10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Επιστολή Προέδρου............................................................................................. 4
Διοικητικό Συμβούλιο ......................................................................................... 5
Ελεγκτική Επιτροπή.............................................................................................. 5
Οργανωτική Επιτροπή......................................................................................... 5
Πρόγραμμα Τελετής Έναρξης........................................................................... 6
Επιστημονικό Πρόγραμμα ................................................................................. 7
Εισηγητές - Συντονιστές ................................................................................... 16
Προφορικές Ανακοινώσεις.............................................................................. 21
Αναρτημένες Ανακοινώσεις ............................................................................ 25
Ευχαριστίες ........................................................................................................... 41
Γενικές Πληροφορίες..........................................................................................42
Ευρετήριο Συγγραφέων Ανακοινώσεων .................................................... 43
3
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ
Αγαπητές και Αγαπητοί φίλοι,
Ε
ίναι γνωστό στην Ιατρική κοινότητα και την Πολιτεία ότι το 50% των θανάτων και της αναπηρίας στη Χώρα μας, αποδίδεται στις καρδιαγγειακές παθήσεις αθηροσκληρωτικής αιτιολογίας. Αυτό οφείλεται στη μειωμένη προσπάθεια
εκ μέρους όλων για την προληπτική αντιμετώπιση των παραγόντων κινδύνου, που στην Ελλάδα καθίσταται ακόμη δυσχερέστερη, συνέπεια της οικονομικής δυσπραγίας και των περιοριστικών μέτρων, δικαιολογημένων και μη, που πάρθηκαν εδώ και τέσσερα χρόνια, αναφορικά με την παρεχόμενη υγεία στο Λαό μας.
Η Πολιτεία, με τους κατάλληλους ανθρώπους, χωρίς «απωθημένα» στους Γιατρούς, θα πρέπει να θεσπίσει νόμους, που
να βελτιώνουν και να ελέγχουν την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος. Από την άλλη πλευρά οι Γιατροί και οι άλλοι
φορείς υγείας θα πρέπει να εφαρμόζουν τους κανόνες της Πολιτείας, τη δεοντολογία και να ασκούν το επάγγελμά τους
με ευσυνειδησία, γνώσεις, εμπειρία και σεβασμό στον άρρωστο. Για να γίνουν όλα αυτά, οι φορείς υγείας πρέπει να εκπαιδεύονται και να ενημερώνονται για τα νεώτερα επιστημονικά δεδομένα, γεγονός που μπορεί να πραγματοποιείται
με επάρκεια αν παρακολουθούν τα επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Καθήκον της Πολιτείας πρέπει
να είναι η θέσπιση κατάλληλης νομοθεσίας για διευκόλυνση των «υγιών» Ιατρικών Εταιρειών πραγματοποίησης επιστημονικών εκδηλώσεων και η παρότρυνση συμμετοχής των Γιατρών στη συνεχιζόμενη μεταπτυχιακή εκπαίδευσή
τους, με στόχο να διασφαλιστεί η ορθή κλινική πρακτική αντιμετώπισης του αρρώστου, στα πλαίσια της ιατρικής δεοντολογίας.
Η Εταιρεία Αθηροσκλήρωσης Β. Ελλάδος με την 10ετή παρουσία της δεσμεύεται για τη διοργάνωση ενός ακόμη ποιοτικού
συνεδρίου που θα προσφέρει τα μέγιστα στον εμπλουτισμό των επιστημονικών γνώσεων καθώς και στην μετάδοση
όλων των σύγχρονων απόψεων και προβληματισμών που αφορούν στην Αθηροσκλήρωση και τις επιπλοκές της.
Με αυτά τα δεδομένα η ΕΑΒΕ σας προσκαλεί στο 10ο Πανελλήνιο Συνέδριό της που θα πραγματοποιηθεί στο Ξενοδοχείο
MAKEDONIA PALACE Θεσσαλονίκης, 13 – 15 Μαρτίου 2014.
Στο επιστημονικό πρόγραμμα θα περιληφθούν διαλέξεις και στρογγυλά τραπέζια με Προέδρους και εισηγητές ειδικούς
από Πανεπιστήμια και Νοσοκομεία της Χώρας. Επίσης θα είναι κοντά μας καταξιωμένοι επιστήμονες του εξωτερικού.
Η πρόσκληση απευθύνεται σε Γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, Οδοντιάτρους, Βιοχημικούς, Χημικούς, Φαρμακολόγους,
Διαιτολόγους, νοσηλευτές και φοιτητές της Ιατρικής και των ΤΕΙ, που ασχολούνται με την Αθηροσκλήρωση και τις επιπλοκές της υπό την ευρεία έννοια.
Η πρόσκληση απευθύνεται στις Φαρμακευτικές Εταιρείες, τις Εταιρείες Τροφίμων και Ιατρικών Μηχανημάτων, που με
τα ποιοτικά φάρμακα, τα διαιτητικά προιόντα και τα Ιατρικά Μηχανήματα, συνέβαλαν και συμβάλλουν τα μέγιστα στην
πρόληψη, διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση των καρδιαγγειακών παθήσεων.
Η ΕΑΒΕ, σε συνεργασία με τον Π.Ι.Σ., θα χορηγήσει πιστοποιητικό παρακολούθησης, με μόρια συνεχιζόμενης ιατρικής
εκπαίδευσης, αναγνωρισμένα από όλες τις Χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Οι επιστημονικές εκδηλώσεις ενημέρωσης θα είναι επιτυχημένες και ωφέλιμες σε όλους, αν υπάρχει ενεργός καθημερινή
παρουσία.
Σας προσκαλώ να συμμετάσχετε στο 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Εταιρείας μας και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Με πολύ εκτίμηση
Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και της Οργανωτικής Επιτροπής
Απόστολος Ευθυμιάδης
Καθηγητής Καρδιολογίας ΑΠΘ
4
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Απόστολος Ευθυμιάδης
Πρόεδρος
Καθηγητής Καρδιολογίας ΑΠΘ
Ιωάννης Κανονίδης
Αντιπρόεδρος
Καθηγητής Καρδιολογίας ΑΠΘ
Γενικός Γραμματέας
Νικόλαος Καμπουρίδης
Επιμελητής ΕΣΥ, Καρδιολόγος
Αναπλ. Γεν. Γραμματέας
Μαρία Χασαπίδου
Καθηγήτρια Διαιτολογίας ΑΤΕΙΘ
Άννα Ταυρίδου
Ταμίας
Επίκουρη Καθηγήτρια Φαρμακολογίας ΔΠΘ
Ζαδάλλα Μούσλεχ
Μέλη
Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος
Δημήτριος Σκούτας
Παθολόγος-Διαβητολόγος
Σοφία Παυλίδου, Ιατρός
Γραμματεία
ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Ελένη Πασχαλίδου, Γενική Ιατρός
Παύλος Κούστας, Γενικός Χειρουργός
Θεμιστοκλής Τουφεκτσής, Αγγειοχειρουργός
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Πρόεδρος
Απόστολος Ευθυμιάδης
Ιωάννης Κανονίδης
Νικόλαος Καμπουρίδης
Ζαδάλλα Μούσλεχ
Δημήτριος Σκούτας
Άννα Ταυρίδου
Μαρία Χασαπίδου
Απόστολος Χατζητόλιος
Γεώργιος Σακαντάμης
Βασίλειος Κόκκας
Χρήστος Σαββόπουλος
Αθανάσιος Βιδάλης
Ιωάννης Ευθυμιάδης
Κων/νος Δημητρακόπουλος
Ελένη Πασχαλίδου
Δημήτριος Ρίχτερ
Γραμματεία
Σοφία Παυλίδου
5
ΤΕΤΑΡΤΗ, 12 Μαρτίου 2014
ΠΡοΣυΝΕΔΡΙΑΚΗ ΕΚΔΗΛωΣΗ ΕΝΗΜΕΡωΣΗΣ Του ΚοΙΝου
με την ονομασία ΓΙοΡΤΗ ΚΑΡΔΙΑΣ
Πλατεία Αριστοτέλους, σε συνεργασία με το Δήμο Θεσσαλονίκης
Ώρες 9.00 - 13.00
Από ομάδα ιατρών και επισκεπτριών υγείας θα ενημερώνεται το κοινό για την προληπτική αντιμετώπιση των παραγόντων κινδύνου της αθηροσκλήρωσης (αυξημένη χοληστερίνη και τριγλυκερίδια, αυξημένο σάκχαρο και αρτηριακή πίεση, η σημασία της άσκησης, του στρες και του αυξημένου βάρους σώματος), καθώς και οι επιπλοκές της
από το καρδιαγγειακό σύστημα (στεφανιαία νόσος, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, περιφερική αγγειοπάθεια) και
θα χορηγηθούν σχετικά ενημερωτικά έντυπα της ΕΑΒΕ.
ΞΕΝοΙ οΜΙΛΗΤΕΣ
Petros Nihoyannopoulos MD, FRCP, FACC, FESC, FAHA
Professor of Cardiology, Imperial College London, Hammersmith Hospital, NHLI, UK
Julia Grapsa
Consultant of Cardiology, Papworth Hospital, Camridge, UK
Jannis Papapthanasiou
Asst. Prof. of Physical and Rehabilitation Medicine, University of Sofia, Bulgaria
ΣυΝΕΡΓΑΖοΜΕΝΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
•
•
•
•
Ελληνική Εταιρεία Λιπιδιολογίας-Αθηροσκλήρωσης & Αγγειακής Νόσου
Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας
Διαβητολογική Εταιρεία Β. Ελλάδος
Εταιρεία Παθολογίας Β. Ελλάδος
ΠΕΜΠΤΗ, 13 Μαρτίου 2014
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΕΛΕΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ
20.00 - 22.00 Χορωδία και ορχήστρα Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη
Προσφωνήσεις επισήμων
Απονομή τιμητικής πλακέτας
Βράβευση εργασιών
Κύριος ομιλητής:
κ. Μάριος Μαρσέλος
Καθηγητής Φαρμακολογίας, Τμήμα Ιατρικής Ιωαννίνων
Θέμα: Δακτυλίτιδα και ψυχικές παθήσεις: η περίπτωση του Van Gogh
Δημόσιος απολογισμός για τα 10 χρόνια από την ίδρυση της Εταιρείας
Απ. Ευθυμιάδης, Πρόεδρος ΕΑΒΕ
Δεξίωση υποδοχής
6
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ΕΠΙΣΤΗΜοΝΙΚο ΠΡοΓΡΑΜΜΑ
ΠΕΜΠΤΗ, 13 Μαρτίου 2014
09.00 - 10.00 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ ΝοΣΗΛΕυΤΙΚΗΣ
Συμβουλές στο κρεβάτι του αρρώστου και το Νοσοκομείο
Πρόεδροι: Ε. Παντελίδου, Φ. Ιωαννίδου
Συμβουλευτική νοσηλευτική φροντίδα στεφανιαίων ασθενών με δυσλιπιδαιμία
Ε. Χαρέλα
Νοσηλευτική φροντίδα στο οξύ στεφανιαίο σύνδρομο
Π. Μπόνια
Νοσηλευτική προσέγγιση ασθενούς με μεταβολικό σύνδρομο
Κ. Γαργάνη
10.00 - 11.00 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Υγιεινοδιαιτητική παρέμβαση στην αθηροσκλήρωση
Πρόεδροι: Γ. Ηλoνίδης, Μ. Χασαπίδου
Σημασία της διατροφής
Χ. Θασίτης
Σημασία της άσκησης στην αθηροσκλήρωση
Ι. Καρατζάς
Αντιοξειδωτικά φάρμακα και βιταμίνες. Ο ρόλος τους στην αθηροσκλήρωση
Σ. Παυλίδου
11.00 - 11.30 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
11.30 - 13.00 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Σακχαρώδης διαβήτης και καρδιαγγειακός κίνδυνος
Πρόεδροι: Κ. Καζάκος, Ε. Πάγκαλος
Προδιαβήτης
Γ. Κούρτογλου
Υπεργλυκαιμία
Κ. Κίτσιος
Υπογλυκαιμία
Δ. Σκούτας
Λιπώδες ήπαρ
Σ. Πολύζος
13.00 - 13.30 ΔΙΑΛΕΞΗ
Πρόεδρος: Α. Ευθυμιάδης
Διαχείριση των επικίνδυνων ιατρικών αποβλήτων (ΕΙΑ) (νομοθετικό πλαίσιο και η πραγματικότητα
στην Ελλάδα μέσα από τους ελέγχους της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ))
Σ. Χριστοφόρου
7
ΠΕΜΠΤΗ, 13 Μαρτίου 2014
13.30 - 14.30 ΠΡοΦοΡΙΚΕΣ ΑΝΑΚοΙΝωΣΕΙΣ
Πρόεδροι: Ι. Κόγιας, Ε. Πασχαλίδου
οR.01 Η υΠοΛΙΠΙΔΑΙΜΙΚΗ-υΠοΘΕΡΜΙΔΙΚΗ ΔΙΑΙΤΑ ΣυΜΒΑΛΛΕΙ ΣΤΗ ΜΕΙωΣΗ ΤωΝ ΤΙΜωΝ ΛΙΠΙΔΙωΝ οΡου ΣΕ υΠΕΡΒΑΡουΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ
Δ. Καγιάφα1,3, Α. Μπουρδάκης1,3, Χ. Νταλαμπίρα3
Ιατρείο Λιπιδίων – Παχυσαρκίας, Γ.Ν. Τρικάλων
1. Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, MSc Διατροφή και Δημόσια Υγεία, Τμήμα Κλινικής Διατροφής, 2. Ειδικός Παθολόγος Β’ Παθολογική Κλινική, 3. Επισκέπτρια Υγείας
οR.02 ΑΝΤΙοΞΕΙΔωΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ Του ΦυΤου ΣΙΔΕΡΙΤΗΣ (ΤΣΑΪ Του ΒουΝου) ΣΤΗΝ οΞΕΙΔωΣΗ ΛΙΠοΠΡωΤΕΪΝωΝ οΡου
Κλοτσουθύμιου Μ., Καβαζίδη Κ., Μακέδου Κ., Ηλιάδης Σ., Παπαγεωργίου Γ.
Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας, Ιατρική Σχολή Α.Π.Θ.
οR.03 ΚΑΡΔΙοΓΕΝΕΣ SHOCK ΚΑΙ ΝοΣΗΛΕυΤΙΚΕΣ ΔΕΞΙοΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΜοΝΑΔΑ
Γούπου Ε.1, Τσολακίδου Ε.2, Καραβασιλειάδου Σ.3, Τσολακίδου Ε.4
1. Νοσηλεύτρια ΤΕ. Στεφανιαία Μονάδα ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ», 2. Νοσηλεύτρια ΤΕ. Στεφανιαία Μονάδα ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ», 3. Νοσηλεύτρια
ΤΕ Παθολογίας, MSc, Υπ. Διδάκτωρ ΑΠΘ, ΜΑΝ ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ», 4. Νοσηλεύτρια ΤΕ ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης
οR.04 ΠΡοΣΔΙοΡΙΣΜοΣ ΠΡοΣΛΗΨΗΣ ΛΙΠωΝ ΚΑΙ ΦυΤΙΚωΝ ΙΝωΝ ΣΕ ΝΗΣΤΕυοΝΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΝΗΣΤΕυοΝΤΕΣ
Σωτηριάδου Ε., Γιάννη Ά., Ευθυμιάδης Γ., Μαδεμλή Α., Πρίτσα Α., Βίνου Μ., Μανές Χ.
Τμήμα Διατροφής & Διαιτολογίας ΑΤΕΙ Θεσ/νικης, Διαβητολογικό Κέντρο Γ.Ν. Παπαγεωργίου
οR.05 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚο ΙΣοΖυΓΙο ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΧοΡου
Ρώσσιου Δ., Παπαδοπούλου Σ.Κ., Χασαπίδου Μ.
Τμήμα Διατροφής, ΑΤΕΙΘ
14.30 - 16.30 ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΔΙΑΚοΠΗ
8
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ΠΕΜΠΤΗ, 13 Μαρτίου 2014
ΑΠοΓΕυΜΑΤΙΝΗ ΣυΝΕΔΡΙΑΣΗ
16.30 -17.30
ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Ερασιτέχνες αθλητές και καρδιά. Συμβολή των προγραμμάτων καρδιακής αποκατάστασης
Πρόεδροι: Β. Βασιλικός, Χ. Ραϊδης
Καρδιολογική εκτίμηση ερασιτεχνών αθλητών
Π. Σταφυλάς
Ποιότητα ζωής των ασθενών με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια που συμμετέχουν σε διάφορα
προγράμματα άσκησης και καρδιακής αποκατάστασης
Ι. Παπαθανασίου
Επείγουσα θεραπεία των καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε αθλητικούς χώρους
Ν. Κουτλιάνος
17.30 - 18.00 ΔΙΑΛΕΞΗ
Πρόεδρος: Α. Ευθυμιάδης
Διερεύνηση της στεφανιαίας νόσου στον ασυμπτωματικό διαβητικό ασθενή: Πότε, σε ποιους , γιατί;
Χ. Πίτσαβος
18.00 - 19.00 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ της Εταιρείας Παθολογίας Β. Ελλάδος (ΕΠΒΕ)
Νεότερες θεραπείες στην αρτηριακή υπέρταση
Πρόεδροι: Α. Χατζητόλιος, Σ. Δούμα
Φαρμακευτικές εξελίξεις στη θεραπεία της υπέρτασης
Β. Κώτσης
Χρονοθεραπεία της υπέρτασης
Χ. Σαββόπουλος
Διαδερμική κατάλυση της συμπαθητικής νεύρωσης του νεφρού στην ανθεκτική υπέρταση:
Ενδείξεις και αποτελέσματα
Κ. Μακαρίτσης
19.00 - 20.00 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
20.00 - 22.00 ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ
9
ΠΑΡΑΣΚΕυΗ, 14 Μαρτίου 2014
09.00 - 10.00 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Αθηροσκλήρωση και φλεγμονή
Πρόεδροι: Π. Μπούρα, Α. Χιτόγλου-Μακέδου
Τα αιμοπετάλια ως φλεγμονώδη κύτταρα στα οξέα στεφανιαία σύνδρομα
Δ. Στάκος
Διαβήτης και αθηρωματική νόσος. Είναι η φλεγμονή ο βασικός μεσολαβητής σε αυτή τη σχέση;
Κ. Παπαθεοδώρου
Αντιφωσφολιπιδικο σύνδρομο. Σχέση με την αθηροσκλήρωση
Ι. Γκουγκουρέλας
10.00 - 11.00 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Επίκαιρα προβλήματα: Πώς θα αντιμετωπίσω τον ασθενή με...
Πρόεδροι: Κ. Παπαδόπουλος, Δ. Συμεωνίδης
Καρδιακή ανεπάρκεια και στεφανιαία νόσο
Ι. Βογιατζής
Θρομβοεμβολική νόσο
Ι. Παπαγιάννης
Ασυμπτωματική δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας
Γ. Καζινάκης
11.00 - 11.30 ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ
11.30 - 12.30 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Διαχείριση αντιαιμοπεταλιακής και αντιπηκτικής αγωγής σε διάφορες κλινικές καταστάσεις
Πρόεδροι: Χ. Καρβούνης, Κ. Παλέτας
Η θέση των νεώτερων από του στόματος αντιπηκτικών στα οξέα στεφανιαία σύνδρομα.
Παρόν και μέλλον
Α. Τσελέπης
Αποτελέσματα φαρμακογενετικών κλινικών μελετών με αντιπηκτικά φάρμακα: η ώρα της αλήθειας
Ε. Μανωλόπουλος
Το συνεχές φάσμα της θρόμβωσης: νεότερα αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα
Χ. Χατζηελευθερίου
12.30 - 13.00 ΔΙΑΛΕΞΗ
Πρόεδρος: Ε. Μανωλόπουλος
Υδρόθειο και καρδιαγγειακή λειτουργία
Α. Παπαπετρόπουλος
13.00 - 13.30 Δορυφορικη Διαλεξη Χορηγία της Εταιρείας ΕΛΑΪΣ – Unilever Hellas Α.Ε
Πρόεδρος: Α. Ευθυμιάδης
Νεότερα δεδομένα για την επίδραση των φυτικών στερολών στη δυσλιπιδαιμία
Σ. Παυλίδου
13.30 - 15.30 ΓΕΝΙΚΗ ΣυΝΕΛΕυΣΗ
10
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ΠΑΡΑΣΚΕυΗ, 14 Μαρτίου 2014
ΑΠοΓΕυΜΑΤΙΝΗ ΣυΝΕΔΡΙΑΣΗ
16. 30 -17.30 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Επίκαιρα καρδιαγγειακά προβλήματα
Πρόεδροι: Δ. Γρέκας, Ε. Μαλτέζος
Οι επιπλοκές της αρτηριακής υπέρτασης στην αγγειακή εγκεφαλική κυκλοφορία
Ι. Ηλιόπουλος
Αντιπηκτική ή αντιθρομβωτική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια κολπική μαρμαρυγή και ΑΕΕ
ενδείξεις και περιορισμοί
Χ. Κυρπιζίδης
Διαχείριση της αρτηριακής υπέρτασης και της δυσλιπιδαιμίας σε άτομα 3ης και 4ης ηλικίας
το προσδόκιμο ζωής καθορίζει τις επιλογές μας;
Κ. Δημητρακόπουλος
17.30-18.30
ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες για την αντιμετώπιση...
Πρόεδροι: Ι. Κανονίδης, Α. Καραγιάννης
...της σταθερής στεφανιαίας νόσου
Θ. Καραμήτσος
...της δυσλιπιδαιμιας & αθηροσκλήρωσης
Δ. Ρίχτερ
...της οξείας και χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας
Γ. Ανδρικόπουλος
18.30 -19.00
ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ
19.00 -19.30
ΔΙΑΛΕΞΗ
Πρόεδροs: Ι. Ευθυμιάδης
Υπερηχοκαρδιογραφία και πνευμονική υπέρταση (Echocardiography
and pulmonary hypertension)
J. Grapsa
19.30 - 20.00 ΔΙΑΛΕΞΗ
Πρόεδρος: Γ. Σακαντάμης
Οξέα στεφανιαία σύνδρομα και εγκυμοσύνη (Acute coronary syndromes during pregnancy)
P. Nihoyannopoulos
20.00 - 20.30 ΔοΡυΦοΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ Χορηγία της Aνώνυμης Φαρμακευτικής Εταιρείας Proton Pharma
Πρόεδρος: Ν. Καμπουρίδης
Εναλλακτική αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών με τροφοφάρμακα (nutraceuticals) τόσο στην πρωτογενή όσο και στη δευτερογενή πρόληψη
Ι. Ευθυμιάδης
11
ΣΑΒΒΑΤο, 15 Μαρτίου 2014
09.00 - 10.00 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Επιπτώσεις της Παχυσαρκίας
Πρόεδροι: Α. Αλαβέρας, Ε. Καπάνταης
Παχυσαρκία και καρδιαγγειακά νοσήματα
Α. Πολυμέρης
Σύγκριση τρόπου ζωής, σακχαρώδη διαβήτη και καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου πριν και
μετά τις βαριατρικές επεμβάσεις σε νοσογόνα παχύσαρκους ασθενείς
Π. Κούστας
Ο λιπώδης ιστός, ως ενδοκρινής αδένας
Θ. Τζώτζας
10.00 - 11.00 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Διαγνωστική προσέγγιση της αθηροσκλήρωσης
Πρόεδροι: Γ. Ευθυμιάδης, Α.Χατζητόλιος
Η λειτουργική (SPECT-PET) απεικόνιση της μυοκαρδιακής βιωσιμότητας
Γ. Γερασίμου
Αρτηριακή σκληρία. Χρησιμότητα-περιορισμοί
Ι. Ευθυμιάδης
Βιοδείκτες και δείκτες φλεγμονής στην αθηροσκλήρωση
Χ. Τρακατέλλη
11.00 - 11.30 ΔΙAΛΕΙΜΜΑ
11.30 - 12.30 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Σακχαρώδης Διαβήτης και αγγειοπάθεια
σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Λιπιδιολογίας – Αθηροσκλήρωσης και Αγγειακής Νόσου
Πρόεδροι: Γ. Τσιτούρης, Χ. Μανές
Όταν ο διαβήτης φθάνει στα... άκρα
Γ. υφαντή
Διαβήτης και χρόνια νεφρική νόσος
Θ. Αποστόλου
Διαγνωστικά μέθοδοι & κριτήρια περιφερικής αρτηριοπάθειας
Θ. Τουφεκτσής
12.30 - 13.00 ΔοΡυΦοΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ Χορηγία της Φαρμακευτικής Εταιρείας AstraZeneca A.E.
Πρόεδρος: Α. Ευθυμιάδης
Η σημασία της ρύθμισης του λιπιδαιμικού προφίλ στην πρωτογενή και δευτερογενή πρόληψη
Χ. Σαββόπουλος
13.00 - 13.30 ΔΙΑΛΕΞΗ
Πρόεδρος: Β. Κόκκας
Βιταμίνες και καρδιαγγειακά συμβάντα
Ι. Αρσενοπούλου
12
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ΣΑΒΒΑΤο, 15 Μαρτίου 2014
13.30 - 14.30 ΣυΝΕΔΡΙΑ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝωΝ ΑΝΑΚοΙΝωΣΕωΝ
Αίθουσα ΑΡΙΣΤοΤΕΛΗΣ ΙΙ
Επιτροπή Αξιολόγησης: Ι. Κανονίδης, Μ. Χασαπίδου
PO.01. ΑΞΙοΛοΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣυΓΧοΡΗΓΗΣΗΣ EZETIMIBE / ATORVASTATIN ΣΕ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ
Αθ. Βήτας, Αν. Βήτας, Α. Μιχαηλίδου, Π. Παναγιωτίδης, Α. Φατράλη, Γ. Ανατολού, Α. Βλαχογιάννης
Π.Ι. Δοξάτου – Κ.Υ. Προσοτσάνης – Διαβητολογικό Ιατρείο – Παθολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου Δράμας
PO.02. ΑΞΙοΛοΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣυΓΧοΡΗΓΗΣΗΣ EZETIMIBE / PRAVASTATIN ΣΕ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ
Αθ. Βήτας, Αν. Βήτας, Γ. Ανατολού, Α. Μιχαηλίδου, Α. Φατράλη, Π. Παναγωτίδης, Α. Βλαχογιάννης
Π.Ι. Δοξάτου – Κ.Υ. Προσοτσάνης – Διαβητολογικό Ιατρείο – Παθολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου Δράμας
PO.03. ΣυΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΜΕΤΑΞυ EZETIMIBE-ATORVASTATIN ΚΑΙ EZETIMIBE-PRAVASTATIN ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤωΠΙΣΗ
ΤΗΣ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑΣ
Αθ. Βήτας, Αν. Βήτας, Π. Παναγιωτίδης, Α. Φατράλη, Γ. Ανατολού, Α. Μιχαηλίδου, Α. Βλαχογιάννης
Π.Ι. Δοξάτου – Κ.Υ. Προσοτσάνης – Διαβητολογικό Ιατρείο – Παθολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου Δράμας
PO.04. ΣυΣΧΕΤΙΣΗ ουΡΙΧΑΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΦΛΕΓΜοΝΗΣ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ
Α. Πολυμέρης1, Γ. Κατσούλης1, Κ. Δουμουχτσής1, Γ. Αλεξόπουλος2, Χ. Παπαμιχαήλ2, Δ. Κοντογιάννης2
1. Β΄ Ενδοκρινολογικό Τμήμα και 2. Α΄Παθολογική Κλινική ΓΝΑ “ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ”
PO.05. ΚΑΡΔΙοΛοΓΙΚΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕυΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ υΨΗΛου ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚου ΚΙΝΔυΝου, Που
υΠοΒΛΗΘΗΚΑΝ ΣΕ ΜΗ ΚΑΡΔΙοΧΕΙΡουΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ(ΚΡΧ)
Αφθονίδης Ν-Λ., Σωτηριάδου Μ., Κωστοπουλος Χ.Γ., Γεωργιάδου Ι., Ανδρικόπουλος Γ., Μπράτιμος Ν., Καραγεώργος
Δ., Αφθονίδης Δ.
Καρδιολογικό Τμήμα Γ.Ν.Θ. «Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ»
PO.06. ΣυΣΧΕΤΙΣΜοΣ ΧΕΙΡουΡΓΙΚου ΚΑΙ υΨΗΛου ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚου ΚΙΝΔυΝου ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Που υΠοΒΛΗΘΗΚΑΝ
ΣΕ ΜΗ ΚΑΡΔΙοΧΕΙΡουΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
Κωστοπουλος Χ.Γ., Αφθονίδης Ν-Λ., Σωτηριάδου Μ., Γεωργιάδου Ι., Στρατάκης Ι., Μπράτιμος Ν., Καραγεώργος Δ.,
Αφθονίδης Δ.
PO.07. ΣΧΕΣΗ ΧΕΙΡουΡΓΙΚου ΚΙΝΔυΝου ΚΑΙ ΚΑΡΔΙοΛοΓΙΚωΝ ΦΑΡΜΑΚΕυΤΙΚωΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕωΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ υΨΗΛου ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚου ΚΙΝΔυΝου (Κ.Α.Κ)
Αφθονίδης Ν-Λ., Σωτηριάδου Μ., Κωστοπουλος Χ.Γ., Γεωργιάδου Ι., Μπακιρτζόγλου Φ., Μπράτιμος Ν., Καραγεώργος
Δ., Αφθονίδης Δ.
Καρδιολογικό Τμήμα Γ.Ν.Θ. «Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ»
PO.08. ΠΑΧοΣ ΕΣω-ΜΕΣου ΧΙΤωΝΑ ΤωΝ ΚΑΡωΤΙΔωΝ ΑΡΤΗΡΙωΝ (cΙΜΤ) ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ Το οΙΚοΓΕΝΕΙΑΚο ΙΣΤοΡΙΚο
ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚου ΝοΣΗΜΑΤοΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ
Ιωάννου Α.1, Μακέδου Κ.1, Δεστάνης Ε.2, Ζορμπά Α.1, Μαργαρή Β., Οικονόμου Ι.2, Μακέδου Α.1
1. Εργαστήριο Λιπιδίων και Πρόληψης των Καρδιαγγειακών Νοσημάτων από την Παιδική Ηλικία, Β’ Παιδιατρική Κλινική Α.Π.Θ.,
Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης, 2. Τμήμα Υπερήχων, Ακτινολογικό Εργαστήριο, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο
ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης
PO.09. ΔΙΕΡΕυΝΗΣΗ ΤωΝ ΣυΧΝοΤΕΡωΝ ΠοΛυΜοΡΦΙΣΜωΝ Του ΓοΝΙΔΙου ΤΗΣ ΠΑΡΑοΞοΝΑΣΗΣ -1 ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ
ΕΝΗΛΙΚΕΣ
Ιωάννου Α., Μακέδου Κ., Αργυρίου Α., Ζορμπά Α., Καραμπόλα Μ., Μακέδου Α.
Εργαστήριο Λιπιδίων και Πρόληψης των Καρδιαγγειακών Νοσημάτων από την Παιδική Ηλικία, Β’ Παιδιατρική Κλινική Α.Π.Θ., Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης
PO.10. ΜΕΛΕΤΗ ΣυΣΧΕΤΙΣΗΣ ΚοΙΝωΝ ΠοΛυΜοΡΦΙΣΜωΝ Του ΓοΝΙΔΙου ABCB1 ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΛΙΠΙΔΙωΝ ΣΕ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΚουΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Αγαπάκης Δ.1,2, Γούλας Α.3, Σαββόπουλος Χ.2, Πανδέρη Α.3, Γούδα Β.3, Γκμπάντι Ε.3, Χατζητόλιος Α.Ι,2
1. Παθολογική Κλινική, ΓΝ Γουμένισσας, Κιλκίς, 2. Α΄Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΠΓΝΘ ΑΧΕΠΑ, ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη, 3. 1ο
Εργαστήριο Φαρμακολογίας, ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη
PO.11. ΑΠοΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚOΤΗΤΑ Του ΣΤΑΘΕΡοy ΣυΝΔυΑΣΜοy ΠΕΡΙΝΔοΠΡIΛΗΣ/ΑΜΛοΔΙΠIΝΗΣ. ΠΑΝΕΛΛHΝΙΑ
ΠΡοοΠΤΙΚH ΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚH ΜΕΛHΤΗ
Μανώλης Α.1, Ζαρίφης Ι.2, Τσιούφης Κ.3
1. Γ.Ν. Βούλας «Ασκληπιείο», Καρδιολογική κλινική. 2: Γ.Ν.Θ. “Γ. Παπανικολάου”, Καρδιολογική κλινική. 3: Γ.Ν.Α. “Ιπποκράτειο”, 1η
Καρδιολογική κλινική, Πανεπιστήμιο Αθηνών
13
ΣΑΒΒΑΤο, 15 Μαρτίου 2014
PO.12. ΑΝΤΙ-ΙΣΧΑΙΜΙΚH ΑΠοΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚOΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΒΑΜΠΡΑΔIΝΗΣ ΣΕ EΛΛΗΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕIΣ Που EΧουΝ υΠοΒΛΗΘΕI ΣΕ ΣΤΕΦΑΝΙΑIΑ ΕΠΑΝΑΓΓΕIωΣΗ
I. Ζαρίφης1, A. Κατσίβας2
Εκ μέρους των ερευνητών της μελέτης «Προοπτική, μη παρεμβατική μελέτη παρατήρησης της αντι-στηθαγχικής αποτελεσματικότητας της Ιβαμπραδίνης, ύστερα από 4μηνη αγωγή Ελληνικού πληθυσμού ασθενών με Στεφανιαία Νόσο», Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου» 2. Γ.Ν.Α. «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Ε.Ε.Σ.»
PO.13. ΕΠIΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΙΒΑΜΠΡΑΔIΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠοΙOΤΗΤΑ ΖωHΣ ΕΛΛHΝωΝ ΑΣΘΕΝωΝ ΜΕ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΝοΣο. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ, ΠΡοοΠΤΙΚΗ, ΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ
I. Ζαρίφης1, A. Κατσίβας2
Εκ μέρους των ερευνητών της μελέτης «Προοπτική, μη παρεμβατική μελέτη παρατήρησης της αντι-στηθαγχικής αποτελεσματικότητας της Ιβαμπραδίνης, ύστερα από 4μηνη αγωγή Ελληνικού πληθυσμού ασθενών με Στεφανιαία Νόσο», Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου» 2. Γ.Ν.Α. «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Ε.Ε.Σ.»
PO.14. ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠοΛυΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΑΞΙοΛοΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠοΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚοΤΗΤΑΣ Του ΕΤοΙΜου ΣυΝΔυΑΣΜου ΠΕΡΙΝΔοΠΡΙΛΗΣ/ΑΜΛοΔΙΠΙΝΗΣ ΣΕ υΠΕΡΤΑΣΙΚουΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ 6ΜΗΝΗΣ ΑΓωΓΗΣ. ΔΕΔοΜΕΝΑ ΑΠο οΛοΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ. ΕΠΙΚΕΝΤΡωΣΗ ΣΤΗ ΣυΜΜοΡΦωΣΗ ΤωΝ
ΑΣΘΕΝωΝ
Μανώλης Α.1, Ζαρίφης Ι.2, Τσιούφης Κ.3
1. Γ.Ν. Βούλας «Ασκληπιείο», Καρδιολογική κλινική 2. Γ.Ν.Θ. “Γ. Παπανικολάου”, Καρδιολογική κλινική 3. Γ.Ν.Α. “Ιπποκράτειο”, 1η
Καρδιολογική κλινική, Πανεπιστήμιο Αθηνών
PO.15. ΑΝΤΙ-ΙΣΧΑΙΜΙΚH ΑΠοΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚOΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΒΑΜΠΡΑΔIΝΗΣ ΣΕ EΛΛΗΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕIΣ ΜΕ ΣΤΕΦΑΝΙΑIΑ
ΝOΣο. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ, ΠΡοοΠΤΙΚH, ΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚH ΜΕΛΕΤΗ
I. Ζαρίφης1, A. Κατσίβας2
Εκ μέρους των ερευνητών της μελέτης «Προοπτική, μη παρεμβατική μελέτη παρατήρησης της αντι-στηθαγχικής αποτελεσματικότητας της Ιβαμπραδίνης, ύστερα από 4μηνη αγωγή Ελληνικού πληθυσμού ασθενών με Στεφανιαία Νόσο», Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου» 2. Γ.Ν.Α. «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Ε.Ε.Σ.»
PO.16. ΑΞΙοΛοΓΗΣΗ ΤΗΣ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤουΡΓΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ οΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣυΝΔΡοΜΑ (οΣΣ) ΜΕΤΑ ΧοΡΗΓΗΣΗ ΛΕΒοΣΙΜΕΝΤΑΝΗΣ
Ι. Mποστανίτης1, Μ. Τσαλίδου2, Γ Κόττας3, Γ. Μπουντώνας4
1. Καρδιολογική Κλινική ΓΝ Κατερίνης, 2. Μικροβιολογικό Τμήμα ΓΝ Κατερίνης, 3. Καρδιολογική Κλινική ΓΝ Κοζάνης, 4. Β’ Καρδιολογική Κλινική Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης
PO.17. ΑΞΙοΛοΓΗΣΗ Του ΑΙΜΑΤοΚΡΙΤΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ οΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣυΝΔΡοΜΑ (οΣΣ) ΜΕΤΑ ΧοΡΗΓΗΣΗ ΛΕΒοΣΙΜΕΝΤΑΝΗΣ
Ι. Mποστανίτης1, Μ. Τσαλίδου2, Γ Κόττας3, Γ. Μπουντώνας4
1. Καρδιολογική Κλινική ΓΝ Κατερίνης, 2. Μικροβιολογικό Τμήμα ΓΝ Κατερίνης, 3. Καρδιολογική Κλινική ΓΝ Κοζάνης, 4. Β’ Καρδιολογική Κλινική Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης
PO.18. ΠΑΧυΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΠΕΡΙοΔοΝΤΙΚΗΣ ΦΡοΝΤΙΔΑΣ
Γ. Χατζόπουλος , Λ. Τσαλίκης
Εργαστήριο Προληπτικής Οδοντιατρικής, Περιοδοντολογίας και Βιολογίας Εμφυτευμάτων. Διευθυντής: Καθηγητής Α. Κωνσταντινίδης. Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
PO.19. Η ΛοΙΜωΞΗ ΑΚΡου ΠοΔοΣ ωΣ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤου. ΝΕυΡοΠΑΘΗΤΙΚοΙ ΚΑΙ ΝΕυΡοΪΣΧΑΙΜΙΚοΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚοΙ
ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΙΝΔυΝΕυουΝ Το ΙΔΙο;
Δ. Σκούτας1,2, Ν. Παπάνας4, Μ. Γεώργα3, Μ. Ζαδάλα5, Χ. Μυλόπουλος5, Χ. Μανές2, Μ. Λαζαρίδης1
1. Πανεπιστημιακή Αγγειοχειρουργική κλινική Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, 2. Διαβητολογικό Κέντρο. Γ.Ν. Παπαγεωργίου
Θεσσαλονίκης, 3. Εργαστήριο Πυρηνικής Ιατρικής Π.Γ.Ν. Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης, 4. Β΄ Παθολογική Πανεπιστημιακή κλινική
Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, 5. Ιατρείο ΕΟΠΠΥ Ανάληψης Θεσσαλονίκης
PO.20. Η ΣυΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡωΤΙΔΙΚHΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚHΣ ΣΚΛΗΡIΑΣ ΜΕ ΤουΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚοyΣ ΠΑΡAΓοΝΤΕΣ ΚΙΝΔyΝου ΣΕ υΠΕΡΤΑΣΙΚοyΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Ι. Ευθυμιάδης, Σ. Παυλίδου, Ε. Πασχαλίδου
Ιατρείο Λιπιδιολογίας – Υπέρτασης, Β’ Καρδιολογική κλινική, Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης
14.30 - 16.30 ΜΕΣΗΜΒΡΙΝH ΔΙΑΚοΠH
14
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ΣΑΒΒΑΤο, 15 Μαρτίου 2014
16.30 - 17.00 ΔΙΑΛΕΞΗ
Πρόεδρος: Σ. Μπακατσέλος
Νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες για το σακχαρώδη διαβήτη
Η. Μυγδάλης
17.00 - 18.00 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Καρδιομεταβολικοί και ενδοκρινικοί παράγοντες κινδύνου
Πρόεδροι: Γ. Μαστοράκος, Α. Αμπραχαμιάν-Μιχαλάκη
Διαβητική δυσλιπιδαιμία
Ζ. Μούσλεχ
Εμμηνόπαυση
Μ. Σώμαλη
Υπέρταση και κύηση
Δ. Γουλής
18.00- 18.30
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
18.30 - 19.00 ΔΙΑΛΕΞΗ
Πρόεδρος: A. Ταυρίδου
Ο ρόλος των μιτοχονδρίων στο καρδιαγγειακό σύστημα. Θεραπευτική πρόκληση
Μ. Αρχανιωτάκη
19.00 - 20.00 ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ
Προβληματισμοί στην αντιμετώπιση της αθηροσκλήρωσης
Πρόεδροι: Α. Γαρύφαλλος, Γ. Γιαννόγλου
Ο ρόλος της επεμβατικής καρδιολογίας στην αντιμετώπιση της αθηροσκλήρωσης
Α. Ζιάκας
Η αποκατάσταση του εμφραγματία στην εποχή μας
Ν. Καμπουρίδης
Σφάλματα συλλογισμού κατά τη διαγνωστική διαδικασία
Α. Βιδάλης
20.20 - 20.30 ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ - ΑΠοΛοΓΙΣΜοΣ
Πρόεδρος ΕΑΒΕ Α. Ευθυμιάδης
20.30-21.30
ΔοΡυΦοΡΙΚο ΣΤΡοΓΓυΛο ΤΡΑΠΕΖΙ Χορηγία των Φαρμακευτικών Εταιρειών MSD & VΙΑΝΕΧ
Νεότερες εξελίξεις στην αντιμετώπιση του συνολικού καρδιομεταβολικού κινδύνου
Πρόεδρος: A. Ευθυμιάδης
Αντιμετωπίζοντας την πρόκληση της επίτευξης στόχoυ της HbA1c.
Ο ρόλος της Σιταγλιπτίνης στην επίτευξη του βέλτιστου γλυκαιμικού ελέγχου
Δ. Σκούτας
Αντιμετωπίζοντας την πρόκληση της επίτευξης στόχoυ της LDL-C. Νεότερα δεδομένα με τον
συνδυασμό Εζετιμίμπης/Σιμβαστατίνης σε ασθενείς υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου
Ι. Κανονίδης
15
ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ - ΣυΝΤοΝΙΣΤΕΣ
Αλαβέρας Αντώνιος
Διευθυντής Γ Παθολογικής Κλινικής, Νοσοκομείο ΕΕΣ, «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο», Aθήνα,
Πρόεδρος της Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Παχυσαρκίας
Αμπραχαμιάν Μιχαλάκη Αννέτ
Ενδοκρινολόγος, Αθήνα
Ανδρικόπουλος Γεώργιος
Καρδιολόγος, Διεθυντής Καρδιολογικού τμήματος ΓΝ «Ερρίκος Ντυνάν», Αθήνα
Αποστόλου Θεοφάνης
Διευθυντής ΕΣΥ Νεφρολογικό Τμήμα, ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός»
Αρσενοπούλου Ιωάννα
MD, MSc Διατροφική Ιατρική University of Surrey
Αρχανιωτάκη Μαριάνθη
Παθολόγος-Διαβητολόγος, Διευθύντρια Παθολογικού Τμήματος Ε.Ι., Υπεύθυνη Διαβητολογικού Ιατρείου,
«Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο» Θεσσαλονίκη
Βασιλικός Βασίλειος
Αν. Καθηγητής Καρδιολογίας, Διευθυντής Γ’ Καρδιολογικής Κλινικής ΑΠΘ, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Aθανάσιος Βιδάλης
MD, PhD, Ψυχίατρος, Πρόεδρος "Π.Ε.ΨΥ.Γ.Ν", Chairman ISoQM
Βογιατζής Ιωάννης
Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Βέροιας
Γαργάνη Κωνσταντίνα
Νοσηλεύτρια Στεφανιαίας Μονάδας, ΓΝΘ «Παπανικολάου»
Γαρύφαλλος Αλέξανδρος
Καθγητής Παθολογίας - Κλινικής Ανοσολογίας ΑΠΘ, Διευθυντής Δ’ Καρδιολογικής Κλινικής ΑΠΘ,
Πρόεδρος Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας ΑΠΘ
Γερασίμου Γεώργιος
Διευθυντής Πυρηνικής Ιατρικής ΕΣΥ, Β΄ Κλινικό Εργαστήριο Πυρηνικής Ιατρικής ΑΠΘ, ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ»
Γιαννόγλου Γεώργιος
Καθηγητής Καρδιολογίας, Α΄ Καρδιολογική Κλινική, ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ»
Γκουγκουρέλας Ιωάννης
Ειδικός παθολόγος, Επιστημονικός συνεργάτης τμήματος κλινικής ανοσολογίας Β’ Παθολογκής Κλινικής ΑΠΘ
Grapsa Julia
Consultant of Cardiology, Papworth Hospital, Cambridge, UK
Γουλής Δημήτριος
ΜD, PhD, Επίκουρος καθηγητής Ενδοκρινολογίας Αναπαραγωγής, Μονάδα Ενδοκρινολογίας Αναπαραγωγής,
Α΄ Μαιευτική-Γυναικολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Γρέκας Δημήτριος
Ομότιμος Καθηγητής Νεφρολογίας, Επιστημονικός Διευθυντής Κεντρικής Κλινικής, Θεσσαλονίκης – Euromedica
Δημητρακόπουλος Κωνσταντίνος
Επιμελητής Α' ΕΣΥ, Β΄ Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Δούμα Στέλλα
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παθολογίας ΑΠΘ, Δ/ντρια Γ΄ Παθολογικής Κλινικής ΝΣΓ «Παπαγεωργίου», Θεσσαλονίκη
16
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
Ευθυμιάδης Απόστολος
Καθηγητής Καρδιολογίας ΑΠΘ, Πρόεδρος Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης Βορείου Ελλάδος
Ευθυμιάδης Γεώργιος
Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας ΑΠΘ, Α’ Καρδιολογική Κλινική, ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ»
Ευθυμιάδης Ιωάννης
Καρδιολόγος, Υπεύθυνος Ιατρείου Αθηροσκλήρωσης Β’ Καρδιολογικής Κλινικής ΑΠΘ
Υπεύθυνος Καρδιολόγος ΒΙΟΪΑΤΡΙΚΗΣ
Ζιάκας Αντώνιος
Αναπληρωτής Καθηγητής ΑΠΘ, ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ»
Ηλιόπουλος Ιωάννης
Αν. Καθηγητής Νευρολογίας Δ.Π.Θ.
Ηλoνίδης Γεώργιος
Ομότιμος Καθηγητής Παθολογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Θασίτης Χρήστος
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
Ιωαννίδου Φαίδρα
Νοσηλεύτρια, ΜSc Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, Προϊσταμένη ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Καζάκος Κυριάκος
Παθολόγος - Διαβητολογός, Αναπληρωτής Καθηγητής Νοσηλευτικής ΑΤΕΙΘ, Πρόεδρος της ΔΕΒΕ
Καζινάκης Γεώργιος
Καρδιολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ, Α' Καρδιολογική ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ»
Καμπουρίδης Νικόλαος
Επιμελητής Α Καρδιολογικής Κλινικής Γενικού Νοσοκομείου Καβάλας
Κανονίδης Ιωάννης
Καθηγητής Καρδιολογίας ΑΠΘ, Δ/ντής Β΄ Καρδιολογικής Κλινικής , ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Καπάνταης Ευθύμιος
Παθολόγος-Διαβητολόγος, Διευθυντής Τμήματος Διαβήτη-Παχυσαρκίας-Μεταβολισμού
Νοσοκομείο Metropolitan, Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Παχυσαρκίας
Καραγιάννης Αστέριος
Καθηγητής Παθολογίας ΑΠΘ, Διευθυντής Β΄ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής ΑΠΘ, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Καραμήτσος Θεόδωρος
Λέκτορας Καρδιολογίας ΑΠΘ
Καρατζάς Ιωάννης
Φυσικοθεραπευτής, Γενικό Νοσοκομείο Άγιος Παύλος , Θεσσαλονίκη
Καρβούνης Χαράλαμπος
Καθηγητής Καρδιολογίας ΑΠΘ, Διευθυντής Α΄Καρδιολογικής Κλινικής Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ», Θεσσαλονίκη
Κίτσιος Κωνσταντίνος
Παθολόγος-Διαβητολόγος, Επιμελητής Β' ΕΣΥ, Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Ε.Ι, ΓΝΘ «Γ. Γεννηματάς»
Κόγιας Ιωάννης
Συντονιστής Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής ΕΣΥ Νοσοκομείου Καρδίτσας
Κόκκας Βασίλειος
Ομότιμος Καθηγητής Φαρμακολογίας Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη
Κουτλιάνος Νικόλαος
Επίκουρος Καθηγητής Αξιολόγησης Σωματικής Υγείας Αθλουμένων ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ
17
Κούρτογλου Γεώργιος
Ειδικός Παθολόγος -Διαβητολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ, Υπεύθυνος παθολογικού τμήματος Κλινικής
«Άγιος Λουκάς», Θεσσαλονίκη
Κούστας Παύλος
Γενικός Χειρουργός, Θεσσαλονίκη
Κυρπιζίδης Χρήστος
Διευθυντης ΕΣΥ, Β΄ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Κώτσης Βασίλειος
Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας ΑΠΘ
Μακαρίτσης Κωνσταντίνος
Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας, Παθολογική Κλινική Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο
Λάρισας
Μαλτέζος Ευστράτιος
Καθηγητής Παθολογίας ΔΠΘ, Διευθυντής Β Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής Πανεπιστημιακού Γενικού
Νοσοκομείου Έβρου
Μανές Χρήστος
Παθολόγος-Διαβητολόγος Συντονιστής Διευθυντής Παθολογίας, Διευθυντής Διαβητολογικού Κέντρου
Γ.Ν. “Παπαγεωργίου”, Θεσσαλονίκη
Μανωλόπουλος Ευάγγελος
Καθηγητής Φαρμακολογίας, Ιατρικό Τμήμα, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Αλεξανδρούπολη
Μαρσέλος Μάριος
Καθηγητής Φαρμακολογίας, Τμήμα Ιατρικής , Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Μαστοράκος Γεώργιος
Αναπληρωτής Καθηγητής Ενδοκρινολογίας, Μονάδα Ενδοκρινολογίας, Σακχαρώδη Διαβήτη και Μεταβολισμού,
«ΑΡΕΤΑΙΕΙΟΝ» Νοσοκομείο, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος Ελληνικής Ενδοκρινολογικής
Εταιρείας – Πανελλήνιας Ενωσης Ενδοκρινολόγων
Μούσχέλ Ζαδάλλα
Ενδοκρινολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής ΑΠΘ
Μπακατσέλος Σπυρίδων
Παθολόγος, Διδάκτωρ Διαβητολογίας ΑΠΘ, Συντονιστής Διευθυντής Α΄ Παθολογικής Κλινικής, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Μπόνια Παναγιώτα
ΤΕ Νοσηλεύτρια, Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης Γ’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Μπούρα Παναγιώτα
Καθηγήτρια Παθολογίας-Κλινικής Ανοσολογίας ΑΠΘ, Διευθύντρια Β’ Παθολογικής Κλινικής ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Μυγδάλης Ηλίας
Διδαάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Συντονιστής Διευθυντής Β’ Παθολογικής Κλινικής και Διαβητολογικού Κέντρου,
Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ
Nihoyannopoulos Petros
MD FRCP, FESC, FACC, FAHA, Professor of Cardiology, Imperial College London, NHLI, Hammersmith Hospital
Πάγκαλος Εμμανουήλ
Παθολόγος-Διαβητολόγος, Διαβητολογικό Κέντρο "Αρεταίος", Επιστημονικός Δ/ντής Κλινικής «Θέρμη» Θεσσαλονίκη,
Γενικός Γραμματέας ΔΕΒΕ
Παλέτας Κωνσταντίνος
Καθηγητής Παθολογίας ΑΠΘ
18
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
Παντελίδου Ελένη
Τομεάρχης Νοσηλευτικής Υπηρεσίας Παθολογικού Τομέα, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Παπαγιάννης Ιωάννης
Μονιμος επιστημονικός συνεργάτης Β’ Καρδιολογική Κλινικής ΑΠΘ, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος
Ομότιμος Καθηγητής Καρδιολογίας ΑΠΘ
Papathanasiou Ioannis
Asst. Prof. of Physical and Rehabilitation Medicine, University of Sofia, Bulgaria
Παπαθεοδώρου Κωνσταντίνος
Επιμελητής Α΄ Παθολογίας, Β΄ Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο
Αλεξανδρούπολης
Παπαπετρόπουλος Ανδρέας
Καθηγητής Φαρμακολογίας, Τμήμα Φαρμακευτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πασχαλίδου Ελένη
Γενική γιατρός
Παυλίδου Σοφία
Ειδικευόμενη Παθολογίας, Γ.Ν.Θ «Γ. Γεννηματάς - Άγιος Δημήτριος», Επιστ. Συνεργάτης Ιατρείου Αθηροσκλήρωσης,
Β' Καρδιολογική Κλινική, Ιπποκράτειο Γ.Ν.Θεσσαλονίκης
Πίτσαβος Χρήστος
Καθηγητής Καρδιολογίας, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πολύζος Στέργιος
MD, MSc, PhD, Ενδοκρινολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ
Πολυμέρης Αντώνης
Ενδοκρινολόγος, Επιμελητής Α΄, Β΄ Ενδοκρινολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», Αθήνα
Ραϊδης Χρήστος
Αμ. Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας ΑΠΘ
Ρίχτερ Δημήτριος
MD, FESC, FAHA, Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής Ευρωκλινικής Αθηνών
Σαββόπουλος Χρήστος
Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας ΑΠΘ, Α’ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ»
Σακαντάμης Γεώργιος
Καθηγητής Καρδιολογίας ΑΠΘ
Σκούτας Δημήτριος
Παθολόγος-Διαβητολόγος, Κεντρικό Πυλυιατρείο ΕΟΠΥΥ-ΙΚΑ Θεσσαλονίκης,Υπεύθυνος Παθολογικού Τομέα
Κέντρου Αποθεραπείας-Αποκατάστασης «Αναγέννηση»
Σώμαλη Μαρία
Ενδοκρινολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικού Τμήματος Σχολής Επιστημών Υγείας, Πανεπιστημίου Πατρών
Στάκος Δημήτρης
Επίκουρος καθηγητής Καρδιολογίας Δ.Π.Θ. Αλεξανδρούπολη Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Έβρου,
Αλεξανδρούπολη
Σταφυλάς Παναγιώτης
MD, MSc, PhD, Καρδιολόγος – ESH Hypertension Specialist, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ,
Medical Coordinator of European eHealth Projects, HIM SA, Brussels
Συμεωνίδης Δαυίδ
Συντονιστής Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής Γενικού Νοσοκομείου Καβάλας
19
Ταυρίδου Άννα
Επίκουρος Καθηγήτρια Φαρμακολογίας, Τμήμα Ιατρικής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Τζώτζας Θεμιστοκλής
Ενδοκρινολόγος,Διευθυντής ΕΣΥ, Νοσοκομείο Αγ. Παύλος, Θεσσαλονίκη
Τουφεκτσής Θεμιστοκλής
Αγγειοχειρουργός, Επιστημονικός Συνεργάτης Α΄ Πανεπιστημιακής Κλινικής, Γενικό Νοσοκομείο " Παπαγεωργίου"
Τρακατέλλη Χριστίνα
Επίκουρος Καθηγήτρια Παθολογίας, Γ΄Παθολογική κλινική,Νοσοκομείο Παπαγεωργίου
Τσελέπης Αλέξανδρος
MD, PhD, Καθηγητής Βιοχημείας-Κλινικής Χημείας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Τσιτούρης Γεώργιος
Ομότιμος Καθηγητής Καρδιολογίας, Επίτιμος Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Λιπιδιολογίας, Αθηροσκλήρωσης και
Αγγειακής Νόσου
υφαντή Γεωργία
Παθολόγος Διευθύντρια, Γ.Ν. Αθηνών «Ο Ευαγγελισμός», Αντιπρόεδρος Ελλληνικής Εταιρείας Λιπιδιολογίας,
Αθηροσκλήρωσης και Αγγειακής Νόσου
Χαρέλα Ευαγγελία
Προϊσταμένη MSc Διοίκηση Μονάδων Υγείας ΓΝΘ «Ιπποκράτειο»
Χασαπίδου Μαρία
Καθηγήτρια Διατροφής και Διαιτολογίας, ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης
Χατζηελευθερίου Χρήστος
Καρδιολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ, Καρδιολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Δράμας
Χατζητόλιος Απόστολος
Καθηγητής Παθολογίας ΑΠΘ, Διευθυντής Α' Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής, ΠΓΝ «ΑΧΕΠΑ»,
Πρόεδρος Εταιρείας Παθολογίας Βορείου Ελλάδος (ΕΠΒΕ)
Χίτογλου-Μακέδου Αρετή
Καθηγήτρια Βιοπαθολογίας - Κλινικής Βιοχημείας, Β' Πανεπιστημιακή Παιδιατρική Κλινική του ΑΠΘ Γ.Ν. ΑΧΕΠΑ,
Υπεύθυνη του Τακτικού Εξωτερικού Ιατρείου Λιπιδίων και Πρόληψης των Καρδιαγγειακών Νοσημάτων από
την Παιδική Ηλικία, Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ»
Χριστοφόρου Σοφία
Χημικός Μηχανικός, Επιθεωρήτρια Περιβάλλοντος, Υ.Π.Ε.Κ.Α., Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος,
Τομέας Βορείου Ελλάδος
20
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ΠΡοΦοΡΙΚΕΣ ΑΝΑΚοΙΝωΣΕΙΣ
OR.01 Η υΠοΛΙΠΙΔΑΙΜΙΚΗ-υΠοΘΕΡΜΙΔΙΚΗ ΔΙΑΙΤΑ ΣυΜΒΑΛΛΕΙ ΣΤΗ ΜΕΙωΣΗ ΤωΝ ΤΙΜωΝ ΛΙΠΙΔΙωΝ οΡου ΣΕ υΠΕΡΒΑΡουΣ
ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ
1,3
Δ. Καγιάφα, 2,3Α. Μπουρδάκης, 3Χ. Νταλαμπίρα
Ιατρείο Λιπιδίων – Παχυσαρκίας, Γ.Ν. Τρικάλων
1. Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, MSc Διατροφή και Δημόσια Υγεία, Τμήμα Κλινικής Διατροφής, 2. Ειδικός Παθολόγος - Β’ Παθολογική Κλινική,
3. Επισκέπτρια Υγείας
Σκοπός: Διερευνήθηκε η ύπαρξη επιπλέον οφέλους από τη διαιτητική αγωγή (ΔΑ) στην αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας
μέσω φαρμακευτικής αγωγής (ΦΑ).
υλικό – Μέθοδος: Κριτήριο υπαγωγής των ασθενών στο θεραπευτικό πρόγραμμα ήταν η ύπαρξη μέτριου ή σοβαρού βαθμού
δυσλιπιδαιμίας (ΑΤΡ ΙΙΙ). Περαιτέρω κριτήρια διαλογής για την περίληψη των ασθενών στη μελέτη ήταν η ύπαρξη υπέρβαρου
(δείκτης μάζας σώματος >25kg/m2) και η καλή συμμόρφωση με την αγωγή. Ασθενείς με ακραίες ή μη ρυθμιζόμενες τιμές λιπιδίων απορρίφθηκαν. Τελικό κριτήριο κατάταξης των ασθενών στην ομάδα ελέγχου (Ν=40,ΦΑ) ή παρέμβασης (Ν=22,ΦΑ&ΔΑ)
ήταν η ατομική απόρριψη ή αποδοχή αντίστοιχα της ΔΑ. Η ΦΑ περιλάμβανε κυρίως στατίνες, ενώ η ΔΑ συνίστατο σε ελαφρύ
έως σοβαρό περιορισμό της ενεργειακής πρόσληψης και του διατροφικού λίπους. Οι μετρήσεις που συλλέχθηκαν ήταν τιμές
ολικής (T-CHOL), χαμηλής (LDL-C) και υψηλής πυκνότητας (ΗDL-C) χοληστερίνης, τριγλυκεριδίων (ΤG), και ενδείξεις σωματικής
μάζας (ΣΜ).
Αποτελέσματα: Σημειώθηκαν θετικές και στατιστικά σημαντικές μεταβολές των λιπιδίων ορού και στις δύο ομάδες. Όλες οι
μεταβολές ήταν μεγαλύτερες στην ομάδα παρέμβασης, με εξαίρεση τη μείωση των ΤG (μεγαλύτερη στην ομάδα ελέγχου),
χωρίς ωστόσο να είναι στατιστικά σημαντικές. Εντούτοις, βρέθηκε στατιστικά ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των μεταβολών στη
ΣΜ και τα TG.
Συμπεράσματα: Ανέκυψαν ισχυρές ενδείξεις για τη συμβολή της ΔΑ στην αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας. Χρειάζονται,
ωστόσο, έρευνες μεγαλύτερου δείγματος, για να αποδειχθεί.
OR.02 ΑΝΤΙοΞΕΙΔωΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ Του ΦυΤου ΣΙΔΕΡΙΤΗΣ (ΤΣΑΪ Του ΒουΝου) ΣΤΗΝ οΞΕΙΔωΣΗ ΛΙΠοΠΡωΤΕΪΝωΝ οΡου
Κλοτσουθύμιου Μ, Καβαζίδη Κ, Μακέδου Κ, Ηλιάδης Σ, Παπαγεωργίου Γ.
Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας, Ιατρική Σχολή ΑΠΘ
Το τσάι του βουνού ή σιδερίτης (Sideritis syriaca, της οικογένειας Labiatea) θεωρείται ότι έχει αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές
και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που οφείλονται στα διτερπενοειδή, τα φλαβονοειδή και τα στοιχειώδη έλαια που περιέχει.
Σκοπός: Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η επίδραση του υδατικού εκχυλίσματος του φυτού σιδερίτης στην ex vivo οξείδωση των ολικών λιποπρωτεϊνών του ορού αίματος.
υλικό –μέθοδος: Η λήψη αίματος έγινε από υγιείς δότες έπειτα από νηστεία 12 ωρών. Για την οξείδωση των λιποπρωτεϊνών
αραιωμένου ορού (1/100 σε PBS) χρησιμοποιήθηκε υδατικό διάλυμα 50μΜ θειικού χαλκού. Η εκχύλιση των αντιοξειδωτικών
ουσιών του τσαγιού έγινε σε βρασμένο απεσταγμένο νερό (10g τσάι σε 200ml νερό) και χρησιμοποιήθηκαν αραιώσεις 1/100,
1/200 και 1/1000. Η οξείδωση πραγματοποιήθηκε σε φασματοφωτόμετρο θερμοστατημένο στους 37o C, σε μήκος κύματος
245nm, συνεχώς για 6 ώρες. Ο χρόνος καθυστέρησης (lag time) στην οξείδωση, τόσο των δειγμάτων, όσο και του μάρτυρα
(χωρίς αντιοξειδωτικό), υπολογίσθηκε από την καμπύλη οξείδωσης.
Αποτελέσματα: Μετά την προσθήκη εκχυλίσματος τσαγιού με αραιώσεις 1/1000 και 1/200 παρατηρήθηκε αύξηση του lag
time κατά 192% και 285,5% αντίστοιχα. Δεν σημειώθηκε οξείδωση των λιποπρωτεϊνών του ορού παρουσία εκχυλίσματος με
αραίωση 1/100.
Συμπεράσματα: Το τσάι του βουνού παρουσιάζει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση κατά την οξείδωση των λιποπρωτεϊνών του
ορού, παρέχοντας πιθανόν προστασία από την αθηροσκλήρωση.
OR.03 ΚΑΡΔΙοΓΕΝΕΣ SHOCK ΚΑΙ ΝοΣΗΛΕυΤΙΚΕΣ ΔΕΞΙοΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΜοΝΑΔΑ
Γούπου Ευαγγελία1, Τσολακίδου Ευθαλία2, Καραβασιλειάδου Σαββατώ3, Τσολακίδου Ειρήνη4
1. Νοσηλεύτρια ΤΕ. Στεφανιαία Μονάδα ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ», 2. Νοσηλεύτρια ΤΕ. Στεφανιαία Μονάδα ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ», 3. Νοσηλεύτρια ΤΕ Παθολογίας, MSc, Υπ. Διδάκτωρ ΑΠΘ, ΜΑΝ ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ», 4. Νοσηλεύτρια ΤΕ ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης
Εισαγωγή: Καρδιογενές shock ή καρδιογενής καταπληξία ορίζεται το σύνδρομο που οφείλεται στην αδυναμία του κυκλοφορικού συστήματος να διατηρήσει ικανοποιητική αιμάτωση των ιστών. Η συχνότερη αιτία καρδιογενούς shock είναι το οξύ
έμφραγμα του μυοκαρδίου(ΟΕΜ). Το πρώτο συνήθως 24ωρο μετά από την έναρξη των συμπτωμάτων του ΟΕΜ, η θνησιμότητα
αγγίζει το 60-80% των περιπτώσεων καρδιογενούς shock.
21
Σκοπός: Η βιβλιογραφική ανασκόπηση του καρδιογενούς shock και η νοσηλευτική διεργασία στην αντιμετώπιση του.
Μέθοδος: Βιβλιογραφική αναζήτηση σε βάσεις δεδομένων : Ρubmed, Μedline, Medscape, Science Direct, WSGiga. Keywords:
Cardiogenic shock-Acute myocardial infarction-Prognosis-Threatment-Nurse process.
Αποτελέσματα: Το καρδιογενές shock είναι η συχνότερη αιτία θανάτων ύστερα από ΟΕΜ. Άλλες αιτίες είναι : μυοκαρδίτιδα,
ενδοκαρδίτιδα, καρδιακές αρρυθμίες, καρδιακός επιπωματισμός, πνευμονική εμβολή, βαλβιδικές παθήσεις της καρδιάς. Στο
παρελθόν το καρδιογενές shock είχε σχεδόν 100% θνησιμότητα, σήμερα, περίπου το 50% των ασθενών μπορεί να επιβιώσει.
Επιπλοκές του καρδιογενούς shock είναι η βλάβη των ζωτικών οργάνων, η υποξαιμία,η υποξία και ο κίνδυνος μετάπτωσης
σε μη ανατάξιμη φάση. Ο νοσηλευτής παρακολουθεί, αξιολογεί και καταγράφει τα κλινικά σημεία του ασθενή. Σκοποί της
νοσηλευτικής φροντίδας είναι η βελτίωση της αντλιακής λειτουργίας της καρδιάς, η αύξηση αιματικής άρδευσης ιστών και
η προφύλαξη εγκεφάλου από μόνιμη βλάβη.
Επιπλέον, ο νοσηλευτής υποστηρίζει ψυχολογικά τον ασθενή, τον ενημερώνει και τον προτρέπει να ακολουθεί με συνέπεια
τις οδηγίες που αφορούν τη φαρμακευτική αγωγή καθώς και τις αλλαγές του τρόπου ζωής για τη μετέπειτα επανένταξη του
στη κοινωνία.
Επίλογος: H έγκαιρη αναγνώριση και αντιμετώπιση του καρδιογενούς shock μειώνει το χρόνο παραμονής του ασθενή στη
στεφανιαία μονάδα και τη πιθανότητα εμφάνισης σοβαρών επιπλοκών. Αυτός βέβαια ο στόχος εξασφαλίζεται μόνο με τη
στενή συνεργασία του ασθενή με όλες τις ειδικότητες της επιστημονικής ομάδας.
Poor myocardial
contractility
High venous
pressure leads to
fluid extravasation
and oedema
Despite normal or
high BP, organs are
poorly perfused due
to a reduction in
blood flow
22
Cardiogenic
Shock
Sympathetic over
activity leads to
vasoconstriction
in order to maintain
BP
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
OR.04 ΠΡοΣΔΙοΡΙΣΜοΣ ΠΡοΣΛΗΨΗΣ ΛΙΠωΝ ΚΑΙ ΦυΤΙΚωΝ ΙΝωΝ ΣΕ ΝΗΣΤΕυοΝΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΝΗΣΤΕυοΝΤΕΣ
Σωτηριάδου Ε., Γιάννη Ά., Ευθυμιάδης Γ., Μαδεμλή Α., Πρίτσα Α., Βίνου Μ., Δρ Μανές Χ.
Τμήμα Διατροφής & Διαιτολογίας ΑΤΕΙ Θεσ/νικης, Διαβητολογικό Κέντρο Γ.Ν. Παπαγεωργίου
Σκοπός: Η ποιοτική και ποσοτική αποτίμηση της διαιτητικής πρόσληψης λιπών, χοληστερόλης και φυτικών ινών ατόμων που
ακολουθούν την Ορθόδοξη νηστεία και ατόμων που δε νηστεύουν.
Μέθοδος: Μελετήθηκαν 80 άτομα χωρισμένοι σε δύο ομάδες εκ των οποίων οι 38 (Α’ Ομάδα) έκαναν νηστεία και οι 42 (Β’
Ομάδα) δεν άλλαξαν το καθημερινό τους διατροφικό πρόγραμμα. Στην Α’ ομάδα υπήρχαν 12 άνδρες και 26 γυναίκες ενώ
στην Β’ ομάδα 22 άνδρες και 20 γυναίκες. Η μέση τιμή του ΔΜΣ για την Α’ ομάδα είναι 23,86 ± 11,57 ενώ για την Β’ ομάδα
26,83 ± 14,38. Μετά τη λήψη ιστορικού με τη μορφή ερωτηματολογίου προσδιορίστηκε η ενεργειακή πρόσληψη με την ανάλυση των δεδομένων μέσω του λογισμικού food processor και τη στατιστική ανάλυση μέσω του λογισμικού πακέτου IBM®
SPSS® Statistics version 20.
Αποτελέσματα: Στην Α’ ομάδα των νηστευόντων παρατηρήθηκε χαμηλότερη πρόσληψη θερμίδων (1395,52 ± 232,69 vs
1641,01 ± 582,59 p<0,05), λιπών (50,40 ± 12,25 vs 67,16 ± 25,99 p<0,05), trans λιπαρών οξέων (1,73 ± 1,99 vs 4,84 ± 5,85
p<0,05), χοληστερόλης (104,80 ± 98,36 vs 243,07 ± 133,34 p<0,05), κορεσμένων λιπαρών οξέων (9,12 ± 3,36 vs 22,97 ± 10,72
p<0,05), ενώ παρατηρήθηκε αυξημένη πρόσληψη σε πολυακόρεστα (9,23 ± 2,35 vs 7,80 ± 2,86 p<0,05), σε φυτικές ίνες (33,60
± 8,53 vs 22,31 ± 9.91 p<0,05) ενώ στα μονοακόρεστα δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά (28,34 ± 8,33 vs 28,38 ±
11,37 p= NS). Τέλος, παρατηρήθηκε μειωμένη πρόσληψη, χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά σε ω-3 λιπαρά οξέα (0,69 ±
0,39 vs 0,78 ± 0,33 p= NS) ενώ αυξημένη πρόσληψη σε ω-6 (7,06 ± 2,25 vs 5,87 ± 2,09 p<0,05).
Συμπεράσματα: Στην παρούσα μελέτη διαπιστώθηκε καλύτερο διατροφικό προφίλ νηστευόντων, λόγω χαμηλότερης πρόσληψης λιπαρών και χοληστερόλης και υψηλότερης πρόσληψης φυτικών ινών.
Ενεργειακή πρόσληψη λοιπών συστατικών ανά κατηγορία διατροφής (νηστεύοντες και μη).
Νηστεύοντες
Μη νηστεύοντες
p-value
Κορεσμένα Λίπη (g)
9,12 ± 3,36**
22,97 ± 10,72**
0,000
Μονοακόρεστα Λίπη (g)
28,34 ± 8,33
28,38 ± 11,37
0,984
Πολυακόρεστα Λίπη (g)
9,23 ± 2,35*
7,80 ± 2,86*
0,018
Trans Λιπαρά οξέα (g)
1,73 ± 1,99**
4,84 ± 5,85**
0,002
Φυτικές Ίνες (g)
33,60 ± 8,53**
22,31 ± 9,91**
0,000
Σάκχαρα (g)
58,48 ± 24,02
51,60 ± 26,45
0,228
104,80 ± 98,36**
243,07 ± 133,34**
0,000
Χοληστερόλη (mg)
Υπόμνημα:
1) Οι τιμές του πίνακα δίνονται για κάθε μεταβλητή στη μορφή: μέση τιμή ± τυπική απόκλιση δείγματος.
2) * = p-value < 0.05 και ** = p-value < 0.01
OR.05 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚο ΙΣοΖυΓΙο ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΧοΡου
Ρώσσιου Δ., Παπαδοπούλου Σ.Κ., Χασαπίδου Μ.
Τμήμα Διατροφής, ΑΤΕΙΘ
Σκοπός της εργασίας: Η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας αποτελεί μία απο τις βασικές συστάσεις για την πρόληψη και
θεραπεία της παχυσαρκίας και των συνοδών καρδιομεταβολικών παθήσεων.Η μέτρηση με ακριβείς μεθόδους του ενεργειακού
κόστους των διαφόρων τύπων άσκησης ειναι ιδιαίτερα σημαντική για τον τελικό προσδιορισμό του ενεργεικού ισοζυγίου.Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση της ενεργειακής δαπάνης της άσκησης σε 3 είδη χορού (μπαλέτο, jazz και σύγχρονο)
καθώς και του ημερήσιου ενεργειακού ισοζυγίου ανάλογα με το είδος του χορού.
υλικό και μέθοδος: 40 μαθήτριες χορού (14 jazz, 16 μπαλέτο και 10 σύγχρονο) ηλικίας 23,05±7,73 ετών και 10 μαθητές χορού
(6 jazz, 4 μπαλέτο) ηλικίας 25,50±3,98 ετών συμμετείχαν στην έρευνα. Το ενεργειακό κόστος κάθε μαθήματος χορού (μπαλέτο,
jazz και σύγχρονο) μετρήθηκε με συνεχόμενη έμμεση θερμιδομέτρηση χρησιμοποιώντας τα BodyMedia SenseWear Armband
και οι μετρήσεις καταγράφηκαν και αναλύθηκαν στο SenseWear Software 7.0. Η διατροφική πρόσληψη εκτιμήθηκε με 3ήμερη
καταγραφή. Η ανάλυση των διαιτολογίων επιτεύχθηκε με το FOOD PROCESSOR. Η ημερήσια ενεργειακή δαπάνη εκτιμήθηκε
23
με 3ήμερη καταγραφή φυσικής δραστηριότητας. Για τη στατιστική ανάλυση έγινε χρήση του στατιστικού πακέτου SPSS,
version 11.5.
Αποτελέσματα: Οι μαθήτριες χορού είχαν βάρος 54.83±6.39Kg, ύψος 1.65±0.06 και ΔΜΣ 20.15±1.73Kg/m2, ενώ οι αντίστοιχες
τιμές για τους άντρες μαθητές χορού ήταν 74,83±9,44Kg, 1.82±0.06m και 22,62±1,58Kg/m2. Οι γυναίκες είχαν χαμηλότερες
τιμές στο ύψος, βάρος, ΔΜΣ, WHR, περίμετρο καρπού, περιφέρεια μέσης (p<0.001) και περιφέρεια ισχίου (p<0.05), σε σύγκριση
με τους άντρες. Tα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά δεν διέφεραν ανά είδος χορού. Κατά την άσκηση οι γυναίκες είχαν χαμηλότερη ενεργειακή δαπάνη (329±57kcal) και Mets 3.99±0.58 σε σχέση με τους άντρες (543±60kcal και 4.80±0.55Mets, αντίστοιχα) (p<0.001). Στις γυναίκες η ενεργειακή δαπάνη άσκησης και οι τιμές ΜΕΤ ήταν υψηλότερες στο μάθημα jazz συγκριτικά
με το μπαλέτο και το σύγχρονο χορό (p<0.05), ενώ στους άντρες δεν υπήρξαν διαφορές.Οι χορεύτριες είχαν ενεργειακή πρόσληψη 1988±319Kcal την ημέρα προπόνησης και 2011±330Kcal την ημέρα της παράστασης. Οι αντίστοιχες τιμές για τους χορευτές ήταν 2255±790Kcal και 2125±639Kcal. Παρατηρήθηκε αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο και στα 2 φύλα: άντρες:
-1165±1043Kcal και γυναίκες -477±468Kcal (p<0.05).
Συμπεράσματα: Ο χορός είναι μια άσκηση που πρέπει να συστήνεται ιδιαίτερα στους εφήβους και τους νέους ενήλικες γιατί
συντελεί σημαντικά στην αύξηση της ενεργειακής απώλειας και στην διατήρηση του υγιούς σωματικού βάρους.Παράλληλα
ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στην επαρκή πρόσληψη ενέργειας και την διατήρηση του ενεργεικού ισοζυγίου απο τους
μαθητές χορού.
24
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ANAΡΤΗΜΕΝΕΣ ΑΝΑΚοΙΝωΣΕΙΣ
PO.01 ΑΞΙοΛοΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣυΓΧοΡΗΓΗΣΗΣ EZETIMIBE / ATORVASTATIN ΣΕ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ
Dr Αθ. Βήτας, Αν. Βήτας, Α. Μιχαηλίδου, Π. Παναγιωτίδης, Α. Φατράλη, Γ. Ανατολού, Α. Βλαχογιάννης
Π.Ι. Δοξάτου – Κ.Υ. Προσοτσάνης – Διαβητολογικό Ιατρείο – Παθολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου Δράμας
Σκοπός της εργασίας ήταν να αξιολογηθεί η προσθήκη ezetimibe 10mg σε ασθενείς με μέτρια και βαριά δυσλιπιδαιμία που
λάμβαναν atorvastatin (20-40mg) χωρίς να πετυχαίνουν τους επιθυμητούς στόχους.
υλικό – Μέθοδος: Kατά την τριετία 2010-2013 μελετήθηκαν συνολικά 43 ασθενείς κάτοικοι της Βορείου Ελλάδος, οι 27
(62.7%) ήταν άρρενες και οι 16 (47.3%) θήλεις, με μέση ηλικία τα 56.8±11.2 και 57.1±11.1 (pNS) έτη, αντίστοιχα. Σε όλους καταγράφηκε η ολική χοληστερόλη (ΟΧ), τα τριγλυκερίδια (ΤΓ), η HDL, η LDL, η SGOT, η SGPT, η γ-GT, η CPK, πριν (ΠΧΕ), μετά
ένα μήνα (ΜΕΜ) και μετά τρεις μήνες (ΜΤΜ) την προσθήκη ezetimibe 10mg. Για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό Statistical Package for the Social Sciences.
Αποτελέσματα: Oι μέσες τιμές (mv) του δείγματος ΠΧΕ ήταν: ΟΧ=267±49.2mg/dl, ΤΓ=218±20.2mg/dl, HDL=36±10.4mg/dl,
LDL=186±29.4mg/dl, SGOT=29±8U/mL, SGPT=27±7.1U/mL, γ-GT=31.9±8.3U/mL, CPK=98.8±44.6U/L. ΜΕΜ oι mv ήταν:
ΟΧ=193±22.1mg/dl (p<0.04), ΤΓ=167±14.3mg/dl (p=0.52), HDL=41±11.1mg/dl (p<0.6), LDL=119.1±12.3mg/dl (p<0.03),
SGOT=30±7.1U/mL (pNS), SGPT=29±9.4U/mL (pNS), γ-GT=36.3±9.1U/mL (pNS), CPK=103.2±39.7U/L (pNS). Οι mv ΜTΜ διαμορφώθηκαν: ΟΧ=162±28.4mg/dl (p<0.002), ΤΓ=138±11.8mg/dl (p<0.04), HDL=48±12.2mg/dl (p<0.05), LDL= 87.1±11.5mg/dl
(p<0.01), SGOT=33±8.2U/mL (pNS), SGPT=31±9.1U/mL (pNS), γ-GT=37.8±9.9U/mL (pNS), CPK=109.8±41.1U/L (pNS).
Συμπεράσματα: H ανάλυση των διαθέσιμων δεδομένων έδειξε ότι η συγχορήγηση ezetimibe - atorvastatin αποτελεί έναν
αποτελεσματικότατο αλλά και ασφαλή ταυτόχρονα, συνδυασμό, για την αντιμετώπιση της μέτριας ή/και της βαριάς δυσλιπιδαιμίας των ενηλίκων.
PO.02 ΑΞΙοΛοΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣυΓΧοΡΗΓΗΣΗΣ EZETIMIBE / PRAVASTATIN ΣΕ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ
Dr Αθ. Βήτας, Αν. Βήτας, Α. Μιχαηλίδου, Π. Παναγιωτίδης, Α. Φατράλη, Γ. Ανατολού, Α. Βλαχογιάννης
Π.Ι. Δοξάτου – Κ.Υ. Προσοτσάνης – Διαβητολογικό Ιατρείο – Παθολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου Δράμας
Σκοπός της εργασίας ήταν η αξιολόγηση της προσθήκης ezetimibe 10mg στη φαρμακευτική αγωγή ασθενών με διαταραγμένο
λιπιδαιμικό profile οι οποίοι λάμβαναν pravastatin (20-40mg) χωρίς να φτάνουν στα επιθυμητά αποτελέσματα.
υλικό – Μέθοδος: Kατά την τριετία 2010-2013 μελετήθηκαν συνολικά 41 ασθενείς κάτοικοι της Βορείου Ελλάδος, οι 22
(53.6%) ήταν άρρενες και οι 19 (46.3%) θήλεις, με μέση ηλικία τα 59.8±10.1 και 60.2±11.3 (pNS) έτη, αντίστοιχα. Σε όλους καταγράφηκε η ολική χοληστερόλη (ΟΧ), τα τριγλυκερίδια (ΤΓ), η HDL, η LDL, η SGOT, η SGPT, η γ-GT, η CPK, πριν (ΠΧΕ), μετά
ένα μήνα (ΜΕΜ) και μετά τρεις μήνες (ΜΤΜ) την προσθήκη ezetimibe 10mg. Για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό Statistical Package for the Social Sciences.
Αποτελέσματα: Oι μέσες τιμές (mv) του δείγματος ΠΧΕ ήταν: ΟΧ=253±46mg/dl, ΤΓ=222±21.4mg/dl, HDL=34±9.9mg/dl,
LDL=196±27.8mg/dl, SGOT=27±9U/mL, SGPT=24±7.1U/mL, γ-GT=33.5±9.4U/mL, CPK=86.1±40.3U/L. ΜΕΜ oι mv ήταν:
ΟΧ=206±20.4mg/dl (p<0.03), ΤΓ=189±15.6mg/dl (p<0.6), HDL=39±10.4mg/dl (p<0.674), LDL=129±13.8mg/dl (p<0.04),
SGOT=29±6.6U/mL (pNS), SGPT=26±7.8U/mL (pNS), γ-GT=35.9±8.6U/mL (pNS), CPK=97.2±35.6U/L (pNS). Οι mv ΜTΜ διαμορφώθηκαν: ΟΧ=180±22.9mg/dl (p<0.01), ΤΓ=153±12.1mg/dl (p<0.05), HDL=43±11.1mg/dl (p=0.0653), LDL=
107±12.4mg/dl (p<0.04), SGOT=29±8.6U/mL (pNS), SGPT=28±8.2U/mL (pNS), γ-GT=36.4±9.2U/mL (pNS), CPK=99.6±37.2U/L
(pNS).
Συμπεράσματα: Aπό την ανάλυση των διαθέσιμων δεδομένων φάνηκε ότι η συγχορήγηση ezetimibe - pravastatin αποτελεί
έναν αποτελεσματικό αλλά και πολύ ασφαλή ταυτόχρονα, συνδυασμό, στην αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας των ενηλίκων.
PO.03 ΣυΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΜΕΤΑΞυ EZETIMIBE-ATORVASTATIN ΚΑΙ EZETIMIBE-PRAVASTATIN ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤωΠΙΣΗ
ΤΗΣ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑΣ
Dr Αθ. Βήτας, Αν. Βήτας, Π. Παναγιωτίδης, Α. Φατράλη, Γ. Ανατολού, Α. Μιχαηλίδου, Α. Βλαχογιάννης
Π.Ι. Δοξάτου – Κ.Υ. Προσοτσάνης – Διαβητολογικό Ιατρείο – Παθολογική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου Δράμας
Σκοπός της εργασίας ήταν η συγκριτική μελέτη μεταξύ της συγχορήγησης Ezetimibe-Atorvastatin 10/20mg (E-A) και Ezetimibe-Pravastatin 10/40mg (E-P) για την αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας των ενηλίκων.
υλικό – Μέθοδος: Kατά την τριετία 2010-2013 μελετήθηκαν συνολικά 84 ασθενείς κάτοικοι Βορείου Ελλάδος. Οι 49 (58.3%)
ήταν άρρενες και οι 35 (41.7%) θήλεις με μέση ηλικία τα 58.3±10 και 58.65±11 έτη, αντίστοιχα. Ακολούθησε εναρμονισμός
του δείγματος με βάση το φύλο, την ηλικία, την επιμέρους φαρμακευτική αγωγή και τη βαρύτητα της δυσλιπιδαιμίας. Έτσι,
25
δημιουργήθηκαν δύο ομάδες (ΟΜ): ΟΜ/Ε-Α (n17) και ΟΜ/Ε-Ρ (n14). Καταγράφηκε η ολική χοληστερόλη (ΟΧ), η HDL, τα τριγλυκερίδια (ΤΓ), η LDL, η SGOT, η SGPT, η γ-GT, η CPK, κατά την έναρξη της μελέτης, ένα μήνα αργότερα και τρεις μήνες μετά
(3Μ) τη συγχορήγηση των υπολιπιδαιμικών σκευασμάτων. Η στατιστική ανάλυση διενεργήθηκε με το λογισμικό Statistical
Package for the Social Sciences.
Αποτελέσματα: Στην ΟΜ/Ε-Α οι μέσες τιμές (mv) 3Μ ήταν: ΟΧ=174±29.9mg/dl, ΤΓ=143±12.2mg/dl, HDL=47±11mg/dl,
LDL=98.2±10.8mg/dl, SGOT=32±9.1U/mL, SGPT=33±9.8U/mL, γ-GT=41.4±10.2U/mL, CPK=118.2±44.2U/L. Οι αντίστοιχες mv
στην ΟΜ/Ε-Ρ διαμορφώθηκαν: ΟΧ=179±21.8mg/dl (pNS), ΤΓ=151±11.4mg/dl (p=0.0792), HDL=44±10.6mg/dl (p=0.0642),
LDL=105.1±12.2mg/dl (pNS), SGOT=23±6.2U/mL (pNS), SGPT=22±7.8U/mL (p=0.05), γ-GT=29.6±8.3U/mL (p<0.05),
CPK=91.3±28.1U/L (p<0.04).
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της μελέτης μας έδειξαν ότι η συγχορήγηση Ε-Α υπερτερεί ελαφρά της Ε-Ρ όσον αφορά
τη βελτίωση της δυσλιπιδαιμίας, όμως η δεύτερη αποτελεί ασφαλέστερη επιλογή.
PO.04 ΣυΣΧΕΤΙΣΗ ουΡΙΧΑΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΦΛΕΓΜοΝΗΣ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ
1
Α. Πολυμέρης, 1Γ. Κατσούλης, 1Κ. Δουμουχτσής, 2Γ. Αλεξόπουλος, 2Χ. Παπαμιχαήλ, 2Δ. Κοντογιάννης
1. Β΄ Ενδοκρινολογικό Τμήμα και 2. Α΄ Παθολογική Κλινική - ΓΝΑ “ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ”
Εισαγωγή: Η χρόνια φλεγμονή, δείκτης της οποίας είναι η υψηλής ευαισθησίας C αντιδρώσα πρωτεΐνη (hsCRP), παίζει σημαντικό ρόλο στην παθογένεια της στεφανιαίας νόσου, με την οποία έχει επίσης συσχετισθεί και η υπερουριχαιμία. Φαίνεται
ακόμα ότι τα επίπεδα του ουρικού οξέος σχετίζονται θετικά με τον δείκτη μάζας σώματος, τον λόγο περιμέτρου μέσης/ισχίων,
την μεταγευματική ινσουλιναιμία και την υπερτριγλυκεριδαιμία δηλαδή με παράγοντες του μεταβολικού συνδρόμου, το
οποίο ως γνωστό προδιαθέτει για αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Σκοπός της εργασίας μας ήταν η συσχέτιση των επιπέδων του ουρικού οξέος του ορού με τη χρόνια φλεγμονή, όπως αυτή
εκτιμάται από τα επίπεδα της hsCRP σε Ελληνίδες.
Ασθενείς – Μέθοδοι: Μελετήθηκαν 124 γυναίκες, ηλικίας 17-87 ετών, μέση ηλικία 50,9 έτη. Σε όλες και σε συνθήκες νηστείας,
εκτιμήθηκαν στον ορό τα επίπεδα του ουρικού οξέος και της hsCRP.
Αποτελέσματα: Το ουρικό οξύ κυμάνθηκε από 1,4-7,5 mg/dl, μέση τιμή 3,6 mg/dl και η hsCRP από 0,02-1,65 mg/dl, μέση
τιμή 0,25 mg/dl. Το ουρικό οξύ παρουσίασε στατιστικά σημαντική θετική συσχέτιση με τη hsCRP (R=0.467 p<0.001). Τόσο
το ουρικό οξύ όσο και η hsCRP παρουσίασαν σημαντική, αν και ασθενέστερη συσχέτιση με την ηλικία (R=0.216 p=0.01 και
R=0.177 p=0.05).
Συμπεράσματα: Φαίνεται ότι σε Ελληνίδες, προϊούσης της ηλικίας αυξάνονται τα επίπεδα της hsCRP και του ουρικού οξέος
του ορού. Επί πλέον η σημαντική συσχέτιση του ουρικού οξέος με την hsCRP δείχνει ότι αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως εκ
παραλλήλου, να χρησιμεύσει σαν δείκτης χρόνιας φλεγμονής.
PO.05 ΚΑΡΔΙοΛοΓΙΚΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕυΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ υΨΗΛου ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚου ΚΙΝΔυΝου,
Που υΠοΒΛΗΘΗΚΑΝ ΣΕ ΜΗ ΚΑΡΔΙοΧΕΙΡουΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ (ΚΡΧ)
Αφθονίδης Ν-Λ., Σωτηριάδου Μ., Κωστοπουλος Χ.Γ., Γεωργιάδου Ι., Ανδρικόπουλος Γ., Μπράτιμος Ν., Καραγεώργος Δ., Αφθονίδης Δ.
Καρδιολογικό Τμήμα Γ.Ν.Θ. «Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ»
Σκοπός: Η ανάλυση καρδιολογικών φαρμακευτικών παρεμβάσεων που έγιναν προεγχειρητικά σε ασθενείς μας με στεφανιαία
νόσο (Σ.Ν), ισχαιμική καρδιακή ανεπάρκεια (Ι.Κ.Α.) ή μη ισχαιμική, κολπική μαρμαρυγή (Κ.Μ), σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ),
χρόνια νεφρική ανεπάρκεια (Χ.Ν.Α), οι οποίοι επρόκειτο να υποβληθούν σε μη ΚΡΧ. επέμβαση, από τα μέσα του 2012 ως το
2013.
υλικό – Μέθοδος: Συνολικά 216 ασθενείς, 187 άντρες και 29 γυναίκες και ηλικίας 51-88 ετών, με τις παραπάνω καρδιαγγειακές
νόσους (Κ.Α.Ν), υποβλήθηκαν σε προγραμματισμένη μη ΚΡΧ επέμβαση, χαμηλού ή ενδιάμεσου χειρουργικού κινδύνου. Οι
ασθενείς ταξινομήθηκαν σε 4 ομάδες και αναλύθηκαν οι παρεμβάσεις σε Σ.Ν, Ι.Κ.Α., μη Ι.Κ.Α. και ΚΜ. Οι παρεμβάσεις αυτές
αφορούσαν στην χορήγηση ή διακοπή στατίνης, β- αναστολέων, ACE-I ή ARBs, αντιπηκτικών, αντιαιμοπεταλιακών και άλλων.
Αποτελέσματα: Σε ασθενείς με Σ.Δ περίπου 20% δεν ελάμβανε στατίνη και 7.5% δεν ελάμβανε ACE-I ή ARBs. Σε ασθενείς με
Σ.Ν δεν ελάμβανε στατίνη το 30%, β-αναστολέα το 23%, ACE-I ή ARBs το 7%.Όσον αφορά τα αντιαιμοπεταλιακά, δεν ελάμβανε
το 8% των ασθενών ενώ η διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή διεκόπη στο 24%. Σε ασθενείς με Κ.Μ χορηγήθηκε αντιπηκτικό
στο 32%. Σε Ι.Κ.Α χορηγήθηκαν ACE-I ή ARBs στο 25%, β-αναστολείς στο 12,5 % και στατίνη στο 32% των ασθενών. Σε μη
Ι.Κ.Α χορηγήθηκαν ACE-I ή ARBs στο 7,5 % και β-αναστολείς στο 22% των ασθενών. Τέλος σε ασθενείς με Χ.Ν.Α χορηγήθηκε
στατίνη στο 18% αυτών.
26
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
Συμπεράσματα: Σε ασθενείς με ΣΔ, ΣΝ, Ι.Κ.Α, ένα σημαντικό ποσοστό δεν ελάμβανε στατίνη (περίπου το 1/3). Επίσης σε Ι.Κ.Α
το 1/4 των ασθενών δεν ελάμβανε ACE-I ή ARBs και σε μη Ι.Κ.Α το 22% των ασθενών δεν λάμβανε β-αναστολέα. Σε ασθενείς
με ΚΜ, ένας στους τρεις δεν λάμβανε αντιπηκτική αγωγή. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει πως σε ασθενείς υψηλού Κ.Α.Κ
η θεραπεία βάσει οδηγιών της E.S.C ήταν πλημμελής.
PO.06 ΣυΣΧΕΤΙΣΜοΣ ΧΕΙΡουΡΓΙΚου ΚΑΙ υΨΗΛου ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚου ΚΙΝΔυΝου ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Που υΠοΒΛΗΘΗΚΑΝ
ΣΕ ΜΗ ΚΑΡΔΙοΧΕΙΡουΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
Κωστοπουλος Χ.Γ., Αφθονίδης Ν-Λ., Σωτηριάδου Μ., Γεωργιάδου Ι., Στρατάκης Ι., Μπράτιμος Ν., Καραγεώργος Δ., Αφθονίδης Δ.
Καρδιολογικό Τμήμα Γ.Ν.Θ. «Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ»
Σκοπός: Η συσχέτιση χειρουργικού κινδύνου (X.K.)με ασθενείς μας υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου (ΚΑ.Κ) που υποβλήθηκαν
σε μη Καρδιοχειρουργική επέμβαση (ΚΡΧ).
υλικό – Μέθοδος: Συνολικά 216 ασθενείς υψηλού ΚΑ.Κ που υποβλήθηκαν σε μη ΚΡΧ επέμβαση, ταξινομήθηκαν σε δύο
ομάδες, χαμηλού και ενδιάμεσου χειρουργικού κινδύνου.
Αποτελέσματα: Στην ομάδα του χαμηλού Χ.Κ, με σύνολο 82 ασθενείς, 24.4% έπασχαν από Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια
(Χ.Ν.Α), 34% από Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ), 35 % από Κολπική Μαρμαρυγή (ΚΜ), 73% από Στεφανιαία Νόσο (Σ.Ν), το 14,6%
και το 16% από μη Ι.Κ.Α (Ισχαιμική καρδιακή ανεπάρκεια) και Ι.Κ.Α αντίστοιχα. Στην ομάδα ενδιάμεσου χειρουργικού κινδύνου,
συνολικά 134 ασθενείς, έπασχαν από: X.N.A το 22,4%, ΣΔ το 40.3%, ΚΜ το 46,3%, ΣΝ το 68,7%, μη Ι.Κ.Α και Ι.Κ.Α το 11,2% και
14.2% αντίστοιχα.
Συμπεράσματα: Τόσο στους χαμηλού όσο και στους ενδιάμεσου Χ.Κ, η πλειοψηφία των ασθενών, περίπου 70%, έπασχε από
χρόνια ΣΝ, με δεύτερη σε συχνότητα την κολπική μαρμαρυγή (συχνότερη στους ενδιάμεσου κινδύνου ασθενείς). Η Ι.Κ.Α και
η μη Ι.Κ.Α παρουσίαζε περίπου ίδιο ποσοστό και στις δύο ομάδες ενώ ήταν τρίτη σε συχνότητα μετά την ΣΝ και την ΚΜ.
PO.07 ΣΧΕΣΗ ΧΕΙΡουΡΓΙΚου ΚΙΝΔυΝου ΚΑΙ ΚΑΡΔΙοΛοΓΙΚωΝ ΦΑΡΜΑΚΕυΤΙΚωΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕωΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
υΨΗΛου ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚου ΚΙΝΔυΝου (Κ.Α.Κ)
Αφθονίδης Ν-Λ., Σωτηριάδου Μ., Κωστοπουλος Χ.Γ., Γεωργιάδου Ι., Μπακιρτζόγλου Φ., Μπράτιμος Ν., Καραγεώργος Δ., Αφθονίδης Δ.
Καρδιολογικό Τμήμα Γ.Ν.Θ. «Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ»
Σκοπός: Η συσχέτιση καρδιολογικών φαρμακευτικών παρεμβάσεων προεγχειρητικά, σε ασθενείς υψηλού ΚΑ.Κ, με χαμηλού
ή ενδιάμεσου κινδύνου μη καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων (ΚΡΧ), στις οποίες υποβλήθηκαν οι ασθενείς μας.
υλικό – Μέθοδος: Συνολικά 216 ασθενείς υψηλού ΚΑ.Κ που υποβλήθηκαν σε μη ΚΡΧ επέμβαση, ταξινομήθηκαν σε δύο
ομάδες, χαμηλού και ενδιάμεσου χειρουργικού κινδύνου (Χ.Κ). Οι φαρμακευτικές παρεμβάσεις αφορούσαν σε στατίνες, βαναστολείς, ACE-I ή ARBs, αντιπηκτικά, αντιαιμοπεταλιακά κ.α
Αποτελέσματα: Στην ομάδα χαμηλού Χ.Κ(82 ασθενείς), έγιναν παρεμβάσεις στους 53 (64,6%). Συγκεκριμένα, χορηγήθηκαν
στατίνες στο 20,7%, ACE-I ή ARBsστο 7,3%, β-αναστολείς στο 20.7 %, αντιπηκτικά στο 8,5%, αντιαιμοπεταλιακά στο 7,3% και
λοιπά στο 28%. Στην ομάδα ενδιάμεσου Χ.Κ (134 ασθενείς), έγιναν παρεμβάσεις προεγχειρητικά στο 74%. Συγκεκριμένα χορηγήθηκαν στατίνες στο 23%, β αναστολείς στο 30%, ACE-I ή ARBsστο 6,7%, αντιπηκτικά στο 16,5%, αντιαιμοπεταλιακά στο
5,2 % και λοιπά στο 33 %.
Συμπεράσματα: Καρδιολογικές φαρμακευτικές παρεμβάσεις έγιναν περισσότερες σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ενδιάμεσου Χ.Κ επεμβάσεις. Από τις παρεμβάσεις που βελτίωναν την πρόγνωση ασθενών υψηλού ΚΑ.Κ, όσον αφορά στους β-αναστολείς, ήταν πιο συχνές στην ομάδα ενδιάμεσου κινδύνου (ένας στους τρεις). Στην ίδια ομάδα, οι παρεμβάσεις στα αντιπηκτικά
ήταν διπλάσιες σε συχνότητα έναντι αυτών της ομάδας χαμηλού κινδύνου. Οι παρεμβάσεις σε στατίνες, ACE-I ή ARBsκαι αντιαιμοπεταλιακά ήταν σε ίδια περίπου συχνότητα και στις δύο ομάδες.
PO.08 ΠΑΧοΣ ΕΣω-ΜΕΣου ΧΙΤωΝΑ ΤωΝ ΚΑΡωΤΙΔωΝ ΑΡΤΗΡΙωΝ (cΙΜΤ) ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ Το οΙΚοΓΕΝΕΙΑΚο ΙΣΤοΡΙΚο
ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚου ΝοΣΗΜΑΤοΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ.
Ιωάννου Α1, Μακέδου Κ1, Δεστάνης Ε2, Ζορμπά Α1, Μαργαρή Β, Οικονόμου Ι2, Μακέδου Α1.
1. Εργαστήριο Λιπιδίων και Πρόληψης των Καρδιαγγειακών Νοσημάτων από την Παιδική Ηλικία, Β’ Παιδιατρική Κλινική ΑΠΘ, Πανεπιστημιακό
Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης, 2. Τμήμα Υπερήχων, Ακτινολογικό Εργαστήριο, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης
Η αύξηση του πάχους του έσω-μέσου χιτώνα των καρωτίδων αρτηριών (cΙΜΤ) σχετίζεται με καρδιαγγειακούς παράγοντες
κινδύνου, με τη βαρύτητα της στεφανιαίας αθηροσκλήρωσης και αποτελεί δείκτη πρόληψης των καρδιαγγειακών νοσημάτων.
27
Σκοπός: Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκε το cΙΜΤ σε υγιή παιδιά και ενήλικες, με ή χωρίς οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακού νοσήματος.
υλικό και Μέθοδοι: Στη μελέτη συμμετείχαν 166 παιδιά, ηλικίας 3-17 ετών (μ.τ. ± SD 9,54 ± 3,42), και 136 ενήλικες, ηλικίας
19-60 ετών (μ.τ. ± SD 39,7 ± 7,14). Το cΙΜΤ μετρήθηκε υπερηχογραφικά με Triplex καρωτίδων.
Αποτελέσματα: Στα παιδιά, το μέσο ΙΜΤ (μcΙΜΤ) των δύο καρωτίδων ήταν 0,45 (0,3 - 0,65) mm. Με την παρουσία ή όχι οικογενειακού ιστορικού παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά (p=0,052) στο μcΙΜΤ, ενώ στα παιδιά διαφορετικής ηλικιακής
ομάδας (3-6, 7-9, 10-12, 13-14, 15-17 ετών) η διαφορά δεν ήταν σημαντική. Στους ενήλικες, το μcΙΜΤ βρέθηκε 0,55 (0,3-1,65)
mm και δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά παρουσία ή όχι οικογενειακού ιστορικού, ενώ στις τρεις ηλικιακές
ομάδες (19-35, 36-45 και 45-60 ετών) το μcΙΜΤ διέφερε σημαντικά (p<0,001).
Συμπεράσματα: Το cΙΜΤ φαίνεται ότι διαφοροποιείται σημαντικά παρουσία θετικού οικογενειακού ιστορικού στα παιδιά,
αλλά όχι στους ενήλικες, στους οποίους η ηλικία επηρεάζει σημαντικά τις τιμές του.
PO.09 ΔΙΕΡΕυΝΗΣΗ ΤωΝ ΣυΧΝοΤΕΡωΝ ΠοΛυΜοΡΦΙΣΜωΝ Του ΓοΝΙΔΙου ΤΗΣ ΠΑΡΑοΞοΝΑΣΗΣ-1 ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ
Ιωάννου Α, Μακέδου Κ, Αργυρίου Α, Ζορμπά Α, Καραμπόλα Μ, Μακέδου Α.
Εργαστήριο Λιπιδίων και Πρόληψης των Καρδιαγγειακών Νοσημάτων από την Παιδική Ηλικία, Β’ Παιδιατρική Κλινική ΑΠΘ, Πανεπιστημιακό
Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης
Η παραοξονάση-1 (PON-1) είναι ένα αντιοξειδωτικό ένζυμο συνδεδεμένο με την υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη (HDL).
Οι πολυμορφισμοί Q192R και L55M του γονιδίου της PON-1, και ιδιαίτερα τα αλληλόμορφα 192R και L55, έχουν συσχετιστεί
με τη στεφανιαία νόσο.
Σκοπός: Διερευνήθηκαν οι δύο πολυμορφισμοί Q192R και L55M σε υγιή παιδιά και ενήλικες, με σκοπό τη διερεύνηση της
συχνότητάς τους σε πληθυσμό της Βόρειας Ελλάδας.
υλικό και Μέθοδοι: Συμμετείχαν 144 παιδιά, 3-17 ετών (μ.τ. ± SD 9,8 ± 3,46), και 118 ενήλικες, 19-60 ετών (μ.τ. ± SD 39,6 ±
7,03). Πραγματοποιήθηκε απομόνωση του DNA από ολικό αίμα, PCR, ενζυματική κοπή του DNA και ηλεκτροφόρηση των
προϊόντων σε πηκτή αγαρόζης (ανάλυση RFLP).
Αποτελέσματα: Oι συχνότητες για τον Q192R ήταν: 60,41% QQ, 32,63 QR και 6,94% RR (παιδιά) και 58,47% QQ, 33,05% QR
και 8,47% RR (ενήλικες). Για τον L55M οι συχνότητες ήταν: 70,83%ΜΜ, 11,11% ML και 18,5% LL (παιδιά) και 76,27% ΜΜ,
8,47%LM και 15,25% LL (ενήλικες).
Συμπεράσματα: Η ετεροζυγωτία ή η ομοζυγωτία για τα 192R και L55 παρατηρήθηκε σε μικρότερο ποσοστό συγκριτικά με
άλλες μελέτες στους ενήλικες, καταδεικνύοντας πιθανόν μεγαλύτερη αντιοξειδωτική προστασία αναφορικά με τη δράση
της PON-1. Η παρούσα μελέτη παρουσιάζει για πρώτη φορά της συχνότητες αυτών των πολυμορφισμών σε παιδιά της Ελλάδας.
PO.10 ΜΕΛΕΤΗ ΣυΣΧΕΤΙΣΗΣ ΚοΙΝωΝ ΠοΛυΜοΡΦΙΣΜωΝ Του ΓοΝΙΔΙου ABCB1 ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΛΙΠΙΔΙωΝ
ΣΕ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΚουΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Αγαπάκης Δ1,2, Γούλας Α3, Σαββόπουλος Χ2, Πανδέρη Α3, Γούδα Β3, Γκμπάντι Ε3, Χατζητόλιος ΑΙ2
1. Παθολογική Κλινική, ΓΝ Γουμένισσας, Κιλκίς, 2. Α΄Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΠΓΝΘ ΑΧΕΠΑ, ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη, 3. 1ο Εργαστήριο
Φαρμακολογίας, ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη
Σκοπός: Η διερεύνηση της συσχέτισης των πολυμορφισμών 2677G>T/A και 3435C>T του γονιδίου ABCB1 με τα επίπεδα λιπιδίων του ορού, σε δυσλιπιδαιμικούς ασθενείς.
υλικό-Μέθοδος: Μελετήθηκαν 168 νεοδιαγνωσθέντες δυσλιπιδαιμικοί ασθενείς οι οποίοι δεν ελάμβαναν υπολιπιδαιμική
αγωγή. Στους ασθενείς καταγράφηκαν τα δημογραφικά στοιχεία, η χρήση αλκοόλ, καπνού και προσδιορίστηκε ο δείκτης
μάζας σώματος (BMI). Επίσης, μετρήθηκαν στον ορό των ασθενών οι λιπιδαιμικές παράμετροι: Ολική Χοληστερίνη, Τριγλυκερίδια, HDL-χοληστερίνη και LDL-χοληστερίνη (με την εξίσωση του Friedewald), η γλυκόζη αίματος και η γλυκοζυλιωμένη
αιμοσφαιρίνη (HbA1C%). Οι πολυμορφισμοί 2677G>T/A και 3435C>T ανιχνεύθηκαν με τη μέθοδο PCR-RFLP. Η στατιστική
ανάλυση έγινε με τη δοκιμασία ANCOVA.
Αποτελέσματα: Μετά από πολυπαραγοντική ανάλυση διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση του πολυμορφισμού
ABCB1 2677G>T/A με τα επίπεδα της HDL-χοληστερίνης (p=0.009).
Συμπεράσματα: Από τη μελέτη μας προκύπτει ότι ο πολυμορφισμός ABCB1 2677G>T/Aμπορεί να αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα καθορισμού των επιπέδων της HDL-χοληστερίνης, γεγονός που συνηγορεί ενός πιθανού ρόλου της P-γλυκοπρωτεΐνης
στην ομοιοστασία των λιπιδίων του οργανισμού.
28
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
PO.11 ΑΠοΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚοΤΗΤΑ Του ΣΤΑΘΕΡου ΣυΝΔυΑΣΜου ΠΕΡΙΝΔοΠΡΙΛΗΣ / ΑΜΛοΔΙΠΙΝΗΣ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΠΡοοΠΤΙΚΗ ΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ.
Μανώλης Αθανάσιος1, Ζαρίφης Ιωάννης2, Τσιούφης Κωνσταντίνος3
1. Γ.Ν. Βούλας «Ασκληπιείο», Καρδιολογική κλινική, 2. Γ.Ν.Θ. “Γ. Παπανικολάου”, Καρδιολογική κλινική, 3. Γ.Ν.Α. “Ιπποκράτειο”, 1η Καρδιολογική
κλινική, Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Εισαγωγή: Η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί μείζον πρόβλημα της δημόσιας υγείας. Η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και η
θεραπεία της είναι ζωτικής σημασίας. Ανεξάρτητα από τη διαθεσιμότητα αποτελεσματικών θεραπειών, η υπέρταση δεν ελέγχεται επαρκώς. Η φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιείται, καθώς και η συμμόρφωση στη θεραπεία αποτελούν ίσως τους
κυριότερους λόγους.
Σκοπός: Εκτίμηση της αποτελεσματικότητας του έτοιμου συνδυασμού Περινδοπρίλης/Αμλοδιπίνης στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια 6 μήνης αγωγής σε ασθενείς με υπέρταση. Καταγραφή της συμμόρφωσης των ασθενών στη
θεραπεία, των συνυπαρχόντων παραγόντων κινδύνου και συνοσηροτήτων, καθώς και υπολογισμός του συνολικού καρδιαγγειακού κινδύνου των ασθενών κατά την ένταξη τους στη μελέτη (ESC cardiovascular risk stratification).
Μέθοδοι: Σε αυτή την πολυκεντρική, μη παρεμβατική μελέτη, 2.300 ασθενείς μελετήθηκαν προοπτικά από 230 ιδιώτες
ιατρούς, ενώ 3 καρδιολογικές κλινικές Ελληνικών νοσοκομείων λειτουργούσαν ως συντονιστικά κέντρα. Οι γιατροί ήταν διασκορπισμένοι σε ολόκληρη την Ελληνική γεωγραφική επικράτεια, κατανεμημένοι σε αστικές, ημιαστικές ή αγροτικές περιοχές,
κατανομή που μιμείται τα διαθέσιμα επιδημιολογικά μοντέλα στην Ελλάδα. Η καταγραφή των αποτελεσμάτων πραγματοποιήθηκε κατά την ένταξη στην μελέτη, στον 3ο και 6ο μήνα χορήγησης του έτοιμου συνδυασμού. Οι ασθενείς ήταν ηλικίας
>18 ετών, με ιδιοπαθή υπέρταση, υπό θεραπεία με τον έτοιμο συνδυασμό Περινδοπρίλης/Αμλοδιπίνης (Πίνακας 1).
Αποτελέσματα: Από τους 2.300 υπερτασικούς ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη, 52 ασθενείς (2,3% του δείγματος) διέκοψαν πρόωρα τη θεραπεία. Το 86,4% των ασθενών ήταν «μέτριου» ή «υψηλού/πολύ υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου». Η
μέση τιμή της ΣΑΠ μειώθηκε από 157,0±15,3 mmHg (1η επίσκεψη), σε 134±10,1 mmHg (2η επίσκεψη) και 129.0±7,9 mmHg
(3η επίσκεψη) (p<0,001). Αντίστοιχα, η μέση τιμή της ΔΑΠ μειώθηκε από 91,5±10,1 mmHg, σε 81,6±7,5 mmHg και 78,8±6,7
mmHg (p <0,001). Η μέση μεταβολή της ΣΑΠ και της ΔΑΠ μεταξύ της 1ης και της 3ης επίσκεψης, επηρεάστηκε από τον συνολικό
καρδιαγγειακό κίνδυνο. Οι ασθενείς με υψηλότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο εμφάνισαν μεγαλύτερη μείωση της ΣΑΠ και της
ΔΑΠ (p<0,001) (Γραφήματα 1 & 2). Στους ασθενείς «υψηλού/πολύ υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου» (Ν = 1.009), η μέση τιμή
της ΣΑΠ μειώθηκε από 159,5±17,0 mmHg (1η επίσκεψη), σε 136,0±10,7 mmHg (2η επίσκεψη) και 130,4±7,8 mmHg (3η επίσκεψη),
ενώ η μέση τιμή της ΔΑΠ μειώθηκε αντίστοιχα από 91,9±10,8 mmHg, σε 82,0±7,8 mmHg και 79,0±6,8 mmHg (p<0,001). Η
συμμόρφωση στη θεραπεία ήταν υψηλή: 97,1% του δείγματος έπαιρνε τη θεραπεία του «κάθε μέρα» ή «αρκετά συχνά» κατά
τη διάρκεια της μελέτης, ενώ το 51,3% έλαβε σε όλη τη διάρκεια της μελέτης την αρχική δόση του έτοιμου συνδυασμού Περινδοπρίλης/Αμλοδιπίνης 5/5 mg.
Συμπέρασμα: Ο έτοιμος συνδυασμός Περινδοπρίλης/Αμλοδιπίνης μειώνει σημαντικά και άμεσα τα επίπεδα της αρτηριακής
πίεσης. Ο βαθμός μείωσης της αρτηριακής πίεσης είναι ανάλογος με τον συνολικό καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Πίνακας 1. Χαρακτηριστικά ένταξης των ασθενών στη μελέτη (Ν=2.300).
Φύλο (Άρρεν) (%)
53,3
Ηλικία (Έτη) (SD)
64,3±11,3
BMI (kg/m2) (SD)
28,5±4,2
Περίμετρος περιφέρειας (cm) (SD)
97,0±13,0
ΣΑΠ (mmHg) (SD)
157,0±15,4
ΔΑΠ (mmHg) (SD)
91,5±10,1
Κάπνισμα (%)
38,4
Δυσλιπιδαιμία (%)
50,5
Μεταβολικό σύνδρομο (%)
27,6
Σακχαρώδης διαβήτης (%)
21,7
Αγγειο-εγκεφαλική νόσος (%)
4,7
Καρδιακή νόσος (%)
8,5
Νεφρική νόσος (%)
3,5
29
-31,6
Πολύ υψηλός κ/α
κίνδυνος
-28,2
Υψηλός κ/α κίνδυνος
-29,8
-12,6
-35 -30
-25 -20
-15 -10
-5
Μέσος κ/α κίνδυνος
0
5
Γράφημα 1. Μέση μείωση της Συστολικής Αρτηριακής Πίεσης
(ΣΑΠ) από την 1η στην 3η επίσκεψη, ανά διαστρωμάτωση καρδιαγγειακού (κ/α) κίνδυνου (Ν=2.231).
Μέτριος κ/α κίνδυνος
-10,4
Χαµηλός κ/α κίνδυνος
-11,2
Υψηλός κ/α κίνδυνος
-13,7
Μέτριος κ/α κίνδυνος
-19,8
Πολύ υψηλός κ/α
κίνδυνος
-14,1
-20
Χαµηλός κ/α κίνδυνος
-3,1
-15
-10
-5
Μέσος κ/α κίνδυνος
0
5
Γράφημα 2. Μέση μείωση της Διαστολικής Αρτηριακής Πίεσης
(ΔΑΠ) από την 1η στην 3η επίσκεψη, ανά διαστρωμάτωση καρδιαγγειακού (κ/α) κίνδυνου (Ν=2.231).
PO.12 ΑΝΤΙ-ΙΣΧΑΙΜΙΚΗ ΑΠοΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚοΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΒΑΜΠΡΑΔΙΝΗΣ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Που ΕΧουΝ υΠοΒΛΗΘΕΙ
ΣΕ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΕΠΑΝΑΓΓΕΙωΣΗ
I. Ζαρίφης1, A. Κατσίβας2
Εκ μέρους των ερευνητών της μελέτης «Προοπτική, μη παρεμβατική μελέτη παρατήρησης της αντι-στηθαγχικής αποτελεσματικότητας της Ιβαμπραδίνης, ύστερα από 4μηνη αγωγή Ελληνικού πληθυσμού ασθενών με Στεφανιαία Νόσο»
1. Γ.Ν.U. «Γ. Παπανικολάου», 2. Γ.Ν.Α. «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Ε.Ε.Σ.»
Εισαγωγή: Οι επεμβάσεις στεφανιαίας επαναγγείωσης πραγματοποιούνται ευρέως για τη συμπτωματική θεραπεία των ασθενών με ισχαιμική καρδιακή νόσο. Εντούτοις, η επιμονή της στηθάγχης ακόμα και μετά από τέτοιου είδους επεμβάσεις, αποτελεί
ένα μείζον κλινικό πρόβλημα.
Σκοπός: Εκτίμηση της 4μηνης αντι-ισχαιμικής αποτελεσματικότητας της Ιβαμπραδίνης, συγχορηγούμενης σε θεραπευτικό
υπόβαθρο βέλτιστης εξατομικευμένης δόσης β-αποκλειστή (αξιολογώντας την επίδραση στην καρδιακή συχνότητα (ΚΣ),
τον αριθμό των στηθαγχικών επεισοδίων, την πρόσληψη νιτρωδών βραχείας δράσης, καθώς και την κατάταξη της στηθάγχης
σύμφωνα με την κλίμακα CCS (Canadian Cardiovascular Society classification). Επίσης, η αξιολόγηση της επίδρασης της Ιβαμπραδίνης στην ποιότητα ζωής των ασθενών με στεφανιαία νόσο (ΣΝ). Παρουσιάζονται τα αποτελέσματα σε έναν υπο-πληθυσμό
ασθενών της αρχικής μελέτης, που είχαν υποβληθεί στο παρελθόν είτε σε αγγειοπλαστική είτε σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη.
Μέθοδοι: Σε αυτή την πανελλαδική, μη παρεμβατική μελέτη εντάχθηκαν 2.403 ασθενείς με διαγνωσμένη ΣΝ, ηλικίας >18
ετών, υπό αγωγή με Ιβαμπραδίνη επιπροσθέτως της βέλτιστης εξατομικευμένης αγωγής με β-αποκλειστή. Στο σύνολο αυτό
συμπεριλήφθηκαν 926 ασθενείς οι οποίοι είχαν υποβληθεί στο παρελθόν σε στεφανιαία επαναγγείωση. Η καταγραφή της
αποτελεσματικότητας της Ιβαμπραδίνης πραγματοποιήθηκε κατά την ένταξη των ασθενών στην μελέτη, στον 1ο και 4ο μήνα
αγωγής. Σε όλους τους ασθενείς, καταγράφηκαν επιπλέον οι συνοσηρότητες και οι παράγοντες κινδύνου (Πίνακας 1). H επίδραση της Ιβαμπραδίνης στην ποιότητα ζωής των ασθενών αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας την Ελληνική έκδοση του ερωτηματολογίου EQ-5D (καταγραφή στην 1η και 3η επίσκεψη). Το EQ-5D ερωτηματολόγιο αξιολογεί 5 διαστάσεις: κινητικότητα,
αυτοεξυπηρέτηση, συνήθη δραστηριότητα, πόνο/ αδιαθεσία και άγχος/κατάθλιψη.
Αποτελέσματα: Από τους 926 με προηγούμενη στεφανιαία επαναγγείωση που εντάχθηκαν στη μελέτη, 28 ασθενείς (3%)
διέκοψαν πρόωρα τη θεραπεία. Η μέση ΚΣ μειώθηκε από 80.3±9.5 bpm στην 1η επίσκεψη, σε 67.8±7.3 στη 2η και 63.9±6.2
στην 3η (p<0.001). Tο ποσοστό των ασθενών με ΚΣ <60 bpm στην 2η επίσκεψη ήταν 16.5%, ενώ στην 3η ήταν 33.6% (p<0,001).
Το 17.5% των ασθενών δεν παρουσίαζε στηθαγχικά επεισόδια, ενώ το 56% παρουσίαζε ≥2 στηθαγχικά επεισόδια, την προηγούμενη εβδομάδα πριν την ένταξη στην μελέτη. Ο μέσος όρος των στηθαγχικών επεισοδίων/εβδομάδα μειώθηκε από
2.2±2.3 στην 1η επίσκεψη, σε 0.5±1.0 στη 2η και 0.3±0.6 στην 3η (Γράφημα 1). Η πρόσληψη νιτρωδών βραχείας δράσης μειώθηκε
από 1.5±220 φορές/εβδομάδα στην 1η επίσκεψη, σε 0.3±087 στη 2η και σε 0.1±0.4 φορές/εβδομάδα στην 3η (p<0.001). Το
ποσοστό των ασθενών με στηθάγχη CCS ΙΙΙ ή IV μειώθηκε από 20.8% στην 1η επίσκεψη, στο 2.3% στην 3η, ενώ το ποσοστό
των ασθενών με στηθάγχη CCS I αυξήθηκε από 36.1% στην 1η επίσκεψη σε 83.1% στην 3η (p<0.001) (Γράφημα 2). Και στις 5
διαστάσεις του ερωτηματολογίου EQ-5D, το ποσοστό των ασθενών που απάντησε ότι δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα,
ο μέσος όρος του δείκτη EQ-5D και η οπτική αναλογική κλίμακα (VAS) αυξήθηκαν σημαντικά στην 3η επίσκεψη σε σχέση με
την 1η (p<0.001) (Πίνακας 2 και 3). Η συμμόρφωση στη θεραπεία ήταν υψηλή: 884 (95.5%) ασθενείς ελάμβαναν την αγωγή
τους “κάθε ημέρα” ή “αρκετά συχνά”. Στον 1ο μήνα αγωγής, 467 (51.3%) λάμβαναν τη δόση-στόχο της Ιβαμπραδίνης (7.5 mg
bid), η οποία διατηρήθηκε μέχρι το τέλος της μελέτης.
30
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
Συμπέρασμα: Τα δεδομένα αυτά επιβεβαιώνουν τόσο την αντι-ισχαιμική αποτελεσματικότητα, όσο και τη θετική επίδραση
της Ιβαμπραδίνης στην ποιότητα ζωής ενός πληθυσμού με ΣΝ, που είχε προηγουμένως υποβληθεί σε κάποια επέμβαση επαναγγείωσης.
Πίνακας 1. Χαρακτηριστικά ένταξης των ασθενών στη μελέτη (Ν=926)
Φύλο (Άνδρας) (%)
77.2
Ηλικία (έτη) (SD)
66.9±10.5
ΔΜΣ (kgr/m2) (SD)
28.4±4.0
ΚΣ ηρεμίας (SD)
80.3±9.5
Συστολική ΑΠ (mmHg) (SD)
134.0±15.2
Διαστολική ΑΠ (mmHg)
79.6±9.0
Κάπνισμα (%)
33.6
υπερλιπιδαιμία (%)
78.6
Αρτηριακή υπέρταση (%)
71.9
Σακχαρώδης Διαβήτης (%)
35.0
Παλαιό EM (%)
38.0
Περιφερική αρτηριοπάθεια (%)
18.7
Κατάθλιψη (%)
13.7
Δυσλειτουργία αριστερής κοιλίας (%)
16.2
Αγγειο-εγκεφαλική νόσος (%)
11.4
Καρδιακή ανεπάρκεια (%)
10.2
Νεφρική νόσος (κρεατινίνη ορού >2 mg/dL) (%)
2.2
Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (%)
10.3
≥2
100%
12,7
80%
1
0
4,8
Στάδιο IV
100%
13,7
18,2
Στάδιο III
Στάδιο II
Στάδιο I
14,6
80%
20,0
56,4
60%
60%
81,6
40%
26,4
67,3
20%
43,1
83,1
40%
20%
36,1
17,2
0%
Επίσκεψη 1
Επίσκεψη 2
Επίσκεψη 3
Γράφημα 1. Ποσοστό ασθενών με αντίστοιχο αριθμό στηθαγχικών επεισοδίων σε κάθε επίσκεψη της μελέτης (Ν=884).
0%
Επίσκεψη 1
Επίσκεψη 3
Γράφημα 2. Ποσοστό ασθενών με αντίστοιχη κατάταξη της στηθάγχης κατά CCS στην 1η και 3η επίσκεψη της μελέτης (Ν=884).
31
Πίνακας 2. Βαθμολογία 5 διαστάσεων του ερωτηματολογίου EQ-5D στην 1η και 3η επίσκεψη.
Επίσκεψη 1
Κινητικότητα
Αυτοεξυπηρέτηση
N
%
N
%
Κανένα πρόβλημα
470
53.2
701
79.3
Μερικά προβλήματα
403
45.6
182
20.6
Ανίκανος/η
11
1.2
1
0.1
Κανένα πρόβλημα
702
79.4
803
90.8
Μερικά προβλήματα
174
19.7
78
8.8
8
0.9
3
0.3
Κανένα πρόβλημα
457
51.7
697
78.8
Μερικά προβλήματα
411
46.5
185
20.9
Ανίκανος/η
16
1.8
2
0.2
Καθόλου
177
20.0
655
74.1
Μέτριος
666
75.3
227
25.7
υπερβολικός
41
4.6
2
0.2
Καθόλου
320
36.2
499
56.4
Μέτριο
460
52.0
361
40.8
υπερβολικό
104
11.8
24
2.7
Σύνολο
884
100.0
884
100.0
Ανίκανος/η
Συνήθης δραστηριότητα
Πόνος/Αδιαθεσία
Άγχος/Κατάθλιψη
Επίσκεψη 3
Πίνακας 3. Βαθμολογία δείκτη και VAS του ερωτηματολογίου EQ-5D στην 1η και 3η επίσκεψη.
Mean
Median
SD
Minimum
Maximum
N
VAS – Επίσκεψη 1
62.6
65.0
16.4
8.0
100.0
884
VAS - Επίσκεψη 3
78.1
80.0
17.3
0.0
100.0
884
Διαφορά
15.5
13.0
19.0
-90.0
90.0
884
EQ-5D δείκτης / Επίσκεψη 1
0.6
0.7
0.3
-0.6
1.0
884
EQ-5D δείκτης / Επίσκεψη 3
0.8
0.8
0.2
-0.1
1.0
884
Διαφορά
0.2
0.2
0.2
-0.6
1.2
884
PO.13 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΙΒΑΜΠΡΑΔΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠοΙοΤΗΤΑ ΖωΗΣ ΕΛΛΗΝωΝ ΑΣΘΕΝωΝ ΜΕ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΝοΣο. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ,
ΠΡοοΠΤΙΚΗ, ΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ
I. Ζαρίφης1, A. Κατσίβας2
Εκ μέρους των ερευνητών της μελέτης «Προοπτική, μη παρεμβατική μελέτη παρατήρησης της αντι-στηθαγχικής αποτελεσματικότητας της Ιβαμπραδίνης, ύστερα από 4μηνη αγωγή Ελληνικού πληθυσμού ασθενών με Στεφανιαία Νόσο»
1. Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου», 2. Γ.Ν.Α. «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Ε.Ε.Σ.»
Εισαγωγή: Η στεφανιαία νόσος (ΣΝ) επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής, με τη στηθάγχη να αντιπροσωπεύει το βασικό
αίτιο αυτής της συσχέτισης, καθώς αποτελεί τη συχνότερη και κυριότερη εκδήλωση της ισχαιμίας του μυοκαρδίου. Η φαρμακευτική αγωγή αποτελεί το βασικό θεραπευτικό μέσο για την αντιμετώπιση της στηθάγχης, ενώ η επίτευξη ενός ικανοποιητικού επιπέδου καθημερινών δραστηριοτήτων χωρίς ή με ελάχιστα συμπτώματα, βελτιώνει την ποιότητα ζωής.
Σκοπός: Να αξιολογηθεί η 4μηνη επίδραση της Ιβαμπραδίνης χορηγούμενης επιπροσθέτως της βέλτιστης εξατομικευμένης
θεραπείας με β-αποκλειστή, στην ποιότητα ζωής ασθενών με ΣΝ.
32
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
Μέθοδοι: Σε αυτή τη μη παρεμβατική μελέτη εντάχθηκαν 2.403 ασθενείς από 245 ιδιώτες καρδιολόγους, οι οποίοι βρίσκονταν
υπό το συντονισμό 2 καρδιολογικών κλινικών στην Ελλάδα. Η καταγραφή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε κατά την ένταξη
των ασθενών στην μελέτη, στον 1ο και 4ο μήνα αγωγής. Οι ασθενείς παρουσίαζαν διαγνωσμένη ΣΝ, ήταν ηλικίας >18 ετών,
υπό αγωγή με Ιβαμπραδίνη επιπροσθέτως της βέλτιστης εξατομικευμένης αγωγής με β-αποκλειστή. H επίδραση της Ιβαμπραδίνης στην ποιότητα ζωής των ασθενών αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας την Ελληνική έκδοση του ερωτηματολογίου
EQ-5D (καταγραφή στην 1η και 3η επίσκεψη). Το EQ-5D ερωτηματολόγιο αξιολογεί 5 διαστάσεις: κινητικότητα, αυτοεξυπηρέτηση, συνήθη δραστηριότητα, πόνο/αδιαθεσία και άγχος/ κατάθλιψη.
Αποτελέσματα: Από τους 2.403 ασθενείς με στεφανιαία νόσο που συμμετείχαν στη μελέτη, 52 ασθενείς (2.2%) διέκοψαν
πρόωρα τη θεραπεία. Από τον 1ο μήνα αγωγής με Ιβαμπραδίνη σημειώθηκε σημαντική μείωση της καρδιακής συχνότητας
(ΚΣ), των στηθαγχικών επεισοδίων και της κατανάλωσης νιτρωδών βραχείας δράσης, με παράλληλη βελτίωση της κατάταξης
της στηθάγχης σύμφωνα με την κλίμακα CCS (Canadian Cardiovascular Society classification) (p<0,001). Και στις 5 διαστάσεις
του ερωτηματολογίου EQ-5D, το ποσοστό των ασθενών που απάντησε ότι δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα αυξήθηκε σημαντικά στην 3η επίσκεψη σε σχέση με την 1η (p<0.001). Η χορήγηση Ιβαμπραδίνης αύξησε τον αριθμό των ασθενών που δεν
παρουσίαζαν προβλήματα κινητικότητας κατά 52% (636 ασθενείς), κατά 19.7% (347 ασθενείς) εκείνους που αυτοεξυπηρετούνται χωρίς κανένα πρόβλημα, κατά 58.2% (679 ασθενείς) εκείνους που δεν παρουσίαζαν προβλήματα στις καθημερινές
τους δραστηριότητες, κατά 63.8% (535 ασθενείς) τους ασθενείς χωρίς άγχος/κατάθλιψη, ενώ 4πλασίασε σχεδόν (1.293
ασθενείς) τους ασθενείς χωρίς πόνο/αδιαθεσία (p<0.001) (Πίνακας 1). Ο μέσος όρος του δείκτη EQ-5D αυξήθηκε κατά 0.3 μονάδες στην 3η επίσκεψη σε σχέση με την 1η, ενώ η οπτική αναλογική κλίμακα (VAS) κατά 16 μονάδες (p<0.001) (Γραφήματα
1 και 2). Η βελτίωση της ποιότητας ζωής συσχετίστηκε αρνητικά με την ΚΣ ηρεμίας, με την κατανάλωση νιτρωδών βραχείας
δράσης, με τον αριθμό των στηθαγχικών επεισοδίων και με την κατάταξη κατά CCS (p<0.001), ενώ δεν συσχετίστηκε με τη
δόση των β-αποκλειστών που λάμβαναν οι ασθενείς κατά τη διάρκεια της μελέτης (<50% ή ≥50% της συνιστώμενης δόσηςστόχο) (p=ns). Η συμμόρφωση στη θεραπεία ήταν υψηλή: 2.312 (96.2%) ασθενείς ελάμβαναν την αγωγή τους “κάθε ημέρα”
ή “αρκετά συχνά”. Στον 1ο μήνα αγωγής, 1.232 (52.2%) λάμβαναν τη δόση-στόχο της Ιβαμπραδίνης (7.5 mg bid), η οποία διατηρήθηκε μέχρι το τέλος της μελέτης.
Συμπέρασμα: Η χορήγηση της Ιβαμπραδίνης βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο, αποκαθιστώντας ένα ικανοποιητικό επίπεδο καθημερινών δραστηριοτήτων χωρίς ή με ελάχιστα συμπτώματα.
Πίνακας 1. Περιγραφή 5 διαστάσεων ερωτηματολογίου EQ-5D στις επισκέψεις 1 και 3 της μελέτης (Ν=2.312)
Επίσκεψη 1
Κινητικότητα
N
%
N
%
Κανένα πρόβλημα
1222
52.9
1858
80.4
Μερικά προβλήματα
1069
46.2
449
19.4
21
0.9
5
0.2
Κανένα πρόβλημα
1765
76.3
2112
91.3
Μερικά προβλήματα
530
22.9
193
8.3
Ανίκανος/η
17
0.7
7
0.3
Κανένα πρόβλημα
1167
50.5
1846
79.8
Μερικά προβλήματα
1109
48.0
459
19.9
Ανίκανος/η
36
1.6
7
0.3
Καθόλου
502
21.7
1795
77.6
Μέτριος
1721
74.4
512
22.1
υπερβολικός
89
3.8
5
0.2
Καθόλου
838
36.2
1373
59.4
Μέτριο
1230
53.2
882
38.1
υπερβολικό
244
10.6
57
2.5
Ανίκανος/η
Αυτοεξυπηρέτηση
Συνήθης δραστηριότητα
Πόνος/Αδιαθεσία
Άγχος/Κατάθλιψη
Επίσκεψη 3
33
100,0
1,20
90,0
1,00
80,0
0,80
60,0
70,0
0,60
40,0
0,40
62.8±16.3
30,0
0.6±0.3
20,0
0,20
0,00
78.9±17.0
50,0
0.9±0.2
10,0
0,0
EQ-5D-3L-Visit 3
EQ-5D-3L-Visit 1
Γράφημα 1. Μέση τιμή δείκτη ερωτηματολογίου EQ-5D στην 1η
και 3η επίσκεψη (Ν=2.312).
VAS-Visit 1
VAS-Visit 3
Γράφημα 2. Μέση τιμή VAS ερωτηματολογίου EQ-5D στην 1η και
3η επίσκεψη (Ν=2.312).
PO.14 ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠοΛυΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΑΞΙοΛοΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠοΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚοΤΗΤΑΣ Του ΕΤοΙΜου ΣυΝΔυΑΣΜου
ΠΕΡΙΝΔοΠΡΙΛΗΣ / ΑΜΛοΔΙΠΙΝΗΣ ΣΕ υΠΕΡΤΑΣΙΚουΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ 6ΜΗΝΗΣ ΑΓωΓΗΣ
ΔΕΔοΜΕΝΑ ΑΠο οΛοΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ. ΕΠΙΚΕΝΤΡωΣΗ ΣΤΗ ΣυΜΜοΡΦωΣΗ ΤωΝ ΑΣΘΕΝωΝ
Μανώλης Αθανάσιος1, Ζαρίφης Ιωάννης2, Τσιούφης Κωνσταντίνος3
1. Γ.Ν. Βούλας «Ασκληπιείο», Καρδιολογική κλινική, 2. Γ.Ν.Θ. “Γ. Παπανικολάου”, Καρδιολογική κλινική, 3. Γ.Ν.Α. “Ιπποκράτειο”, 1η Καρδιολογική
κλινική, Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Εισαγωγή: Η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα της δημόσιας υγείας. Ανεξάρτητα από τη διαθεσιμότητα
αποτελεσματικών θεραπειών, η υπέρταση δεν ελέγχεται επαρκώς. Ο αυξημένος αριθμός φαρμάκων, η υποεκτίμηση των μακροπρόθεσμων κινδύνων που σχετίζονται με την υπέρταση, καθώς και η συμμόρφωση στη θεραπεία αποτελούν ίσως τους
κυριότερους λόγους.
Σκοπός: Καταγραφή της συμμόρφωσης των ασθενών με τον έτοιμο συνδυασμό Περινδοπρίλης/Αμλοδιπίνης και αξιολόγηση
της αποτελεσματικότητας του έτοιμου συνδυασμού στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια 6 μήνης αγωγής.
Κατά την ένταξη των ασθενών στη μελέτη, καταγράφηκαν και οι συνυπάρχοντες παράγοντες κινδύνου και ο συνολικός καρδιαγγειακός τους κίνδυνος.
Μέθοδοι: Σε αυτή τη μη παρεμβατική μελέτη, 2.300 ασθενείς μελετήθηκαν προοπτικά από 230 ιδιώτες ιατρούς, ενώ 3 καρδιολογικές κλινικές Ελληνικών νοσοκομείων λειτουργούσαν ως συντονιστικά κέντρα. Η παρακολούθηση των ασθενών πραγματοποιήθηκε κατά την ένταξη στην μελέτη, στον 3ο και 6ο μήνα χορήγησης του έτοιμου συνδυασμού. Οι ασθενείς ήταν
ηλικίας >18 ετών, με ιδιοπαθή υπέρταση, υπό θεραπεία με τον έτοιμο συνδυασμό Περινδοπρίλης/Αμλοδιπίνης. Η συμμόρφωση
στη θεραπεία αξιολογήθηκε με τη χρήση μιας 5βάθμιας κλίμακας.
100%
12,1
80%
60%
3,4
14,4
35,4
45,0
49,8
39,3
40%
Σταδίου ΙΙΙ
Σταδίου ΙΙ
33,7
Σταδίου Ι
20%
35,0
6,5
0%
21,3
Φυσιολογικές τιµές
2,8
Επίσκεψη 1
Ανώτερες
φυσιολογικές τιµές
Επίσκεψη 2
Επίσκεψη 3
Γράφημα 1. Κατάταξη των επιπέδων της αρτηριακής πίεσης στις 3 επισκέψεις της μελέτης (Ν=2.231).
34
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
100%
80%
60%
O ασθενής ελάµβανε
την αγωγή του καθηµερινώς
84,0
87,5
40%
O ασθενής ελάµβανε
την αγωγή του τις µισές περίπου ηµέρες
O ασθενής δεν ελάµβανε
την αγωγή του τις περισσότερες ηµέρες
20%
15,2
0%
O ασθενής ελάµβανε
την αγωγή του αρκετά συχνά
(µπορεί να ξέχασε µία ή δύο φορές)
Επίσκεψη 1
12,1
O ασθενής δεν ελάµβανε
ποτέ την αγωγή του
Επίσκεψη 3
Γράφημα 2. Συμμόρφωση στην αγωγή με τον έτοιμο συνδυασμό Περινδοπρίλης/Αμλοδιπίνης στη 2η και 3η επίσκεψη της μελέτης
(Ν=2.281).
Αποτελέσματα: Από τους 2.300 υπερτασικούς ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη, 52 ασθενείς (2,3% του δείγματος) διέκοψαν πρόωρα τη θεραπεία. Το 86,4% των ασθενών ήταν «μέτριου» ή «υψηλού/πολύ υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου». Η
μέση τιμή της ΣΑΠ μειώθηκε από 157,0±15,3 mmHg (1η επίσκεψη), σε 134,0±10,1 mmHg (2η επίσκεψη) και σε 129.0±7,9
mmHg (3η επίσκεψη) (p <0,001). Η μέση τιμή της ΔΑΠ μειώθηκε αντίστοιχα από 91,5±10,1 mmHg, σε 81,6±7,5 mmHg και σε
78,8±6,7 mmHg (p <0,001). Ασθενείς με υψηλότερη ΣΑΠ και ΔΑΠ στην 1η επίσκεψη παρουσίασαν μεγαλύτερη μείωση της
ΣΑΠ και της ΔΑΠ στην 3η επίσκεψη (p<0.001). Ενώ στην 1η επίσκεψη το 78,7% των ασθενών παρουσίαζε υπέρταση σταδίου
Ι/ΙΙ, στην 3η επίσκεψη το 14,4% παρουσίαζε υπέρταση σταδίου Ι και στο 84,8% επιτεύχθηκαν φυσιολογικές ή ανώτερες φυσιολογικές τιμές αρτηριακής πίεσης (Γράφημα 1). Η συμμόρφωση στη θεραπεία ήταν υψηλή. 99,2% του δείγματος έπαιρνε
την αγωγή του “κάθε μέρα” ή “αρκετά συχνά” κατά τη 2η επίσκεψη, ποσοστό το οποίο διατηρήθηκε και στην 3η επίσκεψη (Γράφημα 2). Σε 1.929 ασθενείς (83,9% του δείγματος) χορηγήθηκε σταθερά, χωρίς μεταβολή, η ίδια δοσολογία του έτοιμου συνδυασμού Περινδοπρίλης/Αμλοδιπίνης σε όλη τη διάρκεια της μελέτης, ενώ στο 51,3% αυτών των ασθενών χορηγήθηκε η
χαμηλότερη δόση των 5/5 mg.
Συμπέρασμα: Ο έτοιμος συνδυασμός Περινδοπρίλης/Αμλοδιπίνης επιτυγχάνει άμεση ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, με
υψηλό ποσοστό συμμόρφωσης των ασθενών στην αγωγή.
PO.15 ΑΝΤΙ-ΙΣΧΑΙΜΙΚΗ ΑΠοΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚοΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΒΑΜΠΡΑΔΙΝΗΣ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΝοΣο.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ, ΠΡοοΠΤΙΚΗ, ΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ
I. Ζαρίφης1, A. Κατσίβας2
Εκ μέρους των ερευνητών της μελέτης «Προοπτική, μη παρεμβατική μελέτη παρατήρησης της αντι-στηθαγχικής αποτελεσματικότητας της Ιβαμπραδίνης, ύστερα από 4μηνη αγωγή Ελληνικού πληθυσμού ασθενών με Στεφανιαία Νόσο»
1. Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου», 2. Γ.Ν.Α. «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Ε.Ε.Σ.»
Εισαγωγή: Η στεφανιαία νόσος (ΣΝ) αντιπροσωπεύει την πρωταρχική αιτία νοσηρότητας και θνητότητας στον δυτικό κόσμο,
με τη στηθάγχη να αποτελεί τη συχνότερη και κυριότερη εκδήλωση της ισχαιμίας του μυοκαρδίου.
Σκοπός: Εκτίμηση της 4μηνης αντι-ισχαιμικής αποτελεσματικότητας της Ιβαμπραδίνης, συγχορηγούμενης σε θεραπευτικό
υπόβαθρο βέλτιστης εξατομικευμένης δόσης β-αποκλειστή (αξιολογώντας την επίδραση στην καρδιακή συχνότητα (ΚΣ),
τον αριθμό των στηθαγχικών επεισοδίων, την πρόσληψη νιτρωδών βραχείας δράσης, καθώς και την κατάταξη της στηθάγχης
σύμφωνα με την κλίμακα CCS (Canadian Cardiovascular Society classification).
Μέθοδοι: Σε αυτή τη μη παρεμβατική μελέτη εντάχθηκαν 2.403 ασθενείς με ΣΝ από 245 ιδιώτες καρδιολόγους. Οι γιατροί
ήταν διασκορπισμένοι σε ολόκληρη την Ελληνική γεωγραφική επικράτεια, κατανεμημένοι σε αστικές, ημιαστικές ή αγροτικές
περιοχές, κατανομή που μιμείται τα διαθέσιμα επιδημιολογικά μοντέλα στην Ελλάδα. Τη μελέτη συντόνιζαν 2 καρδιολογικές
κλινικές στην Ελλάδα. Η καταγραφή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε κατά την ένταξη των ασθενών στην μελέτη, στον 1ο
και 4ο μήνα αγωγής. Οι ασθενείς παρουσίαζαν διαγνωσμένη ΣΝ, ήταν ηλικίας >18 ετών, υπό αγωγή με Ιβαμπραδίνη επιπροσθέτως της βέλτιστης εξατομικευμένης αγωγής με β-αποκλειστή. Σε όλους τους ασθενείς, καταγράφηκαν επιπλέον οι συνοσηρότητες και οι παράγοντες κινδύνου (Πίνακας 1).
Αποτελέσματα: Από τους 2.403 ασθενείς που εντάχθηκαν στη μελέτη, 52 ασθενείς (2.2%) διέκοψαν πρόωρα τη θεραπεία.
Η μέση ΚΣ μειώθηκε από 81.5±9.7 bpm στην 1η επίσκεψη, σε 68.6±7.4 στη 2η και 63.9±6.0 στην 3η (p<0.001). Η μείωση της
35
ΚΣ συσχετίστηκε με τα αρχικά επίπεδα της ΚΣ πριν τη χορήγηση της Ιβαμπραδίνης. Οι ασθενείς με ΚΣ >80 bpm κατά την
έναρξη της αγωγής μείωσαν περισσότερο τη μέση ΚΣ (-23.6 bpm) συγκριτικά με εκείνους με αρχική ΚΣ 70-80 bpm (-14,2
bpm), καθώς και από εκείνους με αρχική ΚΣ <70 bpm (-8.3 bpm) (p<0.001). Tο ποσοστό των ασθενών με ΚΣ <60 bpm στην
3η επίσκεψη πλησίαζε το 34% (p<0,001). Στην 3η επίσκεψη, στους ασθενείς που λάμβαναν ≥50% της δόσης-στόχο των β-αποκλειστών, η ΚΣ μειώθηκε κατά 1.1 bpm περισσότερο από εκείνους που έλαβαν <50% της δόσης στόχο (p=0.039). Το 18,5%
των ασθενών δεν παρουσίαζε στηθαγχικά επεισόδια την τελευταία εβδομάδα πριν την ένταξη στην μελέτη. Ο μέσος όρος
των στηθαγχικών επεισοδίων/εβδομάδα μειώθηκε από 2.0±2.0 στην 1η επίσκεψη, σε 0.5±0.9 στη 2η και 0.2±0.6 στην 3η (Γράφημα 1). Η πρόσληψη νιτρωδών βραχείας δράσης μειώθηκε από 1.4±2.0 φορές/εβδομάδα στην 1η επίσκεψη, σε 0.3±0.7 στη
2η και σε 0.1±0.4 φορές/εβδομάδα στην 3η (p<0.001). Το ποσοστό των ασθενών με στηθάγχη CCS ΙΙΙ ή IV μειώθηκε από 17.5%
στην 1η επίσκεψη, στο 1.9% στην 3η, ενώ το ποσοστό των ασθενών με στηθάγχη CCS I αυξήθηκε από 37.7% στην 1η επίσκεψη
σε 84.3% στην 3η (p<0.001) (Γράφημα 2). Η μείωση των στηθαγχικών επεισοδίων και της πρόσληψης νιτρωδών βραχείας
δράσης συσχετίστηκε σημαντικά με τη μείωση της ΚΣ (p<0.001). Η συμμόρφωση στη θεραπεία ήταν υψηλή: 2.312 (96.2%)
ασθενείς ελάμβαναν την αγωγή τους “κάθε ημέρα” ή “αρκετά συχνά”. Στον 1ο μήνα αγωγής, 1.232 (52.2%) λάμβαναν τη δόσηστόχο της Ιβαμπραδίνης (7.5 mg bid), η οποία διατηρήθηκε μέχρι το τέλος της μελέτης.
Συμπέρασμα: Τα δεδομένα αυτά επιβεβαιώνουν την αντι-ισχαιμική αποτελεσματικότητα της Ιβαμπραδίνης, ανεξαρτήτως
της δόσης του β-αποκλειστή, σε έναν ελληνικό πληθυσμό με στεφανιαία νόσο.
Πίνακας 1. Χαρακτηριστικά ένταξης των ασθενών στη μελέτη (Ν=2.403)
Φύλο (Άνδρας) (%)
Ηλικία (έτη) (SD)
67.2±10.7
ΔΜΣ (kgr/m2) (SD)
28.3±4.0
ΚΣ ηρεμίας (SD)
81.6±10
Συστολική ΑΠ (mmHg) (SD)
Διαστολική ΑΠ (mmHg)
Κάπνισμα (%)
υπερλιπιδαιμία (%)
36
66.1
135.6±15.2
80.7±9.1
33.1
71
Αρτηριακή υπέρταση (%)
69.9
Σακχαρώδης Διαβήτης (%)
30.8
Παλαιό EM (%)
31.5
Στεφανιογραφικό εύρημα στένωσης >50% σε 1 αγγείο (%)
39.5
CABG ή PCI (%)
38.5
Στηθάγχη με συνοδό ισχαιμία, τεκμηριωμένη
από απεικονιστικές εξετάσεις ελέγχου ισχαιμίας (%)
42.6
Περιφερική αρτηριοπάθεια (%)
14.9
Κατάθλιψη (%)
12.3
Δυσλειτουργία αριστερής κοιλίας (%)
12.2
Αγγειο-εγκεφαλική νόσος (%)
8.9
Καρδιακή ανεπάρκεια (%)
7.8
Νεφρική νόσος (κρεατινίνη ορού >2 mg/dL) (%)
2.1
Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (%)
10.2
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
≥2
100%
10,8
80%
1
0
3,5
Στάδιο IV
100%
13,8
Στάδιο III
16
Στάδιο II
Στάδιο I
13,8
80%
21,1
53,5
60%
60%
82,7
40%
28,0
68,2
20%
44,8
84,3
40%
20%
37,7
18,5
0%
Visit 1
Visit 2
Visit 3
Γράφημα 1. Ποσοστό ασθενών με αντίστοιχο αριθμό στηθαγχικών επεισοδίων σε κάθε επίσκεψη της μελέτης (Ν=2.312).
0%
Visit 1
Visit 3
Γράφημα 2. Ποσοστό ασθενών με αντίστοιχη κατάταξη της στηθάγχης κατά CCS στην 1η και 3η επίσκεψη της μελέτης (Ν=2.312).
PO.16 ΑΞΙοΛοΓΗΣΗ ΤΗΣ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤουΡΓΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ οΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣυΝΔΡοΜΑ (οΣΣ)
ΜΕΤΑ ΧοΡΗΓΗΣΗ ΛΕΒοΣΙΜΕΝΤΑΝΗΣ
Ι. Mποστανίτης1, Μ. Τσαλίδου2, Γ. Κόττας3, Γ. Μπουντώνας4
1. Καρδιολογική Κλινική ΓΝ Κατερίνης, 2. Μικροβιολογικό Τμήμα ΓΝ Κατερίνης, 3. Καρδιολογική Κλινική ΓΝ Κοζάνης, 4. Β Καρδιολογική
Κλινική Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης
Σκοπός: Η αξιολόγηση της ηπατικής λειτουργίας σε ασθενείς με ΟΣΣ μετά τη χορήγηση λεβοσιμεντάνης.
υλικό και Μέθοδοι: Τον πληθυσμό της μελέτης αποτέλεσαν 31 ασθενείς, οι οποίοι εμφάνισαν ΟΣΣ και στους οποίους χορηγήθηκε η λεβοσιμεντάνη για 24 ώρες στη μέγιστη συνιστώμενη ανεχόμενη δόση. Ακολούθησε μέτρηση των τρανσαμινασών
και της LDH ορού την πρώτη μέρα νοσηλείας και την τελευταία. Η στατιστική επεξεργασία έγινε με το SPSS 18.0 και με το
Wilcoxon Signed Rank test.
Αποτελέσματα: Oι τιμές των SGOT, SGPT κατά την εισαγωγή ήταν 22 U/L (min 10, max 296) και 23 U/L (min 9, max 80) αντίστοιχα, ενώ οι αντίστοιχες τιμές κατά την τελευταία μέρα νοσηλείας των ασθενών ήταν 29 U/L (min 9, max 98) και 23 U/L (min
10, max 74) (p>0.05). Eπιπλέον, παρατηρήθηκε μια σαφής και σημαντική αύξηση της LDH μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας
μέρας νοσηλείας των ασθενών (199 U/L min 126, max 734 vs 288 U/L min 127, max 757, αντίστοιχα, p=0.00).
Συμπεράσματα: Α) Η σημαντική αύξηση της LDH αποδόθηκε εξολοκλήρου στη μυοκαρδιακή ισχαιμία Β) Η λεβοσιμεντάνη
αποτελεί καλά ανεκτό φάρμακο που αν και στη μέγιστη χορηγούμενη για κάθε ασθενή δόση, δεν επιβαρύνει την ηπατική
λειτουργία και μπορεί να χορηγηθεί με ασφάλεια.
PO.17 ΑΞΙοΛοΓΗΣΗ Του ΑΙΜΑΤοΚΡΙΤΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ οΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣυΝΔΡοΜΑ (οΣΣ)
ΜΕΤΑ ΧοΡΗΓΗΣΗ ΛΕΒοΣΙΜΕΝΤΑΝΗΣ
Ι. Mποστανίτης1, Μ. Τσαλίδου2, Γ. Κόττας3, Γ. Μπουντώνας4
1. Καρδιολογική Κλινική ΓΝ Κατερίνης, 2. Μικροβιολογικό Τμήμα ΓΝ Κατερίνης, 3. Καρδιολογική Κλινική ΓΝ Κοζάνης, 4. Β Καρδιολογική
Κλινική Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης
Σκοπός: Η αξιολόγηση του αιματοκρίτη (Ht) σε ασθενείς με ΟΣΣ μετά τη χορήγηση λεβοσιμεντάνης.
υλικό και Μέθοδοι: Τον πληθυσμό της μελέτης αποτέλεσαν 31 ασθενείς με ΟΣΣ στους οποίους χορηγήθηκε η λεβοσιμεντάνη
για 24 ώρες στη μέγιστη συνιστώμενη ανεχόμενη δόση. Ακολούθησε μέτρηση των τιμών του Ht και της Hb την πρώτη μέρα
νοσηλείας και την τελευταία. Η στατιστική επεξεργασία έγινε με το SPSS 18.0 και με το t-paired test.
Aποτελέσματα: 5/9 γυναίκες ασθενείς (55.5 %) και 12/22 άντρες (54.5 %) είχαν αναιμία κατά την εισαγωγή τους στην κλινική.
Παρατηρήθηκε σημαντική ελάττωση των τιμών του Ht και της Hb και στα δύο φύλα μετά τη χορήγηση του φαρμάκου, όπως
φαίνεται στους πίνακες 1 και 2.
Συμπεράσματα: Η λεβοσιμεντάνη, λόγω κυρίως του μηχανισμού δράσης της περιφερικής αγγειοδιαστολής, επιδρά πτωτικά
στα επίπεδα κυρίως του αιματοκρίτη, κάτι που συμφωνεί με το πλείστο της διεθνούς βιβλιογραφίας.
37
Πίνακας 1
Στατιστική σημαντικότητα
Ασθενείς άντρες
Πρώτη μέρα νοσηλείας
Τελευταία μέρα νοσηλείας
Ηt
43.7±5.37 %
38.4±5.17 %
Hb
14.85±1.83 g/dl
13.04±1.8 g/dl
P
=0.00
Πίνακας 2
Ασθενείς γυναίκες
Στατιστική σημαντικότητα
Πρώτη μέρα νοσηλείας
Τελευταία μέρα νοσηλείας
P
Ηt
37.26±3.28 %
32.78±1.83 %
=0.006 <0.05
Hb
12.83±1.26 g/dl
11.07±0.7 g/dl
=0.007 <0.05
* Φυσιολογικές τιμές Ηt σε άντρες 40-52 %, σε γυναίκες 36-48 %
Φυσιολογικές τιμές Hb σε άντρες 13.5-17.5 g/dl, σε γυναίκες 11.5-15.5 g/dl
PO.18 ΠΑΧυΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΠΕΡΙοΔοΝΤΙΚΗΣ ΦΡοΝΤΙΔΑΣ
Γεώργιος Χατζόπουλος, Λάζαρος Τσαλίκης
Εργαστήριο Προληπτικής Οδοντιατρικής, Περιοδοντολογίας και Βιολογίας Εμφυτευμάτων. Διευθυντής : Καθηγητής Α. Κωνσταντινίδης,
Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Εισαγωγή – Σκοπός: Η παχυσαρκία σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας έχει αναγνωριστεί ως προδιαθεσικός παράγοντας για έναν μεγάλο αριθμό χρόνιων νόσων. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η καταγραφή της ανάγκης περιοδοντικής φροντίδας σε παχύσαρκα άτομα.
υλικό – Μέθοδος: Σε ένα τυχαιοποιημένο δείγμα 281 ασθενών που επισκέφθηκαν τα εξωτερικά ιατρεία του Τμήματος Οδοντιατρικής του ΑΠΘ, έγιναν μετρήσεις του Δείκτη Αναγκών Περιοδοντικής Φροντίδας Κοινότητας (CPITN) και υπολογίστηκε ο
Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ). Από το δείγμα αυτό, 182 ασθενείς συμπεριλαμβάνονται σε αυτή τη μελέτη (89 με φυσιολογικό
ΔΜΣ, 93 παχύσαρκοι). Για τη στατιστική ανάλυση το δείγμα κατηγοριοποιήθηκε σε ομάδα ελέγχου (CPITN 0-2, χαμηλή ανάγκη
περιοδοντικής φροντίδας) και ομάδα υψηλών αναγκών (CPITN 3-4). Η στατιστική ανάλυση έγινε με τη χρήση του chi-square
test και ο συντελεστής μεταβλητότητας τέθηκε στο 0,05 (IBM SPSS Statistics 21).
Αποτελέσματα: Το 48,9% του δείγματος εμφανίζει φυσιολογικό Δείκτη Μάζας Σώματος, ενώ το 51,1% είναι παχύσαρκοι.
Στην ομάδα ελέγχου βρίσκονται 73 ασθενείς (40,1%), 37 φυσιολογικού ΔΜΣ και 36 παχύσαρκοι και στην ομάδα υψηλών
αναγκών περιοδοντικής φροντίδας 109 (59,9%), 52 φυσιολογικού ΔΜΣ και 57 παχύσαρκοι. Δεν εμφανίζεται στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ασθενών με φυσιολογικό βάρος και των παχύσαρκων ως προς την ανάγκη περιοδοντικής φροντίδας (p>0,05).
Συμπεράσματα: Η ανάγκη περιοδοντικής φροντίδας δεν είναι αυξημένη σε παχύσαρκους ασθενείς.
Πίνακας 1
Δημογραφικά στοιχεία
ΦυΛο
Άνδρας
84
46,2%
Γυναίκα
98
53,8%
Ναι
85
46,7%
Όχι
97
53,3%
Σακχαρώδης διαβήτης
14
7,7%
Καρδιαγγειακά νοσήματα
6
3,3%
Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια
4
2,2%
Σακχαρώδης Διαβήτης και Καρδιαγγειακά νοσήματα
3
1,6%
ΚΑΠΝΙΣΜΑ
ΙΑΤΡΙΚο ΙΣΤοΡΙΚο
38
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
Πίνακας 2
Δείκτης μάζας Σώματος δείγματος
Φυσιολογικό βάρος
89
48,9%
Παχύσαρκοι
93
51,1%
182
100%
Σύνολο
Πίνακας 3
Δείκτης Αναγκών Περιοδοντικής Φροντίδας Κοινότητας (CPITN)
CPITN 0
1
0,5%
CPITN 1
10
5,5%
CPITN 2
62
34,1%
CPITN 3
71
39%
CPITN 4
38
20,9%
ΣΥΝΟΛΟ
182
100%
Πίνακας 4
ΔΕΙΚΤΗΣ ΜΑΖΑΣ ΣωΜΑΤοΣ
CPITN
Φυσιολογικό βάρος
Παχύσαρκοι
Σύνολο
CPITN 0-2
37
36
73
CPITN 3-4
52
57
109
ΣυΝοΛο
89
93
182
p<0,05
PO.19 Η ΛοΙΜωΞΗ ΑΚΡου ΠοΔοΣ ωΣ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤου. ΝΕυΡοΠΑΘΗΤΙΚοΙ ΚΑΙ ΝΕυΡοΪΣΧΑΙΜΙΚοΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚοΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
ΚΙΝΔυΝΕυουΝ Το ΙΔΙο;
Δ. Σκούτας1,2, Ν. Παπάνας4, Ματούλα Γεώργα3, Μ. Ζαδάλα5, Χ. Μυλόπουλος5, Χ. Μανές2, Μ. Λαζαρίδης1
1. Πανεπιστημιακή Αγγειοχειρουργική κλινική Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, 2. Διαβητολογικό Κέντρο. Γ.Ν.Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης, 3. Εργαστήριο Πυρηνικής Ιατρικής Π.Γ.Ν.Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης, 4. Β΄ Παθολογική Πανεπιστημιακή κλινική Δημοκρίτειου
Πανεπιστημίου Θράκης, 5. Ιατρείο ΕΟΠΠΥ Ανάληψης Θεσσαλονίκης
Εισαγωγή: Είναι γνωστό ότι η λοίμωξη στο διαβητικό πόδι έχει διαφορετική εικόνα, αντιμετώπιση και έκβαση στο νευροϊσχαιμικό σε σχέση με τον νευροπαθητικό ασθενή. Το ερώτημα που τέθηκε αν και η θνητότητα και η επιβίωση είναι διαφορετικές
ανάμεσα στις δυο αυτές ομάδες των ασθενών.
Σκοπός: Να συγκριθούν η επιβίωση και ο αριθμός των θανατηφόρων συμβαμάτων σε νευροπαθητικούς και νευροϊσχαιμικούς
ασθενείς μετά από σοβαρή λοίμωξη άκρου ποδός. Η περίοδος παρακολούθησης είναι 6 έτη.
Ασθενείς – μέθοδοι: Το υλικό μας 187 διαβητικοί ασθενείς (108 νευροϊσχαιμικοί&79 νευροπαθητικοί ασθενείς) με σοβαρή
λοίμωξη στα κάτω άκρα και για το λόγο αυτό 132 από αυτούς νοσηλεύτηκαν. Στο τέλος της εξαετούς παρακολούθησης έχουμε
στοιχεία και ενημέρωση για 135 ασθενείς με μέση ηλικία 64,84 ±10,19 έτη και μέση διάρκεια Σ.Δ 17,45 ±9,75 έτη (79 νευροϊσχαιμικοί & 56 νευροπαθητικοί ασθενείς) στους οποίους εχει προηγηθεί καταγραφή της βλάβης,σταδιοποίηση κατά Wagner,
έλεγχος για νευροπάθεια και περιφερική αγγειακή νόσο όπως και αντιμετώπιση της βλάβης.
Αποτελέσματα: Κατά τη διάρκεια της 6ετους παρακολούθησης είχαμε συνολικά 52 θανατηφόρα συμβάματα 16/56 σε νευ-
39
ροπαθητικούς ασθενείς (28,5%) και 36/79 σε νευροϊσχαιμικούς ασθενείς (45,5%) με στατιστικά σημαντική διαφορά στους
θανάτους ανάμεσα στις δυο ομάδες με p≤ 0,05.Ο μεγαλύτερος αριθμός θανάτων συνολικά παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια
του έτους της λοίμωξης 24/52 (46,1%) με τους θανάτους στους νευροϊσχαιμικούς ασθενείς 20/36(55,5%)και 4/16 (25%) στους
νευροπαθητικούς ασθενείς (στατιστικά σημαντική διαφορά p≤0,05). Η θνητότητα εχει συσχέτιση θετική με την ηλικία με
p<0,01,θετικη συσχέτιση με την ισχαιμία έχοντας αρνητική συσχέτιση με τον κνημοβραχιόνιο δείκτη με p<0,01.Η μέση
διάρκεια επιβίωσης 21,93±23,34 μήνες συνολικά, με την ομάδα των νευροϊσχαιμικών ασθενών να εχει 19,58±22,93 μήνες και
τους νευροπαθητικούς 27,06±24,13 μήνες. Το καρδιαγγειακό είναι η κύρια αιτία θανάτου στον εξεταζόμενο πληθυσμό.
Συμπεράσματα: Τα ευρήματα της μελέτης μας καταδεικνύουν ότι οι νευροϊσχαιμικοί ασθενείς έχουν αυξημένη θνητότητα
σε σχέση με τους νευροπαθητικούς ασθενείς μετά από σοβαρή λοίμωξη άκρου ποδός σε ποσοστό κοντά στο 50% και το
κυρίαρχο ότι περισσότερο από το 50% των νευροϊσχαιμικώνν ασθενών αποβιώνει το έτος της λοίμωξης.
PO.20 Η ΣυΣΧEΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡωΤΙΔΙΚΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΣΚΛΗΡΙΑΣ ΜΕ ΤουΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚουΣ ΠΑΡΑΓοΝΤΕΣ ΚΙΝΔυΝου,
ΣΕ υΠΕΡΤΑΣΙΚουΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Ι. Ευθυμιάδης, Σ. Παυλίδου, Ε. Πασχαλίδου, Ι. Κανονίδης
Ιατρείο Λιπιδιολογίας – Υπέρτασης, Β’ Καρδιολογική κλινική, Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης
Η αρτηριακή σκληρία φαίνεται να σχετίζεται με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Σκοπός της μελέτης ήταν να εξεταστεί η σχέση μεταξύ των παραμέτρων της καρωτιδικής αρτηριακής σκληρίας, όπως αξιολογείται από την υπερηχογραφική υψηλής ανάλυσης μέθοδο echo-tracking (eT), και των καρδιαγγειακών παραγόντων
κινδύνου σε υπερτασικούς ασθενείς.
υλικό – Μέθοδος: Μελετήθηκαν 50 άτομα, 32 άνδρες και 18 γυναίκες, μέσης ηλικίας 63,6 ± 14,1 έτη και 63,1 ± 10,4 έτη, αντίστοιχα. Έγινε λήψη ατομικού και οικογενειακού ιστορικού αναζητώντας παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (ηλικία, υπέρταση, βάρος σώματος, κάπνισμα, υπέρταση, διαβήτης, στεφανιαία νόσος, περιφερική αγγειοπάθεια), καθώς και πλήρης
κλινικοεργαστηριακός έλεγχος. Λαμβάνοντας υπόψη τον καρδιαγγειακό κίνδυνο οι ασθενείς χωρίστηκαν σε 3 ομάδες,
σύμφωνα με το σύστημα αξιολόγησης κινδύνου SCORE: μέτριου (20 άτομα), υψηλού (15 άτομα) και πολύ υψηλού κινδύνου
(15 άτομα). Με υπερηχοκαρδιογράφημα δύο διαστάσεων, καθώς και κλασσική και ιστική Doppler απεικόνιση, αξιολογήθηκαν
η συστολική και η διαστολική λειτουργία της αριστερής κοιλίας και το πάχος των τοιχωμάτων της. Με υπερηχογράφημα καρωτίδων μετρήθηκε το πάχος έσω-μέσου χιτώνα (IMT) της κοινής καρωτίδας και οι eT παράμετροι αρτηριακής σκληρίας: β
(συντελεστής σκληρίας), Ep (δείκτης ελαστικότητας αγγείου), AC (δείκτης αρτηριακής ενδοτικότητας), PWVβ (ταχύτητα
παλμικού κύματος ενός σημείου) και AI (δείκτης ενίσχυσης).
Αποτελέσματα: Η σκληρία (β), η ταχύτητα παλμικού κύματος (PWVβ) και ο δείκτης ελαστικότητας αγγείου (Ep) ήταν σημαντικά
υψηλότεροι, ενώ ο δείκτης αρτηριακής ενδοτικότητας (AC) σημαντικά χαμηλότερος στην ομάδα πολύ υψηλού κινδύνου σε
σύγκριση με τη ομάδα μετρίου κινδύνου (p<0,05). Το πάχος του έσω-μέσου χιτώνα (IMT) δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ των
3 ομάδων. Οι δείκτες αρτηριακής σκληρίας φάνηκε να σχετίζονται θετικά με τη δυσλειτουργία της διαστολικής χάλασης της
αριστερής κοιλίας, χωρίς ωστόσο στατιστική σημαντικότητα.
Συμπεράσματα: Οι δείκτες αρτηριακής σκληρίας αποτελούν ένα επιπρόσθετο εργαλείο στην αξιολόγηση του καρδιαγγειακού
κινδύνου των υπερτασικών ασθενών. Η υπερηχογραφική μέθοδος echo-tracking για τη μέτρηση των παραμέτρων της καρωτιδικής αρτηριακής σκληρίας, φαίνεται χρήσιμη στην καθημερινή διαγνωστική πράξη, σύντομη και ακριβής.
Λέξεις κλειδιά: αρτηριακή σκληρία, υπέρταση, παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου
40
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ΕυΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Ο Πρόεδρος και η Οργανωτική Επιτροπή του 10ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Αθηροσκλήρωσης
ευχαριστούν θερμά τις παρακάτω εταιρείες για την ευγενική υποστήριξη και τη συμβολή τους
στη διοργάνωση του συνεδρίου.
MSD & ΒΙΑΝΕΞ
ΕΛΑΪΣ-Unilever Hellas A.E.
AstraZeneca A.E.
ELPEN A.E.
WinMedica
ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε.
GAP Α.Ε.
Proton Pharma Ανώνυμη Φαρμακευτική Εταιρεία
Novartis Hellas AEBE
ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ-ΛΙΛΛΥ ΑΕΒΕ
Sanofi
RECORDATI HELLAS
ΑΣΟΠ Αγίου Αθανασίου Δράμας, Το Ελληνικό Ρόδι
41
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
οΡΓΑΝωΣΗ – ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ – ΠΛΗΡοΦοΡΙΕΣ
Congress
& Travel
Μητροπόλεως 24 – ΤΚ 54624 Θεσσαλονίκη • ΜΗΤΕ 09.33.Ε.60.00.00143.00
Τηλ: 2310 257128, 2310 243588, Fax: 2310 231849 • e-mail: [email protected]
ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤοΣΕΛΙΔΑ Του ΣυΝΕΔΡΙου
http://www.forumcongress.com/atherosclerosis ή http://www.eabe.org
ΓΛωΣΣΑ ΣυΝΕΔΡΙου
Η επίσημη γλώσσα του συνεδρίου είναι η ελληνική
ΔΙΚΑΙωΜΑ ΣυΜΜΕΤοΧΗΣ
Η συμμετοχή στο συνέδριο, ανάλογα με την ημερομηνία εγγραφής, ορίστηκε ως εξής:
Ειδικοί ιατροί και άλλοι επιστήμονες:
Ειδικευόμενοι ιατροί:
Νοσηλευτές:
Φοιτητές:
130 €
50 €
20 €
10 €
Οι παραπάνω τιμές δεν περιλαμβάνουν Φ.Π.Α.
Τα έξοδα συμμετοχής δεν επιστρέφονται.
ΑΚυΡωΣΕΙΣ ΞΕΝοΔοΧΕΙωΝ
Έως 31/12/2013 επιστροφή όλου του ποσού
Έως 01/02/2014 επιστροφή 50% της προκαταβολής
Μετά την 01/02/2014 η προκαταβολή δεν επιστρέφεται
ΒΡΑΒΕυΣΗ ΕΡΓΑΣΙωΝ
Κατά την Τελετή Έναρξης του συνεδρίου θα βραβευθούν τρεις εργασίες.
Η βράβευση περιλαμβάνει απονομή τιμητικού διπλώματος.
ΔΙΠΛωΜΑ ΣυΜΜΕΤοΧΗΣ
Το δίπλωμα συμμετοχής θα παραλαμβάνεται από τη γραμματεία του Συνεδρίου την τελευταία ημέρα του
συνεδρίου, κατόπιν επίδειξης της κάρτας συνέδρου και τη συμπλήρωση του δελτιου αξιολόγησης του Συνεδρίου. Το δίπλωμα θα έχει 18 μόρια συνεχιζόμενης ιατρικής εκπαίδευσης από το αρμόδιο Γραφείο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου. Tο δίπλωμα συμμετοχής με μοριοδότηση προϋποθέτει την παρακολούθηση
τουλάχιστον 10 ωρών από τη συνολική διάρκεια του συνεδρίου. Εάν δεν πληρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις θα παραλαμβάνουν από τη Γραμματεία Βεβαίωση Συμμετοχής κατά την τελευταία ημέρα του Συνεδρίου
ΕΚΘΕΣΗ
Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου θα λειτουργεί έκθεση φαρμακευτικών προϊόντων και ιατρικών μηχανημάτων,
για την ενημέρωση των συνέδρων.
MULTIMEDIA DVD
Οι εργασίες του συνεδρίου μαζί με τις διαφάνειες των ομιλητών, θα βιντεοσκοπούνται για την αποθήκευσή
τους στο κανάλι της ΕΑΒΕ.
οΠΤΙΚοΑΚουΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ
Η αίθουσα του συνεδρίου είναι εξοπλισμένη με data video projector και ηλεκτρονικό υπολογιστή με powerpoint. Οι ομιλητές παρακαλούνται να παραδίδουν την παρουσίασή τους στη γραμματεία, τουλάχιστον μία
ώρα πριν την προγραμματισμένη ομιλία τους
ΚΛΙΜΑ
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τον καιρό στο www.meteo.gr
42
ΕυΡΕΤΗΡΙο ΣυΓΓΡΑΦΕωΝ ΑΝΑΚοΙΝωΣΕωΝ
Αγαπάκης Δ. PO.10
Αλεξόπουλος Γ. PO.04
Ανατολού Γ. PO.01, PO.02, PO.03
Ανδρικόπουλος Γ. PO.05
Αργυρίου Α. PO.09
Αφθονίδης Δ. PO.05, PO.06, PO.07
Αφθονίδης Ν-Λ. PO.05, PO.06, PO.07
Βήτας Αθ. PO.01, PO.02, PO.03
Βήτας Αν. PO.01, PO.02, PO.03
Βίνου Μ. οR.04
Βλαχογιάννης Α. PO.01, PO.02, PO.03
Γεώργα Μ. PO.19
Γεωργιάδου Ι. PO.05, PO.06, PO.07
Γιάννη Ά. οR.04
Γκμπάντι Ε. PO.10
Γούδα Β. PO.10
Γούλας Α. PO.10
Γούπου Ε. οR.03
Δεστάνης Ε. PO.08
Δουμουχτσής Κ. PO.04
Ευθυμιάδης Γ. οR.04
Ευθυμιάδης Ι. PO.20
Ζαδάλα Μ. PO.19
Ζαρίφης Ι. PO.11, PO.12, PO.13, PO.14, PO.15
Ζορμπά Α. PO.08, PO.09
Ηλιάδης Σ. οR.02
Ιωάννου Α. PO.08, PO.09
Καβαζίδη Κ. οR.02
Καγιάφα Δ. οR.01
Καραβασιλειάδου Σ. οR.03
Καραγεώργος Δ. PO.05, PO.06, PO.07
Καραμπόλα Μ. PO.09
Κατσίβας Α. PO.12, PO.13, PO.15
Κατσούλης Γ. PO.04
Κλοτσουθύμιου Μ. οR.02
Κοντογιάννης Δ. PO.04
Κόττας Γ. PO.16, PO.17
Κωστοπουλος Χ.Γ. PO.05, PO.06, PO.07
Λαζαρίδης Μ. PO.19
Μαδεμλή Α. οR.04
Μακέδου Α. PO.08, PO.09
44
Μακέδου Κ. PO.08, PO.09
Μακέδου Κ. οR.02
Μανές Χ. PO.19
Μανές Χ. οR.04
Μανώλης Α. PO.11, PO.14
Μαργαρή Β. PO.08
Μιχαηλίδου Α. PO.01, PO.02, PO.03
Μπακιρτζόγλου Φ. PO.07
Μποστανίτης Ι. PO.16, PO.17
Μπουντώνας Γ. PO.16, PO.17
Μπουρδάκης Α. οR.01
Μπράτιμος Ν. PO.05, PO.06, PO.07
Μυλόπουλος Χ. PO.19
Νταλαμπίρα Χ. οR.01
Οικονόμου Ι. PO.08
Παναγιωτίδης Π. PO.01, PO.02, PO.03
Πανδέρη Α. PO.10
Παπαγεωργίου Γ. οR.02
Παπαδοπούλου Σ.Κ. οR.05
Παπαμιχαήλ Χ. PO.04
Παπάνας Ν. PO.19
Πασχαλίδου Ε. PO.20
Παυλίδου Σ. PO.20
Πολυμέρης Α. PO.04
Πρίτσα Α. οR.04
Ρώσσιου Δ. οR.05
Σαββόπουλος Χ. PO.10
Σκούτας Δ. PO.19
Στρατάκης Ι. PO.06
Σωτηριάδου Ε. οR.04
Σωτηριάδου Μ. PO.05, PO.06, PO.07
Τσαλίδου Μ. PO.16, PO.17
Τσαλίκης Λ. PO.18
Τσιούφης Κ. PO.11, PO.14
Τσολακίδου Ε. οR.03
Τσολακίδου Ε. οR.03
Φατράλη Α. PO.01, PO.02, PO.03
Χασαπίδου Μ. οR.05
Χατζητόλιος Α. PO.10
Χατζόπουλος Γ. PO.18
10o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ
με διεθνή συμμετοχή
ΣΗΜΕΙωΣΕΙΣ
45
46

353 A B C

το πρόγραμμα

Σαν μια…χορωδία! Like a…choir!!!

οποιος εχει δωσει ασκησεις και δεν βλεπει τον βαθμο του ας επικοινων

τελικο προγραμμα - Εταιρεία Αθηροσκλήρωσης Βορείου Ελλάδος

προκαταρκτικο προγραμμα - Εταιρεία Αθηροσκλήρωσης Βορείου

Τελικό Πρόγραμμα - Καρδιολογική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος

TEYXOS 19.pdf - Εταιρεία Αθηροσκλήρωσης Βορείου Ελλάδος

Ιατρική: Νέες εξελίξεις

Τελικό Πρόγραμμα 10ου Βορειοελλαδικού Καρδιολογικού Συνεδρίου

Προεγχειρητικό άγχος: Νοσηλευτικές και ψυχολογικές παρεμβάσεις

TEYXOS 21.pdf - Εταιρεία Αθηροσκλήρωσης Βορείου Ελλάδος

Στεφανιαία Νόσος - Κατευθυντήριες Οδηγίες Γενικής Ιατρικής

Διαστολική και συστολική καρδιακή ανεπάρκεια Diastolic and systolic