ENGEL YOK 5-B’DE 5/B sınıf gazetesidir. Büyüklerimize neden anlayışlı davranılmıyor, neden onların da toplumun bir bireyi olduğunu ve dışlanmaması gerektiğini anlamıyoruz veya engelli arkadaşlarımıza neden yardım etmiyor, onların da hayata olumlu bakmasını sağlayamıyoruz? Biz bu projeyi yukarıdaki soruların yanıtını bulmak ve büyüklerimiz, engelli arkadaşlarımızın umutlarını yeşertmek amacıyla başladık. Altı Nokta Körler Derneği ile çalışan arkadaşlarımız görme engelli arkadaşlarımızla görüştü. “Onlar için hayatın zorlukları neler ve biz onlara nasıl yardımcı olabiliriz?” sorularına yanıt ararken hem onlarla vakit geçirmiş hem de az da olsa onlara yalnızlıklarını unutturdu. Müzik grubunda yer alan arkadaşlarımız ise huzurevinde yaşayan büyüklerimiz ile ilgili çalışmalar yaptı. Huzurevi ziyaretinden önce bazı şarkılar belirledi, bunlara çalıştı ve şarkıları büyüklerimizle birlikte seslendirdi. Şarkıları dinlerken ve söylerken büyüklerimiz gerçekten çok mutluydu. Resim grubunu seçen arkadaşlarımız öncelikle resimlerini belirledi. Daha sonra resimlerinin bir kısmını yaptı. Kalan yarısını ise huzurevinde büyüklerimizle birlikte çalışarak gerçekleştirdi. Çalışırken hem onlar hem de büyüklerimiz çok mutluydu. Oyun grubu ise oyunların evrensel olduğunu yaptığı anketlerle kanıtladı. Büyüklerimizin bizim yaşlarımızda oynadığı sokak oyunları benzerdi. Ayrıca büyüklerimiz de bizim gibi oyun oynamayı seviyordu. Bunu nasıl mı anladık? Sınıfımızda yapılan anket sonucunda seçtiğimiz bir oyunu büyüklerimizle birlikte oynadık ve yüzlerindeki sevince tanık olduk. Bundan da şu sonucu çıkardık: Büyüklerimizin sadece yaşları artmıştı hâlâ içlerindeki çocuk yaşıyordu. Son olarak gazete grubu çalışmalarımızı sizlere sunmak için gazetemizi çıkardı. ENGEL YOK 5-B’DE 2 ALTI NOKTA’DA 5-B Biz Altı Nokta Körler Derneğine gideceğimiz için çok heyecanlıydık. Bir an önce gidip engelli arkadaşlarımızla konuşmak, onlara özel alanları görmek ve onlara nasıl yardımcı olacağımızı öğrenmek istiyorduk. Derneğe vardığımızda önce bize dernek hakkında bilgileri aktardılar ve görme engellilerin kullandığı kütüphaneyi gezdirdiler ve Braille alfabesi kullanılarak yazılmış kitapları gösterdiler. Bizi çok sevindiren bir olay ise şöyleydi: Braille alfabesi kullanarak kitapların nasıl basıldığına tanık olduk. Daha sonra bizi seslerin kaydedildiği bir odaya götürdüler. Burada Braille alfabesi bilmeyen görme engelliler için okuması güzel olan kişiler kitapları seslendiriyordu. Böylece görme engelli arkadaşlarımız da okuyamasa da kitaplardan kopmuyordu. Bir diğer durağımız ise spor odasıydı. Gözümüze takılan ilk şey görme engellilerin kazandığı kupa ve madalyalardı. Fiziksel engelimiz olsa da ruhumuz da engel yoksa her şeyi başarabilirdik. Bu madalyalar, kupalar ve okudukları kitaplar bize bunu kanıtlıyordu. Onlar hiçbir zorluğa karşı pes etmemişlerdi. Belki gözleri görmüyordu ama ruhları gözlerinin yerini tutuyor ve hayatlarına ışık oluyorlardı. Ayrıca görme engellilerin nasıl futbol oynadıklarını bir görevli tarafından dinledik ve izledik. Onların engellerine karşın her şeyi başarmaları bizi hem mutlu etti hem de şaşırttı. Bizim fiziksel engelimiz yokken bunun değerini bilmiyor ve çok çabuk pes ediyorduk. Bu gezi bizim bunu fark etmemizi ve onlar gibi azimli olmamız gerektiğini bize öğretti. Ayrıca onların hayatının zorluğunu bir de kendi gözlerimizle görmüştük. Daha sonra bir görme engelli büyüğümüzle görüşme yaptık. Gezi sonrasında kendimize bir söz verdik. ENGELLİ ARKADAŞLARIMIZI ANLAMAYA ÇALIŞACAK, ONLARA YARDIM EDECEK, ONLARLA ARKADAŞLIK KURACAK VE ONLARIN YAŞAMA UMUTLA BAKMALARINDA YARDIMCI OLACAKTIK… Altı Nokta Körler Derneği ile çalışan grupta yer alan arkadaşımız Damla Selen GERDAN’ın babasının görme engelli akrabası Bektaş ATALAY ile yaptığı görüşmeyi sizinle paylaşmak istiyorum. Görme yeteneğinizi kaybetmenizin nedeni nedir? Behçet hastası olmam nedeniyle 27 yaşında görme yeteneğimi kaybettim. Şu anda kaç yaşındasınız? 69 yaşındayım. 42 yıldır göremiyorum. Günlük yaşamda hangi faaliyetleri yaparken zorlanıyorsunuz? Çorum’da yaşıyorum. Yaşadığım yer küçük olduğu için büyük sorunlar yaşamıyorum. Çünkü eşim her zaman bana yardımcı oluyor. Dışarı yalnız çıktığınızda insanlar size yardım ediyorlar mı? Evet, genellikle yardımcı oluyorlar. Eşimin desteği sayesinde onlara pek işim düşmüyor. Braille alfabesini biliyor musunuz? Hayır Size nasıl yardımcı olabilirim? Arada sırada beni telefonla ararsanız çok mutlu olurum. Derslerinizde başarılar dilerim. Biz bu gezimizde Sefa Huzurevi’ne gidip büyüklerimizle sohbet ettik. Ayrıca görüşme grubunda yer alan arkadaşlarımız, büyüklerimizin sevdiği oyunları belirlemek için bize de uyguladığı anketi büyüklerimizle gerçekleştirdi. Huzurevinde her yaşlı için ayrı odalar vardı. Onlara gerçekten çok iyi yardımcı olunuyordu. Her ihtiyaçlarını karşılamak için görevliler elinden geleni yapıyordu. İhtiyaçları olduğunda onlara yardım edecek biri mutlaka orada bulunuyordu. Resim grubundaki arkadaşlarımız yarım kalan resimlerini büyüklerimizle tamamladılar. Büyüklerimiz çok güzel resim yapıyorlardı. Özellikle onlarla paylaşımda bulunmak çok güzel bir duyguydu. Sesi güzel olan bir büyüğümüz, bizim için bir şarkı söyledi. Herkes çok sevmişti ve çok fazla alkışlamıştı. Bu çalışmalarımızda onların içini gördük. Sadece yaşlarının büyüdüğünü, içlerindeki çocuğun ise hâlâ yaşadığını fark ettik. ENGEL YOK 5-B’DE KERMESTE 5-B 3 NELER DÜŞÜNDÜK? Bence bu proje çok iyiydi. Resim grubunda çok fazla eğlendim. Çok güzel bir projeydi. Yaşlılara yardım etmek sosyal sorumluluğumu geliştirdi. Berke ÇUHADAR Onur Nadir KARAKAŞ Biz bu kermesi Altı Nokta Körler Derneği için gerçekleştirdik. Hepimiz kermes için yiyecek ve içecekler getirdik. Bunları görev dağılımı yaparak öğle teneffüsüne kadar tüm teneffüslerde sattık. Bazı arkadaşlarımız ders sırasında da stantta kalıp öğretmenlerimize satış yaptı ve yiyecek, içecekleri düzenleyerek dökülenleri temizledi. Hepimiz görme engelli arkadaşlarımıza yardım etmenin sevinciyle çok mutluyduk. Kermeste beraber çalışırken çok eğlendik. Kermesten önce arkadaşlarımızla posterlerimizi yaptık ve topladığımız paraları koyabileceğimiz bir kutu ayarladık. Bu proje sayesinde yaşlıların da bizim gibi sanatta yetenekli olup şarkılar söyleyerek eğlendiklerini öğrenmiş olduk. Sarper ACILIOĞLU Bu proje yaşlıları önemsemem gerektiğini öğretti. Eski şarkıların düşündüğüm kadar kötü olmadığını, aksine çok güzel olduğunu gördüm. Elif ATEŞ Bu proje bana çok katkıda bulundu. Mesela herkesin bizim kadar şanslı olmadığını anladım. Artık küçük şeylerden mutlu olmaya başladım. Keşke bu proje sadece 5. sınıflar için değil 6. sınıflar için de olsa. Ayça KILIÇ Bu proje çok heyecanlıydı. Sorumluluğum gelişti. Gittiğimiz yerde çok eğlendik ve görme engellilerin başarılar elde edebileceğini öğrendik. Damla Selen GERDAN Okula gelir gelmez getirdiğimiz yiyecek ve içecekleri yerleştirmeye başladık. Yerleştirmemiz bitince satışa başladık. Kermes sonunda topladığımız paraları saydık ve yaklaşık 360 TL elde ettiğimizi gördük. Hepimiz çok mutluyduk. Topladığımız parayı Sosyal Bilgiler Öğretmenimiz Ceylan OVALI’ya verdik. O da bizim adımıza diğer sınıfların topladığı parayla birlikte Altı Nokta Körler Derneğine teslim etti. Kermes sonunda ise daha önce söylediğim gibi görme engelli arkadaşlarımıza ve büyüklerimize emek harcayarak yardım etmenin mutluluğunu yaşıyorduk. Kermeste hem biz dayanışma içinde çalıştık hem de engelli arkadaşlarımıza yardım etmenin mutluluğunu yaşadık. Bu projede yaşlıları mutlu ettiğimi düşündüm. Bu nedenle çok mutluyum. Yaşlıları mutlu etmek beni de çok mutlu eder. Bu proje sayesinde sorumluluğumun geliştiğini fark ettim. Zeynep Ballı Bu çalışmayı yaparken yaşlıları mutlu ettiğimiz için ben de çok mutlu oldum ve sorumluluk duygumun geliştiğini hissettim. Azay Denizhan VATAN ENGEL YOK 5-B’DE 4 Büyüklerimizin Sahnesi HANGİ ŞARKILARLA GENÇLEŞTİK? ŞARKILARLA GENÇLEŞMEK Eski Dostlar Sert Nazla Gezerken Güzelim Gitmesin Gözlerinden Pırıl Pırıl Arzular Ben Yaralı Ceylanım Yaralı Ceylan Geçsin Günler Haftalar Gül Ağacı Değilem Darıldın Mı Gülüm Bana Bu Kadar Yürekten Çağırma Beni Yine Bir Gül Nihal Canımın Ta İçisin Sen Nasıl Severim Bir Bilsen Senin Güzel Yüzün Yeşil Olur Şu Konya’nın Meram’ı Birbirine Bağlı Köçekçeler Biz bu gezimizde “Yaşlılar Haftası”nda düzenlenen ve büyüklerimizin gerçekleştirdiği konsere gittik. Konserlerinde bizimle beraber yalnızlıklarını unutup konser boyunca eğlendiler. Biz ise onları mutlu etmenin, yalnızlıklarını unutturmanın sevincini yaşıyorduk. Biz öğrencilerin orada olması onlar için büyük bir sürprizdi. Onların da bize bir sürprizi vardı. Konseri verecek olan büyüklerimiz seyircilerin arasına yerleşmişti. İlk parçayı bizlerle birlikte söylediler. Daha sonra sahneye çıkıp şiirler okudular, şarkılar söylediler. Biz de zaman geçtikçe onlarla birlikte şarkıları seslendirmeye başladık. Bunu yaparken biz de çok eğlendik. Konser sırasında gerçekleşen bir olay ise hepimizi çok eğlendirdi. Programı sunan genç sunucu, büyüklerimizden biri ile dans etmeye başladı. Hem büyüğümüz hem sunucu hem de biz çok eğlendik. Daha sonra ise şiirlerle programa devam edildi. Her güzel olayın bir sonu olduğu gibi bunun da bir sonu vardı. Son olarak gerçekleştirdikleri konserin sonunda bu çalışmada emeği geçen herkese teşekkür edildi ve gereken kişilere plaketleri takdim edildi. ÜMİTKÖY HUZUREVİ’NDE YAŞLILARIMIZLA... Gitmeden önce fideler almıştık. Bu fideleri ekmeleri için büyüklerimize verdik. Huzurevine giderken hepimiz çok heyecanlıydık. Bir an önce gidip yaşlılarımızla sohbete başlamak istiyorduk. Büyüklerimiz bizleri görünce çok sevindi. Sevinçleri yüzlerinden okunuyordu. Bizler de onlar gibi çok mutluyduk. Gittiğimizde hemen sohbete başladık ve fotoğraf çekmeyi de ihmal etmedik. Onların da çocukken bizimle aynı oyunları oynadığını sohbetimizde öğrendik. Biz onlarla vakit geçirirken çok mutluyduk. Onların hayatıyla ilgili sorular sorduk ve onları gençliklerine doğru bir yolculuğa götürdük. Az da olsa Daha sonra kısa bir süre için sohbete ara verdik. onların yalnızlıklarını unutturup bizlerle eğlenmelerini Çünkü müzik grubundan arkadaşlarımız sağladık. Onlar da bize adlarımızı, yaşlarımızı, okulumuzu ve notlarımızı sordu. şarkılarını söylemeye başlayacaklardı. “Senden Başka, Delisin, Hayat Bayram Olsa “ adlı şarkıları seslendirdiler. Bu şarkıların eskilerden olması bizim için önemliydi. Çünkü şarkılarla büyüklerimize gençliklerini tekrar yaşatacaktık. Bunu başardık. Onlar da gençken dinledikleri şarkıları duyunca çok sevindiler ve mutlu oldular. Daha sonra sohbete devam ettik. Gezi sonunda onlar için getirdiğimiz hediyeleri verdik. Gezi sonunda gitmek istemedik. Çünkü yaşlılarımızı mutlu etmek, bizi de çok sevindirdi. Ama bu gezinin de bir sonu vardı. Tekrar gelmek üzere onlarla vedalaştık ve oradan ayrıldık.
© Copyright 2024 Paperzz
