Θεσσαλονίκη, 22 Ιανουαρίου 2013 EUROPEAN COMMISSION SOCIAL BUSINESS INITIATIVE GROUP OF EXPERTS ON SOCIAL ENTREPRENEURSHIP (GECES) ΑΝΑΦΟΡΑ #12: Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί Φοιτητών Μια μικρή επανάσταση για να κρατήσουμε τους νέους στην Ελλάδα Συντάκτης: Δρ. Ιωάννης ΝΑΣΙΟΥΛΑΣ Εισαγωγή Εδώ, θα περιγράψω πώς μπορούμε να οργανώσουμε τη δημιουργία αξιόλογων κοινωνικών επιχειρήσεων για τους φοιτητές των ελληνικών πανεπιστήμιων. Θα εξηγήσω την αξία τους και τα μεγάλα οφέλη. Και θα περιγράψω εφικτούς τρόπους χρηματοδότησης από ιδιωτικά κεφάλαια και το νέο ΕΣΠΑ του 20142020. Τι είναι οι κοινωνικές επιχειρήσεις και ποια η αξία τους; Στην Ευρώπη, κοινωνική επιχείρηση είναι μια επιχείρηση που ιδρύθηκε και λειτουργεί με πρωταρχικό της σκοπό όχι τη μεγιστοποίηση του κέρδους για τους ιδιοκτήτες της, αλλά την επιδίωξη συλλογικών, κοινωνικών ή δημοσίων σκοπών. Για να το διασφαλίζουν αυτό, συχνά οι κοινωνικές επιχειρήσεις αναλαμβάνουν καταστατική δέσμευση να μη διανέμουν μέρος ή ολόκληρο το κέρδος στους συνεταίρους, αλλά να το αξιοποιούν για αναπτυξιακούς σκοπούς: την αύξηση των θέσεων εργασίας, την ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων σ’ αυτές, ή την τήρηση αποθεματικών για μελλοντική εξασφάλιση και χρήση. Έχουμε καλή τεκμηρίωση που αποδεικνύει την αξία των κοινωνικών επιχειρήσεων για τις κοινωνίες μας και τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Μεγάλο μέρος των υφιστάμενων επιχειρήσεων σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κοινωνικές επιχειρήσεις. Ένα αξιόλογο τμήμα του εργαζομένου πληθυσμού δουλεύει σ’ αυτές. Έχουν καλούς τζίρους και σε ορισμένες περιπτώσεις, κοινωνικές επιχειρήσεις είναι ηγέτες στον κλάδο τους ή βασικοί παίκτες στο επιχειρηματικό πεδίο που δραστηριοποιούνται. Κοινωνικές επιχειρήσεις μπορεί κανείς να συναντήσει σε κάθε γωνιά της οικονομίας. Για παράδειγμα, τα πηγαίνουν περίφημα στην προσφορά κοινωνικών υπηρεσιών φροντίδας προς τους ηλικιωμένους και τα μικρά παιδιά και η τοπική αυτοδιοίκηση της προτιμά, όταν αναζητά ένα αξιόπιστο εργολάβο για να παρέχει τις υπηρεσίες αυτές. Άλλες κοινωνικές επιχειρήσεις έγραψαν ιστορία σε φαινομενικά πολύ ανταγωνιστικά επιχειρηματικά πεδία, όπως τραπεζικά και τα ασφαλιστικά προϊόντα – έχουμε πολύ πετυχημένους κοινωνικούς συνεταιρισμούς αλληλασφάλισης σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Κοινωνικές επιχειρήσεις έχουμε στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, στα αγροτικά προϊόντα, στο εμπόριο και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς. Το καλό με τις κοινωνικές επιχειρήσεις είναι πως προσφέρουν πολλά πλεονεκτήματα σε ανθρώπους που δε μπορούν να ανταγωνιστούν τους άλλους με την ίδια άνεση στην αγορά εργασίας: τους κοινωνικά αποκλεισμένους, τους νέους που δε βρίσκουν εύκολα δουλειά, τους φτωχότερους που δεν έχουν τα χρήματα να ανοίξουν μια δική τους επιχείρηση, όσους βγαίνουν από το παιχνίδι επειδή το επάγγελμά τους χάνεται και ο κλάδος τους εξαφανίζεται. Ταυτόχρονα, σε πολλές περιπτώσεις τα τιμολόγια των κοινωνικών επιχειρήσεων είναι πολύ συμφέροντα και αυτό βοηθάει τους καταναλωτές να διατηρήσουν εισόδημα και να κάνουν οικονομίες. Η ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών είναι μάλλον κατά κανόνα υψηλότερη σε σχέση με τις συνηθισμένες επιχειρήσεις και υπάρχουν πολλά παραδείγματα από κάθε γωνιά της Ευρώπης που το δείχνουν αυτό. Οι κοινωνικές επιχειρήσεις έχουν αξία και μας ωφελούν όλους. Τι κάνει η Ευρώπη για τις κοινωνικές επιχειρήσεις; Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει τις κοινωνικές επιχειρήσεις στο κέντρο της προσοχής της και ψηλά στην ατζέντα της. Έχει θεσμοθετήσει την «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ» (SOCIAL BUSINESS INITIATIVE), που μελετά και οργανώνει το σύνολο των πολιτικών για την κοινωνική οικονομία: τα ιδρύματα, τα σωματεία, τους συνεταιρισμούς, τα αλληλασφαλιστικά ταμεία και τις κοινωνικές επιχειρήσεις. Έχει οργανώσει μια «Ομάδα Εμπειρογνωμόνων για την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα» (GECES), καθώς και μια «Ομάδα Εμπειρογνωμόνων για τη Μέτρηση Κοινωνικών Επιπτώσεων», που κάνουν σοβαρή δουλειά, διαμορφώνοντας την εικόνα της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Οικονομίας για τις δεκαετίες που θα έρθουν. Παράλληλα, οργάνωσε την προνομιακή χρηματοδότηση του κλάδου με την θεσμοθέτηση μιας νέας μορφής ιδιωτικής τράπεζας, των Ευρωπαϊκών Ταμείων Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας (EUSEFs), που από το 2014 προσφέρουν δάνεια και χρηματοδοτικά προϊόντα αποκλειστικά σε κοινωνικές επιχειρήσεις με πολύ συμφέροντες όρους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει φτιάξει και ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης για τις κοινωνικές επιχειρήσεις, το Πρόγραμμα για την Απασχόληση και την Κοινωνική Καινοτομία και ήδη 920 εκατομμύρια ευρώ διοχετεύονται για μια μεγάλη ποικιλία δράσεων. Η Ευρώπη κάνει ότι μπορεί για να στηρίξει την κοινωνική οικονομία και τις κοινωνικές επιχειρήσεις. Τι κάνει η Ελλάδα για τις κοινωνικές επιχειρήσεις; Και η Ελλάδα κάνει ότι μπορεί για τις κοινωνικές επιχειρήσεις. Το 2011 το Ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε ένα νόμο με τον οποίο θεσμοθετεί μια ακόμη μορφή κοινωνικής επιχείρησης, την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση. Πιο παλιά, το 1999 είχε θεσμοθετήσει ακόμα μια αξιόλογη εκδοχή των κοινωνικών επιχειρήσεων, τον Κοινωνικό Συνεταιρισμό Περιορισμένης Ευθύνης. Πρόσφατα, στο πλαίσιο των εργασιών της Ομάδος Εμπειρογνωμόνων, δουλέψαμε σκληρά για να εξασφαλιστεί ένα ιδιαίτερο πακέτο χρηματοδότησης για τις ελληνικές κοινωνικές επιχειρήσεις – βρέθηκαν περίπου 62 εκατομμύρια ευρώ και θα αξιοποιηθούν για ένα πρότυπο στρατηγικό σχέδιο χρηματοδότησής τους από το ελληνικό Υπουργείο Απασχόλησης. Το πρώτο εξάμηνο του 2014, έχουμε την Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πράγμα κάθε άλλο παρά ασήμαντο. Έχοντας το γενικό πρόσταγμα, η Ελληνική Προεδρία έθεσε την απασχόληση στην κορυφή της ατζέντας της. Και πιο πάνω και από την κορυφή, την ενίσχυση της απασχόλησης των νέων ανθρώπων. Πολύ σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη του στόχου αυτού είναι η κοινωνική επιχειρηματικότητα. Και πράγματι ο Έλληνας Πρωθυπουργός, κατά τη εισήγησή του στο πρόσφατο μεγάλο συνέδριο Κοινωνικής Οικονομίας που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Στρασβούργο, ανέλυσε την καθοριστική αξία που μπορούν να έχουν οι κοινωνικές επιχειρήσεις για να σταθούμε πάλι στα πόδια μας. Σύντομα, ο πολύς κόσμος θα έχει τη δυνατότητα να εκφράσει τη φωνή του και να ακούσει ενδιαφέροντα πράγματα για την κοινωνική επιχειρηματικότητα σε ένα ακόμα μεγάλο συνέδριο που εξασφαλίστηκε για την Ελληνική Προεδρία και θα γίνει στην Αθήνα. Εδώ και καιρό εργαζόμαστε συστηματικά και γι αυτό. Φαίνεται πως η Ελληνική μας Προεδρία είναι μια καλά διαβασμένη προεδρία. Έδειξε ετοιμότητα και αυτό υποδεικνύει καλή προετοιμασία. Αυτό είναι προς τιμήν όλων των συντελεστών και πρωτίστως των δημοσίων υπαλλήλων της ελληνικής διοίκησης σε όλα τα Υπουργεία και τους οργανισμούς, που κάνουν εξαιρετική δουλειά και εργάζονται σε εξαντλητικά ωράρια για να κάνουν ένα σωστό κουμάντο στα ευρωπαϊκά πράγματα το εξάμηνο αυτό. Δεν είναι πολυτέλεια – το έχουμε ανάγκη να τα πάμε καλά στην Ευρώπη γιατί εκεί γεννιούνται οι ευκαιρίες, αντιμετωπίζονται οι προκλήσεις και ο επιμένων νικά. Τα πανεπιστήμια είναι το κλειδί Προτείνω να οργανώσουμε μια μικρή επανάσταση στον άξονα «εκπαίδευση – απασχόληση – επιχειρηματικότητα». Γνωρίζουμε ήδη πως το θέμα με την απασχολησιμότητα των νέων μπερδεύεται κάπου εκεί στο πανεπιστήμιο και οι ειδικοί μας μιλούν για κακή σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Ο πολύς κόσμος καταλαβαίνει πως τα πανεπιστήμια δεν έχουν καλές επιδόσεις στο να βοηθήσουν τους φοιτητές να βρουν δουλειά και πως η επιχειρηματική παιδεία και πρακτική είναι απόβλητη. Μαζί με όλες τις άλλες ανεπάρκειες και στρεβλώσεις καταλήξαμε πάλι να έχουμε διαθέσιμα κοντά είκοσι (20) δισεκατομμύρια ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ και εμείς να φλερτάρουμε με τη γενικευμένη φτώχεια. Αν είναι να ξεμπερδέψουμε το κουβάρι, πρέπει πρώτα να δούμε πού κάνει κόμπο. Το μπέρδεμα είναι στα πανεπιστήμια. Έχουν χάσει προ πολλού την κοινωνική και αναπτυξιακή τους λειτουργία και κατά κύριο λόγο απλώς διεκπεραιώνουν δύο μονάχα εργασίες: την τυπική εξεταστική διαδικασία για την απόδοση βαθμών και την σωρηδόν παραγωγή μελλοντικών ανέργων με πτυχίο και την αναπαραγωγή της κομματικής αλητείας και των πρακτικών της. Τώρα, δυο κουβέντες για γι αυτή την περίφημη κοινωνική και αναπτυξιακή λειτουργία των πανεπιστημίων. Όταν περνάει κανείς απ έξω από το Αριστοτέλειο, ας πούμε, βλέπει βρώμικους μαντρότοιχους κτισμένους από πλιθιά και αλλού κακάσχημες σιδερόφρακτες περιμέτρους με συρματόπλεγμα. Από πλευράς αισθητικής του περιβάλλοντος χώρου και έλλειψης συντελεστή κοινωνικής αρχιτεκτονικής, τα ελληνικά πανεπιστήμια συναγωνίζονται με ζήλο τα στρατόπεδά μας. Αυτή η κατάφωρα προσβλητική αισθητική βαρύνει τη διοίκηση των πανεπιστημίων, την πανεπιστημιακή κοινότητα και όλους εμάς που το ανεχόμαστε. Λοιπόν, στη Θεσσαλονίκη, όταν περπατάς έξω από το Αριστοτέλειο, έχεις ένα μέτρο πεζοδρόμιο για να χωρέσεις μαζί με τους εκατοντάδες άλλους διαβάτες και φοιτητές και να μη σε πατήσουν τα αμάξια. Μέσα από το φράχτη, τους κινδύνους και τη βρωμιά που κουβαλάει είναι το γκαζόν. Το ελληνικό πανεπιστήμιο κάνει ότι μπορεί για να κρατήσει τον κόσμο απ έξω. Στο στρατό, μας είχαν μάθει πως τα στρατόπεδα έχουν φράχτες όχι για να μη βγαίνουν οι στρατιώτες. Οι Έλληνες στρατιώτες και στρατιωτικοί έχουν αξιοπρέπεια και βγαίνουν από την πύλη με την υπογραφή και το κούτελό τους ψηλά όποτε το επιθυμούν και αναλαμβάνοντας την ευθύνη που δικαιούνται (ο στρατός είναι δικαίωμα των πολιτών και τιμή τους). Στο ελληνικό πανεπιστήμιο έχουμε το φράχτη για να μη μπαίνουν οι άνθρωποι και πατήσουν το γκαζόν; Μήπως περιφράξαμε το χώρο για να μη μπαίνουν (όλοι) οι άλλοι και χαλάσουν το μονοπώλιο της κομματικής αλητείας; Πότε θα ανοίξουν τα ελληνικά πανεπιστήμια στην κοινωνία; «Αυτοδιοίκητα» δε σημαίνει πως είναι ιδιοκτησία των δασκάλων ή των φοιτητών. Τα ελληνικά πανεπιστήμια ανήκουν στο έθνος, δηλαδή σε όλους μας, καθώς και σε αυτούς που πέρασαν πριν από μας και σε αυτούς που θα έρθουν – και στις τρεις γενιές της ελληνικής κοινωνίας. Θέλουμε τα πανεπιστήμια πίσω. Κοινωνικοί συνεταιρισμοί φοιτητών – μια επαναστατική ιδέα Μπορούμε να κάνουμε ένα μικρό θαύμα, αξιοποιώντας τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις του Νόμου 4019/2011. Στο νέο ΕΣΠΑ που φτιάχνει τώρα το Υπουργείο Ανάπτυξης και σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Απασχόλησης, μπορούμε να προβλέψουμε ένα πρότυπο «Στρατηγικό Σχέδιο Δράσης για τους Κοινωνικούς Συνεταιρισμούς Φοιτητών». Στο νέο ΕΣΠΑ του 2014-2020 οι Περιφέρειες θα έχουν δικό τους ανεξάρτητο προϋπολογισμό αρκετών δισεκατομμυρίων, οπότε αυτό το σχέδιο θα μπορεί να εξειδικευθεί σε δράσεις με ορατό τοπικό συντελεστή. Τι τις θέλουμε τις κοινωνικές επιχειρήσεις των φοιτητών; Άμα ψάξει κανείς μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια δε θα βρει τίποτε που να μην έχει σχέση με τα τρομακτικής κακομοιριάς κομματικά περίπτερα ή παραπήγματα. Ακόμα και οι συλλογικές, σωματειακές δραστηριότητες στην άθληση, τη λαογραφία, τις τέχνες και τον πολιτισμό είναι απελπιστικά λιγοστές. Βασικά, ο κόσμος φοβάται να μπει μέσα στους χώρους των πανεπιστημιακών campus. Η λειτουργία τους σε επίπεδο κοινωνικής αρχιτεκτονικής είναι αυτή μιας μαύρης τρύπας στον κτισμένο δημόσιο χώρο. Όμως, έξω από τα πανεπιστήμια, έχει φυτρώσει ένα ολάκερο συμβιωτικό οικοσύστημα. Από δω, έχουμε τους εκδότες των πανεπιστημιακών βιβλίων. Από κει τους φωτοτυπάδες των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων. Μετά είναι τα σάντουιτς, οι μπουγάτσες και οι γύροι. Παρακεί είναι τα μπαράκια, τα ποτά και τα ξενύχτια. Κύριος είδε πόσοι άλλοι άνθρωποι ζουν από αυτή τη δουλειά – το πανεπιστήμιο πράγματι δίνει ψωμί σε πολύ κόσμο. Πρέπει, όμως, να κάνουμε ένα σωστό καταμερισμό των ευκαιριών. Πριν, είχαμε τη φαεινή ιδέα να φτιάξουμε πανεπιστήμια σε κάθε κωμόπολη και βάζαμε τους φοιτητές και τις οικογένειές τους να ξοδεύονται για να μπορεί να κομπάζει ο κάθε βουλευτής και το κάθε τοπικό κομματικό στέλεχος. Αν αλλάξαμε μυαλά, τώρα θα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι σωστό από την αρχή. Και τώρα στα τεχνικά Ο κοινωνικός συνεταιρισμός φοιτητών μπορεί να έχει τη μορφή Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης (ΚΟΙΝΣΕΠ) του Νόμου 4019/2011. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να ξεκινήσει μια τέτοια επιχείρηση, αρκεί να βρεθούν τουλάχιστον 5 άτομα. Στην ΚΟΙΝΣΕΠ ο κάθε συνεταίρος έχει και μια ψήφο – έτσι η επιχείρηση διοικείται δημοκρατικά. Ο καθένας συνεισφέρει με τη συνεταιριστική του μερίδα και έτσι φτιάχνεται το συλλογικό πορτοφόλι της επιχείρησης με τα λεφτά του οποίου ξεκινούν οι δραστηριότητες. Επαγγελματική έδρα των φοιτητικών ΚΟΙΝΣΕΠ μπορεί να βρεθεί στους χώρους των πανεπιστημίων ή σε ειδικά «χωριά» μέσα στο campus και να παραχωρείται είτε δωρεάν είναι με χαμηλό μηνιαίο μίσθωμα επί τη βάσει της Κοινωνικής Ρήτρας που προβλέπει ο Νόμος 4019. Η Κοινωνική Ρήτρα λέει πως οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις προτιμώνται στις δημόσιες συμβάσεις και στις δουλειές τους με το δημόσιο, σε σχέση με άλλες μορφές επιχειρήσεων, λόγω ακριβώς αυτού του κοινωνικού τους συντελεστή. Αυτό είναι μια μεγάλη βοήθεια για τις ΚΟΙΝΣΕΠ. Φανταστείτε, λοιπόν, ένα κοινωνικό συνεταιριστικό χωριό στο χώρο του campus. Πολλές φοιτητικές ΚΟΙΝΣΕΠ έχουν την έδρα τους εκεί. Μια ομάδα φοιτητών άνοιξε ένα μαγαζί για καθαρισμό ρούχων, πλύσιμο και σιδέρωμα. Άλλοι έκαναν μια μεταφορική εταιρεία για τις συχνές και πυκνές μετακομίσεις των συμφοιτητών τους. Αγόρασαν ένα ωραίο επαγγελματικό αμάξι με ένα πρόγραμμα του νέου ΕΣΠΑ για τον εκσυγχρονισμό επιχειρήσεων και εξυπηρετούν κόσμο σε όλη την πόλη. Οι φοιτητές τους προτιμούν. Παρακάτω, έχουμε καταστήματα εστίασης με καλό φαί, ωραίους μεζέδες και καφέ. Φωτοτυπίες, ταχυδρομικές υπηρεσίες, φροντιστήρια, σινεμά, συμβουλευτικές υπηρεσίες, ψυχολόγοι και ότι μπορεί να φανταστεί κανείς – οι φοιτητικές ΚΟΙΝΣΕΠ μπορούν να τα κάνουν όλα. Βέβαια, αν το κράτος μας τολμά, το σωστό είναι να μπούμε και στα βαθιά. Όνειρό μου είναι να δω τις πρώτες κοινωνικές συνεταιριστικές τράπεζες και τους πρώτους κοινωνικούς πιστωτικούς συνεταιρισμούς, που να παρέχουν χαμηλότοκα δάνεια με μεγάλο ορίζοντα ωρίμανσης στα νέα παιδιά για να χρηματοδοτήσουν τη φοιτητική τους διαβίωση και τις σπουδές τους και να κάνουν το πρώτο επιχειρηματικό τους ξεκίνημα. Θέλουμε κοινωνικές επιχειρήσεις για να κάνουν αυτή τη δουλειά. Θέλουμε ορκωτούς λογιστές, για να μη φοβάται η κοινωνία πως πάλι κτίζουμε φούσκες που θα σκάσουν στα μούτρα μας. Θέλουμε την Τράπεζα της Ελλάδος να κάνει ειδικό τμήμα εποπτείας για τον κλάδο αυτό. Θέλουμε το πρώτο EUSEF να γίνει στην Ελλάδα με μαγιά που θα βάλει ο κρατικός προϋπολογισμός και έτσι να έχουμε την πρώτη Κοινωνική Τράπεζα που να χρηματοδοτεί την πανεπιστημιακή αριστεία. Τα θέλουμε όλα γιατί έτσι αξίζει στην πατρίδα μας και στους Έλληνες. Πρέπει να εμπιστευτούμε τα νέα παιδιά και να τους δώσουμε χώρο. Το πανεπιστήμιο θα πρέπει να είναι: Ο πιο δημόσιος Ο πιο προσβάσιμος Ο πιο ανοικτός Ο πιο φιλόξενος Ο πιο καινοτόμος από όλους τους χώρους που υπάρχουν στην κοινωνία. Ένα δυνατό στοίχημα Ένα Στρατηγικό Σχέδιο Δράσης για τους Κοινωνικούς Συνεταιρισμούς Φοιτητών θα έχει τεράστια οφέλη για όλους. Σα κοινωνικές επιχειρήσεις που θα είναι, θα έχουν όλα τα καλά που περιγράψαμε σύντομα παραπάνω. Όμως, εμείς τους θέλουμε αυτούς τους συνεταιρισμούς γιατί παράγουν και κλιμακώνουν την αξία στη γραμμή: ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ – ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Οι Φοιτητικές ΚΟΙΝΣΕΠ προσφέρονται για επιχειρηματική παιδεία – δίνουν την ευκαιρία στους φοιτητές να μπουν στη δουλειά και να κάνουν τη δική τους επιχείρηση. Προσφέρονται για επιχειρηματικό πειραματισμό. Αν πάει κάτι στραβά, μπορούμε να προβλέψουμε Ασφαλιστικό Πλάνο για τη δραστηριότητα αυτή, χρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ. Μαθαίνουν στους φοιτητές να σέβονται το δημόσιο χώρο γιατί σ αυτόν κτίζουν τα όνειρά τους. Οι Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί Φοιτητών θα αποδειχθούν πρωταθλητές στην τοπική αγορά γιατί τους τρέχουν νέα παιδιά με μόρφωση, ενέργεια, ετοιμότητα, διευρυμένα κοινωνικά δίκτυα και μεράκι. Θα έχουμε μικρά ερευνητικά θαύματα κάθε τρεις και λίγο – οι ερευνητικές συμπράξεις των Φοιτητικών ΚΟΙΝΣΕΠ με τα Ακαδημαϊκά Εργαστήρια και τους πανεπιστημιακούς οργανισμούς θα βοηθήσουν την έρευνα στην Ελλάδα και θα κρατήσουν το νέο κόσμο εδώ. Θα βελτιωθούν επίσης πολύ οι απορροφήσεις τον κονδυλίων για έρευνα και ανάπτυξη. Θα ζωντανέψει ο χώρος των ελληνικών πανεπιστημίων και θα ξανάρθει η ζωή στην πάλαι ποτέ μαύρη τρύπα του ελληνικού δημόσιου χώρου. Τα παιδιά ξέρουν πολύ καλύτερα από του άλλους, γιατί δε πρόλαβε να τα χαλάσει το σύστημα που έκτισαν οι γενιές που έχουν περάσει. Σας παρακαλώ να δείτε αυτό το άρθρο σα μια φωνή – ένα καμπανάκι που πρέπει να μας ξυπνήσει όλους. Τόσα χρόνια, δεν αγαπάγαμε τις καινοτομίες και τώρα ο ζουρλομανδύας του θεσμοποιημένου συντηρητισμού κοντεύει να μας πνίξει. Αν δε κρατήσουμε τα νέα παιδιά στην Ελλάδα, πίσω θα μείνουν μόνον οι ληστές και τα λαμόγια. Αν θέλουμε να διώξουμε τους ποντικούς που έκαναν περιουσίες διώχνοντας το φρέσκο αίμα στο εξωτερικό, η κοινωνική οικονομία μπορεί να κάνει δέκα φορές πιο αποτελεσματικά τη δουλειά που όλοι αναμένουμε με αγωνία να φέρουν εις πέρας τα ελληνικά δικαστήρια. Μετά τιμής Ιωάννης ΝΑΣΙΟΥΛΑΣ
© Copyright 2024 Paperzz
