ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010
ÉÊÏ ÉÄÑ
ÇÍ
Õ
Á
ÅË
Ì
Ë
Τ Ε Υ Χ Ο Σ 4 6 / 8ο έτος έκδοσης
ÑÏ
ËÏÃÉÁÓ &
ÄÉ
Á
Δ Ι
&
Α Τ Ρ Ο
ΚΩΔΙΚΟΣ 6899
Í
ÔÑ
ÑÅ
ÏÖ
ÇÓ
ÃÁ Ó Ô
ÔÅ
Φ Η
Οικονομική κρίση
& διατροφή
Τροφές που
χαρίζουν
ενέργεια
Λιπώδες Ήπαρ
στα παιδιά
Περιπατητικότητα
Άρθρο
σύνταξης
Παρά τα όποια προβλήματα και δυσκολίες της καθημερινότητας, τα χρόνια περνούν ταχύτατα για όλους μας. Έτσι,
μετά από μία τετραετή διαδρομή, φθάσαμε αισίως στην έκδοση του τελευταίου τεύχους της «ΕΥΕΞΙΑΣ & ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ» από την παρούσα Συντακτική Επιτροπή. Παρά τις ιδιαιτερότητες και πρωτόγνωρες οικονομικές δυσκολίες της
τρέχουσας χρονιάς, που σηματοδοτήθηκε από τους ασφυκτικούς ελέγχους της τρόικας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όλα τα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής με τη στήριξη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Ιδρύματος Γαστρεντερολογίας & Διατροφής (ΕΛΙΓΑΣΤ) προσπαθήσαμε να διατηρήσουμε την έκταση και την ποιότητα των
περιεχομένων του περιοδικού αναλλοίωτα. Ελπίζουμε ότι τα καταφέραμε!
Στο παρόν τεύχος θα βρείτε πολλά και πιστεύω ενδιαφέροντα άρθρα. Το πιο επίκαιρο ίσως όλων είναι η συσχέτιση και επίδραση της οικονομικής κρίσης στη διατροφική συμπεριφορά μας, η οποία θα μπορούσε να είναι μία από τις
ελάχιστες θετικές επιδράσεις της τωρινής ζοφερής πραγματικότητας, όπως υποστηρίζει ο κ. Ζέρβας. Οι τροφές μπορεί
να είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τις ενεργειακές μας ανάγκες, όπως αναλύει η κα Αποστολοπούλου, ενώ πολλές από
τις επιδράσεις των τροφών επηρεάζονται από τα γονίδιά μας, όπως αποκαλύπτουν οι ραγδαίες εξελίξεις στον τομέα
της γενετικής, τις οποίες συνοπτικά σχολιάζει ο κ. Παπαμίκος. H «περιπατητικότητα» των γειτονιών, του κ. Αναστασιάδη, μας θυμίζει ότι χρειάζονται πολλά έργα και μέτρα ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες που ευνοούν το περπάτημα των κατοίκων και να γίνουν οι πόλεις μας πιο φιλικές για τον άνθρωπο αλλά και τη δημόσια υγεία.
Από τα αμιγώς ιατρικά θέματα, η κα Καραγκιόζογλου Λαμπούδη σχολιάζει μία οντότητα, το «λιπώδες ήπαρ», που είναι πολύ συχνή στους ενήλικες, αλλά δυστυχώς αρχίζει πλέον να εμφανίζεται αρκετά συχνά από την παιδική ηλικία λόγω της αύξησης της παιδικής παχυσαρκίας. Ο κ. Βιάζης ασχολείται με την «αλήθεια» και τα «ψέματα» σε ένα
επίσης πολύ συχνό πρόβλημα των ενηλίκων, τη γαστροοισοφαγγική παλινδρόμηση. Η κα Γραμματικάκη μας θυμίζει ότι πολλά χρόνια νοσήματα μπορεί να επηρεάσουν την ψυχική σφαίρα, εστιάζοντας στη σχέση της κατάθλιψης με
το σακχαρώδη διαβήτη. Τέλος, η κα Κατόγλου αναφέρεται στις τρέχουσες και μελλοντικές θεραπευτικές παρεμβάσεις στη χρόνια ηπατίτιδα C και ο κ. Βλαχογιαννάκος σε μία σοβαρή επιπλοκή των κιρρωτικών ασθενών, τη νεφρική δυσλειτουργία.
Κλείνοντας αυτό τον τετραετή κύκλο, θα ήθελα κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΛΙΓΑΣΤ για
την εμπιστοσύνη και την τιμή να μου αναθέσει τη Διεύθυνση Σύνταξης του περιοδικού. Νοιώθω, επίσης, πραγματικά την ανάγκη να ευχαριστήσω εκ βάθους καρδίας τους δύο Αναπληρωτές Διευθυντές Σύνταξης και όλα τα υπόλοιπα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής για την πολύτιμη βοήθειά τους, τους πολυάριθμους συγγραφείς των άρθρων των
24 τευχών μας, όλη την ομάδα της Εκδοτικής Επιμέλειας του περιοδικού και ιδιαίτερα την κα Παπαδοπούλου για την
παραγωγική συμβολή της στην καλλιτεχνική επιμέλεια, τη γραμματέα του γραφείου του ΕΛΙΓΑΣΤ κα Καρδαρά για τη
συνεχή και άμεση γραμματειακή υποστήριξή της, και βέβαια όλους εσάς, τους αναγνώστες μας, οι οποίοι με τις θετικές γνώμες και παραινέσεις σας αποτελούσατε το σημαντικότερο κίνητρο συνέχισης αυτής της προσπάθειας. Εύχομαι στη νέα Συντακτική Επιτροπή και το νέο Διευθυντή Σύνταξης, φίλο κ. Τριανταφύλλου, καλή δύναμη για συνέχιση
και βελτίωση του περιοδικού μας.
Πολλές ευχές για ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!
Γιώργος Παπαθεοδωρίδης
Διευθυντής Σύνταξης
Ευεξία & Διατροφή │
3
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010
Π
Ε
ΕΥΕΞΙΑ & ΔΙΑΤΡΟΦΗ Διμηνιαία Έκδοση του Ελληνικού Ιδρύματος Γαστρεντερολογίας & Διατροφής
Ρ
Ι
Ε
Χ
10
6
Ιδιοκτήτης:
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΑΣ & ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Εκδότης και υπεύθυνος παρά τω νόμω: Δ. Παπαπαναγιώτου, Δημοσιογράφος
Έδρα: Πατριάρχου Ιωακείμ 30, 106 75 Αθήνα
Τηλ. Fax.: 210 72 31 332,
e-mail: [email protected]
URL: www.eligast.gr
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Πρόεδρος: Δ. Παπαπαναγιώτου
Διευθυντής: Κ. Αρβανιτάκης
Γ. Γραμματέας: Δ. Γ. Καραμανώλης
Ταμίας: Χ. Τζάθας
Μέλη: Ι.Α. Καραγιάννης
Γ. Κητής
Σ.Δ. Λαδάς
Γ.Β. Παπαθεοδωρίδης
Α. Παπασπύρου
Γ. Πασπάτης
Ε.Β. Τσιάνος
Εκδοτική επιμέλεια: GlobalActivitiesKey
Υπεύθυνη Διαφήμισης:
Σοφία Καϊσάκη
Tηλ. 210 6844899
Fax. 210 6843099
e.mail: [email protected]
Σχεδιασμός & Παραγωγή: GlobalActivitiesKey
Kαλλιτεχνική διεύθυνση: Nικόλαος Aύγουστος Γκεσκέρ
Καλλιτεχνική επιμέλεια-DTP: Aλεξάνδρα Παπαδοπούλου
4
│ Ευεξία & Διατροφή
Μ
Ε
Ν
Α
Άρθρο Σύνταξης 3
Ευεξία: Τροφές που χαρίζουν ενέργεια
6
Παρόν & μέλλον στην αντιμετώπιση της Ηπατίτιδας C
10
Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση: Aλήθεια & ψέμα
12
Παιδί & Έφηβος: “Λιπώδες ήπαρ στα παιδιά”
16
Διατροφή: “ Κατάθλιψη & σακχαρώδης διαβήτης”
20
Μικρά & Νόστιμα
24
Περιβάλλον: “Περιπατητικότητα”
26
Κίρρωση και νεφρική δυσλειτουργία
32
Περί διαίτης: “Διατροφογενομική των λιπιδίων”
36
Ευεξία: “Οικονομική κρίση: Eυκαιρία να αλλάξουμε
διατροφική σύμπεριφορά;” 40
Επικοινωνούμε
42
Τα Νέα του Ιδρύματος
44
Τα Νέα του Ιδρύματος
46
46
20
τεύχος
12
Ο
Διευθυντής Σύνταξης: Γεώργιος Β. Παπαθεοδωρίδης, Γαστρεντερολόγος
Αναπληρωτές
Διευθυντές Σύνταξης:
Σπήλιος Μανωλακόπουλος, Γαστρεντερολόγος
Ιωάννης Βλαχογιαννάκος, Γαστρεντερολόγος
Συντακτική Επιτροπή:
ΕπιμέλειαΔιόρθωση κειμένων:
Ηλίας Κάνταρος, Γεωπόνος
(Περιβάλλον)
Παναγιώτα Καφρίτσα, Παιδίατρος - Παιδογαστρεντερολόγος
(Παιδί & Έφηβος)
Ιωάννης Μανιός, Εργοφυσιολόγος - Διατροφολόγος
(Διατροφή)
Βασίλειος Παπαμίκος, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
(Περί Διαίτης)
Παρασκευάς Παπαχρήστος, Διαιτολόγος Διατροφολόγος
(Ευεξία)
Χρήστος Τριάντος, Γαστρεντερολόγος
(Επικοινωνούμε)
Εμμανουήλ Τσόχατζης, Παθολόγος
(Μικρά & Nόστιμα)
Δημόσιες Σχέσεις:
Γεράσιμος Μάντζαρης, Γαστρεντερολόγος
Εύα Καραμανώλη
Το περιεχόμενο του κάθε άρθρου εκφράζει την άποψη του συγγραφέα του,
η οποία δεν είναι υποχρεωτικά αποδεκτή από τη Συντακτική Επιτροπή.
ÉÊÏ ÉÄÑ
ÇÍ
Õ
Á
ÅË
Ì
Ë
Í
ÔÑ
ÑÅ
ÏÖ
ÇÓ
ÃÁ Ó Ô
ÔÅ
ÑÏ
ËÏÃÉÁÓ &
ÄÉ
Á
Το Διοικητικό Συμβούλιο σας εύχεται
Καλά Χριστούγεννα
και Ευτυχισμένος ο Καινούργιος Χρόνος
Ευεξία
Τροφές που μας χαρίζουν ενέργεια
Ενεργειακά ποτά και μπάρες,
συμπληρώματα διατροφής, βότανα
Η αναπνοή, η λειτουργία της καρδιάς μας, η διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος και άλλες βιοχημικές διεργασίες που
εκτελούνται στο σώμα μας χρειάζονται ενέργεια
6
│ Ευεξία & Διατροφή
Κωνσταντίνα Αποστολοπούλου, Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Αθλητικός Διατροφολόγος
Η παραγωγή ενέργειας είναι πολύ σημαντική για τον ανθρώπινο οργανισμό γιατί χρειάζεται για τη διατήρηση
των λειτουργιών του σώματός μας. Η αναπνοή, η λειτουργία της καρδιάς μας, η διατήρηση της θερμοκρασίας
του σώματος και άλλες βιοχημικές διεργασίες που εκτελούνται στο σώμα μας χρειάζονται ενέργεια. Η παραγωγή ενέργειας βοηθάει να είμαστε φυσικά δραστήριοι, δηλαδή να μπορούν οι μύες μας να συσπώνται και να παράγουν έργο, επίσης συμβάλλει στην ισορροπημένη ανάπτυξη και ανάπλαση των ιστών μας.
Οι αθλητές που προπονούνται σκληρά και συχνά, πολλές φορές παραπονούνται ότι χάθηκε η δύναμή τους και
νιώθουν κόπωση. Κατά τη διάρκεια της άσκησης, οι μύες
αντλούν ενέργεια από τα αποθέματα του οργανισμού
(ηπατικό και μυϊκό γλυκογόνο) και την καταναλώνουν
παράγοντας -μεταξύ άλλων- θερμότητα. Έτσι, η ενέργεια
εξαντλείται και η θερμοκρασία του σώματος τείνει να αυξηθεί. Η χρήση προϊόντων, όπως τα ενεργειακά ποτά, οι
ενεργειακές μπάρες, τα συμπληρώματα διατροφής, αλλά
κάποια βότανα, είναι ιδιαίτερα ελκυστικά στους αθλούμενους.
Τα ενεργειακά ποτά (energy drinks) έχουν εισέλθει τα
τελευταία χρόνια στη διατροφική αλυσίδα κυρίως των
νέων, αθλητών και μη και η κατανάλωσή τους αυξάνεται
χρόνο με το χρόνο. Πρόκειται για ποτά που καταναλώνονται πριν, μετά ή και κατά τη διάρκεια της προπόνησης.
Τα περισσότερα ενεργειακά ποτά περιέχουν υδατάνθρακες και καφεΐνη ως κύρια συστατικά. Η περιεκτικότητά
τους σε υδατάνθρακες είναι 12% περίπου. Η προσθήκη
υδατανθράκων στα ενεργειακά ποτά παρέχει ενέργεια η
οποία είναι απαραίτητη εξαιτίας της μείωσης των αποθεμάτων του μυϊκού και ηπατικού γλυκογόνου, που συνεπάγεται η άσκηση. Μαζί με διάφορα αμινοξέα (ταυρίνη,
χολίνη) και την καφεΐνη (συνήθως περιέχουν 80 mg καφεΐνης στα 250 ml) που περιέχουν, προσδίδουν τονωτική
δράση. Η καφεΐνη διεγείρει το κεντρικό νευρικό σύστημα
και την καρδιά και θεωρείται τοξική σε δόσεις μεγαλύτερες των 2 γραμμαρίων, ενώ μπορεί να προκαλέσει καρδιακές και στομαχικές διαταραχές και νευρικότητα.
Επιστημονικές μελέτες έχουν αναδείξει ότι παράγοντες
όπως το είδος, η διάρκεια και η ένταση της άσκησης, η
περιεκτικότητα (%) των υδατανθράκων αλλά και το είδος
αυτών καθορίζουν την αναγκαιότητα αλλά και το κατά
πόσο θα υπάρξουν τα επιθυμητά αποτελέσματα στην
απόδοση έπειτα από την χρήση των ενεργειακών ποτών.
Τα ενεργειακά ποτά δεν πρέπει να καταναλωθούν μαζί με
αλκοόλ, γιατί προκαλούν έντονη αφυδάτωση που μπορεί
να οδηγήσει σε καρδιακά προβλήματα.
Τελευταίες μελέτες αναδεικνύουν ότι η πρόσληψη τροφής κατά την διάρκεια της άσκησης είναι αναγκαία, όταν
οι αγώνες ή η προπόνηση διαρκεί περισσότερο από μία
ώρα. Οι ενεργειακές μπάρες είναι μια ιδανική επιλογή
Η χρήση προϊόντων, όπως
τα ενεργειακά ποτά, οι
ενεργειακές μπάρες, τα
συμπληρώματα διατροφής,
αλλά κάποια βότανα, είναι
ιδιαίτερα ελκυστικά στους
αθλούμενους.
κατά την διάρκεια της άσκησης. Ξεκίνησαν για να καλύψουν κυρίως τις ανάγκες των ορειβατών και των πεζοπόρων που περνούσαν πολλές ώρες στα μονοπάτια των
βουνών. Ωστόσο, η ενεργειακή μπάρα δεν είναι σχεδιασμένη ώστε να αντικαταστήσει ένα κανονικό γεύμα, αλλά
για να το υποκαταστήσει όταν αυτό δεν είναι δυνατό. Οι
ενεργειακές μπάρες, οι οποίες παρέχουν, εκτός από σημαντικές ποσότητες ενέργειας με τη μορφή υδατανθράκων και πρωτεϊνών, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, δίνουν μια
επιπλέον ενέργεια και επιδρούν ευεργετικά στην απόδοση.
Συμπληρώματα
Παρότι η υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή είναι η καταλληλότερη για την διασφάλιση καλής υγείας και αθλητικής απόδοσης, στην αγορά υπάρχουν και πολυάριθμα
συμπληρώματα διατροφής. Συμπληρώματα διατροφής εννοούμε τα προϊόντα που περιέχουν συμπυκνωμένα ένα ή περισσότερα θρεπτικά συστατικά, ο προορισμός των οποίων είναι να συμπληρώνουν το ημερήσιο
διαιτολόγιο του ανθρώπου, όταν η διατροφή του δεν είναι ισορροπημένη.
Τα συμπληρώματα διατροφής είναι απαραίτητα μόνο αν
η διατροφή του ασκούμενου δεν καλύπτει τις απαιτήσεις
του σε θρεπτικά συστατικά και όχι για να αντικαταστήσουν κανονικά γεύματα. Από την άλλη, η ένταση και η συχνότητα της άσκησης μπορεί να αυξήσει τις απαιτήσεις
σε σίδηρο, μαγνήσιο και βιταμίνες. Αν, λοιπόν, η διατροφή δεν είναι επαρκής, τότε κρίνεται απαραίτητη η χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Ποσότητες βιταμινών που υπερβαίνουν κατά πολύ τις προτεινόμενες τιμές μπορεί να αποβούν τοξικές και ίσως να
αλλάζουν την λειτουργία άλλων μικροθρεπτικών συστατικών.
Ευεξία & Διατροφή │
7
Ευεξία
Υπάρχουν όμως και πολλές μη απαραίτητες ουσίες που
θεωρούνται συμπληρώματα διατροφής και προωθούνται στους αθλητές ως εργογόνες ουσίες, που αναφέρονται ως μαγικά προϊόντα και «υπόσχονται» εντυπωσιακά
αποτελέσματα.
Βότανα
Από αρχαιοτάτων χρόνων τα βότανα αποτελούσαν βασικό συστατικό της διατροφής των ανθρώπων. Εκτός από
το εξαίσιο άρωμά τους και την ωραία γεύση που δίνουν
στα φαγητά και τις σαλάτες μας, ξεχωρίζουν για τις ιδιότητές τους ως προς διάφορες παραμέτρους υγείας. Η
χρήση βοτάνων έχει σημαντικό ρόλο στην τόνωση του
οργανισμού και στη διατήρηση της υγείας.
Για παράδειγμα το ginseng δρα ενάντια στην κόπωση,
ενισχύοντας τον οργανισμό με ενέργεια και πνευματική
απόδοση. Καλό είναι να το αποφεύγετε όμως αν έχετε
υψηλή πίεση.
Από αρχαιοτάτων
χρόνων τα βότανα
αποτελούσαν
βασικό συστατικό
της διατροφής των
ανθρώπων
Η συνιστώμενη δόση είναι 100 mg μια ή δυο φορές ημερησίως, ενώ σε υψηλότερες δόσεις μπορεί να προκαλέσει αϋπνίες ή γαστρεντερικές διαταραχές.
Επίσης, η αλόη είναι κατάλληλο βότανο για την ενίσχυση της αντοχής του οργανισμού. Προτιμήστε αλόη με το
σχετικό σήμα πιστοποίησης από ελληνικούς ή ξένους φορείς πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων.
Το τσάι είναι ένα γνωστό διεγερτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος. Βοηθά την πνευματική και τη σωματική προσπάθεια, έχοντας ηπιότερη διεγερτική δράση από
τον καφέ, χάρη στην πιο αργή και σταδιακή απελευθέρωση της καφεΐνης.
Όλα τα ενεργειακά προϊόντα και διατροφικά συμπληρώματα, είτε αυξάνουν την παραγωγή έργου ή βελτιώνουν
την απόδοση, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται µε προσοχή και µόνο μετά από προσεκτική αξιολόγηση του προϊόντος, όσον αφορά στην ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα και τη νομιμότητα .
Γενικά, για την αθλητική διατροφή επικρατούν διάφορες
αντιλήψεις. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι οι αθλητές
δεν έχουν γνώση και συχνά αγνοούν τους απλούς κανόνες της υγιεινής διατροφής. Ο ρόλος του ειδικού θα πρέπει να είναι συμβουλευτικός και εκπαιδευτικός, ώστε οι
βάσεις της σωστής αθλητικής διατροφής να γίνουν συνείδηση για τον αθλητή και να τον βοηθήσουν να έχει καλή
υγεία αλλά και τη μέγιστη δυνατή απόδοση.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ενημερωθείτε και από την ιστοθέση του medΝutrition - www.mednutrition.gr
8
│ Ευεξία & Διατροφή
Άρθρο
Παρόν & μέλλον
στην αντιμετώπιση της
Ηπατίτιδας C
Οι πόνοι των αρθρώσεων είναι μια από τις πιο κοινές αλλά και πιο επίπονες παθήσεις
που αφορούν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ανεξαρτήτως ηλικίας
Tι είναι η ηπατίτιδα C;
Ποιες οι συνέπειες της;
Η ιός της ηπατίτιδας C (HCV) προκαλεί οξεία και χρόνια
ηπατίτιδα. Ο ιός μεταδίδεται με το αίμα και τα παράγωγά
του, ενώ η σεξουαλική μετάδοση είναι σπάνια. Η νόσος
είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη μεταξύ των ατόμων που κάνουν παρεντερική χρήση τοξικών ουσιών. Η χρόνια HCV
λοίμωξη αποτελεί ένα σοβαρό θέμα δημόσιας υγείας, καθώς εκτιμάται πως 180.000 άνθρωποι έχουν μολυνθεί παγκοσμίως. Η χρόνια HCV λοίμωξη μπορεί να εξελιχθεί σε
κίρρωση του ήπατος που με τη σειρά της οδηγεί μετα
από μερικά έτη σε ηπατική ανεπάρκεια και ηπατοκυτταρικό καρκίνο. Η χρόνια ηπατίτιδα C αποτελεί προς το παρόν τη συχνότερη ένδειξη μεταμόσχευσης ήπατος στις
Η.Π.Α., ενώ υπολογίζεται ότι η θνητότητα η σχετιζόμενη
με τη χρόνια HCV λοίμωξη θα συνεχίσει να αυξάνεται τις
10
│ Ευεξία & Διατροφή
επόμενες δύο δεκαετίες. Για τους λόγους αυτούς κρίνεται
απαραίτητη η αποτελεσματική αντιμετώπιση της χρόνιας
HCV λοίμωξης προκειμένου να προληφθούν οι σοβαρές
απώτερες επιπλοκές της.
Ποια είναι η τρέχουσα θεραπεία
για την χρόνια ηπατίτιδα C;
Επί του παρόντος η καθιερωμένη θεραπεία της χρόνιας
HCV λοίμωξης είναι ο συνδυασμός πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης άλφα-2a ή άλφα-2b και ριμπαβιρίνης. Η επίτευξη μακροχρόνιας ιολογικής ανταπόκρισης (sustained
virological response – SVR), δηλαδή μη ανιχνεύσιμου
RNA του ιού (HCV RNA) με ευαίσθητη μέθοδο στον ορό
των ασθενών 24 εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της
θεραπείας, θεωρείται ότι ισοδυναμεί με. εκρίζωση του
Κατόγλου Αθηνά, Ειδικευόμενη Παθολόγος
Η χρόνια HCV λοίμωξη αποτελεί ένα σοβαρό θέμα
δημόσιας υγείας, καθώς εκτιμάται πως 180.000
άνθρωποι έχουν μολυνθεί παγκοσμίως
HCV. Η ανταπόκριση στη θεραπεία και η πιθανότητα επίτευξης μακροχρόνιας ιολογικής ανταπόκρισης εκτιμάται
με προσδιορισμό των επιπέδων του HCV RNA κατά τη διάρκεια, στο τέλος και μετά το τέλος της θεραπείας. Η διάρκεια της θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με τον γονότυπο του ιού. Οι γονότυποι 1 και 4 είναι περισσότερο ανθεκτικοί στη θεραπεία και για το λόγο αυτό οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν θεραπεία για 48 εβδομάδες, εκτός αν
έχουν σχετικά χαμηλά επίπεδα HCV RNA ορού προ θεραπείας και καταφέρουν να έχουν μη ανιχνεύσιμο HCV RNA
στις πρώτες 4 εβδoμάδες της θεραπείας, οπότε μπορούν
να λάβουν βραχύτερο θεραπευτικό σχήμα (24 εβδομάδες). Οι γονότυποι 2 και 3 έχουν καλύτερη ανταπόκριση
στη θεραπεία και οι ασθενείς λαμβάνουν αγωγή για 24
εβδομάδες. Βραχύτερα θεραπευτικά σχήματα (16 εβδομάδες) μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε ασθενείς με γονότυπο 2 ή 3 οι οποίοι θα πρέπει να έχουν χαμηλά επίπεδα HCV RNA προ θεραπείας και να επιτύχουν μη ανιχνεύσιμο HCV RNA στις πρώτες 4 εβδoμάδες της θεραπείας.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της τρέχουσας θεραπείας της
χρόνιας HCV λοίμωξης είναι συχνές και ενίοτε σοβαρές,
οδηγώντας σε διακοπή της θεραπείας 10-14% των ασθενών. Οι κυριότερες ανεπιθύμητες ενέργειες της ιντερφερόνης είναι η γριππώδης συνδρομή, οι ψυχιατρικές διαταραχές, η καταστολή του μυελού με λευκοπενία, αναιμία και θρομβοπενία, καθώς και η ανάδυση ή έξαρση αυτοάνοσων νοσημάτων. Η κυριότερη ανεπιθύμητη ενέργεια της ριμπαβιρίνης είναι η αιμόλυση, ενώ η τερατογόνος της δράση επιβάλλει τη χρήση επαρκών αντισυλληπτικών μέτρων στα άτομα αναπαραγωγικής ηλικίας κατά
τη διάρκεια ως και 6 μήνες μετά το πέρας της θεραπείας.
Τα ποσοστά επιτυχίας της καθιερωμένης θεραπείας κυμαίνονται από 40-50% για το γονότυπο 1 ως 80% για τους
γονότυπους 2 και 3, ενώ είναι ακόμη χαμηλότερα μεταξύ
των μαύρων ασθενών.
Ποιες οι ελπίδες για το μέλλον;
Τα ποσοστά αυτά σε συνδυασμό με τις ανεπιθύμητες ενέργειες και το υψηλό κόστος της θεραπείας οδη-
e-mail: [email protected]
γούν στην αναζήτηση νέων θεραπευτικών παραγόντων.
Η έρευνα στο πεδίο αυτό εστιάζει στην εξέλιξη ειδικά
στοχευμένης αντιικής θεραπείας (specifically targeted
antiviral therapy for HCV: STAT-C), δηλαδή σε παράγοντες που παρεμβαίνουν άμεσα στα διάφορα στάδια αναπαραγωγής του ιού. Μεταξύ των παραγόντων αυτών συγκαταλέγονται οι αναστολείς πρωτεάσης, οι αναστολείς
πολυμεράσης, καθώς και πολλές ουσίες με ασαφή μηχανισμό δράσης όπως η νιτροζαμίνη, οι αναστολείς κυκλοφυλίνης και οι αναστολείς α-γλυκοσιδάσης.
Προς το παρόν, από τα φάρμακα αυτά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αναστολείς πρωτεάσης που
βρίσκονται στα πιο προχωρημένα στάδια κλινικών μελετών και αναμένεται να διατεθούν στην κυκλοφορία
στο άμεσο μέλλον. Ο μηχανισμός δράσης τους βασίζεται στην αναστολή ενζύμων (πρωτεασών) απαραίτητων
για τη διάσπαση της πολυπρωτεΐνης του ιού στις επιμέρους πρωτεΐνες που αποτελούν τα δομικά στοιχεία του
ιού, αναστέλλοντας έτσι την ιική αναπαραγωγή. Κυριότεροι αντιπρόσωποι αυτών των φαρμάκων είναι οι αναστολείς της πρωτεάσης της σερίνης telaprevir και bocebrevir.
Πρόσφατα έχουν δημοσιευθεί μεγάλες κλινικές μελέτες
και για τα δύο αυτά φάρμακα που αποδεικνύουν πως η
προσθήκη τους στο θεραπευτικό σχήμα με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη και ριμπαβιρίνη αυξάνει τα ποσοστά
ανταπόκρισης στο 75% περίπου για τους ασθενείς με λοίμωξη από το γονότυπο 1. Τα ικανοποιητικά αυτά αποτελέσματα παρατηρήθηκαν ακόμη και σε μελέτη ασθενών
στους οποίους η καθιερωμένη θεραπεία είχε αποτύχει
την πρώτη φορά και έλαβαν εκ νέου αγωγή με προσθήκη του telaprevir. Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι η ανταπόκριση μπορεί να επιτευχθεί σε βραχύτερο διάστημα. Βασικό μειονέκτημα είναι η ανάπτυξη αντοχής και ο αριθμός των ανεπιθύμητων ενεργειών που παρατηρήθηκαν.
Συμπερασματικά βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμα
σημαντική πρόοδο στο τομέα της ηπατολογίας που αναμένεται να τροποποιήσει σημαντικά την κλινική μας πρακτική τα επόμενα χρόνια.
Ευεξία & Διατροφή │
11
Άρθρο
Γαστροοισοφαγική
Παλινδρόμηση: Αλήθεια & Ψέμα
12
│ Ευεξία & Διατροφή
Νίκος Βιάζης, Γαστρεντερολόγος
Αλήθεια
● H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και οι καούρες δεν είναι το ίδιο πράγμα
Oι καούρες είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, όταν δηλαδή το όξινο περιεχόμενο του στομάχου ανεβαίνει από το στομάχι προς
τον οισοφάγο, και μπορεί να φθάσει ως το φάρυγγα. Mετά από ένα γεύμα, μπορεί όλοι να
παθαίνουμε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, πρόκειται όμως για «φυσιολογική» αντίδραση και διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα. Πρόβλημα δημιουργείται όταν το γαστρικό
περιεχόμενο παραμένει για πολλή ώρα στον οισοφάγο και προκαλεί καούρες (περιγράφονται ως αίσθημα καύσου στο στήθος συνοδευόμενο από πόνο), ξινίλες και -κάποιες
φορές- δυσκολία στην κατάποση.
Ψέμα
● H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση οφείλεται σε ανατομική ιδιομορφία
Φυσιολογικά, κατά τη διαδικασία της κατάποσης, ο σφιγκτήρας του οισοφάγου (που βρίσκεται ανάμεσα στον οισοφάγο και το στομάχι) ανοίγει -επιτρέποντας στο φαγητό να
φθάσει στο στομάχι - και ξανακλείνει, για να το εμποδίσει να ξαναγυρίσει στον οισοφάγο.
H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση συμβαίνει όταν ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας χαλαρώνει και επιτρέπει στο περιεχόμενο του στομάχου να ξαναγυρίσει στον οισοφάγο. Αυτό συμβαίνει συχνά σε ασθενείς που έχουν διαφραγματοκήλη, μπορεί όμως να
συμβαίνει και σε ασθενείς με υπερβολική αύξηση του υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι
ή σε μειωμένη κινητικότητα ή σε διάταση του στομάχου.
Ψέμα
● H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση δεν είναι έντονη όταν ξαπλώνουμε
H οριζόντια θέση διευκολύνει την παλινδρόμηση του γαστρικού περιεχομένου στον οισοφάγο, γι’ αυτό και είναι καλύτερα να μην ξαπλώνουμε αν δεν έχουν περάσει περίπου
3 ώρες από το γεύμα. Όσοι υποφέρουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση νιώθουν
πιο δυσάρεστα όταν ξαπλώνουν στη δεξιά πλευρά και όταν είναι μπρούμυτα.
Αλήθεια
● H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση επηρεάζεται από το φαγητό μας
Tα λιπαρά φαγητά, όπως τα τηγανητά, οι σάλτσες, τα λιωμένα τυριά, οι σοκολάτες, αλλά
και το φύλλο για πίτες, οι όξινοι χυμοί και τα αλκοολούχα ποτά θεωρούνται επιβαρυντικοί παράγοντες για τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, καθώς βοηθούν στη χαλάρωση του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα. Χαλαρωτική επίδραση στο σφιγκτήρα έχει
και το κάπνισμα.
Mετά από ένα
γεύμα, μπορεί
όλοι να
παθαίνουμε
γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση,
πρόκειται όμως
για «φυσιολογική»
αντίδραση
και διαρκεί
ελάχιστα
δευτερόλεπτα
Ψέμα
● H παλινδρόμηση είναι παθολογική και στα βρέφη
Tα βρέφη παρουσιάζουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (είναι οι μικρές γουλιές που
βγάζουν μετά το γεύμα), αλλά δεν πρόκειται για παθολογική κατάσταση. H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση σε αυτή την περίπτωση οφείλεται στην ανώριμη ακόμα «συμπεριφορά» του στομάχου και του οισοφάγου. Mε την πάροδο του χρόνου η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση εξαφανίζεται (συνήθως μετά την ηλικία των 18 μηνών).
e-mail: [email protected]
Ευεξία & Διατροφή │
13
Ψέμα
● Η θεραπεία δεν είναι απαραίτητη
H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση δεν ανήκει στις καταστάσεις που καλύτερα να τις
συνηθίζουμε, και αυτό γιατί μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρότερες επιπλοκές. Μπορεί να
προκαλέσει οισοφαγίτιδα, στενώσεις στον οισοφάγο, αλλά και ανάπτυξη μεταπλαστικού
επιθηλίου στον οισοφάγο (οισοφάγος Barrett), κατάσταση η οποία θεωρείται προκαρκινική.
Aλήθεια
● Εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στους παχύσαρκους
H παχυσαρκία θεωρείται ένας από τους παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες να
εμφανισθεί γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Στους παχύσαρκους υπάρχει αυξημένη
πίεση στην κοιλιά, πράγμα που βοηθά το περιεχόμενο του στομάχου να ανεβαίνει προς
τον οισοφάγο. Επιπλέον, οι παχύσαρκοι τρώνε συνήθως και πολλά λιπαρά. H μεγάλη πίεση στην κοιλιά, σε συνδυασμό με τις ορμονικές διαταραχές, γίνεται αιτία εμφάνισης της
γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Tο πρόβλημα βέβαια είναι προσωρινό και παύει να υπάρχει μετά τον τοκετό.
Aλήθεια
● H μόνιμη θεραπεία της δεν επιτυγχάνεται πάντα
Tα θεραπευτικά στάδια για τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι τρία. Kαταρχήν,
επιδιώκεται αντιμετώπιση με διαιτητικές οδηγίες, δηλαδή αποφυγή λιπαρών τροφών,
όξινων χυμών και αλκοολούχων ποτών, μικρά και συχνά γεύματα (το τελευταίο γεύμα
τουλάχιστον 3 ώρες πριν τον ύπνο) και τέλος σωστή μάσηση, δηλαδή να μην τρώμε γρήγορα, αλλά αργά και μασώντας καλά το φαγητό μας. Στη συνέχεια μπορεί να συστήσουμε τη λήψη αλγινικών σκευασμάτων, τα οποία δεν είναι αντιόξινα, αλλά δρουν σχηματίζοντας ένα προστατευτικό φράγμα που επιπλέει στο στομαχικό περιεχόμενο και έτσι συγκρατεί τα οξέα στο στομάχι, εμποδίζοντας την παλινδρόμηση τους προς τον οισοφάγο.
Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνουν την γρήγορη και αποτελεσματική ανακούφιση από τα
κύρια συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ).
Διάφορες μελέτες έδειξαν ότι τα αλγινικά :
- Ανακουφίζουν από τον οπισθοστερνικό καύσο μέσα σε 5 λεπτά σε ποσοστό έως και
74% των ασθενών
- Ανακουφίζουν από τα συμπτώματα έως και 84% των ασθενών και διαρκούν για έως και
4 ώρες
Σε πολλούς ασθενείς όμως απαιτείται η χορήγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων που
μειώνουν την παραγωγή οξέος από το στομάχι (αναστολείς αντλίας πρωτονίων) ή φαρμάκων που αυξάνουν την κινητικότητα του στομάχου (προκινητικά), ώστε να γίνεται γρηγορότερα η πέψη. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η αγωγή αυτή χρειάζεται να είναι
μακροχρόνια, γι αυτό και εναλλακτικά μπορεί να προταθεί ενδοσκοπική ή χειρουργική
αντιμετώπιση, χωρίς όμως και αυτές να μπορούν να εγγυηθούν μόνιμα αποτελέσματα.
14
│ Ευεξία & Διατροφή
H παχυσαρκία
θεωρείται ένας
από τους
παράγοντες
που αυξάνουν τις
πιθανότητες να
εμφανισθεί
γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
Παιδί & Έφηβος
Λιπώδες Ηπαρ
στα
παιδιά
H παιδική παχυσαρκία αποτελεί την
πανδημία του 21ου αιώνα. Συνοδεύεται
από πoλλές επιπλοκές και σοβαρές γενικά
επιπτώσεις στην υγεία και την ποιότητα
ζωής των παιδιών
16
│ Ευεξία & Διατροφή
Καραγκιόζογλου- Λαμπούδη Θωμαή, Παιδογαστρεντερολόγος
Το φάσμα της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου
του ήπατος στα παιδιά περιλαμβάνει όλο το
φάσμα των σταδίων όπως απλή στεάτωση,
στεατοηπατίτιδα, ίνωση και είναι δυνατόν να
καταλήξει σε κίρρωση
Σοβαρή ηπατική φλεγμονή ως επιπλοκή της παιδικής παχυσαρκίας περιγράφηκε για πρώτη φορά το
1983 σε παιδιά 10-13 ετών και σήμερα αποτελεί μια
ολοένα συχνότερα αναγνωριζόμενη κατάσταση.
Το φάσμα της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του
ήπατος στα παιδιά περιλαμβάνει όλο το φάσμα των
σταδίων όπως απλή στεάτωση, στεατοηπατίτιδα,
ίνωση και είναι δυνατόν να καταλήξει σε κίρρωση.
Οι γνώσεις σχετικά με τη φυσική πορεία της νόσου
στα παιδιά δεν καθιστούν ακόμη σαφές αν η απλή
ηπατική στεάτωση εξελίσσεται σε στεατοηπατίτιδα στην πορεία του χρόνου ή αν αποτελεί καλοήθη οντότητα.
Η παθοφυσιολογική διαδικασία που εμπλέκεται στο
φαινόμενο είναι αρκετά σύνθετη και εμπεριέχει μεταβολική δυσλειτουργία στο επίπεδο του ηπατοκυττάρου. Παρατηρείται διαταραγμένη λειτουργία της
ινσουλίνης που οδηγεί σε διαταραχή του μεταβολισμού των λιπαρών οξέων με αποτέλεσμα την συσσώρευσή τους στο ηπατοκύτταρο. Ακολουθεί σε
δεύτερη φάση υπεροξείδωση του συσσωρευμένου
λίπους από ελεύθερες ρίζες με συνέπεια την καταστροφή μικροδομών του ηπατοκυττάρου, την ανάπτυξη φλεγμονώδους διήθησης και ίνωσης.
Η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα αναφέρεται στην
ύπαρξη αυξημένων ηπατικών ενζύμων, παθολογικής ηπατικής ιστολογίας και προϋποθέτει απουσία
άλλης ηπατικής νόσου, και κατάχρησης αλκοόλ.
Στην παιδιατρική αποτελεί κατ εξοχή διάγνωση εξ
αποκλεισμού, υπό την έννοια θα πρέπει να αποκλειστούν άλλες καταστάσεις που σχετίζονται με λιπώδη διήθηση (πιν).
e-mail: [email protected]
Ευεξία & Διατροφή │
17
Παιδί & Έφηβος
Πίνακας
Αιτια λιπώδους ήπατος στην παιδική ηλικία
1. Ηπατικά αίτια
Σχετιζόμενα με υπερβολικό βάρος (υπέρβαρα,
παχύσαρκα)
Μεταβολικά νοσήματα του ήπατος ( Ν.Wilson
, γαλακτοζαιμία, κληρονομική δυσανεξία στη
φρουκτόζη, γλυκογονιάσεις, σιαλίδωση, μαννοσίδωση, φουκοσίδωση, τυροσιναιμία, ανεπάρκεια
alpha1 antitrypsin, ομοκυστινουρία, αβηταλιποπρωτειναιμία, Ν.Wolman, Ν.Τangiers )
Σύνδρομα (Schwachman – Diamond , Bardet –
Biedel, Alstrom, Turner’s , Cohen, Prader – Willi,
Kabuki – Niikawa – Kuroki, Dofman – Chanarin,
λιποδυστροφίας, πολυκυστικών ωοθηκών)
Χρόνια ηπατίτιδα C
Αυτοάνοση ηπατίτιδα, σκληρυντική χολαγγειίτιδα κά.
2. Μη ηπατικά αίτια
Διατροφικά: παρατεταμένη πρωτεϊνοθερμιδική
υποθρεψία, νηστεία, ολική παρεντερική διατροφή, επέμβαση γαστρικής παράκαμψης, ταχεία
απώλεια βάρους
Λοιμώξεις: HIV
(γλυκοκορτικοστεροειδή, υπερβιτμίνωση – A,
methotrexate, L – asparginase, zidovidune,
amiodarone, didanosine, diltiazem), τοξίνες (αμανιτίνη)
Σακχαρώδης διαβήτης
Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, κυστική ίνωση, κοιλιοκάκη, κά
18
│ Ευεξία & Διατροφή
Για τη διαπίστωση της λιπώδους διήθησης, την προσπάθεια ποσοτικής αξιολόγησης, καθώς και την απεικονιστική παρακολούθηση των ευρημάτων χρησιμοποιούνται
διάφορες απεικονιστικές μέθοδοι και επί του παρόντος
καμία απεικονιστική μέθοδος δεν είναι σε θέση να διακρίνει μεταξύ απλής στεάτωσης και στεατοηπατίτιδας.
Το ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ αποτελεί χρήσιμο μέσο για την
αξιολόγηση διαλογής όσον αφορά την παρουσία αλλά
και την ποσοτικοποίηση του λίπους στο ήπαρ. Δεν φαίνεται, όμως, να υπάρχουν καλές συσχετίσεις με το βαθμό ίνωσης.
Η ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ πλεονεκτεί και, σύμφωνα με
πρόσφατες μελέτες σε παιδιά, προσφέρεται για την ποσοτική αξιολόγηση του κλάσματος λίπους στο ήπαρ
(hepatic fat fraction, HFF), χωρίς να παρεμβαίνουν υποκειμενικές διαφορές μεταξύ των διαφόρων εξεταστών.
Οι ηπατικές δοκιμασίες αποτελούν συμπληρωματικό
στοιχείο στην αξιολόγηση και συσχετίζονται θετικά τόσο
με τις ποσοτικές παραμέτρους του ηπατικού λίπους όσο
και με την παρουσία των επιπλοκών παχυσαρκίας.
Η ΒΙΟΨΙΑ ΗΠΑΤΟΣ αποτελεί την εξέταση αναφοράς για
την αξιολόγηση και την ταξινόμηση της βλάβης στα διάφορα στάδια που προαναφέρθηκαν. Πέραν τούτου, πρόσφατα δεδομένα υποστηρίζουν ότι στο παιδικό πληθυσμό παρατηρούνται δύο διαφορετικοί τύποι βλάβης: ο
τύπος 1 και ο τύπος 2. Ο τύπος 1 (17% σε παιδιατρικό πληθυσμό) είναι ο τύπος που η ιστολογική εικόνα προσομοιάζει με αυτή των ενηλίκων (μακροφυσαλλιδώδης στεάτωση και περικολποειδική ίνωση που φείδεται των πυλαίων διαστημάτων,) ενώ ο τύπος 2 (51% σε παιδιατρικό πληθυσμό) -παιδιατρικός τύπος-εκτός από την έκδηλη μακροφυσαλλιδώδη στεάτωση που καταλαμβάνει το
σύνολο των ηπατοκυττάρων, περιλαμβάνει περιπυλαία
φλεγμονή και ίνωση. Μεταξύ των δύο τύπων υπάρχουν
σαφείς κλινικές και επιδημιολογικές διαφορές. Ο τύπος 2
αφορά κυρίως αγόρια, μικρότερη ηλικία, προέλευση από
μειονότητες και σοβαρότερη παχυσαρκία. Τα στοιχεία
αυτά δηλώνουν ότι είναι πιθανόν η στεατοηπατίτιδα στα
παιδιά να αποτελεί ιδιαίτερη οντότητα με ιδιαίτερη φυσική ιστορία, η οποία δεν έχει ακόμη καταγραφεί.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται για την ανάπτυξη πρωτοκόλλων
για εξετάσεις διαλογής στα παιδιά, κατά το δυνατόν μη
επεμβατικών και με μικρό κόστος. Τα πρωτόκολλα αυτά
συνδυάζουν πληροφορίες από το υπερηχογράφημα και
τις ηπατικές δοκιμασίες. Η συχνότητα λιπώδους ήπατος
σε παχύσαρκα παιδιά κυμαίνεται από 20-77% βασισμένη
μόνο στο υπερηχογράφημα, ενώ αυξημένες τρανσαμινάσες βρίσκονται σε ποσοστό 10-25%. Με βάση το συνδυασμό των 2 αυτών μεθόδων, ο επιπολασμός της νόσου
ανέρχεται σε 24%.
Βασισμένοι στο δεδομένο ότι υπάρχει μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ όλων των παραμέτρων που σχετίζονται
με το λιπώδες ήπαρ στα παιδιά και του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), υπάρχουν μελετητές που προτείνουν να
χρησιμεύει ο ΔΜΣ ως ο τρίτος δείκτης αξιολόγησης/πρόγνωσης μαζί με το υπερηχογράφημα και τις τρανσαμινάσες.
Άλλες έμμεσοι παράμετροι, όπως τα επίπεδα ΤΝF, μόνα
ή σε συνδυασμό με τα επίπεδα λεπτίνης, καθώς και τους
δείκτες απόπτωσης, βρίσκονται υπό αξιολόγηση για τη
σταδιοποίηση της κατάστασης στα παιδιά με απώτερο
στόχο να παρακάμπτεται η βιοψία ήπατος.
Στα πλαίσια της συσχέτισης με την παχυσαρκία και την
προσπάθεια κατανόησης των παθογενετικών μηχανισμών έχουν μελετηθεί και στα παιδιά οι γνωστοί από
τους ενήλικες συσχετισμοί με το σπλαγχνικό λίπος, την
αντίσταση στην ινσουλίνη την υπερτριγλυκεριδαιμία
και άλλα στοιχεία του μεταβολικού συνδρόμου, καθώς
και το σύνδρομο άπνοιας κατά τον ύπνο. Οι συσχετισμοί είναι ανάλογοι με αυτούς των ενηλίκων. Ωστόσο,
έμφαση έχει δοθεί στους συσχετισμούς με καταγωγή,
φύλο και ηλικία προκειμένου να γίνει κατανοητή η φυσική πορεία της νόσου. Υπάρχουν πολλά αδιευκρίνιστα
σημεία στη φυσική πορεία της νόσου, όπως πχ η συχνότητα της κίρρωσης σε έδαφος λιπώδους ήπατος στα
παιδιά (έχει διαπιστωθεί ανάλογη κατάσταση σε παιδιά
ηλικίας 10 ετών), ή η εξέλιξη της ιστολογικής εικόνας διαμέσου των ετών.
Τα στοιχεία αυτά
δηλώνουν ότι
είναι πιθανόν η
στεατοηπατίτιδα στα
παιδιά να αποτελεί
ιδιαίτερη οντότητα με
ιδιαίτερη φυσική ιστορία,
η οποία δεν έχει
ακόμη καταγραφεί
Η αντιμετώπιση βασίζεται στην υιοθέτηση θετικής συμπεριφοράς όσον αφορά τη διατροφή και τη φυσική
δραστηριότητα με στόχο την επαναφορά του ΔΜΣ στα
φυσιολογικά όρια για την ηλικία και την ομαλοποίηση
της μεταβολικής λειτουργίας που σχετίζεται με την ινσουλίνη. Δοκιμάζονται επίσης σχήματα που περιλαμβάνουν φάρμακα που προάγουν τηn αποκατάσταση
της ευαισθησίας στη ινσουλίνη (μετφορμίνη) και φάρμακα με αντιοξειδωτική δράση (βιταμίνη Ε).
Tο λιπώδες ήπαρ στα παιδιά αποτελεί ήδη τη συχνότερη μορφή χρόνιας νόσου του ήπατος, και η συχνότητά του θα συνεχίσει να ανέρχεται τα επόμενα χρόνια. Είναι λοιπόν δικαιολογημένο το ενδιαφέρον που υπάρχει
σχετικά με την κατανόηση, τον εντοπισμό της, την αντιμετώπιση και την παρακολούθησή της. Υπάρχουν σημαντικά κενά σε βασικούς τομείς ξεκινώντας από την
ορολογία και φτάνοντας ως την πρόγνωση.
Στην παιδιατρική όμως η προτεραιότητα δικαιολογημένα δίδεται στην πρόληψη. Ως προς αυτό βρισκόμαστε
σε πλεονεκτική θέση γιατί είναι γνωστό ότι η πρόληψη
του λιπώδους ήπατος στην παιδική ηλικία επιτυγχάνεται μέσω της πρόληψης της παιδικής παχυσαρκίας.
Ευεξία & Διατροφή │
19
Διατροφή
Κατάθλιψη &
Σακχαρώδης Διαβήτης
20
│ Ευεξία & Διατροφή
Εύα Γραμματικάκη, Διαιτολόγος-Διατροφολόγος Δημόσιας Υγείας
Το σώμα μας μετατρέπει την τροφή που καταναλώνουμε σε γλυκόζη. Φυσιολογικά, η γλυκόζη αυτή μπαίνει στα
κύτταρα του σώματός μας και χρησιμοποιείται ως ενέργεια με τη βοήθεια μιας ορμόνης που παράγεται στο πάγκρεας, της ινσουλίνης. Στην περίπτωση του διαβήτη, το
σώμα δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη ή δε μπορεί να τη
χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα
αντί να περνούν στα κύτταρα.
Ο σακχαρώδης διαβήτης έχει χρόνια πορεία και μπορεί
να προκαλέσει μια σειρά σοβαρών επιπλοκών όπως καρδιαγγειακή νόσο, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, βλάβες
του αμφιβληστροειδούς, βλάβες των νεύρων, στυτική
δυσλειτουργία κ.ά. Η πιθανότητα ανάπτυξης επιπλοκών
λόγω του σακχαρώδους διαβήτη μειώνεται όσο καλύτερα ρυθμίζονται οι τιμές του σακχάρου στο αίμα. Μια σειρά παραγόντων, όπως το κάπνισμα, τα αυξημένα επίπεδα
χοληστερόλης, η παχυσαρκία, η αρτηριακή υπέρταση και
η καθιστική ζωή, επιταχύνουν την ανάπτυξη επιπλοκών.
Αρκετές μελέτες τα τελευταία χρόνια φαίνεται να συνδέουν την παρουσία διαβήτη με την εμφάνιση κατάθλιψης. Η κατάθλιψη μπορεί να εμφανιστεί σε οποιονδήποτε. ωστόσο σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ερευνών,
τα άτομα με διαβήτη έχουν διπλάσιο κίνδυνο για εμφάνιση κατάθλιψης σε σχέση με άτομα που δεν έχουν διαβήτη. Παράλληλα, οι πιθανότητες να εμφανίσει κάποιος διαβητικός ασθενής κατάθλιψη αυξάνουν όσο χειρότερες είναι οι επιπλοκές του διαβήτη.
Οι συνδετικοί κρίκοι μεταξύ κατάθλιψης και διαβήτη είναι
ακόμα ασαφείς. Η κατάθλιψη μπορεί να εμφανιστεί λόγω
κάποιων στρεσογόνων καταστάσεων ταυτόχρονα όμως
μπορεί να είναι αποτέλεσμα των μεταβολικών επιδράσεων του διαβήτη στον εγκέφαλο. Σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα οι άνθρωποι με διαβήτη που έχουν ιστορικό κατάθλιψης είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν επιπλοκές
διαβήτη σε σχέση με διαβητικούς ασθενείς που δεν πάσχουν από κατάθλιψη.
Δεν αισθάνομαι καλά...
Έχω κατάθλιψη;
Όλοι οι άνθρωποι περιστασιακά αισθάνονται λυπημένοι
ή στενοχωρημένοι αλλά αυτή η κατάσταση είναι συνή-
Η κατάθλιψη μπορεί να
εμφανιστεί σε οποιονδήποτε.
ωστόσο σύμφωνα με τα
αποτελέσματα των ερευνών,
τα άτομα με διαβήτη
έχουν διπλάσιο κίνδυνο για
εμφάνιση κατάθλιψης σε
σχέση με άτομα που δεν
έχουν διαβήτη
θως μεταβατική και περνά σε μερικές μέρες. Όταν ένα
άτομο έχει καταθλιπτική διαταραχή τότε, αυτή εμποδίζει τη ροή της καθημερινότητάς του και τις φυσιολογικές λειτουργίες του. Η κατάθλιψη είναι μία σοβαρή ιατρική πάθηση που επηρεάζει τις σκέψεις, τα συναισθήματα
αλλά και την ικανότητα του ατόμου να λειτουργεί φυσιολογικά στην καθημερινότητά του. Παρά το γεγονός όμως
ότι οι υπάρχουσες θεραπείες μπορούν να ελαφρύνουν τα
συμπτώματα σε περίπου το 80% των περιπτώσεων που
αναζητά θεραπεία, λιγότερα από τα μισά άτομα με κατάθλιψη τελικά αναζητούν θεραπεία.
Τα συμπτώματα της κατάθλιψης εμπεριέχουν την ύπαρξη
της απογοήτευσης ή της απώλειας του αισθήματος της
ικανοποίησης, αλλά και μια σειρά από φυσικά, ψυχολογικά και συναισθηματικά συμπτώματα (βλέπε Πίνακα). Παράλληλα, μια συνήθης απασχόλησή τους μπορεί να είναι
η αναπόληση γεγονότων ή περιστατικών από το παρελθόν. Τα άτομα που υποφέρουν από κατάθλιψη σταδιακά
καταβάλλονται και γίνονται ανίκανα να αντεπεξέλθουν
σε καθημερινές λειτουργίες και δραστηριότητες. Μπορεί
να συνειδητοποιήσουν πως σταδιακά αρχίζουν να αποφεύγουν τη συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες.
Επίσης αναφέρουν σημαντικές δυσκολίες σε πολλά και
απλά καθημερινά πράγματα, που τελικά επηρεάζουν τομείς όπως η δουλειά, η οικογένεια και οι κοινωνικές συναναστροφές.
e-mail: [email protected]
Ευεξία & Διατροφή │
21
Διατροφή
Συχνά η κατάθλιψη
θεωρείται ως μία
συνοδή κατάσταση του
διαβήτη που οφείλεται
κυρίως στις καθημερινές
ψυχοκοινωνικές απαιτήσεις
τόσο του διαβήτη όσο και
της θεραπείας του
Πιθανά συμπτώματα κατάθλιψης
Ÿ Αλλαγή στην διάθεση για φαγητό (απώλεια ή αύξηση)
Ÿ Δυσκολία με τον ύπνο
Ÿ Μειωμένη ενεργητικότητα
Ÿ Δυσκολία στην αυτοσυγκέντρωση
Ÿ Αδυναμία να μείνουν προσηλωμένοι σε κάτι
Ÿ Αισθάνονται αβοήθητοι
Ÿ Αισθάνονται πως δεν είναι χρήσιμοι σε κάτι
Ÿ Έχουν αρνητικές σκέψεις
Ÿ Έχουν τάσεις αυτοκτονίας
Ÿ Είναι οξύθυμοι
Ÿ Ανησυχούν με όλα
Ÿ Είναι νευρικοί
Ÿ Έχουν αισθήματα ενοχής
Πώς ακριβώς συνδέεται η
κατάθλιψη με το σακχαρώδη
διαβήτη;
Σύμφωνα με πρόσφατες μετα-αναλύσεις, η κατάθλιψη
εμφανίζεται στα άτομα με διαβήτη δύο φορές περισσότερο από το γενικό πληθυσμό ενώ άτομα με κατάθλιψη
22
│ Ευεξία & Διατροφή
ή σημαντικά καταθλιπτικά συμπτώματα έχουν 37% μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη σε σχέση με τα
άτομα που είτε δεν έχουν κατάθλιψη ή έχουν ελαφρά καταθλιπτικά συμπτώματα.
Συχνά η κατάθλιψη θεωρείται ως μία συνοδή κατάσταση
του διαβήτη που οφείλεται κυρίως στις καθημερινές ψυχοκοινωνικές απαιτήσεις τόσο του διαβήτη όσο και της
θεραπείας του. Υπάρχουν όμως και ενδείξεις ότι η κατάθλιψη αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την
εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη. Μάλιστα επιδημιολογικά δεδομένα φαίνεται να στηρίζουν την παρατήρηση
του Άγγλου Thomas Willis το 1684 ότι η λύπη ή το πένθος μπορούσαν να προκαλέσουν διαβήτη. Οι δύο κυριότερες υποθέσεις ερμηνείας που αφορούν την συνύπαρξη καταθλιπτικών φαινόμενων και διαβήτη είναι: α) ότι
συνδέεται με βιοχημικές αλλαγές στον οργανισμό (κυρίως στον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης) και β) ότι συνδέεται με ψυχοκοινωνικές απαιτήσεις του διαβήτη ή χαμηλή συμμόρφωση στη θεραπεία. Ουσιαστικά, η συνύπαρξη των δύο παραπάνω υποθέσεων, στηρίζει την άποψη
ότι η σχέση διαβήτη και κατάθλιψης αποτελεί ένα φαύλο κύκλο, όπου η ύπαρξη του ενός νοσήματος επιδεινώνει την κατάσταση του άλλου, όπως φαίνεται και στο παρακάτω σχήμα.
Ο Οφαύλος
κύκλοςτηςτης
κατάθλιψης
καιδιαβήτη
του διαβήτη
(Joslin Center
Diabetes
Center
φαύλος κύκλος
κατάθλιψης
και του
(Joslin Diabetes
www.joslin.org)
www.joslin.org)
αντίδραση που ωστόσο ποικίλλει, εξαιτίας της μοναδικόΑναγνώριση της κατάθλιψης
τητας του κάθε ανθρώπου.
σε διαβητικούς
ασθενείς
Αναγνώριση της
κατάθλιψης σε διαβητικούς ασθενείς
Ωστόσο, αν αυτή η αντίδραση συνεχίζεται για διάστημα
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων το πρόβλημα της κααρκετών μηνών με την ίδια ένταση και βαρύτητα, τότε εντάθλιψηςΣτην
δεν αναγνωρίζεται,
εξαιτίας
της σύνδεσης
του
πλειοψηφία των
περιπτώσεων
το πρόβλημα
της κατάθλιψης
αναγνωρίζεται,
δέχεται
να αποτελεί δεν
καταθλιπτική
συμπτωματολογία. Τα
διαβήτη με ψυχοπιεστικές καταστάσεις που εκλύουν αιαισθήματα θλίψης
και η «κακή»
διάθεση που μπορεί κάεξαιτίας της σύνδεσης του διαβήτη με ψυχοπιεστικές
καταστάσεις
που εκλύουν
σθήματα άγχους, ματαίωσης και θλίψης και συχνά προποιος
άνθρωπος
να
βιώνει
από
καιρού
εις καιρό είναι κάτι
αισθήματα άγχους,
ματαίωσης
και
θλίψης
καλούν συναισθηματική
εξουθένωση.
Πολλές
φορές
δια- και συχνά προκαλούν συναισθηματική
διαφορετικό από την κατάθλιψη. Όταν η αρνητική συναιμορφώνεται
η μη ρεαλιστική
πεποίθηση
είναι φυσικό η μη ρεαλιστική πεποίθηση ότι είναι
εξουθένωση.
Πολλές
φορές ότι
διαμορφώνεται
σθητική κατάσταση επιμένει, απαιτείται η αναζήτηση βοη ύπαρξη του διαβήτη να δημιουργεί στενοχώρια. Έτσι
φυσικό η ύπαρξη του διαβήτη να δημιουργεί
στενοχώρια. Έτσι το άτομο που
το άτομο που υποφέρει από κατάθλιψη συνήθως σκέπτε- ήθειας από τον ειδικό. Η κατάθλιψη αποτελεί μια ιάσιμη
κατάσταση
και η κατάλληλη
βοήθεια
μπορεί να φέρει σύυποφέρει από
κατάθλιψη
συνήθως
σκέπτεται
«αισθάνομαι
κακόκεφος/η
επειδή
ται ότι «αισθάνομαι
κακόκεφος/η
επειδή
υπάρχει
ο δια- ότι
ντομα
ανακούφιση
και
να
διευρύνει
την
βήτης» και
περιμένει
ότι δεν μπορεί
να γίνει τίποτα
ου-μπορεί να γίνει τίποτα ουσιαστικό για τηνικανότητα επίλυυπάρχει
ο διαβήτης»
και περιμένει
ότι δεν
σιαστικό για την «κακή» ψυχική διάθεση έχοντας μερι- σης προβλημάτων του ατόμου ώστε να επιτευχθεί η απο«κακή» ψυχική διάθεση έχοντας μερικά από τα συμπτώματα της κατάθλιψης όπως
κά από τα συμπτώματα της κατάθλιψης όπως είναι άγ- τελεσματική αντιμετώπιση των δυσκολιών.
είναι απελπισία,
άγχος, οξυθυμία,
απελπισία,
θλίψη, απώλεια
καιοιευχαρίστησης,
χος, οξυθυμία,
θλίψη, απώλεια
ενδιαφέροντος
Είναιενδιαφέροντος
λοιπόν σημαντικό
διαβητικοί να παρακολουθούκαι ευχαρίστησης,
αίσθημα
παραίτησης,
αρνητικές
σκένται
από
εξειδικευμένους
επαγγελματίες υγείας που θα
αίσθημα παραίτησης, αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό, αυτοκαταστροφική
ψεις για τον εαυτό, αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, δι- αναγνωρίσουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης, θα διασυμπεριφορά, διαταραχές της όρεξης και του ύπνου, σωματικά ενοχλήματα που
αταραχές της όρεξης και του ύπνου, σωματικά ενοχλήμα- γνώσουν την πάθηση και θα προτείνουν την κατάλληκαταδυναστεύουν
ζωή
τα που καταδυναστεύουν
τητη
ζωή
του.του.
λη θεραπεία. Άλλωστε, η πρόληψη της εμφάνισης κατάΚατά την περίοδο της αρχικής προσαρμογής μετά τη δι- θλιψης σε διαβητικούς είναι ιδιαίτερης σημασίας, αν λάάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη, είναι αναμενόμενο βει κανείς υπόψη ότι τα άτομα που πάσχουν ταυτόχρονα
λόγω της έκθεσής του στην ψυχοπιεστική κατάσταση ένα από σακχαρώδη διαβήτη και κατάθλιψη έχουν υψηλότεάτομο να αισθάνεται θλίψη, αγωνία, φόβο, άγχος, θυμό, ρα κόστη ιατρικής περίθαλψης και νοσηλείας στην πρωενοχές, απογοήτευση, ή να βιώνει ένα «αίσθημα αβοήθη- τοβάθμια φροντίδα ενώ εμφανίζουν χαμηλότερη ποιότητου», ή έλλειψη ελπίδας. Αυτό αποτελεί μια φυσιολογική τα ζωής και μικρότερο προσδόκιμο επιβίωσης.
Ευεξία & Διατροφή │
23
Μικρά & Νόστιμα
Δίαιτες χαμηλές σε
υδατάνθρακες και θνησιμότητα
Οι δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες έχουν συσχετιστεί με ελάττωση του σωματικού
βάρους, ελαττωμένα επίπεδα χοληστερόλης και βελτίωση της αρτηριακής πίεσης. Εντόυτοις, δεν υπάρχουν δεδομένα για το αν οι παραπάνω συσχετίσεις μεταφράζονται σε βελτιωμένη επιβίωση. Σε μια έρευνα
που δημοσιεύτηκε στο Annals of Internal Medicine
(2010;153:289-98), μελετήθηκε η συσχέτιση της χαμηλής σε υδατάνθρακες δίατα με τη θνησιμότητα σε διάστημα παρακολούθησης 20-26 ετών. Στη μελέτη συμμετείχαν προοπτικά 85168 γυναίκες και 44548 άνδρες
χωρίς καρκίνο, καρδιαγγειακή νόσο ή διαβήτη κατά
την έναρξη της παρακολούθησης. Η περιεκτικότητα
της δίαιτας σε φυτικούς και ζωικούς υδατάνθρακες
υπολογίστηκε από λεπτομερή ερωτηματολόγια που
συμπλήρωναν οι συμμετέχοντες και αφορούσαν το είδος και την ποσότητα της τροφής. Κατά τη διάρκεια
της παρακολούθησης καταγράφηκαν 12555 θάνατοι
στις γυναίκες και 8678 στους άνδρες. Δίαιτα χαμηλή
σε ζωικούς υδατάνθρακες συσχετίστηκε με αυξημένη συνολική θνησιμότητα (HR 1.23, 95%CI 1.11-1.37),
καρδιαγγειακή θνησιμότητα (HR 1.14, 95%CI 1.011.29) και θνησιμότητα από καρκίνο (HR 1.28, 95%CI
1.02-1.60). Αντίθετα, δίαιτα χαμηλή σε φυτικούς υδατάνθρακες συσχετίστηκε με χαμηλότερη συνολική
θνησιμότητα (HR 0.80, 95%CI 0.75-0.85) και χαμηλότερη καρδιαγγειακή θνησιμότητα (HR 0.77, 95%CI 0.680.87). Συμπερασματικά, δίαιτες χαμηλές σε ζωικούς
υδατάνθρακες συσχετίστηκαν με υψηλότερη συνολική θνησιμότητα σε άνδρες και γυναίκες, ενώ δίαιτες
χαμηλές σε φυτικούς υδατάνθρακες συσχετίστηκαν
με χαμηλότερη συνολική και καρδιαγγειακή θνησιμότητα.
24
│ Ευεξία & Διατροφή
Επίπτωση υψηλών επιπέδων
λιπιδίων ορού σε νεαρούς
ενήλικες στη μετέπειτα
αθηρωμάτωση
Η δυσλιπιδαιμία αποτελεί έναν από τους πλέον αναγνωρίσιμους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου σε μεσήλικες και ηλικιωμένους,
αλλά οι συνέπειες της έκθεσης νεαρών ενηλίκων σε
υψηλά επίπεδα λιπιδίων δεν είναι ξεκάθαρες. Σε μια
προοπτική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Annals of
Internal Medicine (2010;153:137-46), παρακολουθήθηκαν προοπτικά 3258 ενήλικες ηλικίας 18-30 ετών
από 4 πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Στους συμμετέχοντες μετρήθηκαν LDL και HDL χοληστερόλη, τριγλυκερίδια και ασβέστωση στεφανιαίων. Η συνολική
έκθεση σε λιπίδια μεταξύ των ηλικιών 20 και 35 ετών
υπολογίστηκε με βάση συχνές διαδοχικές τιμές λιπιδίων ορού κατά τη διάρκεια της μελέτης. Η συνολική
έκθεση συσχετίστηκε με την ασβέστωση των στεφανιαίων σε ηλικία 45 ετών. Συνολικά 2824 συμμετέχοντες (87% του συνολικού αριθμού) είχαν δυσλιπιδαιμία στη νεαρή ενήλικο ζωή. Ο επιπολασμός της ασβέστωσης στεφανιαίων 20 χρόνια αργότερα ήταν 8%
στους συμμετέχοντες με φυσιολογικά επίπεδα λιπιδίων έναντι 44% σε αυτούς με LDL χοληστερόλη >160
mg/dl. Η συσχέτιση ήταν ανεξάρτητη από τη φυλή και
το φύλο, ενώ γινόταν ισχυρότερη όσο τα επίπεδα LDL
αυξάνονταν (OR για ασβέστωση στεφανιαίων 1.5 για
LDL 70-99, 2.4 για LDL 100-129, 3.3 για LDL 130-159 και
5.6 για LDL >160 mg/dl σε σύγκριση με όσους είχαν
αρχικά επίπεδα LDL <70 mg/dl). Τόσο η LDL όσο και η
HDL χοληστερόλη συσχετίστηκαν ανεξάρτητα με την
ασβέστωση των στεφανίαιων. Συμπερασματικά, αυξημένα επίπεδα LDL και HDL χοληστερόλης στη νεαρή
ενήλικο ζωή συσχετίζονται ανεξάρτητα με αθηρωμάτωση των στεαφανιαίων δυο δεκαετίες αργότερα.
Εμμανουήλ Τσόχατζης, Παθολόγος
Βουδεσονίδη σε ασθενείς
με ενεργό ηωσινοφιλική
οισοφαγίτιδα
Η ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα είναι χρόνια
φλεγμονώδης κατάσταση και αποτελεί το δεύτερο
συχνότερο αίτιο χρόνιας οισοφαγίτιδας και συχνό
αίτιο δυσφαγίας. Χαρακτηρίζεται από οισοφαγικά
συμπτώματα σε συνδυασμό με πυκνή διήθηση
από ηωσινόφιλα και είναι ανθεκτική στη θεραπεία
με αναστολείς αντλίας πρωτονίων. Μπορεί να
προσβάλλει όλες τις ηλικιακές ομάδες, με αύξηση
της επίπτωσης στις ηλικίες 20-50 έτη. Μέχρι σήμερα
δεν υπήρχαν ελεγχόμενες μελέτες με χρήση
κορτικοειδών για τη θεραπεία της ηωσινοφιλικής
οισοφαγίτιδας. Σε μια τυχαιοποιημένη, διπλή
τυφλή μελέτη με χρήση εικονικού φαρμάκου που
δημοσιεύτηκε στο Gastroenterology (2010;139:152637) εκτιμήθηκε η αποτελεσματικότητα τής από του
στόματος βουδεσονίδης (1 mg δις ημερησίως για
15 ημέρες) σε εφήβους και ενήλικες ασθενείς με
ενεργό ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα. Η ενεργότητα
της νόσου πρό και μετά θεραπείας εκτιμήθηκε
κλινικά, ενδοσκοπικά και ιστολογικά. Το πρωταρχικό
καταληκτικό σημείο ήταν η ελάττωση του μέσου
αριθμού ηωσινοφίλων στο οισοφαγικό επιθήλιο μετά
εκτίμηση με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Η 15ήμερη
θεραπεία με βουδεσονίδη ελάττωσε σημαντικά
τον αριθμό ηωσινοφίλων ανά οπτικό πεδίο στους
ασθενείς που έλαβαν βουδεσονίδη (από 68.2 σε 5.5,
P<0.001) ενώ η αντίστοιχη μεταβολή στην ομάδα
εικονικού φαρμάκου δεν ήταν στατιστικά σημαντική
(από 62.3 σε 56.5 ηωσινόφιλα/οπτικό πεδίο). Η
δυσφαγία επίσης βελτιώθηκε σημαντικά στην
ομάδα της βουδεσονίδης σε σχέση με το εικονικό
φάρμακο. Τα λευκωπά εξιδρώματα (ενδοσκοπικό
εύρημα) επίσης εξαφανίστηκαν στους ασθενείς
που έλαβαν βουδεσονίδη. Δεν παρατηρήθηκαν
σημαντικά ανεπιθύμητα συμβάματα σε καμία
από τις δύο ομάδες. Συμπερασματικά, 15ήμερη
θεραπεία με βουδεσονίδη σε ασθενείς με ενεργό
ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα είναι καλά ανεκτή
και αποτελεσματική στην επίτευξη κλινικής και
ιστολογικής ύφεσης.
TIPS σε ασθενείς με κίρρωση
και κιρσορραγία
Η αιμορραγία από κιρσούς του οισοφάγου αποτελεί
μια από τις σοβαρότερες επιπλοκές της κίρρωησς του
ήπατος με 20% θνητότητα στις 6 εβδομάδες από το
συμβάν. Οι ασθενείς με κίρρωση σταδίου Child-Pugh
C καθώς και αυτοί με στάδιο Β αλλά με εμμένουσα αιμορραγία κατά την ενδοσκόπηση έχουν πτωχή πρόγνωση, ακόμη κι αν υποβληθούν σε διασφαγιτιδική
πυλαιοσυστηματική παράκαμψη (TIPS). Σε μια τυχαιοποιημένη μελέη που δημοσιεύτηκε στο New England
Journal of Medicine (2010;362:2370-9), εκτιμήθηκε
η αποτελεσματικότητα της πρώιμης χρήσης TIPS σε
υψηλού κιδύνου κιρρωτικούς ασθενείς με κιρσορραγία. Συνολικά τυχαιοποιήθηκαν 63 ασθενείς τις πρώτες 24 ώρες της εισαγωγής τους με κιρσορραγία που
είχαν υποβληθεί σε ενδοσκόπηση και θεραπεία με
αγγειοδραστικά φάρμακα. Οι ασθενείς στη μια ομάδα υποβλήθηκαν σε TIPS μέσα στις πρώτες 72 ώρες
από την τυχαιοποίηση, ενώ στην άλλη ομάδα συνέχισαν τη θεραπεία με τα αγγειοδραστικά φάρμακα και
στη συνέχεια ξεκίνησαν β-αναστολείς την 3η-5η ημέρα και παράλληλα τέθηκαν σε πρόγραμμα ενδοσκοπικής απολίνωσης των κιρσών. Μετά από διάμεση παρακολούθηση 16 μηνών, επαναιμμοραγία ή αποτυχία
στον έλεγχο της αρχικής αιμορραγίας παρατηρήθηκε σε 14 ασθενείς στην ομάδα της φαρμακοθεραπείας και μόνο σε έναν ασθενή στην ομάδα του πρώιμου
TIPS. Η μονοετής επιβίωση ήταν 50% στην ομάδα της
φαρμακοθεραπείας και 86% στην ομάδα του πρώιμου
TIPS (P<0.001). Επτά ασθενείς από την ομάδα της φαρμακοθεραπείας υποβλήθηκαν όψιμα σε TIPS ως θεραπεία σωτηρίας αλλά 4 απεβίωσαν. Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στα σοβαρά ανεπιθυμητα συμβάματα
μεταξύ των δύο ομάδων. Συμπερασματικά, σε ασθενείς με κίρρωση και κιρσορραγία που είναι σε υψηλό
κίνδυνο αποτυχίας της συνήθους θεραπείας, η πρώιμη χρήση του TIPS συσχετίστηκε με στατιστικά σημαντικό έλεγχο της αιμορραγίας και βελτίωση της επιβίωσης.
e-mail: [email protected]
Ευεξία & Διατροφή │
25
Περιβάλλον
«Περιπατητικότητα»
& περιβάλλον της πόλης
Με την ευκαιρία της πρόσφατης (17 Νοεμβρίου 2010)
αναγόρευσης από την UNESCO της Μεσογειακής
Διατροφής σε «Άϋλη Πολιτιστική Κληρονομιά της
Ανθρωπότητας», θυμηθήκαμε τις διαφορές μας,
των σύγχρονων Μεσόγειων και Ελλήνων, από τους
προγόνους μας που την κληρονομιά τους προσπαθούμε
να εκτιμήσουμε και να καρπωθούμε.
26
│ Ευεξία & Διατροφή
Μιχάλης Αναστασιάδης, Γεωπόνος MSc
Σε αυτές τις χώρες μιλούν πια για την «περιπατητικότητα»
(Walkability) των γειτονιών, για το πόσο δηλαδή το σχέδιο
και οι συνθήκες που υπάρχουν σε κάθε περιοχή ενθαρρύνουν
το περπάτημα των κατοίκων
Μία από τις σημαντικές διαφορές με τους προγόνους μας, που
συνηγορεί στη διαφορά στο σωματικό βάρος μεταξύ εκείνων και
εμάς, είναι το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας. Οι πρόγονοί μας,
π.χ. οι Κρητικοί στις αρχές της δεκαετίας του ’70, οπότε θεμελιώθηκε η ιδέα της Κρητικής – Μεσογειακής διατροφής, ήταν άνθρωποι χειρονάκτες. Αγρότες ως επί το πλείστον, που δούλευαν με το
σώμα τους και περπατούσαν για να φτάσουν απ’ τα σπίτια τους
στα χωράφια. Η φυσική δραστηριότητά λόγω του τρόπου ζωής
τους, υπολογίζεται πως ισοδυναμούσε με καθημερινό περπάτημα 13-15 χιλιομέτρων.
Υπάρχει εδώ κάτι που είναι δύσκολο πια να θυμηθούμε και ίσως
οι νεώτεροι είναι δύσκολο να κατανοήσουν, αφού δεν το έχουν αισθανθεί ποτέ. Το γεγονός πως από τα βάθη της προϊστορίας έως
και πριν 40 χρόνια, η ιστορία του ανθρώπου είναι ιστορία όντων
που όταν θέλουν κάπου να πάνε, η μόνη επιλογή που έχουν, η
μόνη πραγματικότητα και αλήθεια, είναι ότι πάνε με τα πόδια. Τα
ζώα ιππασίας και έλξης ήταν εξαιρέσεις και σπάνια, προνόμιο των
ελάχιστων πολύ πλούσιων. Σήμερα, μπορεί κανείς να φανταστεί
όλες οι καθημερινές μετακινήσεις μας να γίνονται μόνο με τα πόδια; Μάλλον όχι. Ενώ το ακριβώς αντίθετο πολύ εύκολα το φανταζόμαστε: να περνούμε όλη μας τη μέρα καθιστοί.
Κι όμως, δεν μπορούμε απερίσκεπτα να διαχωρίσουμε το περπάτημα από την όλη εξελικτική μας πορεία ως είδος έως σήμερα. Η
φυσική δραστηριότητα, οι χειρονακτικές εργασίες, είναι κάτι αναγκαίο για τον άνθρωπο, γιατί έτσι φτιαχτήκαμε, έτσι μόνο μπορούμε να διατηρούμαστε υγιείς. Τα τελευταία χρόνια αρμόδιες αρχές
έχουν εκδώσει οδηγίες ή συστάσεις για το επιθυμητό επίπεδο φυσικής δραστηριότητας ώστε να διατηρούμαστε υγιείς. Ας δώσουμε ένα παράδειγμα, από την έκθεση των World Cancer Research
Fund / American Institute for Cancer Research για τις συνθήκες
ζωής (τρόφιμα, δίαιτα, φυσική δραστηριότητα) που βοηθούν
στην πρόληψη του καρκίνου.
Η φυσική
δραστηριότητα,
οι χειρονακτικές
εργασίες, είναι κάτι
αναγκαίο για τον
άνθρωπο, γιατί έτσι
φτιαχτήκαμε, έτσι
μόνο
μπορούμε να
διατηρούμαστε
υγιείς
Σύμφωνα με αυτήν την έκθεση, συνιστάται κατ’ αρχάς η καθημερινή τουλάχιστον 30 λεπτών, μέτριας έντασης φυσική δραστηριότητα, όπως π.χ. ένα ζωηρό περπάτημα (ή ποδηλασία, χορός, κολύμβηση). Και όσο η φυσική κατάσταση βελτιώνεται, συνιστάται
η αναπροσαρμογή του στόχου προς την καθημερινή και τουλάχιστον 60 λεπτών μέτριας έντασης φυσική δραστηριότητα, ή εναλ-
e-mail: [email protected]
Ευεξία & Διατροφή │
27
Περιβάλλον
λακτικά προς την καθημερινή και τουλάχιστον 30 λεπτών μεγάλης
έντασης φυσική δραστηριότητα όπως π.χ. το τρέξιμο (ή το τέννις
και το ποδόσφαιρο).
Όμως, το επίπεδο της καθημερινής φυσικής δραστηριότητας
(Physical Activity Level) εξαρτάται από το χρόνο που ασκούμε την
κάθε μία δραστηριότητα. Έτσι, για παράδειγμα, το ίδιο αποτέλεσμα
επιτυγχάνεται αν αντί για 30 λεπτά ζωηρού βαδίσματος, κάποιος
περπατήσει κανονικά για λίγο παραπάνω από μία ώρα. Διότι η PAL
υπολογίζεται ως το σύνολο της ημερήσιας ενεργειακής κατανάλωσης σε σχέση με το βασικό μεταβολικό ρυθμό.
Στο σύγχρονο τρόπο ζωής που διάγουμε οι περισσότεροι, είναι λογικό ότι προκειμένου να εκπληρώσουμε αυτές τις συστάσεις, σκεφτόμαστε κατ’ αρχήν πως χρειάζεται να οργανώσουμε το χρόνο
μας έτσι ώστε να αφιερώσουμε ένα κομμάτι της ημέρας για περπάτημα, τρέξιμο, γυμναστήριο, χορό ή κάτι άλλο. Όμως, για πολλούς
επιστήμονες ήταν αποκάλυψη η διαπίστωση ότι αν ενθαρρύνεται
ο κόσμος να περπατάει στην καθημερινότητά του χωρίς να το σχεδιάζει επί τούτου, μπορεί ίσως να επιτυγχάνεται κάλυψη της απαιτούμενης PAL και έτσι μείωση της παχυσαρκίας, δηλαδή ένα κορυφαίος στόχος δημόσιας υγείας.
Ειδικά στις ΗΠΑ, αλλά και σε κάποιες άλλες αγγλοσαξωνικές χώρες,
όπως η Σκωτία –λόγω του σχεδιασμού με βάση στόχους που εφαρμόζουν- το θέμα αυτό απασχολεί πια το κοινό καθώς και μία σειρά
επιστημόνων που ασχολούνται με τον αστικό σχεδιασμό (π.χ. και
γεωπόνους αρχιτέκτονες τοπίου), τη δημόσια υγεία (σωματική και
ψυχική), την πολιτική και την αυτοδιοίκηση.
Σε αυτές τις χώρες μιλούν πια για την «περιπατητικότητα»
(Walkability) των γειτονιών, για το πόσο δηλαδή το σχέδιο και οι
συνθήκες που υπάρχουν σε κάθε περιοχή ενθαρρύνουν το περπάτημα των κατοίκων. Και προσπαθούν να μετατρέψουν αυτήν την
αφηρημένη έννοια σε χρήσιμο εργαλείο που να συσχετίζεται άμεσα με τα επίπεδα παχυσαρκίας των κατοίκων. Γιατί διαπιστώνουν
ότι άνθρωποι που ζουν σε πιο «περιπατητικές» κοινότητες είναι περισσότερο φυσικά δραστήριοι και λιγότερο υπέρβαροι απ’ ότι οι
κάτοικοι λιγότερο περιπατητικών κοινοτήτων.
Η αρχική διαπίστωση ήταν η μεγάλη διαφορά των προαστίων
από το κέντρο της πόλης. Στα προάστια, κάθε προορισμός για τον
οποίο ξεκινάμε από το σπίτι μας, είναι πολύ μακριά για να πάμε
με τα πόδια. Αυτό ισχύει απολύτως για τις περιοχές που είναι αμιγώς κατοικίας και δεν έχουν εμπορικές ή άλλες δραστηριότητες και
χρήσεις γης. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι κάτοικοι τέτοιων προαστίων περνούν περισσότερο χρόνο στα αυτοκίνητα σε σχέση με αυτούς που κατοικούν στο κέντρο της πόλης. Όμως όπως διαπίστωσαν ερευνητές στις ΗΠΑ, κάθε επιπλέον ώρα ανά μέρα στο αυτοκίνητο αυξάνει την πιθανότητα παχυσαρκίας κατά 6%.
Εδώ υπάρχει ένα φαινομενικό παράδοξο της έννοιας της «περιπατητικότητας». Διότι η επιλογή της κατοικίας στα προάστια γίνεται συνήθως με την ιδέα ότι αυτά προσφέρουν καλύτερη ποιότητα
ζωής, ότι είναι πιο «υγιεινά». Και πράγματι, προσφέρουν συνήθως
καθαρότερη ατμόσφαιρα όσον αφορά ορισμένους αέριους ρύπους, καθώς και μεγαλύτερες ποσότητες αστικού πράσινου, αστικής φύσης, ωφέλιμων δηλαδή παραγόντων για την ψυχική μας
υγεία.
28
│ Ευεξία & Διατροφή
Όμως όπως διαπίστωσαν
ερευνητές στις ΗΠΑ,
κάθε επιπλέον ώρα ανά
μέρα στο αυτοκίνητο
αυξάνει την πιθανότητα
παχυσαρκίας κατά 6%.
Όμως, αν δεν είναι σχεδιασμένα να ενθαρρύνουν τη φυσική δραστηριότητα, φαίνεται πως μπορούν να συνεισφέρουν στην επιβάρυνση της δημόσιας υγείας (ενώ μπορεί να είναι πιο επιβαρυντικά
και στο περιβάλλον). Οι γειτονιές θεωρούνται προσανατολισμένες
στα αυτοκίνητα και την παχυσαρκία, όταν καθιστούν αδύνατη επιλογή ή εξαιρετικά δύσκολη πρόκληση, το περπάτημα, την ποδηλασία ή τη μετακίνηση με μέσα μαζικής μεταφοράς.
Από τις έρευνες που έχουν γίνει έως σήμερα, φαίνεται ότι ο σημαντικότερος παράγοντας σχεδιασμού του δομημένου περιβάλλοντος που ενθαρρύνει τη μεγαλύτερη περιπατητικότητα μιας γειτονιάς, είναι μάλλον η ποικιλία και ο αριθμός των δραστηριοτήτων
(όπως καταστήματα, σχολεία, υπηρεσίες, στάσεις διέλευσης μέσων
μαζικής μεταφοράς, κέντρα ψυχαγωγίας, άλση και πλατείες, κλπ)
που αναπτύσσονται σε μία ακτίνα 1 χιλιομέτρου γύρω από την κατοικία. Δεύτερος σημαντικότερος παράγοντας είναι μάλλον η ευκολία διασύνδεσης των προορισμών, δηλαδή το πόσο μεγάλα είναι
τα οικοδομικά τετράγωνα, πόσες διασταυρώσεις υπάρχουν, κλπ. Οι
άνθρωποι γενικά δεν θέλουν να περπατούν μακριά και απεχθάνονται τις έμμεσες διαδρομές. Γενικά, η απόσταση επηρεάζει την απόφασή μας αν θα πάμε με το αυτοκίνητο, με τα πόδια ή με ποδήλατο. Η απόσταση καθορίζει την προσβασιμότητα.
Συνολικά, οι γειτονιές μας χαρακτηρίζονται «προσανατολισμένες στους πεζούς» αν έχουν σχετικά υψηλές πυκνότητες ανάπτυξης (μεγαλύτερες από μία μονοκατοικία ανά στρέμμα), ένα μείγμα δραστηριοτήτων-χρήσεων, ένα δίκτυο δρόμων με υψηλή σύνδεση μεταξύ τους (όπου δηλαδή το μέγεθος των οικοδομικών τετραγώνων είναι μικρό), δρόμους σε ανθρώπινη κλίμακα και αισθητικές ποιότητες τέτοιες που κάνουν το περπάτημα και εφικτό και
ελκυστικό.
Αυτές οι γειτονιές έχουν λιγότερους υπέρβαρους κατοίκους, όπως
ανακαλύπτουν ερευνητές στις ΗΠΑ. Για παράδειγμα, σε μία έρευνα η σύγκριση γειτονιών που διαθέτουν μείγμα δραστηριοτήτωνχρήσεων με τις γειτονιές των προαστίων (μόνο κατοικίες), δείχνει
μία μείωση της πιθανότητας παχυσαρκίας στις πρώτες κατά 7%. Για
τους μεμονωμένους κατοίκους αυτό σημαίνει ότι η σχετική πιθανότητά τους να καταστούν παχύσαρκοι μειώνεται κατά 35%, ενώ ένας
μέσος λευκός άντρας κάτοικος μιας τέτοιας «περιπατητικής» γειτονιάς ζυγίζει περίπου 4,5 κιλά λιγότερο από κάποιον κάτοικο αμιγώς
οικιστικής γειτονιάς.
Οι γειτονιές
θεωρούνται
προσανατολισμένες
στα αυτοκίνητα και
την παχυσαρκία,
όταν καθιστούν
αδύνατη επιλογή ή
εξαιρετικά δύσκολη
πρόκληση, το
περπάτημα, την
ποδηλασία ή τη
μετακίνηση με μέσα
μαζικής μεταφοράς
Η θετική επίδραση των «περιπατητικών» γειτονιών στην παχυσαρκία είναι λογική και αναμενόμενη, επιβεβαιώνεται όμως και από τις
έρευνες. Π.χ. σε μία έρευνα υπολογίστηκε ότι κάθε χιλιόμετρο βαδίσματος ανά ημέρα συσχετίζεται με 4,8% μειωμένες πιθανότητες
παχυσαρκίας. Διαπιστώθηκε δε ότι όσοι χρησιμοποιούν μέσα μαζικής μεταφοράς από και προς το χώρο εργασίας τους, περπατούν
μόνο γι’ αυτό το λόγο 19 λεπτά την ημέρα. Και πως όσοι παίρνουν
τραίνο περπατούν 30% περισσότερα βήματα κάθε μέρα σε σχέση
με όσους πάνε στη δουλειά τους με το αυτοκίνητο.
Τα θετικά αποτελέσματα τέτοιου είδους γειτονιών, φιλικών στους
πεζούς και τους ανθρώπους, είναι πολλά και ποικίλα, πέραν της ενθάρρυνσης του περπατήματος. Για παράδειγμα, η ευχερής πρό-
Ευεξία & Διατροφή │
29
Περιβάλλον
σβαση σε χώρους όπου κάποιος μπορεί να γυμναστεί (μονοπάτια,
ανοικτοί δημόσιοι χώροι, κολυμβητήρια, γυμναστήρια) από μόνη
της συσχετίζεται θετικά με το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας
των ενηλίκων.
Από την άλλη, σύμφωνα με κάποιες έρευνες, επειδή οι γειτονιές
υψηλής περιπατητικότητας προσφέρουν μεγαλύτερη πιθανότητα
συνάντησης με γείτονες, οι κάτοικοί τους εμπλέκονται σε κοινωνικές δραστηριότητες πιο συχνά από αυτούς που ζουν σε γειτονιές
που εξαρτώνται από τα αυτοκίνητα. Ειδικά στους ηλικιωμένους, τα
θετικά αποτελέσματα στην υγεία αυτής της κοινωνικής αλληλεπίδρασης είναι καλά τεκμηριωμένα.
Το μείγμα χρήσεων-δραστηριοτήτων στις περιοχές που θεωρούνται μη-φιλικές στο περπάτημα, έχει και μία άλλη διάσταση μέσω
της οποίας πιθανόν να σχετίζεται με την παχυσαρκία. Σε περιοχές
που είναι χαμηλού βιοτικού επιπέδου μπορεί να σχετίζεται με την
ύπαρξη ενός ιδιαίτερα «τοξικού διατροφικά περιβάλλοντος» λόγω
της διαθεσιμότητας μόνο ταχυφαγείων και της έλλειψης πρόσβασης των κατοίκων σε μπακάλικα και σούπερ μάρκετ με φρέσκα
τρόφιμα.
Πάντως, η ανάλυση της περιπατητικότητας μόνο με βάσει τα στοιχεία του δομημένου περιβάλλοντος, δεν μας δείχνει τη συνολική
εικόνα για τη βέλτιστη γειτονιά. Η ύπαρξη ορισμένων ποιοτικών
φυσικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών φαίνεται πως είναι απαραίτητη για να γίνει κάποια διαδρομή ελκυστική για να περπατιέται. Σύμφωνα με μία έρευνα, τα πιο «περιπατητικά» τμήματα διαδρομών είχαν μεγαλύτερη κίνηση, ποικιλία χρήσεων γης, ανέσεις
για τους πεζούς (π.χ. παγκάκια), ευχάριστη αισθητική, φυσικά στοιχεία και περιβαλλοντική – οδική - κοινωνική ασφάλεια. Ανασφάλεια
προκαλεί κάθε ένδειξη έλλειψης πολιτισμού όπως τσακωμοί, αδέσποτα σκυλιά, απουσία ανθρώπων, σκουπίδια, μειωμένη ορατότητα και δυνατότητα επίβλεψης του χώρου, κλπ.
Κι από την άλλη, εφόσον υπάρχει ασφάλεια, το περπάτημα σε πράσινο περιβάλλον σχετίζεται με πιο θετική διάθεση και χαμηλότερη
αρτηριακή πίεση απ’ ότι αυτό σε αστικό-δομημένο περιβάλλον. Γενικά, οι ανοιχτοί πράσινοι χώροι αναδεικνύονται ως πολύ σημαντικοί και από την προβληματική της «περιπατητικότητας». Έχει διαπιστωθεί φερειπείν πως όσοι μένουν λιγότερο από 10 λεπτά με τα
πόδια από κάποιον ανοικτό δημόσιο χώρο έχουν διπλάσια πιθανότητα (σε σχέση με τους πιο απομακρυσμένους) να επιτυγχάνουν τα
συνιστώμενα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας. Και ακόμα έχουν
τη διπλάσια πιθανότητα να είναι ικανοποιημένοι από τη ζωή τους!
Στις δικές μας πόλεις χρειάζεται να γίνουν αρκετά ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη περιπατητικότητα. Αξίζει όμως να θυμόμαστε πως, το πόσο μπορούμε να περπατάμε στην πόλη μας δεν είναι
απλώς «καπρίτσιο» κάποιων ονειροπόλων ποδηλατών ή περιπατητών, αλλά ένα θέμα δημόσιας υγείας και ενδιαφέροντος.
30
│ Ευεξία & Διατροφή
Η θετική
επίδραση των
«περιπατητικών»
γειτονιών στην
παχυσαρκία
είναι λογική και
αναμενόμενη,
επιβεβαιώνεται
όμως και από τις
έρευνες.
Άρθρο
Οι ασθενείς με μη
αντιρροπουμένη
κίρρωση μπορεί να
παρουσιάσουν οξεία
επιβάρυνση της
νεφρικής λειτουργίας,
γεγονός που
επιβαρύνει σημαντικά
την πρόγνωση
Νεφρική δυσλειτουργία
σε ασθενείς με
Κίρρωση του Ήπατος
Εισαγωγή
Οι ασθενείς με μη αντιρροπουμένη κίρρωση μπορεί να παρουσιάσουν οξεία επιβάρυνση της νεφρικής λειτουργίας, γεγονός που επιβαρύνει σημαντικά την πρόγνωση. Ενδεικτικό της σημασίας που έχει η νεφρική λειτουργία
στην έκβαση των ασθενών αυτών αποτελεί το γεγονός ότι η κρεατινίνη χρησιμοποιείται μαζί με άλλες παραμέτρους για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος θανάτου ασθενών με κίρρωση τελικού σταδίου που βρίσκονται σε λίστα μεταμόσχευσης. Άλλωστε έχει βρεθεί ότι οι ασθενείς με νεφρική επιβάρυνση έχουν μικρότερη επιβίωση μετά τη
μεταμόσχευση ήπατος. Ως εκ τούτου, η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της νεφρικής δυσλειτουργίας σε
ασθενείς με κίρρωση του ήπατος είναι εξαιρετικής σημασίας.
32
│ Ευεξία & Διατροφή
Ιωάννης Βλαχογιαννάκος, Γαστρεντερολόγος
Οι κιρρωτικοί ασθενείς παρουσιάζουν σπλαγχνική
και συστηματική αγγειοδιαστολή οφειλόμενη κυρίως
στην υπερπαραγωγή οξειδίου του αζώτου
Ποιά είναι τα αίτια της
νεφρικής ανεπάρκειας
στην κίρρωση;
Πως δημιουργείται
η προνεφρική βλάβη
στην κίρρωση;
Υπάρχουν τρεις τύποι νεφρικής βλάβης: 1) Προνεφρική αζωθαιμία, ως αποτέλεσμα της μειωμένης άρδευσης των νεφρών χωρίς σπειραματική ή σωληναριακή
βλάβη 2) Οργανική νεφρική νόσος, ως αποτέλεσμα
σωληναριακής νέκρωσης (σηπτική, τοξική), σπειραματονεφρίτιδας ή διάμεσης νεφρίτιδας και 3) μετανεφρική ανεπάρκεια, ως αποτέλεσμα απόφραξης των ουροφόρων οδών και υδρονέφρωσης. Ειδικά οι ασθενείς με κίρρωση μπορεί επίσης να αναπτύξουν ηπατονεφρικό σύνδρομο (ΗΝΣ), έναν τύπο προνεφρικής αζωθαιμίας που δεν ανταποκρίνεται στην αποκατάσταση του ενδαγγειακού όγκου και παρατηρείται
αποκλειστικά σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία.
Οι κιρρωτικοί ασθενείς παρουσιάζουν σπλαγχνική
και συστηματική αγγειοδιαστολή οφειλόμενη κυρίως
στην υπερπαραγωγή οξειδίου του αζώτου. Η αγγειοδιαστολή οδηγεί σε μείωση του αποτελεσματικού κυκλοφορούντος όγκου αίματος και ενεργοποίηση νευρο-ορμονικών συστημάτων όπως το σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα και η μη ωσμωτική απελευθέρωση αντι-διουρητικής ορμόνης. Η σχετική υπο-ογκαιμία
οδηγεί αρχικά σε αντιρροπιστική κατακράτηση νατρίου και ύδατος (με ανάπτυξη ασκίτη), αύξηση της καρδιακής παροχής (υπερδυναμική κυκλοφορία) και αποκατάσταση του ενδαγγειακού όγκου. Η περαιτέρω επιδείνωση της αιμοδυναμικής κατάστασης του κιρρωτικού ασθενούς οδηγεί σε περαιτέρω ενεργοποίηση των αγγειοσυσπαστικών μηχανισμών με αποτέλεσμα νεφρική αγγειοσύσπαση, μείωση της νεφρικής αιματικής ροής και οξεία νεφρική βλάβη. Αυτή η επιδείνωση μπορεί να επέλθει: α) αυτόματα, δηλαδή χωρίς
ανάδειξη προδιαθεσικού παράγοντα, με την βακτηριδιακή αλλόθεση να διαδραματίζει πιθανώς σημαντικό
ρόλο και με τη συνεισφορά της επερχόμενης καρδιακής ανεπάρκειας (καρδιακή ανεπάρκεια υψηλής παροχής), β) από τη δράση ενός προδιαθεσικού παράγοντα
που επιδεινώνει περαιτέρω την κυκλοφορία είτε μέσω
αγγειοδιαστολής (πχ. σήψη) είτε μέσω ελάττωσης του
ενδαγγειακού όγκου (π.χ. αιμορραγία, εντατική διούρηση) και γ) από μια επισυμβαίνουσα οξεία ηπατική
βλάβη που επιδεινώνει την ηπατική ανεπάρκεια (π.χ.
αλκοολική ηπατίτιδα). Όταν η προνεφρική αζωθαιμία
δεν βελτιώνεται παρά την αποκατάσταση του ενδαγγειακού όγκου και την άρση του προδιαθεσικού παράγοντα, μιλάμε για ηπατονεφρικό σύνδρομο.
Οξεία νεφρική βλάβη παρατηρείται στο 20% των νοσηλευόμενων κιρρωτικών ασθενών. Στα δύο τρίτα των
περιπτώσεων (68%) το αίτιο είναι προνεφρικό, οφειλόμενο σε υπο-ογκαιμία (γαστρεντερική αιμορραγία,
εντατική διούρηση, διάρροια), λοίμωξη, χορήγηση αγγειοδιασταλτικών φαρμάκων καθώς και παραγόντων
που προκαλούν νεφρική αγγειοσύσπαση (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ενδοφλέβια σκιαγραφικά μέσα). Το ΗΝΣ είναι υπεύθυνο για το 25% περίπου των περιπτώσεων προνεφρικής αζωθαιμίας σε νοσηλευόμενους ασθενείς. Η οξεία σωληναριακή νέκρωση είναι λιγότερο συχνή και συνήθως είναι απότοκος
ισχαιμικής βλάβης από σοβαρή υπόταση (π.χ. σηπτικό ή υπο-ογκαιμικό shock) ή από χρήση αμινογλυκοσιδών. Τα μετανεφρικά αίτια νεφρικής δυσλειτουργίας
στην κίρρωση είναι σπάνια και αντιπροσωπεύουν λιγότερες από το 1% των περιπτώσεων. Σπάνια επίσης
διαγιγνώσκεται χρόνια νεφρική βλάβη σε κιρρωτικούς
ασθενείς, αν και έχει δειχθεί ότι ασθενείς με HCV κίρρωση που υποβάλλονται σε μεταμόσχευση έχουν συχνά αλλοιώσεις σπειραματονεφρίτιδας εξ ανοσοσυμπλεγμάτων.
e-mail: [email protected]
Ευεξία & Διατροφή │
33
Άρθρο
Πως γίνεται η διάγνωση της
νεφρικής βλάβης στον
κιρρωτικό ασθενή;
Η νεφρική ανεπάρκεια χαρακτηρίζεται από μείωση του
ρυθμού της σπειραματικής διήθησης (GFR), μείωση
της κάθαρσης κρεατινίνης και αύξηση των επιπέδων
της κρεατινίνης ορού. Στην πράξη, και επειδή η εκτίμηση του ρυθμού σπειραματικής διήθησης σε συνθήκες αστάθειας είναι αναξιόπιστη, η κρεατινίνη ορού
χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της οξείας νεφρικής
βλάβης. Βέβαια, τα επίπεδα κρεατινίνης είναι λιγότερο
αξιόπιστα στους ασθενείς με μη αντιρροπουμένη κίρρωση, διότι η ηπατική δυσλειτουργία μειώνει την παραγωγή κρεατινίνης (η πρόδρομη ουσία της κρεατινίνης, η κρεατίνη, συντίθεται στο ήπαρ), η μυϊκή μάζα είναι ελαττωμένη και ο όγκος κατανομής μεγαλύτερος
(ασκίτης, οίδημα).
Έχει ιδιαίτερη σημασία ο καθορισμός του τύπου της
νεφρικής βλάβης στους ασθενείς με κίρρωση. Εφόσον υπάρχει πρόσφατο ιστορικό σηπτικού ή υποογκαιμικού shock ή λήψη νεφροτοξικού φαρμάκου η
πιθανώτερη διάγνωση είναι εκείνη της οξείας σωληναριακής νέκρωσης. Σε όλους τους άλλους ασθενείς
θα πρέπει αρχικά να γίνεται διακοπή των διουρητικών,
της λακτουλόζης, των αγγειοδιασταλτικών και οποιουδήποτε δυνητικά νεφροτοξικού σκευάσματος. Επίσης,
ο παρακλινικός έλεγχος θα πρέπει να διερευνά την παρουσία λοίμωξης ή γαστρεντερικής αιμορραγίας (εξετάσεις αίματος, διαγνωστική παρακέντηση, καλλιέργειες αίματος και ούρων, ακτινογραφία θώρακος).
Ταυτόχρονα πρέπει να γίνεται προσπάθεια αποκατάστασης του ενδαγγειακού όγκου με χορήγηση αλβουμίνης σε δόση 1g/kg σωματικού βάρους και μέχρι 100
g. Αυτή η δόση μπορεί να επαναληφθεί μετά από 12
ώρες, εφόσον δεν αποκατασταθεί η κρεατινίνη του
ορού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδίως όταν δεν παρατηρείται βελτίωση παρά την αύξηση του ενδαγγειακού
όγκου, είναι χρήσιμη η εκτίμηση της κεντρικής φλεβικής πίεσης. Η αλβουμίνη προτιμάται από το φυσιολογικό ορό, διότι έτσι χορηγείται λιγότερο νάτριο και αποφεύγεται η ψευδής «εξ αραιώσεως» μείωση της κρεατινίνης ορού. Εφόσον οι ανωτέρω παρεμβάσεις οδηγήσουν σε ομαλοποίηση της κρεατινίνης, το αίτιο είναι
προνεφρικό. Αν όχι, η διαφορική διάγνωση πρέπει να
γίνει ανάμεσα στην οξεία σωληναριακή νέκρωση και
το ηπατονεφρικό σύνδρομο. Το μετα-νεφρικό αίτιο νεφρικής βλάβης μπορεί να αποκλεισθεί εύκολα με τη διενέργεια υπερηχογραφήματος.
34
│ Ευεξία & Διατροφή
Πως γίνεται η διαφορική
διάγνωση της οξείας
σωληναριακής νέκρωσης από
το ηπατονεφρικό σύνδρομο;
Η διαφορική διάγνωση της οξείας σωληναριακής νέκρωσης από το ηπατονεφρικό σύνδρομο μπορεί να είναι δύσκολη στους ασθενείς με κίρρωση. Στην προνεφρική αζωθαιμία και το ΗΝΣ διατηρείται η συμπυκνωτική δυνατότητα των νεφρών. Έτσι, το νάτριο ούρων είναι χαμηλό (<20 mEq/L), η κλασματική έκκριση νατρίου χαμηλή (<1%) και η ωσμωτικότητα των ούρων υψηλή (>500 mOsm/kg). Αντιθέτως, στην οξεία σωληναριακή νέκρωση χάνεται η συμπυκνωτική ικανότητα των
νεφρικών σωληναρίων με αποτέλεσμα να έχουμε υψηλό νάτριο ούρων (>40 mEq/L), υψηλή κλασματική έκκριση νατρίου (>2%) και χαμηλή ωσμωτικότητα ούρων
(<350 mOsm/kg). Παρά ταύτα, ορισμένοι ασθενείς με
ΗΝΣ, ίδιως αυτοί που λαμβάνουν υψηλές δόσεις διουρητικών, μπορεί να έχουν νάτριο ούρων >10 mEq/L.
Αντιστρόφως, κιρρωτικοί ασθενείς με οξεία σωληναριακή νέκρωση μπορεί να έχουν κλασματική έκκριση
νατρίου <1%. Γι’ αυτό το λόγο, οι δύο αυτές παράμετροι δεν περιλαμβάνονται στα διαγνωστικά κριτήρια
του ΗΝΣ.
Ως εκ τούτου, οι βιοχημικοί δείκτες δεν επαρκούν για
τη διαφορική διάγνωση της οξείας σωληναριακής νέκρωσης από το ΗΝΣ. Ορισμένα όμως κλινικά χαρακτηριστικά μπορούν να συμβάλλουν στην ορθή διαγνωστική προσέγγιση. Έτσι, οι ασθενείς με ΗΝΣ έχουν τυπικά ασκίτη, προχωρημένη ηπατική νόσο (Child-Pugh C),
χαμηλή μέση αρτηριακή πίεση (<90 mmHg) και χαμηλό νάτριο ορού (<130 mEq/L). Αν τα παραπάνω απουσιάζουν, η πιθανότητα ΗΝΣ δεν είναι ισχυρή. Τέλος, η
κλινική ανταπόκριση μετά από χορήγηση αγειοσυσπαστικών παραγόντων και αλβουμίνης συνηγορεί ισχυρά
υπέρ ΗΝΣ.
Ποιά είναι η θεραπευτική
αντιμετώπιση της οξείας
νεφρικής βλάβης;
Η άρση του προδιαθεσικού παράγοντα και η αποκατάσταση το ενδαγγειακού όγκου μπορεί να είναι αποτελεσματική στις περιπτώσεις προνεφρικής αζωθαιμίας. Στις περιπτώσεις οξείας σωληναριακής νέκρωσης
απαιτείται αιμοκάθαρση, ιδίως όταν υπάρχει υπερφόρτωση υγρών, σοβαρή υπερκαλιαιμία ή μεταβολική οξέωση.
Το ΗΝΣ επισυμβαίνει σε ασθενείς με πολύ επιβαρυμένη ηπατική λειτουργία και η αντιμετώπισή του εξαιρε-
τικά δυσχερής ενώ η πρόγνωση δυσμενής. Η θεραπευτική φαρέτρα περιλαμβάνει:
Φαρμακευτική αγωγή: Χρησιμοποιούνται παράγοντες που προκαλούν σπλαγχνική αγγειοσύσπαση,
όπως η βασοπρεσσίνη και τα ανάλογά της (ορνιπρεσσίνη, τερλιπρεσσίνη), η νοραδρεναλίνη και ο συνδυασμός μιδοδρίνης/οκτρεοτίδης. Η τερλιπρεσσίνη είναι ο παράγοντας που έχει χρησιμοποιηθεί κατά κύριο
λόγο στις μελέτες. Σύμφωνα με αυτές, οι μισοί περίπου ασθενείς (46%) με ΗΝΣ τύπου Ι θα ανταποκριθούν
έναντι μόνο 11% της ομάδας ελέγχου. Εφόσον το ΗΝΣ
υποστρέψει (ορίζεται ως μείωση της κρεατινίνης ορού
κάτω των 1.5mg/dl) η πιθανότητα υποτροπής είναι μικρή (7-22%). Η θεραπεία πρέπει να διακοπεί εφόσον
δεν επιτευχθεί μείωση της κρεατινίνης κατά 50% μετά
από 7 ημέρες χορήγησης στη μέγιστη δόση.
Μαζί με τον αγγειοσυσπαστικό παράγοντα πρέπει να
χορηγείται αλβουμίνη για την αντιμετώπιση του ΗΝΣ
τύπου Ι. Η συνιστώμενη δόση είναι 25-50 g την ημέρα.
Η αλβουμίνη πρέπει να διακόπτεται όταν τα επίπεδά
της στον ορό είναι πάνω από 4.5 g/dL ή εφόσον εκδηλωθεί πνευμονικό οίδημα.
ΤΙPS: Τα δεδομένα από την τοποθέτηση TIPS είναι λίγα
και προέρχονται από μικρές, μη τυχαιοποιημένες μελέτες. Επί του παρόντος, η τοποθέτηση TIPS έχει ένδειξη
σε ασθενείς που έχουν ασκίτη υπό τάση, δεν ανταποκρίνονται στα αγγειοσυσπαστικά και δεν μπορούν να
μεταμοσχευθούν.
Η διαφορική
διάγνωση
της οξείας
σωληναριακής
νέκρωσης από
το ηπατονεφρικό
σύνδρομο μπορεί
να είναι δύσκολη
στους ασθενείς με
κίρρωση
Ηπατική μεταμόσχευση: Αποτελεί τη μόνη οριστική
θεραπεία για τους ασθενείς με τελικού σταδίου ηπατική νόσο. Παρά ταύτα, είναι επιτακτική η προσωρινή
έστω βελτίωση του ασθενούς με συντηρητικά μέσα διότι αυτό σχετίζεται με καλύτερη επιβίωση μετά τη μεταμόσχευση. Οι ασθενείς με ΗΝΣ έχουν απόλυτη προτεραιότητα στη λίστα μεταμόσχευσης.
Μπορεί να προληφθεί η οξεία
νεφρικλη βλάβη στην κίρρωση;
Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή κατά τη χορήγηση διουρητικών με αποφυγή απώλειας βάρους μεγαλύτερης του 1 kg ημερησίως και ρύθμιση της δόσης της λακτουλόζης έτσι ώστε να αποφεύγεται η διάρροια και να
επιτυγχάνονται 2-3 ημισχηματισμένες κενώσεις ημερησίως. Δεν πρέπει να χορηγούνται αμινογλυκοσίδες
και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η πρόληψη των λοιμώξεων και ιδιαίτερα της αυτόματης βακτηριδιακής περιτονίτιδας μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης
ΗΝΣ και αυξάνει την επιβίωση των ασθενών με τελικού
σταδίου ηπατική νόσο.
Ευεξία & Διατροφή │
35
Περί διαίτης
Διατροφογενομική
των Λιπιδίων
36
│ Ευεξία & Διατροφή
Βασίλειος Παπαμίκος, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
Παρ’ ότι όλοι οι άνθρωποι ανήκουν στο είδος Homo sapiens sapiens, δεν ανταποκρίνονται όλοι με τον ίδιο τρόπο στην ίδια διατροφική αλλαγή, π.χ μια κοινή δίαιτα χαμηλών λιπαρών. Είναι γεγονός πως η απόκριση του ανθρώπινου
οργανισμού σε μια δίαιτα εξαρτάται από συγκεκριμένες πρωτεΐνες οι οποίες
εμπλέκονται σε μεταβολικά μονοπάτια και των οποίων η κωδικοποίηση γίνεται από τα γονίδιά μας.
Απειροελάχιστες διαφορές στις γονιδιακές δομές σημαίνουν και διαφορετική
ποσότητα ή λειτουργικοτητα των πρωτεϊνών αυτών και άρα διαφορετική αντίδραση σε μια δίαιτα. Το στοιχείο-κλειδί σε αυτό το μοντέλο είναι πως ένα γονίδιο που κωδικοποιεί συγκεκριμένη πρωτεΐνη μπορεί να είναι πολυμορφικό, να
συναντάται δηλαδή σε εκδοχές η καθεμία από τις οποίες κωδικοποιεί μια διαφορετική παραλλαγή της ίδιας πρωτεΐνης.
Έτσι, ο καθένας από εμάς μπορεί να έχει το ένα αλληλόμορφο, ενώ κάποιος άλλος να διαθέτει άλλο αλληλόμορφο του ίδιου γονιδίου. Αν συνυπολογίσει κάποιος τον μεγάλο αριθμό των διαφορετικών γονιδίων που κωδικοποιούν διαφορετικές πρωτεΐνες που εμπλέκονται στον μεταβολισμό των θρεπτικών ουσιών, τότε πολύ εύκολα μπορεί να συνειδητοποιήσει την πολυπλοκότητα και
την ποικιλότητα της απόκρισης στην ίδια δίαιτα.
Το πρόγραμμα αποκωδικοποίησης
του ανθρώπινου γονιδιώματος
Χάρη στο μεγαλόπνοο αυτό εγχείρημα υπάρχουν πλέον τα πρώτα δεδομένα
για τη σχέση μεταξύ συγκεκριμένων γονιδιακών μονονουκλεοτιδιακών πολυμορφισμών (SNPs) και αποκρίσεις σε θρεπτικά συστατικά ή σε συγκεκριμένα
διατροφικά σχήματα. Μεγάλο ενδιαφέρον έχει δειχθεί για την αλληλεπίδραση
γονιδίων και λιπιδίων της τροφής, μια και πλέον φαίνεται ότι η αλληλεπίδραση
αυτή ίσως να επηρεάζει τις τιμές γνωστών λιπιδίων του αίματος, όπως η «κακή
χοληστερίνη» (LDL) και τα τριγλυκερίδια. Ας εξετάσουμε όμως τα δεδομένα με
πιο πολλές λεπτομέρειες.
Παρ’ ότι όλοι
οι άνθρωποι
ανήκουν στο
είδος Homo
sapiens
sapiens, δεν
ανταποκρίνονται
όλοι με τον ίδιο
τρόπο στην
ίδια διατροφική
αλλαγή, π.χ μια
κοινή δίαιτα
χαμηλών
λιπαρών
Λιπίδια, αποπρωτεΐνες
και λιποπρωτεΐνες
Επειδή τα λίπη της τροφής είναι αδιάλυτα στο νερό, για να μεταφερθούν στην
κυκλοφορία του αίματος χρειάζεται να συνδεθούν με πρωτεΐνες (αποπρωτεΐνες) για να σχηματίσουν σύμπλοκες ενώσεις, τις λιποπρωτεΐνες. Έτσι, η καλή
(HDL) και η κακή χοληστερίνη (LDL) δεν είναι τίποτα άλλο από λιποπρωτεΐνες
πλούσιες στα αντίστοιχα λιπίδια. Ο ρόλος των γονιδίων έγκειται στην κωδικοποίηση των πρωτεϊνών που συνδέονται με τα λίπη για να σχηματίσουν τις λιποπρωτεΐνες. Συνειδητοποιεί κανείς πως αν δεν κωδικοποιηθεί (παραχθεί) από
το συγκεκριμένο γονίδιο αρκετή τέτοια πρωτεΐνη (αποπρωτεΐνη, όπως ονομάζεται ακριβέστερα) δεν θα παραχθεί ανάλογη ποσότητα λιποπρωτεΐνης και το
λίπος δεν θα μεταφερθεί, με αποτέλεσμα να συσσωρεύεται στην κυκλοφορία.
Οι γνωστότερες των αποπρωτεϊνών είναι οι απο-Ε, απο-Β, απο-CΙΙ, απο-CIIΙ,
απο-Α1, απο-ΑΙΙ, απο-ΑIV.
e-mail: [email protected]
Ευεξία & Διατροφή │
37
Περί διαίτης
Η πρωτεΐνη απο-Β είναι η κύρια αποπρωτεΐνη της
λιποπρωτεΐνης LDL (κακή χοληστερίνη)
Γονιδιακοί
πολυμορφισμοί και απο-Ε
Η πρωτεΐνη απο-Ε απαντάται σε λιποπρωτεΐνες που είναι πλούσιες σε τριγλυκερίδια. Υπάρχουν 3 κύρια αλληλόμορφα του γονιδίου που κωδικοποιεί την
πρωτεΐνη απο-Ε. Τα αλληλόμορφα αυτά είναι τα Ε2, Ε3, και Ε4. Τα μέχρι στιγμής
δεδομένα δείχνουν πως τα άτομα που φέρουν γονιδιακές εκδοχές των Ε2 και
Ε4 αλληλόμορφων έχουν διαταραγμένο μεταβολισμό λιπών και μη φυσιολογική απολιποπρωτεϊνική απόκριση στα ερεθίσματα των λιπών της διατροφής.
Γονιδιακοί
πολυμορφισμοί και απο-Β
Η πρωτεΐνη απο-Β είναι η κύρια αποπρωτεΐνη της λιποπρωτεΐνης LDL (κακή
χοληστερίνη). Οι πολυμορφισμοί του γονιδίου που κωδικοποιεί την απο-Β
έχουν σχετιστεί με αυξημένη LDL. Τρεις είναι οι κυριοτεροι γονιδιακοί πολυμορφισμοί που έχει βρεθεί ότι σχετίζονται με αλλαγές στην χοληστερόλη LDL
μέσω των αλλαγών της δίαιτας: η περιοριστική θέση XbaI στο εξώνιο (περιοχή
ενός γονιδίου που τελικά κωδικοποιεί ένα τμήμα μιας πρωτεΐνης) 26, η θέση
EcoRI στο εξώνιο 29, και η θέση MspI.
Άτομα με απουσία της θέσης XbaI παρουσιάζουν εντονότερη μεταγευματική
απόκριση σε ένα γεύμα πλούσιο σε λίπος. Άτομα με απουσία της EcoRI περιοριστικής θέσης παρουσιάζουν μεγαλύτερη αύξηση της LDL μετά από μια διατροφή πλούσια σε λίπος, ενώ, τέλος, άτομα με παρούσα την περιοριστική
θέση MspI, παρουσιάζουν εντονότερη μεταγευματική απόκριση σε μια ανάλογη δίαιτα.
Γονιδιακοί
πολυμορφισμοί και απο-ΑIV
Η απο-ΑIV είναι μια αποπρωτεΐνη που εκκρίνεται από το λεπτό έντερο και διαδραματίζει ρόλο σε αλληλεπιδράσεις λιποπρωτεϊνών που περιλαμβάνουν την
HDL (καλή χοληστερίνη). Η απουσία ή παρουσία μιας περιοριστικής θέσης δίνει αντίστοιχα τις εκδοχές των γονιδίων που κωδικοποιούν την ΑIV και οι οποίες είναι οι apoA-IV-1 και apoA-IV-2 αντίστοιχα. Η apoA-IV-2 σε ομόζυγες γυναίκες έχει βρεθεί να συσχετίζεται με αυξημένα τριγλυκερίδια νηστείας και χαμηλότερα επίπεδα της καλής χοληστερίνης HDL.
Επίσης, έχει δειχθεί πως οι φορείς apoA-IV-1/2 έχουν εντονότερη μεταγευματική απόκριση σε λιπαρό γεύμα σε σχέση με τους φορείς apoA-IV-1/1. Τέλος,
έχει φανεί πως οι φορείς του αλληλόμορφου apoA-IV-2 παρουσιάζουν μικρότερες αυξήσεις ή μειώσεις στα επίπεδα της κακής χοληστερόλης (LDL) μετά
από ένα γεύμα πλούσιο σε λίπος και χοληστερίνη.
38
│ Ευεξία & Διατροφή
Η λιποπρωτεϊνική λιπάση αποτελεί το ένζυμο κλειδί
των αγγείων για τη διάσπαση των τριγλυκεριδίων
στις λιποπρωτεΐνες που είναι πλούσιες σε αυτά
Λιπαροδεσμευτικές πρωτεΐνες του εντέρου
και γονιδιακοί πολυμορφισμοί
Ένας κοινός γονιδιακός πολυμορφισμός του γονιδίου που κωδικοποιεί τις
πρωτεΐνες αυτές έχει βρεθεί στο εξώνιο 2. Τα άτομα που παρουσιάζουν το αλληλόμορφο Τ παρουσιάζουν μεγαλύτερη απελευθέρωση τριγλυκεριδίων από
το έντερο, υψηλότερα επίπεδα κακής χοληστερόλης LDL νηστείας, υψηλότερη ινσουλινοαντίσταση και υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος.
Οι γονιδιακοί πολυμορφισμοί
της λιποπρωτεϊνικής λιπάσης
Η λιποπρωτεϊνική λιπάση αποτελεί το ένζυμο κλειδί των αγγείων για τη διάσπαση των τριγλυκεριδίων στις λιποπρωτεΐνες που είναι πλούσιες σε αυτά.
Για το γονίδιο που κωδικοποιεί την λιποπρωτεϊνική λιπάση έχουν βρεθεί τουλάχιστον 50 γονιδιακοί πολυμορφισμοί, οι κυριότεροι εκ των οποίων είναι οι
p.Asn291Ser, p.Asp9Asn και SNP8393.
Τα άτομα που φέρουν το αλληλόμορφο p.291S ή το p.9N έχουν συσχετιστεί με
υψηλότερα επίπεδα τριγλυκεριδίων νηστείας και καλής χοληστερόλης (HDL).
Επίσης, οι ομόζυγοι φορείς του SNP8393 φάνηκε πως σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα είχαν μικρότερη μείωση στη μέση χοληστερίνη πλάσματος όταν ακολουθούσαν δίαιτα.
Πρωτεΐνες μεταφοράς λιπιδίων του πλάσματος
και γονιδιακοί πολυμορφισμοί
Στο πλάσμα του αίματος υπάρχει μια πρωτεΐνη η οποία σχετίζεται με τη μεταφορά χοληστερόλης μέσω της λιποπρωτεΐνης HDL. Η πρωτεΐνη αυτή ονομάζεται LCAT και η ενεργοποίησή της εξαρτάται από την αποπρωτεΐνη ΑΙ. Μεταλλάξεις στο γονίδιο της ΑΙ μειώνουν τη λειτουργικότητα του LCAT. Ανεπάρκεια
της λειτουργικότητας της LCAT σχετίζεται με χαμηλά επίπεδα της καλής χοληστερόλης (HDL). Έτσι, υπάρχει η υποψία πως ο γονιδιακός πολυμορφισμός
p.Pro143Leu σχετίζεται με την πρωτεΐνη αυτή.
Μια άλλη πρωτεΐνη μεταφοράς λιπιδίων είναι και η CETP και σχετίζεται κυρίως με τη μεταφορά λιπιδίων από την HDL προς λιποπρωτεΐνες πλούσιες σε τριγλυκερίδια και το αντίστροφο. Σε μια πρόσφατη μελέτη, άτομα που έφεραν το
g.-629>C αλληλόμορφο είχαν μικρότερο κίνδυνο για στεφανιαία νόσο. Για την
ίδια πρωτεΐνη υπάρχει και ο καλά μελετημένος πολυμορφισμός Taq1B ο οποίος παράγει 3 γονότυπους: Β1/Β1, Β1/Β2, Β2/Β2. Ο τελευταίος σχετίζεται με μειωμένη λειτουργικότητα της CETP και αυξημένα επίπεδα της HDL, με μικρότερο κίνδυνο για στεφανιαία νόσο.
Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι η επίδραση των λιπιδίων της τροφής στους μεταβολικούς δείκτες και στους παράγοντες κινδύνου επηρεάζεται από διάφορους γονιδιακούς πολυμορφισμούς. Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για αυτό
το νέο πεδίο της επιστήμης και σίγουρα ακόμα δεν είμαστε σε θέση να βγάλουμε ασφαλή και τελικά συμπεράσματα τέτοια ώστε να δίνουμε διατροφικές
οδηγίες ανάλογες με το γονιδιακό υπόστρωμα του καθενός. Του λόγου το αληθές, ότι σε καμιά επίσημη κατευθυντήρια επιστημονική οδηγία δεν αναφέρεται ακόμα κάτι τέτοιο.
Ευεξία & Διατροφή │
39
Ευεξία
Η οικονομική κρίση φαίνεται
ότι επηρεάζει κυρίως τα άτομα
που ανήκουν σε χαμηλότερες
κοινωνικοοικονομικές τάξεις.
Οικονομική κρίση: Ευκαιρία να
αλλάξουμε διατροφική συμπεριφορά;
40
│ Ευεξία & Διατροφή
Νικόλαος Ζέρβας, Διαιτολόγος –Διατροφολόγος , MSc
Συγκεκριμένα θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση
στο μέγεθος της μερίδας που αποτελεί και ένας από
τους λόγους της «έκρηξης» της παχυσαρκίας
H περιπέτεια της οικονομικής κρίσης έχει πολλαπλές
επιπτώσεις στην ζωή μας και μια από την σημαντικότερες είναι και η αλλαγή της διατροφικής συμπεριφοράς
μας προς το χειρότερο. Η οικονομική κρίση φαίνεται ότι
επηρεάζει κυρίως τα άτομα που ανήκουν σε χαμηλότερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις. Συγκεκριμένα η μελέτη MEDIS, που διεξήχθη από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και περιλάμβανε δείγμα 1.000 ηλικιωμένων κατοίκων
της νησιωτικής χώρας (Μυτιλήνης, Λήμνου, Σαμοθράκης,
Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Κέρκυρας, Κρήτης και Κύπρου),
έδειξε ότι ένας στους δύο Έλληνες χαμηλής μόρφωσης
και εισοδήματος που κατοικούν στα νησιά πάσχει από:
ÑΕνημέρωση από τους αρμόδιους φορείς του κράτους
για τη σημαντικότητα της μεσογειακής διατροφής και
τις επιπτώσεις της κακής διατροφής, η οποία μακροπρόθεσμα, θα αυξήσει όχι μόνο τον οικονομικό προϋπολογισμό του κάθε πολίτη ατομικά, λόγω των προβλημάτων υγείας που θα εμφανίσει και θα κληθεί να
αντιμετωπίσει, αλλά και τον προϋπολογισμό του κράτους (με αύξηση των φαρμακευτικών δαπανών).
- δυσλιπιδαιμία,
ÑΕβδομαδιαίος σχεδιασμός αγορών προϊόντων ώστε
να αποφεύγεται η αγορά προϊόντων που δεν είναι
απαραίτητα.
- 4 στους 10 είναι παχύσαρκοι
- 7 στους 10 πάσχουν από υπέρταση,
- 22% έχουν διαβήτη.
Επίσης με άριστα το 10 η υιοθέτηση της παραδοσιακής
μεσογειακής διατροφής στους κατοίκους αυτούς δεν ξεπερνά το 4, καθώς καταναλώνουν περισσότερο κρέας,
δεν προσεγγίζουν εύκολα το ψάρι ως αντικαταστάτη του
κρέατος, τρώνε πολλά γαλακτοκομικά πλήρη λιπαρών
και πίνουν περισσότερο αλκοόλ.
Ανάλογα αποτελέσματα προέκυψαν από την μελέτη ΑΤΤΙΚΗ της Α’ Καρδιολογικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής
του Πανεπιστημίου Αθηνών (σε 3.000 κατοίκους της Αττικής) στην οποία παρατηρήθηκε σε αντίθεση με τα χαμηλά και μεσαία στρώματα ότι τα άτομα με ανώτερη και
ανώτατη μόρφωση κατανάλωναν περισσότερα φρούτα
ψάρια και λαχανικά και λιγότερα λιπαρά.
Άλλα αίτια που οδήγησαν στα παραπάνω αποτελέσματα, ήταν το αυξημένο κόστος της υγιεινής διατροφής και
η αδυναμία των συμμετεχόντων στη μελέτη να κατανοήσουν ότι είναι κακό για παράδειγμα να τρώνε 4-5 φόρες
κρέας την εβδομάδα.
Αλλαγές στο σχεδιασμό των γευμάτων που πρέπει να
γίνουν εν όψει της κρίσης
ÑΈρευνα αγοράς και σύγκριση τιμών για την επίτευξη
όσο το δυνατόν μικρότερου κόστους κατά την αγορά προϊόντων.
ÑΔιατίμηση προϊόντων της περιλαμβάνονται στην μεσογειακή διατροφή, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά, τα
ψάρια, τα όσπρια κ.ά. ώστε να είναι οικονομικά προσιτά σε όλους τους πολίτες.
ÑΣυνεχείς ενημερώσεις όχι μόνο από κρατικούς φορείς αλλά και ιδιωτικές πρωτοβουλίες και επιστημονικούς φορείς υγείας (διατροφολόγοι, γιατροί) για τρόπους εξοικονόμησης χρημάτων κατά τον σχεδιασμό
ενός διατροφικά ισορροπημένου γεύματος.
Συγκεκριμένα θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στο
μέγεθος της μερίδας που αποτελεί και ένας από τους
λόγους της «έκρηξης» της παχυσαρκίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις τελευταίες δεκαετίες το μέγεθος της μερίδας
έχει διπλασιαστεί, με αποτέλεσμα σήμερα να προσλαμβάνουμε περίπου 200 θερμίδες επιπλέον την ημέρα, που
ισοδυναμούν με 10 κιλά παραπάνω βάρος το χρόνο. Σύνηθες δε λάθος, είναι η ταύτιση της «σωστής» μερίδας με
αυτήν του εστιατορίου δεδομένου ότι η μερίδα εστιατορίου δεν αποτελεί πλέον μέτρο σύγκρισης, γιατί, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, οι μερίδες στα εστιατόρια είναι δύο έως και τέσσερις φορές μεγαλύτερες από τις συνιστώμενες. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να εκπαιδευτεί το
κοινό στο ποια είναι η κατάλληλη μερίδα ανά κατηγορία
τροφίμου. Και για να το πετύχει αυτό, μπορεί να συγκρίνει
τις μερίδες με αντικείμενα από την καθημερινή του ζωή.
Τρώγοντας τις σωστές μερίδες και η παχυσαρκία αποφεύγεται και εξοικονόμηση χρημάτων γίνεται. Η έκφραση επομένως, Μερίδες: το μέγεθος…. μετράει αποτελεί μια διέξοδο όχι μόνο στο σχεδιασμό ισορροπημένων
διατροφικά γευμάτων, αλλά και έναν τρόπο εξοικονόμησης χρημάτων.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ενημερωθείτε και από την ιστοθέση του medΝutrition - www.mednutrition.gr
Ευεξία & Διατροφή │
41
Επικοινωνούμε
● Αναγνώστριά μας ρωτά για τον αδελφό της και την μητέρα της. Ο πρώτος, 38 ετών, έχει διαφραγματοκήλη, οισοφαγίτιδα 1ου βαθμού και χρόνια γαστρίτιδα. Μας ρωτά εάν κινδυνεύει και
πόσο, εάν πρέπει να λαμβάνει συνεχώς φάρμακα και κάθε πότε πρέπει να επισκέπτεται τον ιατρό
του. Η μητέρα της είναι 63 ετών και πρόσφατα υποβλήθηκε σε κολονοσκόπηση, κατά την οποία
διαπιστώθηκε μικρή υπέγερση του βλεννογόνου στο εγκάρσιο κόλον, η οποία καταστράφηκε με
θερμοπηξία (Argon Plasma Coagulation). Μετά υποβλήθηκε σε γαστροσκόπηση η οποία επίσης
έδειξε ‘υπέγερση’. Μας ρωτά τι εννοούμε με τον όρο ‘υπέγερση’, εάν είναι πολύποδας και εάν κληρονομείται.
Με τον όρο γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση εννούμε την επιστροφή του γαστρικού περιεχοΕυχαριστούμε για την επικοινωνία. Θα ήταν χρήσιμο να ξέρουμε το λόγο για τον οποίο υποβλήθηκε σε γαστροσκόπηση ο αδελφός σας. Υποθέτουμε ότι θα εμφάνιζε δυσπεπτικά ενοχλήματα (πόνο ή φούσκωμα στο
άνω μέρος της κοιλιάς) ή συμπτωματολογία γαστροοισοφαγικής παλινδρομικής νόσου (αίσθημα καύσου πίσω από το στέρνο ή ερυγές).
Χρόνια γαστρίτιδα συνήθως προκαλείται από λοίμωξη με το Ελικοβακτηρίδιο του Πυλωρού, από κατάχρηση ή ακόμη και περιστασιακή χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και ασπιρίνης, κατάχρηση οινοπνεύματος ή ακόμη και παλινδρόμηση χολής από το λεπτό έντερο στο στόμαχο. Η χρόνια γαστρίτιδα δεν εγκυμονεί άμεσα κάποιο κίνδυνο. Είναι αναγκαίο να ληφθεί βιοψία από το γαστρικό βλεννογόνο
και να γίνει ιστολογική εξέταση. Ανάλογα με τα ιστολογικά ευρήματα (παρουσία ελικοβακτηριδίου του
πυλωρού, ατροφικής γαστρίτιδας, μεταπλασίας, δυσπλασίας κ.λ.π) θα καθορισθεί η ανάγκη και το είδος
της θεραπείας, ο ενδεχόμενος μακροπρόθεσμος κίνδυνος και ο χρόνος επανελέγχου.
Όσον αφορά τη διαφραγματοκήλη και την ανεπάρκεια γαστροοισοφαγικής βαλβίδας, την οποία αναφέρετε, σχετίζονται με παρατεταμένη παλινδρόμηση όξινου γαστρικού περιεχομένου στον οισοφάγο
με συνέπεια την πρόκληση οισοφαγίτιδας και ενδεχομένως συμπτωμάτων. Η οισοφαγίτιδα 1ου βαθμού
ορίζεται ως η παρουσία επιμήκους διάβρωσης ή διαβρώσεων πάνω από τη γαστροοισοφαγική συμβολή, μήκους μικρότερου των 5 mm. Αποτελεί την πιο ήπια μορφή οισοφαγίτιδας. Ανταποκρίνεται σχεδόν
στο σύνολο των περιπτώσεων στην ειδική θεραπεία, η οποία χορηγείται, και επουλώνεται πλήρως. Βέβαια, όταν διακοπεί η θεραπεία, η οισοφαγίτιδα ή/και τα συμπτώματα θα υποτροπιάσουν στους περισσότερους ασθενείς. Ωστόσο, δεν εγκυμονεί ιδιαίτερους κινδύνους και δεν είναι αναγκαία η χρόνια θεραπεία ή ο τακτικός ενδοσκοπικός επανέλεγχος, εάν τα συμπτώματα δεν υποτροπιάσουν.
Όσον αφορά τη μητέρα σας αξίζει να επισημάνουμε τα εξής: επιφανειακή βλάβη είναι οποιαδήποτε
προβολή του βλεννογόνου ≤ 2,5mm. Η ιστολογική φύση της ποικίλει. Μπορεί να είναι φλεγμονώδους
αιτιολογίας, άθροιση λεμφικού ιστού, υπερπλαστικό επιθήλιο ή δυσπλαστικό επιθήλιο. Μπορεί ακόμη
να είναι και φυσιολογικός ιστός (φυσιολογική ανατομική παραλλαγή). Συνεπώς είναι αναγκαίο να ληφθεί βιοψία και να γίνει ιστολογική εξέταση. Δυσπλαστικές αλλοιώσεις τείνουν να εμφανίζονται είτε υπό
τη μορφή πολύποδα είτε υπό τη μορφή επίπεδης βλάβης μετά από κάποια ηλικία και γι΄αυτό προτείνεται προληπτική κολονοσκόπηση στα 50 έτη. Η ανίχνευση τέτοιας αλλοίωσης σε ένα άτομο αυξάνει τον
κίνδυνο για παρουσία τέτοιων βλαβών σε όλους τους συγγενείς του 1ου βαθμού, οι οποίοι θα πρέπει να
υποβάλλονται σε κολονοσκόπηση στην ηλικία των 50 ετών ή και ενωρίτερα ανάλογα με την ηλικία του
πρώτου ατόμου με τέτοιες βλάβες στην οικογένεια.
42
│ Ευεξία & Διατροφή
Χρήστος Τριάντος, Γαστρεντερολόγος / Χρήστος Γιαννικούλης, Γαστρεντερολόγος
● Η αναγνώστριά μας, Α.Τ., είναι 65 ετών και τα τελευταία 5 έτη κάνει τακτικά γαστροσκοπήσεις
λόγω αλκαλικής γαστρίτιδας και πάχυνσης στην πυλωρική περιοχή. Η τελευταία γαστροσκόπηση, πριν 1 μήνα, έδειξε άμισχο πυλωρικό πολύποδα μαλακής σύστασης και διαμέτρου 5 mm. Η
ιστολογική εξέταση έδειξε ότι πρόκειται για αναγεννητικό-υπερπλαστικό πολύποδα. Μας ρωτά
πότε πρέπει να αφαιρέσει τον πολύποδα και κάθε πότε πρέπει να γίνεται επανέλεγχος για νέους
πολύποδες. Επίσης, αναρωτιέται εάν σχετίζεται με την εμφάνιση του πολύποδα η διακοπή χορήγησης σκευάσματος ραμπεπραζόλης το οποίο έπαιρνε για τρία χρόνια.
Ευχαριστούμε για την επικοινωνία. Η χρόνια χορήγηση αναστολέων της αντλίας πρωτονίων, όπως η ραμπεπραζόλη, έχει ενοχοποιηθεί, χωρίς όμως ιδιαίτερα ισχυρά στοιχεία, για την εμφάνιση ενός είδους πολυπόδων που ονομάζονται πολύποδες αδένων θόλου. Ωστόσο, οι πολύποδες αυτοί δεν εντοπίζονται
προπυλωρικά, αλλά σε άλλες περιοχές του στομάχου.
Οι υπερπλαστικοί πολύποδες, όπως ο δικός σας, είναι κατά κανόνα ακίνδυνοι. Ωστόσο, γενικά συστήνεται πολυπεκτομή ακόμη και στην περίπτωση αυτών των πολυπόδων και ιστολογική εξέταση τους
στη συνέχεια, καθώς δε μπορεί να αποκλεισθεί εντελώς εκ των προτέρων το πολύ σπάνιο ενδεχόμενο
ύπαρξης δυσπλασίας σε κάποιο σημείο του πολύποδα.
Καλό θα ήταν συνεπώς να αφαιρεθεί με ενδοσκοπική πολυπεκτομή. Εάν η ιστολογική εξέταση επιβεβαιώσει ότι πρόκειται αποκλειστικά για υπερλαστικό πολύποδα χωρίς δυσπλασία δεν απαιτείται περαιτέρω παρακολούθηση και επανέλεγχος. Εάν διαπιστωθεί συνυπάρχουσα δυσπλασία, τότε χρειάζεται μια περιοδική ενδοσκοπική παρακολούθηση. Η συχνότητα καθορίζεται από το θεράποντα γαστρεντερολόγο σε συνεννόηση με τον ασθενή. Στις περισσότερες περιπτώσεις ένας επανέλεγχος ανά διετία είναι επαρκής.
● Αναγνώστης, 65 ετών, ρωτά σχετικά με τις αγγειεκτασίες τις οποίες έχει στο παχύ έντερο. Πρόσφατα υποβλήθηκε σε προληπτική κολονοσκόπηση κατά την οποία διαπιστώθηκαν τρεις αγγειεκτασίες στο δεξιό τμήμα του παχέος εντέρου. Ο γαστρεντερολόγος του είπε να μην ανησυχεί και
ότι προς το παρόν δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα για αυτές. Ωστόσο, ο ίδιος διάβασε στο διαδίκτυο ότι οι αγγειεκτασίες μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία κατωτέρου πεπτικού. Ανησυχεί
και μας ρωτά αν πράγματι κινδυνεύει.
Ευχαριστούμε για την επικοινωνία. Οι αγγειεκτασίες του παχέος εντέρου αποτελούν σχηματισμούς από
παθολογικά διατεταμένα μικρά τριχοειδή αγγεία, φλεβίδια και αρτηριόλια, στο εσωτερικό τοίχωμα του
παχέος εντέρου (βλεννογόνος και υποβλεννογόνιος χιτώνας). Παρατηρούνται έως και στο 3% των ενδοσκοπήσεων σε ασυμπτωματικά άτομα. Ειδικότερα όμως στην ηλικίας σας αναφέρονται ποσοστά ύπαρξης αγγειεκτασιών που ξεπερνούν ακόμη και το 25% ανάλογα με τις μελέτες.
Πράγματι οι αγγειεκτασίες αποτελούν πιθανώς την πιο συχνή αιτία υποτροπιάζουσας ή χρόνιας αιμορραγίας κατωτέρου πεπτικού μετά την ηλικία των 60 ετών. Ωστόσο, αυτό είναι ασύνηθες όταν δεν υπάρχει συμπτωματολογία. Για το λόγο αυτό δεν συνιστάται ενδοσκοπική ή άλλου είδους θεραπεία στις περιπτώσεις αυτές. Συνεπώς, εφόσον δεν έχετε αίμα στις κενώσεις, ούτε κλινικοεργαστηριακά ευρήματα
λανθάνουσας απώλειας αίματος (σιδηροπενική αναιμία ή και απλή σιδηροπενία) δε χρειάζεται να κάνετε κάτι περισσότερο για τις αγγειεκτασίες.
Στη σπάνια περίπτωση που εμφανίσετε αιματηρές κενώσεις, μέλαινες κενώσεις, σιδηροπενία ή σιδηροπενική αναιμία, και αφού αποκλεισθεί άλλη αιτία απώλειας αίματος από το πεπτικό, τότε θα υπάρχει ένδειξη για θεραπεία των αγγειεκτασιών. Ο συνηθέστερος τρόπος θεραπείας, αν και όχι ο μόνος, στις περιπτώσεις αυτές είναι ο ενδοσκοπικός καυτηριασμός τους με APC (Argon-Plasma-Coagulation).
e-mail : [email protected] / [email protected]
Προσοχή: Η στήλη αυτή δεν αντικαθιστά τη σχέση του ασθενή με το γιατρό του. Ο γιατρός σας θα αξιολογήσει τις πληροφορίες που του δίνετε, θα
αναζητήσει περισσότερες μέσα από τις ερωτήσεις που θα σας κάνει και φυσικά μπορεί να σας εξετάσει. Η στήλη αυτή προσπαθεί απλώς να δώσει κάποιες
χρήσιμες και γενικές πληροφορίες στα άτομα που επικοινωνούν μαζί μας σχετικά με το πρόβλημα που τους απασχολεί, με την ελπίδα ότι θα φανούν
χρήσιμες όχι μόνο στον αναγνώστη που μας γράφει , αλλά και σε άλλους με παρόμοια προβλήματα.
Τα Νέα του Ιδρύματος
Απόδοση Υποτροφιών
Ακαδημαϊκού Έτους 2010 – 2011
Το Δ.Σ. ομοφώνως και μετά από ομόφωνη εισήγηση του Επιστημονικού
Συμβουλίου απεφάσισε την χορήγηση των κάτωθι υποτροφιών, οι οποίες είναι
όλες χορηγίες του ΕΛ.Ι.ΓΑΣΤ. :
1) Υποτροφία «Αθανάσιος Αρχιμανδρίτης» Το Συμβούλιο απεφάσισε ομοφώνως να χορηγήσει την υποτροφία
αυτή διαρκείας 12 μηνών στον κ. Ιωάννη Χαλκιαδάκη, ο οποίος είναι Ειδικευμένος Γαστρεντερολόγος, προκειμένου να μετεκπαιδευτεί για χρονικό διάστημα 12 μηνών στο Royal Hallamshire Hospital, Sheffield, U.K. υπό τη
διεύθυνση του Καθηγητή David Sanders στον τομέα της επεμβατικής ενδοσκόπησης, ενδοσκοπικού υπερήχου
και double balloon endoscopy.
2) Υποτροφία Απεφασίσθη να δοθεί υποτροφία διαρκείας 12 μηνών στην κ. Αριστέα Μπέλλου, η οποία είναι ειδικευμένη Ειδική Παθολόγος, προκειμένου να μετεκπαιδευτεί για χρονικό διάστημα 12 μηνών στο Royal Free
Sheila Sherlock Liver Centre, London υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή A.K. Burroughs στον τομέα των της Ηπατολογίας.
3) Υποτροφία Το Συμβούλιο απεφάσισε ομοφώνως να χορηγήσει δύο υποτροφίες σε ειδικευόμενους Γαστρεντερολογίας, για να μετεκπαιδευτούν για διάστημα έξι μηνών κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου της ειδικότητάς τους, ως ο νόμος ορίζει, σε κέντρο του εξωτερικού. Η πρώτη αποδίδεται στην κ. Παναγιώτα Βασιανοπούλου, προκειμένου να μετεκπαιδευτεί στο Royal Free Sheila Sherlock Liver Centre, London υπό τη διεύθυνση του
Καθηγητή A.K. Burroughs στον τομέα των της Ηπατολογίας. Η δεύτερη αποδίδεται στον κ. Γεώργιο Τριμπόνια,
προκειμένου να μετεκπαιδευτεί στο Royal London Hospital, Medical College υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή
David Rampton στον τομέα της γενικής γαστρεντερολογίας.
4) Υποτροφία για χορηγία μετεκπαίδευσης / συμμετοχής σε Ερευνητικά ή Εκπαιδευτικά Προγράμματα Το Δ.Σ.
αποφάσισε ομοφώνως να αποδεχθεί την αίτηση της κας Στούπαρ Μπρανισλάβα για χορήγηση υποτροφίας
ύψους 6.000 € προκειμένου να συνεχίσει την ειδίκευσή της στη Γαστρεντερολογία, στο Πανεπιστήμιο Πατρών,
Σχολή Επιστημών Υγείας, Τμήμα Ιατρικής, Παθολογική Κλινική υπό τη διεύθυνση της Καθηγήτριας Γαστρεντερολογίας κας Βασιλικής Νικολοπούλου, δεδομένου ότι είναι άμισθη και στερείται άλλων πόρων.
Το “ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ” διοργανώνει Χριστουγεννιάτικο Παζάρι
την Δευτέρα 13 και την Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
από ώρα 10 π.μ. έως 8 μ.μ.
στα γραφεία μας Σόλωνος 140 Εξάρχεια, τηλ. 210 3818300
Δώρα από επαγγελματικά εργαστήρια ατόμων με ειδικές ανάγκες
Σας περιμένουμε με την παρέα σας!
44
│ Ευεξία & Διατροφή
Τα Νέα του Ιδρύματος
Ευχαριστίες
Ευχαριστούμε θερμά :
Tους χορηγούς μας :
GLAXOSMITHKLINE Ÿ ΕΛΑΪΣ - UNIVEVER ŸASTRAZENECA Ÿ ABBOTT LABORATORIES ΕΛΛΑΣ Ÿ BOEHRINGER Ÿ
INGELHEIM Ÿ BOSTON SCIENTIFIC HELLAS Ÿ GALENICA Ÿ GILEAD SCIENCES Ÿ MERCK SHARP & DOHME (Πρώην
SCHERING PLOUGH) Ÿ MENARINI HELLAS
Όσους διαφημίστηκαν στο περιοδικό μας :
CANA Ÿ BOEHRINGER INGELHEIM Ÿ ΕΛΑΪΣ - UNILEVER Ÿ
GALENICA Ÿ GENESIS PHARMA Ÿ Μ.Σ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ ΕΛΛΑΣ Ÿ RECKITT BENCKISER
•
Όσους συμμετείχαν στην 5η Εκπαιδευτική Διημερίδα του Ιδρύματος :
•
ABBOTT LABORATORIES ΕΛΛΑΣ , ASTRAZENECA, BRISTOL MYERS
SQUIBB, GILEAD SCIENCES HELLAS , JANSSEN CILAG, SCHERING
PLOUGH
•
BAYER HELLAS, ΕΛΑΪΣ – UNILEVER HELLAS, GILEAD SCIENCES
HELLAS, NOVARTIS, NYCOMED
•
ALAPIS MEDICAL & DIAGNOSTICS, ΒΙΑΝΕΞ, BOERINGHER
INGELHEIM ΕΛΛΑΣ, BOSTON SCIENTIFIC HELLAS, DANONE,
GALENICA, GENESIS PHARMA, HOSPITAL LINE, RECKITT
BENCKISER HELLAS, ROCHE HELLAS, SOLUTION MEDICAL CARE,
WINMEDICA
•
A& L MEDICAL SUPPLIES, FARAN LABORATORIES
*
Όλους όσους συνέβαλαν στην έκδοση και διακίνηση του περιοδικού μας και όσους συνεργάστηκαν στη συγγραφή των φυλλαδίων
του Ιδρύματος.
*
Το Διευθυντή Σύνταξης της «Ευεξίας» και Πρόεδρο της Επιτροπής
Έρευνας κ. Γεώργιο Β. Παπαθεοδωρίδη και τους Αναπληρωτές Διευθυντές κ.κ. Σπήλιο Μανωλακόπουλο και Ιωάννη Βλαχογιαννάκο,
το Διευθυντή Έκδοσης των εντύπων κ. Ιωάννη Α. Καραγιάννη και
το Διευθυντή Δημοσίων Σχέσεων κ. Γεράσιμο Μάντζαρη
*
Τους συντάκτες κ.κ. Ηλία Κάνταρο, Παναγιώτα Καφρίτσα, Ιωάννη
Μανιό, Βασίλειο Παπαμίκο, Παρασκευά Παπαχρήστο, Χρήστο Τριάντο και Εμμανουήλ Τσόχατζη.
*
Τον Πρόεδρο της Επιτροπής Διατροφής κ. Απόστολο Ράντσιο και
τα μέλη αυτής κ.κ. Χριστίνα Γαβρή, Διονύση Διονυσόπουλο, Γρηγόριο Κυριακίδη, Χριστίνα Παπανικολάου, Ιωάννα Πετροχείλου
και Μαρία Χατζηπαύλου για την παραγωγή φυλλαδίων.
*
Τη Φαρμακευτική Εταιρεία GlaxoSmithKline α.ε.β.ε. για την επί
τόσα χρόνια γενναιόδωρη χορηγία στο Ίδρυμα.
* Την Global Activities Key και ιδιαίτερα τον κ. Νικόλαο Γκεσκέρ και
την κ. Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου για την υψηλού επιπέδου επίδοσή τους στο δημιουργικό του περιοδικού και την κ. Σοφία Καϊσάκη για τη διαφημιστική διαχείριση.
*
Την Εύα Καραμανώλη για τη συνεπή δημοσιογραφική και συντακτική επιμέλεια του περιοδικού.
*
Τον κ. Μιχάλη Αναστασιάδη για τα πολύ ενδιαφέροντα και ιδιαιτέρως προσεγμένα κείμενά του, τα οποία δημοσιεύονται στη στήλη
«Περιβάλλον» του περιοδικού.
*
Τους συγγραφείς άρθρων κ.κ.: Κωνσταντίνα Αποστολοπούλου,
Νίκο Βιάζη, Γεώργιο Βλασερό, Ιωάννη Βλαχογιαννάκο, Χρήστο
Γιαννικούλη, Εύα Γραμματικάκη, Χριστίνα Δρακοπούλου, Σοφία
Ελευθερίου, Δημήτρη Ζανάκη, Ροδέσσα Ζαφειροπούλου, Νικόλαο Ζέρβα, Γεωργία Ίσαρη, Θωμαή Καραγκιόζογλου – Λαμπούδη, Αθηνά Κατόγλου, Μαρί Κατσουγιάννη – Στρίντμποργκ, Μαρία
Κουλούρη, Παρασκευή Κουστουράκη, Αικατερίνη Κυριακού, Αικατερίνη Μαργαρίτη, Ηλία Μαργιόλη, Γεώργιο Μίλεση, Γεώργιο Μοσχώνη, Χρίστο Ξουργιά, Μαρία – Άλκηστις Παπαθεοδωρίδη, Δημήτριο Παπαπαναγιώτου, Γρηγόριο Πασπάτη, Νίκη Πασωμένου,
Σπύρο Σκούρα, Αλέξανδρο Σμυρνίδη, Αντώνη Στουραΐτη, Αθανασία Στρίκη, Μάριαν Σχοινή, Κωνσταντίνο Τριανταφύλλου, Γεώργιο
Τριμπόνια, Γεώργιο Χαϊκάλη και Νικόλαο Χρύσανθο.
*
Τους Γρηγόριο Αντωνιάδη, Καλλιόπη Βασίλειου, Αλέξανδρο Βούρβαχη, Αικατερίνη Καλογήρου, Ειρήνη Καπελώνη, Παντελή Καποδίστρια, Δήμητρα Ξενάκη, καθώς και την ομάδα της Abbott
Laboratories Hellas για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που επέδειξαν
στην προβολή και την προαγωγή των στόχων του Ιδρύματος.
* Τον Βασίλη Ξουργιά, τον Κωνσταντίνο Μιχανετζή και τον Αλέξανδρο Δημέα για την υποστήριξη της Μηχανοργάνωσης και Διαδικτυακής Επικοινωνίας του Ιδρύματος.
* Τον Παρασκευά Παπαχρήστο για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του και
τη συμμετοχή του τόσο στο περιοδικό όσο και στην ιστοσελίδα
του ΕΛ.Ι.ΓΑΣΤ. καθώς και για τη συμβολή του στην προαγωγή των
στόχων του Ιδρύματος
* Τον Πρόεδρο και τα μέλη της Οργανωτικής και Επιστημονικής Επιτροπής της 5ης Εκπαιδευτικής Διημερίδας του Ιδρύματος κ.κ. Κ.
Τριανταφύλλου, Γ. Πασπάτη, Γ. Καραμανώλη, Κ. Παρασκευά, Ι. Γουλή, Σ. Μανωλακόπουλο, Γ. Μπάμια, Π. Αποστολόπουλο, Ν. Βιάζη,
Ι. Βλαχογιαννάκο, Κ. Θωμόπουλο, Δ. Καπετάνο, Ι. Καρούμπαλη, Κ.
Κατσάνο, Α. Καψωριτάκη, Ι. Κουτρουμπάκη, Ι. Μανιό, Κ. Μιμίδη,
Μ. Μυλωνάκη, Μ. Οικονόμου, Κ. Παπαδάκη, Γ. Παπαθεοδωρίδη, Ε.
Ρηγοπούλου, Σ. Σγούρο, Η. Σκοτινιώτη, Σ. Σουγιουλτζή, Γ. Στεφανίδη, Δ. Τζιλβέ, Μ. Τζουβαλά και Χ. Τριάντο. Επίσης όλους όσους βοήθησαν στην πραγματοποίηση της Ημερίδας αυτής λαμβάνοντας
μέρος ως Πρόεδροι και Εισηγητές στρογγυλών τραπεζιών.
* Τους Προέδρους και τα Μέλη των Επιστημονικών και των Τοπικών
Επιτροπών μας.
*
Τη Γραμματέα μας κ. Σπυριδούλα Καρδαρά για τη συνολική προσφορά της.
Ευεξία & Διατροφή │
45
Τα Νέα του Ιδρύματος
Χορηγοί και Δωρητές μέχρι 26/11/2010
Λάβαμε τα κάτωθι ποσά και ευχαριστούμε:
46
Αγοραστούδης Παναγιώτης, Ζωγράφου
15 €
Κλώνης Χρυσόστομος, Λάρνακα / Κύπρος
50 €
Σαβεριάδης Αδάμος, Λάρνακα / Κύπρος
50 €
Αναστασιάδου Αναστασία, Θεσσαλονίκη
25 €
Κοκόση Κωνσταντία, Αγ. Παρασκευή
15 €
Σιαφίκος Σπύρος, Κορυδαλλός
50 €
Αναστασιάδου Κυριακή, Θεσσαλονίκη
50 €
Κολλάτος Στυλιανός, Γλυφάδα
50 €
Αρμόνης Αναστάσιος, Χαλκίδα
50 €
Κοντοδήμου Κυριακή, Θεσσαλονίκη
50 €
Σουβατζόγλου Απόστολος, Παπάγου
100 €
Βασιλειάδης Κωνσταντίνος, Χαλάνδρι
50 €
Κουγιουμτζιάν Αναστάσιος, Αγ. Παρασκευή
50 €
Σπανουδάκης Στυλιανός, Ρέθυμνο
50 €
Βαφειάδη Ειρήνη, Πόρτο Ράφτη
50 €
Κούλελη Θωμαή, Αθήνα
15 €
Σταθόπουλος Χρίστος, Κρέστενα Ηλείας
20 €
Βιάζης Νικόλαος, Π. Φάληρο
50 €
Κουσοπούλου Νικολέττα, Θεσσαλονίκη
50 €
Σταματιάδης Απόστολος, Αθήνα
50 €
Βιέννα Ελένη, Αθήνα
15 €
Κυθραιώτης Χρυσόστομος, Λευκωσία / Κύπρος 50 €
Συγκούνας Δημήτριος, Ιωάννινα
50 €
Γεράκης Ιωάννης, Θεσσαλονίκη
50 €
Κυρώζης Δημήτριος, Χαλάνδρι
50 €
Τασολάμπρου Χρυσούλα, Πειραιάς
50 €
Γεωργόπουλος Φίλιππος, Μελίσσια
50 €
Λαζάρου Ευφροσύνη, Παλλήνη
15 €
Τασσοπούλου Τερψιθέα, Ν. Σμύρνη
20 €
Γιαλούρη Κατερίνα, Μέγαρα
20 €
Λεοντίδης Χρήστος, Κομοτηνή
50 €
Τερζούδης Σωτήριος, Θεσσαλονίκη
50 €
15 €
Γκέσιου Χρυσούλα, Δράμα
20 €
Λέτσος Κωνσταντίνος, Νεοχώρι Άρτας
20 €
Τζάνου Αικατερίνη, Μαρκόπουλο
Γκούμα Παρασκευή, Αθήνα
50 €
Μακρυκώστας Κωνσταντίνος, Βέροια
50 €
Τζιβράς Μιχαήλ, Βριλήσσια
50 €
Γκούμας Κωνσταντίνος, Φιλοθέη
50 €
Μάντζαρης Γεράσιμος, Κηφισιά
50 €
Τριάντος Χρήστος, Πάτρα
50 €
Δανδάκης Δημήτριος, Αθήνα
50 €
Μαργέτης Νικόλαος, Χαλάνδρι
50 €
Δημητρουλόπουλος Δημήτριος, Χαλάνδρι
50 €
Μάρκογλου Κωνσταντίνος, Αθήνα
50 €
Τσιάκος Σταύρος, Ν. Σμύρνη
50 €
Διαμαντόπουλος Ιωάννης, Ρίο
15 €
Μάρκος Ιωάννης Επ., Φάρσαλα
15 €
Τσιμπούρης Παναγιώτης, Ζωγράφου
50 €
Δροσάκης Ελευθέριος, Θεσσαλονίκη
50 €
Μερκουρόπουλος Μάρκος, Καβάλα
50 €
Τσιόδρα Παρασκευή, Αθήνα
50 €
Εμμανουήλ Θεόδωρος, Χολαργός
50 €
Μιχαήλ Μαρία, Λάρνακα / Κύπρος
50 €
Τσιότσιος Ευάγγελος, Νεοχώρι Κυλλήνης
30 €
Ευγενίου Ανδρέας, Λάρνακα / Κύπρος
50 €
Μπαρούτας Αναστάσιος, Νίκαια Λάρισας
15 €
Τσιότσιου Μαίρη, Αθήνα
15 €
Ευθυμίου Παναγιώτης, Λεμεσός / Κύπρος
50 €
Μπεκιάρη – Λυμπέρη Παγώνα, Αθήνα
15 €
Τσόχατζης Εμμανουήλ, Κηφισιά
50 €
Ζαβός Κωνσταντίνος, Λάρνακα / Κύπρος
50 €
Μπουζάκης Ηλίας, Χανιά
40 €
Τυρίμος Κυριάκος, Λευκωσία / Κύπρος
50 €
Ζαμπέλη Εύη, Αθήνα
50 €
Μυλωνάκη Μαρία, Αργυρούπολη
50 €
Φραγκιαδάκης Νικόλαος, Ηράκλειο
50 €
Ζανιά Σπυριδούλα, Ζωγράφου
15 €
Μυλωνάς Θεόδωρος & Νικολέττα, Γλυφάδα
100€
Φωτουλάκη Μαρία, Θεσσαλονίκη
50 €
Ζάχου Αναστασία, Αθήνα
15 €
Ντελή – Καραχρήστου Καλλιρρόη, Αγρίνιο
20 €
Χαϊδεμένου Δήμητρα, Καλαμάτα
20 €
Ιωαννίδου Νίκη, Θεσσαλονίκη
20 €
Ξουργιάς Βασίλειος, Αθήνα
50 €
Καδής Σάββας, Λευκωσία / Κύπρος
50 €
Οικονόμου Μιχάλης, Αθήνα
50 €
Χαϊτάλη Στασινή, Ίλιον
15 €
Κακαλέτσης Νικόλαος, Θεσσαλονίκη
30 €
Παναγιώτου Ιωάννα, Αθήνα
20 €
Χατζηαργυρίου Μαρία, Μυτιλήνη
50 €
Καλλή Θεοδώρα, Λάρνακα / Κύπρος
50 €
Παπακυρίτσης Δήμος, Βόλος
15 €
Χατζησάββα Κοκώνα, Ρόδος
20 €
Καλογιάννη Ευφροσύνη, Ζεφύρι
15 €
Παπανικολάου Ιωάννης, Αθήνα
50 €
Χρηστιάς Ηλίας, Πάτρα
50 €
Καλφούτζος Γεώργιος, Αγριά Βόλου
20 €
Παπαντωνίου Νικήτας, Ρόδος
50 €
Χρηστίδου Αγγελική, Αθήνα
50 €
Καπετάνος Δημήτριος, Θεσσαλονίκη
50 €
Παχιαδάκης Ιωάννης, Θεσσαλονίκη
50 €
Χριστοδούλου Δημήτριος, Ιωάννινα
50 €
Καρακόιδας Χρήστος, Ίλιον
50 €
Πετίνης Γεώργιος, Πειραιάς
15 €
Καραμανώλης Δημήτρης, Παπάγου
50 €
Πλατή Κανέλλα, Λαγονήσι
15 €
Καρδάση Μαρία, Βόλος
50 €
Πολίτης Δημήτρης, Κέρκυρα
20 €
Κατσαβού Σπυριδούλα, Αθήνα
15 €
Ποταμιάνος Σπύρος, Λάρισα
50 €
In Memoriam:
Κατσέλης Ιωάννης, Ν. Σμύρνη
50 €
Πρωτοπαπάς Ανδρέας, Θεσσαλονίκη
50 €
Κεϊμαλή Ελένη, Ζωγράφου
15 €
Ρώμα Ελευθερία, Αγ. Παρασκευή
50 €
Μαρία Θεοφάνη, Ηλιούπολη
Μνήμη Ξενοφώντα Τεκνετζόγλου
│ Ευεξία & Διατροφή
100€
Ë. Êçöéóßáò 266, 152 32 ÁèÞíá, Ôçë.: 210 6882100
Áäñéáíïõðüëåùò 3, 551 33 ÊáëáìáñéÜ Èåó/íßêç, Ôçë.: 2310 422788

Τεύχος 224 - MedicalExpress | Μηνιαίο Ιατρικό Περιοδικό

Τελικό Πρόγραμμα

• Ορισµοί-επιδηµιολογία

"Διερεύνηση της συσχέτισης της επινεφριδικής ανεπάρκειας με την κι

εδώ - ΓΕΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

12/11 «Crash Test: ο ρατσιστής που κρύβουμε μέσα μας». Η Άννα

εδώ - ΓΕΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

1 - Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας & Διατροφής

1 - Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας & Διατροφής