Van sesinizi duymak istiyor - Van Sanat Projesi / The Van Art Project

Van sesinizi duymak istiyor - BirGün.net | Halkın Gazetesi B...
ANA SAYFA
GALERİ
GÜNCEL
SİYASET
6.3.2014 - 9:22
ÇALIŞMA YAŞAMI
http://birgun.net/haber/van-sesinizi-duymak-istiyor-11932.html
EKONOMİ
KÜLTÜR-SANAT
YAZARLARIMIZ
Share
16
DİĞER
118
Tweetle
23
Van sesinizi duymak istiyor
‘Van için Sanat’ oluşumu 2011’de yaşanan Van depreminden sonra konteynerlerde yaşamak zorunda kalanlarla birlikte çalışarak atölyeler düzenliyor. Sıradaki atölye 8 Mart’ta
Okuyucu Modu Kapat
Yazıyı Büyüt: 12
Emrah Temizkan [email protected]
Art for Van (Van için Sanat), tohumları 2011 yılındaki Van depreminden sonra atılan bir oluşum. Amerika'da psikoloji eğitimi alan Leyla Akça'nın bir gün
derste aklına gelen bir fikirle hayata geçirilen proje şu anda 8 kişilik bir ekiple dönem dönem Van'daki konteyner kentlere gidiyor ve sanat terapisi
yöntemiyle depremzedelerin hayata karşı motivasyonlarını ve dayanıklıklarını artırmak için çalışıyor. En sonu geçtiğimiz ay olmak üzere şu ana kadar
üç kere Van'a gittiler. Şu anda da Dünya Kadınlar Günü nedeniyle bir kez daha Van'dalar ve 8 Mart'ta Kadın Atölyesi'nin açılışını yapacaklar. ''Art For
Van'' ekibinden Merve, Leyla ve Zeynep'le bir araya geldik, Van'ı, konteyner kenti ve devletin sorumsuz davranarak ötekileştirdiği insanları konuştuk.
»Öncelikle, Telepatik sanat yapımı nedir ?
Leyla: Sanat terapisi de denilebilir. Sanat terapisi, sanat malzemelerinin kullanılması yoluyla insanların kendilerini ifade edebilmesini sağlıyor. Bu süreç
içerisinde insanlar farkındalık, özgüven, problem çözme yetisi kazanıyor. Atölye ve grup çalışmalarında sosyalleşiyorlar ve nasıl bir iletişimin doğru
olduğunu görüyorlar. Biz de öğretmen gibi değil de yol gösterici olarak rol almaya çalışıyoruz. Sanatı bir metafor olarak kullanıp onların travma sonrası
ortaya çıkan problemlerinin çözümü için çalışıyoruz.
»Yola çıktığınız bir yöntem var mı?
Leyla: Bu seneye kadar toparladığımız yönergelerden yola çıkıyorduk. Bu sene Skills for psychological recovery (psikolojik iyileşme becerileri) diye bir
yöntem var. Amerika'da özellikle doğal afetlerden sonra alan çalışanlarının kullandığı bir yöntem bu. Projede bizim dışımızda Van'da Mesut, bir de
fotoğraf ve videolarıyla destek olan Kazım var.
ELEKTRİK KESİNTİLERİ sÜRÜYOR
»Konteyner kentte hayat ne durumda şu an? Bir dönem sık yaşanan elektrik kesintileri devam ediyor mu hâlâ?
Merve: Elektrik kesintileri devam ediyor ara ara. Konteyner kente çok yakın bir üst geçit yapılmış, orayı ışıklandırdıkları anda elektrik kesintisi
oluyormuş. Boğaz köprüsü ışıklandırması gibi düşünün. Büyük ihtimal aynı elektrik hattından geçiyor kentle.
»Size neler anlatıyorlar?
Merve: Başlarda hikâyeleri ateş etrafında şekilleniyordu, önce anlayamadık. Nevroz ateşiyle bağlantı kurmaya çalıştık. ''Ateş yaktık, ateşin etrafında
oturduk, halay çektik'' diyorlardı. Sonradan öğrendik ki 120 gün elektrikler kesilince ateş en çok vakit geçirdikleri yer olmuş. İstiyorlar ki sürekli ateş
yakılsın, etrafında dursunlar.
SİYASİ PARTİLERE TEPKİ VAR
1 -> 2
»Yerel seçimler nedeniyle çeşitli vaatlerle konteyner kente gelen adaylar var mı?
Leyla: En son Başbakan oraya ziyarete gittiğinde konteyner kentin önüne çocuklar çıkamasın diye barikat kurmuşlar. Kimsenin gelip gittiği yok. Son
dönemde gelen bir milletvekili ''Siz konforlu bir şeklide yaşıyorsunuz, daha ne istiyorsunuz'' gibi saçma sapan laflar etmiş. Hele de bunları duyduktan
sonra kimseyi istemiyorlar orada. Parti ayırmıyorlar. BDP'ye de benzer tepkiler var.
»Van'da konteyner kente bakış nasıl? Depremden sonra nasıl bir Van gördünüz?
Zeynep: Kentten ayrılıp TOKİ'de ya da başka yerlerde ev sahibi olanlar var. Aslında Van bir yerde gelişmiş depremden sonra. Şu anda kalanlar ''Bize
kalıcı çözümler verin'' diyerek direnişteler. Kentten ayrılanlar o travmaya geri dönmemek için orada kalanlara yardım etmiyorlar. Burada da başka bir
problem ortaya çıkıyor.
Merve: Van merkezde kiminle konuşsak şu cümleyi duyduk: ''Konteyner kent kaldı mi ki?'' Oysa şehir merkezine 15 dakikalık mesafede. Yardıma
alışıp, parazit gibi yaşadıklarını düşünüyorlar.
Van sesinizi duymak istiyor - BirGün.net | Halkın Gazetesi B...
http://birgun.net/haber/van-sesinizi-duymak-istiyor-11932.html
DEVLET TRAVMAYI BÜYÜTÜYOR
»Deprem gibi büyük travma yaşamış insanlara karşı devletin sorumsuz ve umursamaz tutumu nasıl bir etki yaratıyor?
Zeynep: Devletin tutumu onların travmasını elbette büyütüyor. Onların hangi görüşe sahip oldukları bizi ilgilendirmiyor. Kadınların sürekli gidip
üretebilecekleri bir atölye amaçlıyoruz. Eğer bu olursa dışarıdan gelecek önyargı da kırılmış olacaktır. Çocuk ve kadın olmak üzere iki ayrı atölye
açmak istiyoruz. Üretim konusu sadece ekonomik değil. Siz onların eline kağıt kalem verdiğiniz andan itibaren üreticiler zaten. Onların da fikriydi kadın
atölyesi.
DÖNMEMİZİ İSTEMEDİLER
»Nasıl bir farkı var sence?
Merve: O kadınlar siyasetin tozunu yutmuş ve hayata karşı gardını almış kadınlar. Buradaki kadınların içine işlemiş aile odaklı yaralar var. Barınma
sorunları var. Dinlendiğini bilmek bile onlar için çok önemli.
Zeynep: Biz dayanıklıklarını güçlendirmek için çalışıyoruz. Ece ve Merve'ye çok zor bir yere gittiğimizi söyledik. Bu yoğunlukta bir travmayı yaşamak
kolay değil. O yüzden çalışırken birbirimizi koordine etmeye çalışıyoruz. Birbirimize karşı anlayışlı olup dinlenmemize izin vermezsek bizim için de zor
oluyor. Çok büyük bir travmayı birlikte yaşıyoruz.
''Ben bu işe gönül verdim, istediğim için buradayım, bunu görmek benim için yeterli'' dediğiniz bir durumla karşılaştınız mı? Hepinize ayrı ayrı sormak
istiyorum.
Leyla: İlk ve son gün arasında çocukların tepkileri. İlk gün kalem için kavga eden çocukların son gün ''İsteseydin canımı verirdim'' demeleri, özür
dilemeler, ilk gün hayalini bile kuramayacağımız derecede büyük adımlar atıyorlar. Travmaları bitti mi? Hayır. Ama becerileri ve dayanıklıkları arttı mı?
Evet. Bu çok önemli. Şiddete alternatif bir nesil yetiştirmek için tohum attığımızı düşünüyorum. Benim için yeterli.
Zeynep: Kentteki birini bambaşka bir sebeple ifadeye götürmek için gitmeden bir gün önce polis gelmişti kente. Polisi gören çocuklar koşmaya başladı.
''Abimizi bırakmayız'' diyerek polisin önüne barikat kurdular. Aynı barikatı bizim gideceğimiz gün bize kurdular. Aynı şey baktığımız zaman. Duygusu o
kadar başka ki. Gitmememiz için ellerinden geleni yaptılar.
Merve: Biz geleceğiz diye plan yapıyorlarmış. Kütüphane kurmak istiyorlarmış. Okul çıkışı atölyeye gidip ders çalışıyorlarmış. Bizim için tiyatro
hazırlıyorlarmış. Projeksiyon götürüp film göstereceğiz bu kez. Şu anda atölyeyi kullanmaları çok güzel. Daha ne olsun.
Projeye destek vermek için ''www.artforvan.com'' sitesini ziyaret edebilirsiniz.
Editör : Deniz Sarı
Etiketler:
van
sanat
deprem
konteyner
yaşam
atölye
depremzede
Kategoriler : GÜNCEL
SİYASET
BirGün Pazar
ÇALIŞMA YAŞAMI
EKONOMİ
DÜNYA
RÖPORTAJ
İÇ DIŞ MİHRAKLAR
AMED'İN KALBİNDEKİ BARIŞ
MISIR'DA NELER OLUYOR?
PLAZA YAKASI
BİRGÜN YUNANİSTAN'DA
Karikatür
SAĞLIK
ANA SAYFA
HAKKIMIZDA
Copyright © 2013 | BIRGUN.NET
Designed by SimurgMedya.com
2 -> 2
DESTEK
ARŞİV
SERİ İLANLAR
RSS
SPOR
YAŞAM
KÜLTÜR-SANAT
BİRGÜN SURİYE'DE
HANGİ ALEVİ AÇILIMI?
BİLİŞİM
DUVAR
FORUM
▲ YUKARI ÇIK