1. No category

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΊΔΡΥΜΑ

Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα
ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας ,
Αμαλιάδα,08/04/2014
Aρ. Πρωτ.:16671
Τεχνολογίας Τροφίμων & Διατροφής
Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων
Από: Γεώργιο Καπότη
Καθηγητή
Πρόεδρο Τμήματος
Προς: Κοσμήτορα Σχολής
Τεχνολογίας Γεωπονίας,
Τεχνολογίας Τροφίμων &
Διατροφής
Καθηγητή κ. Κοσμά Βιδάλη
ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΤΕΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Μάρτιος 2014
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η κατάρτιση του ΠΠΣ του Τμήματος Τεχνολόγων Γεωπόνων της Σχολής Τεχνολογίας
Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής του Τ.Ε.Ι. Δυτικής Ελλάδας με έδρα
την Αμαλιάδα και κατευθύνσεις προχωρημένου εξαμήνου:
α) Φυτικής Παραγωγής
β) Ζωικής Παραγωγής
γ) Αγροτικής Οικονομίας
έγινε με βάση τις διατάξεις της Υπουργικής Απόφασης Ε5/46350/2006 «Καθορισμός Γενικών
Ενιαίων Κανόνων για την κατάρτιση των Προγραμμάτων Σπουδών των Τμημάτων των
Τ.Ε.Ι.» (ΦΕΚ Β’ 625/18-05-2006) όπως και του Νόμου 4009/2012(άρθρο 32) και σύμφωνα
με τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα για το γνωστικό αντικείμενο των Γεωπονικών Σπουδών.
Είναι σύμφωνο με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων της Ανώτατης Εκπαίδευσης, όπως ορίζεται
με την Φ.5/89656/Β3/13.8.2007 απόφαση του ΥΠΕΠΘ(Β1466), με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο
Προσόντων και Δια βίου Μάθησης και με το Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χάρτη
Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Η Επιστημονική Επιτροπή κατάρτισης του ΠΠΣ του Τμήματος Τεχνολόγων Γεωπόνων της
Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής του Τ.Ε.Ι. Δυτικής
Ελλάδα, συγκροτήθηκε από τους παρακάτω Καθηγητές, σύμφωνα με την απόφαση του
Συμβουλίου του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας:
Καπότης Γεώργιος, Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Δυτικής Ελλάδας.
Μάνος Γεώργιος, Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Ηπείρου.
Ξυλογιάννης Δημήτριος, Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Ηπείρου.
Σαλάχας Γεώργιος, Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Δυτικής Ελλάδας.
Τσίνας Αναστάσιος, Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Ηπείρου.
2
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΠΠΣ

Το πρόγραμμα σπουδών διαμορφώνεται με βάση τα κοινά τρία πρώτα εξάμηνα
Σπουδών (1ο, 2ο και 3ο εξάμηνο σπουδών) και τα προγράμματα τριών κατευθύνσεων πέντε
εξαμήνων με τίτλους: Κατεύθυνση Φυτικής Παραγωγής, Κατεύθυνση Ζωικής Παραγωγής
και Κατεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας.

Το πρόγραμμα πληροί τους όρους της Νομοθεσίας και των Προεδρικών Διαταγμάτων
σε σχέση με τον αριθμό και το περιεχόμενο των προσφερόμενων Υποχρεωτικών και Επιλογής
Υποχρεωτικών μαθημάτων, το φόρτο εργασίας και τις αναλογούσες διδακτικές μονάδες,
χωρίς να υποβαθμίζεται κατ’ ελάχιστο το επίπεδο εκμάθησης και επιστημονικής επάρκειας
και να αλλοιώνεται η φιλοσοφία των σπουδών που προσφέρει το Τμήμα.

Η διάρκεια των σπουδών του Τμήματος Τεχνολόγων Γεωπόνων του ΤΕΙ Δυτικής
Ελλάδος είναι οκτώ (8) εξάμηνα, συμπεριλαμβανομένης και της πρακτικής άσκησης. Τα
τρία (3) πρώτα εξάμηνα είναι κοινά για τις τρεις Κατευθύνσεις (Φυτικής Παραγωγής,
Ζωικής Παραγωγής και Αγροτικής οικονομίας) ενώ τα υπόλοιπα τέσσερα (5)
διαφοροποιούνται στο πλαίσιο των προαναφερομένων Κατευθύνσεων.

Κατά τη διάρκειά τους οι σπουδές περιλαμβάνουν θεωρητική διδασκαλία, και
εργαστηριακές ασκήσεις, σεμινάρια, εκπαιδευτικές επισκέψεις στα γνωστικά αντικείμενα
των κατευθύνσεων σε παραγωγικές επιχειρήσεις, αγροτικές εκμεταλλεύσεις σε ερευνητικά
Ινστιτούτα και εργαστήρια, σε περιβαλλοντικά πάρκα και καινοτόμες επιχειρήσεις του
αγροτοδιατροφικού τομέα, δίνοντας έμφαση στην επιστημονική μελέτη και την ομαδική
εργασία. Το όγδοο (Η’) εξάμηνο σπουδών περιλαμβάνει την Πρακτική Άσκηση και την
εκπόνηση της Πτυχιακής Εργασίας.
Για τη λήψη του πτυχίου, οι φοιτητές πρέπει κατά τη διάρκεια των σπουδών τους στο
Τμήμα:
Να παρακολουθήσουν και να περάσουν επιτυχώς όλα τα υποχρεωτικά (Υ) μαθήματα των
επτά (7) εξαμήνων και επιπλέον τέσσερα (4) επιλογής υποχρεωτικά (ΕΥ) μαθήματα,
επιλέγοντας από τις αντίστοιχες ομάδες μαθημάτων. Επιπλέον:
να εκπονήσουν επιτυχώς πτυχιακή εργασία, και
να ολοκληρώσουν ένα εξάμηνο Πρακτικής Άσκησης,
συγκεντρώνοντας με τον τρόπο αυτό 240 διδακτικές μονάδες (ΔΜ / ECTS).
3
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΠΣ
Το νέο ΠΠΣ του Τμήματος Τεχνολόγων Γεωπόνων του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδος περιλαμβάνει
συνολικά 40 μαθήματα κατά κατεύθυνση, από τα οποία:

τα 36 είναι Υποχρεωτικά (Υ),

τα 4 είναι Επιλογής Υποχρεωτικά (ΕΥ).

τα μαθήματα του Α΄, Β΄ και Γ΄ εξαμήνου διδάσκονται από κοινού και στις τρεις
κατευθύνσεις του Τμήματος Τεχνολόγων Γεωπόνων του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδος.

Σε κάθε μάθημα κατανέμονται Πιστωτικές ή Διδακτικές Μονάδες (ECTS). Οι συνολικές
Πιστωτικές Μονάδες ανέρχονται σε 30 ανά εξάμηνο (240 για το σύνολο των οκτώ
εξαμήνων σπουδών). Κάθε Πιστωτική Μονάδα αντιστοιχεί σε 25 ώρες Φόρτου
Εργασίας. Ο Φόρτος Εργασίας υπολογίζεται σε κάθε μάθημα, κατά προσέγγιση
τριπλάσιος του χρόνου θεωρητικής διδασκαλίας και ίσος προς το χρόνο εργαστηριακής
διδασκαλίας (50 ώρες Φόρτου Εργασίας ανά εξάμηνο).

Οι εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας του τυπικού προγράμματος είναι από 24 έως 26.

Τα μαθήματα διακρίνονται σε γενικής υποδομής (περιλαμβανομένων των μαθημάτων
Δ.Ο.Ν.Α.), ειδικής υποδομής και ειδικότητας. Για τη λήψη πτυχίου, ο φοιτητής
παρακολουθεί επιτυχώς πρόγραμμα σπουδών μέχρι 40 μαθήματα, στα οποία
περιλαμβάνονται μέχρι 10% κατ’ επιλογήν υποχρεωτικά μαθήματα, τα οποία
διδάσκονται μετά το 4ο εξάμηνο.

Ο συνολικός αριθμός των κατ’ επιλογήν υποχρεωτικών μαθημάτων που προσφέρονται
είναι τουλάχιστον διπλάσιος του αριθμού των κατ’ επιλογήν υποχρεωτικών μαθημάτων
που οφείλει να παρακολουθήσει ο φοιτητής (4) και δεν υπερβαίνει τα 12 ως μέγιστο
αριθμό προσφερομένων γνωστικών αντικειμένων στο σύνολο. Οι φοιτητές της κάθε
κατεύθυνσης θα επιλέγουν τα μαθήματα επιλογής στην αρχή του κάθε εξαμήνου και θα
προσφέρονται μόνο όσα επιλεγούν από διψήφιο αριθμό φοιτητών.

Ο φοιτητής μπορεί να παρακολουθεί και προαιρετικά μαθήματα, δηλαδή αποκλειστικά
το θεωρητικό μέρος κατ’ επιλογήν υποχρεωτικών μαθημάτων του ιδίου Τμήματος που
δεν έχει επιλέξει, ή μαθημάτων άλλων Τμημάτων της ιδίας ή άλλης Σχολής, χωρίς να
βαθμολογείται.

Στο τελευταίο εξάμηνο σπουδών, πραγματοποιείται η πτυχιακή εργασία και η πρακτική
άσκηση στο επάγγελμα, στις οποίες κατανέμονται 20 και 10 πιστωτικές μονάδες
αντίστοιχα.

Διδακτικές Μονάδες: 30 ανά εξάμηνο & 240 στο σύνολο των σπουδών.
4

Εβδομαδιαίος Φόρτος Εργασίας: 50 ώρες ανά εξάμηνο & 350 ώρες στο σύνολο των
σπουδών.

Σχέση Φόρτου Εργασίας/Διδακτικές Μονάδες: 350/30 = 11,66

Τα μαθήματα ειδικής υποδομής (ΜΕΥ) και ειδικότητας (ΜΕ) δεν υπερβαίνον το 70 %
του συνόλου των μαθημάτων (40) σε κάθε κατεύθυνση, ενώ ο αριθμός των μαθημάτων
ΔΟΝΑ δεν υπερβαίνει το 10% (4) σε κάθε κατεύθυνση.

Για τη λήψη πτυχίου, ο φοιτητής παρακολουθεί επιτυχώς συνολικά 40 μαθήματα, στα
οποία περιλαμβάνονται 4 (10%) κατ’ επιλογήν υποχρεωτικά μαθήματα, που διδάσκονται
μετά το 4ο εξάμηνο.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΤΕΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΟΙΝΑ ΕΞΑΜΗΝΑ ΣΠΟΥΔΩΝ
1ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος
Υ/ΕΥ
ΚΑΤ
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
1101
Μαθηματικά - Βιοστατιστική
Υ
ΜΓΥ
2
1
3
7
5
1102
Αγροφυσική
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
1103
Γεωργική Χημεία
Υ
ΜΓΥ
2
3
5
9
5
1104
Κυτταρολογία-Βιοχημεία
Υ
ΜΓΥ
3
2
5
11
6
1105
Εφαρμογές Πληροφορικής στη
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
Υ
ΔΟΝΑ
3
-
3
8
4
14
10
24
50
30,0
Γεωργία
1106
Γεωργική Οικονομία
Σύνολο
2ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Κωδ.
1201
Τίτλος Μαθήματος
Μορφολογία
και Ανατομία
Υ/ΕΥ
ΚΑΤ
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECΤS
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
Υ
ΜΓΥ
3
2
5
10
6
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
7
4
Φυτών
1202
Εδαφολογία
1203
Σύγχρονα
Γεωργικά
5
Μηχανήματα
1204
Συστηματική
Βοτανική
-
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
Θερμοκηπιακές
Υ
ΜΓΥ
2
3
5
9
5
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
13
13
26
50
30,0
Ζιζανιολογία
1205
ΓεωργικέςΚατασκευές
1206
Ζωοτεχνία
Σύνολο
3ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος
Υ/ΕΥ
ΚΑΤ
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
1301
Φυσιολογία Φυτών
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5,0
1302
Γενετική
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
5,0
1303
Γενική Γεωργία – Φυτά
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5,0
Μεγάλης Καλλιέργειας
1304
Γενική Δενδροκομία
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5,0
1305
Γενική Λαχανοκομία
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
5,0
1306
Γεωργική Ζωολογία -
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5,0
13
13
26
50
30,0
Εντομολογία
Σύνολο
Ι. ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
4ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος
Υ/ΕΥ ΚΑΤ Θ
Ε
Σ
2401
2402
2403
2404
2405
Τεχνολογίες Άρδευσης και
Στράγγισης
Βελτίωση
φυτώνΓεωργικός Πειραματισμός
Θρέψη
Φυτών
Λιπασματολογία
Φυτοπαθολογία
Ανθοκομία
Σύνολο
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
11
ΔΜ/EC
TS
6,0
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5,0
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
6,0
Υ
Υ
ΜΕΥ
ΜΕΥ
3
3
13
2
2
11
5
5
24
11
11
50
6,5
6,5
30,0
6
ΦΕ
5ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος Υ/ΕΥ ΚΑΤ Θ
Ε
Σ
ΦΕ
Υπαίθρια Λαχανικά
Υ
ΜΕ
Παραγωγή
Υ
ΜΕΥ
Πολλαπλασιαστικού
Υλικού
2503
Εσπεριδοειδή - Ελιά
Υ
ΜΕ
2504
Ειδική Γεωργία
Υ
ΜΕ
2505
Εφαρμοσμένη
Υ
ΜΕ
Φυσιολογία Φυτών
Και ένα (1) από τα επιλογής υποχρεωτικά
2506
Μικροί
καρποί
– ΕΥ
ΜΕ
Εναλλακτικές
Καλλιέργειες
2507
Αρωματικά
& ΕΥ
ΜΕ
Φαρμακευτικά φυτά
2508
Πρότυπα Διασφάλισης ΕΥ ΔΟΝ
Ποιότητας
στη
Α
Γεωργία
Σύνολο
2501
2502
2
2
3
2
5
4
9
9
ΔΜ/ECT
S
5,0
5,0
3
2
2
2
2
2
5
4
4
8
8
8
5,0
5,0
5,0
2
2
4
8
5,0
2
2
4
8
5,0
2
2
4
8
5,0
13
13
26
50
30,0
6ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος
Υ/Ε
Υ
Υ
Υ
ΚΑΤ
Αμπελουργία
ΜΕ
Φυλλοβόλα
ΜΕ
Οπωροφόρα
2603
Βιοκλιματολογία
Υ
ΜΕΥ
Θερμοκηπίων και
Αγροτικών Μονάδων
2604
Γεωργική
Υ
ΜΕ
Φαρμακολογία
Και ένα (1) από τα επιλογής υποχρεωτικά
2605
Νομοθεσία
ΕΥ ΔΟΝΑ
Αγροτικής
Παραγωγής
2606
Θερμοκηπιακές
ΕΥ
ΜΕ
Καλλιέργειες
2607
Σπάνια Είδη και
ΕΥ
ΜΕ
Ελληνικές Ποικιλίες
Καλλιεργούμενων
Φυτών
Σύνολο
2601
2602
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
3
3
3
3
6
6
11
11
6,5
6,0
2
2
4
8
6,0
3
2
5
11
6,5
2
2
4
9
5,0
2
2
4
9
5,0
2
2
4
9
5,0
13
12
25
50
30,0
7ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος Υ/ΕΥ ΚΑΤ Θ
Ε
Σ
ΦΕ
7
ΔΜ/ECTS
Ειδική Φυτοπροστασία Υ
ΜΕ
Μετασυλλεκτική
Υ
ΜΕ
Τεχνολογία
2703
Υδροπονικές
– Υ
ΜΕ
Αεροπονικές
Καλλιέργειες
2704
Βιολογική Γεωργία
Υ
ΜΕΥ
Και δύο (2) από τα επιλογής υποχρεωτικά
2705
Γεωργική
ΕΥ
ΜΕ
Βιοτεχνολογία
2706
Αγγλικά Ορολογία
ΕΥ
ΜΕ
2707
Συστήματα
ΕΥ
ΜΕ
Ολοκληρωμένης
Διαχείρισης
Καλλιεργειών
2708
Κηποτεχνία
– ΕΥ
ΜΕ
Αρχιτεκτονική Τοπίου
2709
Γεωργία Ακριβείας
ΕΥ
ΜΕ
Σύνολο
2701
2702
2
2
2
2
4
4
8
8
5,0
5,0
3
2
5
9
5,0
3
2
5
9
5,0
2
2
4
8
5,0
2
2
2
2
4
4
8
8
5,0
5,0
2
2
4
8
5,0
2
14
2
12
4
26
8
50
5,0
30,0
8ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος
Υ/Ε
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
Υ
2801
Πτυχιακή εργασία
Υ
36
34
2802
Πρακτική άσκηση
Υ
4
16
ΣΥΝΟΛΟ
40
50
ΔΜ/ECT
S
20,0
10,0
30
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ (ΜΓΥ)
Κωδ.
Τίτλος
ΚΑΤ
Μαθήματος
Υ/ΕΥ
1101 Μαθηματικά
Υ
ΜΓΥ
Βιοστατιστική
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
2
1
3
7
ΔΜ/ECT
S
5
1102
1103
1104
Αγροφυσική
Γεωργική Χημεία
ΚυτταρολογίαΒιοχημεία
Υ
Υ
Υ
ΜΓΥ
ΜΓΥ
ΜΓΥ
2
2
3
2
3
2
4
5
5
8
9
11
5
5
6
1105
Εφαρμογές
Πληροφορικής στη
Γεωργία
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
1201
Μορφολογία
και
Ανατομία Φυτών
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
1202
1203
Εδαφολογία
Σύγχρονα Γεωργικά
Μηχανήματα
Υ
Υ
ΜΓΥ
ΜΓΥ
3
2
2
2
5
4
10
7
6
4
8
1204
Συστηματική
Βοτανική
Ζιζανιολογία
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
-
1205
ΓεωργικέςΘερμοκηπιακές
Κατασκευές
Υ
ΜΓΥ
2
3
5
9
5
1206
Ζωοτεχνία
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ (ΜΕΥ)
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος
ΚΑΤ
Υ/ΕΥ
1301
Φυσιολογία Φυτών
Υ
ΜΕΥ
1302
Γενετική
Υ
ΜΕΥ
1303
Γενική Γεωργία –
Υ
ΜΕΥ
Φυτά
Μεγάλης
Καλλιέργειας
1304
1305
1306
2401
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
2
2
2
2
3
2
4
5
4
8
9
8
5
5
5
Γενική Δενδροκομία
Γενική
Λαχανοκομία
Γεωργική Ζωολογία
- Εντομολογία
Υ
Υ
ΜΕΥ
ΜΕΥ
2
2
2
3
4
5
8
9
5
5
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5
Τεχνολογίες
Άρδευσης
Στράγγισης
Υ
ΜΕΥ
3
2
6
11
6
και
2404
Φυτοπαθολογία
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
11
6,5
2405
2502
Ανθοκομία
Παραγωγή
Πολλαπλασιαστικού
Υλικού
Υ
Υ
ΜΕΥ
ΜΕΥ
3
2
2
2
5
4
11
9
6,5
5
2603
Βιοκλιματολογία
Θερμοκηπίων και
Αγροτικών
Μονάδων
Βιολογική Γεωργία
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
6
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
9
5
2704
9
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΜΕ)
Κωδ.
Τίτλος
Μαθήματος
Υ/ΕΥ
2402
Βελτίωση φυτώνΥ
Γεωργικός
Πειραματισμός
ΚΑΤ
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
ΜΕ
2
2
4
8
5
2403
Θρέψη Φυτών
Λιπασματολογία
-
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
6
2501
Υπαίθρια Λαχανικά
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
5
2503
Εσπεριδοειδή
Ελιά
Ειδική Γεωργία
Εφαρμοσμένη
Φυσιολογία Φυτών
Υ
ΜΕ
3
2
5
8
5
Υ
Υ
ΜΕ
ΜΕ
2
2
2
2
4
4
8
8
5
5
2506
Μικροί καρποί –
Εναλλακτικές
Καλλιέργειες
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
2507
Αρωματικά
&
Φαρμακευτικά φυτά
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
2601
2602
Αμπελουργία
Φυλλοβόλα
Οπωροφόρα
Υ
Υ
ΜΕ
ΜΕ
3
3
3
3
6
6
11
11
6,5
6
2604
Γεωργική
Φαρμακολογία
Υ
ΜΕ
3
2
5
2606
Θερμοκηπιακές
Καλλιέργειες
Σπάνια Είδη και
Ελληνικές
Ποικιλίες
Καλλιεργούμενων
Φυτών
Ειδική
Φυτοπροστασία
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
9
5
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
9
5
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
2702
Μετασυλλεκτική
Τεχνολογία
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
2703
Υδροπονικές
Αεροπονικές
Καλλιέργειες
Υ
ΜΕ
3
2
5
9
5
2705
Γεωργική
Βιοτεχνολογία
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
2504
2505
2607
2701
–
10
11
6,5
Κωδ.
2706
2707
Τίτλος
Μαθήματος
Αγγλικά Ορολογία
Συστήματα
Ολοκληρωμένης
Διαχείρισης
Καλλιεργειών
2708
Κηποτεχνία
Αρχιτεκτονική
Τοπίου
2709
Γεωργία Ακριβείας
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΟΝΑ
Κωδ.
Τίτλος
Μαθήματος
ΚΑΤ
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
Υ/ΕΥ
ΕΥ
ΕΥ
ΜΕ
ΜΕ
2
2
2
2
4
4
8
8
5
5
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5,0
–
ΚΑΤ
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
Υ/ΕΥ
1106
Γεωργική
Οικονομία
Υ
ΔΟΝΑ
3
-
3
8
4
2508
Πρότυπα
Διασφάλισης
Ποιότητας
Γεωργία
ΕΥ
ΔΟΝΑ
2
2
4
8
5
ΕΥ
ΔΟΝΑ
2
2
4
9
5
2605
Νομοθεσία
Αγροτικής
Παραγωγής
στη
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
ΜΓΥ+ΔΟΝΑ
ΜΕΥ
ΜΕ
Πτυχιακή Εργασία
Πρακτική Άσκηση
Γενικό Σύνολο
ΑΡΙΘΜΟΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
14 (30%)
12 (25%)
21 (45%)
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΩΡΕΣ
θΕΩΡΙΑ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
31
27
29
25
33
32
47 (100%)
93
11
84
Δ.Μ/ECTS
70
65
75
20
10
240
ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
Αντιστοιχήσεις μαθημάτων μεταξύ Παλαιού Προγράμματος Σπουδών Τμήματος ΘΕΚΑ
και Νέου Προγράμματος Σπουδών Τμήματος Τεχνολόγων Γεωπόνων:
1ο Εξάμηνο
Παλαιό Πρόγραμμα Σπουδών (ΘΕΚΑ)
Γεωργική Χημεία
Εισαγωγή στην Πληροφορική
Αγρομετεωρολογία
Γεωργική Μηχανολογία
Βιοστατιστική
Μορφολογία – Ανατομία Φυτών
2ο ξάμηνο
Παλαιό Πρόγραμμα Σπουδών (ΘΕΚΑ)
Εφαρμογές Πληροφορικής
Εδαφολογία
Φυσιολογία Φυτών – Βιοχημεία
Γεωργική Οικονομία
Γενετική
Συστηματική Βοτανική
3ο ξάμηνο
Παλαιό Πρόγραμμα Σπουδών (ΘΕΚΑ)
Τεχνολογία Θερμοκηπίων
Γενική Φυτοπαθολογία
Λιπασματολογία
Γενική Λαχανοκομία
Γενική Ανθοκομία
Γενική Οικολογία
Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (Τμ. Τεχν.
Γεωπόνων)
Γεωργική Χημεία
Εφαρμογές Πληροφορικής στη Γεωργία
Αγροφυσική
Σύγχρονα Γεωργικά Μηχανήματα
Μαθηματικά-Βιοστατιστική
Μορφολογία – Ανατομία Φυτών
Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (Τμ. Τεχν.
Γεωπόνων)
Εφαρμογές Πληροφορικής στη Γεωργία
Εδαφολογία
Φυσιολογία Φυτών
Γεωργική Οικονομία
Γενετική
Συστηματική Βοτανική – Ζιζανιολογία
Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (Τμ. Τεχν.
Γεωπόνων)
Γεωργικές - Θερμοκηπιακές Κατασκευές
Γενική Φυτοπαθολογία
Θρέψη Φυτών – Λιπασματολογία
Γενική Λαχανοκομία
Γενική Ανθοκομία
Σπάνια Είδη και Ελληνικές Ποικιλίες
Καλλιεργούμενων Φυτών
4ο ξάμηνο
Παλαιό Πρόγραμμα Σπουδών (ΘΕΚΑ)
Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (Τμ. Τεχν.
Γεωπόνων)
Οργάνωση και Διοίκηση Γεωργικών Πρότυπα Διασφάλισης Ποιότητας στη
Επιχειρήσεων
Γεωργία
Γενική Εντομολογία
Γεωργική Ζωολογία – Εντομολογία
Αρδεύσεις – Στραγγίσεις
Αρδευτικά – Στραγιστικά Συστήματα
Ειδική Λαχανοκομία Ι
Θερμοκηπιακές Καλλιέργειες
Φυτά
Εσωτερικών
Χώρων
και Κηποτεχνία – Αρχιτεκτονική Τοπίου
Κηποτεχνίας
Αξιοποίηση Εδαφών
Εδαφολογία
12
5ο Εξάμηνο
Παλαιό Πρόγραμμα Σπουδών (ΘΕΚΑ)
Ειδική Λαχανοκομία ΙΙ
Φυτοπροστατευτικά Προϊόντα
Εφαρμοσμένη Φυσιολογία Φυτών
Δρεπτά Άνθη
Μάρκετινγκ Αγροτικών Προϊόντων
Φυλλοδιαγνωστική
6ο Εξάμηνο
Παλαιό Πρόγραμμα Σπουδών (ΘΕΚΑ)
Κηποτεχνία – Αρχιτεκτονική Τοπίου
Υδροπονικές Καλλιέργειες
Φυτοπροστασία Ανθοκηπευτικών
Βελτίωση Φυτών
Θρέψη Φυτών
Πρότυπα Διασφάλισης Ποιότητας
Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (Τμ. Τεχν.
Γεωπόνων)
Υπαίθρια Λαχανικά
Γεωργική Φαρμακολογία
Εφαρμοσμένη Φυσιολογία Φυτών
Γενική Ανθοκομία
Νομοθεσία Αγροτικής Παραγωγής
Θρέψη Φυτών – Λιπασματολογία
Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (Τμ. Τεχν.
Γεωπόνων)
Κηποτεχνία – Αρχιτεκτονική Τοπίου
Υδροπονικές
Αεροπονικές
Καλλιέργειες
Ειδική Φυτοπροστασία
Βελτίωση
Φυτών
–
Γεωργικός
Πειραματισμός
Θρέψη Φυτών – Λιπασματολογία
Πρότυπα Διασφάλισης Ποιότητας στη
Γεωργία
7ο ξάμηνο
Παλαιό Πρόγραμμα Σπουδών (ΘΕΚΑ)
Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (Τμ. Τεχν.
Γεωπόνων)
Γεωργία Ακριβείας
Βιολογική Γεωργία
Βιοκλιματολογία Θερμοκηπίων και
Αγροτικών Μονάδων
Κηποτεχνία – Αρχιτεκτονική Τοπίου
Σεμινάριο Τελειοφοίτων
Αρχές Βιολογικής Γεωργίας
Ανανεώσιμες και Εναλλακτικές Μορφές
Ενέργειας στα Θερμοκήπια
Αστικό και Περιαστικό Πράσινο
Μετασυλλεκτικοί Χειρισμοί – Τυποποίηση
Ανθοκηπευτικών
Μετασυλλεκτική Τεχνολογία
Συστήματα Ολοκληρωμένης Διαχείρισης
Καλλιεργειών
Γεωργική Βιοτεχνολογία
Αγροτεχνοοικονομικές Μελέτες
Βιοτεχνολογία - Ιστοκαλλιέργεια
ΙΙ. ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
4ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Κωδ. Τίτλος Μαθήματος
Υ/ΕΥ
Κατ.
Θ
Ε
Σ
Φ.Ε. ΔΜ/ECTS
3401
Ανατομία Αγροτικών Ζώων
Υ
ΜΕΥ
3
3
6
12
7
3402
Φυσιολογία Αγροτικών
Ζώων
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
10
6
13
3403
3404
3405
Μικροβιολογία –
Ανοσολογία Αγροτικών
Ζώων
Κτηνοτροφικές
Εγκαταστάσεις &
Εξοπλισμός
Παθολογία Αγροτικών
Ζώων
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
6
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
5
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
10
6
12
14
26
50
30
Σύνολο
5ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος
Υ/ΕΥ
Κατ.
Θ
Ε
Σ
3501
Βοοτροφία
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
5
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
5
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3502
3503
3504
3505
Διατροφή Αγροτικών Ζώων
Ι
Προβατοτροφία Αιγοτροφία
Αναπαραγωγή Αγροτικών
Ζώων
Γενετική Βελτίωση
Αγροτικών Ζώων
Φ.Ε. ΔΜ/ECTS
Και ένα (1) από τα επιλογής υποχρεωτικά
3506
Μελισσοκομία –
Σηροτροφία
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3507
Αγγλικά ορολογία
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3508
Τεχνολογία ΖωοτροφώνΒρωματολογία
ΕΥ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5
12
14
26
50
30
Σύνολο
6ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος
Υ/ΕΥ
Κατ.
Θ
Ε
Σ
3601
Χοιροτροφία
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
6
3602
Κτηνιατρική
Φαρμακολογία
Υ
ΜΕ
3
2
5
11
6
3603
Διατροφή Αγροτικών
Ζώων ΙΙ
Υ
ΜΕ
2
3
5
10
6
14
Φ.Ε. ΔΜ/ECTS
3604
Λοιμώδη ΝοσήματαΠαρασιτολογία Ζώων
Υ
ΜΕ
3
3
6
12
7
Και ένα (1) από τα επιλογής υποχρεωτικά
3605
Εναλλακτικές Εκτροφές
(ΘηραματοτροφίαΙπποτροφία-Γουνοφόρα)
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3606
Νομοθεσία Αγροτικής
Παραγωγής
ΕΥ
ΔΟΝΑ
2
2
4
8
5
3607
Τεχνολογία Κρέατος
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
12
13
25
50
30
Σύνολο
7ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος
Υ/ΕΥ
Κατ.
Θ
Ε
Σ
Φ.Ε. ΔΜ/ECTS
3701
Γαλακτοκομία – Τεχνολογία
Γάλακτος
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
5
3702
Βιολογική Κτηνοτροφία
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3703
Πτηνοτροφία
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
6
3704
Υγιεινή Αγροτικών Ζώων
και Εγκαταστάσεων
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
Και δύο (2) από τα επιλογής υποχρεωτικά
3705
Υδατοκαλλιέργειες
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3706
Γεωργική Βιοτεχνολογία
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
15
3707
Οργάνωση και Διοίκηση
Αγροτικών Επιχειρήσεων
ΕΥ
ΔΟΝΑ
2
2
4
8
5
3708
Ευζωία και Ηθολογία Ζώων
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3709
Διαχείριση Αποβλήτων
Κτηνοτροφικών
Εκμεταλλεύσεων &
Προστασία Περιβάλλοντος
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3710
Βελτίωση & Διαχείριση
Βοσκοτόπων
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
4
12
14
26
50
30
Σύνολο
.
8ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος
Υ/ΕΥ
Κατ.
Θ
Ε
3801
Πτυχιακή εργασία
Υ
36
34
20
3802
Πρακτική άσκηση
Υ
4
16
10
40
50
30
Σύνολο
Σ
Φ.Ε. ΔΜ/ΕCTS
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ (ΜΓΥ)
Κωδ.
Τίτλος
Μαθήματος
Υ/ΕΥ
Κατ.
Θ
Ε
Σ
Φ.Ε.
ΔΜ/ΕCT
S
1101
Μαθηματικά Βιοστατιστική
Υ
ΜΓΥ
2
1
3
7
5
1102
Αγροφυσική
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
1103
Γεωργική Χημεία
Υ
ΜΓΥ
2
3
5
9
5
1104
ΚυτταρολογίαΒιοχημεία
Υ
ΜΓΥ
3
2
5
11
6
16
1105
Εφαρμογές
Πληροφορικής στη
Γεωργία
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
1201
Μορφολογία και
Ανατομία Φυτών
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
1202
Εδαφολογία
Υ
ΜΓΥ
3
2
5
10
6
1203
Σύγχρονα Γεωργικά
Μηχανήματα
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
7
4
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
Υ
ΜΓΥ
2
3
5
9
5
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
24
23
47
93
56
1204
1205
1206
Συστηματική
Βοτανική Ζιζανιολογία
ΓεωργικέςΘερμοκηπιακές
Κατασκευές
Εισαγωγή στη
Ζωοτεχνία
Σύνολο
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ (ΜΕΥ)
Κωδ.
Τίτλος
Μαθήματος
Υ/ΕΥ
Κατ.
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECT
S
1301
Φυσιολογία Φυτών
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5
1302
Γενετική
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
5
1303
Γενική Γεωργία –
Φυτά Μεγάλης
Καλλιέργειας
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5
1304
Γενική
Δενδροκομία
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5
1305
Γενική
Λαχανοκομία
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
5
1306
Γεωργική
Ζωολογία Εντομολογία
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5
17
3401
Ανατομία
Αγροτικών Ζώων
Υ
ΜΕΥ
3
3
6
12
7
3402
Φυσιολογία
Αγροτικών Ζώων
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
10
6
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
6
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
5
3403
3404
Μικροβιολογία –
Ανοσολογία
Αγροτικών Ζώων
Κτηνοτροφικές
Εγκαταστάσεις &
Εξοπλισμός
3405
Παθολογία
Αγροτικών Ζώων
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
10
6
3508
Τεχνολογία
ΖωοτροφώνΒρωματολογία
ΕΥ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5
26
30
56
108
65
Σύνολο
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΜΕ)
Κωδ.
Τίτλος
Μαθήματος
Υ/ΕΥ
Κατ.
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECT
S
3501
Βοοτροφία
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
5
3502
Διατροφή
Αγροτικών Ζώων Ι
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
5
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3503
3504
3505
3506
Προβατοτροφία Αιγοτροφία
Αναπαραγωγή
Αγροτικών Ζώων
Γενετική Βελτίωση
Αγροτικών Ζώων
Μελισσοκομία –
Σηροτροφία
3507
Αγγλικά ορολογία
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3601
Χοιροτροφία
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
6
Υ
ΜΕ
3
2
5
11
6
Υ
ΜΕ
2
3
5
10
6
3602
3603
Κτηνιατρική
Φαρμακολογία
Διατροφή
Αγροτικών Ζώων ΙΙ
18
3604
3605
3607
3701
3702
Λοιμώδη
ΝοσήματαΠαρασιτολογία
Ζώων
Εναλλακτικές
Εκτροφές
(ΘηραματοτροφίαΙπποτροφίαΓουνοφόρα)
Τεχνολογία
Κρέατος
Γαλακτοκομία –
Τεχνολογία
Γάλακτος
Βιολογική
Κτηνοτροφία
Υ
ΜΕ
3
3
6
12
7
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
5
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3703
Πτηνοτροφία
Υ
ΜΕ
2
3
5
9
6
3704
Υγιεινή Αγροτικών
Ζώων και
Εγκαταστάσεων
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3705
Υδατοκαλλιέργειες
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
3706
Γεωργική
Βιοτεχνολογία
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
4
46
51
97
190
115
3708
3709
3710
Ευζωία και
Ηθολογία Ζώων
Διαχείριση
Αποβλήτων
Κτηνοτροφικών
Εκμεταλλεύσεων &
Προστασία
Περιβάλλοντος
Βελτίωση &
Διαχείριση
Βοσκοτόπων
Σύνολο
19
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΟΝΑ
Κωδ.
Τίτλος
Μαθήματος
Υ/ΕΥ
Κατ.
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECT
S
1106
Γεωργική
Οικονομία
Υ
ΔΟΝΑ
3
-
3
8
4
3606
Νομοθεσία
Αγροτικής
Παραγωγής
ΕΥ
ΔΟΝΑ
2
2
4
9
5
3707
Οργάνωση και
Διοίκηση
Αγροτικών
Επιχειρήσεων
ΕΥ
ΔΟΝΑ
2
2
4
8
5
7
4
11
25
14
Σύνολο
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
ΜΓΥ+ΔΟΝΑ
ΜΕΥ
ΜΕ
Πτυχιακή
Εργασία
Πρακτική
Άσκηση
Γενικό Σύνολο
ΑΡΙΘΜΟΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
14 (35%)
12 (30%)
14 (35%)
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΩΡΕΣ
ΘΕΩΡΙΑ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
31
27
26
30
33
32
Δ.Μ/ECTS
70
65
75
20
10
40 (100%)
93
20
84
240
III. ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
4ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Κωδ. Τίτλος Μαθήματος Υ/ΕΥ ΚΑΤ Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
4401
4402
4403
4404
4405
Οικονομική
Επιχειρήσεων
Κοινή Οργάνωση
Αγοράς αγροτικών
Προϊόντων
Ιστορία
Οικονομικών
Θεωριών
Αγροτική
Κοινωνιολογία
Συνεταιριστική
Οικονομία
Σύνολο
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
11
6,5
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
11
6,5
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5,0
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
11
6,0
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
6,0
13
11
24
50
30,0
5ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος Υ/ΕΥ ΚΑΤ Θ
Ε
Σ
ΦΕ
4501
4502
4503
4504
4505
4506
Οργάνωση και
Υ
ΔΟΝ
3
2
Διοίκηση Αγροτικών
Α
Επιχειρήσεων
Μακροοικονομία
Υ
ΜΕΥ 3
2
Συγκριτική Γεωργία
Υ
ΜΕ
2
2
Αγροτική
Υ
ΜΕ
3
2
Μεταρρύθμιση
Και ένα από τα επιλογής υποχρεωτικά
Αγγλικά Ορολογία
ΕΥ
ΜΕ
2
3
Νομοθεσία Αγροτικής ΕΥ ΔΟΝ
2
3
Παραγωγής
Α
Σύνολο
13
13
5
11
ΔΜ/ECT
S
6,0
5
4
5
11
8
11
6,0
6,0
7,0
5
5
9
9
5,0
5,0
26
50
30,0
6ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος Υ/ΕΥ ΚΑΤ Θ
Ε
Σ
ΦΕ
4601
4602
4603
4604
4605
Γεωργική Λογιστική & Υ
ΜΕ
3
2
Αγροτική Εκτιμητική Ι
Αγροτική Πολιτική
Υ
ΜΕ
3
2
Καινοτομία και
Υ
ΜΕΥ 2
2
Επιχειρηματικότητα
Διεθνές Εμπόριο
Υ
ΜΕ
2
2
Διαχείριση και
Υ
ΜΕ
2
2
Προστασία Αγροτικού
Περιβάλλοντος
Και ένα από τα επιλογής υποχρεωτικά
21
5
10
ΔΜ/ECT
S
6,0
5
4
10
8
6,0
5,0
4
4
8
7
5,0
4,0
4606
4607
Εισαγωγή στην
Ευρωπαϊκή Ένωση
Αγροτική Γεωγραφία
Σύνολο
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
7
4,0
ΕΥ
ΜΕ
2
14
2
12
4
26
7
50
4,0
30,0
7ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος Υ/ΕΥ ΚΑΤ Θ
Ε
Σ
ΦΕ
Γεωργική Λογιστική & Υ
ΜΕ
Αγροτική Εκτιμητική
ΙΙ
4702
Μάρκετινγκ
Υ
ΜΕΥ
Αγροτικών Προϊόντων
& Τροφίμων
4703
Ανάπτυξη και
Υ
ΜΕ
Αγροτική Χωροθέτηση
4704
Χρηματοδότηση
Υ
ΜΕ
Γεωργικών Μονάδων
και Επιχειρήσεων
Και δύο (2) από τα επιλογής υποχρεωτικά
4705
Τεχνοοικονομικές
ΕΥ
ΜΕ
Μελέτες στον
Πρωτογενή Τομέα
4706
Ανάλυση Τιμών
ΕΥ
ΜΕ
Αγροτικών Προϊόντων
4707
Κλασσικά Κείμενα του ΕΥ
ΜΕ
Αγροτικού Ζητήματος
Σύνολο
4701
2
2
4
8
ΔΜ/ECT
S
5,0
2
2
4
8
5,0
2
2
4
8
4,0
3
2
5
10
6,0
2
2
4
8
5,0
2
2
4
8
5,0
2
2
4
8
5,0
13
12
25
50
30,0
8ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Κωδ. Τίτλος Μαθήματος Υ/ΕΥ
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
4801
4802
Πτυχιακή εργασία
Πρακτική άσκηση
Υ
Υ
Σύνολο
22
36
4
34
16
20
10
40
50
30
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ (ΜΓΥ)
Κωδ.
Τίτλος
ΚΑΤ
Μαθήματος
Υ/ΕΥ
1101 Μαθηματικά
Υ
ΜΓΥ
Βιοστατιστική
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
2
1
3
7
ΔΜ/ECT
S
5
1102
1103
1104
Αγροφυσική
Γεωργική Χημεία
ΚυτταρολογίαΒιοχημεία
Υ
Υ
Υ
ΜΓΥ
ΜΓΥ
ΜΓΥ
2
2
3
2
3
2
4
5
5
8
9
11
5
5
6
1105
Εφαρμογές
Πληροφορικής στη
Γεωργία
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
1201
Μορφολογία
και
Ανατομία Φυτών
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
1202
1203
Εδαφολογία
Σύγχρονα Γεωργικά
Μηχανήματα
Υ
Υ
ΜΓΥ
ΜΓΥ
3
2
2
2
5
4
10
7
6
4
1204
Συστηματική
Βοτανική
Ζιζανιολογία
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
-
1205
ΓεωργικέςΘερμοκηπιακές
Κατασκευές
Υ
ΜΓΥ
2
3
5
9
5
1206
Ζωοτεχνία
Υ
ΜΓΥ
2
2
4
8
5
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ (ΜΕΥ)
Κωδ.
Τίτλος
Υ/ΕΥ ΚΑΤ
Μαθήματος
1203
Σύγχρονα
Υ
ΜΕΥ
Γεωργικά
Μηχανήματα
1204
Συστηματική
Υ
ΜΕΥ
Βοτανική Ζιζανιολογία
4401
Οικονομική
Επιχειρήσεων
Υ
ΜΕΥ
23
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
2
2
4
7
4
2
2
4
8
5
3
2
5
11
6,5
4402
4404
4405
Κοινή Οργάνωση
Αγοράς αγροτικών
Προιόντων
Αγροτική
Κοινωνιολογία
Συνεταιριστική
Οικονομία
4502
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
11
6,5
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
11
6,0
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
6,0
Υ
ΜΕΥ
3
2
5
11
6,0
Υ
ΜΕΥ
2
2
4
8
5,0
Υ
ΜΕΥ
2
3
5
9
5
Μακροοικονομία
4603
4702
Καινοτομία και
Επιχειρηματικότητ
α
Μάρκετινγκ
Αγροτικών
Προϊόντων &
Τροφίμων
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΜΕ)
Κωδ.
Τίτλος Μαθήματος Υ/ΕΥ
4403
4503
4504
4505
4601
4602
4604
4605
4606
4607
4701
Ιστορία
Οικονομικών
Θεωριών
Συγκριτική Γεωργία
Αγροτική
Μεταρρύθμιση
Αγγλικά Ορολογία
Γεωργική Λογιστική
& Αγροτική
Εκτιμητική Ι
Αγροτική Πολιτική
Διεθνές Εμπόριο
Διαχείριση και
Προστασία
Αγροτικού
Περιβάλλοντος
Εισαγωγή στην
Ευρωπαϊκή Ένωση
Αγροτική
Γεωγραφία
Γεωργική Λογιστική
& Αγροτική
ΚΑΤ
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
ΔΜ/ECT
S
5,0
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
6,0
Υ
ΜΕ
3
2
5
11
7,0
ΕΥ
Υ
ΜΕ
ΜΕ
2
3
3
2
5
5
9
10
5,0
6,0
Υ
Υ
ΜΕ
ΜΕ
3
2
2
2
5
4
10
8
6,0
5,0
Υ
ΜΕ
2
2
4
7
4,0
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
7
4,0
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
7
4,0
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
5,0
24
Εκτιμητική ΙΙ
4703
4704
4705
4706
4707
Ανάπτυξη και
Αγροτική
Χωροθέτηση
Χρηματοδότηση
Γεωργικών
Μονάδων και
Επιχειρήσεων
Τεχνοοικονομικές
Μελέτες στον
Πρωτογενή Τομέα
Ανάλυση Τιμών
Αγροτικών
Προϊόντων
Κλασσικά κείμενα
του Αγροτικού
Ζητήματος
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΟΝΑ
Κωδ.
Τίτλος
Μαθήματος
4501
Οργάνωση και
Διοίκηση
Αγροτικών
Επιχειρήσεων
Νομοθεσία
4506
Αγροτικής
Παραγωγής
1106
Γεωργική
Οικονομία
Υ
ΜΕ
2
2
4
8
4,0
Υ
ΜΕ
3
2
4
10
6,0
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5,0
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5,0
ΕΥ
ΜΕ
2
2
4
8
5,0
Υ/ΕΥ
ΚΑΤ
Θ
Ε
Σ
ΦΕ
ΔΜ/ECTS
Υ
ΔΟΝΑ
3
2
5
11
6,0
ΕΥ
ΔΟΝΑ
2
3
5
9
5,0
Υ
ΔΟΝΑ
3
-
3
8
4
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
ΜΓΥ+ΔΟΝΑ
ΜΕΥ
ΜΕ
Πτυχιακή Εργασία
Πρακτική Άσκηση
Γενικό Σύνολο
ΑΡΙΘΜΟΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
14 (36%)
9 (23%)
18 (41%)
39 (100%)
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΩΡΕΣ
θΕΩΡΙΑ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
40
33
18
15
36
33
94
25
81
Δ.Μ/ECTS
87
41
82
20
10
240
26
ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
ΚΟΙΝΑ ΕΞΑΜΗΝΑ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τίτλος Μαθήματος: ( ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ - ΒΙΟΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ
1101
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,1Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 1ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ – Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Αναφορά και εφαρμογές σε θεμελιακές έννοιες και τεχνικές των μαθηματικών, με βάση ένα
κορμό 4 περιοχών: Ανάλυση, Άλγεβρα, Πιθανότητες, Στατιστική.
Περιγραφή μαθήματος:
Ακέραιο μέρος πραγματικών αριθμών. Πεδίο ορισμού συναρτήσεων. Εξισώσεις και
ανισώσεις. Συναρτήσεις (Άρτιες και περιττές, Περιοδικές, Μονότονες, Ρητές, Φραγμένες).
Σύνολο τιμών συνάρτησης (Εφαρμογές στις εξισώσεις και τις ανισώσεις). Ακρότατα
συναρτήσεων. Αντίστροφη συνάρτηση. Όρια και Συνέχεια συναρτήσεων. Ασύμπτωτες
διαγράμματος συνάρτησης. Ολοκληρώματα (Γενικές, Ειδικές μορφές). Παραγωντική
ολοκλήρωση. Εμβαδά. Παράγωγοι συναρτήσεων (Εφαπτόμενες διαγράμματος, Μονοτονία,
Ακρότατα). Πίνακες. Εξισώσεις με πίνακες. Ιδιότητες πινάκων. Ορίζουσα και αντίστροφος
πίνακα. Συστήματα εξισώσεων. Εισαγωγικές έννοιες θεωρίας πιθανοτήτων. Εισαγωγικές
έννοιες στατιστικής. Περιγραφική στατιστική. Τυπική στατιστική ανάλυση μεταβλητής.
Ανάλυση δύο τυχαίων μεταβλητών - Εκτιμήσεις ελάχιστων τετραγώνων.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Εισαγωγή. Εφαρμογή των έτοιμων συναρτήσεων των λογιστικών φύλλων στον υπολογισμό
του ακέραιο μέρους πραγματικών αριθμών και στην επίλυση εξισώσεων και ανισώσεων.
Εύρεση ορίζουσας και επίλυση συστημάτων εξισώσεων σε περιβάλλον λογιστικών φύλλων.
Περιγραφική στατιστική, τυπική στατιστική ανάλυση και εκτιμήσεις ελάχιστων τετραγώνων
με χρήση λογιστικών φύλλων.
27
Βιβλιογραφία:
Γενικά Μαθηματικά, Σάσσαλος Σπυρίδων Κ.
Μαθηματικές μέθοδοι στα οικονομικά, Ξεπαπαδέας Αναστάσιος Π., Γιαννίκος Ιωάννης Χ.
Τίτλος Μαθήματος: ΑΓΡΟΦΥΣΙΚΗ
1102
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 1ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ – Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Το μάθημα αποσκοπεί να εισάγει τους σπουδαστές στην Επιστήμη της Φυσικής και
Αγρομετεωρολογίας και να τους εξοικειώσει με έννοιες όπως φυσική της ατμόσφαιρας,
οπτικά και κυματικά φαινόμενα, ηλεκτρομαγνητικά κύματα, αρχές ρευστομηχανικής και
μετάδοση θερμότητας. Επίσης να γνωρίζουν τις βασικές λειτουργίες των μετεωρολογικών
φαινομένων και παραμέτρων που επιδρούν στο γεωργικό περιβάλλον για επίτευξη ποσοτικής
και ποιοτικής βιομάζας, βελτίωση της ποιότητας των αγροτικών προϊόντων και βιωσιμότητα
του περιβάλλοντος.
Περιγραφή μαθήματος:
Θερμοδυναμική της ατμόσφαιρας για φαινόμενα που σχετίζονται με την μετεωρολογία και
την κλιματολογία. Ορισμός και ιδιότητες των ρευστών. Μηχανική Συμπεριφορά στερεών και
ρευστών. Η ρευστή κατάσταση. Πυκνότητα, πίεση και θερμοκρασία. Εσωτερική ενέργεια,
ενθαλπία, εντροπία, ειδική θερμοχωρητικότητα. Συμπιεστότητα των ρευστών – Ιξώδες.
Δυναμική των ρευστών – Εξισώσεις Navier Stokes. Κινηματική των ρευστών. Οπτικά και
κυματικά φαινόμενα, μήκος κύματος, συχνότητα, απορρόφηση ανάκλαση και διάθλαση.
Ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Ηλιακή ακτινοβολία (Υπεριώδης, ορατή, υπέρυθρη, ακτίνες γ και
ακτίνες Χ). Θερμική ακτινοβολία. Μετάδοση Θερμότητας. Μηχανισμοί μετάδοσης
θερμότητας σε θερμοκηπιακά και γεωργικά συστήματα. Εξισώσεις Μετάδοσης Θερμότητας.
Μετάδοση θερμότητας με αγωγή. Νόμος Fourier. Γενική διαφορική εξίσωση αγωγής και
λύσεις σε διάφορες γεωμετρίες. Μετάδοση θερμότητας με συναγωγή. Φυσική και
28
εξαναγκασμένη συναγωγή. Βασικοί αδιάστατοι αριθμοί. Εμπειρικές σχέσεις για την
συναγωγή θερμότητας. Μετάδοση θερμότητας με ακτινοβολία. Αλληλεπίδραση ακτινοβολίας
και ύλης. Μέλαν σώμα, φαιό σώμα. Ανταλλαγή ακτινοβολίας μεταξύ μελανών και φαιών
επιφανειών, Συντελεστής μορφής επιφανειών. Ηλιακή ακτινοβολία, θερμοκρασία, υγρασία,
εξατμισοδιαπνοή και η επίδρασή τους στο γεωργικό περιβάλλον. Βασικές λειτουργίες
δημιουργίας μετεωρολογικών φαινομένων (βροχή δρόσος, υγρασία). Μετεωρολογικά
φαινόμενα που επηρεάζουν δυσμενώς τη γεωργική παραγωγή (παγετός, άνεμος, χαλάζι).
Ρύπανση της ατμόσφαιρας, μεταφορά ρύπων και η επίδρασή της στο γεωργικό περιβάλλον.
Μετεωρολογικοί σταθμοί.. Αισθητήρες μέτρησης θερμοκρασίας, υγρασίας, πίεσης, ηλιακής
ακτινοβολίας κλπ. Όργανα καταγραφής (Datalogger) και επεξεργασίας (analayzer 4.5) μικρο
και μακροκλίματος περιοχής. Ανάλυση μετεωρολογικών δεδομένων για τον προσδιορισμό
του κλίματος αγροτικών περιοχών. Επίδραση των κλιματικών αλλαγών στην γεωργία και στο
περιβάλλον
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Αυτόματοι Μετεωρολογικοί Σταθμοί. Σχεδίαση σταθμού διαχείρισης δικτύου ( ΣΔΔ) των
ΑΜΣ. Μετεωρολογικά όργανα (αισθητήρες μέτρησης θερμοκρασίας, υγρασίας, πίεσης,
ηλιακής ακτινοβολίας κλπ.) Όργανα καταγραφής (Datalogger) και επεξεργασίας (analyzer
4.5) πειραματικών δεδομένων μικρο και μακροκλίματος περιοχής. Βαθμονόμηση και
συντήρηση
των
αισθητήρων.
Τεχνολογικός
μετεωρολογικών δεδομένων για τον
και
δικτυακός
εξοπλισμός.
Ανάλυση
προσδιορισμό του κλίματος αγροτικών περιοχών.
Μονάδες μέτρησης και φυσικές σταθερές. Εφαρμογές και ασκήσεις φυσικής και
αγρομετεωρολογίας.
Βιβλιογραφία:
Αργυρίου Αθανάσιος, Γιαννούλη Μυρσίνη. (2010). Ενεργειακή & Περιβαλλοντική Φυσική.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Αράκυνθος. ISBN: 978-960-9474-01-6
Χρονοπούλου - Σερέλη Αικατερίνη, Φλόκας Απόστολος Α. (2010). Μαθήματα Γεωργικής
Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας. Εκδόσεις Ζήτη, Αθήνα. ISBN: 978-960-456-231-2
Μπαλτάς Ευάγγελος Α. (2013). Εφαρμοσμένη μετεωρολογία. Εκδόσεις Ζήτη, Αθήνα. ISBN: 978-960456-376-0
Αικατερίνη Χρονοπούλου - Σερέλη, Ιωάννης Κ. Χρονόπουλος. (2011). Βιομετεωρολογία –
Βιοκλιματολογία. Εκδόσεις Ζήτη, Αθήνα. ISBN: 978-960-456-309-8
Πανίδης Θ. (2010). Μετάδοση Θερμότητας. Πανεπιστημιακές Σημειώσεις, Πάτρα
29
Cengel, Yunus A.(2005). Μεταφορά Θερμότητας, Εκδόσεις Τζιόλας, Θεσσαλονίκη. ISBN:
960-418-063-0.
J.A. Duffie, W.A. Beckman. (1981). Solar Engineering of Thermal Processes. John Wiley &
Sons, 1991.
Τίτλος Μαθήματος: ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ
1103
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 1ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ - Υποχρεωτικό
Σκοπός του μαθήματος :
Κύριο αντικείμενο μελέτης είναι το χημικό περιβάλλον στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ένα
φυτό. Οι διαλέξεις του μαθήματος αποσκοπούν στην κατανόηση και εμπέδωση βασικών
γνώσεων Γεωργικής Χημείας, οι οποίες άπτονται του αντικειμένου της Γεωπονικής
Επιστήμης. Σκοπός είναι η εμβάθυνση των φοιτητών στο ρόλο της χημείας και της χημικής
ανάλυσης καθώς και στην εφαρμογή και αξιοποίηση των γνώσεών τους για την βέλτιστη
αντιμετώπιση προβλημάτων που άπτονται της Γεωπονικής Επιστήμης.
Περιγραφή μαθήματος:
Στοιχειώδεις χηµικές έννοιες. Ατομικές θεωρίες και ατομικά πρότυπα. Χρήσιμοι αριθμοί για
τα άτομα. Συμβολισμοί των κυριοτέρων ατόμων. Μόρια. Ιόντα. Αριθμός avogadro – mole.
Είδη χημικών δεσμών. Είδη διαμοριακών δυνάμεων. Γραφή ανόργανων ενώσεων.
Ονοµατολογία βασικότερων ανόργανων και οργανικών ενώσεων που σχετίζονται µε την
Γεωπονική Επιστήµη. Χημικές αντιδράσεις. Αέρια. Πίεση των αερίων. Νόμοι των αερίων.
Καταστατική εξίσωση των αερίων. Χημεία της ατμόσφαιρας. Ιδιότητες των υγρών. Ιδιότητες
των στερεών. Θερμοχημεία. Διαλύματα. Oξέα και Bάσεις. Έκφραση της οξύτητας των
διαλυµάτων. Άλατα. Εκφράσεις περιεκτικότητας και συγκέντρωσης. Κολλοειδή συστήματα
διασποράς. Χημική κινητική. Χημική Ισορροπία. Ρυθμιστικά διαλύματα. Eφαρµογές στη
Γεωπονία. Bασικά χαρακτηριστικά των κυριοτέρων συστατικών ενός φυτικού οργανισµού.
Περιγραφή Εργαστηρίου
Εισαγωγή-κανόνες ασφαλείας στο χημικό εργαστήριο-χημικά όργανα και σκεύη, Νερό –
όργανα μετρήσεως όγκου υγρών, Ζυγός – ζύγιση – ειδικό βάρος, Θέρμανση – ξήρανση
30
στερεών σωμάτων – προσδιορισμός υγρασίας, Διήθηση – φυγοκέντριση – διαχωριςμός εκχύλιση, Διαλύματα – έκφραση συγκέντρωσης – παρασκευή διαλύματος, Ογκομετρική
ανάλυση, Οξυμετρία – αλκαλιμετρία, Ιωδιομετρία, Συμπλοκομετρία, Φυσικοχημικές μέθοδοι,
Διαλυτοποίηση υλικών για ποσοτική ανάλυση. Αναφορά σε εφαρµογές που σχετίζονται µε τη
Γεωπονική επιστήµη
Βιβλιογραφία:
Χουλιαράς Νικόλαος. 2002. Γεωργική χημεία. Εκδόσεις Ίων, 164 σελ., ISBN 960-411-289-9.
Κλούρας N. 2005. Μετάφραση από την αγγλική του συγγράμματος των D. D. Ebbing και S.
D.Gammon “General Chemistry” 6th Edition 2000 , Εκδόσεις Π. Τραυλός, Αθήνα
(2ηΈκδοση).
Παπαδόπουλος Αθανάσιος. 2010. Γενική Χημεία., 221 σελ., ISBN 978-960-287-109-9.
Τίτλος Μαθήματος:(ΚΥΤΤΑΡΟΛΟΓΙΑ – ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ
1104
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 1ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Η βιολογία του ζωικού και του φυτικού κυττάρου. Η βιοχημεία των μεγάλων βιομορίων και
οι βασικές μεταβολικές διαδικασίες. Να αποκτήσει ο φοιτητής τις βασικές γνώσεις για τη
δομή και τη λειτουργία τόσο του φυτικού όσο και του ζωικού κυττάρου. Εισαγωγή του
φοιτητή στις θεμελιώδεις έννοιες της βιοχημείας και του μεταβολισμού. Η εξοικείωση με
εργαστηριακές τεχνικές μελέτης των κυττάρων και των βιομορίων.
Περιγραφή μαθήματος:
Οι κανόνες που διέπουν το φαινόμενο της ζωής. Η προέλευση, εξέλιξη και ποικιλομορφία
των έμβιων όντων. Βασικές τεχνικές για τη μελέτη του κυττάρου και των συστατικών του.
Μικροσκοπία και κυτταρική κλασμάτωση. Βασικά στοιχεία της Βιολογίας Κυττάρου
(κυτταρικές μεμβράνες, πυρήνας, ριβοσώματα, ενδοπλασματικό δίκτυο, συσκευή Golgi,
λυσοσώματα, χυμοτόπια, μιτοχόνδρια, χλωροπλάστες, υπεροξεισώματα, κυτταροσκελετός,
31
εξωκυττάρια συστατικά και διακυτταρικές συνδέσεις). Βασικά στοιχεία Βιοχημείας (δομή και
λειτουργία των μεγάλων βιολογικών μορίων, μεταβολισμός και ενέργεια, εξώθερμες και
ενδόθερμες αντιδράσεις, ενζυμικές αντιδράσεις, ρύθμιση ενζύμων, οξειδοαναγωγικές
αντιδράσεις, γλυκόλυση, κύκλος του κιτρικού οξέος, οξειδωτική φωσφορυλίωση).
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Χρήση εργαστηριακών χώρων και κανόνες ασφαλείας. Βασικός εξοπλισμός εργαστηρίου
Κυτταρολογίας - Βιοχημείας. Εισαγωγή στη μικροσκοπία. Μικροσκοπική παρατήρηση
ζωικών και φυτικών κυττάρων και ιστών. Μονάδες μέτρησης στη Βιοχημεία και παρασκευή
διαλυμάτων.
Ομογενοποίηση,
φυγοκέντρηση
και
κυτταρική
κλασμάτωση.
Φασματοφωτομετρία: γενικές αρχές και χρήση φασματοφωτομέτρου. Χρωματογραφία: τύποι
χρωματογραφίας και μηχανισμοί διαχωρισμού.
Βιβλιογραφία:
Campbell N., Reece J., κ.ά. (2010) Βιολογία, Τόμος Ι. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Berg J.M., Tymoczko J.L., Stryer L. (2011) Βιοχημεία, Τόμος Ι. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις
Κρήτης
Θωμόπουλος Γ.Ν., Ελευθερίου Ε.Π., Νεοφύτου Ε.Π. (1997) Βιολογία Κυττάρου,
Εργαστηριακές Ασκήσεις. University Studio Press
Γεωργάτσος Ι. κ.ά. (2004) Εργαστηριακές Ασκήσεις Βιοχημείας. Εκδόσεις Ζήτη
Clark J.M., Switzer R.L. (1992) Πειραματική Βιοχημεία. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Τίτλος Μαθήματος: ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
1105
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 1ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Είναι η κατανόηση της σημασίας της πληροφορικής στη γεωργία. Η διδασκαλία ειδικών
γνώσεων που αφορούν στη έννοια της πληροφορίας στη σύγχρονη εποχή, τα υπολογιστικά
32
συστήματα, τα βασικά δομικά στοιχεία του δικτύου, τις εφαρμογές ασύρματων δικτύων
αισθητήρων στη γεωργία την διαχείριση συστήματος κλιματικών δεδομένων με ασύρματο
δίκτυο αισθητήρων τους περιβαλλοντικοί παράγοντες ανάπτυξης φυτών, τη γεωργία
ακρίβειας τις τεχνολογίες της πληροφορίας και της επικοινωνίας.
Περιγραφή μαθήματος:
Το μάθημα εισάγει τους σπουδαστές στη χρήση της πληροφορικής τεχνολογίας στη γεωργία.
Γίνεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην τεχνολογία των υπολογιστών και μια
ανασκόπηση της γεωργικής τεχνολογίας. Αντικείμενα είναι η πληροφορία και πληροφοριακά
δεδομένα. Αριθμητικά συστήματα. Η δομή, η ιεραρχική οργάνωση και οι κατηγορίες των
υπολογιστικών συστημάτων. Τα δίκτυα μετάδοσης δεδομένων. Βασικά δομικά στοιχεία
δικτύου. Παρουσίαση και εκμάθηση εφαρμογών στη διαχείριση των εδαφών των φυτών και
των καλλιεργειών. Εφαρμογές ασύρματων δικτύων αισθητήρων στη γεωργία. Η διαχείριση
συστήματος
κλιματικών
δεδομένων
με
ασύρματο
δίκτυο
αισθητήρων.
Έλεγχος
περιβαλλοντικών παραγόντων ανάπτυξης φυτών στο θερμοκήπιο και αγρό. Εφαρμογές της
πληροφορικής στη γεωργία ακρίβειας. Τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνίας στο
γεωργικό περιβάλλον. Ηλεκτρονικό εμπόριο στη γεωργία.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Εισαγωγή δεδομένων, Δίκτυα μετάδοσης δεδομένων, Πληροφορία & Πληροφοριακά
δεδομένα, Αριθμητικά συστήματα, Δίκτυα μετάδοσης δεδομένων, Το μοντέλο αναφοράς OSI,
Πρωτόκολλα
επικοινωνίας
ασύρματων
δικτύων,
Εφαρμογές
Ασύρματων
Δικτύων
Αισθητήρων στη Γεωργία, Διαχείριση Συστήματος Κλιματικών Δεδομένων με Ασύρματο
Δίκτυο Αισθητήρων, Εφαρμογές μοντέλων Ανάπτυξης Φυτών, Εφαρμογές Πληροφορικής στη
Γεωργία Ακρίβειας, Τεχνολογίες της πληροφορίας και της επικοινωνίας στον αγροτικό τομέα.
Βιβλιογραφία:
Τσακνάκης Ι και Φλώρος Α, (2007). Εισαγωγή στις Τεχνολογίες της Πληροφορικής και των
Επικοινωνιών. Αθήνα: Εκδόσεις Κλειδάριθμος. σελ.229
Sonka ST, Bauer ME, Cherry ET, Colburn JW, Heimlich RE, Joseph DA, Leboeuf JB,
Lichtenberg E, Mortensen DA, Searcy SW, Ustin SL and SJ Ventura. (1997) Precision
Agriculture in the 21st Century: Geospatial and information technologies in crop
management. National Academy Press Washington.
Laudon, KC and Traver, CG, (2013). E-commerce. 9th Eds Pearson Prentice Hall.
33
Gelb E, and Offer A, (2005). ICT in agriculture: perspectives of technological innovation. Ebook composed under the auspices of and supported by the European Federation for
Information Technologies in Agriculture, Food and the Environment (EFITA) and the Samuel
Neaman Institute for Advanced Studies in Science and Technology.
Τίτλος Μαθήματος: ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
1106
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ
Διδακτικές μονάδες: 4
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 1ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ -Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Περίγραµµα Θεωρητικού Μαθήµατος:
Εισαγωγή στην Αγροτική Οικονοµική (Έννοια, περιεχόµενο και σκοπός της Οικονοµικής Εξέλιξη και διάκριση της Αγροτικής Οικονοµικής), Εισαγωγή στην Οικονοµική της
Παραγωγής Γεωργικών Προϊόντων (Έννοια, περιεχόµενο και σκοπός της οικονοµικής της
παραγωγής γεωργικών προϊόντων – Βασικές έννοιες και σχέσεις της οικονοµικής της
παραγωγής γεωργικών προϊόντων - Έννοια,περιεχόµενο και σηµασία των σπουδαιότερων
µορφών του οικονοµικού αποτελέσµατος), Συντελεστές Παραγωγής Γεωργικών προϊόντων
(Έδαφος, Εργασία, Κεφάλαιο), Βασικές Αρχές της Οικονοµικής της Παραγωγής Γεωργικών
Προϊόντων (Σχέσεις µεταξύ συντελεστή παραγωγής και παραγοµένου προϊόντος - Σχέσεις
µεταξύ συντελεστών παραγωγής και υποκατάσταση αυτών - Σχέσεις µεταξύ προϊόντων ή
κλάδων παραγωγής - Απόλυτο και συγκριτικό πλεονέκτηµα και καθορισµός θέσεως
παραγωγής γεωργικών προϊόντων), Αρχές και Εφαρµογές Γεωργικής Λογιστικής, Εκτίµηση
των κεφαλαίων της Γεωργικής Επιχείρησης ( Γης. Φυτειών. Εγγείων Βελτιώσεων. Κτιρίων.
Γεωργικών Μηχανηµάτων)..Κόστος Παραγωγής Γεωργικών Προϊόντων.
Βιβλιογραφία:
Σέμος Αναστάσιος:2000. (Αγροτική Πολιτική Οικονομία)
Δαμιανός Λιανό. 2001. (Αγροτική Οικονομική)
34
Τίτλος Μαθήματος: ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ - ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΦΥΤΩΝ
1201
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 2ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Η μορφολογική και κυρίως η ανατομική προσέγγιση των φυτικών οργανισμών και μια πρώτη
προσπάθεια σύνδεσης δομής και λειτουργίας των φυτικών ιστών και οργάνων. Η απόκτηση
βασικών γνώσεων μορφολογίας και ανατομίας των φυτών, με εστίαση στο κύτταρο και τους
ιστούς. Επίσης, η εξάσκηση των σπουδαστών στην μικροσκοπική παρατήρηση των
ανατομικών χαρακτηριστικών των φυτών.
Περιγραφή μαθήματος:
Η μοριακή σύσταση του φυτικού κυττάρου (οι οργανικές ενώσεις, το νερό και η σημασία
του). Βασικά στοιχεία της δομής του φυτικού κυττάρου. Η διαίρεση του φυτικού κυττάρου.
Κατηγορίες και ιστοί του φυτικού σώματος. Η επιδερμίδα και τα εξαρτήματά της.
Παρέγχυμα. Κολλέγχυμα. Σκληρέγχυμα. Αγωγός ιστός: ξύλωμα και φλοίωμα. Εκκριτικά
κύταρα και ιστοί. Οργάνωση του φυτικού σώματος. Ο βλαστός: πρωτογενής και
δευτερογενής δομή και ανάπτυξη. Η ρίζα: πρωτογενής και δευτερογενής δομή και ανάπτυξη.
Η δομή του φύλλου. Η δομή του άνθους. Αναπαραγωγή των φυτών, καρποί, σπέρματα.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Οργανογραφία φυτού: ρίζα, βλαστός, φύλλα, άνθη, καρποί. Το μικροσκόπιο και η λειτουργία
του. Προετοιμασία και παρατήρηση νωπού μικροσκοπικού παρασκευάσματος. Το φυτικό
κύτταρο: πυρήνας, πλαστίδια, νεκρά κυτταρικά έγκλειστα. Επιδερμίδα: νεφροειδή και
αλτηροειδή στομάτια. Περίδερμα. Παρεγχυματικός, στηρικτικός, αγωγός ιστός. Ανατομία
βλαστού, φύλλου, ρίζας. Άνθη και ταξιανθίες. Καρπός αγγειοσπέρμων.
Βιβλιογραφία:
35
Τσέκος Ι., Ηλίας Η. (2007) Μορφολογία και Ανατομία Φυτών. Εκδοτικός Οίκος Αδελφών
Κυριακίδη Α.Ε.
Καράταγλης Στ., Κωνσταντίνου Μ. (2005) Βοτανική, Μορφολογία – Ανατομία. Εκδόσεις
Χάρις
Ψαράς Γ. (2002) Άτλας Ανατομίας Φυτών. Εκδόσεις Σταμούλη
Dickison W.C. (2000) Integrative Plant Anatomy. Academic Press
Τίτλος Μαθήματος: ΕΔΑΦΟΛΟΓΙΑ
1202
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ, 2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 2ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ - Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Οι διαλέξεις του μαθήματος αποσκοπούν στην κατανόηση και εμπέδωση βασικών γνώσεων
στην επιστήμη της εδαφολογίας. Σκοπός είναι η εμβάθυνση των φοιτητών ιδιαίτερα στις
ιδιότητες του εδάφους που σχετίζονται με την παραγωγικότητα και αειφορία των εδαφών και
άπτονται της επιστήμης της Γεωπονίας. Στο μάθημα ο φοιτητής θα έχει τη δυνατότητα να
συνδυάζει τη θεωρητική γνώση με συγκεκριμένες εφαρμογές στην επιστήμη της Γεωπονίας.
Περιγραφή μαθήματος:
Η εδαφολογία ως επιστήµη, η έννοια του εδάφους, το έδαφος ως μέρος του οικοσυστήματος.
Μηχανική σύσταση, είδη εδαφών και ιδιότητές τους. ∆οµή εδάφους, συσσωματώματα,
πραγματική και φαινομενική πυκνότητα, πορώδες και η σχέση του µε την µηχανική σύσταση
και την γονιμότητα των εδαφών. Πετρώµατα. Ορυκτά του εδάφους µε έµφαση στα ορυκτά
της
αργίλου.
Αποσάθρωση
ορυκτών.
Οργανική
ουσία.
Πηγή
και
αποσύνθεση
(ανοργανοποίηση και χουµοποίηση) της οργανικής ύλης. Συγκράτηση και κίνηση του
εδαφικού νερού και αέρα. Πρόσληψη της εδαφικής υγρασίας από τα φυτά. Ισοζύγιο νερού
και ενέργειας στον αγρό. Εξατμισοδιαπνοή. Προσρόφηση και ανταλλαγή ιόντων. Αντίδραση
και ρυθμιστική ικανότητα του εδάφους. ∆ηµιουργία και εξέλιξη εδαφών: Παράγοντες και
διαδικασίες εδαφογένεσης, εδαφικό προφίλ και εδαφικοί τύποι. Συστήµατα ταξινόµησης
εδαφών. Εδαφολογικοί χάρτες. Eφαρµογές στη Γεωπονία.
36
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Εισαγωγή-ασφάλεια
έργου-μονάδες
μέτρησης-περιγραφή
συσκευών
και
οργάνων,
Δειγματοληψία εδάφους – αεροξήρανση εδαφικών δειγμάτων, Προετοιμασία εδαφικών
δειγμάτων για εργαστηριακή ανάλυση – προσδιορισμός υγρασίας, Μηχανική ανάλυση του
εδάφους – μέθοδος βουγιούκου, Πραγματικό ειδικό βάρος εδάφους, Φαινόμενο ειδικό βάρος
εδάφους, Πορώδες, Οργανική ουσία, Ανθρακικό ασβέστιο, προσδιορισμός pH, Αγωγιμότητα
– υδατοδιαλυτά άλατα στο έδαφος, Ικανότητα ανταλλαγής κατιόντων, Ποιοτικός έλεγχος
νερού άρδευσης, Βελτίωση προβληματικών εδαφών.
Βιβλιογραφία:
Brady N.C. and R.R. Weil. 1996. The nature and properties of soils. 11th edn., Prentice Hall
International, Inc., New Jersey.
Foth, H.D. 1990. Fundamentals of Soil Science. 8th ed. John Wiley and Sons N.Y.
Rowell D.L., 1994. Soil Science: Methods and applications. Longman, London.
Sposito, G. 1989. The chemistry of soils. Oxford University press. N. Y.
Μήτσιος Ι. 2001. Εδαφολογία, Εκδόσεις Zymel.
Παναγιωτόπουλος, Λ. 2002. Εδαφολογία, Εκδόσεις Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου.
Πασχαλίδης, Χ. 2005. Εδαφολογία, Εκδόσεις Έμβρυο.
Σινάνης, Κ. Ν. 1995. Σημειώσεις Εδαφολογίας. Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου.
37
Τίτλος Μαθήματος: ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΓΕΩΡΓΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ (
1203
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 4
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 2ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ - Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Στόχος του μαθήματος είναι η ανάδειξη και κατανόηση από τους σπουδαστές της
αναγκαιότητας της εκμηχάνισης της Γεωργίας. Η γνώση από τους σπουδαστές της δομής,
μορφολογίας και λειτουργίας των μηχανών εσωτερικής καύσης, όπως επίσης και μίας σειράς
γεωργικών μηχανημάτων.
Περιγραφή μαθήματος:
Διαστάσεις και μονάδες. Μετρήσεις και σημαντικά ψηφία, Κινητήρες εσωτερικής καύσης
(τύποι, συστήματα και λειτουργικά χαρακτηριστικά των κινητήρων εσωτερικής καύσης που
χρησιμοποιούνται στη γεωργία. Πετρελαιοκινητήρες – βενζινοκινητήρες, δίχρονοι –
τετράχρονοι, υδρόψυκτοι – αερόψυκτοι, συστήματα τροφοδοσίας καυσίμου, ανάφλεξης,
ψύξης, λίπανσης, ηλεκτρικό σύστημα κινητήρων) Γεωργικός ελκυστήρας (κύρια μέρη του
ελκυστήρα – κινητήρας, συστήματα μετάδοσης ισχύος, μέσα προώθησης, βοηθητικοί
κινητήριο μηχανισμοί – μέτρηση ισχύος, λειτουργικά χαρακτηριστικά). Εκτίμηση κόστους
εργασίας και εκλογή ελκυστήρα και παρελκομένων. Περιγραφή, λειτουργία και χρήση
μηχανημάτων και εργαλείων που χρησιμοποιούνται για την εγκατάσταση, την περιποίηση
των φυτών και τη συγκομιδή των προϊόντων αυτών. Περιγραφή, λειτουργία και χρήση
μηχανημάτων που χρησιμοποιούνται για τη διακίνηση και την πρώτη μεταποίηση των
γεωργικών προϊόντων. Αντλίες και αντλιοστάσια (κατηγορίες, περιγραφή και λειτουργία
αυτών). Μέρη αντλιοστασίου. Ηλεκτροδότηση αντλιοστασίων. Αποδόσεις και διαχείριση
γεωργικών μηχανημάτων. Επιλογή μεγέθους γεωργικών μηχανημάτων. Αντικατάσταση
γεωργικών μηχανημάτων.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Όργανα μέτρησης στα Γεωργικά Μηχανήματα. Συστήματα – μετατροπές μονάδων.
Κατηγορίες ελκυστήρων και περιγραφή των μερών αυτού. Σύγχρονα παρελκόμενα Γεωργικού
38
Ελκυστήρα (Άροτρα, Περιστρεφόµενα Άροτρα, Καλλιεργητές, Ψεκαστήρες, Σπαρτικές και
Φυτευτικές Μηχανές κ.λ.π.). Αντλίες και Αντλιοστάσια, Κατηγορίες Αντλιών – Τεχνικά
χαρακτηριστικά – Επιλογή αντλίας. Αντιμετώπιση διαφόρων προβλημάτων κατά την
λειτουργία.
Βιβλιογραφία:
Γεωργικοί ελκυστήρες, Τσατσαρέλης Κωνσταντίνος
Γιακουμέτης Γ. "Ελκυστήρες και Γεωργικά Μηχανήματα" Εκδόσεις Α. Σταμού-λης 1997
Μαθήματα υδραυλικής, Τόμος 1, Τερζίδης Γεώργιος Α.
Οικονομική Παραγωγής Γεωργικών Προϊόντων, Ευάγγελος Παπαναγιώτου
Σταθόπουλος Γ. "Κριτήρια εκλογής Γεωργικών Μηχανημάτων" Εκδόσεις Α. Σταμούλης 1997
Τζιβανόπουλος Κ. "Γεωργικά Μηχανήματα Αγρών" Εκδόσεις Α. Σταμούλης 1997
Τζιβανόπουλος Κ. "Γεωργικά Μηχανήματα" Εκδόσεις Α. Σταμούλης 1997
Τζιβανόπουλος Κ. "Γεωργικοί ελκυστήρες" Εκδόσεις Α. Σταμούλης 1997
Τίτλος Μαθήματος: (ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΒΟΤΑΝΙΚΗ-ΖΙΖΑΝΙΟΛΟΓΙΑ
1204
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 2ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ - Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Είναι η μελέτη, η αναγνώριση, η ταξινόμηση και η επιστημονική ονομασία των διαφόρων
φυτικών οργανισμών. Η διδασκαλία ειδικών γνώσεων που αφορούν στη μελέτη των βασικών
αρχών της βιολογίας των ζιζανίων. Η απόκτηση βασικών γνώσεων σχετικών με τις σύγχρονες
μεθόδους αντιμετώπισης των ζιζανίων και με τις εφαρμογές των ζιζανιοκτόνων και των
φυτορρυθμιστικών ουσιών στη γεωργική πράξη.
Περιγραφή μαθήματος:
Α. Συστηματική βοτανική: Ιστορική εξέλιξη - Περιεχόμενο της Συστηματικής Βοτανικής.
Ταξινομικά συστήματα. Ονοματολογία. Γενεαλογικό δένδρο των εμβίων όντων και
αθροίσματα (Κρυπτόγαμα, Πτεριδόφυτα, Σπερματόφυτα). Σπερματόφυτα: Γυμνόσπερμα –
39
Αγγειόσπερμα (Φυλογένεση, γενικοί χαρακτήρες. βλαστητικά και αναπαραγωγικά όργανα.
Επικονίαση-γονιμοποίηση. Σπέρμα-καρπός. Άνθος - ταξιανθίες-συμμετρία και διαγράμματα
ανθέων - Σχηματισμός των γαμετοφύτων -Γονιμοποίηση - Είδη καρπών. Οικονομική
σημασία των αγγειοσπέρμων. Χαρακτηριστικοί αντιπρόσωποι δικότυλων και μονοκότυλων
αγγειοσπέρμων φυτών γεωργικού ενδιαφέροντος. Β. Ζιζανιολογία: Ταξινόμηση, βιολογία και
οικολογία ζιζανίων φυτών. Αρχές και μέθοδοι διαχείρισης ζιζανίων με τη χρήση
καλλιεργητικών, βιολογικών, φυσικών και χημικών μέσων αντιμετώπισης. Αλληλεπίδραση
ζιζανίων με τις καλλιέργειες. Ζιζανιοκτόνα. Τρόποι ορθής εφαρμογής των ζιζανιοκτόνων και
των φυτορρυθμιστικών ουσιών.
Περιγραφή Εργαστηριακών Ασκήσεων
Α. Συστηματική βοτανική: Εισαγωγή στη Συστηματική Βοτανική – Ιστορία ταξινομικών
συστημάτων, Ταξινόμηση και ονοματολογία των φυτικών οργανισμών, Ορολογία ταξινομικές
και βιοσυστηματικές κατηγορίες, Διεθνής Κώδικας Βοτανικής Ονοματολογίας, Διεθνής
Κώδικας Ονοματολογίας καλλιεργούμενων φυτών, Ταξινόμησης και Διαχείρισης της
ελληνικής χλωρίδας, Συστηματική κατάταξη των οικογενειών των σπερματοφύτων
(γυμνοσπέρμων,
αγγειοσπέρμων).
Ιδιαίτερη
έμφαση
δίνεται
στην
περιγραφή
των
καλλιεργούμενων φυτών. Β. Ζιζανιολογία: Όργανα πολλαπλασιασμού ζιζανίων, Πλατύφυλλα
ζιζάνια, Αγρωστώδη ζιζάνια, Εκλεκτικότητα ζιζανιοκτόνων, Σκευάσματα, Ψεκαστικά μέσα,
Προστασία του περιβάλλοντος από τα ζιζανιοκτόνα.
Βιβλιογραφία:
Leadlay, EA and Jury SL. (2006). Taxonomy and plant conservation: the cornerstone of the
conservation and the sustainable use of plants. Cambridge University Press.
Monaco TJ, Weller SC, Ashton FM. 2002. Weed Science. Principles and Practices. 4th ed.,
New York: John Wiley & Sons.
Ελευθεροχωρινός, Η.Γ., 2009. Ζιζανιολογία. 3η Έκδοση, Αγροτύπος, σελ. 408.
Μπαμπαλώνας Δ., Κοκκίνη Σ. 2004. Συστηματική Βοτανική: Φυλογενετική – φαινετική
προσέγγιση της ταξινόμησης των φυτικών οργανισμών. Εκδόσεις Αϊβάζη. Θεσσαλονίκη, σελ.
421.
Πασπάτης, Ε. Α., 1998. Φυτορρυθμιστικές oυσίες (Φυτορμόνες). Ο ρόλος τους στα φυτά. Οι
εφαρμογές τους στις καλλιέργειες. 2η Έκδοση, Αθήνα, Εκδόσεις Αγροτύπος, σελ. 470.
40
Τίτλος Μαθήματος: (ΓΕΩΡΓΙΚΕΣ – ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΑΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
1205
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 2ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ - Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Το παρόν μάθημα έχει σκοπό την ολοκληρωμένη παρουσίαση θεμάτων που αφορούν τις
Τεχνολογίες Θερμοκηπίων και τις Γεωργικές κατασκευές. Προσφέρει στους σπουδαστές, τις
απαιτούμενες πληροφορίες, που θα βοηθήσουν στην κατανόηση των προβλημάτων
κατασκευής, εξοπλισμού και λειτουργίας των θερμοκηπιακών και γεωργικών μονάδων για
την σωστή λειτουργία τους.
Περιγραφή μαθήματος:
Γεωργικές κατασκευές, θερμοκήπια, θάλαμοι μανιταροκαλλιέργειας, δυκτιοκήπια για
εκτροφή και αναπαραγωγή εδώδιμων σαλιγκαριών (Helix aspersa), σηροτροφεία. Τα
θερμοκήπια και οι γεωργικές κατασκευές στην Ελλάδα, οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούν
και οι εξελίξεις στην τεχνολογία θερμοκηπίων για βελτιστοποίηση της παραγωγής ποσοτικά
και ποιοτικά. Το περιβάλλον του θερμοκηπίου και η επίδρασή του στην ανάπτυξη των φυτών.
Ρύθμιση του περιβάλλοντος των θερμοκηπιακών και γεωργικών κατασκευών (ακτινοβολία,
θερμοκρασία, σχετική υγρασία, CO2) με εφαρμογή τεχνολογιών αιχμής. Ισοζύγιο ενέργειας
και μάζας των θερμοκηπιακών μονάδων. Ισοζύγιο λανθάνουσας θερμότητας. Υπολογισμός
των απαιτήσεων σε εξαερισμό. Εξοικονόμηση ενέργειας, διατήρηση θερμότητας. Ρύθμιση της
σχετικής υγρασίας. Εμπλουτισμός με διοξείδιο του άνθρακα. Άρδευση. Υπολογισμός των
αναγκών σε νερό. Απολύμανση εδάφους. Αυτόματος έλεγχος του περιβάλλοντος στις
θερμοκηπιακές και γεωργικές μονάδες. Συστήματα αυτοματισμών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Τεχνικές προδιαγραφές κατασκευής θερμοκηπίων. Υλικά κατασκευής θερμοκηπίου: υλικά
σκελετού, υλικά κάλυψης. Κατασκευή θερμοκηπίου : σχεδιασμός, τύποι θερμοκηπίων,
σκελετός, φορτία και δράσεις, θέση και προσανατολισμός, θεμελίωση, εσωτερικές
41
κατασκευές. Εξοπλισμός και λειτουργία θερμοκηπίου: Προδιαγραφές για τον αερισμό και τη
θέρμανση των θερμοκηπίων. Συστήματα θέρμανσης, ψύξης (φυσικός και δυναμικός
αερισμός, δροσισμός) τεχνητού φωτισμού και σκίασης. Δυναμικότητα και έλεγχος των
ανωτέρω συστημάτων εντός των θερμοκηπιακών και γεωργικών κατασκευών για ρύθμιση
του περιβάλλοντός τους. Μέθοδοι εμπλουτισμού με διοξείδιο του άνθρακα. Συστήματα
άρδευσης. Θάλαμοι μανιταροκαλλιέργειας, δυκτιοκήπια για εκτροφή και αναπαραγωγή
εδώδιμων σαλιγκαριών (Helix aspersa), σηροτροφεία.
Βιβλιογραφία:
Paul V. Nelson. (2008). Greenhouse Operation and Management (7th Edition). Prentice Hall.
ISBN-10: 0132439360
James Boodley. (2008). The Commercial Greenhouse (3rd Edition). CENGAGE Delmar
Learning. ISBN-10: 1418030791
Μαυρογιαννόπουλος Γ. (2005). Θερμοκήπια. Εκδόσεις Σταμούλη Α.Ε, Αθήνα. ISBN: 960351-620-1
Tiwari G. N. (2003). Greenhouse Technology for controlled Environment. Alpha Science
International Ltd. ISBN- 10: 1842651358 / ISBN- 13: 9781842651353
James Boodley. (1999). Θερμοκηπιακές Εγκαταστάσεις. Εκδόσεις Ίων, Αθήνα. ISBN:
9604059912
Hanan Joe J. (1997). Greenhouses: Advanced Technology for Protected Horticulture, CRC,
ISBN-10: 0849316987
Αβραάμ Νικολαΐδης. (2011). Σαλιγκαροτροφία. Εκδόσεις ΑγροΤύπος, ISBN: 978-960-766742-7
Κυπριώτης Α. Ευριπίδης. (2011). Εισαγωγή στην σηροτροφεία. Εκδόσεις Εθνικό Ίδρυμα
Αγροτικής Έρευνας, Σταθμός Γεωργικής Έρευνας Κομοτηνής.
Τίτλος Μαθήματος: ΖΩΟΤΕΧΝΙΑ
1206
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Πιστωτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 2ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ-Υποχρεωτικό
42
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Η διδασκαλία του μαθήματος αποσκοπεί στο να εισαγάγει τους σπουδαστές στην επιστήμη
της Ζωοτεχνίας και να τους δώσει τις γενικές αρχές εκτροφής και εκμετάλλευσης των ζώων
για την παραγωγή ζωοκομικών προϊόντων.
Περιγραφή μαθήματος:
Αντικείμενο, σημασία και αποστολή της ζωοτεχνικής επιστήμης. Η Κτηνοτροφία στην
Ελλάδα και σε παγκόσμιο επίπεδο. Νομοθετικό πλαίσιο και κανονιστικές αποφάσεις που
διέπουν την κτηνοτροφική παραγωγή και την εμπορία κτηνοτροφικών προϊόντων. Καταγωγή,
εξημέρωση, εξέλιξη και ταξινόμηση των κατοικίδιων ζώων. Φυλές αγροτικών ζώων.
Συμβολή των εξημερωμένων ζώων στην κοινωνική και οικονομική εξέλιξη των ανθρώπων.
Παραγωγικά ζώα και παραγόμενα προϊόντα. Βασικά στοιχεία ανάπτυξης, αναπαραγωγής,
φυσιολογίας και βελτίωσης των αγροτικών ζώων. Συστήματα εκτροφής και εξέλιξή τους. Η
συμβολή των ζωικών προϊόντων στη διατροφή του ανθρώπου. Ζώα και δημόσια υγεία.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Οργάνωση και λειτουργία βουστασίου αγελάδων γαλακτοπαραγωγής. Οργάνωση και
λειτουργία προβατοστάσιου και πτηνοτροφείου. Επισκόπηση κυριοτέρων φυλών αγροτικών
ζώων. Σωματομετρήσεις στα αγροτικά ζώα. Περιγραφή των κύριων τμημάτων του ζώου.
Τράχηλος και κεφαλή, πρόσθιο και οπίσθιο τμήμα του σώματος, άκρα. Πεπτικό σύστημα
μηρυκαστικών Περιγραφή των πτηνών. Εσωτερική οργανολογία πτηνών.
Βιβλιογραφία
Γελέκης, Σ. Εισαγωγή στη ζωοτεχνολογία. Εκδόσεις, Σύγχρονη Παιδεία. (2002),
Θεσσαλονίκη.
Κατσαούνης Ν., Ζυγογιάννης Δ. (1998), Γενική ζωοτεχνία. Θεσσαλονίκη. Σύγχρονη Παιδεία,
Θεσσαλονίκη
Ρογδάκης, Εμ. (2006). Γενική Ζωοτεχνία. Εκδόσεις Σταμούλη, Αθήνα.
Χατζημηνάογλου, Ι., Λιαμάδης Δ., Αυδή Μ. (2006). Εισαγωγή στη Ζωική Παραγωγή.
Εκδόσεις Γιαχούδη, Θεσσαλονίκη
Damron WS (2008). Introduction to Animal Science: Global, Biological, Social and Industry
Perspectives. Prentice Hall
Shapiro LS (2000). Introduction to Animal Science. Prentice Hall
43
Τίτλος Μαθήματος: ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΦΥΤΩΝ
1301
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 3ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Οι βασικές φυσιολογικές λειτουργίες των φυτών όπως η μετακίνηση του νερού και των
θρεπτικών στοιχείων, η διαπνοή, η φωτοσύνθεση και η αφομοίωση του αζώτου. Η κατανόηση
από τον σπουδαστή αυτών των βασικών λειτουργιών των φυτών σε συνδυασμό με την
επίδραση διαφόρων περιβαλλοντικών παραγόντων στις φυσιολογικές λειτουργίες.
Περιγραφή μαθήματος:
Η πρόσληψη και η μεταφορά του νερού στα φυτά. Η μεταφορά ουσιών μέσω μεμβρανών.
Διάχυση. Ώσμωση. Ενεργός μεταφορά. Ενδοκύτωση και εξωκύτωση. Η πρόσληψη του νερού
από τις ρίζες. Η ριζική πίεση. Το φαινόμενο της διαπνοής. Τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία.
Οι φωτεινές αντιδράσεις της φωτοσύνθεσης. Ο ρόλος των χρωστικών και η δομή των
φωτοσυστημάτων. Οι σκοτεινές αντιδράσεις της φωτοσύνθεσης. Ο κύκλος του Calvin. Ο
κύκλος των Hatch και Slack. O όξινος μεταβολισμός στα Crassulaceae. Η φωτοαναπνοή.
Παράγοντες που επηρεάζουν τη φωτοσύνθεση. Η αφομοίωση του αζώτου. Η βιολογική
δέσμευση του αζώτου. Η ανακύκλωση του αζώτου. Ο δευτερογενής μεταβολισμός στα φυτά.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Μέθοδοι προσδιορισμού της συγκέντρωσης των πρωτεϊνών. Κατασκευή πρότυπης καμπύλης
και μέτρηση της συγκέντρωσης των πρωτεϊνών σε φυτικό ιστό. Ένζυμα. Απομόνωση φυτικού
ενζύμου και μέτρηση ενζυμικής δραστηριότητας. Φωτοσυνθετικές χρωστικές. Εκχύλιση
φωτοσυνθετικών χρωστικών. Ποσοτικός προσδιορισμός χλωροφύλλης α, χλωροφύλλης β και
καροτενοειδών. Ποιοτικός διαχωρισμός φωτοσυνθετικών χρωστικών. Απορρόφηση της
φωτεινής ακτινοβολίας. Φθορισμός της χλωροφύλλης.
Βιβλιογραφία:
44
Ρουμπελάκη-Αγγελάκη Κ. (επιμ.) (2003) Φυσιολογία Φυτών, από το μόριο στο περιβάλλον.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Καράταγλης Στ. (1999) Φυσιολογία Φυτών. Εκδόσεις Χάρις
Taiz L., Zeiger E. (2002) Plant Physiology. Sinauer Associates, Inc.
Hopkins W.G., Hüner N.P.A. (2009) Introduction to Plant Physiology, 4th edition. John Wiley
& Sons, Inc.
Shapiro LS (2000). Introduction to Animal Science. Prentice Hall
Τίτλος Μαθήματος: (ΓΕΝΕΤΙΚΗ
1302
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 3ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Η γνώση των βασικών αρχών της Γενετικής και η μελέτη των κληρονομικών γνωρισμάτων
και του τρόπου μετάδοσης της γενετικής πληροφορίας στους οργανισμούς
και τους
πληθυσμούς.
Περιγραφή μαθήματος:
Ιστορική αναδρομή στη Γενετική. Κυτταρική και χρωμοσωματική δομή. Κυτταρικός κύκλος
και πυρηνοδιαίρεση. Μίτωση-μείωση. Εισαγωγή στη Μενδελιανή Ανάλυση. Επεκτάσεις του
Μενδελισμού. Χρωμοσωματική θεωρία της κληρονομικότητας - Κληρονομικότητα του
Φύλου. Σύνδεση και χαρτογράφηση γονιδίων. Χρωμοσωματικές αλλαγές. Το γενετικό υλικό.
Αντιγραφή του DNA. Μεταβίβαση γενετικής πληροφορίας και ο γενετικός κώδικάς.
Γονιδιακή έκφραση Επιδιόρθωση DNA. Γονιδιακές μεταλλάξεις. Μεταθέσιμα γενετικά
στοιχεία. Γενετική της συμπεριφοράς. Πληθυσμιακή γενετική και αρχές της εξέλιξης των
οργανισμών. Αρχές ποσοτικής γενετικής, πολυγονιδιακοί χαρακτήρες-ποσοτικά γνωρίσματα.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Κυτταρική διαίρεση, μίτωση μείωση. Γενότυπος και φαινότυπος, τρόποι κληρονόμησης
χαρακτήρων,
υπεροχή και συνυπεροχή. Γενότυπος και φαινότυπος. Μονουβριδισμός.
45
Πολλαπλά αλληλόμορφα. Θανατογόνα γονίδια. Διυβριδισμός. Επίσταση. Σύνδεση γονιδίων
και κατασκευή γενετικών χαρτών. Φυλοσύνδετη κληρονομικότητα. Εκτίμηση γενοτύπου και
φαινοτύπου σε γενεαλογικά δένδρα. Υπολογισμός συχνοτήτων αλληλομόρφων σε
πληθυσμιακό επίπεδο. Ισορροπία Hardy-Weinberg
Βιβλιογραφία
Αλαχιώτης Στ. (2011). Εισαγωγή στη Γενετική. Εκδόσεις Λιβάνης ΑΒΕ, Αθήνα.
Λουκάς Μ.Γ. 2000. Γενετική Α’ Τόμος. Αθήνα: Εκδόσεις Αθ. Σταμούλης.
Russel P. 2013. iGenetics – επίτομη έκδοση. Ακαδημαϊκές Εκδόσεις Mπάσδρα & Σια ΟΕ,
Αλεξανδρούπολη.
Brooker RJ (2014). Genetics: Analysis and Principles. McGraw Hill Higher Education
Griffiths Α. (2011). Introduction to Genetic Analysis. Freeman & Co Ltd.
Τίτλος Μαθήματος: (ΓΕΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ-ΦΥΤΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ
1303
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 3ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος/ σκοπός του μαθήματος:
Η εισαγωγή των σπουδαστών σε γενικές γνώσεις που αφορούν τα γεωργικά συστήματα
εκμετάλλευσης της γης, την αύξηση και την ανάπτυξη των φυτών, το εδαφοκλιματικό
περιβάλλον και την τεχνική της καλλιέργειας των φυτών. Σκοπός του μαθήματος είναι να
δώσει στον σπουδαστή τις εισαγωγικές και βασικές γνώσεις που αναφέρονται στο σύγχρονο
τρόπο καλλιέργειας.
Η εισαγωγή των σπουδαστών σε ειδικές γνώσεις που αφορούν την καλλιέργεια των των
σιτηρών) σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, σίκαλη, τριτικάλε, καλαμπόκι, ρύζι, σόργο και κεχρί).
Περιγραφή μαθήματος:
Ταξινόμηση των Φυτών Μεγάλης Καλλιέργειας. Ποιοτικός έλεγχος σπόρων. Χαρακτηριστικά
καλού σπόρου. Τεχνική καλλιέργειας των Φυτών Μεγάλης Καλλιέργειας. Αμειψισπορά.
Προετοιμασία εδάφους. Θρέψη – Λίπανση. Σπορά. Καλλιεργητικές φροντίδες. Συγκομιδή.
46
Εγγενής πολλαπλασιασμός των φυτών. Φύτρωμα. Αύξηση και ανάπτυξη. Οικολογικοί
παράγοντες (εδαφοκλιματικό περιβάλλον). Εναλλαγή καλλιεργειών (στόχοι και βασικές
αρχές, μονοκαλλιέργεια, αγρανάπαυση, αμειψισπορές σε ξηρικές και αρδευόμενες περιοχές,,
επίσπορες και ενδιάμεσες καλλιέργειες).
Για όλα τα χειμωνιάτικα και ανοιξιάτικα σιτηρά (σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, σίκαλη, τριτικάλε,
καλαμπόκι, ρύζι, σόργο και κεχρί): Kαταγωγή και εξάπλωση Βοτανική ταξινόμηση.
Προέλευση και εξέλιξη. Οικονομική σημασία και χρήσεις . Τάσεις καλλιέργειας (διεθνώς,
στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ελλάδα). Μορφολογία. Ανάπτυξη. Προσαρμοστικότητα
(περιβαλλοντικές και εδαφικές απαιτήσεις, ζώνες καλλιέργειας). Τάσεις βελτίωσης
(επιθυμητά χαρακτηριστικά, ποικιλίες). Καλλιεργητική τεχνική (εναλλαγή καλλιεργειών,
κατεργασία εδάφους, σπορά, ανόργανη θρέψη και λίπανση, υδατικές απαιτήσεις και άρδευση,
ζιζανιοκτονία, συγκομιδή). Κυριότεροι εχθροί και ασθένειες.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Αναγνώριση - Βοτανική ταξινόμηση των σπόρων Φ.Μ.Κ. Ποιοτικός έλεγχος και βλαστική
ικανότητα. Καλλιεργητικές τεχνικές- σπορά. Παράγοντες που επηρεάζουν το φύτρωμα
Έδαφος - Βασικές ιδιότητες του εδάφους. Θρέψη, Λίπανση φυτών μεγάλης καλλιέργειας.
Αύξηση - Τεχνική της καλλιέργειας - Εργασίες μετά τη σπορά μέχρι τη συγκομιδή Ανάπτυξη
Γεωργικά συστήματα εκμετάλλευσης – Αμειψισπορά. Χειμερινά σιτηρά: Εαρινά σιτηρά.
Καλαμπόκι: Βοτανική ταξινόμηση – Ομάδες καλαμποκιού – Σποροπαραγωγή. Καλλιέργεια
καλαμποκιού, σόργου. Επίσπορες καλλιέργειες.
Βιβλιογραφία:
Καραμάνος Α. 1995. Γενική Γεωργία. Τόμος Α. Αθηνά.
Σφήκας Α. 1976. Γενική γεωργία. Θεσσαλονίκη.
Τασιόπουλος Δ. 1996. Γενική Γεωργία. Τ.Ε.Ι Λάρισας.
Καραμάνος Α.Ι.(1987). Τα σιτηρά των ευκράτων κλιμάτων. , Αθήνα.
Καραμάνος Α.Ι.(1999) . Τα σιτηρά των θερμών κλιμάτων. ISBN : 960-02-1379-8, Αθήνα.
Παπακώστα - Τασοπούλου Δέσποινα, 2008. Σιτηρά, Χειμερινά, εαρινά. Εκδόσεις Σύγχρονη
Παιδεία, Θεσ/νικη, ISBN : 960-357-080-Χ
Τίτλος Μαθήματος: (ΓΕΝΙΚΗ ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΑ
1304
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
47
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 3ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί του μαθήματος
Στόχος του μαθήματος είναι η παροχή στους φοιτητές βασικών γνώσεων στα αντικείμενα του
μαθήματος
της γενικής δενδροκομίας
με έμφαση σε πρακτικά θέματα
εγκατάστασης
δενδρώνων και η εξοικείωση τους με τις καλλιεργητικές τεχνικές . Να αποκτήσουν οι
φοιτητές
βασικές
γνώσεις για την εγκατάσταση δενδρώνων και την εφαρμογή των
απαραίτητων καλλιεργητικών πρακτικών που αποσκοπούν στη μηχανοποίηση της
καλλιέργειας των οπωροφόρων δένδρων και στην προστασία του περιβάλλοντος από τη
χρήση αγροχημικών.
Περιγραφή μαθήματος
Γενικά για την παγκόσμια παραγωγή δενδροκομικών προϊόντων. Γενικά για την ελληνική
παραγωγή
δενδροκομικών
προϊόντων.
Προβλήματα
της
ελληνικής
δενδροκομίας.
Οικονομική σημασία, μορφολογικά χαρακτηριστικά και φυσιολογία των δένδρων. Η σημασία
των εδαφοκλιματικών παραγόντων, του πολλαπλασιασμού των δένδρων και των
καλλιεργητικών απαιτήσεων κατά την εγκατάσταση ενός οπωρώνα. Μελέτη του τρόπου
καρποφορίας, επικονίαση και γονιμοποίηση των ανθέων, αύξηση, αραίωμα, ωρίμανση και
συγκομιδή καρπών. Συστήματα διαμόρφωσης των δένδρων και εισαγωγή στα νέα συστήματα
διαμόρφωσης των εντατικών συστημάτων καλλιέργειας. Ορθές αρχές καλλιεργητικής
πρακτικής (καλλιέργεια εδάφους, άρδευση, λίπανση, φυτοπροστασία), ολοκληρωμένη και
βιολογική καλλιέργεια δενδροκομικών ειδών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Μορφολογία των οπωροφόρων (ρίζες, βλαστοί, φύλλα, άνθη, καρποί, σπέρματα).
Πολλαπλασιασμών υποκειμένων (στρωμάτωση σπόρων, μοσχεύματα, ιστοκαλλιέργεια,
εμβολιασμός, ποικιλίες οπωροφόρων.
Σχεδίαση εγκατάσταση οπωρώνα, Συστήματα φύτευσης, χάραξη οπωρώνα, φύτευση
δενδρυλλίων. Λίπανση, Άρδευση, αντιμετώπιση ζιζανίων. Κλάδεμα οπωροφόρων δένδρων.
Αραίωμα καρπών.
Κριτήρια συγκομιδής, τρόποι συγκομιδής. Προσδιορισμός ποιότητας
καρπών.
48
Βιβλιογραφία:
Juan Antonio Alvarez – Οι εμβολιασμοί των καρποφόρων και των καλλωπιστικών Εκδόσεις
Ψύχαλου Αθήνα 1982
Anton Eipeldaver – Κλάδεμα οπωροφόρων δένδρων Αγροτικός οίκος Σπύρος Σπύρου Ε.Ε
Αθήνα 1984
Γενική δενδροκομία, Ποντίκης Κωνσταντίνος Α., Εκδόσεις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ ΑΕ,
1997
Γενική και ειδική δενδροκομία, Βασιλακάκης Μιλτιάδης, Εκδόσεις ΓΑΡΤΑΓΑΝΗΣ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, 2010M.
Α. Παπαχατζής και Ε. Καλορίζου (2010): Γενική Δενδροκομία. Εκδόσεις Γραμμικό, Λάρισα.
Τίτλος Μαθήματος: (ΓΕΝΙΚΗ ΛΑΧΑΝΟΚΟΜΙΑ
1305
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 3ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ - Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Η γνώση γενικών στοιχείων που αφορούν τα κηπευτικά, τις γενικές αρχές που διέπουν την
παραγωγική διαδικασία αυτών, την εμπορία και διακίνησή τους.
Περιγραφή μαθήματος:
Γενικά στοιχεία λαχανοκομικών ειδών. Βοτανικοί και άλλοι τρόποι ταξινόμησης. Σύγχρονα
συστήματα καλλιέργειας λαχανικών – υπό κάλυψη και υπαίθριων. Πολλαπλασιασμός,
καλλιεργητική τεχνική και εδαφοκλιματικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη και
παραγωγή των λαχανικών. Αρχές βιολογικής καλλιέργειας. Μετασυλλεκτικοί χειρισμοί,
ποιοτικός έλεγχος, τυποποίηση και εμπορία λαχανικών. Η καλλιέργεια των λαχανικών στην
Ελλάδα. Μορφές λαχανοκομικών επιχειρήσεων. Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της
επιχειρηματικής λαχανοκομίας.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
49
Αναγνώριση σπόρων λαχανικών - βλαστικότητα σπόρων. Πολλαπλασιασμός λαχανικών.
Σπορεία και τεχνική ανάπτυξης σποροφύτων, υποστρώματα, συνθήκες και περιποιήσεις στα
σπορεία. Μέσα και υλικά φύτευσης στα σπορεία. Αναγνώριση λαχανικών. Απ’ ευθείας σπορά,
σκληραγώγηση
και
μεταφύτευση
σποροφύτων,
περιποιήσεις
μετά
τη
φύτευση,
καλλιεργητικές τεχνικές. Παράγοντες που επηρεάζουν τη μετασυλλεκτική ζωή των
λαχανικών, συνθήκες αποθήκευσης.
Βιβλιογραφία:
Δημητράκης, Κ.Γ. 1998. Λαχανοκομία. Έκδοση ΑΓΡΟΤΥΠΟΣ Α.Ε., Αθήνα.
Καλορίζου, Ε., Παπαχατζής Α., 2011. Γενική και Ειδική Λαχανοκομία. Εκδότης Ν.Ι.
Ριζάκης.
Κανάκης, Α. Γ. 2003. Γενική Λαχανοκομία. Εκδόσεις Αγρότυπος Α.Ε., Αθήνα.
Ολύμπιος, Χ.Μ. Στοιχεία Γενικής Λαχανοκομίας.
Vegetable Production Guide for Commercial Growers, 2010-11. Cooperative Extension
Service. University of Kentucky College of Agriculture. Lexington, KY, 40546.
Τίτλος Μαθήματος: ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΖΩΟΛΟΓΙΑ - ΕΝΤΟΜΟΛΟΓΙΑ
1306
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 3ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Αναγνώριση των κυριότερων Φύλων του ζωικού Βασιλείου, κατανόηση της δομής,
ανατομίας, μορφολογίας καθώς και στοιχείων της φυσιολογίας και ηθολογίας επιλεγμένων
Φύλων του ζωικού Βασιλείου (Arthropoda, Nematoda, Mοllusca, Annelida) με ιδιαίτερη
έμφαση στην Κλάση Insecta, αναγνώριση των σημαντικότερων από γεωργική άποψη Τάξεων
εντόμων.
Περιγραφή μαθήματος:
Κλάδοι της Ζωολογίας, θέση εντόμων, ακάρεων, νηματωδών στο Ζωικό Βασίλειο. Κλάδοι
Εντομολογίας. Μορφολογία, Ανατομία, Φυσιολογία, Ανάπτυξη και Μεταμόρφωση των
50
Εντόμων. Αναπαραγωγή. Τάξεις εντόμων Γεωργικής Σημασίας, Διαγνωστικοί χαρακτήρες
εντομολογικών προσβολών και ατελών εντόμων. Γνωριμία με σημαντικά επιβλαβή έντομα
μεγάλης οικονομικής σημασίας στην Ελληνική Γεωργία. Μέθοδοι αντιμετώπισης. Βιολογία,
οικολογία και αντιμετώπιση φυτοζημιογόνων ακάρεων, νηματωδών, μαλακίων, τρωκτικών
και πτηνών. Άλλα ζωικά παράσιτα γεωργικής σημασίας. Φυσικοί εχθροί επιζήμιων στα φυτά
εντόμων (Αρπακτικά και Παράσιτα).
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Θέση εντόμων στο φύλο Αρθρόποδα, φυλογενετική προέλευση των εντόμων, αναφορά των
κυριότερων τάξεων και των μορφολογικών τους χαρακτήρων. Οντογενετική κατάταξη των
εντόμων. Μελέτη της κεφαλής των εντόμων και των εξαρτημάτων της (οφθαλμοί, κεραίες,
στοματικά μόρια). Μελέτη θώρακα και εξαρτημάτων (πτέρυγες, πόδες). Μελέτη κοιλίας.
Συμπτώματα εντομολογικών προσβολών. Βασικά μορφολογικά διαγνωστικά χαρακτηριστικά
ακάρεων και νηματωδών. Συμπτώματα προσβολών από ακάρεα και νηατώδεις. Μέθοδοι
απομόνωσης φυτοπαρασιτικών νηματωδών από εδαφικά και φυτικά δείγματα.
Βιβλιογραφία:
Αποστολοπούλου M. 2002. Ζωολογία Ολοκληρωμένες Αρχές (ΤΟΜΟΣ Α ΚΑΙ Β). Εκδόσεις
Ίων.
Λαζαρίδου Μ. 1992. Γενική Ζωολογία. Εκδόσεις Γιαχούδη. Θεσσαλονίκη.
Τζανακάκης Μ. 1995. Εντομολογία. Εκδόσεις University Studio Press. Θεσσαλονίκη.
Borror D. 1989. An Introduction to the Study of Insects. Saunders College. NY.
Chapman R.F. 1998. The Insects Structure and Function. Cambridge University Press. NY.
Gillot C. 1995. Entomology. Plenum Press. NY.
Perry R.N. and Moens M. 2006. Plant Nematology. CABI International.
51
Ι. ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Δ ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τίτλος Μαθήματος: ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΆΡΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΓΓΙΣΗΣ
2401
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ - Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Στόχος του μαθήματος είναι η εκπαίδευση των φοιτητών στις μεθόδους υπολογισμού των
αναγκών των καλλιεργειών σε νερό και στις μεθόδους άρδευσης, στα πλαίσια της βέλτιστης
διαχείρισης των εδαφοϋδατικών πόρων. Επίσης στόχος του μαθήματος είναι η ανάλυση του
συστήματος έδαφος – φυτό – ατμόσφαιρα και των δικτύων άρδευσης και στράγγισης.
Περιγραφή μαθήματος:
Εισαγωγικές έννοιες και ορισμοί. Υδρολογικός κύκλος, ισοζύγιο νερού. Νερό και έδαφος.
Ανάγκες καλλιεργειών σε νερό και προγραμματισμός των αρδεύσεων. Υδροστατική και
υδροδυναμική. Συστήματα άρδευσης (επιφανειακή άρδευση, καταιονισμός, μικροάρδευση,
υπόγεια άρδευση κοκ). Αξιοποίηση εναλλακτικών πηγών νερού (επεξεργασμένο, γκρίζο,
όμβριων κοκ). Αρχές σχεδιασμού συστημάτων άρδευσης και στράγγισης. Νομοθεσία και
σχετικοί κανονισμοί. Κατασκευή και διαχείριση συστημάτων άρδευσης και στράγγισης.
Διαχείριση ζήτησης αρδευτικού νερού - Κόστος αρδευτικού νερού. Εκπόνηση μελετών
άρδευσης – στράγγισης.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Γενικές
γνώσεις
υδραυλικής,
υδροστατικής
και
υδροδυναμικής.
Προσδιορισμός
χαρακτηριστικής καμπύλης και διαθέσιμης υγρασίας του εδάφους. Μέτρηση εδαφικής
υγρασίας με έμμεσες μεθόδους. Συστατικά μέρη συστημάτων άρδευσης και στράγγισης
(υλικά, τύποι, συνδέσεις, ρυθμίσεις κοκ). Αισθητήρες. Εκτίμηση της εξατμισοδιαπνοής.
52
Κατάστρωση προγράμματος άρδευσης. Επιθεώρηση συστήματος άρδευσης. Επισκέψεις σε
συστήματα άρδευσης
Βιβλιογραφία:
Allen, R.G., L.S. Pereira, D. Raes, M.Smith. 1998. Crop evapotranspiration - Guidelines for
computing crop water requirements - FAO Irrigation and drainage paper 56. Rome.
Costello D., 2000. A Guide to Estimating Irrigation Water Needs of Landscape Plantings in
California - The Landscape Coefficient Method and WUCOLS III
Irrigation Association, 2005. Alternative Water for Landscape Irrigation
Irrigation Association, 2011. Landscape Drainage Design
Melby P., 1995. Simplified Irrigation Design, Van Nostrand Reinhold
Θεοχάρης Μ.: " Αρδεύσεις - Στραγγίσεις ", Άρτα 1998
Θεοχάρης Μ.: " Αρδεύσεις - Στραγγίσεις , Εργαστηριακές Ασκήσεις", Άρτα 1998
Θεοχάρης Μ.: " Η Άρδευση με Σταγόνες ", Άρτα 1998
ΙΟΚ, 10-06-02-01 Άρδευση φυτών και 10-06-02-02 Άρδευση χλοοτάπητα - Φυτών
εδαφοκάλυψης - Χλοοτάπητα πρανών
Καρακατσούλης Π. : " Αρδεύσεις - Στραγγίσεις και Προστασία των Εδαφών ", Αθήνα 1993
Κωνσταντινίδης Κ. : "Η μέθοδος αρδεύσεως δια καταιονήσεως ", Θεσσαλονίκη - Αθήνα 1975
Μπαμπίλης Δ., 2008 Αρδευτικά δίκτυα πρασίνου. Εκδόσεις Σταμούλη, Αθήνα.
Ουζούνης Δ. 2002. Συστήματα αυτόματης άρδευσης Εκδόσεις Γαρταγάνης, Θεσσαλονίκη.
Τερζίδης, Γ., Καραμούζης, Δ., 1986. Στραγγίσεις Γεωργικών Εδαφών. Εκδόσεις Ζήτη,
Θεσσαλονίκη
Τίτλος Μαθήματος: (ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΦΥΤΩΝ & ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ
2402
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
53
Η κατανόηση των βασικών αρχών δημιουργίας φυτικών τύπων μετά από επιλογή για
συγκεκριμένα γνωρίσματα και ιδιότητες. Η διδασκαλία των μεθόδων που αφορούν στη
μελέτη του γενετικού υλικού και στην εφαρμογή των τεχνικών της κλασικής βελτίωσης των
φυτών, για τη δημιουργία νέων βελτιωμένων ποικιλιών. Η κατανόηση των τρόπων
διεξαγωγής πειραμάτων γεωργικού ενδιαφέροντος και η εφαρμογή των μεθόδων αυτών στην
βελτίωση των φυτών.
Περιγραφή μαθήματος:
Αντικείμενα του γεωργικού πειραματισμού και της βελτίωσης των φυτών. Μελέτη του
γενετικού υλικού. Εξέλιξη των καλλιεργούμενων φυτών. Συστήματα αναπαραγωγής των
φυτών, μηχανισμοί αυτό- σταυρογονιμοποίησης. Γενετική των πληθυσμών και επιλογή. Οι
ποσοτικοί χαρακτήρες και ο τρόπος που κληρονομούνται. Επιλογή ποσοτικών χαρακτήρων.
Συντελεστής κληρονομικότητας. Το φαινόμενο της ετέρωσης. Εφαρμογές πειραματικών
σχεδίων. Πειράματα με έναν παράγοντα. Σχέδιο τυχαιοποιημένων πλήρων ομάδων. Εντελώς
τυχαιοποιημένο σχέδιο. Λατινικό τετράγωνο. Πειράματα με περισσότερους από έναν
παράγοντα. Τυχαιοποιημένες ομάδες τεμαχίων με κύρια τεμάχια και υποτεμάχια (Split – plot
design).
Συσχέτιση–συμμεταβολή
μεταβλητών.
Μέθοδοι
βελτίωσης
των
αυτογονιμοποιουμένων ειδών. Α) Μέθοδοι που στηρίζονται στην επιλογή (Μέθοδοι Καθαρής
Σειράς και Μαζικής Επιλογής) Β) Μέθοδοι που στηρίζονται στον ανασυνδυασμό των
γονιδίων (Γενεαλογική Μέθοδος, Επαναδιασταύρωση, Μαζικού Πληθυσμού). Μέθοδοι
βελτίωσης των σταυρογονιμοποιουμένων ειδών. Υβρίδια. Επαναλαμβανόμενη επιλογή,
συνθετικές ποικιλίες. Ειδικές μέθοδοι βελτίωσης: Τεχνητός πολυπλοειδισμός. Βελτίωση
φυτών με μεταλλάξεις. Βελτίωση για ανθεκτικότητα στις ασθένειες. Μοριακή Βελτίωση.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Σχεδίαση και εγκατάσταση πειραματικού αγρού. Σχεδιασμός γεωργικών πειραμάτων.
Τυχαιοποίηση. Ανάλυση πειράματος με βάση το εντελώς τυχαιοποιημένο σχέδιο. Ανάλυση
πειράματος με βάση το σχέδιο τυχαιοποιημένων πλήρων ομάδων. Ερμηνεία των
αποτελεσμάτων με βάση τις δοκιμασίες ΕΣΔ, Duncan, SNK. Χρήση υπολογιστικών πακέτων
JMP SPSS. Εκτίμηση ποσοτικών χαρακτήρων. Εκτίμηση συντελεστή κληρονομικότητας και
προσδιορισμός επιλεκτικού διαφορικού και έντασης επιλογής. Μέθοδοι βελτίωσης
αυτογονιμοποιουμένων και σταυρογονιμοποιούμενων φυτών. Τεχνητή γονιμοποίηση.
Δημιουργία υβριδίων. Χρήση μοριακών δεικτών στην βελτίωση των φυτών.
54
Βιβλιογραφία
Ξυνιάς Ι. (2013) Βελτίωση Φυτών. Εκδόσεις Έμβρυο- Στ. Βασιλειάδης, Αθήνα.
Τσαυτάρης Αθ. Νιάνιου Ε., Πολύδωρος Α. (2012). Βελτίωση Φυτών. Εκδόσεις Χριστίνα και
Βασιλική Κορδαλή Ο.Ε. Θεσ/νίκη.
Ρουπακιάς Δ. (2010) Βελτίωση Φυτών. Εκδόσεις university Studio Press, Θεσ/νίκη.
Φανουράκης Ν. (2005). Γενετική Βελτίωση Φυτών. Εκδόσεις Σ. Παρίκου & ΣΙΑ ΟΕ.
Καλτσίκης Π. (1992) Βελτίωση Φυτών-Αρχές και Μέθοδοι. Αθήνα: Εκδόσεις Αθ. Σταμούλης.
Brown J & Caligari P (2008). An Introduction to Plant Breeding. Fabulous Printers Pre Ltd.
Singapore.
Mohanan. KV. (2013). Essentials of Plant Breeding. PHI learning Private Limited New Delhi.
Darbeshwar R (2012). Plant Breeding: A Biometrical Approach. Alpha Science International,
Ltd
Τίτλος Μαθήματος: (ΘΡΕΨΗ ΦΥΤΩΝ-ΛΙΠΑΣΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
2403
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος :
Η παροχή στους φοιτητές των βασικών γνώσεων σχετικών με τα απαραίτητα θρεπτικά
στοιχεία, τη δυναμική τους και την συμπεριφορά τους στο εδαφικό σύστημα, καθώς και των
βασικών γνώσεων σχετικών με την λιπασματολογία. Να αποκτήσουν οι φοιτητές τις βασικές
γνώσεις ώστε να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν συμπτώματα τροφοπενίας και τοξικότητας
των θρεπτικών στοιχείων και να προτείνουν λελογισμένη λιπαντική αγωγή.
Περιγραφή του μαθήματος:
Γενικά για τη θρέψη των φυτών και τους παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη των
φυτών. Απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την ανάπτυξη των φυτών. Πηγές των θρεπτικών
στοιχείων, οργανική ύλη του εδάφους. Ο ρόλος των θρεπτικών στοιχείων. Η δυναμική τους
στο σύστημα έδαφος- φυτό. Απορρόφηση θρεπτικών στοιχείων από τα φυτά, σύσταση των
φυτικών ιστών. Θρεπτική κατάσταση φυτικών ιστών, διάγνωση τροφοπενιών, μορφολογικά
55
χαρακτηριστικά, φυλλοδιαγνωστική. Ιστορία της λίπανσης. Ανόργανα και οργανικά
λιπάσματα. Απλά αζωτούχα, Αμμωνιακά, Νιτρικά, αζωτούχα βραδείας δράσης, Φωσφορικά,
Καλιούχα, Σύνθετα, Χηλικές Ενώσεις, Διαφυλλικά Λιπάσματα , Οργανικά Λιπάσματα,
Χλωρή Λίπανση, Φυτικά υπολείμματα. Γενικές αρχές για τη χρήση των λιπασμάτων και
λίπανση των κυριότερων καλλιεργειών. Κατανάλωση Λιπασμάτων – Αύξηση Γεωργικής
Παραγωγής. Επίδραση των χημικών λιπασμάτων στη γονιμότητα του εδάφους, την ποσότητα
και ποιότητα των γεωργικών προϊόντων.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Μέθοδοι προσδιορισµού θρεπτικών στοιχείων, δειγµατοληψία και χηµικός προσδιορισµός
αζώτου, φωσφόρου, καλίου, ασβεστίου, σιδήρου, ψευδαργύρου και λοιπόν θρεπτικών
στοιχείων. Υπολογισµός της λιπαντικής δόσης. ∆ιάταξη των πειραµατικών αγρών λίπανσης
και εγκατάσταση πειραµατικών αγρών λίπανσης, πειράµατα θερµοκηπίου σε δοχεία.
Προσδιορισµός του δείκτη αλατότητας των λιπασµάτων. Ανίχνευση αζώτου, φωσφόρου και
καλίου στα λιπάσµατα. Ασκήσεις λιπασµατολογίας για την ορθολογική λίπανση των
καλλιεργειών. Περίγραµµα εργαστηριακών ασκήσεων: Αρχές και τρόποι δειγµατοληψίας.
∆ειγµατοληψία φυτικών ιστών. Προπαρασκευή του δείγµατος. Χηµική ανάλυση φυτικών
ιστών (φασµατοφωτοµετρία, φλογοφωτοµετρία, ατοµική απορρόφηση, χρήση εκλεκτικών
ηλεκτροδίων για προσδιορισµό ιόντων κ.λ.π). Συµπτωµατολογία τροφοπενιών και
τοξικοτήτων στα καλλιεργούµενα φυτά.
Βιβλιογραφία:
Α. Barker, D.J. Pilbeam (2006). Handbook of Plant Nutrition. Taylor & Francis Inc. Ed., 632
p, ISBN: 978-082-475-9049.
N. K. Fageria (2008). The Use of Nutrients in Crop Plants. CRC Press, 430 p. ISBN: 13-9784200-751-06.
J. L. Havlin, S. L. Tisdale, W. L. Nelson and J.D. Beaton (2004). Soil Fertility & Fertlizers.
7th Ed.,
Θεριός Ν. Ι. 1996 “Ανόργανη Θρέψη και Λιπάσματα” Εκδόσεις Γ. Δεδούσης
Ν. Χουλιαράς (2009). Λίπανση των καλλιεργειών & Μέθοδοι προσδιορισμού. Εκδόσεις
«ΙΩΝ», 286 σελ. ISBN: 978-960-411-697-3.
Ν. Χουλιαράς (2009). Λίπανση των Κηπευτικών. Εκδόσεις «ΙΩΝ», 100 σελ. ISBN: 960-411293-7.
56
Τίτλος Μαθήματος: ΦΥΤΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ
2404
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Επίπεδο μαθήματος: Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Η κατανόηση διαφόρων εννοιών που αφορούν τη συμπτωματολογία των διαφόρων
φυτοπαρασίτων, η πρώτη επαφή με μύκητες, βακτήρια, ιούς, μυκοπλάσματα, ρικέτσιες,
σπερματόφυτα παράσιτα, η ταξινόμηση μυκήτων, βακτηρίων, ιών, ο βιολογικός τους κύκλος,
η παθογένεση και η επιδημιολογία. Τρόποι και μέθοδοι αντιμετώπισης. Εκμάθηση του
τρόπου παρασκευής έτοιμων θρεπτικών υποστρωμάτων στο εργαστήριο, απομονώσεις
μυκήτων και βακτηρίων και αναγνώριση αυτών.
Περιγραφή μαθήματος:
Σκοπός, σημασία, αντικείμενο και ιστορία της Φυτοπαθολογίας. Παρασιτισμός και ανάπτυξη
της ασθένειας. Εξειδίκευση. Μεταδοτικές ασθένειες, τρόποι µετάδοσης. Έκφραση της
ασθένειας: συμπτώματα και σημεία. Μηχανισμοί παθογένεσης.
Αμυντικό σύστημα των
φυτών. Επιδημιολογία των ασθενειών των φυτών. Τα παθογόνα των φυτών (µορφολογία,
φυσιολογία,
αναπαραγωγή,
βοτανική
κατάταξη
φυτοπαθογόνων
µυκήτων
και
προκαρυωτικών οργανισµών (βακτήρια, MLOs, RLOs). Iολογία - Iώσεις των φυτών.
Σπερματόφυτα
παράσιτα.
Mη
παρασιτικές
ασθένειες
(τροφοπενίες
τοξικότητες,
περιβαλλοντικοί παράγοντες). Διαγνωστική φυτοπαθολογία. Αρχές χημικής, βιολογικής και
ολοκληρωμένης αντιμετώπισης των ασθενειών των φυτών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Περιγραφή γενικών συµπτωµάτων και σηµείων που παρατηρούνται σε προσβεβληµένα φυτά.
Μορφολογία µυκήτων, βακτηρίων, ιών. Τεχνικές διάγνωσης των ασθενειών των φυτών. Μη
παρασιτικές ασθένειες (περιγραφή συµπτωµάτων, παραλληλισµός µε αντίστοιχη εικόνα που
προκαλούν οι προσβολές φυτοπαρασίτων). Αποµονώσεις και καλλιέργεια βακτηρίων και
µυκήτων (θρεπτικά υλικά, σκεύη, εργαστηριακός εξοπλισµός). Αποστείρωση θρεπτικών
υλικών και εργαστηριακών σκευών. Διαδικασία αποµόνωσης φυτοπαθογόνων.
57
Βιβλιογραφία:
Τζάμος Ελευθέριος. 2007. Φυτοπαθολογία. Εκδόσεις Σταμούλης.
Γραβάνης Φώτιος. 2011. Γενική Φυτοπαθολογία. Εκδόσεις Ίων.
Ηλιόπουλος Γ. Αναστάσιος. 2004. Γενική Φυτοπαθολογία. Εκδόσεις Έμβρυο.
Agrios, GN 2005, Plant Pathology, 5th edn, Elsevier Academic Press, Burlington, Mass.
Goidanich G., 1965. Εγχειρίδιο Φυτοπαθολογίας. Τόμοι 4
Τίτλος Μαθήματος: ΑΝΘΟΚΟΜΙΑ
2405
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ,2Ε
Επίπεδο μαθήματος: Υποχρεωτικό
Διδακτικές μονάδες: 6,5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Το μάθημα αποσκοπεί στο να εισάγει τους σπουδαστές στην επιστήμη της ανθοκομίας και να
τους μεταδώσει τις γενικές αρχές καλλιέργειας των φυτών και ιδιαίτερα των καλλωπιστικών
φυτών, καθώς επίσης και των χρήσεων αυτών στην ανθοκομία και στην αρχιτεκτονική
τοπίου.
Περιγραφή μαθήματος:
Αντικείμενο και επιμέρους κλάδοι της ανθοκομίας, ιστορική εξέλιξη και προοπτικές της. Τα
ανθοκομικά φυτά και η σημασία τους, ταξινόμηση. Παρουσίαση φυτών που είναι
εγκλιματισμένα στις ελληνικές συνθήκες και έχουν μεγάλο εμπορικό ενδιαφέρον.
Καλλιέργεια και παραγωγή (Κλίμα, εδαφικά υποστρώματα, τεχνικές άρδευσης, λίπανση,
εγγενής και αγενής πολλαπλασιασμός, κλάδεμα, χρήση φυτορρυθμιστικών ουσιών,
φυτοπροστασία). Καλλιέργεια ανθοκομικών φυτών σε γλάστρα. Τεχνική της καλλιέργειας
δρεπτών ανθέων(τριαντάφυλλο, γαρύφαλλο, ζέρμπερα, χρυσάνθεμο, γυψοφίλη, κυκλάμινο,
ποινσέτια και ετήσιων φυτών (πανσές, πετούνια κ.α.). Συγκομιδή - διαλογή -συσκευασίαμετασυλλεκτικοί χειρισμοί. Θερμοκηπιακές καλλιέργειες ανθοκομικών φυτών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
58
Υποστρώματα (παρασκευή εδαφικών μειγμάτων και μειγμάτων υποστρωμάτων). Εφαρμογή
των κυριότερων μεθόδων πολλαπλασιασμού. Πολλαπλασιασμός με σπόρο, (σπορά σε
κιβώτια, και ατομικά γλαστράκια) Πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα (μοσχεύματα βλαστών,
φύλλων,
οφθαλμών).
Εφαρμογή
ορμονικών
σκευασμάτων.
Πολλαπλασιασμός
με
παραφυάδες. Πολλαπλασιασμός με καταβολάδες. Πολλαπλασιασμός με υπόγεια βλαστικά
όργανα (βολβούς , corms, κονδύλους, κονδυλώδεις ρίζες, ριζώματα). Εμβολιασμοί, μ
εταφύτευση φυταρίων, Καλλιεργητικές φροντίδες (άρδευση, λίπανση, ρύθμιση φωτισμού και
υγρασίας
στο
τριανταφυλλιάς,
θερμοκήπιο),
γαριφαλιάς,
φυτοπροστασία,
ζέρμπερας
και
υποστύλωση,
κλάδεμα.
Καλλιέργεια
χρυσανθέμων.
Εφαρμογή
διαλυμάτων
συντήρησης δρεπτών ανθέων.
Βιβλιογραφία:
Dole, J.M., Wilkins, H.F., 1999. Floriculture. Principles and Species (ISBN: 0-13-374703-4).
Κιούσης, Γ., Κουτέπας, Ν., Ταμβάκης Ν., 1992. Εργαστήριο Ανθοκομίας – Κηποτεχνίας.
Τόμος Α´. Ίδρυμα Ευγενίδου, Αθήνα.
Κιούσης, Γ., Κουτέπας, Ν., Ταμβάκης Ν., 1992. Εργαστήριο Ανθοκομίας – Κηποτεχνίας.
Τόμος Β´. Ίδρυμα Ευγενίδου, Αθήνα.
Σάββας, Δ., 1998. Υδροπονία Καλλωπιστικών Φυτών. Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου.
Άρτα.
Σάββας, Δ., 1999. Σημειώσεις Γενικής Ανθοκομίας. Τεύχος 1ο: Θεωρία. Έκδοση ΤΕΙ
Ηπείρου, Άρτα.
Σάββας, Δ., 1999. Σημειώσεις Γενικής Ανθοκομίας. Τεύχος 2ο: Θεωρία. Έκδοση ΤΕΙ
Ηπείρου, Άρτα.
WAITERAY «Ανθοκομία σε γλάστρες και ζαρντινιέρες» (Μετάφραση, προσαρμογή και
επιστημονική επιμέλεια: Θανάσης Παπούλιας - γεωπόνος) – Εκδόσεις Ψύχαλου
Τίτλος Μαθήματος: ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ
2501
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ – Επιλογής Υποχρεωτικό
59
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Διεξοδική ανάλυση και μελέτη των ζητημάτων που αφορούν τις μεθόδους καλλιέργειας των
υπαίθριων λαχανικών και τη μετάδοση των απαραίτητων γνώσεων και σύγχρονων τεχνικών
παραγωγής, τυποποίησης και εμπορίας τους.
Περιγραφή μαθήματος:
Καταγωγή,
βοτανική
ταξινόμηση,
περιγραφή,
εδαφοκλιματικές
απαιτήσεις,
πολλαπλασιασμός, γενετική βελτίωση, ποικιλίες, καλλιεργητική τεχνική, εχθροί, ασθένειες,
συγκομιδή, αποθήκευση, τυποποίηση και εμπορία των λαχανικών: Σπαράγγι, Αγκινάρα,
Αρακάς, Καρότο, Πατάτα, Φυλλώδη λαχανικά, Κουνουπίδι, Λάχανο, Μπρόκολο, Φασολάκι,
Κρεμμύδι, Σκόρδο, Πράσο.
Περίγραμμα εργαστηριακών ασκήσεων:
Πολλαπλασιασμός υπαίθριων λαχανικών. Σπορά – μεταφύτευση. Πολλαπλασιαστικό υλικό
(παραφυάδες - μοσχεύματα) πολυετών λαχανικών (αγγινάρα, σπαράγγι). Καλλιεργητικές
φροντίδες (άρδευση, λίπανση, στήριξη, φυτοπροστασία). Συγκομιδή – τυποποίηση –
μετασυλλεκτικές φροντίδες.
Βιβλιογραφία:
Δημητρακάκης, Κ. Γ. 1998. Λαχανοκομία. Εκδόσεις Αγρότυπος Α.Ε., Αθήνα.
Καλορίζου, Ε., Παπαχατζής Α., 2011. Γενική και Ειδική Λαχανοκομία. Εκδότης Ν.Ι. Ριζάκης.
Ολύμπιος, Χ. Μ. 1994. Ειδική Λαχανοκομία. Λαχανικά υπαίθρου. Αθήνα.
Ολύμπιος, Χ.Μ., 1994. Τα βολβώδη λαχανικά. Εκδόσεις Σταμούλη. Αθήνα. Vegetable
Production Guide for Commercial Growers, 2010-11. Cooperative Extension Service.
University of Kentucky College of Agriculture. Lexington, KY, 40546.
Τίτλος Μαθήματος: ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ
2502
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
60
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Η εισαγωγή και η κατάρτιση των σπουδαστών σε βασικές και ειδικές γνώσεις που αφορούν
το πολλαπλασιαστικό υλικό των φυτών και συγκεκριμένα
σύγχρονης τεχνογνωσίας στην σποροπαραγωγή και
την εφαρμογή και ανάπτυξη
στον πολλαπλασιασμό καρποφόρων
δένδρων, λαχανοκομικών και ανθοκομικών ειδών. Η παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού
έχει τεράστια οικονομική σημασία για τη χώρα μας.
Περιγραφή μαθήματος:
Μορφολογία, ανατομία, χημική σύσταση, ευρωστία σπόρων. Στάδια πολλαπλασιασμού
σπόρων(σπόρος καλλιτερευτή, προβασικός, βασικός, πιστοποιημένος σπόρος). Παραγωγή
σπόρου. Εδαφοκλιματικές συνθήκες, συνθήκες αγρού, προληπτικά μέτρα για την ποικιλιακή
καθαρότητα των καλλιεργειών. Ωρίμανση, συγκομιδή, καθαρισμός, απολύμανση και
αποθήκευση
σπόρων.
Δειγματοληψία
(σποροπαρτίδες,
μέθοδοι,
δειγματολήπτες).
Εργαστηριακοί έλεγχοι σπόρων - πιστοποίηση. Προέλευση και ανάπτυξη καρπών και σπόρων
και ρόλος του τρόπου γονιμοποίησης στην κληρονόμηση χαρακτήρων. Λήθαργος και
φύτρωμα σπόρων. Εγγενής πολλαπλασιασμός: Σχηματισμός και μορφολογία σπέρματος,
Λήθαργος και φύτρωμα σπερμάτων. Αγενής πολλαπλασιασμός: Φυσιολογία του σχηματισμού
επίκτητων οργάνων. Τεχνικές πολλαπλασιασμού με μοσχεύματα, παραφυάδες, καταβολάδες.
Σχηματισμός βολβών και κονδύλων, Τεχνικές εμβολιασμού. Ριζοβιλία μοσχευμάτων.
Εισαγωγή στην Ιστοκαλλιέργεια. Εργαστηριακός εξοπλισμός και τεχνικές. Θρεπτικά
διαλύματα.
Βασικές
αρχές
μικροπολλαπλασιασμού,
τρόποι
μικροπολλαπλασιασμού.
Φυτωριακή παραγωγή φυτών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Μορφολογία, ανατομία, ευρωστία σπόρωνΠαραγωγή σπόρου. Καθαρισμός, απολύμανση και
αποθήκευση
σπόρων.
Δειγματοληψία
(σποροπαρτίδες,
μέθοδοι,
δειγματολήπτες).
Εργαστηριακοί έλεγχοι σπόρων - πιστοποίηση. Εγγενής πολλαπλασιασμός: Σχηματισμός και
μορφολογία σπέρματος, Λήθαργος και φύτρωμα σπερμάτων. Αγενής πολλαπλασιασμός:
Τεχνικές πολλαπλασιασμού με μοσχεύματα, παραφυάδες, καταβολάδες. Σχηματισμός βολβών
και κονδύλων, Τεχνικές εμβολιασμού. Ριζοβιλία μοσχευμάτων. Εμβολιασμός φυτών.
Ενοφθαλμισμοί. Τεχνικές Εγκεντρισμοί. Πολλαπλασιασμός με αποθηκευτικά όργανα.
Πολλαπλασιασμός με καταβολάδες,παραφυάδες. Εργαστηριακός εξοπλισμός και τεχνικές
Ιστοκαλλιέργειας. Θρεπτικά διαλύματα. Βασικές αρχές μικροπολλαπλασιασμού, τρόποι
μικροπολλαπλασιασμού. Φυτωριακή παραγωγή φυτών. Συλλογή προετοιμασία και φύτευση
61
μοσχευμάτων σκληρού ξύλου και φυλλοφόρων μοσχευμάτων. Συλλογή προετοιμασία και
φύτευση μοσχευμάτων φύλλου.
Βιβλιογραφία:
Α. Παπαχατζής και Ε. Καλορίζου (2008): Παραγωγή Πολλαπλασιαστικού Υλικού. Εκδόσεις
Γραμμικό, Λάρισα.
Κ. Ποντίκης (1994). Πολλαπλασιασμός καρποφόρων δένδρων και θάμνων. Εκδόσεις
Σταμούλη. Αθήνα.
Ελευθερίου Ε. (1994). Τεχνολογία φυτικού πολλαπλασιαστικού υλικού. Σελ. 158, Εκδόσεις
Σταμούλη, Αθήνα.
H.T. Hartmann, D.E. Kester, F.T Davies and R.L. Geneve (2002): In: Plant propagation:
Principles and Practices Prentice. Hall, Upper Saddle River, New Jersey.
Bhojwani S and M. Razdan, Plant tissue culture, Theory and Practice, Elsevier, London, 1990
Μετζάκης Δ., Καλλιέργειες σε υποστρώματα, Άρτα 2001
Τίτλος Μαθήματος: ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΗ-ΕΛΙΑ
2503
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Να αποκτήσουν οι φοιτητές όλες τις απαραίτητες γνώσεις για την καλλιέργεια των δύο πιο
σημαντικών δενδροκομικών καλλιεργειών, των εσπεριδοειδών και της ελιάς. Επιπλέον να
κατανοήσουν τις αρχές που αφορούν την βιολογία και την καλλιέργεια των εσπεριδοειδών
και της ελιάς και να είναι σε θέση να δώσει τις απαραίτητες κατευθύνσεις στους παραγωγούς
για την ορθολογική εκμετάλλευση των καλλιεργειών τους.
Περιγραφή μαθήματος:
ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΗ: Ζώνη καλλιέργειας, οικονομική σημασία, παγκόσμια και Ελληνική
παραγωγή, βοτανικά χαρακτηριστικά, εδαφοκλιματικές απαιτήσεις, καλλιεργούμενα είδη και
ποικιλίες, υποκείμενα, πολλαπλασιασμός. Σχεδίαση – εγκατάσταση εσπεριδοειδώνα,
62
πρακτικές καλλιέργειας του εδάφους, άρδευση, λίπανση, κλάδεμα, αραίωμα καρπών,
συγκομιδή των καρπών, κυριότεροι εχθροί και ασθένειες, ορθολογική χρήση φυτοφαρμάκων.
ΕΛΙΑ: Ανάπτυξη του Ελαιώνα. Σχεδίαση – εγκατάσταση ελαιώνα, Βιολογία της Ελιάς εδαφοκλιματικές συνθήκες, Παράγοντες που επηρεάζουν το σχηματισμό ανθοφόρων
οφθαλμών, Ποικιλίες (βρώσιμες, λαδολιές – διπλής χρήσης, Πολλαπλασιασμός Τεχνικές
καλλιέργειας. Καλλιέργεια του εδάφους, Άρδευση, Λίπανση, Κλάδεμα, Αραίωμα καρπών,
Συγκομιδή του ελαιόκαρπου, Εχθροί και ασθένειες της ελιάς, Ορθολογική χρήση
φυτοφαρμάκων Επεξεργασία και Εμπορία των προϊόντων. Εμπορικοί τύποι των βρώσιμων
ελαιών. Συστατικά του ελαιόκαρπου-σχηματισμός του λαδιού, Παραλαβή του ελαιόλαδου,
Παράγοντες που επηρεάζουν την ποιότητα του ελαιόλαδου, Τυποποίηση και συσκευασία του
ελαιόλαδου, Κριτήρια ποιότητας του ελαιόλαδου – ραφινάρισμα – συντήρηση, Τύποι
ελαιολάδων, Βιολογική αξία του ελαιόλαδου.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ελιά: Αναγνώριση ποικιλιών ελιάς. Τρόποι πολλαπλασιασμού ελιάς. Καλλιεργητικές
φροντίδες
Κλάδεμα
σχήματος
και
καρποφορίας
ελιάς.
Εσπεριδοειδή:
Βοτανικά
χαρακτηριστικά – Αναγνώριση εσπεριδοειδών. Παραγωγή υποκειμένων και εμβολιασμός
εσπεριδοειδών. Ποικιλίες κυριότερων ειδών (Πορτοκαλιάς, λεμονιάς, μανταρινιάς).
Χαρακτηριστικά ειδών με μικρότερη σημασία (Κίτρο, λιμεττία, κουμ-κουάτ). Καλλιεργητικές
φροντίδες. Κλάδεμα σχήματος και καρποφορίας. Αποπρασινισμός.
Βιβλιογραφία:
Θεριός, Ι. (2005). Ελαιοκομία. Εκδόσεις: Γαργατάνη, Θεσσαλονίκη.
Ποντίκης Κ. (2000). Ελαιοκομία. Εκδόσεις: Σταμούλη Α.Ε., Αθήνα.
Βασιλακάκης, Μ. και Θεριός, Ι. (1996). Μαθήματα ειδικής Δενδροκομίας: Εσπεριδοειδή.
Εκδόσεις: Γ. Δεδούση, Θεσσαλονίκη.
Ποντίκης Κ. (1993). Εσπεριδοειδή. Εκδόσεις: Σταμούλη Α.Ε., Αθήνα.
Σφακιωτάκης, Ε. (1993). Μαθήματα Ελαιοκομίας. Εκδόσεις: Typo MAN, Θεσσαλονίκη.
Spina P. - Di Martino E. (1991). Gli Agrumi. Italia.
Cutuli G. - E. di Martino - V. lo Giudicce - G.Terranova. (1985). Trattato di Agrumicoltura.
Italia.
Τίτλος Μαθήματος: ΕΙΔΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
2504
63
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Η εισαγωγή των σπουδαστών σε ειδικές γνώσεις που αφορούν στα ψυχανθή και στα
βιομηχανικά και ενεργειακά φυτά των οποίων η καλλιέργεια αποσκοπεί στη βιομηχανική τους
εκμετάλλευση. βοτανική περιγραφή, στις εδαφοκλιματικές απαιτήσεις, στην καλλιεργητική
τεχνική, στους μετασυλλεκτικούς χειρισμούς, στη μεταποίηση και στην εμπορία καθώς και
στη χρησιμότητα των προϊόντων των βιομηχανικών και ενεργειακών φυτών.
Περιγραφή του μαθήματος
Ψυχανθή και κτηνοτροφικά φυτά: Συνοπτικά (μηδική, τριφύλλια) και καρποδοτικά ψυχανθή
(βίκος, φακή, κουκιά, λαθούρι, λούπινο, μπιζέλι ρόβη, ρεβίθια, φασόλια, βίγνα, δόλιχος,
αραχίδα, σόγια). Βιομηχανικά και ενεργειακά φυτά: Βαμβάκι, λυκίσκος, καπνός, βιομηχανική
ντομάτα, μήκων η υπνοφόρος αραβόσιτος σόργο, σόγια, ζαχαρότευτλο. Κλωστικά και
ελαιούχα φυτά (ηλίανθος, κάνναβης, καλένδουλα λινάρι, ρετσινολαδιά, σουσάμι, αραχίδα,
ατρακτυλίδα, σινάπι). Ενεργειακά φυτά (ελαιοκράμβη, άγρια αγκινάρα). Για το κάθε φυτό
εξετάζονται ειδικότερα τα εξής: βοτανική ταξινόμηση . Προέλευση και εξέλιξη. Οικονομική
σημασία και χρήσεις. Τάσεις καλλιέργειας (διεθνώς, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην
Ελλάδα). Μορφολογία. Ανάπτυξη. Προσαρμοστικότητα (περιβαλλοντικές και εδαφικές
απαιτήσεις, ζώνες καλλιέργειας ). Τάσεις βελτίωσης (επιθυμητά χαρακτηριστικά, ποικιλίες).
Καλλιεργητική τεχνική (εναλλαγή καλλιεργειών, κατεργασία εδάφους, σπορά, ανόργανη
θρέψη και λίπανση , υδατικές απαιτήσεις και άρδευση, ζιζανιοκτόνα, συγκομιδή). Κυριότεροι
εχθροί και ασθένειες. Τρόποι μεταποίησης. Μηχανισμοί ενεργειακής αξιοποίησης βιομάζας.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Σανοδοτικά φυτά: μηδική, τριφύλλι, κουκιά, λαθούρι, λούπινο, μπιζέλι ρόβη, ρεβίθια.
Καλλιεργητικές τεχνικές, χρήσεις. Βιομηχανικά Φυτά: βαμβάκι, Ζαχαρότευτλα, καπνός,
βιομηχανική τομάτα. Βαμβάκι: Μορφολογία του φυτού – Στάδια ανάπτυξης – Ανθόρροια–
Καρπόρροια – Ρύθμιση καρποφορίας.Ποιοτικά χαρακτηριστικά του βαμβακιού – Εμπορία –
Ποιοτικός έλεγχος σύσπορου βαμβακιού. Ζαχαρότευτλα: Σπορά – Αραίωμα – Σκάλισμα –
64
Λίπανση –Άρδευση – Ζιζανιοκτονία – Ζαχαρομέτρηση. Καπνός: Περιγραφή του φυτού –
Βοτανικά χαρακτηριστικά –Καλλιεργούμενες Ποικιλίες – Καπνοσπορεία – Μεταφύτευση.
Καλλιεργητικές φροντίδες.Ωρίμανση – Συλλογή – Αποξήρανση –Τυποποίηση. Βιομηχανική
τομάτα: Περιγραφή του φυτού– Τεχνική καλλιέργειας – Σπορεία – Μεταφύτευση –
Συγκομιδή –Βιομηχανική επεξεργασία. Πατάτα: Περιγραφή του φυτού – Μορφολογικά
χαρακτηριστικά –Κονδυλοποίηση / Φυσιολογία σχηματισμού κονδύλων πατάτας – Τεχνική
Καλλιέργειας.
Βιβλιογραφία:
Στ. Γαλανοπούλου – Σενδούκα Βιομηχανικά φυτά: Βαμβάκι και υπόλοιπα κλωστικά
ελαιοδοτικά –Ζαχαρότευτλα – Καπνός, Εκδόσεις Σταμούλη, Αθήνα.
Παπακώστα - Τασοπούλου Δέσποινα, (2005). Ψυχανθή Καρποδοτικά, χορτοδοτικά, Εκδόσεις
Σύγχρονη Παιδεία: , Θεσ/νικη. ISBN : 960-357-067-2Δαλιάνης Κωνσταντίνος Δ. (1993).
Ψυχανθή για καρπό και σανό. Σταμούλη Α.Ε. Αθήνα, ISBN : 960-7306-48-1.
Τίτλος Μαθήματος: ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΦΥΤΩΝ
2505
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Το μάθημα αποσκοπεί να καταστήσει τους σπουδαστές ικανούς να κατανοήσουν τα
φαινόμενα που σχετίζονται με τον ρόλο των φυτορμονών στη φυσιολογία και την ανάπτυξη
των φυτών. Επίσης να κατανοήσουν τις επιπτώσεις των καταπονήσεων στα φυτά και να είναι
σε θέση με τη χρήση της τεχνολογίας, να κρίνουν και να υιοθετούν νέες τεχνικές στην
άσκησης της Γεωργίας να εντοπίζουν και να αντιμετωπίζουν προβλήματα των καλλιεργειών
και
να
βελτιστοποιούν
ποσοτικά
και
ποιοτικά
την
παραγωγή.
Περιγραφή μαθήματος:
Φυτορμόνες. Ρυθμιστές αύξησης των φυτών, τρόποι δράσης, επιδράσεις στα φαινόμενα της
ζωής των φυτών και εφαρμογές. Επιβραδυντές και παρεμποδιστές της αύξησης.
65
Φωτοπεριοδισμός, Εαρινοποίηση, Φυτόχρωμα και άλλοι φωτοαποδέκτες. Έλεγχος της
άνθησης. Φυσιολογία του λήθαργου. Φυσιολογία της κονδυλοποίησης.
Φυσιολογία των φυτών σε συνθήκες ακραίων συνθηκών (stress), τύποι περιβαλλοντικής
καταπόνησης: ακραίες θερμοκρασίες, θρεπτικό stress, ακτινοβολία, χημική καταπόνηση
(άλατα, ιόντα, αέρια), μαγνητικά και ηλεκτρικά πεδία, άνεμος, μηχανικά προκαλούμενο
στρες. Επιπτώσεις του στρες στις καλλιέργειες και αντιμετώπιση. Μηχανισμοί άμυνας φυτών
σε παθογόνα, έντομα και φυτά, δυνατότητα πρακτικής εφαρμογής.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Φυτορμόνες: Χρήσεις τους στην ριζοβολία μοσχεμάτων, στην παραγωγή φυλλωδών
λαχανικών, στον λήθαργο, στον έλεγχο της καρποφορίας, στην αύξηση του μεγέθους των
καρπών, στον έλεγχο της φυλλόπτωσης. Φωτοπεριοδισμός και έλεγχος της άνθησης.
Επιπτώσεις του στρες στις καλλιέργειες και αντιμετώπιση. Μηχανισμοί άμυνας των φυτώνπρακτικές εφαρμογές.
Μέτρηση
ολικών χλωροφυλλών µε τη χρήση φορητού χλωροφυλλοµέτρου (in vivo
µέθοδος). Εκτίµηση της περιεκτικότητας της χλωροφύλλης σε καλλιέργεια (in vivo µέθοδος).
In vivo µέτρηση φυσιολογικών παραµέτρων των φυτών (φωτοσύνθεση, διαπνοή, στοµατική
αγωγιµότητα) µε τη χρήση φορητού οργάνου μέτρησης της φωτοσύνθεσης.
Βιβλιογραφία:
Καράταγλης Στέλιος. 1999. Φυσιολογία Φυτών. Art of text. Σελ. 305
Τσέκος Ιωάννης. 2003. Φυσιολογία Φυτών. Εκδόσεις Αφοι Κυριακίδη. Σελ 1940
Μετζάκης Δημήτρης. 2005. Καλλιέργειες in vitro. Εκδόσεις Ιων. Σελ. 195
Taiz L, Zeiger Ε. 2006. Plant Physiology 4th ed. Sinauer Sunderland, MA, σελ 705
Σαλάχας Γ 1997. Σημειώσεις Θεωρίας Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας Φυτών. Μεσολόγγι. Σελ.
60.
ΕΠΙΛΟΓΕΣ 5ου ΕΞΑΜΗΝΟΥ
Τίτλος Μαθήματος: ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ-ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
2506
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
66
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Να αποκτήσουν γνώσεις σχετικά με την καλλιέργεια τωνμικρών καρπών (Small fruits) και
των νέων εναλλακτικών καλλιεργειών, την εμπορική τους δυναμική και την διατροφική τους
αξία (super foods).
Περιγραφή μαθήματος:
Στο μάθημα μικροί καρποί περιλαμβάνονται όλα τα μικρού μεγέθους ή θαμνώδη οπωροφόρα
(Small fruits). Σε αυτά περιλαμβάνονται: η φράουλα, τα σμέουρα και τα βατόμουρα καθώς και
τα μεταξύ των υβρίδια, τα ριβήσια ή φραγκοστάφυλλα και η γκροσσουλάρια καθώς και τα
μεταξύ των υβρίδια, τα μύρτιλα και τα γράντμπερρυ. Βοτανική ταξινόμηση, καταγωγή,
οικονομική σημασία,
εδαφοκλιματικές συνθήκες, καλλιεργητικές τεχνικές. Ποικιλίες,
διατροφική αξία. Επίσης εξετάζονται νέες, εναλλακτικές καλλιέργειες όπως το ιπποφαές, η
αλλόη, η κρανιά, το γκότζι μπέρι κ.α.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Βοτανική
ταξινόμηση,
καταγωγή,
οικονομική
σημασία,
μορφολογικά
χαρακτηριστικά
εδαφοκλιματικές συνθήκες, καλλιεργητικές τεχνικές. Ποικιλίες, διατροφική αξία.
Βιβλιογραφία:
ΒΑΣΙΛΑΚΑΚΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ Δ. Μικρά Οπωροφόρα,
Εκδόσεις
Γαρταγάνης Δ.,
Θεσσαλονίκη.
ΔΕΚΑΖΟΣ ΗΛΙΑΣ, Μικροί καρποί, Α και Β τόμοι, Εκδότης; Δεκάζος Ηλίας ISBN: 9602201223
Τίτλος Μαθήματος: ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ
2507
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
67
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Να αποκτήσουν γνώσεις σχετικά με την αναγνώριση, καλλιέργεια, και επεξεργασία των
αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, καθώς και στην απομόνωση και χρήση των
αρωματικών και φαρμακευτικών ουσιών.
Περιεχόμενο του μαθήματος:
Εισαγωγή, ιστορική αναδρομή και σημασία των Αρωματικών και Φαρμακευτικών φυτών για
την Εθνική Οικονομία.
Αρωματικών και
Διδασκαλία των κυριότερων καλλιεργούμενων και αυτοφυών
Φαρμακευτικών φυτών (ρίγανη τσάι. Μέντα, Λεβάντα, Βασιλικός,
Γλυκάνισο, Θυμάρι, Χαμομήλι κ.ά.). Ταξινόμηση, καταγωγή, περιγραφή, βιολογία και
οικολογία, πολλαπλασιασμός, καλλιεργητικές φροντίδες, προβλήματα – ιδιαιτερότητες.
Συλλογή – απόδοση. Οικονομική σημασία. Προϊόντα δευτερογενούς μεταβολισμού,
απομόνωσή τους και χρήση τους στην Αρωματοποιία, τη Φαρμακευτική, στην καταπολέμηση
των εντόμων, στα τρόφιμα και τα ποτά, ως ρυθμιστές ανάπτυξης φυτών και ως
αλληλοχημικά. Αιθέρια έλαια: Ρόλος των αιθέριων ελαίων στα φυτά. Βιοσύνθεση των
αιθέριων ελαίων. Παραλαβή των αιθέριων ελαίων. Απόσταξη: μέθοδοι απόσταξης. Εκχύλιση:
Μέθοδοι εκχύλισης. Μηχανική παραλαβή. Ανάλυση αιθέριων ελαίων. Διατήρηση αιθέριων
ελαίων.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Δημιουργία σπορείου - Σύστημα επίπλευσης. Αυτοματισμοί στο σπορείο. Καλλιέργεια
αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών σε δοχεία. Καλλιεργητική τεχνική των αρωματικών
και φαρμακευτικών φυτών-Μεταφύτευση Συλλογή-Μετασυλλεκτικοί χειρισμοί. Ξήρανση σε
ξηραντήριο. Απόσταξη. Είδη απόσταξης-Μέρη αποστακτικού συγκροτήματος υδραπόσταξηςυδραπόσταξης σε ξηρή- χλωρή δρόγη Εκχύλιση. Περιγραφή εκχυλιστικού συγκροτήματοςεπίδειξη. Προσδιορισμός δραστικών ουσιών αιθέριων ελαίων. Διατήρηση αιθέριων ελαίων.
Προϊόντα δευτερογενούς
μεταβολισμού, απομόνωσή τους
και
χρήση τους
στην
Αρωματοποιία, τη Φαρμακευτική, στην καταπολέμηση των εντόμων, στα τρόφιμα και τα
ποτά, ως ρυθμιστές ανάπτυξης φυτών και ως αλληλοχημικά..
Βιβλιογραφία:
Κοκκίνη Σ., 1995. Φυτικά προϊόντα αρωματικά φυτά, αιθέρια έλαια. Παν/μιο Θεσσαλονίκης,
υπηρεσία δημοσιεύσεων, 70 σελ.
68
Κουτσός Θ., 2004. Αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά. Εκδόσεις Ζήτη, 185 σελ.
Samuelson G., 2001. Φαρμακευτικά προϊόντα φυσικής προελεύσεως (μετάφραση από την
Αγγλική). Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, 280 σελ.
Σκρουμπής Β. Γ., 1988. Αρωματικά φυτά και αιθέρια έλαια. Εκδόσεις: Γιαχούδη,
Θεσσαλονίκη, 204 σελ.
Σκρουμπής Β., 1998. Αρωματικά, φαρμακευτικά και μελισσοκομικά φυτά της Ελλάδας.
Εκδόσεις: Αγρότυπος, Αθήνα, 256 σελ.
Τίτλος Μαθήματος: ΠΡΟΤΥΠΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
2508
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ- Επιλογής Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Περιγραφή μαθήματος:
Εισαγωγή στην ποιότητα, Ορισμοί της ποιότητας, ιστορική αναδρομή. Εισαγωγή σε θέματα
διοίκησης . Βασικές αρχές της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας. Πρότυπα και Συστήματα
Ποιότητας. Συστήματα Διοίκησης και Διασφάλισης Ποιότητας στον Αγροτοδιατροφικό
τομέα. Παρουσίαση και Ανάπτυξη των προτύπων ISO 9001 - ISO 22000 – ISO 14001 –
HACCP - IFS – BRC - AGRO – GLOBAL GAP. Έλεγχος της ποιότητας και πιστοποίηση.
Διαδικασίες, Νομικό Πλαίσιο, φορείς και οργανισμοί. Ελληνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία
για θέματα Ποιότητας και Ασφάλειας Τροφίμων. Ολική Ποιότητα και Μάρκετινγκ Τροφίμων
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Συστήματα Διοίκησης και Διασφάλισης Ποιότητας στον Αγροτοδιατροφικό τομέα.
Παρουσίαση και Ανάπτυξη των προτύπων ISO 9001 - ISO 22000 – ISO 14001 – HACCP IFS – BRC - AGRO – GLOBALGAP. Έλεγχος της ποιότητας και πιστοποίηση. Ολική
Ποιότητα Τροφίμων.
Βιβλιογραφία
69
Αρβανιτογίαννης Ι. Κούρτης Λ. ‘’ISO 9000:2000 Παρουσίαση Νέου προτύπου – Σύγκριση με
το ISO 9000:1994. Εφαρμογή του ISO 9000:2000 σε παραγωγή προϊόντων και παροχή
υπηρεσιών
-
Διαχείριση
ολικής
ποιότητας
-
Έρευνα
Αγοράς-Ικανοποίηση
Καταναλωτή’’.Εκδόσεις ΑΘ. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ 2002
ΕΛΟΤ 1416 Σύστημα διαχείρισης της ασφάλειας των τροφίμων-Ανάλυση κινδύνων και
κρίσιμα σημεία ελέγχου(HACCP)
ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 9001:2000 Σύστημα διαχείρισης της ποιότητας.
ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 22000 Σύστημα διαχείρισης της ασφάλειας τροφίμων- Απαιτήσεις για τους
οργανισμούς της αλυσίδας τροφίμων
ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 14001 Σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης- Απαιτήσεις και καθοδήγηση
για την χρήση του
John Bank. Αρχές, Στρατηγικές, Εφαρμογές του Μάνατζμεντ Ολικής Ποιότητας. Β.
Γκιούρδας Εκδοτική 2000.
Κανονισμός (Ε.Κ.) 178/2002 28/01/2002. Λευκή βίβλος για την Ασφάλεια των Τροφίμων.
Ο.Π.Ε.Γ.Ε.Π. «Agro 2.1., Διαχείριση Αγροτικού Περιβάλλοντος – Σύστημα Ολοκληρωμένης
Διαχείρισης στη Γεωργική Παραγωγή. Μέρος 1: Προδιαγραφή», 1η έκδοση, 23-12-1999.
Ο.Π.Ε.Γ.Ε.Π. «Agro 2.2., Διαχείριση Αγροτικού Περιβάλλοντος – Σύστημα Ολοκληρωμένης
Διαχείρισης στη Γεωργική Παραγωγή». Μέρος 2: Απαιτήσεις για την εφαρμογή στη φυτική
παραγωγή, 1η έκδοση, 23-12-1999.
Paul James. Μάνατζμεντ Ολικής Ποιότητας Εκδόσεις Κλειδάριθμος 1998.
Σαλαβου,Ε. Δρόμοι Εξέλιξης Στο Επειχειρείν. Προβληματισμοί καινοτομίας – αλλαγής –
επιχειρηματικότητας –μετασχηματισμών. Εκδόσεις Καστανιώτη 2006
Τίτλος Μαθήματος: ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΙΑ
2601
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ, 3Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
70
Να αποκτήσουν γνώσεις στο αντικείμενο την σύγχρονης αμπελουργίας-οινολογίας. Να
αποκτήσουν εμπειρία στις τεχνικές παραγωγής φυτών, στον σχεδιασμό και την εγκατάσταση
αμπελώνων. Να κατευθύνουν τους παραγωγούς σε θέματα της καλλιέργειας της αμπέλου
που αφορούν την αμπελουργική τεχνική, τις καλλιεργητικές φροντίδες και την οινοποίηση.
Περιεχόμενο του μαθήματος:
Συστηματική του γένους Vitis. Αμπελογραφικά χαρακτηριστικά των οργάνων της αμπέλου.
Πολλαπλασιασμός - Υποκείμενα. Επιλογή του υποκειμένου. Σχεδιασμός και εγκατάσταση
αμπελώνα. Επιλογή θέσης αμπελώνα, ποικιλίας και υποκειμένου. Προετοιμασία εδάφους,
πυκνότητα φύτευσης, προσανατολισμός γραμμών και χωροταξική διάρθρωση αμπελώνα.
Επιλογή συστήματος διαμόρφωσης και υποστύλωσης πρέμνων. Διαδικασία διαμόρφωσης
κυπελλοειδών, γραμμοειδών σχημάτων και κρεβατίνας. Διαχείριση κόμης και μικροκλίμα.
Καλλιεργητικές φροντίδες (όργωμα, λίπανση, άρδευση, κλάδεμα, ζιζανιοκτονία κ.λ.π.).
Διαχείριση εδάφους και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση ζιζανίων. Εχθροί και ασθένειες της
αμπέλου-καταπολέμηση. Χειρισμοί κατά τον τρυγητό. Ποικιλίες με το μεγαλύτερο
οικονομικό ενδιαφέρον. Το σταφύλι ως πρώτη ύλη για τα προϊόντα της αμπέλου (χημική
σύσταση, πορεία ωρίμανσης, παράγοντες που επηρεάζουν την ωρίμανση και την ποιότηταterroir, τεχνολογική ωριμότητα, καθορισμός χρόνου τρυγητού), οινοποίηση. Νομοθετική
κατάταξη ελληνικών οίνων. Ποικιλίες οινοποιίας. Επιτραπέζιες ποικιλίες. Ειδικές
καλλιεργητικές τεχνικές για την βελτίωση της ποιότητας των επιτραπέζιων ποικιλιών.
Καλλιέργεια επιτραπέζιων ποικιλιών υπό κάλυψη. Ποικιλίες σταφιδοποιίας. Τεχνολογίες
οινοποίησης και σταφιδοποίησης.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Πολλαπλασιασμός του αμπελιού με μοσχεύματα,(μητρικές φυτείες, συλλογή και διατήρηση
των
μοσχευμάτων,
φύτευση
των
μοσχευμάτων,
καλλιεργητικές
φροντίδες).
Πολλαπλασιασμός του αμπελιού με εμβολιασμό επί τόπου, εγκεντρισμοί (πλάγιος,
μαγιόρκειος, με εγκοπή και ποώδης εμβολιασμοί). Υποκείμενα αμπελιού: Ruggeri 140, 41B,
Richter 110, Paulsen 1103 (Μορφολογικάχαρακτηριστικά Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις .
Ποικιλίες: Επιτραπέζιες και Οινοποιήσιμες, Εγκατάσταση αμπελώνα, εκλογή υποκειμένου
και ποικιλίας. Προετοιμασία εδάφους, χάραξη αμπελώνα, φύτευση, υποστύλωση).
Καλλιεργητικές φροντίδες Κλάδεμα του αμπελιού: κλάδευμα σχήματος-τεχνική μόρφωση
κυπελλοειδούς. Τεχνική μόρφωση γραμμοειδούς σχήματος (μονόπλευρο γραμμικό,
71
αμφίπλευρο
γραμμικό).Κλάδεμα
καρποφορίας.
Χλωρά
κλαδέματα:
βλαστολόγημα,
κορφολόγημα, χαραγή, αποφύλλωση.
Βιβλιογραφία:
Chesterfield, I. and P. Smith. 1990. Table Grapes. A Product quality manual. Vict. Dep. Agr.
Melbourne.
Galet, P. 1991. Precis d’ Ampelographie Pratique. Imp.C. Dehan,Montpellier.
Galet, P. 2002. Grape Vatieties. Cassell
Pongracz, D. P. 1983. Rootstocks for Grapevines. David Philip Publ.
Βλάχος. Μ. 1986. Αμπελογραφία. Θεσσαλονίκη.
Νικολάου Ν. Α. Αμπελουργία 2008. Σύγχρονη Παιδεία. ISBN 960-357-081-8.
Φυσαράκης, Ι. 2002. Σταφιδοποίηση Σουλτανίνας και Κορινθιακής σταφιδαμπέλου. ΣΤΕΓ
ΤΕΙ Κρήτης.
Φυσαράκης, Ι. 2007. Σημειώσεις Αμπελογραφίας. ΣΤΕΓ, ΤΕΙ Κρήτης.
Τίτλος Μαθήματος: ΦΥΛΛΟΒΟΛΑ ΟΠΩΡΟΦΟΡΑ
2602
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 60
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Η διδασκαλία της επιχειρηματικής καλλιέργειας των φυλλοβόλων οπωροφόρων δένδρων με
σκοπό την ειδίκευση των σπουδαστών στα νέα συστήματα καλλιέργειας που αποσκοπούν
στην αύξηση της παραγωγικότητας των δένδρων και
στη παραγωγή καρπών υψηλής
ποιότητας.
Περιεχόμενο του μαθήματος:
Καταγωγή και διάδοση, βοτανικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά, εδαφικές και
κλιματολογικές απαιτήσεις, υποκείμενα και ποικιλίες, τρόποι παραγωγής πολλαπλασιαστικού
φυτικού υλικού, συστήματα φύτευσης, εγκατάσταση φυτείας, σχήματα διαμόρφωσης της
κόμης και συστήματα ανάπτυξης φυτών, βλάστηση, καρποφόρα όργανα, τρόπος
72
καρποφορίας, άνθηση, καρπόδεση, ανάπτυξη και ωρίμανση καρπών των φυλλοβόλων:
Γιγαρτόκαρπα (Μηλιά, κλπ.), Πυρηνόκαρπα (Ροδακινιά, Βερυκοκκιά, κλπ.), Ακρόδρυα
(Καρυδιά, κλπ.), ροδιά.
Βιβλιογραφία:
M. Βασιλακάκης (2007). Γενική και Ειδική δενδροκομία. Εκδόσεις Δ. Γαρταγάνη,
Θεσσαλονίκη.
Ποντίκης, Κ. (1996). Ειδική Δενδροκομία - Ακρόδρυα, πυρηνόκαρπα, Λοιπά καρποφόρα.
Εκδόσεις: Σταμούλη Α.Ε., Αθήνα.
Πετούσης Γ. (1995). Σημειώσεις εργαστηρίων: Γιγαρτόκαρπα-Πυρηνόκαρπα-Ακρόδρυα, ΤΕΙ
Κρήτης.
Κ. Ποντίκης (2003). Ειδική Δενδροκομία, Μηλοειδή. Εκδόσεις Σταμούλη, Αθήνα.
Κ. Γάτσιος (2010). Η Ροδιά: Καλλιέργεια, Χρήσεις, Φαρμακευτικές ιδιότητες. Εκδόσεις
ΑγροΤύπος, Αθήνα.
Τίτλος Μαθήματος: ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΩΝ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ
ΜΟΝΑΔΩΝ
2603
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ – Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Το παρόν μάθημα ασχολείται με την βιοκλιματική μελέτη θερμοκηπίων και αγροτικών
μονάδων με βάση το τοπικό κλίμα, συνήθως αναφερόμενο ως μικροκλίμα, με σκοπό την
εξασφάλιση βέλτιστων θερμικών και οπτικών συνθηκών, αξιοποιώντας την ηλιακή ενέργεια
και άλλες ανανεώσιμες πηγές, αλλά και τα φυσικά φαινόμενα του κλίματος. Έχει σκοπό, να
εισάγει τους σπουδαστές στην ολοκληρωμένη διαχείριση μικροκλίματος, στις σύγχρονες
ενεργειακές εφαρμογές, τις ήπιες μορφές ενέργειας και την εξοικονόμηση ενέργειας για
μείωση του κόστους των παραγόμενων προϊόντων και την προστασία του περιβάλλοντος.
Περιγραφή μαθήματος:
73
Οι κλιματικοί παράγοντες που επηρεάζουν την παραγωγική διαδικασία και το κόστος
παραγωγής. Διαμόρφωση μικροκλίματος. Ανάλυση μικροκλίματος θερμοκηπιακών και
αγροτικών μονάδων (χώροι αποθήκευσης γεωργικών προϊόντων, ξηραντήρια, κτηνοτροφικές
μονάδες κ.α). Έλεγχος των παραμέτρων μικροκλίματος στα θερμοκηπιακά και αγροτικά
συστήματα ως εργαλείο διαχείρισης για αυξημένη ταχύτητα προσαρμογής των συνθηκών
παραγωγής στις μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες. Ολοκληρωμένη διαχείριση
μικροκλίματος θερμοκηπίων και αγροτικών μονάδων για ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση
της παραγωγής και ορθολογική χρήση ενέργειας. Ανάπτυξη «Ολοκληρωμένης προσέγγισης»
του συστήματος θερμοκήπιο-καλλιέργεια-ενέργεια με μοντελοποίηση και ενεργειακή
προσομοίωση. Βιοκλιματική συμπεριφορά θερμοκηπίου. Εξοικονόμηση ενέργειας. Το
ενεργειακό πρόβλημα και η ρύπανση του περιβάλλοντος. Βασικοί αέριοι ρύποι. Ορυκτά
καύσιμα. Ανανεώσιμες μορφές ενέργειας (ηλιακή, αιολική, γεωθερμία, βιομάζα). Συστήματα
συλλογής και μετατροπής της ηλιακής ενέργειας. Ενεργειακή και περιβαλλοντική αξιολόγηση
θερμοκηπιακών και αγροτικών μονάδων. Χρήση ανανεώσιμων και εναλλακτικών πηγών
ενέργειας σε θερμοκήπια και αγροτικές μονάδες για προστασία του περιβάλλοντος και των
φυσικών πόρων.
Περίγραμμα εργαστηριακών ασκήσεων:
Συστήματα και αισθητήρες μετρήσεων κλιματικών παραμέτρων σε θερμοκήπια και αγροτικές
μονάδες για ρύθμιση του μικροκλίματος. Προσδιορισμός θερμοϋγρομετρικών συνθηκών σε
θερμοκήπια και αγροτικές μονάδες. Μετρήσεις ηλιακής και φωτοσυνθετικά ενεργής
ακτινοβολίας. Υπολογιστικά μοντέλα. Φωτοβολταϊκά (ΦΒ) στοιχεία. Ηλεκτρική απόκριση
φωτοβολταϊκών. Συνδεσμολογία φωτοβολταϊκών. Μέθοδοι ενεργειακής μετατροπής της
βιομάζας. Χαρακτηριστικά γεωθερμικών συστημάτων θέρμανσης. Βιοκλιματικός σχεδιασμός
θερμοκηπίων και αγροτικών μονάδων.
Βιβλιογραφία:
Αργυρίου Αθανάσιος, Γιαννούλη Μυρσίνη. (2010). Ενεργειακή & Περιβαλλοντική Φυσική.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Αράκυνθος. ISBN: 978-960-9474-01-6.
Μπαλάρας Α., Αργυρίου Α., και Καραγιάννης Φ. (2006). Συμβατικές και ήπιες μορφές
ενέργειας. Εκδόσεις Σέλκα-4Μ. ISBN: 960-8257-23-9
Καούρης Ιωάννης. (2010). Ηλιακή θερμική τεχνική. Πανεπιστημιακές Σημειώσεις, Πάτρα
Μαυρογιαννόπουλος Γ. (2005). Θερμοκήπια. Εκδόσεις Σταμούλη Α.Ε, Αθήνα. ISBN: 960351-620-1
74
Παναγιώτης Γ. Χαρώνης. (1988). Ηλιακά παθητικά θερμοκήπια. Εκδόσεις Ίων. ISBN:
9789604051700
Τίτλος Μαθήματος: ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ
2604
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Οι σπουδαστές θα είναι σε θέση να αποκτήσουν τις βασικές γνώσεις στο αντικείμενο της
Γεωργικής Φαρμακολογίας και κατ’ επέκταση της ορθολογικής χρήσης των εγκεκριμένων
Φυτοπραστατευτικών Προϊόντων. Επιπλέον, στα βασικά αντικείμενα του μαθήματος
περιλαμβάνεται η σωστή εκμάθηση και κατανόηση του μηχανισμού δράσης των διαφόρων
κατηγοριών των Φ.Π., τόσο των χημικών σκευασμάτων, όσο και των βιολογικών. Οι
σπουδαστές θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν για κάθε πρόβλημα φυτοπροστασίας την
καταλληλότερη μέθοδο και το καταλληλότερο Φυτοπροστατευτικό Προϊόν, λαμβάνοντας
υπόψη και την προστασία του περιβάλλοντος και των καταναλωτών.
Περιεχόμενο του μαθήματος:
Φυτοπροστατευτικά προϊόντα και η σημασία τους στην καταπολέμηση των φυτοπαρασίτων.
Γενικά για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα (Παρασκευή, Τυποποίηση, Συσκευασία,
Εμπορία).
Περιγραφή
Εντομοκτόνα,
των
κυριοτέρων
ακαρεοκτόνα,
ομάδων
νηματωδοκτόνα,
φυτοπροστατευτικών
τρωκτικοκτόνα,
προϊόντων:
κοχλιο-λειμακοκτόνα,
μυκητοκτόνα, βακτηριοκτόνα. Δραστικές ουσίες και σκευάσματα. Παρασιτοκτόνος ενέργεια
των Φ/κων προϊόντων. Τοξικότητα στα θερμόαιμα. Συμπεριφορά Φ/κων προϊόντων στο
περιβάλλον. Μέσα και μέθοδοι εφαρμογής των Φ/κων προϊόντων. Ορθολογική χρήση
φυτοπροστατευτικών μέσων. Μέθοδοι εφαρμογής φυτοπροστατευτικών μέσων: κριτήρια
επιλογής, αποτελεσματικότητα, ασφάλεια. Παρενέργειες Φ/κων προϊόντων στον καλλιεργητή,
καταναλωτή, αγροοικοσύστημα και περιβάλλον. Ορθολογική χρήση Φ/κων προϊόντων.
Ελαχιστοποίηση
αγροχημικών
εισροών
στο
φυτοπαράσιτων στα φυτοπροστατευτικά μέσα.
75
αγροοικοσύστημα.
Ανθεκτικότητα
Περίγραμμα εργαστηριακών ασκήσεων:
Τυποποίηση φυτοπροστατευτικών προϊόντων (ΦΠ). Προσθετικές-βελτιωτικές ουσίες. Είδη
σκευασµάτων. Τυποποίηση βιολογικών παραγόντων (µύκητες, βακτήρια, ιοί, νηµατώδεις),
τρόποι εφαρµογής, µελλοντικές προοπτικές. Έλεγχος των ΦΠ. Εφαρµογή ΦΠ, στόχοι
εφαρµογής, τεχνολογία ψεκαστικών σταγονιδίων (διασπορά, κατανοµή κλπ). Μηχανήµαταµέθοδοι εφαρµογής ΦΠ-κατηγορίες ψεκαστήρων. Επεµβάσεις σε καλλιέργειες υπό κάλυψη.
Μέθοδοι εφαρµογής και εξοπλισµός εφαρµογής ΦΠ σε καλλιέργειες υπό κάλυψη. Χορήγηση
ΦΠ µε το νερό της άρδευσης. Απολύµανση του εδάφους µε φυσικές και χηµικές µεθόδους.
Εφαρµογή ζιζανιοκτόνων (µέσα, εκλεκτικότητα). Ρύθµιση µηχανηµάτων ψεκασµού. Επιλογή
ΦΠ σε σχέση µε τους ωφέλιµους οργανισµούς. Ασφαλής χρήση και διακίνηση των ΦΠ.
Τοξικότητα, φυτοτοξικότητα ΦΠ. Ανεκτά όρια υπολειµµάτων. ΦΠ-Επιπτώσεις στο
περιβάλλον. (ρύπανση υπόγειων, επιφανειακών νερών, εδάφους).
Βιβλιογραφία:
Καπετανάκης,Ε. (1998). «Μέθοδοι και μέσα αντιμετώπισης φυτοπαράσιτων». ΤΕΙ
Ηρακλείου, 251 σελ.
Ζιώγα Β.Ν. (1984) «Μέθοδοι και Μέσα Εφαρμογής των Φυτοφαρμάκων». Υπουργείο
Γεωργίας – Διεύθυνση Προστασίας Φυτών, Αθήνα, 78 σελ.
Μπαλαγιάννης Π.Γ. (1994). Εγχειρίδιο Γεωργικών Φαρμάκων. Σταμούλης Α., Πειραιάς, 475
σελ.
Dent D. (1991). Insect Pest Management. CAB International, Wallingford, 604 pp.
Dent D.(1995). Integrated Pest Management. Chapman & Hall, London, 356 pp.
Horn D.J. (1988). Ecological Approach to Pest Management. Elsevier Applied Science
Publishers, London, 285 pp.
Martin H. and Woodcock D.(1983). The Scientific Principles of Crop Protection. Edward
Arnold Ltd, London, 486 pp.
Van Emden H.F. (1989) Pest Control. Edward Arnold Ltd, London, 117 pp.
ΕΠΙΛΟΓΕΣ 6ου ΕΞΑΜΗΝΟΥ
Τίτλος Μαθήματος: ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
2605
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
76
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ – Επιλογής Υποχρεωτικό
Σκοπός του μαθήματος:
Στόχος του μαθήματος η εισαγωγή του φοιτητή σε βασικές έννοιες του νομικού μας
συστήματος σχετικές με τον χώρο της γεωργίας. Να καλύψει ένα μέρος του κενού σε σχέση
με την οριοθέτηση νομικά του αγροτικού χώρου, λόγω έλλειψης στην πατρίδα μας
‘’Αγροτικού Κώδικα΄΄, με συνέπεια να θέτονται εμπόδια άγνοιας στην αγροτική
δραστηριότητα των εμπλεκομένων μερών και ιδιαίτερα των αγροτών.
Περιγραφή μαθήματος:
Εισαγωγή σε βασικές έννοιες δικαίου. Οδηγίες-Κανόνες. Αναπτυξιακός νόμος. Νέα
νομοθεσία για Σπόρους & Τοπικές Ποικιλίες. Ομάδες Παραγωγών (Ο.Π.). Νομοθεσία
Μεταποίησης Τροφίμων. Λαϊκές Αγορές (Παραγωγοί). Δημιουργία μικρής μεταποιητικής
μονάδας αγροτικών προϊόντων, κ.λ.π.
Περίγραμμα του εργαστηρίου:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω:
Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
Πρόσβαση στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ιστοχώρος του: eur-lex.europa.eu
Πηγές εθνικού δικαίου
77
Τίτλος Μαθήματος: ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΑΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
2606
Τύπ ος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ– Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Διεξοδική ανάλυση και μελέτη των ζητημάτων που αφορούν τις μεθόδους καλλιέργειας υπό
κάλυψη (εκτός εποχής) των πιο αντιπροσωπευτικών καρποδοτικών και άλλων λαχανικών.
Περιγραφή μαθήματος:
Καταγωγή,
βοτανική
ταξινόμηση,
περιγραφή,
εδαφοκλιματικές
απαιτήσεις,
πολλαπλασιασμός, γενετική βελτίωση, ποικιλίες, καλλιεργητική τεχνική, ασθένειες,
συγκομιδή, αποθήκευση, τυποποίηση, εχθροί και ασθένειες των παρακάτω λαχανικών υπό
κάλυψη: Αγγούρι, Τομάτα, Μελιτζάνα, πιπεριά, Μαρούλι, Πεπόνι, Καρπούζι, Κολοκύθι,
Φασολάκι.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Πολλαπλασιασμός λαχανικών θερμοκηπίου: Σπορά, μεταφύτευση (στάδιο κοτυληδόνων) σε
ατομικά
γλαστράκια.
Περιποιήσεις
σποροφύτων.
Μεταφύτευση
στο
θερμοκήπιο.
Καλλιεργητικές φροντίδες: υποστύλωση, κλάδεμα, αποφύλλωση. Εφαρμογή ορμονών.
Συγκομιδή, μετασσυλεκτικές φροντίδες, αποθήκευση, τυποποίηση, των παρακάτω λαχανικών
υπό κάλυψη: Αγγούρι, Τομάτα, Μελιτζάνα, πιπεριά, Μαρούλι, Πεπόνι, Καρπούζι, Κολοκύθι,
Φασολάκι. Καλλιέργειες υπό κάλυψη: περιγραφή, πολλαπλασιασμός, γενετική βελτίωση,
ποικιλίες, καλλιεργητική τεχνική, ασθένειες, συγκομιδή, αποθήκευση, τυποποίηση, εχθροί
και ασθένειες των παρακάτω λαχανικών υπό κάλυψη: Αγγούρι, Τομάτα, Μελιτζάνα, πιπεριά,
Μαρούλι, Πεπόνι, Καρπούζι, Κολοκύθι, Φασολάκι.
Βιβλιογραφία:
Buitelaar, K. 1983. Tomato research in the ‘’energy’’ greenhouse at Naadlwijk. Groente
en fruit, 38: 31-3.
Κανάκης, Α. 2004. Καλλιέργεια λαχανικών στο θερμοκήπιο. Τόμος Β΄: Αγγουριά,
78
Κολοκυθιά,
Καρπουζιά,
Πεπονιά,
φράουλα.
Εκδόσεις
Σταμούλης,
Αθήνα.
Μαυρογιαννόπουλος, Γ.Ν., 2005. Θερμοκήπια. Εκδόσεις Σταμούλης, Αθήνα.
Μπλέτσος, Φ.Α., 2009. Ο εμβολιασμός των λαχανικών. Εκδόσεις Έμβρυο. Ολύμπιος, Χ.Μ.
(2001). Η τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών στο θερμοκήπιο.
Εκδ. Α. Σταμούλης.
Vegetable Production Guide for Commercial Growers, 2010-11. Cooperative Extension
Service. University of Kentucky College of Agriculture. Lexington, KY, 40546.
Τίτλος
Μαθήματος:
ΣΠΑΝΙΑ
ΕΙΔΗ
ΚΑΙ
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕΝΩΝ ΦΥΤΩΝ
2607
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Η απόκτηση γνώσεων σχετικά με την ανάδειξη και προστασία των σπάνιων ειδών και
Ελληνικών ποικιλιών καλλιεργουμένων φυτών. Οι τοπικές ποικιλίες αποτελούν σπάνιο
γενετικό υλικό με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και μεγάλη σημασία για την εγχώρια γεωργική
παραγωγή.
Στόχος του μαθήματος είναι η κατανόηση και ανάδειξη των συγκριτικών
πλεονεκτημάτων που επιτυγχάνονται με τη διατήρηση και καλλιέργεια των
εγχώριων
φυτογενετικών πόρων και των τοπικών ποικιλιών για τους παραγωγούς αλλά και το
περιβάλλον καθώς και η ενημέρωση για το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις τοπικές
ποικιλίες και τα προϊόντα που παράγονται από αυτές.
Περιγραφή μαθήματος:
Αγροβιοποικιλότητα και φυτογενετικοί πόροι. Ανάδειξη και προστασία των σπάνιων ειδών
και Ελληνικών ποικιλιών καλλιεργουμένων φυτών. Κίνδυνοι από την απώλεια των τοπικών
ποικιλιών. Επιτόπια και ex-situ διατήρηση. Τράπεζες γενετικού υλικού. Άγριοι συγγενείς και
σημερινά καλλιεργούμενα είδη. Σπάνια είδη και μοναδικές ποικιλίες Ελληνικών
καλλιεργουμένων φυτών. Σιτηρά, λαχανοκομικά, αμπέλι και λοιπά καλλιεργούμενα είδη.
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις: κρόκος, μαστίχα Χίου, τοματάκι Σαντορίνης, φασόλια
Πρεσπών, τσακώνικη μελιντζάνα, φακές Εγκλουβής κλπ. Χαρακτηριστικά, βιοκλιματική τους
79
προσαρμογή και διατροφική τους αξία. Ανάδειξη των
προϊόντων που παράγονται από
σπάνιες τοπικές ποικιλίες, πιστοποίηση και προώθησή τους (ΠΟΠ, ΠΓΕ κλπ.).
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Σπάνια είδη και μοναδικές ποικιλίες Ελληνικών καλλιεργουμένων φυτών.
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις: κρόκος, μαστίχα Χίου, τοματάκι Σαντορίνης, φασόλια
Πρεσπών, τσακώνικη μελιντζάνα, φακές Εγκλουβής κλπ.
Βοτανική ταξινόμηση,
αναγνώριση, ταυτοποίηση. Σύγκριση με τις σημερινές καλλιεργούμενες ποικιλίες.
Βιοκλιματική προσαρμογή, Καλλιεργητικές τεχνικές. Επιτόπια και ex-situ διατήρηση των
τοπικών ποικιλιών. Οργάνωση και λειτουργία τράπεζας γενετικού υλικού. Αναπαραγωγή και
διατήρηση τοπικών ποικιλιών σε τράπεζες γενετικού υλικού. Μέθοδοι διάκρισης,
ταυτοποίησης, χαρακτηρισμού και ανάδειξης τοπικών ποικιλιών και εγχώριων φυτογενετικών
πόρων.
Βιβλιογραφία
Gaston KJ, Spicer I (2008). Βιοποικιλότητα. University Studio Press
Hawkes JG, Maxted N., Ford-Lloyd BV (2000).The Ex Situ Conservation of Plant Genetic
Resources. Kluwer Academic Publishers
Jan Engels (2002). Managing Plant Genetic Diversity. CABI Publishing
Brown AHD (1989). The Use of Plant Genetic Resources. Cambridge University Press.
Maxted N.,
Dulloo ME, Ford-Lloyd BV,
Frese L., Iriondo JM, Pinheiro de Carvalho
MAA (2012) Agrobiodiversity Conservation: Securing the Diversity of Crop Wild Relatives
and Landraces. CABI Publishing
Τίτλος Μαθήματος: ΦΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
2701
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
80
Αναγνώριση σημαντικών ασθενειών και εχθρών δενδρωδών και κηπευτικών καλλιεργειών,
αμπέλου, καλλωπιστικών φυτών και αποθηκευμένων γεωργικών προϊόντων και τροφίμων,
αναγνώριση των βασικών χαρακτήρων προσβολών από έντομα και ασθένειες στα
καλλιεργούμενα
φυτά
και
γεωργικά
προϊόντα.
Κατανόηση
των
προγραμμάτων
φυτοπροστασίας για οικονομικά σημαντικές καλλιέργειες της Χώρας.
Περιγραφή μαθήματος:
Επιπτώσεις επιζήμιων εχθρών και ασθενειών των φυτών στη γεωργία και το αστικό πράσινο.
Περιγραφή των σημαντικότερων ζωικών εχθρών (έντοµα, ακάρεα, φυτοπαρασιτικοί
νηµατώδεις), ασθενειών (µυκητολογικών, βακτηριολογικών, ιολογικών, φυτοπλασµάτων),
ζιζανίων, φανερόγαµων παρασίτων, και µη παρασιτικών ασθενειών των ανθοκηπευτικών,
των δενδρωδών, της αμπέλου και των αποθηκευμένων γεωργικών προϊόντων και τροφίμων.
Μέθοδοι
αντιμετώπισης,
αρχές
και
στρατηγικές
βιολογικής
και
Ολοκληρωμένης
Αντιμετώπισης των φυτοπαρασίτων, αρχές φυτοπροστασίας στο αστικό πράσινο.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Περιγραφή των σημαντικότερων συμπτωμάτων που εκδηλώνουν τα φυτοπαθογόνα των
ανθοκηπευτικών, των δενδρωδών και της αμπέλου. Αξιολόγηση, διαφορική διάγνωση,
ταυτοποίηση των πιθανών αιτίων της προσβολής. Μικροσκοπική παρατήρηση των
παθογόνων αιτίων, στερεοσκοπική παρατήρηση των ζωικών εχθρών. Γνώση της
µορφολογίας, των διακριτικών χαρακτηριστικών που τα διαφοροποιούν και επιτρέπουν τη
διάγνωσή τους.
Βιβλιογραφία:
Διάφοροι συγγραφείς. 1991. Φυτοπροστασία Ολοκληρωμένη Καταπολέμηση Ασθενειών &
Εχθρών. Εκδόσεις Αγροτεχνική ΕΑΕ.
Royal Horticultural Society. Ασθένειες και εχθροί όλων των φυτών. Εκδόσεις Ίριδα.
Ρούμπος, Ι. Ασθένειες & Εχθροί της αμπέλου. Εκδόσεις Σταμούλης.
Reiley, E. H. 2008. Φυτοτεχνία και φυτοπροστασία. Εκδόσεις Ίων.
Παναγόπουλος Χ. 2003. Ασθένειες Καλλωπιστικών Φυτών. Εκδόσεις Σταμούλης
Παναγόπουλος Χ. 2000. Ασθένειες Κηπευτικών Καλλιεργειών β έκδοση. Εκδόσεις
Σταμούλης
Τζανακάκης Μ.Ε. & Β.Ι. Κατσόγιαννος. 2003. Έντομα Καρποφόρων Δένδρων & Αμπέλου.
Εκδόσεις ΑγροΤύπος.
81
Τίτλος Μαθήματος: ΜΕΤΑΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
2702
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Το μάθημα έχει σκοπό την κατάρτιση των σπουδαστών σε θέματα: φυσιολογίας ανάπτυξης
και ωρίμανσης των οπωροκηπευτικών. αξιολόγησης και εφαρμογής μεθόδων και τεχνικών
ελέγχου της συλλεκτικής ωριμότητας και της ποιότητας φρούτων και λαχανικών, ορθής
μετασυλλεκτικής μεταχείρισης κατά την ταξινόμηση, συσκευασία, συντήρηση και μεταφορά
γεωργικών προϊόντων, με στόχο την διατήρηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών και
μετασυλλεκτικών χειρισμών για την ελαχιστοποίηση των μετασυλλεκτικών απωλειών.
Περιεχόμενο του μαθήματος:
Εισαγωγή στην μετασυλλεκτική φυσιολογία και τεχνολογία οπωροκηπευτικών και ανθέων.
Μετασυλλεκτικές απώλειες. Ο ρόλος της αναπνοής, της διαπνοής και της βιοσύνθεσης του
αιθυλενίου στην μετασυλλεκτική μεταχείριση των προϊόντων και την ένταση των απωλειών.
Η έννοια της ποιότητας και τα κριτήρια αξιολόγησης των ποιοτικών χαρακτηριστικών.
Κριτήρια συλλεκτικής ωριμότητας οπωροκηπευτικών και ανθέων. Συγκομιδή. Οργάνωση και
λειτουργία συσκευαστηρίων. Διαδικασία και υλικά συσκευασίας. Τυποποίηση αγροτικών
προϊόντων. Ποιοτικός έλεγχος. Τεχνικές και συνθήκες πρόψυξης. Βασικές αρχές λειτουργίας
και ελέγχου των ψυκτικών θαλάμων. Τεχνικές και συνθήκες συντήρησης ανά προϊόν.
Συνθήκες και προβλήματα κατά την μεταφορά των οπωροκηπευτικών και ανθέων προς τις
αγορές του εσωτερικού και του εξωτερικού. Ασυμβίβαστο στην συντήρηση και την μεταφορά
Μέσα
μεταφοράς.
Μετασυλλεκτικές
φυσιολογικές
ανωμαλίες
και
ασθένειες
οπωροκηπευτικών και ανθέων.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Συγκοµιδή- κριτήρια ποιότητας. Τυποποίηση και ποιοτικός έλεγχος νωπών προϊόντων. Υλικά
συσκευασίας. Μετρήσεις ποιοτικών χαρακτηριστικών των νωπών προϊόντων (σχήµα,
82
µέγεθος, χρώµα, συνεκτικότητα, οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, οξέα, σάκχαρα, διαλυτά
στερεά, θρεπτικά στοιχεία). Μετρήσεις των φυσιολογικών παραµέτρων των νωπών
προϊόντων (αναπνοή, διαπνοή, αιθυλένιο). Θάλαµοι συντήρησης προϊόντων. Ψυκτικοί
θάλαµοι,
θάλαµοι
ελεγχόµενων
ατµοσφαιρών,
τροποποιηµένες
ατµόσφαιρες.
Μετασυλλεκτικές φυσιολογικές ανωμαλίες και ασθένειες οπωροκηπευτικών και ανθέων.
Βιβλιογραφία :
Ε. Σφακιωτάκης. Μετασυλλεκτική Φυσιολογία και Τεχνολογία Οπωροκηπευτικών
Μ. Βασιλακάκης Μετασυλλεκτική Φυσιολογία , Μεταχείριση Οπωροκηπευτικών και
Τεχνολογία
A. Kader. Postharvest Technololy of Horticultural Crops
Δ. Λυδάκης. Μετασυλλεκτική Φυσιολογία και Τεχνολογία - Εγχειρίδιο Εργαστηριακών
Ασκήσεων.
Τίτλος Μαθήματος: ΥΔΡΟΠΟΝΙΚΕΣ-ΑΕΡΟΠΟΝΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
2703
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Σκοπός και Στόχοι του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η επιστημονική κατάρτιση των φοιτητών τόσο στην κλασική
υδροπονική, όσο και στην αεροπονική μέθοδο καλλιέργειας φυτών. Με το πέρας των
διαλέξεων οι φοιτητές να γνωρίζουν: τον βασικό τεχνικό εξοπλισμό και τις βασικές
καλλιεργητικές πρακτικές που εφαρμόζονται στην υδροπονία. Την αεροπονική τεχνολογία
που έχει αναπτυχθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς και τις βασικές καλλιεργητικές πρακτικές
και μελλοντικές εφαρμογές της.
Περιγραφή μαθήματος:
Υδροπονία: Kαλλιέργειες εκτός εδάφους(Soilless Cultures). Υδροπονικές καλλιέργειες.
Εξοπλισμός υδροπονικών μονάδων Σύνθεση θρεπτικών
διαλυμάτων.
Λιπάσματα που
χρησιμοποιούνται στην υδροπονία. Συστήματα παρασκευής θρεπτικών διαλυμάτων. Κανόνες
83
παρασκευής των πυκνών διαλυμάτων. Συστήματα παροχής του θρεπτικού διαλύματος στα
φυτά. Ρύθμιση της άρδευσης. Υποστρώματα και Κανάλια ανάπτυξης καλλιεργειών.
Συστήματα
υδροπονικών
καλλιεργειών: Ανοικτά
υδροπονικά
συστήματα.
Κλειστά
υδροπονικά συστήματα. Συστήματα επίπλευσης (float system). Συστήματα N.F.T., Σύστημα
N.G.S. Συστήματα aquaculture. Υδροπονικές καλλιέργειες λαχανικών και ανθοκομικών
φυτών. Αεροπονία: Ιστορική αναδρομή. Βασικές αρχές της Αεροπονίας. Πλεονεκτήματα
και μειονεκτήματα. Σύγχρονα Αεροπονικά συστήματα καλλιέργειας: Συστήματα χαμηλής
πίεσης (Low pressure units) Επαγγελματικά συστήματα (commercial systems) Αεροπονικό
σύστημα καλλιέργειας κονδύλων (πατατόσπορος) Vertical aeroponic growing system
(κατακόρυφη καλλιέργεια αεροπονίας) Αεροπονική
βιολογική καλλιέργεια,
Συστήματα
αεροπονίας της ΝΑΣΑ. Garden Towers. Πλήρως αυτοματοποιημένο αεροπονικό σύστημα
καλλιέργειας φυτών. Αεροπονική καλλιέργεια λαχανικών και ανθοκομικών φυτών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ανοικτά
υδροπονικά
συστήματα.
Κλειστά
υδροπονικά
συστήματα.
Συστήματα
επίπλευσης(float system). Συστήματα N.F.T., Σύστημα N.G.S. Συστήματα aquaculture.
Υδροπονικές καλλιέργειες λαχανικών και ανθοκομικών φυτών. Κατάρτιση σύνθεσης
θρεπτικού διαλύµατος για καλλιέργειες κηπευτικών και ανθοκοµικών ειδών. Ανάλυση και
προετοιµασία των επιµέρους συστηµάτων της υδροπονικής εγκατάστασης (σύστηµα
παρασκευής, παροχής θρεπτικού διαλύµατος, υποδοχείς φυτών και υποστρωµάτων κ.λπ.) για
την εγκατάσταση των φυτών. Εγκατάσταση υδροπονικής καλλιέργειας (κηπευτικών ή
ανθοκοµικών ειδών). Αεροπονικά συστήματα καλλιέργειας: Συστήματα χαμηλής πίεσης (Low
pressure units) Επαγγελματικά συστήματα (commercial systems) Αεροπονικό σύστημα
καλλιέργειας κονδύλων (πατατόσπορος). Vertical aeroponic growing system (κατακόρυφη
καλλιέργεια αεροπονίας) Αεροπονική βιολογική καλλιέργεια, Συστήματα αεροπονίας της
ΝΑΣΑ. Garden Towers. Πλήρως αυτοματοποιημένο αεροπονικό σύστημα καλλιέργειας
φυτών. Αεροπονική καλλιέργειεα λαχανικών και ανθοκομικών φυτών.
Βιβλιογραφία:
Adams, P., 2002. Nutritional control in hydroponics. In: Savvas, D., Passam, H.C. (eds).
Hydroponic Production of Vegetables and Ornamentals. Embryo Publications, Athens,
Greece, pp. 211-261.
84
Hassal and Associates Pty Ltd, 2001. Hydroponics as an Agricultural Production System. A
report for the Rural Industries Research and Development Corporation. Publication No
01/141 November 2001.
Hochmuth G., Ηochmuth r., 2003. Open field Soilless culture of vegetables. University of
Florida, Ifas Extension.
Τίτλος Μαθήματος: ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
2704
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Σκοπός και Στόχοι του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η επιστημονική κατάρτιση των φοιτητών στις αρχές της
βιολογικής γεωργίας, Ο φοιτητής να κατανοήσει τις αρχές της βιολογικής γεωργίας και να
είναι σε θέση να εφαρμόσει εναλλακτικές μεθόδους καλλιέργειας των φυτών και προστασίας
τους, χωρίς την χρήση χημικών σκευασμάτων και ανόργανων λιπασμάτων.
Περιγραφή μαθήματος:
Ορισμοί
και
αρχές
βιολογικής
γεωργίας.
Αειφορική
γεωργία
και
διαχείριση
αγροοικοσυστήματων. Εθνική και κοινοτική νομοθεσία για την βιολογική γεωργία. Βιολογική
καλλιέργεια. Γονιμότητα και τρόποι κατεργασίας του εδάφους σύμφωνα με τις αρχές τις
βιολογικής γεωργίας. Συγκαλλιέργειες Αμειψισπορές, – Εναλλαγή καλλιεργειών. Λίπανση
καλλιεργειών και διαχείριση θρεπτικών στοιχείων στην βιολογική γεωργία. Φυτοπροστασία
και φυτοπροστατευτικές ουσίες στην βιολογική γεωργία. Ποιοτικά χαρακτηριστικά
προϊόντων βιολογικής γεωργίας. Οικονομική διαχείριση βιοκαλλιεργειών. Η αγορά των
βιολογικών προϊόντων. Συσκευασία, προβολή και προώθηση προϊόντων βιολογικής γεωργίας.
Παραγωγή, επεξεργασία και διακίνηση των βιολογικών προϊόντων. Βιολογική κτηνοτροφία.
Εφαρμογή της βιολογικής γεωργίας στην καλλιέργεια της ελιάς, των εσπεριδοειδών, των
πυρηνόκαρπων,, της αμπέλου, των λαχανικών, και των φυτών μεγάλης καλλιέργειας.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
85
Γονιµότητα εδαφών. Βασικές επιλογές της Βιολογικής Γεωργίας (χλωρή λίπανση,
αµειψισπορά, ενδιάµεση καλλιέργεια, συγκαλλιέργεια, εδαφοκάλυψη). Κοµποστοποίηση.
Μέθοδοι κοµποστοποίησης. Βιολογικά λιπάσµατα (οργανικά και ανόργανα - περιγραφή,
χρήση, ιδιότητες). ∆ιαχείριση εδαφών στη Βιολογική Γεωργία Μηχανισµοί άµυνας φυτών.
Καταπολέµηση εχθρών και ασθενειών µε βιολογικά µέσα. Βιολογικά φυτοπροστατευτικά
σκευάσµατα.
Βιβλιογραφία:
Άλκιμος Αν., Βιοκαλλιέργειες Εκδόσεις Ψύχαλος, Αθήνα, 1990
Alloway,B J. Chemical Principles of Environmental Pollution Chapman & Hall, 1993
Lampkin N., Orgzanic Ferming, Ipswich:Farming Press, 1997
Πολυράκης Ι. Περιβαλλοντική Γεωργία. Αθήνα 2003
Σιδηράς Ν. Βιολογική Γεωργία- Φυτική Παραγωγή. Αθήνα 2005
ΕΠΙΛΟΓΕΣ 7ου ΕΞΑΜΗΝΟΥ
Τίτλος Μαθήματος: ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
2705
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Η απόκτηση γνώσεων σχετικά με τις αρχές και τις μεθόδους της Βιοτεχνολογίας. Η
εξοικείωση με τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε ένα ευρύ φάσμα τομέων με έμφαση στις
εφαρμογές στη γεωργική παραγωγή. Η αποτίμηση των επιδράσεων, των πιθανών επιπτώσεων
καθώς και οι ηθικές προεκτάσεις από τη χρήση της Βιοτεχνολογίας σε κοινωνικό, οικονομικό
και πολιτικό επίπεδο.
Περιγραφή μαθήματος:
Αρχές γονιδιακού χειρισμού: κλωνοποίηση, περιοριστικά ένζυμα, λιγάσες, φορείς
κλωνοποίησης, γονίδια επιλογής και αναφοράς, μετασχηματισμός σε βακτήρια, επιλογή των
86
κλώνων και εντοπισμός των ενθέσεων, κατασκευή περιοριστικών χαρτών, γονιδιωματικές και
cDNA βιβλιοθήκες. Ενίσχυση νουκλεοτιδικών αλληλουχιών
(PCR),
Αλληλούχιση και
Χαρτογράφηση γονιδίων και οργανισμών. Μεθοδοι μεταφοράς DNA - διαγονιδιακά φυτά.
Εφαρμογές της γενετικής μηχανικής για τη δημιουργία διαγονιδιακών φυτών με έμφαση α)
στη δημιουργία φυτών ανεκτικών-ανθεκτικών σε ιούς, έντομα, ασθένειες ζιζανιοκτόνα,
αβιοτικές καταπονήσεις β) στη τροποποίηση του μεταβολικού προφίλ τους γ) στη παραγωγή
βιομορίων (ενζυμα, φαρμακευτικές ουσίες κλπ.). Ιστοκαλλιέργεια-κυτταροκαλλιέργεια.
Διαγονιδιακά ζώα: Τεχνικές για την ανάπτυξη διαγονιδιακών ζώων. Διαγονιδιακά αγροτικά
ζώα. Εκτροφή διαγονιδιακών Ζώων. Εφαρμογές των διαγονιδιακών ζώων. Μοριακοί Δείκτες
και η χρήση τους στη βελτίωση. Οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις από την εφαρμογή
των βιοτεχνολογικών μεθόδων. Θέματα βιοηθικής και προστασίας του καταναλωτή
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Εξοικείωση με το εργαστήριο, κανόνες ασφαλείας. Μονάδες μέτρησης, αριθμητικοί
υπολογισμοί
και
παρασκευή
διαλυμάτων
που
χρησιμοποιούνται
στο
εργαστήριο
βιοτεχνολογίας. Απομόνωση DNA. Ενίσχυση νουκλεοτιδικών αλληλουχιών με PCR.
Αναζήτηση και σχεδιασμός εκκινητών έναρξης από βάσεις δεδομένων.
Κλωνοποίηση
νουκλεοτιδικών αλληλουχιών σε φορείς μετασχηματισμού. Μετασχηματισμός σε βακτήρια.
Πέψη DNA με ενδονουκλεάσες περιορισμού. Ηλεκτροφόρηση νουκλεϊκών οξέων και
πρωτεϊνών
σε
πηκτώματα
αγαρόζης
και
πολυακρυλαμίδης
αντίστοιχα.
Σύγκριση
νουκλεοτιδικών και πρωτεϊνικών αλληλουχιών.
Βιβλιογραφία
Χατζόπουλος Π (2001). Βιοτεχνολογία Φυτών. EMBΡΥΟ Εκδ., 2001
Τριανταφυλλίδης Κ (2006). Βιοτεχνολογία ζώων. Εκδ. Αφοι Κυριακίδη.
Savage EN, Rossner AG, Finke GD (2004). Βιοτεχνολογικές Εφαρμογές. Εκδ. Ιων.
Slater Α., Scott N.W., Fowler M.R (2008) Plant Biotechnology: The Genetic Manipulation of
Plants. Oxford University Press.
Altman A., Hasegawa P.M. (2011). Plant Biotechnology and Agriculture: Prospects for the
21st Century. Academic Press.
Holland AJ, Johnson AJ (2013). Animal Biotechnology and Ethics. Springer
Ranga MM (2007). Animal Biotechnology. Agrobios India.
87
Τίτλος Μαθήματος: ΑΓΓΛΙΚΑ ΟΡΟΛΟΓΙΑ
2706
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ/Επιλογής Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η εκμάθηση της σημαντικότερης αγγλικής ορολογίας που
χρησιμοποιείται στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα της γεωπονικής επιστήμης.
Περιγραφή μαθήματος:
Διδασκαλία ειδικού λεξιλογίου στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα της γεωπονικής επιστήμης
μέσω αυθεντικών ή και ημι-αυθεντικών κειμένων ειδικότητας και εφαρμογή του σε ασκήσεις.
Συνώνυμα, αντίθετα, παράγωγα, ιδιωματισμοί κλπ. Ανάπτυξη δεξιοτήτων στην κατανόηση
και παραγωγή γραπτού και προφορικού λόγου γεωπονικού περιεχομένου: κατανόηση
κειμένου, σύνθεση και ανάπτυξη παραγράφου, περιλήψεις κ.λπ. Αναφορά σε γραμματικά και
μορφο-συντακτικά φαινόμενα: χρόνοι, βοηθητικά ρήματα, παθητική φωνή, υποθετικές
προτάσεις κ.ά. Ασκήσεις μετάφρασης κειμένων ειδικότητας.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ορολογία στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα της γεωπονικής επιστήμης στους κλάδους
Φυτικής Παραγωγής, Ζωικής Παραγωγής και Αγροτικής Οικονομίας.
Βιβλιογραφία
Καζαμία-Χρήστου Β., Ζιάκα Ι. (2006). English for Agricultural Sciences. University Studio
Press.
Slaght J., Harben P. (2009). English for Academic Study: Reading - Course Book. 2nd ed.,
Έκδοση Α. Μπέτση.
McCormack J., Slaght J. (2009). English for Academic Study: Extended Writing & Research
Skills - Course Book. 2nd ed., Έκδοση Α. Μπέτση.
88
Τίτλος
Μαθήματος:
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ
ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ
2707
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Η κατανόηση από τους φοιτητές της έννοιας της αειφορικής γεωργίας και της
ολοκληρωμένης διαχείρισης του αγροτικού οικοσυστήματος. Τα κύρια στοιχεία της ορθής
γεωργικής
πρακτικής
και
της
επίδρασής
της
στο
περιβάλλον.
Διαχείριση
αγροοικοσυστημάτων αειφορικής γεωργίας.
Περιγραφή μαθήματος:
Τι είναι η αειφορία και ποιος ο ρόλος του περιβάλλοντος. Αγρο-οικοσυστήματα. Γονιμότητα
εδάφους και τρόποι επηρεασμού αυτής. Αειφορικότητα εδάφους Οικονομική βιωσιμότητα
καλλιεργειών.
Ολοκληρωμένα
Συστήματα
Γεωργικής
Ολοκληρωμένης Διαχείρισης και πλεονεκτήματα
Παραγωγής,
Οφέλη
της
των προϊόντων ολοκληρωμένης
διαχείρισης. Συστήματα ποιότητας Ολοκληρωμένης διαχείρισης. Μέθοδοι Ολοκληρωμένης
Διαχείρισης Καλλιεργειών, Ολοκληρωμένη Παραγωγή, Πολλαπλή συμμόρφωση. Μέτρα και
μέσα της Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας. Ολοκληρωμένη Αντιμετώπιση Ζιζανίων.
Εκπαίδευση των καλλιεργητών. Ολοκληρωμένη παραγωγή ελιάς , Ολοκληρωμένη παραγωγή
Οπωροφόρων,
Ολοκληρωμένη
παραγωγή
λαχανοκομικών,
δενδροκομικών
και
αμπελοκομικών καλλιεργειών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ολοκληρωμένα Συστήματα Γεωργικής Παραγωγής. Μέθοδοι Ολοκληρωμένης Διαχείρισης
Καλλιεργειών, Ολοκληρωμένη Παραγωγή, Πολλαπλή συμμόρφωση. Μέτρα και μέσα της
Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας. Ολοκληρωμένη Αντιμετώπιση Ζιζανίων. Εκπαίδευση των
καλλιεργητών. Ολοκληρωμένη παραγωγή ελιάς , Ολοκληρωμένη παραγωγή Οπωροφόρων,
Ολοκληρωμένη
παραγωγή
λαχανοκομικών,
καλλιεργειών.
89
δενδροκομικών
και
αμπελοκομικών
Βιβλιογραφία:
Αναστάσιος Άλκιμος ,ΒΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ,1990 , Εκδ. Ψύχαλος, Αθήνα ISBN 9607920-04X.
Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας (ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.), (2000). Βιολογική γεωργία. Κόστος,
αποδοτικότητα, ανάλυση αγοράς και στρατηγικές marketing, Εκδόσεις ,Σταμούλη
Α.Ε.Αθήνα, ISBN: 9789603513261.
Φωτόπουλος Χρήστος: (2000). Ελληνική Διεπιστημονική Εταιρεία για τη Βιολογική
Γεωργία, Αγροτοπεριβαλλοντική πολιτική για μια βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου. Πρακτικά
αγροτοπεριβαλλοντικής συνάντησης εργασίας (workshop), Εκδόσεις ,Σταμούλη Α.Ε.Αθήνα,
ISBN: 978-960-351-320-9
Τίτλος Μαθήματος: ΚΗΠΟΤΕΧΝΙΑ-ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΠΙΟΥ
2708
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Στόχος / σκοποί μαθήματος:
Εισαγωγή στα βασικά στοιχεία της Κηποτεχνίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου, ανάλυση των
τριών διαστάσεων της επιστήμης της τέχνης και τεχνικής καθώς και της μεθοδολογίας
σχεδιασμού και διαχείρισης υπαίθριων χώρων. Να καταστήσει ικανούς τους σπουδαστές στον
σχεδιασμό κήπων και πάρκων, στην επιλογή, χρήση και διαχείριση του φυτικού υλικού και
εκπόνηση κηποτεχνικών μελετών και εφαρμογών.
Περιεχόμενο του μαθήματος:
Βασικές εισαγωγικές έννοιες και ορισμοί. Ιστορική ανασκόπηση - εξέλιξη της Κηποτεχνίας
και Αρχιτεκτονικής Τοπίου. Σύγχρονες τάσεις σχεδιασμού υπαίθριων χώρων. Βασικές αρχές
σχεδιασμού του κήπου. Μεθοδολογία σχεδιασμού, ανάλυση και οργάνωση του χώρου. Φυτά
Κηποτεχνίας.
Επιλογή, χρήση και χειρισμός του φυτικού υλικού. Εγκατάσταση και
διαχείριση χλοοτάπητα. Χρήση φυσικών και τεχνιτών υλικών. Κηποτεχνικές κατασκευές.
90
Εγκατάσταση και συντήρηση κήπων και πάρκων. Εκπόνηση κηποτεχνικών μελετών.
Θεματικοί κήποι.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Η έννοια της κλίμακας και εφαρμογές της. Χαρτογράφηση περιοχής και αποτύπωση αυτής σε
κλίμακα. Μεθοδολογία ανάλυσης του χαρακτήρα κάθε περιοχής. Σχεδιασμός αρχικού
σχεδίου, καθορισμός και ανάλυση των χώρων χρήσης. Στοιχεία και αρχές σχεδιασμού.
Εφαρμογή φυτικού υλικού ή σκληρών υλικών σε συγκεκριμένους χώρους διαφορετικών
αναγκών. Παρουσίαση και ανάλυση μελετών γνωστών αρχιτεκτόνων τοπίου. Σχεδιασμός
κήπων στον υπολογιστή με την χρήση του προγράμματος 3D Landscape. Διαμόρφωση
περιβάλλοντος χώρου κτιρίων και αποτύπωση αυτού σε τοπογραφικό.
Βιβλιογραφία:
Αντωνιδάκη-Γιατρομανωλάκη, Άννα, 1998. Στοιχεία Κηποτεχνίας και Αρχιτεκτονικής
Τοπίου. Τ.Ε.Ι. Κρήτης
Brookes, J. 1994. Αρχιτεκτονική και σχεδιασμός κήπων. Μαλλιαρός-παιδεία.
Carpender, P. L., Walker, T. D. 1990. Plants in the Landscape. W.H. Freeman and Co.N.Y.
Oxford.
Church, T.D., Hall, G., Laurie, M. 1995. Gardens are for people. University of California
Press.
Ingels, J. E. 1997. Landscaping: Principles & practices 5th Edition. Delmar Publishers Inc.
Τσαλικίδη, Ι. 1995. Σύγχρονοι Ελληνικοί κήποι.
Williams R. 1995. The Garden Designer. The royal Horticultural Society, Frances Lincoln.
Τίτλος Μαθήματος: ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ
2709
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
91
Στόχος του μαθήματος είναι η εκπαίδευση των φοιτητών στη γεωργία ακριβείας (Precision
Agriculture) η οποία χρησιμοποιεί πληροφορίες προσδιορισμένες ως προς το χώρο και το
χρόνο, προκειμένου να μεγιστοποιήσει την αποδοτικότητα των καλλιεργειών και να
ελαχιστοποιήσει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Περιγραφή μαθήματος:
Η έννοια της παραλλακτικότητας, Χωρική παραλλακτικότητα, μεταβολή των ιδιοτήτων
και των χαρακτηριστικών του εδάφους, της καλλιέργειας και άλλων παραμέτρων του
αγροτεμαχίου, με την αλλαγή θέσης μέσα στο αγροτεμάχιο, Χρονική παραλλακτικότητα,
Προβλεπτική παραλλακτικότητα, ασυμφωνία μεταξύ των προβλεπόμενων και των
πραγματικών τιμών. Εντοπισμός της παραλλακτικότητας εξωτερικών και εσωτερικών
ιδιοτήτων του εδάφους. Εκτίμηση των θρεπτικών αναγκών των καλλιεργειών, Έγκαιρος
εντοπισμός ασθενειών ή προβληματικών περιοχών και υπολογισμός των απωλειών,
Εντοπισμός περιοχών με ζιζάνια, Υπολογισμός της περιεκτικότητας διαφόρων ουσιών
στις καλλιέργειες, Πρόβλεψη της παραγωγής, Συνδυασμός πεδίων, Χρήση Γ.Π.Σ και
δορυφορικών
εικόνων,
χρήση
αισθητήρων,
συστήματα
εντοπισμού
θέσης.
Παρακολούθηση της απόδοσης των καλλιεργειών, Συστήματα μεταβαλλόμενης
εφαρμογής (λιπασματοδιανομείς, σπορείς, ψεκαστήρες, κ.ά.) και εφαρμογές. Συστήματα
και μηχανισμοί καταγραφής δεδομένων όπως χάρτες αποδόσεων, εργαστηριακές
αναλύσεις, τηλεπισκόπηση.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Εφαρμογές της ψηφιακής χαρτογραφίας στη γεωργία ακριβείας. Εισαγωγή, επεξεργασία και
απόδοση χαρτογραφικών στοιχείων. Επιφανειακή μοντελοποίηση και χωρική παρεμβολή.
Πηγές δεδομένων και τεχνολογίες συλλογής, εφαρμογές στη γεωργία,
Σύνθεση και
παραγωγή θεματικών χαρτών σε ψηφιακό περιβάλλον.
Βιβλιογραφία:
Ancha Srinivasan (ed): Handbook of precision agriculture. Principles and applications. The
Haworth Press Inc., New York, 683 pp, ISBN-13: 978-1-56022-945-4
Allen, R.G., Pereira, S.L., Raes, D. and Smith, M., (1998) Crop Evapotranspiration
Guidelines for computing crop water requirements, FAO Irrigation and Drainage Paper 56,
FAO, Rome, Italy.
Charlesworth, P., (2000) Soil Water Monitoring, CSIRO Land and Water, Australia.
92
Danalatos, G.N., (1992) Quantified analysis of selected land use systems in the Larissa
region, Greece,PhD Thesis, Agricultural University, Wageningen, Netherlands, pp.133, 175207
Hatzopoulos, N. John, (2008) Topographic Mapping, Covering the Wider Field of Geospatial
Information
Science
&
Technology
(GIS&T),
ISBN-10:
1581129866,
ISBN-13:
9781581129861, Universal Publishers, 740 pages.
Soil Survey Staff, (1975) Soil Taxonomy: A Basic System of Soil Classification for Making
and Interpreting Soil Surveys, USDA Natural Resources Conservation Service, USA
Εφαρμογές
Λογισμικού
ArcGIS
9x
με
Απλά
Λόγια,
Κουτσόπουλος
Κωστής
Χ.,Ανδρουλακάκης Νίκος Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών και Ανάλυση Χώρου,
Κουτσόπουλος Κωστής Χ.
ΙΙ. ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
4ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τίτλος Μαθήματος: (Ανατομία Αγροτικών Ζώων
Κωδικός: 3401
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 7,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Το μάθημα αποσκοπεί στην κατανόηση των βασικών δομών και οργάνων που αποτελούν τους
οργανισμούς των αγροτικών ζώων, στην
εκμάθηση της δομής των διαφόρων τύπων
κυττάρων, των ιστών, των οργάνων και των διαφόρων συστημάτων των οργανισμών σε
σχέση με την τοπογραφία τους στο σώμα καθώς και τις διαφοροποιήσεις αυτών στα
παραγωγικά ζώα.
Περιγραφή μαθήματος:
Ταξινόμηση και περιγραφή των κυττάρων και των ιστών. Κινητικό σύστημα (οστεολογία,
συνδεσμολογία, μυολογία). Νευρικό σύστημα (κεντρικό νευρικό σύστημα, περιφερικό
93
νευρικό σύστημα, αυτόνομο νευρικό σύστημα). Αισθητήρια όργανα. Κυκλοφορικό σύστημα.
Πεπτικό σύστημα. Αναπνευστικό σύστημα. Ουροποιητικό σύστημα. Γεννητικό σύστημα
αρσενικού και θηλυκού. Στοιχεία εμβρυογένεσης και εμβρυολογίας.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Οστεολογία: Οστά κεφαλής, σπονδυλική στήλη, σκελετός θώρακος, σκελετός προσθίωνοπισθίων άκρων. Συνδεσμολογία, κύριες αρθρώσεις. Ιστολογία-λεπτή υφή γραμμωτού, λείου
και καρδιακού μυϊκού ιστού. Ανατομικά συστήματα: Κυκλοφορικό καρδιά, αγγεία, λεμφικό,
αναπνευστικό σύστημα πνεύμονες, πεπτικό σύστημα: διαφορές μεταξύ μηρυκαστικών και
μονογαστρικών ζώων. Ήπαρ. Πάγκρεας. Ουροποιητικό σύστημα. Νεφροί ουροδόχος κύστη.
Γεννητικό σύστημα αρσενικού και θηλυκού. Ενδοκρινικό σύστημα. Υπόφυση. Επίφυση.
Θυρεοειδής. Παραθυρεοειδείς αδένες. Επινεφρίδια. Μαστός. Ανατομία πτηνών: παρουσίαση
όλων των οργάνων και συστημάτων.
Βιβλιογραφία
Μιχαήλ, Σ.(1991). Ιστολογία, Εκδόσεις Αφοί Κυριακίδη, Θεσ/νίκη.
Μιχαήλ Σ.Γ. (1997). Συγκριτική Ανατομική των Κατοικίδιων Θηλαστικών. Εκδόσεις Αφοί
Κυριακίδη Θεσ/νίκη.
Αστεριάδης Γ. & Γούλας Π. (2004). Συγκριτική Ανατομική και Ιστολογία των Αγροτικών
Ζώων και Πτηνών. Έκδοση Π. Γούλα.
H. O. McCracken, R.A. Kainer, T. L. Spurgeon (2008). Έγχρωμος άτλας ανατομικής των
παραγωγικών ζώων. Α & Σ Σαββάλας Α.Ε.
König H.E. &, Liebich H.G. (2009) Veterinary Anatomy of Domestic Mammals: Textbook
and Colour Atlas, 4th ed., Manson Publishing Ltd.
Frandson RD, Wilke WL, Dee Fails A (2009). Anatomy and Physiology of Farm Animals, 7th
Edition. Wiley-Blackwell.
Colville T.P. & Bassert J.M. (2009). Clinical Anatomy and Physiology - Laboratory Manual
for Veterinary Technicians, Elsevier.
Τίτλος Μαθήματος: (Φυσιολογία Αγροτικών Ζώων
Κωδικός: 3402
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,0
94
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Ο στόχος του μαθήματος είναι οι σπουδαστές να αποκτήσουν θεωρητικές και πρακτικές
γνώσεις αναφορικά με τη φυσιολογία του κυττάρου οι λειτουργίες του οποίου καθορίζουν τη
ζωή και την παραγωγή των αγροτικών ζώων. Με βάση τις γνώσεις αυτές οι σπουδαστές θα
μπορούν να κατανοήσουν τις βασικές αρχές που στηρίζεται η λειτουργία των οργανισμών,
τον τρόπο που οι διάφορες λειτουργίες αλληλεπιδρούν και συντονίζονται για την ανάπτυξη,
αναπαραγωγή και προσαρμογή του οργανισμού στο περιβάλλον.
Περιγραφή μαθήματος:
Στο μάθημα περιγράφονται οι βασικές αρχές της λειτουργίας του ζωικού οργανισμού.
Περιγράφεται η λειτουργία του κυττάρου, των ιστών, των οργάνων και των συστημάτων του
σώματος. Μελετώνται τα υγρά του σώματος και η διατήρηση της οξεοβασικής ισορροπίας.
Το αίμα και οι λειτουργίες του. Κυκλοφορία – καρδιά και περιφερειακή κυκλοφορία.
Αναπνευστικό σύστημα. Λέμφος και λεμφικό σύστημα. Νευρομυϊκή δραστηριότητα. Πεπτικό
σύστημα και απορρόφηση θρεπτικών στοιχείων. Λειτουργίες ενδοκρινών αδένων. Ρόλος των
ορμονών.
Μεταβολισμός
και
θερμορύθμιση. Ανοσοποιητικό
σύστημα.
Φυσιολογία
αναπαραγωγής.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Θερμορύθμιση και διατήρηση οξεοβασικής ισορροπίας. Ανάλυση αίματος, ομάδες αίματος,
αιματοκρίτης ερυθροκύτταρα και λευκοκύτταρα, προσδιορισμού τύπου όγκου και ποσότητα
ερυθροκυττάρων. Ανάλυση ούρων. Προσδιορισμός pH ειδικού βάρους κλπ. Ανίχνευση
σακχάρου και προσδιορισμός λευκώματος και κετονοσωμάτων στα ούρα. Διάγνωση οίστρου
και εγκυμοσύνης. Ποσοτική εκτίμηση και προσδιορισμός αναπαραγωγικών ορμονών, FSH,
LH. Μακροσκοπική παρατήρηση και εκτίμηση ποιότητας κινητικότητας και ποσότητας
σπέρματος.
Βιβλιογραφία
Σμοκοβίτης Α (2008). Βασικές αρχές φυσιολογικής λειτουργίας του οργανισμού. Θεσ/νίκη
University Studio Press.
95
Σμοκοβίτης Α. Λεξικό όρων της φυσιολογίας και φυσιοπαθολογίας, Θεσ/νίκη 2005,
University Studio Press
Reece W (2004). Duke’s Physiology of Domesτιc Animals. 12th ed., Comstock Publishing
Assoc.
Grist Α (2006). Poultry Inspection-Anatomy & Physiology. 2nd Edition, Nottingham
University Press.
Frandson RD, Wilke WL, Dee Fails A (2009). Anatomy and Physiology of Farm Animals, 7th
Edition. Wiley-Blackwell.
Τίτλος Μαθήματος: (Μικροβιολογία – Ανοσολογία Αγροτικών Ζώων
Κωδικός: 3403
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Δ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η μελέτη των μικροβίων με βάση τις ιδιότητές και τα κυριότερα
χαρακτηριστικά τους. Στόχο αποτελούν η κατανόηση της σχέσης των μικροοργανισμών με τις
ασθένειες των ζώων και την ασφάλεια των τροφίμων, η εκμάθηση της βιολογίας των
μικροοργανισμών, των μηχανισμών παθογόνου δράσης καθώς και των διαγνωστικών
τεχνικών για την απομόνωση και ταυτοποίησή τους στο εργαστήριο και τέλος μελετάται η
ανοσολογία ως μηχανισμός προστασίας των ζώων από τα λοιμώδη νοσήματα.
Περιγραφή μαθήματος:
Στα θέματα πού μελετώνται στο μάθημα περιλαμβάνονται ζητήματα όπως: ταξινόμηση των
μικροοργανισμών, μορφολογία και δομή τους. Βιοσύνθεση και μεταβολισμός φυσιολογία και
γενετική
των
μικρόβιων
.
Μηχανισμοί
δράσης
των
μικροβίων. Αλληλεπίδραση
μικροοργανισμών και περιβάλλοντος. Ανάπτυξη σε θρεπτικά υποστρώματα, μηχανισμός
παθογόνου δράσης, σχέση μεταξύ μικροβίων και οργανισμών. Περιγραφή ιών, βακτηρίων,
μυκήτων και πρωτόζωων που ενδιαφέρουν τη ζωική παραγωγή. Απομόνωση – Καλλιέργεια Ταυτοποίηση των μικροβίων. Ανοσολογικοί μηχανισμοί, ανοσολογικά κύτταρα, ανοσολογικές
αντιδράσεις. Ενεργητική - παθητική ανοσία. Αντιγόνα. Αντισώματα. Χυμική - κυτταρική
96
ανοσία. Μέθοδοι ελέγχου αντίδρασης - αντιγόνου - αντισώματος - Υπερευαισθησία. Κλινική
μικροβιολογία. Σχέση με τη δημόσια υγεία. Μικροβιολογία ζωοκομικών προϊόντων.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Εξοικείωση με το εργαστήριο, κανόνες ασφαλείας. Εργαστηριακός εξοπλισμός αποστείρωση.
Παρασκευή θρεπτικών υποστρωμάτων. Παρασκευή αγαρ, ζωμού και πεπτονούχου νερού.
Υγρές και στερεές καλλιέργειες μικροβίων. Ανάπτυξη μικροβίων σε διάφορα υποστρώματα,
ενοφθαλμισμός. Μικροσκοπία παρατήρηση και διάκριση μικροοργανισμών.
Παρασκευή
επιχρισμάτων, νωπά και ξηρά επιχρίσματα. Χρώσεις επιχρισμάτων, χρώση φουξίνης
νιγροσίνης, gram κλπ. Παρασκευή αντιβιογράμματος.
Βιβλιογραφία
Μπεζιρτζόγλου, Ε. (2005). Γενική Μικροβιολογία. Εκδόσεις Παρισιάνου. Αθήνα.
Κοπτόπουλος, Σ. Γ. (2008). Στοιχεία κτηνιατρικής ανοσολογίας. 4η έκδοση. Αφοί Κυριακίδη.
Θεσσαλονίκη.
Madigan, M.T., Martinko, J.M. and J. Parker. (2005). Brock. Βιολογία των μικροοργανισμών.
Τόμος I. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Ηράκλειο.
Madigan, M.T.,Martinko, J.M. and J. Parker (2007). Brock. Βιολογία των μικροοργανισμών.
Τόμος II. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Ηράκλειο.
Tizard, I.R. 2011. Κτηνιατρική Ανοσολογία. 9η έκδοση. Επιστημονικές Εκδόσεις Παρισιάνου
Α.Ε. Αθήνα.
Quinn, P.J., Markey, B.K., Carter, M.E., Donnelly, W.J. and F.C. Leonard. (2002). Veterinary
Microbiology and Microbial Disease. Blackwell Science. London.
Τίτλος Μαθήματος: (Κτηνοτροφικές Εγκαταστάσεις & Εξοπλισμός
Κωδικός: 3404
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Δ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
97
Σκοπός του μαθήματος είναι η κατάρτιση των φοιτητών στο σχεδιασμό και την κατασκευή
σταβλικών εγκαταστάσεων για την άνετη διαβίωση και προστασία των παραγωγικών ζώων.
Επιπλέον στόχο αποτελεί η κατανόηση του τρόπου οργάνωσης, σχεδιασμού και κατασκευής
των κτηνοτροφικών μονάδων, της ρύθμισης των αναγκαίων περιβαλλοντικών και
κλιματολογικών συνθηκών για τα παραγωγικά ζώα, καθώς και η απόκτηση γνώσης για τον
απαραίτητο εξοπλισμό βουστασίων, χοιροστασίων, προβατοστασίων και πτηνοτροφείων.
Περιγραφή μαθήματος:
Βουστάσια. Περιορισμένος και ελεύθερος σταβλισμός. Σχεδιασμός – εγκατάσταση –
οργάνωση. Βοηθητικοί χώροι. Εξοπλισμός. Αμελκτήριο. Διαχείριση και αξιοποίηση
αποβλήτων συστήματα απομάκρυνσης της κοπριάς. Περιβάλλον και έλεγχος αυτού
μικροκλίμα. Αιγο-Προβατοστάσια. Σχεδιασμός – Εγκατάσταση – Οργάνωση. Βοηθητικοί
χώροι. Εξοπλισμός. Διαχείριση και αξιοποίηση αποβλήτων. Περιβάλλον και μικροκλίμα,
ρύθμιση και έλεγχος αυτού. Χοιροστάσια. Συστήματα σταβλισμού. Χαρακτηριστικά των
προς στέγαση ζώων. Συνθήκες περιβάλλοντος. Σχεδιασμός – Εγκατάσταση – Οργάνωση.
Βοηθητικοί χώροι. Εξοπλισμός. Ρύθμιση και έλεγχος του περιβάλλοντος. Διαχείριση και
αξιοποίηση αποβλήτων συστήματα απομάκρυνσης της κοπριάς. Πτηνοτροφεία. Στέγαση κατά
κατηγορία πτηνού. Συστήματα σταβλισμού. Συνθήκες περιβάλλοντος. Σχεδιασμός –
Εγκατάσταση – Οργάνωση. Βοηθητικοί χώροι. Εξοπλισμός. Ρύθμιση και έλεγχος του
περιβάλλοντος, μικροκλίμα πτηνοτροφείων. Διαχείριση και αξιοποίηση αποβλήτων. Λοιπά
αγροτικά κτίσματα. Οργάνωση και λειτουργία σφαγείων.
Εργαστηριακό Μέρος
Γενικά για τα αγροτικά κτίρια. Εγκατάσταση, χωροθέτηση σταβλικών εγκαταστάσεων.
Σχεδίαση σταβλικών χώρων. Συνθήκες εσωτερικού χώρου. Βελτιστοποίηση. Συστήματα
ελέγχου. Βοηθητικά κτίρια αγροτικών εγκαταστάσεων. Συστήματα αερισμού, θέρμανσης,
δροσισμού κτιρίων. Οργάνωση και σχεδιασμός βουστάσιων, προβατοστάσιων, χοιροστασίων,
πτηνοτροφείων, μελισσιών κλπ. Εξοπλισμός αμελξης, διατροφής και ποτίσματος ζώων.
Σφαγεία οργάνωση και λειτουργία.
Βιβλιογραφία
Νικήτα-Μαρτζοπούλου Χ. (2006): Κτηνοτροφικές Κατασκευές. Εκδόσεις Γιαχούδη.
Θεσσαλονίκη.
Κυρίτσης Σ. (1986). Πτηνοτροφεία – Αγροτική Οικοδομική. Εκδόσεις Σταμούλη.
98
Κυρίτσης Σ. (1995). Βουστάσια – Αγροτική Οικοδομική. Εκδόσεις Σταμούλη.
Benson J. and Rollin B., (2004): The Well-Being of Farm Animals: Challenges and Solutions.
Wiley-Blackwell. USA.
Aland Α and Banhazi Τα (2013). Livestock housing: Modern management to ensure optimal
health and welfare of farm animals. Wageningen Academic Publishers.
Τίτλος Μαθήματος: (Παθολογία Αγροτικών Ζώων
Κωδικός: 3405
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Δ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Το μάθημα έχει στόχο να εκπαιδεύσει τους σπουδαστές ώστε να μπορούν να χειρίζονται τα
ζώα κατά τρόπο ασφαλή, να εφαρμόζουν διαγνωστικές τεχνικές προκειμένου να διακρίνουν
παθολογικές καταστάσεις και σύνδρομα και να βοηθηθούν στη λήψη μέτρων πρόληψης και
καταστολής των νοσημάτων των ζώων γνωρίζοντας τους μηχανισμούς που τα δημιουργούν.
Επιπλέον να μπορούν να λαμβάνουν παθολογικό υλικό και να αξιολογούν τα ευρήματα από
αυτό προκειμένου να κατανοούν τις δυσλειτουργίες του οργανισμού.
Περιγραφή μαθήματος:
Ορισμοί υγείας και νοσήματος. Αίτια και μηχανισμοί με τους οποίους προκαλούνται τα
νοσήματα στα ζώα. Περιγραφή των παθολογικών λειτουργιών των ζώων. Παρουσίαση των
γενικών μεθόδων εξέτασης. Μέτρα πρόληψης κατά την εξέταση των ζώων και αποτροπής
πιθανών ατυχημάτων. Συστηματική εξέταση και η συμπτωματολογία, όπως η εξωτερική
εμφάνιση, το νευρικό, πεπτικό, αναπνευστικό, ουροποιητικό και κυκλοφορικό σύστημα.
Περιγραφή των συχνότερων νοσημάτων των αγροτικών ζώων, όπως των μεταβολικών,
λοιμωδών και παρασιτικών. Διάγνωση των νοσημάτων αυτών (παθογνωμονικά συμπτώματα)
και ανάλυση των μέτρων για την παροχή των πρώτων βοηθειών αντιμετώπισής τους και
κυρίως για την πρόληψη και ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων προσβολής των ζώων από τα
νοσήματα αυτά.
99
Εργαστηριακό Μέρος
Γνώση των χειρισμών για συγκράτηση και κατακράτηση των ζώων, όπως και τεχνικών
αναγνώρισης των παθολογικών εκκριμάτων. Χορήγηση φαρμάκων. Αιμοληψία, χορήγηση
ορού. Αρχές κλινικής εξέτασης των αγροτικών ζώων. Πεπτικό σύστημα – κλινική εξέταση,
αναπνευστικό σύστημα – κλινική εξέταση, νευρολογικό σύστημα- κλινική εξέταση.
Απολυμάνσεις- Αποστειρώσεις. Χειρουργική αντιμετώπιση τραυμάτων.
Βιβλιογραφία
Ζαφράκας Α. (2007). Υγιεινή και στοιχεία παθολογίας των αγροτικών ζώων. Εκδόσεις Αφοί
Κυριακίδη.
Παπαστεριάδης, Α. (1993). Προπαιδευτική Παθολογία. Τμήμα Κτηνιατρικής ΑΠΘ.
Kahn C.M. & Line S. (2005).The Merck Veterinary Manual. 9th ed., Merck & Co. Inc.
Hanie E.A. (2006). Large Animal Clinical Procedures for Veterinary Technicians. Mosby Inc.
R.G. Thomson (2000). Special Veterinary Pathology. B.C. Decker Inc, Toronto Philadelphia.
K.V.F. Jubb, P.C. Kennedy, N. Palmer. (1992). Pathology of domestic animals, 4th ed.
Academic Press, Inc.
Smith, B.P. (2009). Large Animal Internal Medicine. 4th ed., Mosby Inc.
Nelson R.W & Couto C.G. (2009). Small Animal Internal Medicine. 4th ed., Mosby Inc.
Bassert J.M. & McCurnin D.M. (2010). McCurnin's Clinical Textbook for Veterinary
Technicians. 7th ed., Saunders.
Ε’ ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τίτλος Μαθήματος: (Βοοτροφία
Κωδικός: 3501
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ε’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
100
O βασικός σκοπός του μαθήματος είναι να αποκτήσουν οι σπουδαστές τις ειδικές γνώσεις
που απαιτούνται
ώστε να μπορούν να προσφέρουν
κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις που ειδικεύονται
ολοκληρωμένες υπηρεσίες σε
στην παραγωγή και αξιοποίηση
των
προϊόντων των αγελάδων.
Περιγραφή μαθήματος:
Στο μάθημα περιλαμβάνονται οι παρακάτω ενότητες: Σημασία και διάρθρωση της
βοοτροφίας. Ταξινόμηση, προέλευση, ονοματολογία βοοειδών. Εκτιμητική βοοειδών. Φυλές
βοοειδών. Αναπαραγωγική ικανότητα βοοειδών. Κρεοπαραγωγική ικανότητα βοοειδών.
Γαλακτοπαραγωγική Ικανότητα βοοειδών. Μέθοδοι εκτροφής και εκμετάλλευσης. Ειδικά
θέματα γενετικής βελτίωσης βοοειδών. Αρμεκτικές μηχανές - Άρμεγμα - Αρμεκτικά
συγκροτήματα. Βουστάσια. Ασθένειες – Υγιεινή. Κρεοπαραγωγική βοοτροφία. Εκτροφή
αγελάδων για γαλακτοπαραγωγή. Βιολογική βοοτροφία.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Φυλές βοοειδών. Ονοματολογία και Τοπογραφία (Χωρογραφία). Σωματομετρήσεις βοοειδών.
Συστήματα οχειών. Χειρισμοί κατά την κυοφορία. Η διαδικασία του τοκετού. Φροντίδες των
νεογέννητων μόσχων. Προγράμματα θηλασμού. Ανάπτυξη νεαρών ζώων αναπαραγωγής.
Έλεγχος
αναπαραγωγικής
δραστηριότητας
αγέλης.
Αντιμετώπιση
προβλημάτων
αναπαραγωγής. Αρμεκτικά συγκροτήματα – Μηχανικό άρμεγμα. Έλεγχος μαστίτιδας με τη
δοκιμή Καλιφόρνιας. Σήμανση –Αποκεράτωση. Πάχυνση μόσχων σφαγή και παραγόμενο
σφάγιο.
Βιβλιογραφία
Μπελιμπασάκης Ν. (2000). Βοοτροφία. Εκδόσεις Ζυγός.
Γελέκης Ε. (2004). Γαλακτοπαραγωγός Αγελαδοτροφία. Εκδόσεις Σύγχρονη Παιδεία,
Θεσσαλονίκη..
Sarzeaud P, Dimitriadou A, Zjalic M (2008). EU beef farming systems and CAP regulations.
Wageningen Academic Pub.
Phillips CJC (2009). Principles of Cattle Production. CSIRO Publishing.
Blair R (2011). Nutrition and feeding of organic cattle. CABI publishing.
Τίτλος Μαθήματος: (Διατροφή Αγροτικών Ζώων Ι
Κωδικός: 3502
101
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ε’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Ο στόχος του μαθήματος είναι να εφοδιάσει τους φοιτητές με γνώσεις που σχετίζονται με τη
θρέψη των ζώων ώστε στη συνέχεια να μπορούν να εφαρμόζου τις γνώσεις αυτές για την
κατάρτιση ορθολογικών σιτηρεσίων. Ο κύριος σκοπός του μαθήματος είναι η κατανόηση των
βασικών φαινομένων και αρχών που σχετίζονται με την εκμετάλλευση των θρεπτικών
συστατικών των διαφόρων τροφών κατά τη λειτουργία της θρέψης (πέψη, απορρόφηση,
μεταβολισμός) ώστε να διασφαλίζεται η ευζωία των εκτρεφόμενων οργανισμών και η
παραγωγή άριστων ζωοκομικών προϊόντων.
Περιγραφή μαθήματος:
Συστατικά του Σώματος των Ζώων και των Ζωοτροφών. Ανάλυση του Σώματος των Ζώων
και των Ζωοτροφών. Οργανική ουσία, υδατάνθρακες, λίπη, αζωτούχες ουσίες, βιταμίνες .
Ανόργανα στοιχεία, ιχνοστοιχεία. Κατανάλωση, πέψη της τροφής. Φυσιολογία πέψης στα
μηρυκαστικά και τα μονογαστρικά ζώα. Πεπτικότητα ζωοτροφών, προσδιορισμός
συντελεστών πεπτικότητας. Διάμεσος μεταβολισμός, μεταβολισμός υδατανθράκων, λίπους
και πρωτεϊνών. Ισολογισμός Ύλης και Ενέργειας στον Ζωικό Οργανισμό. Προσδιορισμός
των αναγκών στα διάφορα αναπτυξιακά και παραγωγικά στάδια των εκτρεφόμενων
οργανισμών. Διαιτητική και Βιολογική Αξία Αζωτούχων Ουσιών. Συστήματα Εκτίμησης της
Θρεπτικής Αξίας των Ζωοτροφών. Ανάγκες των Ζώων σε Διάφορες Φυσιολογικές
Καταστάσεις.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Δειγματοληψία ζωοτροφών, συντήρηση και προετοιμασία δειγμάτων, Μέτρηση της πεπτικής
χρησιμοποίησης ζωοτροφών και των θρεπτικών ουσιών τους. Εκτίμηση ΘΣ, ΘΑ και
ενεργειακού περιεχομένου ζωοτροφών. Εκτίμηση ενεργειακών αναγκών των αγροτικών ζώων
σε διάφορες καταστάσεις. Πεπτικότητα ζωοτροφών. Χημική ανάλυση ζωοτροφών, εισαγωγή
στη μέθοδο Weende. Προσδιορισμός Υγρασίας και
τέφρας. Προσδιορισμός αζωτούχων
ουσιών με τη μέθοδο Kjeldahl. Προσδιορισμός Λιπαρών Ουσιών κατά Soxhlet.
102
Προσδιορισμός Ινωδών Ουσιών. Προσδιορισμός ελεύθερων αζώτου εκχυλισματικών ουσιών
(ΕΝΕΟ). Προσδιορισμός λιγνίνης.
Βιβλιογραφία
Ζέρβας Γ. (2005). Φυσιολογία θρέψης παραγωγικών Ζώων. Εκδόσεις Σταμούλη.
Ζέρβας Γ. (2000). Τα ανόργανα στοιχεία στη διατροφή των μηρυκαστικών ζώων. Β΄ Έκδοση,
Εκδόσεις Σταμούλη.
Λιαμάδης Δ. (2003). Φυσιολογία θρέψεως ζωικού οργανισμού. Εκδόσεις University Studio
Press.
Lee Russell McDowell (2000). "Vitamins in Animal and Human Nutrition, 2nd edition.
Wiley-Blackwell.
C. Fevrier, A. Aumaitre, F. Habe, T. Vares and M. Zjalic (2001). Protein feed for animal
production. Wageningen Academic Publisherς.
Cronje P. (2000). Ruminant Physiology: Digestion, Metabolism, Growth and Reproduction.
CABI; First edition.
Pond WG, Church DC, Schoknecht PA (2004). Basic Animal Nutrition and Feeding. Wiley
Publishers.
Τίτλος Μαθήματος: (Προβατοτροφία - Αιγοτροφία
Κωδικός: 3503
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ε’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
O βασικός σκοπός του μαθήματος είναι να αποκτήσουν οι σπουδαστές τις ειδικές γνώσεις
που απαιτούνται
ώστε να μπορούν να προσφέρουν ολοκληρωμένες υπηρεσίες σε
κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις που ειδικεύονται
προϊόντων των προβάτων και των αιγών.
103
στην παραγωγή και αξιοποίηση
των
Περιγραφή μαθήματος:
Προέλευση – ταξινόμηση – ονοματολογία προβάτων και αιγών. Ιστορική εξέλιξη προβάτων
και αιγών. Περιγραφή φυλών, εκτιμητική. Προσαρμοστικότητα. Οργάνωση-Προοπτικές της
αιγοπροβατοτροφίας στην Ε.Ε. και την Ελλάδα. Παραγωγικές ιδιότητες προβάτων και αιγών
(γάλα, κρέας έριο, δέρματα). Αναπαραγωγή προβάτων και αιγών. Γενετική
Βελτίωση.
Διατροφή. Υγιεινή. Ασθένειες. Συστήματα εκτροφής και εκμετάλλευσης αιγοπροβάτων.
Συστήματα σταβλισμού, άμελξη και αμελκτικά συστήματα. Βιολογική αιγοπροβατοτροφία.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Φυλές προβάτων και γιδιών που εκτρέφονται στην Ελλάδα. Αιγοπροβατοστάσια: Κτηριακές
εγκαταστάσεις, κατασκευαστικά στοιχεία, θέση, βασικές απαιτήσεις σε στεγασμένο χώρο.
Προσδιορισμός ηλικίας και σήμανση αιγοπροβάτων. Φροντίδα νεογνών, Κοπή ουράς,
αποκεράτωση, περιποίηση χηλών. Κούρεμα αιγοπροβάτων, μαλλί και τρόποι εκτίμησης .
Εμβολιασμοί και χορήγηση φαρμάκων στα αιγοπρόπροβατα. Οίστρος, συγχρονισμός
οίστρου, οχείες.
Κυοφορία, τοκετός. Διατροφή αιγοπροβάτων στα διάφορα στάδια
παραγωγής. Άρμεγμα αιγοπροβάτων.
Βιβλιογραφία
Ζυγογιάννης Δ. (2006). Εκτροφή μηρυκαστικών, τ. Α’, Προβατοτροφία. 2η έκδ., εκδόσεις
Κορδαλή.
Ζυγογιάννης Δ., Κατσαούνης Ν. (2009). Γιδοτροφία. 2η έκδ., εκδόσεις Κορδαλή.
Mendel C. (2010). Πρακτική Προβατοτροφία. Εκδόσεις Βαζδέκη.
O. Mahgoub, I. Kadim, E. Webb (2011), Goat Meat Production and Quality. Cabi.
Ekarius C., Simmons P. (2009). Storey's Guide to Raising Sheep, 4th Edition: Breeding, Care,
Facilities. Storey Publishing, LLC.
Τίτλος Μαθήματος: (Αναπαραγωγή Αγροτικών Ζώων
Κωδικός: 3504
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ε’
104
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η κατανόηση των θεμάτων που αφορούν στην αναπαραγωγή
των αγροτικών ζώων, τη διαχείριση αυτών στα διάφορα αναπαραγωγικά στάδια και τη χρήση
διαφόρων τεχνικών για επιτάχυνση της αναπαραγωγικής τους δραστηριότητας.
Περιγραφή μαθήματος:
Παράγοντες
που
επηρεάζουν
την
γονιμότητα
σε
αρσενικά
και
θηλυκά
ζώα.
Νευροενδοκρινολογία της αναπαραγωγής. Παραγωγή ωαρίων και σπερματοζωαρίων.
Διάγνωση και έλεγχος του οιστρικού κύκλου και της ωοθυλακιορρηξίας. Μέτρηση
ορμονικών δεικτών για τη διάγνωση των φάσεων του οιστρικού κύκλου. Συλλογή,
συντήρηση και εκτίμηση ωαρίων και σπερματοζωαρίων. Φυσιολογική αναπαραγωγή,
κανονικές
συζεύξεις.
Εποχικές
συζεύξεις. Υποβοηθούμενη
αναπαραγωγή,
τεχνητή
σπερματέγχυση, μεταφορά εμβρύων, in vitro καλλιέργεια γαμετών. Πρόκληση πολλαπλής
ωοθυλακιορρηξίας. Διάγνωση εγκυμοσύνης. Εκτίμηση χρόνου τοκετού. Διεξαγωγή τοκετού.
Έλεγχος πολλαπλών γεννήσεων και μεγέθους τοκετομάδας.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Σπερματοληψία.
Επεξεργασία
σπέρματος
(Εκτίμηση
όγκου,
χρώματος,
σύστασης,
πυκνότητας, κινητικότητας, ζωτικότητας. Καταμέτρηση σπερματοζωαρίων, προσδιορισμός
ζωντανών-νεκρών, μορφολογική ανάλυση, χρώση κατά Blom με διάλυμα εωσίνηςνιγροσίνης. Αραίωση, ψύξη, κατάψυξη σπέρματος. Συγχρονισμός οίστρου.
Τεχνητή
σπερματέγχυση. Κλινική Διάγνωση εγκυμοσύνης (Εξωτερική εξέταση-Εσωτερική εξέταση).
Τοκετός.
Βιβλιογραφία
Κάτανος Ι. (2004). Αναπαραγωγή Αγροτικών Ζώων. Έκδοση Ι. Κάτανος.
Φθενάκης Γ. Χ. (2011). Αναπαραγωγή Μικρών Μηρυκαστικών. Εκδόσεις Τζιόλα.
Gordon I., (2004): Reproductive Technologies in Farm Animals. CABI Publishing.
Hafez E.S.E., Hafez B., (2000): Reproduction in Farm Animals. Lippincott Williams &
Wilkins. USA.
105
Τίτλος Μαθήματος: (Γενετική Βελτίωση Αγροτικών Ζώων
Κωδικός: 3505
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ε’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος αυτού είναι να παρέχει σύγχρονες γνώσεις για την κατάστρωση και
την αξιολόγηση, με γενετικά και οικονομικά κριτήρια, ολοκληρωμένων προγραμμάτων
γενετικής βελτίωσης των αγροτικών ζώων, ώστε να παράγονται ποσοτικά και ποιοτικά
καλύτερα προϊόντα και να γίνεται αποτελεσματικότερη διαχείριση του ζωικού κεφαλαίου των
κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων.
Περιγραφή μαθήματος:
Γενετική Δομή των Μεγάλων Παμμικτικών Πληθυσμών. Παράγοντες οι οποίοι Μεταβάλλουν
τη Γονιδιακή Συχνότητα. Ποιοτικά Χαρακτηριστικά στους Πληθυσμούς των Αγροτικών
Ζώων. Κληρονομικότητα Ποσοτικών Ιδιοτήτων. Εκτίμηση των Κληροδοτικών Τιμών.
Συστήματα επιλογής, επιλεκτική πρόοδος, επιλεκτικό διαφορικό.
Συστήματα σύζευξης,
ομομιξία και αμιγής αναπαραγωγή. Προγραμματισμός της επιλογής εντός των Πληθυσμών,
καθορισμός βελτιωτικού στόχου. Διασταυρώσεις και συστήματα διασταυρώσεων, ετέρωση.
Μοριακή βελτίωση, γενετικοί δείκτες στην επιλογή και στην εκτίμηση των ποσοτικών
ιδιοτήτων. Γενετική μηχανική και η χρήση της τεχνολογίας του ανασυνδυασμένου DNA στη
βελτίωση των ζώων.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Εκτίμηση φαινοτυπικής και γενοτυπικής τιμής. Εκτίμηση κληροδοτικών τιμών
για
παραγωγικές ιδιότητες. Προσδιορισμός συντελεστή κληρονομικότητας. Δείκτες επιλογής.
Επιλεκτική πρόοδος. Συντελεστής ομομειξίας από γενεαλογικά δένδρα. Ετερομειξία. Επιλογή
εντός πληθυσμών. Συστήματα διασταυρώσεων. Εφαρμογή προγράμματος γενετικής
106
βελτίωσης και ελέγχου των αποδόσεων στην αγελαδοτροφία. Εφαρμογές στην επιλογή
χοίρων με δείκτες. Επιλογή ταύρων αναπαραγωγής.
Βιβλιογραφία
Ρογδάκης, Εμ. (2008). Γενετική βελτίωση αγροτικών ζώων. Εκδόσεις Σταμούλη.
Γελέκης Σ (2004). Γενετική Βελτίωση Αγροτικών Ζώων. Εκδόσεις Κορδάλη,
Lynch, M., Walsh, Br. (1998). Genetics and Analysis of Quantitative Characters, Sinauer
Associates, Inc.
Falconer DS, Mackay TFC (1996). Introduction to Quantitative Genetics. Benjamin
Cummings; 4 edition.
Τίτλος Μαθήματος: (Μελισσοκομία – Σηροτροφία
Κωδικός: 3506
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ε’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Ο βασικός σκοπός της διδασκαλίας του μαθήματος είναι να αποκτήσουν οι σπουδαστές τις
απαραίτητες γνώσεις στα αντικείμενα της μελισσοκομίας και της σηροτροφίας Η γνώση της
μορφολογίας των συνηθειών και της παραγωγικής ικανότητας των οργανισμών αυτών έτσι
ώστε με ανάλογο χειρισμό να έχουμε το καλύτερο δυνατό όφελος.
Περιγραφή μαθήματος:
Η μελισσοκομία στην Ελλάδα και στην Ε.Ε.. Μορφολογία και ανατομία των μελισσών.
Φυλές μελισσών. Οργάνωση της εκτροφής. Η βασίλισσα, βασιλικό κελί, γέννηση, ωοτοκία,
ανάπτυξη αυγών, εργασίες της βασίλισσας. Οι εργάτριες. Οι κηφήνες. Διατροφή των
μελισσών. Πρώτες ύλες στη διατροφή των μελισσών. Επικονίαση. Μελισσοκομικά φυτά.
Εχθροί και ασθένειες των μελισσών. Ασθένειες του γόνου. Συστήματα μελισσοκομικής
εκμετάλλευσης. Βελτίωση μελισσών. Εξοπλισμός μελισσοκομίας. Μέλι. Βασιλικός πολτός
107
και άλλα προϊόντα. Παραγωγή βασιλισσών. Νομοθεσία. Σηροτροφία: Γενικά περί
σηροτροφίας. Μορφολογία και ανατομία του μεταξοσκώληκα. Διατροφή – εχθροί και
ασθένειες του μεταξοσκώληκα. Το κουκούλι και η επεξεργασία του. Το σηροτροφείο ως
δραστηριότητα. Νομοθεσία.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ταξινόμηση και
εκτρεφόμενες φυλές μελισσών. Εποχιακές και άλλες επεμβάσεις στο
μελίσσι). Οργάνωση της εκτροφής και διατήρηση μελισσιών. Παραγωγή βασιλισσών.
Αντιμετώπιση εχθρών της μέλισσας. Διατροφή, βελτίωση, αναπαραγωγή μελισσών.
Εγκαταστάσεις και εξοπλισμός των μελισσιών.
Εκτροφή του μεταξοσκώληκα, Επώαση των αυγών. Εκκόλαψη των προνυμφών.
Συγχρονισμός εκτροφής. Κατασκευή του κουκουλιού. Συλλογή των κουκουλιών Απόπνιξη
και αναπήνιση κουκουλιών και η κατεργασία της μετάξινης ίνας. Σηροτροφεία Καλλιέργεια
της μουριάς.
Βιβλιογραφία
Θρασύβουλου Α.Θ. (2009). Πρακτική Μελισσοκομία. Εκδόσεις Ν. Παππά.
Gekeler W. (2009). Οι μελιτοφόρες μέλισσες και οι εκτροφή τους. Εκδόσεις Βαζδέκη.
Clement H. (2007). Σύγχρονη Μελισσοκομία. Εκδόσεις Ψύχαλος.
Νικολαϊδης, Ν. Μελισσοκομία, Σύγχρονες Μέθοδοι Εντατικής Εκμετάλλευσης, Εκδόσεις
Σταμούλη, (8η έκδ.)2005, Αθήνα.
Τράντα – Νικόλη, Αλ. Από τα κουκούλια στο μετάξι: Σηροτροφία – Μεταξουργία. Εκδόσεις
Πολιτιστικό Ίδρυμα ομίλου Πειραιώς, 2009.
Tribhuwan Singh (2007). Sericulture Extension: Principles and Management. APH Publishing
Corporation.
Τίτλος Μαθήματος: ΑΓΓΛΙΚΑ ΟΡΟΛΟΓΙΑ
Κωδικός: 3507
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ε’
Επίπεδο μαθήματος: Επιλογής Υποχρεωτικό
108
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η εκμάθηση της σημαντικότερης αγγλικής ορολογίας που
χρησιμοποιείται στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα της γεωπονικής επιστήμης.
Περιγραφή μαθήματος:
Διδασκαλία ειδικού λεξιλογίου στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα της γεωπονικής επιστήμης
μέσω αυθεντικών ή και ημι-αυθεντικών κειμένων ειδικότητας και εφαρμογή του σε ασκήσεις.
Συνώνυμα, αντίθετα, παράγωγα, ιδιωματισμοί κλπ. Ανάπτυξη δεξιοτήτων στην κατανόηση
και παραγωγή γραπτού και προφορικού λόγου γεωπονικού περιεχομένου: κατανόηση
κειμένου, σύνθεση και ανάπτυξη παραγράφου, περιλήψεις κ.λπ. Αναφορά σε γραμματικά και
μορφο-συντακτικά φαινόμενα: χρόνοι, βοηθητικά ρήματα, παθητική φωνή, υποθετικές
προτάσεις κ.ά. Ασκήσεις μετάφρασης κειμένων ειδικότητας.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ορολογία στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα της γεωπονικής επιστήμης στους κλάδους
Φυτικής Παραγωγής, Ζωικής Παραγωγής και Αγροτικής Οικονομίας.
Βιβλιογραφία
Καζαμία-Χρήστου Β., Ζιάκα Ι. (2006). English for Agricultural Sciences. University Studio
Press.
Slaght J., Harben P. (2009). English for Academic Study: Reading - Course Book. 2nd ed.,
Έκδοση Α. Μπέτση.
McCormack J., Slaght J. (2009). English for Academic Study: Extended Writing & Research
Skills - Course Book. 2nd ed., Έκδοση Α. Μπέτση.
Τίτλος Μαθήματος: (Τεχνολογία Ζωοτροφών-Βρωματολογία
Κωδικός: 3508
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ε’
109
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι οι σπουδαστές να γνωρίσουν τις διάφορες ζωοτροφές , να
κατανοήσουν τις ιδιότητες τους και τη χρήση τους στη διατροφή ζώων. Επιπλέον λαμβάνουν
συγκεκριμένες γνώσεις για την παραγωγή, συντήρηση, σύσταση, τις ενδείξεις και
τις
διατροφικές ιδιότητες των ζωοτροφών ώστε να χρησιμοποιούνται με αποτελεσματικότητα
στη διατροφή των ζώων.
Περιγραφή μαθήματος:
Ορισμός της ζωοτροφής. Παράγοντες που καθορίζουν τις διαιτητικές ιδιότητες των
ζωοτροφών. Είδη και προέλευση των ζωοτροφών (χονδροειδείς, συμπυκνωμένες, ανόργανες),
χαρακτηριστικά και ενδείξεις χρησιμοποίησης. Προδιαγραφές, χημική σύνθεση, θρεπτική
αξία, θρεπτικά στοιχεία των ζωοτροφών. Τεχνολογία ζωοτροφών. Μέθοδοι παραγωγής και
ποιοτικής εκτίμησης. Μέθοδοι βελτίωσης της διαιτητικής αξίας των ζωοτροφών
(εφαρμοζόμενη τεχνολογία επεξεργασίας, αποτελέσματα βελτίωσης). Ορισμός πρόσθετων
υλών των ζωοτροφών, κατηγορίες πρόσθετων υλών, ιδιότητες και συστάσεις χρησιμοποίησης
στη διατροφή των ζώων. Οργάνωση και παραγωγική διαδικασία βιομηχανιών παραγωγής
μιγμάτων ζωοτροφών. Θεσμικοί κανόνες για τον έλεγχο, την πιστοποίηση και την
κυκλοφορία των ζωοτροφών και των προσθέτων υλών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Φυλλώδη χλωρά νομή. Χλόη από αγροστώδη (βρώμη κριθάρι, σιτάρι), καλαμπόκι, ψυχανθή
(μηδική, τριφύλλια, βίκος). Συντήρηση χλόης, ξήρανση, Ενσίρωση οργανοληπτική εκτίμηση
ενσιρώματος, χημική εκτίμηση. Άχυρα αγροστωδών, άχυρα ψυχανθών. Μέθοδοι βελτίωσης
άχυρου. Καρποί και σπέρματα. Κυριότεροι δημητριακοί καρποί (σιτάρι, σίκαλη, κριθάρι,
βρώμη), καλαμπόκι. Σπέρματα ψυχανθών (κουκιά, βίκος σόγια). Ζωοτροφές από σωματικά
υπολείμματα ζώων, ιχθυάλευρα, κρεατάλευρα, ανόργανες ζωοτροφές, πρόσθετες ύλες
ζωοτροφών.
Βιβλιογραφία
Παπαδόπουλος, Γ. (1998). Τεχνολογία Ζωοτροφών - Ποιοτικός Έλεγχος, Εκδόσεις Σταμούλη.
110
Αλέξανδρος Σπαής, Π. Φλώρου-Πανέρη, Ε. Χρηστάκη (2002). ΖΩΟΤΡΟΦΕΣ και
ΣΙΤΗΡΕΣΙΑ. Εκδ. Σύγχρονη Παιδεία.
Ζέρβας Γ. (2000). Τα ανόργανα στοιχεία στη διατροφή των μηρυκαστικών ζώων. Β΄ Έκδοση,
Εκδόσεις Σταμούλη.
David Tisch (2005). Animal Feeds, Feeding and Nutrition, and Ration Evaluation. Cengage
Learning
Mian N. Riaz. AC, (2007).Extruders & Expanders in Pet Food, Aquatic & Livestock Feeds.
ΣΤ’ ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τίτλος Μαθήματος: (Χοιροτροφία
Κωδικός: 3601
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
O βασικός σκοπός του μαθήματος είναι να αποκτήσουν οι σπουδαστές τις ειδικές γνώσεις
που απαιτούνται
ώστε να μπορούν να προσφέρουν
ολοκληρωμένες υπηρεσίες σε
χοιροτροφικές εκμεταλλεύσεις για την ασφαλή διαχείριση των ζώων και την παραγωγή
ποιοτικού κρέατος σε ασφαλείς υγιεινολογικά εγκαταστάσεις.
Περιγραφή μαθήματος:
Φυλές χοίρων. Παράγοντες που επηρεάζουν την εκτροφή του χοίρου, μέθοδοι εκτροφής.
Αναπαραγωγικά στοιχεία, τοκετός, το νεαρό χοιρίδιο. Το στάδιο θηλασμού. Ο
απογαλακτισμός και η σημασία του στην αποδοτικότητα της διαδικασίας παραγωγής. Στάδια
πάχυνσης και τα χαρακτηριστικά των χοίρων. Η νεαρή χοιρομητέρα και οι αποδόσεις της.
παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση της ήβης και τρόποι συγχρονισμού της, Γενετική
βελτίωση και επιλογή. Εφαρμοσμένη διατροφή του χοίρου. Κτιριακές εγκαταστάσεις και
εξοπλισμός χοιροστασίων. Μέθοδοι απομάκρυνσης λυμάτων, βιολογικοί καθαρισμοί.
Βιοασφάλεια. Ολοκληρωμένη διαχείριση εκτροφών. Ηθολογία και
111
ευζωία του χοίρου.
Περιβάλλον και εκτροφή χοίρου. Ποιότητα, εμπορία και μεταποίηση χοίρειου κρέατος.
Συστήματα ποιοτικού ελέγχου εκτροφών. Στρατηγική πρόληψης ασθενειών και προγράμματα
εμβολιασμών. Υγιεινή των μονάδων. Οικονομική βάση εκτροφής, οικονομικοί παράγοντες
και συντελεστές της εκμετάλλευσης. Βιολογική χοιροτροφία.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Χοιροστάσια, βασικοί κανόνες – Διάταξη κτισμάτων. Πρόληψη και έλεγχος ασθενειών.
Χρήση θεραπευτικών σχημάτων. Και εμβολιασμοί. Μέτρα για την πρόληψη εισόδου
ασθενειών στην μονάδα. Οιστρικός κύκλος, οίστρος, σημεία οίστρου, - Γονιμοποίηση.
Κυοφορία, έλεγχος εγκυμοσύνης. Τοκετός, ορμονική ρύθμιση τοκετού, διαδικασία ομαλού
τοκετού. Μαστοί, Γαλουχία, Διαχείριση στο θάλαμο τοκετού με σκοπό τη μείωση των
απωλειών των χοιριδίων – Υγιεινή, σταβλισμός και μικροκλίμα, εκτίμηση νεογέννητων
χοιριδίων, περιποίηση χοιριδίων, εξισορρόπηση τοκετοομάδας, υιοθεσίες. Απογαλακτισμός,
προπάχυνση, πάχυνση χοίρων. Σπερματοληψία και τεχνητή σπερματέγχυση χοίρου.
Βιβλιογραφία
Κατσαούνης Ν., Σπαής Α. (1998). Χοιροτροφία. Εκδ. Σύγχρονη Παιδεία, Θεσ/νίκη.
Velarde A. and Geers R. (2007). On Farm Monitoring Of Pig Welfare. Nottingham University
Press.
Whittemore C.T. and Kyriazakis I. (2006) Whittemore's Science and Practice of Pig
Production. 3rd ed., Wiley-Blackwell.
Τίτλος Μαθήματος: Κτηνιατρική Φαρμακολογία
Κωδικός: 3602
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
112
Στόχο του μαθήματος αποτελεί η εκμάθηση των γενικών αρχών της κτηνιατρικής
φαρμακολογίας με έμφαση στους αντιμικροβιακούς παράγοντες, στον τρόπο δράσης τους
καθώς και στην εφαρμογή τους ώστε να διασφαλίζεται η αποτελεσματική αντιμετώπιση των
νοσογόνων παραγόντων χωρίς να απειλείται η υγεία των ζώων, η ποιότητα των παραγομένων
προϊόντων και το περιβάλλον.
Περιγραφή μαθήματος:
Ιστορική αναδρομή.
Προέλευση φαρμάκων
– ταξινόμηση, ονομασίες φαρμάκων,
φαρμακοκινητική (απελευθέρωση, απορρόφηση, κατανομή, απέκκριση, βιοδιαθεσιμότητα).
Είδη και μηχανισμοί φαρμακολογικής δράσης του φαρμάκου. Παράγοντες που επηρεάζουν τη
φαρμακολογική δράση. Ειδική φαρμακολογία, αντιμικροβιακοί παράγοντες, ειδικές
κατηγορίες αντιομικροβιακών παραγόντων αντιπαρασιτικά κλπ. Φαρμακολογία νευρικού,
αναπνευστικού, πεπτικού, αναπαραγωγικού συστήματος. Αντιφλεγμονώδη, ορμονικά
σκευάσματα, ιδιοσκευάσματα. Κτηνιατρικό συνταγολόγιο. Ασφάλεια φαρμάκων και
περιβάλλον.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Δραστικές
ουσίες,
Φαρμακοτεχνικές
μορφές,
Ιδιοσκευάσματα.
Συνταγογράφηση
κτηνιατρικών φαρμάκων. Οδοί χορήγησης Φαρμάκων. Χορήγηση φαρμάκων σε βοοειδή
υποδόρια ενδομυϊκά και ενδοφλέβια. Χορήγηση φαρμάκων σε αιγοπρόβατα υποδόρια
ενδομυϊκά και ενδοφλέβια. Χορήγηση φαρμάκων σε χοίρους υποδόρια ενδομυϊκά και
ενδοφλέβια. Χορήγηση φαρμάκων σε πτηνά. Αναισθησία - Αναισθητική Συσκευή
Βιβλιογραφία
Μούζουρας, Σ., (1996):Κτηνιατρική Φαρμακολογία Αθήνα 1996.
Μπουζιάνας Γ.Δ. (2006). Μαθήματα Κτηνιατρικής Φαρμακολογίας, Θεσσαλονίκη.
Rock A.H. (2007). Veterinary Pharmacology: a Practical Guide for the Veterinary Nurse.
Elsevier.
Riviere J.E. & Papich M.G. (2009). Veterinary Pharmacology and Therapeutics. 9th ed.,
Wiley-Blackwell.
Wanamaker B.P. & Massey K.L. (2009). Applied Pharmacology for Veterinary Technicians.
4th ed., Elsevier.
113
Τίτλος Μαθήματος: (Διατροφή Αγροτικών Ζώων ΙΙ
Κωδικός: 3603
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η απόκτηση γνώσεων σχετικά με τον τρόπο κατάρτισης ενός
σιτηρεσίου και τη διαμόρφωση προγραμμάτων διατροφής με στόχο την κάλυψη των αναγκών
των διαφόρων εκτρεφόμενων ζώων με βάση το φύλο, την ηλικία, την παραγωγική
κατεύθυνση και την ποιότητα των παραλαμβανόμενων προϊόντων, εξασφαλίζοντας την υγεία
του ζώου και την οικονομικότητα της εκτροφής.
Περιγραφή μαθήματος:
Αρχές Διατροφής των Ζώων. Τύποι και ιδιότητες σιτηρεσίων . Κατάρτιση του σιτηρεσίου.
Διατροφή Μηρυκαστικών Ζώων. Διατροφή γαλακτοπαραγωγών αγελάδων. Διατροφή
αγελάδων κρεοπαραγωγικού τύπου. Διατροφή ταύρων και
αναπτυσσόμενων βοοειδών.
Διατροφή αιγοπροβάτων. Διατροφή Χοίρων. Διατροφή Πτηνών. Διατροφή ορνίθων
αυγοπαραγωγικού τύπου. Διατροφή παχυνόμενων ορνιθίων κρεατοπαραγωγής. Διατροφή
ιπποειδών. Διατροφή κονίκλων και γουνοφόρων ζώων.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Αρχές και μέθοδοι κατάρτισης σιτηρεσίων. Προσδιορισμός θρεπτικών συστατικών και
ενεργειακών
αναγκών
γαλακτοπαραγωγής
των
αγελάδων.
ζώων.
Κατάρτιση
Κατάρτιση
βασικού
ολικού
σιτηρεσίου
σιτηρεσίου
και
μίγματος
γαλακτοπαραγωγικών
αγελάδων. Κατάρτιση σιτηρεσίων πάχυνσης βοοειδών. Κατάρτιση σιτηρεσίων αιγοπροβάτων.
Κατάρτιση σιτηρεσίων χοίρων. Κατάρτιση σιτηρεσίων ωοπαραγωγών πτηνών. Κατάρτιση
σιτηρεσίων κρεοπαραγωγών πτηνών. Κατάρτιση σιτηρεσίων μονόπλων. Κατάρτιση
σιτηρεσίων κουνελιών. Σύνθεση ισορροπιστή σιτηρεσίου.
Βιβλιογραφία
114
Διατροφή Αγροτικών Ζώων, Γ. Ζέρβας, Π. Καλαϊσάκης, Κ. Φεγγερός, Εκδόσεις Αθ.
Σταμούλη,
Αθήνα 2004
Κατάρτιση Σιτηρεσίων Παραγωγικών Ζώων, Γ. Ζέρβας, Εκδόσεις Αθ. Σταμούλη, Αθήνα 2007
Καλαϊσάκη Π. 1982 Εφαρμοσμένη διατροφή αγροτικών ζώων Αθήνα.
P.C. Garnsworthy and J. Wiseman. Recent Advances in Animal Nutrition 2006. Nottingham
University Press, 2006.
P.C. Garnsworthy and J. Wiseman (2001). Recent Developments in Pig Nutrition – 3.
Nottingham
University Press.
P.C. Garnsworthy and J. Wiseman (2002). Recent Developments in Ruminant Nutrition – 4.
Nottingham University Press.
S Leeson And JD Summers (2004). Commercial Poultry Nutrition Nottingham University
Press
2004.
Feeding the Dairy Cow. A T Chamberlain And J M Wilkinson. Chalcombe Publications, 1996.
Τίτλος Μαθήματος: (Λοιμώδη Νοσήματα-Παρασιτολογία Ζώων
Κωδικός: 3604
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 7,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Το μάθημα αποσκοπεί να καταστήσει τους σπουδαστές ικανούς να αναγνωρίζουν τις
σπουδαιότερες ασθένειες που προκαλούνται στα αγροτικά ζώα από λοιμογόνους παράγοντες
και παράσιτα.
Να γνωρίζουν τα αίτια, την παθογένεια, τα συμπτώματα και τις
παθολογοανατομικές αλλοιώσεις που προκαλούνται στα ζώα και τα προϊόντα από τα
σημαντικότερα λοιμώδη και παρασιτικά νοσήματα.
115
Περιγραφή μαθήματος:
Η σημασία των λοιμωδών (μεταδοτικών) νοσημάτων στην κτηνοτροφία. Αναλυτική
περιγραφή των κυριότερων λοιμωδών νοσημάτων των ζώων. Τα αίτια, η παθογένεια, τα
συμπτώματα, οι παθολογοανατομικές αλλοιώσεις και ο τρόπος μετάδοσης των νοσημάτων.
Εμβολιασμοί. Εργαστηριακή διάγνωση των λοιμωδών νοσημάτων, ανοσοδιαγνωστική.
Πρόληψη και καταπολέμηση των κυριότερων ασθενειών.
Συστηματική κατάταξη και
μορφολογική αναγνώριση των παρασίτων. Στοιχεία βιολογίας των παρασίτων. Τρόποι
μόλυνσης των ξενιστών (κύριων και ενδιάμεσων). Τρόποι επιβίωσης των παρασίτων και
πολλαπλασιασμού. Κυριότερες παρασιτικές ασθένειες. Ανοσολογικοί μηχανισμοί των ζώων
κατά των παρασίτων. Τρόποι διάγνωσης των παρασίτων. Τρόποι καταπολέμησης
παρασιτώσεων. Παρουσία των αναπαραγωγικών σταδίων των παρασίτων στα βιολογικά
υλικά (εκκρίσεις – απεκκρίσεις) των ζώων. Προφύλαξη ζωικών πληθυσμών και ανθρώπων.
Υγιεινή.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Διάγνωση
λοιμωδών
νοσημάτων.
απομόνωση
μικροοργανισμών
και
εφαρμογή
μικροβιολογικών μεθόδων για την διάγνωση παθογόνων παραγόντων. Πρόληψη των
λοιμωδών νοσημάτων των ζώων. Κατάρτιση και εφαρμογή προγραμμάτων εμβολιασμού σε
βοοειδή, χοίρους, αιγοπρόβατα και πτηνά. Μέθοδοι λήψης και αποστολή παθολογικών
υλικών. Ορολογικές δοκιμές. Έλεγχος παρασιτώσεων.
Τεχνική ανεύρεσης παρασίτων.
Ανεύρεση και ταυτοποίηση παρασίτων ηνύστρου, παχέως και λεπτού εντέρου. Παρασιτώσεις
χοίρων και πτηνών. Αποπαρασιτώσεις.
Βιβλιογραφία
Παπαδόπουλος Ο. (1998) Λοιμώδη Νοσήματα των Ζώων. Υπηρεσία Δημοσιευμάτων ΑΠΘ
Παπαδογιαννάκης E.I. (2010). Ζωοανθροπονόσοι. Εκδόσεις Καλαϊτζή.
Hagan and Bruner (1988) Microbiology and Infectious Diseases of Domestic Animals.
Cornell University Press, 8th ed.
Χαραλαμπίδης Σ.(2001). Κτηνιατρική Παρασιτολογία, University Studio Press.
Θεοδωρίδης Ι.(2001). Κτηνιατρική Παρασιτολογία, Εκδόσεις Κορδαλή.
Urquhart G.M., Armour J., Duncan J.L., Dunn A.M., Jennings F.W. (2003). Veterinary
Parasitology. 2nd ed., Blackwell Publishing.
116
Hendrix C. M., Robinson Ed. (2006). Diagnostic Parasitology for Veterinary Technicians, 3rd
ed., Mosby Elsevier.
Τίτλος Μαθήματος: (Εναλλακτικές Εκτροφές (Θηραματοπονία-Ιπποτροφία-Γουνοφόρα,
κονικλοτροφία)
Κωδικός: 3605
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
O βασικός σκοπός του μαθήματος είναι να αποκτήσουν οι σπουδαστές τις ειδικές γνώσεις
που απαιτούνται
ώστε να μπορούν να προσφέρουν ολοκληρωμένες υπηρεσίες σε
κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις που ειδικεύονται
εκτροφή θηραμάτων, ιπποειδών,
γουνοφόρων ζώων και κονίκλων.
Περιγραφή μαθήματος:
Εκτροφή (ταξινόμηση, διατήρηση, σταβλισμός, αναπαραγωγή, διατροφή, διαχείριση και
υγιεινή) των κυριότερων θηραμάτων όπως ορτυκιών, πέρδικας, φασιανού, περιστεριού κ.λ.π.
πτερωτών θηραμάτων, λαγού, αγριόχοιρου, ελαφιού, ζαρκαδιού. Διατήρηση, σταβλισμός,
αναπαραγωγή, διατροφή, διαχείριση και υγιεινή στρουθοκαμήλου και σαλιγκαριών.
Ταξινόμηση προέλευση και ονοματολογία των ιπποειδών. Εξωτερική μορφολογική διάπλαση.
Κατηγορίες ίππων και φυλές ίππων. Βασικές αρχές προσέγγισης και χειρισμού των
ιπποειδών. Μέθοδοι εκτροφής των ιπποειδών. Όνοτροφία. Κονικλοτροφία: Ανατομία –
Φυσιολογία του κουνελιού – Παραγωγικές ιδιότητες – Φυλές – μέθοδοι αναπαραγωγής).
Μέθοδοι εκτροφής κουνελιών κρεοπαραγωγού και τριχοπαραγωγού τύπου. Κατασκευή
κονικλοστασίων – απόβλητα – μέθοδοι απομάκρυνσης – υγιεινή. Γουνοφόρα Ζώα, συνθηκες
εκτροφής, διατροφικές απαιτήσεις. Ασθένειες και υγιεινή – εξαγωγή, επεξεργασία και
διατήρηση γουνοδερμάτων.
117
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Είδη θηραμάτων. Κατασκευή εκτροφείων θηραμάτων. Εκτροφή θηραμάτων. Ιπποειδή,
Σταβλικές εγκαταστάσεις ιπποειδών. Εκτίμηση ίππων-όνων. Σωματικά χαρακτηριστικά
ιπποειδών. Εκτροφή φοράδων και επιβητόρων. Προσδιορισμός ηλικίας. Σταβλικές
εγκαταστάσεις
εκτροφής
στροθοκαμήλων.
Εκτροφή
σαλιγκαριών Τύποι
εκτροφής,
αναπαραγωγή, διατροφή. Φυλές κονίκλων. Αναπαραγωγή. Ανάπτυξη. Χειρισμός ζώων.
Σφάγιο. Διαχείριση κονικλομητέρων, παχυνόμενων κονικλών. Κονικλοτροφεία. Γουνοφόρα
ζώα: μινκ, τσιντσιλά, μυοκάστορες, αλεπούδες. Τρίχωμα, αναπαραγωγή, χειρισμός.
Βιβλιογραφία
Παπαγεωργίου Ν. (1996). Εκτροφή θηραμάτων. University Studio Press
Αρσένος Γ. (2011). Ιπποτροφία. Εκδόσεις Τζιόλα.
Juliand V, Martin-Rosset W (2005). The growing horse: nutrition and prevention of growth
disorders Wageningen Academic Pub.
Ζαφράκας Α. (2007). Ο ίππος και η εκτροφή του. Εκδόσεις Αφοι Κυριακίδη.
Βαγιανός Ι. (2003). Συστηματική κουνελοτροφία και λαγοτροφία. Εκδόσεις Ψύχαλος, 2003,
Αθήνα.
Χατζημηνάογλου, Ι. (1999). Κονικλοτροφία. Εκδόσεις Γιαχούδη, 1999, Θεσσαλονίκη.
Νικολαΐδης A. (2011). Το Σαλιγκάρι & η Εκτροφή του. Εκδόσεις Αγροτύπος.
Σπαής Α (2003). Εκτροφή και Παθολογία Στρουθοκαμήλου. Εκδόσεις ΚΟΡΔΑΛΗ. ΧΡ.& Β
ΟΕ-ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΙΔΕΙΑ
Σπαής, Α., Χατζηζήσης Λ. (2011) . ΕΚΤΡΟΦΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΠΤΗΝΩΝ (Όρνιθες,
Ινδιανόρνιθες, Μελεαγρίδες, Ορτύκια, Πάπιες, Χήνες). Εκδόσεις ΚΟΡΔΑΛΗ. ΧΡ.& Β ΟΕΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΙΔΕΙΑ.
Τίτλος Μαθήματος: ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
3606
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ – Επιλογής Υποχρεωτικό
118
Σκοπός του μαθήματος:
Στόχος του μαθήματος η εισαγωγή του φοιτητή σε βασικές έννοιες του νομικού μας
συστήματος σχετικές με τον χώρο της γεωργίας. Να καλύψει ένα μέρος του κενού σε σχέση
με την οριοθέτηση νομικά του αγροτικού χώρου, λόγω έλλειψης στην πατρίδα μας
‘’Αγροτικού Κώδικα΄΄, με συνέπεια να θέτονται εμπόδια άγνοιας στην αγροτική
δραστηριότητα των εμπλεκομένων μερών και ιδιαίτερα των αγροτών.
Περιγραφή μαθήματος:
Εισαγωγή σε βασικές έννοιες δικαίου. Οδηγίες-Κανόνες. Αναπτυξιακός νόμος. Νέα
νομοθεσία για Σπόρους & Τοπικές Ποικιλίες. Ομάδες Παραγωγών (Ο.Π.). Νομοθεσία
Μεταποίησης Τροφίμων. Λαϊκές Αγορές (Παραγωγοί). Δημιουργία μικρής μεταποιητικής
μονάδας αγροτικών προϊόντων, κ.λ.π.
Περίγραμμα του εργαστηρίου:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω:
Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
Πρόσβαση στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ιστοχώρος του: eur-lex.europa.eu
Πηγές εθνικού δικαίου
Τίτλος Μαθήματος: (Τεχνολογία Κρέατος
Κωδικός: 3607
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
119
Η εξοικείωση των σπουδαστών με τις βασικές διαδικασίες παραγωγής, επεξεργασίας,
μεταποίησης και συντήρησης του κρέατος. Η απόκτηση γνώσεων σχετικά με την υγιεινή του
κρέατος και τον τρόπο εφαρμογής των κριτηρίων ποιοτικού ελέγχου. Να κατανοήσει ο
φοιτητής τις μεταβολές που υφίσταται το κρέας σε όλα τα στάδια της παραγωγής του καθώς
και τους παράγοντες που παίζουν ρόλο στην ποιότητά του. Επιπλέον να συνειδητοποιήσουν
την ανάγκη για την εφαρμογή καλών πρακτικών για την αναισθητοποίηση των ζώων πριν τη
σφαγή.
Περιγραφή μαθήματος:
Υγιεινή των ζώων πριν τη σφαγή. Αναισθητοποίηση, σφαγή, αποδερμάτωση, εκσπλαχνισμός
και τεμαχισμός των σφάγιων. Μικροβιολογία του κρέατος, Συντήρηση των κρεάτων.
Επεξεργασία κρέατος και υποπροϊόντων του. Θέρμανση κρεάτων, προσθετικές ουσίες,
προσθήκη άλατος, κάπνισμα. Εξοπλισμός και υγιεινή των εργοστασίων παραγωγής κρέατος.
Τεχνολογία παρασκευής κρεατοσκευασμάτων. Εθνική και Κοινοτική νομοθεσία. Συστήματα
ποιοτικού έλεγχου.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Οργάνωση και λειτουργία Βιομηχανικών σφαγείων. Μεταφορά ζώων στο σφαγείο, χώροι
σφαγείου, εξοπλισμός, διάγραμμα ροής εργασιών – Κανονισμοί Ε.Ε. για την υγιεινή της
σφαγής. Τεχνολογία σφαγής, γραμμές σφαγής βοοειδών, χοίρων, αιγοπροβάτων –
Αναισθητοποίηση, αφαίμαξη εκδορά, εκσπλαχνισμός. Τεμαχισμός σφαγίου. Μικροβιολογικός
έλεγχος σφαγίων. Επιθεώρηση, κατάταξη σε κατηγορίες και ποιοτική διαβάθμιση των
σφαγίων βοοειδών, χοίρων και αιγοπροβάτων σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ε. Ε.
Δειγματοληψία κρέατος & προϊόντων. Προσδιορισμός της ποιότητας του κρέατος.
Νωπότητα- Χημική σύσταση κρέατος. Μέτρηση pH κρέατος. Νεκρική ακαμψία, ωρίμανση
Κρέατος.
Χημικές μέθοδοι διάγνωσης της σήψης του κρέατος. Οργανοληπτικά
χαρακτηριστικά. Προϊόντα κρέατος. Κονσερβοποιημένα κρεοσκευάσματα. Προϊόντα
αλλαντοποιίας. Τεχνολογία παρασκευής βραστών ή προϊόντων θερμικής επεξεργασίας.
Τεχνολογία και τεχνική παρασκευής αλλαντικών αέρος. Σύστημα διαχείρισης ασφάλειας
τροφίμων (ISO 22000:2005). Εφαρμογή σχεδίου HACCP.
Βιβλιογραφία
Μπλούκας Ι.Γ. (2007). Τεχνολογία Κρέατος. Εκδόσεις Σταμούλη.
Ραμαντάνης, Σ.Β. 2006. Τεχνολογία κρέατος και προϊόντων του. Εκδόσεις Σύγχρονη παιδεία,
120
Θεσσαλονίκη
Hui Y.H. (2001) Meat science and applications. Marcel Dekker
Toldrá F. (2010). Handbook of Meat Processing. Wiley.
Ζ’ ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τίτλος Μαθήματος: (Γαλακτοκομία – Τεχνολογία Γάλακτος
Κωδικός: 3701
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: -
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων από τους σπουδαστές
σχετικά με την παραγωγή υψηλής ποιότητας γάλακτος και την εφαρμογή τεχνολογικών
μεθόδων προκειμένου να παρασκευασθούν ασφαλή και υψηλής διαιτητικής αξίας
γαλακτοκομικά προϊόντα.
Περιγραφή μαθήματος:
Στοιχεία
ανατομίας
και
φυσιολογίας
του
μαστού.
Νευροορμονική
ρύθμιση
της
γαλακτοπαραγωγής. Φυσικοχημικές ιδιότητες και συστατικά γάλακτος ανάλογα και με το ζώο
από το οποίο παράγεται. Θρεπτική αξία του γάλακτος. Επίδραση των ζωοτροφών στην
ποιότητα του γάλακτος. Αντιμετώπιση μικροβιακών λοιμώξεων και άλλων παραγόντων που
επηρεάζουν την έκκριση και την ποιότητα του γάλακτος. Μικροοργανισμοί του γάλακτος.
Αντιβιοτικά, χρήση και υπολειμματικότητα. Άμελξη και συστήματα αυτής Επεξεργασία
γάλακτος. Διάκριση των διαφόρων τύπων γάλακτος, φρέσκο παστεριωμένο κλπ. Παρασκευή
των κυριότερων γαλακτοκομικών προϊόντων γιαούρτι, βούτυρο κ.α. Τυροκομία σύγχρονη και
παραδοσιακή τυροκόμηση. Ισχύουσα Εθνική και Κοινοτική Νομοθεσία. Αναλύσεις γάλακτος
και νοθεία. Συστήματα ποιότητας στη βιομηχανία γαλακτος.
121
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Δειγματοληψία γάλακτος – Άμεσοι και έμμεσοι μέθοδοι εκτίμησης της μικροβιακής
ποιότητας του γάλακτος. Μικροβιολογικός έλεγχος, προσδιορισμός των κολοβακτηριδίων του
γάλακτος.
Προσδιορισμός
του
συνολικού
αριθμού
μικροοργανισμών
σε
τρυβλία.
Προσδιορισμός λιποπεριεκτικότητας και ειδικού βάρους του γάλακτος (μέθοδος Gerber).
Προσδιορισμός του ολικού αζώτου και πρωτεΐνης του γάλακτος (Μέθοδος Kjeldhal απόσταξη). Προσδιορισμός της οξύτητας και του σημείου πήξης του γάλακτος.
Προσδιορισμός της ξηράς ουσίας και της τέφρας του γάλακτος. Ανίχνευση σωματικών
κυττάρων και αντιβιοτικών στο γάλα. Προσδιορισμός του χλωρίου και της λακτόζης του
γάλακτος.
Βιβλιογραφία
Μάντης Α., Παπαγεωργίου Γ., Φλετούρης Α. (2008). Εργαστηριακή εξέταση του γάλακτος
και των γαλακτοκομικών προϊόντων. Εκδόσεις Αφοί Κυριακίδη.
Καμιναρίδης Σ., Μοάτσου Γ. (2009). Γαλακτοκομία. Εκδόσεις Έμβρυο.
Κεχαγιάς Χ. (2011). Γάλα, Επιστήμη, Τεχνολογία και 'Ελεγχοι Διασφάλισης Ποιότητας.
Εκδόσεις Παρίκου
Varnam A.H., Sutherland J.P. (2001). Milk and Milk Products: Technology, Chemistry, and
Microbiology. Springer.
Walstra P., Wouters J.T., Geurts T.J. (2006). Dairy science and technology. Taylor & Francis.
Τίτλος Μαθήματος: (Βιολογική Κτηνοτροφία
Κωδικός: 3702
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: -
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
122
Η εξοικείωση των φοιτητών με τις μεθόδους οργανικής εκτροφής των ζώων και η εκμάθηση
τεχνικών που είναι συμβατές με τις πρακτικές της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας σε
όλη την γραμμή παραγωγής μιας κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης.
Περιγραφή μαθήματος:
Ορισμός και θεσμικό πλαίσιο της Βιολογικής κτηνοτροφίας. Κανόνες παραγωγής στη
βιολογική κτηνοτροφία. Βιολογικές ζωοτροφές (παραγωγή, επιθυμητά χαρακτηριστικά και
ποικιλίες κτηνοτροφικών φυτών, καλλιεργητικές τεχνικές, βοσκότοποι). Συστήματα
εκτροφής των ζώων κατά παραγωγικό κλάδο για την παραγωγή ζωικών βιολογικών
προϊόντων. Βοοτροφία, χοιροτροφία, αιγοπροβατοτροφία, πτηνοτροφία ωοπαραγωγικού και
κρεοπαραγωγικού τύπου , ιπποτροφία μελισσοκομία. Γονικές φυλές ή σειρές αγροτικών
ζώων και διατροφή αυτών για την παραγωγή βιολογικών προϊόντων. Διαχείριση –
χρησιμοποίηση ζωικών αποβλήτων. Προστασία και Υγιεινή των ζώων στις βιολογικές
εκτροφές. Έλεγχος – πιστοποίηση βιολογικών ζωικών προϊόντων. Διακίνηση βιολογικών
προϊόντων. Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.).
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Παραγωγή και χρήση βιολογικών ζωοτροφών. Σύγχρονες τεχνικές παραγωγής βιολογικών
κτηνοτροφικών φυτών. Βιολογική εκτροφή αγελάδων. Βιολογική εκτροφή αιγοπροβάτων.
Βιολογική πτηνοτροφία και χοιροτροφία. Σύστημα ελέγχου προϊόντων βιολογικής
κτηνοτροφίας. Πρόληψη ασθενειών και έλεγχος υγιεινής εγκαταστάσεων στη βιολογική
κτηνοτροφία. Τεχνικές αντιμετώπιση ζωονόσων στη βιολογική κτηνοτροφία.
Βιβλιογραφία
Παπαθεοδώρου Α., Κωστούλα Ν., Τζωρτζάκη Ε.Α. (2007). Βιολογική Εκτροφή Ζώων.
Εκδόσεις Αγροτύπος.
Rahmann G. ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ. Εκδ. Ψύχαλου.
Paajanen Τ. (2011).The Complete Guide to Organic Livestock Farming. Atlantic Publishing
Group Inc.
Youme D., Wilkinson J.M., Younie D. (2001). Organic Livestock Farming. Chalcombe Publ.
Vaarst Μ. (2004). Animal health and welfare in organic agriculture. CABI.
Blair R. (2007). Nutrition and Feeding of Organic Pigs. University of British Columbia,
Canada.
Blair R. (2008). Nutrition and Feeding of Organic Poultry. CABI.
123
Τίτλος Μαθήματος: (Πτηνοτροφία
Κωδικός: 3703
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: -
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η απόκτηση γνώσεων σχετικά με τις σύγχρονες μεθόδους που
εφαρμόζονται στην Πτηνοτροφία. Οι σπουδαστές εξοικειώνονται με τις πρακτικές που
ακολουθούνται στις πτηνοτροφικές μονάδες ωοπαραγωγικού και κρεοπαραγωγικού τύπου σε
θέματα εκτροφής διατροφής αντιμετώπισης ασθενειών και διαχείρισης των ζώων ώστε να
παράγονται πτηνοτροφικά προϊόντα υψηλής θρεπτικής αξίας με ασφαλή και οικονομικά
επωφελή τρόπο.
Περιγραφή μαθήματος:
Η διάρθρωση και η σημερινή κατάσταση της Ορνιθοτροφίας. Ταξινόμηση, προέλευση,
εξημέρωση ορνίθων. Ανατομία και κυριότερα συστήματα της όρνιθας και των άλλων πτηνών.
Ονοματολογία, ποιοτική ταξινόμηση πτηνών - αυγών – κρέατος, νομικό πλαίσιο.
Παραγωγικές ιδιότητες της όρνιθας, παράγοντες που τις επηρεάζουν. Κυριότερες φυλές
ορνίθων και άλλων πτηνών. Σταβλισμός των ορνίθων ανάλογα με την κατεύθυνση
παραγωγής και την ένταση της εκτροφής. Μέθοδοι εκτροφής των ορνίθων κρεοπαραγωγικού
και ωοπαραγωγικού τύπου, ελεύθερη βοσκή, βιολογική εκτροφή. Λειτουργία και οργάνωση
του εκκολαπτηρίου. Ευζωία και συμπεριφορά των πτηνών. Βασικές ασθένειες ορνίθων και
εμβόλια. Οργάνωση πτηνοτροφικών επιχειρήσεων. Εκτροφή χήνας, πάπιας και περιστεριών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Σκελετός και εξωτερική μορφολογία όρνιθας. Γεννητικό σύστημα και εσωτερικά όργανα.
Σχηματισμός του αυγού, βάρος, σχήμα, κέλυφος, χρώμα, λευκό, ωχρό, αεροθάλαμος,
124
διατήρηση, εκτίμηση ποιότητα. Επώαση και εκκόλαψη αυγού. Εκκολαπτικές μηχανές και
εκκολαπτήρια. Εμβολιασμοί ορνίθων και απολυμάνσεις σε πτηνοτροφεία. Αναθρεπτήρια Ορνιθώνες: έλεγχος των συνθηκών περιβάλλοντος και αντίστοιχος εξοπλισμός. Εκτίμηση
σφαγίου. Διαχείριση εκτροφών ωοπαραγωγής, Εξοπλισμός. Ποιοτικός έλεγχος και ασφάλεια
στην πτηνοτροφία.
Βιβλιογραφία
Σπαής Α. και Χατζηζήσης Λ. (2011). Εκτροφή Παραγωγικών Πτηνών. Εκδόσεις Σύγχρονη
Παιδεία.
Γιαννακόπουλος Αθ. & Τσερβένη –Γούση Α., (2009): Ορνιθοτροφία. Εκδόσεις Σύγχρονη
Παιδεία, Θεσσαλονίκη.
Peitz B. and Peitz L., (1999). Πτηνοτροφία. Εκδόσεις Ψύχαλου, Αθήνα.
Rose S., (1997): Principles of poultry science. U.K. CAB International.
Grist (2006). Poultry Inspection - Anatomy & Physiology. 2nd Edition, NOTTINGHAM
UNIVERSITY PRESS.
Τίτλος Μαθήματος: (Υγιεινή Αγροτικών Ζώων και Εγκαταστάσεων
Κωδικός: 3704
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: -
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Η γνώση και κατανόηση των κανόνων πρόληψης και των μέτρων υγιεινής είτε σε επίπεδο
στάβλου είτε σε επίπεδο παραγωγής και συντήρησης προϊόντων. Οι σπουδαστές θα μπορούν
να εφαρμόσουν τα προληπτικά μέτρα που απαιτούνται για την αποφυγή της μετάδοσης των
νοσημάτων τόσο μεταξύ των ζώων όσο και από τα ζώα στον άνθρωπο.
125
Περιγραφή μαθήματος:
Υγιεινή των ζώων (πρώτες ύλες, νερό, αέριοι ρύποι, αερομικροβιολογία). Συστήματα
σταβλισμού, εξαερισμού, πυκνότητες ζωικών πληθυσμών, θερμοκρασία, σκόνη, οσμές,
υγρασία δαπέδου ως προδιαθέτοντες παράγοντες λοιμωδών νοσημάτων. Απολυμάνσεις.
Υγιεινή και διατροφικά/διαχειριστικά λάθη (Κέτωση, οξέωση, υπασβεστιαιμία, τυμπανισμός).
Υγιεινή των ζωοκομικών προϊόντων (αυγά, κρέας, γάλα, μαλλί). Θέματα δημόσιας υγείας
καθώς και θέματα περιβαλλοντικής επιβάρυνσης (υγεία και περιβάλλον)
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Αποθήκευση, συντήρηση ζωοτροφών. Χημική αλλοίωση, μικροβιακή αλλοίωση, μύκητες και
μυκοτοξίνες και εντομολογική προσβολή ζωοτροφών. Εξοπλισμός κτηνοτροφικών μονάδων
και μονάδων παραγωγής και μεταποίησης ζωοκομικών προϊόντων. Αερισμός, φωτισμός και
περιβαλλοντικές συνθήκες εκτροφής. Πυκνότητα εκτροφής. Στρες και
εξάπλωση των
ασθενειών με βάση την πυκνότητα εκτροφής. Απολυμάνσεις απεντομώσεις. Καθαρισμός και
απολύμανση. Φυσικά και χημικά απολυμαντικά. Νερό και έλεγχος της ποιότητας του.
Καταπολέμηση παρασίτων και τρωκτικών. Κυριότερες μολυσματικές ασθένειες. Μαστίτιδες
στα γαλακτοπαραγωγικά ζώα. Υγιεινή των ζωοτροφών.
Βιβλιογραφία
Ζαφράκας Α (2007). Υγιεινή και στοιχεία παθολογίας των αγροτικών ζώων. Αφοί Κυριακίδη
Καραϊωάννογλου Π. (2004). Υγιεινή του κρέατος Επιθεώρηση των σφαγίων και των
θηλαστικών. Αφοί Κυριακίδη.
Morris T., Keilty M. (2006). Alternative Health Practices for Livestock. Wiley-Blackwell
Thrusfield Μ. (2007). Veterinary Epidemiology. Wiley-Blackwell
Τίτλος Μαθήματος: (Υδατοκαλλιέργειες
Κωδικός: 3705
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: 126
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Η απόκτηση γνώσεων σχετικά με την διαχείριση και την εκτροφή ιχθύων και άλλων
υδρόβιων οργανισμών. Η οργάνωση και η διαχείριση της παραγωγής στα διάφορα στάδια
ανάπτυξης των υδρόβιων οργανισμών στις υδατοκαλλιέργειες
Περιγραφή μαθήματος:
Διαχείριση γεννητόρων (διατροφή, ιχθυοπυκνότητα, περιβαλλοντικές συνθήκες, κ.λ.π.).
Διατροφή ιχθύων. Αντιμετώπιση παθολογικών παραγόντων και υγιεινή εγκαταστάσεων και
εξοπλισμού στις υδατοκαλλιέργειες.
Εκκολαπτήριο (ιδιαιτερότητες στην λειτουργία του σε σχέση με τα βιολογικά χαρακτηριστικά
των διαφόρων ειδών). Τεχνικές αναπαραγωγής και παραγωγής προνυμφών (μέθοδοι και
τεχνικές αναπαραγωγής των διαφόρων ειδών ιχθύων. Προπάχυνση (μέθοδοι προπάχυνσης
διάφορους τύπους λεκανών, συνθήκες εκτροφής). Ειδικά θέματα (τεχνικές μεταβολής της
γενετικής ωριμότητας, αποθήκευση σπέρματος, μεταφορά ωαρίων, κ.λ.π.). Η περιγραφή
τρόπων εκτροφής (εκτατικός, ημιεκτατικός, εντατικός, υπερεντατικός) και των τύπων
εκτροφής (μονοκαλλιέργεια, πολυκαλλιέργεια, μικρή εκτροφή κλπ.). Διαχείριση δεξαμενών
και κλωβών. εκτροφή ιχθύων θαλασσινών υδάτων (τσιπούρα, λαβράκι: ιχθυογεννητικοί
σταθμοί, βιολογικές και περιβαλλοντικές απαιτήσεις, μέθοδοι και χειρισμοί εκτροφής,
μεταφορά ιχθύων, παραγόμενα προϊόντα). Νέα υποψήφια προς εκτροφή είδη ιχθύων.
Εκτροφή στρειδιών, μυδιών, χτενιών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Κυριότερα καλλιεργούμενα ειδή ψαριών και άλλων υδρόβιων οργανισμών. Εξωτερικά και
εσωτερικά χαρακτηριστικά ιχθύων (αναγνώριση ειδών, ανατομία). Προσδιορισμός ηλικίας
ιχθύων. Συστήματα εκτροφής. Κατάρτιση σιτηρεσίου για εκτρεφόμενα είδη. Εμβολιασμοί και
αντιμετώπιση παθογόνων στις υδατοκαλλιέργειες. Χειρισμός ζωντανών ιχθύων (αναισθησία,
ζύγισμα και σωματομετρήσεις, αιμοληψία, μεταφορά). Τρόποι θανάτωσης και εξαλίευσης
τελικού προϊόντος. Χειρισμός/έλεγχος πληθυσμών ιχθύων σε κλειστό σύστημα νερού.
Βιβλιογραφία
Πάσχος Γ. 2004. Ιχθυοκαλλιέργειες εσωτερικών υδάτων. ISBN 9509203000
127
Παπουτσόγλου ΣΕ (1997). Εισαγωγή στις υδατοκαλλιέργειες, Εφαρμοσμένη υδροβιολογία,
Σταμούλη Α.Ε.
Καλλιέργειες φυτικών και εκτροφές υδρόβιων ζωικών οργανισμών, Σπυρίδων Δ.
Κλαουδάτος, Δημήτριος Σ. Κλαουδάτος, ISBN: 9789607860910, 2012, Εκδότης: Προπομπός
Lucas JS, Southgate PC (2012). Aquaculture: Farming Aquatic Animals and Plants. WileyBlackwell.
Tidwell JH (2012). Aquaculture Production Systems. Wiley-Blackwell.
Τίτλος Μαθήματος: (Γεωργική Βιοτεχνολογία
Κωδικός: 3706
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Η γνώση των βασικών αρχών και των τελευταίων εξελίξεων στον τομέα της Βιοτεχνολογίας.
Η εξοικείωση με τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε ένα ευρύ φάσμα τομέων με έμφαση
στις εφαρμογές στη γεωργική παραγωγή. Η αποτίμηση των επιδράσεων, των πιθανών
επιπτώσεων καθώς και οι ηθικές προεκτάσεις από τη χρήση της Βιοτεχνολογίας σε
κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο.
Περιγραφή μαθήματος:
Αρχές γονιδιακού χειρισμού: κλωνοποίηση, περιοριστικά ένζυμα, λιγάσες, φορείς
κλωνοποίησης, γονίδια επιλογής και αναφοράς, μετασχηματισμός σε βακτήρια, επιλογή των
κλώνων και εντοπισμός των ενθέσεων, κατασκευή περιοριστικών χαρτών, γονιδιωματικές και
cDNA βιβλιοθήκες. Ενίσχυση νουκλεοτιδικών αλληλουχιών
(PCR),
Αλληλούχιση και
Χαρτογράφηση γονιδίων και οργανισμών. Μεθοδοι μεταφοράς DNA - διαγονιδιακά φυτά.
Εφαρμογές της γενετικής μηχανικής για τη δημιουργία διαγονιδιακών φυτών με έμφαση α)
στη δημιουργία φυτών ανεκτικών-ανθεκτικών σε ιούς, έντομα, ασθένειες ζιζανιοκτόνα,
αβιοτικές καταπονήσεις β) στη τροποποίηση του μεταβολικού προφίλ τους γ) στη παραγωγή
βιομορίων (ενζυμα, φαρμακευτικές ουσίες κλπ.). Ιστοκαλλιέργεια-κυτταροκαλλιέργεια.
128
Διαγονιδιακά ζώα: Τεχνικές για την ανάπτυξη διαγονιδιακών ζώων. Διαγονιδιακά αγροτικά
ζώα. Εκτροφή διαγονιδιακών Ζώων. Εφαρμογές των διαγονιδιακών ζώων. Μοριακοί Δείκτες
και η χρήση τους στη βελτίωση. Οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις από την εφαρμογή
των βιοτεχνολογικών μεθόδων. Θέματα βιοηθικής και προστασίας του καταναλωτή
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Εξοικείωση με το εργαστήριο, κανόνες ασφαλείας. Μονάδες μέτρησης, αριθμητικοί
υπολογισμοί
και
παρασκευή
διαλυμάτων
που
χρησιμοποιούνται
στο
εργαστήριο
βιοτεχνολογίας. Απομόνωση DNA. Ενίσχυση νουκλεοτιδικών αλληλουχιών με PCR.
Αναζήτηση και σχεδιασμός εκκινητών έναρξης από βάσεις δεδομένων.
Κλωνοποίηση
νουκλεοτιδικών αλληλουχιών σε φορείς μετασχηματισμού. Μετασχηματισμός σε βακτήρια.
Πέψη DNA με ενδονουκλεάσες περιορισμού. Ηλεκτροφόρηση νουκλεϊκών οξέων και
πρωτεϊνών
σε
πηκτώματα
αγαρόζης
και
πολυακρυλαμίδης
αντίστοιχα.
Σύγκριση
νουκλεοτιδικών και πρωτεϊνικών αλληλουχιών.
Βιβλιογραφία
Χατζόπουλος Π (2001). Βιοτεχνολογία Φυτών. EMBΡΥΟ Εκδ., 2001
Τριανταφυλλίδης Κ (2006). Βιοτεχνολογία ζώων. Εκδ. Αφοι Κυριακίδη.
Savage EN, Rossner AG, Finke GD (2004). Βιοτεχνολογικές Εφαρμογές. Εκδ. Ιων.
Slater Α., Scott N.W., Fowler M.R (2008) Plant Biotechnology: The Genetic Manipulation of
Plants. Oxford University Press.
Altman A., Hasegawa P.M. (2011). Plant Biotechnology and Agriculture: Prospects for the
21st Century. Academic Press.
Holland AJ, Johnson AJ (2013). Animal Biotechnology and Ethics. Springer
Ranga MM (2007). Animal Biotechnology. Agrobios India.
Τίτλος Μαθήματος: (Οργάνωση και Διοίκηση Κτηνοτροφικών Επιχειρήσεων
Κωδικός: 3707
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ’
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ-Επιλογής Υποχρεωτικό
129
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι να διδάξει τους σπουδαστές τις αρχές και τις λειτουργίες της
διοίκησης κατά την οργάνωση και διεύθυνση μιας γεωργικής εκμετάλλευσης κτηνοτροφικής
κατεύθυνσης,
ώστε
να
μπορούν
να
καταστρώνουν,
οργανώνουν
και
υλοποιούν
επιχειρηματικά σχέδια δράσης προκειμένου να παράγουν κτηνοτροφικά προϊόντα
επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα οικονομικό όφελος.
Περιγραφή μαθήματος:
Οργάνωση των κτηνοτροφικών επιχειρήσεων. Οργανωτική δομή – διάρθρωση της
επιχείρησης. Οργάνωση και συντελεστές παραγωγής στο πλαίσιο της επιχείρησης. Σχέδιο
παραγωγής
κτηνοτροφικής
εκμετάλλευσης.
Ανάλυση
θέσης
εγκατάστασης
της
εκμετάλλευσης κτηνοτροφικών προϊόντων. Διοίκηση της επιχείρησης. Αρχές και κανόνες.
Λειτουργία
του
σχεδιασμού-προγραμματισμού.
Στοιχεία
θεωρίας
επιχειρηματικών
αποφάσεων. Βοηθητικές επιστήμες και νέες τεχνικές στην παραγωγή. Επιχειρησιακός
προγραμματισμός – προϋπολογισμός. Το σύγχρονο management. To ανθρώπινο δυναμικό
στην ζωική παραγωγή.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Συστήματα οργάνωσης παραγωγής στην κτηνοτροφία. Κατάρτιση σχεδίου παραγωγής
κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης. Κατάρτιση σχεδίου διοικητικής διάρθρωσης και τμημάτων
στην κτηνοτροφική εκμετάλλευση.
Απλοποιημένος προγραμματισμός παραγωγικής εκμετάλλευσης.
Συστήματα οικονομικής
παρακολούθησης. Απογραφή και ισολογισμός κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Μέθοδοι
λογιστικής παρακολούθησης κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Λογιστικά βιβλία. Έλεγχος
ροής κεφαλαίου. Κρίσιμες αποφάσεις επιχειρηματικό ρίσκο, αναδιοργάνωση παραγωγής.
Βιβλιογραφία
Μαρτίκα–Βακιρτζή Μ. και Δημητριάδη Ε. (2007). Λογιστική Παρακολούθηση Τύπων
Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων. Εκδόσεις Τσαχουρίδη.
Κιτσοπανίδης Γ. 1990 Οικονομική γεωργικών εκμεταλλεύσεων Θεσσαλονίκη.
Κιτσοπανίδης Γ. 1996 Οικονομική γεωργικής παραγωγής. Εκδόσεις Ζήτη. Θεσσαλονίκη.
130
Κιτσοπανίδης Γ. (2007). Οικονομική Ζωικής Παραγωγής. Εκδόσεις Ζήτη.
Παπαπαναγιώτου Ε. (2008). Οικονομική Ζωικής Παραγωγής. Εκδόσεις Τσαχουρίδη.
Πάσχος Γ.Α., Γιοβάνης Ν.Ε. (2010). Διοίκηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Εκδόσεις
Γκιούρδα.
Τίτλος Μαθήματος: (Ευζωία και Ηθολογία Ζώων
Κωδικός: 3708
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 4,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: -
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Να εισάγει τους σπουδαστές στις σημαντικότερες έννοιες της ηθολογίας και να λύσει βασικά
ερωτήματα τους που συνδέονται με τη συμπεριφορά των ζώων. Να κατανοήσουν οι σπουδαστές το
ρόλο της ευζωίας στην παραγωγική διαδικασία. Η εξοικείωση των σπουδαστών με τους τρόπους και
του κανόνες συμπεριφοράς των ζώων και πως αυτή διαμορφώνεται μέσα από τις απαιτήσεις της
παραγωγικής διαδικασίας.
Περιγραφή μαθήματος:
Κατανόηση του αντικειμένου της ευζωίας των ζώων, της επίδρασης του περιβάλλοντος στη
φυσιολογία των ζωικών οργανισμών, την επίδραση ης διατροφής, το ρόλο των ελευθεριών
και την απαλλαγή από τον πόνο, τραυματισμό, το φόβο και την ένταση, τη συσχέτιση
συμπεριφοράς και ευζωίας και το ρόλο της υγείας και της ασθένειας στην ευζωία των ζώων.
Εξέταση και ανάδειξη των παραμέτρων αυτών κάτω από συνθήκες εκτροφής. Γενετική της
συμπεριφοράς και η επίδραση του ανθρώπινου παράγοντα. Ένστικτο ζώων, αντίδραση σε
καταστάσεις stress,. Συμπεριφορά ανάπτυξης – εκπαίδευσης, διατροφής, αναπαραγωγής και
τοκετού. Μέθοδοι επικοινωνίας και αποδοχή κοινωνικής συμπεριφοράς και ιεραρχίας.
Οικονομικές και νομικές παράμετροι που ευνοούν την ανάδειξη της ευζωίας των ζωικών
πληθυσμών.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
131
Παρατήρηση αναπαραγωγικής συμπεριφοράς (συμπεριφορά οίστρου, σύζευξης, τοκετού).
Μη κανονική συμπεριφορά. Χαρακτηριστικά συμπεριφοράς μηρυκαστικών: αγελάδες,
μόσχοι, πρόβατα. Συμπεριφορά χοίρων: χοιρομητέρα, κάπρος, παχυνόμενο χοιρίδιο.
Συμπεριφορά πτηνών: ωοτόκες όρνιθες, παχυνόμενα ορνίθια. Συμπεριφορά αναπτυσσόμενων
ζώων (εμβρύων, νεογνών, ανάπτυξη αισθήσεων, εγχάραξη, ομαδικότητα, παιχνίδι).
Συμπεριφορά ενήλικων ζώων (διατροφική συμπεριφορά, ανίχνευση περιβάλλοντος,
ανάπαυση, ύπνος, επικοινωνία, κοινωνική συμπεριφορά).
Βιβλιογραφία
Κυριακοπούλου – Σκλαβούνου Π., 2001. Ηθολογία ζώων. Μέρος Πρώτο. Έκδοση Υπηρεσίας
Δημοσιευμάτων Α.Π.Θ.
Γκούντνερ Β., 2006. Πανεπιστημιακές Παραδόσεις Ηθολογίας ζώων. Μέρος Δεύτερο.
Έκδοση Υπηρεσίας Δημοσιευμάτων Α.Π.Θ.
Χιντήρογλου Χ., Στάικου Α., Γκούτνερ Β. (2007). Ηθολογία των Ζώων. University Studio
Press.
Sandøe P., & Christiansen S.B. (2008). Ethics of Animal Use. Wiley-Blackwell.
Grandin T. (2009). Improving animal welfare: a practical approach. CABI Publ.
Mellor D. et al.(2009). The Sciences of Animal Welfare. Wiley-Blackwell
Τίτλος Μαθήματος: (Διαχείριση Αποβλήτων Κτηνοτροφικών Εκμεταλλεύσεων &
Προστασία Περιβάλλοντος
Κωδικός: 3709
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 4,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός της διδασκαλίας του μαθήματος είναι να καταστήσει τους φοιτητές ικανούς να
αναγνωρίζουν τις διάφορες πηγές ρύπανσης και μόλυνσης που προκύπτουν από τις
εγκαταστάσεις των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων και να τους παρέχει την θεωρητική και
132
πρακτική εκπαίδευση ώστε να μπορούν να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση τους καθώς και
να
συμβάλλουν
στην
αξιοποίηση
των
αποβλήτων
των
γεωργοκτηνοτροφικών
εκμεταλλεύσεων σύμφωνα με τους κανόνες και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την
προστασία του περιβάλλοντος.
Περιγραφή μαθήματος:
Ρύπανση-μόλυνση από τα απόβλητα των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων του εδάφους, των
επίγειων και υπόγειων υδάτων. Στερεές, υγρές και αέριες ρυπαντικές ουσίες. Πηγές, σύσταση,
έλεγχος και διαχείριση. Τεχνολογικές αρχές και χειρισμοί για τον περιορισμό των ρυπαντικών
ουσιών. Περιγραφή, σχεδιασμός και λειτουργία των κυριότερων συστημάτων επεξεργασίας
αποβλήτων κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Αξιολόγηση περιβαλλοντικού σχεδιασμού.
Περιβαλλοντικός έλεγχος στις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις. Περιβαλλοντική εκπαίδευση.
Περιβαλλοντική νομοθεσία. Διαχείριση και ενεργειακή αξιοποίηση των κτηνοτροφικών
αποβλήτων
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Αξιολόγηση συστημάτων
αποκομιδής και διαχείρισης των αποβλήτων. Ποιότητα νερού
(μετρήσεις pH, EC, SAR, Νa και Ca+Mg). Υγρά απόβλητα (τύποι υγρών αποβλήτων,
δειγματοληψία. Μετρήσεις ΒΟD, προσδιορισμός COD. Προσδιορισμός διαλυμένου
οξυγόνου. Επεξεργασία των υγρών αποβλήτων με μεμβράνες και ρητίνες. Προσδιορισμός
φυσικών παραμέτρων ολικά στερεά, ολικά διαλυμένα στερεά (ΤDS) κλπ. Στερεά απόβλητα
(δειγματοληψία, χειρισμός δείγματος, προετοιμασία ξηρού δείγματος). Εκτίμηση πυκνότητας,
υγρασίας, κόσκινισμα). Μέτρηση υδατοδιαλυτών θρεπτικών, pH, ΕC σε στερεά απόβλητα.
Λειτουργία βιολογικού καθαρισμού.
Βιβλιογραφία
Αγγελάκης
Α., Tchobanoglou G. (1998). Υγρά απόβλητα.. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις
Κρήτης.
Kreith F., Tchobanoglous G. (2002). Handbook of solid waste management. 2nd ed.
Dietrich T., Haberle G., Haberle H. (2003). Τεχνολογία Προστασίας Περιβάλλοντος ΙΙ Έλεγχος ρύπανσης και διαχείριση αποβλήτων. Εκδόσεις Παρίκου..
Γκέκας Β., Μπαλτά-Μπρούμα Κ. Π. (2005). Βιομηχανία τροφίμων & περιβάλλον. Εκδόσεις
Τζιόλα.
133
Μακρίδης Χ., Λεοντόπουλος Σ (2013). Μηχανισμοί Ρύπανσης και Μέτρα Προστασίας
Περιβάλλοντος – Διαχείριση Φυτικών & Ζωικών Αποβλήτων. Εκδόσεις ‘’Έμβρυο” –
Στυλιανός Βασιλειάδης, 2013.
Diaz L.F., Savage G.M., Eggerth L., Rosenberg L. (2005). Solid waste management, ,vol. 1.
UNEP/Earthprint
Τίτλος Μαθήματος: (Βελτίωση & Διαχείριση Βοσκοτόπων
Κωδικός: 3710
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ+2Ε
Διδακτικές μονάδες: 4,0
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ’
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ-Επιλογής Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: -
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Να διδάξει στο σπουδαστή τις αρχές της δημιουργίας, ανάπτυξης, λειτουργίας και διαχείρισης
των βοσκοτόπων Να μπορεί να αναγνωρίζει τα κυριότερα λιβαδικά και κτηνοτροφικά φυτά,
καλλιεργούμενα και αυτοφυή, να προσδιορίζει την βοσκοικανοτητα των λιβαδικών εκτάσεων
ώστε να είναι ικανός να σχεδιάζει και να διαχειρίζεται τους βοσκότοπους.
Περιγραφή μαθήματος:
Ορισμοί, ταξινόμηση και απογραφή φυσικών βοσκοτόπων και τεχνητών λειμώνων. Χλωρίδα,
ανταγωνισμός, επίδραση της βόσκησης στην αύξηση και την ανάπτυξη, μεταβολές στη
σύνθεση των ειδών. Τροφικές ανάγκες, κατανομή των θρεπτικών στοιχείων, απώλειες από το
σύστημα και λιπαντικές ανάγκες. Ποιότητα βοσκήσιμης ύλης και πρόσληψη αυτής από τα
ζώα. Αλληλεπιδράσεις βοσκοτόπων και ζώων. Κατά χώρο και χρόνο οργάνωση του
κτηνοτροφικού κεφαλαίου. Σχεδιασμός λιβαδικών συστημάτων. Μέθοδοι βελτίωσης
λιβαδιών. Η χλωρίδα των φυσικών βοσκοτόπων (νομευτικά και επιβλαβή φυτά). Δημιουργία
τεχνητών λειμώνων. Διαχείριση βοσκοτόπων και τεχνητών λειμώνων. Η συμβολή αβιοτικών
και βιοτικών παραγόντων στα χαρακτηριστικά της βλάστησης φυσικών βοσκοτόπων. Η
βόσκηση και οι παράμετροί της. Προσδιορισμός παραγωγής (ποσοτικά και ποιοτικά),
εκτίμηση
βοσκοϊκανότητας,
υπολογισμός
Περιβαλλοντικές επιπτώσεις της βόσκησης.
134
βοσκοφόρτωσης,
ορθολογική
χρήση.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Προσδιορισμός φυσικής χλωρίδας λειμώνων και βοσκοτόπων. Κυριότερα φυτά που
χρησιμοποιούνται στη δημιουργία τεχνητών λειμώνων. Μελέτη λιβαδοπονικών χαρτών.
Ποσοτικοποίηση της βιοποικιλότητας. Εκτίμηση και ποσοτικοποίηση βοσκοϊκανότητας,
βοσκοφόρτωσης
και
συστημάτων βόσκησης.
εκτάσεων.
βοσκησιμότητας
χορτολιβαδικών
εκτάσεων.
Προδιαγραφές
Μελέτες διαχείρισης λειμώνων. Μέθοδοι βελτίωσης λιβαδικών
Μεθοδολογία απογραφής δασολιβαδικών συστημάτων. Διαχείριση υγρών
λιβαδιών. Προγράμματα βόσκησης σε Η/Υ.
Βιβλιογραφία
Σαρλής Γεώργιος Π (1998). Βελτίωση και διαχείριση φυσικών βοσκοτόπων Α΄. ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΣΤΑΜΟΥΛΗ ΑΕ.
Μακρίδης Χ., Λεοντόπουλος Σ., Δαλακούρας Α. (2011). Κτηνοτροφικά Φυτά. Έκδοση Σ.
Βασιλειάδη.
Νάστης Α. και Κ. Τσιουβάρας (2009). Διαχείριση και Βελτίωση Λιβαδιών. University Studio
Press:
Θεσσαλονίκη
Παπαναστάσης Β.Π (2009). Λιβαδοκτηνοτροφική Ανάπτυξη. Γιαχούδη: Θεσσαλονίκη.
Heady H.F. and R.D. Child. (1994). Rangeland Ecology and Management. Westview Press:
Boulder.
Pearson, C. J. and Ison, R.L. (1997). Agronomy of grassland Systems, Cambridge University
Press.
ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
III. ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
1ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τίτλος Μαθήματος: (Γεωργική Οικονομία
ΤΓΑΟ 4106
Τύπος Μαθήματος: Θεωρητικό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,0Ε
135
Διδακτικές μονάδες: 4
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 1ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ - Υποχρεωτικό
4106 Γεωργική Οικονομία
Στόχος/σκοποί του μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι η εισαγωγή του σπουδαστή σε
έννοιες και αρχές της επιστήμης της Πολιτικής Οικονομίας, και πως αυτές οι αρχές
εφαρμόζονται στη Γεωργική Οικονομία. Η αγροτική οικονομία (χρήσεις γης, διαρθρωτικά
χαρακτηριστικά, απασχόληση, παραγωγικότητα, εισόδημα), οι αγορές των αγροτικών
προϊόντων, η δημόσια πολιτική και η στήριξη του αγροτικού τομέα στην Ελλάδα και στην
Ευρωπαϊκή Ένωση. Ζητήματα ανάπτυξης του αγροτικού χώρου και της υπαίθρου.
Περιγραφή μαθήματος:
Εισαγωγή στην Αγροτική Οικονοµική (Έννοια, περιεχόµενο και σκοπός της Οικονοµικής Εξέλιξη και διάκριση της Αγροτικής Οικονοµικής), Εισαγωγή στην Οικονοµική της
Παραγωγής Γεωργικών Προϊόντων (Έννοια, περιεχόµενο και σκοπός της οικονοµικής της
παραγωγής γεωργικών προϊόντων - Βασικές έννοιες και σχέσεις της οικονοµικής της
παραγωγής γεωργικών προϊόντων - Έννοια, περιεχόµενο και σηµασία των σπουδαιότερων
µορφών του οικονοµικού αποτελέσµατος), Συντελεστές Παραγωγής Γεωργικών προϊόντων
(Έδαφος, Εργασία, Κεφάλαιο), Βασικές Αρχές της Οικονοµικής της Παραγωγής Γεωργικών
Προϊόντων (Σχέσεις µεταξύ συντελεστή παραγωγής και παραγοµένου προϊόντος - Σχέσεις
µεταξύ συντελεστών παραγωγής και υποκατάσταση αυτών - Σχέσεις µεταξύ προϊόντων ή
κλάδων παραγωγής - Απόλυτο και συγκριτικό πλεονέκτηµα και καθορισµός θέσεως
παραγωγής γεωργικών προϊόντων), Αρχές και Εφαρµογές Γεωργικής Λογιστικής, Εκτίµηση
των κεφαλαίων της Γεωργικής Επιχείρησης ( Γης. Φυτειών. Εγγείων Βελτιώσεων. Κτιρίων.
Γεωργικών
Μηχανηµάτων).
Κόστος
Παραγωγής
Γεωργικών
Προϊόντων.
Θεωρία,
Υπολογισµός. Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία.
Βιβλιογραφία:
1. Αγροτική Οικονομική. Θεωρία και Πολιτική, ΛΙΑΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, Εκδότης: ΜΠΕΝΟΥ
ΣΩΤ.ΕΥΓΕΝΙΑ.
2. Η Ελληνική Αγροτική Οικονομία στο Παγκόσμιο Πλαίσιο , ΔΑΜΙΑΝΟΣ Δ.,
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Λ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΣΠΑΘΗΣ ΠΑΥΛΟΣ,
ΣΤΑΜΟΥΛΗ
136
Εκδότης: ΕΚΔΟΣΕΙΣ
4ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τίτλος Μαθήματος: Οικονομική Επιχειρήσεων
ΤΓΑΟ 4401
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ - Υποχρεωτικό
4401 Οικονομική Επιχειρήσεων
Σκοπός του μαθήματος
Το μάθημα στοχεύει στο να δώσει στους φοιτητές τις βασικές
γνώσεις σχετικά με τη λειτουργία των ανταγωνιστικών αγορών και τα εργαλεία ανάλυσης της
συμπεριφοράς των αγοραστών και πωλητών στα πλαίσια του ανταγωνισμού. Με τις γνώσεις
αυτές οι φοιτητές θα είναι σε θέση να κατανοήσουν τη λειτουργία πιο συνθετικών αγορών,
όπως αυτής των δημοσίων αγαθών καθώς και τη λειτουργία του συνολικού οικονομικού
συστήματος και των οικονομικών λειτουργιών του κράτους.
Περιγραφή μαθήματος:
Οικονομική Επιστήμη και Οικονομικό Σύστημα.Οι παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας.
Λήψη οικονομικών αποφάσεων και διαδικασία αριστοποίησης. Ζήτηση και προσφορά.
Ελαστικότητες ζήτησης και προσφοράς. Συνασπισμοί επιχειήσεων Ζήτηση
προϊόντων
και
καταναλωτική συμπεριφορά. Η θεωρία της παραγωγής Η θεωρία του κόστους παραγωγής
Μορφές αγοράς. Η συμπεριφορά των επιχειρήσεων στον Πλήρη Ανταγωνισμό.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των εργασιών σύνθεσης και έρευνας
που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι
εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης, 2) Η
Μέθοδος της Προσομοίωσης
137
Βιβλιογραφία:
Οικονομική των Επιχειρήσεων,ΘΩΜΑΔΑΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΑΛΕΞΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ,
Εκδότης: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ
Εισαγωγή στην Οικονομική των Επιχειρήσεων, ΤΣΑΚΛΑΓΚΑΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, Εκδότης:
ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ ΑΔΕΛΦΟΙ ΑΕ
Τίτλος Μαθήματος: Κοινή Οργάνωση Αγοράς αγροτικών Προιόντων
ΤΓΑΟ 4401 (
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6,5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ - Υποχρεωτικό
4402 Κοινή Οργάνωση Αγοράς αγροτικών Προϊόντων
Σκοπός του μαθήματος:
Το μάθημα στοχεύει στο να δώσει στους φοιτητές τις βασικές γνώσεις σχετικά με τη
λειτουργία του πρώτου πυλώνα της ΚΑΠ, την κοινή οργάνωση της ενιαίας αγοράς. Οι κοινές
οργανώσεις αγορών ρυθμίζουν την παραγωγή και το εμπόριο ευρωπαϊκών αγροτικών
προϊόντων από τότε που καθιερώθηκε η κοινή αγροτική πολιτική. Το 2007, μία ενιαία κοινή
οργάνωση αγοράς συμπεριέλαβε σε ένα ενιαίο κείμενο όλα τα ισχύοντα καθεστώτα ρύθμισης
των αγορών. Στοχεύει ωστε ο φοιτητής να μπορέσει να κατανοήσει τους μηχανισμούς
εφαρμογής της αγροτικής πολιτικής στους επιμέρους κλάδους της γεωργίας και ειδικότερα
στα βασικά γεωργικά προϊόντα της χώρας. Να εξοικειωθεί με την παρακολούθηση και διαρκή
ενημέρωση για τις εξελίξεις και αναμορφώσεις της Αγροτικής Πολιτικής. Να εξοικειωθεί με
τις διαδικασίες σύνταξης, κατάρτισης και υποβολής προγραμμάτων γεωργικής ανάπτυξης.
Περιγραφή μαθήματος:
ΝΟΜΙΚΗ
ΒΑΣΗ-ΣΤΟΧΟΙ-ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ-Ο
ΡΟΛΟΣ
ΤΟΥ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ. Φορείς της αγροτικής πολιτικής. Δομή, οργάνωση και λειτουργία
οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ιδιαίτερη αναφορά στη γεωργία.
Η λειτουργία και η ανάπτυξη της κοινής αγοράς γεωργικών προϊόντων στα πλαίσια της Νέας
Κοινής Αγροτικής Πολιτικής («ΚΑΠ»). Η Κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών («ΚΟΑ»)
138
σύμφωνα με το άρθρο 34 της συνθήκης, μπορεί να λάβει διάφορες μορφές ανάλογα με τα
προϊόντα.
Κοινές οργανώσεις των αγορών κάθε προϊόντος ή ομάδας προϊόντων, με χωριστό
βασικό κανονισμό (του Συμβουλίου). Ενιαίος Κανονισμός 1234/2007 για την κοινή
οργάνωση των αγορών. Κανονισμοί που ενσωματώθηκαν στον Καν. 1234/2007(ενιαίος
κανονισμός ΚΟΑ)
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των εργασιών σύνθεσης και έρευνας
που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι
εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω: 1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης, 2) Η
Μέθοδος της Προσομοίωσης
Βιβλιογραφία:
Αγροτική Πολιτική, Παπαγεωργίου Κ., Δαμιανός Δ. και Σπαθής Π., (2005). Εκδόσεις
Σταμούλης, Αθήνα. Αγροτική Πολιτική: Πολιτική Αγροτικών Προϊόντων. Σέμος Α., (2004).
Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη.
Τίτλος Μαθήματος: Ιστορία Οικονομικών Θεωριών
ΤΓΑΟ 4403 (
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ – Υποχρεωτικό
4403 Ιστορία Οικονομικών Θεωριών
Σκοπός του μαθήματος:
Το μάθημα αποτελεί εισαγωγή στην ιστορία της οικονομικής σκέψης. Ο διδακτικός του
στόχος είναι να κατανοήσει η φοιτήτρια ή ο φοιτητής τον τρόπο γένεσης και ανάπτυξης της
οικονομικής θεωρίας. Η προσέγγιση του μαθήματος είναι ιστορική και αναλυτική. Η εξέλιξη
της οικονομικής σκέψης παρουσιάζεται ως μια διαδοχική σειρά μεταβολών στην αντίληψη
και την θεώρηση της φύσης της κοινωνικοοικονομικής διαδικασίας. Το μάθημα δίνει έμφαση
στον ιστορικό χαρακτήρα των οικονομικών θεωριών και στον τρόπο με τον οποίο τα
πραγματικά κοινωνικοοικονομικά φαινόμενα διαμορφώνουν την εξέλιξη της οικονομικής
139
θεωρίας. Παράλληλα, γίνεται προσπάθεια να συζητηθούν η επικαιρότητα και η χρησιμότητα
των διαφόρων ρευμάτων της οικονομικής σκέψης στα κλασικά θέματα της θεωρίας της αξίας
και της διανομής αλλά και στα σύγχρονα προβλήματα (της ανεργίας, των κοινωνικών
ανισοτήτων, κ.λπ.).
Περιγραφή μαθήματος:
Μεθοδολογικές προσεγγίσεις στην ιστορία της οικονομικής σκέψης. Η οικονομική σκέψη
στην Αρχαία Ελλάδα και στον Μεσαίωνα. Μερκαντιλισμός και Φυσιοκρατία. Adam SmithDavid Ricardo-Thomas Robert Malthus-John Stuart Mill-Karl Marx. Η οριακή επανάσταση
[W. Stanley Jevons, Carl Menger, Léon Walras],Alfred Marshall, Francis Y. Edgeworth,
Vilfredo Pareto. Η Θεσμική Σχολή (Institutionalism, Thorstein Veblen). John Maynard
Keynes, Joseph A. Schumpeter, Michal Kalecki. Κλασσικοί – Νεοκλασσικοί - Σύγχρονες
Τάσεις στην Οικονομική Σκέψη.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των εργασιών σύνθεσης και έρευνας
που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος
εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω: Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
Ιστορία Οικονομικών Θεωριών (Επίτομο)(Α+Β) ΧΟΥΜΑΝΙΔΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ
Η Ιστορία της Οικονομικής Σκέψης SCREPANTI ERNESTO, ZAMAGNI STEFANO
Εκδότης: ΤΥΠΩΘΗΤΩ-ΔΑΡΔΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Ιστορία Οικονομικών Θεωριών,
Rubin I.I., εκδ. Κριτική, Αθήνα, 1994.
Τίτλος Μαθήματος: (Αγροτική Κοινωνιολογία
ΤΓΑΟ 4404
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
140
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ - Υποχρεωτικό
4404 Αγροτική Κοινωνιολογία
Σκοπός του μαθήματος:
Η κατανόηση από τον φοιτητή της δομής της αγροτικής κοινωνίας και των συνθηκών της,
στην προσέγγιση της για την όποια οικονομική της ανάπτυξη.
Περίγραμμα του Μαθήματος:
Εισαγωγή στο αντικείμενο της Αγροτικής Κοινωνιολογίας. Η ιστορική διαδρομή της
επιστήμης και οι νέες ερευνητικές της κατευθύνσεις. Αγροτική κοινότητα, κοινωνικές ομάδες
και η διαδικασία κοινωνικού και οικονομικού μετασχηματισμού της κοινότητας. Αγροτική
οικογένεια, αγροτική εκμετάλλευση και οικογενειακή γεωργία. Απασχόληση, πολυαπασχόληση και εργασιακές σχέσεις στον αγροτικό χώρο. Κοινωνική αλλαγή και κοινωνική
διάρθρωση
στον
αγροτικό
χώρο.
Η
γεωργία
και
το
αγροτροφικό
πρόβλημα.
Παγκοσμιοποίηση, νέα αγροτικότητα και το μέλλον της υπαίθρου.
Περίγραμμα του εργαστηρίου:
Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των εργασιών σύνθεσης και έρευνας
που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος
εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω:
1. Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
Αγροτική Κοινωνιολογία ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΚΑΖΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ,
ΚΟΥΣΗ Θ.ΜΑΡΙΑ Εκδότης: ΙΩΑΝΝΗΣ Γ.ΜΑΡΚΟΥ & ΥΙΟΣ Ο.Ε.-ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΖΥΓΟΣ"
Η Κοινωνιολογία και η Μεθοδολογία της, Λαμπίρη-Δημάκη Ι. (1990)
Αθήνα: Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα. Οι Κοινωνικές Τάξεις στον Σύγχρονο Καπιταλισμό,
Πουλαντζάς Ν.Α., εκδ. Θεμέλιο, Αθήνα, 1982.
Τίτλος Μαθήματος: Συνεταιριστική Οικονομία (
141
ΤΓΑΟ 4405
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 4ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ - Υποχρεωτικό
4405 Συνεταιριστική Οικονομία
Σκοπός του μαθήματος:
Η κατανόηση από τον φοιτητή της
συνεταιριστικής οικονομίας ως βασικό άξονα της
κοινωνικής οικονομίας καί η ανάδειξη των συγκριτικών πλεον-εκτημάτων της, για το μοντέλο
της μικρής οικογενειακής εκμετάλευσης που είναι το κυρίαρχο μοντέλο γεωργίας στην
Ευρώπη.
Περιγραφή μαθήματος:
Σκοποί και επιδιώξεις του συνεργατισμού. Ιστορική αναδρομή. Θεωρητικό υπόβαθρο και
αρχές του συνεργατισμού. Σύγκριση συνεταιρισμών με άλλες μορφές επιχειρηματικής
δράσης. Συνεταιρισμοί, Κράτος και Ευρωπαϊκή Ένωση. Μάνατζμεντ και επιχειρηματική
συμπεριφορά των συνεταιρισμών. Διεθνής και ελληνική συνεταιριστική νομοθεσία.
Ελληνικοί συνεταιρισμοί (επιτεύγματα, προβλήματα, προοπτικές). Συνεταιριστικό κίνημα
Παρουσίαση του πλαισίου τών:-Αγροτικών συνεταιρισμών, που διέπονται από το νόμο
2810/2000. Παρουσίαση του πλαισίου τών:-Αστικών συνεταιρισμών, το νομικό πλαίσιο της
λειτουργίας των οποίων ρυθμίζεται από το νόμο 1667/1986.-Παρουσίαση και περιγραφή
Αστικών συνεταιρισμών Οι καταναλωτικοί συνεταιρισμοί, που για τη σύστασή τους
απαιτούνται τουλάχιστον εκατό άτομα, ενώ απαιτούνται δεκαπέντε άτομα για τους λοιπούς,
όπως: Παραγωγικούς συνεταιρισμούς, Προμηθευτικούς συνεταιρισμούς, Πιστωτικούς
συνεταιρισμούς, Μεταφορικούς συνεταιρισμούς, Τουριστικούς συνεταιρισμούς κ.α.
-Αναγκαστικός συνεταιρισμός
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των εργασιών σύνθεσης και έρευνας
που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι
εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης,
2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης.
142
Βιβλιογραφία:
Συνεταιριστική Οικονομία και Νομοθεσία ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, ΤΣΟΥΡΑΜΑΝΗΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ Εκδότης: ΠΑΠΑΖΗΣΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕΒΕ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΙΦΝΙΩΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ Εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ
5ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τίτλος Μαθήματος: Οργάνωση και διοίκηση Αγροτικών Επιχειρήσεων
4501 (
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 7
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ - Υποχρεωτικό
Σκοπός του μαθήματος:
Το μάθημα αποσκοπεί να καταστήσει τους σπουδαστές ικανούς να:
-Γνωρίζουν τις βασικές αρχές οργάνωσης και διοίκησης μιας επιχείρησης.
-Γνωρίζουν και να εφαρμόζουν τις αρχές και τις λειτουργίες της διοίκησης κατά την
οργάνωση και διεύθυνση μιας γεωργικής εκμετάλλευσης.
-Θέτουν ρεαλιστικούς αντικειμενικούς στόχους να αναπτύσσουν σχέδια δράσης και να
εκπονούν λειτουργικά προγράμματα για την πραγματοποίηση των στόχων.
-Προβαίνουν στη λήψη ορθολογικών αποφάσεων κάτω από συνθήκες βεβαιότητας, κινδύνου
και αβεβαιότητας.
-Εφαρμόζουν
τις
διάφορες
μορφές
σχεδιασμού
της
παραγωγής
των
γεωργικών
εκμεταλλεύσεων.
Περιγραφή μαθήματος:
Έννοια, ορισμός και περιεχόμενο της Οργάνωσης και Διαχείρισης των Γεωργικών
Εκμεταλλεύσεων. Αρχές Οικονομικής εφαρμοζόμενες στην Οργάνωση και Διαχείριση
Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων. Οι λειτουργίες της Οργάνωσης και Διαχείρισης Γεωργικών
Εκμεταλλεύσεων (Σχεδιασμός, Εφαρμογές , Έλεγχος). Χαρακτηριστικά των Γεωργικών
143
Εκμεταλλεύσεων (Έννοιες και Ορισμοί, Τύπος, Μέγεθος, Κλάδοι παραγωγής). Κοστολόγηση
γεωργικών προϊόντων(Έννοιες, Ορισμοί, Μέθοδοι και Τεχνικές κοστολόγησης). Εφαρμογές.
Στη διδασκαλία του μαθήματος περιλαμβάνονται αντικείμενα όπως: Γενικά περί οικονομικών
μονάδων και επιχειρήσεων. Γεωργική εκμετέλλευση-Κτηνοτροφική εκμετάλλευση. Μορφές
οργάνωσης γεωργικών καί κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Λειτουργία του σχεδιασμούπρογραμματισμού. Στοιχεία θεωρίας επιχειρηματικών αποφάσεων. Διοίκηση, διαχείριση και
λήψη αποφάσεων στο πλαίσιο των γεωργικών και κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Σχέδιο
παραγωγής γεωργικής και κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης. Συστήματα οργάνωσης γεωργικών
και κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων.. Σχεδιασμός παραγωγής γεωργικών καί κτηνοτροφικών
εκμεταλλεύσεων.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης,
2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης
3) Η Μέθοδος ‘Παίγνιο Ρόλων’.
Βιβλιογραφία:
Κιτσοπανίδης Γ. 1990 Οικονομική γεωργικών εκμεταλλεύσεων Θεσσαλονίκη.
Διοίκηση επιχειρήσεων ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ
Stephen P. Robbins, David A. Decenzo, Mary Coulter. Εκδόσεις Κριτική
Θεοφανίδης Στ. 1992. Αγροτική Οικονομική. Εκδόσεις Αθ. Σταμούλη. Αθήνα.
Ντεμούσης Μ., Κατρανίδης Σ., 1989. Αγροτική Οικονομική, Θεωρία και Πολιτική. Εκδόσεις
Αθ. Σταμούλη. Αθήνα.
Τίτλος Μαθήματος: Μακροοικονομία
ΤΓΑΟ 4502 (
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
144
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ - Υποχρεωτικό
4502 Μακροοικονομία
Σκοπός του μαθήματος:
Με τον όρο μακροοικονομία, ή μακροικονομική χαρακτηρίζεται ο κλάδος της οικονομίας,
που ασχολείται και μελετά τα συνολικά οικονομικά προβλήματα τομέων, ομάδων ή συνόλων,
δηλαδή με τα συνολικά μεγέθη της οικονομίας, αγνοώντας την ατομική οικονομική
συμπεριφορά των υποκειμένων της οικονομίας, φυσικών προσώπων η επειχειρήσεων. Το
μάθημα στοχεύει στο να κατανοήσει ο φοιτητής την διαδικασία για την παραγωγή του
πλούτου (αγαθών και υπηρεσιών) στην κοινωνία.
Περιγραφή μαθήματος:
Εισαγωγή (σκοπός, μεθοδολογία). Συντελεστές παραγωγής. Ζήτηση και προσφορά
(συναρτήσεις ζήτησης και προσφοράς, ελαστικότητες, η έννοια της ισορροπίας.
Η δομή της αγοράς (τέλειος ανταγωνισμός, μονοπώλιο, μονοπωλιακός ανταγωνισμός,
ολιγοπώλιο). Θεωρία της παραγωγής, υποκατάσταση συντελεστών, αποδόσεις κλίμακας).
Θεωρία του κόστους παραγωγής. Κέρδος. Παραγωγή και ο παράγων χρόνος.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω:
Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
Αρχές της Μακροοικονομικής
STIGLITZ JOSEPH, WALSH E.CARL Εκδότης:
ΠΑΠΑΖΗΣΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕΒΕ
Μακροοικονομική Θεωρία & Πολιτική ΛΙΑΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΜΠΕΝΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ
Εκδότης: ΜΠΕΝΟΥ ΣΩΤ.ΕΥΓΕΝΙΑ.
Τίτλος Μαθήματος: Συγκριτική Γεωργία
ΤΓΑΟ 4503 (
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
145
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ - Υποχρεωτικό
4503 Συγκριτική Γεωργία
Σκοπός του μαθήματος:
Στόχος του μαθήματος είναι η γνώση από τον φοιτητή της εξέλιξης και της διαφοροποίησης
των αγροτικών συστημάτων στο πέρασμα των αιώνων. Η κατανόηση του σημερινού
μοντέλου της γεωργίας και πώς αυτό εξελίσεται στις μέρες μας με την ένταξή της γεωργίας
στο παγκοσμιοποιημένο εμπορικό σύστημα.
Περιγραφή μαθήματος:
Ασιατικός τρόπος παραγωγής. Σκλαβικό σύστημα (εσωτερικός-εξωτερικός σκλαβισμός).
Φεουδαρχία. Καπιταλισμός. Σοσιαλισμός. 1η αγροτική επανάσταση (αμιμψισπορά-τριετής
εναλλαγή).
2η
αγροτική
επανάσταση
(μηχανοποίηση).
3η
αγροτική
επανάσταση
(χημειοποίηση). Κυρίαρχα μοντέλα γεωργίας (μικρή οικογενειακή εκμετάλλευση, μεγάλη
καπιταλιστική εκμετάλλευση, latifudia). Η διαφορική συσσώρευση του κεφάλαιου στην
γεωργία ως συνέπεια της ΚΑΠ. Προοπτικές.
Περίγραμμα του εργαστηρίου:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω:
Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
Γεωργική Μακροοικονομία και Συγκριτική Ανάλυση Γεωργίας ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Εκδότης: ΤΣΑΧΟΥΡΙΔΗΣ Π.ΙΩΑΝΝΗΣ (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΡΑΦΗΜΑ)
Δομή και Μεταβολές στην Οικονομική Ιστορία DOUGLASS C.NORTH Εκδότης: ΚΡΙΤΙΚΗ
ΑΕ
Για τον ασιατικό τρόπο παραγωγής Tokei, Ferenc Εκδότης:Αναγνωστίδης Γερ. Ιστορία της
Μεσαιωνικής Ευρώπης ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟ R.
H. C. Davis Εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ
146
Τίτλος Μαθήματος: Αγροτική Μεταρρύθμιση
ΤΓΑΟ 4504 (
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 7
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ – Υποχρεωτικό
4504 Αγροτική Μεταρρύθμιση
Σκοπός του μαθήματος:
Η κατανόηση από τον φοιτητή της σωρευτικής διαδικασίας στη λειτουργία της οικονομίας
και η ανάγκη αναδιανομής του συσσωρευμένου πλούτου μέσω της πολιτικής. Ιστορική
αναδρομή των μεταρρυθμίσεων από τον Σόλωνα στους Γράκχους και στην σύγχρονη
Ελληνική ιστορία.
Περιγραφή μαθήματος:
Αρχαία Αθήνα. Ρωμαϊκή εποχή. Νέο Ελληνικό κράτος. Ευρωπαϊκή γεωργία. Μικρή
οικογενειακή εκμετάλλευση. Κατακερματισμός. Υπερχρέωση. Προοπτικές.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω: Η Μέθοδος της
Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
Η Άνιση Ανάπτυξη, Αμίν Σ. εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα Το Αγροτικό Ζήτημα στην Ελλάδα - Η
κοινωνική ενσωμάτωση της γεωργίας, Βεργόπουλος, Κ., εκδ. Εξάντας 1975.
Καπιταλισμός και Αγροτικό Ζήτημα: Δύσμορφος Καπιταλισμός, Βεργόπουλος, Κ. - Αμίν. Σ.,
εκδ. Παπαζήση
ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ Αριστοτέλης Εκδότης ΖΗΤΡΟΣ
147
Τίτλος Μαθήματος: Αγγλικά Ορολογία
4505 (
Τύπος Μαθήματος: ΜΙΚΤΟ
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ – Επιλογής Υποχρεωτικό
Στόχος/σκοποί του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η εκμάθηση της σημαντικότερης αγγλικής ορολογίας που
χρησιμοποιείται στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα της γεωπονικής επιστήμης.
Περιγραφή μαθήματος:
Διδασκαλία ειδικού λεξιλογίου στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα της γεωπονικής επιστήμης
μέσω αυθεντικών ή και ημι-αυθεντικών κειμένων ειδικότητας και εφαρμογή του σε ασκήσεις.
Συνώνυμα, αντίθετα, παράγωγα, ιδιωματισμοί κλπ. Ανάπτυξη δεξιοτήτων στην κατανόηση
και παραγωγή γραπτού και προφορικού λόγου γεωπονικού περιεχομένου: κατανόηση
κειμένου, σύνθεση και ανάπτυξη παραγράφου, περιλήψεις κ.λπ. Αναφορά σε γραμματικά και
μορφο-συντακτικά φαινόμενα: χρόνοι, βοηθητικά ρήματα, παθητική φωνή, υποθετικές
προτάσεις κ.ά. Ασκήσεις μετάφρασης κειμένων ειδικότητας.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ορολογία στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα της γεωπονικής επιστήμης στους κλάδους
Φυτικής Παραγωγής, Ζωικής Παραγωγής και Αγροτικής Οικονομίας.
Βιβλιογραφία
Καζαμία-Χρήστου Β., Ζιάκα Ι. (2006). English for Agricultural Sciences. University Studio
Press.
Slaght J., Harben P. (2009). English for Academic Study: Reading - Course Book. 2nd ed.,
Έκδοση Α. Μπέτση.
McCormack J., Slaght J. (2009). English for Academic Study: Extended Writing & Research
Skills - Course Book. 2nd ed., Έκδοση Α. Μπέτση.
148
Τίτλος Μαθήματος: Νομοθεσία Αγροτικής Παραγωγής
4506
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 5ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ – Επιλογής Υποχρεωτικό
Σκοπός του μαθήματος:
Στόχος του μαθήματος η εισαγωγή του φοιτητή σε βασικές έννοιες του νομικού μας
συστήματος σχετικές με τον χώρο της γεωργίας. Να καλύψει ένα μέρος του κενού σε σχέση
με την οριοθέτηση νομικά του αγροτικού χώρου, λόγω έλλειψης στην πατρίδα μας
‘’Αγροτικού Κώδικα΄΄, με συνέπεια να θέτονται εμπόδια άγνοιας στην αγροτική
δραστηριότητα των εμπλεκομένων μερών και ιδιαίτερα των αγροτών.
Περιγραφή μαθήματος:
Εισαγωγή σε βασικές έννοιες δικαίου. Οδηγίες-Κανόνες. Αναπτυξιακός νόμος. Νέα
νομοθεσία για Σπόρους & Τοπικές Ποικιλίες. Ομάδες Παραγωγών (Ο.Π.). Νομοθεσία
Μεταποίησης Τροφίμων. Λαϊκές Αγορές (Παραγωγοί). Δημιουργία μικρής μεταποιητικής
μονάδας αγροτικών προϊόντων, κ.λ.π.
Περίγραμμα του εργαστηρίου:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω:
Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
Πρόσβαση στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ιστοχώρος του: eur-lex.europa.eu
Πηγές εθνικού δικαίου
6ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
149
Τίτλος Μαθήματος: Γεωργική Λογιστική & Αγροτική Εκτιμητική Ι
ΤΓΑΟ 4601 (
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ – Υποχρεωτικό
4601 Γεωργική Λογιστική & Αγροτική Εκτιμητική Ι
Σκοπός του μαθήματος:
Η γεωργική επιχείρηση για να είναι βιώσιμη πρέπει να είναι κερδοφόρα και η ικανότατα των
αγροτών ακόμα και των μικρομεσαίων, να διαχειρίζονται σήμερα επικερδώς τις γεωργικές
μονάδες τους, προϋποθέτει να μπορούν να αναλύουν με όση δυνατή ακρίβεια, το κόστος των
προιόντων που παράγουν, να μπορούν να κατανοούν τη λογιστική παρακολούθηση της
μονάδας τους και ταυτόχρονα να μειώνουν το λειτουργικό τους κόστος, μέσα από την
δυνατότητα να μπορούν οι ίδιοι να διαχειρίζονται τα λογιστικά τους βιβλία.
Περιγραφή μαθήματος:
Παρουσιάζονται οι έννοιες Γεωργική Εκτιμητική καθώς και οι αρχές της Γενικής Λογιστικής.
Επίσης βιβλίο εσόδων – εξόδων καθώς και το διπλογραφικό σύστημα με βιβλία όπως
ημερολόγιο, Γενικό Καθολικό Ισοζύγιο, Ισολογισμοι, αρχές κοστολόγησης, ανάλυση –
απόδοση ΦΠΑ κλπ. Το μάθημα διανθίζεται με πολλές ασκήσεις σε όλες τις προαναφερθείσες
ενότητες. Επιπλέον με εφαρμογές στον Η/Υ, όπου θα υπάρχουν αναλυτικά πακέτα Γενικής
Λογιστικής- αρχών κοστολόγησης καθώς και διάφοροι τύποι μελετών, όπου εμφανίζονται οι
δαπάνες – έσοδα για να υπάρχει και πρακτική εμπέδωσή. Επίσης Ανάλυση – Απόδοση ΦΠΑ
γίνεται στην Τάξη.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω:
Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
150
Μαρτίκα Βακιρτζή Μ και Δημητριάδη Ε (2007) Λογιστική παρακολούθηση τύπων Αγροτικών
εκμεταλλεύσεων, εκδόσεις Τσαχουρίδη
Κιτσοπανίδης Γ (2007). Γεωργική Λογιστική και Εκτιμητική. Εκδόσεις Ζήτη
Τσουκαλάς Σταύρος, Γεωργική λογιστική. Εκδόσεις στοχαστής
Τσουκαλάς Σταύρος, Λογιστική επιχειρήσεων τροφίμων και γεωργίας. Εκδόσεις στοχαστής,
Μαρία Μαρτίκα-Βακιρτζή, Ελένη Δημητριάδου, 2007. Λογιστική Παρακολούθηση Τύπων
Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων. Εκδόσεις Γράφημα
ΕΛΚΕΠΑ, 1981 Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο. Αθήνα.
Ιγναντιάδης Αρ. 1995 Λογιστική Εταιριών. Εκδόσεις-Το Οικονομικό Αθήνα
Τίτλος Μαθήματος: Αγροτική Πολιτική
ΤΓΑΟ 4602 (
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ - Υποχρεωτικό
4602 Αγροτική Πολιτική
Σκοπός του μαθήματος:
Η κατανόηση από τον φοιτητή της έννοιας της κρατικής παρέμβασης στη διαμόρφωση, αφ’
ενός των συνθηκών παργωγής, εμπορίας και προστασίας του αγροτικού προϊόντος και αφ’
ετέρου στη διαμόρφωση των ποσοτικών και ποιοτικών χαρακτηριστικών, που αυτή επιθυμεί
για τούς παραγωγούς της. Παράλληλα η κατανόηση της ισχύουσας ΚΑΠ, των
χαρακτηριστικών της και των προοπτικών της γεωργίας μέσα από τους κανόνες εφαρμογής
της.
Περιγραφή μαθήματος:
Ειδικά χαρακτηριστικά της γεωργίας (μοντέλο), σημαντικά για τη διαμόρφωση αγροτικής
πολιτικής. Εθνική πολιτική για τη γη, τη χρηματοδότηση της γεωργίας και τις αγροτικές
ασφαλίσεις. Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ): Κοινή οργάνωση Αγορών για τα κύρια
γεωργικά προϊόντα και διαρθρωτική πολιτική. Διεθνείς συμφωνίες που επηρεάζουν την ΚΑΠ
151
(ΠΟΕ). Διαφορική συσσώρευση του κεφάλαιου στη γεωργία. Το μέλλον της ΚΑΠ και οι
επιπτώσεις στην ελληνική γεωργία.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης,
2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης.
Βιβλιογραφία:
Βασικές αρχές αγροτικής πολιτικής Σέμος Αναστάσιος Β. Εκδότης: Ζήτη Αγροτική Πολιτική
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Λ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΔΑΜΙΑΝΟΣ Δ., ΣΠΑΘΗΣ ΠΑΥΛΟΣ Εκδότης:
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ
Οι Εξελίξεις στην Κοινή Αγροτική Πολιτική και η Ελληνική Γεωργία ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ
Ν.Εκδότης: ΣΑΚΚΟΥΛΑΣ.Ν.ΑΝΤΩΝΗΣ.
.Αγροτική Πολιτική και Οικονομική Ανάπτυξη στην Ελλάδα ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ Ν.Εκδότης:
ΛΙΒΑΝΗΣ
Τίτλος Μαθήματος: Καινοτομία και Επιχειρηματικότητα
4603
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ – Υποχρεωτικό
Σκοπός του μαθήματος:
Το μάθημα επιχειρεί να αναδείξει το ρόλο και τη σημασία της νέας τεχνολογικής γνώσης,
καθώς και τις νέες κατευθύνσεις του μάνατζμεντ και του μάρκετινγκ που ακολούθως
διαμορφώνονται. Η αποτελεσματική διαχείριση της τεχνολογίας και ο μετασχηματισμός της
στην καινοτομία, συνιστούν σήμερα σημαντική πρόκληση για κάθε επιχείρηση και
οργανισμό. Στο πλαίσιο του μαθήματος επιδιώκεται η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η
152
καινοτομία αναπτύσσεται σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μιας επιχείρησης και μιας
οικονομίας.
Περιγραφή μαθήματος:
Καινοτομία: έννοιες, ορισμοί και δείκτες μέτρησης. Προϋποθέσεις ανάπτυξης της
Καινοτομίας. Συστήματα καινοτομίας. Οικονομίες της Γνώσης και της Μάθησης.
Αποτελέσματα της Καινοτομίας. Η Επιχειρηματική Καινοτομία ως Ανταγωνιστικό
Πλεονέκτημα μιας επιχείρησης ή μιας οικονομίας. Αποτελεσματική διαχείριση της γνώσης
και της τεχνολογίας για το μετασχηματισμό της σε Καινοτομία.
Περίγραμμα του εργαστηρίου:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης,
2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης
3) Η Μέθοδος ‘Παίγνιο Ρόλων’.
Βιβλιογραφία:
Επιχειρηματικότητα, Καινοτομία & Business Clusters ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ,
Εκδόσεις Σταμούλη,
Επιχειρηματικότητα & Καινοτομίες ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ ΖΩΗ, Εκδότης: ΑΝΙΚΟΥΛΑ ΑΜΑΛΙΑ.
Χατζηκωνσταντίνου Γ. & Γωνιάδης Η. 2009. Επιχειρηματικότητα και καινοτομία. Από την
ίδρυση στη διοίκηση και την επιβίωση της νέας επιχείρησης. Εκδότης: Gutenberg
Τίτλος Μαθήματος: Διεθνές Εμπόριο
ΤΓΑΟ 4604
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ - Υποχρεωτικό
4604 Διεθνές Εμπόριο
153
Σκοπός του μαθήματος:
Η ανάπτυξη του Διεθνούς Εμπορίου συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη των Κρατών και
στην κοινωνική ευημερία, στην κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων και της ελευθερίας
των πολιτών. Η γνώση των διαδικασιών του Δ.Ε. από τα στελέχη επιχειρήσεων αποτελεί
παράγοντα επαγγελματικής επιβιώσεως στην εποχή των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων
και της παγκοσμιοποιήσεως της οικονομίας.
Περιγραφή μαθήματος:
Ιστορία Δ.Ε. Συστήματα μερκαντιλικό, προστατευτικό και ελευθέρων συναλλαγών.
Συγκριτικό πλεονέκτημα. Incoterms. Τα διεθνή εμπορικά συμβόλαια. Τρόποι πληρωμής.
Ενέγγυος πίστωση. Ασφάλιση εξαγωγικών πιστώσεων. Αγορά συναλλάγματος. Τελωνειακές
διαδικασίες. Μεταφορές. Διαιτησία Gatt και Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου (ΠΟΕ):
Ανάλυση συμφωνιών. Όροι εμπορίου. Ελληνική διάσταση.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης,
2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης.
Βιβλιογραφία:
Δασκάλου Γ.: "Διεθνές Εμπόριο".
Χολέβας Γ.: "Διεθνείς εμπορικές Σχέσεις".
Μορφοβασίλης Δ.: "Διεθνές Εμπόριο".
Λιοδάκης Γ.: "Κριτική της θεωρίας του Διεθνούς Εμπορίου."
Τίτλος Μαθήματος: Διαχείριση και Προστασία Αγροτικού Περιβάλλοντος
ΤΓΑΟ 4605 (
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 4
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
154
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ - Υποχρεωτικό
4605 Διαχείριση και Προστασία Αγροτικού Περιβάλλοντος
Σκοπός του μαθήματος:
Να καταστήσει ενήμερο το φοιτητή για τις συνέπειες της αγροτικής ανάπτυξης. Κατά τον 20ο
αιώνα η βιοποικιλότητα των αγροτικών οικοσυστημάτων της Ευρώπης έχει υποστεί
σημαντική μείωση. Η γεωργία θεωρείται σε παγκόσμιο επίπεδο η δεύτερη πιο σημαντική
απειλή, μετά την υλοτόμηση των δασών, για την εξαφάνιση παγκοσμίως απειλούμενων ειδών
χλωρίδας και πανίδας. Η μείωση της βιοποικιλότητας των αγροοικοσυστημάτων της Ευρώπης
οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στην εντατικοποίηση της γεωργίας από την εφαρμογή της
Κοινής Αγροτικής Πολιτικής στις χώρες της Ε.Ε.
Περιγραφή μαθήματος:
Η έννοια του περιβάλλοντος. Το περιβάλλον ως πεδίο έρευνας. Χρήσεις γης. Γεωργία και
περιβάλλον. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα στον αγροτικό χώρο. Ρύπανση γεωργικής
προέλευσης. Περιβαλλοντική διαχείριση φυσικών πόρων. Η θεωρητική έννοια της βιώσιμης
ανάπτυξης. Τύποι βιώσιμης γεωργικής ανάπτυξης: ολοκληρωμένη, «λελογισμένη», βιολογική
γεωργία. Η διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος. Η διαχείριση περιβαλλοντικά ευαίσθητων
ζωνών. Μελέτες αξιολόγησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η πολιτική έννοια του
περιβάλλοντος.
Κοινωνικο-οικονομικοί
περιορισμοί
ενσωμάτωσης
περιβαλλοντικών
διαστάσεων στην αγροτική πολιτική. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική και η προστασία του
περιβάλλοντος. Ιστορικό της ενσωμάτωσης της περιβαλλοντικής συνιστώσας στην ΚΑΠ: από
την ίδρυση της ΚΑΠ, στις μεταρρυθμίσεις του 1992 και του 1999. Η συζήτηση για την
Ενδιάμεση Αναθεώρηση του 2002-3: η περιβαλλοντική διάσταση. Περιβαλλοντικές πολιτικές
της Ευρωπαϊκής Ένωσης με άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις στην αγροτική ανάπτυξη.
Βασικές έννοιες και αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου προστασίας του περιβάλλοντος. Νέες
προοπτικές για την ευρωπαϊκή και ελληνική ύπαιθρο από τη συνέργεια περιβαλλοντικών και
αγροτο-περιβαλλοντικών πολιτικών στα πλαίσια ενίσχυσης του «δεύτερου πυλώνα» της
ΚΑΠ. Αγροτικά Συστήματα Χαμηλής Έντασης στην Ευρώπη και την Ελλάδα.
Γεωργοκτηνοτροφικά συστήματα σε περιοχές Υψηλής Αξίας Φύσης. Δομές και λειτουργίες
του πολυλειτουργικού προτύπου γεωργίας και κτηνοτροφίας.
Περίγραμμα του εργαστηρίου:
155
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης,
2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης.
Βιβλιογραφία:
Παπαναστάσης, N. & Νοιτσακης B.I. (1992) Λιβαδική Οικολογία. Πανεπιστημιακές
Εκδόσεις, Γιαχούδης & Γιαπούλης, Θεσσαλονίκη.
Στογιάννης Β. και Π. Δηλανά (2001) η Οδύσσεια της Ελληνικής Αγροτικής Βιοποικιλότητας.
Δίκτυο Οδύσσεια, Νέα Οικολογία. Αθήνα.
ΕΚΠΑΑ (2001) Ελλάδα. Η Κατάσταση του Περιβάλλοντος. Μια Συνοπτική Έκθεση. Εθνικό
Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης, UNEP/MAP, ΥΠΕΧΩΔΕ. Αθήνα.
Available at: www.ekpaa.gr/documents/NCESD-GR-report20012003.pdf
European Commission (2004) Proposal for a Council Regulation on support to Rural
Development by the European Agricultural Fund for Rural Development. Commission Staff
Working Document. Extended Impact Assessment. {COM(2004)490final}.
Available
at:
http://europa.eu.int/comm/secretariat_general/impact/docs/SEC_2004_0931_1_EN.pdf
Τίτλος Μαθήματος: Εισαγωγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση
ΤΓΑΟ 4606(
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 4
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 6ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ - Επιλογής Υποχρεωτικό
4606 Εισαγωγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Σκοπός του μαθήματος:
Η κατανόηση της Ευρωπαϊκής πραγματικότητας στη μεταπολεμική περίοδο, η εξέλιξή της
και οι κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις σε όλους τους τομείς μέχρι τις ημέρες μας.
Προοπτικές.
156
Περιγραφή μαθήματος:
Εισαγωγή στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες. Το δίκαιο και τα
οικονομικά της Ένωσης. Η δομή και οι λειτουργίες των Ευρωπαϊκών οργάνων . Τελωνειακή
ένωση. Κοινή αγορά. Οικονομική και νομισματική ένωση. Προς μια πολιτική ένωση.
Περιφερειακή πολιτική. Κοινωνική πολιτική. Φορολογική πολιτική. Πολιτική ανταγωνισμού.
Πολιτική περιβάλλοντος .Βιομηχανική πολιτική και επιχειρήσεις. Πολιτική έρευνας και
ανάπτυξης. Ενεργειακή πολιτική. Πολιτική μεταφορών. Γεωργική πολιτική. Αλιευτική
πολιτική. Εμπορική πολιτική. Πολιτική ενίσχυσης στην ανάπτυξη. Εξωτερικές σχέσεις. Η
Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και οι προοπτικές της.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
ΕΥΘΥΜΙΑΤΟΥ ΠΟΥΛΑΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑ,
Εκδότης: INTERBOOKS.
Ευρωπαϊκή Ένωση: Δίκαιο, Οικονομία, Πολιτική, Νίκου Μούση
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ
Τίτλος Μαθήματος: Αγροτική Γεωγραφία
ΤΓΑΟ 4607(
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 4
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 1ο
Επίπεδο μαθήματος: ΔΟΝΑ – Επιλογής Υποχρεωτικό
4607 Αγροτική Γεωγραφία
Σκοπός του μαθήματος:
Η Αγροτική Γεωγραφία αποτελεί μια εισαγωγή στη μελέτη των αγροτικών οικονομιών και
κοινωνιών, που βοηθά τον φοιτητή να κατανοήσει την εξελικτική τους διαδικασία. Μπορούμε
157
μέσα από το μάθημα να κατανοήσουμε την αγροτική εξέλιξη, μέσα από τις διαδικασίες
αναδιάρθρωσης του αγροτικού χώρου: παγκοσμιοποίηση, αλλαγές στη γεωργία και την
οικονομία, κοινωνική και πληθυσμιακή ανασύνθεση, περιβαλλοντικές μεταβολές. Η
μεταρρύθμιση της αγροτικής πολιτικής, οι νέες στρατηγικές ανάπτυξης και διακυβέρνησης
του
αγροτικού
χώρου,
η
εμπορευματοποίηση
της
υπαίθρου,
τα
προγράμματα
περιβαλλοντικής προστασίας, επιφέρουν αλλαγές στον τρόπο ζωής, τις πολιτικές υγείας, τα
οικιστικά ζητήματα, την απασχόληση, την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Περιγραφή μαθήματος:
Αγροτική
Γεωγραφία.
Ορίζοντας
το
"αγροτικό".
Κατανοώντας
το
"αγροτικό"
Διαδικασίες αγροτικής αναδιάρθρωσης. Παγκοσμιοποίηση, νεωτερικότητα και ο αγροτικός
κόσμος.Αλλαγή
στη
γεωργία.
Η
μεταβαλλόμενη
αγροτική
οικονομία.
Κοινωνική και δημογραφική αλλαγή. Μεταβαλλόμενες κοινότητες: η αναδιάρθρωση των
υπηρεσιών στον αγροτικό χώρο. Περιβαλλοντική αλλαγή και αγροτικές περιοχές.
Αποκρίσεις στην αγροτική αναδιάρθρωση. Αγροτική πολιτική και η απόκριση στην
αναδιάρθρωση. Αγροτική ανάπτυξη και αναγέννηση. Διακυβέρνηση του αγροτικού χώρου.
Πουλώντας την ύπαιθρο. Προστατεύοντας την ύπαιθρο. Συγκρούσεις στον αγροτικό χώρο.
Εμπειρίες
της
αγροτικής
αναδιάρθρωσης
Απασχόληση
στην
ύπαιθρο.
Κρυμμένοι τρόποι ζωής στον αγροτικό χώρο: φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης,
2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης
Βιβλιογραφία:
1. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ, ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ, ΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ
ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ,
WOODS MICHAEL,
Εκδότης ΚΡΙΤΙΚΗ
7ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
158
Τίτλος Μαθήματος: Γεωργική Λογιστική & Αγροτική Εκτιμητική ΙΙ
ΤΓΑΟ 4701 (
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ - Υποχρεωτικό
Σκοπός του μαθήματος:
Η γεωργική επιχείρηση για να είναι βιώσιμη πρέπει να είναι κερδοφόρα και η ικανότατα των
αγροτών ακόμα και των μικρομεσαίων, να διαχειρίζονται σήμερα επικερδώς τις γεωργικές
μονάδες τους, προϋποθέτει να μπορούν να αναλύουν με όση δυνατή ακρίβεια, το κόστος των
προϊόντων που παράγουν, να μπορούν να κατανοούν τη λογιστική παρακολούθηση της
μονάδας τους και ταυτόχρονα να μειώνουν το λειτουργικό τους κόστος, μέσα από την
δυνατότητα να μπορούν οι ίδιοι να διαχειρίζονται τα λογιστικά τους βιβλία.
Περιγραφή μαθήματος:
Παρουσιάζονται οι έννοιες Γεωργική Εκτιμητική καθώς και οι αρχές της Γενικής Λογιστικής.
Επίσης βιβλίο εσόδων – εξόδων καθώς και το διπλογραφικό σύστημα με βιβλία όπως
ημερολόγιο, Γενικό Καθολικό Ισοζύγιο, Ισολογισμοι, αρχές κοστολόγησης, ανάλυση –
απόδοση ΦΠΑ κλπ. Το μάθημα διανθίζεται με πολλές ασκήσεις σε όλες τις προαναφερθείσες
ενότητες. Επιπλέον με εφαρμογές στον Η/Υ, όπου θα υπάρχουν αναλυτικά πακέτα Γενικής
Λογιστικής- αρχών κοστολόγησης καθώς και διάφοροι τύποι μελετών, όπου εμφανίζονται οι
δαπάνες – έσοδα για να υπάρχει και πρακτική εμπέδωσή. Επίσης Ανάλυση – Απόδοση ΦΠΑ
γίνεται στην Τάξη.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω: 1) Η Μέθοδος της
Μελέτης Περίπτωσης.
Βιβλιογραφία:
159
Μαρτίκα Βακιρτζή Μ και Δημητριάδη Ε (2007) Λογιστική παρακολούθηση τύπων Αγροτικών
εκμεταλλεύσεων, εκδόσεις Τσαχουρίδη
Κιτσοπανίδης Γ (2007). Γεωργική Λογιστική και Εκτιμητική. Εκδόσεις Ζήτη
Τσουκαλάς Σταύρος, Γεωργική λογιστική. Εκδόσεις στοχαστής
Τσουκαλάς Σταύρος, Λογιστική επιχειρήσεων τροφίμων και γεωργίας. Εκδόσεις στοχαστής,
Μαρία Μαρτίκα-Βακιρτζή, Ελένη Δημητριάδου, 2007. Λογιστική Παρακολούθηση Τύπων
Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων. Εκδόσεις Γράφημα
ΕΛΚΕΠΑ, 1981 Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο. Αθήνα.
Ιγναντιάδης Αρ. 1995 Λογιστική Εταιριών. Εκδόσεις-Το Οικονομικό Αθήνα
Τίτλος Μαθήματος: Μάρκετινγκ Αγροτικών Προϊόντων & Τροφίμων
ΤΓΑΟ 4702(
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,3Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΓΥ – Υποχρεωτικό
Σκοπός του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η κατανόηση γενικώς του Μάρκετινγκ σαν βασικό συστατικό
της λειτουργίας της διάθεσης μιας επιχείρησης και του εξειδικευμένου μάρκετινγκ για τις
γεωργικές επιχειρήσεις, ούτως ώστε η γνώση της λειτουργίας των επιχειρήσεων,
συνδυαζόμενη με αυτές του σχεδιασμού και της τεχνολογίας των προϊόντων αυτών, να
προσδώσουν στους σπουδαστές μια ολοκληρωμένη αντίληψη στο πως διεξάγεται μια έρευνα
αγοράς π.χ., ώστε να σχεδιάζονται κατάλληλα οι γεωργικές επιχειρήσεις και να
ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της αγοράς.
Περιγραφή μαθήματος:
Βασικές έννοιες και ιδιαιτερότητες της εμπορίας (μάρκετινγκ) αγροτικών προϊόντων.
Λειτουργίες- υπηρεσίες εμπορίας (τυποποίηση, συσκευασία, μεταφορές, πληροφόρηση,
έρευνα αγοράς, διαφήμιση, κλπ). Φορείς εμπορίας και δίκτυα διανομής. Είδη, δομές,
ανταγωνισμός και οργάνωση των αγορών γεωργικών προϊόντων. Συμπεριφορά καταναλωτή.
160
Εισαγωγή στο διεθνές μάρκετινγκ αγροτικών προϊόντων και τροφίμων. Μίγμα μεταβλητών
αποφάσεων και στρατηγική μάρκετινγκ. Μάρκετινγκ Μάνατζμεντ στα πλαίσια των
γεωργικών επιχειρήσεων και βιομηχανιών. Κόστος, αποδοτικότητα και αξιολόγηση
συστημάτων εμπορίας. Παράδειγμα κατάρτισης ενός σχεδίου μάρκετινγκ (case study).
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης,
2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης
3) Η Μέθοδος ‘Παίγνιο Ρόλων.
Βιβλιογραφία:
Marketing αγροτικών προϊόντων και τροφίμων. Οι ιδιαιτερότητες του κλάδου Στρατηγικές Προγράμματα δράσης, Philippe Aurier, Lucier Sirieix Εκδόσεις ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ
Εισαγωγή στο Marketing Armstrong Gary, Kotler Philip Εκδόσεις Επίκεντρο Α.Ε.
Αρχές Μάρκετινγκ Κ.Τζωρτζάκης και Α.Τζωρτζάκη (Εκδότης): ROSILI ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Μ.ΕΠΕ
Αρχές Μάρκετινγκ John Fahy, David Jobber Εκδόσεις Κριτική
Τίτλος Μαθήματος: Ανάπτυξη και Αγροτική Χωροθέτηση
ΤΓΑΟ 4703(
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 4
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ - Υποχρεωτικό
4703 Ανάπτυξη και Αγροτική Χωροθέτηση
Σκοπός του μαθήματος:
Στοχεύει να συμβάλει στην κατανόηση από τον φοιτητή, της συστηματικής και
ολοκληρωμένης ανάλυσης του περιεχομένου της τοπικής ανάπτυξης, σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο, στη διασύνδεση της με την περιφερειακή αναπτυξιακή πολιτική και στη
161
λειτουργική ενσωμάτωση της στον περιφερειακό σχεδιασμό. Με τον τρόπο αυτό, η τοπική ενδογενής ανάπτυξη, ως το σημαντικότερο νέο μέσο της περιφερειακής πολιτικής, αποκτά
ουσιαστικό ρόλο στον αναπτυξιακό σχεδιασμό και στη διαδικασία αντιμετώπισης των
περιφερειακών (ενδοπεριφερειακών και διαπεριφερειακών) ανισοτήτων στη χώρα μας.
Περιγραφή μαθήματος:
Θεωρίες και πρότυπα ανάπτυξης του χώρου. Η ενσωμάτωση της μεταβλητής του χώρου στις
οικονομικές θεωρίες και στις αναπτυξιακές πολιτικές. Οι βασικές ομάδες θεωριών και
πολιτικών του χώρου. Θεωρίες συγκέντρωσης και διάχυσης της ανάπτυξης. Θεωρίες των
σταδίων ανάπτυξης. Θεωρίες χωροθέτησης των παραγωγικών δραστηριοτήτων. Θεωρίες
περιφερειακής ανάπτυξης μέσω της ενεργοποίησης του εμπορίου. Θεωρίες χωρικής
κατανομής των οικονομικών δραστηριοτήτων. Η θεωρία της πολικής ανάπτυξης. Η εφαρμογή
της πολιτικής των πόλων ανάπτυξης. Οι κριτικές και οι περιορισμοί της πολιτικής των πόλων
ανάπτυξης και της διάχυσης. Οι επιπτώσεις των προβληματισμών στην εφαρμογή της
πολιτικής των πόλων ανάπτυξης. Οι νεώτερες θεωρητικές απόψεις για την περιφερειακή και
τοπική ανάπτυξη, κλπ.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και η σύγχρονη μέθοδος εκπαίδευσης που αναφέρεται κατωτέρω:
Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης,
Βιβλιογραφία:
Τοπική Ανάπτυξη και Περιφερειακή Πολιτική ΧΡΙΣΤΟΦΑΚΗΣ.Σ.ΜΑΝ.
Εκδότης:
ΠΑΠΑΖΗΣΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕΒΕ
Αρχές Οικονομικής Ανάπτυξης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Κ.ΔΗΜ. Εκδότης: Γ. ΠΑΡΙΚΟΣ & ΣΙΑ
Ε.Ε.(ΕΛΛΗΝ)
Τίτλος Μαθήματος: Χρηματοδότηση Γεωργικών Μονάδων και Επιχειρήσεων
ΤΓΑΟ 4704(
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:3Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 6
162
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ - Υποχρεωτικό
4704 Χρηματοδότηση Γεωργικών Μονάδων και Επιχειρήσεων
Σκοπός του μαθήματος:
Η ενημέρωση του φοιτητή για τα υπάρχοντα εθνικά και ευρωπαϊκά Προγράμματα Αγροτικής
Ανάπτυξης και κάθε δυνατότητα συγχρηματοδότησης από το κράτος και το Ευρωπαϊκό
Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης για την
στήριξη των υφιστάμενων και νέων
επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη μεταποίηση ή/ και εμπορία γεωργικών προϊόντων.
Περιγραφή μαθήματος:
Κέρδος και ρευστότητα. Διαχείριση κεφαλαίου κίνησης. Κόστος κεφαλαίου. Αξιολόγηση
επενδύσεων. Κατηγορίες δανείων. Κίνδυνος πιστοδότησης. Η αγροτική πίστη στην Ελλάδα.
Παρουσίαση επικαιροποιημένων προγραμμάτων και δράσεων, εκμάθιση συμπλήρωσης
γραφειοκρατικών διαδικασιών συμμετοχής σε προγράμματα και δράσεις με χρηματοδότηση.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης,
2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης
3) Η Μέθοδος ‘Παίγνιο Ρόλων’
Βιβλιογραφία:
Κατά περίπτωση:
Υπουργείο Ανάπτυξης, Υπουργείο Γεωργικής Ανάπτυξης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κλπ.
Τίτλος Μαθήματος: Τεχνοοικονομικές Μελέτες στον Πρωτογενή Τομέα
ΤΓΑΟ 4705(
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
163
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ - Υποχρεωτικό
4705 Τεχνοοικονομικές Μελέτες στον Πρωτογενή Τομέα
Σκοπός του μαθήματος:
Να αποκτήσουν γνώσεις οι φοιτητές, που αφορούν επενδύδεις στη γεωργική οικονομία και να
είναι σε θέση να εκπονούν τεχνικοοικονομικές μελέτες.
Περιγραφή μαθήματος:
Θεσμικό πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Πολιτικών και η ανάγκη οικονομικού προγραμματισμού
(σχεδιασμού).
Βασικές
έννοιες
και
αρχές
Οικονομικού
Προγραμματισμού. Τύποι
προγραμματισμού-σχεδιασμού (εθνικό, περιφερειακό, τοπικό επίπεδο). Ο προγραμματισμός
της ανάπτυξης του αγροτικού χώρου. Μεθοδολογίες Σχεδιασμού (θεωρητικές προσεγγίσεις,
μέθοδοι σχεδιασμού). Η χωρική προσέγγιση στο σχεδιασμό της αγροτικής ανάπτυξης.
Επενδυτικά σχέδια, Μελέτες εφικτότητας, Ταξινόμηση επενδυτικών σχεδίων. Ταμειακές ροές
επενδυτικών
έργων,
Κόστος/
Ωφέλεια
αγροτικών
έργων.
Συμβατικές μέθοδοι αξιολόγησης επενδύσεων.
Περίγραμμα του εργαστηρίου:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω:
1) Η Μέθοδος της Μελέτης Περίπτωσης, 2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης.
Βιβλιογραφία:
Ξεκαλάκης, Μ. 1998. Τεχνικοοικονομική ανάλυση. ΤΕΙ Κρήτης
Οδηγίες, Προβλήματα, Υποδείγματα για Οικονομοτεχνικές Μελέτες ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ
ΣΩΤΗΡΗΣ, ΓΕΩΡΓΑΚΕΛΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Εκδότης: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ
Οικονομοτεχνικές Μελέτες (Μεθοδολογία - Αξιολόγηση - Εφαρμογές) ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Χ.ΘΕΟΔΩΡΟΣ Εκδότης: Γ. ΠΑΡΙΚΟΣ & ΣΙΑ Ε.Ε.(ΕΛΛΗΝ)
Τίτλος Μαθήματος: Ανάλυση Τιμών Αγροτικών Προϊόντων
ΤΓΑΟ 4706 (
164
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕ – Υποχρεωτικό
4706 Ανάλυση Τιμών Αγροτικών Προϊόντων
Σκοπός του μαθήματος:
Εμβάθυνση των γνώσεων του φοιτητή σε εξειδικευμένς για την γεωργική παραγωγή
οικονομικές έννοιες, για συνδιαστική τους χρήση με αντικείμενα που διδάχτηκαν σε άλλες
ενότητες των σπουδών του και που αποτελούν αναγκαία συνθήκη κατανόησης της γεωργικής
παραγωγής.
Περιγραφή μαθήματος:
Λειτουργίες οικονομικού συστήματος και μηχανισμός τιμών. Ζήτηση γεωργικών προϊόντων
(θεωρία καταναλωτού, προσδιοριστικοί παράγοντες ζήτησης, συναρτήσεις ζήτησης,
παράγωγος ζήτησης, ελαστικότητες ζήτησης). Προσφορά γεωργικών προϊόντων (θεωρία
παραγωγής, προσφορά γεωργικών προϊόντων, συναρτήσεις προσφοράς, προσδιοριστικοί
παράγοντες,
ελαστικότητες
προσφοράς,
επίδραση
τεχνολογικής
προόδου).
Ζήτηση
συντελεστών παραγωγής. Σχηματισμός τιμών γεωργικών προϊόντων, συνολικά και οριακά
έσοδα, διακυμάνσεις τιμών γεωργικών προϊόντων, αρχές εμπειρικής ανάλυσης τιμών
γεωργικών προϊόντων. Βασικές έννοιες οικονομικών ευημερίας.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις πράξεις στην θεωρία. Στις ώρες των εργαστηρίων χρησιμοποιούνται, πέραν των
εργασιών σύνθεσης και έρευνας που ανατίθενται στους σπουδαστές και παρουσιάζονται από
αυτούς και οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης που αναφέρονται κατωτέρω: 1) Η Μέθοδος
της Μελέτης Περίπτωσης, 2) Η Μέθοδος της Προσομοίωσης.
Βιβλιογραφία:
Αγροτική Οικονομική
ΚΙΤΣΟΠΑΝΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΚΑΜΕΝΙΔΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ Εκδότης: ΖΗΤΗ ΠΕΛΑΓΙΑ & ΣΙΑ
Ο.Ε.
165
Τίτλος Μαθήματος: Κλασσικά κείμενα για το Αγροτικού Ζητήματος
4707
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας:2Θ,2Ε
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: 7ο
Επίπεδο μαθήματος: ΜΕΥ - Επιλογής Υποχρεωτικό
Σκοπός του μαθήματος:
Η κατάρτιση και κατανόηση από τον φοιτητή του Αγροτικού Ζητήματος (προβλήματος), που
απασχόλησε τους θεωρητικούς τους δύο τελευταίους αιώνες, ως προς την εξέλιξη της
ιδιοκτησίας στον γεωργικό χώρο. Η συσσώρευση του κεφαλαίου στην γεωργία και το
μοντέλο που θα καταστεί κυρίαρχο στον ιδιόμορφο τομέα της γεωργικής παραγωγή
(τρόφιμα).
Περιγραφή μαθήματος:
Αναφορά και εργασίες σε θεμελιώδη γεγονότα και κείμενα θεωριτικών της εξέλιξης της
ιδιοκτησίας στην γεωργία, όπως αυτά τών Προυντόν, Μάρξ, Κάουτσκι, Λένιν κλπ.
Περιγραφή εργαστηριακών ασκήσεων:
Ασκήσεις σύνθεσης και έρευνας στην θεωρία.
Βιβλιογραφία:
1. Το Αγροτικό Ζήτημα, Κ. Κάουτσκι
2. Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στη Ρωσία Β.Ι.Λένιν
3. Το Κεφάλαιο, τόμος 3, Κ Μαρξ
3. Η φιλοσοφία της αθλιότητας, Πιερ Ζοζέφ Προυντόν
5. Η αθλιότητα της φιλοσοφίας, Κ Μαρξ
166

 Download  Report
9o Πανελλήνιο Συνέδριο Αγροτικής Οικονομίας

9o Πανελλήνιο Συνέδριο Αγροτικής Οικονομίας

Untitled - Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία

Untitled - Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία

ΜΕΛΕΤΗ ΦΥΤΡΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΠΟΡΩΝ ΠΕΝΤΕ ΦΑΙΝΟΤΥΠΩΝ

ΜΕΛΕΤΗ ΦΥΤΡΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΠΟΡΩΝ ΠΕΝΤΕ ΦΑΙΝΟΤΥΠΩΝ

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

11oΠΑΜΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟ - 11ο Παμπελοποννησιακό Ιατρικό

11oΠΑΜΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟ - 11ο Παμπελοποννησιακό Ιατρικό

xxv ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

xxv ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Φυσιολογική ανάπτυξη εμβρύου

Φυσιολογική ανάπτυξη εμβρύου

αδέσποτος / 1 - IVSA Thessaloniki

αδέσποτος / 1 - IVSA Thessaloniki

ολοκληρο το κειμενο του οδηγου σπουδων βρισκεται εδω!

ολοκληρο το κειμενο του οδηγου σπουδων βρισκεται εδω!

κυκλος - Τμήμα Μηχανολογίας

κυκλος - Τμήμα Μηχανολογίας

Διερεύνηση του κόστους παραγωγής στην ελληνική κτηνοτροφία

Διερεύνηση του κόστους παραγωγής στην ελληνική κτηνοτροφία

Paperzz.com

Your Paperzz

© Copyright 2024 Paperzz