EN GÜZEL ANIM Hiç unutmam, Mustafa ağabeyle ne günler geçirdik! O günü hiç unutmam. Birlikte kütüphaneye gitmiştik. Kitap okuyup eğleniyorduk. Ben daha 8 yaşındayım, Mustafa da gençlik yıllarında… Ben pek anlamazdım kitaptan ve şimdiki değerini bilmez sıkılır Mustafa ağabeye bakardım. Mustafa ağabey bana baktı: “Yakalandım!” diye bağırdım. Mustafa gülümsedi ve beni kucağına aldı. “Ne yapalım?” diye sordu. “Salıncak! Salıncak da sallanmayı severim. Hadi gidelim!” diye bağırdım. “Şiişt, sessiz ol!” diye fısıldadı. Bisikletime bindim, o da benim isteğim üzerine bisiklete bindi. Bahçelerin en güzeli olan benim bahçeme girdik. Mustafa’nındı bahçe aslında ama ben çok sevdiğim için onun bahçesi derdi. Ağaçta salıncak vardı ve “Otur.” dedi bana. Oturdum ve havalardaydım. “Vuhuuuuvv” diye çığlık atıyordum. Mustafa ise bana gülümsüyor çığlıklarıma kahkaha atıyordu. Ona baktım, onu son görüşlerim olduğumu bilmiyordum. Bilseydim ona sımsıkı sarılırdım ve onu hiç bırakmazdım. Askerler de vardı yanımızda. Biraz ürktüğümü anlayınca “Gidebilirsiniz” dedi. Salıncaktan atladım, biraz dengeyi sağlayamadığım için düştüm. Beni kucağına aldı ve gözyaşlarımı sildi. Yüzündeki gülümseme o kadar güzeldi ki gözyaşlarımı sildim ve ben de gülümsedim. Beni kucağına aldı, sallanmaya devam ettik. Ah o günler… Mustafa de bana, derdi. Mustafa’m, ey Mustafa’m neredesin! Hiç unutmuyorum seni… Halkalı Okyanus Koleji Zehra DURSUN 5/B Sınıfı
© Copyright 2024 Paperzz
