Ομοιοπαθητικά Νέα
Homeo News
Περιοδική έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής
Iούνιος - Αύγουστος ’11
#21
3η Διημερίδα
Ομοιοπαθητικής
Ιατρικής
www.homeopathy.gr
Η κυβερνητική
ερμηνεία της
Ομοιοπαθητικής
Σύκωση,
Ομοιοπαθητική
και θρησκεία
Το θείον-sulphur
ως θεραπευτικό
μέσο
Εφημερίες
ομοιοπαθητικών
φαρμακείων
Αττικής &
Μακεδονίας
editorial
Homeo News
Ιδιοκτησία: EEOI
ΕΤΟΣ Ι∆ΡΥΣΕΩΣ: 1971
Από τον Δημοσθένη Παπαμεθοδίου,
Iατρό Nευρολόγο, M.Sc. στην Κλασική Ομοιοπαθητική, [email protected]
Η οικονομική κρίση στην οποία περιδινείται η χώρα μας αποτελεί επιφαινόμενο της συνολικότερης κρίσης
αξιών που άρχισε σχεδόν αμέσως μετά την περιφανή (και με ελάχιστη συμμαχική συνεισφορά) νίκη της αντίστασης στη γερμανική κατοχή και επιτάθηκε τις τελευταίες δεκαετίες με την οργουελική διαστροφή της πραγματικής σημασίας των ιδανικών που σηματοδότησαν και κινητοποίησαν ολόκληρες γενιές, οδηγώντας τελικά
τον πληθυσμό στην ιδιώτευση (με τη νεοελληνική, αλλά και την αρχαιοελληνική ερμηνεία του όρου). Ανάλογα
φαινόμενα παρατηρήθηκαν σε ολόκληρο το Δυτικό τουλάχιστον κόσμο (αν και η Ελλάδα έχει το «προσόν»
να τα εμφανίζει με τη μορφή γκροτέσκο καρικατούρας) με το ίδιο τελικό αποτέλεσμα, την αποθέωση του ατομικισμού και την απώλεια της κοινωνικής διάστασης του ανθρώπινου όντος. Η ανάδειξη της διάστασης αυτής
θεωρούνταν το επίτευγμα του Διαφωτισμού, των μεγάλων επαναστάσεων (αμερικανικής και γαλλικής) και συνολικότερα του Δυτικού πολιτισμού και, τελικά, εκφυλίστηκε και περιορίστηκε στην κάθε τέσσερα χρόνια εκλογική
διαδικασία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ένα κακέκτυπο της αθηναϊκής δημοκρατίας. Ο ανταγωνισμός
και η συνεπαγόμενη διαπόμπευση κάθε συλλογικής διαδικασίας και δράσης είναι ο βασικός νόμος σύμφωνα
με τα επιβεβλημένα στερεότυπα, που ανάγεται στον αντίστοιχο της φυσικής επιλογής του Δαρβίνου, αγνοώντας τη βαρύνουσα σημασία της συμβίωσης και σύζευξης, που αποτελεί τη βάση κάθε οικοσυστήματος. Η
διαστροφή αυτή έχει πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων, της κοινωνίας και ολόκληρου
του πλανήτη που μας φιλοξενεί και είμαστε τμήμα του και όχι επικυρίαρχοί του.
Ο εκφυλισμός και η ισοπέδωση αρχών και αξιών σε συνδυασμό με την ιδιώτευση (που πρόκειται για αναπηρία)
έσπειραν τη σύγχυση σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού σε όλο τον κόσμο, η οποία δεν περιορίζεται μόνο
στα μη μορφωμένα μέλη του. Δεν είναι ασυνήθιστο το φαινόμενο επιστήμονες που έχουν εκπαιδευτεί να στηρίζονται στην παρατήρηση και το πείραμα, να εμπλέκουν θρησκευτικές, μεταφυσικές ή παραφυσικές δοξασίες
και δεισιδαιμονίες στο επιστημονικό τους πεδίο. Η αντιεπιστημονική και παράλογη αυτή τακτική επιτείνεται στο
χώρο της ιατρικής, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην τεράστια πολυπλοκότητα του ανθρώπινου
οργανισμού και την αδυναμία ερμηνείας των λειτουργιών του μέσα από την αναγωγική σκέψη και εξειδίκευση.
Το φαινόμενο πολλαπλασιάζεται στο πεδίο της Ομοιοπαθητικής, λόγω της αδυναμίας (μέσω αναγωγισμού)
διατύπωσης ενός επαρκούς μηχανισμού δράσης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου και της «νόμιμης» ενασχόλησης με την Ομοιοπαθητική ατόμων που δεν έχουν καν ως βάση τις αρχές της επιστημονικής θεωρίας και
εφαρμογής. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να θεωρούνται αξιόπιστοι συνομιλητές, καθηγητές των ιατρικών σχολών
που διαπλέκονται με θρησκευτικές ή/και παραθρησκευτικές οργανώσεις, ή άτομα χωρίς ιατρικές επιστημονικές
βάσεις, που μπερδεύουν την Ομοιοπαθητική με κάθε είδους δοξασίες: μεταφυσική, αστρολογία, θρησκείες,
αιρέσεις κ.λπ. Το δυστύχημα με τους τελευταίους είναι ότι θέλουν να φέρουν και τον τίτλο του θεραπευτή και
να εφαρμόζουν τις φαντασίες του στην πλάτη των ασθενών. Η συμβολή του καθηγητή Γεωργίου Βυθούλκα
στην επιστροφή της Ομοιοπαθητικής στις επιστημονικές της βάσεις ήταν καθοριστικής σημασίας, διατυπώνοντας τις αρχές της με σαφήνεια και λογική, χωρίς την πρόσμειξη δεισιδαιμονιών που κόντευαν να εκφυλίσουν
πλήρως αυτήν τη θαυμάσια θεραπευτική μέθοδο. Η διαπίστωση του συστημικού χαρακτήρα της Ομοιοπαθητικής και η συντελούμενη τα τελευταία χρόνια σύζευξη Ομοιοπαθητικής και Επιστήμης των Συστημάτων (με
τη σημαντική συμμετοχή του Πανεπιστημίου Αιγαίου) θα δώσει περαιτέρω ώθηση με τη χρήση των σωστών
επιστημονικών εργαλείων.
Τα αποτελέσματα της σημερινής κρίσης είναι πλέον ορατά (και, δυστυχώς, βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή), με
την πτώση του επιπέδου υγείας του ελληνικού πληθυσμού, όπως καταγράφεται σε πολλές ιατρικές μελέτες που
αναφέρονται στη νοσηρότητα, στην αύξηση των ψυχικών διαταραχών και των αυτοκτονιών, και στον αποκλεισμό μεγάλων τμημάτων των συμπολιτών μας από την πρόσβαση σε ιατρικές και υγειονομικές υπηρεσίες. Είχαμε
αναφερθεί σε προηγούμενο τεύχος («Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης στην υγεία του πληθυσμού ή πώς οι
περικοπές των δαπανών για την υγεία οδηγούν σε αύξηση της νοσηρότητας και θνησιμότητας», Ομοιοπαθητικά
Νέα, τχ. 18) και πρόσφατα δημοσιεύθηκε στο Lancet άρθρο που επιβεβαιώνει αυτά που βλέπουμε και ζούμε
(Kentikelenis Α, Karanikolos Μ, PapanicolasΙ, BasuS, McKeeM, StucklerD, Health effects of financial crisis: omens
of a Greek tragedy. The Lancet, Early Online Publication, 10 October 2011).
ΝΕΑ ΤΗΣ ΕΕΟΙ
Ξεκίνησαν για μία ακόμη ακαδημαϊκή χρονιά το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και με μεγαλύτερο αριθμό σπουδαστών (παρά την οικονομική κρίση) το πληρέστερο εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην Ομοιοπαθητική, με τη συμμετοχή ΕΕΟΙ, ΔΑΚΟ, ΜΕΟ και ΕΕΚΟΟ.
Η πρώτη ομιλία-παρουσίαση της Ομοιοπαθητικής στο κοινό επαρχιακών πόλεων, υπό την αιγίδα της ΕΕΟΙ,
πραγματοποιήθηκε στην Ξάνθη, και η επόμενη προγραμματίζεται να γίνει στη Χίο. Στο επόμενο τεύχος θα γίνει
ιδιαίτερη μνεία σε αυτές τις δραστηριότητες της ΕΕΟΙ.
Η Ανεξάρτητη Ιατρική Κίνηση, με την οποία εκπροσωπείται η ομοιοπαθητική κοινότητα σε ιατρικούς συλλόγους και τον ΠΙΣ, θα πραγματοποιήσει ανοιχτή γενική συνέλευση. Θα ενημερωθείτε εγκαίρως, γιατί η συμμετοχή σας και οι ιδέες σας είναι απαραίτητα στοιχεία για την πρόοδο των θεμάτων που απασχολούν τον χώρο
της Ομοιοπαθητικής και για την ώσμωση ομοιοπαθητικών και λοιπών ειδικοτήτων.
Περιμένουμε την ενεργή συμμετοχή σας στην 3η Διημερίδα Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, στη Θεσσαλονίκη, στις
26 και 27 Νοεμβρίου 2011.
4
Μέλος της LIGA MEDICORUM
HOMEOPATHICA INTERNATIONALIS
και της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
ΚΩΔΙΚΟΣ: 8390
www.homeopathy.gr
Μακεδονίας 10, Αθήνα, 104 33
Τ-F: 210 8237771
Εκδότης Γιάννης Κούνουπας
K•Provoli
Σμύρνης 21, 14231, Νέα Ιωνία
Τηλ.: 210 2715032, fax: 210 2714437
Εµπορική ∆ιευθύντρια Αδελίνα Τζουβάρα
∆ιευθυντής Σύνταξης και
Υπεύθυνος Έκδοσης
∆ηµοσθένης Παπαµεθοδίου
Αρχισυνταξία Ειρήνη Ζυγκοπούλου
Επιστηµονική Επιτροπή
Γ. Βυθούλκας, Α. Τσαµασλίδης, Α. ΑντωνίουΚεδηκγιάννη, Χ. Ραμμένος, Γ. Παπαφιλίππου,
Π. Γαρζώνης, Κ. Ανδριώτης, Κ. Τσιτινίδης,
Γ. Μαρίνης, Γ. Χαριτάκης, ∆. Παπαµεθοδίου
Επιστηµονικοί Συνεργάτες
Σ. Μποτής, Θ. Οικονοµίδης,
Β. Λέντζα, Ε. Στρατηγάκη, Α. Βάθης,
Ι. Ελευθεριάδης, ∆. Πλατανίτης,
Λ. ∆ανιηλίδης, Φ. Μπόµπος, Μ. Λέφας,
Σ. Κυβέλλος, Τ. Κοµίν-Αντωνοπούλου,
Ν. Τσάµης, Σ. Καϊτανίδης
Art Director Kωνσταντίνα Ζάγκλη
Επιμέλεια - Διόρθωση Δημήτρης Αλεξάκης
Υπεύθυνος Διαφήμισης
Χάρης Πορέτσης
Υπεύθυνη Λογιστηρίου
∆έσποινα Τριανταφύλλου
Εκτύπωση pressious arvanitidis
Απαγορεύεται η µερική ή η ολική
αναδηµοσίευση και η αναπαραγωγή
µε οποιονδήποτε τρόπο των κειµένων
και φωτογραφιών του εντύπου, χωρίς
την έγγραφη άδεια του εκδότη.
(Νόµος 2121/1993)
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν
τις απόψεις των συγγραφέων τους.
EEOI ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Πρόεδρος
Κωνσταντίνος Τσιτινίδης, ακτινολόγος,
πρώην διευθυντής Αξονικού Τοµογράφου
251 ΓΝΑ
Αντιπρόεδρος
Πέτρος Γαρζώνης, παθολόγος
Γραμματέας
∆ηµοσθένης Παπαµεθοδίου, νευρολόγος
Ταµίας
Στέλιος Καϊτανίδης, παθολόγος
Μέλη
Αριστοτέλης Βάθης, ιατρός, βιοχηµικός
Βασίλειος Ζήνας, παθολόγος
Βασίλειος Φωτιάδης, γενικός ιατρός
Νομικός Σύμβουλος
Στέφανος Χρήστου, δικηγόρος
παρ’ Αρείω Πάγω: 210 4530364
Διανέμεται δωρεάν
περιεχόμενα
#21
Homeo οδοντίατροι
26
Νοσήματα των ούλων και Kλασική Oμοιοπαθητική
Homeo απόψεις
28
Ενημερωτικό δελτίο
Homeo άρθρα
30
Πρόταση δημιουργίας Ομοσπονδίας
6
8
10
Η κυβερνητική ερμηνεία της Ομοιοπαθητικής
Επιστημονικών Εταιρειών Ομοιοπαθητικής
Συστημική και ομοιοπαθητική προσέγγιση
Μόνιµες στήλες
του άσθματος
31
Homeo ειδήσεις
36
Homeo φαρμακεία
3η Διημερίδα Ομοιοπαθητικής Ιατρικής
38
Homeo διαφορική διάγνωση
Το θείον ως θεραπευτικό μέσο
39
Homeo προϊόντα
Σύκωση, Ομοιοπαθητική και θρησκεία
Homeo έρευνα
14
21
5
homeo
άρθρα
Η κυβερνητική ερμηνεία της Ομοιοπαθητικής
Χαρά Καρανίκα-Μπατάκη, παιδίατρος-ομοιοπαθητικός, 1951-2009
http://www.homeopathy.gr/books/homeopathy-remembers/index.html
www.homeopathy.gr
Η κυβερνητική δημιουργήθηκε στα μέσα του
20ού αιώνα (1948) από τον αμερικανό μαθηματικό R. Wiener, με τη συνεργασία πολλών
επιστημονικών κλάδων, κυρίως των μαθηματικών, της βιολογίας και της τεχνολογίας
(engineering).
Η ιστορική επιστημονική αναγκαιότητα που
οδήγησε στη δημιουργία αυτής της σύγχρονης επιστήμης ήταν τα προβλήματα που ανέκυπταν στη μελέτη και έρευνα των πολυπλόκως
οργανωμένων συστημάτων, είτε αυτά απαντώνται στη φύση, είτε είναι κατασκευασμένα
στο εργαστήριο, με κοινό χαρακτηριστικό την
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΑΡΚΩΣ
ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
Ο όρος κυβερνητική προήλθε από τη φράση «κυβερνήτης πλοίου».
Στους Διαλόγους του Πλάτωνα, κυβερνητική ονομαζόταν η τέχνη της
διακυβέρνησης της πολιτείας.
Η κυβερνητική μετέφερε το πεδίο μελέτης από τους νόμους της
φυσικοχημικής μοριακής δομής των όντων, στη μελέτη των νόμων
ομοιότητας που παρατηρούνται στη λειτουργία των πολυπλόκως
οργανωμένων συστημάτων που βρίσκονται σε σχέση ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗΣ με το περιβάλλον τους.
Οι νόμοι της κυβερνητικής, επομένως, δεν ισχύουν για την ανόργανη
ύλη που διέπεται μόνο από φυσικοχημική δομή και για τη μελέτη
μηχανισμών των ζώντων οργανισμών in vitro.
Η βιοκυβερνητική είναι ο κλάδος της κυβερνητικής που ασχολείται
με τους νόμους διακυβέρνησης και επικοινωνίας των ζώντων οργανισμών που χαρακτηρίζονται από δυνατότητα ΑΥΤΟΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον, που η πληροφορία ρέει μέσω
ενός δικτύου επικοινωνίας που διαθέτουν, με φορείς μόνον ύλη και
ενέργεια.
Για την κυβερνητική, πληροφορία είναι οποιοδήποτε ερέθισμα μπορεί
να αποκτήσει μεταδόσιμη και κατανοήσιμη μορφή από το σύστημα,
ανεξάρτητα από τη φύση του, αν είναι μηχανικό, χημικό, ακουστικό,
ηλεκτρικό ερέθισμα ή άλλο.
Το κυβερνητικό μοντέλο ενός βιολογικού συστήματος
(biologicalsystem) έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
1. Ένα βιολογικό σύστημα είναι σύνολο στοιχείων συνδεδεμένων και
οργανωμένων με τρόπο ώστε να αποτελούν λειτουργικό όλον.
6
2. Τα στοιχεία του βιολογικού συστήματος ονομάζονται υποσυστήματα (κύτταρα, ιστοί, όργανα, βιοχημικές αντιδράσεις), είναι σε
σχέση δυναμικής αλληλεπίδρασης μεταξύ τους και αποτελούν
αυτορρυθμιζόμενα συστήματα.
Σύμφωνα με μια μελέτη (Βιοκυβερνητική, Παπαοικονόμου), υπάρχουν 25.000 έως 100.000 ξεχωριστά αυτορρυθμιζόμενα υποσυστήματα στον ανθρώπινο οργανισμό, εκ των οποίων μόνον λίγες
εκατοντάδες έχουν έως σήμερα αναγνωριστεί και περιγραφεί.
3. Ένα βιολογικό σύστημα έχει έναν προκαθορισμένο στόχο που
καθορίζει τη συμπεριφορά του, για την επίτευξη του οποίου συμβάλλουν αρμονικά όλα τα υποσυστήματά του.
4. Χαρακτηριστικό ενός βιολογικού συστήματος είναι η ιεράρχηση και οργάνωση των λειτουργιών των υποσυστημάτων του, με
σκοπό την υπηρέτηση του στόχου του συστήματος.
5. Ένα βιολογικό σύστημα περιλαμβάνει έναν μηχανισμό εισόδου
της πληροφορίας (input of stimulus), έναν μηχανισμό εξόδου της
πληροφορίας (outpout of response), τον μηχανισμό ροής της πληροφορίας, τα γενικά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συστήματος
ή ιδιότητες του συστήματος, καθώς και τον μηχανισμό επανατροφοδότησης της πληροφορίας που προκαλεί ένα εισαγόμενο ερέθισμα (feed-back).
6. Oμηχανισμός επανατροφοδότησης της πληροφορίας (feedback) είναι η κοινή αρχή που χρησιμοποιούν όλα τα ΑΥΤΟΚΥΒΕΡΝΩΜΕΝΑ περίπλοκα συστήματα για να επιτύχουν την ΑΥΤΟΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥΣ μέσα σε ένα εναλλασσόμενο, μη σταθερό
εξωτερικό περιβάλλον, και είναι ο μηχανισμός που διαφοροποιεί
την ενόργανη από την ανόργανη ύλη.
Αυτός ο μηχανισμός ονομάστηκε ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ από τον φυσιολόγο Cannon (1929).
ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ είναι η ικανότητα ενός ανοικτού στις εναλλασσόμενες περιβαλλοντικές επιδράσεις βιολογικού συστήματος να
διατηρεί σταθερές μέσα σε ένα προκαθορισμένο εύρος τις τιμές
λειτουργίας του, ώστε να είναι συμβατές με την επιβίωσή του (θερμοκρασία, σάκχαρο, ουρία αίματος κ.λπ.).
7. Η γραφική παράσταση ενός βιολογικού συστήματος που αγνοούμε λόγω πολυπλοκότητας την εσωτερική του δομή περιγράφεται
σαν ένα «blackbox», το οποίο όσο η δομή του γίνεται κατανοητή,
μετατρέπεται σε «grey» ή «whitebox».
Είναι άξια θαυμασμού η κυβερνητική σύλληψη του ανθρώπινου οργανισμού από τον S. Hahnemann, 170 περίπου χρόνια πριν από την
περιγραφή από τον R. Wiener των νόμων λειτουργίας των αυτορρυθμιζόμενων συστημάτων. Είναι άξια θαυμασμού η χρησιμοποίηση στο Organon από τον Hahnemann και στο Lectures on the Philosophy of Homeopathy από τον Κent κυβερνητικών όρων όπως:
• διακυβέρνηση του οργανισμού
• αρχή και νόμος στη λειτουργία του οργανισμού
• η έννοια της εσωτερικής τάξης και της εσωτερικής οικονομίας
στον οργανισμό
• η έννοια της ιεράρχησης στη διατήρηση των ζωτικότερων λειτουργιών του οργανισμού
• η έννοια της αντίστασης (resistance) που δημιουργεί το ομοιοπαθητικό φάρμακο ως δυνατότητα αποτελεσματικότερης αυτορρύθμισης
• η έννοια της εισροής (influx) των νοσογόνων επιδράσεων
• η ομαδοποίηση των βλαπτικών παραγόντων ως μορφή δυναμικής ενεργειακής επίδρασης στο ενεργειακό επίπεδο λειτουργίας
του οργανισμού
• η έννοια της απάντησης στους νοσογόνους παράγοντες
(response) ως γλώσσα του οργανισμού που εκφράζεται με τα παθολογικά συμπτώματα σε όλο το φάσμα της λειτουργίας του.
Κατά το ομοιοπαθητικό μοντέλο, ο ανθρώπινος οργανισμός είναι
βιολογικό σύστημα, κυβερνώμενο από νόμους και αρχές με ιεραρχική οργάνωση και αλληλεπίδραση των υποσυστημάτων του (διανοητικές, ψυχικές και σωματικές λειτουργίες), με τα ιδιοσυστασιακά
του χαρακτηριστικά (μιασματική συγκρότηση ή κληρονομική προδιάθεση), που στόχο έχει τη διατήρηση της εσωτερικής τάξης και
ισορροπίας του.
Οι νοσογόνες περιβαλλοντικές επιδράσεις ή ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΣΤΡΕΣ, κατά τη σύγχρονη ορολογία, επιδρούν σαν
stimulus, ανεξάρτητα από τη φύση του (ιός, μικρόβιο, τοξίνη, ατμοσφαιρική αλλαγή, στρες ψυχικό ή κοινωνικό), στο σύστημα ανθρώπινος οργανισμός, ο οποίος κινητοποιούμενος ως σύνολο απαντά
με συμπτώματα μέσω των υποσυστημάτων του που αποτελούν την
εξατομικευμένη του δυνατότητα ομοιοστασίας, σύμφωνα με τη μιασματική-κληρονομική του συγκρότηση.
Ενώ η optimal δυνατότητα ομοιοστασίας εκφράζει την υγεία ως δυνατότητα διατήρησης σταθερής της εσωτερικής τάξης του οργανισμού, η εμφάνιση των παθολογικών συμπτωμάτων εκφράζει την εξατομικευμένη αλλά ανεπαρκή δυνατότητα ομοιοστασίας του συγκεκριμένου οργανισμού, δηλαδή την ασθένεια.
Η κυβερνητική ερμηνεία της απόδειξης (proving) του ομοιοπαθητικού φαρμάκου στον υγιή είναι ότι δρα σαν stimulus μέσα από την
ειδική επεξεργασία του (αραιώσεων και δονήσεων), που φαίνεται ότι
είναι κατανοήσιμη ως πληροφορία από το σύστημα, στον οργανισμό,
ο οποίος δίνει ως απάντηση (responses) τα παθολογικά συμπτώματα
που εκφράζουν την επελθούσα διαταραχή της ομοιοστασίας του.
Η θεραπευτική δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου ερμηνεύεται
από το γεγονός της ομοιότητας στη δράση του σαν stimulus να
κινητοποιεί με ΟΜΟΙΟ ΤΡΟΠΟ τους ήδη κινητοποιημένους αλλά
ανεπαρκείς ομοιοστατικούς μηχανισμούς του οργανισμού.
Ενισχύει, δηλαδή, τους φυσικούς μηχανισμούς προς την ίδια κατεύθυνση που είναι κινητοποιημένοι, ώστε να αποκτήσουν την optimal
δυνατότητα της ομοιοστατικής τους λειτουργίας.
Θα ήταν πέρα από κάθε σημερινή επιστημονική δυνατότητα η πλήρης ερμηνεία του συνόλου των λειτουργιών του ανθρώπινου οργανισμού και της δράσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, που παραμένει όμως ως επιστημονικός στόχος, μέσα από τη συνεργασία
πολλών κλάδων, για τη μετατροπή του «greybox» για το σήμερα σε
«whitebox» για το αύριο.
Όπως αναφέρει ο καθηγητής βιοκυβερνητικής, Παπαοικονόμου:
«Στην ασθένεια ένας παθολογικός κύκλος ή θετικό feedback έχει
αντικαταστήσει τον αυτορρυθμιστικό μηχανισμό του αρνητικού
feedback. Ευτυχώς, τις περισσότερες φορές οι κατά τον Ιπποκράτη
«φυσικές ιαματικές δυνάμεις» αφυπνίζονται και με νέους ομοιοστατικούς μηχανισμούς «επανορθώνουν τον ανεπαρκή ομοιοστατικό μηχανισμό». Αυτές ακριβώς τις φυσικές ιαματικές δυνάμεις οφείλει να
κινητοποιήσει (activate) ο γιατρός με τα κατάλληλα φάρμακα, αφού
έχει κάνει τη σωστή διάγνωση της νόσου».
Ως μαθηματική επιστήμη, η κυβερνητική παρέμεινε έξω από τη διαμάχη καρτεσιανής μηχανοκρατίας και βιταλιστών, και έτσι ερμηνεύει τη
σύλληψη του Hahnemann περί ζωτικής δύναμης, παρότι η άποψη πολλών κυβερνητικών είναι ότι ο πόλεμος μηχανοκρατών και βιταλιστών
σήμερα έχει χάσει πολύ από το επιστημονικό του ενδιαφέρον.
Παρότι υπήρξε η βάση η πληροφορία να θεωρηθεί διαφορετικό μέγεθος από την ύλη και την ενέργεια, ο Βilou έδειξε την ισοδυναμία
της πληροφορίας με την αρνητική εντροπία, καθαρά ενεργειακό δηλαδή μέγεθος.
Γραφική παράσταση βιολογικού συστήματος
Input - Stimulus - Ψυχοκοινωνικοβιολογικό στρες
Biological System:
1. Transfer Function
2. Ιδιότητες συστήματος–Κληρονομική Προδιάθεση
3. Μηχανισμοί Feedback
Output - ResponseΣυμπτώματα από ψυχοδιανοητική και σωματική σφαίρα
7
homeo
άρθρα
Σύκωση, Ομοιοπαθητική και θρησκεία
Κώστας Τσιτινίδης, πρόεδρος ΕΕΟΙ
Αίσθημα είναι το πρώτο και απλούστερο γεγονός για τη συνείδηση.
Χρήστος Ανδρούτσος
Ε
ίναι η απλούστερη συνεύρεση της συνείδησης με την ενέργεια του περιβάλλοντος με πολύ συγκεκριμένο, σωστό και αδιάβλητο
τρόπο. Ο Επίκουρος ήταν από τους πρώτους διανοητές που παραδέχονταν ότι μπορούμε να προσλάβουμε σωστά την πραγματικότητα, κάτι που αμφισβητείται από πιο σύγχρονους διανοητές (σχετικότητα αντίληψης).
Η αυτόματη επίγνωση και καταγραφή όλων των αισθητήριων εντυπώσεων εξαρτάται, λοιπόν, πιστά και άμεσα από την εναργή ενέργεια με απόλυτη εγκυρότητα. Η πιστή και αληθής εκφορά, και η
αληθής λεκτική απόδοση όλων αυτών, είναι άλλη υπόθεση, γιατί, αν
θέλουμε, λέμε και ψέματα, κάτι που έχουμε την απόλυτη βουλητική
ελευθερία να κάνουμε.
Κανονικά, αν πούμε ψέματα, τότε μέσα μας ξεσπάει συναισθηματική
διαταραχή, αδιόρατη (επίπεδο υγείας), μικρή ή μεγάλη, ανάλογα με
την εντιμότητα και τη γενικότερη σημασία και επίδραση που έχει
αυτό το ψέμα που θα πούμε.
Το συναίσθημα είναι ψυχική ενέργεια που παράγεται στο θυμικό μας
από την αντιδιαστολή και τη διαφορά μεταξύ νου και συνείδησης,
δηλαδή μεταξύ των δύο κύριων λειτουργικών ψυχικών κέντρων.
Όταν πούμε ψέματα, αντιδιαστέλλονται τα λόγια μας μέσα στον
νου με την εικόνα που είχε η συνείδηση. Αντιδιαστέλλεται η ενέργεια μέσα στον νου με την ενέργεια μέσα στη συνείδηση, με αποτέλεσμα έναν γενικότερο αυτοσυντονισμό και μια θυμική ταραχή που
μπορεί να γίνει και σωματική λειτουργική διαταραχή, αφού το σώμα
ακολουθεί τις ψυχικές εκφορτίσεις που αναπτύσσονται στο ΚΝΣ.
Βάση της λειτουργίας των συσκευών ανίχνευσης ψεύδους είναι οι
απειροελάχιστες αυτές ψυχικές διαταραχές που προκαλούν αρχικά
μέσα μας τα ψέματα, που προκαλούν εργαστηριακά μετρήσιμες σωματικές διαταραχές (ιδρώτας-μυδρίαση κ.λπ.). Σύμφωνα με αυτήν τη
λογική, τα όνειρα έρχονται να διορθώσουν τη στάση μας απέναντι
σε κάποιο αισθητήριο υλικό που δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να δει
κάποιος (αντιληφθεί) σωστά στην «πραγματικότητα» της πρόσφατης εγρήγορσης.
Σαν ρεύμα εξ επαγωγής προσπαθούν τα όνειρα να ξαναφέρουν
σε αρμονία τον νου (διαταραγμένον από λάθος αντιλήψεις) με την
καθαρή και πραγματική συνείδηση (τι πραγματικά συνέβη). Βέβαια υπάρχουν και βαθύτερα όνειρα συνολικής πορείας της ζωής
(Γιουνγκ), αλλά δεν θα επεκταθώ σε αυτό το ζήτημα στην παρούσα
ανάλυση.
Η ψυχή μας δέχεται άλλες εικόνες μέσα στο όνειρο, αλλά με τα ίδια
χωροχρονικά δεδομένα (συχνότητες). Με τον τρόπο αυτό γίνεται
δυνατό να ξανασυμβεί η ίδια απωθημένη ενέργεια με αποκλειστικό
σκοπό να δαπανηθεί και να λήξει για την ψυχή μας, η οποία επανακάμπτει (όχι πάντοτε) στην αταραξία και στη γαλήνη.
8
Έτσι ξαναγυρίζουμε στον Επίκουρο, που μας λέει ότι η αταραξία
είναι ο μέγιστος ψυχικός στόχος. Αυτή η αταραξία φανερώνει στην
πράξη ότι η ενέργεια μέσα στην ψυχή μας είναι σε αγαστή αρμονία
με κάθε άλλη ενέργεια γύρω μας.
Έτσι, αν γυρίσουμε στην ομοιοπαθητική γνώση, η αρχική κατάσταση της ψώρας, όταν αρχίζουν να υπάρχουν διαφορές μεταξύ της
πραγματικότητας και της εσωτερικής εικόνας (από υπέρμετρες φιλοδοξίες, άγχη και διλήμματα σωτηριολογικά και πιθανά σεξουαλικού περιεχομένου), δημιουργεί λειτουργικές διαταραχές (σύκωση),
οι οποίες, αν δεν επιλυθούν από τα όνειρα, θα καταλήξουν σε συφιλιδική κατάσταση με μόνιμες βλάβες του θυμικού (μείωση βαθμού
ελευθερίας), αλλά και μόνιμες βλάβες αντίστοιχα των οργάνων του
σώματος. Όπως λέει και ο λαός, όταν απονεκρωθεί η υγιής συνείδηση, ο άνθρωπος είναι «χωρίς καρδιά και συκώτι» .
Το δίλημμα
Όλοι μας βρισκόμαστε συνεχώς σε ένα πολύπλοκο και δύσκολο
ψυχικό περιβάλλον, και ο κάθε πολιτισμός δίνει λύσεις που προσπαθούν να αποφύγουν τα χειρότερα, χωρίς να είναι πάντα οι καλύτερες ούτε οι λογικότερες.
Οι ισλαμιστές, για παράδειγμα, έχουν δώσει με την μπούρκα μια
πολύ πρωτόγονη και όχι ιδιαίτερα λειτουργική λύση για την πολύ
επικίνδυνη εικόνα που μπορεί να αποδώσει η γυναίκα στο περιβάλλον, και ιδιαίτερα εκεί όπου κινούνται τα κυρίαρχα αρσενικά μέλη
της συγκεκριμένης κοινωνίας.
Από την άλλη, ο καθένας έχει διαφορετική άποψη για τον κόσμο
που ζούμε. Σκέψεις και πεποιθήσεις διαφέρουν ανάλογα με τις προσλαμβάνουσες που έχει ήδη κατανοήσει και αποδεχτεί από καιρό.
Οι χριστιανοί, για παράδειγμα, είναι κάθετα αντίθετοι στην κοινή
λογική, επειδή αντιστρατεύεται τη θεία αποκάλυψη, που για κάθε
καλό χριστιανό είναι η κύρια και αδιάψευστη πηγή έμπνευσης και
γνώσης (πίστη).
Και φυσικά από τα προλεχθέντα συνάγεται ότι όλες αυτές οι «πεποιθήσεις», ερχόμενες σε αντίθεση με την καθαρή ενέργεια της συνείδησης, δημιουργούν βαθμούς σύκωσης και λειτουργικής διαταραχής.
Η προσευχή, όπως και το όνειρο, είναι πρώτης τάξεως άμυνα σε
αυτήν τη δυσαρμονία μεταξύ πραγματικότητας και επιθυμίας (εγωιστικού και σωτηριολογικού περιεχομένου).
Πρόσφατα, μας κάλεσαν να μιλήσουμε σε πανεπιστημιακή φαρμακευτική σχολή για την Ομοιοπαθητική.
Λόγω της ύπαρξης στο πάνελ ατόμων που δεν είχαν σχέση με το
θέμα («πνευματικός» και καθηγητές θεολογίας), αποφασίσαμε να
απέχουμε από αυτήν την τύπου Ιεράς Εξέτασης στρογγυλή τράπεζα (αν και μέλος μας, ανεπίσημα, μας εκπροσώπησε επάξια στο πάνελ). Δεν θεωρούμε επιστημονικό διάλογο την ανταλλαγή απόψεων
με άτομα που έχουν γνωστές αξιωματικές αντιλήψεις (γνωστές εδώ
και καιρό) και ψάχνουν παντού για αιρέσεις (Suspiciousness: sycosis
syphilis), ακόμα και σε μια πειραματική αποδεικτική επιστήμη που
εφαρμόζεται και σε ζώα και φυτά.
Προσοχή! Το φραγγέλιο μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί και εναντίον των εμπόρων της πίστης! Προς Θεού (!) δεν επιτίθεμαι σε
αυτή καθαυτή τη «θεϊκή αποκάλυψη» (αν υπάρχει), αλλά στην ερμηνεία της από τους ανθρώπους εμπνευστές της θρησκειοποίησής
της και στη βούλησή τους (συκωτική επίδραση) να επεκταθούν οι
ιδέες τους στο μυαλό και στις πράξεις όλων των ανθρώπων, γιατί
έτσι θα σωθεί ο κόσμος. Ο μόνος κόσμος που πασχίζει να σωθεί
είναι η διαταραγμένη (σε σχέση με την πραγματικότητα) βουλητική πεποίθηση των προσηλυτιστών, και έτσι έχουμε αγνούς πιστούς
(ψωρικοί), πνευματικούς με διάφορους βαθμούς σύκωσης (σε όλες
τις θρησκείες και σε άλλες ιδεολογίες), αλλά και συφιλιδικούς αρχιερείς, όπως και αντιδραστικά συφιλιδικούς άθεους ή αγνωστικιστές.
Η σύκωση, βέβαια, θέλει και πλούτη (εξουσία) για να θαμπώσει και
να διαστρεβλώσει. Δεν πάει καιρός που γνωστός, αποδημήσας πλέον, αρχιερέας δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι είναι φτωχός, και
αποσύρθηκε κατόπιν στην Ελβετία για να ξεκουραστεί. Η σχέση
του καθενός με το Θείο είναι προσωπική υπόθεση και όχι αντικείμενο εκμετάλλευσης από προκατειλημμένους επαγγελματίες της
σωτηρίας μας. Αφήστε μας ήσυχους! Η ελευθερία της βούλησης
και η ελευθερία των ονείρων μας δεν διαπραγματεύεται με καμιά
σωτηρία, και ιδιαίτερα από πλανημένους «πνευματικούς». Στο κάτω
κάτω, η ιστορία μας (υπόθεση Νίκου Καζαντζάκη) και η προϊστορία
μας (Αρχαία Ελλάδα) δεν αξίζουν κάτι τέτοιο!
Επίλογος
Ο άγνωστος Θεός των αρχαίων Ελλήνων ήταν πολύ πιο μπροστά
από τις «σύγχρονες» ορθόδοξες αντιλήψεις (αν και ξέρουμε ότι
η Ρώσικη Ορθοδοξία λέει τελείως διαφορετικά πράγματα για την
Ομοιοπαθητική). Κάνουμε σαν τον έμπορο χαλιών στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος, αφού για ώρες κάνει ατελείωτα παζάρια, τρέχει
το απόγευμα στο τζαμί να προσευχηθεί για τη σωτηρία του...
Η πονηριά, το new age και η αίρεση είναι καθρέφτης της ψυχής
αυτών που τα αναζητάνε. Οι καθαροί και αγνοί αδιαφορούν για
οποιαδήποτε γνώμη (θετική ή αρνητική) που εμπεριέχει σύκωση,
και δεν γίνονται πνευματικά παιδιά κανενός, παρά μόνο (και ενίοτε)
του ίδιου του Άγνωστου Θεού!
Βιβλιογραφία
1. Ελευθεροτυπία, Σάκης Τότζης (Έδεσσα)
2.Διπλωματική για τον ύπνο, Σωτήρης Παπαχιλλέως, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
3. Φιλοσοφικό λεξικό, Χρ. Ανδρούτσου
EGP Homeopathy Laboratory
Το εργαστήριο είναι εξοπλισμένο με όλες τις απαραίτητες συσκευές δυναμοποίησης και εμβροχής για την παρασκευή ομοιοπαθητικών σκευασμάτων, σύμφωνα με τους κανόνες της εκάστοτε εφαρμοζόμενης φαρμακοποιίας.
Η προσεκτική επιλογή GMP A’ Υλών και οι εξειδικευμένες συσκευές ομογενοποίησης και ανάμειξης εξασφαλίζουν τη σωστή παρασκευή κάθε γαληνικού προϊόντος, έχοντας πάντοτε τη δυνατότητα, μέσω των συνεργαζόμενων προμηθευτών, της διακρίβωσης ή και ανάκλησης οποιουδήποτε παρασκευάσματος, καθώς και Α΄
ύλης, απαιτηθεί. Συσκευές μικροκοκκιοποίησης και ανάμειξης κόνεων διασφαλίζουν τη σωστή ανάμειξη και
παρασκευή καψουλών και δισκίων.
Αναγνωρίζοντας πλήρως την ευθύνη του φαρμακοποιού στη διασφάλιση της δημόσιας υγείας, επιλέγουμε
προσεκτικά τους προμηθευτές και τις Α ύλες που χρησιμοποιούμε για την παρασκευή κάθε προϊόντος, διατηρώντας αρχείο πιστοποιητικών για κάθε ύλη που έχει χρησιμοποιηθεί.
Ευανθία Παπατόλια, Φαρμακοποιός, Χατζημιχάλη 50 Λάρισα, Τηλ. & Fax : 2410 611 760, e-mail: [email protected]
9
homeo
άρθρα
Συστημική και ομοιοπαθητική προσέγγιση
του άσθματος
Διπλωματική εργασία της Μαριάνας Δαμία, ιατρού πνευμονολόγου, M.Sc. στην Κλασική Ομοιοπαθητική
Υπάρχει ένα βασανιστικό ερώτημα ακόμα και σε αυτούς που δέχονται την αποτελεσματικότητα των ομοιοπαθητικών θεραπειών. Πώς
είναι δυνατόν το ομοιοπαθητικό φάρμακο να θεραπεύει, όταν δεν
εμπεριέχει καμία χημική, με την κλασική έννοια, ουσία;
H εργασία μου «Συστημική και ομοιοπαθητική προσέγγιση του
άσθματος» έχει σκοπό να δείξει ότι μια «ουσία», όπως το ομοιοπαθητικό φάρμακο, ακόμα και όταν δεν συμμετέχει ως χημική ουσία σε κλασικές χημικές αντιδράσεις, είναι δυνατόν να θεραπεύσει
έναν οργανισμό όταν αυτός ασθενεί. Ως περίπτωση μελέτης για
το παραπάνω εγχείρημα διερευνάται το αλλεργικό άσθμα για δύο
λόγους: Πρώτον, επειδή η εμφάνισή του και η ομοιοπαθητική θεραπεία του έχουν κοινό χαρακτήρα, συστημικό. Δεύτερον, επειδή
η εμφάνισή του και η ομοιοπαθητική θεραπεία του πυροδοτούνται
από τον αλλεργιογόνο παράγοντα και το ομοιοπαθητικό φάρμακο
αντίστοιχα, που είναι «ουσίες» με μη χημική, μη γραμμική, μη ένα
προς ένα δράση. Είναι «ουσίες» των οποίων η δράση προκαλεί
πλήθος βιολογικών φαινομένων, που εντάσσονται στις αλληλεπιδράσεις, οι οποίες εξελίσσονται μέσα σε αυτοποιητικά συστήματα.
Τα τελευταία προσεγγίζονται από τη συστημική θεωρία.
Αναλυτικότερα, στο πρώτο κεφάλαιο της εργασίας περιγράφεται η
φυσιολογία του αλλεργικού άσθματος, ώστε να τεκμηριωθεί: Πρώτον, ότι πρόκειται για ασθένεια στην οποία συμμετέχουν πολλά
συστήματα του οργανισμού και, δεύτερον, ότι ουσιαστικά πρόκειται για αντίδραση του οργανισμού σε έναν παράγοντα τον οποίον
εκλαμβάνει ως «σήμα» για την ενεργοποίηση αντιδράσεων από μέρους του. Μελετώντας τη φυσιολογία του αλλεργικού άσθματος,
αναδεικνύεται ότι ο αλλεργιογόνος παράγοντας δεν προκαλεί μέσα
από χημικές-γραμμικές διαδικασίες τα συμπτώματα που παρατηρούμε κατά την κρίση άσθματος, αλλά ως «σημείο» πυροδοτεί
ακολουθία συστημικών αντιδράσεων του ίδιου του οργανισμού. Το
αλλεργικό άσθμα, επομένως, θεωρείται ως συστημική αντίδραση
του οργανισμού, αντίδραση στην οποία εμπλέκονται πολλά υποσυστήματά του που υπεραντιδρούν σε ένα ερέθισμα, το οποίο δεν
είναι καθαυτό νοσογόνο.
Αυτή η συστημική υπεραντιδραστικότητα του οργανισμού είναι που
προκαλεί στον ίδιο το πρόβλημα, την ασθένεια του άσθματος, και
όχι η είσοδος σε αυτόν κάποιου «αντικειμενικά» νοσογόνου παράγοντα. Αυτή η συστημική αντίδραση του οργανισμού σε έναν
συγκεκριμένο παράγοντα συσχετίζεται-παραλληλίζεται με τη συστημική δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Για τον λόγο αυτό, στο
δεύτερο και τρίτο κεφάλαιο της εργασίας παρουσιάζεται η προσέγγιση της συστημικής θεωρίας και της βιοσημειωτικής, που αφορούν
τους βιολογικούς οργανισμούς, αφού στόχος είναι να υποστηριχθεί
10
ότι: όπως ο αλλεργιογόνος παράγοντας του άσθματος δρα για τον
οργανισμό ως «σημείο» που πυροδοτεί μια συστημική αντίδρασή
του, έτσι και το ομοιοπαθητικό φάρμακο δρα για τον οργανισμό ως
«σημείο» που ενεργοποιεί επίσης μια συστημική αντίδρασή του, η
οποία οδηγεί όχι στον αποσυντονισμό και την ασθένεια, όπως ο
αλλεργιογόνος παράγοντας, αλλά στον επανασυντονισμό του συστήματος και στην ίαση των διαταραχών που έχουν παρουσιαστεί.
Η παραπάνω θεώρηση υποστηρίζεται επίσης από τις αρχές της
ομοιοπαθητικής θεραπείας και τον τρόπο παρασκευής των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, οι οποίες παρουσιάζονται περιληπτικά στο
τέταρτο κεφάλαιο, καθώς και από έρευνες σχετικά με την αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικής στο άσθμα, που παρουσιάζονται
στο πέμπτο κεφάλαιο. Τα δεδομένα από τη συστημική, βιοσημειωτική, ομοιοπαθητική και τη φυσιολογία του άσθματος, που παρουσιάστηκαν στα προηγούμενα κεφάλαια, υποστηρίζουν τον στόχο της
εργασίας, που προαναφέρθηκε.
Όμως, η συνεισφορά της εν λόγω εργασίας, παράλληλα με τον κύριο στόχο, που είναι να δείξει ότι η ενεργοποίηση διεργασιών ίασης
από μέρους του ομοιοπαθητικού φαρμάκου είναι δυνατή παρά τη
μη χημική του δράση, βρίσκεται επίσης στην υποστήριξη τριών επιπλέον θέσεων, αναγκαίων για τη διασαφήνιση του επιχειρήματος
που υποστηρίζει.
A) Η αυτοκαταλυτική ανάπτυξη είναι συστημική διαδικασία που
μπορεί να δικαιολογήσει διεργασίες εκδίπλωσης της θεραπευτικής
δράσης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Δηλαδή, αν μια διαμόρφωση δημιουργηθεί μέσα σε ένα πολύπλοκο σύστημα μπορεί να
γίνει καταλύτης εμφάνισης παρόμοιων διαμορφώσεων με αυτήν. Για
παράδειγμα, στο φαινόμενο της μαγνήτισης υλικού από εξωτερικό μαγνητικό πεδίο, στην τελική ευθυγράμμιση των στοιχειωδών
μαγνητικών δίπολων παίζουν σημαντικό ρόλο και οι μεταξύ τους
αλληλεπιδράσεις. Η κρίσιμη τιμή της αύξησης του μαγνητικού πεδίου που θα μαγνητίσει το υλικό είναι απειροελάχιστα μικρή και
ευθυγραμμίζει τα σπινς μόνο μιας πολύ μικρής περιοχής του υλικού. Μετά, αυτή η περιοχή προκαλεί την ευθυγράμμιση μιας άλλης
περιοχής, και οι δύο περιοχές μαζί προκαλούν την ευθυγράμμιση
μιας μεγαλύτερης περιοχής του υλικού κ.ο.κ. Έτσι, το φαινόμενο
εξελίσσεται με τη μορφή χιονοστιβάδας και εξαπλώνεται σε όλο
το υλικό (βλ. σχήμα). Το ομοιοπαθητικό φάρμακο, λοιπόν, δεν είναι
ανάγκη να προσφέρει την «ενέργεια» που χρειάζεται για να μεταβληθεί ολόκληρος ο οργανισμός. Σύμφωνα με τη διαδικασία της
αυτοκαταλυτικής ανάπτυξης, μπορεί να εισάγει μια σταθερή διαμόρφωση μέσα στον ασθενή, η οποία να διευκολύνει την εμφάνιση
συγκεκριμένου τύπου διαμορφώσεων. Η δράση ενός φαρμάκου,
αλλά και οποιασδήποτε ουσίας, μέσα σε ένα αυτοποιητικό σύστημα, δηλαδή σε έναν βιολογικό οργανισμό, δεν είναι ανάγκη να είναι
μόνο γραμμική, μόνο χημική, μπορεί απλώς να διευκολύνει την αυτοκαταλυτική ανάπτυξη μιας συγκεκριμένης κατάστασης.
Β) Υγεία και ασθένεια που παρουσιάζεται με χρόνιο νόσημα συνιστούν διαφορετικού επιπέδου καταστάσεις ισορροπίας του οργανισμού, ή αλλιώς καταστάσεις ισορροπίας του σε διαφορετικό
ελκυστήρα. Δηλαδή όταν προσπαθούμε να απαλλάξουμε έναν
ασθενή από ένα χρόνιο νόσημα, ουσιαστικά προσπαθούμε να
ισορροπήσουμε τον οργανισμό του σε διαφορετικό ελκυστήρα.
Ο ελκυστήρας αυτός, όμως, μπορεί να είναι είτε υψηλότερης είτε
χαμηλότερης στάθμης από τον προηγούμενο. Θα μπορούσε, δηλαδή, ένα κορτιζονούχο φάρμακο να ισορροπήσει τον οργανισμό
σε χαμηλότερης στάθμης ελκυστήρα, ακόμα και αν έχει βελτιώσει
κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημά του. Άρα, η βελτίωση της υγείας
ενός οργανισμού δεν πρέπει να διαπιστώνεται ποτέ από την εξάλειψη ενός συγκεκριμένου προβλήματος-συμπτώματός του, αλλά από
τη γενικότερη εικόνα του.
Γ) Συνηθίζεται να λέγεται, σχετικά με την Ομοιοπαθητική, ότι «το
ομοιοπαθητικό φάρμακο προκαλεί τα συμπτώματα τα οποία θεραπεύει», ενώ στην παρούσα εργασία, αντ’ αυτού, προτείνεται ότι
«το ομοιοπαθητικό φάρμακο προκαλεί διεργασίες ίδιες με τις
διεργασίες που προκαλεί ο οργανισμός προκειμένου να θεραπευθεί, και για το λόγο αυτό επιτείνει τα συμπτώματα του νοσούντος οργανισμού». Αυτή η δεύτερη διατύπωση προτείνεται ως
συνεπέστερη, υποστηρίζοντας ότι εμπεριέχει, ως έναν βαθμό, και
μια εξηγητική προσέγγιση της δράσης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου, στο πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύσσεται το σύνολο της
παρούσας εργασίας. Οδηγούμαστε σε αυτήν τη διατύπωση από
την υπόθεση ότι το ομοιοπαθητικό φάρμακο «επιβάλλει» στον οργανισμό να αντιδράσει με έναν συγκεκριμένο και συστημικό τρόπο, ο οποίος φέρνει ολόκληρο τον οργανισμό σε συγκεκριμένη
τελική κατάσταση. Οι διεργασίες που το ομοιοπαθητικό φάρμακο
πυροδοτεί, έχουν ως αποτέλεσμα ο οργανισμός να ισορροπήσει
σε μια υγιέστερη κατάσταση από αυτήν που ισορροπούσε όταν
ασθενούσε, επειδή το ομοιοπαθητικό φάρμακο προκαλεί τις ίδιες
ομοιοστατικές διεργασίες στις οποίες ο ίδιος ο οργανισμός καταφεύγει προκειμένου να αυτοϊαθεί. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο
ενεργοποιεί και επιτείνει διεργασίες που ο ίδιος ο οργανισμός
«προτείνει» ως κατάλληλες για την αντιμετώπιση μιας μη θεμιτής
ισορροπίας αυτής της ασθένειας που έχει περιπέσει. Επιτείνει διεργασίες που ο ίδιος ο οργανισμός επέδειξε ότι είναι οι κατάλληλες,
και για το λόγο αυτό επιτείνει τα προϋπάρχοντα της ίασης συμπτώματα, τις προϋπάρχουσες της ίασης διεργασίες, μέσω των οποίων
ο οργανισμός επιδιώκει να αυτοϊαθεί.
11
homeo
άρθρα
Συμπερασματικά, η παρούσα εργασία, παραλληλίζοντας τη «σημειωτική» και «αποσυντονιστική» δράση του αλλεργιογόνου παράγοντα, με τη «σημειωτική» και «συντονιστική» δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου, θέλει να δείξει, μέσα από τις αρχές της «συστημικής» και της «βιοσημειωτικής», ότι είναι δυνατόν μια οποιαδήποτε
ουσία, σε οσοδήποτε μικρή ποσότητα, όπως ο αλλεργιογόνος παράγοντας, ή μια συγκεκριμένη δομή ενός υλικού, όπως η δομή του
υλικού που συνιστά ομοιοπαθητικό φάρμακο, να δράσει σε ένα αυτοποιητικό σύστημα ως έναυσμα (trigering), προκαλώντας αλυσιδωτές διεργασίες οι οποίες να οδηγούν σε νέα ισορροπία το σύστημα,
χειρότερη (όπως αυτήν της ασθένειας, κατά τη δράση του αλλεργιογόνου παράγοντα), ή καλύτερη (όπως αυτήν της υγείας, κατά τη
δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου) από αυτήν που βρισκόταν
το σύστημα πριν από την επίδραση αυτού του παράγοντα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Ashby, R., (1958), “General Systems Theory as a New Discipline”, General Systems Yearbook. 3, 1 (International Society for the Systems Science - ISSS).
2. Barnes P., (1992) “Neural mechanisms in asthma.” In: Asthma. eds Clark T., Godfrey S, Lee T., Chapman and Hal), London.
3. Campbell D.T. (1974): “‘Downward causation’ in Hierarchically Organized Biological Systems”, in: Studies in the Philosophy of Biology, F.J. Ayala & T. Dobzhansky (ed.), (Macmillan Press), p. 179-186
4. Culter, Ε. (1994) “Asthma - 2 - Homeopathy. A Study” The Lancet. 1994,344 :1601-1606 Published by: DELMAR/ITP
5. Daniel, J. (1937) “Asthme et Homeopathie”. Librairie Baillere, Paris
6. Eizayaga F.X.& Eizayaga J., (1996), «Homeopathic treatment of bronchial asthma. Retrospective study of 62 cases». British Homeopathic Journal. Vol.85, pp.28-33.
7. Emmeche C., (1999), “The biosemiotics of emergent properties in apluralist ontology”. In: Semiosis, Evolution, Energy: Towards a Reconceptualization of the Sign. E.Taborsky (ed.),
89-108. Aachen: Shaker Verlag
8. Goguen, J. A., and Varela, F. J, 1979, “Systems and distinctions: Duality and complementarity”, International Journal of General Systems, 5(1), 31-43.
9. Hoffmeyer, J. (1997) Signs of meaning in the Universe. Indiana University Press, Bloomington.
10. Holgate S., Finnerty J., (1988) “Recent advances in understanding the Pathogene­sis of asthma and its clinical implications”. Q J Med, 149:5.
11. Jacobs J. (1995) “Homeopathy should be integrated into mainstream medicine”, Altem.Ther.Health.Med.
12. Kull K., (1999), “Biosemiotics in the twentieth century: aview from biology.” Semiotica 127(1/4), 385-414.
13. Kαρανίκα X., Ζώτου Θ. (1983) «Στατιστική μελέτη παιδικών ασθμάτων με ομοιοπαθητική θεραπεία.» 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ομοιοπαθητικής Ιατρικής
14. Lanes D., Lane T. (1991) “Alternative and Complimentary Medicine for Asthma.” Thorax,46 :787 (editorial)
15. Malthouses T. (1997) Homeopathic remedies for asthma. Can. Fam. Physician.
16. Nicolis, G, and Prigogine, I. (1977) Self-Organization in Non-Equilibrium Systems, Wiley, New York.
17. Pattee H. (1995), “Evolving self-reference: matter, symbols, and semantic closure”. Communication and Cognition - Artificial Intelligence, 12, 9-28
18. Raphael G. and Metcalfe D. (1986), “Mediators of airway inflammation”. Eur J Respir Dis, 69:44.
19. Rosen, R. (1986) “Some Comments on Systems and System Theory”, International Journal of General Systems, 13, 1, Gordon and Breach.
20. Sharov, A. (1992) “Biosemiotics: a functional-evolutionary approach to the analysis of the sense of information.” Pp. 345-373. In: Sebeok, T. A. and J. Umiker-Sebeok (eds.),
Biosemiotics: The Semiotic Web (1991). Mouton de Gruyter, Berlin
21. Sebeok T.A., (1991), A Sign is Just a Sign. Bloomington: Indiana University Press.
22. Skinner S. (1996) How homeopathy works. RN.
23. Taylor E. (1995), “Homeopathic Medicine”. Altern. Ther. Health Med.
24. Taylor K. and Luksza A., (1987) “Peripheral blood eosinophil counts and bronchial res­ponsiveness.” Thorax, 42:452
25. Uexkόll, J. von 1940 (1982). “The Theory of Meaning”. Semiotica 42, 25-82.
26. Vithoulkas G. (1978) The Science of Homeopathy A.S.O.H.M.
27. Vithoulkas G., (1991), A new model for health and disease, Health and Habitat Mill Valley California.
28. von Bertalanffy, L., (1968), General Systems Theory. London: Routledge & Kegan Paul.
12
homeo
έρευνα
3η Διημερίδα Ομοιοπαθητικής Ιατρικής
Η Θεσσαλονίκη, συνεχίζοντας την παράδοση,
διοργανώνει φέτος, στις 26 και 27 Νοεμβρίου,
την 3η Διημερίδα Ομοιοπαθητικής Ιατρικής,
στο ξενοδοχείο ΝΕΦΕΛΗ. Σε αυτό το τεύχος
παρουσιάζουμε κάποιες περιλήψεις από τις
εργασίες που θα παρουσιαστούν κατά τη
διάρκεια της διημερίδας.
www.homeopathy.gr
Ομοιοπαθητική και καρκίνος
Τάσος Γεωργόπουλος, ιατρός γυναικολόγος-ομοιοπαθητικός
Δεν είναι ο ασθενής άρρωστος επειδή πάσχει από καρκίνο, αλλά έχει
καρκίνο γιατί είναι πολύ άρρωστος. Βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο
υγείας και υπάρχουν τρόποι να το καταλάβουμε-διαγνώσουμε αυτό.
Όταν βρεθούμε μπροστά σε ένα τέτοιο περιστατικό, πρώτα θα στείλουμε τον ασθενή στους ειδικούς γιατρούς για διερεύνηση, επιβεβαίωση, σταδιοποίηση, πρόγνωση και, αφού του προταθεί θεραπευτική
προσέγγιση από εκείνους, μπορούμε να προτείνουμε και εμείς τη
δική μας παρέμβαση, θεραπευτική ή υποστηρικτική, ως αποτέλεσμα
της πλήρους πληροφόρησης του ασθενή και της δικής του κυρίως
ελεύθερης επιλογής όσον αφορά την υγεία του.
Αυτό είναι και βασικό θέμα δεοντολογίας και σεβασμού. Λόγω της
ευαισθησίας της συνθήκης, δεν επιτρέπεται σε ζητήματα ζωής και
θανάτου να υποστηρίζουμε ανελαστικά θέσεις και στάσεις ακραίες αναφορά μερικών παραδειγμάτων για τη χρήση της Ομοιοπαθητικής
σε περιπτώσεις καρκίνου σε ασθενείς.
Σε προχωρημένες καταστάσεις της υγείας του ανθρώπου προέχουν
η συνεργασία, η αλληλοσυμπλήρωση και η σύζευξη αλλοπαθητικής
και Ομοιοπαθητικής για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα που το δικαιούται κάθε άνθρωπος σε αυτήν τη δύσκολη συνθήκη.
Η λήψη του (ομοιοπαθητικού) ιστορικού δεν πρέπει να είναι απλώς
η καταγραφή των συμπτωμάτων
δρ Λάζαρος Δανιηλίδης, χειρουργός - Ανδρέας Καλτσάς, χειρουργός - Σιδέρης Δελαρούδης, ενδοκρινολόγος Γιάννης Ελευθεριάδης, αναισθησιολόγος
Παρουσιάζεται περίπτωση γυναίκας 37 ετών εξ Αθηνών, πάσχουσα από βαριά χρόνια δυσκοιλιότητα, η οποία είχε εξετασθεί από
διάσημα κέντρα χειρουργικής-ενδοκρινολογίας-γαστρεντολογίας της
κλασικής ιατρικής (ΗΠΑ, Αγγλία, Αθήνα) χωρίς ορθή διάγνωση και
θεραπεία.
Ακολούθησε εν συνεχεία «σωστή» ομοιοπαθητική αγωγή χωρίς αποτελέσματα. Ο ομοιοπαθητικός ιατρός, διαισθανόμενος με σύνεση ότι
κάποια άλλη θεραπευτική προσέγγιση πρέπει να εφαρμοστεί, παρέπεμψε στον συγγραφέα την ασθενή.
14
Εκ του ιστορικού της έπασχε επίσης από οστεοπόρωση με εμφάνιση
κατάγματος κατά την πρώτη εγκυμοσύνη της και από ήπια κατάθλιψη.
Διεγνώσθη υπερπαραθυρεοειδισμός, που δικαιολογούσε-εξηγούσε ως
αιτία την ολότητα των συμπτωμάτων της. Η νόσος αντιμετωπίστηκε
χειρουργικά.
Η περίπτωση αυτή δεικνύει επίσης τα όρια της (ομοιοπαθητικής)
φαρμακοθεραπείας αλλά και της μέγιστης σημασίας καλής γνώσης
της μιας ιατρικής κατά την εφαρμογή της (ομοιο)θεραπευτικής, ειδικά όταν στον ομοιοπαθητικό καταλήγουν περιστατικά που ύστερα
από χρόνια κλασικής προσέγγισης δεν θεραπεύτηκαν.
Η υπερθερμία, μια θεραπευτική μέθοδος για τον καρκίνο, απόλυτα συμβατή
της Ομοιοπαθητικής
δρ Λάζαρος Δανιηλίδης, χειρουργός, πρόεδρος ΜΕΟ
Ο σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση της μεθόδου της υπερθερμίας (περιοχικής και ολοσωματικής) για τη θεραπεία του καρκίνου.
Η τοπική υπερθερμία βασίζεται στην αύξηση της θερμοκρασίας του
όγκου (έως 42,5 οC), με εφαρμογή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που
προκαλούν λύση των καρκινικών κυττάρων, ενώ η ολοσωματική βασίζεται στην αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος. Η τελευταία
οδηγεί σε ανοσοδιέγερση και αύξηση της άμυνας του οργανισμού,
προκαλεί δηλαδή τεχνητά υπερπυρεξία, κάτι που και στην ομοιοθερα-
πευτική πορεία του ασθενή είναι απόλυτα επιθυμητό να εμφανιστεί.
Στην εργασία δίνονται επιστημονικά στοιχεία για το πώς η ολοσωματική υπερθερμία προκαλεί την ανοσοδιέγερση, αυξάνοντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.
Γενικά, η υπερθερμία δεν έχει παρενέργειες, δεν αντιδοτεί τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, αντίθετα μπορεί να συμπληρώσει άριστα μια
ομοιοπαθητική αγωγή.
Αντιμετώπιση ασθενών με βαριά παθολογία – ΜΕΘ
Ιωάννης Ελευθεριάδης, ιατρός αναισθησιολόγος
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Ποιοι ασθενείς ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία;
Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η βοήθεια της Ομοιοπαθητικής σε
αυτές τις περιπτώσεις;
Τι θέλουμε να εξασφαλίσουμε σε αυτούς τους ασθενείς;
Πώς γίνεται η επιλογή των φαρμάκων και πότε αλλάζουμε φάρμακο;
Πώς χορηγούνται τα φάρμακα και σε ποια δυναμοποίηση;
Ποιες οι ιδιαιτερότητες ασθενών με βαριά παθολογία;
ΜΕΘ – Ιδιαιτερότητες ασθενών αυτού του χώρου
ΠΟΙΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΗΝ
ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Ασθενείς με παθολογοανατομικές αλλοιώσεις σε δύο ή περισσότερα όργανα ή συστήματα
Καρκινοπαθείς τελευταίου σταδίου
Καρδιακή ανεπάρκεια 3ου ή 4ου σταδίου
Αναπνευστική ανεπάρκεια 3ου ή 4ου σταδίου
Καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια, πολυκαταγματίες, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις
Μετεγχειρητικές καταστάσεις σε εξασθενημένους ασθενείς
Προθανάτιες καταστάσεις σε υπερήλικες
ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
ΑΣΘΕΝΕΙΣ;
Καλύτερη ποιότητα ζωής, σχετική με τις συνθήκες πάθησης, π.χ.
ύφεση του πόνου, μείωση της βραδινής ανησυχίας, βελτίωση του
ύπνου, καλύτερη λειτουργία πεπτικού (κενώσεις, όρεξη για φαγητό),
ψυχική ηρεμία.
Υποστήριξη ζωτικών λειτουργιών (καρδιακή, κυκλοφορική, νεφρική, ηπατική, εγκεφαλική λειτουργία).
Παράταση του χρόνου ζωής του ασθενούς, διατηρώντας όμως
την αξιοπρέπειά του.
Ηρεμία και ψυχική γαλήνη σε προθανάτιες καταστάσεις.
ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ;
Αυτό εξαρτάται από:
Το επίπεδο υγείας του ασθενούς
Τις υπάρχουσες παθολογοανατομικές αλλοιώσεις
Τη συνεργασία και διάθεση των συγγενών και των άμεσα ενδιαφερομένων
1. Το επίπεδο υγείας του ασθενούς καθορίζει αφενός την πρόγνωση, αφετέρου το μέγεθος της βοήθειας που μπορεί να προσφέρει η
Ομοιοπαθητική.
Οι ασθενείς αυτοί ανήκουν στα επίπεδα 9, 10, 11, 12, και δύσκολα
προσβάλλονται από μικρόβια, ιούς και αφροδίσια. Αν προσβληθούν,
υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πεθάνουν, ή αν παρέμβουν χημικά
φάρμακα και θεραπεύσουν τον ασθενή από την οξεία κατάσταση,
τον επαναφέρουν σε χαμηλότερο επίπεδο υγείας.
Στο επίπεδο 9, ο οργανισμός έχει ακόμα δύναμη να αντιδράσει. Η
εμφάνιση οξείας κατάστασης, όποτε κι αν συμβεί, δείχνει την απέλπιδα προσπάθεια του οργανισμού να ορθοποδήσει. Εδώ, η σωστή
επιλογή των ομοιοπαθητικών φαρμάκων είναι καθοριστική για τη ζωή
του ασθενούς. Κάθε οξεία κατάσταση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται
σωστά, για να δίνουμε την ευκαιρία στον οργανισμό να βελτιώνει τις
εξασθενημένες λειτουργίες. Στα ενδιάμεσα των οξέων καταστάσεων,
συνήθως, ο οργανισμός χρειάζεται το βαθύ φάρμακο που τον επηρεάζει ή κάποιο συμπληρωματικό ή αντιμιασματικό, όταν το βαθύ
φάρμακο δεν λειτουργεί.
Στα επίπεδα 10 11, 12 (4ο γκρουπ), μόνο ανακούφιση μπορεί να προσφέρει η ομοιοπαθητική αγωγή. Πρόκειται για αθεράπευτες καταστάσεις με παθολογικές βλάβες μη αναστρέψιμες. Εδώ, το ομοιοπαθητικό φάρμακο βελτιώνει πρόσκαιρα τα σωματικά συμπτώματα. Το
χαρακτηριστικό σε αυτά τα επίπεδα είναι η πληθώρα των ομοιοπαθητικών φαρμάκων που χορηγούνται ανάλογα με την κλινική εικόνα.
2. Οι υπάρχουσες παθολογοανατομικές αλλοιώσεις καθορίζουν τη
βαρύτητα της κατάστασης του ασθενούς και τον κατατάσσουν σε ένα
από τα 4 τελευταία επίπεδα υγείας.
15
homeo
έρευνα
3. Η συνεργασία γιατρού με συγγενείς και άμεσα ενδιαφερόμενους
καθορίζει επίσης την ουσιαστική ή ανακουφιστική βοήθεια που μπορεί να προσφέρει η Ομοιοπαθητική.
Ο γιατρός πρέπει να κάνει σαφές στους συγγενείς τον ουσιαστικό ή
ανακουφιστικό ρόλο της Ομοιοπαθητικής, να μη διακόψει τα χημικά
φάρμακα και να μη δίνει φρούδες ελπίδες.
ΜΕΘ – ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ
Συνήθως, αυτοί οι ασθενείς:
1. Βρίσκονται σε ληθαργική ή κωματώδη κατάσταση.
2. Μπορεί να είναι διασωληνωμένοι.
3. Σιτίζονται με παρεντερική διατροφή.
4. Στερούνται βούλησης και λόγου.
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΩΝ
ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΦΑΡΜΑΚΟ;
Η επιλογή των ομοιοπαθητικών φαρμάκων στους βαριά πάσχοντες,
που ανήκουν στα επίπεδα 9, 10, 11, 12, γίνεται με βάση την άμεση,
τωρινή κλινική εικόνα. Ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης,
επιλέγονται 1, 2 ή 3 ομοιοπαθητικά φάρμακα που χορηγούνται την
ίδια μέρα και έχουν στόχο να ενισχύσουν ζωτικές λειτουργίες που
έχουν ατονήσει με βάση τα εργαστηριακά ευρήματα και την κλινική
εικόνα. Η αλλαγή κάποιου ή κάποιων φαρμάκων εξαρτάται από το
αποτέλεσμα που έχουν επιφέρει, αλλά και από την αλλαγή της κλινικής και εργαστηριακής εικόνας.
Σε αυτή την περίπτωση, η επιλογή του ομοιοπαθητικού φαρμάκου
γίνεται με:
- Την παρατήρηση
- Τις εργαστηριακές εξετάσεις
- Την αντικειμενική κλινική εξέταση
ΠΩΣ ΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΑ
ΔΥΝΑΜΟΠΟΙΗΣΗ;
Εφόσον συνεργάζεται ο ασθενής, αδειάζουμε το περιεχόμενο της
κάψουλας στη γλώσσα, όπου έχουμε άμεση απορρόφηση του φαρμάκου από το βλεννογόνο της στοματικής κοιλότητας.
Αν όμως ο ασθενής είναι σε ληθαργική ή κωματώδη κατάσταση, τότε
το φάρμακο χορηγείται σε υγρή μορφή με σταγονόμετρο στη στοματική κοιλότητα, έλκοντας το κάτω χείλος.
Η δυναμοποίηση που θα χρησιμοποιήσουμε κάθε φορά εξαρτάται
από τη ζωτικότητα του ασθενούς και την καθαρότητα των συμπτωμάτων. Όσο πιο καταβεβλημένος είναι ο ασθενής, τόσο χαμηλότερη
δυναμοποίηση χρησιμοποιούμε.
Αν όμως κατά διαστήματα παρουσιάζει συμπτωματολογία καθαρής
εικόνας φαρμάκου, εκεί μπορούμε να δώσουμε και υψηλότερη δυναμοποίηση. Επίσης, υψηλή δυναμοποίηση δίνουμε και στις περιπτώσεις που θα χρειαστεί αντιμιασματικό φάρμακο.
1. Καρδιολογικοί ασθενείς
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ
Οι ασθενείς αυτοί έχουν ανάγκη:
1. Σωστής σίτισης
2. Τακτικών κενώσεων
3. Καλού ύπνου
4. Ψυχικής ηρεμίας και καταστολής του φόβου
Πέραν της χορήγησης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, καλό είναι να
γνωρίζουμε και ορισμένα βοηθητικά σκευάσματα που η χρήση τους
πραγματικά βοηθάει αυτούς τους ασθενείς.
Η σίτιση των ασθενών που δύσκολα καταπίνουν σκληρή τροφή ή
είναι ανορεκτικοί εξασφαλίζεται με υπερθερμιδικά διαλύματα, π.χ.
Fortimel (Nutricia) σε διάφορες γεύσεις.
Για την καλή λειτουργία του εντέρου και την κένωση, όταν δεν μπορεί να βοηθηθεί με ομοιοπαθητικό φάρμακο, θα πρέπει να χορηγηθεί
χημικό (γάλα μαγνησίας) ή φυτικό σκεύασμα, εφόσον το επιτρέπει η
παθολογία του ασθενούς (προσοχή στις παθήσεις του εντέρου).
Ο καλός ύπνος και η ψυχική ηρεμία είναι παράμετροι που, συνήθως,
βοηθούνται από την ομοιοπαθητική αγωγή.
Ο έλεγχος αυτών των τεσσάρων παραγόντων είναι πολύ ουσιαστικός
για τον έλεγχο του πόνου σε ασθενή με βαριά παθολογία.
16
ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ –
ΜΕΘ
Καρδιολογικοί ασθενείς
Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις – πολυκαταγματίες
Φαρμακολογία – προεγχειρητικά – διεγχειρητικά – μετεγχειρητικά
• ARSENICUMALBUM
Φάρμακο έναρξης ή συμπληρωματικό. Ενδείκνυται σε ασταθή στηθάγχη. Νιώθει πίεση-βάρος στο στήθος, σαν άγχος στην καρδιά,
που τον ξυπνάει τη νύχτα, 2-3 π.μ. (Δ.Δ. KALIA).
Φράσεις που χρησιμοποιεί ο ασθενής:
«Νιώθω τρέμουλο στην καρδιά», «Η καρδιά μου κλοτσάει», «Νιώθω παγωμάρα στο στήθος».
Πολύ χρήσιμο σε κρυολογήματα καρδιοπαθών με τέτοια συμπτώματα, καθώς και σε καρδιακή ανεπάρκεια 4ου σταδίου, με βραδινή
ανησυχία και αϋπνία.
• SPONGIATOSTA
Ενδείκνυται:
1. Σε ταχυπαλμία και πόνο (ξεχωριστά ή μαζί). Ξυπνάει τα μεσάνυχτα
(12-2 π.μ.) με φοβερή ταχυκαρδία, πόνο, αίσθημα πνιγμονής και βήχα
που > με γουλιές νερό ή μια καραμέλα (Δ.Δ. ARS.)
2. Σε βρογχικό άσθμα που έχει επηρεάσει την καρδιά.
3. Σε υπερτροφία της καρδιάς, καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιογενές άσθμα.
Οι ταχυκαρδίες είναι βίαιες, ξαφνικές και προκαλούν δύσπνοια και
έντονο προκάρδιο πόνο. Είναι αδύνατον να ξαπλώσει γιατί ο πόνος
γίνεται αφόρητος. Αν ξαπλώσει, θέλει 4-5 μαξιλάρια.
• SPIGELIA
Πόνος στην καρδιά. Δεν μπορεί να ξαπλώσει αριστερά > ξαπλωμένος δεξιά με το κεφάλι ψηλά. Ταχυπαλμία με τη βαθιά ανάσα, εκείνη
τη στιγμή θέλει να μείνει ακίνητος (Δ.Δ. BRY). Πόνος στην καρδιά με
τη βαθιά ανάσα. Ταχυπαλμία με την παραμικρή κίνηση ή σκύβοντας.
Φράσεις που χρησιμοποιεί ο ασθενής:
«Κάθε χτύπος της καρδιάς μού προκαλεί τρομερό πόνο σαν καρφί», «Τρέμει η καρδιά μου». Συνήθως δεν το σκεφτόμαστε αμέσως
και ήδη έχουμε δώσει PHOS ή LACH. Είναι συμπληρωματικό του
PHOS, αλλά αν δοθεί πριν από τον PHOS, ο PHOS μπορεί να μη
δρα (Δ.Δ. PHOS: τα προκάρδια άλγη ανακουφίζονται με τη ζέστη
και με εντριβές).
• CARBOVEGETABILIS
Καρδιοπάθεια με ηπατοπάθεια και δυσπραγία χολής. Κύριο χαρακτηριστικό οι ταχυκαρδίες με φοβερό τυμπανισμό, τάση για λιποθυμία,
παγώνει, σβήνει > με θορυβώδη ρεψίψατα.
• KALMIALATIFOLIA
Συνύπαρξη καρδιοπάθειας (βραδυκαρδία-βαλβιδοπάθεια) με ρευματοπάθεια. Το χαρακτηριστικό στην καρδιοπάθεια είναι η βραδυκαρδία, και στη ρευματοπάθεια ο μεταναστευτικός πόνος των
αρθρώσεων από πάνω προς τα κάτω. Ο πόνος < με την κίνηση
(Δ.Δ.BRY). Σε βαριά καρδιοπάθεια με βραδυκαρδία, η φλεγμονή σε
άρθρωση που < με κίνηση θα χρειαστεί KALMIA και όχι BRY.
Είναι συμπληρωματικό της SPIG. Σύνηθες σχήμα σε καρδιοπάθειες
PHOS-SPIG-KALM. Επίσης, χρήσιμο φάρμακο σε ιριδοκυκλίτιδα επί
εδάφους ρευματοειδούς αρθρίτιδας κυρίως δεξιά (Αρ. Μάτι SPIG),
με ταυτόχρονη δυσκαμψία οφθαλμικών μυών.
• NAJA
Σε ακραίες προθανάτιες καταστάσεις. Σε καρδιογενές άσθμα μπορεί να φέρει ανακούφιση του άγχους και του πόνου. Αίσθημα ότι η
καρδιά είναι αδύναμη και συγχρόνως πολύ βαριά (όχι βάρος στο
στήθος). Ανώμαλος και σκληρός σφυγμός.
«Δεν μπορώ να μιλήσω γιατί νιώθω αδύναμος.» Δ.Δ.STANN
• CACTUSGRANDIFLORUS
Αίσθημα ότι ένα σιδερένιο χέρι τού σφίγγει την καρδιά σαν σφουγγάρι. Στηθάγχη με συμφόρηση στο στήθος και αίσθημα σύσφιγξης
σαν να υπάρχει σιδερένια ταινία. Αδύνατον να ξαπλώσει. Φράσεις
που χρησιμοποιούν οι ασθενείς: «Νιώθω ότι το στήθος μου είναι
τυλιγμένο με σύρματα», «Ο θώρακάς μου εμποδίζεται από ένα σιδερένιο κλουβί».
Αιμορραγίες μετεγχειρητικά ARN-PHOS-IPEC.
Μετεγχειρητικός έμετος PHOS.
Ανουρία μετεγχειρητικά CAUST, CARB-V.
Για γρήγορη επαναφορά του ασθενούς μετά την αναισθησία
PHOS, OP, ACET-AC.
Ειδικότερα για κάθε είδος χειρουργείου, μετά την επέμβαση δίνουμε:
Προστάτης – STAPH.
Καταρράκτης – ALUMEN.
Πλαστική στήθους – BELLISPER – ARN.
Σκωληκοειδίτιδα – RHUS – TOX.
Μαστεκτομή – BELLISPER.
Χολοκυστεκτομή – LYC.
Οφθαλμολογικά – LED.
Αρθροπλαστικές – RUTA.
Αμυγδαλεκτομή – αδενοειδεκτομή – RHUS-T.
Ακρωτηριασμός – HYPER.
Κιρσούς – LED.
Δόντια – HYPER – RUTA – ARN – CALED.
Σφαίρα ή μαχαιριά – STAPH.
Βαριές σηπτικές καταστάσεις από ρήξη εντέρου, διάτρηση εκκολπωμάτων, περιτονίτιδα PYROGEN.
Σε νεκρωμένο οστό CALC-FL.
Μετεγχειρητικός ειλεός PLUM (κρυώνει) και PLUM – IOD
(ζεσταίνεται).
Κρίση οξείας σκωληκοειδίτιδας και αποφυγή χειρουργείου με BRY.
2. Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις – πολυκαταγματίες
Φάρμακα που χρησιμοποιούνται:
ARNICAMONTANA: Πόνος που οφείλεται σε πίεση νευρικών
απολήξεων από αιμάτωμα, χωρίς τη λύση συνέχειας του δέρματος.
BELLISPERENIS: Πόνος που οφείλεται σε τραύμα ή κάκωση εσωτερικού οργάνου. Συμπληρωματικό της ARN.
CEANOTHUSAMERICANUS: Σε αναιμία, μετατραυματική ή νεφρική ανεπάρκεια. Προκαλεί υπερέκκριση ερυθροποιητίνης.
RUTA: Σε κακώσεις τενόντων.
NATRIUMSULPHURICUM: Συμπληρωματικό της ARN. Σε συμπτώματα που εμφανίζονται μετά από κακώσεις ή τραυματισμούς και
επιμένουν, ενώ η κάκωση έχει ιαθεί.
SYMPHITUM: Βοηθάει στη γρήγορη πόρωση καταγμάτων, με την
ταχεία ανάπλαση του περιοστέου.
3. Φαρμακολογία, προεγχειρητικά – διεγχειρητικά –
μετεγχειρητικά
Για χειρουργικές επεμβάσεις ARN – STAPH – CALEND.
Σε προεγχειρητικό άγχος PHOS – GELS.
Πόνος μετά από λύση συνέχειας δέρματος (μετεγχειρητικός ή
από αιχμηρό όργανο) STAPH.
Πονοκέφαλος από ραχιαία αναισθησία HYPER.
Σοκ – υπόταση, διεγχειρητικά από ραχιαία ή επισκληρίδιο αναισθησία CARB-V.
17
homeo
έρευνα
Καρκίνος: Νόσος της ψυχής ή του σώματος;
ΑΙΘΕΡΑΣ-ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ
Νικόλαος Καζαντζίδης, γενικός ιατρός, ομοιοπαθητικός
Ο καρκίνος αναπτύσσεται ως υστάτη προσπάθεια αυτοθεραπείας, συνήθως όμως καταλήγει σε θάνατο, σε αυτοκτονία.
Πότε εμφανίζεται ο καρκίνος; Τι σημασία έχει το όργανο που εντοπίζεται; Πόσες μορφές καρκίνου έχουμε; Τι προηγείται; Ποιος είναι ο
σκοπός του; Τι θέλει να μας διδάξει;
Θα προσπαθήσουμε υπερβατικά, έξω από τα καθιερωμένα, συνδυάζοντας ομοιοπαθητικές και αρχαιοελληνικές απόψεις, έχοντας ανοιχτά τα
πνευματικά μας αισθητήρια, να προσεγγίσουμε το θέμα.
Κατά τους αρχαίους φιλοσόφους (Πλάτων, Εμπεδοκλής), όλος ο κόσμος, και κατά συνέπεια ο άνθρωπος, είναι φτιαγμένος από τέσσερα
στοιχεία: γη, νερό, αέρας, φωτιά.
Ο αιθέρας, το πέμπτο στοιχείο, ζωοδοτεί τα υπόλοιπα. Θα αναφερθούμε εκτενώς στις αντίστοιχες μορφές καρκίνου.
• ΝΕΡΟ
• ΣΥΚΩΤΙΚΟ
• ΨΕΜΑ
• ΓΗ-ΥΛΗ
• ΣΥΦΙΛΙΔΙΚΟ
• ΧΗΜΙΚΑ
• ΑΕΡΑΣ-ΨΥΧΗ
• ΦΥΜΑΤΙΝΙΚΟ
ΜΙΣΟΣ
• ΦΩΤΙΑ
• ΠΝΕΥΜΑ
• ΨΩΡΙΚΟ
• ΑΓΝΟΙΑ ΕΑΥΤΟΥ
ΚΑΙ ΖΩΗΣ
Η ασθένεια υπό το πρίσμα της πολυπλοκότητας και της δυναμικής
των χαοτικών συστημάτων
Δημήτρης Καλλιαντάς, χειρουργός ομοιοπαθητικός οδοντίατρος, www.kalliadas.com, email: [email protected]
Αφού ο τελικός σκοπός της επιστήμης δεν είναι η συσσώρευση εμπειρικών γνώσεων αλλά η οργάνωσή τους σε τυποποιημένες δομές, που
να τις κατηγοριοποιούν, να τις εξηγούν όσο είναι δυνατόν, καθώς και
να τις συστηματοποιούν κάτω από ένα ενιαίο πρίσμα, δεν θα ήταν δυνατόν η ζωή, ο άνθρωπος, η όποια ασθένειά του να μένουν έξω από
το παγκόσμιο φυσικό γίγνεσθαι και τους νόμους που το διέπουν.
Τι είναι όμως η ασθένεια, όχι από βιολογική άποψη, αλλά ως δυναμική διαταραχή του οργανισμού;
Πώς μια βιολογική έννοια, όπως αυτή, θα μπορούσε να αποτυπωθεί στο
18
μαθηματικό επίπεδο και πού θα βοηθούσε αυτό στην κατανόησή της;
Τι συμπεράσματα θα μπορούσαν να εξαχθούν από αυτού του είδους
την προσέγγιση για τη μετέπειτα, πιο αποτελεσματική, αντιμετώπισή της;
Ο Νόμος των Ομοίων γιατί να είναι νόμος;
Η καταπίεση των συμπτωμάτων είναι νόμος;
Από τα διάφορα θεραπευτικά εργαλεία, γιατί μόνο η Κλασική Ομοιοπαθητική είναι η μη γραμμική προσέγγιση της ασθένειας, εκμεταλλευόμενη μια ιδιότητα της φύσης, την αυτοομοιότητα υπό αλλαγή κλίμακας;
ALUMINA
Γιώργος Κασάπης, γενικός ιατρός, ομοιοπαθητικός
9/3/2009 Κορίτσι 8 χρονών, καστανού χρώματος. Συχνές, πυώδεις
αμυγδαλίτιδες - κρυολογήματα. Υπερμετρωπικός αστιγματισμός. Συγκλίνων στραβισμός. Μειωμένη συγκέντρωση προσοχής και απόδοση
στα μαθήματα. Δόντια δύσμορφα (2) και οδοντωτά (2). Ζεσταίνεται
(2). Ξεσκεπάζει τα πόδια (2). Όρεξη για φαγητό (1). Επιθυμεί: γλυκά (4),
λεμόνι (2), ρύζι (3), αβγά τηγανητά (3). Απεχθάνεται: πατάτες (2). Τρίζει
δόντια στον ύπνο (2). Σπάνια, ξυπνάει τρομαγμένη και χωρίς να μπορεί
να προσανατολιστεί. Φόβοι: μήπως πεθάνει η μάνα της (3), μυρμήγκια
(3). Κατά την άποψη της μάνας, το κορίτσι είναι πολύ ήσυχο, λιγομίλητο,
δεν αντιδρά στις προσβολές, ντροπαλή (3), δύσκολα εξοικειώνεται με
ξένους, ακολουθεί άλλους - θέλει αρχηγό. Άγαρμπη - σκουντουφλάει. Δεν παθιάζεται, δεν έχει εξάρσεις χαράς-λύπης, «δεν τρελαίνεται».
Αποφεύγει τις φασαρίες. Ντύνεται χωρίς γούστο. Χρονοορόσημα κ.
φ. Το πρώτο φάρμακο που μας έρχεται στον νου είναι η Alumina. Στο
ιστορικό αυτό υπάρχει ένα σημαντικό σωματικό χαρακτηριστικό: ο κυκλικός τομέας της ίριδας περί την 6η με 8η ώρα είναι αργυρόλευκος,
ενώ η υπόλοιπη ίριδα έχει χρώμα σκούρο καφέ.
Κύηση: δίδυμοι με έναν αδελφό. Η μάνα που είναι ξανθή λέει: «Ήθελα
ξανθά παιδιά, οι ξανθοί είναι πιο όμορφοι. Τώρα έχω τύψεις, νιώθω
ότι τιμωρούμαι γι’ αυτό, γιατί η κόρη μου παρουσιάζει αρκετά προβλήματα υγείας».
Προσωπική προσέγγιση του περιστατικού: στην εμβρυική ζωή του το
κοριτσάκι αισθάνεται ότι είναι καστανό, παρά την επιθυμία της μάνας,
βλέπει απέναντί της το αδελφάκι της να είναι ξανθό, «ταυτιζόμενο» με
τις επιταγές της μάνας τους. Προσπαθεί να αλλάξει το χρώμα της και το
μόνο που καταφέρνει είναι αυτός ο μερικός αποχρωματισμός της ίριδας. Delusion head belongs to another. Delusion consciousness belongs
to another. Το παιδί χάνει την ταυτότητά του – ετερότητα του confusion
no fidentity. Alumina 10 M. Το παιδί πήγε πολύ καλά, ακόμη και ο υπερμετρωπικός αστιγματισμός βελτιώθηκε, όπως και η απόδοσή του στο
σχολείο και η όρεξή του για φαγητό. Από ένα παιδί αδύνατο και ξερακιανό μεταμορφώθηκε σ’ ένα παιδί φυσιολογικού σωματικού βάρους, το
οποίο εκδηλώνει αρκετά τα συναισθήματά του. Στην παρουσία αυτή θα
αναφερθούν πολλά στοιχεία της Alumina με νέες προσθήκες.
Νόμος του HERING: Ιστορικά στοιχεία και νεότερα δεδομένα από την
παθοφυσιολογία και την επιστήμη μελέτης των συστημάτων
Δημοσθένης Παπαμεθοδίου, ιατρός νευρολόγος, M.Sc. στην Κλασική Ομοιοπαθητική
Η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι ένα ολοκληρωμένο και ολιστικό θεραπευτικό σύστημα που βασίζεται σε νόμους. Οι νόμοι και οι αρχές
της θεμελιώθηκαν από τον Hahnemann πριν από δύο αιώνες.
Ως τρίτος νόμος θεωρείται η επανεμφάνιση παλαιοτέρων συμπτωμάτων ή Νόμος του Hering. Οι ασθένειες έχουν την τάση να εκδηλώνουν χαρα­κτηριστικούς τρόπους προόδου και μετεξέλιξής τους
σε άλλες.
Η επιτυχής ομοιοπαθητική θεραπεία μιας ασθένειας συχνά προαναγγέλλεται από την επανεμφάνιση συμπτωμάτων από το ατομικό ιστορικό του ασθενή. Στην κλινική πράξη, η πορεία της διαταραχής προς
μια βαθύτερη πάθηση ανα­στρέφεται: με τη λήψη του σωστού ομοιοπαθητικού φαρμάκου, τα πιο πρόσφατα συμπτώματα υποχωρούν
αποκαλύπτοντας στρώμα­τα παθολογίας που είχαν καταπιεστεί στο
παρελθόν. Τα επανεμφανιζόμενα αυ­τά συμπτώματα μπορούν πλέον
είτε να θεραπευτούν με συνέχιση της ομοιοπαθητικής αγωγής είτε,
όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις, να αυτοϊαθούν με σταδιακή
μείωση της έντασής τους μέχρι να εξαφανιστούν.
Τα καταπιεσμένα συμπτώματα που επανέρχονται κατά τη διάρκεια
της ομοιοπαθητικής θεραπευτικής διαδικασίας έχουν την τάση να
προκύπτουν με μια συγκεκριμένη ακολουθία. Η ακολουθία αυτή έχει
καθιερωθεί στον χώρο της Ομοιοπαθητικής ως Νόμος Κατεύθυνσης
19
homeo
έρευνα
της Θεραπείας. Πα­ρότι δεν έχει την οικουμενικότητα ενός νόμου
όπως ο Νόμος των Ομοίων, μπορεί να θεω­ρηθεί ως κατευθυντήρια
γραμμή ή προγνωστικός δείκτης για να αναγνωριστεί μια θετική ακολουθία βελτίωσης της υγείας προ­όδου, και σε αντίθετη πορεία με το
μοτίβο προόδου της παθολογίας.
Ο Νόμος της Θεραπείας διακηρύσσει ότι η πραγματική θεραπεία
έχει κατεύθυνση:
• από το κέντρο προς την περιφέρεια,
• από πάνω προς τα κάτω,
• από τα περισσότερο προς τα λιγότερο ζωτικά όργανα και
• με αντίστροφη σειρά εμφάνισης των συμπτωμάτων από εκείνη
με την οποία εμφανίστηκαν κατά την εξέλιξη της ασθένειας.
Σύμφωνα με τον νόμο, τα πιο εσωτερικά (και πιο σημαντικά) όργανα
θεραπεύονται πρώτα, ενώ το δέρμα ως εξωτερικό και μικρότερης σημασίας για την οικονομία του οργανισμού βελτιώνεται τελευταίο. Μία
άλλη κατεύθυνση της θεραπείας συνίσταται στην τάση των συμπτωμάτων να επανεμφανίζονται και να θεραπεύονται από το κεφάλι και
τον κορμό προς τα άκρα. Τέλος, τα συμπτώματα έχουν την τάση να
θεραπεύονται με την αντί­στροφη σειρά από αυτήν που εμφανίστηκαν.
Βεβαίως, η ακολουθία αυτή από πάνω προς τα κάτω, από μέσα προς
τα έξω και από το τελευταίο σύμπτωμα προς το αρχικό δεν παρατηρείται πάντοτε ή/και επακριβώς. Η υποκείμενη ιδέα έγκειται στην τάση
των συμπτωμάτων να υποχωρούν, έτσι ώστε τα πιο απειλητικά από
αυτά να είναι και τα πρώτα που θεραπεύονται. Εφόσον η πρόοδος της
ασθένειας ακολουθεί το λιγότερο επιζήμιο μονοπάτι, αλλά με σταδιακά αυξανόμενης βαρύτητας εκδηλώσεις και συμπτώματα, η τάση του
οργανισμού να θεραπεύει πρώτα τα πιο σημαντι­κά του τμήματα μπορεί
να προσληφθεί ως αντιστροφή της πορείας εκφύλισης.
Στην ανακοίνωση παρουσιάζονται τα ιστορικά στοιχεία που σχετίζονται με τη διατύπωση του Νόμου της Κατεύθυνσης της Θεραπείας,
από τον Ιπποκράτη στον Hahnemann, από τον Hering στον Kent και
από τους μεγαλύτερους ομοιοπαθητικούς δασκάλους των αρχών του
περασμένου αιώνα έως τους πιο σύγχρονους, με ιδιαίτερη αναφορά
στον Saine και τον καθηγητή Βυθούλκα. Η διαπίστωση ύπαρξης του
φαινομένου της επανεμφάνισης παλαιών συμπτωμάτων δεν περιορίζεται μόνο στην Ομοιοπαθητική, αλλά υπάρχουν και αναφορές από
άλλα θεραπευτικά συστήματα, όπως ο βελονισμός, η αγιουρβέδα, η
φυσικοπαθητική και η χειροπρακτική.
Χωρίς την κρίσιμη γνώση της τρισδιάστατης θεώρησης του ανθρώπινου οργανισμού από την Ομοιοπαθητική, και μόνο με την αναγωγική μέθοδο στην οποία στηρίζεται η σύγχρονη ιατρική έρευνα και
πρακτική, είναι αδύνατη η επιβεβαίωση ύπαρξης του φαινομένου της
κατεύθυνσης της θεραπείας. Η θεωρία των επιπέδων της υγείας, που
διατυπώθηκε και σχηματοποιήθηκε από τον Βυθούλκα, συνεισφέρει
στην απαρτίωση της ομοιοπαθητικής θεωρίας και μπορεί να αποτελέσει το εργαλείο διαφώτισης του φαινομένου και να βοηθήσει στην
πρόγνωση της κατάστασης του ασθενή με την αναμενόμενη ή μη
παρατήρηση επανεμφάνισης παλαιοτέρων συμπτωμάτων.
Στην ανακοίνωση γίνεται προσπάθεια καταγραφής των περιορισμών
του Νόμου του Hering, παρουσιάζονται συνθήκες που εμποδίζουν
την εμφάνιση του φαινομένου ή αποτελούν εξαιρέσεις του και συσχετίζεται το φαινόμενο με την παθολογική φυσιολογία και τη νοσολογία. Τις τελευταίες δεκαετίες, η ιατρική έρευνα άρχισε να εντοπίζει
κάποια πρότυπα εξέλιξης κάποιων ασθενειών και ομάδων νοσημάτων,
και να μελετώνται εκτενέστερα σε σχέση με το ατομικό ιστορικό του
ασθενή. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην ατοπία, όπου εμφανίζονται
20
αρκετές ενδείξεις ισχύος του Νόμου του Hering μέσα από μελέτες
της συμβατικής ιατρικής.
Τέλος, διατυπώνεται μια πρώτη απόπειρα συστημικής ερμηνείας του
φαινομένου της επανεμφάνισης παλαιών συμπτωμάτων μετά την ενδεικνυόμενη ομοιοπαθητική θεραπευτική αγωγή. Η ολιστικότητα της
Ομοιοπαθητικής φαίνεται να βρίσκει τα θεωρητικά εργαλεία που θα
της επιτρέψουν να συνδιαλλαγεί με την εγγενή διεπιστημονικότητα
της μελέτης των έμβιων συστημάτων. Η συμβατική ιατρική αδυνατεί
να ερμηνεύσει το φαινόμενο της επανεμφάνισης των συμπτωμάτων
από το ατομικό ιστορικό του ασθενή, και τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες ολιστικής αντιμετώπισης της ασθένειας μέσω της
συνδυαστικής-ολοκληρωμένης ιατρικής και ολιστικής θεώρησης του
οργανισμού μέσω της ψυχονευροανοσολογίας.
Στόχος της εργασίας είναι να συνεισφέρει στο έναυσμα για περαιτέρω διερεύνηση του φαινομένου μέσω της βασικής και κλινικής ιατρικής έρευνας και της χρήσης της γνώσης των αρχών και εννοιών των
επιστημών μελέτης των συστημάτων.
Το θείον-sulphur ως θεραπευτικό μέσο
Μιχάλης Λέφας, Γεώργιος Παπαδόπουλος, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών
H εργασία παρουσιάστηκε στο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ - VI Meeting of the International
Society for the History of Medicine Barcelona (Spain) 7-10 September 2011
Σύμφωνα με τον σύγχρονο τρόπο θεώρησης, οι
απλές ουσίες του άβιου κόσμου περιγράφονται ανάλογα με τις φυσικοχημικές τους ιδιότητες: την πυκνότητα, το σχήμα, το χρώμα τους κ.ο.κ. Οι παλαιότερες
απόψεις, που επί πολλούς αιώνες κυριαρχούσαν στην επιστήμη και τη
φιλοσοφία, θα ισχυρίζονταν ότι σε μια τέτοια προσέγγιση αυτό που
λείπει είναι η κατανόηση του νοήματος που έχει μια ουσία για τον
κόσμο της ζωής και, πάνω απ’ όλα, για το ανθρώπινο σώμα.
Στη νεωτερική εκδοχή το θείο έχει τη δική του πυκνότητα (2), τη δική
του σκληρότητα (2,5), το κρυσταλλικό ρομβικό σχήμα του, το σημείο
τήξης του (114 °C), το σημείο ζέσης του (444 °C), το κίτρινο χρώμα
του και το ατομικό του βάρος (32). Είναι πολύ ευαίσθητο ως προς
τις συνθήκες του περιβάλλοντος του, ειδικά τη θερμότητα, αλλά επίσης και τις μηχανικές και χημικές επιδράσεις. Επηρεάζεται ιδιαίτερα
από τη θερμότητα, ενδίδει (υποχωρεί) στη θερμότητα και στο φως,
αλλά ταυτόχρονα αμύνεται και γίνεται, ως υγρό, περισσότερο ιξώδες,
περισσότερο σκοτεινό και περισσότερο σκληρό όσο περισσότερο
θερμαίνεται.
Αλλά αντιδρά και ως προς τη χημική σύσταση του περιβάλλοντος με
την ίδια ευαισθησία. Συνδέεται πολύ πρόθυμα, καίγεται πολύ εύκολα
και οξειδώνεται πολύ αργά ακόμα και σε κανονική θερμοκρασία. Γίνεται είτε αέριο (όταν συνδέεται με υδρογόνο ή οξυγόνο), είτε πτητικό
υγρό (όταν συνδέεται με τον άνθρακα, το άζωτο ή τα αλογόνα).
Συμμετέχει σε ποικίλους συνδυασμούς με τα μέταλλα δημιουργώντας
τα πολύ γνωστά σουλφίδια.
Αφού είναι τόσο ανοικτό στο περιβάλλον, δεν είναι τυχαίο που στα
αρχαία χρόνια αποκαλείτο sulphur (ως συγγενές του ήλιου, του sol)
ή θείον (ως συνδεδεμένο με τις θείες δυνάμεις).
Ας λάβουμε υπ’ όψιν και την τάση του να πολυμερίζεται, που οδήγησε τους χημικούς να του δώσουν το σύμβολο S8.
Το θείον είναι πανταχού παρών. Ανευρίσκεται στον αέρα, στη θάλασσα, στις αναρίθμητες θειούχες πηγές, στο νερό των πηγών και
των ποταμών, στις αλυκές. Αλλά η θειική διαδικασία καθίσταται πιο
εντυπωσιακά εμφανής στην ηφαιστειακή δραστηριότητα, διά μέσου
της οποίας εισέρχεται ξανά στην ατμόσφαιρα.
Χάρη στη δυνατότητά του να υπεισέρχεται σε αυτό το παιχνίδισμα με
τις κοσμικές δυνάμεις, το θείο παίζει σημαντικό ρόλο στον κόσμο της
ζωής. Δύο αμινοξέα που εμφανίζονται στον καταβολισμό των πρωτεϊνών –η κυστίνη και η κυστεΐνη– φέρουν θείο στη σύσταση τους.
Σύμφωνα με τον Wilhelm Pelikan, η φύση του θείου βρίσκει την πλήρη έκφρασή της σε δύο κατηγορίες φυτών: τα σταυρανθή και τις
ιριδίδες, και ιδιαίτερα στην οικογένεια των Alliacæ.1
Ο ίδιος συγγραφέας θεωρεί ότι το θείο είναι ενεργό σε όλο το σώμα,
ξεκινώντας από το πεπτικό σύστημα και φτάνοντας ως τον νευροαισθητηριακό οργανισμό και ακόμα περιφερικότερα ως το δέρμα, τα
νύχια και τις τρίχες.2
21
homeo
έρευνα
κουταλιού στο ποτό ή αν φαγωθεί με ρουφηχτό αβγό· κάνει καλό στο συνάχι
και στην καταρροή, ενώ, αν πασπαλιστεί, αναστέλλει την εφίδρωση, και, αν
επαλειφθεί με σόδα και νερό, ωφελεί όσους έχουν ποδάγρα, καθώς και
τη βαρηκοΐα με υποκαπνισμούς μέσα από καθετήρα. Με υποκαπνισμούς
θεραπεύει και όσους έχουν λήθαργο, και σταματά τις αιμορραγίες, ενώ, αν
απαλειφθεί με κρασί και σμύρνα, θεραπεύει τις συνθλίψεις των αφτιών.7
Ο Πλίνιος στη Φυσική Ιστορία αναφέρεται στο θείο ως εξής:
Υπάρχουν σαφείς αναφορές των θεραπευτικών του χρήσεων στο
Περί Γυναικείων Β΄ του Ιπποκράτη:
Αν η μήτρα βρίσκεται στη μέση ή στα πλευρά, η αναπνοή είναι δυσχερής
και συχνή, και υπάρχει αίσθημα πνιξίματος, τότε η γυναίκα προσβάλλεται
συχνά από ασθματικούς παροξυσμούς και δεν θέλει να κινείται. Τρίβετε
θειάφι, άσφαλτο, κώνειο ή σμύρνα, προσθέτετε βρασμένο μέλι, φτιάχνετε
μακρύ και παχύ υπόθετο και το τοποθετείτε στο απευθυσμένο.3
Σε αντίστοιχη περίπτωση προτείνεται ο υποκαπνισμός κάτω από τα
ρουθούνια, καίγοντας μαλλί και ρίχνοντας στη φωτιά άσφαλτο, καστόριο, θειάφι και πίσσα.4
Ή
Αν η γυναίκα βήχει, παίρνετε έναν οβολό ερυθρό θειούχο αρσενικό, δύο
οβολούς φυσικό θειάφι, καθαρισμένα πικραμύγδαλα και έναν οβολό
καστόριο, τα αναμειγνύετε με αρωματικό κρασί και τα δίνετε να τα πιει.5
Και σε επόμενη παράγραφο αναφέρει:
Σε περίπτωση αιματηρής, λευκής ή οποιασδήποτε ροής παίρνετε θειάφι και
καθαρό χυμό μανδραγόρα και τα τοποθετείτε με μαλλί. Η γυναίκα πρέπει
να κοιμάται σε ύπτια θέση και να μένει ακίνητη.6
Στους Ελληνιστικούς χρόνους, ο Διοσκουρίδης στο Περί Ύλης Ιατρικής, Ε΄, σημειώνει:
Καλύτερο θειάφι πρέπει να θεωρούμε το απύρωτο και αυτό που λαμπυρίζει
στο χρώμα, αυτό που είναι διαυγές και χωρίς πέτρες, ενώ από το πυρωμένο,
το χλωροπράσινο και το λιπαρό. Βγαίνει ως επί το πλείστον στη Μήλο και
στις Λιπαρές.
Το προαναφερθέν θερμαίνει, διαλύει και χωνεύει γρήγορα, και όσους
έχουν βήχα, εμπυήματα και άσθμα, όταν λαμβάνεται μαζί με αβγό και
όταν γίνονται υποκαπνισμοί. Εκτός από αυτά, αποβάλλει τα έμβρυα με
υποκαπνισμούς και, επιπλέον, εξαφανίζει τη λέπρα, τους λειχήνες και τα
νύχια με λέπρα, αν ανακατευτεί με ρετσίνι τερεβίνθου. Αν επαλειφθεί μαζί
με ξίδι, κάνει για τη λέπρα και εξαφανίζει και τους αλφούς. Αν προστεθεί
σε ρετσίνι, θεραπεύει τα τσιμπήματα των σκορπιών, ενώ αν επαλειφθεί με
ξίδι, θεραπεύει το τσίμπημα του θαλάσσιου δράκοντα και του θαλάσσιου
σκορπιού, σταματά και τις φαγούρες σε ολόκληρο το σώμα, αν πασπαλιστεί
με σόδα. Καθαρίζει και τον ίκτερο, αν πασπαλιστεί σε ποσότητα ενός μικρού
22
Ανάμεσα στα άλλα είδη πάνω στη γη, το θείο είναι αυτό που έχει τις πιο
αξιοσημείωτες δραστηριότητες, έτσι ώστε να εξασκεί μεγάλη δύναμη πάνω
σε πολλές άλλες ουσίες… Το θείο είναι τόσο δυναμικό, που η οσμή που
αναδίδει όταν καίγεται, μπορεί να ελέγξει την επιληψία… Η ποιότητά
του είναι θερμαντική και διαμορφωτική, αλλά ταυτόχρονα διασπείρει
τα αποστήματα και κατά συνέπεια χρησιμοποιείται ως συστατικό των
εμπλάστρων και των καταπλασμάτων σε αυτές τις περιπτώσεις. Είναι επίσης
αξιοθαύμαστα ευεργετικό για τους πόνους των νεφρών και των λαγονίων,
αν εναποτεθεί πάνω τους μαζί με λίπος. Σε συνδυασμό με τερεβινθέλαιο
(νέφτι) απομακρύνει τις λειχηνοειδείς αναπτύξεις του προσώπου και τη
λέπρα… Είναι φάρμακο εκλογής σε περιπτώσεις άσθματος, όπως επίσης
και όταν υπάρχει πυώδης απόχρεμψη που αποβάλλεται με το βήχα, αλλά
και φάρμακο για το δήγμα του σκορπιού. Το άκαυτο ορυκτό θειάφι, όταν
αναμειχθεί με σόδα και κονιορτοποιηθεί μέσα σε ξίδι και χρησιμοποιηθεί
για εντριβή, απομακρύνει τα δερματικά εξανθήματα, όπως επίσης και τα
αβγά των φθειρών, και είναι χρήσιμο, όταν επαλείφεται με λάδι, και για τα
βλέφαρα. Το θείο κατέχει, επίσης, μια θέση στις θρησκευτικές τελετουργίες,
με στόχο την κάθαρση των σπιτιών με υποκαπνισμούς. Η δύναμή του είναι,
επίσης, εμφανής στις θερμές πηγές, καθώς καμία άλλη ουσία δεν φλέγεται
τόσο εύκολα, καταδεικνύοντας ότι εμπεριέχει πληθώρα δυναμικής φωτιάς.
Οι αστραπές και οι βροντές έχουν, επίσης, οσμή θειαφιού και το αληθινό
τους φως έχει θειική ποιότητα.8
Ο Γαληνός περιγράφει σαφώς τις θειικές ιδιότητες στο Περί της των
Απλών Φαρμάκων Κράσεως και Δυνάμεως:
Άπαν μεν θείον ελκτικής εστί δυνάμεως· θερμόν μεν τη κράσει, λεπτομερές
δε κατά την ουσίαν υπάρχον, ως και προς πολλά των ιοβόλων ανθίσταται.
Έγωγ’ ουν επί τε τρυγόνος θαλασσίας και δράκοντος εχρησάμην αυτώ
πολλάκις, αλιείς τε τινας διδάξας ήκουσα μετά χρόνον αυτών επαινούντων
μεγάλα το φάρμακον. Η δε χρήσις γίνεται και ξηρού κατά του νύγματος
επιπαττομένου του φαρμάκου του φαρμάκου και σιάλου μεμιγμένου. Και
γαρ και τούτο επινοήσας εύρον υπό της πείρας μαρτυρούμενον, επινόησα δε
και δι’ ούρου διευθέν αυτό ποιήσειν. Ευπόριστα γαρ αλιείς όλως εδίδασκον
φάρμακα, και συν ελαίω δε παλαιώ και συν μελίτι και συν ρητίνη τερμινθίνη
καλή αν έφην αυτούς χρήσασθαι. Και μέντοι και πάντων τούτων η πείρα
την κρίσιν εποιήσατο. Και ψώρας δε και λειχήνας και λέπρας ουκ ολιγάκις
ιασάμην τω φαρμάκω τωδε, μετά ρητίνη τερμινθίνη. Απορρίπτει γαρ τα
τοιαύτα πάντα πάθη χωρίς του προς το βάθος αποκρούεσθαι, πολλών
άλλων φαρμάκων των ιωμένων αυτά μικτήν εχόντων δύναμιν ως διαφορείν
τε και αποκρούεσθαι.9
Ο ρόλος του θείου στις θρησκευτικές τελετουργίες περιγράφεται και
στο κεφάλαιο 27 του βιβλίου του Henry Cornelius Agrippa, The Third
and Last Book of Magic, or Occult Philosophy:
Θεωρείται και παραδίδεται από τους επαΐοντες των ιερών πραγμάτων ότι το
πνεύμα μπορεί να εξαγνισθεί μέσα από ορισμένους θεσμούς και μυστήρια
που τελούνται εξωτερικά, όπως είναι οι θυσίες, οι βαπτίσεις και οι εξορκισμοί,
οι ευχαριστίες, τα αφιερώματα, το ράντισμα με αγιασμό, οι αναθυμιάσεις,
όχι τόσο γιατί αυτές οι πρακτικές στρέφονται προς το πνεύμα, αλλά γιατί
το θείο ενέχει μια φυσική δύναμη να λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο. Σε
αυτό το σημείο το θείο έχει ενεργό ρόλο στις θρησκείες, καθαιρώντας
(απομακρύνοντας) τα κακά δαιμόνια μέσα από τις αναθυμιάσεις του. Τα
αβγά χρησιμοποιούνται συχνά στους καθαρμούς, γι’ αυτό καλούνται και
άγια, όπως στο παρακάτω απόσπασμα του Οβιδίου (στο Ars Armatoria):
Αφήστε τον γέρο να έρθει,
και καθαρίστε το κρεβάτι,
και θέστε τον εκεί,
και φέρτε θειάφι και ιερά αβγά
στο τρεμάμενο του χέρι…10
Ο Πρόκλος γράφει στο De Sacrificio et Magia:
Η καρδιά του ασπάλακα είναι υποβοηθητική για τη μαγεία, αλλά του
θείου και του θαλάσσιου ύδατος για την κάθαρση. Γι’ αυτό και οι αρχαίοι
ιερείς, μέσω της αμοιβαίας σχέσης και συμπάθειας του ενός πράγματος
με το άλλο, συνέλεγαν τις ιδιότητες σε ένα, αλλά τις εκδίωκαν μέσω της
αποστροφής και της αντιπάθειας· καθαιρώντας, όταν ήταν απαραίτητο, με
το θείο και την πίσσα, και ραντίζοντας με το θαλασσινό νερό. Γιατί το θείον
καθαρίζει με την οξύτητα της οσμής του, ενώ το θαλασσινό νερό μέσω της
πύρινης πλευράς του.11
Στην αλχημική γραμματεία το θείον συνδυάζει τις ιδιότητες μιας υλικής ουσίας με αυτές ενός απόκρυφου πνεύματος. Σύμφωνα με αυτή
την παράδοση:
– Το θείον (sulfur) είναι η ιδιότητα, η ικανότητα ενός σώματος να
καίγεται, να μεταβαίνει στο στοιχείο της φωτιάς, στο στοιχείο της
θερμότητας, αλλά και να παίρνει μορφή.
– Το άλας (sal) επικεντρώνεται κατά κάποιον τρόπο στη στερεή,
αναλλοίωτη κατάσταση, χωρίς όμως να ταυτίζεται με αυτήν. Γιατί το
άλας αναδύεται πολλές φορές μέσω της καύσης, ενώ από την άλλη
πλευρά έρχεται σε στενή επαφή με το υγρό στοιχείο (διαλύεται σε
αυτό ή αποχωρίζεται από αυτό).
στη δραστηριότητα του
«πνευματικού» mercurius
και στην κατ’ επέκταση
υπεροχή του επί του
«σωματικού» sulfur. Είναι
αλήθεια ότι οι αλχημιστές θεωρούν αυτές τις
δύο ουσίες, κατά κύριο
λόγο, ως συστατικά των
μετάλλων. Το sulfur και
το mercurius του Παράκελσου είναι συστατικά
όλων των αντικειμένων
στη φύση, και δεν περιορίζονται μόνο ως
προς τα μέταλλα, όπως
θεωρούσαν οι μεσαιωνικοί αλχημιστές. Η παλιά
θεωρία ήταν «στατική»,
ενώ αυτή του Παράκελσου είναι «δυναμική» και δίνει έμφαση στον mercurius ως δύναμη και
δράση που λειτουργεί εντός του sulfur.12
Στο Philosophia de Generationibus et Fructus Quartor Elemantorum, ο
Παράκελσος γράφει:
Ο κόσμος είναι όπως τον δημιούργησε ο Θεός. Στην αρχή έφτιαξε ένα
σώμα που συντίθεται από τέσσερα στοιχεία. Θεμελίωσε αυτό το αρχέγονο
σώμα στην τριάδα υδράργυρος, θείο και άλας, και αυτές είναι οι τρεις ουσίες
από τις οποίες το όλον σώμα αποτελείται. Γιατί διαμορφώνουν οτιδήποτε
– Ο υδράργυρος (mercurius) είναι κατά κάποιον τρόπο ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα δύο προηγούμενα. Είναι αυτό που κινείται
συνεχώς, συνδέοντας διαφορετικές καταστάσεις, είναι αυτό που αλλάζει συνεχώς μορφή.
Το σύστημα αυτών των τριών ουσιών μπορεί να ανευρεθεί, με διάφορες μορφές, στην παλαιότερη ισλαμική γραμματεία, αν και ο Παράκελσος ήταν ο πρώτος που εισήγαγε το άλας ως ουσία. Αυτό το
γεγονός αποτελούσε και μια νέα εισαγωγή στη χημική θεωρία και με
Παρακελσικούς όρους μια περιγραφή των πνευματικών ουσιών με
ανάλογες ιδιότητες. Πιο συγκεκριμένα:
– το sulfur αντιπροσωπεύει την αιτία της καύσης ενός σώματος,
τη δομή και την ουσία του,
– το sal τον υποκείμενο της σταθερότητας και του χρώματος παράγοντα και
– ο mercurius τον υποκείμενο της αέριας κατάστασης παράγοντα.
Ο Παράκελσος βάσισε τις περιγραφές αυτών των ουσιών στη χημική
τους συμπεριφορά, ενώ οι μεσαιωνικοί αλχημιστές τις χρησιμοποιούσαν για να δηλώνουν το πνεύμα και την ψυχή των μετάλλων με έναν
άκαμπτο, σχηματικό και σχολαστικό τρόπο. Πάντως, οι τρεις αρχές,
όπως ορίζονται στη Summa του Geber, δεν είναι απλές σχολαστικές
διακρίσεις, αλλά αρκούντως πραγματικές. Το θείον είναι μια λιπαρή
ουσία μέσα σε ένα γήινο ορυκτό πλαίσιο, συμπυκνωμένη με μέτριο
βρασμό, και αποκαλείται sulfur όταν έχει γίνει σκληρή. Είναι ομογενές σώμα και έτσι δεν επιτρέπει τον δι’ αποστάξεως διαχωρισμό του
ελαίου που περιέχει. Ο Geber πίστευε ότι ο mercurius (που αντιστοιχεί στο πνεύμα) με το sulfur (που αντιστοιχεί στο σώμα) σχηματίζουν την ύλη των μετάλλων. Επιπλέον, οι αλχημιστές έδιναν έμφαση
23
homeo
έρευνα
βρίσκεται μέσα στα τέσσερα στοιχεία, εμπεριέχουν όλες τις δυνάμεις και τις
ικανότητες των φθαρτών πραγμάτων.13
Σύμφωνα με τον Παράκελσο, το σύνολο της οικουμένης οφείλει να
γίνεται κατανοητό με όρους χημικής φιλοσοφίας, καθόσον πίστευε
ότι η Δημιουργία καθαυτή είναι μια χημική διαδικασία. Στο ανθρώπινο επίπεδο (μικρόκοσμος) θεωρούσε την ασθένεια ως χημική διαδικασία μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Κάθε σώμα έχει το δικό του θείον,
τον δικό του υδράργυρο και το δικό του άλας σε λανθάνουσα σπερματική μορφή. Υπάρχουν πολλές τέτοιες διαφορετικές διαδικασίες
που αναφέρονται στις τρεις θεμελιώδεις αρχές (θείον, υδράργυρος
και άλας) και στα τέσσερα στοιχεία (γη, νερό, αέρας και φωτιά), και
κατ’ επέκταση πολλές διαφορετικές ασθένειες.
Παρόλο που ονομάζονται παραδοσιακά ουσίες (essentiæ), δεν πρέπει να τις συγχέουμε με τις σύγχρονες χημικές ουσίες, αλλά ούτε με
τις υλικές ουσίες (substantiæ) ή τα υλικά σώματα των παλαιότερων.
Αντίθετα, κάθε υλικό σώμα δημιουργείται από το θείον, τον υδράργυρο και το άλας, και ξεχωρίζει σε εμφάνιση και λειτουργικότητα
ανάλογα με το υπόστρωμα - στοιχείο στο οποίο γεννιέται δηλαδή: τη
γη, το νερό, τη φωτιά και τον αέρα. Κάθε υποκείμενο έχει «εν σπέρματι» το δικό του θείον, τον δικό του υδράργυρο, το δικό του άλας.
Υπάρχουν υλικά σώματα που αντιπροσωπεύουν, σε λίγο λιγότερο ή
λίγο περισσότερο βαθμό, τη μία ή την άλλη από τις τρεις ουσίες. Το
θειάφι καίγεται με παραγωγή θερμότητας και όχι φωτός.
Ο Παράκελσος στην πραγματεία του On Sulphur on Earthly Resine
ισχυρίζεται ότι το θειάφι που προέρχεται από το βιτριόλι και τα άλατα
είναι ναρκωτικό, υπνωτικό, αναλγητικό και προκαλεί καταπληξία. Δρα
με ήπιο και παροδικό τρόπο, γιατί «αφήνει όλα τα πάθη σε ηρεμία
και καταπραΰνει ακίνδυνα, και εξαφανίζει όλους τους πόνους, και μετριάζει τη θερμότητα και όλες τις σοβαρές παθήσεις, αυτό το θειάφι
24
είναι το Sulphur Philosophorum, γιατί όλα αυτά έχουν ως στόχο τη
μακροημέρευση, την υγεία και την καταπολέμηση της ασθένειας, και
όλα αυτά βρίσκονται σε υπέρτατο βαθμό στο θείον».14
Όμως, οι τρεις ουσίες δεν περιορίζονται στον υλικό κόσμο. Βασική τους
ιδιότητα είναι η συμμετοχή τους στις περιοχές των πνευματικών δυνάμεων. Ειδικά το θείον που μέσω της καύσης δίδει μορφή στην αδρή,
άμορφη ύλη. Μοιάζει εύλογο να συσχετίσουμε αυτή του την τάση με
τη θερμαντική ποιότητα που αναφέρει ο Γαληνός. Οι μορφοποιητικές
δυνάμεις είναι δυνατόν, επίσης, να συνδεθούν με την επούλωση των
πληγών και, γενικότερα, με τις δερματικές διαταραχές για τις οποίες το
θείο ενδείκνυται από την εποχή του Διοσκουρίδη έως και σήμερα.
Στην εποχή του Hahnemann δεν μιλούσαν πια (τουλάχιστον επίσημα, στο πλαίσιο της κρατούσας επιστήμης) για τις ουσίες θείον –
υδράργυρος – άλας. Ήταν όμως γνωστά τα υλικά σώματα θείον (το
γνωστό θειάφι στις διάφορες μορφές του) και υδράργυρος. Και τα
δύο χρησιμοποιούνταν ως φάρμακα, και τα δύο ήταν από τα πρώτα
που περιλήφθησαν στη Materia Medica.
Έτσι κι αλλιώς, η αρχή ότι τα μέταλλα πρέπει να παρασκευάζονται
με κάποιον κατάλληλο τρόπο, ώστε να ενδείκνυνται ως θεραπευτικά
μέσα, είχε ξεκάθαρα εκφραστεί από τους μεσαιωνικούς και τους μεταγενέστερους αλχημιστές.
Η μέθοδος της ομοιοπαθητικής δυναμοποίησης είναι ένας παρόμοιος τρόπος και έγκειται στην υπερνίκηση της υλικής φύσης της
ουσίας και στην εκδίπλωση των δυναμικών διαδικασιών που βρίσκονται κρυμμένες ή κοιμισμένες στα υλικά δεσμά.15 Με αυτόν τον τρόπο
ο ρυθμός που εγκαταβιώνει σε μια υλική ουσία απελευθερώνεται. Η
ουσία αποκτά μεγαλύτερη επαφή με τον περιβάλλοντα κόσμο. Το
Sulphur αντιπροσωπεύει ένα είδος κοσμικού ίχνους πάνω στη γήινη
υλική υπόσταση. Έτσι επιτρέπει στις ουσίες να λειτουργούν και αποδεσμεύει τη δυναμική τους.16
Στην ομοιοπαθητική φαρμακογνωσία, η θερμότητα, το καύσος κυριαρχούν, όπως είναι αναμενόμενο, στην εικόνα του φαρμάκου Sulphur.
Τα δερματικά και τα κυκλοφορικά προβλήματα είναι τα συνηθέστερα
που απασχολούν τους ασθενείς που χρειάζονται αυτό το φάρμακο.
Το μεταβολικό σύστημα λειτουργεί αρκετά οκνηρά, διαταράσσοντας
συχνότατα τη συνολική οικονομία και ισορροπία του οργανισμού (π.χ.,
αρτηριοσκλήρυνση). Το φάρμακο, όταν χορηγείται, έχει καθαρτήρια
δράση και απωθεί τη διαταραχή από το κέντρο προς την περιφέρεια,
ακριβώς όπως το έθεσε ο Γαληνός πριν από 2.000 χρόνια.
Οι ασθενείς Sulphur είναι παροιμιωδώς ακάθαρτοι και οριακά ρυπαροί και δύσοσμοι. Ο τυπικός άρρωστος Sulphur είναι πολύ κοινωνικός
και του αρέσει να επιχειρηματολογεί. Ο «αμπελοφιλόσοφος» είναι η
λέξη-κλειδί που έχει συνεισφέρει ο Γιώργος Βυθούλκας. Αναμειγνύεται με τον υπόλοιπο κόσμο τόσο άνετα, ακριβώς όσο άνετα το χημικό στοιχείο συνδέεται με άλλα στοιχεία και ενώσεις. Η νωθρότητα
οδηγεί ακόμα και σε ακραία υπνηλία, έως και λήθαργο, ειδικά μετά
το φαγητό, αλλά και χρονιότερη οκνηρία, σε τέτοιο βαθμό ώστε ο
ασθενής να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την καθημερινότητα.
Η σκέψη αναστέλλεται και οι ασθενείς τείνουν να επιζητούν οινοπνευματώδη και διεγερτικές τροφές.17
Το φάρμακο αυτό ενδείκνυται, επίσης, σε εκείνες τις περιπτώσεις των
χρόνιων ασθενειών, στις οποίες, ενώ έχει δοθεί σωρεία ομοιοπαθητικών φαρμάκων, δεν υπάρχει καλή ανταπόκριση. Το Sulphur είναι
δυνατόν να οδηγήσει στη θεραπευτική λύση, ακόμα και σε αυτές τις
δύσκολες περιστάσεις.
Πέραν, όμως, όλων αυτών των θεραπευτικών ενδείξεων, ο Hahnemann
εισήγαγε το Sulphur ως το βασικό, αντιπροσωπευτικό φάρμακο για
την αντιμετώπιση του χρόνιου μιάσματος της ψώρας. Αυτό το μίασμα
θεωρείται ως το κύριο ποιητικό αίτιο για την πλειονότητα των χρόνιων παθήσεων.18
O Hahnemann αποκαλεί τις αιτίες των χρόνιων νοσημάτων μιάσματα και θεωρεί ότι υπάρχουν μόνο τρία μιάσματα, τις ασθένειες των
οποίων χαρακτηρίζει η περιγραφή-αποτύπωση των εκδηλώσεων (συμπτωμάτων) που εντοπίζονται σε κάθε σημείο του σώματος. Από
αυτά τα τρία μιάσματα προέρχονται οι περισσότερες, αν όχι όλες,
χρόνιες ασθένειες. Αυτά είναι:
1. το συκωτικό, που αντιστοιχεί στις εκβλαστήσεις του δέρματος
που αποκαλούμε ακροχόρδονες (μυρμηγκιές, κονδυλώματα),
2. το συφιλιδικό, που αντιστοιχεί στο γνωστό αφροδίσιο ελκωτικό
εξάνθημα,
3. το ψωρικό, που βρίσκεται στη ρίζα αυτού που αποκαλούμε «ψώρα».
Τα τρία κύρια αντίστοιχα θεραπευτικά φάρμακα είναι:
4. το άλας (με τη μορφή του Natrum sulphuricum) ή
η Thuja για το συκωτικό,
5. ο υδράργυρος (με τη μορφή του Mercurius solubilis) για
το συφιλιδικό και
6. το θείον (με τη μορφή του Sulphur) για το ψωρικό.
Όπως μπορούμε να διακρίνουμε, υπάρχει εντυπωσιακή ομοιότητα
μεταξύ των τριών κύριων αντιμιασματικών ομοιοπαθητικών φαρμάκων και των τριών θεμελιωδών αλχημικών αρχών.
Ο Hahnemann παρατήρησε ότι το ψωρικό μίασμα είναι υπεύθυνο
για τα επτά όγδοα όλων των χρόνιων νοσημάτων. Η ψώρα είναι το
παλαιότερο από τα μιάσματα και έχει εκδηλωθεί, ανά τους αιώνες, με
ποικίλες διαφορετικές νοσολογικές οντότητες. Άρα, μπορούμε εύλογα να αντιληφθούμε ότι το Sulphur έπαιζε και παίζει εξέχοντα ρόλο
στην ομοιοπαθητική φαρμακογνωσία.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Pelikan W., The Secrets of Metals, σ.74, Anthroposophic Press, New York, 1973
2. Ibid., σ.76
3. Ιπποκράτης, Περί Γυναικείων Β’, §29.
4. Ιπποκράτης, Περί Γυναικείων Β’, §90.
5. Ιπποκράτης, Περί Γυναικείων Β’, §92.
6. Ιπποκράτης, Περί Γυναικείων Β’, §94.
7. Διοσκουρίδης, Περί Ύλης Ιατρικής, §107.
8. Pliny, Natural History IX, 35:50, Loeb Classical Library, Harvard University Press, London 1984.
9. Γαληνού, Περί της των Απλών Φαρμάκων Κράσεως και Δυνάμεως, Ed. Chart. XIII [262] § 9.
10. Henry Cornelius Agrippa, The Third and Last Book of Magic, or Occult Philosophy, St. Paul, USA:
Llewellyn Publication, 1998, Ch. LVII,
11. Όπως παρατίθεται στο: Henry Cornelius Agrippa, The Third and Last Book of Magic, or Occult
Philosophy, St. Paul, USA: Llewellyn Publication, 1998, LVII
12. Pagel W. Paracelsus. An Introduction to Philosophical Medicine in the Era of the Renaissance.
Basel & New York: Karger, 1982, σ. 270-271
13. Paracelsus, Sämtliche Werke, 1. Abteilung (ed. by K. Sudhoff), München/Berlin, 1922-1933, Vol.13,
σ. 12-13
14. Pagel W. Paracelsus. An Introduction to Philosophical Medicine in the Era of the Renaissance.
Basel & New York: Karger, 1982, σ.276
15. Hahnemann S., Όργανον της Θεραπευτικής Τέχνης, Αθήνα, Πύρινος Κόσμος, 1989, παρ. 269
16. Twentyman R., The Science and Art of Healing. 1. Medicine. Homeopathy, Edinburgh: Floris
Book, 1989, σ.56
17. Πληροφορίες για την ομοιοπαθητική κλινική εικόνα του Sulphur:
- Hahnemann, S., Materia Medica Pura, New Delhi: B. Jain Publishers, vol. 2, 1988.
- Kent J.T., Lectures on Homeopathic Materia Medica, New Delhi: B. Jain Publishers, 1986
- Clarcke H.J., A Dictionary on Practical Materia Medica, Essex: Health Science Press, 1987
18. Hahnemann, S., Chronic Diseases. Their Peculiar Nature and its Homeopathic Cure, New Delhi:
B. Jain Publishers, τόμος 1, 2002.
25
homeo
οδοντίατροι
Νοσήματα των ούλων και Kλασική Oμοιοπαθητική.
Αναφορά σε μία περίπτωση
Δημήτρης Καλλιαντάς, χειρουργός ομοιοπαθητικός οδοντίατρος, www.kalliadas.com, email: [email protected]
Εκτός από την αιμορραγία, αυτόματη ή προκλητή, κατά το βούρτσισμα, μπορεί και να υπάρχουν και άλλα κλινικά ευρήματα, όπως
μεταβολή του μεγέθους (διόγκωση, οίδημα), του χρώματος και της
υφής τους, κακοσμία, πόνος, αλλαγή της γεύσης κ.λπ.
Στο οδοντιατρείο η ουλίτιδα αντιμετωπίζεται με καθαρισμό της πέτρας και των θυλάκων και, όπου απαιτείται, με μικροεπεμβάσεις στα
ούλα. Θα πρέπει επίσης να τηρούνται με αυστηρότητα οι κανόνες
στοματικής υγιεινής από τον ασθενή.
Η περιοδοντίτιδα είναι συνήθως η συνέχεια μιας αθεράπευτης
χρόνιας ουλίτιδας, και όχι μόνο. Είναι μια καταστρεπτική, για τους
στηρικτικούς των δοντιών ιστούς, χρόνια φλεγμονή, που προσβάλλει το οστό και τον συνδετικό ιστό που υποστηρίζουν τα δόντια. Τα
ούλα υποχωρούν και η δομή του οστού που τα συγκρατεί χάνεται.
Τα δόντια χαλαρώνουν, αρχίζουν να κινούνται, και όταν χάσουν
μεγάλο μέρος από το φατνίο τους, θα πρέπει να εξαχθούν. Η περιοδοντίτιδα θεωρείται η πιο συνηθισμένη αιτία απώλειας δοντιών
στους ενήλικες. Είναι κατά κανόνα χρόνια, χωρίς έντονα συμπτώματα, νόσος του στόματος και θεωρείται, μαζί με την τερηδόνα, νόσος
του «πολιτισμένου κόσμου».
Παράγοντες που προδιαθέτουν στην περιοδοντίτιδα είναι η κακή
στοματική υγιεινή, το άγχος, ο τρυσμός, το κάπνισμα, διάφορες ορμονικές διαταραχές, ο σακχαρώδης διαβήτης, ασθένειες του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως το AIDS, η κληρονομικότητα, η χρόνια
λήψη αλλοπαθητικών φαρμάκων κ.λπ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο
Εκτός από την τερηδόνα, ένα νόσημα μάστιγα των
σκληρών ιστών των δοντιών, οι παθήσεις των ούλων
είναι υπεύθυνες για απώλεια περισσότερων δοντιών
απ’ ό,τι όλα τα άλλα οδοντικά νοσήματα μαζί.
Τα φυσικά δόντια βρίσκονται μέσα σε υποδοχές στα οστά των γνάθων, στα λεγόμενα φατνία. Μέσα στο φατνίο κάθε ένα από αυτά
περιβάλλεται από έναν υμένα, ο οποίος λειτουργεί σαν «αμορτισέρ» για το δόντι και ονομάζεται περιοδοντικός σύνδεσμος. Το
οστό στη συνέχεια καλύπτεται από τα ούλα. Όταν αυτοί οι ιστοί
φλεγμαίνουν έχουμε την ουλίτιδα αρχικά και την περιοδοντίτιδα
στη συνέχεια.
Ουλίτιδα είναι η επιφανειακή φλεγμονή των ούλων. Είναι κοινή σε
όλες τις ηλικίες, ακόμα και σε παιδιά της σχολικής ηλικίας. Οφείλεται κυρίως στην κακή στοματική υγιεινή και στην ύπαρξη οδοντικής πλάκας και πέτρας, σε κακότεχνες αποκαταστάσεις (στεφάνες,
γέφυρες, εμφράξεις), αλλά και σε άλλα γενικά αίτια, όπως είναι ο
σακχαρώδης διαβήτης, η λευχαιμία, η εγκυμοσύνη, η χρόνια λήψη
αλλοπαθητικών φαρμάκων, η έλλειψη βιταμινών, κυρίως της C, κ.λπ.
26
Εικόνα 1: Ουλίτιδα
Εικόνα 2: Περιοδοντίτιδα
η κλασική ομοιοπαθητική θεραπευτική μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά αυτούς τους ασθενείς. Η ουλίτιδα και η παροδοντοπάθεια είναι εκδηλώσεις ενός διαταραγμένου αμυντικού μηχανισμού που τις
περισσότερες φορές μπορεί να ομαλοποιηθεί με τη βοήθεια της Κλασικής Ομοιοπαθητικής, ακόμα και όταν τα αίτια είναι βαθιά κρυμμένα
στο πεδίο της ιδιοσυγκρασίας του ασθενούς.
Ιστορικό 21/3/2009
Ο Β.Μ., ηλικίας 56 ετών, παρουσίασε οξύ πόνο από την περιοχή των
κάτω προγομφίων αριστερά και προσήλθε στο ιατρείο.
Κλινική εξέταση
Κατά την κλινική εξέταση, διαπιστώθηκε μέτριου βαθμού κινητικότητα στον 1ο και 2ο κάτω προγόμφιο αριστερά, καθώς και μέτριου
βαθμού υφίζηση των αντίστοιχων ούλων. Από την ψηλάφηση δεν
διαπιστώθηκε τίποτε το παθολογικό. Στην επίκρουση, τόσο ο 1ος
όσο και ο 2ος προγόμφιος παρουσίασαν μικρού βαθμού αντίδραση, ενώ στη θερμική δοκιμασία (κρύο) παρουσίασαν διαρκή πόνο
και μετά το πέρας του ερεθίσματος, σύμπτωμα συμβατό με αυτό
της ορώδους πολφίτιδας. Επίσης, το μεταξύ των δοντιών φατνιακό
πέταλο ήταν τελείως κατεστραμμένο και είχε αντικατασταθεί από
ευμεγέθη περιοδοντικό θύλακα. Η ακτινογραφική εξέταση έδειξε
έντονη απορρόφηση των φατνιακών ακρολοφιών.
Αποφασίστηκε από τα τοπικά συμπτώματα να χορηγηθεί στον
ασθενή hepar-sulphur.
Για 24 περίπου ώρες ο ασθενής ήταν ασυμπτωματικός. Μετά το
βούρτσισμα των δοντιών του, όμως, τα συμπτώματα επανήλθαν με
την ίδια ένταση.
Ύστερα από δύο μέρες επανήλθε στο ιατρείο και αναφέρει: «…Ο
πόνος είναι σχεδόν συνεχής και αντανακλά στην αριστερή κροταφική χώρα. Έχω μικρού βαθμού καυσαλγία στο αριστερό ημιμόριο
της γλώσσας και νιώθω την αριστερή αμυγδαλή διογκωμένη. Έχω
αυξημένη σιελόρροια και κατά τη διάρκεια του ύπνου, και κοιμάμαι
με ανοιχτό στόμα μήπως και ακουμπήσουν τα δόντια και χειροτερέψει ο πόνος…».
Κλινική εξέταση
Διόγκωση στο ύψος των ακρορριζίων των εν λόγω δοντιών. Η επίκρουση είναι επώδυνος και η θερμική δοκιμασία απαγορευτική. Η
διάγνωση που ετέθη ήταν οξεία ορώδης περιρριζίδα.
Κατά τα καθιερωμένα, θα έπρεπε να γίνει διάνοιξη των δοντιών και
ενδοδοντική θεραπεία, χορήγηση αντιβιοτικών και μη στεροειδών
αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για τον έλεγχο της φλεγμονής, και
μερική ναρθηκοποίηση.
Ο ασθενής δεν δέχτηκε την καθιερωμένη φαρμακευτική θεραπεία
και ζήτησε ομοιοπαθητική αντιμετώπιση.
Ομοιοπαθητικό ιστορικό
Η παθολογία του εμφανίστηκε όταν, μετά από στρες για κάτι προσωπικό, έτριξε τα δόντια του στον ύπνο μερικές φορές.
Αναφέρει: «…Ένιωσα αγανάκτηση. Τα δόντια μου κουνιόντουσαν
λίγο, αλλά δεν με πονούσαν. Μετά το στρες και το τρίξιμο άρχισαν
να πονάνε μέχρι που ο πόνος έγινε ανυπόφορος. Είμαι υπομονετικός
άνθρωπος, αλλά υπάρχουν και πράγματα που δεν υποφέρονται…»
– Κατά τη διάρκεια της λήψης του ιστορικού, χτυπάει το τηλέφωνό του και εκνευρισμένος απαντά: «…Δεν μπορώ τώρα. Έχω
φρικτό πόνο στα δόντια. Αφήστε με ήσυχο, είμαι στο γιατρό…»
και αρχίζει να επιπλήττει τον συνομιλητή του που τον ενόχλησε.
– Πρέπει να είναι άτομο νευρικό, οξύθυμο, που δεν θέλει να
υποφέρει.
– Είναι εργασιομανής, πετυχημένος στη δουλειά του.
– Αξιοπρεπής, χωρίς να δίνει το δικαίωμα στους άλλους να του
κάνουν παρατηρήσεις. Θέλει να είναι ο καλύτερος και με πολλή
προσπάθεια τα καταφέρνει. Καλός οικογενειάρχης, αλλά αυταρχικός σαν άτομο. Αναφέρει: «…Θέλω όλα να είναι όπως τα θέλω
εγώ…»
– Συνειδητοποιημένο ως άτομο.
– Του αρέσουν το κρέας, το τυρί, το γιαούρτι, τα ψάρια, τα αλμυρά, το λίπος, το αλκοόλ. Απεχθάνεται τις γλοιώδεις τροφές, το
γάλα, τα φρούτα, τα λαχανικά.
– Ύπνος καλός όταν δεν έχει σκέψεις να τον απασχολούν.
Θεραπεία
Έλαβε Nux-vomica
– Ύστερα από μισή ώρα οι πόνοι υποχώρησαν εντελώς.
– Πέντε μέρες αργότερα ήταν ασυμπτωματικός.
– Έγινε χειρουργική απόξεση των θυλάκων και ναρθηκοποίηση.
Η ενδοδοντική θεραπεία αποφεύχθηκε.
– Κατασκευάστηκε νάρθηκας νύχτας, τον οποίο χρησιμοποιεί
πριν από τον ύπνο του.
– Δεν έλαβε καμία άλλη φαρμακευτική αγωγή.
Μία εβδομάδα αργότερα αφαιρέθηκαν τα ράμματα, και ο ασθενής
έως σήμερα είναι ασυμπτωματικός από την περιοχή. Έχει τα δόντια
του με την υφιστάμενη υφίζησή τους, τη μικρή κινητικότητά τους, που
διατηρούν όμως τη ζωτικότητά τους, και ο οδοντικός φραγμός του
είναι άρτιος. Δεν έχει ενοχλήσεις στη μάσηση από την περιοχή.
Συζήτηση
Εδώ θα λέγαμε ότι η χρήση αλλοπαθητικών φαρμάκων, κυρίως παυσίπονων, θα επιδείνωναν την κατάσταση, γιατί θα διέκοπταν τον μηχανισμό παραγωγής προσταγλαδινών που, ενώ είναι υπεύθυνες για
παραγωγή πόνου, συγκρατούν τη φλεγμονώδη αντίδραση τοπικά.
Έτσι αποφεύχθηκε η γενίκευσή της, και του αποστήματος επίσης
που θα ακολουθούσε, και αυτό επέτρεψε τη διατήρηση της ζωτικότητας των δοντιών και την παραμονή τους στη θέση τους.
Επίσης, η χρήση αντιβιοτικών, ενώ θα έλεγχε τον μικροβιακό παράγοντα, δεν θα μπορούσε να ελέγξει αυτή την ίδια τη φλεγμονώδη
αντίδραση που είναι η απάντηση του αντιδραστικού μηχανισμού του
οργανισμού, κάτι που θα επέτρεπε την ασυμπτωματική χειροτέρευση των ιστών που συγκρατούν τα δόντια, με αποτέλεσμα επίσης την
τελική τους απώλεια. Η χειρουργική αφαίρεση των θυλάκων δεν ήταν
δυνατόν να αποφευχθεί, δεδομένου ότι η απολεσθείσα οστική μάζα
δεν έχει δυνατότητες αναπλήρωσης από τον οργανισμό σε αυτή
την ηλικία. Η ναρθηκοποίηση βοήθησε την κινητικότητα των δοντιών
και ο νάρθηκας νύχτας τον τρυσμό του ασθενούς. Η Nux-vomica
βοήθησε να υποχωρήσουν τα οξέα συμπτώματα και επέτρεψε να
διατηρηθούν τα δόντια ζωντανά στον φραγμό, έως σήμερα.
27
homeo
απόψεις
Ενημερωτικό δελτίο
Δημήτρης Καλλιαντάς, χειρουργός ομοιοπαθητικός οδοντίατρος, www.kalliadas.com, email: [email protected]
Μελετία Καλλιαντά, βιοχημικός-βιοτεχνολόγος
Αγαπητοί συνάδελφοι
Με αφορμή το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό homeo
news Μάρτιος-Μάιος 2011, σ. 24, με τίτλο «Νέα επαναστατική
γνώση για τα ομοιοπαθητικά φάρμακα υψηλής δυναμοποίησης»,
πηγή: Homeopathy (2010) 99, 231-242_2010, και με πρωτότυπο
τίτλο: «Extreme homeopathic dilutions retain starting materials:
A nanoparticulate perspective» των Prashant Satish Chikramane,
Akkihebbal K Suresh Jayesh Ramesh Bellare and Shantaram Govind
Kane, ερευνητική εργασία που εκτελέστηκε στο Τεχνολογικό
Ινστιτούτο της Βομβάης και ελήφθη για δημοσίευση στο περιοδικό
Homeopathy, 6 Νοεμβρίου 2009, και δημοσιεύτηκε το 2010, και
στην αναφορά τους ότι... καμία υπόθεση η οποία προβλέπει
τη διατήρηση της αρχικής ουσίας δεν έχει προταθεί, ούτε είχε
αποδειχθεί η παρουσία της σε αυτά τα υψηλής δυναμοποίησης
φάρμακα... για την αποκατάσταση της πραγματικότητας θα ήθελα
να πούμε τα εξής:
1. Η υπόθεση αυτή, κάτι που πιστεύω εδώ και 23 χρόνια που
ασκώ την Κλασική Ομοιοπαθητική, διατυπώθηκε στο
βιβλίο μου Μια θεωρία για το χάος της ασθένειας, για
πρώτη φορά το 2007, μαζί με τη μαθηματική απόδειξη
ύπαρξης της αρχικής ουσίας στο τελικό διάλυμα.
2. Η κόρη μου Μελετία Καλλιαντά, νεαρή φοιτήτρια το 2006,
βιοχημικός-βιοτεχνολόγος σήμερα, είχε την ιδέα ότι
«...οι σταθεροί λόγοι διαίρεσης ενός συνόλου, όπως συμβαίνει
με το κλασικό ομοιοπαθητικό φάρμακο, οδηγούν στο
απώτατο άκρο το σύνολο να διαθέτει μαθηματική δομή...»
Αυτό ήταν το κλειδί για να μπορέσει να λυθεί ο γρίφος έστω
και θεωρητικά, και η υπόθεση να γίνει βεβαιότητα, για μας
τουλάχιστον, μιας και η μαθηματική προσέγγιση τη βεβαίωνε.
28
3. Το 2008, ο καθηγητής Γιώργος Βυθούλκας στην επανέκδοση
του βιβλίου του A new model for health and disease στην
αγγλική γλώσσα συμπεριέλαβε περίληψη 23 σελίδων από
το έργο αυτό, όπως και ολόκληρο το κεφάλαιο 7 που αφορά
το ομοιοπαθητικό φάρμακο και τη μαθηματική απόδειξη
ύπαρξής του στο τελικό διάλυμα.
4. Η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία μάς έκανε την τιμή το 2007
να φιλοξενήσει το έργο αυτό στη βιβλιοθήκη της, για να
είναι διαθέσιμο στους μαθηματικούς.
5. Επίσης, στο 14ο συνέδριο της ΕΕΟΙ στην Αθήνα, τον Δεκέμβριο
του 2007, έδωσα το βιβλίο μου Μια θεωρία για το χάος
της ασθένειας στην ελληνική γλώσσα και την υπόσχεση ότι
θα το στείλω και στην αγγλική, στον Ton Nikolai, πρόεδρο
της ECΗ. Τελικά, απέστειλα στα αγγλικά το κεφάλαιο 7 που
αφορά το ομοιοπαθητικό φάρμακο, με την υποσημείωση
ότι προσωπικά θεωρώ πως η μαθηματική απόδειξη δίνει μια
πρώτη επιστημονική απάντηση στην «παραδοξότητα» του
ομοιοπαθητικού φαρμάκου και μπορεί να οδηγήσει και την
εργαστηριακή έρευνα.
6. Τέλος, στο 15ο συνέδριο της ΕΕΟΙ συμμετείχα με εργασία μου
γι' αυτό το θέμα, όπου εκεί το ανέπτυξα καθ’ ολοκληρίαν.
Η μαθηματική προσέγγιση της υπόθεσης και η θεωρητική λύση με
τρεις τρόπους βεβαιώθηκε ακριβώς από αυτά που βρήκαν οι ερευνητές και επιβεβαιώθηκε με φωτογραφικό υλικό. Το πρώτο σκέλος
των μαθηματικών αποδείξεων αφορά την κλασματική διάσταση,
δηλαδή τη φράκταλ μορφή, του τελικού προϊόντος, κάτι που βεβαιώθηκε και φωτογραφικά.
Prashant Satish
Chikramane1 , Akkihebbal
K Suresh 1,2, , Jayesh
Ramesh Bellare 1,2,* and
Shantaram Govind Kane 1,*
«Extreme homeopathic dilutions retain starting materials:
A nanoparticulate perspective» Homeopathy (2010) 99, 231-242
Οι φωτογραφίες δείχνουν φράκταλ σχήματα που μοιάζουν με τον
τυπικό εκπρόσωπό τους, το ανθρωποειδές του Mandelbrot. Οι άρρητοι αριθμοί που προκύπτουν στο τέλος και είναι οι 0,954242509...
ή 0,997817597..., που επίσης είναι και στο εξώφυλλο του βιβλίου, δηλώνουν το μέγεθος της ουσίας στο τελικό προϊόν, όπως και η ίδια η
αρρητότητά τους δηλώνει την εντροπία στο τελικό διάλυμα (το μέτρο της τυχαιότητας ύπαρξης αρχικής ουσίας στο τελικό διάλυμα).
Οι ίδιοι οι ερευνητές αναφέρουν στα συμπεράσματά τους:
«...Από την 6-200c δεν υπάρχουν κύριες διαφορές στη φύση των
στοιχείων (μέγεθος και σχήμα ) της αρχικής ουσίας...»
Δηλαδή, βεβαιώνουν αυτό που λέμε εμείς μαθηματικά ότι αν είναι
1 η αρχική ουσία, τότε στο τελικό προϊόν έχουμε 0,954242509... ή
0,997817597... Το τρίτο σκέλος αφορά την, με τη βοήθεια των μαθηματικών πιθανοτήτων, εντροπία της ουσίας στο τελικό προϊόν.
Στη μαθηματική απόδειξη, μεταξύ άλλων, γράφουμε:
• Στην κλασική ομοιοπαθητική θεραπευτική χρησιμοποιούνται
μετά από αραίωση και «δυναμοποίηση» (κρούση με συγκεκρι μένο τρόπο παλαιότερα, περιδίνηση σήμερα), μια διαδικασία
που θεωρούμε ότι συμβάλλει στην ομοιογενοποίηση του
διαλύματος για την αποφυγή του όποιου ιζήματος, και όχι
μόνο (πιθανός διαμερισμός της ουσίας σε fractals κομμάτια)...
• ...Τα κλασικά ομοιοπαθητικά φαρμακευτικά σκευάσματα
θεωρούμε ότι είναι φάρμακα με απειροελάχιστη περιεκτικότητα
δραστικού συστατικού, κάτι σαν τα σύγχρονα νανοφάρμακα,...
• Επίσης, στο τέλος της διαδικασίας το τελικό προϊόν διαθέτει
κλασματική διάσταση...
•
...Σημαίνουν ότι το δεκατιαίο ή εκατοστιαίο σύνολο του
κλασικού ομοιοπαθητικού φαρμάκου εμβυθισμένο σε χώρο
διάστασης d=2 δεν αποτελείται από μεμονωμένα κομμάτια
(μόρια, ιόντα, άτομα κ.ά.) της ουσίας που έχουμε διαλύσει,
αλλιώς η διάστασή του θα ήταν Do=0. Από την άλλη, πάλι, δεν
αποτελείται από μία ολόκληρη σταγόνα, αφού Doμ< 1 και το
συνολικό μέτρο Lebesque του συνόλου είναι 0, απόρροια
των θεωρημάτων ύπαρξης-μοναδικότητας πλήρωσης
μετρικών χώρων...
•
...Από αυτά συμπεραίνουμε ότι το σύνολο του κλασικού
ομοιοπαθητικού φαρμάκου συμπεριφέρεται σαν σύνολο Cantor
C1/10 ή C1/100. Είναι κλειστό και φραγμένο και μπορεί να θεωρείται
τέλειο, επειδή κάθε μέρος του είναι οριακό σημείο του συνόλου
που αποτελείται από πυκνό και μη απόλυτα αριθμήσιμο
σύνολο στοιχείων (μορίων, ιόντων, σύμπλοκων ενώσεων κ.λπ.).
Τελικά, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν εργαστηριακά ακριβώς
αυτά που αποδείξαμε μαθηματικά αρκετά χρόνια πριν.
Σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία.
ΣΥΣΤΕΓΑΣΜΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ
Αγγελική Θεοδοσιοπούλου - Χρήστος Χρήστου Ο.Ε.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ-ΦΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣΦΥΤΙΚΩΝ ΚΑΛΥΝΤΙΚΩΝ-ΑΡΩΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Πολυτεχνείου 33 & Πράσινου Λόφου 12, Νέο Ηράκλειο τηλ. & fax: 210 2820244
29
homeo
απόψεις
Πρόταση δημιουργίας Ομοσπονδίας
Επιστημονικών Εταιρειών Ομοιοπαθητικής
Νίκος Τσάμης, γενικός ιατρός-ομοιοπαθητικός
Νομίζω ότι όλοι θα συμφωνούσαμε στην αξία της ρήσης «Η ισχύς
εν τη ενώσει». Είναι αυτό ακριβώς που, παρότι όλοι επικαλούμαστε,
έχουμε αποτύχει όλα αυτά τα χρόνια να οικοδομήσουμε. Έτσι, και
με δική μας ευθύνη, η Ομοιοπαθητική δεν κατέχει τη θέση που της
αξίζει στον χώρο της επίσημης ιατρικής, παρότι είναι πλέον ευρέως διαδεδομένη στον χώρο των ασθενών. Προκύπτει συνεπώς η
ανάγκη ευρύτερων οργανωτικών σχημάτων που θα εκφράσουν τη
θέλησή μας για ενότητα και θα επιδιώξουν καλύτερη αποτελεσματικότητα στην προώθηση της Ομοιοπαθητικής.
Ένα τέτοιο σχήμα θα μπορούσε να είναι μια Ομοσπονδία Ομοιοπαθητικών Επιστημονικών Εταιρειών (ΕΕΟΙ, ΜΕΟ, ΔΑΚΟ, φαρμακοποιοί, οδοντίατροι). Αυτή η Ομοσπονδία, προκειμένου να επιτύχει,
είναι βασικό να περιλαμβάνει:
Α)Minimum στρατηγικούς στόχους στους οποίους όλοι
συμφωνούμε.
Β)Όσο γίνεται πιο απλές και λειτουργικές οργανωτικές αρχές
που θα διασφαλίζουν την ισοτιμία των συνιστωσών εταιρειών.
Παρακάτω αναφέρομαι σε προτάσεις που αφορούν αυτές τις δύο
θεμελιώδεις προϋποθέσεις.
Δεν νομίζω να υπάρξει δυσκολία κοινής αποδοχής για τους εξής
στρατηγικούς στόχους:
1) Η Ομοσπονδία εμφορείται από τις αρχές της Κλασικής
Ομοιοπαθητικής, όπως θεμελιώθηκαν από τους Hanhemann,
Kent και αναπτύχθηκαν από τον Βυθούλκα, τις οποίες προάγει
επιστημονικά και κλινικά.
2) Επικύρωση-αναγνώριση του διπλώματος της Ομοσπονδίας
από τους αρμόδιους φορείς (Υπουργείο, ΙΣΑ κ.λπ.).
3) Θέσπιση μαθήματος στα ελληνικά πανεπιστήμια.
4) Κάλυψη φαρμακευτικής δαπάνης από τα ασφαλιστικά ταμεία,
στο πλαίσιο των δικαιωμάτων των ασθενών.
5) Απαγόρευση άσκησης Ομοιοπαθητικής από μη γιατρούς.
6) Ανάπτυξη μονάδων Ομοιοπαθητικής στo πλαίσιο του ΕΣΥ.
Τα παραπάνω νομίζω ότι πρέπει να «κλειδώσουν» στην ιδρυτική,
καταστατική συνδιάσκεψη της Ομοσπονδίας στο πρώτο άρθρο του
Καταστατικού.
Για τις οργανωτικές αρχές προτείνονται οι παρακάτω (χωρίς να
αναφέρομαι σε λεπτομέρειες):
1) Αποφασιστικό όργανο της Ομοσπονδίας είναι η Συνδιάσκεψη,
στην οποία συμμετέχουν επιστήμονες υγείας των συνιστωσών
εταιρειών.
2) Στη Συνδιάσκεψη, οι συνιστώσες εταιρείες συμμετέχουν με
αριθμητικά ίσο αριθμό μελών που προέρχονται από τα
Δ.Σ. τους. Ο αριθμός αυτός είναι εκείνος της συνιστώσας
εταιρείας με τα λιγότερα μέλη Δ.Σ. (Δηλαδή, αν οι εταιρείες
έχουν Δ.Σ. με αριθμούς μελών 5, 7, 9, η συμμετοχή είναι από
30
5 μέλη.) Επιπρόσθετα, οι εταιρείες στέλνουν στη συνδιάσκεψη
και δύο ακόμη «αριστίνδην» μέλη. Δηλαδή, δύο μέλη της
εταιρείας τους με κάποια ιδιαίτερη οργανωτική ή επιστημονική εμπειρία και, γενικότερα, πρόσωπα που εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να προσφέρουν στο έργο της Ομοσπονδίας.
Συνεπώς, αναφερόμενοι στις πέντε συνιστώσες εταιρείες,
ο αριθμός των μελών της συνδιάσκεψης είναι 5x7= 35 μέλη.
Στην περίπτωση της ΔΑΚΟ (επειδή είναι διεθνής και η
Ομοσπονδία ελληνική), οι αντιπρόσωποί της στη συνδιάσκεψη
υποδεικνύονται από τον πρόεδρό της, ο οποίος μπορεί να
συμπεριλάβει και τον εαυτό του.
3) Η Συνδιάσκεψη συνέρχεται σε ετήσια τακτική βάση και εκλέγει
5μελές Συμβούλιο με διετή θητεία. Ο πρόεδρος εκλέγεται
σε ξεχωριστή παράλληλη ψηφοφορία μόνον από τα μέλη αντιπροσώπους της συνιστώσας εταιρείας που ήρθε η σειρά
της να αναλάβει την προεδρία της Ομοσπονδίας.
Η προεδρία αναλαμβάνεται εκ περιτροπής και η σειρά
καθορίζεται με κλήρωση στην ιδρυτική συνδιάσκεψη.
4) Η Συνδιάσκεψη ψηφίζει για όλα τα θέματα με φυσική παρουσία
των μελών της, νομιμοποιούμενη σε απαρτία με το 50% +
1 αυτών (18 μέλη).
Κύρια έργα της Ομοσπονδίας θα είναι η προώθηση των στόχων
της, το συνέδριό της και η εκπαίδευση που θα οδηγεί στο δίπλωμα
της Ομοσπονδίας. Ειδικά για την εκπαίδευση, προτείνεται να είναι
κοινή μέχρις ενός σημείου και μετά να διαφοροποιείται (γιατροί,
φαρμακοποιοί, οδοντίατροι, κτηνίατροι). Στο πνεύμα της ισοτιμίας
στην εκπαιδευτική επιτροπή προτείνεται να συμμετέχει ίσος αριθμός μελών από όλες τις εταιρείες. Το ζήτημα της κατανομής των
εσόδων από τα συνέδρια και την εκπαίδευση παρακάμπτεται αν
οι εταιρείες συστεγάζονται. Διότι τα όποια έσοδα υποτίθεται ότι
χρειάζονται για να καλύπτονται λειτουργικά έξοδα (από τη στιγμή
που οι εταιρείες τα μοιράζονται αυτά), τα όποια κόστη μειώνονται
δραματικά επιτρέποντας τη διάθεση χρημάτων για άλλους ζωτικούς
σκοπούς (επικοινωνία, χρηματοδότηση έρευνας κ.λπ.).
Ωστόσο, η οικονομική διάσταση δεν είναι η σπουδαιότερη. Η πιο
σημαντική είναι η συναισθηματική δυναμική που θα προκύψει από
μια τέτοια οργάνωση. Η αλλαγή κλίμακας σε όλα τα επίπεδα. Μεγαλύτερα συνέδρια, μαζικότερη εκπαίδευση, συνδικαλισμός με άλλο
ειδικό βάρος, εξωστρέφεια προς την κοινωνία, διεκδικητικότητα,
δυνατότητα να καθορίσουμε εμείς την agenda και όχι να τρέχουμε
πίσω από τα γεγονότα.
Όλοι όσοι ανήκουμε στην ομοιοπαθητική επιστημονική κοινότητα
κάποια στιγμή πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στο
κάλεσμα των καιρών για πιο ουσιαστική θέση της Ομοιοπαθητικής
στην επιστήμη και την κοινωνία.
Ας παλέψουμε όλοι μαζί γι’ αυτό…
Αθήνα, 15 Αυγούστου 2011
ειδήσεις
homeo
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα ΕΕΟΙ
Ακαδημαϊκού Έτους 2011-2012
Για πρώτη φορά, από τη φετινή χρονιά θα λειτουργήσει e-class για τους σπουδαστές του εκπαιδευτικού προγράμματος, μέσω της ιστοσελίδας της ΕΕΟΙ www.homeopathy.gr (υπεύθυνος είναι ο συνάδελφος Αριστοτέλης Βάθης).
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ΕΕΟΙ παρέχει ένα ακόμα εργαλείο πληρέστερης εντρύφησης στην Ομοιοπαθητική στους
συναδέλφους που θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα.
Α΄ έτος σπουδών
1ο μάθημα: 1-2 Οκτωβρίου 2011
Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011
- Χαιρετισμοί
- Ιστορική και εισαγωγική αναφορά στην Ομοιοπαθητική Ιατρική
- Ιστορία Ομοιοπαθητικής (Hahnemann – Kent – Herring –
Βυθούλκας)
- Νόμος Ομοίων. Χρόνιες παθήσεις. Τι είναι η Materia Medica;
- Παρουσίαση του Μεταπτυχιακού στη Σύρο
- Όργανον του Hahnemann
- Εισαγωγή στην Kλασική Ομοιοπαθητική Οδοντιατρική
- Πώς χειρίζεται ο ομοιοπαθητικός γιατρός τον οδοντιατρικό
ομοιοπαθητικό ασθενή.
Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011
- Παρουσίαση του έργου του καθηγητή Γ. Βυθούλκα
- Νόμοι και αρχές
- Proovings
- Ομοιοπαθητική βιβλιογραφία
- Βασικό μοντέλο
- Τα 3 επίπεδα του οργανισμού
- Ιεράρχηση συστημάτων και παθολογίας
2ο μάθημα: 22-23 Οκτωβρίου 2011
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
Α.Λήψη ομοιοπαθητικού ιστορικού (τεχνική, προσέγγιση
ασθενούς, αξιολόγηση, εκτίμηση, συνθήκες, πρότυπα)
Β. Ομοιοπαθητική στην Κτηνιατρική
Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011
Α Συστημική θεωρία και Ομοιοπαθητική
Β. Ομοιοπαθητικό οδοντιατρικό ιστορικό
- Ανάλυση συμπτωμάτων
- Κλινική αξιολόγηση
Γ. Φροντιστήριο φαρμακοποιών
- Φύση, προέλευση και παρασκευή ομοιοπαθητικών φαρμάκων
-Πρώτες ύλες ομοιοπαθητικών φαρμάκων
-Μέθοδοι παρασκευής. Κλίμακες
3o μάθημα: 12-13 Νοεμβρίου 2011
Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011
- Υγεία: Ορισμός, ανάλυση και μέτρο υγείας
- Τα 12 επίπεδα υγείας κατά Γ. Βυθούλκα
- Materia Medica: Ignatia. Aurum
Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011
- Παθολογίες που αναπτύσσονται ανάλογα με το επίπεδο υγείας,
δυναμοποιήσεις που χρησιμοποιούνται, πρόγνωση ανάλογα με το επίπεδο υγείας
- Video περίπτωση παρεγκεφαλίδας
4ο μάθημα: 3-4 Δεκεμβρίου 2011
Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011
- Μιάσματα (κατά Hahnemann)
Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011
Α.Materia Medica:
- Magnesia-muriatica
- Magnesia-carbonica
- Magnesia-phosphorica
Β. H προσφορά της Oμοιοπαθητικής στην Οδοντιατρική
Ομοιοπαθητική θεραπεία στην οδοντιατρική πράξη
Γ. Φροντιστήριο φαρμακοποιών
Φυτοθεραπεία και Ομοιοπαθητική (βάμματα, κρέμες και
άλλα βοηθήματα)
5o μάθημα: 17-18 Δεκεμβρίου 2011
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011
- Βασικές αρχές
- Μateria Medica
- Calcarea carbonica
- Calcarea phosphoric
- Calcarea sulphurica
- Calcarea arsenicosa
- Arsenicum
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
- Λήψη ιστορικού
- Materia Medica: Baryta carbonica, Belladonna, Bryonia
6o μάθημα: 14-15 Ιανουαρίου 2012
Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012
Α.Εμβόλια
Β. Ζωντανή λήψη ιστορικού ή βίντεο
Γ. Πώς ένα γενικό οδοντιατρείο αποκτά ομοιοπαθητικό
προσανατολισμό
Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012
Α.Ανάλυση περιστατικού
- Πρώτη συνταγογραφία
- Ομοιοπαθητική Δ.Δ.
Β. Ομάδα Kalium (γενικά στοιχεία, Kal-fl, Kal-nit, Kal-sil, Kal-m,
Kal-iod, Kal-br, Kal-ars)
Γ. - Φροντιστήριο φαρμακοποιών
- Δεοντολογία και νομοθεσία
31
homeo
ειδήσεις
7o μάθημα: 4-5 Φεβρουαρίου 2012
12ο μάθημα: 28-29 Απριλίου 2012
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012
- Μεθοδολογία συνταγογράφησης
- Υπογραμμίσεις
- Video case κατάθλιψη
Σάββατο 28 Απριλίου 2012
- Θεραπεία με χημικά φάρμακα
- Ευγονία
- Materia Medica: Sepia, Cannabis indica
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012
Materia Medica: Medorrhinum, Natrium muriaticum, Natrium
carbonicum, Natrium sulphuricum, Thuja, Lachesis, Hyosciamus.
Κυριακή 29 Απριλίου 2012
- Μιάσματα
- Ομοφυλοφιλία
- Materia Medica: Stannum, Staphysagria
- Ερωτήσεις
8ο μάθημα: 18-19 Φεβρουαρίου 2012
Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012
Α. Εφαρμογή της Ομοιοπαθητικής στην Παιδιατρική
Β. Materia Medica: ACIDS (phosphoric, picric, muriatic)
Γ. Δ.Δ. οδοντικού πόνου
Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012
A. Διάλεξη καθηγητή Φαρμακολογίας
B. Ομάδα Natrium (γενικά στοιχεία, Nat-ars, Nat-sil, Nat-iod,
Nat-br, Nat-nit, Nat-fl)
Γ. Φροντιστήριο φαρμακοποιών
- Οργάνωση φαρμακείου
9ο μάθημα: 3-4 Μαρτίου 2012
Σάββατο 3 Μαρτίου 2012
- Μεθοδολογία δυναμοποιήσεων
- Video case όγκου αρ. ωοθήκης
- Materia Medica: Lycopodium, Carcinosinum, Hepar,
Mercurius solubilis
Κυριακή 4 Μαρτίου 2012
- Paper case.
- Materia Medica: Lac caninum, Aconitum, Nux vomica,
Argentum nitricum, Ledum, Magnesia carbonica,
Magnesia muriatica
10ο μάθημα: 17-18 Μαρτίου 2012
Σάββατο 17 Μαρτίου 2012
- Εμπόδια στην Ομοιοπαθητική σε σωματικό επίπεδο
- Video case καρκίνου παγκρέατος
- Μateria Medica: Stramonium, Pulsatilla, Platina
13ο μάθημα: 19-20 Μαΐου 2012
Σάββατο 19 Μαΐου 2012
- Video case
- Paper case
Κυριακή 20 Μαΐου 2012
- Θεωρία για τα επίπεδα υγείας - Materia Medica: Psorinum, Thyja, Kali - bichromicum - Ερωτήσεις
B΄ έτος σπουδών
1ο μάθημα: 8-9 Οκτωβρίου 2011
Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011
A. 10-14
- Ζωντανή λήψη ιστορικού. Ανάλυση, Repertorization
- Παρουσίαση του Repertory και εύρεση συμπτωμάτων
ιστορικού σε αυτό
Β. 14-16
- Η θέση και η ισχύς της Ομοιοπαθητικής στην Οδοντιατρική
Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011
A. 10-13
- Follow-up, Δεύτερη συνταγογράφηση
- Περιπτώσεις (1-4)
B. 13-16
- Ομάδα Magnesia (γενικά στοιχεία, Magn-iod, Magn-br,
Magn-fl, Magn-sil, Magn-nit, Magn-ars)
2ο μάθημα: 22-23 Οκτωβρίου 2011
Κυριακή 18 Μαρτίου 2012
- Paper case
- Μateria Medica: Phosphorus, Sulphur, Aethusa
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
- Θεωρία εξέλιξης
- Εμφάνιση οξέος σε χρόνια θεραπεία
- Materia Medica: Kali arsenicosum, Helleborus, Baptisia
11ο μάθημα: 7-8 Απριλίου 2012
Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011
- Paper case
- Video case follow up
- Materia Medica: Syphillinum, Opium
Σάββατο 7 Απριλίου 2012
Α.Δ.Δ. κακώσεων
Materia Medica: Arnica
Β. - Paper case ή βίντεο ανάλυση
- Λήψη οξέος περιστατικού
- Ερωτήσεις
Γ. Ομάδα Calcarea (γενικά στοιχεία, Calc-sil, Calc-br, Calc-iod)
Κυριακή 8 Απριλίου 2012
Α. Δ.Δ. Κρυολογημάτων
Materia Medica: China-off, Kali-carbonicum
Β. Ομοιοπαθητική και ψυχοθεραπεία
Γ. Φροντιστήριο φαρμακοποιών
32
3ο μάθημα: 5-6 Νοεμβρίου 2011
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011
- Διευκρινίσεις στα επίπεδα
- Video case
Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011
- Materia Medica: Silica, Lilium tigrinum, Lyssinum, Rhus tox
- Paper case
- Ερωτήσεις
4ο μάθημα: 26-27 Νοεμβρίου 2011
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:
3η ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
Κανονικό μάθημα για τους δευτεροετείς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης (ΔΩΡΕΑΝ συμμετοχή δευτεροετών)
5ο μάθημα: 17-18 Δεκεμβρίου 2011
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011
A. 10-12
- Materia Medica: Tarentula, Cocculus, Nux moschata,
Sulphuric acid
Β. 12-14
- Materia Medica: Calendula, Anthracinum
- Repertory: Abdomen, Genitalia, Sleep
Γ. 14-16
- Τοπική οδοντιατρική συμπτωματολογία και ομοιοπαθητική
θεραπεία. Περιστατικά
- Ομοιοπαθητική και χειρουργική στόματος
- Ομοιοπαθητική πριν και μετά την επέμβαση
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
Α. 13-16
- Διαφορική διάγνωση οξείας γαστρεντερίτιδας
- Paper cases (ανάλυση, αξιολόγηση, εκτίμηση, Repertorization,
πρόγνωση, επίπεδο υγείας)
Β. 10-13
- Ομάδα Aurum (γενικά στοιχεία, Aur-m-n, Aur-ars, Aur-sil,
Aur-s, Aur-nit, Aur-br)
6ο μάθημα: 21-22 Ιανουαρίου 2012
Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012
- Καρκίνος και Ομοιοπαθητική
- Materia Medica: Ambra grisea, Argentum metallicum,
Arum triphyllum
Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012
- Αξιολόγηση Follow up
- Οι 12 παρατηρήσεις του Kent
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΟΥΣ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ
ΙVER 200CH / INFLUENZINUM 200CH / FORMULA Q1 / ΑNASCOCCINUM
*Πωλούνται στα φαρμακεία
IVER 200CH
FORMULA Q1
Γιά την προφύλαξη
απο την γρίπη, άμεσα
δραστικό (χωρίς
περίοδο αναμονής),
ικανό να εγγυηθεί
υψηλή προστασία και
απόλυτη ασφάλεια.
Σύνθεση απο
αυθεντικούς ιούς της προβλεφθείσης γρίπης του τρέχοντος έτους, δηλαδή:- Α/
Βrisbane/59/2007 (Η1Ν1) - A/Uruguay/716/2007(έτος Α/Brisbane/10/2007,
τύπος υιού <Η3Ν2> - Β/Βrisbane/60/2008. Εκτός αυτών, φέτος προστέθηκε ένα
επί πλέον συστατικό, που αφορά την επονομαζόμενη γρίπη “των χοίρων”.- Influenza anti-A/California/7/09 (H1N1)ν ΗΑ ορός. Παρασκευάζεται απο ορό που
περιέχει τα αντισώματα γιά το αντιγόνο της γρίπης των χοίρων.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: 1 δόση κάθε 15 ημέρες. Σε περίπτωση γρίπης, 1 δόση επι πλέον,
παρέχει ισχυρή βοήθεια, ακόμα και σε φάση που αυτή έχει ήδη εκδηλωθεί.
ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ: 3 δόσεις, σε αμπούλες πόσιμες και granules
Σύνθεση από δύο ανοσοφαρμακολογικές ουσίες: Anti CD54 και Anti CD43, σε LM
αυξανόμενη δυναμοποίηση, όμοια μόρια των Rhinovirus (Anti CD54) και των ιών
της γρίπης (Αnti CD 43). Η δράση τους εκδηλώνεται με το να εμποδίζουν τους
Orthomixovirus τύπου Α-Β-C και τους Paramixovirus, να συνδεθούν με τις θέσειςυποδοχείς της κυτταρικής μεμβράνης, σημεία επίθεσης της παθολογικής δράσης.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: 1 μονοδοσιακό φιαλίδιο, υπογλωσσίως, κάθε 7 ημέρες, σύμφωνα
με την αρίθμηση.
ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ: 6 αριθμημένα μονοδοσιακά φιαλίδια σε granules
INFLUENZINUM 200 CH
(Αντιγόνο Α / Καλιφόρνια / 7 /2009 ( Η1Ν1 )ν ( ΝΥΜC-X179Α )
Συνεργιακό για την προφύλαξη από την γρίπη.
Περιέχει το Αντιγόνο της αποκαλλούμενης γρίπης των ‘’χοίρων‘’.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: 2 αμπούλες την εβδομάδα γιά δέκα εβδομάδες.
ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ: 20 πόσιμες αμπούλες σε φυσιολογικό ορό
20 πόσιμες αμπούλες σε υδροαλκοολικό διάλυμα
Άλλες λύσεις για την υγεία
ANAS COCCINUM
Βασική πολυδύναμη σύνθεση με προληπτική και θεραπευτική δράση.
ΣΥΝΘΕΣΗ: LISATI DI CUORE E FEGATO DI ANAS BARBARIAE 200DH, LISATO DI
MILZA (di suino) 8-12-30-200 DH, VINCETOXINUM OFFICINALE 8DH, ECHINACEA ANGUSTIFOLIA 6-10-18 DH, EUPATORIUM PERFOLIATUM 8DH, UNCARIA
TOMENTOSA 4-8-12 DH ανά 0,1 gr, Λακτόζη και Σακχαρόζη q.b. σε 100 gr.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ:
ΠΡΟΛΗΨΗ: 1 μονοδοσιακό υπογλωσσίως, κάθε 7 ημέρες, για όλη την
επικίνδυνη περίοδο γρίπης.
ΠΡΩΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: 1μονοδοσιακό κάθε 4 ώρες, για 2 ημέρες.
ΕΚΔΗΛΩΜΕΝΗ ΦΑΣΗ:
1 μονοδοσιακό κάθε 3 ώρες, μέχρις εξαφανίσεως
των συμπτωμάτων (εξακολούθηση της θεραπείας
για 2 ημέρες).
Παιδιά (κάτω των 6 ετών) και μωρά: 1/2 της δόσης
ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ: 6 μονοδοσιακά φιαλίδια σε granules
“OTI HELLAS” ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ και ΕΜΠΟΡΙΑ
ΣΟΛΩΝΟΣ 20, ΑΘΗΝΑ, Τ.Κ. 106 73, ΤΗΛ.: 210 3631454, 210 3644820, FAX: 210 3631662, www.oti-hellas.gr, e-mail: [email protected]
33
homeo
ειδήσεις
7ο μάθημα: 4-5 Φεβρουαρίου 2012
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012
Α. 10-14
- Δηλητήρια φιδιών (Vipera, Elaps, Naja, Crot-h, Crot-c)
- Αράχνες (Aranea diadema, Mygale, Latrodectus mactans)
- Strontium carbonicum
Β. 14-16
- Materia Medica: Camphora, Coffea, Petroleum, Mezereum
- REPERTORY: male, female, genitals, prostate
- Paper case
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012
Α. 10-12
- Materia Medica: Dulcamara, Gnaphalium
Β. 12-14
- Materia Medica: Lobelia, Bromium, Colchicum
Γ. 14-16
- Materia Medica: Berberis, Baryta mur, Iodum, Ipecacuanha,
Glonoinum
8ο μάθημα: 18-19 Φεβρουαρίου 2012
Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012
- Διαφορική Διάγνωση: Παιδιατρικά
- Materia Medica: Phytolacca, Zincum
- Διαφορική Διάγνωση: Βήχας
Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012
- Διαφορική Διάγνωση: Γυναικολογικά
- Video case παγκρέατος
- Paper cases
9ο μάθημα: 10-11 Μαρτίου 2012
- Follow-up
- Δεύτερη συνταγογράφηση
- Περιπτώσεις (5-9)
Β. 13-16
- Δύσκολες περιπτώσεις
- Λάθη και τεχνικές, Follow up
Κυριακή 22 Απριλίου 2012
A. 10-12
- Materia Medica: Caladium, Cuprum, Drosera, Spongia
B. 12-14
- Materia Medica: Rhododendron, Ruta, Sanguinaria,
Terebinthina, Valeriana
Γ. 14-16
- Η Ομοιοπαθητική στην αισθητική οδοντιατρική και την
εμφυτευματολογία
12ο μάθημα: 5-6 Μαΐου 2012
Σάββατο 5 Μαΐου 2012
- Θεωρία αξιολόγησης follow up 10, 11, 15, 17, 18, 19
- Materia Medica: Αgnus castus, Ammonium carbonicum
Κυριακή 6 Μαΐου 2012
- Αξιολόγηση follow up 21, 22
- Materia Medica: Selenium, Lathyrus, Digitalis, Dioscorea
13ο μάθημα: 19-20 Μαΐου 2012
-
-
-
-
-
Θεωρία: Όργανον
Συγκριτικές διαφορικές διαγνώσεις Video case Paper case Ερωτήσεις
Σάββατο 10 Μαρτίου 2012
A. 10-12
- Materia Medica: Mancinella, Ranunculus bulbosus, Sanicula, Secale, Ratanhia
B. 12-14
- Διαφορική Διάγνωση: Αρθρίτιδες
Γ. 14-16
- Ομοιοπαθητική και ενδοδοντία
Κυριακή 11 Μαρτίου 2012
A. 10-13
- Ψυχιατρική ανάλυση εννοιών στο MIND (repertorisation
of mind symptoms)
Β. 14-16
- Δ.Δ. Οδοντικού πόνου
10ο μάθημα: 31 Μαρτίου-1 Απριλίου 2012
Σάββατο 31 Μαρτίου 2012
- Placebo και Ομοιοπαθητική
- Μεταπήδηση επιπέδων
- Materia Medica: Antimonium crudum, Antimonium tartaricum, Amyl nitrade, Theridion, Asarum
Κυριακή 1 Απριλίου 2012
- Materia Medica: Carbo animalis, Capsicum
- Video cases κατάθλιψης, ρευματοειδούς αρθρίτιδας
- Paper cases
11ο μάθημα: 21-22 Απριλίου 2012
Σάββατο 21 Απριλίου 2012
A. 10-13
34
εγγραφείτε
στο δωρεάν
ηλεκτρονικό
δελτίο της
ΕΕΟΙ
w w w. h o m e o p a t h y. g r
Οχτώ χρόνια παρουσίας της Ομοιοπαθητικής
στο Ιατρείο Κεφαλαλγίας του
Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»
Η συνεισφορά της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στη θεραπεία των
ασθενών με χρόνια κεφαλαλγία, που απευθύνονται στο Ιατρείο
Κεφαλαλγίας του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»,
έχει τεθεί σε κλινική εφαρμογή από το 2003, υπό την αιγίδα της
διευθύντριας του Ιατρείου και της Νευρολογικής Κλινικής, κυρίας
Κλημεντίνης Καραγεωργίου. Ο ιατρός Ομοιοπαθητικής Σπύρος
Κυβέλλος και από το 2010 η συνάδελφος Στέλλα Σκύφτη παρέχουν
σε τακτική εβδομαδιαία βάση ομοιοπαθητική θεραπεία σε δύσκολα
περιστατικά ασθενών με χρόνια κεφαλαλγία.
Τα θετικότατα θεραπευτικά αποτελέσματα της παρουσίας αυτής,
καθώς και ενδεικτικά δύσκολα βιντεοσκοπημένα περιστατικά, παρουσιάστηκαν στο Θερινό Σεμινάριο της Ελληνικής Εταιρείας
Κεφαλαλγίας, στις 17 Σεπτεμβρίου στη Λευκάδα, που φέτος έγινε υπό την αιγίδα του European Headache Federation, και στο 7ο
Επιστημονικό Συμπόσιο Γενικής Ιατρικής, στις 25 Σεπτεμβρίου 2011
στο Λουτράκι. Στην παρουσίαση των στατιστικών αποτελεσμάτων
και των περιστατικών, ως κομβικό σημείο επιστημονικής συζήτησης τίθεται πάντα το φαινόμενο της θεραπευτικής κρίσης, όπως
το βιώνουν οι ασθενείς που ξεκινούν ομοιοπαθητική αγωγή, καθώς
και η επανεμφάνιση παλαιότερων λοιμώξεων με υψηλό πυρετό, που
προηγείται της ολοκληρωτικής θεραπείας των ασθενών.
Τα θετικά αποτελέσματα στους ασθενείς με ημικρανία, όπως καταγράφονται στα αρχεία του νοσοκομείου με τα ειδικά τεστ και
ερωτηματολόγια, έχουν δώσει υψηλό ποσοστό θεραπείας και
ίασης στην προοπτική μελέτη που συνεχίζει και λαμβάνει χώρα
στο πλαίσιο του Ιατρείου Κεφαλαλγίας. Ενδεικτικό της επιτυχούς
θεραπείας είναι το γεγονός ότι τα αποτελέσματα έχουν παρουσιαστεί στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Κεφαλαλγίας στην Ισπανία
το 2006, στο Παγκόσμιο Συνέδριο Κεφαλαλγίας στο Λονδίνο το
2008, στο Παγκόσμιο Ομοιοπαθητικό Συνέδριο της LIGA στο
Βέλγιο το 2008, στο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο στην Αθήνα
το 2009, στο Πανελλήνιο Συνέδριο Κεφαλαλγίας στην Αθήνα το
2009, ενώ έχουν δημοσιευτεί στα διεθνή ιατρικά περιοδικά: The
Journal of Headache and Pain και Cephalalgia, απ’ όπου και ο παρακάτω σύνδεσμος: http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.14682982.2008.01798_2.x/pdf
35
homeo
φαρμακεία
Εφημερίες ομοιοπαθητικών φαρμακείων
Οι εφημερίες ομοιοπαθητικών φαρμακείων παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα http://www.homeopathy.gr
Νοέμβριος 2011 Οι εφημερίες των ομοιοπαθητικών φαρμακείων
παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα:
http://www.homeopathy.gr/pharmacies.php»
36
Δεκέμβριος 2011
Οι εφημερίες των ομοιοπαθητικών φαρμακείων
παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα:
http://www.homeopathy.gr/pharmacies.php»
37
homeo
διαφορική διάγνωση
Διαφοροδιαγνωστικό πρόβλημα
Επιμέλεια: Καίτη Αντωνίου, ιατρός Γενικής Ιατρικής, αντιπρόεδρος Διεθνούς Ακαδημίας Κλασικής Ομοιοπαθητικής,
εξωτ. συνεργάτης του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Κ.Μ.
Γυναίκα: 50 ετών
Βάρος: 66 κιλά
Ύψος: 1,60 μέτρα
27 Ιανουαρίου 2011
Έπαιρνε από τον ομοιοπαθητικό της Ignatia από το 2003, κατά διαστήματα, έως τις 5 Οκτωβρίου 2010, που τα ξανάρχισε.
Μία φορά πήρε N.muriaticum και το διέκοψε, διότι επιδεινώθηκαν τα
νεύρα της. Τώρα παίρνει Ignatia 12CH έως τις 15 Ιανουαρίου 2011.
Έρχεται σ’ εμένα για γυναικολογικά και ψυχικά προβλήματα.
Τον Οκτώβριο του 2011 σε u/s φάνηκε κυστικό μόρφωμα 7 εκ. στην
αριστερή ωοθήκη (αιμορραγική κύστη ή ενδομητρίωση).
Τον Νοέμβριο σταμάτησε ξαφνικά η Ε.Ρ.
Έχει έκτοτε μικροεξάψεις στον ύπνο.
Άγχος (3) γενικά και αδικαιολόγητο. Έχει ανησυχία.
Χωρισμένη εδώ και 14 χρόνια. Είχε λίγες ενοχές επειδή χώρισε τον
σύζυγο.
Γενικά, είναι άνθρωπος που ερωτεύεται.
Το 2006 την εγκατέλειψε ο φίλος της. Την απατούσε επανειλημμένα.
Έκτοτε δεν έχει σεξουαλική σχέση ή επιθυμία, αλλά τελευταία έχει
νιώσει την επιθυμία να ερωτευτεί και να κάνει έρωτα. Μπορεί μία
φορά τον μήνα να αυνανίζεται.
Τα τελευταία χρόνια είχε πονοκεφάλους και νεύρα πριν από την Ε.Ρ.
Δεν έκλαψε στην κηδεία του πρώην άντρα της, αλλά στο μνημόσυνό
του σπάραξε στο κλάμα.
Ευσυγκίνητη - Κλαίει και σε άλλον μπροστά.
Εγωίστρια και αξιοπρεπής. Είναι πολύ ανοικτή, κοινωνική, εκδηλωτική.
Στα 9 της χρόνια ήρθε η Ε.Ρ. Ξύπνησε από μικρή το σεξουαλικό της
ένστικτο. Η πρώτη της ολοκληρωμένη επαφή στα 19 της χρόνια, και
στα 15 της ο πρώτος οργασμός.
Ξυπνά το πρωί και νιώθει σφιγμένη-πιασμένη στα μπράτσα από το
στρες. Επίσης, και στο στομάχι νιώθει σφίξιμο.
Ξαπλώνει καλύτερα αριστερά.
Γενικά δεν έχει φόβους. Μόνο τις κατσαρίδες (3) φοβάται.
Συμπάσχει (3).
Νεύρα: κ.φ. Φωνάζει, όμως, και μιλάει χυδαία σαν αρσενικό.
Κρυώνει (3). Άκρα-μύτη είναι παγωμένα.
Ιδρώτας: κ.φ. κυρίως κάτω από το στήθος.
Τώρα είναι γερά τα νύχια της.
Κενώσεις: κ.φ. Όταν κάνει υγιεινή διατροφή.
Des: λεμόνι (2) στα χόρτα, ώριμα φρούτα, αβγά (2) μελάτα ή τηγανητά, παχύ (1).
Δίψα λίγη, όχι για κρύο.
Τακτική (2) (λιγότερο όμως από παλιά)
Ευεξία στη θάλασσα(2) > στον ήλιο (3)
Πρηξίματα (3) περιοδικά, ακόμη και με την πρώτη μπουκιά.
Μερικές φορές δεν ανέχεται ούτε τα εσώρουχά της.
Φορά ζιβάγκο.
Δεν ζηλεύει.
Είχε μυρμηγκιές στα δάχτυλα, αλλά και στο αριστερό γόνατο, που
38
πέρασαν με καυστικό υγρό.
Πολύ γρήγορη στις δουλειές της.
Ψυχικά μόνη της ανεβαίνει και μόνη της πέφτει.
Θεωρεί ξενέρωτους «τα καλά παιδιά». Ρέπει στα «ρεμάλια». Και οι
γυναίκες της αρέσουν, οι ζωντανές.
Πολλή αυτοπεποίθηση, κοκκινίζει όμως όταν ντρέπεται.
Της αρέσει η ρεμπέτικη μουσική. Προχτές σε ταβέρνα σηκώθηκε
και χτυπούσε παλαμάκια σε μια κοπέλα που χόρευε, και οι φίλοι της
τής είπαν να προσέχει μήπως τη χαρακτηρίσουν gay. Δεν άντεχε,
όμως, να μένει αδρανής μπροστά στο ωραίο.
Απάντηση στο ιστορικό
του προηγούμενου τεύχους
Καθαρό το φάρμακο.
Τα καθοδηγητικά συμπτώματα είναι:
1. Ανησυχία στα πόδια στο κρεβάτι το βράδυ (Διαφορική Διάγνωση
Zincum, Sulphur)
2.Αϋπνίες
3. Ξεσκεπάζει τα πόδια στον ύπνο
4.Ζεσταίνεται
5. Κακοσμία στον ιδρώτα
6.Επιθυμεί παχύ
7. Restlessness στα πόδια > με κρύο νερό
Όλα αυτά οδηγούν μόνο στο Sulphur, το οποίο δόθηκε στη 200 CH
δυναμοποίηση.
Στείλτε τα άρθρα σας
για δημοσίευση
Μπορείτε να συμβάλλετε ενεργά στην ενημέρωση, στέλνοντας τα άρθρα σας και τις απόψεις σας για δημοσίευση στα
«Ομοιοπαθητικά Νέα» και το
www.homeopathy.gr.
Στόχος είναι η ΕΕΟΙ να γίνει μια
μεγάλη δεξαμενή σκέψης με ενεργά μέλη, ώστε με διαδραστική
σχέση να βγούμε έξω από συμβάσεις, αυτονόητα και αγκυλώσεις.
Παρακαλούμε στείλτε τα άρθρα
σας στον υπεύθυνο έκδοσης του
περιοδικού, κ. Παπαμεθοδίου,
[email protected]
προϊόντα
homeo
Φλοιός Μανόλιας / Πρώτες ρυτίδες, ηλικίες 30+
Νέα σειρά περιποίησης προσώπου, Φλοιός Μανόλιας, εστιασμένη στην ανάγκη αντιμετώπισης των πρώτων ρυτίδων, ιδανική για την ηλικιακή
ομάδα 30+, συμπληρώνει τον «χάρτη» ΚΟΡΡΕΣ ΠΡΟΣΩΠΟ/ SKINCARE BY INGREDIENT. Το εκχύλισμα Φλοιού Μανόλιας, οι ευεργετικές
ιδιότητες του οποίου τεκμηριώθηκαν πρόσφατα, παρουσιάζει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση και προσφέρει αποτελεσματική εξουδετέρωση
εσωτερικών παραγόντων γήρανσης του δέρματος.
Οι δύο Κρέμες Ημέρας -με ή χωρίς SPF- και η Κρέμα Νύχτας δρουν επανορθωτικά σε λεπτές γραμμές και στις πρώτες ρυτίδες, και παράλληλα
προληπτικά στη δημιουργία μόνιμων ρυτίδων, ενώ προσφέρουν διαρκή ενυδάτωση, βελτιώνουν τον τόνο και την υφή της επιδερμίδας.
Limited Edition Colour/
Professional προτάσεις μακιγιάζ σε κιτ
Η ΚΟΡΡΕΣ επέλεξε οκτώ [8] από τις πιο
δημοφιλείς προτάσεις μακιγιάζ, υπό την
επίβλεψη professional make-up artist, και
«έκλεισε» την κάθε μία σε ένα ξεχωριστό
σετ με τις απαραίτητες χρωματικές επιλογές.
Το concept σε κάθε ΚΟΡΡΕΣ COLOUR
KIT είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση
μακιγιάζ και τα επιμέρους
προϊόντα που χρειάζονται για να
δημιουργηθεί. Το kit συνοδεύεται
από φωτογραφία της πρότασης,
που προσφέρει τη δυνατότητα
ακόμη και στις λιγότερο έμπειρες να
δημιουργήσουν ένα εντυπωσιακό,
επαγγελματικό make-up look.
Φυσικοί, γήινοι τόνοι, λαχταριστές
έντονες αποχρώσεις, smokey eyes,
λαμπερά χείλη, ultra glam μακιγιάζ.
ΒIOMICOR κάψουλες
Ο συνδυασμός τριών συστατικών (Melaleuca alternifolia, Tecoma
curialis, Inula halenium) καλύπτει ευρύ φάσμα μολυσματικών παραγόντων (Stafilococcus, Streptococcus, E.coli, Proteus, Klebsiella, Sighella,
Legionella, Pseudomonas, Aspergillus, Candida, Microsporum, Retrovirus) και έχει αντιιική, αντιβακτηριακή, αντιμυκητιασική δράση. Είναι
κατάλληλο για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βακτηριακής πνευμονίας και των επιπλοκών κάθε τύπου γρίπης.
Χρήση: Δοσολογία: 6-8 κάψουλες την ημέρα, μακριά από τα γεύματα. Σε χρόνιες και επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις, συνεχίζουμε τη θεραπεία, παρ’ όλα
τα καλά αποτελέσματα, για να
αποφύγουμε την υποτροπή (το
λιγότερο για έναν μήνα μετά
την αρχική βελτίωση).
OTI Hellas,
τηλ.: 210 3631454,
210 3644800 Τα οργανικά καλλυντικά NEAL’S
YARD REMEDIES στην Ελλάδα!
Φροντίδα και ομορφιά με τη δύναμη της φύσης από
τη Νο 1 αγγλική εταιρεία πιστοποιημένων οργανικών
καλλυντικών που πλέον διατίθενται και στη χώρα μας.
Οι σειρές προϊόντων Neal’s Yard Remedies καλύπτουν κάθε
ανάγκη φροντίδας και ομορφιάς του προσώπου και του σώματος,
και περιλαμβάνουν: • Φροντίδα προσώπου • Φροντίδα σώματος
• Αιθέρια έλαια και αρωματοθεραπευτικά μείγματα • Ειδική σειρά
φροντίδας για τη μητέρα και το μωρό • Ανδρική φροντίδα • Προϊόντα
για εσωτερική φροντίδα • Ειδικά προϊόντα βάσης για τη δημιουργία
της προσωπικής σειράς περιποίησης.
Στην Ελλάδα, η Neal’s Yard Remedies αντιπροσωπεύεται αποκλειστικά
από την εταιρεία ORGANIC BEAUTY. Για συνεργασίες χονδρικής
μπορείτε να τηλεφωνήσετε στο 210 6729158 ή να συμπληρώσετε την
ειδική φόρμα στο www.organicbeauty.gr.
39

2013 Τεύχος 3-4 - Helliniki Iatriki

XΤLogistics Α.Ε.

μορφή PDF - Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής

6 - Ygeias Orama

Bordeaux Mixture 20% (Cu), WP Blue

ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ Clopixol Acutard 50 mg/ml

Κατεβάστε FEB HYPRUFE D.P.M.pdf

Διαβάστε περισσότερα για την Αμβλυωπία

Untitled

εδώ - Φωνή της Πάρου

Συνεδριάζει η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Κοζάνης

πανεπιστημιο ∆υτικης μακε∆ονιας παι∆αγωγικη σχολη φλωρινας παι∆α

μορφή PDF - Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής

Φύλλο Oδηγιών Χρήσης Xozal® πόσιμες σταγόνες03-October