Τεύχος 55 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ / ΟΚΤΩΒΡΙΟς 2013 ΙΧΝΗΛΑΤΕΣ ΜΕΡΟΣ 2 Τα τζουλμάνια ΠΟΝΕΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ… Τα πουλιά της Παμβώτιδας PR E S S P O ST SS PO S P T Χ+7 RE Eξώφυλλο: το «Πέρδικες στα ψηλά» Πίνακας του Σπύρου Μέμου στα Γιάννενα Περιεχόμενα Από το βήμα του προέδρου • Αφιέρωμα • Τουφεκιές • Σκόρπια σκάγια • Ιχνηλάτες μέρος 2 • Φώτο μένουν • Πονεμένα λόγια... • Λάβαμε και δημοσιεύουμε • Τα τζουλμάνια • Τα πουλιά της Παμβώτιδας • Απ’ το φαρμακείο της φύσης • Κυνηγοί και Τέχνη • Το πιθάρι της γνώσης • Μαγειρεύοντας • Οι κυνηγοί και τα επαγγέλματα τους • Αγγελίες ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ / ΕΚΤΥΠΩΣΗ / BΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ: ΒΙ.ΠΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, Τηλ.: 26510 85333 www.graphicarts.com.gr ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Τηλ.: 26510 25839 - Fax: 26510 39906 www.ksioan.gr ΤΕΥΧΟΣ: 55ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ/ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013 Συνάδελφοι Βρισκόμαστε στο μέσον της φετινής κυνηγετικής περιόδου και μπορούμε να κάνουμε μια πρώτη αξιολόγηση της κατάστασης των θηραματικών πληθυσμών σύμφωνα με την παρατήρηση των συναδέλφων. - Το αγριογούρουνο είναι σε ικανοποιητικά επίπεδα και βέβαια στις περιοχές που τα προηγούμενα χρόνια έγινε υπερθήρευση ή ανάπτυξη οργανωμένων γουρουνοπαρέων, υπάρχει κάμψη και μικρή κάρπωση. - Για το λαγό η χρονιά ήταν καλή και εάν είχαμε φροντίσει να περιορίσουμε τη σκύλα τη ΦΩΤΟ θα ήταν ακόμη πιο καλή. - Άφησα τελευταία την πέρδικα γιατί εδώ πρόκειται για ασέλγεια. Ασέλγεια στη φύση, ασέλγεια στο θήραμα, προσβολή στους νόμιμους κυνηγούς. Κολλητοί και ημέτεροι ξαμολήθηκαν ένα δεκαήμερο πριν την έναρξη για να δείξουν πόσο μεγάλοι περδικάδες είναι υποτιμώντας τη νοημοσύνη των σωστών περδικοκυνηγών. Ντροπή και αίσχος σ’ αυτούς που το διέπραξαν και στους αλήτες που τους κάλυψαν. Μην θεωρούν ότι είναι μάγκες γιατί θα τους πληροφορήσω ότι χωρίς την κάλυψη είναι ποντίκια και γυμνοσάλιαγκες. Αυτά προς το παρόν, αλλά το κεφάλαιο ορεινή πέρδικα και κυνήγι της θα ανοίξει τώρα. ΕΚΔΟΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΥΤΡΑΣ Καλή συνέχεια. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: Β. ΛΥΤΡΑΣ Ο Πρόεδρος Βαγγέλης Λύτρας ΣΥΝΤΑΞΗ: Β. ΛΥΤΡΑΣ Χ. ΜΑΥΡΟΓΙΩΡΓΟΣ ΕΙΔ. ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ: Σ. ΣΑΚΑΒΙΤΣΗΣ Ôï ðåñéïäéêü äåí öÝñåé êáìßá åõèýíç ãéá ôéò äéáöçìéóôéêÝò êáôá÷ùñÞóåéò ðïõ ãßíïíôáé ó’ áõôü. Ç åõèýíç áíÞêåé óôïõò äéáöçìéæüìåíïõò. ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: Β. ΛΕΚΚΑΣ, Γ. ΝΤΟΒΑΣ, Γ. ΤΣΟΓΚΑΣ, Δ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ, Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ, Θ. ΚΡΑΒΑΡΗΣ, Μ. ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ, Θ. ΜΗΤΣΗΣ, Γ. ΝΤΑΦΛΟΣ, Ν. ΣΠΙΓΓΟΣ, Σ. ΜΕΜΟΣ, Χ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΟΥ, Χ. ΤΣΟΥΤΣΗΣ, Χ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Γεωλδάσης Αλέξανδρος 3 το στα Γιάννενα Οι απόψεις των αρθρογράφων και επιστολογράφων δεν είναι αναγκαστικά και απόψεις του περιοδικού. ΡΗΤΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΝΤΥΠΩΝ Απαγορεύεται κατά το Ν. 2121/1993 και κατά τη Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης ( που έχει κυρωθεί με το Ν.100/ 1975) ως ισχύουν, η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή-ολική, μερική, περιληπτική- η κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου του ενθέτου εντύπου με οιοδήποτε μέσο και τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, άνευ προηγουμένης έγγραφης άδειας του εκδότη. Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν ÊÕÍÇÃÅÔÉÊÏÓ ÓÕËËÏÃÏÓ ÉÙÁÍÍÉÍÙÍ é å æ þ ó ï ê Ý ë é Ôï ã ! ! ! ò æùÝ Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν το στα Γιάννενα 5 Αφιέρωμα Παρέα “Βελτσίστας” με αρχηγό το Γιάνναρο!!! 6 το στα Γιάννενα Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν τ ïõö åê éέò Γράφει: ο Σωτήρης Σακαβίτσης ΠΟΛΕΜΟΣ Μόνο με πόλεμο μπορώ να το παραλληλίσω το φετινό κυνήγι. Αυτή την ώρα που γράφονται αυτές οι ΤΟΥΦΕΚΙΕΣ, έχουμε 6 νεκρούς βεβαιωμένους και δεν ξέρω πόσους τραυματίες, βαριά ή ελαφριά, σε όλη την Ελλάδα. Καλά πάμε δηλαδή. Πιστεύω να πιάσουμε, με το ρυθμό που πάμε, τους 30. Καλό νούμερο για εφέτος δηλαδή. Αυτό όμως που δεν ξέρω είναι, ποιος θα είναι ο νικητής τελικά. ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ή Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΤΑ ΑΙΤΙΑ Στο προηγούμενο θέμα που διαβάσατε, είδατε ότι διακωμωδώ την τραγικότητα της κατάστασης στο φετινό κυνήγι. Όμως πρέπει να μιλήσουμε, για άλλη μια φορά, σοβαρά και να πούμε για τα αίτια αυτής της τραγικότητας. Κατά την άποψή μου λοιπόν και το έχω γράψει και πει πάμπολλες φορές, είναι 4 τα κύρια αίτια, αυτού του δράματος. 1. Η τεράστια αύξηση, σε όλη την Ελλάδα, του αγριογούρουνου, με αποτέλεσμα να αυξηθούν και οι γουρουνοκυνηγοί, που ξαφνικά έγιναν ξερόλες. Βλέπουμε λιανόπαιδα, αλλά και μεγαλύτερους, που μόλις μπήκαν στο γουρουνοκυνήγι, να θεωρούν τους εαυτούς τους γουρουνοκυνηγούς με μεταπτυχιακά, ντοκτοράτα και δε συμμαζεύεται, να κάνουν παρέες δικές τους και βουρ να σκοτώσουμε, να φανούμε, να συναγωνιστούμε, να καταξιωθούμε, να να να να …. 2. Η ανυπακοή στο νόμο, ο οποίος τι λέει; ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΡΑΝΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΙΛΕΚΟ. Να σημειώσω εδώ ότι, κατά τις ομολογίες των μαρτύρων, ότι από τους νεκρούς, ΔΕΝ ΦΟΡΑΓΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΙΛΕΚΟ. 3. Η χλιαρή, μέχρι μηδενική, οργάνωση των γουρουνοπαρέων. Πρωινή μάζωξη και βουρ για κυνήγι. Το βασικότερο σε μια γουρουνοπαρέα είναι ο αρχηγός. ΠΡΕΠΕΙ να έχει τη γενική αποδοχή όλης της παρέας και ο οποίος με τη συνδρομή των παλαιοτέρων και πιο έμπειρων κυνηγών της παρέας, θα οργανώσει την ομάδα σε όλα τα επίπεδα. ΠΡΕΠΕΙ να έχει έτοιμες τις ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΚΑΡΤΕΣ και να τις δείχνει αμέσως όταν αυτός κρίνει, ότι πρέπει να το κάνει, διαφυλάσσοντας τη σωματική ακεραιότητα των μελών της παρέας του. Όταν μια γουρουνοπαρέα δεν έχει αρχηγό με α….., τότε είναι θέμα χρόνου να συμβεί μικρό ή μεγάλο ατύχημα. Η παρέα αυτή θα είναι αμάξι χωρίς φρένα. ΒΑΣΙΚΟ: Ο αρχηγός δεν θα πρέπει να δέχεται στην παρέα κυνηγό ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ ΚΥΝΗΓΙΟΥ και ΧΩΡΙΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΙΛΕΚΟ. 4. Άφησα τελευταία την ΑΠΡΟΣΕΞΙΑ. Το έχω ξαναγράψει η κακιά ώρα που πολλοί επικαλούνται έχει ένα 2 % συμμετοχή στο ατύχημα. Το υπόλοιπο 98 % είναι η απροσεξία της στιγμής, που επιδεικνύουν οι κυνηγοί. Μαύρισε…μπαμ! Μου φάνηκε…μπαμ. Κουνήθηκε…μπαμ. ΚΑΝΟΝΑΣ: ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ, ΔΕΝ ΤΟΥΦΕΚΑΩ. ΤΕ-ΛΟΣ….. 8 το στα Γιάννενα Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΦΥΛΑΞΕΙ. Το λέω με παρρησία και αγανάκτηση συνάμα, για τον τρόπο που κάνουν τον εμβολιασμό των αλεπούδων. Ενώ έχουν ανακοινώσει την επικινδυνότητα της επαφής των σκύλων και των ανθρώπων με τα εμβόλια, το επιχειρούν, σαν να θέλουν να σκοτώσουν, κόσμο και ζώα. Σκεπτόμενος απλά, ρωτάω. ΓΙΑΤΙ γίνεται από τον αέρα κι όχι με συνεργεία, που θα ελέγχουν την κατάληξη των εμβολίων, αλλά και θα ξέρουν που θα τις «στήνουν», αφού στα χωριά οι ντόπιοι ξέρουν και τις τρύπες ακόμη; ΓΙΑΤΙ γίνεται μέσα στην κυνηγετική περίοδο κι όχι μετά τη λήξη αυτής; Μήπως μετακομίσουν οι αλεπούδες; Μήπως εξαπλωθούν τα κρούσματα; Μα αυτά δεν φάνηκαν εφέτος! Τρέχουν οι ημερομηνίες της χρηματοδότησης; Ο εμβολιασμός με επίγεια συνεργεία θα κόστιζε περισσότερο και «πρέπει» να μείνουν περισσότερα χρήματα; Αυτό το τελευταίο, είναι το «μάθημα» των Ελλήνων που έχουν το «μέλι». Καλά οι κυνηγοί, που λίγο πολύ μεταξύ τους ενημερώνονται. Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι; Η απορία μου βέβαια είναι, ΓΙΑΤΙ δεν διαμαρτυρήθηκαν τα δευτεροβάθμια (Ομοσπονδίες) και τριτοβάθμιο (ΚΣΕ) όργανα; Άρα συμφωνούν. Μίλησε κανείς οικολόγος ή ζωόφιλος για το θέμα και δεν τον ακούσαμε; Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΦΥΛΑΞΕΙ ! ! ! ! Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν τ ïõ ö åê é έò ΣΗΜΑΝΣΗ ΣΚΥΛΩΝ Αν ο νόμος της σήμανσης λειτουργούσε, δε θα είχαμε βέβαια το παραπάνω φαινόμενο, ούτε το φαινόμενο της κλοπής των κυνηγόσκυλων. Είναι σίγουρο ότι είναι ακριβή η σήμανση και ειδικά όταν κάποιος έχει περισσότερα από ένα σκυλιά, το έξοδο είναι μεγάλο. Πρέπει όμως σιγά-σιγά μέσα στο χρόνο, να γίνει η σήμανσή τους και να ξεκινήσει, από του χρόνου θα έλεγα εγώ, ο σοβαρός έλεγχος των οργάνων. Αυτό όμως προϋποθέτει και εξοπλισμό των οργάνων, όχι «περίμενε να πάω στα Τρίκαλα να φέρω σκάνερ…». Και επιτέλους, ας κάνει πράξη η ΚΣΕ την υπόσχεση για ένταξη του συστήματος σε δορυφορική κάλυψη. ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ… Ας κόψουν @@@@@ για κάτι ουσιαστικό και χρηστικό. ΤΑ ΚΟΥΤΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ Αυτές τις μέρες συνέβη και το αναμενόμενο. Κυνηγοί ταλαιπωρήθηκαν σωματικά και οικονομικά, μετά από καταγγελία ζωόφιλου, ότι μετέφεραν σκύλους σε μπαγκαζιέρα, που δεν είχε τις προδιαγραφές για μεταφορά σκύλων. Δύο πράγματα για το θέμα. 1. Στο δρόμο βλέπουμε και τι δεν βλέπουμε. Βλέπουμε μερακλήδες κυνηγούς και φαίνονται από τα σκυλόκουτά τους, είτε αυτά είναι έξω από το αμάξι είτε στην καρότσα αγροτικού. Βλέπουμε όμως και κυνηγούς που λες και δεν έχουν επίγνωση της κατάστασης. Κουτιά έτοιμα να πέσουν, με τα σίγουρα επικίνδυνα αποτελέσματα. Κουτιά που και τα άψυχα θα ζαλίζονταν. Και το ΘΡΗΝΟΣ δεύτερο απευθύνεται προς την ΚΣΕ. Παρένθεση…Επιμένω για την ΚΣΕ, γιατί τα πάντα πλέον νομοθετούνται και αυτό γίνεται στην Αθήνα, όπου και η έδρα της ΚΣΕ. Οπότε με τους επιστημονικούς συνεργάτες που διαθέτει, θα πρέπει να πιέζει ώστε να μην περνάνε μόνο τα θέλω των οικολόγων-ζωόφιλων και του κάθε άσχετου και όπως αυτοί τα θέλουν, χωρίς καν να έχουν επίγνωση αυτών που προτείνουν. Παράδειγμα: Λέει ο νόμος που πρότειναν αυτοί. Το σκυλί κατά τη μεταφορά, πρέπει να κινείται ελεύθερα στο χώρο, έχοντας πρόσβαση σε νερό κ.λπ.. Ρωτάω εγώ σαν κάτοχος σκύλων που τα λατρεύω και κάνω τα πάντα να περνάνε καλά, διασκεδάζοντάς με. Αν τα μετέφερα όπως αυτοί λένε στον κυνηγότοπο, δεν θα κυνηγούσαν ούτε σε 3 ημέρες. Θα πρότεινα σε έναν ζωόφιλο, να ανέβει σε μια καρότσα αγροτικού που έχει άπλα και άνεση, να του έχουμε και τραπέζι με καρέκλα, μαστραπάδες με νερό και χυμούς οικολογικούς και να τον πάμε μια βόλτα στα Τζουμέρκα, να μας πει πως θα φτάσει, αν θα φτάσει βέβαια. Κι όμως τα όργανα άρχισαν, με την περίπτωση των δύο συναδέλφων από το Λουτράκι, στη Μακεδονία, χωρίς να έχουν και την ανάλογη υποστήριξη και συμπαράσταση από τα κυνηγετικά όργανα. Από πού να φυλαχτούμε τελικά; Το τουφέκι δεν είναι κινητό ή τάβλι για παιχνίδι. Κι άλλο ένα αγγελούδι χάθηκε από την απροσεξία του πατέρα. Τι να πει κανείς… Όπλο γεμάτο στο σπίτι; Κακιά ώρα; Α-ΠΡΟ-ΣΕ ΞΙ-Α. ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ: ΑΔΕΙΑΣΤΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΟ ΒΑΛΕΤΕ ΣΤΗ ΘΗΚΗ. ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΠΑΡΕΑ, Ο ΕΝΑΣ ΝΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ, ΤΟ ΑΔΕΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ. Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν το στα Γιάννενα 9 τ ïõö åê éέò Γράφει: ο Σωτήρης Σακαβίτσης ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΣΗΜΕΡΑ Το θέμα αυτό είναι η προσωπική μου γνώμη, για το πώς βλέπω το κυνήγι σήμερα. Εκ των προτέρων λέω ότι, μπορεί να μην συμφωνήσετε εξ ολοκλήρου διαβάζοντάς το. Είμαι σίγουρος όμως ότι στα σημεία, θα κουνήσετε συγκαταβατικά το κεφάλι σας. Πιστεύω λοιπόν, ότι το 80-90 % των κυνηγών με άδεια, το κυνήγι το κάνουν όχι από χόμπυ, αλλά από χίλιους άλλους λόγους. Πρώτα απ’ όλα είναι ότι, το κυνήγι είναι δραστηριότητα που δεν την άγγιξε η κρίση. Όλες οι κυνηγετικές ημέρες «γεμάτες». Και κυνηγοί απ’ όλα τα επαγγέλματα. Αυτό τι δείχνει; Ότι το κυνήγι έχει γίνει πάθος. Ότι έχει ξεπεράσει τα όρια του πάω να περάσω καλά με την παρέα μου. Πάω να ξεχάσω τις αγκούσες μου. Μια τρανή απόδειξη αυτού που λέω είναι ο παρακάτω διάλογος την επόμενη του κυνηγίου: - Τι κάνατε; Πόσα ή πόσους ή πόσες βαρέσατε ή βάρεσες; Κανείς δε ρωτάει: Πως περάσατε; Είχατε κάποιο απρόοπτο στο κυνήγι σας; Τα σκυλιά σας, σας διασκέδασαν; Κατ’ ευθείαν στη σύγκριση, στο μέτρο του συναγωνισμού και του ανταγωνισμού. Στην προβολή του ΕΓΩ κι όχι του ΕΜΕΙΣ. Και αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί πέφτουν σε «κουτσουλιές», προκειμένου να μη μείνουν στην αφάνεια. Οι περισσότεροι κυνηγάνε επιθετικά, χωρίς κανέναν σεβασμό στον συγκυνηγό, χωρίς σεβασμό στους άγρα- Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ 10 το στα Γιάννενα φους κυρίως νόμους, οι οποίοι έχουν βγει μέσα από το κυνήγι κι όχι από την ποινική δικονομία του γραφείου. Μήπως έχει κανείς την εντύπωση ότι η σκύλα η «ΦΩΤΩ» σταμάτησε να κυνηγάει; Ότι μειώθηκε η λαθροθηρία; Ότι κυνήγι γίνεται τις ημέρες και ώρες που επιτρέπεται μόνο; Ότι δεν χρησιμοποιούνται μέσα παράνομα; Ότι κυνηγάνε μόνο όσοι έχουν άδεια κυνηγίου; Ότι κυνηγάνε μόνο όσοι έχουν την επιτρεπόμενη ηλικία; Ότι τα ελεγκτικά όργανα λειτουργούν όπως θα θέλαμε σαν εργοδότες; Ότι οι περισσότεροι δεν κυνηγάνε για τη σακούλα; Μέχρι γαϊδούρι τουφέκισαν, περνόντας το για γουρούνι, για να πάρουν σακούλα ! Πόσα «ΟΤΙ» θα μπορούσε να γράψει κανείς ακόμη… Θα μου πείτε ότι είναι και αυτή η δραστηριότητα, κομμάτι της ζούγκλας που επικρατεί σήμερα. Είναι δύσκολος ο δρόμος της ΑΡΕΤΗΣ, αλλά όχι αδιάβατος. Το ότι το κυνήγι έχει πάρει τον «κακό το δρόμο», φαίνεται από τους συχνούς, σχεδόν καθημερινούς, τσακωμούς μεταξύ των κυνηγών ή των κυνηγοπαρέων. Από τις πολλές καταγγελίες των ξωμάχων, για βανδάλους κυνηγούς (σε λίγο θα είναι εδώ κι οι Ιταλοί, τα παιδιά της εκκλησίας). Από τους νεκρούς που θρηνούμε, εμείς κι οι οικογένειές τους. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να αλλάξουμε το μυαλό μας και να κάνουμε το κυνήγι πραγματικά χόμπυ. Να αγαπηθούμε μασωνικά. Και να μην ξεχνάμε ότι το κυνήγι στην αρχαία Ελλάδα, για την οποία περηφανευόμαστε σαν Έλληνες, το θεωρούσαν εξαιρετική δραστηριότητα, που ακόνιζε το μυαλό και το σώμα και γι’ αυτό ασχολήθηκαν μ’ αυτό τεράστιες προσωπικότητες. Για να δούμε….. - ΤΑ ΘΗΡΑΜΑΤΑ - Η χρονιά πάει καλά σε θηράματα. Η φύση αντιστέκεται, κάνει το χρέος της απέναντί μας. Γουρούνια πολλά και παντού. Και στις αυλές ακόμη. Λαγοί ικανοποιητικοί οι πληθυσμοί τους και παντού. Πέρδικες πολλές και σ’ όλα τα βουνά. Με μία διαφορά από το πρόσφατο παρελθόν. Λόγω της πίεσης και της πολυκοσμίας, άλλαξε χωροκράτια και μετακόμισε χαμηλότερα και στα ντυμένα. Αφού πολλοί τις κυνηγάνε με μπίπερ, λες και κυνηγάνε μπεκάτσες. Φάσες, απ’ ότι ακούγεται, μπήκαν πολλές. Οπότε, χωρίς να το ξέρω το κυνήγι της, με σωστή διαχείριση από τους φασοκυνηγούς, θα περάσουν καλό Χειμώνα. Για Μπεκάτσες και λιανοπούλια, θα δούμε. Τα υδρόβια είναι πολλά στη Σαγιάδα και στον Αμβρακικό, αλλά τα «χαίρονται» κυρίως οι ντόπιοι και όσοι έχουν σειρές και σχέσεις με τους ντόπιους. Άρα κυνήγι για λίγους. Συμπέρασμα: Θηράματα υπάρχουν. Αυτό που εμείς σαν κυνηγοί ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε, είναι: ΦΥΛΑΞΗ και ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ. Καλή συνέχεια λοιπόν. Στη δέκατη χρονιά μπήκε η εκπομπή του Κυνηγετικού Συλλόγου Ιωαννίνων, που είναι προσφορά σε όσους την ακούνε κάθε Σαββάτο πρωί, μέσα από το ΡΑΔΙΟ ΗΠΕΙΡΟΣ 94,5. Μία εκπομπή που αγαπήθηκε, παθολογικά θα έλεγα, από τους κυνηγούς και όχι μόνο. Άρα πετυχαίνει το σκοπό για τον οποίο γίνεται. Της ενημέρωσης δηλαδή και της επικοινωνίας των ακροατών της, πάνω σε θέματα κυνηγετικά και όχι μόνο. Τα προηγούμενα χρόνια την επιμελούνταν και την παρουσίαζε η αφεντιά μου. Από εφέτος την παρουσιάζουν, αναβαθμίζοντάς την, οι: ΤΣΙΚΟΥΡΑ ΕΛΕΝΗ γραμματέας του ΚΣΙ και ο ΑΜΠΑΤΖΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ μέλος του ΚΣΙ. Εξαιρετικοί εκφωνητές. Θέλω να τους ευχαριστήσω που δέχτηκαν, αυτή τη σκληρή ώρα, μαζί με τον ΜΑΡΙΟ ΓΕΩΡΓΟΥΛΑ, να συνεχίσουν αυτή την εκπομπή. Προσωπικά του ευχαριστώ, που μου πρόσθεσαν κυνηγετικές εξόδους. Καλή συνέχεια να τους ευχηθούμε και χωρίς αυστηρή κριτική, γιατί και οι δύο κάνουν την εκπομπή από τρέλα κι αγάπη για το κυνήγι αφιλοκερδώς. Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν Σ κόρπια επικαιρότητα - ενημέρωση κάγια περιβάλλον Όλη η αλήθεια για τα σκυλόκουτα Ο γνωστός δικηγόρος και σύμβουλος του Κυνηγετικού Συλλόγου Αιγάλεω με μια δήλωσή του διαφωτίζει πλήρως το θέμα που δημιουργήθηκε τις τελευταίες ημέρες με τα κουτιά μεταφοράς των κυνηγετικών σκύλων. Καταρχήν η εγκύκλιος δεν είναι νόμος αλλά ερμηνεία του νόμου από την Δημόσια Διοίκηση. Συνεπώς σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει διάταξη νόμου που ν’ απαγορεύει την μεταφορά κυνηγόσκυλών με εξωτερικά κουτιά. Η επίμαχη εγκύκλιος (1969 / 100521 / 14.8.2013) φυσικά και δεν αναφέρει ότι απαγορεύονται τα κουτιά μεταφοράς κυνηγετικών σκύλων, γιατί κάτι τέτοιο θα οριζόταν στο νόμο 4039/2012, που σκοπό του έχει να προστατέψει τους σκύλους και τα ζώα γενικά. Η μη ασφαλής μεταφορά κυνηγετικών σκύλων είναι ένα ειδικότερο ζήτημα που 12 το στα Γιάννενα προβλέπεται στο νόμο 4039/2012 και ερευνάται κατά περίπτωση και όχι γενικά. Δηλαδή το να ισχυρίζεται κάποιος ότι γενικά απαγορεύονται τα κουτιά μεταφοράς και μάλιστα μόνο τα εξωτερικά είναι λάθος γιατί κάτι τετοιο δεν προβλέπεται στο νόμο. Να θυμίσουμε ότι ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας που σκοπό έχει να προστατέψει την οδική, δημόσια και ασφαλή κυκλοφορία των οχημάτων, των οδηγών και των χρηστών των οδοστρωμάτων έχει εφαρμογή και στην περίπτωση των εξεχόντων κουτιών μεταφοράς κυνηγετικών σκύλων. Σε περίπτωση παράνομων προδιαγραφών (διαστάσεων, απόκρυψη αριθμού κυκλοφορίας, έκθεση σε κίνδυνο λόγω κατασκευής, μόνιμη τοποθέτηση κλπ) υπάρχουν ποινικές και Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Γράφει: Γ. Ντάφλος διοικητικές συνέπειες. Συμπερασματικά δεν υπάρχει διάταξη νόμου που ν’ απαγορεύει την χρήση εξωτερικών σκυλόκουτων και τα αντίθετα υποστηριζόμενα είναι πομφόλυγες (φούσκες) που κινούνται στα όρια της υπερβολής, της εμπάθειας και της αμάθειας.Σκυλόκουτα όχι τέλος λοιπόν αλλά με προσοχή, ασφάλεια και καλογουστιά... Γιώργος Πετράκης Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο. Σύμβουλος Κυνηγετικού Συλλόγου Αιγάλεω. Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν ΚΥΝΟΛΟΓΙΑ ΙΧΝΗΛΑΤΕΣ ΜΕΡΟΣ 2 Σ την Αρχαία Ελλάδα καλλιεργούσαν διάφορες γνήσιες κυνηγετικές φυλές απο τις οποίες οι κυριότερες ήταν στη Λακωνία, Αργολίδα, Κρήτη και γενικά στη Νότια Ελλάδα. Οι αρχαίοι λαγωνικοί ονομάζονταν λακωνικοί (από τον τόπο της προέλευσης τους, τη Λακωνία). Η λέξη λαγωνικός προέρχεται απο τη λέξη λακωνικός και όχι απο τη λέξη λαγωός όπως φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Οι σκύλοι λοιπόν που κυνηγούν το λαγό ονομάζονταν και ονομάζονται λαγωοθήρες, κοινώς λαγόσκυλα. Πρόκειται για μια μικρή παραφθορά της λέξης λακωνικός, που έγινε λαγωνικός. Στην Αρχαία Ελλάδα οι λαγωνικοί χρησιμοποιούνταν ευρέως στο κυνήγι του χοντρού θηράματος (ελαφιού, αγριόχοιρου, ζαρκαδιού) και όχι σπάνια στο κυνήγι του μικρού 14 το στα Γιάννενα τριχωτού θηράματος (λαγού). Τους καλύτερους λαγωνικούς τους χρησιμοποιούσαν και στον πόλεμο, τους οποίους εκγύμναζαν (όπως τους μολοσσούς) να μάχονται σε λόχους. Ήσαν και αγγελιοφόροι. Χρησιμοποιήθηκαν (όπως και σήμερα οι λαγωνίκες-λεβριέ) και ως σκυλιά συντροφιάς. Οι πλούσιες Αθηναίες είχαν τη συνήθεια να συντροφεύονται στο σπίτι και να συνοδεύονται στον περίπατό τους γενικά από τέτοια σκυλιά. Οι αναπαραστάσεις των αρχαιοελληνικών τοιχογραφιών, αγγείων, νομισμάτων κ.λ.π., μας βεβαιώνουν ότι ο λαγωνικός υπήρξε από μακρότατη εποχή στη χώρα μας. Τον βλέπουμε να συνοδεύει τον κυνηγό, τον πολεμιστή, τον κωμωδό, τη μεγάλη κυρία, τις βακχίδες, αλλά ιδιαίτερα, ως αχώριστος σύντροφος τη θεά του κυνηγιού Άρτεμη. Ήταν καθιερωμένος ακόμη ως σύμβολο λατρείας, που ο αρχαίοι Έλληνες είχαν για το σκύλο. Ο Λαγωνικός μάλιστα αναφέρεται στην ελληνική μυθολογία ως ουράνιος αστερισμός Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Γράφει: O Θ. Μήτσης (Σείριος). Ονομαστός παρέμεινε μάλιστα ο ταχύτατος Λαγωνικός Κέφαλος, για το μεγάλο αριθμό φονευθέντων θηραμάτων. Η λαγωνική λοπόν φυλή, κατά την επικρατέστερη γνώμη, είναι η πρώτη φυλή σκύλου σε όλο τον κόσμο. Κυνηγός υπήρξε ο πρωτόγονος άνθρωπος, λαγωνικός ο σκύλος του. Και θα πρέπει να ήταν έτσι, διότι ο λαγωνικός ταχύτατος όπως ήταν, ανάγκαζε το καταδιωκόμενο θήραμα να περάσει μπροστά από τον αναμένοντα σε κάποιο θάμνο με το ρόπαλο στο χέρι κυνηγό ή κατόρθωνε να το κουράσει και να πέσει, οπότε κατέφθανε ο κυνηγός για να το σκοτώσει. Οι ελληνικοί λαγωνικοί κατάγονται από τον αρχαίο σκύλο Δρόμωνα της Αιγύπτου, γενάρχη των μεσογειακών λαγωνικών φυλών, ο οποίος προερχόταν από τον άγριο Αβησσυνό σκύλο Σείμιο ή από τον Ασσύριο Δρόμωνα, που ήταν μακρινοί απόγονοι του Ενδιάμεσου Κυνός (Κάνις φαμιλιάρις ιντερμέντιους, γιου του κοντόσωμου Tomarctus, του πρώτου σκυλιού επί της γης, που έμοιαζε περισσότερο με ύαινα). Βέβαια μιλάμε για εποχή πριν από εκατομμύρια χρόνια! Από τη 2η προ Χριστού χιλιετία, ίσως και προγενέστερα, δηλαδή πριν από το 4.000 περίπου χρόνια, οι Κρήτες και αργότερα οι Φοίνικες, με τα διάφορα εμπορεύματά τους έφερναν για εμπορία από την Αίγυπτο, κυρίως από την πε- Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν διάδα του Νείλου και την εγγύς Ανατολή, λαγωνικούς σκύλους στην Ελλάδα. Αυτός ο αρχέγονος τύπος λαγωνικού προσαρμόστηκε με τον καιρό, στο κλίμα και το έδαφος της Ελλάδας και βελτιώθηκε με τη σταθερή καλλιέργεια των ελλήνων. Οι αρχικοί αυτοί τύποι αναπαρίστανται σε τοιχογραφίες των ανακτόρων της Τίρυνθας, όπως «αναχώρηση για κυνήγι», «κυνήγι αγριόχοιρου» που έγιναν πριν από 3500 χρόνια! Απ’αυτούς τους λαγωνικούς τύπους προήλθαν οι καταδιωκτικοί σκύλοι ή ιχνηλάτες ή λαγωοθήρες της εποχής του Ξενοφώντα. Για την εξέλιξή τους αυτή πέρασαν τότε χίλια και πλέον χρόνια. Από τους ιχνηλάτες αυτούς κατάγεται ο ελληνικός ιχνηλάτης. Ο Ξενοφών (που έζησε από το 430 έως το 354 π.χ.) εκτός από ιστορικός, φιλόσοφος και στρατηγός, ήταν και κυνηγός και ο πρώτος κυνολόγος στον κόσμο. Στον περίφημο «κυνηγετικό» του δίνει στους κυνηγούς και κυνοτρόφους της εποχής, πλείστες συμβουλές, από τις οποίες πολλές ισχύουν και σήμερα. Γράφει π.χ. για τα καλά λαγόσκυλα ότι «... πρέπει να έχουν δάκτυλα συμμαζεμένα τα μπροστινά σκέλη ευθυτενή και ισχυρά, τα πισινά μυώδη, κεφάλι και λαιμό ισχνούς κ.λ.π.» . Αν συγκρίνουμε αυτά με τα αντίστοιχα που αναφέρονται ως στάνταρ του σημερινού ιχνηλάτη μας (βραχίων ρωμαλέος, αντιβράχιον ευθυτενές, ισχυρό, δάκτυλα ισχυρά καλά ενωμένα, μηρός μυώδης, ισχυρός, κνήμη ισχυρά κ.λ.π.),θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει διαφορά. Τα καταδιωκτικά σκυλιά της εποχής του Ξενοφώντα ανήκαν γενικά σε δυο τύπους: α) Στα μεγαλόσωμα που τα χρη- σιμοποιούσαν στο κυνήγι κυρίως του χονδρού θηράματος (αγριόχοιρου, ελαφιού κ.λ.π.). β) Στα μικρόσωμα που τα χρησιμοποιούσαν κυρίως στο κυνήγι,του μικρού τριχωτού θηράματος (λαγού, ελαφιόύ, κουναβιού κ.λ.π.) Τα μικρόσωμα τα εκγύμναζαν με δυο διαφορετικές μεθόδους: Η μία αφορούσε την ανεύρεση (με την ιχνηλασία) και τoν εντοπισμό του λαγού στην κρυψώνα του, χωρίς ξεφώλιασμα και δίωξη, διότι θα ήταν πολύ δύσκολο (αν όχι σχεδόν αδύνατο), ο κυνηγός να κτυπήσει με το τόξο ή τη λόγχη τον καταδιωκόμενο και τρέχοντα ταχύτατο λαγό. Η άλλη αφορούσε και τη δίωξη, με σκοπό να αναγκαστεί ο λαγός να στραφεί προς τα κάθετα στημένα δίκτυα, στα οποία παγιδευόταν και συλλαμβανόταν. Βέβαια η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται και σήμερα, με τη διαφορά ότι χρησιμοποιούνται κυρίως άνθρωποι «ξεσηκωτές», που αναγκάζουν τους λαγούς να κατευθυνθούν στα δίχτυα ώστε να συλληφθούν και να μεταφερθούν σε άλλους τόπους. Ο εντοπισμός του θηλαστικού θηράματος (λέμε απλά εντοπισμός Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ και όχι δείξη-φέρμα, με τη γνωστή σημερινή έννοια) επιτεύχθηκε με την παράταση από τον κυνηγό, της στιγμιαίας ακίνητης στάσης, που αυθόρμητα παρουσιάζει το σκυλί , ,όταν βρεθεί μπροστά στη ζωντανή λεία του (θήραμα). Αυτή η αιφνίδια και ενστικτώδης ακινησία του σκύλου (που έχουν και άλλες κυνίδες, λύκος, τσακάλι, αλεπού και οι αιλουρίδες, γάτος, λιοντάρι, τίγρης κ.λ.π.) διαρκεί ελάχιστα (κλάσματα του δευτερολέπτου). Δίνει χρόνο έτσι όμως στο σαρκοφάγο να βρει ένα τέχνασμα ή να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του, ώστε να επιτεθεί αποτελεσματικά στη λεία του. Αυτή την ενστικτώδη ακινησία λοιπόν, την εκμεταλλεύτηκε ο αρχαίος κυνηγός, παρατείνοντάς την περισσότερο (πιθανότατα τραβώντας ένα μακρύ σχοινί, δεμένο στο περιλαίμιο του σκύλου και διατάζοντας συγχρόνως «μη». Είναι η χαραυγή της δημιουργίας του σκύλου φέρμας (για τη στάση ακινησίας του σκύλου ομιλεί και ο Ξενοφώντας), η οποία αναπτύχθηκε και διαδόθηκε σε όλη σχεδόν την Ευρώπη. Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν Συνεχίζεται το στα Γιάννενα 15 Τα κυνήγια π ερνούν Οι φω τογραφίες μέ νουν Παρέα Λευκοθέας Κινητό χειρουργείο!!! Σωτήρης Μπενάτσης υψηλή αισθητική στο κυνήγι Η ανταμοιβή του κόπου μας!!! Στο ψάρεμα και στα τσίπουρα είναι άπαιχτος ο Κώστας ο Σουρλούκας 16 το στα Γιάννενα Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν Beeper Φέρμας 89€ Τηλεχειριζόμενα κολάρα εκπαίδευσης (για ένα, δύο και τρεις σκύλους) 500μ.: 110€ 1500μ.: 160€ 10.000μ.: 210€ 8ο χλμ. Ιωαννίνων-Κόνιτσας, Ελεούσα Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Τηλ.: 26510 62913, 61166 Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν το στα Γιάννενα 17 17 Κυνηγ. ιστορίες ΠΟΝΕΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ… Με συγκίνησε πολύ το συμβάν που μου διηγήθηκε ο φίλος μου ο Τάκης.«Εμείς οι συνταξιούχοι, μου είπε είμαστε όπως τα μικρά παιδιά, για τα θελήματα και μόνο. Τώρα που τα μικρά πηγαίνουν σχολείο, το βάρος όλο πέφτει σε μας. Μια μέρα από τις πολλές που με στέλνει η κυρά για ψώνια, μου συνέβη τούτο που θα το μολογώ όσο ζω… Είχα πάρει από το φούρνο το ψωμί σε μια σακούλα και ανέβαινα το δρόμο για το σπίτι. Δίπλα μου ερχόταν ένα σκυλάκι πολύχρωμο με ένα λουράκι στο λαιμό. Επειδή ερχόταν δίπλα μου, έκοψα με το χέρι μου μια μπουκιά και του το’δωσα. Το’φαγε με λαιμαργία.. ήταν τόσο αδύνατο που μπορούσε κανείς να μετρήσει τα πλευρά του. Προχώρησα πιο πάνω κι’είπα να καθίσω στο παγκάκι της παιδικής χαράς που ήταν δίπλα, να ξαποστάσω.Κάθισα να πάρω μια ανάσα κι’ άνοιξα την εφημερίδα να ρίξω μια ματιά.Δίπλα μου ήρθε και κάθισε το σκυλί χωρίς να το καταλάβω. Αφήνω την εφημερίδα και του πέταξα άλλη μια μπουκιά. Την έφαγε και κάθισε στα πισινά του πόδια απέναντί μου. Τα μάτια του με κοίταζαν λες και με γνώριζε από καιρό. Γαβ-γαβ 18 το στα Γιάννενα έκανε δύο φορές σα να με παρακαλούσε να το προσέξω. Πήρα τη σακούλα πιο κοντά μου, αλλά εκείνο ασυγκίνητο, κούνησε μόνο την ουρά του. Το αδύνατο σώμα του από τη νηστεία και την ταλαιπωρία μαρτυρούσε τι είχε περάσει. Το κούνημα του κεφαλιού δεξιά-αριστερά ήταν σαν να μου έλεγε: σε παρακαλώ πρόσεξέ με.!!! Κάθισα ώρα και το κοίταζα... Ένιωσα τότε μια αδύναμη φωνή να περνάει τα βάθη της ψυχής μου και να λέει: Ήμουν κάποτε τυχερό σκυλάκι. Μεγάλωσα σε σαλόνια με αγάπη και φροντίδα. Άλλαξαν όμως τα πράγματα όταν η κυρά μου πήγε στο εξωτερικό. Η μαμά της δε με ήθελε. Από τότε που η κόρη της έφυγε για σπουδές στο εξωτερικό, έμεινα στην αδιαφορία της. Αυτή ήταν χήρα και την αγάπη της όλη την είχε στο παιδί της. Εμένα με παραμελούσε… Με μάλωνε και με χτυπούσε με τη σκούπα. Αν ήταν η κόρη της, θα με πρόσεχε όπως πάντα. Θυμάμαι που με κρατούσε αγκαλιά και με φιλούσε. Δε ξεχνώ τα ωραία γεύματα και τις λιχουδιές που μου έδινε. Θυμάμαι την ώρα του χωρισμού που μ’έσφιξε στην αγκαλιά της με φίλησε κι’ένα δάκρυ έπεσε στο πρόσωπό μου. Από τότε η ζωή μου δυσκόλεψε. Μ’άφησε στη βεράντα η μαμά της χωρίς νερό πολλές φορές στον ήλιο και χωρίς στέγη στη βροχή. Μια μέρα ο ανιψιός της μ’έβαλε στ’αμάξι του και με πήγε στην εξοχή. Νόμισα ότι εκεί θα παίξω όπως άλλοτε. Γελάστηκα όμως. Κάποια στιγμή βλέπω το αμάξι να φεύγει και να με αφήνει εκεί. Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Γράφει: Ο Θωμάς Απ. Κράβαρης Έτρεξα ξωπίσω του αλλά δε μπόρεσα να το φτάσω. Κατάλαβα ότι με εγκατέλειψε…Έμεινα στην ερημιά μόνο μου και απροστάτευτο. Τι τράβηξα, το δείχνει το σώμα μου. Μέρες και νύχτες βάδιζα να βρω κάπου να γλιτώσω από τα άγρια σκυλιά που με κυνηγούσαν. Να βρω έψαχνα, μια γωνιά κάπου να ησυχάσω. Στους κάδους που έψαχνα να βρω μια μπουκιά ψωμί δε γινόταν γιατί δεν έφτανα, ήταν ψηλοί…Το μαρτύριο μεγάλωνε. Η πείνα με θέριζε, τα τροχοφόρα όλα είχαν γίνει ο εφιάλτης μου.. Στοργή και συμπόνια από πουθενά. Μερικά παλιόπαιδα μάλιστα με πετροβολούσαν και με έκαναν να πονάω. Αχ, αν με έβλεπε η κυρά μου που βρίσκεται στα ξένα, θα έκλαιγε η καρδιά της. Η μαμά της στην επικοινωνία που έχει μαζί της, σίγουρα θα της λέει ότι είμαι καλά. Εγώ όμως υποφέρω.!! Αυτά μου είπε το σκυλάκι με την γλώσσα της ψυχής του ξεκλειδώνοντας την πόρτα του συναισθηματικού μου κόσμου….. Συνήλθα από το λήθαργο που με είχε φέρει η φανταστική αυτή συνομιλία όταν μια μικρή ομάδα παιδιών ήρθε φωνάζοντας και αλαλάζοντας κλωτσώντας μια μπάλα . Δυστυχισμένο πλάσμα!!!! είπα. Ίσως αύριο έρθει μια καλή μέρα και για σένα. Άνοιξα το κινητό μου και κάλεσα τη φιλοζωική εταιρία που κοπιάζει και αγωνίζεται για να προσφέρει προστασία και θαλπωρή στα βασανισμένα αυτά πλάσματα. Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν Αφοί Μπάρμπα ο.ε. Εξουσιοδοτημένος Επισκευαστής OPEL 6ο χλμ. Ε.Ο. Ιωαννίνων - Αθηνών Τηλ.: 26510 92919, 93803 κιν.: 6945 996727 Fax: 26510 93804 e-mail: [email protected] CANIBEEP PRO Αδιάβροχο 100%. Δυνατότητα ρύθμισης έντασης ήχου. Δυνατότητα ρύθμισης ευαισθησίας. Λειτουργεί με μπαταρία λιθίου η οποία διαρκεί για πάρα πολλά κυνήγια. 4 διαφορετικών ήχων σε έρευνα και φέρμα. Πολύ μεγάλη εμβέλεια ακουστικότητας. 89.00€ CANICOM 1500 Εμβέλεια 1500m. Ελαφρύς πομπός με οθόνη υγρών κρυστάλλων (βάρος 130γρ.). 18 κλίμακες συνεχούς και 18 στιγμιαίου ερεθίσματος. Προειδοποιητικός ήχος επερχόμενης ποινής. Δυνατότητα ενίσχυσης της τάσης με το πάτημα ενός κουμπιού. Δυνατότητα προσαρμογής μέχρι και τεσσάρων κολάρων. Αδιάβροχος δέκτης (Βάρος 75γρ). Μπαταρίες λιθίου. Γαυγίσματος CANICALM EXCEL Βάρος 72γρ. 4 διαφορετικές λειτουργίες. Σιγανή, αυξανόμενη ή δυνατή κλίμακα έντασης σε συνδυασμό με ήχο επερχόμενης ποινής ή μόνο ήχος. Δυνατότητα ρύθμισης της ευαισθησίας. Αδιάβροχο 75,00€ 299,00€ Γαυγίσματος CANICALM FIRST Βά- Γαυγίσματος CANICALM ρος 65γρ. 4 κλίμακες έντασης αυτόματα αυξανόμενης σε συνδυασμό με προειδοποιητικό ήχο επερχόμενης ποινής ή μόνο ήχο 55,00€ Λειτουργεί αυτόματα. Ιδανικό για τον περιορισμό ή εξάλειψη γαυγίσματος. 2 κλίμακες έντασης ερεθίσματος. Προειδοποιητικός ήχος επερχόμενης ποινής 69,00€ κολάρα εκπαίδευσης 2 χρόνια εγγύηση λάβαμε και δημοσιεύουμε Ονομάζομαι ΓΕΩΛΔΑΣΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και βγάζω άδεια κυνηγίου από το 1986. Κυνηγάω στο βουνό µε σκύλο δείκτη περίπου 28 χρόνια και έχω χρησιμοποιήσει διαφορές φυλές δεικτών, από ηµίαιµα μέχρι «ότι να ‘ναι». Το πρώτο µου πόιντερ µου το χάρισε ένας φίλος της εποχής και συνγκυνηγός κάπου το 1989-1990, ήταν το καλύτερο δώρο. Γιατί το συγκεκριμένο σκυλί «µπόµπης» ήταν ότι καλύτερο είχα σε εποχές καλές!!! Παρά την ταλαιπωρία µας, ήταν ένα όμορφο λευκό πορτοκαλί (περασμένα µεν ξεχασμένα όχι), το όποιο στην κυνηγητική του πορεία αναδείχτηκε ένας εξαιρετικός βουνίσιος κυνηγός ορεινών περδικών. Αυτό ήταν το πρώτο µου πόιντερ µ’ έκανε «ν’ αρρωστήσω» γι αυτή την φυλή. Μαγεμένος λοιπόν απ’ αυτό τον σκύλο, άρχισα να συγκεντρώνω πληροφορίες γι’ αυτή τη φυλή, διαβάζοντας ότι υπήρχε διαθέσιμο. Μ’ αυτό δε θέλω να παρεξηγηθώ δεν εννοώ ότι τα σέτερ µε στυλ δεν µου αρέσουν, ούτε ότι δεν είναι χρήσιμα, αυτό το διαβεβαιώνω. Το μεγάλο µου όνειρο είναι το πόιντερ του βουνού, µα τώρα το θέλω στυλίστα, µε πλαστική κίνηση, καλπασµό και έκφραση και φέρμα αγαλματένια, κλπ. Όνειρο πολύ δύσκολο να το πετύχεις, που χανόταν κάποιες φορές όταν κάποια πόιντερ πάνω στο βουνό δεν κατάφερναν να λειτουργήσουν όπως θα ήθελα εγώ. Όταν μετά από κάποιες ώρες κυνηγιού 20 το στα Γιάννενα παραδινόταν, όποτε δεν ικανοποιούσαν τις δικές µου παραμέτρους που θέλω για το κυνήγι στο βουνό. Επειδή σήμερα πρέπει το πόιντερ να είναι πολύπλευρα άξιο, µια μέρα ορεινές πέρδικες και την άλλη μέρα στη µπεκάτσα... κλπ. Η φύση και ο άνθρωπος δημιούργησαν αυτή τη ράτσα κατά τον τελειότερο τρόπο. Είναι αριστούργημα, είναι έπνευση του μεγάλου καλλιτέχνη. Όλα αυτά που υπάρχουν στο πόιντερ, µας δίνουν να καταλάβουμε ότι κάθε ξεχωριστό τμήμα του σώματός του είναι κατασκευασμένο κατά τέτοιον τρόπο ώστε να τίθεται σε τέλεια λειτουργία µε την μικρότερη δυνατή προσπάθεια και µε την μεγαλύτερη δυνατή απόδοση. Δεν υπάρχει καμιά ράτσα όπως το πόιντερ που να είναι τόσο πολύ διαδεδομένη και τόσο πόλη συζητημένη, έχοντας τόσο πολύ έντονες και ιδιαίτερα χαρακτηριστικές συμπεριφορές φθάνοντας στο σημείο να έχει γίνει σημείο αναφοράς και χωρίς να υπάρχουν μυστικά γι αυτόν τον σκύλο. Το πόιντερ πρέπει να το αξιολογήσουμε σαν ένα ΣΠΕΣΙΑΛΙΣΤΑ και μόνο, όχι σαν ένα σκύλο εργασίας γενικού τύπου. Σ΄ αυτή την περίπτωση πρέπει να αξιολογήσουμε το πόιντερ, όπως λέει το ΣΤΑΝΤΑΡ. Με το πιο υψηλό του τίτλο, µε τις καλύτερες εργασιακές συνθήκες. Το πόιντερ έχει το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο για να το κάνει αυτό, και αυτός ο τρόπος είναι που το κάνει να δι- Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ ατηρεί την τυπικότητά του, αλλά είναι άχρηστο να μιλάμε γι αυτήν αν δεν έχει μεγάλο πάθος. Αυτό είναι που ωθεί το πόιντερ να «απομακρυνθεί» όχι για περιπλάνηση, αλλά για να καλύψει πολύ έδαφος για να βρει το θήραμα, φέρμα, όρθιος, αγαλματένιος. Όταν αντιλαμβάνεται ότι η αναθυμίαση τον οδηγεί στο θήραµα, τότε ξεκινάει µε το ανέβασμα, καμιά φορά προλαβαίνει άμεσα το σταμάτημα, µε σίγουρη αποφασιστικότητα, µε απότομα κοφτές κινήσεις, µε σχετική μείωση της ταχύτητας του καλπασμού. Αρχίζοντας ελεγχόμενο τρότ. Ξαναρχίζει τον καλπασμό για να..... ξανακλείσει!!! απότομα, βίαια σαν να έπεσε πάνω σ’ έναν αόρατο τοίχο. ΕΙΝΑΙ Η ΦΕΡΜΑ, λαιμός προτεταμένος, σχεδόν σε µια γραμμή µε το κεφάλι, το ρύγχος οριζόντιο η ελαφρώς ανασηκωμένο, τα ρουθούνια ανοιχτά, τα μάτια ανοιχτά στο έπακρο, δαιμονισμένα. Ποντάρισμα µε κοφτές απότομες κινήσεις. Αντιθέτως δεν πρέπει ποτέ να υπάρχουν σ’ αυτόν, η διστακτικότητα, η σύνεση, η δειλία η µαλθακότητα. ΠΟΙΝΤΕΡ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΦΕΡΜΑΣ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ... ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΠΛΩΣ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑ ΕΩΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ.!! Υ.Γ. Ονειρεύομαι τα υπέροχα βουνά µου, πάνω στα ψηλά βουνά όλοι είμαστε ίδιοι χωρίς διακρίσεις εκεί τα πνευμόνια ανοίγουν, η καρδιά χτυπά από ευτυχία και το μυαλό ξεχνάει ότι κακό φέραμε μαζί µας, εκεί πάνω η φιλία είναι που ΜΕΤΡΑΕΙ... Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν Από ποιητική συλλογή του Γιάννη Β. Τάτση Η Αθέατη ΒΕΛΟΥΔΟΜΑΤΑ η κυρία βελουδομάτα βασίλισσα του δάσους και ασκητής, με φορεσιά στα γήινα ντυμένη βολτάρει αθόρυβη στο χρυσοκίτρινο χαλί των φυλλωσιών. Ραντάρ η μακριά της μύτη γαιοσκωλήκων σκιαγραφεί το σπίτι και σαν δήμιος την πόρτα τους χτυπά. Μα του κυνηγού η μπότα σαν στο δάσος ακουστεί, μάγος η παραλλαγή της την εξαφανίζει στη στιγμή. Ιούδας Ισκαριώτης το άρωμά της την προδίδει κι απ’ το σκύλο θα ακινητοποιηθεί, έως μ’ ένα πέταγμα τρομάρας μες στο δάσος θα χαθεί. Ο ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ Ταξίδι μακρινό από τους κόρφους του κρύου του Βορρά, καβάλα στου ανέμου τα φτερά, περνώντας πεδιάδες, δάση, πολιτείες και βουνά ο καλογιάννος το μικρό παιδί νάτος! και πάλι καμαρωτός στου δέντρου τα ημίγυμνα κλαδιά. Χορευτικό τιτίβισμα, μελωδικό με τη σταχτιά του φορεσιά και το κόκκινο παπιγιόν του στο λαιμό. Μήνυμα στη φθινοπωρινή αυλή απ’ τις ανεμόδαρτες νιφάδες του χιονιά: «Ασπρίζουμε βουνοκορφές, ροβολάμε και προς τις πλαγιές.» Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν το στα Γιάννενα 21 Αναμνήσεις Κείμενο – Πίνακες: Σπύρος Μέμος 22 το στα Γιάννενα Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν Τα τζουλμάνια Τι θόρυβο κάνουν τα τζουλμάνια όταν πέφτουν κοπάδι πάνω στη συκιά! Με το στριγγό κελάηδισμά τους ξεσήκωναν όλη τη γειτονιά καθώς τσιμπούσαν λαίμαργα τα πρώιμα σύκα από τα δίφορα δένδρα. βόσκαγε ο παππούς τα λιγοστά ζώα, η πίτα που μας «έβαζε κοντά» η γιαγιά εν είδει κολατσιού. Στις αρχές όμως του Σεπτέμβρη τα τζουλμάνια τα βλέπαμε μέσα από τα παράθυρα της σχολικής αίθουσας να γυροφέρνουν κοπαδιαστά. Τα παιδιά κοιτούσαν έξω και δάγκωναν τα δάχτυΓια τα μεγαλύτερα παιδιά η λα τους με ανυπομονησία. Το έλευση τους σήμαινε αεροβόλο αυτί άκουγε το δάσκαλο όμως και παρανομία. Έστηναν καρτέ- η καρδιά λαχταρούσε τις γύρες ρια κάτω από τον πυκνό ίσκιο και τα κυνήγια. του δένδρου και τσακ-τσουκ, Ιδανικά καρτέρια για την περίμάζευαν τα μαυροπούλια. Ήταν οδο που ανοίγονταν μπροστά αρκετά εύκολος στόχος για ήταν οι κληματαριές, χωρίς να τους εκπαιδευμένους πιτσιρι- αποκλείονται και όποιες από τις κάδες, αν σκεφτεί κανείς ότι το συνηθισμένο θήραμα ήταν τα, πολύ μικρότερα τους, σπουργίτια. Τα σύκα ώριμα και γλυκά ράγιζαν κι έσταζαν όλο μέλι, άνοιγαν κάτω από τον ζεστό καλοκαιρινό ήλιο που τα έλιαζε και αποτελούσαν γευστικό πειρασμό για τα πουλιά και τους ανθρώπους . Στις «γεύσεις» του καλοκαιριού άνηκαν επίσης τα κορόμηλα, τα δαμάσκηνα, τα παιχνίδια έξω ως αργά, οι ανύπαρκτες (σχολικές) υποχρεώσεις. Ακόμη η μυρωδιά του κομμένου χορταριού, το απογευματινό ζεστό αεράκι, η στενούρα που Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ συκιές κρατούσαν πάνω τους όψιμο καρπό. Γύρω από τα τσαμπιά μαζεύονταν τα τζουλμάνια που διεκδικούσαν τις ρώγες. Ήταν τόσο απασχολημένα που δεν έδιναν σημασία στον μικρό που κρυβόταν εκεί κοντά, ώστε αυτός να κάνει τη δουλειά του αθόρυβα κι ανενόχλητα. Σηκώνονταν όλα μαζί, έφευγαν, πετούσαν, ξανάρχονταν, έτρωγαν. Προτιμούσαν τις περιοχές που ήταν κατοικημένες και ιδιαίτερα αυτές με αραιά σπίτια με αυλές, κήπους, περιβόλια, δένδρα. Έτσι από τη μια μεριά η ανθρώπινη παρουσία έδινε στα Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν το στα Γιάννενα 23 Αναμνήσεις πουλιά κάποιο είδος ασφάλειας, από την άλλη η ανθρώπινη δραστηριότητα παρείχε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ένα σωρό λύσεις για φαγητό. Ποια ήταν η θηραματική αξία αυτού του πουλιού; Επρόκειτο για ένα αξιολογότατο θήραμα που καταξίωνε πλήρως αυτόν που κατάφερνε να το σκοτώσει. Αν σε μια καλή μέρα κάποιος μπορούσε να κάνει μια αρμαθιά, την έδενε στη ζώνη και τα πουλιά χτυπούσαν πέρα – δώθε στο μηρό επιδεικτικά. Αυτό ήταν μεγάλη μαγκιά! Όσο για τη διατροφική του αξία, αυτή ήταν άγνωστη- τουλάχιστον σε μένα. Κάποιοι διέδιδαν ότι τα πουλιά τρώγονταν ευχάριστα, όμως δεν μπόρεσα ποτέ να το επιβεβαιώσω, επειδή δεν επεδίωξα να τα δοκιμάσω. Καθώς το φθινόπωρο προχωρούσε, τα πρωινά η ομίχλη τύλιγε τις συστάδες των δένδρων. Τα τζουλμάνια ήταν από νωρίς καλά πιασμένα μέσα στις γκορτσιές, κι αν δεν τα ενοχλούσε κανείς ανεβοκατέβαιναν τσιμπολογώντας τα γκόρτσα που είχαν πέσει κάτω αλλά και όσα γινωμένα υπήρχαν στα κλαδιά. Ήταν ικανά να ασχολούνται ώρες με τα γκόρτσα και την περίοδο αυτή συμπεριφέρονταν νωχελικά αποφεύγοντας το πέταγμα και τις άσκοπες μετακινήσεις. Συνέταιρο στο φαγητό αυτό είχαν πια έναν επισκέπτη του Χειμώνα, τη γουμαροτσώνα με τη χοντρή της μύτη για να τσακίζει σπόρια και κάθε τι σκληρό που αντιστέκονταν στις μύτες των άλλων πουλιών. Εμείς ξέραμε ότι μόλις η γουμαροτσώνα έκανε την εμφάνιση της, κάπου θα ξεπετάγαμε και καμία μπεκάτσα 24 το στα Γιάννενα μέσα από τις βατσινιές που έπνιγαν τους κορμούς των δένδρων. Και, παρόλο που το περιμέναμε , κάθε φορά το τίναγμα της μας τρόμαζε. Μέσα στο Χειμώνα οι λεύκες στον κάμπο είχαν απομείνει εντελώς γυμνές, με τα κλαδιά τους να υψώνονται κατακόρυφα προς τον κρύο ουρανό. Ακριβώς πάνω από τα κλαδιά αυτά περνούσαν τα κοπάδια των τζουλμανιών κάθε απόγευμα και πήγαιναν στη λίμνη για να κουρνιάσουν στην ασφάλεια των καλαμιών. Σε διάφορα καίρια σημεία της διαδρομής τους μέσα από τον κάμπο έστηναν οι κυνηγοί τα καρτέρια τους. Σε κάθε καρτέρι έβλεπες δυο – τρεις κυνηγούς μαζί να συζητούν, να τουφεκάνε όλοι μαζί τα τεράστια κοπάδια που διέσχιζαν με βουητό τον ουρανό, να διασκεδάζουν με την όλη διαδικασία. Ήταν ένα κυνήγι της παρέας, χαλαρό, χωρίς κόπο και ζόρι, ξεκούραστο, χωρίς απαιτήσεις για ιδιαίτερες τεχνικές και μεθόδους. Από τα κοπάδια ξέκοβαν κάμπο- Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ σα πουλιά κι έσκαγαν μέσα στα χωράφια με τα θερισμένα καλαμπόκια. Αν στην παρέα υπήρχαν πιτσιρίκια, αυτά ήξεραν καλά τη δουλειά τους και την έκαναν τρέχοντας και πολλές φορές κυνηγώντας με τα πόδια όσα από τα πουλιά ήταν ακόμα μισοζώντανα. Τα υπόλοιπα πουλιά, που προφανώς ήταν εντελώς ζωντανά, συνέχιζαν το δρόμο τους. Οι εποχές εναλλάσσονταν κάνοντας τον κύκλο τους, η ζωή ξετυλίγονταν διαγράφοντας την τροχιά της. Έτσι κάποιον τυχαίο Οκτώβρη μετά από τόσα χρόνια κάθεσαι και περιμένεις τις φάσες στο καρτέρι, στα φθινοπωρινά τους μπασίματα. Κι εκεί που δοκιμάζεις την υπομονή σου, σκάει από πάνω ένα κοπαδάκι τζουλμάνια κι εξαφανίζεται σφυρίζοντας στον ορίζοντα. Χτυπάνε μια χορδή, κουνάς το κεφάλι κι αρχίζεις να θυμάσαι : Τι θόρυβο κάνουν τα τζουλμάνια όταν πέφτουν κοπάδι πάνω στη συκιά … Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν Ενημέρωση Τα πουλιά της Παμβώτιδας Η λίμνη Παμβώτιδα εντάσσεται στις προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Φύση ή NATURA 2000 με κωδικό GR2130005. Ως τέτοιες χαρακτηρίζονται περιοχές οικολογικού ενδιαφέροντος σε όλη την Ευρώπη. Πιο συγκεκριμένα είναι χερσαίες ή/και υδάτινες εκτάσεις με ειδικά οικολογικά, πολιτιστικά ή/ και τοπιακά γνωρίσματα, που προστατεύονται νομοθετικά με σκοπό τη διατήρησή τους για την παρούσα και τις μελλοντικές γενιές και βρίσκονται κάτω από ειδικό καθεστώς διαχείρισης. Η ύπαρξη πλούσιας ορνιθοπανίδας στη λίμνη, άνω των 200 ειδών πουλιών είχε σαν αποτέλεσμα να ενταχθεί η περιοχή στις Σημαντικές περιοχές για τα Πουλιά της Ευρώπης. Μεταξύ αυτών σημαντικός αριθμός ειδών ανήκουν στο παράρτημα I της Κοινοτικής Οδηγίας 79/409 που προβλέπει «να ληφθούν άμεσα μέτρα στο βιότοπό τους για τη διατήρησή τους». Τα μισά περίπου προστατευόμενα είδη χρησιμοποιούν περιοχές εκτός της ζώνης Α1 (υδάτινη περιοχή λίμνης) για βασικές βιολογικές τους ανάγκες (τροφοληψία, φωλεοποίηση, αναπαραγωγή). Στη λίμνη φιλοξενούνται είδη όπως ερωδιοί, πάπιες, κίρκοι, αετοί κ.ά. εκ των οποίων 34 προστατεύονται αυστηρά από την Κοινοτική και Ελληνική Νομοθεσία. Στη Λίμνη Παμβώτιδα και την παρακείμενη πόλη των Ιωαννίνων αναπαράγονται δύο από τα δέκα είδη της χώρας μας που απειλούνται παγκοσμίως με εξαφάνιση, δηλαδή η Βαλτόπαπια (Aythya nyroca) στους καλαμώνες της λίμνης και το Κιρκινέζι (Falco naumaniι) στα παλαιά σπίτια της πόλης και σε κάποια δημόσια κτίρια. Ιδιαίτερα ο πληθυσμός της βαλτόπαπιας φαίνεται πως έχει αυξηθεί στην ευρύτερη περιοχή της λίμνης. Έτσι η ταυτόχρονη παρουσία 2 παγκοσμίως απειλούμενων ειδών την αναδεικνύει σε εξαιρετικά αξιόλογη και σε μία από τις ελά- 26 το στα Γιάννενα Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ χιστες περιοχές ανάλογου ενδιαφέροντος στην Ευρώπη. Εκτός από τα είδη που φωλιάζουν στην περιοχή σημαντικός είναι ο αριθμός των ειδών που επισκέπτονται τη λίμνη κατά τη χειμερινή περίοδο, σε μικρότερους ή μεγαλύτερους πληθυσμούς για να ξεχειμωνιάσουν ή να ξεκουραστούν μερικές ημέρες κατά το μεταναστευτικό τους ταξίδι. Από το Φ.Δ.Λ.Π. έχουν καταγραφεί κατά τη χειμερινή περίοδο από Οκτώβριο έως Μάρτιο: •Φαλαρίδες – Fulica atra. Έρχονται συνήθως μετά τον Οκτώβριο σε πληθυσμούς που προσεγγίζουν τα 2000 άτομα. •Πρασινοκέφαλα – Anas platyrhynchos. Το Δεκέμβριο γύρω στα 500 άτομα •Μπεχριά ή κιρκίρια – Anas crecca. Το Νοέμβριο – Δεκέμβριο άνω των χιλίων ατόμων. Είναι η μικρότερη κοινωνία. •Σφυριχτάρια – Anas Penelope. Την ίδια περίοδο άνω των χιλίων ατόμων. •Χουλιαρόπαπια – Anas clypeata. Τον Ιανουάριο 500 άτομα περίπου. •Γκισάρια – Aythya ferina. Το Φεβρουάριο 50 έως 100. •Βαρβάρες – Tadorna tadorna. Έρχονται κατά σμήνη από τo Σεπτέμβριο έως την άνοιξη σε ομάδες συνήθως 50 ατόμων ενώ μερικές χρονιές έχουν καταγραφεί άνω των 2000 άτομα. •Σκουφοβουτηχτάρια – Podiceps cristatus. Την άνοιξη για αναπαραγωγή •Μαυροκέφαλη – Aythya filigula. Σε μικρούς αριθμούς μερικών ατόμων. •Κορμοράνοι – Phalacrocorax carbo. Ξεχειμωνιάζουν σε αριθμούς που ξεπερνούν τις 3000. •Λαγγόνες – Phalacrocorax pygmeous. Γύρω στα 60 άτομα Σε μικρές ομάδες μερικών ατόμων και όχι κάθε χρόνο εμφανίζονται είδη όπως Άγριοι κύκνοι, χαλκόκοτες, πελεκάνοι, ενώ φέτος εμφανίστηκε μια ομάδα από επτά γερανούς. Η κίνηση των αποδημητικών σε σχέση με προηγούμενες χρονιές ήταν μειωμένη. Πιθανή αιτία θεωρούνται οι ήπιοι χειμώνες στην Ευρώπη. Σημαντική ήταν ωστόσο η παρουσία των γερανών (6 άτομα) για πρώτη φορά στη λίμνη. Αναγκαίες περιοχές για τη διατήρηση της ορνιθοπανίδας είναι οι καλαμώνες γύρω από τις όχθες της λίμνης, και αυτοί του νησιού καθώς και η ζώνη μετάβασης έως την ακτή, τόσο για το φώλιασμα και την απόκρυψη των Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν εξειδικευμένων ειδών των καλαμώνων το καλοκαίρι, όσο και κατά την διάρκεια της μετανάστευσης, ενώ η μεταβατική ζώνη αποτελεί τον κυριότερο χώρο διατροφής των περισσότερων ειδών. Η υδάτινη επιφάνεια της λίμνης είναι λιγότερο σημαντική για την διατροφή αλλά λειτουργεί ως σημαντικός χώρος ξεκούρασης κυρίως κάποιων ειδών παπιών (Anatidae) τον χειμώνα καθώς και των εκατοντάδων γλάρων. Εξέχουσα σημασία για την διατροφή κάποιων ειδών έχουν τα υγρά λιβάδια της Αμφιθέας, του Περάματος και της Κατσικάς που έχουν περιοριστεί αισθητά τα τελευταία χρόνια, ενώ οι αγροτικές εκτάσεις κυρίως στα νότια της περιοχής αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της υγροτοπικής περιοχής όπου απαντούν ακόμη αρκετά είδη πουλιών που μειώνονται σταθερά στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ιδιαίτερα αξιόλογοι είναι και οι μικροί εποχιακοί υγρότοποι του λεκανοπεδίου (π.χ. υγρότοποι κοντά στο μουσείο Βρέλλη). Τέλος απαραίτητες είναι οι χορτολιβαδικές εκτάσεις ιδιαίτερα σε μία ζώνη λίγων χιλιομέτρων γύρω από την πόλη των Ιωαννίνων καθώς και σε μεγάλο βαθμό το μωσαϊκό του αγροτικού τοπίου στο νότιο τμήμα της λίμνης, που υποστηρίζει τροφικά μερικά από τα πλέον απειλούμενα είδη της ευρύτερης περιοχής. Με τη φύλαξη έχουν περιοριστεί τα κρούσματα λαθροθηρίας ενώ τακτικά πραγματοποιούνται δράσεις για την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κοινού για την αξία της ορνιθοπανίδας της περιοχής. Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Οι φορείς, οι σύλλογοι και η τοπική κοινωνία θα πρέπει να φροντίσουν για την προστασία των απειλούμενων ειδών και την αύξηση του πληθυσμού τους μια και αποτελούν ένα σημαντικό παγκόσμιο πλούτο αλλά και φυσική κληρονομιά για τον τόπο. Σε συνεργασία με την κυνηγετική ομοσπονδία και τους συλλόγους ο Φ..Δ.Λ.Π. θα μπορούσε να προχωρήσει σε ενημέρωση των κυνηγών για τα είδη που προστατεύονται ώστε να αποφεύγονται κρούσματα λαθροθηρίας. Η λίμνη εμπεριέχει εξαιρετικά αξιόλογη ορνιθοπανίδα που οφείλουμε να διαφυλάξουμε. Φ.Δ.Λ.Π. Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν το στα Γιάννενα 27 απ’ το φαρμακείο της φύσης Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Μαυρογιώργου Δυόσμος Η οικογένεια της μέντας περιλαμβάνει δεκάδες είδη, ανάμεσα σ’αυτά και το δυόσμο. Ο δυόσμος είναι από τα πιο διάσημα αρωματικά φυτά και έχει πολλές ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Περιέχει φολικό οξύ, ριβοφλαβίνη, βιταμίνες Α, Β6, Ε, ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, κάλιο, μαγγάνιο και χαλκό. Λόγω λοιπόν των συστατικών του χρησιμοποιείται κυρίως ως αφέψημα και κάνει πολύ καλό στις χολολιθιάσεις, είναι αντισπασμωδικό, ηρεμιστικό και χωνευτικό. Επίσης, δρα κατά της αϋπνίας και του λόξυγκα. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία πληγών του στόματος, ουλίτιδας, φαρυγγίτιδας και αμυγδαλίτιδας, 28 το στα Γιάννενα ως αντίδοτο στην κακοσμία του στόματος, ως χωνευτικό και καταπραϋντικό της γαστρεντερικής δυσφορίας, ως ηρεμιστικό για την τόνωση της μνήμης, τη θεραπεία των σκασμένων χεριών και της πιτυρίδας αλλά και ως αφροδισιακό (σε συγκεκριμένες δόσεις) και εμμηναγωγό (ακατάλληλο για εγκυμονούσες). Θεωρείται ότι προσφέρει ανακούφιση στον πονοκέφαλο και τον πονόδοντο (από αποστήματα). Σαν κατάπλασμα κάνει καλό σε κάποιες δερματοπάθειες και ανακουφίζει από τους πόνους των ρευματισμών. Στη φαρμακοβιομηχανία κατασκευάζονται διάφορα προϊόντα για βελτίωση γεύσης και οσμής. Χρησιμοποιείται και στην αρωματοβιομηχανία για την παρασκευή αρωμάτων και σαπουνιών. 2.520 μέτρα Hotel αγριολούλουδο Γράμμου Τοποθεσία στους πρόποδες του όρους Γράμμου σε υψόμετρο 1.350 μέτρα ΔΔ. Πληκατίου του Δήμου Μαστοροχωρίων - Κόνιτσα του νομού Ιωαννίνων Hotel αγριολούλουδο Γράμμου ,00€ Προσφορευάση30 και πρωινό με διανυκτεύρ γούς για κυνη και κυνόφιλους. • 6 πέτρινα χτίσματα • Δίχωρα, µονόχωρα δωμάτια • Εστιατόριο • Δραστηριότητες Πληκάτι Ιωαννίνων Τ.κ. 44100 τηλεφωνα επικοινωνιασ: 26550 31550 - 6946 206863 - 6971 536320 plIkati.blogspot.com ΥΠΕΥΘΗΝΗ ΚΡΑΤΗΣΕΩΝ: ΜΠΑΖΑΛΕΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ Γράφει: ο Αθανάσιος Μπουκουβάλας Η τέχνη των κυνηγών Στην παλαιολιθική εποχή οι μακρινοί μας πρόγονοι ήταν τροφοσυλλέκτες και κυνηγοί. Ζούσαν σε μικρές κοινωνίες μέσα σε σπηλιές. Η επιβίωσή τους εξαρτιόταν ανάμεσα από τα ζώα που υπήρχαν άφθονα, όπως τάρανδοι, βίσωνες, άλογα, αίγαγροι, ελάφια, μαμούθ κ.α.. Στα τοιχώματα των σπηλαίων ζωγράφιζαν αυτά τα ζώα τα τόσο αναγκαία για την επιβίωσή τους, με καταπληκτική παραστατικότητα και ζωντάνια.Όταν πρωτοανακαλύφθηκαν αυτές οι νατουραλιστικές σπηλαιογραφίες τον 19ο αιώνα οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί της τέχνης δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι είναι έργα «πρωτόγονων» αλλά κάποιος τους έκανε κακόγουστο αστείο.Όμως το πλήθος των ευρημάτων απ’ τα Πυρηναία ως τα Ουράλια καθώς και τα απομεινάρια εργαλείων και υλικών δείχνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι πριν από 15.000 και πλέον χρόνια αποτύπωσαν σ’ αυτές τις βραχογραφίες μια εσωτερική παρόρμηση.Γνώριζαν πολύ καλά την ανατομία και όλα τ’ άλλα βιολογικά στοιχεία του εικονιζόμενου υποψήφιου θηράματος ζωγράφιζαν αντιγράφοντας πιστά τη φύση, για να φαίνεται αληθινό, όπως ακριβώς θα ήθελαν να το συναντήσουν και στο κυνήγι. Αυτές οι παραστάσεις, όπως επίσης τα σκαλισμένα ολόγλυφα και τα χαραγμένα στα βράχια συχνά βρίσκονταν σε απροσπέλαστα σημεία των σπηλαίων, σε μέρη ιερά όπου γινόταν και τελετουργίες για αποδοτικά κυνήγια. Το θήραμα πολλές φορές αναπαριστάνονταν διάτρητο από βέλη και κοντάρια ή βάλλονταν στην πραγματικότητα με τέτοια όπλα, όπως δείχνουν οι χαραγματιές πάνω τους, σε μια μαγική δοκιμαστική πράξη. Αυτό ήταν φόνος πάνω στο ομοίωμα. Η μαγεία αυτή μέσω της αναπαράστασης του ζώου, έδινε την εντύπωση στον προϊστορικό κυνηγό και ζωγράφο ότι αποκτούσε δύναμη πάνω στο απεικονιζόμενο αντικείμενο. Όλες αυτές οι νατουραλιστικές εικόνες ζώων είχαν βασικό κίνητρο την εξασφάλιση του θηράματος και τη συνέχεια της επιβίωσης. 30 το στα Γιάννενα Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν Κυνηγοί και Τέχνη Έργα του Χρύσανθου Μαντζούκα Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν το στα Γιάννενα 31 για να μαθαίνουμε! Το πιθάρι της γνώσης!(1) Γράφει ο Ν. Σπίγγος Ο οκταετής - και πλέον - κύκλος του «ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ…» ολοκληρώθηκε, και θεωρώ πως ήρθε η ώρα κάποιας μικρής αλλαγής στο περιεχόμενο και στην εν γένει φιλοσοφία της ενημέρωσης στα πλαίσια πάντα του μη ειδικού αλλά του απλού ερευνητή στα αναφερόμενα - κάθε φορά - θέματα. Εφεξής, με τον πιο πάνω τίτλο θα αναφέρονται διάφορα τόσο από πλευράς ενημέρωση, όσο και από πλευράς πληροφόρησης που πρωτίστως θα αφορούν το χώρο μας. Πάμε λοιπόν! 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Όλ απάνω α τα παρ Για όσους από μας ασχολούμαστε με το κυνήγι των υδροβίων η εφαρμογή της χρήσης των μη μολύβδινων σκαγιών είναι προ των πυλών. Τα κατά 7 φορές ακριβότερα σκάγια από διάφορα υλικά (ατσάλι, , βισμούθιο, τάγκστεν κλπ) θα τσούζουν την τσέπη μας. Η έκδοση τοπικής κυνηγετικής άδειας στη Ρόδο κοστίζει 150 Ευρώ, και ίσως είναι η ακριβότερη πανελλαδικά. Τα μπεκατσόσκυλα, που μετά από 6μηνη αποχή από το κυνήγι της βασίλισσας θα πρωτοβγούν στα κυνηγοτόπια, ακόμα και αν είναι έμπειρα, θα δυσκολευτούν μέχρι να προσαρμοστούν και να θυμηθούν συμπεριφορές και αναθυμιάσεις. Η οικονομική κρίση οδήγησε πολλές κυνηγοπαρέες σε αισθητή μείωση του αριθμού των μελών τους ιδίως στις αγροτοαστικές περιοχές της χώρας μας. Ο καλύτερος τρόπος για να τουφεκίσουμε το μπεκατσίνι είναι να επωμίσουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα, προτού τελειώσουν τα ζίκ-ζακ του, γιατί διαφορετικά αυτό θα έχει απομακρυνθεί τόσο, που θα βρεθεί γρήγορα εκτός βολής. Για να βρει η μπεκάτσα τη βασική της τροφή, το σκουλήκι, σκαλίζει το χώμα με τα πόδια της, μετά χώνει τη μύτη της - την οποία χρησιμοποιεί σαν φυσητήρα- μέσα, και αφού το σκουλήκι ακούσει το θόρυβο του φυσήματος, βγαίνει. Ο μεζές της είναι… στο πιάτο! 7.- Είναι προτιμότερο να επιλέγουμε, κατά την αγορά, ένα ελαφρύ όπλο από ένα βαρύτερο, αν δεν έχουμε βέβαια σκοπό να ρίχνουμε σε κάθε έξοδο πολλές βολές, προκειμένου αυτό (το όπλο) να μην μας δημιουργήσει πονοκεφάλους και μελανιές από το οδυνηρό –όντως- λάκτισμά του. Όταν το όπλο κατά τη χρήση του τραυματίζει τα δάκτυλά ή τον ώμο, τελικά, είναι μεγάλος μπελάς. Αν μάλιστα, σε ακραίες, ίσως, περιπτώσεις, αυτό μπορεί να προκαλέσει και μόνιμο πρόβλημα τότε το πρόβλημα μετατρέπεται σε φοβία. Το φρέσκο κρεμμύδι αποτελεί μια πολύ καλή λύση για την αντιμετώπιση του πόνου από τσιμπήματα σφήκας ή μέλισσας. Στο χώρο των όπλων, δεν έχει τόση σημασία το πότε φτιάχτηκε ένα όπλο, αλλά πόσο έχει «δουλέψει» στον κυνηγότοπο, και το κυριότερο πόσο επιμελημένα έχει συντηρηθεί από τον κάτοχό του. υσικά [εκτός φ δοτο] κ έ ν από το α και απόψεις επιις ε σ ν. ύν θέ αποτελο μόνων και ειδικώ λειψη λ έ στη η ί ε θ οποία συγχωρε Ας μου ής αναφοράς, η αι κ ικ ς προσωπ ται σε τεχνικού ε ίλ ε ! ς φ ο όγου μόνον λ Το ανεκδοτάκι μας! λέει στο Πάει ένας γάιδαρος στο φούρνο, και φούρναρη: -Ενα κιλό ψωμί. ει τίποτα. Ο φούρναρης έχει χαζέψει και δεν κάν σκέφτεται! Ο γάιδαρος και να ζητάει ψωμί; Περίεργο, ί. Ο γάιδαρος του ξαναλέει, ένα κιλό ψωμ Ο φούρναρης του το δίνει. -Πόσο κάνει; ρωτάει. -Τίποτα, κερασμένο. -Ευχαριστώ, λέει και φεύγει. κάθεται Ο φούρναρης αφού έφυγε ο γάιδαρος, ζήτημου και ε ήρθ και μονολογεί: Ένας γάιδαρος σε ψωμί, τι άλλο θα δούμε σήμερα; γάιδαρος Εκείνη τη στιγμή μπαίνει ξανά μέσα ο και του λέει: ι με το -Μήπως έχεις και καμιά σακούλα γιατί είμα μηχανάκι; Νοέμβρης 2013 μαγειρεύοντας Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Μαυρογιώργου ΛΑΓΟΣ ΚΡΑΣΑΤΟΣ Υλικά • 1 λαγός • 1/2 κούπας ελαιόλαδο • 1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο τριμμένο • 2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα • 2 ποτήρια κόκκινο κρασί • 4-5 κουταλιές σούπας πελτές • Φλούδα ενός πορτοκαλιού • Αλάτι, πιπέρι Εκτέλεση Κόβουμε το λαγό σε μέτρια κομμάτια, τα πλένουμε και τα στεγνώνουμε. Σε μία κατσαρόλα σωτάρουμε τα κομμάτια του λαγού με το ελαιόλαδο, μέχρι να ροδίσουν καλά. Προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι, το τριμμένο γαρύφαλλο και 1 ποτήρι νερό και αφήνουμε να βράσουν, μέχρι «να πιούν όλο το νερό». Ρίχνουμε τα κρεμμύδια να σωταριστούν ελαφρά και σβήνουμε με το κρασί. Τέλος προσθέτουμε τον πελτέ και τη φλούδα του πορτοκαλιού, χαμηλώνουμε τη φωτιά και βράζουμε για 1 ώρα περίπου. οι κυνηγοί και τα επαγγέλματα τους áããåëßåò Â Ñ Å È Ç Ê Á Í - × Á È Ç Ê Á Í Χ ΑΘ Η Κ Α Ν 1. Χάθηκε στις 13/10/2013 από την Κληματιά πόσαβατς αρσενικό, χρώματος κόκκινο με λίγο άσπρο, ηλικίας 1 ½ χρονών. Φέρει λουρί δερμάτινο με μικρή αλυσίδα. Πληροφορίες: κ. Τσιάβος Δημήτριος τηλ.: 2658061144 2. Χάθηκαν στις 20/10/2013 στην Γκραμπάλα 2 σκυλιά: α) μπαράκι αρσενικό 4 χρονών περίπου, χρώματος μαύρο. Φέρει 2 τσοκάνια και β) γκέκας θηλυκό 6 χρονών περίπου χρώματος μαύρο - καφέ και άσπρο. Έχει παράνυχο και φέρει ένα τσοκάνι. Πληροφορίες: κ. Καλαντζής Στέφανος, τηλ.:6937281694 & 6946291773 3. Χάθηκε στις 16/10/2013 στην περιοχή Δωδωνούπολης γκέκας αρσενικό, μικρόσωμο 15 μηνών, χρώματος μαύρο - καφέ με λίγο άσπρο στο στήθος. Φέρει κολάρο πορτοκαλί. Πληροφορίες: κ. Κώστας, τηλ: 6944188053 4. Χάθηκαν στις 20/10/2013 στο Μιτσικέλι 2 σκυλία σεγκούτσι-γκέκας: α) αρσενικό ηλικίας 1 ½ έτους, χρώματος καφέ και β) θηλυκό κοντόσωμο, 6 χρονών, χρώματος κόκκινο. Φέρει λουρί καφέ και κουδουνάκι. Πληροφορίες: κ. Ξαξίρης Παύλος, τηλ.: 2653022320 34 το - Ð Ù Ë Ï Õ Í Ô Á É & 6976632407 5. Χάθηκε στις 26/10/2013 από το Μιτσικέλι (ανάμεσα από Καλουτά και Ανθρακίτη) γιούρα θηλυκό με μεγάλα αυτιά 6 ½ χρονών, χρώματος μαύρο - καφέ. Φέρει λουράκι πορτοκαλί με μπλέ κουδουνάκι και ταυτότητα στην οποία αναγράφεται το όνομα «Μάριος» και το κινητό 6946803733. Πληροφορίες: κ. Θρασκιάς Μάριος τηλ.: 6946803733 ΒΡΕ ΘΗΚΑΝ 1. Βρέθηκε στις 16/10/2013 ανάμεσα από Κατσικά - Ανατολή πόϊντερ αρσενικό, χρώματος άσπρο - μαύρο 6 μηνών περίπου. Πληροφορίες: κ. Μπιτχαβάς Γεώργιος, τηλ.: 6944914118 2. Βρέθηκε 7/11/2013 στην Ελεούσα (στο βιολογικό) πόϊντερ άσπρο- πορτοκαλί αρσενικό 4 ½ χρονών. Πληροφορίες: κ. Τριάντος Ευάγγελος, τηλ.: 6977459778 ΠΩΛΟΥ Ν ΤΑΙ 1. Πωλείται καραμπίνα benelli με κάνη setetien σε πολύ καλή τιμή. Πληροφορίες: κ. Κώστας τηλ.: 6976845369. 2. Πωλείται JIMNY 2010 μοντέλο ατρακάριστο, χρώματος μαύρο με (οθόνη πλοή- - Ê Ë Á Ð Ç Ê Á Í γησης αξίας 800,00€) πωλείται στην τιμή των 9.500,00€. Πληροφορίες κ. Λιόλιος Σταύρος τηλ.: 6970035551 ΚΛΑΠΗΚΑΝ 1. Κλάπηκε στις 15/10/2013 στην περιοχή ανάμεσα από Ζίτσα και Πρωτόπαππα μέσα από κτήμα σκυλί ροτβάιλερ με διασταύρωση κυνηγόσκυλο. Ακούει στο όνομα «Ρομπέρτο» έχει τα χρώματα του ροτβάιλερ και είναι 6 μηνών. Δίνεται αμοιβή. Πληροφορίες στο τηλ.: 6940629294 2. Κλάπηκε στις αρχές Οκτωβρίου από διασταύρωση Ανατολής-Δουρούτης πόϊντερ αρσενικό, χρώματος άσπρο μαύρο ηλικίας 25 μηνών. Έχει τσιπάκι. Ακούει στο όνομα «Μαξ». Πληροφορίες: κ. Κούλας Κων/νος, τηλ.: 6944459854 3. Κλάπηκε από τη Βουνοπλαγιά στις 16/10/2013 πόϊντερ αρσενικό άσπρο - μαύρο, ηλικίας 2 ½ μηνών. Δίνεται αμοιβή. Πληροφορίες στο τηλ. του Συλλόγου 2651025839 áããåëßåò στα Γιάννενα Κ Υ Ν Η Γ Ε Τ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω Ν ΤΩΡΑ και πετρέλαιο θέρμανσης Επιλέγω γνήσια συστήματα BRC εξουσιοδοτημένο συνεργείο BRC (Πίσω από τη Nissan)
© Copyright 2024 Paperzz
