****************`S******(S**)S***S**+S**,S**

‫بسم هللا الرحمن الرحیم‬
‫گروه پزشكي اجتماعي‬
‫درس بهداشت روان‬
‫مراحل اجرائی ادغام‬
‫بهداشت روان در‪PHC‬‬
‫مقدمه‬
‫بیماریهای روانی یکی از بیماریهای شایع درعصر کنونی است سازمان‬
‫بهداشت جهانی تخمین می زندکه در حدود ‪500‬میلیون نفر از مردم دنیا‬
‫مبتال به یکی از اختالالت روانی هستند‪.‬‬
‫تاکنون بررسی همه گیر شناسی جامعی در سطح کشور انجام نگرفته است‪.‬اما‬
‫بر اساس مطالعات انجام گرفته جمعیتی در حدود ‪19-11‬درصد از افراد بالغ‬
‫کشور مبتال به یکی از اختالالت روانی هستند‪.‬‬
‫بنابراین توجه به اختالالت روانی از جهات بسیاری باید مورد توجه قرار‬
‫بگیرد‪.‬موارد ذیل ضرورت اقدامات پیشگیرانه‪،‬تشخیص سریع وبه موقع‬
‫‪،‬درمان مناسب وپیگیری مستمر را ایجاب می کند‪.‬‬
‫‪-1‬ازدیاد روز افزون شمار بیماران روانی‬
‫‪-2‬کاهش کارایی بیماران وضرر وزیان ناشی از ابتالبه بیماری برای فرد –‬
‫خانواده –جامعه‬
‫‪-3‬وجودنگرش منفی درزمینه بیماری روانی واحساس شرم خانواده بیمار‬
‫‪- 4‬ایجاد اثرات سوء بهداشت روانی در خانواده‬
‫بیماران وجامعه واطرافیان‬
‫‪-5‬عدم تمایل واکراه فرد به اظهار وجود بیماری‬
‫ومراجعه جهت درمان به موقع‬
‫‪-6‬شروع تدریجی وبی سروصدای بیماریهای روانی‬
‫ودر نتیجه عدم شناسایی به موقع بیماران‬
‫‪-7‬عدم پیگیری جهت درمان مستمر بیماران‬
‫‪-8‬مشکل نگهداری بیماران روانی مزمن‬
‫اهداف برنامه‬
‫هدف کلی‪:‬‬
‫فراهم آوردن خدمات اساس ی بهداشت روان‬
‫قابل دستیابی برای همه مردم به ویژه‬
‫گروهای محروم وآسیب پذیر در مناطق‬
‫روستایی کشور‪.‬‬
‫اهداف اختصاص ی‪:‬‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫کنترل ‪،‬درمان وپیگیری مناسب ومستمر بیماران‬
‫شناسایی به موقع بیماران عصبی –روانی‪.‬‬
‫کاهش ضرر وزیان ناش ی از بیماریهای روانی –عصبی در‬
‫ابعاد فردی ‪،‬خانوادگی‪ ،‬اجتماعی‪.‬‬
‫افزایش آگاهی جامعه نسبت به اصول ومفاهیم بهداشت‬
‫روان‪.‬‬
‫تغییر واصالح نگرش جامعه نسبت به بیماریهای روانی‪.‬‬
‫استراتژی‪:‬‬
‫• با توجه به سیستم پویا وفراگیر شبکه های بهداشتی‬
‫در مانی کشور ‪،‬استراتژی انتخاب جهت نیل به‬
‫اهداف فوق الذکر ادغام خدمات بهداشت روان در‬
‫مراقبتهای بهداشتی اولیه می باشد‪.‬که به این منظور‬
‫ضمن سطح بندی خدمات وتعیین وتدوین متون‬
‫آموزشی وارائه آموزشهای الزم به کارمندان‬
‫بهداشتی در هر سطح ارائه خدمات ‪،‬از تمامی‬
‫عناصر وسطوح شبکه در اجرای برنامه با توجه به‬
‫وظیفه هر یک از سطوح به شرح ذیل استفاده شده‬
‫است‪.‬‬
‫‪-1‬خانه بهداشت‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫آموزش بهداشت روان به مردم ‪،‬بیماران وخانواده‬
‫آنان‬
‫شناسایی(بیماریابی)افراد مشکوک به بیماری روانی‬
‫ارجاع موارد شناسایی شده به پزشک مرکز‬
‫بهداشتی درمانی‬
‫پی گیری دستورات داده شده از طرف پزشک مرکز‬
‫بهداشتی درمانی‬
‫گزارش دهی فعالیتهای انجام شده به مرکز بهداشتی‬
‫درمانی‬
‫‪-2‬مرکز بهداشتی درمانی روستایی‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫تشخیص ودرمان بیماران ارجاعی از خانه بهداشت‬
‫ارائه پسخوراند الزم در مورد پیگیری ومراقبت از‬
‫بیماران‬
‫سرپرستی ونظارت برفعالیتهای خانه بهداشت‬
‫ارجاع موارد پیچیده ومشکل به سطح باالتر‬
‫جمع آوری وکنترل گزارشات خانه بهداشت‬
‫‪-3‬پلی کلنیک بیمارستان عمومی‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫آموزش وباز آموزی پزشکان عمومی ومراکز بهداشتی‬
‫درمانی‬
‫تشخیص ودرمان بیماران ارجاعی از مراکز وارائه خدمات‬
‫سرپایی وبستری کوتاه مدت‬
‫ارائه پسخوراند الزم در خصوص تداوم درمان به مراکز‬
‫بهداشتی درمانی‬
‫نظارت بر فعالیتهای پزشکان مراکز‬
‫• ارجاع موارد پیچیده ومشکل به سطح تخصصی‬
‫استان‬
‫‪-4‬مرکز روانپزشکی استان‪:‬‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫نظارت وسرپرستی سطوح مختلف ارائه خدمات در‬
‫استان‬
‫ارائه خدمات سرپایی وبستری به بیماران ارجاعی‬
‫از سطح تخصصی شهرستانها‬
‫انجام آزمونهای روانی وارائه خدمات مشاوره ای‬
‫وروان درمانی‬
‫ارائه پسخوراند الزم به سطح تخصصی شهرستانها‬
‫برنامه ریزی آموزشی وباز آموزی جهت سطوح‬
‫ارائه خدمات‬
‫انجام پژوهشهای کاربردی در نظام بهداشتی‬
‫عملکرد برنامه‪:‬‬
‫• مراحل اجرایی این برنامه از سال ‪1367‬در دو‬
‫منطقه پایلوت (شهرضاوشهر کرد)شروع شد‪.‬اجرای‬
‫برنامه در این دو منطقه ونتایج مفید وموثر حاصل‬
‫از آن ضمن تشکیل جلسات کمیته کشوری بهداشت‬
‫روان وکمیته بهداشت روانی استان وبرگزاری‬
‫کارگاهها وجلسات آموزشی بتدریج در کلیه‬
‫استانهای کشور به مورد اجرا در آمده است‬
‫‪.‬بطوریکه در حال حاضر این برنامه در مناطقی از‬
‫‪24‬استان کشور جمعیتی بالغ بر ‪50000000‬نفررا‬
‫تحت پوشش دارد‪.‬‬
‫انواع خدمات بهداشت روان‪:‬‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫مبارزه باعلل بیماری ویا عوامل موثر در انتقال آن‪:‬مانند‬
‫پیشگیری از ضربه های مغزی ومشاوره ژنتیک‪.‬‬
‫کاهش آسیب پذیری فردی یا ایجادمحیطئ مناسب در‬
‫اجتماع به منظور کاهش خطر ابتالء افراد به بیماری‪.‬‬
‫مشاوره وراهنمایی گروهی وفردی‬
‫بیماریابی وکمکهای اولیه بهداشت روان‬
‫• آموزش بهداشت روان‪:‬مانند مادران‪،‬آموزگاران‪،‬دانش‬
‫آموزان‬
‫• اصالح نظام مراقبتی بهداشت روان برای افراد سالم‬
‫وبیمار‬
‫• توانبخشی در خانه ‪،‬اجتماع ومحل کار‬
‫• مددکاری وایجاد شبکه حمایت اجتماعی‪.‬‬
‫• حرفه درمانی‪ ،‬کار درمانی وسایر درمانهای غیر دارویی‬
‫مناسب‬
‫جمعیتهای آسیب پذیر دربهداشت روان‬
‫• بیماران ومعلولین روانی‪،‬عقب ماندگان ذهنی‪،‬بیماران‬
‫صرعی‪،‬سالمندان‪،‬معتادان‪،‬بیکاران‪ ،‬نیازمندان‬
‫اقتصادی‪،‬کودکان ونوجوانان‪،‬زنان باردار‪،‬زنان جداشده‬
‫وداغدیده‪،‬افراد بی سرپرست‪،‬زندانیان ومهاجرا ن به‬
‫ترتیب ازگروههای آسیب پذیرتر وجمعیتهای هدف در‬
‫برنامه های بهداشت روان می باشند‪.‬‬
‫ویژگیهای فعالیتهای بهداشت روانی‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫ادغام خدمات‬
‫تمرکززدایی در فعالیتها‬
‫اولویت پیشگیری‬
‫کاربرد سطوح خدماتی ونظام ارجاع‬
‫برتری مراقبت سرپایی بربستری‬
‫بهداشت روان به عنوان بخشی از بهداشت‬
‫عمومی‬
‫بهداشت به ظاهربه معنی سالمتی است اماسالمتی فقط‬
‫نداشتن بیماری نیست فردسالم باید توانایی برخورد با‬
‫مشکالت ‪،‬محرومیتهاوشکستها را داشته باشد‪.‬وبتواند به‬
‫راحتی همگام با دیگران کار وزندگی کند ‪.‬چنین فردی را‬
‫که از نظر جسمی روانی اجتماعی طبیعی است را می‬
‫توانیم سالم بخوانیم‪.‬بنابراین نبود بیماری وداشتن توانایی‬
‫لذت بردن‪ ،‬تحمل مشکالت ارتباط ‪،‬کاراز نشانه های‬
‫سالمت روانی است‪.‬اغلب مانسبت به فردی که دچار‬
‫بیماری یا معلولیت جسمی شده است واکنش عاطفی‬
‫ودلسوزی نشان می دهیم ‪.‬‬
‫• اما بسیاری نمیدانند که بیمار روانی چه رنجی می بردولذا‬
‫قادر به ایجاد رابطه عاطفی درست وکمک به این گونه‬
‫بیماران نیستند‪.‬بیمار واطرافیانش باور نمی کنندکه باید‬
‫اورا جهت درمان به بیمارستان یا نزد پزشک برد ازانجا‬
‫بهداشت روانی یکی از‬
‫که پیشبردمراقبتهای‬
‫اجزاءمراقبتهای بهداشتی اولیه است بنابراین کارشناسان‬
‫بهداشتی ‪،‬کاردانان بهداشتی وسایر کارکنان مراکز‬
‫بهداشتی درمانی مسئولیت ارائه خدمات اولیه بهداشت‬
‫روان به جامعه را در کنار سایر خدمات بهداشتی برعهده‬
‫دارند‪.‬‬
‫بررس ی شیوع بیماری روانی‬
‫• بررسی فراوانی درکشور ما نشان میدهدکه بیش ازیک‬
‫درصدمردم از اختالالت روانی شدیدوبیش از‪15‬درصداز‬
‫اختالالت روانی خفیف رنج می برند‪.‬‬
‫• ‪15‬الی‪20‬درصدکسانی که به علت بیماریهای جسمی به‬
‫درمانگاهها وبیمارستانها مراجعه می کنندمشکالت خفیف‬
‫روانی دارند‪.‬در حالی که خودشان از این موضوع بی‬
‫اطالع هستند‪.‬‬
‫• کمتر از‪10‬درصدازافراد نیازمند کمکهای درمان نوین‬
‫روانپزشکی موفق به دریافت آن میشوند‪.‬خیلی از بیماران‬
‫بدلیل نادانی ‪،‬ترس‪،‬بدنامی‪،‬برداشت بد ونگرشهای نادرست‬
‫نسبت به این بیماران از کمکها محروم می شوند‪.‬‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫آنهامعتقدندکه بیمار روانی بدلیل خواست روزگار‪،‬سحر‪،‬جبر الهی‬
‫شانس ‪،‬اقبال بدگناه وظلم‪،‬سردی وگرمی‪،‬فشار جنسی وکمبود غذا‬
‫یا ویتامین در گذشته وحال ایجاد می گردد‪.‬بنابراین در این گونه‬
‫مواقع به در مانگران سنتی ‪،‬اماکن متبرکه‪،‬جادوگران‪،‬دفع کنندگان‬
‫ارواح‪،‬دعانویسان وروحانیون یا پزشکان گیاهی مراجعه می کنند‪.‬‬
‫بنابراین نکات زیرابه خاطر داشته باشید‪:‬‬
‫مردم از بیمارستانهای روانی وحشت دارند‪.‬آنها اعتقاد دارند‬
‫بیمارستان رو انی جایی است که بیماران روانی خطرناک به بند‬
‫کشیده شده اند‪.‬بنابراین مایل نیستند وابستگانشان را در چنین‬
‫محیطی بستری کنند‪.‬‬
‫فقر وفقدان حمایت گریبان گیر تعداد زیادی از بیماران است وگاه‬
‫امکان مراجعه به پزشک وامکان خرید دارو نیز وجود ندارد‪.‬‬
‫به علت درمان دراز مدت وپیگیری طوالنی بیماران روانی از ادامه‬
‫درمان منصرف می شوند‪.‬‬
‫آموزش‪ ،‬حمایت‪،‬راهنمایی وکمک شما نقش بسیاری در دسترسی‬
‫مردم به منابع خدماتی بهداشت روانی دارد‪.‬‬
‫ویژگی بیماریهای روانی‬
‫بیماری روانی چیست؟‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫تغییرات غیر طبیعی روان فردیعنی در‬
‫تفکر‪،‬عاطفه‪،‬حافظه‪،‬ادرا ک وقضاوت فرد که از گفتار‬
‫ورفتار وی شناخته می شود‪.‬‬
‫این تغییرات باعث ناراحتی و رنج خود فرد واطرافیان او‬
‫می شود‪.‬‬
‫این تغییرات وناراحتی های حاصل از آن باعث اختالل در‬
‫فعالیتهای روزمره شغلی ‪،‬تحصیلی‪،‬فردی وارتباط بادیگران‬
‫می شود‪.‬‬
‫بنابراین وقتی می گوییم فردی دچار بیماری روانی شده که‬
‫او نشانه هایی از بیماری داشته باشد که شدید‪،‬طوالنی یا‬
‫تکراری باشدوباعث مزاحمت ورنج خود ودیگران شود‪.‬‬
‫• هنگام مشکل روانی که حد فاصل سالمتی وبیماری است‬
‫فرد نه سالم است ونه نشانه های بیماری را دارد‪.‬در این‬
‫گونه موارد یک مشاوره یا راهنمایی ساده کمک بزرگی به‬
‫حل آن می کنداین مشکالت می تواند‬
‫فردی‪،‬خانوادگی‪،‬شغلی یا اجتماعی باشدمانند‪:‬وابستگی‬
‫عاطفی افراطی به دیگری‪،‬ضعف اعتماد به نفس‪،‬مشکل‬
‫مطالعه وتحصیل‪،‬اختالفات خانوادگی‪،‬بی میلی‬
‫شغلی‪،‬ودرون گرایی یا روابط بی بند وبار اجتماعی از‬
‫جمله این مشکالت است که نیاز به مشاوره دارد‪.‬‬
‫• مشکالت جوانان ‪،‬مشکالت زناشویی وخانوادگی ومشکالت‬
‫سازگاری این روزهااز شایعترین مشکالت بهداشت روانی‬
‫هستند‪.‬‬
‫نشانه های بیماریهای روانی‬
‫‪ .1‬اختالل در کارکردهای بدنی‪:‬‬
‫الف‪-‬اختالل درخواب‪:‬بیمار دیر به خواب میرود‪.‬گاه می‬
‫نشیندوگاه در رختخواب دراز میکشدونگران است‬
‫که چراخوابش نمی برد‪.‬گاه نیمه شب بیدار‬
‫میشودومجددا به خواب نمی رود‪.‬وگاه سرتاسر شب‬
‫رابا بی خوابی طی می کند وصبح هم سرحال‬
‫نیست‪.‬‬
‫ازدیگر نشانه های اختالل خواب دیدن کابوس وحرف‬
‫زدن ویاراه رفتن در خواب است‪.‬‬
‫ب‪-‬اختالل در اشتها ومصرف غذا‬
‫• فرد بیمار اشتها ندارد وکمتر ازمعمول غذا می‬
‫خورد یا اینکه اشتها دارد واز خوردن غذا لذت‬
‫نمی برد‪.‬‬
‫• اوهمچنین کاهش وزن پیدا میکند ‪.‬وممکن است‬
‫دچار پرخوری بیمار گونه شود‪.‬‬
‫ج‪-‬میل وفعالیت جنسی‬
‫• میل وفعالیت جنسی بیمار کاهش پیدا می‬
‫کند‪.‬ویاممکن است دچاربی میلی جنسی‬
‫یاناتوانی جنسی شود‪.‬‬
‫‪-2‬اختالل در کارکرد روانی‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫‪.6‬‬
‫‪.7‬‬
‫اختالل در رفتار‬
‫تکلم وتفکر‬
‫هیجانات‬
‫ادراک‬
‫حافظه‬
‫هوش وقضاوت‬
‫سطح هوشیاری‬
‫‪-3‬اختالل در فعالیتها وسایر کارکردها‬
‫‪ .1‬اختالل در فعالیتهای فردی‬
‫‪ .1‬فعالیتهای اجتماعی‬
‫‪ .2‬فعالیتهای تحصیلی‬
‫انواع اختالالت روانی‬
‫پسیکوزهاکه نوع شدید اختالالت روانی است‪.‬‬
‫‪ .1‬نوروزها که نوع خفیف تر اختالالت روانی است‪.‬‬
‫‪ .2‬بیماریهای روان تنی‬
‫‪ .3‬سایر اختالالت شامل‪:‬‬
‫الف‪:‬صرع‬
‫ب‪:‬عقب ماندگی ذهنی‬
‫ج‪:‬اعتیاد‬
‫د‪:‬زوال عقل پیری‬
‫پسیکوزها(روان پریش ی ها)‬
‫• پسیکوز نوع شدید بیماری روانی است که در آن معموال‬
‫بیمار رفتار وصحبتهای غیر طبیعی پیدا می کند‪.‬فعالیتهای‬
‫جسمی وروانی او به حدی دچار اختالل می شود که باعث‬
‫به هم ریختگی فعالیتهای فردی واجتماعی اش می‬
‫گردد‪.‬قطع رابطه بیمار با مردم باعث می شود که به‬
‫اوبرچسب دیوانه بزنند‪.‬چنین بیماری از بیماری خود آگاه‬
‫نیست وخود را سالم می داند‪.‬واز درمان خوداری میکند‪.‬در‬
‫پسیکوز اغلب ضایعه مشخصی در مغز مشاهده نمی‬
‫شودولی در مواردی بیماریهای جسمی مانندضایعه‪،‬ضربه‬
‫وتومور مغزی وگاه عوارض شدید ناشی از مصرف الکل‬
‫ومواد اعتیاد آور‪،‬افزایش فشار خون وبیماری قند آن‬
‫راایجاد میکند‪.‬‬
‫نوروزها(روان نژندیها)‬
‫• نوروزها بیماری روانی خفیف می باشندکه معموال بیمار‬
‫در برابر فشارهای روانی وواکنشها ی هیجانی شدید از‬
‫خود نشان می دهد‪.‬در این بیماریها نشانه هایی نظیر‬
‫اضطراب ‪،‬ترس‪،‬افسردگی‪،‬دردهای مبهم‪،‬دردهای آشکار‬
‫وسایر عالئم جسمی به وجود می آید‪.‬‬
‫• این بیماران از نشانه ها ومشکالت خود دراین زمینه آگاه‬
‫هستند وتقاضای کمک برای درمان وکنترل این عالیم را‬
‫دارند‪.‬‬
‫بیماریهای روان تنی‬
‫• انواع بیماریهای جسمی می باشند که عوامل‬
‫روانی نقش مهمی در ایجاد آن دارند‪.‬‬
‫• انواع بیماریهای روان تنی عبارتنداز‪:‬‬
‫سردرد‪،‬زخم معده‪،‬آسم‪،‬کهیر‪،‬کولیت عصبی وفشار‬
‫خون وسکته های قلبی‬
‫علل بیماریهای روانی‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫‪.6‬‬
‫تغییرات مغزی مانند‪:‬عفونت‪،‬ضربه‪،‬نرسیدن‬
‫خون‪،‬خونریزی وتومور مغزی‪،‬مصرف هشیش‬
‫والکل‪،‬کمبود غذایی‪،‬صرع درمان نشده‬
‫وبیماریهای پیش رونده مغزی‬
‫عوامل ارثی‬
‫تجارب دوران کودکی‬
‫فضای خانوادگی‬
‫عوامل اجتماعی‬
‫عوامل شناختی‬
‫عوامل موثر دربروز ‪،‬تشدید ودوام بیماریهای روانی‬
‫آسیب های مغزی‬
‫خانواده ناسالم‬
‫مشکل اجتماعی‬
‫کشمکشها وفشارهای‬
‫مختلف‬
‫بیماریهای روانی‬
‫مشکالت شناختی‬
‫باورها‪،‬نگرشها‬
‫عوامل ارثی‬
‫تجارب ناخوشایند‬
‫کودکی‬
‫روشهای درمان بیماریهای‬
‫روانی‬
‫‪ -1‬دارو درمانی‬
‫دارودرمانی روش درمان راحت ومناسبی برای‬
‫اختالالت روانی است گاه با شروع سریع درمان‬
‫وادامه مرتب وصحیح آن بهبودی کامل بدست می‬
‫آیدداروها به صورت قرص ‪،‬کپسول ونوع تزریقی‬
‫می باشند‪.‬‬
‫داروها با اصالح اختالالت وتغییرات بیوشیمیایی مغز‬
‫باعث بهبود بیماری می گردند‪.‬داروها گاه اثر‬
‫پیشگیری از عود بیماری هم دارند ومصرف‬
‫همیشگی آنها باعث پیشگیری همیشگی می گردد‪.‬‬
‫‪-2‬شوک درمانی‬
‫روش در مانی مفیدی در بعضی از بیماریهای روانی نظیر افسردگی‬
‫شدیدوبعضی پسیکوزهای غیرقابل کنترل وخطرناک است‪.‬اگر‬
‫الکترو شوک به موقع‬
‫وبجا‬
‫استفاده شودبرای بیمار‬
‫مفیدتر‬
‫وکم ضرر تر از سایر‬
‫روشهای در مانی است‪.‬‬
‫‪-3‬روان یاری ‪،‬مشاوره وروان درمانی‬
‫• روان یاری نوعی کمک وحمایت وهمدردی روانی وعاطفی‬
‫است که توسط هر کس بویژه افراد خانواده ودوستان‬
‫ونزدیکان قابل ارائه است‪.‬‬
‫• مشاوره وروان درمانی نوعی درمان غیر دارویی ‪،‬ارتباطی‬
‫وکالمی است که توسط متخصص دوره دیده‬
‫دانشگاهی‪،‬یعنی مشاور‪،‬روانشناس بالینی‪،‬روانپزشک‬
‫وروانکاوارائه می شودودر انواع‬
‫انفرادی‪،‬گروهی‪،‬خانوادگی‪،‬حمایتی‪،‬بصیرتی‪،‬وشناختی‬
‫رفتاری برای نوروزها‪،‬مشکالت روانی اجتماعی‪،‬مشکالت‬
‫خانوادگی وزناشویی به کار گرفته می شود‪.‬‬
‫‪-4‬درمانهای اجتماعی وتوان بخش ی‬
‫• بیماران با بیماری طوالنی به طور کامل بهبود نمی یابند ونمی توانند به طور‬
‫مستقل زندگی کننداماهمراه با دارو درمانی با اقدامات ساده ای از قبیل‬
‫فعالیتهای تفریحی وورزش ی‪،‬آموزش کارهای ساده وتکراری مانند سبدبافی‬
‫جدانکردنشان از زندگی معمولی‪،‬نگه داشتن در محیط خانه واجتماع‬
‫واموزش راه ورسم زندگی خانوادگی واجتماعی بهبود چشمگیری پیدا می‬
‫کنند‪.‬‬
‫• مددکاران‪،‬روانشناسان توانبخش ی‪،‬گفتاردرمانان ‪،،‬پرستاران اجتماعی‬
‫وکاردرمانگران متخصصین این نوع درمانها هستند‬
‫یک پرستار وکاردان بهداشتی وبهورزبراحتی می تواندبا برقراری ارتباط نزدیک با‬
‫این بیماران ‪،‬شناخت تواناییهاوناتوانیهای آنان وبررس ی امکانات‬
‫موجودقدمهای ابتدایی را برای مددکاری وتوانبخش ی این بیماران بردارد‪.‬‬
‫واکنشهای روانی‬
‫نسبت به بیماران‬
‫ارتباط بابیمار‬
‫هنگامی که دانش ومهارت کافی در مورد بیمار داشته‬
‫باشیدبهتر می توانید با بیمار ارتباط برقرار کنید در غیر این صورت‬
‫نحوه صحبت کردن با بیمار ‪،‬چگونگی جلب رضایت اوبرای‬
‫مصرف داروهایش‪،‬قبول سایر درمانها‪،‬روش کمک به اوفهمیدن‬
‫اینکه بیمار خطرناک است یا خیرهمگی برای شما نگران کننده‬
‫خواهد بود‪.‬‬
‫تعدادی از واکنشهای هیجانی وروانی که هنگام مواجهه با بیمار‬
‫ممکن است از خود نشان دهید وبر قطع رابطه شما بابیمار‬
‫تاثیر گذار است از قرار ذیل می باشد‪:‬‬
‫‪ .1‬احساس ترس وتردید در اینکه ممکن است اوخطرناک باشد‪.‬‬
‫‪ .1‬احساس بی میلی یا انزجار بدلیل کثیف یا بی نزاکت بودن او‬
‫‪-3‬احساس خشم وطرد ‪،‬بدلیل آنکه ممکن است باعث مزاحمت‬
‫یااذیت شما بشود‪.‬‬
‫‪-4‬احساس عالقه یا ترحم بدلیل رنجی که بیمار می کشد‪.‬‬
‫‪-5‬احساس خنده وتفریح بدلیل رفتارهای کودکانه یا خنده دار او‪.‬‬
‫‪-6‬احساس بی اعتمادی بدلیل وجود بی اعتباری در گفتار یا رفتار‬
‫بیمار‬
‫همچنین ممکن است ازاوفاصله بگیرید‪.‬اوراازسرباز کنیدوبگویید‬
‫اویک آدم خل است‪.‬نمی فهمد چراخودم را به دردسر بیندازم ‪.‬‬
‫تحقیر بیمار وترس از اوباعث کم توجهی به بیمار شده‬
‫بیمار نیز این موضوع را درک کرده ومتقابال به شما‬
‫اعتماد نمیکند‪.‬‬
‫بهترین روش غلبه بر این احساسها ونگرشها‪،‬شناخت‬‫آنها‪،‬مقابله با آنها‪،‬داشتن اطالعات بیشتردر مورد‬
‫بیماروبه کار گیری اصول ارتباط صحیح با بیمار است‪.‬‬
‫روشهای ارتباط مناسب بابیمار‬
‫‪ .1‬محیط صحبت‪،‬ارتباط ومعاینه ومصاحبه را به گونه ای‬
‫آماده کنید که بیمار احساس آرامش‪،‬خصوص ی بودن‬
‫ارتباط حفظ راز او وفاصله مناسب از نظر صندلی‬
‫ونشستن بنماید‪.‬‬
‫‪ .2‬احوالپرس ی سالم دادن لبخند زدن ‪،‬احترام‪ ،‬صمیمیت‬
‫‪،‬همدلی وعالقه به حل مشکل او متناسب بامحیط‬
‫وشرایط اجتماعی وفرهنگی وی صورت گیرد‪.‬‬
‫‪ .3‬ارتباط کالمی وغیر کالمی به گونه ای باشد که مراجع‬
‫احساس کند خوب گوش می دهید‪.‬خوب می فهمید که‬
‫چه می گوید ومشکل او چیست‪.‬‬
‫‪-4‬حرفهای بیمار را خالصه کنید که بفهمد گفته های‬
‫اورا فهمیده اید‪.‬وحتما نظر اورا در مورد مشکل‬
‫وبرنامه درمان بپرسید تا احساس کند در برنامه‬
‫درمان مشارکت دارد‪.‬‬
‫‪-5‬در گرفتن شرح حال سواالتی که پاسخ بسته‬
‫دارد(بله وخیر) کمتر به کار ببرید وپرسشها باز‬
‫باشد تا او بتواند اطال عات مورد نیاز را به شما‬
‫بدهد‪.‬‬
‫‪-6‬در پایان تشکر کنید وبا هم توافق کنید که بعد از‬
‫رفتن باید چه کارهایی بکند وکی مراجعه نماید‪.‬‬
‫اولین قدم در ارتباط با بیمار‬
‫بعنوان اولین قدم شما باید واکنشهای هیجانی نسبت به بیمار‬
‫را در خود شناسایی کنیدوآن را کنترل نمائید‪.‬بسیاری‬
‫ازبیماران قادر به شناخت این واکنشها در شما بوده ولذا‬
‫عکس العمل مربوط به آن را از خود نشان می دهند‪.‬اگر‬
‫شما از خود احترام ‪،‬صداقت‪،‬عشق ومحبت نسبت به او‬
‫نشان دهید بیمار نیز متقابال چنین احساسی از خود نشان‬
‫خواهد داد‪.‬‬
‫بخاطر داشته باشید در برخورد با بیمار باید او را انسانی‬
‫دردمند تلقی کنید که نیاز مند است که اورا باتمام‬
‫مشکالتش درک کنید‪.‬وبدون خدشه دار شدن شخصیتش به‬
‫او کمک کنید ‪.‬‬
‫تهیه شرح حال‬
‫‪ ،‬هنگام مراجعه بیمار بعد از برقراری ارتباط ابتدا با ید ازبیمار سوال‬
‫کرد مشکل او چیست؟هیچگاه نباید با خنده ‪،‬انتقاد یابرخورد کالمی‬
‫با وی برخورد نمودوبه صحبت وسرزنش او پرداخت ‪.‬اول باید‬
‫متوجه شد که چه می گوید به هنگام صحبت نیازی نیست همه‬
‫صحبتهای او مورد تایید قرار گیرد‪.‬همچنین باید به بیمار گفته شود‬
‫که تا جایی که امکان داشته باشد می خواهیم به اوکمک کنیم وبدین‬
‫وسیله اعتماد بیمار را جلب نماییم‪.‬‬
‫پس از اتمام شرح مشکالت از طرف بیمار الزم است درباره همه‬
‫اظهارات وی از اطرافیان بیمار پرسش نمود ‪.‬‬
‫نکته پایان اینکه در حضور هرکسی سواالت خیلی خصوصی نپرسید‬
‫وتنها موقعی که بیمار تنهاست واجازه می دهد وارد مسائل‬
‫خصوصی زندگیش شوید ‪.‬همچنین به بیمار اطمینان بدهید که این‬
‫صحبتها جایی باز گو نخواهد شد ومحرمانه باقی خواهد ماند‪.‬‬
‫ویژگیهای مشترک پسیکوزها‬
‫پسیکوز فرم شدید بیماریهای روانی است افرادی که دچار پسیکوزیا‬
‫جنون می شوند ارتباط خود رابا واقعیت از دست داده ودر دنیای‬
‫خودشان زندگی می کنند‪.‬اقلب قادر به مراقبت از خودورسیدگی به‬
‫وضع ظاهری ونیازهای شخصی نیستند بیماری خود را باور ندارند‬
‫ودیگران را مسئول مشکالت ایجاد شده می دانند‪.‬آنها حاالت‬
‫وتجربیات عجیبی رادرک می نمایند وصدایی راشنیده یا چیزهایی‬
‫را می بینند که دیگران نمی بینند‪.‬‬
‫رفتار‪،‬تفکر‪،‬وصحبتهای غیر عادی بیماران پسیکوتیک باعث می‬
‫شودکه این بیماران نتوانند با شرایط محیطی خود سازگاری پیدا‬
‫کنندلذا در مسئو لیتهای خانه داری ‪،‬شغلی واجتماعی دچار اختالل‬
‫می شوند‪.‬‬
‫انواع پسیکوزها‬
‫‪-1‬پسیکوزهای حاد‪:‬یکباره شروع می شود معموال کوتاه مدت‬
‫است وعامل مساعد کننده ممکن است وجود داشته ویا نداشته باشد‬
‫یک پسیکوز حاد می تواندبه پسیکوز ادواری یا مزمن تبدیل شود‪.‬‬
‫‪-2‬پسیکوزهای ادواری‪:‬پسیکوزهایی است که دوره های‬
‫مکررومشخصی دارد ودر بین دوره ها بیماری بهبود کامل پیدا می‬
‫کند‪.‬‬
‫‪-3‬پسیکوزهای مزمن‪:‬آهسته شروع می شود ومدتی طوالنی ادامه می‬
‫یابد در صورتی که درمان نشود باعث پسرفت بیمار می شود‪.‬‬
‫پسیکوز حاد عضوی‬
‫تب شدید‪،‬ضربه مغزی‪،‬‬
‫غش‪،‬افراط میخوارگی‪،‬‬
‫استعمال حشیش و‬
‫داروهای خاص‪،‬عفونتهای ریوی‪،‬‬
‫عفونتهای مغزی‪ ،‬دیابت وفشار‬
‫خون شدید از عواملی است که ایجاد‬
‫پسیکوز حاد عضوی می کنند‪.‬‬
‫پسیکوز مزمن عضوی‬
‫معموالدر سنین باالی ‪65‬سال ایجاد می شوداز دست دادن‬
‫تدریجی حافظه بهمراه سایر نشانه های پسیکوز در‬
‫کهنسالی شروع پسیکوز عضوی مزمن را نشان می دهد‬
‫تحریک پذیری‪،‬از کوره در رفتن وتحریکات هیجانی بصورت‬
‫خنده یا گریه بی مورد همراه با ناتوانیهای عصبی خاصی‬
‫نظیر سستی وفلج اندامها وغش نیز دراین بیماران دیده‬
‫می شود‪.‬دمانس یا زوال عقل نام دیگر این پسیکوز است‬
‫که در مراحل اولیه شدت چندانی نداشته وشباهتی به‬
‫پسیکوز نداشته وتشخیص آن مشکل است‪..‬‬
‫درمان پسیکوزها‬
‫تمام بیماران پسیکوزی باید به پزشک ارجاع داده شوندپزشک‬
‫معموالپس از تشخیص نوع پسیکوز درمان را شروع می‬
‫کند‪.‬درمان بیماران پسیکوز عضوی اغلب نیاز به نظر خواهی از‬
‫پزشک متخصص است‪.‬اما پزشک مرکز بهداشتی خودش قادر به‬
‫اداره بیماران مبتال به پسیکوز حاد مزمن وادواری می باشد‪.‬‬
‫بسته به نوع بیماری وشدت آن‪،‬پزشک می توانددرمان دارویی را به‬
‫صورت خوراکی یا تزریقی شروع نماید‪.‬قرص کلرپرومازین بمقدار‬
‫‪50‬الی‪400‬میلی گرم در روز برای همه انواع پسیکوزموثر واقع‬
‫می شود‪.‬‬
‫در پسیکوزهای مزمن تجویز آمپو ل فلوفنازین دکانوئیت‬
‫(مودیکیت)بصورت عضالنی هر ‪2‬الی ‪4‬هفته مفید است‪.‬‬
‫• عوارض جانبی این داروها عبارتند از‪:‬‬
‫سستی اندامها ‪،‬لرزش دستها‪،‬آبریزش از دهان‪،‬کج شدن گردن‬
‫وزبان‪،‬کندی وسختی در انجام حرکات‪.‬‬
‫اکثر این عوارض دارویی با اضافه کردن قرص تری هگزی‬
‫فنیدیل(آرتان)به رژیم دارویی بیمار بهبود می یابد‪.‬معموال طول‬
‫زمان پسیکوز حاد چند روز الی ‪6‬ماه می باشد‪.‬اگر کلرپرومازین‬
‫در دسترس نباشدمی توان از قرصهای تری فلوپرازین ‪5‬میلی‬
‫گرمی یا پرفنازین ‪8‬میلی گرمی استفادهکرد‪.‬‬
‫درافسردگی پسیکوتیک درمان با ‪50‬الی‪150‬میلی گرم ایمی پرامین یا‬
‫آمی تریپ تیلین به اضافه داروهای ذکرشده شروع می شود‪.‬‬
‫عوارض این داروها عبارتند از ‪:‬خشکی دهان‪،‬یبوست‪،‬تاری دید‪.‬‬
‫درتمام بیماران افسرده خطر اقدام به خودکشی وجود دارد‪.‬به اطرافیان‬
‫بیمار هشدار دهید در طول دوره درمان مراقب بیمار باشند‪.‬وداروها‬
‫را مرتب به بیمار بدهند‬
‫‪.‬نکته مهم این است که بیمار را در مورد بروز عوارض آگاه کرده‬
‫وبه او اطمینان دهیم که عوارض رفع خواهد شد‪.‬‬
‫بیماران پسیکوتیک در ماههای اولیه نیاز به پیگیری فعال هفتگی‬
‫وسپس پیگیری فعال ماهیانه دارند‪.‬وقطع درمان بدون مشورت‬
‫پزشک موجب عود بیماری می شود‪.‬‬
‫داروی ضد افسردگی را حد اکثر ‪20‬عددویا برای ‪3‬الی ‪7‬روز داده‬
‫شودوبه همراهان بیمار توضیح دهید که اثر این داروها بعد از‬
‫دوهفته ظاهر می شود‪.‬‬
‫صرع‬
‫نشانه های صرع‬
‫شما بیمارانی که دچار تشنج یا غش می شوند را دیده ایداین بیماران‬
‫بیهوش می شوند‪،‬هر جایی که باشند می افتند وگاه بدلیل افتادن‬
‫ناگهانی ‪،‬مجروح شده‪،‬حرکاتی به طور مرتب در دست وپا ایجاد‬
‫شده اغلب دهانشان کف می کند زبان وداخل لب را گاز گرفته وازآن‬
‫خون جاری می شود‪.‬وبی اختیاری ادرار پیدا می کنند‪.‬این ناراحتی‬
‫حدود چند دقیقه طول می کشدونشانه های دیگری نظیر‬
‫سردرد‪،‬استفراغ ودرد وکوفتگی عمومی‪،‬خواب آلودگی ‪،‬لکنت زبان‬
‫بدنبال حمله به وجود می آید‪.‬‬
‫این حمله ها می تواند در هر کجا وهر زمانی اتفاق بیفتد‪.‬همچنین در‬
‫همه سنین ‪،‬در هر دو جنس ودر تمام کشورها وگروهای اجتماعی‬
‫دیده می شود‪.‬اما در کودکان ونو جوانان شیوع بیشتری‬
‫دارد‪.‬بطورکلی از‪100‬نفر ‪1‬تا‪2‬نفر صرع دارند‪.‬‬
‫نشانه های هشدار دهنده صرع عبارتند از جیغ وفریاد‪،‬ترس‬
‫‪،‬تغییرات بینایی‪،‬تهوع واستفراغ‪،‬حرکات غیر ارادی‬
‫وغیره‪....‬که به این نشانه ها مرحله اورای صرع گفته می‬
‫شود‪.‬‬
‫نوع دیگر صرع که در کودکان وجود داردبصورت فراموشی‬
‫یا بهت ومات زدگی کوتاه مدت است ولی بندرت همراه با‬
‫حرکات تکراری لب مانند لیسیدن وگاه افتادن گردن در‬
‫کودکان سنین دبستان دیده می شود‪.‬‬
‫علل صرع‬
‫صرع نشانه یک اختالل گذرای مغزی است‪.‬بنابراین آن را یک نشانه‬
‫می دانند تا یک اختالل‪.‬‬
‫اگر صرع برای اولین باربعد از ‪20‬سالگی ظاهر شوددالیلی‬
‫نظیرجوشگاه ضایعات مغزی‪،‬خون ریزی داخل جمجمه‪،‬تومور‬
‫وضایعات ناشی از مصرف الکل‪،‬یا مسمومیت دارویی عامل آن‬
‫است‪.‬تشنج تب وعفونتهای مغزی نیز می توانند ایجاد صرع نمایند‪.‬‬
‫بعضی کودکان به هنگام تب باال دچار تشنج می گردند به این حالت‬
‫تشنج تب می گویند‪.‬در هنگام تشنج تب بیمار باید به پزشک ارجاع‬
‫شود چون هر حمله ای می تواند باعث صدمه مغزی شود‪.‬‬
‫در صرعهای طوالنی ممکن است بیماربه سمت‬
‫بیماری روانی یا پسرفت روانی سیر نماید‪.‬‬
‫هر حمله ای که نزدیک آب وآتش ویا به هنگام‬
‫رانندگی بیمار را دچار سازد می تواند منجر به‬
‫مجروحیت ‪،‬معلولیت ‪،‬یا مرگ او شود‪.‬‬
‫بنابراین هر بیمار صرعی نیازمند کمک ودرمان‬
‫مناسب است تا آنجا که مطمئن شویم دیگر حمله ای‬
‫نخواهد کرد‪.‬‬
‫تشنجهای هیستریک‬
‫هر حمله ای که باعث از دست رفتن هوشیاری شود صرع‬
‫نیست بعضی مواقع افرادوبخصوص زنان جوانی که در‬
‫معرض انفجار قرار گرفته اند دچار حمله های ضد صرعی‬
‫می شوند که صرع نیست به این حالت تشنج نمایشی یا‬
‫هیستریک گفته می شود‪.‬‬
‫تشنج هیستریک نوعی نوروز می باشدوبدلیل‬
‫فشارهاونگرانیهاودرگیریهای عاطفی خانوادگی واجتماعی‬
‫ایجاد می شود خطر چندانی ندارد‪.‬وباید بیشتر از طریق‬
‫مشاوره وروان درمانی به کمک بیمار پرداخت‪.‬‬
‫گرفتن نوار مغزی می تواند بیماری صرع را از سایر اختاللت‬
‫مشخص کند‪.‬‬
‫آزمایشهای ضروری دیگر در این بیماران بررس ی وضع عفونتهای‬
‫داخلی ومغزی وبررس ی قند وفشار خون است‪.‬‬
‫درمان صرع‬
‫داروی معمولی کنترل صرع فنوباربیتال است‪.‬مقدار‬
‫دارو در شروع درمان برای هر بیمار بسته به وزن‬
‫بیمار متفاوت است‪.‬‬
‫بنابراین پزشک با کمترین مقدار یعنی حدود‬
‫‪30‬الی‪60‬میلی گرم در روز شروع می کندوبتدریج‬
‫در طول ‪3‬الی‪4‬ماه به حد اکثر مقدار مورد نیاز برای‬
‫بیمار می رساند‪.‬‬
‫در صرع بیمار باید دارو را مرتب مصرف کند وحتی‬
‫برای یک روز هم نباید فراموش کند‪.‬‬
‫• دارو بهتر است‪4‬الی‪5‬سال زیر نظر پزشک مصرف‬
‫شود‪.‬‬
‫• محدودیت کاری ورژیم غذایی خاصی برای بیمار‬
‫وجود ندارد‪.‬‬
‫• بیمار نباید نزدیک آتش قرار بگیرد‪.‬وبا ماشینهای‬
‫سنگین کار کند‪.‬ورانندگی نماید‪.‬‬
‫• همه بیماران صرعی باید خوب شوند وحمله تشنجی‬
‫نداشته باشند‪.‬اگر بیماری حمالتش کنترل نشده‬
‫حتماباید دوباره به پزشک ارجاع شود‪.‬‬
‫کمکهای اولیه در تشنج‬
‫درابتدا فضای دوروبر بیمار را خلوت کنید‪،‬لوازم‬
‫واشیاءسخت وخطرناک را دورکنید به شکلی که به‬
‫بیمار صدمه ای نرسد‪.‬زیر سر بیمار بالش نرم‬
‫وکوچکی بگذاریدوسر رابه پهلو بگردانید به شکلی‬
‫که اب دهانش باعث خفگی بیمار نگرددبه همه‬
‫حاالت بیمار بخصوص در چشمها صورت ودهان‬
‫واندامها توجه شود تا بتوان برای پزشک نوع حمله‬
‫را گزارش نمود‪.‬اگر حمله بیش از ‪7‬دقیقه طول‬
‫کشید یا باز هم تکرار شد اقدام خیلی فوری به‬
‫گرفتن کمک از پزشک نمائید‪.‬‬
‫آنچه نباید انجام داد‪:‬‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫اشیاء سفت را بین دندانهای بیمار قرار ندهیدوفک‬
‫بیمار را به زور باز نکنید‪.‬‬
‫دست وپای بیمار را سفت نگیرید ممکن است دست‬
‫وپای بیمار بشکند‪.‬‬
‫چیزی به بیمار نخورانید ممکن است با خورانیدن‬
‫مایعات بیمار خفه شود‪.‬‬
‫خونسرد باشید دست وپای خود را گم نکنیدبعداز‬
‫چند لحظه بیمار به حالت اولیه برمی گردد‪.‬‬
‫به یاد داشته باشید‪:‬‬
‫اگر بیمار چند دقیقه پس از حمله دچار حمله دیگری‬
‫شد یا حمله ادامه داشته باشد باید بالفاصله جهت‬
‫وی کمک پزشکی فراهم کنید ‪.‬رساندن اکسیژن به‬
‫بیمار وتزریق فنوباربیتال یا دیازپام اولین اقدام‬
‫پزشکی است‪.‬‬
‫نوروزها‬
‫نشانه های نوروز‬
‫نوروزها گروهی از اختالالت روانی خفیف هستندکه گرچه با‬
‫نام بیماری اعصاب معروفنداما براحتی قابل تشخیص‬
‫نیستند‪.‬این بیماران بر خالف پسیکوزها رابطه شان را با‬
‫واقعیت از دست نداده اندواز بیماری ومشکل خود به‬
‫خوبی آگاه هستند‪.‬‬
‫تابلوی اصلی در غالب‬
‫نوروزها‪،‬تنش‪،‬ترس‪،‬نگرانی‪،‬افسردگی‪،‬عصبیت‬
‫وپرخاشگری‪،‬مشکل خواب‪،‬اشتها ودردهای پراکنده است‪.‬‬
‫نوروزها اغلب بدنبال فشارهاوکشمکشهای روانی ومحیطی‬
‫وبر روی یک زمینه مستعد بوجود می آیند‪.‬‬
‫عوامل مستعد کننده بروز نوروز عبارتند از‪:‬‬
‫‪-1‬درگیری با دیگران‬
‫‪-2‬مشکل خانوادگی‬
‫‪-3‬ازدواج نا مناسب‬
‫‪-4‬ناراحتی در محیط کار‬
‫‪-5‬مشکل مالی طوالنی‬
‫‪-6‬بیماریهای جدی‬
‫‪-7‬بیماریهای مزمن ومعلولیت‬
‫‪-8‬مرگ نزدیکان‬
‫‪-9‬شکستهای مختلف‬
‫‪-10‬زمینه ارثی‬
‫‪-11‬زمینه روانی وعاطفی‬
‫انواع نوروزها‬
‫انواع نوروزها عبارتند از‪:‬‬
‫‪-1‬بیماری افسردگی‬
‫‪-2‬بیماری اضطراب‬
‫‪-3‬بیماری شبه جسمی(هیستری)‬
‫‪-4‬نوروز جنگ‬
‫‪-5‬بیماری وسواس‬
‫بیماری افسردگی‬
‫• جدایی یا مرگ وابستگان نزدیک ‪،‬از دست داد ن‬
‫موقعیت‪،‬پول یا دارایی‪،‬بیماریهای جسمی طوالنی‪،‬‬
‫شکست وناکامی‪،‬مشکالت گوناگون در زندگی وگاه‬
‫عوامل نلشناخته می توانند ایجادافسردگی نمایند‪.‬‬
‫• این بیماران همیشه دارای غمگینی ‪،‬نومیدی‪،‬افکار‬
‫مرگ وخودکشی ‪،‬گریه های بدون دلیل‪،‬کاهش لذت‬
‫واحساس بی تفاوتی نسبت به زندگی‪،‬هستند‪.‬خطر‬
‫اقدام به خودکشی در بیماران افسرده زیادوتوجه به‬
‫درمان این بیماران مهم است‪.‬‬
‫اضطراب‬
‫• بیماردارای ناآرامی‪،‬احساس دردناک از ترسی‬
‫بدون علت ‪،‬تشنج ‪،‬اضطراب‪،‬بیقراری‪،‬دلشوره‬
‫فقدان تمرکز حواس‪،‬درد قفسه سینه‪،‬طپش‬
‫قلب‪،‬تنگی نفس ‪،‬خشکی دهان‪،‬لرزش دست‬
‫وپا‪،‬سردرد دردهای پراکنده‪،‬ضعف‪،‬خستگی‬
‫پذیری زیاد‪،‬اختالل خواب‪،‬دل پیچه‪،‬کاهش‬
‫اشتها وسوء هاضمه است ‪.‬‬
‫بیماری شبه جسمی(هیستری)‬
‫بعضیها نمیتوانند به طور مستقیم مشکالت خود را بیان نمایند‬
‫بنابراین برای جلب توجه وحمایت بدون اینکه خودشان اراده کنند‬
‫نشانه های بیمار گونه روانی از خودشان نشان می دهندکه‬
‫بصورت هیستری تظاهر می نماید‪.‬‬
‫ضعف عضالنی وفلج اندامها‪،‬از دست دادن حافظه‪،‬تشنج‬
‫وبیهوشی‪،‬دردهای شدید وکوری موقت نشانه هایی از بیماری‬
‫هیستری است‪.‬‬
‫بهترین کمک به این بیماران اینست که به آنها تفهیم شود برای حل‬
‫مشکالت خود بهتر است راه ایجادارتباط صحیح با دیگران را‬
‫بیاموزند‪.‬‬
‫مانیز باید مشکالت وناراحتیهای بیمار رادرک کرده وراه ارتباط‬
‫صحیح با دیگران را به او بیاموزیم وبیمار را به پزشک ارجاع‬
‫اگزازپام وکلردیاز پوکسید دو داروی ضد اضطراب‬
‫وایمی پرامین وفلوکستین دو داری ضد افسردگی‬
‫است که توسط پزشکان در اغلب بیماران نوروتیک‬
‫تجویز می شود ‪.‬‬
‫فلوکستین یکی از جدید ترین داروهای ضد وسواس‬
‫نیزمی باشد ‪.‬‬
‫عقب ماندگی ذهنی‬
‫علل عقب ماندگی ذهنی‬
‫‪-1‬عوامل پیش از تولد‪:‬‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫کمبود مواد غذایی اساسی هنگام بارداری مادر‬
‫بیماریهای مزمن مادر‬
‫دیابت کنترل نشده مادر‬
‫انواع کم خونی ها‬
‫ناراحتی تنفسی وقلبی ‪،‬عروقی‬
‫مصرف خود سرانه بعضی داروهاوالکل‬
‫سرخجه‪،‬بیماریهای ارثی‪،‬مادرزادی وسیفلیس وتوکسو پالسموز‬
‫ضربه های شکمی مادر‬
‫‪-2‬عوامل زمان تولد‪:‬‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫عوارض زایمان‬
‫زایمان غیر بهداشتی وصدمه به مغز نوزاد‬
‫زایمان دیر رس‬
‫طوالنی شدن زایمان‬
‫بکارگیری فورسپس‪-‬خونریزی زیاد مادر‬
‫تاخیر یا ناتوانی نوزاد در نفس کشیدن به موقع‬
‫‪-3‬عوامل بعد از تولد‪:‬‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫سیاه شدن(سیانوز)‬
‫تشنج‬
‫کم کاری تیروئید‬
‫سوء تغذیه شدید‬
‫زردی شدید‬
‫تب باال وطوالنی وتشنج همراه آن‬
‫ضربه مغزی وعفونت مغزی مانندآنسفالیت ومننژیت‬
‫‪-4‬عوامل محیطی‪،‬اجتماعی‪،‬فرهنگی‪:‬‬
‫• حاملگیهای سنین نوجوانی‬
‫• بی ثباتی خانوادگی‬
‫• نقل مکانهای مکرر‬
‫• تعداد زیاد بچه هاوسواد کم مادران‬
‫• سوء تغذیه ومراقبتهای بهداشتی نا کافی‬
‫مشخصات بالینی انواع عقب ماندگیهای‬
‫ذهنی‬
‫‪-1‬عقب ماندگی ذهنی خفیف(آموزش پذیر)‬
‫‪85‬درصد کل عقب مانده ها در این طبقه‬
‫قرار می گیرند‪.‬این کودکان نسبت به هم‬
‫سنهای خود ازنظر توانایی انجام فعالیتهای‬
‫مختلف حدود‪3-2‬سال عقب ترندوقادرند‬
‫تا اندازه زیادی آموزش بپذیرندوسازگاری‬
‫اجتماعی پیدا کنند‪.‬وشیوه های مراقبت از‬
‫خود‬
‫را بیاموزند تا در سنین باالتر شغل مناسب‬
‫خودشان را بدست آورند‪.‬از نظر تحصیلی‬
‫می توانند تا اواخر‬
‫نوجوانی تا کالس پنجم ابتدایی پیش بروند‪.‬‬
‫‪-2‬عقب ماندگی ذهنی متوسط(تربیت پذیر)‬
‫این گروه با بهره هوش ی ‪35‬تا‪50‬حدود ‪10‬درصد عقب مانده های‬
‫ذهنی را تشکیل می دهند‪.‬‬
‫این بیماران تا سنین زیر ‪5‬سال می توانندمهارتهای اجتماعی وحرفه‬
‫ای ساده را یاد گرفته وتا کالس دوم ابتدایی پیشرفت نمایند‪.‬‬
‫همچنین می توانندبعض ی از وظایف ساده مانند تمیز کردن خانه‬
‫‪،‬جارو کردن‪،‬کمک در آشپزی وکشاورزی را انجام دهند‪.‬‬
‫عقب مانده های ذهنی شدید‪:‬‬
‫‪3‬تا‪4‬درصدعقب مانده ها با بهره هوشی ‪35‬تا‪20‬در‬
‫این گروه قرار می گیرند‪.‬‬
‫آنان در سنین زیر ‪5‬سال رشد حرکتی ضعیف‪،‬قدرت‬
‫تکلم کم‪،‬وتوانایی مختصر در برقراری ارتباط دارند‪.‬‬
‫در سنین نوجوانی فقط می توانندتاحدی صحبت کرده‬
‫وبرقراری رابطه وفراگیری مسایل اولیه بهداشتی‬
‫حاصل می شود‪.‬‬
‫عقب مانده های ذهنی عمیق‪:‬‬
‫این گروه با بهره هوشی کمتر از ‪20‬حدود ‪2‬تا‪1‬درصد‬
‫کل عقب مانده ها را تشکیل می دهند‪.‬‬
‫تا سنین ‪5‬سال عقب ماندگی کال بارز می‬
‫باشد‪.‬در‪6‬تا‪20‬سالگی نیز رشد حسی حرکتی محدود‬
‫دارندوبندرت در آموزشهای خود یاری واکنش نشان‬
‫می دهند‪.‬‬
‫چرا باید عقب ماندگی زود تشخیص داده شود؟‬
‫‪-1‬شروع سریع تربیت وآموزش مخصوص این کودکان‬
‫توسط والدین ومربیان‬
‫‪-2‬جلوگیری از پیشرفت بیماری وبدتر شدن وضع بیمار در‬
‫صورت داشتن سایر بیمایها مانند‪:‬کم کاری تیروئید‪،‬صرع‬
‫وفنیل کتونوری‬
‫‪-3‬راهنمایی والدین جهت جلوگیری از درمانها وخرجهای‬
‫بیهوده وجراحیهای بی مورد‬
‫‪-4‬درمان اختالالت رفتاری کودک مثل‪:‬بی خوابی‪،‬لجبازی‬
‫‪،‬پرتحرکی با تجویز کلر پرومازین‪.‬‬
‫آموزش در عقب ماندگی ذهنی‬
‫‪-1‬سوال از والدین در مورد کارهایی که کودک می تواند‬
‫انجام دهد یا نمی تواند انجام دهد‪.‬‬
‫‪-2‬ببینید والدین می خواهند کودکشان چه کاری را انجام دهد‪.‬‬
‫‪-3‬نوع عقب ماندگی ذهنی یا سطح رشد روانی کودک را‬
‫مشخص کنید‪.‬‬
‫‪-4‬کارهایی که با توجه به سن روانی کودک می خواهید انجام‬
‫دهید به ترتیب از ساده تا مشکل را مشخص کنید‪.‬‬
‫‪-5‬هدف آموزشی خود را به هدفهای کوچکتر تقسیم کنید‪.‬‬
‫‪-6‬هر کار را روزانه وبرای مدت ‪2‬الی ‪3‬هفته بوسیله‬
‫کودک تکرار کنید‪.‬تا خودش آن کاررا یاد بگیرد‪.‬‬
‫‪-7‬در انجام کارها با کودک همراهی کنید وپس از‬
‫انجام درست کارها کودک را تشویق کنید‪.‬‬
‫‪-8‬کارها را به صورت بازی یا تفریح به کودک یاد‬
‫بدهید‪.‬‬
‫‪-9‬در صورت آمادگی والدین به ادامه آموزش بیشتر‬
‫است ادامه آموزش توسط والدین ودر منزل انجام‬
‫شود‪.‬‬
‫‪-10‬حد اقل ماهی یکبار آموزش وادامه درمان بیمار‬
‫را پیگیری نمایید‪.‬‬
‫در مورد کودکان عقب مانده ذهنی آموزش مربیان‬
‫ومعلمین ‪،‬تشویق به کار بیشتر ومکرربا کودک‪،‬ایجاد‬
‫فضای امن در کالس ومدرسه وخود داری از معرفی‬
‫زودرس او به مدارس استثنایی بسیار مهم می باشد‪.‬‬
‫مشکالت رفتاری دوران‬
‫کودکی‬
‫نقش خانواده‬
‫نقش خانواده بعنوان اولین محیط آموزشی در‬
‫ایجادبیماریهای عصبی ومشکالت رفتاری در‬
‫کودکان انکار ناپذیر است‪.‬‬
‫بعضی خانواده ها الگوی تربیتی مفیدی را برای‬
‫کودکان خود پیاده نمی کنندوبر طبق نظریات‬
‫شخصی وگاه اشتباه به تربیت کودکان خود می‬
‫پردازند‪.‬‬
‫خانه شاد=کودک سالم‬
‫اختالل ناخن جویدن وشست مکیدن‬
‫یک اختالل عادتی در کودکان است که تاسن ‪7‬سالگی‬
‫شایع بوده از آن به بعد به ندرت دیده می شود‪.‬‬
‫در دخترها شایعتر بوده وعلت اصلی آن اضطراب می‬
‫باشد‪.‬معموال کودک زمانی که در محیطهای نا امن‬
‫قرار گرفته دچار اضطراب شده وبرای کاهش آن به‬
‫این عادت متوسل می شود‪.‬‬
‫در خانواده هایی که بین پدر ومادر اختالف وجود دارد‬
‫ویا برای تربیت کودکان از فحش وکتک استفاده می‬
‫کنند بیشتر دیده می شود‪.‬‬
‫در مان اختالل ناخن جویدن‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫تحقیر وتنبیه نکردن کودک بخاطر این عادت وبی تفاوت‬
‫بودن نسبت به آن‬
‫تصحیح محیط نا امن خانوادگی وجلو گیری از مشاهده‬
‫فیلمهای اضطراب آور‬
‫محبت ومهربانی بیشتر نسبت به کودک‬
‫اشتغال دستهای کودک در ایام فراغت با نقاشی‪،‬کار‬
‫دستی‪،‬قالیبافی و‪...‬‬
‫نوشتن دروس حفظ کردنی با مداد‬
‫‪-7‬تشویق وجایزه دادن به ازاء هربار ناخن کوتاه‬
‫کردن‬
‫‪-8‬تمیز نگاه داشتن ناخنهاوانگشتان وشستشوی مرتب‬
‫باآب وصابون‬
‫‪-9‬آغشته کردن انگشتان کودک با روغن بادام تلخ به‬
‫مدت یک ماه‬
‫‪-10‬به دست کردن دستکش پارچه ای کلفت در تمام‬
‫روز به مدت حد اقل یک ماه‬
‫‪-11‬در صورت درمان نشدن نباید نگران شد وکودک‬
‫را مورد سرزنش قرار داد‪.‬‬
‫اختالل شب ادراری‬
‫اختالل شب ادراری‬
‫• شب ادراری عبارتست از‪:‬دفع ارادی وغیر ارادی وتکرار‬
‫شونده ادرار در شلوار یا رختخواب در روز یا شب وبعد از ‪5‬سالگی‪.‬‬
‫• ‪10/0‬از کودکان مبتال به شب ادراری دچار ضایعات عضوی مثل‬
‫بیماری قند‪،‬صرع‪،‬عفونتهای ادراری ویا سنگ مجاری ادراری‬
‫هستند‪.‬و‪90/0‬علل غیر عضوی دارند‪75/0.‬کودکانی که دچار شب‬
‫ادراری هستند یکی از بستگانشان نیز شب ادراری داشته است‪.‬‬
‫علل غیر عضوی شب ادراری‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫تاخیر در رشددستگاه عصبی عضالنی کنترل کننده‬
‫دفع ادرار‬
‫سردی هوا ویا نداشتن باال پوش مناسب در فصول‬
‫سرد‬
‫مصرف مایعات زیاد در روز یا شب‬
‫سنگین بودن خواب کودک به علت فعالیت زیاد در‬
‫روز‬
‫مشکالت وافسردگی به علت مشکالت ومسائل‬
‫محیطی‬
‫‪-6‬احساس نا امنی در محیط خانه یا مدرسه‬
‫‪-7‬ترس از دستشویی یا تاریکی ودور بودن دستشویی‬
‫از محل خواب‬
‫‪-8‬کم بودن گنجایش مثانه برای حفظ ادرار به علت‬
‫اضطراب‬
‫‪-9‬فشارهای روانی روز مره مثل شروع مدرسه‬
‫‪،‬مرگ نزدیکان‪،‬جدایی والدین‪،‬تولد فرزند جدید‪،‬تغییر‬
‫مدرسه‪،‬خانه وشهر‬
‫درمان شب ادراری‬
‫‪ .1‬اولین اقدام توجیه پدر ومادر به این مسئله که شب‬
‫ادراری‬
‫بیماری است‪.‬وهمانطور که کودک در مقابل دفع اسهال کنترل‬
‫ندارد بر روی دفع ادرار نیز کنترل ندارد‪.‬‬
‫‪-2‬اطمینان دادن به کودک مبنی بر اینکه مشکلش رفع خواهد‬
‫شد‪.‬‬
‫‪-3‬محبت ومهربانی کردن والدین وبی تفاوت بودن در مقابل‬
‫شب ادراری کودک‪.‬‬
‫‪-4‬تشویق وستاره وامتیاز به ازاء هر شب که کودک ادرار‬
‫نمی کند‪.‬‬
‫‪-6‬بیدار کردن کودک هر ساعت یکبار وبردن او به دستشویی‬
‫به مدت حد اقل یک هفته‬
‫‪-7‬محدود کردن مایعات ومیوه جات در عصر وشب به مدت‬
‫یک ماهبه جز مواردی که کودک تب یا اسهال دلرد‪.‬‬
‫‪-6‬نوشیدن یک استکان چای ‪2‬ساعت قبل ازخواب‬
‫‪-7‬نوشیدن آب در روز وعادت دادن کودک به نگهداری ادرار‬
‫با دادن جایزه به او‬
‫‪-8‬ایجاد محیط آرام در مدرسه وخانه‬
‫‪-9‬معموال با اقدامات فوق مشکل کودک حل خواهد شد در‬
‫صورت استمرار شب ادراری به پزشک ارجاع داده شود‪.‬‬
‫اختالل لکنت زبان‬
‫لکنت زبان عبارت است ازتکرار وطوالنی شدن‬
‫اصوات وکلمات که باعث کاهش روانی کالم‬
‫می شود‪.‬و معموال همراه با وقفه وسکوتهای‬
‫مکرر است‪.‬‬
‫این ناراحتی در پسرها بیشتر از دخترهاست ودر‬
‫سنین بین ‪2‬تا‪5/3‬سالگی بیشترین شیوع را‬
‫دارد‪.‬‬
‫شایعترین علل لکنت زبان‬
‫‪ .1‬رشد روانی ‪،‬احساسی کودک سریعتر از رشد‬
‫فیزیولوژیک دستگاه عضالنی وعصبی کودک است‪.‬‬
‫‪ .1‬احساس تهدید ونا امنی در خانواده‬
‫‪ .2‬تنبیه های بدنی در خانه ومدرسه‪،‬اضطراب‪،‬ترس‬
‫یا مرگ عزیزان‬
‫درمان لکنت زبان‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫ایجاد امنیت واز بین بردن عوامل‬
‫استرس زا وترس زا در خانواده‬
‫حوصله ومحبت والدین نسبت به کودک‬
‫تحقیر ومسخره نکردن کودک در خانه یا‬
‫مدرسه‬
‫اجتناب از فحش وتنبیه بدنی‬
‫اطمینان دادن به کودک مبنی بر اینکه‬
‫مشکل او رفع خواهد شد‪.‬‬
‫‪-7‬جایزه دادن به کودک جهت تصحیح رابطه با پدر ومادر‬
‫‪-8‬یاد دادن به اینکه آرام وشمرده صحبت کند ویا یک متن را چندین‬
‫بار بخواند‪.‬‬
‫‪-9‬آموزش تکلم آرام وشمرده به کودک وخانواده او‬
‫‪-10‬تماس بدنی پدر ومادر با کودک‬
‫‪-11‬در صورت نا موفق بودن اقدامات فوق ارجاع به پزشک‪.‬‬
‫‪-12‬گفتار درمانی با روشهای علمی جدید کمک موثری به درمان‬
‫لکنت می کند‪.‬‬
‫برنامه های جدید‬
‫بهداشت روان در کشور‬
‫همانطور که می دانیم تعداد زیادی بیمار روانی‬
‫درجامعه وجود دارند که بدون درمان رها شده‬
‫اند‪.‬وحتی گروه زیادی از خانواده این بیماران نمی‬
‫دانند که برای این بیمار ان درمانی وجود دارد‪.‬‬
‫کارکنان‪ ،‬داوطلبان و کاردانهای بهداشتی در کار‬
‫روز مره بهداشتی خود با اینگونه بیماران مواجه‬
‫می شوند‪.‬‬
‫لذا با داشتن اطالعات ومهارتهای بدست آمده می‬
‫توانند کمک زیادی به این بیماران نمایند‪.‬‬
‫چگونگی ارائه خدمات بهداشت روان توسط‬
‫پزشكان کارشناسها وکاردانهای بهداشتی‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫‪.6‬‬
‫شناسایی کلیه بیماران روانی ‪،‬صرعی وسایر موارد‬
‫انجام کمکهای اولیه در فوریتهای روانپزشکی‪.‬‬
‫پیگیری مداوم این بیماران‪.‬‬
‫آموزش خانواده بیمار وجامعه در جهت پیشگیری‬
‫ومراقبت وحمایت از بیماران‪.‬‬
‫ثبت وگزارش فعالیتهای بهداشت روان‪.‬‬
‫سرپرستی ونظارت بر کار بهورزان در روستاها‬
‫وداوطلبان بهداشتی‪.‬‬
‫شناسایی بیماران در جامعه‬
‫‪-‬می توانید برای بیمار یابی از افراد مهم ومعتمد به شرح ذیل وارد پرسش وبررس ی شوید‬‫‪-1‬چه کس ی رفتار یا صحبتهای غیر طبیعی یا عجیب غریب دارد؟(پسیکوز)‬
‫‪-2‬چه کس ی چیزهایی می شنود یا می بیند که دیگران نمی شنوند یا نمی بینند‪(..‬توهم)؟‬
‫‪-3‬چه کس ی بدون دلیل به دیگران بدبین است وسوء ظن دارد‪(.‬هذیان)؟‬
‫‪-4‬چه کس ی بیش از اندازه خوشحال است وزیاد صحبت می کند‪(.‬مانیا)؟‬
‫‪-5‬چه کس ی بیش از اندازه غمگین است وبدون دلیل گریه می کند(افسردگی)؟‬
‫‪-6‬چه کس ی در مورد خود کش ی صحبت می کند؟‬
‫‪-7‬چه کس ی غش می کند ‪.‬می افتد یا بیهوش می شود(صرع)‬
‫پس از پرسیدن این سواالت از افرا د آدرس ومشخصات آنها‬
‫را ثبت نمایید واز انها بخواهید تا این افراد را به مراکز‬
‫در مانی بفرستند‪.‬‬
‫در مدرسه ازمعلمین ودانش آموزان در مورد وجود غش‬‫واشکال رفتاری ویادگیری سوال نمایید‪.‬‬
‫در هنگام واکسیناسیون ومعاینات بهداشتی از مادران راجع‬‫به رفتار ورشد روانی کودکان سوال نمایید به این طریق‬
‫به زودی می توانید کودک دارای عقب مانده ذهنی را‬
‫تشخیص دهید‪.‬‬
‫در سایر مراجعات بیماران به مراکز راجع به وجود‬‫افسردگی ‪،‬شکایات فراوان جسمی‪،‬اختالل خواب واضطراب‬
‫سوال نمایید‪.‬‬
‫تشخیص فوریت در مراقبت بهداشت روان‬
‫وارجاع به پزشک‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫‪.6‬‬
‫بیمار پر سروصدا وتحریکاتی ومنشاء خطر برای خود‬
‫ودیگران‪.‬‬
‫بیمار در خود فرورفته وبدون ارتباط‬
‫بیمار دارای بد بینی شدید‪.‬‬
‫بیمار دچار گم گشتگی واختالل هوشیاری‪.‬‬
‫بیمار دارای ضایعه مغزی جدی مثل صرع مداوم یا‬
‫ضربه وعفونت مغزی‪.‬‬
‫بیمار با فکر یا اقدام به خود کشی‪.‬‬
‫چگونگی رفتار با بیمار تحریکاتی‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫به دیگران توصیه کنید به شکلی با‬
‫بیمار رفتار کنند که باعث عصبانیت‬
‫وتحریک بیشتر او نشوند‪.‬‬
‫با بیمار جروبحث‪،‬مخالفت‪،‬خشم وبی‬
‫توجهی نکنید‪.‬‬
‫اعتماداورا با رفتار خونسردانه بدست‬
‫آورید با گفتن جمالتی مثل‪«:‬مشکل شما‬
‫چیست؟»«چرا این قدر عصبانی‬
‫هستید؟«من برای کمک به شما این جا‬
‫هستم‪».‬‬
‫وقتی آرام شد با اجازه او مقداری‬
‫مایعات یا خوراکی به وی بدهید‪.‬‬
‫‪-5‬سعی کنید بدون اصرار وبا‬
‫اشاره‬
‫به مشکل او‪،‬به او بقبوالنید‬
‫که‬
‫احتیاج به مشاوره یا درمان‬
‫دارد‪.‬‬
‫بیمار در خود فرو رفته‬
‫این بیمار فردی است که مدتهای طوالنی حرف نمی زند‬
‫‪،‬کاری نمی کند‪،‬به سر ووضع ونیازهای روز مره خود‬
‫نمی رسد وگاه غذا هم نمی خورد‪.‬‬
‫‪-1‬وقت کافی برای صحبت کردن بیمار اختصاص دهید‪.‬‬
‫‪-2‬ابتدا با جلب اعتماد وتشویق واگر موفق نشدید با اجبار‬
‫چیزی به او بخورانید‪.‬‬
‫‪-3‬او وهمراهانش را متقاعد کنید که به پزشک مراجعه‬
‫وتحت در مان قرار بگیرند‪.‬‬
‫بیمار دارای سوءظن وبد بینی‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫با او مهربان وصادق باشید‪،‬دروغ نگوییدوحقایق را‬
‫پنهان نکنید‪.‬‬
‫باورها وسوءظن هایش را زیر سوال نبرید‪.‬‬
‫بخواهید راجع به سوءظنش بیشتر صحبت کند‪.‬اماهرگز‬
‫اظهار نظر وقضاوت نکنید‪.‬‬
‫توجه بیمار را به سمت سایر مشکالتش نظیر بی‬
‫خوابی‪،‬مشکالت خانوادگی‪،‬کاهش اشتها وبیقراری هدایت‬
‫کنید تا بتوانید او را متقاعد کنید به پزشک برود‪.‬‬
‫بیمار دچار کاهش هوشیاری‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫ببینید آیا تشنج یا حرکات پرشی اندامهاکه نشانه صرع‬
‫است وجود دارد ‪.‬در این صورت مشکل بیمار صرع‬
‫است‪.‬‬
‫سابقه دیابت یا افزایش فشار خون بررسی شود ‪.‬شاید‬
‫مشکل قند یا حمله فشار خون وجود دارد‪.‬‬
‫ممکن است بیمار دچار ضربه مغزی یا مسمومیت‬
‫دارویی ‪،‬الکل‪،‬حشیش‪،‬وماده مخدر شده باشد‪.‬‬
‫ایا بیمار تب شدید ندارد وعفونت مغزی پیدا نکرده است‬
‫‪.‬تمام این بیماران باید بالفاصله به پزشک ارجاع شوند‪.‬‬
‫به یاد داشته باشید‪:‬‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫به بیمار وهمراهانش بیش از اندازه قول ندهید‪.‬‬
‫تصمیم هارا با مشورت بیمار وخانواده اش انجام دهید‪.‬‬
‫مصاحبه با جنس مخالف در تنهایی انجام نگیرد‪.‬‬
‫اعتماد به نفس خانواده بیمار را افزایش دهید‪.‬وسعی‬
‫کنید آنها را به خود وابسته نکنید‪.‬‬
‫کار را نیمه کاره رها نکنید بدون تردید نتیجه خوبی‬
‫بدست خواهید آورد‪.‬‬
‫کمکهای اولیه در فوریتهای‬
‫روان پزشکی‬
‫بیماران تهاجمی وتحریکی‬
‫‪ .1‬ازبیمار فاصله بگیرید به شکلی که خود بیمار متوجه‬
‫نشود‪.‬بعد سعی کنید دلیل خشم ونارا حتی او را پیدا کنید‪.‬‬
‫‪ .2‬از فردی کمک بگیرید که بیمار به او اعتماد دارد‪.‬‬
‫‪ .3‬تهدید یاطناب وزنجیردر بستن بیمار بکار نبرید در‬
‫صورت ضرورت از ملحفه‪،‬تسمه یا لباسهای کلفت‬
‫استفاده کنید‪.‬‬
‫اقدام به خود کشی‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫‪.6‬‬
‫سریعا مشکلی که با عث شده بیمار چنین تصمیمی بگیرد را پیدا‬
‫کنید‪.‬‬
‫در اولین فرصت قرار مال قات با بیمار گذاشته سعی کنید بفهمید‬
‫مشکل بیماربر اثر افسردگی نباشد‪.‬‬
‫به طور کامل وبا عالقه مندی به حرفهای بیمار گوش کنید‪.‬‬
‫به او بگویید هر مشکلی دهها راه حل دارد وخود کشی راه حل‬
‫مناسبی نیست‪.‬‬
‫بیمار را با یک نفر از نزدیکانش به پزشک ارجاع دهید‪.‬‬
‫به همراهانش بگویید از او غافل نشوند واو را تنها نگذارند‪.‬‬
‫موارد ارجاع فوری‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫بیمار بدحال است وقابل کنترل در منزل نیست‪.‬‬
‫به تازگی دچار ضربه مغزی شده است‪.‬‬
‫بیماراقدام به خودکشی کرده است‪.‬وباز هم ممکن است‬
‫تکرار کند‪.‬‬
‫بیمار به دفعات دچار تشنج می شود‪.‬‬
‫تب همراه با تشنج یا سردرد شدید واستفراغ دارد‪.‬‬
‫‪-6‬آشفتگی رفتاری بدنبال زایمان وجود دارد‪.‬‬
‫‪-7‬آشفتگی رفتاری برای اولین باروپس از سن‬
‫‪40‬سالگی ایجاد شده است‪.‬‬
‫‪-8‬آشفتگی در بیماری با سابقه دیابت یا افزایش فشار‬
‫خون ایجاد شده است‪.‬‬
‫‪-9‬بیمار مدتهاست از مصرف غذا خودداری کرده‬
‫است‪.‬‬
‫‪-10‬بیمار دچار بدبینی شدید نسبت به اطرافیان خود‬
‫است‪.‬‬
‫پیگیری‬
‫دربرنامه پیگیری نکات زیر بایدبا خانواده بیمار مطرح شود‪:‬‬
‫• آیا بیمار طبق دستور پزشک بطور مرتب داروهای خود‬
‫را مصرف می کند؟‬
‫• بیمار چه مقدار بهتر شده است؟‬
‫• آیا عوارضی از مصرف داروها دارد؟‬
‫• آیا بیمار مجددا شروع به کار کرده است؟‬
‫• آیا بیمار برای ادامه درمان به موقع به پزشک مراجعه‬
‫کرده است؟‬
‫عوارض دارویی مصرف داروهای روانی‬
‫عوارض دارویی خفیف‪:‬خشکی دهان‪،‬تاری‬
‫دید‪،‬یبوست‪،‬سستی وخواب آلودگی‪.‬این عوارض بعد‬
‫از چند روز کاهش می یابد‪.‬‬
‫عوارض دارویی شدید‪:‬عدم دفع ادرارومدفوع‪،‬بیقراری‪،‬سفتی‬
‫اندامها‪،‬لرزش وپیچش عضالت زبان‪،‬دهان‪،‬سر وگردن‬
‫واندامها‪،‬اشکال درصحبت وآبریزش از دهان‪،‬خواب آلودگی‬
‫شدید وگیجی‪.‬‬
‫به بیماران وخانواده آنان یادآور‬
‫شویدکه این داروهااعتیاد آور نیست‬
‫ومعده یا کبد را خراب نمی کند‬
‫وموجب عقیمی نمی شود‪.‬‬
‫آموزشهای اصلی بهداشت روان عبارتند از‪:‬‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫باورها ونگرشهای افراد رادرباره بیماری وبیمار اصالح کنید‪.‬وبا عالقه به‬
‫حرفها ‪،‬شک وتردید ها ‪،‬وترسهای آنان توجه کنید‪.‬‬
‫چگونگی مراقبت صحیح از بیمار وبا او راه آمدن‪،‬به حرفهایش گوش‬
‫کردن ودادن دارو به موقع را به آنان بیاموزید‪.‬‬
‫توجه آنان را به عوارض دارویی جلب ونگرانی وبی اعتمادی ایجاد شده بر‬
‫اثر این عوارض را رفع کنید‪.‬‬
‫بدون عصبانیت ‪،‬جرو بحث ومخالفت وتمسخر نقطه نظرات خرافی یا غلطی‬
‫که دارند انها را به دعا کردن‪،‬طلب شفا‪،‬توکل به خداو‪...‬همزمان با مصرف‬
‫دارو با استناد به اعتقادات خودشان به آنها توصیه کنید‪.‬‬
‫هنگامی که برای بازدید مدرسه می روید‪:‬‬
‫‪ .1‬صحبتی راجع به یک موضوع بهداشت روان بکنیدوبخواهید بچه‬
‫ها افراد بیمار را به مرکز بهداشتی در مانی معرفی کنند‪.‬‬
‫‪ .2‬راجع به مشکالت درسی ومختل شدن اراده‪،‬انگیزه‪،‬مطالعه ‪،‬یاد‬
‫گیری‪،‬حافظه بدنبال اضطراب وافسردگی وفشار روانی با معلمان‬
‫صحبت کنید‪.‬‬
‫‪ .3‬سوانح وحوادث شایع در محل که منجر به ضربه وضایعه مغزی‬
‫می شود را شناسایی وتدابیر پیشگیری از آن را آموزش دهید‪.‬‬
‫هنگامی که برنامه مراقبت مادران را آموزش می‬
‫دهید‪:‬‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫راجع به اهمیت محرکات حسی در رشد کودکان توضیح‬
‫دهید‪.‬‬
‫راجع به تغذیه خوب واثر آن در جلو گیری از عقب‬
‫ماندگی ذهنی توضیح دهید‪.‬‬
‫در مورد تب باال وتشنج ناشی از آن وروش پیش گیری‬
‫از تشنج تب راهنمایی کنید‪.‬‬
‫اهمیت واکسیناسیون در جلو گیری از بیماریهای واگیر‬
‫وعقب ماندگی ذهنی توضیح دهید‪.‬‬
‫از نقش آرامش وگذشت در ارتباط با فرزندان وهمسر‬
‫وضرورت آرام نگه داشتن خانه صحبت کنید‪.‬‬
‫همراه با مراقبت مادران باردار نکات زیر را‬
‫آموزش دهید‪:‬‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫بهبود تغذیه مادران باردار وشیر ده وخود داری از‬
‫مصرف هر داروئی بدون تجویز پزشک‬
‫انجام زایمان در محیط بهداشتی باشد‪.‬‬
‫خود دار ی از بارداری قبل از ‪18‬سالگی وپس‬
‫از‪35‬سالگی وخود داری از بارداریهای با فاصله کم‪.‬‬
‫خود داری از عصبانیت وپرخاشگری‪،‬آرام نگه داشتن‬
‫خود با عبادت‪،‬ودعا ومطالعه وهنروسرگرم کردن خود با‬
‫کارهای خانه‪.‬‬
‫شرکت در مراسم مذهبی ومحلی وسایر مراسم گروهی‬
‫بیایید به شخصیت‬
‫همه بویژه بیماران‬
‫احترام بگذاریم‪.‬‬
‫بررس ی فرمهای‬
‫آماری بهداشت‬
‫روان‬
‫مقدمه‬
‫درچندسال گذشته با به اجرا در آمدن برنامه ادغام‬
‫بهداشت روان در نقاط مختلف کشوروموظف شدن‬
‫خانه های بهداشت ومراکز بهداشتی درمانی در‬
‫ارائه خدمات بار اصلی وابتدایی ارائه خدمات‬
‫بهداشت روان برعهده پزشکان عمومی وبویژه‬
‫پزشکان شاغل در مراکز تحت پوشش گذاشته شد‪.‬‬
‫وظایف پزشک عمومی‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫پذیرش بیماران ارجاعی ومراجعات غیر ارجاعی روان‬
‫پزشکی‪.‬‬
‫تشکیل پرونده روانپزشکی‪،‬ثبت شرح حال‬
‫‪.‬اولیه‪،‬دستورات دارویی ویادداشتهای مراجعات‬
‫وپیگیریها‬
‫درمان فوریتهای روانپزشکی ودرمان مراجعات تکراری‬
‫ونگهدارنده‪.‬‬
‫ارجاع موارد مشکل به مرکز تخصصی باالتر به منظور‬
‫مشاوره تشخیصی ودرمانی‬
‫‪-5‬سرپرستی ونظارت وباز آموزی فعالیتهای بهداشت روانی‬
‫به بهورزان ‪،‬مربیان بهورزی‪،‬کاردانان وداوطلبان‬
‫بهداشتی‪.‬‬
‫‪-6‬ارائه آمار ماهانه بهداشت روان مرکز وتجزیه وتحلیل‬
‫ابتدایی آن‪.‬‬
‫‪-7‬سرپرستی وشرکت در آموزش اجتماعی بهداشت روان‪.‬‬
‫وظایف بهورزان‪،‬کاردانان ومربیان‬
‫بهورزان وکاردانان بهداشتی در برنامه بهداشت روان روستا‬
‫وشهر دارای وظایف بیماریابی‪،‬ارجاع‪،‬پی گیری وآموزش بهداشت‬
‫روان می باشند‪.‬‬
‫بیماریابی در ‪4‬موردشامل موارد زیر انجام میگیرد‪:‬‬
‫‪-1‬اختالالت شدید روانی‬
‫‪-2‬اختالالت خفیف روانی‬
‫‪-3‬صرع‬
‫‪-4‬عقب ماندگی ذهنی‬
‫‪-1‬بیمار یابی‬
‫بیماریابی ودر مان بموقعاز فعالیتهای بسیار مفید در پیشگیری‬
‫نوع دوم می باشدبیماران بسیاری در جامعه وجود دارند که‬
‫هیچگونه درمانی را دریافت نمی دارند این گروه بیماران بتدریج‬
‫مزمن شده ‪،‬عوارض بیشتر خانوادگی ‪،‬اجتماعی واقتصادی راسبب‬
‫می شوند‪.‬وتعدادی از آنها دچار معلولیت روانی می گردند‪.‬‬
‫بیماریابی پزشک عمومی به طریق زیر انجام می گیرد‪:‬‬
‫‪-1‬پذیرش موارد ارجاع ازبهورزان ‪،‬کاردانان‪،‬داوطلبان بهداشتی‪.‬‬
‫‪-2‬بیمار یابی بین مراجعین مرکز بهداشتی درمانی‬
‫‪-3‬آموزش اجتماعی بهداشت روان در مجالس‪،‬مدارس‪،‬مساجدوتشویق‬
‫مردم به شناسایی وارجاع بیماران‪.‬‬
‫‪-2‬تشکیل پرونده‬
‫در مراکزبهداشتی درمانی مجری برنامه بهداشت روان الزم است‬
‫پرونده ای جدا ویا درون پرونده خانواربرگهایی به فعالیتهای‬
‫بهداشت روان اختصاص داده شود‪.‬‬
‫‪-‬برای هر بیمار الزم است یک برگ شرح حال روانپزشکی‪،‬یک‬‫برگ پیگیری‬
‫وادامه درمان‪ ،‬برگهای مهم مربوط به بیماری روانپزشکی در‬
‫پرونده بیمار نگهداری شود‪.‬‬
‫برگ شرح حال روانپزشکی وپیگیری وادامه درمان در هر‬
‫مراجعه توسط پزشک محترم مرکز تکمیل شده ودر آن سیر‬
‫بیماری وداروها ‪،‬آموزشها وزمان پیگیری بعدی با خطی خوانا‬
‫‪-3‬ارجاع‬
‫پزشک محتر م برای پرهیز از اشتباه وکاهش کارایی خود موارد‬
‫مشکل را به شرح زیر به مراکز باالتر ارجاع دهد‪:‬‬
‫‪ .1‬موارد مراجعین بار اول با تشخیص صرع وسایکوزبرای‬
‫تشخیص قطعی‪.‬‬
‫‪ .2‬اشکال در تشخیص برای تشخیص قطعی‪.‬‬
‫‪ .3‬سایکوزهای تحریکاتی با احتمال آسیب رسانی به خودپس از‬
‫عدم پاسخ درمانی‪.‬‬
‫‪ .4‬موارد روانپزشکی که با بیماریهای مغزی وداخلی نظیر‬
‫بیماریهای غددی‪،‬متابولیکی وقلبی عروقی پیچیده همراه باشند‪.‬‬
‫‪ .5‬مواردی که نیاز به تشخیص ودرمانهای تخصصی نظیر‬
‫الکتروشوک‪،‬الکترو انسفالوگرافی‪،‬رفتار درمانی وداروهای‬
‫بیشتری داشته باشند‪.‬‬
‫‪-6‬سایرموارد مراجعین تکراری هر ‪3‬یا‪6‬یا‪12‬ماه‬
‫یکبارجهت مشاوره تشخیصی ودرمانی مجدد‪.‬‬
‫‪-7‬بیمارانیکه از دارو وغذا خوردن خود داری‬
‫کرده ودر مان تزریقی هم مفید نمی باشد‪.‬‬
‫نکته پایان اینکه ارجاع بیمار باید با برگ ارجاع‬
‫صورت گیرد ودر آن مشخصات بیمار ونشانه هاو‬
‫در مانهای صورت گرفته نوشته شود‪.‬‬
‫برگ پسخوراند ارجاع که توسط روانپزشک تکمیل‬
‫شده است وسیله خوبی جهت ادامه درمان وارزیابی‬
‫وتشخیص ودرمان قبلی توسط پزشک عمومی است‪.‬‬
‫لذا پس از باز گشت بیمار باید به برگ پسخوراند‬
‫ارجاع توجه نمود‪.‬وسپس با توجه به تشخیص‬
‫وتوصیه های جدید روانپزشک درمانرا ادامه داد‪.‬‬
‫‪-4‬پی گیری‬
‫پی گیری بیماران وظیفه بهورزان ‪،‬کاردانان وداوطلبان بهداشتی است‪.‬‬
‫پی گیری اختالالت شدید روانی هر‪3‬تا‪6‬روز یکبار پس از اولین ارجاع‬
‫وبتدریج به ماهی یکبار می رسد‪.‬‬
‫در صرع مداوم پیگیری هر ‪3‬تا‪6‬روز است‪.‬وصرع کنترل شده احتیاج‬
‫به پیگیری ماهانه دارد‪.‬‬
‫عقب ماندگی ذهنی احتیاج به پیگیری ماهانه دارد‪.‬‬
‫حد اقل مدت پیگیریها ‪3‬سال است‪.‬اما تعدادی از پیگیریها تا سالهای‬
‫طوالنی ادامه می یابد‪.‬‬
‫آموزش اجتماعی بهداشت روان‬
‫• باید به افراد بیمار وخانواده آنان هنگام مراجعه از عوارض داروها‬
‫‪،‬طول مدت درمان‪،‬نقش ارث‪،‬غذا‪،‬ازدواج وبارداری بیماران روانی‬
‫‪،‬تنبیه یا محبت به بیماران توضیحات الزم داده شود ‪.‬‬
‫• بنابراین آموزش چهره به چهره به ویژه به مراجعی که خود یه‬
‫همراهش احتیاج به کمک دارد بسیار موفق است ‪.‬‬
‫• نکته مهم اینکه پزشکان عمومی می توانند نقش اساسی در تغییر‬
‫نگرش ‪،‬آگاهی یا رفتار بهداشتی مردم داشته باشند وحضور در‬
‫یک مرکز بهداشتی درمانی ودر سرپرستی یک تیم مراقبتهای‬
‫بهداشتی اولیه توانایی اجرای این نقش را افزایش بسیاری خواهد‬
‫داد‪.‬‬
‫شرح وظایف پزشک عمومی مرکزدر برنامه‬
‫بهداشت روان‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫پذیرش بیماران روانی وعصبی ارجاعی وموارد غیر ارجاعی‬
‫روانپزشکی‬
‫تشکیل پرونده بهداشت روان برای بیماران عصبی وروانی(ثبت‬
‫شرح حال اولیه‪،‬دستورات دارویی ومراجعات)‬
‫درمان فوریتهای روانپزشکی ودرمان مراجعات تکراری‬
‫ونگهدارنده‪.‬‬
‫ارجاع موارد مشکل به مراکز تخصص ی روانپزشکی ومغز‬
‫واعصاب با استفاده از فرمهای ارجاع به مراکز باالتر‪.‬‬
‫‪-5‬سرپرستی ونظارت وباز آموزی فعالیتهای بهداشت روان کاردانها‬
‫‪،‬بهورزان ورابطین‪.‬‬
‫‪-6‬ارائه آمار ماهیانه بهداشت روان مرکز وتجزیه وتحلیل اولیه آن‪.‬‬
‫‪-7‬سرپرستی وشرکت در آموزش اجتماعی بهداشت روان‪.‬‬
‫‪-8‬مطالعه منابع آموزش ی بهداشت روان وروانپزشکی منجمله‬
‫اختالالت روانی ویژه پزشکان عمومی وراهنمای روان درمانی برای‬
‫کارگزاران پزشکی‪.‬‬
‫بهداشت روان‬
‫شرح وظایف کاردانهای بهداشتی در برنامه‬
‫بهداشت روان‬
‫‪ .1‬بیمار یابی‪:‬شناسایی بیماران عصبی وروانی (شدید‬
‫روانی‪،‬خفیف روانی‪،‬صرع‪ ،‬عقب ماندگی ذهنی‪،‬وسایر موارد)در‬
‫محدوده جمعیتی ومحل کار خود‪.‬‬
‫‪ .2‬کمکهای اولیه ‪:‬انجام کمکهای اولیه در فوریتهای روانپزشکی‪.‬‬
‫‪ .3‬ارجاع‪:‬ارجاع بیماران به پزشک مرکز بهداشتی درمانی ویا‬
‫درمانگاههای تخصصی روانپزشکی مغز واعصاب‪.‬‬
‫‪ .4‬پیگیری‪:‬پیگیری مداوم درمان بیماران در هر ماه‪.‬‬
‫‪ .5‬آموزش بهداشت روان‪:‬آموزش خانواده بیماران وجامعه در‬
‫جهت پیشگیری‪،‬مراقبت وحمایت ازبیمارانعصبی وروانی ونیز‬
‫آموزش بهداشت روان به بهورزان‪.‬‬
‫‪ .6‬نظارت‪:‬نظارت بر عملکرد بهورزان طبق چک لیست برنامه‬
‫بهداشت روان‪.‬‬
‫شرح وظایف بهورزان در برنامه بهداشت‬
‫روان‬
‫‪ .1‬بیماریابی‪:‬شناسایی بیماران عصبی وروانی (شدید‬
‫روانی‪،‬خفیف روانی‪،‬صرع‪،‬عقب ماندگی ذهنی‪،‬سایر موارد)در‬
‫محدوده جمعیتی (روستاهای اصلی وقمر)ومحل کار خود‪.‬‬
‫‪ .2‬ارجاع‪:‬ارجاع بیماران شناسایی شده به پزشک مرکز بهداشتی‬
‫درمانی‬
‫‪ .3‬پیگیری‪:‬پیگیری ماهانه بیماران وادامه درمان توصیه شده‬
‫توسط پزشک مرکز‪.‬‬
‫‪ .4‬آموزش بهداشت روان‪:‬آموزش خانواده بیماران وجامعه‬
‫در جهت پیشگیری ‪،‬مراقبت وحمایت ازبیماران‪.‬‬
‫‪ .5‬یادداشت امور انجام شده وگزارش آن در پایان هر ماه‪.‬‬
‫ایام ارجاع بیماران عصبی وروانی به مراکز‬
‫تخصصی‬
‫درمانگاه روانپزشکی (بیمارستان امام رضا(ع)بیرجند)‪:‬‬
‫ساعات‪9-12‬روزهای شنبه –دوشنبه‪-‬چهارشنبه‬
‫درمانگاه مغز واعصاب (بیمارستان ولی عصر(عج)بیرجند)‪:‬‬
‫ساعات‪9-12‬روزهای یکشنبه‪-‬سه شنبه‬
‫هرگونه ارجاع به مراکز فوق باید توسط پزشک عمومی مرکز وبا استفاده از فرم‬
‫مربوطه انجام گیرد‪.‬‬
‫بیایید بهداشت روان را همانند بهداشت جسم‬
‫مهم وجدی بگیریم‪.‬‬
‫شایسته است‬
‫پزشکان محترم وکاردانها ورابطین بهداشتی مراکز شهری‬
‫ضمن انجام وظایف روز مره بطور فعال‬
‫بیماران عصبی وروانی (شدید روان‪،‬خفیف‬
‫روان‪،‬صرع‪،‬عقب ماندگی ذهنی وسایر موارد‬
‫)را شناسایی وتحت در مان برنامه بهداشت‬
‫روان قرار دهند تا بیمار یابی به حد انتظار‬
‫برسد‪.‬‬
‫((پیگیری بیماران عصبی وروانی تحت درمان برنامه‬
‫بهداشت روان بصورتهای ذیل توسط بهورزان وکاردانهای‬
‫بهداشتی انجام شود‪)).‬‬
‫‪-1‬بیماران شدید روانی وصرعی الزاما هر ماه پیگیری شوند‬
‫تا توسط پزشک مرکز ویزیت ونسخه ودارو در یافت‬
‫دارند‪.‬‬
‫‪-2‬بیماران خفیف روانی وعقب مانده ذهنی وسایر موارد‬
‫طبق نظر پزشک ‪،‬یا هر فصل یک نوبت پیگیری شوند‪.‬‬
‫‪-3‬پیگیری بیماران عصبی وروانی با روش تماس تلفنی‬
‫‪،‬مکاتبه ویا مراجعه به محل زندگی بیماران انجام شود‪.‬‬
‫((قابل توجه بیماران تحت درمان برنامه بهداشت‬
‫روان))‬
‫‪-1‬ویزیت بیماران روانی در مراکز بهداشتی درمانی شهری‬
‫رایگان می باشد‪.‬‬
‫‪-2‬تهیه داروهای اعصاب وروان از دارو خانه های‬
‫سطح شهر به عهده خود بیماران می باشد‪.‬‬
‫فرم پیگیری ومراقبت بیماران عصبی وروان‬
‫ویژه برنامه کشوری بهداشت روان‬
‫نام‪:‬‬
‫‪15‬‬
‫شماره پرونده ‪:‬‬
‫نام خانوادگی ‪:‬‬
‫تاریخ شروع اولین عالئم بالینی ‪:‬‬
‫نوع بیماری‪:‬‬
‫جدید‬
‫عود‬
‫تاریخ تشخیص ‪:‬‬
‫تکراری‬
‫چگونگی تشخیص بیماری‪ :‬بالینی‬
‫تاریخ مراقبت یا‬
‫پیگیری‬
‫آزمایشگاهی‬
‫رادیولوژی‬
‫نحوه مراقبت یا پیگیری‬
‫داخل واحد بهداشتی‬
‫خارج واحد بهداشتی‬
‫نوع خدمت یا دستور‬
‫وآموزش داده شده‬
‫تاریخ مراقبت‬
‫بعدی‬
‫عدم مراجعه به دلیل‬
‫بهبودی‬
‫مرگ‬
‫مهاجرت‬
‫به بهداشت روان بیاندیشیم وآن را همانند بهداشت‬
‫جسم مهم وجدی بگیریم‪.‬‬
‫‪ .1‬ویزیت بیماران عصبی وروانی دارای پرونده بهداشت‬
‫روان درمراکز بهداشتی درمانی روستایی و خانه های‬
‫بهداشت تابعه به طور رایگان انجام شود‪.‬‬
‫‪ .2‬متصدی داروخانه آن مرکز باید فقط ‪30‬درصدبهای‬
‫داروهای اعصاب وروان تجویز شده را دریافت نموده‬
‫و‪70‬درصد را از طریق بیمه‪.‬‬
‫‪ .3‬پزشک محترم مرکز بهداشتی درمانی باید در هر نوبت‬
‫ویزیت ‪،‬داروهای اعصاب وروان بیماران را در فرم ثبت‬
‫مراجعات پرونده بهداشت روان آنان درج نماید‪.‬‬
‫‪-4‬ار ارائه داروهای اعصاب وروان به بیمارانیکه فاقد‬
‫پرونده بهداشت روان می باشند اکیدا خودداری‬
‫شود‪.‬‬
‫‪-5‬کلیه بیماران عصبی وروانی ان مرکز باید دارای‬
‫پرونده بهداشت روان باشند تا از خدمات بهداشت‬
‫روان بهره مند شوند‪.‬‬
‫‪-6‬لیست ‪30‬قلم داروهای اعصاب وروان در داروخانه‬
‫موجود باشد وجهت تهیه وتحویل وتامین داروهای‬
‫مورد نیاز بیماران با استفاده از فرمهای در خواست‬
‫دارویی امور دارویی اقدام گردد‪.‬‬
‫چک لیست بازدید از برنامه بهداشت روان‬
‫پزشكان کارشناسان وکاردانان محترم بهداشتی در بازدید های خود از خانه های‬
‫بهداشت در زمینه بهداشت روان باید موارد زیر را مورد توجه وبررس ی‬
‫قرار دهند‪.‬‬
‫‪ .1‬چه تعدادبیمارعصبی وروانی (از نوع شدید‪،‬خفیف روانی‪،‬صرعی‪،‬عقب‬
‫مانده ذهنی‪،‬وسایر موارد )در خانه بهداشت دارای پرونده بهداشت روان‬
‫می باشند‪.‬‬
‫‪ .2‬آیا بیمار یابی بیماران عصبی وروانی با توجه به جمعیت تحت پوشش‬
‫خانه بهداشت به حد انتظار رسیده است یا خیر؟(حد انتظار این است‬
‫که در بین هر‪1000‬نفرجمعیت تحت پوشش حداقل ‪15‬بیمار عصبی‬
‫وروانی از ‪5‬نوع ذکر شده کشف شوند‪.‬‬
‫• ‪-3‬آیا پزشک مرکز بهداشتی درمانی بیماران عصبی‬
‫وروانی را ویزیت نموده اند یا خیر؟‬
‫‪-4‬آیا بیماران داروهایشان را دریافت کرده اند ودر پرونده‬
‫شان ثبت شده است یا خیر؟‬
‫‪-5‬آیا بیماران توسط بهورزان با مراجعه به (فرم‬
‫پیگیری‪15‬و‪16‬در) هر ماه پیگیری ومراقبت شده اند؟‬
‫‪-6‬آیا بهورزان در لیست پیگیری ومراقبت بیماران عصبی‬
‫وروانی تحت درمان‪،‬دور تاریخ ویزیت بیماران توسط‬
‫پزشک را با خودکار آبی گرد نموده اند یا خیر؟‬
‫‪-7‬آیا بهورزان دور تاریخ مراقبت وپیگیری خود را با‬
‫خودکار قرمز گرد نموده اند یا خیر؟‬
‫‪-8‬آیا بهورزان در جهت آموزش وتوجیه الزم عموم مردم‬
‫روستاهای اصلی واقماری در جهت کمک خواستن از آنان‬
‫جهت بیمار یابی کلیه بیماران عصبی وروانی وارجاع آنان‬
‫به خانه بهداشت اقدام نموده اند یا خیر؟‬
‫‪-9‬آیا بهورزان صورت جلسات ومستندات آموزشی برنامه‬
‫بهداشت روان را در پوشه ویژه صورتجلسات آموزشی‬
‫موجود دارند یا خیر؟‬
‫‪-10‬چه تعداد از بیماران عصبی از طریق فرم ارجاع‬
‫مربوطه به مراکز باالتر تخصصی ارجاع شده اند؟‬
‫‪-11‬آیا بهورزان در پایان هر ماه در فرم آمار ماهیانه‬
‫تعدادموارد ارجاع به مراکز باالتر را گزارش می نمایند یا‬
‫خیر؟‬
‫‪-12‬آیا خانه بهداشت دارای فرم شرح حال روانپزشکی‪،‬فرم‬
‫آمار ماهیانه‪،‬فرم آمارآموزشهای فردی گروهی‪،‬فرم پیگیری‬
‫ومراقبت ‪15‬و‪،16‬فرم پیگیری ومراقبت سالیانه بیماران‬
‫عصبی وروانی جهت استفاده در برنامه بهداشت روان است‬
‫یا خیر؟‬
‫‪-13‬کارشناسان وکاردانها باید در پایان هر ماه (حداکثر تاپنجم‬
‫ماه بعد)فرم آمار ماهیانه وآمار آموزشهای فردی وگروهی‬
‫بهداشت روان راتکمیل کرده و به مرکز بهداشت شهرستان‬
‫ارسال دارند‪.‬‬
‫محمدرضا رئيسون‬
‫عضو هيات علمي دانشگاه‬
‫موفق وموید باشید‬