ΟΡΓΑΝΩΣΗ:
ΕΛΛΗΝΙΚΟ
ΚΟΛΛΕΓΙΟ
ΓΕΝΙΚΩΝ
ΙΑΤΡΩΝ
(Ε.ΚΟ.ΓΕΝ.ΙΑ.)
Σε συνεργασία με:
Παγκόσμιο
Οργανισμό
Υγείας
(W.H.O.)
Παγκόσμια
Ψυχιατρική
Εταιρεία
(W.P.A.)
Ιατρικό
Σύλλογο
Αθηνών
(Ι.Σ.A.)
Ένωση
Νοσηλευτών
Ελλάδος
(E.N.E.)
2
οΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΨΥΧΙΚΗΣ
YΓΕΙΑΣ
ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
18-20 Δεκεμβρίου 2014, Αθήνα
Πανελλήνιο
Φαρμακευτικό
Σύλλογο
(Π.Φ.Σ.)
Πανελλήνιο
Σύλλογο
Επισκεπτών
Υγείας
(Π.Σ.Ε.Υ)
Σύλλογο
Ελλήνων
Ψυχολόγων
(Σ.Ε.Ψ.)
Πανελλήνιο
Σύλλογο
Λογοπεδικών –
Λογοθεραπευτών
Ελλάδας
(Π.Σ.Λ.)
Υπό την αιγίδα:
Yπουργείου
Υγείας
Eλληνικής
Ψυχιατρικής
Εταιρείας
(E.Ψ.E.)
Μέγαρο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο Αθηνών
Bασ. Σοφίας & Κόκκαλη
ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
18
XOPHΓOYNTAI
MOPIA ΣYNEXIZOMENHΣ
IATPIKHΣ EKΠAIΔEYΣHΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ:
ΕΛΛΗΝΙΚΟ
ΚΟΛΛΕΓΙΟ
ΓΕΝΙΚΩΝ
ΙΑΤΡΩΝ
(Ε.ΚΟ.ΓΕΝ.ΙΑ.)
Σε συνεργασία με:
Παγκόσμιο
Οργανισμό
Υγείας
(W.H.O.)
Παγκόσμια
Ψυχιατρική
Εταιρεία
(W.P.A.)
Ιατρικό
Σύλλογο
Αθηνών
(Ι.Σ.A.)
Ένωση
Νοσηλευτών
Ελλάδος
(E.N.E.)
3
οΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΨΥΧΙΚΗΣ
YΓΕΙΑΣ
ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
Πανελλήνιο
Φαρμακευτικό
Σύλλογο
(Π.Φ.Σ.)
Πανελλήνιο
Σύλλογο
Επισκεπτών
Υγείας
(Π.Σ.Ε.Υ)
Σύλλογο
Ελλήνων
Ψυχολόγων
(Σ.Ε.Ψ.)
Πανελλήνιο
Σύλλογο
Λογοπεδικών –
Λογοθεραπευτών
Ελλάδας
(Π.Σ.Λ.)
Υπό την αιγίδα:
Yπουργείου
Υγείας
Eλληνικής
Ψυχιατρικής
Εταιρείας
(E.Ψ.E.)
17-19 Δεκεμβρίου 2015, Αθήνα
Μέγαρο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο Αθηνών
Α’ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Αγαπητοί συνάδελφοι
Εκ μέρους της Οργανωτικής και Επιστημονικής επιτροπής με
ιδιαίτερη χαρά και τιμή σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε
στο 2ο Συνέδριο Ψυχικής Υγείας στην Πρωτοβάθμια
Φροντίδα Υγείας που θα διεξαχθεί στο Μέγαρο Μουσικής
Αθηνών από την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου μέχρι και τo Σάββατο
20 Δεκεμβρίου 2014.
Το επιστημονικό πρόγραμμα του συνεδρίου στοχεύει στη βελτίωση της ενημέρωσης και των γνώσεων για την ψυχική υγεία
αλλά και στο διάλογο και τη συνεργασία μεταξύ των επαγγελματιών υγείας που αντιμετωπίζουν ασθενείς με ψυχική νόσο
στα πλαίσια της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Επιπλέον, στόχος του συνεδρίου είναι η προαγωγή της ψυχικής υγείας και η πρόληψη της ψυχικής ασθένειας επικεντρωμένα στο άτομο, στην οικογένεια και στην κοινωνία, ενισχύοντας τους προστατευτικούς παράγοντες και μειώνοντας τους
παράγοντες κινδύνου.
Με τη συμμετοχή διακεκριμένων ομιλητών, μέσα από στρογγυλά τραπέζια, διαλέξεις, κλινικά φροντιστήρια και δορυφορικά συμπόσια, δίνεται η δυνατότητα στους συνέδρους
διαφόρων ειδικοτήτων της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας,
μέσα από ένα πολυθεματικό πρόγραμμα εκπαίδευσης, να
διευρύνουν το επιστημονικό τους πεδίο και να ενημερωθούν
για τις τελευταίες εξελίξεις.
Σας προσκαλούμε να συμβάλετε με τη συνεργασία και τις
προτάσεις σας, την ενεργό συμμετοχή και την εποικοδομητική αξιολόγησή σας, στην επιτυχία και καθιέρωση αυτού του
συνεδρίου.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Η Πρόεδρος
της Oργανωτικής Eπιτροπής
Ο Πρόεδρος
της Επιστημονικής Επιτροπής
Πηγή Περδικάκη
Παύλος Θεοδωράκης
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Πρόεδρος: Περδικάκη Πηγή
Μέλη
Αλεξόπουλος Γ.
Καρκουλάς Π.
Ντεϊμεντέ Κ.
Αμυρσώνη - Νίκα Α.
Κατσίβελου Φ.
Ντράχας Γ.
Ανδριανέσης Π.
Κιαγιαδάκη Χ.
Οπλοποιάδης Δ.
Ανδρούτσος Ο.
Κιπενή Δ.
Πανίδου Μ.
Αντωνόπουλος Ι.
Κεράνη Η.
Παπαγεωργίου Ε.
Αντυφαντάκης Δ.
Καφαντάρη Β.
Πέππας Μ.
Αρβανίτης Α.
Κοντοβαζαινίτης Ε.
Πέττα Ε.
Αποστολόπουλος Η.
Κορακίδου Α.
Παππάς Ν.
Βασιλάκος Κ.
Κυπριωτάκης Κ.
Παπαδημητρίου Κ.
Βέρρας Χ.
Κυριακοπούλου Β.
Πλατανιώτης Γ.
Βλάσσης Η.
Κυρμανόγλου Ε.
Ροβήλος Α.
Βαρδιάμπασης Β.
Κυριακού Δ.
Σιγανός Α.
Γιαννόπουλος Δ.
Λαζαρίδου Ε.
Σμυρναίου Α.
Γιαννέλος Η.
Λεβέντης Σ.
Σκουμπρή Π.
Γεωργόπουλος Γ.
Λουλουδάκη Δ.
Σούκουλη Π.
Γκιολής Α.
Μαγριπλής Π.
Σπυράκη Χ.
Δεμερτζίδου Ν.-Ε.
Μανδηλάρης Η.
Συμεωνάκης Α.
Δρακωνάκης Ν.
Μανδηλάρης Κ.
Τσακαλάκη Μ.
Εξαδάκτυλος Π.
Μανιφάβας Δ.
Τσεβάς Κ.
Ζαφειρόπουλος Α.
Μάρκου Σ.
Τσόπελας Θ.
Καλοειδάς Μ.
Μιχαήλ Ι.
Τσούλου Σ.
Καπουσούζη Μ.
Μουζάκης Γ.
Φιλάνδρας Α.
Καραμέτος Η.
Μπουγά Π.
Φίλη Γ.
Καρβουνιάρης Π.
Μποστάνη Ι.
Φλούδα Χ.
Καριώρη Ε.
Μπουτμπάρα Ε.
Χατζηαρσένης Μ.
Καταγής Β.
Νικολαΐδης Ν.
Χριστοδούλου Ι.
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Πρόεδρος: Θεοδωράκης Παύλος
Αντιπρόεδρος: Φουντουλάκης Κωνσταντίνος
Μέλη
Αβραάμ N.
Αγγελόπουλος Η.
Αγγελόπουλος Ν.
Αθανασιάδης Λ.
Αλεβίζος Β.
Αλεβιζόπουλος Γ.
Αμπατζόγλου Γ.
Αναγνωστόπουλος Δ.
Ανδριανάκη Φ.
Αντώνης Κ.
Αυγουστίδης Α.
Βαϊδάκης Ν.
Βαρουχάκης X.
Βαρτζόπουλος Ι.
Βασλαματζής Γ.
Βγόντζας Α.
Βιβιλάκη Β.
Βιδάλης Α.
Γαρύφαλλος Γ.
Γιαννακοπούλου Μ.
Γιωτάκος Ο.
Γιομέλου Α.
Γκιουζέπας Κ.
Γκιουζέπας Ι.
Γούναρης Χ.
Γουρνέλλης Ρ.
Διακογιάννης Ι.
Διαλλινά Μ.
Δικαίος Δ.
Δόξας Ν.
Δουζένης Α.
Ελλούλ Ι.
Ζέρβας Ι.
Ζηλίκης Ν.
Ηλιάδου Β. Μ.
Ιακωβίδης Α.
Ιεροδιακόνου Μπένου Ι.
Κανδύλης Δ.
Καπρίνης Γ.
Καπρίνης Σ.
Καραντάνος Γ.
Καρύδη Μ.Β.
Καστανάκη Α.
Κατσάνου Ν.
Κοκκέβη Α.
Κοκκινάκος Γ.
Κολαΐτης Γ.
Κόλλιας Κ.
Κονταξάκης Β.
Κόντης Δ.
Κόντης Κ.
Κουλούρη Φ.
Κούντζα Μ.
Κουπίδης Σ.
Κώνστα Α.
Κώνστα Ε.
Κωτσόπουλος Σ.
Λάγαρη Β.
Λαδοπούλου Κ.
Λαζαράτου Ε.
Λειβαδίτης Μ.
Λιάκος Α.
Λιάκουρας Α
Λιάππας Ι.
Λύκουρας Ε.
Λυμπεράκη Γ.
Λυμπέρης Π.
Μαδιανός Μ.
Μαΐλλης Α.
Μαλλιώρη Μ.
Μαντζαβίνης Γ.
Μαραγκουδάκη Ε.
Μαργαρίτη Μ.
Μαυρέας Β.
Μαυριδακης Α.
Μεννή Α.
Μοσχάκη Β.
Μουσσάς Γ.
Μπέλλος Γ.
Μπεργιαννάκη Ι.
Μποζίκας Β.
Μπόντη Ε.
Μπιλανάκης Ν.
Μωρόγιαννης Φ.
Νηματούδης Ι.
Οικονόμου Μ.
Οικονομοπούλου Χ.
Ουλής Π.
Παντελεάκης Δ.
Παπαγεωργίου Γ.
Παπαγεωργίου Χ.
Παπαδόπουλος Κ.
Παπαθανασόπουλος Π.
Παπακώστας Ι.
Παπαρρηγόπουλος Θ.
Παρίτσης Ν.
Πεχλιβανίδης Α.
Πλουμπίδης Δ.
Πολίτης Α.
Ρίζος Μ.
Σακελλαρόπουλος Π.
Σακκάς Π.
Σαμακουρή Μ.
Σενιόρου Μ.
Σερντάρη Α.
Σκληρός Ε.
Σμυρνής Ν.
Σολδάτος Κ.
Σουμάκη Ε.
Σπινάρης Β.
Σταμούλη Σ.
Συγγελάκης Μ.
Σωτηριάδου Κ.
Τερέζης Χ.
Τζαβάρας Ν.
Τζαμάρα Ε.
Τζεμπελίκος Ε.
Τζώρτζη Χ.
Τομαράς Β.
Τουλούμης Χ.
Τσιπάς Β.
Υφαντής Α.
Υφαντής Θ.
Φωκάς Κ.
Χαβάκη - Κονταξάκη Μ.
Χαντζαρά Β.
Χατζημανώλης Ι.
Χατζηπαντελής Ι.
Χίτογλου-Αντωνιάδου Μ.
Χοϊδάς Σ.
Χριστοδούλου Γ.
Χριστοδούλου Χ.
Χρόνη Ε.
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
Σύμφωνα με εγκύκλιο του ΕΟΦ πιστοποιητικό παρακολούθησης παραλαμβάνουν μόνο οι σύνεδροι που έχουν παρακολουθήσει άνω του 60% του επιστημονικού προγράμματος.
Ο χρόνος των Ελεύθερων ανακοινώσεων και των Ε-Poster
δεν προσμετράται στον χρόνο παρακολούθησης. Για την
είσοδο και έξοδο από τις αίθουσες οι σύνεδροι είναι απαραίτητο να φέρουν καρτελάκι με γραμμικό κώδικα και το
όνομά τους. Το καρτελάκι θα σκανάρεται κατά την είσοδο
και έξοδο από τις αίθουσες.
ΠΕΜΠΤΗ 18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014
09.00-10.00 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΕΠΙΣΗΜΩΝ
10.00-11.00
Εναρκτήριες Διαλέξεις: Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση και Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας
Προεδρείο: Χ. Οικονόμου, Π. Θεοδωράκης
Εισηγητές: Σ. Κουπίδης, W. V. Lerberghe
Διασύνδεση κοινοτικών υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας με τις υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας
φροντίδας
Προεδρείο: Π. Περδικάκη
Εισηγητής: Α. Θεοχάρης
11.00-11.30
11.30-12.30 Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές, νοητική
υστέρηση και δομές υποστηριζόμενης διαβίωσης
Προεδρείο: Α. Γκιολής
Εισηγητές: Ν. Ζούρος, Ε. Μάντακα - Brinkmann
12.30-13.00
Ο σημαντικός ρόλος του Λογοπεδικού στην πρόληψη δυσκολιών-διαταραχών επικοινωνίας, λόγου και ομιλίας
Προεδρείο: Δ. Αραβαντινός
Εισηγήτρια: Ε. Μάντακα-Brinkmann
13.00-13.30 Έφηβοι και ψυχική υγεία
Προεδρείο: Π. Περδικάκη
Εισηγήτρια: Α. Τσίτσικα
13.30-14.00 Στάθμιση ψυχομετρικών εργαλείων κατά την περι-
γεννητική περίοδο. Το παράδειγμα της στάθμισης της EPDS
Προεδρείο: Α. Φαρρή
Εισηγήτρια: Β. Βιβιλάκη
14.00-17.00 ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 1 (ΕΑ1-ΕΑ19)
Προεδρείο: Β. Κυριακοπούλου
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ο ρόλος των Employee Assistance Programs (ΕΑΡ) στην προαγωγή της ψυχικής υγείας στον εργασιακό χώρο
Προεδρείο: Α. Κοΐνης
Εισηγήτρια: Ε. Ηλιοπούλου
17.00-17.30
17.30-18.00
Ευθανασία και υποβοηθούμενη αυτοκτονία: Ένα σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα
Προεδρείο: Σ. Γλάρος
Εισηγητής: Β. Κονταξάκης
18.00-18.30 Προάγοντας την ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων στην ΠΦΥ
Προεδρείο: Κ. Παπαδημητρίου
Εισηγητής: Γ. Κολαΐτης
18.30-19.00 Πρώιμη ψύχωση: Θέματα διάγνωσης και
αντιμετώπισης
Προεδρείο: Ζ. Μοστράτος, Α. Σακελλαροπούλου
Εισηγητής: Β. Κονταξάκης
19.00-19.30
Ανεπιθύμητες ενέργειες ψυχοφαρμάκων κινητικού τύπου και η αντιμετώπισή τους
Προεδρείο: Θ. Μανωλίτση
Εισηγήτρια: Μπ. Χαβάκη - Κονταξάκη
19.30-20.00 Το χρόνιο ψυχολογικό stress και η επαγωγή του προτύπου νόσησης των χρόνιων παθήσεων σύγχρονη θεώρηση
Προεδρείο: Γ. Αλόκριος
Εισηγητής: Γ. Μπέλλος
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014
Α΄ ΑΙΘΟΥΣΑ
09.00-11.00 ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΕΝΕ: Η συμβολή της
εκπαίδευσης στην ανάπτυξη νέων ρόλων για τον
Νοσηλευτή Ψυχικής Υγείας
Συντονιστές: Β. Μούγια, Γ. Αβραμίδης
Προοπτικές εκπαίδευσης των Νοσηλευτών στην
Πρωτοβάθμια Φροντίδα Ψυχικής Υγείας,
Τ. Πολυκανδριώτης
Η πρόκληση του κοινοτικού νοσηλευτή ψυχικής υγείας για την Ελλάδα: «Μαθαίνοντας από την εμπειρία των άλλων», Α. Κασίδη
«Εθισμός στο διαδίκτυο» - Στοχευμένες νοσηλευτικές
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
δράσεις πρόληψης στην ΠΦΥ, Α. Κουλούρη
Ο νοσηλευτής/ψυχοθεραπευτής σε ομάδες ασθενών με διαταραχή προσωπικότητας στα πλαίσια εξωτερικού ειδικού ιατρείου, Α. Μπερκ
Η ψυχοκοινωνική αξιολόγηση ασθενών με σωματικές
νόσους: Ο ρόλος του Νοσηλευτή Διασυνδετικής Ψυχιατρικής,
Π. Μαγγούλια
11.00-12.30 Ψυχολογικές συνέπειες σε μαζικές καταστροφές
Προεδρείο: Π. Μπουρλίδης
Εισηγητές: Ε. Παυλίδου, Αι. Λαγουμιτζή, Γ. Λυράκος
12.30-13.00 Εικονικό φάρμακο: μύθος ή πραγματικότητα στη σύγχρονη ιατρική
Προεδρείο: E. Κουφάκης
Εισηγητής: Γ. Παπαγεωργίου
13.00-14.30 Εναλλακτικές Μορφές Συμβουλευτικής Δραματοθεραπεία
Συντονιστής: Σ. Μάρκου
Εισηγητές: Ε. Καραμούζη, Σ. Μάρκου
14.30-17.00 ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 2 (ΕΑ20-ΕΑ36)
Προεδρείο: Α. Ναβροζιάδου, Μ. Καλοειδάς
17.00-17.30
Προσδοκώντας την επόμενη μέρα του συστήματος Υγείας της χώρας. Θεσμικές, λειτουργικές και
οικονομικές διαστάσεις της μεταρρύθμισης σε ένα
πλαίσιο κρίσης
Προεδρείο: Μ. Καλοειδάς, Γ. Ερωτοκρίτου
Εισηγητής: Α. Σισσούρας
17.30-18.15 Παιδιά, έφηβοι και νεαροί ενήλικες στον εικονικό κόσμο του Διαδικτύου
Συντονίστρια: Κ. Λαδοπούλου
Εισηγήτρια: Σ. Χρηστίδη
18.15-19.00 Φαρμακοθεραπεία της Διαταραχής Πανικού στο Πλαίσιο της ΠΦΥ
Προεδρείο: Α. Φιλάνδρας, Ε. Πέττα
Εισηγητής: Χ. Τουλούμης
19.00-20.00 Το άγχος του σεξουαλικού ρόλου μέσα από τη
δυσλειτουργία
Προεδρείο: Ι. Χριστοδούλου
Εισηγητής: Α. Ασκητής
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014
Β΄ ΑΙΘΟΥΣΑ
09.00-10.30 Ε-POSTER 1 (P1-P18)
Προεδρείο: Λ. Λάκκος
10.30-12.00 ΚΛΙΝΙΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ
ΕΡΕΥΝΑΣ
Εισηγήτρια: Ε. Γελαστοπούλου
12.00-12.30 Η πρωτοβάθμια φροντίδα ως πεδίο θεραπευτικής παρέμβασης
Προεδρείο: Ε. Κοντοβαζαινίτης
Εισηγήτρια: Α. Βέργη
12.30-13.00 Ο νεοϊδρυματισμός ως απόρροια της ελληνικής
ψυχιατρικής μεταρρύθμισης
Προεδρείο: Χ. Σπυράκη
Εισηγήτρια: Κ. Φλεβάρη
13.00-13.30 Η ψυχοσωματική διάσταση των φοβιών και της
κατάθλιψης
Προεδρείο: Η. Βαμιεδάκης
Εισηγήτρια: Σ. Κουτρουμπάνου
13.30-14.00 Σωματική νόσος σε ψυχιατρικό ασθενή
Προεδρείο: Κ. Φλεβάρη
Εισηγήτρια: Χ. Σπυράκη
14.00-16.30 Ε-POSTER 2 (P19-P45)
Προεδρείο: Η. Βαμιεδάκης, Β. Κυριακοπούλου
16.30-18.00 ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΟΖΙ: Οι ομάδες Balint ως χώρος εκπαίδευσης των ιατρών στην ψυχολογική
αντιμετώπιση του ασθενούς
Συντονίστρια: Λ. Μπήτρου
Εισαγωγή στη θεωρία και την πρακτική των ομάδων Balint, Λ. Μπήτρου
Η ψυχοσωματική ιατρική και οι ομάδες Balint,
Λ. Σεμιδαλά-Αβραμοπούλου
18.00-20.00 ΚΛΙΝΙΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ
ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ –ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥ
Εισηγητής-Συντονιστής: I. Αγγέλης
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014
09.00-10.30 Στρογγυλό Τραπέζι: Συνεργασία Ιατρών Π.Φ.Υ. με υπηρεσίες ψυχικής υγείας
Προεδρείο: Χ. Ληξουριώτης, Β. Περιτογιάννης
Συνήθεις ψυχικές διαταραχές στην Π.Φ.Υ, Ει. Βεκρή
Προκλήσεις στην αντιμετώπιση ψυχικών διαταραχών στην Π.Φ.Υ., Χ. Ληξουριώτης
Εξειδικευμένες υπηρεσίες ψυχικής υγείας στον χώρο της Π.Φ.Υ., Β. Περιτογιάννης
Συζήτηση - συμπεράσματα
10.30-11.00 Αγχολυτικά - υπναγωγά φάρμακα : χρήση και κατά
χρηση. Η αντιμετώπιση ενός προβλήματος που συχνά η ιατρική συμβάλλει στη δημιουργία του
Προεδρείο: Δ. Μουρλούκου
Εισηγητής: Δ. Παντελεάκης
11.00-11.30 Το πεδίο δράσης του σώματος επιθεωρητών υγείας στους εποπτευόμενους φορείς ψυχικής υγείας
Προεδρείο: Μ. Αδαμοπούλου
Εισηγητής: Σ. Ευαγγελάτος
Σωματική νοσηρότητα και ψυχικές διαταραχές,
Α. Γραμμενιάτη
11.30-12.30 ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΥΓΕΙΑΣ (Π.Σ.Ε.Υ.)
Συντονιστές: Ε. Κλώθος, Μ. Σακουφάκη
Γονεϊκότητα - δημιουργία πρώιμου δεσμού – Πνευματική ανάπτυξη παιδιού, Β. Ντρε
Ψυχική υγεία και ποιότητα ζωής, Χ. Πράπας
12.30-13.00 Υποδοχή νέων περιστατικών σε ένα κοινοτικό κέντρο
ψυχικής υγιεινής από επισκέπτες ψυχικής υγείας, Α. Πικούλη
Η κατ’οίκον επίσκεψη ως εργαλείο στην προαγωγή της
ψυχικής υγείας στην κοινότητα, Μ. Δαμοράκη
Ψυχική υγεία και τρίτη ηλικία
Προεδρείο: Α. Κορακίδου
Εισηγητής: Κ. Βολίκας
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
13.00-13.30 Κινητές μονάδες ψυχικής υγείας: ο ρόλος τους στην Π.Φ.Υ κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης
Προεδρείο: Ε. Κοντοβαζαινίτης
Εισηγητής: O. Γιωτάκος
13.30-14.00 Τα μυστικά της ψυχιατρικής. Η γρήγορη εκτίμηση των ψυχικών λειτουργιών από τον γιατρό της
Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Προεδρείο: O. Γιωτάκος
Εισηγητής: Δ. Κόντης
14.00-17.00 ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 3 (ΕΑ37-ΕΑ55)
Προεδρείο: Χ. Ληξουριώτης, Β. Περιτογιάννης
17.00-17.30 Η ψυχική υγεία στον χώρο των φυλακών
Προεδρείο: Χ. Μινοπούλου, Β. Δούλος
Εισηγητής: Α. Αραβαντινός
17.30-18.30 Ψυχογηριατρική και Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας
Προεδρείο: Ι. Κουγιουμτζόγλου
Εισηγήτρια: Α. Κώνστα
18.30-19.00
ΣΟΨΥ: Από την κοινότητα για την κοινότητα.
Σύγχρονες προβληματικές
Προεδρείο: Γ. Αλεξόπουλος, Μ. Πέππας
Εισηγητής: Κ. Κολλιόπουλος
19.00-19.30 Μοντέλο Βελτίωσης της Ποιότητας των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας
Προεδρείο: Μ. Κόλλια
Εισηγήτρια: Φ. Κουλούρη
19.30-20.00 Συνεργασία ψυχολόγου με άλλους επαγγελματίες
υγείας στη διαμόρφωση της ψυχικής υγείας
Προεδρείο: Α. Κοΐνης, Α. Δούλου
Εισηγητής: Β. Μπουκουβάλα
Τ.Θ. 2816 | Άστρος | Τ.Κ. 220 01
Τ: 27550 22201 | F: 211 8505006
E: [email protected] | www.e-vip.com.gr
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ - ΠΡΟΕΔΡΕΙΑ
Lerberghe W.V., World Health Organization, Health Reform Support Programme in
Greece
Αβραμίδης Γ., Νοσηλευτής Ψυχικής Υγείας, MSc, ΨΝΑ «ΔΑΦΝΙ», Οργανωτικός
Γραμματέας Δ.Σ. της ΕΝΕ
Αγγέλης I. , Νοσηλευτής Ψυχικής Υγείας, Δραματοθεραπευτής, Αναπληρωτής Προϊστάμενος Ψ.Ν.Α. Δρομοκαΐτειο
Αδαμοπούλου Μ., Γενική Ιατρός, Επιθεωρήτρια Τομέα Υγιεινομικού Ελέγχου του Σ.Ε.Υ.Υ.Π.
Αλεξόπουλος Γ., Γενικός Ιατρός, Επιμελητής Π.Ι. Δερβενίου
Αλόκριος Γ., Γενικός Ιατρός, Επιμελητής Κ.Υ. Χαλανδρίτσας
Αραβαντινός Α., Αρχιφύλακας Ψυχιατρείου κρατουμένων Κορυδαλλού
Αραβαντινός Δ., Ειδικευόμενος Γενικής Ιατρικής Γ.Ν.Α. «Ιπποκράτειο»
Ασκητής Α., Νευρολόγος-Ψυχίατρος, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών,
Πρόεδρος Ινστιτούτου Ψυχικής & Σεξουαλικής Συμπεριφοράς
Βαμιεδάκης Η., Γενικός Ιατρός, Αθήνα
Βεκρή Ε., Γενική ιατρός, Γ.Ν. Λαϊκό, Αθήνα
Βέργη Α., Ψυχολόγος, Ασκληπιείο Βούλας
Βιβιλάκη Β., RM PgCert MMEdSc PhD Μαία, Καθηγήτρια Εφαρμογών, Τμήμα
Μαιευτικής, ΤΕΙ Αθήνας
Βολίκας Κ., Παθολόγος-Γηρίατρος, Καθηγητής Γηριατρικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας
Γελαστοπούλου Ε., Αν. Καθηγήτρια Υγιεινής & Επιδημιολογίας Πανεπιστημίου Πατρών
Γιωτάκος Ο., Διευθυντής Ψυχιατρικής Κλινικής 414 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών &
Επιστημονικός Υπεύθυνος Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Ν. Καρδίτσας, Πρόεδρος Μ.Κ.Ο.
«ΟΜΠΡΕΛΑ»
Γκιολής Α., Γενικός Ιατρός, Επιμελητής Γ.Ν. Κορίνθου
Γλάρος Σ., Γενικός Ιατρός, Επιμελητής Π.Ι. Λιβανάτων
Γραμμενιάτη Α., Νοσηλεύτρια ψυχικής υγείας, Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Ιωαννίνων
- Θεσπρωτίας
Δαμοράκη Μ., Επισκέπτρια Υγείας, Ειδική Γραμματέας Πανελλήνιου Συλλόγου
Επισκεπτών Υγείας
Δούλος Β., Σωφρονιστικός υπάλληλος Ψυχιατρείου κρατουμένων Κορυδαλλού
Δούλου Α., Λογοπεδικός, Αθήνα
Ερωτοκρίτου Γ., Παθολόγος, Διευθυντής Παθολογικής Κλινικής Γ.Ν.Π. Νίκαιας
Ευαγγελάτος Σ., Φαρμακοποιός, Γενικός Επιθεωρητής του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας
Σ.Ε.Υ.Υ.Π.
Ζούρος Ν., Παιδοψυχίατρος, Διευθυντής Παιδοψυχιατρικού Τμήματος Γ.Μ. «Η Παμακάριστος»
Ηλιοπούλου Ε., Μέλος Δ.Σ. Ελληνικού Παραρτήματος ΕΑΡ
Θεοδωράκης Π., Διοικητής Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών «Δαφνί», Εθνικός Εκπρόσωπος στον Π.Ο.Υ. για την Ψυχική Υγεία
Θεοχάρης A., Αν. Διοικητής Ψ.Ν.Α «Δρομοκαΐτειο»
Καλοειδάς Μ., MSc Δημόσιας Υγείας, Ιατρός Γενικής και Κοινωνικής Ιατρικής
Καραμούζη Ε. , Ηθοποιός, Σκηνοθέτης, Τέχνη και Συμβουλευτική
Κασίδη Α., PhD, MSc, Νοσηλεύτρια Ψυχικής Υγείας, 3ο ΨΤΕ, ΨΝΑ
Κοΐνης Α., Ψυχολόγος, Ειδικός Κλινικής Ψυχολογίας και Γνωσιακής Ψυχοθεραπείας, Γ.Ν.
Αργολίδας
Κλώθος Ε., Επισκέπτης Υγείας, Γ. Γραμματέας Πανελλήνιου Συλλόγου Επισκεπτών Υγείας
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Κολλιόπουλος Κ.,Ψυχολόγος ΣΟΨΥ
Κολλαΐτης Γ., Αν. Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής, Δ/ντής Παιδοψυχιατρικής Κλινικής
Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσ. Παίδων «Η Αγία Σοφία»
Κόλλια Μ., Γενική Ιατρός, Αθήνα
Κονταξάκης Β., Καθηγητής Κλινικής & Κοινωνικής Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών,
Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας
Κόντης Δ., Ψυχίατρος, Επιμελητής Ψυχιατρικού Τμήματος, Ψ.Ν.Α Δαφνί
Κοντοβαζαινίτης Ε., Γενικός Ιατρός, Αθήνα
Κορακίδου Α., Γενική Ιατρός, Διευθύντρια Κέντρου Υγείας Μεγάρων, Αντιπρόεδρος
Ε.ΚΟ.ΓΕΝ.ΙΑ.
Κουγιουμτζόγλου Ι., Παθολόγος, Διευθυντής Κέντρου Υγείας Νέας Μάκρης
Κουλούρη Α, PhD, MSc, Νοσηλεύτρια Ψυχικής Υγείας, Προϊσταμένη Νοσηλευτικής
Υπηρεσίας Κέντρου Yγείας Σαλαμίνας
Κουλούρη Φ., Διευθύντρια Ψυχικής Υγείας Υπουργείου Υγείας
Κουπίδης Σ., Ιατρός Εργασίας, Εμπειρογνώμονας Π.Ο.Υ.
Κουτρουμπάνου Σ., Ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια N.D.I., Κρανιοθεραπεύτρια Επιστημονική υπεύθυνη του Κέντρου Μη κατευθυντικής Ψυχολογίας & Κρανιοιερής θεραπείας
Κουφάκης Ε., Α/Δ Υγειονομικού Ελλάς - Ψυχιατρικό Τμήμα Ελληνικής Αστυνομίας
Κυριακοπούλου Β., Γενική Ιατρός, Επιμελήτρια Κέντρου Υγείας Τυρνάβου
Κώνστα Α., Επ. Καθηγήτρια Ψυχιατρικής-Ψυχογηριατρικής ΑΠΘ, Α’ Ψυχιατρική Κλινική,
ΓΝ «»Παπαγεωργίου»» Θεσσαλονίκης
Λαδοπούλου Κ., Παιδοψυχίατρος, Συντονίστρια Διευθύντρια ΕΣΥ, Ι.Π.Κ. 5ου ΤΟΨΥΠΕ Αθηνών, Γ.Ν.Π.Α. «Παν. & Αγλ. Κυριακού»
Λαγουμιτζή Α., Γενική Ιατρός, Επιμελήτρια ΤΕΠ Γ.Ν.Π. «Άγιος Ανδρέας»
Λάκκος Λ., Γενικός Ιατρός, Ελευσίνα
Ληξουριώτης Χ., Γενικός Ιατρός, Επιμελητής Κέντρου Υγείας Διστόμου, MSc Κοινωνικής
Ψυχιατρικής - Παιδοψυχιατρικής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Λυράκος Γ., Ψυχολόγος Υγείας, Ψυχιατρική Κλινική Γ.Ν. Νίκαιας
Μαγγούλια Π., PhD, MSc, Νοσηλεύτρια Ψυχικής Υγείας, Διασυνδετική Ψυχιατρική, Γ.Ν.Α.
«Ο Ευαγγελισμός»
Μάντακα-Brinkmann Ε., Λογοπεδικός, Γενική Γραμματέας Πανελλήνιου συλλόγου Λογοπεδικών-Λογοθεραπευτών
Μανωλίτση Θ., Γενική Ιατρός, Αθήνα
Μάρκου Σ., Γενικός Ιατρός, Διευθυντής Κέντρου Υγείας Ακράτας, Γενικός Γραμματέας
Ε.ΚΟ.ΓΕΝ.ΙΑ.
Μινοπούλου Χ., Κλινική Ψυχολόγος, Master Psychologie Clinique et Psychopathologie
integrative Université Paris Descartes Sorbonne Paris
Μούγια Β., PhD, MSc, Διευθύντρια Νοσηλευτικής Υπηρεσίας ΨΝΑ «Δαφνί», Μέλος Δ.Σ. 1ου
Π.Τ. της ΕΝΕ
Μοστράτος Ζ., Γενικός Ιατρός, Επιμελητής Π.Ι. Μαραθώνα
Μουρλούκου Δ., Γενική Ιατρός, Άργος
Μπερκ Α., Προϊσταμένη Νοσηλεύτρια Ψυχικής Υγείας, ψυχοθεραπεύτρια ομάδας /οικογένειας/ζεύγους, Νοσοκομείο Ημέρας, Α’ Ψυχιατρική Κλινική ΕΚΠΑ
Μπέλλος Γ., Γενικός Ιατρός, Διευθυντής Κέντρου Υγείας Κορωπίου
Μπήτρου Λ., Κλινική Ψυχολόγος, Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια, Συντονίστρια ομάδων
Balint
Μπουρλίδης Π., Γενικός Ιατρός, Αθήνα
Μπουκουβάλα Β., Ψυχολόγος, Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Ψυχολόγων (Σ.Ε.Ψ.)
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
Ναβροζιάδου Α., Γενική Ιατρός, Επιμελήτρια Κέντρου Υγείας Ελασσόνας
Ντρε B., MSc Ψυχιατρική Νοσηλεύτρια, Επισκέπτρια Ψυχικής Υγείας, Πανεπιστημιακή
Παιδοψυχιατρική Κλινική, Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία»
Οικονόμου Χ., Αν. Καθηγητής Πολιτικής Υγείας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Παντελεάκης Δ., Ψυχίατρος, Ψυχοθεραπευτής, Πρόγραμμα «Αθηνά» Αιγινήτειο Νοσοκομείο - ΟΚΑΝΑ
Παπαγεωργίου Γ., Ψυχίατρος, Διευθυντής Γ.Ν.Α. «ο Ευαγγελισμός»
Παπαδάκης Θ., Ψυχολόγος, Αντιπρόεδρος Πανελλήνιου Συλλόγου Ψυχολόγων (ΣΕΨ)
Παπαδημητρίου Κ., Γενικός Ιατρός, Διευθυντής Κέντρου Υγείας Βύρωνα
Παυλίδου Ε., Γενική Ιατρός, Διευθύντρια ΕΣΥ, Ιατρός ΤΕΠ Γ.Ν. Πατρών «Άγιος Ανδρέας»
Περδικάκη Π., Γενική Ιατρός, Διευθύντρια Κέντρου Υγείας Άστρους, Πρόεδρος
Ε.ΚΟ.ΓΕΝ.ΙΑ.
Περιτογιάννης Β., Ψυχίατρος, επιστημονικός υπεύθυνος Κινητής Μονάδας Ψυχικής
Υγείας Ιωαννίνων - Θεσπρωτίας
Πέππας Μ., Γενικός Ιατρός, Επιμελητής Π.Ι. Χιλιομοδίου
Πέττα Ε., Γενική Ιατρός, Αθήνα
Πικούλη Α., Επισκέπτρια Ψυχικής Υγείας, Κέντρο Κοινοτικής Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα Καισαριανής, Α’ Ψυχιατρική κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών
Πολυκανδριώτης Τ., MSc, Νοσηλευτής Ψυχικής Υγείας, 2ο ΨΤΕ, ΨΝΑ «ΔΑΦΝΙ»
Πράπας Χ., Καθηγητής Εφαρμογών, Τμήμα Δημόσιας Υγείας και Κοινοτικής Υγείας, ΣΕΥΠ,
Τ.Ε.Ι. Αθήνας
Σακουφάκη Μ., MSc Επισκέπτρια Υγείας, Περιβάλλον & Υγεία, Διεύθυνση Υγείας Περιφέρειας Αττικής
Σακελλαροπούλου Α., Γενική Ιατρός, Αθήνα
Σεμιδαλά-Αβραμοπούλου Λ., Ψυχολόγος, Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια
Σισσούρας Α., Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας Πανεπιστήμιου Πατρών
Σπυράκη Χ., Γενική Ιατρός, Επιμελήτρια Κέντρου Υγείας Λυγουριού, Μέλος Δ.Σ.
Ε.ΚΟ.ΓΕΝ.ΙΑ
Τουλούμης Χ., Ψυχίατρος, Διευθυντής 10ου Ψ.Τ.Ε., Ψ.Ν. Αττικής
Τσίτσικα Α., Επ. Καθηγήτρια Παιδιατρικής - Εφηβικής Ιατρικής, Ε.Κ.Π.Α.
Φαρρή Α., Γενική Ιατρός, Αθήνα
Φιλάνδρας Α., Γενικός Ιατρός, Διευθυντής Κέντρου Υγείας Γκούρας, Ταμίας Ε.ΚΟ.ΓΕΝ.ΙΑ.
Φλεβάρη Κ., Ψυχολόγος, MSc Θεσμοί και Πολιτικές Υγείας, Διεύθυνση Αστυνομίας
Αργολίδας
Χαβάκη-Κονταξάκη Μ., Αν. Καθηγήτρια Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Ειδικό
Ιατρείο Ανεπιθύμητων Ενεργειών Φαρμάκων, Α’ Ψυχιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών,
Αιγινήτειο Νοσοκομείο
Χρηστίδη Σ., Ψυχίατρος Επιμελήτρια και Επιστημονική υπεύθυνη Τμήματος Προβληματικής Χρήσης Διαδικτύου, Ψ.Ν.Α.
Χριστοδούλου Ι., Γενικός Ιατρός, Άστρος
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 1 (EA1-EA19)
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014 Α’ αίθουσα (14:00-17:00)
Προεδρείο: Β. Κυριακοπούλου
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
ΕΑ1. ΜΟΡΦΕΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΔΟΜΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ
Δ. Ρούκη1
1
MSc Θεσμοί και Πολιτικές Υγείας, Παν/μιο Πελοποννήσου, Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής πολιτικής, Κόρινθος
3ο ΒΡΑΒΕΙΟ
ΕΑ2. ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΝΟΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ
ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ
Α. Κοΐνης¹, Ε. Στράτου¹, Π. Καπαρέλος¹, Θ. Μώρος¹, Κ. Βογιατζή¹, Γ. Χαρώνης2, Α. Χουρδάκη2, Μ. Σαρίδη3
¹
Γενικό Νοσοκομείο Αργολίδας-Ν.Μ. Άργους/Ψυχολογικό Τμήμα
2
Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου-Τμήμα Νοσηλευτικής
3
Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου
ΕΑ3. Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΕΣΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.
Ο. Καλαμπαλίκη1, Μ.Πετκανοπούλου1, Κ. Τόμος1, Μ. Φιλιππιάδου1, Μ.
Μυρωνίδου-Τζουβελέκη1
1
Α’ Εργαστήριο Φαρμακολογίας, Σχολή Επιστημών Υγείας, Ιατρικό Τμήμα,
Α.Π.Θ
ΕΑ4. ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΤΟΥ PARKINSON ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΥΠΝΟΥ
Γ. Χαρώνης ¹
¹
Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου-Τμήμα Νοσηλευτικής Π.Ε.
ΕΑ5. EAP DISABILITY MANAGEMNT (DM) SERVICE IN THE
WORKPLACE: - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΧΡΟΝΙΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ Η/ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ
Α. Rush1, Χ. Μαζουροπούλου1
1
HELLAS EAP Ε.Π.Ε., Ελλάδα
ΕΑ6. ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΣΤΕΡΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΑΛΚΟΟΛ.
Ό. Βελέντζα1, Ε. Φραδέλος2, Δ. Μήτση3, Ε. Αθανασιάδης4, Χ. Μπαρώ5, Ι.
Παπαθανασίου6
1
«Αιγινήτειο» Νοσοκομείο.
2
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί».
3
Γ.Ν.Ν «Ελπίς».
4
Απόφοιτος Τμήματος Νοσηλευτικής, ΤΕΙ Αθήνας.
5
Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
6
Τμήμα Νοσηλευτικής, ΤΕΙ Θεσσαλίας.
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
ΕΑ7. ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΣΤΗΝ
ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ
Α. Αραμπατζής1, Π. Ανυφαντάκη2, Α. Σακκογιάννη3, Α. Καλαϊτζάκη4
1
Κοινωνικός Λειτουργός, Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής
Υγείας - ΕΠΑΨΥ
2
Κοινωνική Λειτουργός, Creative Support, Mental Health Services,
Manchester
3
Κοινωνική Λειτουργός
4
Επικ. Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας,
Α.Τ.Ε.Ι. Κρήτης
ΕΑ8. Η ΨΥΧΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
Ε. Φραδέλος1, Ό. Βελέντζα2, Ι. Παπαθανασίου3, Π. Αργυρού1, Χ. Στάϊκος1
1
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί»
2
«Αιγινήτειο» Νοσοκομείο
3
Τμήμα Νοσηλευτικής, ΤΕΙ Θεσσαλίας
ΕΑ9. ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ…ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!
Ε. Λυκούδη1, Ά. Τζόκα2, Ε. Μεϊμέτη3
1
Νοσηλεύτρια Τ.Ε., MSc
2
Νοσηλεύτρια Π.Ε., MSc, Γ.Ν. Ασκληπιείο Βούλας
3
Νοσηλεύτρια Τ.Ε., MSc, PhD(c ), Γ.Ν. Μελισσίων «Αμαλία Φλέμινγκ»
ΕΑ10. ΑΓΧΩΔΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ
B. Αδαμοπούλου1, Θ. Μπασματζόγλου1, Φ. Τζαβέλλα2
1
Προπτυχιακή Φοιτήτρια Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
2
Λέκτορας Κοινωνιολογίας της υγείας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
ΕΑ11. ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΜΕΛΑΤΟΝΙΝΗΣ ΣΤΗ ΝΟΣΟ
ALZHEIMER
Ι. Βγενοπούλου1, Μ.Ε. Κατσά1, Φ. Τζαβέλλα2
1
Προπτυχιακή Φοιτήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σπάρτη
2
Λέκτορας, Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης
και Ποιότητας Ζωής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σπάρτη
ΕΑ12. Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ
ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ
Ν. Γενιτσαροπούλου1, Φ. Παπαρούπα1, Β. Πιστιόλη1
1
Κέντρο Ψυχικής Υγείας Καρπενησίου
ΕΑ13. ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΣΤΗΝ 6η ΥΠΕ
Μ. Μέντης1, Χ. Μαρνέρας1, Κ. Στάθη, Κ. Κοντονή2, Μ. Ρουσσιάς3, Β. Γερόλυμος3, Π. Κοκκίνη2, Χ. Δημητροπούλου2, Β. Τριάντου2, Ν. Ατόλικο2
1
Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας
2
Γ.Ν. Πατρών «Ο Αγιος Ανδρέας»
3
ΠΡΟΟΨΙΣ Σύμβουλοι Επιχειρήσεων
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΕΑ14. ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ
ΚΡΙΣΗΣ
Χ. Λούβαρη1, Ε. Παπαμιχαήλ 2
1
Φοιτήτρια T.E.I. Αθηνών Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας & Πρόνοιας Τμήμα
Δημόσιας & Κοινοτικής Υγείας Κατεύθυνση Κοινοτικής Υγείας (Επισκεπτών- Υγείας).
2
Νοσηλεύτρια Τ.Ε. Mds Προαγωγή υγείας & Πρόληψη Ψυχικών Διαταραχών. Προϊσταμένη Τ.Ε.Π. Ε.Α.Ν.Π-ΜΕΤΑΞΑ
ΕΑ15. ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ
Ε. Παπαμιχαήλ1, Π. Κατσαούνη2
1
Νοσηλεύτρια Τ.Ε., MSc Προαγωγή Υγείας και Πρόληψη Ψυχικών διαταραχών. Προϊσταμένη Τ.Ε.Ι - Τ.Ε.Π. Ε.Α.Ν.Π - ΜΕΤΑΞΑ
2
Ιατρός Γενικής Ιατρικής, MSc Προαγωγή Υγείας και Πρόληψη Ψυχικών
διαταραχών
ΕΑ16. ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΔΙΠΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΣΤΗΝ
ΕΦΗΒΕΙΑ:ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ
Β. Στυλιανίδου1
1
Κέντρο Ψυχικής Υγείας Γενικού Νοσοκομείου Χανίων
EA17. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΟΙΑ
Α. Τζόκα1, Ε. Λυκούδη2, Ε. Μεϊμέτη3
1
Νοσηλεύτρια Π.Ε., MSc, Γ.Ν. Ασκληπιείο Βούλας
2
Νοσηλεύτρια Τ.Ε., MSc
3
Νοσηλεύτρια Τ.Ε., MSc, PhD(c ), Γ.Ν. Μελισσίων «Αμαλία Φλέμινγκ»
EA18. Ο ΡOΛΟΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΧΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΦΥ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ
Η. Φύλλα1, Φ. Σταματοπούλου1, Μ. Ρημική1
1
Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Χίου
2ο ΒΡΑΒΕΙΟ
EA19. ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟI ΛΕΙΤΟΥΡΓΟI ΕΝ
ΤAΞΗ» – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ «ΕΘΙΣΜΟΥ» ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΠΛΟΗΓΗΣΗΣ
Φ. Μητροπούλου1, Κ. Κοντονή2, Δ. Θεοδωρόπουλος3, Ι. Τσελεπή3, Ν. Σακκογιάννη3, Π. Τσουκαλά3, Β. Πλώτα3, Γ. Σταμπολτά3
1
Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, υπότροφος ιδρύματος Ωνάση
2
Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας
3
Ομάδα Πρωτοβουλίας «Κοινωνικοί Λειτουργοί ΕΝτάξη»
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 2 (EA20-EA36)
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014 Α’ αίθουσα (14:30-17:00)
Προεδρείο: Α. Ναβροζιάδου, Μ. Καλοειδάς
EA20. ΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ, ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΠΡΟΣΦΑΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ HΠΙΑ ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ – ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
ΜΕΛΕΤΗΣ.
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
Γ. Τσεντίδου1, Δ. Μωραίτου1, Χ. Πετρίδου1, Δ. Πετρίδου1, Μ. Παλάγκα1, Π.
Μπερεδήμας1
1
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης & Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης – Ψυχιατρικός Τομέας
EA21. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ ΨΥΧΟΓΕΝΟΥΣ ΑΝΟΡΕΞΙΑΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΜΕ ΓΝΩΣΙΑΚΗ-ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
Μ. Παναγοπούλου1
1
Ψυχίατρος
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
ΕΑ22. H ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ: ΜΙΑ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ
Ι. Δελημάρης1
1
Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
ΕΠΑΙΝΟΣ
ΕΑ23. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΙΓΜΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Μ. Σβολιαντοπούλου1, Σ. Καραντινού1, Ε. Κόρχατζη1, Α. Μαυρόκωστα1, Μ.
Φραγκομιχελάκη2
1
Φοιτήτρια Ψυχολογίας
2
Φοιτήτρια Νοσηλευτικής
ΕΑ24. H ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ: ΑΤΟΜΑ
ΜΕ HIV-PHOBIA
Μ. Κωνσταντινίδης1, Τ. Ρόβλια1
1
Συμβουλευτικός Σταθμός για το AIDS-ΚΕΕΛΠΝΟ, Αθήνα, Ελλάδα
EA25. ΟΜΑΔΕΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΜΗΤΕΡΩΝ-ΠΑΙΔΙΩΝ: ΕΝΙΣΧΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΕΣΜΟ
Κ. Υδραίου1 ,Κ. Γερουλάνου1
1
Πρόγραμμα «Βήμα», Σωματείο ΕΛΙΖΑ & «ένα παιδί, ένας κόσμος», Ελλάδα
ΕΠΑΙΝΟΣ
EA26. Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ
ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ, ΤΟΝ
ΥΠΝΟ, ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ
Μ. Μπατσικούρα1, M.E. Κατσά1, Σ. Ζυγά1, Μ. Τσιρώνη1, Α. Σαχλάς1, Β.
Βασιλόπουλος1, Ι. Ευστρατίου1, Γ. Χαρόνης1, Α. Χουρδάκη1, Μ.Δ. Πετσέλη1,
Α.Π. Ρόχας Χιλ1
1
Σχολή Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Τμήμα Νοσηλευτικής,
Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
EA27. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΓΧΩΔΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΝΕΩΝ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
Π. Χέρας1, Γ. Πατούρας1, Μ. Χέρα1, Γ. Κορδοπάτη1, Ι. Τσιβερδής1, Θ. Ανδριανόπουλος1, Β. Νάτσης1
1
Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Μελέτης Ψυχοσωματικών Προβλημάτων
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
1ο ΒΡΑΒΕΙΟ
EA28. ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΓΝΩΣΙΩΝ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ
Μ. Υποφάντη¹,², Γ. Λυράκος¹,4, Μ. Μουχτούρη³, Π. Τζάννε¹, Μ. Γρηγοριάδου¹, Μ. Γρηγοράκη¹, Γ. Θεοδωράκης², Β. Ζήση²
¹
Ψυχιατρικός Τομέας, Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας « Άγιος Παντελεήμων»,
Νίκαια
²
Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τρίκαλα
³
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί», Αθήνα
4
Μονάδα Πόνου, B΄ Πανεπιστημιακή Κλινική Αναισθησιολογίας Ιατρικής
Σχολής, ΕΚΠΑ, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «Αττικόν», Αθήνα
EA29. ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ. ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
ΜΙΑΣ ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗΣ
Π. Τόλου 1, Μ. Αντωνίου1, Σ. Τζιαφέρη 2
1
Προπτυχιακή φοιτήτρια Τμ. Νοσηλευτικής Παν. Πελοποννήσου
2
Επικ. Καθηγήτρια Τμ. Νοσηλευτικής Παν. Πελοποννήσου
EA30. ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΕ
ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ
Π. Χέρας1, Γ. Πατούρας1, Μ. Χέρα1, Γ. Κορδοπάτη1, Ι. Τσιβερδής1, Θ. Ανδριανόπουλος1, Β. Νάτσης1
1
Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Μελέτης Ψυχοσωματικών Προβλημάτων
EA31. ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΒYΡΩΝΑ – ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ.
Κ.Παπαδημητρίου1, Χ.Χρυσανθάκη1, Δ.Κουμπής1, Ε.Γεωργιάδης1, Ι. Μαγαζιώτου1, Ι.Σινάνη1, Μ.Κοράκης1, Α. Μαριδάκης2, Α.Κουρέτα2, Δ. Πλουμπίδης2
1
Κ.Υ. Βύρωνα
2
Κέντρο Koινοτικής Ψυχικής Υγείας Βύρωνα-Καισαριανής
EA32. O ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Κ. Παπαδημητρίου1, Χ. Χρυσανθάκη1, Δ. Κουμπής1, Ε. Γεωργιάδης1, Ε. Στάγιας1, Μ. Κοράκης1, X.Παπαγιάννης1, Α. Σακαλίδης1, Α.Πικούλη2,
Δ. Πλουμπίδης2
1
Κ.Υ. Βύρωνα
2
Κέντρο Κοινοτικής Ψυχικής Υγείας Βύρωνα-Καισαριανής2
EA33. ΡΟΛΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΓΧΩΔΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ (ΓΑΔ).
Χ. Χρυσανθάκη1, Ε. Γεωργιάδης1, Δ. Κουμπής,1 Β. Νικολοπούλου1, Δ. Λίτινα1, Β. Ζέρβα1, Β. Λιλή1, Δ. Αναγνωστάκου2, Κ. Διονυσίου1, Κ. Παπαδημητρίου1
1
Κ.Υ Βύρωνα
2
Γ.Ν.Α. Ιπποκράτειο
EA34. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ
ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.
Χ. Χρυσανθάκη1, Ε. Γεωργιάδης1, Δ. Κουμπής1, Δ. Ναλμπάντη1, Β. Λιλή1, Δ.
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
Αναγνωστάκου2, Β. Νικολοπούλου1, Δ. Λίτινα1, Π. Πολίτου1,
Κ. Παπαδημητρίου1
1
Κ.Υ Βύρωνα
2
Γ.Ν.Α Ιπποκράτειο
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
EA35. Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ
ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ, ΤΟΝ
ΥΠΝΟ, ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ
Μ. Μπατσικούρα1, M.E. Κατσά1, Σ. Ζυγά1, Μ. Τσιρώνη1, Α. Σαχλάς1, Β.
Βασιλόπουλος1, Ι. Ευστρατίου1, Γ. Χαρόνης1, Α. Χουρδάκη1, Μ.Δ. Πετσέλη1,
Α.Π. Ρόχας Χιλ1
1
Σχολή Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Τμήμα Νοσηλευτικής,
Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
EA36. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ:
ΑΠΛΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
Χ. Αθανασοπούλου1, M. Välimäki 1, 2
1
Πανεπιστήμιο Τούρκου, Φινλανδία
2
Νοτιοδυτική Νοσοκομειακή Περιφέρεια, Φινλανδία
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 3 (EA37-EA55)
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014 Α’ αίθουσα (14:00-17:00)
Προεδρείο: Χ. Ληξουριώτης, Β. Περιτογιάννης
EA37. ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΕΝΝΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ
Μ. Τζέλη1, Β. Βιβιλάκη 2
1
Τελοιόφοιτος τμήματος Μαιευτικής, ΤΕΙ Αθήνας
2
RM PgCert MMEdSc PhD Μαία, Καθηγήτρια Εφαρμογών, Τμήμα Μαιευτικής, ΤΕΙ Αθήνας
EA38. Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΓΚΑΙΡΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥ ΦΑΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΣΤΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
Ε.Χαραλαμπίδου1, Σ.Καραγιάννη1, Μ.Καλογιαννάκη1, Β.Στρατσιάννη1
1
Παιδοψυχιατρική κλινική Νοσοκομείου Π.& Α. Κυριακού.
EA39. ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑΣ
Σ. Μπαλτάς1 ,Δ. Τσαούση2
1
Λογοπεδικός, Κέντρο Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης & Υποστήριξης
(ΚΕ.Δ.Δ.Υ) Ν. Αιτωλοακαρνανίας
2
Νηπιαγωγός, Κέντρο Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης & Υποστήριξης
(ΚΕ.Δ.Δ.Υ) Ν. Αιτωλοακαρνανίας
EA40. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΑΛΗΡΗΤΙΚΩΝ
ΙΔΕΩΝ ΣΕ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Μ. Παπαδημητρίου 1 , Γ. Αλεβιζόπουλος 2 , Μ. Νυσταζάκη 3 ,Γ. Ζάχος 4
1
Νοσηλεύτρια, MSc, Παιδοψυχιατρικό τμήμα Νοσοκομείο «Παίδων Π.&Α.
Κυριακού»
2
Καθηγητής Πανεπιστήμιου Νοσηλευτικής , Διευθυντής Ψυχιατρικής Κλι-
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
νικής Ογκολογικού Νοσοκομείου «Άγιοι Ανάργυροι»
3
Νοσηλεύτρια, MSc,
4
Νοσηλευτής MSc, ΟΚΑΝΑ
ΕΑ41. Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ
ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ ΥΓΕΙΑΣ
Ε. Στεβή1
1
Επισκέπτρια Υγείας, Ιατρικός Επισκέπτης ΒΙΑΝΕΞ
ΕΑ42. ΔΙΑΣΥΝΔΕΤΙΚΗ - ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ
ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ
Θ. Μπασματζόγλου1, B. Αδαμοπούλου1, Ι. Βγενοπούλου1
1
Προπτυχιακές Φοιτήτριες Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
ΕΑ43. Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΔΕΙΞΕΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΚΑΙ Η
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΥΓΕΙΑΣ
Α. Πλακίδα1
1
Προισταμένη Νοσηλεύτρια- Επισκέπτρια Υγείας Κ.Υ ΕΕΣ Άνω Λιόσια,
MSc, Εργαστηριακή Συνεργάτης Τμήματος Δημόσιας Υγείας και Κοινοτικής Υγείας ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ.
ΕΑ44. ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΡΧΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΗΝ
ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ
Μ. Κουγιουμζόγλου1, Ι. Μπιτχαβά1
1
Τμήμα Φ.Π.Ψ., Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ελλάδα
ΕΑ45. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ - ΕΘΝΙΚΟ
ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ.- ΕΚΑΕ
Θ. Χίντζογλου1
1
ΟΑΚΑ
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
ΕΑ46. ΣΥΓΚΙΝΗΣΙOΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΗΡΕΙΑ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Κ. Δημουλάς1, Ε. Δημουλάς1, Θ. Παπαδημητρίου1, Ο. Καλαμπαλίκη1, Γ.
Βουλάγκα1, Α. Γεωργακοπούλου1, Α. Δημουλά1, Ε. Ράπτη1, Δ. Λιόβας1, Ν.
Φαρμάκης1
1
Ομάδα Εργασίας Βιοψυχοαναλυτικής Έρευνας (Λάρισα)
ΕΑ47. ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΑΠΟ ΨΥΧΟΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Χ. Πράπας1, Ε. Κωνσταντίνου1, Δ. Περηφάνου1, Β. Νοταρά1 Α. Τσιάπαλη2,
Κ. Κουλουρίδης2, Ε. Βάγκα3
1
Ανώτατο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθήνας
2
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής Δαφνί
3
Επισκέπτρια Υγείας
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
ΕΑ48. ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΧΡΟΝΙΩΝ ΨΥΧΩΤΙΚΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗΣ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΕΝΤΡΟ ΗΜΕΡΑΣ
Α. Καραναύτη1
1
Φορέας Θ.Ε.Ψ.Υ.Π.Α., Ελλάδα
ΕΠΑΙΝΟΣ
ΕΑ49. ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΣΥΝΝΟΣΗΣΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΧΑΠ
ΣΕ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
Α. Κουλούρη1, Χ. Χατζόγλου2, Κ.Ι. Γουργουλιάνης2, Ζ. Ρούπα3.
1
Κέντρο Υγείας Σαλαμίνας
2
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
3
Πανεπιστήμιο Λευκωσίας Κύπρου
ΕΑ50. Η ΠΡΩΤΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ
ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΣΤΕΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ
Ε. Τζιανοπούλου1
1
Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σπάρτη
ΕΑ51. ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ
Ε. Κριτσωτάκης1, Ε. Ζαργκλής1, Ε. Ζεγγίνη1, Γ. Αγγέλης1, Σ. Λιβανού1, Ε.
Χατζησταύρου1
1
Νοσηλευτής Ψυχικής Υγείας, Ψ.Ν.Α. Δρομοκαΐτειο, Αθήνα
ΕΑ52. Η ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ (ART – THERAPY)
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΟΔΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ
ΕΥΕΞΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Σ. Χαρίτου1
1
Εικαστική – Ψυχοθεραπεύτρια (Art - Therapist)
ΕΑ53. ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕΛΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ – ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Μ. Μέντης1, Ε. Κοτρώτσιου2, Ν.Β. Αγγελόπουλος3, Ε. Δαρδιώτης4
1
Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών – Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
2
Καθηγήτρια ΑΤΕΙ Λάρισας
3
Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
4
Επίκουρος Καθηγητής Νευρολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
ΕΑ54. ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΑΠΟΠΕΙΡΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ (2004-2013) ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΦΗΒΩΝ ΚΑΙ
ΝΕΩΝ ΤΟΥ ΓΝΑ Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ
Γ. Γιαννακοπούλου1, Π. Γκούμα1, Α. Σταύρου1, Ε.Μπακλέζος1, Χ. Ζερβής1
1
Τμήμα Ψυχιατρικής Εφήβων και Νέων, Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς»
ΕΑ55. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ
O. Βελέντζα1, Ε. Φραδέλος2, Ε. Βλαχοθανάση3, Ε. Αθανασιάδης4, Λ. Κουρκούτα 5
1
«Αιγινήτειο» Νοσοκομείο
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί».
Γ.Ν.Α «Λαϊκό»
4
Απόφοιτος Τμήματος Νοσηλευτικής, ΤΕΙ Αθήνας
5
Τμήμα Νοσηλευτικής, ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
2
3
ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 1
E-POSTER 1 (P1-P18) Β΄ ΑIΘΟΥΣΑ
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014 (09:00-10:30)
Προεδρείο: Λ. Λάκκος
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P1. TO ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΣΧΟΛΕΣ ΓΟΝΕΩΝ»
ΚΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ. ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Δ. Ρούκη1
1
Msc Θεσμοί και Πολιτικές Υγείας, Παν/μιο Πελοποννήσου, Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής πολιτικής, Κόρινθος
P2. Η ΣΧΕΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ-ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΠΟΡΕΊ
ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ 2ΟΥ; ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΙ
ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ
ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ.
Δ. Ρούκη1
1
Msc Θεσμοί και Πολιτικές Υγείας, Παν/μιο Πελοποννήσου, Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής πολιτικής, Κόρινθος
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P3. H ΨΥΧΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΣΕ ΑΠΟΡΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
MD Α. Δρίκος1, Ι. Αποστόλου1, Α. Γρίβα1, Δ. Δημητρόπουλος1, MD PhD Ι.
Δρίκος1
1
Κέντρο υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ)
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P4. Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
ΠΟΥ ΠΛΗΤΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
MD Α. Δρίκος1 Ι. Αποστόλου1, Α. Γρίβα1, Δ. Δημητρόπουλος1, MD PhD Ι.
Δρίκος1
1
Κέντρο υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ)
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P5. YΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΕ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΟΥΣΙΩΝ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ. Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ
Δ.Δριβάκου1,2, Γ. Εμινίδης1
1
ΟΚΑΝΑ- «STREET WORK» ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ
ΔΡΟΜΟ
2
Ιατρική Σχολή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θες/νίκης, Εργαστήριο
Υγιεινής, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια «ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ» - Τομέας κοινωνικής Ιατρικής
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P6. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΤΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ
Δ. Κόντης1, Α. Ανδρεοπούλου1, Σ. Βασιλούλη1, Δ. Γιαννακοπούλου1, Ε.Θεοχάρη1, Β. Γρηγορίου1, Σ. Δασκάλου1, Ά. Μελαχροινού1
1
Ιατρείο Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Αθήνα
P7. Η ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΩΣΗ: ΑΠΟ ΤΟ
ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Δ. Κόντης1, Δ. Βάσσος1, Α. Ανδρεοπούλου,1 Β. Γρηγορίου1, Σ. Βασιλούλη1, Δ.
Γιαννακοπούλου1, Κ. Γούλας1, Ε. Θεοχάρη1, Α. Μελαχροινού1, Α. Τσιχλάκης1
1
Ιατρείο Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Αθήνα
P8. ΣΧΕΣΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΕ ΕΓΓΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ, ΣΕ
ΓΥΝΑΙΚΕΣ 65-75 ΕΤΩΝ
Ν. Βαΐτσης1, Σ. Αγγελάκου-Βαΐτση1, Ε. Αναστασοπούλου2
1
Ιδιωτικό Ιατρείο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Φάρσαλα
2
Γενικό Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, Αθήνα
P9. ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΙΤΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗΣ
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ. ΜΕΛΕΤΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ 50-65 ΕΤΩΝ.
Σ. Αγγελάκου-Βαΐτση1, Ν. Βαΐτσης1, Ε. Αναστασοπούλου2
1
Ιδιωτικό Ιατρείο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Φάρσαλα
2
Γενικό Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, Αθήνα
P10. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΔΕΙΚΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΙΑΤΡΟ
ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΗ, ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ. ΜΕΛΕΤΗ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
ΗΛΙΚΙΑΣ 25-65 ΕΤΩΝ
Ν. Βαΐτσης1, Σ. Αγγελάκου-Βαΐτση1, Ε. Αναστασοπούλου2
1
Ιδιωτικό Ιατρείο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Φάρσαλα
2
Γενικό Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, Αθήνα
P11. ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ, ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ
ΛΗΨΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΕ ΠΛΗΘΥΣΜΟ
ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Ν. Βαΐτσης1, Σ. Αγγελάκου-Βαΐτση1, Ε. Αναστασοπούλου2
1
Ιδιωτικό Ιατρείο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Φάρσαλα
2
Γενικό Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, Αθήνα
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P12. ΙΔΕΟΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ
Δ. Κόντης1, Α. Ανδρεοπούλου1, Δ. Βάσσος1, Κ. Γούλας1, Β. Γρηγορίου1, Σ.
Βασιλούλη1, Δ. Γιαννακοπούλου1, Α. Μελαχροινού1, Ε. Θεοχάρη1
1
Ιατρείο Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Αθήνα
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
P13. ΠΙΛΟΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΜΗΣ
ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ
ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΩΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ (TEIQue-sf)
Μ. Σταματοπούλου 1, Π. Γαλάνης 2, Σ. Ζυγά 1, Σ. Τζιαφέρη 1, Π. Πρεζεράκος 1
1
Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
2
Εργαστήριο Οργάνωσης και Αξιολόγησης Υπηρεσιών Υγείας, Τμήμα Νοσηλευτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
P14. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ
ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ
Ε. Παπαμιχαήλ1, Χ.Λούβαρη2, Π. Κατσαούνη3
1
Νοσηλεύτρια ΤΕ. Προϊσταμένη ΤΕΙ-ΤΕΠ , MSc Προαγωγή Υγείας και
πρόληψη Ψυχικών Διαταραχών. Ε.Α.Ν.Π- ΜΕΤΑΞΑ
2
Φοιτήτρια ΤΕ. Επισκεπτριών Υγείας Αθήνας
3
Ιατρός Γενικής Ιατρικής MSc Προαγωγή Υγείας και πρόληψη Ψυχικών
Διαταραχών
P15. ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΔΕΠΥ) ΣΤΗN ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Χ. Αδαμοπούλου1 , Β. Αδαμοπούλου2, Θ. Μπασματζόγλου3
1
Απόφοιτη Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
2,3
Προπτυχιακή Φοιτήτρια, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και
Ποιότητας Ζωής, Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
P16. ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΙΚΗ
ΗΛΙΚΙΑ
B. Αδαμοπούλου1, Θ. Μπασματζόγλου1, Ι. Βγενοπούλου1
1
Προπτυχιακή Φοιτήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
P17. ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΣ-ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ ΓΟΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΩΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΕΘΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
Ι. Τζορμπατζάκης1, Ε. Χαραλαμπίδου1, Β. Χατζηνικολάου1, Γ. Σπηλιοπούλου1, Σ. Καραγιάννη1
1
Β΄Παιδοψυχιατρικό Τμήμα Γενικό Νοσοκομείο Παίδων «Π&Α ΚΥΡΙΑΚΟΥ»
P18. ΕΦΗΒΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ
Σ. Καραντινού1, Ε. Κόρχατζη1, Α. Μαυρόκωστα1, Μ. Σβολιαντοπούλου1, Μ.
Φραγκομιχελάκη2
1Φοιτήτρια Ψυχολογίας
2Φοιτήτρια Νοσηλευτικής
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 2
E-POSTER 2 (P19-P44) Β΄ ΑΙΘΟΥΣΑ
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014 (14:00-16:30)
Προεδρείο: Η. Βαμιεδάκης, Β. Κυριακοπούλου
P19. ANΙΧΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Ο. Αναγνωστοπούλου1 , Κ. Μπονώτης2, Ο. Γιωτάκος1, Ι. Τσιούρη2,
Κ. Γουργουλιάνης3
1
Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Καρδίτσας
2
Ψυχιατρική Κλινική Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας
3
Πνευμονολογική Κλινική Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας
P20. OI SSRI’S ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΠΕΠΤΙΚΟΥ
Π. Βοϊτσίδης1, Ε. Μαγγανάρη2
1
Ιατρός, Μεταπτυχιακός φοιτητής Ιατρικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α
2
Προπτυχιακή φοιτήτρια Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P21. ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ
Μ. Γκουγκούμη 1, Α. Λάου 1, Σ. Αγγέλη 1
1
Ψυχολόγοι Ειδικοί Παιδαγωγοί, Αθήνα
P22. Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ, ΗΛΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΗΣ ΦΟΙΤΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΣΕ ΔΕΙΓΜΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ
Σ. Ντέμσια1, Σ. Τριανταφυλλίδου1, Ε. Παπαγεωργίου1, Κ. Ρούσσου1
1
Κοινωνική Συμβουλευτική Υπηρεσία, Τ.Ε.Ι. Αθήνας
P23. Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ «ΑΡΙΑΔΝΗ» ΓΙΑ
ΘΕΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΠΛΟΗΓΗΣΗΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Ι. Χιώτη1, Ε. Στάμου1, Δ. Παπαδόπουλος1, Α. Αποστολίκας1, Ο. Γιωτάκος1.
1
Κ.Μ.Ψ.Υ. Καρδίτσας
P24. ΠΡΩΤΟ ΨΥΧΩΣΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ. ΠΡΟΔΡΟΜΑ ΣΗΜΕΙΑ.
Ε. Κουβέλου1, Ε. Χαραλαμπίδου1, Τ. Κυριακίδου1, Σ. Καραγιάννη1
1
Παιδοψυχιατρική κλινική Νοσοκομείου Π. & Α. Κυριακού, Αθήνα, Ελλάδα
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P25. Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗ ΨΥΧΙΚΗ
ΥΓΕΙΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Β. Φανιουδάκη1, Γ. Λυράκος1,2, Α. Σουρέτη1
1
City Unity College, Τμήμα Ψυχολογίας, Αθήνα, Ελλάδα
2
Μονάδα Πόνου, 2η Πανεπιστημιακή Κλινική Αναισθησιολογίας Ιατρικής
Σχολής ΕΚΠΑ, Αθήνα, Ελλάδα
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
P26. Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΑΛΚΟΟΛ
ΑΠΟ ΝΕΑΡΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Δ. Μεντή1, Γ. Λυράκος1, 2, Α. Σουρέτη1
1
City Unity College, Τμήμα Ψυχολογίας, Αθήνα, Ελλάδα
2
Μονάδα Πόνου, Β’ Πανεπιστημιακή Κλινική Αναισθησιολογίας Ιατρικής
Σχολής ΕΚΠΑ, Αθήνα, Ελλάδα
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P27. Η ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ]
ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ
Χρ. Ιστίκογλου1, Α. Αϊβατίδης1, Β. Τζιώρα1, Μ. Βασιλειάδου3, Ε. Λιάπης1, Ρ.
Μαλάμου1, Π. Κανέλλος1, Ν. Πολονύφης1, Δ. Βλυσίδης2, Ι. Λιάππας3.
1
Ψυχιατρικό Τμήμα Γ.Ν. «Κωνσταντοπούλειο» Νέας Ιωνίας.
2
Ψυχιατρικό Τμήμα Γ.Ν. «Ασκληπιείο» Βούλας.
3
Α΄ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική ΕΚΠΑ, «Αιγινήτειο» Νοσοκομείο.
P28. Η ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ
Χρ. Ιστίκογλου1, Ε. Λιάπης1, Α. Αϊβατίδης1, Μ. Βασιλειάδου3, Β. Τζιώρα1, Ρ.
Μαλάμου1, Ν. Πολονύφης1, Π. Κανέλλος1, Ι. Λιάππας3, Δ. Βλυσίδης2
1
Ψυχιατρικό Τμήμα Γ.Ν. «Κωνσταντοπούλειο» Νέας Ιωνίας
2
Ψυχιατρικό Τμήμα Γ.Ν. «Ασκληπιείο» Βούλας
3
Α΄ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική ΕΚΠΑ, «Αιγινήτειο» Νοσοκομείο
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P29. ΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟΥ ΣΤΡΕΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΩΝ
ΑΣΘΕΝΩΝ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΓΙΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟ
Α. Σιάννη 1, Ι. Ματσούκης 1, Κ. Κωστάκη 1, Α. Γανωτοπούλου 2, Χ. Κωσταντη
1
, Π. Παρασκευάς 1, Χ. Τριανταφυλλοπούλου 1, Ι. Καραπάτη 1, Ι. Λιούρης 1
1
Α’ Παθολογική Κλινική, Κωνσταντοπούλειο Γενικό Νοσοκομείο Νέας
Ιωνίας
2
Γ’ Παθολογική κλινική, Τζάνειο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P30. ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΑΠΟΠΕΙΡΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ (2004-2013) ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΦΗΒΩΝ ΚΑΙ
ΝΕΩΝ ΤΟΥ ΓΝΑ «Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ»
Γ. Γιαννακοπούλου1, Π. Γκούμα1, Α. Σταύρου1, Ε.Μπακλέζος1, Χ. Ζερβής1
1
Τμήμα Ψυχιατρικής Εφήβων και Νέων, Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς»
P31. ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ Κ.Υ. ΓΛΥΦΑΔΑΣ:Ο ΡΟΛΟΣ
ΤΩΝ ΜΗΤΡΙΚΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΕΞΕΛΙΞΗ
ΤΟΥΣ
Μ. Κουφονικολάκου1, Α. Δημακοπούλου1, Σ. Θεοχαρίδη1, Μ. Παπανίκου1,
Ε. Τσάμη1
1
Ψυχολόγοι, Γραφείο Κοινωνικής Πολιτικής Δ. Γλυφάδας, Αθήνα
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P32. ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ: ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ: ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΟΝ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ
Δ. Γεωργιάδης1, Α. Κουλούρη2, Ο.Τσικαλάκη3, Β. Σταθάτος3, Μ. Κοριζή3,
Θ. Ρηγόπουλος3
1
Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης
2
Κέντρο Υγείας Σαλαμίνας
3
Κέντρο Συμβουλευτικής & Προσανατολισμού Αχαρνών
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
P33. ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΜΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΒΛΗΘΕΙ ΣΕ
ΚΥΚΛΟ ΙΑΤΡΙΚΩΣ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
(Clinical case)
Μ. Αδαμοπούλου1, Ε. Κουνάδη1, Β. Βιγκλής1, Στ. Ευαγγελάτος1
1
Σώμα Επιθεωρητών Υγείας, Υπουργείο Υγείας, Αθήνα
P34. ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ 50 ΕΤΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΑΣΤΟΧΙΕΣ ΥΛΙΚΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΔΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΝΕΥΡΟΔΙΕΓΕΡΤΗ ΝΩΤΙΑΙΟΥ ΜΥΕΛΟΥ
Ε. Κουνάδη1, Μ. Αδαμοπούλου1, Στ. Ευαγγελάτος1
1
Σώμα Επιθεωρητών Υγείας, Υπουργείο Υγείας, Αθήνα
P35. ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΛΚΟΟΛΗΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΟΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ
Ι. Βγενοπούλου1, Β. Αδαμοπούλου1, Θ. Μπασματζόγλου1
1
Προπτυχιακή Φοιτήτρια Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σπάρτη
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P36. ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ
ΚΙΝΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ, ΠΡΩΙΜΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Σ. Καραγιάννη1, Ε. Χαραλαμπίδου1, Β.Στραστιάνη1, Μ. Καλογιαννάκη1, Μ.
Καραμούζη1, Χ. Σκαλούμπακας1
1
Γ.Ν.Παίδων «Παν. & Αγλαΐα Κυριακού», Παιδοψυχιατρικό τμήμα
P37. Ο ΥΠΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ
ΑΜΕΣΗΣ ΛΟΧΕΙΑΣ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
Ν. Ρούσσου1 Μ. Κόντρο2, Β. Βιβιλάκη 3
1
Τελειόφοιτος τμήματος Μαιευτικής, ΤΕΙ Αθήνας
2
Τελειόφοιτος τμήματος Μαιευτικής, ΤΕΙ Αθήνας
3
RM PgCert MMEdSc PhD Μαία, Καθηγήτρια Εφαρμογών,
Τμήμα Μαιευτικής, ΤΕΙ Αθήνας
P38. ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΥΠΝΟΥ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ
ΥΓΕΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΙΑΤΡΟΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟΥ
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΩΝ ΙΑΤΡΕΙΩΝ ΤΟΥ Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Ν. ΗΜΑΘΙΑΣ
Λ. Χουλιάρα1, Α. Μπαρμπούνη2, Κ.Μεράκου2
1
Π.Ε.Δ.Υ. Μονάδα Υγείας Βέροιας
2
Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P39. ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΕΝΟΠΛΩΝ
ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Λ. Ιωάννου1, Μ. Τεξακαλίδου1, Α. Μέριανου1, Μ. Κούλη1, Α. Τζάρτζανος1, Γ
Χατζάρας1, Κ. Στασινή1, Ε. Λεονταρίτη1, Μ. Σουλτάνης1, Σ. Νίκα1
1
Διακλαδικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Ενόπλων Δυνάμεων
TEΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P40. Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ 24ΩΡΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Α. Τσιρίκος1, Μ. Σουλτάνης1, Μ. Καπετάνιος1, Γ. Χατζάρας1, Α. Μέριανου1,
Λ. Ιωάννου1, Β. Μητρούσια1, Ε. Λεονταρίτη1, Φ. Αθανασιάδου1, Σ. Νίκα1
1
Διακλαδικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Ενόπλων Δυνάμεων
P41. Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΗΜΕΡΑΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
ΤΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ
Μ. Δέδε 1
1
ΜΑ, Ψυχολόγος-Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P42. Η ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ
ΜΑΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
Σ.Γ. Χαντζησαλάτας 1
1
MD, MSc, PhD, Ε.Κ.Π.Α.
ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ
P43. H ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ-ΝΕΡΟΥΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΤΑ
ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ ΣΕ ΥΓΙΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Γ. Χαντζησαλάτας 1
1
MD, MSc, Ph.D, Ε.Κ.Π.Α.
P44. ΟΡΟΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΞΟΚΑΡΙΑΣΗΣ
ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ (ΜΕ ΝΕΥΡΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ)
Β. Παπαβασιλόπουλος1, Γ. Μπονάτσος2, Β. Ελευσινιώτης2, Κ. Μπίρμπας2,
Μ. Καλαφάτη2, Η. Βαμιεδάκης3
1
Βιοπαθολόγος, Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας
2
Καθηγητής Νοσηλευτική Σχολή Αθηνών ΕΚΠΑ
3
Γενικός Ιατρός ΕΟΠΥΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
ΗΚ
Ε
EA1.ΜΟΡΦΕΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΔΟΜΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ
Ρούκη Δήμητρα
Msc Θεσμοί και Πολιτικές Υγείας, Παν/μιο Πελοποννήσου, Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής πολιτικής, Κόρινθος
ΙΑ
ΣΤ
Εισαγωγή: Το φαινόμενο της βίας είναι παρόν στην ανθρώπινη συμπεριφορά: ως πολύπλευρο και παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας
υγείας, χρήζει διαρκούς και διεπιστημονικής προσέγγισης.
Σκοπός: Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση του κοινωνικού φαινομένου της βίας -εστιάζοντας στην ενδοοικογενειακή βία
κατά των γυναικών-, καθώς και του έργου και της λειτουργίας των δομών αντιμετώπισης της βίας. Στόχος είναι να μελετηθεί η βία
περισσότερο από τη σκοπιά του υποκειμένου, με σαφή αναφορά στο ρόλο της κοινωνίας, καθώς και να διαπιστωθεί η ύπαρξη ή μη
διαφορών ανάμεσα στις διαφορετικές κατηγορίες ερωτηθέντων.
ΥΣ
Υλικό: 11 συνεντεύξεις από επαγγελματίες υγείας, διευθυντικά στελέχη που στελεχώνουν δομές αντιμετώπισης βίας, κακοποιημένες
γυναίκες (αντιπροσωπευτικό - πολιτισμικό δείγμα).
ΡΟ
Μέθοδος: Ποιοτική καταγραφή των βιωμάτων των υποκειμένων της έρευνας με τη μέθοδο της εις βάθος ποιοτικής συνέντευξης (ημιδομημένη) και βιογραφικής συνέντευξης, χορηγώντας «πρόσωπο με πρόσωπο» ερωτηματολόγιο.
ΠΑ
Αποτελέσματα: Πολλαπλές και σοβαρές συνέπειες της κακοποίησης - χρήση βίας για αποκόμιση οφελών και ρόλος κοινωνικού
περίγυρου - αξιολογικές κρίσεις επαγγελματιών υγείας για τα άτομα και σχετική ικανοποίησή τους από τις δομές - παράγοντες
κινδύνου και ερμηνευτικές θεωρίες για τη βία – αντιδράσεις γυναικών στη βία - αύξηση κλήσεων για βοήθεια - ύπαρξη κακοποίησης
στην παιδική ηλικία αρκετών θυτών - δύσκολη αλλά εφικτή αλλαγή νοοτροπίας θυμάτων - απόκρυψη υιοθεσίας ως κακοποίηση για
ένα παιδί - απαιτήσεις γυναικών προς τους επαγγελματίες υγείας.
ΔΕ
Ν
Συμπεράσματα: Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις των υποκειμένων είναι σε μεγάλο βαθμό καθοριστικές για το τι αντιλαμβάνεται ο
καθένας ως βία, καθώς και για τη διατήρηση και διαιώνιση του κοινωνικού - βιολογικού - ψυχολογικού - πολιτικού - οικονομικού
αυτού φαινομένου. Οι δομές αντιμετώπισης της βίας και η εκπαίδευση του συνόλου της κοινωνίας μπορεί να προσφέρουν πολλά στη
δύσκολη, όχι όμως ακατόρθωτη αλλαγή των εν λόγω αναπαραστάσεων.
3ο ΒΡΑΒΕΙΟ
EA2. ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΝΟΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΤΗΣ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ
Α.Κοϊνης,¹ Ε.Στράτου,¹ Π.Καπαρέλος,¹ Θ.Μώρος,¹ Κ.Βογιατζή,¹ Γ.Χαρώνης, 2 Α.Χουρδάκη,2 Μ.Σαρίδη3
¹ Γενικό Νοσοκομείο Αργολίδας-Ν.Μ.Άργους/Ψυχολογικό Τμήμα
2 Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου-Τμήμα Νοσηλευτικής
3 Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου
Περίληψη
Εισαγωγή: Η ποιότητα ζωής(ΠΖ) του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού(ΙΝΠ) έχει ελάχιστα μελετηθεί στον ελλαδικό χώρο. Τόσο η
καταγραφή της ΠΖ του συγκεκριμένου πληθυσμού όσο και των παραγόντων που την επηρεάζουν αποτελούν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα
αντικείμενα.
Σκοπός: Η διερεύνηση της ΠΖ του ΙΝΠ ενός επαρχιακού νοσοκομείου και η επίδραση των δημογραφικών χαρακτηριστικών στην ΠΖ
τους.
Υλικό και Μέθοδος: Στην παρούσα συγχρονική μελέτη, συμμετείχε το ΙΝΠ ενός γενικού νοσοκομείου της περιφέρειας. Το δείγμα
αποτέλεσαν 200 εργαζόμενοι, ηλικίας 21-58 ετών. Το εργαλείο της μελέτης ήταν ανώνυμο αυτοσυμπληρούμενο ερωτηματολόγιο,
που διερευνά την ΠΖ και το οποίο χρησιμοποιείται παγκοσμίως από τον ΠΟΥ (WHOQOL-BREF). Η συλλογή των στοιχείων της μελέτης
πραγματοποιήθηκε από τον Ιούλιο έως και τον Οκτώβριο του 2010. Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με το SPSS v16.0.
Αποτελέσματα: Από τα δημογραφικά χαρακτηριστικά οι γυναίκες φαίνεται να έχουν υψηλότερο σκορ στην κλίμακα σωματικής
υγείας και στο επίπεδο ανεξαρτησίας της ΠΖ σε σχέση με τους άνδρες (t=-2.155, p < 05). Η τάση των ατόμων να δηλώνουν ότι δεν
είχαν πρόβλημα υγείας σχετίζεται με υψηλότερη βαθμολογία στους τέσσερις τομείς της ΠΖ (p=0,000). Οι άγαμοι και οι έγγαμοι
δηλώνουν καλύτερη ΠΖ σε σχέση με τους διαζευγμένους, σε διάσταση και σε χηρεία σε όλους τους παράγοντες της ΠΖ (p=0,000). Οι
επαγγελματίες υγείας με λιγότερα έτη προϋπηρεσίας (1-10) έτη, δηλώνουν υψηλότερη βαθμολογία σε όλους τους παράγοντες της ΠΖ,
σε σχέση με εκείνους που έχουν 20-30 έτη προϋπηρεσίας.
Συμπεράσματα: Η ΠΖ, επηρεάζεται από το περιβάλλον εργασίας καθώς και από το κοινωνικο-δημογραφικό προφίλ τους -και των δυο
φύλων, καθώς επηρεάζουν τη σωματική, ψυχική και κοινωνική ευεξία αυτών. Το φύλο αποτελεί σημαντικό προδιαθεσικό παράγοντα.
Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να δείξουν την οικουμενικότητα των αποτελεσμάτων αυτών.
EA3.Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΕΣΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.
Ολυμπία Καλαμπαλίκη, Μαρία Πετκανοπούλου, Κωνσταντίνος Τόμος, Μαγδαληνή Φιλιππιάδου, Μαρία Μυρωνίδου-Τζουβελέκη.
Α’ Εργαστήριο Φαρμακολογίας, Σχολή Επιστημών Υγείας, Ιατρικό Τμήμα, Α.Π.Θ.
Εισαγωγή:
Η φοβία για τις βελόνες από παιδιά προσχολικής ηλικίας, συνιστά μία από τις πιο συχνές μορφές απλής φοβίας. Η παρούσα εργασία
εκθέτει τις εκδηλώσεις και τα αίτια της φοβίας για τις βελόνες κατά την ηλικιακή αυτή ομάδα, καθώς και τις δυνητικές συνέπειές της
στην ενήλικη ζωή.
Σκοπός:
Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η αναγνώριση του αρνητικού συναισθήματος που δημιουργείται στα παιδιά
στην ιδέα και θέα της ένεσης, που λόγω του μη-αναπτυγμένου λόγου, εκφράζεται μέσω της ζωγραφικής. Η εργασία στοχεύει στο να
προβληματίσει και να προβάλλει τρόπους αντιμετώπισης της παιδικής αυτής φοβίας.
Μέθοδος:
Συλλέχτηκαν ζωγραφιές παιδιών , ηλικίας 4-6 , από α) νηπιαγωγείο της Θεσσαλονίκης, β) μικροβιολογικό κέντρο της Θεσσαλονίκης και
γ) εργαστήρι δημιουργικής απασχόλησης της Λάρισας μετά από συζήτηση με την δασκάλα τους ή τον ιατρό με θέμα «Μία επίσκεψη
στον γιατρό όταν είμαι άρρωστος».
Αποτελέσματα:
Τα δείγματα αποδεικνύουν την ύπαρξη παιδικής φοβίας προς την ένεση και αποτελεί ενδιαφέρον το πώς τα παιδιά αποτυπώνουν
το συναίσθημά τους. Ο τρόπος που εκφράζονται δεν συνάδει με τον τρόπο που θα εκφράζονταν αντίστοιχα ένας ενήλικας,
παραδείγματος χάριν δεν χρησιμοποιούν πάντα μελαγχολικά χρώματα ούτε απαραίτητα θλιμένες φιγούρες.
Συμπεράσματα:
Είναι πιθανό, εάν η φοβία για τις βελόνες δεν αντιμετωπισθεί κατά την παιδική ηλικία, οι εκδηλώσεις της να συνεχίζονται ακόμη και
κατά την περίοδο της ενηλικίωσης.
EA4.ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΤΟΥ PARKINSON ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΥΠΝΟΥ
Χαρώνης Γεώργιος, ¹
¹Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου-Τμήμα Νοσηλευτικής Π.Ε.
Περίληψη
Εισαγωγή: Η νόσος του Parkinson είναι μια νευροεκφυλιστική νόσος της μέλαινας ουσίας του εγκεφάλου. Οφείλεται στην προοδευτική
νέκρωση των κυττάρων της μέλαινας ουσίας τα οποία παράγουν το νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη η οποία βοηθά στη δημιουργία και
στον έλεγχο των κινήσεων του σώματος. Η έλλειψή της σε δομές των βασικών γαγγλίων , είναι η αιτία των κύριων συμπτωμάτων της
ασθένειας αυτής όπως ο μυϊκός τρόμος, δυσκαμψία ή ακαμψία των μυών, βραδυκινησία ή ακινησία, αστάθεια καθώς και κατάθλιψη.
Από την άλλη ως διαταραχή ύπνου ορίζονται όλα εκείνα τα προβλήματα τα οποία μεταβάλλουν την επέλευση ή/και τα ποιοτικά
χαρακτηριστικά του φυσικού ύπνου.
Σκοπός: Η μελέτη της ύπαρξης διαταραχών ύπνου σε άτομα τα οποία πάσχουν από τη νόσο του Parkinson.
Υλικό-Μέθοδοι: Βιβλιογραφική ανασκόπηση με χρήση πληροφοριών από το διαδίκτυο ( PubMed, Google Scholars) καθώς επίσης και
από Πανεπιστημιακά εγχειρίδια.
Αποτελέσματα: Όπως είναι γνωστό , η νόσος του Parkinson έχει πολλαπλά συμπτώματα. Στη μελέτη αυτή, βρέθηκε ότι οι ασθενείς
παρουσιάζουν διαταραχές κατά τη διάρκεια του φυσικού τους ύπνου, οι οποίες, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο επηρεάζουν
την ποιότητά του στα άτομα αυτά. Το εύρος τους κυμαίνεται από απλό βλεφαροσπασμό έως και υπνική άπνοια. Άρα, παρότι οι
ασθενείς έχουν τα γνωστά συμπτώματα της νόσου, εμφανίζουν και διαταραχές οι οποίες αφορούν μια ζωτικής σημασίας λειτουργία,
αυτή του ύπνου.
Συμπεράσματα: Παρόλο που τα ευρήματα τα οποία αφορούν τη νόσο του Parkinson είναι ήδη γνωστά, όπως και όλα τα συμπτώματα
της νόσου αυτής, υπάρχουν διαταραχές οι οποίες αφορούν μια από τις βασικές λειτουργίες του ανθρώπινου, και όχι μόνο οργανισμού,
του ύπνου.
EA5.EAP DISABILITY MANAGEMNT (DM) SERVICE IN THE WORKPLACE: - «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΧΡΟΝΙΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ Η/ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ
ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ»
Α.Π. Rush Χ. Μαζουροπούλου , HELLAS EAP Ε.Π.Ε.,
Eισαγωγή
Η Υπηρεσία EAP Disability Management, αποτελεί μια ολιστική προσέγγιση στον εργασιακό χώρο και αναφέρεται στo συντονισμό και υλοποίηση ενός συνόλου
υπηρεσιών για την υποστήριξη, ασφαλή επανένταξη ή/και διατήρηση στην εργασία εργαζομένων με μακροχρόνιο απουσιασμό λόγω ψυχικών ή/και σωματικών
ασθενειών.
Σκοποί:
•Προαγωγή ενός υγιούς, ασφαλούς και «προσβάσιμου» από όλους εργασιακού περιβάλλοντος
•Μείωση του στίγματος -Διασφάλιση ίσων ευκαιριών για εργασία εργαζομένων με χρόνιες ψυχικές ασθένειες
•Μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας των ατόμων με χρόνιες ασθένειες στην εργασία
•Αύξηση της δυνατότητας διατήρησης της εργασίας, εισοδήματος και κοινωνικών δεσμών των εργαζομένων με χρόνιες ψυχικές ασθένειες
•Αύξηση του ποσοστού επιτυχίας επιστροφής στην εργασία εργαζομένων με χρόνια ασθένεια
Μεθοδολογία:
•Ανάπτυξη DM στρατηγικής βάσει εθνικής νομοθεσίας και αναγκών του εκάστοτε εργασιακού χώρου.
•Ορισμός DM Team , εκπροσώπηση και συνεργασία μεταξύ εργοδότη, συλλόγων εργαζομένων, ΕΑΡ παροχέα και φορέων υγείας.
•Σχεδιασμός Πολιτικών & Διαδικασιών, καθορισμός ρόλων των μερών.
•Υλοποίηση άμεσων/ έμμεσων υπηρεσιών σε ατομικό και οργανωσιακό επίπεδο
•Υλοποίηση εξατομικευμένου πλάνου επανένταξης στην εργασία
•Αξιολόγηση αποτελεσματικότητας DM Υπηρεσίας και βελτιώσεις.
Ενδεικτικά αποτελέσματα
Διαχείριση 91 εργαζομένων (closed cases) με χρόνιες ασθένειες
1.Κλίμακα συνολικής λειτουργικότητας εργαζομένων (GAF) – Μέσοι όροι
• Κατά την εισαγωγή στην Υπηρεσία
: 31
• Με την ολοκλήρωση της Υπηρεσίας
: 62
2.Αξιολογήσεις από HR/ Τμήμα Υγείας και Ασφάλειας
• 95,2% ικανοποίηση από την ποιότητα του προγράμματος
• 97,3% απουσία υποτροπής ένα χρόνο μετά την επιστροφή στην εργασία
• 97,8% ικανοποίηση από την εργασιακή απόδοση
3. Αξιολογήσεις από τους εξυπηρετούμενους εργαζόμενους
• 97,4% ικανοποίηση από την ποιότητα του προγράμματος
• 98 % δήλωσαν ότι η υπηρεσία συνέβαλε στην γρήγορη αποκατάσταση και επιστροφή τους στην εργασία
•86% δήλωσαν βελτίωση στην ψυχοσυναισθηματική τους ευεξία
Συμπεράσματα
Η υπηρεσία DM συμβάλει στη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων των χρόνιων ασθενειών στον εργαζόμενο, την οικογένειά του, την επιχείρηση και την κοινωνία,
επιφέροντας πολλαπλά οφέλη για όλους.
EA6.ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΣΤΕΡΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΑΛΚΟΟΛ.
Ό Βελέντζα1, Ε Φραδέλος2, Δ Μήτση3, Ε Αθανασιάδης4, Χ Μπαρώ5, Ι Παπαθανασίου6
1. «Αιγινήτειο» Νοσοκομείο.
2. Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί».
3. Γ.Ν.Ν «Ελπίς».
4. Απόφοιτος Τμήματος Νοσηλευτικής, ΤΕΙ Αθήνας.
5. Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
6. Τμήμα Νοσηλευτικής, ΤΕΙ Θεσσαλίας.
Εισαγωγή: Το αλκοόλ είναι ίσως η αρχαιότερη ψυχοτρόπος εξαρτησιογόνος ουσία που χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο. Ο
αλκοολισμός και οι κοινωνικές του προεκτάσεις είναι επώδυνο και επίκαιρο θέμα για τις κοινωνίες. Στα πλαίσια των εξαρτήσεων, ο
αλκοολισμός σχετίζεται με ατομική, επαγγελματική και κοινωνική έκπτωση, εκτός από τις σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες.
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη στοχεύει να αναδείξει το ρόλο του νοσηλευτή και τις παρεμβάσεις αυτού στην αντιπετωπιση στερητικού
συνδρόμου απο αλκόολ.
Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε εκτενής ανασκόπηση της διεθνούς και ελληνικής βιβλιογραφία, σε έγκυρες βάσεις
δεδομένων, όπως Scopus και Heal- Link, με λέξεις κλειδιά: Στέρηση αλκοόλ, εκδηλώσεις, νοσηλευτικές παρεμβάσεις.
Χρησιμοποιήθηκαν και οι αντίστοιχοι αγγλικοί όροι.
Αποτελέσματα: Το στερητικό σύνδρομο, είναι μια δυσπροσαρμοστική μεταβολή της συμπεριφοράς με φυσιολογικά και γνωστικά
στοιχεία και συμβαίνει όταν ελαττωθούν τα επίπεδα της ουσίας στο αίμα σε ένα άτομο που έκανε μακρόχρονη βαριά χρήση κάποιας
ουσίας. Τα άτομα που έχουν ανοχή στο αλκοόλ, όταν σταματήσουν την λήψη του μπορεί να εκδηλώσουν σύνδρομο του οποίου η
συμπτωματολογία κυμαίνεται από ήπια δυσφορία μέχρι το απειλητικό για την ζωή τρομώδες παραλήρημα (delirium tremens).
Συμπεράσματα: Το αλκοόλ παράγει μια εντυπωσιακή σειρά συμπεριφοριστικών αποτελεσμάτων στους ανθρώπους, που εξαρτώνται
από τη δόση του αλκοόλ που λαμβάνεται. Η ευφορική, διεγερτική και αγχολυτική δράση του αλκοόλ συμβάλλει στην ευρεία
ψυχαγωγική χρήση του, ενώ τα κατασταλτικά αποτελέσματά του συμβάλλουν στην κατανάλωσή του σαν «μη συνταγογραφούμενο»
υπνωτικό. Η σημασία της πρόληψης των προβλημάτων από το αλκοόλ είναι τεράστια γιατί αντίθετα από τις άλλες φαρμακευτικές
ουσίες το αλκοόλ είναι κοινωνικά αποδεκτό στις περισσότερες κοινωνίες, συνεπώς τα όρια της χρήσης και της κατάχρησής του
πολλές φορές συγχέονται, χωρίς τον κίνδυνο του στίγματος ή της περιθωριοποίησης που δημιουργούνται από τα ναρκωτικά. Η
αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των προβλημάτων εξάρτησης από το αλκοόλ είναι η πρόληψή τους.
EA7.ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ
Α. Αραμπατζής1, Π. Ανυφαντάκη2, Α. Σακκογιάννη3, Α. Καλαϊτζάκη4
1 Κοινωνικός Λειτουργός, Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας-ΕΠΑΨΥ, Ελλάδα
2 Κοινωνική Λειτουργός, Creative Support, Mental Health Services, Manchester, United Kingdom
3 Κοινωνική Λειτουργός, Ελλάδα
4 Επικ. Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας, Α.Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Ελλάδα
Περίληψη
Εισαγωγή: Παρόλο που στερεότυπες απόψεις και στιγματιστικές συμπεριφορές απέναντι στη σχιζοφρένεια και την ψυχική διαταραχή
παρουσιάζουν περισσότερο οι παλιότερες γενιές, συχνά και οι νέοι υιοθετούν, συνειδητά ή μη, αρνητικές απόψεις.
Σκοπός: Η διερεύνηση της πιθανής θετικής επίδρασης που μπορεί να έχει η προβολή μίας κινηματογραφικής ταινίας στις απόψεις των
φοιτητών απέναντι στη σχιζοφρένεια. Η έρευνα διεξήχθη στα πλαίσια πτυχιακής εργασίας που εκπονήθηκε στο Τμήμα Κοινωνικής
Εργασίας του Α.Τ.Ε.Ι Κρήτης.
Υλικό: Πριν και μετά την προβολή της ταινίας, χορηγήθηκε ερωτηματολόγιο 21 ερωτήσεων σχετικά με τα συμπτώματα, την κλινική
εικόνα, τη λειτουργικότητα, την αιτιολογία, τους μύθους και την αντιμετώπιση της σχιζοφρένειας.
Μεθοδολογία: Για την επιλογή της κατάλληλης κινηματογραφικής ταινίας έγινε προέρευνα. Οι ερευνητές διάβασαν κριτικές για
24 ταινίες, παρακολούθησαν οκτώ ταινίες, και κατέληξαν στην ταινία «Ένας υπέροχος άνθρωπος». Η ταινία αυτή θεωρήθηκε ότι
παρουσιάζει με αντικειμενικό και επιστημονικά ορθό τρόπο το προφίλ του ατόμου με σχιζοφρενικά συμπτώματα και μάλιστα
αναδεικνύει θετικά στοιχεία της λειτουργικότητας του (π.χ. στην εργασία, στις διαπροσωπικές του σχέσεις κ.α.). Η ταινία αυτή έχει
επίσης θεωρηθεί από το National Alliance For Mental Illness (NAMI) ως ένα πολύ ισχυρό εργαλείο εκμάθησης της σχιζοφρένειας και
αντιμετώπισης του στίγματος (Rosenstock, 2003). Στην έρευνα έλαβαν μέρος 184 φοιτητές Κοινωνικής Εργασίας του Α.Τ.Ε.Ι Κρήτης.
Αποτελέσματα: Πριν την προβολή της ταινίας, οι απόψεις των φοιτητών για τη σχιζοφρένεια ήταν κατά κύριο λόγο μη επιστημονικά
ορθές και στιγματιστικές. Πιο αρνητικές ήταν οι απόψεις των φοιτητών στα πρώτα έτη σπουδών, σε σχέση με τους φοιτητές
μεγαλύτερων ετών. Η προβολή της ταινίας είχε θετική επίδραση στην τροποποίηση των απόψεων των φοιτητών, με τους φοιτητές των
μικρότερων ετών να επηρεάζονται περισσότερο από τους φοιτητές των μεγαλύτερων ετών.
Συμπεράσματα: Η προβολή κινηματογραφικών ταινιών μπορεί να αποτελέσει ένα εργαλείο καταπολέμησης του στίγματος και των
προκαταλήψεων που συνοδεύουν την ψυχική ασθένεια. Η παρέμβαση νωρίς μπορεί να έχει θετικότερα αποτελέσματα.
EA8.Η ΨΥΧΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.
Ε Φραδέλος1, Ό Βελέντζα2, Ι Παπαθανασίου3, Π Αργυρού1, Χ Στάϊκος1
1. Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί».
2. «Αιγινήτειο» Νοσοκομείο.
3. Τμήμα Νοσηλευτικής, ΤΕΙ Θεσσαλίας.
Εισαγωγή: Ενώ για τους περισσότερους ανθρώπους το να μεγαλώνουν ένα παιδί είναι πηγή χαράς και ευχαρίστησης για τους γονείς
παιδιώ με ειδικές ανάγκες αυτή η χαρά συνοδεύετε απο πολλές προκλήσεις. Η φροντίδα ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες αποφέρει
από τη μια ψυχική και συναισθηματική ανταμοιβή και από την άλλη συνεπάγεται ευθύνες, υποχρεώσεις, κούραση και άγχος.
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη στοχεύει να σκιαγραφήσει και να προσδιορίσει τα προβλήματα τα οποία γονείς παιδιών με ειδικές αναγκες
αντιμετωπίζουν καθώς επίσης να αναδείξει τη ψυχική επιβάρυνση που αυτά τα προβληματα μπορεί να προκαλέσουν σε αυτές της
οικογένειες.
Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε εκτενής ανασκόπηση της διεθνούς και ελληνικής βιβλιογραφία, σε έγκυρες βάσεις
δεδομένων, όπως Scopus και Heal- Link, με λέξεις κλειδιά: Γονείς, παιδιά με ειδικές αναγκές, ψυχική επιβάρυνση. Χρησιμοποιήθηκαν
και οι αντίστοιχοι αγγλικοί όροι.
Αποτελέσματα: Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες και αναπηρίες έχουν αυξημένες απαιτήσεις και ανάγκες σε φυσικό και συναισθηματικό
επίπεδο ακόμη και για τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Συνεπώς το να είσαι γονιός ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες επηρεάζει
την οικογένεια οικονομικά, εργασιακά καθώς επίσης έχει επιπτώσεις τόσο στη ψυχική αλλα και σωματική υγεία των γονέων. Οι γονείς
παιδιών με ειδικές ανάγκες εκτός απο της συνηθησμένες υποχρεώσεις που συνεπάγεται η ανατροφή ενός παιδιού έχουν επιπλέον
να αντιμετωπίσουν και άλλες καταστάσεις, οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι στρεσογόνες. Πρώτα από όλα, χρειάζεται να
προσαρμοστούν στην χρόνια κατάσταση του παιδιού τους, τόσο σε πρακτικό επίπεδο κάνοντας αλλαγές στον τρόπο ζωής τους, στους
ρόλους τους, στο πρόγραμμά τους, όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο ξεπερνώντας τα αρχικά συναισθήματα θλίψης και το σοκ .
Επιπλέον είναι επιφορτισμένοι με την αναζήτηση των κατάλληλων δομών για τη φροντίδα του παιδιού τους.
Συμπεράσματα: Η ανατροφή ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες αναπόφευκτα επηρεάζει την οικογενειακή ζωή σε πολλές πτυχές της
καθημερινότητας της. Οι γονείς καλούνται να αντιμετωπίσουν πρακτικές δυσκολίες και ανάγκες, οι οποίες ποικίλλουν σε είδος και
μέγεθος. Oι ανάγκες και τα προβλήματα των γονέων ατόμων με ειδικές ανάγκες είναι πολλά και ποικίλα και είναι άμεσα συνδεμένα με
τη βαρύτηατα της κατάστασης υγείας του παιδιών αυτών.
EA9.ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ…ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!
Ελισσάβετ Λυκούδη1, Άννα Τζόκα2, Ευαγγελία Μεϊμέτη3
1. Νοσηλεύτρια Τ.Ε., MS(c)
2. Νοσηλεύτρια Π.Ε., MSc, Γ.Ν. Ασκληπιείο Βούλας
3. Νοσηλεύτρια Τ.Ε., MSc, PhD(c ), Γ.Ν. Μελισσίων «Αμαλία Φλέμιγκ»
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Η κατάθλιψη καταλαμβάνει σήμερα την 4η θέση και υπολογίζεται ότι θα αναρριχηθεί στην 2η θέση της κατάταξης μέχρι το 2020.
Εμφανίζεται συχνότερα στους άγαμους, τους διαζευγμένους, τους κατοίκους αγροτικών περιοχών, στα άτομα της τρίτης ηλικίας που
βιώνουν την εγκατάλειψη από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
ΣΚΟΠΟΣ:
Στην παρούσα ανασκόπηση γίνεται προσπάθεια να καταδειχθεί το σοβαρό θέμα της κατάθλιψης στην τρίτη ηλικία και να
παρουσιαστούν τρόποι που θα βοηθήσουν τα άτομα αυτά έτσι ώστε να έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής.
ΥΛΙΚΟ- ΜΕΘΟΔΟΙ:
Περιλαμβάνει πρόσφατη βιβλιογραφική αναζήτηση τόσο στην ελληνική όσο και στη διεθνή βιβλιογραφία. Για τη συγκέντρωση των
απαραίτητων στοιχείων αυτής της ανασκόπησης αξιοποιήθηκαν έγκυρες και σύγχρονες διαδικτυακές πηγές.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:
Από τη μελέτη των σχετικών στοιχείων διαφαίνεται ότι : 10-25% τον ηλικιωμένων εμφανίζουν σημαντικά συμπτώματα κατάθλιψης.
Από αυτούς το 1-5% πάσχουν από μείζονα κατάθλιψη και το 2-8% πάσχουν από δυσθυμία.
Σε γηροκομεία- οίκους ευγηρίας, το ποσοστό των ατόμων με μείζονα κατάθλιψη ανέρχεται σε 5-15%, ενώ ένα 30% επιπλέον αυτών
εμφανίζει σημαντικά καταθλιπτικά συμπτώματα όπως δυσφορία, μελαγχολία, διαταραχές της όρεξης, ύπνου.
Ενώ ένα 5-10% των ηλικιωμένων ασθενών γενικών νοσοκομείων εμφανίζουν συμπτώματα μείζονος κατάθλιψης, ενώ ένα επιπρόσθετο
15-25% παρουσιάζουν σημαντική καταθλιπτική συμπτωματολογία.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
Η κατάθλιψη δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των ηλικιωμένων και δεν θα πρέπει να θεωρείται φυσιολογική μία καταθλιπτική
αντίδραση στην τρίτη ηλικία αλλά να αντιμετωπίζεται έγκαιρα.
Η πιο συχνή μέθοδος αντιμετώπισης της κατάθλιψης στην τρίτη ηλικία είναι η φαρμακοθεραπεία. Υπάρχουν όμως απλοί τρόποι που
μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά στον περιορισμό της.
Είναι βασικό να αποφεύγουν να μένουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα μόνοι στο σπίτι αλλά να βγαίνουν εκτός σπιτιού και
να συναναστρέφονται με συνομήλικα άτομα που αντιμετωπίζουν ή έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιες με αυτούς καταστάσεις, να
ασχολούνται με ευχάριστες δραστηριότητες π.χ με τον κήπο τους, να φροντίζουν κάποιο κατοικίδιο, κάτι που θα τους βοηθήσει να
αισθανθούν όμορφα και ότι μπορούν να προσφέρουν ακόμα.
EA10.ΑΓΧΩΔΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ
B. Αδαμοπούλου1, Θ. Μπασματζόγλου1, Φ. Τζαβέλλα2
1 Προπτυχιακές Φοιτήτριες Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
2 Λέκτορας Κοινωνιολογίας της υγείας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Εισαγωγή: Οι αγχώδεις διαταραχές αποτελούν μία από τις συχνότερες ψυχικές ασθένειες. Εμφανίζονται στο 25% του πληθυσμού,
προκαλώντας συχνά λειτουργική έκπτωση και αυξημένο κίνδυνο σωματικής και ψυχιατρικής συνοσηρότητας.
Σκοπός: Η παρούσα εργασία έχει ως σκοπό την σύντομη ανασκόπηση των αγχωδών διαταραχών και των μεθόδων πρόληψης και
αποκατάστασής τους στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων “PUBMED”, “GoogleScholar” και στην
ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO), με τις λέξεις κλειδιά : primary prevention, anxiety disorders, primary health
care, rehabilitation για το χρονικό διάστημα 2000-2014. Κριτήρια αποκλεισμού άρθρων αποτέλεσαν η γλώσσα, εκτός της ελληνικής
και της αγγλικής. Ταυτόχρονα αποκλείστηκαν όσα άρθρα αφορούσαν άλλες ψυχικές διαταραχές. Τελικά, συμπεριλήφθηκαν στην
ανασκόπηση 35 άρθρα.
Αποτελέσματα: Οι περισσότερες αγχώδεις διαταραχές εμφανίζονται για πρώτη φορά κατά την παιδική και εφηβική ηλικία, σε ποσοστό
5,7 έως 17,7 %. Στις ομάδες υψηλού κινδύνου ανήκουν παιδιά γονέων που πάσχουν από αγχώδεις διαταραχές, θύματα κακοποίησης,
βίας, ατυχημάτων και φυσικών καταστροφών. Στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας εμφανίζονται συχνότερα η διαταραχή πανικού
και η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, που συχνά είναι δύσκολα ανιχνεύσιμες. Οι διαταραχές αυτές δεν αντιμετωπίζονται πάντα
αποτελεσματικά, αν και υπάρχει θεραπεία η οποία στηρίζεται στην φαρμακευτική αγωγή, την γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία ή
τον συνδυασμό τους. Τέλος, ο αριθμός των πασχόντων που προσέρχονται στα κέντρα υγείας για εξέταση είναι μικρός σε σχέση με το
σύνολο των πασχόντων.
Συμπεράσματα: Η πρόληψη των αγχωδών διαταραχών μέσω της χρήσης των υπηρεσιών που παρέχονται από την πρωτοβάθμια
φροντίδα υγείας δεν έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, η διενέργεια προγραμμάτων ενημέρωσης, αλλά
και η δια βίου εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας ως προς τις ψυχικές διαταραχές, κρίνονται απαραίτητες για την βελτίωση των
παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των ατόμων με αγχώδεις διαταραχές.
EA11. ΠΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΜΕΛΑΤΟΝΙΝΗΣ ΣΤΗ ΝΟΣΟ ALZHEIMER
Ι. Βγενοπούλου1, Μ.Ε. Κατσά1, Φ. Τζαβέλλα2
1Προπτυχιακές Φοιτήτριες, Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Πανεπιστήμιο
Πελοποννήσου, Σπάρτη
2Λέκτορας, Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σπάρτη
Εισαγωγή: Η νόσος Alzheimer είναι μία σχετιζόμενη με την ηλικία νευροεκφυλιστική διαταραχή με προοδευτική απώλεια της
γνωστικής λειτουργίας και άλλων νευροσυμπεριφορικών εκδηλώσεων. Έχει βρεθεί ότι το 45% των ασθενών παρουσιάζουν διαταραχές
του ύπνου.
Σκοπός: Η παρούσα εργασία σκοπό έχει την περιγραφή του ρόλου και των επιπτώσεων του επιπέδου μελατονίνης στη νόσο Alzheimer.
Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων “PubMed” και στο “Google Scholar”
μέσω μηχανής αναζήτησης με τις λέξεις κλειδιά: Alzheimer disease, melatonine, sleep disorders, Alzheimer’s treatment,β amyloid, για
το χρονικό διάστημα 2000 - 2014. Κριτήρια αποκλεισμού των άρθρων αποτέλεσαν γλώσσες πέραν της αγγλικής και ελληνικής καθώς
και άρθρα που αφορούσαν την επίδραση της μελατονίνης σε άλλες νευροεκφυλιστικές διαταραχές. Τελικά, συμπεριελήφθησαν 35
άρθρα.
Αποτελέσματα: Η παραγωγή μελατονίνης εξαρτάται από τον κιρκαδικό ρυθμό και συνεπώς από τη διάρκεια και την ποιότητα του
ύπνου. Είναι γνωστό ότι η διαδικασία του γήρατος επιφέρει μείωση της μελατονίνης αλλά και ότι η ενδογενής έκκρισή της, μειώνεται
σε άτομα με νόσο Alzheimer. Οι εκφυλιστικές μεταβολές στην επίφυση μπορεί να προκαλέσουν απορρύθμιση στην έκκριση
μελατονίνης κατά τα πρώτα στάδια του Alzheimer , με αποτέλεσμα την επιπρόσθετη παρουσία διαταραχών στον κύκλο του ύπνου.
Ταυτόχρονα, η έλλειψη ύπνου μπορεί να προκαλέσει χρόνια συσσώρευση του β-αμυλοειδούς πεπτιδίου, το οποίο εμπλέκεται στην
παθογένεια της νόσου. Έτσι, ο ύπνος και η νευροεκφυλιστική διαταραχή παρουσιάζουν μια αμφίδρομη σχέση, έχοντας σημαντικές
επιπτώσεις στη διάγνωση και τη θεραπεία της νόσου Alzheimer.
Συμπεράσματα: Δεδομένα από κλινικές μελέτες δείχνουν ότι τα συμπληρώματα μελατονίνης βελτιώνουν την ποιότητα του ύπνου και
δύναται να προσφέρουν στην επιβράδυνση της εξέλιξης της γνωστικής δυσλειτουργίας σε ασθενείς με Alzheimer.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΓΙΑ ΒΡΑΒΕΥΣΗ
EA12. Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ
Ν. Γενιτσαροπούλου, Φ. Παπαρούπα, Β. Πιστιόλη
Κέντρο Ψυχικής Υγείας Καρπενησίου
Εισαγωγή
Η παρούσα έρευνα εκπονήθηκε από τους ειδικούς ψυχικής υγείας του Κέντρου Ψυχικής Υγείας (Κ.Ψ.Υ) Καρπενησίου, προκειμένου να
διερευνήσει τις εμπειρίες και τις αντιλήψεις των ειδικών ψυχικής υγείας (ε.ψ.υ.) που εργάζονται στο Νομό Ευρυτανίας.
Σκοπός
Ο σκοπός της έρευνας εστιάζεται στις απόψεις των ε.ψ.υ. για το αν και πώς επιδρούν οι ιδιαίτερες συνθήκες του τόπου και της
τοπικής κοινωνίας στην εμφάνιση και εξέλιξη των δυσκολιών που αναφέρουν οι ωφελούμενοί τους, αλλά και στην επίδραση και
στη διαμόρφωση της δικής τους ανταπόκρισης, παρέμβασης και πολιτισμικής ευαισθητοποίησης ως προς τους ωφελούμενους που
εξυπηρετούν.
Υλικό - Μέθοδοι
Επιλέχθηκε η ποιοτική μεθοδολογία έρευνας μέσω της οποίας αναδεικνύονται νοήματα και αποκτώνται πλούσιες περιγραφές
για το υπό μελέτη φαινόμενο. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με ατομικές ημιδομημένες συνεντεύξεις. Το δείγμα
αποτελέστηκε από άντρες και γυναίκες εργαζόμενους σε διαφορετικές υπηρεσίες του Νομού από τις ακόλουθες ειδικότητες:
ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός, ψυχίατρος. Όλοι εργάζονται σε δομές σχετικές με την ψυχική υγεία, έχουν συμβουλευτικό ρόλο και
εμπειρία ενός τουλάχιστο χρόνου στα πλαίσια της επαγγελματικής τους δραστηριότητας με τον γηγενή πληθυσμό.
Αποτελέσματα
Η ερευνητική αυτή προσπάθεια ανέδειξε σημαντικές παραμέτρους σε θέματα που αφορούν τους ωφελούμενους, τα τοπικά
χαρακτηριστικά και την ευαισθητοποίηση των ε.ψ.υ., μερικές από αυτές είναι:
- δυσκολία αποδοχής προβλήματος και φόβος γνωστοποίησης αυτού
- γεωμορφολογία – κλίμα
- έλλειψη υπηρεσιών
- απουσία ευκαιριών
- κουλτούρα (κλειστή κοινωνία, διαφορετικά πολιτισμικά πρότυπα των δύο φύλων, αποδοχή μεταφυσικών ερμηνειών)
- κατάχρηση αλκοόλ
Συμπεράσματα
Οι ανισότητες ανάμεσα στις διάφορες περιοχές του Νομού, το πρόβλημα του αλκοόλ, οι πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και η ανεπάρκεια
των μεθόδων παρέμβασης των θεσμοθετημένων φορέων παροχής υπηρεσιών φροντίδας αποτελούν εξαιρετικά σημαντικές
διαστάσεις που προέκυψαν στην πιλοτική φάση της έρευνας. Θα ήταν λοιπόν χρήσιμο τα αποτελέσματα της έρευνας να ληφθούν
υπόψη στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση προγραμμάτων παρέμβασης στην περιοχή.
EA13. ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΣΤΗΝ 6η ΥΠΕ
Μ. Μέντης1, Χ. Μαρνέρας1, Κ. Στάθη, Κ. Κοντονή2,, Μ. Ρουσσιάς3, Β. Γερόλυμος,3 Π. Κοκκίνη2, Χ. Δημητροπούλου2, Β. Τριάντου2, Ν.
Ατόλικο2
1. Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας
2. Γ.Ν. Πατρών «Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ»
3. ΠΡΟΟΨΙΣ Σύμβουλοι Επιχειρήσεων
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο θεσμός των Προγραμμάτων Φιλοξενουσών Οικογενειών (Π.Φ.Ο.), ενώ έχει τύχει ευρείας εφαρμογής σε πολλές χώρες της
Ευρώπης και κυρίως στις Η.Π.Α. και τον Καναδά, στην Ελλάδα η υλοποίησή του είναι περιορισμένη.
ΣΚΟΠΟΣ: H έρευνα διεξήχθη στο πλαίσιο υλοποίησης του ευρωπαϊκού Προγράμματος του ΣΟΨΥ Πάτρας με τίτλο: «Δράσεις
υποστήριξης για την υλοποίηση προγραμμάτων Φιλοξενουσών Οικογενειών στην 6η Υγειονομική Περιφέρεια για την εδραίωση της
Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης» (MIS 371373) με σκοπό τη διερεύνηση των απόψεων επαγγελματιών ψυχικής υγείας και στελεχών
νοσοκομείων της 6ης ΥΠΕ για το θεσμό των Π.Φ.Ο..
ΥΛΙΚΟ: Στην έρευνα συμμετείχαν 155 επαγγελματίες ψυχικής υγείας, που παραβρέθηκαν σε 15 workshops, που διοργανώθηκαν από
το ΣΟΨΥ Πάτρας στις πρωτεύουσες των Περιφερειακών Ενοτήτων της 6ης ΥΠΕ.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Χρησιμοποιήθηκε γραπτό ανώνυμο δομημένο ερωτηματολόγιο. Η στατιστική επεξεργασία έγινε με το πρόγραμμα SPSS
V.21 και αξιοποιήθηκαν περιγραφικά στατιστικά (συχνότητες, μέσος όρος).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το 56,1% του δείγματος δεν γνώριζε το θεσμό των Π.Φ.Ο. πριν τη διεξαγωγή των workshops. Μετά την ενημέρωση
που έλαβαν το 83,2% σχημάτισε θετική γνώμη. Το 45,8% ανέφερε ότι ο θεσμός μπορεί να εφαρμοστεί στην Ελλάδα αρκεί να
εξασφαλιστούν βασικές προϋποθέσεις, όπως κυρίως η ευαισθητοποίηση της Κοινότητας, η εξασφάλιση χρηματοδότησης και η
πρόσληψη επαγγελματιών ψυχικής υγείας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η έρευνα έδειξε ότι κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις ο θεσμός των Π.Φ.Ο. μπορεί να εφαρμοστεί στην Πάτρα
και στην Άρτα, καθώς και στις πόλεις της Κορίνθου και της Κέρκυρας, όπου υπάρχει ενδιαφέρον από την πλευρά των επαγγελματιών
ψυχικής υγείας. Τέλος, Π.Φ.Ο. για παιδιά θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στην πόλη της Τρίπολης πάλι κάτω από συγκεκριμένες
προϋποθέσεις.
EA14. «ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ»
Χρυσούλα Λούβαρη1, Παπαμιχαήλ Ελευθερία 2
1Φοιτήτρια T.E.I. Αθηνών Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας & Πρόνοιας Τμήμα Δημόσιας & Κοινοτικής Υγείας Κατεύθυνση Κοινοτικής Υγείας
(Επισκεπτών- Υγείας).
2Νοσηλεύτρια Τ.Ε. Mds Προαγωγή υγείας & Πρόληψη Ψυχικών Διαταραχών. Προϊσταμένη Τ.Ε.Π. Ε.Α.Ν.Π-ΜΕΤΑΞΑ
Εισαγωγή: Η αυτοκτονικότητα είναι μια εκούσια πράξη, την οποία διαπράττει ή έχει προσπαθήσει να διαπράξει κάποιος, με σκοπό να
πάψει να ζει.
Σκοπός: Ο σκοπός της μελέτης είναι να διερευνήσει τα επιδημιολογικά δεδομένα, που έχουν καταγραφεί στις περιόδους πριν (20012007) και κατά τη διάρκεια της κρίσης (2008-2011), ώστε να γίνει σύγκριση των αριθμών, που θα προκύψουν και να διερευνηθούν οι
αλλαγές στους αυτοκτονικούς δείκτες στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας.
Υλικό-Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση σε διεθνείς και Ελληνικές βάσεις δεδομένων στο Medline, Pub med,
Google scholar. Με λέξεις κλειδιά: suicides in Greece of economic crisis.
Αποτελέσματα: Μετά από μελέτη βιβλιογραφικών δεδομένων προκύπτει, ότι ο κατά την περίοδο της κρίσης (2008-2011) ο συνολικός
ειδικός δείκτης αυτοκτονιών (συνολικός SSR) αυξήθηκε κατά 27,2% αναλυτικότερα, η αύξηση στον γυναικείο πληθυσμό ήταν κατά
28,5 μεγαλύτερη και στον ανδρικό πληθυσμό κατά 26,9%. Πιο συγκεκριμένα, τα επιδημιολογικά δεδομένα για τις αυτοκτονίες, που
αυξήθηκαν εξαιτίας της σημερινή άσχημης κατάστασης της οικονομίας. Αυτό επιβεβαιώνεται
και από τη μελέτη των
Economou et al, η οποία πραγματοποιήθηκε από το 2009-2011. Εν συνεχεία, θα παρουσιάσω τα επιδημιολογικά στοιχεία για την
Ελλάδα μέχρι το 2012, που έχουν καταγραφεί στις περιόδους πριν (2001-2007) και κατά τη διάρκεια της κρίσης (2008-2011) και
προήλθαν επίσης από τα αρχεία της ELSTAT.
Συμπεράσματα: Από τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας συμπεραίνεται ότι η διάσταση της αυτοκτονίας είναι πολύ-παραγοντική
και απαιτεί συνδυαστική αντιμετώπιση. Ο στόχος της ψυχιατρικής παρέμβασης είναι η μείωση του κινδύνου αυτοκτονίας και η
καλύτερη λύση για την επίτευξη αυτού είναι η αποφυγή του εγκλεισμού συνδυαζόμενη με τη λειτουργία των Κινητών Μονάδων. Μία
από τις αποτελεσματικότερες μορφές αντιμετώπισης είναι η ψυχιατρική περίθαλψη στο σπίτι του αρρώστου με τη συνεργασία της
διεπιστημονικής ομάδας.
EA15. ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ
Ελευθερία Παπαμιχαήλ. 1. Παναγιώτα Κατσαούνη 2
1Νοσηλεύτρια ΤΕ. MSc Προαγωγή Υγείας και Πρόληψη Ψυχικών διαταραχών.
Προϊσταμένη Τ.Ε.Ι - Τ.Ε.Π. Ε.Α.Ν.Π- ΜΕΤΑΞΑ
2Ιατρός Γενικής Ιατρικής . MSc Προαγωγή Υγείας και Πρόληψη Ψυχικών διαταραχών
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η εκδήλωση κατάθλιψης στους ασθενείς με καρκίνο αποτελεί συχνή ψυχιατρική διαταραχή, με επιπτώσεις στην ποιότητα ζωή τους. Οι
ασθενείς έχουν να παλέψουν όχι μόνο με την νόσο αλλά είναι αντιμέτωποι με πληθώρα ψυχοπιεστικών γεγονότων που τους προκαλεί
ψυχολογική επιβάρυνση και τους κάνει πιο ευάλωτους στην ανάπτυξη ψυχικών διαταραχών .
ΣΚΟΠΟΣ
Με δεδομένο την ύπαρξη των καταθλιπτικών διαταραχών στους ασθενείς με καρκίνο, διερευνήσαμε το ποσοστό που οι ογκολογικοί
ασθενείς στο Ε.Α.Ν.Π-ΜΕΤΑΞΑ εμφανίζουν ψυχιατρική συνοσσηρότητα και κυρίως κατάθλιψη , το βαθμό ανάπτυξης της ( συσχέτιση
με κλίμακα του BECK)και εάν υπάρχουν συσχετίσεις μεταξύ ατομικών δημογραφικών στοιχείων και των άλλων παραγόντων .
ΥΛΙΚΟ ΜΕΘΟΔΟΣ
Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 100 ογκολογικοί ασθενείς ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, σταδίου και σημείου εντόπισης της
νόσου. Η ερευνητική μελέτη πραγματοποιήθηκε από τον Ιανουάριο του 2013 έως Ιούνιο του 2013, σε ογκολογικούς ασθενείς που
νοσηλεύονται στο Ε.Α.Ν.Π-ΜΕΤΑΞΑ και υποβάλλονται είτε σε χημειοθεραπεία, είτε σε ακτινοθεραπεία είτε σε συνδυασμό αυτών, είτε
είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Για την στατιστική επεξεργασία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο
SPSS-17.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας δείχνουν ότι η κατάθλιψη στους καρκινοπαθείς (σημαντικό ποσοστό των οποίων ήταν τελικού
σταδίου) κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα.
Υπάρχει συν νοσηρότητα με την αγχώδη διαταραχή και πιθανόν οι
ασθενείς με καρκίνο να εμφανίζουν κατάθλιψη τουλάχιστον σε κάποια χρονική περίοδο της νόσου τους..
Τέλος
δεν παρουσιάστηκε στατιστική σημαντική διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών στις κλίμακες του ερωτηματολογίου ως προς την
οικογενειακή και επαγγελματική κατάσταση, την ηλικία ή το μορφωτικό επίπεδο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης αποτελούν εφαλτήριο για περαιτέρω διερεύνηση των παραγόντων εκείνων που σχετίζονται
με την ανάπτυξη ψυχικών διαταραχών στους ασθενείς με καρκίνο.
EA16. ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΔΙΠΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ:ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ
Β. Στυλιανίδου, Κέντρο Ψυχικής Υγείας Γενικού Νοσοκομείου Χανίων, Ελλάς
Εισαγωγή: Ως γνωστόν η διπολική διαταραχή υποδιαγιγνώσκεται στην εφηβεία. Οι παραληρηματικές διαταραχές χαρακτηρίζονται
συχνότερα οξύ ψυχωσικό επεισόδιο ή σχιζοφρένεια ενώ οι συναισθηματικές εκδηλώσεις αποδίδονται στις εφηβικές διεργασίες είτε σε
συνυπάρχοντες τραυματικούς παράγοντες.
Σκοπός: Ασφαλής διάγνωση και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση (φαρμακευτική και ψυχοθεραπευτική) ώστε να επιτύχουμε μια
λιγότερο επώδυνη καταγραφή στη μνήμη του εφήβου και της οικογένειάς του αυτής της ‘πρώτης φοράς’ που μάλλον θα επαναληφθεί
στη ζωή τους.
Υλικό: Περιστατικό Εφημερίας της Παιδιατρικής Κλινικής όπου νοσηλεύτηκε η Χρύσα, 16 ετών, σε κατάσταση ψυχικής
αποδιοργάνωσης και σωματικής εξασθένησης, καθώς επί μια εβδομάδα δεν έτρωγε ούτε κοιμόταν, ενώ έκλαιγε συνέχεια φοβούμενη
τις συνέπειες παραληρηματικών συμβάντων – ότι γνωστός τηλεπαρουσιαστής την επισκέφθηκε στο σπίτι της για να της προσφέρει
εργασία της επιλογής της. Απάντησε δημόσια ότι ήθελε να γίνει πόρνη και τώρα όλοι την κορόιδευαν. Επίσης σκεφτόταν συνέχεια με
φρίκη ότι εκεί που τρώνε με την παρέα της έβαλαν κάμερες στις τουαλέτες και την κατέγραψαν να φιλιέται με δύο ‘αλήτες’ μπροστά
στο αγόρι που συμπαθεί.
Μέθοδος: Η ψυχοθεραπευτική παρακολούθηση συνεχίστηκε στο ΚΨΥ καθώς και η συμβουλευτική των γονέων που λόγω της
οικονομικής κρίσης, λίγες μέρες πριν το επεισόδιο είχαν αποφασίσει να γυρίσουν στην πατρίδα τους, μαζί με τα δύο μικρότερα αγόρια
και να αφήσουν την Χρύσα που ήθελε να σπουδάσει εδώ Οικονομικά!
Αποτελέσματα: Ένα χρόνο μετά, η ασθενής αποκάλυψε πως από το Γυμνάσιο σκεφτόταν πως ένας εραστής την παρακολουθούσε
κρυφά κι εκείνη σιγά- σιγά τον ερωτευόταν. Μίλησε για την αιμομικτική εγγύτητα και την μοναξιά στο σπίτι, την βία του πατέρα, πώς
τρέμουν τα χέρια της από πάντα και τον θαυμασμό για τη μητέρα: ‘Πώς άντεξε να βλέπει το παιδί της να διαλύεται’…
Συμπεράσματα: Ο ναρκισσισμός της εφηβείας εμπλέκεται με τον ναρκισσισμό της Διπολικής Διαταραχής δυσχεραίνοντας τις Ταυτίσεις.
EA17. ΙΟ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΟΙΑ.
Άννα Τζόκα1,Ελισσάβετ Λυκούδη2, Ευαγγελία Μεϊμέτη3
1. Νοσηλεύτρια Π.Ε., MSc, Γ.Ν. Ασκληπιείο Βούλας
2.Νοσηλεύτρια Τ.Ε., MS(c)
3. Νοσηλεύτρια Τ.Ε., MSc, PhD(c ), Γ.Ν. Μελισσίων «Αμαλία Φλέμιγκ»
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η άνοια είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την απώλεια μνήμης, διανοητικότητας, λογικής,
κοινωνικότητας ενώ παράλληλα προκαλεί σταδιακή παρακμή στη λειτουργία του ατόμου.
ΣΚΟΠΟΣ: της παρούσας ανασκόπησης είναι να τονίσει το ρόλο του νοσηλευτή ψυχικής υγείας στην αντιμετώπιση της παρούσας
κατάστασης με τελικό στόχο την καλύτερη ποιότητα ζωής των ατόμων αυτών.
ΥΛΙΚΟ- ΜΕΘΟΔΟΙ: Η Μεθοδολογία που ακολουθήθηκε περιλαμβάνει πρόσφατη βιβλιογραφική αναζήτηση σχετική με το θέμα τόσο
στην ελληνική όσο και στη διεθνή βιβλιογραφία. Παράλληλα, συλλέχθηκαν πληροφορίες και από το διαδίκτυο
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ο νοσηλευτής ψυχικής υγείας για να μπορέσει να αξιολογήσει τις ανάγκες του ατόμου με άνοια και να
προγραμματίσει τη φροντίδα του θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τη Νοσηλευτική Διεργασία, η οποία αποτελείται από την αξιολόγηση,
τη διάγνωση, το σχεδιασμός και την εφαρμογή του σχεδίου φροντίδας του ατόμου.
Πολλές φορές τα συμπτώματα της άνοιας δεν γίνονται αντιληπτά ή δεν αξιολογούνται. Ωστόσο, μερικά συνηθισμένα συμπτώματα τα
οποία πρέπει να προβληματίσουν τους επαγγελματίες υγείας είναι η σταδιακή και συχνή απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης, σύγχυση,
απάθεια, απομόνωση, απώλεια της ικανότητας εκτέλεσης καθημερινών εργασιών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο νοσηλευτής ψυχικής υγείας λαμβάνοντας υπόψιν τα στάδια νοσηλευτικής διεργασίας θα δημιουργήσει ένα
συγκεκριμένο πλάνο νοσηλευτικής φροντίδας ((PATIENT’S PLAN). Αρχικά, θα πραγματοποιήσει συστηματική συλλογή δεδομένων
με βάση το ιστορικό του κάθε ατόμου (αξιολόγηση). Στη συνέχεια θα πραγματοποιήσει ανάλυση των συλλεχθέντων δεδομένων
ώστε να αναγνωριστούν οι ανάγκες και τα προβλήματα του ατόμου (διάγνωση), θα καθορίσει τις προτεραιότητες του ατόμου και θα
προσδιορίσει τις ειδικές νοσηλευτικές παρεμβάσεις (σχεδιασμός) και τέλος ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ατόμου ο νοσηλευτής
ψυχικής υγείας θα δημιουργήσει συγκριμένο σχέδιο φροντίδας.
EA18. Ο ΡOΛΟΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΧΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΦΥ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ
Η. Φύλλα, Φ. Σταματοπούλου, Μ. Ρημική
Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Χίου
Εισαγωγή: Η Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας αποτελεί μια μορφή οργάνωσης της
ψυχιατρικής περίθαλψης που έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την παροχή δωρεάν ποιοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας, σε
διασύνδεση με άλλες δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Η Κ.Μ.Ψ.Υ Χίου στα 8 χρόνια λειτουργίας της συνεργάζεται σταθερά με
δίαφορες υπηρεσίες: υγείας, κοινωνικής φροντίδας, ΚΕΔΔΥ,εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές του νομού.
Σκοπός: Η καταγραφή των ανίληκων εξυπηρετούμενωνπου έχουν προσέλθει στην Κ.Μ.Ψ.Υ. μετά από παραπομπή υπηρεσιών του
τομέα ευθύνης της κατά τα τελευταία 3 χρόνια λειτουργίαςόπου διαθέτει σταθερά παιδοψυχίατρο 2 φορές την εβδομάδα με στόχο την
ανάδειξη τους.
Υλικό: Συλλογή υλικού από τη βάση δεδομένων παιδιών της Κινητής Μονάδα Ψυχικής Υγείας Χίου.
Μέθοδος: καταγραφή αριθμού εξυπηρετούμενων ανίληκων που προσήλθανμετά από παραπομπή υπηρεσιών ανά έτος και καταταξή
τους ανάλογα την υπηρεσία παραπομπής (Πρωτοβάθμια Υγεία, ΚΕΔΔΥ,εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές ,κοινωνικές υπηρεσίες.)
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν των μεγάλο αριθμό παραπομπών - αναγκών στο παιδοψυχιατρικό τμήμα της Κ.Μ.Ψ.Υ
όπου παρέχονται δωρεαν υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Ιατρικής Φροντίδας για παιδιά και εφήβους.
Συμπεράσματα: Η Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας αποτελεί βασική υπηρεσία στην Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Ψυχικής Υγείας και ένας
καθοριστικός παράγοντας γι αυτό είναι η καλή διασύνδεση της με της υπόλοιπες υπηρεσίες του τομέα ευθύνης της.
2ο ΒΡΑΒΕΙΟ
EA19. ΟΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ «Κοινωνικοί Λειτουργοί ΕΝτάξη» – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ «ΕΘΙΣΜΟΥ» ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΠΛΟΗΓΗΣΗΣ
Φ. Μητροπούλου1, Κ. Κοντονή2, Δ. Θεοδωρόπουλος3, Ι. Τσελεπή3, Ν. Σακκογιάννη3, Π. Τσουκαλά3, Β. Πλώτα3, Γ. Σταμπολτά3
1. Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, υπότροφος ιδρύματος Ωνάση
2. Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας
3.Ομάδα Πρωτοβουλίας «Κοινωνικοί Λειτουργοί ΕΝτάξη»
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Οι «Κοινωνικοί Λειτουργοί ΕΝ τάξη» αποτελούν μια ομάδα πρωτοβουλίας κοινωνικών λειτουργών, που πιστοποιήθηκαν στο
πρόγραμμα κατάρτισης «Αριάδνη» του Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης του ΕΚΠΑ. Οι «Κοινωνικοί Λειτουργοί ΕΝ τάξη» ανέπτυξαν
και αναπτύσσουν εθελοντικά από το 2011 έως σήμερα δράσεις ευαισθητοποίησης σε σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Αχαΐας
και της ευρύτερης περιοχής.
ΣΚΟΠΟΣ: Η παρουσίαση της παρέμβασης στη Σχολική Κοινότητα (μαθητές – εκπαιδευτικοί – γονείς) της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης
σχετικά με την ασφαλή πλοήγηση στο Διαδίκτυο και την αποφυγή των διαδικτυακών κινδύνων, καθώς και της εσωτερικής αξιολόγησης
που διεξήχθη τη σχολική χρονιά 2013-2014.
ΥΛΙΚΟ: Στην παρέμβαση συμμετείχαν 21 Δημοτικά Σχολεία της Πάτρας και η ευρύτερη κοινότητα της πόλης μέσω δύο δράσεων
πληροφόρησης «street – work» και τεσσάρων ενημερωτικών εκδηλώσεων παρουσίασης του έργου της εθελοντικής δράσης. Πιο
συγκεκριμένα στην έρευνα έλαβαν μέρος 794 μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, 121 γονείς και 55 δάσκαλοι.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Χρησιμοποιήθηκε γραπτό ανώνυμο δομημένο ερωτηματολόγιο. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με το πρόγραμμα
στατιστικής επεξεργασίας SPSS V.21 και αξιοποιήθηκαν περιγραφικά στατιστικά (συχνότητες, μέσος όρος).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το Διαδίκτυο αποτελεί μία καθημερινή και πολύωρη ενασχόληση των μαθητών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης
(68%), των γονέων (53%) και των εκπαιδευτικών (83%). Παρόλο αυτά, παρουσιάζεται σημαντική έλλειψη ενημέρωσης σωστής χρήσης
του. Μετά την ενημέρωση, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί (92%) ανέφεραν την ανάγκη υιοθέτησης παρόμοιων δράσεων πληροφόρησης
στη σχολική κοινότητα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η έρευνα ανέδειξε την αναγκαιότητα λειτουργίας παρόμοιων δράσεων ενημέρωσης στη σχολική κοινότητα με στόχο
την πρόληψη και την αντιμετώπιση των κινδύνων στη χρήση του Διαδικτύου αλλά και της εξάρτησης από αυτό.
EA20. ΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ, ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΠΡΟΣΦΑΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ
ΉΠΙΑ ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ – ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ.
Γ. Τσεντίδου, Δ. Μωραίτου, Χ. Πετρίδου, Δ. Πετρίδου, Μ. Παλάγκα & Π. Μπερεδήμας
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης & Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης – Ψυχιατρικός Τομέας
Η αύξηση της εμφάνισης ανοϊκών συνδρομών (Bishop et al., 2010) και η δυσκολία της διάγνωσης, η οποία ορίζεται βάση νευρωνικής
εκφύλισης, (Molinuevo et al., 2010) καθιστούν σημαντική τη πρόγνωση της Ήπιας Γνωστικής Διαταραχής (Bishop et al., 2010),
μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στη φυσιολογική γήρανση και στην άνοια (Dunn et al., 2014). Διαδεδομένο διαγνωστικό κριτήριο για
την ΗΓΔ (Petersen et al., 1999) είναι οι αιτιάσεις της μνήμης, πρόσφατα, (Marshall et al., 2011) δείχθηκαν τα ελλείμματα στο εποπτικό
σύστημα ελέγχου, την εργαζόμενη μνήμη, τη λεκτική και οπτική οργάνωση, τον σχεδιασμό, την κρίση και τον συλλογισμό, ενώ μόλις
το 2012, συναντάμε τη μοναδική μέχρι τώρα μελέτη, για τη Θεωρία του Νου στην ΗΓΔ, Baglio et al., της οποίας τα αποτελέσματα
παρουσιάζουν ελλείμματα και σε αυτή τη γνωστική περιοχή.
Βάσει όσων αναφέρθηκαν, η παρουσιαζόμενη μελέτη θα βασιστεί σε ένα σύνθετο σχέδιο έρευνας (συγχρονικό και διαχρονικό), με
στόχο τον έλεγχο των σχέσεων γνωστικού ελέγχου, μνήμης και Θεωρίας του Νου στην ΗΓΔ, καθώς και την εξέταση της προβλεπτικής
ικανότητας των παραπάνω διαστάσεων για μετάπτωση σε άνοια, σε τρεις ομάδες ηλικιωμένων (α. ηλικιωμένοι με διάγνωση ΗΓΔ, β. με
παράγοντες κινδύνου εμφάνισης αγγειακής νόσου γ. υγιείς). Η εξέταση θα ολοκληρωθεί σε τρεις φάσεις. Στην πρώτη, θα εξεταστούν
και οι τρεις τα ομάδες, ενώ στη δεύτερη και στην τρίτη, θα επανεκτιμηθούν οι μισοί συμμετέχοντες των ομάδων β & γ. Από όσο
γνωρίζουμε, δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες μελέτες να εξετάζουν παραπάνω από μία διαστάσεις του γιγνώσκειν προοδευτικά, με την
εξέλιξη της ΗΓΔ. Επίσης, κενό παρουσιάζεται στη βιβλιογραφία σχετικά με τη Θεωρία του Νου και τη σχέση της με τη μνήμη και το
γνωστικό έλεγχο. Στόχος της μελέτης είναι να καλύψει αυτά τα κενά και, να προσφέρει στην έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση της ΗΓΔ.
EA21. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ ΨΥΧΟΓΕΝΟΥΣ ΑΝΟΡΕΞΙΑΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΜΕ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
Μ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ, ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Πρόκειται για την παρουσίαση περιστατικού ψυχογενούς ανορεξίας με Δείκτη Μάζας Σώματος οριακό για εισαγωγή στο Νοσοκομείο
(14,5), το οποίο αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς σε επίπεδο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας.
Σκοπός της εργασίας είναι να δείξει πώς είναι εφικτό με τη συνεργασία επιστημονικών ειδικοτήτων (ψυχιάτρου, παθολόγου και
διαιτολόγου) αλλά και την ενεργό εμπλοκή της υπόλοιπης οικογένειας της ασθενούς να επιτευχθούν οι θεραπευτικοί στόχοι της
αποκατάστασης της σωματικής και ψυχικής υγείας σε ένα περιστατικό με σοβαρή διαταραχή πρόσληψης τροφής ακόμη και εκτός
νοσοκομείου.
Πρόκειται για 19χρονη φοιτήτρια η οποία προσήλθε στο ιατρείο αιτιώμενη έντονη αδυναμία και κόπωση. Οι γονείς οι οποίοι
τη συνόδευαν ανέφεραν σταδιακή απώλεια βάρους κατά το τελευταίο έτος (πρώτο έτος φοίτησης στη σχολή της) και έντονη
ευερεθιστότητα(σε βαθμό φραστικής επιθετικότητας ) τον τελευταίο μήνα. Κατά την κλινική εξέταση διαπιστώθηκε ότι το σωματικό
της βάρος ήταν 37 Kg και είχε αμηνόρροια κατά το τελευταίο εξάμηνο. Από την ψυχιατρική συνέντευξη προέκυψαν περαιτέρω
δεδομένα που επιβεβαίωσαν ότι πληρούσε τα διαγνωστικά κριτήρια για την ψυχογενή ανορεξία.
Στην πρώτη συνεδρία , η οποία διήρκεσε περίπου 90΄,τεκμηριώθηκε η διάγνωση της ψυχογενούς ανορεξίας, έγινε η αξιολόγηση της
καταλληλότητας της ασθενούς για τη γνωσιακή ψυχοθεραπεία και ψυχοεκπαίδευση της ιδίας αλλά και των γονέων της σχετικά με τη
διαταραχή. Τέλος έγινε ο θεραπευτικός σχεδιασμός ο οποίος περιελάμβανε την αξιολόγηση της κατάστασης και της σωματικής της
υγείας με αιματολογικές εξετάσεις και κλινική εξέταση από παθολόγο και την τακτική παρακολούθηση από διαιτολόγο ενώ σε επίπεδο
ψυχιατρικής παρέμβασης προγραμματίσθηκαν συνεδρίες ψυχοθεραπείας γνωσιακής κατεύθυνσης με εβδομαδιαία συχνότητα. Ως
θεραπευτικοί στόχοι ορίστηκαν η αποκατάσταση της σωματικής υγείας (του σωματικού βάρους με αύξηση 500-1000gr /εβδομάδα και
των εργαστηριακών παραμέτρων), αλλά και της ψυχικής υγείας μέσω της γνωσιακής αναδόμησης.
Αυτό που διαπιστώθηκε ήταν ότι με καλή συνεργασία όλων των εμπλεκομένων μερών οι θεραπευτικοί στόχοι επετεύχθησαν στο
σχετικά σύντομο διάστημα των τεσσάρων μηνών.
ΗΚ
Ε
EA22. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ ΨΥΧΟΓΕΝΟΥΣ ΑΝΟΡΕΞΙΑΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΜΕ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣΥΜΠΕH ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ
ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ: ΜΙΑ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ
Ιωάννης Α. Δελημάρης
Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
ΣΤ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Παρά το γεγονός ότι φαινόμενα βίας στη σχολική κοινότητα έχουν παρατηρηθεί από πολύ παλιά με διάφορες μορφές, λίγα
είναι γνωστά αναφορικά με τη συμβολή των εκπαιδευτικών στην πρόληψη και αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού (ΣΕ).
ΙΑ
ΣΚΟΠΟΣ: Η διερεύνηση της συμβολής των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην πρόληψη και αντιμετώπιση του (ΣΕ).
ΥΣ
ΥΛΙΚΟ: Ως υλικό της μελέτης χρησιμοποιήθηκε η διαθέσιμη βιβλιογραφία στις βάσεις δεδομένων MEDLINE και ΕRIC.
ΡΟ
ΜΕΘΟΔΟΣ: H μεθοδολογία αφορά στην ανασκόπηση (ομαδοποίηση και ανάλυση) δεδομένων από στοχευμένες παιδαγωγικές
παρεμβάσεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση του (ΣΕ) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
ΔΕ
Ν
ΠΑ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Υπάρχει έλλειψη δεδομένων από προγράμματα παρέμβασης υλοποιημένα σε σχολεία της Ελλάδας συγκριτικά με
άλλες χώρες του εξωτερικού (πχ. ΗΠΑ). Η συμβολή των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην πρόληψη και αντιμετώπιση
του (ΣΕ) σε επίπεδο παιδαγωγικών παρεμβάσεων μπορεί να συνοψιστεί, κυρίως, στα εξής: α) εντοπισμός παιδιών που μπορεί να έχουν
τάσεις προς προβληματικές συμπεριφορές και εφαρμογή προσεγγίσεων κοινωνικο-συναισθηματικής υποστήριξης τους, β) προσεκτική
ακρόαση του/της μαθητή-τριας που εκθέτει το πρόβλημά του/της και κατ΄ ιδίαν συζήτηση με στόχο την αποφυγή της δημόσιας
ταπείνωσης του θύματος, γ) συνάντηση με τους κηδεμόνες των μαθητών που εμπλέκονται ώστε να εξηγηθούν τα παιδαγωγικά μέτρα
που πρέπει να ληφθούν, δ) σύσταση ομάδων συμβουλευτικής μαθητών σε κάθε σχολείο με την καθοδήγηση σχολικού ψυχολόγου (δεν
υφίσταται στην Ελλάδα), ε) προσπάθεια για τη βελτίωση των ανθρώπινων σχέσεων στο σχολείο και την υιοθέτηση ενός λειτουργικού
μοντέλου συνεργασίας μεταξύ μαθητών-τριών, γονέων/κηδεμόνων και εκπαιδευτικών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η συμβολή των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην πρόληψη και αντιμετώπιση του (ΣΕ) είναι
πολυπαραγοντική. Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω έρευνα στον τομέα της αξιολόγησης και βέλτιστης αξιοποίησης των δυνητικών
στρατηγικών πρόληψης /αντιμετώπισης με βάση την εμπειρία από προγράμματα παρέμβασης υλοποιημένα σε σχολεία της Ελλάδας.
ΕΠΑΙΝΟΣ
EA23. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΙΓΜΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ’
Μ.Σβολιαντοπούλου, Σ.Καραντινού, Ε.Κόρχατζη, Α.Μαυρόκωστα, Μ.Φραγκομιχελάκη
Staffordshire University, Hράκλειο Κρήτης
Εισαγωγή: Ένα ζήτημα το οποίο είναι μείζον στη σύγχρονη κοινωνία είναι αυτό του κοινωνικού στιγματισμού απέναντι σε άτομα με
ψυχικές ασθένειες, κοινωνικός στιγματισμός ο οποίος έχει τις απαρχές του στην αρχαιότητα. Σκοπός: Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί
στην μελέτη του κοινωνικού στίγματος έναντι των ψυχικά ασθενών σε ομάδες του γενικού πληθυσμού και στοχεύει στη καταγραφή
των στάσεων των υποκειμένων, στην κατάρριψη εσφαλμένων πεποιθήσεων, στη προσπάθεια σωστής ενημέρωσης και στην
διαμόρφωση προτάσεων για την αντιμετώπιση του κοινωνικού στιγματισμού. Υλικό: Για την διεξαγωγή της μελέτης δημιουργήθηκε
ένα είδος ποιοτικής έρευνα για την εμβάθυνση στο θέμα του κοινωνικού στιγματισμού. Μοιράστηκε έντυπο συγκατάθεσης και έγινε
χρήση μαγνητοφώνου. Οι συμμετέχοντες ήταν 50 άτομα, 25 του ιατρικού προσωπικού, εξοικειωμένα με τους ψυχικά πάσχοντες
και 25 εξίσου άτομα ιατρικού προσωπικού, με ελάχιστη έως καθόλου εξοικείωση με τις ψυχικές ασθένειες. Μέθοδοι: Διεξήχθησαν
συνεντεύξεις με ερωτήσεις ανοιχτού τύπου, μη κατευθυντικές και ημιδομημένες και ακολούθησε απομαγνητοφώνηση, κωδικοποίηση
και κατηγοριοποίηση των απαντήσεων. Αποτελέσματα: Τα άτομα, τα οποία ήταν περισσότερο εξοικειωμένα με τους ψυχικά πάσχοντες
βρέθηκε να έχουν πιο θετικές στάσεις, υποστήριζαν την ισότητα των δικαιωμάτων στον επαγγελματικό τομέα και πίστευαν πως
παρόλο που τα ΜΜΕ προβάλλουν μηνύματα που παραπλανούν, οι ίδιοι δεν επηρεάζονται. Ακόμη, ήταν θετικοί απέναντι στο κοινό
περιβάλλον συμβίωσης με ψυχικά ασθενείς και όσον αφορά το κομμάτι της θρησκείας αρνήθηκαν κατηγορηματικά την σύνδεση της
θρησκείας με την ψυχική διαταραχή. Συμπεράσματα: Στις μέρες μας οι ψυχικές διαταραχές είναι από τις πιο στιγματισμένες. Αυτό έγινε
φανερό και από τις απαντήσεις ιδιαίτερα των μη εξοικειωμένων συμμετεχόντων με την ψυχική ασθένεια, κάτι που έχει αποδειχθεί
από αναρίθμητες έρευνες. Τα αποτελέσματα που βρέθηκαν μεταξύ των εξοικειωμένων αναδεικνύουν αναμφισβήτητα τον ρόλο της
εμπειρίας με τις ψυχικές ασθένειες στην διαμόρφωση θετικών στάσεων και καλύτερης αντιμετώπισης απέναντι σε άτομα που είναι
ψυχικά ασθενείς αλλά και στην αναζήτηση βοήθειας σε περίπτωση που οι ίδιοι πάσχουν από κάποια ψυχική διαταραχή χωρίς να
φοβούνται τον στιγματισμό από την κοινωνία.
EA24. H ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ: ΑΤΟΜΑ ΜΕ HIV-PHOBIA
Μ. Κωνσταντινίδης, Τ. Ρόβλια, Συμβουλευτικός Σταθμός για το AIDS-ΚΕΕΛΠΝΟ, Αθήνα, Ελλάδα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Οι αλλαγές που επέφερε η εξέλιξη της φαρμακοθεραπείας για τη HIV λοίμωξη σε ιατρικό επίπεδο δεν προκάλεσαν
σημαντικές αλλαγές στις κοινωνικές αναπαραστάσεις και στερεότυπα του πληθυσμού. Η HIV λοίμωξη είναι κυρίως μια κοινωνική
στιγματιστική νόσος. Αυτός είναι ο λόγος της δυσανάλογα μεγάλης ομάδας ατόμων που αναπτύσσουν φοβία.
ΣΚΟΠΟΣ: Παρουσίαση των χαρακτηριστικών των ατόμων που προσήλθαν στο Συμβουλευτικό Σταθμό (ΣΣ) και οι ψυχοκοινωνικές
παρεμβάσεις των συμβούλων.
ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Περιελήφθησαν ιστορικά 38 νέων περιπτώσεων ανδρών και γυναικών που προσήλθαν στο ΣΣ την περίοδο 201314.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Για τις γυναίκες ο λόγος προσέλευσης σημαίνει κυρίως μια ευκαιριακή σεξουαλική σχέση. Η έλλειψη ενημέρωσης
για τον HIV είναι έντονη και πυροδοτεί την κατ’ εξακολούθηση ενασχόληση με το θέμα. Για τους άνδρες η ενοχή από ανεπίτρεπτες
σεξουαλικές επαφές εκτός σχέσης αποτελεί το υπόβαθρο της ανάπτυξης της φοβίας. Η περίπτωση λανθάνουσας ομοφυλοφιλίας
συχνά ενυπάρχει πίσω από την φοβία για μια υποομάδα ανδρών που εμφανίζουν καταναγκασμό για έναν διαρκώς υποβόσκοντα
κίνδυνο. Η φοβία μοιάζει σαν μια αντίδραση σε μια εμπειρία η οποία δεν έχει επεξεργαστεί και αποφεύγεται ή υπομένεται με έντονο
άγχος ή σωματική ενόχληση. Η αποφυγή ή η ενόχληση που συνδέονται με τις φοβικές καταστάσεις, παρεμποδίζουν σημαντικά τις
συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες του ατόμου, την επαγγελματική λειτουργικότητα ή τις κοινωνικές σχέσεις. Ο βαθμός ανάπτυξης
της φοβίας συνδέεται με τη δομή της προσωπικότητας, το υπόβαθρο του οικογενειακού αστερισμού και την τυχόν συνύπαρξη άλλων
κλινικών στοιχείων στο φάσμα του παρανοϊκού, ψυχαναγκαστικού και της ιδεοληψίας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Στο πλαίσιο της ύπαρξης παραπληροφόρησης και της λαϊκής φημολογίας, η διεργασία της υπέρμετρης διέγερσης
της αμφιβολίας και της εμμονής κατευνάζονται. Η δυσλειτουργία που εκφράζεται ως δυσκολία που καταστρέφει πρώιμα τις ερωτικές
συναισθηματικές δεσμεύσεις, υποχωρεί με την ανάλυση των συναισθημάτων στα πλαίσια της συνεργασίας τους στο ΣΣ.
EA25. ΟΜΑΔΕΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΜΗΤΕΡΩΝ-ΠΑΙΔΙΩΝ: ΕΝΙΣΧΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΕΣΜΟ
Κ. Υδραίου1 και Κ. Γερουλάνου1
1Πρόγραμμα «Βήμα», Σωματείο ΕΛΙΖΑ & «ένα παιδί, ένας κόσμος», Ελλάδα
Εισαγωγή: Η δράση της μαγειρικής ως συνεκτικό στοιχείο των ομάδων έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλά πλαίσια αποκατάστασης και
θεραπείας από εργοθεραπευτές και ψυχολόγους με ποικίλες μορφές και στόχους (Duncombe & Howe, 1985; Fitzsimmons & Buettner,
2003; Odawara, 2005). Τα σημαντικότερα οφέλη συνίστανται στην κοινωνικοποίηση, στην προαγωγή της ανοιχτής επικοινωνίας των
μελών, στη βελτίωση της αυτοπεποίθησης, καθώς και σε σωματικό και γνωστικό επίπεδο. Στα πλαίσια του προγράμματος «Βήμα»,
διενεργήθηκε πιλοτική ομάδα μαγειρικής με μητέρες και παιδιά μεταναστών προσχολικής ηλικίας (0-5 ετών).
Σκοπός: Στόχοι της παρέμβασης αποτελούν η πρώιμη ανίχνευση και πρόληψη προβλημάτων σωματικής και ψυχικής υγείας, νοητικής
ανάπτυξης και κοινωνικής προσαρμογής των παιδιών μέσω της ενίσχυσης του δεσμού γονέων-παιδιών, η ενδυνάμωση των γονέων
στο ρόλο τους μέσω της συμβουλευτικής σε θέματα προσχολικής ηλικίας, καθώς και η έγκαιρη διάγνωση/αντιμετώπιση προβλημάτων
ψυχικής υγείας των γονέων.
Μέθοδοι: Η ομάδα μαγειρικής στο «Βήμα», διενεργείται σε δεκαπενθήμερη βάση για ένα ακαδημαϊκό έτος και συμμετέχουν σε
αυτήν μητέρες και παιδιά. Την ομάδα συντονίζουν δύο θεραπευτές ψυχολόγοι ενώ σημαντική είναι και η συμβολή των εθελοντών. Η
μεθοδολογία της παρέμβασης εστιάζει στη χρήση της μαγειρικής ως θετική αλληλεπίδραση ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί, στην
καλλιέργεια της συνοχής μεταξύ των μελών, στην αξιοποίηση της ομάδας ως χώρο κοινωνικής μάθησης (συμβουλευτική, modeling κ.α.), στην προαγωγή των υγιών διατροφικών συνηθειών, της οικιακής οικονομίας καθώς και της πολιτισμικής ταυτότητας των
συμμετεχόντων. Η συχνότερη διάγνωση των μητέρων είναι συναισθηματικές διαταραχές, ενώ τα παιδιά εμφανίζουν διαταραχές
συμπεριφοράς ή/και συναισθηματικές δυσκολίες καθώς και δυσκολίες διατροφής. Στην εργασία αυτή θα αναλυθούν οι τρόποι
παρέμβασης και η λειτουργία της ομάδας.
Αποτελέσματα/Συμπεράσματα: Τα σημαντικότερα οφέλη που φαίνεται να αποκόμισαν οι συμμετέχοντες συνοψίζονται στην ένταξή
τους στον κοινωνικό ιστό, στην αποδοχή και την αλληλοϋποστήριξή τους, στην υιοθέτηση εναλλακτικών τρόπων διαχείρισης των
δυσκολιών των παιδιών, στην ενίσχυση της θετικής αλληλεπίδρασής μαζί τους καθώς και σε άλλα που θα αναλυθούν λεπτομερώς
στην εργασία αυτή.
ΕΠΑΙΝΟΣ
EA26. Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ, ΤΟΝ ΥΠΝΟ,
ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ
Μ. Μπατσικούρα, M.E. Κατσά, Σ. Ζυγά, Μ. Τσιρώνη, Α. Σαχλάς, Β. Βασιλόπουλος, Ι. Ευστρατίου, Γ. Χαρόνης, Α. Χουρδάκη, Μ.Δ. Πετσέλη,
Α.Π. Ρόχας Χιλ
Σχολή Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Εισαγωγή: Ως άγχος ορίζεται η δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση που περιλαμβάνει αισθήματα έντασης, φόβου και ανησυχίας
σαν απάντηση σε κίνδυνο. Εξαρτάται από παράγοντες, περιβαλλοντικούς και σωματικούς.
Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η σχέση των συνηθειών διατροφής, ύπνου και άσκησης με το άγχος καθώς και η
σχέση της διατροφής με τη συστολική (ΣΠ)-διαστολική (ΣΠ) αρτηριακή πίεση, έφηβων μαθητών λυκείου.
Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν 372 μαθητές (16-19 ετών) της δευτέρας και της τρίτης λυκείου, στην Καλαμάτα.
Συμπληρώθηκε σταθμισμένο ερωτηματολόγιο για τις διατροφικές συνήθειες και η κλίμακα Hamilton για την αξιολόγηση του στρες.
Πραγματοποιήθηκαν και ανθρωπομετρικές μετρήσεις.
Αποτελέσματα: Tο 63,3% ήταν κορίτσια και το 36,7% αγόρια. Το 83,2% των μαθητών παρουσίασε ήπιας βαρύτητας άγχος
σύμφωνα με το σκορ στην κλίμακα άγχους Hamilton. Το 57,3% νιώθει μέτρια έως έντονη κούραση μετά το πρωινό ξύπνημα.
Στα κορίτσια όσο αυξάνεται η ηλικία, το βάρος, το BMI%, η περίμετρος μέσης και γοφών τόσο αυξάνεται το άγχος τους. Ο
καφές(p=0,039) φάνηκε να αυξάνει ενώ το γάλα(p=0,002) να μειώνει τα επίπεδα άγχους. Η αυξημένη κατανάλωση πρόχειρων
μικρογευμάτων(p=0,001), γλυκών(p<0,001), μη σπιτικού φαγητού(p=0,001) και δημητριακών(p=0,008) προκαλεί υψηλότερο άγχος
σε αντίθεση με την κατανάλωση ψαριού(p=0,014). Η μειωμένη διάρκεια ύπνου, λιγότερο από 7,3(±1,39) ώρες την ημέρα(p=0,002)
και η αποχή από αθλητικές δραστηριότητες αυξάνουν το άγχος(p=0,001). Σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες και την αρτηριακή
πίεση βρέθηκε ότι: Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε ωμέγα-6 λιπαρά οξέα μειώνει τη ΣΠ(p=0,004) και ΔΠ(p=0,015).
Στα αγόρια, η μειωμένη κατανάλωση ψαριού(p=0,020) και οσπρίων(p=0,031) αυξάνει τη ΣΠ, ενώ η μειωμένη κατανάλωση
ρυζιού(p=0,035), δημητριακών(p=0,035) και η αυξημένη βιταμίνη E(p=0,029), μειώνει τη ΔΠ. Στα κορίτσια η μειωμένη κατανάλωση
κοτόπουλου(p=0,015) και η αυξημένη κατανάλωση ρυζιού και δημητριακών (p=0,017) αυξάνει τη ΔΠ.
Συμπερασματικά: Στη σωματική και ψυχολογική ισορροπία ενός εφήβου είναι καθοριστική η υιοθέτηση ισορροπημένου διαιτολογίου.
Απαραίτητος βέβαια κρίνεται ο συνδυασμός του με φυσική δραστηριότητα και διατήρηση ενός υγιούς ωραρίου ύπνου.
EA27. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΓΧΩΔΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΝΕΩΝ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΩΝ
ΑΣΘΕΝΩΝ
Π. Χέρας, Γ. Πατούρας, Μ. Χέρα, Γ. Κορδοπάτη, Ι. Τσιβερδής, Θ. Ανδριανόπουλος, Β. Νάτσης
Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Μελέτης Ψυχοσωματικών Προβλημάτων
Εισαγωγή: Η διάγνωση του καρκίνου και η έναρξη χημειοθεραπείας είναι ψυχολογικές καταστάσεις που συχνά προκαλούν έντονες
συναισθηματικές και αγχώδεις διαταραχές στους ασθενείς. Σημαντική ασυμφωνία προκύπτει στη διεθνή βιβλιογραφία αναφορικά με
την επίπτωση του άγχους και της κατάθλιψης που εμφανίζει έντονη διακύμανση και κυμαίνεται από 1% έως και περίπου 50%.
Σκοπός: Της παρούσης μελέτης είναι η εκτίμηση των ποσοστών άγχους και κατάθλιψης σε Έλληνες ογκολογικούς ασθενείς κατά την
έναρξη χημειοθεραπείας και της πιθανής συσχέτισής τους με την ποιότητα ζωής (ΠΖ) των ασθενών, σημαντικής πλέον παραμέτρου
στην Ογκολογία.
Υλικό & Μέθοδος: Συνολικά συμμετείχαν στη μελέτη 236 νεοεμφανισθέντες ενήλικοι ασθενείς με συμπαγείς όγκους (101 άνδρες και
135 γυναίκες, διάμεσης ηλικίας 59 έτη) και κατάσταση λειτουργικότητας (PS ECOG) 0-1, χωρίς μείζονα προϋπάρχουσα ψυχοπαθολογία
ή γνωσιακή έκπτωση. Οι συναισθηματικές και αγχώδεις αντιδράσεις τον ασθενών μετρήθηκαν με τη Hospital Anxiety and Depression
Scale (HADS), ενώ η ΠΖ με το ερωτηματολόγιο EORTC QLQ-C30 λίγο πριν από την έναρξη της χημειοθεραπείας.
Αποτελέσματα: Η ανάλυση έδειξε ότι το 25% των ασθενών εμφανίζουν έντονη αγχώδη συμπτωματολογία και 20% καταθλιπτικό
συναίσθημα( μέση τιμή HADS >10 για κάθε υποκλίμακα. Οι γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες εμφάνισαν εντονότερο άγχος (P<0,001)
και κατάθλιψη (P<0,05). Επίσης, οι ασθενείς με προχωρημένη νόσο παρουσίασαν εντονότερη κατάθλιψη συγκριτικά με τους ασθενείς
με πρώιμη νόσο (P<0,01). Η συνύπαρξη άγχους και κατάθλιψης ήταν έντονη και συσχετίστηκε σε στατιστικά σημαντικό βαθμό με
αρκετές παραμέτρους της ΠΖ. Τέλος, ανάλυση πολλαπλής παλινδρόμησης κατέδειξε ότι η κοινωνική λειτουργικότητα, η οικονομική
επιβάρυνση και κυρίως , ο βαθμός κατάθλιψης, είναι οι ισχυρότερες και πιο αξιόπιστες παράμετροι που καθορίζουν τη συνολική ΠΖ
των ασθενών.
Συμπεράσματα: Σημαντικό ποσοστό νέων ογκολογικών ασθενών παρουσιάζει έντονες συναισθηματικές και αγχώδεις διαταραχές
κατά την έναρξη της χημειοθεραπείας, οι οποίες επηρεάζουν συνολικά τη συνολική ΠΖ τους. Η συστηματική χρήση σύντομων
και αξιόπιστων διαγνωστικών δοκιμασιών στην απαρχή μιας μακράς και ενίοτε επώδυνης πορείας, θα συμβάλλει στην έγκαιρη
ψυχοθεραπευτική ή/και φαρμακευτική αντιμετώπιση της ψυχικής νοσηρότητας, με συνέπεια τη βελτίωση της ΠΖ, την καλύτερη
συμμόρφωση του ασθενούς με τη θεραπεία, αλλά και ενδεχομένως τη θετική επίδραση στην πρόγνωση της νεοπλασματικής νόσου.
1ο ΒΡΑΒΕΙΟ
EA28. ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΓΝΩΣΙΩΝ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ
Μ. Υποφάντη¹,², Γ. Λυράκος¹,4, Μ. Μουχτούρη³, Π. Τζάννε¹, Μ. Γρηγοριάδου¹, Μ. Γρηγοράκη¹, Γ. Θεοδωράκης², Β. Ζήση².
¹Ψυχιατρικός Τομέας, Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας « Άγιος Παντελεήμων», Νίκαια, Ελλάδα.
²Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τρίκαλα, Ελλάδα.
³Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί», Αθήνα, Ελλάδα.
4Μονάδα Πόνου, B΄ Πανεπιστημιακή Κλινική Αναισθησιολογίας Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «Αττικόν»,
Αθήνα, Ελλάδα.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το κάπνισμα αποτελεί παγκοσμίως μια αιτία πρόκλησης ασθενειών και πρόωρων θανάτων, εντούτοις η διακοπή του
αποδεικνύεται δύσκολα επιτεύξιμος στόχος.
ΣΚΟΠΟΣ: Η μελέτη του ρόλου των χαρακτηριστικών προσωπικότητας ως βοηθητικού μέσου για τη συμβουλευτική παρέμβαση
στη διακοπή σε σχέση με την αρχική διερεύνηση γνωσιών ατόμων που επιθυμούν τη διακοπή καπνίσματος και προσέρχονται σε
ψυχολόγο.
ΥΛΙΚΟ: Χρησιμοποιήθηκαν α΄) Ερωτηματολόγιο με δημογραφικά στοιχεία, β΄) Για την διερεύνηση των παραγόντων της
προσωπικότητας χρησιμοποιήθηκε το σταθμισμένο στα ελληνικά ερωτηματολόγιο «Διεθνής Κλίμακα Προσωπικότητας» (International Personality Item Pool-ΙΡΙΡ), που αξιολογεί πέντε βασικούς παράγοντες της προσωπικότητας. Η διακοπή του καπνίσματος
πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο «Τέρμα το Κάπνισμα και Ώρα για Άσκηση».
ΜΕΘΟΔΟΙ: Η ανάλυση των αποτελεσμάτων πραγματοποιήθηκε με περιγραφική στατιστική (descriptive analysis) και εφαρμόσθηκαν
Έλεγχος κανονικότητας με το test Kolmogorov-Smirnov και το παραμετρικό t-test για ανεξάρτητα δείγματα.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από 60 άτομα μόνο τα 41 άτομα ολοκλήρωσαν τη συμμετοχή τους σε πρόγραμμα με εβδομαδιαίες συναντήσεις
(ποσοστό ανταπόκρισης 68,33%). Από τους 41 συμμετέχοντες που ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα κατάφεραν να διακόψουν για
διάστημα έως και 6 μήνες την καπνιστική συνήθεια οι 19 (46.3%), ενώ δεν τα κατάφεραν οι 21 (51.2%). Οι παράγοντες προσωπικότητας
της Ευσυνειδησίας σχετίστηκαν με μια αρνητική (δυσκολία στην κατανόηση πρόκλησης εθισμού) και δύο θετικές γνωσίες (για
αναγνώριση των βλαβερών επιδράσεων του καπνίσματος) (t=2.034-5.365, p=.000-.049<.05), της Πνευματικής Καλλιέργειας με
τέσσερις αντίστοιχα με τις προηγούμενες, θετικές γνωσίες (t=2165-2981, p=.005-.037<.05), της Εξωστρέφειας με μια αρνητική
(βελτίωσης αυτοεικόνας λόγω καπνίσματος) και μια θετική γνωσία (t=2153-2903, p=.006-.044) και της Προσήνειας με μία αρνητική
γνωσία βελτίωσης αυτοσυναισθήματος λόγω καπνίσματος (t=3196, p=.019<.05).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας όπως η Ευσυνειδησία, η Πνευματική Καλλιέργεια, η Εξωστρέφεια
και η Προσήνεια μπορεί να βοηθήσουν τους ειδικούς για την καταγραφή των γνωσιών για το κάπνισμα και το παθητικό κάπνισμα, ώστε
να επικεντρωθούν στοχευμένα στην έναρξη της συμβουλευτικής παρέμβασης σε αντίθεση με τον παράγοντα της Συναισθηματικής
Σταθερότητας/Νευρωτισμού.
EA29. ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΜΙΑΣ ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗΣ.
Περσεφόνη Τόλου 1, Αντωνίου Μαρία1, Τζιαφέρη Στυλιανή 2
1 Προπτυχιακή φοιτήτρια Τμ. Νοσηλευτικής Παν. Πελοποννήσου
2 Επικ. Καθηγήτρια Τμ.Νοσηλευτικής Παν. Πελοποννήσου
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το φαινόμενο της κακοποίησης και παραμέλησης του παιδιού είναι οικουμενικό και αποτελεί ένα πολύπλοκο και σοβαρό
ψυχοκοινωνικό πρόβλημα. Το παιδί υπήρξε και εξακολουθεί να είναι το πρώτο θύμα της πρωτόγονης βίας των μεγάλων, καθώς η
φυσική του αδυναμία το καθιστά εύκολο στόχο.
ΣΚΟΠΟΣ: η μελέτη της παιδικής κακοποίησης και οι επιπτώσεις της στο βιοψυχοκοινωνικό υπόβαθρο του παιδιού. Στην παρούσα
ανασκόπηση γίνεται αναφορά στις μορφές της παιδικής κακοποίησης και στα σημάδια αναγνώρισής της.
ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Το υλικό το οποίο χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα ανασκόπηση αντλήθηκε από τις εξής βάσεις δεδομένων:
PUBMED, GOOGLE SCHOLAR, e-psychology, eumedline, AMERICAN HUMANE ASSOCIATION, childhelp, οργανισμός obrela/world
health organization, Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, Σύνδεσμος για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της βίας στην οικογένεια. Κριτήρια
εισαγωγής ήταν η κακοποίηση που αφορούσε μόνο σε παιδιά σε μελέτες, ελληνικές και αγγλικές, που δημοσιεύθηκαν το 2005-2014.
Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν είναι: child abuse, children maltreatment, mental disorders, παιδική κακοποίηση, ψυχικές
διαταραχές κακοποιημένων παιδιών.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί σημαντικά η παιδική κακοποίηση στην Ελλάδα, κυρίως σε αγροτικές περιοχές.
Η παιδική κακοποίηση επηρεάζει αρνητικά την ψυχική υγεία των παιδιών, τόσο στην παιδική όσο και στην ενήλικη ζωή τους.
Όλα τα είδη της κακοποίησης σχετίζονται με ψυχικές διαταραχές συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών αυτοκτονίας, της
κατάθλιψης, των σεξουαλικών διαταραχών κυρίως στις γυναίκες, της εξάρτησης από ουσίες και της αντικοινωνικότητας. Επιπλέον,
βάση επιδημιολογικών στοιχείων η σωματική κακοποίηση είναι η πιο συχνή μορφή παιδικής κακοποίησης. Τέλος, σήμερα υπάρχει
αυξημένη συνειδητοποίηση του προβλήματος της παιδικής κακοποίησης και αυξανόμενη πίεση στις κυβερνήσεις από οργανώσεις και
επαγγελματίες υγείας ώστε να αναλάβουν προληπτική δράση.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Κρίνεται αναγκαία η πρόληψη, η αναγνώριση και η καταγγελία της παιδικής κακοποίησης τόσο από τους
επαγγελματίες υγείας όσο και από το κοινωνικό περιβάλλον του κακοποιημένου παιδιού.
EA30. ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ
Π. Χέρας, Γ. Πατούρας, Μ. Χέρα, Γ. Κορδοπάτη, Ι. Τσιβερδής, Θ. Ανδριανόπουλος, Β. Νάτσης
Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Μελέτης Ψυχοσωματικών Προβλημάτων
Σκοπός: Η καταγραφή των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων που απορρέουν στη ζωή των ασθενών της τρίτης ηλικίας όταν έρχονται
αντιμέτωποι με τον καρκίνο.
Υλικό & Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης μας αποτέλεσαν 42 ογκολογικοί ασθενείς τρίτης ηλικίας. Η συλλογή των δεδομένων
προέκυψε με συμπλήρωση ερωτηματολογίου και λήψη προσωπικής συνέντευξης.
Αποτελέσματα: Μετά την επεξεργασία των δεδομένων μας προέκυψε ότι οι ογκολογικοί ασθενείς στην τρίτη ηλικία έρχονται όχι μόνο
αντιμέτωποι με το γήρας αλλά και με μια νέα επώδυνη κατάσταση , η οποία τους προκαλεί φόβο, αποπροσανατολισμό, σύγχυση
και αγωνία για το υπόλοιπο της ζωής τους. Ο φόβος για τον επερχόμενο θάνατο γίνεται πιο έντονος. Ο περιορισμός της κίνησης και
των δραστηριοτήτων τους λόγω της νόσου, του πόνου και των επώδυνων θεραπειών αυξάνει τον ανεκμετάλλευτο χρόνο τους και
έτσι οι αρνητικές σκέψεις ευνοούνται και η αναφορά τους στο θάνατο είναι συχνότερη. Άλλοι αντιδρούν σε αυτό προσφεύγοντας
σε ενασχόληση με τα θεία και άλλοι παρουσιάζουν θυμό, κατάθλιψη ή /και απομονώνονται. Ο φόβος για τυχόν μη κάλυψη των
οικονομικών τους αναγκών, τους δημιουργεί επιπρόσθετη ανασφάλεια.
Συμπεράσματα: Οι ογκολογικοί ασθενείς στην τρίτη ηλικία χρήζουν ανάγκης υποστήριξης από τους επαγγελματίες υγείας αλλά και από
το οικείο περιβάλλον τους. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται να τους φέρουμε σε επαφή με το πρόβλημα και να βοηθηθούν
και αποδεχτούν τη νόσο. Όσο είναι δυνατόν πρέπει να καλύψουμε τις ανάγκες που προκύπτουν από το γήρας, όσο και από τη νόσο
(σωματικές, μετακίνησης, οικονομικές και επικοινωνίας). Απαιτείται η ενθάρρυνσή τους και με υποστηρικτική ακρόαση και συζήτηση
να τους δοθεί η δυνατότητα να εκφράσουν φόβους, απορίες, συναισθήματα. Έτσι, δίνεται η δυνατότητα να βελτιωθεί η διάθεσή τους,
μειώνοντας την κατάθλιψη. Επίσης, αναγκαία είναι η προτροπή τους για δραστηριότητες προκειμένου να υπάρχει κοινωνική επαφή και
ενίσχυση της αυτοεκτίμησής τους, ειδικά δε όταν δε συνοικούν με την υπόλοιπη οικογένεια. Πρωταρχικό ρόλο στη στήριξη αυτή έχει
οι οικογένεια που για τον ασθενή της τρίτης ηλικίας είναι τα σημαντικότερα πρόσωπα στη ζωή του, τα οποία μπορούν να κάνουν τη
νόσο λιγότερο τραυματική.
EA31. ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΒYΡΩΝΑ – ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟ
ΕΠΙΠΕΔΟ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ.
Κ.Παπαδημητρίου1, Χ.Χρυσανθάκη1, Δ.Κουμπής1, Ε.Γεωργιάδης1, Ι.Μαγαζιώτου1, Ι.Σινάνη1, Μ.Κοράκης1, Α.Μαριδάκης2,
Α.Κουρέτα2, Δ. Πλουμπίδης2.
Κ.Υ Βύρωνα1, Κέντρο Koινοτικής Ψυχικής Υγείας Βύρωνα-Καισαριανής2
Εισαγωγή: Αν και ο χώρος της Πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας βιβλιογραφικά θεωρείται ενδεδειγμένος για ψυχιατρική παρέμβαση
λόγω της θεωρητικά εκτιμούμενης έλλειψης του στίγματος της ψυχικής διαταραχής, εντούτοις τα προσερχόμενα στα Κέντρα Υγείας
για εξέταση άτομα είναι λιγότερα των πασχόντων. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με την εντοποιότητα του προσωπικού των κέντρων και
την αποφυγή των κατοίκων να παρουσιαστούν για τον λόγο αυτό, οπότε και προσφεύγουν σε άλλες υπηρεσίες στη πόλη.
Σκοπός της μελέτης: ήταν η αποτελεσματικότερη παροχή υπηρεσιών υγείας στους ψυχικά πάσχοντες ασθενείς στην ευρύτερη περιοχή
των Δήμων Βύρωνα και Καισαριανής.
Αποτελέσματα: Η αποτελεσματική συνεργασία του Κ.Υ .Βύρωνα και του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Βύρωνα - Καισαριανής, σε
καθημερινή βάση, είχε σαν αποτέλεσμα: Να παραπέμπονται ανάλογα με την αναγνώριση και την εκτίμηση των συμπτωμάτων της
ψυχικής νόσου από τους Γενικούς Ιατρούς του Κ.Υ Βύρωνα νεοεμφανιζόμενα περιστατικά στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Βύρωνα –
Καισαριανής, ώστε να αντιμετωπίζονται και να παρακολουθούνται εκεί. Τέτοια περιστατικά αφορούσαν κυρίως, καταθλιπτική διάθεση,
αγχώδεις διαταραχές, διαταραχές ύπνου, διαταραχές στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην οικογένεια και στην εργασία, επιθετικές
συμπεριφορές, χρόνια παθολογικά νοσήματα, κατάχρηση αλκοόλ, χρήση ουσιών, κρίσεις πανικού, κλπ. Επιπλέον να παραπέμπονται
και να συνεκτιμώνται χρόνια περιστατικά που επί σειρά ετών, συνταγογραφούσαν ψυχιατρικές αγωγές, χωρίς παρακολούθηση από
ψυχίατρο, όπου τα περισσότερα από αυτά εμφάνιζαν υποτροπή της νόσου ή και αλόγιστη χρήση των ψυχιατρικών φαρμάκων. Οι
παραπομπές αφορούσαν και παιδιά από το παιδιατρικό τμήμα του Κ.Υ .Βύρωνα στο παιδοψυχιατρικό τμήμα του Κέντρου Ψυχικής
Υγείας Βύρωνα – Καισαριανής, με μαθησιακές και αναπτυξιακές δυσκολίες, με ψυχικά πάσχοντες γονείς, όπως και κακοποιήσεις
παιδιών από το γονεϊκό τους περιβάλλον.
Συμπεράσματα: Η Πρωτοβάθμια περίθαλψη και η αποτελεσματική συνεργασία των φορέων της, αποτελούν το θεμέλιο λίθο για την
ψυχιατρική μεταρρύθμιση και την συνεχιζόμενη ψυχιατρική περίθαλψη. Από την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας εξαρτάται κατά
μεγάλο βαθμό η όλη στάση του ατόμου με ψυχική διαταραχή που θα είναι αργότερα χρήστης των λοιπών υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
EA32. O ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΣΤΗ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Κ.Παπαδημητρίου1, Χ.Χρυσανθάκη1, Δ.Κουμπής1, Ε.Γεωργιάδης1, Ε.Στάγιας1, Μ.Κοράκης1, X.Παπαγιάννης1, Α.Σακαλίδης1,
Α.Πικούλη2, Δ. Πλουμπίδης2
Κ.Υ Βύρωνα1, Κέντρο Κοινοτικής Ψυχικής Υγείας Βύρωνα-Καισαριανής2
Εισαγωγή: Η διαχείριση των ασθενών με ψυχικές διαταραχές από την Π.Φ.Υ, στηρίζεται σε 3 επίπεδα: Εκτίμηση και αναγνώριση της
ψυχικής διαταραχής, επίπεδο της πρόληψης και Αγωγή της κοινότητας.
Σκοπός της μελέτης: ήταν να καταδείξει το ρόλο των Γενικών Ιατρών στους ασθενείς με ψυχικές διαταραχές σε επίπεδο κοινότητας.
Αποτελέσματα: Η εκτίμηση και αναγνώριση της ψυχικής διαταραχής αποτελεί ένα πρώτο επίπεδο αναφοράς. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμες
παράμετροι ώστε να αντιμετωπισθεί η νόσος σε ίδιο περιβάλλον, ή να προληφθεί με αντιμετώπιση από ειδικό πριν να δημιουργήσει
κάποιο: οξύ, επικίνδυνο, μη αναστρέψιμο επεισόδιο. Η ευαισθητοποίηση των γιατρών, νοσηλευτών-τριών και επισκεπτριών
υγείας των Κ.Υ Βύρωνα, κυμαίνεται σε ιδιαίτερα ικανοποιητικό επίπεδο και πολλές φορές αντιμετωπίζονται οι ασθενείς από τους
εκεί υπηρετούντες Γενικούς Ιατρούς. Οι παραπομπές στον ψυχίατρο είναι συνήθως εύστοχες. Οι Γενικοί Ιατροί του Κ.Υ Βύρωνα,
έρχονται σε επικοινωνία με τους ψυχιάτρους του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα Καισαριανής και υπάρχει ευκολότερη ικανότητα
πρόσβασης λόγω της καλύτερης καθημερινής διαπροσωπικής τους σχέσης και της συμβουλευτικής παρέμβασης. Στο επίπεδο της
πρόληψης, ορισμός και στόχος είναι η αναζήτηση των παραγόντων που προσφέρονται για την εμφάνιση των ψυχικών διαταραχών,
ή εκείνων που προφυλάσσουν τα υγιή άτομα από το να νοσήσουν. Στο επίπεδο της Αγωγής της κοινότητος η πληροφόρηση με
καμπάνιες, διαλέξεις κλπ, θα πρέπει να συμβαδίζει με την όλη κατεύθυνση της εκπαίδευσης και της γενικότερης ανάπτυξης του
συγκεκριμένου πληθυσμού, για να είναι αποτελεσματική. Σημαντική είναι και η εκπαίδευση του προσωπικού των Κ.Υ, ώστε να έχουν
τη σωστή στάση ως προς την ψυχική διαταραχή, και να μη θεωρούν ότι αυτή συνεπάγεται επικινδυνότητα και βία.
Συμπεράσματα: Η συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση της Ψυχικής Υγείας θα οδηγήσει σε αναστολή της πρωτοβάθμιας φροντίδας
ψυχικής υγείας, που είναι το φίλτρο για την αποτροπή εισόδου των ασθενών στα ψυχιατρεία, όπως και σε επικρίσεις και κυρώσεις από
τις αρμόδιες αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν θέσει το πρόγραμμα ψυχιατρικής μεταρρύθμισης <υπό επιτήρησιν>.
EA33. ΡΟΛΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΓΧΩΔΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ (ΓΑΔ).
Χ.Χρυσανθάκη, Ε.Γεωργιάδης, Δ.Κουμπής, Β.Νικολοπούλου, Δ.Λίτινα, Β.Ζέρβα, Β.Λιλή, Δ.Αναγνωστάκου, Κ.Διονυσίου,
Κ.Παπαδημητρίου
Κ.Υ Βύρωνα, Γ.Ν.Α. Ιπποκράτειο
Σκοπός: της μελέτης ήταν ο ρόλος των επαγγελματιών υγείας σε ασθενείς με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (ΓΑΔ).
Υλικό-Μέθοδοι: Οι μελέτες που εστιάζουν στις νοσηλευτικές παρεμβάσεις σε ασθενείς με αγχώδεις διαταραχές είναι περιορισμένες.
Σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη παρατήρησης (ποιοτική), διερευνήθηκαν και περιγράφηκαν παρεμβάσεις νοσηλευτών ψυχικής
υγείας (30 συμμετέχοντες) από δύο Ψυχιατρικά Τμήματα, σε ασθενείς που βίωναν άγχος.
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα αναγνωρίζουν τη σημαντικότητα της συνεισφοράς του νοσηλευτή στην ανίχνευση και στην
αξιολόγηση της νόσου, στην ανάπτυξη θεραπευτικής σχέσης με τον ασθενή και στην ενσυναισθητική κατανόησή του, στην
εκπαίδευση του ασθενή σχετικά με τη φύση της ασθένειας, στην ενημέρωση για τις θεραπευτικές επιλογές και στη συνεχή
παρακολούθηση. Μία άλλη μελέτη τονίζει την πιθανότητα ότι με κατάλληλη εκπαίδευση και επίβλεψη, αυτοί οι οργανισμοί μπορεί
να έχουν την ικανότητα να παρέχουν Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία μέσω Διαδικτύου και να βελτιώσουν την πρόσβαση σε
τεκμηριωμένες θεραπείες. Σε πολλές μελέτες, μελετήθηκαν το άγχος, η Κατάθλιψη, η Μικτή Αγχώδης και η Καταθλιπτική Διαταραχή, η
ποιότητα ζωής, οι θετικές επιδράσεις και τα επίπεδα στρες σε αυτούς που διέκοψαν το κάπνισμα, σε σχέση με εκείνους που συνέχισαν
να καπνίζουν. Η διακοπή καπνίσματος σχετίζεται με μείωση της κατάθλιψης και του άγχους, με βελτίωση της διάθεσης και της
ποιότητας ζωής. Ωστόσο, χρειάζονται περισσότερες μελέτες.
Συμπεράσματα: Οι Επαγγελματίες Yγείας συστήνεται να προτείνουν τη διακοπή του καπνίσματος, την τακτική σωματική άσκηση
και γενικά έναν υγιεινό τρόπο ζωής σε όλους τους ασθενείς με ΓΑΔ για τη μείωση των συμπτωμάτων άγχους. Να συνεργάζονται με
υπηρεσίες και προγράμματα κατ’ οίκον νοσηλείας για την παροχή ολοκληρωμένης και συνεχούς φροντίδας στους ασθενείς αυτούς.
Η φυσική άσκηση είναι μια εφικτή, χαμηλού κινδύνου παρέμβαση με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα στη μείωση των αγχωδών
συμπτωμάτων, η οποία είναι ωφέλιμη στη μακροχρόνια θεραπεία της ΓΑΔ.
EA34. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.
Χ.Χρυσανθάκη, Ε.Γεωργιάδης, Δ.Κουμπής, Δ.Ναλμπάντη, Β.Λιλή, Δ.Αναγνωστάκου, Β.Νικολοπούλου, Δ.Λίτινα, Π.Πολίτου,
Κ.Παπαδημητρίου
Κ.Υ Βύρωνα, Γ.Ν.Α Ιπποκράτειο
Εισαγωγή: Οι εκπαιδευμένοι στην κατάθλιψη νοσηλευτές και άλλοι επαγγελματίες υγείας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, να
αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στην ανίχνευση και εκτίμηση της κατάθλιψης, στην εκπαίδευση των ασθενών και των οικογενειών τους
για τη φύση της ασθένειας, στην πληροφόρηση για τις θεραπευτικές επιλογές, στην εφαρμογή τους και στη συνεχή παρακολούθηση
της νόσου.
Σκοπός της μελέτης : ήταν να δείξει την αποτελεσματική παρέμβαση νοσηλευτών και επαγγελματιών υγείας, που στηρίζεται στις αρχές
της τεκμηριωμένης ιατρικής, στη διαχείριση ασθενών με κατάθλιψη σε σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης.
Yλικό-Μέθοδοι: Σύμφωνα με τεκμηρίωση προερχόμενη από μονή τυφλή τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή σε 14 μονάδες παροχής
Π.Φ.Υ στην οποία συμμετείχαν 214 ασθενείς με κατάθλιψη και συνοδά νοσήματα (διαβήτης, στεφανιαία νόσος), διαπιστώθηκε
ότι παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν συντονισμένες προσπάθειες από γιατρούς και νοσηλευτές στα πλαίσια του μοντέλου της
συνεργατικής φροντίδας διευκολύνουν τη φροντίδα των ασθενών με πολυνοσηρότητα
Aποτελέσματα: Στη μελέτη αυτή οι ασθενείς τυχαία χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, αυτή της συνήθους φροντίδας και στην ομάδα της
παρέμβασης, στην οποία νοσηλεύτρια επιτηρούμενη από ιατρό παρείχε στον ασθενή οδηγίες βάσει Κατευθυντήριων Οδηγιών σχετικά
με τη διαχείριση του νοσήματός του, καθώς επίσης και πληροφορίες για τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου. Οι ασθενείς στην
ομάδα παρέμβασης ήταν περισσότερο ικανοποιημένοι σε σχέση με την ομάδα ελέγχου από τη φροντίδα που έλαβαν τόσο για την
κατάθλιψη όσο και για το χρόνιο πρόβλημα της υγείας τους. Η ικανοποίηση από τη φροντίδα συσχετίζεται με περισσότερο ευνοϊκές
εκβάσεις. Οι νοσηλεύτριες ενίσχυσαν την αυτο-βοήθεια των ασθενών παρέχοντάς τους εκπαίδευση, συμπεριφορική ενεργοποίηση
(αύξηση των ευχάριστων δραστηριοτήτων), και επέβλεπαν τη ρύθμιση των στόχων της θεραπείας.
Συμπεράσματα: Η συμμετοχή νοσηλευτών και επισκεπτών υγείας συμβάλει στην συνεργασία με υπηρεσίες και προγράμματα
κατ΄οίκον νοσηλείας, στην ενθάρρυνση των ασθενών με κατάθλιψη σε προγράμματα και δράσεις φορέων και Συλλόγων, όπως και
στην υιοθέτηση αλλαγής του τρόπου ζωής ( διακοπή καπνίσματος, μείωση κατανάλωσης αλκοόλ, αύξηση φυσικής δραστηριότητάς
τους).
-
ΗΚ
Ε
EA35. Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ, ΤΟΝ ΥΠΝΟ,
ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ
Μ. Μπατσικούρα, M.E. Κατσά, Σ. Ζυγά, Μ. Τσιρώνη, Α. Σαχλάς, Β. Βασιλόπουλος, Ι. Ευστρατίου, Γ. Χαρόνης, Α. Χουρδάκη, Μ.Δ. Πετσέλη,
Α.Π. Ρόχας Χιλ
Σχολή Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
ΣΤ
Εισαγωγή: Ως άγχος ορίζεται η δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση που περιλαμβάνει αισθήματα έντασης, φόβου και ανησυχίας
σαν απάντηση σε κίνδυνο. Εξαρτάται από παράγοντες, περιβαλλοντικούς και σωματικούς.
ΙΑ
Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η σχέση των συνηθειών διατροφής, ύπνου και άσκησης με το άγχος καθώς και η
σχέση της διατροφής με τη συστολική (ΣΠ)-διαστολική (ΣΠ) αρτηριακή πίεση, έφηβων μαθητών λυκείου.
ΥΣ
Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν 372 μαθητές (16-19 ετών) της δευτέρας και της τρίτης λυκείου, στην Καλαμάτα.
Συμπληρώθηκε σταθμισμένο ερωτηματολόγιο για τις διατροφικές συνήθειες και η κλίμακα Hamilton για την αξιολόγηση του στρες.
Πραγματοποιήθηκαν και ανθρωπομετρικές μετρήσεις.
ΔΕ
Ν
ΠΑ
ΡΟ
Αποτελέσματα: Tο 63,3% ήταν κορίτσια και το 36,7% αγόρια. Το 83,2% των μαθητών παρουσίασε ήπιας βαρύτητας άγχος
σύμφωνα με το σκορ στην κλίμακα άγχους Hamilton. Το 57,3% νιώθει μέτρια έως έντονη κούραση μετά το πρωινό ξύπνημα.
Στα κορίτσια όσο αυξάνεται η ηλικία, το βάρος, το BMI%, η περίμετρος μέσης και γοφών τόσο αυξάνεται το άγχος τους. Ο
καφές(p=0,039) φάνηκε να αυξάνει ενώ το γάλα(p=0,002) να μειώνει τα επίπεδα άγχους. Η αυξημένη κατανάλωση πρόχειρων
μικρογευμάτων(p=0,001), γλυκών(p<0,001), μη σπιτικού φαγητού(p=0,001) και δημητριακών(p=0,008) προκαλεί υψηλότερο άγχος
σε αντίθεση με την κατανάλωση ψαριού(p=0,014). Η μειωμένη διάρκεια ύπνου, λιγότερο από 7,3(±1,39) ώρες την ημέρα(p=0,002)
και η αποχή από αθλητικές δραστηριότητες αυξάνουν το άγχος(p=0,001). Σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες και την αρτηριακή
πίεση βρέθηκε ότι: Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε ωμέγα-6 λιπαρά οξέα μειώνει τη ΣΠ(p=0,004) και ΔΠ(p=0,015).
Στα αγόρια, η μειωμένη κατανάλωση ψαριού(p=0,020) και οσπρίων(p=0,031) αυξάνει τη ΣΠ, ενώ η μειωμένη κατανάλωση
ρυζιού(p=0,035), δημητριακών(p=0,035) και η αυξημένη βιταμίνη E(p=0,029), μειώνει τη ΔΠ. Στα κορίτσια η μειωμένη κατανάλωση
κοτόπουλου(p=0,015) και η αυξημένη κατανάλωση ρυζιού και δημητριακών (p=0,017) αυξάνει τη ΔΠ.
Συμπερασματικά: Στη σωματική και ψυχολογική ισορροπία ενός εφήβου είναι καθοριστική η υιοθέτηση ισορροπημένου διαιτολογίου.
Απαραίτητος βέβαια κρίνεται ο συνδυασμός του με φυσική δραστηριότητα και διατήρηση ενός υγιούς ωραρίου ύπνου.
EA36. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ: ΑΠΛΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΗΝ Π.Φ.Υ.
Χ. Αθανασοπούλου1, M. Välimäki 1, 2
1Πανεπιστήμιο Τούρκου, Φινλανδία
2Νοτιοδυτική Νοσοκομειακή Περιφέρεια, Φινλανδία
Εισαγωγή: Για τη μετατροπή του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ) από σύστημα αντιμετώπισης ασθένειας σε σύστημα υγείας,
απαιτείται ο εκσυγχρονισμός της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η οποία θα στοχεύει εκτός από την περίθαλψη και στην πρόληψη
και προαγωγή της υγείας. Αυξανόμενος αριθμός πολιτών χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για πληροφόρηση σε θέματα ψυχικής υγείας,
ανάμεσά τους και άτομα με ιστορικό ψυχικής νόσου.
Σκοπός: Παρουσίαση χαρακτηριστικών ελληνικών ιστότοπων που εμφανίζονται κατά την αναζήτηση πληροφοριών ψυχικής υγείας
στο διαδίκτυο.
Υλικά και Μέθοδοι: Μέσω της διαδικτυακής μηχανής αναζήτησης (https://www.google.gr) και με συγκεκριμένους όρους αναζήτησης,
συλλέχθηκαν οι πρώτοι είκοσι ιστότοποι κάθε αναζήτησης (Ν=80). Συμπεριλήφθηκαν μόνο όσοι πληρούσαν συγκεκριμένα κριτήρια.
Μέσω εργαλείου κωδικοποίησης βασισμένο σε προηγούμενες έρευνες, συλλέχθηκαν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των ιστότοπων. Η
ανάλυση δεδομένων έγινε μέσω περιγραφικής στατιστικής.
Αποτελέσματα: Από το σύνολο των ιστότοπων που συλλέχθηκαν, το 42,5% (n=34) συμπεριλήφθηκε. Οι περισσότεροι ιστότοποι: είχαν
εμπορική λειτουργία (n=12,35%), σκόπευαν να πληροφορίσουν για την ψυχική υγεία (n=26,77%), άνηκαν σε οργανισμούς (n=20,59%),
σε επαγγελματίες (n=19,56%), δεν ενέπλεκαν κάποια φαρμακευτική εταιρεία (n=32,94%), είχαν συντακτική επιτροπή (n=30,88%),
προωθούσαν προϊόντα/υπηρεσίες (n=17,50%). Εφτά ιστότοποι (29%) παρείχαν επιλογή άλλης γλώσσας. Διαδικτυακές υπηρεσίες, π.χ.
βίντεο-διάσκεψη παρέχονταν από δύο ιστότοπους (6%), ενώ τρεις εμφάνιζαν το λογότυπο πιστοποίησης ‘HON’.
Συμπεράσματα: Φαίνεται ότι σε αναζήτηση πληροφοριών ψυχικής υγείας μέσω του Google Search, εμφανίζεται πληθώρα
πληροφοριών, κυρίως από μη κρατικούς ιστότοπους (‘.gov’). Ως επαγγελματίες υγείας μπορούμε να: 1)ενημερωνόμαστε για τους
κατάλληλους ιστότοπους ψυχικής υγείας, 2)γνωρίζουμε τα βασικά κριτήρια αξιολόγησης ποιότητας πληροφοριών υγείας, 3)
συμβάλλουμε στον εμπλουτισμό διαδικτυακών πληροφοριών ψυχικής υγείας. Με αυτά τα βήματα θα μπορούμε να συμβουλεύσουμε
τους ασθενείς μας για το πού να βρίσκουν και πώς να κρίνουν την αξιοπιστία και εγκυρότητα των διαδικτυακών πληροφοριών υγείας.
Το διαδίκτυο αποτελεί μια άμεση και χαμηλού κόστους πηγή ενημέρωσης. Η συνετή χρήση του από τους ασθενείς έχει τη δυνατότητα
να προάγει την υγεία τους και κατ’επέκταση να τους ενδυναμώσει.
EA37. ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΕΝΝΗΤΙΚΗ
ΠΕΡΙΟΔΟ
Τζέλη Μαρία, Βιβιλάκη Βικτωρία
Εισαγωγή: Το κάπνισμα αποτελεί μία από τις πιο κοινές μορφές “ψυχαγωγικής” χρήσης ναρκωτικών. Σήμερα, αποτελεί μακράν την
πιο κοινή μορφή κατανάλωσης καπνού που ασκείται από περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους στην πλειοψηφία όλων
των ανθρώπινων κοινωνιών. Οι δυσμενείς επιπτώσεις του καπνίσματος μπορεί να επηρεάσουν κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από
την ηλικιακή ομάδα, είτε αυτός είναι ενήλικας, είτε παιδί, είτε ακόμα και έμβρυο μέσα στη μήτρα της μητέρας του. Στην τελευταία
περίπτωση, η χρήση καπνού επηρεάζει κάθε φάση ανάπτυξης του οργανισμού του εμβρύου ενώ απειλεί ακόμα και την ίδια την ζωή
του.
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη έχει σκοπό να διερευνήσει τις επιπτώσεις του καπνίσματος, είτε είναι ενεργητικό είτε παθητικό, στην
έγκυο γυναίκα, στην έκβαση της κύησης και στις βλάβες που προκαλεί στο έμβρυο/νεογνό. Επίσης σημαντικό κομμάτι της παρακάτω
εργασίας αποτελεί η μελέτη της στάσης και συμπεριφοράς της γυναίκας απέναντι στη συνήθεια του καπνίσματος. Τέλος θα γίνει
διερεύνηση το πώς η χρήση καπνού σχετίζεται με τη ψυχολογική διάθεση της εγκύου/λεχώνας.
Μέθοδοι: Οι γυναίκες που έλαβαν μέρος στην έρευνα διένυαν την περίοδο της λοχείας και έκαναν χρήση των υπηρεσιών του
Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα». Το ερωτηματολόγιο που κλήθηκαν να απαντήσουν ήταν ανώνυμο και είχε αυστηρά ερευνητικό
χαρακτήρα. Το σύνολο των γυναικών που έλαβαν μέρος στη παρούσα μελέτη είναι 300 λεχωίδες (τριάκοσες). Το ερωτηματολόγιο
περιελάμβανε ερωτήσεις σύμφωνα με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των λεχωίδων, στοιχεία που αφορούσαν την κύηση και
τον τοκετό, γνώση-στάση-συμπεριφορά απέναντι στη χρήση καπνού και καταγραφή ψυχολογικών μεταβλητών με την κλίμακα
EPDS(Edinburg Postnatal Depression Scale). Για την στατιστική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πρόγραµµα
SPSS Statistics version 20.
Συμπεράσματα: Παρόλους τους περιορισμούς της παρούσας έρευνας, συμπεραίνεται ότι οι γυναίκες δεν έχουν επαρκή πληροφόρηση
ως προς το θέμα της χρήσης τσιγάρου, καθώς και ενημέρωση για τους πολυάριθμους κινδύνους που συνεπάγεται η χρήση του, τόσο
στον οργανισμό τους όσο και στο παιδί τους, σε περίπτωση εγκυμοσύνης. Επιπλέον η ψυχολογία αποτελεί σημαντικό παράγοντα
κινδύνου για την καπνιστική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της κύησης.
EA38. «Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΓΚΑΙΡΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥ ΦΑΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΣΤΗ
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.»
Ε.Χαραλαμπίδου, Σ.Καραγιάννη, Μ.Καλογιαννάκη, Β.Στρατσιάννη.
Παιδοψυχιατρική κλινική Νοσοκομείου Π.& Α.Κυριακού.
Εισαγωγή: Η διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή ή η διαταραχή αυτιστικού φάσματος αποτελεί την σοβαρότερη νοσολογική οντότητα
της παιδικής ηλικίας. Η συνεργασία αλλά και η καλύτερη γνώση κι ενημέρωση ιατρικών ειδικοτήτων όπως της γενικής ιατρικής, της
παιδιατρικής και της παιδοψυχιατρικής θα βοηθήσει στην έγκαιρη και εγκυρότερη διάγνωση.
Σκοπός: Η γνώση –ενημέρωση για τα συμπτώματα (target symptoms) που καθορίζουν την διάγνωση αλλά κι εκείνων που την
πιθανολογούν.
Υλικό: Ερωτηματολόγια Achenbach, εκτίμηση ADOS, Sensory profile, κλίμακα Asperger.
Μέθοδοι: Επεξεργασία ερωτηματολογίων που αφορούν τόσο τους γονείς όσο και το παιδί, λογοθεραπευτική εκτίμηση,
εργοθεραπευτική αξιολόγηση και η λήψη πλήρους ατομικού ιστορικού.
Αποτελέσματα: Έγκυρη και έγκαιρη διάγνωση έχουν ως αποτέλεσμα καλύτερη έκβαση της διαταραχής.
Συμπέρασματα: Η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού, η γνώση των συμπτωμάτων – στόχων της διαταραχής για την έγκαιρη διάγνωσή
της οδηγούν στην μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων της προσπάθειας και πρακτικών αποκατάστασής της.
EA39. ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑΣ
Σ. Μπαλτάς, Λογοπεδικός, Κέντρο Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης & Υποστήριξης (ΚΕ.Δ.Δ.Υ) Ν. Αιτωλοακαρνανίας
Δ. Τσαούση, Νηπιαγωγός, Κέντρο Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης & Υποστήριξης (ΚΕ.Δ.Δ.Υ) Ν. Αιτωλοακαρνανίας
Εισαγωγή: Η σχολική ετοιμότητα των παιδιών προσχολικής ηλικίας αποτελεί ζητούμενο της εκπαίδευσης, αλλά και της σύγχρονης
κοινωνίας, προκειμένου τα παιδιά να προετοιμαστούν με τέτοιο τρόπο, ώστε να μεταβούν πιο ομαλά στο νέο σχολικό πλαίσιο,
το Δημοτικό σχολείο, αλλά και στις απαιτήσεις που αυτό εγείρει. Η σχολική ετοιμότητα αναφέρεται σε δεξιότητες του παιδιού οι
οποίες το καθιστούν δυνατό να επωφεληθεί από την προσφορά μάθησης του σχολείου και να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του, σε
μαθησιακό και κοινωνικό επίπεδο. Μία από τις σημαντικότερες αυτών είναι η ετοιμότητα στη γλωσσική και προφορική δεξιότητα. Οι
διαταραχές λόγου έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη σχολική και ψυχοκοινωνική εξέλιξη των μαθητών. Σκοπός: Η παρούσα μελέτη
στoχεύει στη διερεύνηση της συχνότητας των διαταραχών λόγου στο μαθητικό πληθυσμό προσχολικής ηλικίας και στην ανίχνευση
της σχέσης μεταξύ σχολικής ετοιμότητας και διαταραχών λόγου, αναδεικνύοντας τα δημογραφικά τους χαρακτηριστικά. Υλικό:
Το αρχείο που τηρήθηκε αναφορικά με τους μαθητές. Μέθοδος: Για το σκοπό αυτό, έγινε στατιστική ανάλυση των δεδομένων του
ΚΕ.Δ.Δ.Υ Ν. Αιτωλοακαρνανίας για το σχολικό έτος 2012-2013. Αποτελέσματα: Στο 91,70% αυτών διαπιστώθηκαν προβλήματα λόγου.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών ήταν ελληνικής καταγωγής, με έναν μικρό αριθμό αλλοδαπών μαθητών. Το μεγαλύτερο
ποσοστό μαθητών με μη σχολική ετοιμότητα και προβλημάτων λόγου, κινούταν νοητικά στα επίπεδα της νοητικής ανωριμότητας,
στα οποία οι αποκλίσεις στον τομέα του λόγου ήταν γενικευμένες, ενώ ένα μικρό ποσοστό μαθητών κινούταν στα επίπεδα της
φυσιολογικής νοημοσύνης, παρουσιάζοντας φωνολογικές διαταραχές, διαταραχές του ρυθμού ομιλίας και ειδικές αναπτυξιακές
διαταραχές λόγου. Συμπεράσματα: Η διεπιστημονική συνεργασία καταδείχθηκε ιδιαιτέρως σημαντική ως προς την ανίχνευση/
συσχέτιση των προβλημάτων λόγου και της σχολικής ετοιμότητας. Συνεπώς η έγκαιρη και ολιστική παρέμβαση κρίνεται ιδιαίτερα
σημαντική για τον καθορισμό τόσο του κατάλληλου εκπαιδευτικού πλαισίου, όσο και των θεραπευτικών προγραμμάτων που θα
εφαρμοσθούν από τους ειδικούς, οι οποίοι θα εμπλακούν στη διαδικασία παρέμβασης.
EA40. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΑΛΗΡΗΤΙΚΩΝ ΙΔΕΩΝ ΣΕ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Μαρία Παπαδημητρίου 1 , Γεώργιος Αλεβιζόπουλος 2 , Μαρία Νυσταζάκη 3 ,Γιάννης Ζάχος 4
1.Νοσηλέυτρια, MSc, Παιδοψυχιατρικό τμήμα Νοσοκομείο «Παίδων Π&Α Κυριακού»
2.Καθηγητής Πανεπιστήμιου Νοσηλευτικής , Διευθυντής Ψυχιατρικής Κλινικής Ογκολογικού Νοσοκομείου «Άγιοι Ανάργυροι»
3.Νοσηλέυτρια, MSc,
4.Νοσηλευτής MSc, ΟΚΑΝΑ
Εισαγωγή :Η οξεία ψυχωτική συμπτωματολογία και ιδιαίτερα οι παραληρητικές ιδέες ενδέχεται κάτω από ορισμένες συνθήκες να
διευκολύνουν τη μετάβαση στην βίαιη συμπεριφορά.
Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση εκείνων των παραγόντων που συσχετίζουν τις παραληρητικές ιδέες με την ανάπτυξη βίαιης
συμπεριφοράς σε άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια και διαβιώνουν στην κοινότητα.
Μεθοδολογία :Ο σχεδιασμός της μελέτης βασίσθηκε στη μεθοδολογία των «Ασθενών- Μαρτύρων». Το δείγμα το αποτέλεσαν
358 άτομα. Ως ασθενείς επιλέχθησαν 179 άτομα, των οποίων η εισαγωγή τους στα ψυχιατρικά νοσοκομεία συνδεόταν με βίαιη
συμπεριφορά, ενώ ως μάρτυρες 179 άτομα που δεν είχαν ιστορικό βίας. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη
συμπλήρωση δομημένου ερωτηματολογίου κατά τη διάρκεια προσωπικής συνέντευξης και διήρκησε από το 2001 ως το 2013. Ως
κλίμακα χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα MacArthur Maudsley Delusions Assessment Schedule, η οποία ήταν δόκιμη, τεκμηριωμένης
εγκυρότητας και αξιοπιστίας (Alpha >80, 85>kappa>98)
Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με παραληρητικές ιδέες που εμπεριείχαν το ενδεχόμενο της απειλής κατά της σωματικής τους
ακεραιότητας είχαν 2,6 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να εκδηλώσουν βίαιη συμπεριφορά. Η πεποίθηση ότι ακούν τις σκέψεις
των άλλων αύξανε τον κίνδυνο για εκδήλωση βίας κατά 2,9 φορές. Ενώ όσοι βρίσκονταν υπό την επήρεια αλκοόλ κατά τη διάρκεια
παραληρητικής ιδέας έχουν 3,5 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να βιαιοπραγήσουν. Τέλος αναγνωρίσθηκε ο προστατευτικός
χαρακτήρας στην εμφάνιση βίαιης συμπεριφοράς μιας συγκεκριμένης κατηγορίας παραληρητικών ιδεών που σχετίζονται με ιδέες
αναξιότητας και παθητικότητας.
Συμπέρασμα: Οι παραληρητικές ιδέες εν μέρει μπορούν να κινητοποιήσουν τη βίαιη συμπεριφορά. Επιπλέον έρευνα είναι απαραίτητη
προκειμένου να διερευνηθεί η πιθανή σχέση βίαιης συμπεριφοράς και παραληρητικών ιδεών. Μια πιο ολιστική βιο-ψυχο-κοινωνική
προσέγγιση της σχιζοφρενικής βίας θα μπορούσε να αποτελέσει το ιδανικό πληροφοριακό πλαίσιο για την κατανόηση των
πολύπλοκων σχέσεων βίας και ψυχικής νόσου συντελώντας έτσι στην επίτευξη της καλύτερης προβλεπτικής δυνατότητας
EA41. Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ ΥΓΕΙΑΣ
Ειρήνη Στεβή Επισκέπτρια Υγείας Ιατρικός Επισκέπτης στην Βιανέξ
Ελλάδα
Η κατάθλιψη είναι μία ψυχική διαταραχή που εμφανίζεται αρκετά συχνά με αρνητικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα του ατόμου .Ο
σκοπός είναι να τονιστεί η βαρύτητα της νόσου στην εφηβεία αφού εάν δεν διαγνωστεί έγκαιρα συνεχίζει την επίδρασή της και στην
ενήλικη ζωή. Παράλληλα θα υπογραμμιστεί και η συμμετοχή του επισκέπτη υγείας στην αντιμετώπιση της. Το υλικό έχει συγκεντρωθεί
από τη βιβλιογραφία επιστημονικών άρθρων ,ιστοσελίδων και βιβλίων και μέσα από την μέθοδο της ανασκόπησης αναδείχθηκαν οι
σημαντικότερες πληροφορίες .Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχει αύξηση του ποσοστού της εφηβικής κατάθλιψης ταυτόχρονα
όμως υπάρχει και ανάπτυξη των θεραπευτικών μεθόδων. Συμπερασματικά αποτελεί ανάγκη η συνδρομή όλων των επαγγελματιών
υγείας για την πρόληψη και αντιμετώπιση της εφηβικής κατάθλιψης.
EA42. ΔΙΑΣΥΝΔΕΤΙΚΗ - ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ
Θ. Μπασματζόγλου1, B. Αδαμοπούλου1, Ι. Βγενοπούλου1
1 Προπτυχιακές Φοιτήτριες Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Εισαγωγή: Στον τομέα ψυχικής υγείας, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας αποτελεί μείζον ζήτημα προβληματισμού. Η κακή λειτουργία
της σχετίζεται με την αυξημένη εμφάνιση ψυχιατρικών διαταραχών λόγω κακής πρόγνωσης. Η “διασυνδετική - συμβουλευτική
ψυχιατρική” εφαρμόζεται στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας με σκοπό την διευκόλυνση της διαγνωστικής διαδικασίας μέσω της
συνεργασίας ιατρών, ψυχιάτρων, ασθενών και της κλινικής έρευνας.
Σκοπός: Η σύντομη ανασκόπηση των στόχων βάσει των οποίων λειτουργεί η διασυνδετική ψυχιατρική και των ευεργετικών της
αποτελεσμάτων.
Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων “PUBMED”, “Google Scholar” και
στην ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO), με λέξεις κλειδιά: διασυνδετική ψυχιατρική, πρωτοβάθμια φροντίδα,
ψυχικοί ασθενείς για το 2000-2014. Κριτήρια αποκλεισμού άρθρων αποτέλεσαν η γλώσσα, εκτός της ελληνικής και της αγγλικής.
Αποκλείστηκαν όσα άρθρα αφορούσαν άλλους κλάδους ψυχιατρικής. Τελικά, συμπεριλήφθηκαν 20 άρθρα.
Αποτελέσματα: Η εφαρμογή της συμβουλευτικής ψυχιατρικής στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στοχεύει στην διάγνωση των
γενικών ασθενών, στην θεραπεία και αντιμετώπιση των ψυχικά ασθενών που παρουσίασαν σωματικές εκδηλώσεις. Διαδραματίζει
ευεργετικό ρόλο στην πρόληψη ψυχολογικών αντιδράσεων σε σωματική νόσο, στην ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των
επαγγελματιών υγείας για την έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων. Επιπρόσθετα, η διασυνδετική ψυχιατρική χρησιμοποιείται
για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης σε ασθενείς με καρδιαγγειακά προβλήματα, σε ογκολογικούς ασθενείς με αιφνίδιες διαταραχές
συμπεριφοράς, σε μετεγχειρητικές συγχυτικές καταστάσεις κ.α. Τα παραπάνω οδηγούν στην υιοθέτηση του ασθενοκεντρικού
μοντέλου στην φροντίδα υγείας και στην ανάπτυξη σχέσεων ουσιαστικής επικοινωνίας μεταξύ ασθενών και θεραπόντων. Επομένως,
αποφεύγεται το συνδρόμο εξουθένωσης “burn out” των επαγγελματιών υγείας.
Συμπεράσματα: Η διασυνδετική ψυχιατρική συντελεί στην βελτίωση των υπηρεσιών που παρεχόνται από την πρωτοβάθμια φροντίδα
υγείας και σε αυτό συνδράμει ο ψυχίατρος, ο κοινωνικός λειτουργός, ο ψυχολόγος και ο νοσηλευτής. Ο κλάδος αυτός δημιουργήθηκε
και εδραιώθηκε στο σύστημα υγείας λόγω της ψυχιατρικής συνοσηρότητας που ταλανίζει τους παθολογικούς και χειρουργικούς
ασθενείς. Επομένως, συμβάλει όχι μόνο στην θεραπεία αυτών των διαταραχών αλλά και στην μείωση του κόστους νοσηλείας.
EA43. Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΔΕΙΞΕΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΤΗΣ
ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ
ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΥΓΕΙΑΣ .
Αριστέα Πλακίδα. Προισταμένη Νοσηλεύτρια- Επισκέπτρια Υγείας Κ.Υ ΕΕΣ Ανω Λιόσια, MSc, Εργαστηριακή Συνεργάτης Τμήματος
Δημόσιας Υγείας και Κοινοτικής Υγείας ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ.
Εισαγωγή: Ηαυτοκαταστροφική συμπεριφορά αποτελεί παρέκκλιση από την φυσιολογική αναπτυξιακή πορεία των εφήβων και η
αυτοκτονία είναι η Τρίτη σπουδαιότερη αιτία θανάτου στα παιδιά και στους εφήβους ηλικίας μεταξύ 10 και 24 ετών. Το φαινόμενο
της αυτοκαταστροφής αποτελεί από τα πλέον πολύπλευρα και πολύπλοκα βιοψυχοκοινωνικά φαινόμενα με ανησυχητικές αυξητικές
τάσεις στις μέρες μας , για τις περισσότερες χώρες του κόσμου.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσης ανασκόπησης είναι τόσο η προσπάθεια κατανόησης των παραγόντων και των ενδείξεων κινδύνου της
αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς των εφήβων, όσο και η προβολή της αναγκαιότητας του΄΄προλαμβάνειν΄΄ στην αυτοκτονία τους.
Μεθεδολογία.. Για την συγγραφή αυτής της ανασκοπικής εργασίας έγινε συλλογή στοιχείων από σύγχρονα ελληνικά και διεθνή
συγγράμματα και βιβλιογραφική αναζήτηση στο διαδίκτυο με λέξεις κλειδιά: αυτοκτονία, έφηβος, οικογένεια, σχολείο
Αποτελέσματα: Μερικοί από τους λόγους που οι έφηβοι συμπεριφέρονται αυτοκαταστροφικά και μπορεί να οδηγηθούν έως και την
αυτοκτονία είναι , οι ψυχικές διαταραχές στα παιδιά και τους εφήβους, η βία και κακοποίηση του παιδιού- εφήβου, ο θάνατος ενός
γονέα, ο χωρισμός από ερωτικό σύντροφο, το ΄΄νταηλίκι΄΄στο χώρο του σχολειόυ(bulling), η απαγοήτευση από τις επιδόσεις στο
σχολείο και η αποτυχία στις εξετάσεις.
Συμπεράσματα: Όταν ένας έφηβος κάνει μια απόπειρα αυτοκτονίας συνήθως έχει εκτεθεί σε σημαντικό stress, είτε επειδή έχει
προηγηθεί κάποιο επώδυνο γεγονός ,είτε επειδή αντιμετωπίζει στο σπίτι η στο σχολείο προβλήματα που δεν μπορεί να διαχειριστεί. Το
φαινόμενο της αυτοκαταστροφής εγείρει έντονες ανησυχίες αφού θέτει σε κίνδυνο την ζωή. Γι΄αυτό τον λόγο απαιτείται οργανωμένη
στρατηγική πρόληψης για την αποφυγή , τον περιορισμό και την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων. Για την προστασία της
ψυχικής υγείας των εφήβων απαιτείται η στενή συνεργασία των δυο μεγάλων κοινωνικών θεσμών της οικογένειας και του σχολείου.
Η οικογένεια να εξασφαλίσει ένα υγιές περιβάλλον και οι γονείς να δείχνουν έμπρακτο ενδιαφέρον και προπάντων να προσφέρουν
αναγνώριση , αποδοχή και την χωρίς όρους αγάπη.
EA44. ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΡΧΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ
Μ. Κουγιουμζόγλου, Ι. Μπιτχαβά,
Τμήμα Φ.Π.Ψ., Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ελλάδα
Περίληψη
Εισαγωγή: Νέες προοπτικές αρωγής α--σθενών (Παλαιολόγου, 2001) Προσώπων προσφέρονται τελευταίως στη διεθνή Κλινική
και Συμβουλευτική ερευνητική παραγωγή. Η Φιλοσοφική Ψυχοθεραπεία (ΦΨ) συνιστά αμείωτα αναπτυσσόμενο ρεύμα (Schultz &
Ikiugu 2006, Schmidt 2007, Banicki, 2014), με στόχο τη σφαιρική αρωγή Ψυχονοητικώς ενδεεών Προσώπων, επί πεδίων που ενώ
επαληθευμένα απασχολούν τον -ακόμη- μεγάλο άγνωστο Εαυτό (Παλαιολόγου, 2014), ωστόσο βρίσκονται συχνά πέραν της εμβέλειας
των ήδη διαθέσιμων Θεραπευτικών Μεθόδων. Η ανάδυσή της παρουσιάζει χρονικές συνάφειες με την επιβεβαιωμένη ύπαρξη
ζωτικών, διττού προσανατολισμού, προ(σ;)κλήσεων (Clarkin & Levy, 2003) στο επίκεντρο της κλινικής Ψυχοθεραπευτικής έρευνας,
καθώς: α) από τη μια τείνει να διακρίνεται ένα σημαντικό διάκενο μεταξύ ζητημάτων που η ψυχοθεραπεία διαχειρίζεται και εκείνων
που δε δύναται τελικά να ανά-κινήσει (πρβλ. Lampropoulos, 2011), καίτοι αναδύονται στα προφίλ των α-σθενών, και β) από την άλλη,
τα ίδια τα Πρόσωπα υπαγορεύουν όχι επεισοδιακή αλλά σφαιρικότερη ικανοποίηση των προτεραιοτήτων τους (Παλαιολόγου, 2014).
Σκοπός: Η παρούσα ανακοίνωση στοχεύει στην εν τω βάθει παρουσίαση και διερεύνηση τέτοιων προβληματισμών παρουσιάζοντας
δείκτες αξιοποίησης φιλοσοφικού στοχασμού σε ψυχοθεραπευτικά περιβάλλοντα, μέσα από έμμεσες και άμεσες, δευτερογενείς
και πρωτογενείς, πηγές ερευνητικών δεδομένων, προσφέροντας εχέγγυα για ανάπτυξη γόνιμου προβληματισμού. Υλικό / Μέθοδοι:
Παρουσιάζονται ερευνητικά δεδομένα που αφορούν τη Διεθνή εμπειρία, αλλά και σύγχρονα πρωτογενή δεδομένα καινοτόμων
ανιχνεύσεων δεκτικότητας πιλοτικού δείγματος (Ν=222) ελληνικού πληθυσμού σε αρχές ΦΨ, μέσω ερωτηματολογίου αυτοαναφοράς
(α=0,80) (Κουγιουμζόγλου & Μπιτχαβά, 2013). Αποτελέσματα: Η ΦΨ, όχι μόνο μέσα από όρους δεικτών δεκτικότητας αυτής σε μέσο
τυπικό πληθυσμό (Κουγιουμζόγλου & Μπιτχαβά, 2011), αλλά, και κατάδειξης λειτουργικότητας της σε πλαίσια ομαδικού τύπου
[Ψυχο-]Θεραπευτικών διεργασιών (Ρίζος & Μπούσουλας, 2010) δύναται να διανοίξει νέα μονοπάτια ερμηνείας της θεραπευτικής
σχέσης (Flynn 2005, Segal 2007), αλλά και να την εμπλουτίσει με καινοτόμα εργαλεία (Κουγιουμζόγλου et al., 2013), ιδίως σε όρους
μεθοδολογικής συναίνεσης με οικείες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις. Συμπεράσματα: Διαρθρώνονται, αίσιες προοπτικές για
κλινικούς ανά-προσανατολισμούς Ψυχοθεραπευτικών εφαρμογών, αλλά και για την ευαγή ικανοποίηση μετεώρων, ίσως, όγκων
αγωνίας των α-σθενών Προσώπων, οι οποίοι έλκουν ταυτόχρονα ψυχολογική, υπαρξιακή αλλά και φιλοσοφική καταγωγή (Deurzen
2001, Du Plock 2006).
EA45. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ - ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ.- ΕΚΑΕ
Θ. ΧΙΝΤΖΟΓΛΟΥ ΟΑΚΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η αξία του Ψυχολόγου –Ψυχιάτρου ή εύψυχου συγκροτημένου Λειτουργού Υγείας της Π.Φ.Υ. ιδίως τώρα στην περίοδο της
οικονομικής κρίσεως και παρεπόμενης κάθε μορφής ανέχειας, πρέπει να αναδεικνύεται σε αθλοθέτη υπέρβασης, για ενθαρρυνόμενο
αθλούμενο πολιτισμό ενεργών πολιτών με αίσθηση μέτρου-αρμονίας μαθητεύοντας, χωρίς καθήλωση θέασης της αρετής.
Αναγκαιότης επαναφοράς της προ δεκαετιών, παιδείας των ανθρώπινων πηγών της οικονομίας ή σήμερα ως άνθρωπος πάνω από την
αισχροκέρδεια περιβαλλοντικής εκμετάλλευσης.
ΣΚΟΠΟΣ: «Κάλλιον του θεραπεύειν το προλαµβάνειν», είναι η πρόληψη έως ταυτόσημη Ιπποκράτεια κατάκτηση υπέρτατου αγαθού
υγείας.
ΥΛΙΚΟ: < Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας: Υγεία δεν είναι η απουσία νόσου ή αναπηρίας, αλλά η πλήρης Σωματική Ψυχική και
Κοινωνική Ευεξία >. Εφόσον ωφελεί προληπτικά, με ευεξία μέθεξης πάνω στο θεμελιώδες κράτος δικαίου, συγκροτεί το Δίκαιο
Κράτος, προάγοντας την υγεία τους σε ευγνωμοσύνη κοσμιότητας για μέλλον, παράγοντα αμοιβαίου πολιτισμού πολιτών.
ΜΕΘΟΔΟΙ: Η σημασία πρόληψης της εξελισσόμενης παθογένειας του κοινωνικού συνόλου είναι το Α και το Ω στην Επιστήμη. Θα
πρέπει εμείς να είμεθα ενθουσιώδεις φάροι της ψυχικής υγείας, που με το διερευνητικό παράδειγμά μας, μη προσκολλημένων
ανθρώπων, προάγουμε υγιή στάση αντίληψης ζωής.
Το θάρρος για την αρετή και την ψυχική υγιή δύναμη που διαχρονικά διδάσκουν σεβάσμιοι διδάσκαλοι από αρχής της Ανθρωπότητας
και από όλα τα Έθνη, καλούμαστε εμείς οι θεραπευτές να τα ενστερνιστούμε στην ψυχή μας και να τα μετουσιώσουμε σε έργο,
ιδιαίτερα τώρα στους δύσκολους καιρούς, βοηθώντας τους συνανθρώπους μας ψυχικά και σωματικά συμβάλλοντας, σε υγιή πολιτισμό
μέτρου & εμπνευσμένης αρμονίας, σώματος, πνεύματος και ανθεκτικής ψυχικής ΔΥΝΑΜΗΣ.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μεγίστη των αρετών διάκριση του δρόμου της Αρετής του Ηρακλέους ή η της Κακίας, την οποία καθοριστικά
απέρριψε, δεν είναι μύθευμα, αλλά το ζητούμενο στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που συμβαίνουν, με (πρότυπο;) την χώρα
όπου σύσσωμοι καταγγέλλουν οι Ιατρικοί Σύλλογοι.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Καλούμαστε λοιπόν την ύστατη αυτή στιγμή, να εναντιωθούμε στην μετατροπή του πολιτισμού μας σε
βαρβαρότητα, όπως η ανοχή υπεραύξησης αυτοκτονιών, εγκληματικότητας, κατάργηση Ψυχιατρικών Κλινικών, κράτηση ΑΜΕΑ
παιδιών σε κλουβιά….. Οι Ψυχολόγοι καθήκον είναι ως πρώτη ασπίδα προφύλαξης της κοινωνίας μας και δυνητικά υποδειγματικά
ενεργά μέλη, σε πραγμάτωση εμπροσθοφυλακής της ΠΦΥ, φωτίζοντας άφοβες προσωπικότητες απεξαρτημένων προκαταλήψεων, να
προσανατολίσουν τον δρόμο προς την ευτυχία απέριττης ευμάρειας, βάζοντας έτσι το λιθαράκι τους για τον πολιτισμό του μέλλοντος
της ανθρωπότητας, έως μετατρέποντας αθλιότητες σε ΑΘΛΟΥΣ υπέρβασης. `
ΣΤ
ΗΚ
Ε
EA46. ΣΥΓΚΙΝΗΣΙOΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΗΡΕΙΑ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Κωνσταντίνος Δημουλάς, Ευριπίδης Δημουλάς, Θεοδώρα Παπαδημητρίου, Ολυμπία Καλαμπαλίκη, Γλυκερία Βουλάγκα, Αθανασία
Γεωργακοπούλου, Αθανασία Δημουλά, Ευαγγελία Ράπτη, Δημήτριος Λιόβας, Νικόλαος Φαρμάκης
Ομάδα Εργασίας Βιοψυχοαναλυτικής Έρευνας (Λάρισα)
ΔΕ
Ν
ΥΣ
ΡΟ
ΠΑ
ΙΑ
Σκοπός μας ήταν να ερευνηθεί αν και πώς, υπό την επήρεια αρνητικής σκέψης, μπορεί να αναδυθεί, στο πρόσωπο, η συγκίνηση
του παιδιού. Μαγνητοσκοπήθηκε η διαδικασία αυθόρμητης έκφρασης της συγκίνησης, με την ακρόαση μουσικών κομματιών και η
τεχνητή εμπλοκή της ανέλιξης της συγκίνησης, με το υποκείμενο να καταγράφει τον βαθμό (1 έως 7) για ό,τι αισθάνθηκε, κατά την
διάρκειά της, ενώ την βιντεοταινία είδαν, χωρίς ήχο, 4 κριτές (δύο άντρες και δύο γυναίκες) και αποτύπωσαν την συναισθηματική
έκφραση των υποκειμένων, στην ίδια βαθμολογική κλίμακα. Έλαβαν μέρος δείγμα 144 παιδιών (ίδιων ηλικιών, ανά 24 αγόρια και
κορίτσια, σε κάθε ομάδα). Προέκυψε νόθευση «εξόδου» καθαρού του συναισθήματος, κυρίως της ευτυχίας (κυρίως στα αγόρια 9
ετών). Υπό την επήρεια αρνητικών σκέψεων, η ανάδυση της συγκίνησης είναι λιγότερο καθαρή.
EA47. ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΑΠΟ ΨΥΧΟΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Χ.Πράπας1 , Ε. Κωνσταντίνου1, Δ. Περηφάνου1, Β. Νοταρά1 Α. Τσιάπαλη2, Κ. Κουλουρίδης2, Ε. Βάγκα3
1.Ανώτατο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθήνας, Ελλάδα.
2.Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής Δαφνί, Ελλάδα.
3.Επισκέπτρια Υγείας, Ελλάδα.
Εισαγωγή: Τις τελευταίες δεκαετίες έχει αυξηθεί ο αριθμός μεταναστών στην Ελλάδα. Τα ποσοστά των μεταναστών που φτάνουν να
κάνουν χρήση υπηρεσιών ψυχικής υγείας αυξάνεται ραγδαία.
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη διερευνά το φαινόμενο της χρήσης ουσιών σε ενήλικες μετανάστες από χώρες των Βαλκανίων και
της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, έτσι όπως προκύπτει από τη σχέση τους με τη μονάδα απεξάρτησης του 18 Άνω στο Ψυχιατρικό
Νοσοκομείο Αττικής.
Μέθοδος: Τα ευρήματα που παρουσιάζονται βασίζονται στη μελέτη 151 θεραπευμένων μεταναστών, ηλικίας 19 έως 54 ετών. Η
συλλογή των στοιχείων πραγματοποιήθηκε με δομημένη συνέντευξη, η οποία περιελάμβανε ερωτήσεις σχετικά με την πορεία προς τη
χρήση και την κατάχρηση ουσιών και την εξάρτηση. Για την επεξεργασία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS
έκδοση 17.
Αποτελέσματα: Οι μετανάστες, ανάγουν την ουσιοεξάρτηση σε οργανική ασθένεια και εκφράζουν την πεποίθηση ότι με φαρμακευτική
αγωγή και προσωπική προσπάθεια θα μπορέσουν να διαχειρισθούν την εξάρτησή τους. Οι μετανάστες συνδέουν τη χρήση ουσιών με
τη συσσώρευση κοινωνικής και οικονομικής αντιξοότητας.
Συμπεράσματα: Η ψυχοθεραπευτική στήριξη μεταναστών χρηστών προϋποθέτει την αναγνώριση της πορείας της μετανάστευσης
και της προσαρμογής στην Ελλάδα, η οποία συνεπάγεται έντονο επιπολιτισμικό στρες και σε συνδυασμό με παθητικές στρατηγικές
αντιμετώπισης συντελεί στην εκδήλωση της εξάρτησης από τις ουσίες.
EA48. ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΧΡΟΝΙΩΝ ΨΥΧΩΤΙΚΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗΣ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
ΣΕ ΕΝΑ ΚΕΝΤΡΟ ΗΜΕΡΑΣ.
Α. Καραναύτη, Θ.Ε.Ψ.Υ.Π.Α.
Εισαγωγή: Η μη συμμόρφωση με τη φαρμακευτική αγωγή είναι από τις σημαντικότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο επαγγελματίας
ψυχικής υγείας όταν φροντίζει έναν ψυχωτικό ασθενή. Τα γνωστικά επαναλαμβανόμενα μοτίβα του ατόμου που αφορούν τη λήψη της
φαρμακευτικής αγωγής επηρεάζουν την συνέπεια απέναντι στα ψυχιατρικά φάρμακα. Η κατανόηση της σχέσης μεταξύ συμπτωμάτων
και στάσης απέναντι στην αγωγή μπορεί να διευκολύνει τις πρακτικές κατά την θεραπευτική διαδικασία.
Σκοπός της έρευνας είναι η διερεύνηση της στάσης σε δείγμα χρονίων ψυχωτικών που λαμβάνουν αγωγή και η σχέση της με δείκτες
ψυχοπαθολογίας.
Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε είναι η κλίμακα SCL – 90 – r (Leonard R. Derogatis, 1994) και το Ερωτηματολόγιο Στάσης απέναντι στα
Φάρμακα DAI – 30 (UKPPG). Οι διερευνηθέντες είναι 32 λήπτες υπηρεσιών εξωνοσοκομειακών δομών ψυχοκοινωνικής επανένταξης
της Θεσσαλικής Εταιρίας Ψυχικής Υγείας Περίθαλψης – Αποκατάστασης (Θ.Ε.Ψ.Υ.Π.Α.), με διάγνωση σχιζοφρένεια, παραληρητικές
διαταραχές και διπολική διαταραχή με ψυχωτικά στοιχεία (F20 – F29, F31.2, F31.5).
Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε ήταν η μη παραμετρική στατιστική μέθοδος Spearman’s r και έδειξε ισχυρά επίπεδα στατιστικής
σημαντικότητας κατά τις συσχετίσεις (αρνητικές) των υποκλιμάκων του SCL – 90 r με τις βαθμολογίες του DAI – 30.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσο πιο υψηλή βαθμολογία στην υποκλίμακα της διαπροσωπικής ευαισθησίας και στην υποκλίμακα
της κατάθλιψης της SCL - 90 – r είχαν τα άτομα, τόσο πιο αρνητική στάση έναντι των φαρμάκων εξέφρασαν βάσει του DAI – 30(r
(32) = - 0.491, p = 0,004< 0,01 και r (32) = - 0,464, p = 0,007 < 0,01 αντίστοιχα). Αρνητική συσχέτιση με τη συμμόρφωση στην
ψυχοφαρμακοθεραπεία βρέθηκε και με την υποκλίμακα της ψυχαναγκαστικότητας – καταναγκαστικότητας και του ψυχωτισμού (r (32)
= - 0.354, p = 0,047< 0,05 και r (32) = - 0,383, p = 0,030 < 0,05 αντίστοιχα).
Τα συμπεράσματα διαφωτίζουν τις θετικές και αρνητικές συσχετίσεις ανάμεσα στα συμπτώματα ενός ατόμου που πάσχει από
σχιζοφρένεια και στη στάση απέναντι στη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής.
Συντομογραφίες: Θεσσαλική Εταιρία Ψυχικής Υγείας Περίθαλψης – Αποκατάστασης (Θ.Ε.Ψ.Υ.Π.Α.)
*Ψυχολόγος της Θ.Ε.Ψ.Υ.Π.Α., την οποία ευχαριστώ θερμά για την άδεια πραγματοποίησης της έρευνας
Επιθυμητός τρόπος παρουσίασης: Ελεύθερη ανακοίνωση
Υποψήφια για βράβευση
ΕΠΑΙΝΟΣ
EA49. ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΣΥΝΝΟΣΗΣΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΧΑΠ ΣΕ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
Α. Κουλούρη1, Χ. Χατζόγλου2, Κ.Ι. Γουργουλιάνης2, Ζ. Ρούπα3.
1. Κέντρο Υγείας Σαλαμίνας
2. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
3. Πανεπιστήμιο Λευκωσίας Κύπρου
Εισαγωγή: Η σημαντική καταθλιπτική συμπτωματολογία που παρατηρείται σε άτομα με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)
συχνά δεν διαγιγνώσκεται σε δομές της ΠΦΥ αλλά και από ειδικούς στην ΧΑΠ ιατρούς, γιατί στοχεύουν περισσότερο στα κλινικά
χαρακτηριστικά της νόσου. Οι έρευνες υποστηρίζουν ότι η συχνότητα της κατάθλιψης σε άτομα με ΧΑΠ κυμαίνεται από 15% έως 50%
σε σύγκριση με το 5% του γενικού πληθυσμού. (Cleland JA, και συν, 2007, Gudmundsson G,και συν, 2005).
Σκοπός: Σκοπός της εργασίας ήταν να διερευνήσει την ύπαρξη καταθλιπτικής συμπτωματολογίας και ΧΑΠ σε πληθυσμό της
κοινότητας.
Υλικό: Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν εκατό άτομα, εργαζόμενοι σε ναυπηγικό κλάδο και ομάδα ελέγχου εκατό ατόμων γενικού
πληθυσμού.
Μέθοδος: Έγινε σπιρομέτρηση και χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια St. George΄s Respiratory Questionnaire και General Health
Questionnaire που αξιολόγησαν το επίπεδο υγείας και την ποιότητα ζωής των συμμετεχόντων. Η δειγματοληψία και στις δύο ομάδες
ήταν τυχαία και οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν πρωινές ή και απογευματινές ώρες από τον 10ο του 2010 έως τον 3ο του 2011. Η
στατιστική επεξεργασία έγινε με το πρόγραμμα SPSS v 17
Αποτελέσματα: Η κατάσταση υγείας των συμμετεχόντων, η εξάρτησή τους από το κάπνισμα και το πόσο απαιτητική ήταν η εργασία
τους βρέθηκε να σχετίζονται ανεξάρτητα και να προβλέπουν τη βαθμολογία τους στη διάσταση της κατάθλιψης. Τα άτομα που
αυτοαξιολογούσαν την υγεία τους ως μέτρια/κακή παρουσίαζαν στατιστικά σημαντική υψηλότερη μέση τιμή (p<0,001) στη διάσταση
της κατάθλιψης, καθώς και όσοι έπασχαν από άλλα νοσήματα ή χρόνιες επιπλοκές είχαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερη βαθμολογία
στη διάσταση της κατάθλιψης (p<0,036).
Συμπεράσματα: Η συνύπαρξη χρόνιων νοσημάτων και κατάθλιψης επηρεάζουν την κοινωνική λειτουργικότητα και το συναίσθημα των
ατόμων. Η αξιολόγηση και η θεραπευτική παρέμβαση από τους επαγγελματίες υγείας είναι σημαντική.
EA50. Η ΠΡΩΤΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΣΤΕΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ
Ε. Τζιανοπούλου1
1Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σπάρτη
Εισαγωγή: Είναι πολύ δύσκολο να αναφερθεί κανείς στο φαινόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης, πόσο μάλλον όταν αυτή η πράξη
συμβαίνει ενάντια στα παιδιά. Ωστόσο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναφέρεται στην σεξουαλική κακοποίηση ως τη
συμμετοχή του παιδιού σε σεξουαλική δραστηριότητα, την οποία δεν κατανοεί πλήρως, δεν είναι σε θέση να δώσει συγκατάθεση ή για
την οποία το παιδί δεν είναι αναπτυξιακά διατεθειμένο ή αλλιώς παραβιάζει τους νόμους ή τα κοινωνικά ταμπού της κοινωνίας.
Σκοπός: Αυτή η εργασία έχει ως σκοπό, να αναδείξει την σημασία της νοσηλευτικής επαφής με παιδιά που έχουν υποστεί σεξουαλική
κακοποίηση.
Υλικό και Μέθοδοι: Πληροφορίες για την εργασία αυτή αντλήθηκαν από είκοσι επιστημονικά άρθρα δημοσιευμένα σε ελληνική και
αγγλική γλώσσα. Η ηλεκτρονική αναζήτηση έγινε μέσω των βάσεων δεδομένων: google scholar, Pubmed και τον ΠΟΥ από το 2004
μέχρι το 2014.
Αποτελέσματα: Από την ανασκόπηση διαπιστώθηκε ότι είναι δύσκολο να αποδειχθεί ότι ένα παιδί έχει υποστεί σεξουαλική
κακοποίηση. Οι νοσηλευτές σαν επαγγελματίες υγείας εμπλέκονται ενεργά στην έγκαιρη αναγνώριση του παιδιού που έχει
κακοποιηθεί, ανιχνεύοντας σωματικά και ψυχολογικά σημεία και συμπτώματα και εντοπίζοντας διαταραχές στην συμπεριφορά,
Ο νοσηλευτής πρέπει να είναι εφοδιασμένος με τις κατάλληλες γνώσεις για να μπορεί να προσεγγίσει το παιδί και να κερδίσει την
εμπιστοσύνη του, επιβεβαιώνοντάς του ότι είναι ασφαλές και εξηγώντας του ότι δεν έχει κάνει κάτι κακό. Η λεκτική και μη λεκτική
επικοινωνία αποδεικνύεται σημαντική, καθώς επίσης και η ύπαρξη ενός άνετου και ευχάριστου περιβάλλοντος. Επιπρόσθετα,
αναγκαία τίθεται η νοσηλευτική φροντίδα, η οποία αρχίζει με την ανίχνευση της πρώιμης συμπτωματολογίας.
Συμπεράσματα: Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό να υπάρχουν νοσηλευτές με το κατάλληλο γνωστικό υπόβαθρο για να μπορούν να
αναγνωρίζουν τα θύματα και να τα προσεγγίσουν κατάλληλα. Τέλος, τίθεται αναγκαίο να γνωρίζουν θεραπευτικές τεχνικές για να
εφαρμόσουν την κατάλληλη νοσηλευτική φροντίδα.
EA51. ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ
Εμμανουήλ Κριτσωτάκης1, Ευστράτιος Ζαργκλής2, Ελένη Ζεγγίνη3, Γιάννης Αγγέλης2, Σωτηρία Λιβανού3, Ευτυχία Χατζησταύρου3
1. Νοσηλευτής Ψυχικής Υγείας, Ψ.Ν.Α. Δρομοκαΐτειο, Αθήνα, Ελλάδα
2. Νοσηλευτής Ψυχικής Υγείας, Ψ.Ν.Α. Δρομοκαΐτειο, Αθήνα, Ελλάδα
3. Νοσηλεύτρια Ψυχικής Υγείας, Ψ.Ν.Α. Δρομοκαΐτειο, Αθήνα, Ελλάδα
Εισαγωγή: Οι σύγχρονες τάσεις στην αντιμετώπιση των ψυχιατρικών ασθενών ανοίγουν νέους δρόμους για την εφαρμογή του
έργου των νοσηλευτών. Στη σημερινή εποχή, το έργο του νοσηλευτή σε επίπεδο κοινότητας έχει εφαρμογή και στις τρεις βαθμίδες
πρόληψης και εστιάζει στη διατήρηση και προαγωγή της ψυχικής υγείας των κατοίκων, στην παροχή φροντίδας και παραμονής καθώς
και στην κοινωνική επανένταξη των ψυχικά ασθενών στην κοινότητα αλλά και στην επαγγελματική τους αποκατάσταση.
Σκοπός: Ο νοσηλευτής Ψυχικής Υγείας έχει καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία αυτή, η οποία είναι επίπονη και μακρόχρονη και πολλές
φορές λαμβάνει χώρα σε ένα πλαίσιο μη καθορισμένο. Για να μπορέσει ο νοσηλευτής να αντεπεξέλθει στις σύνθετες προκλήσεις οι
οποίες τίθενται, αλλά και να αναπτύξει τεχνικές προστασίας για την αντιμετώπιση της επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout) και των
συνεπειών της, απαιτείται να έχει εξειδίκευση υψηλού επιπέδου και ιδιαίτερες δεξιότητες.
Ανασκόπηση βιβλιογραφίας: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση στις πιο πρόσφατες εκδόσεις βιβλίων με εκτενείς αναφορές στην
κοινοτική νοσηλευτική στην Ελληνική και την Αγγλική γλώσσα, σε πρόσφατες εκδόσεις σχετικών επιστημονικών περιοδικών καθώς
και εκτενής αναζήτηση σε βάσεις δεδομένων (PubMed, web of science).
Συμπεράσματα: Το έργο του νοσηλευτή Ψυχικής Υγείας στην κοινότητα είναι σημαντικό και καθοριστικό. Ως ισότιμο μέλος της
θεραπευτικής ομάδας, ο νοσηλευτής καλείται να αναλάβει ρόλο που υπερβαίνει τις συνήθεις νοσηλευτικές πράξεις, λειτουργώντας ως
θεραπευτής ή συνθεραπευτής ασθενών με οξύ ή χρόνιο ψυχικό ή ψυχιατρικό πρόβλημα, αλλά και υποστηρικτικά σε υγιείς ανθρώπους
που αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην καθημερινή τους ζωή.
EA52. Η ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ( ART – THERAPY) ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΟΔΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΕΞΙΑΣ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ .
ΣΟΦΙΑ Ι. ΧΑΡΙΤΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ : Οι βάσεις του Art - Therapy είναι στην Αρχαία Ελλάδα. Ιστορική αναδρομή στην Ελληνική Μυθολογία, την Ελληνική Ιατρική
και τη Φιλοσοφία, όπου αναφέρεται και η συμβολή της Τέχνης στον τομέα της ψυχικής υγείας στην Αρχαία Ελλάδα.
ΣΚΟΠΟΣ : Η Τέχνη στην υπηρεσία της Ιατρικής. Η Αγωγή και η Προαγωγή της Υγείας στην Π.Φ.Υ. με την ανάπτυξη νέων σύγχρονων
επιστημών, όπως το Art - Therapy, που βοηθούν στην πρόληψη και βελτίωση της υγείας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος. Ο
συνδυασμός φορέων Ιατρικής, Τέχνης, Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και Τουρισμού στην οικονομική ανέλιξη της χώρας μας.
ΥΛΙΚΟ : <Τα Πλοία> Κ.Π. Καβάφης. Ανάλυση και συμβολισμός στην σύγχρονη ζωή και την ψυχική υγεία. Αναφορά σε διάσημους
καλλιτέχνες με ψυχικές νόσους π.χ. Vincent van Gogh.
ΜΕΘΟΔΟΙ : <Από την Φαντασίαν έως εις το Χαρτί…> Ενίσχυση της Έρευνας. Αγωγή Υγείας. Ο ρόλος του Κράτους. Η μετάδοση
έγκυρων γνώσεων, η ενίσχυση της προσωπικότητας, η ανάπτυξη δεξιοτήτων στη λήψη αποφάσεων είναι τα θέματα, που προβάλλονται
από τη σύγχρονη προσέγγιση προγραμμάτων με το Art-Therapy και συμβάλλουν στον έλεγχο και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του
ανθρώπου και της υγείας του.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ : Διάγνωση. Θεραπεία. «Η τέχνη στις αρχές της ήταν μαγεία, μια μαγική βοήθεια...», γράφει ο Ερνστ Φίσερ στο
βιβλίο του «Η αναγκαιότητα της τέχνης». Οι επιστήμονες, βασιζόμενοι σε εθνολογικές και ανθρωπολογικές μελέτες, ανακάλυψαν τις
θεραπευτικές ιδιότητές της και τις μεθόδευσαν για να αντιμετωπίζουν ψυχοσωματικά προβλήματα. Είναι μάγοι του 20ου αιώνα, που
δεν χρησιμοποιούν βότανα, ξόρκια ή άλλου είδους γιατροσόφια, απλώς θέλουν να επαναφέρουν τη χαμένη μαγεία της τέχνης στους
ανθρώπους της σύγχρονης ασφυκτικής πόλης, να τους μυήσουν στην τελετουργία της δημιουργίας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ : Che fece…il gran rifiuto. Κ.Π. Καβάφης.
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα, που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι, να πούνε.
EA53. ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕΛΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ – ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Μ.Μέντης1, Ε. Κοτρώτσιου2, Ν.Β. Αγγελόπουλος3, Ε. Δαρδιώτης4
1. Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών – Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
2. Καθηγήτρια ΑΤΕΙ Λάρισας
3. Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
4. Επίκουρος Καθηγητής Νευρολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Εισαγωγή: Εδώ και δεκαετίες κινήματα Ληπτών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Λ.Υ.Ψ.Υ.), καθώς και των φροντιστών τους ασκούν
καθοριστικό ρόλο στο σχεδιασμό, αλλά και στην άσκηση πολιτικών ψυχικής υγείας στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και της
Βόρειας Αμερικής.
Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν να συγκρίνει την ικανοποίηση μελών οικογενειών φροντιστών ψυχωτικών ατόμων, που έχουν
ενταχθεί σε Συλλόγους Ψυχικής Υγείας (ΣΟΨΥ) σε σχέση με εκείνους που δεν έχουν ενταχθεί, για τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας με τις
οποίες συνεργάστηκαν.
Υλικό και Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκε γραπτό δομημένο ερωτηματολόγιο. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 510 μέλη οικογενειών
φροντιστών. Αξιοποιήθηκε η δειγματοληψίας χιονοστιβάδας με χρήση «θυρωρού». Η στατιστική επεξεργασία έγινε με το πρόγραμμα
SPSS V.16 και για τη σύγκριση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ο έλεγχος T-Test για ανεξάρτητα δείγματα .
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα μέλη οικογενειών φροντιστών Λ.Υ.Ψ.Υ. που είναι οργανωμένα σε ΣΟΨΥ παρουσιάζουν
μικρότερη ικανοποίηση (Μ=5,42, SD=±3,016), σε σχέση με τα αντίστοιχα που δεν συμμετέχουν σε δίκτυα αυτοοργάνωσης και
αυτοβοήθειας (Μ=6,13, SD=±2,897) αναφορικά με τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας με τις οποίες συνεργάστηκαν. Η διαφορά των
απόψεων τους είναι μάλιστα στατιστικά σημαντική (t=-2,527, p<0,05).
Συζήτηση: Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προκύπτει ότι οι φροντιστές που είναι οργανωμένοι σε ΣΟ.Ψ.Υ. εμφανίζονται
λιγότερο ικανοποιημένοι σε σχέση με εκείνους που δεν είναι ενταγμένοι και έχουν και μεγαλύτερες απαιτήσεις από το υπάρχον
σύστημα υπηρεσιών ψυχικής υγείας, το οποίο επιθυμούν να επικεντρωθεί περισσότερο στις δικές τους ανάγκες.
Συμπεράσματα: Θα πρέπει να καθιερωθεί ως δείκτης ποιότητας των υπηρεσιών ψυχικής υγείας τόσο η ικανοποίηση των συγγενών
φροντιστών ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας όσο και των ίδιων των Ληπτών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας.
EA54. ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΑΠΟΠΕΙΡΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ (2004-2013) ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΦΗΒΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ
ΤΟΥ ΓΝΑ Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ.
Γ. Γιαννακοπούλου, Π. Γκούμα, Α. Σταύρου, Ε.Μπακλέζος, Χ. Ζερβής
Τμήμα Ψυχιατρικής Εφήβων και Νέων
Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς»
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Γίνεται μια προσπάθεια αξιολόγησης των δεδομένων για τις απόπειρες αυτοκτονίας στα προαναφερθέντα έτη. Εστιάσαμε
την προσοχή μας στα έτη που εκδηλώθηκε η οικονομική κρίση στη χώρα μας.
ΥΛΙΚΟ: Χρησιμοποιήθηκαν τα αρχεία του τμήματος.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Καταγραφή από το αρχείο των περιστατικών ,κατά φύλο, με χρησιμοποίηση του DSM-IV για τις κλινικές περιπτώσεις
παιδοψυχιατρικών διαταραχών.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στο σύνολο των 2710 νέων περιστατικών οι απόπειρες αυτοκτονίας ήταν 187,δηλαδή 6,9%.παρατηρείται μια αύξηση
σε απόλυτο αριθμό και σε ποσοστό το έτος 2010 καθώς και μείωση του απόλυτου αριθμού των αποπειρών τα έτη 2011,2012 και 2013.
το ποσοστό του 2010 είναι 12,2%,σχεδον διπλάσιο από το μέσο ποσοστό.
Η αναλογία κορίτσια/αγόρια είναι 7:1.Οι πρώτες απόπειρες καταγράφονται σε ποσοστό 80,7% ενώ με κλινικές παιδοψυχιατρικές
διαγνώσεις σε ποσοστό 13,9%.
Όσον αφορά στα αίτια, προεξάρχουσα αιτία καταγράφεται η οικογενειακή σύγκρουση ή και σε συνδυασμό με ερωτική απογοήτευση ή
και αποτυχία στο σχολείο.
Ο κυρίαρχος τρόπος απόπειρας είναι η λήψη χαπιών σε ποσοστό 80,7%.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Το ποσοστό όσον αφορά την κατανομή στο φύλο, τον τρόπο απόπειρας και στην καταγραφή ποσοστού σε
πληθυσμούς εξωτερικών ασθενών είναι κοντά στα διεθνή δεδομένα. Παραμένει δυσερμήνευτο το υψηλό ποσοστό του έτους 2010.
Χρειάζεται περισσότερη προσοχή στη διερεύνηση και αντιμετώπιση των λεγόμενων οικογενειακών συγκρούσεων.
EA55. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ.
Ό Βελέντζα1, Ε Φραδέλος2, Ε Βλαχοθανάση3, Ε Αθανασιάδης4, Λ Κουρκούτα 5
1. «Αιγινήτειο» Νοσοκομείο.
2. Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί».
3. Γ.Ν.Α «Λαϊκό»
4. Απόφοιτος Τμήματος Νοσηλευτικής, ΤΕΙ Αθήνας
5. Τμήμα Νοσηλευτικής, ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.
Εισαγωγή: Η έννοια του άγχους έχει διατυπωθεί με ποικίλους τρόπους. Επειδή σχετίζεται με την υγεία του ανθρώπου και τις
διαπροσωπικές του σχέσεις, ο νοσηλευτής χρειάζεται να κατανοήσει τη φύση του άγχους, πώς προκαλείται, ποιες επιδράσεις ασκεί
στον άνθρωπο και ποιες είναι οι επιπτώσεις για την υγεία του
Σκοπός : Η παρούσα μελέτη στοχεύει να προσδιορίσει την έννοια άγχους και ταυτόχρονα να προσδιορίσει κάποια από τα αίτια του
καθώς επίσης και της επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην ανθρώπινη υγεία και το ρόλο που έχει ο νοσηλευτής στη διαχείρηση του
άγχούς.
Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε εκτενής ανασκόπηση της διεθνούς και ελληνικής βιβλιογραφία, σε έγκυρες
βάσεις δεδομένων, όπως Scopus και Heal- Link, με λέξεις κλειδιά: άγχος, εκδηλώσεις, επιπτώσεις στην υγεία, νοσηλευτής.
Χρησιμοποιήθηκαν και οι αντίστοιχοι αγγλικοί όροι.
Αποτελέσματα: Το άγχος είναι επώδυνη συναισθηματική εμπειρία εσωτερικής δυσφορίας, χωρίς ειδικό αντικείμενο, απροσδιόριστης
προέλευσης, όπου κυριαρχεί αίσθημα επικείμενου κινδύνου. Η αιτία είναι ενδοψυχική σε αντιδιαστολή με το φόβο που αποτελεί
αντίδραση προς εξωτερική απειλή, αναγνωριζόμενη συνειδητά και με την ψυχολογική ένταση που περιορίζεται σε συγκεκριμένη
περίσταση και είναι μάλλον προσωρινή. Το άγχος χαρακτηρίζεται από ασάφεια και έλλειψη αντικειμενικότητας. Συνδέεται σχεδόν
πάντοτε με την έννοια της απειλής – αντικειμενικής ήυποκειμενικής, πραγματικής ή συμβολικής ή φανταστικής – του αισθήματος
ευεξίας του ανθρώπου.
Συμπεράσματα: Όλοι έχουμε βιώσει άγχος στη ζωή μας, λιγότερο ή περισσότεροέντονα, όταν συντρέχουν κάποιες ιδιαίτερες
περιστάσεις. Τέτοιες εμπειρίες,κοινές σε όλους, εμφανίζονται περιστασιακά, χωρίς αυτό να συνιστάπρόβλημα που να χρειάζεται τη
συνδρομή ειδικού.Λέγεται ότι στην εποχή μας ο αριθμός των ψυχονευρωτικών διαταραχών έχει αυξηθεί.. Η εφαρμογή της σωστής
νοσηλευτικής φροντίδας, καθώς και η ψυχολογική στήριξη του άγχους είναι πάντα απαραίτητη, ασχέτως της αιτίας που το προκαλεί.
ANAΡΤΗΜΕΝΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
(Ε-POSTERS)
ΗΚ
Ε
P1. TO ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ “ΣΧΟΛΕΣ ΓΟΝΕΩΝ” ΚΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ. ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ ΣΤΟ
ΝΟΜΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Ρούκη Δήμητρα
Msc Θεσμοί και Πολιτικές Υγείας, Παν/μιο Πελοποννήσου, Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής πολιτικής, Κόρινθος
ΣΤ
Εισαγωγή: Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τοποθετεί την εκπαίδευση των γονέων στις βασικές στρατηγικές πρόληψης
επισημαίνοντας ότι μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία της οικογένειας σε πολλούς τομείς και να οδηγήσει στην έγκαιρη ανίχνευση
τυχόν προβλημάτων. Η προαγωγή της ψυχικής υγείας του πληθυσμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη σωματική υγεία, ως εκ τούτου,
εξαιρετικά σημαντική και αναγκαία .
ΥΣ
ΙΑ
Σκοπός: Η αρχική υπόθεση είναι ότι οι Σχολές Γονέων μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στο επίπεδο της πρόληψης και της
προαγωγής της ψυχικής υγείας. Η θετική ψυχική υγεία ενισχύει σημαντικά το προσωπικό δυναμικό του ατόμου και τις ικανότητες του
να ανταποκρίνεται σε ρόλους και καταστάσεις. Επιπλέον, ο καθένας μπορεί εν δυνάμει, να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα ψυχικής
υγείας, επομένως τα θέματα της ψυχικής υγείας μας αφορούν όλους.
ΡΟ
Υλικό: 18 άτομα που συμμετείχαν στις Σχολές Γονέων του Νομού Κορινθίας κατά το έτος 2011.
Μέθοδος: Τυχαία δειγματοληψία - δομημένη συνέντευξη με χορήγηση ερωτηματολογίου ερωτήσεων ανοιχτού και κλειστού τύπου.
ΔΕ
Ν
ΠΑ
Αποτελέσματα: 89% των ατόμων είναι γυναίκες - επαρκής αντιπροσώπευση από όλες τις ηλικιακές ομάδες - 16% των ερωτηθέντων
δεν είναι γονείς - μη σημαντικό το μορφωτικό επίπεδο - 83% συμμετείχε σε 2 θεματικές ενότητες - όλοι ανέφεραν την ανάγκη
να μάθουν κάτι και έμειναν ευχαριστημένοι - συνέχεια των Σχολών Γονέων με καλύτερη ενημέρωση του ευρύτερου πληθυσμού
- ενεργοποίηση για ευρύτερη συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες και διεύρυνση γνώσεων και δεξιοτήτων - βοήθεια στην
πρόληψη αρνητικών φαινομένων.
Συμπεράσματα: Oι Σχολές Γονέων είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την προαγωγή της ψυχικής υγείας του πληθυσμού στο νομό
Κορινθίας. Το γεγονός αυτό είναι ενδεικτικό της αυξημένης ανάγκης του πληθυσμού για συμμετοχή σε προγράμματα που προάγουν
την επικοινωνία και την ψυχική υγεία γενικότερα.
ΗΚ
Ε
P2. Η ΣΧΕΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ-ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ 2ΟΥ; ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ.
Δήμητρα Ρούκη, Msc Θεσμοί και Πολιτικές Υγείας, Παν/μιο Πελοποννήσου, Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής πολιτικής, Κόρινθος
ΣΤ
Εισαγωγή: Ποιότητα της εν λόγω σχέσης και συμβολή της στην εξέλιξη της νόσου του ασθενούς: ενσυναίσθηση αλλά και κατάλληλη
απόσταση, συμμόρφωση και μη των ασθενών στη θεραπευτική αγωγή, αλφαβητισμός υγείας
ΥΣ
ΙΑ
Σκοπός: Η διερεύνηση των παραγόντων που υπεισέρχονται στην επικοινωνία επαγγελματιών υγείας-ασθενών, πώς επηρεάζεται η
υγεία των ασθενών και προτάσεις για την ποιοτική βελτίωση της εν λόγω επικοινωνίας
Υλικό - Μέθοδος: Βιβλιογραφική ανασκόπηση
ΡΟ
Αποτελέσματα: Εισαγωγή μαθημάτων επικοινωνίας και συμπεριφοράς προς τον ασθενή στις σχολές των επαγγελμάτων υγείας και
διά βίου εκπαίδευση / γνώση δικαιωμάτων ασθενών και από τα 2 εμπλεκόμενα μέρη / καθιέρωση κοινά αποδεκτής ορολογίας για τη
συμμόρφωση / υποστηρικτικά προγράμματα για ασθενείς / διεξαγωγή ερευνών / κρατική ενίσχυση
ΔΕ
Ν
ΠΑ
Συμπεράσματα: Σημασία καλής επικοινωνίας επαγγελματιών υγείας - ασθενών στη βελτίωση της υγείας και της συνολικής ποιότητας
ζωής των δεύτερων. Τόσο οι επαγγελματίες υγείας όσο και οι χρήστες των υπηρεσιών υγείας οφείλουν να αναγνωρίσουν τη
σπουδαιότητά της και να κάνουν από κοινού βήματα προς την προαγωγή και βελτίωσή της, με την υποστήριξη κρατικών (και μη)
φορέων.
ΗΚ
Ε
P3. Η ψυχική νόσος σε άπορους ασθενείς»
MD Δρίκος Αρμόδιος, Αποστόλου Ιωάννης, Γρίβα Αγγελική, Δημητρόπουλος Δημήτρης, MD PhD Δρίκος Ιωάννης
Κέντρο υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ)
ΙΑ
ΥΣ
ΡΟ
ΣΤ
Εισαγωγή
Η έλλειψη οικονομικών πόρων επηρεάζει τις σχεσιακές πτυχές του ατόμου και της οικογένειας, διαμορφώνοντας συνθήκες
ανεπαρκούς κοινωνικής συμμετοχής, έλλειψη κοινωνικής ένταξης και έλλειψη προσωπικής επαφής. Ο αποκλεισμός των απόρων από
τις δομές υγείας, σχετίζεται στενά με τον κοινωνικό στιγματισμό και την απομόνωση, την χαμηλή αυτοεκτίμηση και το αίσθημα της
κοινωνικής περιθωριοποίησης.
Σκοπός
Στην παρούσα εργασία αναλύσαμε την κατάσταση ψυχικής υγείας συνολικά 84 ασθενών που επισκέπτονται την ιατρική υπηρεσία και
τις δομές του Κέντρου υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ).
Υλικά και μέθοδοι
Προσδιορίστηκε η φαρμακευτική τους αγωγής, διαπιστώνοντας την ενίσχυση των συμπτωμάτων ψυχικής νόσου λόγω των δυσκολιών
που αντιμετώπιζαν τα τελευταία χρόνια, τόσο στην προσωπική ζωή όσο και στην επαγγελματική τους δραστηριότητα.
ΔΕ
Ν
ΠΑ
Αποτελέσματα
Ο μέσος όρος ηλικίας των άπορων, άστεγων και ανασφάλιστων ασθενών που αναλύθηκαν, ήταν 63,4 έτη με τον νεότερο εξεταζόμενο
να είναι 30 ετών και τον περισσότερο ηλικιωμένο 89 ετών. Από το σύνολο των εξεταζόμενων ατόμων το 34% ήταν γυναίκες, ενώ το
υπόλοιπο 64% άνδρες. Η κατανάλωση αλκοόλ περιγράφεται στο 29% των εξεταζόμενων ατόμων, ενώ η κατανάλωση προϊόντων
καπνού στο 73%. Από τους ασθενείς μας, 60 εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης (~71 %), με το ποσοστό και τον απόλυτο αριθμό
να έχει τάσεις αύξησης σε την πάροδο του χρόνου σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση. Από τους 60 ασθενείς μας οι 21 (ποσοστό
~34%) ανέφεραν στο παρελθόν ιστορικό καταθλιπτικής συνδρομής η οποία όμως επιδεινώθηκε τα τελευταία έτη. Οι υπόλοιποι
ασθενείς (ποσοστό ~66%) εμφάνισαν συμπτώματα κατάθλιψης λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπιζαν τα τελευταία χρόνια,
προσδιορίζοντας την περίοδο αυτή στην τελευταία 5ετία.
Συμπεράσματα
Επομένως η τακτική παρακολούθηση της υγείας των απόρων και αστέγων ασθενών αποτελεί πρώτιστη επιλογή στοχεύοντας στην
αποτελεσματική αντιμετώπιση των συνθηκών που επιδεινώνουν την ψυχική τους υγείας.
ΗΚ
Ε
P4. Η ψυχική νόσος σε άπορους ασθενείς»
MD Δρίκος Αρμόδιος, Αποστόλου Ιωάννης, Γρίβα Αγγελική, Δημητρόπουλος Δημήτρης, MD PhD Δρίκος Ιωάννης
Κέντρο υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ)
ΙΑ
ΥΣ
ΡΟ
ΣΤ
Εισαγωγή
Η έλλειψη οικονομικών πόρων επηρεάζει τις σχεσιακές πτυχές του ατόμου και της οικογένειας, διαμορφώνοντας συνθήκες
ανεπαρκούς κοινωνικής συμμετοχής, έλλειψη κοινωνικής ένταξης και έλλειψη προσωπικής επαφής. Ο αποκλεισμός των απόρων από
τις δομές υγείας, σχετίζεται στενά με τον κοινωνικό στιγματισμό και την απομόνωση, την χαμηλή αυτοεκτίμηση και το αίσθημα της
κοινωνικής περιθωριοποίησης.
Σκοπός
Στην παρούσα εργασία αναλύσαμε την κατάσταση ψυχικής υγείας συνολικά 84 ασθενών που επισκέπτονται την ιατρική υπηρεσία και
τις δομές του Κέντρου υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ).
Υλικά και μέθοδοι
Προσδιορίστηκε η φαρμακευτική τους αγωγής, διαπιστώνοντας την ενίσχυση των συμπτωμάτων ψυχικής νόσου λόγω των δυσκολιών
που αντιμετώπιζαν τα τελευταία χρόνια, τόσο στην προσωπική ζωή όσο και στην επαγγελματική τους δραστηριότητα.
ΔΕ
Ν
ΠΑ
Αποτελέσματα
Ο μέσος όρος ηλικίας των άπορων, άστεγων και ανασφάλιστων ασθενών που αναλύθηκαν, ήταν 63,4 έτη με τον νεότερο εξεταζόμενο
να είναι 30 ετών και τον περισσότερο ηλικιωμένο 89 ετών. Από το σύνολο των εξεταζόμενων ατόμων το 34% ήταν γυναίκες, ενώ το
υπόλοιπο 64% άνδρες. Η κατανάλωση αλκοόλ περιγράφεται στο 29% των εξεταζόμενων ατόμων, ενώ η κατανάλωση προϊόντων
καπνού στο 73%. Από τους ασθενείς μας, 60 εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης (~71 %), με το ποσοστό και τον απόλυτο αριθμό
να έχει τάσεις αύξησης σε την πάροδο του χρόνου σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση. Από τους 60 ασθενείς μας οι 21 (ποσοστό
~34%) ανέφεραν στο παρελθόν ιστορικό καταθλιπτικής συνδρομής η οποία όμως επιδεινώθηκε τα τελευταία έτη. Οι υπόλοιποι
ασθενείς (ποσοστό ~66%) εμφάνισαν συμπτώματα κατάθλιψης λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπιζαν τα τελευταία χρόνια,
προσδιορίζοντας την περίοδο αυτή στην τελευταία 5ετία.
Συμπεράσματα
Επομένως η τακτική παρακολούθηση της υγείας των απόρων και αστέγων ασθενών αποτελεί πρώτιστη επιλογή στοχεύοντας στην
αποτελεσματική αντιμετώπιση των συνθηκών που επιδεινώνουν την ψυχική τους υγείας.
P5. YΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΕ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΟΥΣΙΩΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
-Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ.
Δ.Δριβάκου1,2, .Ν.Μιχαλοπούλου1, Γ.Εμινίδης1
1 ΟΚΑΝΑ- «STREET WORK» ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΔΑΝΑΪΔΩΝ 9, ΘΕΣΑΛΟΝΙΚΗ
2 Ιατρική Σχολή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θες/νίκης, Εργαστήριο Υγιεινής,, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια «ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ» - ΤΟΜΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
Εισαγωγή
Από το Νοέμβριο του 2012 στη Θεσσαλονίκη, λειτουργεί η υπηρεσία STREETWORK -ΟΚΑΝΑ –Το Streetwork προσφέρει υπηρεσίες
στο δρόμο ,καλύπτοντας τις ανάγκες των χρήστών ναρκωτικών ουσιών, και απαντά σε αιτήματα της κοινότητας για παρεμβάσεις σε
μείζοντα προβλήματα όπως η έλλειψη στέγης, η πορνεία .και ζητήματα δημόσιας υγείας βγαίνοντας από τους τοίχους της δομής.
Οι δράσεις γίνονται, στην περιοχή του Δενδροποτάμου ή σε σημεία –«πιάτσες» της θες/νίκης με χορήγηγη ΚΙΤ(σύνεργα χρήσης) Οι
υπηρεσίες που παρέχονται εντός δομής είναι, ενημέρωση για ζητήματα υγείας ( AIDS , HBV, HCV κτλ) , ψυχολογική ,στήριξη, νομική
συμβουλευτική,διασύνδεση με φορείς υγείας και πρόνοιας, προγράμματα απεξάρτησης,το Δήμο,την Αστυνομία, Μ.Κ.Ο, κτλ.Επιπλέον
λειτουργεί , σταθμός ανάπαυλας για φαγητό/ καφέ και βεστιάριο για παροχή ειδών ένδυσης.
Σκοπός
Η παρουσίαση των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν το τελευταίο εξάμηνο από την υπηρεσία Streetwork και οι ανάγκες που
αναδύονται λόγω της παρούσας οικονομικής συνθήκης, επιβεβαιώνουν βάση στοιχείων την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας
φροντίδας υγείας στο δρόμο.
Μέσα
Η συλλογή των δεδομένων έγινε με συνεντεύξεις και καταγραφή στοιχείων. Η επεξεργασία τους είναι με SPSS 21
Αποτελέσματα
Καταδεικνύεται η ανάγκη για αναπροσαρμογή του μοντέλου υπηρεσιών υγείας και η συντονισμένη δράση των φορέων που
εμπλέκονται σε ζητήματα δημόσιας υγείας.
ΣΤ
ΗΚ
Ε
P6. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΉ ΕΝΊΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΙΚΉΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑΣ ΣΤΗ ΣΧΙΖΟΦΡΈΝΕΙΑ
Δημήτριος Κόντης*, Αγγελική Ανδρεοπούλου, Σπυριδούλα Βασιλούλη, Δήμητρα Γιαννακοπούλου, Ειρήνη Θεοχάρη, Βασίλης
Γρηγορίου, Συμεών Δασκάλου, Άρτεμη Μελαχροινού
Ιατρείο Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Αθήνα
*Κύριος συγγραφέας: Ιατρείο Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Αθήνα
Εισαγωγή: Τα γνωστικά ελλείμματα αποτελούν πυρηνικά συμπτώματα στη σχιζοφρένεια και σχετίζονται με τη λειτουργική έκπτωση
των ασθενών. Για την αντιμετώπισή τους, έχουν δοκιμαστεί φάρμακα που δρουν μέσω διαφορετικών μηχανισμών.
ΙΑ
Στόχος: Η ανασκόπηση μελετών που εξέτασαν την αποτελεσματικότητα φαρμάκων στη γνωστική δυσλειτουργία στη σχιζοφρένεια.
ΠΑ
ΡΟ
ΥΣ
Αποτελέσματα: Κανένα φάρμακο δεν έχει μέχρι σήμερα εγκριθεί για τη θεραπεία της γνωστικής δυσλειτουργίας στη σχιζοφρένεια.
Τα αντιψυχωτικά φάρμακα φαίνεται να συνδέονται με μικρή ως μέτρια βελτίωση των γνωστικών ελλειμμάτων. Η δράση όμως
αυτή πιθανώς να εξηγείται από το φαινόμενο της εξάσκησης. Παραμένει αδιευκρίνιστο το εάν υπάρχουν διαφορές στην
αποτελεσματικότητα των άτυπων και των τυπικών αντιψυχωτικών. Δεν έχουν επίσης ακόμη ξεκαθαριστεί το εάν συγκεκριμένα
αντιψυχωτικά υπερτερούν έναντι άλλων και το εάν η αντιψυχωτική πολυφαρμακία σχετίζεται με χειρότερη γνωστική επίδοση
έναντι της αντιψυχωτικής μονοθεραπείας. Σε σχέση με την επίδραση των ενισχυτικών θεραπειών, τυχαιοποιημένες κλινικές
μελέτες φαρμακευτικών παραγόντων έδειξαν στατιστικά σημαντικές βελτιώσεις των γνωστικών λειτουργιών έναντι του εικονικού
φαρμάκου. Ωστόσο, η κλινική σημασία αυτών των ευρημάτων παραμένει αμφιλεγόμενη λόγω της μικρής διάρκειας των δοκιμών, του
περιορισμένου μεγέθους των δειγμάτων και την έλλειψης γενίκευσης των αποτελεσμάτων στη λειτουργικότητα των ασθενών.
Ν
Μελλοντικές έρευνες αναμένεται να διασαφηνίσουν την κλινική αξία της φαρμακευτικής ενίσχυσης της γνωστικής λειτουργίας στη
σχιζοφρένεια και να διερευνήσουν την αποτελεσματικότητα του συνδυασμού διαφορετικών παραγόντων ή της φαρμακολογικής
ενίσχυσης της θεραπείας γνωστικής επανόρθωσης στη σχιζοφρένεια.
ΔΕ
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα κλινικών δοκιμών φαρμάκων για την βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας στη σχιζοφρένεια δεν
είναι μέχρι σήμερα ενθαρρυντικά . Δεδομένης της σημασίας των γνωστικών λειτουργιών η συνέχιση της κλινικής έρευνας αποτελεί
αναγκαιότητα.
P7. Η ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΩΣΗ: ΑΠΟ ΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Δημήτριος Κόντης*, Δημήτρης Βάσσος, Αγγελική Ανδρεοπούλου, Βασίλης Γρηγορίου, Σπυριδούλα Βασιλούλη, Δήμητρα
Γιαννακοπούλου, Κωνσταντίνος Γούλας, Ειρήνη Θεοχάρη, Άρτεμη Μελαχροινού, Αντώνης Τσιχλάκης
Ιατρείο Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Αθήνα
*Κύριος συγγραφέας: Ιατρείο Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Αθήνα, Λ. Αθηνών 374,
12462, Χαϊδάρι, τηλέφωνο: 2132054193, φαξ: 2102110920, email: [email protected]
Εισαγωγή: Το Ιατρείο Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση είναι μια μονάδα αποκατάστασης που προσθέτει την γνωστική
επανόρθωση στις προσπάθειες κοινωνικής επανένταξης των ασθενών με ψύχωση.
Σκοπός: Η παρουσίαση των τριών χρόνων λειτουργίας του Ιατρείου στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (ΨΝΑ) και των προοπτικών
μετεξέλιξής του.
Αποτελέσματα: Το έργο του Ιατρείου διακρίνεται σε κλινικό, εκπαιδευτικό κι ερευνητικό. Αναφορικά με το κλινικό έργο, στα
τρία χρόνια λειτουργίας του, αξιολογήθηκε η γνωστική λειτουργία 324 ατόμων (227 ασθενών και 97 υγιών μαρτύρων) και
εφαρμόστηκε το πεντάμηνης διάρκειας Πρόγραμμα Γνωστικής Αποκατάστασης «Μελέτη» σε 71 ασθενείς. Στον εκπαιδευτικό τομέα,
πραγματοποιήθηκαν πέντε κύκλοι εκπαιδευτικών σεμιναρίων στους οποίους συμμετείχαν 226 φοιτητές κι επαγγελματίες ψυχικής
υγείας. Το ερευνητικό έργο του Ιατρείου περιλαμβάνει πολυάριθμα άρθρα σε διεθνή περιοδικά και ανακοινώσεις σε ελληνικά και
διεθνή συνέδρια. Οι προοπτικές του Ιατρείου συνίστανται στη μεταστέγασή του σε κτήριο μέσα στην κοινότητα (Κέντρο Ψυχικής
Υγείας -ΚΨΥ ή Ειδικό Κέντρο Αποκατάστασης), στην επέκταση των δραστηριοτήτων του και σε άλλες ψυχικές διαταραχές, στη
δημιουργία ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ψυχιατρικής αποκατάστασης με επίκεντρο τη γνωστική επανόρθωση και στη
διάχυση αντίστοιχων προγραμμάτων γνωστικής επανόρθωσης σε ΚΨΥ. Πέραν της ανάπτυξης καινοτόμων κοινοτικών υπηρεσιών
γνωστικής αποκατάστασης, οι παραπάνω προοπτικές είναι σύμφωνες με τη γενικότερη φιλοσοφία της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και
μπορούν να συμβάλουν στον μετασχηματισμό του ΨΝΑ.
Συμπεράσματα: Η μετεξέλιξη του Ιατρείου Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση από μια μονάδα που λειτουργεί μέσα
στο ΨΝΑ σε μια κοινοτική μονάδα μπορεί να αποτελέσει την ευκαιρία ένταξης της γνωστικής επανόρθωσης στις προσπάθειες
ψυχοκοινωνικής επανένταξης των ψυχικά ασθενών κι ένα παράδειγμα στην προσπάθεια ψυχιατρικής μεταρρύθμισης.
P8. ΣΧΕΣΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΕ ΕΓΓΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ, ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ 65-75 ΕΤΩΝ
Ν. Βαΐτσης1, Σ. Αγγελάκου-Βαΐτση1, Ε. Αναστασοπούλου2
(1) Ιδιωτικό Ιατρείο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Φάρσαλα
(2) Γενικό Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, Αθήνα
ΣΚΟΠΟΣ: διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στην συμβίωση με εγγόνια και την κατάθλιψη, σε γυναίκες 65-75 ετών.
ΜΕΘΟΔΟΣ-ΥΛΙΚΟ: στην μελέτη πήραν μέρος 130 γυναίκες, ηλικιακού φάσματος 65-75 ετών, που προσήλθαν σε δύο ιατρεία
πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στα Φάρσαλα. Αποκλείστηκαν τα άτομα με χρόνια νοσήματα. Σε όλες τις γυναίκες αξιολογήθηκε
η ύπαρξη και ο βαθμός κατάθλιψης με την κλίμακα «HAM-D 17» και συμπληρώθηκε ερωτηματολόγιο σχετικά με το οικογενειακό
περιβάλλον τους. Εν συνεχεία υπολογίσθηκε ο συντελεστής συσχέτισης.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: βρέθηκε ισχυρή αρνητική συσχέτιση (p<0,001), ανάμεσα στην συμβίωση με εγγόνια και στον βαθμό κατάθλιψης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: το αποτέλεσμα της εργασίας μας δείχνει ότι η συμβίωση των ηλικιωμένων με εγγόνια μειώνει σημαντικά την εμφάνιση
της καταθλιπτικής νόσου.
P9. ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΙΤΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ. ΜΕΛΕΤΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ 50-65 ΕΤΩΝ.
Σ. Αγγελάκου-Βαΐτση1, Ν. Βαΐτσης1, Ε. Αναστασοπούλου2
(1) Ιδιωτικό Ιατρείο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Φάρσαλα
(2) Γενικό Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, Αθήνα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ασθενείς που πάσχουν από νοσήματα όπως νόσο Parkinson, εγκεφαλικά επεισόδια και ορμονικές διαταραχές συχνά
εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης. Ιατρικά νοσήματα όπως οι θυρεοειδοπάθειες μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη, γεγονός
που καθιστά απαραίτητη την κλινική εξέταση του ασθενή πριν να τεθεί η διάγνωση της κατάθλιψης. Η κατάθλιψη μπορεί επίσης να
επηρεαστεί από χρόνια άλγη και διατροφικούς παράγοντες όπως τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Β12 ή τη σιδηροπενική αναιμία, που
μπορεί να οφείλονται σε κακή διατροφή.
ΣΚΟΠΟΣ: διερεύνηση των αιτιών σε 115 γυναίκες, ηλικίας 50-65 ετών, με συμπτωματολογία κατάθλιψης.
ΜΕΘΟΔΟΣ: μελετήθηκαν και αναλύθηκαν, στατιστικά, τα κλινικά και παρακλινικά δεδομένα 115 γυναικών 50-65 ετών με
συμπτωματολογία καταθλιπτικής νόσου, που προσήλθαν σε 2 ιδιωτικά ιατρεία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, από την περιοχή των
Φαρσάλων.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: το 7,8%(9/115) έπασχε από Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή(ΜΚΔ) ενώ το υπόλοιπο 92,2%(106/115) από
Δευτεροπαθή Κατάθλιψη(ΔΚ). Σαν βασικότερα αίτια ΔΚ ανευρέθηκαν η σιδηροπενική και η μεγαλοβλαστική αναιμία, ακολουθούμενες
από το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου. Λιγότερο συχνές αιτίες ήταν η θυρεοειδοπάθεια και η ινομυαλγία. Μετά από φαρμακευτική
αγωγή αντιμετώπισης του πρωτοπαθούς αιτίου παρατηρήθηκε μείωση-εξάλειψη της αρχικής συμπτωματολογίας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: η αιτιολογική προσέγγιση των ατόμων με καταθλιπτική συμπτωματολογία οδηγεί σε ασφαλή διάγνωση της ΜΚΔ, με
αποτέλεσμα τη σημαντικά μεγάλη μείωση των ασθενών που, πραγματικά, χρήζουν αγωγή με αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Αυτό έχει ως
συνέπεια, πρώτον, τη γενικότερη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του ασθενούς και, δεύτερον, την ορθότερη και πιο ισορροπημένη
λειτουργία του κοινωνικού ιστού, με ότι αυτό συνεπάγεται σε ηθικό, πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο.
P10. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΔΕΙΚΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΗ, ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ. ΜΕΛΕΤΗ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΑΣ 25-65 ΕΤΩΝ.
Ν. Βαΐτσης1, Σ. Αγγελάκου-Βαΐτση1, Ε. Αναστασοπούλου2
(1) Ιδιωτικό Ιατρείο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Φάρσαλα
(2) Γενικό Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, Αθήνα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: είναι αποδεδειγμένο ότι επικρατεί η επιφανειακή και επιπόλαια αντιμετώπιση του ανθρώπινου οργανισμού με ολέθρια
αποτελέσματα τόσο στην περίπτωση της πρόληψης όσο και στην περίπτωση της θεραπείας της νόσου. Η κακή συνήθεια της
αυτοδιάγνωσης, επί παραδείγματι, οδηγεί σε λάθη και σημαντικές καθυστερήσεις τις περισσότερες φορές στην διάγνωση και
θεραπεία.
ΣΚΟΠΟΣ: να εκτιμηθεί ο δείκτης συμφωνίας ανάμεσα σε ιατρό και ασθενή, σε ότι αφορά την αιτιολογία του συμπτώματος της θλίψης,
σε γυναίκες 25-65 ετών.
ΜΕΘΟΔΟΣ: καταγράψαμε την αναφερόμενη, από 260 ασθενείς, πιθανή αιτία του συμπτώματος της θλίψης, βάσει του οποίου
επισκέφτηκε ιατρείο πρωτοβάθμιας υγείας. Επιπλέον, οι ασθενείς της μελέτης, ερωτήθηκαν σχετικά με τις πηγές ενημέρωσης σε ότι
αφορά την υγεία γενικότερα. Στην συνέχεια ταξινομήσαμε τις απαντήσεις με βάση την ηλικιακή κατηγορία και υπολογίσαμε, για κάθε
ηλικιακό φάσμα (ανά δεακετία), τον βαθμό συμφωνίας ανάμεσα στο αίτιο της αυτοδιάγνωσης και αυτό της διάγνωσης του ιατρού. Τον
βαθμό συμφωνίας τον μετρήσαμε με τον δείκτη κάππα του Cohen.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: βάσει της μελέτης μας, υπάρχει μία συγκεχυμένη εικόνα, στην συμφωνία της εκτίμησης του συμπτώματος της
θλίψης, ανάμεσα στον ιατρό και την ασθενή. Η ασυμφωνία είναι εντονότερη ανάμεσα στις γυναίκες μέσου ηλικιακού φάσματος. Η
πηγή ενημέρωσης, των ασθενών, φαίνεται πως επηρεάζει, σε μεγάλο βαθμό, την κρίση τους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: η διάγνωση μέσω συμπτωμάτων, χωρίς κλινική εξέταση, δύναται να διακυβεύσει σοβαρά την υγεία ενός ανθρώπου.
Πιστεύουμε ότι χρειάζεται μία εντατική και επίμονη προσπάθεια σε ότι αφορά την ενημέρωση του πολίτη, σχετικά με τους κινδύνους
μίας αυτοδιάγνωσης.
ΣΤ
ΗΚ
Ε
P11.ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ, ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΛΗΨΗΣ
ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΕ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Ν. Βαΐτσης1, Σ. Αγγελάκου-Βαΐτση1, Ε. Αναστασοπούλου2
(1) Ιδιωτικό Ιατρείο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Φάρσαλα
(2) Γενικό Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, Αθήνα
ΙΑ
ΣΚΟΠΟΣ: Με την παρούσα μελέτη επιδιώκουμε την αναζήτηση και εκτίμηση των παραγόντων που σχετίζονται με την έναρξη, τη
διάρκεια και την πορεία αντικαταθλιπτικής αγωγής, σε πληθυσμό αγροτικής περιοχής.
ΥΣ
ΜΕΘΟΔΟΣ-ΥΛΙΚΟ: στην μελέτη πήραν μέρος 114 άτομα (41 άνδρες και 73 γυναίκες), ηλικιακού φάσματος 55-75 ετών, που προσήλθαν
σε δύο ιατρεία πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στα Φάρσαλα. Χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο που αφορούσε, πέραν των
δημογραφικών πληροφοριών, στην έναρξη, διάρκεια και πορεία λήψης αντικαταθλιπτικής αγωγής. Έγινε περιγραφική και εκτιμητική
στατιστική ανάλυση, των δεδομένων, καθώς και διερεύνηση των όποιων σχέσεων μεταξύ των μεταβλητών.
ΠΑ
ΡΟ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: σχετικά με την έναρξη της αντικαταθλιπτικής αγωγής, απουσιάζει ο ρόλος του ψυχίατρου-νευρολόγου. Η διάρκεια
και η πορεία της αγωγής επηρεάζονται από τη συχνότητα που ο ασθενής επισκέπτεται τον θεράποντα ιατρό του, το μορφωτικό του
επίπεδο, την ειδικότητα του θεράποντος ιατρού. Η αξιολόγηση της φροντίδα υγείας που μπορεί να έχει κάποιος σχετικά με την ψυχική
διαταραχή, κατοικώντας σε αγροτική περιοχή, βαθμολογείται σε μέτρια επίπεδα.
ΔΕ
Ν
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: το αποτέλεσμα της εργασίας μας δείχνει ότι υπάρχει έλλειψη δομών που στηρίζουν την ψυχική υγεία του πληθυσμού.
Σημαντικό ρόλο, τόσο στην ενημέρωση όσο και στην προαγωγή της ψυχικής υγείας διαδραματίζει ο ιατρός της πρωτοβάθμιας
βαθμίδας και εκεί πρέπει να εστιαστούν οι προσπάθειες τόσο της συνεχούς εκπαίδευσης όσο και της ενημέρωσης του πληθυσμού.
ΣΤ
ΗΚ
Ε
P12.ΙΔΕΟΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΆ ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΌΤΗΤΑ ΣΤΗ ΣΧΙΖΟΦΡΈΝΕΙΑ
Δημήτριος Κόντης*, Αγγελική Ανδρεοπούλου, Δημήτρης Βάσσος, Κωνσταντίνος Γούλας, Βασίλης Γρηγορίου, Σπυριδούλα Βασιλούλη,
Δήμητρα Γιαννακοπούλου, Άρτεμη Μελαχροινού, Ειρήνη Θεοχάρη
Ιατρείο Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Αθήνα
*Κύριος συγγραφέας: Ιατρείο Μελέτης Γνωστικής Λειτουργίας στην Ψύχωση, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Αθήνα
ΙΑ
Εισαγωγή: Τα ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα παρατηρούνται συχνά σε ασθενείς με σχιζοφρένεια. Τα ευρήματα των μελετών που
έχουν εξετάσει σχέση τους με τη λειτουργικότητα είναι αντικρουόμενα.
Στόχος: Η διερεύνηση της σχέσης των ιδεοψυχαναγκαστικών συμπτωμάτων με τη λειτουργικότητα στη σχιζοφρένεια.
ΡΟ
ΥΣ
Μέθοδος: Στρατολογήθηκαν 106 ασθενείς με σχιζοφρένεια στους οποίους χορηγήθηκαν οι κλίμακες PANSS, Yale-Brown (Y-BOCS) και
Strauss-Carpenter που αντίστοιχα μετρούν τα συνολικά συμπτώματα, τα ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα και τη λειτουργικότητα
στη σχιζοφρένεια. Η σχέση των ιδεοψυχαναγκαστικών συμπτωμάτων με τη λειτουργικότητα εξετάστηκε με τη βοήθεια ανάλυσης
γραμμικής πολλαπλής παλινδρόμησης ελέγχοντας ως προς τα συνολικά συμπτώματα και τη διάρκεια της νόσου.
ΔΕ
Ν
ΠΑ
Αποτελέσματα: H μέση ηλικία των ασθενών (71 άνδρες 40 γυναίκες) ήταν 42.67 έτη (εύρος 18-64) και η μέση διάρκεια της νόσου
ήταν 17.67 χρόνια (ΣΑ=11.45). Το στατιστικό μοντέλο εξηγούσε το 32.1% της μεταβλητότητας του συνολικού σκορ της κλίμακας
λειτουργικότητας Strauss-Carpenter. Το συνολικό σκορ της Y-BOCS σχετιζόταν θετικά με το συνολικό σκορ της κλίμακας Strauss-Carpenter (B=0.109, t=3.034, p=0.003) ελέγχοντας ως προς τα συνολικά συμπτώματα και τη διάρκεια της νόσου. Οι ασθενείς που είχαν YBOCS >=17 (ισοδύναμο διάγνωσης ιδεψυχαναγκαστικής διαταραχής) εμφάνιζαν σημαντικά υψηλότερη λειτουργικότητα από εκείνους
που είχαν Y-BOCS <17 (Kruskal-Wallis=49.484), df=2, p< 0.001).
Συμπεράσματα: Τα ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα συνδέονται με υψηλότερη λειτουργικότητα σε ασθενείς με χρόνια σχιζοφρένεια.
P13.ΠΙΛΟΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΜΗΣ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ
ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΩΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ (TEIQue-sf)
Μ. Σταματοπούλου 1, Π. Γαλάνης 2, Σ. Ζυγά 1, Σ. Τζιαφέρη 1, Π. Πρεζεράκος 1
1 Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής,
Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
2 Εργαστήριο Οργάνωσης και Αξιολόγησης Υπηρεσιών Υγείας, Τμήμα Νοσηλευτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αθήνα
Εισαγωγή: Μέσα από τα ποικίλα μέτρα αξιολόγησης της Συναισθηματικής Νοημοσύνης, τα οποία έχουν προταθεί κατά καιρούς, το
ερωτηματολόγιο της Συναισθηματικής Νοημοσύνης ως Xαρακτηριστικό Γνώρισμα της Προσωπικότητας έχει εξαιρετική αξιοπιστία και
εγκυρότητα και αποτελεί ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα εργαλεία εκτίμησης σε διεθνές επίπεδο.
Σκοπός: Η στάθμιση της σύντομης εκδοχής του ερωτηματολογίου της Συναισθηματικής Νοημοσύνης ως Xαρακτηριστικό Γνώρισμα
στην Ελλάδα.
Υλικό: Το δείγμα αντλήθηκε από το γενικό ενήλικο πληθυσμό της Αθήνας και της Σπάρτης. Συνολικά διανεμήθησαν 130
ερωτηματολόγια και συμπληρώθηκαν τα 111 (ποσοστό ανταπόκρισης 85,4%).
Μέθοδοι: Για τον έλεγχο της αξιοπιστίας του ερωτηματολογίου χρησιμοποιήθηκαν ο συντελεστής εσωτερικής συνέπειας Cronbach’s alpha και η μέθοδος ελέγχου-επανελέγχου. Ο έλεγχος της εγκυρότητας του ερωτηματολογίου επιτεύχθηκε με την εκτίμηση
της εγκυρότητας όψεως. Το αμφίπλευρο επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε ίσο με 0,05. Η ανάλυση των δεδομένων
πραγματοποιήθηκε με το IBM SPSS 21.0.
Αποτελέσματα: Το ερωτηματολόγιο παρουσίασε εξαιρετική εσωτερική συνέπεια (Cronbach’s alpha= 0,83 και 0,88 για την αρχική και
την επαναληπτική μέτρηση αντιστοίχως). Σε όλες τις περιπτώσεις ο συντελεστής ενδοταξικής συσχέτισης ήταν εξαιρετικά υψηλός
(>0,89) και οι συντελεστές συσχέτισης Spearman και για τα 30 στοιχεία ήταν μέτριοι έως αρκετά υψηλοί (από 0,53 έως 0,85) και
εμφάνισαν στατιστική σημαντικότητα (p<0,001), γεγονός που φανερώνει υψηλή αξιοπιστία του ερωτηματολογίου. Η εγκυρότητα
όψεως του ερωτηματολογίου ήταν αρκετά ικανοποιητική με τους συμμετέχοντες να μην δηλώνουν ασάφειες και δυσερμηνείες.
Συμπεράσματα: Στο στάδιο της πιλοτικής δοκιμής του στον ελληνικό πληθυσμό, το ερωτηματολόγιο της Συναισθηματικής
Νοημοσύνης ως Γνώρισμα παρουσίασε αποδεκτή αξιοπιστία και εγκυρότητα.
P14.ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ
ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (1) - ΛΟΥΒΑΡΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ (2)
ΚΑΤΣΑΟΥΝΗ ΠΑΝΑΓ(3)
(1)ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΤΕ. ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΗ ΤΕΙ-ΤΕΠ , MSc ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ . Ε.Α.Ν.Π- ΜΕΤΑΞΑ
(2) ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΤΕ. ΕΠΙΣΚΕΠΤΡΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ
(3) ΙΑΤΡΟΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ MSc ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ
Εισαγωγή : Πολυάριθμα βιβλιογραφικά δεδομένα επισημαίνουν ότι οι επαγγελματίες υγείας βιώνoυν υψηλά επίπεδα επαγγελματικού
άγχους το οποίο συχνά έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση του συνδρόμου επαγγελματικής εξουθένωσης (burn- out) . Το υπερβολικό
άγχος στον χώρο εργασίας επηρεάζει αρνητικά την σωματική και ψυχική ευεξία των εργαζομένων, μειώνοντας παράλληλα την
απόδοση τους στην εργασία. Αναμφισβήτητα, η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση του συνδρόμου, θα συνεισφέρει στην καλύτερη
επαγγελματική συμπεριφορά και στην παροχή υψηλής ποιότητας και φροντίδας στους ασθενείς.
Σκοπός : Η διερεύνηση παραγόντων που συμβάλουν στην εμφάνιση του φαινομένου της επαγγελματικής εξουθένωσης και να
προτείνομαι μέτρα πρόληψης για άρση του συνδρόμου.
Μέθοδος : Για το σκοπό της μελέτης έγινε αναζήτηση σχετικής βιβλιογραφίας σε διεθνής ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων.
Αποτελέσματα : Η αντιμετώπιση της επαγγελματικής εξουθένωσης απαιτεί βαθύτερη αλλαγή της σχέσης με την εργασία, την
κατανόηση αιτιών του προβλήματος, την επεξεργασία πεποιθήσεων και προσδοκιών , καθώς και αλλαγές που αφορούν την συνολική
στάση ζωής του επαγγελματία υγείας. Επιπλέον , απαιτείται μια κουλτούρα εργασιακού πλαισίου που να υποστηρίζει , την δημιουργία
μιας ισχυρής επαγγελματικής ταυτότητας, ικανής να επιτρέψει τη συνειδητοποίηση και την επεξεργασία των αντιφάσεων που
εμπλέκονται στην καθημερινή πρακτική. Συμπεράσματα : Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα οφείλομε να υιοθετήσομε μέτρα
που συμβάλουν στην πρόληψη και αντιμετώπιση της επαγγελματικής εξουθένωσης. Η αντιμετώπιση της δεν είναι υπόθεση ενός
επαγγελματία υγείας, αλλά ολόκληρου του οργανισμού που πρέπει να μοιράζεται κοινές αξίες και στόχους.
P15.ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΔΕΠΥ) ΣΤΗN ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Χ. Αδαμοπούλου1 , Β. Αδαμοπούλου2, Θ. Μπασματζόγλου3
1: Απόφοιτη Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
2,3: Προπτυχιακές Φοιτήτριες, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο
Πελοποννήσου
Εισαγωγή: Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) αποτελεί τη συχνότερη νευροαναπτυξιακή διαταραχή
της παιδικής ηλικίας. Χαρακτηρίζεται από έντονη για την ηλικία υπερκινητικότητα, απροσεξία και παρορμητικότητα. Εκτιμάται ότι το
5-7% των παιδιών παγκοσμίως εμφανίζει συμπτώματα ΔΕΠΥ.
Σκοπός: Η παρούσα εργασία έχει ως σκοπό την παρουσίαση της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)
στην παιδική ηλικία.
Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων PUBMED, Google Scholar και στην
ιστοσελίδα του National Center for Learning Disabilities μέσω μηχανής αναζήτησης, με τις λέξεις κλειδιά: ADHD in childhood, ADHD
diagnosis, symptoms of ADHD, για το χρονικό διάστημα 2000 - 2014. Κριτήρια αποκλεισμού άρθρων αποτέλεσαν η γλώσσα, εκτός της
ελληνικής και της αγγλικής. Ταυτόχρονα αποκλείστηκαν όσα άρθρα αφορούσαν άλλες ψυχικές και γνωστικές διαταραχές της παιδικής
ηλικίας. Τελικά, συμπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση 25 άρθρα.
Αποτελέσματα: Υπάρχουν τρεις τύποι ΔΕΠΥ: ο υπερκινητικός-παρορμητικός, ο τύπος απροσεξίας και ο συνδυασμένος τύπος. Η
πλειοψηφία των παιδιών παρουσιάζει τον συνδυασμένο τύπο ΔΕΠΥ. Προσβάλει πιο συχνά τα αγόρια από ότι τα κορίτσια, σε ηλικία
κάτω των 11 ετών. Συχνά, οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται τα συμπτώματα εμφάνισης της διαταραχής πριν την έναρξή του σχολικού
βίου. Κύρια αιτία εμφάνισης της νευρολογικής αυτής διαταραχής είναι η γενετική προδιάθεση χωρίς να αποκλείονται και άλλοι
παράγοντες όπως: περιβαλλοντικοί, διατροφικοί, εγκεφαλικές βλάβες κτλ.
Συμπεράσματα: Η έγκαιρη διάγνωση, η ολιστική διεπιστημονική προσέγγιση και η θεραπεία είναι σημαντικές τόσο για το ίδιο το
παιδί, όσο και για την οικογένειά του. Ο συνδυασμός των παραπάνω θα συμβάλλει στην εξασφάλιση ενός μακροχρόνιου και ομαλού
βίου, μέσω του περιορισμού της εμφάνισης συμπτωμάτων αντικοινωνικής και εγκληματικής συμπεριφοράς στα μετέπειτα στάδια της
εφηβικής και ενήλικης ζωής.
P16. ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
B. Αδαμοπούλου, Θ. Μπασματζόγλου, Ι. Βγενοπούλου
Προπτυχιακές Φοιτήτριες, Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Εισαγωγή: Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση στα περιστατικά διαταραχών πρόσληψης τροφής στις δυτικές
κοινωνίες, με το 90% των πασχόντων να αποτελείται από έφηβες ή νεαρές ενήλικες γυναίκες και αναλογία μεταξύ ανδρών -γυναικών
1:10. Οι διαταραχές αυτές μπορεί να είναι πρωτογενείς ή να αποτελούν συμπτώματα κάποιων άλλων ψυχικών νόσων, όπως
διαταραχών διάθεσης ή προσωπικότητας.
Σκοπός: Η παρούσα εργασία έχει ως σκοπό την παρουσίαση των διαταραχών πρόσληψης τροφής στην εφηβική ηλικία.
Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων PubMed, Google Scholar και στην
ιστοσελίδα του National Institute of Mental Health μέσω μηχανής αναζήτησης, με τις λέξεις κλειδιά: eating disorders in adolescence,
anorexia nervosa, bulimia, binge- eating για το χρονικό διάστημα 2000 - 2014. Βασικό κριτήριο επιλογής των άρθρων αποτέλεσε η
ελληνική και η αγγλική γλώσσα. Ταυτόχρονα, αποκλείστηκαν όσα άρθρα αφορούσαν άλλες ψυχικές διαταραχές στην εφηβική ηλικία.
Τελικά, συμπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση 32 άρθρα.
Αποτελέσματα: Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής αποτελούν απειλητικές για τη ζωή διαταραχές και η πρόγνωσή τους επηρεάζεται
από την ηλικία έναρξης της νόσου, τη διάρκειά της, την προσωπικότητα του ατόμου και τις ενδοοικογενειακές σχέσεις. Διαιρούνται
σε τρεις κύριες κατηγορίες: τη νευρική ανορεξία, τη νευρική βουλιμία, και την υπερφαγία. Η αιτιολογία τους είναι πολυπαραγοντική.
Ψυχολογικοί, κοινωνικοί, βιολογικοί, γενετικοί και ορισμένοι περιβαλλοντικοί παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί. Επιπρόσθετα,
σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη των διατροφικών διαταραχών σε εφήβους είναι η έντονη ενασχόληση με την
εικόνα του σώματος, η κοινωνική πίεση, η πρώιμη ήβη ή η συνύπαρξη κάποιου χρόνιου νοσήματος.
Συμπεράσματα:. Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής είναι σοβαρές διαταραχές με επικίνδυνες επιπλοκές για την υγεία του ατόμου.
Η αποκατάσταση της σωστής θρέψης και η αλλαγή της παθολογικής συμπεριφοράς πρόσληψης τροφής του ατόμου αποτελούν
βασικούς στόχους της θεραπευτικής προσέγγισης. Τέλος, η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωσή τους κρίνονται απαραίτητες για την
προαγωγή της υγείας των εφήβων.
P17.ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΣ-ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ ΓΟΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΩΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΕΘΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
Ι. Τζορμπατζάκης, Ε. Χαραλαμπίδου, Β. Χατζηνικολάου, Γ. Σπηλιοπούλου, Σ. Καραγιάννη
Β΄Παιδοψυχιατρικό Τμήμα Γενικό Νοσοκομείο Παίδων «Π&Α ΚΥΡΙΑΚΟΥ» ΑΘΗΝΑ
Εισαγωγή: Στα πλαίσια ενδονοσοκομειακής νοσηλείας και εξωτερικών ιατρείων παρατηρήθηκαν 2 περιπτώσεις αγοριών 9 και 13 ετών
με έντονη συμπτωματολογία εθισμού στα ηλεκτρονικά μέσα, με αυταρχική γονική συμπεριφορά στη μια περίπτωση και αδιάφορη
στην άλλη.
Σκοπός: η συσχέτιση ακραίων συμπεριφορικών στάσεων των γονιών και εθιστικών συμπεριφορών των παιδιών τους στα ηλεκτρονικά
μέσα.
Υλικό-Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκαν κλινική συνέντευξη γονέων και παιδιών, παρατήρηση, χορήγηση κλιμάκων αξιολόγησης της
ΔΕΠ-Υ(ADHD-IV), ACHENBACH γονέων (CBCL) και εκπαιδευτικών (TRF), νοητική εκτίμηση WISC III, μαθησιακός έλεγχος, επισκέψεις
κατ οίκον, επισκέψεις στο σχολικό πλαίσιο. Πραγματοποιήθηκε η σύναψη συμβολαίων αλλαγής συμπεριφοράς των γονιών σε πιο
δημοκρατικό πρότυπο, με εποπτεία τόσο στο οικογενειακό πλαίσιο όσο και στο πλαίσιο του νοσοκομείου.
Αποτελέσματα: Μετά την πάροδο 6 μηνών από την έναρξη της αντιμετώπισης των εθιστικών συμπεριφορών των παιδιών στα
πλαίσια της παραπάνω μεθοδολογίας, οι γονείς άρχισαν να εγκαταλείπουν της ακραίες συμπεριφορές και να αποκτούν από τη μια
λιγότερο αυταρχική στάση και από την άλλη περισσότερο συμμετοχική, μειώθηκε στο ήμισυ ο χρόνος ενασχόλησης των παιδιών με τα
ηλεκτρονικά μέσα (Η/Υ, Τηλεόραση, Ηλεκτρονικά Παιχνίδια) ενώ τα παιδιά έλαβαν μέρος σε αθλητικές δραστηριότητες
Συμπεράσματα
Οι ακραίες συμπεριφορές των γονιών μπορούν να υποδαυλίσουν μια εθιστική συμπεριφορά των παιδιών σε σχέση με τα ηλεκτρονικά
μέσα. Οι γονείς που τείνουν να χρησιμοποιούν ως εργαλεία διαπαιδαγώγησης την υπακοή σε απόλυτους κανόνες και η προσπάθεια
διαμόρφωσης μιας απόλυτα πειθαρχημένης προσωπικότητας καθώς και εκείνοι που είναι αποστασιοποιημένοι και αδιάφοροι, που
περιθωριοποιούν, υποτιμούν, επιδεικνύουν ελλιπή στήριξη στο παιδί έχουν αυξημένες πιθανότητες να κληθούν να αντιμετωπίσουν μια
παθολογική, εθιστική συμπεριφορά των παιδιών τους σε σχέση με τη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων.
P18‘ΕΦΗΒΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ’
Σ. Καραντινού, Ε. Κόρχατζη, Α. Μαυρόκωστα, Μ. Σβολιαντοπούλου, Μ. Φραγκομιχελάκη
Ηράκλειο Κρήτης, Staffordshire University
Περίληψη:
Η εργασία αυτή έχει ως θέμα την εφηβική κατάθλιψη και την αυτοκτονία. Αρχικά, παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά της εφηβείας,
τα οποία είναι αλλαγές σε σημαντικούς τομείς στη ζωή ενός ανθρώπου. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να δημιουργήσουν ανεκπλήρωτες
επιθυμίες για μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, που οδηγούν σε ανεξέλεγκτες και ανεπιθύμητες εκρήξεις από το άτομο. Έπειτα,
οι απόπειρες αυτοκτονίας χαρακτηρίζονται ως ο χείριστος τρόπος μετάβασης από ένα παιδί σε έφηβο και γίνεται με σκοπό την
προσοχή από το συγκείμενο του. Στατιστικά στοιχεία αναφέρουν ότι η συχνότητα είναι μεγαλύτερη σε ηλικίες 15 έως 19 και ο
συχνότερος τρόπος είναι η λήψη φαρμάκων. Εν συνεχεία, αναφέρεται ότι τα χαρακτηριστικά ενός καταθλιπτικού εφήβου είναι ότι
μιλάει συνεχώς για θλίψη, απελπισία και έλλειψη ενέργειας. Μπορεί να φανερώσει τους σκοπούς και τις σκέψεις του είτε έμμεσα, με
συναισθήματα κατάθλιψης και απελπισίας, είτε άμεσα, με σημειώματα αυτοκτονίας, χρήση ουσιών ή αλκοόλ, ζωγραφιές με θέματα
θανάτου και επεισόδια επιθετικότητας. Συνεχίζοντας, τονίζεται η σημαντικότητα της πρόληψης όταν αναγνωριστούν τα συμπτώματα
κατάθλιψης και τάσεων αυτοκτονίας, όπως επίσης και η νοσηλεία ενός εφήβου με αυτοκτονικές τάσεις για διευκρίνιση και επίλυση
των αιτιών με τους κατάλληλους τρόπους. Τέλος, όσον αφορά τη θεραπεία των καταθλιπτικών εφήβων, τις περισσότερες φορές
εμφανίζει κάποιες δυσκολίες κι αυτό γιατί εκείνοι πιέζονται να κάνουν κάτι από πρόσωπα που πιστεύουν ότι τους ασκούν εξουσία,
όπως γιατροί και γονείς. Μπορεί να δοθεί φαρμακευτική αγωγή σε πιο ήπιες μορφές κατάθλιψης, ενώ σε πιο σοβαρά περιστατικά
ακολουθείται η μέθοδος της ηλεκτροσπασμοθεραπείας. Ωστόσο, σε όλες τις περιπτώσεις συνίσταται απαραίτητη η ψυχοθεραπεία και
η συμβουλευτική από τους ειδικούς, τόσο στους εφήβους όσο και στους γονείς τους.
Λέξεις κλειδιά: Εφηβεία, κατάθλιψη, απόπειρα αυτοκτονίας, πρόληψη αντιμετώπιση.
P19.ANΙΧΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Ο. Αναγνωστοπούλου1 ⃰, Κ. Μπονώτης2, Ο. Γιωτάκος1, Ι. Τσιούρη2,
Κ. Γουργουλιάνης3
1Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Καρδίτσας
2Ψυχιατρική Κλινική Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας
3Πνευμονολογική Κλινική Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας
Εισαγωγή : Ο επιπολασμός της κατάθλιψης έχει αυξηθεί παγκοσμίως και η νόσος αποτελεί μία από τις κυριότερες αιτίες χρόνιας
αναπηρίας.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η ανίχνευση της μείζονος κατάθλιψης σε ασθενείς της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας
και η διερεύνηση της σχέσης της ψυχικής διαταραχής με κοινωνικο-δημογραφικές μεταβλητές.
Μέθοδος: Η έρευνα διεξήχθη κατά το χρονικό διάστημα Απρίλιο - Ιούλιο του 2014 με τη συμμετοχή 450 ατόμων που επισκέφτηκαν
δύο Κέντρα Υγείας του νομού Καρδίτσας και επιλέχθηκαν με απλή τυχαία δειγματοληψία. Η ανίχνευση της μείζονος κατάθλιψης
έγινε διαδοχικά σε δύο στάδια ελέγχου. Στο πρώτο στάδιο χορηγήθηκε στους συμμετέχοντες το σύντομο ερωτηματολόγιο PHQ2 για την διερεύνηση των κύριων συμπτωμάτων της νόσου, της καταθλιπτικής διάθεσης και της ανηδονίας. Στο δεύτερο στάδιο
ελέγχου συμμετείχαν όσα άτομα εκτιμήθηκαν ως πιθανοί πάσχοντες από μείζονα κατάθλιψη, με βάση τις απαντήσεις τους στο PHQ2. Στο στάδιο αυτό χορηγήθηκε η κλίμακα Hamilton για την κατάθλιψη και η διαγνωστική εκτίμηση ολοκληρώθηκε με ψυχιατρική
συνέντευξη.
Αποτελέσματα : Μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου, ο επιπολασμός της κατάθλιψης εκτιμήθηκε στο 14% του δείγματος. Υψηλότερο
ποσοστό παρατηρήθηκε σε άτομα με χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο, στις γυναίκες, σε χήρους, διαζευγμένους καθώς επίσης και σε
άτομα που διέμεναν μόνα τους ή φιλοξενούνταν σε τρίτους εξαιτίας έλλειψης στέγης.
Συμπέρασμα: Η μείζων κατάθλιψη είναι ιδιαίτερα συχνή ψυχική διαταραχή αλλά σε επίπεδο κοινότητας η διάγνωσή της συχνά
διαφεύγει. Με τη χρήση σύντομων ερωτηματολογίων, ο γενικός ιατρός δύναται να εντοπίσει άτομα υψηλού κινδύνου και να διαγνώσει
τη νόσο με υψηλό ποσοστό εγκυρότητας. Η ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας της πρωτοβάθμιας
φροντίδας υγείας στην ανίχνευση της μείζονος κατάθλιψης και η διασύνδεσή τους με φορείς ψυχικής υγείας θα συμβάλλει στην
ολοκληρωμένη και αποτελεσματική φροντίδα των πασχόντων.
P20.OI SSRIS ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΠΕΠΤΙΚΟΥ
Π. Βοϊτσίδης1, Ε. Μαγγανάρη2
1: Ιατρός, Μεταπτυχιακός φοιτητής Ιατρικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α
2: Προπτυχιακή φοιτήτρια Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ
Εισαγωγή: Οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) αποτελούν μια ευρέως χρησιμοποιούμενη κατηγορία
φαρμάκων, με πολλές ενδείξεις χορήγησης, όπως η κατάθλιψη και η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή. Μεταξύ των ανεπιθύμητων
ενεργειών τους, αναφέρεται και ο αυξημένος κίνδυνος αιμορραγίας.
Σκοπός: Η επισήμανση στους κλινικούς γιατρούς, της αιμορραγίας του ανώτερου πεπτικού (ΑΑΠ), ως ανεπιθύμητη ενέργεια της
χορήγησης των SSRI.
Υλικό και Μέθοδοι: Συστηματική ανασκόπηση της αγγλικής βιβλιογραφίας της τελευταίας δεκαετίας, με αναζήτηση στη βάση
δεδομένων Pubmed. Αναζητήθηκαν οι όροι: SSRIs, antidepressants, risk, “gastrointestinal bleeding”, “gastrointestinal hemorrhage”, GIB,
UGIB.
Αποτελέσματα: Προκύπτει ότι ο σχετικός κίνδυνος πρόκλησης ΑΑΠ αυξάνει στα άτομα που λαμβάνουν SSRI. Επιπρόσθετα ο σχετικός
κίνδυνος αυξάνεται σε μεγαλύτερο βαθμό σε άτομα που λαμβάνουν SSRI ταυτόχρονα με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ)
ή αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα. Συγκεκριμένα ο OR σε συγχορήγηση SSRI με ΜΣΑΦ είναι 3.72, σε άτομα που λαμβάνουν SSRI και
αντιαιμοπεταλιακά είναι 2.48, ενώ παρατηρείται μεγάλη αύξηση του σχετικού κινδύνου πρόκλησης ΑAΠ στις περιπτώσεις που τα
SSRI χορηγούνται σε συνδυασμό με αντιαιμοπεταλιακή αγωγή και ΜΣΑΦ (OR, 9.13). Παράλληλα η χορήγηση φαρμάκων για την
αναστολή της έκκρισης γαστρικού οξέως (αναστολείς της αντλίας πρωτονίων και ανταγωνιστές H2 υποδοχέων), μπορούν να δράσουν
προστατευτικά.
Συμπεράσματα: Η λήψη SSRIs αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης ΑΑΠ. Όταν ο ασθενής λαμβάνει ταυτόχρονα ΜΣΑΦ ή
αντιαιμοπεταλιακά ή φάρμακα και των δύο κατηγοριών, o κίνδυνος αυτός πολλαπλασιάζεται. Περισσότερες μελέτες πρέπει να γίνουν
σχετικά με το αν και πότε, η χρήση φαρμάκων για την αναστολή της έκκρισης γαστρικού οξέως προσφέρει προστατευτική δράση
σε άτομα που λαμβάνουν SSRIs. Επίσης, χρήζει περαιτέρω έρευνας το ερώτημα αν κάποιος SSRI είναι ασφαλέστερος στην χρήση, για
άτομα με αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας.
ΗΚ
Ε
P21.ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ
Μ. Γκουγκούμη, Α. Λάου, Σ. Αγγέλη
ΔΕ
Ν
ΙΑ
ΥΣ
ΡΟ
ΠΑ
ΣΤ
Εισαγωγή: Οι μαθησιακές δυσκολίες έχουν επιπτώσεις στη συναισθηματική και κοινωνική ζωή του παιδιού. Συχνά, συνοδεύονται
από δευτερογενείς ψυχολογικές συνέπειες και συναισθηματικές δυσκολίες. Για τη δημιουργία, λοιπόν, πετυχημένων διαπροσωπικών
σχέσεων, οι κοινωνικές δεξιότητες αποτελούν βασικό κομμάτι της καθημερινότητάς του ανθρώπου.
Σκοπός: Ο κύριος σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει τον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνικές δεξιότητες συμβάλλουν
στην εξέλιξη του συναισθηματικού προφίλ των μαθητών με Μαθησιακές Δυσκολίες.
Μέθοδος: Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε είναι βιβλιογραφική ανασκόπηση στις τελευταίες έρευνες που αφορούν το υπό μελέτη
θέμα.
Αποτελέσματα: Τα ευρήματα της έρευνας καταδεικνύουν πως απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων και
φιλιών μεταξύ των ατόμων είναι η ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων. Φαίνεται ωστόσο πως τα παιδιά και οι έφηβοι με Μαθησιακές
Δυσκολίες εμφανίζουν περιορισμένες δεξιότητες στη σύναψη σχέσεων με τους τυπικά αναπτυσσόμενους συνομηλίκους τους και
έχουν περιγραφεί από τους ειδικούς επιστήμονες ως άτομα που κατακτούν ανεπαρκώς τις κοινωνικές δεξιότητες που σχετίζονται με τη
διατήρηση υγιών σχέσεων με τους άλλους.
Συμπεράσματα: Μέσω προγραμμάτων προαγωγής ψυχικής υγείας με στόχο την ανάπτυξη των υγιών στοιχείων προσωπικότητας του
ατόμου και πιο συγκεκριμένα στοχεύοντας στην ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων, οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες θα
διαθέτουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για υγιή κοινωνική και συναισθηματική εξέλιξη.
P22.Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ, ΗΛΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΗΣ ΦΟΙΤΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ
ΣΕ ΔΕΙΓΜΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ
Σ. Ντέμσια , Σ. Τριανταφυλλίδου Ε. Παπαγεωργίου, Κ. Ρούσσου
Κοινωνική Συμβουλευτική Υπηρεσία, Τ.Ε.Ι. Αθήνας
Εισαγωγή Η χρήση του Ηλεκτρονικού Υπολογιστή αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό εργαλείο αλλά και ενασχόληση του σύγχρονου
Έλληνα. Καθώς η χρήση του αυξάνεται ολοένα και περισσότερο και καταλαμβάνει σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς μας,
απαραίτητη είναι η διερεύνηση του κατά πόσο δημιουργούνται παθολογικές εμπλοκές με αυτό.
Σκοπός Σκοπός της συγκεκριμένης έρευνας είναι η μελέτη της συμπεριφοράς των σπουδαστών/στριών χρηστών του Η/Υ και του
διαδικτύου ανάλογα με τα δημογραφικά τους χαρακτηριστικά καθώς και η προσέγγιση του φαινομένου της χρήσης.
Υλικό Το ερωτηματολόγιο που χρησιμοποιήθηκε είναι βασισμένο στην κλίμακα εθισμού στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές ΚΕΕΦΥ
μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από τους Σιώμος και άλλοι, 2009. Το συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο περιέχει τέσσερεις
διαστάσεις (υπερβολική χρήση, εξάρτηση από Η/Υ, παραμέληση εργασίας, παραμέληση κοινωνικής ζωής).
Μέθοδοι- δείγμα Ο συνολικός αριθμός των 403 σπουδαστών/στριών που αποτέλεσαν το δείγμα της έρευνας έγινε με τυχαία επιλογή.
Η συμμετοχή ήταν εθελοντική και η συμπλήρωση των ερωτηματολογίων έγινε στους χώρους του Ιδρύματος υπό την παρουσία των
ερευνητών.
Αποτελέσματα Από την στατιστική ανάλυση προέκυψε πως υπάρχει μια στατιστικά σημαντική αρνητική σχέση μεταξύ ηλικίας
των χρηστών και της εξάρτησης από τον Ηλεκτρονικό Υπολογιστή. Ειδικότερα, σπουδαστές μεγαλύτερης ηλικίας παρουσιάζουν
χαμηλότερα σκορ έλλειψης αυτοελέγχου σε ότι αφορά την χρήση του Η/Υ και του Διαδικτύου. Επιπλέον, διαπιστώθηκε πως τα σκορ
εξάρτησης από τον Η/Υ και της παραμέλησης εργασίας και κοινωνικής ζωής λόγω της ενασχόλησης με τον Η/Υ στα αγόρια είναι
σημαντικά υψηλότερα από αυτά των κοριτσιών του δείγματος. Εν συνεχεία, από τα αποτελέσματα προκύπτει πως τόσο η παραμέληση
της κοινωνικής ζωής όσο και της εργασίας, αλλά και η εξάρτηση από τον Η/Υ, διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με τη σχολή φοίτησης
των σπουδαστών του ΤΕΙ Αθήνας που συμπεριλήφθησαν στο δείγμα.
Συμπεράσματα Η χρήση του Η/Υ επηρεάζει την καθημερινή ρουτίνα, την κοινωνική ζωή, την παραγωγικότητα, και τον ψυχισμό του
ατόμου. Γι’ αυτό το λόγο, ιδιαίτερα σημαντική είναι η πρόληψη προκειμένου να αποφευχθεί ο εθισμός και η παθολογική εμπλοκή με
τον Η/Υ και το διαδίκτυο.
P23.Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ «ΑΡΙΑΔΝΗ» ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΠΛΟΗΓΗΣΗΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΗ
ΜΟΝΑΔΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Ι. Χιώτη1, Ε. Στάμου2, Δ. Παπαδόπουλος3, Α. Αποστολίκας4, Ο. Γιωτάκος5.
Κ.Μ.Ψ.Υ. Καρδίτσας1,2,3,4,5.
Εισαγωγή
Αποτελεί κοινή παραδοχή το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, οι διαδραστικές τεχνολογίες όπως το διαδίκτυο και το κινητό
τηλέφωνο, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των νέων. Η εξοικείωσή τους με την νέα τεχνολογία τους επιτρέπει
να χρησιμοποιούν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή ως μέσο επικοινωνίας, πληροφόρησης, εξ αποστάσεως εκπαίδευσης αλλά και
ψυχαγωγίας. Όμως η έντονη και καθημερινή διαδικτυακή ενασχόληση έχει και σκοτεινές πλευρές και ελλοχεύει κινδύνους όπως η
δημόσια έκθεση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, η οικονομική και σεξουαλική εκμετάλλευση, ο κυβερνοεκφοβισμός (cyber
bulling) αλλά και η ανάπτυξη εξαρτητικής σχέσης με τον υπολογιστή σε σημείο εθισμού με σοβαρές ψυχοκοινωνικές συνέπειες.
Για τους παραπάνω λόγους, η Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Καρδίτσας στα πλαίσια των κοινοτικών δράσεών της που στοχεύουν
στην πρόληψη και προαγωγή της ψυχικής υγείας στο γενικό πληθυσμό, κατόπιν συνεργασίας με τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και
Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καρδίτσας πραγματοποίησε εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης μαθητών, γονέων και
εκπαιδευτικών σχετικά με την ασφαλή πλοήγηση στο διαδίκτυο.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει το πρόγραμμα ευαισθητοποίησης για την ασφαλή πλοήγηση παιδιών και
εφήβων σε σχολεία του νομού Καρδίτσας. Στόχος του προγράμματος είναι η πρόληψη η οποία προσπαθεί να δημιουργήσει το πλαίσιο
και τις κατάλληλες συνθήκες που θα επιτρέπουν στο νέο άνθρωπο να είναι μέτοχος των διαδικτυακών εξελίξεων με ασφαλή τρόπο.
Η μεθοδολογία των εισηγήσεων στηρίχθηκε σε βιωματικές τεχνικές με βάση το ψυχοκοινωνικό μοντέλο πρόληψης το οποίο στοχεύει
στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων.
Τα αποτελέσματα από την εφαρμογή του ψυχοεκπαιδευτικού προγράμματος σε όλες τις ενδιαφερόμενες ομάδες ήταν η ικανοποίηση
και η θετική ανατροφοδότηση από του συμμετέχοντες. Όσον αφορά την ομάδα των μαθητών, δόθηκε η δυνατότητα να κατανοήσουν
τους κινδύνους από την μη ασφαλή χρήση (πχ cyber bulling, εξαπάτηση, παρενόχληση, προστασία προσωπικών δεδομένων
διαδικτυακός τζόγος, κακόβουλο λογισμικό), ενώ στις ομάδες των γονιών και εκπαιδευτικών ενισχύθηκε ο παιδαγωγικός τους ρόλος
σχετικά με την προαγωγή και την πρόληψη από εξαρτητικές συμπεριφορές.
Συμπεράσματα Η εμπλοκή και η συνεργασία όλων των ενδιαφερόμενων ομάδων (γονείς- εκπαιδευτικοί- μαθητές), κρίνεται
απαραίτητη για την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού και του εφήβου.
Συμπεράσματα Η χρήση του Η/Υ επηρεάζει την καθημερινή ρουτίνα, την κοινωνική ζωή, την παραγωγικότητα, και τον ψυχισμό του
ατόμου. Γι’ αυτό το λόγο, ιδιαίτερα σημαντική είναι η πρόληψη προκειμένου να αποφευχθεί ο εθισμός και η παθολογική εμπλοκή με
τον Η/Υ και το διαδίκτυο.
ΗΚ
Ε
P24.ΠΡΩΤΟ ΨΥΧΩΣΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ. ΠΡΟΔΡΟΜΑ ΣΗΜΕΙΑ. »
Ε. Κουβέλου, Ε. Χαραλαμπίδου, Τ. Κυριακίδου, Σ. Καραγιάννη
Παιδοψυχιατρική κλινική Νοσοκομείου Π. & Α. Κυριακού, Αθήνα, Ελλάδα
ΣΤ
Εισαγωγή: Ως οξεία έναρξη ορίζεται η αλλαγή από μια κατάσταση χωρίς ψυχωσικά χαρακτηριστικά σε μία άλλη σαφώς ψυχωσική
κατάσταση μέσα σε μια περίοδο βραχύτερη των 2 εβδομάδων. Οι διαταραχές αυτές ορίζονται με βάση την απουσία οργανικής
αιτιολογίας. Τα κριτήρια των 2 εβδομάδων δεν προτείνονται ως χρόνος της μέγιστης σοβαρότητας της διαταραχής αλλά ως χρόνος
που τα ψυχωσικά συμπτώματα έχουν γίνει εμφανή και έχουν διαταράξει τουλάχιστον κάποια στοιχεία της καθημερινής ζωής.
ΣΙΑ
Σκοπός: Πρόληψη και ενημέρωση των ειδικοτήτων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που αφορούν παιδιά και εφήβους.
ΟΥ
Υλικό: Ερωτηματολόγια, κλινικές εκτιμήσεις παιδιών και εφήβων στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και στο τμήμα οξέων του
παιδοψυχιατρικού τμήματος του νοσοκομείου.
Μέθοδοι: Επεξεργασία και αξιολόγηση ψυχομετρικών δοκιμασιών.
ΠΑ
Ρ
Αποτελέσματα: Έγκαιρη διάγνωση της διαταραχής οδηγεί σε κατάλληλη αντιμετώπιση των νεαρών ασθενών με συνέπεια την καλύτερη
πρόγνωσή τους.
ΔΕ
Ν
Συμπεράσματα: Θα πρέπει να γίνεται σωστή διαφοροδιάγνωση ενός ψυχωτικού επεισοδίου και λοιπών διαφόρων οργανικών
ψυχοσυνδρόμων της παιδικής και εφηβικής ηλικίας.
P25.Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Β. Φανιουδάκη1, Γ. Λυράκος1,2, Α. Σουρέτη1
1City Unity College, Τμήμα Ψυχολογίας, Αθήνα, Ελλάδα
2 Μονάδα Πόνου, 2η Πανεπιστημιακή Κλινική Αναισθησιολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Αθήνα, Ελλάδα
Εισαγωγή: Η οικονομική κρίση, η οποία ξεκίνησε το 2009 στην Ελλάδα έχει οδηγήσει σε ραγδαίες μειώσεις εισοδημάτων καθώς επίσης
σε αύξηση των ποσοστών ανεργίας και ειδικότερα σε νέους ενήλικες. Σύμφωνα με έρευνες, η ανεργία και η μείωση του εισοδήματος
σχετίζονται με υψηλότερα επίπεδα κατάθλιψης, άγχους, στρες και απαισιοδοξίας. Πολλές έρευνες έχουν διαπιστώσει τα οφέλη της
φυσικής άσκησης όχι μόνο στη βελτίωση της σωματικής αλλά και της ψυχικής υγείας.
Σκοπός: Ο στόχος της έρευνας ήταν να ερευνήσουμε τα οφέλη της άσκησης στη ψυχική υγεία των νέων ηλικίας 20-40 ετών παρά
την μείωση των εισοδημάτων και της ανεργίας κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης καθώς και τις επιπτώσεις της μείωσης της
γυμναστικής.
Υλικό: Στην έρευνα συμμετείχαν 207 Έλληνες, νεαροί ενήλικοι, 75(36.2%) άντρες και 132(63.8%) γυναίκες, 20-40 ετών(ΜΟ=29±4 ).
Μεθοδολογία: Χορηγήθηκαν τα ερωτηματολόγια LOT-R(αισιοδοξία) DASS(άγχος-κατάθλιψη-στρες), SWLS(ευτυχία), και
ερωτηματολόγιο δημογραφικών χαρακτηριστικών. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με t-test και Anova, χρησιμοποιώντας το
πρόγραμμα SPSS21.0.
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι τα άτομα τα οποία γυμνάζονταν περισσότερο από 4 μέρες την εβδομάδα
ήταν περισσότερο αισιόδοξα (M=14.8302,p= 0.05) χαρούμενα(M=19.6038,p=0.026) και είχαν σημαντικά μικρότερο δείκτη
μάζας σώματος(M=22.8435,p=0.000) σε σχέση με τα άτομα που γυμνάζονταν 1 φορά την εβδομάδα; Αισιοδοξία(M=11.4737),
Ευτυχία(M=16.4737), ΒΜΙ(M=29.4668). Επίσης η έρευνα έδειξε ότι τα άτομα που γυμνάζονταν 2-3 φορές την εβδομάδα δεν
διέφεραν σημαντικά από τα άτομα που είχαν χαμηλή δραστηριότητα (p>0.05). Τα άτομα τα οποία μείωσαν τα επίπεδα γυμναστικής
λόγω της οικονομικής κρίσης είχαν περισσότερο άγχος(t=2.948, p<0.01) και στρες (t=2.759, p<0.01) καθώς επίσης ήταν λιγότερο
χαρούμενα(t=-1.972, p=0.05) και περισσότερο απαισιόδοξα (t=-2.031, p=0.044) σε σχέση με τα άτομα που δεν μείωσαν τα επίπεδα
γυμναστικής.
Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας προτείνεται ο σχεδιασμός προγραμμάτων που στόχο θα έχουν την
αύξηση των επιπέδων γυμναστικής περισσότερο από 4 φορές την εβδομάδα έτσι ώστε να μειώσουν τις ψυχολογικές επιπτώσεις της
οικονομικής κρίσης στον πληθυσμό.
P26.Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΑΛΚΟΟΛ ΑΠΟ ΝΕΑΡΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Δ. Μεντή1, Γ. Λυράκος1, 2, Α. Σουρέτη1
1City Unity College, Τμήμα Ψυχολογίας, Αθήνα, Ελλάδα
2 Μονάδα Πόνου, Β’ Πανεπιστημιακή Κλινική Αναισθησιολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Αθήνα, Ελλάδα
Εισαγωγή: Η κατανάλωση του αλκοόλ είναι μια διαδεδομένη συμπεριφορά στην Ευρώπη. Μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την υγεία
σε βιοψυχοκοινωνικό επίπεδο, ενώ είναι και μια από τις κύριες αιτίες θανάτου στους νέους ανθρώπους. Μια δυνατή βάση δεδομένων
υποστηρίζει ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα, σχετικά με τη κατανάλωση αλκοολούχων ποτών
Σκοπός: Να ερευνηθούν διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα, σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ σε νεαρούς ενήλικες στην Ελλάδα.
Υλικό: Στην έρευνα συμμετείχαν 207 Έλληνες, νεαροί ενήλικοι, 75 (36.2%) άντρες και 132 (63.8%) γυναίκες, με μέσο όρο ηλικίας τα 29
χρόνια.
Μεθοδολογία: Χορηγήθηκε ερωτηματολόγιο για μέτρηση δημογραφικών χαρακτηριστικών και κινήτρων. Η ανάλυση των δεδομένων
έγινε με t-test και χ2, χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα SPSS 21.0.
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα σχετικά με τη χρήση αλκοόλ. Οι άντρες
κατανάλωσαν περισσότερο αλκοόλ σε σύγκριση με τις γυναίκες(t:3.122 p<0.01), καταναλώνοντας περίπου 18.64 ποτά τον μήνα ενώ
οι γυναίκες δήλωσαν ότι κατανάλωναν περίπου 9.80 ποτά το μήνα. Οι άντρες επίσης συμμετείχαν πιο συχνά σε ευκαιριακή άμετρη
κατανάλωση αλκοόλ(x2:18.493 p<0.001), με το 13.3% των αντρών (N=10) να δηλώνει ότι συμμετείχε τουλάχιστον μια φορά σε
ευκαιριακή άμετρη κατανάλωση αλκοόλ. Υπήρχαν επίσης σημαντικές διαφορές σε σχέση με το ποτό που το κάθε φύλο προτιμά να
καταναλώνει (x2: 19.967 p<0.01), με τους άντρες να προτιμάνε τη μπύρα (N=27(36%)) και τις γυναίκες το κρασί (N=63(47.7%)), σε
σχέση με άλλα ποτά. Δεν υπήρχαν διαφορές ανάμεσα στις 2 ομάδες σε σχέση με τα κίνητρά τους για κατανάλωση αλκοόλ(x2: 2.704
p>0.05), με τους περισσότερους από τους συμμετέχοντας να δηλώνουν ότι πίνουν αλκοόλ για κοινωνικούς λόγους.
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας συμφωνούν, σε γενικές γραμμές, με αποτελέσματα προηγούμενων ερευνών σε αυτό το
τομέα. Μελλοντικές μελέτες σε αυτόν τον πληθυσμό θα μπορούσαν να επικεντρωθούν σε διαφορές ως προς την επιρροή του αλκοόλ
στην υγεία αντρών και γυναικών.
ΣΤ
ΗΚ
Ε
P27. Η ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ.
Χρ. Ιστίκογλου1, Α. Αϊβατίδης1, Β. Τζιώρα1, Μ. Βασιλειάδου3, Ε. Λιάπης1, Ρ. Μαλάμου1, Π. Κανέλλος1, Ν. Πολονύφης1, Δ. Βλυσίδης2, Ι.
Λιάππας3.
1Ψυχιατρικό Τμήμα Γ.Ν. «Κωνσταντοπούλειο» Νέας Ιωνίας.
2Ψυχιατρικό Τμήμα Γ.Ν. «Ασκληπιείο» Βούλας.
3Α΄ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική ΕΚΠΑ, «Αιγινήτειο» Νοσοκομείο.
ΔΕ
Ν
ΥΣ
ΡΟ
ΠΑ
ΙΑ
Εισαγωγή: Παρότι το άγχος ως Κλινική Διαταραχή αποτελεί κοινό πρόβλημα σε επίπεδο πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, συχνά
διαφεύγει τη διάγνωση ή αντιμετωπίζεται ανεπαρκώς. Παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό είναι μεταξύ άλλων άτυπες ή
σωματοποιημένες μορφές, συχνή συννοσηρότητα με οργανικές παθήσεις ή κατάθλιψη, η συχνή αντίληψη του άγχους ως φυσιολογική
αντίδραση stress και η υπεραπλουστευμένη αντιμετώπισή του με κατάχρηση βενζοδιαζεπινών με τον κίνδυνο της ανάπτυξης
σωματικής και ψυχολογικής εξάρτησης από αυτές.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η σημασία της διαγνωστικής προσέγγισης και αντιμετώπισης του άγχους από τους
ιατρούς πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Υλικό-Μέθοδος: Έγινε ανασκόπηση της υπάρχουσας σχετικής βιβλιογραφίας στο Medline.
Αποτελέσματα: Επιπολασμός του άγχους είναι 6% στο γενικό πληθυσμό. Τα 2/3 αφορούν γυναικείο πληθυσμό και συνήθως
εμφανίζεται την 2η και 3η δεκαετία της ζωής και ακολουθεί χρόνια πορεία με κρίσεις και εξάρσεις. Το άγχος ως κλινική διαταραχή
παρουσιάζει σοβαρές σωματοψυχικές, κοινωνικές, επαγγελματικές και οικονομικές επιπτώσεις. Επίσης, αποτελεί συνοδό σύμπτωμα
άλλων ψυχικών και σωματικών διαταραχών και υπάρχει συχνή συννοσηρότητα με κατάθλιψη, και τέλος, το άγχος ως κλινική διαταραχή
συχνά αγνοείται ή παραβλέπεται. Διερευνώνται επίσης τα σωματικά και τα ψυχικά συμπτώματα του άγχους.
Συμπεράσματα: Η αναγνώριση του άγχους από τον ιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας παραμένει χαμηλή ενώ η αντιμετώπιση του άγχους
γίνεται με αγχολυτικά χορηγώντας τα προσεκτικά για τον κίνδυνο ανάπτυξης εξάρτησης, αντικαταθλιπτικά και νευροληπτικά νεώτερης
γενιάς, ενώ ψυχοθεραπευτικά συνιστάται η απλή ψυχοθεραπεία σε υποστηρικτική ή γνωσιακή βάση από ιατρούς και λοιπούς
επαγγελματίες ψυχικής υγείας που εργάζονται στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
ΣΤ
ΗΚ
Ε
P28. Η ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ.
Χρ. Ιστίκογλου1, Ε. Λιάπης1, Α. Αϊβατίδης1, Μ. Βασιλειάδου3, Β. Τζιώρα1, Ρ. Μαλάμου1, Ν. Πολονύφης1, Π. Κανέλλος1, Ι. Λιάππας3, Δ.
Βλυσίδης2.
1Ψυχιατρικό Τμήμα Γ.Ν. «Κωνσταντοπούλειο» Νέας Ιωνίας.
2Ψυχιατρικό Τμήμα Γ.Ν. «Ασκληπιείο» Βούλας.
3Α΄ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική ΕΚΠΑ, «Αιγινήτειο» Νοσοκομείο.
ΔΕ
Ν
ΥΣ
ΡΟ
ΠΑ
ΙΑ
Εισαγωγή: Η κατάθλιψη με ή χωρίς συνοδό άγχος, αποτελεί τη συχνότερη ψυχική διαταραχή, με κλινική εικόνα και βαρύτητα που
κυμαίνονται από αναμενόμενη ή δυσανάλογη αντίδραση στο stress, έως σοβαρή και επίμονη συνδρομική διαταραχή. Σε ολόκληρο το
φάσμα της, απαντά συχνότερα σε επίπεδο πρωτόβαθμης υγείας, όπου μπορεί να υποδύεται ή να επιβαρύνει υπάρχουσες σωματικές
παθήσεις και συχνά παραμένει απαραίτητη και συνεπώς αθεράπευτη.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ανάδειξη της σημασίας και σπουδαιότητας της διάγνωσης της Κατάθλιψης στην
πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας κυρίως σε λανθάνουσες και υποκλινικές μορφές.
Υλικό-Μέθοδος: Μελετήθηκε η υπάρχουσα σχετική βιβλιογραφία στο Medline.
Αποτελέσματα: Η κατάθλιψη στην κοινότητα εμφανίζεται στο 10% του γενικού πληθυσμού. Στο 50% τίθεται η διάγνωση κατά την
αρχική προσέλευση, το 10% διαγιγνώσκεται σε ακόλουθη επόμενη εξέταση, 20% αποδράμει χωρίς θεραπευτική παρέμβαση και
τέλος στο υπόλοιπο 20% παραμένει αδιάγνωστη και κατά συνέπεια παραμένει αθεράπευτη. Τέλος, εξετάσθηκαν οι παράγοντες που
δυσχεραίνουν τη διάγνωση, η συμπτωματολογία των ασθενών και η έμφαση στα σωματικά και φυσικά συμπτώματα της κατάθλιψης,
τους τύπους κατάθλιψης που εμφανίζονται στον ιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, τα διαγνωστικά λάθη των ιατρών στην
αναγνώριση υποουδικών συμπτωμάτων κλινικής κατάθλιψης, καθώς και τι διαδικασία πρέπει να ακολουθούνται κατά την κλινική
συνέντευξη.
Συμπεράσματα: Οι τρόποι βελτίωσης της διαγνωστικής δεξιότητας του ιατρού πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στην κατάθλιψη είναι:
1) η παρεύρεση σε συνεντεύξεις ρουτίνας, 2) να τελούνται οι συνεντεύξεις υπό επίβλεψη ψυχιάτρου ή άλλου επαγγελματία ψυχικής
υγείας, 3) να επακολουθεί κοινή συνέντευξη με ψυχίατρο μετά την πρώτη συνέντευξη από ιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, και
4) η σύγκριση ευρημάτων με βαθμολόγηση σε ειδικά ερωτηματολόγια.
ΣΤ
ΗΚ
Ε
P29. ΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟΥ ΣΤΡΕΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΓΙΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟ
Α. Σιάννη 1, Ι. Ματσούκης 1, Κ. Κωστάκη 1, Α. Γανωτοπούλου 2, Χ. Κωσταντη 1, Π. Παρασκευάς 1, Χ. Τριανταφυλλοπούλου 1, Ι.
Καραπάτη 1, Ι. Λιούρης 1
1 Α’ Παθολογική Κλινική, Κωνσταντοπούλειο Γενικό Νοσοκομείο Νέας Ιωνίας, Ελλάδα
2 Γ’ παθολογική κλινική, Τζάνειο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά, Ελλάδα
Διεύθυνση κύριου συγγραφέα: Φιλοθέης 12, Αγ. Ανάργυροι, ΤΚ. 13561, Αθήνα, [email protected]
ΔΕ
Ν
ΥΣ
ΡΟ
ΠΑ
ΙΑ
Εισαγωγή: Η οξειδωτική βλάβη μέσω της παραγωγή ελεύθερων νευροτοξικών ριζών και η εξασθενημένη αντιοξειδωτική άμυνα
φαίνεται ότι συμμετέχουν στον παθοφυσιολογικό μηχανισμό ψυχικών νοσημάτων όπως η σχιζοφρένεια.
Σκοπός: Η συγκριτική μελέτη των δεικτών οξειδωτικού στρες σε σχιζοφρενικούς ασθενείς σε σχέση με τον υγιή πληθυσμό.
Υλικό- Μέθοδος: Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 72 ψυχιατρικοί ασθενείς διαγνωσμένοι με τα DSM-IV διαγνωστικά κριτήρια
με μέσο όρο ηλικίας 55+/-5 έτη, εκ των οποίων 29 ήταν γυναίκες και 43 ανδρες, και οι οποίοι παρακολουθούνται για ελάσσονες
παθολογικές καταστάσεις σε παθολογικές κλινικές δυο τριτοβάθμιων νοσοκομείων (ομάδα Α) και 144 υγιή άτομα με μέσο όρο ηλικίας
54+/-5 έτη οι οποίοι ήταν εθελοντές στη μελέτη (ομάδα Β). Ο μέσος όρος διάρκειας της ασθένειας στην ομάδα Α ήταν 25+/-5 έτη και οι
ασθενείς της ομάδας αυτής λάμβαναν συμβατικά (28 ασθενείς) ή άτυπα αντιψυχωτικά (44 ασθενείς). Οι δύο ομάδες δεν διέφεραν ως
προς τα λοιπά κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά.
Σε όλους τους συμμετέχοντες και των δύο ομάδων έγινε προσδιορισμός από τον ορό πλάσματος της ολικής αντιοξειδωτικής
ικανότητας (TAS), της γλουταθιονικής περοξιδάσης (GSH-Px) και του βουτυρικού υδροξυλίου (CAT). Για τον προσδιορισμό αυτό
χρησιμοποιήθηκε αναλυτής OLYMPUS AU400, με εμπορικά σύνεργα RANDOX σύμφωνα με τις κατασκευαστικές οδηγίες ενώ για τη
στατιστική ανάλυση το στατιστικό πρόγραμμα SPSS. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων συγκρίθηκαν και στις δύο ομάδες.
Αποτελέσματα: Στην ομάδα Α μετρήθηκαν TAS: 1,62±0,18, GSH-Px: 53,86±11,43, CAT: 0,13±0,12. Στην ομάδα Β μετρήθηκαν TAS:
1,76±0,16, GSH-Px: 50,71±8,04, CAT: 0,08±0,05.
Η διαφορά στις τιμές του TAS και του CAT ανάμεσα στις δύο ομάδες ήταν στατιστικά σημαντική (p=0,001 και p=0,01 αντίστοιχα). Δεν
υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις τιμές GSH-Px (p=0,375) ανάμεσα στις δύο ομάδες. Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές
ανάμεσα στους ασθενείς που λάμβαναν συμβατικά και άτυπα νευροληπτικά αντιψυχωτικά.
Συμπεράσματα: Φαίνεται ότι οι σχιζοφρενικοί ασθενείς έχουν ασθενέστερο αντιοξειδωτικό αμυντικό σύστημα σε σχέση με τον ψυχικά
υγιή πληθυσμό ενώ η χρόνια χρήση οποιουδήποτε αντιψυχωτικού φαρμάκου μπορεί να προκαλέσει ή να συμβάλλει στην οξειδωτική
βλάβη.
ΗΚ
Ε
P30. ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΑΠΟΠΕΙΡΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ (2004-2013) ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΦΗΒΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ
ΤΟΥ ΓΝΑ Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ.
Γ. Γιαννακοπούλου, Π. Γκούμα, Α. Σταύρου, Ε.Μπακλέζος, Χ. Ζερβής
Τμήμα Ψυχιατρικής Εφήβων και Νέων
Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς»
ΣΤ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Γίνεται μια προσπάθεια αξιολόγησης των δεδομένων για τις απόπειρες αυτοκτονίας στα προαναφερθέντα έτη. Εστιάσαμε
την προσοχή μας στα έτη που εκδηλώθηκε η οικονομική κρίση στη χώρα μας.
ΥΣ
ΙΑ
ΥΛΙΚΟ: Χρησιμοποιήθηκαν τα αρχεία του τμήματος.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Καταγραφή από το αρχείο των περιστατικών ,κατά φύλο, με χρησιμοποίηση του DSM-IV για τις κλινικές περιπτώσεις
παιδοψυχιατρικών διαταραχών.
ΠΑ
ΡΟ
ΑΠΟΤΑΛΕΣΜΑΤΑ: Στο σύνολο των 2710 νέων περιστατικών οι απόπειρες αυτοκτονίας ήταν 187,δηλαδη 6,9%.παρατηρείται μια αύξηση
σε απόλυτο αριθμό και σε ποσοστό το έτος 2010 καθώς και μείωση του απόλυτου αριθμού των αποπειρών τα έτη 2011,2012 και 2013.
το ποσοστό του 2010 είναι 12,2%,σχεδον διπλάσιο από το μέσο ποσοστό.
Η αναλογία κορίτσια/αγόρια είναι 7:1.Οι πρώτες απόπειρες καταγράφονται σε ποσοστό 80,7% ενώ με κλινικές παιδοψυχιατρικές
διαγνώσεις σε ποσοστό 13,9%.
Όσον αφορά στα αίτια, προεξάρχουσα αιτία καταγράφεται η οικογενειακή σύγκρουση ή και σε συνδυασμό με ερωτική απογοήτευση ή
και αποτυχία στο σχολείο.
Ο κυρίαρχος τρόπος απόπειρας είναι η λήψη χαπιών σε ποσοστό 80,7%.
ΔΕ
Ν
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Το ποσοστό όσον αφορά την κατανομή στο φύλο, τον τρόπο απόπειρας και στην καταγραφή ποσοστού σε
πληθυσμούς εξωτερικών ασθενών είναι κοντά στα διεθνή δεδομένα. Παραμένει δυσερμήνευτο το υψηλό ποσοστό του έτους 2010.
Χρειάζεται περισσότερη προσοχή στη διερεύνηση και αντιμετώπιση των λεγόμενων οικογενειακών συγκρούσεων.
P31. ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ Κ.Υ. ΓΛΥΦΑΔΑΣ:Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΗΤΡΙΚΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ
Μ. Κουφονικολάκου, Α. Δημακοπούλου, Σ. Θεοχαρίδη, Μ. Παπανίκου, Ε. Τσάμη
Ψυχολόγοι, Γραφείο Κοινωνικής Πολιτικής Δ. Γλυφάδας, Αθήνα, Ελλάδα
Εισαγωγή: Η Κοινωνική Υπηρεσία (Κ.Υ.) του Δ. Γλυφάδας αποτελεί δομή υποδοχής των κατοίκων της περιοχής με βασικό στόχο την
προαγωγή ψυχικής υγείας, την ψυχοκοινωνική στήριξη και την ενδυνάμωσή τους μέσα από υπηρεσίες βραχείας ψυχοθεραπευτικής
παρέμβασης, πρόληψης και συμβουλευτικής. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στα αιτήματα που αφορούν παιδιά, προερχόμενα
από τους γονείς, το σχολικό πλαίσιο ή την Εισαγγελία Ανηλίκων ως παραπομπή
Σκοπός: Σύνδεση καταγραφής των προεξαρχόντων αιτημάτων σε περιπτώσεις παιδιών που παρουσιάζουν δυσκολίες στο γνωστικό,
ψυχοσυναισθηματικό και συμπεριφορικό τομέα ανάπτυξης με τις αναπαραστάσεις της μητέρας κατά τη διάρκεια της κύησης έως
τα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού, που επηρεάζουν τις αλληλεπιδράσεις μητέρας-παιδιού και το είδος των προβλημάτων που
εμφανίζονται στα παιδιά
Υλικό-Μέθοδοι: Ανασκόπηση των φακέλων των εξυπηρετούμενων γονέων στο διάστημα Σεπτεμβρίου 2012-Νοεμβρίου 2014. Η
επιλογή των περιπτώσεων έγινε με βάση το γονεïκό αίτημα που καταγράφηκε τηλεφωνικά (intake) και την ύπαρξη ψυχοεξελικτικού
ιστορικού. Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση συνδυαστικά με κλινική εμπειρία
Αποτελέσματα: Οι λόγοι προσέλευσης των γονέων στην Κ.Υ. αφορούσαν κυρίως συναισθηματικές και αγχώδεις διαταραχές,
διαταραχές διαγωγής, προσαρμογής και δυσκολίες στα ψυχοεξελικτικά στάδια ανάπτυξης. Παρατηρήθηκε ενδεχόμενη σύνδεση των
εσωτερικευμένων/εξωτερικευμένων δυσκολιών που εμφανίζουν τα παιδιά με την αυτοαναφορά της μητέρας σχετικά με το πως βίωσε
το γονεïκό της ρόλο από την κύηση έως και τα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού καθώς και με τις πρώιμες εμπειρίες και χαρακτηρισμούς
που αποδίδει στο παιδί. Εντοπίστηκαν κοινοί παράγοντες στο 1ο έτος ζωής που φαίνεται να προβλέπουν μελλοντικά συμπεριφορικά
μοτίβα και ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά του παιδιού
Συμπεράσματα: Διερεύνηση των παραπάνω υποθέσεων για επιβεβαίωση της συνάφειας των εξωτερικευμένων/εσωτερικευμένων
προβλημάτων συμπεριφοράς με τις αναπαραστάσεις της μητέρας για την ιδιοσυγκρασία του παιδιού, το είδος της σχέση τους, την
εικόνα του ρόλου της ως κύριο πρόσωπο φροντίδας και την ποιότητα αλληλεπίδρασης τους στα πρώτα χρόνια ζωής. Αναδεικνύεται
η ανάγκη σχεδιασμού υποστηρικτικών προγραμμάτων πρόληψης στους μελλοντικούς-υποψήφιους γονείς καθώς και η σημασία της
περιγεννητικής ψυχολογίας
ΣΤ
ΗΚ
Ε
P32. ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ: ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ: ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΟ
ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ.
Γεωργιάδης Δημήτριος(1), Κουλούρη Αγορίτσα (2), Τσικαλάκη Όλγα, Σταθάτος Βασίλειος, Κοριζή Μαρία & Ρηγόπουλος Θεόδωρος (3)
Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης,
Κέντρο Υγείας Σαλαμίνας
Κέντρο Συμβουλευτικής & Προσανατολισμού Αχαρνών
ΡΟ
ΥΣ
ΙΑ
Εισαγωγή
Ο εθισμός στο διαδίκτυο είναι μια σχετικά νέα μορφή εξάρτησης, η οποία βρίσκεται υπό εξέταση από την επιστημονική κοινότητα
προκειμένου να οριοθετηθεί. Η διαταραχή αυτή ονομάστηκε internet addiction disorder δηλαδή διαταραχή εξάρτησης από το
διαδίκτυο. Παρ’ ότι ακόμα δεν συμπεριλαμβάνεται στον επίσημο κατάλογο των ψυχικών διαταραχών. Από την επισκόπηση της
πλούσιας προς το διαπραγμάτευση θέμα, το φαινόμενο αυτό φαίνεται να απασχολεί και να προβληματίζει τους επαγγελματίες
ψυχικής υγείας όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια, καθώς, περιστατικά κατάχρησης του διαδικτύου αλλά και των ηλεκτρονικών
υπολογιστών ως μέσο διασκέδασης γενικότερα, τείνουν να πάρουν μορφή παγκόσμιας επιδημίας.
ΠΑ
Σκοπός:
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να αναδειχθεί το πρόβλημα που υπάρχει στη σχολική κοινότητα μέσω μιας έρευνας που
πραγματοποιήσαμε κατά τα δύο προηγούμενα έτη σε εφήβους (Μαθητές Γυμνασίου, Λυκείου).
Υλικό και Μέθοδος
Δομημένα ερωτηματολόγια σχετικά με τον εθισμό από το διαδίκτυο.
ΔΕ
Ν
Αποτελέσματα – Συμπεράσματα
Τα ευρήματα της έρευνας μας οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι ένας στους πέντε εφήβους παρουσιάζουν περιοδικά ή συχνά
προβλήματα σχετικά με την κατάχρηση του διαδικτύου, δηλαδή βρίσκεται ένα βήμα πριν τον εθισμό.
P33. ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΜΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΚΥΚΛΟ
ΙΑΤΡΙΚΩΣ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ (Clinical case)
Μ. Αδαμοπούλου, Ε. Κουνάδη, Β. Βιγκλής, Στ. Ευαγγελάτος
Σώμα Επιθεωρητών Υγείας, Υπουργείο Υγείας
Σκοπός της έρευνας είναι να παρουσιάσει τις συνέπειες από την απουσία ψυχιατρικής παρακολούθησης και υποστήριξης σε γυναίκα, η
οποία είχε υποβληθεί σε κύκλο ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Υλικό και Μέθοδος: Γυναίκα 43 ετών μετά την παρέλευση 8μήνου από αφαίρεση ινομυώματος της μήτρας, υποβλήθηκε σε κύκλο
εξωσωματικής γονιμοποίησης με τη μέθοδο της δωρεάς ωαρίων από δότρια. Η ασθενής είχε αρνητικό ατομικό και οικογενειακό
ιστορικό σχετικά με ψυχιατρικές παθήσεις. Με την εμβρυομεταφορά επιτεύχθηκε δίδυμη κύηση. Την 26η εβδομάδα της κύησης, η
ασθενής υποβάλλεται σε καισαρική τομή, λόγω κινδύνου ρήξεως της μήτρας. Κατά τη διάρκεια νοσηλείας των νεογνών στη ΜΕΝΝ
Μαιευτηρίου και της απώλειας του δεύτερου τέκνου της, η ασθενής παρουσιάζει ψυχιατρική σημειολογία, οποία δεν αντιμετωπίζεται
εγκαίρως.
Αποτελέσματα: Τρεις μήνες μετά τον τοκετό, η ασθενής επισκέφτηκε αρχικά ψυχολόγο και κατόπιν ψυχίατρο, μετά από σύσταση του
πρώτου, καθότι δεν ήταν σε θέση να διεκπεραιώσει τις καθημερινές της ασχολίες, λόγω εμφάνιση φοβίας και κατάθλιψης. Η ασθενής
έλαβε φαρμακευτική αγωγή και ετέθη σε ψυχιατρική εκτίμηση, με επακόλουθη βελτίωση των συμπτωμάτων.
Συμπεράσματα: Η έγκαιρη παρακολούθηση των γυναικών που υποβάλλονται σε κύκλους ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής
είναι δυνατόν να βοηθήσει τις γυναίκες να διαχειριστούν με τον βέλτιστο τρόπο τα αποτελέσματα της προσπάθειας στα διάφορα
στάδια και πιθανώς να μειώσουν ή να αποτρέψουν τις συνέπειες από την ψυχολογική τους επιβάρυνση.
P34. ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ 50 ΕΤΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΑΣΤΟΧΙΕΣ ΥΛΙΚΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΔΕΣΙΑΣ ΚΑΙ
ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΝΕΥΡΟΔΙΕΓΕΡΤΗ ΝΩΤΙΑΙΟΥ ΜΥΕΛΟΥ
Ε. Κουνάδη, Μ. Αδαμοπούλου, Στ. Ευαγγελάτος.
Σώμα Επιθεωρητών Υγείας, Υπουργείο Υγείας, Πειραιώς 205, Τ.Κ. 11853 Αθήνα
Ο σκοπός της μελέτης αυτής είναι να διερευνήσει αν η συνεργασία οικογενειακών ιατρών, νευρολόγων, νευροχειρούργων και
ψυχιάτρων θα μείωνε τις αστοχίες της θεραπείας νευροδιεγέρτη νωτιαίου μυελού.
Σε έναν άνδρα 50 ετών έγινε εμφύτευση νευροδιεγέρτη νωτιαίου μυελού, μετά από τρείς (3) επανειλημμένες αποτυχίες υλικού
σε σπονδυλοδεσία (αναφέρθηκαν 2 φορές στην αυχενική και μία φορά στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης) και χρόνια
παρακολούθηση από ιατρείο πόνου. Στον ασθενή έγινε η εμφύτευση νευροδιεγέρτη χωρίς να προηγηθεί ψυχιατρική εκτίμηση.
Μετά την εμφύτευση ο ασθενής ισχυρίζονταν επηρεασμό από εξωτερικά ηλεκτομαγνητικά πεδία, τα οποία δρούν με εκείνα των
υλικών σπονδυλοδεσίας και του νευροδιεγέρτη, προκαλώντας του βλάβες τόσο σε επίπεδο σκελετικών μυών, όσο και στο μυοκάρδιο,
κάτι που δεν αποδεικνύεται τόσο βάσει της διεθνούς βιβλιογραφίας όσο και υπομνημάτων των ειδικών ιατρών και μάλιστα όταν ο
νευροδιεγέρτης είναι ανενεργός.
Σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, έγκειται στην αξιολόγηση του θεράποντα ιατρού ποια θεραπεία θα επιλέξει για τον
ασθενή. Ωστόσο, βάσει της διεθνούς βιβλιογραφίας η διακλινική συνεργασία των οικογενειακών ιατρών, των νευρολόγων των
νευροχειρούργων και των ψυχιάτρων θα μείωνε σε μεγάλο ποσοστό τις αστοχίες της θεραπείας του νευροδιεγέρτη νωτιαίου μυελού.
P35. ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΛΚΟΟΛΗΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΟΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ
Ι. Βγενοπούλου, Β. Αδαμοπούλου, Θ. Μπασματζόγλου
Προπτυχιακές Φοιτήτριες, Τμήμα Νοσηλευτικής, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Πανεπιστήμιο
Πελοποννήσου, Σπάρτη
Εισαγωγή: Η κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη του εμβρυϊκού συνδρόμου
οινοπνεύματος (fetal alcohol syndrome, FAS), έχοντας σοβαρές δια βίου συνέπειες, τόσο για τα παιδιά όσο και για τις οικογένειές τους.
Σκοπός: : Η παρούσα εργασία σκοπό έχει τη περιγραφή του ρόλου και των επιπτώσεων της έκθεσης αλκοόλης στο έμβρυο.
Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων “PubMed”, στο “Google Scholar” και στην
ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO), μέσω μηχανής αναζήτησης με τις λέξεις κλειδιά: Fetal alcohol syndrome, FAS,
alcohol-related neurodevelopmental disorder, blood alcohol concentration,κατανάλωση αλκοόλ, για το χρονικό διάστημα 2000 - 2014.
Κριτήρια αποκλεισμού των άρθρων αποτέλεσαν γλώσσες πέραν της αγγλικής και ελληνικής καθώς και άρθρα που αφορούσαν τη
κατανάλωση άλλων ουσιών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και άλλων συναφών επιπλοκών. Τελικά, συμπεριελήφθησαν 35 άρθρα.
Αποτελέσματα: Για την ανάπτυξη του FAS εμπλέκεται, η μεθυλίωση του DNA και η τροποποίηση των ιστονών, οι οποίες επηρεάζουν
τη δομή της χρωματίνης καθώς και την επίδραση του microRNA στη ρύθμιση του επιπέδου του mRNA. Έτσι, προκαλείται εμβρυϊκός
περιορισμός της σωματικής αύξησης, εξασθένιση των κεντρικών νευρικών συστημάτων και παραμορφώσεις του προσώπου. Η
διάγνωση απαιτεί την παρουσία και των τριών ατελειών. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων καθορίζεται από την εμβρυική ευαισθησία
και αντίσταση, καθώς και από μητρικούς γενετικούς παράγοντες, όπως η μητρική ευαισθησία στο αλκοόλ.
Συμπεράσματα: Είναι ζωτικής σημασίας να καθοριστεί ένα μέσο για την επίλυση και τη μείωση των φυσικών και νευρολογικών
ανωμαλιών, που αναπτύσσονται στο έμβρυο, ως αποτέλεσμα έκθεσης αλκοόλης. Η βέλτιστη διατροφική κατάσταση της μητέρας και η
αποχή από τη χρήση ουσιών είναι σημαντικές για τη σωστή ανάπτυξη του εμβρύου.
ΗΚ
Ε
P36. ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ, ΠΡΩΙΜΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Σ. Καραγιάννη, Ε. Χαραλαμπίδου, Β.Στραστιάνη, Μ. Καλογιαννάκη, Μ.
Καραμούζη, Χ. Σκαλούμπακας
Γ.Ν.Παίδων «Παν. & Αγλαΐα Κυριακού», παιδοψυχιατρικό τμήμα
ΔΕ
Ν
ΙΑ
ΥΣ
ΡΟ
ΠΑ
ΣΤ
Εισαγωγή: Οι ειδικές αναπτυξιακές διαταραχές λόγου και κινητικού συντονισμού (Ε.Α.Δ.) σύμφωνα και με το ταξινομητικό σύστημα
I.C.D.- 10 , είναι οι διαταραχές που συναντούμε στα παιδιά, που αν και έχουν φυσιολογική νοημοσύνη παρουσιάζουν κάποιου βαθμού
καθυστέρηση σε ένα ή περισσότερους τομείς της ανάπτυξής τους (π.χ. λόγου, κίνησης, οπτικής και ακουστικής αντίληψης).
Οι διαταραχές αυτές δεν οφείλονται σε :Αισθητηριακές διαταραχές (ακοής , όρασης κ.α.),νευρολογικά προβλήματα, ανατομικές
ανωμαλίες, περιβαλλοντικούς και συναισθηματικούς παράγοντες.
Η έναρξή τους συμβαίνει στην νηπιακή ή σχολική ηλικία.
Η καθυστέρηση της ανάπτυξης συνδέεται στενά με τη βιολογική ωρίμανση του Κ.Ν.Σ. Διανύουν σταθερή πορεία, χωρίς υφέσεις και
υποτροπές.
Εντάσσονται στις διαταραχές της ψυχολογικής ανάπτυξης (F80- F89) κι αυτό γιατί επηρεάζουν την ψυχολογική ανάπτυξη των παιδιών.
Σκοπός: Η ενημέρωση των ειδικών πρωτοβάθμιας φροντίδας για την έγκυρη και έγκαιρη διάγνωση ώστε να περιοριστούν τα
συμπτώματα και να αποτραπούν οι δευτερογενείς συνέπειες που ενδεχομένως να προκύψουν εάν δεν διαγνωστούν (π.χ μαθησιακές
δυσκολίες, αγχώδεις διαταραχές, διαταραχή διαγωγής).
Μεθοδολογία :Για την έγκαιρη διάγνωση των Ε.Α.Δ. πραγματοποιείται: Εργοθεραπευτική αξιολόγηση (κλινική παρατήρηση, τεστ
οπτικοκινητικής ολοκλήρωσης V.M.I, τεστ οπτικής αντίληψης DTVP-2),Λογοπεδική αξιολόγηση (τεστ εκφραστικού λεξιλογίου, κλινική
εκτίμηση),ακουολογικός έλεγχος, οφθαλμολογικός έλεγχος, ψυχολογική εκτίμηση, έλεγχος νοημοσύνης, μαθησιακή αξιολόγηση
Αποτελέσματα: πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι οι Ε.Α.Δ. βρίσκονται σε ποσοστό 5-10 % του γενικού σχολικού πληθυσμού και με
αναλογία 4:1 μεταξύ αγοριών κοριτσιών. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία τους μέσω ειδικού αποκαταστασιακού προγράμματος
ελαχιστοποιεί τις δυσκολίες στο λόγο και την κίνηση και αποτρέπει σε μεγάλο ποσοστό τις δευτερογενείς συνέπειες.
Συμπεράσματα: Καλύτερη προσαρμογή στο σχολικό πλαίσιο , λιγότερες επιπτώσεις στην κοινωνική και ψυχολογική ανάπτυξη των
παιδιών.
P37. Ο ΥΠΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΛΟΧΕΙΑΣ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ
ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
Ρούσσου Νικολέττα, Κόντρο Μαρίνα, Βιβιλάκη Βικτωρία
Αθήνα 2014
Εισαγωγή: Στη σύγχρονη εποχή, οι διαταραχές του ύπνου είναι ένα συχνό φαινόμενο στον γενικό πληθυσμό και είναι επόμενο να
παρατηρείται και στις εγκύους και λεχωίδες, οι οποίες είναι πιο ευάλωτες λόγω τις κατάστασής τους. Οι διαταραχές του ύπνου που
βιώνει μια έγκυος ή μια λεχωίδα έχουν σοβαρές συνέπειες στην σωματική και ψυχική της υγεία. Οι σωματικές επιπτώσεις είναι η
υπέρταση κύησης, ο σακχαρώδης διαβήτης και η προεκλαμψία και οι ψυχικές επιπτώσεις είναι η κατάθλιψη και η επιλόχεια ψύχωση. Η
μητέρα, σε τέτοιες περιπτώσεις, γίνεται ανήμπορη να ανταπεξέλθει στο ρόλο της και να φροντίζει το νεογνό.
Σκοπός: Σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης ήταν να διερευνήσει και να καταγράψει τις επιπτώσεις των διαταραχών του ύπνου στις
έγκυες και τις λεχωίδες στη σωματική και ψυχολογική τους κατάσταση και σε τι βαθμό επιδρούν.
Μεθοδολογία: Στην συγκεκριμένη ερευνητική μελέτη επιλέχτηκε ως η πλέον κατάλληλη για να απαντηθούν τα ερευνητικά ερωτήματα,
η περιγραφική μελέτη που αποτελεί είδος ποσοτικής μελέτης. Ο πληθυσμός της μελέτης αντιπροσώπευε 150 λεχωίδες, οι οποίες
νοσηλευόταν στα Νοσοκομεία “Αλεξάνδρα” και “Έλενα”. Στη μελέτη αυτή χρησιμοποιήθηκε ως ερευνητικό εργαλείο συγκέντρωσης
δεδομένων το ερωτηματολόγιο, το οποίο απαρτίζεται από τα δημογραφικά στοιχεία των μετεχόντων, την ευεργετικότητα του ύπνου,
την κλίμακα αϋπνίας και την ψυχολογική κατάσταση των λεχωίδων.
Αποτελέσματα: Οι διαταραχές του ύπνου έχουν επιπτώσεις στην υγεία των εγκύων και των λεχωίδων και ειδικά στην ψυχική τους υγεία.
Οι περισσότερες γυναίκες απάντησαν πως δεν είναι τόσο συχνά ούτε αγχωμένες, ούτε βρίσκονται σε πανικό, ούτε πνιγμένες, ούτε
λυπημένες, ούτε στενοχωρημένες. Ωστόσο, απάντησαν ότι πολύ κουρασμένες, πολύ νυσταγμένες, πολύ μισοκοιμισμένες και πολύ
εξασθενισμένες. Επίσης, έχουν χαμηλή αποδοτικότητα και λειτουργικότητα. Τέλος, αισθάνονται πολύ οξύθυμες.
Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη μελέτη, οι διαταραχές του ύπνου έχουν επιπτώσεις στην υγεία της εγκύου και της
λεχωίδας. Η κακή ποιότητα και ποσότητα του ύπνου οδηγεί την γυναικά σε αδυναμία και νευρικότητα. Η υποστήριξη και εκπαίδευση
της εγκύου από τους επαγγελματίες υγείας, και ειδικά από τη μαία, μπορεί να προσφέρει ένα καλό ύπνο στη γυναικά. Τέλος, ο
σύντροφος της γυναίκας και η οικογένεια της πρέπει να βοηθά και να υποστηρίζει την νέα μητέρα να έχει ένα ποιοτικό και ποσοτικό
ύπνο.
P38. ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΤΡΟΦΗΣ- Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΝΟΣ ΓΕΝΙΚΟΥ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ – Η παρουσίαση μιας περίπτωσης
Δρ ΑΝΤΩΝΑΤΟΣ ΣΠΥΡΟΣ, Ψυχίατρος – Ψυχαναλυτής
Εξωτερικό Ιατρείο Ατομικής Ψυχοθεραπείας – Γ.Ν.Α. “ Κοργιαλένειο – Μπενάκειο” Ε.Ε.Σ.
Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας περιλαμβάνει εξ ορισμού τη φροντίδα και παρακολούθηση των ασθενών μετά την έξοδό τους από το
νοσοκομείο.
Οι διαταραχές πρόσληψης της τροφής αποτελούν σύγχρονη μάστιγα που συνδέεται άμεσα ίσως με τον δυτικό τρόπο ζωής. Αφορούν
κυρίως γυναίκες αλλά και νέα κορίτσια, με συνήθη ηλικία εκδήλωσης την εφηβεία και τη νεαρή ενήλικη περίοδο.
Γίνεται η σύντομη αναφορά των διαταραχών πρόσληψης της τροφής (Νευρογενής Ανορεξία, Βουλιμία, Υπερφαγία με άμεση συνέπεια
την Παχυσαρκία κ.α.), η συμπτωματολογία τους η συννοσηρότητά τους με άλλες ψυχικές παθήσεις καθώς και οι τρόποι αντιμετώπισής
τους.
Στο τέλος, παρουσιάζεται η περίπτωση της Χριστίνας, μιας 50χρονης παχύσαρκης γυναίκας, η οποία νοσηλεύτηκε στο νευρολογικό
τμήμα του νοσοκομείου για άτυπα συμπτώματα νευρολογικής φύσης ( π.χ., κεφαλαλγία). Μετά από παραπομπή των συναδέλφων
περιήλθε στη φροντίδα του ψυχιάτρου και εδώ και δύο χρόνια παρακολουθείται συστηματικά στο εξωτερικό ιατρείο ατομικής
ψυχοθεραπείας.
ΗΚ
Ε
P39. Το Διακλαδικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Ενόπλων Δυνάμεων
Ιωάννου Λήδα, Τεξακαλίδου Μαρία, Μέριανου Άννα, Κούλη Μαρία, Τζάρτζανος Αθανάσιος, Χατζάρας Γεώργιος, Μητρούσια Βασιλική,
Στασινή Κατερίνα, Λεονταρίτη Ελένη, Σουλτάνης Μιλτιάδης, Νίκα Στέλλα
ΟΥ
ΣΙΑ
ΣΤ
Το Διακλαδικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Ενόπλων Δυνάμεων είναι μια Α΄ βάθμια νέα δομή παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας η οποία απευθύνεται στην στρατιωτική κοινότητα. Φιλοδοξεί
να προσεγγίσει τόσο το έφεδρο όσο και το μόνιμο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και τα μέλη των οικογενειών αυτών παρέχοντας πληροφόρηση, υποστήριξη και θεραπεία.
Η φιλοσοφία του Κέντρου ξεφεύγει από την κλασσική ιατρική αντιμετώπιση της ψυχικής νόσου, η οποία θέλει το άτομο παθητικό δέκτη των ιατρικών οδηγιών, αλλά εστιάζει σε μια ενεργό
κινητοποίηση και συμμετοχή. Επιδιώκει την εκπαίδευση των μελών της στρατιωτικής κοινότητας ώστε να αναγνωρίζουν και να συμβάλουν στην αντιμετώπιση των ψυχολογικών προβλημάτων.
Στόχοι του ΔΚΨΥΕΔ
• Πρόληψη των ψυχικών νοσημάτων στη στρατιωτική κοινότητα
• Πρόληψη και αντιμετώπιση προβληματικών εκδηλώσεων της συμπεριφοράς στο στρατιωτικό, οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον
• Υποβοήθηση των στρατευσίμων στην ομαλή προσαρμογή και ολοκλήρωση της θητείας τους
• Υποστήριξη των οικογενειών του εν ενεργεία και εν αποστρατεία στρατιωτικού προσωπικού και πολιτικών υπαλλήλων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας
• Πρόληψη και διαχείριση του καθημερινού στρες
• Πρόληψη και διαχείριση εργασιακού στρες
• Διαχείριση στρες οφειλόμενου σε ψυχικά τραυματικό γεγονός
• Πρόληψη και διαχείριση στρες οφειλόμενου σε στρατιωτικές επιχειρήσεις
ΔΕ
Ν
ΠΑ
Ρ
Παρεχόμενες Υπηρεσίες
• Λειτουργία σε 24ωρη βάση της Τηλεφωνικής Γραμμής Ψυχολογικής Υποστήριξης και Παρέμβασης σε Κρίση. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 8001145551-2-3 χωρίς χρέωση από σταθερό τηλέφωνο
και 2108105068, 2105574121 με αστική χρέωση
• Συμβουλευτική Διοικήσεων για χειρισμό ειδικών περιστατικών και καταστάσεων
• Πρόγραμμα πρόληψης και διαχείρισης εργασιακού στρες και επιχειρησιακού στρες
• Εκπαιδευτικές και ενημερωτικές δράσεις στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων με στόχο την ευαισθητοποίηση, πρόληψη και προαγωγή της ψυχικής υγείας
• Ψυχοθεραπεία, συμβουλευτική ατόμου-ζεύγους-γονέων-οικογένειας, ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία
• Ψυχιατρική παρακολούθηση ενηλίκων
• Ιατρείο διαταραχών πρόσληψης τροφής: ψυχογενής ανορεξία, βουλιμία
• Ιατρείο σεξουαλικών διαταραχών
• Παρέμβαση σε δυνητικά ψυχικά τραυματικά γεγονότα
• Λειτουργία εξειδικευμένου κέντρου μελέτης και εφαρμογής συστημάτων επιλογής στρατιωτικού προσωπικού.
• Έρευνα σε θέματα στρατιωτικής ψυχικής υγείας
• Εξειδικευμένο γραφείο συμβουλευτικής των εξαρτήσεων
Τα τμήματα του ΔΚΨΥΕΔ
• Πρόληψης
• Θεραπείας-Αποκατάστασης (Κέντρο Ημέρας)
• Εκπαίδευσης-Έρευνας
• Ψυχικής Υγείας στη διάρκεια Επιχειρήσεων
• Επιλογής Ανάπτυξης προσωπικού
Οι δικαιούχοι των υπηρεσιών του ΔΚΨΥΕΔ
• Εν ενεργεία στρατιωτικό προσωπικό Ενόπλων Δυνάμεων, μόνιμο και στρατευμένης θητείας,
• Εν αποστρατεία μόνιμο στρατιωτικό προσωπικό
• Πολιτικοί υπάλληλοι Υπουργείου Εθνικής Άμυνας
• Συνταξιούχοι πολιτικοί υπάλληλοι Υπουργείου Εθνικής Άμυνας
• Ενήλικα μέλη των οικογενειών των ανωτέρω κατηγοριών.
ΣΤ
ΗΚ
Ε
P40. Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ 24ΩΡΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΝΟΠΛΩΝ
ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Συγγραφείς: Α. Τσιρίκος, Μ. Σουλτάνης Μ. Καπετάνιος, Γ. Χατζάρας, Α. Μέριανου, Λ. Ιωάννου, Β. Μητρούσια, Ε. Λεονταρίτη, Φ.
Αθανασιάδου, Σ. Νίκα
Φορέας: Διακλαδικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Ενόπλων Δυνάμεων
ΔΕ
Ν
ΥΣ
ΡΟ
ΠΑ
ΙΑ
Εισαγωγή: Η λειτουργία τηλεφωνικών γραμμών ψυχολογικής υποστήριξης αποτελεί ένα νέο και αναπτυσσόμενο πεδίο στον χώρο
της ψυχικής υγείας στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν βοήθεια και υποστήριξη μέσω του
τηλεφώνου λόγω της δυνατότητα που παρέχει για άμεση και εύκολη πρόσβαση, ενώ παράλληλα τους επιτρέπει να διατηρούν την
ανωνυμία τους.
Παρουσίαση της Τηλεφωνικής Γραμμής: Η τηλεφωνικές γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης για τον Στρατό Ξηράς το Πολεμικό
Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία ξεκίνησαν να λειτουργούν καθημερινά, από το Φεβρουάριο του 2003, σε εικοσιτετράωρη βάση.
Από τον Μάιο του 2012 ενοποιούνται σε μια ενιαία, υπό την εποπτεία του Τμήματος Πρόληψης του Διακλαδικού Κέντρου Ψυχικής
Υγείας Ενόπλων Δυνάμεων. Η κλήση είναι πάντοτε εμπιστευτική και χωρίς οικονομική επιβάρυνση. Ο χαρακτήρας της τηλεφωνικής
γραμμής ψυχολογικής υποστήριξης είναι κυρίως υποστηρικτικός και συμβουλευτικός σε θέματα που σχετίζονται με την προσαρμογή
του ατόμου στην στρατιωτική ζωή, την ψυχική υγεία,προβλήματα συμπεριφοράς, καθώς και με καταστάσεις κρίσεων. Ανάλογα με τις
ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες του περιστατικού μπορεί να γίνει παραπομπή στον γιατρό της μονάδας, στην Ομάδα Ψυχοκοινωνικής
Μέριμνας, στο Τμήμα Θεραπείας του ΔΚΨΥΕΔ ή σε κάποιον άλλο φορέα.
Παρουσίαση των εξής παραμέτρων:
• Αριθμός κλήσεων ανά μήνα
• Αναλογία κλήσεων ανά Κλάδο Ενόπλων
• Ιδιότητα καλούντος
• Οικογενειακή κατάσταση
• Εκπαιδευτικό επίπεδο
•Είδος αιτήματος
• Θέμα αιτήματος
• Διαφαινόμενη Ψυχοπαθολογία
•Παρέμβαση του ειδικού
Συμπεράσματα: Η λειτουργία γραμμής ψυχολογικής υποστήριξης για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων κρίνεται πλέον
απαραίτητη, καθώς πολλές μονάδες είναι απομακρυσμένες και δεν υπάρχει η δυνατότητα παροχής άμεσων ψυχολογικών και
συμβουλευτικών υπηρεσιών, για να αντιμετωπιστούν καταστάσεις κρίσεων, για παρεμβάσεις επί συγκεκριμένου στόχου/προβλήματος
που χρήζουν μία συνεδρία μόνο ή ακόμη ως προθάλαμος/»πλαίσιο εξοικείωσης», ώστε ο καλών να απευθυνθεί για περαιτέρω βοήθεια
σε κάποια δομή ψυχικής υγείας.
P41. Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΗΜΕΡΑΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ
ΜΑΙΡΗ ΔΕΔΕ, ΜΑ, ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ-ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΣΚΟΠΟΣ: της παρούσης εργασίας είναι η ανάδειξη της λειτουργίας, των στόχων και των σκοπών του Κέντρου Ημέρας ΙΑΣΙΣ στην
πρόληψη και θεραπεία των ψυχικών Διαταραχών.
ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: της παρούσης εργασίας αποτελεί η πολυετή εμπειρία και η εμπειρική μου γνώση στον χώρο του Κέντρου Ημέρας
ΙΑΣΙΣ. Πρόκειται για έναν φορέα παροχής συμβουλευτικών και θεραπευτικών Υπηρεσιών στους χρήστες που αντιμετωπίζουν
προβλήματα ψυχικής νόσου (κατάθλιψη, ψυχώσεις, διπολική διαταραχή, φοβίες κ.α). Η παρούσα εργασία στηρίζεται σε έρευναερωτηματολόγιο που έχει διεξαχθεί στους χρήστες-λήπτες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας του φορέα (80 άτομα) όσον αφορά την
αποτελεσματικότητα του έργου και των υπηρεσιών του Κέντρου Ημέρας.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: H παρακολούθηση του προγράμματος του Κέντρου Ημέρας αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα βελτίωσης της
ψυχικής Yγείας των ληπτών των υπηρεσιών υγείας. Συνέβαλλε στην αύξηση της αυτοπεποίθησης τους, στην ενδυνάμωση και
αξιοποίηση των κοινωνικών και προσωπικών τους δεξιοτήτων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ: ποιος είναι ο ρόλος ενός κέντρου Ημέρας; και πόσο συμβάλλει στην θεραπεία και πρόληψη της ψυχικής
νόσου;
ΗΚ
Ε
ΣΤ
P42. Η ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΕ
ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
ΣΠΥΡΙΔΩΝΓ.ΚΧΑΤΖΗΣΑΛΑΤΑΣMDMScPhD
ΣΚΟΠΟΣ:της παρούσης μελέτης είναι η καταγραφή των υποστηρικτικών και αποκαταστασιακών αναγκών ατόμων με καρκίνο του
μαστού στην κρίση της μετανεωτερικής κοινωνίας που πάσχουν με κατάθλιψη και επέκεινα.
ΣΙΑ
ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟ:απετέλεσε 40 γυναίκες ηλικίας 42 -65 ετών (τυχαίο δείγμα) συμμετοχή προαιρετική, ανώνυμη. Χρησιμοποιήθηκε
ερωτηματολόγιο 4 ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής.
ΠΑ
Ρ
ΟΥ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: από το σύνολο των 40 ερωτηθέντων δέχτηκαν να απαντήσουν μόνο 35 γυναίκες. Ανάγκη για εμπεριστατωμένη
αλλά και ειδικότερη επί θεμάτων καρκίνου του μαστού ιατρική ενημέρωση εξέφρασε ένα ποσοστό της τάξης του 55%. Για ψυχολογική
υποστήριξη το 52% και για οικογενειακή υποστήριξη 48% . για θέματα εργασίας, διατροφής και σεξουαλικής δραστηριότητας το 34%.
Το 50% θεώρησε σημαντική την γνωριμία ή επαφή με άτομα που πάσχουν από την ίδια νόσο, ενώ το 90% του συνόλου αξιολόγησε ως
πολύ σημαντική την πληροφόρηση σε θέματα καρκίνου του μαστού.
ΔΕ
Ν
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:η ψυχολογική υποστήριξη και αποκατάσταση ασθενών με καρκίνου του μαστού προϋποθέτει την κάλυψη
συγκεκριμένων αναγκών η ικανοποίηση των οποίων αποτελεί βασικό σημείο ψυχολογικής και οικονομικής υποστήριξης.
ΗΚ
Ε
P43. H ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ-ΝΕΡΟΥ-ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ
ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ ΣΕ ΥΓΙΗ
ΚΑΙ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
ΧΑΝΤΖΗΣΑΛΑΤΑΣ Γ. Κ. ΣΠΥΡΙΔΩΝ M.D, MSc, Ph.D,Ε.Κ.Π.Α.
ΣΙΑ
ΣΤ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:Hγέννηση ενός παιδιού είναι μια ανεπανάληπτη εμπειρία, που καταστρέφεται από την αγωνία που προκαλεί το άγνωστο,
από το φόβο για τη ζωή της μητέρας και του παιδιού, από την ιατρικοποίηση της γέννας και την αντιμετώπισή της σαν ασθένεια. Στην
σύγχρονη μαιευτική πράξη 3 ζητήματα είναι τα πιο αμφιλεγόμενα:
• ωδίνες,
• παρουσία και συμμετοχή του συντρόφου στον τοκετό και
• χώρος και χρήση τεχνολογίας στον τοκετό.
ΠΑ
Ρ
ΟΥ
ΣΚΟΠΟΣ:της παρούσης μελέτης είναι η ανάδειξη τοφυσικούτοκετού με τη συνεργεία των ερεθισμάτων μουσικής-νερού-γυμναστικής
ως θεραπευτικής μεθόδου στην καθοριστική άσκηση του πόνου κατά τον τοκετό και επέκεινα, σε άτομα υγιή και σε έγκυες με ψυχικές
διαταραχές.
ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ:50 υγιείς πρωτοτόκες επίτοκες και 7 με ψυχικές διαταραχές (κατάθλιψη)της Α’ Μ/Γ Κλινική της Ιατρικής Σχολής του
Ε.Κ.Π.Α.
ΔΕ
Ν
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: μας έδειξαν ότι ο φυσιολογικός τοκετός είναι αυτός που εξελίσσεται με τις φυσικές δυνάμεις της γυναίκας,
χρησιμοποιώντας φυσικά μέσα για τη μείωση του πόνου, ο οποίος μέσω των διαφόρων λειτουργικών δεξιοτήτων παίζει καθοριστικό
ρόλο στην τροποποίηση του εγκεφάλου, που διαχειρίζεται τον πόνο και την επιτάχυνση του τοκετού. Στο φυσιολογικό τοκετό η
μητέρα παράγει ορμόνες (oxytocin, prolactin) οι οποίες αφενός συμβάλλουν στην έναρξη και εγκατάσταση του τοκετού. Αφετέρου
προετοιμάζουν την επίτοκο για τη μητρότητα και το νεογέννητο να προσαρμοστεί στην εξωμήτρια ζωή με τις εναλλακτικές μεθόδους
τοκετού όπως: η αναπνοή και τα συναισθήματα, οι ασκήσεις αναπνοής, τοκετός χωρίς βία (FrederikLeboyer), θέσεις και στάσεις στον
τοκετό, τοκετός στο νερό, yoga, μουσική, αρωματοθεραπεία, μαλάξεις-massage, βότανα, διατροφή κ.ά. που κάνουν τον τοκετό
ανώδυνο, ευχάριστο και πιο ασφαλή.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΣΥΖΗΤΗΣH:μας έδειξαν ότι οι μέθοδοι συναισθηματικής υποστήριξης της εγκύου και επιτόκου που
χρησιμοποιούνται μειώνουν τον πόνο της γέννας, καθότι ο φόβος και η αναμονή του πόνου δημιουργεί στον οργανισμό μία
προστατευτική αντίδραση έκκρισης ορμονών. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε από (D. Read) σύνδρομο πόνου που καταλήγει να
εξαλειφθεί με όλη την ανωτέρω συνέργεια ερεθισμάτων και λειτουργικών δεξιοτήτων του εγκεφάλου, προς όφελος της μητρικής
τέχνης μέσω ψυχοπροφυλακτικής και ψυχοσωματικής στάσεως της εγκυμονούσης και να έχει τις επίτοκες που πάσχουν από ψυχικές
διαταραχές σε ένα επίπεδο εγρήγορσης και ευεξίας.
P44. ΟΡΟΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΞΟΚΑΡΙΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ (ΜΕ ΝΕΥΡΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ)
Β. Παπαβασιλόπουλος, Γ. Μπονάτσος, Β. Ελευσινιώτης, Κ. Μπίρμπας, Μ. Καλαφάτη, Η. Βαμιεδάκης
Στοιχεία κυριως συγγραφέα: Βασίλης Παπαβασιλόπουλος, (Βιοπαθολόγος, Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας) Λ.Αλεξάνδρας 194 ΤΚ:11521,
τηλ. επικοινωνίας: 6979719265, Φαξ: 2106458578, e-mai: [email protected].
Γ. Μπονάτσος, Καθηγητής Νοσηλευτική Σχολή Αθηνών ΕΚΠΑ, Β. Ελευσινιώτης, Καθηγητής Νοσηλευτική Σχολή Αθηνών ΕΚΠΑ, Κ.
Μπίρμπας, Καθηγητής Νοσηλευτική Σχολή Αθηνών ΕΚΠΑ, Μ. Καλαφάτη Καθηγήτρια Νοσηλευτική Σχολή Αθηνών ΕΚΠΑ, Η. Βαμιεδάκης
Γενικός Ιατρός ΕΟΠΥΥ
Η τοξοκαρίαση είναι μια παρασιτική νόσος που οφείλεται στην κατάποση ωαρίων τοξοκάρας από μολυσμένα χώματα (νόσος
μεταναστευουσών προνυμφών, occular larva migrans και συγκαλυμένη τοξοκαρίαση).
Σκοπός: είναι η διερεύνηση κινδύνου μόλυνσης και νόσου εκ τοξοκάρας και περαιτέρω ανάλυση και συσχέτιση νευροψυχιατρικού
ενδιαφέροντος.
Υλικά και μέθοδοι: Συλλογή και διερεύνηση χωμάτων δημοσίων χώρων για ύπαρξη μολυσματικών ωαρίων τοξοκάρας και ορολογική
διερεύνηση των ανθρώπων που διαβιούν κοντά.
Αποτελέσματα: επί 1510 δειγμάτων χώματος βρέθηκαν 260 θετικά ενώ σε σύνολο 250 ορών βρέθηκαν 40 θετικοί και διαπιστώθηκαν
μεταξύ αυτών 2 που ανήκαν σε άτομα με νευρολογικό –ψυχιατρικό ενδιαφέρον.
ΕΣ
Κ
Ι
Ν
Ο
Μ
ΠΙΣΤΗ ΕΝ.ΙΑ.
Ε
Σ
Ε
Ν
Ε
ΕΠΟΜ ΩΣΕΙΣ Ε.ΚΟ.Γ
ΕΚ∆ΗΛ
.ΙΑ.
Ε.ΚΟ.ΓΕΝ ΟΛΟΣ
Σ
Α
Ι
Σ
Α
Γ
ΕΡ
S, Β
ΟΜΑ∆ΕΣ 015 XENIA VOLO
/2
.
20-23/02
Ο.ΓΕΝ.ΙΑ
.Κ
Ε
Σ
Α
Ι
ΝΙΝΑ
ΕΡΓΑΣ
ΟΜΑ∆ΕΣ 015 DU LAC, ΙΩΑΝ
/2
.
13-15/03
Ο.ΓΕΝ.ΙΑ
.Κ
Ε
ΙΟ
Σ
Α
Ι
Σ
ΡΓΑ
ΡΙΑ, ΠΗΛ
Ε
Α
Τ
Σ
Ρ
Ε
∆
Ο
Α
Π
ΟΜ
ΝΙΑ
2015 ΧΕ
/
4
0
/
9
1
16
.ΓΕΝ.ΙΑ.
Ο
.Κ
Ε
Σ
Α
ΛΕΥΚΑ∆Α
ΕΡΓΑΣΙ
I,
Σ
Ε
IN
∆
L
Α
A
G
Μ
Ο
TO
.
015 POR
2
/
5
0
/
Ο.ΓΕΝ.ΙΑ
3
.Κ
1
Ε
Ο
Ι
Α
Ρ
ΣΥΝΕ∆
AΛΑΜΑΤ
K
Ο
,
Ι
T
Ν
R
Η
O
Λ
S
Λ
Y RE
4o ΠΑΝΕ
ELITE CIT
5
1
0
2
/
.ΙΑ.
29/5-1/6
.ΚΟ.ΓΕΝ
Ε
ΖΑ
Σ
Α
Ι
Σ
Α
ΡΓ
H, ΠΡΕΒΕ
Ε
C
Σ
A
Ε
E
∆
B
Α
A
ΟΜ
VEZ
015 PRE
2
/
6
/
1
2
.
19
Ο.ΓΕΝ.ΙΑ
.Κ
Ε
Σ
Α
Ι
ΕΡΓΑΣ
ΑΜΑΤΑ
ΟΜΑ∆ΕΣ 5 FILOXENIA, ΚΑΛ
01
.
9-12/7/2
Ο.ΓΕΝ.ΙΑ
.Κ
Ε
Σ
Ο
Α
Ι
Σ
ΕΡΓΑ
ΡΕΘΥΜΝ
ΗΣ
ΟΜΑ∆ΕΣ 15 MINOS MARE,
Σ ΙΑΤΡΙΚ
Η
0
Κ
2
Ι
/
Ν
9
/
Ε
0
Γ
2
ΣΙΟ
18Ο ΣΥΜΠΟ ΑΘΗΝΑ
Κ
Ι
Ν
Ο
Μ
ΤΗ
L,
11ο ΕΠΙΣ 5 DIVANI CARAVE
01
.
1-3/10/2
Ο.ΓΕΝ.ΙΑ
.Κ
Ε
Σ
Α
Ι
ΕΡΓΑΣ
ΑΣΤΟΡΙΑ
ΟΜΑ∆ΕΣ 015 LEMNAION, Κ
/2
23-25/10

Τελικό πρόγραμμα

Τελικό Πρόγραμμα σε μορφή pdf

τελικο προγραμμα

Τ Ε Λ Ι Κ Ο Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α Πέµπτη 23 Απριλίου 2015

A` Ανακοίνωση

Ενιαίος Πίνακας Ειδών

23ο Παγκύπριο Ορθοπαιδικό Συνέδριο 15-17 Νοεμβρίου

ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ