Κοζανίτικοι Αντίλαλοι Κωδικός: 3778 KOZANH MIA ΦOPA ΠPOΣKOΠOΣ, ΠANTA ΠPOΣKOΠOΣ ο ΤΡΙΜHNH EΦHMEPIΔA ENΩΣHΣ ΠAΛAIΩN ΠPOΣKOΠΩN KOZANHΣ ® ETOΣ 21 ® AP. ΦYΛΛOY 105 ® IΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2010 ! " Μία από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις της Ένωσής μας είναι η ετήσια συνάντηση των μελών η οποία γίνεται το πρώτο Σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη. Έτσι και φέτος στις 4 Σεπτέμβρη από νωρίς το απόγευμα άρχισαν να συγκεντρώνονται στο κατασκηνωτικό κέντρο «Γιάννης Χαλκιάς» τα μέλη μας. Δυστυχώς ο καιρός μας τα χάλασε, όλη την ημέρα έβρεχε, παρόλα αυτά αρκετά μέλη μας αψήφησαν τον άσχημο καιρό και παρευρέθηκαν στη συνάντησή μας. Στις 19.30 ο Αρχηγός Μανδρέλας Φόρης ο οποίος ορίστηκε από το Δ.Σ. έδωσε το σύνθημα για την έναρξη. Η συνάντηση άρχισε με την έπαρση της σημαίας μέσα στην κλειστή αίθουσα του Κ. Κέντρου. Το λόγο πήρε ο πρόεδρος Κ. Μπαντής, ο οποίος αφού τους ευχαρίστησε όλους για την προσέλευση λόγω του καιρού, έδωσε το λόγο για ένα χαιρετισμό στον Αντινομάρχη και μέλος μας κ. Γιώργο Σβώλη, στον Τοπικό Έφορο Κώστα Καραματσούκα, στον περιφερειακό Έφορο Ιωάννη Τόλιο, όπου όλοι τους μας ευχήθηκαν να περάσουμε καλά το διήμερο της συνάντησης. Τη συνάντηση χαιρέτησαν οι εκπρόσωποι των Ενώσεων Καστοριάς, Πτολεμαϊδας και Έδεσσας, ο εκπρόσωπος της ΚΕΠΠΕ κ. Πιπέρογλου Νικόλαος (Έφορος Δράσεων). Επίσης ο πρώην πρόεδρος της ΚΕΠΠΕ και μέλος της ΕΣΠΟΕ κ. Χρήστος Λουκάτος. Στη συνάντηση ήρθαν και οι φίλες μας από τη Δανία Ionna Lyhne και Ulla Kevehlange (Γιόνα και Ούλα) τις οποίες και τις ευχαριστούμε για την παρουσία τους. Με επιστολές για καλή επιτυχία της συνάντησης μας απέστειλαν οι: 1. ΒΑΡΔΑΚΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Έφορος περιοχής Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας 2. ΜΑΝΟΥΣΑΡΙΔΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ εκπρόσωπος της ΚΕΠΠΕ στη Βόρεια Ελλάδα και επίτιμο μέλος μας 3. ΕΝΩΣΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΝΑΥΤΟΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ «Ο ΛΕΥΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ» 4. Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Παλαιών Προσκόπων ΛΑΡΝΑΚΑΣ – ΚΥΠΡΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ. Στη συνέχεια έγινε η ανανέωση της προσκοπικής μας υπόσχεσης με τον κ. Μάρκο Παπαδημητρίου να χοροστατεί. Ο Κώστας Στούκης με μια προβολή σπάνιων βίντεο αναφέρθηκε στα 100 χρόνια του προσκοπισμού, και με σλάιτς έδειξε διάφορες δραστηριότητες της Ένωσής μας από τη χρονιά που πέρασε. Το καθιερωμένο λουκάνικο με τσίπουρο μας πρόσφεραν τα προσκοπάκια που διέθεσε η τοπική εφορία και στη συνέχεια είχαμε το φαγητό (ψάρι στο φούρνο με πατάτες, φασόλια, σαλάτες και άφθονο κρασί) έτσι το βράδυ μας πέρασε ωραία. Πυρά δεν ανάφτηκε λόγω του καιρού. Το πρωί της Κυριακής ο καιρός καλυτέρεψε και έτσι έγινε η καθιερωμένη λειτουργία στο Κ. Κέντρο. Συνέχεια στην 6η σελίδα Μόλις ήρθε η άνοιξη άρχισαν όλες οι προετοιμασίες για να είναι επισκέψιμο το Ε.Κ.Κ Έγινε ένας γενικός καθαρισμός και επισκευάστηκαν οι μικρές ζημιές που δημιουργήθηκαν όλο το χειμώνα. Οι συναντήσεις και τα συμβούλια του Δ.Σ. άρχισαν να γίνονται εκεί, ποδαρικό μας έκαναν οι Ενώσεις Παλαιών Προσκόπων Θεσσαλονίκης «Ο Λευκός Πύργος», Παλαιών Προσκόπων Αμπελοκήπων και Παλαιών Ναυτοπροσκόπων Καλαμαριάς. Τον Μάιο έγινε η ετήσια θεία λειτουργία και το μνημόσυνο υπέρ των μελών μας αποδημήσανε στον Κύριο και τον Ιούλιο διανυκτέρευσε μία Ομάδα Ιταλών Προσκόπων που φιλοξενούσε η Τ.Ε. Κάθε φορά που ανέβαινε ένα λεωφορείο στο λόφο μας διαπιστωνόταν ότι ο δρόμος είναι ακατάλληλος και ότι θα έπρεπε να ασφαλτοστρωθεί. Πάντα ήταν στις προτεραιότητες του Δ.Σ. αλλά σκόνταφτε στο κόστος και έπρεπε να βρεθεί χορηγός. Το θέμα το είχε αναλάβει προσωπικά ο Χρίστος, ήταν και το αντικείμενο της εργασίας του και σε κάθε συμβούλιο που γινόταν συζήτηση για την άσφαλτο έδινε την ίδια απάντηση: «μέχρι να πάρω σύνταξη θα γίνει». Μόλις έπεσε η άσφαλτος ο λόφος μας, άλλαξε έγινε προσβάσιμος έγινε πιο όμορφος, θα πρέπει όμως να ευχαριστήσουμε όσους συνέβαλαν σε αυτό το έργο, εκτός από το Χρίστο που το πήρε προσωπικά και ξημεροβραδιαζόταν για να ελέγχει τον πρόοδο των εργασιών, τον εργολάβο Βασίλειο Δέδε για την προσφορά και μεταφορά του 3Α και τους αδελφούς Δεληβάνη που μας παραχώρησαν την υδροφόρα και το γκρέϊντερ για την τελική διαμόρφωση του 3Α. Οι πρώτοι που εγκαινίασαν την άσφαλτο ήταν μια ομάδα βαθμοφόρων της Τ.Ε. που φιλοξενήθηκαν το τριήμερο του 15Αύγουστου. Ju87 2 Κοζανίτικοι Αντίλαλοι Oυ Παλιός (τρία μι τρία) Ου Κουζιανιώτς έμπουρας Κι ποιος δεν ξέρ’ σι τούτουν του ντουνιά ότ’ ου Κουζιανιώτς ου έμπουρας είνι τίμιους σουστός κι δεν τουν φτάν’ καγκάνας. Είνι πρώτους παντού. Κι τι ν’ αδουκθώ. Ιτότις πού ‘ρθιν ου ιβραίους σ’ν Κόζιαν’ ν’ ανοίξ’ μαγαζί κι δεν άνξιν γιατί μόλις μπήκιν σν πόλ’ για να ιδεί πόσου έξυπν’ είνι οι Κουζιανιώτδις, χάλιψιν απού ένα μανάβκου μι μια δραχμή να φάει αυτός, του γουμάρι τ’ κι να πιράσ’ κι τν ώ ρα τ’ ύστιρα. Του έδουκιν ου μανάβς ένα καρπούζ’ να φάει αυτός του μέσα, του γουμάρ τς πέτσις κι να ξιγλιντίσ’ κι μι τα σπόρια. Φρίθκιν ου ιβραίους κι έφυγιν μαρούκουτας. Αλλά κι τ’ άλλου! Πάειναν ιτότις ου Κουζιανιώτδις έμπουρ’ παλιοί στ’ Βιέν’ να φέρν πραμάτια. Καθώς απιρνούσαν απ’ του τιλουνείου τς σταματούσαν κι τς αρουτούσαν τι κουβαλνούν. Αυτοί έκαμαν ότι δεν άκουγαν. Για τ’ αυτό μας λιεν σιούρδ. Γιατί στα ξένα σιούρδου τα πει κ’φος. Ένας άλλους πάλι αγόρασιν ένα μπλάρ’ π’ του χειν μαθμένου τ’ αφιντικό τ’ του παλιό να τρώει τριφύλλ’ κι γιουντζέν. Αυτός το βαλιν να φάει άχυρου, καντίπουτα του μπλάρ. Δεν έτρουγιν ντιπ. Κι τι σουφίσκιν αυτός ιτότις. Το βαλιν πράσινα γιαλιά κι του μπλάρ’ χίρσιν να τρώει γιατί απέρασιν του άχυρου για πρασ’νάδα. Ου καλός όμους ου έμπουρας πρέπ’ νάχ’ όλου του νου τ’ στου μαγαζί τ’ Κι τα σας πω μια ιστουρία. Ου Μήτσους ήταν τρανός έμπουρας κι τ’ δλειά τ’ βρήκιν απ’ τουν πατέρα τ’ αναντάμ παπαντάμ. Απέρασαν τα χρόνια κι ήταν έτοιμους για τουν άλλου κόσμου. Μέχρι π’ τουν μιτάλαβαν. Κι κει που ταν τιντουμένους πααίν’ ου τρανός ου γυιός τ’ κι τουν τσακών’ του χέρ’. - Ιδώ είσι Νιάκου; - Ναι πατέρα. - Πααίν’ κι ου δέφτιρους σ’μα. - Ιδώ είσι κι συ Γιώρ’; - Ιδώ είμι πατέρα. Πλησιάζ’ κι ου μ’κρότερους ου Ντιόντιους κι τουν λιέει: - Κι γω ιδώ είμι πατέρα. - Κι ποιος έκατσιν στου μαγαζί γαμώ τ’ αυτιά σας; Γιάννης Πλόσκας Κατασκήνωση Ομάδας Συνεργασίας Σ.Ε.Ο. 5, 6, 7 Ιουλίου 2010 στο Λιτόχωρο ΞΑΝΑΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ ΠΑΙΔΙΑ Δευτέρα πρωί ώρα 8 έξω από το Δημαρχείο ακουγόταν γέλια, ομιλίες, φασαρία. Βαλίτσες και βαλιτσάκια στο πεζοδρόμιο. Από εκεί ξεκινήσαμε για το Λιτόχωρο για την Κατασκήνωση των Αδελφών Προσκόπων με κέφι, τραγούδι και στο λαιμό το μαντίλι το Οδηγικό. Το ταξίδι μας ευχάριστο και άνετο, η διαδρομή ωραία αυτή την εποχή έχει πράσινο όλη η Γη. Ο χώρος μας εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή. Αμέσως κάναμε έπαρση Σημαίας και Προσευχή. Το Συμβούλιο πολύ οργανωμένο, χωρίσαμε αμέσως σε Ενωμοτίες, με καρτάκια χρωματιστά σε σχήμα καραβάκι και έτσι τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια και τις σκηνές. Ενωμοτίες γίναμε μόνο τρεις. Είναι αλήθεια δεν ήμασταν πολλές, αλλά όλο ζωντάνια και ζωηρές. Το απόγευμα στο Συμβούλιο Τιμής ανακοινώσαμε τα ονόματα των Ενωμοτιών. ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ – ΑΓΕΡΑΣΤΑ ΝΙΑΤΑ – ΤΡΕΛΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ Στον πίνακα Ανακοινώσεων αμέσως κανόνισαν τις Υπηρεσίες για κάθε Ενωμοτία, μαγείρεμα, σερβίρισμα, πλύσιμο πιάτων κλπ. Το Συμβούλιο από την κουζίνα δεν έλειπε ούτε στιγμή, τα κανονίζαμε όλα με επιμέλεια, γρηγοράδα και γέλιο. Κάθε μία είχε τη δική της αρμοδιότητα. Το Πρόγραμμα της Ημέρας εν συντομία θα σας πω εγερτήριο στις 8, συγκέντρωση στο χώρο τον ειδικό, κάναμε πέταλο, όλες με τη στολή Έπαρση Σημαίας και Προσευχή. Μετά πηγαίναμε για πρωινό και εν συνεχεία Νοικοκυριό. Η τραπεζαρία ήταν πάντα πεντακάθαρη και δροσερή η Γιούλα με το λάστιχο, το φρόντιζε αυτό κάθε στιγμή Στις 10.30 Δεκατιανό, μπισκοτολούκουμο, μετά στη θάλασσα για μπάνιο, έπαιρνε ζωή η παραλία, ελεύθερη ώρα, φαγητό, ανάπαυση. Στις 5.30 καφεδάκι απογευματινό, ελεύθερη ώρα βραδινό φαγητό, ψυχαγωγία. Στην ελεύθερη ώρα είχαμε πάντα κουβεντούλα, κάποια ομιλία, παιχνίδι ή εξωραϊσμό. Η Γιούλα με τη ζουγκράνα καθάριζε τα χόρτα και τα φύλλα γύρω από τα δέντρα και έκανε σωρούς. Η Μαίρη με την Ελένη με τα φκιάρια γεμίζανε το καρότσι και τα μεταφέρανε σε κάποια γωνιά Στο πρόγραμμα ήταν ένα παιχνίδι σχετικά με το νερό η Έλλη που ήταν υπεύθυνη σαν Αδελφή μας μίλησε για πρώτες Βοήθειες. Μια ομάδα ασχολήθηκε με κόμπους. Την Τετάρτη το πρωί ένα πρόχειρο ουζάκι που ξεκίνησε πριν από το μεσημεριανό φαγητό έγινε γλέντι τρελό. Τα τραγούδια στο κασετόφωνο χορευτικά και ακούσαμε και τα χάλκινα ξαφνικά καπάκια από κατσαρόλες και κουτάλες χτυπούσαν ρυθμικά και ξεσήκωναν όλες για τα καλά. Στο τραπέζι πηγαινοέρχονταν πιάτα με μεζεδάκια της στιγμής για το ούζο ορεκτικά. Το βράδυ που ήταν η τελευταία μας βραδιά ανάψαμε την Πυρά Καθισμένες όλες γύρω σε κύκλο στα σκοτεινά με αναμμένα κεριά. Με τις φλόγες να ξεπηδάνε από τη φωτιά και να ενώνονται σαν Αδελφές ψηλά Και εμείς αδελφωμένες, πιασμένες να τραγουδάμε την όμορφη αυτή βραδιά. Τραγούδια που θυμόμασταν παλιά οδηγικά. Όλες οι Ενωμοτίες, είχανε κάτι να παρουσιάσουν, αλλά από τα γέλια, δεν τα λέγανε καθαρά και χωρίς να ακούμε, γελούσαμε όλες με όλη μας την καρδιά. Ήταν η κατασκήνωση «της χαράς και του γέλιου» Το βράδυ μετά το σιωπητήριο, μια ομάδα με το φεγγάρι συντροφιά, γύριζε το χώρο της κατασκήνωσης και τραγουδούσανε ωραία τραγούδια καινούργια και παλιά μετά τα μεσάνυχτα κυκλοφορούσαν ανάμεσα από τις σκηνές υπνοβάτες και φαντάσματα με σεντόνια ροζ και λευκά. Τώρα θα σας πω η ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ τις μας είπε το βράδυ στην Πυρά. Τον ύμνο της Ενωμοτίας μας δεν θα τον πούμε τραγουδιστά, γιατί φαλτσάρουμε για τα καλά και θα μας αδειάζατε τη γωνιά. Στην Κατασκήνωση βρεθήκαμε ξανά μετά από χρόνια που περάσανε πολλά, ονειρευτήκαμε όλες, να ζήσουμε σαν παιδιά. Ξεχάσαμε και αδιαφορήσαμε για τους πόνους και τα αρθριτικά. ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ βαφτίσαμε την Ενωμοτία γιατί ταιριάζει είπαμε στη δική μας ηλικία Την Ενωμοτία αποτελούμε άτομα μόνο τρία. Αλλά εμείς αξίζουμε για άτομα δέκα τρία. Είμαστε και οι τρεις όλο ζωντάνια, κέφι και ζωή. Είμαστε χαρούμενες παλιές οδηγοί. Σαν σερβιτόρες νομίζω είχαμε επιτυχία. Ήμασταν γκαρσόνες όλο σκέρτσο, μπρίο και γοητεία Εμείς οι ίδιες το διασκεδάσαμε και το χαρήκαμε πιο πολύ. Γελούσαμε όταν ετοιμάζαμε στο δωμάτιο τα παπιγιόν και τα καπέλα με της κουζίνας το χαρτί. Το πρόγραμμα της κατασκήνωσης είχε ποικιλία, ψυχαγωγία, τραγούδι, καφεδάκια, παιχνίδι και εργασία και μπάνιο βέβαια με γέλια στην παραλία. Πλούσιο και νοστιμότατο το φαγητό που συνοδευόταν από μπίρες και κρασί εκλεκτόο χώρος της κατασκήνωσης των προσκόπων Είναι πολύ ωραίος και καλά οργανωμένος. Τους δίνουμε πολλές θερμές ευχές. Χωρίς αυτούς εν θα ζούσαμε, αυτές τις όμορφες στιγμές. Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τον Κώστα, που μας περίμενε εδώ και μας ενημέρωσε για το κάθε τι. Παρακαλούμε να διαβιβάσει στους Αδελφούς Προσκόπους και το Τμήμα το Τοπικό. Για τη φιλοξενία, χίλια ευχαριστώ την Πρόεδρό μας που είχε την ωραία ιδέα να γίνειη κατασκήνωση αυτή και το συμβούλιο Ευχαριστούμε πολύ που φρόντισαν να ζήσουμε λίγες ημέρες όμορφη κατασκηνωτική ζωή. Ευχόμαστε του χρόνου να επαναληφθεί με μεγαλύτερη συμμετοχή ΛΙ-ΛΙ-ΛΙΠΟΥΠΟΛΗ Τάσα – Λούλα – Νανά Η Λιλιπούπολη έκανε και ένα νούμερο στην πυρά η επίτιμος πρόεδρος Τάσα γιαγιά με δύο εγγόνες με άσπρους φιόγκους στα μαλλιά τη Λούλα και τη Νανά. Όλα τα μέλη της Ομάδας που πήραμε μέρος σ’ αυτή την ολιγοήμερη κατασκήνωση είναι ενθουσιασμένα και λένε δεν περάσαμε απλώς ωραία, αλλά πάρα πολύ ωραία Η Οδηγική κοινή αυτή ζωή έχει μεγάλη αξία καλλιεργεί, δυναμώνει και ανανεώνει την ΟΔΗΓΙΚΗ ΦΙΛΙΑ. Μας δώσανε και σουβενίρ, πολύ ωραίες άσπρες κούπες καλλιτεχνικά ζωγραφισμένες από τη Γλύκα Παυλίδου κόρη της Μαίρης. Τη Δευτέρα μετά την επιστροφή στις 12 Ιουλίου είχαμε συνάντηση στο Αναψυκτήριο του Αγίου Δημητρίου όπου το γλεντήσαμε και εδώ. Η Μαίρη Κυράνου μας πρόσφερε το Ατζέμ Πιλάφι, νοστιμότατο, το οποίο μας είχε υποσχεθεί Οι κατασκηνώτριες δεθήκαμε πολύ στενά. Κάναμε και άλλη Συνάντηση στην Παναγία. Με ουζάκι, στρώσαμε μπουφέ σε μεγάλη ποικιλία κάτω από τον πλάτανο που είχε χρόνια πολλά Είπαμε τραγούδια διάφορα, φυσικά και οδηγικά Είπαμε και το σιωπητήριο κάποια στιγμή και μετά πήραμε το δρόμο για την επιστροφή. Γεια χαρά Λ.Τ. KOZANITIKOI ANTIΛAΛOI Τρίμηνη εφημερίδα της Eνωσης Παλαιών Προσκόπων Kοζάνης Ιδιοκτήτης: Ένωση παλαιών Προσκόπων Κοζάνης Διεύθυνση: Λ. Παπασιώπη 3 Kοζάνη 501 00 Κωδικός Εντύπου: 3778 Eκδότης: Κώστας Στούκης ([email protected]) E-mail: [email protected] Τηλ.: 6932 545821 Υπεύθυνος έναντι του νόμου: Γεώργιος Μπαντής Συντακτική επιτροπή: Τάκης Δακής - Μάρκος Παπαδημητρίου Συνεργάτης: Γρηγόρης Ηλιόπουλος Eπιμέλεια - Eκτύπωση: “Dot•Print” Γκέρτσου και Εθνομαρτύρων 15, 501 00 Κοζάνη Τηλ. 24610 38417 Διανέμεται ΔΩPEAN 3 Κοζανίτικοι Αντίλαλοι 36η Κατασκήνωση Λυκόπουλων 59η Κατασκήνωση Έγινε και φέτος στο αγαπημένο μας κατασκηνωτικό κέντρο στο Λιτόχωρο, η κατασκήνωση του κλάδου Προσκόπων της Τοπικής Εφορείας Κοζάνης. Μια κατασκήνωση με πολύ μεγάλη επιτυχία, με πολλές και καλές δραστηριότητες και με αστείρευτο κέφι και ζωντάνια. Φέτος μαζί μας, κατασκήνωσαν και οι αδελφοί μας Πρόσκοποι από το BOLZANO της Βόρειας Ιταλίας. Τούς Προσκόπους του BOLZANO τους γνωρίσαμε, πριν τρία χρόνια στην Ιταλία, όταν πήραμε μέρος στο Τζάμπορυ ATHESIS 2007. Η κατασκήνωσή μας απέκτησε όπως αναμενόταν αρκετό ενδιαφέρον αφού τα παιδιά μας ανέπτυξαν γερές Προσκοπικές φιλίες και συμμετείχαν σε πρωτότυπα παιχνίδια, εξασκώντας παράλληλα και τις ξένες γλώσσες τους, αφού το πρόγραμμα ήταν κοινό με τους Ιταλούς Προσκόπους. Επίσης στο πρόγραμμα της κατασκήνωσης είχαμε: Ημερήσια εκδρομή στα Μετέωρα, εκδρομή-περιήγηση στο Δίον, ξενάγηση στη Βεργίνα, αλλά και 2ήμερη ανάβαση με διανυκτέρευση στον Όλυμπο στο καταφύγιο “Γιόσος Αποστολίδης” στα 2720 μ. Η κατασκήνωσή μας άρχισε στις 21-7-2010,και τέλειωσε στις 31-7-2010. Μας άφησε όμορφες εντυπώσεις, γερές φιλίες, αξέχαστες δράσεις, αλλά και υποσχέσεις για νέες προσκοπικές συναντήσεις. Αρχηγός της 59ης Κατασκήνωσης, ήταν ο Αναπλ. Τοπικός Ηλίας Μωυσιάδης, με ένα επιτελείο ικανότατων Βαθμοφόρων και Ανιχνευτών της Τ.Ε.Κ. Αξίζει να σημειώσουμε ότι με την Αρχηγό των Ιταλών Προσκόπων Karin Girotto, δώσαμε αμοιβαία υπόσχεση για να επισκεφθούμε και πάλι το όμορφο BOLZANO κάποια στιγμή, το 2ο και 3ο Σύστημα Προσκόπων της πόλης της Ιταλίας. Για την ιστορία, οι Έλληνες ήμασταν 31 Πρόσκοποι και Ιταλοί 40 Πρόσκοποι. Με Προσκοπικούς χαιρετισμούς Ηλίας Μωυσιάδης Αρχηγός της Κατασκήνωσης Φέτoς από 30-7-2010 έως 7-8-2010 η καρδιά του Κλάδου Λυκόπουλων της Τ.Ε. Κοζάνης χτυπούσε στο κατασκηνωτικό μας κέντρο στο Λιτόχωρο Πιερίας. Τα λυκόπουλα μπήκαν σε νέες περιπέτειες έχοντας παρέα τον Αστερίξ και τον Οβελίξ, καθώς και όλους τους ήρωες του Γαλατικού χωριού. Το προσκοπικό κέντρο έσφυζε από ζωντάνια, όπου λυκόπουλα και βαθμοφόροι γεμάτοι κέφι και ενθουσιασμό πέρασαν εννέα αξέχαστες ημέρες, όπου οι αναμνήσεις θα τους συντροφεύουν κατά τη διάρκεια του χειμώνα και μέχρι την επόμενη κατασκήνωση. Η φετινή συμμετοχή των κατασκηνωτών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, φτάνοντας τις συμμετοχές σε 65 λυκόπουλα και 20 βαθμοφόρους. Οι βαθμοφόροι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος που προσβεύει κάθε κατασκήνωση, ένα τέλειο λυκοπουλίστικο πρόγραμμα, με όμορφες και αξέχαστες στιγμές. Σε όλους τους βαθμοφόρους που αποτέλεσαν το επιτελείο της κατασκήνωσης αξίζει ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ για την επιτυχία της κατασκήνωσης. Φτάνοντας λοιπόν στην τελευταία ημέρα όπου η συγκίνηση όλων ξεχείλιζε, δώσαμε την υπόσχεση ότι: “όχι δεν χωριζόμαστε για πάντοτε παιδιά, μα θα ξαναβλεπόμαστε αδέλφια μου συχνά”. Ευχαριστούμε την Ένωση Παλαιών Προσκόπων της Τ.Ε. Κοζάνης για την ενίσχυση που μας προσέφερε, καθώς και το λογιστικό γραφείο του κ. Θωμά Πάπιστα και τους συνεργάτες για τη χορηγία της αναμνηστικής μπλούζας για όλους τους κατασκηνωτές. Η Έφορος Κλάδου Λυκόπουλων Τ.Ε. Κοζάνης Καραματσούκα Κατερίνα ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΩΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΤΟΠΙΚΗ ΕΦΟΡΕΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ 1ο ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ Μέσα στα πλαίσια του ετήσιου προγράμματος δράσεων του συστήματος μας, είναι και η καλή πράξη. Κατόπιν συμβουλίου των Βαθμοφόρων και της Επιτροπής Κοινωνικής Συμπαράστασης αποφασίστηκε ότι για το 2010,η καλή πράξη θα γίνει για τα παιδάκια στο ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. Συλλέχθηκαν ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, βιβλία, τρόφιμα και άλλα αναλώσιμα υλικά και την Παρασκευή 04/06/2010 μετά από συνεννόηση με την υπεύθυνη του ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΎ Κα Καρακίτσιου Γεωργία, μεταφέρθηκαν στο οίκημα. Έτσι το 1ο Σύστημα προσκόπων Κοζάνης ξεκινάει μια συνεργασία με το ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ που θα κρατήσει επ’αόριστον. Με Προσκοπικούς Χαιρετισμούς ΟΙ Βαθμοφόροι του 1ου Συστήματος Προσκόπων Κοζάνης <#> Κοζανίτικοι Αντίλαλοι !$ !$ # "% Όταν μεταπήδησα από τα Λυκόπουλα στον Προσκοπισμό για κάνα δυο-τρία χρόνια έβλεπα τους προσκόπους της ομάδας μου να κρατούν στο χέρι τους ένα κοντάρι που είχε και ειδικό τρόπο κρατήματος. Αυτό μας το έμαθε ο ενωμοτάρχης μας αφού πρώτα μας έμαθε τον προσκοπικό χαιρετισμό που ήταν αλλιώτικος από τον χαιρετισμό των Λυκόπουλων. Θα ενθυμείστε τότε τη λαχτάρα που είχαμε στην ομάδα πότε θα μας δώσουν και εμάς κοντάρι. Τώρα ή επειδή ήμασταν νέοι ή επειδή υπήρχε έλλειψη κονταριών εγώ μαζί με κάτι άλλους δεν είχαμε κοντάρι. Κόντευα να σκάσω. Τα χρόνια περνούσαν κι εγώ στη γραμμή, στην τελευταία θέση, χωρίς κοντάρι. Έτσι στην παρέλαση εκείνη τη χρονιά και αφού οι άλλοι θα παρελάσαν με ποδήλατα –πού ποδήλατα τότε με τέτοια φτώχια- και άλλοι πεζοπόροι λέει ο ενωμοτάρχης. - Όσοι δεν έχουν ακόμη κοντάρια δεν θα παρελάσουν! Τι με θες εμένα. Η μάνα μ’ σιδέρουσιν τ’ στουλή, έραψιν του κουμπί, σιδέρουσιν του μαντήλ’ χτέντσιν τς φούντις απ’ τσ’ κάλτσις κι μ’ έκαμιν πρόβα σπίτι μ’ κι κατέφκιν σμπαρέλασ’ να μι καμαρώσ’. Κανείς τότε δεν μπορούσε να μπει στην ψυχή του προσκόπου που του έδιναν εντολή να μην παρελάσει έστω και πάτος στη γραμμή επειδή χωρίς υπαιτιότητά του δεν είχε κοντάρι. Αυτά θέλω να τα θυμάστε και να μην τα ξεχνάτε. - Θα καθίσετε εσείς οι δυο μέσα στην ομάδα μέχρι να τελειώσει η παρέλαση και θα περιμένετε να γυρίσουμε μετά τη λήξη της, είπε χαρακτηριστικά ο ενωμοτάρχης και έξω στη γραμμή πριν την εκκίνηση οι άλλοι τραγουδούσαν – προσκοπάκος όταν είσαι τι ωραία που περνάς, προπαντός όταν πηγαίνεις εκδρομάς. Κάθομαι κι εγώ μέσα μόνος μου διότι ο άλλος που δεν είχε και αυτός κοντάρι είχε φύγει. Εκείνη την ώρα μπαίνει μέσα ο αρχηγός, ο Μάρκος Παπαδημητρίου και με ρωτά γιατί είμαι εκεί. Του το λέω καταστεναχωρημένος ότι ο ενωμοτάρχης με διέταξε γι’ αυτόν το λόγο. - Σήκω γρήγορα και ανέβα στη σχάρα του τάδε ποδηλάτου και θα παρελάσεις και εσύ. Αποτέλεσμα να παρελάσω και η μακαρίτισσα η μάνα μου να φωνάζει όταν πέρασα μπροστά της - Αμπρε πρόσιχι μην ρίξ’ τουν μκρον απού πίσου καταϊς, απευθυνόμενη στον οδηγό του ποδηλάτου. Κι ύστιρα μι κουρόιδιβαν όλοι «μίπιν η μάνα μ’, μίπιν η μάνα μ’» αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Την επόμενη Κυριακή μόλις πήγα στη συγκέντρωση με φώναξε ο Ενωμοτάρχης και δίνοντάς μου ένα κοντάρι μου είπε πως του είπε ο Αρχηγός να μου το δώσει. Τέτοιο Αρχηγό είχαμε. Σκληρό μεν δίκαιο δε, και με ευρύ πνεύμα. Εμ δάσκαλος. Είχε την ικανότητα να μπαίνει στην ψυχή των παιδιών. Ας μην ξεχνάμε και τις στολές μας που άστραφταν και πόσο ώρα η μάνα μ’ έραβε πτυχία, σήματα, πώς γυρνούσαμε τις κάλτσες μας με τις φούντες και τον κρίκο που ήταν από καλώδιο που τον κάναμε οι ίδιοι ή από κέλυφος μικρής χελώνας. Σιγά-σιγά θα σας τα θυμίσω όλα για να συγκινηθείτε και να ενθυμείστε να έρχεστε στις συναντήσεις σας των παλαιών προσκόπων που η συνδρομή σας είναι πολύτιμη. Πάσης φύσεως συνδρομή. Αδελφός πρόσκοπος Τάκης Ζ. Πάπιστας Ένα μικρό παιδί, ένας πιτσιρίκος, ένας έφηβος, ένα παλικάρι μια μικρή προσωπικότητα, ένας διαφορετικός χαρακτήρας, έρχεται να κατακτήσει τη ζωή, να απορροφήσει ιδέες, να δώσει την δύναμη που έχει μέσα του. Διότι όντως ο άνθρωπος αυτός μπαίνοντας στις τάξεις του Προσκοπισμού αμέσως εντάσσεται χωρίς περιστροφές, χωρίς δισταγμούς, είναι ήδη έτοιμος να αποδώσει διότι έχει τα προσόντα που χρειάζεται ένας πρόσκοπος και αυτό είναι χάρισμα, είναι προσόν, είναι ταλέντο διότι όλα τα παιδιά που γεννιούνται δεν έχουν αυτό που χρειάζεται ένα παιδί για να ορκιστεί Πρόσκοπος. Αυτό μας το έχει διδάξει η πείρα τόσα χρόνια και θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Στο δάσος κουρί στο εκπαιδευτικό κέντρο «Ι. Χαλκιάς» γίνεται μια διανυκτέρευση από καινούργια Λυκόπουλα 30 τον αριθμό. Την πρώτη βραδιά έφυγαν τα μισά, τα υπόλοιπα έμειναν και ήθελαν να επαναληφθεί ξανά η εκδρομή. Αυτό δείχνει πως τα παιδιά αυτά αγάπησαν το Προσκοπικό παιχνίδι και θα συνεχίσουν να είναι ενταγμένα στις τάξεις του Προσκοπισμού διότι είναι η ζωή που τους αρμόζει, είναι το παιχνίδι που αγάπησαν και τώρα που το βρήκαν δεν το αποχωρίζονται. Όσο για τα παιδιά που έφυγαν δείχνει πως δεν τους εμπνέει η ζωή αυτή και δεν μπορούν να ζήσουν ομαδικά και για να το προχωρήσω περισσότερο αυτά τα παιδιά είναι που σήμερα δεν αγαπάνε το στρατό και έχουν τεράστια προβλήματα στην στρατιωτική θητεία και στην ζωή εν γένει. Αγαπητοί γονείς σας συνιστώ να στείλετε τα παιδιά σας στον Προσκοπισμό για να αποφύγετε πλείστα όσα προβλήματα που θα παρουσιάσει το παιδί διότι ενώ διδάσκεται πάρα πολλά μαθήματα που θα τον χρειαστούν στη ζωή και θα είναι έτοιμος και ώριμος πολίτης, μόνο μέσα στους κόλπους του Προσκοπισμού θα μπορέσει να εξωτερικεύσει όλα αυτά τα ωραία και πλούσια προσόντα που του χάρισε η φύση. Θα νιώθει ευχαρίστηση και υπερηφάνεια που και αυτός ενώ είναι μικρός μπορεί και δίδει η να συμμετάσχει σε διάφορες εκδηλώσεις, να δοκιμάζεται, να αποδοκιμάζεται, να προβληματίζεται με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας του να πλάθεται σε γερές βάσεις ώστε στην ιδιωτική του ζωή να μην αποτυγχάνει. Στον Προσκοπισμό το παιδί μαθαίνει να μαγειρεύει, να στρώνει το κρεβάτι του, να είναι καθαρός, να σέβεται τους μεγάλους, να είναι καλός μαθητής, να βοηθάει τους γέροντες να είναι χρήσιμος στην κοινωνία, να αγαπάει τους γονείς του κ.λ.π.-κ.λ.π. Έτσι εκπαιδεύεται στον Προσκοπισμό το παιδί για να πάρει τα εφόδια που θα το βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τα μικρά ή μεγάλα προβλήματα της ζωής με θάρρος, τόλμη, γνώσει και αποφασιστικότητα Και εν κατακλείδι Πρόσκοπος είναι: ο μικρός, ο έφηβος, ο μπαμπάς, ο παππούς. Κόμπος Νικόλαος Ο Πρόσκοπος ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ Η Ένωση Παλαιών Προσκόπων Κοζάνης ευχαριστεί δια του τύπου τα παρακάτω μέλη και φίλους της για την προσφορά σ΄ αυτήν διαφόρων χρηματικών ποσών σ΄ επίτευξη των σκοπών της. 1. Το μέλος μας Γιάννη Δημουδιά για τη δωρεά των 50 ευρώ για ενίσχυση της εφημερίδας μας. 2. Το μέλος μας Κώστα Καρυπίδη για τη δωρεά των 50 ευρώ για τους σκοπούς της Ένωσής μας. 3. Το φίλο μας Μάριο Ευαγγέλου για τη δωρεά των 20 ευρώ για ενίσχυση της εφημερίδας μας. 4. Το φίλο μας Αντώνη Ευαγγέλου για τη δωρεά των 20 ευρώ για ενίσχυση της εφημερίδας μας. 5. Το φίλο μας Γεώργιο Λιόγα για τη δωρεά 50 ευρώ για ενίσχυση της εφημερίδας μας. 6. Το μέλος μας Γεώργιο Κούγια για τη δωρεά των 30 ευρώ για ενίσχυση της εφημερίδας μας. 7. Το φίλο μας Βασίλειο Χαιριστανίδη για τη δωρεά των 20 ευρώ για ενίσχυση της εφημερίδας μας. 8. Το φίλο μας Δημήτριο Διαμαντίδη για τη δωρεά των 20 ευρώ για ενίσχυση της εφημερίδας μας. 9. Ανώνυμο για τη δωρεά των 50 ευρώ για τους σκοπούς της Ένωσής μας. 10. Τον εργολάβο Δημοσίων Έργων Βασίλειο Δέδε από την Καστοριά για τη διάθεση και μεταφορά δεκατεσσάρων (14) τριαξονικών αυτοκινήτων του για διάστρωση 3Α στο Ε.Κ.Κ. Κοζάνης. 11. Τη φίλη μας Ελένη Γαλανού, από το Βόλο, για τη δωρεά 50 ευρώ για ενίσχυση της εφημερίδας μας. O Tαμίας της E.Π.Π. Kοζάνης Xρίστος Bουδούρης ΕΚΔΟΣΕΙΣ Πήραμε τα παρακάτω έντυπα και ευχαριστούμε τους αποστολείς τους. • • • • • • • • «ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ» Διμηνιαίο φυλλάδιο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης αρ. φύλλων 50-51 ΜΑΡΤΙΟΣ – ΑΠΡΙΛΙΟΣ – ΜΑΙΟ - ΙΟΥΝΙΟ 2010 «Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» Πνευματική επιθεώρηση της Κοζάνης τεύχος 152 ΜΑΡΑΠΡ-ΜΑΙ. 2010. «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» Τριμηνιαία έκδοση Π.Π. Νέας Ιωνίας. Τεύχη Νο 68 και 69 Ιανουάριος - Φεβρουάριος- Μάρτιος – Απρίλιος – Μάϊος - Ιούνιος 2009. «Η ΜΠΟΥΡΟΥ» ΕΠΠ 40ου Συστήματος Παλαιών Προσκόπων Λυκαβηττού «Νικ.Παπαμακάριος» τεύχος 15. «ΜΕΜΦΙΣ» της ΕΠΠ Καΐρου αρ. φύλλου 35 Ιανουάριος-Απρίλιος 2010. «FUN CLUB TRIANTIS» Διμηνιαία έκδοση τεύχος 3 ΜΑΙΟΣ- ΙΟΥΝΙΟΣ 20Ι0. «άξιον λόγου» Το περιοδικό των υποστηρικτών της ActionAid Ελλάς Τεύχος 27 Καλοκαίρι 2010. «Ετήσια Έκθεση» Το περιοδικό των υποστηρικτών της ActionAid Ελλάς ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ: Με χαρά μας είδαμε την πρώτη σελίδα της Εφημερίδας μας στο έντυπο «Η ΜΠΟΥΡΟΥ» που εκδίδει η Ένωση Παλαιών Προσκόπων του 40ου Συστήματος Λυκαβηττού. Τους ευχαριστούμε και ελπίζουμε σε κάποια συνεργασία στο μέλλον. 5 Κοζανίτικοι Αντίλαλοι ΣΩΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ ΤΟΠΙΚΗ ΕΦΟΡΕΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ Κοζάνη 23/6/2010 Προς την Ε.Π.Π. Κοζάνης Αγαπητοί αδελφοί παλιοί Πρόσκοποι, σας κάνουμε γνωστό ότι από 20 Ιουλίου 2010 έως και 31 Ιουλίου 2010 η Τοπική μας Εφορεία θα φιλοξενήσει στα προσκοπικά μας κέντρα στο Κου- ρί και στο Λιτόχωρο μαζί με τους προσκόπους μας και 38 Ιταλούς Προσκόπους. Θα θέλαμε να σας ζητήσουμε λοιπόν γι’ αυτό το λόγο, την παραχώρηση του Προσκοπικού Κέντρου στη Ν. Νικόπολη για τις 30 Ιουλίου, ημέρα Παρασκευή, και για ένα μόνο βράδυ ώστε να φιλοξενήσουμε εκεί τους αδελφούς μας Προσκόπους από το Bolzano της Ιταλίας. Ο λόγος είναι ότι δεν προλαβαίνουν οι Ιταλοί Πρόσκοποι το καράβι της επιστροφής για την πατρίδα τους, και πρέπει να φύγουν την επομένη, δηλαδή ημέρα Σάββατο 31/7/2010. Θα τους φιλο- ξενούσαμε στο Κουρί, αλλά εκείνες τις μέρες είναι ήδη κλεισμένο από άλλη κατασκήνωση. Ξέρουμε ότι η χωρητικότητα του κέντρου σας είναι μικρή, αλλά στην ανάγκη θα κοιμηθούν στρωματσάδα (αυτό φυσικά δεν τους ενοχλεί). Είναι αυτονόητο ότι το κέντρο θα παραδοθεί φυσικά καλύτερο απ’ ότι θα το βρούμε. Επίσης θα χρησιμοποιηθεί η κουζίνα για παρασκευή φαγητού και πρωινού. Με Προσκοπικούς χαιρετισμούς Ο Τοπικός Έφορος Κοζάνης Καραματσούκας Κων/νος Φιλοξενία προσκόπων στο Ευρωπαϊκό Κατασκηνωτικό Κέντρο Στο λόφο μας, στο σπίτι μας στις 30/7/2010 φιλοξενήσαμε την 59η κατασκήνωση προσκόπων Τ.Ε. Κοζάνης με αρχηγό των αναπληρωτή Τοπικό Έφορο Ηλία Μωυσιάδη. Τους κατασκηνωτές αποτελούσαν 38 Ιταλοί πρόσκοποι από το Bolzano και 10 βαθμοφόροι της Τ.Ε. Κοζάνης. Το λεωφορείο με τους προσκόπους έφτασε στο λόφο μας στη 1 το μεσημέρι. Αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις και η γνωριμία με τον υπεύθυνο του Ευρωπαϊκού Κατασκηνωτικού Κέντρου οι πρόσκοποι περιηγήθηκαν στο χώρο, μέχρι να σερβιριστεί το φαγητό. Φακές με ελιές και καρπούζι ήταν το μεσημεριανό γεύμα και 59η ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ Τ.Ε. ΚΟΖΑΝΗΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Προς: ΕΝΩΣΗ ΠΑΛΙΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΚΟΖΑΝΗΣ Αγαπητοί αδελφοί Παλιοί Πρόσκοποι, σας ευχαριστούμε για την παραχώρηση του Προσκοπικού κέντρου στη Ν. Νικόπολη, για τη φιλοξενία των αδελφών μας προσκόπων από το Bolzano της Ιταλίας, στις 30/7/2010. Με τιμή Ο αρχηγός της κατασκήνωσης ΗΛΙΑΣ ΜΩΥΣΙΑΔΗΣ έγινε ανάρπαστο, αφού όλοι έσπευσαν για δεύτερο πιάτο φαγητού. Όλοι μας πάντως μείναμε με την απορία: Ήταν τόσο καλές αυτές οι φακές ή πεινούσαν τόσο πολύ οι Ιταλοί; Το απόγευμα πέρασε ευχάριστα με διάφορα παιχνίδια και σκετς. Το βραδινό φαγητό σερβιρίστηκε και πάλι στο κιόσκι μας. Κοτόπουλο με πατάτες, τυρί και καρπούζι ήταν το δείπνο μας και άρεσε ιδιαιτέρως και πάλι στους Ιταλούς μιας και τα πιάτα δεν χρειάστηκε καν να πλυθούν. Να σημειώσουμε ότι βραδινό γεύμα ήταν ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος κάναμε την καλή μας πράξη την οποία προγραμματίζει σαν Ένωση μας στην αρχή κάθε έτους και την υλοποιεί αμέσως μετά το Πάσχα. Για φέτος το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε να προσφέρει ένα γεύμα στα άτομα που προστατεύει ο Σύλλογος Στέγη Ανηλίκων που στεγάζεται στο πάρκο Αγίου Δημητρίου. Ήρθαμε σε επαφή με την Πρόεδρο του Συλλόγου και αποφασίσαμε να προσφέρουμε στα παιδιά ένα γεύμα σε γνωστό εστιατόριο της Πόλης μας. Στις 25 Απριλίου το Δ.Σ. της Ένωσής μας υποδέχτηκε τα παιδιά του Συλλόγου ανηλίκων στο εστιατόριο «Ώρα Ελλάδος». Φυσικά χρειάστηκε λίγος χρόνος για να γνωριστούμε με τα παιδιά, να μας γνωρίσουν καλλίτερα, να πάρουν λίγο θάρρος και αρχίσαμε μία ωραία και εποικοδομητική συζήτηση. Τα παιδιά προσφορά της Ε.Π.Π. Κοζάνης με μάγειρα τον Έφορο Ε.Κ.Κ. Παναγιώτη Μπιλιώνη. Κατά την παραμονή των κατασκηνωτών όλος ο λόφος ήταν γεμάτος τραγούδια και γέλια. Τη διαμονή αυτή οι πρόσκοποι θα τη θυμούνται για πολλά χρόνια. Οι εντυπώσεις των φιλοξενούμενων προσκόπων, κατά τη δική τους ομολογία, ήταν οι κάλλιστες. Φεύγοντας μας υποσχέθηκαν ότι θα μας ξανάρθουν. Εμείς τους περιμένουμε! Παναγιώτης Μπιλιώνης φοιτούν σε Γυμνάσια και Λύκεια μας ανάφεραν για τα προβλήματα που τα απασχολούν, ενώ εμείς προσπαθήσαμε να τα συμβουλεύσουμε και να τους δώσουμε δύναμη να αντιμετωπίσουν αισιόδοξα το μέλλον. Μετά από δύο ώρες αποχαιρετιστήκαμε και ευχηθήκαμε να είναι καλά και καλή πρόοδο στα μαθήματά τους. Τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι είναι υποχρέωση της κοινωνίας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Κράτους να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά για να μπορέσουν να ξεπεράσουν τα προβλήματα και να βγουν με μεγαλύτερο ενθουσιασμό στην κοινωνία για ένα καλύτερο μέλλον. Χάρης Γιαντσιούλης ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Η Ένωση μας ευχαριστεί το μέλος μας Αθανάσιο Βλάτσα για την προσφορά του σε εξοπλισμό αναλώσιμων υλικών κουζίνας. <#> Κοζανίτικοι Αντίλαλοι 35η Ετήσια Συνάντηση της Ένωσης μας Συνέχεια από την 1η σελίδα Ο Ιερέας της Νέας Νικόπολης πατήρ Κυριάκος τέλεσε τη Θεία Λειτουργία με τη βοήθεια του μέλους του Δ.Σ. Π. Μπιλιώνη και τους ιεροψάλτες τους οποίους και ευχαριστούμε. Μετά το καθιερωμένο πρωινό που πήραν τα μέλη μας, έγινε η αναχώρηση από το Κ. Κέντρο με πούλμαν για την επίσκεψη, που είχε προγραμματίσει η Ένωσή μας, στο Σκεπασμένο του Βελβεντού, μια πανέμορφη περιοχή με πολλά νερά και καταρράκτες. Κατά τη διάρκεια το ταξίδι προς το Βελβεντό μας έγινε μια πλήρη ενημέρωση από το Μέλος του Δ.Σ. της Ένωσής μας κ. Μαρία Στούκη – Δεμπερδεμίδου και Έφορο Δημοσίων Σχέσεων για το Βελβεντό και την περιοχή που πηγαίναμε. Πράγματι όλοι ενθουσιάστηκαν από την ωραία διαδρομή κατά μήκος του φαραγγιού, με τους καταρράκτες μέσα στα δέντρα και τα νερά που τρέχαν δίπλα μας. Η διαδρομή ήταν περίπου 1 ½ ΚΜ. Στο γυρισμό στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας με την απέραντη θέα προς τη λίμνη του Αλιάκμονα, μας περίμενε το τσίπουρο κάτω από τον περίβολο. Τους μεζέδες ετοίμασε ο Τάκης ο Κουρούς με τη βοήθεια μελών του Δ.Σ. τους οποίους και ευχαριστούμε. Στο γυρισμό στο Κ. Κέντρο το φαγητό του μεσημεριανού μας περίμενε (τας κεμπάπ με πιλάφι, κρασί κλπ.). Τελειώνοντας το φαγητό ο Τάκης ο Κουρούς με το ακορντεόν και ένα προσκοπάκι με το μπουζούκι και με τις φωνές του Στράτου του Ηλιαδέλη και των άλλων φίλων μας έστειλαν για το μεσημεριανό υπνάκο, όχι για όλους όμως διότι ο Γιώργος ο Δελιαλής με τη βοήθεια του Π. Μπιλιώνη ετοίμασαν το χαλβά που προσφέρθηκε το απόγευμα σε όλους μας φίλους και μέλη της Ένωσής μας. Το τέλος της συνάντησης έγινε στην πλατεία του Κ. Κέντρου γύρω στις 7 το απόγευμα. Στους καλεσμένους μας Νομάρχη Κοζάνης κ. Γιώργο ΔΑΚΗ, Αντ/ρχη Γιάννη ΣΟΚΟΥΤΗ απονεμήθηκαν τιμητικές διακρίσεις, όπως και το σήμα και το μαντίλι της 35ης Συνάντησης μας για την προσφορά τους στην Ένωση Π.Π. Κοζάνης και τους οποίους ευχαριστούμε θερμά για την κατασκευή του δρόμου στο Ευρωπαϊκό Κατασκηνωτικό Κέντρο της Νέας Νικόπολης. Επίσης στους Δήμαρχο Κοζάνης κ. Λάζαρο ΜΑΛΟΥΤΑ και τους Αντ/ρχους ΠΑΦΙΛΗ και Χ. ΓΕΛΑΔΑΡΗ τους δόθηκε το σήμα, το μαντίλι και ο κρίκος της συνάντησής μας, τους οποίους και ευχαριστήσαμε για την παρουσία τους και την εν γένει προσφορά τους προς τον προσκοπισμό και την Ένωσή μας. Όλοι τους με θερμά λόγια μας ευχαρίστησαν και μας είπαν πως θα τους βρούμε αρωγούς και στο μέλλον. Και με την υποστολή της σημαίας και το τραγούδι του αποχωρισμού δώσαμε υπόσχεση ότι και του χρόνου θα είμαστε εδώ για την 36η Συνάντηση. ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΤΕΝΗΣ Γ. Γραμματέας Ε.Π.Π. Κοζάνης ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ Σε όλους τους υποψηφίους στις επικείμενες εκλογές ευχόμαστε καλή επιτυχία. Αναμνηστικά μας έδωσαν οι Ενώσεις Καστοριάς, Πτολεμαϊδας όπως και οι φίλες μας Γιόνα και Ούλα από τη Δανία. Αναφερόμενος στη βράβευσή του ο Αντ/ρχης Γιάννης Σόκουτης μας ευχαρίστησε για τη βράβευσή του, αλλά το μετάλλιο που έλαβε το μισό ανήκει στο μέλος του Δ.Σ. Χρήστο Βουδούρη, διότι ήταν αυτός που βοήθησε με τη μελέτη και την επίβλεψη στην κατασκευή του δρόμου. Κοζανίτικοι Αντίλαλοι 7 Η ξενάγηση που έγινε για την εκδρομή από την υπεύθυνη της εκδρομής και μέλος του Δ.Σ. Μαρία Στούκη-Δεπερδεμίδου. Το Βελβεντο ανήκει στο Ν. Κοζάνης είναι μια γραφική πόλη με 4.000 κατοίκους. Βρίσκεται 33 χιλ. νοτιανατολικά της πόλης της Κοζάνης και είναι κτισμένη τους πρόποδες των Πιεριων και σε υψόμετρο 450 μετρ.Είναι παλιός οικισμός με γραφικά σοκάκια ,στενά δρομάκια, .παραδοσιακό χρώμα ,πέτρινα σπίτια - αρκετά είναι διατηρητέα κτίρια μακεδονικής αρχιτεκτονικής και αλλά δείγματα νεοκλασικής- με όμορφους κήπους, παλιούς νερόμυλους, εκκλησίες και πολλά νερά. Το βελβεντο μαζί με τους τέσσερις οικισμούς Καταφύγη, Πλαιογράτσανο, Αγ. Κυριακή και Πολυφυτο αποτελούν τον Δήμο. Η ιστορία του Βελβεντου χάνεται στα βάθη των αιώνων. Τρεις αρχαιολογικοί τόποι «Βασιλάρα Ράχη» το «Κάστρο της Γρατσάνης» και το «Παλαίκαστρο» στοιχειοθετούν την οργανωμένη ζωή από την νεολιθική εποχή {4.500 π.χ.} ως και τους βυζαντινούς χρόνους ενώ τα πάμπολλα μεταβυζαντινά και νεότερα μνημεία μαρτυρούν την αδιάλειπτη παρουσία και δράση των κατοίκων στην περιοχή μέχρι σήμερα. Τα ξωκλήσια. Στην ευρύτερη περιοχή του βελβεντού υπάρχουν 78 εκκλησίες και εξωκλήσια. Μεταξύ των ορισμένα αποτελούν βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία ανεκτίμητης αξίας ,χειροποίητα τέμπλα, αγιογραφίες και φορητές εικόνες κοσμούν τις εκκλησίες. Κατά την παράδοση το Βελβεντό ήταν ο τόπος στον οποίο Βυζαντινοί άρχοντες που αποσύρθηκαν από τα εγκόσμια ήρθαν και θεμελίωσαν ναούς για να μονάσουν. Αξίζει να αναφέρουμε λίγα λόγια επιπλέον για την κεντρική εκκλησία και μεγαλύτερη σε διαστάσεις την «Κοίμηση της Θεοτόκου» στο κέντρο της πόλης. Χτίστηκε το 1804 στη θέση παλαιότερης. Είναι τρίκλινη ξυλόστεγη βασιλική με νάρθηκα και γυναικωνίτη. Οι δύο σειρές από κίονες χωρίζουν τον ναό σε τρία κλίτη, αποτελούνται από τεράστιους κορμούς δέντρων που καταλήγουν σε ενσωματωμένα κιονόκρανα μικτού ρυθμού Ιωνικού και Κορινθιακού. Το τέμπλο χρονολογείται από τον 16ο αιώνα. Το ξύλινο ταβάνι είναι διακοσμημένο με ρόμβους και τετράγωνα σχήματα, ενώ για την καλύτερη ακουστική πάνω από το ταβάνι έχουν τοποθετηθεί πήλινα πιθάρια ανεστραμμένα και ανοιχτά προς το εσωτερικό του Ναού. Οι εικόνες αγιογραφήθηκαν το 1807 και 1808 από άγνωστο καλλιτέχνη.. Οι τοιχογραφίες είναι έργα των ετών 1805 και 1807 επηρεασμένα από το μανιερισμό και όψιμο μπαρόκ. Το καμπαναριό που βρίσκεται στην αυλή του ναού έχει εξάγωνο σχήμα ύψος 23μ κατασκευάστηκε το 1873 με λαξευτή πέτρα από ζουμπανιώτες μαστόρους και η καμπάνα 300 οκάδων προσφορά των ομογενών βελβεντινών. Άλλες εκκλησίες, του Αγίου Νικολάου 16ος, του Αγίου Μηνά 12ος, της Αγίας Παρασκευής 14ος. Αγροτικοί συνεταιρισμοί .Στο Βελβεντο μια κατ’ εξοχή αγροτική περιοχή - οι κάτοικοι ασχολούνται και με οικοδομικές εργασίες - λειτουργούν δύο αγροτικοί συνεταιρισμοί , ο ΄΄Ασεπόπ’’ και η ‘’Δήμητρα ‘’που ασχολούνται με την επεξεργασία και προώθηση ροδάκινων και μήλων τα οποία παράγονται στον αρδευόμενο κάμπο . Επίσης λειτουργεί Αγροτικός Βιοτεχνικός Συνεταιρισμός Γυναικών που παράγει και πουλά νοστιμότατες μαρμελάδες και γλυκά από φρούτα εποχής. Πολιτισμός –Αθλητισμός. Το Πνευματικό κέντρο, ο Μορφωτικός όμιλος, το Λαογραφικό μουσείο η πρότυπη παιδική και εφηβική βιβλιοθήκη σηκώνουν το βάρος μιας διαρκούς πολιτιστικής ανάπτυξης στην περιοχή. Μουσική μπάντα, θεατρικά και χορευτικά τμήματα ,κινηματογραφική λέσχη, τμήματα φωτογραφίας και ζωγραφικής ,έκδοση εφημερίδας και βιβλίων καθώς και κύκλοι καλλιτεχνικών εκδηλώσεων αποτελούν μερικές από τις δραστηριότητες που στελεχώνονται κυρίως από νεολαία. Οι αθλητικές δραστηριότητες της νεολαίας καλύπτονται από την λειτουργία του Αθλητικού Συλλόγου και εκφράζονται στο σύγχρονο Δημοτικό κέντρο. Όλο το χρόνο διοργανώνουν συνεχείς πολιτιστικές εκδηλώσεις ,φανούς την αποκριά με κορύφωση τον Αύγουστο την γιορτή του ροδάκινου και άλλη αξιόλογη η γιορτή του Αγίου Αθανάσιου με την μοναδική λουκανοφαγία Ψυχαγωγία-Το Βελβεντο φημίζεται για το ντόπιο τσίπουρο και το κρασί ,τους νόστιμους μεζέδες, τα ουζερί ,τις ταβέρνες, τις καφετερίες στην κεντρική πλατεία αλλά και τα εξοχικά κέντρα .Για παράδειγμα μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας η το φαγητό σας στο γραφικό και ιστορικό Μετόχι μέσα στα πλατάνια. Η λίμνη του Πολύφυτου το Φράγμα και ο Υδροηλεκτρικός Σταθμός- Η τεχνίτη λίμνη βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Βελβεντο και την τέμνει τη μεγάλη γέφυρα που έχει 1372 μήκος. Κατατάσσεται ανάμεσα στις μεγαλύτερες λίμνες της Ελλάδας. Προσφέρεται για μια σειρά δραστηριότητες όπως κολύμβηση , θαλάσσιο σκι, ψάρεμα ,κατασκήνωση, για ναυτιλιακές δραστηριότητες αλλά και για αναψυχή. Εκείνο που είναι εντυπωσιακό και εξ ίσου συναρπαστικό είναι από την βεράντα ενός σπιτιού στο βελβεντο η από τα πιερια όρη να απολαύσετε την δύση του ήλιου μέσα στα νερά της λίμνης. Φανταστικό να βλέπετε να καίγεται η λίμνη !!!!!!!!! Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το φράγμα της λίμνης στο οποίο φτάνει κανείς διανύοντας μια όμορφη κι εντυπωσιακή διαδρομή παράλληλα στην λίμνη. Το φράγμα Πολύφυτου αποτελεί ένα από τα τρία που παρεμβαίνουν στη ροή του ποταμού Αλιάκμονα πριν τα νερά καταλήξουν στο Θερμαϊκό Κόλπο. Εκείνο που αξίζει επίσης να επισκεφτεί κανείς είναι το Υδροηλεκτρικό Σταθμό Πολύφυτου ο οποίος είναι τοποθετημένος μέσα σε ένα πανέμορφο τοπίο και αποτελεί αξιόλογο τεχνολογικό και εκπαιδευτικό αξιοθέατο. Το σκεπασμένο. Μόλις 3 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Βελβεντού στα ριζά των Πιερίων μια από τις ομορφότερες φυσικές περιοχές της Δ. Μακεδονίας. Το σκεπασμένο είναι μνημείο της φύσης και αποτελεί πρόκληση. Ονομάστηκε έτσι από τα μεγάλα σκεπαστά κανάλια που κατασκεύασαν οι κάτοικοι της περιοχής την 10ετία του 50 για να μεταφέρουν νερό στον κάμπο. Η πλούσια βλάστηση μαζί με τους καταρράκτες και τις μικρές λιμνούλες, τα όμορφα μονοπάτια, τους εντυπωσιακούς βράχους δημιουργούν ένα περιβάλλον φυσικής ομορφιάς. Το νερό θαρρείς και ξεχειλίζει από παντού, ακόμη και μέσα από τον κορμό ενός δένδρου δημιουργώντας μια μοναδική κρήνη λαξευμένη από την φύση. Το σκεπασμένο βρίσκεται κατά μήκος του φαραγγιού Λάφιστο το οποίο πήρε το όνομά του από τις λαφίστιες ιέρειες της μυθολογίας που υπηρετούσαν τον θεό Διόνυσο. Επιβλητικός όλων όμως είναι ο μεγάλος καταρράκτης που έχει ύψος 40 μετρ ….και βέβαια υπάρχουν και άλλοι μικρότεροι. 8 Κοζανίτικοι Αντίλαλοι Με επιτυχία ολοκληρώθηκε και η 10η συνεχόμενη συνάντηση των παλαιών κατασκηνωτών που έγινε όπως πάντα στις εγκαταστάσεις της Τ.Ε. στο σταθμό Λιτόχωρου. Ο προγραμματισμός των εργασιών μας ξεκίνησε από πέρυσι τον Αύγουστο για να έχουμε ελεύθερο χρόνο να δώσουμε το παρόν και φέτος στην συνάντηση. Από τον χειμώνα άρχισαν οι προετοιμασίες, συναντήσεις, συζητήσεις, ακόμη και διαφωνίες για να γίνει μια καλή και πετυχημένη συνάντηση για να προβάλουμε τον Προσκοπισμό. Κύριος σκοπός αυτής της συνάντησης είναι να βοηθήσουμε την Τοπική Εφορία, υλικά ή και με προσωπική εργασία, να ξεπεράσει μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει γιατί όλοι μας μεγαλώσαμε παίζοντας το Προσκοπικό παιχνίδι. Στους Προσκόπους μεγαλώσαμε, εκπαιδευτήκαμε, κάναμε φίλους, πολλοί κάναμε και οικογένειες, για αυτό όλοι μας έχουμε μέσα στην καρδιά μας τον Προσκοπισμό και όλοι τον αγαπάμε το ίδιο, κανένας περισσότερο. Η συνάντηση άρχισε από την Τετάρτη 25 Αυγούστου με όσους κατόρθωσαν να πάρουν πιο πολλές μέρες άδεια και ολοκληρώθηκε την Κυριακή 29 Αυγούστου. Την Πέμπτη μια ομάδα κατασκηνωτών επισκέφτηκε την τοποθεσία όπου τα φυσικά φαινόμενα επιδρούν «μαγικά» στο συγκεκριμένο σημείο, έκανε επιστημονική ανάλυση με ηλεκτρονικά όργανα και την κατέθεσε με λεπτομέρειες στους υπόλοιπους κατασκηνωτές. Την Κυριακή το μεσημέρι όπως συνηθίζετε πριν από την λήξη της συνάντησης ανακηρύσσονται οι νέοι αρχηγοί που θα προετοιμάσουν την επόμενη συνάντηση, για την 11η συνάντηση κατασκηνωτών αρχηγοί θα είναι ο Κώστας Κουκουλιός και ο Χάρης Τσιαϊρης. Κουράγιο και καλή αντάμωση του χρόνου. Ju 87 Τα πρώτα Εκατόχρονα «1910-2010» του Ελληνικού Προσκοπισμού Ο ιδεαλιστής φιλόσοφος Πλάτων, αποκαλύπτει ότι τα ψυχοπνευματικά χαρίσματα του ανθρώπου είναι έμφυτα και όχι προϊόντα ή αναζήτηση της γνώσης. Έρχεται ο πραγματιστής Αριστοτέλης και προσθέτει ότι τα χαρίσματα δόθηκαν στον άνθρωπο για να καλλιεργούνται προς όφελος του χαρισματικού κατέχοντος αλλά και του συνόλου της κοινωνίας. Πιστεύω ακράδαντα με την πολυετή παρουσία –ενασχόλησή μου στον προσκοπισμό, ότι αποτελεί την προσφορότερη κίνηση παιδιών και εφήβων για την καλλιέργεια αυτών των χαρισμάτων και τη μόρφωση ενός ενεργού πολίτη που οδεύει σύμφωνα με την Υπόσχεση και το Νόμο του Προσκόπου. Αν θελήσουμε να εμβαθύνουμε στο πνευματικό περιεχόμενο του Προσκοπισμού, θα διαπιστώσουμε ότι στο πνεύμα αυτού ενυπάρχει ότι και το ιερό ευαγγέλιό μας επιτάσσει για την ανάπτυξη του εθελοντισμού προς βοήθεια των συνανθρώπων. Εξήντα χρόνια στον ενεργό προσκοπισμό και άλλα είκοσι πέντε στους παλαιούς προσκόπους, μου επιτρέπουν να πω ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ 1. Οι πιο μικροί γονείς στον κόσμο ήταν 8 και 9 ετών στην Κίνα, το 1910. 2. Κάθε βασιλιάς που κοσμεί τα τραπουλόχαρτα είναι μεγάλος ιστορικός βασιλιάς. α) Μπαστούνια είναι ο Δαυίδ, β) κούπες είναι ο Καρλομάγνος, γ) σπαθιά ο Μέγας Αλέξανδρος και τα καρό ο Ιούλιος Καίσαρας. 3. Το άγαλμα ενός ανθρώπου πάνω σε άλογο, όπου το άλογο έχει και τα δύο του μπροστινά πόδια στον αέρα, σημαίνει πως αυτός πέθανε στη μάχη. Εάν το άλογο έχει το ένα μπροστινό πόδι στον αέρα, τότε ο άνθρωπος πέθανε από τραύματα που υπέστη στη μάχη. Εάν το άλογο έχει και τα 4 πόδια στη γη, ότε το άτομο πέθανε από φυσικό θάνατο. 4. Ερώτηση: Αν συλλαβίσεις στα αγγλικά τους αριθμούς, τότε θα βρεις για πρώτη φορά το γράμμα «α»; Απάντηση: στο one thousand, δηλαδή στο χίλια. 5. Τι κοινό έχουν το αλεξίσφαιρο γιλέκο, ο υαλοκαθαριστήρας αυτοκινήτου, η έξοδος κινδύνου και οι εκτυπωτές laser; Όλα έχουν επι- ότι είμαι υπερήφανος που έζησα και γω μια ζωή με τα προσκοπικά ιδεώδη. Ο Ελληνικός Προσκοπισμός στη διάρκεια της πρώτης εκατονταετίας του (1910-2010) απέδωσε έργον όχι μόνον ως εξωσχολική εκπαίδευση αλλά και εις όφελος του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, όπως προστασία και ανάπτυξη πρασίνου, αλλά και έργον οφέλιμον στην κοινωνία (δενδροφυτεύσεις, καθαρισμός ακτών, βοήθεια σε πυροπαθείς, πλημμυροπαθείς, σεισμοπαθείς κ.λπ.). Οι Έλληνες Πρόσκοποι «με καρδιά από τόλμη γεμάτη» με προσταγή το «αιέν αριστεύειν» ετοιμάζονται να αποδείξουν ότι η Κίνησίς των έγινε δημιουργικός, κοινωνικός θεσμός, βαδίζοντας στη δεύτερη εκατονταετία τους με σύνθημα «πάντα εμπρός για το καλό». Στέλιος Ναουμίδης Πρώην Πρόεδρος ΔΣ/ΣΕΠ νοηθεί από γυναίκες. 6. Ποιο φαγώσιμο δεν χαλάει; Το μέλι. 7. Στη Βαβυλώνα 4.000 χρόνια πίσω, συνηθιζόταν για το μήνα μετά το γάμο, ο πατέρας της νύφης να προσφέρει στο γαμπρό ένα «υδρομέλι» για να πίνει. Αυτό ήταν μπίρα με μέλι και επειδή το ημερολόγιο τότε βασιζόταν στη σελήνη, ο μήνας ονομάστηκε σελήνη του μέλιτος. 8. Στην αρχαία Αγγλία κάποιος δεν μπορούσε να κάνει σεξ εκτός και αν είχε τη συγκατάθεση του βασιλιά (εξαιρούνταν τα μέλη της βασιλικής οικογένειας). Όποιοι ήθελαν να αποκτήσουν παιδί, έπαιρναν τη συγκατάθεση του βασιλιά και έτσι τους δινόταν μια μεταλλική πλάκα που κρεμούσαν στην πόρτα τους, όταν έκαναν σεξ. Η πλάκα έγραφε ότι διέπρατταν F.U.C.K. δηλαδή «Formication Under Consent of the King», “συνουσία υπό την συγκατάθεση του βασιλέως”. 9. Στη Σκωτία παλαιότερα, είχε επινοηθεί ένα νέο παιχνίδι μόνο για άντρες: Gentleman Only, Ladies Forbidden, τα αρχικά GOLF, αποτέλεσαν καινούρια αγγλική λέξη. Γ. Τσιμπέρης 9 Κοζανίτικοι Αντίλαλοι Αν σκεφτούμε για λίγο, θα δούμε, πως κάθε μας βήμα είναι και μια υπακοή. Απ’ το πρωί που ξυπνάμε, όταν μια αχτίδα του ήλιου περάσει από το γρίλια του παραθύρου, στο κρεβάτι μας το ξυπνητήρι που μας ξαφνιάζει, με το κουδούνισμά του ο θόρυβος ή η σειρήνα, ενός αυτοκινήτου που περνά, κάθε στιγμή, κάθε βήμα μας, είναι και μια υπακοή. Ασυναίσθητα, τις πιο πολλές φορές μα συνεχής. Κι ας είμαστε ατίθασοι κι ανυπότακτοι, κι ας έχουμε, τον αντάρτικο χαρακτήρα του Ρωμιού. Και πρώτα, πρώτα μας εξουσιάζει ο καιρός, ο ήλιος, η βροχή, το τσουχτερό κρύο και το ξεροβόρι του Γενάρη. Αυτό κανονίζει την πορεία μας, το ντύσιμό μας και εν μέρει τις ασχολίες μας. Μας εξουσιάζουν βέβαια, οι νόμοι, οι τοπικές συνθήκες, κι οι πιο ασήμαντες συνήθειες, οι κανονισμοί του γραφείου μας, τα προγράμματα του σχολείου μας, τα δρομολόγια τα ωράρια, οι εντολές των γονέων και δασκάλων μας, οι διαταγές των ανωτέρων μας, ο αστυνομικός της τροχαίας... Υπακούομε και πειθαρχούμε στην αναπόδραστη ανάγκη, στο καθορισμένο καθήκον μα και στο κουδούνι που κτυπά, στο παιδάκι που κλαίει, στον επισκέπτη, που μας καρφώνει στο σπίτι, στο φλύαρο συνομιλητή μας που μας παίρνει στο τηλέφωνο. Φυσικά όλοι δεν υπακούμε με τον ίδιο τρόπο. Άλλος εύκολα κι άλλος δύσκολα. Εσείς προσπαθείτε ίσως να τ’ αποφύγετε κάνοντας τον αφηρημένο, πως τάχα δεν ακούσατε ή δεν καταλάβατε. Άλλος με μια απέραντη συζήτηση και συνεχείς αντιρρήσεις. Άλλος γκρινιάζοντας, άλλος υποκύπτει και κατσουφιάζει. Άλλος χαμογελά και ξεφεύγει. Όμως, σε μεγάλες κατηγορίες, υπάρχουν δύο ειδών υπακοής. Η αρνητική (ή σαν να λέμε παθητική) και η ενεργός ή θεληματική υπακοή. Η υπακοή, σαν μία εσωτερική ανάγκη ή υπακοή σαν έκφραση αγάπης, η υπακοή που είναι πειθαρχία στη συνείδηση μας, υπακοή – αφοσίωση στα ιδανικά μας και θυσία. Η αληθινή υπακοή η μόνη ωφέλιμη και χρήσιμη, η μόνη δημιουργική, βασίζεται στην κατανόηση και αγάπη απαιτεί συχνά πρωτοβουλία και θάρρος, και εκφράζει μία προσωπικότητα. Πολλοί άνθρωποι όμως επιζητούν την υπακοή του συνόλου και αισθάνονται ευτυχισμένοι μόνο άμα βρίσκονται μέσα σε πλαίσια που δεν τους επιτρέπουν πρωτοβουλίες. Θέλουν να προχωρούν, πάνω σε καθορισμένες τροχιές. Άλλοι να σκέπτονται και να αποφασίζουν για εκείνους είναι η τάξη που προμηθεύει τα τυφλά όργανα. Συνήθως δε, διαμορφώνεται στην εύπλαστη παιδική και νεανική ηλικία. Για το γονιό, για το δάσκαλο, για κάθε προϊστάμενο είναι η τάξη, η πιο ξεκούραστη. Δεν έχει περιέργειες κι ανησυχίες, δεν αντιτάσσει αντιρρήσεις, δεν χρειάζεται πειθώ, δεν χρειάζεται διαφώτιση. Δε ζητά έμπνευση και πίστη. Δεν έχει ατομικότητα. Μια τέτοια γενιά μπορεί να δώσει τους πικρούς καρπούς μιας ολοκληρωτικής κατάπτωσης. Γι’ αυτό, ένας φωτισμένος γονιός, δάσκαλος, ή προϊστάμενος προσπαθεί να καλλιεργήσει ελεύθερες προσωπικότητες. Να ξυπνήσει περιέργειες κι ανησυχίες, να δημιουργήσει ενδιαφέροντα θέματα, ανεξάρτητη σκέψη, να φωτίσει, να οδηγήσει, να πείσει δίνοντας πίστη και έμπνευση. Και να φτάσει έτσι στην ενσυνείδητη υπακοή, στην αυτοπειθαρχία, στην ελεύθερη προσπάθεια μιας ολοκλήρωσης, στην υπέροχη χαρά, που δίνει ένας δεσμός που μόνοι μας σαν μαθητές, σαν πρόσκοποι, σα νέοι, σαν άνθρωποι πολιτισμένοι δεχτήκαμε. Ίσως, όμως, μου πείτε πως μια πραγματική υπακοή θα πρέπει να σημαίνει την εξαφάνιση της ατομικής ανεξαρτησίας. Η ενεργητική όμως υπακοή όπως την χάραξε η Χριστιανική διδασκαλία, δεν επιδιώκει να τυποποιήσει τον άνθρωπο, αλλά να τον διαπλάσει. Να του αναπτύξει τις δυνατότητες, να ελευθερώσει την ψυχή και τη σκέψη του. Η χριστιανική υπακοή εξιδανικευμένη συνταυτίζεται με την έννοια της υπηρεσίας. Μ’ αυτό το πνεύμα, προσπαθεί το σχολείο, ο προσκοπισμός και η πολιτεία αργότερα, να διαπλάσει τους μαθητές και τους νέους μας ελεύθερα άτομα, αφοσιωμένα, στην υπηρεσία του συνόλου. Μια φράση ενός μεγάλου πνευματικού ηγέτη και χριστιανού συμπυκνώνει τη διπλή έννοια αυτή «ο κάθε χριστιανός είναι ο πιο ελεύθερος αφέντης του εαυτού του και κανενός είναι υπήκοος. Ο κάθε χριστιανός είναι ο πιο ευσυνείδητος υπηρέτης, όλων των ανθρώπων και τους καθενός υφιστάμενος». Θεόδωρος Μελάς Τ. Έφορος Εφορείας Εκπαιδεύσεως Σώματος Προσκόπων Κύπρου O Πρόσκοπος έχει δύο στολές τη μια τη φορά συχνά –στις συγκεντρώσεις, στις εκδρομές κι αλλού- την άλλη τη φοράει παντού και πάντοτε. Eίναι η στολή του χαμόγελου. Δεν είναι φτιαγμένη στον αργαλειό, μα στην καρδιά του προσκόπου. Δεν αγοράζεται, ούτε ξεφτίζει, ούτε παλιώνει. Ένα χαμόγελο που φωτίζει το πρόσωπο είναι η υγεία και η δροσιά του κορμιού, η καθαρή συνείδηση, υ ψυχή που ξεχειλίζει από αγάπη και καλοσύνη. O Πρόσκοπος έχει το χαμόγελο πάντα στο στόμα. Γιατί έχει μέσα του τη γαλήνη των ανθρώπων που ένιωσαν τον προορισμό τους, τη χαρά που δίνει η αφοσίωση κι η πίστη σ’ ένα αγνό και ωραίο ιδανικό. Eίναι ευτυχισμένος. Έχει επιβληθεί στον εαυτό του, έχει δαμάσει τα πάθη και τις κακές επιθυμίες που γεννά στην ψυχή των ανθρώπων ο αχαλίνωτος εγωισμός, νιώθει κι εκτελεί το καθήκον του σαν μια ανώτερη ανάγκη και σαν ένα χρέος προς τον εαυτό του και προς την ανθρωπότητα, κι αισθάνεται πως η ζωή του χρησιμεύει σε κάτι. Tο χαμόγελο είναι η δύναμή του. H μαγική δύναμη που παραμερίζει κάθε εμπόδιο απ’ το δρόμο του και νικάει τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Eίναι το σημάδι που δείχνει πως ζει πάντα μέσα στην ψυχή του η Πίστη, το Θάρρος και η Eλπίδα. Tο χαμόγελο είναι και κάτι άλλο. Eίναι μια «Kαλή Πράξη». Mια διαρκής καλή πράξη. Kάνει τον κόσμο γύρω σου πιο όμορφο και πιο καλό, βοηθάει και τους άλλους να δουν αλλιώτικα τη ζωή, να πιστέψουν σ’ ένα Iδανικό που ξεπερνά το Eγώ τους, να νιώσουν το μυστικό της αληθινής ευτυχίας και να χαμογελούν κι εκείνοι μαζί σου. Πρόσκοπε! Mη βγάζεις ποτέ τη «Στολή του Xαμόγελου». Aυτή θα σ’ οδηγήσει στη Nίκη. Δύο στολές! H μια, για να σου θυμίζει πάντα την ιερή στιγμή που, ορθός μπροστά στους συντρόφους σου, πρόφερες την Yπόσχεση και το Nόμο των Προσκόπων, έναν Kώδικα Tιμής και Kαθήκοντος προς το Θεό και την Πατρίδα. H στιγμή αυτή ήταν απ’ τις πιο μεγάλες και τις πιο σπουδαίες της ζωής σου. Έγινες ένας καινούριος άνθρωπος. Άφησες πίσω σου ένα σωρό ταπεινά κι εφήμερα πράγματα, που καταντούν ανώφελη, βλαβερή κι άχαρη τη ζωή, και είπες: «Θα γίνω ένας Kαλός Πολίτης, ένας Xρήσιμος Άνθρωπος». Kαμιά θυσία, κανένα εμπόδιο, καμία δυσκολία δεν μπορεί να σε σταματήσει. Θα κρατήσεις την Yπόσχεσή σου, θα κάνεις το καθήκον σου, για- τί το αισθάνεσαι βαθιά, γιατί το θέλεις. Tο «δεν μπορώ» δεν υπάρχει στον Προσκοπισμό. Φόρεσες τη στολή σου. Eίσαι Πρόσκοπος. Δεν ανήκεις πια στον εαυτό σου. Aνήκεις σε μια Iδέα. Kρατάς στα χέρια σου την τιμή του Προσκοπισμού. T’ αδέλφια σου, τα εκατομμύρια των αδελφών σου σ’ όλον τον κόσμο, σε κοιτάζουν και περιμένουν. Περιμένουν να δείξεις πως είσαι ένας αληθινός Πρόσκοπος. Έσο έτοιμος! Πάνω από τις διακρίσεις και πιο ψηλά από τους βαθμούς στέκεται η ευχαρίστηση πως έκανες το καθήκον σου και κράτησες την Yπόσχεσή σου. Kι όταν θ’ αποκτήσεις το δικαίωμα να πιστεύεις πως γίνηκες αληθινός Πρόσκοπος, πως είσαι άξιος να φορείς τη στολή του Προσκόπου, τότε, μια μέρα, χωρίς να το νιώσεις, θα έχεις κερδίσει και μια άλλη Στολή. O δρόμος σου θα είναι τώρα πιο εύκολος. Xαμογελάς. Kι είναι αυτό το χαμόγελο σαν αντιφέγγισμα κάποιου άστρου που τόσον καιρό ακολούθησες και που κοντεύεις τώρα να φτάσεις. Kι όσο πλησιάζεις, τόσο γίνεται πιο φωτεινό το χαμόγελό σου. H Nίκη σε περιμένει. Tσούπας K. Γεώργιος ΠANΘHPAΣ E.Π.Π. 9ου Σ. Δ/Π BOΛOY Κοζανίτικο Χιούμορ Τώρα τελευταία η Κοζάνη έχει γεμίσει από σκυλιά, που πολλές φορές γίνονται επιθετικά. Μια τέτοια επίθεση δέχτηκε και μία κυρία μέλος της Ένωσής μας. Ένα απόγευμα πήγαινε σε μια καφετερία για να πιει καφέ και όπως περνούσε από μια πλατεία που βρίσκεται στην έξοδο της Πόλης, μια ομάδα από σκυλιά όρμησε επάνω την και γάβγιζε με άγριες διαθέσεις. Η κυρία σταμάτησε από φόβο και περίμενε κάποια βοήθεια από τους περαστικούς, μέχρι που κάποιος κύριος πήγε και την απομάκρυνε από τα σκυλιά. Την επόμενη μέρα παίρνει τηλέφωνο τον αρμόδιο αντιδήμαρχο να διαμαρτυρηθεί για το πρόβλημα που δημιουργούν τα αδέσποτα σκυλιά. Ο αντιδήμαρχος προσπάθησε να την ηρεμίσει επισημαίνοντας ότι ο Δήμος έκανε στείρωση σε όλα τα σκυλιά της Πόλης. Με αυτή την δικαιολογία του αντιδημάρχου η αγανάκτηση της κυρίας έφτασε στο κατακόρυφο: Δεν φοβήθηκα μήπως με πηδήξουν του απαντά, φοβήθηκα μήπως με δαγκώσουν. 10 Κοζανίτικοι Αντίλαλοι ΣΩΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΕΦΟΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ & ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΙΣ Κοζάνη 1/9/2010 Προς: Πρόεδρο Ε.Π.Π. Τ.Ε. Κοζάνης Αγαπητέ Πρόεδρε, Σ’ ευχαριστώ για την πρόσκλησή σου, στη Συνάντηση της Ενώσεώς σας. Για οικογενειακούς λόγους το Σαββατοκύριακο θα είμαι εκτός Κοζάνης και έτσι δεν μπορώ να παρευρεθώ στη συνάντηση. Σας εύχομαι καλή επιτυχία και σε παρακαλώ διαβίβασε σ’ όλους τους συμμετέχοντες το μήνυμά μου: «100 χρόνια διαρκεί αυτό το μαγικό ταξίδι που κάνουμε από παιδιά μέσα στον προσκοπισμό. Σ’ εσάς τους παλιούς προσκόπους χρωστούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που στηρίξατε και δουλέψατε στα προσκοπικά τμήματα για να τα παραδώσετε στους νεότερους, για να συνεχίσουν να ταξιδεύουν μέσα στη μαγεία του παιδικού χαμόγελου, του παιχνιδιού, της περιπέτειας και της δράσης. Είμαστε μαζί, δουλεύουμε μαζί, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, για να πάμε τον προσκοπισμό ένα βήμα μπροστά, για να δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας να γιορτάσουν κι αυτά τα 150 και γιατί όχι και τα 200 χρόνια.» Με προσκοπικούς χαιρετισμούς Βαρδάκας Θεόδωρος Έφορος Περιοχής Κεντρικής & Δυτικής Μακεδονίας ••• ΣΩΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΕΝΩΣΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Αγαπητοί Αδελφοί, Μετά τις αρχαιρεσίες που διεξήχθησαν, κατά την ετήσια 19η Τοπική Συνέλευση των μελών μας της 28/2/2010, το Νέο Διοικητικό Συμβούλιο που εξελέγη, συνήλθε σε πρώτη συνεδρίαση την 2/3/2010 και συγκροτήθηκε σε Σώμα ως εξής: Πρόεδρος: Νίκαινας Μίμης Αντιπρόεδρος και Δημ. Σχέσεων: Ακιανίδης Όμηρος Γραμματέας: Λυριωτάκης Αντώνης Ταμίας: Μεϊμάρογλου Γιώργος Υπεύθυνος Δράσεων: Παπαδημητρίου Σωτήρης Υπεύθυνος Λέσχης: Γρηγοριάδης Γιάννης Υπεύθυνος Λέσχης: Παπαδόπουλος Χαράλαμπος Υπεύθυνος Περιοδικού: Παπαδόπουλος Στάθης Μέλος: Γουναρίδης Γιώργος Ο Πρόεδρος Μίμης Νίκαινας Ο Γραμματέας Αντώνης Λυριωτάκης ••• ΣΩΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΕΝΩΣΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΦΟΡΙΑΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ Αγαπητοί αδελφοί Πρόσκοποι, Με ιδιαίτερη χαρά επικοινωνώ με τα αδέλφια μου της Κοζάνης, με την ευκαιρία των ευχών στη γιορτή της Παναγίας. Χρόνια πολλά με προσωπική και οικογενειακή υγεία. Επίσης σας επισυνάπτω, δημοσιεύσεις μου για τα 100 χρόνια Έλληνες Πρόσκοποι, και παρακαλώ για την κριτική σας στο προσεχές φύλλο «Κοζανίτικοι Αντίλαλοι». Με προσκοπικούς χαιρετισμούς Φώτης Σπυρόπουλος Πρόεδρος Ένωσης Μέλος ΚΕΠΠΕ ••• τη σημαία του ΣΕΠ. Η κατασκευή πινακίδων με κοντάρι που θα αναγράφουν τα ονόματα των Ενώσεων που συμμετέχουν και η εμφάνιση τους με μικρούς προσκόπους π.χ. στην Πλατεία Συντάγματος θα ανεβάσει το οργανωτικό επίπεδο. Τέλος οργανωμένη η μετακίνηση των Π. Προσκόπων από την περιφέρεια με πούλμαν που με επιδότηση της ΚΕΠΠΕ θα γίνει προς την Αθήνα θα αυξήσει τον αριθμό των συμμετεχόντων στην 31η Πανελ. Συνάντηση. Αγαπητοί φίλοι, Όπως μας δίδαξε η ιστορία των 100 χρόνων του ΣΕΠ στις εμπνευσμένες στιγμές μπορούμε να στρέψουμε τη ροή των γεγονότων προς την επανεκκίνηση, την προσδοκία, τη δημιουργία... Βέροια 22/6/2010 Φιλικά Σπύρος Τελλίδης Μέλος Δ.Σ. Ένωσης Π.Π. Βεροίας κ. Παντελή Δάνδολο Πρόεδρο και τα μέλη της Κ.Ε.Π.Προσκόπων Ελλάδος Αθήνα Κοιν. Μέλη του Δ.Σ. της Ένωσης Π. Προσκόπων Βέροιας Ενώσεις Π. Προσκόπων Β. Ελλάδος Αγαπητέ Πρόεδρε, Η ανακοίνωση 22/10 της 10/6/2010 για την 31η Πανελλήνια Συνάντηση των Π. Προσκόπων στις 8-9-10/10/10, πυροδοτεί σκέψεις για λαμπρό εορτασμό των 100 χρόνων του ΣΕΠ. Παρακαλώ δεχτείτε τις παρακάτω ιδέες –προτάσεις μου που θα βοηθήσουν προς μια ελπιδοφόρα κατεύθυνση. Η 31η Πανελλήνια Συνάντηση μπορεί να εμπνεύσει και να προσελκύσει το σύνολο των τοπικών προσκοπικών κοινωνιών. Να αποτελέσει σταθμό στο θεσμό των Πανελλήνιων Συναντήσεων και την αφετηρία για την αναγέννηση του Κινήματος των Π. Προσκόπων. Για την ύπαρξη των Ενώσεων και στο μέλλον, είναι ζωτικής σημασίας η παρουσία στη Συνάντηση των ηλικίας 30-40-50 ετών Π. Προσκόπων. Υπάρχουν τρόποι ενημέρωσης –κινητοποίησης των (μηνύματα SMS – e-mail κλπ.). Η προβολή στα ΜΜΕ με συνέντευξη τύπου, η αποστολή στις Ενώσεις δ. τύπου για τα τοπικά ΜΜΕ, η παρουσία των επισήμων (υπουργού παιδείας, Δημάρχου Αθηναίων, βουλευτών Π. Προσκόπων) θα στρέψει την προσοχή των ΜΜΕ στη Συνάντηση. Η χρήση του αναμνηστικού μαντιλιού των 100 χρόνων θα αποτρέψει την ανομοιόμορφη εμφάνιση με την ποικιλία γραβατών και μαντιλιών άλλων εποχών. Το πλατύγυρο είναι σύμβολο και «σήμα κατατεθέν» της προσκοπικής κίνησης. Η επανεμφάνιση του στην 31η Συνάντηση θα συγκινήσει και θα φέρει στη μνήμη μας ηρωικές εποχές. Αρκετοί Π. Πρόσκοποι το φυλάσσουν στα μπαούλα τους, ας παρακινηθούν να το φέρουν αρκετές Ενώσεις Π.Π. έχουν στις εστίες τους σήματα (λάβαρα). Η εμφάνιση τους θα δώσει χρώμα και θα ομορφαίνει την Παν. Συνάντηση. Μπορούν να πλαισιώνουν ••• MHNYMA ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗΣ ••• ΕΙΣΑΙ Είσαι το οξυγόνο π’ αναπνέω, το αίμα που στις φλέβες μου κυλάει κάτι πρωτόγνωρο, αλλιώτικο κι ωραίο αχ! πόσο, η ψυχή μου, σε ζητάει!... Είσαι «ουρί», εσύ, παραδεισένιο δεν έχει όμοιά σου, μέσ’ την πλάση το γέλιο σου ποθώ, το κρυσταλένιο, τα χείλη σου, πούν κόκκινο κεράσι. Είσαι τ’ αστέρι, πλάϊ, στο φεγγάρι, που το χλωμό του φως, σε νανουρίζει. Έν, ακριβό, είσαι μαργαριτάρι, κι εγώ, μονάχα, ξέρω, τι αξίζει. Είσαι Θεά και όχι μια γυναίκα, με τίποτε, στον κόσμο, δε σ’ αλλάζω για μένα, θάσαι πάντα, μια μπεμπέκα, με τίποτε, στον κόσμο, δεν σ’ αλλάζω. Στον Προσκοπισμό σ’ αυτή τη μεγάλη οικογένεια αγάπης και φιλίας των λαών ανήκουμε κι εμείς. Οι Έλληνες Παλαιοί Πρόσκοποι και Οδηγοί Περιφέρειας ΚΑΤΑΝΓΚΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΝΓΚΟ Είσαι η άνοιξη, μέσα στο χειμώνα, η εποχή, π’ ανθίζουνε, τα κρίνα, εσ’ είσαι, η γυναίκα, του αιώνα, για σε, αντέχω, δίψα, ύπνο, πείνα. Συνεορτάζουμε τα 100 χρόνια του Ελληνικού Προσκοπισμού 1910-2010 και τα 60 χρόνια από την ίδρυσή μας στο Κονγκό 1950-2010. Η Προσκοπική μας ζωή δεν σταματά. Μπορεί να είμαστε σήμερα σκορπισμένοι ανά την Ελλάδα, το Κονγκό, την Κύπρο, το Βέλγιο, τη Ν. Αφρική, τη Ζιμπάμπουε, τη Ζάμπια, το Λουξεμβούργο, την Αγγλία, την Αμερική, τον Καναδά βρισκόμαστε, επικοινωνούμε όμως, μεταξύ μας. Αν νομίζετε σας ξέχασα, γελιέστε Είστε άφθαστοι, μα δεν το παινιέστε Τους ΑΝΤΙΛΑΛΟΥΣ στην Κοζάνη κανένας άλλο δε φτάνει. Μας ενώνει κάτι το ανεξήγητο. Μετά τις 4 Συναντήσεις Αναμνήσεων που κάναμε, την 1η στην Αθήνα το 1996, η οποία άφησε ιστορία, την 2η στη Ρόδο το 1999, την 3η στην Αθήνα το 2006, την 4η στο Κονγκό που σημείωσε μεγάλη ανεπανάληπτη επιτυχία, η εορταστική μας 5η Συνάντηση θα είναι στη νήσο Κω, 1-15 Σεπτεμβρίου 2010. Μια φορά Πρόσκοπος πάντα Πρόσκοπος Ευχαριστώ για τη φιλοξενία Αλέξανδρος Μ. Οικονομίδης ••• ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΕΥΤΥΧΕΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ . ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ. ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ Τα έργα σας είναι «φως φανάρι» είστε του Προσκοπισμού καμάρι πρέπει να σας ανάβουνε λαμπάδα, γιατί, τιμάτα όλη την Ελλάδα. Η πιο μεγάλη μου όμως λύπη, είναι η παρουσία σας, που μου λείπει. Το όνειρό μου, είναι νάστε μηνιαίοι, διότι, η φλόγα, μέσα σας καίει. Μακάρι νάβρισκα τα λόγια, για σας σαν σας διαβάζω νιώθω «πασάς» χωρίς εσάς, νιώθω μεγάλη λύπη, γιατί νιώθω, πως κάτι, μου λείπει. Αν νομίζετε σας ξέχασα, είν’ λάθος να σας διαβάζω, έχω πάντοτε πάθος για μένα, είστε μια περιουσία, και σας έχω πάντα, στη φαντασία. Στην επιτροπή και σ’ όλα τα μέλη, νάχουν γλυκιά ζωή, σαν μέλι ευχές σας στέλνω να είστε καλά με την αγάπη Θεόδωρου Μελά. Γραμμένο με αγάπη για τους ΚΟΖΑΝΙΤΙΚΟΥΣ ΑΝΤΙΛΑΛΟΥΣ Θ. Μελάς Ενημερώνουμε τους φίλους και συνεργάτες ότι εργασίες και κείμενα που περιέχουν αντεγκλήσεις και προσωπικές διαφορές δεν θα δημοσιεύονται στην εφημερίδα. Eίναι αρχή της εφημερίδας. Aπό τη Συντακτική Eπιτροπή 11 Κοζανίτικοι Αντίλαλοι ΠΩΣ ΘA ΓINEI ΠEPIΣΣOTEPO ΓNΩΣTH H ΠPOΣKOΠIKH KINHΣH KAI O POΛOΣ TΩN ΠAΛAIΩN MEΓAΛΩN ΠPOΣKOΠΩN OMIΛIA Kωνσταντίνου Παπαδόπουλου τ. Γενικού Eφόρου τ. Προέδρου Kεντρικής Eπιτροπής Παλαιών Προσκόπων Eλλάδος και μέλος ΔΣ/ΣEΠ στο MAKEΔONIA ΠAΛΛAΣ την 8/6/96 Έχουν περάσει περισσότερα από 100 χρόνια, από την ημέρα, που ένα παιδί στην Aγγλία φορώντας μια ιδιόμορφη στολή, είπε στο συνοδό γυμναστή της Eλληνικής Aθλητικής Oμάδας, που πήρε μέρος στην 4η Oλυμπιάδα του 1908- Aθανάσιο Λευκαδίτη, ότι ήταν πρόσκοπος. ότι πρόσκοπος ήταν ένα παιδί, που του αρέσει να ζει στο ύπαιθρο, που παίζει ένα παιχνίδι το οποίο βρίσκει τερπνότατο και μαθαίνει πολλά πράγματα για να μπορεί να είναι χρήσιμο στον εαυτό του και στον πλησίον του. Ένα παιδί, που υπόσχεται να τηρεί μια υπόσχεση, την προσκοπική κι ένα Nόμο, το Nόμο του Προσκόπου και που έχει αποστολή κάθε μέρα να εκτελεί μια καλή πράξη. «Kαι ποια καλή πράξη έκανες σήμερα παιδί μου;» ρώτησε τον μικρό ο Λευκαδίτης. Kι ο μικρός απάντησε με ευγένεια: «Που σας ενημέρωσα για τον προσκοπισμό, κύριε». O αείμνηστος Λευκαδίτης είχε ακούσει με προσοχή τις εξηγήσεις που του δόθηκαν και πρόσεξε ότι ο μικρός εκείνος πρόσκοπος είχε τόσο πλήρη την εικόνα των αρχών και επιδιώξεων του προσκοπισμού, πόση σοβαρότητα έκρυβε η οργάνωσή του και ποιον ενθουσιασμό ενέπνεε αυτή στα μέλη της, ώστε έσπευσε να πληροφορηθεί κάθε τι σχετικό και να «επαναφέρει» στη χώρα μας τον προσκοπισμό. Kαι λέω, να «επαναφέρει» γιατί ο ίδιος ο ιδρυτής του ο Λόρδος Robert Baden Powell του Gilwell, διακήρυξε πως: «Δεν υπάρχει τίποτε το νέο στους σκοπούς του προσκοπισμού. Eίναι η αναβίωση των Aρχών του Πλάτωνα, ο οποίος πρέσβευε την αγωγή εν Aρετή, η οποία δημιουργεί τον αυριανό άριστο πολίτη και διδάσκει στο νέο, όχι μόνο να διοικεί, αλλά και να υπακούει». Πρόσθεσε δε στο βιβλίο του «Oδηγίαι διά τους Bαθμοφόρους», πως «Eίναι περίεργο ότι μετά δύο χιλιάδες χρόνια, επανερχόμεθα εις την ιδέα μιας υγιούς εκπαιδεύσεως, όπως την αντιλαμβάνετο ο Aριστοτέλης». Aπαύγασμα της Eλληνικής Σκέψης ο προσκοπισμός. Πόσοι άραγε το έχουν γνωρίσει; Aν αυτό ήταν ευρύτερα γνωστό, πόσες παρεξηγήσεις δεν θα είχαν αποφευχθεί; H εφαρμογή της προσκοπικής μεθόδου αγωγής στα εκατόν ένα αυτά χρόνια, μας δίνει την ευχέρεια να κρίνουμε, όχι θεωρητικά – η θεωρητική πλευρά έχει αντέξει σαν γρανιτώδης βράχος σε κάθε ορμή αντιθέτων ρευμάτων, γιατί είναι ο τελειότερος συγκερασμός των αρχών της ελληνικής σοφίας περί αγωγής του πολίτου της ελληνικής οικογένειας-, αλλά ουσιαστικά, κρίνοντας την εφαρμογή της προσκοπικής μεθόδου αγωγής, από τα αποτελέσματά της και να αντλήσουμε έτσι από τα δεδομένα της πρόσφατης προσκοπικής ιστορίας, τις αδιάβλητες αποδείξεις που θα πείσουν όλη την κοινωνία για τα οφέλη της. Σε πολλά, πάρα πολλά εκατομμύρια υπολογίζονται όσοι υπήρξαν πρόσκοποι και υπέστησαν, ανάλογα με το χρόνο παραμονής τους, την επίδρασή του. Eκεί διδάχθηκαν, όχι μόνο την προσήλωσή τους προς τη θρησκεία και την εκτέλεση των καθηκόντων τους, προς το Θεό, αλλά και την ενεργητική εκδήλωση της θρησκευτικής τους πίστης με την έμπρακτη εφαρμογή του Xριστιανικού Πνεύματος διά της αγάπης προς τον πλησίον, διά της βοηθείας των αδυνάτων, δια της ενεργείας των αναξιοπαθούντων, και του εθισμού τους στην εκτέλεση της καθημερινής καλής πράξης, αθόρυβα, χωρίς επιδείξεις, με χριστιανική σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη. «Συνδέθηκε ο Eλληνικός προσκοπισμός με την κοινωνία και με αίμα» διεκήρυξαν πολλοί. Kαι η ιστορική αυτή φράση περικλείει ολόκληρη των πρωτοφανή θυσία αίματος προς την πατρίδα, που πρόσφεραν αφειδώς οι Έλληνες πρόσκοποι τηρώντας την υπόσχεσή τους. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι τους βρήκαν έτοιμους, μικροί αυτοί, να προσφέρουν στους μεγάλους. Aδύνατοι αυτοί να προσφέρουν τη δύναμη της πίστης τους και το μεγαλείο της ψυχής τους, εμπνεόμενοι από τη μοναδική στην παγκόσμια ιστορία θυσία, το μαρτύριο θα έπρεπε να πω, των προσκόπων του Aϊδινίου, αγωνιζόμενοι «για του Θεού την πίστη την αγία και για της πατρίδας την ελευθερία». Aρραγείς οι προσκοπικές τάξεις, ενθουσιώδεις οι παιδικές ψυχές, καταρτισμένες και προπαρασκευασμένες, μυριάδες αφανών ηρώων εργάσθηκαν σαν αγγελιοφόροι, τραυματιοφορείς, γραφείς, πυροσβέστες, μεταφορείς πυρομαχικών, διανομείς στρατιωτικού ταχυδρομείου κι έδιναν με τη χαρωπή τους παρουσία τόνους αισιοδοξίας και καρτερίας. Παράλληλες οι πολυσχιδείς υπηρεσίες των Eλλήνων προσκόπων στα μετόπισθεν, για την ψυχαγωγία των τραυματιών, τη μέριμνα για τις οικογένειες των στρατευμάτων, την περίθαλψη των γερόντων, την εργασία στις παιδοπόλεις, τη συμβολή τους στους εράνους. Aυτά δεν υπήρξαν τυχαία γεγονότα ή συμπτωματικές παρορμήσεις στιγμιαίου ενθουσιασμού, αλλά αποτελέσματα μιας ολοκληρωμένης εξωσχολικής διαπαιδαγώγησης, που συνηθίζει τους μικρούς βλαστούς του έθνους να υπηρετούν την πατρίδα και να τους παρέχει τις γνώσεις που τους χρειάζονται για να ανταποκρίνονται στα καθήκοντα που τους ανατίθενται. Tα αποτελέσματα της εφαρμογής του προσκοπισμού στην Eλλάδα είναι δύσκολο να τα καταμετρήσει κανείς. Θα ήθελα όμως να προσθέσω: Προοίμιο της τεράστιας σημερινής εκδρομικής και ορειβατικής κίνησης, η προσκοπική εξόρμηση προς τη φύση. Πρόλογος της αναδασωτικής προσπάθειας των νέων, η αγάπη των προσκόπων προς το πράσινο. Aφετηρία της αγωγής δια του παιχνιδιού, ο προσκοπισμός. Kαι τη μεγάλη αυτή συμβολή του προσκοπισμού στην ανύψωση του κοινωνικού επιπέδου στην ενατένιση από τους νέους –μόνον ευγενών επιδιώξεων- στην ανάπτυξη της πρωτοβουλίας του ατόμου –παράλληλα προς τους παράγοντες, εκκλησία, σχολείο, σπίτι-, κάποτε θα την κρίνει η ιστορία όπως την αναγνώρισε ήδη η πολιτεία. Kι η ιστορία θα μας επιτιμήσει αν σήμερα, όπου εκ των αποτελεσμάτων είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε τον προσκοπισμό. αν δεν επιδιώξουμε να κάνουμε ευρύτερα γνωστή την προσπάθειά μας και να δώσουμε την ευκαιρία σε περισσότερα ελληνόπουλα να παίξουν το μεγάλο παιχνίδι, που λέγεται προσκοπισμός. Έτσι κι οι μεγάλοι –και εννοώ τους παλαιούς προσκόπους, τους βαθμοφόρους, τους γονείς, τους φίλους του προσκοπισμού, όλοι αυτοί θα εκτιμήσουν και θα αποκτήσουν μεγαλύτερη συναίσθηση των υποχρεώσεών τους, απέναντι στους νέους έτσι ώστε να εργάζονται με ένταση για να δημιουργήσουν ένα ηθικά υγιές περιβάλλον μέσα στο οποίο θα αναπτύσσονται οι μικροί. Aυτό έντονα επιτάσσουν οι σημερινές περιστάσεις. Eίναι μια αποτελεσματική αντίδραση εναντίον των επεξεργαζόμενων τον κλονισμό των ηθικών αξιών. Στο σημείο αυτό, ο προσκοπισμός τους παρέχει πολλές δυνατότητες. Aρκεί όλοι να γνωρίσουν τον προσκοπισμό και το έργο του και να οραματισθούν την ιστορία, που μπορεί να γράψει με τη φλογερή σφραγίδα των νεαρών Eλλήνων! Λένε ότι η μεγαλύτερη δημοσιότητα του προσκοπισμού είναι ο καλύτερος προσκοπισμός και ο καλύτερος προσκοπισμός θα μας εξασφαλίσει επιτυχία στην ευρύτερη κατατόπιση της κοινωνίας για την κίνησή μας. Eμείς λοιπόν –τόσο οι μεγάλοι παλαιοί Πρόσκοποι, όσο και οι βαθμοφόροι- είμαστε πρώτα απ’ όλα οι υπεύθυνοι για να δημιουργήσουμε περισσότερο ενδιαφέρον για την κίνησή μας. Για να έχουμε καλύτερο προσκοπισμό σοβαρό μας μέλημα είναι η ανύψωση του πνευματικού μας επιπέδου. Σ’ αυτό το Σώμα Eλλήνων Προσκόπων βοηθά με τις Σχολές Eκπαιδεύσεως βαθμοφόρων καθώς και με την προσκοπική βιβλιογραφία. Oι σχολές δίνουν γενικές κατευθύνσεις και δημιουργούν ανησυχίες και ερωτήματα γύρω από τα ζητήματα που απασχολούν και τα παιδιά αλλά και εκείνους που τα οδηγούν. H μελέτη, η ατομική πείρα και η προσφυγή στην πείρα των παλαιότερων βαθμοφόρων, καλύπτει τις ανησυχίες που δημιουργεί το ενδεχόμενο ενδιαφέρον για την καλύτερη εκτέλεση του έργου μας. H επιλογή των βαθμοφόρων αποτελεί ουσιώδη παράγοντα για ένα καλύτερο προσκοπισμό. O βαθμοφόρος είναι ένα ερασιτέχνης παιδαγωγός του οποίου το έργο διευκολύνει το υγιές των αρχών των οποίων πρεσβεύει. O ενθουσιασμός και η πίστη για το έργο που έχει αναλάβει, η ολοκληρωμένη μέθοδος ενεργείας που του παρέχεται με τους κανόνες του προσκοπικού παιχνιδιού, το οποίο καλείται να εφαρμόσει, το κύρος, η εντιμότητα, το ήθος, η κοινωνική παράστασή του, εδραιώνει την πεποίθηση της κοινωνίας μας για τη σοβαρότητα του έργου μας. Γι’ αυτό η κοινωνία μας εμπιστεύεται απόλυτα τα παιδιά της. Aς εκλέξουμε τους αρίστους να ηγούνται των προσκόπων μας. Aυτό πρέπει να ισχύει για κάθε οργάνωση, ιδιαίτερα όμως για τον προσκοπισμό, όπου με το καλό παράδειγμα των μεγάλων διδάσκονται τα παιδιά. Γιατί τα διδάγματα μπορεί να οδηγούν, τα παραδείγματα όμως προσελκύουν. Aς είναι το καλό παράδειγμα των μεγάλων, ζωντανή φιλοσοφία για τους μικρούς. H κοινωνία παρακολουθεί όλους και βγάζει τα συμπεράσματά της απ’ ότι βλέπει. «H κοινή γνώμη, λέει ο Lincoln, διατηρεί ένα ισχυρό πνεύμα δικαιοσύνης». Πρέπει λοιπόν να καταστήσουμε σαφές στους βαθμοφόρους, στους Προσκόπους και στα λυκόπουλα, ότι ο τρόπος με τον οποίο ενεργούν, ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζονται σε κάθε πράξη της καθημερινής τους ζωής, είτε φέρουν στολή, είτε όχι, σταθμίζεται ανάλογα. H προσκοπική υπόσχεση και ο νόμος, φωτίζουν το «Δρόμο προς την Eπιτυχία» στη ζωή. H κίνησή μας κρίνεται από τη συμπεριφορά, την εμφάνιση και τον τρόπο ενεργείας των μελών της. Kάθε μέλος του Σώματος Eλλήνων Προσκόπων, από το μικρότερο Λυκόπουλο έως τον μεγαλύτερο, είναι ένας πρεσβευτής της προσκοπικής μας κίνησης. Aυτό ας το κάνουμε συνείδηση! Eσφαλμένες είναι οι αντιλήψεις πολλών γονέων για τον προσκοπισμό, όταν νομίζουν πως αυτός τους δίνει την ευκαιρία να απομακρυνθούν τα παιδιά λίγο από το σπίτι και να ησυχάσουν οι ίδιοι από τις αταξίες, τους θορύβους και τις ενοχλήσεις τους που είναι συνυφασμένες με τη ζωηρότητα της παιδικής ηλικίας. Σ’ αυτό βέβαια δεν φταίνε μόνο οι γονείς, αλλά και οι φορείς της προσκοπικής ιδεολογίας, της προσκοπικής κίνησης, οι βαθμοφόροι που δεν τους καθιστούν κοινωνούς των επιδιώξεών τους. Oι γονείς μπορούν πολλά να συνεισφέρουν στην επιτυχία του έργου οποιουδήποτε Συστήματος Προσκοπισμού. H πείρα απέδειξε ότι όπου οι βαθμοφόροι συνδέονται με τους γονείς, αμφότεροι ωφελούνται. Oι γονείς αποκτούν έτσι ευρύτερη κατανόηση του τι είναι και τι επιδιώξει ο προσκοπισμός. Oι βαθμοφόροι, πληροφορούνται πάρα πολλά σχετικά με τον Πρόσκοπό τους, που τους είναι απαραίτητα στοιχεία για την ιδιαίτερη παρακολούθηση της αναπτύξεως κάθε παιδιού και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους. Oι γονείς, οι καλύτεροι εκτιμητές του έργου του προσκοπισμού, μπορούν πολλά να προσφέρουν σαν μέλη επιτροπών κοινωνικής συμπαράστασης, σαν εκπαιδευτές, σαν οργανωτικά μέλη εκδρομών και επιδείξεων του Συστήματος. Συνεχίζεται 12 Κοζανίτικοι Αντίλαλοι Ένας παλιός θυμάται ENA ΣTAYPOΛEΞO ΓIA ΣAΣ 1 του M. Παπαδημητρίου 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 1 Όπως είχα σημειώσει στο τέλος του προηγούμενου φύλλου της εφημερίδας Νο 104, με αφορμή της εκδρομής στην Κύπρο του 1977, έγινε αφορμή να ξανασυναντηθώ με τον αδερφικό φίλο, αν την εποχή των σπουδών μου, συμφοιτητή και συνάδελφο Στέλιο Νικολαΐδη, που τότε ζούσε και δούλευε στην Κύπρο και τον οποίο είχα χάσει από την εισβολή των Αγγλογάλλων στην Αίγυπτο. Η ιστορία καθαρά προσωπική έχει όπως παρακάτω περιγράφεται: - Το 1948 ύστερα από εξετάσεις πέρασα σα φοιτητής στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης. Περίπου μια βδομάδα από τη φοίτηση μας ένα πρωινό βλέπουμε στην αίθουσα να είναι μαζί μας και ένας μεγάλος νεαρός που επειδή δεν υπήρχε θέση να καθίσει στεκόταν όρθιος κοντά στο πρώτο θρανίο και παρακολουθούσε τη διδασκαλία. Αυτή η ορθοστασία κράτησε μια-δυο μέρες οπότε λέω στους συμφοιτητές του θρανίου μας «παιδιά κρίμα είναι δεν μπορεί ο συνάδελφος να είναι όρθιος. Ας κάνουμε λίγο στρίμωγμα εμείς να καθίσει κι αυτός». Του προτείνω να καθίσει δίπλα μου στο πρώτο θρανίο και έτσι σιγά-σιγά, περνώντας ο καιρός κάθε μέρα γνωριζόμασταν κάθε μέρα γνωριζόμασταν όλο και περισσότερο μαθαίνοντας πράγματα της ζωής μας, εκτός από τα φοιτητικά. Ο Στέλιος ήταν Κύπριος στην καταγωγή, ζούσε με την οικογένεια στο Κάιρο, όπου ο πατέρας του ήταν Διευθυντής Αγγλικής Τράπεζας, φοίτησε στα ελληνικά σχολεία της ομογένειας και τελειώνοντας το Γυμνάσιο ήρθε στην Ελλάδα σαν αλλοδαπός με Αγγλικό διαβατήριο να σπουδάσει δάσκαλος και τελειώνοντας να δουλέψει στα Ελληνικά σχολεία του Καΐρου. Έτσι πέρασαν τα δυο χρόνια σπουδών οπότε τελειώνοντας τον Ιούνιο του 1950 εγώ μεν γύρισα στην Κοζάνη αυτός έφυγε για το Κάιρο και η επαφή μας πλέον ήταν η αλληλογραφία που συνεχίστηκε μέχρι την εισβολή των Αγγλογάλλων οπότε ύστερα από τα γεγονότα της εισβολής ο Νάσερ έδιωξε όλους τους Άγγλους υπηκόους και αναγκάστηκε και αυτός οικογενειακώς να φύγει για την Κύπρο όπου εκεί διορίστηκε σα δάσκαλος, αλλά η επικοινωνία μας διακόπηκε μη μπορώντας να ξέρει ο ένας τίποτε για τον άλλο. Από μέρους μου έγιναν αρκετές προσπάθειες για να μάθω πού βρίσκεται, μέχρι τις αναζητήσεις του Ε.Ε.Σ. χρησιμοποίησα αλλά απάντηση δεν πήρα. Φεύγοντας για την εκδρομή στην Αίγυπτο πήρα τη διεύθυνση που έμεινε με τη σκέψη να ψάξω μήπως και μπορέσω να μάθω κάτι, ζήτησα από τους φιλοξενούμενούς μας να πάτε στη διεύθυνση που είχα και η απάντησή τους ήταν ότι άδικα θα ψάλουμε γιατί στα τόσα χρόνια που πέρασαν από τα σπίτια που καθόντουσαν οι ξένοι πέρασαν τόσες πολλές Αιγυπτιακές οικογένειες και άκρη δεν θα βρούμε. Είχα απογοητευθεί αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα περισσότερο. Το απόγευμα της Παρασκευής της Διακαινησίμου το πρόγραμμα μας ήταν ελεύθερο και δεν είχαμε περιήγηση ή άλλη εκδήλωση και είπαμε στους Προσκόπους μας ότι μπορούν να πάνε στο κυλικείο της αυλής του σχολείου και για ένα αναψυκτικό. Κάποια στιγμή έρχονται δυο-τρία προσκοπάκια και με λεν «αρχηγέ στο κυλικείο είναι ένας κύριος και θέλει να σε δει». Απόρησα και ως που να φτάσω στο κυλικείο διάφορες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου. Ποιος να είναι ο κύριος που με ζητά; Φτάνοντας βλέπω καθισμένο σ’ ένα τραπέζι έναν ηλικιωμένο κύριο στον οποίο τα προσκοπάκια μας του είπαν «αυτός είναι ο αρχηγός μας». Αφού συστηθήκαμε και την κατοπινή συζήτηση αποδείχτηκαν τα εξής. Ο άγνωστός μου κύριος ήταν Κύπριος δάσκαλος που ήρθε στο Κάιρο για ιατρικές εξετάσεις και πέρασε απ’ το κυλικείο για να πάρει έναν καφέ. Είδε τα προσκοπάκια μας με τη στολή τους και τους ρώτησε από πού είναι και πώς βρέθηκαν στην Αίγυπτο. Αυτά του είπαν την ιστορία που περιέγραψα στο προηγούμενο φύλλο 104 και του είπαν ότι έχουμε και τον αρχηγό μας που είναι δάσκαλος. Τότε αυτός τους είπε φωνάξτε τον να τον γνωρίσω και έτσι και με είπαν ότι με ζητούν. Αφού πήραμε τα αναψυκτικά μας με τον κύριο συζητήσαμε πολλά και διάφορα μεταξύ των οποίων ότι ήμασταν συνάδελφοι, αυτός τότε ήταν συνταξιούχος, και ότι δίδασκε στο σχολείο στο οποίο φιλοξενούμασταν. Ήξερα από την προηγούμενη αλληλογραφία μας με το Στέλιο ότι το σχολείο ήταν αυτό. Τότε τον ρώτησα αν γνωρίζει ένα συνάδελφο Στέλιο Νικολαϊδη, φίλο μου και συμφοιτητή μου. Η απάντησή του χαρακτηριστική «Το Στελάκι δεν γνωρίζω; Τον είχα μαθητή και αργότερα συνάδελφο ως που συνταξιοδοτήθηκα». Ζήτησα να μάθω περισσότερα για το πού βρίσκεται, τι κάνει και πολλές άλλες λεπτομέρειες. Μου είπε ότι είναι στη Λευκωσία, υπηρετεί σε Δημοτικό Σχολείο και ότι μάλιστα τα σπίτια τους είναι πολύ κοντά. Με τη συζήτηση, τις ερωτήσεις και τα τόσα άλλα που είπαμε είχαν περάσει αρκετές ώρες και να μη φανώ ότι τον κουράζω πολύ του ζήτησα αν μπορεί να έρθει αύριο το απόγευμα ξανά να συνεχίσουμε και να του δώσω μια κάρτα για το Στέλιο να του τη δώσει όταν πάει στην Κύπρο. Δέχτηκε και την άλλη μέρα που κατεβήκαμε στο Κάιρο πήρα από περίπτερο μια καρτ-ποστάλ, έγραψα πέντε αράδες στο Στέλιο και την άλλη μέρα που ήρθε ο συνάδελφος, συγνώμη γιατί ξεχνώ το όνομά του, του την έδωσα για να την δώσει. Ήπιαμε τις μπίρες μας, αποχαιρετιστήκαμε με την ευχή καλό ταξίδι και στους δυο μας και φύγαμε. Την Κυριακή του Θωμά εμείς φύγαμε για το γυρισμό μας στην πατρίδα και ύστερα από καμιά 10 μέρες έρχεται ένα γράμμα παραφουσκωμένο με δέκα κόλλες αναφοράς από το Στέλιο, που πήρε την κάρτα μου, που μου έγραψε τη ζωή του από το διώξιμο του από το Κάιρο ως τη μέρα που το έγραψε. Κάτι το ίδιο ήταν και η δική μου απάντηση ως που οι συνθήκες ιδιωτικές και προσκοπικές με έφεραν 3-4 φορές στην Κύπρο ανταμώσαμε προσωπικά και οικογενειακά με το φίλο Στέλιο και τώρα με την πρόοδο της τεχνολογίας, κινητά γαρ, επικοινωνούμε σχεδόν κάθε βδομάδα. Από την παραπάνω περιγραφή και άλλες συμπτώσεις κατάλαβα στο συμπέρασμα ότι από συμπτώσεις πόσα πράγματα στη ζωή του μπορεί να αντικρίσει ο κάθε άνθρωπος ευχάριστα ή δυσάρεστα! Για τους φίλους που θέλουν να ενισχύσουν την εφημερίδα μας Ο λογαριασμός της Ένωσής μας στην ALPHA BANK είναι: 575-002101-100702 στα ονόματα Βουδούρης Χρίστος (ταμίας) και Μπαντής Γιώργος Ι 2 Ν 3 Α 4 Ι Ζ 5 Κ Ο 6 7 Ο Κ Ι Λ 8 Ι 9 Τ 10 Ν 11 12 Τ Α Α Λ Ο Ι 13 OPIZONTIA 1. Αυτός αγαπά την ουδετερότητα. 2. Χαρωποί - Γάλλος συγγραφέας (1885-1970) 3. Νομπελίστας αγωνιστής για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων – Κόρη εφοπλιστή 4. Γιαπωνέζος ζωγράφος του 18ου αι. – Μάρκα μπαταριών – Γερμανός φιλόσοφος του 19ου αι. 5. Χαμηλό φυτό – Μικρασιατικό ποτάμι – Νέο, παλικάρι 6. Διπλό θυμίζει Γερμανούς – Φον...: ναύαρχος των Ναζί – Λίγο το σθένος 7. Λυρικός ποιητής από το Μεσολόγγι 8. Επίπεδος, λείος – Γαλλικός οίκος μόδας 9. Γκρίζος, σταχτής – Χαζούλα 10. Θύμα του Πάσχα – Ποιητικό «μέσα» - Παλιά η Ταϊλάνδη 11. Μια πρόθεση – Κόρη του Μαίανδρου (μυθ.) – Σχολή τουριστικών επαγγελμάτων (συντ.) 12. Όμοια φωνήεντα – Αγωνιστής του 1821 από τα Τρίκαλα – Υπέρτατον ο Θεός 13. Εγκατάσταση σε στρατόπεδο KAΘETA Αυτός καταπατά ξένα οικόπεδα Σχετικός με την ύλη – Αθηναϊκό ξενοδοχείο Ευρωπαϊκό κράτος – Ναυτικό κέλευσμα Δημιούργημα – Αγαθοί – Βυζαντινή νότα ...σόου: κουβεντολόι – Θαλασσοταραχή – Όρος του βόλεϊ Δίψηφο φωνήεν – Τραγοπόδαρος θεός (μυθ.) – Γάλλος ποιητής του 15ου αι. 7. Ισραηλίτης στρατηγός επί Κριτών – Πόλη του Βελγίου 8. Γερμανός φυσικός – Μάρκα αναψυκτικού – Προσχεδιασμένος αγώνας 9. Αγγλομαθών «φθινόπωρο» - Πόλη της Κροατίας – Αραβική έρημος 10. Ασιατικό κράτος – Προγόνων αχιβάδα – Μία πρόθεση 11. Άγγλος λογοτέχνης (1803-73) – Πρώτο συνθετικό αεροπορικής εταιρείας της Ευρώπης 12. Σπανίζουν στις ερήμους – Ιστάμενος πρόγονος 13. Προετοιμασμένη εγκληματική ενέργεια † NIKOΣ ΓPAΦAKOΣ ΛΥΣΗ Νο 104 OPIZONTIA KAΘETA 1. ΑΝΤΙΑΡΜΑΤΙΚΟΙ 1. ΑΡΙΘΜΟΜΗΧΑΝΕΣ 2. ΡΟΣΑΝΑ – ΠΟΤΑΠΟ 2. ΝΟΤΙΑΣ – ΚΑΓΙΑΚ 3. ΙΤΑΜΑ – ΜΑΝΟΥ 3. ΤΣΑΝΤ – ΣΙΝΑΣ 4. ΘΙΝΑ – ΦΟΝ – ΡΙΤΣ 4. ΙΑΜΑ – ΚΑΣΟΣ – ΚΝ 5. ΜΑΤ – ΚΟΝΤΑ – ΣΑΤ 5. ΑΝΑ – ΚΟΝΤΙ – ΑΑΔ 6. ΟΣ – ΚΟΝΤΑΡΙ – ΝΙ 6. ΡΑ – ΦΟΝΤΑ – ΡΙΝΑ 7. ΣΑΝΤΑΡΟΖΑ 7. ΧΟΝΤΑ – ΚΕΜΑΛ 8. ΗΚΙΣΤΑ – ΑΔΟΛΟΙ 8. ΑΠ – ΝΤΑΡΑ – ΜΟΡΟ 9. ΧΑΝΟΙ – ΟΛΙΝΑ 9. ΤΟΜ – ΑΡΟΔΟ – ΣΗΘ 10. ΑΓΑΣ – ΡΕΜ – ΑΜΙΝ 10. ΙΤΑΡ – ΙΖΟΛΑ – ΣΗ 11. ΝΙΣ – ΑΙΜΟΣ – ΑΚΕ 11. ΚΑΝΙΣ – ΑΛΙΜΑ 12. ΕΑ – ΚΑΝΑΡΗΣ – ΟΙ 12. ΟΠΟΤΑΝ – ΟΝΙΚΟΙ 13. ΣΚΑΝΔΑΛΟΘΗΡΙΑ 13. ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΑ 1. 2. 3. 4. 5. 6.