Εντυπωσιαστήκατε φυσικά από το εξώφυλλό μας, έτσι; Δείτε και τη συνέχεια
...............................................
Στο δεύτερο τεύχος μας σκεφτήκαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα στις τέχνες της
ζωγραφικής και της
γελοιογραφίας. Ελπίζουμε να σας αρέσει!!
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ
Η ζωγραφική, ως εικονική αναπαράσταση, πρωτοεμφανίστηκε στη ζωή του ανθρώπου στο τροφοσυλλεκτικό στάδιο,
στην τελευταία φάση της παγετωνικής εποχής και αποτελεί το εκπληκτικό δείγμα ενός κορυφαίου πολιτισμού.
Εντυπωσιάζει μέχρι σήμερα με τα έργα που σώθηκαν.
Η ζωγραφική αυτή είναι οι περίφημες σπηλαιογραφίες της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Β.Δ. Αφρικής.
Τα σπήλαια, όπου βρέθηκαν σπηλαιογραφίες, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Πολύ λίγα έχουν χρησιμοποιηθεί για
κατοικία. Τα περισσότερα και τα σπουδαιότερα είναι απρόσιτα, σχεδόν άδυτα και δυσκολοπάτητα. Αν υπολογίσουμε
ότι τα πρώτα είχαν κατοικηθεί μάλλον πριν και ποτέ κατά τη διάρκεια της διακόσμησής τους, τότε τα σπήλαια με τις
σπηλαιογραφίες είναι ιερά, είναι χώροι όπου δεν πρέπει να κατοικεί ο άνθρωπος. Συχνά, τα ιερά αυτά σπήλαια ήταν
πολύ βαθιά, έπρεπε να διαβεί κανένας υπόγεια ποτάμια για να φτάσει στο χώρο της σπηλαιογραφίας ή να υπερπηδήσει
τρομερά βάραθρα ή να περάσει σχεδόν έρποντας, από δύσκολες διόδους.
Η γενική αίσθηση των σπηλαίων με τις σπηλαιογραφίες είναι ότι διαλέγονταν επίτηδες σε απρόσιτα μέρη, πράγμα που
σημαίνει ότι οι σπηλαιογραφίες δεν είναι διακοσμητικές. Στις σπηλαιογραφίες αναπαρίστανται μόνον άγρια ζώα∙ στις
ανώτερες και καθαρές σκηνές κυνηγιού, ο άνθρωπος σημαδεύεται απλώς σαν φιγούρα που εκτελεί την κίνηση του
κυνηγού με τόξο, ενώ, αντίθετα, τα ζώα αναπαριστάνονται με φυσικότητα στην κίνησή τους.
Τέλος, οι σπηλαιογραφίες αποτελούν γνώση, είναι μέσα απομνημόνευσης και μετάδοσης γνώσης. Για αυτό και τα
θέματά τους περιορίζονται στα ζώα, τα οποία αποτελούν το βασικό αντικείμενο της γνώσης που ενδιαφέρει τις ομάδες.
Αίγυπτος
Η πραγματική ιστορία της ζωγραφικής, κατά την έννοια που της προσδίδει ο σύγχρονος κόσμος, αρχίζει από την
Αίγυπτο, γύρω στις αρχές της 3ης χιλιετίας.
Η αιγυπτιακή κοινωνία της εποχής εκείνης είναι καθαρά αγροτική. Έτσι, οι γνώσεις που έπρεπε να μνημονεύσουν ήταν
σχετικές με τη γεωργία και κτηνοτροφία.
Η ζωγραφική της Αιγύπτου γινόταν μέσα στους τάφους των Φαραώ και πιο συγκεκριμένα στο εσωτερικό των
πυραμίδων. Ο σκοπός της ζωγραφικής και στην Αίγυπτο είναι ανάλογος προς εκείνον των σπηλαιογραφιών. Μέσα στα
σκοτεινά βάθη των τάφων και των πυραμίδων, το ιερατείο εικονογραφεί τις αγροτικές δουλειές σε κάθε τους
λεπτομέρεια.
Στην κοιλάδα του Νείλου, όμως, στα χρόνια που αναπτύσσεται η ζωγραφική των τάφων, έχει επιβληθεί η θρησκεία.
Έτσι, παράλληλα με την απεικόνιση της κίνησης της αγροτικής ζωής, έχουμε και απεικόνιση των σχέσεων των θεών με
τους ανθρώπους.
Στη ζωγραφική της Αιγύπτου οι μορφές είναι τυποποιημένες, και αυτή η τυποποιημένη παράδοση διατηρείται για
χιλιάδες χρόνια.
Στην Αίγυπτο η τέχνη δεν ασχολείται με την παρουσίαση πραγματικών ανθρώπων, αλλά με τον άνθρωπο στην
αφηρημένη του έννοια. Αυτό που ξεχωρίζει στις ανθρώπινες μορφές είναι η κοινωνική τάξη. Επίσης, οι μορφές τείνουν
προς το θεϊκό.
Μεσοποταμία
Εδώ, στην αντίστοιχη προς την αιγυπτιακή περίοδο εποχή, δεν έχουμε τόσο ανεπτυγμένη ζωγραφική. Αυτή που
υπάρχει, όμως, έχει τον ίδιο στόχο, αναπαράσταση γνώσεων και σχέσεων προς τον θεό.
Οι τάσεις, όμως, της Μεσοποταμίας επηρεάζουν τη Συρία. Έτσι, στα παράλια της Α. Μεσογείου (Συρία και Φοινίκη)
δημιουργείται ένας νέος τύπος έκφρασης που θα επηρεάσει δυναμικά τον κόσμο του Αιγαίου. Εδώ η ζωγραφική τείνει
να γίνει περισσότερο ανθρώπινη, περισσότερο φυσική. Αυτή η τάση θα πάρει την επαναστατική της στροφή στο
Αιγαίο, πρώτα στο μινωικό και μυκηναϊκό κόσμο και περισσότερο ολοκληρωμένα στον κόσμο του Αιγαίου της
κλασικής εποχής.
Ο κόσμος του Αιγαίου
Στην Κρήτη, στα χρόνια της ακμής των Μινωιτών έχουμε σαφή επιρροή της τέχνης της Α. Μεσογείου. Εδώ οι μορφές
είναι ανθρώπινες, ενώ παράλληλα διατηρούν το μεγαλείο της ιερατικής ακαμψίας και κάποιας υπερβατικότητας.
Ανάλογα είναι τα έργα ζωγραφικής από τον αρχαιομυκηναϊκό κόσμο.
Στο μινωικό και ιδιαίτερα στον αρχαιομυκηναϊκό κόσμο η ζωγραφική δεν είναι υπόθεση των ιερών, αλλά των
ανακτόρων. Δεν γίνεται για μύηση, για καταγραφή γνώσεων, αλλά για να χαρίσει πραγματική αισθητική απόλαυση.
Είναι η καθαρή ζωγραφική με την έννοια που χρησιμοποιούμε σήμερα. Στον κόσμο του Αιγαίου, οι θεοί θα
εξανθρωπιστούν έτσι, που η αναπαράστασή τους σε κάθε μορφή τέχνης και ιδιαίτερα στη ζωγραφική θα πάρει
ανθρώπινα χαρακτηριστικά.
Στην κλασική εποχή, γύρω στον 6- 4 αιώνα π.Χ., ξαναεμφανίζεται η ζωγραφική, ως διακοσμητική και καλλιτεχνική
έκφραση, σε τοιχογραφίες. Είναι και πάλι ανθρώπινη, με ζωντανές κινήσεις και εκφράσεις αισθημάτων.
Εμφανίζεται, βασικά, ως αγγειογραφία και τοιχογραφία. Στη μορφή αυτή συνεχίζεται και γίνεται ακόμα πιο ανθρώπινη
η ζωγραφική και η κατασκευή ψηφιδωτών, στα αλεξανδρινά και στα ελληνορωμαϊκά χρόνια. Η ζωγραφική στην
περίοδο αυτή εκφράζει τον άνθρωπο και τα αισθήματά του.
Μεσαίωνας
O Χριστιανισμός επιβάλλει το δικό του ιδανικό: καθήκον του ανθρώπου είναι να έχει στραμμένο το βλέμμα του προς
τον ουρανό. Ο Χριστιανισμός χρησιμοποιεί ιδιαιτέρως τη ζωγραφική για να προβάλει τις θέσεις του. Τη θέση των
αρχαίων πολιτιστικών κέντρων παίρνουν οι ναοί που προβάλλουν το μυστήριο της θεϊκής παντοδυναμίας∙ σκοπό έχουν
να υποβάλουν το θεϊκό δέος στον άνθρωπο.
Η πρώτη χριστιανική ζωγραφική εντοπίζεται στις κατακόμβες. Εδώ ζωγραφίζονται περισσότερο σύμβολα παρά
μορφές. Μετά έχουμε τη βυζαντινή ζωγραφική που είναι περισσότερο γνωστή ως αγιογραφία. Ιδανικό της σε αυτή τη
φάση είναι μορφές συμβολικές, που εκφράζουν το μαρτύριο και τον πόνο αυτού που υποφέρει στη γη. Οι άγιοι έχουν
στραμμένο το βλέμμα τους προς τον Θεό, σε μια υπερβατική έκσταση.
Αναγέννηση
Είναι η εποχή που παρουσίασε τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών. Με την Αναγέννηση, αρχίζει η
ιστορία της σύγχρονης ζωγραφικής.
Η Αναγέννηση ως νέα καλλιτεχνική έκφραση απλώνεται γρήγορα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από την Αναγέννηση και
μετά, η Ιστορία της ζωγραφικής εκφράζεται με τις σχολές και τα ρεύματα. Έτσι, μέσα από τα πλαίσια της
Αναγέννησης, ξεπηδάει το μπαρόκ, ο νεοκλασικισμός, ο ρομαντισμός, ο ρεαλισμός κ.λπ. Στο δεύτερο μισό του 19ου
αιώνα, ξεχωρίσουν δύο γενικά ρεύματα: ο ιμπρεσιονισμός και ο εξπρεσιονισμός.
20ός αιώνας
Στις αρχές του 20ου αιώνα, έχουμε το ρεύμα του φωβισμού αλλά και το ρεύμα του εξπρεσιονισμού το οποίο καταλήγει
στις γεωμετρικές προβολές που είναι γνωστές ως κυβισμός, με κύριους εκπρόσωπους τον Picasso και τον Braque.
Μέσα από την τάση αυτή, θα ξεπροβάλλουν άλλες τάσεις όπως ο φουτουρισμός, ο ντανταϊσμός, ο σουρεαλισμός και η
αφηρημένη τέχνη.
Πηγή: (http://www.clab.edc.uoc.gr/seminar/art/history)
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ
Πηγή: http://www.zografiki.gr
Μια μικρή αναφορά στα σημαντικότερα καλλιτεχνικά ρεύματα που επηρέασαν την ιστορία της ζωγραφικής, με
κάποιους από τους κύριους εκφραστές και χαρακτηριστικά έργα τους. Συμβαίνει συχνά ένας καλλιτέχνης να έχει
επηρεαστεί και να έχει επηρεάσει, περισσότερα από ένα ρεύματα. Τα καλλιτεχνικά κινήματα είναι τοποθετημένα
χρονολογικά,
για
την
καλύτερη
κατανόηση
της
εξέλιξης
της
ζωγραφικής,
στην
ιστορία.
Αναγεννησιακή Τέχνη: Ξεκίνησε κατά τον 15ο αιώνα, στη Φλωρεντία. Τα έργα έχουν θέματα κυρίως από τη Βίβλο,
την Ελληνική και Ρωμαϊκή μυθολογία, την ιστορία, αλλά και τη σύγχρονη ζωή. Στην ουσία αποτελεί την
απελευθέρωση από τις προκαταλήψεις και τις νοοτροπίες του Μεσαίωνα. Οι αρχαίες κλασικές τέχνες, μετά από μια
παραγκώνιση πολλών αιώνων, ως παγανιστικές και ειδωλολατρικές, επανέρχονται στο προσκήνιο, αυτή τη φορά όμως
αναμεμειγμένες με χριστιανικά στοιχεία. Χαρακτηρίζονται για τη λεπτομέρεια στο σχήμα και στο χρώμα και δίνεται
μεγάλη έμφαση στην προοπτική. Για πρώτη φορά το ανθρώπινο σώμα εκθειάζεται, τόσο στη ζωγραφική, όσο και στη
γλυπτική. Από τους κύριους εκφραστές είναι: Botticelli, Michelangelo, Leonardo da Vinci, El Greco, Hieronymus
Bosch, Jan van Eyck, Albrecht Dürer
“Η γέννηση της Αφροδίτης” Botticelli (1486)
Μόνα Λίζα”ήΤζοκόντα”
Leonardo da Vinci
Μανιερισμός: Αναπτύχθηκε κατά την τελευταία περίοδο της Αναγέννησης στην Ιταλία και ειδικότερα από το 1520. Ο
όρος προέρχεται από το λατινικό “manierus” που σημαίνει τρόπος. Σε αντίθεση με τα Aναγεννησιακά ιδεώδη, τα οποία
αναζητούσαν τη ρεαλιστική απεικόνιση των φυσικών αναλογιών, οι εκφραστές του μανιερισμού απεικονίζουν
υπερβολικά παραμορφωμένες φιγούρες, κυρίως μέσω της επιμήκυνσης των ανθρώπινων χαρακτηριστικών ή με τη
χρήση εξεζητημένων στάσεων, προκειμένου να καλλιεργηθεί μία συναισθηματική ένταση.Από τους κύριους
εκφραστές είναι: Parmigianino, Bronzino, Michelangelo, El Greco
“Η Μαντόνα με το μακρύ
λαιμό”
Parmigianino (1535)
“Η Ελεονώρα του Τολέδο
με το γιο της”
Bronzino (1545)
“Το όραμα του Αγίου Ιωάννη”
El Greco (1585)
Κλασικισμός: Καλλιτεχνικό ρεύμα που ξεκίνησε γύρω στα 1550 ως αντίδραση στον εξεζητημένο μανιερισμό και
θεωρεί ως ιδανικό την ελληνο-ρωμαϊκή αρχαιότητα. Οι καλλιτέχνες κάνουν στροφή στα αρχαία πρότυπα και ιδανικά.
Η λογική κυριαρχεί πάνω στο συναίσθημα και τη φαντασία. Επιδιώκεται η τελειότητα, η αρμονία και η ισορροπία.
Εκφράζει την επιστροφή στο ρετρό, προτείνοντας συγκροτημένη κίνηση, απαλές αντιθέσεις και αυστηρά
περιγράμματα.Από τους κύριους εκφραστές είναι: Nicolas Poussin, Annibale Carracci, Claude Lorrain
Ντιάνα και Ενδυμίων”, Poussin (1630)
“Λιμάνι στο ηλιοβασίλεμα“. Lorrain (1639)
Μπαρόκ: Ξεκίνησε στις αρχές του 1600 στη Ρώμη. Ο όρος προέρχεται πιθανότατα από την πορτογαλική λέξη
“barocco”, που σημαίνει το ακανόνιστο μαργαριτάρι και δηλώνει γενικά την έννοια του ασυνήθιστου ή παράδοξου
σχήματος. Το μπαρόκ επιδιώκει να θαμπώσει με τον όγκο, τα πολύπλοκα σχέδια και τη φορτική πολυτέλεια της
διακόσμησης, το στήσιμο του έργου και το θεατρικό ύφος. Η επιτυχία του οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό και στη
στήριξη της καθολικής εκκλησίας, η οποία χρησιμοποίησε την τεχνοτροπία του και το δραματικό του ύφος για την
αναπαράσταση πολλών θρησκευτικών θεμάτων που προκαλούσαν τη συναισθηματική συμμετοχή του θεατή. Επιπλέον,
η αριστοκρατία της εποχής ευνοήθηκε από το επιβλητικό ύφος του μπαρόκ για την κατασκευή ανάλογων κτιρίων ή
παλατιών που ενίσχυαν το κύρος της. Από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του ρεύματος αυτού είναι η εκμετάλλευση
του φωτός και η δημιουργία έντονων αντιθέσεων μέσω έντονων φωτοσκιάσεων. Από τους κύριους εκφραστές είναι:
Rubens, Anton van Dyck, Caravaggio, Velázquez, Rembrandt, Pietro da Cortona
“Πορτραίτο Κοριτσιού”
Rubens (1618)
“Οι δεσποινίδες επί των τιμών”
Velázquez (1656)
“Βάκχος”
Caravaggio (1597)
Ροκοκό: Γεννήθηκε στη Γαλλία στις αρχές του 1700. Ο όρος προέρχεται από τη Γαλλική λέξη “rocaille” που σημαίνει
όστρακο. Τα έργα προσπαθούν να αποτυπώσουν τις ευχάριστες καθημερινές σκηνές, με ειδυλλιακά τοπία και πρόσωπα
από την αριστοκρατία σε διάφορες ασχολίες, ξεφεύγοντας από τα αυστηρά όρια που επέβαλλε η εκκλησία. Τα
χρώματα είναι απαλά και διάφανα με τόνους παστέλ, χωρίς βαθιές φωτοσκιάσεις. Προσπαθούν να προσδώσουν στα
έργα έναν τόνο χαριτωμένο, ανάλαφρο και μια κομψότητα. Επίσης η ζωγραφική πορτραίτων ήταν πολύ διαδεδομένη
αυτή την εποχή. Από τους κύριους εκφραστές είναι: Jean-Antoine Watteau, Boucher, Canaletto, Hogarth, Fragonard
“Η όχθη των σκλάβων” ,Canaletto (1730)
“Η κούνια” Fragonard (1767)
Νεοκλασικισμός: Γεννήθηκε ως αντίδραση στο μπαρόκ και στο ροκοκό, στα 1760, στη Ρώμη. Στα νεοκλασικά έργα
παρατηρείται η υπεροχή του σχήματος αντί του χρώματος, τα κλειστά περιγράμματα, το ευδιάκριτο σχέδιο και η
αποφυγή των βίαιων χρωματικών αντιθέσεων. Είναι πίνακες αυστηρών και συντηρητικών κανόνων και αναλογιών. Τα
θέματα είναι παρμένα κυρίως από την αρχαία Ρώμη και την Ελλάδα, με εξιδανίκευση του γυμνού ανθρώπινου
σώματος, κυρίως σε παγερές στάσεις. Είναι μια απόπειρα επιστροφής στην αρχαιότητα. Από τους κύριους εκφραστές
είναι: Anton Raphael Mengs, Jacques-Louis David, Ingres
“Σαβίνες” David (1785)
ΡομαντισμόςΚαλλιτεχνικό ρεύμα που ξεκίνησε στη Γερμανία γύρω στο 1800. Χαρακτηρίζεται από έργα που έχουν
πλούσια χρώματα, αντιθετικά χρώματα και αδρές πινελιές που δεν ακολουθούν πιστά τα περιγράμματα. Αυτή η
ελευθερία, σε συνδυασμό με τα γεμάτα κίνηση και ενέργεια θέματα, προκαλούν στον θεατή όμορφα συναισθήματα και
του διεγείρουν τη φαντασία. Οι ζωγράφοι αντλούν τα θέματά τους από τη σύγχρονη εποχή και το περιβάλλον με μια
ιδιαίτερη αγάπη για τα εξωτικά θέματα και για τους αγώνες των λαών για την ελευθερία.Από τους κύριους εκφραστές
είναι: Goya, Delacroix, Turner, David Friedric, Théodore Gericault
“Οδοιπόρος στην ομίχλη” Friedrich (1818)
“
“Η ελευθερία οδηγεί το λαό”
Delacroix (1830)
Ρεαλισμός: Γεννήθηκε στη Γαλλία γύρω στα 1840. Είναι η ζωγραφική της πραγματικότητας. Ζωγραφίζω αυτό που
βλέπω, ότι είναι αληθινό. Τα έργα χαρακτηρίζονται από την έλλειψη καλλωπισμού, καθώς παρουσιάζουν το θέμα όπως
πραγματικά είναι χωρίς να το ωραιοποιούν. Επίσης δίνουν θέση πρωταγωνιστή ακόμη και στα κατώτερα κοινωνικά
στρώματα, εμφανίζοντας με ειλικρίνεια τη σκληρή καθημερινότητά τους. Όμορφες φωτοσκιάσεις, ζωντανά χρώματα
απλωμένα με αδρές πινελιές, πράγματα, ζώα και άνθρωποι ρεαλιστικά αποτυπωμένα. Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη
του ρεαλισμού είχε και η εφεύρεση της φωτογραφικής μηχανής.Από τους κύριους εκφραστές είναι: Gustave Courbet,
Édouard Manet, Edgar Degas, Daumier, Millet
”Καλημέρα κύριε Courbet"
Courbet (1849)
“Plum Brandy”Manet (1878)
“New Orleans Cotton
Exchange”Degas(1873)
Νατουραλισμός:Ξεκίνησε στη Γαλλία γύρω στα 1860 από μια ομάδα ζωγράφων, της σχολής της Μπαρμπιζόν, που
προσπαθούσαν να έρθουν σε μια πιο κοντινή επαφή με τη φύση. Ο όρος προέρχεται από τη λατινική λέξη “natura” που
σημαίνει η φύση. Είναι ένα είδος ρεαλιστικής ζωγραφικής. Οι νατουραλιστές ζωγραφίζουν κυρίως τοπία αλλά και
ανθρώπους ψυχρά, αμέτοχα, όπως ένα αντικείμενο. Έχει περιγραφικό χαρακτήρα και καταγράφει τα πράγματα πιστά,
με συνθέσεις και χρωματικούς τόνους καλοδουλεμένους.Από τους κύριους εκφραστές είναι: Théodore Rousseau,
Camille Corot
“Mare et Lisiere de Bois” Rousseau (1865)
“Λιβάδι με δέντρα” Corot (1870)
Ιμπρεσιονισμός:Αναπτύχθηκε γύρω στα 1870, στη Γαλλία και προέρχεται από τη λέξη “Impressionism” που σημαίνει
“εντύπωση”. Χαρακτηρίζει την καμπή στη ζωγραφική και την μετάβαση από το αντικειμενικό στο υποκειμενικό. Ο
καλλιτέχνης αποτυπώνει υποκειμενικά το θέμα, σύμφωνα με την εντύπωση που του προκαλεί εκείνη τη στιγμή. Κύρια
χαρακτηριστικά του ιμπρεσιονισμού είναι τα ζωντανά χρώματα, κυρίως με χρήση των βασικών χρωμάτων, έμφαση
στην αναπαράσταση του φωτός, μικρές και συχνά εμφανείς πινελιές, σπάνια χρήση του μαύρου χρώματος και για
πρώτη φορά η ζωγραφική σε ανοιχτούς χώρους (en plein air), γεγονός που ευνοήθηκε από την ανακάλυψη των προεπεξεργασμένων χρωμάτων.Από τους κύριους εκφραστές είναι: Corot, Monet, Sisley, Renoir, Pissarro, Hokusai,
Gustave Caillebotte, Toulouse-Lautrec
“Η κα Μονέ” Monet (1875)
”The shepherdess" Pissarro
(1881)
“Το θεωρείο” Renoir (1874)
Μετα-ιμπρεσιονιστές:Αποτελείται από διάφορα καλλιτεχνικά ρεύματα που ξεκίνησαν γύρω στα 1880 και αποτελούν
επέκταση του ιμπρεσιονισμού. Οι μετα-ϊμπρεσιονιστές ζωγράφοι εξακολουθούν να διατηρούν τα χαρακτηριστικά του
ιμπρεσιονισμού, ωστόσο επιδιώκουν να προσδώσουν μεγαλύτερο συναισθηματισμό στα έργα τους, χωρίς όμως να αποτελούν μια ομάδα με κοινά χαρακτηριστικά. Έτσι εμφανίζονται μεμονωμένοι καλλιτέχνες με δικό τους στυλ ζωγραφικής. Από τους κύριους εκφραστές είναι: Paul Cézanne, Paul Gauguin, Vincent van Gogh
“Οι χαρτοπαίχτες”Cézanne (1892)
“Cafe Terrace at Night” Van
Gogh (1888)
“Tahitian Women” Gauguin (1898)
Ντιβιζιονισμός ή Πουαντιγισμός :Καλλιτεχνικό ρεύμα που ξεκίνησε γύρω στα 1885, στη Γαλλία, από το ζωγράφο
Seurat ο οποίος θέλησε να μελετήσει το χρώμα και εφαρμόσει επιστημονικά τον ιμπρεσιονισμό. Δημιούργησε ένα
είδος ζωγραφικής με το οποίο μικρές κουκίδες καθαρού χρώματος αναμειγνύονται για να δώσουν ένα
συγκεκριμέν0χρώμα, π.χ. κουκίδες κίτρινου και μπλε δίνουν πράσινο χρώμα. Από τους κύριους εκφραστές είναι:
“Κυριακή απόγευμα στο νησί Grande Jatte” Seurat (1886)
“Asnieres” Signac (1887)
Συμβολισμός: Εμφανίστηκε γύρω στα 1885. Ο όρος προέρχεται από τη λέξη “σύμβολο”. Στα έργα αυτά κυριαρχεί η
σύνθεση και η προσπάθεια της έκφρασης ιδεών μέσω σχημάτων. Μέσα από τα μάτια της ψυχής και της φαντασίας
ζωγραφίζουν θέματα με συμβατικό χαρακτήρα. Από τους κύριους εκφραστές είναι: Gustave Moreau, Puvis de
Chavannes, Klimt, Giorgio de Chirico
Αρ Νουβώ: Δημιουργήθηκε γύρω στα 1890. Το κίνημα προέρχεται από το Γαλλικό “Art Nouveau”, που σημαίνει
“Νέα Τέχνη”. Ένα βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα των έργων είναι η επιτήδευση της μορφής. Οι καλλιτέχνες
χρησιμοποιούν συχνά διακοσμητικά σχήματα, μοτίβα λουλουδιών, αραβικά και γραμμικά ελικοειδή σχήματα.
Σημαντικός καλλιτέχνης της Αρ Νουβό,
είναι ο καταλανός αρχιτέκτονας Antoniο Gaudí.
Από τους κύριους εκφραστές είναι: Alfons Mucha, Gustav Klimt
“Τα φρούτα” Mucha (1897)
“Το φιλί” Gustav Klimt (1908)
Εξπρεσιονισμός: Καλλιτεχνικό κίνημα που αναπτύχτηκε το 1900. Ο όρος εξπρεσιονισμός προέρχεται από τον
λατινικό όρο “expressio” που σημαίνει “έκφραση”. Σε αντίθεση με τον ιμπρεσιονισμό που επεδίωκε μια αντικειμενική
αναπαράσταση της πραγματικότητας, οι εξπρεσιονιστές ζωγράφοι απομακρύνονται από την απεικόνιση της
πραγματικότητας και ασχολούνται με την έκφραση της σκέψης και των συναισθημάτων. Πρόκειται για μια τέχνη που
εκφράζει τις εσωτερικές αναζητήσεις και τις ψυχικές αγωνίες των καλλιτεχνών μέσα από έντονα χρώματα, επιθετικές
φόρμες, περίπλοκες συνθέσεις και την παραμόρφωση του ανθρώπινου σώματος και του προσώπου. Υπάρχει πλήρης
παρέμβαση του δημιουργού και είναι το ρεύμα που κυριαρχεί σήμερα στη ζωγραφική.Από τους κύριους εκφραστές
είναι: Wassily Kandinsky, Edvard Munch, Kirchner, Georges Rouault
“Weilheim Maria's square”Kandinsky
(1909)
“Η κραυγή” Munch (1893)
Φωβισμός: Εμφανίστηκε γύρω στο 1905 στη Γαλλία και είχε πολύ μικρή διάρκεια ζωής. Η έννοια φωβισμός
προέρχεται από τη γαλλική λέξη “fauve” που σημαίνει αγρίμι και δεν θα πρέπει να συγχέεται με την ελληνική λέξη
“φόβος”. Η ονομασία δόθηκε σε μια ομάδα καλλιτεχνών της εποχής που ζωγράφιζαν με μια αγριότητα. Τα έργα
χαρακτηρίζονται από την απλότητα στις μορφές και στα έντονα χρώματα. Συνθέσεις συχνά με έντονα περιγράμματα
και έλλειψη προοπτικής.Από τους κύριους εκφραστές είναι: Matisse, Derain
“Γυναίκα με μωβ παλτό”Matisse
“L'Estaque” Derain (1906)
Κυβισμός: Αναπτύχθηκε λίγο πριν το 1910 στο Παρίσι. Οι ζωγράφοι προσπαθούσαν να αποτυπώσουν απόψεις του
θέματος από διαφορετικές γωνίες, με διαιρέσεις και επανασυνθέσεις αντικειμένων σε πιο αφηρημένες μορφές. Είναι
από τα πιο δυσνόητα έργα και χρειάζεται εμπειρία και προσοχή για να αξιολογηθούν.Από τους κύριους εκφραστές
είναι: Georges Braque, Pablo Picasso
“Γυναίκα με κιθάρα”Braque (1913)
“Massacre in Korea” Picasso (1951)
Ντανταϊσμός: Καλλιτεχνικό κίνημα που εμφανίστηκε κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, γύρω στα 1915, στην Ελβετία.
Η προέλευση του όρους "ντανταϊσμός" αμφισβητείται μέχρι σήμερα, άλλα γενικά εκφράζει το παράλογο, το
φανταστικό, την επίθεση εναντίον κάθε κατεστημένου της εποχής. Έμπνευσή τους αποτελούσαν κατά κανόνα οι
μηχανές και οι ανθρώπινες φιγούρες τους θύμιζαν περισσότερο ρομπότ. Επέλεγαν στην τύχη σχήματα και εικόνες,
καθώς και διάφορα υλικά, όπως μαλλί, ξύλο, φωτογραφίες, χαρτί, σκουπίδια, δημιουργώντας εφήμερα έργα που
συνδύαζαν τη γλυπτική με τη ζωγραφική. Οι ζωγράφοι προσπαθούσαν να περάσουν μηδενιστικές φιλοσοφικές τάσεις
και μεταξύ των άλλων ήταν και μια διαμαρτυρία ενάντια στη βαρβαρότητα του πολέμου.Από τους κύριους εκφραστές
είναι: Francis Picabia, Marcel Janco, Jean Arp, Hans Richter, Marcel Duchamp
Υπερρεαλισμός ή Σουρεαλισμός :Γεννήθηκε γύρω στο 1920 στο Παρίσι ως αντίδραση στην καταστροφικότατα του
Ντανταϊσμού. Ήταν ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό και πολιτικό ρεύμα, σαν επαναστατικό κίνημα, με μια ευρύτερη αναθεώρηση των αξιών της ανθρώπινης ζωής με ιδρυτή τον ποιητή André Breton. Ονειρικές καταστάσεις ζωγραφισμένες
με συμβατικό τρόπο. Πραγματικά και ρεαλιστικά στοιχεία συνυπάρχουν σε συνθέσεις που είναι πέρα από τη λογική
και τη φαντασία.Από τους κύριους εκφραστές είναι: Giorgio de Chirico, Salvador Dalí, Joan Miró
“Οι προκλήσεις του Άγιου
Αντωνίου”Dalí (1946)
“Έκτορας και Ανδρομάχη” De Chirico
(1917)
“The garden” Miro
Μπαουχάους: Δημιουργήθηκε γύρω στα 1925 στο Βερολίνο. Η λέξη Μπαουχάους προέρχεται από τη γερμανική λέξη
“Bauhaus” που σημαίνει “σπίτι του αρχιτέκτονα”. Βασικά χαρακτηριστικά του Μπαουχάους ήταν η απλότητα, με
ιδιαίτερη έμφαση στις γεωμετρικές φόρμες και στο χρώμα. Η σχολή αξιοποίησε την ανθρώπινη ατομική προσπάθεια
στα πλαίσια μιας βιομηχανικής παραγωγής που στο παρελθόν ήταν απόλυτα τυποποιημένη.Από τους κύριους
εκφραστές είναι: Paul Klee, Wassily Kandinsky
"Senecio"Paul Klee (1922)
“Black and Violet” Kandinsky (1923)
Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός
Καλλιτεχνικό ρεύμα που γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη γύρω στα 1940. Τα έργα χαρακτηρίζονται από την απόλυτη ελευθερία τόσο στο χρώμα, όσο στη θεματολογία, στις μορφές και στα σχήματα. Από τους κύριους εκφραστές είναι: Paul
Jackson Pollock, Mark Rothko, Willem de Kooning
Το κλειδί” Pollock (1946)
Ποπ Αρτ: Αναπτύχθηκε γύρω στα 1950. Γεννήθηκε κυρίως ως αντίδραση στο αυστηρό κίνημα του αφηρημένου
εξπρεσιονισμού. Χαρακτηριστικά γνωρίζει άνθηση μαζί με την έξαρση της ποπ μουσικής. Τα έργα δανείζονται θέματα
από κόμικς και διαφημίσεις, συνοδευόμενα από αυθορμητισμό και ανάλαφρη διάθεση.Από τους κύριους εκφραστές
είναι: Andy Warhol
"Marilyn Monroe" Andy Warhol (1962)
"Elvis Presley" Andy Warhol
Οπ Αρτ: Εμφανίστηκε γύρω στα 1960. Ο όρος Οπ Αρτ προέρχεται από το “Optical Art” και σκοπός της είναι η
πρόκληση
του
θεατή
μέσω
φαινομένων
οπτικής
απάτης
και
οπτικών
ψευδαισθήσεων.
Από τους κύριους εκφραστές είναι: Bridget Riley, Victor Vasarely, M. C. Escher
“Movement in Squares”
Riley (1961)
“Relativity”
M. C. Escher (1953)
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκαμε κι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βίντεο με θέμα τα γυναικεία πορτρέτα στη δυτική
ζωγραφική. Απολαύστε το στον παρακάτω σύνδεσμο http://www.youtube.com/watch?v=nUDIoN-_Hxs
ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΤΕΡΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ
Mona Lisa του Leonardo Da Vinci
Η Κραυγή, του Edvard Munch
Έναστρη Νύχτα, του Vincent Van Gogh
Το Φιλί, του Gustav Klimt
Η ιστορία αυτών των έργων είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Αν θέλετε να τη μάθετε , δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.lifo.gr/team/bitsandpieces/38948
Η «τέχνη του δρόμου» (street art) είναι ένας παράξενος όρος που αναφέρεται, στo πλαίσιo της σημερινής
πραγματολογικής του σημασίας, σε ένα υβρίδιο που ξεκινά από τις παρυφές του γκραφίτι και φτάνει, στην εξελιγμένη
του μορφή, σε «εκθαμβωτικές» φιλόδοξες τοιχογραφίες που κοσμούν μάντρες εργοστασίων, γκαλερί και αλάνες. Το
γκραφίτι, αλλά και το γενικότερο πλαίσιο της τέχνης του δρόμου, χαρακτηρίζεται κατά ένα μέρος και μεταξύ άλλων,
από την πρακτική της παραβατικότητας αλλά και τον σχηματισμό κοινοτικών ιδιωμάτων (π.χ. σχηματισμός ομάδων με
κοινή δράση και αναφορές και, πολλές φορές, κοινό εκφραστικό ιδίωμα). Μπορούμε ίσως να δούμε το γκραφίτι πολλές
φορές να μεταφράζει στον πολιτισμικό χώρο την επίγνωση των καταναγκασμών που προκύπτουν τόσο από το φυσικό
όσο και από τον κοινωνικό περίγυρο των δημιουργών του .
Το ξεκίνημα του «graffiti» έγινε στη Νέα Υόρκη γύρω στο 60 με 70. Ουσιαστικά άρχισε από πιτσιρικάδες που
έγραφαν το όνομά τους ή το ψευδώνυμο τους σε τοίχους, ταχυδρομικά κουτιά, καρτοτηλέφωνα, υπόγειες διαβάσεις και
στο τέλος στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο/μετρό. Γρήγορα γνώρισε μεγάλη διάδοση σ’ όλον τον κόσμο.Σε ορισμένες
πόλεις του κόσμου υπάρχουν τοίχοι μόνο για γκραφίτι. Κάποιες φορές το γκραφίτι γίνεται κατά επιθυμία του ιδιοκτήτη
του κτιρίου, για διακόσμηση, συνήθως με συγκεκριμένη θεματολογία.
Τα κόμικς ,που είναι γνωστά και ως ένατη τέχνη, είναι μια μορφή οπτικής τέχνης που αποτελείται από εικόνες που
συνήθως συνδυάζονται με κείμενο, το οποίο συχνά βρίσκεται σε συννεφάκια κειμένου ή λεζάντες.
Ενώ αρχικά χρησιμοποιήθηκαν για να εικονογραφηθούν καρικατούρες και για να διασκεδάσουν με απλές και
συνηθισμένες ιστορίες, έχουν πλέον εξελιχτεί σε μορφή τέχνης, με πολλά είδη. Τα πιο συνηθισμένα είδη κόμικς είναι
τα κόμικς στριπ σε εφημερίδες και περιοδικά συνήθως, όπου μια μικρή ιστορία ξετυλίγεται μέσα σε τρία ή τέσσερα
καρέ και οι μεγαλύτερες ιστορίες σε ειδικά περιοδικά, εικονογραφημένες νουβέλλες και άλμπουμ, γνωστές απλά σαν
κόμικς ή βιβλία κόμικς. Τα κόμικ στριπ στις εφημερίδες και τα περιοδικά είναι συνήθως δευτερεύουσας σημασίας,
προορισμένα να κάνουν ένα γρήγορο κοινωνικό ή πολιτικό σχόλιο και οι σκηνοθετικές - αφηγηματικές τους
δυνατότητες είναι βέβαια περιορισμένες αφού πρόκειται για μια απλή λωρίδα (στριπ) με μερικά καρέ στη σειρά.
Αντίθετα, στα περιοδικά κόμικς αποτελούν το κύριο υλικό, εκτείνονται σε ολόκληρες σελίδες κι εκεί οι ιστορίες
παρουσιάζονται είτε σε συνέχειες από τεύχος σε τεύχος είτε αυτοτελώς.
Αναλόγως το πως ορίζει κανείς τα κόμικς, οι ρίζες τους μπορούν να αναζητηθούν στο 15ο αιώνα ή ακόμα και στα
Αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Παρόλα αυτά, η σημερινή μορφή τους (με καρέ και κείμενο σε συννεφάκια ή λεζάντες)
εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα.
Τα κόμικς γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα στην Αμερική, κυρίως από τις
ιστορίες με υπερήρωες εταιριών όπως η DC Comics και η Marvel comics. Στην Ευρώπη υπήρχε μια μικρή σκηνή, που
ξεκίνησε με πρωτοπόρους τους Βέλγους και εκδόσεις όπως ο Τεντέν και το περιοδικό Spirou. Μετά το δεύτερο
παγκόσμιο πόλεμο με την άφιξη των αμερικάνικων κόμικς στην Ευρώπη αλλά και τη μεσολάβηση της δεκαετίας του
'60, που αγκάλιασε αντικουλτούρες όπως τα κόμικς, αυτά σιγά-σιγά καθιερώθηκαν ως σοβαρό είδος τέχνη.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΩΓΡΑΦΟΙ-ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΙ
Ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα στους μεγάλους Έλληνες ζωγράφους , αλλά και στους γνωστότερους σύγχρονους
γελοιογράφους, μέσα από τρία power point που δημιουργήσαμε! Μπορείτε να τα δείτε στους παρακάτω συνδέσμους:
Έλληνες Ζωγράφοι
(Η γενιά του ΄30) : παρουσίαση που δημιούργησαν οι: Ελένη και Σοφία
Έλληνες Ζωγράφοι 60 (Η γενιά του ΄60): παρουσίαση που δημιούργησαν οι: Κωνσταντίνα και Παύλος
Έλληνες Γελοιογράφοι : παρουσίαση που δημιούργησαν οι: Πινάρ, Εμπρού, Μελικέ, Οζγκέ και Άννα
Κι αν νομίζετε ότι σταματήσαμε εδώ, ρίξτε μια ματιά στα πρώτα δικά μας κόμικς:
Από τον Οστζάν, τον Ογκιούν και τον Οκτάι
Από την Ελένη , την Οζγκέ και την Εμπρού
Έργο ατομικό του Ογκιούν
Έργο ατομικό του Παύλου
Αν ενδιαφέρεστε κι εσείς να δημιουργήσετε τις δικές σας ιστορίες κόμικς, δείτε τις ιστοσελίδες που σας προτείνουμε:
www.toondoo.com
www.comicstripcreator.org
www.storymaker.com
www.marvelkids.com
Ώρα για το κοινωνικό μας θέμα, με το γνωστό αφιέρωμα στις παγκόσμιες ημέρες.
18 Δεκεμβρίου
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ
Η 18η Δεκεμβρίου ανακηρύχθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη, σε μια προσπάθεια να
ενισχυθεί η εκστρατεία του ΟΗΕ για την προστασία του παγκόσμιου μετανάστη.
Την ημερομηνία αυτή το 1990 υιοθετήθηκε από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ η «Διεθνής Συνθήκη για την
Προστασία των Δικαιωμάτων όλων των Μεταναστών Εργατών και των μελών των Οικογενειών τους».
Την ανθρώπινη μετανάστευση παρακολουθεί με ειδικές στατιστικές έρευνες η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας του ΟΗΕ.
Υπολογίζεται ότι το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού, γύρω στα 150 εκατομμύρια ψυχές, ζουν εκτός της πατρίδας τους.
Ο όρος Μετανάστευση, τόσο κατά τις κοινωνικές επιστήμες όσο και κατά το Διεθνές Δίκαιο αναφέρεται στη, για
διάφορους λόγους, γεωγραφική μετακίνηση ανθρώπων είτε μεμονωμένα είτε κατά ομάδες. Οι λόγοι που γεννούν το
φαινόμενο της μετανάστευσης είναι ποικίλοι κι εξαρτώνται από τις συνθήκες που επικρατούν κατά δεδομένη κάθε
φορά χρονική περίοδο από τους τόπους της προγενέστερης διαμονής στους νέους τόπους. Έτσι ορίζονται διάφοροι
τύποι μετανάστευσης, σημαντικότεροι από αυτούς είναι οι: "εσωτερική/εξωτερική", "εκούσια/ακούσια",
"πρωτογενής/δευτερογενής", "πλήρης" και "ατελής", (στην οποία υπάγονται οι πρόσφυγες), επίσης η
"συντηρητική/ανανεωτική", "βραχυπρόθεσμη/μακροπρόθεσμη", "προσωρινή/μόνιμη", και τέλος η "ηπειρωτική" όταν
γίνεται προς τις χώρες της ίδιας ηπείρου και η "υπερπόντια" όταν γίνεται από τη μια ήπειρο στην άλλη.
Η μετανάστευση των ανθρώπων είναι φαινόμενο πανάρχαιο και κάθε φορά καθορίζεται από διαφορετικούς
παράγοντες. Στα προϊστορικά ακόμη χρόνια, οι διάφορες ανθρώπινες φυλές ήταν αναγκασμένες να μεταναστεύουν από
τον έναν τόπο στον άλλο, από τα κρύα κλίματα στα πιο ζεστά, από τα ορεινά στα πεδινά, από τα φτωχά σε καρπούς και
κυνήγι στα περισσότερο πλούσια. Ο κύριος λόγος μετανάστευσης στο παρελθόν, ήταν η προσπάθεια επιβίωσης. Ο
ίδιος λόγος ισχύει σε σημαντικό βαθμό και μέχρι σήμερα, που η μετανάστευση εμφανίζεται με καινούριες μορφές. Ενώ
στα προϊστορικά χρόνια ήταν γενικό φαινόμενο η μετανάστευση κι αναγκαστικό πολλές φορές, στην ιστορική πια
εποχή αρχίζει να διαφοροποιείται, χωρίς να σταματά βέβαια. Στο πέρασμα του χρόνου μεγάλες ομάδες ανθρώπων
μεταφέρονται από τον ένα τόπο στον άλλο, μέσα στα πλαίσια κυριάρχησης πάνω στους συνανθρώπους τους και
κατάκτησης καινούριων χωρών.
Αυτό ισχύει για τον αποικισμό από τους αρχαίους Έλληνες μεγάλων περιοχών της Μεσογείου, πράγμα που γενικεύεται
κατά τους αλεξανδρινούς χρόνους, υποβοηθούμενο από την κατακτητική πολιτική των Ελλήνων βασιλιάδων της
εποχής αυτής. Φοβερά μεγάλη ήταν η μετανάστευση των Ευρωπαίων προς την Αμερική, Αφρική και Ασία, με την
ανακάλυψη αυτών των ηπείρων και του φυσικού πλούτου που διάθεταν. Η μετανάστευση, που άρχισε αυτά τα χρόνια
και συνεχίστηκε για αρκετούς αιώνες, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην όλη εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας. Ο κόσμος
πήρε μια άλλη όψη κι οι ήπειροι αυτές έχασαν σε σημαντικό βαθμό το δικό τους καθαρό χαρακτήρα. Παράλληλα, τα
αποτελέσματα αυτής της μετανάστευσης για τους λαούς των αποικιών ήταν μοιραία, γιατί ουσιαστικά οι μετανάστες
μετέτρεψαν τους αυτόχθονες σε δούλους τους.
Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η μετανάστευση παίρνει καινούριες μορφές. Ο πόλεμος αυτός έριξε τις
περισσότερες χώρες της Ευρώπης σε οικονομική κρίση, τις συνέπειες της οποίας προσπάθησε να αποφύγει
σημαντικός αριθμός κατοίκων τους, μεταναστεύοντας στις ΗΠΑ , που δεν είχαν θιγεί άμεσα από την παγκόσμια
σύρραξη και βάδιζαν σταθερά κι ανοδικά προς την κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας. Η διαρροή των Ευρωπαίων
προς τη μεγάλη ήπειρο συνεχίστηκε και μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Καινούριο κύμα μετανάστευσης έχουμε στη
διάρκεια και μετά τον πόλεμο αυτό, όπου χιλιάδες άτομα ξεκληρίστηκαν, ξεσηκώθηκαν και κυνηγήθηκαν από τους
τόπους τους και μεταφέρθηκαν, είτε εθελοντικά είτε συχνά με τη βία, στα πιο απίθανα μέρη της γης. Το πρόβλημα
της μετανάστευσης, που για την Ελλάδα είναι αρκετά σοβαρό, στη σύγχρονη εποχή είναι αρκετά πολύπλευρο κι
ιδιόμορφο.
Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Ευρώπη η Γερμανία και στην Αμερική οι ΗΠΑ κι ο Καναδάς άρχισαν σιγά σιγά να γίνονται οι παγκόσμιες αγορές εργατικής δύναμης, που εξασφαλίζονταν από τα φτωχά και οικονομικά
καθυστερημένα κράτη, σαν την Ελλάδα, Ισπανία, Τουρκία κ.ά. Η δυνατότητα απορρόφησης όλων αυτών των
μισθωτών εργατών από αλλού, δόθηκε στις παραπάνω χώρες με την τεράστια οικονομικοτεχνική ανάπτυξη που
χαρακτηρίζει τα μεταπολεμικά χρόνια. Οι ΗΠΑ βγήκαν οικονομικά ενισχυμένες από τον πόλεμο και το ίδιο και η
Γερμανία, η οποία παρότι νικήθηκε, κατόρθωσε μέσα σε λίγο διάστημα να γίνει μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές
χώρες της Ευρώπης. Έτσι η Γερμανία άνοιξε τις πόρτες της στους μετανάστες από όλη την Ευρώπη, εκμεταλλευόμενη
με αυτό τον τρόπο τη δυνατότητα αγοράς φτηνότερης εργατικής δύναμης και αποτελεί μέχρι σήμερα χαρακτηριστικό
παράδειγμα για τις χώρες που επανέλαβαν, σε μικρότερο βαθμό αυτό το φαινόμενο (Αγγλία, Ελλάδα κλπ).
Στην εποχή μας, λόγω και των οικονομικών συνθηκών, η μετανάστευση γνωρίζει νέα έξαρση.
ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (www.perierga.gr)
T α 5 μεγαλύτερα ανεπίλυτα μυστήρια του κόσμου!
Ένα σύνολο ανεπίλυτων μυστηρίων προβληματίζουν εδώ και αιώνες επιστήμονες και αναλυτές ανά τον κόσμο, που
προσπαθούν να διαβάσουν χειρόγραφα γραμμένα σε άγνωστες γλώσσες, κωδικοποιημένες επιγραφές πάνω σε μνημεία,
κρυπτογραφημένα κείμενα που οδηγούν σε αμύθητους θησαυρούς αλλά και περίεργα σήματα από μακρινούς
αστερισμούς… Στο πλαίσιο αυτό, 5 είναι τα μεγαλύτερα ανεπίλυτα μυστήρια του κόσμου:
1. Χειρόγραφο Βόινιτς
Έχοντας πάρει την ονομασία του από τον Πολωνοαμερικανό παλαιοβιβλιοπώλη Βίλφριντ Βόινιτς, στου οποίου την
κατοχή πέρασε το 1912, το «Χειρόγραφο Βόινιτς» είναι ένα βιβλίο αποτελούμενο από 240 σελίδες γραμμένες σε
εντελώς άγνωστη γλώσσα. Τις σελίδες του κοσμούν επίσης πολύχρωμα σχέδια παράξενων διαγραμμάτων, συμβάντων
και φυτών που δεν μοιάζουν να ανήκουν σε κανένα από τα γνωστά καταγεγραμμένα είδη. Αυτές ακριβώς οι
εικονογραφικές παραστάσεις, σε συνδυασμό με τη μη αποκρυπτογραφήσιμη γραφή του, είναι που έχουν διαμορφώσει
τη φήμη του χειρογράφου. Ο συγγραφέας του παραμένει άγνωστος, ενώ σύμφωνα με έρευνες έχει υπολογιστεί ότι το
χειρόγραφο χρονολογείται από την περίοδο μεταξύ 1404 και 1438 και περιέχει πληροφορίες αλχημιστικού
περιεχομένου που άπτονται της βοτανικής, της αστρονομίας, της φυσικής ιστορίας, της κοσμολογίας και της
φαρμακευτικής. Έχει χαρακτηριστεί ως το πιο μυστηριώδες χειρόγραφο στον κόσμο.
2. Κώδικες Μπηλ
Πρόκειται για τρία κωδικοποιημένα κείμενα, τα οποία υποτίθεται ότι αποκαλύπτουν το σημείο όπου βρίσκεται
θαμμένος ένας από τους μεγαλύτερους θησαυρούς στην ιστορία των ΗΠΑ: τόνοι χρυσού, ασημιού και πολύτιμων
κοσμημάτων. Ο θησαυρός είχε αρχικά περιέλθει στα χέρια ενός μυστηριώδους άντρας, ονόματι Τόμας Τζέφερσον, το
1818, ενόσω διεξήγαγε μεταλλευτικές έρευνες στο Κολοράντο. Από τα τρία κείμενα, μονάχα το δεύτερο έχουν
καταφέρει να «σπάσουν» ειδικοί ερευνητές, αποκαλύπτοντας το όνομα της κομητείας στην οποία είναι θαμμένος ο
θησαυρός (κομητεία του Μπέντφορντ). Τα στοιχεία, ωστόσο, για την ακριβή τοποθεσία του κατά πάσα πιθανότητα να
περιέχονται σε ένα από τα άλλα δύο μη αποκρυπτογραφημένα κείμενα. Αμέτρητοι είναι μέχρι σήμερα οι κυνηγοί
θησαυρών που «οργώνουν» παράνομα με ειδικό εξοπλισμό τις πλαγιές των λόφων της κομητείας του Μπέντφορντ.
3. Δίσκος της Φαιστού
Ανακαλυφθείς από τον Ιταλό αρχαιολόγο Λουίτζι Περνιέ το 1908 στη Μινωική πόλη της Φαιστού στη νότια Κρήτη, ο
δίσκος είναι φτιαγμένος από πηλό και περιέχει ακατανόητα σύμβολα που παραπέμπουν σε κάποια άγνωστη μορφή
ιερογλυφικών, ενώ πιστεύεται πως κατασκευάστηκε κατά τη 2η χιλιετία π.Χ. Ειδικοί αρχαιολόγοι και άλλοι ερευνητές
θεωρούν πως τα ιερογλυφικά ομοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με σύμβολα της Γραμμικής Α και Β, δηλαδή γραφές που
χρησιμοποιούνταν άλλοτε στην αρχαία Κρήτη. Ας υπενθυμίσουμε πως η Γραμμική Α εξακολουθεί να παραμένει μη
αποκρυπτογραφήσιμη.
4. Επιγραφή του Σάγκμπορο
Εκ πρώτης όψεως το Μνημείο του Ποιμένα στο Στάφορντσάιρ της Αγγλίας θα μπορούσε να εκληφθεί ως απλή
αναπαραγωγή του περίφημου πίνακα του Πουσέν με τίτλο «Αρκάδες ποιμένες». Αν κοιτάξει όμως κανείς πιο
προσεκτικά θα αντιληφθεί την εξής περίεργη ακολουθία γραμμάτων: DOUOSVAVVM, ένας κώδικας που κανείς δεν
έχει καταφέρει να αποκωδικοποιήσει εδώ και 250 χρόνια. Παρ’ όλο που η ταυτότητα του ανθρώπου που σμίλεψε την
επιγραφή παραμένει άγνωστη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ο εν λόγω κώδικας θα μπορούσε να αποτελεί
σημαντικό κωδικοποιημένο μήνυμα του Τάγματος των Ναϊτών σχετικά με την τοποθεσία του Ιερού Δισκοπότηρου.
Πολλά λαμπρά μυαλά του παρελθόντος, όπως οι Κάρολος Ντίκενς και Κάρολος Δαρβίνος, επιχείρησαν να σπάσουν
τον κώδικα, ανεπιτυχώς όμως.
5. Το Wow! σήμα από το εξώτερο διάστημα
Μια καλοκαιρινή νύχτα του 1977, ο Τζέρι Έμαν, εθελοντής ερευνητής του αμερικανικού προγράμματος ερευνών για
εξωγήινη ζωή, ενδέχεται να έγινε ο πρώτος άνθρωπος παραλήπτης κωδικοποιημένου μηνύματος από εξωγήινο
πολιτισμό. Ο Έμαν σάρωνε ραδιοκύματα από το βαθύ διάστημα, ελπίζοντας να «πιάσει» τυχαία κάποιο σήμα, όταν τα
ηλεκτρονικά όργανα ελέγχου άρχισαν να «τρελαίνονται». Το σήμα διήρκεσε για 72 δευτερόλεπτα, διέθετε ιδιαίτερα
μεγάλη ισχύ, ενώ η πηγή μετάδοσής του εντοπίστηκε στον αστερισμό του Τοξότη, 120 έτη φωτός μακριά από τη Γη.
Το σήμα πήρε το όνομά του από το επιφώνημα «Wow!» («Ουάου!»), το οποίο έγραψε ο Έμαν πάνω στο εκτυπωμένο
αντίγραφο του σήματος. Έκτοτε, κάθε απόπειρα επανεντοπισμού του σήματος έχει πέσει στο κενό, δημιουργώντας μία
αχλή μυστηρίου γύρω από την προέλευση και τη σημασία του.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ...ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
πηγή: newsbeast.gr
Οι δίκες της Ιεράς Εξέτασης
Για αιώνες κάτω από μουσουλμανική κυριαρχία, η Ιβηρική Χερσόνησος είχε γίνει χωνευτήρι πίστεων, πολιτισμών και
παραδόσεων. Αυτό βέβαια έμελλε να αλλάξει δραματικά το 1483, όταν η ισπανική μοναρχία θα καθελκύσει στον
δημόσιο βίο την Ιερά Εξέταση, σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της καθολικής πίστης στη χώρα. Οι προσχηματικές
δίκες και η αμίμητη αυστηρότητα πέρασαν στην Ιστορία: χιλιάδες άνθρωποι κατηγορήθηκαν ως αιρετικοί και
καταδικάστηκαν ακόμα και ερήμην, καταλήγοντας άλλοι στη φυλακή, όπου υφίσταντο ακραία βασανιστήρια, και
άλλοι θανατώνονταν επιτόπου. Η Ιερά Εξέταση βρήκε μάλιστα τον δρόμο της και στον Νέο Κόσμο, ενώ η δράση της
τερματίστηκε επισήμως μόνο στον 19ο αιώνα…
Η Υπόθεση Ντρέιφους
Δεν πρόκειται απλώς για δίκη, αλλά για σκάνδαλο που συντάραξε τη Γαλλία και ακούστηκε στα πέρατα του κόσμου.
Το 1894, ο Alfred Dreyfus, αξιωματικός του γαλλικού στρατού, κατηγορήθηκε ψευδώς ότι πουλούσε στρατιωτικά
μυστικά στους Γερμανούς. Ο εβραϊκής καταγωγής Ντρέιφους βρέθηκε με συνοπτικές διαδικασίες ένοχος για προδοσία
και καταδικάστηκε σε ισόβια. Παρέμεινε μάλιστα φυλακισμένος στην εξορία για χρόνια, παρά τις αποδείξεις για ενοχή
άλλου προσώπου στην υπόθεση της διαρροής των στρατιωτικών απορρήτων. Η Γαλλία διχάστηκε σε υπέρμαχους και
πολέμιους του Ντρέιφους, με τον Εμίλ Ζολά να παίρνει ανοιχτά θέση υπέρ του: το 1898 θα συντάξει μια ανοιχτή
επιστολή στον γάλλο πρόεδρο με τον περίφημο πλέον τίτλο «Κατηγορώ», η οποία θα τον φέρει αντιμέτωπο με τη
δικαιοσύνη για λίβελο. Το 1899 η Υπόθεση Ντρέιφους θα ξανανοίξει, με το δικαστήριο ωστόσο να εμμένει και πάλι
στην ενοχή του αξιωματικού. Και έπρεπε να παρέμβει ο ίδιος ο πρόεδρος της Γαλλίας, απονέμοντας χάρη στον
Ντρέιφους, για να τελειώσει η ταλαιπωρία του, πριν το Εφετείο της χώρας να τον ανακηρύξει και επισήμως αθώο το
1906. Ήταν ωστόσο το 1995, περισσότερο από 100 χρόνια από την πρώτη καταδίκη του, που αποκαταστάθηκε
πλήρως το όνομά του, με τον γαλλικό στρατό να δηλώνει επισήμως ότι ο Ντρέιφους ήταν πράγματι αθώος…
Η Δίκη του Χριστού
Η δίκη του Χριστού είναι αναμφίβολα από τις σημαντικότερες δίκες της ανθρωπότητας, κι όμως οι γνώσεις μας γι’
αυτή περιορίζονται σε όσα αναφέρονται στη Βίβλο. Η Ιερουσαλήμ πέφτει λοιπόν στα χέρια των Ρωμαίων το 63 π.Χ.,
ενώ η επανάσταση του ντόπιου πληθυσμού το 6 μ.Χ. θα καταπνιγόταν στο αίμα, με σταύρωση και υποδούλωση
χιλιάδων ανθρώπων. Λίγα χρόνια μετά ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ανάμεσα σε άλλα που είπε, είχε προφητεύσει τον
άμεσο ερχομό του Θεού. Γι’ αυτό και ο Ηρώδης, ο ρωμαίος αρμοστής της Γαλιλαίας, τον εκτέλεσε.
Εκείνα τα χρόνια έκανε την εμφάνισή του ο Χριστός και με τη διδασκαλία προσέλκυσε αρκετό κόσμο. Οι ταραχές
ανάμεσα στους ισραηλίτες και τους Ρωμαίους ολοένα και κλιμακώνονταν, με τον Χριστό να μοιάζει πλέον «ταραξίας»
στα μάτια του κατακτητή και εν δυνάμει υποκινητής μιας νέας εξέγερσης: η ώρα είχε έρθει για να συλληφθεί. Ό,τι
συνέβη μετά δεν είναι εύκολο να ανασυγκροτηθεί ιστορικά, καθώς οι αναφορές είναι λίγες και ελλιπείς. Αυτό που
ξέρουμε ωστόσο είναι ότι ο Χριστός παραδόθηκε κάποια στιγμή στον ρωμαίο έπαρχο Πόντιο Πιλάτο για εκτέλεση. Το
περιστατικό με τον Βαραββά είναι επίσης γνωστό. Πρόκειται φυσικά για τη δίκη που έμελλε να αλλάξει την ιστορία
του
κόσμου…
Η Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης της Νότιας Αφρικής
Έπειτα από δεκαετίες που κυριαρχούσε το απαρτχάιντ, η Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης έγινε ορόσημο της
προσπάθειας να χυθεί φως στα χρόνια της βίας, εκμετάλλευσης και αδικίας που είχε ζήσει η Νότια Αφρική. Η
Επιτροπή ωστόσο δεν είχε ρόλο τιμωρητικό: σκοπός της ήταν η αμνηστία και η συμφιλίωση των δύο πλευρών του
απαρτχάιντ. Αξιοσέβαστες προσωπικότητες της χώρας, όπως ο αρχιεπίσκοπος Desmond Tutu, πήραν μέρος στις
διαδικασίες, οι οποίες ήταν άκρως σημαντικές για την ομαλή μετάβαση της χώρας σε μια πολυπολιτισμική
δημοκρατία. Οι ακροαματικές διαδικασίες, που έλαβαν χώρα σε όλη τη Νότια Αφρική, αποδείχτηκαν επίπονες και όχι
χωρίς αντιρρήσεις, το έργο της Επιτροπής ωστόσο χαρακτηρίστηκε από την πολιτική βούληση για δικαιοσύνη και τη
μετριοπαθή στάση, αποτελώντας ιδανικό μοντέλο δικαστικής έρευνας και για άλλες χώρες που είχαν παρόμοιο
τραυματικό παρελθόν…
Η Δίκη του Σωκράτη
Το 399 π.Χ. ο Σωκράτης συρόταν σε δίκη για ασέβεια και διαφθορά των νεανικών ηθών. Η αμφιλεγόμενη φήμη του
φιλοσόφου, οι περίφημες διαλογικές τεχνικές του και τα φιλοσοφικά του ερωτήματα σχετικά με τους θεούς είναι που
πυροδότησαν το αρνητικό κλίμα εναντίον του. Τα γεγονότα είναι λίγο-πολύ γνωστά: ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε
θάνατο, αρνήθηκε την απόδραση που του πρότειναν οι μαθητές του και υπέμεινε στωικά την ποινή του. Ήπινε το
κώνειο και πέρασε στην αιωνιότητα…
Η «Δίκη των Πιθήκων»
Τον Ιούλιο του 1925, ο 24χρονος καθηγητής μέσης εκπαίδευσης John Scopes κατηγορούταν για παράβαση του
πολιτειακού νόμου του Τενεσί που απαγόρευε τη διδασκαλία της δαρβινικής θεωρίας της εξέλιξης των ειδών. Η
πολύκροτη «Δίκη των Πιθήκων» κατέληξε σε καταδίκη του καθηγητή, στον οποίο και επιβλήθηκε πρόστιμο 100
δολαρίων. Όταν η υπόθεση πήγε στο Εφετείο, η καταδίκη αναιρέθηκε μεν, ο νόμος παρέμεινε ωστόσο άθικτος: έπρεπε
να περιμένει το Τενεσί το 1967 για να επιτραπεί η επιστημονική εξήγηση της εξέλιξης των ειδών! Η προαιώνια μάχη
επιστήμης και θρησκείας έβρισκε έτσι άλλο ένα λαμπρό πεδίο αντιπαράθεσης…
Η δίκη του Λουθήρου
Έχει ονομαστεί ευρέως ως η δίκη που γέννησε τη σύγχρονη εποχή. Στις 15 Ιουνίου 1520, ο Πάπας απείλησε ότι θα
αφορίσει τον γερμανό μοναχό από την καθολική εκκλησία αν δεν αποκήρυττε 41 προτάσεις από τα αμφιλεγόμενα
γραπτά του, τα οποία έβλεπαν κριτικά κάποιες όψεις της πίστης και ευαγγελίζονταν μεταρρυθμίσεις. Ο Λούθηρος όχι
μόνο δεν σταμάτησε τη διδασκαλία του, αλλά καταφερόταν πλέον ανοιχτά και εναντίον του Πάπα. Ως αποτέλεσμα της
συνεχιζόμενης περιφρόνησης, ο μοναχός θα αφοριζόταν από την εκκλησία στις 3 Ιανουαρίου 1521. Είχε βέβαια δοθεί
μια τελευταία ευκαιρία στον Λούθηρο να ανακαλέσει, όταν τον κάλεσαν σε δημόσια απολογία για τις θέσεις του,
αποδείχτηκε ωστόσο αμετακίνητος. Η απόφαση που βγήκε έπειτα από έναν μήνα ήθελε τη σύλληψη του αιρετικού
μοναχού και την παράδοσή του στον αυτοκράτορα για παραδειγματική τιμωρία. Το διάταγμα ωστόσο δεν
εφαρμόστηκε ποτέ. Κι ενώ οι μετακινήσεις του Λούθηρου περιορίστηκαν δραστικά από τότε, τα λόγια του οδήγησαν
στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση και ό,τι ακολούθησε…
Ο Γαλιλαίος αντιμετωπίζει το Βατικανό
Σε ένα από τα κορυφαία περιστατικά της μάχης επιστήμης και θρησκείας, ένας από τους πατέρες της σύγχρονης
επιστήμης θα ερχόταν αντιμέτωπος με έναν εκκλησιαστικό θεσμό απαράμιλλης αυστηρότητας: ο Γαλιλαίος θα
αντιμετώπιζε την περίφημη Ιερά Εξέταση. Στις 12 Απριλίου 1633 ο Γαλιλαίος καλούταν σε δίκη για τις αιρετικές
ηλιοκεντρικές του απόψεις, που έρχονταν σε τραγική αντίθεση με το γεωκεντρικό σύστημα της καθολικής εκκλησίας.
Ο Γαλιλαίος αναγκάστηκε να αποκηρύξει τις κοπερνίκειες θέσεις του ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης
(σιγομουρμουρίζοντας το πασίγνωστο «κι όμως κινείται»), συνέχισε ωστόσο να ερευνά και να γράφει για το
ηλιοκεντρικό σύστημα. Γι’ αυτό και στις 22 Ιουνίου η εκκλησία καταδίκασε τελικά τον Γαλιλαίο ως αιρετικό,
κλείνοντάς τον σε κατ’ οίκον περιορισμό ως τον θάνατό του. Περισσότερα από 300 χρόνια αργότερα, η καθολική
εκκλησία θα καθαρίσει το όνομα του Γαλιλαίου, παραδεχόμενη τελικά πως ο επιστήμονας είχε δίκιο…
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΚΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ πηγή: clickatlife.gr
Τα περισσότερα αθλήματα προσφέρουν διασκέδαση και ψυχαγωγία στους συμμετέχοντες, ανεβάζουν αρκετά την
αδρεναλίνη και ενισχύουν την άμιλλα των διαγωνιζομένων, αλλά υπάρχουν και ορισμένα που είναι τόσο επικίνδυνα,
καθώς πολλοί αθλητές έχουν χάσει ακόμη και τη ζωή τους σε κάποιον αγώνα. Αν και όλα τα σπορ εμπεριέχουν τον
κίνδυνο του τραυματισμού με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, υπάρχουν 10 top επικίνδυνα αθλήματα που μόνο η
αυτοπεποίθηση και το πάθος για τη νίκη δεν είναι αρκετά για να σε κρατήσουν ζωντανό. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή
και πολύ περισσότερη τύχη…
10. Street Luging
Δημιουργήθηκε το 1975 στην Καλιφόρνια από αθλητές του skateboard, οι οποίοι ανακάλυψαν ότι εάν ξαπλώσουν
επάνω στο skateboard οι ταχύτητες που αναπτύσσουν στην κατάβαση ενός δρόμου είναι πολύ μεγαλύτερες. Αρχικά
ήταν ένα από τα πλέον επικίνδυνα αθλήματα, καθώς οι «αναβάτες» δεν είχαν καμία προστασία, αλλά στην πορεία του
χρόνου -και μετά από πολλούς σοβαρούς τραυματισμούς συμμετεχόντων- οι αθλητές προστατεύονται με ειδικές
στολές και κράνη, ενώ συγκεκριμένοι κανονισμοί διέπουν πλέον το street lug. Παρόλα αυτά βρίσκεται στο Νο10 της
λίστας.
9. Helli-skiing
Γνωστό στους λάτρεις των χειμερινών σπορ, το Helli-skiing θεωρείται το ένατο πιο επικίνδυνο άθλημα στον
κόσμο αλλά και ένα από τα πλέον ακριβά. Ο λόγος; Ένα ελικόπτερο ανεβάζει τον διαγωνιζόμενο στην ψηλότερη
κορυφή του χιονισμένου βουνού και εκείνος στη συνέχεια οφείλει να κάνει την κατάβασή του όσο πιο καλά μπορεί. Σε
δύσκολες καιρικές συνθήκες και σε απότομες πλαγιές που προσεγγίζει το ελικόπτερο, τα πάντα μπορούν να συμβούν.
8. Big Wave Surfing
Το σέρφινγκ είναι έτσι ή αλλιώς ένα επικίνδυνο άθλημα, καθώς τα μεγάλα κύματα του νερού και μια λάθος εκτίμηση
του αθλητή μπορεί να έχουν μοιραία αποτελέσματα. Πόσω μάλλον όταν το ύψος των κυμάτων ξεπερνά πολλές φορές
τα 6 μέτρα! Ο αθλητής σε περίπτωση έλλειψης ισορροπίας και πτώσης μπορεί να βρεθεί πολύ κάτω από την επιφάνεια
του νερού, με αποτέλεσμα να πάθει κάποια σοβαρή ή ακόμη και θανατηφόρα βλάβη.
7. Bull Riding
Ιππεύοντας έναν… άγριο ταύρο, δεν είναι δα και το πιο απλό πράγμα στον κόσμο! Γιατί εάν αυτό το… υπέρβαρο ζώο
πέσει επάνω σας, ούτε κόκκαλο δεν θα μείνει! Πέρα, όμως, από το γεγονός ότι οι αναβάτες κινδυνεύουν να σπάσουν τα
οστά τους, ο ατύρος δεν αστειεύεται και δεν είναι λίγοι αυτοί που καρφώθηκαν από τα κέρατά του ή βρέθηκαν αρκετά
μέτρα μακριά από την αρένα!
6. Water Rafting
Η κατάβαση ορμητικών ποταμών, διασχίζοντας στενά περάσματα και περνώντας ανάμεσα από βράχια, μπορεί να
ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη, όμως εγυμονεί και αρκετούς κινδύνους για τη ζωή των αθλητών. Σπασμένα πόδια
και χέρια είναι οι συνηθισμένοι τραυματισμοί, ενώ το πιο επικίνδυνο είναι ότι οι συμμετέχοντες δεν μπορούν να έχουν
πλήρη γνώση του ύψους των καταρρακτών που προσεγγίζουν.
5. Cheerleading
Κοινώς… μαζορέτες! Ποιος το περίμενε; Ένα από τα πλέον θεαματικά αθλήματα στον κόσμο να είναι τόσο μα
τόσο επικίνδυνο! Οι μαζορέτες στέκονται η μία επάνω στην άλλη, εκτελώντας κάποιο ακροβατικό ή μια χορογραφία,
ενώ ένα μικρό λάθος στην κίνηση και την εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό, ακόμη και το θάνατο.
Απαιτείται αυστηρή προπόνηση και μεγάλη αυτοσυγκέντρωση, ενώ όσες συμμετέχουν οφείλουν να είναι
επαγγελματίες και εξειδικευμένες αθλήτριες.
4. Motorcycle Racing
Οι αγώνες μοτοσικλέτας αποτελούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα, ενώ δεν είναι λίγοι οι λάτρεις του
συγκεκριμένου αθλήματος ανά τον κόσμο. Κι αν οι μοτοσικλέτες είναι εξ ορισμού επικίνδυνες για τους αναβάτες, οι
αγωνιστικές μοτοσικλέτες κατατάσσονται στο Νο4 της λίστας με τα πιο επικίνδυνα αθλήματα στον κόσμο. Δεν είναι
λίγοι αυτοί που έχουν χάσει κατά καιρούς τη ζωή τους σε κάποιον αγώνα και πολλοί αυτοίπου έχουν τραυματιστεί
σοβαρά.
3. High Altitude Climbing
Η αναρρίχηση σε μεγάλα υψόμετρα μπορεί να είναι ένα θεαματικό άθλημα, που ανεβάζει στα ύψη την αδρεναλίνη των
συμμετεχόντων, όμως αποτελεί και μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση για όποιον αποφασίζει να ανέβει στα… ψηλά
βουνά! Οι άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούν εκεί πάνω αλλά και η δύσκολη ανάβαση σε απότομες πλαγιές
και νώμαλα βράχια είναι αρκετά για να κάνουν την αναρρίχηση ένα από τα πιο επικίνδυνα αθλήματα.
2. BASE Jumping
Πηδώντας από κορυφές βουνών, βράχων, από γέφυρες και ψηλά κτίρια, έστω και με αλεξίπτωτο στην πλάτη, δεν
μπορεί παρά να είναι μια άκρως επικίνδυνη πτώση. Οι καιρικές συνθήκες, η φορά του ανέμου αλλά και μια λάθος
εκτίμηση του άλτη μπορεί να έχει ολέθρια αποτελέσματα. Αν και η εκπαίδευση των περισσότερων αθλητών που
μετέχουν στο BASE Jumping τούς επιτρέπει να έχουν μια ομαλή προσγείωση στο έδαφος, δεν είναι λίγες οι φορές που
προσγειώθηκαν… ανώμαλα!
1. Cave Diving
Το πιο επικίνδυνο άθλημα στον κόσμο θεωρείται αυτή τη στιγμή η κατάδυση σε σπηλιές, καθώς πρόκειται για έναν
αγώνα ενάντια στη φύση. Ο παραίτητος εξοπλισμός, η τήρηση των κανονισμών ασφαλείας αλλά και η άριστη γνώση
των σπηλαίων είναι μερικες μόνο από τις βασικές προφυλάξεις των δυτών. Αν και δεν είναι λίγοι οι επαγγελματίες που
έχασαν τη ζωή τους με σε υποβρύχια εξερεύνηση.
ΕΠΙΚΑΙΡΑ.....
Πρωτοχρονιάτικα έθιμα στον κόσμο
Την Πρωτοχρονιά γιορτάζουμε σήμερα και περιμένουμε ότι το νέο έτος θα μας φέρει αγάπη, ευτυχία, πλούτη και καλή
τύχη. Θεωρούμε πως είναι η στιγμή να ξεφορτωθούμε ό,τι μας βαραίνει, να πάρουμε τις αποφάσεις μας και να
αναθεωρήσουμε τα… κακώς κείμενα. Αντιλήψεις, παραδόσεις και δοξασίες έχει ολόκληρος ο πλανήτης για την πρώτη
ημέρα του χρόνου και μάλιστα τις τηρεί ευλαβικά.
Ιρλανδία: Οι ελεύθερες γυναίκες της χώρας ανυπομονούν για τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς γιατί είναι η στιγμή που θα
τους φέρει την αγάπη της ζωής τους. Βάζουν φύλλα από γκι κάτω από το μαξιλάρι τους ελπίζοντας να ονειρευτούν και
να βρουν τον μέλλοντα σύζυγό τους. Επίσης, γενικώς οι Ιρλανδοί πιστεύουν ότι έτσι ξεφορτώνονται την κακή τύχη.
Δανία: Περίεργο είναι το έθιμο που τηρούν στη χώρα, σπάζοντας δώρα στην πόρτα του γείτονα. Αντί να…
ταλαιπωρούν τον… διπλανό τους αντιθέτως αντλούν μεγάλη χαρά. Η οικογένεια που συγκεντρώνει στην πόρτα της τη
μεγαλύτερη ποσότητα σπασμένων πιατικών θεωρείται ότι θα έχει τη μεγαλύτερη τύχη καθώς έχει τους πιο πιστούς
φίλους.
Μεξικό: Το να μιλάνε σε πνεύματα είναι μέρος της μεξικανικής παράδοσης και των δοξασιών. Οι Μεξικανοί θεωρούν
ότι μπορούν να επικοινωνήσουν με τις ψυχές με των νεκρών αγαπημένων τους. Πιστεύουν πως η Παραμονή της
Πρωτοχρονιάς είναι η καλύτερη στιγμή για να το κάνουν αυτό και να ζητήσουν συμβουλή από τα πνεύματα. Κι αυτό
βέβαια δεν γίνεται ερασιτεχνικά στο σπίτι του καθενός αλλά εξασκείται επαγγελματικά. Στο Τάος Ιν στο Νέο Μεξικό
15 λεπτά διαλογισμού κι επικοινωνίας κοστίζει 15 δολάρια. Επίσης, στη χώρα γιορτάζουν την ημέρα των νεκρών κάθε
χρόνο στις 2 Νοεμβρίου.
Φιλιππίνες: Την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς έχουν έθιμο να φορούν ρούχα πουά και να τρώνε μόνο στρογγυλά
φαγητά και φρούτα! Πιαστούν έτσι ότι θα έχουν αφθονία καθώς ταυτίζουν το στρογγυλό σχήμα με το σχήμα των
κερμάτων και του πλούτου.
Σκωτία: Ένα επικίνδυνο φεστιβάλ διοργανώνεται κάθε χρόνο την Παραμονή στη χώρα, καθώς κυρίαρχο στοιχείο
είναι… η φλόγα. Το φεστιβάλ ονομάζεται Hogmanay και διοργανώνεται στις 31 Δεκεμβρίου. Άνδρες παρελαύνουν
στους δρόμους κρατώντας φλογισμένες μπάλες τις οποίες στριφογυρίζουν πάνω από τα κεφάλια τους. Σύμφωνα με
τους ντόπιους οι μπάλες φωτιάς φέρνουν εξαγνισμό και φως και θεωρείται έθιμο από τους Βίκινγκς.
Εκουαδόρ: Καίγοντας σκιάχτρα τα μεσάνυχτα γιορτάζουν τον νέο χρόνο στο Εκουαδόρ. Καθώς πλησιάζουν τα
μεσάνυχτα κάθε οικογένεια στήνει το σκιάχτρο της, που το έχει φτιάξει από εφημερίδες και ξύλο, και του βάζει φωτιά.
Με αυτόν τον τρόπο θεωρούν πως καταστρέφουν όλα τα άσχημα πράγματα που συνέβησαν τους 12 περασμένους
μήνες. Έτσι γεμίζουν τη νέα χρονιά με τύχη κι ευτυχία. Επίσης, συνηθίζουν να παίρνουν φωτογραφίες που τους
θυμίζουν κάτι άσχημο και να τις καίνε ώστε να ξορκίσουν τις περυσινές κακές στιγμές.
Γερμανία: Με «Δείπνο για έναν» γιορτάζουν στη χώρα από το 1972! Κανείς δεν ξέρει για ποιον λόγο οι Γερμανοί
παρακολουθούν ακριβώς το ίδιο τηλεοπτικό σόου κάθε χρόνο τόσες δεκαετίες και από πού ξεκίνησε η συγκεκριμένη
παράδοση, αλλά ακόμη και η φράση «ίδια διαδικασία κάθε χρόνο» είναι η ατάκα της εποχής και οι Γερμανοί
απολαμβάνουν πραγματικά το σόου, έστω και σε επανάληψη.
Χιλή: Στο νεκροταφείο υποδέχονται οι Χιλιανοί την Πρωτοχρονιά. Συγκεκριμένα στην πόλη Τάλκα οι κάτοικοι
συγκεντρώνονται εδώ και 15 χρόνια κάθε τέτοια μέρα στις 11 μ.μ. στο νεκροταφείο, που το έχουν φωταγωγήσει με
απαλό φωτισμό ενώ απαλή κλασική μουσική ακούγεται από τα ηχεία. Θεωρούν πως οι αγαπημένοι τούς τους
περιμένουν στο νεκροταφείο και θα πρέπει να υποδεχθούν τον νέο χρόνο μαζί τους. Η παράδοση ξεκίνησε το
1995 όταν μία οικογένεια ντόπιων παραβίασε τον φράκτη για να υποδεχθεί την πρωτοχρονιά στον τάφο του
πατέρα τους κι από τότε περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι συγκεντρώνονται στο τοπικό νεκροταφείο.
ΗΠΑ: Με φιλιά υποδέχονται οι Αμερικανοί τον νέο χρόνο καθώς θεωρούν ότι έτσι το καινούργιο έτος θα είναι πολύ
όμορφο! Πιστεύουν ότι φιλώντας τον σύντροφό τους ή ακόμη κι έναν άγνωστο δίπλα τους θα διώξουν τις κακές
αναμνήσεις και την κακοτυχία του παρελθόντος και θα σημαδέψουν μια νέα αρχή γεμάτη αγάπη και έντονη ζωή.
Μεξικό-Βραζιλία-Βολιβία: Κι άλλες νοτιοαμερικανικές χώρες υποδέχονται τον νέο χρόνο φορώντας χρωματιστά
εσώρουχα, κυρίως κόκκινα αλλά και κίτρινα ή άλλα ζωηρά χρώματα προκειμένου να «πιάσουν» την καλή τύχη.
Επίσης, πιστεύουν ότι έτσι θα έρθει και ο έρωτας της ζωής τους. Το κόκκινο αντιπροσωπεύει έντονη ερωτική ζωή και
το κίτρινο επιθυμία για πολλά χρήματα και πλούτη. Οι επιθυμίες των ντόπιων εκφράζονται μέσω του χρώματος που
επιλέγουν.
Λευκορωσία: Οι ανύπαντρες συναγωνίζονται για να δουν ποια θα παντρευτεί μέσα στη νέα χρονιά. Στήνει η καθεμιά
μπροστά της έναν σορό καλαμποκιού και παίρνουν έναν κόκορα. Τον αφήνουν να φθάσει μέχρι έναν από τους σορούς
και σε όποια ανήκει, αυτή θα είναι που θα παντρευτεί.
ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
Βραχιολάκι
Τα υλικά για το βραχιολάκι αυτό είναι όπως είπαμε:
- ξύλινες μικρές χάντρες (περίπου 20)
- μερσεριζέ βαμβακερό νήμα σε χρώμα της επιλογής σου
- παλιά βερνίκια νυχιών
- κούμπωμα ή γυάλινη χάντρα για να φτιάξεις το δικό σου
- ψαλιδάκι
Ξεκινάς με τη διαδικασία προετοιμασίας των ξύλινων χαντρών σου. Ναι, μπορείς να τις βάψεις τοποθετώντας τις
επάνω σε ξυλάκια για σουβλάκια με το πινελάκι από τα βερνίκια νυχιών. Άφησέ τις να στεγνώσουν καλά!
Τώρα μένει να πλέξεις το βραχιολάκι σου με το βελονάκι.. Ξεκινάς κάνοντας αλυσίδα με το βελονάκι και προσθέτεις
χάντρες όπως προχωράς. Μπορείς εκτός από τις ξύλινες που έβαψες να βάλεις και άλλες μικρότερες χάντρες
ενδιάμεσα. Όταν έχεις πλέξει αρκετό μπορείς να το μετρήσεις,, ώστε να τυλίγεται αρκετές φορές γύρω από τον καρπό
σου για να είναι πιο εντυπωσιακό. Ή μπορείς να αποφασίσεις να το φοράς και σαν κολιέ. Τέλος, ολοκληρώνεις
κάνοντας μια θηλιά στο τέλος από την μια πλευρά και περνάς μια μεγάλη χάντρα από την άλλη για να φτιάξεις
κούμπωμα. Εναλλακτικά, μπορείς πάντα να περάσεις και ένα πιο παραδοσιακό παπαγαλάκι.
Οι γιορτές πλησιάζουν! Δεν μπορούν να λείπουν , λοιπόν, οι ιδέες για Χριστουγεννιάτικες κατασκευές!!!
Χριστουγεννιάτικο Στεφάνι
Θα χρειαστείς:
μια κρεμάστρα, πιστόλι σιλικόνης, χριστουγεννιάτικες μπάλες
Ξεκίνα μεταμορφώνοντας την τριγωνική κρεμάστρα σε στρογγυλή. Αυτό γίνεται εύκολα με το χέρι, προσέχεις να
διατηρήσεις τον γάντζο και να τον σπρώξεις στο πλάι.Πριν αρχίσεις να περνάς τις μπάλες καλό είναι να βάλεις λίγη
κόλλα σιλικόνης στο καπάκι της μπάλας γιατί θα στριμωχτούν και μπορεί κάποιες να φύγουν.Τώρα μπορείς να
ανοίξεις την κρεμάστρα, ίσως να χρειαστείς μια πένσα για να μην ταλαιπωρήσεις τα χέρια σου. Άρχισε να περνάς τις
μπάλες σε εναλλάξ χρώματα και μόλις τελειώσεις ξανακλείνεις την κρεμάστρα. Αν θέλεις καλύπτεις τον γάντζο με
κορδέλα και το στεφάνι σου είναι έτοιμο για κρέμασμα. Καλές γιορτές!
Αστέρια από ξύλα κανέλας
Αυτό που μας μαγεύει κάθε χριστούγεννα, εκτός από την γιορτινή ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα στολίδια και τα
λαμπάκια είναι και οι χαρακτηριστικές γιορτινές μυρωδιές. Το έλατο, τα μελομακάρονα, τα αναμένα κεριά... Σήμερα
βρήκαμε στο blog rosinahuber.blogspot.gr αυτά τα υπέροχα αστέρια φτιαγμένα από ξύλα κανέλας! Προτείνουμε να
τα δοκίμάσεις!
Τα αστεράκια κανέλας όχι μόνο θα στολίσουν το σπίτι σου ή το δέντρο σου, αλλά θα του δώσουν ακόμα μία γιορτινή
ευωδιά και μια αίσθηση αρωματοθεραπείας και θαλπωρής. Και είναι τόσο ευκολο να τα φτιάξεις!
Θα χρειαστείς:
1. Κλαδάκια από έλατο
2. Καρπούς από κούμαρα ή γκί και αστεροειδή γλυκάνισο ή ότι άλλο έχεις στην διάθεση σου
3. Ξυλάκια κανέλας (5 για κάθε αστέρι)
4. Κόλλα ή πιστόλι σιλικόνης με ανταλλακτικά για πιο γρήγορο αποτέλεσμα
5. Σπάγκο ή κορδέλλα για να το κρεμάσεις
Η διαδικασία απλή. Κολλάς μεταξύ τους, όπως φαίνεται στην φωτογραφία, τα 5 ξύλα κανέλας για να σχηματίσεις το
αστέρι. Φτιάχνεις ένα μικρό μπουκέτο με τα διακοσμητικά φυτά που έχεις συλλέξει και το κολλάς επάνω στο αστέρι
σου. Περνάς τον σπάγκο ή την κορδέλλα από το ένα άκρο του αστεριού και είναι έτοιμο για να το κρεμάσεις. Μην
ξεχάσεις να περάσεις μια βόλτα και από το άρθρο του rosinahuber.blogspot.gr να δεις και περισσότερες
φωτογραφίες! Δεν μυρίζει τέλεια; Καλή διασκέδαση και καλές γιορτές!
Χριστουγεννιάτικες χιονόμπαλες στο βάζο
Αχ αυτές οι χιονόμπαλες... χωρίς αυτές μοιάζει το σπίτι να μην είναι στολισμένο για τις γιορτές. Είναι όμως οι άτιμες
πανάκριβες! Γι' αυτό μια λύση είναι να τις φτιάξεις μόνος σου. Άσε που έτσι μπορείς να βάλεις μέσα και ό,τι θέλεις
εσύ. Εμείς βρήκαμε τις βασικές οδηγίες για να σε βοηθήσουμε στο Simple Craves and Olive Oil και μένει να
μαζέψεις τα υλικά και να αρχίσεις να φτιάχνεις. Δες λεπτομέρειες!
Τα υλικά που θα χρειαστείς είναι:
- Διάφανα γυάλινα βάζα (ιδανικά τύπου mason jars)
- Διακοσμητικό δέντρο ή άλλο της επιλογής σου
- Αδιάβροχη κόλλα (εάν βάλεις νερό μέσα στη χιονόμπαλά σου)
- Ψεύτικο χιόνι και χρυσόσκονη
- Νερό
Η διαδικασία είναι τόσο απλή όσο το κολλάς, βάζεις χιόνι και χρυσόσκονη, προσθέτεις νερό και βιδώνεις το καπάκι.
Μάλλον δεν θα χρειαστεί να πούμε περισσότερα σε αυτό, ειδικά εφόσον μπορείς να μπεις στο Simple Craves and
Olive Oil και να δεις τις οδηγίες!
Tips:
- Φρόντισε το βάζο που θα επιλέξεις να είναι αρκετά ψηλό και μεγάλο, ώστε να χωρέσουν τα διακοσμητικά σου. Καλό
θα είναι να έχει και ωραίο καπάκι μεταλλικό, ίσως και κανένα σχέδιο επάνω στο γυαλί για πιο vintage αισθητική.
- Εάν δεν βρεις mason jar θα χρειαστείς μια επιφάνεια αδιάβροχη, τύπου πλαστική ή μεταλλική για να κολλήσεις τα
διακοσμητικά σου. Μπορείς φυσικά να δοκιμάσεις και στο εσωτερικό από το καπάκι...
- Η αδιάβροχη κόλλα είναι απαραίτητη γιατί αλλιώς με το νερό θα ξεκολλήσουν τα διακοσμητικά σου και θα
επιπλέουν...
- Διακοσμητικά δεντράκια μπορείς να βρεις εκεί που πουλάνε υλικά για μακέτες. Εναλλακτικά, μπορείς να βάλεις
φιγούρες πλαστικές από ζωάκια, μανιτάρια, χιονανθρώπους, αγ. βασίληδες και ό,τι άλλο σου κατέβει. Προϋπόθεση να
είναι αδιάβροχα και να έχουν κάποια επιφάνεια ώστε να μπορείς να τα κολλήσεις καλά!
- Πρόσθεσε όσο χιόνι και χρυσόσκονη επιθυμεί η καρδιά σου...
- Μπορείς να κάνεις και διακοσμητικές χιονόμπαλες χωρίς νερό, μόνο με χιόνι και διακοσμητικά. Εκεί δεν χρειάζεται
να ανησυχείς και για το πόσο αδιάβροχα είναι όλα!
Κάνε περισσότερες από μια μπάλες/ βάζα και χάρισε τις σαν δώρα σε αγαπημένους φίλους, μικρούς και μεγάλους.
Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στη μαγεία τους!
Και του χρόνου!
ΦΥΣΗ –ΔΙΑΤΡΟΦΗ- ΥΓΕΙΑ
Μέλι
Τομέας υγεία
1. Αντίο πονοκέφαλε: Εάν ανήκετε σε αυτούς που πέρασαν ένα τόσο διασκεδαστικό… σαββατοκύριακο, που ακόμα
και μετρούν τις συνέπειες του, δεν έχετε παρά να φάτε μερικές κουταλιές μέλι. Το μέλι είναι γεμάτο με φρουκτόζη και
θα βοηθήσει στην επιτάχυνση του μεταβολισμού σας, για να μπορέσετε να αποβάλλετε (επιτέλους) το αλκοόλ.
2. Επουλώστε πληγές, κοψίματα, γδαρσίματα και εγκαύματα: Την επόμενη φορά που θα υπάρξετε απρόσεκτοι μην
τρέξετε αμέσως στο κοντινότερο φαρμακείο. Απλά δοκιμάστε να εφαρμόσετε μέλι στην πληγείσα περιοχή. Το μέλι
λειτουργεί ως ένα φυσικό αντισηπτικό.
3. Απαλύνει τον πονόλαιμο και τον βήχα: Συνδυάστε το μέλι με το χυμό ενός λεμονιού και πιείτε το για να
απαλλαγείτε από τον επίμονο βήχα.
4. Ποια παράσιτα; Ας ελπίσουμε ότι δε θα χρειαστεί ποτέ η συγκεκριμένη συμβουλή, αλλά στην περίπτωση που
θέλετε να απαλλαγείτε από τυχόν παράσιτα, συνδυάστε ίσα μέρη μέλι, ξύδι και νερό και πιείτε το μίγμα. Ο
συνδυασμός των τριών αυτών συστατικών και είναι ο ιδανικός δολοφόνος για τα παράσιτα.
5. Εποχιακές αλλεργίες: Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι μικρές δόσεις γύρης, που περιέχονται στο μέλι είναι η απάντηση
στις εποχιακές αλλεργίες. Βέβαια, αυτό δεν έχει αποδειχτεί ακόμη επιστημονικά, αλλά μία φινλανδική μελέτη
ανοσολογίας των Saarinen K, Jantunen J και Haahtela T, έδειξε ότι το μέλι μπορεί να μειώσει σημαντικά τα
συμπτώματα σε άτομα που παρουσιάζουν αλλεργίες. Φυσικά, εάν ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία, συμβουλευτείτε
πρώτα το γιατρό σας.
Τομέας ομορφιά
6. Ενυδατώνει το ξηρό δέρμα: Το μέλι είναι μία ιδανική ενυδατική κρέμα, ειδικά εάν έχετε ξηρό δέρμα στην περιοχή
των αγκώνων ή στα χέρια σας. Τρίψτε πάνω στις περιοχές λίγο μέλι και αφήστε το να δράσει για περίπου 30 λεπτά.
Ξεπλύνετε και θα έχετε ένα απαλό δέρμα.
7. Βάλσαμο χειλιών: Την ίδια λειτουργία έχει το μέλι στα χείλη σας. Φτιάξτε ένα σπιτικό lip gloss για απαλά χείλη,
απλώνοντας λίγο μέλι. Καλό θα ήταν να επαναλαμβάνετε κάθε βράδυ και να αφήνετε τα χείλη σας να απορροφούν το
μέλι, ενώ κοιμάστε.
8. Ταλαιπωρημένα μαλλιά: Προσθέστε ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι στο κανονικό σαμπουάν σας για να
διορθώσετε τα κατεστραμμένα και ταλαιπωρημένα σας μαλλιά. Για βαθύτερη ενυδάτωση μπορείτε να προσθέστε
ελάχιστο ελαιόλαδο. Αφήστε το μίγμα για 20 λεπτά, ενώ έχετε τα μαλλιά σας τυλιγμένα σε μια πετσέτα πριν από το
λούσιμο και στη συνέχεια πλύνετε τα μαλλιά σας κανονικά.
9. Χαλαρωτικό μπάνιο: Χαλαρώστε το σώμα σας και ενυδατώστε το δέρμα σας κάνοντας ένα μπάνιο αλά …
Κλεοπάτρα. Προσθέστε 2 κουταλιές της σούπας μέλι σε 1 φλιτζάνι ζεστό νερό και αφήστε το να διαλυθεί για περίπου
10 λεπτά. Προσθέστε 2 ή 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας και απλά απολαύστε.
10. Αφαιρέστε την ακμή: Η επιμονή και αντιαισθητική ακμή μπορεί να βασανίζει, όχι μόνο τους εφήβους, αλλά και
άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Εφαρμόστε λίγο μέλι πάνω στο σπυράκι και στη συνέχεια τοποθετήστε μια αυτοκόλλητη
ταινία τύπου <<band aid>>. Αφήστε το να δράσει για περίπου μισή ώρα και έπειτα αφαιρέστε την ταινία. Προσοχή:
πριν επιχειρήσετε οτιδήποτε ρωτήστε τον δερματολόγο σας.
11. Περιποίηση προσώπου: Αναμείξτε 2 κουταλάκια του γλυκού γάλα με 2 κουταλιές της σούπας μέλι. Καλύψτε το
πρόσωπο σας με το μείγμα και αφήστε το να δράσει για 10 λεπτά. Ξεπλύνετε και χαρείτε το απαλό σας δέρμα.
+2 στη διατροφή
Στο τομέα της διατροφής, το μέλι είναι ιδανικό συστατικό για έναν δυνατό οργανισμό. Αντικαταστήστε τον πρωινό
σας με ένα φλιτζάνι πράσινο τσάι με μέλι για εγρήγορση και ενέργεια. Επιπλέον, μπορείτε να αντικαταστήσετε
πλήρως τη ζάχαρη στη διατροφή σας με μέλι. Απλά, για κάθε φλιτζάνι ζάχαρης που αναφέρει μία συνταγή, βάλτε ¾
του φλιτζανιού μέλι. Για καλύτερα ακόμη αποτελέσματα, προσθέστε ¼ της κουταλιάς της σούπας μαγειρική σόδα και
μειώστε κάποιο από τα υγρά της συνταγής κατά ¼ του φλιτζανιού. Στην περίπτωση που η συνταγή σας απαιτεί
φούρνο, εάν χρησιμοποιείτε μέλι αντί για ζάχαρη, θυμηθείτε ότι η θερμοκρασία πρέπει να είναι 25 βαθμούς
χαμηλότερη.
Δενδρολίβανο
Άλλα ονόματα: δενδρολίβανο, λιβανόδενδρο, διοσμαρίνι, λασμαρί, αρισμαρί, δουσμαρίνι, λεσμαρί, λαβανωτίς.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΧΡΗΣΕΙΣ
Το δενδρολίβανο είναι θερμαντικό και διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος προς τον εγκέφαλο και βελτιώνει τη
συγκέντρωση και τη μνήμη.
Είναι χρήσιμο για τους νευρικούς πονοκεφάλους και τις ημικρανίες. Ενισχύει την ανάπτυξη της τριχοφυίας,
ενισχύοντας την κυκλοφορία του αίματος στο τριχωτό της κεφαλής.
Τα μπάνια που γίνονται με αφέψημα δεντρολίβανου βοηθούν αυτούς που υποφέρουν από ρευματισμούς στις
αρθρώσεις.
Είναι αποχρεμπτικό και βοηθάει στο βήχα στο άσμα σε βρογχίτιδες και στη γρίπη.
Η σκόνη από τα κονιοποιημένα φύλλα του δεντρολίβανου επουλώνει τις πληγές.
Το αφέψημα του δενδρολίβανου είναι και κατά της λιποθυμίας και των ζαλάδων.
Βοηθάει στην υπερκόπωση και στην αδυναμία.
Βρασμένο δεντρολίβανο με κρασί βοηθάει στον ύπνο.
Γενικά θεωρείται αντιβακτηριδιακό, αντιμυκητιακό και αντιρρευματικό, τονωτικό της καρδιάς και της όρασης αλλά
και κατά του διαβήτη.
ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
Το δεντρολίβανο το χρησιμοποιούν παλιά στο κρασί για να μην χαλάσει άρωμα. Το ίδιο και στη φέτα αλλά και στο
κάπνισμα των κρεάτων τον χρησιμοποιούσαν για μυρωδιά αλλά και για τις αντί μικροβιακές του ιδιότητες. Το
δεντρολίβανο διώχνει και αυτό τους σκόρους και τα διάφορα έντομα από τα διπλανά φυτά
.
Σουσάμι
Το σουσάμι αποτελεί ένα θησαυρό της καθημερινής μας διατροφής. Χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα και ο
Ιπποφάντης αναφέρει ότι οι γυναίκες άλειφαν το πρόσωπο τους με σησαμέλαιο για να μειωθούν οι φακίδες. Ακόμα οι
γυναίκες στη Βαβυλώνα έτρωγαν ένα μείγμα από μέλι και σουσάμι για να διατηρήσουν την νεότητα και την ομορφιά
τους και οι Ρωμαίοι το έτρωγαν για δύναμη και ενέργεια. Περιέχει πρωτεϊνες υψηλής βιολογικής αξίας και μάλιστα αν
συνδυασθεί με όσπρια και άλλους ξηρούς καρπούς, προκύπτουν πρωτεϊνες που η βιολογική τους αξία, πλησιάζει αυτή,
των ζωικών πρωτεϊνών. Όπως και οι άλλοι ξηροί καρποί που αναφέραμε, τα λιπαρά οξέα που περιέχει, είναι κυρίως
μονοακόρεστα (45%) και πολυακόρεστα (40%) λιπαρά οξέα, τα οποία έχουμε πει επανειλημμένα ότι είναι τα “καλά”
λιπαρά οξέα που προστατεύουν το καρδιαγγειακό σύστημα κ.λ.π. Περιέχουν βιταμίνες του συμπλέγματος Β, αλλά
πολύ σημαντικό, περιέχει την λιποδιαλυτή βιταμίνη Ε, με ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που ενισχύει τη δράση της
σησαμίνης που περιέχει, η οποία αναστέλλει την αύξηση της πίεσης και τη δημιουργία εγκεφαλικών θρόμβων. Οι
ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες του σουσαμιού, ενισχύονται από την σεσαμόλη και το σελήνιο που περιέχει σε
σημαντικές ποσότητες. Όλα αυτά το καθιστούν πολύ ωφέλιμο για την καρδιά, την πίεση και του προσδίδουν
αντικαρκινικές και αντιγυραντικές ιδιότητες. Είναι επίσης πλούσιο σε μέταλλα, όπως χαλκό, μαγνήσιο και ιδιαίτερα
ασβέστιο και μάλιστα 1/4 του φλυτζανιού σουσάμι, περιέχει το 74% της ημερήσιας ανάγκης του οργανισμού σε χαλκό,
το 30% του μαγνησίου και το 35% του ασβεστίου που χρειαζόμαστε. Θα μπορούσαμε δηλαδή με την επαρκή
κατανάλωση συνδυασμού ξηρών καρπών, ιδιαίτερα αμυγδάλων και σουσαμιού, να προσλάβουμε την ποσότητα
ασβεστίου που χρειάζεται, χωρίς να καταφεύγουμε στα γαλακτοκομικά που για πολλούς αντενδείκνυται. Τα ίδια οφέλη
παρουσιάζει και το ταχίνι, παράγωγο του σουσαμιού και ιδιαίτερα γνωστό σε όσους νηστεύουν. Είναι κι αυτό πλούσιο
σε ασβέστιο χρήσιμο κατά της οστεοπόρωσης, σε κάλιο και ψευδάργυρο για την άμυνα του οργανισμού, σε μαγγάνιο
και σελήνιο κατά των ελευθέρων ριζών, σε χαλκό για τον πόνο των αρθρώσεων, αλλά και σίδηρο και ακόρεστα λιπαρά
οξέα που μαζί με την βιταμίνη Ε, προστατεύουν τα αγγεία, μειώνουν την χοληστερίνη και ασκούν αντικαρκινική και
αντιγυραντική δράση. Μπορείτε να φτιάξετε σούπες, πίτες αλλά και να το προσθέσετε σε ροφήματα μαζί με μέλι. Το
μόνο μειονέκτημα ότι έχει πολλές θερμίδες και πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο. Μπορείτε όμως να το προσθέσετε
στο πρωινό σας αντί για βούτυρο. Γενικά οι ξηροί καρποί, ιδιαίτερα αν καταναλώνονται άψητοι, είναι ιδιαίτερα
θρεπτικοί και χρήσιμοι στο καθημερινό διαιτολόγιο μας. http://www.atriantafyllou.gr
Η ευεργετική δράση του ροδιού
Συμβολίζει την αφθονία, τη γονιμότητα, τη ζωή. Δεν είναι τυχαίο ότι το ρόδι ή «μήλο της Καρχηδόνας» όπως το
έλεγαν οι Ρωμαίοι συναντάται στη μυθολογία όλων των λαών, από τους Έλληνες και τους Αιγύπτιους μέχρι την Κίνα
και τη Βαβυλώνα. Το χρησιμοποιούσαν ως τροφή και ως ίαμα.
Μπορείτε να το απολαύσετε σκέτο ως φρούτο, να το προσθέσετε σε σαλάτες μαζί με σπανάκι, επίσης λαχανικό του
Οκτωβρίου, να το κάνετε χυμό ή λικέρ.
Διατροφική αξία
Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες C, Α, Ε, σίδηρο, κάλιο και αντιοξειδωτικές φυτοχημικές ουσίες όπως οι
πολυφαινόλες. Περιέχει επίσης ψηλές ποσότητες φυτικών ινών ενώ είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες.
Περιέχει επίσης ψηλές ποσότητες αντιοξειδωτικών ουσιών, όπως τανίνες, ανθοκυανίνες και ελλαγικό οξύ. Ο χυμός
ροδιού είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε αυτές τις 3 ευεργετικές αντιοξειδωτικές ουσίες και υπερτερεί σε σχέση με το
κόκκινο κρασί και το πράσινο τσάι.
Το ρόδι ενισχύει : Τη σωστή κυκλοφορία του αίματος, την καλή λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος, τη
μείωση της πίεσης και την προστασία από εγκεφαλικές βλάβες, το μεταβολισμό της χοληστερόλης από τον οργανισμό,
τη γονιμότητα, τη διατήρηση της ζωτικότητας του δέρματος και την αντιγήρανσή του.
Εντάξτε στη διατροφή σας αυτό τον ωφέλιμο καρπό που κατείχε περίοπτη θέση σε όλους τους πολιτισμούς από την
αρχαιότητα και εκμεταλλευτείτε την ευεργετική του δράση. Πηγή: healthpress.gr
Ο βασιλικός και οι θεραπευτικές του ιδιότητες
Ο βασιλικός είναι γνωστός από την αρχαιότητα. Ως τόπος καταγωγής του θεωρείται η τροπική και η υποτροπική ζώνη
της Αφρικής και της Ασίας, με πρώτο κέντρο εξάπλωσης την Ινδία. Σήμερα καλλιεργείται ως ετήσιο φυτό στη Γαλλία,
Ιταλία, Αίγυπτο, Μαδαγασκάρη, Ουγγαρία, Ινδονησία, Μαρόκο, Ισραήλ, Η.Π.Α. και στην Ελλάδα.
Λαϊκή ιατρική
Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε τη χρήση του βασιλικού για την αντιμετώπιση της δυσουρίας. Τα πολτοποιημένα φύλλα
του βασιλικού χρησιμοποιούνταν κατά παράδοση για τη θεραπεία των δηγμάτων από έντομα και φίδια. Το τσάι από
βασιλικό βοηθάει στην πέψη και καταπραΰνει το έντερο.Το εκχύλισμα βασιλικού δρα ευεργετικά στις περιπτώσεις
στοματίτιδας και επιχείλιου έρπητα. Συνιστάται επίσης στις ημικρανίες, τους πονοκεφάλους, την απλή ναυτία και τη
ναυτία της εγκυμοσύνης.Ο βασιλικός χρησιμοποιούνταν επίσης και στην αρωματοθεραπεία.
Το αιθέριο έλαιο του βασιλικού
Τo αιθέριο έλαιο του βασιλικού εξάγεται από ολόκληρο το φυτό, είναι σχεδόν διαφανές και έχει μυρωδιά που είναι
γλυκιά και πικάντικη. Επηρεάζει σχεδόν όλα τα συστήματα του οργανισμού μας. Τονώνει το νευρικό σύστημα,
καταπολεμάει το στρες, το άγχος, την πνευματική κόπωση και βοηθά στη συγκέντρωση. Επιπλέον ανακουφίζει από το
βήχα, τη γρίπη και το κρύωμα, την κατάθλιψη και την ατονία και καταπραΰνει τα τσιμπήματα από τα έντομα και τα
φίδια.
Η χρήση του
Ο βασιλικός γενικά χρησιμοποιείται στην κηπουρική, την αρωματοποιία, τη μαγειρική, τη ζαχαροπλαστική και σαν
θεραπευτικό υλικό. Πιο συγκεκριμένα, η ποικιλία του πλατύφυλλου βασιλικού (sweet basil) αναφέρεται ως λαχανικό,
λόγω της ευρείας χρήσης του σε όλες τις κουζίνες του κόσμου και ιδίως στη σάλτσα pesto, μία ιταλική σάλτσα για
σπαγγέτι, όπου τα συστατικά της είναι: φρέσκα φύλλα βασιλικού, κουκουναρόσποροι, σκόρδο και παρμεζάνα.
Είναι στενός συγγενής και άλλων γνωστών αρωματικών φυτών, όπως το δεντρολίβανο, η ρίγανη, η μαντζουράνα, ο
άνηθος, η μέντα και η φασκομηλιά. Για τη μαγειρική, τα φύλλα μπορούν να διατηρηθούν ξερά, κλεισμένα ερμητικά σε
γυάλινα βάζα, ή σε καταψύκτη.
Επίσης ως αρτυματικό – λαχανικό φυτό χρησιμοποιείται σαν καρύκευμα σε πολλά φαγητά. Στην ποτοποιία
χρησιμοποιείται στο ποτό Σαρτρέζ καθώς και στην κονσερβοποιία (π.χ. σε κονσέρβες τομάτας και σαλτσών).
Τέλος, το αιθέριο έλαιο των διαφόρων ποικιλιών βασιλικού χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, και ως απωθητικό
εντόμων. Βρίσκει επίσης πολλές χρήσεις ως φαρμακευτικό-θεραπευτικό φυτό στην παραδοσιακή ιατρική
(πονοκεφάλους, διάρροιες, βήχα, δυσλειτουργία νεφρών κ.λπ.), ενώ αναφέρεται ότι έχει και καρδιοτονωτική δράση.
Πολλές ποικιλίες, ιδίως ο λεπτόφυλλος (Greek basil), χρησιμοποιείται ως καλλωπιστικό φυτό. Πηγή: www.nutrimed.gr
Τα οφέλη του τσαγιού για την υγεία
Τις ώρες που εμείς πίνουμε καφέ, οι Άγγλοι προτιμούν το τσάι και απ' ό,τι φαίνεται ξέρουν τι κάνουν, αφού το ρόφημα
αυτό ευεργετεί και τονώνει τον οργανισμό μας – ειδικά στην... «πράσινη» μορφή του.Τα τελευταία χρόνια, οι
επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει για το τσάι αποδεικνύουν συνεχώς ότι πρόκειται για ένα ελιξίριο ζωής, αφού
κάνει καλό στην καρδιά, μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο, προλαβαίνει το διαβήτη και την άνοια και γενικότερα
συνδέεται πολλαπλά οφέλη. Αν και ορισμένες φορές, οι ιδιότητές του μπορεί να συνοδεύονται από υπερβολή, παρ' όλ'
αυτά είναι ένα πολλά υποσχόμενο ρόφημα που μπορεί να αποτοξινώσει τον οργανισμό μας και να τον προστατεύσει
από πολλές παθήσεις.
Τα είδη του
Όταν μιλάμε για τσάι, μπορεί να αναφερόμαστε στα 5 είδη του: το μαύρο, το πράσινο, το άσπρο, το oolong και το
κόκκινο . Αυτό που διαφοροποιεί το ένα από το άλλο είναι ουσιαστικά ο τρόπος με τον οποίο προετοιμάζονται τα
φύλλα του και το πόσο ώριμα είναι, παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν τόσο τη γεύση του, όσο και τη θρεπτική του
αξία. Τα... φώτα της δημοσιότητας, όμως, έχουν πέσει κυρίως στο πράσινο τσάι, το οποίο συγκεντρώνει την
υψηλότερη ποσότητα αντιοξειδωτικών – συγκεκριμένα ένα τύπο δραστικών ενώσεων της οικογένειας των
φλαβονοειδών, τις κατεχίνες, οι οποίες αποτελούν τα πιο δραστικά αντιοξειδωτικά.
Πράσινο τσάι: το πιο ευεργετικό
Αυτός ο τύπος τσαγιού παράγεται αποκλειστικά από τα φύλλα του φυτού Camelia sinensis, τα οποία υπόκεινται σε
ελάχιστη οξείδωση κατά την επεξεργασία. Οι Κινέζοι, μάλιστα, γνωρίζουν τα οφέλη του πράσινου τσαγιού από τα
αρχαία χρόνια και το χρησιμοποιούν σε διάφορες θεραπείες εδώ και... 4000 χρόνια, ενώ πρόσφατες έρευνες έχουν
αποδείξει ότι μπορεί να επηρεάσει θετικά τον οργανισμό μας με διάφορους τρόπους, καθώς είναι μια από τις πιο
πλούσιες πηγές αντιοξειδωτικών και μετάλλων. Πού ακριβώς, όμως, μπορεί να μας ωφελήσει;
Δρα κατά του καρκίνου
Βοηθά στην απώλεια βάρους
Μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων
Ελαττώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2
Βελτιώνει τα δερματικά προβλήματα
Προστατεύει την οδοντική υγεία
Τονώνει το ανοσοποιητικό
Καταπραΰνει το στρες
Πώς να το καταναλώσετε:
Αν και πρόκειται για κάτι φυσικό, θα πρέπει να προσέξετε να μην το παρακάνετε, γιατί ενδέχεται να μειώσετε τα
οφέλη του, αλλά και να υποστείτε παρενέργειες (κιτρίνισμα δοντιών, ένταση λόγω της καφεΐνης που περιέχει κ.λπ).
Τρία φλιτζάνια την ημέρα αρκούν.Προτιμήστε να το καταναλώνετε τη στιγμή που το φτιάχνετε, έτσι ώστε να
λαμβάνετε τα οφέλη του στο μέγιστο. Το έτοιμο τσάι του εμπορίου σίγουρα έχει και πάλι κάποια οφέλη, αλλά σε πολύ
μικρότερο βαθμό. Εμβαπτίστε το φακελάκι σε ζεστό νερό για περίπου 5-6 λεπτά, έτσι ώστε να απελευθερωθούν όλα τα
πολύτιμα συστατικά του.
Πώς θα αποκτήσει το τσάι μεγαλύτερη θρεπτική αξία
1. Φτιάξτε τσάι με βραστό νερό το οποίο έχετε αποσύρει από την φωτιά ώστε να μην κοχλάζει. Όταν κοχλάζει,
καταστρέφονται οι πολύτιμες αντιοξειδωτικές πολυφαινόλες του.
2. Προσθέστε λεμόνι στο τσάι, γιατί εκτός από ευχάριστη όξινη γεύση του προσδίδει και περισσότερη βιταμίνη C που
είναι επίσης αντιοξειδωτική.
3. Αντί για ζάχαρη χρησιμοποιήστε μέλι στο τσάι το οποίο είναι πλούσιο σε βιταμίνες ή αν θέλετε ένα τσάι χωρίς
θερμίδες πιείτε το σκέτο ή με υποκατάστατο ζάχαρης.
4. Για να αρωματίσετε το τσάι ρίξτε στην τσαγιέρα ένα ξυλάκι κανέλας ή μερικά ψιλοκομμένα φρούτα (πράσινο
μήλο, πορτοκάλι).
5. Φτιάξτε την μη αλκοολούχα εκδοχή του αυστριακού gluwein (το πιο διάσημο ζεστό ποτό της Ευρώπης)
προσθέτοντας στο τσάι φλούδες από εσπεριδοειδή (περγαμόντο, μανταρίνι, γκρέιπφρουτ, πορτοκάλι) και
μπαχαρικά.
6. Διαλύστε λίγο κρόκο Κοζάνης στο τσάι για να φτιάξετε ένα τονωτικό θερμαντικό ρόφημα με έξτρα αντιοξειδωτική
σύνθεση.
Ζεστό ρόφημα για τις κρύες ημέρες του χειμώνα:
½ ποσότητα πράσινου τσαγιού
½ ποσότητα μαύρου τσαγιού
1 φλούδα πορτοκάλι
1 κομμάτι γλυκάνισο
Αφού μιλάμε, όμως, για τη διατροφή και μάλιστα τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές , δεν μποριύμε να σας αφήσουμε
χωρίς μια ...εορταστική συνταγή!
Πολύχρωμα μπισκότα
Συνταγή: travelstyle.gr
Υλικά:200 γρ. βούτυρο μαλακό, σε θερμοκρασία δωματίου ,100 γρ. ζάχαρη άχνη, 4 κ.γ. γάλα,2 κ.γ. άρωμα βανίλιας
300 γρ.αλεύρι, Χρώματα ζαχαροπλαστικής, Έξτρα άχνη για πασπάλισμα
Εκτέλεση:Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Eτοιμάζετε τη ζύμη: Bάζετε το βούτυρο σε μπολ και το
ανακατεύετε μέχρι να γίνει κρεμώδες. Ανακατεύετε μαζί τη ζάχαρη, για να ενωθεί και να έχετε ένα μαλακό μίγμα.
Ρίχνετε τη βανίλια και το γάλα. Προσθέτετε κοσκινισμένο το αλεύρι, αναμιγνύετε καλά και χωρίζετε τη ζύμη σε 3
τμήματα, στα οποία προσθέτετε τα αντίστοιχα χρώματα ζαχαροπλαστικής (π.χ. πράσινο, κόκκινο και μίγμα των 2 για
το καφέ-μοβ).Ετοιμάζετε τα μπισκοτάκια: Αλευρώνετε καλά τον πλάστη και ανοίγετε πάνω σε καθαρή επιφάνεια κάθε
κομμάτι διαφορετικού χρώματος ζύμης σε φύλλο ύψους 0.5-0,8 εκατοστών. Χρησιμοποιήστε κοπτικά (κουπ-πατ) και
κόψτε τη ζύμη σε σχήματα, τα οποία θα ξεκολλάτε από την επιφάνεια εργασίας με σπάτουλα. Τα απλώνετε σε ταψί
που έχετε καλύψει με λαδόκολλα. Μαζεύετε τη ζύμη που περισσεύει, την κάνετε μπάλα και επαναλαμβάνετε τη
διαδικασία, μέχρι να την αξιοποιήσετε πλήρως.Ψήνετε τα μπισκοτάκια στον προθερμασμένο φούρνο για 8-10 λεπτά.
Τα βγάζετε και τα αφήνετε να κρυώσουν εντελώς. Κρύα πια, τα πασπαλίζετε με άχνη που έχετε κοσκινίσει.
Aστεράκια κανέλας (Συνταγή: sheblogs.eu)
Υλικά:3 ασπράδια αυγού, 1 "τσιμπιά" αλάτι, 300 γρ. ζάχαρη άχνη, 2 δόσεις βανίλιας, 350 γρ. αμύγδαλα τριμμένα
1 κ.γ. κανέλα, Φιλέ αμυγδάλου για την βάση
Εκτέλεση:Χτυπάτε τα ασπράδια μέχρι να γίνουν μια σφιχτή μάζα. Προσθέτετε σίγα σιγά τη ζάχαρη. Το 1/3 του
μείγματος το αφήνετε στην άκρη. Προσθέτετε βανίλιες, κανέλα και την μισή δόση αμύγδαλου στο
μείγμα ανακατεύοντάς το προσεκτικά.Προσθέτετε τα υπόλοιπα αμύγδαλα ώσπου η ζύμη να μην
"κολλάει". Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 130 βαθμούς. Απλώνετε τη ζύμη σε πάχος ενός πόντου, σε μια επιφάνεια
όπου έχετε στρώσει το φιλέ αμυγδάλου. Με φόρμα (κουπ-πατ) σε σχήμα αστεριού κόβετε τα αστέρια και τα
τοποθετείτε σε ταψί με λαδόχαρτο.Τα αλείφετε με το μείγμα από τα ασπράδια και την ζάχαρη που είχατε αφήσει στην
άκρη. Αφήνετε τα αστέρια να ψηθούν για περίπου 30 λεπτά στη μεσαία θέση του φούρνου. Πρέπει να είναι λίγο
μαλακά στην κάτω πλευρά. Τα βγάζετε και τα αφήνετε να κρυώσουν.
Χριστουγεννιάτικα cookies
sweetsbytina.blogspot.gr
Υλικά:1 και 3/4 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 1/8 κ.γ. αλάτι,μ 1/2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ , 1/2 φλ. βούτυρο αγελάδος
(σε θερμοκρασία δωματίου), 3/4 φλ. άσπρη ζάχαρη,1 μεγάλο αυγό,1 κ. γ. βανίλια υγρή
Εκτέλεση:Σε ένα μπολ ανακατέψτε ελαφρά μαζί το αλεύρι, το αλάτι και το μπέικιν πάουντερ. Αφήστε το στην άκρη.
Στο μπολ του μίξερ σας χτυπήστε το βούτυρο και τη ζάχαρη για 3-4 λεπτά μέχρι να αφρατέψει. Προσθέστε τα αυγά και
τη βανίλια και χτυπήστε για 2 λεπτά. Προσθέστε το μείγμα αλευριού και χτυπήστε έως ότου έχετε μια ομοιόμορφη
ζύμη.Διαιρέστε τη ζύμη στη μέση και τυλίξτε κάθε μισό με πλαστική μεμβράνη. Τοποθετήστε στο ψυγείο για περίπου
μια ώρα. Προθερμάνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.Αφαιρέστε τη μίση ζύμη από το ψυγείο και ανοίξτε
το φύλλο (επάνω σε λαδόκολλα κατά προτίμηση) έτσι ώστε να έχει πάχος 1 εκ. περίπου. Χρησιμοποιώντας κουπ πατ,
κόψτε τα μπισκοτάκια και τοποθετήστε τα στο ταψί, στο όποιο έχετε απλώσει λαδόκολλα. Καλό είναι να βάλετε το
ταψί στο ψυγείο για ακόμη 10 λεπτά έτσι ώστε να μην απλώσουν τα μπισκότα κατά το ψήσιμο.Επαναλάβετε τα
παραπάνω και με τη δεύτερη ζύμη. Ψήστε τα μπισκότα για περίπου 10 λεπτά (ανάλογα με το μέγεθος) ή έως ότου
αρχίζουν να έχουν χρυσαφί χρώμα στις άκρες. Βγάλτε από τον φούρνο και αφήστε τα μπισκότα να κρυώσουν πριν τα
στολίσετε. Τα μπισκότα θα είναι φρέσκα για αρκετές ημέρες εάν τα τοποθετήσετε σε ένα αεροστεγές κουτί/τάπερ
Mπισκότα με μαρμελάδα
ntrimy-oisydagesthsgiagias.blogspot.gr
Υλικά:120 γρ βούτυρο, 50 γρ. ζάχαρη, 1 αυγό, μόνο ο κρόκος,1/2 κ.γ. βανίλιας,150 γρ. αλεύρι,Αλάτι , 1/2 φλ.
μαρμελάδα , 1/3 φλ. ζάχαρη άχνη
Εκτέλεση:Χτυπάτε το βούτυρο με τη ζάχαρη, μέχρι να αφρατέψουν καλά. Προσθέτετε τον κρόκο του αυγού και τη
βανίλια. Ανακατεύετε το αλεύρι με το αλάτι και το προσθετείτε στο μείγμα του βουτύρου. Ανακατεύετε μέχρι να
αναμιχθεί. Σκεπάζετε τη ζύμη και την βάζετε στο ψυγείο για 30 λεπτά να σφίξει. Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180
και στρώνετε μια λαμαρίνα με λαδόχαρτο ψησίματος.Παίρνετε κομματάκια από τη ζύμη και φτιάχνετε μπαλάκια. Τα
πατάτε πολύ ελαφρά να πλατύνουν λίγο και τα βάζετε στο ταψί. Όταν τελειώσετε, πιέζετε με το δάκτυλό σας στο
κέντρο και κάνετε μια μικρή λακκούβα.Βάζετε σε κάθε λακουβίτσα 1/2 κουταλάκι μαρμελάδα. Ψήνετε τα μπισκότα
για 15 λεπτά. Τα βγάζετε από το φούρνο και τα αφήνετε να κρυώσουν. Τα πασπαλίζετε με άχνη ζάχαρη.
Μπισκότα με τζίντζερ
Υλικά:
Για τα μπισκότα: 2 3/4 φλ. Αλεύρι, 1 κ.γ. τζίντζερ σε σκόνη, 3/4 κ.γ. σόδα, 1/2 κ.γ. κανέλα, 1/2 κ.γ. γαρύφαλλο
τριμμένο, 1/4 φλ. μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου, 1/4 φλ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου, 1/2 φλ. ζάχαρη
(άσπρη ή και καστανή), 1/2 φλ. Μέλι, 1 μεγάλο αυγό, Ξύσμα από 1 πορτοκάλι και 1 λεμόνι
Για το γλάσο:1 κούπα ζάχαρη άχνη, 1 κουταλιά γλυκόζη, 2 κουταλιές της σούπας νερό, λίγη βανίλια ή άρωμα
πικραμύγδαλο (σε υγρή μορφή), χρώματα ζαχαροπλαστικής
Εκτέλεση:Κοσκινίζετε τα 5 πρώτα υλικά όλα μαζί σ'ένα μεγάλο μπολ. Σ'ένα άλλο μπολ χτυπάτε το βούτυρο και τη
μαργαρίνη μαζί με τη ζάχαρη, μέχρι να γίνει το μείγμα μου αφράτο. Ύστερα προσθέτετε το μέλι και έπειτα το αυγό και
σταδιακά, το ξύσμα πορτοκαλιού και λεμονιού. Με μια σπάτουλα βάζετε το μείγμα με το αλεύρι και ανακατεύετε πολύ
καλά μέχρι να ομογενοποιηθεί. Χωρίζετε τη ζύμη σε 2 ή 3 μέρη, την καλύπτετε με μεμβράνη και την αφήνετε στο
ψυγείο για 3 περίπου ώρες.Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Ανοίγετε τη ζύμη με ένα πλάστη, 1 1/2
πόντο περίπου, και κόβετε σε σχηματάκια με τα χριστουγενιάτικα κουπ πατ. Τα τοποθετείτε σε μια λαμαρίνα με
λαδόκολλα και τα ψήνετε για 15 λεπτά περίπου. Θα πάρουν ένα όμορφο καφετί χρώμα και θα μοσχομυρίσει το σπίτι
Χριστούγεννα!Αφού ψηθούν, τα αφήνετε να κρυώσουν και φτιάχνετε το γλάσο. Σ'ένα μπολ ανακατεύετε όλα τα υλικά
μαζί με το σύρμα ανάδευσης. Αν επιθυμείτε παραπάνω από ένα χρώμα στο γλάσο απλά χωρίζετε το μίγμα σε πολλά
μπολ. Βάζετε λοιπόν το γλάσο σε σακούλες ειδικές (κορνέ) με πολύ λεπτή μύτη. Αφήνετε ελεύθερη τη φαντασία και
διακοσμείτε τα μπισκότα! rozacuisine.blogspot.gr
Καλή επιτυχία!!
Καλές γιορτές και καλή χρονιά σε όλους σας!!!

πτυχιακη εργασια

Χρονικό της Επταετίας 1960-1967

THΣ EΛAΣΣONAΣ

File

Εργασία

μπροσούρα για τις ανακρίσεις

ΕΔΩ - 5ο Λύκειο Ιλίου

ΚΕΦ 2 ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΠΟΛΗΣ

Μάιος 2010

INFO για όλα τα μαθήματα - Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης

περιοδικο - Σύλλογος Συνταξιούχων Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος

03.11.2010 Η οικογένειά μου είναι πρόσφυγες από τη Θεσσαλονίκη

ΙΩΑΝΝΙΝΑ, Downtown, all around

Οι πρώτες εφευρέσεις - Αρχαίοι Έλληνες εφευρέτες

- Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού

στη Θεσσαλονικη - Ζω στη Θεσσαλονίκη

Σαν μια…χορωδία! Like a…choir!!!

Ελληνική Εταιρεία Πυρηνικής Ιατρικής 22o Συνέδριο Ελληνικής

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2014 - Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην

εκδοση 12 ιανουαριου 2014

ΕΔΩ - ΠΕΤ-ΟΤΕ

Δείτε την ερευνητική έκθεση