ΑΚΕΛ-∆ΗΣΥ-∆ΗΚΟ Βλάπτουν και οι τρεις τους την Κύπρο το ίδιο ΕΝΩΣΙΣ Tζι ας γινεί το γαίµαν µας αυλάτζιιν Γαµώ την ράτσα τους ρε Λιοντή! 3 0 A Π Ρ Ι Λ Ι ΟΥ 2 0 1 1 T E Y XO Σ 4 Ε Τ Ο Σ 5 ο B ΄ Π Ε Ρ Ι Ο∆Ο Σ Τ Ι Μ Η Ε Υ Ρ Ω 2 . 0 0 OXI ΣΤΟ ∆ΗΣΑΚΕΛΟ∆ΗΚΟ Εγώ ειµί το φως του κόσµου και ευλογώ σας και οµοσπονδοποιώ σας και αφελληνίζω σας τζιαι εσείς τζιοιµάστε τζιαι όποιου εν του αρέσκει έσιει τζιαι Σιβηρίαν τζιαι εγιώ ειµί το ΑΚΕΛ τζιαι εγιώ αποφασίζω ποιοι εν να πάσιν παράδεισον τζιαι ποιοι εν να πάν κόλαση. Εκαταλάβετε ρε γάαροι Κυπραίοι; Σηµαία µου ελληνική µε τον σταυρό στη µέση, όποιος σε κρούσει να καεί να λιώσει να ψοφήσει! Κρούζω και σηµαίες άµα λάχει. 2 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com Iδιοκτησία ΩΣIH ΠIΣΩ ΛT∆ T.K. 6969 NOMOΣ ΛEYKΩΣIAΣ - EΛΛAΣ THΛEOMOIOTYΠON: 22347547 [email protected]. ∆ιευθυντής Bάσος Φτωχόπουλλος Β΄ ∆ιευθυντής Αλέκος Μιχαηλίδης Aρχισυντάκτης Eλενίτσα Ευτυχίου Σελιδοποίηση Σοφία Γεωργίου Oµάδα Έκδοσης Στελ. Τρύφωνος Νικ. ∆ηµητριάδης Γ. Ρακκάς (Ελδυκάριος) Συνεργάτες Ν.Σ. Τράπεζα Κύπρου, Μ.Π. Υπουργείο Οικονοµικών, Ντ. Μ. επιχειρηµατίας ζυµαρικών, Μ.Π. γαλακτοκόµος, Π.Π. ∆Η.ΣΥ, Γ.Λ. πρώην Υπουργός και Α.Α. πρώην αδελφή Lifestyling Έρση Xριστόφια, Στ. Χριστοδούλου Oικονοµικοί Σύµβουλοι Έχουν χρεωκοπήσει Nοµικοί Σύµβουλοι Γιώργος Χριστοδούλου (γελοίες υποθέσεις), Λέαντρος Παπαφιλίππου (σοβαρές υποθέσεις), Kωστάκης Aιµιλιανίδης (δωρεάν υποθέσεις), Πέτρος X’’ Σάββας (τις Kυριακές), Στέλιος ∆ρυµιώτης (όταν δεν είναι µεθυσµένος), Xρήστος Kληρίδης (όταν κερδίζουµε το Λόττο) ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην χρησιµοποιείτε δικηγόρους του απορριπτικού χώρου. Είναι πανάκριβοι. ∆ικαστές στην πούγκαν µας ∆εν µπορούµε να δηµοσιεύσουµε τα ονόµατά τους για να µην τους κάψουµε Xρηµατοδότες USAID, UNOPS, ΟΥΠΣ. Eπίσηµος Λογοκριτής Aνδρούλλα Γκιούρωβα Επίσηµος Πόντιος Γιώργος Αµπατσίδης GO BACK DOG PUBLICATIONS: TOMBAZI 18, LEFKOSIA, KYPROS. TEL.: 99696969. All rights reserved. Nothing appearing in Union (and may your blood become avladjin) newspaper may be reprinted, reproduced by sex or transmitted through viri, either holy or in sin, by any electronic or mechanical means without prior written permission from the dog. Warning to lawyers: Writs for libels, slander or wrongdoings will not be accepted from anyone. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ Το επόµενο τεύχος ∆ΕΝ θα κυκλοφορήσει τέλος του µηνός όπως σας έχουµε συνηθίσει, αλλά µία εβδοµάδα πιο πριν για να προλάβουµε τις εκλογές. Άρα η εφ. ΕΝΩΣΙΣ θα κυκλοφορήσει στις 21 ΜΑΪΟΥ, µέρα Σάββατο, ώστε να έχετε την ευκαιρία να πάτε στην κάλπη ενηµερωµένοι, δυνατοί και αποφασισµένοι να µαυρίσετε τους σκατάες του ∆ΗΣΑΚΕΛ, τους χαραµοφάηδες του ∆ΗΚΟ και οποιονδήποτε άλλον επιθυµεί η καρδιά σας. Νοείται ότι οι συνεργάτες µας, ακόµη και αυτοί που είναι υποψήφιοι, παρακαλούνται όπως αποστείλουν τα κείµενά τους έως τις 10 του µηνός. Τα τρία βιβλιαράκια για την ΕΟΚΑ σκίζουν. Ελάτε να πάρετε τα αντίτυπά σας ∆ΩΡΕΑΝ. Παρακαλούµε καθηγητές και παπάδες να έρθουν σε επαφή µαζί µας, για να κάνουν διανοµή τα βιβλιαράκια στα σχολεία και στις ενορίες. ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Από τα επιλεγµένα περίπτερα που δηµοσιεύουµε πιο κάτω µπορείτε να προµηθευτείτε το βιβλίο ΛΕΜΕΣΙΑΝΟΝ ΕΙΝΑΙ, µαζί µε την εφηµερίδα µας, µε µόνο 9 ευρώ. Το ΛΕΜΕΣΙΑΝΟΝ ΕΙΝΑΙ δεν πρέπει να λείπει από καµιά βιβλιοθήκη κανενός Χωραΐτη ή Βαρωσιώτη, µιας και βάλλει κατά της συµπαθητικής τάξης των Λεµεσιανών. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΜΗΝΟΣ Μαζί µε την εφηµερίδα µας, όπως κάθε µήνα, σας προσφέρουµε κι ένα βιβλίο. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του ΜΑΗ είναι Η οµιλία του Τσε Γκεβάρα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ την 11η ∆εκεµβρίου 1964 µε τίτλο «Πατρίδα ή Θάνατος». ∆ΙΣΚΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ Επιτέλους ο πρώτος δίσκος των εκδόσεων ΑΙΓΑΙΟΝ βρίσκεται στα δισκάδικα. Τα τραγούδια του Πέτρου Παπαλεοντίου τραγουδούν οι Χρήστος Τόφας, Αλκίνοος Ιωαννίδης και η Βασιλική Καρακώστα. Τίτλος του δίσκου ΕΝΤΕΚΑ ΤΡΑΓΟΥ∆ΙΑ ΜΟΝΟ. Ζητήστε τον από τα δισκάδικα, τα µεγάλα βιβλιοπωλεία και από το ΑΙΓΑΙΟΝ. ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ Σύντοµα θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις ΑΙΓΑΙΟΝ το βιβλίο ΠΑΦΙΤΙΚΟΝ ΕΙΝΑΙ µετά από παρότρυνση πολλών φίλων από τις άλλες επαρχίες της Κύπρου. Επειδή οι συµπαθητικοί Πάφιοι δεν τύγχαναν τακτικά της κριτικής µας, διότι α) δεν το άξιζαν και β) δεν γνωρίζαµεν αρκετά για τα τεκταινόµενα της πόλης και της επαρχίας, πολλοί αναγνώστες θεώρησαν ότι είµαστε µεροληπτικοί, άλλοι υπαινίχθηκαν ότι τα παίρνουµε από τους Παφίτες και µερικοί ισχυρίστηκαν ότι έχουµε Παφίτισσες ερωµένες και γι’ αυτό ήταν στο απυρόβλητο. Για να βάλουµε τα πράγµατα στην θέση τους κυκλοφορούµε σύντοµα το ΠΑΦΙ ΤΙΚΟΝ ΕΙΝΑΙ για να µην έχουν παράπονο ούτε οι χωραΐτες ούτε οι Λεµεσιανοί. ΠΑΦΙΤΙΚΟΝ ΕΙΝΑΙ Nα λαλείς στες τουρίστριες ότι η Αφροδίτη εθκιάλεξε την Πάφο για να γεννηθεί επειδή εν γαµιάες οι Παφίτες. Nα υποστηρίζεις µε φανατισµό ότι οι Παφίτες εν οι πιο ψηλοί Κυπραίοι της Κύπρου. Να υποστηρίζεις µε φανατισµό ότι οι Παφίτισσες έννεν πιο χαµηλοκώλες που τες άλλες Κυπραίες. Να µεν παραδέχεσαι ότι το 35% των Παφιτών αντρών τζιαι γεναικών έχουν τα φρύθκια τους ενωµένα. ΚΑΡΑΟΛΗΣ ΚΑΙ ∆ΗΜΗΤΡΙΟΥ 10 Μαΐου 1956. Οι Άγγλοι αποικιοκράτες απαγχόνισαν δύο νέους ανθρώπους επειδή ήθελαν να ζήσουν ελεύθεροι. Η θέλησή µας για ελευθερία συνεχίζεται. Οδηγοί µας σήµερα εναντίον της διπλής κατοχής Τούρκων και Άγγλων παραµένουν οι νεκροί µας αγωνιστές. Ζητήστε όλοι το ∆ΩΡΕΑΝ βιβλιαράκι που εκδόσαµε για να τιµήσουµε τους πρώτους απαγχονισθέντες του αγώνα της ΕΟΚΑ, Καραολή και ∆ηµητρίου. ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΛΕΜΕΣΙΑΝΟΝ ΕΙΝΑΙ» ΛΑΡΝΑΚΑ MΗΝΑΣ ΤΣΙΑΜΠΑΡΤΑΣ ΛΤ∆ ΠΑΦΙΤΗΣ ΑΝ∆ΡΕΑΣ ΛΤ∆ ΠΕΡ. ΕΛΕΝΑ & ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΑ ΓΡΙΒΑ ∆ΙΓΕΝΗ 3 ΑΡΤΕΜΙ∆ΟΣ 36, ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ 9, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΧΡ/ΛΑΟΥ ΙΑΚΩΒΙ∆Η 26 ΓΡΗΓ.ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 58, ΛΕΙΒΑ∆ΙΑ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ 35 ΠΕΤΡ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΥ 3, ΧΟΙΡΟΚΟΙΤΙΑ BOROKI ENTERPRISES LTD ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ SO EASY KIOSKS LTD - 406 DOXA INVESTMENTS LTD SO EASY KIOSKS LTD - 401 ΛΕΜΕΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ & ΥΙΟΣ Τ&Ε MICHAELIDES NEWSAGE MULTIBREAM LTD CHRISTODOULOU BROS LTD KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙ∆ΗΣ ΑΝ∆ΡΕΑΣ ΠΕΡ. Ν.Τ. EXPRESS LTD ΛΕΥΚΩΣΙΑ L&A MERX LTD NO 1 ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΑΟΥΛΗ ΗILTON HOTEL B/SHOP ΠΕΡ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙ∆ΗΣ ΜΙΛΤΗΣ & ΕΥΓΕΝΗΣ MORE BLUE TRADING LTD ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΡΩ CHRIS - NIC ΛΟΪΖΟΣ & ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΕΡ. ΤΟ ΟΚΤΑΓΩΝΟ ΛΤ∆ MISSEDCALL KIOSK LTD ΛΕΩΝΙ∆Α ΜΑΡΩ ΠΑΡΑΡΛΑΜΑ ΛΤ∆ - ΑLFA MEGA ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ∆ΙΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙ∆ΗΣ ΝΙΚΟΣ ΠΕΡ. ΜΙΡΑΧΗΣ DELTANIMAR TRADING LTD ΠΕΡ. ΜΑΚΡΥ∆ΡΟΜΟΣ BEWARE OF THE DOG Σαββάκης Παλαιολόγος ο Tρίτος, επίσηµος σκύλος της «Ένωσις». Προσοχή, δαγκώνει! 30 Απριλίου 2011 ΓΡΙΒΑ ∆ΙΓΕΝΗ 41 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 218 ΑΝΟΙΚΟ∆ΟΜΗΣΕΩΣ 65Α ΓΛΑΣΤΩΝΟΣ 86 ΛΕΟΝΤΙΟΥ Α΄ 159 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 86, ΜΕΣΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ AΡΜΕΝΙΑΣ 53 Β-Γ, ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΛΕΩΦ. ΚΕΝΝΕΝΤΥ 91Β AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 98 ΛΕΩΦ. ΟΜΗΡΟΥ 1, ΑΓΑΛΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 114Α ΛΑΡΝΑΚΟΣ 119 ∆ΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 13Γ, ΠΑΛ/ΣΣΑ ΑΙΓΕΩΣ 28Β ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ 15 ΛΕΩΦ. ΝΙΚΗΣ 32 ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ 44 NIΚΟΥ ΚΡΑΝΙ∆ΙΩΤΗ 3 ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ 39, ΠΑΡΙΣΣΙΝΟΣ ΤΣΕΡΙΟΥ 68 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 13Γ, ΚΑΤΩ ΛΑΚΑΤΑΜΙΑ ∆ΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 89, ΛΥΚΑΒΗΤΟΣ ΛΗ∆ΡΑΣ 205Α ΛΗ∆ΡΑΣ 58 RNIK ENTERPRISES LTD RUNAWAY TRAD. LTD ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΙΣΤΗ GRIZZLY BEAR LTD No 1 ΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ C.L.E. ENTERPRISES LTD ΧΡΙΣΤΟΣ & ΠΑΝΙΚΚΟΣ CHRIS 1 STOP N301 ΝΙΚΟΣ Χ. ΠΑΠΑ∆ΟΠΟΥΛΟΣ ΛΤ∆ ΠΕΡ. ΙΠΠΟ∆ΡΟΜΟΣ Μ&Τ ΜETOCHIOU KIOSK BARCINO LTD Κ.Κ. ΤΗ MAGAZINO LTD GALLOPCA C/STOREA Π.Ι.Μ. ΒΟΥΝΟ ΛΤ∆ Κ. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤ∆ ∆ΡΑΚΟΥΜΕΛ ΚΟΥΛΛΗΣ & ΕΥΓΕΝΙΟΣ FANTASTI PAVILLION LTD Μ&Τ ΜΕΤΟCHIOU KIOSK-LUCK7 ΠΟΥΡΓΟΥΡΗ ΣΟΥΛΛΑ L&A MERX LTD NO 2 Χ.Α.Π/ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΜ/ΡΙΚΗ ΛΤ∆ FAST SPACE LTD Μ. ΤΣΟΥΤΣΟΥΚHΣ KUOPIO HOLDINGS LTD CHRIS CASH & CARRY ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ Α. ΚΟΜΠΟΣ ΛΤ∆ ΠΑΦΟΣ Χ-PRESS-K&K PATSAL LTD ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΛΑΣ STOKKOS BROS LTD Α/ΦΟΙ ΚΟΥΝΤΟΥΡΕΣΙΗ ΛΤ∆ ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΙΟΥ AMMOXΩΣΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ & ΧΡΙΣΤ. ΚΑΛΛΙΚΑ Α&Μ DOMINO SHOP LTD ΓΡΗΓ. ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ 61 ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 190, ΤHE MALL ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ 1 ΛΕΩΦ. ΡΙΚ 27 ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ 123Γ KEΡΥΝΕΙΑΣ 134 ΛΟΡ∆ΟΥ ΒΥΡΩΝΟΣ 26, ΠΑΛ/ΣΣΑ ΛΕΩΦ. ΑΘΑΛΑΣΣΗΣ 101 AΓΙΟΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ 99Α ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 104 ΜΕΤΟΧΙΟΥ 57 ΠΡΟ∆ΡΟΜΟΥ 131 ΣΤΑΣΙΝΟΥ 34 ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ 24∆, ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΠΡΟ∆ΡΟΜΟΥ 35 ΠΡΟ∆ΡΟΜΟΥ 51 ΕΛΑΙΩΝΩΝ 2, ΣΤΡΟΒΟΛΟΣ ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 13 ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 44 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 70 Ε. ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ 45, ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΤΙΣΣΑ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 40 ΓΕΩΡΓΙΟΥ ∆ΑΒΑΡΗ 9 ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ 47 ΚΑΝΤΑΡΑΣ 83 ΤΣΕΡΙΟΥ 170 TΣΕΡΙΟΥ 110 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 3Β, ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟ ΝΗΣΟΥ AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 14 ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ 15 EΛΕΥΘ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 64 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 19, ΚΟΝΙΑ ΛΕΩΦ. ΕΜΠΑΣ 104 ΤΕΥΚΡΟΥ ΑΝΘΙΑ 20, SHOP 4 1ης AΠΡΙΛΙΟΥ 100 ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ Η ΕΦ. ΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ vasosftohopoullos.wordpress.com 30 Απριλίου 2011 KAI KΛΑΜΑ Ο ΛΑΟΣ Οµόνοια Λαός Βοµβαρδισµός! 3 ∆ΕΝ ΞΕΧΝΩ THE LOOSER (O ΧΑΜΕΝΟΣ) ΜΕΡΟΣ Α΄ α ένας τίτλος µιας χολιγου- Ν ντιανής ταινίας, αγγλοτουρκι- κής παραγωγής, στην οποία θα µπορούσε να πρωταγωνιστεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Πέρασαν τρία χρόνια διακυβέρνησης των αριστερών προοδευτικών δυνάµεων του κοµµουνισµού και της ισότητας και ο Πρόεδρος Χριστόφιας, µε τις δυο τηλεοπτικές του εµφανίσεις, τα γιόρτασε δεόντως, µε καινούριες γκάφες, καινούριους αυταρχισµούς και µε το ίδιο αλαζονικό υφάκι. ∆εν έχει νόηµα να αναλύσει κανείς τα τρία πρώτα χρόνια του Χριστόφια, είναι πασιφανές, ακόµη και στους οπαδούς του, ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά µε αυτήν τη διακυβέρνηση. Ο Πρόεδρος, ως µαζοχιστής ολκής, αυτοµαστιγώνεται µε την κάθε του πράξη, µε την κάθε του δήλωση. Βλέπει, ακόµη, συνωµοσίες και συνωµότες έτοιµους να τον κατασπαράξουν και να οδηγήσουν την Κύπρο του στα κακά χέρια της ∆ΙΧΟ ΤΟΜΗΣΗΣ. Το ακελικό αντίδοτο της διχοτόµησης είναι η ΟΜΟ ΣΠΟΝ∆ΙΑ, η οποία διά µαγείας θα επανενώσει τη νήσο µας, χωρίς κανείς να µας πει πώς και µε ποιο κόστος και µε ποια κοµµάτια της πατρίδας µας θα επανενωθούµε. Τώρα, το γεγονός ότι για την πλειοψηφία του λαού µας - και αυτό απέδειξε το Σχέδιο Ανάν - η ΟΜΟΣΠΟΝ∆ΙΑ είναι συνώνυµη µε τη ∆ΙΧΟΤΟΜΗΣΗ, δεν προβληµατίζει καθόλου τους κυβερνώντες, διότι απλούστατα οι εντολές τους εξ άνωθεν (δες Βρετανούς και άλλους) είναι να πουλήσουν τη λύση της ΟΜΟ ΣΠΟΝ∆ΙΑΣ ∆ΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ ως επανένωση του νησιού και να ανατρέψουν τα αποτελέσµατα της καταψήφισης του σχεδίου Ανάν. Εδώ, όµως, ο Χριστόφιας τα έχει κάνει κυριολεκτικά θάλασσα. Όχι µόνο δεν µπορεί να πουλήσει αυτή τη λύση στους Κύπριους, δεν µπορεί καν να την δώσει για προβληµατισµό στα ίδια τ’ αρνιά του κόµµατός του, τη µάζα του ακελικού κόσµου. Μου φαίνεται ότι ο πρόεδρος είναι πια άχρηστος και στους Άγγλους και στους Τούρκους. Ένας Πρόεδρος, ο οποίος δεν µπορεί να πείσει το λαό του για µια λύση, µε την οποία συµφωνούν όλα τα κόµµατα πλην κάποια πολύ µικρά, ένας Πρόεδρος που συγκυβερνά µε το πρώτο και τρίτο µεγαλύτερο κόµµα του νησιού, έχοντας και ως ουσιαστική συµπολίτευση και το δεύτερο κόµµα µαζί του, τον δεξιό ∆ΗΣΥ, είναι ανίκανος και άχρηστος για τους ισχυρούς της γης που θέλουν λύση σή- µερα και όχι σε βάθος χρόνου. Ό,τι ήταν να κάνει ο Χριστόφιας για τα αφεντικά του το έκανε. Εξουδετέρωσε τη συµφωνία της 8ης Ιουλίου του Παπαδόπουλου, έδωσε στους Τούρκους και δώρα και µπαξίσια και υποχωρήσεις και ένας Θεός ξέρει πόσα άλλα. Η εκ περιτροπής προεδρία, η αποδοχή της παραµονής των εποίκων στα εδάφη µας και η σταθµισµένη ψήφος, συν τα άλλα, όπως το αναλλοίωτο του καθεστώτος των βάσεων, το περιουσιακό και οι αποζηµιώσεις που εµείς θα πληρώσουµε, και στο εσωτερικό η αφελληνοποίηση της παιδείας µας και του πολιτισµού µας, όπως και η υπόσχεση ότι η κρατική γη και η εκκλησιαστική γη στα κατεχόµενα θα δοθούν στους Τούρκους, µας έχουν µείνει «αγγονίν». Αυτά όλα, όµως, δεν αρκούν, εάν ο Χριστόφιας δεν µπορεί να τα πουλήσει στον κυπριακό λαό και αυτό το γεγονός, ότι είναι ανίκανος να κάνει κάτι τέτοιο τον οδηγεί στις καθηµερινές γκάφες και εµµονές του. Βλέπει την εξόντωσή του και κλαίει σαν µωρό µε κάθε ευκαιρία, ενώ είναι ο πιο προνοµιούχος πρόεδρος που είχε ποτέ η ∆ηµοκρατία. Κάτω από άλλες συνθήκες, εάν ο ∆ΗΣΥ και το ∆ΗΚΟ δεν του ήταν αλληλέγγυοι, τα κόµµατα αυτά θα τον έστελλαν στο σπίτι του νύκτα µάλιστα, σε λίγες µέρες, µε ελάχιστες διαδηλώσεις και ελάχιστες κινητοποιήσεις. Βλέπει εχθρούς παντού Ο ΜΗΤΣΟΣ ΤΖΙΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΗΣ Ρε Σταυρή, τι είναι αυτό που άκουσα ότι θα κάνεις Σπίθα Γρίβα ∆ιγενή; Ρε Μήτσο, που τες πολλές αζίνες που βάλλει ο Χριστόφιας µες τον κώλο µας δακάτω δα, µόνο µια σπίθα Γρίβα ∆ιγενή θα µας σώσει! και επιτίθεται σε δηµοσιογράφους και εκστοµίζει απίστευτες κατηγορίες και δεν ντρέπεται ούτε κατανοεί πως είναι Πρόεδρος και όχι κάποιος καφετζής σε καφενείο µικρού χωριού. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι στις κάλπες της 22ης Μαΐου το κόµµα του προέδρου δεν θα τιµωρηθεί σε µεγάλο βαθµό, ώστε ν’ ανησυχήσει ιδιαιτέρως ο Πρόεδρος. Είναι επίσης πάλι σίγουρο ότι οι Άγγλοι και οι Τούρκοι, µε την άνοδο του ∆ΗΣΥ, θα µας φωτογραφίσουν και τον επόµενο Πρόεδρο της κυπριακής δηµοκρατίας, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον ακελικό της δεξιάς, Νίκο Αναστασιάδη. Ας ελπίσουµε ότι στις εκλογές θα τιµωρηθεί τουλάχιστον το ∆ΗΚΟ. Εάν το ∆ΗΚΟ υποστεί ήττα, τότε µπορούµε να ελπίζουµε στην αποµάκρυνση του Κάρογιαν και κατά συνέπεια στο διαζύγιο ΑΚΕΛ – ∆ΗΚΟ στην κυβέρνηση, που αυτό θα ανοίξει τις προοπτικές για την έναρξη των διαδικασιών για τη δηµιουργία ενός ενοποιηµένου τρίτου πόλου, που θα παλέψει στις προεδρικές εκλογές, για να αποφύγουµε το αυτοκτονικό δίληµµα Χριστόφιας ή Αναστασιάδης. Μετά τις εκλογές, όποιο και να είναι το αποτέλεσµα, η Ε∆ΕΚ, το ΕΥΡΩΚΟ και οι Οικολόγοι θα πρέπει ολόισια να βρουν τρόπους ενοποίησής τους, µε σκοπό τη διεκδίκηση της Προεδρίας, µε στόχο να αναγκάσουν το ∆ΗΚΟ και τους λεγόµενους απορριπτικούς του ∆ΗΚΟ να συµµαχήσουν µαζί τους, για να υπάρξει ένας δυνατός ΤΡΙΤΟΣ ΠΟΛΟΣ, ικανός να εκτοπίσει ένα από τα δυο κόµµατα, ∆ΗΣΥ – ΑΚΕΛ, να περάσει στον δεύτερο γύρο. Νοείται ότι κανείς από εµάς δεν θα ψηφίσει ∆ΗΣΑΚΕΛ. Η µόνη ριζοσπαστική θέση είναι να δουλέψουµε σκληρά όλοι, για να ηττηθεί το ∆ΗΚΟ. Ο θάνατος του σηµερινού ∆ΗΚΟ ίσως ν’ αποτελέσει το πρώτο βήµα για τη σωτηρία µας. Οι καιροσκόποι του ∆ΗΚΟ δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο. Μαζί µε τον «χαµένο» ετοιµάζουν την αντεπίθεσή τους. Το ίδιο και οι Εγγλέζοι. ∆εν πρέπει να αποκλείσουµε το ενδεχόµενο µιας νέας σύµπραξης ΑΚΕΛ – ∆ΗΚΟ, µε αγγλόφιλο ∆ΗΚΟϊκό υποψήφιο για τη διεκδίκηση της εξουσίας. Γι’ αυτό και ο αγώνας µας είναι σε τρία µέτωπα εναντίον του ΑΚΕΛ, του ∆ΗΣΥ και του ∆ΗΚΟ. B.Φ. ΤΟ ΜΕΡΟΣ Β΄ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ ΤΙΝΥ ΤΙΝΥ ENGLISH SUPPLEMENT Dear English High Commisioner, get the fuck out of here and take with you all the other fucking imperialist pigs and all the fucking agglothremmenic Akelic swine. We have just burned Judas to celebrate the resurrection of our Christ. Now we will burn the bases that you and the slimy Christofias call sovereign because they are ours and we can do what we like to them. Ok shitface? ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, ΕΝΑΣ ΛΑΪΚΟΣ ΤΡΑΓΟΥ∆ΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΤΟΥ Τώρα, τα κανάλια και οι σταθµοί σού κάνουν αφιερώµατα, λένε τα καλύτερα λόγια για τα τραγούδια σου και για το άτοµό σου. Σε Ελλάδα και Κύπρο, όλοι µιλούν για τον πρόωρο χαµό σου και όλοι χύνουν δάκρυα για την απώλεια της ελληνικής µουσικής και του ελληνικού πολιτισµού. Μίλησαν για σένα όλοι και είπαν λόγια πολύ συγκινητικά, σαν να σε αγαπούσαν κι εσένα και τα τραγούδια σου παράφορα. Τώρα, γιατί τις τελευταίες δεκαετίες, ελάχιστα τραγούδια σου έπαιζαν οι σταθµοί, µόνο οι ιθύνοντες των σταθµών ξέρουν. Τώρα, όµως, κλαίνε, Χάσαµε τον Παπάζογλού µας. Μεγάλη η απώλεια. Κλαίνε, όπως αύριο θα κλαίνε και για τον Θεοδωράκη και για τον Σαββόπουλο, για τον Ξαρχάκο, τον Μούτση και όλους τους άλλους µεγάλους µας µουσικούς και τραγουδοποιούς. Αυτή είναι η δουλειά των σύγχρονων καναλιών και σταθµών, πάνω απ’ τα πτώµατα των νεκρών µας να βγάλουν και λίγη δόξα για τον εαυτό τους. Να δείξουν πως είναι και αυτοί ένα κοµµάτι του Παπάζογλου, να οικειοποιηθούν τα τραγούδια του, ανεξαρτήτως αν οι σταθµοί τους παίζουν µέρα νύκτα σαχλαµάρες και όχι τα τραγούδια του. ∆εν θέλω να καταθέσω τη δική µου µαρτυρία για τον Παπάζογλου. Λέω µόνο πως ήταν κάτι σαν φάρος για πολλούς ανθρώπους, έδινε σε όλους µας το κουράγιο να µένουµε εκτός Αθήνας, να µην σνοµπάρουµε την επαρχία και την καταγωγή µας και να δηµιουργούµε στον τόπο µας· και αν πράγµατι αξίζουµε, τότε τίποτα δεν θα πάει χαµένο. Έµεινε πιστός στη Θεσσαλονίκη ως Έλλην Μικρασιάτης, παιδί µιας δεκαετίας µε Καζαντζίδη και Rolling Stones, παιδί µιας γενιάς στο µεταίχµιο τροµερών κοινωνικών και πολιτισµικών αντιφάσεων και αλλαγών. Έµεινε πιστός σε έναν άλλο τρόπο ζωής, χωρίς φτιασίδια, φρου φρου και αρώµατα, χωρίς το αυτάρεσκο των φώτων της τηλεόρασης. Όλα αυτά πάλι θα είχαν νόηµα, έστω και αν δεν ήταν ένας λαµπρός τραγουδοποιός. Παίρνουν όµως άλλες διαστάσεις, διότι ακριβώς δεν ήταν ένας απλός τραγουδοποιός, αλλά ένας καλλιτέχνης, που άλλαξε τον τρόπο που ακούµε τα λαϊκά τραγούδια, χωρίς να τα ξεφτιλίζει. Στο Παραλίµνι σ’ ένα γήπεδο, µάλλον της ΕΝΩΣΗΣ ΝΕΩΝ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ, τον είδαµε για πρώτη φορά στην Κύπρο, πριν πολλά χρόνια. Στη µέση ο Σαββόπουλος, αριστερά του η Αρβανιτάκη και δεξιά του ο Παπάζογλου. Μια απίστευτη συναυλία. Έκτοτε και οι τρεις τους κόλλησαν κυπρίτιδα, µία ασθένεια που, ναι µεν έγινε γνωστή λόγω Σεφέρη, όµως στις µέρες µας, δυστυχώς, έχει πάρει λάθος διαδροµές, ειδικά ανάµεσα σε Ελλαδίτες καλλιτέχνες και καλλιτεχνίζοντες. Ο Παπάζογλου έκτοτε ξόδεψε πολλές ζωές στην Κύπρο. Περπατούσε την παλιά πόλη ωσάν να περπατούσε στη Μικρά Ασία. Κοίταζε αυτόν τον άλλο ελληνισµό µε µια µατιά διαφορετική. ∆εν είχε τη µατιά του καλαµαρά, ούτε καν του Ελλαδίτη. Κοίταζε αυτό τον τόπο σαν να τον ήξερε, σαν να έζησαν κάπου εδώ οι δικοί του άνθρωποι, οι δικοί του πρόγονοι. Εγώ ξέρω γιατί. Ο Παπάζογλου ήταν από τους λίγους Ελλαδίτες που γνώρισα, που κατάλαβαν εξ αρχής ότι η Κύπρος αποτελεί το µόνο ελεύθερο κοµµάτι της Μικράς Ασίας, το µόνο κοµµάτι του ελληνισµού, που ακόµη αντιστέκεται στον ελλαδιτισµό ως γνήσια ελληνική µικρασιατική γη. Θέλαµε να κάνουµε ένα δίσκο µε µικρασιατικά τραγούδια, από αυτά που αρχές του 20ου αιώνα τραγουδούσαν όλοι στην Κύπρο. ∆εν τα καταφέραµε. Καλό σου ταξίδι, φίλε µου. Εκεί που θα πας, βρες τον παππού µου να ακούσεις ξανά τη φωνή του και να κλάψεις ξανά. Για όλους µας. 4 vasosftohopoullos.wordpress.com O∆ΟΣ ΕΛΛΑ∆ΟΣ EΛΕΥΘΕΡΟΣΚΟΠΕΥΤΙΚΑ Έρχεται το Πάσχα κι όλοι µοιράζουµε απλόχερα τις ευχές µας σε συγγενείς, φίλους και γνωστούς. Όλοι κανονικά θα έπρεπε να ευχόµαστε ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και ανάσταση στην Κύπρο και το Έθνος. Γιατί είναι γνωστό και δεν χρειάζεται καν να επεκταθούµε, ότι κινδυνεύουµε ως κράτος και ως Έθνος. Είναι θλιβερή η διαπίστωση, αλλά είναι αλήθεια: Κάποιοι,7 χρόνια µετά το δηµοψήφισµα της απόρριψης του σχεδίου Ανάν, επιµένουν να συµπεριφέρονται µε τρόπο που υποδηλώνει ότι δεν σέβονται την ετυµηγορία του λαού. Θα τους την θυµίσουµε: 24% ΝΑΙ και 76% ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν και όχι αντίστροφα. Έρχεται το Πάσχα κι ακόµα κι ο ευέξαπτος Ευέλικτος Χριστόφιας φόρεσε άλλη µάσκα (της βδοµάδας των παθών) και περίπου ζήτησε ανακωχή από τους πολιτικούς του αντιπάλους που του ασκούν "εξουθενωτική" κριτική. Πάσχα καιρό να µην δώσει το µήνυµα της αγάπης ο Ευέλικτος και να ανοίγει νέες "φάλλιες"; Ακόµα κι ο πιο άσχετος επικοινωνιολόγος δε θα του σύστηνε κάτι τέτοιο. Θα τον αφήσει όµως να "αγιάσει" ο Αρχιεπίσκοπος µε το Πασχαλινό διάγγελµα του; Του αξίζει τελικά, να σεβαστούµε την έκκληση του για ανακωχή; Όχι, λέµε εµείς. Ας πρόσεχε... ∆εν µπορεί να υπάρχει η παραµικρή επιείκεια. Εδώ είναι η τύχη της πατρίδας που κρίνεται. Εξάλλου τέτοια επιείκεια, σίγουρα δεν την θέλει ούτε ο Θεός. Ούτε Αυτός θα ήθελε να δει τις εκκλησιές µας να µετατρέπονται σε τζαµιά µετά από µια τουρκοποίηση που θα προέλθει µετά από ένα συνεταιρικό κράτος ∆ιζωνικής ∆ικοινοτικής Οµοσπονδίας. Του αξίζει να τον λυπηθούµε όταν επιµένει στην ίδια καταστροφική πολιτική; Του αξίζει π.χ. η επιείκεια την στιγµή που εισηγείται ταυτόχρονη καταγραφή πληθυσµού εξισώνοντας το νόµιµο κράτος µε το παράνοµο ψευδοκράτος; Μόνον αν παραιτηθεί θα µπορούσαµε να τον συγχωρήσουµε για την ζηµιά που επέφερε στον τόπο µε την καταστροφική πολιτική που ακολουθεί. Μόνον η παραίτηση µε ένα µεγάλο "mea culpa" θα µπορούσε να εκτιµηθεί ως πράξη µεταµέλειας και ως "σωστός" θεµέλιος λίθος για τον διάδοχο του στην προεδρία και για την απαρχή της χάραξης µιας πολιτικής αποδέσµευσης από τα λάθη και τις υποχωρήσεις του παρελθόντος. Άνθρωποι των γραµµάτων, πολεµήστε την εκπαιδευτική µεταρρύθµιση του Α.Κ.Ε.Λ. και του Υπουργού Παιδείας («… για διαµόρφωση δηµοκρατικού και ανθρώπινου σχολείου, την απάλειψη των στενά εθνοκεντρικών, µονοπολιτισµικών και κατ’ επέκταση εθνικιστικών στοιχείων…»). Σκοτώνει την Ελληνική Παιδεία! Στις 22.05.2011 ψηφίστε για να φύγουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα από τα κέντρα εξουσίας, οι εθνοµηδενιστές και οι "εθνοκαπηλευτές" και κάλπικοι εθνικόφρονες, θιασώτες της ∆ιζωνικής ∆ικοινοτικής Οµοσπονδίας. ΚΥΠΡΟΣ – ΕΛΕΥΘΕΡΗ – ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙ∆ΗΣ Της σύνταξης ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 21; Μετά από τόσα «εύγε» στο ΑΠΟΕΛ για το πρωτάθληµα οφείλουµε να πούµε κι ένα «αίσχος» στην εταιρεία της οµάδας. Αφού λοιπόν κατέκτησε το 21ο πρωτάθληµα, προσθέτοντας ακόµα µια ήττα στο δησακελικό καθεστώς, ο ΑΠΟΕΛ ΛΤ∆, θέλησε να πουλήσει φανέλες µε επιγραφή «οι ήρωες του 21» εννοώντας φυσικά τους παίκτες. ∆εν είναι δυνατόν. ∆ηλαδή παραλληλίζουν τον Τρισκόφκσι και τον Γκριντσάροφ µε τον Καραϊσκάκη και τον Κολοκοτρώνη; Λίγος σεβασµός δεν βλάφτει. Οφείλουµε να καλέσουµε τους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ να µην ψωνίζουν από τις φανέλες της εταιρείας γιατί βλάπτουν, προφανώς, την εθνική µας ιστορία. Και µια απορία: Όταν κατακτήσει το 55ο πρωτάθληµα, θα τυπωθούν µπλούζες, µε επιγραφή «οι ήρωες του 55», και από κάτω ονόµατα Άγγλων ποδοσφαιριστών ας πούµε; Για γέλια και για κλάµατα… «Ε» 30 Απριλίου 2011 ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ, ΕΧΑΣΕΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙ∆Ι γράφει ο Αµετανόητος Οδυνηρά εκλογικά διλήµµατα ι επερχόµενες βουλευτικές εκλο- Ογές θα επηρεάσουν σε κάποιο βαθ- µό τις ζυµώσεις ενόψει των προεδρικών εκλογών. Οφείλουµε σ’αυτές τις εκλογές να προσέλθουµε στις κάλπες και να ψηφίσουµε οτιδήποτε κρίνει ο καθένας µας, εκτός από το ∆ΗΣΥ και το ΑΚΕΛ. Όσο µικρότερο το ποσοστό τους, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητές µας να απαλλαγούµε από τον εθνικά επίκινδυνο Χριστόφια και να αποφύγουµε τον εξίσου επικίνδυνο Αναστασιάδη. ∆υστυχώς, όµως, οι επιλογές που έχουµε µπροστά µας κάθε άλλο παρά µας εκφράζουν. Το ∆ΗΚΟ είναι ένα κόµµα που έµαθε πάντα να είναι κοντά στην εξουσία, η οποία είναι το οξυγόνο του. Ο ρόλος του σηµερινού προέδρου του είναι πέρα πάσης αµφιβολίας εθνικά επιζήµιος. Τα κίνητρά του ίσως είναι µικροπολιτικά αλλά το πιθανότερο παρόµοια µε του Αναστασιάδη. Το θετικό για το κόµµα αυτό είναι οι καθαρές φωνές ορισµένων στελεχών όπως των Κουλία, Κολοκασίδη, Παπαδόπουλου και άλλων. ∆υστυχώς, όµως, ψηφίζοντας αυτούς, στηρίζουµε Κάρογιαν και έµµεσα Χριστόφια. Η Ε∆ΕΚ κρατεί µια πιο συνεπή στάση, ο ηγέτης της όµως δεν εµπνέει απόλυτη εµπιστοσύνη, ενώ στα ψηφοδέλτιά της υπάρχουν και άτοµα όπως τον ανεκδιήγητο Σοφοκλέους στη Λάρνακα, πρώην υπουργό και υποστηρικτή του σχεδίου Ανάν, ο οποίος µάλιστα φέρεται να διεκδικεί µε αξιώσεις βουλευτική έδρα. Οι Οικολόγοι είναι σταθεροί από ιδρύσεώς τους εναντίον της ∆∆Ο, όµως η ετερογένεια των µελών και ψηφοφόρων τους αποτελεί πρόβληµα. Έρχοµαι τώρα στο ΕΥΡΩΚΟ µε το οποίο θα ασχοληθώ λίγο περισσότερο, κυρίως διότι είναι το κόµµα που µέχρι τώρα ψήφιζε η πλειοψηφία των αναγνωστών της εφηµερίδας. ∆εν θα αµφισβητήσω ότι στο ψηφοδέλτιό του υπάρχουν αξιόλογα άτοµα µε θέσεις ίσως παρόµοιες µε τις δικές µας, πολύ φοβάµαι όµως ότι απλώς χρησιµοποιούνται για να υφαρπάσουν τις δικές µας ψήφους. Η γενικότερή του εικόνα είναι απογοητευτική και σε καµία περίπτωση δεν πρέπει να ταυτιζόµαστε µαζί του. Η παρουσία του στη βουλή ήταν χαµηλών τόνων, ενώ µέχρι και πριν µερικούς µήνες δεν είχαν αποκηρύξει ευθαρσώς τη ∆∆Ο. Αυτό έγινε βέβαια ενόψει εκλογών, όπως και το ανέβασµα των τόνων, ιδίως στο θέµα των λαθροµεταναστών και αυτό ίσως χάρη στη δράση ορισµένων αξιόλογων στελεχών του. Για να µην ξεγελιέστε όσον αφορά τα πιστεύω και τις προθέσεις τους, αρκεί ν’ ανοίξετε την αρχική σελίδα της ιστοσελίδας τους. Σύνθηµα τους «πάνω απ’όλα η Κύπρος». ∆ιερωτώµαι αν για το κάθε γνήσιο Έλληνα είναι πάνω απ’ όλα ο τόπος καταγωγής του και όχι το έθνος. Με την ίδια λογική ο Ελλαδίτης µπορεί να λέει πάνω απ’ όλα το ελλαδικό κράτος ή πάνω απ’όλα η Κρήτη κ.ο.κ. Αν δείτε δε και τις σηµαίες που στολίζουν την ιστοσελίδα τους, θα νιώσετε πραγµατικά αηδία για το κατάντηµά τους. Υπάρχουν µόνο η δοτή, τουρκικής σχεδίασης κυπριακή σηµαία και η ευρωπαϊκή. Τη γαλανόλευκη την αφαίρεσαν και µετά κάποιοι ευελπιστούν ότι αυτοί θα αντισταθούν στον αφελληνισµό της παιδείας µας ή ευρύτερα της Κύπρου. Οι ίδιοι παίζουν το παιγνίδι του αφελληνισµού. Σύµφωνα µε όλες τις ενδείξεις στις εκλογές κατέρχεται και το ΕΛΑΜ του οποίου οι θέσεις όσο αφορά το Κυπριακό, την παιδεία , τους λαθροµετανάστες ταυτίζονται σε µεγάλο βαθµό µε τις δικές µας . Υπάρχουν όµως αρκετά άλλα σηµαντικά σηµεία, που σίγουρα δεν µας βρίσκουν σύµφωνους, όπως η φυλετική ερµηνεία της εθνικής ταυτότητας. Αυτό που προσωπικά µε ενοχλεί περισσότερο σ’ αυτούς είναι που περιφέρουν διάφορους ξένους, θιασώτες του Χίτλερ και του Μουσολίνι σε µνηµεία ηρώων, ξεχνώντας ότι αυτοί οι δύο ήταν υπεύθυνοι για το θάνατο σχεδόν µισού εκατοµµυρίου Ελλήνων. Ο καθένας µας έχει λοιπόν και την κρίση και τον πατριωτισµό να αποφάσει ποια είναι η λιγότερο οδυνηρή επιλογή για τις εκλογές. Πέρα απ’ αυτό όµως, οφείλουµε να κινηθούµε επιτέλους προς την κατεύθυνση της δηµιουργίας µιας υγιούς εθνικής κίνησης, η οποία δεν θα έχει τη µορφή κόµµατος, αλλά αν οργανωθεί σωστά, µπορεί να επηρεάζει θετικά κάποια τουλάχιστον κόµµατα. ΕΩΣΦΟΡΙΚΑ Πωλείται ψήφος είτε έναντι οικονοµικών ανταλλαγµάτων, είτε έναντι διορισµού σε µόνιµη θέση στη δηµόσια υπηρεσία. Σοβαρές προτάσεις µόνο, παρακαλώ. Αποκλείονται τουρκόσποροι, αγγλόσποροι και όσοι τα παίρνουν από την UNOPS, UNDP. Τηλέφωνο (απευθυνθείτε στην ΚΥΠ). Μπορεί η πιο πάνω αγγελία να φαντάζει αστεία, αλλά δυστυχώς αντικατοπτρίζει την πολιτική µας πραγµατικότητα. Η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών ιδίως των µεγάλων κοµµάτων, ελλείψει πολιτικού λόγου και ικανοτήτων, στηρίζονται αποκλειστικά στο λαϊκισµό και στην εξαγορά της ψήφου των πολιτών µ’αυτό τον τρόπο. Μου ανέφερε κάποιος ότι υποψήφιος βουλευτής του ∆ΗΣΥ στην Αµµόχωστο, πηγαίνει ακόµη και σε γενέθλια. Πρόσφατα δε, αποκοιµήθηκε σε γάµο κατά τη διάρκεια του µυστηρίου. Παράκληση δική µου και αρκετών άλλων τηλεθεατών, όπως πριν την προβολή δηλώσεων, οµιλιών του Χριστόφια να υπάρχει προειδοποίηση για σκηνές και λόγια που θα ενοχλήσουν. Ακόµη, να εµφανίζεται η ένδειξη 18, διότι είναι αδύνατο πολλές φορές να συγκρατήσουµε τη γλώσσα µας και αυτά που εκστοµίζουµε είναι σίγουρα ακατάλληλα για άτοµα κάτω των 18. Επαναλαµβάνω σε όσους στηρίζουν ακόµη Χριστόφια. Κανείς δεν επιδιώκει την πολιτική του εξόντωση, αυτό το έχει καταφέρει µια χαρά µόνος του. Έχει πλήρως γελοιοποιηθεί µε τα έργα και τις ηµέρες του, αλλά δυστυχώς παραµένει πρόεδρος και συνεπώς επικίνδυνος για την επιβίωση του Ελληνισµού στην Κύπρο. Εύγε στους οργανωµένους φιλάθλους του ΑΠΟΕΛ, που έδειξαν πόρτα στον Αναστασιάδη. Επιτέλους, πρέπει να πάψουµε να είµαστε πρόβατα και να αντιστεκόµαστε σ’ όσους οδηγούν τον τόπο στην καταστροφή. Έψαχνα στα ιδιωτικά κανάλια, σε Κύπρο και Ελλάδα, να δω εκποµπές αφιερωµένες στην εθνική επέτειο. Πουθενά! Αποκορύφωµα ο ΑΝΤ Ελλάδος , ο οποίος µετέδωσε µάλιστα και τουρκική σειρά! Γι’αυτό, κλείστε τις τηλεοράσεις σας! 30 Απριλίου 2011 ΝΕΟ ΣΤΕΚΙ vasosftohopoullos.wordpress.com Χριστός Ανέστη Έλληνες και προσοχή οι Ιούδες καραδοκούν! Viva LA REVOLUCION 5 Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΟΠΟΥΝ ΤΑ ∆ΕΣΜΑ Φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώµατα κι ιστορία οι παρέες Θεωρούµε πως η δηµιουργία χώρων πολιτισµού στην Κύπρο της παγκοσµιοποίησης, του δησακελισµού και της εθνοαποδόµησης είναι επιτακτική. Και όπως είναι φυσικό, η ευθύνη πέφτει ως συνήθως στη νέα γενιά. Το αισιόδοξο, λοιπόν, αυτής της περιόδου, δεν είναι τα εκλογικά ποσοστά των αυτόνοµων ενωτικών φοιτητών, αλλά το γεγονός ότι οι ίδιοι αυτοί νέοι, κατανοώντας ότι πρέπει να αγωνιστούµε για την επικράτηση του ελληνικού πολιτισµού του νησιού µας, προχώρησαν στη δηµιουργία ενός πολιτιστικού στεκιού στην παλιά Λευκωσία. Στόχος είναι, από τη µια, µια νέα πολιτιστική πρόταση, κι απ’ την άλλη ένας ζεστός χώρος της νεολαίας µακριά από τα εµπορικά καφέ της πρωτεύουσας. Στο στέκι αυτό, που θα λειτουργήσει πολύ σύντοµα, θα γίνονται πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές ταινιών, γλέντια, παράλληλα, µε την ύπαρξη ενός καφεαναγνωστηρίου, όπου οι νέοι θα µπορούν και να προβληµατίζονται και να ψυχαγωγούνται. Ελπίζουµε πως το στέκι αυτό, θα αποτελέσει µια διέξοδο για τη νεολαία και θα σηµάνει την έναρξη νέων αγώνων. Για νεότερα θα υπάρξει ενηµέρωση. “Hey you don’ tell me there’s no hope at all Together we stand divided we fall” Pink Floyd ∆ύσκολοι καιροί για Έλληνες. Ζούµε στη χειρότερη, µάλλον, εποχή του ελληνισµού σε Κύπρο και Ελλάδα. Ο Παπανδρέου, πουλάει τη χώρα, ο Χριστόφιας πουλάει κι αγοράζει ότι έχουµε και δεν έχουµε κι εµείς ισχνοί φωνάζουµε από µια γωνιά, ελπίζοντας σε κάτι, σε οτιδήποτε. Πρέπει να αλλάξουµε µυαλά. Οφείλουµε να σταµατήσουµε να αποτελούµε ακόµα µια γενιά που µε εθνικιστικές φανφάρες λοξώς δεξιά, µε γηπεδικά συνθήµατα τύπου ∆ράσις ΚΕΣ και χαρακτήρα εκσυγχρονισµένων λαϊφσταϊλιστών νέων, βάζει σκοπό ζωής µια θέση στο δηµόσιο, αφού φυσικά διασκεδάσει λίγο στα «µπουζούκια» των Αθηνών. ∆εν βρισκόµαστε σε καθόλου καλή θέση. Η γενιά µας περνάει την κρίση που περνά ο υπόλοιπος ελληνισµός ,κι αν δεν αντιδράσουµε µάλλον η ιστορία θα µας ξεχάσει ή ακόµα χειρότερα θα µας καταγράψει µε ένα τεράστιο ΑΙΣΧΟΣ και κόκκινο µελάνι για παράδειγµα προς αποφυγήν. ∆εν είναι δυνατόν να επιµένουµε ακόµα σε αδιέξοδους δρόµους και γελοίες λειτουργίες, ουρλιάζοντας «και τώρα και πάντα δράσις κες», λές και πρέπει να µείνει ανοικτό το µαγαζί µας, όχι να σωθεί ο τόπος µας. Μια ζωή τα ίδια και τα ίδια, να ζουν οι φοιτητές έναν ολόκληρο χρόνο, για τις εκλογές. Είναι τεράστιο πρόβληµα, όταν µας δίνει πάσες το ∆ΗΣΑΚΕΛ για να φωνάξουµε, να παραµένουµε σιωπηλοί γιατί µπορεί να έχουµε δουλειές και TΣIKOY∆IA KPHTHΣ ∆IANOMEIΣ: MITΣI∆HΣ ∆HMOΣIA ETAIPEIA ΛT∆ υποχρεώσεις. Είναι σφάλµα να µην κατανοούµε ότι η εθνική µας ταυτότητα δεν µας επιτρέπει να είµαστε το ίδιο µε µια νεολαία κόµµατος, ανίκανη να εµφανίσει ένα δικό της ύφος και µια εναλλακτική πρόταση στον φοιτητή που γυρίζει την πλάτη στα κατεστηµένα, γιατί βαρέθηκε. Σήµερα, δεν µπορεί κανείς που αντιλαµβάνεται την κατοχή και την υποδούλωση να µοιάζει µε έναν Ακελικό ή έναν Συναγερµικό. ΚΑΘΟΛΟΥ. ∆υστυχώς η πλειοψηφία των φοιτητών σε όλη την Ελλάδα, µοιάζει και καλοµοιάζει. Η εθνική µας παράδοση δεν είναι ούτε τα προεκλογικά παρτάκια, ούτε οι δυτικότροπες µουσικές… ούτε η µία φορά τον χρόνο ενασχόληση µε τα κοινά. Εποµένως, δεν επιτρέπεται να είµαστε µια γενιά που δεν θα δώσει ένα καλό µέλ- λον στα παιδιά της και µια παιδεία ελληνική και αντιστασιακή. Αν καλοσκεφτούµε το σήµερα, θα µας πιάσει κατάθλιψη στο πως θα είναι οι αυριανοί νέοι. Θα αρχίσουµε τα προζακ αν αναλογιστούµε ότι σε 5-10 χρόνια το αντιοµοσπονδιακό µέτωπο στην Αθήνα θα είναι µόνο το ∆ράσις ΚΕΣ, το οποίο θα παλεύει ακόµα για µια δεύτερη έδρα και καµιά διαφήµιση στον Στόχο. Οι οµφάλιοι λώροι πρέπει να κοπούν σύριζα. Το παρελθόν µας σπρώχνει πιο πίσω και δεν µας παίρνει. Η Κύπρος έχει ανάγκη από νέους, έτοιµους να θυσιαστούν για την λευτεριά κι όχι φοιτητές που κάποτε, συνήθως ελέω εκλογών ξεχνούν ιδέες, ενώσεις κ.λ.π. Μόνος δρόµος, λοιπόν, είναι να κόψουµε τους δεσµούς µε δεξιές, αριστερές, ακροδεξιές και ακροαριστερές οδούς, να βάλουµε καλά στα καµένα µας µυαλά πως η εθνική µας ταυτότητα και παράδοση αρκεί για να αντισταθούµε στον αφελληνισµό, στην κατοχή, στην υποδούλωση, χωρίς ταµπέλες και ξεπερασµένα ιδεολογήµατα. Υπάρχει ελπίδα. Να διαχωρίσουµε τη θέση µας µε όλους, από την ακροδεξιά ως την ακροαριστερά, να καταλάβουµε πως ο ελληνικός πολιτισµός δεν είναι µόνο ο Νταλάρας και να προωθήσουµε όσο µπορούµε την λαϊκή µας παράδοση. Να σταθούµε µαζί και να πορευτούµε σε µια νέα επανάσταση, να αντιδράσουµε, να πολεµήσουµε τους ξένους και ντόπιους εχθρούς µας, να επιµείνουµε στην µόνη λύση του κυπριακού, την αυτοδιάθεση του λαού µας και την ένωση µε τον υπόλοιπο ελληνισµό. Αλέκος Μιχαηλίδης ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ ΣΕ ΚΑΛΕΣ ΤΙΜΕΣ 6 KATΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΟ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ, ΣΚΑΤΑΕΣ! 30 Απριλίου 2011 ΠAPOIKIAKH ENΩΣIΣ Οι 4 Κενυάτες και η ΕΟΚΑ Τελικά οι τέσσερις (4) Κενυάτες (η µία εξ αυτών γυναίκα) που αποφάσισαν να πάρουν στα δικαστήρια της Αγγλίας τη βρετανική κυβέρνηση για τα βασανιστήρια που υπέστησαν στα χέρια των Βρετανών κατά τη διάρκεια της εξέγερσής τους εναντίον των αποικιοκρατών, κέρδισαν έδαφος! Εκεί που όταν πρωτοήλθαν πέρσι στην Αγγλία για τον σκοπό αυτό όλοι τους έλεγαν δεν έχουν υπόθεση για να τους εξαποστείλουν, τα κατάφεραν οι άνθρωποι να κάτσουν στο σκαµνί το ... Φόρεϊν Όφις! Λοιπόν, αφού ξεκίνησε η νοµική διαδικασία, ο δικηγόρος τους, ο οποίος τους βοηθούσε για τρία χρόνια στο να τεκµηριώσουν την υπόθεσή τους, επέµενε ότι το Φόρεϊν Όφις έχει δεσµευµένα µυστικά έγγραφα που καταγράφουν τις βρετανικές «δραστηριότητες» της δεκαετίας του 1950. Το Φόρεϊν Όφις, ψευδόµενο, ισχυριζόταν ότι τέτοια έγγραφα δεν υπάρχουν. Αλλά, έλα που κάποτε ο Θεός αγαπάει και τον κλέφτη αλλά και τον νοικοκύρη, και ένας από τους υψηλά ιστάµενος ακαδηµαϊκούς, που έχουν πρόσβαση τόσο στα γνωστά όσο και στα άγνωστα βρετανικά έγγραφα, αναγκάστηκε να πει την αλήθεια! Να τους ξεσκεπάσει και όποιον... πάρει ο χάρος να πούµε! ∆ήλωσε ΝΑΙ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ τέτοια έγγραφα. Οπόταν και ο δικαστής του Ανωτάτου ∆ικαστηρίου όπου δικάζεται η υπόθεση, ανάγκασε το Φόρεϊν Όφις να οµολογήσει ότι υπάρχουν, και να το στείλει σπίτι του να τα βρει και να τα παρουσιάσει! Και βάλ’ του ρίγανη πλέον! Κάπου 8,800 έγγραφα, µας λένε, υπάρχουν, καλά φυλαγµένα σε κυβερνητικό κτίριο στο Buckinghamshire και τώρα αναγκάζεται το Φόρεϊν Όφις να τα βγάλει από τις ναφθαλίνες, να τα ...ξεσκονίσει κάπως (απαραίτητο αυτό το ξεσκόνισµα) και να τα αποδεσµεύσει. Εκεί που γίνεται αυτό, όµως, µας βγαίνει και εµάς κάποιο...µερτικό! Στα κρυµµένα «ανύπαρκτα» αυτά έγγραφα περιλαµβάνονται και πάρα πολλά που αφορούν τους βασανισµούς σε άλλες αποικίες µεταξύ των οποίων (και κυρίως) και στην Κύπρο µας, κατά τη διάρκεια του αγώνος της ΕΟΚΑ για Ένωση της Κύπρου µε την Ελλάδα. Σε περίπου τρεις µήνες, µας λένε, θα είναι έτοιµα για αποδέσµευση. Χάριν των Κενυατών λοιπόν ποτίζεται και η γλάστρα της Κύπρου. Βέβαια, να ξέρετε ότι τα έγγραφα αυτά, αν µας τα δώσουν δίχως...µεγάααλο ξεσκόνισµα, ίσως, λέγω, ίσως να ενοχλήσουν και κάποιους που (αν ζουν ακόµα) ίσως να αρχίσουν να έχουν κάποιες φαγούρες, για κουκούλες κτλ... Ας περιµένουµε, όµως, πρώτα να δούµε τι θα ξεφουρνίσει πρώτα ο φούρνος του Φόρεϊν ΄Οφεως... Εν τω µεταξύ µετά την κίνηση των Κενυατών είδαµε και την πιο κάτω ανακοίνωση: Μετά τους Κενυάτες, αγωγή Κυπρίων της ΕΟΚΑ κατά Βρετανίας για βασανιστήρια (Αποδελτιώθηκε στον «Εµπροσθοφύλακα» στις 14 Απριλίου 2011) ‘Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων‘ «Αγωγή Κυπρίων κατά της Βρετανίας» 13 Απριλίου 2011 «Και Κύπριοι πρόκειται να κινήσουν αγωγή εναντίον της βρετανικής κυβέρνησης για βασανιστήρια που υπέστησαν κατά τον αγώνα της ΕΟΚΑ, σύµφωνα µε ανταπόκριση από τη Λευκωσία στην ηλεκτρονική έκδοση της «Times». Bετεράνοι του κινήµατος της ΕΟΚΑ, αναφέρεται, ισχυρίζονται ότι 14 Κύπριοι , από τους οποίους δυο σε ηλικία 17 χρόνων, πέθαναν κατά τις ανακρίσεις. Σαν αποτέλεσµα της νεκροψίας, σε µια από τις περιπτώσεις, εκείνη του Ανδρέα Παναγιώτου, 26 χρόνων, είχε διαπιστωθεί ότι πέθανε από ξυλοδαρµό. Η βρετανική αστυνοµία ισχυρίσθηκε ότι ο θάνατός του ήταν αποτέλεσµα απόπειράς του να δραπετεύσει - η συνηθισµένη συγκάλυψη, λέγουν οι βετεράνοι της ΕΟΚΑ. Σε δήλωσή του ο Θάσος Σοφοκλέους, 78 χρόνων, επικεφαλής του Συνδέσµου Βετεράνων της ΕΟΚΑ, είπε ότι ο οργανισµός θα επιληφθεί όλων των υποθέσεων βασανισµών που µπορεί ν’ ανέρχονται σε εκατοντάδες. Ο δικηγόρος της οργάνωσης, που παρεκάλεσε να µείνει ανώνυµος, βρίσκεται ήδη σ’ επαφή µε νοµικό οίκο του Λονδίνου για προώθηση του θέµατος. «Η αλήθεια είναι ότι έχουµε παρόµοια υπόθεση µε τους Κενυάτες», είπε ο κ. Σοφοκλέους, συνταξιούχος µαθηµατικός. ∆εν το κάνουµε χάριν χρηµάτων. Είναι χάριν της ικανοποίησης από την προβολή στη διεθνή κοινότητα του τι έκαναν οι Βρετανοί σε µας. Αντί να µας δώσουν την ελευθερία µας, µας βασάνιζαν και µας σκότωναν». Όπως και στην περίπτωση της Κένυας, εµπιστευτικά έγγραφα για την περίοδο έκτακτης ανάγκης στην Κύπρο και τα οποία κατακρατήθηκαν από τις βρετανικές αρχές, πρέπει να αναφέρονται σε βασανιστήρια. Ο κ. Σοφοκλέους, που ηγείτο οµάδας αγωνιστών της ΕΟΚΑ στον Πενταδάκτυλο, είπε ότι µετά τη σύλληψή του το 1956, υποβλήθηκε σε βασανιστήρια για 16 µέρες. Τον έδειραν, είπε, µε σχοινί που είχε µικρά καρφιά και τον κλωτσούσαν στο κεφάλι στο σώµα και στα γεννητικά του όργανα. Είχε καταδικασθεί σε ισόβια για κατοχή οπλισµού, αλλά αφέθηκε ελεύθερος µε την ανεξαρτησία». Έστω και καθυστερηµένα, ας προχωρήσουν και οι Ελληνοκύπριοι παθόντες στα χέρια των βασανιστών Βρετανών, µε αφορµή την πρωτοβουλία των θαρραλέων Κενυατών, να πάρουν στα δικαστήρια τους Βρετανούς. Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ όµως είχαν προ πολλού µαρτυρίες και υπόθεση. Απλά δεν τόλµησαν να ξεκινήσουν τέτοιες διαδικασίες. Οι µαρτυρίες τους βρίσκονται στα αρχεία και είχαν φθάσει –µε ολοκληρωµένες υποθέσεις - µέχρι το Συµβούλιο της Ευρώπης το 1959, όταν τη Βρετανία ΕΣΩΣΕ ο Ευάγγελος Αβέρωφ, αποσύροντας την προσφυγή εναντίον της Βρετανίας, όπως τους υποσχέθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1959. Και δεν τον άφησαν ήσυχο οι Βρετανοί µέχρι να την αποσύρει µέρες πριν την καθορισµένη ηµεροµηνία ακρόασης, όταν και θα καθόταν η Βρετανία στο εδώλιο παγκοσµίως για τις απανθρωπιές της στα κρατητήρια Οµορφίτας, Πλατρών, Λευκωσίας και βάλε... Έκτοτε, όµως, κανένας δεν τόλµησε... Μέχρι που µας ήλθαν οι 4 Κενυάτες. Ζήτω οι Μάου Μάου, λοιπόν. Και βλέπουµε. Γράφει η Waterloo Sunset Οι Τάιµς του Λονδίνου και η «Παροικιακή» της Χαραυγής! «Ακόµα και οι ... έγκυροι «Τάιµς» του Λονδίνου παραπληροφορούν. Έγραψαν στις 11 Απριλίου ότι «πρόσφατα ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου επισκέφθηκε την Κύπρο. Ήταν η πρώτη επίσκεψη ισραηλινού πρωθυπουργού που έγινε ποτέ στο νησί»!!! Πότε επισκέφθηκε ο Νετανιάχου την Κύπρο και δεν το... µάθαµε; Ο Πρόεδρος της Κύπρου, ναι, πήγε πρόσφατα στο Ισραήλ. Το αντίθετο δεν έγινε ακόµα. Φυσικά ο Χριστόφιας επισκέφθηκε και τον Παλαιστίνιο πρόεδρο στη Ραµάλα. Στη Γάζα δεν πάτησε. Κι όµως, η συνάδελφος «Παροικιακή» µε πηχυαίο πρωτοσέλιδο τίτλο έγραψε πως ο Πρόεδρος Χριστόφιας επισκέφθηκε τη Γάζα (της «Χαµάς»)!!! Εδώ κάνουν τέτοια χοντρά λάθη οι «Τάιµς». Να µείνουν µόνοι τους!» (Από την Ελευθερία Λονδίνου 14.4.2011 σελ. 2 www.eleftheria.co.uk Η «Παροικιακή» πρώην «Παροικιακή Χαραυγή» είναι το εκφραστικό όργανο του ΑΚΕΛ στο Λονδίνο και εκδίδεται από την Χαραυγή της Κύπρου). που στέφθηκε µε επιτυχία. Ο Τ/κ δήµαρχος Χασάν είπε ότι ο κόσµος επιθυµεί την ειρήνη και κάλεσε τις «δύο χώρες» (την Κυπριακή ∆ηµοκρατία και την «τουρκική ∆ηµοκρατία Βορείου Κύπρου», δηλαδή το ψευδοκράτος) να προωθήσουν την ειρήνη! Μάλιστα! Αυτή ήταν η επιτυχία της εκδήλωσης, κύριε ∆ήµαρχε Αθηένου. Τα «δύο κράτη» στην Κύπρο;” (www.eleftheria.co.uk 14.4.2011). Μαζοχισµός και δουλοπρέπεια πάνε πακέτο για τον δήµαρχο Παπουή! «Οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι της Αθηένου και οι Τουρκοκύπριοι της Λουρουτζίνας διοργάνωσαν δικοινοτική εκδήλωση στα χωράφια, για να συµφάγουν και να γνωριστούν µεταξύ τους. Επικεφαλής οι δύο δήµαρχοι. Ο Ε/κ δήµαρχος Παπουής είπε ότι ήταν µια όµορφη εκδήλωση αλληλογνωριµίας, ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΕΝ ΙΣΙΩΝΕΙ Ο ΝΟΥΡΟΣ ΤΟΥ ΣΙΥΛΟΥ Σε εκποµπή για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου οι παρουσιαστές γνωστής εκποµπής της κυπριακής τηλεόρασης κάλεσαν νεαρούς υποψηφίους των κοµµάτων ∆ΗΣΥ, ∆ΗΚΟ, ΑΚΕΛ. Κι ενώ οι εκπρόσωποι των δύο πρώτων κοµµάτων «έπαιξαν» το παιχνίδι τους προσπαθώντας να µας πουν ότι τιµούν τους εθνικούς αγώνες, ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, Χρήστος Γιάγκου, κατέληξε λέγοντάς µας ότι εξίσου σηµαντικοί είναι και οι αγώνες για ελευθερία ανά το παγκόσµιο (δεν διαφωνούµε σ’ αυτό) και ότι Ε/κ και Τ/κ πρέπει να αγωνιστούµε µαζί για την επανένωση της πατρίδας µας... Έλεος πια µε αυτήν την εµµονή…η επανένωση κατάντησε σαν την coca-cola, πάει µε όλα!!! ΧΟΥΝΤΑ Την 1η Απριλίου, στις ειδήσεις ακούσαµε ότι στο καθιερωµένο µνηµόσυνο στα φυλακισµένα µνήµατα η αστυνοµία προέβη στη σύλληψη 5 ατόµων. Η κατηγορία ήταν «παράνοµη συγκέντρωση». Φυσικά, στα επόµενα δελτία ειδήσεων η κατηγορία άλλαξε σε «εξύβριση». Τα συνηθίζει κάτι τέτοια η αστυνοµία την τελευταία τριετία. Ας µην ξεχνάµε τη µαζική σύλληψη ανηλίκων σε παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, µε την κατηγορία ότι µοίραζαν φυλλάδια αντιοµοσπονδιακού περιεχοµένου... Από τον καιρό της χούντας είχαµε να ακούσουµε κάτι τέτοιο!!! Και χρυσάφι η Κύπρος Μετά τα θαλάσσια αέρια, ίσως και πετρέλαιο, και χρυσάφι τώρα κατέχει η Κύπρος. ∆ηλαδή, δόξα τω Θεώ, απ’ όλα έχουµε στη µικρή µας πατρίδα το µόνο που δεν θα έχουµε τελικά είναι την ... ιδιοκτησία της νήσου µας όπως πάµε!... Γράφει: ένας Πόντιος Ξεριζωµένος ΧΙΟΥΜΟΡ; Σε δηµοσιογραφική διάσκεψη τύπου που έδωσε ο πρόεδρος στις 5 Απριλίου στην ερώτηση δηµοσιογράφου «Πρόεδρε, τι θα κάνετε µε τους ακροδεξιούς εθνικιστές;», ο πρόεδρος Χριστόφιας απάντησε ότι έδωσε διαταγές να τους συλλάβουν όλους και να τους στείλουν στη Σιβηρία… Κι έχει σαν στάµπα τη ζωή µου σηµαδέψει, δε θα περάσει ο φασισµός!!! ΚΛΑΜΑ Ο «ΛΑΟΣ» Στα γενέθλια του ΑΚΕΛ όλοι είδαµε τον πρόεδρο να κλαίει από συγκίνηση, γιατί όπως είπε «είναι παιδί του ΑΚΕΛ, τι να κάνουµε;». Είναι η πρώτη φορά που τον βλέπουµε στα 3 χρόνια της θητείας του να κλαίει. ∆εν τον συγκίνησε τίποτα άλλο όλα αυτά τα χρόνια. Ούτε η σηµαία στον Πενταδάκτυλο ούτε οι πρόσφυγες ούτε οι ήρωες που χαθήκαν. Για το ΑΚΕΛ όµως που έκλεινε 85 «κεράκια» έκλαψε… Μικροπρέπειες! ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ PLAY-OFFS Τα κανάλια έχουν χωρίσει σε group τα υποψήφια κόµµατα για τις εκλογές. Όπως ακριβώς στο ποδόσφαιρο έχουµε 3 γκρουπς για τα play-offs έτσι και στις προεκλογικές εκποµπές έχουµε 3 γκρουπς. Το «Γκρουπ Τίτλου», στο οποίο αντιπαρατίθενται οι υποψήφιοι του ∆ΗΣΥ µε αυτούς του ΑΚΕΛ, το «γκρουπ των οικονοµικών κινήτρων», στο οποίο βλέπουµε τους υποψηφίους του ∆ΗΚΟ και της Ε∆ΕΚ και το «γκρουπ του υποβιβασµού» το οποίο δεν βλέπουµε αλλά µάλλον ανήκουν οι Οικολόγοι και το ΕΥΡΩΚΟ … Κοµµατικοποιηµένο ποδόσφαιρο και ποδοσφαιροποιηµένες εκλογές. 30 Απριλίου 2011 ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com ΕΜΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΟΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ µου άτοµο πολιτικοποιηµένο και, ως φοιτήτρια µε πέντε χρόνια σπουδές, άτοµο µορφωµένο, είχα κι εγώ στερεότυπες απόψεις για τους εγκλωβισµένους. Όταν αναφερόµουν στους εγκλωβισµένους του Ριζοκαρπάσου, συνήθως γινόταν µέσα στα πλαίσια µιας ακόµα επιχειρηµατολογίας για το Κυπριακό. Έλεγα κι εγώ διάφορα ανούσια και σαχλά, περιτυλιγµένα µε ηρωικούς φανφαρονισµούς, χωρίς ποτέ να µπω στον κόπο να προσπαθήσω αλλιώς να δω τον κόσµο αυτό. ∆εν είχα δει ποτέ µου εγκλωβισµένο ούτε είχα ιδέα πως ήταν, πως έµοιαζαν. Ήξερα µόνο τα γνωστά συνθήµατα και τις γνωστές αναφορές που κάνουν όλοι οι πολιτικοί, µα και οι πολίτες, όταν αναγκαστικά πρέπει να αναφερθούν στους εγκλωβισµένους. Πρόσφατα, στη Θεσσαλονίκη, είδα κάτι παιδιά να περπατούν µ’ έναν άλλο τρόπο στους δρόµους της Θεσσαλονίκης. Τα είδα ένα πρωί, να τους φοράνε κάτι καρτέλες, που κρεµόντουσαν σαν ξένο σώµα γύρω από το λαιµό τους (αυτές τις κάρτες που φοράνε διάφοροι επίσηµοι τζιτζιφιόγκοι για να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους τροµοκράτες στις διάφορες επίσηµες τελετές). «Γυµνάσιο Ριζοκαρπάσου» έγραφε η κάρτα. Παιδιά από το κατεχόµενο Ριζοκάρπασο. Ήταν σαν χαµένα, από άλλο κόσµο άλλου καιρού. Ο πίνακας του ∆ιαµαντή ξετυλιγόταν µπροστά µου «Ο κόσµος της Κύπρου». Είχαν ΠΡΟΣΩΠΟ, µορφές ήρεµες, µάτια καθαρά µε µια αγέρωχη µελαγχολία, σώµατα ευθυτενή, σµιλεµένα, χέρια αδρά, πόδια µακριά, γυµνασµένα µες στη θάλασσα της Καρπασίας. Πού να τοποθετήσεις αυτές τις µορφές, µέσα σε ποιό τόπο και ποιό χρόνο; - Περνάτε καλά µε τους Τούρκους; ΣΧΟΛΙΑ - Ευχαριστούµε, κύρια, εν θέλουµε. - Όχι, επιµένω. - Νηστεύκουµε. ρέπει να οµολογήσω πως, Π παρ’ ότι θεωρώ τον εαυτό (Η πιο εύγλωττη σιωπή που έχω ακούσει ποτέ.) - Γιατί δεν φεύγετε; Είστε νέοι. - Παναΐα µου, κυρία, τζιαι να αφήκω το χωρκό µου τζιαι τους χωρκανούς µου; - Εγώ έφυα, κύρια, που ήµουν 13, µα στους θκυο µήνες εστράφηκα. - Γιατί; - Ε, γιατί οι Έλληνες που ποδά εφωνάζαν µε τουρκούιν. - Όταν έρχεστε στις ελεύθερες περιοχές περνάτε καλά; - Ε, καλά. Βαρκούµαστεν! Ούλλοι βουράτε. Είντα βουράτε; Εµείς βουρούµεν µόνον που παίζουµεν µε τα τουρκούθκια τζιαι εν µας φτάνουν ποττέ. - Τις Κυριακές τι κάνετε; Πού πάτε; - Πάµε στην εκκλησιά µας. - Σας άρεσε η Θεσσαλονίκη, η θάλασσα του Θερµαϊκού; - Μα εν θάλασσα τούτη; Έλα να δεις θάλασσα στο Καρπάσι. - Νιώθετε εγκλωβισµένοι; - Όχι, σκλαβωµένοι. - Είστε ήρωες. - Κύρια, θυµώνω. Είµαστε ήρωες, επειδή εµείναµεν στο χωρκό µας; - Πάµε να σας κεράσω ένα παγωτό. Κόπηκαν τα πόδια µου, µα ταυτοχρόνως ένιωσα, για πρώτη φορά στη ζωή µου, περήφανη για τον λαό µας. Αυτός λέω είναι ο λαός µας, ένας λαός άλλης εποχής, άλλων ρυθµών και άλλων τρόπων. Τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου είναι αυτό που ΧΑΣΑΜΕ και επειδή δεν µπορούµε να το βρούµε, είµαστε ΧΑΜΕΝΟΙ, ψάχνοντας µέσα στα σκουπίδια µιας αλλοδαπής να βρούµε τον εαυτό µας. Μάταια πράγµατα. Τώρα ξέρω γιατί θέλω την απελευθέρωση των χωριών µας, τώρα ξέρω για ποιο πράγµα παλεύω. Ευχαριστώ τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου, των ελάχιστων αυτών Ελλήνων που απόµειναν, για να µας υπενθυµίζουν ότι αυτή η γη έχει ακόµη πρότυπα, πως ο θάνατος του Πετράκη Γιάλλουρου δεν πήγε χαµένος, πως παιδιά που νηστεύουν περιµένοντας την Ανάσταση, όντως µπορεί να αναστηθούν. (Λεπτοµέρεια: τα ρούχα τους ήταν σε χρώµατα µπλε, άσπρο, µαύρο και γκρίζο. Ξαναδείτε τον πίνακα του ∆ιαµαντή.) Ήταν ωραία όλ' αυτά µια περιδιάβαση, Όµως το ξύλινο µαγγανοπήγαδο - τ' αλακάτιν κοιµισµένο στον ίσκιο της καρυδιάς µισό στο χώµα και µισό µέσα στο νερό γιατί δοκίµασες να το ξυπνήσεις; Είδες πώς βόγκηξε. Κι εκείνη την κραυγή βγαλµένη απ' τα παλιά νεύρα του ξύλου γιατί την είπες φωνή πατρίδας; Γιώργος Σεφέρης Λεπτοµέρειες στην Κύπρο Μαρία Κ. Περί ποίας κυπριακής εκπαίδευσης οµιλείτε; ροκαλεί εκ νέου ο πρόεδρος της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας ∆η- Π µήτρης Χριστόφιας µε δηλώσεις που έκανε στα εγκαίνια δη- µοτικού σχολείου της Περιστερώνας. Ο «λαϊκός ηγέτης» δείχνει για ακόµη µια φορά απροκάλυπτα πως κύριος στόχος του είναι ο αφελληνισµός του νησιού και η δηµιουργία µιας πλαστής κυπριακής εθνικής συνείδησης, προσπαθώντας να χτυπήσει τον πιο δυνατό θεσµό του πολιτισµού µας: την Παιδεία. Χαρακτηριστικά τόνισε πως ''Το όραµα γενιών εκπαιδευτικών, γονιών και µαθητών για µια κυπριακή εκπαίδευση, που θα µας επιτρέπει να πρωταγωνιστούµε από πλευράς µάθησης στον ευρωπαϊκό και παγκόσµιο χώρο, σταδιακά υλοποιείται''. ∆εν πρόκειται για εκπαιδευτική µεταρρύθµιση, αλλά για απορρύθµιση. Θα έπρεπε να γνωρίζει πως το όραµα γενιών εκπαιδευτικών, γονιών και µαθητών δεν υπήρξε ποτέ η «κυπριακή» εκπαίδευση, αλλά η ατελείωτη προσπάθεια να παραµείνει ζωντανή η ελληνοκεντρική παιδεία στο νησί. Θα έπρεπε να λάβει υπόψιν του πως ο κυπριακός Ελληνισµός έδωσε ψυχή και σώµα για να διατηρηθεί ο ελληνικός χαρακτήρας του πολιτισµού µας, µε ασπίδα πάνω από όλα την παιδεία και πως και το 1950 ακόµη και η ηγεσία της αριστερής οργάνωσης των δασκάλων απολύθηκε από τους Βρετανούς αποικιοκράτες για την εµµονή της στον ελληνικό χαρακτήρα της παιδείας µας. Σε ποιο όραµα αναφέρεται τώρα και ποιος ακριβώς αγωνίσθηκε για «κυπριακή» εκπαίδευση; Αλλά ας περάσουµε και σε άλλη δήλωσή του, η οποία αναφέρεται σε «στεγανά που δηµιούργησαν εθνικιστικά, κοινωνικά και άλλα κατεστηµένα για δεκαετίες», κι ας βγει να µας εξηγήσει ποιά είναι αυτά τα εθνικιστικά και κοινωνικά κατεστηµένα που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες. Τι το εθνικιστικό βλέπει ο Πρόεδρος στην παιδεία µας; Την εκµάθηση της ελληνικής γλώσσας ή την ανάγνωση της ελληνικής Ιστορίας, της οποίας αναπόσπαστο µέρος αποτελεί η ιστορία του νησιού µας; Και από την άλλη ποιο ακριβώς είναι αυτό το κοινωνικό κατεστηµένο; Και ποια η σχέση του κόµµατός του µε αυτά τα κατεστηµένα; Το νησί µας άντεξε δεκαετίες ολόκληρες τέτοιων ανθελληνικών πολιτικών, ιδιαίτερα εκ µέρους της Βρετανικής αποικιοκρατίας, και δεν λύγισε ποτέ. Τι ακριβώς κάνει τον κ. Χριστόφια να πιστεύει πως ήρθε η στιγµή να δεχτούµε τώρα µηδενισµό του ελληνικού µας χαρακτήρα; Εκτός των άλλων τόνισε πως «Στόχος της µεταρρύθµισης είναι ένα σχολείο που θα σέβεται απόλυτα την αξιοπρέπεια των µα- 7 ΖΗΜΙΑ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ Είναι καιρός να σταµατήσουν οι κυπριακές σειρές, ειδικά η Πανσέληνος. Μέσα από αυτή διενεργείται ακόµα µια δολοφονία στον τόπο µας. ∆ολοφονούν τα µυαλά των παιδιών µας. Σκηνοθεσία, σενάριο, ηθοποιία κ.λ.π. βάζουν τον οβολό τους στο πολιτισµικό σοκ που βιώνουµε καθηµερινά τα τελευταία χρόνια. Αφού τεθεί υπό ποινικοποίηση η Πανσέληνος και καούν όλα τα αντίγραφα στην Πλατεία Ελευθερίας, ο Κωνσταντίνος Οδυσσέως πρέπει να πληρώσει πρόστιµο, τουλάχιστον, αφού είναι ο ιθύνων νους των καµένων µυαλών που δηµιούργησε η Πανσέληνος. Ας µας ακούσει κάποιος… Λουκή ακούς; ΑΠΟΕΛ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ Ο ΑΠΟΕΛ έκανε το καθήκον του προς την πατρίδα. Οι παίκτες, ο προπονητής κι οι οπαδοί προσέφεραν ακόµα µια ήττα στο καθεστώς Χριστόφια, µετά την κατάκτηση του πρωταθλήµατος. Με µια ακόµα νίκη επί της Οµόνοιας, οι Αποελίστες πανηγύρισαν το 21ο πρωτάθληµα, αφήνοντας τους ακελικούς µε ανοικτό το στόµα να αναµένουν τις βουλευτικές, µπας και νιώσουν λίγη χαρά. Αµφίβολο! Και οι Οµονοιάτες αποδεικνύοντας ότι η προδοσία είναι όντως µέσα στο αίµα των ακελικών, άφησαν µόνους τους παίκτες της οµάδας τους, τουλάχιστον 25 λεπτά πριν τελειώσει ο αγώνας. Έλεος, ρε Οµονοιάτες. Ποτέ ξανά… ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ Μια παράκληση προς τον κόσµο. Μην κοντέψετε τις συγκεντρώσεις του ΑΚΕΛ για την 1η του Μάη. Βλάπτουν. Άνθρωποι που ποτέ δεν εργάστηκαν, ποτέ δεν πολέµησαν και ποτέ δεν έχυσαν αίµα για οποιαδήποτε ελευθερία, δεν είναι για να συµπορεύεσαι µαζί τους. Ίσως θεωρούν ότι και η πρωτοµαγιά καθιερώθηκε µετά από κοινό αγώνα µαύρων του Σικάγο πλάι στα αφεντικά τους, ή ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι του Σικάγο αγωνίστηκαν µαζί για τα δικαιώµατα των εργατών. Αντισταθείτε στις εκδηλώσεις του ΑΚΕΛ για την Πρωτοµαγιά. Οι εργάτες έχουν πατρίδα! Ίδια είναι τα αφεντικά δεξιά κι αριστερά… ΑΛΜΙΧ ΕΝ ΠΑΕΙ... Eις µνήµην Ανδρέα Θεοδώρου θητών και των µαθητριών και θα παρέχει σε όλα τα παιδιά τη δυνατότητα επίτευξης όλων των στόχων της εκπαίδευσης, χωρίς οποιεσδήποτε εκπτώσεις στην ποσότητα και στην ποιότητα των µορφωτικών αγαθών». Αντιλαµβανόµαστε πως η εκπαιδευτική του µεταρρύθµιση κάθε άλλο παρά σεβασµό προς την αξιοπρέπειά µας δηλώνει, πόσο µάλλον απέναντι στην Ιστορία και στις θυσίες αυτού του λαού να κρατήσει κάποια ιδανικά και κάποιες αξίες, που αποτέλεσαν το βάθρο της διατήρησης της ταυτότητάς µας. Μπορεί να µην κάνει εκπτώσεις σε ποσότητα και ποιότητα µορφωτικών αγαθών, σίγουρα όµως κάνει εκπτώσεις στον πολιτισµό µας. Οι νεολογισµοί αυτοί είναι εκτός συνταγµατικής τάξης και παραβιάζουν ευθέως το Σύνταγµα της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας, που ρητά αναφέρει ότι η παιδεία των Ελλήνων Κυπρίων είναι ελληνική. Οποιαδήποτε ενέργεια για αλλαγή και µηδενισµό αυτής της ταυτότητας θα βρίσκει πάντα αντίθετο τον λαό, που γνωρίζει πως µια πλαστή κυπριακή συνείδησις µόνο βλάβη µπορεί να προκαλέσει. Ελάχιστοι µας διαβάζουν, ελάχιστοι ξέρουν τη γλώσσα µας, µένουµε αδικαίωτοι κι αχειροκρότητοι σ’ αυτή τη µακρινή γωνιά, όµως αντισταθµίζει που γράφουµε Ελληνικά. Ιλιάνα Κουλαφέτη Εν πάει της Παπαρήγα να τραουδά «Η πιο καλή γκαρσόνα είµ’ εγώ, γιατί µε τέχνη όλους τους κερνώ…» Εν πάει της Ιόλης να τραουδά «Του άντρα του πολλά βαρύ µην του µιλάτε το πρωί…» Εν πάει του Σιζόπουλου να τραουδά «Ο φάκελός σου, αγάπη µου, έτσι απλά δεν κλείνει, τα ψέµατα τελειώσανε και πάρε την ευθύνη: ή εµένα ή εκείνη» Εν πάει του Πάγκαλου να τραουδά «Το ψωµί της ξενιτιάς είναι πικρό, το νερό της θολό...» Εν πάει του Χαννίδη να τραουδά «Μην βροντοχτυπάς τις χάντρες, η δουλειά κάνει τους άντρες, το γιαπί, το πηλοφόρι, το µυστρί…» Εν πάει της Ειρήνης Χαραλαµπίδου να τραουδά «Εµπρός της γης οι κολασµένοι, της πείνας σκλάβοι, εµπρός, εµπρός…» Εν πάει του Ευαγόρου να τραουδά «Avanti o Popolo alla riscossa, bantiera rossa, bantiera rossa…» Εν πάει του Σενέρ Λεβέντ να τραουδά «Ξύπνα, καηµένε µου Ραγιά, ξύπνα να δεις ελευθεριά…» ΑΛΜΙΧ 8 Ρα δκιαολεµένη διευθύντρια του Παγκυπρίου Γυµνασίου, κάτω τα ξερά σου από την κληρονοµιά µας! α τελευταία 30 χρόνια, σχεδόν από την επαύριον της Τ τουρκικής εισβολής, η συντριπτική πλειοψηφία του κυ- πριακού πολιτικού κόσµου έχει βυθιστεί σε µια ατέρµονη διαδικασία «διαπραγµατεύσεων» µε τον κατακτητή, για τη «λύση του κυπριακού». Τέκνο αυτής της διαδικασίας είναι και η περιώνυµη διζωνική, δικοινοτική οµοσπονδία, που µας ταλαιπωρεί από το 1977 κι έπειτα. Η κριτική εναντίον της έχει ασκηθεί διεξοδικά και εµπεριστατωµένα, το ζήτηµα όµως δεν έγκειται αποκλειστικά εκεί. Έγκειται και σ’ ένα άλλο επίπεδο, πιο βαθύ, το οποίο κινείται ακόµα και σήµερα στο χώρο του άρρητου, βρίσκεται στα σκοτεινά υπόγεια του κυπριακού πολιτικού (και του κυρίαρχου κοινωνικού) ασυνείδητου. Αυτό έχει να κάνει µε τους πιο απλούς πολιτικούς υπολογισµούς, που πρέπει να κάνει κανείς σε µια διαδικασία ευρέσεως λύσης. Ποια είναι η δικιά µου θέση; Ποια η θέση του αντιπάλου; Πώς αυτές επηρεάζονται από την παγκόσµια κατάσταση; Γιατί αυτά δεν συζητώνται ανοιχτά µέσα στην κυπριακή κοινωνία; ∆εν θέλει δα και τόσην πολιτική µεγαλοφυΐα, για να αντιληφθεί κανείς ότι πρόκειται για το Α και το Ω µιας εθνικής στρατηγικής... Εδώ, ένας µικρός καταστηµατάρχης προβαίνει σε τέτοιους υπολογισµούς και εκτιµήσεις - όταν είναι να προβεί σε κάποια συµφωνία - πόσο µάλλον όταν από αυτήν εξαρτάται η τύχη ολάκερου του κυπριακού ελληνισµού! Κάθε κοινωνία προτιµάει να θέτει στον εαυτό της τα ερωτήµατα που µπορεί να απαντήσει. Και γι' αυτό, µέχρι σήµερα, όσοι κουβεντιάζουν στο κεντρικό πολιτικό πεδίο για τη «λύση», προτιµούν έναν τεχνικό διάλογο, που πελαγοδροµεί σε όρους διεθνούς δικαίου και στα κυριότερα νεοκυπριωτικά ιδεολογήµατα, που παίζουν το ρόλο «όπιου του λαού» για τον κυπριακό ελληνισµό. Έξω από αυτό το παιχνίδι, ακόµα και ένας µαθητής γυµνασίου θα καταλάβαινε, ότι ο τρόπος που µεθοδεύει τη λύση αυτή τη στιγµή η κυπριακή κοινωνία είναι εντελώς ανεδαφικός – και γι' αυτό τροµακτικά επικίνδυνος. Σήµερα ο ελληνισµός βρίσκεται σε κρίση. Στην Κύπρο, η συζήτηση περί κρίσεως έχει θαφτεί κάτω από τη χαζοχαρούµενη τυραννία της εύκολης ευηµερίας. Κι όµως! Απατώνται αν νοµίζουν ότι τα χρήµατα και η οικονοµία είναι το βασικό πρόβληµα του ελληνισµού – κι ότι περιορίζεται µόνον στο απόµακρο κέντρο. Η κρίση του ελληνισµού είναι ταυτόχρονα, και πέρα από τη πτώχευση του ελλαδικού κράτους, κρίση πολιτιστική, δηµογραφική και κρίση ανθρωπολογική. Είναι κρίση µετάλλαξης του νεοέλληνα (και του νεοκυπραίου) σε µια νεοραγιάδικη κατάσταση παρασιτικής, άµορφης καταναλωτικής µάζας. Και ταυτόχρονα, είναι κρίση συρρίκνωσης. Κρίση δηµογραφική. Όποιος νοµίζει ότι όλα αυτά δεν επηρεάζουν τους πολιτικούς συσχετισµούς µεταξύ δύο χωρών, ζει σε άλλον πλανήτη. Κατ' αρχήν είναι ο παράγοντας των µεγεθών. Την ίδια στιγµή που η Τουρκία µεταβάλεται σε περιφερειακή υπερδύναµη, εµείς αναδιπλωνόµαστε συρρικνούµενοι σε ολοένα και µικρότερους ρόλους, συχνά αναλαµβάνοντας ρόλο υποτακτικών των µεγάλων δυνάµεων, αδιαφορώντας για το ηθικό αλλά και για το άµεσο πολιτικό κόστος που έχουν τέτοιου τύπου θελήµατα. Θελήµατα, για παράδειγµα, που κάνει ο ΕΙ Ρ Ο Φ Ο ΚΥΚΛ vasosftohopoullos.wordpress.com 30 Απριλίου 2011 Ένοχη σιωπή Γιωργάκης Παπανδρέου και ο ∆ηµητράκης Χριστόφιας στο Ισραήλ και τους ίδιους τους Τούρκους. Γιατί, πέρα από όλα τα άλλα, θα πρέπει να έχουµε επίγνωση το πόσο γελοίο φαίνεται στους υπολοίπους, όταν τα δύο κράτη του ελληνισµού χορεύουν ανάλογα µε τα κέφια του Ισραήλ και της Τουρκίας, τη στιγµή που βρίσκονται σε διαµάχη· σαν επιτήδειοι, µικροί γλείφτες στον καυγά τον νταήδων κάνουµε, κι αυτό βλάπτει πρώτα και κύρια τα δικά µας δίκαια, καθώς χάνουν οι δήθεν εκπρόσωποί τους κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Κι έπειτα, είναι και το πολιτιστικό-κοινωνικό πρόβληµα. Γιατί καµία κοινωνία που διαλύεται µέσα στη χοληστερίνη, τη διασκέδαση και το θέαµα, µια κοινωνία οιονεί δουλοκτητική, στην οποία δουλεύουν σχεδόν µόνον οι ξένοι, δεν είναι σε θέση να διαµορφώσει έστω και την ελάχιστη εθνική στρατηγική, έστω και ένα υποτυπώδες πρόγραµµα επιβίωσης. Και βέβαια, σε τέτοια κατάσταση, κανείς δεν µπορεί να παλέψει για τα δίκαιά του και για την ελευθερία του. Όλα αυτά, σαφώς, καθορίζουν συσχετισµούς δυνάµεων και ισορροπίες, που σαφέστατα θα επηρεάσουν οποιαδήποτε προσπάθεια επίτευξης λύσης – ανεξάρτητα από τη δικιά µας πρόταση. Από αυτά κρίνεται µια λύση ή µια διαπραγµάτευση κι όχι από τις λαµπερές γραβάτες. Η πραγµατικότητα είναι αµείλικτη. Ο ελληνισµός βρίσκεται σε άµυνα µέσα σε µια πολύ αρνητική συγκυρία. Και αυτό το γεγονός καθιστά σήµερα προβληµατική κάθε διαπραγ- µάτευση µε τους κατακτητές. Κάθε προσπάθεια για άµεση επίτευξη «λύσης» του κυπριακού δράµατος. Αν θέλουµε όντως να κινηθούµε προς αυτή την κατεύθυνση, χρειαζόµαστε πρώτα και πάνω απ' όλα ένα πρόγραµµα ανασύνταξης των δυνάµεων. Πολιτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, στρατιωτικά. Η σηµερινή εκδοχή της ελληνικής και της κυπριακής κοινωνίας είναι αυτή που έβγαλε µνηµόνια, υποταγή στον νεο-οθωµανισµό και σχέδια Ανάν. ∆εν µπορεί να βγάλει κάτι καλύτερο. Αυτό έχει αποδειχθεί, καθώς το «Όχι» δεν µπόρεσε µέχρι στιγµής να σηµάνει µια ευρύτερη ανατροπή του κοινωνικο-πολιτικού κατεστηµένου της παράδοσης που βασιλεύει στο νησί, µε συνέπεια να πάρει τη σκυτάλη το ΑΚΕΛ για να ξεκινήσει µια νέα, πιο έξυπνα σκηνοθετηµένη εκστρατεία υπονόµευσης των λαϊκών πατριωτικών αντανακλαστικών, που µας έσωσαν το 2004. ∆υστυχώς, είτε το θέλουµε είτε όχι, η απελευθέρωση της Κύπρου απαιτεί ένα πλατύ, βαθύ «ανορθωτικό» (για να παίξουµε και µε τη γλώσσα του αντιπάλου) πρόγραµµα: Αποπαρασιτοποίηση του ελληνισµού. Υπέρβαση της καταναλωτικής αποχαύνωσης. ∆ιάλυση των δουλοκτητικών δοµών. Τσάκισµα της νεο-ραγιάδικης ολιγαρχίας των αρχουσών τάξεων, που µας σπρώχνουν διαρκώς προς την παράδοση και την υποταγή. Ενιαίο αµυντικό δόγµα. Να πάψουµε να κάνουµε τα κανίς των δυνατών και να προωθήσουµε µια αυτόνοµη, αξιοπρεπή εξωτερική πολιτική προώθησης και εκπροσώπησης των δικαίων του ελληνισµού. Να καταρτίσουµε συµµαχίες βάσει αρχών, µε τους υπόλοιπους λαούς που πλήττονται από νεο-αποικιακές επεκτατικές τάσεις, είτε αυτές προέρχονται από τις χώρες της ∆ύσης είτε από την Τουρκία και το Ισράηλ. Να εγκαταλείψουµε την τηλεοπτική εκπαίδευση του ξιπασµένου πλουτισµού και των άφρονων θηλυκών και αρσενικών ξέκωλων που προκαλεί την πνευµατική γενοκτονία των νέων γενεών. Να σηκωθούµε στα πόδια µας, και ν' αντισταθούµε στις αρνητικές αντικειµενικές προϋποθέσεις της συγκυρίας. ∆ίχως αυτές τις προϋποθέσεις, είναι αδύνατον να προχωρήσουµε πέρα από τους ορίζοντες της κατοχής και του νεοοθωµανισµού. Και οποιαδήποτε «λυσολαγνεία» αναπτύσσεται σε βάρος µιας τέτοιας συζήτησης περί των προϋποθέσεων ανασύνταξης των δυνάµεων του ελληνισµού, γίνεται εκ του πονηρού. Για να το πούµε ξεκάθαρα: Το γεγονός ότι οι κυπριακές άρχουσες τάξεις κι ένα µεγάλο κοµµάτι βολεµένων υπηκόων ∆ΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ σε µια τέτοια συζήτηση δεν είναι τυχαίο. Είναι προϊόν της πιο αισχρής προπαγάνδας των νεοραγιάδων ηγετών µας. Γιατί, βεβαίως, οποιαδήποτε συζήτηση για την ευρύτερη κατάσταση στην οποία βρισκόµαστε, οποιαδήποτε νύξη στις προϋποθέσεις µιας ανεκτής λύσης και στους απαιτούµενους συσχετισµούς δυνάµεων που υφίστανται, θα αποκάλυπτε στον Κυπριακό ελληνισµό το µέγεθος και την έκταση της κρίσης του. Γι' αυτό και η σιωπή νεκροταφείου που κυριαρχεί, είναι µια ένοχη σιωπή. Γιώργος Ρακκκάς KYKΛΟΦΟΡΕΙ AΠΟ ΤΙΣ ΕΚ∆ΟΣΕΙΣ «ΑΙΓΑΙΟΝ» Ο ΠΡΩΤΟΣ ∆ΙΣΚΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΛΕΟΝΤΙΟΥ 30 Απριλίου 2011 9 ΑΠΟΕΛ Ο ΑΚΕΛΟΣΠΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ. ΕΥΓΕ! ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ ΕΤΟΥΣ 2000 - Να συµφωνήσουµε καταρχάς σε µια αξιωµατική θέση. Οι Κύπριοι είναι το ίδιο Έλληνες µε τους Πελοποννήσιους, τους Θεσσαλούς ή τους Κρήτες. - Ωραία. Και τι µ’ αυτό, ακόµα κι αν το δεχτώ. Ζουν µακριά από την, ας πούµε, Μητρόπολη και... - Και;... - Αυτό κυρίως. Ζουν µακριά από τη Μητρόπολη και έχουν περάσει διαφορετικές κατοχές, που τους έχουν διαµορφώσει διαφορετικά. - Εννοείς τους Άγγλους; Γιατί µε τους Οθωµανούς δεν έχουµε διαφορά. - Ναι, τους Άγγλους. Που τους διαµόρφωσαν διαφορετικά. ∆ιότι πάντα ένας κυρίαρχος επηρεάζει τους υποτελείς του. - Ακόµα κι έτσι να είναι, θεωρείς τους Επτανήσιους διαφορετικούς; Όταν µάλιστα αυτοί τουρκική κατοχή δεν γνώρισαν σχεδόν καθόλου, ενώ ορατά είναι πάνω τους τα ίχνη των Ενετών. - Ναι, αλλά οι ίδιοι οι Επτανήσιοι αυτοκαθορίζονται ως Έλληνες, ενώ ένα µεγάλο µέρος των Κυπρίων θεωρούν ότι είναι άλλη ράτσα, φοινικική. - ∆εν σοβαροµιλάς. Όταν παιδιά, πριν µόλις 50 χρόνια, έγραφαν στους τοίχους «Με την Ελλάδα, κι ας τρώγοµεν πέτρες», εξωνηµένους πολιτικούς θ’ ακούσω; - Κι ύστερα είναι η διαφορά στις αντιλήψεις. Οι Κύπριοι είναι δραχµοφονιάδες... - Άντε! Κι εσύ Ελλαδίτη δραχµοφονιά δεν γνωρίζεις κανέναν, ε; - ∆εν είπα αυτό, µα οι Κύπριοι είναι όλοι... - Κι εσύ πού το ξέρεις; - Ε, αυτό λένε όλοι. - Α, όπως όλοι λένε «όλοι οι Κρήτες οπλοφορούν», κάτι. Ή «όλοι οι Νάξιοι είναι κλέφτες», «όλοι οι Κεφαλονίτες βωµολόχοι» και «όλοι οι Κερκυραίοι τρελοί». Κοίτα, άκρη δεν βγάζουµε έτσι. Μα είναι καιρός κάτι να προτείνουµε, κάτι νέο. Στις µέρες του «παγκόσµιου χωριού», να λέµε ότι οι Κύπριοι ζουν µακριά από τη Μητρόπολη κι αυτό τους αποκλείει από τον εθνικό κορµό είναι τουλάχιστον φαιδρό, για να µην πω ύποπτο και ξεπουληµένο. - Να το δεχτώ. Και τι προτείνεις; - Θυµάσαι την BENELUX; Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεµβούργο. Ούτε κοινή γλώσσα, ούτε τίποτα. Κι είχαν ρίξει ανάµεσά τους τα σύνορα, πολύ πριν από τη φενάκη της Ενωµένης Ευρώπης. Εµείς γιατί δεν τολµάµε να κάνουµε το αντίστοιχο; - … Π.Β. ∆ΕΚΑΠΕΝΤΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ (ΜΕ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ) Άγιος Αµβρόσιος .....................Esentepe Άγιος Ανδρόνικος ....................Ye ilköy Άγιος Ευστάθιος...................Zeybekköy Ακανθού .........................................Tatlisu Άρσος.............................................Yigitler Γεράνι...........................................Turnalar Γιαλούσα ή Αιγιαλούσα....Yenierenköy Έγκωµη .............................................Tuzla Κάτω Ζώδεια .........................A Bostanci Κώµη ....................................Büyükkonuk Λεονάρισο ...................................Ziyamet Μόρφου.....................................Güzelyurt Πραστιό (της Μόρφου) ..........Aydinköy Όβγορος..........................................Ergazi Τρίκωµο............................................Iskele ∆ηµητρίου Σωτήρος (162-150 π.Χ.) ριν από λίγο καιρό επισκέφθηκα την Αθήνα. Θυµήθηκα Π τα φοιτητικά µου χρόνια. Τότε που πίστευα ότι αν δούλευα σκληρά κι αν αποδείκνυα την αξία µου θα άνοιγα όποια επαγγελµατική πόρτα ήθελα µε τα ακαδηµαϊκά µου προσόντα. Αφέλειες. Τα χρόνια που πέρασαν άφησαν έµενα πίσω από ένα γραφείο δηµοσίου υπαλλήλου και τα διπλώµατά µου να καταλαµβάνουν τους τοίχους του πατρικού µου σπιτιού. ∆εν θέλω να βλέπω ούτε τα µεταπτυχιακά ούτε τα διδακτορικά. Άχρηστα χαρτιά που δεν πιάνουν τίποτε στο χρηµατιστήριο της άδικης κοινωνίας. Εκεί, στο διαµέρισµα της οδού Φαλήρου, δεν θέλω τίποτε να µου θυµίζει όλα αυτά για τα οποία αγωνίστηκα. «Είναι τα σύµβολα του τι ήρµοζε να έχουν, του τι εξ άπαντος ήταν ορθόν να έχουν.» γράφει ο Καβάφης αναφερόµενος στον Ιωάννη Καντακουζηνό και τη γυναίκα του Ειρήνη. Τι ήταν, όµως, ο Καβάφης; Άλλος ένας δηµόσιος υπάλληλος. Παραγκωνισµένος, διαλυµένος από τις µυλόπετρες της διαφθοράς και της υπερίσχυσης του συµφέροντος. Χωρίς καµιά καταξίωση. Μέσα στην πικρία µου, σκέφτοµαι πως δεν θα ήθελα να είµαι στη θέση αυτών που δίνουν ανταλλάγµατα -τους το επιτρέπει η υψηλή τους θέση!- για να ανέβουν στην πανεπιστηµιακή έδρα. Ας χαίρονται και τις υψηλές τους θέσεις, που τις κατέλαβαν µε ισχυρά µέσα, ας χαίρονται και τα απογευµατινά σεµινάρια σε πανεπιστηµιακά ιδρύµατα, που τα ανέλαβαν εξυπηρετώντας τη µαταιοδοξία κάποιων τηβεννοφόρων αµοραλιστών. Μήπως έτσι δεν έκανε και ο επόπτης µου; ∆εν έβαλε την γκόµενά του στο Πανεπιστήµιο όπου είναι καθηγητής; Μήπως έτσι δεν γίνεται παντού; Παίρνω - δίνω. Το κάθε τίποτε χρειάζεται δίπλα του κάτι λιγότερο από το ίδιο. Εγώ θα µιλήσω για αρχές σε κάποιους εκπαιδευτικούς του αφελληνιστηρίου που λέγεται «Αγγλική Σχολή»; Εγώ θα εκφραστώ λογικά µπροστά στην κάθε ηµίτρελλη ξηµαρισµένη δηµόσια λειτουργό; Εγώ θα απευθυνθώ επιστηµονικά στους αστοιχείωτους καθηγητές βυζαντινής ιστορίας και αρχαιολογίας του Αθήνησι; Εγώ θα διδάξω ηθική στην κάθε πουτάνα; Όχι βέβαια. Εγώ το µόνο που θα κάνω είναι να ακολουθήσω το παράδειγµα του ∆ηµητρίου Σωτήρος. Αυτός είναι ο µόνος δρόµος που µπορεί να ακολουθήσει ένας αξιοπρεπής άνθρωπος. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης, έχοντας επίγνωση της αξίας του και της βαρύτητας, που επρόκειτο να έχει το έργο του στα νεοελληνικά γράµµατα, εµπνεύστηκε από µια ιστορική προσωπικότητα, τον ∆ηµήτριο, που δεν κατάφερε να πετύχει τους στόχους που έθεσε, που δεν κατάφερε να ζήσει τη ζωή που άξιζε. «Αδιάφορον: επάσχισεν αυτός,/όσο µπορούσεν αγωνίσθηκε./Και µες στην µαύρη απογοήτευσί του,/ένα µονάχα λογαριάζει πια µε υπερηφάνειαν· που, κ' εν τη αποτυχία του,/ την ίδιαν ακατάβλητην ανδρεία στον κόσµο δείχνει». Ανθούλλης ∆ηµοσθένους ΦΡΟΥΤΑ - ΝΟΥΜΕΡΑ - ΦΡΟΥΤΑ - ΝΟΥΜΕΡΑ - ΦΡΟΥΤΑ - ΝΟΥΜΕΡΑ - ΦΡΟΥΤΑ - ΝΟΥΜΕΡΑ Το µεγάλο πήδηµα! πάρχουν κάποιες στιγµές που αλλάζουν τον Υρου της ιστορίας (και ας µου συγχωρέσουν οι ντετερµινιστές ιστορικοί την έκφραση). Μια µάχη, µια έξοδος, ένα µανιφέστο, ένα τραγούδι, ένα πήδηµα... «Κράτα µάνα και θα γίνει το µεγάλο πήδηµα, Λευτεριά και Ρωµιοσύνη είν’ αδέλφια δίδυµα» τραγουδούσαν οι πατεράδες µας σε στίχους Πυθαγόρα (πριν τους το νοθεύσουν µε Λαµπρή και Μπαϊράµι). Ένα τέτοιο πήδηµα έκανε το 1980 ο Lech Walesa, άνεργος τότε µέσα στην κοµµουνιστική Πολωνία, για να βρεθεί κοντά στους συναγωνιστές του των ναυπηγείων και να τους βοηθήσει. Με το πήδηµά του, µε την ίδρυση του εργατικού συνδικάτου “Αλληλεγγύη”, µε την κατάληψη των ναυπηγείων που οργανώθηκε το 1988, κατάφερε η χώρα του να περάσει στον εκδηµοκρατισµό και στην ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τριαντατρία χρόνια µετά ο Jaroslaw Walesa, γιος τους Lech Walesa, έκανε το δικό του πήδηµα. Στις 12 Μαρτίου 2011, επισκέφτηκε τις κατεχόµενες περιοχές του νησιού µας, συνοδεία άλλων ευρωβουλευτών και προσπάθησαν να επισκεφτούν τον ναό της Αγίας Ζώνης στην Αµµόχωστο, ο οποίος όµως ήταν περιφραγµένος µε συρµατοπλέγµατα. Τότε ο Jaroslaw, µιµούµενος τον πατέρα του, αψήφισε τα συρµατοπλέγµατα και µε ένα πήδηµα βρέθηκε στην απαγορευµένη περιοχή. Το ίδιο πήδηµα επεχείρησαν οι Τάσος Ισαάκ και Σολωµός Σολωµού δεκαπέντε χρόνια προηγουµένως. Πηδήµατα στην ιστορία του ελληνισµού είχαµε πολλά. Πήδηµα ήταν και η έξοδος του Μεσολογγίου, πήδηµα ήταν και η µάχη των Θερµοπυλών, πήδηµα από το εφήµερο στην αθανασία έκανε και ο 18χρονος Ευαγόρας, µετρώντας τα βήµατά του µέχρι την κρεµάλα για να υπολογίσει τον χρόνο που είχε για να ψάλει τον Εθνικό Ύµνο. Το µεγάλο πήδηµα της Λευτεριάς και της Ρωµιοσύνης, όµως, το καρτερούµε ακόµα στην Κύπρο. Μπορεί να το καρτερούµε αιώνες τώρα αλλά «και ένας Έλληνας να µείνει» θα συνεχίσει να το καρτερεί «διότι η µάνα εν γλυτζιά»... Μιχάλης Σταυρή Yasaktir πό Λευκωσία τραβάµε προς Λάρνακα. Προ- Αορισµός το κτηµατολόγιο για µια τελική πράξη µιας µεταβίβασης. Το παιδί στο σχολείο. «Μην ανησυχείς, µια ώρα θα πάρει, λέει ο Μάριος. ∆έκα - δεκάµιση θα είµαστε πίσω». Φτάνουµε. Σε ένα παραθυράκι δίνουµε τα σχετικά χαρτιά, µε υπογραφές, χαρτόσηµα, όλα τέλεια… Καθόµαστε στο χώρο αναµονής. Οκτώ η ώρα το πρωί, λίγοι αυτοί που είχαν έρθει πριν από µας. Έρχονται κι άλλοι. Πολλοί µπαίνουν ολόισια, δεν δίνουν τα χαρτιά τους στο παραθυράκι. ∆έκα λεπτά τελειώνουν, φεύγουν σαν κύριοι… Περνάει µια ώρα… περνούνε δυο ώρες, εµείς εκεί, στην αίθουσα αναµονής, ν’ αναµένουµε… Τίποτα!!! Πηγαίνουµε δίπλα για καφέ. «Θα µας φωνάξουν από το µεγάφωνο, µην ανησυχείς! Σαν έρθει η σειρά µας…» Μα η… σειρά µας δεν λέει να έρθει! Φωνάζουν από το µεγάφωνο, όχι εµάς! Βγαίνουµε και σε λίγο ξαναµπαίνουµε για καφέ. Καφέ και ταχινόπιτα γιατί πεινάσαµε. Κοιτάω γύρω. Πινακίδες στους τοίχους. Κολλάω σε µια: « Απαγορεύεται το κάπνισµα – No smoking - και στα τούρκικα Tutum icmec Yasaktir. Γιασικτίρ, πέρασε ακόµα µια ώρα! Μου’ ρχεται να ξαναρχίσω… το κάπνισµα! Το µυαλό µου στο παιδί, αν σχολάσει και δεν µε δει στην καγκελόπορτα του σχολείου θα πάθει πανικό. Τι να κάνω; Και … ξαφνικά… ∆εν αντέχω.. Πάω στο παραθυράκι, ουρλιάζω!!! Η γυναίκα σηκώνεται τροµαγµένη, πάει στην υπεύθυνη, κάτι της λέει και σε δυο λεπτά µας φωνάζουν… Ωχ… Στο τσακ προλάβαµε το παιδί. Στο µυαλό µου εκείνο το Tutum icmek Yasaktir. Γιασιχτίρ, σκέφτοµαι, όπου πας ή πρέπει να έχεις µέσο ή να ουρλιάξεις!!! Κυρία Κούλα 10 Το παιδί του ΑΚΕΛ θα φύγει νύχτα! vasosftohopoullos.wordpress.com 30 Απριλίου 2011 Ο κώλος της όρνιθας ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Άγνωστε υποψήφιε βουλευτή, γιατί κατέρχεσαι στις εκλογές; ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ: Είµαι ψώνιο. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ευχαριστώ. ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟ «ΜΥΑΛΑ» ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κύριε Brains, µερικοί ακελικοί σας κατηγορούν ότι βάλλετε κλάππες στον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας. Τι έχετε να πείτε; ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Κατύσιη σας, ρε σκατάες του ΟΧΙ, πού εν να µου πάτε; Εν θα σας έβρω; Πού εν να µου πάτε; ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Σπανίως σας βλέπουµε τόσο θυµωµένο. Μήπως είστε άρρωστος; ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Πονά µε λλίον ο βίλλος µου, αλλά κατά τ’ αλλά είµαι καλά. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Γαµάς πολλά αλώπως; ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Ναι, την νοηµοσύνη σας. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μάλιστα, τωρά κατάλαβα γιατί στο κόµµα σε φωνάζουν Brains. ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΣΙΚΟ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Θύµωσες πολλά για την καταγγελία του Χριστόφια ότι πρώην υπουργός του Κληρίδη έπαιρνε επίδοµα ανεργίας. Γιατί; ΧΑΣΙΚΟΣ: ∆ιότι εφωτογράφισέν µε εµένα τζιαι τούντα πράµατα εµένα δεν µου αρέσουν. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Οι µίζες αρέσκουν σου; ΧΑΣΙΚΟΣ: ∆εν ήρτα προετοιµασµένος για να απαντήσω σε τέτοιες ερωτήσεις. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Έλα τώρα, µεταξύ µας, τότε που ήσουν υπουργός εν έπιαες τζιαι συ τζιαι οι φίλοι σου καµιά µιζούαν; Πε µου τζιαι εν να το κρατήσω οφ δε ρέκορτ. ΧΑΣΙΚΟΣ: Σίουρα; ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Λόγω τιµής. ΧΑΣΙΚΟΣ: Το κάθε υπουργείο έχει και τα τυχερά του. Ο υπουργός Εξωτερικών τα ταξίδια, ο υπουργός Εµπορίου πάει στα καλλιστεία τζιαι στα τουριστικά τζιαι κόφκει δκυο τρία γαµησούθκια τζιαι ο υπουργός Άµυνας κάποιαν µιζούαν εν να φκάλει τζιαι τζιείνος. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: ∆εν θα γράψω τίποτε. Ας επιστρέψουµε όµως στον Χριστόφια. Θυµάσαι που ελάλες ότι εν να τον ψηφίσεις τζιαι µε τα δέκα δάκτυλα; ΧΑΣΙΚΟΣ: Θυµούµαι, αλλά εν ανάγκη να µένουµε στο παρελθόν; Γιατί να µην βλέπουµε το µέλλον; Γιατί να … ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Άη στο διάολο. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Έχεις πάρει επίδοµα ανεργίας; ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ: Για ποια θητεία µου µιλάτε; ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ξέρεις κανένα υπουργό του Κληρίδη που έπιανε επίδοµα ανεργίας; ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ: Απ’ ό,τι θυµάµαι, έπιανε ο Ιάκωβου. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: ∆ηλαδή εσείς; ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ: Μα σοβαρά; Πε µου έσιεις κανένα σάντουιτς δαµαί όξα να πάµεν κάτω στην καντίνα; ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β΄ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μα γιατί ξαφνικά πάτε ούλλοι οι Ακελικοί εκκλησιά; ΣΤΕΦΑΝΟΣ-BRAINS-ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Χαλλόου, έρκονται εκλογές! 30 Απριλίου 2011 ΜΑ, ΡΑ ΟΜΟΝΟΙΑ, ΤΙ ΕΠΑΘΕΣ ΚΟΡΗ ΜΟΥ; Εσείς πήρατε επίδοµα συντήρησης εξωτερικού; Ερώτηση: Σάββα Ιακωβίδη. Τον ευχαριστούµε θερµά. Ναι, πήρα όταν ήµουν στη ΡΑΦ, και αγόρασα κάτι ωραίες καρτ ποστάλ που το Λονδίνο. Όχι εγώ, ο λογιστής. Φούλλη, να σέβεσαι τους θεσµούς. Εγώ έπιασα µόνο για τα τσιάρα µου, όταν επήα στο Λονδίνο. Εµένα µόνο στην Αθήνα µε στέλλουν. Πιερώνει µου τα ούλλα ο Καρατζαφέρης. Mα είναι λογικό, τόσα ταξίδκια κάµνω, να µεν πιάσω επίδοµα για την κοινοφελή µου εργασία; ∆κιάολε µαύρε ρε Μάρκο! Εν να σου έρτω νύχτα τζιαι ούτε ο Χριστόφκιας εν σε σώζει! Eκαταλάβαµεν το κύριε Πρόεδρε. Ας εν καλά ο Φιλελεύθερος. Πάντως, στην Αργάκα, εν µας πέµπουν επιδόµατα. Kάτι έπιασα τζιαι εγώ όταν επήα στη Βουλγαρία, αλλά ήταν για ιδεολογικούς σκοπούς. Αττιµούµαι ότι τζιαι εµένα έπιασεν επίδοµα, τότε µε τα σκέδια Ανάν. Εκανόνισέν µε καρντάσιη Κληρίδη. 11 ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ Μια κουτσουκούτα για να πάει που τη Χώρα στη Λάρνακα θέλει 150 µέρες και 12 ώρες. Όµως αν την πατήσει κανένας γάδαρος δεν θα φτάσει στον προορισµό της ποττέ. Το πρώτο µπικίνι που εφορέθηκεν στην Κύπρο ήταν το 1968 στην Αµµόχωστο. 35% των αντρών άµαν κατουρούν, κατουρούν λλίον τζιαι πας στο παττελόνι τους τζιαι πας στα παπούτσια τους. 85% των αντρών πάνω από τα 65 δεν προλαβαίνουν να τη βγάλουν έξω και κατουρούν πάνω στο παντελόνι τους. Μία γυναίκα ακόµη και στα 80 της µπορεί να φτάσει σε οργασµό, σε αντίθεση µε µια σκύλλα, η οποία σπανίως ζει πάνω από 15 χρόνια. Ο Ιωνάς Νικολάου του ∆ΗΣΥ, που ήταν µιτσής εστέκετουν έξω που το σπίτι του και έδειχνε την πουλλούν του στους περαστικούς. (Μαρτυρία: Σωκράτη Χάσικου). Ο µέσος όρος σφραγισµάτων στους βουλευτές του ∆ΗΣΥ είναι 4,7 του ΑΚΕΛ 4.9 ενώ στο ∆ΗΚΟ φτάνει στο 5,7. Ο µακαρίτης ο Εζεκίας Παπαϊωάννου είχεν µια τεράστια ελιά πάνω στο δεξί του κωλοµέρι. Η Τζούλια Αλεξανδράτου έχει πάει µε µόνο δύο Κυπραίους και οι δύο επί πληρωµή. Ο ένας έχει πεζίνα στη Λεµεσό και ο άλλος είναι παράγοντας του ΑΠΟΕΛ στη Λευκωσία. Η µακαρίτισσα η Ουρανία Κοκκίνου έπιαννεν τον Λάζαρον Μαύρον, όταν ήταν πολλά µιτσής, που τη βούκκαν τζιαι έκαµνέ του κούτσιη κούτσιη κου κου. Παλιά οι καλλύττερες πέτρες για να σφοντζίσουµεν τον κώλο µας µετά το υπαίθριον σιέσιµον ήταν οι πέτρες οι στρογγυλές των ποταµών. Οι σιειρόττερες ήταν οι πουρόπετρες. Ο Νίκος Παττίχης σκέφτεται να κάµει τζιαι τρίτον κοπελλούιν. Ο Νίκος Κόσιης έδωσεν του Τσουρούλλη διορία ως το τέλος του χρόνου να παντρευτεί την κόρην του, αλλιώς εν να τον µνουσιίσει. Τη δεκαετία του 30 πολλοί Χωραΐτες επηαίνναν, άµαν έτρεσιεν νερόν ο Κοτσίρκας, τζιαι µε τα πανέρκα επροσπαθούσαν να βρουν χρυσάφι. Νοείται ότι εν εβρέθην ούτε ένας κόκκος, οπότε οι Κυπραίοι εµεταναστεύσαν στην Αµερική. 80% των Κυπραίων πιέζουν τον κώλον τους πας στην καρέκλα, άµαν θέλουν να κλάσουν, υποτίθεται για να του κόψουν την φόρα του τζιαι µόνο το 17% σηκώνει πάνω επιδεικτικά το κωλοµέριν του. Αρχές του προηγούµενου αιώνα, παρ’ ότι οι πηγές είναι ελάχιστες, υπολογίζεται ότι πάνω από 86% σήκωναν πάνω το κωλοµέρι τους για να κλάσουν. Ακόµη και όταν ήταν στεκάµενοι. Ο Άντρος Κυπριανού εππούνιαρεν έναν άλλον ακελικόν, όταν πριν λίγες εβδοµάδες του υπέβαλε µια δύσκολη ερώτηση. Ο Νίκος Κατσουρίδης, όπως και η πλειοψηφία των Ακελικών, καθαρίζει την µύτη του µε το αριστερό του χέρι. Νοείται µε τον δείκτη και όχι τον µιαλιώνα. ΕΝ ΠΑΕΙ... Μα νοµίζω στου κρεµµασµένου το σπίτι δεν µιλούν για σχοινιά! Άσε που πονώ τα δόντια µου! ∆εν απαντώ! Θεωρώ πως η εφ. «ΕΝΩΣΙΣ» προσπαθεί όντως να εξοντώσει πολιτικά τον κ. Πρόεδρο. Μπράβο ρε Στεφάνου! Εν να σου δώκω τζιαι εσένα λλία που τζιείνα που πιάννω για να εξοντώσω τους ενωτικούς. Εν πάει του Καντάφι να τραουδά «Κι εσύ, λαέ βασανισµένε, µην ξεχνάς τον φασισµό…» Εν πάει του Βασίλη Παπακωνσταντίνου να τραουδά «Χαιρετίσµατα λοιπόν στην εξουσία, εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύοµαι…» Εν πάει του Μπάγιεβιτς να τραουδά «Είµαστε πια πρωταθλητές έρχονται άλλες εποχές…» Εν πάει του Μιλτιάδη Νεοφύτου να τραουδά «Πετραδάκι, πετραδάκι για τα σένα το ’χτισα…» Εν πάει της Έρσης Χριστόφια να τραουδά «Πριν χαθεί το όνειρό µας και ξαναβραδιάσουµε, άσε µε να σ' αγαπάω κι όπου φτάσουµε…» Εν πάει του ∆ηµητρίου να τραουδά «we don’t need no federation, we don’t need no thought control, no dark akelism in the classroom, Χριστόφιας, leave them unionists alone… Εν πάει του Κληρίδη να ΤΡΑΟΥ∆Α. 12 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Ας ελπίσουµε ότι θα καούν τζιαι οι Ιούδες του σήµερα. ιαβάζοντας την είδηση πως ο ραδιοσταθµός του ∆ήµου Αθηναίων 98.4 παρότρυνε τους συνεργάτες του να µην χρησιµοποιούν τους όρους ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, αλλά το ουδέτερο και άσχετο ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και αυτό µάλιστα µε φειδώ, εκνευρίστηκα. Σκέφτηκα ότι αυτοί οι άνθρωποι που µας κυβερνούν σε Ελλάδα και Κύπρο δεν έχουν τον Χριστό τους, ακόµη και την πίστη µας προσπαθούν να αλλάξουν. Είναι δυνατόν, σκέφτηκα, να βάλουν χέρι και στην Ανάσταση, µια γιορτή ελπίδας και χαράς για όλο τον κόσµο, είτε πιστεύει είτε όχι, µια γιορτή συνυφασµένη µε την πορεία του ελληνισµού και τα πάθη του λαού µας; Όσο το σκεφτόµουν, παραπάνω εκνευριζόµουν. Η πρώτη µου αντίδραση ήταν να προσφωνώ όποιον έβλεπα µε το ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Ηρέµησα όταν έως και οι Ακελικοί, πλην ενός, ανταπαντούσαν µε τον ίδιο τρόπο. Ο έξυπνος ακελικός απάντησε µε υφάκι γνώστη των µελλούµενων «µεν ακούεις πελλάρες εν έσιει τίποτα». Απάντησα αγενέστατα και έφυγα. Πήρα όµως την απόφαση και είπα «φέτος θα πάω εκκλησία» και την Πέµπτη και στον Επιτάφιο και στην Ανάσταση και αυτό έκανα. Στο Λυθροδόντα, την Παρασκευή στον Επιτάφιο, ΛΥΤΡΩΘΗΚΑ. Είδα στην τεράστια εκκλησία, την κακοφωτισµένη, χίλια πρόσωπα, Έλληνες άλλων εποχών, να απαντούν σύσσωµοι στον 98.4 και ανακουφίστηκα. Μόλις φτάσαµε στο «Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ» οµάδες νέων και ηλικιωµένων άντρων και γυναικών, µα και παιδιά και αλλοδαπές, προφανώς ορθόδοξες ρωσίδες, πήραν θέσεις δίπλα από τους ψαλτάδες και άρχισαν να ψάλλουν «Η ζωή εν τάφω κατετέθης Χριστέ, και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο». Εκεί συνετελέστη και ∆ vasosftohopoullos.wordpress.com H ZΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ το θαύµα. Έβλεπες όλο το εκκλησίασµα να ψάλλει, να βουρκώνουν τα µάτια τους, να σιγοτραγουδούν, να λάµπουν, να νιώθουν κάτι να διαπερνά την ψυχή τους, ακόµη και οι κινεζούλες και οι βιετναµέζες και οι σριλανκέζες, που προφανώς ήρθαν να συνοδεύσουν τους γέρους τους, έµοιαζαν συγκλονισµένες. ∆εν είχε σηµασία αν όλος ο κόσµος ήξερε τι έλεγαν ακριβώς οι ύµνοι, ήξεραν και καλοήξεραν ενστικτωδώς, διότι κανείς δεν νιώθει τέτοια συγκίνηση, χωρίς να ξέρει κάτι, να διαισθάνεται κάτι, να βιώνει. Να λοιπόν η απάντηση στον 98.4! Στο Λυθροδόντα, ένα ολόκληρο χωριό αγροτόφατσες σκασµένες της δουλειάς, κοντές Κυπραίες σαν τις µανάδες µας παλιά, άντρες και αγόρια που δεν έχουν κάνει αποτριχώσεις και τέτοια, γέροι και γριές να στέκονται και να αντέχουν, και ψαλτάδες νέοι, παιδιά των εικοσιπέντε και τριάντα χρονών, δείγµα ότι υπάρχει συνέχεια, ότι κανείς δεν µπορεί να τα βάλει µε την ψυχή µας και τα πιστεύω µας. Στο Λυθροδόντα διαπίστωσα, άλλη µια φορά, ότι οι εξουσιαστές µας είναι ηττηµένοι και αυτές οι πράξεις τους, οι εκνευριστικές, είναι το κύκνειό τους άσµα. Ειδικά τώρα που άρχισαν να τα βάζουν, όχι µόνο µε την εκκλησία µας, αλλά και µε το εκκλησίασµα, δηλαδή εµάς, τον ορθόδοξο λαό σε Ελλάδα και Κύπρο. Η επίθεσή τους αυτή δείχνει ότι βρίσκονται σε δεινή θέση. Όσο πιο ακραίοι εµφανίζονται, άλλο τόσο σηµαίνει πως βρίσκονται σε αδιέξοδα. Τώρα, µάλιστα, που άρχισαν να τα βάζουν µε την εκκλησία, πρέπει να αισιοδοξούµε. Να δοξάζουµε τον Χριστό και τους αγίους µας. Πόσους και πόσους τέτοιους εχθρούς αντιµετώπισε η εκκλησία µας και είναι ακόµη εδώ, όχι µόνο εδώ, αλλά εδώ σαν πέτρα άθικτη και ενωµένη για να προστατεύει το λαό της! Πέρασαν χιλιάδες χρόνια, χιλιάδες 98.4, ΑΚΕΛ, ΠΑΣΟΚ, Ν∆, χιλιάδες εκσυγχρονιστές και προοδευτικοί και πανίσχυροι και τροµοκράτες και µεταρρυθµιστές, και όλοι είχαν την ίδια τύχη, ενώ ο κόσµος ακόµη σύσσωµος καταφθάνει, για να πει και να ακούσει το «Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ», να βάλει τον σταυρό του και να λέει ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και µ’ αυτό να ελπίζει και στη δική του ΑΝΑ ΣΤΑΣΗ. Αδέλφια, µην φοβάστε τίποτα! Έφτασε η ώρα τους. Όσο τα έβαζαν µαζί µας µόνο, υπήρχε σοβαρός λόγος να είµαστε τροµοκρατηµένοι, τώρα που τα βάζουν µε την εκκλησία µας, την έχουν πατήσει. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Β.Φ. KEIMENA - KEIMHΛΙΑ H ∆ΕΥΤΕΡΗ ΚΑΣΕΤΙΝΑ 30 Απριλίου 2011 Η ΠΑΡΑ∆ΟΣΗ Αυτό που µας προσδιορίζει ακόµη ως Έλληνες σ’ αυτό τον τόπο είναι οι εκκλησίες µας, τα σχολεία µας και η λαϊκή µας αρχιτεκτονική. Κατά περίεργη σύµπτωση, η πολιτεία προσπαθεί µε κάθε τρόπο να εξουδετερώσει και τα τρία αυτά στοιχεία της ταυτότητάς µας. Ακούµε για την καταστροφή του Παγκυπρίου, βλέπουµε καθηµερινώς να κατεδαφίζονται κτίρια σπάνιας αρχιτεκτονικής αξίας και είµαστε µάρτυρες περισσότερης απόκρυψης των εκκλησιών µας. Οι πολυκατοικίες και άλλα κτίρια περικυκλώνουν τις εκκλησίες µας σε σηµείο που ασφυκτιούν. Τώρα ακούµε ότι θα βάλουν χέρι και στον Άγιο Σπυρίδωνα πίσω από τον αστυνοµικό σταθµό Λυκαβητού. Αντί να κατεδαφίζουµε κτίρια, για να αναπνέουν οι εκκλησίες µας, για να αναδεικνύεται το κάλλος τους, εµείς κάνουµε ό,τι είναι στα χέρια µας για να τις χώσουµε, σαν να ντρεπόµαστε που είµαστε ορθόδοξοι, σαν να ντρεπόµαστε για τη µεγάλη τέχνη του λαού µας. ∆είτε τώρα τι κάνουν στο Καϊµακλί δίπλα απ’ την Αγία Βαρβάρα, δείτε ακόµη τον Άγιο Αντώνη µέσα στα σκουπίδια και τα γκαράζ, δείτε όλες τις µικρές µας εκκλησίες σε όλες τις πόλεις. Ας ελπίσουµε ότι στο Παγκύπριο Γυµνάσιο θα σταµατήσει η καταστροφή και ας ελπίσουµε ότι στον Άγιο Σπυρίδωνα θα αναδείξουν το ιστορικό νεκροταφείο και το ναό, αντί να τον στριµώξουν µε αχρείαστα κτίρια ευρωπαϊκής βλακείας. ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΓΙΑΛΟΥΣΑ ΑΡΙΘΜΗΜΕΝΗ 11-19 EΝΙΣΧΥΣΤΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - ΚΕΙΜΗΛΙΑ Ενισχύστε την σειρά αγοράζοντας τις δύο πρώτες κασετίνες Όλα τα βιβλία 50% ΕΚΠΤΩΣΗ Την Κυριακή 8 του Μάη από τις 9 το πρωί µέχρι τις 2 το µεσηµέρι στο βιβλιοπωλείον ΓΙΑΛΟΥΣΑ όλα τα βιβλία θα είναι προς πώληση σε πολύ καλές τιµές. Ελάτε για καφέ, ποτά και µεζεδάκια, φέρτε και τους φίλους σας και διαλέξτε τα δώρα σας στην µισή τιµή. ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ 50% ΕΚΠΤΩΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ TIMH B KAΣΕΤΙΝΑΣ € 50 KAI ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ Α € 80 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΓΙΑΛΟΥΣΑ 30 Απριλίου 2011 vasosftohopoullos.wordpress.com Ο Χριστόφιας τον παίρνει και τα παίρνει! Και αφού τα είπα αυτά, mea culpa. 13 Χρυσοπράσινος Φίλλος Επειδή είµαι µαθηµατικό µυαλό, προσπαθώ να ερµηνεύσω το δίληµµα του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας δια της επιστήµης των εξισώσεων. Είπε ο Πρόεδρος: Τι θέλετε, Οµοσπονδία ή διχοτόµηση; Εφόσον όµως εµείς ξέρουµε ότι Οµοσπονδία ίσον ∆ιχοτόµηση, τότε συνεπάγεται ότι ο Πρόεδρος µας ρωτά, τι θέλετε; ∆ιχοτόµηση ή διχοτόµηση; Εάν προχωρήσουµε όµως σε λίγο ανώτερα µαθηµατικά και σκεφτούµε ότι οι Τούρκοι αδελφοί µας δεν ήρθαν µόνο για τη µισή Κύπρο, αλλά για ολόκληρη, και ότι η ∆ιζωνική ∆ικοινοτική Οµοσπονδία θα κάνει τους Τούρκους κυρίαρχους στα Κατεχόµενα και συγκυρίαρχους στις ελεύθερες περιοχές, τότε η σχέση µεταβάλλεται ως εξής: Τι θέλετε Ενισχυµένη ∆ιχοτόµηση ή ∆ιχοτόµηση; Εδώ να σηµειωθεί ότι η ενισχυµένη διχοτόµηση έχει προσωρινή µορφή και θα ολοκληρωθεί µόνο όταν οι Τούρκοι αδελφοί µας οριστικοποιήσουν την κατοχή ολόκληρης της Κύπρου. Άρα το ερώτηµα του Προέδρου µεταβάλλεται ως εξής: Τι θέλετε, Τουρκοκρατία ή διχοτόµηση; ∆εν χρειάζεται να είσαι Αϊνστάιν για να το καταλάβεις. Αν όµως ήταν έτσι ο κάθε νουνεχής άνθρωπος, µεταξύ θανάτου και ακρωτηριασµού θα προτιµούσε το δεύτερο, όσο οδυνηρό κι αν ήταν. Όµως εµείς δεν µπαίνουµε σ’ αυτή τη λογική. Απορρίπτουµε και το ένα και το άλλο, φύσει όντας απορριπτικοί, και επιλέγουµε τον µακροχρόνιο αγώνα για Απελευθέρωση και Αυτοδιάθεση. Γιατί ∆ΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ άλλη λύση. Το δίληµµα είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο που έθεσε ο Πρόεδρος. Τι θέλουµε: Αντίσταση ή Εξαφάνιση; Και εµείς επιλέγουµε το πρώτο. Όµως χρειάζεται πολλή δουλειά. Οι νε- επηρεάζει στο παραµικρό όλη εκείνη η αναταραχή που γίνεται; Έτσι για να καταλάβετε το κολοσσιαίο µέγεθος κάποιων αρχόντων µας… οκύπριοι του AKEL έχουν σηκώσει εδώ και καιρό τα µανίκια. Ήδη στο Πανεπιστήµιο Κύπρου απεργάζονται τη δηµιουργία «Κυπριακής γλώσσας», ενώ ο Ευέλικτος µιλά για Κυπριακή Εκπαίδευση. Εγώ όµως που είµαι Λευκωσιάτης, θέλω λευκωσιάτικη εκπαίδευση για τα παιδιά µου. Η αντίδραση του Τορναρίτη προς υπεράσπιση της Ελληνικής Παιδείας δεν µπορεί να πείσει κανένα, ούτε τις όρνιθες της γιαγιάς µου στο χωριό. Ρε παιδιά, µόνο να ακούω τον Νίκο Κλεάνθους του ∆ΗΚΟ και κάτι ακελικούθκια να ξαπολούν εκείνο το ΤΖΙΑΙ σαν µιλούν στην τηλεόραση, και δε θέλω τίποτα άλλο στη ζωή µου! Τι να πω άλλο; Σκέτος οργασµός! Αυτά τα διλήµµατα θα µε κρεπάρουν ρε γαµώτο! Είµαι σε δίληµµα ποιον να αηδιάσω περισσότερο. Το AKEL που το λέει καθαρά «Είµαστε Τούρκοι και θέλουµε να σας τουρκέψουµε όλους», ή τον ∆ΗΣΥ που εδώ και καιρό ξεδίπλωσε τις προεκλογικές του φουστανέλες, προσπαθώντας να αλιεύσει όσο περισσότερους ψήφους γίνεται για να µας τουρκέψει πιο εύκολα στο µέλλον; Μαύρο λοιπόν στο ∆ΗΣΑΚΕΛ και τα µυαλά στα κάγκελα! Το ευχάριστο νέο αυτής της περιόδου που εξετάζουµε είναι ο θρίαµβος των αυτόνοµων, αντιοµοσπονδιακών, ενωτικών φοιτητών του ΕΦΑΕΦΠ στις φοιτητικές εκλογές. Ειδικά τώρα που απέρριψαν από το σώµα τους και αποµόνωσαν τα χρυσαυγίτικα στοιχεία στην Αθήνα. Είµαι σίγουρος ότι τα αποτελέσµατα έκαναν πολλούς κοµισάριους του ∆ΗΣΑΚΕΛ να χάσουν τον ύπνο τους. Σε πελώριο φάουλ περιέπεσε το ΕΥΡΩΚΟ. Στην αρχική σελίδα της ιστοσελίδας τους υπάρχουν χιαστί δύο σηµαίες, η κυπριακή και η ευρωπαϊκή. Πουθενά η Ελληνική. Μά- ∆ε θα ξεχάσω ποτέ µου το ευέλικτο στρίγκλισµα στο µνηµόσυνο των «ηρώων» του AKEL (εκ των οποίων ο ένας, ο Καβάζογλου συνέδραµε στη σύλληψη και απαγχονισµό του ήρωα της ΕΟΚΑ Ιάκωβου Πατάτσου από τους Άγγλους) ότι όπως και στο παρελθόν προσπαθούν να τους εξοντώσουν κάποιοι! Φαντάσου δηλαδή να µην ήταν εξουσία τι θα έλεγε! Έλεος πκιόν, ΕΛΕΟΣ! Quiz: Τι σας προκαλεί τη µεγαλύτερη στοµαχική διαταραχή; λιστα! Τη στιγµή που το Καθεστώς του AKEL µε νύχια και µε δόντια προσπαθεί να µας αφελληνίσει και τα ναινέκια του ∆ΗΣΥ τριγυρνάνε φορώντας όχι απλά φουστανέλες, αλλά την περικεφαλαία του Κολοκοτρώνη! Επειδή δεν πιστεύω ότι ήταν ένα απλό λάθος ή παράλειψη, και επειδή είµαι σίγουρος για την τεράστια σηµασία που έχει η σηµειολογία των συµβόλων, κρούω τον κώδωνα του κινδύνου. Υπάρχουν ΚΑΠΟΙΟΙ υπερβολικά Ευρωπέοι στο ΕΥΡΩΚΟ. ∆εν µιλώ για την πλειοψηφία, ειδικά για εκείνους που προέρχονται από τους Νέους Ορίζοντες. Τι θέλουν δηλαδή; Να µετατρέψουν το κόµµα σε ένα νέο Συναγερµό; Απ’ ότι ήξερα µέχρι σήµερα, το µόνο κόµµα που δεν ανεβάζει την Ελληνική σηµαία είναι το φιλοτουρκικό AKEL. Ας λάβουν τουλάχιστο υπόψη ότι οι ψηφοφόροι τους στην πλειοψηφία είναι άτοµα που σκέπτονται και δε διστάζουν να τιµωρήσουν δια της ψήφου τους… Είδατε το αιµατοκύλισµα που προκαλεί το Καθεστώς Άσαντ στη Συρία; ∆ιερωτώµαι, αφού κατά τον Ευέλικτο, είµαστε πιο κοντά στη Συρία αντί στην Ελλάδα, γιατί δεν µας α) Να βλέπετε το Χρίστο Στυλιανίδη στην εκδήλωση για την ΕΟΚΑ στο γήπεδο Ελευθερία; β) Να παρακολουθείτε τις συνεντεύξεις του Χριστόφια στην τηλεόραση; γ) Να µιλά ο Αναστασιάδης σε εθνικόφρονες συλλόγους κάτω από τα βλέµµατα των ηρώων της ΕΟΚΑ; δ) Να ακούτε τους Ακελικούς να εκθειάζουν την απολογία Χριστόφια σαν να πρόκειται για την απολογία του Σωκράτη; Τελικά οι νεοκύπριοι του ΜΠΑΪΡΙΚ έκαναν το δικό τους! Κατάφεραν να υποστείλουν την Ελληνική σηµαία από το Ίδρυµα χωρίς αντιδράσεις! Ακόµα να βρεθεί κανένας µάγκας να υποστείλει το κατουρόπανο του ΡΙΚ και να ανεβάσει ξανά τη Γαλανόλευκη; Όσο και να προσπαθούν, ένα έχω να πω. Συναισθηµατικό, ονειροπόλο, ροµαντικό, δε µε νοιάζει, τρώγοµαι να το πω: Ζήτω η Ένωσις! Ο Αγών τώρα αρχίζει! Χρυσοπράσινος φίλλος ριγµένος στο πέλαγο. Μάριος Ρέπουσος ΕΙ∆ΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕ ΜΟΝΟ 30 ΕΥΡΩ 14 ΟΙ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΤΡΙ∆Α ΚΑΙ ∆ΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΑΚΕΛ 30 Απριλίου 2011 Ρε δασκάλοι, αφήστε τους µιτσιούς ήσυχους! (Pink Floyd) O ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ γράφει και επιµελείται ο Γ.Π. Οι Κύπριοι ως έµποροι ι πολίτες της Κύπρου, Ο µετά από αλλεπάλληλα καθεστώτα ανελευθερίας, δουλείας και ασταµάτητες κατακτήσεις από ξένους λαούς – λ.χ. Φράγκοι, Άγγλοι, Τούρκοι κ.τ.λ. - “αναγκάστηκαν” να αναπτύξουν τις χειρονακτικές εργασίες και το εµπόριο, κυρίως για λόγους επιβίωσης. Όµως, δυστυχώς για το λαό µας, η έννοια του εµπόρου αναιρεί την έννοια του πνευµατικού ανθρώπου. Έτσι, αναγκασµένοι ως είµαστε, δεν αναπτυχθήκαµε ποτές πνευµατικά, παρ’ όλους τους καλλιτέχνες, τους πνευµατικούς και τους διανοούµενους που γεννήθηκαν στο νησί µας, αποµείναµε υστερηµένοι πνευµατικά. Αυτό προσωπικά µε λυπεί αφάνταστα και έχει ως αποτέλεσµα να φτιάχνει φραγµούς στη µελλοντική ωρίµανσή µου εις το νησί µας. Ετούτη η πνευµατική και ψυχική αδράνεια και ο πνευµατικός µεσαίωνας επηρεάζει άµεσα την πολιτική ζωή. Το βλέπετε και ’σεις καθαρά πως, ο παρόν πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας, ∆ηµήτρης Χριστόφιας, υστερεί στην οποιαδήποτε πνευµατική κουλτούρα και στο οποιοδήποτε όραµα. Όπως οι πολιτικοί, έτσι και οι δηµόσιοι λειτουργοί του νησιού µας, µπάζουν από παντού. Αντιθέτως, όµως, οι έµποροι, οι βιοµήχανοι και γενικότερα οι χειριστές του ρευστού στο νησί µας εξυψώνονται και ζουν µια, σχεδόν, παραδεισένια ζωή. Κοιτάξτε τους Ρούσσους, που “εισέβαλαν” επιχειρηµατικά στο νησί. Ας το δούµε έτσι. Όσον αφορά τις εν ζωή µας πράξεις, υπάρχουν τριών λογιών άνθρωποι. Οι άνθρωποι που πασχίζουν και παλεύουν αιωνίως µε τα τέρατα του κόσµου, οι άνθρωποι που τα κοιτάνε τόσο απλά και ψαχουλεύουνε τα πούπουλά τους και, τέλος, οι άνθρωποι που δεν πίστεψαν ποτές πως υπάρχουν εκείνα τα τέρατα, πόσο µάλλον να κινητοποιηθούν εναντίον τους. Οι έµποροι και οι κυνηγοί της ευµάρειας, της αφθονίας ανήκουν στις δύο τελευταίες “κατηγορίες”. Καλλιτέχνες και διανοούµενοι ανήκουν στην πρώτη. Όπου µέσα από τα έργα τους και τα λεγόµενά τους προσπαθούν να φτιάξουν αυτό τον πλανήτη, να τον κάνουν ένα καλύτερο µέρος. Οι άλλοι, που ως επί το πλείστον αποτελούν το µεγαλύτερο µέρος της πατρίδος µας, οι έµποροι, “προωθούν” µέσα από τις πράξεις τους την αθλιότητα του κόσµου και ενισχύουν τα τέρατα που οι πνευµατικοί πασχίζουν ν’ αφανίσουν. Φαίνεται πως, η έλλειψη των πνευµατικών ανθρώπων στο νησί µας έχει αποβεί µοιραία. Ο ρόλος των πνευµατικά καταρτισµένων ανθρώπων στην κάθε εποχή είναι να “ξυπνούν” τους ανθρώπους της κάθε κοινωνίας, που µολύνονται µέσα από καθεστώτα ανελευθερίας και ολιγαρχίας. Η κάθε κατάληψη του νησιού µας, από ξένα στρατεύµατα, φωνάζει φανατικά την έλλειψη αυτών των ανθρώπων, που πιθανόν να µπορούσαν να δώσουν κάποια ελπίδα σωτηρίας. Ακόµα και σήµερα φαίνεται, και κραυγάζει αυτό το αίσθηµα έλλειψης πνευµατικών ανθρώπων. Κραυγάζει! Από τις θεατρικές παραστάσεις και τις ζωγραφικές εκθέσεις, που γίνονται θύµατα εµποριοποίησης. Όπως και από την απώλεια του βιβλίου και τη µηδαµινή προώθησή του. Όλα ετούτα περνούν σαν µια βουή πίσω απ’ τα εφησυχασµένα σώµατα των Κυπρίων. Από κάτι τέτοια βολεµένα και εφησυχασµένα σώµατα αµαυρώνονται οι πολιτισµοί. Από αυτούς τους ανθρώπους ο κάθε πολιτισµός παρακµάζει στη βαρβαρότητα. Και γίνεται πιο βάρβαρος κι από τη ζούγκλα. Φωνάζει αυτό το αίσθηµα, το αίσθηµα έλλειψης και µετριότητας. Φωνάζει λόγω της υπάρξεως των Τούρκων και των αγγλικών στρατευµάτων στο νησί µας, που µας έχουν, κυριολεκτικά, πηδήξει. Μα, εµείς – όπως πάντοτε άλλωστε – αντί να αντισταθούµε και να διεκδικήσουµε την προσωπική µας ελευθερία, σκύψαµε να µας πηδήξουν – όπως γίνεται τώρα – εκ του πρωκτού. ΠΡΟΚΗΡΥΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ Κυκλοφορούν σύντοµα από τις εκδόσεις Αιγαίον, στη σειρά «Μικρή Κυπριακή Βιβλιοθήκη», ορισµένα από τα έντυπα κείµενα της ΕΟΚΑ, της ΠΕΚΑ και της ΑΝΕ. Ζούµε στην εποχή, όπου ο απείρου κάλλους αγώνας του ’55 χαρακτηρίζεται από πολλούς λανθασµένος, αντικοµµουνιστικός, αντιτουρκικός και εθνικιστικός. Γι’ αυτό θεωρήσαµε αναγκαία την κυκλοφορία επιλεγµένων προκηρύξεων του αγώνα, ούτως ώστε να γίνει µια προσπάθεια αποποινικοποίησης της µνήµης της ΕΟΚΑ, µέχρι να εγκατασταθούν οι ήρωες στην ιστορική θέση που τους αρµόζει. Ο αγώνας για ένωση µε τη µάνα Ελλάδα έχει να διδάξει πάρα πολλά στους λαοπλάνους και σ’ αυτούς που τολµούν να αµφισβητούν και να θάβουν ξανά τους αγωνιστές µας. Εποµένως, η ιστορία είναι η µόνη που θα γράψει την αλήθεια. Παρακάτω ακολουθεί κοµµάτι της εισαγωγής του βιβλίου: «…Ο αγώνας της ΕΟΚΑ, όµως, δεν συνέβαλε απλά στο να πιέσει τους αποικιοκράτες ν’ αποχωρήσουν. Όταν στην ηγεσία της Βρετανίας ανήλθε ο Μακµίλαν και κατέστησε σαφές ότι η Κύπρος δεν ήταν απαραίτητη στους Άγγλους, παρά µόνο κάποιες βάσεις, οι Άγγλοι στα πλαίσια της συνεργασίας στην οποία είχαν εγκλωβιστεί από την Τουρκία µε το σύµφωνο της Βαγδάτης που προαναφέραµε, ήταν διατεθειµένοι να δώσουν όσο το δυνατό µεγαλύτερα κέρδη στην Τουρκία από το νησί. Ο ανταρτοπόλεµος που διεξήγαγε η ΕΟΚΑ, όµως, ήταν ο παράγοντας που κρατούσε την Ελλάδα σε θέση ισχύος στο παιχνίδι του Κυπριακού και εµπόδιζε τη Βρετανία να προβεί σε µεγάλες παραχωρήσεις. Παράλληλα, ο αγώνας της ΕΟΚΑ προσέφερε διπλωµατικά χαρτιά στα χέρια των διαπραγµατευτών της Ελλάδας στον ΟΗΕ. Για παράδειγµα, ο αγώνας θα µπορούσε να ξεκινήσει από το 1954, αλλά, προκειµένου να µην θεωρηθεί ως εκβιαστικό µέτρο στη συζήτηση του Κυπριακού στον ΟΗΕ, αναβλήθηκε. Υπήρχε δηλαδή συνεργασία της ηγεσίας του αγώνα µε τους διπλωµάτες. Ακόµα, µετά την εξορία του Μακαρίου, ο ∆ιγενής, σε συνεννόηση πάντα µε τους Έλληνες διπλωµάτες, κηρύσσει εκεχειρία, για ν’ αξιοποιηθεί και να παρουσιαστεί η εκεχειρία ως ευκαιρία διευθέτησης του Κυπριακού. Τελειώνοντας µε τη σύντοµη παρουσίαση της διεθνούς πτυχής της περιόδου κατά την οποία ξέσπασε ο αγώνας της ΕΟΚΑ, είναι καλό να τονίσουµε ότι στις αποικίες από τις οποίες η Βρετανία απεχώρησε οικιοθελώς, από τις λεγόµενες δηλαδή «Λευκές Αποικίες» (Καναδά, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία), το βρετανικό – νεο-αποικιακό στοιχείο είναι έκδηλο, µε πρωταρχικό και προφανέστερο παράδειγµα τη σηµαία…» ΠΑΦΙΤΙΚΟΝ ΕΙΝΑΙ … Να πηαίννεις τες Κυριακές στο λιµανάκι τζιαι να κάθεται παραδίπλα η µασκότ του χώρου, να τρώει ψάρι µε τον άντρα της. Να καπαρτίζεις, που στην µετά πελεκάνον εποχήν, το λιµανάκι της Πάφου απόκτησε νέαν καλλύττερη µασκότ: κατάξανθη Πάφια καλλονή, άξια εκπρόσωπο της Πάφιας Αφροδίτης. Να κουτσοµπολεύκεις, να ποθαυµάζεσαι τζιαι να ψουψουρίζεις στους ξένους σου, πως το αξιοθέατο εν η πρώην ∆ηµάρχαινα. Να λαλείς εν η Γιούλα Παπαέττη Σαρίκα που άφηκεν τον Φειδία Σαρίκαν τζιαι την πόζα του δηµαρχιλλικκιού τζι΄έφυεν µε τον φίλον. Να σπάζεις που το κακό σου που εκατάφερεν να τoν αρµαστεί τζιαι τούτον τζιαι ν΄αζουλέφκεις που τους θωρείς να σουλατσάρουν σαν ζεύγος Κουτσοφτίδη. Να ξεροκαταπίνεις τζιαι να σιεροκουταλιάζεις πως όσες εν έχουν νουν, έχουν τύχην. Να θωρείς να κάθεται ο βουλευτής Φειδίας Σαρίκας πρώτη σειρά στες εκδηλώσεις τζι΄απέναντί του, καρφί µεσ’ τα µµάθκια, να στέκεται τυχαία τζιαι να ποζάρει το ζεύγος Κουτσοφτίδη. Να σιέρεσαι που απόκτησεν νόηµαν η ζωή σου µε τούτον το ερωτικό σούσουρο, που εν ετέλειωσεν σε ένα δκυο επεισόδια µα εξελίσσεται σε σίριαλ σαπουνόπερας. Να ’σαι Παφίτισσα τζιαι να κατηγορείς τη µασκότπρωταγωνίστρια γιατί έθελες να ’σουν εσύ στη θέση της. Να ’σαι Πάφιτος τζιαι να στάσσει η γλώσσα σου φαρµάτζιν γιατί συναγλείφεσαι για τη µασκότ τζιαι µηνίσκει σου η κάβλα. Να λαλείς µε καµάριν «Εν στην Πάφον που γεννήθηκεν η Αφροδίτη». Να ’σαι περήφανος που η Ελένη η Πόρνη εκατάγετουν που χωρκόν της επαρχίας Πάφου. Να πηαίννεις στες ΝΟΤΕΣ τζιαι στες ΡΩΓΜΕΣ της Λεµεσού τζιαι να νιώθεις σαν να επήες στο MOULIN ROUGE τζιαι το LIDO του Παρισιού. Να λαλείς: «για διασκέδαση άσιλα εν η Λεµεσός». Να πηαίννεις στο ΡΙΑΛΤΟ τζιαι στο Κέντρο Ευαγόρα Λανίτη στη Λεµεσό τζιαι να νοµίζεις πως πλέεις στα βαθκειά νερά της κουλτούρας. Να συµµετέχεις στες ανοικτές συζητήσεις που διοργανώνει ο ∆ήµος Πάφου για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2017 τζιαι να νιώθεις πολιτιστικός παράγων. Να ’σαι τοπική δηµοσιογράφος, να καλύπτεις, ανάµεσα σ΄άλλα, τον πολιτισµόν, µα να φέρεσαι απολίτιστα, αρπάσσοντας τον άντρα της κολλητής σου γιατί εν σου µείναν πολλά περιθώρια να κάµεις κοπελλούιν. Να φορείς µονίµως µιαν µάσκαν όπως τζιείνην που φορείς στον Καρναβαλίστικο Χορό του ∆ήµου Πάφου κάθε δεύτερη Παρασκευή του Καρναβαλιού στο ELYSIUM. Να ’σιεις ∆ηµοτικό Γραµµατέα τζιαι Λειτουργό Πολιτιστικών και ∆ηµοσίων Σχέσεων στο ∆ήµο Πάφου δκυο πρώτα ξαδέλφια, το δίδυµο Θέµης – Ερµίνα, που να τρώουνται νύκτα µέρα σαν τον σσιύλλον µε τον κάττον τζιαι να βάλλουν τρικλοποδκιές ο ένας του άλλου. Να ’σαι δασκάλα χορού, να συντρολίζεις το κορµί σου πάνω κάτω που το µεσοµέριν ως την νύκταν µε τα µωρά του καθενού τζιαι το πρωί να βουράς στα γυµναστήρια για private training= private fucking για να µεν παίρνει χαπάριν ο άντρας σου. Να πηαίννεις στο ΝΟΤΟ για λάτιν και στο Ποσειδώνιο για γυµναστική, πέρκι ψαρέψεις καµιάν εξωσυζυγική σχέση. Να γράφεις την κόρη σου χορό στην Κωνσταντίναν Χατζηευτυχίου για να συµµετέχει στες Μαζορέττες του Παφίτικου Καρναβαλιού. Να πηαίννεις τες Κυριακές εκκλησία στο Μοναστήρι του Αγίου Νεοφύτου για να πιείς µετά τον καφέ σου µε τον Αρχιµανδρίτη Νεόφυτο Εγκλειστριώτη, µε τον οποίο είσαι κρυπτοερωτευµένη. Να λαλείς είντα ωραίος, sexy τζιαι µορφωµένος άντρας εν ο Αρχιµανδρίτης. Τα Γαλλικά του εν άπταιστα τζι’ έσιει τζιαι δοκτοράτον της Ελβετίας. Να φαντασιώνεσαι τζιαι να ελπίζεις πως εν να σε καλέσει µετά στο κελλί του για να συνεχίσετε την πνευµατώδη συζήτηση σε βάθος. Να πηαίννεις το Σαββατοκυρίακο για καφέ στο ALMYRA άµπα τζιαι δώκεις πάνω στον Alexander Downer, που κάµνει συχνά µίνι διακοπές τζιαµέ µε την γεναίκα του, τζιαι πιάσεις τον κουβένταν για το Κυπριακόν. Να λαλείς «εµίλησα του Alexander Downer σαν εψουµνίζαν οι γεναίτζιες µας ρούχα ETRO που την µπουτίκ του ALMYRA» τζιαι να νιώθεις σπουδαίος που συνεννοείσαι εγγλέζικα µε τον εκπρόσωπο των Ηνωµένων Εθνών. Να κόφκεις εισιτήριο στο Pafos Aphrodite Festival µπροστά για να ’σαι κοντά στους επισήµους. Να ζητάς που το συγγενή τζιαι τον κουµπάρο σου στο ∆ήµο Πάφου να σου δώσει πρόσκληση για τη δεξίωση για να πίννεις το ποτό σου µε τους επισήµους. Να νοµίζεις πως απόκτησες µουσική παιδεία και να σύρνεις µε το ζόριν τζιαι το κοπελλούιν σου για να του προσφέρεις µουσική καλλιέργεια. Να τζιοιµάται µόλις αρχίσει η όπερα τζιαι να το ξυπνάς µόλις τελειώσει ή µόλις ξυπνήσεις τζι΄εσύ για να φύετε. Να πηαίννεις για µπάνια στον Κόλπο των Κοραλλίων, στο νέο κέντρο που ’σιει ούλλη µέρα χορευτική µουσική τζιαι σφηνάκια τζιαι να λαλείς «Η Πάφος έγινε Μύκονος». Να ’σαι υπάλληλος στο ∆ήµο Πάφου τζιαι να βκαίνεις για φαΐ στον Χατζηόµορφο στη Μεσόγη γιατί τζιαµέ δουλεύκουν τζιαι τραουδούν την νύκταν συναδέλφοι σου. 30 Απριλίου 2011 Τιµωρήστε το ∆ΗΚΟ! Και φτάνει υποσηµειώσεις! vasosftohopoullos.wordpress.com 15 Μαχαίρι στο νερό Μαχαιροβγάλτης µια ταινία του Γιάννη Οικονοµίδη θεωρεί πως έχει την απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση. Ο «Μαχαιροβγάλτης» είναι, απ’ όλες του τις ταινίες, αυτή που θέτει τα λιγότερα ερωτήµατα και αυτή που θεωρεί πως έχει τις περισσότερες απαντήσεις11. «Όλοι αριθµοί πάνε µέχρι το έντεκα», επιµένει ο Κρίστοφερ Γκεστ επιδεικνύοντας µε καµάρι στον Ροµπ Ράινερ τα κουµπιά στον πίνακα του ενισχυτή. Όλοι οι υπόλοιποι ενισχυτές φτάνουν µέχρι το 10 αλλά ο ενισχυτής των Spinal Tap πάει µέχρι το 11. «Κατάλαβα», τον καθησυχάζει ο Ροµπ Ράινερ, «αλλά, γιατί δεν ρυθµίζετε απλώς το 10 ώστε να είναι λίγο πιο δυνατό και να το αφήσετε αυτό ως ανώτερη ένδειξη;». Μετά από µια µικρή παύση ο Γκεστ, κι αφού δείχνει να το καλοσκέφτεται, απαντάει. “These go to eleven”. Υποθέτω πως καµιά απάντηση δεν πήγε ποτέ πραγµατικά χαµένη. το εναρκτήριο πλάνο της προηγούµε- Σνης δουλειάς του Λεµεσιανού σκηνο- θέτη, ο πρωταγωνιστής κοιτάει τη φάτσα του στον καθρέφτη. «Όλα καλά», διαβεβαιώνει το είδωλό του. Μουσκεύει το πρόσωπο, το σβέρκο, ξανακοιτιέται, «όλα καλά», µουρµουρίζει παραληρηµατικά. «Όλα καλά, ρε». Αν ο θεατής είχε δει προηγουµένως το ντεµπούτο του Κύπριου, το εµπρηστικό «Σπιρτόκουτο», θα υποψιαζόταν ευθύς εξαρχής την ειρωνική προδιάθεση1 του δηµιουργού προς τους ήρωες του. Αν όχι, θα αρκούσαν πολύ λιγότερα από τα 105 λεπτά διάρκειας της «Ψυχής στο στόµα» για να την ψυχανεµιστεί. Στο «Σπιρτόκουτο», ο Γιάννης Οικονοµίδης αποτίµησε µε θαυµαστό νεύρο τις µικροαστικές νευρώσεις του νεοέλληνα. Στο «Ψυχή στο στόµα», µετατόπισε το επίκεντρο του ενδιαφέροντός του προς το λούµπεν στοιχείο της αθηναϊκής χαµοζωής, χάριν του οποίου επέτρεψε σ’ έναν κάποιο ελεγειακό τόνο να συνδράµει την ακρότητα των καταστάσεων. Στον «Μαχαιροβγάλτη», αθηναίος µικροαστός και λούµπεν επαρχιώτης κοχλάζουν στο ίδιο καζάνι µέχρι να φτάσουν το σηµείο βρασµού όταν, δηλαδή, ο δεύτερος θα θελήσει, κατά τας γραφάς, να πάρει τη θέση του πρώτου. Κοινή συνισταµένη και στις τρεις ταινίες: η ειρωνεία, στην οποία θα επανέλθουµε. Η ελλαδική κριτική εντόπισε2, προσφυώς νοµίζουµε, µία εκλεκτική συγγένεια µεταξύ του «Μαχαιροβγάλτη» του Οικονοµίδη και της «Αναπαράστασης» του Αγγελόπουλου. Την απερήµωση της ελληνικής επαρχίας ως φόντο και ταυτόχρονα ως γενεσιουργό αιτία των κοινωνικών και ατοµικών δεινών. Πράγµατι, τα πρώτα δέκα πλάνα του «Μαχαιροβγάλτη» συνθέτουν, πυκνά και απέριττα, το ρέκβιεµ της αποκέντρωσης. Τα υπόλοιπα, το κύκνειο άσµα της αστικοποίησης. Και εάν στην «Αναπαράσταση» - ταινία που ήδη σαραντάρισε -, ηθικός αυτουργός του εγκλήµατος είναι ο εµφύλιος και το (παρα)κράτος της δεξιάς, στον «Μαχαιροβγάλτη» ηθικός αυτουργός του εγκλήµατος είναι το αθηνοκρατούµενο έθνος και η γιγάντωση - και η εν συνεχεία, αποτελµάτωση - της µικροµεσαίας τάξης από τη µεταπολίτευση και εντεύθεν. Υπάρχει, φοβάµαι3, και δεύτερο πεδίο συνάντησης του κινηµατογράφου του Γ.Ο. µε τον κινηµατογράφο του Θ.Α.. Η προσχηµατικότητα των χαρακτήρων4. Για να µετριάσω την πρόσληψη της διαπίστωσης ως σπουδαιοφανούς παραδοξολογίας, ας ξεκαθαρίσω πως σ’ αυτό το πεδίο συνά- Ευάγγελος Καραµίχος ντησης, όπως το σκέφτοµαι, οι χαρακτήρες του ενός δηµιουργού συναντούν αυτούς του άλλου, πλάτη µε πλάτη, όπως οι µονοµάχοι στα παλιά γουέστερν οι οποίοι ξεκινούσαν από το ίδιο σηµείο για να αποµακρυνθούν σε δύο άκρα που απέχουν εξίσου από το σηµείο εκκίνησης. Ελπίζω να µην τραβάω τη µεταφορά κι εγώ στα άκρα άµα υποστηρίξω πως η αργή, επιτηδευµένη, ροµποτική εκφορά του λόγου στο αγγελοπούλειο corpus βρίσκει το ακριβές ανάλογό της, κατ’ αντιστροφή, στην τραχιά, αθυρόστοµη, ηφαιστειογενή γλώσσα των χαρακτήρων του Οικονοµίδη. Στην ουσία πρόκειται για τις δύο αντίθετες όψεις της ίδιας προσχηµατικότητας. Αν, όµως, οι προηγούµενες δουλειές του Γ.Ο. γλίτωναν την «αφόρητη θεατρικότητα», - χαρακτηρισµό που είχε προσδώσει, όχι εντελώς αδικαιολόγητα, ο Ευγένιος Αρανίτσης στις ταινίες του Αγγελόπουλου-, αυτό συνέβαινε επειδή εκεί (ειδικά στο «Σπιρτόκουτο» και λιγότερο πειστικά στην «Ψυχή») η εξύφανση του µύθου συναντούσε την ιδεώδη εξωτερίκευσή του στην άκρη της γλώσσας των χαρακτήρων του5. Αυτό που νοµίζουµε πως πάει λάθος στον ‘Μαχαιροβγάλτη’ είναι η δηµιουργία της εντύπωσης ότι µε άλλα εκφραστικά µέσα θα µπορούσε να ειπωθεί το ίδιο πράγµα, εξίσου δραστικά, ίσως πιο καίρια, σίγουρα πιο αληθοφανώς. Οι βωµολοχίες µοιάζουν, για πρώτη φορά, περιττές, οι σιωπές ακούγονται, για πρώτη φορά, αφύσικες, οι ακρότητες, δείχνουν, για πρώτη φορά, εφετζίδικες. Κοντολογίς, στον ‘Μαχαιροβγάλτη’, η ιστορία πείθει πολύ πε- Κ Υ Κ ΛΟ Φ Ο ΡΕ Ι Τ Ο ∆ Ι Π ΛΟ Β Ι Β Λ Ι Ο ρισσότερο απ’ ό,τι πείθει η εξιστόρησή της. Αυτή η κακοδιαχείριση, ενώ δεν είναι, κατά τη γνώµη µας, αµελητέα, δεν αποτελεί, εντούτοις, το µεγάλο πρόβληµα της ταινίας. Το µεγάλο πρόβληµα της καλής αυτής ταινίας µάς φαίνεται πως βρίσκεται αλλού. Ο Γ.Ο. είναι µεγάλος είρωνας. Ως κινηµατογραφιστής και σεναριογράφος, εννοούµε, - δεν τον γνωρίζουµε προσωπικά τον άνθρωπο. Από την πρώτη ως την τελευταία του ταινία6 προσεγγίζει το φιλµικό του σύµπαν µε ειρωνεία. ∆εν σαρκάζει7, δεν σατιρίζει8, δεν παρωδεί9. Ειρωνεύεται τους χαρακτήρες του, τις πράξεις τους, τις σκέψεις τους, τις παραλείψεις τους, τα κίνητρά τους. Ειρωνεύεται την ελληνική κοινωνία, την ελληνική πολιτική, την ελληνική πραγµατικότητα. Προφανώς, αυτό από µόνο του δεν είναι κακό. Όχι µόνο δεν είναι κακό, αλλά, ενίοτε, είναι και θεάρεστο. Θέλει όµως λεπτότατο χειρισµό και ακροβατική προσοχή. Η ειρωνεία, κατά τον Jankelevich, είναι υπερβολικά ηθική για να είναι πραγµατική καλλιτέχνιδα. Ο είρωνας είναι κατά βάση ένας ηθικολόγος. Προτείνει λύσεις κι ας προσποιείται ότι «ουδέν οίδε». Στις προηγούµενες ταινίες του, ο Γ.Ο. απέφυγε τον σκόπελο της ηθικολογίας επειδή εκεί η ειρωνεία έµοιαζε να ήταν το µέσον και όχι ο σκοπός. Στον «Μαχαιροβγάλτη», η ειρωνεία από µέσον µοιάζει να κατέληξε σκοπός. Αντί η κινηµατογραφική γραφή να υποδηλώνει µόνο και να επαφίεται στον θεατή η σύνθεση του αδιατύπωτου, όπως παλιά, εδώ, η ειρωνεία ουδέποτε αποσιωπάται. Αντιθέτως, κάνει µε κάθε τρόπο αισθητή την παρουσία της, µεσουρανεί σαν τροχιοδεικτικό φώσφορο. Αναπόφευκτα, καταντά ρηχή και εύκολη. Είναι αυτή ακριβώς η πανεύκολη διολίσθηση που σκόρπιζε τρανταχτά γέλια στην αίθουσα κατά τη διάρκεια της προβολής και αυτή η ίδια που επέφερε, ως σχέση αίτιου - αιτιατού, και την απογοητευτικά ηθικοπλαστική τελική σκηνή10. Είναι ζόρικο πράγµα η ειρωνεία επειδή ο είρωνας βαδίζει επί ξυρού ακµής. Μπορεί εύκολα να ηττηθεί, όπως εισηγήθηκε ο Κίρκεγκαρντ, όταν παρακάµψει την αντικειµενικότητα χάριν της υποκειµενικότητας. Και η υποκειµενικότητα, έχουν να λένε, πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ανάδειξη του Εγώ του είρωνα. Μεγαλώνοντας και δρέποντας δάφνες (ορθώς και δικαίως) στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ο Γ.Ο. (αναµφιβόλως ένας από τους πιο ταλαντούχους δηµιουργούς της γενιάς του σε διεθνές επίπεδο) έχει αρχίσει να αποκτά σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Αν αυτό τον προικοδοτήσει, στο µέλλον, µε οιστρηλατούµενη δηµιουργικότητα θα είναι ευχής έργον. Προς το παρόν, πάντως, αν δεν τον έχει κάνει λίγο υπερφίαλο τον έχει κάνει λίγο άτολµο και συντηρητικό. Συντηρητικός, στο δικό µας λεξικό, είναι αυτός που 1. Να ξεκαθαρίσουµε τους φιλολογικούς όρους µια κι έξω, γιατί είναι κρίσιµο. Η ειρωνεία, ως γνωστόν, συνίσταται στο να διατυπώνει κανείς κάτι εννοώντας ακριβώς το αντίθετο. Άρα εδώ, το «όλα καλά» στην πραγµατικότητα σηµαίνει «όλα σκατά». 2. Σίγουρα ο ∆ηµήτρης ∆ανίκας στα «Νέα», ίσως και ο Χρήστος Μήτσης στο «Αθηνόραµα». 3. Χρησιµοποιώ το συγκεκριµένο ρήµα για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή θεωρώ πως πρόκειται για πρωτογενή σκέψη και συνεπώς µε συνέχει ο συγκρατηµένος τρόµος της ενδεχόµενης αστοχίας της επισήµανσης. ∆εύτερο, ένεκα ενός γενικευµένου σαβουάρ βιβρ, το οποίο επιτάσσει τη χρήση αυτού ειδικά του ρήµατος όταν εκείνο που επακολουθεί αναµένεται να στενοχωρήσει αυτόν προς τον οποίο απευθύνεται - ανεξαρτήτως, εννοείται, του αν ο τελευταίος ανιχνεύει έστω και ίχνος βασιµότητας στην µοµφή που του απευθύνεται ή, ακόµα, δεν την εκλαµβάνει καν ως τέτοια. 4. Και των συµβολισµών, αν µας επιτρέπεται. Στον «Μαχαιροβγάλτη», καθόλου τυχαία, αυτός που θέλει να ανέλθει κοινωνικά µένει στο υπόγειο και αυτός τα αγαθά (και όχι µόνο) του οποίου ορέγεται µένει από πάνω του. 5. Βγαίνοντας από την προβολή του «Σπιρτόκουτου», νοήµων θεατής ορκιζόταν στην παρέα του πως είχαµε µόλις δει ένα ντοκιµαντέρ. Πράγµατι, ο σκηνοθέτης / σεναριογράφος είχε, µε κάποιο µαγικό τρόπο, καταφέρει να “κρυφτεί” απ’ την ταινία του, λες κι αυτή είχε διεκπεραιωθεί ερήµην του. Ό,τι ενδεχοµένως έχασε το δηµιούργηµά του σε σκηνοθετικά kudos τα εκταµίευσε (µε χρυσοφόρο τόκο) στο γκισέ της αληθοφάνειας. Αντιθέτως, στην «Ψυχή», ίσως επειδή η µυθοπλασία ήταν πολυπλοκότερη, ο σκηνοθέτης δήλωνε «παρών» σε πολλά καρέ. Αποτέλεσµα: απ’ την περικοπή του Βόιτσεκ στους τίτλους της αρχής µέχρι και το τελευταίο πλάνο, «βλέπουµε» περισσότερο τον δηµιουργό παρά το δηµιούργηµα. Στον «Μαχαιροβγάλτη», πια, ο δηµιουργός είναι πανταχού παρών. Στα αίτια και, κυρίως, στην αναποτελεσµατικότητα αυτού του τελευταίου θα επιστρέψουµε. 6. Ενδεικτικά, το tag line του Μαχαιροβγάλτη είναι «πάµε να φτιάξουµε κάτι όµορφο!». 7. Αφού κάτι τέτοιο θα προϋπέθετε τη µη εξαπάτηση των χαρακτήρων του. Όµως οι χαρακτήρες του Γ.Ο. δεν γνωρίζουν ότι αυταπατούνται. 8. Μιας και η σάτιρα προαπαιτεί στενή σχέση µε το σατιριζόµενο υποκειµένο. Η µατιά του Γ.Ο. είναι αποστασιοποιηµένη απ’ τους ήρωες του. 9. Αντικείµενο, ως γνωστόν, της παρωδίας, είναι η τέχνη και όχι η πραγµατικότητα. Η παρωδία της Γκόλφως που παρακολουθεί ο πρωταγωνιστής στον «Μαχαιροβγάλτη» λειτουργεί ως εξωγενές στοιχείο. 10. Ηθικοπλαστική, µε την έννοια ότι λειτουργεί και ως αντεστραµµένο «ηθικό δίδαγµα». Από το ίδιο σύνδροµο έπασχε, σε ελάχιστο βαθµό βέβαια, και το φινάλε στην «Ψυχή στο στόµα». Το «Σπιρτόκουτο», από την άλλη, είχε επιδείξει ανθεκτικότατα αντισώµατα. 11. Ίσως πάλι να φταίει και το γεγονός πως για πρώτη φορά ο Γ.Ο. δέχεται βοήθεια στο σενάριο. Εδώ, από τον ∆ώρη Αυγερινόπουλο του οποίου τη γραφή οµολογούµε πως αγνοούµε. 16 30 Απριλίου 2011 ΨΗΦΙΣΤΕ ΑΚΥΡΟΝ ή ΜΟΝΟΝ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑ Η ΚΛΕΙΤΟΡΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤOΣ Με την επικράτηση της κόκκινης επανάστασης, το πρωτάθληµα θα απονέµεται στην Οµόνοια προκαταβολικά στην έναρξή του, για να µην σηµειώνονται επεισόδια και να αποφεύγεται η αχρείαστη και η εν πολλοίς ανυπόφορη πρόκληση άγχους στους φιλάθλους του λαοφιλούς σωµατείου. Ταυτόχρονα, κυπριακά υποβρύχια θα πλήξουν θέσεις του ΝΑΤΟ στη Λιβύη και θα βοηθήσουν στην επικράτηση τον κ. Καντάφι, για να µπορέσει να συνεχίσει το έργο που επιτελεί στη χώρα. Πάντως, πρέπει να ξεκαθαρίσουµε πως ο κ. Καντάφι δεν πελλοδείχνει καθόλου, τονίζεται δε, πως όποιος πιστεύει το αντίθετο είναι ιµπεριαλιστής και κωλόπαιδο. νάστατη είναι η διεθνής κοινότητα µε Ατις οµολογουµένως απρόβλεπτες εξε- λίξεις στην πατρίδα µας, οι οποίες οδηγούν στο ασφαλές συµπέρασµα πως διοργανώνεται πραξικόπηµα για την επιβολή κοµµουνιστικού καθεστώτος. Άλλο πάλι και τούτο. ∆εν µας έφτανε το ζόρι που τραβούµε µε την εισβολή, τους έποικους, την προσφυγιά και την έλλειψη ipad στην αγορά, έρχεται τώρα και ένα κυοφορούµενο coup d’etat (βάι, βάι, πεζεβεγκλέρ) να αναστατώσει περαιτέρω τον φιλήσυχο λαό µας, αλλά και τους ίδιους τους Ευρωπαίους εταίρους µας, που σε τίποτα δεν φταίνε. Πίσω από την πολύκροτη υπόθεση βρίσκεται, βεβαίως, το ΑΚΕΛ. Το υπό εκκόλαψη κίνηµα άρχισε να αποκαλύπτει το αποκρουστικό του πρόσωπο και ήδη ετοιµάζονται τελετές µε events, gala, dinners και κοκτέιλ στo Τρίκκης Πάλας, αλίµονο όµως, τα εγκαίνια του πραξικοπήµατος αµαυρώθηκαν µε το ατυχές κόψιµο της γραβάτας του κ. Χριστόφια, τη στιγµή που προσπαθούσε να κόψει τη σχετική κορδέλα. Σηµειώνεται πως ο Πρόεδρος νευρίασε πάρα πολύ και αφού βλαστήµησε τρεις φορές, πέταξε επιδεικτικά το υπόλοιπο της γραβάτας µέσα σε παρακείµενο κάδο και επέδειξε στους καλεσµένους όλα τα γεννητικά του όργανα. Είναι πράγµατα αυτά; Πέστε µου. Άλλοι να καλούνται να σφίξουν τα ζωνάρια και άλλοι να µας γράφουν στα παπάρια; Εν συνεχεία, κατέβασε πέντε έξι ουίσκι και έπεσε χαµαί. Αφού τον σήκωσαν, έκανε δηλώσεις περί ισότητας και ξέρω ’γώ και δέχθηκε την εξής ερώτηση. «Καλά, πώς θα ήµαστε ίσοι στο νέο καθεστώς, αφού άλλοι θα ταξιδεύουν club κι άλλοι economy στα αεροπλάνα των κυπριακών αερογραµµών;» Ο Πρόεδρος εξήγησε αµέσως πως µόλις γίνουµε κοµµουνιστές το economy class θα καταργηθεί και όλοι θα ταξιδεύουµε πια club και θα ήµαστε πολύ χαρούµενοι indeed. Η είδηση σάρωσε ευθύς το νησί σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά και χιλιάδες συµπατριώτες µας ξεχύθηκαν στους δρόµους µε τα εξαπτέρυγα στα χέρια, φωνάζοντας συνθήµατα όπως «fuck economy class, we are all first class» και «όποιος την νύκτα περπατεί, λάσπες και σικάτα πατεί». Το πραξικόπηµα αναµένεται πως αρχικά θα πάρει τη µορφή βίαιης καταπολέµησης των συµβόλων του καπιταλισµού, όπως των σταθµών βενζίνης. Έµπειροι serial killers του ΑΚΕΛ θα τοποθετηθούν σε καίρια σηµεία στα κατά τόπους πρατήρια και θα πυροβολούν όσους πάνε για να βάλουν βενζίνη στα οχήµατά τους και όχι µόνον, σκοτώνοντάς τους ολοσχερώς. Αφού θα διασύρουν µε τον πονηρό αυτό τρόπο την εικόνα των εταιρειών πετρελαιοειδών, θα πετάξουν πυξ λαξ το ∆ΗΚΟ έξω από την κυβέρνηση και θα φτιάξουν δικό τους ολοκαίνουργιο Υπουργικό, µε ανδροπρεπείς Υπουργούς γεµάτους τρίσσιες, πιτυρίδα τζιαι µε τζίκλες τζαι λαούς µες στο freezer. Αντιλαµβάνεστε πως µε τέτοια σύνθεση Υπουργικού, η θέση τυχόν γυναικών Υπουργών καθίσταται άκρως επισφαλής, έτσι οι θήλεις Υπουργοί της επαναστατικής κυβέρνησης, θα έχουν πλατυποδία, µεγάλα µαύρα µουστάτζια και αξιοζήλευτες επιδόσεις στη ρίψη κουλλέ και στα ρεξίµατα. Βοσκοί-σκύλοι-λύκοι-αρνιά ι βοσκοί κάθονται στο δερµάτινο καναπέ ακουµπι- Ο σµένοι στη χρυσή γκλίτσα τους γύρω από το τζάκι του παλατιού και σκέφτονται… Τα αρνιά θα ψηφίσουν βοσκούς σε λίγες µέρες… τι άλλο θα ταΐσουµε τα κοπάδια, τι θα τα ποτίσουµε; Σκέψη µεγάλη… Έχει τόσα χρόνια που τους ταΐζουµε ρουσφέτι, προαγωγές, προσλήψεις… ιδεολογίες φαλιρισµένες. Γεµίσαµε τις θέσεις των αξιωµατούχων µε τυφλά, κουτσά, γέρικα πρόβατα. Τελειώνουν και τα λεφτά του κοπαδιού. Τι θα τους πληρώνουµε; Κάνουµε συνέχεια δάνεια που δεν θα πληρώσουµε εµείς, φυσικά. Να δοκιµάσουµε ξανά το έτοιµο φαγητό, λέει ένας φαλακρός βοσκός. Εισβολή, πραξικόπηµα, Γρίβας, Μακάριος, ΕΟΚΑ. ∆ε χάνουµε τίποτε, αλλά πόσες φορές να το ΞΑΝΑζεστάνουµε; Μας πήραν χαµπάρι και δεν θα το φάνε (ελπίζω!). Τι λέτε για φαγητό φιλολαϊκό, ελληνικό, εθνικιστικό, επανενωτικό, πολυπολιτισµικό, και να το σερβίρουµε και στα σχολεία των µικρών αρνιών, λέει ο ασπροµάλλης βοσκός. Έχει µπαγιάτικη γεύση, αλλά θα του βάλουµε φρου-φρου κι αρώµατα. Τι λέτε; Καλή ιδέα να τους ταΐζουµε από µικρούς, µετά θα τους φαίνονται φυσιολογικά. Εγώ νοµίζω ότι το καλύτερο φαγητό του µενού είναι το ΑΠΟΕΛ – ΟΜΟΝΟΙΑ – ΑΠΟΛΛΩΝ – ΣΑΛΑΜΙΝΑ, λέει ο µαυροµάλλης µε τη χωρίστρα. Μας το είπε κι ο επικοινωνιολόγος. Ναι, αλλά δεν αρκεί για όλα τα πρόβατα, λένε κάποιοι βοσκοί. Θα φάνε µόνο τα µεγάλα κοπάδια, εµείς τι θα ταΐσουµε τους δικούς µας; Σιωπή… Βάλτε λίγη ακόµα από τη σαµπάνια, σύντροφοι, και φέρτε κι άλλο κασέρι, να πιούµε και να σκεφτούµε. Σύντροφοι, λέει ένας βοσκός, γίναµε όλοι οι ίδιοι και δεν ξεχωρίζουµε, µας πήραν χαµπάρι. Μας ψηφίζουν για το καλό τους, κι εµείς καθόµαστε στο παλάτι, τρώµε και πίνουµε, τους λέµε ψευτιές και αρλούµπες. Θέλουµε να πουλήσουµε το λιβάδι τους σε ξένους βοσκούς, πίσω από την πλάτη τους. Ταξιδεύουµε µε τα τζετ µας, κάνουµε σπα στα αεροδρόµια, βάζουµε εµφυτεύµατα, πάµε στις εθνικές γιορτές και βάζουµε την ίδια κασέτα και παίζει. Επιχορηγούµε τις οµάδες µας, πληρώνουµε αδρά τους άχρηστους τσόγλανούς µας από τις φορολογίες που πληρώνουν τα αρνιά. ∆ανειζόµαστε βάζοντας υποθήκη τα αρνάκια τους και τα δίνουµε στις τράπεζες. Μέχρι και τις συντάξεις τους τις µασήσαµε. Τώρα που άρχισε και δεν έχει χορτάρι για όλα, άρχισαν και το ψάχνουν. Ψάχνουν και για τον Στάλιν και για τον καπιταλισµό και για τη δηµοκρατία, χα χα χα… ∆εν µπορώ να µη γελάσω, µε συγχωρείτε, σύντροφοι βοσκοί. Ποια δηµοκρατία, πού είναι η λαϊκή κυριαρχία, οι θεσµοί, οι νόµοι, η δικαιοσύνη, τα δικαιώµατα; Πώς τα κανονίσαµε και είναι δεµένα και τα τέσσερα πόδια των αρνιών; Μπράβο µας! Νοµίζουν ότι είναι ελεύθερα και έχουν δικαιώµατα, αλλά όλα εξαρτώνται από εµάς και τον αρχιβοσκό… Εεε, και τις τράπεζες και τον υπόκοσµο, λέει ο ασχηµοµούρης υπηρέτης του αρχιβοσκού. Αλήθεια, σε ποιον θα δώσουµε τα casinos; ΦΑΠ!! Ποιος σου είπε να µιλήσεις εσένα; Να αναιρέσεις στα κανάλια, αµέσως! Άντε, σηκωθείτε να βγούµε έξω να δούµε τα κοπάδια µας, να πιάσουµε τον παλµό. Οι δηµοσκοπήσεις δεν πάνε καλά, αλλά στο τέλος όπως πάντα θα τους φέρουµε στη στάνη. Αβάντι πόπολο (ΜΠΡΡΡ…) Φωνάξτε και τα σκυλιά. Βγαίνουν έξω και µπαίνουν στα κοπάδια. ∆εν τους ξεχωρίζουν, µιλούν όλοι την ίδια γλώσσα και έχουν όλοι το ίδιο παρουσιαστικό. Πλήρης αδιαφορία. Ακόµα και στη µάντρα των κυβερνητικών αρνιών άρχισε να τελειώνει ο σανός και οι λύκοι πλησιάζουν. Όλα ψάχνουν για χορτάρι στον έρηµο κάµπο. Σε ένα ξέφωτο κοντά στο δάσος µια οµάδα αρνάκια µιλούν µε το δάσος, ευχαριστούν το ρυάκι για το καθαρό νερό που πίνουν (ακόµα) και κάνουν παρέα µε άλλα ζώα. Ακόµα και τα πουλάκια παίζουν µαζί τους. Ονειρεύονται ένα βοσκοτόπι χωρίς βοσκούς και σκύλους διεφθαρµένους. Ένα βοσκοτόπι µε καθαρό χορταράκι και νερό, µε ηλιοβασιλέµατα και φεγγαράδα. Τι σκατά είναι αυτό που βλέπουµε; λένε οι βοσκοί. Είναι αυτά τα παλαβά αρνιά που αγαπούν το δάσος, το νερό και τις πεταλούδες, που δεν θέλουν στάνες και βοσκούς. Μένουν µακριά από το σφαγείο και κρύβονται στο δάσος. Άρχισαν να πληθαίνουν και τους ακολουθούν πρόβατα από τις στάνες µας. Σας το είπα εγώ, λέει ο µαύρος σκύλος. Να τα σφάξετε όταν ήταν λίγα και τώρα πληθαίνουν. Περιβάλλον και µαλακίες… Πάµε πίσω στις στάνες να δούµε τι θα κάνουµε. Βάλτε µπροστά τους σκύλους και οι λύκοι από το πλάι. Να µπουν όλα στη µάντρα, όλα τα σενάρια σε πράξη κι ότι γίνει. ΥΓ. Αν τα καταφέρετε κι αυτή τη φορά, είµαστε άξιοι της τύχης µας (ξανά). ΜΠΕΕΕ… Στέλιος Ζαχαρίου Σαν Νέα Σιβηρία του νεόδµητου δικτατορικού µορφώµατος, θα ορισθεί το ξενοδοχείο Beau Rivage στη Λάρνακα. Οι αντιφρονούντες που θα εξορίζονται εκεί, θα υποβάλλονται σε τρία γεύµατα την ηµέρα στο τριάστερο ξενοδοχείο, σε µασάζ από τους παλαίµαχους ποδοσφαιριστές του Πεζοπορικού, σε εκµάθηση συρτάκι, ενώ τα βράδια θα τους φακκούν µε τα µπουζούκια πάνω στην κκελέ µέχρι να πήξει ο πισινός τους. Καλό Πάσχα το 2012 και ο Θεός µαζί µας. Πορφύριος Ρουπιρόζα ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Σε πρόσφατη έκδοση του βιβλίου «H ΝΗΣΟΣ ΚΥΠΡΟΣ φωτογραφικό οδοιπορικό από τον 19ο στον 20ο αιώνα» των Lucie Bonato, Χάρη Γιακουµή και Kadir Kaba από τις εκδόσεις ΕΝ ΤΥΠΟΙΣ δηµιουργήθηκαν µερικές απορίες. Το βιβλίο είναι µια φωτογραφική αποτύπωση της Κύπρου των περασµένων αιώνων. Οι σπάνιες αυτές φωτογραφίες είναι πράγµατι αποκαλυπτικές. Όµως οι τρεις συγγραφείς του βιβλίου απουσιάζουν εντελώς. Εάν έκαναν την επιµέλεια του βιβλίου και τοποθέτησαν τις φωτογραφίες σε ενότητες, όφειλαν οι εκδότες να µας το πουν, όπως όφειλαν να µας πουν εάν οι τρεις ισχυριζόµενοι συγγραφείς έγραψαν τον µόνο γραπτό κείµενο που είναι το χρονολόγιο. Μάλλον έτσι είναι διότι στο ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ της νήσου Κύπρος για το 1955 γράφει την εξής µεγάλη ψευτιά και απάτη: ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ για την ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ!!! Άµπα τζιαι ήταν για την ΟΜΟΣΠΟΝ∆ΙΑ τζιαι εξέχασαν να µας το πουν; Έλεος! ΕΛΑΜ ΧΙΛΤΟΝ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΜΑΡΤΙΝΙ H παρουσίαση των υποψήφιων βουλευτών του ΕΛΑΜ, έγινε στο Χίλτον. Αυτό δεν ξένισε κανένα, οι Κύπριοι είναι συνηθισµένοι να µπαινοβγαίνουν στο Χίλτον σαν να είναι το σπίτι τους. Το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι το ΕΛΑΜ στην ανακοίνωσή του µε υποβοηθητικό σηµείωµα, αναφέρει οτι το Χίλτον είναι απέναντι από το ΑΠΟΕΛ, έτσι για να µην χαθεί ο κόσµος. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΪΖΟΥ Πλήρες ηµερών έφυγε ο µεγάλος αγωνιστής της ΕΟΚΑ Κωνσταντίνος Λοΐζου. Ευτυχώς πρόλαβε κι έγραψε και µας άφησε κληρονοµιά τις αναµνήσεις του από τον αγώνα. Το βιβλίο µε τίτλο “ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ” κυκλοφόρησε µόλις πέρσι. Ο Λοΐζου υπέφερε τα πάνδυνα στον αγώνα και η προσφορά του υπήρξε πολύ µεγάλη, παρ’ αυτά ουδέποτε εξαργύρωσε αυτήν την προσφορά του µε οποιονδήποτε τρόπο. Τέτοιους αγωνιστές έβγαλε ο λαός µας. Αιωνία σου η µνήµη κύριε Λοΐζου. ΓΑΜΟΣ Στους γάµους του Πρίγκιπα Γουίλιαµ, το ΑΚΕΛ εκπροσωπήθηκε από την Έλση Χριστόφια, η Κυβέρνηση από τον Στέφαν Στεφάν και ο ∆ηµοκρατικός Συναγερµός από τον Πουργουρίδη επειδή εν Λεµεσιανός τζιαι οι κυρίαρχες βάσεις εν κοντά στη Λεµεσό. Ο Γιώργος Ιακώβου εκπροσώπησε τον εαυτό του και θεάθηκε να τρώει σάντουιτς ακόµη τζιαι στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου. 30 Απριλίου 2011 vasosftohopoullos.wordpress.com Σκοτώστε το ∆ΗΚΟ που έχετε µέσα σας! ΑΝΑΦΑΝ∆ΟΝ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΩΝ «Επί του ολέθρου παίζεται τώρα µία κωµωδία. Έχοµε όλη µας αυτή την ευχέρεια.» ΠΥΡΡΟΤΡΙΧΕΣ ΟΛΟΛΥΖΟΝΤΕΣ -A. Εµπειρίκος αι ενώ η διολίσθησις της οικονοµίας Κ και του εθνικού ηµών θέµατος είναι Προεκλογικώς άθεος, νυν θεοφοβούµενος, εφ’ όσον επικαλείται τον ΄Υψιστον καθ’ εκάστην ευκαιρίαν και δη όταν παραπονείται διά τα εκ των αλλοφίλων εις τούτον καταλογιζόµενα ολισθήµατα. Συνοπτικώς, πρόκειται δι’ αλαζονικόν αχάµπαρον µετά ψευδαισθήσεων µεγαλοσύνης, ελέω ανυπάρκτου υποβάθρου και ακαδηµαϊκών προσόντων, παντελούς απειρίας τ Mπουά εις οιονδήποτε είδος διαπραγµατεύσεως και, εν γένει, λόγω µη αναστρέψιµης ζηµίας οφειλοµένης εις την από δεκαετίας πλύσιν εγκεφάλου εκ µεταλλαγµένων σταλινικών ιώσεων. Ο έτερος (ή η εταίρα) είναι ο αρχηγός της αναξιωµατικής αντιπολιτεύσεως κ. Νίκος Αναστασιάδης όστις, εις συµπεριφοράν, προσοµοιάζει εις κουτοπόνηρον αρουραίον, πλην όµως ενδεδυµένον µετά προβιάς αµνού. Σήµερον διαρκώς ψέγει και απορεί ενώ, επί τριετίαν, αφήκε τον νυν να πειραµατίζεται απροσκόπτως επί του σώµατος της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας και επί του εθνικού ηµών θέµατος ως µαθητευόµενος χειρούργος, δίδοντας βασικώς εις τούτον αρκετόν σχοινίν διά να κρεµµασθεί- ούτω πως, η οδός προς τας προεδρικάς να ανοίξει διαπλάτως διά τον εν λόγω δεύτερον πανάθλιον ολετήρα. Ο κ. Ναινίκος λοιπόν, έχων οσφρανθή βουλευτικάς, κατέστη λαύρος επικριτής του νυν ποτιτσινώνων εις τακτά διαστήµατα (βάσει οδηγιών των επικοινωνιολόγων), διά να πείθει ότι η αγανάκτησις και απαρέσκεια τούτου εις τα τεκταινόµενα είναι ειλικρινής, ενώ η εβένινη κώµη του παραµένει παντελώς αµετακίνητη. Αι θέσεις τούτου εις το Κυπριακόν είναι δυστυχώς πανοµοιότυπες µε τας του νυν OYTOΠΙΑ Παρασκευή και Σάββατο γράφει Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟΑΛΕΙΦΟΜΕΝΟΙ ΕΘΝΟ-ΟΛΕΤΗΡΕΣ πλέον λυπηρά πραγµατικότης και οι άθλιοι χειρισµοί επ’ αµφοτέρων τούτων πασιφανείς, ασχολούµεθα νυχθηµερόν µε τας επικείµενας βουλευτικάς, prova generale διά τας προεδρικάς. Ο νυν πρόεδρος, καίτοι ταλαιπωρηµένος εκ της αφοσιώσεώς του εις το εθνικόν µας θέµα και της επαγρυπνήσεώς του διά να εδραιώσει την δικαίαν (Ακελικήν) κοινωνίαν, είναι αναµφιβόλως ο πρώτος δεδοµένος υποψήφιος διά τας προεδρικάς. Και τούτο καθ’ ότι ενδόµυχος επιθυµία τούτου είναι η συµπλήρωσις του θεαρέστου ξεπωλητικού του έργου και η εδραίωσις του προσφιλούς του εθνοµηδενισµού και πολυπολιτισµικής λαίλαπος. 17 εθνο-ολετήρος, µετ’ επιπλάστων µόνον µικροδιαφορών διά να ξεχωρίζοµεν τις είναι «δεξιός» και τις «αριστερός» ξεπωλητής... Πέραν των ως άνω ατυχώς δεδοµένων υπάρχουσι και οι εν κρυπτώ προαλειφόµενοι, µε την αναπάντητον λογικήν ότι ο νυν ολετήρ απέδειξε περιτράνως ότι ο οιοσδήποτε επιπέδου καφετζή έχει την δυνατότητα να αναλάβη το ύψιστον τούτο αξίωµα και να τρέφει τας µάζας µε κουτόχορτον διά τας πραγµατικάς τούτου ικανότητας. Ο επικρατέστερος του είδους είναι ο Μάρκος (άλλως Μαρκουλλίνος, διότι είναι αρκούντως χαριτωµένος και ευχάριστος-Αγγλιστί «gay») υιός του µακαρίτη Σπύρου, όστις κατεδυνάστευσεν την χώραν µε το µίνιµουµ πρόγραµµα. Αλησµόνητος θα είναι εις ηµάς ο αριστοτεχνικός χειρισµός της αεροπειρατείας, ήτις διεδραµατίσθη εις το αεροδρόµιον Λάρνακος επί προεδρίας τούτου όπου, δίδοντας οδηγίας εις τον εκεί υπεύθυνον, είπε το αµίµητον «΄Ελα, Μάριε, µε ακούεις; Σου µιλώ Ελληνικά». Ο Μαρκουλλίνος λοιπόν, εκµεταλλευόµενος τα ηγετικά γονίδια του πανέξυπνου πατρός του, προαλείφει και ούτος εαυτόν µε γλοιώδεις ηγετικάς αλοιφάς διά την υπερτάτην αυτήν εις το έθνος υπηρεσίαν. Πλούσιο Μουσικό πρόγραµµα Έντεχνο, Λαϊκό και Ρεµπέτικο Οδός Ελευθερίας 125 - ΛΕΜΕΣΟΣ - τηλ. 25349300 Υπέρβαρος ως πρισµένον λουκάνικον, µετά χαµένου ύφους και αβόλων µορφασµών, υποτακτικός προς τον νυν ατυχώς προκαθήµενον, άκρως επιφανειακός και µε παραπλανητικά ακαδηµαïκά προσόντα εµφανίζεται εις τα κανάλια παριστάνων τον συντονιστικόν παράγοντα εις σοβαρά διεθνή προβλήµατα (τύπου Λιβύης) προκαλών ούτως ασυγκράτητον γέλωτα εις τους τηλεθεατάς. Ασφαλώς, κρυφάς ελπίδας έχουσι και πολλοί άλλοι όπως ο κ.Κακάρογιαν όστις, ων υποτονικός και συναιναινετικός ευελπιστεί ότι, το στυλ του γεφυρωτικού ιεροκήρυκος άνευ όρχεων, είναι της µοδός και λόγω τούτου ίσως να κληθεί να υπηρετήσει την δωδεκάτην ως «Bocarmenius ex machina». Εν κατακλείδι, ουδείς λόγος συντρέχει διά µεµψιµοιρίας διά τα εν Κύπρω χαµηλότατα επίπεδα. ΄Οταν η Ελλάς, το λίκνον του πολιτισµού, υπέµεινε και υποµένει υπό τον ζυγόν της βδελυράς φάρας Μητσοτάκη, Παπανδρέου και Καραµανλή, διατί η µικρή Κύπρος να έχει τι βέλτιστον από την φάραν Κυπριανού και των λοιπών αναξίων οίτινες αναξίως διανθίζουσι την µεγαλόνησον µε τας απανταχώθεν µεγαλοσχήµονας προτοµάς των; 18 ∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ Ο ΝΕΟΣ Γ.Γ. ΤΟΥ ΑΚΕΛ Η άλλη 30 Απριλίου 2011 Ένωσις Πολιτική: Ο Σωκράτης που δεν ήπιε το κώνειο και ο ∆ηµήτρης που πέρασε κάτω από τον πήχυ! το λαϊκό σουξέ «Οι άνδρες δεν κλαίνε» για να λάβει ως απάντηση από τον Καζαντζίδη τους στίχους του άσµατος «...και όµως κυρία µου και οι άνδρες κλαίνε»! Λίγο αργότερα στην των του Άντρου Κυπριανού και την αντίστοιχη ...γαργαλιστική ταινία «∆ιπλοπενιές», ο ∆ηµήτρης Παπαµιχαήλ, κρεµασµένος γκάφα αποκάλυψης «εξυπηρετήσεων» που διαπράχθηκε στο από µια σκαλωσιά γράφει Ιστορία, τραγουδώντας τα «Μάτια Προεδρικό, ο Πρόεδρος Χριστόφιας αναστάτωσε και πάλι το βουρκωµένα» των Ξαρχάκου-Γκάτσου, υπό τη συνοδεία των πολιτικό σκηνικό! Αυτή τη φορά, ορµώµενος από «ασφαλείς» και µπουζουκιών της «ορχήστρας δρόµου» των Βασίλη Αυλωνίτη«γνωστές τοις πάσι» πληροφορίες υπαινίχθηκε ότι πρώην υπουρΣταµάτη Κόκοτα! γός της κυβέρνησης Γ. Κληρίδη, έλαβε, λίαν αναξιοπρεπώς, Σαν να µην έφταναν όλα αυτά το ΑΚΕΛ άρχισε να µιλά για ανεργιακό επίδοµα! Πρόσθεσε, µάλιστα, ότι αν είχε τέτοιο ...«επίπεδα πολιτικού λόγου», για «πήχεις της ηθικής» και διάυπουργό στην κυβέρνησή του θα τον έπαυε! Λίγα λεπτά µετά φορα άλλα δυσκοίλια τετριµµένα µέχρι που ο εκπρόσωπος τύτη συνέντευξη του Προέδρου οι διαδικτυακές εφηµερίδες, ... που του ∆ΗΣΥ Χάρης Γεωργιάδης, άγνωστον πώς και γιατί, καό,τι καλύτερο έχει συµβεί στο κόµµα τονόµαζαν τον Σωκράτη Χάτα τελευταία χρόνια, απάντησε µε την σικο ως τον αναξιοπρεπή ατάκα της χρονιάς: «Ο Πρόεδρος έθευπουργό που πήρε ανεργιασε τον πήχυ της ηθικής ψηλά για να κό επίδοµα! περάσει τελικά από κάτω»! Ο Μαρξ είπε κάποτε ότι η Την αρχική µου ευφορία από το Ιστορία επαναλαµβάνεται θαυµάσιο ευφυολόγηµα του Χάρη Γεµόνο ως φάρσα. Πλήρης ορωργιάδη διαδέχθηκε ένας χείµαρρος γής ο σύγχρονος Σωκράτης αναµνήσεων αλλά και η διαπίστωση διέψευσε την κατηγορία και ότι τελικά όντως η Ιστορία επανααρνήθηκε να πάρει το κώνειο λαµβάνεται µόνο ως φάρσα! που του προσέφερε ο ΠρόεΚαλοκαίρι του 1968, Βαλκανικοί δρος Χριστόφιας, αποσοβώΑγώνες στίβου στο στάδιο Καραϊντας µια µαρξιστικού τύπου 24 Οκτωβρίου 1970, στάδιο Καραϊσκάκη: Ο µεγάλος σκάκη και 40,000 θεατές, ανάµεσά φάρσα. Το ακελικό κώνειο, Χρίστος Παπανικολάου θα πετάξει , πάνω από τον πήχυ, παρά το mea culpa του Προ- στα 5.49 m κάνοντας παγκόσµιο ρεκόρ που θα µείνει ακα- τους και εγώ, αναµένουν εναγωνίως να δουν αν ο Χρίστος Παπανικολάέδρου, κλήθηκε τελικά, από τάρριπτο για 2 χρόνια. ου, ο µεγαλύτερος Έλληνας επικοτη Συναγερµική ηγεσία, να ντιστής όλων των εποχών, θα κατέρριπτε εκείνο το βράδυ το το πιει ο «ελβετικός σουγιάς» της κυπριακής πολιτικής, πρώην παγκόσµιο ρεκόρ που κατείχε ο Πωλ Γουίλσον µε 5.38 m. ΚυΥΠΕΞ των κυβερνήσεων Κυπριανού, Βασιλείου, Παπαδόπουριότερος αντίπαλος του Παπανικολάου ήταν ο βετεράνος Βούλλου, υποψήφιος Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας και νυν σύµβουγαρος επικοντιστής Dimitar Khlebarov µε ατοµικό ρεκόρ 4.96 m. λος του Προέδρου, κ. Γιώργος Ιακώβου. Ο πήχυς είχε ανέβει στα 5.00 m τα οποία ο Παπανικολάου είχε Η υπόθεση είχε και συνέχεια όταν ο Πρόεδρος, οµιλών ένδαπεράσει µε ...αυτοκρατορικό τρόπο και ο κατάκοπος πια Χλεκρυς στο µνηµόσυνο Μισιαούλη-Καβάζογλου, ισχυρίσθηκε ότι µπάρωφ, µετά από 2 αποτυχηµένες προσπάθειες, θα περνούσε η Αριστερά και ο Πρόεδρος υφίστανται ανίερο πόλεµο σε µια στην τρίτη, µε ιδιαιτέρως κωµικό τρόπο, ολόκληρος κάτω από προσπάθεια πολιτικού τους ενταφιασµού. Ο ∆ΗΣΥ απήντησε ότι τον πήχυ! 43 χρόνια µετά ένας άλλος κοµµουνιστής ∆ηµήτρης «οι Πρόεδροι δεν κλαίνε», το ΑΚΕΛ ανταπάντησε ότι «και όµως περνούσε κάτω από τον πήχυ! κλαίνε», υπονοώντας τον αείµνηστο Τάσσο, ενώ κάποιος θυΟ Παπανικολάου προσπάθησε, ανεπιτυχώς, 3 φορές εκείνο µήθηκε και τον Γ. Κληρίδη να ορκίζεται υπέρ του σχεδίου ΑΝΑΝ το βράδυ στα 5.40 m, κόβοντάς µας την ανάσα και θα έπρεπε µε «µάτια βουρκωµένα, παραπονεµένα» στο Ιερόν Ευαγγέλιον! να περιµένουµε 2 χρόνια όταν στις 24/10/1970 ο µεγάλος αυΗ ιστορία ... των δακρύων άρχιζε πλέον να επαναλαµβάνεται τός Έλληνας αθλητής θα πετούσε στα 5.49 m κατακτώντας το παως φάρσα! Οι συνειρµοί από την ελληνική δισκογραφία ήταν γκόσµιο ρεκόρ. πια αναπόφευκτοι: Αρχές της δεκαετίας του '60, όταν µετά τον Ξ. χωρισµό Καζαντζίδη-Μαρινέλλας, η τελευταία κυκλοφόρησε οιος είπε ότι η Πολιτική είναι ανιαρή; Μετά τη διαρροή Π στον Τύπο των ...πολύ ζουµερών ηλεκτρονικών µηνυµά- Καθηµερινά στις 8.00µ.µ. και στις 10.00µ.µ. ΣΙΝΕΜΑ ΑΚΡΟΠΟΛ MIA TAINIA TOY MINΩΑ ΠΑΠΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ για 9η εβδοµάδα µια ταινία για µικρούς και µεγάλους Καθηµερινά στις 6.00µ.µ. Σαββατοκυρίακο στις 4.00 µ.µ. και 6.00µ.µ. TO KYΠΡΙΑΚΟ ∆ΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΟΥΝΤΟΚΟΥ ΠΡΟΣ ΛΥΣΗ! Άδοξον τέλος, στο παράδοξον! Περάσαµε σε µας την «ηθική» υποχρέωση της λύσης, που ισοδυναµεί µε νοµιµοποίηση των κεκτηµένων της εισβολής, µε τον ανόητο φόβο ότι χρειαζόµαστε να νοµιµοποιήσουµε, να προστατεύσουµε, πίσω από µια συµφωνία - παραχώρησή τους, την ύπαρξή µας. ∆ηλαδή, τους ικετεύουµε να.. υπάρξουµε, ενώ, για να το κερδίσουµε αυτό, δεχόµαστε να το.. χάσουµε, παραγράφοντας την κρατική µας υπόσταση. Κι αυτό δεν είναι το µόνο παράδοξο της διαδικασίας των διαπραγµατεύσεων. Παγιδευµένη η κυβέρνηση σε µια διαδικασία κινούµενης άµµου, σαν µάταιοι λύτες, µε τη λύση σαν ένα σουντόκου, που πρέπει να λυθεί αλλιώς ... αποτύχαµε σαν λύτες των παζλ. Αυτό γιατί οι πολιτικοί µας, οι πολιτικοί της λύσης για τη λύση, θεωρούν τους εαυτούς των ως καριερίστες του Κυπριακού, εξ επαγγέλµατος ταγµένοι για λύση, όπως οι υδραυλικοί για το ξεβούλωµα της σωλήνας. Αλλά εµείς λέµε «ΟΧΙ» σε αυτούς που λένε «ΝΑΙ» εκ µέρους µας. ΟΧΙ στην λύση «οχετό», TO KYΠΡΙΑΚΟ ∆ΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΟΥΝΤΟΚΟΥ ΠΡΟΣ ΛΥΣΗ! «Παίζεται» το πλέον κρίσιµον, η σωτηρία της πατρίδας, η διάσωση κι ανεξαρτησία της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας! Τις «λύσεις», όπως αυτές που συζητώνται, επιδιώκουν αυτοί που άνοιξαν παρτίδες, όχι αυτοί που µάχονται να σώσουν πατρίδες! Τίτος Χριστοδούλου ΠΕΡΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ Η ακόµα και όταν µε δίδασκαν ανθρωπο- λέξη οργανισµός δεν µου άρεσε ποτέ, λογία στο σχολείο δεν ήθελα να ξέρω τίποτα για τον ανθρώπινο οργανισµό, φυσικά ο ανθρώπινος οργανισµός είναι ίσως ο µόνος οργανισµός που λειτουργεί σωστά και το κάθε όργανο έχει συγκεκριµένη δουλειά και την εκτελεί, φτάνει να το φροντίζεις. Φυσικά δεν µπόρεσα να γίνω γιατρός και να ασχοληθώ µε τα όργανα τα µέλη και τον ανθρώπινο οργανισµό, κι έτσι είπα να ασχοληθώ µε τούς ανθρώπους που εργάζονται σε διάφορους άλλους οργανισµούς. Ο οργανισµός που ασχολούνται πολλοί µαζί του για πολύ καιρό είναι ο Θεατρικός Οργανισµός Κύπρου. Με τον νέο χρόνο ο ΘΟΚ θα εγκαινιάσει τις νέες κτιριακές εγκαταστάσεις του, το καταπληκτικό τεράστιο θέατρό του, που τόσο πολύ περιµένουν οι Κύπριοι θεατρόφιλοι, οι οποίοι γεµίζουν ασφυκτικά τις ήδη υπάρχουσες αίθουσες, οπότε έπρεπε ο οργανισµός να κτίσει ένα τεράστιο θέατρο µεγάλης χωρητικότητας για να ικανοποιήσει τις χιλιάδες του θεατρόφιλου κοινού!! Μετά το «καταπληκτικό» Σατιρικό νέο Θέατρο που χωρά χιλιάδες θεατών φίλων του θεάτρου -που δεν τους προλαβαίνουµε- και µετά την ανακατασκευή ακόµη ενός µεγάλου θεάτρου στη Λάρνακα για να υπάρχει χώρος να παρουσιάζει τις «καταπληκτικές» παραγωγές του το Θέατρο Σκάλα, τώρα θα έχουµε και την ευκαιρία να παρακολουθούµε παραστάσεις στο νέο µεγάλο Θέατρο του Θ.Ο.Κ. Για να γίνουν, λοιπόν, σωστά τα εγκαίνια του νέου θεάτρου, ο οργανισµός αποφάσισε να φέρει τη µεγάλη κυρία του Ελληνικού Θεάτρου κυρία Μιµή Ντενίση!! Για να παρουσιάσει το ταλέντο της και να διδάξει επί σκηνής!! Απλά να θυµίσω ότι στα θεµέλια το έθιµο λέει ότι σφάζεις ένα κόκορα, δεν φέρνεις την κότα!!! Επιτέλους, ας καταλάβουν κάποιοι οργανωτικοί των οργανισµών θεάτρου ότι δεν διαχειρίζονται το χωράφι τους και ότι τα λεφτά που χαρίζουν από δω κι εκεί για να δείχνονται, δεν είναι δικά τους, ανήκουν στον Κύπριο πολίτη, στον καλλιτέχνη και στους ανθρώπους που αγαπούν το θέατρο και θέλουν να προσφέρουν σε αυτό. Άνθρωποι που πρόσφεραν πολλά για το θέατρο στην Κύπρο και την Ελλάδα, άνθρωποι που έγραψαν ιστορία, που δίδαξαν πολλούς το τι είναι θέατρο, που ήταν πρωτοπόροι και έβαλαν την πλάτη τους για να δηµιουργηθεί ο ΘΟΚ, τώρα παρακαλούν για µια επιχορήγηση για να ανεβάσουν µια θεατρική παράσταση και ο οργανισµός τους παραβλέπει και τους πετάει ξεροκόµµατα για να δουλέψουν, εν ολίγοις τους αφήνουν στο περιθώριο για να µπορούν να επιπλεύσουν οι σκατάδες, που αυτοί θέλουν να µας ταΐσουν ως θεατρίνους και πρωταγωνιστές, οι Μιµήδες, τα ανίψια τα ξαδέρφια και οι υποψήφιες βουλευτίνες θεατρίνες, που αν τις δεις να παίζουν στη σκηνή, φώναξέ µου κι εµένα να το δω και να το γράψω είδηση!!! Αυτά για αρχή και αν δηµοσιευθώ, θα επανέλθω. Έχω πολλά «µονόπρακτα» για τα µούτρα τους. «...υπάρχει κάτι σάπιο στο θέατρο της Κύπρου....» ΑΜΛΕΤ Β΄ 30 Απριλίου 2011 ΓΙΟΒΑΝΟΒΙΤΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ∆ΗΣΑΚΕΛ ΣΧΟΛΙΑ Η άλλη Ένωσις ΞΑΝΑ ΟΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΙ Ειρήνη Κοµνηνή ΤΑΧΥ∆ΡΟΜΟΙ ΩΡΑΙΟΙ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ Πόσο χαίροµαι τους καλούς τρόπους! Είναι το µεγαλείο της ψυχής µας. Όχι µόνο στο ταχυδροµείο Στροβόλου µα και στο ταχυδροµείο Προδρόµου βλέπεις όµορφους µακρυµάλληδες ταχυδροµικούς υπαλλήλους να σε βοηθούν να κουβαλήσεις τα κουτιά σου στο αυτοκίνητό σου. Έλληνά µου, το µεγαλείο σου!!! ΤΙ ΝΑ ΠΩ; ∆εν έχω τίποτα να πω για τη συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου που ήταν στις 26 και 27 Μαρτίου στη Λεµεσό. ∆εν βρήκα εισιτήριο εισόδου. Αχ, βρε Θανάση, θα θελα να σε αντάµωνα… DEEP SHIT Ε ε… η συναυλία των Deep Purple µετακοµίζει από το Τσίρειο της Λεµεσού στο κλειστό στάδιο Ελευθερία στη Λευκωσία. Hello… η ακουστική του σταδίου είναι χάλια. Hello… το στάδιο είναι µικρό… ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΙ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ Ναι, να µου πει κάποιος ποιος γράφει τις αρλούµπες για τη σειρά Φόντο Κόκκινο. Ακούστε… Ρωτά ο Σταύρος τον φίλο του και δικηγόρο «ξέρεις κανένα δικηγόρο Νικόλα Νικολάου οµορφόπαιδο;» Και απαντά ο φίλος, «Ένας λεπτός; Ναι, είντα ξέρω και τη γυναίκα του!» Ουάου… στην Κύπρο µόνο ένα Νικόλα Νικολάου παστό δικηγόρο έχουµε! Πέστε µας κι άλλα, γιατί µας αξίζουν… ΝΕΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΣΙΒΙΤΖΙΑ Προσοχή… τσιβίτζια στο προσκήνιο… κτηνίατροι παχουλοί τζιαι παστοί, τι να κάνουµε αν δούµε ένα µεγάλο τσιβίτζιν πάνω στη µούρη του σκύλου; Να το τυλίξουµε δώρο του Χριστόφκια πέρκι του πιει το γαίµα του και ησυχάσουµε… κυρία ξύπνησε νωρίς, πριν βγει ο Ηήλιος µεσούρανα. Έφαγε δυο καπί- ρες ραντισµένες µε λάδι της ελιάς και πασπαλισµένες µε ρίγανη. Ήπιε κι ένα ποτήρι γάλα της αγελάδας βραστό που της έφτιαξε άσπρα µουστάκια. Θαύµασε το είδωλό της στον καθρέφτη. - Θα δεχόµουν να ποζάρω για µικρή ολλανδέζα σε διαφήµιση φρέσκου γάλακτος! Φτου µου! Κούκλα είµαι! Μετά από κάµποση ώρα, που άνοιξε και έκλεισε το ψυγείο, που άνοιξε και έκλεισε την τηλεόραση, αποφάσισε ότι µετάνιωσε που ξύπνησε νωρίς και επέστρεψε στο αγαπηµένο της κρεβάτι µε την κοιλιά αρκετά γεµάτη. Πιο χορτάτα θα ήταν τώρα τα όνειρά της. Θα κοιµάµαι αλλά θα σας βλέπω µε χορτάτα µάτια… µουρµούρισε. Στον ύπνο της φανερώθηκε ο φύλακας της σίκαλης. Πού πάνε οι πάπιες όταν παγώνουν οι λίµνες; Ρώτησε. ∆εν την αφορούσε το θέµα. Όπου ήθελαν πήγαιναν. Αδιακρισία της να ρωτούσε, να έψαχνε στη λίµνη κανενός ζωολογικού κήπου. Και όταν την εγκατέλειψε ο φύλακας της σίκαλης να ’σου κι ο Σταυρόπουλος να τη ρωτά, τι γίνονται οι λέξεις όταν µεγαλώνουν; Τι τη νοιάζει αν γίνονται βιβλίο; Κατά το µεσηµεράκι άρχισε να ροχαλίζει… ξαφνικά κάποιος της χτύπησε την πόρτα. Πετάχτηκε πάνω κρατώντας µες στα χέρια φτερά της πάπιας . Κύριε ελέησον… πού σταµατάνε τα ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Α χα… σας βλέπω κτηνίατροι παστοί, τζιαι παχουλοί, που ψάχνετε στη σελίδα αυτή το όνοµά σας! Πληρώστε µε να σας διαφηµίσουµε και σας και τα κάλλη σας. ∆εχόµαστε και εισφορές για δωρεάν εµβολιασµούς και κούρες για τους σκύλους της γειτονιάς. Ο κύριος κτηνίατρος από τα κάτω Πολεµίδια, που χρεώνει πενήντα ευρώ και βάλε αν δαγκώσει το σκύλο σας µια µελισσούλα, να µην ψάχνει το όνοµά του εδώ, γιατί δεν θα του κάνουµε τη χάρη. ∆ΙΗΓΗΜΑ 19 ΛΙΒΥΟΣ ΑΥΤΟΜΟΛΟΣ Μούσα Κούσα… ο αυτόµολος υπουργός εξωτερικών του Μουαµάρ Καντάφι. Τι όρκο έδωσε άραγε όταν ορκιζόταν υπουργός του Καντάφι; Θα αγαπώ τους δυτικούς και τώρα και πάντα; Βρε τον Μούσα Κούσα, δεν το έκοψε το µυαλό του να έρθει στην Κύπρο να δηλώσει πολιτικός πρόσφυγας και να πιάνει πολλά ευρώ; ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΙΣ ΥΠΕΡΑΓΟΡΕΣ Άνοιξε ακόµα µια υπεραγορά στην Σκαρίνου. Έτρεξαν οι χωριανοί από την Τόχνη, την Καλαβασό και ψούµνισαν. Ωωω… είπε µια κυρία, καµία σχέση µε το µπακάλικον του χωρκού µας… εδώ βλέπεις όλο το χωρκό συνάµενο. Και στο ταµείο οι πωλήτριες φοβισµένες, ξεκούραστες ακόµα να µας δείχνουν τα φρεσκοβαµµένα νύχια τους. Εφτά µέρες τη βδοµάδα θα είναι ανοιχτή η υπεραγορά. ∆εν θα βρίσκουν ώρα να κοιµούνται και να σεργιανούν οι ποντίτζες και οι κατσαρίδες. Μάνα µου ρε… ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΚΑ ΣΤΑ ΚΕΡΑΜΙ∆ΙΑ Ποια κόκκινη, ολοκόκκινη, έγινε (µ)πλε (πρώτος λειτουργός εκπαίδευσης); Νιαου νιαου στα κεραµίδια. Μια ακελική επιθεωρήτρια µε κόκκινες γόβες και µακρύ µαλλί. Σε ένα χρόνο αφυπηρετεί η κυρία. Κι όµως το κόµµα την τιµά µε µια µεγάλη καταξίωση. Μια µεγαλύτερη σύνταξη. Θα προλάβει να συνηθίσει, να βράσει την καινούρια της καρέκλα; Θα µπορέσει κάπου στο ανάµεσα να ζητήσει ανεργιακό; Για σκέψου το κυρία Χριστοφόρου, µπορείς! ΑΚΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟΙ Και δεκάδες θέσεις δηµιουργούνται για να ικανοποιη- Στο στούντιο του ΡΙΚ µάχετ' υπέρ ακελισµού η Ειρήνη Κοµνηνή. Εις έξαψην πολιτική το πνεύµα της. Κι εγώ, µε πάθος ένοχον, θαρρείς, ερωτικό: «Ειρήνη µου, µελίρρυτη, µελαγχοµοναξιά µου, δέκα και τέταρτο µε δέκα και µισή οθόνη ορατών τε κι αοράτων, στον καναπέ µου πτώµα, το συζητάς, το συζητώ, µα ναι! κι εγώ γαµώ το φασισµό, µ' αν δεν τελειώσουµε µαζί, πώς ένα είν' το Κόµµα;» Τώρα, η ∆ευτέρα: σκότος φριχτό. «Στο διάολο η προεκλογική! Φεβράρης-Μάης είναι οι µήνες οι σκληροί… Ειρήνη µου, δακρυώ: άδειο γυαλί τηλεοπτικό, δεν συζητάς, δεν συζητώ, και πώς θα σώσουµε τον διεθνισµό, µαθαίνω, τρέχεις από σπίτι σε λαϊκή, τον έρωτα µετράς σταυρό-σταυρό να γίνεις Βουλευτής, Ειρήνη, µεν! Πού πάεις; Για σένα πέφτω και στην ΕΟΚΑ· σε πήρε από τα µάτια µου η δόξα του Χριστόφια». Βασίλης Κουνούφας θούν τα ακελικά (αχ και να ήταν αγγελικά!) µας πρόσωπα. Τι κράτος! Πολύ δηµιουργικό! ΠΡΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ Στις 8 Απριλίου έγινε στην αίθουσα της Μαρφίν Λαϊκής η παρουσίαση του βιβλίου της ιστορίας της νεότερης κυπριακής λογοτεχνίας των Γιώργου Κεχαγιόγλου και Λευτέρη Παπαλεοντίου. Λίγο δεν είναι αυτό που γράφτηκε, είπε ένας από τους δυο οµιλητές. Λίγος ήτανε ο κύριος Ιωσηφίδης που πάλι δεν ήρθε στην εκδήλωση για να ακούσει δυο λέξεις. Έγραφε αφιερώσεις σε δικά του βιβλία για να τα χαρίσει σε κάποιους από το ακροατήριο. Λίγος ήταν και ο κύριος Παρασκευάς, που, αφού χαιρέτησε την εκδήλωση, εξαφανίστηκε ως ένας µεγάλος άξεστος και τεµπέλης. Είχες καλούς βαθµούς στο Πανεπιστήµιο, κύριε Παρασκευά; Θα ρωτήσω τον Κεχαγιόγλου να µου πει. Πάντως µετά που έφυγες σε ευχαρίστησαν όλοι. Σου το είπε η Μαρίκα; ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΕΙΝΑ Μαρίκα Θωµά, ήταν ανάγκη να φωνάζεις µες στον κόσµο πως µες στο πορτοφόλι σου έχεις µόνο δύο ευρώ; Πήγαινε στον Παρασκευά να σου δώκει πολλά ευρώ. Έχει και πετάσσει. Αχ το ποίηµα όνειρα και πού ξεκινά η πραγµατικότητα. Αναµαλλιασµένη, µε δυο διαφορετικές παντούφλες, µε πιτζάµες και τσίµπλα στα µάτια άνοιξε χωρίς να το σκεφτεί. Ένας ωραίος παίδαρος στεκόταν µπροστά της µε µια πίτσα στο χέρι. - Τι; - Τυρί, χαλούµι, αναρή, λούτζα και ντοµάτα. Κρέας πάπιας δεν είχαµε. - Τι; - ∆έκα ευρώ. Έδωσε δέκα ευρώ, πήρε την πίτσα, την έβαλε πάνω στο τραπέζι και έµεινε να την κοιτάζει. Πότε είχε παραγγείλει πίτσα; Πότε είχε ζητήσει κρέας πάπιας; Αυτή αγαπούσε τις πάπιες… τις χάζευε που ανέµελες, χωρίς δάνεια και φορολογικές δηλώσεις, κολυµπούσαν µες στα βαλτόνερα του νησιού της. ∆εν τις ήθελε, δεν τις σκέφτηκε ποτέ στο πιάτο της. Μπήκε στο µπάνιο να ρίξει νερό στο πρόσωπο, να ξυπνήσει. Ξανά η πόρτα. Ένας ανθοπώλης στεκόταν κρυµµένος πίσω από µια τεράστια γλάστρα µε κάτασπρα χρυσάνθεµα. - Για σας… καλή σας µέρα! Πήρε τη γλάστρα. Άνοιξε το φάκελο µε την κάρτα. ∆ιάβασε προσεχτικά. - Για σένα που σήµερα είσαι τόσο όµορφη. Μα ποιος την θυµήθηκε; Ποιος την σκεφτόταν; ∆εν µπορούσε να σκεφτεί κανέναν. Μήπως είχε γίνει κάποιο λάθος; Ο σκύλος µπήκε εκείνη την ώρα στο δω- µάτιο και κούνησε την ουρά του. Ήθελε πάπια. Μυρίστηκε τα σκορπισµένα στο πάτωµα φτερά και γάβγισε θυµωµένα. Ήθελε να πει «κυρία µου, την έφαγες µόνη σου την πάπια; Ακόµα και τα κόκαλα; Σαν δεν ντρέπεσαι…» Η κυρία δεν είχε καµία εξήγηση να δώσει στο σκύλο. Του πρόσφερε ένα γενναιόδωρο κοµµάτι πίτσα και αυτός της δάγκωσε άγρια το χέρι. Αίµατα άρχισαν να τρέχουν ποτάµι. Κόκκινο ποτάµι. Τα ήθελες και τα έπαθες ήθελε να της πει το σκυλί. Να µάθεις να µην είσαι λαίµαργη. Μα η κυρία δεν ήτανε λαίµαργη. ∆εν είχε φάει πάπια. Τύλιξε το δαγκωµένο χέρι σε δυο µεγάλες πετσέτες και έτρεξε φοβισµένη στο πιο κοντινό της νοσοκοµείο. - Αµάν, τι έπαθες κυρία µου; ρώτησε η νοσοκόµα. Σε δάγκωσαν οι πάπιες σου; - Όχι… πονάω… - Μήπως ξέρεις πού πάνε οι πάπιες όταν παγώσουν οι λίµνες; - Όχι… πονάω… Η νοσοκόµα της έραψε την πληγή, της τρύπησε το χέρι µε µια ένεση τέτανου, µπας και είχε λύσσα ο σκύλος. - Να πίνεις και αντιβίωση. Το ήξερες ότι το πιο απαίσιο δάγκωµα είναι του ανθρώπου; - Θέλεις να το δοκιµάσεις; Αγρίεψε η κυρία και έφυγε. Επέστρεψε στο σπίτι και ξάπλωσε στο κρεβάτι. Ύπνος δεν της κολ- λούσε. Η µέρα που περνούσε ήταν πολύ παράξενη. Πήρε ένα χαρτί και έγραψε ένα ποίηµα. - Αριστούργηµα… σκέφτηκε µόλις το τέλειωσε… µια τέτοια µέρα γεµάτη φτερά και αίµατα µου άφησε δώρο ένα ποίηµα αριστούργηµα. Όµως … φύσηξε αέρας. Το ποίηµα της έφυγε από τα χέρια, πριν καν προλάβει να το ξαναδιαβάσει, να το απολαύσει, να θαυµάσει το ταλέντο της. Το ποίηµα έπεσε κάτω. Ο σκύλος είδε το άσπρο χαρτί και χίµηξε. Έκανε το ποίηµα κοµµάτια. Και η κυρία δεν θυµόταν τίποτα… ούτε λέξη από το ποίηµα που είχε γράψει… Αχ, το ποίηµα… και ήταν µεγάλο αριστούργηµα…γεµάτο λέξεις που είχαν µεγαλώσει. 20 Η οµορφιά θα µας σώσει. Ο Χριστόφιας είναι άσσιηµος! vasosftohopoullos.wordpress.com Η άλλη KΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΚΗΝΗΣ ια χρόνια πίστευα πως η Έλενα Παπαδοπούλου ήταν Γ µια πολύ µέτρια ηθοποιός. Μέχρι που την είδα να υποδύεται την Ελισέα στο έργο του Alejandro Casona, «La casa de los siete balcones» ή «… µε τη Σιωπή». Από εκείνη τη στιγµή αποφάσισα να σκίσω τα πτυχία θεατρολογίας που δεν έχω και να αποταθώ στον Βάσο Φτωχόπουλο για να µε εργοδοτήσει στην ταβέρνα «Αιγαίον», ως ειδική στο τύλιγµα κουπεπκιών. Πραγµατικά αυτό που βιώνει κανείς στη Νέα Σκηνή είναι ένα πραγµατικό θαύµα, µια αποκάλυψη. Η Έλενα Παπαδοπούλου µεταµορφώνεται σε µια σπουδαία ηθοποιό που δεν ενσαρκώνει την Ελισέα, γίνεται Ελισέα και προσπαθεί να πολεµήσει µε την καλοσύνη και την αλήθεια της τις δυνάµεις του κακού, την ραδιούργα Αµάντα (Έλενα Ευσταθίου) και τον Ανδρέα Βασιλείου στο ρόλο ενός κλασικού παλιανθρώπου (Ραµόν). Μοναδικοί της σύµµαχοι ο κωφάλαλος γιος της νεκρής αδελφής της Έρον, ο γιατρός Γερµάν και η υπηρέτρια Ροζίνα. Ο Έρον από την άλλη, βρίσκεται σε επαφή µε τον κόσµο των νεκρών. Η µητέρα του, ο παππούς του και η Αλίκη εµφανίζονται κοντά του σε δύσκολες στιγµές και τον παρηγορούν. Η διαφορετικότητά του, όπως και η διαφορετικότητα της θείας του Ελισέας, η οποία ζει στο δικό της κόσµο, φέρνει τα δύο αυτά αγνά πνεύµατα αντιµέτωπα µε τους άλλους. Ο νεαρός Μάριος Γέρου ήταν συγκλονιστικός στο ρόλο του Έρον, η Νιόβη Χαραλάµπους δεν ζύγισε ούτε µισό δράµι, ένιωθες ότι βρισκόσουν µπροστά σε µια άυλη νεράιδα, ενώ η Ερµίνα Κυριαζή ως µητέρα του Έρον εξήρε τη δραµατική διάσταση του έργου γιατί στην όλη παρουσία της συνοψιζόταν η µητρική στοργή, το τρυφερό χάδι και η θαλπωρή της µητρικής αγκαλιάς. Οι ερµηνείες ήταν όλες ανεξαιρέτως συγκλονιστικές. Η Έλενα Ευσταθίου ήταν διαβολική, η Μάρα Κωνσταντίνου ήταν ενδιαφέρουσα στο κτίσιµο του ρόλου της (από την αποστασιοποίηση στην αγάπη για την Ελισέα που την κέρδισε µε την καλοσύνη της), ο Τσουρής στιβαρός, ο Μιχάλης Μουστάκας απόκοσµος. Επιµένω, όµως, ότι η Ελισέα της Έλενας Παπαδοπούλου είναι η ερµηνεία της δεκαετίας. ∆ύσκολα θα βρεθεί ηθοποιός να ξεπεράσει την απόλυτη αυτή στιγµή στην καριέρα µιας ηθοποιού, η οποία στο παρελθόν δεν είχε δείξει κάτι το ιδιαίτερο. Η σκηνοθεσία του Ανδρέα Τσουρή ανέδειξε όλες τις ευαισθησίες του έργου και απέφυγε τους µελοδραµατισµούς. Τα σκηνικά του Γιώργου Χιώτη λειτουργικά και αισθητικά πολύ σύγχρονα, η µουσική του Νεοκλή Νεοφυτίδη λυρική, ο φωτισµός των Κουκουµά - Τάρταρη ποιητικός. Κι εκεί που έλεγα ότι δεν πρέπει να µιλάω για θέατρο αφού δεν είχα διαγνώσει το πραγµατικά µεγάλο ταλέντο της Έλενας Παπαδοπούλου και να ασχοληθώ µε τύλιγµα κουπεπκιών, έρχεται το «Hurly Burly» και το «Καρδιά µου, εσύ». Ο Χάρης Κκολός σε ερµηνεία σχολικής παράστασης του Γυµνασίου Παλλουριώτισσας, το έργο αµερικανιά, η σκηνοθεσία Knoutsen-Poutsen. Από την υπόλοιπη οµάδα του ΘΟΚ διασώθηκε, όπως πάντα, η Λέα Μαλένη µε το αειθαλές ταλέντο της και την άνεσή της να λειτουργεί πάνω στη σκηνή σαν στο σπίτι της. Τι να πεις; ∆ύο κόσµοι ο ΘΟΚ. «∆ύο κόσµοι και στη µέση/ η σιωπή µιλά/ είναι κήπος που ανθίζει/ κάπου εκεί ψηλά/ είναι δέντρο που ψηλώνει/ κάπου µακριά/ µα όσοι στην αγάπη τάζουν/ το 'χουν στην καρδιά/ Ποιος το βλέπει, ποιος το ξέρει/ ποιος θα µας το πει/ τα αόρατα φωνάζουν/ µέσα στη σιωπή». Νανώ Μολέσκη 30 Απριλίου 2011 Ένωσις ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ Στο κέντρο της Λευκωσίας εκεί κοντά στην Στασικράτους που συχνάζουν οι κότες της Χώρας, βρίσκεται µία ωραία αίθουσα τέχνης µε τ’ όνοµα ΚΑΠΑΝΤΑΗΣ, όπου φυσικά είναι αναγραµµένη εις άπταιστην αγγλικήν KAPANTAYS! Πέραν τούτου η αίθουσα είναι πολύ καλά φωτισµένη και εκεί εκθέτει ο Γιώργος Σταθόπουλος ένας από τους πιο σηµαντικούς ζωγράφους µας. Πηγαίνετε να την δείτε και παρακαλώ διαβάστε προσεκτικά τι λέει σε κείµενό του στο κατάλογο ο µέγας Μάνος Χατζιδάκις. Κάλα κάνουν και οι δικοί µας µιτσιοί να διαβάσουν το κείµενο του Χατζιδάκι όπου µε λίγα λόγια µας δίνει το στίγµα του για το τι είναι σύγχρονο και τι είναι εθνικό. Εθνικό για το Χατζιδάκι, δεν είναι οι εθνικιστικές φανφάρες, ούτε η προσκόληση στο παρελθόν, αλλά η σύγχρονη αληθινή µατιά που κάνει ο καλιτέχνης µέσα του και στον κόσµο έξω. Σε όλους µας θα κάνει καλό αυτό το µικρό κειµενάκι. «ΟΛΙΓΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΙΚΩΝ ΑΣΧΟΛΙΩΝ ΤΟΥ ΣΤΗΝ Ο∆Ο ΤΟΥ ΜΙΘΡΙ∆ΑΤΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ Ο ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ» Ο Γιώργος Σταθόπουλος ασκεί τη σιωπηλή του τέχνη µόνος στο εργαστήριο του. Και, όπως οι παλιοί αλχηµιστές, ψάχνει και ανακαλύπτει σχέσεις χρωµάτων, σχεδίων και πουλιών. Το ένα πουλί µόνο του µές σε βαθύ γαλάζιο ουρανό. Το ίδιο πουλί, γκρίζο θανατερό και ύστερα αρχαϊκό, σε ένα κεραµιδί περίγυρο. “Κι αντί να προσπαθεί να εξασφαλίσει µέσω εµπόρων και αρχών σφραγίδα, µια ταυτότητα που τον λέει “σύγχρονο”, αυτός επιζητεί τη σύζευξη του µε τον απόκοσµο και το αληθινό. Τα βράδια µε τους φίλους του συνοµιλεί και επηρεάζεται βαθιά από τις αλλοιώσεις που επιφέρουν οι καιροί σε αυτόν, στους φίλους του και στο χώρο µες στον οποίο λειτουργεί µε ευαισθησία και σκέψη. Έτσι γίνεται και ο ίδιος σιγά-σιγά µια ακτινογραφία πολύχρωµη της πόλης, των καιρών και των ανθρωπίνων σωµάτων. Και πάλι ξανά, ώρες ατέλειωτες να σχεδιάζει µόνος του πόρτες, που δεν καλύπτουν εσωτερικό σπιτιού, µα µια απεραντοσύνη εφιαλτική, µε θάλασσες και πολεµικά καράβια, και παράθυρα, που οδηγούν το βλέµµα µας στην παρανοµία ενός ανήσυχου και ταραγµένου ονέιρο, που διαβρώνει χρωµατικά τις πολιτείες και τα χωριά, µακριά από τη µνήµη και την ξεθωριασµένη της γραφικότητα. Ο Σταθόπουλος είναι στα αλήθεια αυτό που λέµε προικισµένος. Και εκ χωρίου καταγόµενος. Αλλά ευτυχώς για αυτόν, δεν χόρεψε εθνικούς σκοπούς, ούτε και δέχθηκε κληρονοµιές ανεξέλεγκτες. Χωρίς συνθήµατα και Σφραγίδια θριπήδεστα Αν βουληθώ... Μάστρε µου, συχχώρα µε, αµµά οι εκρήξεις που σε ξηλαώσασιν, έννεν πόλεµος. Εν οι µιτσιοί της γειτοννιάς τζι ετοιµάζουνται για την λαµπρατζιάν. Μάστρε µου, εν πρώτη τ’ Απρίλλη τζι εβαώθηκα έσσω. Εν αντέχω άλλα µνηµόσυνα. Νεκατσιώ τες σκατόφατσες τους τες καλοσιερωµένες που πα στο µνήµαν σου. Η σύρπη τους φέρνει µου αναγούλλαν. Πριν λλίον, ετηλεφωνήσαν µου που την Λεµεσόν τζι είπαν µου κάµνουν λαµπαδηφορίαν κάτι ροκόλοι τζιαι φωνάζουν «Η Κύπρος είναι Ελληνική!» τζι άµαν εγύρεψα να τους πω «Μάλλον εν της τάδε οργάνωσης», είπαν µου «Στ’ αρτζιίθκια µας, εµείς ακούσαµεν το». Μάστρε µου, οι τουρκοεγγλεζόσποροι µαθθαίννουν των κοπελ- λουθκιών µας πως αυτοχτόνησες. Ας έπαιρνες τζιαι ναρκωτικά να ’βρέθετουν κανένας να σε κάµει τζιαι ταινίαν τζιαι φανελλούαν τζιαι τατουάζ. Μάστρε µου, αρώτησα τους µαθητές µου είντα ‘ν που γιορτάζουµεν τζι εχασκογελούσαν τζι είπαν µου πως είµαι κολληµένος τζι εχτός εποχής. Τζι απάντησεν µου µια µιτσυκουρού «Την Ε.Ο.Κ.Α.!». Έναν µωρόν που την Ρουµανίαν. Μάστρε µου, τζιείν το δειν σου, εν ούλλος ο κόσµος. Μαζίν µε τα στερνά λόγια τού Γιωργάλλα, το άναµµαν του τσιάρου σου µες στο κρησφύγετον τζιαι το κρασίν που ήπιες στον Αγρόν τα Γέννα του ’56 µε την παρέαν του ∆ιοµήδη, εν ούλλον το σύµπαν. Βελούχης Αρειώτης εύκολη γραφή, προχώρησε µε γνήσια µέσα της Ζωγραφικής, σαν άξιος και αληθινός ζωγράφος που είναι, στην επίπονη καταγραφή της σύγχρονης απελπισίας, που αυτόµατα γίνεται και εθνική. Γι’ αυτό µας ενδιαφέρει. Μάνος Χατζιδάκις 30 Απριλίου 2011 ΠΑΝ.ΣΥ.ΦΙ. ΑΠΟΕΛ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ∆ΗΣΑΚΕΛΙΣΜΟ Η άλλη Ένωσις ΚΥΠΡΙΑΚΑ: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΙΙ φηγείται µε φωνή επίπε- Α δη, σαν να ψέλνει κάτι µο- νότονα ή σαν να διαβάζει το µάθηµά της. Η µεσήλικη γυναίκα κουνάει το κορµί της µπρος πίσω, µα δεν µοιρολογάει. Μπροστά της, ξαπλωµένη η γριά µητέρα της. Νεκρή. Στο σπίτι ησυχία. Μόνο η φωνή της ακούγεται, φωνή που χτυπάει θαρρείς στους τοίχους. Κάποιες φορές κάτι ρωτάει – αδιάφορο αν εκείνος τον οποίο ρωτάει είναι παρών ή απών, ζωντανός ή πεθαµένος. Με τον καηµό για το αµπέλι που δεν τρυγήθηκε έφυγε. Και τι να της πεις; Εδώ άνθρωποι και ζωές χάθηκαν, το αµπέλι κλαις, ρε µάµα; Μα είχε το λόγο της... Σχεδόν είκοσι χρόνια περίµενε να γυρίσει από τη Νότια Αφρική ο µεγάλος της ο γιος. Παιδί είχε φύγει, το ’54-’55, µόλις είχαν αρχίσει τα γεγονότα ή λίγο µετά – δεν καλοθυµάµαι, δα. Εδώ έµεινε εκείνη µε µας τις τρεις και µε τον µικρό. Ούτε στους γάµους µας δεν γύρισε ο Αντρέας. Μάζευε, έλεγε, για να γυρίσει µια ώρα αρχύτερα. Τι αρχύτερα, που για να φτάσει εκείνη η ώρα, που να µην έσωνε, χρειάστηκαν είκοσι χρόνια... Ας είναι. Μα γύρισε παντρεµένος µε µια κοπέλα από την Πάφο, καλή της ώρα, που όλα της τα αδέλφια ήταν εκεί κάτω, στην Αφρική. Πάλι καλά που βρέθηκε κι αυτή και δεν έµεινε µοναχός του, έκαναν οικογένεια. Με τρία παιδιά µάς ήρθαν. Το µικρό, ο Λουκής, ίσα που θα πήγαινε σχολείο εκείνη τη χρονιά. Ε, Λουκή; Όταν παντρεύτηκα κι εγώ κι ήρθα να µείνω στη Λευκωσία, την έφαγα. «Έλα, ρε µάµα, να µείνεις κοντά µας. Κι η µεγάλη εδώ είναι παντρεµένη, τι θα κάνεις µοναχή σου στην Κερύνεια;» Είχαν περάσει και τα χρόνια, είχαν γίνει οι ταραχές, µε τους ΟΗΕδες µπρος και πίσω –κονβόι το λέγαµε– βγαίναµε από τη Λευκωσία για να πάµε να τη δούµε. Και τότε δεν ήταν όπως τώρα, δεν είχαµε τα αυτοκίνητα όποτε τα θέλαµε... Ε, και πες πες την κατάφερα. Παντρεύτηκε και η µικρή στη Μόρφου και µετά τι να ’κανε, το πήρε απόφαση και ήρθε κοντά σε µας τις µεγάλες, στη Λευκωσία. Μα όταν γύρισε ο Αντρέας τον έψησε. «Εκεί είναι ο τόπος µας, εκεί να χτίσεις». Μα περιουσία, τίποτα, δεν είχε µείνει. Τον έβαλε κι αγόρασε οικόπεδο να χτίσουν σπίτι, αγόρασαν κι ένα αµπέλι, που ήταν ο καηµός της. Και το οικόπεδο το ήθελε µε- γάλο, να φυτέψουν και σ’ αυτό, να έχει χώρο να χτίσουν αύριο και τα παιδιά. Όλα έτσι, υπολογισµένα, τα ήθελε. Κι άλλο µεγάλο οικόπεδο δεν βρέθηκε, παρά ένα δίπλα στο σχολείο που την άλλη χρονιά θα λειτουργούσε. «Εδώ θα πρωτοπάει σχολείο κι ο Λουκής, όλα καλά...» Και χτίστηκε το σπίτι, και φυτεύτηκε ο κήπος, κι εκείνη κυρά κι αρχόντισσα, δεν το κούναγε από ’κεί. Μήνες έκανε να καταδεχτεί τη Λευκωσία κι εµάς τις κορούδες. Αν θέλαµε να τη δούµε, εκεί θα πηγαίναµε. Κι ήρθε εκείνο το καλοκαίρι, κι έγινε το κακό, πάει κι ο Αντρέας, πάνε και τα καλά µας... Και ξαναγύρισε η µάνα τσακισµένη στη Λευκωσία, κι ούτε σήκωνε τα µάτια από µια στιγµή κι ύστερα, για να µη βλέπει εκείνο το τέρας τη σηµαία που πήγανε και φυτέψανε πάνω στον Πενταδάχτυλο, οι αντίχριστοι, και του ’βαλαν και φωτάκια ένα γύρο, να µην ’συχάζει το βλέµµα µας ούτε µέρα ούτε νύχτα. Κι ύστερα είπαν για το Σχέδιο Γκάλι – Ιδέες Γκάλι, το έλεγαν. Το ’92 δεν ήταν; ∆εκαοχτώ χρόνια «Εγώ πρόσφυγας είµαι», έλεγε. «Στην Κερύνεια είναι το σπίτι µου, στην Κερύνεια έµεινε και ο γιος µου». Κι εκεί πάει, το πιστέψαµε όλοι. Οι πρόσφυγες θα γύριζαν, λέει, στα σπίτια τους. Και η µάµα, πρωί πρωί, µαζεύει έναν µπόγο ρούχα, τις φωτογραφίες της και σηκώνεται να πάει στης αδερφής µου. «Τι έγινε, ρε µάµα, τρελάθηκες;» «Έχει ο γιος της αυτοκίνητο µεγάλο και θα µε πάει µόλις πούνε. Εσύ δεν έχεις. Ο άντρας σου παίρνει κάθε µέρα στη δουλειά το δικό σας». «Σιγά, ρε µάµα! Έτσι νοµίζεις ότι θα µπορείς να πας;» Μα εκείνη τίποτα. Κι έκλεισε βδοµάδα που στο κρεβάτι δεν ξάπλωσε. Μόνο σε µια ξαπλώστρα ξεκουραζόταν, µε το ραδιόφωνο στο αυτί. Να πει ο Γκάλις κι ο Βασιλείου «Πρόσφυγες, στα σπίτια σας!» Κι είδαν κι απόειδαν πως τέτοιο πράγµα δεν θ’ άφηναν να γίνει και πήγε ο µεγάλος της αδερφής µου, ο Παναγιώτης, ο αδερφότεκνός µου, και της είπε: «Γύρνα στη θεία, γιαγιά, και µόλις πουν πως µπορούµε να πάµε στην Κερύνεια, όπου κι αν είµαι θα ’ρθω να σε πάρω». Κι έτσι έγινε και γύρισε µε τον µπόγο της ξανά στο σπίτι. Όταν χάθηκε ο Αντρέας έκλαψε, χτυπήθηκε, άσπρισε... Μα σ’ εκείνη τη µια βδοµάδα µέσα ήταν που γέρασε. Κι άντε πέρασαν άλλα δέκα χρόνια κι ήρθε η ώρα που άνοιξαν οι αφορεσµένοι τα οδοφράγµατα. «Να δεις που θα ’χουµε τα ίδια µε τη µάµα πάλι...», προφήτεψε ανήσυχη η αδερφή µου στο τηλέφωνο. Μα η µάµα τίποτα. Ξύπναγε το πρωί, άκουγε τη λειτουργία στο ραδιόφωνο –Μεγάλη Βδοµάδα ήταν–, χάζευε τις ουρές των αυτοκινήτων που περίµεναν να περάσουν το οδόφραγµα. Μα εκείνη τίποτα. Ούτε µπόγο µάζεψε ούτε τίποτα, τίποτα... Ο Παναγιώτης ήρθε µια δυο φορές στο σπίτι να τη δει – όλα καλά. Μα εκείνη ούτε κουβέντα για την Κερύνεια. Και ο Παναγιώτης δεν κρατήθηκε: «Τι έγινε, γιαγιά; Παραγέρασες τώρα και δεν θέλεις πια να πας στο σπίτι σου, στην Κερύνεια; Όλοι πηγαίνουν». «Εγώ, αγόρι µου, αν είναι να πάω, στο σπίτι µου θέλω να πάω. Όχι µουσαφίρισσα στο σπίτι το δικό µου, ούτε για καφέ». Και δυνάµωσε το ραδιόφωνο. «Μόνο εκείνο το αµπέλι που αφήσαµε ατρύγητο αναρωτιέµαι τι απόγινε. Μπα, θα το ξεπάτωσαν κι αυτό...», µουρµούρισε και σώπασε. Α, ρε µάµα! Εδώ ζωές κι ανθρώποι χάθηκαν, κι εσύ το αµπέλι κλαις, ρε µάµα; Π.Μ. ΠΡΩΤΟ ΤΑΞΙ∆Ι ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ Ι Περνάµε στην κατεχόµενη Λευκωσία. Παντού στρατός. Βλοσυροί φαντάροι, απειλητικοί και καχύποπτοι σε κάθε µας βήµα. Κάνει ζέστη. ∆ιψάω. «Να πάρουµε ένα µπουκαλάκι νερό…», λέω στον Λεωνίδα. «Κατάπινε το σάλιο σου και πάµε να φύγουµε» µου απαντά. Φύγαµε. ΙΙ Στον Άγιο Ιλαρίωνα. Πληρώνουµε το εισιτήριο που θα γίνει σφαίρα. Εν γνώσει µας. Εµείς όµως θέλουµε να δούµε ό,τι εί- 21 δε ο Σεφέρης. Αλλά δεν το βλέπουµε. Γιατί ο τόπος είναι οι άνθρωποι. Και τώρα αυτοί απουσιάζουν. ΙΙΙ Πάντα στον Άγιο Ιλαρίωνα, τον αγαπηµένο Αϊ-Λάρκο των Κυπρίων. ∆εν µου κάνει καρδιά ν’ ακολουθήσω τους τουρίστες κι αποµένω ν’ ακουµπώ πάνω σε µια πέτρα του τείχους. Μπροστά µου απλώνεται η Κερύνεια. Η θάλασσα της Κερύνειας. Μα ο Σεφέρης εντός µου σωπαίνει πεισµατικά. Ο Λεωνίδας στέκεται δίπλα µου, σιωπηλός κι αυτός. Ήταν αγέννητος στην εισβολή. Τι να του πω; «Μπορείς να υπολογίσεις από ’δώ πό- σο µέσα είναι διακόσια µέτρα από τη θάλασσα;», σπάει εκείνος πρώτος τη σιωπή. «Ναι, διακρίνονται τα οικοδοµικά τετράγωνα, άρα µπορώ». «Κοίτα καλά, λοιπόν, και σκέψου. Τρεις µέρες κράτησαν στα διακόσια µέτρα τους εισβολείς, περιµένοντας τα αεροπλάνα. Μα αυτά δεν ήρθαν ποτέ». ΙV Στο Βουνί δεν κατεβαίνουµε από το αυτοκίνητο. ∆εν το οµολογούµε, αλλά όλοι φοβόµαστε το ίδιο: ότι η πληγή που άνοιξε στο άγαλµα η σφαίρα του «εκνευρισµένου Τούρκου αξιωµατικού» θα αιµορραγεί ακόµα. Π.Μ. Η ταξιδιάρικη τιµή του προέδρου των «χαρτζιλικίων» εν βρήκαµε ακόµη πώς µεταφράζε- ∆ ται στη γλώσσα της… κυβερνητικής πρακτικής ο όρος «untenable». Έννοια, που θα εξηνάγκαζε σε αυτόµατη παραίτηση τον βοηθό εισαγγελέα, µε τους λαβόντες και ου δόντες οδόντες, που τον εξέθεσαν στο κοινό αίσθηµα. Τώρα, ο ίδιος ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας, µας αποκαλύπτει ότι οµοίως δεν είναι σε τρέχουσα χρήση, στις κυβερνώσες την Κύπρο αντιλήψεις, όροι που το µαλακόν υπογάστριον µας έµαθε στην ξένη, όπως «propriety» «decorum», «appositeness». Το λεξικό, και όχι η εµπειρία σας από τις συµπεριφορές των πολιτικών, θα σας έλεγε πως σηµαίνουν ευπρέπεια, ήθος, λεπτότης, ενδροπή. Αρετές για παράδειγµα, που θα απηγόρευαν, ακόµη και αν ο νόµος ή οι κανονισµοί το επιτρέπουν, πολιτικός µε µισθό 150.000 ευρώπουλα τον χρόνο, να παίρνει ταξιδιωτικό επιµίσθιο 1.050 ευρώ την ηµέρα, για ταξίδια στο εξωτερικό. Και µάλιστα, άκουσον και φρίξον, σε ταξίδια στα οποία είναι φιλοξενούµενος και δεν βάζει χέρι στην τσέπη να ξοδέψει σέντσι. Ακούσαµε, δηλαδή, και φρικιάσαµε. Ήταν, σήµερον Σάββατον, η εκτενής συνέντευξη του κυβερνητικού εκπροσώπου στον τηλεοπτικό σταθµό του Extra. Εκτενής, και προς τιµήν του δηµοσιογράφου του σταθµού, διόλου εκτενισµένη. ∆εν κράταγε πισινές ο ικανός δηµοσιογράφος, ο οποίος ωστόσο, γώνιαζε κανονικά στα σκοινιά του ριγκ έναν ασυνήθιστα αµήχανο πώς να αντισταθεί κ. Στεφάνου. Και το έκανε µε άψογη γαλατική ευγένεια, µε χαµόγελο και τακτ, µε το βελούδινο γάντι του ωστόσο να έχει το ίδιο αποτέλεσµα όπως το βαρύτερο γάντι του µποξ (δες και µάθαινε, κ. Τσουρούλη). Μολόγαγε, κάτω από το επιδέξιο νυστέρι του δηµοσιογράφου, ο κ. Στεφάνου, τα ανοµολόγητα. Ότι ο παχυλός µισθός ανέρχεται στο πιο ψηλά (πολύ πιο ψηλά) ποσόν, ότι το επιµίσθιον ανέρχεται στα 1050 ευρώ, ακόµη κι αν, ως συµβαίνει πλειστάκις, ο Πρόεδρος είναι προσκεκληµένος και δεν βάζει από την τσέπη του γρόσι. Ότι, ως φαίνεται, οι προηγούµενοι πρόεδροι δεν έκαναν χρήση του προνοµίου («αν και δεν γνωρίζουµε τι γινόταν προ του 1998», ως αυτό να έκαµνε κάποιαν διαφορά). Και επέµενε ο κ. Στεφάνου, να παραβλέπει ότι ποσώς κάνει διαφορά το γεγονός ότι οι προηγούµενοι πρόεδροι ηρνούντο να ενθυλακώσουν το επιµίσθιο, ότι κάτι µπορεί να µην είναι παράνοµο, είναι όµως επιλήψιµο, ως χοντράδα και απρέπεια. Και ότι, ο Πρόεδρος, έχοντας κάνει τη χοντράδα την προηγούµενη να διασύρει έναν Υπουργό προηγούµενης κυβέρνησης, µε τον (αστήρικτο ως αποδεικνύεται) ισχυρισµό ότι έπαιρνε (ως θα εδικαιούτο άλλωστε) επίδοµα ανεργίας, είχεν ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, σε µια διόλου (µάλλον διαόλου) απάνεµη κυβέρνηση. Και παίζουν τώρα σκοινάκι τα µίντια στο σπίτι των κρεµασµένων. Έστιν δίκης οφθαλµός. Είπατε «δίκη»; Εµάς, οι εισαγγελείς που διορίσαµε, δεν τα µασάνε αυτά. Όχι µε τόσον ακριβά εµφυτεύµατα των οδόντων, πάντως. Τίτος Χριστοδούλου O Xριστόφιας αυτοµαστιγώνεται. ∆ώστε του κι εσείς µια για να φύγει νύχτα! 22 TΟ ΠΟΥΛ-ΜΟΥΡ (πουλώ µούρη) ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΤΟ ΜΙΧΑΛΗ ΠΙΕΡΗ ξιος διδάκτωρ στη ραδιουργία, το παρασκήνιο και τη Ά διαστρέβλωση της αλήθειας είναι ο καθηγητής Μι- χάλης Πιερής που καταφέρνει µονίµως να κρύβεται πίσω από µια πουλµουρική βαθυστόχαστη και επιστηµονικοφανή πραότητα, την οποία αδαείς και συχνά ειδήµονες ακόµη αγοράζουν πολύ ακριβά. Ακούσαµε από Άγγλους νεοελληνιστές/µεσαιωνολόγους πως το 2002, όταν προκηρύχτηκε η θέση Visiting Fellowship in Greek Studies στο Κολλέγιο St. Cross του Πανεπιστηµίου της Οξφόρδης, ο Μιχάλης Πιερής ήταν ανάµεσα σ’ αυτούς που υπέβαλαν αίτηση. Αποκλείστηκε ωστόσο από αρµόδια επιτροπή, η οποία δεν τον περιέλαβε καν στη λίστα των πιθανών υποψηφίων, εκλέγοντας άλλον Κύπριο ως Επισκέπτη Εταίρο. Με ανυπέρβλητη πουλµουρική µαεστρία και πειστικότητα, ο Πιερής διέδωσε, ωστόσο, πως του προτάθηκε η θέση αλλά αυτός την απέρριψε. Εκτός της ερευνητικής του ανεπάρκειας (βλέπε παρακάτω), µε δεδοµένη την ανεπάρκειά του επίσης στην Αγγλική γλώσσα, θα ήταν αδύνατη η παράδοση από µέρους του σεµιναρίων ή µαθηµάτων σε Αγγλικό Πανεπιστήµιο. Μόνο κάποια Πανεπιστήµια της Αυστραλίας, όπου και έκανε τις µεταπτυχιακές του σπουδές ο Μιχάλης Πιερής, επιτρέπουν χρήση της Ελληνικής, στην εκπόνηση της διατριβής, σε περίπτωση ελλιπούς γνώσης της Αγγλικής. Η Αγγλική του Πιερή είναι πράγµατι επιπέδου «να τραβάς τα µαλλιά σου» και παιδεύει Άγγλους και ξένους ακαδηµαϊκούς, που χρονοτριβούν για να «στρώσουν» τα ήδη µεταφρασµένα κείµενά του και να τα κάνουν δηµοσιεύσιµα, µήπως κι αυτοί, οι κακεντρεχείς κουτσοµπόληδες, χάσουν µε τη σειρά τους τα πληρωµένα ταξίδια µετά διαµονής και διατροφής για συµµετοχή σε εκλεκτορικές ή διδακτικές επιτροπές του Πανεπιστηµίου Κύπρου. Αποκορύφωµα της πουλµουρικής «ακαδηµαϊκής» σταδιοδροµίας του Πιερή είναι η «∆ιπλωµατική έκδοση του Χρονικού του Μαχαιρά», που συνυπογράφει, χωρίς ουσιαστική συνεισφορά και η οποία έχει ήδη χαρακτηρισθεί (µέσα από κριτικές γραµµές σε επιστηµονικά άρθρα και υποσηµειώσεις) ως εργασία δύσχρηστη, που δεν επιλύει κανένα από τα πολλαπλά φιλολογικά προβλήµατα του Χρονικού, αντιθέτως µάλιστα τα περιπλέκει. Θεατρικός πουλµουρισµός συνοδεύει και τις θεατρικές προσαρµογές, που ο Πιερής έχει επιχειρήσει σε κείµενα της µεσαιωνικής ελληνικής γραµµατείας («Ερωτόκριτος» του Βιντσέντζου Κορνάρου και «Το Άσµα του Γιοφυριού») καθώς και στη «Λυσιστράτη» σε διαλεκτική µετάφραση Κώστα Μόντη, που αποτελούν κακές στιγµές στα µη επαγγελµατικά θεατρικά δρώµενα του τόπου. Ειδικά η παράσταση από το ΘΕ.ΠΑ.Κ. του µεσαιωνικού Χρονικού του Λεοντίου Μαχαιρά «Εξήγησις της Γλυκειάς Χώρας Κύπρου» σε σκηνοθετική προσέγγιση και θεατρική προσαρµογή Μιχάλη Πιερή είναι τόσο απαράδεκτη που, κατά γενικήν οµολογία, δεν βλέπεται. (Μόνον η πρωτότυπη µουσική επένδυσή της µε συνθέσεις του Ευαγόρα Καραγιώργη είναι ό,τι αποµένει ως ακουστικό αντίδωρο ποιότητας στους δεινοπαθούντες θεατές του έργου). Ωστόσο µε πουλµουρικό θράσος και σύνδροµο πρόσληψης της αποτυχίας ως θριάµβου, ο Πιερής αιτείται τώρα από το κράτος επιχορήγησης ώστε να καταφέρει, εντός του 2012, να περιφέρει τη θεατρική του διασκευή του Χρονικού του Μαχαιρά ανά την Ευρώπη και συγκεκριµένα στο Hellenic Centre του Λονδίνου, στα Πανεπιστήµια του Παλέρµο, Κατάνιας, La Sapienza Ρώµης, Ca Foscari Βενετίας, Τεργέστης, Αµβούργου, Βερολίνου, Μονάχου, Σορβόννης και στο Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών της Γρανάδα. Προτείνει µάλιστα ετοιµασία δίγλωσσης παράστασης, της οποίας η αγγλική εκδοχή θα βασίζεται στην απόδοση R.M. Dawkins (της αξεπέραστης έκδοσης του 1932 του Πανεπιστηµίου της Οξφόρδης). Φανταστείτε λοιπόν τους φοιτητές του Πανεπιστηµίου Κύπρου να σκηνοθετούνται από τον Πιερή σε µια γλώσσα, την οποία µε δυσκολία µπορεί ο ίδιος να προσεγγίσει, σε µια κακή ερασιτεχνική παράσταση που θα φορτωθεί επιπλέον το αδυσώπητο βάρος του γλωσσικού ερασιτεχνισµού. Ουδέν σχόλιον. Η Κυπριακή ∆ηµοκρατία καλείται να πληρώσει ώστε ο Πιερής να «δοξάσει εαυτόν» σ’ όλα τα ευρωπαϊκά πανεπιστηµιακά ή µορφωτικά κέντρα, όπου θα επιβληθεί η πολιτιστική αυτή αποστολή του Πανεπιστηµίου Κύπρου και τα οποία είναι υποχρεωµένα λόγω συµβάσεων και καλής συνεργασίας να τη δεχθούν, θέλουν δεν θέλουν. Αυτό θα πει πουλµουρικός ετσιθελισµός! vasosftohopoullos.wordpress.com 30 Απριλίου 2011 Η γλώσσα δεν είναι για να γλύφεις ο φυλλάδιο αυτό το βρήκα πάνω σ ένα αυτοκίνητο Τ έξω από την Αρχιεπισκοπή. Οι χορηγοί της συναυ- λίας αυτής είναι, όπως γράφει το φυλλάδιο εις άπταιστην αγγλικήν, οι Πολιτιστικές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και ο Πολιτιστικός Λαογραφικός Όµιλος Λευκωσίας. Στο φυλλάδιο δεν θα βρείτε ούτε µία ελληνική λέξη παρ’ ότι το διαφηµιστικό αυτό απευθύνεται προφανώς σε Έλληνες. Γιατί; Γιατί ο πόλεµος εναντίον των Ελλήνων δεν είναι δουλειά ΜΟΝΟ των ξένων, αλλά κυρίως είναι ένας εµφύλιος όπου τα ελληνικά κρατίδια της Κύπρου και της Ελλάδας προσπαθούν µε κάθε τρόπο να κάµψουν την αντίσταση του λαού µας, µε τρόπους που δεν προκαλούν µεγάλες αντιδράσεις από τον λαό µας. Η ασέβεια έναντι της γλώσσας µας και του πολιτισµού µας είναι σηµάδι εκφυλισµού και παρακµής. Γι’ αυτό, αγαπητοί αναγνώστες, ΜΗΝ πηγαίνετε σε αυτές τις εκδηλώσεις, όσο καλοί και αν είναι οι καλλιτέχνες. Έχουν και αυτοί την ευθύνη τους. Τα πιο κάτω λόγια ∆ΕΝ είναι δικά µας αλλά ενός Ευρωπαίου ονόµατι Νίτσε, εάν τον έχετε ακουστά. ∆ιαβάστε τε τα προσεκτικά, ίσως καταλάβετε καλύτερα γιατί οι «Κυπραίοι» µόνο ως αγγλοπιθηκούθκια µπορούν να υπάρξουν στον πολιτιστικό χάρτη. Αποδεδειγµένα, σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισµός, προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή, είναι διαποτισµένη µε βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δηµιουργούσαν, φαινοµενικά πρωτότυπο και άξιο θαυµασµού, έχανε χρώµα και ζωή, στη σύγκρισή του µε το ελληνικό µοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να µοιάζει µε φθηνό αντίγραφο, µε καρικατούρα. Έτσι ξανά και ξανά, µια οργή ποτισµένη µε µίσος, ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του µικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το θάρρος να ονοµάσει βαρβαρικό, ό,τι δεν είχε δηµιουργηθεί στο έδαφός του. Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε τόσο εφήµερη, οι θεσµοί τους τόσο περιορισµένοι, τα ήθη τους αµφίβολα έως απαράδεκτα, και οι οποίοι απαιτούν µια εξαίρετη θέση ανάµεσα στα έθνη, µια θέση πάνω από το πλήθος; Κανένας από τους επανεµφανιζόµενους εχθρούς τους, δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, µε το οποίο θα µπορούσαµε µια για πάντα, να απαλλαγούµε απ' αυ- τούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του µίσους, έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή, να διαταράξουν την υπέροχη οµορφιά τους. Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εµφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι, οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόµενου πολιτισµού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρµατα, όσο και τα άλογα των επερχόµενων πολιτισµών είναι πολύ χαµηλής ποιότητας σε σχέση µε τους ηνίοχους Έλληνες, οι οποίοι τελικά αθλούνται, οδηγώντας το άρµα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν µε ένα αχίλλειο πήδηµα... Friedrich Wilhelm Nietzsche Εεεεεε! Επέλλανες κύριε Υπουρκέ; «Kυπριακή διάλεκτος στα σχολεία»!!! Ανήκουστο, κ.Υπουργέ! Λες και δεν έφτανε -φαίνεται να είναι της µόδας- που τραυλίζουµε µιλώντας και που έχουµε σαν αγαπηµένο µας φωνήεν το «εεεεε.....», όταν παλεύουµε να απαντήσουµε σε απλές ερωτήσεις που µας θέτουν (βλ. συνεντεύξεις στις ειδήσεις). Λες και δεν έφτανε η χρήση των greeklish από τη νεολαία και το ψώνιο των νεοκύπριων γονιών στο να µυήσουν τα παιδιά τους σ’ οτιδήποτε ξενόφερτο. Ας ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ λοιπόν τις ρίζες και τη γλώσσα µας, να δούµε τι θα απογίνουµε στο τέλος. ∆εν υπάρχει κάποιο πρόβληµα µε την κυπριακή διάλεκτο που να την υποβιβάζει, απλά αποτελεί µια προφορική ντοπιολαλιά, αρχαϊκή µεν, µέρος δε της ευρύτερης ενιαίας Ελληνικής γλώσσας. Η οποία ελληνική γλώσσα στην πραγµατικότητα είναι «λογική» και «σκέψη». Είναι η απόδειξη ότι είχαµε παρελθόν και θέλοντας να αφαιρέσετε το δικαίωµα της ορθής εκµάθησής της από τους µαθητές, µαζί µε αυτό τους στερείτε και ό,τι συνδέεται µαζί της, τον πολιτισµό και την ιστορία µας. Και όπως λέει και ο ∆ιονύσιος Σολωµός, ο εθνικός µας ποιητής «Μήγαρις έχω άλλο στο νου µου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα». Και συ, κύριε πρόεδρε, µην µας το παίζεις επιλεκτικά αναρχικός που αναφωνείς «ΜΗΝ ΑΚΟΥΤΕ ΚΑΝΕΝΑ!!», απευθυνόµενος στους µαθητές. Τι ακριβώς εννοείς; Μήπως να υπακούµε µόνο στις οργανώσεις σου, φωλιές της «κυπριακής εθνότητας» και της «κυπριακής γλώσσας» και του κινήµατος του νεοκυπρισµού; Πρόεδρος και υπουργός, πλέον πάτε πακέτο!!! Θ.Φ. ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ Ω 10 ΕΥΡ Ω 10 ΕΥΡ Ω 15 ΕΥΡ ΜΗΝ ΤA ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ∆ΗΚΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΟΜΜΑ 23 30 Απριλίου 2011 Γαουρολογίες Όι να πεις, πρόεδρε, είσαι η χαρά του επικοινωνιολόγου. Του αντίπαλου επικοινωνιολόγου όµως, γιατί για τον δικό σου πρέπει να είσαι σκέττος εφιάλτης. Θκυό δηµοσιογραφικές στηµένες για να βοηθήσεις τζιαι τζιείνον το µαυρογέρηµον το ΑΚΕΛ να πάρει τα πάνω του, τζιαι στες θκυό έκαµές τους τα µαύρα τζιαι γέρηµα. Τέλος πάντων η αλήθκεια ένι πως ό,τι τζιαι να πεις τα πράµατα φαίνουνται τζιαι εν ισιεπάζουνται µε τίποτε. Τζιείνος που ξέρει τζιαι σιεπάζει τα καλά εν άλλος. Ο κρυφός σου συνεταίρος, ο Αναστασιάδης. Έπιασεν τα παρακάλια σου για ενότητα τζιαι έφκαλεν σύνθηµα πως ενώνει δυνάµεις. Εν τζι’ εν ψέµατα. Η αλήθκεια ένι πως ενώνει δυνάµεις. Άµαν εκατάφερε να ενώσει πας το ίδιο ψηφοδέλτιο τον Χρίστον Κληρίδη τζιαι τον Χρίστον Στυλιανίδη, εν αλήθκεια πως δικαιούται το βραβείο superglue της χρονιάς. Φυσικά για τον τόπον κύριε Αναστασιάδη, που θέλεις να γενείς τζιαι πρόεδρος, εν τζιαι έσιει σηµασίαν ποιους κολλάς πας το ψηφοδέλτιο σου. Σηµασίαν έσιει είντα που να κάµεις ύστερα µε τες δυνάµεις που ενώνεις. Ο σκοπός σου εν φανερός τζιαι εν να σου το πω ίσια. Εγιώ καταλαβαίνω ότι θέλεις να πιάεις τους ψήφους που τους εθνικόφρονες τζιαι να τους ισµίξεις µε του ψήφους τους ναινέ κους για να κάµεις µια σούππα που εν να σε φκάλει πρόεδρον. Γούστον σου τζιαι καπέλον σου. Να ξέρεις όµως ότι τούτες έννεν καθαρές δουλειές. Τα µασκαραλίκια στην πάντα, ούλοι ξέρουν πως οι ψήφοι του Κληρίδη τζιαι του Πρόδροµου εν να µπουν µες σακούλα σου, αλλά η γνώµη τους για το Κυπριακόν εν να µπει στο κάλαθόν σου, όπως εµπαίναν πάντα παρόµοιες γνώµες. Εν τζιαι να προσπαθήσεις να µας πείσεις τωρά πως είσαι τζι εσού αντιοµοσπονδιακός έννεν; Έσιει πολλές δεκαετίες που ανεµίζεις Ελληνικές σηµαίες τζιαι συνάεις εθνικόφρονες γυρόν σου, αµµά η πολιτική σου που την εθνικοφροσύνην επέρασεν τζιαι έν εκόλλησεν. Ρε γαδάροι, αννοίξετε τα µάθκια σας τζιαι τα φκιά σας, βάρτε τον νουν σας να δουλέψει τζιαι µεν ψηφίζετε σαν τα αρνιά. Σε τούντες εκλογές µόνον πραγµατικούς γαδάρους να ψηφίσετε, όι να πάτε να ψηφίσετε κανέναν αρνίν, για κανένα αλουπόν που το παίζει Γάρος. Άλλον ο Γάρος (όπως λαλούµεν είσαι τέλεια Γάρος) τζι άλλον ο Γάδαρος ο ντόπρος, ο ίσιος τζι ο αληθινός Είντα λοής εν να ξεχωρίσετε τους Γάρους που τους Γαδάρους; Εν απλόν. Συγκρίνετε τζιείνα που λαλούν τωρά µε τζιείνα που εκάµναν πριν τον προεκλογικόν. Αν µεν τσιατίζουν, σηµαίνει πως έννεν αληθινοί Γαδάροι. Εν απλώς Γάροι µε περικεφαλαία. 1. Ο αληθινός Γάδαρος εν λαλεί πως εν εναντίον της ∆ιζωνικής τζιαι µπαίνει σε κόµµα που εν υπέρ της διζωνικής. 2. Ο αληθινός Γάδαρος λαλεί πως εν εθνικόφρονας τζιαι ψηφίζει ΟΧΙ στες λύσεις που σκοτώνουν τον Ελληνισµό της Κύπρου. 3. Ο αληθινός Γάδαρος εν κά- ον κοιτούσα έτσι όπως κοιµότανε στην Τ εκκλησία. Είµαι σίγουρος πως κοιµό- ταν. Είχε επιστρέψει στη σκοτεινή σπηλιά του Ύπνου, του γιου της Νύκτας. Εκεί όπου βρισκόταν πριν να γεννηθεί. Ήταν ήρεµος, γαλήνιος, δεν υπήρχε φόβος στο πρόσωπό του. Πρόσεξα όµως δυο ραφές στο µέτωπό του. Μια πληγή χωρίς αίµα. Σηµάδι από την πτώση του, την στιγµή που η καρδιά του τον πρόδωσε. Λύγισαν ξαφνικά τα πόδια του, µου εξήγησαν, κάθισε και κατέληξε ξαπλωµένος στον κήπο του σπιτιού του, ανάµεσα στους θεόρατους ευκαλύπτους, τα πεύκα και τα κυπαρίσσια. Όλα ποτισµένα στον ιδρώτα και στο αίµα του. Αναθρεµµένα µε στοργή, σαν παιδιά του. Έφυγε όπως ακριβώς ήθελε. Καταµεσής των παιδιών του. Η πνοή του, η τελευταία του ανάσα σκορπισµένη σαν πνεύµα στη Φύση. Το σώµα του ενωµένο µε τη Μητέρα Γη. Πήρε µαζί του µια πληγή όµως. Γνωρίζω γιατί. Ο Μίκης Σπαρσής δεν ήταν φτιαγµένος για τα γηρατειά. ∆εν ήξερε πώς να βάζει νερό στο κρασί του. ∆εν δέχτηκε ποτέ την προσαρµογή της ζωής του στην ηλικία, δεν συµφιλιώθηκε ποτέ µε ένα σώµα που σιγά-σιγά ενέδιδε στις επιταγές του χρόνου, αιχµαλώτιζε την ψυχή του, τη νιότη του και δεν του επέτρεπε πια να πετάξει πάνω από κόσµους ανεξερεύνητους. ΠΥΞ ΛΑΞ µνει υπερβάσεις για να στηρίξει τον Χριστόφκια. 4. Ο αληθινός Γάδαρος εν λαλεί πως εν εναντίον των «δώρων» Χριστόφια, αλλά που την άλλην πιέζει για διεθνή διάσκεψη για να τα εφαρµόσει. 5. Ο αληθινός Γάδαρος εν κάµνει γαργάραν τες αρχές του, για να κάµει λλίον τζιαιρόν υπουργός της συγκυβέρνησης. 6. Ο αληθινός Γάδαρος εν κάµνει γαργάραν τες αρχές του, για να κάµει πολλύν τζιαιρόν υπουργός της συγκυβέρνησης Φέρτε τον νουν σας τζιαι ψηφίστε σωστά. Όι να µεν πάτε να ψηφίσετε. Να πάτε τζιαι να ψηφίσετε αληθινά τζιαι ίσια. Τους γάρους, τα αρνιά τζιαι τους αλουπούς είδαµέν τους, ξέρουµέν τους τζιαι ενεκατσιάσαµέν τους. Ψηφίστε ντόπρους, ίσιους Γαδάρους, για να κάµουµεν την αλλαγήν, για να σπάσει ο τσαµπουκάς τζιείνους που µας περιπαίζουν τόσα χρόνια. Yes we can, λαλεί τζι ο Αµερικάνος ο Γάδαρος. Γάδαρος Κύπρου.* Πολιτικός Αναλυτής * Ο Γάδαρος Κύπρου είναι υποψήφιος Βουλευτής και στο ψηφοδέλτιο της επαρχίας του παρουσιάζεται µε ψευδώνυµο για να µην κάνει χρήση της δεσπόζουσας θέσης του στην εφηµερίδα «ΕΝΩΣΙΣ τζι ας γινεί το γαίµαν µας αυλάτζιιν». Γέµισαν τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις κοµµατόσκυλα. Οµολογώ πως πολύ διασκεδάζω να τους ακούω να ξεστοµίζουν τις µεγαλόστοµες µπαρούφες τους. Πλάκα έχουνε οι µέλλοντες ολιγαρχικοί. Ποιά δηµοκρατία; Ολιγαρχικό είναι το πολίτευµα που έχουµε. Στην αρχαία δηµοκρατία η βουλή δεν ψήφιζε νόµους. ∆εν χάραζε πολιτική. Ο λαός ψήφιζε. Μαζεύονταν όλοι στην Εκκλησία του ∆ήµου και ψήφιζαν. Φωνάζοντας και βρίζοντας. Και ενίοτε διαολοστέλνοντας τις κάθε λογής κουφάλες. Τα δε µέλη της βουλής ορίζονταν µε κλήρωση. Ποιές εκλογές και µαλακίες µου λες; Ποιά δηµοκρατία; Ξέρω. Θα µου πεις πως σήµερα η άµεση δηµοκρατία δεν µπορεί να εφαρµοστεί. Πως δεν µπορούµε να µαζευόµαστε κάθε µέρα στην πλατεία ελευθερίας και να ψηφίζουµε νοµοσχέδια. Σωστή η µαλακία σου. Μπορούµε όµως να ψηφίζουµε µέσω διαδικτύου. Και η βουλή απλώς να κάνει αυτό που έκανε και τότε. Να προετοιµάζει τους νόµους που θα εγκρίνουµε εγώ κι εσύ κι όλοι οι υπόλοιποι µαλθακοί πολίτες. «Κίνηµα Άµεσης ∆ηµοκρατίας» ονοµάζεται. Και υπάρχει σ’ όλες τις πολιτισµένες χώρες, εκτός βέβαια από το Αχαπαριστάν... Ψηφίζω τον αντιπρόσωπό µου, για να τον παίζει στην βουλή, να πληρώνεται αδρά, να δηµιουργεί πελατειακές σχέσεις, να τρώει σούβλες, να βάζει φακελάκια σε γάµους και να στηρίζει το Κεφάλαιο. Τον τάδε και τον δείνα χαραµοφάη. Εκείνον που συνήθως λέει, «ξέρεις ποιος είµαι εγώ»; Όλοι τέτοιοι είναι; Όχι βέβαια. Υπάρχουνε και χρηστοί βουλευτές. Όπως υπάρχουνε και καθάρµατα. Άσχετοι. Επικίνδυνοι. Αχάπαροι. Αµόρφωτοι. Καιροσκόποι. Κοµήτες και διάττοντες αστέρες. Άντρες που θα τους ταίριαζε να συχνάζουν σε µπούκικα και αξιότιµες κυρίες που θα ήταν ό,τι πρέπει για να πλένουνε πιάτα και να παρακολουθούνε βραζιλιάνικες σαπουνόπερες. Η στήλη θα ψηφίσει βέβαια. Τους λιγότερο χειρότερους. Τους µονόφθαλµους. Με την ελπίδα η ψήφος να µην µετατραπεί σε ψόφο... Μίκης Σπαρσής Ο Μίκης ήξερε µόνο να πολεµά στη ζωή του. Με τα δυο του χέρια. ∆εν τον υποστήριξαν ποτέ ούτε αλεξίπτωτα, ούτε πλάτες. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος. Η κληρονοµιά του στον γιο του δεν ήταν τίποτα άλλο από τη λεβεντιά του, την περηφάνια του, τις βαθιές του αρχές και την αγάπη του στον άνθρωπο και στη γνώση. Αυτά είχε ο Μίκης στις αποσκευές του, όταν έφθανε στην Νέα Υόρκη το 1947. Εφτά χρόνια στην Αµερική δούλεzψε σαν σκλάβος, για να σπουδάσει. Για να επιστρέψει στον τόπο του και να ζήσει σαν άνθρωπος. Για να µπορέσει να ορθώσει το ανάστηµα του πλάι στο κυπριακό κατεστηµένο.. Συνέδεσε το όνοµα του µε την ∆ηµόσια Υπηρεσία. Ήταν τα δύσκολα χρόνια της οικοδόµησης του κράτους και το δηµόσιο, πρωτεργάτης τότε στην γιγαντιαία προσπάθεια, προσέλκυε ανθρώπους µε ικανότητες και φαντασία, ανθρώπους που ήθελαν και µπορούσαν να δηµιουργήσουν. Ο Μίκης ανήκε σε µια µικρή ελίτ τεχνοκρα- τών που προσέδιδαν κύρος στην κρατική µηχανή, είχαν όραµα για τον τόπο κι έφυγαν µε περγαµηνές έργων και επιτευγµάτων, που έχουν ευλογήσει τον τόπο. Το όραµα του Μίκη ήταν η πολιτεία συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων- κυβέρνησης, εργοδοτών και εργοδοτουµένων, όπου ο καθένας θα µπορούσε να έχει ευκαιρίες ανάπτυξης και ευηµερίας και ο κάθε πολίτης θα µπορούσε να ζήσει µε αξιοπρέπεια, σε ένα κράτος πρόνοιας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Αποχωρώντας πρόωρα από την κυβέρνηση, αρχές της δεκαετίας του 80, άφησε πίσω του ένα θρύλο δυναµικού και ακέραιου χαρακτήρα, αλλά και µια φήµη ασυµβίβαστου και ανεξάρτητου ανθρώπου, στοιχεία που δεν είχαν θέση στη νέα τάξη πραγµάτων. Έπρεπε να φύγει. Το ρεύµα της κοµµατικοποίησης της κρατικής µηχανής, είχε διαβρώσει τα γρανάζια της. ∆εν υπήρχε χώρος για τον Μίκη. Βρήκε διέξοδο στο γράψιµο του, στη λογοτεχνία και στα άρθρα του. Ιδιώτευσε. ∆ιοργάνωνε σεµινάρια, παρέδιδε διαλέξεις, συνεργάστηκε µε µεγάλες επιχειρήσεις, συνέχισε να συµµετέχει σε αποστολές του ∆ιεθνούς Οργανισµού Εργασίας. Παρέµεινε ενεργός πολίτης. Κοινωνικά, όµως, άρχισε να αποµακρύνεται. Έφτιαξε το καταφύγιο του- το κρησφύγετό του- στις βουνοπλαγιές της Πιτσιλιάς, στην Αγία Κορώνη, όπου έγραφε και φυγάδευε φίλους για φαΐ, ποτό και οµηρικούς καυγάδες σε συζητήσεις. Εκεί ήθελε να ταφεί. Να βλέπει την Κύπρο, όπως την αγάπησε. Όχι, όπως κατάντησε. Να ονειρεύεται πως ξαπλώνει ξανά στην παχιά άµµο της Κερύνειας, πως βρίσκεται πάλι στην ξύλινη βαρκούλα του µε τα παιδιά του στη Γιαλούσα, πως βλέπει µε κατάνυξη το ηλιοβασίλεµα από τον ∆αυλό. Ο Μίκης Σπαρσής δεν σταµάτησε ποτέ να κάνει όνειρα. ∆εν σταµάτησε ποτέ να είναι πνεύµα ανήσυχο, εκρηκτικό και να βλέπει τον κόσµο µε την ευαισθησία, την αγνότητα και τον ενθουσιασµό έφηβου. Και µε το ίδιο θάρρος που αντιµετώπισε τη ζωή, έτσι έβλεπε και τον θάνατό του. «Θα είµαι ήσυχος εκεί που θα πάω», έλεγε. «∆εν χρωστώ και δεν µου χρωστά κανέας τίποτα. ∆εν ακήκω πουθενά και σε κανένα. ∆ηλώνω ελεύθερος.» Νικόλας Σπαρσής Θαββάκη µου, γιατί αυτόθ ο κύριοθ έπιαθε τη Λάνα Τέρνερ που το βυζί; ENΩΣIΣ Tζι ας γινεί το γαίµαν µας αυλάτζιιν ΣΥΝ∆ΡΟΜΕΣ ΣΥΝ∆ΡΟΜΕΣ ΣΥΝ∆ΡΟΜΕΣ ΣΥΝ∆ΡΟΜΕΣ ΣΥΝ∆ΡΟΜΕΣ Αν δεν γραφτείς συνδροµητής στην Εφ. «ΕΝΩΣΙΣ», έν έσιει τίποτε! Από αυτό το τεύχος θα δεχόµαστε από τους αναγνώστες µας να γραφτούν συνδροµητές στην εφ. ΕΝΩΣΙΣ ώστε να παίρνουν την εφηµερίδα µας στο σπίτι τους ή στο γραφείο τους και να µην ψάχνουν στα περίπτερα για να τη βρουν. Επίσης αυτή η νέα µας υπηρεσία θα βοηθήσει τους αναγνώστες µας σε άλλες χώρες να παραλαβαίνουν την εφηµερίδα µέσα σε λίγες µέρες και να µπορούν να την µετροφυλλούν όπου θέλουν και όχι µόνο διαµέσου του διαδικτύου. Η κάθε συνδροµή για Κύπρο και Ελλάδα είναι 40 ευρώ ετησίως για την εφηµερίδα µόνη της και 100 ευρώ για την εφηµερίδα µαζί µε το βιβλίο που προσφέρουµε κάθε µήνα. Για την Ευρώπη και την Αµερική η συνδροµή είναι 60 ευρώ χωρίς το βιβλίο και 120 ευρώ µαζί µε το βιβλίο. Παρακαλούµε τους αναγνώστες και τους φίλους µας να συµπληρώσουν την πιο κάτω αίτηση για να γίνουν συνδροµητές της εφηµερίδας µας. Για να µην υπάρχει οποιαδήποτε σύγχυση οι συνδροµές θα λήγουν όλες ΤΕΛΟΣ του χρόνου και θα αρχίζουν όλες από τον Γενάρη του κάθε χρόνου. Όσοι επιθυµούν να γραφτούν συνδροµητές τώρα, ας µας στείλουν τα µισά χρήµατα, ανεξαρτήτως εάν είµαστε µόνο στον µήνα Απρίλη. Όσοι θα γραφτούν συνδροµητές αργότερα, δηλαδή κατά τον Φθινόπωρο και µετά, ας µας στείλουν τη συνδροµή τους για το 2012 κι εµείς θα τους στέλλουµε την εφηµερίδα δωρεάν για τους τελευταίους µήνες του 2011. Επειδή ακόµη να πληρώσει την συνδροµή της η κυρία Λάνα! Παίζει πελλόν! Θάνατος στο ΑΚΕΛ! BIBΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΓΙΑΛΟΥΣΑ Όλα τα βιβλία του βιβλιοπωλείου ΓΙΑΛΟΥΣΑ, πλην των εκδόσεων ΑΙΓΑΙΟΝ, θα πωλούνται καθηµερινώς στη µισή τιµή. Από τις 9 το πρωί µέχρι τις 12 το µεσηµέρι και µετά από τις 6 το απόγευµα µέχρι τις 9, το βιβλιοπωλείο θα είναι ανοικτό, για να κάνετε τις επιλογές σας. ΟΝΟΜΑ:………………………………………………......... ∆ΙΕΥΘΥΝΣΗ: …………………………………………… ΤΗΛ. : ……………………………………………………. ΕΜΑΙΛ: ……………………………………………………. ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ ΒΙΒΛΙΟ: ………………………………… Στείλετε την αίτησή σας µαζί µε την επιταγή σας ή τα µετρητά στην πιο κάτω διεύθυνση: ΒΑΣΟΣ ΦΤΩΧΟΠΟΥΛΛΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α «ΕΝΩΣΙΣ» ΕΚΤΟΡΟΣ 40, 1016 ΛΕΥΚΩΣΙΑ Θα βρείτε µια µεγάλη επιλογή από βιβλία για την ΠΟΙΗΣΗ, το ΘΕΑΤΡΟ, τη ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ, τον ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ, τα ∆ΟΚΙΜΙΑ, τη ΜΟΥΣΙΚΗ και την ΙΣΤΟΡΙΑ. ΜΕ 50% έκπτωση θα βρείτε και όλα τα ψηφιακά δισκάκια κυρίως σπάνιας δηµοτικής µουσικής. ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ 50% ΕΚΠΤΩΣΗ
© Copyright 2024 Paperzz
