ŠAVUOT

ŠAVUOT
Š
avuot nije najveći, ali je svakako najznačajniji praznik, jer se njime proslavlja Mojsijevo
primanje Tore i deset božijih zapovjesti na brdu Sinaj i jedan je od tri hodočasna praznika.
ETIMOLOGIJA
Današnji naziv Hag ašavuot - Praznik sedmica, vjerovatno potiče otuda što počinje da se
slavi sedam sedmica poslije drugog dana Pesaha, tj. na kraju odbrojavanja omera.
VRIJEME ODRŢAVANJA PRAZNIKA
Šavuot se slavi 6 - og dana mjeseca Sivana
(krajem Maja ili početkom Juna). U Izraelu se
ovaj praznik slavi jedan dan, a u dijaspori dva
dana.
Jevreji, koji žive izvan Izraela, a koji pripadaju
reformskom pokretu, slave Šavuot samo jedan
dan.
ISTORIJA PRAZNIKA
Još od najstarijih vremena, Šavout je bio dijelom
ratarskog slavlja požnjevenih snopova ječma i
pšenice. Sezona žetve je predstavljala vrijeme
velike radosti i trajala je sedam sedmica. Na
Pesah bi počela žetva ječma, a na Šavuot bi
završavala žetva pšenice. Drugim riječima, ovaj praznik je bio kruna i završetak jedne velike
proslave, kada su svi punoljetni muškarci imali
obavezu da hodočaste u Jerusalim. Tom prilikom
su izgovarane molitve, prinošene su žrtve i dvije
vekne hljeba, napravljene od žita požnjevenog na
sam dan praznika. Nakon završenog vjerskog
ceremonijala, bile su priređivane gozbe, na koje
su bili pozivani i robovi i sirotinja.
PRAZNIČNI OBIČAJI
Pravila obilježavanja
Tradicionalno slavljenje praznika Šavuot, i danas podrazumjeva:
odsustvovanje sa posla , vjerski dio ( službe u sinagogi ) i svečani večernji obrok.
Akdamut
U aškenaskim
vrijeme službe
Akdamut kojom
opisuje nagrada
onom svijetu.
jevrejskim zajednicama, za
u sinagogi, se čita molitva
se veliča Bog, važnost Tore i
koju će pravednici dobiti na
Kod Sefarda se Akdamut ne čita.
Svitak o Ruti ( Megilat Rut )
Opšti je običaj i kod Sefarda i kod Aškenaza, da
se za vrijeme jutarnje službe čita svitak o Ruti.
To je jedna topla ljudska priča o ženi, nejevrejki,
koja je želila da postane dijelom jevrejskog
naroda, i koja je to postala, prihvatanjem Tore.
U tom događaju se nalazi čitava suština i
simbolika praznika, jer se jevrejski narod od
drugih naroda razlikuje samo po tome što su
primili odnosno prihvatili Toru.
Po predanju, Ruta je čukun - baka kralja
Davida koji se rodio i umro na dan Šavuota.
Jerek
Prema Talmudu, za vrijeme Mojsijevog primanja
Tore na gori Sinaj, neočekivano je procvjetalo
cvijeće, zbog čega je i ustanovljen običaj da se
na ovaj praznik ukrašavaju domovi i sinagoge
zelenilom.
Zelenilo, isto tako, simbolizuje dan kada je
Mojsije kao tromjesečna beba, pušten niz Nil u
kolijevci od trske i kada je pronađen u šikari
upravo na sam dan Šavouta ( 6 Sivan ).
Limud Tora
je običaj koji nalaže proučavanje Tore ( Biblije )
tokom cijele noći. Predmet proučavanja može
biti bilo koja tema, ali su teme iz Talmuda,
Mišne i Biblije najčešće. U mnogim jevrejskim
zajednicama, muškarci i žene uzimaju učešća na
posebnim časovima i diskusijama sve do same
zore.
Jela za Šavuot
Veoma davno se uvrežio običaj da se na dan
ovog praznika jedu jela i kolači spravljeni od
mliječnih prerađevina i mlijeka, iz razloga što se
Tora u Pjesmi nad pjesmama poredi sa " medom
i mlijekom ".
U sefardskim zajednicama, tradicionalno se pravi kolač od mlijeka i suhih grožđica koji se
zove Monte di Sinaj, što u prevodu znači Sinajsko brdo, a na prazničnoj trpezi uobičajene
su i pite odnosno kolači od sira.
ZANIMLJIVOSTI
Isru hag
Dan poslije hodočasnih praznika Pesaha, Šavuota i Sukota, naziva se Isru hag i smatra se
polupraznikom, iz razloga što brojni hodočasnici, u doba jerusalimskog hrama, nisu stizali da
na dan praznika prinesu žrtve, pa su to činili narednog dana, na Isru hag.