενοχληθεί από τη θορυβώδη εξίσωση καθώς προσγειώνεσαι στο πολύ βαθύτερο πόστο. Δύο πράγματα πρέπει να κατανοήσουμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις: Α) η εξοικείωση στα βαθιά θα έρθει μόνο με την τριβή και το χρόνο. Τουτέστιν δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο κόλπο για να πιάσεις ψάρια ξαφνικά. Απλά να επιμείνεις και να μαθαίνεις από τυχόν λάθη. Όταν το επόμενο καλοκαίρι τα ψάρια θα διαδέχονται το ένα το άλλο, δεν θα πιστεύεις στα μάτια σου. Β) Η επιστροφή στο προηγούμενο σκαλοπάτι, δηλαδή ξανά στα ρηχά πρέπει να είναι μεμονωμένη και προγραμματισμένη (π.χ. πάω για ένα αποκλειστικό λαβρακοψάρεμα). Ένα μονιμότερου χαρακτήρα πισωγύρισμα (σ’ αυτήν τη φάση) θα σε δυσκολεύσει πολύ να ξαναγυρίσεις στα βαθιά. Αυτά βέβαια εννοείται ότι ισχύουν, αν και εφόσον θες να ψαρεύεις πιο κάτω, έτσι; Όχι με το ζόρι! Μην ξεχνάς ότι πολλοί θεωρούν το βαθύ ψάρεμα ψυχοφθόρο, και μένουν ταγμένοι στα ρηχά, με σημαντικότατες συλλήψεις σε πληροφορώ! Τα βαθιά δεν είναι πάντα πανάκεια. Το τι θα επιλέξεις είναι δικό σου θέμα. Καλές αναδύσεις! u ÁðëÜ ïé êáëýôåñåò Plasma Camo Monachus Monachus Shadow red & grey pro blue, red & gold ÕÐÏÂÑÕ×ÉÏ ×ÏÌÐÕ-ÃÉÙÑÃÏÓ ÉÙÁÍÍÏÕ ITALY Õμçôôïý 132-134, ÐáãêñÜôé - 11635 ÁèÞíá, ôçë. 210 7012222, 2107514138, fax. 210 7564679 web site: www.ioannou.gr e-mail: [email protected] DEEP MAGAZINE 11 SHALLOW Χαίρεστε κυρίες και κύριοι αναγνώστες μου. Ήρθε λοιπόν και το εξηκοστό shallow στο τέλος της φετινής χρονιάς να σας φέρει γέλιο πλατύ και ψυχή φαρδιά. Η ρηχοπατιά μου είναι αφιερωμένη αυτόν το μήνα σε κάτι ωραίες νοστιμιές από το τελευταίο Πανελλήνιο. Βάλτε τα καλά σας και ελάτε… Εκεί που δεν φτάνει το φως… - Ε, τι θες; Αφού βουτάς εκεί που δεν πάει ούτε ο ήλιος… Και ξεκινάμε με τα προεόρτια του πανελλήνιου πρωταθλήματος στην Καλαμάτα. Ο ήρωάς μας είναι ένας από τους βαθύτερους έλληνες και φυσικά κάνει αναγνώριση. Βαρκάρης του ένα σπουδαίο μπουμπούκι της ελεύθερης ο οποίος έχει χρηματίσει συχνά πυκνά πελάτης μου. Ο αθλητής ψάχνει τους τόπους και τα σημάδια σε κάτι κομμάτια που προκαλούν ίλιγγο. Κάποια στιγμή βουτάει και …χάνεται. Ο άλλος επάνω στη βάρκα περιμένει, περιμένει, πλέκει πουλόβερ, λύνει σταυρόλεξα, κόβει τα νύχια του, τρώει ηλιόσπορους και ο άλλος ακόμη κάτω είναι.. Κάποια στιγμή ο δελφίνης ανεβαίνει , «βρεεε καλώς τα τα παιδιά…», κοιτάει το βαρκάρη του και του λέει.. Μεγάλη αλήθεια είπες αγόρι μου! Φυσικά! Τι δουλειά είχε ο ήλιος στα 62 μέτρα; Να βοηθάει να ανθίσουν τα χαμομήλια; Και μάλιστα μου έδωσες μια ωραία ιδέα για τα επόμενα πανελλήνια πρωταθλήματα. Καθώς όλο και περισσότερο τα αγόρια θα βουτάνε εκεί που δεν φτάνει ο ήλιος, λέω στην αναγνώριση να έχουν μαζί τους καμιά στοίβα κοτρώνες από τα ρηχά, αυτές με τα μεγάλα βελούδινα καφέ φύκια, από εκεί που φτάνει ο ήλιος. Και όποτε βλέπουν καμιά στήρα να φουντάρουν τη μαλλιαρή στα τάρταρα για να μην έχουν να ψάχνουν τη μέρα του αγώνα. Ίσως είναι λίγο κουραστική η αναγνώριση (ωχ, πάλι οι βαρκάρηδες θα την πληρώσουν τη νύφη…), αλλά η επιτυχία θα είναι εγγυημένη. Έτσι κι αλλιώς, όπως έχουν γίνει τα πράγματα στο πανελλήνιο με την αναγνώριση σε λίγο θα βάζουν και πομπούς πάνω στα ψάρια για να τα ακολουθούνε. Εξάλλου, τι διάολο, το μοντέρνο ψαροτούφεκο θα είναι χωρίς τεχνολογική εξέλιξη; - Ε,εεεεε…βρήκα μια στήρα 2800 (άκου ακρίβεια ο τεράστιος, με τι τη ζύγισες βρε αγόρι μου;) και θέλω να βάλω σημάδια.. - Βαθιά; ρωτάει ο αφελής βαρκάρης.. - Εεεε στα 62 μέτρα!!!! (Ναι, κι εγώ γέλαγα όταν το άκουσα, διότι το ψαροτούφεκο πλέον εξελίσσεται σε μαύρη κωμωδία). Ξαναβουτάει ο δελφίνης, ξαναχάνεται, ξανά μανά πέφτει στην περισυλλογή ο βαρκάρης, και δόστου να ακούει ραδιόφωνο, να πίνει χυμούς, να σκέφτεται τα μυστήρια της ύπαρξης, να κεντάει τσεβρέ για να περάσει η ώρα… Τι σκληρή δουλειά ο βαρκάρης, ε; Οπότε ο δικός μας ανεβαίνει από τα μαύρα τάρταρα όλο τσατίλα. Δεν έβρισκε το ψάρι ή κάτι τέτοιο.. - Δεν μπορώ να βάλω σημάδια, δεν έχει τίποτε εκεί που πάει το ψάρι, ούτε ένα φύκι, τίποτε.. Οπότε ο φλεγματικός βαρκάρης απαντάει .. SHALLOW DEEP MAGAZINE 12 Φέξε μου και… σβήστηκα Και συνεχίζουμε με ένα ακόμη ωραίο από το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ψαροτούφεκου στην Καλαμάτα (έχω κι άλλα πολλά αλλά στο επόμενο shallow) το οποίο όπως ήδη θα έχετε μάθει εξελίχθηκε σε βάθη άστα να πάνε… Ένας εκ των πρωταγωνιστών λοιπόν ήταν με τον βαρκάρη του στην αναγνώριση και χαρτογραφούσε τα τάρταρα. Για την ακρίβεια τα ultra τάρταρα. Ε, το παιδί είχε ένα πλεμόνι σαν μπαουλοντίβανο και το χε το βάθος στο αίμα του. Καθώς βούταγε λοιπόν έψαχνε και τρύπες και γι αυτό είχε το φακό μαζί του. Κατεβαίνει λοιπόν σε μια βουτιά (εκεί κάτω…) ανάβει το φακό, μπααα, ψόφιος ο φακός. Ανεβαίνει πάνω, τσεκάρει, άναβε ο φακός. Ξαναβουτάει, πάει κάτω, τέζα ο φακός. Αλλάζει φακό, κατεβαίνει, πάει να φέξει, τίποτα. Πάνω ο φακός λειτουργούσε μια χαρά. Κάτω νεκρός. Τελικά ο άνθρωπός μας αποφάνθηκε πως οι φακοί δεν λειτουργούν κάτω από τα 40 μέτρα! Ακούτε; Ακούτε αγόρια; SHALLOW …αααγόρι μου… Οι παλιοφακοί κλάνουν κάτω από τα 40. Μα τι ψευτοπράγματα φτιάχνουν τέλος πάνων οι εταιρείες; Τελικά να μη σας τα πολυλογώ ο «υποβρύχιος» αφού έπνιξε δύο φακούς παρήγγειλε ένα φακό για μπουκάλες (με προδιαγραφές για βαθιές μπουκάλες προφανώς…) για να μπορεί να κάνει τη δουλειά του στον αγώνα. Αν και να πούμε την αλήθεια εκεί που βούταγε ήθελε κάνα φανάρι για επαγγελματική κατάδυση με nitrox, τίποτε συστήματα φωτισμού για ανελκύσεις, τέτοια μερακλίδικα ματζαφλάρια. Πάει ξεφτιλίστηκε τελείως το ψαροτούφεκο εκεί που πάμε και το κάνουμε. Αφού έφτασαν να τα παίζουν κι οι φακοί… Όμως από την άλλη βλέπετε πόσο δικαιώνεται το μοντέρνο ψαροτούφεκο; Το οποίο λέει πως ο φακός είναι για πολύ σπάνιες περιπτώσεις. Βουτώντας στα τάρταρα δεν χρειάζεσαι φακό αφού και να τον χρειαστείς αυτός θα τα παίξει. Όλα προσαρμόζονται στο βάθος, και ότι δεν προσαρμόζεται πάει περίπατο. Αναρωτιέμαι τι άλλο δεν θα λειτουργήσει πια εκεί κάτω. Γιατί πλέον όπως αντιλαμβάνεσθε αρχίζουμε να ξεχνάμε το ψαροτούφεκο που ξέραμε. Χωρίς φακό και στο γκρι ημίφως της αβύσσου …μμμ, πολύ ωραία. Ελπίζω τα όπλα να συνεχίσουν να δουλεύουν τουλάχιστον…Γιατί αν με το βάθος αχρηστεύονται κι αυτά…τότε τι να πω; Ας το γυρίσουμε στο παραγάδι. Αυτό σίγουρα λειτουργεί και κάτω από 40 μέτρα… ΣΚΥΛΛΙΣ SHALLOW Hall of fame Σπύρος Παπανικολάου ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Αντώνης Ζήκος, PHOTO: Αρχείο deep magazine DEEP MAGAZINE 14 Συνήθως στο χώρο μας, το βάρος του λόγου ενός ψαροτουφεκά, είναι ανάλογο με τα ψάρια που βγάζει. Πολλές φορές οι επιτυχίες σε αυτόν τον τομέα επισκιάζουν το υπόλοιπο «πακέτο». Δεν είναι λίγες οι φορές που ολόκληρες παρέες κρέμονται από τα χείλη «ρηχών» ανθρώπων με βαθιές βουτιές στο ενεργητικό τους. Και αυτό, έως ένα βαθμό, είναι σωστό και κατανοητό. Ο Σπύρος Παπανικολάου όμως, είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει μόνο μεγάλα ψάρια και βαθιές βουτιές να επιδείξει. Όποιος είχε την τύχη/ατυχία να ψαρέψει μαζί του θα ένιωσε σίγουρα πολύ όμορφα να βλέπει όλα αυτά τα μεγάλα ψάρια να βγαίνουν με συρτό και καρτέρια, αβίαστα στην επιφάνεια. Χωρίς φακό. Χωρίς βιασύνες, εγωϊσμούς και μικροπρέπειες. Είναι η απόδειξη του κανόνα: «όσο μάγκας κι αν είσαι στη θάλασσα, κάπου υπάρχει ένας πιο μάγκας». Καθώς τον περιμένεις λοιπόν να αναδυθεί, κι έχοντας ήδη πάρει απόφαση ότι κάτι δεν πάει καλά και σκέφτεσαι ατάκες για να πεις στους δικούς του, ή αναλογίζεσαι τις ευθύνες σου, αυτός αναδύεται χαλαρά, κάνοντάς σου σήμα ότι όλα είναι οκ, μαζεύοντας ήδη το σχοινί του μουλινέ. Και όλα αυτά με την ωριμότητα και την καλλιέργεια ενός προσγειωμένου ανθρώπου που ξέρει ποια είναι η θέση του σε αυτόν το χώρο και δεν διατυμπανίζει άσκοπα τα κατορθώματα και τη γενικότερη παρουσία του. Αφού σκουπίσω λοιπόν τα σάλια μου από πάνω του, ας προχωρήσουμε στη συνέντευξη (σιχαίνομαι κι εγώ τον εαυτό μου μερικές φορές)... Σπύρο, πώς ξεκίνησες το ψάρεμα; Τί σε ώθησε προς τα κει; Το πρότυπό μου ήταν ο θείος μου που ψάρευε στην Ελλάδα και την Ισπανία την εποχή του ‘50-’60... Ήταν καλός; Όχι με τα σημερινά δεδομένα, αλλά στα μάτια ενός μικρού παιδιού ήταν και θα είναι ένας ήρωας. Τότε ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Όταν έβγαινε έξω, πότε με έναν ροφό και πότε με κανένα μεγάλο χταπόδι, μου κοβόταν η ανάσα. Επίσης, και τα ξεδέλφια μου με έσπρωξαν, άθελά τους, προς τα κεί. Ψαρεύαμε στις Κυκλάδες. Θυμάμαι πως βλέποντάς τους ήθελα να βουτήξω κι εγώ στη θάλασσα και να ξεπεράσω τον φόβο που μου προκαλούσε. Όταν έβαλα τη μάσκα και αντίκρυσα τον -μέχρι τότε αθέατο για μένα- υπέροχο κόσμο του βυθού, ο φόβος μου εξαφανίστηκε και έδωσε τη θέση του σε ένα απέραντο δέος. Πάνω σε αυτήν την αίσθηση χτίστηκε όλη η σχέση μου με τη θάλασσα που κρατάει μια ζωή. DEEP MAGAZINE 15 DEEP_ΠΡΟΣΩΠΑ Σήμερα με τι όπλα ψαρεύεις και πώς κατέληξες εκεί; Ψαρεύω αποκλειστικά με ένα πολυλάστιχο όπλο απο ανθρακόνημα, κατασκευασμένο απο τον Βασίλη Ζωνομέση. Ήταν ένα πρωτότυπο που δεν υπήρχε σε παραγωγή τότε και φτιάχτηκε για τις ανάγκες ενός συγκεκριμένου ψαρέματος. Αποκλειστικά; Για ποιό λόγο; Ο ψαροντουφεκάς έχει να αντιμετωπίσει ένα αριθμό προβλημάτων κάτω από το νερό. Αρχίζοντας με το πού θα βρει τα ψάρια, πώς θα τα πλησιάσει στη σωστή απόσταση, αλλά και πώς η βέργα του θα τα ξετρυπήσει. Άλλα προβλήματα λύνονται με σωστή τεχνική και βελτίωση των επιδόσεων και άλλα με σωστό εξοπλισμό. Τα προβλήματα που λύνονται με ένα τέτοιο όπλο δεν γίνεται να λυθούν με άλλο τρόπο, χωρίς να γεννηθούν νέα προβλήματα. Σε μερικούς φάνηκε υπερβολικό όταν είδαν να το χρησιμοποιώ, αλλά τώρα πολλοί απ’αυτούς ψαρεύουν με αντίστοιχα όπλα. Από ένα σημείο και ύστερα, το βάρος περνάει απο το «τι» στο «πως». Ακόμα κι αν τα θηράματα παραμένουν τα ίδια, έχει περισσότερη σημασία για μένα ο τρόπος ψαρέματος απο την καθ’αυτή σύλληψη. Το ψάρεμα που με συναρπάζει είναι το κυνήγι στο ανοιχτό νερό και αποφεύγω συστηματικά το ψάρεμα στην τρύπα. Ειδικά στην Ελλάδα που το θαλάσσιο περιβάλλον είναι πιο «πιεσμένο», αυτό βοηθάει και στην αειφόρο διαχείριση των ιχθυοαποθεμάτων. Οπότε, δεν υπάρχει κανένας λόγος για μένα να κάνω κάτι διαφορετικό. Υπάρχει κάποιος άνθρωπος στον χώρο που θαυμάζεις; Θαυμάζω τους ανθρώπους που είναι πρωτοπόροι σε αυτό που κάνουν, αυτούς που ανοίγουν το δρόμο για να περάσουμε εμείς οι υπόλοιποι. Ας πούμε, θαυμάζω το Βασίλη Ζωνομέση για την οργανωμένη γνώση που μας έδωσε πάνω στο κυνήγι στα ανοιχτά νερά. Ή το Γιάννη Σιδέρη που εφάρμοσε συστηματικά τεχνικές εναλασσόμενων βαρών στο υποβρύχιο κυνήγι σε μεγάλα βάθη. Σωστά, μα... δεν ήταν οι πρώτοι που το έκαναν. Σίγουρα, αλλά ήταν οι πρώτοι που το έκαναν σωστά, όπως πρέπει. Με σύστημα και κατανόηση του αντικειμένου. Γι’ αυτό και πάρα πολλοί χρησιμοποιούν τις πρακτικές τους ακολουθώντας τη διαδρομή τους. Υπάρχει τεράστια διαφορά όταν κάτι γίνεται για πρώτη φορά. Τώρα ο κάθε αρχάριος ψαρεύει στα 40 με την σιγουριά ότι υπάρχει προηγούμενο: έχει ξαναγίνει. Αυτοί όμως δεν είχαν κανέναν να ακολουθήσουν, ούτε είχαν εγγυήσεις για την επιτυχία τους. Σίγουρα υπάρχουν και πολλοί άλλοι που θαυμάζω, αλλά δεν θα ήθελα να τους αναφέρω. Είναι κάτι που σε ενοχλεί ή σε εκνευρίζει που λέγεται ή γίνεται στο χώρο μας; Αρκετά. Δεν μπορώ να ακούω ανακρίβειες απο ημιμαθείς ανθρώπους και χιλιοειπωμένα τσιτάτα αμφιβόλου DEEP MAGAZINE 16 εγκυρότητας. Επίσης, δεν μπορώ να ακούω ακόμα και σωστά πράγματα από ανθρώπους που δεν έχουν τη βιωματική γνώση για να τα υποστηρίξουν. Δηλαδή; (...και καλά ο άσχετος) Δεν μπορώ να βλέπω «ψαροτουφεκάδες» με ελάχιστο χρόνο ενασχόλησης να δίνουν συμβουλές «επι παντός επιστητού» με κάθε τεχνική λεπτομέρεια λες και γνωρίζουν πραγματικά για τι μιλάνε. Είναι σημείο των καιρών να υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες που όμως είναι λίγο ως πολύ άχρηστες χωρίς την αντίστοιχη εμπειρία. Δεν μπορώ να ακούω ότι η εξίσωση χωρίς χέρι (BTV) δεν διδάσκεται. Υπάρχει συγκεκριμένη μεθοδολογία που οδηγεί σε αποτέλεσμα με ποσοστό επιτυχίας πάνω από 65%! Επίσης, είναι κουραστικό το κλασσικό τσιτάτο ότι το μακρύ όπλο είναι για αυτούς που δεν έχουν τεχνική, ή ότι τα ψάρια είναι χαζά στα βαθιά. Μα... είναι! Ναι, αλλά δεν μου αρέσει να το ακούω από ανθρώπους που δεν είναι σε θέση να το διαπιστώσουν... Έχεις κάνει πολλά και μεγάλα πράγματα στην υποβρύχια ζωή σου. Τί είναι αυτό που περιμένεις πλέον; Βλέπεις να υπάρχουν περιθώρια εξέλιξης; Μπαρμπαντώνη, ο χρόνος είναι αμείλικτος και δεν χαρίζεται σε κανέναν, το ξέρεις καλύτερα ίσως... Σίγουρα, στο παρελθόν έκανα περισσότερα. Σήμερα όμως, σε συγκεκριμένα προβλήματα καλούμαι να βρω λύσεις που κάποτε κάλυπταν η μεγαλύτερη δύναμη και αντοχή. Τις περισσότερες φορές το καταφέρνω και συχνά καλύτερα από ότι στα 20 μου ή στα 30 μου. Αρχίζω να βλέπω τα αθροιστικά αποτελέσματα της εμπειρίας και ειλικρινά το απολαμβάνω. Από την άλλη, θα ήταν ψέματα να πω πως δεν περιμένω κάτι περισσότερο. Ναι, θέλω να πιστεύω πως υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έχω δει ακόμη. Φέτος ήταν μια καλή χρονιά για μένα και έχω ελπίδα για το μέλλον. Θέλεις να πεις κάτι σε όλους αυτούς που ξεκινάνε τώρα το ψαροντούφεκο; Όχι, σε αυτούς δεν μπορεί να πει κανείς τίποτα. Τα παιδιά που ξεκινάνε τώρα έχουν τόσες πληροφορίες που δεν προλαβαίνουν να αποκτήσουν τη δική τους, ιδιαίτερη προσέγγιση. Όλα είναι προδιαγεγραμμένα για αυτά, τι «πρέπει» να θέλουν αλλά και «πως» θα το κάνουν. Ένας ισοπεδωτικός τρόπος βασισμένος στα νούμερα χωρίς κατανόηση για τη φύση -ούτε των παιδιών, ούτε της θάλασσας. Αντίθετα, θα βοηθούσε να βγουν στη θάλασσα και να βρουν ο καθένας τι θέλει να κάνει και ύστερα να αναζητήσουν τρόπους που θα τους οδηγήσουν εκεί. Αλλιώς, αυτό το πεδίο που προσφέρει αμέτρητες δυνατότητες εξέλιξης και μάθησης πάει χαμένο. Οκ. • Οι μεγαλύτερες εταιρείες •Δ ΙΑΣΗΜΟΙ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ • Τα εντυπωσιακότερα events Deep Spearfishing Video Awards 2013 Workshops Gun Tuning Προβολές Ταινιών & Ντοκιμαντέρ •Ο ι σημαντικότεροι ομιλητές Μ. Γιάνκος Β. Ζωνομέσης Ρ. Κάλιτς Ν. Καμπάνης Σ. Καστρινάκης Τ. Χάλαρης DEEP MAGAZINE 18 Π. Κριτσιλίγκος Σ. Μπακανδρέας Α. Μπέκας Η. Παρδάλης Θ. Παπασταύρου Γ. Σιδέρης www.deepex.gr DEEP MAGAZINE 19 ΤΑ ΟΠΛΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΚΕΙΜΕΝΟ: Αντώνης Ιορδάνογλου, PHOTO: Αρχείο Deep DEEP MAGAZINE 20 Ο χειμώνας είναι η κατεξοχήν εποχή της εσωστρέφειας και της ενδοσκόπησης. Φταίει ο καιρός, το ξέρω. Να, τώρα που γράφω είναι τέσσερις το απόγευμα και άναψα το φως, ο ουρανός είναι μαύρο μολύβι ασήκωτο κι έξω ο βοριάς βαράει τις ελιές αλύπητα. Στις παραλίες εδώ που πριν λίγο καιρό τα Σαββατοκύριακα το πάρκινγκ ήταν δυσεύρετο σα διαμάντι στην Αφρική, σήμερα ψυχή δεν φαίνεται, μόνο τίποτε συμπεθέρες που βγάζουν βόλτα το σκύλο τους να κατουρήσει. Αυτά κοιτούσα από το παράθυρο και είπα να κατεβώ στην αποθήκη να μαστορέψω λίγο τον εξοπλισμό. Άνοιξα το σάκο με τα όπλα και τα κοίταζα. Τα ανέβασα στο γραφείο και τα έστησα απέναντί μου. Α, ωραία θέα. Και τότε είπα, μιας και είμαι ντάγκλα ένδον να ομφαλοσκοπήσω λίγο περί του όπλου. Ναι βρε, του ψαροτούφεκου. Και να στοχαστώ με κάμποσες κούπες καφέ και απέναντι στον βαρύ και ασήκωτο ουρανό. Μόνο να εξηγούμεθα αγόρια, έτσι; Αν περιμένετε να διαβάσετε για το τι είναι το 75άρι, πόσα δετά σηκώνει μια ξυλάρα καστομιά 125άρα, πως φκιάνετε σχοινοκάμπανα από κέβλαρ και τι εστί ανοιχτή κεφαλή, monorail και καρχαριάκια, γράψτε λάθος και ψάξτε άλλες σελίδες και πιο φωτισμένους γραφιάδες να σας ξηγήσουν τ’ όνειρο. Εδώ όπως έχουμε πει, διαβάζετε για τη χαρά της αναγνώσεως και την ψυχική σας ωφέλεια. Το καταλάβατε ή να το τραγουδήσω κιόλας; Ξεκίνημα μιας σχέσης Θυμάμαι πότε έμαθα τι είναι τα ψαροτούφεκα: πολύ μικρός βλέποντας τον πατέρα μου και τους φίλους του με κάτι πελώρια όπλα και πελώρια ψάρια και πελώρια κρούιζερ (τότε όλα πελώρια μου φαίνονταν σαν να ήμουν ο Γκιούλιβερ στη χώρα των Γιγάντων). Λύσσαγα από σπόρος να μου πάρει ένα όπλο, αλλά σου λέει ο χριστιανός πέντε χρονών παιδί με όπλο μπορεί να κάνει και καμιά ζημιά, να βγάλει κάνα μάτι, άσε τον να παίζει με τις πετονιές και τις απόχες. Μπαα, τίποτε δεν κατάφερε ο χριστιανός. Γκιρι γκιρι γκιρ εγώ με τη γκρίνια, τελικά τον έψησα και μου πήρε ένα μικρό μόλις τελείωσα την Πέμπτη δημοτικού. Θυμάμαι ακριβώς ( και με συγκίνηση ομολογώ...), την ημέρα, την ώρα, το μαγαζί (δεν υπάρχει σήμερα), τον μαγαζάτορα (υπάρχει σήμερα), όλα, τα πάντα. Κάπως έτσι (ή περίπου έτσι) ξεκινούν όλοι την παιδιόθεν σχέση τους με το ψαροτούφεκο: η συγκίνησις είναι το απαραίτητο συστατικό. Αν δεν σε συγκινεί το πρώτο σου όπλο τότε καλύτερα δοκίμασε κάνα άλλο σπορ π.χ. πινγκ πονγκ. Το πρώτο ψαροτούφεκο είναι όπως η πρώτη φορά σε οτιδήποτε κάνεις στη ζωή, αλλά είναι και κάτι άλλο. Μαζί με τη μάσκα, σού ανοίγει έναν άλλο κόσμο. Δηλαδή, όπως με το γυαλί και το λάστιχο, τραβάς τη νερένια κουρτίνα και ωωωπ μπανίζεις χρώματα, λιλιά, ψαράκια, καβούρια, φύκια, βότσαλα, κοχύλια και γαρίδες, έτσι και με το πρώτο σου όπλο. Τραβάς μια άλλη κουρτίνα και ξαφνικά γίνεσαι κυνηγός. Ναι, και με πετονιές ψάρευες, και με τις απόχες τσάκιζες τα λιανόψαρα στις γούβες, και με το καλάμι τραβολόγαγες τους σπάρους, αλλά εδώ είναι αλλιώς. Συνειδητοποιείς τι σημαίνει κυνηγός μόλις πάρεις το πρώτο σου όπλο στο χέρι. Και το οπλίζεις με τη δική σου δύναμη (άει στο διάολο για λάστιχα, ψόφησα…) και βουτάς. Και ρίχνεις στον πρώτο ζαβλακωμένο κέφαλο που σκάβει ανάμεσα στα πόδια της θείας σου της Παγώνας στην αμμουδιά (κοίτα μην αστοχήσεις γιατί μάλλον θα θυμώσει η θεία σου που κάρφωσες το πόδι της…). Και τον καμακώνεις τον κέφαλο, και τον πιάνεις και σε βαράει το ηλεκτρικό ρεύμα από τη συγκίνηση. Ε… αυτό ήταν. Μετά το όπλο σου παίρνει τη θέση του στο υπόγειο. Είναι το όπλο σου. Μπορεί να υπάρχουν και άλλων όπλα στο υπόγειο (του μπαμπά, του αδελφού κλπ). Αυτό όμως είναι το δικό σου. Λήξις. Και τότε μπορεί να μην το συνειδητοποιείς γιατί είσαι σπόρος ακόμη, αλλά το μεγάλο ταξίδι μόλις ξεκίνησε. Με εισιτήριο το μικρό σου όπλο ξεκινάς για μια θαυμάσια πορεία στους βυθούς. Το πρώτο σου όπλο μαρκάρει την παιδική σου ψυχή σαν ένα βαθύ, καυτό, ανεξίτηλο τατουάζ. Συμπέρασμα: τυχεροί αλήθεια όσοι βάστηξαν το πρώτο τους όπλο στα παιδικά τους χέρια. Και από πολύ παλιά, εξ απαλών ονύχων, μπήκαν στη Μεγάλη Περιπέτεια. DEEP MAGAZINE 21 Η εξέλιξη Το όπλο μου όσο μεγάλωνα δεν αρκούσε. Σε κανέναν δεν αρκεί. Το τι μαστοριλίκι τότε του είχα ρίξει δε λέγεται. Μέχρι που το φόρτωσα με παραπανίσια λάστιχα, έκανα μια κουταμάρα στη βιδωτή τρίαινα και το μικρό λαστιχοβόλο έσπασε στην πλαστική λαβή, οπλισμένο, καρφώνοντας τον δεξιό μου αντίχειρα. Εκείνος ο πόνος ήταν ο έσχατος θρήνος την παρθενικής μου σχέσης με το όπλο μου. Το οποίο διαλύθηκε και χάθηκε στο βυθό. Από τότε αρχίζει η μεγάλη χορεία των όπλων. Και θα έλεγα πως η εξέλιξή τους έχει να κάνει με τη εξέλιξη της σχέσης όλων μας με το σπορ. Με αυτά δηλαδή ξεκινάς στραβάδι και έχεις ένα οπλάκι τόσο δα δια εκμάθηση και λοιπά. Συνεχίζεις, μαθαίνεις καμία ρημαδοτεχνική, βαθαίνεις και κομμάτι, και ωωωπ, νά σου το πιο εξελιγμένο τουφέκι. Θυμάμαι πόσο σημαδιακό όπλο ήταν το πρώτο που πήρα με ταϊτιέν. Ω ρε μάνα μου! Και πως να ξεσυνηθίσουμε τις τρίαινες (κάτι φοβερές γαλλικές με φτερά που έφερνε ένα μαγαζί στον Πειραιά, και τις επισκευάζαμε συνέχεια με οξυγονοκόλληση και μετά άιντε να τις βγάλεις από το σβέρκο των ροφών: μαρτύριο σας λέω…). Η ταϊτιέν ήταν ένα ολόκληρο κεφάλαιο στην εξέλιξη της σχέσης μας με τα ψαροτούφεκα τω καιρώ εκείνω. Τα όπλα μας αίφνης έγιναν πιο κομψά, πιο λεπτά και, ναι, έριχναν πολύ μακρύτερα και βάσταγαν ακόμη και κακοχτυπημένα ψάρια. Έτσι είναι μια σχέση όμως. Την καλλιεργείς. Εξελίσσεσαι και συ μαζί της. Κι όσο προχωράγαμε στο ταξίδι του ψαροτούφεκου, τόσο προχώραγε και η σχέση μας με τα όπλα . Και μοιραία το ρίξαμε στο ψαχούλεμα. Διότι το ψαχούλεμα όπως ξέρετε είναι βασικό συστατικό μιας σχέσης και αν δε με πιστεύετε πηγαίνετε το βράδυ σε κάνα παρκάκι να δείτε ψαχούλεμα που πέφτει. Το ψαχούλεμα του όπλου άρχισε όντως δειλά δειλά για τους περισσότερους. Με αλλαγές σε λάστιχα και βέργες. Μετά αρχίσαμε να πειράζουμε το μουλινέ και οι πιο τολμηροί (που δεν DEEP MAGAZINE 22 λυπόντουσαν και το χρήμα, ε;) άρχισαν να βάζουν χέρι σε σωλήνες και σκανδάλες. Και μετά μοιραία ήρθαν τα αυτοσχέδια ξύλινα και φυσικά τα κάρμπον. Αααα μην το ξεχάσω, μιλάω για το θαυμαστό κόσμο των λαστιχοβόλων διότι τα αεροβόλα ήταν πάντα πολύ δύσκολο να πειραχτούν και μόνο ελάχιστοι ψωνισμένοι ματσακόνευαν τα μεγάλα και φόρτωναν ατμόσφαιρες και έκαναν πατέντες. Αλλά ελάχιστοι. Φταίνε πολλά για το ότι κολλήσαμε με τα λαστιχοβόλα. Εκτός των χρηστικών λεπτομερειών (βάρος, φθορές, θόρυβος, σέρβις κλπ κλπ) νομίζω ότι τα αεροβόλα είναι όπλα κάπως «παρεξηγημένα», καθώς συνδέθηκαν από τη δεκαετία του 1970 με το νυχτερινό ψαροτούφεκο και τη μπουκάλα. Ξαναγυρνάω στα λαστιχοβόλα. Οι καστομιές και η εξέλιξη της σχέσης μας με τα όπλα πιθανώς να δείχνουν αυξημένη ωριμότητα. Εγώ λέω ότι απλώς δείχνουν την ανάγκη να αποκτήσεις μια πιο προσωπική επαφή με το όπλα σου. Σαν ένα ξόρκι. Μια ευχή. Σαν να το χαϊδολογάς, να το κόβεις, να το ράβεις και να του δίνεις χαρακτηριστικά που κανένα άλλο δεν έχει και να του λες «εσύ είσαι δικό μου, μου αρέσεις έτσι πολύ, βοήθα με να πιάσω το ψάρι, ρίξε εκεί που πρέπει, είσαι φίλος μου και σύμμαχός μου …». Οπωσδήποτε το όπλο είναι το κομμάτι του εξοπλισμού με την πιο βαθιά ψυχαναλυτική σχέση μαζί μας. Για αυτό οι τόσες παρεμβάσεις. Γι αυτό εξάλλου τα όπλα εξελίχθηκαν διαστημικά πιο πολύ και πιο γρήγορα συγκριτικά με άλλα κομμάτια του εξοπλισμού μας. Είναι η προσωπική σχέση που μετράει. Σκεφτείτε: το όπλο μας είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε εμάς και το ψάρι. Είναι η προέκταση της ψυχής του κορμιού και του μυαλού του κυνηγού. kg m ΟΣ .2 S7 m ΑΝ GO N ΤΟΧ ΗΣ: 5 05 Β Ε Ρ ΓΑ : T R Y ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΤΕΡΑΚΙ ΚΡΕΜΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ... •Β ΑΡΟ Σ: 2 7 2 k g * • Μ Ε Ο ΓΙ Σ Τ ΒΑ Ρ ...ΦΟYΣΚΩΤO, ΠΡΟΠΟΝHΣΕΙΣ, CARBON ΠEΔΙΛΑ ΚΑΙ OΠΛΟ, λεία στολή, η τέλεια μέρα, το τέλειο καρτέρι, η τέλεια βολή, και στο τέλος όλα θα εξαρτηθούν από ένα φτεράκι... Ένα TRYGONS φτεράκι αντέχει τη δοκιμασία. Και χάρη στον ειδικό σχεδιασμό και στα εξωτικά υλικά δεν μένει μόνο στα λόγια: πολλαπλά CRASH TEST αντοχής, απέδειξαν ότι οι δίφτερες με διαμέτρημα 6.0 και 6.3 mm αντέχουν βάρος 405 kg, η δίφτερη με διαμέτρημα 6.75 mm αντέχει 460 kg, η 7.2 mm 505 kg, ενώ η 8mm τα 520 kg. Πλέον μέχρι τα 520 kg δεν υπάρχει δικαιολογία... Όλα τα φτεράκια TRYGONS έχουν υποστεί εσωτερική λείανση και εφάπτονται τέλεια σε κάθε διάμετρο βέργας. Διατίθενται και σε πλήρες σετ ανταλλακτικών. Οι βέργες TRYGONS έχουν τα καλύτερα υλικά και προδιαγραφές κατασκευής από οποιαδήποτε άλλη βέργα παγκοσμίως–και το αποδεικνύουν. Ε ΚΘ Ε Σ Η * Η βέργα της φωτογραφίας επιλέχτηκε τυχαία και δεν φέρει κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Kατά την παραπάνω φωτογράφηση δεν υπέστη καμία ζημία ή παραμόρφωση. ΚYΝΗΓΙ ΨΑΡΕΜΑ ΚΑΤΑΔYΣΗ ΚΑΜΠΙΝΓΚ 17-21 Μαρτίου, περίπτερο 116 ΧΟΝΔΡΙΚΗ: ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΑΕ, τηλ. 210 6020 580–82 KYΠΡΟΣ: ΝAVIMED YAGHTING, Λεωφόρος Φραγκλίνου Ρούζβελτ 44, Λεμεσός, Κύπρος , τηλ. 0035 7255 63258 ΛΙΑΝΙΚΗ: ΤEAK SEA, 1ο χιλ. Λεωφόρου Λαυρίου-Σουνίου, Λαύριο, τηλ. 2292 069 220 • ΧΧone, Λεωφόρος Μαραθώνος 101 & Ηρώων Πολυτεχνίου 3, τηλ. 210 661 8008 Όπλα και άντρες Η σχέση των αγοριών με τα όπλα είναι αυτό που λέμε «εξ απαλών ονύχων». Πολύ πριν πιάσουμε ψαροτούφεκο στα χέρια μας, σπόρηδες είχαμε παίξει με πλαστικά πιστόλια, με νεροπίστολα, με αυτοσχέδια όπλα που πετούσαν λάστιχα, με τόξα, βέλη, δόρατα από σκουπόξυλα, πιστόλια φωτοβολίδων και αργότερα αεροβόλα και λοιπά. Λέω «παίξαμε ως παιδιά», γιατί δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα με τα σημερινά παιδιά (νομίζω ότι τα όπλα στην οθόνη των video games δεν είναι όμως το ίδιο). Τα αγόρια λοιπόν αποκτούν νωρίς τη σχέση με το όπλο σαν ιδέα: είναι αυτό που σκοτώνει και εξουδετερώνει τον αντίπαλο. Μεγαλώνοντας, και καθώς ωριμάζει η σχέση με τα ψαροτούφεκα, το όπλο γίνεται κάτι σαν τρόπος έκφρασης μιας συγκεκριμένης αρρενωπότητας. Το κραδαίνουμε περήφανοι στους φίλους μας και μετά πάμε να ξεσκίσουμε τις στήρες. Μας αρέσει να μας κοιτάζουν με αυτό: γίνεται κομμάτι του εαυτού μας. Δυστυχώς βέβαια εδώ κάπου την πατάνε άνθρωποι με υπεραυξημένο εγώ (όχι δεν είναι όλοι οι ψαροκυνηγοί έτσι, είναι κάποιοι που καλό θα ήταν να επισκεφθούνε ψυχίατρο κάποια στιγμή…) οι οποίοι ως βαθιά ανταγωνιστικοί βρίσκουν στα όπλα πεδίο δόξης λαμπρόν για να εκφράσουν την κατακαημένη κενοδοξία τους. Και είναι κυρίως αυτοί που με γοργά βήματα ανεβαίνουν την κλίμακα του μήκους: από το φορτωμένο ενενηντάρι θα πηδήσουν για λίγο στο 110 και μετά έχετε γεια βρυσούλες κι εσείς Σουλιωτοπούλες. Ούτω πως, προέκυψαν τα μακρινάρια. Λένε πως είναι κι αυτά μια έκφραση φαλλικού συνδρόμου: ποιος την έχει μεγαλύτερη και τέτοια (δηλαδή οι μανιακοί με το μήκος του όπλου έχουν ένα ρεβίθι στο σώβρακό τους;). Μπορεί. Εγώ ψυχαναλυτής δεν είμαι. Σκέπτομαι όμως ότι μάλλον πιο κυνικώς, απλά είναι τα πράγματα και πως τα μεγάλα όπλα απλώς είναι μια ακόμη έκφραση του καταναλωτικού αμόκ που βιώνουμε στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Τι θέλει να πει ο τσέλιγκας; Απλώς ότι η συμπεριφορά «ακόμη πιο μεγάλο αυτοκίνητο, ακόμη πιο μεγάλο σκάφος, ακόμη πιο μεγάλο σπίτι, ακόμη πιο ακριβά έπιπλα, ρούχα, τηλεόραση, χίλια μύρια σκατολοϊδια» έχει φυσικά το αντίκτυπό της και στα όπλα μας. Ακόμη πιο μακριά όπλα λοιπόν, ακόμη πιο δυνατά, ακόμη πιο σύνθετα, ακόμη πιο χαι τεκ και εν κατακλείδι ακόμη πιο DEEP MAGAZINE 24 ακριβά. Θα έλεγα τελικά όμως, ακόμη πιο απρόσωπα. Διότι με τόση τρεχάλα πίσω από το μέγεθος και τη δύναμη, πότε να αναπτύξεις τη σχέση που χρειάζεται με το όπλο σου; «Ποτέ», είναι η απάντηση. Γιατί, όλα σήμερα πρέπει να γίνουν γρήγορα. Γρήγορα τα μέτρα, γρήγορα το βάθος, γρήγορα το όπλο, γρήγορα το ψάρι. Κρίμα! Γιατί οι άνθρωποι τελικά προσπαθούν με το χρήμα να αγοράσουν εμπειρία. Ε αυτό το γ@m#μ$νο δε γίνεται. Η «ψαροσύνη» (sorry για το νεολογισμό), αυτό που αιώνες τώρα ήταν απόσταγμα μακροχρόνιο και επίπονο, δεν μπορεί να γίνει σφηνάκι. Φρένο και συνοψίζω: η σχέση μας με τα όπλα έχει πέσει μάγκες στη λακκούβα της κατανάλωσης. Γι αυτό χαλαρά. Αγαπήστε το όπλο σας και δεν θα σας προδώσει. Μην ζητάτε άλλο ένα «μακρύ» αν δεν πιάνετε ψάρια. Κάτι άλλο φταίει… Που πάει το τρένο; Αγοράζοντας όπλο σήμερα μπορείτε να πάρετε μαζί του ως στάνταρντ εξοπλισμό ένα σωρό καστομιές που παλιότερα οι ψαροκυνηγοί βολόδερναν μόνοι τους για να τις πετύχουν. Προς τιμήν τους οι εταιρείες πλέον έχουν ενσωματώσει τις περισσότερες παρεμβάσεις στις κανονικές τους σειρές παραγωγής. Έτσι, πλέον τα μουλινέ μπαίνουν όσο πιο πίσω γίνεται (ως και πάνω στον υποφυλακτήρα της σκανδάλης), τα όπλα βαριδώνονται από το εργοστάσιο, τα λάστιχα βγαίνουν δετά παραγωγής, ξύλινα πλέον φτιάχνουν εταιρείες και όχι εφευρέτες στο γκαράζ του σπιτιού τους, και όσο για τα χρώματα του σωλήνα, αυτά έχουν ενσωματώσει ένα σωρό παρδάλες στον κατάλογό τους. Και πάντα φυσικά υπάρχει ο τρόπος να παραγγείλεις ένα όπλο custom made μόνο για την πάρτη σου. Όλα αυτά φυσικά έχουν διευρύνει σε διαστημικά επίπεδα την αγορά, και όλο περισσότεροι ψαροκυνηγοί αγοράζουν και μετά πουλάνε όπλα κατά βούληση. Το μέγα ερώτημα βέβαια είναι αν πιάνουν και ψάρια. Μμμμ…, εδώ θα σας γελάσω. Ή μάλλον ξέρω. Ψάρια πιάνουν όσοι τελικά μαθαίνουν το όπλο τους. Και εδώ είναι νομίζω το μυστικό: σημασία δεν έχει πόσο σούπερ είναι ένα ολοκαίνουριο διαστημικό κανόνι, αλλά τελικά πόσες ώρες βυθού έχεις περάσει μαζί του, πόσο έχεις τριφτεί με το εργαλείο, πόσες γρατσουνιές έχει από το να σε συντροφεύει στη μεγάλη περιπέτεια. Αυτό τελικά είναι το «όπλο σου» και είναι το καλύτερο όπλο απ όλα. Δυστυχώς όσο και να προχωρήσει η τεχνολογία (και μπράβο της και ζήτω της και γιούπι της…), η πείρα και ο χρόνος είναι που θα φέρουν το αποτέλεσμα. Γιατί στην τελική – και να μην ξεχνιόμαστε ε; - ψάρεμα είναι. Δηλαδή μια διαδικασία χρονοβόρα και μακρόχρονη. Στο τέλος φυσικά ο καλός ψαράς θα μπορεί να πιάνει ψάρια και με ένα σκουπόξυλο. Ξέρω, ακούγεται αναχρονιστικό, αλλά αυτό νομίζω είναι το στοίχημα: το κάρμπον και το teak δεν θα σε κάνουν μάγκα, αν δεν μπορείς μόνος σου να είσαι. Μπορείς; DEEP MAGAZINE 25 Επίλογος Ουφ… Λέω να αφήσω πια την εσωστρέφεια κατά μέρος. Εξάλλου έβγαλε και λίγη λιακάδα έξω. Τώρα που κοιτάζω τα όπλα μου βλέπω κάποιες ψιλοαβαρίες, κάτι πρέπει να μαστορέψω, κάτι να αλλάξω, να στήσω ένα καινούριο εξηντάρι, χειμώνας έρχεται. Κοιτάζω τα όπλα μου και πάνω τους αφουγκράζομαι μια ολόκληρη ζωή στη θάλασσα. Πλάκα-πλάκα εδώ υπάρχουν τα αρχαιότερα – ακόμη εν χρήσει! - κομμάτια του εξοπλισμού μου. Κοιτάζω τα όπλα μου και νιώθω ότι βλέπω ένα προσωπικό ντοκιμαντέρ, ένα άλμπουμ με φωτογραφίες φτιαγμένο από αλουμίνιο, ατσάλι, λατέξ και κορδόνια κέβλαρ. Κοιτάζω τα όπλα μου και θυμάμαι καλοκαίρια, φθινόπωρα, «να μ αυτό χτύπησα εκείνη τη θηριώδη τσιπούρα στην πλάκα…», «να το παλιό μου κατοστάρι που ξέσκισα το μαγιάτικο…», θυμάμαι γέλια πολλά, παρέες, φίλους που χάθηκαν, σχέσεις που τέλειωσαν, παρέες που σκόρπισαν, φίλους που τα κράτησαν τα όπλα αυτά στο ξεβράχωμα, χρόνια, χρόνια πολλά στη θάλασσα, κι εκεί τα όπλα, εκεί, στο σάκο, στα φουσκωτά, στα δωμάτια των νησιών, πάνω στη μοτοσικλέτα, στα αεροδρόμια, τα όπλα μου… Δεν τα αγαπάω γιατί έπιαναν και ακόμα πιάνουν ψάρια. Τα αγαπάω γιατί τα όπλα μου είναι ο ομφάλιος λώρος με τη νιότη, με το χτες που αλίμονο τέλειωσε. Τα αγαπάω γιατί είναι τα παράσημα της μνήμης. Γιατί είναι όμως και μια υπόσχεση για ένα ωραίο, για ένα ακόμη καλύτερο αύριο. Κι άλλα όπλα θα έρθουν δίπλα τους, κι άλλες παρέες, κι άλλοι φίλοι, κι άλλα γέλια. Τώρα όμως θα σας αφήσω. Θα ετοιμαστώ για τη θάλασσα. Θα κλείσω το σάκο με τα όπλα… …κι όσο αντέχω να τα οπλίζω δε φοβάμαι τίποτα… Καλές βουτιές! DEEP MAGAZINE 26 Σελυλόιντ & ταϊτιέν ΚΕΙΜΕΝΟ: Γιώργος Κελλής PHOTO: Αρχείο deep magazine DEEP MAGAZINE 28 Ταινίες και προσευχές Πιθανότατα να μην πήγαινα ακόμη ούτε καν νηπιαγωγείο. Η ταινία ήταν τα σαγόνια του καρχαρία. Η τρίτη συνέχεια. Έφυγα με κλάματα στην μέση και πέρασα τα επόμενα τρία βράδια ξάγρυπνος κάτω από την τυχερή κουβέρτα με το πλαστικό σπαθί αγκαλιά. Έτρεμα την πιθανότητα να μπουκάρει στο δωμάτιο μου στην Γλυφάδα το κακό κήτος. Ξέρεις πίσω από τα σφηνοτουβλάκια μου. Η Θάλασσα δεν ήταν άλλωστε μακριά... Ήμουν και εγώ λίγο φλώρος... Ήταν η πρώτη που εκτέθηκα στην ανυπέρβλητη μαγεία του κινηματογράφου. Με ανεπανόρθωτες συννέπειες. Άστο να ωριμάσει... 24 χρόνια μετά, απόγευμα στην Florida των Ην. Πολιτειών. Χρειάστηκαν σχεδόν 3 δεκαετίες μέχρι τελικά να νιώσω για μία φορά πως όλες οι μικρές λεπτομέρειες που με περιβάλλουν εκείνη την δεδομένη στιγμή μοιάζουν να έχουν προκύψει αυτούσιες από κάποιο φιλμ. Και όλες αυτές οι αναρίθμητες ώρες μπροστά από οθόνες ποικίλων ιντσών, οι συζητήσεις/αναζητήσεις, τα λόγια κουραφέξαλα, η κουλτούρα του φαίνεσθαι, αλλά και τα όνειρα και οι εσωτερικές διαδικασίες που μεσολάβησαν είχαν τον λόγο τους. Όλα, έμοιαζαν εκείνο το απόγευμα πως είχαν συμβεί για κάποια συγκεκριμένη αιτία. Σαν να ήταν η απαραίτητη προϋπόθεση για τη ζύμωση μίας σπουδαίας ξεχωριστής εμπειρίας. Όπως η γευστική δοκιμή ενός παλαιωμένου malt εξαιρετικής ποιότητας και πολύχρονης ωρίμανσης. Όλα όμως εκείνη την ημέρα είχαν αρχίσει με τον καλύτερο και πλέον λατρεμένα κοινότυπο τρόπο. Με ένα ψάρεμα. Παύση λοιπόν και επιστροφή. DEEP MAGAZINE 29 Rewind Είμαστε σε έναν τεράστιο δρόμο με την ονομασία I-95. Το jet lag τείνει να με εγκαταλείψει. Παρατηρώ σαν πεινασμένο παιδάκι στην προθήκη ζαχαροπλαστείου τα αυτοκίνητα που μας περιβάλλουν αλλά και τις τοποθεσίες που διασχίζουμε. Βρίσκομαι στο πίσω κάθισμα ενός τεράστιου pick up truck. Μπροστά είναι ο Δημήτρης και οδηγός ο Harolf Dean, ο αμερικανοκουβανός συνεργάτη μας και δεινός ψαροκυνηγός. O V8 κινητήρας γουργουρίζει καίγοντας γαλόνια φθηνού σε οκτάνια και τιμή καυσίμου, ενώ οι φωνές μας συναγωνίζονται τον ήχο λειτουργίας του. Ιστορίες για ψάρια, ψάρια αλλά και ψάρια, εναλλάσσονται με πειράγματα στην παγκόσμια διάλεκτο, συσχετιζόμενα με τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις. «Υou George poustraki…» «Ναι Haro και εσύ είσαι flohito»… Έχουμε ξεκινήσει από το Coral Gables, ένα προάστιο του Miami και σε λίγο πλέον φτάνουμε στο West Palm Beach. Όσο όμως και αν είναι καλό το μεταξύ μας κλίμα και η διάθεση μας, όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο καιρός έχει χαλάσει. Μία τροπική καταιγίδα πλησιάζει με απειλητικούς ρυθμούς. Ta 8 δελτία καιρού άλλωστε που παρακολουθήσαμε σε απόγνωση στην αμερικανική τηλεόραση γκρέμισαν ακόμη και την ύστατη ελπίδα αισιοδοξίας. Και όταν ο καιρός χαλάει στην γη της αφθονίας και των τεραστίων μεγεθών, χαλάει σε κλίμακα blockbuster: 14 μποφόρ και κύματα που συναγωνίζονται σε ύψος τον Γκοτζίλα. Συννεφιάζει και αρχίζει να ψιλοβρέχει. Φτάσαμε. Καιρός. Κακός καιρός. Συναντάμε στο σπίτι του τον τέταρτο της ομάδας, Julian Cruz, ο οποίος μας επιβεβαιώνει μετά τις χειραψίες και τις χαιρετούρες τα άσχημα δεδομένα για τον καιρό. Για την ακρίβεια μας καταρρακώνει λέγοντας μας πως ο καιρός είναι εντελώς ακατάλληλος. Τα πολυπόθητα ναυάγια ανοιχτά του West Palm Beach με τις δεδομένες καιρικές συνθήκες είναι μη προσβάσιμα. «Αν πάμε για ψάρεμα (ΘΕΟΣ ΦΥΛΑΞΕΙ!) θα πρέπει να περιοριστούμε στο λιμάνι», δηλώνει ο Julian. «Πρέπει να πάμε να δούμε την ορατότητα» συνεχίζει ο Haro. Μετά από κάμποσες προσευχές με σταυρωμένα χέρια, αλλά και μερικά καντήλια για να ξορκίσουμε το κακό (reverse psychology: δουλεύει και στην γκίνια) φτάνουμε στο λιμάνι. Κοιτάμε το νερό σαν τουρίστες που κοιτούν αξιοθέατο. «Είναι καλά» αποφαίνονται οι φίλοι μας και αρχίζουμε γρήγορα τις ετοιμασίες. Επιστρέφουμε στο σπίτι. Ο Julian που ζει από το ψαροντούφεκο κοτσάρει με επαγγελματική ακρίβεια στο μεγάλο dodge ram το σκάφος και μετά φορτώνει εξοπλισμούς και ένα μεροκαματιάρικα ταλαιπωρημένο 100άρι ψυγείο, που ομολογώ πως με έβαλε σε σκέψεις… «Αισιόδοξη χωρητικότητα ή πολλά ψάρια;» ρωτώ τον ψηλό καθώς φεύγουμε. «Θα δεις…». Επιστρέφουμε στο λιμάνι και ρίχνουμε από μία γλίστρα υπόδειγμα, βγαλμένη από ναυτικές φαντασιώσεις. Ντυνόμαστε σε παρακείμενες δημόσιες τουαλέτες ασυναγώνιστης καθαριότητας, επιβιβαζόμαστε και μετά από 5 λεπτά πορείας πέφτουμε. DEEP MAGAZINE 30 Spearfishing Το πρώτο σημείο είναι ένα ιστιοπλοϊκό που έχει βουλιάξει στο ιλιγγιώδες βάθος τον 6 μέτρων. Φυσικά και ξενερίζει… Βουτάω μέσα στην μουστάρδα χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει το βάθος με αποτέλεσμα να καρφωθώ στο βυθό. Ανασκουμπώνομαι, σηκώνω το βλέμμα και έχει παντού ψάρια. Παντού! Επιστρέφω στην επιφάνεια. Ξαναβουτώ. Η ίδια εικόνα. Διαλέγω ένα, το βαράω μαζεύω την μεσσηνέζα. Ωραία είναι εδώ. Σαν ντοκιμαντέρ 20ετίας του αείμνηστου Cousteau . Ξέρεις, από αυτά που έπαιζε χαράματα η NET όταν ακόμη λεγόταν ΕΡΤ2. Με μία νότα splatter… Εμείς είμαστε αυτή η νότα. «Πολλά ψάρια» λέω στον ψηλό. «Αυτά δεν είναι τίποτα», μου λέει μέσα από την micromask του. «Παρακάλα να τους πείσω να πάμε στα ναυάγια. Εκεί έχει πραγματικά ψάρια». Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι. Μαζεύουμε κάμποσα και αλλάζουμε πόστο. Ο άτρομος ψηλός αψηφώντας τα κύματα του Ατλαντικού που όλο και μεγαλώνουν γαργαλάει τους Κουβανούς μήπως και… Μάταια. Η επιμονή αλλά Fidel μας μετατοπίζει στη δεύτερη safe case επιλογή. Let me guess. Ένα ναυάγιο; Ανεβαίνουμε αυτήν την φορά βέβαια εκτόπισμα, μιας και το σκουριασμένο ερείπιο κάποτε ήταν ένα γκαζάδικο. Το βάθος; 4 μέτρα… Η μάχη του Πόγραδετς. Αλλάζω όπλο και ορμάω. Σκύβω κάτω από την λαμαρίνα και να σου κάτι σαργοί τάκοι. «Πω- πω εδώ έχει περισσότερα και ευκολότερα ψάρια και από την Αυστραλία». Ταϊτιανό ολοκαύτωμα. Ποιος είδε τον lagarισμένο Κελλή και δεν τον φοβήθηκε…Οι σαργοί πάντως όχι. Πέθαναν επειδή ήταν άτρομοι. Το 75αρι στέναξε μέχρι που κάτω από μια λαμαρίνα η αχνή σιλουέτα ενός ψαριού υλοποιείται σε grouper. «ΡΙΞΤΟΥ!» ακούγεται μια σχεδόν σπαρακτική κραυγή μέσα στο κεφάλι μου. ΚΑΠΑΓΚ, υπακούω! Αμέσως το λαβωμένο μοσχάρι μου αρπά το όπλο μέσα από τα χέρια στο πρώτο κιόλας ντεμαράζ. Με μία κίνηση πιάνω το δανικό 75άρι και εις μάτην προσπαθώ να λύσω ένα μουλινέ που δεν υπάρχει. Τραβάω, με τραβάει. Κοντράρω με κοντράρει βιαιότερα… Ξαφνικά κάτι σπάει και μένω με το κοντό όπλο αμανάτι κάτω από το σάπιο μέταλλο. Σκίστηκε η κεφαλή. «Τι είπες τώρα;» Ζητάω φακό μα η ακαταλαβίστικη συνεννόηση με κάνει να συμπεράνω πως δεν υπάρχει φανάρι. Ανεβαίνω στην βάρκα, βγάζω τα πέδιλα και ανακαλύπτω ένα καφάσι με 6 φακούς! Χωρίς πολλά-πολλά τσιμπάω ένα και επιστρέφω στο σημείο όπου και βρίσκω την βέργα άδεια. Συνεχίζουμε. Αλλάζουμε αλλά δύο πόστα με απίστευτο ρεύμα εφάμιλλο του Στρυμόνα, κατάλληλο μόνο για κανό, καγιάκ ή για κολύμπι επί τόπου. Κάτι σαν υδάτινος διάδρομος… Εκεί χτυπάμε κάμποσα ψάρια και κάτι μικρά πελαγίσια, μέχρι που οι Κουβανοί φίλοι μας λένε πως πρέπει να φύγουμε. Το πάρτι -ανάλογο σε απόλαυση με αυτό του Σέλλερς- τελειώνει. Πριν φύγουμε οριστικά πηγαίνουμε στα ρηχά με τον Δημητρό για κάμποσες φωτό. Καθώς ποζάρουμε εναλλάξ εκεί δίπλα στα μπλόκια του πολυσύχναστου μόλου ένας πεντανόστιμος αστακός βγαίνει να ελέγξει το shooting. Τα φώτα σβήνουν, η αυλαία ανοίγει και η μηχανή προβολής εκκινεί… Pop corn έχουμε; DEEP MAGAZINE 31 Το έργο Επιστρέφουμε. Το στομάχι μου διαμαρτύρεται για τα καλά. Το λέω στον Jim… «Άντε ρε μαλάκα… Αλήθεια; Πόσο σπάνιο είναι αυτό για σένα» (αναφερόμενος στην αθεράπευτη αδυναμία μου, το φαγητό). Κατεβάζουμε το ψυγεία στο πεζοδρόμιο πλάι στο παρκαρισμένο σύστημα κοτσαρισμένης βάρκας και φορτηγού. Η σύζυγος και η πεθερά του Julian βγαίνουν από το σπίτι για να μας υποδεχτούν παρέα με τον λιλιπούτειο Antoni, γιο του Κουβανού φίλου μας. Η κούραση, σε συνάρτηση με την γαλήνη που σταθερά διαδέχονται μία γεμάτη μέρα στη θάλασσα δημιουργούν έναν υπέροχο συνδυασμό. Παίζουμε λίγο με τον μικρό Antoni που μας υποδέχεται με ψαροντουφεκάδικο t-shirt και βερμούδα, καθώς φίλοι των παιδιών καταφθάνουν. Μεγάλα sedan παρκάρουν και προσωπικότητες βγαλμένες από το μυαλό θαρρείς του Tarantino ή του Rodriguez, έρχονται να αράξουν μαζί μας στο ίδιο πεζούλι… Τα σκληρά χαρακτηριστικά και η εξωτερική αρχική αγριάδα γίνονται ζεστασιά καθώς όλοι έρχονται πολύ ευγενικά και γλυκά να συστηθούν, να μας μιλήσουν και να μας καλωσορίσουν. Μπύρες, χυμός για τον μικρό (σε μπιμπερό), νερό για μένα και τον ψηλό. Ένα πολύ γλυκό απόγευμα με τέλειο καιρό, όπου πολιτισμοί, κουλτούρες και εμπειρίες τέμνονται πρωτόγνωρα απλά και ανθρώπινα. Τελείως κινηματογραφικά. Κάπου εκεί ο Julian -που ποτέ δεν κατάλαβα πως είχε φύγει- επιστρέφει. Ανοίγει σακούλες και αραδιάζει στο κλειστό ψυγείο φαγητά. Είχε πεταχτεί στο γειτονικό Κουβανέζικο εστιατόριο για να μας φέρει σπεσιαλιτέ του λαού του. Όπως θα κάναμε και εμείς με σουβλάκια ή μουσακά φαντά- ζομαι. Ο μικρός παίζει, οι φίλοι συζητούν σε όλες τις γλώσσες, ο Haro ετοιμάζει ceviche τον αστακό της φωτογράφησης, οι γυναίκες φέρνουν μπύρες και εγώ με καμένο τον ουρανίσκο από μία πιπεριάnapalm νιώθω πως έχω περάσει στην άλλη πλευρά της οθόνης. Σαν να έχω το δικό μου ζηλευτό μαγικό εισιτήριο, αντίστοιχο με αυτό του μικρού από το Last action hero. Ο ψηλός άλλωστε όταν ακόμη πετούσαμε μου το είχε πει: «Κάποιες στιγμές σε αυτό το ταξίδι θα είναι σαν να ζούμε σε ταινία…». Και ο ψηλός έχει το κακό συνήθειο να επαληθεύεται. Με κοιτά και αντιλαμβάνεται πως τριπάρω. Με πλησιάζει. «Τι λέει G; Καλά;». «Man ξέρεις είχες δίκιο…» DEEP MAGAZINE 32 Advanced Spearfishing Classes 3ήμερα τμήματα με το Δ. Κόλλια ·· ·· ·· ·· ·· Βαθύ ψάρεμα Εναλασσόμενα βάρη Μικτές - μοντέρνες τεχνικές Τεχνικές/ προγράμματα προπόνησης Προετοιμασία εξοπλισμού ! ε σ υ ε ξ ό εκτ σεις σου ό τις επιδ spearfishing academy τηλ.: 210 3236523, 2109571260 • [email protected] DEEP_ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΤΑΔΥΣΗ Υδροβιότητα Το χαμένο δισκοπότηρο της Ελεύθερης Κατάδυσης ΚΕΙΜΕΝΟ: Σταύρος Καστρινάκης PHOTO: Αρχείο deep magazine DEEP MAGAZINE 34 DEEP_ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΤΑΔΥΣΗ Τους τελευταίους μήνες έχουμε καταπιαστεί με αρκετές πτυχές της ενασχόλησής μας με την ελεύθερη κατάδυση – κάναμε δυναμικές, κάναμε στατικές, παλέψαμε την δυσφορία με υπερκαπνικά σετ και διάφορες άλλες τέτοιες βαρβαρότητες που υπόσχονται να μας βάλουν στον δρόμο για βελτίωση των επιδόσεών μας. Μιας και αυτό το μήνα όμως μπαίνουμε σιγά σιγά στον χειμώνα, οι διακοπές πλησιάζουν, το τζάκι καίει και η στατική με το στομάχι γεμάτο μελομακάρονα δεν ενδείκνυται, θα ασχοληθούμε με ένα θέμα λίγο πιο εναλλακτικό: θα δούμε το ρόλο της υδροβιότητας στην ελεύθερη κατάδυση. Υδροβιότητα: Τ’είν’ τούτο; Η υδροβιότητα είναι μια έννοια λίγο πιο αυθαίρετη σε σύγκριση με όσα συνήθως μας απασχολούν στην ελεύθερη κατάδυση, τα οποία τις περισσότερες φορές μπορούμε να τα ορίσουμε ακριβώς με μερικούς επιστημονικούς/ ιατρικούς όρους και ένα σωρό δευτερόλεπτα ή μέτρα. Η υδροβιότητα είναι μια έννοια που μας παραπέμπει στην εξοικείωση που έχει ένας ελεύθερος δύτης με την κίνηση και γενικότερα την ύπαρξη του στο υποβρύχιο περιβάλλον. Είναι λοιπόν μια ένδειξη του πόσο άνετα νοιώθουμε με το να βρισκόμαστε κάτω από το νερό κρατώντας την αναπνοή μας και πως αυτό το μεταφράζουμε σε ένα αρμονικό και αποδοτικό τρόπο κίνησης. Ωπ!!! Νάτο λοιπόν και το ενδιαφέρον κομμάτι για όλους όσους απορούν τι νοιάζουν όλα αυτά τα γενικά και αόριστα εμάς που μας ενδιαφέρει να μαζέψουμε ένα σωρό δευτερόλεπτα και ένα βουνό μέτρα. Η υδροβιότητα λοιπόν είναι μια ένδειξη του βαθμού εξοικείωσης που έχει ο δύτης με το να βρίσκεται κάτω από το νερό με μια ανάσα… Ως εκ τούτου δεν είναι κάτι το οποίο μπορούμε να μετρήσουμε με απόλυτο τρόπο – δεν μπορούμε να πούμε ότι κάποιος έχει 13,42 aqua υδροβιότητα. Σε συζητήσεις ελευθέρων δυτών και ψαροκυνηγών συχνά ακούγετε ότι κάποιος έχει καλή υδοβιότητα ή δεν έχει υδροβιότητα οπότε θα εξετάσουμε το αντικείμενο χωρίς την συνηθισμένη μας προσέγγιση που θέλει μετρήσιμες βελτιώσεις επιδόσεων και προοδευτική προσέγγιση στο στόχο αυτό. Εδώ θα θεωρήσουμε ότι η υδροβιότητα σαν χαρακτηριστικό που επιθυμούμε να έχουμε και να βελτιώνουμε και θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε το δρόμο για αυτό το στόχο. Τα οφέλη Με απλά λόγια λοιπόν, ένας ελεύθερος δύτης ο οποίος έχει καλή υδροβιότητα θα έχει αρμονική και αποδοτική κίνηση υποβρυχίως, ενώ θα νοιώθει άνετα να βρίσκεται κάτω από το νερό κρατώντας την αναπνοή του. Τα οφέλη λοιπόν είναι η πνευματική και σωματική χαλάρωση στις βουτιές και η μέγιστη απόδοση στην κίνησή μας. Αν δούμε τον δύτη μας πιο αναλυτικά, η καλή του υδροβιότητα φαίνεται στην έλλειψη έντασης σε μυϊκές ομάδες που δεν χρειάζεται να δουλεύουν, στην αίσθηση που έχει για τη σωστή & οικονομική ταχύτητα κίνησης και στην χρήση των σωστών μυϊκών ομάδων κατά την πεδιλιά του (ή την κίνηση των χεριών αν η βουτιά γίνεται χωρίς πέδιλα). Τα παραπάνω όπως καταλαβαίνετε είναι ικανότητες οι οποίες για να αναπτυχθούν χρειάζεται ο δύτης να έχει ξοδέψει αρκετό χρόνο στο νερό, προσέχοντας την κίνησή του και προσπαθώντας να αισθανθεί το όφελος της αρμονικής υποβρύχιας κίνησης σε σύγκριση με τη βεβιασμένη και απότομη κίνηση που συνήθως έχουμε εκτός νερού. Μια όμορφη και άκρως παραστατική εικόνα της υδροβιότητας έρχεται από μια ιστορία του μεγαλύτερου αθλητή ελεύθερης κατάδυσης των νεώτερων χρόνων Umberto Pelizzari, ο οποίος συνάντησε ένα γέροντα ψαρά σε ένα μικρό νησί των Μαλδίβων και συζήτησαν για το πώς είναι ο πιο αποδοτικός τρόπος για να καταδυθεί κάποιος στη θάλασσα. Ο γέρος ψαράς έπιασε ένα κομμάτι κοράλι και μια καρύδα που είχε στο σκάφος του και έριξε το κοράλι στο νερό, ενώ παράλληλα άδειασε το γάλα της καρύδας στη θάλασσα. «Το κοράλι και το γάλα βρίσκονται και τα δύο μέσα στο νερό εξήγησε τον πρωταθλητή αλλά το κοράλλι είναι ακόμα κοράλλι, ενώ το γάλα έχει γίνει ένα με τη θάλασσα… Όταν βουτάς λοιπόν, δεν πρέπει να είσαι σαν το κοράλι που πηγαίνει ενάντια στη θάλασσα, αλλά σαν το γάλα και να γίνεσαι ένα με το νερό». Η ιστορία αυτή μπορεί στην αρχή να μας φαντάζει ακόμα και γραφική μιας και αυτό που περιγράφει ο γέροντας ψαράς είναι τελείως ξένο στον τρόπο σκέψης μας… Το στερεό μας σώμα να κινηθεί σαν υγρό μέσα στη θάλασσα; Αν όμως αφήσουμε το μυαλό μας ελεύθερο να προσπαθήσει να μας οδηγήσει σε αυτή την κατεύθυνση τότε και το σώμα μας θα προσεγγίσει αυτό το ιδανικό, να είμαστε σαν νερό μέσα στο νερό – να μια καλή περιγραφή της υδροβιότητας. DEEP MAGAZINE 35 DEEP_ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΤΑΔΥΣΗ Βελτιώνοντας την υδροβιότητα Αν διαβάσουμε προσεκτικά τα παραπάνω ένα χαρακτηριστικό που γίνεται εμφανές είναι ότι η απόκτηση καλής υδροβιότητας έρχεται μέσα από τον χρόνο που περνάει ο δύτης στο νερό…δυστυχώς εδώ δεν υπάρχει μια «γρήγορη φόρμουλα» ή ένα «κόλπο» όπως θέλει η μόδα των καιρών μας. Γι’ αυτό ίσως και η υδροβιότητα είναι ένα προσόν το οποίο έχει αρχίσει να λείπει από ελεύθερους δύτες και ψαροκυνηγούς τα τελευταία χρόνια. Μπορούμε για παράδειγμα να βελτιώσουμε την άπνοια μας με λίγους μήνες προπόνησης με υπερκαπνικά και υποξικά σετ, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις τελευταίες τεχνικές εξισώσεων και να αυξήσουμε αισθητά το βάθος κατάδυσής μας. Για να βελτιώσουμε όμως την υδροβιότητά μας ο δρόμος είναι πιο μακρύς και περιλαμβάνει συχνές εξορμήσεις στη θάλασσα και την πισίνα κατά τη διάρκεια των οποίων θα κάνουμε συνειδητή προσπάθεια να νοιώσουμε πως η κίνησή μας μπορεί να γίνει πιο αρμονική, ποιά ταχύτητα κίνησης είναι πιο αποδοτική και πως θα μπορέσουμε να κολυμπήσουμε όχι «παλεύοντας με τη θάλασσα» αλλά γλιστρώντας μέσα της. Ας δούμε όμως λίγο πιο συγκεκριμένα κάποιες ασκήσεις που μπορούμε να κάνουμε σε θάλασσα ή πισίνα που θα μας βοηθήσουν στη βελτίωση της υδροβιότητάς μας. 1. Κολύμβηση στην επιφάνεια με μακριά πέδιλα (ή ότι πέδιλα χρησιμοποιείτε). Η άσκηση αυτή μπορεί να γίνει στη θάλασσα ή σε κολυμβητήριο με το κολυμβητήριο να υπερτερεί λόγω των καλύτερων συνθηκών και των αποστάσεων που είναι γνωστές. Σε αυτή την άσκηση θα κολυμπήσουμε σχετικά μεγάλες αποστάσεις 3Χ400μ=1200μ με διαφορετικές τεχνικές - με χαλαρό DEEP MAGAZINE 36 ρυθμό αναπνέοντας κανονικά. Ο σκοπός μας σε αυτή την άσκηση δεν είναι η ταχύτητα ή το να πετύχουμε συγκεκριμένη ένταση προπόνησης, αλλά το να αισθανθούμε το πώς το σώμα μας γλιστράει μέσα στο νερό. Θα προσπαθήσουμε δηλαδή να νοιώσουμε πώς μας προωθεί η κάθε πεδιλιά, θα δοκιμάσουμε μικρές αλλαγές στο εύρος, τη συχνότητα και τη δύναμη της πεδιλιάς, για να αρχίσουμε να αποκτούμε μια αίσθηση για το αποτέλεσμα που έχει η κάθε μας κίνηση. Σε αυτή την άσκηση θα κάνουμε 400μ. κολύμβηση σε πρόσθια θέση με τα χέρια τεντωμένα μπροστά από το κεφάλι κρατώντας κολυμβητική σανίδα (θυμόμαστε να αναπνέουμε όποτε το έχουμε ανάγκη – η άσκηση αυτή δεν είναι άσκηση άπνοιας). Ακολουθούν 400μ. κολύμβηση σε πλάγια θέση. Το ένα χέρι που βρίσκεται στην πλευρά του πυθμένα έρχεται τεντωμένο μπροστά και το κεφάλι ακουμπά στο μπράτσο κάτω από την επιφάνεια του νερού. Το άλλο χέρι έρχεται χαλαρά στο πλάι με την παλάμη μας να βρίσκεται στο μηρό του ποδιού. Στην άσκηση αυτή προσέχουμε πολύ την πεδιλιά μας, το άνοιγμα και τη σωστή εκτέλεση με τεντωμένα τα πόδια στο γόνατο και αισθανόμαστε το αποτέλεσμα που έχουν μικρές αλλαγές στο άνοιγμα της πεδιλιάς στην κίνησή μας. Τα τελευταία 400μ τα κάνουμε με τεχνική δελφινισμού κάνοντας επαναλαμβανόμενα μικρά μακροβούτια κατά τη διάρκεια των οποίων κάνουμε 2-3 δελφινισμούς με τα πόδια και τα χέρια κάνουν μια χεριά προσθίου. Κατά την άσκηση αυτή προσπαθούμε να νοιώσουμε το σώμα μας να γλιστρά στο νερό ανάμεσα στους δελφινισμούς και προσπαθούμε η κίνηση να γίνεται όσο πιο αρμονικά και αβίαστα μπορούμε. CommandoNEW in colors for 2011 coral brown gray brown green* • Yamamoto S foam • Υπερελαστικό polyester/ξυρισμένο • Επιστήθιο+ενισχύσεισ από Supratex σε γόνατα και αγκώνεσ • Ανατομικό προφορμαρισμενο πατρόν • Σχέδιο Best-fit® • Κολλήσεισ με τριπλή επίστρωση κόλλασ • Standard μεγέθη από Νο. 1, (XS 50kg ±30kg) μέχρι No.7 (XXXL 130kg ±50kg) *Η στολή Green, τώρα και επί μέτρω! 100 ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 3 350 5 550 650 7 ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ Μαραθώνοσ 40 & Βλαχερνών 4 Παλλήνη 153 51 • τηλ.: 210 88 16 041 [email protected] www.robertocalich.com DEEP_ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΤΑΔΥΣΗ 2. 10 Χ 25μ ή 10 Χ 50μ. Μια πολύ ωραία άσκηση για να βρούμε τη σωστή ταχύτητα κίνησης κάτω από το νερό ενώ παράλληλα βελτιώνουμε την τεχνική μας είναι το 10Χ25 ή 50. Στην άσκηση αυτή κάνουμε 10 δυναμικές 25μ ή 50μ (διαλέγουμε μια απόσταση που να μπορούμε να κάνουμε με σχετική άνεση ώστε να μπορούμε να επικεντρωθούμε στην κίνηση χωρίς να μας δυσκολεύει πολύ η απόσταση που πρέπει να διανύσουμε. Ο χρόνος επαναφοράς μεταξύ των δυναμικών πρέπει να είναι αρκετός ώστε να έχουμε επανέλθει σωστά ανάμεσα σε κάθε δυναμική αλλά όχι τόσο μεγάλος ώστε να «κρυώσουμε» και να υπάρχει ασυνέχεια στην προπόνησή μας – προτείνετε να είναι μεταξύ 1 και 2 λεπτών. Κατά την εκτέλεση των δυναμικών μεταβάλλουμε την ταχύτητά μας κάνοντας για παράδειγμα τις 3 πρώτες σχετικά αργά, τις 3 επόμενες σε ένα χαλαρό ρυθμό, ακολουθούμενες από 3 δυναμικές σε μεγάλη ταχύτητα και μια τελευταία σε ότι ρυθμό νοιώθουμε σαν καλύτερο. Για να γίνει σωστά η άσκηση αυτή χρειαζόμαστε ένα χρονόμετρο με το οποίο θα μετράμε τους χρόνους της κάθε δυναμικής για να ρυθμίζουμε αντίστοιχα την ταχύτητά μας. Το ζητούμενο σε αυτή την άσκηση είναι να αποκτήσουμε αίσθηση της ταχύτητας που μας επιτρέπει να ολοκληρώνουμε την απόσταση ποιο «άνετα» συνεπώς πιο οικονομικά από άποψη κατανάλωσης Ο2 και κόπωσης των μυών μας. 3. Ελεύθερη προπόνηση στην θάλασσα, Υποβρύχιο Ψάρεμα ή Υποβρύχια Φωτογραφία. Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν συχνά πολλοί ελεύθεροι δύτες το οποίο τους σταματά από την απόκτηση υδροβιότητας είναι ότι οι προπονήσεις βάθους που κάνουν στο σχοινί δεν περιλαμβάνουν μεγάλο αριθμό καταδύσεων (3-5 βουτιές σε κάθε προπόνηση συμπεριλαμβανομένων των ζεσταμάτων) πράγμα το οποίο έχει οδηγήσει ακόμα και πρωταθλητές Ε/Κ να μην κάνουν περισσότερες από 100-150 ΒΟΥΤΙΕΣ στη διάρκεια του προπονητικού ΕΤΟΥΣ (ναι φίλοι μου δεν μιλάμε για εξορμήσεις…μιλάμε για ΒΟΥΤΙΕΣ). Όσες δηλαδή θα έκανε ένας ψαροκυνηγός σε 1 ή 2 Σαββατοκύριακα. Για το λόγο αυτό προπονήσεις που περιλαμβάνουν ελεύθερες βουτιές στη θάλασσα - ειδικά σε βυθό με μεταβαλλόμενα βάθη ώστε ο δύτης να εναλλάσσει βαθύτερες καταδύσεις με ρηχότερες- ωφελούν πολύ τον ελεύθερο δύτη να αποκτήσει τριβή με το θαλάσσιο περιβάλλον και εμπειρία σε διαφορετικές συνθήκες βουτιάς (ρηχές / βαθιές βουτιές, καρτέρια, βουτιές με ρεύμα ή κύμα κ.λ.π.). Τα ίδια οφέλη μπορεί να έχουμε και με εξορμήσεις ψαροτούφεκου ή υποβρύχιας φωτογραφίας, οι οποίες έχουν το επιπλέον όφελος ότι μπορεί να γεμίσουν το τηγάνι μας με κορυφαίες γεύσεις ή την οθόνη του υπολογιστή μας με μοναδικές εικόνες. Έτσι, μη χάνετε την ευκαιρία να βρεθείτε στο νερό. Η θάλασσα έχει να σας προσφέρει πολλά περισσότερα από στεγνά μέτρα, δευτερόλεπτα και μερικές «καλές επιδόσεις»… DEEP MAGAZINE 38 Κεφαλές ανοιχτού, κλειστού τύπου & Roller • • • • • • • • Σχεδίασηκαιυλοποίησημετάαπόμακρόπνοη μελέτηκαιδοκιμέςσεπισίναμεσταθεράτρίποδα Γεωμετρίακαιτεχνικάχαρακτηριστικάυψηλής ακρίβειας Μεταλλικάμέρηαπόανοξέιδωτοατσάλιτύπου 316Lmarine Κεντρικόςάξοναςαπότιτάνιο ΚορμόςαπόβιομηχανικόπλαστικόAcylonυψηλής ποιότηταςκαιχαμηλήςτριβής Ειδικέςοπέςσυγκράτησηςδετώνελαστικών. Διαφορετικέςκεφαλέςγιακάθετύποόπλουτης αγοράς Τιμές19,50-21,50και70€(Roller) Σειρά εξολκέων • • • • Aνοξέιδωτοατσάλιτύπου316Lmarine Πάχος3mm Φινιρισμέναάκρα Τιμή7-13€ Σειρά μουλινέ • • • • • • • Ανοξείδωτοατσάλιτύπου316Lmarine ΆξοναςαπόβιομηχανικόπλαστικόAcylonυψηλής ποιότηταςκαιχαμηλήςτριβής Φρένοαυτόματηςαπελευθέρωσης Εργονομικήσχεδίαση Στιβαρήβάσηπουεπιτρέπειτηνεφαρμογήστα περισσότεραόπλατηςαγοράς Ελάχιστηεπίδρασηστηνπλευστότητακαιτην ευκινησίατωνσυμβατικώνόπλων Medium:40m,1.8mm/τιμή:44€ Large:60m,2mm/τιμή:47€ Xlarge:80m,2mm/τιμή:50€ M.V.D. U N D E R W AT E R I N O X C O N S T R U C T I O N S ΠΩΛΗΣΗ ΧΟΝΔΡΙΚΗ-ΛΙΑΝΙΚΗ: ΜΑΝΩΛΗΣ ΒΑΛΗΣ i n f o @ m v d . g r • i n f o @ n i c k e l h o u s e . g r τηλ.: 2610 67 22 22 • κιν.: 6938 70 30 70 ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ bluaventura ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΙΚΟΣ 25104923 ΛΕΜΕΣΟΣ DEEP MAGAZINE 39 All I want for xmas! Ακριβά δώρα Κρίση, κρίση κρίση… Γανιάσαμε πια. Τους τελευταίους 16 μήνες δεν ακούς και τίποτα άλλο. Κύριοι η αλήθεια είναι λυτρωτικά κυνική. Η ζωή είναι μία και ανεπανάληπτη ως εκ τούτου οφείλουμε να τη ζήσουμε μέχρι την ύστατη ρανίδα. Ε, εντάξει με μία δόση συγκαταβατικότητας, μην τα κάψουμε όλα στο black jack…Ένα δώρο όμως στην ψαροντουφεκάδικη persona μας το οφείλουμε. Τόσο για να κρατήσουμε το πάθος άσβεστο, όσο και για χρηστικούς λόγους. Και επειδή ακριβώς κοντεύουν Χριστούγεννα έχουμε το περιθώριο να το παρακάνουμε λίγο. Ή έστω να ονειρευτούμε. Πολύ. Λαστιχοβόλο Ocean Born της Bleu Bleu Tec, τηλ.: 210 51 57 889 1120 € Υποβρύχιος φακός Lumen Led της Aqua Lung 260 € Νίκος Καρτελιάς, τηλ.: 210 48 28 252 Φουσκωτό ταχύπλοο Scanner www.true-north.gr DEEP MAGAZINE 40 Καταδυτικό ρολόι Suunto 835 € Elementum Aqua Aposporis 1964, τηλ.:210 32 28 516 Λαστιχοβόλο Speargun Οne 105 415 € ΒΥΘΟΣ, τηλ.: 210 93 56 341 Στολή Forza tre της Polo Sub 400 € www.polosub.com Housing της Ultima digital για την Hasselblad H3D II www.ultimadigital.com DEEP MAGAZINE 41 Στολή λεία ξυρισμένη της Must 320 € Must dive, τηλ.:210 59 14 304 Aqua Scooter από το Υποβρύχιο 975 € Χόμπι Υποβρύχιο Χόμπυ, τηλ.: 210 75 14 138 Υπολογιστής κατάδυσης Zen της TUSA 395 € Σπύρος Καρτελιάς, τηλ.: 210 99 26 891 Ξύλινο λαστιχοβόλο Benthos ds113 490 € DEEP MAGAZINE 42 Diveshop.gr, τηλ.:210 99 01 161 Υπολογιστής κατάδυσης EDY II 450 € της Cressi sub Ε. Αποστολίδης & ΣΙΑ Α.Β.Β.Ε.Ε., τηλ.: 210 34 11 989 Μαχαίρι της Sea Tec 50 € Halkeas Diving, τηλ.: 210 41 31 919 Λαστιχοβόλο Beuchat Marlin Carbon Elite 115 337 € Νίκος Καρτελιάς, τηλ.: 210 48 28 252 Τετρακίνητο Wrangler Unlimited της Jeep www.chrysler.gr DEEP MAGAZINE 43 DEEP_ΕΡΕΥΝΑ Πειραματική Διερεύνηση Απόδοσης Πεδίλων Ελεύθερης Κατάδυσης & Υποβρύχιου Ψαρέματος στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Παναγιώτης Μπάρδης, Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός, εκπαιδευτής ελεύθερης κατάδυσης 1* της CMASS, ελεύθερος δύτης, ψαροκυνηγός. Email:[email protected] Photo: αρχείο Deep Πάντοτε αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα ποτέ να συνδιάσω τα χόμπυ μου με το επάγγελμα του Μηχανολόγου Μηχανικού το οποίο επέλεξα να ακολουθήσω φοιτώντας στην αντίστοιχη Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Τελικά οι σκέψεις μου έγιναν πραγματικότητα με τη βοήθεια του καθηγητή της Σχολής μου Δημήτριου Μαθιουλάκη καθώς και ορισμένων καλών φίλων οι οποίοι είναι γνώστες του αντικειμένου της ελεύθερης κατάδυσης. Ξεκίνησε έτσι μία προσπάθεια αξιολόγησης πέδιλων ελεύθερης κατάδυσης μέσω της εκπόνησης της Διπλωματικής μου εργασίας. Ελπίζω αυτή η προσπάθεια, η οποία είχε διάρκεια ενός έτους, να αποτελέσει το ερέθισμα ώστε να συνεχιστεί η έρευνα αυτή στον τόπο μας με αποτέλεσμα όλοι εμείς οι οποίοι ασχολούμαστε με τις καταδύσεις να βουτάμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια και παράλληλα να βελτιώνουμε τις επιδόσεις μας στο υγρό στοιχείο. Σκοπός της συγκεκριμένης Διπλωματικής εργασίας ήταν η σχεδίαση και κατασκευή μιας διάταξης μέτρησης της απόδοσης πτερυγίων ελεύθερου δύτη με απώτερο στόχο την κατασκευή αποδοτικών πέδιλων με κριτήριο την εξοικονόμηση ενέργειας κατά την υποβρύχια μετακίνηση. Η πειραματική αυτή εργασία εκπονήθηκε στον Τομέα Ρευστών της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ. Η διάταξη που χρησιμοποιήσαμε φαίνεται στο σχ.1 η οποία περιλαμβάνει μια δεξαμενή νερού και έναν μηχανισμό πάλμωσης πεδίλων με τη βοήθεια κινητήρα, εκκέντρου και διωστήρα. Η μέτρηση των δυνάμεων που δέχεται το υπό δοκιμή πτερύγιο έγινε με τη βοήθεια πιεζοηλεκτρικού ζυγού έξι συνιστωσών. Συγκεκριμένα, μετρήθηκε η οριζόντια δύναμη που αποτελεί την δύναμη της ώσης, και η κατακόρυφη που σχετίζεται με την κατανάλωση ενέργειας του δύτη. Ταυτόχρονα, μια κάμερα κατέγραφε την παραμόρφωση της λεπίδας του πέδιλου, με ρυθμό 25 εικόνων ανά δευτερόλεπτο. Στο σχ.2 δείχνεται ένα τυπικό διάγραμμα κατακόρυφης δύναμης (η καμπύλη με το μεγαλύτερο πλάτος) και ροπής στρέψης συναρτήσει του χρόνου, ενώ στο σχ.3 φαίνονται μερικά στιγμιότυπα (μετά από επεξεργασία εικόνας) του σχήματος της λεπίδας του πέδιλου κατά τη φάση της ανόδου (στιγμές 1 έως 4) και καθόδου (στιγμές 5 έως 7). Οι αριθμοί στο σχ.3 είναι τοποθετημένοι στο ελεύθερο άκρο του πέδιλου. DEEP MAGAZINE 44 DEEP_ΕΡΕΥΝΑ Γράφημα πεδίλων ως προς το βαθμό απόδοσης Fx/Fz 40 µáõíÞ÷ áðÞäïóè÷ (%) 35 30 25 20 15 10 5 0 A B C D E F G H I J K L M ðÛäéìá Η παλμική κίνηση του πέδιλου γινόταν με περίοδο 1,6 δευτερόλεπτα και πλάτος ταλάντωσης 18 μοίρες, εξασφαλίζοντας ουσιαστικά τις ίδιες ακριβώς συνθήκες για όλα τα πτερύγια που εξετάσαμε (13 διαφορετικά πτερύγια), αποφεύγοντας την ούτως ή άλλως υποκειμενική κρίση των δυτών-αξιολογητών που αποτελεί πάγια πρακτική αξιολόγησης πέδιλων. Θεωρώντας ως αντιπροσωπευτικό βαθμό απόδοσης ενός πέδιλου το πηλίκον της οριζόντιας δύναμης προς την κατακόρυφη δύναμη, προέκυψε το διάγραμμα του σχ.4, όπου στον οριζόντιο άξονα αναφέρεται το κάθε πτερύγιο σε ένα γράμμα και στον κατακόρυφο ο αντίστοιχος βαθμός απόδοσής του. Από το σχ.4 διαπιστώνεται οτι ο βαθμός απόδοσης παίρνει τιμές από 20% έως 40% περίπου που σημαίνει οτι η κατάλληλη σχεδίαση και κατασκευή ενός πέδιλου μπορεί να εξασφαλίσει σημαντική οικονομία κατανάλωσης ενέργειας ενός δύτη, η οποία είναι ύψιστης σημασίας ιδίως σε αγωνίσματα ελεύθερης κατάδυσης. DEEP MAGAZINE 45 1 19 íïÝòå÷ 2 Κατακόρυφη δύναμη (N) και ροπή στρέψης (Νm) δυο περιόδων 200 4 7 6 ¢àîáíè-ºÝîèóè 3 100 0 -100 -200 ÌòÞîï÷ (äåùôåòÞìåðôá) 9 10 11 12 13 14 5 Γραφική απεικόνιση του σχήματος της λεπίδας ενός πτερυγίου σε διάφορες χρονικές στιγμές μιας περιόδου Η απόδοση των πέδιλων ελεύθερης κατάδυσης εξαρτάται, αν εξαιρέσει κανείς την τεχνική κολύμβησης που αποτελεί μια από τις σημαντικότερες παραμέτρους, κυρίως από τον τρόπο που είναι κατασκευασμένες-ενισχυμένες οι λεπίδες τους (υλικό, σχήμα), τον τρόπο σύνδεσής τους με το πέλμα και τέλος από το ίδιο το πέλμα. Για παράδειγμα, σχετικά άκαμπτη λεπίδα η οποία δεν υποστηρίζεται κατάλληλα από το πέλμα μπορεί να παρουσιάζει πολύ μικρότερη προωθητική δύναμη από μια εύκαμπτη η οποία όμως ενισχύεται με τη βοήθεια κατάλληλων νεύρων. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι μεγαλύτερη αξία έχει η σωστή κατασκευή-πλέξη της λεπίδας παρά το είδος του υλικού της (ανθρακόνημα-υαλόνημα-πλαστικό,κ.τ.λ.). Συγκεκριμένα, μία σωστά σχεδιασμένη πλαστική λεπίδα ενδέχεται να είναι πιο αποδοτική από μία άλλη φτιαγμένη από ανθρακόνημα αλλά εσφαλμένης σχεδίασης. Επίσης, δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα μαλακή αλλά να ενισχύεται σε συγκεκριμένα σημεία έτσι ώστε να μην παρατηρείται το φαινόμενο της υστέρησης,κατά το οποίο η λεπίδα δεν ακολουθεί την κίνηση του ποδιού του δύτη. Διαπιστώθηκε τέλος από την παρούσα έρευνα ότι τα νεύρα του πέλματος περιορίζουν τα κατασκευαστικά λάθη της λεπίδας, βελτιώνοντας την τελική απόδοση του πέδιλου. Προφανώς στην απόδοση συμβάλλουν και άλλες παράμετροι όπως η γωνία πέλματος /λεπίδας, το σχήμα στην απόληξη της λεπίδας, τα παρατροπίδια κ.α., τα οποία όμως πιστεύουμε ότι είναι ήσσονος σημασίας. Η κατάλληλη παραμόρφωση της λεπίδας, δεδομένου οτι αυτή δρα ως μια υδροτομή, αποτελεί κατά τη γνώμη μας το κλειδί για την αύξηση της απόδοσης των πέδιλων. Επομένως, η συνδυασμένη αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού από τις επιστήμες της υδροδυναμικής και των υλικών θα επιφέρει την βελτιστοποίηση της απόδοσης των πέδιλων με κριτήρια αυστηρά αντικειμενικά. Ευχαριστίες Ευχαριστούμε θερμά την εταιρία ΧΧone για την ευγενική παραχώρηση της δεξαμενής, του μηχανισμού πάλμωσης και αριθμού πειραματικών πεδίλων για τη διεξαγωγή των πειραμάτων, τον επιβλέποντα καθηγητή μου Μαθιουλάκη Δημήτριο, Αναπληρωτή Καθηγητή ΕΜΠ, καθώς και τους αγαπητούς φίλους Πέρσιβαλ Λεωνίδα και Γκαρούτσο Βασίλη για τις πολλές συζητήσεις που είχαμε με σκοπό την πιο ρεαλιστική προσομοίωση της κίνησης των πεδίλων και το σωστό στήσιμο του πειράματος. Ο μηχανισμός πάλμωσης πριν την τοποθέτησή του στη δεξαμενή και στο βάθος (αριστερά) η δεξαμενή DEEP MAGAZINE 46 DEEP_ΕΡΕΥΝΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Το θέμα της απόδοσης των πέδιλων ελεύθερης κατάδυσης είναι πολυπαραμετρικό και εξαρτάται από τα εξής: Το πέλμα(μαλακό-σκληρό+νεύρα λεπίδας) Πρέπει να είναι σκληρό στα σημεία τα οποία εξασκείται η δύναμη και τα νεύρα να υποστηρίζουν τυχόν αδυναμίες της λεπίδας. Την ελαστικότητα-παραμόρφωση της λεπίδας Πρέπει να είναι κατά τέτοιο τρόπο κατασκευασμένη ώστε να είναι νευρική και να μην παρατηρείται έντονα το φαινόμενο της υστέρησης μεταξύ της κίνησης του ποδιού και της άκρης της λεπίδας. –– –– –– –– –– Τη γωνία πέλματος/λεπίδας Τα παρατροπίδια Την απόληξη της λεπίδας Τη σύνδεση πέλματος-λεπίδας Την τεχνική κολύμβησης (κίνηση ποδιών, στάση σώματος,κ.τ.λ.) Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι μεγαλύτερη αξία έχει η σωστή κατασκευή-πλέξη της λεπίδας παρά το ίδιο το είδος του υλικού (ανθρακόνημα-υαλόνημα-πλαστικό,κ.τ.λ.) το οποίο θα χρησιμοποιηθεί. Για παράδειγμα μία καλή πλαστική λεπίδα ενδέχεται να είναι πιο αποδοτική από μία λάθος κατασκευασμένη λεπίδα από ένα ανώτερο υλικό όπως το ανθρακόνημα. Η λεπίδα δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα μαλακή και θα πρέπει να είναι ενισχυμένη σε συγκεκριμένα σημεία έτσι ώστε να μην παρατηρείται το φαινόμενο της υστέρησης, κατά το οποίο η λεπίδα δεν ακολουθεί την κίνηση του ποδιού του δύτη. Διαπιστώθηκε επίσης ότι τα νεύρα του πέλματος περιορίζουν τα κατασκευαστικά λάθη της λεπίδας, βελτιώνοντας την τελική απόδοση του πέδιλου για τον λόγο ότι αναγκάζουν τη λεπίδα να παραμορφωθεί με έναν διαφορετικό τρόπο. Επομένως κρίνεται ότι τα σημαντικότερα κριτήρια της απόδοσης των πέδιλων ελεύθερης κατάδυσης αποτελούν ο τρόπος πλέξης της λεπίδας (ελαστικότητα),τα νεύρα, ο τρόπος κατασκευής του παπουτσιού και σε τελική ανάλυση το πώς θα συνδυαστούν κατάλληλα αυτές οι παράμετροι. DEEP MAGAZINE 47 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Οι μεγάλοι λύκοι της αποχής ΚΕΙΜΕΝΟ: Ηλίας Γκούμας, PHOTO: Aρχείο Deep Magazine DEEP MAGAZINE DEEP MAGAZINE 30 48 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Ό λα ξεκίνησαν το Νοέμβριο του 1995 στα θολά νερά του Παγασητικού κόλπου. Είχε μπει το μικρόβιο του μεγάλου λύκου για τα καλά μέσα μου, καθώς είχα ήδη πάρει το πρώτο μου 4κιλο πριν λίγες μέρες, καρτερεύοντας σχετικά ρηχά συναγρίδες, σε ένα πόστο που ακόμη και σήμερα την κατάλληλη εποχή μου δίνει όμορφα ψάρια. Τότε ήταν που πρωτοσυνάντησα έναν πρωτόγονο για τα δεδομένα μου και λίγο μεγάλο σε ηλικία ψαροντουφεκά, που κρατούσε στα χέρια του ένα δυνατό χειροποίητο 110 αεροβόλο, με μια σπιρτόζικη καλοακονισμένη εξαμισάρα βέργα. Στη μέση του κρεμόντουσαν πέντε τεράστιοι λύκοι τουλάχιστον 3 με 4 κιλά ο καθένας. Είχα μείνει αποσβολωμένος με το ενενηνταράκι μου στο χέρι και ένα λαβράκι μετά βίας κοντά στο κιλό, να προσπαθώ να καταλάβω τι παραπάνω θα έπρεπε να κάνω για να φτάσω σε αυτό το επίπεδο, πριν φτάσω την ηλικία του... Επειδή ήμουν ακόμη τόσο νέος και λίγο «παιδαρέλι», μπήκα στον πειρασμό να γίνω ενοχλητικός -πολύ ενοχλητικός δηλαδή- και αφού συστήθηκα, έλουσα με έναν καταιγισμό ερωτήσεων τον εξίσου αποσβολωμένο με την πάρλα μου ψαροντουφεκά. Φυσικά κάποια στιγμή σταμάτησα να ρωτάω για να πάρω ανάσα και πήρα την εξής απάντηση: «Εγκώ ντεν μιλάει καλά Ελληνικά φίλο»….και όλα κατέρρευσαν. Αλλά ο άνθρωπος ευγενικός γαρ, έκανε τα πάντα για να μου δώσει απαντήσεις σε σχεδόν όλες μου τις απορίες και κατέληξε να γίνει ο μέντοράς μου στο ψάρεμα σε μικρά και μεσαία βάθη. Τα τρία επόμενα χρόνια που βρισκόταν στον Βόλο, είχα ένα από τα καλύτερα ζευγάρια της ζωής μου και τον πιο σημαντικό δάσκαλο στην ψαροντουφεκάδικη πορεία μου. Όσες πληροφορίες άντλησα τόσα χρόνια στο κυνήγι των μεγάλων λαβρακιών προσπάθησα και τις μετέφερα κάποια στιγμή σε λίγο πιο μεγάλα βάθη, αλλά πάντα με γνώμονα το πιάσιμο του μεγάλου λύκου. Άλλαξα λοιπόν το ταπεινό μου ενενηντάρι σε ένα 105, με 19άρι πουσαρισμένο λάστιχο και 6,3 βέργα, πήρα μολύβια πλάτης και ελάττωσα όσα είχα στη μέση μου στα μισά, έβαλα στη στολή χρώμα για να σπάει ο όγκος της και ξεκίνησα να μαθαίνω την τεχνική του καρτεριού σε μεσαία βάθη, με θολούρα ανεκτή για τη χρήση ενός τέτοιου όπλου και σε περιοχές που ήξερα ότι συχνάζουν κοπάδια από γεννήτορες, με σκοπό τη σύλληψή τους. DEEP MAGAZINE 49 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Τα πρώτα βήματα ...ήταν να αναζητήσω στο χάρτη τόπους με ρέματα και παραπόταμους με κατάληξη στη θάλασσα, με τον κανόνα να υπάρχουν έντονοι σχηματισμοί κολπίσκων στην ακτογραμμή και ακόμη καλύτερα, μεγάλες διατάξεις από ογκόλιθους και μονόπετρα που θα δημιουργούν ένα σύμπλεγμα ιδανικό για το ενδιαίτημα και τη διαβίωση του μεγάλου λύκου, Viva Google Earth δηλαδή! Πιστέψτε με, υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιοχές στην Ελλάδα και μάλιστα είναι αρκετά απομονωμένες και σχεδόν αψάρευτες, λόγω της δυσκολίας συχνής προσέγγισής τους και φυσικά γιατί σχεδόν πάντα, απουσιάζουν τα παραδοσιακά μαυροφόρα που συνήθως προτιμά να κυνηγά ο Μεσογειακός ψαροντουφεκάς. Το ψάρεμα αυτό δυστυχώς θέλει ξύπνημα πριν ο αλέκτωρ λαλήσει. Το χάραμα θα μας βρει στο παγωμένο νερό να σερνόμαστε ρηχά στην ακτογραμμή με στόχο κάποια ψάρια που κυνηγούν ακόμα. Μετά τα δεδομένα αλλάζουν: ακολουθώντας τις βαθύτερες γρανιτένιες απολήξεις ή ογκόλιθους, μπορούμε να αρχίσουμε πιο βαθιά ακόμη μέχρι την αποχή, με καρτέρια έως και 1520 μέτρα. Εκεί που η ώρα έχει πια περάσει και ο ήλιος είναι ψηλά, τα μεγάλα λαβράκια μπορεί να δώσουν την καλύτερη κυνηγετική παράσταση που έχετε δει. Ο λόγος είναι, ότι επειδή τα ρηχά έχουν πιεστεί αρκετά από τις νυχτερινές επιδρομές των αρπακτικών, τα κοπάδια με το γόνο κατεβαίνουν λίγο βαθύτερα, λουφάζοντας ανάμεσα σε μονόπετρα που τους παρέχουν μια κάποια κάλυψη. Εκεί πρέπει να είμαστε και εμείς, ακόμη καλύτερα λίγο πιο πίσω από αυτά τα μικρά κοπάδια, με τον ήλιο πάντα στην πλάτη μας. Αν υπάρχει ρέμα έστω και ελαφρύ, καλό είναι να το έχουμε κόντρα, αφού ο λύκος θα το εκμεταλλευτεί για να αυξήσει την ταχύτητα της επίθεσής του. Όταν θέλουμε να εγκαταλείψουμε το πόστο μας για την επιφάνεια, καλό είναι να αφήνουμε το όπλο μας κάτω μειώνοντας τον όγκο μας και ελαττώνοντας τους θορύβους που προκαλούνται. DEEP MAGAZINE 50 ΣΥΜΒΑΤΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΣΚΑΝΔΑΛΗΣ To καλύτερο σύστημα ανεστραμένων μηχανισμών σκανδάλης που σχεδιάστηκε ποτέ για θερμοπλαστικες λαβές, βρίσκεται μόνο στη σειρά συμβατών μηχανισμών ΜEANDROS. Καταλύει όλα τα χρηστικά και τεχνικά προβλήματα σχετικά με τον μηχανισμό. Μελέτη υψηλής αντοχής και μακροζωίας, ανεπηρέαστης ευαισθησίας με πρωτοποριακή σχεδίαση, ευρεσιτεχνικά προστατευόμενη. Εύχρηστη και εντελώς απροβλημάτιστη λειτουργία μηχανισμού και σχοινοπιάστρας, αυτοκεντράρισμα της βέργας στη φωλιά του μηχανισμού. Άριστη σκοπευτική εικόνα με ελάχιστη διαδρομή της σκανδάλης. Κουμπώνει τη βέργα από 5.5mm - 9.5cm πιο πίσω σε σχέση με έναν κλασικό μπροστινό μηχανισμό, προσφέροντας έτσι, μεγαλύτερο μήκος όπλισης. Iδανική πρόταση με εύκολη και γρήγορη τοποθέτηση, με η χωρίς τακούνι όπλισης, με ελάχιστη μετατροπή, σε συμβατικά όπλα με θερμοπλαστική λαβή. SPEARFISHING - SEA ACCESSORIES www.meandros.in • [email protected] • τηλ.: 2421301138 • κιν.:694 24 86 328 DEEP MAGAZINE 51 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Κάποια ακόμη μυστικά Ακινησία, όχι φυσαλίδες, όχι ξύσιμο στα βράχια. Τα μεγάλα λαβράκια δεν είναι συναγρίδες, αλλά πάνω από όλα δεν είναι μικρά λαβράκια, που σημαίνει ότι αυτό που θα τα φέρει κοντά μας δεν είναι η περιέργεια ή ένας θόρυβος που τα ενόχλησε, αλλά η έντονη κυριαρχικότητα που τα διακατέχει για την περιοχή τους. Είναι ικανά να εκτοπίζουν κοπάδια από μανάλια και μικρές συναγρίδες με την επιθετικότητά τους, πόσο μάλλον έναν παρείσακτο που μόνος του κρυμμένος και «φοβισμένος» προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από μικρά άκακα ψαράκια και μονόπετρα: θα έρθουν να σας φάνε! Εκεί η έννοια της αυτοσυγκράτησης παίζει πρωταρχικό ρόλο, γιατί μιας και είναι τόσο έξυπνα λόγω της ηλικίας τους, δεν θα έρθουν πρώτα τα πολύ μεγάλα. Αυτά σαν επιτελάρχες θα παρακολουθούν από μακριά τον φουκαρά χαμηλόβαθμο διαβιβαστή να τους ενημερώσει τι εστί λεία ξυρισμένη και ανθρακόνημα, αφού πρώτος θα πλησιάσει στο καρτέρι μας. Αν δεν ενδώσουμε στα τερτίπια του, τότε τα μεγάλα αφεντικά του κοπαδιού θα έχουν τον επόμενο λόγο, οπότε το ατσάλινο βέλος μας θα απαντήσει σταράτα και χωρίς υπεκφυγές. DEEP MAGAZINE 52 Μετά την πρώτη σύλληψη, καλό είναι να εγκαταλείψουμε το συγκεκριμένο πόστο και να αφήσουμε λίγο τα ψάρια να ηρεμήσουν. Θα επιστρέψουμε, αλλά όχι στο ίδιο σημείο που πήραμε το προηγούμενο ψάρι, ίσως λίγο βαθύτερα, αλλά πάντα με καλή κάλυψη και τηρώντας τους παραπάνω κανόνες. Επίσης, αν τα ψάρια είναι πολύ δεκτικά στο καρτέρι μας, να αποφύγουμε να χτυπήσουμε πολλά και ακόμα καλύτερα να αφήσουμε στην ησυχία του το πιο μεγάλο του κοπαδιού. Αυτό γιατί αν πάρουμε τον αρχηγό του κοπαδιού τότε αυτό χάνει την συνοχή του, χωρίζεται συχνά σε υποομάδες, μπερδεύεται με μπάφες προσπαθώντας να κερδίσει την αρχική του υπόσταση και στο τέλος διαλύεται, εκτός αν στο μεταξύ βρεθεί κάποιος ικανός οδηγός να ηγηθεί. Τα μεγάλα λαβράκια δεν ζουν αποκλειστικά σε ρηχές περιοχές, ούτε είναι το απόλυτο χειμερινό θήραμα. Πολύ συχνά οδηγούνται σε βαθιά νερά, ενώ τα έχω συναντήσει να κυνηγούν μαζί με γκρανιούς και ομήλικα μαγιάτικα μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού. Άρα το πιο σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε είναι να αφιερώσουμε αρκετό χρόνο σε μια, το πολύ δύο περιοχές, καμιά φορά με τίμημα να χάσουμε πολλά ψαρέματα. Προκειμένου όμως να αποκτήσουμε αρκετή γνώση για τον τόπο που μας έδωσε στο παρελθόν μεγάλους λύκους, πιστεύω αξίζει τη θυσία. Και όπως είπε ο μεγάλος Hose Amegual, όποιος κυνηγάει μεγάλα λαβράκια, τόνους και ροφούς στη Μεσόγειο είναι ολοκληρωμένος ψαροντουφεκάς. Μια λοιπόν και με τους τελευταίους έκανα ανακωχή, θα συνεχίσω να κυνηγάω μεγάλους λύκους στις αποχές. Αφιερωμένο στον Δάσκαλό μου, Michael Buratovic. DEEP_ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Big photos short stories Oι καλύτερες στιγμές μας, με λίγα λόγια... Χριστουγεννιάτικο όνειρο. Έξω ο καιρός βροχερός. Μπορεί κρύο και κάπου χιόνια. Κάπου αλλού ζεστά, διάφανα νερά και θηράματα με χρώματα σα στολίδια από χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ασήμι και ηλεκτρικό μπλε. Acanthocybium solandri. Ευρύτερα γνωστό ως wahoo. Ένα από τα πιο περιζήτητα θηράματα των ωκεάνιων κυνηγών. Από εκεί που τα Χριστούγεννα συμβαίνουν στη μέση του καλοκαιριού. Πλησιάζει στην επιφάνεια και μετά τη βολή εκτοξεύεται στο γαλάζιο υπερπέραν στέλνοντας το συγκινησιακό συντελεστή στα κόκκινα. Ένα ψάρι που θα θέλαμε πολύ στα μεσογειακά νερά. Για χάρη του, ένα ταξίδι στους τροπικούς γίνεται ελκυστικότερο και αποκτά παραπανίσια αίγλη. DEEP MAGAZINE 54 DEEP MAGAZINE 55 DEEP_ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Η ζωή ξεκίνησε από την θάλασσα. Εκατομμύρια έτη, αναρίθμητες μεταλλάξεις και ένας αδυσώπητος αγώνας για επιβίωση μεσολάβησαν. Εκείνος 2 μέτρα εκείνη 15. Εκείνος 75kg, εκείνη κάτι τόνους. Και όμως ακόμη και το ύστατο κύτταρο τους δομείται από αυτά τα 20 πεπερασμένα και κοινά αμινοξέα που μαρτυρούν την αδιαφιλονίκητη κοινή προέλευση των δύο. Η καθημερινότητα εξάλλου του ενός είναι η απόλυτη αναγκαιότητα του άλλου. Θηλαστικά με πνεύμονες. Θέλει να της μοιάσει. Εκείνη ζει και αυτός αισθάνεται ζωντανός στην θάλασσα. Επιστρατεύει το απόλυτο όπλο του, την συστοιχία από εγκεφαλικούς νευρώνες και μεταλλάσσει τις πρώτες ύλες της φύσης σε όπλα ενάντια στο δικό του υδάτινο handicap. Παίρνει μία ανάσα. Την θαυμάζει. Νιώθει το δέος. Νιώθει ζωντανότερος από ποτέ. Η ζωή υπάρχει στην θάλασσα. Και μόνο εκεί. DEEP MAGAZINE 56 DEEP_ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Sheri Daye. Φτασμένη μπαλαρίνα, αποφάσισε να αντικαταστήσει τις πουέντες της με ένα ζευγάρι μακριά πέδιλα και να γεμίσει το πορτ- μπαγκάζ του φορτηγού που πλέον οδηγεί με «όπλα μαζικής καταστροφής». Πολυλάστιχα όπλα για τον ύφαλο και τον ωκεανό, κατασκευασμένα από τον κολλητό της Daryl Wong. Η Sheri έχει το παγκόσμιο ρεκόρ σε 10 είδη ψαριών συμπεριλαμβανομένου ενός κιτρινόφτερου τόνου 81,2 κιλών. Επίσης, είναι παρουσιάστρια και πρωταγωνίστρια του επιτυχημένου τηλεοπτικού σόου speargun hunter και διοργανώνει την πρώτη αμερικάνικη έκθεση για ψαροτούφεκο και ελεύθερη κατάδυση Blue Wild Expo. Κύρια όμως, είναι μια παθιασμένη ψαροκυνηγός. Όπως όλοι μας. DEEP MAGAZINE 57 DEEP_ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Archosargus probatocephalus. Αρχισαργός ο προβατοκέφαλος –για άλλη μια φορά τα ελληνικά βρίσκουν χρήση και εφαρμογή στην επιστήμη. Ο αμερικανός εξάδελφος του σαργού είναι μια εντυπωσιακότατη παρουσία στην Ανατολική ακτή των Η.Π.Α., αν και για κάποιο λόγο οι αυτόχθονες ψαροκυνηγοί τον σνομπάρουν. Ίσως αυτό να έχει να κάνει με τη συχνή του παρουσία και με την ευκολία σύλληψης ή την ύπαρξη εντυπωσιακότερων θηραμάτων στον περίγυρο, πάντως σίγουρα όχι με τη γεύση η οποία είναι εφάμιλλη του δικού μας –σε μεγάλο μέγεθος. Το σίγουρο είναι ότι ο μεσογειακός ψαράς που θα βρεθεί απέναντι σ’ αυτό το θήραμα θα ικανοποιήσει ένα από τα μεγάλα του απωθημένα: χτύπημα τεράστιων, εύκολων σαργών σε μικρά βάθη! DEEP MAGAZINE 58 ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ 2 HEIWA DAIWABO YAMAMOTO 5 4mm 5mm 5.5mm 6mm 6.5mm 7mm 7.5mm 8mm 9mm Νο Νο 7 Νο 11 Νο 16 Νο ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΑΙΧΜΗΣ Έκθεση – Κατάστηµα Λ. Μαραθώνος 82, Γέρακας Τ.Κ. 15344 τηλ.: 210 66 18 008 Κατάστηµα – Εργαστήριο Λ. Αθηνών 362, Περιστέρι Τ.Κ. 12136 τηλ.:/fax: 210 53 17 549 www.xxone.gr • [email protected] DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Τσιπούρα SPEARFISHING Οπλικές ιδιοσυγκρασίες ΚΕΙΜΕΝΟ: Χρ. Σιμάτης, PHOTO: Aρχείο Deep Magazine DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Δεν χωρά αμφιβολία ότι τα ψαροτούφεκα είναι το υποσύνολο-φετίχ του εξοπλισμού μας. Αλήθεια, πόσες φορές θα αναφερθεί στη μάσκα ή στα καλτσάκια του ένας υποβρύχιος κυνηγός διηγούμενος μια σύλληψή που κατάφερε να επιτύχει; Ισχύει άραγε το ίδιο και για το όπλο του; Πόσο χρόνο αφιερώνουμε ώστε να είναι στην εντέλεια τα λάστιχα και οι βέργες και πόσο για παράδειγμα στα πέδιλα; Η -τρόπων τινά- λατρεία που τους επιδεικνύουμε έχει ως αποτέλεσμα να δέχονται την αμέριστη φροντίδα μας, αλλά και να ανέχονται τις περισσότερες πατέντες που θα σκαρφιστούμε. Και αν τα αεροβόλα όπλα χρειάζονται αρκετές και μάλιστα εξειδικευμένες γνώσεις ώστε να μπορεί να παρέμβει κανείς, αφήνοντας έτσι μικρά περιθώρια μετατροπών, σίγουρα δεν ισχύει το ίδιο και για τα λαστιχοβόλα! Εδώ τα πράγματα είναι πιο «ρευστά» και σχετικά εύκολα τα διάφορα εξαρτήματα μπορούν να πειραχτούν ή να αλλαχτούν. Μηλοκόπια Η αρχή Ο νέος ψαροκυνηγός αγοράζοντας ένα κοινό, λιτό συνήθως, λαστιχοβόλο του εμπορίου είναι οπλικά έτοιμος για τις πρώτες του εξορμήσεις. Καθώς ο καιρός περνά όμως και οι εμπειρίες συσσωρεύονται, μοιραία θα αρχίσει να αναζητά το κάτι παραπάνω που μπορεί να του αποδώσει το ψαροτούφεκο που κρατά. Η αλλαγή των λάστιχων και της βέργας με άλλα μεγαλύτερης διαμέτρου. Η τοποθέτηση πετονιάς στα πρώτα μήκη. Η εφαρμογή ενός αξιόπιστου μουλινέ όχι κατ’ ανάγκη της ίδιας εταιρίας με το όπλο, είναι όλα απλά η εισαγωγή σε μια ατέρμονη αναζήτηση για την επίτευξη του υποκειμενικά ιδανικού. Σταδιακά και άλλες μικροεπεμβάσεις θα έρθουν να προστεθούν στο υπάρχον σύνολο. Άλλοτε ουσιαστικές, ενώ άλλοτε όχι και τόσο. Για παράδειγμα τα ρακόρ θα σπάσουν και τα λάστιχα θα γίνουν δετά. Το φτεράκι της βέργας θα τροχιστεί, ώστε να ανοίγει και μέσα στο σώμα του θηράματος. Ακόμα και εκείνο το αυτοκόλλητο που θα κολληθεί στο σωλήνα, δίνοντας ένα πιο ξεχωριστό και μάχιμο προφίλ, ανεβάζοντας παράλληλα τη ψυχολογία μας. Ας λερώσουμε τα χέρια μας Για όσο καιρό το παραπάνω ψαροτούφεκο ανταποκρίνεται στις περιστάσεις δεν «κινδυνεύει». Έτσι και ο ψαροκυνηγός παραμένει στο πρώτο στάδιο. Όμως, συνήθως μετά από μια ανέλπιστη αποτυχία, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου για την μετάβαση στην επόμενη Γοφάρια DEEP 61 DEEP MAGAZINE MAGAZINE 31 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Γκρανιός φάση. Άλλωστε είναι στη φύση του ανθρώπου να προοδεύει αντιμετωπίζοντας δυσχέρειες, ενώ αντίθετα να παραμένει στάσιμος στις νηνεμίες Αρκετές φορές η λύση βρίσκεται στην αγορά ενός νέου και συνάμα πιο δυνατού όπλου. Άλλες πάλι στην ενίσχυση του ήδη υπάρχοντος. Στη δεύτερη περίπτωση ο πήχης των κατασκευαστικών απαιτήσεων ανεβαίνει κάπως. Βασικός σκοπός είναι να μην ξεφύγουμε ιδιαίτερα από την γενική ιδέα του αρχικού ψαροτούφεκου, αλλά να το προσαρμόσουμε πλήρως στα γούστα και τις απαιτήσεις μας. Το συχνότερο αποτέλεσμα που προκύπτει από αυτή την αναζήτηση είναι ένα όπλο αποτελούμενο από εξαρτήματα διαφορετικών εταιριών. Λαβή τάδε γιατί βολεύει το πιάσιμο στο χέρι. Κεφαλή δείνα διότι μας αρέσουν περισσότερο τα σκοπευτικά. Οδηγός αυτοκόλλητος για καλύτερη ευθυβολία. Λάστιχο χύμα γιατί είναι πιο… φθηνό. Βάλε και ένα ακόμα περαστό για έξτρα δύναμη. Στρογγυλός σωλήνας όχι για παράδειγμα 90 εκατοστών αλλά 93, κερδίζοντας έτσι τρεις πολύτιμους πόντους όπλισης. Αν πάλι για την ίδια περίπτωση το ζητούμενο είναι η βελτίωση της ευελιξίας τότε ο σωλήνας μπορεί να γίνει 85άρης, με ένα μικρό τίμημα στη δύναμη. Αντίστοιχες αυξομειώσεις βεβαίως μπορούν να γίνουν και στα υπόλοιπα «κλασσικά» μήκη του εμπορίου, καταλήγοντας σε ενδιάμεσες λύσεις. Ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς πως θα αποδώσει καλύτερα στη θάλασσα. Σιλικόνες, sicaflex και τάπες δεν πρέπει να απουσιάζουν από τα κατάλληλα σημεία, ώστε να εγγυηθούν την στεγανότητα του εγχειρήματος. Βέβαια συχνά το «μαγείρεμα» δεν τελειώνει εδώ. Διότι ακόμα και το καλό μπορεί να γίνει καλύτερο! Έτσι πέραν της συναρμολόγησης, τα διάφορα εξαρτήματα θα δεχθούν επιπλέον και μια σειρά επεμβάσεις βελτιστοποίησης. Φάγωμα το αυλάκι στην κεφαλή για να βαθύνει λίγο και να πιάνει πιο καλά η πετονιά. Τρόχισμα της βέργας ώστε να έχει μικρότερο μήκος από το φτεράκι ως τη μύτη, για να μην ξεκαρφώνονται τα ψάρια που στέκονται κολλητά πάνω στο βράχο. Επίσης κόψιμο της ουράς της, με σκοπό να κερδιθεί ακόμα περισσότερο μήκος όπλισης! Αφαίρεση της ασφάλειας στην σκανδάλη (δεν συνιστάται για αρχάριους). Προσθήκη μικρών -αυτοκόλλητων ή μη- βαριδιών σε διάφορα σημεία του όπλου ώστε να επιτευχθεί η ιδανική πλευστότητα και να εκμηδενιστεί η ανάκρουση. Βάψιμο του σωλήνα σε χρωματισμούς παραλλαγής που να ταιριάζουν με το υποβρύχιο περιβάλλον που θα χρησιμοποιηθεί. Ο κατάλογος είναι απλά ατελείωτος. Η γνώση και η σωστή χρήση των κατάλληλων εργαλείων είναι σημαντικότατος παράγοντας για την επιτυχία κάθε επιδιωκόμενης τροποποίησης. Η δε πιθανή αποκάλυψη ότι υπάρχει μια κάποια έφεση στις κατασκευές θα οδηγήσει στην… …My-sub spearguns! DEEP MAGAZINE 62 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Όσα πειρά(γ)ματα, όσες τροποποιήσεις και αν γίνουν σε ένα ψαροτούφεκο του εμπορίου, δύσκολα θα επιτευχθεί το απόλυτο που στροβιλίζεται στο μυαλό του «Κύρου Γρανάζη»ψαροκυνηγού. Τι καλύτερο λοιπόν αφού πλέον έχει «ψηθεί» -ύστερα από τα δύο προηγούμενα στάδια- με τα εργαλεία και τα υλικά να κατασκευάσει εξ’ ολοκλήρου ή έστω και μερικώς το δικό του όπλο! Συνήθως σαν πρώτη απόπειρα κατασκευάζεται ένας αυτοσχέδιος σωλήνας και προσαρμόζονται πάνω του διάφορα παρελκόμενα του εμπορίου. Το υλικό που έχει την τιμητική του είναι το ξύλο. Σταδιακά ωστόσο και ιδιοκατασκευές ερασιτεχνών από ανθρακονήματα κάνουν την εμφάνισή τους. Κεφάλαια ολόκληρα η σωστή κατεργασία του κάθε ενός με λάδια από την μια και ρητίνες από την άλλη. Απαιτούν σπουδή, χρόνο, μεράκι, μα και κουράγιο ώστε να μην τα παρατήσει κανείς μετά τις πρώτες απόπειρες, που είναι ιδιαιτέρως πιθανό ότι θα καταλήξουν σε αποτυχία. Η τριβή με το αντικείμενο σταδιακά θα δώσει τη δυνατότητα κατασκευής εξαρτημάτων με μεγαλύτερη πολυπλοκότητα/λεπτομέρεια. Έτσι κεφαλή, οδηγός βέργας και λαβή θα συμπληρώσουν το (στην ιδανική περίπτωση) μονομπλόκ κατασκεύασμα. Πηγαίνοντας ακόμα παραπέρα φτάνει η στιγμή να μελετηθεί η λειτουργία των μηχανισμών της σκανδάλης. Δεν είναι απίθανο αυτό να οδηγήσει στον σχεδιασμό μιας νέας έκδοσης του εν λόγω εξαρτήματος. Καταφεύγοντας σε ένα τόρνο τα σχέδια είναι εφικτό να υλοποιηθούν. Αφού επιτευχθεί η επιτυχής συναρμολόγηση των στοιχείων του μηχανισμού, ουσιαστικά πλέον ολοκληρώνεται και η κατασκευή του απόλυτα προσωπικού όπλου που μπορεί να φτιάξει κανείς! Γοφάρι Επίλογος Λίγο ή πολύ, όλοι οι ψαροκυνηγοί κάνουμε από κάποια μετατροπή στα όπλα μας. Είναι οι προσωπικές πινελιές μας, βασισμένες σε όσα βιώνουμε στο βυθό και στις απαιτήσεις που προκύπτουν μέσω αυτών. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι κοιτώντας το ψαροτούφεκο κάποιου μπορούμε να εξάγουμε συμπεράσματα αρχικά για τον τρόπο που αρέσκεται να ψαρεύει, μα πιο προσεκτικά και για πιο ιδιαίτερες πτυχές της υποβρύχιας δραστηριότητάς του. Διανύοντας το χειμώνα είμαστε στην κατάλληλη εποχή για μαστορέματα. Ιδανική ενασχόληση για τα κρύα, σκοτεινά και ατέλειωτα απογεύματα, ώστε να μην χάνετε η επαφή με το αντικείμενο. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως καθετί που βλέπουμε στις βιτρίνες των καταστημάτων που επισκεπτόμαστε κάπως έτσι ξεκίνησε. Σαν μια πατέντα, μια ιδιοκατασκευή μέχρι που σταδιακά απέκτησε ευρεία αποδοχή μα και εμπορική αναγνώριση. Αφήστε λοιπόν τη φαντασία ελεύθερη, σχεδιάστε το όνειρο και ίσως η υλοποίηση του… Λίτσα Κυνηγός DEEP MAGAZINE 63 Deep in the market Επιμέλεια: Γιώργος Κελλής, PHOTO: Aρχείο Deep Magazine Σάκοι μεταφοράς εξοπλισμού της Free dive 69 € Στεγανοί, κατασκευασμένοι από PVC με ιμάντες ανάρτησης στην πλάτη σε δύο διαφορετικά μεγέθη. Σπύρος Καρτελιάς, τηλ.: 210 99 26 891 Στολή Xtend 5.5mm της Dessault Μαλακό neoprene πάχους 5.5mm με 360 € μαύρη λίκρα εξωτερικά και εσωτερικά ξυρισμένο. Ανατομικό πατρόν, επιστήθιο όπλισης, ενισχύσεις σε αγώνες και γόνατα. Νίκος Καρτελιάς, τηλ.: 210 48 28 252 Λαστιχοβόλο Snake 100 της Sea Tec 260 € Διαμορφωμένος σωλήνας με ενσωματωμένο οδηγό, κεφαλή ανοιχτού τύπου με θέση για δύο περαστά και ανατομική λαβή με τακούνι όπλισης. Το Snake εφοδιάζεται με διπλά περαστά 16άρια με σπαστές καμπάνες, βέργα Ταϊτής 6,5mm και οριζόντιο μουλινέ. Halkeas Diving, τηλ.: 210 41 31 919 Στολή Team 7/5mm της Cressi Sub 350 € Η χειμωνιάτικη Τeam κατασκευάζεται από λείο ξυρισμένο υπερελαστικό neoprene διαμέτρου 7mm για το σακάκι και 5mm για το παντελόνι σύμφωνα με το πολύ ανατομικό πατρόν της εταιρίας. Παρέχεται και σκέτο σακάκι 7mm με τιμή 190€ Ε. Αποστολίδης & ΣΙΑ Α.Β.Β.Ε.Ε., τηλ.: 210 34 11 989 DEEP MAGAZINE 64 of Producotnth the m Υπολογιστής κατάδυσης D4 Red της Suunto 360 € Χρονόμετρο. Προγραμματισμός Κατάδυσης. Ιστορικό Πραγματικού Χρόνου Freedive. Ημερολόγιο Μνήμης. Οθόνη Ρυθμού Ανάδυσης / Συναγερμός. Ένδειξη Χρόνου Ανάδυσης, έως 99 λεπτά. Γράφημα Χρόνου Βυθού. Συναγερμός Μέγιστου Βάθους. Ένδειξη Μέγιστου Βάθους, 100 μέτρα / 328 πόδια. Backlight. Επιλογή Μέτρησης Μετρικές / Αγγλοσαξονικές Μονάδες. Ένδειξη Χαμηλής Μπαταρίας. Aposporis 1964, τηλ.:210 32 28 516 Set φιλεταρίσματος της OMER 38 € Πλήρες set για το καθάρισμα το τεμάχισμα αλλά και το φιλετάρισμα των ψαριών αποτελούμενο από: κοφτερά μαχαίρια, μαχαίρι φιλεταρίσματος, ξύστρα για τα λέπια, ψαλίδι για σπάραχνα και οστά, αλλά και πάγκο με τσιμπίδα ακινητοποίησης του ψαριού. Το set αποθηκεύεται σε ειδικό καλαίσθητο βαλιτσάκι. ΒΥΘΟΣ, τηλ.: 210 93 56 341 Στολή Monachus Pro 7mm της Elios 390 € Λεία ξυρισμένη από υπερελαστικό υλικό για άριστη εφαρμογή και θερμομόνωση σε στάνταρ μεγέθη ή επί μέτρω. Διατίθεται μαύρη ή σε χρωματισμούς παραλλαγής. Υποβρύχιο Χόμπυ, τηλ.: 210 75 14 138 DEEP MAGAZINE 65 Σάκος μεταφοράς όπλων Spear Open PVC της XXone 43 € Ανοιχτός σάκος μεταφοράς όπλων (πουγκί) κατασκευασμένος από μαύρο PVC με ολόσωμο φερμουάρ. XXone, τηλ.:210 66 18 008 Λάστιχα της Demka Mares Instinct 5,5mm 189 € Green Camo Ξυρισμένη εσωτερικά με εξωτερική επένδυση φόδρα σε χρωματισμούς παραλλαγής. Η στολή έχει ενισχύσεις σε γόνατα και αγκώνες αλλά και επιστήθιο όπλισης. Παράγεται σε πολλά μεγέθη για κάθε σωματότυπο. Αφοί Ιωνά, τηλ.: 210 28 44 484 DEEP MAGAZINE 66 28-33 € Λευκά και μαύρα από φυσικό latex αμερικάνικης προέλευσης σε διάμετρο 16mm, 17mm, 19mm με ποσοστό βέλτιστης επιμήκυνσης από 200 έως 220% και δύναμη όπλισης 390, 495 και 600Nt. Πωλούνται σε συσκευασίες του 1.5m. Demka Spearguns, τηλ.:22 330 92 848 Πτερύγια Performance 89-98 € της Dessault Ανατομικό παπουτσάκι και αποσπώμενη πλαστική λεπίδα με αυλάκια και οβάλ απόληξη. Κατασκευάζεται σε δύο διαφορετικές σκληρότητες με διαφορετικό χρωματισμό λεπίδας. Νίκος Καρτελιάς, τηλ.: 210 48 28 252 Βαρίδι ζώνης με εξολκέα από την Km dive 29,50 € Μικρός όγκος, βάρος 750gr, θήκη για τον ανοξείδωτο εξολκέα. Στολή Goblin 5mm 169 € της Bleu tec Προφορμαρισμένο ανατομικό πατρόν. Ελαστικό neoprene εσωτερικά ξυρισμένο με εξωτερική φόδρα παραλλαγής για αντοχή και μέγιστη απόκρυψη. Σε στάνταρ μεγέθη ή επί μέτρω κατόπιν παραγγελίας. Bleu Tec, τηλ.: 210 51 57 889 Km Dive, τηλ.:210 59 82 513 Λαστιχοβόλο Open pro 90 της Pathos 141 € Λαβή ανοιχτού τύπου, σωλήνας 90cm με οδηγό σε όλο του το μήκος, λαβή χαμηλού προφίλ με ανεστραμμένο μηχανισμό σκανδάλης και μηχανική σχοινοπιάστρα. Άγγελος Μιχαλόπουλος, τηλ.:210 62 02 285 DEEP MAGAZINE 68 Όταν το ανοξείδωτο μέταλλο συνάντησε το carbonio γεννήθηκε το APEX ÁÛï ùâòéäéëÞ íïùìéîÛ áðÞ ôèî º» dive Γάντια Kevlar της big fish Ανατομική σχεδίαση, υλικό πάχους 2mm και ενίσχυση Kevlar στις παλάμες και το εσωτερικό των δακτύλων. 17,8 € Diveshop.gr, τηλ.:210 99 01 161 ¢ùîáôÞôèôá òàõíéóè÷ òïÜ÷ ôïù ëïòäïîéïà Μαχαίρι της Pelaj 50 € Μαχαίρι –πολυεργαλείο με εργονομική θήκη για γάμπα ή μπράτσο. Sea Works, τηλ.:210 94 27 508 Μοναστηρίου 2 & Σερρών, 104 41 Αθήνα. τηλ .: 210.5982.513, τηλ .-fax: 210.5243.284, e-mail: [email protected], web site: www.kmdive.gr DEEP MAGAZINE 69 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Θυμάμαι το πρώτο μου μαγιάτικο… Κείμενο: Δημήτρης Κόλλιας - FOTO: Αρχείο deep ΚΕΙΜΕΝΟ: Χρ. Σιμάτης PHOTO: Αρχείο deep magazine DEEP MAGAZINE 70 DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Η πλώρη «δείχνει» προς το λιμάνι της επιστροφής. Καθισμένος στο φουσκωτό θυμάμαι το πρώτο μου μαγιάτικο. Κάτω από ένα πύρινο ηλιοβασίλεμα, κοιτώ το ψάρι που κείτεται στα πόδια μου και αναπολώ. Ήταν ένα μικρό μανάλι που όμως μου είχε χαρίσει δυσανάλογα μεγάλη χαρά. Το θυμάμαι σαν να ήταν χτες, μα ωστόσο αδυνατώ να θυμηθώ πόσα χρόνια ακριβώς έχουν περάσει. Πέντε, μάλλον έξι, τέλος πάντων κάπου τόσα. Ξανακοιτώ το μεγάλο θήραμα στα πόδια μου. Οι σκηνές της σύλληψης ζωντανεύουν μπροστά μου ξανά. Τα μικρόψαρα είναι ανάστατα. Η επιφάνεια της γαλήνιας θάλασσας ριτιδιάζεται από τα απότομα ξενερίσματα του μικρού τους σώματος. Καταδύομαι. Λίγο πριν αγγίξω τον πυθμένα διακρίνω μια παλαμίδα να με προσεγγίζει σχετικά αργά από τα μεσόνερα. Ακουμπώ μαλακά στο βράχο και τη σημαδεύω καθώς έρχεται προς το μέρος μου. Ξάφνου όμως σπάει έντονα, πολύ έντονα… σαν κάτι να την τρόμαξε από δεξιά. Στρέφω το κεφάλι προς τα εκεί και τα βλέμματά μας διασταυρώνονται. Δεν διακρίνω φόβο. Απεναντίας, ο μοναχικός πελαγίσιος εκπρόσωπος δείχνει σαν να θέλει να με ελέγξει. Να καταλάβει τι είναι αυτό που μπήκε στο χώρο όπου διαφεντεύει και γιατί όχι, να το διώξει. Πόσα αντίστοιχα ψάρια έχω ξαναδεί στο νερό; Πόσες φορές απέτυχα να τα συλλάβω; Σήμερα τα πράγματα είναι αλλιώς, το νιώθω! Οι Μοίρες έχουν λάβει την απόφασή τους και είναι θαρρείς παρούσες για να την υλοποιήσουν. Η Κλωθώ, που τόσα χρόνια υφαίνει το νήμα των τεκταινόμενων στη θάλασσα. Η Λάχεση, που αποφάσιζε πότε και πως θα κατανεμηθούν οι εμπειρίες. Αργώ να στρίψω το όπλο. Αυτό συνεχίζει να κινείται κοντά χωρίς δισταγμό. Τώρα το σημαδεύω, αν και έχει απομακρυνθεί λίγο, καθώς ίσως διάβασε τις σκέψεις μου. Κατάλαβε ότι τελικά δεν είμαι τελείως αδύναμος και άδολος. Τα βράγχια φαντάζουν καλό σημείο για βολή. Προτάσσω το -εδώ και καιρό έτοιμο- όπλο. Εμπιστευόμενος τη δύναμη των τριπλών λάστιχων και τη μάζα της χοντρής βέργας τραβώ τη σκανδάλη. Η Άτροπος, όχι με ψαλίδι αυτή τη φορά αλλά με ένα δίφτερο σιδερένιο καμάκι είναι εκεί για την εκπλήρωση του πεπρωμένου. Διαπέρασε τα μάγουλα του ψαριού πλήρως. Με την πετονιά μόνο εμπόδιο, περιμένω μια έκρυθμη αντίδραση από μέρους του. Όμως φαίνεται πως η πληγή είναι ζωτική. Το μουλινέ ξετυλίγεται ακολουθώντας το δυνατό μα αργό φευγιό του. Επιφάνεια, καθαρός αέρας, καθαρότερες σκέψεις. Το ζευγάρι ξεκινά για κάτω. Με μια δεύτερη βολή σιγουρεύει και εξασθενεί το λαβωμένο πελαγίσιο, που σταδιακά τραβά το δρόμο για την επιφάνεια. Ένα ξέσπασμα και θα ξαναφύγει για λίγο προς τον υδάτινο κόσμο του. Μάταια, σε λίγο βρίσκεται στην επιφάνεια. Πιάνω τη μια βέργα, προσπαθώ να γραπώσω την ουρά. Μια έντονη αντίδραση αρκεί για να μου διαφύγει, καταλήγοντας όμως στην αγκαλιά του ζευγαριού. Η ευκαιρία δεν πάει χαμένη. Το πιάσιμο της ουράς του κάνει κάθε του αντίδραση πιο υποτονική. Δυο τρεις αποφασιστικές μαχαιριές θα ρίξουν την αυλαία. Χαρά, πειράγματα, φωτογραφίες, επιστροφή. Καθισμένος στο φουσκωτό θυμάμαι στιγμές και βιώματα στο βυθό, κοιτώντας τον πρώτο μεγάλο μάη. Πόσα πέρασαν μέχρι να έρθει η στιγμή αυτής της σύλληψης. Πόσα άραγε έπονται στο συναρπαστικό ταξίδι του υποβρύχιου κυνηγιού. Θυμάμαι το πρώτο μαγιάτικο… κοιτώ το σημερινό ψάρι. Άξιζε και θα αξίζει κάθε στιγμή αυτής της διαδρομής. DEEP MAGAZINE 71 Taste and the fish 1 2 3 4 5 6 Η επεξεργασία ενός ροφού Στον τρόπο που θα επεξεργαστούμε τα αλιεύματά μας μετά τη σύλληψη και πριν το μαγείρεμα έχουμε αναφερθεί και άλλες φορές. Ωστόσο, το θέμα είναι σημαντικό. Για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιοί μια επανάληψη είναι πάντα επίκαιρη. Να υπενθυμίσουμε ότι το καθάρισμα των ψαριών στη θάλασσα γίνεται πολύ πιο εύκολα, ξεκούραστα και καθαρά από ότι στο σπίτι. 1. Κρατώντας το ψάρι από το κεφάλι και με μία καλή ξύστρα αφαιρούμε τα λέπια με κατεύθυνση από πίσω προς τα εμπρός. Ιδιαίτερη έμφαση δίνουμε σε πονηρά σημεία όπως την ουρά και το κεφάλι 2. Με ένα κοφτερό μαχαίρι ανοίγουμε το ψάρι από την έδρα ως τα βραγχιακά ανοίγματα και αφαιρούμε όλα τα εντόσθια. 3. Αφαιρούμε το συκώτι προσέχοντας μη σπάσει η χολή, πράγμα που θα κάνει το ψάρι ακατάλληλο για φάγωμα. 4. Με το ειδικό ψαλίδι αφαιρούμε τα σπάραχνα. 5. Με το ψαρομάχαιρο και τη ματσόλα κόβουμε το ψάρι σε κομμάτια ή ροδέλες. 6. Έτοιμο! Καλά μαγειρέματα. DEEP MAGAZINE 72 DEEP MAGAZINE 73
© Copyright 2024 Paperzz
