Sevgili Degerli Dostlarimiz, Ogretmenler Gunu yazisini sevgili Selahattin Hoca dan rica etmistim... Ogretmenler Gununde ogretmenlerin ogretmeni Ata Hocamizi en guzel Selahattin Hoca yazabilirdi... Sagolsun kirmadi... Cok tesekkur ederiz... Basligini farkli koydu ama Ata Hocayi taniyanlar "Atadol" basligini daha cok seveceklerdir... Resimlerken 2013 Eylulu arsivini actim... O gunlerin geri gelmeyecek olmasi kadar aci verici bir sey olamaz diyerek icim burkuldu... Ardahan'in, Agri'nin, Kars'in guzel cocuklari simdi neler yapiyorlar acaba usuyorlar mi? Dersleri nasil? Resimdeki gibi her zaman guzel gonullu ekibimizle guzel cocuklara ilkyar'larimia gidiyoruz, hepsi birbirinden fedakar degerli insanlar... Bir daha biraraya gelebilir miyiz diye dusunurken, Ugurcan kalkti ABD'ye gitti... Derken Ata Hoca bizi ortada birakti gitti, yuregimiz yaniklar icinde kaldi... Nereyi, hangi cografyayi hatirlasaniz orada Ata Hoca ve izleri var... Tuzluca uzerinden Igdir Yayciya girerken elmaci Haci Amcayi nasil ikna etmisti? Sevgiyle saygiyla hatirliyoruz Ata Hocamizi, konser gecelerini ozluyoruz Hocam, o solo gecislerinizin yerini sevgili Aydin dolduramiyor... ILKYAR -Cocuklarimiz, ilk goz agrilarimiz, ilk yarimiz; hele ki uzaklardaki, YIBO’lardaki cocuklarimiz, kardeslerimiz… site: http://www.ilkyar.org.tr e-posta: [email protected] Vural Beyimiz> http://vuralaltin.blogspot.com/Ata Hocamiz> http://atatezbasaran.blogspot.com.tr/ Kas Gucuyle Devri Alem Erden> http://www.KaslaGit.com Bir yıldız kaydı: Ata Tezbaşaran Prof. Dr. A. Ata Tezbaşaran, 1950 yılında Muğla Yatağan Turgut beldesinde doğmuştur. İlkokul, ortaokul ve lise öğreniminden sonra 1975 yılında yükseköğrenim için Ankara’ya gelmiştir. Ankara’daki eğitim hayatı ile birlikte iş hayatı da başlamıştır. Çünkü Ankara’da okuyabilmek için çalışması gerekiyordu. Bu nedenle geceleri Hacettepe Üniversitesi merkez kütüphanesinde nöbet tutup gündüzleri okuluna devam etmiştir. Ankara’da Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Eğitimde Psikolojik Hizmetler Bölümünde lisans derecesini (1975‑1979), Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Psikoloji bölümünde 1980‑1983 yılları arasında Klinik Psikolojisinde yüksek lisans derecesini ve Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalında 1991 yılında doktora derecesini almıştır. Bu süre içerisinde ÖSYM’de test geliştirme biriminde görevler almış daha sonraki süreçlerde üniversitelerde öğretim üyeliğine geçmiştir. Öncelikle 1993 yılında Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Anabilim dalında yardımcı doçent olarak görev başlamıştır. Yine aynı birimde 1997 yılında doçent olmuş ve 2004 yılına kadar bu görevi sürmüştür. 2004‑2014 yıllarında Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesinde ve 2014‑∞ yılında da İstanbul Üniversitesinde profesör olarak görev yapmıştır. Akademik görevlerini sürdürürken Milli Eğitim Bakanlığında İlköğretim Genel Müdürlüğü görevinde bulunmuştur. Ata Hoca’nın bu paragrafta kısaca sunulan öz geçmişinin içerisinde sayamayacağımız ölçüde etkinlikleri vardır. Kısa bir sohbeti bile sizleri unutulmaz bir dünyaya götürürdü. Üniversitemizde görev yaptığında aynı koridoru, aynı odayı paylaşma şansını yakaladım. Bu paylaşımlarında birçok sohbet etme fırsatını buldum. Sohbetlerinde vazgeçilmez konular arasında Atadol marka özgün otomobili çoğu vakit yer almıştır. Atadol, eski model bir Anadol marka otomobilin yeniden tasarlanarak oluşturulmasıdır. Bu oluşumda hem fikir babası olması hem de tulumu giyip işçiliğini de yapmış olması, otomobile tüm arkadaşlarının ortak fikri ile ATAdol adının verilmesi uygun bulunmuştu. Öyle bir otomobil ki metalik renkte, güçlü, yeni model arabalara kafa tutacak ölçüde hızlı, görenin kafasını çevirip izlediği bir otomobil. Bu otomobil ile Ata hoca çok mutluydu. Onu anlatırken çok keyiflenirdi… Ata Hoca’nın MEB’de İlköğretim Genel Müdürlüğü yaptığı dönemlerde (1998‑2000) tanıdığı İLKYAR Vakfı onun hayatını oldukça etkilemiştir. İlk tanıdığı günden ömrünün son anına kadar İLKYAR Vakfının bütün etkinliklerine katılmaya çalışan Ata Hoca, gittiği her ziyarette yaratıcı akıl oyunları ile çocukların ilgi odağı olmuş, öğretmen eğitimine büyük destekler vermiştir. 2002 yılında benim doğduğum, büyüdüğüm Niksar ilçesinde yer alan Aysel Nadide Başar Yatılı Bölge İlköğretim Okulu (YİBO)’na yapılan ziyarete katılmıştım. O ziyarete benim katılmamı özellikle istemişti Ata Hoca. YİBO’da girdiği sınıflardan birine beni de aldı. Sınıfta şen şakrak bir hava ile Ata Hoca çocukların zihinlerini çalıştıran bilmeceli sorular soruyor ve hemen hemen bütün öğrenciler bu soruyu cevaplamak için ellerinden gelen her türlü çabayı sarf ediyordu. Bu çaba sonunda çözümü bulan çocukların gururları görülmeye değerdi. Bir ara sınıfın penceresine yaklaştı ve pencereden uzakta bir yer gösterdi. Çocuklara o yerin neresi olduğunu biliyor musunuz diye sordu. İçlerinden birileri söyledi: Kimisi Leyis, kimisi de Korulu Köyü dedi. Her ikisi de doğruydu, biri eski biri de yeni adıydı köyün. Bana döndü ve beni de sınıfa tanıttı. Nerede olduğumu, ne iş yaptığımı anlattı. Çocuklar önce bir anlam veremedi. Sonra Ata Hoca, benim o köyden olduğumu, ilkokulu orada okuduğumu, sonrasında ortaokul ve lisede onlar gibi bu sıralardan geçtiğimi çocuklara anlattı. Ata Hoca çocuklara neden siz de yapamayasınız diyordu. Bakın sizin gibi birisi ve şimdi başka yerlerde görev yapıyor diyordu. İLKYAR ziyaretlerinde Ata Hoca’nın çocuklara hazırladığı ve büyük bir eğlence ve dikkatle çözmeye çalıştıkları çivilerden yapılmış kilitleri çözmek, Üniversitemizdeki arkadaşlarımızın da ilgi odağı olmuştur. Bizler de bu kilitleri çözmek için çok çalıştık. Çözünce de çocuklar gibi sevindik ve başkalarının çözmesi için biz de onlara verdik. Birçok yetişkin insanın çözemediği kilitleri basit bir fizik kuralını uygulayarak çocukların kolaylıkla çözdüklerini gördük. Bu küçük oyun bile çocukların neler başarabileceğini göstermesi açısından oldukça önemli bir etkinlik olarak görülmekteydi. “Sorduğunuz sorular, düşünme biçiminizin bir göstergesidir” derdi Ata Hoca. Ona soru sorulduğunda “Nasılsınız hocam” bile dense, “neye göre, kime göre” diye tebessümle cevaplardı. Her konuşmasının dayandığı bir felsefe, bir sayıltı, bir bağlam vardı. Bu nedendir ki sanırım öğrencilerini soru sordurtmaya yöneltir, bir soruya doğru yanıt verenin yanı sıra güzel bir soru soranın da bir “aferini” vardı. Çok farklı bir ders işleme (ders anlatma değil!) tarzı vardı. Her dersten önce karın ağrısı çeken öğrencileri dersten sonra tebessümle “ya ben ne kadar çok şey bilmiyormuşum” diyen öğrencilere dönüşürdü. Hiç “öylesine” bir şey dediğini duymadım ben Ata Hoca’nın. En sıradan sohbetlerinde bile öğrettiği bir şeyler vardı mutlaka. O’nun sayılamayacak kadar güzel yönleri, özellikleri vardı. Ama bir keresinde, bir lisans öğrencisiyle ilk tanışmasına denk geldim. “Merhaba, ben Ata” demişti. Soyadı yok, unvan yok, makam mevki yok. Ne kadar da mütevazı diye geçirmiştim içimden. Ata Hoca’nın öğretim üyeliği boyunca yetiştirmiş olduğu onlarca ve yüzlerce öğrencisi olmuştur. Bu öğrencilerin bir kısmı lisans eğitimlerini almış ve eğitim camiasında birçok görevleri icra etmektedirler. Bazıları da lisansüstü eğitimlerini Ata Hoca’nın danışmanlığında bitirmişler ve üniversitelerin eğitim bilimleri ve ölçme ve değerlendirme bilim dallarında öğretim elemanı olarak görev yapmaktadırlar. Yetiştirdiği öğretim elemanları ile onların öğrencileri üzerinde, dolayısıyla Milli Eğitim camiası üzerinde kartopu etkisiyle oldukça fazla emeği bulunmaktadır. Haziran 2014’te düzenlenen IV. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Kongresine davetli panelist olarak katılan Ata Hoca’yı, birçok öğrencileri son kez göreceğini bilmiyorlardı; kendisi de bilmiyordu. Her panelist gibi kendisinin de ulaşım ve barınma giderlerini karşılamak için konuştuğumuzda, kesinlikle bunu kabul etmemiştir. İstanbul’dan kendi arabamla gelirim ve akşamları da torun sevmek istiyorum, bu nedenle çocuklarda kalmak istiyorum diye nazikçe bizi geri çevirdi. Ata Hoca’nın bu davranışının arkasında yatan aslında panel düzenleyicisi olarak bizlere yük olmak istememesi olduğunu daha sonra anlamıştık. Panelde uluslararası sınavlarla ilgili sunumunu yapıp tespit ettiği özgün fikirlerini birçok öğrencisi ile paylaştı; konuşmasıyla beğeni de topladı. Ata Hocam, iyi ki sizi panelist yapmışız ve iyi ki de siz bu daveti kabul edip gelmişsiniz. Kongrenin tamamlanması ile Ata Hoca İstanbul’a uğurlandı. Bilmiyorduk sağlığının bu denli iyi olmadığını. İstanbul’a gelene kadar yaşadığı öksürme krizinin ne denli bir illet hastalık olduğunun kendisi de farkında değilmiş. Bir sonraki gün hastaneye yattığında her şey ortaya çıkmıştı. İki ay hastanede sürdürülen yaşam mücadelesi maalesef Ağustos 19’unda son bulmuştur. Kendisini, son yolculuğundan bir hafta önce ziyaret ettik iki arkadaşla birlikte. Yatağında yatarken bile hala gelecekle ilgili planlarını söylüyordu ve bir de bizlere bir öğüdü vardı: “lütfen bol su için”. Diyemedim yanında beyazı da olsun mu diye. Erimişti hocamız, çırpınıyordu. O espri dolu insana yardım edememenin çaresizliğini yaşıyorduk. Ata Hocam, son yolculuğundan sonra ne çok sevenin varmış! Sosyal ağlarda arkandan yüzlerce mesajlar yağmış. Bakıyorum taziye masajı atanlara: Birçoğu lisans ve lisansüstü öğrencilerin, bir kısmı İLKYAR kapsamında ziyaret ettiğin okuldaki öğrenciler, bir kısmı görev yaptığın bürokrasideki arkadaşların, bir kısmı üniversitedeki mesai arkadaşların... liste uzayıp gidiyor. Ne çok sevenin, üzülenin varmış. Son beş yılda yaşadıkların maalesef seni ebedi yolculuğa erken götürdü Ata Hocam. Umarım aradığın huzuru orada bulursun Ata Hocam… Sensiz geçen bu ilk öğretmenler gününde sevenlerin adına “ÖĞRETMENLER GÜNÜN KUTLU OLSUN” 24 Kasım 2014 Selahattin GELBAL Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Anabilim Dalı ilkyarʹlarımızın geleceğine güzellikler katmak için belki bir kitap için, belki anısını yaşatmak istediğiniz büyüğünüz için bir kitaplık, belki de daha fazlası için İş bankası ODTÜ şubesi (4229) 706968 TL TR26 0006 4000 0014 2290 7069 68; Euro Hesabı: TR920006400000242293507426 Dolar Hesabı: TR910006400000242293576217 (Hesap sahibi İLKYAR) Lütfen bağışınızın açıklama kısmına isminizi mutlaka lütfen belirtin… www.ilkyar.org.tr [email protected] izlenimleri dostlarınızla paylaşıp onları üye yaparak (eposta adreslerini bize yolluyarak), sitenizde, bloğunuzda ilkyarʹın tanınırlığını arttırabilirsiniz, ancak başka amaçlarla ilkyar izlenimlerindeki ve sitesindeki resimlerin izinsiz kullanılmaması gerektiğini hatırlatın lütfen...
© Copyright 2024 Paperzz
