Εξαρτησιογόνες ουσίες και ποινικοποίηση
Περιεχόμενα
1.Το αλκοόλ και ο αλκοολισμός
2.Φυσικά ναρκωτικά
3.Τεχνητά ναρκωτικά
4.Doping
5.Ποινικοποίηση - Απεξάρτηση
6.Ερωτηματολόγιο
1.ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ Ο ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ
Ονόματα μαθητών εργασίας:
Κουτρουμάνος Παναγιώτης
Λαζαρίδης Βασίλης
Μαζαράκης Ανδρέας
Μαντουδάκη Χριστίνα
Μαρινοπούλου Ιουλία
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ
Σε πολλά μέρη του κόσμου η κατάχρηση-εξάρτηση από το οινόπνευμα
είναι σήμερα ένα σημαντικό και προοδευτικά αυξανόμενο πρόβλημα.
Ο όρος “αλκοολισμός” είναι ταυτόσημος µε την εξάρτηση από το
οινόπνευμα. Σύμφωνα με τον ορισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας
“ο
αλκοολισμός είναι μια χρόνια διαταραχή της συμπεριφοράς, που
εκδηλώνεται
με την επανειλημμένη λήψη οινοπνευματωδών ποτών σε ποσότητα,
ασυμβίβαστη με τις διαιτητικές συνθήκες και τα παραδεκτά όρια του
κοινωνικού περιβάλλοντος και που σε κάποιο βαθμό επηρεάζει την υγεία
του
χρήστη ή την επαγγελµατική και κοινωνική του λειτουργικότητα”. Ο
αλκοολισμός είναι δυνητικά μία θανατηφόρα νόσος, η οποία προκαλεί
σοβαρές ψυχιατρικές, σωματικές και κοινωνικές επιπλοκές
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΚΟΟΛ
Ο όρος αλκοόλ προέρχεται από την αραβική λέξη "al kohl". Το αλκοόλ
που βρίσκεται στα αλκοολούχα ποτά ονομάζεται αιθυλική αλκοόλη ή
αιθανόλη και έχει το χημικό τύπο C2 H5 OH. Ο άνθρακας, το υδρογόνο
και το οξυγόνο αποτελούν τα μόνα στοιχεία της αιθυλικής αλκοόλης. Αυτή
είναι το μόνο είδος αλκοόλης που είναι ασφαλές για ανθρώπινη
κατανάλωση, ταξινομείται φαρμακολογικά, ως γενικό καταστατικό και
μπορεί να προκαλέσει καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Δεν έχει εξακριβωθεί πότε αρχίζει στην ανθρώπινη ιστορία, η χρήση του
αλκοόλ, ούτε η εμφάνιση του μπορεί να συσχετισθεί με την ύπαρξη
ορισμένων ιστορικών και κοινωνικών συνθηκών. Η παραγωγή και πώληση
οινοπνευματωδών ποτών είναι διαδικασίες ρυθμισμένες με νόμους από
τους πρώτους κιόλας πολιτισμούς.
Ο κώδικας του Χαμουραμπί περιείχε διατάξεις που ρύθμιζαν το κανονισμό
λειτουργίας των "οίκων οινοποσίας". Οι Σουμέριοι και οι Αιγύπτιοι ιατροί
χρησιμοποιούσαν την μπύρα και τα κρασί σαν συστατικό στοιχείο των
ιατρικών συνταγών. Το νερό, που στους πρώτους γεωργικούς πολιτισμούς
ήταν από τα πολυτιμότερα αγαθά, το χρησιμοποιούσαν αρχικά και για να
κάνουν σπονδές στις διάφορες λατρευτικές τελετουργίες.
Αργότερα όμως αντικαταστάθηκε από τα γάλα, το μέλι και το κρασί ή τη
μπύρα. Η εισαγωγή των οινοπνευματωδών ποτών στο τυπικό πολλών
θρησκειών συνδέεται με την ιδιότητα τους να φέρνουν τους ιερείς σε μια
επιθυμητή κατάσταση έκστασης. Η ιδιότητα αυτή θεωρούνταν
αποτέλεσμα της παρουσίας υπερφυσικών πνευμάτων και θεών. Το κόκκινο
κρασί, στα πλαίσια των θρησκευτικών του χρήσεων , ταυτίστηκε από την
αρχή με το σύμβολο του αίματος της ζωής και με αυτή την πνευματική
σημασία πέρασε ως συστατικό στοιχείο στο χριστιανικό μυστήριο της
Θείας Ευχαριστίας.
Οι μύθοι και οι μαρτυρίες που σώζονται από τον αρχαιοελληνικό και
ρωμαϊκό πολιτισμό αποκαλύπτουν την κοινή σχεδόν πανομοιότητα.
Έλληνες φιλόσοφοι ανέφεραν μια χονδροειδή μέθοδο απόσταξης. Ο
Διόνυσος ήταν θεός του κρασιού, γιος του Δία και της Σέμελης. Οι
περιπέτειες του είναι πολλές. Έτσι σ' ένα μεγάλο του ταξίδι ως την Ινδία
που συνοδεύονταν από σάτυρους, άντρες και γυναίκες και κρατούσαν
κληματόβεργες χορεύοντας και τραγουδώντας, δίδασκε στους ανθρώπους,
που συναντούσε και τον αγαπούσαν πως να καλλιεργούν το αμπέλι και να
φτιάχνουν κρασί.
Στην αρχαία Ελλάδα ευδοκιμούσε το σιτάρι, το αμπέλι, η ελιά. Όσοι δεν
έτρωγαν ψωμί και δεν έπιναν κρασί, θεωρούνταν βάρβαροι. Ο Κύκλωπας
Πολύφημος, όντας άγριος, αγνοούσε το κρασί και τρεφόταν μόνο με κρέας
και γαλακτοκομικά.
Στο Συμπόσιο του Πλάτωνα περιγράφονται αναλυτικά οι διαδικασίες της
σωστής οινοποσίας, αλλά δεν απουσιάζουν και οι αναφορές στις δυσμενείς
της συνέπειες, όπως πονοκεφάλους, κ.ά.. Επίσης, η Παλαιά Διαθήκη
αναφέρεται στις απολαύσεις από τη μετριοπαθή κατανάλωση
οινοπνεύματος, αλλά και στις δυσάρεστες επιπτώσεις της μέθης. Ο
Ξενοφών στην "Κύρου Ανάβαση" γράφει ότι, επιστρέφοντας με τους
μύριους από την Περσία, είδε στην Αρμενία να πίνουν ποτό από κριθάρι.
Οι Σκύθες, οι Θράκες , οι Κέλτες κ.α. έπιναν μπύρα από εκείνα τα χρόνια .
Οι λαοί της Β. Ευρώπης έμαθαν την τέχνη της ζυθοποιίας από τους
Ρωμαίους. Η παρασκευή ποτών με απόσταξη ήταν γνωστή στη Βρετανία
πριν από την ρωμαϊκή κατάκτηση. Παρόμοια ποτά κατασκευάζονταν στην
Ισπανία, Γαλλία και την υπόλοιπη Δ. Ευρώπη, κυρίως μετά τον 8ο αιώνα
όπου ήλθαν σε επαφή με τους Άραβες.
Κατά το μεσαίωνα ιδρύθηκαν πολλές βιοτεχνίες μπύρας στην Ευρώπη και
ιδιαίτερα στη Γερμανία, που με τον καιρό εξελίχτηκαν στις σύγχρονες
τεράστιες βιομηχανίες με πλατιά κατανάλωση που πολλές φορές
επιβάλλονταν κυβερνητικός έλεγχος. Στην Ελλάδα το πρώτο βιοτεχνικό
εργαστήριο μπύρας ιδρύθηκε το 1864 στην Αθήνα από Ι. Φιξ. Αργότερα
ιδρύθηκαν και άλλα.
ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ
Το «παν μέτρον άριστον» επινοήθηκε για το …αλκοόλ. Τα ερευνητικά
δεδομένα, εδώ και χρόνια, επιμένουν ότι όποιος νοιάζεται για την υγεία
του (και το κάνει, ασφαλώς, κέφι), δεν πρέπει να το βγάζει εντελώς από τη
ζωή του. Στην περίπτωση που δεν μπορεί να του αντισταθεί, τα μαντάτα
δεν είναι καθόλου καλά.
Θα έχετε βαρεθεί να το ακούτε: δυο ποτηράκια κρασί για τους άνδρες και
ένα για τις γυναίκες, σε καθημερινή βάση έχουν σχετιστεί με χαμηλότερη
θνησιμότητα από εμφράγματα του μυοκαρδίου_ σε σχέση ακόμη και με
εκείνους που απέχουν τελείως από το αλκοόλ.
Λίγο κόκκινο κρασί οδηγεί σε αύξηση της «καλής» HDL χοληστερίνης
στο αίμα, καθώς και σε οξείδωση της «κακής» LDL χοληστερίνης, λόγω
των αντιοξειδωτικών ουσιών που εμπεριέχει.
Αναλύσεις σημαντικών ερευνών, όπως αυτής της Framingham, δείχνουν
ότι η ήπια κατανάλωση οδηγεί στη μείωση των επιπέδων συγκεκριμένων
παραγόντων στο αίμα που σχετίζονται με την πήξη, και έτσι βοηθά στη
μείωση του σχηματισμού θρόμβων και της απόφραξης των αγγείων.
Αντιθέτως, με τη μεγαλύτερη κατανάλωση, παρουσιάζεται αύξηση της
αρτηριακής πίεσης και των τριγλυκεριδίων. Τουτέστιν περισσότερα
αγγειακά-εγκεφαλικά επεισόδια. Και όχι μόνον: προκαλεί εκφύλιση του
καρδιακού μυός, προκαλώντας σοβαρή παθολογική κατάσταση που είναι
γνωστή ως αλκοολική μυοκαρδιοπάθεια.
«Πίνω για να ξεχάσω»
Η κατανάλωση αλκοόλ ενισχύει
την επιλεκτική μνήμη.
Βρετανική μελέτη του
Πανεπιστημίου του Σάσεξ
έδειξε ότι το αλκοόλ συμβάλλει
στην απώθηση δυσάρεστων
αναμνήσεων, δίδοντας έμφαση
στις θετικές. Με μία μικρή
λεπτομέρεια: αυτό επιτυγχάνεται όσο πίνει κανείς, υπό την επήρρεια του
αλκοόλ και μόνον… Σε βάθος χρόνου η υπερβολική και συστηματική
κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, ακόμη και οι σποραδικές καταχρήσεις,
βλάπτουν τη μνήμη.
Πειράματα δείχνουν ότι εκτός από τη μνήμη επηρεάζονται και άλλες
γνωσιακές λειτουργίες, όπως η μάθηση, η δυνατότητα σύνθετης σκέψης, ο
χρόνος αντίδρασης σε ερεθίσματα του περιβάλλοντος. Αίσθηση στην
επιστημονική κοινότητα είχαν προκαλέσει φωτογραφίες του ανθρώπινου
εγκεφάλου με τρύπες, τις οποίες είχε προκαλέσει η χρόνια και υπερβολική
κατανάλωση αλκοόλ.
Χωρίς υπερβολή, όποιος «πίνει» πολύ, χάνει σταδιακά τον έλεγχο της
συμπεριφοράς, οδηγείται συχνά σε παρορμητικές συμπεριφορές, ενίοτε
και στην κατάθλιψη. Η υπέρ-κατανάλωση έχει ως αποτέλεσμα την
απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων του εγκεφάλου, προκαλώντας το
θάνατο των εγκεφαλικών κυττάρων και ιδιαίτερα εκείνων που βρίσκονταν
στον προμετωπιαίο φλοιό, ο οποίος συνδέεται με τον έλεγχο της
συμπεριφοράς. Όταν μάλιστα η κατανάλωση γίνεται από εφήβους ή και
νεαρούς ενηλίκους, τα πράγματα είναι ακόμα πιο σοβαρά, αφού η
ανάπτυξη του εγκεφάλου τους δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
Το αλκοόλ απειλεί και τα περιφερικά νεύρα, οδηγώντας συχνά σε βλάβη
και εκφύλιση τους, σε αλκοολική νευρίτιδα δηλαδή. Το γεγονός ότι οι
αλκοολικοί υποσιτίζονται σε συνδυασμό με την ιδιότητα του αλκοόλ να
παρεμποδίζει την απορρόφηση βιταμινών και ιδιαίτερα εκείνων του
συμπλέγματος Β, η αλκοολική νευρίτιδα ανήκει στους σημαντικούς
κινδύνους.
Χολή
Μελέτες δείχνουν ότι η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ μειώνει τον κίνδυνο
εμφάνισης πέτρας στη χολή κατά 50%.
Ήπαρ
Οι καταχρήσεις αλκοόλ, μόνιμες ή σποραδικές, μπορεί να προκαλέσουν
κίρρωση του ήπατος, βλάβη μη αναστρέψιμη, ή ακόμη και καρκίνο.
Σχετική βρετανική μελέτη κρούει ιδιαίτερα τον κώδωνα του κινδύνου για
τους υπέρβαρους, και τους παχύσαρκους.
Μαστοί
Γυναίκες που έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού, θα
πρέπει να ξεχάσουν και αυτό το «ένα ποτηράκι» που συνήθως συνιστούν
οι ιατροί. Το αλκοόλ ανεβάζει τα επίπεδα των οιστρογόνων στο αίμα,
αυξάνοντας την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού, ειδικά σε
γυναίκες με σεσημασμένους παράγοντες κινδύνου.
Πεπτικό σύστημα
Η υπερβολική και παρατεταμένη κατανάλωση οινοπνεύματος,
συνδυαστικά και με άλλους παράγοντες, έχει ενοχοποιηθεί για πρόκληση
καρκίνων στο ανώτερο πεπτικό σύστημα. Η τοξική επίδραση του
οινοπνεύματος στο στομάχι μπορεί να προκαλέσει γαστρίτιδα και να
επιδεινώσει τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Οστά
Το αλκοόλ μειώνει τη δυνατότητα του οργανισμού να απορροφά το
ασβέστιο και ακυρώνει τη θετική δράση των οιστρογόνων στα οστά. Εξ
αυτού η μεγάλη κατανάλωσή του συνδέεται με επιδείνωση της
οστεοπόρωσης.
Μύες
Η μέγιστη απειλή είναι η εκφύλιση και βλάβη των μυών, η αλκοολική
μυοσίτιδα. Πρόκειται για φλεγμονή των μυών, κυρίως στους ώμους και το
στήθος, η οποία προκαλεί πόνο και εμφανίζεται σε πότες.
Επιδερμίδα
Δεν είναι δύσκολο να το παρατηρήσετε: οι αυξημένες «δόσεις»
οινοπνεύματος αφυδατώνουν το δέρμα, προκαλούν οξειδωτική γήρανση.
Η επιδερμίδα γίνεται πιο ξηρή, θαμπότερη, φαίνεται πιο γερασμένη.
Σύμφωνα με έρευνες, το αλκοόλ επιδεινώνει και την ψωρίαση.
Παράλληλα, η περιφερική αγγειοδιαστολή που δημιουργεί το αλκοόλ
προκαλεί χαρακτηριστικό κοκκίνισμα ορισμένων τμημάτων του προσώπου
και του σώματος (η χαρακτηριστική κόκκινη μύτη των αλκοολικών).
Στόμα
Το οινόπνευμα επηρεάζει τη χλωρίδα του στόματος, στεγνώνει το
βλεννογόνο και αλλάζει το pH, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι
φλεγμονές των ούλων (ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα) και η τερηδόνα. Οι
υδατάνθρακες των αλκοολούχων ποτών ευνοούν επίσης τη δημιουργία
τερηδόνας.
Επιπλέον, το οινόπνευμα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του
στόματος και του λάρυγγα.
Προκαλεί δυσάρεστη αναπνοή, καθώς το 5-10% αποβάλλεται από τα
ούρα, την αναπνοή και τον ιδρώτα_ το συκώτι μεταβολίζει τη μεγαλύτερη
ποσότητα αλκοόλ.
Προστάτης
Η λελογισμένη κατανάλωση αλκοόλ μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης
καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη, υποστηρίζουν οι έρευνες.
Αναπαραγωγικό σύστημα
Το αλκοόλ «σκοτώνει» τη γονιμότητα, και των ανδρών και των γυναικών.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αμερικανικής μελέτης της Ιατρικής Σχολής
του Χάρβαρντ, ακόμη και μικρές ποσότητες αλκοόλ μπορούν να μειώσουν
σημαντικά τις πιθανότητες μιας πετυχημένης εγκυμοσύνης σε γυναίκες
που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση.
Η μεγαλύτερη πτώση στα ποσοστά επιτυχίας σημειώθηκε μεταξύ των
γυναικών που κατανάλωναν συχνά λευκό κρασί. Συγκεκριμένα, 2-3
ποτήρια λευκού κρασιού μείωναν την αποτελεσματικότητα της
εξωσωματικής κατά 24%. Αλλά και οι γυναίκες, των οποίων οι σύντροφοι
έπιναν καθημερινά μπίρα είχαν κατά 30% λιγότερες πιθανότητες να
αποκτήσουν παιδί, ενώ η επιτυχία της εξωσωματικής μειωνόταν κατά
38%.
Σώζει η μέτρια κατανάλωση:Τα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν τις
θετικές επιδράσεις του αλκοόλ στην υγεία, θεωρούν ως αποδεκτή την
ημερήσια κατανάλωση 15 γρ. αλκοόλ για τις γυναίκες και 25-30 γρ. για
τους άνδρες_ που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.
Οι ποσότητες αυτές, ανάλογα με το ποτό, αντιστοιχούν περίπου σε:
1 ποτήρι μπίρας 250 ml για τις γυναίκες και τη διπλάσια ποσότητα για
τους άνδρες.
1 ποτηράκι κρασί για τις γυναίκες και 2 για τους άνδρες.
1 μεζούρα «σκληρού» ποτού, όπως ουίσκι, για τους άνδρες και περίπου το
μισό για τις γυναίκες.
ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΗ
Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, ο εγκέφαλος ενός οδηγού που κινείται σε
μέτρια κυκλοφορία επεξεργάζεται περίπου 300 πληροφορίες το λεπτό. Οι
πληροφορίες αυτές αφορούν στον προσδιορισμό της ακριβούς θέσης του
στο δρόμο, την οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου του, τον υπολογισμό
της πορείας του αυτοκινήτου το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, τις
κινήσεις των άλλων αυτοκινήτων κλπ. Συνεπώς, ακόμα και στις πιο
ομαλές συνθήκες, το οδήγημα είναι μια δύσκολη και απαιτητική
διαδικασία.
Είναι βέβαιο πως το οδήγημα και η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών
δεν συνδυάζονται. Σε όλα τα ανεπτυγμένα κράτη υπάρχουν αυστηρά όρια
ασφαλείας για την επιτρεπόμενη στάθμη του αλκοόλ στο αίμα των
οδηγών. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό το όριο είναι μηδέν αλκοόλ στο
αίμα όσων οδηγούν. Αλλά γιατί το οινόπνευμα και το οδήγημα δεν
συνδυάζονται;
Η επίδραση του αλκοόλ
Πολύ πριν φτάσουμε στην εικόνα του
ανεξέλεγκτου μεθυσμένου, το
οινόπνευμα έχει αρνητικές επιπτώσεις σε
λειτουργίες που έχουν άμεση σχέση με
την ικανότητά μας για ασφαλές οδήγημα.
Ο καφές, τα αναψυκτικά, τα παυσίπονα,
τα βρασμένα κρεμμύδια και άλλα
γιατροσόφια δεν βοηθούν στην
γρηγορότερη αποβολή του
οινοπνεύματος από το αίμα. Το
οινόπνευμα δεν διευκολύνει να αντιμετωπίσουμε το κρύο καθώς διευρύνει
τα επιφανειακά αιμοφόρα αγγεία και αυτό σημαίνει ευκολότερη απώλεια
θερμότητας.
Κατά μέσον όρο, ένας άνδρας που ήπιε δυο ποτήρια μπύρα βρίσκεται στην
ίδια κατάσταση με μία γυναίκα που έχει καταναλώσει ενάμισι ποτήρι
μπύρα. Οι λόγοι βρίσκονται τόσο στο ότι μια γυναίκα είναι πιο μικρόσωμη
από ένα άνδρα, όσο και στη συμμετοχή των ορμονών στη διαδικασία του
μεταβολισμού.
Όλα τα (νόμιμα) ποτά περιέχουν αιθυλική αλκοόλη. Υπάρχουν, βεβαίως,
και άλλα είδη αλκοόλης, αλλά αυτά χρησιμοποιούνται μόνον σε
βιομηχανικές εφαρμογές. Η χρήση τέτοιων αλκοολών σε ποτά είναι
εξαιρετικά επικίνδυνη και μπορεί να προκαλέσει τύφλωση ή θάνατο.
Η παρουσία φαγητού στο στομάχι – και ιδίως λιπαρών ουσιών –
επιβραδύνει την απορρόφηση της αλκοόλης και οδηγεί σε ελαφρώς
χαμηλότερα BAC (επίπεδα αλκοόλ στο αίμα). Είναι προφανές ότι αυτό
έχει πρακτικό ενδιαφέρον μόνον για χαμηλή ή μέτρια κατανάλωση
αλκοόλ. Το αλκοόλ:
μειώνει την στάθμη εγρήγορσης, μειώνει την ικανότητα αναγνώρισης
κινδύνου, μειώνει την ικανότητα παρακολούθησης αλλαγής των
συνθηκών, και μειώνει την ικανότητα συνδυασμού πληροφοριών, που
απαιτεί ένα ασφαλές οδήγημα.
ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΝΕΟΙ
Στις µέρες µας, ιδιαίτερα στον κόσμο των νέων υπερισχύει η
άποψη ότι άµα δεν μεθύσεις έστω και λίγο, δεν
διασκεδάζεις. Ίσως αυτό θα μπορούσε να δικαιολογήσει τον
αυξανόμενο αριθμό αλκοολικών νέων. Κάποιος µε πιο
φιλελεύθερο πνεύμα θα προσπαθούσε να δικαιολογήσει αυτή
τη συμπεριφορά των νέων µε τα ακόλουθα επιχειρήµατα. Οι
νέοι της εποχής µας προσπαθούν να φαίνονται αντιδραστικοί
στις συμβουλές των μεγαλυτέρων τους. Θεωρούν τον εαυτό
τους ως επαναστάτη. Το αλκοόλ συµπεριλαµβάνεται στη
λίστα των "απαγορευµένων καρπών". Κατά συνέπεια οι νέοι
µπαίνουν στον πειρασμό να δοκιμάσουν τους
απαγορευμένους καρπούς ως τρόπο αντίδρασης. Επίσης
υπάρχουν νέοι που δεν είναι συνηθισμένοι στο πιοτό και
όντας επηρεασμένοι από τους φίλους τους, εθίζονται στο
αλκοόλ". ∆εν θα διαφωνήσουµε καθόλου µε αυτές τις
απόψεις.
Απλώς θα προσθέσουµε ότι η καλύτερη µέθοδος πρόληψης
της εξάπλωσης του αλκοολισµού είναι η πληροφόρηση. Η
πληροφόρηση των κινδύνων που κρύβονται πίσω από
αυτή
την εφήµερη µόδα µέσω ενηµερωτικών φυλλαδίων στα
σχολεία, στα πολυσύχναστα µέρη των νέων έτσι ώστε
τα παιδιά να έχουν τουλάχιστον το δικαίωµα επιλογής
ανάµεσα στο θάνατο και τη
ζωή. Γιατί η κατάχρηση αλκοόλ καταστρέφει εκτός από
τον ίδιο τον αλκοολικό,
οικογένειες, σταδιοδροµίες, διαλύει φιλίες, γεµίζει
φυλακές, νοσοκοµεία,...νεκροτοµεία.
ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
Η θεραπεία ξεκινάει από τον ίδιο τον ασθενή. Η αποδοχή του
προβλήματος είναι το σημαντικότερο βήμα. Είναι μια προσπάθεια
επίπονη, μακροχρόνια και με πολλές στιγμές αδυναμίας. Η θεραπεία
αποτοξίνωσης των αλκοολικών γίνεται με ψυχοθεραπεία και με φάρμακα
σε ψυχιατρικές κλινικές. Παρουσιάζει δυστυχώς τεράστιες δυσκολίες. Οι
αλκοολικοί συνήθως αρνούνται ότι έχουν πρόβλημα εθισμού στο
αλκοόλΟνόματα μαθητών εργασίας: και δεν ζητούν βοήθεια από
ειδικούς, πιστεύοντας ότι έτσι οι υπόλοιποι τους λυπούνται. Υπάρχουν
βεβαίως κρατικά και δημόσια ιδρύματα όπου άτομα που πάσχουν από
αλκοολισμό μπορούν να μιλήσουν για τα προβλήματά τους και να
βοηθηθούν από ειδήμονες. Οι άνθρωποι αυτοί χρήζουν βοήθειας
εξειδικευμένου ιατρικού προσωπικού. Οι βασικές παράμετροι που θα
μπορούσαν να συμβάλουν θετικά σε οποιοδήποτε θεραπευτικό πρόγραμμα
είναι οι εξής :
Αναγνώριση και αξιολόγηση του προβλήματος. Μεγάλη σημασία έχει η
στάση στη πρώτη επαφή με τον προβληματικό πότη. Χρειάζεται επίμονη
προσπάθεια για τη λεπτομερή αξιολόγηση κάθε πτυχής της γενικότερης
υγείας και των δραστηριοτήτων του ατόμου.
Κατάρτιση θεραπευτικού προγράμματος. Με βάση το δεδομένο ότι όλοι
οι αλκοολικοί ΔΕΝ παρουσιάζουν την αυτή κλινική εικόνα (π .χ.
συμπτώματα , βαθμό εξάρτησης κ.λ.π), η κατάρτιση του θρεπτικού
προγράμματος απαιτεί δύο βασικά στοιχεία : 1. Τα αποτελέσματα της
αξιολόγησης που προαναφέρθηκε και 2. Την ενεργό συμμετοχή του
ασθενούν στις αποφάσεις σχετικά με τη θεραπευτική διαδικασία. Ανάλογα
με την κλινική εικόνα του προβληματικού πότη, τα πρώτα στάδια ενός
θεραπευτικού προγράμματος μπορεί να απαιτήσουν:
1.Αποτοξίνωση. Η αποτοξίνωση δεν είναι θεραπεία για αλκοολισμό
αλλά είναι μια περίοδο αποχής από το αλκοόλ με στόχο την
προετοιμασία του ατόμου για απεξάρτηση και ανάρρωση.
2.Αντιμετώπιση οργανικών ή και ψυχιατρικών διαταραχών. Όπως και
στην προηγούμενη περίπτωση , ανάγκη εισαγωγής σε νοσοκομείο ή
ψυχιατρείο για την αντιμετώπιση πιθανών διαταραχών εξαρτάται από
την κατάσταση που βρίσκεται ο αλκοολικός. Συνήθως πολλά από τα
προβλήματα που παρουσιάζουν οι προβληματικοί πότες μπορούν να
αντιμετωπιστούν στα εξωτερικά ιατρεία και όχι στα νοσοκομεία και
στις κλινικές.
Θεραπευτικό πρόγραμμα. Θα πρέπει η σχέση του θεράποντος και του
θεραπευόμενου να είναι ειλικρινής και να υπάρχει μεταξύ τους
εμπιστοσύνη. Δεν θα πρέπει ο θεράπων να λέει ψέματα στον
θεραπευόμενο αλλά να του λέει την αλήθεια. Επίσης κάθε θεραπευτική
παρέμβαση πρέπει να εμπεριέχει κατάρτιση εφικτών θεραπευτικών
στόχων. Επιπλέον απαραίτητη είναι η υποστήριξη της οικογένειας του
αλκοολικού.
Διαχρονική παρακολούθηση. Η διαχρονική παρακολούθηση του
προβληματικού πότη και η συνεχής υποστήριξη του ίδιου και της
οικογένειας του επιβάλλεται για διάστημα τουλάχιστον ενός έτους.
ΕΠΙΛΟΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ
Το αλκοόλ είναι µία τοξική ουσία που βλάπτει όλα τα κύτταρα και τους
ιστούς του οργανισµού. Ο αλκοολικός πρέπει να θεωρείται ως βαριά
πάσχων
άτοµο και η κατάχρηση αιθυλικής αλκοόλης πρέπει να αντιµετωπίζεται ως
µια
πολυσυστηµατική, σοβαρή και επικίνδυνη για τη ζωή νόσος.
Για τη λύση των προβληµάτων που σχετίζονται µε την κατάχρηση
αιθυλικής αλκοόλης απαιτείται ενεργός δραστηριότητα από το σύνολο της
κοινωνίας. Η έγκαιρη διακοπή της χρήσης της ουσίας φαίνεται να
προλαµβάνει την εγκατάσταση µη αναστρέψιµων βλαβών του
οργανισµού.
2.ΦΥΣΙΚΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Ονόματα μαθητών εργασίας:
Μαρτσέκης Παναγιώτης
Μητρόπουλος Δημήτρης
Λινάρδου Έφη
Κωφού Αγγελίνα
Εισαγωγή:
Στις μέρες μας τα ναρκωτικά είναι αναμφισβήτα ένα από τα πλέον
φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία μας. Όλο και
περισσότεροι νέοι αναζητούν τέτοιες ουσίες για διάφορους λόγους. Οι
αιτίες είναι πολλές. Μερικοί δοκιμάζουν απλά για την εμπειρία , άλλοι
γιατί νιώθουν πως είναι ένας τρόπος διαφυγής και άλλοι απλά
παρασύρονται.
Ορισμός: Ναρκωτικά είναι φυσικής ή συνθετικής προελεύσεως τοξικές
ουσίες, οι οποίες δρουν στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και προκαλούν
αισθήματα ευφορίας ή ηρεμίας και των οποίων η επανειλημμένη χρήση
οδηγεί σε ψυχική ή /και σωματική εξάρτηση, ανωμαλίες της
προσωπικότητας και σταδιακή ψυχική και σωματική φθορά.
Υπάρχουν δύο βασικά κριτήρια διακρίσεως των ναρκωτικών, ήτοι:το
κριτήριο της προελεύσεως και αυτό του τρόπου επιδράσεως στο Κεντρικό
Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ).
Ως προς την προέλευση, τα ναρκωτικά διακρίνονται σε φυσικά ( αυτά που
λαμβάνονται απ’ ευθείας από την φύση, π.χ. ακατέργαστη κάνναβη, όπιο,
φύλλα φυτού erythroxylo coca) και συνθετικά (αυτά που παρασκευάζονται
με χημικό τρόπο σε “εργαστήριο”, π.χ. αμφεταμίνες). Μία ενδιάμεση
κατηγορία αποτελούν τα ημισυνθετικά (εκείνα που εξάγονται μέσω της
χημικής επεξεργασίας μίας φυσικής πρώτης ύλης, π.χ. από το όπιο η
μορφίνη, από τα φύλλα κόκας ή κοκα\νης).
Ως προς τον τρόπο επιδράσεως στο Κ.Ν.Σ., τα ναρκωτικά διακρίνονται σε
κατασταλτικά (αυτά που καταστέλλουν τις δραστηριότητες του Κ.Ν.Σ.,
είτε φυσικά όπως τα οπιούχα είτε συνθετικά όπως τα βαρβιτουρικά, ενώ
περαιτέρω διακρίνονται σε υπνωτικά, ηρεμιστικά / αγχολυτικά και
αναλγητικά), σε διεγερτικά αυτά που διεγείρουν τις δραστηριότητες του
Κ.Ν.Σ., είτε φυσικά όπως το αλκαλοειδές του φύλλου κόκα είτε συνθετικά
– όπως τα αμφεταμινικού τύπου) και σε παραισθησιογόνα (ή
ψευδαισθησιογόνα ψυχεδελικά ψυχωσιομιμητικά, που προκαλούν ένταση
ή όξυνση των αισθήσεων και παραισθήσεις, τα οποία υπάρχουν στη φύση,
αλλά συντίθενται και εργαστηριακώς σε ισχυρότερης μορφής
ιδιοσκευάσματα, π. χ. το LSD, η μεσκαλίνη)
Η Ηρωίνη στην Ελλάδα:
Πρακτική των Αλβανικών εγκληματικών οργανώσεων που ελέγχουν σε
συντριπτικό ποσοστό την αγορά της ηρωίνης στην Ελλάδα, σε όλα τα
στάδια διακινήσεως αυτής, έως τον μικροέμπορο χρήστη που πωλεί δόσεις
ηρωίνης στους εξαρτημένους “του δρόμου», είναι να μετατρέπουν κάθε
ένα (1) κιλό ηρωίνης σε τρία (3) κιλά. Μετά τις διαδοχικές νοθεύσεις, η
ηρωίνη που φθάνει στον τελικό χρήστη δεν υπερβαίνει σε καθαρότητα το
10%, συνήθως είναι της τάξεως του 5-7%
ΟΡΟΛΟΓΙΑ - ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΝΑΡΚΟΜΑΝΩΝ - ΕΜΠΟΡΩΝ
ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
1. Ορολογία :
Ηρωίνη : Παραμύθα, πρέζα, ζαπρέ, άσπρο, άσπρη, σκόνη, τάι (λευκή
ηρωίνη από Ταυλάνδη)
Κοκαϊνη : Κοκό, Κόκα, χρυσή σκόνη, χιόνι, νιφάδα, κάπα, χρυσή κυρία
Μορφίνη : Μόρφο, θεία, Μ.
Κωδεϊνη : Μαθητής
Χασίς : Μαύρο, κέρατο, κόλπο, Μελαχροινή
Κατεργασμένο χασίς : Πλάκες, παντόφλες, καπιτσέδες
Ακατέργαστο χασίς : Φούντα, νταφού, χόρτο, Μαριχουάνα
Ημικατεργασμένο χασίς : Σκόνη, μπουμπάρι
Ακατέργαστο όπιο : Μπάζο
Γενικά οι περισσότερες ονομασίες ουσιών στην Ελλάδα αναφέρονται στα
αγγλικά, όπως:
Σέο : σύριγγα (από το σέα μας και μέα μας)
Γκανάκι : σύριγγα (από το gun (<shoot))
Σουτάρω : κάνω ένεση (από το αγγλικό shoot)
Γιούφι το καλαμάκι που ρουφάνε την κόκα
Φλάς: η αρχική ένταση των ναρκωτικών (στη κόκα κρατάει 20 λεπτά
περίπου ενώ στην πρέζα μπορεί και 10 ώρες)
Φιξάκι : η δόση
Ντάγκλα : γλάρωμα (συμβαίνει μόνο στη πρέζα όχι με την κόκα)
Περνάω χαρμάνα : έχω σύνδρομο στέρησης
Την άκουσα : με έπιασε
Speedball: έτσι λένε το προϊόν μείξης ηρωίνης με κοκα\νη. (2 μέρη πρέζα1 μέρος κόκα). Οι ειδήμονες λένε ότι είναι πολύ έντονο διότι σε πιάνει
πρώτα το flash της κόκας και μόλις περάσει έρχεται αυτό της πρέζας.
Έφαγα πακέτο : όταν σου πουλήσουνε ψεύτικο πράγμα.
Συνταγή: Κύβος Κnor διαλύεται σε μίξερ με προσθήκη ζάχαρης άχνης για
να ασπρίσει.
Δεν το ξεχωρίζεις. Το θύμα που αγοράζει συνήθως σε δημόσιο χώρο δεν
έχει τον χρόνο να το ελέγξει .Το καταλαβαίνει όταν πάει σπίτι και
αναφωνεί : έφαγα πακέτο
Πώς αναγνωρίζουμε ποιος έχει πάρει τι:
Οι κόρες των ματιών του πρεζάκια μικραίνουν και γίνονται σαν το
κεφάλι της καρφίτσας ακόμα και το βράδυ που κανονικά μεγαλώνουν
ενώ του κοκαϊνάκια διαστέλλονται τα βλέπεις τη μέρα και είναι σαν της
κουκουβάγιας.
Γενικά η κόκα θεωρείται το ναρκωτικό των πλουσίων διότι και ακριβό
είναι και μικρή διάρκεια δράσης έχει. Όταν το πάρει ο πρεζάκιας θα το
πάρει με ένεση για οικονομία και για καλύτερα αποτελέσματα και όχι
από τη μύτη.
Με την κόκα λέγεται ότι έχεις διαύγεια πνεύματος και γενικά όλες οι
αισθήσεις σου υπερλειτουργούν ενώ με την πρέζα το αντίθετο.
Η ηρωίνη βράζεται, προστίθεται χυμός λεμονιού η ξινό και μεταφέρεται
στη σύριγγα μέσα από βαμβάκι για να φιλτραριστεί και να μην πάθεις
dirty (μόλυνση του αίματος από κάποια βρωμιά με συνέπεια ψηλό πυρετό
και εμετό). Λένε ότι θεραπεύεσαι ξαναπαίρνοντας δόση από τη βρώμικη.
Οι κοκαϊνάκηδες δεν χαίρουν υπολήψεως στο κύκλο των ναρκομανών ως
εγωιστές και παλιοχαρακτήρες. Κοκα\νη συνήθως παίρνουν :
νταβατζήδες, χαρτοπαίκτες, τοκογλύφοι κλπ.
2. Λεξιλόγιο :
 Αγριάδα (πουλάει αγριάδα) : Άγριο ύφος, Νταϊλίκι,
 Ανθίζομαι (την ανθίστηκε) : Αντιλαμβάνομαι, «μυρίζομαι» ,
 Αρσενικός : Εκείνος που δεν προδίδει στην ανάκριση, κρατάει
μούρη,
 Ασίκης : Ο μάγκας, ο μόρτης, ο ξηγημένος, ο γενναιόδωρος
 Ατσαμπουκάλευτος : Ο «καθαρός», ο μη γνωστός στην Αστυνομία,
αυτός που δεν έχει νταλαβέρια με τις Αρχές,
 Άκρη, Άκρια : Ο άνθρωπος από τον οποίο ο τοξικομανής παίρνει τη
δόση του
 Βάσανο : Ο ερωμένος ή ερωμένη,
 Βραχιόλια : Οι χειροπέδες,
 Βρώμισε : Αποκαλύφθηκε, βγήκε σημαία,
 Βραχάκια : Ηρωίνη σε μικρά σβωλάκια (όχι σκόνη).
 Γκιζντάνι : Φυλακή, κρατητήριο,
 Γάτα : Πονηρός, ξύπνιος,
 Γραμμή : Το γραμμάριο
 Δεμένος : Αυτός που έχει πιαστεί, έχει συλληφθεί ,
 Δοντιά: Μικροποσότητα χασίς, Δόση
 Ζούλα : Η καβάντζα, ο κρυψώνας ναρκωτικών,
 Ζουλαντζής : Εκείνος που κάνει τα πάντα κρυφά,
 Θανάσης : Ο λουλάς, ο χάχας, ο αργιλές
 Καϊνάρι : Χασίς άριστης ποιότητας, πρώτο πράμα ,
 Καβάντζα : Ο κρυψώνας ναρκωτικών ,
 Καρφί: Ο καταδότης,





























Κεφάλι: (Έκανε κεφάλι: Τη βρήκε : Μαστούρωσε),
Κόβω : (Τον έκοψε : Τον γνώρισε)
Λάχανο : Το πορτοφόλι,
Λουκάρισμα : Η τοποθέτηση του καλά συσκευασμένου ναρκωτικού
στον πρωκτό.
Μαλλί : Τα λεφτά,
Μαστούρα : Η ζαλάδα από χρήση χασίς,
Μπαλαμούτι : Ψέμα
Μάπα : Άχρηστο, Μυτιά : (Κάνει μυτιές : Κάνει χρήση ηρωίνης από
τη μύτη)
Νταβάς : Ο προμηθευτής ναρκωτικών, ο αγαπητικός, ο προστάτης,
Ντερβισάκι : Ο χασικλής,
Ντουμάνι : Οι καπνοί από το κάπνισμα χασίς,
Ντεκές : ή Τεκές : Το χασισοποτείο, ο χώρος ομαδικής χρήσης χασίς
Περίεργος : Ο ανακριτής ,
Πίττα : Αυτός που βρίσκεται εκτός εαυτού από χρήση μεγάλης
ποσότητας ναρκωτικού,
Ποίμα : Το παραμύθι, το καλά σερβιρισμένο ψέμα
Πρεσσαριστό : Ο καπιτσές, λεπτό τεμάχιο κατεργασμένου χασίς
Ρέφα : Το μερίδιο
Σακκουλεύεται : Ψιλιάζεται, υποπτεύεται, καταλαβαίνει, πιάνει,
εννοεί,
Σκάλωσε ____: Μπερδεύτηκε η δουλειά, χάλασε,
Στενή : Η φυλακή,
Σχολείο : Η Αστυνομία,
Σπρώχνει : Πουλάει ναρκωτικά,
Σύρμα : Χασίς άριστης ποιότητας, κίνδυνος
Τούφα : Η φυλακή,
Τσαμπουκάς : Η φασαρία, η στεναχώρια, η υποψία, τα τατουάζ, τα
σημάδια από χαρακιές ή από τη χρήση ενέσεων, ο ζόρικος,
Τσίκα : Μία δόση χασίς,
Τζιβάνα : Το φίλτρο, το πρόχειρο επιστόμιο τσιγαριλικιού.
Φορτωμένος: Αυτός που κατέχει ναρκωτικά,
Χονδρός: Ο ηγέτης, ο μεγάλος λαθρέμπορος
ΣΗΜΕΙΑ ΑΠΟΚΡΥΨΗΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
Ενδεικτικά παραθέτουμε σημεία απόκρυψης ναρκωτικών επισημαίνοντας
πως οι αστυνομικοί πρέπει να ψάξουν παντού από τα πλέον πιθανά έως τα
πλέον απίθανα σημεία γιατί μόνο η φαντασία περιορίζει τους χώρους
απόκρυψης
Σημεία απόκρυψης ναρκωτικών σε σπίτι:
Μερικά από τα σημεία αυτά είναι και τα εξής :
























Φακελάκια με ναρκωτικό ανάμεσα σε φύλλα βιβλίων ή τετραδίων,
Μέσα σε σφραγισμένο ή ασφράγιστο πακέτο τσιγάρων ,
Στο ακουστικό και τη βάση του τηλεφώνου ,
Πίσω από την ταπετσαρία των τοίχων ,
Κάτω από το δάπεδο ,
Κάτω από τα ταπέτα, χαλιά,
Κολλημένα με ταινία ναρκωτικά στην από κάτω επιφάνεια
τραπεζιών ή άλλων επίπλων,
Μέσα σε μαγειρικά σκεύη,
Σε ρούχα, κουβέρτες, στρώματα, μαξιλάρια, παπούτσια, κάλτσες
κ.λ.π. ,
Στη λεκάνη της τουαλέτας, στη στεφάνη αυτής, στο καζανάκι,
Μέσα στην τηλεόραση, σε ραδιόφωνα κ.λ.π.,
Μέσα ή επάνω ή στο πίσω μέρος του ψυγείου, στην κατάψυξη αυτού
,
Σε σφραγισμένες ή όχι κονσέρβες ,
Πίσω από κάδρα και φωτογραφίες , Μέσα σε
διάφορα μπουκάλια,
Σε σκουπιδοτενεκέδες ή σάκκους σκουπιδιών, ανάμεσα στα
σκουπίδια,
Κάτω από το νιπτήρα ή το νεροχύτη ,
Σε πατάρια,
Σε διάφορες λάμπες ή πολύφωτα,
Σε φακούς,
Στα καλοριφέρ, σε σόμπες, καμινάδες τζακιών κ.λ.π.,
Στους διακόπτες του ηλεκτρικού,
Σε κούφια σίδερα κουρτινών,
Ανάμεσα σε CD,DVD, Μέσα σε βαλίτσες ή σε δεύτερο πάτο
καλυμμάτων τους,















Μέσα σε σωλήνες οδοντόπαστας,
Ανάμεσα σε μπαχαρικά ή καλλυντικά,
Πίσω από κουρτίνες,
Κρεμασμένα έξω από το παράθυρο,
Σε κλουβί πουλιού,
Στο σπιτάκι του σκύλου,
Σε ενυδρεία ή γυάλες ψαριών,
Σε φυσίγγια όπλου,
Σε διάφορες θήκες εργαλείων, μουσικών οργάνων κ.λ.π.
Σε κούφια σημεία των τοίχων ή του πατώματος,
Στον κήπο είτε πεταμένα, είτε θαμμένα, είτε επάνω σε δένδρα, είτε
σε γλάστρες κ.λ.π.,
Στο διπλανό οικόπεδο,
Στον κοινόχρηστο χώρο,
Στην ταράτσα της πολυκατοικίας,
Στην επάνω άκρη της πόρτας.
Σημεία απόκρυψης ναρκωτικών στον άνθρωπο.
Μερικά από τα σημεία που πρέπει να έχουν υπόψη τους οι αστυνομικοί
που κάνουν σωματική έρευνα είναι τα εξής :
 Μικρό φακελάκι ανάμεσα στον αντίχειρα και το δείχτη του χεριού ή
ανάμεσα στα δάκτυλα των ποδιών,
 Ανάμεσα σε μαλλιά ή περούκες,
 Πρωκτός (λουκάρισμα),
 Κόλπος γυναίκας,
 Στομάχι,
 Στόμα,
 Μύτη,
 Αυτιά,
 Γλουτοί,
 Σε ψεύτικα δόντια,
 Σε σουτιέν, κορσέδες, εσώρουχα,
 Κάτω από τους μαστούς,
 Σε τσάντες,
 Σε σωληνάρια ρουζ,
 Στις τσέπες,

























Μέσα ή κάτω από κοσμήματα,
Στα ρεβέρ και στις φόδρες των ρούχων,
Μέσα ή κάτω από τη ζώνη,
Στις κάλτσες, στα παπούτσια ή μέσα από διπλή σόλα αυτών,
Κάτω από το κολάρο,
Σε ψεύτικα κάτω ή άνω άκρα,
Μέσα στο πορτοφόλι,
Μέσα σε αναπτήρες,
Μέσα σε πακέτα τσιγάρων,
Μέσα σε στυλό,
Σε διάφορες θήκες γυαλιών κ.λ.π.,
Κάτω από σκούφο,
Σε πάνες υγείας ή ταμπόν,
Μέσα σε χαρτοφυλάκια ή οτιδήποτε άλλο φέρει μαζί του ο ύποπτος,
Σε ακουστικά βαρηκοϊας
Σε γυάλινα μάτια,
Μέσα σε τσιμπούκι ή πίπα,
Σε θερμός ή παρόμοια δοχεία,
Σε τσίχλες μασήματος,
Σε ψεύτικα κουμπιά,
Μέσα σε διάφορα μπουκάλια,
Σε φωτογραφικές μηχανές,
Σε κουτιά από φιλμ,
Μέσα σε δεκανίκια,
Μέσα από τον προστατευτικό γύψο σπασμένου μέλους.
Απόκρυψη ναρκωτικών σε αυτοκίνητο:
Οι αστυνομικοί πρέπει να ερευνήσουν τουλάχιστον τα εξής :
(α) Εμπρόσθιο τμήμα
 Πίσω από την πινακίδα με τον αριθμό κυκλοφορίας του
αυτοκινήτου,
 Πίσω από τον προφυλακτήρα,
 Το ντεπόζιτο του νερού,
 Το φίλτρο αέρα και το καρμπιρατέρ,
 Τους αγωγούς του συστήματος εξαερισμού,
 Κάτω από τη χαλύβδινη ποδιά προστασίας της μηχανής,





Το αμάξωμα,
Κάτω από τα κουφώματα των φτερών,
Πίσω από τα μπροστινά φανάρια του οχήματος,
Τα τάσια της ρόδας,
Το συσωρευτή.
(β) Εσωτερικό τμήμα












Το πίσω μέρος του καντράν,
Η περιοχή πάνω από το ραδιόφωνο,
Το ραδιόφωνο,
Το επάνω μέρος και οι πλευρές του συρταριού, που βρίσκεται
μπροστά από τη θέση του συνοδηγού,
Τα σταχτοδοχεία και το περιεχόμενο τους,
Οι αγωγοί του συστήματος εξαερισμού,
Η ταπετσαρία των καθισμάτων ,
Κάτω από τα καθίσματα, στις σούστες,
Σε τυχόν διακόπτες ή μοχλούς που μπορεί να ανοίγουν κρυφά
διαμερίσματα,
Πίσω από το φρένο, το γκάζι και το συμπλέκτη ,
Κάτω από τα χαλιά δαπέδου,
Μέσα στις πόρτες.
(γ) Οπίσθιο τμήμα








Το πόρτ-μπαγκάζ και τα αντικείμενα που βρίσκονται σ' αυτό,
Τη ρεζέρβα και τη ζάντα της,
Την εσωτερική πλευρά της πόρτας του πόρτ-μπαγκάζ,
Κάτω από το χαλί αυτού,
Τα κουφώματα των πίσω φτερών και τον πίσω προφυλακτήρα,
Πίσω από τα τάσια των οπισθίων ροδών,
Το ντεπόζιτο βενζίνης (ίσως είναι ψεύτικο),
Κάτω από την επιφάνεια του οπισθίου τμήματος του αυτοκινήτου.
Αντιμέτωποι με ναρκωτικές ουσίες πρωτόγνωρες στα ελληνικά δεδομένα,
βρίσκονται τα τελευταία χρόνια οι διωκτικές Αρχές της χώρας μας.
Κάποιες από αυτές δεν τους ανησυχούν ιδιαίτερα, κάποιες άλλες όμως
έχουν σημάνει συναγερμό, αφού η παγκοσμιοποίηση και οι μετακινήσεις
των λαών έχουν φέρει αναστάτωση και στον τομέα αυτό.
Από το «σερνικοβότανο» και τα παραισθησιογόνα των Ινδιάνων της
Αμερικής, μέχρι την «αγγελόσκονη» και τις άλλες συνθετικές τοξικές
ουσίες, που κάνουν θραύση κυρίως στις δυτικές κοινωνίες, η ιστορία των
ναρκωτικών χάνεται στα βάθη των αιώνων και είναι αναπόσπαστο
«αξεσουάρ» κάποιων λαών.
Οι θεωρίες για τη... «μαστούρα» της Πυθίας και τον εκστασιασμό των
συμμετεχόντων στα Ελευσίνια μυστήρια, μαρτυρούν ότι η χρήση
ναρκωτικών ουσιών, δεν είναι ένα φαινόμενο της σημερινής εποχής, αλλά
πολύ παλιά συνήθεια. Η διαφορά όμως είναι ότι τα αρχαία χρόνια η χρήση
ναρκωτικών ήταν συνυφασμένη με συγκεκριμένες εκδηλώσεις και τελετές,
ή με τον τρόπο διαβίωσης ορισμένων κοινωνιών, με σοβαρές επιπτώσεις
πολλές φορές στην εξέλιξή τους, ενώ σήμερα σχετίζεται με την αναζήτηση
διεξόδων και καταλήγει στην καταστροφή και τον θάνατο. Το κοινό
βέβαια είναι και κάποτε και τώρα το πρόβλημα εξακολουθεί να είναι
κυρίως πολιτικό και κοινωνικό.
Κάποτε (ακόμα και τώρα), οι Ινδιάνοι της Λατινικής Αμερικής μασούσαν
φύλλα κόκας για να καταστέλλουν τον οργανισμό τους και να αντέχουν
την πείνα. Τώρα οι νέοι των λεγόμενων αναπτυγμένων κοινωνιών
καταφεύγουν στα ναρκωτικά πάσης φύσεως για να ξεφύγουν από την ανία
και τα ψυχολογικά αδιέξοδα, ή ακολουθούν μια ολέθρια «μόδα»,
προκειμένου να χτυπιούνται παραπάνω στα κλαμπ και να πετύχουν λίγες
στιγμές «φυγής».
Προσπαθώντας να σκιαγραφήσουν την εικόνα που επικρατεί σήμερα στην
κοινωνία μας, σε ό,τι αφορά τις τάσεις των χρηστών, αρμόδιοι
αξιωματικοί της Δίωξης Ναρκωτικών τονίζουν ότι το μεγάλο πρόβλημα
εξακολουθεί να εντοπίζεται στα λεγόμενα «παραδοσιακά» ναρκωτικά της
εποχής (ηρωίνη, κοκαϊνη, χασίς), αλλά όλο και νέα είδη κάνουν την
εμφάνισή τους στην ελληνική επικράτεια.Εκείνα ωστόσο που ξενίζουν
περισσότερο είναι κάποια φυσικά ναρκωτικά, που η μεγάλη πλειοψηφία
των Ελλήνων δεν ήξερε καν ότι υπάρχουν.
ΠΕΝΤΕ ΞΕΝΟΦΕΡΤΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Οι επιδράσεις και οι κίνδυνοι από ψυχοτρόπα φυτά
Στην κατηγορία των φυσικών ναρκωτικών ανήκουν:
Το ΚΗΑΤ:
Είναι γνωστό και ως «αραβικό τσάι» ή «τσάι Αβησσυνίας», γιατί πίνεται
ως αφέψημα, αλλά συνήθης τρόπος χρήσης είναι και το μάσημα των
φύλλων ή το κάπνισμά του. Το κατ απαντά και με τις ονομασίες «γκατ»,
«κάφτα», «κουάτ», «κιατ», «μίραα» και «κους». Το φυτό, που
επιστημονικά ονομάζεται Catha Edulis, ευδοκιμεί σε χώρες της
Ανατολικής Αφρικής και της Αραβικής Χερσονήσου. Δραστικά του
συστατικά η καθινόνη, η καθίνη και τα αλκαλοειδή που διεγείρουν το
κεντρικό νευρικό σύστημα και έχουν ίδια συμπτώματα με τις αμφεταμίνες.
Για πρώτη φορά εντοπίστηκε στην Ελλάδα το 2005 και έρχεται συνήθως
από τη Σομαλία και το Σουδάν, μέσω Λονδίνου και διατίθεται
αποκλειστικά σε μέλη της αφρικανικής κοινότητας στην Αθήνα. Μόνο
μέσα στο 2008, μέχρι προχτές, είχαν κατασχεθεί πάνω από 190 κιλά.
Παραισθησιογόνοι κάκτοι «Πεγιότ»: Εντοπίστηκαν πρώτη φορά πριν από
λίγες μέρες στη Θεσσαλονίκη. Οι Ινδιάνοι της Αμερικής τους θεωρούσαν
ιερούς και μάλιστα χρησιμοποιούσαν το άνθος τους αποξηραμένο ως
φυλαχτό, ενώ το έπιναν ή το κάπνιζαν σε θρησκευτικές τελετές. Είναι ένας
ακανθώδης, στρογγυλός κάκτος, συνήθως μπλε-πράσινος, σε τρεις
ποικιλίες, που φύεται στο Μεξικό και στις νότιες περιοχές των Η.Π.Α. και
ονομάζεται και μεσκάλ (mescal).O κάκτος αυτός περιέχει μεσκαλίνη, η
οποία έχει παραισθησιογόνες ιδιότητες και απομονώθηκε το 1896. Μπορεί
επίσης να παρασκευαστεί και συνθετικά. Χρειάζεται περί τις 2 με 3 ώρες
για να αρχίσει η επίδρασή της, η οποία και μπορεί να έχει διάρκεια πλέον
των 12 ωρών. Η χρήση του peyote προκαλεί ευφορία, πολύ έντονες
αισθήσεις, απτικές ψευδαισθήσεις. Μεγάλες δόσεις της ουσίας μπορεί να
προκαλέσουν ισχυρούς πονοκεφάλους, ξηροδερμία, πτώση της πίεσης του
αίματος, καρδιακή ανακοπή και μείωση του ρυθμού της αναπνοής.
Τσάι κοκαϊνης: Εντοπίστηκε πριν από λίγους μήνες από τη Δίωξη
Ναρκωτικών της ΥΠΕΕ, μέσα σε δέμα που έφτασε ταχυδρομικώς από τη
Λίμα του Περού, έπειτα από παραγγελία που είχε κάνει μέσω Ιντερνετ,
ένας 26χρονος φοιτητής. Πίνεται ως αφέψημα και έχει τις ίδιες ιδιότητες
με το μάσημα των φύλλων κόκας.
Μαγικά Μανιτάρια (Magic Mushrooms): Φυτρώνουν στη Βόρεια Αμερική
και την Ευρώπη. Περιέχουν ψιλοχιμβίνη, μια ουσία με παραισθησιογόνα
δράση παρόμοια με αυτήν του LSD, αλλά ελαφρύτερης μορφής. Μπορούν
να χρησιμοποιηθούν φρέσκα ή αποξηραμένα, να φαγωθούν ή να βραστούν
μέσα σε τσάι. Μετά τη χρήση δημιουργείται ευφορία, χαρά και
παραισθήσεις, συνήθως οπτικές ή και ακουστικές. Αρχίζουν μισή ώρα
περίπου μετά τη χρήση και διαρκούν από 4 έως 9 ώρες.
Δεν έχει διαπιστωθεί σωματική εξάρτηση, αλλά πολλά άτομα εξαρτώνται
ψυχικά. Εχουν αναφερθεί άσχημα «ταξίδια» με κρίσεις πανικού,
επιθετικότητα, αίσθημα αποπροσωποποίησης, άγχος και μερικές φορές
ψυχωσικού τύπου αντιδράσεις.
Εφέδρα: Θάμνος από τον οποίο λαμβάνεται η εφεδρίνη. Εχει διεγερτική
δράση.
ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ:
Οι ρίζες του έχουν αναλγητική δράση
Από τα φυσικά είδη που έχουν απασχολήσει την ελληνική κοινωνία και
κατ επέκταση και τις Αρχές για ενημερωτικούς σκοπούς, νομικά δεν
συγκαταλέγεται στα ναρκωτικά ο πασίγνωστος «δικός μας» μανδραγόρας,
το φυτό που έχει συνδεθεί με τον μύθο και τη μαγεία, γνωστό και ως
«ανθρωπόμορφος θάνατος, ή «σερνικοβότανο» λόγω του ανδρικού
σχήματος που έχει η ρίζα του και στο οποίο αποδίδονται αφροδισιακές
ιδιότητες, αλλά και ότι μπορεί να οδηγήσει στην τρέλα και στον θάνατο.
Σήμερα, η σύγχρονη επιστήμη έχει αποφανθεί ότι οι ρίζες του μανδραγόρα
περιέχονται στην κατηγορία των αναλγητικών όπως η μπελαντόνα και τα
φύλλα της κόκας. Δύο από τα ενεργά χημικά συστατικά του μανδραγόρα
είναι η ατροπίνη και η σκοπολαμίνη, δύο ισχυρά κατευναστικά.
Ο μανδραγόρας έχει επίσης μεγάλη περιεκτικότητα σε μανδραγορίνη, ένα
ισχυρό υπνωτικό και ναρκωτικό.
Δραματική μείωση
Από τα 17 στα 14,5 ο μέσος όρος ηλικίας εισόδου στη χρήση ουσιών
Συναγερμό στις διωκτικές Αρχές έχουν σημάνει ποσότητες νέων μορφών
ναρκωτικών ουσιών που εντοπίστηκαν τελευταία στη χώρα μας, η αλλαγή
στη «γεωγραφία» της πρέζας, αλλά κυρίως η δραματική μείωση του μέσου
όρου ηλικίας όσων μπαίνουν στη χρήση.
Οπως δήλωσε στο «Εθνος» ένας από τους εμπειρότερους στον τομέα
αξιωματικός, ο διευθυντής της Δίωξης Ναρκωτικών της Ασφάλειας
Αττικής Γιώργος Σαξιώνης, οι τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι ο μέσος
όρος ηλικίας της εισόδου στη χρήση, έπεσε μέσα σε πολύ λίγα χρόνια από
την ηλικία των 17 ετών στα 14,5.
Σε ό,τι αφορά τη διάδοση των ουσιών στην Ευρώπη, στην κορυφή
παραμένει το χασίς και ακολουθούν η ηρωίνη και η κοκαϊνη.
Ενα από τα τεράστια προβλήματα όμως είναι τα συνθετικά ναρκωτικά.
Παρατηρείται ωστόσο, με βάση τις κατασχέσεις, ότι τελευταία υπάρχει
μείωση της διακίνησης του έκστασι, ενώ διαπιστώνεται ραγδαία αύξηση
της κοκαϊνης στην Ευρώπη.
Αυτό αποδίδεται στο γεγονός ότι οι «βαρόνοι» της Λατινικής Αμερικής, σε
συνεργασία με τους Ευρωπαίους μεγαλέμπορους, στρέφονται στην αγορά
της Γηραιάς ηπείρου, λόγω της ισοτιμίας ευρώ-δολαρίου και προτιμούν το
ισχυρότερο νόμισμα.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι έχει ανέβει πολύ η ζήτηση της κοκαϊνης στην
Ευρώπη και στους Ελληνες ειδικότερα, στην ιδιοσυγκρασία των οποίων
ταιριάζει περισσότερο απ ό,τι το έκστασι.
Πάρτι με έκστασι
Ακόμα και τώρα πάντως οργανώνονται πάρτι με έκστασι, που
διαφημίζονται μάλιστα με φέιγ βολάν ή πονηρές αγγελίες, έχοντας ως
σήμα την... πιπίλα, επειδή αυτή αποτελεί απαραίτητο εφόδιο για τους
χρήστες, που τους προστατεύει από το να σπάνε τα δόντια τους από το
πολύ δυνατό σφίξιμο και την ένταση.
Εντονη ανησυχία προκαλεί και η διάθεση της κεταμίνης, που έχει αρχίσει
δειλά δειλά και οι πρώτες ποσότητες εντοπίστηκαν το καλοκαίρι στη
Μύκονο.
Ο εφιάλτης όμως για την ΕΛ.ΑΣ. είναι μην τυχόν φτάσει και εδώ η
λεγόμενη «κοκαϊνη των φτωχών», αλλά και το PCP και GHP, που κάνουν
θραύση στις ΗΠΑ.
«Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι ευρύτερα κοινωνικό και πολιτικό»,
λέει ο κ. Σαξιώνης και συνεχίζει: «Το κυρίως κύτταρο όμως που κρατάει
τη νεολαία μακριά από αυτό τον εφιάλτη είναι η οικογένεια.
Οι γονείς δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι δεν υπάρχουν χρυσοί κανόνες για
να αποφύγουν τα παιδιά τα ναρκωτικά. Χρειάζεται διαρκής εγρήγορση και
ενημέρωση».
ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΔΕΙΛΑ ΔΕΙΛΑ
Εφιάλτης οι νέες συνθετικές ουσίες
Τέσσερα νέα για τα ελληνικά δεδομένα συνθετικά ναρκωτικά που κάνουν
θραύση, κυρίως στις ΗΠΑ, είναι ο εφιάλτης των διωκτικών Αρχών για την
περίπτωση που εισβάλουν και στη χώρα μας.
Κεταμίνη: Συνθετικό ναρκωτικό που χρησιμοποιείται σε μεγάλες
ποσότητες στην κτηνιατρική ως ταχύτατο αναισθητικό-καταπραϋντικό
φάρμακο. Στην πιάτσα λέγεται και Special Κ, Κ, vitamin Κ, cat valiums
κ.ά.
Κυκλοφορεί σε υγρή μορφή ή σε λευκή σκόνη και η χρήση της ποικίλλει.
Μπορεί να καπνιστεί, να χορηγηθεί ενδοφλεβίως ή να ληφθεί από το
στόμα ή τη μύτη. Εχει συνδυαστεί με σεξουαλικές επιθέσεις, τα λεγόμενα
«date-rapes», όπου τα θύματα δεν μπορούν να θυμηθούν τα γεγονότα που
συνέβησαν όσο ήταν κάτω από την επήρειά του. Προκαλεί παραισθήσεις,
τρέμουλο και μειωμένη αντίληψη του χώρου και του χρόνου. Επίσης, με
τη χρήση της παρατηρείται σταδιακή μείωση της δυνατότητας μάθησης,
αμνησία και μειωμένη κινητικότητα. Μεγάλες δόσεις και μακροχρόνια
χρήση προκαλούν κατάθλιψη, υψηλή πίεση και δεν αποκλείονται
θανατηφόρα αναπνευστικά προβλήματα.
P.C.P. (Φαινσυκλιδίνη), γνωστό και ως σκόνη των αγγέλων: Συνθετική
ουσία με ψυχότροπη δράση και παραισθησιογόνες ιδιότητες. Εχει
κατασταλτική και διεγερτική δράση στο Κ.Ν.Σ., ανάλογα με την
ιδιοσυγκρασία του χρήστη. Χρησιμοποιήθηκε ως αναισθητικό, αλλά
εγκαταλείφθηκε λόγω της συχνής εμφάνισης συμπτωμάτων οξέος
συνδρόμου που χαρακτηρίζεται από σύγχυση, αποπροσανατολισμό,
διέγερση και γενικά συμπτώματα οξέος οργανικού εγκεφαλικού
συνδρόμου. Κυκλοφορεί σε χάπια, κάψουλες και χρωματιστή σκόνη.
Συνήθως λαμβάνεται από το στόμα ή τη μύτη.
Η χρήση του προκαλεί ευφορία, αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος,
αίσθηση ευχάριστης απομόνωσης, ακουστικές και οπτικές ψευδαισθήσεις,
αλλοιωμένη εικόνα σώματος, αλλοιωμένη αίσθηση του χρόνου και του
χώρου, αποπροσανατολισμό της σκέψης, υπέρταση, νυσταγμό,
δυσαρρυθμία, εφίδρωση, εκτεταμένη μείωση της απάντησης στον πόνο,
πυρετό και ανακοπή.
Η επίδραση διαρκεί 4 έως 6 ώρες, αλλά τα συμπτώματα μπορεί να
συνεχιστούν για αρκετές ημέρες. Την αμέσως επόμενη περίοδο από τη
χρήση, μπορεί να παρουσιαστεί αυτοκαταστροφική ή βίαιη συμπεριφορά.
Οι χρόνιοι χρήστες συχνά υποφέρουν από αποπροσανατολισμό, κενά
μνήμης, προβλήματα στον λόγο.
GHP:
Είναι γνωστό και ως ναρκωτικό του βιασμού, γιατί κάνει τον άνδρα να
βιάζει χωρίς να το καταλαβαίνει και τη γυναίκα να μη θυμάται τίποτα
μετά. Εχει τα ίδια χαρακτηριστικά με το PCP και την κεταμίνη.
Μεθαμφεταμίνη, ή «κοκαϊνη των φτωχών»: Είναι λευκή σκόνη που ναι
μεν μοιάζει με την κοκαϊνη, κυρίως όμως λαμβάνεται ως ενέσιμη και σε
λιγότερες περιπτώσεις... την πίνουν. Είναι πιο διεγερτική, πιο εθιστική και
επιπλέον έχει 1/10 της τιμής της κοκαϊνης.
Αυτό ανησυχεί ιδιαίτερα τις ελληνικές Αρχές, σε συνδυασμό με τις πολύ
βαριές παρενέργειες. Στη χώρα μας τα τελευταία δυόμισι χρόνια έχουν
καταγραφεί τρεις κατασχέσεις συνολικά 137 γραμμαρίων. Η
μεθαμφεταμίνη παράγεται σε εργαστήρια που υπάρχουν σε αφθονία στη
Νοστράδα της Τσεχίας και σε αρκετές πόλεις των ΗΠΑ.
ΧΑΣΙΣ
Παρασκευάζεται με διάφορους τρόπους, που σε γενικές γραμμές
περιλαμβάνουν την αποξήρανση των ανθών, το τρίψιμο και κοσκίνισμά τους,
και στη συνέχεια τη συμπύκνωσή τους σε "πλάκες". Το τελικό προϊόν έχει
χρώμα που ποικίλλει από σκούρο πράσινο σε καφέ ή μαύρο, ανάλογα με τη
συγκεκριμένη τεχνική παρασκευής του, τον τόπο προέλευσης και την
ποιότητά του. Η σκληρότητά του κυμαίνεται μεταξύ πλαστελίνης και ξύλου,
ενώ με ελαφρά θέρμανση, μαλακώνει και θρυμματίζεται εύκολα στο
κονίαμα από το οποία προήλθε.
Από τα παρασκευάσματα της ινδικής κάνναβης, το χασίς είναι το πιο
εύκολο στη μεταφορά, καθώς δεν απαιτείται κάποιο στεγανό δοχείο (όπως
για το Χασισέλαιο) ή κάποια άρτινη ή νάυλον συσκευασία (όπως για τη
Φούντα), ενώ η περιεκτικότητά του στη δραστική ουσία THC είναι αρκετά
μεγαλύτερη από τον ακατέργαστο ανθό (Φούντα).
ΧΡΗΣΗ
Η χρήση του χασίς γίνεται καπνίζοντάς το σε ναργιλέ, τσιγάροχ ή διάφορα
είδη πίπας αλλά και με θέρμανσή του σε κάποιο κλειστό δοχείο
(σπιρτόκουτο, ποτήρι κλπ.) και εισπνοή των ατμών. Επίσης το χασίς
μπορεί να παρασκευαστεί σε τσάι καθώς και να χρησιμοποιηθεί ως
συστατικό σε διάφορα φαγητά και γλυκά.
ΟΠΙΟ
Όπιο, κοινώς αφιόνι, ονομάζεται ο αποξηραμένος γαλακτώδης χυμός που
προέρχεται από ένα είδος παπαρούνας που ονομάζεται μήκων η υπνοφόρος
(Papaver Somniferum). Το όπιο περιέχει περίπου 20 αλκαλοειδή, ενώ
μεταξύ αυτών έχει περιεκτικότητα περίπου 10~12% σε μορφίνη, από την
οποία εξαρτάται η φαρμακολογική επενέργεια του. Η χημική επεξεργασία
της μορφίνης παράγει την ηρωίνη που διακινείται στο παράνομο εμπόριο
ναρκωτικών. Περιέχει επίσης κωδεΐνη και άλλα μη ναρκωτικά αλκαλοειδή
όπως παπαβερίνη, θηβαΐνη και νοσκαπίνη. Το όπιο και τα παράγωγά του
αποτελούν ναρκωτικές ουσίες που πάντα προκαλούν σωματική και
ψυχολογική εξάρτηση. Σκευάσματα από όπιο (αφέψημα, σκόνη,
εκχύλισμα) χρησιμοποιούνται ως αντιδιαρροϊκά και παυσίπονα φάρμακα. Η
παραγωγή του οπίου καθορίζεται ποσοτικώς σύμφωνα με διεθνές σχέδιο.
Προέλευση
Η παπαρούνα που παράγει το όπιο ευδοκιμεί σε αρκετές χώρες. Στη Νότιο
Αμερική έχει απαγορευθεί η καλλιέργειά του και μόνο για συγκεκριμένους
λόγους υπάρχει σε μεμονωμένα ιδρύματα. Οι μεγαλύτερες
οπιοκαλλιέργειες βρίσκονται σε χώρες της Μέσης Ανατολής, της
νοτιοανατολικής Ασίας και της Τουρκίας καθώς και σε πολλές χώρες της
αμερικανικής ηπείρου. Οι χώρες αυτές προμηθεύουν όπιο σε
φαρμακευτικά εργαστήρια αλλά πολύ συχνά πωλείται και στη μαύρη
αγορά. Περί τα μέσα του 20ού αιώνα η Ινδία παρήγαγε 750 τόνους
φαρμακευτικού οπίου, η Ιαπωνία 500 τόνους και η Τουρκία 365 τόνους. Από
τις Ευρωπαϊκές χώρες η Βουλγαρία παράγει τη μεγαλύτερη ποσότητα (500
τόνους) με δεύτερη την πρώην Γιουγκοσλαβία (10 τόνους). Για την
κατασκευή ναρκωτικών φαρμάκων, τις μεγαλύτερες ποσότητες οπίου
καταναλώνουν η Ρωσία, η Γερμανία, οι Η.Π.Α. και η Ιαπωνία. Το όπιο της
φαρμακοβιομηχανίας προέρχεται αποκλειστικά από την Εγγύς Ανατολή και
κυρίως από τη Σμύρνη, ενώ τα προϊόντα της Άπω Ανατολής (όπιο των
καπνιστών) έχουν ποικίλη σύνθεση, ανάλογα με την προέλευσή τους. Το
όπιο της φαρμακοποιίας είναι το όπιο περιεκτικότητας 10% σε μορφίνη το
οποίο έχει ληφθεί με κατάλληλη αραίωση. Συνήθως το καθαρό όπιο δεν
φτάνει μακρυά από την πηγή προέλευσής του πριν γίνει βάση μορφίνης.
Αυτό συμβαίνει γιατί το καθαρό όπιο είναι πιο ογκώδες δεν είναι στερεό
και είναι δύσκολο στη μεταφορά του.
Η παραγωγή του οπίου μειώθηκε δραματικά στις αρχές του 20ού αιώνα,
κυρίως λόγω της αύξησης της κατανάλωσής του στην Κίνα. Στις αρχές της
δεκαετίας του 1980 2.000 τόνοι ήταν όλη η νόμιμη και η παράνομη
παραγωγή οπίου. Στις αρχές του 21ου αιώνα παρατηρήθηκε αύξηση σε
5.000 τόνους, ενώ η τιμή του ήταν συνεχώς ανοδική. Ο παραγωγός
πουλούσε περίπου 300 $ το κιλό οι έμποροι το πουλούσαν 800 $ ενώ
στους ευρωπαϊκούς δρόμους η τιμή του άγγιζε τα 16000 € το κιλό ως
μορφίνη πριν υποστεί κατεργασία για την παραγωγή ηρωίνης. Τα θέματα
σχετικά με τη διάθεση και την κυκλοφορία του οπίου διέπονται από τη
νομοθεσία περί μονοπωλίου των ναρκωτικών. Σύμφωνα με πρόσφατο
νόμο που ψηφίστηκε στο Αφγανιστάν (2005), τη μεγαλύτερη
οπιοπαραγωγό χώρα, το όπιο υπόκειται σε δραστικούς ελέγχους που
αφορούν στην παραγωγή τη μεταφορά και τη διακίνησή του.
Ιστορία
Κάψα με ρέοντα λευκό χυμό
Η καλλιέργεια του οπίου ξεκινά από την Νεολιθική εποχή. Οι Σουμέριοι, οι
Ασσύριοι, οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι και οι Άραβες έκαναν εκτενή
χρήση του οπίου που την εποχή εκείνη ήταν το πιο διαδεδομένο
παυσίπονο, επιτρέποντας ακόμη την περάτωση διαφόρων μικρών
εγχειρήσεων. Το όπιο σε συνδυασμό με κώνειο χρησιμοποιούνταν για να
αποφέρει άμεσο και ανώδυνο θάνατο
Η χρήση του ακατέργαστου οπίου συνεχίστηκε έως τον 19ο αιώνα οπότε
τη θέση του πήρε η μορφίνη και τα παράγωγα της που μπορούσαν πλέον
να χορηγηθούν σε ακριβή δόση. Την ίδια περίοδο (1840-1842) ξεσπά ο
πόλεμος του οπίου μεταξύ Κίνας και Αγγλίας. Ο Αυτοκράτορας της Κίνας,
ανήσυχος από την αυξανόμενη κατανάλωση οπίου, την οποία
υποβοηθούσε το προστατευόμενο λαθρεμπόριο των Άγγλων, απαγόρευσε
την εισαγωγή οπίου. Με την απόφαση αυτή 20.000 κιβώτια οπίου
ρίχθηκαν στη θάλασσα, ενώ οι Άγγλοι απάντησαν με κήρυξη πολέμου.
Μετά την κατάληψη της Σαγκάης οι Άγγλοι πέτυχαν την συνθήκη του
Νανκίν σύμφωνα με την οποία άνοιξαν πολλά λιμάνια για το ευρωπαϊκό
εμπόριο, κι έτσι άνοιξαν οι πύλες της Κίνας στους δυτικούς. Εκτός όμως
από τον πόλεμο αυτό έγινε και δεύτερος πόλεμος του οπίου στα 18561860 μεταξύ Αγγλογάλλων και Κίνας.
«Η ανάσα του διαβόλου»: το πιο επικίνδυνο ναρκωτικό του κόσμου!
Είναι τόσο δυνατό που μπορεί να καταργήσει την ελεύθερη ανθρώπινη
βούληση, ενώ μπορεί να διαγράψει τη μνήμη των «θυμάτων» του. Το
ναρκωτικό αυτό, γνωστό ως «devil’s breath», κυκλοφορεί ελεύθερο στους
δρόμους της Κολομβίας. Και φέρει δικαίως τον τίτλο του πιο επικίνδυνου
ναρκωτικού που έχει ανακαλυφθεί ως σήμερα.
Προερχόμενη από το δέντρο Borrachero που συναντάται συχνά στη Νότια
Αμερική, η ουσία Scopolamine έχει γίνει ευρέως γνωστή και ως
«devil’s breath», «η ανάσα του Διαβόλου». Μη σε ξεγελά η ομορφιά των
λευκών και κίτρινων ανθών του.
Οι δυνάμεις αυτής της απαγορευμένης ναρκωτικής ουσίας μοιάζουν
υπερφυσικές. Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής dailymail, όταν
κάποιος βρεθεί υπό την επήρεια της εν λόγω ουσίας πέφτει είτε θύμα
βιασμού, είτε κλοπής, ακόμη και αφαίρεσης οργάνων. Τουλάχιστον αυτό
αναφέρουν οι αστικοί μύθοι που κυκλοφορούν στους δρόμους της
Κολομβίας.
Το ταξίδι του βρετανού δημοσιογράφου Ryan Duffy για το αμερικανικό
Vice μέχρι την Κολομβία ήταν αρκετό ώστε να αποκαλύψει όλη την
αλήθεια για το ναρκωτικό. Eνώ αρχικά είχε συμφωνήσει να το δοκιμάσει
για να γράψει μετά την εμπειρία του, οι τρομακτικές ιστορίες που άκουσε
τον έκαναν να αλλάξει γνώμη. Αυτό που έκανε όμως ήταν να συναντήσει
μερικούς από τους διακινητές του αλλά και κάποια από τα «θύματά» του.
Οι έμποροι
Ρωτώντας έναν κολομβιανό διακινητή του ναρκωτικού, για περισσότερες
λεπτομέρειες, ο Ryan Duffy έμαθε περισσότερα για το πώς ο δράστης
«χρησιμοποιεί» την «ανάσα του Διαβόλου». Όπως του είπε
χαρακτηριστικά, το μόνο που έχει να κάνει είναι να φυσήξει το ναρκωτικό
στο πρόσωπο του θύματός του.
«Είναι άγευστη και άοσμη», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια το θύμα μετατρέπεται σε ένα άβουλο «ζόμπι» και υπακούει
στις εντολές του δράστη, με συνέπεια να κάνει ακραία και εκτός ελέγχου
πράγματα. Ο dealer σημείωσε πως σε υψηλές δόσεις το ναρκωτικό μπορεί
να προκαλέσει το θάνατο, ενώ ο ίδιος υποστήριξε πως είναι χειρότερο και
από τον άνθρακα.
Σύμφωνα με μια ακόμη έμπορο ναρκωτικών, την Demencia Black, το το
ναρκωτικό είναι τρομακτικό για την ευκολία με την οποία μπορεί να
χορηγηθεί.
Τα θύματα
«Μπορεί να καταργήσει την ελεύθερη ανθρώπινη βούληση». Αυτή είναι
ίσως η πιο τρομακτική επίδραση στο ανθρώπινο σώμα, ή καλύτερα
πνεύμα του ναρκωτικού.
Μια γυναίκα που είχε πέσει θύμα της ουσίας έφτασε στο σημείο να
βοηθήσει με τη θέλησή της αυτόν που της έδωσε το ναρκωτικό, χωρίς
φυσικά να το γνωρίζει.
Όλα ξεκίνησαν όταν ένας περαστικός της ζήτησε οδηγίες για μια οδό.
Εκείνη, τον βοήθησε και στη συνέχεια κάθισαν να πιουν ένα χυμό μαζί. Το
επόμενο που θυμάται είναι να τον οδηγεί στο σπίτι της, όπου και της
αφαίρεσε όλα της τα υπάρχοντα. Η ίδια, τον βοήθησε να τα μαζέψει..
(Ευτυχώς το μέγεθος της ουσίας που της χορηγήθηκε ήταν μικρό, έτσι
κατάφερε να θυμηθεί το τι ακριβώς της συνέβη).
«Ορός της αλήθειας»
Στο παρελθόν, η CIA επιχείρησε να χρησιμοποιήσει την ουσία ως «ορό
της αλήθειας» τον καιρό του Ψυχρού Πολέμου. Παρόλ” αυτά, λόγω του
ότι το ναρκωτικό αποτελείται από χημικές ενώσεις οι οποίες προκαλούν
και ψευδαισθήσεις, το εγχείρημα φαίνεται πως απέτυχε.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στον δημοσιογράφο η τοξικολόγος Dra
Miriam Gutierez, «είναι η τέλεια ουσία για εγκληματικές πράξεις αφού το
θύμα δε θυμάται τίποτα και συνεπώς δε θα μπορέσει να καταδώσει τον
δράστη αργότερα». -->
Οι μητέρες προειδοποιούν τα παιδιά τους να μένουν μακριά από τα δέντρα
Borrachero, ενώ οι ειδικοί στηρίζουν την εξάπλωση των εγκλημάτων (που
στηρίζονται στη χρήση του ναρκωτικού) στο παρελθόν που έχει ο
Κολομβιανός πολιτισμός με τις απαγορευμένες ουσίες αλλά και στους
συνεχείς εμφυλίους πολέμους.
Κάνναβη (φάρμακο)
Η κάνναβη, γνωστή και ως μαριχουάνα και γκάντζα (από το Σανσκριτικό
gañjā, που σημαίνει «κάνναβη»), μεταξύ πολλών άλλων ονομάτων,
αναφέρεται σε οποιοδήποτε αριθμό παρασκευασμάτων του φυτού Κάνναβη που
προορίζονται για χρήση ως ψυχοδραστικό φάρμακο. Η πιο κοινή μορφή της
κάνναβης που χρησιμοποιείται ως φάρμακο είναι η αποξηραμένη φυτική
μορφή.
Η τυπική μορφή της φυτικής κάνναβης αποτελείται από τα λουλούδια και τα
υποκείμενα φύλλα και μίσχους ώριμων έχοντα ύπερο ή θηλυκών φυτών. Το
φάρμακο σε μορφή ρητίνης είναι γνωστό ως χασίς.
Η μείζονα ψυχοδραστική χημική ένωση στην κάνναβη είναι η Δ9τετραϋδροκανναβινόλη (κοινώς συντομογραφημένη ως THC). Τουλάχιστον 66
άλλα κανναβινοειδή είναι επίσης παρόντα στην κάνναβη,
συμπεριλαμβανομένου της κανναβιδιόλης (CBD), της κανναβινόλης (CBN) και
της τετραϋδροκανναβιβαρίνης (THCV), μεταξύ πολλών άλλων, οι οποίες
πιστεύεται ότι οδηγούν σε διαφορετικά αποτελέσματα από εκείνα της THC
και μόνο.
Η χρήση κάνναβης έχει βρεθεί ότι σημειώνεται ήδη από τη τρίτη χιλιετία
π.Χ. Στη σύγχρονη εποχή, το φάρμακο έχει χρησιμοποιηθεί για
ψυχαγωγικούς, θρησκευτικούς ή πνευματικούς, και φαρμακευτικούς σκοπούς. Τα Ηνωμένα
Έθνη (ΟΗΕ) εκτίμησαν ότι το 2004 περίπου το 4% του παγκόσμιου ενήλικου
πληθυσμού (162 εκατομμύρια άνθρωποι) κάνουν χρήση κάνναβης ετησίως,
και περίπου 0,6% (22,5 εκατομμύρια) την χρησιμοποιούν σε καθημερινή
βάση.[4] Η κατοχή, χρήση ή πώληση παρασκευασμάτων της κάνναβης που
περιέχουν ψυχοδραστικά κανναβινοειδή έγινε παράνομη στα περισσότερα
μέρη του κόσμου στις αρχές του εικοστού αιώνα. Από τότε, μερικές χώρες έχουν
εντείνει την επιβολή της απαγόρευσης της κάνναβης, ενώ άλλες την έχουν
μειώσει.
Πίνακας περιεχομένων





1 Ιατρική Χρήση
2 Τρόπος χρήσης και μορφές κάνναβης
3 Ασφάλεια χρήσης
4 Φάρμακα σχετικά με την κάνναβη
5 Αναφορές
 6 Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ιατρική Χρήση
Μια ανασκόπηση του 2002 από τον Franjo Grotenhermen πάνω σε ιατρική
βιβλιογραφία αναφέρει ότι η ιατρική χρήση της κάνναβης έχει δείξει
θετικά αποτελέσματα στη θεραπεία κατά της ναυτίας,της έμμεσης,του
προεμμηνορυσιακού συνδρόμου,της μη-σκόπιμης απώλειας βάρους,της
αϋπνίας και της απώλειας της όρεξης από χημειοθεραπείες. Άλλα σχετικά
καλώς επιβεβαιωμένα στοιχεία κάνουν λόγο για θεραπεία της
σπαστικότητας σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας,του πόνου και
ειδικότερα του νευρογενούς πόνου,των κινητικών δυσκολιών,του
ασθαματός,και του γλαυκώματος.
Προκαταρκτικές ενδείξεις δείχνουν οτι φάρμακα με βάση την κάνναβη
μπορεί να είναι χρήσιμα στη θεραπεία δυσλειτουργείας των
επινεφριίων,του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου,των ημικρανιών,της
ινομυαλγίας και σχετικών παθήσεων. Η ιατρική χρήση της κάνναβης
επίσης φαίνεται ότι θεραπεύει συγκεκριμενα συμπτώματα παθήσεων όπως
η σκλήρυνση κατά πλάκας και οι τραυματισμοί του νωτιαίου
μυελού,παρουσιάζοντας αντισπασμωδική και μυοχαλαρωτική
δράση,καθως και αυξάνοντας την όρεξη σε αυτούς τους ασθενείς.
Άλλες ιατρικές έρευνες άναφέρουν ότι η κάνναβη ή συγκεκριμένα
κανναβινοειδή πιθανόν να χρησιμεύσουν στη θεραπεία της κατάχρησης
του αλκοόλ ,της αρθρίτιδας που προκαλείται απο περίσσια
κολλαγόνου,του άσθματος , της αθηροσκλήρωσης,της διπολικής
διαταραχής ,του μετατραυματικού συνδρόμου ,του καρκίνου του παχέος
εντέρου ,της αισθητηριακής νευροπάθειας σχετιζόμενης με τον HIV,της
δυστονίας ,της επιληψίας ,συγκεκριμένων παθήσεων του πεπτικού
συστήματος ,των γλοιωμάτων(τύπος όγκου στον εγκέφαλο) ,της
ηπατίτιδας C ,τη νόσο του Huntigton,της λευχαιμίας ,των όγκων του
δέρματος ,τα στελέχη του βακτηρίου Staphylococcus aureus που είναι
ανθεκτικά στη μεθισιλλίνη ,τη νόσο του Parkinson ,του κνησμού,της
ψωρίασης ,της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας ,της υπνικής άπνοιας καθώς
και της νευρικής ανορεξίας .Ελεγχόμενη έρευνα στη θεραπεία του
συνδρόμου Tourette με ένα φάρμακο (Dronabinol) που περιέχει δραστική
ουσία η οποία είναι συνθετικά ομόλογη με την δ9τετραϋδροκανναβινόλη,την κύρια ψυχοδραστικη ουσια της
κάνναβης,έδειξε ότι οι ασθενείς είχαν μείωση των συμπτωμάτων του τους
χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες ,άλλες έρευνες όμως ισχυρίζονται οτι δεν
είχε αποτελέσματα στην μείωση των τικ .Οι αναφορές των ίδιων των
ασθενών δειχνούν μείωση των τικ με την ιατρική χρήση της κάνναβης
ομως χρειάζονται μακροπρόθεσμες, ελεγχόμενες έρευνες για να το
αποδείξουν σε μεγαλύτερο αριθμό ασθενών.
Σε πολλά εργαστήρια σε όλον τον κόσμο γίνονται εντατικές έρευνες για να
παραχθούν φάρμακα με βάση τα συστατικά της κάνναβης, που όμως δεν
θα έχουν ψυχοτρόπες επιδράσεις, θα μένουν δηλαδή μακριά από την
περιοχή του εγκεφάλου και θα δρουν μόνο στον περιφερειακό υποδοχέα
στον οποίο δείχνουν προτίμηση τα μη ψυχότροπα ανάλογα (δηλαδή τα
τροποποιημένα από τους ερευνητές κανναβινομιμητικά μόρια)
παρουσιάζοντας υψηλή αντιφλεγμονώδη δράση. Το πρώτο τέτοιο
παρασκεύασμα ενάντια στον πόνο και στο στρες ανακοινώθηκε την 1η
Ιουλίου του 2005 στο περιοδικό «Nature» από ερευνητές του
Πανεπιστημίου της Τζόρτζια, ενώ άλλα για την επιληψία και την κατά
πλάκας σκλήρυνση θα ακολουθήσουν.
Τρόπος χρήσης και μορφές κάνναβης:
Η κάνναβη χρησιμοποιείται σε διάφορες μορφές:
 Ολόκληρο το λουλούδι και φύλλο
Οι όροι χόρτο ή μαριχουάνα ή μαυρο ή (λανθασμένα) χασις στο
εξατμισμένο μείγμα των φύλλων,των λουλουδιών και των κλαδιών,και στο
κακης ποιοτητας χορτο και των σπορων.Οι τύποι μαριχουάνας που
χρησιμοποιούνται συνήθως περιεχουν απο 3 ως 22% THC,ενώ οι τύποι
μαριχουάνας (hemp) που χρησιμοποιούνται για παραγωγη
υφασματατος,σχοινιων,χαρτιου κλπ περιεχουν λιγότερο απο 1%
THC,οπότε δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ναρκωτικό.Μικρή
περιεκτικότητα σε THC.
 Κιφ
Το κιφ ειναι μια σκόνη,πλούσια σε τρίχρωμα,που έχουν κοσκινιστεί από
τα φύλλα και τα άνθη της Κάνναβης και είτε καπνίζονται,ειτε
χρησιμοποιούνται ως συστατικό σε τρόφιμα.Μεσαία περιεκτικότητα σε
THC.
 Χασίς
Χασίς ειναι είτε συμπιεσμένη ρητίνη του φυτού της κάνναβης είτε
συμπιεσμένο κιφ.Μεγάλη περιεκτικότητα σε THC.
 Βάμμα
Τα κανναβινοειδή μπορουν να αποσταχθούν σε ενα βάμμα από το φυτο
της κάνναβης χρησιμοποιόντας αλκοολες,οπως το Green dragon.Νόμιμα
βάμματα για ιατρική χρήση είναι οι ναβιξιμολες.
 Αιθέριο έλαιο
To αιθέριο έλαιο κάνναβης είναι η απόσταξη των ελαιων από τα
λουλούδια ή τα φύλλα της κάνναβης.Είναι πλούσιο σε κανναβινοειδή.
 Σπόροι κάνναβης
Οι σπόροι κάνναβης εχουν παρομοια περιεκτικότητα σε πρωτείνη,με όλα
τα αμινοξέα,σχεδον οσο το κρέας,το γάλα,τα αυγά και η σόγια.. Ειναι
επίσης πλούσια σε ομεγα 3,βιταμίνες και μέταλλα.Κυκλοφορούν στην
Αμερική,στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία ως νόμιμο συστατικό σε τρόφιμα
και ως superfood.Δεν είναι ψυχοδραστικοί,αλλά έχουν κάποια ιατρική
αξία.
 Έλαιο σπόρων κάνναβης τύπου hemp
To έλαιο αυτό είναι κατάλληλο για τηγάνισμα με μεγαλύτερο σημείο
τήξης από το ελαιόλαδο,με την ιδανική ισορροπία ωμέγα 6 προς ωμέγα 3
λιπαρών οξέων που χρειάζεται ο οργανισμός. Δεν είναι ψυχοδραστικό.
Επίσης πίνεται και σε τσάι,αλλα χρειαζεταί μεγάλη ποσοτητα (1-1,5
γραμμάρια) και κάτι λιπαρό όπως γάλα ή βούτυρο για να αποστάξει τα
κανναβινοειδή,ωστέ να έχει σημαντική ιατρική ή ευφορική δράση. Η δια
της πεπτική οδού προτιμάται από τους ασθενείς με αναπνευστικά
προβλήματα ή καρκινο,λόγω της απουσίας των καρκινογόνων ουσιών που
δημιουργούνται κατά την καύση.Για ποικιλίες που προορίζονται για
ευφορική χρήση,η δια της πεπτικής οδού κατανάλωση προκαλεί πολύ
περισσότερη χαλάρωση και διαρκέι περισσότερη ώρα,ενώ οι επιδράσεις
είναι λίγο διαφορετικές. Στις ευρωπαϊκες χωρες συνηθως η κάνναβη
καπνίζεται αναμεμειγμένη με καπνό,ενω στις ΗΠΑ και στον Καναδά
συνήθως σκετη, αλλά μπορεί επίσης να φαγώθει,να γίνει ρόφημα,ή να
εξατμιστεί σε vaporizer,μειώνοντας έτσι το ποσοστό των καρκινογόνων
που δημιουργούνται λόγω της καύσης.
Επίλογος
Συνοψίζοντας τα ναρκωτικά δεν εἱναι διἑξοδος αλλἁ εθισμὁς που σιγἁ
σιγἁ καταστρἑφει κἁθε οργανισμὁ. Τα φυσικἁ ναρκωτικἁ εἱναι εὑκολο
τὁσο να βρεθοὑν ὁσο και να τα κρὑψει ο διακινητἡς ὴ ο χρὴστης, ὸπως
αναφὲρουμε παραπὰνω. Κανεὶς μας δεν χρειαζὲται τα ναρκὼτικα για να
νιὼσει ὸμορφα και να γὶνει μὲλος μιας παρὲας. Πρὲπει ὸλοι μας να
εὶμαστε ενημερωμὲνοι και να ὲχουμε την απαραὶτητη ωριμὸτητα και
υπευθυνὸτητα.
3.ΤΕΧΝΗΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Ονόματα μαθητών εργασίας:
Κουμούτσου Αρίστη
Κεφαλά Νικολίτσα
Κικιώνη Ηρώ
Κουλαμά Χριστίνα
Ο όρος ναρκωτικό πιστεύεται ότι προτάθηκε από τον Γαληνό για να
περιγράψει δραστικές ουσίες που μουδιάζουν ή νεκρώνουν, προκαλώντας
απώλεια αισθήσεων ή παράλυση. Πολλοί εκπρόσωποι του νόμου
χρησιμοποιούν ανακριβώς τη λέξη "ναρκωτικό" (drug) για να αναφερθούν
σε οποιοδήποτε παράνομο φάρμακο ή παράνομα αποκτημένο φάρμακο.
Επειδή ο όρος χρησιμοποιείται συχνά με ευρύτερη έννοια, ανακριβώς και
εκτός ιατρικού περιεχομένου,κάτι που είναι λογικό να συμβαίνει στον
τελικό χρήστη, οι περισσότεροι επαγγελματίες του ιατρικού χώρου
προτιμούν τον πιο ακριβή όρο "οπιοειδή" (opioids), ο οποίος αναφέρεται
σε φυσικές, ημι-συνθετικές και συνθετικές ουσίες, οι οποίες
συμπεριφέρονται φαρμακολογικά όπως η μορφίνη, το κύριο ενεργό
συστατικό του φυσικού οπίου. Η εργασία μας αναφέρεται στην κατηγορία
των συνθετικών ουσιών.
LSD (Διαιθυλαμίδιο
λυσεργικού του οξέος):
ΧΗΜΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ: C20H25N3Ο
To διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (Lysergic acid diethylamide),
γνωστό περισσότερο με το ακρωνύμιο LSD, ή LSD-25, ή λυσεργίδη, είναι
συνθετική, δραστική, παραισθησιογόνος ουσία που παράγεται από το
λυσεργικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του εξάγεται από το μύκητα ερυσίβη
(Claviceps purpurea) που αναπτύσσεται συνήθως στη σίκαλη.
Παρασκευάζεται χημικά και η βασική χημική δομή του είναι παρόμοια με
αυτή των αλκαλοειδών της ερυσίβης, ενώ εμφανίζει
επίσης ομοιότητες με άλλες ουσίες, όπως η ψιλοκυβίνη, με δυνατότητα
δέσμευσης της δράσης της σεροτονίνης. Προκαλεί διαταραχή της
αντίληψης με απελευθέρωση συναισθηματικών εκδηλώσεων, όπως
κλάματος ή γέλιου και ανάπτυξη παραισθήσεων και ψευδαισθήσεων που
μπορεί να οδηγήσουν σε απρόβλεπτη συμπεριφορά (π.χ. αυτοκτονία),
σχιζοφρενικό επεισόδιο. Οι παρενέργειες ταχυκαρδία, τον τρόμο, την
υπέρταση, την υπερπυρεξία. Χασίς (μαριχουάνα): Μισοθρυματισμένη
πλάκα χασίς 27 περιλαμβάνουν την ταχυκαρδία, τον τρόμο, την υπέρταση,
την υπερπυρεξία.
Αμφεταμίνες:
Από τις πιο επικίνδυνες κατηγορίες χημικών ουσιών που
κυκλοφορούν. Διεγείρουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, δημιουργούν
περιορισμό της πνευματικής και μυϊκής κόπωσης και βελτίωση της
διάθεσης του ανθρώπου και διάθεση για εργασία. Ακόμη προκαλούν
αύξηση των μυϊκών δυνάμεων. Χρησιμοποιούνται ευρύτατα από άτομα
που θέλουν να μην κοιμηθούν τη νύχτα για να εργαστούν, από αθλητές για
να αυξήσουν τις δυνάμεις και τις επιδόσεις τους (ντοπάρισμα), από
γυναίκες για να μειώσουν την όρεξη του φαγητού και να μην παχαίνουν,
από κακοποιούς για να έχουν θάρρος και ψυχραιμία κατά τη διάπραξη
εγκλημάτων.
Βαρβιτουρικά:
Επιδρούν ως καταπραϋντικά και υπνωτικά. Χρησιμοποιούνται για
την καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος. Γίνονται εύκολα
συνήθεια και απαιτούν όλο και μεγαλύτερες δόσεις. Έτσι μετατρέπονται
σε ναρκωτικά και γίνονται επικίνδυνα. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος όταν η
λήψη τους συνδυάζεται με οινοπνευματώδη ποτά ή άλλα ναρκωτικά.
Χορηγούνται κατόπιν οδηγίας γιατρού και κυκλοφορούν σε ταμπλέτες,
κάψουλες και ενέσεις. Από τη χρήση τους έχουν
προκληθεί πολλοί θάνατοι.
CRACK
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:
Το κρακ ήταν η “προσπάθεια του Χάρλεμ” να δημιουργήσει ένα
φθηνότερο υποκατάστατο της κοκαΐνης τη δεκαετία του 1980.
Αποτέλεσμα ήταν η εφεύρεση ενός από τα πιο καταστρεπτικά ναρκωτικά,
καθώς κάποιος μπορεί να εθιστεί πολύ εύκολα σε αυτό.
Η χρήση του κρακ παρουσιάζει ανοδική τάση σε αρκετές Ευρωπαϊκές
χώρες, καθώς και στις φτωχογειτονιές των ΗΠΑ. Έχει εξαπλωθεί με
ραγδαίους ρυθμούς, αφού πωλείται στην αγορά σε τιμές φθηνότερες της
(υδροχλωρικής) κοκαΐνης. Στις περισσότερες χώρες ζητείται κυρίως
θεραπεία από τη χρήση κοκαΐνης, παρά από κρακ (υπάρχουν όμως και
εξαιρέσεις: π.χ. στην Ολλανδία, όπου περίπου τα δύο τρίτα των αιτημάτων
για θεραπεία από την κοκαΐνη, σχετίζονται με το κρακ).
ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Το κρακ ανήκει στην κατηγορία των διεγερτικών. Είναι αποτέλεσμα
της επεξεργασίας της υδροχλωρικής κοκαΐνης με κάλλιο και αιθέρα.
Βρίσκεται σε μορφή πλακιδίων συμπυκνωμένης άσπρης σκόνης, τα οποία
ονομάζονται «βραχάκια» και οφείλει το όνομά του στον ήχο που κάνει
αυτό όταν έρθει σε επαφή με θερμότητα. Είναι μία ιδιαίτερα εθιστική
ουσία που προκαλεί εξάρτηση και δημιουργεί ταχύτατα ανοχή στον
χρήστη.
Επιπτώσεις στον οργανισμό:
Η δράση του κρακ στον οργανισμό είναι πολύ άμεση. Ένα από τα
χαρακτηριστικά του είναι πως επιδρά κατευθείαν στον εγκέφαλο και
σχεδόναμέσως δημιουργούνται στον χρήστη οπτικές και ακουστικές
ψευδαισθήσεις. Επιφέρει σημαντική και άμεση ευφορία. Μια ευφορία
όμως, που διαρκεί μόνον 15 λεπτά, γεγονός που σημαίνει πως ο χρήστης
εμφανίζει σημάδια στέρησης κάθε ένα τέταρτο.
Ακόμη, προκαλεί ανοχή, αφού ο χρήστης «αναγκάζεται» κάθε φορά να
παίρνει και μεγαλύτερη δόση. Η υπερβολική δόση κρακ προκαλεί
επιθετική-παρανοϊκή συμπεριφορά, παραλήρημα, σπασμούς, κώμα και
παράλυση, με πιθανή κατάληξη τον θάνατο.
Οι γενικότερες επιπτώσεις που προκαλεί η χρήση του κρακ στον
οργανισμό είναι σχεδόν ίδιες με αυτές της κοκαΐνης, όπως:
καρδιακά προβλήματα
ψυχωσικά επεισόδια
καταστολή
απώλεια βάρους
νευρικότητα
αϋπνία
ΚΡΑΚ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ:
Το κρακ είναι μία ιδιαίτερα εξαρτησιογόνoς ουσία, δηλαδή μπορεί να
προκαλέσει εθισμό από την πρώτη κιόλας χρήση, κάτι που καμία άλλη
ψυχοτρόπος ουσία δεν έχει «επιτύχει» μέχρι τώρα. Τέλος, δημιουργεί
ψυχική, αλλά και σωματική εξάρτηση.
Κατά την αποχή του χρήστη από την ουσία, εμφανίζεται έντονα το
σύνδρομο στέρησης και στα συμπτώματά του μπορεί να περιλαμβάνονται:
Μυαλγίες,
κοιλιακά άλγη,
ρίγος,
τρόμος,
πείνα,
αϋπνία ή περίοδοι παρατεταμένου ύπνου,
χαμηλή ενεργητικότητα,
εξάντληση.
Ψυχική εξάρτηση: Ως παράγωγο της κοκαΐνης το κρακ δημιουργεί έντονη
ψυχική εξάρτηση. Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της είναι η
κατάθλιψη, η οποία μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε αυτοκτονικό
ιδεασμό.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ
Καθώς το κρακ προέρχεται από την (υδροχλωρική) κοκαΐνη, οι μέθοδοι
θεραπείας και πρόληψης για τις δύο αυτές ουσίες είναι κοινές.
Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν εξειδικευμένα κέντρα
απεξάρτησης
από
το
κρακ.
Δεν υπάρχει κάποιος αποτελεσματικός τρόπος που να βοηθά τους
χρήστες κρακ να αντέξουν την αποχή ή να μειώσουν τη χρήση, πράγμα
που εξηγεί ίσως το υψηλό ποσοστό υποτροπών κατά τη διάρκεια της
απεξάρτησης. Γενικά, στους θεραπευμένους χορηγούνται φάρμακα με
συνταγή ιατρού, όπως αντικαταθλιπτικά ή βενζοδιαζεπίνες, ώστε να
μειωθούν τα στερητικά συμπτώματα (π.χ. άγχος). Πειραματικά
θεραπευτικά σκευάσματα για τη μείωση των συμπτωμάτων στέρησης και
της σφοδρής επιθυμίας λήψης της ουσίας, αποδείχθηκαν αποτελεσματικά
στις
κλινικές
δοκιμές.
Σε πρόσφατη επανεξέταση της βιβλιογραφίας σχετικά με την
απεξάρτηση τόσο από την κοκαΐνη, όσο και από το κρακ, διαπιστώθηκε
ότι οι γνωστικές-συμπεριφοριστικές παρεμβάσεις συνιστούν έναν
αποτελεσματικό τρόπο για τη μείωση και την πρόληψη της χρήσης των
ουσιών αυτών στο μέλλον. Βασιζόμενες στις αρχές της κοινωνικής
μάθησης, οι παρεμβάσεις αυτές μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς να
αναπτύξουν δεξιότητες για την αντιμετώπιση καταστάσεων υψηλού
κινδύνου, κατά τις οποίες ενδέχεται να κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών.
ΜΕΘΑΜΦΕΤΑΜΙΝΗ
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η μεθαμφεταμίνη είναι συνθετική ουσία και αποτελεί εξέλιξη μιας
προγενέστερης ουσίας, της αμφεταμίνης. Για πρώτη φορά
παρασκευάστηκε το 1919 στην Ιαπωνία και χρησιμοποιήθηκε για
φαρμακευτικούς λόγους (π.χ. θεραπεία άσθματος). Για μεγάλο χρονικό
διάστημα, η χρήση της μεθαμφεταμίνης και ο εθισμός σε αυτή, ήταν
βασικό πρόβλημα στις δυτικές Η.Π.Α. Σταδιακά όμως, άρχισε να
εξαπλώνεται σε αγροτικές και αστικές περιοχές του Νότου, στις
Mεσοδυτικές πολιτείες των H.Π.A., στην Αφρική, στις ανατολικές
περιοχές της Ευρώπης και στην Άπω Ανατολή. Η εξάπλωσή της στην
Αφρική και στην ανατολική Ευρώπη οφείλεται και στο γεγονός, ότι οι
λαθρέμποροι μπορούσαν εύκολα να προμηθευτούν τις δύο χημικές ουσίες
που απαιτούνται για την παρασκευή της, την εφεδρίνη και την
ψευδοεφεδρίνη.
ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Η μεθαμφεταμίνη είναι μια άσπρη, άοσμη, πικρή, κρυσταλλική σκόνη
που διαλύεται εύκολα στο νερό ή στο οινόπνευμα και ανήκει στις
διεγερτικές εξαρτησιογόνες ουσίες. Άλλες ονομασίες της είναι:μέθ,
πάγος(ice),σπιντάκι, γυαλί, κρύσταλλο, κ.ά.. Η μεθαμφεταμίνη είτε
καπνίζεται, είτε εισπνέεται από τη μύτη, είτε διαλύεται και γίνεται
ενέσιμη, είτε λαμβάνεται από το στόμα. Όταν καπνίζεται, που είναι και ο
πιο κοινός τρόπος χρήσης τα τελευταία χρόνια, η απορρόφησή της από τον
εγκέφαλο γίνεται πολύ πιο γρήγορα. Με αυτό τον τρόπο το άτομο εθίζεται
πολύ πιο εύκολα στην ουσία και ταυτόχρονα ενισχύονται οι αρνητικές
συνέπειες στην υγεία του.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Η διάρκεια των ευχάριστων συναισθημάτων της ουσίας, εξαρτάται από το
πώς θα χορηγηθεί στο άτομο. Συγκεκριμένα, αν η λήψη γίνει με ένεση ή
μέσω καπνίσματος, τότε το άτομο νιώθει μια έντονη ενεργητικότητα και
ευφορία, που χαρακτηρίζονται ως εξαιρετικά ευχάριστα συναισθήματα,
αλλά διαρκούν μόνο λίγα λεπτά (3-5 λεπτά). Αν γίνει εισπνοή της ουσίας
από τη μύτη ή ληφθεί από το στόμα, τότε ο χρήστης νιώθει μια υψηλή,
αλλά όχι έντονη, ενεργητικότητα και του δημιουργείται μεγάλη ευφορία
που διαρκεί 15- 20 λεπτά.
Σωματικές επιδράσεις:
Όταν το άτομο κάνει χρήση της μεθαμφεταμίνης, αρχικά νιώθει ευφορία,
δεν νιώθει κούραση και έχει αυξημένη προσοχή.
Μετά το τέλος όμως των εύφορων συναισθημάτων, προκαλείται στο
άτομο:
•ανορεξία, που έχει σαν αποτέλεσμα διάφορα προβλήματα που σχετίζονται
με τον υποσιτισμό,
•καρδιοαγγειακά προβλήματα, καθώς αυξάνεται ακανόνιστα ο καρδιακός
ρυθμός,
•αύξηση της αρτηριακής πίεσης,
•υπερθερμία,
•έντονη εφίδρωση,
•κρυάδες,
•λογόρροια,
•επιθετικότητα.
Ακόμα, η εκτεταμένη χρήση της ουσίας μπορεί να προκαλέσει:
•σοβαρές αλλαγές στη δομή και στη λειτουργία του εγκεφάλου,
•απώλεια μνήμης
•ανησυχία,
•αϋπνία,
•σοβαρά οδοντικά προβλήματα
• σπασμούς, που αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα μπορεί να οδηγήσουν το
άτομο σε θάνατο.
Ψυχολογικές επιδράσεις:
Με τη μακροχρόνια χρήση της μεθαμφεταμίνης το άτομο είναι πιθανό να
παρουσιάσει διάφορα ψυχωσικά συμπτώματα όπως: παρανοειδής σκέψη,
διωκτικό παραλήρημα, ακουστικές, οπτικές και απτικές ψευδαισθήσεις
(π.χ. αίσθηση εντόμων που προχωράνε κάτω από το δέρμα) και αλλαγές
στην αντίληψη του σώματος.
Η χρόνια χρήση προκαλεί σημαντικές οργανικές αλλοιώσεις στον
εγκέφαλο. Μελέτες σε χρόνιους χρήστες μεθαμφεταμίνης έχουν δείξει, ότι
τα άτομα αυτά υπόκεινται σε σοβαρές δομικές και λειτουργικές αλλαγές
σε περιοχές του εγκεφάλου, που συνδέονται με τη συγκίνηση και τη
μνήμη. Γι’ αυτό το λόγο, σε πολλούς χρήστες παρατηρούνται διάφορα
συναισθηματικά,γνωστικά καιμαθησιακά προβλήματα.
Επίσης, η συστηματική χρήση προκαλεί ανοχή και ψυχική εξάρτηση, με
συμπτώματα κατάθλιψης, ευερεθιστότητας και έντονο άγχος μετά τη
διακοπή της. Τα ψυχωσικά συμπτώματα μπορεί να συνεχιστούν για μήνες
ή και για χρόνια στο άτομο, αφού σταματήσει η χρήση της
μεθαμφεταμίνης.
ΜΕΘΑΜΦΕΤΑΜΙΝΗ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
Οι χρήστες, εξαιτίας της σταδιακής τους ανοχής στην ουσία, προκειμένου
να εντείνουν τα ευχάριστα επιθυμητά αποτελέσματα, συχνά παίρνουν
υψηλότερες δόσεις σε πιο λίγο χρονικό διάστημα ή αλλάζουν τον τρόπο
χορήγησης της ουσίας. Λόγω της μικρής χρονικής διάρκειας του
συναισθήματος ευφορίας, «αναγκάζονται» να κάνουν πιο συχνή χρήση,
παρόλο που δεν έχει φύγει ακόμα η ουσία από το αίμα τους. Αυτό έχει σαν
αποτέλεσμα τον εθισμό τους. Ο εθισμός αυτός, είναι τόσο σωματικός όσο
και ψυχικός με τα προαναφερθέντα συμπτώματα.
Όταν ένας χρήστης απέχει από την μεθαμφεταμίνη, τότε του προκαλείται
σύνδρομο στέρησης με συμπτώματα κατάθλιψης, ανησυχίας, κούρασης,
αϋπνίας, καθώς και ακόμα πιο έντονη επιθυμία για χρήση.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν εξειδικευμένα κέντρα απεξάρτησης από τις
μεθαμφεταμίνες. Οι χρήστες μπορούν να απευθυνθούν στις ήδη
υπάρχουσες δομές. Η πιο αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπιση για
τον εθισμό από μεθαμφεταμίνη, είναι ανάλογη της κοκαΐνης. Δηλαδή,
θεωρείται ότιο συνδυασμός συμπεριφοριστικής και οικογενειακής
θεραπείας, (με οικογενειακή εκπαίδευση και ατομική συμβουλευτική)
είναι ο πλέον αποτελεσματικός.
Ακόμα, είναι σημαντικό το άτομο να έχει τη στήριξη και την ενθάρρυνση
που χρειάζεται από τον κοινωνικό του περίγυρο. Με αυτό τον τρόπο,
μπορεί να κινητοποιηθεί για να ασχοληθεί με διάφορες δραστηριότητες,
παράλληλα με τη θεραπεία του και αναπτύσσει δεξιότητες που θα του
είναι χρήσιμες για την κοινωνική επανένταξή του.
Πολύ σημαντικό ρόλο στην εξάρτηση των ουσιών έχει η πρόληψη.Ως
διαδικασία η πρόληψη, δε βασίζεται μόνο στην ενημέρωση, αλλά
σχετίζεται με την ανάπτυξη των δεξιοτήτων εκείνων που θα βοηθήσουν το
άτομο στη ψυχοκοινωνική του εξέλιξη μέσα στην οικογένεια, στο σχολείο,
στο φιλικό περιβάλλον και στην κοινωνία.
ECSTASY
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Στην αρχαιότητα, οι Έλληνες ονόμαζαν την κατάσταση της έκστασης
«θεϊκή μανία». Ο Πλάτωνας υποστήριζε ότι μέσω αυτής μας χαρίζονται
μεγάλα αγαθά, αναφερόμενος στην έμφυτη αίσθηση έκστασης, χωρίς την
χρήση ουσιών. Πολλοί λαοί, όπως οι Ινδιάνοι και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι,
χρησιμοποιούσαν κάποιες παραισθησιογόνες ουσίες για να φτάσουν σε
κατάσταση έκστασης ( π.χ. ορισμένα μανιτάρια).
Η χημική ουσία ecstasy ανακαλύφθηκε από τον ερευνητή Αλεξάντερ
Σούλγκιν το 1980 στο Σαν Φρανσίσκο. Την ίδια χρονιά αφού
δημοσιεύτηκε η ανακάλυψη αυτής της ουσίας, άρχισε να κυκλοφορεί σαν
αντιορεκτικό χάπι στο Λονδίνο, όπου κύριοι χρήστες αυτής της ουσίας
ήταν οι έφηβοι. Αργότερα, διαδόθηκε και σε άλλες χώρες της Δυτικής
Ευρώπης όπου διαπιστώθηκαν οι σοβαρές βλάβες που μπορεί να
προκαλέσει και έτσι το έθεσαν εκτός νόμου.
Το 2002, ανακαλύφθηκαν 54 παράνομα εργαστήρια παρασκευής ecstasy
σε παγκόσμιο επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων 18 στις Κάτω Χώρες, 3
στην Αγγλία και από 1 στη Γαλλία και στην Εσθονία. Κατά την διάρκεια
της τελευταίας πενταετίας, από τα κράτη – μέλη της Ε. Ε., η Αγγλία είναι η
χώρα που κατάσχει μονίμως τις μεγαλύτερες ποσότητες ecstasy.
Σήμερα διοχετεύεται κυρίως από την Ανατολική Ευρώπη. Όσον αφορά
στην Ελλάδα έχουν κατασχεθεί αρκετές ποσότητες ecstasy, κυρίως σε
χώρους διασκέδασης.
Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης, το ecstasy είναι το δεύτερο σε
προτίμηση μετά το χασίς, στους Ευρωπαίους 15-20 ετών.
ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Το ecstasy (MDMA) είναι μία συνθετική ουσία που διεγείρει την
λειτουργία του εγκεφάλου, προκαλώντας έντονες παραισθήσεις και άλλες
επιδράσεις όμοιες με εκείνες που προκαλεί η χρήση αμφεταμινών.
Λαμβάνεται από το στόμα και η μορφή του είναι δισκία ή κάψουλες
διαφόρων σχημάτων, μεγεθών και χρωμάτων, ενώ έχουν αποτυπωμένο
στην επιφάνειά τους ένα σχήμα. Κοινές ονομασίες: Fantasy, Dolphins,
Λευκά περιστέρια, Disco Burgers.
Χαρακτηρίζεται ως το «ναρκωτικό των κλαμπ», γιατί συνήθως
καταναλώνεται σε πάρτυ ή σε club, προκειμένου τα άτομα να έχουν
αυξημένη ενεργητικότητα και αντοχή( π.χ. για χορό όλο το βράδυ).
Οι επιδράσεις στον οργανισμό ποικίλουν ανάλογα με την ποσότητα που
λαμβάνεται, τους ατομικούς παράγοντες όπως σωματικό βάρος και φύλο,
εάν το άτομο έχει ξανακάνει χρήση στο παρελθόν, τον τρόπο λήψης της
ουσίας και το περιβάλλον στο οποίο γίνεται η χρήση.
Το ecstasy επιδρά 30- 60 λεπτά μετά την λήψη του και διαρκεί 2- 4 ώρες.
Οι επιδράσεις του ecstasy στον οργανισμό είναι:
Σωματικές επιδράσεις:
-Αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης
-Χημικός ερεθισμός των νεύρων
-Αύξηση των καρδιακών παλμών
-Υπερθερμία
-Εφίδρωση
-Ξηροστομία
-Έλλειψη όρεξης για φαγητό, νερό
-Μυϊκή ένταση
-Υπνηλία
-Κούραση
-Ναυτία
-Μούδιασμα
-Τάση για λιποθυμία
Ψυχολογικές επιδράσεις:
-Χαλάρωση
-Ευφορία
-Διαχυτικότητα προς τους άλλους
-Μείωση των αναστολών
-Σύγχυση
-Οπτικές παραισθήσεις ή ψευδαισθήσεις
Μακροπρόθεσμες επιδράσεις:
Είναι όλα τα συμπτώματα που εμφανίζονται μετά από χρόνια χρήση. Η
συνέχεια και η έντασή τους καθορίζεται από την συχνότητα της χρήσης
και την ποσότητα της ουσίας.
Έτσι παρατηρούνται:
Σωματικές παρενέργειες:
-Καταστροφή του ήπατος
-Οργανικές αλλοιώσεις στον εγκέφαλο
-Διαταραχές στην όραση
-Καρδιακά προβλήματα
Ψυχολογικές παρενέργειες:
-Έντονο άγχος
-Παράνοια
-Ψύχωση ( εμμονές, ψευδαισθήσεις )
-Παραισθήσεις
-Απάθεια
-Κατάθλιψη, Απομόνωση
-Κυκλοθυμία
-Διαταραχές του ύπνου
-Διαταραχές διατροφής (ανορεξία)
ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ:
•Κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι βέβαιος για το τι ουσίες
πραγματικά περιέχονται σε ένα χάπι ecstasy και πόσο επικίνδυνες είναι. To
ecstasy δεν είναι ελεγχόμενο φαρμακευτικό σκεύασμα, αλλά αυτοσχέδιο.
•Ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος που γίνεται η χρήση
(ανοιχτοί/ κλειστοί χώροι, συνωστισμός, έντονη σωματική
δραστηριότητα), τα άτομα μπορεί να παρουσιάσουν μεγάλη αύξηση της
θερμοκρασίας του σώματος, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε θερμοπληξία.
Ο εγκέφαλος αδρανοποιείται και ο χρήστης δεν καταλαβαίνει ότι φτάνει
στην εξάντληση. Για αυτό σε πολλές περιπτώσεις, μετά την χρήση,
καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες μη αλκοολούχων υγρών.
ECSTASY ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
Η εξάρτηση που προκαλείται από το ecstasy είναι κατά βάση ψυχική.
Αυτό συμβαίνει γιατί οι χρήστες συνδέουν τα συναισθήματα ευφορίας και
ενεργητικότητας , με τη λήψη της ουσίας.
Αργότερα όμως, όταν περνάει η επίδραση,νιώθουν άγχος,
κυκλοθυμία,παραισθήσεις, αλλά κυρίως πέφτουν σε κατάθλιψη.
Απογοητεύονται εύκολα από όλα, απομονώνονται και κλείνονται στον
εαυτό τους και τέτοιες στιγμές γίνονται ευάλωτοι και πρόθυμοι να
χρησιμοποιήσουν ξανά ecstasy. Οι χρήστες αντιλαμβάνονται την
κατάθλιψή τους όχι ως παρενέργεια του ecstasy, αλλά σαν μια φυσική
κατάσταση που χρειάζεται το ecstasy για να αλλάξει.Η χρήση μπορεί να
οδηγήσει ακόμα και σε ψύχωση ή παράνοια.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Τα άτομα που κάνουν χρήση του ecstasy, βιώνουν κυρίως ψυχική
εξάρτηση, παρά σωματική. Οπότε η θεραπευτική αντιμετώπιση γίνεται με
την βοήθεια ψυχολογικής υποστήριξης από ειδικούς. Το οικογενειακό
περιβάλλον μπορεί να ενισχύσει τη θεραπευτική διαδικασία με το να τους
ενθαρρύνει, να τους ακούει και να είναι δίπλα τους όποτε το χρειαστούν.
ΠΡΟΛΗΨΗ
Συνίσταται στην πληροφόρηση για τους κινδύνους που ενέχει η χρήση
ecstasy, καθώς και στην εκπαίδευση των ατόμων προκειμένου να
υιοθετούν περισσότερο δημιουργικούς τρόπους έκφρασης, καθώς και μια
θετική και υγιή στάση ζωής.
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Μύθος:"Το ecstasy δεν προκαλεί εξάρτηση".
Πραγματικότητα:Το χάπι ecstasy, αν και επιδρά στον οργανισμό, δεν
προκαλεί σωματική εξάρτηση. Προκαλεί όμως έντονη ψυχική εξάρτηση, η
οποία γίνεται δύσκολα παραδεκτή από τους χρήστες.
Μύθος:"Το ecstasy βοηθάει στην έντονη σεξουαλική δραστηριότητα".
Πραγματικότητα:Αν και το χάπι αυτό χαρακτηρίστηκε ως«χάπι του
έρωτα», εντούτοις προκαλεί συχνά σεξουαλική ανικανότητα. Συχνά, το
κίνητρο του χρήστη είναι απλά η αυταπάτη της υποβοήθειας από το χάπι.
Μύθος:"Το ecstasy προκαλεί ευφορία και ενεργητικότητα".
Πραγματικότητα:Το αίσθημα ευφορίας και ενεργητικότητας διαρκεί
μονάχα όσο και η επίδραση της ουσίας. Έπειτα από μερικές ώρες ο
χρήστης αισθάνεται εξουθενωμένος, ενώ υποφέρει από μελαγχολία για
μέρες μετά.
Μύθος:"Το ecstasy δεν είναι επικίνδυνο όταν συνδυαστεί με αλκοόλ ή με
άλλα ναρκωτικά"
Πραγματικοτητα:Ο συνδυασμός των παραπάνω είναι πάρα πολύ
επικίνδυνος, διότι η μία ουσία ενισχύει την δράση της άλλης. Η χρήση
μίας ουσίας είναι ως ένα σημείο επιβλαβής για τον οργανισμό. Ο
συνδυασμός όμως δύο και περισσότερων ουσιών αυξάνει κατά πολύ τον
κίνδυνο.
ΒΕΝΖΟΔΙΑΖΕΠΙΝΕΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Οι βενζοδιαζεπίνες παρασκευάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’50,
αρχικά για νααντικαταστήσουν τα βαρβιτουρικά, τα οποία αποδείχτηκαν
ιδιαίτερα επικίνδυνα στη χρήση τους.Από τότε, χρησιμοποιούνται από
άτομα που πάσχουν από άγχος ή αϋπνίες, καταλήγοντας συνήθως στην
κατάχρηση και εξάρτηση. Έρευνα του 2008 δείχνει ότι η χρήση
αγχολυτικών-υπνωτικών φαρμάκων αυξήθηκε κατά 138% στο διάστημα
1995-2003 και καταναλώθηκε συνολικά διπλάσια ποσότητα
βενζοδιαζεπινών (ΒΖΔ) απ’ ό,τι ασπιρινών και Panadol. Αυτά τα δεδομένα
είναιαρκετά ανησυχητικά, καθώς οι βενζοδιαζεπίνες είναι
συνταγογραφούμενα φάρμακα, με ιδιαίτερα εθιστικές ιδιότητες.
ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ( ΤΟΞΙΚΕΣ) ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Οι ΒΖΔ χρησιμοποιούνται κυρίως για την κατάλυση συμπτωμάτων
άγχους, παρά για την αϋπνία. Η κανονική χορήγησή τους προβλέπει χρήση
για βραχεία θεραπεία, δηλαδή 1-6 εβδομάδες έως 4 μήνες. Λόγω, όμως,
της εξαρτησιογόνου φύσης τους πολλές φορές γίνονται αντικείμενο
κατάχρησης.
Βρίσκονται σε μορφή χαπιού και διαλύονται στο στομάχι απ’ όπου
μεταφέρονται μέσω της αιματικής ροής στον εγκέφαλο. Εκεί δρουν
καταστέλλοντας την εγκεφαλική λειτουργία, με τρόπο παρόμοιο με αυτόν
του αλκοόλ και των βαρβιτουρικών. Οι κύριες επιδράσεις τους στο σώμα
είναι εμφανείς σε περίπου 1 ώρα μετά τη χορήγηση.
Τα βασικά συμπτώματα που βιώνει ο χρήστης μετά τη χορήγηση ΒΖΔ
είναι: σχετική νοητική σύγχυση, προβλήματα μνήμης, ανακούφιση από
ανησυχία και φόβους, μυοχαλάρωση, ευχαρίστηση,χαλάρωση. Έχουν
αντιεπιληπτική δράση, αλλά σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να
προκαλέσουν καταστολή.
Κάποιες ανεπιθύμητες ενέργειες που έχουν οι ΒΖΔ είναι η υπνηλία, η
κόπωση, η σύγχυση και γενικές γνωστικές δυσλειτουργίες (δυσκολίες
συγκέντρωσης, μειωμένη προσοχή, μνημονικές διαταραχές κ.ά.). Πρέπει
να σημειωθεί ότι παράλληλη χρήση ΒΖΔ με άλλες ψυχοτρόπες ουσίες,και
κυρίως με αλκοόλ και βαρβιτουρικά μπορεί να αποβεί μοιραία.
ΒΕΝΖΟΔΙΑΖΕΠΙΝΕΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
Αν και είναι πιο ασφαλείς από τα βαρβιτουρικά, είναι εξαρτησιογόνες
ουσίες που προκαλούν ανοχή και σύνδρομο στέρησης.
Το σύνδρομο στέρησης από ΒΖΔ μοιάζει με αυτό από βαρβιτουρικά, σε
πιο ήπια, όμως, μορφή.Χαρακτηρίζεται από: ναυτία ή εμετούς, άγχος,
ευερεθιστότητα, ανησυχία, αϋπνία, τρόμο (όχι πάντα προεξάρχον
σύμπτωμα), εφίδρωση, κόπωση και αδυναμία, σπασμούς, ένταση και
κάποιες φορές μπορεί να φτάσει ακόμη και σε παραλήρημα (σε ιδιαίτερες
περιπτώσεις με ισχυρό βαθμό εξάρτησης). Επίσης, συχνό είναι το
φαινόμενο της «αναπήδησης», δηλαδή η εμφάνιση των συμπτωμάτων για
τα οποία το άτομο κατέφυγε στη χορήγηση των φαρμάκων, σε πιο έντονη
μορφή.
Το σύνδρομο στέρησης μπορεί να εμφανιστεί σε διάστημα μεταξύ λίγων
ωρών έως μιας εβδομάδας, μετά τη διακοπή λήψης της ουσίας. Συνήθως,
παρουσιάζεται σε άτομα που έκαναν χρήση40mg/ημέρα για 8 μήνες ή
περισσότερο, αλλά δεν είναι σπάνιο και στη χρήση των 15mg/ημέρα για
το ίδιο χρονικό διάστημα.
Χρήση ΒΖΔ μπορεί να γίνεται και από χρήστες άλλων ουσιών (κυρίως
οπιοειδών), όταν δεν έχουν πρόσβαση στην ουσία που θέλουν να
χορηγήσουν.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Η θεραπευτική αντιμετώπιση του στερητικού συνδρόμου απαιτεί νοσηλεία
(σε βαριέςπεριπτώσεις) ή παρακολούθηση από το γιατρό, για τυχόν
προβλήματα που μπορεί ναπαρουσιαστούν στον οργανισμό. Μπορεί να
χρησιμοποιηθούν ΒΖΔ μικρής περιεκτικότητας/βραχείας δράσης, για να
αποφευχθούν τα δυσάρεστα συμπτώματα του συνδρόμου στέρησης, σε
ελεγχόμενες πάντα συνθήκες. Ένας άλλος τρόπος είναι η σταδιακή μείωση
του χορηγούμενου φαρμάκου μέχρι την τελική διακοπή.
Όσον αφορά στην ψυχική εξάρτηση, η οποία είναι μέτριου βαθμού,
συνίσταται η θεραπεία για εκμάθηση συμπεριφορικών τεχνικών, όπως:
τεχνικές αντιμετώπισης του άγχους, εκμάθηση εναλλακτικών
συμπεριφορών που προκαλούν ευχαρίστηση/ενίσχυση (διάφορες
δραστηριότητες, π.χ. αθλητισμός), εκμάθηση δεξιοτήτων αντιμετώπισης
κρίσεων ή δύσκολων καταστάσεων κ.ά.
ΑΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΕ ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΗ-ΥΠΝΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
Ζολπιδέμη: είναι ένα φάρμακο που κυκλοφόρησε το 1993 και η κύρια
δράση του έγκειται στην αντιμετώπιση της αϋπνίας. Δεν έχει αγχολυτική
δράση, αλλά είναι κυρίως υπναγωγό. Έχει παρόμοια δράση στον εγκέφαλο
με τις ΒΖΔ, αλλά στερείται των μυοχαλαρωτικών και αντιεπιληπτικών
δράσεων που έχουν αυτές. Αυξάνει την ποιότητα του ύπνου και έχει
μικρές πιθανότητες κατάχρησης. Κάποιες από τις παρενέργειές τους είναι
ότι σε υψηλές δόσεις προκαλεί ναυτία και έμετο, καθώς και ότι επηρεάζει
αρνητικά
τη
μνήμη.
Βουσπιρόνη:ανήκει στα αγχολυτικά δεύτερης γενιάς και έχει εντελώς
διαφορετική δράση από τις ΒΖΔ στον εγκέφαλο. Προκαλεί αγχόλυση και
αντικαταθλιπτική
δράση,
κυρίως
σε
ό,τι
αφορά
τις
γνωστικές/συναισθηματικές παραμέτρους του άγχους και όχι στα
σωματικά συμπτώματα, αλλά η δράση της αργεί να φανεί. Δεν έχει
κατασταλτική-υπνωτική ή αντιεπιληπτική δράση, δεν προκαλεί
μυοχαλάρωση και δεν λειτουργεί συνεργικά με άλλα κατασταλτικά του
Κ.Ν.Σ.(βαρβιτουρικά, αλκοόλ, ΒΖΔ), μειώνοντας την πιθανότητα
αιφνίδιου θανάτου κατά την πιθανήταυτόχρονη χορήγησή τους. Το κύριο
πλεονέκτημα, όμως, της βουσπιρόνης είναι ότι δεν προκαλεί εξάρτηση και
εμφάνιση κατάχρησης από τους ανθρώπους που κάνουν χρήση της
ουσίας.Ενδείκνυται στις περιπτώσεις γενικευμένης αγχώδους διαταραχής,
χρόνιου άγχους και άγχους στους ηλικιωμένους.
Χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας ότι οι νόμιμες ουσίες δεν είναι πάντα
ασφαλείς. Οι ΒΖΔ προκαλούν εξάρτηση και πρέπει να γίνεται προσεκτική
χρήση και μόνο υπό την παρακολούθηση γιατρού.
Το ότι μπορεί να βρίσκονται σε κάθε σπίτι είναι ένα στοιχείο που πρέπει
να μαςπροβληματίζει, καθώς σε πρόσφατη έρευνα του Ε.Π.Ι.Ψ.Υ.
(Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής), το 2003,
φάνηκε ότι έφηβοι 14-18 ετών σε ποσοστό 3,9% έχουν κάνει χρήση
ηρεμιστικών τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους χωρίς ιατρική συνταγή.
Στην ίδια έρευνα, σε ερώτηση ποια ουσία θεωρούν ότι μπορούν να
βρουν αρκετά ή πολύ εύκολα, το 50,2% απάντησε ως πρώτη ουσία τα
ηρεμιστικά/υπνωτικά χάπια.
Νόμιμα συνταγογραφούμενες ουσίες!
P.C.P. (Φαινσυκλιδίνη)
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η φαινσυκλιδίνη (P.C.P.) συντέθηκε για πρώτη φορά το 1956 από την
Parke- Davis ως ενδοφλέβιο αναισθητικό. Όμως, το 1965 η χρήση του
διακόπηκε, καθώς οι ασθενείς παρουσίαζαν ανεπιθύμητες παρενέργειες
όπως σύγχυση, αποπροσανατολισμό, διέγερση, παραισθήσεις και γενικά
συμπτώματα οξέος οργανικού εγκεφαλικού συνδρόμου.
Είναι εύκολα παρασκευάσιμο, με χαμηλό κόστος και για αυτούς τους
λόγους μπήκε γρήγορα στο παράνομο εμπόριο, πολλές φορές και
αναμεμιγμένο με άλλες ουσίες όπως τη μαριχουάνα, το LSD και το
ecstasy. Η χρήση του απέκτησε διαστάσεις επιδημίας στις δεκαετίες του
’70 και ’80,αλλά σχετικά γρήγορα απέκτησε τη φήμη ουσίας που προκαλεί
«άσχημες» επιδράσεις και δεν αξίζει το ρίσκο.
ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ( ΤΟΞΙΚΕΣ) ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Η φαινσυκλιδίνη (P.C.P.) είναι συνθετική ουσία με ψυχότροπο δράση και
παραισθησιογόνες ιδιότητες. Σε καθαρή μορφή είναι λευκή, υδατοδιαλυτή
κρυσταλλική σκόνη, η οποία κυκλοφορεί σε χάπια, κάψουλες και
χρωματιστή σκόνη. Συνήθως, λαμβάνεται από το στόμα ή τη μύτη, αλλά
μπορεί να χορηγηθεί και ενδοφλέβια. Στο λεξιλόγιο της «πιάτσας»
αναφέρεται ως : angel dust,rocket fuel, peace pill και hog.
Το PCP έχει διαφορετική επίδραση από άτομο σε άτομο ∙ μπορεί να
δράσει ως διεγερτικό,κατασταλτικό, αναλγητικό ή παραισθησιογόνο,
ανάλογα με τη δοσολογία και τον τρόπο χορήγησής του. Επίσης, ανάλογα
με τον τρόπο χρήσης, οι συνέπειές της γίνονται αισθητές μέσα σε λίγα
λεπτά έως μια ώρα, ενώ η επίδρασή του μπορεί να διαρκέσει από 4 έως 6
ώρες. Επιπρόσθετα,καθώς το PCP κατασκευάζεται παράνομα, κάτω από
μη ελεγχόμενες συνθήκες, οι χρήστες δεν μπορούν να γνωρίζουν την
ακριβή ποσότητα PCP που λαμβάνουν με τη χρήση – γεγονός που το
καθιστά ιδιαίτερα επικίνδυνο.
Οι συνέπειες της χρήσης PCP είναι διαφορετικές από αυτές που
προκαλούνται από άλλες παραισθησιογόνες ουσίες, όπως το LCD. Η
χρήση του προκαλεί κυρίως αλλοιώσεις στην αντίληψη της εικόνας του
σώματος και μια αίσθηση «αποσύνδεσης» από το περιβάλλον: τα άτομα
έχουν επίγνωση του που βρίσκονται, αλλά βιώνουν ότι δεν αποτελούν
κομμάτι του συγκεκριμένου περιβάλλοντος, ότι δεν ανήκουν σε
αυτό.Ακόμη, οι χρήστες συχνά εκδηλώνουν αυτοκαταστροφική ή βίαιη
συμπεριφορά.
•Άμεσες Σωματικές Συνέπειες
Οι σωματικές επιδράσεις του PCP εξαρτώνται από την ποσότητα που
χρησιμοποιείται. Σε χαμηλές δόσεις μπορεί να προκαλέσει:
-χαλάρωση
-μούδιασμα των άκρων
-έλλειψη μυϊκού συντονισμού
-αύξηση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης
-έντονη εφίδρωση, έξαψη
-θολή όραση, κενό βλέμμα
-ρηχή αναπνοή
Σε μέτριες έως υψηλές δόσεις μπορεί να προκαλέσει:
-αναλγησία (μειωμένη αντίληψη του πόνου)
-αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος , πυρετό
-πτώση της πίεσης του αίματος και του καρδιακού ρυθμού
-ναυτία, έμετο
-θολή όραση
-απώλεια ισορροπίας, ζαλάδα
-αναπνευστική ανεπάρκεια
-καρδιακή ανακοπή
-κώμα, θάνατος
•Άμεσες Ψυχολογικές Συνέπειες
-σύγχυση
-ευερεθιστότητα
-οπτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις και παραισθήσεις
-αλλοιωμένη αίσθηση του χρόνου και του χώρου
-αλλοιωμένη εικόνα σώματος
-αποπροσανατολισμό της σκέψης
-αίσθηση αποσύνδεσης από το περιβάλλον
-διαταραχές διάθεσης, κρίσης άγχους
-χαρακτηριστικές βίαιες και ψυχωτικές αντιδράσεις
- αμνησία
•Απώτερες Συνέπειες
Οι χρόνιοι χρήστες συχνά παρουσιάζουν δυσκολίες στο λόγο και τη
σκέψη, κενά μνήμης,κατάθλιψη και απώλεια βάρους. Αυτά τα
συμπτώματα μπορεί να επιμείνουν ακόμη και για ένα χρόνο, μετά την
διακοπή της χρήσης.
Η παράλληλη χρήση του PCP με κατασταλτικά του Κεντρικού Νευρικού
Συστήματος, όπως το αλκοόλ και οι βενζοδιαζεπίνες, μπορεί επίσης να
οδηγήσει το άτομο σε κώμα ή και στο θάνατο.
PCP ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
Με τη συχνή χρήση προκαλείται εξάρτηση, τόσο σωματική, όσο και
ψυχική. Η σωματική εξάρτηση χαρακτηρίζεται από σφοδρή επιθυμία για
την αναζήτηση της ουσίας και την ανάπτυξη ανοχής (οι χρήστες
χρειάζεται να αυξήσουν την ποσότητα που λαμβάνουν για να έχουν τα
επιθυμητά αποτελέσματα). Με τη διακοπή της χρήσης εμφανίζονται
συμπτώματα στερητικού συνδρόμου, που περιλαμβάνουν τρόμο, ρίγη και
μυϊκούς πόνους.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν εξειδικευμένα κέντρα απεξάρτησης από το
PCP. Οι χρήστες μπορούν να απευθυνθούν στις ήδη υπάρχουσες
θεραπευτικές δομές.
Η θεραπευτική παρέμβαση, η οποία παρέχεται από ειδικούς στον τομέα
της τοξικοεξάρτησης, συνίσταται στο συνδυασμό ατομικής και
οικογενειακής θεραπείας. Μέσα από την υποστήριξη των συμβούλων
τοξικοεξάρτησης, ο χρήστης μαθαίνει να εμπιστεύεται τον εαυτό του και
να αντιμετωπίζει το άγχος και τις συγκρούσεις που βιώνει με
εποικοδομητικό τρόπο, χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγει στη χρήση
ψυχοτρόπων ουσιών.
Παράλληλα, στη θεραπευτική διαδικασία σημαντική είναι και η
συμμετοχή της οικογένειας του χρήστη. Η οικογένεια μπορεί να
διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο τόσο στην κινητοποίηση του ατόμου,
ώστε να ζητήσει βοήθεια από υπηρεσίες αντιμετώπισης των εξαρτήσεων,
όσο και στην υποστήριξή του κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Στις
περιπτώσεις εφήβων και νέων χρηστών, η θεραπεία της οικογένειας
τίθεται και ως προϋπόθεση συμμετοχής τους στο πρόγραμμα
απεξάρτησης.
Τύπος
Πώς
αποκαλείται;
Πώς
Με τι
χρησιμοπ
μοιάζει;
οιείται;
Speed, Uppers,
Ups, Black
beauties, Pep
Από το
pills, Copilots,
Κάψουλες,
Αμφετα Bumblebees,
στόμα, με
χαπάκια,
μίνες
ένεση, από
Hearts,
ταμπλέτες
τη μύτη
Benzedrine,
Dexedrine,
Footballs, and
Biphetamine
Λευκή
σκόνη,
Από το
Crank, Crystal
χαπάκια,
Μεταμφ meth, Crystal
στόμα, με
στερεό που
εταμίνες methadrine,
ένεση, από
μοιάζει με
τη μύτη
and Speed
κομμάτι
παραφίνης
Ritalin, Cylert,
Επιπρόσ
Από το
Preludin,
θετα
χάπια ή
στόμα, με
Didrex, PreΔιεγερτι
κάψουλες
ένεση,
State, Voranil,
κά
Sandrex, and
Plegine
Ένα φτηνό ναρκωτικό, το οποίο καπνίζεται αλλά και χρησιμοποιείται με
ενδοφλέβια χορήγηση, κάνει θραύση στις γειτονιές της Αθήνας και αφήνει
πίσω του ζωντανά ζόμπι να περιφέρονται στους δρόμους της
μεγαλούπολης. Το όνομα αυτού «shisha». Τι ακριβώς όμως είναι αυτό το
ναρκωτικό, από τι αποτελείται, ποιες είναι οι παρενέργειες και ποιοι το
προτιμούν;
Το «shisha» είναι η βάση κρυσταλλικής μεταμφεταμίνης δηλαδή πρόκειται
για προϊόν αμφεταμίνης, γίνεται με παράλλαξη της μοριακής δομής της
αμφεταμίνης και βρίσκεται σε κρυσταλλική μορφή. Αυτό προέρχεται από
μία σύντομη, εύκολη και φτηνή διαδικασία που μπορεί να γίνει ακόμα και
σε μία κουζίνα ενός σπιτιού. Μεταξύ των εξαρτημένων χρηστών το shisha
εμφανίζεται σαν κάτι που είναι επικίνδυνο και γι αυτό σε γενικές γραμμές
προσπαθούν αν το αποφύγουν. Η τιμή του όμως η οποία είναι πολύ
χαμηλή
τους
οδηγούν
στο
να
κάνουν
χρήση.
“Με λίγες γνώσεις χημείας και μία προφύλαξη μπορεί να το φτιάξει ο
καθένας” εξηγεί στο koutipandoras.gr ο Γεράσιμος Παπαναστασάτος από
το ΚΕΘΕΑ και συμπληρώνει “υγρά μπαταρίας, σαμπουάν ακόμη και
λάδια μηχανής είναι μέρος των συστατικών. Ο φώσφορος – ένα από τα
συστατικά του shisha. Τα άλατα των υγρών της μπαταρίας περιέχουν
φώσφορο
και
γι
αυτό
μπορεί
να
χρησιμοποιηθούν”.
Το shisha είναι το πιο φθηνό ναρκωτικό της αγοράς: “Οι τιμές είναι
σχετικές, οι μαρτυρίες των χρηστών μας λένε πως μπορεί να το βρει
κάποιος και με 1 ευρώ ενώ η έρευνα που έκανε η εφημερίδα Guardian λέει
πως το βρήκαν 6 ευρώ” εξηγεί ο κ. Παπαναστασάτος ο οποίος τονίζει πως
για να κάνει κάποιος χρήση αυτού του ναρκωτικού σημαίνει πως είναι ήδη
χρήστης: “Η ουσία είναι γνωστή εδώ και χρόνια αλλά δεν φαινόταν να
είναι δημοφιλής στον χώρο των εξαρτημένων. Στη μικρή ομάδα των
εξαρτημένων -που είναι και άστεγοι στην Αθήνα- περίπου από το 2010
έχουμε δει την εξάπλωση του. Δεν είναι η ουσία εισαγωγής στην
κουλτούρα των ναρκωτικών. Είναι μία ουσία η οποία έρχεται να
συμπληρώσει το ρεπερτόριο των ουσιών όταν κάποιος είναι εξαρτημένος.
Δεν ξεκινάει κάποιος με το shisha. Πρέπει να είσαι μέλος μίας κουλτούρας
όπου η ουσίες είναι μέρος της καθημερινότητας σου για να μην πονάς.
Προφανώς δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ουσίες που συνήθως
χρησιμοποιούσαν για να μην πονάνε και γι αυτό στρέφονται σ αυτή”.
Το shisha είναι μία ουσία διεγερτική. Το γεγονός ότι χρησιμοποιούν μία
διεγερτική ουσία ενώ μέχρι πρότινος προτιμούσαν οπιούχα δηλαδή
κατασταλτικές ουσίες, δείχνει πως το χαρακτηριστικό του πληθυσμού
είναι η πολυχρήση. Το ότι είναι διεγερτική αυτή η ουσία έχει σοβαρές
επιπτώσεις στην υγεία των χρηστών. Το shisha συνδέεται, επίσης, με
σεξουαλική υπερδιέγερση και επιτίθεται στην αντίληψη του χρήστη
γρήγορα κάνοντας αδύνατη οποιαδήποτε σκέψη. Εξαιτίας του υπάρχει
αύξηση των ανεπιθύμητων κυήσεων μεταξύ των γυναικών που κάνουν
χρήση αλλά και σημαντική αύξηση της μετάδοσης των σεξουαλικώς
μεταδιδόμενων ασθενειών. Τα αποτελέσματα όμως από τη χρήση αυτού
του ναρκωτικού είναι εμφανή μετά από μόλις βδομάδες. “Δημιουργεί
τέτοια βλάβη που μπορεί κάποιος να μην πεθάνει από την τοξικότητα του
ναρκωτικού αλλά από όσα προβλήματα έχει δημιουργήσει στον οργανισμό
τους. Τις ζημιές που προκαλεί στον οργανισμό η 20ετής χρήση ηρωίνης,
το shisha τις προκαλεί σε ελάχιστο διάστημα” εξηγεί ο κ.
Παπαναστασάτος. Με μία γρήγορη ματιά στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος
να δει τις επιπτώσεις που έχει το shisha στην εμφάνιση και κατ” επέκταση
στον οργανισμό. Ο κ. Παπαναστασάτος του ΚΕΘΕΑ εξηγεί “Στην αρχή το
πρόσωπο και το σώμα του χρήστη γεμίζει πληγές, η απώλεια βάρους είναι
άμεση, τα όργανα καταστρέφονται από τα χημικά, το δέρμα γεμίζει
ρυτίδες, τα δόντια σαπίζουν, ενώ «καίγεται» το λίπος στο πρόσωπο, με
αποτέλεσμα άνθρωποι 25 και 30 ετών να μοιάζουν αποστεωμένοι”.
Κροκοντίλ: ένα νέο καυστικό ναρκωτικό εμφανίστηκε στις ΗΠΑ Mοιάζει
με την ηρωίνη, αλλά σαπίζει σάρκα και κόκκαλα ΣΧΟΛΙΑ (8) Κροκοντίλ:
ένα νέο καυστικό ναρκωτικό εμφανίστηκε στις ΗΠΑ 462 Ενα πολύ ισχυρό
ναρκωτικό που μοιάζει με την ηρωίνη, αλλά σαπίζει την σάρκα και τα
κόκκαλα του χρήστη, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ, σύμφωνα
με αξιωματούχο υγείας της Αριζόνα. Στους "δρόμους" είναι γνωστό ως
"κροκοντίλ" και πρόκειται για "χειροποίητο" ναρκωτικό με βάση του την
κωδείνη, την οποία παίρνουν όσοι το "μαγειρεύουν" από χάπια για τον
πονοκέφαλο, και την οποία στη συνέχεια αναμιγνύουν με βενζίνη,
διαλυτικό μπογιάς ή αλκοόλ. Οταν το μίγμα "μπαίνει" ενέσιμα στον
οργανισμό, καταστρέφει τους ιστούς του χρήστη, κάνοντας το δέρμα του
να πρασινίζει και να μοιάζει πολύ με αυτό του κροκόδειλου. Το ναρκωτικό
προκαλεί επίσης στους χρήστες, κακοφορμισμένες πληγές, αποστήματα
και δηλητηρίαση του αίματος. Σύμφωνα με τον Frank LoVecchio, έναν
από τους διευθυντές του Banner Good Samaritan Poison & Drug
Information Center, ήδη κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας,
υπήρξαν δυο περιπτώσεις χρηστών που νοσηλεύτηκαν. "Αυτό που
γνωρίζω είναι πως αυτοί οι δύο, είναι οι πρώτες περιπτώσεις -απ΄όσο
ξέρουμε- στις ΗΠΑ. Είμαστε τρομοκρατημένοι", δήλωσε ο LoVecchio,
χωρίς να δώσει παραπάνω λεπτομέρειες για την κατάστασή της υγείας
τους. Το ναρκωτικό, του οποίου η χημική ονομασία είναι desomorphine,
πρωτοεμφανίστηκε γυρω στο 2002 στην Σιβηρία και την Ρωσική Απω
Ανατολή, αλλά όπως αναφέρει δημοσίευμα του περιοδικού Τme, οι
δημοσιογράφοι του οποίου έκαναν ολόκληρη έρευνα για το θέμα,
κατάφερε να "περάσει" και στις ΗΠΑ. Το κροκοντιλ ήταν δημοφιλές στη
Ρωσία, επειδή η ηρωίνη ήταν πολύ δύσκολο να βρεθεί και επίσης κόστιζε
ακριβά. Το κροκοντιλ κοστίζει τρεις φορές λιγότερο από την ηρωίνη και
το "φτιάξιμο" που έχει ο χρήστης είναι παρόμοιο, αν και τελειώνει
γρηγορότερα ( η επίδραση του ναρκωτικού διαρκεί συνήθως 90 λεπτά). Ο
μέσος όρος ζωής μεταξύ των εθισμένων στο κροκοντιλ, όπως αυτός
μετρήθηκε για τους χρήστες της Ρωσίας, δεν ξεπερνά τα 2-3 χρόνια,
σύμφωνα με το δημοσίευμα του Time, κάτι που κάνει το ναρκωτικό "το
φριχτότερο του κόσμου". Ανάμεσα σε αυτά που προκαλεί είναι γάγγραινα
και ο χρήστης πολλές φορές χρειάζεται επειγόντως ακρωτηριασμό. Επίσης
το τοξικό μείγμα διαλύει τα κόκκαλα της σιαγόνας και τα δόντια, ακριβώς
όπως έκανε η μεθαμφεταμίνη που μαγείρευε ο Γουόλτερ Γουάιτ στο
Breaking Bad. Και όπως όλοι οι χρήστες ναρκωτικών, οι εθισμένοι στο
κροκοντιλ είναι επηρρεπείς στο HIV, την ηπατήτιδα C και άλλες ασθένειες
του αίματος που "χτυπούν" το αίμα. Μια πρώην εθισμένη στο κροκοντίλ,
η ρωσίδα Ιρίνα Πάβλοβα, είπε στο περιοδικό Time το 2011 ότι έκανε
καθημερινή χρήση για περίπου 6 χρόνια. Τώρα δεν μπορεί να μιλήσει
σωστά και είναι ημιπαράλυτη εξαιτίας βλάβης στον εγκέφαλο από το
ναρκωτικό. Ο αδελφός της ήταν ανάμεσα στην ομάδα 12 χρηστών που
έπαιρναν μαζί κροκοντιλ. "Ολοι τους είναι νεκροί τώρα", λέει η Ιρίνα.
"Κάποιοι έπαθαν πνευμονία, κάποιοι δηλητηρίαση του αίματος, κάποιοι
μηνηγγίτιδα, κάποιοι καρδιακή ανεπάρκεια και κάποιοι απλώς σάπισαν".
Άλλη Ρωσίδα εθισμένη στο κροκοντιλ, είπε το 2011 στον Independent ,
ότι γνωστή της τζάνκι αρνιόταν να πάει στο νοσοκομείο "το δέρμα της
έπεφτε και δεν μπορούσε καν να κινηθεί", έλεγε στην συνέντευξή της.
4.ΝΤΟΠΙΝΓΚ
ΟΡΙΣΜΟΣ
Ντόπινγκ ορίζεται ως η χορήγηση ή η χρήση από ένα υγιές άτομο
οποιουδήποτε παράγοντα ή ουσίας που φυσιολογικά δεν εντοπίζεται στο
σώμα και/ή οποιουδήποτε φυσιολογικού παράγοντα ή ουσίας όταν
χορηγείται σε αντικανονικές επιπρόσθετες ποσότητες και/ή μέσω
αντικανονικής οδού και/ή με αντικανονικό τρόπο, με σκοπό και
αποτέλεσμα τη τεχνητή αύξησης και με αθέμιτο τρόπο της απόδοσης του
ατόμου κατά τη διάρκεια του αγώνα (ο πρώτος ορισμός του ντόπινγκ
υιοθετήθηκε το 1963 από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την
Εξωσχολική Εκπαίδευση).
ΙΣΤΟΡΙΑ
 Στη Νορβηγική μυθολογία, η χρήση ουσιών για την αύξηση της
δύναμης ήταν ήδη γνωστή μεταξύ των Berserkers
 Η φυλή των Κάφρων στην Αφρική ονόμασε ένα πρωτόγονο
αλκοολούχο ποτό το οποίο χρησιμοποιούνταν σε θρησκευτικές
τελετές ως διεγερτικό με τη λέξη « ντοπ ».
 Στην Αρχαία Ελλάδα, ειδικοί περιγράφουν να προσφέρουν στους
αθλητές διατροφικά συστατικά προκειμένου να βελτιώσουν τη
φυσική τους απόδοση (ειδών κρέας ή ζωμό αίματος, αφέψημα
βοτάνων, ψωμί με αναλγητικές ιδιότητες)
ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Ουσίες που απαγορεύονται σε όλες τις περιπτώσεις (ενδο- και εξω-
αγωνιστικά)
S1. Αναβολικοί παράγοντες
S2. Ορμόνες και σχετικές ουσίες
S3. Βήτα-2 αγωνιστές
S4. Ορμονικοί ανταγωνιστές και ρυθμιστές
S5. Διουρητικά και άλλοι παράγοντες συγκάλυψης
M1. Αύξηση της μεταφοράς οξυγόνου
M2. Χημικός και φυσικό χειρισμός
M3. Γονιδιακό ντόπινγκ
Ουσίες και μέθοδοι που απαγορεύονται ενδο-αγωνιστικά
S6. Διεγερτικά
S7. Ναρκωτικά
S8. Κανναβινοειδή
S9. Γλυκοκορτικοστεροειδή
H ομάδα: Γιώργος Κοζαδίνος
Αλέξανδρος Κούρτης
Γιώργος Καραδήμας
Δημοσθένης Λινάρδος
Γιώργος Κολλάρος
Μάριος Μιχόπουλος
Ουσίες που απαγορεύονται σε συγκεκριμένα αθλήματα
P1. Αλκοόλ
P2. Βήτα-αποκλειστές
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΝΤΟΠΙΝΓΚ
• Κακή παρεχόμενη παιδεία .
• Απουσία αθλητικής παιδείας.
• Αδυναμία μόρφωσης ήθους, χαρακτήρα και έλλειψη ιδανικών-αξιών.
• Ευρύτερη κρίση σε όλους τους τομείς.
• Ευρύτερα φαινόμενα εκφυλισμού.
• Εμπορευματοποίηση πολλών εκφάνσεων της ζωής, όπως θρησκεία.
• Η επέμβαση της τεχνολογίας στη γύμναση-ντοπάρισμα.
• Χαρακτήρας σύγχρονης ζωής:υλισμός, ατομισμός, ιδιοτέλεια.
• Εισχώρηση της πολιτικής στον αθλητισμό.
• Προβολή ψευδο-ιδανικών -χρήμα, δύναμη- .
• Προβολή κενών ειδώλων π.χ. Μαραντόνα.
• Μείωση προβολής σωστών προτύπων.
• Άσχημος ο ρόλος των Μ.Μ.Ε.
• Σκοπός των αθλητών το υλικό κέρδος και όχι η ευγενής άμιλλα.
• Έντονος ρυθμός ζωής .
• Εκτόνωση από ποικίλα προβλήματα της καθημερινής ζωης.
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΝΤΟΠΙΝΓΚ
 Διόγκωση του ήπατος
 Ενδοκρινικές διαταραχές, επιδράσεις στην αναπαραγωγή
 Καρδιαγγειακό σύστημα – αιματολογικές διαταραχές
 Δέρμα (βλατίδες, φλύκταινες, αποστήματα κ.λ.π.) σε διάφορες περιοχές
του δέρματος και συνήθως στην
πλάτη και στο πρόσωπο.
 Μυοσκελετικό σύστημα
 Ψυχιατρικές εκδηλώσεις
 Προβλήματα στο αναπαραγωγικό σύστημα
ΑΝΤΙΜEΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΝΤΟΠΙΝΓΚ
 H εκπαίδευση των προπονητών για το πώς θα αναπτύξουν
ικανότητες πρόληψης.
 H εκπαίδευση των επαγγελματιών στον τομέα της υγείας
 Προγράμματα πρόληψης σε αθλητικούς συλλόγους, σχολεία και
πανεπιστήμια, τοπικές κοινότητες και κέντρα υγείας
 Η ενημέρωση των γονέων για τους κινδύνους του ντόπινγκ και να
τους ενθαρρύνουν να διδάξουν στα παιδιά τους τις βασικές αρχές της
καλής υγείας, του τίμιου παιχνιδιού και του ομαδικού πνεύματος
(σχολές γονέων)
 Συνεισφορά της πολιτείας με τη δημιουργία σεμιναρίων με σκοπό
την ενημέρωση των νεαρών αθλητών πάνω στις συνέπειες της
χρήσης τέτοιων ουσίων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η φράση <<ο δεύτερος δεν είναι τίποτα, ενώ ο πρώτος είναι τα πάντα>>,
περιγράφει επακριβώς το σύγχρονο τρόπο σκέψης σε πολλές περιπτώσεις
.Τελικά η ανάγκη για επιτυχία οδήγησε σε αυξημένη συχνότητα εμφάνισης
περιστατικών κατάχρησης ουσιών και σε πολυάριθμες περιπτώσεις το
ντόπινγκ σχετιζόταν με τους θανάτους αθλητών.
H ομάδα: Γιώργος Κοζαδίνος
Αλέξανδρος Κούρτης
Γιώργος Καραδήμας
Δημοσθένης Λινάρδος
Γιώργος Κολλάρος
Μάριος Μιχόπουλος
5.ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ
Ονόματα μαθητών εργασίας:
Καλύβα Μαντώ
Μικεδάκη Γιώτα
Κουτσαντώνη Αλεξάνδρα
Καραντζή Έλενα
Κοράκης Αλέξης
Η απεξάρτηση από τα ναρκωτικά, δηλαδή η αντιμετώπιση των
συμπτωμάτων στέρησης είναι μόνο το πρώτο βήμα στην καταπολέμηση
του εθισμού. Αν το στάδιο της απεξάρτηση ολοκληρωθεί επιτυχώς, το
σώμα του εξαρτημένου είναι καθαρό και οι σωματικές λειτουργίες
επανέρχονται στο φυσιολογικό. Ωστόσο, η ψυχική κατάσταση του
εξαρτημένου παραμένει αρκετά ασταθής. Η έντονη επιθυμία για
ναρκωτικά είναι ιδιαιτέρως έντονη την περίοδο μετά την σωματική
απεξάρτηση. Οι εξαρτημένοι επιθυμούν να νιώσουν αυτήν την άμεση
αίσθηση ευχαρίστησης (το «ανέβασμα»), την ευφορική δράση των
ναρκωτικών, μια σκέψη που τους καταβάλλει και είναι συνεχώς παρούσα
στο μυαλό τους. Εμείς πιστεύουμε ότι η ψυχολογική υποστήριξη και η
ενθάρρυνση από ειδικούς συμβούλους, σε θέματα εξαρτήσεων,
συμβάλουν στην επιτυχία της πλήρης αποχής από τα ναρκωτικά. Η
απεξάρτηση βασίζεται σε ένα ήδη υπάρχον σύστημα υποστήριξης,
θεραπευτικές ομάδες, ατομική συμβουλευτική, διαλέξεις, στήριξη από
οικογένεια- φίλους κ.α. Στόχος της διαδικασίας απεξάρτησης είναι η
καλύτερη κατανόηση των προβλημάτων τους και την επίδραση που αυτά
έχουν στην ζωή τους. Ταυτόχρονα αφυπνίζεται η ανθρωπιά, η επιθυμία να
ζήσουνε ως μέλη της κοινωνίας, η ικανότητα να δημιουργούνε σχέσεις με
αρχές και κερδίζουν τον αυτοσεβασμό και την αυτοεκτίμηση τους.Η
θεραπευτική προσέγγιση του εξαρτημένου ατόμου πρέπει να είναι
πολυεστιακή (άτομο, οικογένεια, ομάδα), παρεμβαίνοντας στη βάση ενός
συνολικού πλάνου σε όλες τις παραμέτρους του προβλήματος. Ο
τοξικομανής σαν ένα πρόσωπο που πάσχει – όχι ο απλός χρήστης κάποιας
ουσίας – μπορεί να θεραπευτεί μόνο εφόσον το αποφασίσει ο ίδιος και
ενταχθεί σε ένα πρόγραμμα απεξάρτησης που ο ίδιος έχει επιλέξει. Η
θεραπεία απεξάρτησης (απεξάρτηση από τα ναρκωτικά) δεν μπορεί να
είναι αναγκαστική, ούτε να γίνεται με ατομική παρακολούθηση στο
ιατρείο του ψυχίατρου ή του παθολόγου ούτε βέβαια στο Ψυχιατρείο,
δημόσιο ή ιδιωτικό. Γίνεται σε ειδική Μονάδα, με το δικό της πρόγραμμα
και τις δικές της υπηρεσίες. Η Πολιτεία πρέπει να εξασφαλίζει τη
δυνατότητα λειτουργίας πολλών τύπων προγραμμάτων για κάθε τύπο
τοξικομανούς. Δεν υπάρχει θεραπεία – πανάκεια, ούτε μαγικές λύσεις.
Κάθε τοξικομανής, όταν αντιμετωπίζεται θεραπευτικά πρέπει να
εξετάζεται στην ιδιαιτερότητά του. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία
δεν υπάρχει μια ειδική «τοξικομανιακή» δομή προσωπικότητας που να
καθορίζει εκ των προτέρων μια ειδική θεραπευτική στρατηγική.
Υπόβαθρο της εξάρτησης μπορεί να είναι οποιοσδήποτε τύπος
προσωπικότητας (νευρωτικός - ψυχωσικός - οριακός κ.λ.π.), με την
ιδιαίτερη ψυχοπαθολογία του. Υπάρχουν βέβαια κάποια κοινά
χαρακτηριστικά σε όλους τους τοξικομανείς τα οποία αφορούν μια
ελλειμματική, όχι σταθερά δομημένη προσωπικότητα, με μεγάλα
συναισθηματικά κενά, με εξωπραγματικά χαώδη και μη αυθεντικά ιδανικά
του εγώ, με εμφανή την έλλειψη ενός συστήματος αξιών, με μια βιτρίνα
ψεύτικού αντικομφορμισμού, έντονο το φόβο της μοναξιάς και την αγωνία
της απόρριψης, έντονη ανασφάλεια, με μια ταυτότητα χωρίς συνοχή, υπό
τη διαρκή απειλή της διάλυσης. Το πρόγραμμα της Μονάδας
Απεξάρτησης του Ψ.Ν.Α. είναι εθελοντικό, δηλαδή απευθύνεται σε
όλους τους χρήστες – ανεξάρτητα από ηλικία, που έχουν θετικό κίνητρο
και διατυπώνουν το αίτημα της ένταξής του σε αυτό υπογράφοντας
σχετικό συμβόλαιο. Το πρόγραμμα είναι στελεχωμένο από
εκπαιδευμένους θεραπευτές (ψυχιάτρους, ψυχολόγους, κοινωνικούς
λειτουργούς, επισκέπτες υγείας, πρώην χρήστες κ.λ.π.) και διαρκεί
ενάμιση χρόνο περίπου. Το Πρόγραμμα της Μονάδας μας για ενήλικες
χωρίζεται σε τρεις φάσεις:
1. τη φάση της ευαισθητοποίησης
2. της φάση της ψυχολογικής απεξάρτησης
3. τη φάση της κοινωνικής επανένταξης
1. ΦΑΣΗ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ
Σε αυτή τη φάση πραγματοποιούνται η ευαισθητοποίηση του
εξαρτημένου ατόμου στο πρόβλημά του, η σταθεροποίηση της
απόφασής του, η εμπλοκή του στη θεραπευτική διαδικασία και η
ένταξή του στο θεραπευτικό πλαίσιο. Στην αρχή αυτής της φάσης το
εξαρτημένο άτομο έχει ατομικές συναντήσεις με την ομάδα
υποδοχής και δίνει ούρα για τοξικολογικό έλεγχο δύο φορές την
εβδομάδα. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης η οποία διαρκεί περί
τους τρεις μήνες ο θεραπευόμενος παρακολουθείται από τον ατομικό
του θεραπευτή και συμμετέχει σε ομάδες εμψύχωσης,
ευαισθητοποίησης, έκφρασης και τέχνης, δημιουργικής
ενασχόλησης, πηλού, γυμναστικής, δραματοθεραπείας, κολάζ. Είναι
πολύ σημαντική η ύπαρξη της ομάδας σε αυτή τη δύσκολη φάση,
διότι το εξαρτημένο άτομο είναι πολύ κοντά στην ουσία ακόμα και
συγχρόνως αρκετά εκτεθειμένο σε αυτή, αφού η φάση της
ευαισθητοποίησης είναι ανοικτή, δηλαδή ζει και κινείται στους
ίδιους χώρους. Η ομάδα, λοιπόν, είναι αυτή που στηρίζει, πιθανόν
και να προστατεύει πολλές φορές, σε αυτή τη φάση που διαρκεί
περίπου δύο μήνες. Παράλληλα οι γονείς συμμετέχουν στο
πρόγραμμα του Τμήματος Οικογένειας (με ατομικές και ομαδικές
συναντήσεις με τους ειδικούς θεραπευτές καθώς και ομάδες
δραματοθεραπείας ειδικά για οικογένειες).
2. ΦΑΣΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ
Η φάση αυτή είναι κλειστή και πραγματοποιείται στο Περίπτερο 18 ΑΝΩ,
του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής και διαρκεί 6 – 7 μήνες περίπου.
Καθ’όλη τη διάρκεια της φάσης, οι θεραπευόμενοι, δεν έχουν καμία
επαφή με το οικείo περιβάλλον αλλά και κανένα άλλον εκτός από τα μέλη
της θεραπευτικής ομάδας, προκειμένου να επικεντρωθούν στη θεραπεία
τους απερίσπαστοι από εξωτερικούς παράγοντες. Στο διάστημα αυτών των
μηνών, μέσα από την ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία αλλά και άλλες
θεραπευτικές διαδικασίες, όπως η δραματοθεραπεία, εργοθεραπεία,
γυμναστική, είναι υπεύθυνοι για το χώρο που ζουν (καθαριότητα,
μαγείρεμα κ.λ.π.), αλλά και για τις σχέσεις τους με τα μέλη άλλων
ομάδων. Στη φάση της ψυχολογική απεξάρτησης, το εξαρτημένο άτομο,
ανακαλύπτει τον πραγματικό του εαυτό και τους λόγους που το οδήγησαν
στη χρήση ουσιών και την εξάρτησή του από αυτές. Μαθαίνει να κάνει,
για πρώτη φορά, ειλικρινείς και ουσιαστικές σχέσεις, καθώς και τι
σημαίνει υπευθυνότητα και συνέπεια.Είκοσι μια (21) μονάδες ψυχικής
απεξάρτησης (Θεραπευτικές Κοινότητες και άλλου τύπου) αποτελούν την
κύρια και πιο εντατική φάση θεραπείας των προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ,
όπου παραπέμπεται ο χρήστης ναρκωτικών μετά τη σύντομη προετοιμασία
του στο Συμβουλευτικό Κέντρο. Η προσέγγιση είναι ψυχοκοινωνική και
δεν χρησιμοποιούνται υποκατάστατα ή άλλες ουσίες. Οι Θεραπευτικές
Κοινότητες παρέχουν ένα δομημένο, ασφαλές και υποστηρικτικό
περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από την ενεργητική συμμετοχή και την
ισότιμη αλληλεπίδραση όλων των μελών του.
Στόχοι τους είναι:
• Σωματική αποτοξίνωση και πλήρης αποχή από τη χρήση ναρκωτικών
ουσιών.
• Ψυχική απεξάρτηση.
• Εγκατάλειψη της παραβατικής συμπεριφοράς.
• Απόκτηση νέων δεξιοτήτων και στρατηγικών αντιμετώπισης
προβλημάτων.
• Επαγγελματικός προσανατολισμός, εκπαίδευση και κατάρτιση.
• Υποστήριξη για επίλυση νομικών εκκρεμοτήτων.
• Βελτίωση οικογενειακών σχέσεων.
Οι Θεραπευτικές Κοινότητες διακρίνονται σε διαμονής και εξωτερικής
παρακολούθησης και καλύπτουν πολλές γεωγραφικές περιοχές και
ομάδες-στόχους: έφηβοι, ενήλικες, γονείς, μετανάστες, εξαρτημένοι από
το αλκοόλ, τον τζόγο και το Διαδίκτυο. Ο χρόνος παραμονής στις μονάδες
απεξάρτησης κυμαίνεται από 9 έως 12 μήνες συμμετοχής, ενώ οι 7 στους
10 από αυτούς που ολοκληρώνουν Θεραπευτική Κοινότητα, πέντε χρόνια
μετά, απέχουν από τη χρήση οποιασδήποτε παράνομης ουσίας, δεν έχουν
καμία νομική εμπλοκή και εργάζονται.
3. ΦΑΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗΣ
Η φάση αυτή είναι εξωτερική και πραγματοποιείται σε ξεχωριστό χώρο. Η
διάρκειά της είναι περίπου 10-12 μήνες και θεωρείται πλέον δύσκολη.
Κατά τη διάρκεια αυτών των 10-12 μηνών το εξαρτώμενο άτομο
προετοιμάζεται για την επάνοδο και την ένταξή του στο κοινωνικό σύνολο
αντιμετωπίζοντας πολλά προβλήματα και δυσκολίες. Πρόκειται για την 3η
και τελευταία φάση του προγράμματος, με διάρκεια περίπου 12 μήνες.
Είναι πρόγραμμα εξωτερικής παρακολούθησης όπου ο θεραπευόμενος
προετοιμάζεται για την επάνοδο και την ένταξη του στο κοινωνικό
σύνολο. Λειτουργούν εκτός από την ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία,
ομάδες ραδιοφώνου, θεάτρου, μουσικής, τέχνης, φωτογραφίας,
αγγειοπλαστικής, κοσμήματος, δημιουργίας και πολιτισμού, βιβλίου,
έκφρασης κινηματογράφου σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους.
Αποτοξίνωση
Η προσπάθεια απεξάρτησης από τα ναρκωτικά αποτελεί ένα δύσκολο
εγχείρημα, με το πλέον αβέβαιο αποτέλεσμα. Όποιος αποφασίζει να
ξεκινήσει αυτό τον αγώνα δεν ξέρει αν θα βγει νικητής, φοβάται διαρκώς
ότι, κάποια στιγμή, θα λυγίσει, θα κάνει πίσω. Όμως η ηρωίνη δεν είναι
αήττητη. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι αποτοξίνωσης: οι χρήστες μπορούν να
αντιμετωπιστούν είτε επί εξωτερικής βάσης είτε νοσηλευόμενοι σε ειδικές
κλινικές και κέντρα απεξάρτησης. Τα περισσότερα προγράμματα
αποτοξίνωσης περιλαμβάνουν τη χορήγηση μεθαδόνης, ενός συνθετικού
ναρκωτικού όπως η ηρωίνη που αποτρέπει την εμφάνιση των
συμπτωμάτων σωματικής εξάρτησης της ηρωίνης, ενέχει όμως τον
κίνδυνο ανάπτυξης ψυχικής εξάρτησης. Κατά την απεξάρτηση οι χρήστες
σιγά σιγά αποστασιοποιούνται από την ηρωίνη, ελαττώνοντας σταδιακά
τη δόση της μεθαδόνης.Σε όλα τα κέντρα αποτοξίνωσης δίνεται ιδιαίτερη
σημασία στην ψυχοθεραπευτική υποστήριξη των τοξικομανών, αφού,
όπως προαναφέρθηκε, η ψυχολογική εξάρτηση είναι το κύριο πρόβλημα.
ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΚΙΝΗΤΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Σε αλλαγές των ποινών φυλάκισης και κάθειρξης για την διακίνηση
ναρκωτικών, προχώρησε πριν από λίγο στην ολομέλεια της Βουλής, ο
Υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, Συγκεκριμένα, ο υπουργός
μετέτρεψε από πλημμέλημα σε κακούργημα τη διακίνηση ναρκωτικών
από μη εξαρτημένα άτομα, προβλέποντας κάθειρξη τουλάχιστον 8 ετών
για όποιον διακινεί παράνομα ναρκωτικά ενώ την ίδια στιγμή, ελάφρυνε
τις ποινές για όσους διακινούν ναρκωτικές ουσίες με σκοπό την κάλυψη
των καθημερινών ατομικών του αναγκών.
Ιστορική αναδρομή
 Μία πρώτη προσπάθεια ποινικοποίησης της χρήσης των ναρκωτικών
ουσιών στη χώρα μας πραγματοποιείται ήδη από το 1919 με έναν
νόμο «περί αλητείας και επαιτείας»(Ν. 1681/19).
 Προβλεπόμενη ποινή: φυλάκιση μέχρι ενός έτους και επί υποτροπής
μέχρι δύο ετών σε όσους έκαναν χρήση ή πωλούσαν χασίς, ή είχαν
χώρους στους οποίους επιτρεπόταν το χασίς. (Κοτσαλής Λ.,
Μαργαρίτης Μ., Φαρσεδάκης Ι. 2010)
Δεκαετία ́80
 Καταγραφή πέντε επίσημων θανάτων από ηρωίνη.
 Ψηφίζεται έτσι το 1987 ένας νέος νόμος (Ν. 1729/87), οποίος
αποτέλεσε τον κύριο νόμο για τα ναρκωτικά και έκτοτε έχει δεχτεί
πολλές τροποποιήσεις. (Κουράκης Ν., 2005)
Σήμερα
Ισχύει ο 4139/13 «Νόμος περί εξαρτησιογόνων ουσιών». Κύρια
φιλοσοφία του νόμου αυτού είναι ο χαρακτηρισμός του τοξικομανούς ως
«ασθενούς» αντί εγκληματία και η διάκριση μεταξύ τοξικομανών και μη
τοξικομανών κατά τη σωφρονιστική τους μεταχείριση. (Κουράκης Ν.,
2005)
Ποιος νομιμοποιείται;
Η παραγωγή, κατοχή, μεταφορά, αποθήκευση, επεξεργασία, κυκλοφορία
και η μεσολάβηση στη διακίνηση των ναρκωτικών γίνεται:
 Είτε από το κράτος μέσω του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων
(Ε.Ο.Φ.)
 Είτε από νομικά και φυσικά πρόσωπα μέσω του Κρατικού
μονοπωλίου Ναρκωτικών ύστερα από γνωμοδότηση της Επιτροπής
Ναρκωτικών (άρθρ. 2 του Ν. 4139/2013)
Διακίνηση ναρκωτικών
Ως έγκλημα διακίνησης ναρκωτικών νοείται κάθε πράξη με την οποία
συντελείται η κυκλοφορία ναρκωτικών ουσιών ή πρόδρο-μων ουσιών, οι
οποίες αναφέρονται στο αρθρ. 1 παρ. 2 του Ν. 3459/2006 και ιδίως η:
 εισαγωγή
 εξαγωγή
 διαμετακόμιση
 πώληση
 αγορά, προσφορά
 διανομή, διάθεση
 αποστολή, παράδοση
 αποθήκευση, παρακατάθεση
 Κατοχή
 μεταφορά
 νόθευση
(αρθρ. 20 παρ. 2 Ν. 4139/2013)
Ποινή για το έγκλημα της διακίνησης ναρκωτικών:
 Κάθειρξη τουλάχιστον οκτώ (8) ετών και
 Χρηματική ποινή μέχρι τριακόσιες χιλιάδες ευρώ (300.000,00 €).
Ιδιαίτερες περιπτώσεις:
Με ποινή φυλάκισης μέχρι τρία (3) έτη τιμωρείται όποιος:
α) διακινεί μικροποσότητες ναρκωτικών, με σκοπό να εξασφαλίσει την
κάλυψη των καθημερινών ατομικών του αναγκών χρήσης και είναι
εξαρτημένος,
β) διαθέτει ναρκωτικά χωρίς κέρδος σε οικείους του, με σκοπό να καλύψει
τις άμεσες ανάγκες χρήσης τους,
γ) διαθέτει χωρίς κέρδος μέρος της ποσότητας που έχει προμηθευτεί για
τον εαυτό του σε κάποιον άλλο για δική του αποκλειστική χρήση.
Ευνοϊκότερη μεταχείριση
Δύο (2) περιπτώσεις:
α) όποιος για δική του αποκλειστικά χρήση, με οποιονδήποτε τρόπο
προμηθεύεται ή κατέχει ναρκωτικά, σε ποσότητες που δικαιολογούνται
μόνο για την ατομική χρήση ή κάνει χρήση αυτών ή καλλιεργεί φυτά
κάνναβης σε αριθμό ή έκταση που δικαιολογούνται μόνο για την
ατομικήτου χρήση.
Ποινή : φυλάκιση μέχρι 5 μήνες
β) αν το δικαστήριο κρίνει ότι η αμέσως προηγούμενη αξιόποινη πράξη
ήταν εντελώς περιστασιακή και δεν είναι πιθανόν να επαναληφθεί τότε ο
δράστης μπορεί να κριθεί ατιμώρητος.
Ο σκοπός κάλυψης προσωπικών αναγκών και εξυπηρέτησης
αποκλειστικής χρήσης γίνεται με συνεκτίμηση:
 του είδους,
 της καθαρότητας,
 της ποσότητας του συγκεκριμένου ναρκωτικού,
 της συχνότητας χρήσης,
 του χρόνου χρήσης,
 της ημερήσιας δόσης και
 των ιδιαίτερων αναγκών χρήσης του συγκεκριμένου χρήστη
(άρθρο 29§1 εδ β ́ Ν. 4139/2013)
Διακεκριμένες περιπτώσεις:
Με ποινή κάθειρξης τουλάχιστον δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή
από 50.000 € έως 500.000 € τιμωρείται όποιος τελεί τις ανωτέρω
αξιόποινες πράξεις και:
α) είναι υπάλληλος, ο οποίος λόγω της υπηρεσίας του ασχολείται με
ναρκωτικά
β) διευκολύνει ή αποκρύπτει τη διάπραξη άλλων κακουργημάτων
Με την ίδια ποινή Τιμωρείται όποιος παράνομα:
α) διακινεί ναρκωτικά σε στρατόπεδα ή άλλους χώρους των ενόπλων
δυνάμεων, αστυνομικά κρατητήρια, σωφρονιστικά καταστήματα,
καταστήματα ανηλίκων κάθε κατηγορίας κ.α.
β) διακινεί ναρκωτικά στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης
γ) είναι υπότροπος, δηλαδή έχει ήδη καταδικασθεί αμετάκλητα για
κακούργημα διακίνησης ναρκωτικών στην προηγούμενη δεκαετία.
δ) αναμειγνύει με οποιοδήποτε τρόπο ναρκωτικά σε τρόφιμα, ποτά ή
άλλαείδη προορισμένα να εισαχθούν στον ανθρώπινο οργανισμό με σκοπό
τηδιάθεσή τους σε τρίτους
ε) εκδίδει ως ιατρός συνταγή για τη χορήγηση ναρκωτικών εν γνώσει
τουότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη ιατρική ένδειξη
στ) χορηγεί ως φαρμακοποιός ή ως έμπορος φαρμάκων γενικά
γνωρίζοντας είτε ότι δεν υπάρχει ιατρική συνταγή είτε ότι αυτή δεν είναι
προσήκουσα (αρθρ. 22 Ν. 4139/2013)
Ιδιαίτερα διακεκριμένες περιπτώσεις:
Με ισόβια κάθειρξη ή με πρόσκαιρη κάθειρξη τουλάχιστον 10 ετών και
μεχρηματική ποινή από 50.000 € μέχρι 600.000 € τιμωρείται ο δράστης
διακίνησης ναρκωτικών:
α) όταν η πράξη του αφορά ναρκωτικά που μπορεί να προκαλέσουν ή
προκάλεσαν βαριά σωματική βλάβη ή θάνατο σε τρίτο είτε επικίνδυνη
σωματική βλάβη στην υγεία πολλών ατόμων
β) όταν είναι ενήλικος και τελεί τις πιο πάνω πράξεις κατ’ επάγγελμα με
σκοπό να προκαλέσει τη χρήση ναρκωτικών από ανήλικο ή μεταχειρίζεται
με οποιονδήποτε τρόπο ανήλικο πρόσωπο κατά την τέλεση των πράξεων
αυτών. (αρθρ. 23 παρ. 1 Ν.
4139/2013)
Ιδιαίτερα διακεκριμένες περιπτώσεις
Με ισόβια κάθειρξη και με χρηματική ποινή από 50.000 € μέχρι 1.000.000
€ τιμωρείται ο δράστης διακίνησης ναρκωτικών:
α) όταν κατ’ επάγγελμα χρηματοδοτεί την τέλεση κάποιας πράξης
διακίνησης ή κατ’ επάγγελμα διακινεί ναρκωτικές ουσίες και το
προσδοκώμενο όφελος του δράστη υπερβαίνει τις 75.000 €
β) όταν μετέρχεται κατά την τέλεση των πράξεων αυτών ή προς το σκοπό
διαφυγής του τη χρήση όπλων (αρθρ. 23 παρ. 2 Ν. 4139/2013)
ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Θανατική ποινή σε 30 διακινητές ναρκωτικώ
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη δίκη στο Βιετνάμ αναφορικά με τον αριθμό
των κατηγορουμένων
Τριάντα άτομα από το Βιετνάμ καταδικάστηκαν σήμερα σε θάνατο στη
μεγαλύτερη δίκη που έχει διεξαχθεί στη χώρα για υπόθεση ναρκωτικών,
με 89 κατηγορούμενους για διακίνηση σχεδόν δύο τόνων ηρωίνης.
«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη δίκη στο Βιετνάμ όσον αφορά τον αριθμό
των κατηγορούμενων, τον αριθμό των θανατικών ποινών και την
ποσότητα της ηρωίνης που διακινήθηκε», δήλωσε ο δικαστής Νγκο Ντουκ
μετά την ανάγνωση της ετυμηγορίας στη βόρεια επαρχία Κουάνγκ Νινχ.
Οι άλλοι 59 κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε ποινές που αρχίζουν από
φυλάκιση έξι μηνών με αναστολή έως ισόβια. «Η δίκη που διήρκησε 17
ημέρες, είχε αρχίσει στις 3 Ιανουαρίου. Λόγω του μεγάλου αριθμού
κατηγορουμένων και της σοβαρότητας της υπόθεσης η δίκη διεξήχθη στη
φυλακή»,
διευκρίνισε
ο
δικαστής.
Σύμφωνα με τους ανακριτές, οι 89 κατηγορούμενοι ήταν μέλη τεσσάρων
διεθνών δικτύων που μετέφεραν ηρωίνη και άλλα ναρκωτικά από το Λάος
στο Βιετνάμ και την Κίνα από το 2006. Ένας από τους αρχηγούς των
δικτύων αυτών εξακολουθεί να διαφεύγει, σύμφωνα με τον κρατικό Τύπο.
Τα δίκτυα εξαρθρώθηκαν τον Αύγουστο του 2013 και η αστυνομία
συνέλαβε πολλά άτομα και κατάσχεσε μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών. Το
«χρυσό τρίγωνο», η περιοχή στη μεθόριο ανάμεσα στο Λάος, την
Ταϊλάνδη και τη Μιανμάρ ήταν η πρώτη σε παραγωγή ηρωίνης και της
πρώτης ύλης της, του οπίου, πριν από 30 χρόνια. Έκτοτε, ωστόσο, το
Αφγανιστάν κατέλαβε τη θέση αυτή καθώς προηγείται μακράν από τη
Μιανμάρ που ακολουθεί στη δεύτερη θέση. Η νομοθεσία στο Βιετνάμ
κατά της διακίνησης ναρκωτικών είναι από τις αυστηρότερες στον κόσμο.
Κάθε άτομο που συλληφθεί έχοντας στην κατοχή του τουλάχιστον 600
γραμμάρια ηρωίνης ή περισσότερα από 20 κιλά οπίου αντιμετωπίζει την
εσχάτη
των
ποινών.
Ποινές
Κατά τη διάρκεια της υπό εξέταση περιόδου, αρκετές χώρες τροποποίησαν
επίσης τη νομοθεσία τους για τα ναρκωτικά όσον αφορά τις ποινές που
είναι δυνατόν να επιβληθούν για διάφορα αδικήματα, πέραν εκείνων που
εξετάσθηκαν ανωτέρω και που αφορούν ειδικά τους νέους. Για
παράδειγμα, όπως αναφέρθηκε πέρσι, το Βέλγιο και το Ηνωμένο Βασίλειο
μείωσαν τις ποινές για τη μη προβληματική κατοχή κάνναβης. Στο Βέλγιο,
μια νέα οδηγία που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2005 αποσαφήνισε τις
εξαιρέσεις στη μειωμένη αυτή ποινή, ζητώντας την πλήρη δίωξη στις
περιπτώσεις όπου υπάρχει επίσης «διασάλευση της δημόσιας τάξης». Σε
αυτές περιλαμβάνονται η κατοχή κάνναβης σε τόπους ή κοντά σε τόπους
όπου είναι δυνατόν να συγκεντρώνονται μαθητές (σχολεία, πάρκα,
στάσεις λεωφορείων) καθώς και η «σκανδαλώδης» κατοχή σε δημόσιο
χώρο ή κτίριο. Στη Δανία, μια τροποποίηση του νόμου για τις ουσίες που
προκαλούν ευφορία τον Μάιο του 2004, σε συνδυασμό με μια εισαγγελική
εγκύκλιο, αναφέρει ότι η κατοχή ναρκωτικών για ίδια χρήση θα τιμωρείται
πλέον με πρόστιμο αντί της προειδοποίησης που ίσχυε προηγουμένως.
Έτσι, ακολουθείται το πρότυπο των αλλαγών στις πιθανές ποινές για τους
χρήστες και τους διακινητές ναρκωτικών που αναδείχθηκε τα τελευταία
χρόνια, όπως αναφέρεται από το ΕΚΠΝΤ. Για παράδειγμα, το 2003 το
Βέλγιο θέσπισε μια νέα κατηγορία αδικήματος που επιτρέπει τη μη
άσκηση δίωξης κατά των μη προβληματικών χρηστών κάνναβης, η
Ελλάδα μείωσε τη μέγιστη ποινή φυλάκισης για τη χρήση ναρκωτικών
από πέντε έτη σε ένα έτος, και η Ουγγαρία κατάργησε από τον ποινικό της
κώδικα το αδίκημα της χρήσης ναρκωτικών. Το 2002, η Εσθονία
κατάργησε το αδίκημα της κατ' εξακολούθηση χρήσης ή κατοχής μικρής
ποσότητας παράνομων ναρκωτικών για προσωπική χρήση (με τη συναφή
μέγιστη ποινή των τριών ετών φυλάκισης), μολονότι η Λιθουανία
πρόσθεσε το αδίκημα της κατοχής στον ποινικό της κώδικα, με
δυνατότητα επιβολής ποινής φυλάκισης διάρκειας έως δύο ετών. Το 2001,
το Λουξεμβούργο αποποινικοποίησε τη χρήση της κάνναβης και
κατάργησε τη συναφή ποινή φυλάκισης για απλή χρήση ναρκωτικών που
δεν συνοδεύεται από επιβαρυντικές περιστάσεις, και η Φινλανδία έθεσε σε
ισχύ το αδίκημα της χρήσης ναρκωτικών, με μικρότερη μέγιστη ποινή
φυλάκισης και συνοπτικές ποινικές διαδικασίες από τον εισαγγελέα. Το
2000, η Πορτογαλία έθεσε σε ισχύ διοικητικές κυρώσεις για τη χρήση
ναρκωτικών, ενώ το ίδιο έτος η Πολωνία κατάργησε την εξαίρεση από την
επιβολή ποινής που ήταν προηγουμένως δυνατή για το αδίκημα της
κατοχής. Ωστόσο, η κατάσταση αυτή δεν σημαίνει ότι μειώθηκε ο έλεγχος
στις συνέπειες της χρήσης ναρκωτικών για την κοινωνία, όπως μπορεί
κανείς να παρατηρήσει στο επιλεγμένο θέμα σχετικά με την όχληση του
κοινού και τους περιορισμούς που αφορούν τη χρήση κοντά σε νέους,
ανωτέρω.
Για όσους θεωρούνται ύποπτοι για διακίνηση ναρκωτικών, υπάρχει τάση
αύξησης της δυνατής ποινής. Στη Δανία, οι μέγιστες ποινές για τα
αδικήματα της διακίνησης αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 50 % τον
Μάρτιο του 2004. Στις αρχές του 2004, η Εσθονία έθεσε σε ισχύ
αυστηρότερες ποινές για τα περισσότερα αδικήματα που συνδέονται με τα
ναρκωτικά, ιδίως όταν συντρέχουν επιβαρυντικές περιστάσεις. Στο
Ηνωμένο Βασίλειο, η μέγιστη ποινή για τη διακίνηση ναρκωτικών του
πίνακα Γ αυξήθηκε από 5 σε 14 χρόνια φυλάκισης. Επιπλέον, τα τελευταία
χρόνια παρατηρείται αυξημένη έμφαση στις ποινές για τα ειδικά
αδικήματα της διανομής ναρκωτικών σε νέους (ανωτέρω) και για τα
αδικήματα της διακίνησης στην Ελλάδα το 2001, στη Λιθουανία το 2000
και στην Ιρλανδία το 1999. Η ομόφωνη αυτή αύξηση της βαρύτητας των
ποινών για τη διακίνηση ναρκωτικών αντικατοπτρίζεται στην ευρωπαϊκή
απόφαση-πλαίσιο του Οκτωβρίου του 2004 για τη θέσπιση ελάχιστων
διατάξεων σχετικά με τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης των
εγκλημάτων και τις ποινές που ισχύουν στον τομέα της παράνομης
διακίνησης ναρκωτικών.
6.Ερωτηματολόγιο:
Ερώτηση 1: Έχετε κάνει πότε χρήση ναρκωτικών ουσιών εις γνώσιν σας;
Ερωτηση 1
12
10
αριθμος
8
ναι
όχι
6
4
2
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Σύμφωνα με τα ερωτηματολόγια η χρήση ναρκωτικών ουσιών εις γνώσιν
του ατόμου διακρίνεται σε μεγάλο ποσοστό στις ηλικίες 25-35 ενω στις
υπολοιπες ηλικίες είναι σημαντικά μικρότερη η συμμετοχή.
Ερώτηση 2: Γνωρίζετε τις σοβαρές επιπτώσεις που έχουν οι ναρκωτικές
ουσίες στον οργανισμό σας;
Ερωτηση 2
12
10
αριθμος
8
ναι
όχι
6
4
2
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Σύμφωνα με τις απαντήσεις των ερωτηθέντων όλοι γνωρίζουν τις σοβαρές
επιπτώσεις που έχουν οι ναρκωτικές ουσίες στον οργανισμό του ατόμου.
Ερώτηση 3: Σε περίπτωση χρήσης θα είχατε το θάρρος να το ομολογήσετε
σε κάποιο κοντινό σας πρόσωπο;
Ερωτηση 3
12
10
αριθμος
8
ναι
όχι
6
4
2
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Η συντριπτική πλειοψηφία υποστηρίζει ο,τι σε περίπτωση που έκαναν
χρήση θα είχαν το θάρρος να το ομολογήσουν σε κάποιο κοντινό τους
πρόσωπο.
Ερώτηση 4: Αν μαθαίνατε ότι κάποιο οικείο σας πρόσωπο κάνει χρήση
ναρκωτικών, τι θα κάνατε;
α)θα απευθυνόσασταν σε κάποιο κέντρο απεξάρτησης
β)θα το αντιμετωπίζατε μόνοι σας
γ)θα απομακρυνόσασταν από το άτομο αυτό
Ερωτηση 4
10
9
8
αριθμος
7
α
β
γ
6
5
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και ανω
Ηλικια
Είναι φανερό ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ερωτηθέντων σε όλες τις
ηλικίες εκτός των 25-35 θα απευθύνονταν σε κάποιο κέντρο
απεξάρτησης σε περίπτωση που μάθαιναν ότι κάποιο οικείο τους πρόσωπο
έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών και κανένας δε θα έδειχνε αδιαφορία.
Ερώτηση 5: Πιστεύετε ότι θα έπρεπε η πιονικοποίηση να είναι πιο βαρία
για τα άτομα που έκαναν χρήση;
Ερωτηση 5
10
9
8
αριθμος
7
6
ναι
όχι
5
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Είναι προφανές ότι κανένας δε στηρίζεται στην αυστηρή ποινικοποίηση
ως κατασταλτικό μέτρο περιορισμού της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών.
Ερώτηση 6:Πώς πιστεύετε ότι θα πρέπει να τιμωρείται ο διακινητής
ναρκωτικών;
α)θανατική ποινή
β)ισόβια φυλάκιση
γ)βαρύ πρόστιμο
Ερωτηση 6
8
7
6
αριθμος
5
α
β
γ
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και ανω
Ηλικια
Οι απόψεις διίστανται, αν και παρατηρούμε ότι οι ηλικίες 15-25 θεωρούν
την ισόβια φυλάκιση το καταλληλότερο μέτρο αντιμετώπισης και οι
ηλικίες 35-45 είναι φανερά αρνητικοί στη επιβολή βαρέως προστίμου.
Ερώτηση 7:
Έχετε υπάρξει μάρτυρες συναλλαγής ναρκωτικών;
Σύμφωνα με το παραπάνω διάγραμμα το μεγαλύτερο ποσοστό των
Ερωτηση 7
10
9
8
αριθμος
7
6
ναι
όχι
5
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
ερωτηθέντων δεν έχουν παρεβρεθεί σε κάποια συναλλαγή ναρκωτικών.
Όμως παρατηρείται πως ένα απο τα μεγαλύτερα ποσοστά που έχουν
υπάρξει παρόντες παρά την ηλικία τους ειναι η ηλικιακή ομάδα 15-25.
Ερώτηση 8:
Υπήρξε/Υπάρχει πρόσωπο στο κοντινό σας περιβάλλον που να έκανε
χρήση ναρκωτικών;
Ερωτηση 8
7
6
αριθμος
5
4
ναι
όχι
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Παρατηρούμε ότι σε όλες οι ηλικιακές ομάδες υπάρχει κοντινό πρόσωπο
που να έχει κάνει χρήση
ναρκωτικών ουσιών. Όμως σύμφωνα με το διάγραμμα το ποσοστό των
θετικών απαντήσεων αυξάνεται όσο η ηλικία μικραίνει
Ερώτηση 9:
Θεωρείς αναγκαίο σε κάθε έξοδο σου να πίνεις αλκοόλ,για να φτιάξεις τη
διάθεσή σου;
Ερωτηση 9
10
9
8
αριθμος
7
6
ναι
όχι
5
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Σύμφωνα με τις απαντήσεις των ερωτηθέντων δεν τους είναι απαραίτητο
να καταναλώσουν αλκοόλ για να φτιάξουν την διάθεση τους σε κάθε τους
έξοδο με μια μικρή απόκλιση την ηλικία των 15-25.
Ερώτηση 10:
Πιστεύεις ότι όταν είσαι στεναχωρημένος το αλκοόλ θα σε κάνει να
νιώσεις καλύτερα;
Ερωτηση 10
10
9
8
αριθμος
7
6
ναι
όχι
5
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων όλων των ηλικιακών ομάδων θεωρούν
ότι το αλκοόλ δεν θα τους κάνει να νιώσουν καλύτερα σε κατάσταση
ψυχολογικής κατάπτωσης.
Ερώτηση 11:
Έχεις μεθύσει ποτέ κατά τη διάρκεια μιας εξόδου σου;
Ερωτηση 11
10
9
8
αριθμος
7
6
ναι
όχι
5
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Σύμφωνα με το παραπάνω διάγραμμα το ποσοστό των ερωτηθέντων
όλων των ηλικιακών ομάδων έχουν μεθύσει κατά τη διάρκεια μιας εξόδου
του. Εντύπωση μας κάνει βέβαια το γεγονός ότι η ομάδα των 35-45 έχει
περισσότερες αρνητικές απαντήσεις από ότι θετικές.
Ερώτηση 12:
Πιστεύετε ότι το κέρδος είναι το κύριο κίνητρο για προσφυγή στο doping ;
Ερώτηση 12
10
9
8
αριθμος
7
6
ναι
όχι
5
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Αναμφισβήτητα οι θετικές απαντήσεις υπερτερούν των αρνητικών σε όλες
τις ομάδες.
Ερώτηση 13
Πιστεύετε ότι οι αθλητές πιέζονται από τους προπονητές τους για να
παίρνουν τέτοιες ουσίες;
Ερώτηση 13
9
8
7
αριθμος
6
ναι
όχι
5
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Σύμφωνα με το διάγραμμα υπερτερούν οι θετικές απαντήσεις και μάλιστα
στις δυο μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες δεν τίθεται θέμα διαφοροποίησης
Ερώτηση 14
Κατά πόσο είναι το doping η πιο άμεση λύση για την αύξηση των
επιδόσεων ενός αθλητή;
Ερωτηση 14
8
7
6
αριθμος
5
Πολύ
Λίγο
Καθόλου
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και ανω
Ηλικια
Σύμφωνα με το παραπάνω διάγραμμα οι απόψεις διίστανται.
Συμπεραίνουμε ότι ορισμένοι πιθανόν να μην έχουν λάβει την κατάλληλη
ενημέρωση για την επιρροή των ουσιών doping στον αθλητισμό.
Ερώτηση 15:
Καπνίζετε;
Ερώτηση 15
8
7
6
αριθμος
5
ναι
όχι
4
3
2
1
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Έχουμε λάβει εξίσου θετικές και αρνητικές απαντήσεις.
Αν ναι σε τι ηλικία ξεκινήσατε;
Ερωτηση 15 (β)
4,5
4
3,5
αριθμος
3
Κάτω από τα 20
20-30
30 και ανω
2,5
2
1,5
1
0,5
0
15-25
25-35
35-45
45 και ανω
Ηλικια
Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων έχουν ξεκινήσει το κάπνισμα από ηλικία
μικρότερη των 20 ενώ κανένας δεν το ξεκίνησε μετά την ηλικία των 30
ετών.
Ερώτηση 16:
Έχετε προσπαθήσει ποτέ να κόψετε το κάπνισμα;
Ερώτηση 16
4,5
4
3,5
αριθμος
3
ναι
όχι
2,5
2
1,5
1
0,5
0
15-25
25-35
35-45
45 και άνω
ηλικια
Παρατηρούμε ότι όλοι έχουν κάνει μια προσπάθεια να κόψουν το
κάπνισμα. Ωστόσο ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό στις μεγαλύτερες ηλικίες
δεν το έχουν επιδιώξει ποτέ.
7.Βιβλιογραφία:

http://www.slideshare.net/dembai/ss-12052178

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

http://www.ekdd.gr/ekdda/files/ergasies_esdd/20/13/1445.pdf

http://www.provataslaw.gr

http://criminology.panteion.gr

http://www.skai.gr/news/greece/article/225357/allages-stis-poinesfulakisis-kai-katheirxis-gia-diakinisi-narkotikon/#ixzz2magspJOo

http://www.grafida.net/el/extpage.php?aid=196608

http://www.prolipsis.gr/index.php?exeidi

http://www.iatronet.gr/narkwtika-alkool/eidinarkwtikwn/article/4585/05-paraisthisiogona.html

http://1epal-prevez.pre.sch.gr/2003/Drugs1/eidh.html

https://venus.cs.aueb.gr/forum/viewtopic.php?f=45&t=10982

www.lifo.gr

http://eureka.lib.teithe.gr:8080/

http://www.bestrong.org.gr/

μαρτιος – απριλιος 2012

ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΘΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ

η κατασταση του προβληματος των ναρκωτικων στην

ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ

Κ.Δ.Π 242/2011, σελ 1701

Απρίλιος - ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΕΣΤΙΣ

ΚΦΡΑΣΗ - 3ο Γυμνάσιο Πετρούπολης

μα... η Ελλάδα είναι πολιτισμός